NOLI ME TANGERE

Characters:

 Narrator: Redj
 Crisostomo Ibarra – Lloyd
 Maria Clara – Izza
 Kapitan Tiyago – Ken
 Padre Damaso – Seff
 Teniente Guevarra – Hwang
 Isabela – Karla
 Guests - ALL

ACT 1

Scene 1: BULWAGAN NG MAGARANG BAHAY NI KAPITANG TIAGO

CLOSE CURTAINS

Narrator: At the house of Kapitan Tiyago, a reception is held to celebrate the return of Crisostomo Ibarra after a 7-year
stay in Europe During a much heated conversation among the guests, Crisostomo Ibarra arrives accompanied by Kapitan
Tiyago.

OPEN CURTAINS

Everyone’s enjoying while waiting for the return of Crisostomo Ibarra

Minutes later

Kapitan Tiyago enters

Kapitan Tiyago: Magandang gabi po sa inyong lahat jan! Padre! Padre!

Tiyago went to Ibarra and grab him

Kapitan Tiyago: Ikinararangal kong ipakilala sa inyo, si Don Crisostomo Ibarra na anak ng nasira kong kaibigan. Kararating
niya po galing sa Europa.

PAUSE ( OO:40 )

Narrator: All eyes were on Ibarra. The amazement on the faces of the guests were all genuine, except for Padre Damaso
who seems to be unable to believe the presence of Crisostomo Ibarra

THEN PLAY

Crisostomo Ibarra: Aba! At ang pari sa aming bayan pala na si Padre Damaso, kaibigang matalik ng nasira kong ama.

Actions and curiosity

Crisostomo Ibarra: Ako’y nagkamali, patawarin ako

Padre Damaso: Di ka nagkamali. Ngunit ang iyong ama ay di ko nagging kaibigan, ng matalik wari’y.

Teniente Guevarra: Binata? Anak po ba kayo ni Ginoong Rafael Ibarra?

Teniente Guevarra: Salamat po sa pagdating ninyo at nawa’y maging maligaya ng higit pa sa inyong ama.

Teniente Guevarra: Matagal ko na siyang kakilala, marangal at mabuting tao

Crisostomo Ibarra: Don Filippo, ang pagpuri Ninyo sa aking amang pumawis sa hinala ko sa palad niya.
Crisostomo Ibarra: At anak man akong totoo, nangapa ng mga katotohan.

Crisostomo Ibarra: Ipatawad Ninyo na aking labanin ang kaugalian nitong bayan natin. May pitong taon akong nasa ibang
lupa, pagbalik ko rito ay sabik ng humanga sa mga dalagang palamuting mapa.

Crisostomo Ibarra: Mga Ginoo doon sa Germanya may mga kaugaliin na kakaiba, kapag may dumating na hindi kakilala
ay siyang babati tuloy magbabanyag sa kaniyang bati.

Crisostomo Ibarra: Ang kahalagahan, sususnod naman kayo aking kababayan. Ang aking pangalan kung hindi man
tatanungin, Juan Crisostomo Ibarra y Magasalin

Introduced himself to other guests

PAUSE ( 04:49 )

Narrator: The conversation was hanging because suddenly one of the servants entered the hall…

THEN PLAY

Katulong: Handa napo ang hapunan!

Everyone left the hall except for Tiyago and Ibarra

Kapitan Tiyago: Huwag ka pang umalis, kaibigan mong nais na si Maria Clara ay tiyak na darating. Kinuha na siya nung si
Isabel.

Crisostomo Ibarra: Ang buti Ninyo . Ako po’y nagalak sa ipinamalas.

PAUSE ( 05:49 )

Continues to talk

CLOSE CURTAINS

Narrator: The news of Maria Clara coming to the house mitigates his deep thoughts. Ibarra announced that he is going to
build a schoolhouse to honor his father's memory.

THEN PLAY

OPEN CURTAINS

Plans about the school

Kapitan Tiyago: Si Isabel ay nagtungo doon sa combento, kinaon si Maria, parating na sila. May pitong taon, na kayo’y
naglalakbay kaya’t akoy nagagalak, ngayon kayo ay dumating.

Crisostomo Ibarra: Sa inyo’y salamat po, lubos po ang aking kasiyahan. Balak kong mag tayo ng paaralan, hinahangal ko
sa yumao kong magulang.

Continues to plan while Damaso was curious and being marites

Minutes later, Maria Clara and Isabel arrived

Kapitan Tiyago: Aha! Narito na pala sila

Isabel: Magandang gabi po sa inyo Ginoo!

Kapitan Tiyago: Siya nga pala, maiwanan ko muna kayo, haharapin ko naman sila

Isabela: HAHAHA Naku! Akalain ba Ninyo sa pagmamadali ay muntik pang madapa iyang si Clarita ( HAHAHAHAHAHA )
bueno, maiwan ko muna kayo.
Isabela: Mabuti nga iyan at maraming bantay na na kalapit bahay.

PAUSE ( 08: 45 )

Narrator: The lovers are now alone reminiscing on sweet memories spent together. 

THEN PLAY

Ibarra attempt to kiss Clara

Crisostomo Ibarra: Bakit? Iyan ba ang pasalubong mo sa akin? Clarita?

Maria Clara: Hindi mo ba ako nakalimutan sa ganoong karaming malalaking bayan? Ang mga dalaga doo’y
naggagandahan?

Crisostomo Ibarra: Maaari ba kitang limutin, ang ala-ala mo’y siyang nagligtas sa akin sa mga dalaga sa ibang lupain. Di
mo kaya’y naalala ba ang gabing malungkot, maulap, masigwa? Ako’y sumumpa sa harap nina…

Ibarra and Clara: Hanggang sa libingan, mamahalin kita

Continues to talk and reminisce silenty

Ibarra stood up and became nervous and turned around

Maria Clara: Napaano ka?

Crisostomo Ibarra: Nang dahil sa iyo ay aking ng nalimutan, bukas na nga pala ay araw ng patay

Clara did the sign of the cross

Clara fetch some flowers and offer it to Ibarra

Maria Clara: Ialay mo sa libing ng iyong amang minamahal. Lumisan na...

Ibarra and Clara: Irog, aking mahal!

CLOSE CURTAINS

Narrator: The act ends with Ibarra remembering that All Souls' Day is nearing, and leaves to pay respects to his late
father.