Katarungang Panlipunan

Katuturan ng Katarungan
Ayon kay Dr. Manuel B. Dy Jr, ang katarungan ay pagbibigay sa kapwa ng nararapat sa
kanya. Ang tuon ng katarungan ay ang labas ng sarili. Ayon naman kay Santo Tomas de
Aquino, ang katarungan ay isang gawi na gumagamit ng kilosloob sa pagbibigay ng
nararapat sa isang indibidwal. Nangangailangan ito ng panloob na kalayaan mula sa
pagkiling sa sariling interes. Kailangan ng isang nilalang na maging makatarungan sa
kanyang kapwa hindi lamang dahil siya ay tao kundi dahil siya ay namumuhay sa lipunan
ng mga tao.
Masasabi na isang kang makatarungang tao kung:
1. Ginagamit mo ang iyong lakas sa paggalang sa batas
2. Ginagalang mo ang karapatan ng iyong kapwa.
3. Isinasaalang-alang mo ang pagiging patas sa lahat ng tao
Ang indikasyon ng makatarungang ugnayan sa kapwa ay umiiral sa bawat isa kung walang
kompetisyon at hindi nang-aagrabyado sa isa’t isa. Ang hindi makatarungang ugnayan sa kapwa
ay nasasalamin sa pagbibigay hadlang sa pamumuhay at buhay ng kapwa. Sa madaling salita,
nawawalan ng katarungan kung ang karapatang mabuhay at mamuhay ay hinahadlangan ng iba.
Ang Katarungang Panlipunan
Umiiral ang katarungan sa isang lipunan kung tinatanggihan ng mga mamayan at
namamahala ang pandaraya sa negosyo, pangungurakot sa lahat ng uri at paraan,
pagkait ng hustisya sa mga naaapi at iba pang mga katulad na sitwasyon. Sa madaling
salita, masasabing makatarungan ang isang lipunan kung ang kabutihan na dulot ng
pagkilos ng bawat mamamayan ay pinakikinabangan ng lahat at hindi ng iilan lamang sa
lipunan. Ayon kay Dr. Dy, ang katarungang panlipunan ay nauukol sa maayos na
ugnayan ng tao sa kanyang kapwa at sa kalipunan. Ang kapwa ay personal o
interpersonal na ugnayan ng tao sa iba gaya ng pakikiramay mo sa iyong kaklase na may
problema sa pamilya samantalang ang kalipunan ay tumutukoy sa ugnayan mo sa isang
institusyon dahil sa kaakibat na tungkulin mo dito gaya ng tungkulin mo bilang kasapi ng
simbahan o isang samahan. Naaayos ang ugnayan ng tao sa kapwa at kalipunan sa
pamamagitan ng pagsunod ng mga batas at patakaran sa lahat ng aspekto ng lipunan.
Ang batas sibil ay dapat nakabatay sa batas moral na ang ibig sabihin ay dapat
nakaangkla sa moralidad ng kilos. Ang batas moral ay maituturing na panloob na
aspekto ng katarungan at ang batas sibil ang panlabas na anyo nito.
Dahil dito, ang sistemang legal ng lipunan ay nararapat na magbigay proteksiyon sa lahat
at walang nadedehado na mamamayan ano man ang estado ng isang tao sa lipunan.
Hindi makatarungan ang isang batas sibil kung hindi nasusunod ang batas moral.

Ang Papel ng Pamilya sa Pagkamit ng Katarungang Panlipunan

Sa pamilya mo unang naranasan ang mga bagay-bagay na nagbibigay sa iyo ng
kamalayan tungkol sa katarungan. Sa pamilya nahubog ang iyong pagkatao sa paggabay
 ng iyong mga mahal sa buhay. Dahil sa pamilya, nahubog ang iyong konsensiya na
naging gabay mo upang maging makatarungang nilalang.
Naunawaan mo na katumbas ng pagiging makatarungan ang paggalang sa karapatan ng
iba at isinaalang-alang mo ang kabutihang panlahat. Ang iyong mga magulang ang
humubog sa iyong pagiging makatarungan. Sila ang gumabay sayo upang
mapahalagahan mo ang mapanagutang ugnayan sa kapuwa upang ganap na maging
makatarungan.
Bilang isang magulang, may apat na mahalagang aspekto na dapat matutunan at
mahubog ng mga anak upang ganap na maging makatarungan. Ang mga aspektong ito
ay ang mga sumusunod:
1. Ginagabayan ng mga magulang ang anak upang maiwasan ang di-
makatarungang gawain.
2. Ipinapaliwanag ng magulang sa anak ang kahalagahan ng paggalang sa
kapuwa sa anosmang pagkakataon.
3. Pinaliliwanag ng magulang sa anak ang pagkakaiba-iba ng mga sirkumstansiya
ng iba’t ibang tao sa lipunan.
4. Tinuturuan ng magulang ang anak upang matutong magtimpi sa sarili at
isaayos ang mga pagkakamaling nagawa sa kapuwa.

Mga Kaugnay na Pagpapahalaga ng Katarungang Panlipunan

Ang kaugnay na pagpapahalaga sa katarungang panlipunan ay dignidad ng tao,
katotohanan, pagmamahal, pagkakaisa at kapayapaan. Makakamit ang katarungang
panlipunan kung umiiral ang mga pagpapahalagang ito sa lipunan at sa bawat isa. Ang
katarungang panlipunan ay kumikilala sa mga pagpapahalagang ito dahil sa mga
sumusunod na dahilan:
1. Ang tao ay may dignidad hindi dahil sa kanyang estado sa lipunan kundi dahil
sa kanyang pagkatao at natatangi siyang nilikha ng Diyos na may isip at kalayaan
kung kaya ang makatarungang lipunan ay nararapat na nakatuon sa kabutihan
ng lahat ng tao. Sa pamamagitan ng pagbibigay sa kapwa ng nararapat sa kanya
bilang nilalang na may dignidad ay naitataguyod ang katarungang panlipunan.
2. Ang katotohanan ay nakatuon sa pag-unawa sa iba pang apektado sa
sitwasyong kinalalagyan mo at pag-unawa sa sitwasyon upang makita ang
katotohanang nakakubli dito. Mahalaga na maiwasan ang monopolya sa mga
kaganapan at gawing sunod-sunuran ang iba sa nais mong mangyari kung kaya
kailangan ang malayang pakikipag-usap at diyalogo upang matugunan ang
pangangailangan ng lahat.
3. Kung ang katarungan panlipunan ay ginagabayan ng diwa ng pagmamahal at
malasakit sa kapwa, naiiwasan ang pagdulot ng pinsala o pasakit sa iba at
nagagamit ang pagmamahal upang samahan siya sa pag unlad niya ng kanyang
mga kakayahan at potensiyal.
 4. Ang pagkakaisa ay nagbubunga ng kapayapaan kung handa ang bawat isa na
isakripisyo ang pansariling adhikain para sa kabutihan ng lahat at hindi ng iilan
lamang sa lipunan.
5. Ang kapayapaan ay nagdudulot ng pagkakaisa sa puso ng mga tao na
naghahangad na maitaguyod ang kabutihan para sa lahat sa pamamagitan ng
mapayapang paraan at walang karapatan ng sinuman ang nasasagasaan.

Mga Kaugnay na Pagpapahalaga

1. Dignidad ng Tao- ang tao ay may dignidad hindi dahil sa kanyang pag-aari, posisyon sa
lipunan o mga nakakamit sa buhay, kundi dahil sa kanyang pagkatao. Bukod-tangi sa
lahat ng mga nilalang dahil nilikha siya na may isip at kalayaan. May dignidad ang tao
dahil may halaga siya.
2. Katotohanan- ang isang pagpapahalaga upang makamit ang Katarungang Panlipunan.
Katotohanan kung saan kinakailangan tingnan ang kabuuan ng isang sitwasyon. Ito ay
mag-uudyok sa iyo na handa mong ibigay ang iyong sarili dahil ito ay may kabuluhan sa
iyong buhay at sa buhay ng iyong kapwa. Ito ay hindi isang simpleng opinion lamang
dahil hindi mo maitataya ang iyong pagkatao at buhay sa isang opinion lamang. Ito ay
ang pag-unawa na may iba pang apektado sa sitwasyon, hindi lamang ikaw. Inuunawa at
pinagninilayan ang sitwasyon upang makita ang katotohanang nakakubli rito. May
kasama ka sa kinasasangkutang sitwasyon at hindi makabubuti sa mga kasama mo na
ikaw lamang ang masusunod at maging sunud-sunuran lamang sila sa iyo. Upang
matugunan ang pangangailangan ng katarungang panlipunan, kailangan mong makipag-
usap at makipagdiyalogo sa iba pang sangkot sa sitwasyon.
3. Pagmamahal- ang katarungan ay walang kinikilingan dahil gabay nito ang diwa ng
pagmamahal na siyang likas sa tao. Kung mawawala ang pagmamahal, paano na ang
tao? Ano ang mangyari sa katarungan? Ang pagmamahal ay isang aktibong pagkalinga sa
kapwa na nagpapaunlad sa kanyang mga kakayahan bilang tao. Ito ay hindi lamang isang
simpleng pag- iwas na makasakit o makapinsala sa kapwa , kundi ito ay positibong
paglapit sa kanya upang samahan at suportahan siya sa pagtubo bilang tao at sa
pagpapa-unlad niya ng kanyang mga potensiyal. Ang Pagmamahal ay siyang puso ng
pagkakaisa.
4. Pagkakaisa- Makatutulong ang pagtanggap sa katotohanan na tayong mga Pilipino ay
sama-samang namumuhay sa iisang bansa lamang. Sa pandaigdigang sitwasyon, makita
sana ng lahat ng mga bansa na magkakaiba man ang lahi, lahat ay namumuhay naman
sa iisang daigdig. Samakatuwid, kailangan na maging bukas tayo at handang isakripisyo
ang ating pansariling adhikain para sa pagkakaisa tungo sa kabutihang panlahat.
5. Kapayapaan-Sa iyong ugnayan sa kapwa at sa kalipunan, makabubuting tahakin mo
ang landas ng katarungan at pagmamahal lalo na para sa mga mahirap at mahina tungo
sa pagkakaroon ng kapayapaan. Ang pagmamahal ay magbubunga ng kapayapaan sa
pamamagitan ng mapayapang paraan at hindi ng sandatahan. Ang kapayapaan ay hindi
 nangangahulugan ng kawalan ng kaguluhan o sa pagkakaroon ng parehong
kapangyarihan ng mga bansa. Ang kapayapaan ay ang pagkakaisa sa puso ng mga tao at
sa panlipunang kaayusan ng katarungan.
Maitataguyod mo ang katarungang panlipunan sa pamamagitan ng pagbibigay mo sa iyong
kapwa ng nararapat sa kanya. Ito ay tanda ng paggalang mo sa kaniyang dignidad bilang tao. Ang
pagiging makatarungan sa kapwa tao ay nagsisimula at sinasanay sa pamilya. Ibinabatay ang
makatarungang ugnayang ito sa moral na kaayusan ng lipunan. Pinatitibay ang pag-iral ng
katarungang panlipunan sa pamamagitan ng pagsasabuhay ng mga kaugnay na mga
pagpapahalaga na daan tungo sa kabutihang panlahat.