Сердарот, сведоштво за вековната борба и

угнетување

Вовед:
-Во 19 век македонците, особено западна македонија биле окупирани и
социјално-економски загрозени поради насислството од страна на гегите
(албанските племиња). Македонскиот народ во тој век бил искористуван
само за интересите на албанските племиња кои поголем дел од времето
изнесувале нивна економска придобивка, покрај османлиските даноци кои
биле прекумерени сами по себе. Изнемоштеноста и трпението на народот по
некое време довело до бојкот против насилството кое довело до борба.
Главен:
-Всушност ова е и идеата на едно од најголемите македонски литературни
дела напишана од страна на Григор Прличев односно поемата “Сердарот”
-Сердарот е доказ за борбата за која никој денес не зборува (македонската
борба против гегите)
-Преку измислената приказна кој тој подоцна ја адаптирал во вистинитата
политичко-социјалната ситуација во векот на неговиот живот.
-Сведоштвото за угнетување на македонскиот народ го гледаме во Сердарот,
кога народот го оплакуваат убиениот херој Кузман (главниот лик на
Сердарот), кој пак во нивните очи бил надеж за слобода и правда. Тие го
гледале него со восхит.
Крај:
-Сердарот е измислена приказна со идеја доведена од вистински настани на
народ кој копнеел по нивните блиски, убиени во борба поради нивниот
мотив да го ослободат народот од затворот кои бил османлиската империја.
-Покрај фантастичната поема, Григор Прличев го победува ловоровиот венец
и придобива парична награда, но покрај тоа тој е прогласен за втор Хомер во
таа ера на литература.