---------------BOOK DETAILS---------------[BOOK NAME]

Unwanted Marriage [Completed]

[TOTALPARTS]
54
------------------------------------------[ BOOK DESCRIPTION ]
-------------------------------------------CURRENTLY EDITING ~~
------------------------------------------
*******************************************
[1] Unwanted Marriage [Edited]
*******************************************
PROLOGUE.

"You may now kiss the Bride." sabi ng pari sa amin ni Daniel. Naku, as if naman
hahalikan ako ng mokong na 'yan! Tumingin muna ako sa witnesses sa kasal namin n
i Daniel. Lahat sila nakangiti at hinihintay ang halik na sinasabi ng Pari.

Inilapit ni Daniel ang mukha nya sa akin at bumulong "Ikaw tabachoy ka! Feeling
mo naman hahalikan kita?! Mag-isa ka." sabi nya ng pabulong sakin.
Sa sobrang inis ko sa kanya, bigla kong hinablot ang mukha nya at ako na ang hum
alik sa kanya. Pero syempre sa pisngi lang!
Mukhang nagulat sya sa ginawa ko kasi napahawak pa sya sa pisngi nya, Biglang na
gtawanan ang mga tao na nanunuod sa kasal namin Daniel. Akal siguro nagbibiruan
lang kame.
Asa naman sila. Hindi kame inlove ni Daniel sa isa't sa nuh. NO and NEVER! Kasun
duan lang 'to. Bwisit!

Napatingin ulit ako kay Daniel na kasalukuyang ang sama ng tingin sa akin. Ha! A
Kala mo takot ako sayo!

Itaga mo sa baga at apdo mo. Hinding hindi ako maiinlove sayo! Kasal lang tayo s
a papel mokong ka..

"I never expected that I'm going to fell in love with Him. But I just did, I ju
st did with so much pain. I thought that my love was enough to erase her in his
heart and Life. But I failed. Im just took for granted.."
"I love her so much and I don't know what I'm going to do If I lose her. She's m
y everything, she's the real meaning of my happiness. And whenever I looking in
her eyes. I saw what forever means."

and this is the story of our UNWANTED MARRIAGE..

____________________

This story is full of wrong grammar and typographical error. I might edit this o
ne.
Wala na sanang mag reklamo. I warned you guys ;)
--FRNCSâ ¦

*******************************************
[2] KathNiel [1]
*******************************************
"Nakakainis.Nakakainis.Nakakainis talaga >.<" sabi ko sa sarili ko habang nag-aa
yos na papuntang school.
Hindi ko pa din talaga maimagine na may asawa na ako sa edad kong 18 years old.
To think yung lalaking hindi ko pa makasundo ang natali sa akin -___-"

Badterp talaga to for Life.

Asar Lungs.

Sila Mama at Papa kasi. Hay! Hindi ko alam kung bakit ba pumasok sa isip nila an
g mga ganitong bagay. Hindi ko matake. Wala naman kasi akong magawa. Ayokong taw
aging Black sheep ng pamilya namen >.<
Isang Linggo na pala akong may asawa. Isang Linggo na din nagtitiis sa pag mumuk
ha ng Lalaking yun. Mabuti nalang kahit nag-sasama na kami sa isang bahay eh. Ma
y privacy pa din kameng Dalawa.

Never talaga akong mag kakagusto sa mayabang na to!! As in over my Dead sexy Bod
y. hahaha

Pagtapos ko mag-ayos. Lumabas na ako ng kwarto ko. Para kumain at pumasok na.

Bigla akong napatingin kay Daniel na kasalukuyang kumakain sa kusina.

"ANO NA NAMAN TINITIGNAN MO??!!" wow ah. Ang agang high blood ah.
"WALA KA NA DUN!!!" sigaw ko din sa kanya.

Sabay bukas ko ng ref para kumukha ng juice at bread.

Sabay kagat ko ng tinapay.

"Yuck! Wala talagang poise kahit kailan!" sabay lapag nya ng baso sa Lamesa "Aal
is na ako!" edi umalis ka. Para namang may pakialam ako.

"Kdot" sabi ko nalang sa kanya.

"Ai Oo nga pala!" pahabol nyang sabi bago lumabas ng pintuan "Wag mo kong kakaus
apin sa school. Kung may sasabihin ka. Itext mo nalang ako. Baka sabihin pa nila
eh, kilala kita. Understand?!"

"As if naman na gusto kong malaman nila na kilala kita. Umalis kana nga ang pang
et mo!" say ko sabay talikod sa kanya.

"HAHAHAH! Wag mong ubusin ang Laman ng ref. Baboy ka talaga!" sabay takbo nya pa
labas. Alam nya kasing hahabulin sya ng mga flying upuan eh.
Gagu yun ah. Baboy daw.
Bigla akong napahawak sa balakang ko.

"Hindi naman ako baboy ah?" sabay hawak sa mga braso ko "Tama lang naman braso k
o!"

Ang kapal talaga ng face ng Lalaking yun.

Ang sarap ipakin kay Lolong ng mawala na sa mundo eh.

Pagtapos ko kumain. Umalis na din ako para pumasok sa school.

Opo. Hindi kame nagsasabay.
Katulad nga ng sabi nya wag ko daw syang papansinin.
We treat each other Like strangers or should i say that like we never exist in t
his World.

Naks naman Kath, nag eenglish.

My Nose is bleed bleed hahahah
^_____^

Sa ST.JAMES ACADEMY

"Really bes. Ganun ka nya tratuhin?" hindi makapaniwalang sabi ni Bea sa akin.
Kinuwento ko kasi kung paano kame mag turingan ni Daniel sa bahay namin. At ang
Loka hindi makapaniwala sa mga sinabi ko.
"Oo nga bes. Ganun ko din sya ituring. Kapal talaga ng fes ng lalaking yun. Naka
kapanginig ng laman!" sabay suntok ko sa bag kong baboy.

Speaking of baboy kasi naalala ko yung sinabi nung mokong naun.

GHAAAD ! So much stress for this Morning.
"Eh di ba bes. Ang super baet, super cool, at super Hot nun nung high school tay
o?" Sabi ni bes na parang hindi naniniwala sa mga kinukwento ko.
"Super baet?Hell'a NO! Super Hot and Super Cool? Pwede, pero ang SUPER YABANG ay
pak na pak sya. Pasok sya sa banga!Hahahaha" sabay tawa ko ng malakas.

"Psh. Edi hiwalayan mo? Problema ba un bes?"

"Gaga. Parang hindi mo naman alam na ayaw ng magulang namen na maghiwalay kame"
sabay tayo ko "Kaya nga mag tatagal muna kame ng 1 year bago mag hiwalay. Kunwar
i hindi nag work ang relation namin. Di ba, bongga?" sabay tawa ko ulit ng malak
as.

"Pero mukhang kinacareer mo ang pagiging may asawa ah?" bigla ako napatingin sa
kanya "Kasi tignan mo naman hanggang dito suot mo ang wedding ring nyo!hahahahah
" sabay tawa naman nya ng malakas.

"Gaga. Nakalimutan ko lang!" sabay alis ng singsing sa kamay ko at tinago sa bul

sa ko "Akala kasi namin nung Yabs na un na pupunta sila papa sa bahay kaya sinuo
t namin pareho"

"Wow.Yabs? May endearment thingy pa kayo ah?Hahahahah!" pigilan nyo ko. Masasapa
k ko na tong babaeng to talaga.

"BEA?" pagtatawag ko sa pangalan nya "Yess?" sabi naman nya.

"Titigil ka ba o ihuhulog kita sa building?" -___-++

"Ah..eh..Titigil na bes. Ikaw naman hindi mabiro" sabay ngiti nya. Naku, gusto p
ang tinatakot eh.

"Labas muna ako bes ah? Ang init." sabay paypay ng kamay ko sa mukha ko.
"Go bes" sabi naman ni Bea sabay kalkal ng Bag nya.
At paglabas ko sa beranda ng room namin.
Kitang kita ko kung paano makipag Landian ang magaling kong asawa.

Pwe.pwe, ano sabi ko? Asawa ba? Kinilabutan naman ako dun.
Kung paano makipag Landian si Yabs (Short for YABANG) kay Julia.

Kaya sinigawan ko sya.

"HOYYYY MR.DANIEL JOHN FORD PADILLA MAY ASAWA KANA ANG LANDI MO PA DIN!!!"
*******************************************
[3] KathNiel [2]
*******************************************
DANIEL's POV

Umagang Umaga talaga nakakairita tong si Kathryn. Hindi ko talaga maimagine na O

ne week na kameng nagsasamang dalawa sa iisang Bahay. Fvcked !
Paglabas nya ng room nya. Naasar agad ako sa pagmumukha nya. Ewan ko ba? Daig ko
pa ata ang naglilihi kapag nakikita ko mukha ng baboy na un.
Oo Baboy tawag ko sa kanya
Ang Lakas kasing kumain nun.
kaya nga bago ako umalis ng bahay. Inaasar ko muna sya.
Bwahahahah. Araw-araw ko syang binubwisit. Para naman may may silbi sya sa bahay
namen.

Pagdating ko sa school. Dumiresto agad ako sa room namin.

Oo nga pala. Engineering course ko. Si baboy naman. Fine Arts.

Actually, hindi ko naman gusto tong engineering.
Dahil lang kay Julia kaya nag enroll din ako sa same course nya.

She's my Girl. Yeah! My one and Only Girl.

At si Kathryn? Asa. In her Face. Hindi ko type un.
Pag pasok ko na room namin. Takte ang ingay talaga! =___=
Hinanap agad ng mata ko si Julia Babes ko.

Ayun sya,

"Hi Julia Babe?" sabay upo ko sa tabi nya "How's your Day?" sabay ngiti ko.
"Wag mo kong tawaging Babe dito sa classroom" mahina nyang sabi "Baka may makari
nig at makarating pa sa asawa mo"

Alam nyang may asawa ako. Pero alam nya ding may usapan kame ni Kath.

"Alam mo naman na mag hihiwalay din kame di ba?"hinawakan ko ang kamay nya"Tara
sa Labas? Usap tayo?"

Bigla nyang tinanggal ang kamay ko sa kamay nya. Kaya napatingin agad ako sa kan
ya.
Umiwas lang sya ng tingin at nauna ng maglakad.

Umupo kame sa bench sa school.

"Daniel, Di ba sabi ko naman sayo. Bago maging official na tayo kailangan hiwala
y na muna kayo ni Kath?"
"Maghihiwalay din naman kami eh" Sabay hawak ko sa kamay nya "Just give me 1 yea
r Julia. Promise makikipag hiwalay din ako sa kanya"
"Oo mag hihintay ako" sabay buntong hininga nya "But please lang. Wag muna tayo
mag relation ngayon. Ayokong masabihan ng Ahas o kabit" mahina nyang sabi.
"I know Julia"
"Thanks :)"
"Ayan ngumiti kana ulit" ang ganda nya talaga pag ngumiti. Lalo akong naiinlove
sa kanya.

M.U na kame ni Julia since high school. Pero nung magtatapat na sana ako sa kany
a. Bigla naman akong pinakasal ng Parent ko kay Kath. Naku. Worst day of my Life
talaga yung araw na un -___-"
Nag-uusap lang kame ni Julia tungkol sa mga ginawa nya nakaraang Linggo. Tinatan
ong nya din kung kumusta kame ni Kath sa bahay. Sabi ko naman aso't pusa. Hindi
nagkakasundo. Lagi ding nag-aaway.

Sa pag-uusap namin. Bigla nalang may sumigaw sa 2nd floor ng building ng Fine Ar
ts.

"HOYY MR.DANIEL JOHN FORD PADILLA MAY ASAWA KANA ANG LANDI MO PA DIN!!!" boses n
i kath yun -____-++

bigla kameng napatingin parehas ni Julia sa Taas.

At nakita ko si Kath na biglang nagtago.

"Una na ko Dan" Sabay takbo ni Julia.

Asarrr ka talaga Kath. Yari ka sa bahay pag uwi ko. Sisiguraduhin kong mata mo l
ang ang walang latay.

KATHRYN's POV

Shet ! Bat ba ako sumigaw?

Nakakaasar naman tong sarili ko. Bat ko ba ginawa yun?

Panigurado, yari na naman ako kay Yabang mamaya.

Baka isipin nya pa nagseselos ako.

As if naman. Pero teka? Ano naman pala ang idadahilan ko sa kanya?

Arrgggh. Bakit kasi sya nakikipag Landian dun? Lantaran pa.
Hindi man sya nahiya sa sasabihin ng ibang tao. Alam pa naman na may Asawa sya.

Lord. Help me po! Anong gagawin ko mamaya.

Hala ! Patay na talaga. Busit naman.
habang nakaupo pa ako sa sahig dahil sa sobrang bigla sa ginawa kong katangahan
kanina. Hindi ko napansin na nasa harapan ko na pala ang prof. namen.

"Mrs.Padilla!!" sigaw sa akin ni Sir.Kalbo

"Ayy kalbo!!!" bigla akong nagulat.
"Anong sabi mo?" patay na. Mukhang nagalit na sya.
"Sabi ko po ay multo, he he" sabay kamot ko sa ulo ko.
"Pumasok ka na ng room. Mag kaklase na tayo"

Tumayo na agad ako at pumasok sa room. Badtrip na kalbo to. Lagi ako pinag iinit
an. Asar talaga ako sa mga kalbong teacher. Hmmp
Ayun nag klase lang sya. Hindi ko naman naiintindihan kung ano pinag sasabi nya.
Bukod kasi sa hindi ako intirisado sa mga sinasabi nya. Iniisip ko pa kung anon
g dahilan ang sasabihin ko kay yabang mamaya.

Patay talaga. Mukhang lalong lalaki ulo nun.

Sana mawala nalang sya. Yung parang maglalaho ba?
Bwahahahaha ^_______^

"Hoyyy anong tinatawa tawa mo dyan?" sabay batok sa akin ni Bea

"Aray ko naman bes" sakit ng batok ng babaeng to ah "Uwian na pala?" ang galing
hindi ko namamalayang uwian na.
"Kanina pa kaya. Lutang ka kasi eh"
"Hahahah! Sige pala bes. Una na ako ah? babayuhh" kailangan ko ng makauwi ng maa
ga. Ayokong maunahan ako ni Daniel sa bahay.

Pag ayun pa naman ang nauna. Basketball agad ang pinapanuod. Hindi ko tuloy napa
panuod ang Spongebob T3T
Pag dating ko ng bahay. Wala pa si Daniel. Yesss!
Pero may kotseng nakaparada sa Labas.

Kotse ni Papa (Tatay ni Yabang)

Ano na naman kaya kailangan ni Papa?
Agad akong pumasok sa Loob.

"Good pm po pa?" sabay kiss ko kay papa sa Pisngi

"Oh kath anak? Asan si Daniel? Hindi ba kayo sabay umuuwi?" As if naman na magsa
sabay kame nun. Hindi nga kami sabay pumasok eh.
"Ah hindi po pa. May gagawin pa kasi sya kaya nauna na ako" nilapag ko ang gamit
ko sa upuan "Kumain ka na pa?"
"Oo anak. Pumunta lang ako dito para icheck kung nabayaran ba ang mga bills nyo"
pinakita kita nya sa akin ang mga bills.

Narinig ko ng Dumating yung kotse ni Daniel.

Ayan aarte na naman sya.

"HOYYYY KATHRYN ANO NA NAMANG KATANGAHAN ANG--" biglang naputol ang sasabihin ny
a "Hello pa. Kanina pa kayo?" Di ba? Pag nasa harap ng tatay nya ang galing nya
umarte. Nagiging mabait na tupa ang Loko.

"Anak may problema ba kayo ni Kath?" tanong ni papa.

"Problema?Wala naman pa" Sabay lapit nya sa akin at umakbay "Magkasundo po kame
ni kath. Hindi po kame nag-aaway. Di ba kath?" ^_____^

Ngiting ngiti ang Loko. Best actor talaga.

"Opo pa. Hindi po kame nag-aaway ni Dan. hehehe" Sige galingan ko din umarte.

"Ah sige. Akala ko nag-aaway kayong dalawa eh. Alam nyo naman na ayokong mag-aaw
ay kayo. Aalis na pala ako. Mag-ingat kayo dito"
"Sige po pa. Ingat din kayo" sabi namin ni Daniel.

Nung nawala na si Papa.

"Kadiri ka talaga. Sa susunod. Wag kang papayag na akbayan kita ah!!!" Lokong to
ah.
"Hoy mr.Yabang! Ginusto ko bang akbayan mo ko? Ikaw kaya ang umakbay sa akin" si
gaw ko naman sa kanya sabay pasok ng kwarto.
"HOY AKALA MO NAKALIMUTAN MO NA ANG GINAWA MO SAKIN KANINA? NAPAHIYA AKO SA TAPA
T NI JULIA" Ramdam kong galit sya.

Sabay Lunok ko.

Patay na. Help Mama.
T___________T

"Ewan ko sa yo" sabay sarado ko ng pintuan.

"MAGBABAYAD KA MAMAYA!" Bayad mo your face.

*********
TO BE CONTINUE ^______^
ITULOY KO PA BA?
COMMENT KAYO HEHEHHE
*******************************************
[4] KathNiel [3]
*******************************************
KATHRYN's POV

"Buhay nga naman parang Life" sarap mag hugas ng plato,promise.

Ang sarap ihampas sa mukha ni Daniel tong mga platong hinuhugasan ko -____-++

Eto yung sinasabi nyang pag babayaran ko daw.

Pinag hugas nya ako ng plato.

IMBA di ba? Bayad na bayad ako diba? -____-"

Wala naman kasi kaming katulong. Gusto kasi nila papang matuto kame ni Daniel sa
gawaing bahay.

Magtulungan daw,

Well, nagtutulungan naman kame.

Sa pagkakalat join force kame.

Pero sa pag liligpit solo ko nalang. Hindi na tumutulong ang mayabang.

Ni walis nga hindi magawa nung lalaking yun. Asa nalang lagi sa akin.

Woohh. What a Great Life. Goodluck Kath. Kaya mo yan ! Fighting.

Buntong Hininga -____-"

"Hoy babs, tapos ka na ba dyan?" mukha bang tapos na ako maghugas?

Oh wag kayong magulat kung may tawag sya sa akin,

Hindi yang endearment. Okay?

Pang iinsulto yan.

BABS short for BABOY.

Ang sweet ng husband ko di ba? Ang sarap itupi ng sampung beses.

"Nakikita mo naming hindi pa di ba?" sabay irap ko sa kanya.

"Mag kaliwanagan nga tayo Kath" humarap naman ako sa kanya

"Ayoko yung ginawa mo kanina sa school ah? Napahiya ako sa harap ni Julia" eto n
a naman kames a topic nay an.Leshe

Nilapag ko yung plato bago ako nagsalita "Look Daniel. Sorry na nga di ba?Eto na
nga pinag babayaran ko na yung kasalanan ko. Nag huhugas na ako ng plato. Ano p
a bang gusto mong gawin ko?Lumuhod sa harap mo?Pakyu" nakakairita paulit-ulit.

"Masyado ka lang kasing nangingialam! Tandaan mo. Kasal lang tayo sa papel. Wala
tayong emotional attachment!"

"Alam ko. Don't worry hindi na mauulit. Saka kasi kung makikipag Landian ka, yun
g sa tago na.Baka may makakita pa sayo at makarating kila papa!"

"Makarating kila papa!" sarkastik na ulit nya "Baka nagseselos ka lang" nakangis
i nyang sabi
"Pakyu,selos mo your face!" tinaasan ko sya ng kilay "akala ko gulong lang ng ko
tse mo ang makapal. Mukha mo din pala!" nilapag ko na ang plato at pumunta na sa
sala.

"Hahahahah! Mabuti ng nagkakaliwanagan!" pakyu. Kapal ng mukha.

BAdtrip Dre. Kapal ng mukha ng Daniel na to.

Sumasakit bangs ko sa kanya.
-_____-"

Argh. Nakakainis kapal ng mukha -____-

Siguro nung nagsabog ng kakapalan ng mukha ang dyos. Sinalo nya lahat! Sugapa.
Hindi man namigay.

Biglang nagring ang cellphone nya.

"Hello..oh Julia?...No I'm not busy.." lumabas ang loko ng bahay. Feeling naman
makikinig ako sa usapan.

Julia Julia. Psh! Magsama kayo ng Julia mo bugok.

Makanuod na nga lang

Nilipat lipat ko ang channel ng Television.

Argh! Nakakabagot ! Walang mapanuod. Bigla akong napatingin sa wallclock sa din

gding.

Malamang kath. Wallclock nga eh, malamang sa dingding nakalagay yun. Shunga ka?!

Sa sobrang stress ko pati sarili ko inaaway ko na hahaha.

07:30 na.
Princess and I na.

Nilipat ko sa channel 2 yung t.v

"Bat ang ganda ka ya ng bida sa Princess and I?" kinakausap ko ang sarili ko "Pa
rehas kameng maganda at may bangs. Hahaha" ganda talaga ni Mikay.

Ay ano bay an tapos na agad. Asar naman.

Nag-eenjoy pa ako sa panunuod sa bangs ni Mikay eh. Hahaha

Ililipat ko n asana ulit yung channel ng t.v kaya lang biglang inaagaw ng mayaba
ng ang remote ng T.v

"Hoy ano ba?Nanunuod ako eh!" sabay agad ko sa kanya ng remote at nilapat sa spo
ngebob ang channel.

"Hahah.Ang cute talaga ni Spongebob!" :'3

"Psh.Anong cute dyan?Akin na nga yang remote" Inaagaw nya ulit yung remote at ni
lipat "Dyan ka manuod sa Batman. Yan ang maangas" tatawa tawa ang loko.

"Anong maangas dyan?Sa lahat ng super Hero si Batman ang Weak nuh!" napahinto sy
a sa pagtawa at tumingin sa akin.

"At bakit naman?" +____+

Hahaha galit na sya. Favorite nya kasi yang Batman na yan. Punong puno ng Batman
stuffs and collectible items kasi ang room nya.

"Kasi sa lahat ng Super Hero sya lang ang hindi lumilipad. Weak nga! Hahahaha" p
angapangasar ko sa kanya.

"Feeling mo naman si Spongebob hindi boplaks?" ano daw?

"At bakit mo naman nasabi?" sabay taas ko ng kilay

"Syempre. San ka makakakita ng Sponge na nagluluto? Boplaks di ba?hahahah" sya n

aman ang tumawa ng malakas.

"Argh. Nakakainis ka na mayabang ka ah?!" napa sabunot nalang ako sa buhok ko "Y
an ngang si batman, shunga eh!!" ganti ko naman sa kanya
"At bakit naging shunga aber?!"

"Tignan mo naman kung pano mag under wear. Nauna pa ang Pantalon kesa sa underwe
ar! Bwahahahah" sabay hagalpak ko ng tawa.

Hahaha. Akala mo ikaw lang magaling mambwisit ah.

In your face Daniel. Asa ka pa bwahahaha

"Ewan ko sayo. Ang panget mo!" sabay hampas nya sa akin ng unan.

"Aray-oyy Daniel-aray ang sakit-hoyy!" hinampas hampas nya ako ng unan.

"Sige gusto mo ng ganyan ah!" sabay takbo ako ng kusina at kumuha ng kutsilyo.

"Papatayin kita!"

Pinag sasaksak ko sya ng kutsilyo ng ilang beses sa katawan. Bwahahah

Ayan patay ka na. Wala na akong mayabang na asawa.

Yeah. I'm free.

Joke lang. Hindi ko sya sinaksak. Hindi ako masama para patayin tong kutong lupa
na to. Ayoko mabahiran ng kangusan ang aking mga kamay.

"Hoy tulala ka dyan at ano yang tinatawa mo. Baliw ka?!" sabay hampas ulit sa ak
in ng unan ng unggoy.

"Ewan ko sayo!" hinila ko ung tenga nya.

"Aray ko! Ikaw talagang baboy ka!" tatakbo sana ako papasok ng kwarto. Kaya lang
may biglang tumawag sa pangalan namin ni Daniel.

"KATH DANIEL, WHAT ARE YOU BOTH DOING!!!!!" patay na naman po >_____<

*************************
May new Loveteam tayo si BABS and YABS.
haha. Imba ang Indearment ng tawagan ng dalawa di ba?

Spongebob Vs. Batman ang away nila ngayon :p

Don't forget to VOTE, COMMENT and BE A FAN dear :)
*******************************************
[5] KathNiel [4]
*******************************************
DANIEL'S POV
"ANO BA NAMAN KAYO? KASIMPLENG BAGAY LANG PINAG-AAWAYAN NYO PA!!!" aray, ano ba
naman tong si Mama kanina pa sigaw ng sigaw. Parang ang Layo naman ng kausap nya
.

"HINDI BA KAYO SASAGOT? WALA BA MAGPAPALIWANAG?!!" tae naman parang microphone a

ng bibig eh "KATH?!" biglang nagulat si Babs kay mama.

"Bakit po ma?" nakayuko lang sya. Kanina pa yan, takot na takot kay Mama.
"ANO BA PINAG-AAWAYAN NYO?"
tumingin muna sa akin si Kath para bang humihingi ng tulong. Umiwas nalang ako n
g tingin, bahala sya dyan.
"K-kasi po Ma, yung remote po ng t.v" nakayuko pa din sya

"WHAT? REMOTE LANG NG T.V PINAG AAWAYAN NYO PA?" halatang galit si Mama "ANO BA?
KAILAN BA KAYO MAG TUTURINGAN BILANG MAG-ASAWA? GUSTO NYO PA ATANG MAKARATING T
O SA PAPA NYO EH!"

Bigla akong tumingin kay Mama "Ma,please wag na po. Aayusin na namin to ni Kath.
Wag nyo na pong sabihin kay Papa" pagmamakaawa ko.

Panigurado pag nalaman to ni Papa. Gigipitin na naman kame ni Kath sa allowance

nun. Pati ang kotse ko kukunin. Tsk, ayoko naman mag hirap nuh.

"MAG-AYOS NA PALA KAYO NGAYON!" sabay tingin ni mama sa aming dalawa.

argh. Ayoko talagang humihingi ng Sorry eh. Nakakaasar

"DANIEL JOHN?NAG HIHINTAY AKO!!" ayan sumigaw na naman sya

"Kath. Sorry" pwe. Kinilabutan ako dun ah.

Mukhang nagulat si Kath na humingi ako ng Sorry.

I told you. Hindi yan sanay na humihingi ako ng Sorry.

Mukhang natatawa si Kath.

Patay ka saking Baboy ka mamaya. Argh !

"IKAW KATH?" biglang tumingin si Kath kay Mama "WALA KA BANG SASABIHIN KAY DANIE
L?"

"Sorry din Yabang ay este Daniel!" Yabang pa ah. Yari ka talaga sa akin mamaya.
"Mabuti naman ah nag kaayos na kayo" tumayo na si Mama "Aalis na ako. Dinaan ko
lang tong allowance nyo for this week" aabutin ko sana kaya lang biglang iniwas
ni mama yung kamay nya. (_ _" )

"Kath will hold this. She must know how to budget your income" tapos inaabot nya
kay Kath (_ _" )

Pahiya ako dun ah. Tsk

Kitang kita ko kung paano ako asarin ng mga tingin ni Kath. Badterp ka kath ! Ma
yayari din kita, mag hintay ka lang -____-"

Tapos umalis na si Mama.

"HOY IKAW TABA!" sinigawan ko agad sya
"ANO NA NAMAN?!" sumigaw din sya

Kita mo tong babaeng to. Bungangera talaga. Psh

"PUMUNTA KA NGAYON SA GROCEY AT MAG GROCERY KA! WALA NA TAYONG PAGKAIN SA REF! A
NG TAKAW TAKAW MO KASI"

"WOW NAGSALITA ANG HINDI MATAKAW ! IKAW NGA DYAN MAG-AALMUSAL LANG ISANG KILONG
HOTDOG PA ATA ANG KINAKIN! BATUGAN!"
"BATUGAN PA AH ! IKAW NAMAN PALAMUNIN!"

"PAREHO LANG YUN ! BOPLAKS KA TALAGA!" sabay pasok nya sa kwarto nya at sinara n
g malakas ang pintuan.

"MALILIGO AKO ! DAPAT PAG LABAS KO UMALIS KA NA AH ! KUNG HINDI MALILINTIKAN KA

TALAGA SA AKIN!"

"WHAT EVER!" sigaw nya mula sa kwarto nya.

Pumunta muna ako ng kwarto para kunin yung towel ko at maligo na.
Asar kasi tong bahay na to. Isa lang ang C.r

Lagi tuloy kameng nag-uunahan ni Kath sa pag Ligo sa umaga.

Halos sabay kasi ang schedule naming dalawa eh.

Pag pasok ko ng C.r nag buhos agad ako ng tubig sa katawan.

Syempre Joke lang. Nag hubad muna ako ng T-shirt ko, tapos ng Short ko, tapos ng
brief ko. Tapos WOW ANG LAKI ! hahaha Joke lang Ulit.
Buhos agad ako ng tubig sa ulo at katawan. Sabay kuha ng Shampoo at lagay sa ulo
.
Kuskos lang ako ng kuskos sa buhok ko pero nag tataka ako kung bakit hindi bumub
ulo ang buhok ko.
Kaya inaamoy ko agad kung shampoo ba ang nailagay ko.

Pero.

"BWISIT KA TALAGA KATH!! SA SUSUNOD NGA IHIWALAY MO ANG FEMININE WASH MO SA SHAM
POO! BOPLAKS KA TALAGA KAHIT KAILAN!!"
KATHRYN's POV

Nakakasar talaga yung lalaking yun kahit kailan. Kumukulo talaga ang dugo ko sa
kanya. Promise
Mula anit ko sa ulo hanggang kuko ko sa paa ang gaLit ko sa kanya.

Bwisit, mukhang pinag Lihi sa sama ng Loob yung lalaking yun.

Daig pa ang Babaeng may buwanang dalaw kung makasigaw.

Anak nga sya ni Mama. Parehas silang nakalunok ng microphone !

Hahah, Teka ang Sama ko na ata? Pati si Mama dinamay ko pa eh.

Naku makapg grocery na nga Lang.

Baka magalit pa si Boss Yabs dahil sa tagal ko.

Pag dating ko ng grocery store. Binili ko na agad ang kailangan namin for one we
ek.

Puro frozen goods lang naman ang binili ko, tapos puro De'Lata. Corned Beef, Sar
dines, Spam. At kung anu-ano pang madaling Lutuin.

Pansin nyo ba na puro de prito? Hahahah

Ako din pansin ko din.

Parehas kasi kameng hindi marunong mag Luto.

Aba? Wag syang mag reklamo kung hindi marunong ang napangasawa nya.
Biglaan ang Lahat eh. hahahah !

Paglabas ko ng Grocery Store.

Pumunta muna ako sa Starbucks para bumili ng coffee.
Lamig eh.

Umorder agad ako at umupo sa may Labas ng Starbucks.

Feel na Feel ko ang Hangin ngayon.

Sarap mag pa ka emo Boy ! ^______^

Sa pag-iisip ko ng kung anu-anong bagay biglang may nagsalit sa Likod ko.

"Hi Miss. Pwede bang makishare ng Table?" sabi nung Lalaki. Paano ko nalamang La
laki? Eh boses lalaki eh. Kaya dahan-dahan akong Lumingon sa Likod. Yung parang
pang movie. Nag Slow motion ako kunwari.

Di Joke Lang. Haha

Edi mukha nakong Shunga nun.

Pag kaharap ko. Nanlaki ang magaganda kong mata sa lalaking nakangiti sa akin "W
AHHHH KHA-KHA. IKAW PALA YAN!" bigla akong tumayo at niyakap ng mahigpit si Khal
il.
"Aray ko cha-cha *ekk* Aray *ekk* hindi ako makahinga *ekk"
bumitaw ako sa kanya "Eh namiss lang kasi kita eh. Kailan ka pa bumalik?" tanong
ko sa kanya

KHALIL'S POV

Grabi talaga to si Kathryn. Wala pa din pinag bago kahit Lumipas na ang Isang ta
on. Ganun pa din sya kakulit.

"Eh namiss lang kita eh. Kailan ka pa bumalik?" tanong nya sa akin na halata tal
agang miss na miss ako. Hay Sana ako nalang talaga.

"Kakabalik lang namin Last week" sabay ngiti ko sa kanya

"Alam mo ba? Naasar talaga ako sayo nun. Bigla ka nalang kasi nawala eh" Oo nawa
la ako Kath kasi nalaman kong ikakasal kana. Kung kailan gusto ko ng mag tapat s
aka kapa ikinasal ng biglaan.

"Hehe Sorry ChaCha. Kasi biglaan ang pag-alis namin eh. Kailan na kasing operaha
n si ate sa U.s" sabi ko sa kanya.

"Wahh. Ganun ba? Oh kumusta naman si Ate Sharley? Success ba ang operation nya?"

"Yap. Hehe ! kaya nga umuwi na kame dito agad eh. So kumusta na ang chacha ko?"

ChaCha and KhaKha ang tawagan naming dalawa. Short for Chandria and Khalil. Asti
g nuh? ^_____^

"Ayos lang naman. Maganda pa din. hahahah! Ikaw?"

"Ayos lang din. Ganun pa din :) " Ganun pa din. Till now, mahal na mahal kapa di
n kahit alam kong kaibigan lang ang turing mo sa akin.

"Lalo kang gumwapo khakha. Saka lumaki na ang katawan mo. Ayihh. May gf ka na nu
h?" Gf ka dyan? Wala nuh. Kahit kailan hinding hindi kita ipagpapalit kahit kai
lan.

"Hahaha. Loko, wala. Ikaw talaga!" sabay ginulo ko ung buhok nya.

God knows how i missed this Girl so Much ! =)

"Hmp, wag mo guluhin buhok ko!" sabay nguso nya. Hayys ang cute nya talaga kahit
kailan.

"Anyway khakha. Anu ang number mo?"

"Eto oh 0909********" sabi ko sa kanya

Bigla syang tumingin sa orasan nya "Khakha kailangan ko ng umuwi. Baka magalit s
i Daniel eh. Text nalang ako sayo mamaya" sabay yakap nya sa akin at kiss sa pis
ngi ko "I miss you so much khakha. Ingat ka" tapos pumasok na sya sa kotse nya a
t umalis.

"Ako din Kath. I miss you so much and until now....I love you so much" bulong ko
sa sarili ko.

***********************
VOTE COMMENT AND BE A FAN : )
PARA LAHAT TAYO AY YAKULT (EVERYDAY OKAY) HAHAHAH
*******************************************
[6] KathNiel [5]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"TABA GUMISING KA NA DYAN!!!" Ano ba tong si Daniel ang aga-aga pa. Ang lakas ma
ka Bad Vibes.Tsk
Tumayo na ako ng kama at binuksan ang pintuan ng kwarto ko.
"ANO BA YUN? ALAS 10:00 PALANG NG UMAGA OH!!!" sigaw ko din sa kanya. Puyat kasi
ako. Magdamag kasi kameng mag kausap sa phone ni Kha-kha (Khalil) ang dame nami
ng pinag-usapan. bakit ba? namiss ko lang ang isa ko pang best friend eh.

"Sorry!" wow totoo ba to? Nag sorry na naman sya? "Wow. Himala nag sosorry ka? M
ag papamisa naba ako sa Quiapo mamaya?" pangangasar ko sa kanya.

"EWAN KO SAYO!!!" Tignan mo to. Mood Swing.

"Joke Lang! Ano ba kailangan mo?"

"Tumawag kasi si Mama. Doon daw tayo mag Lunch sa bahay, Kaya mag ayos kana" tap
os tumalikod na sya at nagsalita ulit "Sa susunod bago ka lumabas ng Kwarto mo s
iguraduhin mo munang naka short ka ah?" O______O Ano daw?
Bigla akong napatingin sa Suot ko.

Shet ! Nakalimutan kong mag short. Naka panty at Malaking shirt lang naman ako k
asi ako pag natutulog eh ! Badtrip naman oh. Nakakahiya ! >_________<

**
Tahimik lang kame ni Daniel habang bumabyahe papuntang bahay nila Mama.
Hindi ko alam kung bakit ang tahimik nya? Ano kaya nakain nito para ipakain ko s
a kanya araw-araw ng ganito sya katahimik Lagi.
Pero may part sa Puso ko na,

Namimiss ko yung araw na maingay kameng dalawa..

Ay nsabi ko ba yun? Joke Lang yun.

^_______________^

Nabalik nalang ako sa reality ng magsalita sya "Ano ba Taba?Wala kabang balak bu
maba ng kotse?" nasa Labas na sya ng kotse.
Sumilip ako sa Labas ng kotse at nasa harapan na pala kame ng Bahay nila Daniel
"Ay.hehe" napakamot nalang ako sa ulo ko. Ang lalim pala ng iniisip ko. Hindi ko
namamalayang nandito na kame sa bahay nila Mama.
"Boplaks kasi!" Narinig kong bumulong sya
"Ano sabi mo?" hindi ko kasi narinig eh.
"Wala ang bingi mo!" sabay gulo nya ng buhok ko "Mag Linis ka nga lagi ng tenga
mo. Hindi yung si spongebob lang ang lagi mong inaatupag" bigla syang ngumiti.

Ngiti ba talaga yun? Parang first time kong nakita syang ngumiti ah.
Bigla akong nakaramdam na parang may gumagalaw sa tyan ko.

Gutom lang siguro to.

"Ikaw talaga. Abnormal ka talagang lalaki ka!" sabay pinag hahampas ko sya sa ba
so nya.
"Hahahha! Wag kang mangiliti" tignan mo to. Parang hindi nasasaktan sa hampas ko
sa kanya. Arggh, Oo nga pala nag gy-gym sya. May muscle. Sige na sya na ang may
muscle. Hmmp

"Kath, Daniel tama na yan!" biglang lumabas si Mama ng pituan "Pumasok na kayo d
ito. At nakahandana ang pagkain" sabi ni Mama sabay pasok ulit sa Bahay
Biglang dumila ang Loko :p
at tumakbo papasok ng bahay.

"Abnormal talaga kahit kailan" sabi ko sa isip ko.

Ayun kumain lang kame nila mama. Nagulat nga ako kasi 3 lang naman kaming kakain
. Pero ang pagkain akala mo piesta eh. Wala din si Papa, may out of town busines
s daw. Hay nako. Kaya Lalo silang yumayaman eh.
Bigla akong namiss ang parents ko. Nasa America kasi sila. Doon na nakatira. Wel
l, umuuwi naman sila dito kapag may occassions. Pero pag wala. Asa naman akong d
adalawin ng mga yun. Busy din sila sa business namin.

Namimiss ko tuloy sila Mama :'(

Pag tapos namin kumain. Nag kwentuhan lang kame saglit ni Mama. Si Daniel, andun
sa dati nyang kwarto. Ewan ko kung ano ang ginagawa nya dun.

"Kath, kumusta kayo ni Daniel sa bahay nyo?" tanong ni Mama

"Ah eh Ok lang naman po Ma" Nag slight smile ako kay Mama.

"Alam ko naman na you and daniel is not in good terms. Nabigla kasi kayo sa nang
yari. Pero sana, ayokong mag-aaway kayo" mukhang malungkot si Mama.

"Ok lang po ma. Kalimutan na po natin yun, Besides nasasanay naman na din ako sa
buhay may asawa at kay Daniel" Nasasanay? oo kath. Sanay kana sa Buhay may asaw
a at sa pangangasar ng Mokong na yan.
"Salamat Anak" tapos lumapit si Mama sa akin at niyakap ako "Sige maiwan ko muna
kayo dito. Susunduin ko pa sa school si Danilo eh. May tuitor kasi" Wow. Namimi
ss ko na si Danilo. Kapatid ni Daniel.

"Sige po ma. Ingat kayo :) "

DANIEL'S POV

"Anak?" tawag sa akin ni Mama mula sa Labas. Andito kasi ako sa dati kong kwarto
at matutulog sana.
Binuksan ko ang pintuan "Bakit po ma?" tanong ko kay Mama.
"Aalis lang ako sandali ah? Sunduin ko ang kapatid mo" sabi ni Mama

"Sige po ma. Ingat kayo" isasarado ko na sana ang pintuan pero nagsalita ulit si
Mama
"Sya nga pala anak" tumingin ako kay Mama "Sana naman, bawas bawasan mo ang paki
kipag Talo kay Kathryn. Hindi yung palagi kayong nag aaway"
"Sya din naman po kasi minsan ang may dahilan eh"
"Kahit na Anak. Babae si Kath. Natural lang naman sa amin ang mainit ang ulo pam
insan minsan. Saka paano nalang pag iniwan ka nya? Kaya mo ba? Matitiis mo bang
umuwi sa bahay nyo ng mag-isa? Na tahimik na. Wala na yung dating ingay na ginag
awa ni Kathryn dun. Hindi di ba?"
Hindi ako na ako nakasagot sa sinabi ni Mama.

Paano na nga lang kung iwanan nya ako? Kaya ko bang umuwi sa bahay ng mag-isa? n
a hindi na sya madadatnan sa bahay na un?
Napatingin ako sa sala at nakita ko si kath na nakangiti sa pinapanuod nya.
Biglang bumilis ang tibok ng puso ko.
Tae ang corny. Siguro may sakit ako sa puso. Psh
Biglang may nagtext sa cellphone.
From: Julia <3
Kita tayo now? Starbucks. May sasabihin akong imporante!

Mukhang imporante kaya nagbihis agad ako ng damit at lumabas ng kwarto.

KATH'S POV

"Taba alis muna ako! May kikitaing kaibigan lang" sabi ni Daniel.

Wow. Ang gwapo ng loko sa suot nya ngayon ah? Sino kaya ang kikitain nyang kaibi
gan? Bat kailangan nya pang magpagwapo ng ganyan. Siguro si Julia?

Ai ewan. Bat ko ba iniisip kung sino? Ano bang pakialam ko? Pero may part sa isi
p ko na baka si Julia ang imemeet nya. Bigla parang may tumusok na karayom sa pu
so ko. Masakit ayy ! Weird.
"Okay" yan nalang sinabi ko na walang lingon-lingon

Narinig ko ng umalis ang kotse nya. Hayss ! Ang galing naman. Iniwan nila akong
mag-isa sa bahay na to. Ang boring naman.
Bigla kong naalalang itext si Kha-kha ayaing gumala.
To: Kha-Kha
Wer u? Sundo mo ko dito sa ______, Gala tayo? :)
At makalipas ang 10mins nareply naman sya na sige daw. kaya naman lumabas nako n
g Gate para duon nalang sya hintayin.

After ng 10mins ulit may dumating na kotseng kulay Blue. Malamang si Kha-kha na
to.

Lumabas ang gwapo kong best friend mula sa kotse na nakangiti.

"Let's go?" sabi nya at binuksan ang pintuan ng kotse

"Wow. Ang gentle man naman ng kha-kha ko!" sabay pisil ko sa pisngi nga at pumas
ok na ng kotse

sumakay naman agad sya ng kotse at pinaandar na.

"San mo gusto pumunta?"

"Sa Sm nalang kha-kha" sabi ko.

"Sure" ngumiti na naman si kha-kha. Pogi talaga nitong best friend ko.

DANIEL's POV
Pag ka dating ko ng StarBucks. Nakita ko agad si Julia na nakaupo. Kaya agad ako
ng lumapit sa kanya.

"Sorry kung late ako" sabi ko sabay upo sa harapan nya.

"Ok lang. Kakadating ko lang naman eh" ngumiti sya. Yung maganda nyang ngiti

"So, ano pala ang pag-uusapan natin?"

"About Us" diresto nyang sabi

"What about us?"

"Hindi nako magpapaligoy Ligoy pa Daniel. I love you and I know that you love me
too"

"Teka? hindi ko magets. Ano bang gusto mong sabihin?"

"Na sinasagot na kita! Na ok lang kahit mag-asawa ako ni Kathryn. Alam ko namang
hindi mo sya mahal at mag hihiwalay din kayo, Right?"

"Ah..yeahhh. So you mean?"

"Yap. Tayo na babe"

"Wow!" kung pwede lang tumalon sa sobrang tuwa. Ginawa ko na. Finally ang long t
ime na ka Mutual understanding ko at sinagot na din ako.
"Pero sana Daniel. After 1 year. Asikasuhin mo na agad ang Annualment paper nyo?
"

"Don't worry Julia. I will :) "

"Thanks! Let's go on a Date?" tapos tumayo na sya
Tumayo na din ako at bigla nyang hinawakan ang kamay ko at sabay ngumiti.

Pero there's a part in my heart saying na mali tong ginagawa ko. Niloloko ko si
Kath! Tsk, Ang gulo..
*******************************************
[7] KathNiel [6]
*******************************************
DANIEL'S POV
"Babe punta muna tayo saglit ng National BookStore. May bibilhan lang ako." pagaaya
sa akin ni Julia pumasok muna sa National BookStore.

"Sure.Tara?." Sabay hawak nya sa kamay ko at pumasok na kame ng National.

Habang bumibili si Julia ng mga kailangan namin sa Engineering. Nag ikot-ikot mu

na ako sa Loob. Wala lang, para hindi mabored. Tapos napadaan ako sa mga books.
Natawa nalang ako sa sarili ko nung makita ko yung Spongebob book. Hahaha! Naala
la ko kasi Taba. Adik na adik kasi si Kath sa Spongebob na to.
"Babe.Let's go?" tumango nalang ako sa kanya at lumabas na din kame ng National.
Paglabas namin nakasalubong ko si Kath with a guy.
Ewan ko ba parang napakunot ang noo ko at nag-init ang ulo ko.
"Oh? Dan nandito ka din pala?" tapos napatingin sya kay Julia "Hello Julia" ngum
iti sya.

"Ah..eh...bumili lang kame ng Projects para sa engineering week" pinakita ko yun

g plastic na hawak ko.
"Kayo ano ginagawa nyo dito?" Ano ba kath? Bat hindi mo ipakilala sa akin ang ka
sama mo?
Asawa mo ako? Tapos nangangaliwa ka?
Huh? Ano ba sinabi ko? Tae. Parang ako yun ah.

"Ah Dan. Si khalil nga pala. Bestfriend ko." tapos nakipag shake hands ako.
"Daniel nga pala"
"Khalil nga pala Pare" Sus, pare daw. Lumpuhin kaya kita dyan?
"Dan, Let's go na?" biglang nagsalita si Julia. Tumango nalang ako.
"Babs una na kame" tapos naglakad na kame palayo sa kanila.
Hindi ko talaga alam. Pero nakaramdam ako ng Galit bigla. Wala na sira na ang ar
aw ko.

KHALIL'S POV

Anong ibigsabihin ng nakita ko? Ayun ang asawa ni Kath di ba? Bakit may kasamang
ibang babae? Niloloko nya ba si Kath? Tangina naman. Ang gulo.
Eto namang isang to pagkatapos namin masalubong ang asawa nya. Hindi mo na makau
sap ng matino. Parang ang lalim ng iniisip.
"Cha-cha?" lumapit ako sa kanya "Ok ka lang ba?"
"Oo ok lang ako. Hehehe." Peke ang tawa nya
"Alam mo kath? Kilala kita. Wag mo nga pekein ang tawa mo. Wag mo pilitin kung h
indi mo kayang ngumiti." totoo naman eh. Sa 8 years ba naming mag best friend. S
aulo ko na kung totoo ba o peke lang ang pinapakita nya.
"Ano ka ba kha-kha. Ok lang ako." Biglang nawala ang ngiti sa mukha nya. Naging
seryoso sya at parang nalungkot.
"C'mon? Ano bang problema? I'll listen. Best friend mo ko right?."
"Wala ano ka ba?"
"Psh. Kath, kilala kita. Alam ko kung kailan may problema ka."
Hindi pa din umimik si Kath "Dahil ba to sa nakita nating kasama ng asawa mo kan
ina?"
"Asawa ka dyan. Sa papel lang yun nuh. Wala lang yun."
"Kung wala lang yun. Eh bakit naging ganyan ka?"
Umiwas lang sya ng tingin sa akin "C'mon kath? Ilabas mo lang yan. I'll listen n
aman eh." Ayokong nakikita kang ganyan. Nasasaktan din ako eh.
"Ewan ko ba khalil. Hindi ko naman gusto o mahal si Daniel, pero nung nakita ko
syang kasama si Julia. Nakaramdam ako ng kirot dito oh!" sabay tinuro nya yung d
ibdib nya kung saan nakalagay yung puso nya.

"Alam mo yun? hindi nga kame magkasundo pag nasa bahay. Lagi kameng nagbabangaya
n. Pero pag hindi nya ako kinakausap. Parang namimiss ko, parang hinihiling ko n
alang na sana lagi nalang kame mag-away sa bahay para lang magpansinan kame?" pi
napakinggan ko lang sya sa bawat sinasabi nya.

"Baka naman kasi Mahal mo na sya?" bigla syang napatingin sa akin "Baka hindi mo
lang alam. Pero alam mo yun? May feelings ka na pala for him?" Ano ba tong sina
sabi ko? Imbes na chance ko na to para makuha si Kath. Hindi eh. Hayyss
"Hindi ko din alam, Kha-kha. Para bang part ng ng arawa ko yun pag-aaway namin."
tumingin si Kath sa malayo.
Alam ko na. Nasa in-denial stage si Kath. Hindi nya pa sigurado kung mahal nya n
a si Daniel, pero I'm sure. May feelings na nga sya.
After nya magsalita. Hindi na kame nag-imikan. Ewan ko? Para bang hinayaan ko na
lang syang mag-isip at mag muni-muni.
Alam ko na ang gagawin ko para mapangiti ko ulit si Kath :)
"Tara cha-cha." sabay hila ko sa kanya at pinapasok ulit sa kotche ko.

KATHRYN'S POV
Hindi ko talaga maintindihan ang sarili ko. Bat parang nakaramdam ako ng Lungkot
at kirot nung nakita ko silang magkasama?
Mahal ko na ba sya?

"Cha we're here na. Baba kana." Nabalik nalang ako sa realidad ng magsalita ulit
si Khalil.
Napatingin naman ako sa Labas ng kotse at nakahinto na pala kame sa isang malaki
ng bahay.
Bumaba na din ako at Lumapit kay Khalil "Kaninong bahay to?" tanong ko kay khali
l.
"Sa amin." Tapos ngumiti sya "Dito na kame Lumipat nung umuwi kame dito sa Phili
ppines. Tara pasok tayo?" tumango ako kay kha-kha at pumasok na kame sa malaking
bahay.

"Ate. May bisita ka!!" biglang sumigaw si Khalil at tinawag ang ate nya.
Ayy ate nya. Si--

"Wahhh. Ate Sharley!!!" sabay takbo ko kay ate sharley ay yinakap sya ng mahigit
.
"Wahhhh. Kath, I miss you na. Kumusta kana?" sabi ni Ate Sharley.
Bumitaw ako sa pagkakayakap kay ate sharley "Ok lang naman ako. Ikaw kumusta na?
Kumusta ang operation mo?"
"Ok na ako. Sucessful ang operation, naging malakas ako ng Dahil sa kanya." saba
y kindat ni ate Sharley.
"Sino sa kanya?" naguguluhang tanong ko.
Biglang sumigaw si Ate sahrley at may tinawag "HOYYY MARK JOSEPH CRUZ!!!!" ibang
klase si Ate Sharley. Magaling na nga sya. Nakakasigaw na ulit eh. hahahha
May lalaking biglang lumabas ng kwarto at nagsalita "OH?Makasigaw ka naman Babe.
Bakit?"
Hala ang Gwapo naman ni Kuya O______O
Ang tangkad at ang macho nya.

Ay ano ba tong iniisip ko. Boyfriend yan ni Ate sharley at may asawa na din ako.
Sabeee?

"Wala. May ipapakilala lang ako sayo" tapos tumingin si Ate sharley sa akin "Kat
h si Mark, Boyfriend ko." tapos tumingin si Ate sharley kay kuya pogi "Babe. Si
Kath. Best friend ni Khalil. Parang Little sis ko na din yan."

"Hello Kath." biglang hinawakan ni Kuya Mark yung kamay ko at hinalikan "Nice me
eting you--Aray ko babe tama ba--aray masakit na ang tenga ko."

"Ikaw talaga ang Landi mo pa din kahit kailan ah?Hindi ka pa din nagbabago." hah
aha. Biglang hinila ni Ate sharley yung tenga ni Kuya Mark. Ang kulit nilang dal
awa, kahit ganyan sila ramdam mong mahal na mahal nila ang isa't isa.

Ayun kwentuhan lang kame ni Ate Sharley kung ano mga nangyari sa akin nung nawal
a sila ng Isang taon. Sinabi ko sa kanya na Kasal na ako. Hahah! Nagulat nga sya
eh. Nauna pa daw ako kesa sa kanya.

Nung tinanong nya naman kung gaano ko kamahal si Daniel. Hindi ko alam ang isasa
got ko.
Mahal ko na ba talaga siya? Ano sa tingin nyo?

********
Kung gusto nyo basahin ang Story ni Sharley Ramos at Mark Joseph. Basahin nyo na
lang!
10 WISHES ang title nun. hahaha ! Sige na ako na ang ma Plug lels.
Ano masasabi nyo sa update na tO?
Vote, Comment and Be A Fan :))
*******************************************
[8] KathNiel [7]
*******************************************
Hello to Ms.L aka "PILOSOPOTASYA" isa sa pinaka FRIENDLY na Writter dito sa Watt
pad. Pangako!
Basahin nyo yung "AFGITMOLFM" nya. Matatawa, Maiinlove at mapapaihi kayo haha !
*************
KATHRYN'S POV

Isang Linggo na ang nakalipas mula ng magkaayos kame ni Daniel. Yes, magkaayos t
alaga. We decided na kung hindi namin kayang mag act bilang isang tunay na mag-a
sawa (Which is Kadiri talaga) nag decision kame na maging FRIENDS/KAIBIGAN nalan
g. Para naman hindi na nag-aalala sila mama sa amin, at para kahit papano may im
provement kame sa isa't isa.
Pero yung pakiramdam ko na bigla bigla nalang bibilis ang malandi kong puso tuwi
ng ngingiti sya, Hindi ko pa din alam kung ano meaning nun. Wala naman kasi sa d
ictionary eh. Kayo ba alam nyo?
Gumising ako ng maaga. Para naman mag Luto ng Breakfast namin ni Daniel. Hahah !
Sounds weird right? Wala naman kasi sa vocabulary ko ang salitang Luto, at hind
i ko din alam kung Luto ba talaga ang nagawa ko.
Hay naku. Bahala na subukan nyang umangal. Ipapalunok ko ng buong buo sa kanya y
ung batman nyang gitara =____="
Inayos ko na yung table, Yeah ! Inayos ko talaga. Kasi ang kalat kanina. Punong
puno ng labahin naming dalawa, pati nga briefs at boxer nya ako naglalabas. Pero
palitan naman kame. Pero hindi ko pinapalaba yung panty and Bra ko sa kanya. Na
kakahiya di ba?
Nilagay ko na ang 2 baso. 2 plato. At ulam namin sa table.
Anong Ulam namin for almusal?
~TENEN~ (sounds effect yan!)
Itlog na may sibuyas at kamatis sa Loob saka Fried Rice. Sarap tignan ewan ko la
ng kung masarap din ang Lasa. Hahahahhaha
"Oh? Ano yang niluto mo?" Lumabas na si Daniel mula sa kwarto nya. Nakaayos na d
in sya for school.
"Breakfast, Hindi ba halata?" -____-"
"Hindi eh. Parang binaboy mo ang pagkakaLuto eh!hahahah." biglang tawa ng hinayu
pak
"Alam mo mag pasalamat ka na lang. Hindi yung mambibwisit kapa." Nakakainis, gum
ising pa ko ng maaga para lang sa almusal na to. Tapos lait lang ang makukuha ko
sa kanya. Great Daniel, your never failed to annoy me -_____-"
"Eto naman, Joke lang eh! :) " Shet. Ayan na naman yung ngiti nya. Ramdam ko na
na naman ang pamumula ng mukha ko.
"Oy tara kaen na." inaamoy nya muna muna yung pagkain
"Bat mo inaamoy yan? -_____-" Putaragis talaga tong Lalaking to.
"Baka may Lason oh gayuma eh. Hahahahah."
"Pakyu ka. Spell A-S-A?" -_____-" Okay Badtrip nako.
Sinubo nya na yung Fried Rice, tinitignan ko lang kung anong Reaction nya "Pwe..
Pwe...Ano ba tong nilagay mo sa Fried Rice? Ang tamis tamis naman." Bigla nyang
dinura yung fried Rice.
"Huh?Matamis?." tinikman ko yung Fried Rice "Oo nga ang Tamis T_____T sensya ka
na. Hindi ko kasi tinikman eh. Asukal ata nailagay ko." Ang tanga ko talaga. Mag
kamukha kasi yung asukal at iodize Salt eh T___________T
"Haysss. Ok lang!." Tapos kinuha nya yung toyo "Lagyan mo nalang ng Toyo para ma
kontra yung Lasa"
"Sige T3T "
Natapos na kameng Kumain at nag Ligpit na ng Table. Sya na ang naghugas, may kon
siderasyon pa din pala ang mokong kahit 1% eh. hahah
"Ah Yabs." Oo tama kayo. Yabs pa din ang tawag ko sa kanya. Ok lang naman sa kan
ya kasi TABS din naman ang tawag nya sa kin.
"Bakit?" tignan mo to hindi man lang lumilingon
"Pwede mo ba ko sunduin mamaya? Coding kasi ang Kotse ko eh. Sige na Please." Sa
na pumayag sya. Coding kasi ang kotse ko. Tapos malalate pa ko umuwi may group m
eeting kasi kame.
"Bakit ano bang oras uwi mo?"
"Around 7pm. May group meeting kame eh."
"Eh ngayon? Hindi kaba sasabay sa akin?"
"Hindi. Ok lang. Susunduin ako ni Bea." tapos may narinig akong nagbusina.
"Ayan na si Bea. Text nalang kita maya. Bye Dan" Tapos tumakbo ako palabas ng ba
hay at narinig ko syang sumigaw.
"WAG KANG TATAKBO! YUNG BANGS MO MAGUGULO! HAHHAHAHHA"
"HAHAHAHAHA! PAKYU!" sigaw ko din sa kanya. Oh di ba? Wala na kameng Away. Ayiih
hhhhhh
DANIEL'S POV
Ilang araw na ba kameng hindi nag-aaway ni Kath? Nakakapag taka ano? Syempre nag
-usap kame na bawas-bawasan ang awayan namin. Para naman hindi na mastress sila
Mama sa aming dalawa. Ayoko din mawalan ng allowance at auto nuh. Kaya pumayag n
a ako sa offer ni Kath.
Nagulat nga ako ngayong araw. Ang aga magising ni Taba. Nag Luto pala ng breakfa
st naming dalawa.
Sa totoo Lang. Napangiti ako sa ginawa nya. Bakit ba? Marunong din ako matouch k
ahit gwapo ako nuh. hahahha anong KONEK?

Anyway yun nga, nagLuto sya. Pero FAILED ! hahahah. Ang Tamis ng Fried Rice nya.
Kawawa naman yung mukha ni Kath. Haggard na ewan pagtapos magluto. Akala mo nam
an kung anong niluto. Eh Itlog at fried Rice lang naman.
Tama na ang usapan tungkol Kay kath. Baka kanina pa nasasamid yun sa school.
Wala kameng klase ngayon. May meeting ang buong Engineering instructor. So it me
ans. Free day ko at ma sspend ko ang time ko kay JULIA.
Birthday kasi ni JULIA BABES KO <3
Hahahah. Ang Landi ko taena.
Umalis na ako ng bahay at dumiresto agad sa Mall of Asia. Mag dadate kameng Dala
wa ni Julia.
Tumingin ako sa orasan ko.
09:39 na ng umaga.
Shet sana hindi ako malate.
Nakarating agad ako sa MOA, pinark ang kotse ko at nag madaling pumunta sa meeti
ng Place namin.

Pagkarating ko dun. Nakita ko na agad ang pinaka magandang babae sa balat ng Lup
a.
"Babe Sorry kung Late ako." sabay kiss ko sa pisngi nya.
"Ok lang. Kakadating ko lang din naman, besides 10am pa naman ang usapan :)" Ayu
n nakita ko na naman ang maganda nyang ngiti.
"So Let's Go na?"
"Sure" tapos kumapit sya sa Braso ko.
Pumunta muna kame ni Julia sa Sine. Gusto nya daw ang Palabas ngayon eh. Syempre
dahil Prinsesa ko sya. Pumayag na ako. Kahit na PETRANG KABAYO ang palabas. Psh
. Korny naman eh. Puro tawa lang ang ginawa naming dalawa.
Asar kasi walang Horror na palabas. Edi sana naka chansing na ako sa kanya di ba
? Bwahaha. Joke lang. Hindi ako ganun sa iniisip nyo nuh -_____-"
Pagtapos naming manuod. Dumiresto naman kame sa isang Restaurant ang "KAEN D2" n
a restaurant. Umorder lang kame ng Rice at 2 putahing Ulam.
Ang galing nga eh. May free cake sila for customer na may birthday.
Natawa pa ako kasi SPONGEBOB ang design.
Naalala ko tuloy si Taba.
Wag kayo mag-isip ng kung ano. Naalala ko lang talaga sya.
Speaking of taba. Nagpapasundo nga pala un.
Chineck ko yung phone ko kung anong oras na.
2:00 pm palang ng Hapon. 7:00 pm pa naman sya nagpapasundo eh.
Nung natapos kameng kumain. Nag ikot ikot naman kame ni Julia. Pumunta sa Game Z
one naglaro ng kung ano-ano. Tapos sa TEDDIES CORNER. Binilhan ko si Julia ng Te
ddy Bear at bumili din ako para sa sarili ko ng isang maliit na BATMAN Figure.
Binilhan ko din si Taba ng Baboy na Stuff toys. Hindi ako sweet sa kanya. Ok? Aa
sarin ko lang sya.
hahahahah. Ang sama ko ba?
5:00 pm na ng Lumabas kame ng MOA ni Julia. Tumambay muna kame sa Sea Side. Papa
nuorin ang Sunset. How Romantic. hahahah
"Dan" tawag sa akin ng isang angelic face
"Oh?"
"Thank you for for this day. I'll never forget this" tapos hinalikan nya ako sa
pisngi. Shet ! kinikilig ako.
"Wala yun." Inakbayan ko sya.
Pinanuod lang namin Lumubog ang Araw, nag kwntuhan ng kung anu-anong bagay.
Napatingin ako sa cellphone ko. Shet ! Lobat na pala.
Ano na kayang oras?
"Babe. Anong oras na?"
"30minutes before 9pm babe. Why? May pupuntahan ka ba?"
Shet. Shet. Nakalimutan kong sunduin si Kath. Tangina. Nasan na kaya yun? Umuwi
na kaya yun? 2 hours pa naman ang byahe papunta sa school.
"Julia. I'm so sorry. But we need to go. May importante pa kasi akong pupuntahan
"
KATHRYN'S POV
Asar naman si Daniel. Anong oras na oh. kanina pa ko nag hihintay dito sa Labas
ng school. Hindi pa ko makauwi. Nagugutom na ako. Yari talaga sa akin yung Danie
l na yun.
Yabang yari ka sa akin pag uwi natin. Ipagluluto mo ako ng masarap na ulam ngayo
n >:|
"Miss Okay ka lang dyan?" Lumapit yung Guard ng School sa akin. "Kanina ka pa d
yan nag hihintay ah?"
"Opo kuya Guard :)"
"Sige"
"ay wait manong guard. Anong oras na po?" tumingin yung guard sa Relo nya "10:54
na"
Badtrip naman tong si Daniel. Asan na kaya to? Baka naman may nangyaring masama
sa kanya? baka kung napapano na yun. Nag aalala na ko.
"Kuya Guard pwede po bang patawag nalang ng taxi?"
"Okay sige po Mam"
DANIEL'S POV
Tangina talaga. Ang bobo ko kahit kailan. Nakalimutan ko syang sunduin. Asan na
kaya yun? Sana naman okay lang sya. Badtrip naman oh.
11:30 na ako nakarating sa School namin. Agad akong bumaba sa kotche ko.
Tumitingin ako kung saan-saan. Pero walang bakas ni Kath. Asan kaya yung babaeng
yun? Badtrip naman yun. Asar talaga. Sumasakit din ang bangs ko sa kanya.
Magtanong na nga lang ako.
"Excuse me po Manong Guard?" Sabi ko sa Guard ng School namin.
"Ano yun?"
"Tanong ko lang po. May nakita po ba kayong babaeng naka blue na long sleeves na
babae dito. ganito kataas, tapos po may bangs?"
"Ah wala eh." Sabi ng Guard "Ay sandali . Meron pala. Kaalis lang nung babae. 5
oras na nga yun nag hihintay dyan kanina. May hinihintay atang tao." Pag karinig
ko nun.
Isa lang ang naramdaman ko. GUILT
"Sige po manong alamat."
Tumakbo agad ako papasok ng kotse ko. At pinaharurot ang kotche ko ng sobrang bi
lis. Kung pwede lang lumipad ang kotche ko. Ginawa ko na. Badtrip ka kath.
Bat mo pa ako hinintay ng ganun katagal. Ang bobo mo talaga. Hindi kana lang umu
wi ng maaga.
Dapat hindi mo na ako hinintay.
Nakarating nako sa subdivision namin. Bwisit na yan ang bagal pa magpapasok ng G
uard. Tsk.
Pinaharurot ko ng mabilis ulit ang kotse ko.
Malapit na ako sa tapat ng bahay namin.
Nakita ko si Kath.

May kausap na lalaki sa Labas ng bahay namin >:|

*******************************************
[9] KathNiel [8]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Pagkatawag ni Manong guard ng Taxi. Sumakay agad ako.

Gusto ko ng makauwi at baka may nangyari ng masama kay Daniel. Loko din kasi yun
, hindi nagtetext at pag tinatawagan ko naman ang cellphone, out of coverage are
a. Anyareee dun?
~GRUUUUUUUHHHHH~

Biglang tumunog yung tyan ko. Kaya napahawak naman agad ako. Hindi pa nga pala a
ko kumakain sa sobrang pag-aantay kay Daniel. Yari talaga sa akin. Kailangan nya
akong ipagLuto ng masarap na ulam ngayon.
Nakarating na kame sa Subdivision.
Medyo traffic. Kaya naman sumilip ako sa bintana ng Taxi at nagtanong sa Guard n
g Subdivision namin.
"Kuya Guard ano pong meron?"
"Kayo pala Mrs.Padilla. May kotse lang po kasing iniwan. Hindi po namin alam kun
g kanino eh." Sabay napakamot nalang ng ulo si Kuya Guard.
"Ah sige po."
Tapos dumiresto na ang taxi sa harapan ng House namin.
Habang nagbabayad ako may Tumawag sa pangalan ko.
"Kath." bigla akong kinilabutan sa tawag nya sa akin. Kilala ko kung kaninong bo
ses yun.
Humarap ako para Lingunin ang tumawag sa akin.
Shet. Si Enrique
"Kath at last nagkita ulit tayo." bigla syang lumapit sa akin at niyakap ako. Hi
ndi ko alam ang mararamdaman ko. Hindi ko alam ang una kong sasabihin.

Bakit pa sya nagbalik?

Bakit pa sya nagpakita?

Bakit kung kailan nakalimutan ko na sya?

Ang daming bakit ang tumatakbo sa isipan ko ngayong mga oras na to.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko sa kanya.
Ang daming tanong agad ang pumasok sa isipan ko. Ang dami kong gustong sabihin
sa kanya. Pero ni isang salita walang lumalabas sa bibig ko.
"Enrique." yan nalang ang nasabi ko sa kabila ng pagkakayakap nya sa akin.
Lumuwang ang pagkakayakap nya sa akin at tumingin sa mga mata "Sobrang miss na m
iss kita." at tuluyang nahulog ang luha nya sa mula sa kanyang mga mata.

Mga luhang alam ko na ako lang ang nakakapag pa Luha sa kanya ng ganyan.

Hindi pa din ako makapag salita. Ang bilis lang ng tibok ng puso ko.
Parang unti-unting nagiging sariwa ang kahapon.
Mahal ko pa ba sya? :'(
DANIEL'S POV

Sa sobrang Bilis ng pangyayari. Nakita ko nalang niyakap ng LaLaki si Kath.

Isa lang ang nararamdaman ko sa oras na to. GALIT
Bumaba agad ako ng kotse. Hindi ko na pinark ng maayos, iniwan ko nalang sa kals
ada ang kotse ko na nakaharang.
May mas importante lang akong kailangan gawin ngayon.
Bigla kong hinatak yung lalaking nakayakap kay Kath at sabay sinapak sa mukha.

"DANIEL ANO BANG GINAGAWA MO?" biglang sigaw ni kath.

Tinignan ko lang. Isang tingin na nagsasabing Galit ako sa nakita ko at sa ginag

awa nilang dalawa.

napaupo sa kalsada yung gagong nakayakap kay kath at sabay punas sa bibig nyang
dumugo. Served it right. Gago!

"PARE ANO BANG PROBLEMA MO?" Tumayo yung hayop at tumingin ng masama sa akin.

"PROBLEMA? PARE TINATANONG MO BA KUNG ANONG PROBLEMA KO?" sumisigaw na ko sa sob

rang galit "TANGINA PARE. ANG LAKAS MONG GUMAWA NG EKSENA SA HARAPAN NG BAHAY KO
AT ANG LAKAS NG APOG MONG YAKAPIN SA ANG ASAWA KO!!!!" sabay turo kay Kath.

Mukhang nagulat sya. Gulat na nasa harapan nya ang asawa ng niyakap nya "ANO PAR
E? WALA KA NG MASABI?TANGINA. BUTI YAN LANG ANG NAKUHA MO SA AKIN!!!!"

tumingin ako kay kath na gulat din sa pangyayari.

Hinila ko sya papasok ng bahay namin.

Narinig ko pang tumawag yung hayop kay kath.

sinarado ko agad yung Gate at ang pintuan ng bahay namin at hinarap si Kath.

"IKAW ANG KAPAL DIN NG MUKHA MO EH NUH? PAG KATAPOS KITANG SUNDUIN SA SCHOOL MO.
PAGKATAPOS KONG HANAPIN KA DUN TAPOS ETO LANG ANG MADADATNAN KO DITO? NAKIKIPAG
LANDIAN? SA HARAP PA NG BAHAY KO?" Sinigawan ko sya. Halatang gulat sya.

May namumuo ng Luha sa Gilid ng mata nya.

Na any moment, tutulo nalang eto.
"Hindi ako nakikipag landian." tumulo na ang Luha nya "Hinintay naman kita sa sc
hool di ba? Sabi ko di ba 7pm mo ko sunduin?Pero hinintay pa din kita kasi nanga
ko ka eh."
"TANGINA NAMAN KATH. SANA NAMAN NAGTXT KA! HINDI YUNG NAG-AALALA AKO NG GANITO S
AYO! HALOS PALIPARIN KO NA UNG KOTSE KO PARA LANG MAKARATING SA SCHOOL. PERO ANO
? HINDI KA MAN NAGTXT!!!!!"
"Nagttxt ako hindi ka nag rereply *sob* Pati tawag ko. Out of coverage area." Um
iiyak na sya. Tulo ng tulo ang Luha nya na parang bata na inagawan mo ng Laruan.
"WAG KANG MAG SINUNGALING!!!! WALA AKONG NATATANGGAP NA TEXT AT TAWAG MULA SAYO!
!! SIGURO KASI NAKALIMUTAN MO DAHIL SA KALANDIAN MO!!!!" Bigla nyang inaangat an
g mukha nya at bigla akong-~PAAAAAKKKKK~

"ANG KAPAL NAMAN NG MUKHA MO DANIEL PARA SABIHAN AKONG LUMALANDI LANG!" sinampal
nya ako. Nagulat ako sa ginawa nya. Galit na sya ngayon. Yung mga mata nya para
ng papatay sa Galit.
"HININTAY KITA NG LIMANG ORAS SA TAPAT NG SCHOOL. NILAMOK AT NALIPASAN NA KO NG
GUTOM PERO WALA KA PA DIN. PERO WALA EH. DI BA NAG PROMISE KA? KAYA NAG HINTAY P
A DIN AKO. BAKA KASI MAY NANGYARI SAYONG MASAMA. TAPOS NGAYON ETO? PAG BIBINTANG
AN MO KONG LUMALANDIN? SABIHIN MO NGA? SINO BA SATIN ANG LUMALANDI? AKO BA? AKO
BA ANG MAY--" naputol ang sinabi nya at yumuko ulit sya "Ako ba ang may Julia?"
Pagkasabi nya nun. Parang may tumusok ng milyong karayom sa puso ko. Sibat pa ng
a ata.
Napako lang ako sa kinatatayuan ko. Hindi ko na alam ang sasabihin ko kath. Para
ng umurong nalang ang dila ko. Naasar ako.
Tumingin ulit sya sa akin at nagbitaw ng salita "Ayoko na daniel. Itigil na nati
n to, pagod na pagod na ako. I ask my Parents to annual this Marriage. Naaawa na
ako sa sarili ko :'(" Tapos tumakbo sya sa kwarto nya at sinara ng malakas ang
pinto.
Umulit ng umulit sa isipan ko ang huling sinabi nya.

"Ayoko na daniel. Itigil na natin to, pagod na pagod na ako. I ask my Parents to
annual this Marriage. Naaawa na ako sa sarili ko :'("
"Ayoko na daniel. Itigil na natin to, pagod na pagod na ako. I ask my Parents to
annual this Marriage. Naaawa na ako sa sarili ko :'("
Naramdaman ko na naman ang pag tusok sa puso ko.
Masakit at ayokong itigil to.
Ayokong mag-annual kame. Ayokong mag hiwalay kame.
KATHRYN'S POV

Ang kapal ng mukha nyang pag bintangan akong Lumandi. Sino kaya sa aming dalawa
ang Lumalandi? Ako ba? Ako ba ang lantarang lumalandi sa school na parang single
at walang inaalalang kasal? Ang kapal talaga ng mukha nya.
Ang bigat na ng nararamdaman ko, sobrang sakit na ng puso ko. Masyado na akong n
apapagod sa putaragis na marriage na to. hindi ko na talaga kaya.
Sumabay pa si Enrique ngayon. Bakit ganun? Kung kailan nakalimutan ko na sya? Ku
ng kailan okay na ako ng wala sya saka sya magpapakita ulit? Bakit? Ano bang kai
langan nya? Masyado ng magulo ang buhay ko.
Biglang may kumatos sa pintuan ko.
Yung makapal ang mukha.
"Kath. Open this Door. Mag-usap tayo." Sabi nya habang patuloy pa din ang pagkat
ok.
hindi ako nagsasalita. Ayokong makipag-usap.
"Kath. Please? Mag-usap tayo?Wag ka ng magalit?" Sincere ang boses nya. Pero wal
a pa din akong pakialam. Masakit ang mga sinabi nya sa akin tulad ng Lumalandi l
ang ako? What the hell.
Ako pa talaga ngayon? Mainit ang Ulo ko. Not now, hindi pa ko ready makipag-usap
.
Hindi ako sumasagot sa pagtawag nya. At tuluyan na syang umalis sa pinto, mukhan
g bumalik na sa kwarto nya.
Ang bilis naman sumuko nun. Kainis!
Bigla namang nagring ang cellphone.
Yabs Calling...

Bahala ka dyan ! Asa ka namang sasagutin ko yan. Kaya nilapag ko na yung cellpho
ne ko sa side table at tinakpan ang mukha ko ng unan at natulog na.
**
The next day. Pag labas ko ng kwarto. Tahimik na. Mukhang maagang pumasok si Dan
iel ah? Haynaku, bahala sya sa buhay nya. Galit pa din ako sa kanya.
Bumaba na ako sa kusina para kumain, hindi kasi ako kumain kagabi at nawala ang
gutom ko ng dahil sa galit ko sa mokong na yun.
Pag kita ko sa kusina laking gulat ng mata ko na may nakahandang pagkain.
O__________O
Ang ganda ng pagkakaayos ng table. Akala mo prinsesa ang kakain eh.
Sino kaya nag-ayos nito?
Si daniel kaya?
Hindi naman siguro, wala naman sweet bones sa katawan yun eh.
Lumapit ako sa table at may nakalagay na note.
Kath,
Sorry kagabi ah? Hindi ko sinasadya yun. Nadala lang ako ng galit ko. Sana hindi
kana galit at makipag usap kana sa akin. Ayusin natin to. Hindi matutuwa sila m
ama kapag mag hihiwalay tayo.
Ayan pinag handa kita ng almusal. Sana magustuhan mo. Alam mong ayaw na ayaw kon
g nagluluto di ba? Pero gumising ako para lang dyan. Ang dami ko pang paso sa ka
may dahil dyan. kaya sana ubusin mo ah?
Daniel
Bigla na naman bumilis ang tibok ng malandi kong puso. Ewan ko ba at parang auto
matic na ngumiti ang mga Labi ko. Hindi ko ineexpect na sincere talaga sya, pati
ang pinaka inaayawan nyang gawin ginawa nya para magkabati lang kame.
Magkikipag bati na ba ako? Ano sa tingin nyo?
Pagtapos ko kumain, inayos ko muna ang table. Baka sabihan nya pa akong walang k
usa. Kaya nag hugas na din ako ng plato.
Pagkatapos ko kumain. Pumunta muna ako ng sala para manuod since 10am pa naman a
ng start ng 1st class ko ngayon.
Laking gulat na naman ng mata ko na may stuff toys na baboy sa sa upuan.
Nilapitan ko agad to at kinuha.
Wow. Ang lambot naman nito at ang cute naman. Sarap yakapin.
May note na naman na nakalagay.
TABA,
Para sayo nga pala yan. 200 din yan. Bayaran mo ko ah? Joke lang.
Kung pwede ka pala mamaya. Date tayo, I mean Friendly Date as bonding lang. Kung
pwede ka lang naman ah?
Bigla na naman may tumambling na kung ano sa tyan ko. Weird ah.
Napangiti na talaga ko nhg tuluyan sa mga peace offering nya :"">
binasa ko ulit yung note nya.
at inulit ang Last line ng note.
"Date tayo mamaya ah?" parang hindi nag loading ang sinabi nyang yun.
Ano daw Date?
Me + DANIEL = DATE?
"WAHHHHHH. MAG DADATE DAW KAME." Napasigaw nalang ako sa sobrang excitement.

*******************************************
[10] KathNiel [9]
*******************************************
BEA'S POV
"Eto na nga. Malapit na ako sa school--Oo sige--bye." Ano ba yan si Kath. Ang ag
a-aga pa pinapasok na ako. Ang dami na daw tsismax sa akin ngayon. Nakakaloka sy
a.
Pero since tsismosa ako. Pumasok na ako ng maaga. hahahaha

Pag ka dating ko ng school. Nakita ko agad ang isang mercedes Benz sa tapat ng s
chool namin. Alam na alam ko kung kanina yang Sasakyan na yan.

Kay Jake Vargaz

Ang aking Prince Charming. haha Asa naman daw ako di ba?
Oo tama ang iniisip nyo. Crush ko sya, ay mali.. Mahal ko pala yang gwapong nila
lang na yan. Ewan ko ba kung bakit patay na patay ako dyan sa kanya. Hindi nga m
arunong ngumiti yan eh. Parang laging may sariling mundo.

Gusto ko sanang sabihin na "Hi Jake, Try mo kayang ngumiti at mamansin. Promise,
Hindi nakakamatay yun." pero syempre hindi ko yun kaya. Wala ako ng lakas ng Lo
ob para sabihin yun.
Si Jake at ang pinaka mamahal na asawa ni Kath ay mag best friend. Cool right? P
arehas gwapo. Mag best friend sila at mag best friend naman kame ni kath. Compa
tible hihihi.
"HOY MISS. WILL YOU PLEASE GET OUT OF MY WAY. STOP DAY DREAMING STUPID." Bigla n
alang ako nabalik sa aking katawang Lupa dahil may sumisigaw sa akin. Sino ba to
ng kutong Lupa na to at inistorbo ang pag papantasya ko kay Jake?

Nung tinignan ko si Jake sa kinatatayuan nya. Wala na sya. Kaya nag-init agad an
g Ulo ko sabay harap sa sumigaw sa akin.
"AYAN WALA NA SI JAKE NAKAKAASAR KA--." naputol yung sinisigaw ko sa Lalaki. Si
jake pala ang sumigaw sa akin.

Bigla nalang akong nanigas sa kinatatayuan ko.

Pinag pawisan ng malamig.
Hindi ko alam ang sasabihin ko sa gwapong nilalang na nasa harapan ko.

Para bang nawala ang ingay sa paligid ko at tanging pag tibok nalang ng puso ko
ang naririnig ko. Napakalakas na pag tibok ang aking nararamdaman.
"I KNOW I'M PERPECT HANDSOME MAN. STOP STARING LIKE THAT. SO DISGUSTING."
Ano daw? Biglang Lumaki ang mata ko sa narinig ko sa kanya
O__________O

Hindi ako makapaniwala na ang Hangin ng Lalaking to. Parang biglang naglaho ang
pag mamahal ko sa kanya. Bla bla bla
Tinulak nya yung katawan ko ng mahina at dumaan sya.

"KAPAL NG MUKHA MO!!!!" Sinigawan ko sya. Ang kapal ng mukha.

Humarap sya at nag smirked "I love you too sweety." at nag wink pa ang Loko. Ang
yabang talaga super.

Nag madali na akong pumunta sa room namin. Dahil baka kung ano pa ang magawa ko
sa paligid ko. Promise uusok na ang mukha ko sa galit. He's full of himself. May
abang talaga. No wonder kung bakit sila naging mag best friend ni Daniel. Pareha
s ang kahanginan sa katawan. Ughhh.
Umupo agad ako pag dating sa Room.

"Bes. Bakit ang tagal mo?" Lumapit si Kath sa akin. Pero hindi ko pa sya tinitig
nan. Asar pa kasi ako.

"Uy bes. May problema ba?" kinalabit nya ko ng kinalabit. Kaya tumingin na ako s
a kanya

At biglang "HAHAHAHAHAHAHAHAHA. Kath, What happen to your face?HAHAHAHAHAHAHAHAH

" Kung kanina badtrip ako, ngayon hindi na. Natawa talaga ako sa mukha ni Kath.
Tawang tawa na halos sumakit na ang tyan ko sa pag tawa.

"What? Ano panget ba?"

"Hindi panget bes.HAHAHAHAHHAHA. Hindi lang bagay sa mukha mo." Benta talaga ton
g mukha ni kath ngayon. Naka make-up kasi sya ngayon. Hahahahaha
"Seriously, Bea Binene? Ano panget ba? ^____- " Napataas na ang kilay ni Kath. M
eans, Hindi na sya natutuwa. Okay kailangan ko ng mag seryoso.
"Hahahahahhaha. Wait, Ubusin ko muna ang tawa ko Hahahahah--aray ko bes. aray na
man." Sakit ng kurot nya sa braso ko. Poor Bea. Kawawa ka naman -____-"
"What? Anong masasabi mo sa mukha ko?"

"Gusto mo ba talaga malaman?" sabi ko sa kanya habang pinipigilan pa din ang pag
tawa.

"Syempre."

"Ang panget bes. Ano ba yang ginawa mo sa mukha mo. Nag eye shadow kang black. S
a umagang to? Nag lips stick ka ng pulang pula. Ano ka si RUBY? Nag blush on na
parang sinapak ka ng asawa mo eh. Ano ba yan." Saad ko sa kanya
"Sabi ko na eh. hayysss." She look so Dissapointed. Tskk.
"Bakit ka ba nag make-up kasi?" Kinuha ko yung panyo sa pocket ko at pinunasan a
ng mukha ni Kath. Poor kath. Hindi pa talaga ganap na dalaga tong bessy ko. Wala
ng alam sa kusina, walang alam sa pag-aayos ng sarili.
"Kasi may Date kame ni Daniel mamaya."
"Eh date lang naman pala eh----WHAT DATE? AS IN FORMAL DATE?" Nagulat ako sa si
nabi ni Kath. Bago sa pandinig ko yun ah? Like Hello? Di ba hindi sila mag kasun
do ni Daniel? Tapos mag dadate sila?
"Teka nga bes. Explain mo nga sa akin. Ayos na ba kayo? I mean, for real na ba a
ng unwanted marriaged nyo?"

"Di mo ko magets eh." huminga sya ng malalim "Friendly Date lang to. Parang pamb
awi sa kasalanan nya sa akin kahapon."

"Kasalanan?"

"Oo, di ba after nating umuwi kahapon from group meeting?" tumango ako "Hinintay
ko sya hanggang 11pm pero hindi sya dumating kaya nag decide nalang akong umuwi
mag-isa then si Enrique--"

Biglang kong pinutol ang sinasabi nya kasi nakarinig ako ng pangalan ng Demonyo
"WHAT? ENRIQUE? YOU MEAN, YUNG FIRST BOYFRIEND MO? YUNG GAGONG YUN? YUNG INIWAN
KA NALANG SA ERE NG---"

"Oh tama na binene. O.a much na."

"Oh tapos anong nangyari after nun?"

"Ayun nga. Pag uwi ko ng house namin. Nasa tapat ng house ni Enrique at niyakap
agad ako nung makita ako then biglang sumulpot si Daniel then he punched Enrique
. Galit na galit si Daniel as in Bes. Tapos pinag sisigawan nya ako at sinabihan
g naglalandi lang daw. Kaya ayun sinampal ko sya hindi kinausap. Kaya eto peace
offering Mag date daw kame."

Natulala naman ako sa sinabi ni Kath. Ang haba ng Hair ng Lola nyo. Hahaha ! Per
o hindi, hindi na ako papayag na muling bumalik si Enrique sa Buhay ni Kath. Tam
a na yung minsan naging tanga ang best friend ko sa kanya.
"Oh? Date pala eh. Bakit nag make-up kapa?"

"Hello Bea. Nakikinig kaba?" umayos sya ng upo "Date nga to. Kaya kailangan kong
mag-ayos, mag make up ba? Kasi nakakahiya naman kay Daniel kung ang panget ko
mamaya. Hindi katulad ni Julia. Elegante ang dating."

Wow. Nakakaamoy ako ng selos chuhcu ah?

"Nag seselos ka ba?"
"H-huh? B-bat naman ako mag seselos?" Confirm guys. Nagseselos nga. Tsk

"Mahal mo na ba?"
Tapos bigla nya akong binatukan.

"Aray ko naman para saan yun?" sabay hinimas ko ang ulo ko.
"Ang panget ng mga tanong mo eh. Help mo ko bes? Please." aba'y nag puppy dog ey
es pa si Kath.

"Kung hindi lang kita Love bes. Hindi kita tutulungan sa Date na to eh."
Syempre kinikilig ako para sa bes friend ko. Sana matutunan nilang dalawang maha
lin ang isa't isa. Para naman hindi na din sumasakit ang ulo ko pag nag-aaway at
nag babangayan ang dalawang to.

Mga pauso kasi ng magulang nila eh. Stress.

KATHRYN'S POV
Mabilis natapos ang klase namin ngayon. Kaya hinila agad ako ni Bea papuntang gi
rls C.r at inayusan. At after ng 30mins. Viola ! Ang Dyosa na ng mukha ko. Ani k
ayang masasabi ni Daniel sa itchura ko? Kinikilig naman ako. Hahahaha
Nagpaalam na agad si Bea sa akin. Kasi daw may lalakarin pa sila ng Mommy nya. A
ng swerte ko naman sa best friend ko. Ang bait bait di ba?
Pumunta na agad ako sa meeting place namin ni Daniel at tinext sya.
To: Yabs
Asan kana Yabs? Dito na ko.
After ng 5mins. Nag reply naman sya. At may klase pa daw sya. wait ko daw sya ng
20mins. Sabi ko okay. Hahahah. Excited na ako sa Date naming dalawa. Ano kaya m
angyayari? San kaya kami pupunta? Ano kaya kakainin namin?
Errr. Mukha ba akong excited? hihihihi.

After 20mins ng pag hihintay. Naglabasan na ang mga classmate ni Daniel. Kaya ti
next ko naman agad sya. Pero hindi nagreply.

Nakita ko si Zap. Isa sa mga classmate nya. Kaya naman tinawag ko agad.

"Zap." sabay lapit ko sa kanya

"Oh Kath? Bakit?"

"Si Daniel? Nakita mo?"

"Oo nasa room pa sya. Tignan mo nalang dun."

"Salamat."
Tumakbo agad ako papuntang buildong nila Daniel. Para naman hindi nya na ako han
apin.

Pag dating ko sa tapat ng classroom nila.

Narinig ko syang nagsasalita mukhang may kausap.

Kaya sinilip ko sya sa bintana.

Pero hindi ko inaasahan ang nakita ko.

Daniel Kissing Julia.

Nakaramdam agad ako ng tumusok sa puso ko. At sa hindi inaasahang pagkakataon. T

umulo ang luha ko.
Hindi ko alam kung bakit ako nasaktan. Basta ang ginawa ko nalang ay tumakbo paa
lis sa tapat ng classroom nila.
Tumakbo lang ako ng tumakbo kahit hindi ko alam kung saan ako pupunta.

Bakit ganun? Bakit ang sakit-sakit ng makita kong nag kiss sila? Bakit? :'(

Tulo lang ng tulo ang luha ko. Hanggang sa maupo ako sa ilalim ng puno sa tapat
ng Building ng Nursing. Since wala na namang masyadong tao. Umiyak nalang ako. :
'(

Ang sakit-sakit talaga. Bwisit na yan. Bat sa dami-dami ng pwede kong makitang g
inagawa nila. Yun pa?
Asa ka naman kasi kath. Mahal ni Daniel yun, Mahal na mahal. Alam mo namang wala
ng pakialam sayo yun. Hindi ka nun gusto. Wala yung feelings para sayo.
Mahal ko na ba si Daniel? Kaya ganito nalang ako masaktan dahil sa nakita ko?
binaon ko nalang ang mukha ko sa tuhod ko at hinayaang lumabas ang mga luha ko.

Naramdaman kong may taong nakatayo sa tapat ko at tinawag ang pangalan ko.

"Kath"

Bumilis ang tibok ng puso ko. Kaya dahan-dahan kong inangat ang mukha ko at tini
gnan kung sino ang nasa harapan ko.

Nagulat ako sa babaeng nasa tapat ko.

SHET ! BAT SYA ANDITO?

*******************************************
[11] KathNiel [10]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"Kath."

Sh1t. 'bat andito sya.

Umaayos ako ng upo at pinunasan ang Luha ko.
"Why are you crying?" umuupo sya sa tabi ko.
"Wala naman. Masakit lang bagang ko" Tanong tanong pa sya kung bakit ako umiiyak
. Close ba tayo? -____-"
"Then you must visit your dentist regularly" Eh kung ikaw kaya ang pabisitahin k
o sa Dentist? Halikan pa kayo kanina ni Daniel ah.
Oo tama kayo. Si Julia tong kausap ko. Si Julia ang tumabi sa akin. Feeling Clos
e. Sabunutan ko kaya to nuh?
"Kath, can we talk?" tumingin sya sa akin ng seryoso.
"We're already talking!" Bastos na kung bastos. Bakit ba? Nasaktan ako sa nakita
ko kanina eh -___-++
"Ok sorry" Huminga sya ng malalim. Parang nahihirapan na sabihin kung ano man an
g gusto nyang sabihin. Gulo naman ng babaeng to.
"I know Kath that we're not friends. But I'm not treating you as my enemy or my
rival when it comes to Daniel."

Ano ba gustong pag-usapan nito.

"Can you please. Direct it to the point. Wag ka ng magpaligoy ligoy pa." Duh? Ti
me is Gold. Hindi nya nalang sabihin ang gusto nyang sabihin. Ang dami pang sere
monyas.

"I'm leaving."

Ano daw? Parang nabingi ako sa sinabi nya.

"Ano? Your what?"

"Pupunta na ako sa America." Biglang kumitab ang mga mata ni Julia. Nakita ko ka
si nakatapat sya sa may ilaw.

"B-bakit naman?" Parang bigla akong nalungkot sa narinig ko. Ewan ko ba? Hindi n
aman kasi kame close ng babaeng to eh.

"I don't know. Na shocked nalang ako sa biglang pag-alis ng family namin." Malun
gkot na yung boses nya.

"Eh paano na si Daniel?" Sige Kath? Tinanong mo pa talaga ah? Hindi ba maganda n
gang balita yan. Edi wala ka ng kaagaw kay Daniel.

"That's why I'm here to talk to you." umaayos sya ng upo at hinawakan ako sa kam
ay "Please Kath. Take good care of Daniel. I'm begging you, please. Don't leave
him. He said to me that you want to annual the Marriage."

"ANO???" Hinila ko yung kamay ko mula sa pag kakahawak nya "YOU BEGGING ME TO DO
N'T LEAVE HIM. BUT WHAT ARE YOU DOING??? YOUR LEAVING HIM!!!!"

Sinigawan ko na sya. Ayos pala to eh? Nakikiusap syang wag ko iwanan si Daniel.
Pero sya, iiwan nya yun.
Oo alam ko. Tanga na ako di ba? Hindi pa ako mag pasalamat dahil wala na akong k
aagaw dahil aalis na ang pinaka mamahal ni Daniel. Pero for peter's sake naman.
Hindi ako martir. Hindi ko ugaling ipag siksikan ang sarili ko kay Daniel. Alam
kong hindi ako ang kailangan nya. Alam kong si Julia ang kailangan nya.
"I love him kath. But I need to do this. Someday you'll understand me." mahina n
yang sabi sa akin. Nakayuko na sya. At alam kong umiiyak na din.

"Kath. Please, alam kong impotante ka kay Daniel. Kaya andito ako para makiusap
na wag mo na syang iwan. Mawawala na ako sa buhay nya and I'm sure, hindi nya na
makakayanan kung pati ikaw ay mawala din." Garalgaral na ang boses nya.
"Pero Julia? Ikaw naman kasi ang kailangan ni Daniel. Hindi ako."
"Kailangan ka nya na ngayon."
"Julia. Alam kong alam mo ang contract namin ni Daniel na our marriage will only
last for one year. Alam ko din ang plano nyong magpakasal kapag na-anual na ang
marriage namin. Pero hindi ko talaga maintindihan kung bakit mo sya iiwan?." Ma
rtir na ba ako? Sabihin nyo nga sa akin?

"Basta." ngumiti sya "I know that you'll love Daniel soon."
Eh? Ano daw? Hindi ko nagets.

English kasi eh >___________<

"Sige kath. I need to go na. Thank you and aasahan kong tutuparin mo ang pinag-u
sapan natin." pinunasan nya muna yung Luha nya saka sya tumakbo paalis sa akin.

Hindi ko talaga magets si Julia. Alam kong mahal nila ang isa't isa. Pero bakit
nagawa nyang iwan at pumayag sa desisyon ng magulang nya?

High school palang kame nila Daniel. Alam kong may something na sa kanila ni Jul
ia. Alam kong nasaktan din ng sobra si Julia simula ng nalaman nyang ikinasal na
lang kame ni Daniel ng biglaan.
Halos lahat ng ex-school mate namin ni Daniel dati nagulat sa pangyayaring yun.
Kahit kame din namang dalawa. Parang pag gising nalang namin...Booommmm... We're
Marriage.
Alam ko din namang mahal nila ang isa't isa eh. Kumbaga sa story na ito. Ako ang
kontrabida.

Kontrabidang walang ginawa kundi wasakin ang relasyong ng dalawang bida.

Sa totoo lang. Wala naman talaga akong binatbat kay Julia. The way she talk, the
way she move, the way she carry her dress. Walang wala talaga ako. Pag pinagtab
i kameng dalawa.

Isang Beefsteak at Corned beef ang resulta.

Isang mamahalin at isang gusgusin.

Hindi ko alam kung bakit naaawa ako sa kanilang dalawa. Siguro dahil sa akin, ku
ng bakit hindi sila magkasama at maging masaya.

Kontrabida ba talaga ako sa kwentong ito?

Hindi ba? Biktima din naman ako ng kasunduang ito?

Pero wala akong magagawa, kundi ang sundin ang pakiusap ni Julia.

Alagaan si Daniel.

Umuwe na ako ng bahay.

Hindi ko alam kung nasaan si Daniel sa mga oras na 'to.

Napatingin ako sa orasan.
09:30 na ng gabi.
Chineck ko naman ang cellphone ko kung nagtxt ba si Daniel kung anong oras sya u
uwe. Pero wala din. Nasaan kaya ngayon yun?

Baka hinatid si Julia sa airport.

o baka naman nasa Bar nagpapakalunod sa alak.

Siguro nga nasa bar sya. Para malimutan ang sakit na nararamdaman nya ngayon.

He's in pain right now. I know it

Bakit parang pati ako apektado sa nararamdaman nya?

Mahal ko na sya?
Siguro nga mahal ko na sya.

He needs me right now. Hindi ko sya iiwan katulad ng ginawa ni Julia sa kanya.

Lumipas ang oras pero walang Daniel pa din ang nagpapakita sa bahay namin. 12:00
na ng madaling araw. Kinakabahan na ako sa kanya. Usually kasi nagtetext na yun
kung malalate sya ng uwi eh. Pero ngayon wala pa din.

Hindi na nga natuloy ang Date namin tapos Late pa sya umuwi. Tsk

Ay loko ka kath. Date pa talaga ang naisip mo samantalang broken hearted ang tao
ngayon.
Tinawagan ko na sya.

Pero ang sabi ng operator ay, the number you have dial is either unaattended or
out of coverage area. Please try you'll call next year.

Ano ba yan? Pati phone nya hindi macontact. Nakakaasar naman yung mokong na yun.
Ugh.

Lumabas ako ng bahay para mag hintay sa Gate.

Grrr. Ang ginaw naman.

Ano bang month ngayon? Bat parang mag chichirstmas na ?

Sa pag-iisip ko biglang may dumating na kotseng kulay dilaw.

alam ko kung kaninong kotse yan.

Kay Daniel.

Nung pag ka park nya sa tapat ng bahay namin, tumayo ako para kumustahin sya.

Lumabas sya na parang......

NAKANGITI???
Totoo ba to? Nakangiti sya?

"Oh kath? Bat gising kapa?" tanong nya sa akin sabay ngumiti na naman sya.

Pero pansin ko ang mata nyang namumula na parang galing sa isang matinding pag k
akaiyak.

"Uh..ano..hinintay kasi kita eh." Nahihiya kong sabi sa kanya.

"Sira ka talaga..Tara na pumasok na tayo sa loob. Malamig na oh. Baka siponin ka

pa." ngumiti na naman sya at nauna ng pumasok sa loob ng bahay.

Bat ganun? Parang may mali

"Ah.Dan?" bigla syang humarap sa akin

"Bakit?"

"Ok ka lang ba?" Gusto kong malaman kung ok sya. Hindi naman masama kung ilabas
nya yung nararamdaman nya di ba? Hindi naman masama kung iiyak sya di ba?

"Huh?" Parang naguguluhan sya "Ok lang ako. Bakit mo natanong?" ngumiti na naman
sya. Isang ngiting peke at pilit.

"Dan. Alam mo? Hindi masamang ilabas ang luha. Lalo kung sobrang bigat na ng nar
aramdaman mo."
Unti-unting nawala ang ngiti sa labi nya.

Nagsisimula na ding mag tubig ang mata nya.

"K-kath? Pwede ba kitang Yakapin?" Nagulat ako sa sinabi nya. Pero alam kong kai
langan nya ng isang comfort ngayon. Isang kaibigan na makikinig sa nararamdaman
nya.

"Ok lang." Pagkasabi ko nya. Bigla nya akong niyakap ng mahigpit.

Napatingkayad pa nga ako kasi mas matangkad sya sa akin.

"K-kath? Bat ganun? Bat kung kailan kami na saka pa nya ako iniwan?" ramdam kong
umiiyak na sya, Nababasa na kasi ng luha yung manggas ng blouse ko.

Hinahayaan ko lang syang mag salita.

"Bakit kailangan nya pang pumunta ng america? Bakit? hindi ko maintindihan kath.
"

"Hindi ba nya ako Mahal? Hindi ba sya masaya sa akin?"

"Sabi ko naman sa kanya. Mag hintay lang ng isang taon at sya na ang papakasalan
ko eh. Pero bakit ganito ang ginawa nya?" Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa
sinasabi nya? Masakit din sa loob ko ang sinasabi nya. Pero wala akong magawa k
ung hindi makinig nalang sa akin.

bigla nyang tinanggal ang pagkakayakap sa akin at sabay nag salita "Susundan ko
sya kath sa America." seryoso nyang sabi.

************
Hello :))
Sana mag comment and Vote kayo. Para araw-araw ako mag Update. Pwede ba yun? heh
eheh
*******************************************
[12] KathNiel [11]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Lumipas ang tatlong Linggo. Pero hindi naman umalis si Daniel. Hindi sya sumunod
sa America. Ewan ko kung anong nangyari pero umuwi nalang sya isang araw na par
ang 'nothings Happen', I mean parang nawala na lang bigla yung pagiging Broken H
earted nya.

Hindi ko ba alam kung matutuwa ako o matatakot eh.

Matutuwa dahil hindi na sya tulala at parang wala sa sarili katulad this past fe
w weeks,
O matatakot na baka tinatago nya lang ang sakit sa nararamdaman nya..

Ramdam ko naman na masakit pa din sa side nya yun.

At lalong mas nasasaktan ako sa mga pinag dadaanan nya.

Na wala akong magawa para matanggal ang sakit ng nararamdaman nya.

Unang una naman kasi hindi ako ang mahal nya,
At pangalawa hindi din ako ang kailangan nya.

Pero dahil Mahal ko sya. Hinding hindi ko sya iiwan. Tutupad pa din ako sa usapa
n namin ni Julia na, hindi ko iiwan sa ere si Daniel tulad ng ginawa nya.

Aalis lang ako kapag si Daniel na mismo ang nagsabing hindi nya na ako kailangan
.
Pero pag dumating ang panahon na.

It's either masakit o sobrang sakit lang talaga sa part ko.

"Tulala ka na naman dyan!" nawala ang pag-iisip ko ng malalim kasi biglang nagsa
lita si Daniel.

"Ah..may iniisip lang."

"Aba marunong kana pala mag-isip. San mo natutunan yan?hahahaha" Bigla nalang sy
ang humagalpak ng tawa.

Hindi ko ba alam kung maaasar ako sa mga pambwibwisit nya sa akin o matutuwa eh.
Halata namang Okay na sya nuh?

"Bilisan mo kumain dyan. Marami pa tayong pupuntahan." Sabi nya sabay kain ng sp
aghetti nya.

Gumala nga pala kame ngayon ni Daniel. Katatapos lang kasi ng midterm exams nami
n. As a celebrate daw kasi hindi ako na-zero sa mga exams ko, i-ttreat nya daw a
ko.

Feelingero nga eh. Akala naman nya hindi ko nakita mga exams nya? Eh mas mataas
pa nga ang akin.
65 out of 100 ang mga exams ko. Kaya iimagine nyo nalang kung gaano kababa yung
sa kanya. Hahahahahah

Nung natapos kameng kumain. Lumabas na kame sa Italian restaurant ng pinag kaina
n namin at sinimulang mag lakad-lakad.
Sumasakit na ang paa ko. Pero hindi pa din kame nakakarating sa pupuntahan namin
.
Ay teka? San ba kami pupunta.

"Dan?San ba tayo pupunta?" bigla akong tumigil sa pag lalakad para mapahinga nam
an ang paa ko. Naka High heels kaya ako at kaunti nalang paniguradong mapapaltos
na naman ang maganda kong paa.
"Basta sumunod ka nalang." Sabay lakad ulit nya.

Naku naman tong lalaking to. Kung hindi ko lang sya ASDFGHJK. Eh kinaltukan ko n
a to eh. hahahah

Ayun katulad ng sinabi nya. Sumunod naman ako sa kanya.

Napansin ko ngang may hinahanap sya.

Si Julia kaya? hahahah O.A much Kath?

"Ayun nakita ko na." Sabay hawak nya sa kamay ko "Tara dun." At hinila nya ako p
apunta sa Play Zone.

"Aray--wait lang naman--aray ko Daniel---Huyyy" pagrereklamo ko sa kanya. Hilahi

n ba naman ako putaragis talaga tong lalaking to. Sakit ng paa ko.

"Tsk. Ang reklamador mo naman Taba" kumamot nalang sya sa ulo nya. Hindi nya pa
din binibitawan ang kamay ko.

"Ikaw kaya ang mag suot ng Heels nuh?Tignan natin kung hindi ka mahirapan maglak
ad."

"Eh 'bat kasi yan ang sinuot mo? Feeling mo ang ganda mo pag nag suot ka nyan?ha
hahah"

"Alam mo alam ko na kung bakit ka iniwan ni Julia. Dahil dyan sa ugali mo at--"
naputol nalang ang sasabihin ko kasi..
Bigla syang nanahimik at yumuko.

Shoot. Below the belt ata ang nasabi ko ah?Ang tanga mo Kath. Kahit kailan bopla
ks ka talaga. Sa dirami raming pwedeng iopen up. Yun pa ang nasabi mo. Minsan ta
laga hindi na ako natutuwa sa kadaldalan ko.

"S-sorry Dan." nahihiya kong sabi sa kanya.

Tumingin naman sya agad sa akin at ngumiti.

"Wala yun :) " Sabay gulo nya ng buhok ko gamit yung isang kamay nya.

Nag simula ulit kameng maglakad papasok ng Play Zone. Ewan ko ba kung bakit nais
ipan nyang maglaro dito. Siguro pampatanggal stress. Ang hirap kaya mag engineer
ing di ba? At dagdag pa yung sakit sa Puso nya.
Sana pala nag nursing nalang ako. Para kahit papano alam ko kung paano lunasan a
ng sugatang puso ni Daniel. Hahhaha ! Ewwwww ang korny na ng sinabi ko.

Ayun bumili si Daniel ng P1000 worth of token. Imba talaga tong lalaking to. Kun
g gumastos eh parang ang dami-dami naming pera.

Nakakaasar kasi ako nahihirapan mag budget ng pang gastos namin sa isang bwan ta
pos kung gumastos sa Play Zone ey 1000 agad. Pagkain na naming dalawa yun ng isa
ng Linggo eh -_____-"

"Dun tayo Kath." Sabi ni Daniel sabay turo ng Basketball Game.

"Laro tayo? Kung sino ang pinaka kaunting shoot. Sya ang mag huhugas ng plato?"
Pag-aaya nya sa akin.

"Eh? Ang Daya naman eh. Hindi naman ako marunong nyan. Samantalang ikaw, magalin
g ka dyan." Sabay ngumuso ako.
"Hehehe.Ikaw talaga. Wag ka na nga ngumuso." Sabay gulo nya ng buhok ko "Sige, p
ara patas isang kamay lang ang gagamitin ko. Sayo dalawa. Ano?"
"Sige Sige" Syempre pumayag na ako. Chance ko na to para mapahinga ang kamay ko
sa pag huhugas ng plato sa bahay. Hahhahah

And after 30mins ng aming paglalaro.

"Hahahahah. Talo ka Taba. Sorry ah? Destiny mo talaga ang pag huhugas ng plato."
Ayun humagalpak na naman sya ng tawa.
"Andaya mo naman kasi eh. Hindi ka patas mag Laro! T__________T " Asar, 'bat gan
un? Talo pa din ako? Isang malaking daya ang nangyari.

"Oyy hindi ah. Isang kamay na nga ang gamit ko eh. Wag ka nga!"

"Oo na. Sige na ako na ang mag huhugas. Asar naman." T3T

"Tara dun naman tayo sa Karaoke." Sabay hila naman nya sa akin.

Ano ba 'tong lalaking 'to. Bakit ang hilig nya mang hila ngayon?
Sana puso ko naman ang hilahin nya.
Ano daw? Ano sabi ko? Manahimik ka nga kath. Bat puro kakornihan na naman ang si
nasabi mo?

Kinuha ni Daniel ang Microphone ng Karaoke chuchu. Hindi ko kasi alam ang tawag
dito sa machine na 'to, basta ang alam ko lang karaoke tawag dito.
"Uyyy kakanta ka?" Tanong ko sa kanya. Naghahanap kasi sya ng kanta sa Song List
eh.

"Malamang. Alangang titigan ko lang 'to"

"Sabi ko nga."
Tapos tumayo na sya papunta sa machine, at nagpindot pindot ng kung anong number
at lumabas ang kantang...

'Hinahanap-Hanap kita'

Biglang nag silingunan yung mga taong nandito din sa Play Zone. At nag silapitan
para manuod.
"Ay ang pogi naman ng kakanta."
"Wow. Ang ganda ng kakantahin nya."
"May girlfriend na kaya yan?"
"Ayun ata yung katabi nya oh."
"Hindi naman mukha namang katulong eh."

Naiirita na ako sa mga sinasabi ng mga tao sa Likod ko ah. Ang sarap palunukin n
g microphone ng manahimik eh. Mukha ba akong katulong?

Hello??? Kasal na hoh kame. Asawa ko na hoh yang tinititigan nyo. Mga matatandan
g to ang sarap isako. Hay naku, pag ako talaga na bwisit kakainin ko kayo ng buh
ay =_____=

"This song is dedicated to the Girl that I love" sabi ni Daniel sa mga taong nan
unuod sa kanya.

Yung mga taong nanunuod biglang kinilig, pero ako. Parang kinurot ang puso ko sa
sinabi nya.

Alam ko naman kasing hindi ako ang tinutukoy nya eh.

Bago sya nag simulang kumanta. Tumingin muna sya sa akin at ngumiti.
Ngumiti din ako......yung pilit nga lang.
â «â ª~Adik sa 'yo"
Awit sa akin
Nilang sawa na sa
Aking mga kuwentong marathon
Tungkol sa 'yo
At sa ligayang
Iyong hatid sa aking buhay
Tuloy ang bida sa isipan ko'y ikaw
Sa umaga't sa gabi
Sa bawa't minutong lumilipas
Hinahanap-hanap kita
Hinahanap-hanap kita
Sa isip at panaginip
Bawa't pagpihit ng tadhana
Hinahanap-hanap kita~â «â ª

Obvious naman ang message ng kanta di ba? Na hindi ako ang tinutukoy nya sa kant
ang yun.
Si Julia pa din talaga. Si Julia pa din talaga ang Mahal nya :'(

Hindi naman masamang umasa na magugustuhan at mamahalin nya din ako di ba? Hindi
naman masama maging martir at umasang isang araw, ako naman ang mamahalin nya d
i ba?

Kaya minsan nahihirapan pa din akong umamin sa kanya eh. Ayoko kasing mareject.
Yung ang isang bagay na iniiwasan kong mangyari sa akin.

Ang ma-reject.

Natapos syang kumanta at umalis na din kame sa Play Zone. Ewan ko ba simula ng k
umanta sya. Parang nawalan na ako ng gana. Parang tinamad na ako mag gala at ang
tanging gusto ko lang ay mahiga nalang sa kama ko at matulog.

"Taba?Hello. Nakikinig ka ba?" bigla akong nagulat sa sinabi ni Dan

"Huh? Ano ba yun?"

"Bat parang ang lalim na naman ng iniisip mo? May problema ka ba?" Naguguluhan n
yang tanong sa akin.

Kailangan ko nabang sabihin? Kailangan ko nabang umamin na mahal ko sya?

Handa na ba akong mareject pag sinabi ko sa kanya yun?

Huminga muna ako ng malalim para kumuha ng kaunting lakas ng Loob.

"Daniel?" Tawag ko sa kanya.

Seryoso ang mukha ko at tumingin ako ng diresto sa mata nya.

"Bakit?" Sabay ngiti nya na parang hinihintay ang sasabihin ko.

"I Like You" sabay pikit ko ng mata ko.

*******************************************
[13] KathNiel [12]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"I Like You" Pumikit ako para hindi makita ang expression ng mukha nya.

~KRING KRING KRING~ (Ringtone yan XD)

"Hello--Okay--Sige--Pauwi na din po kame Ma--bye po.." NagsaLita si Daniel.

Unti-unti kung binuksan ang mata ko.

"Ano ulit yun Taba? Hindi ko narinig ng maayos eh. Tumawag kasi si Mama."

Sabi na eh. Hindi nya narinig.

Wrong timing ang tawag ni Mama.

Mukhang hindi pa to ang panahon para umamin ako sa kanyang gusto ko sya. hayssss
.

"W-wala yun." tumalikod ako para hindi nya makita yung nalungkot kong mukha "Ano
ng sabi pala ni Mama?"

"Wala naman. Tinatanong ni Mama kung nasaan tayo. Nasa bahay daw kasi sila."
"Ah ganun ba?" humarap ulit ako sa kanya "Tara na palang umuwi?" at nagpakawala
ako ng isang pekeng ngiti.

"Sige." Tapos naglakad na kame papunta sa parking Lot.

Habang bumabyahe kame pauwi sa bahay. Tahimik lang kameng dalawa. Ewan ko parang
nawalan ako ng ganang makipag-usap. Ang daming tumatakbo sa isipan ko.

What if kung narinig nya yung pag confess ko sa kanya? Ano kaya ang mangyayari?

Sa personality ni Daniel? Marahil tatawanan nya lang ako at aasarin. Maganda na

din siguro na hindi nya narinig yun. Kapalaran ko sigurong itago muna kung ano m
an tong nararamdaman ko para sa kanya.

Hayss. What a Life, ang hirap pala ng ganito. Parang sasabog na ang puso ko sa n
araramdaman ko ngayon.
"Taba?May problema ka ba?" bigla syang nagsalita habang nakatuon pa din ang pans
in nya sa pag mamaneho.
"Huh?Wala naman?Bakit?" Oo may problema. Gusto kita Daniel. Gustong Gusto kita.

"Eh bakit parang ang Lalim ng inisip mo? Saka kanina kapa nag bubuntong Hininga
dyan?"

"Masama bang mag buntong hininga?Hmmppp. Manahimik ka na lang." Tumingin nalang

ako sa Labas ng daan. Walang kwentang kausap badtrip.

"Taray naman nito." Last word na sinabi nya at hindi na sya nag salita. Siguro w
ala ng masabi. Naku, pag nangulit pa sya baka tamaan na sya sakin =_____=

Bigla kong naramdaman na may nagtext sa cellphone ko. Kaya naman binasa ko agad.
From: Bessy-Bea
Wer u? Punta ka dito sa bahay. Dito si Khalil :)
Hay. Mabuti naman at may mapupuntahan ako ngayon. Nereplayan ko agad si Bea na p
apunta na ako sa kanila.
Nakalimutan ko nga palang sabihin na mag bebest friend kameng tatlo nila Khalil
that's why magkakakilala kame. Kaya wag na kayo magtaka. Okay?

"Dan. Idaan mo pala ako kila Bea. Punta ako sa kanila." Pag papaalam ko kay Dani
el.
"Sige. Susunduin ba kita?" Tanong nya sa akin.
"Wag na. Magpapahatid nalang ako sa kanya."
"Mabuti naman at hindi ka magpapasundo. Hahahahahaha" Ewang ko sayo. Wala ako sa
mood makipag tawanan sayo.
Nakarating naman agad kame sa Bahay nila Bea. Kaya tinext ko na sya agad na luma
bas na para hintayin ako sa Labas ng bahay nila.
Pagkahinto ng sasakyan nagpaalam agad ako kay Daniel.
"Anong oras ka uuwi?" tanong nya sa kin.
"Ewan ko. Basta mag tetext nalang ako." Sagot ko naman sa kanya na walang lingon
-lingon.
Hindi na sya sumagot pinaandar nya nalang yung kotse nya hanggang sa mawala sa p
aningin ko.
"Naks naman Bes. Nag iimproved ata kayo ni Daniel ah?" Sabi ni Bea habang papala
pit sa akin.
"Nag-iimproved ka dyan, akala mo lang." naglakad ako papunta sa Gate nila at hum
arap sa kanya "Mag iinom ba tayo?"

BEA'S POV

Ano ba naman tong mga nangyayari sa best friend ko. Hindi ko na maintindihan.

Una, hinatid sya ni Daniel dito. Nakakapag taka lang kasi alam naman nating Laha
t na hindi magkasundo ang dalawang yun. Pero after ng FRIENDLY DATE thingy nila.
Naging ganyan na silang dalawa. Parang mag-asawa na talaga. Pag tinatanong ko n
aman si Kath kung anong nangyari sa Date nilang yun. Wala naman daw.

Pangalawa, Bigla-biglang magtatanong si Kath kung mag-iinom ba? Eh hindi naman k

asi pala inom yang best friend ko. iinom lang yan kapag may problema. Naku, I sm
ell somethings fishy. Ano kaya to? Kailangan kong malaman.

"Oh ayan. Tara na mag-inom." Nilapag ko sa Lamesa ang isang Case ng San Mig Ligh
t.
Light Lang naman to kaya okay lang naman kung makarami kame. Kailangan kong mala
man ang problema o ang gumugulo sa isip ng best friend ko.
"Wow. Bea ang dami naman nyan." Napatingin ako kay Khalil "Grabi ah. Isang taon
lang ako nawala. Naging Lasinggera na ata kayong dalawa ah.Hahahahaha"
"Hahaha.Loko Hindi nuh. May nag-aya lang kasi ng inuman." Saba'y nguso paturo ka
y Kath.

"Wow. ChaCha, hindi nga? Ikaw ba nag-aya ng inuman?" tumabi si Khalil kay Kath.
"Tara na mag-inuman." Bigla kinuha ni Kath ang isang bote ng San mig at tinungga
na parang sanay na sanay makipag inuman sa kanto.

Grabi talaga tong best friend ko -_____-"

Tumagal ng tumagal ang inuman session namin nila kath. Isang bote palang ang nai
inom ko pero nahihilo na ako samantalang si Kath. Ayun, Limang bote na ang naiin
om.
"Kath?May problema ka ba?" pagsisimula ni Khalil ng usapan.
"Wala naman. Bakit?" Pag tatangi naman ni Kath.
"Wag ka nga best. C'mon sabihin mo na. Hindi yung tinatago mo yang problema mo."
Tumabi ako sa inuupuan nya "What are friends are for di ba? Makikinig kame prom
ise."
"Wala nga sabi ang kukulit nyo--"
"Si Daniel ba?" Biglang sabi ni Khalil.
Ooppss. Bull's eye ata. Biglang nanahimik si Kath eh.
"Sabi na eh. Sya nga. ChaCha anong problema sa kanya?"
Yumuko si Kath at sabay nagsalita "Ewan ko ba. Naguguluhan na ako eh. Alam nyo n
amang dalawa na hindi ako pabor sa ginawang pagpapakasal sa aming dalawa ni Dani
el di ba? Kinasusuklaman ko sya ng sagad-sagad. Alam ni Bea yan." tumingin si Ka
th sa akin "Pero etong mga nakaraang araw lang. Ay mali, mga nakaraang bwan lang
. Parang nag-iba ang pakikitungo ko sa kanya. Hindi na ako naaasar sa kanya tapo
s--"
Biglang naputol ang sinasabi ni Kath ng biglang magsalita si Khalil "Mahal mo na
?"
"Mahal? Ewan ko. Magulo eh. Siguro hindi ko pa masasabing mahal ko sya. Siguro L
ike palang naman."
"Oh bakit hindi mo sabihin sa kanya di 'ba?" pagsasalita ko naman.
"Sinubukan ko na Bes. Pero alam mo yun, parang may pumigil. Mukhang hindi pa pan
ahon para malaman nya saka.." nilalaro nya yung baso nya
"Saka ano?" sabay naming tanong ni Khalil
"Saka natatakot akong malaman nya." nag inat ng braso si Kath bago ulit nag sali
ta "Baka kasi pag nalaman nyang gusto ko na sya. Ma-reject lang ako. Paano kung
hindi nya pala ako gusto di ba? Alam nyo naman yun si Julia lang ang tanging nas
a puso nya."
"Minsan nga tinatanong ko sa sarili ko kung tama bang magustuhan ko sya? Pero mi
smong sarili ko kinakalaban ko na. Mag hihintay nalang ako ng tamang panahon na
kung kailan handa na akong umamin sa kanya, yung handa na ba ako sa maaring sago
t nya."
Napatingin ako kay Khalil, makikinig lang sya. Pero alam ko ang iniisip nya. Nas
asaktan din sya for kath. Alam ko kasi na mahal na mahal nya pa si Kath til now.
Hays, kawawa naman ang dalawang best friend ko.

"Kaya mo bang mag hintay bes?" pagtatanong ko ulit sa kanya.

"Kakayanin ko bes. Kahit ilang oras. 3 hours, 4 hours, 5 hours, lahat ng pag hih
intay gagawin ko para kay Daniel. Magtitiis ako. Hanggang sa ako nalang ang Lama
n ng puso nya." May tumulong luha sa mata ni Kath. Agad naman nya tong pinunasan
.
"Hayy. Bakit kasi ang taba-taba ni Julia eh." bigla naman akong naguluhan sa sin
abi nya "Sa sobrang taba nya hindi na kame magkasyang dalawa sa puso ni Daniel.
Sya lang tuloy ang naka-ooccupy sa buong puso ni Daniel." tumayo sya at nag una
t ulit ng katawan.
"What a Life. Nakaka-g@gu lang."

Sa totoo lang naaawa ako sa best friend ko ngayon. Ang hirap ng sitwasyon nya. H
ays, sana naman maisip din ni Daniel na worth-it mahalin si Kath. Hindi yung pur
o Julia nalang sya. Haysss.

DANIEL'S POV

Asaan na kaya yung Babaeng yun? Anong oras na hindi pa umuuwi. Naku, uwi ba yan
ng matinong asawa? Parang walang asawang naghihintay sa kanya ah? Asar naman yun
si Taba. Hindi pa tuloy ako makatulog sa paghihintay sa kanya.
Kumusta na kaya si Julia? :'(
Hanggang ngayon. Hindi ko pa din alam kung bakit nagawa nya akong iwanan. Pero k
ilala ko si Julia hindi yun basta-basta sumusuko kahit sa anong problema.
Basta mag sstick pa din ako sa promise nyang. Babalik sya, babalikan nya ako. At
magsasama kame.

~TOK TOK TOK~

Biglang may kumatok. Malamang si Kath na to -_____-"
Binuksan ko agad nag pintuan at tumambad sa mukha ko ang Lasing na pag mumukha n
i Kath.
"Oyy. Ano ba yan? Nakainom ka ba?" tanong ko sa kanya. Ang baho nya eh. Amoy Ala
k badtrip =___=
"Wala kang pakialam kung nakainom ako. Okay?" taray naman nito. Bwisit.
"Sinong kainuman mo? Puro babae ba kayo? Baka naman may mga lalaki kang kainuman
Tabachoy ah?"
"Alam mo Daniel. Manahimik ka nga. Ang ingay mo." Sabay upo nya sa upuan para ta
nggalin ang heels nya.
"Ano pinag-usapan nyo?" Ay? Ang gulo ata ng tanong ko nuh? Bahala nya. Para lang
makausap ko sya. Mukhang may problema tong babaeng to eh.
"Tungkol sa buhay may Asawa. Sa mga nangyayari sa akin."

"Ano? Buhay asawa ka dyan. Saka anong nangyayari sayo?" naguguluhan ko namang ta
nong sa kanya.

"Wala-Wala. Alam mo matulog ka na nga. Wala kang kwentang kausap." Tapos tumayo
na sya at pumasok sa kwarto nya.

Naknaman ng teteng. Ang gulo naman ng babaeng yun. Ano naman kaya ang pinag-usap
an nila. Siguro nag sumbong na naman yun sa mga kaibigan nya. Naku, yari sakin b
ukas yang Tabachoy na yan. -_____-"
*******************************************
[14] KathNiel [13]
*******************************************
DANIEL'S POV
"HOY DANIEL! GUMISING KANA, ABA'Y TANGHALI NA!!!" Asar ang aga-aga pa. Ang ingay
na agad ni Tabachoy. Bahala nga sya dyan.
Tinakpan ko ng unan ko ang mukha ko at nag sisimula ulit kumuha ng tulog.
"PAG BILANG KO NG TATLO. HINDI KA PA TUMATAYO DYAN. ISA, DALAWA." pag-iingay pa
din nya mula sa Labas ng pintuan ng kwarto ko.
"TATLO!!!"
Aba. Mukhang nagsawa din sa taba sa kakaingay ah? hahaha. Mabuti naman at makaka
tulog na ulit ako ng mahimbing.
~ZzZzZzZzZzZZZzZzZZZ~ (hilik ni Daniel XD)
"HOY DANIEL JOHN PADILLA!!!!"
"Ay palaka" sa sobrang gulat ko nahulog ako sa kama ko "ANO BA YUN BA ANG
INGAYINGAY MO AT SAKA PANO KA NAKAPASOK SA LOOB NG KWARTO KO????"
"Malamang pumasok ako dyan sa pintuan. Slow mo."
humiga ulit ako sa kama at pumikit "Lumabas ka na nga ng kwarto ko. Pwede ba tab
achoy. It's saturday. Walang pasok. I need some rest."
"Aba. Samahan mo ko. May pupuntahan tayo."
"Ayaw ko. Ikaw nalang bahala ka dyan." tumalikod ako sa kanya.
"Ayaw mo talaga?"
"Ayaw."
"As in ayaw mo?"
Sa sobrang asar ko sa kanya. Napaupo ako humarap sa kanya "Gahd. I said Ayaw ko
nga. I don't like ano ba ang hindi mo maintindihan dun?" Nakaka bwisit naman to
ng babaeng to.
"Kahit ipakita ko sayo to?" sabay ngiti nya ng nakakaloko.
"Hey. Stop that evil smile. will you? Saka anong ipapakita huh?"
"Eto oh?" sabay may kinuha syang picture mula sa Likod nya "Tanan"
And I was shocked O__________O
"Hoy. Hoy ! Saan mo nakuha yan ah?" inaagaw ko ang picture sa kanya.
"Hahahahah. Secret ang cute mo dyan yabang. Ano kayang sasabihin ng mga patay na
patay sayo sa school pag pinakita ko yan? Hahahahah"
"ah talaga?" tapos pinunit ko yung picture ko "See Wala ka ng proof. Hahah ! Ali
s na. Matutulog ulit ako."
"Really?" napatingin ako sa kanya with a confused look "Meron pa ako nyan. I hav
e a millions copy of your picture wearing a BATMAN BOXER. Hahahah ! How cute. Th
e famous Daniel Padilla wearing BATMAN BOXER. hahahahahah"
"Arghhhh. Your so--" nahilampos ko nalang yung kamay ko sa mukha ko.
"I know I'm beautiful. Kaya maligo kana at aalis na tayo after 15 mins" tapos um
alis na sya ng kwarto ko.
Bwisit ka talaga Kathryn Tabachoy. Nakakainis ka !!!!!!

KATHRYN'S POV

Hahahaha. Shete lang talaga. Kung nakita nyo lang ang mukha ni Daniel kanina. It
was so Priceless. Epic talaga hahahaha.
Grabi nuh? Sa tanda nyang yan nagsusuot pa sya ng cartoonize na boxer. And to th
ink BATMAN pa? Well okay lang naman kung colors lang ang designs pero Batman yun
dre. Hahaha ! It's so childish.
Wag nyong isinipin na may pagnanasa ako sa kanya. Okay? -____-"
Well kaunti lang, and other than that. I love him right? :""">

Gusto ko lang naman gumala kame ngayong araw. Bonding kumbaga, Ang tagal na din
since last naming gala eh. Gusto ko lang din mag build ng memories at magkaroon
lang naman ako ng kaunting importansya sa kanya. You know? Para mabura na sa pu
so nya si Julia.

Hindi ako martir. Okay? Sadyang nag mamahal lang. Hahahah :""">
"San mo ba planong pumunta taba? -____-" " Tanong sa akin ni Daniel. hahah ! han
ggang ngayon naka busangot pa din ang mukha nya.

"Hmm. Wait Let me think" San ba magandang pumunta ngayon? Gusto ko sa hindi pa n
apupuntahan ni Daniel eh.

"Ahahahah. Alam ko na."

"Saan nga? taragis ka talaga."

"Alis dyan. Ako mag dadrive. Shoo. Palit tayo ng upuan." Pag-papaalis ko sa kany
a.

"Asa ka boy. Kotse ko to. Manigas ka." Aba nag matigas pa ang Loko ah?
"Ganun?Hahahaha. Remember the pictures?hahahahah"
"FINE!!!! JUST MAKE SURE THAT YOU'LL DELETE THOSE FUCKING CRAP AFTER THIS!!!" pa
dabog syang lumabas ng kotse at lumipat sa upuan ko.
"Yess Husband :""> " pangangasar ko sa kanya.
Ang galing ko mag panggap nuh? Parang walang nangyari sa amin nakaraan? Actually
, wala naman talaga. Hindi naman nya narinig ang pag coconfess ko di 'ba? Bahala
na sya sa sarili nyang madiscover yun.
After some hours. Nakarating na din kame sa naisip kong punatahan namin.
"SERIOUSLY KATH? WHAT IS THIS????" Sigaw nya sa akin mula ng lumabas kame ng kot
se nya.
"Hmm. Do i need to answer that? Ok. Enchanted Kingdom?" pagtataka kong sagot.
"ARGGGGGH. DON'T STATE THE OBVIOUS!!! I MEAN WHY ARE WE HERE???"

"TO HAVE SOME FUN??"

"FUN-FUN? EH KUNG IFUN KO YANG MUKHA MO TABACHOY?"

"Ano ba Daniel? Lower down your voice. will you? Pinagtitinginan na tayo ng mga
tao dito oh? Nakakahiya."

"I DON'T CARE. I'D RATHER SPEND MY WEEKENDS AT HOME THAN WASTING MY TIME WITH TH
IS THEME PARK."

"Hahahahaha. Alam mo Daniel. Nakakatawa ka? Wag mong sabihin hanggang ngayon? Ta
kot kapa din dito?Hahahahah"

"SHUT THE FVCK UP KATHRYN!!! HINDI AKO TAKOT!!!"

"Oh Really? Then Stop shouting I'm not Deaf." Sabay hila ko sa braso nya "Let's
Go."

Syempre. I won. hindi na sya nakapalag sa gusto ko. Hahaha ! Wais to men. May pa
ng blackmail ako sa kanya eh.
Saka
ears
a ng
ell,

wait, ikwento ko muna kung bakit takot pa din sya hanggang ngayon. Nung 8 y
old kasi kame. Nawala sya dito. And ako ang sinisisi nya. Ayun na ang simul
hindi namin pag kakasundo. Kaya galit na galit sakin si Daniel. hahahah ! W
Sorry nalang sya.

DANIEL'S POV

Great. Ang galing ni Tabachoy mambwisit -___-"

What the eff lang. Sa dirami rami ng pwede naming punatahan. Sa enchanted kingdo
m pa. Bwisit.
Hindi ko pa din nakakalimutan ang ginawa nya sa akin before. Nawala ako dito sa
E.K, and because of that. Nagalit na ako sa kanya. Bwisit.
"First Stuff to Ride. Ayun." Sabay turo ni taba sa

O___________O "Mamaya na dyan sa Tower Ride. Dun muna tayo" Sabay turo ko sa may
Swan. Ok ako na ang takot.

"Hephep. Mr.Daniel, Hindi. Wether you like it or you like it dyan muna tayo." Ay
un hinila na naman ako ni taba -____-"
God. Please. Sana mabuhay pa ko. Please naman.
Since umaga palang. Wala pa masyadong nakapila sa tower Ride, kaya mabilis kamen
g nakasakay.
"Hey. Ok ka lang ba?" tanong nya sa akin habang inaayos ng crew yung support nam
in sa dibdib.
"..."

"Hoy. Sumagot ka nga. Takot ka nuh?Hahahah"

"Hindi nuh."

"Talaga. Bakit namumutla ka?hahahah" Great ang galing mambwisit eh. Imbes na nat
utulog pa ko sa bahay ngayon. Andito ako nakasakay at mukhang katapusan na ng bu
hay ko.
"Oh my God. Ayan na Daniel. Ayan na." Shet. Ayan na nag uumpisa na ng umandar ng
Tower Ride. Paakyat.
Shet. Ang bading lang ng pakiramdam ko. Ayan na paakyat na sa tuktok. Bwisit. An
d after 5 mins.

"WOW. ANG SARAP!! HAHAHAHAH! ENJOY WOOHHH."

"IBABA NYO NA AKO. AYOKO NA !! LORD AYOKO PANG MAMATAY!!!" Sigaw ko naman. Tangi
nis, parang malalaglag ang puso ko dun ah.
Natapos kame sa Tower Ride. Na hingal na hingal ako at si taba naman ay tawang t
awa. Ano bang meron sa babaeng to? Bakit ang tapang. Psh.

"Dan dun naman tayo." Sabay hila na naman nya sa akin.

Ayun kung anu-ano lang ang sinakyan namin. Hindi naman nakakalula eh. Ang saya l
ang sa pakiramdam. Hindi na ako masyado nagagalit sa lugar na to. Ang sarap lang
ieenjoy ang bawat rides. Haha

Sa sobrang dami na naming nasasakyan. Hindi ko na napansin ang oras. Mga 5pm na
ng hapon. Kaya kumain muna kame ni Kath ng mga foods na binebenta dito. Ang taka
w talaga nun. Kung anu-ano pinabili. Sya na nagsabing magtipid pero kung magpabi
li ng pagkain parang hindi kame namomoblema pag wala ng stocks ang Ref. Hmmm.
"Dan tara mag Space shuttle. Bago umuwi." Pag-aaya sa akin ni Kath

"Hala. Ayoko dun taba. Sumakay nalang tayo sa iba. Wag lang dun please?"

"At bakit naman? Takot ka dun nuh?"

"Hell No. Basta ayoko lang."

"Bakit nga? Bigyan mo ko ng magandang dahilan."

"Oo na. Shet ! Takot ako dyan. Parang mamamatay ako dyan. At baka ilabas ko lang
lahat ng kinain ko. Kung gusto mo ikaw nalang."

"Pakyu. Hindi pwede hindi mo masusulit ang Ride all you can na ticket kung hindi
tayo sasakay dyan."
"Boplaks ka talaga. Kaya ng Ride all you CAN. Yung kaya mo lang. Basata ayoko."
"C'mon Daniel. Lets conquer your fear." Hinawakan nya ako sa braso "Sasamahan ki
tang malagpasan ang fear na yan :)" Shet. Para akong biglang nakuryente sa ngiti
nyang yun. I feel my Face turning into tomato. So Red ! Bwisit.
"Tara na nga ang dami mong daldal. Ang sakit mo sa bangs." Tapos hinila ko na sy
a papunta sa entrance ng space shuttle.

Ayun nung nakasakay na kame. Kabang kaba ang dibdib ko. Parang anytime soon lala
bas na ang puso ko sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Bwisit lang. Napasubo a
ko ng wala sa oras eh.

"Dan ayan na." nagsisimula ng umandar ang space shuttle at what the hell lang ta
laga. Parang mamamatay na talaga ko.

Yung unang ikot ok lang ang bilis, hanggang sa pabilis ng pabilis lang.

"WOOOAHHHHH ! ANG SARAP!! WOOOOHHHHH!" sigaw ni kath

Ako kahit sigaw na sigaw na ako. Nakapikit lang ako at tahimik. Ayokong buksan a
ng mata ko. Ayokong tumingin sa baba. Takot ako sa matataas. Badtrip lang. Ang b
ading ko masyado.

"Dan open your eyes. Ang ganda ng view." Sabi ni Kath. At naramdaman kong nakahi
nto ang Space shuttle sa taas.

unti-unti kong binuksan ang mata ko at "Wowwww. Ang ganda nga." Grabi lang ang g
anda talaga ng view mula sa tuktok ng Space shuttle. Kitang kita ang halos laki
ng E.K ang ganda din ng mga ilaw mula sa iba't ibang tindahan.

"Kath. Picture tayo dali." Sabay tapat ko ng cellphone ko sa aming dalawa "1..2.
..3...cheesseee"

Ayun pagbaba namin ni Kath. Sumakay ulit kame ng 5 beses. hahah ! Oo ako na ang
naadik sa Space shuttle. Ang ganda kasi sa tuktok though nakakatakot. Pero sinig
aw ko lang. At ayun naadik nga ako.
"Kath. Thank You ah?" Sabi ko kath habang papunta sa Parking Lot.

"Para san?" tumingin sya sa akin

"For this. Because of you. Nawala na ang takot and trauma ko dito sa E.K."

"Wala yun. Sabi ko sayo eh. Sasamahan kita sa Lahat ng kinakatakutan mo. Hindi k
ita iiwan :) "

"Thanks. I owe you a lot. Sana ganyan din si Julia." Hayss. Naisip ko na naman s
ya :(

Napansin kong biglang huminto si Kath sa paglalakas kaya. Tinignan ko sya "Taba
tara na gabi na oh?"
"Ah eh.Heheh. Coming" Tapos tumakbo sya papunta sa kotse.

Iwanan ba ko? Talaga tong babaeng to. Hmpp lang.

Pero promise. Nag-enjoy ako dito sa Enchanted Kingdom. Sana maulit :)
*******************************************
[15] KathNiel [14]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"Class. Pupunta muna ako sa Dean's Office. Pag Balik ko kailangan tapos nyo na y
an. Okay?" sabi ni Sir.Kalbo, professor namin sa Fine Arts 101.

Wag kana sana bumalik. Ang hirap naman kasi ng pinapagawa mo =_____=

Pag kalabas ni Sir.Ramon. Bigla akong kinalabit ng katabi.

As usual. Sino ba katabi ko? Si Bea lang naman.

"Bes.Tuloy muna ang kwento mo dali." sabi nya habang patuloy pa rin akong kinaka
labit.
"Mamaya na. can't you see I'm busy -____-" " Talaga tong babaeng to.

"Dali na bes. Anong nangyari sa E.K? Enjoy ba?Ano? Lalabs ka na ba ni Papa Danie
l. Ano?Kating kati na ko malaman ang happenings nyo dun eh. Bilis na." Talaga to
ng si Bea. Hay naku talaga.
"Mamaya na bes. Busy pa ako oh. Baka hindi ko to matapos. Gawin mo muna yang dra
wing mo." Hindi pa din ako tumitingin sa kanya.
"Ang damot naman nito.Che! Dyan ka na nga." Hahaha. Tampo pa nalalaman eh.

BEA'S POV

Asar naman si Kath. Hindi pa kasi sabihin kung anu-ano mga ginawa nila ni Daniel
sa Enchanted Kingdom eh. Kating-kati na ako malaman.
Baka alam nyo na. Nadedevelop na si Daniel kay Kathryn. Edi maganda di ba? Nang
mawala na sa mundo este sa puso ni Daniel ang The Great Julia na yun.

Kawawa naman ang best friend ko kung hanggang ngayon eh wala lang sya para kay D
aniel. Samantalang si Kath, kahit hindi naman nya aminin sa akin na mahal nya na
si Dan, eh obvious naman.

Wag kayo maingay ah. Pag tuwing umaga kasi. Mag kwekwento agad yan tungkol sa ba
hay nila syempre mawawala ba ang asawa nyang si Daniel sa kwento nya.

Ang sweet nga ng kwento nya. Gumala daw sila, kumaen kung saan-saan. Wag nalang
natin pag-usapan kung paano sila mag-away. Kunwari lambingan lang nila yun.

Kung tatanungin nyo naman ang Love Story ko. Hay naku, wag nyo ng itanong dahil
hindi ko sasabihin. Kwentong buhay may asawa to ni Kathryn at Daniel. Hindi ko t
o kwento.
"Okay class. Are you Done?" Bumalik na si Sir.Ramon na tinatawag ni Kath na Sir.
Kalbo.

"Not yet Sir." sabay-sabay na sabi namin ng mga classmates ko.

"By the way. May transferee pala tayo sa class na to." Ano daw? transferee eh. S
emi-finals na ah?

Napatingin naman ako kay Kath. Ehem, mukhang busy sya ah. Hindi man tumitingin k
ay Sir.

"Mr.Gil, pwede ka ng pumasok dito." Sabi ni Sir. new classmate namin. Mr.Gil? So
lalaki ang transferee.

Teka? Gil daw? Saan ko ba narinig yung surname na yun? Ang boplaks ko talaga. Ma
syado na akong makakalimutin.

May pumasok na isang gwapong nilalang. Isang lalaking--

WHAT THE HELL IS HE DOING HERE????

"Please Introduce yourself Mr.Gil." Sabi ni Sir. Kay putaragis na lalaking new c
lasmate namin.

Napatingin ako ulit kay Kathryn. Busy pa din sya. Oh my God, Anong gagawin ko? I
sip-isip. Naku, baka biglang mahimatay tong best friend ko pag nakita si Enrique
. Ay mali, nagkita na pala sila. Naku, Naku. Wait. Over Acting nako.
"Hello. Good Morning class. I'm Enrique Gil. Please be nice to me." tapos ngumit
i ang walangyang ex ni Kath.

Yung mga classmate ko naman na Girls. Kung tumili parang walang bukas. Artista b
a yan mga te? Feeling nyo ah.

Bigla akong napatingin kay Kath. Shet! Sabi na eh. Affected pa din sya pag tungk
ol kay Enrique. Tignan nyo sya oh. Natulala sa dinodrawing nya.

"Huy Bes. Okay ka lang?" pangangalabit ko sa kanya.

Tumingin sya sa akin at ngumiti "Oo okay Lang ako." at nag drawing nalang ulit.
Pero ramdam kong kinakabahan at nanginginig si Kath.

"Okay class. May vacant seat paba dyan?" Tanong ni Sir. Habang nililibot nya ang
mata nya sa buong class room.
napatingin naman ako sa katabing upuan na inuupuan ni Kath. Shet lang. Vacant pa
. No. Wag dyan sana.
"You can occupy the seat in the left side of Mrs.Padilla. I think it's vacant. R
ight class?"
"YESSSS SIR!" Our classmate said in chorus

Alam nyo ba yung ganitong situation? Yung nawala ang tanging lalaki na inaasahan
ni Kath bago sya mapasok sa Marriage thingy na yun? Tapos babalik na parang not
hings happen? Ang gagu lang.

In why all Schools. Dito pa napili nya sa school namin and in why all courses. B
akit eto ding course ang napili nya?
Kung pwede lang mag hagis ng nuclear Bomb dito sa Loob ng School kanina ko pa gi
nawa eh =____=
May naamoy na naman akong pakulo ng hayop na enrique na to ah. May hidden agenda
ang mokong. Kailangan kong malaman yan habang maaga pa. Hindi ako papayag na ma
sira ang KATHNIEL Love Team. Aja Bea. FIGHTING ! *u*

"Hi Bea. How are you?" Nakangiting bati sa akin ni Enrique bago sya umupo.

"I'm Fine kanina. Pero ngayon dumating ang demonyo. Ayun sira na." Pag tataray k
o sa kanya.
Napatingin naman ako kay Kath na kasalukuyang hindi malaman kung anong gagawin s
a upuan. Parang natataeng ewan eh. Tense na tense si ate.

Siguro kahit ako din nasa situation nyang ganyan. Hindi ko din alam ang gagawin
ko. Kailangan nya ng tulong ni Super Best Friend Bea.

Umupo na si Enrique sa tabi ng upuan ni Kath.

"Hi Kath. How are you?" tanong ni Enrique

"She's fine and better." Pagsisingit ko sa tanong nya.

"Kath can we talk Later."

"She's busy house wife of Daniel. You can't talk to her." Sumingit ulit ako.

Si Kath naman tahimik lang. Parang ramdam ko ng magpapasalamat sya sa akin after
this. Alam ko namang hindi nya gusto kausapin si Enrique eh.

"Kath? Can we?" Tanong ulit ng mokong. Kulit din ng Lahi nito eh nuh?

"Sure. After our class." Ano daw?

"Bes. Are you sure? You want to talk with him?"

"Yes bes." Araykupo. Kung pwede lang malaglag ang panga ko sa sahig. Nalaglag na
eh.
"Are you sure? Hindi nga? I mean. Hello? Si Enrique yan. Ang nawala ng parang bu
la before." Bulong ko sa kanya.
"I know. Gusto ko lang din maliwanagan."

"Ah...Okay, basta text o tawagan mo ko kapag may sinabing you know balikan thing
y. Uupakan ko yan. okay?" bulong ko ulit sa kanya

"Sure bes." tapos ngumiti si Kath.

Nagpatuloy lang sa pag didiscuss si Sir.Ramon ng chuchu nya. Ako? Eto naguguluha
n at naaasar. Naku, pag eto talaga si Enrique. Naku talaga. Ibabalik ko sya sa t
yan ng nanay nya. Subukan nya lang makipag balikan kay Kath at ibabalik ko sya s
a pinanggalingan nya.

***

"Kath. Kita nalang tayo sa StarBucks." Sabi ni Enrique kay kath.

"Sure." Sagot naman ng Best Friend ko.

Nung umalis na si Enrique. Kinausap ko agad si Kath.

"Ano nga bes? Makikipag-usap ka talaga sa kanya?"

"Ang kulit mo Bea Binene. Oo nga -___-"

"Pwede ka pa mag back-out. Ano? Wag na kasi."

"At bakit?" Ayan nagtataray na si ateng.

"Kasi baka magpaloko ka na naman sa kanya. At baka mawala na ang KATHNIEL lovers
eh."

~PAKKKKKK~

"Aray. Bat mo ko binatukan?" Ang sadista talaga ng babaeng to. Batukan ba talaga
ako ! Hmmp..

"Puro ka kalokohan. Tara na."

"Che." nag walk-out ako. Joke lang. Nauna lang ako maglakad.

KATHRYN'S POV

Nagtataka siguro kayo kung bakit ako pumayag makipag-usap kay Enrique nuh? Ako d
in nagtataka eh. Joke lang.
Syempre gusto ko lang naman maliwanagan kung bakit nya ako iniwan sa panahong ka
ilangan ko sya. Bigla-bigla nalang kasi syang nawala ng araw ng kasal ko eh. As
in walang bakas ng Enrique.

Pero nagpapasalamat pa din ako sa nangyaring yun. Kasi hindi naman ako nagsisisi
ng iniwan nya ako. Mahal ko na naman si Daniel ngayon eh. Well, dati siguro nags
isisi ako. Pero ngayon hindi nya. Mahal ko ang asawa ko. Yun nga lang, sya hindi
ako mahal. hahaha ! Mag Drama ba?

Pag dating ko sa StarBucks. Nakita ko agad syang nakaupo sa bandang dulo.

Mabuti naman duon ang napili nya. May privacy pa din kung buhusan ko man sya ng
coffee. Joke

"Akala ko hindi ka na dadating eh." Bigla syang tumayo para salubungin ako.

"Yeah, I came."
"Upo ka." Hanggang ngayon. Gentleman pa din sya. Nakakamiss yung mga araw na kam
e pa.

Ay wait? Teka nasabi ko ba yun. Erase, Erase. Hindi ko na sya mahal. Si Daniel n
a ang mahal ko.

"How are you Kath?" Tanong nya agad sa akin ng pag kaupo ko.

"I'm better." matipid kong sagot

"Kumusta ang buhay may asawa?"

"Hindi ako pumunta dito para makipag kumustahan Enrique." Badtrip, ang daming pa
ligoy ligoy ng mokong.

"Okay. I'll straight you to the point." Huminga sya ng malalim bago nagsalita.

"I came here para ibalik ang dati satin...."

*******************************************
[16] KathNiel [15]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"Oh ano? Ikwento muna ang pag-uusap nyo ng Demonyitong yun." Sabi ni Bea habang
kumakain ng Cookies. Andito nga pala kame sa Starbucks ni Bea, nag papa kwento s
a usapan namin ni Enrique kahapon.

"Demonyito?Sino yun?" pagtatanong sa kanya.

"Ano ba kath? Nakausap mo lang yung Lalaking yun. Nakalimutan mo ng Demonyito yu

ng hinayupak na yun."

"Ano din ba Bea? Ano ba yang mga words mo. Pang kanto. Demonyito, Hinayupak. Ano
pa ang panlalait mo sa kanya?."

"Coward. Isa syang malaking duwag. Hindi ka man lang kayang ipagtanggol before.
The nerves. 'bat hindi ka nya tinakas sa simbahan that time?."

"Shut up. will you? Alam mo namang hindi ko pinag sisihan yung araw ng kasal ko.
Ay wait, siguro pinag sisihan ko pero.." uminom muna ako ng frappe ko "Pero nga
yon hindi na. Mahal ko na lalaking nilaan para sa akin eh."

"Seriously Kath? Nilaan ba talaga? Oh tinali sayo?"

"Isa pa Bea Binene. Sasakalin na talaga kita dito!" -_____-"

"Heheh.Joke! Go. Kwento na pala?"

*Flashback*

"I came here para ibalik sa dati ang atin."

sa sobrang gulat ko sa sinabi nya. Napatayo ako.

"BALIW KA BA ENRIQUE? OH SADYANG NAKALIMUTAN MO NA ANG GINAWA MO SA AKIN?" napas

igaw ako sa sobrang gulat sa sinabi nya.

"ANONG AKALA MO SA AKIN? BATA NA SIMPLENG PINAIYAK LANG AT PAG TAPOS BIBIGYAN MO
NG CANDY PARA SABIHING BATI NA AGAD? ULOL."

"Wait lang Kath. Hindi mo naiintindihan eh."

"ANONG HINDI KO MAINTINDIHAN ? WILL YOU PLEASE EXPLAIN. ALAM MO AKALA KO NAPATAW
AD NA KITA SA GINAWA MO EH. PERO HINDI PA PALA. PUTANG*NA LANG. ANDITO PA DIN PA
LA YUNG SAKIT NA PANG-IWAN MO SA AKIN. NAKATAGO LANG TONG LESHENG SAKIT NA GINAW
A MO.. YOU LEFT ME ENRIQUE, YOU.LEFT.ME. YOURE THE ONLY HOPE THAT I HAD BEFORE.
BUT YOU DISAPPEARED WITHOUT SAYING A REASONS." Nataasan ko na sya ng boses ko. M
abuti nalang pala at wala pang masyadong customer ngayon.

"I Have a reason." mahina nyang sabi sa akin. Napatingin naman ako sa mata nya.
Yung mga mata nyang parang sobrang Lungkot.

"Then Spill that fvcking reason of yours."

Huminga muna sya ng malalim at bago nagsalita "Bago ka ikasal. Plano ko na talag
ang itanan ka. Kasi, alam ko naman na against ka sa fixed marriage na yun. Naka
plano na ang lahat. Pati sila zac katulong ko sa planong yun. Then one time. Pag
-uwi ko ng bahay. Nagulat ako dahil nandun ang Father ng Asawa mo..."

"Si Daddy James?" Gulat kong tanong sa kanya

Tumango lang sya "Kinausap

y ko ang planong pag tanan
ness ni Papa. Natakot ako,
n ang kompanyang yun. Wala

nya ako ng masinsinan. Sabi nya sa akin, kapag tinulo

sayo. Gagawin nya ang lahat para ma-bankrupt ang busi
dahil alam mo naman na yung gaano kaimportante sa ami
akong nagawa, takot na takot lang talaga ako Kath. Ay
okong maging selfish sa family ko."

Nanatili lang akong nakikinig sa bawat sinasabi ni Enrique. Hindi ko na maintind

ihan. Hindi ko alam kung paniniwalaan ko ba sya. Ayokong maniwala na ganun pala
ang ginawa ni Daddy James. Ayokong maniwala na kaya nilang gawin yun.

"Your such a big fat Liar." tumayo na ako sa kinauupuan ko.

"Maniwala ka kath. Hindi kita niloloko." Naglakad na ako palayo sa kanya pero ba
go pa ako malabas ng stabucks tumingin ako ng diretso sa mata nya at nagsalita.

"I'm not the same Kath that you knew before. That Kath was dead. And this heart.
." tinuro ko yung puso ko "This is not your's anymore.."

*END OF FLASHBACK*

"Wow, ang taray lang ng bes friend ko. Pang Gretchen Baretto lang ang Drama mo d
un. hahahahaha!" sabay tawa ng malakas ni Bea.

"Manahimik ka nga Bea. Pero alam mo?"

"Madami akong alam. San ba dun ang gusto mong malaman ko?"

"Hindi ka ba titigil? Isasaksak ko sa lalamunan mo tong tinidor." -____-++

"Joke Lang. Ano ba yun?" Kailangan pang dinadaan sa takot tong babaeng to bago m
ag seryoso eh.

"Naguguluhan kasi ako. Habang nag kwekwento si Enrique, ramdam ko yung sincerity
ng mga sinasabi nya. Nararamdaman ko din na nasasaktan sya. Gets mo ko?"
"Oo te. Gets kita? Oh tapos?"

"Pero hindi din kasi ako naniniwala sa sinabi nyang tinakot sya ni Daddy James.
Like, what the hell lang diba? Ang bait-bait ni Daddy James. I know that he can'
t do such horrible things."

Naguguluhan talaga ako. Nakakainis naman. Okay na kasi eh. Nag balik pa yung mok
ong na yun sa buhay ko.

"Alam mo bes. Eto lang yan eh." Napatingin ako kay Bea "Mahal mo pa ba si Enriqu
e?"

Nagulat ako sa tanong nya. Pero diretso ko syang sinagot "Past is Past na Bes. W
ala na kong feelings for him. Si Daniel nalang ang mahal ko ngayon."

"Eh 'bat affected kapa din sa sinasabi nya?"

"Wala gusto ko lang malaman kung ano ba yung dahilan nya kung bakit nga ganun."

"You know what Bes? Hayaan mo nalang yan. Kasi baka mabaliw kapa. Naka move-on k
ana di ba? Kalimutan mo nalang yun and settle yourself for the present. Forget t
he past, but don't forget the experiences that you've learned from it."

"Wow. Ang Lalim ah? May pinag huhugutan ba Bea?" sabay tawa ko sa kanya

"Baliw. Nabasa ko lang sa quotes yun. Taray nuh? Pero somehow, totoo naman. Kaya
mag focus ka nalang sa ginagawa mo. May asawa ka na eh. You must stick to that.
"

"Yah Right. May asawa nga ako.." asawang walang bukambibig puro Julia.
Napatingin nalang ako sa Labas ng bintana. Tinitigan nalang yung mga taong dumad
aan.
Si Bea naman hindi na din nag salita, nilabas nalang ang ipod nya at nakinig ng
music.

Naisip ko lang? Bat ang unfair ng Love nuh? May mahal ka, hindi ka mahal. Yung m
ahal mo dati na iniwan ka. Kung kailan nakalimutan mo na ang sakit at pighati na
naranasan mo sa kanya, saka pa sya babalik na parang walang nangyari at sasabih
ing "I came her para ibalik ang dati sa atin."

Kapal lang ng mukha? My Gadh. Hindi damit ang nararamdaman kong sakit para sa ka
nya. Na pwede nyang ayusin at plantsahin at wala na ang gusot na ginawa nya.

Sa sobrang lalim ng iniisip ko. Hindi ko namamalayan na may tumatawag na pala sa

phone ko.

"Si Daniel. Ano na naman kayang problema nito sa buhay?" bulong ko sa sarili ko.

"Oh husband?" pangangasar ko sa kanya.

"Husband ka dyan..Asan ka Taba?"

"Starbucks with Bea. Bakit?"

"Go Home now." pag-uutos nya sa akin.

"Wow. Ang bossy naman ng asawa ko.." napatingin naman ako kay Bea na ayun parang
naiihi sa kilig sa pag-uusap namin ni Daniel.

"Stop fooling around kath. Umuwi ka na sabi.."

"Aba. Ang kapal ng mukha ah. Sino ka ba para pauwiin ako ah?"

"A-asawa mo.." mahina nyang sagot. Pero narinig ko yun.

"Ano? Anong sabi mo?" Tanong ko ulit sa kanya

"Wala. Wala akong sinasabi." Ang daya. Narinig ko yun eh. Pero gusto ko lang uli
tin nya. Nakakaasar naman kasi tong lalaking to eh.

"Umuwi ka na kasi. Please?" Syet ! Ewan ko ba bat pag nag p-please si Daniel kin
ikilig ako. Hahahah :"">

"Oo na. Bye." sabay pindot ko ng end button.

"Anong sabi?" tanong agad ni Bea.

"Pinapauuwi na ako." sabi ko habang nag-aayos ng gamit ko at ininom at huling pa

tak ng frappe ko. Sayang eh. Ang mahal kaya ng drinks dito.

"Ayihhh. Goodluck sa Honeymoon!hahahahah."

"Gaga. Honeymoon ka dyan. (-//////-) " Parang bigla akong kinilabutan sa sinabi
ni Bea.

"Hahahahahahha. Sige bye na."

*****

Dahil walang traffic ngayon. Maaga akong nakauwi. Hahahaha ! Excited na ako. Bak
it kaya ang pinauwi agad ako ni Daniel.
Nakakapag taka lang kasi na bigla bigla syang tatawag sa akin para lang pauwiin
ako. Weird lang ah?
Hala baka? Nag-iinit sya ngayon at kailangan nya ang katawan ko. Ay gaga ka kath
. Ang bastos naman ng iniisip mo. Ang landi ng utak mo ngayon eh. Pero pwede din
. heheh
Pinark ko na agad ang kotse ko sa tapat ng bahay namin.

"Mr.Yabang andito na ako." sabay lapag ko ng gamit ko sa upuan.

Lumabas sya ng kwarto nya at tinawag ako "Mabuti naman at umuwi ka kagad. Tara d
ito bilis.."
"Huh? Saan?" Gulat kong tanong
"Dito sa kwarto ko." O_____O Ano daw? Saan ? Sa kwarto nya daw?
"Basta tara na dito.." Sabay hila nya sa akin papasok ng kwarto nya.

Mukhang tama ang sinabi ni Bea ah? Honeymoon chuchu. Waaaaaaahhhhhhhhhhh !!!
OHMYGOD. Kung ano man po ang gagawin nya sa akin. Please lang. Hindi pa ako Hand
a, magkaanak.
*******************************************
[17] KathNiel [16]
*******************************************
DANIEL'S POV

"Aray ko Dan. Ang sakit naman eh. Dahan-dahan lang naman kasi." Pag mamaktol ni
Kath sa akin. Kanina pa yan. Sabing mag relax lang para hindi sumakit eh. Psh

"Mag Relax ka lang kasi. Tiisin mo lang." Sabi ko sa kanya. Ayokong tumigil. Nag
eenjoy pa kasi ako eh >:)
"Pwede pahinga muna?Namamanhid na eh." Yung mukha ni Kath parang nasasaktan na.
Pero ayaw ko pa din. Hahahah

"Last na naman. Sige na. Please." Pag mamakaawa ko sa kanya.

"Sa susunod dahan-dahanin mo nalang ah? Pag hindi mo ginawa. Ayoko na talaga. Ba
hala ka na. Hindi na kita pag bibigyan." Pananakot nya sa akin, as if naman na m
atatakot ako. If I know she can't never resist my charm. Haha ! Tae ang yabang.

"Oo na. Dami pang daldal eh. Game!"

"Eto ang tapon ko." Sabay lapag ko ng Jack of hearts.

"Ang daya mo talaga. Bat nasayo yan?Hmpp" Pag mamaktol na naman nya.

"Bilis bunot na oh. Ang tagal."

"Eto tapon ko." Nag-aalangan pa syang ibaba ang itatapon nya. Hahah ! Mag kamali
ka lang ng tapon. Tong-its na ako. "Queen of hearts."

"Hahahha. Tong-its na ko! Wala ang weak mo pa rin hanggang ngayon taba.Hahahah"
Sa sobrang saya ko sa pag kapanalo ko. Napatalon pako sa kama.

"Hoy yabang umayos ka nga. Para kang tanga. Tskk."

"Hahahhaha. Ang boplaks mo kasi maglaro ng baraha eh." Lumapit ako sa kinauupuan
nya "So?Paano ba yan?Akin na ulit ang braso mo para sa isang malupit at maangas
na parusa."

"Eh! Ayoko na. Kanina pa namamaga ang braso ko kakahampas mo ng baraha eh. Ayoko
na talaga."
"Hindi pwede yan. Ang usapan pag talo hahampasin eh." Lumapit ako sa kanya "Akin
na braso mo."

"Ayoko nga sabi." Tapos tinago nya yung braso nya sa likod nya at unti-unti umuu
sog paakyat ng kama.

"Ayaw mo talaga ah?" Bigla akong tumalon sa kanya at sa hindi inaasahang pag kak
ataon.

Nadaganan ko si Kath, ibig sabihin nkapatong ako sa harapan nya at dalawang inch
es nalang ang layo ng mukha namin sa isa't isa.

"Ah...ehh....Dan..." Paputol-putol nyang salita

At syempre dahil may pag ka pilyo ako. Aasarin ko muna sya. Hahahaha ! >:)

"Kath.." Pagtatawag ko sa pangalan nya "Ngayon ko lang napansin na ang ganda mo

pala.." Sabi ko with hasky voice. Hahah
Bigla naman syang namula at umiwas ng tingin.

"Oh? Bakit? Hindi mo ako matignan ng maayos?" gumalaw galaw sya, mukhang kumukuh
a ng bwelo para makaalis sa pag kaka harap ng katawan ko sa kanya "Wag ka muna u
malis Kath. Can't you see? I'm enjoying this part." then nag smirk ako

"Daniel...hindi nakakatawa ah...Sasapakin kita...." Mukhang kinakabahan na sya.

Kaya lalo akong nag-eenjoy para asarin sya. Hahahha

Nilapit ko ang bibig ko sa tenga nya "Imagine. We're almost a couple of months m
arriaged. What ifs? If we going to make a baby...?"
At sabay ~PAKKKKKKKKKKKK~

"TARAGIS KA KATH!! ANG SAKIT NG PISNGI KO!!!" badtrip tong tabachoy na to. Gymna
stic ah. Hindi ko namalayan na nakawala na pala ang kamay nya kaya nasampal ako.
Hmpp.

"EH ANG BASTOS MO EH. ANG PERVERT MO KAHIT KAILAN! NAKAKAASAR KA!!!!" sumisigaw
na sya sa sobrang inis sa akin. Hahahahah

"Wuhh. If I know gusto mo din naman." Then I grin

"Kapal ng mukha mo. Anong gusto ka dyan. As if naman nuh. Namumutla na nga ako s
a mga pinag sasabi mo eh. I want to vomit in your face." tapos nag act pa sya na
nasusuka.

"Eh kung hindi mo gusto?" nilagay ko yung kamay ko sa ulo ko tapos ngumiti "Baki
t hindi ka kumawala kanina? Hindi mo ko tinulak?Hahahaha. Uyyy si Kath. Mahal na
ako. Aminin mo na. Hindi ko ipagkakalat promise!." Tapos tinaas ko pa yung kana
ng kamay ko.

Biglang namula yung mukha nya.

"Ano hindi makapag salita? Amin na kasi. Your face turned into tomato. You are b
lushing." Tapos tumawa ako ng nakakaloko.

"Ewang ko sayo.PERVERT" kinuha nya yung mga gamit nya sabay lumabas ng kwarto ko
at kung pwede lang masira ang pintuan nasira na talaga sa sobrang lakas ng pagk
akasara nya.

"Hayss. Ang sarap talaga asarin ni Kath." Bulong ko sa sarili ko.

KATHRYN'S POV

Grabi hanggang ngayon. Ang lakas pa din ng tibok ng puso ko. For the first time
nya akong sinabihang maganda. Totoo ba yun? Hindi ako makapaniwala eh.

Hay nako wag na ngang umasa. Alam ko naman yang si Daniel. Isa't kalahating manl
oloko yan. Malamang kath, pinag titripan ka na naman nun. Asa ka naman sabihan k
a nung maganda. Eh wala nga yung bukam bibig kundi Julia. Julia. Julia. Si Julia
ay ganito. Si Julia ay ganyan. Ehdi si Julia na. The best yun eh. Kaya iniwan s
ya eh.

Pero hindi ko pa din makalimutan yung ginawa nya kanina. Badtrip muntik na kong
bumigay eh. Akala ko totoo eh. Ang galing pala mang seduce ng mokong na yun. Mun
tik na ko dun ah. Phew. Mabuti nalang matibay tong katawan ko.

Matibay ka dyan Kath? Eh nung nagkaharap nga kayo, napatingin ka sa Labi nya eh.
Parang gusto mo ng kagatin eh.

Ay taragis. Pati sarili ko kinakausap at kinakalaban ko na ah.

"Hoy. Ganyan pala kalakas sayo ang epekto ng charm ko?Hahahah" Sa sobrang pag ka
tulala ko at hindi makalimutan ang nangyari. Hindi ko namamalayan na nakapasok
na pala si Daniel ng Kwarto ko.

Mukhang itutuloy na namin ang naudlot ah. Ay delete delete. Ang landi ata ng pag
kato ko ngayon ah.
=______=

"ANO NA NAMAN KAILANGAN MO?" Pagtataray ko sa kanya syempre hindi nya pwedeng ma
laman na I kinda Liked what he did a while ago. hahaha Kidding

"Wala. Magpapaalam lang ako. Lalabas lang kame nila Jake. Inom." tapos nilibot n
ya yung mata nya sa Loob ng kwarto ko.
"Okay. Sige. Umalis ka na. Magtext kana lang kung anong oras ka uuwi para mabuks
an ko ang pintuan. Byeeee."

"Sige." Ano kaya nakain nun? Bat nagpapaalam. Eh dati naman lumalayas nalang bas
ta-basta. Ngayon nagpapaalam na.

Ano ako asawa nya?

Well, asawa naman talaga nya ako. Pero sya na nga nagsabi dati. No emotional att
achment. Kasal lang kame sa papel.
Ako lang naman ang nag mamahal sa aming dalawa eh. Asa pa naman ako di'ba?

DANIEL'S POV

Natatawa talaga ako sa Reaction ni Kath kanina. Ang epic ng mukha eh. Ang sarap
talaga asarin ng tabachoy na yun. Haysss

Sa totoo lang hindi ko naman ugaling magpaalam dun kapag umaalis ako eh. Basta k
apag may lakad. Alis nalang ng walang paalam.

Pero kanina iba eh. Parang nag ka urge ako na magpaalam sa kanya at silipin sya
sa kwarto nya kung anong ginagawa nya.

"Oh pre. Tulala ka na naman dyan?" Sabi ni Jake habang umiinom ng Alak. Andito p
ala kame sa isang Bar na pag-aari ni Jickson. Isa din sa mga tropa namin.

"Wala pre may iniisip lang." sabay inom ko ng beer.

"Sino ba yan?Si Julia na naman ba?" Huh? Julia? Sa totoo lang hindi ko nga masya
do naiisip si Julia eto mga nakaraang araw eh. Nag eenjoy kasi ako sa pangaasar
kay kath.
"Lul. Hindi nuh." Sabi ko sa kanilang dalawa

"Ehdi si Kath?" Biglang tanong ni Jickson

"Mas lalong hindi naman nuh."

"Weh?" parang hindi naniniwala sa sagot ko tong mokong na to ah "Magkalinawan ng

a tayo pare?"

"Oh ano ba yun? Mukhang seryoso yan Jick ah?Hahahaha" Sabay tawa ko ng malakas s
a harapan nya.

"Sino na ba laman ng puso mo? Si Julia pa din ba? O si Kath na?"

Muntik ko ng maibuga sa mukha nya yung alak na iniinom ko.

"Tinatanong pa ba yan? Syempre si Julia pa din." Sumubo muna ako ng Tempura bago
nagsalita "Imposibleng magustuhan ko si Kath. She's too far from Julia. Isip ba
ta yun, ang hilig ng Spongebob. Ang takaw kumain. Walang alam lutuin. Lagi naka
sigaw. Biglang tatawa ng malakas. Tapos--" biglang naputol ang pag kwekwento ko
dahil sumingit sa usapan si Jake.

"Eh bakit naka ngiti ka habang kinukwento mo si Kath?" napatingin ako sa kanya "
Saka tinatanong lang naman ni Jick kung sino ang laman ng puso mo. Ang dami mo n
amang sinabi eh. You even describe Kath."

"See? Mukhang si Kath na gusto mo ah?" Biglang tumawa ng malakas ang dalawang mo
kong.

"Gagu. Hindi mangyayari yun. Si Julia pa din mahal ko." Sabi ko ng diresto sa ka
nila "Friend lang ang turingan naming dalawa."
"Friends?" sabay nilang tanong

Tumango ako at nag salita "Oo friend. Syempre, After ng One year ng marriage nam
in. Di ba mag aanual kame? Ayoko namang mag hiwalay kameng may samaan ng Loob. M
ahirap yun.." uminom ulit ako ng alak.

Dyahe ang ingay naman sa Bar na to. Nangangamoy yosi na din ako -____-"

"Wala ka bang feelings for Kath?" bigla akong nagulat sa tanong ni Jick.

Wala nga ba?

Kahit ako naguguluhan sa sarili ko eh. hindi ko din talaga maintindihan ang sari
li ko. Taragis na yan.

"Sa palagay ko pre. Naguguluhan ka lang sa nangyayari sa inyo ni Kath. Baka hind
i mo lang namamalayan na nahulog kana pala kay Kath." Huminto si Jake sa pagsasa
lita at tumingin muna sa akin "Malay natin? Baka isang araw kung kailan mo narea
lize na mahal mo na pala si Kath. Saka pa sya nawala sayo.. Naagaw na pala sya n
g iba sayo.."

Napaisip na naman ako sa sinabi ni Jake. Bat ganito tong tropa kong si Jake? Kap
ag lasing ang daldala. Pero kapag walang alak, hindi mo makausap ng matino.

"Teka nga lang pre. Bat ba ako ang naka Hot Seat dito?"

"Hahahahaha. Ikaw lang kasi ang may asawa sa ating tatlo. Hahahah" Sabay tawa na
naman nilang dalawa.

Pero parang natakot talaga ako sa sinabi ni Jake.

Paano nga kung dumating ang araw na pati si Kath nawala na sa buhay ko.

Makakaya ko ba?
*******************************************
[18] KathNiel [17]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"Good Morning class." pumasok na si Mam.Marquez, professor namin sa Personality

Development.

"Good Morning din naman." Sabay-sabay na bati din ng mga classmate ko. Ako? Hind
i sumagot, salubong pa din ang kilay ko.

Naaalala ko pa din kasi yung nangyari nakaraan nung umuwi si Daniel from their h
ang-out with his buddies. Hay nako, nakakapang-init lang ng ulo.

"Kath?" Isa pa tong si Enerique. Kanina pa tawag ng tawag sa akin, pag tinanong
ko kung anong kailangan. Ngingiti lang at sasabihing wala naman.

"What now?" napataas na ang kilay ko sa kanya

"Wala." At ayun ngumiti na naman ng nakakaloko.

Ano ba nangyayari sa mundo at napaparusahan ako ng ganito? Badtrip na nga sa bah

ay pati ba naman dito sa school wala ng katahimikan? Ang malas ko naman ata ngay
ong araw na to. Ano ba nagawa kong kasalanan? Wala naman at, sa pag kakatanda ko
. May pinatay lang akong ipis sa c.r namin nakaraan. Kung kasalanan ng matuturin
g yun, well hindi ko na uulitin para hindi na ako maparusahan at mabadtrip ng ga
nito.

Tumingin nalang ako sa Labas ng bintana. Wala din naman akong ganang makinig sa
Lesson ngayon. Dumudugo lang ang ilong ko sa mga sinasabi ng professor namin tun
gkol sa Personality Development. Tsssss

"Mrs.Padilla? Are you interested with my Lesson?" Biglang tanong ni Mam sa akin.
At boom, nalipat sa akin ang attention ng buong klase. Ugh, I hate this Day tal
aga.

"Yes mam." Sabi ko nalang sabay yuko ko ng ulo. Nakakaasar, napahiya na naman ak
o.

Ang masama pa. Wala din si Bea, wala tuloy akong makausap ngayon. Isa pa yun aab
sent hindi man lang nagpapaalam. Dapat pala hindi na ako pumasok ngayon. Ay ayok
o din pala sa bahay. Ayoko muna makita ang pag mumukha ni Daniel na mukhang Juli
a na un. Nagugulo lang ang bangs ko.

Bigla akong napatingin kay Enrique since nasa kabilang upuan lang sya, which mea
n katabi ko pero may kaunti lang pagitan.

At ang loko ngumiti na naman ng nakakaloko. What the hell lang talaga. Ano ba pi
naplano ng lalaking to? Seriously lang talaga. Masasapak ko mukha nito kahit gwa
po sya. Hindi nya na ako madadaan sa mga ganyan nyang pag papacute.

Hello ENRIQUE, I'm married woman. Wala ka ng pag-asa. Duh ! In yow face -____-"

Tinuon ko nalang ang pansin ko sa pag lelesson ni mam. Kesa naman pag aksayahan
ng oras ang mga walang kwentang tao at bagay na nasa room na to.

"I was saying. Today our topic is all about Marriage." nabigla naman ako kay Mam
sa topic namin ngayong araw. Mukhang interesting Ah.
"We were having a Debate. Boys vs. Girls. Kung sino ang mas nagiging dahilan ng
paghihiwalay ng isang mag-asawa." Teka? Ang gulo ah. Sa room na to. 3 palang an
g kasal.

Si Kua Top na 15 years ng kasal. Galing nuh? 15 years na. pero 1st year college
palang. 35 years old na sya, pero hindi sya nahihiyang ipagpatuloy ang pag-aaral
nya kahit matanda na sya. Inuna nya kasi yung kasal nila, nabuntis nya kasi ang
girlfriend nya dati kaya ayun inuna nya ang kasal kesa sa mag-aral muna, At ng
ayong hindi na hassle. Nag patuloy na sya sa pag-aaral.

Yung isa naman si Ana, errr. ayoko nalang ikwento ang impression ko sa kanya. Sh
e's not worth to tell her story. Hindi ako galit sa kanya, it's just hindi ko la
ng sya gusto. Hahahaha, ang gulo ko.

Biglang sabay-sabay nagsalita yung mga classmates ko. Kesyo daw hindi favor. Kas
i single pa sila. Kesyo yung iba, wala silang alam sa ganun. Daming sinasabi.

"Okay class quiet muna. Ganito ang gagawin. Since 3 palang ang marriage sa room
na to. Including me, so bali 4. Pero hindi naman ako sasali sa Debate. I'll be y
our referee. Sasabihin nyo nalang ang sa tingin nyong nagiging dahilan kung baki
t naghihiwalay ang mag-asawa. Then kokontrahin ng girls or vice-versa. Okay ba y
un?" Pagpapaliwanag ni Mam.

"Yess mam." Pagsagot naman namin.

"Okay. Move your chair. Right side yung girls." Tinuto ni mam yung right side "T
hen here yung boys." Tinuro naman ni Mam yung left side.

So bali, magkaharapan ang labanan ng debate.

Sa totoo lang hindi naman ako magaling sa Debate. Ano bang alam ko dyan sa ganya
n? Inaantok nga ako pag nanunuod ako eh. Oo mabunganga ako, pero pamimilosopo la
ng yung mga sinasabi ko. Sabaw ang utak ko. Nyahahah. Dinown ba naman ang sarili
.

Bubuhatin ko na sana ang upuan ko kaya lang ang bwisit ay humarang sa harapan ko
.

"Ano na naman ba yun?" pagtataray ko sa kanya

"Are you ready to cry after this Debate Mrs. Enrique? I mean Mrs.Padilla?" sabi
ni Enrique while holding my chair.
"Ha.Ha.Ha." Tumawa ako ng sarcastic "Mrs.Enrique? Sounds disgusting. Mrs.Padilla
would be better, oh wait let me refresh that. Mrs.Padilla would be the best. An
d about in our debate? In yow face Mr. Kung matatalo kame. You know me, mabungan
ga ako at hindi basta-basta nagpapatalo." Pagmamayabang ko sa kanya. Syet ! Mukh
ang mapapasubo ako ah. Nakakainis kasi tong lalaking to eh.
"So?Do want some Deal?" Aba, lakas ng loob ng moko na sila mananalo sa Debate na
to ah.

"Sure. What will be the consequence for the losser like you?" tinuro ko pa sya.

"Wow, till now ang lakas pa din ng confident mo Kath. Kaya mahal pa din kita eh.
" Feeling ko namula ako nung sinabi nya yun. Take note, i felt also shiver. Yike
s "Let's talk about Later." Then he winked. Yakss. That's so hot. I mean, eww.

Asa naman si Enrique na magpapatalo ako.

Ayun nung nakapwesto na ang lahat unang nagsalita si Kuya Top at nag explain ng
kanyang opinion. "For me Girls ang nagiging dahilan kung bakit nagkakahiwalay an
g mag-asawa because they loves to buy nonsense things such as make-ups, accessor
ies, luxury bags. and other nonsense ang useless stuffs. Hindi nila iniisip na p
inag papaguran ng kanilang asawa ang bawat sentimo na ginagasta nila." Tapos big
la ng hiyawan ang mga boys. At nagsabi pang tama. Tama.

Well kung ako tatanungin. Yung iba, Ako? Duh. Hindi nga ako mahilig bumili ng ma
ke-ups, it sounds corny.

"Well guys. Hindi naman porket bumibili kame ng Make-ups, signature bags and oth
er stuff. Magasta ng ang tawag dun" Pagtatanggol naman ni Ana sa side namin "It'
s just a reward for ourselves. Nakikita nyo naman ang ginagawa naming pag-aalaga
sa inyo pagtapos nyong magtrabho. Kulang nalang eh, kame pa magsubo ng kanin sa
bibig nyo. And besides, kung nahihirapan kayong magtrabaho. MAS nahihirapan nam
an kameng alagaan ang mga anak, mag budget ng bayarin. Mag linis ng bahay, mag l
uto and etc. Tapos in the end, malalaman na nalang namin na may kabit na pala ka
yo. How pathetic. Kaya Kayo ang kadalasang dahilan." At bigla naman kameng naghi
yawan sa sinabi ni Ana, infairness ah. Ngayon lang ako umayon sa sinabi nya. May
laman din pala ang utak nito eh nuh..
"Yun nga eh. Nag kakaroon kame ng Kabit o other woman. Pero hindi nyo ba naiisip
na kayo ang may dahilan kung bakit namin nagagawang mag cheat? I know you guys
don't. Imbes na kasi magpahinga kame sa house from work. So much stress and othe
r company's problems, pag-uwi namin. Kung anu-ano pang pag hihinala ang gagawin
nyo. Pag nalate lang ng uwi. Sasabihin nyong nambabae agad. Edi tinototoo nalang
namin. Girls loves to talk and talk ang talk and talk. That's so irritating." S
i enrique naman yan.

"Hindi naman kame maghihinala kung wala kameng nakikitang motibo." Ako naman ang
sumagot "Sasabihin ba naming nambabae kayo kung hindi namin nahahalata?"

"Wala kasi kayong tiwala sa aming mga Lalaki girls." Sumagot yung isa kong class
mate.

"We have a Big trust on you guys. Or should i say HUGE TRUST! But sana nagsasabi
kayo ng totoo."

"Pag nagtanong naman kasi kayo girls sa mga asawa nyo at sinagot kayo. Hindi pa
din kayo naniniwala. What the sense of answer of boys. Kung hindi din kayo manin
inwala?"

"We want the True and Real answer. Alam namin kung nagsisinguling kayo o hindi."
Pagsagot ni Ana.

"And besides Girls Kayo din ang kadalasang dahilan. For example, nagtanong kame
kung saan napunta ung salary ng boys. Hindi nyo nalang sabihin ang totoo na naga
stos nyo sa walang kwentang bagay. All we want is to be HONEST girls."

"As if naman HONEST kayo all time boys?" Sumingit ako sa usapan. "Kayo nga pag t
inatanong kung sino yung kasamang babae. Sasabihin nyo OFFICE MATE. Like really?
Office mate, friend or something. Pero kung mag-usap kayo daig pa ang mag-asawa
. Text mate everyday. Ang hirap kasi sa inyo may asawa na kayo lahat-lahat nagha
hanap pa kayo ng iba. CONTENMENT naman boys." Pagpapahayag ko ng opinyon ko.

Badtrip naalala ko na naman yung eksena nakaraan kung saan umuwi si Daniel na la
sing.

*FLASHBACK*

Umuwi si Daniel na lasing na lasing. I think it's around 2am in the morning. Gal
ing di ba? Hindi man lang nagtxt na uumagahin. Kaya natulog ako sa sofa sa sala
kakahintay sa kanya.

Nung dumating sya at pag kabukas ko ng pinto. Ayun biglang natumba sa sahig. No
choice ako kung hindi buhatin ang loko. Ang bigat pa naman ng mayabang na un. Ug
h,

Nilagay ko yung kamay nya sa balikat ko at nagsisimula ng maglakad at inaalalaya

n sya papunta sa room nya. Nadala ko naman sya ng maayos after 4567 years sa kwa
rto nya.

Tinanggal ang sapatos, binuksan ang aircon. Kinumutan, yung usual na ginagawa sa
asawa nila kapag nagkakaroon ng Good times ang husband nila.

Hindi ko alam kung anong sumapi sa akin kaya tinitigan ko muna ang mukha nyang n
atutulog.

Naisip ko nalang na ang gwapo pala talaga ni Daniel pag tulog. Sana ako nalang t
alaga ang mahal nya. Hindi talaga ako susuko hanggang hindi ako ang mamahalin ny
a. Hindi ko sya isusuko katulad ng ginawa ni Julia.

Kaunting tiis lang kath.

Nagulat ako nung nagsalita sya "Thank you." Akala ko gising sya kaya napaatras a
ko pero tulog pa din pala sya.

Nagsalita na naman sya "I love you." This time napangiti ako. Akala ko kasi para
sa akin na yun pero hindi pala. may kasunod pa palang pangalan "I really love y
ou Julia." Ewan ko ba kung luha ba talaga ang nakita kong pumatak sa mata ni Dan
iel. Pero may tubig kasing tumulo.

Nasasaktan ako kasi nag assume ako na para sa akin yun. Pero mas nasasaktan akon
g makita syang nasasaktan pa din hanggang ngayon.

*END OF FLASHBACK*

"Hoy Kath. Ano natulala ka dyan?" nabalik lang ako sa reality ng tinanong na ako
ni Enrique.

Napansin ko namang wala ng tao sa room namin. Yung totoo? Anong nangyari? Ang ta
gal ko bang nag flash back?

"Asan na sila? Tapos na ba yung debate?" pagtatanong ko kay enrique. Grabi lang,
kakaiba naman ang flash back na nangyari sa akin.

"Yap tapos na. Your Idling kasi." ngumiti na naman ang loko.

"Oh sinong nanalo?" pumunta ako sa upuan ko at kinuha yung Bag ko "I think kame
nuh?Hahahahha" Sabay tawa ko ng malakas. Alam ko kasing nanalo kame, ang gaganda
kaya ng mga sagot namin.

"Actually." Napatingin ako sa kanya "Talo kayo. Kaya mag ready kana sa parusa mo
.Hahahahah"

Kung pwede lang talaga malaglag ang panga ko sa sahig eh nagawa ko na.

Totoo? Talo kame? Hindi ako makapaniwala. Totoo ba talaga? Baka naman nanloloko
lang tong lalaking to ah. Sasapakin ko to.
"Are you kidding?Sino nga?" umupo muna ako.

"Do I look like I'm joking?" Seryoso nyang sabi at tinuro nya pa ang sarili nya.

"Medyo." Sagot ko naman.

"C'mon Kath. You need to face your consequence. Katulad ng pinag usapan natin."
Mukhang naasar na sya. Hay, ok give up nako.

"Okay. Ano naman yang parusa? Ayusin mo lang Enrique, Sasapakin talaga kita." Pa
gbabanta ko sa kanya.

"Don't worry. Maayos to." Ngumiti na naman sya.

"Date with me....."

*******************************************
[19] KathNiel [18]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Sobrang nagulat talaga ako sa consequence na sinabi ni Enrique. 'Date with me'.
Badtrip naman yung lalaking yun. Anong klaseng parusa naman yun di ba? Hindi tal
aga ako makagalaw nung sinabi nya yun. Nag mukha akong tuod. Hindi agad nag sink
-in sa utak ko yung sinabi nya. Ang bagal ng Loading.

Pero bago pa ako nakapag react. Wala na, tumakbo na ang loko. Hindi ko na nabawi
at hindi na ako nakatanggi. Very good Enrique. Ang sarap mong ipatapon sa Leban
on ng wala sa oras.
Isa pa to si Daniel, pag-uwi ko ba naman ng bahay. Hindi mo alam kung anong naka
in dahil ang sungit-sungit.

Dapat nga ako ang mag sungit sa kanya dahil yung mga pinagsasabi nya nung Lasing
sya. Pero hindi eh. Sya ang badtrip. Kung babae lang to, pag-iisipan ko na nagl
ilihi to eh...

"Yabang kumain ka na?" tanong ko sa kanya habang nilababas ko yung ulam sa refri
gerator.

"Ano bang pakialam mo?" tumayo sya. Binuksan nya yung T.V "Bakit mag Luluto ka b
a?Psh. Hindi ka naman marunong."

Oh di ba? Ang ayos ng sagot. Ang daming sinabi eh. Ang ayos ng tanong ko, babara
hin ba naman ako. Naku, ang sarap saksakan ng tinidor sa lalamunan eh.

Pero hindi yang ang kinaasaran ko.

Nanunuod ako ng T.V nun, kakatapos ko lang linisin ang buong bahay nun. Includin
g kwarto ni Daniel (Oo, minsan ako naglilinis ng kwarto nya. Kadiri nga kalat-ka
lat yung boxers nya). Syempre pagod ako. Kaya nagpahinga muna ako sa sala.

"Ayos. Spongebob ang palabas. Sakto" Sabi ko sa sarili ko. Nahiga ako sa sala. N
ilapag ko muna ang walis at dustpan sa sulok.

Biglang dumaan si Daniel sa sala at biglang pinatay ang T.V

"Ano bang problema mo? Kitang nanunuod yung tao eh." Inagaw ko yung remote sa ka
nya at binuksan ulit ang T.V.

"Ang panget naman nyan. Ilipat mo nga." -_____-"

"Ayoko nga. Ako nauna eh. Dun ka nga." Sabay sinisipa ko si Daniel, pero mahina
lang.

Ayun na nahimik na sya. Pero napansin kong nanunuod na din sya ng Spongebob at t
umatawa na din sa kapalpakan ni Patrick. Kaya nagsalita ako.

"Ehem. Kailan kapa nanunuod ng Spongebob?" tanong ko sa kanya

"Ngayon lang. Kapagod eh." Sabay nag-unat sya ng kamay

"Ayihhh. Ikaw ah. Ayaw mo na ba kay Batman?"

"Manahimik ka nga. Ilipat ko yang T.V sa kwarto ko eh." Aba. at nag walk-out pa
ang Loko.

Oh di ba? Sinong hindi mabwibwisit sa attitude nya? Hindi mo mainitindihan eh. M

insan ayos kameng dalawa. Minsan naman mag hapon hanggang gabi ang awayan.
Galing naman talaga ng buhay mag-asawa oh.

Syempre dahil sabado ang so-called-date namin ni Enrique. Hindi naman pwedeng hi
ndi na dumating ang araw na yun. Ngayon lang ako naasar sa sabado. Ewan ko ba? S
iguro dahil sa lesheng date na to.

Kaya nag-ayos na ako habang maaga pa, at sinabi ko na din kay Daniel na gagawa l
ang kame ng group project. At take note guys, parang walang narinig. Ang tindi t
alaga ng mood swing ng lalaking yun. Well, kasalanan nya na yun. Basta nagpaalam
ako sa kanya.

"San ba tayo kasi pupunta Enrique?Kanina pa ko naka blindfold oh." Tama kayo ng
narinig o nabasa. Andito na ako sa kotse ni Enrique at ang masaya pa may pa blin
dfold pang nalalaman. Pag eto talaga kalokohan lang. Ihanda nya na ang coffee pa
rty sa bahay nila. Dahil uuwi syang naka kabaong na ng bongga.

"Basta." Yan lang ang lagi nyang sagot. Bwisit, nangangawit na ang pwet ko sa ka
kaupo. Isang oras na ata kameng bumabyahe. At dahil may takip ang mata ko. I hav
e no Idea kung saan kame pupunta.

"Hindi pa kasi sabihin eh. Pag eto kalokohan lang Enrique. Ihanda mo na ang pagl
alamayan mo ah." Nanamihik lang ako saglit at teka. Di ba may galit ata sakin to
. Teka? Dapat ako ang galit eh. Hala baka ipasalvage nya ko.

"Hoyyy Enrique. Sabihin mo na kasi. Asar naman to." Baka ipasalvage na talaga ak
o ng lalaking to. Hindi pwede. Ayokong mamatay na hindi nararanasang mahalin ni
Daniel. Wahhhhh.

"Shut up. Will you? Hindi ko gagawin yang iniisip mo. Mahal kita okay? Kaya mana
himik ka dyan or else i'll kiss you." seryoso nyang sabi. Kahit may takip ang ma
ta ko alam kong seryoso na sya.
*gulp* mananahimik na lang ako. Katakot si Enrique (___ ____" )
and after 012254552 years.

"Andito na tayo." bumaba si Enrique ng sasakyan at binuksan ang passenger seat p

ara alalayan ako.

Wow til now. Gentleman pa din ang lalaking to. Sana ganyan din si Daniel :/

"tatanggalin ko na ba tong blindfold?" naglalakad na kame sa kawalan. Joke ! Hin

di ko pa kasi alam kung nasaan kame.

"Mamaya na. Malapit na tayo." Sabi nya. Malumanay ang boses nya. Bakas yung pagk
a excite ata? Ewan oh napapraning lang ako?

Hindi na ako sumagot. Nanahimik nalang ako. Huminto kame at bigla syang nagsalit
a.

"Pwede mo ng tanggalin ang blind fold mo."

"Hay salamat naman." after isang dekada. Matatanggal ko na din ang piring sa mat
a ko.

Nagmamadali na akong tanggalin ang piring sa mata ko. Nung natanggal ko na, medy
o malabo pa ang mata ko. Hindi pa nakakapag adjust sa liwanag.

Kinusot ko muna ang mata ko kasi nanlalabo at nung lumiwanag na.

"Wow. Ang ganda naman dito." Namangha talaga ako sa nakita ko. Eto yung beach na
gusto kong puntahan dati nung kame pa ni Enrique.
Grabe ang puti pala talaga ng buhangin at ang lamig ng simoy ng hangin. Tumingin
ako sa kabilang ibayo. At nandun pa din yung castle na medyo malaki. Ang galing
at ang ganda naman ng beach resort na to.
"Nagustuhan mo ba?" tanong sa akin ni Enrique habang papalapit sya sa akin.

"Oo. Ang ganda pala talaga dito. Speechless ako as in." Nilibot libot ko yung ma
ta ko sa buong resort At tumingin ulit sa kanya "Naaalala mo pa pala yun." bigla
ko nalang nasabi.

"Syempre naman kath. Kahit kailan, hindi ko kinalimutan ang mga bagay na tungkol
sayo. I can't and I won't forget." ngumiti sya. Pero parang biglang lumungkot a
ng mata nya.

Nanahimik kameng dalawa for about 10minutes. Wala ng gustong magsalita. Parang w
ala kasi akong masabi eh. Hindi ko alam kung anong sasabihing topic naming dalaw
a. Errrr, awkward.

"Gusto mo munang kumain?" sya na ang bumasag ng katahimikan.

"Tara." Ngumiti ako at ngumiti din sya.

Nagulat na naman ako sa nakita ko. Eto din yung gusto kong subukan dito sa resor
t na to. Yung parang bahay na nakalagay sa puno. Pero walang bubong kaya makikit
a mo pa din ang view.

Umakyat na kame sa tree-top ba tawag dito? Ewan basta ayun na nga. Pag akyat nam
in sa puno na may lamesa.

Napanganga na naman ako sa view. Kitang kita ang lawak ng buong resort. Walang m
asyadong tao siguro kasi hindi naman summer.
Ang linis din ng Lugar halatang alaga ng may-ari tong resort na to. Grabe, kapag
mayaman na ako. Bibili din ako ng resort na ganito.

"Kath. Kain na muna tayo?" nakaupo na si Enrique sa table namin.

Wow as in wow ang mga foods talaga. Ang daming choices at mukhang masasarap laha
t. Ah gutom na talaga ako. Kaya hindi na ako nagsayang ng oras kaya lumamon na a
ko.

"Hahahhaha. Wala ka talaga pinagbago Kath. Hanggang ngayon ganyan kapa din kumai
n." Bigla syang tumawa ng malakas. Ehhh, nakakahiya naman to. Well, okay lang ya
n. Si enrique naman yan eh.

Gusto ko sana din sabihin na Ikaw din enrique wala kang pinagbago. Ang sweet at
gentleman mo pa din. Kung hindi mo lang sana ako iniwan. Syempre hindi ko sinabi
. Puno ng pagkain ang bibig ko eh. heheheh

Tahimik lang kameng dalawa habang kumakain. I mean, ako lang talaga ang tahimik.
Tanging pagkain lang ang inaatupag ko. Ang sarap kasi ng mga nakahanda sa table
eh. Ayoko masayang. Hindi ko na nga naiintindihan yung mga pinagsasabi ni Enriq
ue eh. Something ika-ganun-pa-din saka sana-may- hindi ko naintindihan ang kasun
od. Well, basta gutom ako.

"Grabe nabusog talaga ako sa kinain natin Enrique." Naupo kameng dalawa sa may t
uktok ng puno. Ganda talaga dito. Palubog na ang araw. Kulay dilaw na pagka yell
ow na ang kulay nya. Yung ulap naman medyo dark blue na sya. Parang yung sunset
sa sea side ng mall of asia.

"Mabuti naman at nagustuhan mo tong date natin.hehehe." Tumawa sya ng mahina.

Aaminin ko. Namiss ko din si Enrique, namiss ko yung mga araw na magkasama kamen
g dalawa. Pero this time. Iba na eh. Ibang-iba na ang situation naming dalawa. W
e're not the same person the we knew before.
"Kath, alam ko til now galit ka pa din sa akin. Masakit naman talaga ang ginawa
ko eh. Pero sana bigyan mo naman ako ng chance na makabawi sa 'yo?"

Tumingin ako sa kanya "Enrique naman. Ano namang chance? May asawa na ako.."

"Ano ka ba. Chance as in for friends. Alam ko naman na may asawa ka nuh. Hindi k
o kayo gustong sirain." bigla syang tumawa ng malakas

"ehhh." Hinampas ko sya sa braso nya pero mahina lang "Friend lang pala eh. Mas
mabuti nga sigurong maging mag kaibigan nalang tayo kalimutan nalang yung mga ma
sasamang bagay na nangyari before." ngumiti ako sa kanya

"Hindi ko kakalimutan yun nuh. Yung mga araw na kasama kita ang pinakamasayang a
raw na nangyari sa akin." tumingin sya sa dagat "Kung hindi lang ako naduwag dat
i. Edi sana tayo ang magkasama ngayon."

"Huh?May sinasabi ka ba?" hindi narinig yung last na sinabi nya. Ang hina kasi e
h.

"Wala. Ikaw talaga." Ginulo nya yung buhok ko. Hahaha, nakakatawa naman tong si
Enrique. Ugali nya pa din manggulo ng buhok.

"Magkwento ka naman kath." sabi nya sa akin

"Huh?Ano namang ikwekwento ko?" Ano nga ba ikwekwento ko? Eh parang halos lahat
naman ng tungkol sa akin alam na ni Enrique eh.
"Kahit ano. Tungkol sa buhay mag-asawa?" nakangiti sya sa akin.

"Ano nga ba tungkol sa buhay may asawa? Teka?" nag-isip ako. Ano nga ba ikwekwen
to ko? "Ah.hehe. Ayun, exciting naman. Nakakapagod linis ng buong araw, laba ng
mga damit namin. Plantsa. Babayaran ang mga bills. Grocery, minsan nga sumasakit
ang katawan ko eh tapos--" naputol nalang ang pag kwekwento ko sa kanya kasi bi
gla syang nagsalita

"Exciting nga. Pero hindi mo naman sinabing masaya." napatingin ako sa kanya. Ka
ya iniwas ko ang tingin ko at tumingin nalang ako sa sapatos ko.

"Masaya ba kath?" Tanong na naman nya.

Hindi ako nagsalita. Kahit ako hindi ko din alama ang isasagot sa tanong nya eh.

Masaya ba ko sa buhay may asawa?

"Mind to spill some problem kath? Magkaibigan na tayo di ba?" hinawakan nya yung
kamay ko.

Para tuloy akong maiiyak. Hayyyy ! Asar naman.

"Mahal mo na ba sya kath?" tanong ulit nya. Kaya tumingin ako sa kanya at nakang
iti sya. Mukhang nag aantay ng sagot. Kailangan ko din naman sabihin ang totoo d
i ba? Ayoko na syang paasahin. Baka akala nya may aasahan pa sa akin.

"Mahal ko sya. Mahal na mahal ko si Daniel." napayuko ako "Pero mukhang one side
d love lang eh. Hanggang ngayon si Julia pa din ang mahal nya." ayun tumulo na a
ng luha ko "Pero hindi naman ako sumusuko kasi umaasa akong isang araw ako na di
n laman ng puso nya." Ano ba yan, pag si Daniel talaga ang usapan hindi ko mapig
ilang umiyak. Nakakaasar.
"Alam mo kath? Mahirap kasi pumapel sa buhay ng tao . Lalo na kung hindi ikaw an
g bida sa script na pinili nya. Do you get me?."

umuling ako at nagsalita "Ang lalim eh. San mo ba nakuha yang quotes na yan." pa
gbibiro ko sa kanya.

"Sira ka talaga." nag tawanan kameng dalawa.

"Pero alam mo enrique? Minsan kahit gaano mo pa kamahal ang isang tao? Kailangan
mo pa ding itago ang nararamdaman mo kasi may mahal na syang iba." ngumiti muna
ako at tumingin sa langit "Mahirap kasi ipaniwala sa sarili mong mamahalin ka d
in nya. Pero sa situation naming dalawa. Handa naman akong maghintay eh. Handa a
kong mag hintay hanggang sa marealize nyang mahal ko sya."

"Eh bakit hindi mo nalang sabihin?"

"Kilala mo naman ako di ba? Ayaw kong mareject. Natatakot din ako sa sasabihin a
t isasagot nya. Paano kung hindi nya ko mahal? Paano kung si Julia pa din. Makak
aya ko ba yun?"

"Paano kung mahal ka nya? At paano din kung nakalimutan nya na si Julia?" nagula
t naman ako sa tanong nya.

"Ang hilig mo kasi kath mag stick sa what if's eh. Alam mo para malaman mo ang s
agot sa mga tanong mo kausapin mo sya." huminto sya at tumingin din sa langit "A
no naman kung ireject ka nya? Atleast nasabi mo ang nararamdaman mo di ba? Paano
kung dumating ang araw na maghiwalay kayo na hindi ka umaamin. Hindi mo alam sa
pag-amin mo may dalawang bagay lang naman ang mangyayari."

"Dalawang bagay?" pagtatanong ko sa kanya

"Oo. It's either mahal ka din nya at nagihintay din sya ng tamang pagkakataon or
wala talaga syang feelings for you." Ang bigat naman ng dalawang result. Pero m
as masaya kung ang nauna ang sasabihin sa akin ni Daniel.

Hindi nalang ako sumagot. Wala na akong masabi eh. Kailan pa kaya naging makata
si Enrique?

Not bad din pala tong date na to eh. Atlis nag enjoy na ako. Naging ok at nagkaa
yos na kame ni Enrique. Friend...Right?

--X
Comment and Vote guys : )
Sa mga next chapters na ang mga intense at pamatay na eksena. Bwahahah >:)
Yung mga nag papa dedicate pala. Sa MB nyo po ipost ang request nyo okay? Wag di
to sa comment box kasi hindi ko po yan mabasa : )
And Pakisagot naman yung Question ko sa "WHICH IS WHICH?" kong story. Please :)
*******************************************
[20] KathNiel [19]
*******************************************

BEA'S POV

Baaaaaaaaaaaaat ang Ganda ko? Joke lang. Hahah ! Wala kasi akong maisip na pang
opening remarks eh. Keri lang naman di ba? Maganda naman talaga ako. Hahah ! An
yway, ang dami ko atang namissed na tsismis tungkol sa best friend ko at sa daki
la nyang ex. Seryoso? Ano ba talaga ang nangyari? Parang nawala ako ng Isang dek
ada at pagbalik ko. Parang walang nangyaring masama sa kanilang dalawa ah. That
was so weird.

"Enrique nagawa mo na ba ang drafting sa 2nd floor?" tanong ni Kath kay Enrique
habang gumagawa kame ng project. Group project nga pala to. By 3 person. At sa k
asamaang palad. Kameng tatlo ang partners. Ano ba talaga ang nakain ni Kath at n
aging okay na sila?
"Hindi pa Kath eh. Inuna ko muna yung front view." Sabay ngumiti si Enrique. Nal
oloka na talaga ako sa dalawang to. Proomise >___<

"Hoy Bea ano tunganga nalang ba dyan? Hindi na tutulong?" pag sita sa akin ni Ka
th. Pigilan nyo ko. Sasabunutan ko tong babaeng to.

Hinila ko muna sya sa isang sulok at kinausap "Seryoso kath. What on earth happ
ens? Bakit ayos na kayo ni Enrique?" tinaasahan ko pa sya ng kilay.

"Ako Bea tigilan mo ko sa pag taas ng kilay ah. Ano namang masama kung ayos na k
ame ng tao?" tumingin muna sya kay Enrique "Nag effort naman sya makipag ayos at
tanggap nya na daw yun. Saka gusto ko din mabuhay ng walang kagalit nuh. Kaya t
hat's it. Okay na kame. Act like nothings happen."

Oo nga naman mas mabuti naman na magkaayos di ba? Ang sakit kaya sa bangs kapag
may iniiwasang tao. Biruin nyo matalino pala tong best friend ko? Hindi pala sa
baw ang utak. Hahah

Ayun since ayos na sila ni Kath. Sino ba naman ako para mag maganda at mag tara
y sa kanya di ba? Alangan namang mag-inarte pa ako. Pero sinabi ko sa kanya na w
ag nya ng kukulitin si Kath sa balikan thingy. Dahil pag ginawa nya yun. Hindi a
ko mag dadalawang isip na wasakin ang mala-adonis nyang mukha. Walang sino man a
ng pwedeng sumira sa KATHNIEL loveteam. Hahahaha
Dahil kailangan na naming matapos ang drafting ng aming project. Tumulong na di
n ako. Ako kasi ang nakatoka sa sketch ng garden. Haha ! Natatawa nga ako sa din
esign ko eh. European ang design ng garden tapos ang team pala ng drawing namin
ay asian. Edi inulit ko ulit. Pero dahil maganda ako. Hindi na ako nag reklamo.
Nakikita ko kasing umuusok na ang ilong ni Kath sa galit. At eto namang si Enriq
ue..

"BEA ANO BA? SABI NG AYUSIN MO EH. LOOK, BUKAS NA ANG DEADLINE NYAN. SO PLEASE P
AKIAYOS NAMAN.." Galit na si Kath. Umuusok na ang ilong at humahati na ang bangs
sa sobrang galit.

"Sabi ko nga aayusin na. Sorry naman >____< " Nakakatakot si Kath as in.

"Kath calm down. Papanget ka nyan eh." mahinahon na sabi ni Enrique sa Best frie
nd ko.

Bigla akong napatingin kay Kath. At ang magaling na babae bigla ba naman nanahi
mik at nag blush. Hahaha ! Ang gulo din ng best friend ko nuh. Para yun lang mag
bublush na agad.

Ayun dahil natakot na ako kay Kath baka magkaroon ng world war 4 sa room ng wal
a sa oras at magliparan lahat ng upuan papunta sa akin. Inayos ko na ang ginagaw
a ko.

Well, I could say na ang ganda ko talaga este ang ganda ko talaga mag drawing h
ahahah

Lunch break na namin kaya dumiresto na kame ni Kath sa cafeteria ng school. I m

ean also with Enrique pala. Okay naman pala tong lalaking to eh. Ang galing mag
joke. Kanina pa kame ni kath sumasakit ang tyan sa kakatawa.
Pag pasok namin sa Cafeterian. Look whose here. Daniel Padilla together with hi
s company. Syempre with Jake din. Kaya nung nag katinginan kame ni Jake. Ayun in
irapan ko nga. High blood pa din ako sa kayabangan ng lalaking yun hanggang ngay
on.

DANIEL'S POV

"Dude ayun yung sinasabi kong laging kasama ni Kath oh." Sabi sa akin ni Zap sab
ay turo sa entrance ng cafeteria.

Bigla akong nainis sa kasama ni Kath. Yun yung lalaking nasa harapan ng bahay k
o dati eh. Yung yumakap kay kath at sinapak ko.

Ano kaya ang ginagawa nya dito? Ginugulo nya ba si kath.

"Bro. Lapitan mo kaya si Kath?" biglang sabat ni Jake sa akin.

Parang bigla naman akong kinabahan sa sinabi nya. Anong sasabihin ko at bigla a
kong sumulpot dun?

'hi kath? Paupo ako pwede?' masyado namang praning eh, o kaya 'kath. Nag lunch k
ana?Sabay tayo?' masyadong mukhang tanga naman. Malamang hindi pa. Kaya nga pumu
nta dito sa cafeteria eh.
Saka malamang galit pa din sa akin si Kath. Ilang beses ko kasing sinisigawan p
ag nasa bahay kame eh. Kaunting tanong nya lang sisigaw at maiirita na ako.

Hindi ko din maintindihan sarili ko eh.

Nag simula lang naman akong maging ganito nung nalaman kong kasama nya yang lal
aking yan nakaraan. Tapos sasabihin nya sa akin gumawa daw sila ng Project. Sama
ntalang tinawagan ko si Bea nun. Wala naman daw silang project. Ibig sabihin nag
sinungaling si Kath sa akin para lang sa lalaking yun. Great kath. Ang galing m
o.

"Hoy tol. Ano? San na napunta isip mo?" bigla akong tinapik ni Jake sa balikat.

"Ano naman ang sasabihin ko?Alangan namang sumulpot nalang ako dun ng basta-bast
a?" pag aalangan kong sagot kay Jake. Badtrip naman yan, bat ba ako kinakabahan.
Eh si Kath lang naman yan. Si kath lang naman yan na asawa mo Daniel.

"Sus naman tol. Ngayon kapa nahiya? Ano na nangyari sa charming Daniel?" bigla s
ilang tumawang dalawa.

"You're not helping -____-" " badtip tong dalawang to ah.

"hahahahaha. Ang kulit talaga nun. Sabi nga ni Enrique, wag ko daw tawanan pero
hindi ko mapigilan." Napatingin ako bigla sa table nila. Ang saya nila ah.

"Yung lobo nga hinihingi ni Kath sa bata. Ayun tuloy umiyak yung bata.Hahaha" bi
gla ulit silang nagtawanan.

Sus. Ano kaya nakakatawa sa Joke nung mokong na un? Sabihin nyo nga sakin. Saan
g banda doon ang nakakatawa.

"Tsk.Tsk. Wala ka tol. Mukhang maagaw na sayo ang asawa mo." Pang-aasar ni Zap s
a akin.

Hindi ko na napigilan sarili ko. Kaya't tumayo na ako at pumunta sa table nila
Kath. Bahala na sa mangyayari.

narinig ko naming nagsalita ulit si Zap "Tol. Kahit anong mangyari andito lang
kame." Magpapasalamat ako kaya lang may kasundo pa yung sinabi nya "Tinatawanan
ka!hahaha." Pasalamat ka zap ang layo ko na. Kung hindi baka nasapak na kita -__
___-

Papalapit na ako ng papalapit sa inuupuan nila kath. Tawa pa din sila ng tawa.
Naaasar na ko ah. Ano ba yan? Ngayon ko lang ata nakitang ganyan kasaya si Kath.
Samantalang pag ako kasama nya. Kung hindi sya nakasigaw lagi pang naka simango
t. Ang unfair naman ni Kath >__________<

"Naalala mo pa dati Bes. Yung high school tayo kasi-" biglang nahinto ang pag kw
ekwento ni Kath kasi tumayo ako sa harapan nila.

"Oh Daniel. Bakit?" Tanong sa akin ni Kath.

Taragis. Ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ako makapag salita. Ano ba Daniel
. Magsalita ka ! Wag kang babading bading.
"Ah...ehh...pwedeng makiupo?" bigla akong napayuko. Ramdam ko kasing namula yung
mukha ko.

"ahhh." Bigla ulit nagsalita si Kath, Nanahimik lang mga kasama nya. Wag lang ma
gkamaling magsalita tong Enrique na to kung hindi baka ipakain ko ng buo sa kany
a tong lamesa.

"Ano naman gagawin mo dito? Hindi ka pa ba tapos mag Lunch?" Ang dami naming tan
ong ni Kath, Hindi nalang ako paupuin eh.

"H-hindi pa eh." Ano ba yan. Bakit ako nauutal? Bwisit,

"Liar! Kumain na kayo nila Zap di ba?" tumingin sya sa table namin nila Zap "Tig
nan mo nga. May mga plato na sa table nyo dun." Tinuro nya yung mga plato namin.
Ano ba kath? Bwisit naman hindi nalang pumayag eh.

Ayoko na. Asar na ko "Basta kakain ulit ako!" tinulak ko sya kaya napausog sya
sa isang upuan "Gutom ako taba. Kakain ulit ako." Sabi ko sa kanya saba'y iwas k
o ng tingin. Umuusok na kasi sa galit si Taba eh.

"Fine. Wag ka lang manggugulo ah." Tumayo sya "Guys bibili muna ako. Kayo ba?" t
anong nya sa aming lahat.
Yung Enrique na to. Hindi ko alam kung ako ba ang tinatawanan eh. Umiiling pa a
ng ulo. Baliin ko kaya ulo nito ng manahimik na?

"Hoy Daniel. Ano ba?Akala ko ba kakain ka?" sinigawan ako ni Kath.

"Ah.Oo. Ano..teka nga.." Ano ba yun ang gulo ata ng sagot ko.

Biglang tumayo si Enrique "Kath. Upo ka nalang dito. Ako nalang bibili ng foods
natin." Wow pa gentleman kapa ah. Tingin mo magpapatalo ako sayo.

"No. Kath ! Ako ang bibili ng pagkain mo. Stay here. And don't talk with an @ssh
ole." Tumayo ako at pumunta sa counter.

Ano ba madalas kainin ni Kath? Eto kayang hotdog? Hmm. Ham kaya? Eto kasi ang m
adalas kainin ni Kath sa bahay eh. Sige nga bilhin ko nalang lahat ng fried. Mah
ilig sa prito yun eh.

"Naks Daniel. Ang dami nyan ah." Bati sa akin ni Bea. Nginitian ko nalang.
"Oo nga dude. Dami nyan ah." Dedma. Dude dude kapang nalalaman. Dude-durin ko ka
ya mukha mo.

Bumili din ako ng dessert namin ni Kath. Strawberry ice cream lang naman. Alam
ko kasi mahilig si Kath sa ice cream.

Pag dating ko sa table. Ang sama ng tingin sa akin ni Kath. Mukhang alam ko na
kung bakit.

"Please lang Daniel. Kung may binabalak ka. Please wag ngayon okay?" bulong sa a
kin ni Kath.

"Mukha ba akong may Balak?Wala nuh." Nginitian ko sya

"Naku ah. Yang ngiting yan tigilan mo ko. Subukan mo lang gumawa ng eksena dito.
Sinasabi ko sayo." Ang gulo talaga ng mga babae. Pati simpleng ngiti naming bib
igyan ng malisya. Psh..

Biglang dumating si Bea at yung magaling na Enrique.

Syempre kailangan ko ng protektahan at alagaan ang akin.

"Kath. Oh. Kumain kana. Ayokong nagugutom ka." Nilagay ko sa plato nya yung laha
t ng pagkain na binili ko.

"Ano ba yan Daniel. Ayusin mo naman." Umaangal naman sya.

"Hahahah.Ang sweet nyo naming dalawa." Tumawa si Bea.

"Pansin ko lang Kath? Bat puro fried yan? Hindi healthy yan." Bigla nya nilagay
yung Tinola sa harapan ni Kath "Try this one. Kailangan mo ng sabaw pag Lunch."
Nananadya ba tong lalaking to. Kanina pa to ah.

Kanina yung binili ko hindi nya sinabing Healthy. Ngayon nasa harapan na kame n
i Kath ngayon sya nagpapasikat. Isa pa talaga. Hay naku, isa nalang. Mawawala na
ang patience ko sa lalaking to.

KATHRYN'S POV

"Kainin mo yan Kath ah. Gusto ko ubusin mo yan." Ano ba tong si Daniel. Hindi k
o maintindihan. Bat ba bigla bigla nalang naging papansin ngayon. Dito pa sa caf
eteria, mabuti nalang wala nang masyadong customer.

"Oo na okay." Ayoko na makipag talo para hindi na sya mangulit. Pansin ko din yu
ng tingin nya kay Enrique, ang talas eh. Parang anytime pwede ng manuntok.

Nagseselos ba sya? Parang hindi naman. Wala naman sa attitude ni Daniel yun.
Ayun nanahimik lang kame habang kumakain. Si Daniel. Ang daming kwento. Nahihil
o na ako at nagugutom kaya hindi ko nalang sya pinapakinggan. Hindi kaya ako nag
breakfast kanina dahil sa kanya.

"Kath oh. Ice cream." Sabay inabot sa akin ni Daniel yung Strawberry ice cream.

Bigla akong parang nasuka.

"Oh kath? Ano ayaw mo ba to?" Yeah. Ayoko talaga ng strawberry.

Umiling nalang ako at nagtakip ng bibig "Di ba? Favorite mo ang Ice cream?" tan
ong ulit ni Daniel

"Dude. She's allergic in strawberry." Biglang sumingit si Enrique. Naaalala pa p

ala nya yun. Oo nga naman sabi nga nya sa akin. Kahit kailan hindi nya daw kakal
imutan ang mga bagay-bagay tungkol sa akin.

"Ah." Biglang nanahimik si Daniel. Tumayo at lumabas ng cafeteria. Pero nagulat

nalang kame sa ginawa nya. Binagsak nya ng malakas yung pintuan. Parang gusto ny
ang basagin ah.
"Ano problema nun?" tanong ni Enrique.

"Ewan." Sabi ko nalang.

"Baka nagseselos?" singit naman ni Bea. Selos? Parang hindi naman.

Pero sana nagseselos nalang sya...

*******************************************
[21] KathNiel [20]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Naiwan kameng puzzled sa inaacting ni Daniel kanina. Nakakahiya talaga yung ekse
na namin kanina. Parang any moment kung hindi sya nag walked-out eh nag sapakan
na silang dalawa ni Ernique eh. Hindi ko talaga magets kung anong sumapi sa kany
a, kung bakit ganun?

Kung hindi ko lang iisipin na wala syang gusto sa akin. Baka nga nagseselos sya.
Pero hindi naman maaari eh. Hindi talaga maaari.

"Hoy.Kathryn." nabalik nalang ako sa reyalidad ng bigla akong tawagin ni Bea.

"Oh bakit?" sabay inom ko ng tubig sa harapan ko.

"Anong bakit ka dyan?" tumaas kilay ni Bea "Parang nawala ka sa sarili mo eh. Ok
ay ka lang?" napatingin naman ako sa kanilang dalawa. Si Bea nakataas parin yung
kilay, si Enrique naman parang nag-aantay lang ng sagot.

"Oo okay lang ako." iniwas ko yung tingin ko sa kanilang dalawa "Iniisip ko lang
yung next na lay-out natin sa Drawing." Nice Lie Kath. Sana maniwala sila.

"Alam mo Kath. Hindi ka magaling mag-acting." Bigla ako napatingin kay Bea "Wag
mo na nga isipin yung kanina. Baka mabaliw ka nyan eh."

"Tama ka dyan Bea." nagsalita din si Enrique "Nagseselos lang yung asawa mo kaya
ganun yung umarte kanina. You know, may kasamang lalaki ang asawa nya. After al
l naman, ex mo ko di ba? At hindi magandang mag-sama ang ex. Right?" biglang nap
ahinto si Enrique at nagsalita ulit "Teka?Alam ba ni Daniel na ex mo ko?"

Nagkatingin kami ni Bea at sabay nagsalita "Ewan." Sabi naming dalawa.

"Oh God!" biglang pinalo ni Enrique yung noo nya "Sabi na nga ba eh. Baka na mis
-undestood nya tayo. Ang tanga ko talaga."

Natawa naman kaming dalawa ni Bea sa reaksyon ni Enrique "Hahaha. Wag mo na nga
isipin yun. Saka wala lang yun nuh. May topak lang yun kaya ganun. Saka selos? H
ahaha. Asa naman ako di ba? Eh wala ngang pakialam sa akin yun." Sabi ko kay Enr
ique.
"Hindi Kath." tumingin kameng dalawa ni Bea sa kanya "The way na itreat ka nya k
anina at the way na tumingin sya sa akin. Kung pwede lang siguro makapatay ang p
agtitig nya. Malamang kanina pako patay." ngumiti si Enrique.

Naguluhan naman ako sa sinabi nya.

"Ano Enrique?Hindi ko magets?" sabi na eh pati si Bea hindi nagets eh.

"Hayyy mga babae talaga." ngumiti sya at huminga ng malalim "For example kanina?
Di ba nag offer ako na ako nalang bibili ng foods mo?" tumango naman ako "Pero
bigla syang umextra at sinabing sya nalang. Tingin mo kung wala syang paki sayo
'bat sya mag mamadaling tumayo at sya nalang bibili?" Oo nga nuh? Tama nga si En
rique. Pero hindi pa rin ako convinced eh.

"Sus?Baka naman wala lang yun nuh. Malay mo. Trip nya lang." pagsasalita ko nama
n.

"Saka alam mo kanina bago palang tayo pumasok dito sa cafeteria ang sama na kaya
ng titig nya sakin." Eh ganun naman makatitig si Daniel eh. Sadyang tantalizing
eyes lang talaga sya. Hahha ! Ano ba sinasabi ko.

"Saka alam nyo guys?" bigla nagsalita si Bea kaya tumingin kame ni Enrique sa ka
nya "Late na tayo, Anong oras na oh."

Binatukan ko nga. Akala ko naman kung anong sasabihin eh. Haha! Loka-loka talaga
.
Pero yung mga sinasabi ni Enrique na nagseselos daw si Daniel. Malabong mangyari
pero deep inside. I'm hoping na sana nga.

Bumalik na kame sa classroom naming tatlo. Kailangan munang iset aside ang probl
ema ko kay Daniel. Mamaya pag kauwe ko kailangan namin ma-isettle at maiayos ang
mga bagay-bagay. Naguguluhan na talaga kasi ako sa inaasta nya. Masyado na syan
g...Hmmm, paepal? hahaha. Hindi naman. Pero when it comes to jealous thingy? How
i wish na sana nga nagseselos sya.

Pagdating namin sa room.Ayun, kanya kanya na kameng trabaho. As much as possible

walang nagsasalita. Sabi nga nila Be professional, kaya ayun ang ginawa namin.
Hindi na namin biniring -up ang topic kanina. Para walang madistract sa aming ta
tlo. Ayaw naman naming maapektuhan ang project namin, besides grades din namin a
ng nakasalalay dito. Kaya tahimik lang kameng gumagawa.

"Thanks God. Natapos din natin." sabi ni Bea habang nag-uunat pa ng kamay. She l
ooks so exhausted. Hahahha

"Buti nga on time ang project eh. Hindi tayo na-late. For sure, mataas ang grade
s natin dyan. Ang ganda kaya ng drawing ko sa Front View.Hahahaha." Sabay tawa k
o ng malakas.

"Ay nagsarili?Tatlo kaya tayong gumawa ng project." Biglang singit ni Bea. Haban
g inaayos ang art materials nya.

"Okay.Okay. Congrats sa ating tatlo. Parteee Parteee na!" biglang natatalon sa t

uwa ang Bea
"Right. Kailangan natin mag celebrate." salita naman ni Enrique na kanina pa ngi
ti ng ngiti.

"Kaya nga tara mag celebrate. We deserved a big celebration ngayon. Ang aga kaya
natin natapos at napasa ang project natin."

"Ehhh guys." bigla silang tumingin sa akin "Kayo nalang. Pwede?"

tumaas naman ang kilay ni Bea "At bakit naman Mrs.Padilla?"

"C'mon Kath. Wag naman KJ oh?" pag mamakaawa ni Enrique.

Hay. Asar naman. Alam naman nila na hindi ako pwede mag gagastos ng basta-basta.
Nasa akin kaya ang budget namin ni Daniel. Paano nalang pag nagalaw ko to? Edi
wala kameng kinain at tiyak didilat ang mata namin sa gutom. Yung bituka pa nama
n ng lalaki yung parang walang bukas kung kumain.

"Kung pera ang pinoproblema mo. Ako na bahala." sabay akbay sa akin ni Enrique.

"Oh yun naman pala bes eh. Tara na? Kakain lang naman tayo eh. After that. Uuwe
na tayo."

"Ah..Eh...Sige na nga." Wala na akong nagawa kung hindi pumayag. Aba! Hindi ata
ako makakatanggi sa grasya. Sila na nagsabi na wala akong gagastusin at sila na
ang bahala I mean si Enrique na pala ang bahala.

Siguro naman hindi magagalit si Daniel nuh? Hindi naman nagtataka yun pag umuuwi
ako ng Late. Basta si Bea ang kasama ko. Well this time si Enrique, but kasama
pa din si Bea saka it's just a celebration party. Kaya walang masama.

Bago pa ako makaalis ng room namin. Biglang nagvibrate ang cellphone ko. Kaya na
man binasa ko na.

From:
Mr.Yabs >:)
Uwian nyo na ba? I have--

Hindi ko na natapos basahin ang text ni Daniel. Na low bat kasi

o kaya ang sinabi nya sa text? Asar naman. Baka importante yun.
ext sya ibigsabihin hindi sya galit. Ibig sabihin we're in good
! maya ko nalang sya kausapin pag uwi. Kailangan ko munang mag
g gabi.

ang phone ko. An

Pero teka? Nag t
terms. Yeheeyyyy
celebrate ngayon

Ayun napadpad kame sa isang Italian Restaurant. Masyado na kasing gabi kung haha
nap pa kame ng place para kainan. Eh eto lang ang malapit sa lugar namin kaya na
man we decided na dito nalang ibaling ang aming gutom.

Grabe lang talaga si Enrique mag order. Ang dami as in. akala mo nga may pyesta
eh. Iba't ibang klase ng food ang inorder. Mukha ngang lahat ata ng Menu for ton
ight eh. Kinain namin.

Isa lang ang masasabi ko. Kapag si Enrique ang naging boyfriend mo. 'tiyak busog
at tataba ka (sa pagmamahal) sa pagkain. Sino kaya ang maswerteng babaeng yun?
Girls apply na. Heheheh
Natapos kameng kumaing tatlo at may lumapit sa aming isang promo girl na babae.
Weird ah? Ano kayang pakulo ng restaurant at may ganito sino. Kung ano man yun.
Wala akong pakialam basta busog ako. Hahahah

"Good evening Sir ang Mams. Try nyo po tong promo namin. Fortune cookie." sabi n
ung Girl na lumapit sa table namin. naka red na blouse at red na palda sya. Hmm.
She's pretty ah. Pero hindi ko gusto yung bangs nya.

"Libre ba yan?" Biglang singit ni Bea. Haha loka-loka talaga tong best friend ko
.

"Yes mam." magalang na sagot nung Promo Girl

"Teka?Ano ba yang fortune cookie?" tanong ko naman. Hehe ! Sensya naman. Hindi k
o talaga alam yan.

At ayun nga inexplain ng Girl kung ano ang Fortune

aw ng cookies eh may nakalagay na message sa loob.
s either message o isang hint para sa future. Pero
un na Hint it just na parang katuwaan lang. So ayu
sarap ng cookie ah. hahha

cookie. Sabi nya yung lahat d

Nakalagay sa isang papel. It'
hindi naman sure kung tunay y
bumunot kameng tatlo. At ang

"Bes anong nabunot mo?Anong sabi sa message?" tanong ko kay Bea. Nakakuha sya ng
isang blue na papel.

"Hmm. Sabi sa message. Someone will admire you secretly. He/she is one of your c
ivil.Sino naman kaya yun?Peke ata to eh" wow. Parang kilala ko na yun ah. It mus
t be Jake. Civil daw eh. Meaning hindi nya friends at hindi nya din kaaway. Hahh
aha
"Hahaha. Hindi yan peke. Malamang si Jake yan best.Hahahha" Inaasar ko sya. Bigl
ang nag ring ang phone ni Bea kaya naman lumabas sya para sagutin daw ang tawag.

"Ikaw Enrique anong nakalagay sa message sayo?" tanong ko kay enrique.

"Secret.Hehehe.Wag na!Sakin nalang 'to." Tignan mo tong taong to. Hindi man lang
sinabi. Na curious tuloy ako kung ano sabi sa message nya.

Dahil hindi nya sinabi ang kanya. Edi hindi ko na din sinabi ang akin. Binasa ko
ulit ang nakalagay sa message sa akin..

This night would be the most memorable night for you. It will be happiness and s
adness..

Hindi ko alam ang ibigsabihin ng message na to. Bukod sa simple yet meaningful a
ng message. English kase eh. Noseblid -_____-"

"Kath. Nagtext si Bea. Nauna na daw syang umuwe kasi emergency daw." sabi ni Enr
ique.

"Ah sige pala. Tara na?" umalis na din kame ng Restaurant ni Enrique.
Loka-lokang babaeng yun. Hindi man lang nagtext sa akin. Ay lobat pala ako. So a
yun umuwe na kame ni Enrique. Since hindi ko dala ang auto ko. Wala syang choice
kung hindi ihatid ako. Bwahahaha! Sagad sagarin na ang kabaitan ni Enrique.

"Kath." biglang may tumawag sa akin kaya naman napatingin ako sa kabilang kotse
na katabi ng Car ni Enrique.

Si Zap ang tumawag sa akin. Tropa ni Daniel.

"Oh? Musta?Asan si Daniel?" tanong ko naman sa kanya

"Huh?Si Daniel?" naguluhan sya sa tanong ko "Hindi mo ba sya kasama?Kasi sabi ny

a may surprise daw sya sayo. Nagpatulong pa nga sa amin yun ayusin ang table nyo
sa bahay eh."

Sa sinabing yun ni Zap. Wala na akong sinayang na oras. Sumakay agad ako sa kots
e ni Enrique at sinabi ko sa kanyang paliparin na ang kotse nya para makarating
agad kame sa bahay.

Kaya pala nag text sya sa akin. Yun pala ang ibig nyang sabihin na umuwi ako aga
d ng maaga. Patay talaga ako sa kanya nito.

Kung pwede lang lumabas ang puso ko sa sobrang kaba. Eh kanina pa lumabas eh. Ya
ri talaga ako nito.
Napatingin naman ako sa wrist wath ko. Shemay lang ! 11:30 na ng gabi. Tsssss. I
m dead. Really Dead.

Nakarating din kame ni Enrique sa tapat ng bahay namin. Mabuti nalang pala na ma
lapit lang ang kinain namin. Kung hindi baka bukas pa ako makauwe. God help me!
T_____T

Bumaba na agad ako ng kotse ni Enrique at nagpasalamat.

Pag pasok ko palang ng bahay. Nakita ko na agad si Daniel na nakaupo pero tulog.
And he looks drunk.

"Dan. Gising na. Gabi na oh." tinapik tapik ko sya sa balikat nya.

Dumilat naman sya agad, kinuha ang bote ng beer na nasa tabi nya at tumayo at in
iwan akong nasa labasan.

Yeah ! Right. I know he's MAD...Really MAD!

"Dan. Mag-usap tayo." Nilapag ko ang gamit ko sa sofa sa sala. At nagulat ako sa
pagkaayos ng lamesa namin.

It looks so elegant. With matching candle pa nga, Meron pang bulaklak sa ibabaw
ng lamesa. Mukhang magkakaroon ng formal dinner. Kaya lang yung mga foods eh nak
atakip na ng plato sa ibabaw, at yung candle eh tunaw na.

Bigla akong nakaramdam ng guilty. Shems naman.

"Dan. Let me explain." nakatayo lang ako sa tabi ng Table ng kusina namin. Haban
g sya naman kumuha ulit ng Beer sa fridge.

Sa inaact nya. Parang hindi nya ako nakikita at parang hindi ako nag eexist. Nag
sisimula ng mag teary eye ang mata ko. Siguro dahil sa sobrang guilty dahil hind
i ako nakarating sa surprise nya para sa akin.

Papasok na sya ng kwarto nya kaya naman sinigawan ko sya "ANO BA DANIEL? I SAID
LET'S TALK. I WANT TO EXPLAIN." napasigaw na ako kaya bigla syang humito pero na
katalikod sa akin "Sorry Dan. Hindi ko alam. May celebration lang kame eh.Sorry
talaga." Tumulo na ang luha ko.

"Ha.ha.ha.! Celebration?Really?" tumawa sya ng sarkastik saka humarap sa akin "C

elebration?Oh baka naman Date?"

Napatingin naman ako sa kanya agad. Parang umurong ang dila ko. Wala akong masab
i. Basta ang alam ko lang tumutulo ang luha ko..

"WAG KA NGANG SINUNGALING KATH. CELEBRATION? SA ISANG ITALIAN RESTAURANT NA KASA

MA YUNG GAG*NG YUN?"

"WAG MO KONG GAWING TANGA. AKALA KO PA NAMAN OKAY TAYONG DALAWA. I THOUGHT I WAS
RUDE. DAHIL SA INASAL KO KANINA SA CAFETERIA. KAYA NGA NAG HANDA AKO NG SURPRIS
E SAYO. AYAN!" tinuro nya yung lamesa "SINAYANG KO PA ANG ORAS KO PARA LANG MAIH
ANDA YAN. PERO MALALAMAN KO NALANG NAKIKIPAG DATE KAPA. ANG LANDI MO DIN NUH?"
Owch. Masyado ng masakit yung last line na sinabi nya.

"It's not what it looks like." yan nalang ang nasabi ko. Wala akong ganang makip
ag taasan ng boses sa kanya ngayon.

"MASYADO KANG MAKATI ALAM MO YUN?" hindi ko na pwedeng patagalin to. Masyado ng
masasakit ang sinasabi nya sa akin.

Hindi ako ganung babae. Hindi ako ganun.

"ANO BANG KINAKAGALIT MO? HINDI NGA YUN DATE. BAT BA ANG KULIT NG LAHI MO? MASYA
DO KA KASING MAS NANINIWALA SA MGA TROPA MO. OO NAG DINNER KAME SA ISANG ITALIAN
RESTAURANT. PERO IT'S JUST A CELEBRATION. AT ANO BANG PAKIALAM MO KUNG DATE NGA
YON? IKAW BA PINAG BABAWALAN KONG MAKIPAG DATE AT FLING SA IBANG BABAE? PINIPIGI
LAN BA KITA? SO PLEASE DANIEL. DON'T ACT LIKE A JEALOUS HUSBAND."

Ayoko na talaga. Sumabog na ako sa sobrang galit sa kanya. Sa totoo lang masyado
ng masakit ng sinasabi nya sa akin. Alam kong lasing lang sya pero hindi excuse
yun.

"ANONG KINAKAGALIT KO?TINATANONG MO BA?" ramdam kong galit sya. As in Galit na G

alit.
"GALIT AKO SAYO. GALIT NA GALIT. PERO MAS GALIT AKO SA SARILI KO!!" naka tingin
lang ako sa kanya "GALIT SAYO DAHIL HINDI KA NAKARATING SA DINNER NATIN NGAYON.
PERO WALA LANG YUN SA GALIT KO SA SARILI KO. BAKIT? GALIT NA GALIT AKO SA SARILI
KO DAHIL HINDI KITA MAPATAWA KATULAD NG PAGTAWA MO PAG KASAMA MO YUNG GAG*NG YU
N. GALIT AKO SA SARILI KO DAHIL PURO PASAKIT NALANG ATA ANG NAGAGAWA KO SAYO. GA
LIT AKO SA SARILI KO DAHIL WALA MAN LANG AKONG ALAM NA BAGAY TUNGKOL SAYO SAMANT
ALANG YUNG HAY*P NA YUN. PATI SA ALLERGY MO ALAM NYA. GALIT AKO SA SARILI KO DAH
IL NAGSESELOS AKO!!!!!"

Nagulat ako sa sinabi nya. Nagseselos sya? As in selos? Pero bakit?

"YESS KATH. NAGSESELOS AKO DAHIL MAHAL KITA!!!" pagkasabi nya yun bigla nalang s
yang pumasok sa kwarto nya at sinara ng malakas.

I was shocked. Dumbfounded, astonished. At lahat nalang ng term na pwedeng ilara

wan ang pagkagulat ko.

Hindi ko talaga inaasahang masasabi nya yun.

He's jealous and He said that he loves me too.

Para akong tanga na ngumingiti dito sa kusina. Hindi ko talaga alam ang gagawin
ko. Basta ang alam ko lang nagkatotoo ang sinabi sa fortune cookie.
This night would be the most memorable night for you. It will be happiness and s
adness..
*******************************************
[22] KathNiel [21]
*******************************************
DANIEL'S POV

Bwisit talaga! Ilang beses ko na ba sinasabi yang salitang 'yan ngayong araw??

I think million times? Ahh. Basta nakakaasar talaga eh.

'Bat ba ang bobo mo Daniel. Nagpadala ka kasi agad sa init ng ulo mo pati sa SEL
OS mo. Ayan tuloy nasabi mo ng wala sa oras na mahal mo 'sya. Hayss -____-

Pero think on the positive side. Plano ko na naman na umamin kay Kath na mahal k
o na 'sya. Pero hindi sa ganung situations na I'm drunk and I'm freakin mad. Nah
, It just totally out of my plan.

Gusto ko pa naman sana 'yung tipong nasa formal dinner kameng dalawa? Then 'dun
ako aamin ng feelings ko for her. Pero olats eh. Nadala ng selos eh. Darn. Sarap
sapakin ng sarili ko. Gusto ko bugbugin sarili ko sa ginawa kong yun.

SINO BA KASI NAG PAUSO NG SELOS???

Hindi naman ako ganito before when I was with Jul---. Oh common Daniel. Stop thi
nking about Julia. She's not now part of your Life.. Kathryn now is your Life..C
heesy huh? >____________<

Sabi nga sa nabasa kong book about confession : "Act like nothings happen". Paan
o naman ako mag aact ng kunwari walang nangyari kung pag nakikita ko lang si Kat
h eh. Namumula na ang mukha ko? After that I'm stummered. Parang nawawala ako sa
sarili ko. Darn. I know it sounds faggot. But ganun talaga ang nangyayari sa ak
in eh.
Kung hindi din naman kasi ako baliw 'bat ba kasi ako nag inom ng gabing 'yun? Pa
ra saan? Para makalimutan ang salitang 'selos' na naranasan ka?

And that Enrique guy. Ang sarap wasakin ng mukha. Wag ko lang talaga makitang na
kadikit sya kay Kath and I won't think twice to hit his freaky face with my fist
.

Narinig ko nalang na sumarado ang pintuan ni Kath. I'm sure papasok na 'sya.

Tumingin muna ako sa wall clock ko.

09:30 na ng umaga.

Late na naman tong tabachoy na 'to ah. 9:00 kaya ang start ng class nila. Friday
ngayon kaya wala akong klase.

Ayun for sure tambay ako dito sa bahay. Geezz !

Gutom na din ako pero naiilang talaga ako kay Kath eh.

God. What I'm going to do?? Help...

Tumayo na ako mula sa kama ko. Nag suklay para naman lumabas na ng kwarto.

Oy hindi ko gusto makita si Kath ah. Nagugutom lang talaga ako kaya lalabas na a
ko ng kwarto ko. Wag kayo mag-isip ng kung anu-ano dyan -______-"

Ano kayang suot ni Taba ngayon? ^_______^

Pag labas ko ng pintuan ng kwarto ko. Nakita ko si Kath na nasa tapat ng fridge.
Talaga tong babaeng to. May upuan naman hindi umupo. Kailangan pa talaga kumain
sa harap ng fridge? Isip bata talaga to.

"Dan kaen ka na oh." Hindi ko 'sya pinansin. Nahihiya talaga ako.

"Hoy Daniel. Parang hindi kinakausap 'tong lalaking 'to ah." bahala ka dyan. Mag
salita ka sa Hangin.

Binuksan ko 'yung T.V at nahiga sa sofa sa sala.

Tagal naman pumasok nitong taba na 'to ng magkahinga na ako ng maluwag.

Besides, gutom na din ako. Gusto ko ng kumain. Please Taba, umalis ka na ! Nang
makakain na ko sa kusina T____________T

"Danile. Papasok na 'ko." napansin kong kinuha nya yung bag nya at yung drawing
kit 'nya.

"Alam mo ang Labo mo. Bahala ka nga! Tse." Ayun narinig ko ng Lumabas sya ng Gat
e. Mukhang mag bubus lang sya ngayon kasi coding ang kotse nya.

Gusto ko man syang ihatid. Pero paano ko sasabihin? Eh pag kinakausap nya ko par
a akong napipipi. Potek ! Nababading 'talaga ako pag dating kay Kath. Bat ganun?
Sabihin nyo nga sakin.
Tumayo na ako mula sa pag kakahiga ko para naman kumain nako. Taragis, nakakagut
om talaga ang sobrang pag-iisip.

Puro nalang si Kath ang naiisip ko. Siguro ginayuma ako ng babaeng yun?

Hayy ewan. Mamaya na nga problemahin si Kath.

Tyan ko muna ang uunahin ko.

Binuksan ko yung fridge para naman makita kung ano pwedeng kainin ngayon.

Ano ba 'to. Puro left over nalang ang masama pa puro pa fried. Magka asawa ka ng
a naman na hindi marunong magluto. Anong aasahan mo kay taba? Himala. Eh pati ng
a pag prito ng itlog nun sunod pa eh.

Ano ba yan. Sabi ng itigil muna ang pag-iisip kay kath eh.

Since wala akong makain. Kumuha nalang ako ng cereals. Actually kay kath to. May
nakalagay pa nga sa labas ng karton na "KATHRYN'S PROPERTY", isip bata talaga.
Akala naman nya na pati cereals nya kakainin ko. Well siguro ngayon lang. Kukuha
lang ako ng kaunti.

Pag tapos ko kumuha ng cereals. Nag timpla naman ako ng Hot choco. Ayoko na mag
coffee. Duon ko ata nakukuha ang sobrang nerbyos pag nakikita si Kath eh. Hahaha
h ! Taragis, mukha na akong Kathryn ahh.
Umupo na ko sa 'sala at nilipat ang channel ng T.V sa cinema one. Wala kasing ma
gandang palabas kaya naman mag MOMA nalang ako (Movie Marathon). Ayos naman ang
movie.

Hindi ko alam ang title ng movie. Pero parang interesting naman ang story. Ang g
anda nga bidang babae. Mga korean ang bida.

~DING DONG~ (Door Bell yan XD)

Sino naman tong nag ding dong? Wala naman si Marian Rivera dito. Hahah ! Okay ko
rny. Baka mga bills lang namin yan. Teka? Bat ang aga naman ng mga billing state
ment eh kakabayad ko lang nakaraang Linggo ah.

Gobyerno talaga ng Pilipinas sugapa sa pera.

Tumayo na ako at tinungo ang Gate ng bahay para malaman kung sino ang bwisitang
nasa pintuan ng bahay ko.

And to my surprise...

"ANONG GINAGAWA MO DITO? NANANADYA KA BA????" Yung mukhang Paang nakadikit lagi
kay Kath.

"Hindi naman. Andyan ba si Kath?" Taenang to ah. Nag hahanap ata ng sakit ng kat
awan.
"DARN. KUNG GUSTO MO NG GULO PAG BIBIGYAN KITA ! BUT NOT NOW ! I DON'T WANT TO B
E TALK OF THE TOWN. I'M HERE AT MY PLACE. FIND OTHER PLACE THEN TEXT ME AND I'LL
COME JUST TO BREAK YOUR FACE @SSHOLE!!!" sinarado ko ng malakas yung Gate.

Angas ng tarantadong to ah. Mag-aaya lang ng gulo dito pa sa Lugar namin. I'm no
t insane. Ayoko dito baka malaman pa nila Daddy at ma-cut pa ang allowances nami
n ni Kath.

"Chill lang Bro. I'm just here to talk about...Kath." bigla ako napahinto sa pag
lakad at humarap ulit sa kanya.

"What about her???" Syempre si Kath na ang usapan. Kailan ko malaman kung anong
meron.

"Can we talk that issue...inside??"

"Hindi na kailangan and besides, You're not even welcome in my HOUSE!"

"Okay. I'll straight you to the point." Huminga sya ng malalim. "Kath is my Ex-G
irlfriend. We're about to ditch you're marriage but somethings terrible happened
. Pero hindi naman 'yun ang sasabihin ko."

"Knock it off." nanggigil na talaga ako sa hay*p na 'to "Ano bang kailangan mo?"
"Gusto ko lang naman sabihin na. Kath is still the most important girl in my Lif
e at hindi magbabago yun. Unless mag mahal ako ulit. Bumalik ako dito sa Pinas j
ust for her. I thought hindi na tuloy ang wedding nyo but i was wrong, really wr
ong. Nung nakita ko ulit 'sya. Nasabi ko sa sarili ko na I want her back. The sa
me kath that I knew before. God Knows how much i regret na hindi ko sya tinakas
dati. Pero wala eh tapos na 'yun. Acceptance nalang. Tanggap ko na naman na." na
kikinig lang ako sa sinasabi nya.

"We're friends now. Okay na ang status naming dalawa. Kaya kung nakikita mo kame
ng magkasama. Gusto ko lang malama mo na wala lang yun. Ikaw ang asawa ni Kath.
Just Trust kath. Okay? Hindi ko sya susulutin o aagawin. As long as masaya sya s
ayo. So far nakikita ko naman na hindi mo sya sinasaktan. Ay mali. The last time
that we had heart to heart talk. She was cried. But hindi ko na sasabihin kung
bakit..Basta gusto ko lang sabihin na we're friends. Wag mo bigyan ng malisya 'y
un." naglakad na sya papunta sa kotse nya.

Pero bago pa sya sumakay ng kotse nya nagsalita muna sya "And one more thing dud
e. Don't you dare to hurt Kath cause I won't think twice to steal her away from
you." ngumiti sya.

Umalis na yung sasakyan nya samantalang ako nakatulala pa din habang minamasdang
paalis ang kotse nya..

Pumasok agad ako ng bahay at naligo at nagpagwapo. Ngayong araw ko na kakausapin

si Kath ng masinsinan. Hindi ko na 'to papatagalin.

Sa totoo lang napahanga ako sa ginawa nung Enrique na yun. Mahal na mahal nya ta
laga si Kath. Pero hindi na ko nagseselos kasi nga sabi nya mag Kaibigan nalang
sila at tiwala lang kay Kath talaga.
I owe that man once.

Nung natapos nako maligo. Umalis na agad ako ng bahay. Sumakay ng kotse at pupun
ta ako sa St.James Academy para sunduin si 'taba.

Habang nasa byahe ako papuntang school naisip ko na naman yung mga sinabi nung E
nrique.

Napangiti nalang ako.

"Don't worry Dude. I'll make sure that I won't hurt her. Cause I love tabachoy v
ery much....." bulong ko sa sarili ko.

---X

Comment and Vote : )

Yung mga silent Readers dyan. Yuhooo ! Labas na ! hahahaha
*******************************************
[23] KathNiel [22]
*******************************************
DANIEL'S POV

Potek na yan. Kanina pa ko andito sa kotse ko. Hindi ko alam kung anong una kong
gagawin.

Eto na naman kasi ako sa padalos dalos eh. Ang hilig ko kasing sumabak sa gera n
g wala namang dalang baril.
Gets nyo ba? Natural hindi. Ang gusto ko lang naman sabihin eh. Kung aamin ako n
gayon kay Kath. Syempre gusto ko naman ay yung memorable. Hindi yung basta-basta
lang. Gusto ko may effort. Baka akalain lang nung tabachoy na 'yun eh pinag tit
ripan ko lang sya.

Kailangan ko ng romantic na place.

"Daniel. Isip Isip. Kaninong Lugar ang pwedeng gamitin." Bulong ko sa sarili ko.
Nakahinto lang pala ang kotse ko sa tapat ng school namin. Hindi ako bumababa a
t baka makita ako ng taba.

Biglang pumasok sa Isipan ko yung pag-aari ni Jick. Isa sa mga tropa ko. Mayroon
kasing Restaurant yun along makati lang naman. Perfect yun para sa gagawin kong
confession season 2. Haha ! Taragis, may season 2 kong nalalaman.

Matawagan na nga lang 'yung mokong na 'yun.

Calling Jick...

"Oh pare. Bakit? Ang aga-aga pa oh." potek mukhang kakagising lang ng mokong na
to ah -___-

"Pare kailangan ko ng tulong mo."

"Anong tulong ba? Pera?" Pera? Hindi ko kailangan ng pera mo. Mayaman ako ! bwah
aha

"Sira. Hindi pera kailangan ko." Sagot ko naman sa kanya

"So edi BABAE? Pare naman. May asawa ka na. Manahimik ka na naman. Kaya napapasa
ma ang image namin ni Jake kay Kath eh. Baka isipin pa nun bad influence kame sa
yo. Pare--"

"Potek ka talaga Jick. Ang bading mo talaga kahit kailan. Pwede ba patapusin mo
muna ako?" Ang daming dada ng mokong na to. Gusto pa sinisigawan eh.

"Okay. Ano ba problema??"

"Kailangan ko ng lugar mo. Yung Restaurant sa may Makati."

"Para saan? May nag rent kasi dun eh. Gagamitin mamaya 'yun."

"Gagamitin? Ipare-sched mo nalang yun. Hindi na pwedeng patagalin to eh." Sana p

umayag. Sana pumayag. Lord sana pumayag si Jick. kailangan ko talaga yun.

"Hoy wag ka na magdasal. Hindi bagay sayo.Hahahaha" -___-" narinig nya pala.

"Oh ano pare? Mapapagamit mo ba sakin yun place na yun?"

"Oo na. Pumunta ka na lang dun."

Ayun okay na yung Lugar. Kailangan ko nalang ng isang taong makakatulong ko sa p
ag-aayos ng lugar na 'yun. Syempre, kahit gwapo ako. Wala akong alam sa pag dede
sign. At teka? Sino ba ang babaeng close ni Kath? Si Bea. Tama si Bea nalang ang
hihingian ko ng tulong.

Calling Bea Binene...

"Hello Daniel. Wrong number ka ata?"

BEA'S POV

"Grabe lang talaga yang Daniel na yan. Daig pa ako kung mag inarte. Akala mo lag
ing may buwanang dalaw kung mag sungit. Talo pa ako eh. My Gadh." Hulaan nyo kun
g sino yan.

"Bes. Pwede ba? Tama na. Ang sakit na sa tenga ng kwento mo. One is enough okay?
Sampung beses mo ng kiniwento sa akin kung baki ka bwisit kay Daniel eh." Nakak
aloka talaga 'tong Babaeng 'to.

"Ang nakakaasar pa. Inaaya kong kumain. Hindi man lang ako pinansin...." Ewan ko
ng sayo bahala ka nga Kath.

Biglang nag vibrate ang cellphone ko. Sino naman kaya tong nag iistorbo?
Calling Mr.Padilla...

Nge. Baka wrong number 'to. Bat naman nya ko tatawagan.

"Hello Daniel. Wrong number ka ata?" Sagot ko sa kanya. Lalabas muna ako ng clas
sroom para naman marinig ko ng maayos ang kausap ko. Ang ingay kasi ni Kath eh.

"Ah Bea. Asan si Kath?"

"Andito sa classroom nag seseremonyas. Bad Vibes sayo. Ano ba ginawa mo dun?"

"Basta. Explain ko nalang some other time."

"Oh bakit ka pala napatawag??"

"Kailangan ko ng tulong mo."

"Tulong para saan?"

"Basta." puro naman 'to basta. "Punta ka dito sa parking Lot. Andito ako."

"Sira. Hindi pwede may next class kame."

"Iditch mo na 'yung next class mo. Sige na please. Para naman kay Kath tong gaga
win natin eh.." Wow ah. Para kay Kath pala. Sige na nga papayag na ko. Para sa K
ATHNIEL LOVETEAM ! AJA..

Bumalik na ako sa Room para kunin ang aking mahal na bag. Wag ka sa bag ko chane
l yun. Tag 500 sa divisoria. Hahah ! Ako na ang poor. Ay potek. Kwento na ng bag
ko ang nasali dito. Anyways, kukunin ko na pala ang bag ko.

"Oh san ka pupunta?Wag mo sabihing hindi ka aattend ng next class??" Kinikilig a

ko for Kath. Pero hindi ko pwedeng sabihin ang plano ni papa Daniel. Surprise ng
a di ba?

"Sa pluto sasama ka?" pag tataray ko kay Kath.

"Aba Bea Binene. Wag mo ko pilosopohin ah. San ka nga pupunta?"

"Kainis. May emergency kame sa bahay. Uuwe na ko." Please Kath. Wag kana magtan
ong baka madulas lang ako eh.

"Fine. Mag text kana Lang maya para sa Lesson ngayon." kinuha nya yung book nya
at binasa "Oh ano pang hinihintay mo? Chupi. Alis na"

"Sige Bye. Yung Bangs mo hindi pantay. hahahah" Sabay takbo ko ng mabilis. Knowi
ng Kath. Hahabulin ako nyan pag bangs na ang pinag-uusapan.
Papunta na ako sa parking lot para makipag-usap kay Papa Daniel.

KATHRYN'S POV

Ano ba problema ng babaeng 'yun at hindi papasok ng next class namin. Hmm, I sme
ll something fishy sa best friend ko. Baka may ginagawa na namang kabalbalan. Hi
ndi naman basta-basta mag diditch ng class kapag hindi emergency eh. Baka naman
may nangyari na namang masama sa mama nya. May sakit kasi sa puso ang Mama nun e
h.

Dumating na ang next class namin. Ugh, Physics. May favoiter subject. When I say
Favorite. Antynoms yun. Meaning, hindi ko gusto ang subject na yun. Seriously?
Yayaman ba ko pag pinag aralan yun? Hello St. James Academy to Earth. Bakit pa b
a nasama sa Subject ko yan. Hindi naman kailangan yan pag naging Fine Arts desig
ner na ako eh. Nakakaloka lang. Kurakot ang school. Hahaha ! Ang sama ko ata.

Napansin ko lang na hindi pala pumasok si Quen. San na naman kaya nag suot ang l
alaking yun (Oh! Walang meaning yun ah. We're just close. No more no less) haha
defensive. Besides, may Daniel na ako.

Talaga Kath? Daniel mo talaga kelan pa?

Hmm. Kelan nga ba? 2 days ago? Yung umamin sya? Infairness ah. Kinilig ako nun.
Hindi nga din agad ako nakatulog nung nangyari yun. As in to the max. Kilig to t
he bones ako. Bakit? Hello. Ikaw kaya sabihan ng MAHAL KITA ni DANIEL?? Malamang
maiihi ka sa sobrang kilig :"">

Pero nagtataka lang talaga ako sa ginagawa nya sakin a. He's so sungit. Mukhang
hindi tuloy totoo na mahal nya ako. Pero siguro nahihiya lang sya sa akin.
Ayun mahihiya? Walang Hiya kaya yung Lalaking yun. Hahaha

Mabilis naman natapos ang mga class ko this day. Kinuha ko na agad ang bag ko pa
ti ang drawing materials at uuwe na din. Excited na kong makita si Daniel eh. Ha
hahaha. Mukha na akong Daniel ah.

Dahil tinawag ako ng kalikasan. Pumunta muna ako sa Comfort Room. Kainis nga. Sa
rado ang Comfort room sa Building namin. No choice tuloy ako kundi pumunta sa li
kod ng Registrar Office. Duon na kasi ang pinaka malapit na Comfort Room. Hindi
na ako nag-inarte. Aba, baka sumabog na ang pandog ko eh.

Habang nag wiwewe ako. May narinig akong dalawang Girl na nag-uusap.

"Totoo Girl. Nakita ko talaga 'sya. Ang ganda pa din talaga nya. Ano kayang nang
yari at bigla syang nawala sa school na to?" sabi nung Girl 1

"IDK and IDC girl. Wala akong Idea. Saka ano ba pakialam natin sa kanya? Tara na
nga." Sabi nung Girl 2

Hindi na sana ako makikinig sa usapan nung dalawa. Hindi ko naman alam ang pinag
-uusapan nila. Pero para akong naging bato sa narinig ko bago lumabas yung dalaw
ang girl.

"Yah right. She's just Julia Montez. The Prom Queen in our School before.. Tara
na baka wala malate tayo."

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Shet ! Totoo ba to?

Si Julia Montez? Nasa Pilipinas na? Nakauwi na sya?

Sinampal sampal ko ang sarili ko.

Shet ! Panaginip lang to. Panaginip lang to. Gumising ka Kath. Binabangungot ka
lang. Hindi pa bumabalik si Julia. Hindi pa sya bumabalik. Wala sya okay? Nasa A
merica pa sya.

Ikaw na ang mahal ni Daniel ngayon. Wala na si Julia sa puso nya. Hindi na nya m
ahal yun okay? Calm down. Calm down. Inhale exhale.

"Kath how are you??Can we talk??"

Mahihimatay na ako promise....

---X

Anoooooooo? Sino ang nakasalubong ni Kath? Sino yan 'can we talk' chuchu na yan?
Naku Naku.
Nakabalik na daw si Julia sa pilipinas. Paano na ang KATHNIEL LOVETEAM NA TIN?
Anong mangyayari kay Kath? Babalik ba si Daniel kay JULIA??? O.o
VOTE ANG COMMENT : )
*******************************************
[24] KathNiel [23]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"Ang tagal naman magising ni Kath."

"Pare ano bang ginawa nyo kay Kath? Pag may nangyaring masama dyan. Magtago na k
ayo."

"Woahhh. Pinatulog lang namin sya."

"Pinatulog? Tignan nyo. 3 oras na yang tulog. Tatamaan kayo sakin eh."

"Sabi mo kasi dalhin namin dito eh. Labo mo talaga Daniel."

"Sabi ko dalhin nyo. Hindi yung patulugin nyo. Palpak talaga kayo ni Jake kahit
kailan."

Aray ko. Ang sakit ng ulo ko. Ang iingay pa ng nasa paligid ko. Kitang may natut
ulog ang ingay-ingay. Bad Vibes oh -____-"

"Mabuti naman at gising kana?" teka boses ni Daniel yun ah.

"WAAAAHHHHHHHHHHHH. Asan ako? Anong ginagawa ko dito? Bat ang dilim? Hoy Daniel.
Na kidnap pa tayo? Patay tayo nito. For sure magpaparansom ang mga kidnapper. W
AHHHHHHHHHHHH. MOMMY KO.."
"Hoy tabachoy manahimik ka nga." lumapit si Daniel sa upuan ko at tinaas ang paa
"Ako nag pa kidnap sayo. Okay? Itahimik mo yang bibig mo kung hindi..." tapos m
ay binulong sya "hahalikan kita.."

"Ano sabi mo? Hindi ko ata narinig yung huli ah?"

"Wala ang bingi mo dyan ka lang ah. May surprise ako para sayo." Ano na namang k
ayang pakulo to.

Tumayo na si Dan at may pinuntahan. Ang dilim kasi ng Lugar eh. Hindi ko makita
ng masyado kung anong meron. Surprise daw, may surprise daw si Daniel sa akin. A
no na naman kayang kalokohan ng lalaking 'to.

Inikot ko yung mga mata ko sa buong Lugar. Teka? Bat ang daming upuan. Parang re
staurant naman tong Lugar na to. Ano bang meron.

Nagtataka ba kayo kung paano ako nakarating dito? Eto flashback..

*FLASHBACK*

"Kath how are you?Can we talk?"

Biglang may sumulpot na 2 lalaking naka bonnet at nakatakip ang mukha sa harapan
ko. Taragis ano na naman kayang pakulo ng mga to.

"Sino ba kayo?" umaatras ako sa kanilang dalawa

"Hindi na importante kung sino kame. Ang mahalaga madala ka namin sa boss namin.
Kaya sumama ka na lang ng maayos sa amin para hindi kana masaktan." Aba loko to
ah.

"Aba Loko ka pala eh. Ayaw kong sumama. Kidnapper ba kayo? Sorry. Hindi na ko ki
d. At infact, may asawa na ako. So if you don't mind. Let me excuse my self here
." tumalikod na ako sa dalawang gunggong na feeling kidnapper. Pero infairness,
ang bango nilang dalawa ah. Ay g@gu. Pag nasahan ba ang mga feeling kidnapper? h
ahahah

Maka-uwi na nga baka galit na galit na naman yung Daniel na yun dahil ginabi na
naman ako ng uwi. Baka madagdagan na naman ang pag kaasar nun sa akin mahirap na
baka bawiin nya na mahal nya ko. mwahahahahah

"Hoy saan ka pupunta?" biglang sumigaw yung kidnapper este feeling kidnapper.

"Hoy ka din. Hindi hoy pangalan ko. Uuwe nako. Bahala kayo sa buhay nyo. Kung wa
la kayong magawa sa buhay nyo umuwi na kayo. Che." tapang ko nuh? haha. Hindi ka
si sila nakakatakot eh.

"Ah ganun ahh." bigla silang may tinakip sa ilong ko.

"Ano yan? Bat nahihilo ako.." dahan dahang pumipikit ang mata ko. Anong nangyaya
ri? Bat ako inaantok.

Then everythings went black.

*END OF FLASHBACK*

Ayun ang history ng kidnap sceen kanina. Walangyang mga kidnapper yan. Makita ko
lang silang dalawa itutupi ko sila ng isang daang beses. The nerves ! Imbes na
nasa bahay kame ngayon ni Daniel at nanunuod ng T.V. Wala eh ! Kinidnap kame.

Hello big brother ng PBB house? na kidnap po kame. Patulong po? Haha. K ako na a
ng korny.

Teka? Nasaan ba yung Daniel na yun. Bwisit ah. Biglang nawala. Iwanan ba ko sa l
ugar na to? Kitang ang dilim eh.

Pero infairness sa hide out ng mga kidnapper ah. Ang bango at ang linis ng Lugar
. Mukhang mayaman ang mga kidnapper namin ni Daniel. Hmm, gwapo kaya sila? Sigur
o.

"DANIELLLLLLLLLLLLLLL ASAN KA BA? HOOOOOOOOY WAG MO KONG IWANG DITO MAG ISAAAAAA
AAAAA" Taragis na Daniel yan. Iwan ba ko dito mag-isa..

"YUNG MGA KIDNAPPER NGA NAMIN DYAN. PAHINGING PAGKAIN. GUTOM NA AKO." Sumisigaw
na ako sa Loob ng hide-out nila. Gutom na talaga ako. Badtrip naman.
Umupo nalang ako ulit at naghintay ng himala.

"Mic test..Mic test..check mic 1...2...3.." Teka? Boses ni Daniel yun ah. Naka m
icrophone pa ang Loko. Nasan ba yung lalaking yun. Potek na yan ang dilim naman
kasi eh.

"Hoy tabachoy. Tumingin ka dito." biglang nagkaroon ng spotlight. At tumutok sa

mukha ko. Bwisit, nakakasilaw.

"Pakyu ka Daniel. Paano ako makakatingin dyan sa harapan kung nakatutok sa mukha
ko ang ilaw. Bobo lungs?" sensya naman kung nagtataray. Gutom na kasi ako -____
-"

"Jick. Bawasan mo ang spotlight." Bigla syang sumigaw. Sabi na eh. Kasabwat na n
aman nya sa kalokohan yung mga tropa nya eh.

"OMG OMG OMG. Nakakakilig. Mag sisimula na :""> " teka? Boses ni Bea yun ah. Nan
dito din yung babaeng yun? Hmmp. I need a clear ang Looong explanation later Bea
.

[A/N: Play the song in the Right Side]

Biglang may tumugtog na kanta. Ano bang nangyayari sa earth? Bat parang wala ako
ng alam. Ano bang kalokohan 'to?
Nagulat nalang ako sa nakita ko. Bigla kasing bumukas ang ilaw. At ang Lugar na
kaninang madilim ay biglang nagsikintaban sa mga decorations.

Wow lang talaga. Puro kulay red and pink ang kulay. Yung mga curtains, mantel, a
t mga decorations sa buong Lugar ay kulay red and pink.

Ang dami ding baloons sa sahig at petals ng rose ang nakakalat sa sahig. Gadh. A
ng ganda as in.

Nahiya naman ako sa suot ko. Hindi bagay sa Lugar na to. Ang elegant ng dating n
g place tapos ako mukhang basahan dito.

Tapos biglang bumukas na din ang ilaw ng mini stage ng lugar.

Anduon si Daniel nakatayo at nakangiti ng napaka Laki.

"Taba ano? Nagustuhan mo ba ang surprise ko para sayo?Ako lahat nag effort nyan.
" Sabi nya habang ngumingiti ng nakakaloko.

"Baka tanga ka Daniel. Kasama din kaya kame nag ayos nito. Sugapa ka pare.." Bos
es ni Enrique yun ah. Naku, ano bang nangyayari.
"Sabi ko nga." kumanot si Daniel ng ulo nya. Para syang nahihiya na ewan.Hahah!
Ang cute nya tignan "Anyways, Kath tanda mo ba nung high school tayo? Yung JS PR
OM natin? Di ba hindi kita sinayaw nun?" Oo hindi nya ko sinayaw nun. Pano Lagi
nya kasama yung..Nevermind "Hindi man kita na isiyaw nung panahon ng JS PROM na
tin. Pero gusto ko lang namang sabihin na handan akong sayawan ka habang buhay..
" biglang ngumiti si Daniel. Yung ngiti nyang makalaglag panty.

"Ang cheezy mo tol.Hahahah." biglang tumawa si Jick.

"WAG MO NGA SIRAIN ANG MOMENT!! Kaasar ka." Si bea naman yun.

"Kath. Gusto ko lang sabihin na. Sa oras na to. Ikaw ang reyna ko. Kaya mag stay
ka lang dyan. At pakinggan mo ang kanta ko para sayo.."

Speechless na talaga ako sa mga nangyayari. Parang umurong ang dila ko. Pero kin
ikilig talaga ako :""">

â «â ªI wanna make you smile whenever you're sad

Carry you around when your arthritis is bad
Oh all I wanna do is grow old with you
I'll get your medicine when your tummy aches
Build you a fire if the furnace breaks
Oh it could be so nice, growing old with youâ «â ª

"Natatandaan mo ba yung araw ng kasal natin? malamang tanda mo pa. Parehas kasi
tayong nakasimangot nun. Hindi maipinta ang mukha nating dalawa. Hahahaha. Sino
ba ang matutuwa kung ikasal ka sa babaeng hindi mo mahal? Pero alam mo kath nare
alized ko. Those days are the greatest and happiest day of my Life. Hindi ko ine
expect na mamahalin kita ng ganito. Pero wala akong magagawa. Kung hindi sundin
ang puso ko.." nagsisimula ng tumulo ang Luha ko. Hindi ko alam kung bakit. Pero
isa lang ang alam ko ngayon. Masaya ako. Masayang masaya ako.
â «â ªI'll miss you
Kiss you
Give you my coat when you are cold
Need you
Feed you
Even let ya hold the remote control â «â ª

"Sa mga panahong nagkasakit ako. Ikaw lang ang tumutulong sa akin. Ikaw ang nagl
uluto at nag bibigay ng gamot sa akin. Kahit na lagi kitang tinatarayan at sinus
ungitan. Hindi mo ko pinapabayaan at hindi ko iniwan. Lagi kang andyan at lagi a
kong iniintindi. Kaya mula sa mga oras na to. Hayaan mo ako naman ang gumawa ng
mga bagay na yun para sayo. Hinding hindi kita iiwan Kath.."

â «â ªSo let me do the dishes in our kitchen sink

Put you to bed when you've had too much to drink
I could be the man who grows old with you
I wanna grow old with youâ «â ª

"Before, Akala ko magiging worst days ang mga araw ko kapag nakikita kita. Lagi
akong asar at bwisit sa pag mumukha mo." biglang tumawa si Daniel "Pero akala ko
lang pala yun. Yung mga araw pala na yun ang masayang araw sa akin. Hindi ko ma
iimagine ang buhay ko kapag walang maingay, iyakin, matakaw, isip batang Kathryn
Bernardo-Padilla sa buhay ko.."

Dahan-dahan bumaba si Daniel ng Stage at papunta sa kinauupuan ko.

Badtrip na mata to. Kanina pa ako umiiyak. Tears of Joy to alam ko. Hindi ko lan
g talaga mapigilang hindi umiyak sa mga naririnig ko kay Daniel. Hindi ko to ine
expect. Sana lang wag na matapos tong pangyayari na to. Kung panaginip man to. P
lease, ayoko ng magising.

tumayo si Daniel at nilahad ang kamay sa harapan ko "Pwede ba kita isayaw aking
Reyna??" tapos ngumiti sya.
"May magagawa ba ko?" pagbibiro ko sa kanya.
"Wala hehehe. Tara sayaw tayo.." tumayo na ako at kinuha ko ang kamay nya.
Nilagay ko ang mga kamay ko sa batok nya at nilagay nya naman ang kamay nya sa w
aist ko.

[A/N : PLAY THE SONG "BORN FOR YOU" BY DAVID POMERANZ in YOUTUBE]

⠫⠪⠫Too many billion people

Running around the planet
What is the chance in heaven
That you'd find your way to me?
Tell me what is this sweet sensation?
It's a miracle that's happened
Though I search for an explanation
Only one thing it could be That I was born for you
It was written in the stars
Yes, I was born for you
And the choice was never ours
It's as if the powers of the universe
Conspired to make you mine
And til the day I die,
I bless the day that I was born for you⠫⠪⠫

"Nagustuhan mo ba ang surpise ko Kath?" ang malumanay ng boses ni Daniel ngayon.

Ang amo ng mukha at ang gwapo nya sa ngiti nya.

"Ang kakornihan ka din palang taglay Daniel nyuh?Hahahah" Tumawa ako ng malakas.

"Hmpp. Nag effort pa naman ako para dito tapos sasabihan mo lang ako ng korny."
bigla syang yumuko. Haha ! Tampo agad eh.

"Alam mo Daniel. Kahit ikaw pa ang pinaka korning Lalaki sa mundo. hindi ko din
maiimagine ang buhay ko kapag wala ka." tumingin sya sa akin at ngumiti. Syet ki
nikilig talaga ako sa ngiti ni Daniel :""> "Kahit na lagi mo ako sinusungitan at
tinatarayan. Hinding hindi kita iiwan.." ngumiti din ako sa kanya.
Kahit na para kameng T@ngang dalawa na nagsasayaw sa harapan ng stage. Wala akon
g pakialam. As long as ang kasayaw ko ang lalaking mahal ko. Hinding hindi ako m
ahihiya.

Ang dami na naming pinag daanang dalawa. Asaran, awayan, sungitan, murahan. Pero
normal lang naman sa isang mag-asawa yun. Pero atleast andito kameng dalawa na
mahal NA ang isa't isa.

At ang dating UNWANTED MARRIAGE.

ngayon at magiging REAL MARRIAGE na...I guess

BEA'S POV

"Hoy bakit ka umiiyak dyan??" biglang nagsalita si Jake.

"Wala kang pakialam. Naiiyak lang ako dahil after 1234567487456 years. Mahal na
din ni Daniel si Kath. Masaya lang ako para sa best friend ko.." naiiyak talaga
ako, I'm happy for my best friend.

"Pwede ba manahimik ka sa kakaiiyak? Nakakairita ang iyak mo eh.." bwisit talaga

tong Jake na to. Ang sama ng ugali kahit kailan.

"Hoy kayong dalawa baka kayo naman ang sumunod ah.." biglang nagsalita si Jick.
"SHUT UP JICK" sabay kaming nagsalita ni Jake kaya nagkatinginan kameng dalawa a
t nag irapan. The nerve talaga tong lalaking to. Ang sama ng ugali.

Bigla akong napatingin kay Enrique. Nakayuko lang sya sa isang tabi. Nararamdama
n ko ang pakiramdam nya ngayon.

malungkot dahil wala na ang babaeng pinaka mamahal nya. Hindi na sya ang mahal.
Naawa ako sa kanya. Kung hindi lang sana sya naging tanga dati. Sana naka saknya
pa din si Kath hanggang nagyon.

Pero hanga ako sa lalaking yan. Tumulong pa sa amin ni Daniel. Para lang mapasay
a si Kath sa araw na to. Sana lang makita nya na ang babaeng mamahalin nya haban
g buhay.

***

KATHRYN'S POV

"Walang hiya ka talaga Jick sabi ko na eh. Ikaw yung nag kidnap sa akin. Babatuk
an kita dyan eh."Sigaw ko kay Jick habang nasa isang lamesa kaming 6. Si Bea, Si
jick, Jake, ako, Daniel at Enrique.

"Sorry naman Kath. Napag-utusan lang kame ng bosing namin." bigla syang ngumuso
kay Daniel. At ang Daniel naka ngiti ng nakakaloko. Hahaha ! Ang sama nila promi
se..
Walang yang din tonh si Quen. Kaya pala hindi pumasok dahil kasabwat sya sa pag
paplanong to. Pero nagulat nalang talaga ako ng bigla nalang sila naging close
ni Daniel. As in close akala mo nga walang suntukan na nangyari sa kanilang dala
wa eh. Wow, friends na talaga sila at DUDE pa ang tawagan. hahha AMAZING.

Eto ding si Bea. Yari sa akin to mamaya pag-uwi. Emergency pa ah. At take note,
kanina pako kinocongrats nyan. After loooong decade daw minahal na din ako ni Da
niel. Sabi nya nga wag ko na daw pakawalan si Daniel at itali ko na daw. Pag bun
tis na daw ako kung kailangan para daw wala ng kawala. Hahaha ang gaga talaga ng
best friend ko.

"Oh taba. Tulala ka na naman dyan. Kain ka na oh.." biglang nag salita si Enriqu
e. Oo tama kayo ng nabasa, taba na din ang tawag sa akin ni Quen. Hahaha. Naaasa
r nga si Daniel eh. Sya lang daw ang may karapatang tumawag sa akin ng taba.

"Hoy Dude. Wag mo ngang tawaging taba ang asawa ko. Baka samain ka sakin!" pabir
ong sabi ni Daniel kay Enrique. Loko talaga tong asawa ko (owww.Asawa daw oh!aha
hha)

"Naks, si Daniel oh napaka seloso naman. Ayiiihhh" pangangasar ni Bea.

At ang Daniel biglang namula. Hahhaa ! Ang cute naman nya. Kinikilig ako promise
. Sana talaga mag tagal tong kasiyahan na nararamdaman ko. Sana lang hindi na ma
tapos.

Biglang pumasok sa isipan ko si Julia.

Naiisip ko palang na babalik sya at magpapakita ulit kay Daniel. Sumasakit na an

g puso ko. Ano pa kaya kung si Julia pa din ang piliin nya kesa sa akin?
Hindi ko alam kung makakaya ko ba.

Sana lang hindi na sya magpakita kay Daniel....

*******************************************
[25] KathNiel [24]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Akala ko mahal nya talaga ako. Akala ko totoo na ang Lahat. Akala ko ako na tala
ga. Puro akala lang pala talaga. Totoo nga na marami ang namamatay sa maling aka
la :((

Dahil pinaasa Lang ako ni Daniel John Ford Padilla. Isa syang malaking epal.

Joke Lang. Hahahah! ^__________^

"Ano Kath? Wala pa ba ang magaling mong asawa?" Sabi ni Quen. Andito nga pala ka
me sa harap ng Registrar Office namin. Holiday pala ang potek. Hindi man lang in
aanounce na walang klase. Ayan tuloy pumasok pa kameng Lahat. Kainis.

"Wait lang hoh ah. Tawagan ko ulit." kinuha ko yung cellphone ko at tinawagan si
Daniel..
"Hoy yabang? Anong petsa na oh. Asan kana?" Umuwi kasi si Dan. Kinuha yung kotse
nya. Yun daw ang gagamitin namin. Punta kasi kameng grocery store at syempre bo
nding na din naming dalawa :""">

[Teka. Malapit na ako. Asan ba si Enrique. Sabi ko sa kanya wag ka iiwan eh]

"Mahiya ka naman sa tao Daniel. May lakad pa kaya si Enrique." Kainis tong lalak
ing to. Dati rati galit na galit kay Enrique pero ngayon naman halos magpalit na
ng mukha sa sobrang close. Anyaree sa kanila? O.o

[Sige pala. Hintayin mo nalang ako dyan Taba. Byee]

"Bilisan mo ah. Sige byee" itatago ko na sana yung phone ko kaya lang bigla ulit
nagsalita si Daniel.

[Oy may sasabihin pa pala ako]

"Ano na naman yun?Bilisss"

[I love you. Byeee] sabay end nya ng call.

KYAAAAAAAHHHHH~ Seriously? Kinikilig talaga ako kay Daniel. Hayssss ! Daniel Dan
iel. Why your so cheesy?? :"""">

"Oy yung ngiti mo abot Langit na naman oh. Anong sabi?" biglang nag salita si En
rique. Wow. Infairness sa lalaking to ah. Masyadong grade consious ah. Walang br
eak sa pag-aaral. Hmmm.

"Tse! Malapit na daw sya." umupo ako sa tabi nya "Quen may tanong ako?"

"Sige ba? Ano yan. Wag lang calculus ah. Alam mong weak ako dun. Hahahah." humag
alpak pa sya ng tawa. Hagalpak ah. Hindi lang basta-basta tawa.

"Uhm. Bakit hindi kana nag girlfriend?" umayos ako ng upo at humarap ulit sa kan
ya "It's been a year since last girlfriend mo oh. Anong nanyaree? Wag mong sabih
ing bading kana???"

Sabay binatukan ako pero mahina lang "Sira ka. Bading ka dyan. Sa gwapo kong to.
" aba nag pogi sign pa ang Loko "Ayoko muna. Mag focus muna ako sa study." tapos
tumingin sya sa malayo..

"Wuhh. Ayaw mo lang aminin na. Hindi ka pa din maka get over sa akin. Kasi masya
do akong maganda. Hahahaha." tumawa ako ng malakas.

"Alam mo ang yabang mo Kath. Parehas kayo ng asawa mo.Hahahaha" tapos bigla nya
akong kiniliti.

"Hahahahha. Tama na Quen. Hahahahha. Ayoko na tama na. hahahah."

"Makulit ka eh. Ayan ang para sayo. Hahah ! Eto pa hahahahha."

"Ehem.Ehem.." tinigil ni Quen ang pangingiliti sa akin at napatingin ako kay Dan
iel "Bat ngayon ka lang??"

"Traffic kaya." -___-"

Loko tong lalaking to ah. "Oh bat ang sungit mo?"

"Wala ka na dun tabatchoy." sabay talikod nya "Sumunod kana lang sa kotse." hala
anong nakain na naman ng lalaking yun bat biglang nag-inarte.

"Hala Kath." biglang nag salita si Quen "Nagselos na naman yung mokong mong asaw
a."

"Asa ka dude. Walang selos sa katawan yun." kinuha ko yung gamit ko at nagpaalam
na din ako kay Quen.

"Hoy una na ko ah. Ingat pag-uwe. Text mo ko pag nakauwe kana ah. Wag ka na mamb
abae.Hahah" Sabay takbo ko ng mabilis. Lanyang Daniel to. Ano na naman ang inaar
te arte sa katawan at ang sungit na naman.

ENRIQUE'S POV
Do you know what's the most paiful things to do?

Letting your the one you love to love someboy else..

Masakit isipin na hindi na ako mahal ni Kath. Bawat ngiti nya at tawa nya na dah
il kay Daniel ay parang nawawasak at napupunit ang puso ko.

Pero ayoko namang maging selfish. Alam ko naman na hindi na sasaya si Kath sa ak
in. Makita ko lang na masaya sya sa feeling ni Daniel mas magiging masaya na ako
. Alam ko naman na hindi sya sasaktan ni Daniel.

Her tears are so precious.

Ayokong makitang umiiyak si Kath. Ayoko syang nasasaktan. Ayoko syang malulungko
t. Kaya kahit na sobrang sakit sa akin na tulungan si Daniel para mapasaya si Ka
th. Ayos lang sa akin.

Okay na ako nalang ang masaktan. Wag lang ang pinaka mamahal kong babae.

I love Kathryn Bernardo very much and I'm willing to sacrifice my own happiness
just to see her precious smile...

Tawagin nyo kong martir o stupid. Pero wala e, hindi ko kayang sulutin sya. Hind
i sya sasaya sa akin. Dahil alam ko naman na hindi na ako ang bida sa buhay nya.

Naalala ko na naman yung tanong ni Kath sa akin "Uhm. Bakit hindi kana nag girlf
riend?" gusto ko sanang sagutin na. "Hindi ako makahanap na mas hihigit sayo eh.
". Ayoko, ayoko ng guluhin si Kath.

Sumakay na ako ng kotse ko at pupunta sa ako sa Lugar na pwede akong makalimot k

ahit na panandalian lang.

Sa GoGoshen Bar..

Hindi naman ako drunkads na tao. Ako yung taong walang bisyo.

Si Kathryn lang naman bisyo ko eh =____=

Naks ng puta. Ang cheesy naman.

Ayos naman sa Bar na to. Since holiday nga, ineexpect ko na maraming tao sa pali
gid ko. Pumunta agad ako sa counter at umorder ng Hard Drink. Kailangan ko agad
malasing para makalimot panandalian.

Madalas ako dito nung High school ako. Dito tambayan namin ng mga tropa ko. Naaa
lala ko pa nun na madalas kame mag-away ni Kath kasi hindi ako pumapasok at didi
resto na kame dito.

Yung araw na nahuli ako ni Kath na nakatambay dito. Umuusok na yung ilong nya sa
galit. Masyado daw akong pabaya sa pag-aaral ko. Eto pa nga yung eksaktong pagk
akasabi nya sa akin nun.

"SABI KO NA NGA BA NANDITO KA NA NAMAN EH. ANO BA QUEN. ILANG BESES NA BA KITA P
INAG BAWALAN NA WAG PUPUNTA DITO AT MAG-ARAL KA MABUTI? PAANO NA ANG FUTURE NATI
N? PAANO NA ANG MGA PANGARAP NATIN KUNG HINDI KA MAG-AAYOS NG PAG-AARAL MO??" M
ula ng araw na nahuli nya akong nag-iinom sa Bar na to at mula ng araw na makita
ko syang umiiyak dahil sa akin.

Pinangako ko sa sarili ko na hinding hindi ko na sya makikitang iiyak. Kaya mag

mula ng araw na yun, nag-aral na ako ng mabuti. Gusto ko kasing maging proud si
Kath sa akin. Gusto kong maging masaya sya sa lahat ng ginagawa ko.

I don't want to see her in pain..

Kung hindi lang sana ako ng duwag at G@go. Sigurado hanggang ngayon kame pa din
ni Kath. Ang dami ko talagang pinag hihinayangan. Pero wala eh. We can never be
back. Destiny na ang kalaban.

Mukhang hanggang dun nalang ang story naming dalawa na matatapos sa isang salita
ng "And the Prince never lived happily ever after..."

Hahaha. Nakakatawa lang. Ang dami pala naming memories sa isa't isa.

Hindi na napigilan ng mata ko ang Luha. Ang bading man na isipin. Tumulo nalang
bigla.

Pinunasan ko na bago pa may makakita. Mabuti nalang pala at masyadong madilim sa

lugar na to. Walang nakapansin na isang gwapong nilalang biglang lumuha.

Putaragis. Bakit ba nakakatanga ang sobrang pag mamahal?

Natatawa nalang talaga ako sa mga taong nag sasabing MOVE ON NALANG, asa naman n
a ganun lang yun kadali. Lalo't pa na mahal na mahal mo ang taong nag bigay sayo
ng tunay na kahulugan ng kasiyahan.

Masyado na napapadami ang inom ko. Naka limang baso na ako ng alak.

Nilapag ko na ang bayad ko sa counter kasama na din ang tip nung waiter. Uuwi na
ako sa amin at itutulog nalang tong hinanakit sa buhay.

Siguro kailangan ko na munang dumistinsya kay Kath.

Para naman kahit papano. Unti unti akong makalimot.

Ito lang ang kinaasaran ko sa GoGoshen Bar eh. Ang layo ng parking Lot. Kailang
an ko pa tuloy maglakad na medyo malayo para makuha kotse ko. Psh. Nahihilo na a
ko at umiikot na ang paningin ko.

Nung nakarating ako sa Parking Lot. Bubuksan ko na dapat ang pintuan ng kotse ko
ng biglang may tumawag sa pangalan ko.

"Enrique Gil? Enrique is that you?" boses ng Babae.

Dahan dahan akong humarap para malaman kung sino ang tumawag sa akin.
Nagulat ako kung sino ang nasa harapan ko at nakangiti.

"How are you? Nakabalik kana pala dito sa pilipinas?" pagsasalita nya ulit.

Kahit na nakainom ako at kahit na umiikot ang paningin ko. Hinding hindi ko maka
kalimutan ang mukha ng nasa harapan ko.

"I'm Good Julia. How about you?? It's been a year since we last met. Right?" sab
ay ngiti ko sa babaeng kausap ko.

The Girl in front of me is no other than.

The Great Julia Montez...

***
Aruyyyyyyyyyyyyyyyyyyy. hahahah !
penge comment and Vote pleassssssssssssssse <3
*******************************************
[26] KathNiel [25]
*******************************************
ENRIQUE'S POV

"Ano ba gusto mo pag-uusapan?"sabi ko kay Julia. Andito kame sa isang 24hours. c

offee shop.
"Bat ba ang init ng ulo mo Quen?"ngumiti sya "Gusto lang naman kita kumustahin.
Hintayin muna natin yung coffee para naman mawala yang sakit ng ulo mo."
"Aish." hindi nalang ako sumagot. Nanahimik lang kameng dalawa sa isang table. S
ya naman tumingin lang sa labas ng coffee shop at mukhang malalim ang iniisip.
Best friend kame ni Julia since elementary days naming dalawa haggang high schoo
l. Pero nung nag high school na kameng dalawa. Hindi na kame masyadong nag-uusap
. Nagkaroon kasi ng problema ang company nila sa company namin. Kaya pati kameng
dalawa ay nadamay at nagkaroon ng hindi pag kakaintindihan. Pero kahit papano n
aman may value pa din si Julia sa akin. kaya pumayag akong makipag-usap sa kanya
ngayon.
Dumating na yung order naming coffee. Brewed coffee ang inorder nya sa akin at I
ce tea naman ang kanya.
"Drink this Quen. Para mawala ang hang-over mo." nilagay nya yung coffee sa hara
p ko.

Ininom ko naman agad kasi sa totoo lang ang sakit ng ulo ko. Tagal na din kasi a
ko since huling inom ko. Hindi na pala ako sanay.

Tahimik pa din kameng dalawa. Tanging yung nilalarong spoon lang sugar sa harap
namin ang maririnig mo.

"So Quen. How's Life?" sya na ang unang bumasag ng Katahimikan.

"I'm good." nilapag ko yung coffee ko "Ikaw?Kumusta?Balita ko pumunta ka daw ng

U.S"

"Yah. I went there." biglang nag bago ang facial expression ng mukha nya "It was
a hell."
"Hell?" pag-uulit ko sa sinabi nya "Bakit?"
"Nothing. Let's not talk about it." ngumiti na naman sya "Kumusta naman ang buha
y mo dito? Are you and Kath--"

"We're friends" pag puputol ko sa sinasabi nya.

"Huh? Are you sure? Hindi ba kayo nagkita?" mukhang nagulat sya sa sinabi ko.
"Nagkita na. Infact. we're classmate. Nag-enrol ako sa same school and same cour
se nya. Okay na kameng dalawa. Besides, I'm already move on and she's now badly
inlove with his HUSBAND.." I emphasized the word husband.

"As expected." ngumiti na naman si Julia na parang sigurado "That's why I came b
ack here. Babawiin ko na ang bagay na sa akin."
"Hindi mo na mababawi ang bagay na hindi naman sa iyo Julia." seryoso kong sabi
sa kanya "Dahil nung kinasal palang silang dalawa. Hindi na sila sa atin."

"Alam mo Quen. Wala ka kasing alam." seryoso na din sya "Hindi mo alam na may ko
ntrata lang silang dalawa. A contract that their marriage will only last for 1 y
ear."
"You know what Julia? Ilang months ka bang nawala? 2 months? 3 months? 4 months?
Sa ilang bwan mong nawala marami ng nagbago. Kasama na dun ang pag mamahal sayo
ni Daniel. He's not now inlove with you."

"Dyan ka nagkakamali Quen. I know Daniel, hindi ganun mawawala ang pag mamahal n
ya sa akin. Kapag nakita nya ako at nalaman nya ang nangyari sa akin sa America.
Alam kong ako ang pipiliin nya."

"Pwede ba Julia? Move-on naman. Pakawalan mo na si Daniel. Hindi na sya sayo. Ka

sal na yung tao. Mahal nya na ang asawa nya. Kaya kung pwede wag mo na silang gu
luhin pa." naaasar na ako sa kanya. Mabuti nalang walang masyadong customer at k
aya ko pang kontrolin ang boses ko kaya hindi halatang nagkakainitan na kame ni
Julia.

"Hindi ako kasing duwag mo Quen. Pinaglalaban ko ang bagay na alam kong akin. An
d si Daniel? Alam ko namang na mamahalin nya si Kath pag nawala ako pero alam ko
din na kapag bumalik ako ako ulit pipillin nya." ngumiti na naman sya "Bakit hi
ndi ka nalang makipag tulungan sa akin? You can have Kath and I can have Daniel.
."
"That's the most stupid idea I've ever heared. Wag kang selfish Julia. Ano? Sisi
raan mo ang relasyon nila para lang makuha mo ang gusto mo? That's pathetic."

"Stupid, pathetic, desperate. I don't care. Hindi mo kasi alam ang nangyari sa a
kin sa U.S Quen." tumayo na sya "Pag-isipan mo ang offer ko sayo. And by the way
see you at school because by monday babalik na ako."

Umalis na sya sa at ako naiwan pa ding nakaupo.

Ano bang gagawin ko? Papayagan ko ba syang guluhin si Daniel and Kath. Pag ginaw
a ko yun. Alam ko namang si Kath ang mas maapektuhan.
Ugh, Julia. Bakit kasi bumalik kapa. Okay na ang lahat eh. Unti-unti ko ng natat
anggap na masaya si Kath kay Daniel.

Ano kayang gagawin ni Daniel pag nakita nya si Julia? Pipiliin nya kaya si Julia
.
Wala na talaga akong idea sa mga nangyayari. Basta ang alam ko lang.

No matter what happen. I'm always here for Kathryn...

DANIEL'S POV

"UWAAAAHHHHH! ASAR KA TALAGA KHALIL!!! BAT HINDI KA NAGPAALAM!!! UWAAAHHHHHH!!!"

hayss ano ba to si Kath. Kanina pa yan umiiyak. Paano umalis na yung best frien
d nya na hindi nagsasabi sa kanya.
"Pwede ba Kath? Tigil na. Ang O.A na eh. Tatlong oras ka ng umiiyak dyan. Tignan
mo yang mata mo oh maga na masyado." tinabihan ko sya sa upuan.

"Eh kasi nakakainis si Khalil. Hindi man lang nagsasabing aalis na papuntang U.S
. Masyado pa kong busy nakaraan. Hindi tuloy kame nagkita." Shet naman kung hind
i ko lang mahal tong babaeng to. Sinapak ko na to kanina pa eh.

"Sus. Parang hindi naman na kayo magkikita nun. Babalik din yun." Sinandal ko yu
ng ulo nya sa balikat ko.

"Kasi naman. Lagi nalang ako iniiwan. Si mama at papa,tapos ngayon si Khalil nam
an. Umalis na naman sya na walang paalam.Nakakalungkot lang" tumigil na din si K
ath sa pag-iyak.

"Don't worry taba." sabi ko sa kanya "Kahit na isip bata ka. Kahit na nakakaasar
ka. Kahit na madaldal ka. Kahit na ikaw pa ang pinaka maingay na babae sa buong
mundo. Hindi kita iiwan. Hindi kita pababayaan. Katulad ng ginawa mo sa akin. H
indi kita hahayaang masaktan." Naks ng teteng. Ang cheezy ata ng sinabi ko ahhhh
=____=

Bigla syang tumingin sa akin at pinisil ang pisngi ko.

"Ikaw talaga yabang. Kailan kapa natutong maging cheesy?"

"Aray ko. machakit taba. Arayyyy ko!" bwisit ang sakit ng kurot nya sa pisngi ko
.

Sumandal ulit sya sa balikat ko "Dan?" pagtatawag nya.

"Hmmm."
"Pwede magtanong?"
"Nagtatanong ka na nga di ba?" -____-"

"Paano pag bumalik si Julia?" bigla akong kinabahan sa tanong nya "Iiwan mo ba a
ko?"

KATHRYN'S POV

"Dan?" pagtatawag ko kay yabang. Ang sarap palang sumandal sa balikat ni Daniel.

"Hmmm." tamad talaga magsalita ng lalaking to kahit kailan.

"Pwede magtanong?" may gusto akong malaman.

"Nagtatanong ka na nga di ba?" -_____-" Talaga tong lalaking to ang pilosopo mas
yado.

"Paano pag bumalik si Julia?" huminto ako saglit. Natatakot kasi akong malaman a
ng sagot nya "Iiwan mo ba ako??" Kailangan kong malaman ang sagot nya. Gusto ko
malaman. Para naman mapag handaan ko na incase dumating yung araw na magpakita u
lit si Julia.

Kaso mukhang ayaw nya sagutin. Bigla syang tumayo.

"Tara kath?" iniwas nya yung tingin nya sa akin "Bili tayo Ice cream sa MOA?"

tumango nalang ako at sumunod sa kanya sa kotse.

Habang nag babyahe kameng dalawa. tahimik lang kame sa kotse. Nakatuon lang ang
pansin ni Daniel sa pag mamaneho habang ako naman nakatingin lang sa Labas ng bi
ntana.
Mukhang kahit hindi sabihin ni Daniel. Alam ko na kapag bumalik si Julia. Iiwan
nya din ako at babalik na sya kay Julia.

Nung nakarating kame sa MOA. Sumusunod lang ako sa kanya. Bumili nga kame ng Ice
cream. tinanong nya pa nga ako kung anong flavor gusto ko. Pero sabi ko sya na
ang bahala. Wala ako sa mood magsalita. Siguro naman nararamdaman nya yun. Hangg
ang sya din nanahimik nalang.
Nakarating kameng dalawa sa Sea Side sa MOA. Nang-aasar ba talaga sya? Alam nama
n nya na ang sakit ng puso ko sa nalaman ko tapos dito nya pa ako dadalhin sa pu
ro lovers ang mga gumagala.
"Taba oh." binigay nya sa akin yung isang ice cream na nasa cone.

"Thanks." sagot ko na hindi tumitingin sa kanya.

Nanahimik lang kameng dalawa habang nakatingin sa malayo. Gusto ko sana malaman
kung anong iniisip nya kaya lang. Natatakot talaga ako masaktan. G@ga ka ba kath
. Nasasaktan ka nga ngayon eh. Hayssss

"Kath?" tinawag nya yung pangalan ko. Kaya naman tumingin ako sa kanya pero sya
ang layo pa din ng tingin nya.

"Yung tanong mo kanina." Eto na. Sasabihin nya na ata "Kung what if? Dumating si
Julia? Kung iiwan ba kita?"
"Oo." maikli kong sagot sa kanya.

"Kung dumating man si Julia. Lagi mo lang tatandaan tong tatlong bagay na sasabi
hin ko sayo." nilapag nya yung ice cream nya "First. I won't leave you." ngumiti
sya sa akin "Second. Just trust my feeling for you.." nakatingin lang ako sa ka
nya "And third. Because no matter what happen I still and will always love you t
abachoy." bigla syang tumingin sa mata ko ng diresto.

Alam kong biglang namula ang mukha ko sa oras na to. Ang cheesy kasi ng sinabi n
i Daniel eh. At least ngayon alam ko na kahit dumating at magpakita si Julia. Al
am kong ako ang pipiliin nya.

Sana lang totoo...

"Ang cheesy mo na kamo Daniel kahit kailan." bigla akong ngumiti sa kanya.

"Eto naman nag momoment ako dito tapos yan lang ang sasabihin mo?Ayos ka din eh"
-____-"
"Ngumiti ka nga. Wag kang sisimangot. Pumapangit ka eh.Hahahahaha" Bigla akong t
umawa ng malakas.

Tama nga si Daniel. Kailangan kong tandaan ang tatlong bagay na sinabi nya. Hind
i nya ako iiwan, Pagkatiwalaan ko lang ang nararamdaman nya para sa akin. At ang
pinaka huli tandaan ko lang na mahal na mahal nya ako.

That's it.

Daniel Padilla will always Daniel Padilla.

Kailangan ko nalang hintayin na dumating si Julia...

--X
Soooooooory for the very Lame update guys X__X
Lutang Lang ang isip ko ngayon. Sana mag comment and Vote pa din heheh.
May new story pala ako. RUNAWAY PRINCESS : ) Check nyo sa wall ko yung story. An
g ganda ng cover ko KATHNIEL din sya. Pleassseeeee :)
*******************************************
[27] KathNiel [26]
*******************************************
DANIEL'S POV

Maaga ako nagising ngayong araw. Anong oras?!

6 o'clock ng umaga. Ayos di ba?! Umaga na yan kumpara sa daily morning wake up k
o.

Bakit nga ba ako gumising ng maaga? Hindi ko din alam eh. Naku, matulog nga muna
ulit ako. Joke Lang. May balak kasi akong gawin na surprise kay Kath ngayong um
aga.

Alam nyo ba kung anong date ngayon? Syempre I'm sure. Hindi nyo din alam. Hahah
! It's August 28. Meaning 8 months na kameng mag-asawa ni Kath.

Mag-asawa?! Really Daniel. Oo, mag-asawa talaga. Bakit ba? Bwahaha. Pero kung um
akto parang mag-syota lang kame nuh? Ayos nga eh. Atleast masaya akong si Kathry
n ang napasakal este napakasal sa akin. Hindi ako matatakot na harapin ang futur
e basta sya ang kasama ko.

Hindi ako natatakot na magkarayuma dahil alam kong nandyan sya sa akin laging na
kaalalay.

Malagas man ang ngipin naming dalawa. Hinding hindi ko hahayaang mawala ang ngit
i sa Labi nya.

Mawala na ang lahat ng importanteng tao sa mundo. Basta wag lang si Kath.
Hindi 'man sya kasing ganda ng Iba o kasing Sexy ng iba. Pero para sa akin. She'
s still the most gorgeous girl in my Life.

Because everytime I look in her eyes, I always see forever...

Taragis Daniel. San ka natuto ng kacheesihan?! -_____-"

Okay tama na muna ang kapogian ko. Mag-aayos muna ako ng surprise para kay kath.

Tumayo na ako sa kama ko at inaayos.

Tinawagan ko na din yung Flower Shop na inorder ko na ideliver na nila ngayong o

ras na to. Subukan lang nila na magpalpak sa white rose na yun. Papasabugin ko t
alaga ang tindahan nila!

Syempre hindi kumpleto ang surprise ko kapag hindi ako nagLuto. Haha ! Actually,
marunong naman ako magLuto. Tamad lang talaga ako. Para san pa ang kagalingan n
i Mommy sa ketchen kung hindi ko din namana di ba?! Kaya ngayong araw at oras na
to ilalabas ko ang aking hidden talent.

Nilabas ko na sa fridge lahat ng kailangan ko. Bacon, Eggs, Hotdogs. Hahah ! Oh

di ba?! May talent talaga ako mag prito ng ulam. Pagtapos ko mag prito. Nilagay
ko na din yung rice. Nilagyan ko ng garlic, slice ng hotdog, magic sarap (taena!
Nag endorse pa. Hindi ka naman endorser nun) at kung anu-ano pang kaekekan para
mapasarap ang aking Daniel's Special Breakfast. Hahaha

Nung natapos ako. Nilagay ko na din sa plate ang niluto ko. Nilagay ko pa sa tra
y at nag timpla ako ng Hot choco (Mahilig si Kath sa Hot choco, Kaya lalong tuma
taba si Tabachoy. Sssshhh). Natapos ko na lahat ng gagawin ko at sakto namang ma
y nag doorbell.

Ayos sakto sa timing ang Bulaklak. Subukan lang talaga nilang maLate sa usapan.
Naku. Magtago na sila sa lungga nila.

Ayun, inayos ko na din yung flowers. nilapag ko muna sa table katabi ng Daniel's
Special Breakfast ko.

Sinilip ko muna si Kath kwarto nya. At napatawa nalang talaga ako sa itchura nya
matulog.

Nasa Lapag na yung kumot nya. Ang gulo ng buhok at nakanganga pa. Haha ! Kaya na
man kinuha ko ang DSLR kong camera at pinicturan sya. Nung natapos na kong magsa
wa kaka picture sa kanya. Inayos ko muna yung kumot nya at nilagay sa katawan ny
a.

Talaga 'tong babaeng to. Wala na pakialam sa mundo pag natulog. Ahmmmpppp.

Lumabas na din ako ng kwarto nya at syempre. Maliligo na at mag-aayos na din ako
at magpapapogi ako. Bwahaha !
KATHRYN'S POV

â «â ªAdik sa 'yo
Awit sa akin
Nilang sawa na sa
Aking mga kuwentong marathon
Tungkol sa 'yo
At sa ligayang
Iyong hatid sa aking buhay
Tuloy ang bida sa isipan ko'y ikaw
Sa umaga't sa gabi
Sa bawa't minutong lumilipas
Hinahanap-hanap kita
Hinahanap-hanap kita
Sa isip at panaginip
Bawa't pagpihit ng tadhana
Hinahanap-hanap kitaâ «â ª

"Ano ba yan?! Ang ganda naman ata ng panaginip ko. Kinakantahan ako ni Daniel. A
yoko na magising pa.."

â «â ªSabik sa 'yo
Kahit maghapon
Na tayong magkasama parang telesine
Ang ating ending
Hatid sa bahay n'yo
Sabay goodnight, sabay may kiss
Sabay bye-bye, Oh
Sa umaga't sa gabi
Sa bawa't minutong lumilipas
Hinahanap-hanap kita
Hinahanap-hanap kita
Sa isip at panaginip
Bawa't pagpihit ng tadhana
Hinahanap-hanap kitaâ «â ª

"Teka?! Panaginip pa ba 'to? Parang hindi naman ah. Parang tunay na may kumakant
a." Sabi ko sa sarili ko habang nakapikit pa din ang mata ko. Naririnig ko kasin
g may nag-sstrums ng gitara at kumakanta si Daniel.
Kaya minulat ko ng dahan-dahan ang mata ko. Sana totoo. Sana totoong kinakantaha
n nya ako. Kung panaginip man 'to ayoko ng magising pa. Pleaseeeee Lord !

Nung nabuksan ko na ang mata ko. Tumambad sa mata ko si Daniel na nakaporma at n

akaupo sa computer chair ko at may hawak na gitara.

He's smilling at me..

Darn. Bat ang gwapo gwapo ngayon ni Daniel. Ang gwapo nya sa ngiti nya ngayon. A
nong meron?

â «â ªSa school, sa flag ceremony

Hanggang uwian araw-araw
Hinahanap-hanap kita
Hinahanap-hanap kita
At kahit na magka-anak kayo't
Magkatuluyan balang araw
Hahanap-hanapin ka
Hahanap-hanapin kaâ «â ª

Natapos syang kumanta at nakangiti pa din sa akin.

"Surprise Tabachoy." nilapag nya sa gilid nya yung gitara "Ang ganda ng boses ko
nuh?Ayos parin pala eh. Tagal ko ng hindi nagpapractice pero ang ganda pa din n
g boses ko." Okay ang yabang nya na..
"Para saan naman 'yun?" tanong ko sa kanya habang nakahiga pa din ako.

"Hinaharana ka?Hindi ba halata?" seryoso nyang sabi sa akin habang nakatitig sya
sa akin at promise kahit umaga ramdam kong namula ang pisngi ko "Alam mo kath?"

"Ano yun?" sabi ko sa kanya habang nakayuko pa din. Hindi kasi ako makatingin sa
kanya. Nahihiya ako :"">

"Ngayon ko lang sasabihin to kaya Listen carefully." seryoso pa din boses nya. N
arinig ko nalang sya na huminga ng malalim na para bang kumukuha ng bwelo.

"Hindi man kita naligawan." nagulat ako sa sinabi nya "Nakasal man tayo ng bigla
an dahil sa mga trip ng parents natin. Pero Kath. Ngayon ko lang narealize na. D
apat pala ako mag thank you sa kanila." umupo sya sa tabi ko "You know why? Beca
use they gave to me the best wife in the world. Kahit na maingay ka. Kahit na bu
ngangera ka, kahit na hindi ka magluto. Kahit na isip bata ka. Kahit ang panget
mong umiyak." tinignan ko sya ng masama. Loko to ah. Puro negative ang sinabi.

Ngumiti lang sya sa akin "But I'm thankful because only Kathryn Bernardo-Padilla
has the character like that. And I don't know what I'm going to do if I lose yo
u.." nagkatinginan lang kameng dalawa. Mata sa mata.

"Matagal ko na to gustong sabihin Kath." humawak si Daniel sa kamay ko "Hinding

hindi ako magsisisi dahil ikaw ang naging asawa ko. Siguro dati, pero ngayon hin
di na." ngumiti na naman sya "At hinding hindi ako magsasawang sabihin kung gaan
o kita kamahal. My heart want to explode sa sobrang pag mamahal ko sayo.."
"Pangako ko sayo na araw-araw kitang liligawan kahit na ilaan ko pa ang buong bu
hay ko para lang ligawan kita!"

Tumulo nalang ang Luha ko. Sa sobrang saya ng nararamdaman ko ngayon. Speechless
nalang ako sa mga sinasabi ni Daniel ngayon. Hindi ko to ineexpect.
Sabi nga nila. Expect the Unexpected. Kung sino man nagsabi nun? Tama sya. Gusto
ko syang icongratulate dahil sa nararamdaman ko ngayon.

"And Kath." humigpit si Daniel sa pagkakahawak sa kamay ko kaya napatingin naman

ako sa kanya "Please let me spend forever by your side?"

Pagkatapos nyang sabihin yun. Ramdam kong Lumapat ang Labi ni Daniel sa akin.

Para akong nanlambot sa Labi nyang yun. Parang naganap ang first kiss ko.

Tinanggal nya na ang labi nya sa labi ko at nagsalita muli "Shet! Intense. Kumai
n ka na nga. At baka hndi ko pa mapigilan ang sarili ko." sabay layo nya sa akin
at tumayo.

Kinuha nya yung tray na nakapatong sa computer table ko at nilapag sa harap ko.

"Breakfast in Bed." ngumiti na naman sya. Bat ba sya ngiti ng ngiti "Daniel's Sp
ecial breakfast and this flowers is for the most tabachoy--Joke lang for the mos
t gorgeous wife I have.."

At kasabay ng pag bigay nya sa akin ng Bulalak. Hinalikan na naman nya ako :"">

"Oopsss. Tama na ! nakakarami kana." pag bibiro ko sa kanya

"Wooh. Gusto mo naman eh." Sabay layo nya sa akin kasi alam nyang ibabato ko sa
kanya yung spoon na hawak ko.

"Hahahha ! Joke Lang. Kain kana taba. At aalis tayo." napatingin naman ako sa ka
nya para sana itanong kung saan kame pupunta pero mabilis naman nyang sinagot ku
ng saan "Mag simba tayo. Remember August 28 ngayon. 8 months nakong nagtitiis sa
feeling mo. Joke lang hehe." Loko talaga tong lalaking to.

Pasalamat sya puno ng kanin ang bibig ko. Kung hindi baka nasapak ko na sya. Ano
konek? hahahha

Habang kumakain ako. Sya naman ay paikot ikot lang sa Loob ng kwarto ko. Ewan ko
ba sa mokong na to parang ngayon lang nakapasok sa kwarto ko.

"Kath ano to?" tanong nya sa akin habang hawak nya yung notebook na hawak nya.

"Wag mong babasahin yan ah. Sasapakin kita." Sabi ko sa kanya kaya naman nilapag
nya agad.

"Ano ba kasi yun?" Ang tanong naman nito.

"Story yun na ginagawa ko. Okay? Wag kana maingay."

"Kailan kapa naging writer?" tumawa sya ng malakas "Fine Arts student ka. Hindi
ka mascom." at tumawa na naman sya ng malakas.

"Wala kang pakialam. Hmpp."

"Bilisan mo pala dyan.Hehehe! Labas lang ako. Ayusin ko sasakyan ahh." tapos lum
abas na sya ng kwarto ko.

Actually. Story nga yun.Ginagawa ko yung story naming dalawa. Simula ng una nami
ng pagsasama mga murahan, asaran, iyakan namin na aming pinag daanan. Gusto ko k
asing icherish ang mga sandali kung paano kame nalagay sa ganitong sitwasyon. At
gusto kong ipabasa sa magiging anak o apo namin someday. Isn't that sweet? :"">

**

"Ayan ang tagal mo kasing maligo eh. I'm sure, late na tayo sa misa nito." kanin
a pa yan si Daniel. Kanina pa ako sinisisi na baka malate daw kameng dalawa dahi
l daw sa tagal kong maLigo.

Hello Daniel? Hindi ako matagal maligo. Natagalan ako sa pag-aayos sa sarili ko.

Hindi man lang pinansin ang ayo ko ngayon. Kainis ! Nag effort pa naman akong ma
gpaganda para lang sa kanya.

"Sorry naman ah. Sige ako na ang may kasalanan." nanahimik nalang ako at hindi n
a sya kinausap.

Agang aga. Nabadtrip na ako. Kaasar naman ! Asan na ang kacheesihan nya kanina.
Naubos na ata eh.

May naramdaman nalang ako humawak sa kamay ko. Kaya naman napatingin ako sa kama
y ko at kay Daniel.

"Wag kana sumimangot taba. Lalo kang pumapanget eh." napakunot noo naman ako sa
sinabi nya "And one thing tabachoy. You don't need to put make-up and lipstick i
n your face cause eve you don't have like that. You're still beautiful in my eye
s." sabay hinalikan nya yung tip ng ilong ko.

"Asus. Nambola kana naman. Hindi bagay." tinawanan ko nalang sya. Pero deep insi
de, kilig na kilig talaga ako sa mga oras na 'to.

"Che, tara na baba na tayo. Kanina pa tayo naka park dito."

Bumaba na kami ng parking Lot. Sa Quiapo pala kame nagsimba. Ang gwapo ni Daniel
sa suot nya ngayon.

Kaya naman ang daming babaeng nakatingin sa kanya. Nakakaasar ! Ang sarap isako
ni Daniel at sabihing AKIN TO OY! BAWAL TUMINGIN.

Napakunot nalang ako sa mga babaeng dumadaan sa harap namin ni Daniel at ngingit
ian sya. Hello Girls? Wife's Here ! Mga Kalan din tong mga babaeng to eh. (Kalan
=Kalandian)

Biglang huminto si Daniel at nauntog ako sa Likod nya. Aray ang tigas naman ng L
ikod ng lalaking 'to.
"Ano ba yan taba?Ano ba ginagawa mo at Lutang yang utak mo?" inis na sabi sa aki
n ni Daniel.

"Wala. Wag mo na akong intindihin." napatingin na naman ako sa mga babaeng kanin
a pa tumitingin kay Daniel.

"Ayun ba?" napatingin ako sa kanya at ngumiti sya.

The next thing I know was, hinawakan nya ang kamay ko at nagsalita sa mga babaen
g nagpapacute sa kanya.

"Hello Beautiful Girls." biglang nag ngitian ng mapalad ang mga babaeng kalan sa
harap namin ni Daniel "Girls. You, you, you and you are beautiful." tinuro turo
nya ng isa isa yung mga kalan "But I'm so sorry because I'm still holding the m
ost gorgeous woman in the world and I'll never let myself to let go of her hand
and especially I'll never let go the owner of this hand. This Girl is the true m
eaning of my Forever." biglang tinaas ni Daniel ang kamay naming magkahawak.

Kung pwede lang sumayad ang mga panga ng mga babaeng kalan sa ginawa ni Daniel a
y kanina pa sumayad.

Again and Again Speechless ako sa sinabi at ginawa ni Daniel.

Lumakad na kame papasok ng Simbahan at saka ulit sya nagsalita.

"You don't need to worry kath. I'm all yours." saka ngumiti na naman si Daniel n
g napakatamis.

--X

Gaaaaaaaadh. I love this chapter ! Ang sweet ni Daniel :">

Leave comment and Vote guys : ) Pleaaaaaase <3
*******************************************
[28] KathNiel [27]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Nagising nalang ako ng parang may something na kakaibang mangyayari ngayong araw
na to.

Hindi ko alam kung praning lang ba talaga ako o ewan eh.

Alam nyo yun?! Yung nararamdaman nyo na may hindi tama na mangyayari ngayon.

Ang lakas ng kaba sa dibdib ko. Ang bilis tumibok ng puso ko.

Parang anytime gusto na nyang Lumabas mula sa dibdib ko.

~TOK TOK TOK~

May kumatok sa pinto ng kwarto ko. Si Daniel.

"Taba, gising ka na ba?" sabi ni Daniel mula sa labas ng kwarto ko.

"Oo, wait lang. Mag-aayos muna ako." sabi ko sa kanya habang nag-aayos ng kwarto
ko.

Inayos ko muna yung kama ko bago lumabas.

Nagsuklay at tumingin sa salamin.

Napansin ko lang na parang kakaiba ang aura ko ngayon. Bakit ganun?! Ramdam ko t
alagang may mangyayaring kakaiba.

Kinakabahan talaga ako.

Naghilamos ulit ako para naman mahimasmasan ang mukha ko.

Pagkatapos kong mag-ayos. Lumabas na ako ng kwarto ko. Nakita ko si Daniel na na

gtitimpla ng hot choco.

Ngumiti sya sa akin. Ngumiti din ako pero slight lang.

Parang ngayong araw na to. Mawawala si Daniel sa akin.

Parang unti-unti syang maglalaho sa paningin ko.

Hindi ko namamalayan na nakatitig na pala ako kay Daniel. Bigla kasi syang nag s
alita kaya ako natauhan.

"Wag mo kong masyadong titigan taba. Alam kong gwapo ang asawa mo." tapos tumawa
sya ng malakas.

Parang ang tagal kong hindi narinig ang tawa nyang ganyan. Ngumiti nalang ulit a
ko sa kanya.

"Taba may problema ka ba?!" bigla nyang natanong. Siguro napansin nyang hindi ma
ganda ang gising ko ngayon.

Umiling nalang ako sa kanya at kinuha yung isang hot choco na tinimpla nya.

"Taba?Huy. Ano masama ba pakiramdam mo?" hinawakan ni Daniel ang noo ko.

"Hindi. Wala, okay lang naman ako." maikli kong sagot sa kanya.

Ngumiti lang sya sa akin at bigla akong niyakap.

Yung yakap nya na parang mamimiss ko kapag nawala sya.

Yung yakap nya na ramdam mong ligtas ka.

Yung yakap nyang alam mong hindi ka nya papabayaan.

Yinakap ko din sya ng mahigpit.

"Don't worry Kath. I'm always here. Just remember the three things." bulong nya
sa tenga ko.

Lumuwang na ang pagkakayakap nya sa akin at muli ay nginitian nya ako.

"Thank you Dan." sagot ko sa kanya.

Parang gustong kumawala ng mga luha ko sa mata ko. Hindi ko alam kung bakit?! Sa
mga ngiti ni Daniel. Parang huling ngiti na na makikita ko. Parang hindi ko kak
ayanin ng wala sya.

Pumunta nalang ako sa salas namin para manuod ng TV. Ayoko makita ni Daniel na m
ay gumugulo sa isip ko. Teka may gumugulo nga ba sa akin? Siguro paranoid lang a
ko.

Binuksan ko yung TV para naman magambala ang tumatakbo sa isipan ko at mawala ku

ng ano man ang kakaibang nararamdaman ko.

Bigla nalang akong tinawag ni Daniel.

"Huy taba. Kanina pa kita kinakausap ah?" lumapit sya sa inuupuan ko "Ano bang n
angyayari sayo bat parang wala ka sa sarili mo ngayon?" tanong nya sa akin sabay
umupo sa tabi ko.
"Wala naman." sagot ko sa kanya "Iniisip ko lang yung project ko. Deadline na ne
xt week eh." pag sisinungaling ko sa kanya.

"Sus, hayaan mo muna yun." umakbay sya sa akin "Hanggang next week na lang ang k
lase di ba?Tapos vacation na natin. Teka may damit ka na ba para sa acquitance p
arty natin?" tanong nya ulit sa akin.

Sa dami pala ng iniisip ko nakalimutan ko na na may Acquitance Party sa school.

Tradition na ng school namin na magkaroon ng Acquitance Party bago mag vacation,
mula sa araw na 'to. Isang linggo nalang ang klase namin. Submission nalang ng
project next week tapos Acq.Party at vacation na din.

"Huy Kath. Tinatanong kita?" tinapik ni daniel yung balikat ko.

"Ah..ehh..Ano ba yun?" sagot ko naman sa kanya.

DANIEL'S POV

Kanina ko pa napapansin si Kath. Parang wala sa sarili nya. Ano ba nangyayari sa

babaeng 'to at parang ang laki-laki ng problema nya.

Pag kinakausap ko hindi agad sumasagot. Lagi nalang nakatulala. May problema ba
kaya to?
Teka may naisip ako.

"Di ba afternoon pa ang klase nyo ngayon?" tanong ko

fternoon lang ngayon ang lahat ng klase. May seminar
in ngayong umaga kaya half day lang ang klase. So it
lase namin at dahil maaga pa naman. Gagala muna kame

kay Kath. Alam ko kasi na a

kasi lahat ng professor nam
mean, mamaya pang 1pm ang k
ni Kath ngayon sa mall.
"Oo..ata..Ewan ko." Nak ng teteng na sagot yan. Pati schedule hindi alam ay.

"Hindi ka ba nakikinig nakaraan?" umayos ako ng upo at tumingin ulit sa kanya "I
nanounce kaya yun tapos nakalagay pa sa bulletin board ng every department."

"Huh?Hindi ko kasi nabasa." sagot nya sa akin.

"Sabi ko naman kasi sayo na wag mo muna akong iisipin kapag nasa school eh." pag
bibiro ko sa kanya.

Ngiti lang ang tangi nyang sagot sa akin. Tama may problema nga si Kath. Pag gan
yan kasi ang sinasabi ko sa kanya. Kung hindi mura ang isasagot nya sa akin. Hah
ampasin ako ng kahit anong mahawakan nya.

Pero ngayon?! Ngumiti lang sya. Nak ng teteng naman oh. Ano ba problema ng babae
ng to?!

"Mag-ayos ka na. May pupuntahan tayo." sabi ko sa kanya, tumayo na ako at pumunt
a sa kwarto ko para maligo at mag-ayos na din.

KATHRYN'S POV

Kanina ko pa tinatanong si Daniel kung saan ba kami pupunta pero ngumingiti lang
sya sa akin. Ano ba naman tong lalaking to. Hindi ko nga feel mag gala ngayon.
Mas gusto ko pang mag mukmok sa bahay at mag kulong. Ayoko makakita ng tao ngayo
n. Tawagin nyo na akong baliw, pero ganun talaga ang gusto ko.
Kanina pa kasi iba ang pakiramdam ko. Masyado kasi kame masaya ni Daniel nakaraa
n. Siguro ngayong araw ko yun pagbabayaran. Natatakot ako sa maaaring kaming kap
alit.

"Huy taba. Ano wala ka pa ba balak bumaba?" tanong sa akin ni Daniel.

"Meron syempre." ngumiti lang sya.

Tinanggal ko na yung seatbelt ko at yung bababa na dapat ko ng sasakyan bigla ak

ong pinigilan ni Daniel.

"Bakit?" tanong ko sa kanya.

Ngumiti na naman sya at sya ang naunang bumaba at binuksan ang pintuan kung saan
ako bababa.

"Wow gentleman ka ngayon ah?" pagbibiro ko sa kanya.

"Daniel po mam at your service." bigla syang nag bow. Loko-loko talaga tong lala
king to kahit kailan. napangiti nalang ako sa ginawa nya.

"Kath alam mo?" naglalakad na kame papasok ng SM NORTH. napatingin ako sa kanya
kasi bigla syang nagsalita "Kath alam mo ba na parang magnet ang kamay mo?" bigl
a nyang sinabi.

"Bakit naman?" pagtataka kong tanong sa kanya.

"Kasi hinihigop nya ang bakal kong kamay." tapos bigla nyang hinawakan ang kamay
ko.

Ang korny ni Daniel. Ang dami pang sinasabi gusto lang pala na hawakan ang kamay
ko at mag holding hands kameng dalawa.

"Alam mo ang korny mo." sabi ko sa kanya "Ang dami mo pa sinasabi,gusto mo lang
naman pala hawakan ang kamay ko." pangangasar ko sa kanya sa hampas ko sa balika
t nya ng mahina.

"Wow. Nanghahampas kana ah?" parang nagulat si Daniel sa ginawa ko "Mukhang nagb
alik ng ang tabachoy sa kanyang sarili. Yessssss!!!!" biglang syang sumayaw sa h
arapan ko.

Yung sayaw na pang baliw. Ewan ko kung anong tawag sa sayaw nya. Pero promise na
kakatawa. Hahahahaha

"Huy. Daniel. Tama na nga yan. Ang daming na nakatingin sa yo oh." Nakakahiya, a
ng daming tumitingin sa kanya at nagtatawanan.

Bigla syang tumigil at hinawakan ulit ang kamay ko.

"Wala akong pakialam kung tawanan nila ako." nakangiti nyang sabi sa akin "As lo
ng as kasama kita. Kahit pagtawanan pa ako ng buong mundo hinding hindi ako mahi
hiya." bigla syang ngumiti ng nakakaloko.
Tinawanan ko nalang si Daniel. Ewan ko ba sa lalaking to parang hindi nauubusan
ng ka kesohan sa katawan. San na ba yung dating maangas,makulit, suplado, at par
ang menopause na daniel? Bigla nalang ng iba eh. Napalitan nalang bigla ng puro
kakesohan at kasweetan ni Daniel.

Siguro na abduct yung totoong Daniel ng mga alien at dinala sa planet Jupiter?!
Kung ganun man, wag na sana nilang ibalik ang dating Daniel. Masaya na ako sa ma
kesong Daniel ngayon.

Kailangan kong ienjoy ang araw namin ngayon. Hindi tamang hindi ako magenjoy. Na
guguilty kasi ako na nag eeffort si Daniel na pasayahin ako tapos ako eto ako in
iisip ang mga bagay na hindi ko alam kung dapat ko bang problemahin o hindi eh?!

Pumunta muna kame ni Daniel sa greenwhich. Kumain muna kame. Anong inoder ko? Sy
empre dahil Hot choco lang ang ininom ko kaninang umaga edi ngayon ko binuhos la
hat ng gutom ko. Nag order ako ng lasagna tapos toasted bread at hawaian pizza.
Si Daniel naman spaghetti lang at coke. Busog daw sya. Sabi ko naman nagparaya l
ang sya sa akin kasi nagtitipid kame. Hahahaha

"Oy yabang. Napansin ko lang na parang walang milk yung Hot choco mo kanina?" sa
bi ko sa kanya. Hindi kasi umiinom si Daniel ng walang milk ang Hot choco. Dati
kasi kapag kaunti nalang ang milk na stock namin nag-aaway pa kameng dalawa kung
sino ang nag-uubos.

Bigla syang tumigil sa pagkain at tumingin sa akin "Ubos na kasi yung milk na st
ock natin. Kaya mag gogrocery tayo sa weekend."

"Eh bakit hindi mo nalang nilagay ang milk sa hot choco mo kanina?" pinunasan ko
ng tissue yung labi ko "Kaya ko naman uminom ng Hot choco kahit walang milk eh.
"
Ngumiti sya sa akin "Mas pipiliin kong mawalan kesa ikaw ang mawalan. Makita lan
g kita na masaya sa mga bagay-bagay mas nagiging masaya ako."

Taragis. Hanggang dun ba papakiligin nya ako?! Kung ganun. Badtrip naman oh. Eff
ective eh. Nakilig ako eh :"">

"Shatap.Kain na lang tayo." Sagot ko sa kanya.

Napailing-iling nalang sya at tumuloy sa pagkain.

Nung natapos kameng kumain. Nag-aya naman sya manuod ng sine. Kainis nga eh, wal
a naman magandang palabas. Kaya ang pinanuod namin ay yung MY AMNESIA GIRL ni To
ny Gonzaga at John Lloyd Cruz. Ilang beses ko na to napanuod sa cinema one eh. P
ero dahil gusto daw panuorin ni Daniel. Eh pumayag na din ako.

Yung story kasi ay about sa nagpanggap na may Amnesia si Tony, kasi ayaw nyang m
alaman na natatandaan pa nya si John Lloyd. Ex nya kasi si John Lloyd sa kwento.
Iniwan kasi ni John Lloyd dati si Tony sa simabahan. So ayun, bumalik si John L
loyd kay tony na akala ni J.L na may Amnesia nga si Tony kaya ginawa lahat ni J.
L ang mga pangyayari na kung paano sila nagkakilala at naging magsyota (What a t
erm.Syota?!) and the rest. Panuorin nyo nalang.

Biglang nagsalita si Daniel "Grabe pala nuh?Nagpanggap lang si Tony na may Amnes
ia para iwasan si John Lloyd." seryoso nyang sabi sa akin na hindi man lang tumi
tingin at nakatutok sya sa pinanunuod.
"Ikaw ba Dan?Makakalimutan mo kaya ako kapag nag ka Amnesia ka?" tanong ko sa ka
nya.

Tumingin sya sa akin at hinawakan ang kamay ko "Alam mo Kath. Mag ka Amnesia man
ang utak ko. Makalimutan ka man ng isip ko. Pero ang puso ko?" bigla nya tinuro
ang dibdib nya "Hinding hindi ka makakalimutan nito." nakita kong seryoso yung
pagkakasabi nya kasi natamaan ng ilaw yung mukha nya.

Mabuti nalang ay medyo madilim sa part namin at kung hindi nakita nya ng nag blu
sh ako. Tinawanan ko nalang sya at sinabi kong.

"Ang O.A mo!" sabay tawa ko ng malakas. Kaya naman nag SSSHHHHH. yung mga katabi
namin ni Daniel.

So ayun nanuod nalang ulit kameng dalawa. Hindi nya na binitawan ang kamay ko ha
nggang matapos ang pinapanuod namin.

Lumabas na kame sa Loob ng sine na magkaholding hands pa din. Ewan ko ba sa lala

king to hindi ata nakakaramdam ng ngawit. Samantalang pawis na pawis na yung kam
ay namin parehas.

Bigla akong tinawag ng kalikasan kaya sabi ko sa kanya na mag CCR. muna ako. Muk
hang balak pa nga akong samahan hanggang loob ng C.R kung hindi ko lang binatuka
n hindi pa bibitaw eh.

"Andun lang ako sa tapat ng SilverWorks ah." Sabi nya sa akin.

Dahil kaunti lang naman ang tao sa C.R ayun mabilis naman ako nakapag bawas (heh
ehehe). Kaya pinuntahan ko si Daniel sa tapat ng SilverWorks.

"Tara na?" sabi ko sa kanya.

Tumango lang sya at hinawakan ulit ang kamay ko. Mag wa-1pm na kasi at papasok n
a kameng dalawa. Kainis, may klase pa din. Hmpp !

Napansin ko si Daniel na nakangiti kaya naman tinaasan ko sya ng kilay.

"Hoy ano na naman yang nginingiti ngiti mo?"

"Wala naman." nakangiti pa din sya.

"Ayusin mo Daniel ah. Sasapakin kita dyan." Pananakot ko sa kanya.

"Talikod ka pala." sabi nya sa akin.

"At bakit naman?May gagawin ka na naman katarantaduhan nuh?"

"Wala nuh. Tumalikod ka nalang. Kainis!" sumimangot na sya kaya naman tumalikod
na ako.

Bigla syang may sinuot na kwintas.. Kwintas??

"Yan bagay sayo." tumingin ako sa kanya "Mag mula ngayon wag kana mag-isip ng ku
ng anu-ano. Kasi yang kwintas na yan at yang puso na yan ang puso ko. Nasayo na
kaya naman ingatan mo yan."

Grabe lang talaga. Ang ganda ng kwintas. Puso ang design nya. Ang simple lang ng
design pero ang ganda pa din.

Hayssss Daniel. Ano ba? Oras Oras nalang ako pinapakilig :""">

Sumakay na kame ng kotse papunta sa school na may kasamang ngiti sa aking labi.
Oo na ang babaw ko na. Masaya lang naman kasi ako. Hehehe

Nakarating kame ng saktong 1pm sa school. Pinark muna namin ang kotse at pumunta
na sa loob ng campus.

Magkahawak pa din ang kamay namin. Hinding hindi nya binibitawan. Kaya naman nap
apangiti nalang ako. Samantalang dati, ni pansinan hindi namin magawa. Samantala
ng ngayon eto kame sabay pang pumasok na magkahawak ang kamay.

Since mauuna madadaanan ang building nila Daniel, dun muna kame pumunta at nasa
bag nya din kasi ang gamit ko.
Nakarating kame sa tapat ng classroom nila na magkahawak pa din ang kamay ng may
biglang tumawag kay Daniel.

"Daniel."

Sabay kameng napatingin ni Daniel sa tumawag sa kanya. Boses ng babae.

Boses ni Julia Montes...

At sa hindi inaasahang pagkakataon ay biglang binitawan ni Daniel ang kamay ko.

Dahan-dahan syang lumapit kay Julia at yinakap ito.

And the next thing I know was, tumakbo na ako palayo sa kanila. Tumakbo ako pala
bas ng school namin.
Tulo na ng tulo ang luha ko.

Eto pala yun. Eto pala ang mangyayari kaya may kakaiba akong pakiramdam kanina.

Shet ! Kung alam ko lang na ganito edi sana napag handaan ko. Sana hindi nalang
ako pumasok para hindi nakita yung pangyayaring yun.

Ang sakit lang. Ang sakit sakit. Ang sakit ng bitawan ni Daniel ang kamay ko nun
g makita nya si Daniel.
Pero ang mas masakit sa lahat?!

Yung yinakap nya si Julia na parang hindi nya alam na kasama nya pala ako.

Parang tinusok ng isang libong karayom ang puso ko. Ay mali, mukhang kutsilyo pa
ang tumusok sa puso ko.

Tulo lang ng tulo ang luha ko. Nanlalabo na ang paningin ko. Takbo lang ako ng t
akbo at sa di inaasahang pagkakataon ay may nabangga ako at nadapa ako.

Bat ang lampa mo Kath? Bat ngayon kapa nadapa.

Ramdam ko ang pag kirut ng tuhod at siko ko. May sugat !

Maraming dugo ang tumatagas dahil sa sugat.

Pero parang wala lang sa akin.

Mas masakit pa din ang puso ko.

Mas sugatan ang puso ko ngayon :'(

"Kath. Ayos ka lang?" biglang may tumayo sa harapan ko. Boses ng lalaki.
*******************************************
[29] KathNiel [28]
*******************************************
First of all. Sobra akong naloka sa mga comment nakaraan. Haha. Seriously, hindi
ko ineexpect 'yun pati mga silent Readers napa-comment bigla :D
Kaya sana imaintain nyo na yan. Maging Loud Readers na kayo. Gusto ko ng comment
galing sa inyo :)
---X

ENRIQUE'S POV

Isa sa iniiwasan kong dumating na araw ngayon ay Monday. Why?

Natatakot kasi ako sa possible na mangyari.

Ang daming what if's na tumatakbo sa isipin ko ngayong araw na 'to. Mabuti nalan
g pala at sa afternoon pa ang klase namin since may seminar stuffs ang mga profe
ssor ng St.James.

Masyado na akong stress from projects and other stuff.

Pero mas natatakot ako sa pag nagkita si Julia, Daniel and Kath.

Yah. Si Julia..

Naalala ko na ngayong araw sya babalik sa school. Sana nga lang hindi totoo. Per
o kilala ko si Julia. Once she said it. She meant it. Ganun syang klaseng tao. L
agi syang may isang salita. Alam ko na babalik nga sya sa school at gagawin ang
gusto nyang gawin. Ganun ko sya nakilala but after all she's still a caring pers
on before. Hindi ko lang talaga alam ang tumatakbo sa isipin nya ngayon.
Pero sa oras na 'to. I trust Daniel. Alam ko naman na hindi nya sasaktan si Kath
. Nakita ko naman kung paano nya alagaan si Kath na ibang iba sa pag-aalaga nyan
g ginawa nung sila pa ni Julia nung high school.

But? Sino ba ang makakapag sabi di ba? We all know na first love never die and f
irst love ni Daniel si Julia. What if? He is still madly inlove with Julia? Na m
asyado lang syang nangulila kay Julia kaya nasabi nyang mahal nya si Kath.Ano ga
gawin nya sa sitwasyon nila ni Kath?

Kaya nga kahit ayaw kong pumasok ngayon. I need too.

Alam kong kakailanganin ako ni Kath pag nangyari yung araw na yun.

I won't leave her. Beat that !

Napatingin ako sa orasan at exacly 12:30 na ng tanghali. 1pm ang start ng class
namin at kailangan ko din maaga pumasok para in case makita ko sila. Makausap ko
na sya.

Nag-ayos na ako ng sarili ko at nag lunch ng mabilisan. Sumakay agad ako sa kots
e ko at pumunta na agad sa school.

Badtrip ano bang merun ngayon at ang traffic? Psh. Kung kailan ako nag mamadali
ngayon pa nagkaroon ng traffic. Ano bang nangyari sa metro Aid dito? Sila pa ang
nagiging sanhin ng traffic eh.

Kinakabahan na talaga ako. Ngayon ko nalang ulit naramdaman ang ganitong kaba. L
ast na naramdaman ko 'to. Yung nakita ko ulit si Kath after almost 1 year.
But this time. Yung kaba na nararamdaman ko. Parang may possible talagang mangya
ri. Sana naman wala.

Gadh. Daniel. I trust you ! Pinaubaya ko na si Kath sayo kasi I know na mahal ka
nya at ikaw ang makakapag pasaya sa kanya.

Hindi kita mapapatawad pag may nagawa ka kay Kath.

Nakarating naman agad ako sa parking lot ng St.James.

Pagbaba ko ng kotse ko. Nakita ko na si Julia.

She looked so miserable.

Parang may mabigat na problemang dinadala.

Nilapitan ko sya. Nakatayo lang sya sa tapat ng kotse nya. Parang may iniisip.

"Julia." pagtatawag ko sa kanya.

Bigla syang nagulat at tumingin sa akin "Ikaw pala Quen." ngumiti sya.

Ang tamlay ng ngiti nya. Napag masdan ko din yung mata nya.

Halatang kagagaling lang sa pag-iyak at walang maayos na tulog.

"Are you okay?" pag-aalala ko sa kanya "You look so miserable."

Umiwas lang sya ng tingin at nagsalita ulit "Don't worry Quen. I'm fine." kinuha
nya yung gamit nya sa loob ng kotse nya at nagpaalam na sya sa akin.

Nakatingin lang ako sa kanya hanggang nakapasok na sya sa loob ng campus.

I'm very sure na may dinadalang malaking problema si Julia and I need to find wh
at's it.

Napatingin naman ako bigla sa kotse nya. May isang white coupon bond kasing naka
ipit sa wind shield ng kotse nya.

What the heck?

Is she selling her car?

Pero para saan? Why?

Kilala ko family nila Julia. May kaya sila kasi may company ang family nila sa i
bang bansa. Pero, bakit nya binebenta ang kotse nya?

Masyado na talagang complicated ang mga nangyayari.

Bumalik ako sandali ng kotse ko. Napapaisip sa mga sh*ts na nangyayari. Naaawa a
ko kay Julia, ngayon lang sya naging ganyan. Ever since. Lagi syang masaya at pa
rang walang problema.

Kilala pa nga sya sa school before bilang The Girl with a Million Dollar smile.
Lagi kasi syang nakangiti.

Pero what happen? Ugh. Ano ba Quen? Baka napaparanoid ka lang. Baka ikaw lang na
g-iisip nun.

Kinuha ko na ang gamit ko sa kotse at pumasok na ng campus.

Tumingin tingin sa paligid nag babaka sakaling makita ko si Kath.

Paakyat na sana ako ng building namin pero someone caught my eye.

Si Kath. Tumatakbo palabas ng campus.

Mukhang may nangyari na. Hindi ko alam kung sino ba uunahin kong puntahan.

Si Daniel ba para kausapin. Si Julia ba. Pero si Kath muna ngayon. Kailangan nya
'ko.

Tumakbo naman agad ako at sinudan si Kath.

Mabilis yang tumakbo pero nakita ko nalang sya sa sahig. Mukhang nadaya sya.

Tumayo sya agad kaya naman nilapitan ko sya.

"Kath are you okay?" tanong ko sa kanya nung nakalapit na ako.

"Sh*t! Ang daming dugo." tinayo ko si Kath. Nagasgas yung tuhod at siko nya.
Tinignan ko mukha nya. Umiiyak lang sya. Tulo lang ng tulo ang luha nya.

She's in pain..

"Kath. Magsalita ka naman.Huy" tinapik tapik ko na sya sa balikat nya. Hindi kas
i sya nagsasalita. Umiiyak lang sya.

"Ugh. Tara nga sa kotse." Hinila ko na sya pero mahina lang. Kailangan kong maag
apan ang sugat nya. Baka mainfect. Naka pedal pa naman sya kaya naman nasugatan
ang tuhod nya.

Binuksan ko ang kotse ko at inupo ko sya dun. Hinanap ko agad yung first aid kit
ko.

Nilabas ang cotton balls at betadine. Nalinis ko naman agad ang sugat ni Kath.

"Kath. What happen?" tumabi ako sa inuupuan nya.

hindi pa din sya nagsasalita.

"Kath. please. I'm worry. Ano bang nangyari at tumakbo ka?" May idea na naman ak
o pero sa kanya ko mismo gusto marinig.

"Alam ko na naman na dadating ang araw na magkikita silang dalawa." Pag uumpisa
nyang magsalita. Tulo pa din ng tulo ang luha nya "Pero ang sakit pala kapag nak
ita mo silang magyakap....na bitawan ni Daniel ang kamay mo dahil kay Julia.." S
h*t ! Hindi ko 'to ineexpect. I mean, masyado syang nasasaktan.

"Quen. May pangako si Daniel sa akin..Pero." garalgal na ang boses ni Kath "P-pe
ro bakit ganun?Parang bigla nya nalang nakalimutan nung nakita nya si Julia..Par
ang..Parang nakalimutan nya agad ako?!"

Pinapakinggan ko lang si Kath sa mga sinasabi nya. Hindi ko alam kung anong sasa
bihin ko. Basta maipakita ko lang kay Kath na handa akong makinig sa kanya.

"I though my love is enough to erase Julia in his Heart but I'm failed...Hindi p
ala ako nagtagumpay.."

"Ssshh. Please Kath, Don't cry..Maga na ang mata mo oh." I know I'm suck. Nasa p
ain si Kath ngayon at masakit ang kalagayan nya. Pero gusto ko ng itigil nya mun
a ang pag-iyak. Pulang pula na ang mata nya.

Besides, seeing Kath in hurt makes my heart hurt 10 times..

"Just talk to Daniel later.." kailangan ko munang palakasin ang loob nya "Malay
natin ikaw pa din ang mahal nya. I think he just miss julia. That's it.." I Lied
, pero kailangan eh.

Bigla syang huminto sa pag-iyak. Mukhang nakuha nya naman ang gusto kong sabihin
.

"Hay. Leshe Quen! Ang sakit lang talaga!." pinunasan nya yung luha nya "Ang saki
t sakit talaga."

"Kakambal na ng Love ang pain." Sabi ko sa kanya.

Humiga sya sa Lap ko at pumikit..

"Nung araw ng kasal ko. Yung inaasahan kong itatakas mo ko pero hindi ka dumatin
g. Sobrang sakit na nun..Pero bakit mas masakit ngayon? Sampung beses na mas mas
akit.." tumulo na naman ang luha nya kahit nakapikit na sya.

"Siguro kasi." natigilan ako at huminga ng malalim "Siguro kasi mas mahal mo sya
."

"Kakausapin ko nalang sya mamaya pag-uwi ko." tumayo sya at ngumiti pero bakas p
a din ang lungkot at sakit na nararamdaman ni Kath "Gusto kong sabihin nya na ak
o pa din ang mahal nya at hindi na sila Julia. Umaasa akong ganun nga ang sasabi
hin ni Daniel.."

"Don't worry Kath. No matter what happen. I'm always here." pag aasure ko sa kan
ya "So?San mo ba gusto pumunta?"

"Ayoko na pumasok. Nakakahiya lang ang mata ko. Saka hindi pako handa mag kwento
kay Bea." tumingin sya sa labas at nagsalita ulit "Hatid mo nalang ako sa bahay
Quen. Please?"

Ngumiti ako sa kanya "As if I have a choice.." Kung hindi lang kita mahal Kath e
h.

KATHRYN'S POV
Ang galing kong mag panggap sa harapan ni Quen na okay ako nuh?! Pero hindi nya
lang alam na parang sasabog na ang puso ko sa sobrang sakit.

Akala ko sa TV ko lang mapapanuod yung ganung eksena. Yung babalik ang ex ng mah
al mo tapos magyayakapan sila sa harap mo at boom. Wala ka ng role sa eksena. Wa
la ka ng magagawa para sa mahal mo.

But sabi nga ni Quen. Kailangan namin mag-usap ni Daniel. May promise sya sa aki
n di ba? Those three things.

Sana lang. Hindi nya yun nakalimutan.

Sana lang ako pa rin talaga.

o baka naman. Kahit kailan hindi naging ako at si Julia lang talag? :'(

After all. Yung promise lang naman ni Daniel ang pinang hahawakan ko. Hindi ko n
ga din alam kung totoo ba yun.

Pero ginusto ko naman to di ba?

Ginusto ko namang mahalin sya at kailangan maging handa ako sa anu mang pwedeng
mangyari.

Magluluto pala ako ng dinner namin ni Daniel. Gusto ko kasing madisttract sa mga
iniisip ko. Masyado ng masakit.
Paulit-ulit na nag paplay back sa isip ko yung oras na binitawan ni Daniel ang k
amay ko at niyakap nya si Julia.

Gaaadh Kath. Will you please stop thingking that. Kilala mo si Daniel. Alam mong
hindi ka nya iiwan. May promise sya sayo di ba? Stick to it. Trust Him. Trust D
aniel.

Pagkatapos ko magluto ng Adobo. Inayos ko muna ang lamesa. 7pm kasi dadating si
Daniel. Alam ko kasing 7pm ang last subject nya.

Hindi maalis sa isipin ko kung ano nangyari after kong tumakbo.

Nakapag usap kaya sila?

Sana hindi mangyari kung ano man ang iniisip ko.

Humiga ako sa salas para hintayin si Daniel. Napatingin ako sa orasan at 7:26 na
ng gabi. Bat kaya wala pa si Daniel? Baka naman magkasama sila ni Julia? Kath. p
lease lang ayusin mo ang pag-iisip mo. na-traffic lang yun. ano ka ba?

Binuksan ko nalang yung radio at ang nakakainis pa ang sad ng tugtog. I'll never
get over you getting over me ng MYMP.

Ano bang merun at minsan masyado talaga patama ang mga kanta?
Humiga ulit ako sa sofa at tinakpan ng unan yung mata ko.

Hindi ko na napansin na nakatulog na pala ako.

Nagising nalang ako na may nagsarado ng gate.

Si Daniel yun. Malamang pinasok nya na yung kotse nya sa garahe.

Umayos agad ako ng upo at pumunta sa table.

"Oh?Bat gising ka pa?" nagulat sya sa akin at napatingin sya sa orasan.

11:30 na ng gabi.

"Hindi pa kasi ako kumakain eh." Hinintay kasi kita Daniel.

"Ah.Sige." papasok na sana sya ng kwarto nya ng tawagin ko ulit sya.

"Dan." tumingin sya sa akin. Yung tingin nya na walang emotion. Wala ba syang ba
lak sabihin sa akin? Wala ba syang gustong ipaliwanag?

"Bakit?" walang emosyon nyang sagot. :'(

"Kumain ka na ba?" tanong ko sa kanya

"Ah oo. Kumain na ako kanina sa--" biglang naputol yung sinasabi nya kasi nag ri
ng yung phone nya.

"Oh?Yep. Kauwi ko lang. Kainin mo lahat yang binili ko ah. Masyado kang pumayat
eh.Heheh." at ang pinakamasakit na narinig ko sa gabing ito ay yung sinabi nya s
a kausap nya.

"Sige goodnight din.Kita nalang tayo bukas sa school. I love you too."

Mukhang nagulat si Daniel kasi nakatingin ako sa kanya. Hindi nya siguro inaasah
ang nakatitig ako sa kanya since nakatalikod sya sa akin.

Hinugot ko lahat ng pwersa ko para makapag salita pero sa totoo lang gusto na na
man kumawala ng mga luha ko sa narinig ko.

"Ah..Kasi.." sabi ni Daniel na parang nagulat din sa nangyari.

"Can you explain Dan?" maikli kong tanong sa kanya.

Halos magiba ang mundo ko sa last line ng sinabi nya bago sya pumasok ng kwarto
nya. Nanlambot ang tuhod ko. At parang tinaga ng paulit-ulit ang puso ko sa sina
bi nya.

"Julia and I got back together..."

*******************************************
[30] KathNiel [29]
*******************************************
"Daniel, SAPAKAN NALANG BRO! Magpapakalalaki ako para kay Kath kung kinaikailang
an.
Bwisit, patayin kita dito sa story eh. DEJK. Basta, number 1 ako ni Kathryn.
Kaya pag nasaktan siya,
sisiguraduhin kong yung nanakit sa kanya mas masakit pa yung mararamdaman.
>:) HAHAHAHA! Super tinamaan na ata ako dun Author. :( Hihi, sorry naman. :> â º"
Dedicated 'tong chapter na to kay BelleGonzales.
Don't worry guys. Lahat kayo dedicatan ko. Lapterp ako sa mga comments nyo eh \
:D /
--X
BEA'S POV

"Totoo yun Sis. Nakita ko silang dalawa magkasama kahapon sa building namin."
"Eh baka naman may ibang dahilan kung bakit sila magkasama?"
"Ibang dahila?Like what? At kung ano man 'yun. Di ba ang panget pa din tignan la
lo't na may asawa si Daniel. Ang cuttie pa naman nun."
"Maganda din naman si Julia ah. She's glamorous and gorgeous."
"Tama. Pero anong nangyayare di ba may asawa na yun."
"Oo. Ewan. Tara na nga."

Yung totoo? Ano bang merun?! Kanina ko pa naririnig ang mga bulong-bulungan ng m
ga bwisit na mga tsismosang 'yan. Seriously, may nangyayari bang kagagahan ngayo
n?!

Kung merun man. Mukhang kailangan ako ng aking kaibigan ngayon.

Pero bakit hindi naman tumatawag si Kath about sa problem nya? Katxt ko pa nga s
ya kagabi about sa project thingy namin na ipapasa ngayong week eh.

Speaking of project namin. Langya na yan. Hindi ko pa din tapos yung lay-out ko.
Huhuhu ! Hindi ko kasi maestimate ng maayos kung ilan ang sq.meter ng backyard.
Kailangan ko talaga ang tulong ni Kath. Magaling yun sa pag eestimate at sa mat
hematics eh. Hindi halata nuh? Pero believe me. Matalino si Kath sa Mathematics.
Kahit isip bata yung best friend ko na 'yun. Seryoso 'yun sa pag-aaral.

Okaay. Back to business. Andito na nga pala ako sa campus namin. As usual lakad
lakad pa go ng building namin. Yung totoo St.James Academy. nasaan na napupunta
ang binabayad naming tution?! Bakit hindi nyo mapagawa ang elevator? Ayan tuloy,
todo akyat ako ng hagdan. Darn.

Sayang ang make-up ko. Tagaktak ng pawis.

Wow. Ang agang Bad Vibes oh. Hulaan nyo kung sino ang masasalubong ko.

Si Jake Vargas lang naman. T@ragis naman -____-"

Bea compose yourself. Wag mong hayaan masira ang beauty at araw mo dahil sa lala
king pandak na yan. Hinga ng malalim. Diresto tingin. Wag titingin sa kanya. Go
kaya mo yan !

"Bea." Totoo ba to? Tinawag nya ba ako? Bea pangalan ko di ba? Ako yun di ba? As
in Bea Binene ba ang tinawag nya?

Tumingin muna ako sa Likod ko, sa gilid ko, sa right side, sa left side, sa taas
at baba. Walang tao. Okaaay mukhang ako ang kausap nya.

"Tawag mo ba ako?!" tinuro ko pa yung sarili ko para maassure na ako ang tinawag
nya.

"Take care of Kath." sabi nya sabay talikod at naglakad paalis sa harap ko.
"Anyareee?" Ang gulo naman ng lalaking 'yun.

Take care of Kath. Psh. Kahit hindi naman nya sabihin yun. Yun naman talaga ang
role ng kaibigan, Ay wait. Lemme correct myself, Best friend ako ni Kath sa stor
y na to. Sige, subukan lang nila saktan ang best friend ko masasaktan ko talaga
hanggang kuko. Pangako yan +______+

Naglakad na ako papunta ng classroom namin and to be surprised ang tahimik ng mg

a classmates ko. Anoooong merun?

Ano ba yan. Parang ang tagal ko namang nawala bakit ganito?

Nandun na si Kath sa upuan nya. Nagbabasa ng notes namin sa Mathematics namin.

Nilapag ko na yung gamit ko sa table ko at tumingin sa kanya.

"Huy Bruha."

"Oh Bes?" Taray naman ni Kath. Hindi man lang akong tinignan.

"Anong ginawa ni Jake ungas dito sa room?" Umupo din ako sa kanya sabay hugot ng
notes ko. Magbabasa din ako.
"Ahh. Binigay lang yung drawing set ko. Naiwan ko kasi sa kotse ni Daniel." OMG.
Kinikilig ako. Which means sabay sila ni Daniel pag pasok. Shemsss :""">

"Kinikilig talaga ako bes sa inyong dalawa ni Papa Daniel :""">"

"Bes. Mag review ka na. May short exam tayo ngayon." Totoo ba to? Hindi sumabay
ng kakiligan si Kath sa akin? Usually kasi pag nababanggit naming dalawa ang pan
galan ni Daniel. Todo kwento na sya sa latest kacheesan ni Daniel eh.

"Bess. May problema ka ba?Kayo ni Daniel?" tanong ko kay Kath.

"Wala bes. Paranoid ka na naman." Umiwas ng tingin sa akin si Kath. Alam ko na,
may anong kag@guhan na naman ang nangyayari sa dalawa.

Napansin ko din na ang itim ng ilalim ng mata ni Kath. Mukhang hindi sya nakatul
og na maayos. Malaking problema ang dinadala nya ngayon.

Kawawa naman ang best friend ko :'(

Hindi na nagsalita si Kath. Binasa nya nalang yung notes nya. Knowing Kath, nags
asabi naman yan kapag hindi nya na kaya ang problemang dinadala nya. Pero as lon
g as kaya nya pang itago. Asahan mo hindi mo yun malalaman, unless tapos nya na
yung problemang yun.

Ganun katatag si Kath. Ganun sya kalakas.

Yung tipong kahit masakit na?! Itatago nya nalang sa sarili nya yun. Ngingiti ng
iti na para bang walang nangyayari. Pero deep inside? Halos mamatay na sya sa so
brang sakit.

Witness ako sa mga pinag daanan nya.

Kay Quen na halos mamaga na ang mata nya kakaiyak? Psh. Kaya galit na galit ako
kay Quen before, first time kong makita si Kath na ganun nalang masaktan.

At kung merun mang issue about Kath and Daniel ngayon?! Hindi ako mag dadalawang
isip baliin ang buto sa leeg ni Daniel.

Nanahimik nalang kameng dalawa ni Kath. Pansin ko lang na wala si Quen ngayon. A
saan kaya yung lalaking yun. Siguro sya merung alam?! Matanong ko nga yun pag da
ting nya.

Dumating na din ang professor namin sa Mathematics. Nagkaroon kame ng short exam
s. Take note ah. Short pa yung up to 75 items. Wow sa wow lang talaga. Baliw din
tong teacher namin eh. Short pa to sa lagay nya. Hindi ko maimagine ang Long ex
ams -_____-

Unang natapos si Kath. Sabi ko sa inyo eh. Magaling yan sa Math eh. Sana may uta
k din ako katulad ng kay Kath. Hahaha ! Sabaw kasi ang utak ko pag Math na namin
. Pero natapos ko naman din agad. Mwahahaha. Ako pa, easy as 123 ang panghuhula
XD

After 30minutes natapos na din ang so-called-shot-exam namin. At dahil may time
pa daw sabi ni tandang marimar (Si Kath ang tumawag nyan) ichecheck na daw namin
ang test papers.

Mabilis naman namin natapos ang pag checheck. At inaanounce na ni Ana yung mga s
cores.

"Binene,Bea 68." Yessss. Not Bad at all. pasado pa din ako kahit papano. Hahah !
Ano kayang score ni Kath. Hmm, excited na ako. I'm sure sya na naman ang highes
t..

"Padilla, Kathryn 25." What the sh*t. 25? For real? Baka mali ang checking ng ka
y kath. Pero hindi pwedeng mamali ang pag checheck kasi nakasulat na sa board an
g answer.

Tinignan ko lang si Kath with my Anong-nangyare-sa-score-mo na look. Iniwas nya

lang yung tingin nya sa akin.

Hindi maari 'to. Hindi pabaya si Kath sa pag-aaral nya. As mismong sa Math pa.

Potek. Nag-aalala na ako kay Kath.

THIRD PERSON'S POV

Pagkatapos ng subject Mathematics subject nila Kath. Balak sanang kausapin muna
ni Bea si Kath kung ano ba ang nangyayari sa best friend nya. Nagtataka kasi sya
kung anong nangyari sa score nito. Sigurado syang may mabigat tong dinadala dah
il kahit ang paborito ni Kath na subject nila ay nabagsak nya. To think hindi pa
nakaabot si Kath sa kalahati ng passing grades.

Dumating naman agad ang next subject nila Kath. Kaya hindi na nagkaroon ng chanc
e si Bea na kumustahin ang kalagayan ang kaibigan. Alalang alala nya sya kay Kat
h. Pero eto naman si Kath pag magtatama ang kanilang mata ni Bea ngingiti lang a
t titingin sa labas ng kanilang classroom na madalang na ginagawa ni Kath. Usual
ly kasi pag magkakatinginan sila magtataasan sila ng kilay o kaya naman magdidil
aan.

Nagbigay ng activity yung professor nila sa Filipino 101. Since last week na ng
kanilang 1st sem nagbigay ito ng activity or should I say isang essay na ang to
pic ay : The things that I learned from previous month. Marami ang na-excite, ma
rami ang natuwa. Si Bea anong reaction? Ayun biglang sumakit ang utak. Kahit fil
ipino ang subject na yan. Pag essay ang pag-uusapan. Asahan mong sabaw pa din an
g utak nyan.

[Play the song in the right

side ----> ]

Si Kath naman? As usual, nakangiti lang. tinatago ang sakit na kanyang dinadala.
Para sa kanya kasi, tama na na sya lang ang mahirapan. Kung maari ayaw nya sabi
hin kay Bea dahil alam ni Kath na may dinadala ding problema si Bea. Ayaw nya ng
dumagdag.

Kung itatanong nyo naman kung anong eksena sa bahay ng mga Padilla. Balik sa dat
i ang dalawa. I mean pag sinabing balik sa dati. Hindi sila nagpapansinan. As in
ang tahimik sa bahay nila. Nawala na ang dating kaingayan ng bahay, dating haru
tan, dating kasweetan at kacheesan ni Daniel kay Kath. Hindi sila nag-uusap. Mag
-uusap lang ang dalawa kapag tungkol sa household stuff and billing stuff. Aside
from that, wala na. Panisan na sila ng laway.

Gabi-gabing umiiyak si Kath. Gabi-Gabing iniisip kung bakit naging ganun nalang
si Daniel sa kanya. Parang nakaraan lang ang sweet ni Daniel. Parang nakaraan la
ng kanya na (pa?!) si Daniel. Pero parang isang araw nalang ay naging....Booom!
Wala na ang dating Daniel.

Iniisip tuloy ni Kath na kung panaginip lang ba 'yun at kung totoo man lang na p
anaginip. Hinihiling nya na sana ay hindi nalang sya nagising.

Miss na miss na ni Kath yung dating samahan nila ni Daniel. Gusto nya man tong k
ausapin. Pero si Daniel lang lagi ang umiiwas. Kakain lang to at papasok na ulit
sa kwarto. Ganun lang ang usual routine ni Daniel.
Paano mo nga naman kakausapin ang taong iniiwasan ka?

Ano na ba ang nangyari sa three promise things ni Daniel? Pero eto pa din si Kat
h umaasang isang araw kakausapin sya ni Daniel at ipapaliwanag ang nangyayari.

Umaasa syang isang araw ay babalik muli silang dalawa sa datin at sasabihin ni D
aniel na "It's just a joke. You're still the one Kath."

Hindi alam ni Daniel na sobra-sobra na ang nagagawa nya kay Kath.

Kath is dying in pain everynight..

Natapos naman ng mabilis ang activity na pinagawa ni Sir.Ponson, pero dahil may
time pa. Napag desisyunan nyang bumunot ng isang paper ng student at basahin yun
sa harap ng kanilang klase. Halos magtawag na ng lahat ng santo ang buong klase
para hindi sila tawagin. Ang to everyone surprise paper ni--

"Padilla,Kathryn." Oo tama kayo. Papel ni Kath ang nabunot.

Tumayo naman agad si Kath na dala ang isang ngiti (pekeng ngiti). Asar na asar s
i Kath sa loob nya. Sa totoo lang kanina nya pa gustong gusto umuwi at umiyak. P
agod na sya sa pag papangap na masaya sya kahit hindi naman. Pagod na pagod na s
ya na ipakitang wala syang problema. Pero sa totoo lang? Kapag pumapasok sa isip
an nya ang ngiti ni Daniel at ang mga pangako nito. Halos mabiyak na ang puso ni
Kath :'(

"Things that I learned from previous month?" tumawa muna si Kath sa sinabi nya
at nagpatuloy. Nakatingin lang si Bea at ang buong klase sa kanya. Nakikinig kay
Kath. Pero si Bea, naawa na sa kaibigan. ramdam na ni Bea ang sakit na nararamd
aman ng kaibigan "This previous month ang pinaka masayang pangyayari sa buhay ko
. Why?! Wag nyo na alamin. Haha ! Marami akong natutunan sa mga nagdaang bwan. N
atuto akong magluto. Maglaba ng maayos. Ngumiti ng walang dahilan. Gumising sa u
maga para sa isang dahilan kung hindi siya. I learned lots of things. Mahalin an
g taong kasama mo sa buhay mo ngayon. Mahalin kahit masakit na, yung tipong sobr
ang na yung sakit na nararamdaman mo? Pero wala kang choice kung hindi tiisin ka
si mahal mo sya. Mahal na mahal mo sya. Natuto din ako na maniwala sa isang pang
ako. Ano ba yung pangako? Ito yung bagay na kailangan mong gawin sa para sa taon
g mahal mo. Papaniwalaan mo kasi mahal mo ang nagsabi. Kahit mag hintay ka ng is
ang libong taon pa. hihintayin mo na matupad yung pangako na sinasabi nya. Bakit
? As usual answer, kasi mahal na mahal mo sya.. Natuto din akong magtiis. Tiisin
ang lahat. Kahit na alam kong isang araw ay iiwan ka ng isang tao, ng isang tao
ng sobrang halaga sayo. People always leave. Lahat ng tao ay aalis at iiwan ka.
Pero what the eff lang? Sobrang sakit pala nun. Ako kung tatanungin nyo ako? Imm
une na ako sa ganyan, yung iiwan? Kasi bata palang ako lagi na akong naiiwanan.
Pero eto pa din ako still alive and kickin. Nakakaya mabuhay kahit wala na yung
taong nagiging dahilan ng pag gising mo sa umaga..Pero eto pa din ako umaasang t
utuparin nya yung three promise things nya..Naniniwala ako na isang araw ay baba
lik kame muli sa dati.."

Pagkatapos mag speech ni Kath saktong tumunog ang bell ng school nila. Which mea
n, uwian na. Kinuha agad ni Kath ang kanyang gamit at nauna ng lumabas ng classr
oom nila. Samantalang ang kanyang mga kaklase at even yung teacher ay tulala at
pinipigilan umiyak. Hindi nila alam kung totoo ba lahat ng sinulat at sinabi ni
Kath. Pero isa lang ang tiyak nila. Sapul lahat sila sa puso. Masyado mabigat an
g mga binitawang salita ni Kath.

Nagulat si Bea sa ginawa ni Kath. Kaya naman kinuha nya din ang kanyang bag at t
umakbo palabas ng classroom para habulin si Kath.

Pero dahil cliche story to. Hindi nya mahagilap si Kath sa buong campus. Halos l
ibutin nya na ang buong campus pero walang bakas. Isa lang ang hindi nya pa napu
puntahan.

Ang Parking Lot ng St.James.

Tumakbo agad sya dun at hindi si Kath ang natagpuan nya. Kung hindi si--

Daniel at Julia..
--X
Sensya guys kung wala masyadong conversation. Mas feel ko mag third person pov e
h. Okay lang ba?! :)
Vote and Comment guys.
Peace and Love <3
*******************************************
[31] KathNiel [30]
*******************************************
BEA'S POV

Alam nyo ba yung feeling ng gusto mung pumatay ng tao na nasa harapan mo?! Yung
parang sa mga movies na pagtatagain yung dalawang taksil dahil sinasaktan nila y
ung bida?!

Ganun ang gusto kong gawin ngayon sa mga hinayupak na nasa harapan ko.

Ang kakapal ng mukha nilang dalawa. Ang saya-saya nilang dalawa.

Samantalang ang best friend ko. Halos mamatay na mentally

at lalo na emotionally.

Halos yung best friend ko mapabayaan na ang sarili dahil sa kanya.

Unfair to. Bait si Kath lang ang nasasaktan?!

Mga bwisit kayo!!!!

Lumapit ako kay Daniel at Julia na kasalukuyang kumakain sa kotse ni Daniel.

"Hoy Daniel." tinawag ko sya at napatingin naman sya sakin habang si Julia naman
ay napatingin din at ngumiti naman.

PUT@NGINA MO JULIA ! NGINGITI NGITI KAPANG NALALAMAN IMPAKTA KA!!!

Lumapit si Daniel sa akin para mag meet kame in a Half way.

"Oh bakit--" hindi pa nya natatapos yung sasabihin nya sinampal ko na sya.

Sabi ng Mama ko. Wag daw ako mananakit ng kapwa. Pero dahil masunurin akong anak
. Kailangan kong manampal ngayon.

Take Note : Sa sobrang lakas ng sampal ko sa kanya. Kung pwede lang umikot ang u
lo nya ng 360 degree nagawa ko na.

"Darn Bea. Para saan yung sampal na yun?!" Galit na si Daniel. Napahawak na sya
sa pisngi nyang bumakat ang kamay ko sa lakas ng sampal ko.

Si Julia naman halatang nagulat dahil napatayo sya.

Don't worry Julia may sampal ka din Later. Si Daniel muna ngayon.

"Para saan yun Daniel?!" inulit ko yung sinabi nya "Naririnig mo ba yung sinasab
i mo?Para saan? Sige kung wala kang clue kung para saan yun. Para sa Best friend
ko yun. Para sa pananakit mo sa kanya. Ano to?! Kaya pala malungkot si Kath nga
yon dahil bumalik na yung babaeng yan." tinuro ko si Julia.
"Damn Daniel. Ano bang nangyayare sayo?! After kang iwanan ng babaeng yan after
gawin ni Kath ang lahat ng bagay para lang maging masaya ka tapos sumulpot lang
yang si Julia nakalimutan mo na si Kath?!"

"Wala kameng alam Bea. Kaya wag kang makisawsaw sa gulo."

"Eh g@go ka din pala eh. Paano ako hindi makikisawsaw sa gulo. Best friend ko na
ang nakasalalay dito? Best friend ko na ang napapaiyak mo. Wala akong alam?! Ye
ah. Your right. Wala kameng alam. Kasi hindi ka naman nagpapaliwanag kung anong
sumapi sayong demonyo at nag pauto ka sa babaeng yan."

"She has a name!!!" naiinis na si Daniel. Wala pa din akong pakialam "Pwede ba?!
Manahimik ka Bea? Papatulan na kita eh!!!"

"Edi patulan mo!! Dyan ka naman magaling eh. Ang manakit ng babae." I laughed sa
rcastically "Alam mo kung pwede lang mag cancer sa pag tatago ng sakit na narar
amdaman?! Malamang may cancer na si Kath ngayon at baka stage 4 pa. Baka nga hin
di lang stage 4 baka ikinamatay nya pa."

Natahimik si Daniel. Napatingin naman ako kay Julia at inirapan sya.

"Asan na yung promise mo kay Kath?! Ano? Wag mong sabihin na Joke lang yun. Gina
wa mo lang elastosil si Kath eh. Pagkatapos kang iwan ng babaeng yan. Kay Kath k
a lalapit para hindi ka din iwan? Tapos ano? Nung bumalik si Julia. Wala na si K
ath. Ganun na lang yun?!"

"Hindi mo naiintindihan." seryoso na sabi ni Daniel

"Darn you. Compared kay Enrique. You know what Daniel? Walang wala ka. Walang wa
la ka sa kalingkingan ni Quen. Alam mo bang dalawang beses lang pinaiyak ni Quen
si Kath nung sila pa?! Samantalang ikaw. Halos oras-oras ata or worst mapatay m
o pa sya sa ginagawa mong pang gagago at pag papaasa kay Kath."

"Hindi ko sya pinapaasa Bea. May dahilan ako. May hindi kasi kayo alam." napatit
ig na si Daniel sa akin.

Napansin ko lang yung mata ni Daniel. Parang ang lungkot ng mata nya.

Pero wala pa din akong pakialam. Mas nalulungkot si Kath ngayon.

Hindi ko na napansin na nakalapit na pala si Julia sa amin ni Daniel "Bea let me

explain--" hindi nya din natapos yung sinasabi nya dahil nasampal ko din sya.

"Don't you dare to open your fvcking mouth Julia. I'm not talking to you and I d
on't need your explanation." tumingin ako kay Daniel.

"Sa ginagawa mong to kay Kath?! Wish ko lang na hindi mauntog si Kath. Kasi pag
nangyare yun. I'm sure hindi yun magdadalawang isip na mag annual ng married nyo
ngayon pa na malapit ng mag one year anniversary ang kasal mo at pag nangyare y
un?!" tumawa ako ng malakas "I'm sure nagkabalikan na sila ni Quen."

"Hindi ako papayag na mag hiwalay kame. Hinding hindi." madiin na sabi ni Daniel

"Eh pakyu ka naman pala eh. Ayaw mong maghiwalay kayo pero--" biglang naputol an
g sasabihin ko kasi may tumawag sa pangalan ko.

"BEA!!!" Boses ni Kath.

Si Kath nga.

Papunta sya sa aming tatlo. Tinignan ako ni Kath sa mata na sinasabing anong-gin
agawa-mo na look.

Wala pa ding expression ang mukha ni Kath. Para na syang manhid. Hindi mo alam k
ung malungkot ba sya o masaya.

Poker Face lang sya.

"kath." sabi ko sa kanya pero iniwas nya lang yung tingin nya sa akin. Nilakaran
nya lang ako at tinitigan si Daniel at Julia.

Akala ko sa mga movies lang yung ganito. Yung magkikita kita ang bida at dalawan
g taksil. Shet! Intense.

"Daniel can I barrow the keys?" plain na sabi ni Kath. Kahit yung mga salita nya
hindi mo maiimagine kung galit ba sya o ano eh.

"B-bakit?" nauutal na sabi ni Daniel. Hindi sya makatingin kay Kath ng maayos. N
akayuko lang sya at titingin kay Julia.
"Kukunin ko lang yung gamit ko. Dun muna ako kila Bea tutuloy." tumingin si Kath
sa akin at tumango ako.

"Pero--"

"Tumawag na ako kila mama, nagpaalam na ako na kila Bea ako matutulog and Don'y
worry hindi ko sinabi kung anong nangyayare ngayon." ngumiti si Kath. Ngiting pa
rang wala lang sa kanya ang mga nangyayare.

"K-kelan ka u-uuwe?" nauutal pa din si Daniel. Hayop na 'to. Ang lakas pa tanung
in si Kath kung kailan uuwe.

"I don't know." umiwas na din ng tingin si Kath "Yung susi para makaalis na kame
ni Bea dito. Nakakaistorbo na ata kame sa inyo ni Julia." Wow award ang speech
ni Kath na yun. Natatawa ako sa best friend ko.

Halatang ayaw ibigay ni Daniel yung susi ng bahay nila kasi dahan dahan nya pang
kinuha sa pocket nya yung susi. The nerves!

"Thanks." sabi ni Kath at tumingin naman sa akin "Let's go Bes." sabay hila ni K
ath sa akin.

"Wait lang Kath" huminto kame sa paglalakad at tumingin sya sa akin.

"May nakalimutan lang ako." sabi ko kay kath at bumalik ako kila Daniel at Julia
.
"Daniel!!" tawag ko ulit kay Daniel "May nakalimutan lang ako." ngumiti ako.

Then I slapped Daniel for the second time.

"Wag mo ng itanong kung para saan ulit yang sampal na yan dahil trip ko lang sam
palin yang makapal mong mukha! Magsama kayo nyang babae mo." sabay walk out ko.

Hayyysss. Sarap sa feeling ng maiganti mo ang best friend mo. Pero sana nabawasa
n ang dinadala ni Kath ngayon.

Kulang pa nga yung sampal na yun eh. Dapat kay Daniel at Julia binabalatan ng bu
hay at paliguan ng asin. Ang sarap nilang patayin.

Tahimik lang kame ni Kath habang nasa sasakyan. Hindi ko alam kung ano ba ang da
pat kong sabihin. Para akong napipipe.

Hanggang si Kath na ang bumasag ng katahimikan.

"Bea bat mo naman ginawa yun?!" seryoso nyang sabi sa akin. Napatingin naman ako
kay Kath.

"Bakit?! Dahil hindi ko gusto ang nangyayare Kath. Best friend mo ko. Pero hindi
mo sinasabi sa akin na ginagago ka na pala nung lalaking yun. Kung hindi ko pa
nakita hindi ko pa malalaman. Sana man lang sinabi mo di ba?!" sagot ko sa kanya
"Ayoko na kasi dumadagdag sa problema mo Bea."

"Ano ba yang excuse mo Kath. Best friend kita ano ka ba?! Walang kaso yun. Mas d
umadagdag ka sa problema ko kung hindi mo sasabihin yung nararamdaman mo. Nasasa
ktan ako Kath. Masakit na makita kang ganyan." ayun tumulo na ang luha ko.

"Sorry Bes." yinakap ako ni Kath at ramdam ko na ding umiiyak na sya.

"Ssshh. Iiyak mo lang yan Bes." tinanggal nya na ang pagkakayakap nya sa akin "I
labas mo lang ang sama ng loob mo Kath." tuluyan na ngang umiiyak si Kath.

"Ang sakit lang kasi Bes. Bakit ganun si Daniel?! Bakit bigla nalang syang nawal
a sa akin? Bumalik lang si Julia nakalimutan nya na ako?" tulo lang ng tulo ang
luha ni Kath.

"Sabi dati ni Mama ko. Kapag nasaktan ka sa una mung mahal. Hindi na ganun kasak
it pag nasaktan ka sa pangalawa mong pagmamahal." tumingin si Kath sa labas ng s
asakyan "Pero bakit parang mas masakit ngayon? Sobrang sakit na talaga bes. Halo
s mamatay na ako kapag nakikita ko silang dalawa na masaya."

"Namimiss ko na yung mga araw na tinatawag ako ni Daniel na Tabachoy. Yung asara
n namin, yung bugbugan naming dalawa" tumawa si Kath "Yung mga kasweetan nya sa
akin. Miss na miss ko na yun Bes. Miss na miss ko na si Daniel Bes."

Tinapkan na ni Kath yung mukha nya ng kamay nya.

"Naasar lang ako ngayon dahil hindi na ako ang dahilan ng bawat ngiti at tawa ni
Daniel. Siguro nga naging panakip butas lang ako nung mga panahon na wala si Ju
lia..Pero..Pero sana hindi sya nangako na hindi nya ako iiwan para sana hindi ak
o umaasa.."

Tahimik lang ako na nakikinig kay Kath.

"Nakakatawa lang na isipin na ako tong asawa pero ako ang nasasaktan. Parang ako
pa ang walang karapatan sa kanya. Sa bagay, sabi nya nga sa akin dati na walang
emotional attachment eh. Si Julia lang talaga ang mahal nya at minamahal nya.."
pinunasan ni Kath yung luha nya "Ayoko na talaga. Tama na. Nakakasawa ng umiyak
Bes."

Niyakap ko lang si Kath. Hindi ko alam kung anong advice ba ang sasabihin ko sa
kanya. Kasi hindi ko pa naman napag dadaanan ang nararanasan nya. Siguro tama na
tong yakap na to at least alam nyang may karamay at kakampi sya sa mga oras na
to.

Nakarating na kame sa bahay nila ni Daniel. Hindi na nagpasama si Kath sa loob.

Sya nalang daw ang kukuha ng gamit nya.

KATHRYN'S POV

Ayoko ng umiiyak. Nakakapagod lang. Nauubos lang ang luha ko sa walang kwentang
bagay.

Mag mula sa mga oras na 'to. Tatanggapin ko nalang ang nangyare. Yun naman talag
a ang magandang gawin eh. Tanggapin na wala na, na tapos na ang lahat sa amin ni
Daniel.

Hihintayin ko nalang na matapos ang 1 year namin at annualment nalang ang kailan
gan para maging masaya na sila ni Julia.

Ayun naman ang gusto nya eh. Ang mag hiwalay kame para tuluyan na silang magsama
ni Julia. Sa kanilang dalawa ako lang naman ang panira sa relasyon nila.

Kung ito ang gusto ni Daniel. Sige, pag bibigyan ko sya. Hindi dahil hindi ko sy
a mahal.

Mahal na mahal ko sya kaya lahat ay gagawin ko para maging masaya sya. Kahit na
kapalit nito ang unti-unting pag durog ng puso ko.

Pumasok na ako sa loob ng bahay namin. Sa bahay na to, ang dami naming memories.
Asaran, bulyawan, pikunan, kasiyahan, pagmamahalan?!, at ngayon kalungkutan.

Ayaw ko naman iwanan ang bahay na to eh. Infact masaya ako dito dati pero ngayon
. Kapag andito ako? Nawawasak lang ang mundo ko.

Wala na kasi yung dating sigla ng bahay na to. Wala na yung dating kaingayan nam
in ni Daniel.

Pumasok muna ako sa kwarto ni Daniel. Ganun pa din ang ayos. Masinop talaga yung
mokong na yun sa mga gamit nya.

Naalala ko din yung naglaro kame ng tong-its sa kama nya. Halos masapak ko na sy
a dahil sa pang titrip na sa akin eh.

Ang saya-saya namin nung mga oras na 'yun.

Pero ngayon? Anong nangyari Daniel?!

May nakita akong envelope sa study table ni Daniel. Tinignan ko kung anong laman
.

Tsss, Sana pala hindi ko nalang tinignan.

Picture lang pala ni Daniel at Julia. Ang saya naman nilang dalawa. Edi sila na,
sila na ang masaya. Samantalang ako halos mamatay na sa lungkot.

Ang unfair ng buhay. Bakit ako lang ang nasasaktan?! Bakit si Daniel hindi? Psh.

Lumabas na ako ng kwarto ni Daniel. Napatingin naman ako sa Wedding Picture nami
n ni Daniel.

Napangiti ako. Parehas kasi kameng nakasimangot sa Picture.

"I never expected that I'm going to fell in love with him. But I just did, I jus
t did with so much pain. I thought that my love was enought to erase her in his
heart and life. But I was failed I just took for granted.."

Pumunta na ko sa kwarto ko. Kumuha ng damit at ilang gamit sa school. Hindi ko m

atanggap na aalis na ako sa bahay na to, sa kwarto na to.Pero kailangan eh. Ayok
o na na mas lalo ko pang mahalin si Daniel.

Sus, Kath. Bakit?! Sa lagay na yan hindi mo pa pala sobrang mahal si Daniel?! Ha
ysss.

Siguro si Julia na ang pinaka masayang babae sa mundo ngayon?! Nasa kanya ba nam
an ang mundo ko eh. Ang tanging lalaki na hawak ang puso ko eh.

Ang sarap sanang isipin na may asawa ka at mahal na mahal ka ng asawa mo. Pero h
anggang isip nalang isip. In reality kasi, hindi ako mahal ng asawa ko. Nakakata
wa lang! Psh.
Nakita ko yung baboy na stuff toy na binigay sa akin ni Daniel. Dadalhin ko pa b
a to? Malamang hindi na. Ayoko na, nakakasawa ng umiiyak.

Nung nakuha ko na lahat ng mga dadalhin ko. Lumabas na ako ng kwarto ko. Hays, m
amimiss ko tong kwarto ko na to. Sana panaginip lang lahat ng to.

Sa huling pagkakataon. Tumingin ulit ako sa buong bahay. Inikot ko yung mata ko.
Tumulo na naman ang luha ko.

Ang dami kasing alaala dito na mananatiling alala nalang eh.

Sabi nga nila. Walang kasiyahang at pag mamahalan na tumatagal na forever. Lahat
may expiration date. Pero bakit ang bilis maexpire ng sumpaan ni Daniel sa akin
?! Tsss.

Nilock ko na yung bahay at iniwan ang susi sa bintana. Alam naman ni Daniel na d
ito ko ilalagay eh.

Lumabas na ako ng garden at may nakita akong magbubukas ng Gate.

Si Daniel.

Ngumiti ako sa kanya. Isang ngiti na ngayon nya nalang makikita. "Nakuha ko na y
ung kailangan ko." sabi ko sa kanya.

Napatingin ako sa mata ni Daniel. Parang ang lungkot?! Lungkot? Bakit naman eh d
apat nga masaya na sya eh dahil wala ng kontrabida sa kanila ni Julia.
"A-ahh Kath?" tinawag ako ni Daniel nung lumampas ako sa kanya. Ngumiti ulit ako
nung humarap ako sa kanya.

"Bakit?" sabi ko.

"Ah..ehh..I-ingat ka." mahina nyang sabi sa akin. nakayuko lang sya.

"Sure I will." magpapakasaya talaga ako. "Ikaw din. Ingat ka. Ingat kayo ni Juli
a."

Tapos lumakad na ako palabas ng bahay namin este bahay nya.

Wala na tapos na. Hihintayin ko nalang ang annualment naming dalawa.

This is one of the beutiful nightmare ever...

****
Vote and comment guys : )
Peace and Love xoxo
*******************************************
[32] KathNiel [31]
*******************************************
KATHRYN'S POV
Dalawang Araw.

Dalawang Araw na ang nakalipas simula ng lisanin ko ang bahay namin ni Daniel.
Mula ng araw na 'yun. Wala na akong balita sa kanya.

Even text and calls. Walang galing sa kanya.

Talaga bang kinalimutan nya na ako?! Talaga bang tapos na ang lahat sa amin?! Ta
laga bang si Julia na ang pipiliin nya after all?! Talaga bang panakip butas lan
g ako at isinang tabi dahil hindi na kailangan?!
Kung ganun man pala ang papel ko kay Daniel.

Sadyang masakit lang talaga. Sa sobrang sakit na halos pati ang puso ko gusto ng
sumuko. Araw-araw nalang bawat hakbang na ginagawa ko parang nadudurog eh.

10 beses ang sakit na to kumpara sa ginawa ni Quen sa akin dati. As in sobrang s

akit.

Pero kung eto talaga ang gusto nya. Sige pag bibigyan ko sya. Lalayo nalang ako
sa kanya para naman hindi na sya ma konsensya. Teka?! Nakokonsenya nga ba sya?!
Parang hindi naman eh.

Daniel John would you allow me to love you from a far?

"Hoy bruha?!Tulala ka na naman?!" Sabi ni Bea sabay upo sa tabi ko. Kakapasa nga
lang pala namin ng project namin ni Bea. Mabuti na nga lang naging busy ako nak
araan kaya't kahit papano. Nakalimutan ko ang sakit eh.

Yung totoo Kath?! Nakalimutan?! Halos mapunit na nga yung house plan na ginawa m
o sa sobrang luha na nailabas mo eh.

Syempre ba naman. Sino bang hindi malulungkot?! Eh yung bahay na plinano ko. Yun
dapat ang ipapatayo namin ni Daniel. Mga pangarap na sabay namin ni Daniel binu
o. Mga pangarap na sabay namin tutuparin..SANA! Pero anong nangyare?! Mukhang ak
o nalang ang tutupad nun mag-isa eh.
"May iniisip lang ako Bes." pagsisinungaling ko sa kanya.

"Ano naman yan?! Ay mali. Sino na naman yan?! Yung hinayupak mo bang husband I m
ean soon to be ex-husband?!" huminga ako ng malalim "Bes. Malapit na kayo mag 1
year ah. So? Tuloy ba ang plano nyong mag annual?"

I sighed "Ano pa bang magagawa ko?! Eh mukhang tuloy naman yung annualment namin
ni Daniel. I'm very sure na yun nalang hinihintay nilang dalawa." sabi ko kay B
ea.

"Sabagay." nilabas ni Bea yung libro nya "So kamusta ang pag momove-on?!Okay na
ba?!"

"Para namang ganun lang yun kadali bes?! Ano tong nararamdaman ko? Lagnat lang?
Na bukas wala na?! Timang ka talaga." tumawa ako ng mahina.

"Sus. Kalimutan mo nalang yung gunggong na yun." kinalabit ako ni Bea "Tignan mo
nga sya oh. Ang saya-saya sa feeling ng malanding Julia."

Napatingin ako sa tinuro ni Bea.

Nakita ko si Daniel at Julia nasa tapat ng building namin masayang nag-uusap.

Nananadya ba silang dalawa?! Grabe ah. Sobrang effective. Mamamatay na ako sa so

brang sakit.

"Yang dalawang hayop na yan. Laging nananadya. Ang sarap batuhin ng upuan eh." s
abi ni Bea. Umiwas nalang ako ng tingin.

I fake a smile.
"Wag ka ngang ngumingiti ngiti Kath kung hindi naman totoo yang ngiti mo." nawal
a yung ngiti ko sa sinabi ni Bea "Pinahihirapan mo lang ang sarili mo eh."

Nanahimik nalang kameng dalawa.

Biglang dumating si Quen. San ba galing tong lalaking to?! Mabuti nalang at free
cut namin ngayon kaya okay lang kung pagala-gala sa loob ng campus.

"Musta Girls?Anong balita?" sabi ni Quen sabay upo sa harapan namin ni Bea.

"Ayun ganun pa din ang Drama ng babae dyan sa tabi." sabi ni Bea

"Okay lang yan. Hindi naman madali ang mag move on eh." ginulo ni Quen yung buho
k ko "Basta Kath. Wag mong kakalimutan na andito lang ako ah?! Kung hindi mo na
kaya. Sandal ka lang sa akin." tapos ngumiti si Quen.

Ngumiti din ako sa kanya at tumango. Mabuti pa si Quen nasasabi ang mga bagay na
ganyan. Sana si Daniel din.

Hayss Kath. Daniel na naman?! Could you stop thingking about him will you?! Sus,
para namang pwedeng hindi ko sya isipin.

Sya na kaya ang may hawak at may-ari ng puso ko.

"Ayiihhhhh. Ang sweet naman ni Quen." kinilig bigla si Bea "Alam mo Quen sa sobr
ang korny mo. Hiyang hiya na ang mais sayo!" bigla kameng tumawang dalawa ni Bea
.

"Akala ko ba Bea mag kakampi tayong dalawa?" biglang nag pout si Quen. Awww ang
cute nya :"""">
"Hehe. Oo naman Quen mag kakampi talaga tayo!" biglang tumawa si Bea "Ewan ko ba
kasi sa iba dyan. Ang manhid eh.Mamatay na sana lahat ng MANHID! Ay, JOKE lang
pala. Ayaw pa kitang mawala Bes." loko talaga tong Babaeng to. Pag tripan ba ako
?!

"Tse. Asa ka naman na ganun lang kadali mag Move-On Bes." inayos ko yung Bag ko
"Saka kung mag momove-on ako. Ayokong gumamit ng tao. Ayokong maranasan ng taong
yun ang naranasan ko sa kanya."

Ngumiti si Quen.

"Oh narinig mo yun Quen. Hintay lang ah?"

"Sure mag hihintay talaga ako!" Ewan koba kung Joke lang ba yun ni Quen o totoo?
Pero kinilabutan talaga ako.

"Kasi eto lang yan Kath ah." pagsasalita ni Bea "Accept the fact na hindi na ika
w ang source of happiness niya. Oo hindi yun ganun kadali, pero ganun lang kasim
ple."

Kahit kailan talaga 'tong si Bea napaka straightforward. Pero somehow, totoo nam
an ang sinasabi nya eh. Hindi na ako ang source ng happiness ni Daniel ngayon o
mas worst kahit kailan hindi naging ako..

"Teka lang Bea and Quen ah. Bakit ako ang naka hot seat di to? Hmm." tumawa ako
sa kanilang dalawa "Nga pala Quen. Bakit hindi ka naman macontact nakaraan?" Pag
-iiba ko ng topic.

"Ayun Busy lang. Daming blablabla na pinapagawa ni Papa eh."

"Wuhhhh. Sa sobrang busy mo pati telepono nahiya na sayo Quen.Hahahah" pag singi
t ni bea.
Grabe talaga tong Best friend ko hindi ko alam kung san nya yang nakukuha ang mg
a Jokes nya. Ang Korny eh =_____=

"Tara kumaen sa Mall?!Mamaya pa naman ang next subject natin eh?!" pag-aaya ni Q
uen.

"Tama. Tara kaen kayo sa Mall?!" naaamoy ko na na may binabalak tong si Bea ah.
Hmmm

"Sige kayo nalang." sabi ko sa kanila "Hindi ako sasama hanggang hindi sasama si
Bea."
that was supposed to be a joke. Hahaha

"Ano ba yan Kath. Ang arte ah?!" sabi ni Bea "tara na at gutom na din ako. Libre
naman ni Quen eh. Di ba Quen?! Wag kang aangal. Sasapakin kita." tinapat pa ni
Bea ang kamao nya sa mukha ni Quen.

Si Quen naman mukhang natakot at nag nod lang. Hahaha.

Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kapag nawala tong dalawang taong to
sa akin. Sila nalang ang natitira na nagpapasaya sa akin ngayon.

Naglakad na kame palabas ng campus namin at to be surprise. Nakasalubong ko pa s

i Julia and Daniel. I mean, nakasalubong pala naming tatlo.
Dala-dala ni Daniel ang bag ni Julia. Edi sila na ang masaya. Silang sila nga ng
a.
Hindi ko ineexpect na magkakatingin kame ni Daniel. Ngumiti nalang ako sa kanya.
Samantalang sya...
Iniwas nya ang tingin nya sa akin..
Masakit.

Tinapik ako ni Quen sa balikat at ngumiti sya.

Ngumiti nalang din ako sa kanya. Pero sa totoo lang. Nahihirapan na ako mag pang
gap na okay ako. Na kaya ko.
Paano ka magpapakalakas kung anong taong nagpapalakas sayo ay yung taong nagpapa
hina na ngayon sayo?
Nakarating na kame sa parking lot.

"Di ba asawa yan ni Daniel ng Engineering Department?! Bakit hindi ata sila magk
asama?!"
"Oo yan nga. Si Kathryn yan. Pero ano ba ni Julia si Daniel?!"

May mga nag bubulong bulungan. Pero ewan ko ba kung bulungan ang ginagawa nila r
inig na rinig ko kasi eh.

Hindi ko na sana papansinin pero nag pantig ang tenga ko sa last na nagsalita.

"Ang landi pala nyan. Hindi pa makuntento sa asawa nya.Kawawa naman si Daniel."

Halos mag-init na ang ulo ko sa sinabi ng tsismosang yun. Pero pinigilan lang ak
o ni Quen at sinabing.
"Hayaan mo nalang sila. Hindi naman nila alam ang totoo di ba?!" sabi ni Quen ng
mahinahon.

Ngumiti ako kay Quen at titignan ko sana si Bea kung nasaan na.

At nagulat kame ni Quen dahil nandun na pala sya sa harap ng mga tsismosa.

"KAYONG MGA BABAE KAYO. KUNG WALA KAYONG MAGAWA SA BUHAY NYA. PAG-USAPAN NYO ANG
PROBLEMA NG PILIPINAS." sinabunutan na ni Bea yung buhok nung dalawang babae "H
INDI YUNG PAG-UUSAPAN NYO ANG BEST FRIEND KO. WALA KAYONG ALAM OKAY?! MGA PUNYET
A KAYO. NAKAKAGIGIL KAYONG DALAWA!!!" halos maiiyak iyak na yung dalawang babae
dahil sa ginawa ni Bea.

"Wow. Bea. Ang astig mo talaga." sabi ni Quen na tuwang tuwa pa.

"Aba dapat lang. Ayoko na ginaganyan si Kath." tumingin sa akin si Bea at ngumit
i "Ano bes. Feeling better?"

Ngumiti din ako sa kanya "Thanks Bes. Baka mag sumbong yun sa Guidance Office."

Tumawa si Bea "Wa ako care. Subukan nila at papagulungin ko sila palabas ng camp
us."

Nagtawanan lang kameng tatlo. Ayun sumakay na kame sa kotse ni Quen. Sa SM NORTH
nalang kame kakaen. Ayun kasi ang pinaka malapit eh. Baka kulangin din kasi kam
e sa oras kapag nag MOA pa kame.

Umupo ako sa tabi ng Drivers seat at si Bea naman nasa likod nakaupo. Oh should
I say nakahiga. Dahil dapat na stress sya sa mga babae kanina and she need some
rest daw. Haha ! Loka loka talaga tong best friend ko.

Pag dating namin ng Sm North. Pumunta agad kame sa Max's restaurant. Dun kasi an
g gusto ni Bea. Ako naman kahit ano lang. Gutom na din kasi ako. Tsaka ang tagal
ko na ding diet.

Alam nyo na. Wala kasi akong gana dahil sa mga nangyayari. Pero ngayon. Kakain t
alaga ako. Ayoko naman mamatay dahil lang kay Daniel nuh.

Sabi ko nga. I'll try to move-on mag mula ngayon.

Tama na ang pag papakatanga. Deserve ko din naman sumaya di ba? At hindi ko haha
yaan na madissapoint ang mga taong nag mamahal sa akin.

Pagtapos namin kumain. Nag-ikot ikot lang kame saglit bumili ng Blizzard then bu
malik na kame sa Campus.

Habang nasa byahe kame pabalik ng school. Nakatulog na pala si Bea siguro dahil
sa sobrang busog.

Bigla naman nagsalita si Quen kaya napatingin ako.

"Ano Kath?!Kaya pa ba?!"

Kaya ko naman di ba?! Kaya ko naman kung gugustuhin ko eh. Kaya ko to. Alam ko..

Ngumiti nalang ako as my responsed.

"Alam mo Kath?! Minsan kung kailan tayo naiwan mag-isa, mas nakilala natin ang s
arili natin ng higit pa.."
Ewan ko ba kung ano merun si Quen. Pero yung mga sinasabi nya sadyang tagusan la
ng talaga sa puso.
Word of wisdom of Enrique Gil.
Nanahimik nalang ako. Nung nakarating kame sa school. Ginising ko na si Bea.

Kung hindi ko pa sasabihin na tumutulo ang laway nya hindi pa gigising eh. Grabe
talaga to si Bea, tulog mantika.

Nakarating naman kame agad sa room namin. Mabuti nalang 5mins bago mag time nasa
loob na kame. Ay naku kung hindi, first time kong mag kaka referral. Pero ayos
lang naman kung magkaroon ako. Kasama ko naman tong dalawang mokong na to.

"Mrs.Kathryn Padilla of Fine Arts department and Mr.Daniel Padilla of Engineerin

g Department please go to Admin Office now." mag nag salita sa intercom namin.

Ako yun ah pinapatawag ako sa Admin. Hmm bakit kaya?!

Ay shet. Si Daniel din pala.

Ano na naman kayang merun?! Haysss.

Bakit naman kung kailan iniiwasan mo ang isang tao. Mas lalo pa kayo pinagtatagp
o ng tadhana.

Joke ka din minsan tadhana nuh? Natatawa ako sayo.

Ayun since pinapatawag kame ng Asawa ko?! Asawa nga ba?! Nag paalam muna ako sa
professor ko. Sana nga hindi nya ko payagan. Pero well, admin na ang nagpatawag.
Kaya no choice sya kaya pinalabas na ko.

Nag goodluck pa si Bea sa akin at si Quen naman ngumiti lang. Hayss.

Ano na naman kaya to?! Ang lakas ng tibok ng puso ko. Tsskk. Sana naman wala lan
g to.

Nung nasa pintuan na ako ng Admin office. Kumatok na ako at pumasok.

Nandun na din si Daniel nakaupo at hindi man lang ako makuhang tignan.

Hmm. Guilty kasi eh. Teka?! Ano ba ang problema?

"Please have a seat Mrs.Padilla." Sabi ni Mrs.Tan. "Pinatawag ko kayo kasi may p
roblema sa Marriage certificate na pinasa nyo. Nawawala eh. Can we have another
copy?!" sus yun lang naman pala ang kailangan. Akala ko naman kung ano ng merun.

"Sure po Mam." sagot naming dalawa ni Daniel.

Gadddhh. I miss his voice :'(

"Pwede bang bukas merun na?!Kasi kailangan talaga eh. Last week na ng pasukan na
tin and kailangan ng ifinalize ang grades nyo." sabi ulit ni Mrs.Tan.

Nag Oo nalang kame ni Daniel para hindi na humaba ang usapan. Ramdam ko naman an
g pagiging uneasy nya na makasama ako sa isang room.

Feeling naman nya. Gusto ko sya makasama ng matagal.

Bakit Kath?! Hindi nga ba?!

"Ah kath?" kausap ba ako ni Daniel.

"Kung tungkol to sa marriage certificate natin. Ako na ang bahala dun. Ako nalan
g kukuha ng copy sa office ni Attorney.Lim" alam ko naman na yun lang ang gusto
nyang sabihin eh. Edi ako nalang ang kukuha dun.

"Hindi yun Taba." Shet. Tinawag nya ba akong taba?! Gusto ko ulit marinig na tin
awag nya ako nun.

"Sasamahan kita mamaya." sabi ni Daniel bigla.

Paano ako makakapag move-on. Kung bawat hakbang ko palayo. Isang tawag nya lang
sa akin eh nahuhulog na naman ako?! :'((

---X
Comment and Vote Guys :)
Salamat sa lahat ng sumusoporta dito.
Lovelots <3
*******************************************
[33] KathNiel [32]
*******************************************
KATHRYN'S POV
Kainis talaga. Ano ba plano ni Daniel?!

Sinusubukan ko na ngang mag move on. Sinusubukan ko na ngang kalimutan sya kahi
t mahirap. Sinisimulan ko na ngang mabuhay na hindi na sya kasama.

Pero anong ginagawa nya?! Parang walang nangyari.

Ganyan ba talaga sya kasama?! Gusto nya ba talaga akong nasasaktan paulit-ulit?
!

Ayaw nya ba akong maging masaya?!

Kung ganun man ang gusto nya. Effective!

Nasasaktan ako sa mga ginagawa nya :'(

"Bat ang tahimik mo?!" sabi ni Daniel. Andito nga pala kame sa kotse nya papunta
sa kay Attorney. Kukuha kame ng copy ng married certificate namin.

Hayyss. Speaking of Married.

Daniel. Ano?! Wala na ba talaga? Hindi mo ba ipapaliwanag ang lahat?! Hindi ba

ako ang pipiliin mo?
Hanggang dito nalang ba talaga tayo?

"Masama ba pakiramdam mo Kath?" Gossh. I miss his voice. Miss na miss ko na si D

aniel.

Pero mali to. Maling mali. Kath?! Please. Wag ka magpakatanga. Please Kath. Maa
wa ka sa sarili mo.

"Hindi naman." umiling lang ako "Naiilang lang ako sa sitwasyon ko. Sa sitwasyon
natin ngayon." sabi ko ng mahina. Tumingin nalang ako sa labas ng kotse. Ayokon
g umiyak ngayon. Tama na. Masyado ng maraming luha ang nasayang ko.

"Yeah. I thought so." plain na sagot ni Daniel.

Daniel. Marami akong gusto itanong. Marami akong gustong malaman. Please. Sabih
in mo lang. Makikinig ako sayo.

Nanatili na ang katahimikan sa aming dalawa. Traffic pa badtrip naman. It means

, matatagalan akong naka stock sa sitwasyon na to na kasama si Daniel.

Hayyysss. Tadhana. Kahit kailan talaga. Joker ka nuh?! Ang galing mo magpatawa
eh.
Hindi na ata natiis ni Daniel na tahimik kame. Binuksan nya na ang Radio ng kot
se nya.

â «â ªNang matapos na'ng mga araw na ika'y sa aking piling iniibig ka pa rin
Nang maglaho na ang sikat ng buwan at araw sa tuwing magdamag ikaw pa rin

Naaalala mo pa ba nung tayo'y magkasama pa

Iyong sinabi't pinangako na nalimot mo na siya
Kahit naglaho ka na muling sumama sa kanya
Sa aking puso ay ikaw pa rin, ikaw pa rin

Ikaw pa rin

Ikaw pa rin

Ikaw pa rin...

Ikaw pa rin

Ikaw pa rinâ «â ª

Natawa ako sa kanta. Ano ba 'to? Sinasadya lang. Ikaw pa rin ni Juana ang tugtog
. Haayysss. Saktong sakto sa nararamdaman ko ah.
Hindi nakatiis si Daniel. Ang senti kasi ng tugtog.

Nilipat nya yung kanta.

Puro senti yung kanta. Ano to?! Talagang pinapatamaan ako ng kanta?! Kainis lan
g ah.

â «â ªSa umaga't sa gabi

Sa bawa't minutong lumilipas
Hinahanap-hanap kita
Hinahanap-hanap kita
Sa isip at panaginip
Bawa't pagpihit ng tadhana
Hinahanap-hanap kita

Sa school, sa flag ceremony

Hanggang uwian araw-araw
Hinahanap-hanap kita
Hinahanap-hanap kita
At kahit na magka-anak kayo't
Magkatuluyan balang araw
Hahanap-hanapin ka
Hahanap-hanapin kaâ «â ª

Kainis naman tong mga kanta. Yan yung kantang kinanta sa akin ni Daniel dati. Hi
nding hindi ko yan makakalimutan.
Hindi ko na kaya. Sinasadya ba to ni Daniel. Nakakabwisit lang ah. Ang manhid n
ya.

Alam naman nyang nasasaktan pa din ako. Ang fresh pa kaya ng sugat.

Hindi na ako nakatiis.

Papatayin ko na sana yung tugtog kaya lang nung pagkalapit ko sa radio nya.

Nagsabaya ang aming kamay. Kaya nagkahawak ang aming mga daliri.

Parang tumigil ang ikot ng mundo ko sa mga segundo yung.

Pero this time. Ako na ang unang bumitaw.

Mas okay na yun. Kesa sya na naman ang unang bumitaw. Mas masakit !
"Sorry." yan ang sagot ni Daniel.

As usual. Ano bang makukuha mong sagot mula kay Daniel?!

Sa sorry lang naman sya magaling di ba?! Yan lang naman ang kaya nyang sabihin
di ba?!

"Ok lang 'yun." sagot ko naman "Dyan ka naman magaling eh. Sa Sorry." bulong ko
naman.

"Andito na tayo." pinatay ni Daniel ang makina ng kotse at nauna na syang lumaba
s.

Bat parang ang tagal ng byahe?! To think 45minutes lang dapat ang byahe mula sc
hool namin hanggang dito sa office ni Attorney. Pero parang 89years ang naging b
yahe namin.

Inayos ko na muna ang sarili ko. Tapos nung bababa na ako.

Si Daniel pa ang nag bukas ng pintuan.

"Thanks." sagot ko sa kanya.

Ngumiti lang sya at tumango.

Nauna na akong umakyat sa 2nd floor. Gusto ko ng makuha ang copy ng makaalis na
at makauwi na. Hindi ko na kayang mag tagal kasama ni Daniel.

Kaso WTF lang.

"Excuse Miss. Asan si Attorney?" tanong ko sa babae na secretary ata ni Attrny.

"Ah mam. Nasa meeting po si Sir. Balik nalang po kayo after 2 hours." sagot nama
n nung babae.

"Ano?! 2 hrs?! Nakakainis naman oh." napaupo nalang ako sa tabi.

"Oh anong merun?!" tanong ni Daniel.

"Ah Sir. Nasa urgent meeting po si Sir. Kung may appointment po kayo sa kanya o
may kukuhaning documents. Balik nalang po kayo after two hours. Sensya na po sir
." tapos umalis na sa harapan namin ni Daniel yung babae.

Gadddhh. Ano bang nagawa ko?! Para parusahan ng ganito?

Another 2 hours that will spend to Daniel?! Oh my Gosshh. Kill me now pleasseee
e.

"So?!Ano ng balak natin?!Hintayin ba natin?" tumabi sa akin si Daniel sa upuan.

Pero may isang nagsisilbing pagitan sa amin.

Hanggang upuan ba naman may pipigil sa pag tabi namin?!

Hayyss. Ano ba yang iniisip mo Kath?!

Shunga ka din eh. Move on na kaya.

Hindi nalang ako sumagot. Kinuha ko nalang ang cellphone ko. May nag text na d
alawa.

Galing Kay Quen at Bea ang text.

Una kong binasa ang text ni Quen.

From: Quen
Malapit na pala ang Acq.Party. Wala pa akong tux. Kayo girls?! Merun na?!
Oo nga pala malapit na ang Acq. Party namin. Two days to go nalang. Oh well, mu
khang hindi naman ako sasama dun. Ayokong makitang nagsasaya si Daniel at Julia
sa saliw ng musika tapos ako ano?! Nakatanga sa gilid, tinitignan sila tapos nag
papaka bitter?! Nah-uh. Wag nalang.

Binasa ko naman yung next na text na galing kay Bea.

From: Best friend Bea

Ibaon sa limot ang masasamang nakaraan at Ibaon sa hukay ang mga taong may gina
wang katarantaduhan.
Tamaan sapul haha.
GM.

"Hahahah." potek. Hindi ko napigilan na hindi mapatawa kay Bea. Ang lakas talaga
mag Joke ng babaeng yun. She never failed to made me smile. Hayss.

"Sinong katext mo?!Bat ka tumatawa?!" biglang tanong ni Daniel.

"Ah wala." sagot ko naman "Si Quen kasi may tinext." ngekkss. Sa dami ng pwede k
ong sabihin na excuse. Bat si Quen pa ang nasabi ko?

And to my surprise. Parang bigla nag iba ang itchura ng mukha ni Daniel.
Yung mukha nyang nagseselos na ewan.

Teka?! Is he jealous?! Malabo naman sigurong mangyari yun di ba?

Ang tagal ng oras nakakainis. Nagugutom pa ako. Tsssskkk =_____=

Tumayo na muna ako para lumabas at bumili ng makakain.

"San ka pupunta?!" tanong ni Daniel at tumayo din.

"Sa lugar na malayo sayo." bulong ko "Bibili lang ng pagkain. Kagutom eh!" sagot
ko nalang sa kanya.

"Sama ako!" sabi naman nya.

"Ah ano..kasi...Wag..." putaragis naman. Gusto ko ngang malayo sa kanya tapos sa

sama pa sya pati sa pag bili ko ng pagkain?!

"Ano bakit?!" nagtataka nyang tanong.

"Sa malayo ako bibili. Sa jupiter ako bibili. Bawal ang lahi mo dun." tapos bumu
long ako "Bawal ang manloloko dun. Kinakatay."

"Anong sabi mo?"

"Wala." Ano ba yan. Ahh alam ko na "Ayun si Attorney oh." sabay turo ko.

At dahil uto-uto si Daniel. Tumakbo na ako palabas. Hahaha.

Bwisit. Kapagod naman. Okay?! Anong bibilhin ko?!

Ah ayun nalang. Fish ball at kikiam saka palamig na din.

"Manong pabili nga po ng bente pesos na kikiam at fish ball. Yung hot sauce po a
h. Tapos sampung piso na palamig." Wow. Ang sarap. Natatakam na ako *u*

Tapos binigay na ni Manong sa akin yung order ko. Haha ! Order talaga?!

Tagal na din ako hindi kumakain nito ah.

Eto yung last na kinain namin ni Daniel na magkasama kame eh---Bwisit, Daniel n
a naman. Hay naku, gutom na nga ako.

"Wow ang dami nyan taba ah. Gutom ka ba?! Bat hindi mo sinabi sa akin?!" hanggan
g dito ba naman susundan nya ako?!

"Oh may pagkain ka lang. hindi ka na namansin ah." tumabi sya sa inuupuan ko. T
his time. As in magkatabi na kameng dalawa.

"Painom ah?!" sabay inom nya ng palamig ko. Kath, tiis lang. Kaunting tiis lang.

"Penge naman ako taba." kukuha na sana sya ng fishball ko. Kaya lang nilayo ko s
a kanya. Bwisit, panira ng appetite tong lalaking to,

"Ang damot mo naman. Penge naman ako kahit isa lang taba." inagaw nya na sa akin
yung fish ball.

Syempre dahil gutom ako. Nakipag agawan din ako sa kanya. Ay shunga ba sya?! Ak
o kaya bumili nito.

Agawan lang kameng dalawa at sa kamalas malasan nga naman.

"Ayan nakakainis naman kasi eh. Natapun tuloy." hindi ko na napigilan na umiyak.
Bwisit naman oh. Tumulo nalang ang luha ko sa nangyari.

"Ahh..Ano Kath...Bibilhan nalang kita ng bago..Please..Wag ka umiyak." pakiusap

sa akin ni Daniel. Natataranta na sya sa nangyari.

Ayoko na talaga. Sawa na ako. Punong puno na ako sa mga ginagawa nya.

Nilabas nya yung panyo nya at pupunasan yung damit ko kaya lang tinabig ko ang
kamay nya.

"Ako na!!!!" sigaw ko sa kanya.

Mukhang nagulat sya at napayuko nalang sya "Sorry Kath."

Nagpantig na ang tengga ko sa Sorry nya.

"Ano?!!!Sorry na naman Daniel?!" sigaw ko sa kanya "Hindi ka ba nag sasawa sa ka

kasorry mo?! Yan lang ba ang kaya mong sabihin?!" punong puno na talaga ako.

"Taragis naman Daniel. Alam mo?! Sinusubukan ko ng mabuhay na wala ka. Oo mahira
p, pero kinakaya ko. Kahit halos mamatay na ako sa sobrang sakit dito." tinuro k
o kung saan nakalagay ang puso ko "Di ba? Eto naman ang gusto mo?! Ang mag hiwal
ay tayo at kalimutan kita? Tutal naman nagkabalikan na kayo ni Julia. Ginagawa k
o naman eh. Ginagawa ko Daniel. Hindi dahil hindi kita mahal. Ang tanga ko nga e
h. Kasi sa sobrang pag mamahal ko sayo. Pati kaligayahan ko kaya ko ng isuko par
a lang sayo.."

Nagtitinginan na yung mga tao sa paligid namin. Pero wala akong pakialam. Hindi
naman nila kame kilala eh.

And besides. Masakit na talaga eh :'(

"Sorry Kath. Sorry talaga." nakayuko pa din si Daniel "Ipapaliwanag ko sayo sa t

amang panahon. Pero not now."

"Ipaliwanag!?!!Hahaha." natawa ako bigla sa sinabi nya pero patuloy pa din ang p
ag tulo ng luha ko "Sana lang makapag antay pa ako ng tamang panahon na yan. Per
o ayoko na talaga Daniel. Maawa ka naman sa akin. Sobrang sakit na talaga. Ayoko
na.. Suko na talaga ako." i said between my sob.

Bigla syang napatingin ng diresto sa akin "Ano?!Kath. Ganun nalang kadali sa'yo
ang lahat. Isusuko mo nalang ako agad Kath?!" may namumuo ng Luha sa mata ni Da
niel.

Nasasaktan din ba sya?! Kailangan ko na bang bawiin ang sinabi ko sa kanya?!

"Hindi mo alam Daniel kung gaano ko katagal tiniis ang salitang Kaya ko pa bago
ko binitawanan ang salitang ayoko na."
kahit anong pigil ni Daniel sa luha nya. Pumatak pa din talaga.

Lumuluha sa harapan ko si Daniel John.

Umiiyak sya.

"Kath. Please naman. Pag-usapan natin to?" mahinahon nyang sabi sa akin. "Hindi
mo na ba ako Mahal?"

"Daniel. Pag-uusapan?! Hindi mo nga masabi sa akin ang dahilan kung bakit napunt
a tayo sa ganitong sitwasyon." tinanggal ko ang pag kakahawak nya sa akin "Masak
it Daniel. Sobrang sakit na talaga. Ilang beses ko na ba nasabi yan? Sige pag-us
apan natin?Sabihin mo ang dahilan." natawa na naman ako "Mahal kita Daniel. Maha
l na Mahal. Pero sa sobrang pag mamahal ko sayo. Pati sarili ko nakalimutan ko n
a"

Napayuko na naman si Daniel sa harapan ko.

"See. Hindi mo masabi kung bakit?!" pinunasan ko na yung luha ko "Ayoko na patag
alin ang contract nating dalawa. Kakausapin ko si Attorney na kung pwede na ako
mag pirma ng annualment paper. Pagod na ako Daniel. Hindi ko na talaga kaya. Sor
ry."

Umalis na ako sa harapan nya.

Natulala lang sya sa mga sinabi ko.

Kailangan ko ng tapusin tong marriged na to. Isa lang tong kalokohan.

Pag natapos na to at pag na aanual na kameng dalawa.

I Know that everything will be alright :'(

Sorry Daniel.

--X
Sorry for Lame update :'( and also sorry sa typos,
Busy kasi eh. Haaaayyysss.
Malapit na ang Acq.Party nila. Hintayin nyo po yun may pasabog ako dun ! BWahaha
>:)
Anyway. Featured song : Ikaw pa rin by Juana.
Ganda nyang guys. Sakto kay Kath.
Sarap ng Kikiam :)
Comment and Vote guys.
Lovelots <3
*******************************************
[34] KathNiel [33]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Andito kame ngayon ni Bea sa Mall. Nagpasama kasi syang bumili ng gown na gagami
tin sa Acquiatance party namin two days from now.
Hayss. Acquiatance party na pala namin. Hindi ko alam kung pupunta ba ako o hind
i eh?! Syempre makukuha ko bang mag saya dun habang pinapanuod ko si Daniel at J
ulia kung paano mag sayaw.

It's killin my heart 100 times.

Sabi ko sa sarili ko. Hinding hindi na ako iiyak pa. Pero paano ako hindi iiyak?
! Kung gusto ko na talaga mag move-on pero yung mismong taong nananakit sa akin.
Hindi ko maintindihan?!

Ano ba kasi nangyayari sayo Daniel?!

*Flashback*
Pagkatapos namin magtalo ni Daniel kahapon sa harap ng building nila Attorney. S
umakay na agad ako ng taxi pauwi sa bahay nila Bea.

Alam kong masyadong mabigat yung mga binitiwan kong salita kay Daniel. Pero masi
sisi nyo ba ako?! Tao lang din naman ako, nasasaktan din ako sa mga ginagawa nya
sa akin.

Pero hindi ko makalimutan yung mukha ni Daniel habang papalayo ako sa lugar.

May halong lungkot, sakit at mga luha ang mukha nya.

Mistulang batang iniwanan ng magulang si Daniel. Tila'y ang mga mata nya ay nang
ungusap sa akin. Nagmamakaawa.

Pero tiniis ko sya. Hindi na ako lumingon sa kanya.

Kahit masakit yung ginawa kong pag talikod sa kanya. Kailangan ko 'tong gawin. P
ara sa amin, para sa akin. Para matapos na ang lahat ng ito.
Nagpababa ako sa Park malapit sa village nila Bea. Ayoko munang umuwi at baka pa
g nakita ako ni Bea na nasa ganito na namang sitwasyin. Mag-alala na naman yun.
Tama na yung mga araw na tinutulungan nya ko.

Biglang nag ring ang phone ko.

Si Daniel ang tumatawag.

Parang may sumapi sa aking demonyo kaya wala akong nagawa kung hindi sagutin ang
tawag nya.

"Hello?!" sagot ko sa kanya.

Hindi sya sumagot. Patuloy lang naka call ang linya.

"Ano ba Daniel?!!Nakakabwisit na ah.Hanggang sa cellphone ba naman hindi mo ako

papatahimikin?!!" nainis na ako sa kanya

"Gusto mo ba talagang bitawan kita?" mahina nyang sagot "Gusto mo na bang tapusi
n to Kath?!"
Nagulat ako sa tinanong nya.

Gusto ko ba talagang bitawan nya ko?! Pero ganun naman ang ginawa nya di ba?! Nu
ng nagkabalikan sila ni Julia. Binitawan nya na ako.

Huminga muna ako ng malalim.

Bago sinabi ang pinaka mahirap na desisyon na nagawa ko sa buong buhay ko.
"Yess.Daniel. Please.Hirap na hirap na ako.Tapusin na natin to." tumulo na naman
ang luha ko.

Mga luhang si Daniel lang ang tanging nakakapag palabas ng paulit-ulit.

Narinig kong huminga sya ng malalim.

"Sige Kath. Kung yan ang gusto mo." umiiyak din sya "Basta lagi mo lang tatandaa
n ang three promise things ko sayo." tapos inend nya na yung call.

*END OF FLASHBACK*

Buntong hininga.
Siguro nga hanggang dito nalang talaga kame ni Daniel. Siguro nga hindi kame ang
para sa isa't isa. Pero bakit ganun?! Kahit masakit na. Ilang ulit ko na ba ton
g sinabi?!

Parang may part sa utak ko na nagsasabi na ipaglaban ko sya. Natawa nalang ako.
Paano ko naman ipaglalaban ang taong ako mismo ang sinuko?
Teardrops.

"Bes. Tingin mo bagay sa akin tong white?" bigla akong tinapik ni Bea "Ano ba ya
n Kath. Ano na namang mukha yan?! Byernes Santo na naman oh."

Ngumiti nalang ako kay Bea. Isang ngiting Pilit.

"Common Kath. Pwede ba?! Wag mo muna isipin ang problema mo kay Daniel." nilapag
nya yung plastic na dala nya "We're here to enjoy, to relax, to have some fun.
Kaya kalimutan mo muna kung ano ang dinadala mo. Maawa ka naman sa sarili mo. Ti
gnan mo ang wrinckles." hinawakan nya yung noo ko "Kumakaway na sa akin oh!"
Natawa nalang ako sa sinabi ni Bea.

"Hahaha.Loka ka talaga bes." sagot ko naman kay Bea.

Malaki talaga ang pasasalamat ko dahil kay Bea. Siguro kung wala tong babaeng lo
ka-loka na to. Hindi ko na alam ang mangyayari sa akin.

Ayun, tulad nga ng sabi ni Bea. Kailangan ko munang iwanan ang problema ko. Kail
angan ko din naman mag enjoy di ba?! Pumunta kame ni Bea sa Let's face it Salon.
Nag pa manicure, pedicure, nag pa facial at nagpa massage.

Wow. Grabe! na relax ako dun ah.

Kumain naman kame ni Bea sa food court. Eto lang kasi ang kaya ng budget ko. Hah
a! Seriously, eto lang kaya ko kasi di ba wala naman akong income? Na kay Daniel
ang allowance naming dalawa.

Hayyyss. Daniel na naman.

"Oh bes eto na." nilapag ni Bea sa harap ko lasagna na pinabili ko sa kanya.

"Thanks Bes." sagot ko naman.

Tahimik lang kameng kumakain dalawa. Ewan ko kay Bea, siguro gutom na din sya ka
ya naman natigil din ang machine gun nyang bunganga. Haha ! Ang sama mo Kath.

Habang kumakain kame ni Bea. Naramdaman ko nalang na nag vibrate ang phone ko.
Baka si Quen na 'to. Tinext kasi namin ni Bea na gagala kame ngayon. Baka kakagi
sing lang nya. Hayss, sarap buhay ni Quen ah.

Inopen ko ang message.

Halos maluwa ko ang kinakain ko sa mukha ni Bea. Hindi pala si Quen ang nagtext.

Kung hindi si Mama. Ang mama ni Daniel.

From: Mama Carla

Anak. Dyan ako mag Lulunch sa bahay nyo ah. May dala akong foods. On the way na
ako.

"Hoy bruha san ka pupunta?!" sigaw ni Bea sa akin

Hindi ko na nasagot si Bea sa tanong nya. tatawagan ko nalang sya mamaya at ipap
aliwanag kung bakit ako tumakbo paalis sa harapan nya. Siguro naman maiintindiha
n ako ni Bea.

Ngayon ang kailangan ko munang problemahin si Mama. Ang alam nya kasi 2days lang
ako wala sa bahay. Malaking gulo 'to kapag nalaman nyang hindi ako umuuwi sa ba
hay.

Mabuti sa akin sya nagtext. Kung hindi patay na talaga.

Lumabas agad ako ng Mall para kumuha ng Taxi. Ayos naman at nakakuha agad ako. N
apatingin ako sa relo ko.

Shet! 10:45am na.

Sana mauna ako kay Mama.

"Manong wala na bang ibibilis tong taxi mo??!!" tanong ko sa driver.

"Ah mam. Hindi po kasi pwedeng lumampas sa maximum speed eh. Baka mahuli ako." s
agot naman ng driver.

"Hay nako manong. Pag kame nabulilyaso ng Mama ko. Papaliparin kita hanggang jup
iter." grabe ka naman kath pati driver awayin ba?!

After 13545632145 years. Nakadating na din kame agad sa village namin. Sa harap
ng bahay namin ni Daniel. I mean sa bahay nya nalang pala ngayon.

May nakaparadang kotse sa harap. I'm sure na hindi kay Mama yan. Kulay red kasi
ang car ni Mama na honda.

Pero ang nasa harapan namin ay isuzu. Parang kilala ko kung kanino 'to.
Ah tama kay Jake nga.

Papasok na sana ako ng gate kaya lang nakasalubong ko si Jake palabas naman sya.

"Oh hi Jake?!" pagbati ko kay Jake.

"Hi Kath." sagot naman nya.

Biglang nagsalita si Zap na tropa din ni Daniel "Kath hindi naman sa nangingiala
m ako ah?!Pero kung may problema kayo ni Daniel ngayon. Sana hintayin mo munang
magpaliwanag sya. Kilala mo naman si Daniel di ba?! Hanggang maari gumagawa yun
ng paraan para maprotektahan lang ang mga taong mahalaga sa kanya."

Hindi nalang ako nakasagot sa sinabi ni Zap. Syempre naman ang alam lang naman n
ila ang side lang ni Daniel. Hindi nila alam ang side ko. Malamang si Daniel ang
papanigan nilang dalawa.
"Sige Kath una na kame ni Jake." tumango nalang ako sa kanilang dalawa.

Pagpasok ko ng garden namin. Halos mamatay na ang halaman sa sobrang lanta. Ano
ba to, nawala lang ako sa bahay nato hindi na inaalagaan ni Daniel ang mga halam
an ko. Kainis lang ah.

Kinuha ko muna ang hose at diniligan ang mga halaman ko. pagkatapos ko mag dilig
, pumunta na agad ako sa loob ng bahay.

Naka-lock ang front door. Pero alam ko naman kung saan tinatago ni Daniel ang su
si ng bahay eh.

Kukunin ko na sana yung susi sa may bintana ng saktong mapatingin ako sa Loob.

Nakita ko si Daniel nakatingin lang sa kawalan.

Malungkot. Tulala. At parang may dinadalang mabigat na problema.

Napansin ko nalang na may tumutulong Luha na galing sa mata ni Daniel.

Umiiyak na naman sya?! Parang tinusok ng karayom ang puso ko nung nakita kong um
iiyak at tulala si Daniel.

Ano ba kasi Daniel?! Bat ba ayaw mong magsalita.

Nilibot ko naman ang mata ko sa loob ng bahay.

Ang kalat ng bahay. Parang dinaanan ng bagyo. Ang daming chitchirya sa sahig. Na
gkalat ang mga bote ng beers sa kung saan-saan.

Bigla ko naalala si Mama na pupunta pala. Kaya naman kumatok nalang ako agad.

Biglang sumagot si Daniel.

"Ano ba yan jake?!Ano na naman kailangan mo?!" sagot na may bakas ng pagkairita
ni Daniel.

Binuksan nya yung pinto at halos manlaki ng ang mata nya dahil nakita nya ako.

"Hi." maikli kong sabi sa kanya.

"Teka?!Anong ginagawa mo dito?"

"Bakit bahay ko din naman to ah?!Hehe." pagbibiro ko sa kanya.

Napansin kong biglang umaliwalas ang mukha ni Daniel. Pero halata pa ding galing
sya sa pagkaiyak. halata din sa malapitan ang ilalim ng mata nya. Mukhang puyat
.

"Pupunta si Mama ngayon. Kailangan natin magligpit." sabi ko sa kanya.

Nagsisimula na akong magligpit ng mga kalat ni Daniel. Tapos napatingin naman ak

o sa kanya. Nakatayo lang sya sa harap ng pintuan. Parang sinusuri ang bawat ga
law ko. Nakatitig lang si Daniel sa akin.
"Huy ano ba?!Sabi ko dadating si Mama. Nakatitig ka lang dyan."

"Ah..Sorry.." ngumiti si Daniel at napakamot nalang sya sa ulo nya.

Ayun halos 20 minutes kame ni Daniel naglinis ng sala. Mabuti nalang pala at sal
a lang ang kinalatan nila. Hindi na ako nagtanong kung anong merun at nag-inom s
ila. Alam ko naman na hindi din sasabihin ni Daniel ang dahilan eh.

**
"Anong nangyari dito sa bahay?!Bakit ang dumi at amoy Alak?!!" yan ang unang pam
bungad na salita sa amin ni Mama. Kakadating nya palang at hindi pa nya nalalapa
g ang mga dala nya. Yan agad ang sinalubong nya sa amin ni Daniel.

Halos maubos ko na ang kuko ko sa kakakagat para lang maagapan ang kaba ko.

Halatang galit si Mama. Asar naman kasi 'tong Daniel na 'to. Ano bang ginawa nya
sa bahay namin?! Bakit naging ganun kakalat. Parang ginawang Party Area eh.

"Ah Ma. Si Daniel po ang magpapaliwanag dyan." sabay tingin ko kay Daniel.

Napatingin lang sya sa akin at sabay yuko bigla.

Ayan na naman sya. Wag nyang sabihin na ako din ang magpapaliwanag kay Mama kung
anong nangyari dito sa bahay.

"Hay. Hayaan nyo na. Magpapatawag nalang ako ng maglilinis ng bahay."lumapit si

Mama sa kusina "Oh sya. Dyan muna kayo ah. Lulutuin ko muna tong dala ko."
Tahimik lang kame ni Daniel sa nanunuod dito sa sala. Ang galing nuh?! Parang wa
lang nangyayari sa aming dalawa. Ayoko kasi malaman ni Mama ang problema namin t
iyak malaking kaguluhan to. Sasabihin ko nalang ang lahat kapag naannual na ang
kasal namin ni Daniel. At least dun wala na silang magagawa pa.

Napansin kong tumintingin tingin si Daniel sa akin at kapag nahuli ko syang naka
tingin sa akin. Ngingiti lang sya ng bahagya.

Parang yung mata nya ay nangungusap at may gustong sabihin pero hindi nya masabi
.

Naku, bahala na nga sya sa buhay nya.

Natapos si Mama mag handa ng pagkain namin. Tinulungan ko na din syag mag-ayos n
g lamesa.

"Ano anak masarap ba ang Adobo ko?!" tanong ni Mama kay Daniel.

Tumango lang si Daniel at ngumiti kay Mama.

"Anong nangyari dyan sa mata?!Puyat ka ba?!" sabi na eh. Pati si Mama napansin n
a puyat si Daniel.

"Opo ma. Tinatapos ko kasi ang projects namin." plain na sagot ni Daniel.

"Ah.Ikaw kath?!" tanong ni Mama sa akin "Kumusta ang grades?Okay ba?!"

Tumango nalang ako bago nagsalita "Yess Ma. Maganda naman po ang grades ko."
Tahimik lang kame nila Daniel kumain. Tanging tunog ng kutsara at plato lang ang
maririnig mo. Parang ang awkward ng sitwasyon namin. Parang hindi kame magkakil
ala ni Daniel.

Sana lang hindi mapansin ni Mama.

Nauna natapos si Mama kumain sa amin, sunod naman si Daniel.

"Okay uumpisahan ko na ang sasabihin ko." sabi na eh kaya napasugod si Mama dito
kasi may importanteng sasabihin yan.

"Ano po yun Ma?!" sabay na sagot namin ni Daniel.

"Alam kong may problema kayo ngayon. Sino ang gustong magpaliwanag??!" seryosong
sabi ni Mama.

Nagkatinginan kame ni Daniel at para bang nagpapakiramdaman kung sino ang magsas
alita.

No choice ako kung hindi ako na lang.

"Kasi po ma ganito yun." pag uumpisa ko.

"Enough Kath. Alam ko na naman ang pinoproblema nyo ngayon." sabi ni Mama "Ako n
a ang bahala sa mga gagamitin nyong damit sa Acquiatance party nyo." ngumiti si
Mama.
Mistulan kameng nabunutan ng Tinik ni Daniel sa sinabi ni Mama.

Shet! Intense akala ko alam na ni Mama ang problema. Haayyysss.

Pagkatapos namin kumain. Umalis si Daniel. Oo nga pala, may afternoon class sya.
Makakasama na naman nya ang Julia nya. Psh.

Si Mama naman ay umalis saglit para sa kaibigan nya daw na mag-aayos ng susuotin
namin. Ipaparush nya nalang daw tutal naman eh kaibigan nya. Pinagalitan pa kam
e ni Daniel bakit daw hindi kame nagsasabi tungkol sa mga gagamitin namin?! Hind
i naman daw nila alam kung hindi pa sinabi ng anak ng kaibigan nila.

Mabuti nga yun lang ang sinabi ng anak ng kaibigan ni Mama. Kung hindi patay na
talaga kameng dalawa ni Daniel.

Naiwan akong mag-isa sa bahay. Naglinis muna ako nakakahiya kasi kay Mama. Napan
sin ko din yung kwarto ko na iniwan ko. Ganun pa din ang pagkakaayos.

Ang daming memories talaga sa bahay na 'to. Haaysss.

Biglang tumunog yung door bell.

Sino kaya tong bisita na to.

Tinungo ko na agad ang gate para buksan at makita kung sino ang nasa labas.

Si Attorney.
"Hello Attorney. Pasok po kayo." sabi ko kay Attorney. Pumasok naman agad kame n
i Attorney sa salas at pinaupo ko sya.
"Drinks po?!Coffee o soda?!" pag-aalok ko.

"No thanks Kath. Hindi din ako magtatagal. May sasabihin lang akong importante."
huminto si Attorney at inikot ang mata sa buong bahay "Asan si Daniel?!Kailanga
n nyo kasing malaman tong sasabihin ko." seryosong sabi nya.

"Wala po eh." umupo ako sa harap nya "Ano po ba yan?!Good News po ba oh Bad News
?!"

Inayos muna ni Attorney ang salamin nya bago nagsalita "Hindi ko alam kung bad o
good news to para sa yo o sa inyo."

"Pero di ba?! Galing kayo sa office ko yesterday. And I'm very sorry kung hindi
ko kayo naharap. But nalaman ko din na hihingi kayo ng copy ng marrige certifica
te?!" tumango ako "Kaya galing ako kanina sa Office ng Parish Church kung saan k
ayo kinasal then they said that.."

Halos para akong binuhusan ng malamig na tubig sa last na sinabi ni Attorney. Hi

ndi ko ineexpect na ganun ang mangyayari.

Pero eto naman talaga ang gusto ko di ba?!!

Di ba Kath. Yan naman ang gusto mo??!!!

"They said that. Hindi naregister ang kasal nyo ni Daniel. So it means, hindi ta
laga kayo kasal o hindi kayo mag-asawa..."
---X
Ayun. Hindi daw naregister ang kasal nila?? O____O
Hahaha !
Guys malapit na to. Matapos ! :)
Hmm. May new story ako. Pakibasa naman oh.
ang title ay "ANG KUYA KONG HUNK" pleassse. Maganda yun. Hahahaha ! XD
Si Daniel ang Bida saka iniba ko ang protagonist na babae.
Just Click the external Link *u*
Comment And Votes :)
<3
*******************************************
[35] KathNiel [34]
*******************************************
KATHRYN'S POV
"Hindi pa naman final yun Kathryn. Ang sabi kasi sa Parish Church. Yung paring n
agkasal sa inyong dalawa ni Daniel ay hindi na valid yung bisa nya bilang isang
pari." huminto si Attorney "Hindi na check ng kanyang secretary kaya hindi na-ir
enew ang visa nya. Pero don't worry. Ilalakad ko 'to para malaman ang result kun
g may visa o wala ba ang kasal nyo?!"

Yan 'yung huling linya ng pag-uusap namin kahapon ni Attorney. Hindi ko alam kun
g matutuwa ba ako dahil may chance na hindi pala kame totoong kasal. But some pa
rt of my mind and in my heart na hinihiling na sana ay totoo ang kasal, na valid
ang lahat, na asawa ko si Daniel, na akin sya.

Tss. Kahit naman totoo o hindi ang kasal namin ni Daniel. Ano ba nangyayare ngay
on?! Di ba maghihiwalay din naman kayo?! Eto naman ang gusto mo Kath di ba? Ayan
binibigay na sayo. May chance na hindi ka talaga natali sa kanya.

Masaya yun di ba?! Dapat magsaya ka.

...masaya nga ba talaga ako?

"Tingin sa taas girl." tumingin ako sa taas. Oo nga pala, andito nga pala ako sa
isang salon na binayaran ni Mama para ayusan ako. Dalawang oras nalang at mag-u
umpisa na ang Acquitance party namin. Hanggang ngayon hindi ko pa din nasasabi k
ay Daniel ang napag-usapan namin ni Attorney kahapon.

Natatakot ako eh. Natatakot ako sa magiging resulta. Hindi ko alam pero, basta n
atatakot talaga akong malaman ni Daniel.

Pero di ba?! kailangan nya din to malaman. Wag ka unfair Kath. Daniel deserve to
know this. Wag kang selfish. Kailangan mo nalang tanggapin ang magiging resulta
nito. Kung ano talaga kayo kung walang valid ang kasal nyo.

Tanggap ko naman na di ba?! Tanggap ko ng wala talaga 'kame'. Pero putcha lang n
aman talaga oh. Bakit ba ako napunta sa ganitong sitwasyon?! Parang kailan lang
nasa high school pa ako, parang kailan lang pinag-usapan pa namin ni Bea na hind
ing hindi kame maiinvolved sa isang fixed marriage. Pero ano?! Lahat ng sinabi k
o kinain ko. Masyado ko pang minahal o mahal na mahal ang lalaking napangasawa k
o.

"Ohh girl. Wag ka iiyak. Tingin lang sa taas, madali lang to." napangiti nalang
ako sa sinabi ng make-up artist eh. Akala nya siguro napapaiyak ako dahil sa nil
alagay nyang eye liner. Haysss.

"Sandali nalang 'to ah. Naku, panigurado lalong maiinlove sayo yung boyfriend mo
na nasa labas." Si Daniel ang tinutukoy nya. Oo nga pala, si Daniel ang kasama
kong pupunta sa Acq.Party namin. Sinabi kasi ni Mama sa kanya. Pero I think kung
hindi sinabi ni Mama hindi naman kame magsasabay eh.

"Asawa ko po sya." maikli kong tugon sa kanya.

Halos manlaki ang mata ng bading sa sinabi ko "Huh?!Hindi nga. Asawa mo na yung
papabol na yun?! Naku te good catched. Wag mo na yun papakawalan. I'm sure madam
ing nakaabang." pahabol nya pang biro.

Gusto ko sanang sabihin na "Kahit naman pong ayaw ko pakawalan.Kusa na syang kum
alawa sa akin eh. Kusa na syang nagpaagaw." pero ano ba talaga?! Parang ako pa n
ga ata ang umagaw eh. Parang ako pa talaga ang kontrabida sa istorya kong to.

Pagtapos ako make-upan. Tinulungan na din akong isuot ang gown ko. Ang ganda ng
gown ko, gawa ng isang kilalang designer na kaibigan ni Mama. Isa syang white tu
be semi ball gown style na may fake diamonds na nakapalibot sa gown. Maganda ang
pagkakayari pero parang hindi ko maappreciate eh. Ang sama ko ba?!

"Wow ang ganda mo talaga girl." ngiting ngiti sabi ng bading sa akin "Sabi ko sa
yo eh. Ang ganda mo eh.Teka?! Bat parang ang lungkot mo?!" nagtataka nyang tanon
g

"Wala lang po." ngumiti nalang ulit ako.

"Hayss.Osige na, puntahan mo na ang prince charming mo.Goodluck." sabay kindat n

ya.

Nagpasalamat nalang ako sa kanya at lumabas na ng salon. Nakita ko na si Daniel

na nakaupo sa labas ng parlor at sobrang busy sa pagteteks. Psh, malamang si Jul
ia na naman katext nya. Sa sobrang busy nya hindi nya ako napansin na nakalabas
na.

Ang gwapo ni Daniel sa suot nya ngayon. Isang modern style tuxido na gawa din ng
kilalang designer. Ang galing nya talaga magdala ng damit. Ang swerte ko nga at
a sa kanya..dati? pero ngayon swerte paba ako sa kanya?!
"Uy tapos kana pala Kath?!" hays sa wakas napansin nya din ako "Tara na?!" tuman
go nalang ako sa kanya.

Binuksan nya na ang pintuan ng kotse nya at pinauna nya akong sumakay. Hmm, bein
g gentleman again. Namimis ko na ang mga araw na ginagawa nya sa akin 'to. Nung
nakasakay ako, tinungo nya na agad ang driver seat at nag drive na papunta sa lo
cation ng party ng school namin.

Tahimik lang kame ni Daniel habang binabaybay ang daan. Napatingin ako sa labas
ng bintana ng kotse nya. Walang mga bituin, baka umulan mamaya. Pati ang kalangi
tan ay nakikiramay sa nararamdaman ko ngayon ah.

"Kath may problema ba?!" biglang tanong ni Daniel.

T@nga ba sya?! Really Daniel. tinatanong mo ako kung may problema ba ako?! Paano
kung sabihin kong oo. Oo may problema ako. May chance na hindi maging valid ang
kasal natin. Alam mo ibigsabihin nun?! It means, hindi ka sa akin. Hindi ka na
sa akin :'(

"Wala naman." yan nalang ang sinabi ko sa kanya, tumingin ulit ako sa labas bint
ana.

Hindi ko na ulit sya narinig na nagsalita. Siguro wala naman na syang sasabihin.
Badtrip naman 'tong byahe na to. Bat parang ang tagal?! To think na 15minutes l
ang ang layo ng location mula sa salon ah.

After 30minutes of crossing the road. Narating na din namin ang location. Ang da
mi ng tao. Mukhang masasaya sila sa party ngayon. Puno ng ngiti at halakhak ang
kanilang mga labi. Tawanan, kwentuhan, asaran ang tanging maririnig sa Crimson's
Garden. Samantalang ako..Eto malungkot.
Bubuksan ko na sana ang pintuan para lumabas pero pinigilan ako ni Daniel. Nauna
syang lumabas ng pintuan ng kotse at tinungo naman ang pintuan kung saan ako na
kaupo. Katulad ng ginawa nya ulit kanina. Binuksan nya at inoffer ang kamay nya
sa akin.

Ngumiti nalang ako sa kanya at kinuha ang kamay nya. Gaaadh. Namiss kong hawakan
ang kamay nya. Pero katulad nga ng usapan namin. Susunduin ako ng Quen dito sa
Parking Lot kasi alam ko naman na si Julia ang date ni Daniel. Sus, tinatanong p
a ba yun?!

"Thanks." sabi ko kay Daniel sabay inikot ko ang mata ko sa buong lugar. Dito ka
si ako susunduin ni Quen.

"QUEEENN!" sigaw ko kay Quen nakita ko sya na kasama nya...Oww sa dami ba naman
ng pwedeng kasama ni Quen si Julia pa talaga?!

Lahat nalang ba aagawin nya sa akin?! Bakit Kath inagaw nya ba sayo si Daniel?!
bago pa maging sayo si Daniel dati kanya na yun. Sa kanya naman talaga yun.

Pati sarili ko inaaway ko na eh.

Lumapit si Quen sa amin ni Daniel kasama si Julia.

Ang ganda talaga ni Julia kahit saang angulo. Yung mata nyang laging nakangiti.
Tanggap ko naman eh. Na wala talaga akong laban kay Julia.

"Tara na Kath?!" inoffer din ni Quen ang braso nya sa akin "Sige tara na." sagot
ko naman sa kanya.
Humarap ulit ako kay Daniel at nagulat ako sa reaction ng mukha nya. Nakakunot a
ng noo, siguro may hindi sila pinagkasunduan ni Julia. Hayss, wala naman akong p
akialam dun.

"Ahh Dan." pagsisimula ko "Salamat nga pala." ngumiti ulit ako. Isang ngiti na m
adali ko nalang gawin at itago ang sakit.

Dahan dahan pa syang tumango sa akin. Parang may gustong sabihin sa akin. Ewan k
o ba?! Napapraning lang ata ako.

Lumapit ulit ako kay Quen. tahimik lang kame naglalakad papunta sa Garden. Walan
g nagsasalita sa aming dalawa. Tila'y pinakiraramdaman kung sino ang gustong una
ng bumasag ng katahimikan.

"Ahh Kath?!" si Quen na ang unang nagsalita. Nahinto kame sa paglalakad at tumin
gin ako sa kanya
"Bakit?!" sagot ko naman.

"Ang ganda mo ngayon." napangiti nalang ako sa sinabi ni Quen. Mabuti pa sya naa
ppreciate nya ang ayos ko ngayon. Samantalang si Daniel. Hindi man lang napansin
.

Pwede ba Kath?! Letse naman oh. Puro Daniel nalang. Daniel Daniel Daniel. Nakaka
inis na ah.

"Ikaw din ang gwapo mo ngayon." sagot ko naman sa kanya. Napangiti nalang din si
Quen.
Inaya nya muna ako maupo sa isang bench na medyo malayo sa pagdadausan ng Party.
Gusto ko muna kasi sa tahimik na lugar. Masyadong maingay sa loob eh.

Si Bea naman hindi ko pa alam kung nasaan. Oo nga pala, nakalimutan kong sabihin
. Si Jake ang date nya ngayon. Ewan ko ba kung anong panggagayuma ang ginawa ni
Jake at napapayag nya si Bea. Hmm, isa pa din yun si Jake eh halata naman na may
gusto sya kay Bea hindi pa gumawa ng moves.

"Kath wag kang lilingon." biglang sabi ni Quen. Nagtaka naman ako sa sinabi nya.

"Huh?! Bakit?!" hinaharangan naman nya ako. AYaw nya talaga akong lumingon eh.

"Teka nga! Bakit ano bang merun??" tinutulak ko si Quen para makita ko kung anon
g tinatakpan nya.

Halos mapunit ang puso ko sa nakita ko. Si Daniel at Julia ay magkayakap. Peste
naman, hanggang dito ba naman pagkikitain kame?! Sa laki ng Crimson Garden bat d
ito pa nila naisipan pumunta?! Sa dami ng pwedeng gawin bakit yung magkayakap pa
ang kailangan kong makita.

May namumuo na namang luha sa mata ko. Pinilit kong hindi tumulo to. Baka kasi m
asira ang make-up ko at saka ayoko ng makita ng ibang tao na nasasaktan ako.

"Sabi ko sayo wag kang lilingon eh." mahinang sabi ni Quen.

"Sus, okay lang yun Quen. Sanay na naman ako." sabi ko naman.

"Wag mo ngang lokohin sarili mo Kath. Haaysss."

"Okay lang talaga tignan mo. Nakangiti ako oh..." sabay ngiti ko ng peke.
Natawa nalang si Quen sa ginawa ko "Kath pwede ba?! Ilang years na ba kitang kil
ala?Kaya saulo ko na kung tunay ba ang ngiti mo o peke and this time. Peke yan."
sabay kurot nya sa pisngi ko.

Natawa nalang din ako kasabay ng paglaho ng peke kong ngiti.

Napatingin nalang ako sa langit. Ganun pa din ang ayos ng kalangitan. Walang bit
uin. Parang uulan. Tila'y pati ang langit gusto makibahagi sa kalungkutan na nar
aramdaman ko.

"Mahal mo pa ba sya?!" narinig kong tanong ni Quen "Mahal mo ba pa si Daniel?"

Kailangan ko pa bang sagutin yan Quen?! Alam naman ng sambayan ang sagot dyan eh
.

Tumingin ako saglit sa kanya bago nagsalita "Hindi ko na sya mahal." huminto ako
"Mahal na mahal ko sya kahit sobrang sakit na dito.." sabay turo ko sa dibdib k
o.

"Kung masyado ng masakit?! Bakit hindi kapa tumigil sa pag mamahal sa kanya?!" t
anong nya ulit.

Napangiti nalang ulit ako "Ikaw ba Quen kaya mo bang ihinto ang pag hinga mo?"

Mukhang nagulat sya sa tanong ko sabay sagot nya "Baliw.hehe! Mahirap pigilan an
g pag hinga nuh.Mamatay ka pag pinigilan mo pag hinga mo"
Natawa nalang din ako "Ganun din yung pagmamahal ko sa kanya. Mahirap pigilan, p
ero pag ginawa kong pigilan. Ikakamatay ko.."

Narinig ko nalang na nag buntong hininga si Quen at bumulong. Masyadong mahina a

ng ginawang pag bulong kaya hindi ko narinig. Tumingin nalang ako sa kanya at sa
ba'y ngumiti.

How i wish na si Quen nalang talaga ang minahal ko. Sya kasi ang tipo ng tao na
hindi ka iiwan sa kahit anong bagay. Kasama mo sya sa lahat. Sa saya sa lungkot.
Lahat. Pero hindi ko naman pwedeng diktahan ang puso ko eh?! Kung kaya ko lang
ginawa ko na. Pero wala eh. Matigas ang puso ko. Kay Daniel nya lang gustong tum
ibok.

Nag-aya nalang si Quen na pumunta na sa Garden. Para daw kumain na kame. Ayaw ny
a daw kasi na mag mukmok ako sa isang sulok. Andito daw kame para magsaya at hin
di para tignan ang dalawang taong nakakasakit sa akin. Kilala nyo naman kung sin
o ang tinutukoy nya di ba?!

Ang set-up pala ng mga table is one table with two chair. So it means, ang tangi
ng magka date lang ang magkasama sa isang table. Which my heart killin again. An
g lapit lang kasi ng table nila Daniel at Julia sa amin ni Quen. Bakit ganito?!
Bakit kung kailan gusto ko umiwas lalo naman kameng pinaglalapit tatlo?!

Masyado na akong natotortured ah. Masyado na tong nakakamatay.

Inikot ko ang buong mata ko sa lugar. Nakakainggit ang mga tao. Masyado silang m
asaya, tila'y walang lagyan ang saya na nadarama nila sa Party na 'to samantalan
g ako. Parang Hell sa akin. Hindi ko magawang ma-enjoy.
At sa kamalas-malasan pa. Biglang tumugtog ang isang kanta. Nagtipon-tipon sa gi
tna ang mga magkakapartner at sumayaw. Isang kanta na bagay sa akin.

"Sayaw tayo Kath?!" pagtatanong ni Quen sa akin.

Magagawa ko bang tanggihan ang Lalaking laging nandito para sa akin?! Lalaking h
indi ako iniiwan.

Napatingin ako sa gilid. Kitang kita ko kung paano sumayaw si Julia at Daniel. K
aunti nalang ay magkayakap na silang dalawa. Bakit ganito?! Hindi ko makita ang
mukha ni Dan. Pero I'm sure. Masayang masaya sya na kasayaw ang pinaka mamahal n
ya.

Kung ako ba si Julia Daniel?! Mamahalin mo ba ako tulad ng pag mamahal na ginawa
mo sa kanya?! At kung sya ba si Kathryn iiwan mo din ba sya para lang ipagpatul
oy ang nawala natin pagmamahalan?! Iiwan mo ba sya para sa akin?!

Sana mapansin mo naman ako Daniel. Sana ako nalang. Sana ako nalang ang mahalin
mo.

Unti-unting namumuo ang luha sa mata. Pinigilan ko lang ang sarili ko at baka ma
sira lang ang ayos ko.
â «â ªMasakit ko mang isipin
Mahirap mang tanggapin sa damdamin
Pag-ibig mo pala'y hindi sa akin.
Ngunit anong gagawin ng puso
Sa 'yo lang ibinigay ang pangako
Patuloy nga namang aasa sa 'yo, sinta..
Kung ako
Kung ako
Ano bang
Kung ako

ba siya, mapapansin mo?

ba siya, mamahalin mo?
mayro'n siya na wala ako?
ba siya, iibigin mo?â «â ª
Ginamit mo lang ba ako Daniel? Siguro nga masyado ka lang nalungkot ng iwan ka n
i Julia dati..Pero sana. Sana naman sinabi mo, hindi 'yun biglaan. Masyado kasin
g masakit Daniel. Gusto kitang sigawan at sampalin sa ginawa mo sa akin. Pero ka
pag nakikita kita. Nawawala ang galit ko sayo.

Mahal na mahal kita Dan. Pero bakit ganito?! Bakit kailangan pang mangyari sa at
in 'to?! Bakit kailangan pa kitang mahalin ng ganito kagrabe?!

Masaya kabang nasasaktan ako ngayon?! Natutuwa kabang umiiyak ako gabi-gabi para
lang sayo?!

â «â ªIkaw lamang ang inibig nang ganito

Sabihin mo kung paano lalayo sa 'yo.
Kung ako ba siya, ooohhh
Kung ako ba siya, mamahalin mo?
Ano bang mayro'n siya na wala ako?
Kung ako ba siya, kung ako ba siya...
oohhhhh ooooohhhh
iibigin mo....â «â ª

Gusto kong maging masama Daniel. Gusto kitang agawin kay Julia. Pero sino ba ako
?! Asawa mo lang naman ako..Asawa na hindi pa nga ata totoo. Asawang walang kara
patan sayo.

Minsan iniisip ko ng mag move-on, pero makita lang kita. Mas minamahal kita eh.
Hindi ko alam kung bakit ako naging ganito. Pero sa tuwing naaalala ko ang mga b
agay na ginagawa natin na masaya tayo.

Hinihiling ko na sana..Na sana mangyari ulit 'yun.

DANIEL'S POV
"Julia. Upo muna tayo." Sabi ko kay Julia. Wala talaga akong ganang sumayaw ngay
on kung hindi lang sya nag pumilit.

Wala akong ganang sumayaw dahil ayokong makita kung paano makipag sayaw at yumak
ap si Kath kay Quen.

Halos tagain ng itak ang puso ko sa tuwing makitang magkasama sila.

Kung pwede ko lang sabihin kay Kath ang lahat-lahat. Kung pwede ko lang ipaliwan
ag sa kanya ngayon ang lahat. Ginawa ko na. Pero mahirap. Nasasaktan na din ako.

Ang makita ang mahal mo pero hindi mo makasama ay halos patayin na din ako.

Araw-araw at gabi-gabi akong nag-iinom. Sobrang miss ko na si Kath. Kung alam ny

a lang.

Gusto ko syang yakapin ngayon. Pero wala akong magawa.

"Dan may problema ba?!" tinanong ako ni Julia. Nakaupo kame dito sa isang bench
na malayo sa party. Gusto ko mapag-isa. Gusto ko makapag-isip pero lagi nandyan
si Julia. Lalong gumugulo ang utak ko.

Namalayan ko nalang ang sarili ko na lumuluha na pala. Tinakpan ko nalang ang mu

kha ko gamit ang dalawa kong kamay.
"Dan. Bakit ka umiiyak?!" tinignan ako ni Julia. Bakas sa mukha nya ang pag-aala
la.

Siguro, kailangan dito ko na to umpisahan. Kailangan ko ng ayusin ang lahat. Kai

langan ko ng bumalik sa dating buhay ko. Kailangan ko si Kath. Kailangan ko ang
kaligayahan ko na si Kath lang ang tanging makakapag bigay sa akin nun.

Huminga ako ng malalim bago mag salita. "Julia. I think we should stop this." ma
hina kong sabi sa kanya.

Mukhang nagulat sya.

"B-but why??" nauutal nyang sabi, namumuo na ang luha sa kanyang mga mata "Mga n
agawa ba akong mali Daniel?!Hindi ka ba masaya?!San ako nagkulang Dan?" sunod-su
nod nyang tanong.

Hinawakan ko ang kamay nya "Sa totoo lang Julia. Wala kang nagawang mali. As in,
you've been a thoughtful girlfriend. Wala na akong mahihiling pa. Lahat na sayo
na, hindi ka din nagkulang, masaya ako sayo. Masayang masaya pero--"

"Pero ano?! Daniel naman." tumulo na din ang luha nya.

"Pero si
bigay sa
nandyan.
niwan mo
ame.

Kath ang gusto ng puso ko. Si kath ang laman nito. Si Kath na ang nagbi
matamlay kong mundo." sabi ko sa kanya "Nung iniwan mo ko, si Kath ang
Si Kath ang lagi kong kasama. Si Kath ang nagbigay sa akin ng saya ng i
ko." natawa ako kasi naisip ko si Kath nung mga panahong nagkukulitan k

Napangiti si Julia "Alam ko naman na mangyayare to eh."

Nagulat ako sa sinabi nya "Huh?!"
"Sabi ko alam ko naman na mangyayari 'to. Akala mo ba hindi ko napapansin na sa
twing magkasama tayo?! At pagnakikita natin si Quen at Kath na magkasama?! Ang t
alas ng titig mo sa kanya?! Minsan pag dadaan lang si Kath bigla ka nalang nging
iti, hindi nalang kita pinapansin kasi alam ko na masaya ka.."

Napansin ni Julia yun?! Hindi ko alam na alam nya palang napapangiti ako sa twin
g nakikita ko lang si Kath.

"Kwentuhan mo pa nga ako tungkol kay Kath?!" sabi ni Julia "Alam kong malaki din
ang kasalanan ko sa kanya kasi nung dumating ako..Nasira na ang lahat.."

"Hmm.Si Kath?!" napatingin ako sa langit "Si Kath yung tipo ng babae na maaasar
ka kasi sobrang isip bata, masyado syang maingay at iyakin, masyado pa yung mata
kaw, laging mainit ang ulo pag hindi napapanuod ang spongebob.." huminto ako at
nag-isip ulit "Si Kath yung babaeng--"napatingin ako kay Julia, nakangiti lang s
ya sakin at tumango "Si Kath yung babaeng gusto ko makasama habang buhay. Si Kat
h na kahit maingay, boses pa din nya ang gusto kong marinig tuwing umaga. Si Kat
h ang babaeng ayaw ko mawala sa bahay. Kasi pag nangyare yun. Wala na..Wala na k
ulay ng buhay ko.."

Napatingin ako ulit kay Julia nakayuko nalang sya. Hinawakan ko ulit ang kamay n
ya.

"Dan, pwede magtanong?!" sabi nya "Last na 'to.."

Tumango nalang ako.

"Mahal mo pa ba ako?!" alam ko naman na itatanong nya yan eh.

Tumango ulit ako "Mahal kita Julia. Mahal na mahal.."

KATHRYN'S POV

Kailangan ko makausap si Daniel. Kailangan nya malaman ang sinabi ni Attorney.

Inikot ko ang buong party hall. Kung saan-saan sa sulok ako naglakad para lang m
ahanap si Daniel. Pero ni bakas ni Daniel at wala.

Pati din si Julia. Wala silang dalawa.

Ayokong isipin na magkasama sila. Pero siguro nga magkasama sila. Syempre sila a
ng date eh.

Lumabas nalang ako ng Garden para tumungo sa mga bench na nasa labas. Maganda ka
si ang view dun. Tahimik at gusto ko din makapag-isa.

Si Quen kasi ang daming babaeng lumalapit. Si Bea naman nakikipag kulitan kay Ja
ke.
Ako?! Samantalang ako..Nag-iisa.

Naglakad na ako sa pinakamalapit na upuan ng makarinig ako ng nag-uusap.

Parang boses ni Daniel at Julia.

Lumapit ako ng kaunti at nagtago sa Likod ng puno.

Para na akong ewan sa ginagawa ko. Naka gown ako pero mukha akong spy.

Napako nalang ako sa kinatatayuan ko ng biglang magsalita si Julia.

"Mahal mo pa ba ako Dan?!" tanong ni Julia kay Daniel. Alam ko naman ang sagot n
i Daniel eh. Pero ayaw kumilos ng mga paa ko paalis. Gusto ko din marinig ang sa
sabihin ni Daniel.

Tumango lang si Daniel "Mahal kita Julia. Mahal na Mahal."

Tumakbo na ako pag karinig ko nun. Ang mga salitang pinakamasakit na narinig ko
ngayong gabi. Unti-unti na namang namumuo ang luha sa mga mata ko.

Eto na ang pinaka masakit sa lahat.

"Mahal kita Julia. Mahal na Mahal.."

DANIEL'S POV

"Mahal kita Julia..Mahal na Mahal..." huminga ulit ako ng malalim para sabihin s
a kanya kung anong gustong sabihin ng puso ko "Pero hindi na katulad ng dati. An
g pagmamahal ko sayo ay parang isang kapatid nalang. Hindi na lalampas pa dun."
it's now or never "Si Kath na ang mahal ko Julia. I love her so much..Hindi ko n
a kayang mabuhay pag nawala pa sya." tumulo na naman ang luha ko.

Hinawakan ni Julia ang kamay ko "Gossshh. I'm happy for you Daniel. Mahal na Mah
al mo nga si Kath kasi tignan mo umiiyak ka for her.." ngumiti si Julia "Mahirap
pakawalan ang taong mahal mo. Ayoko sana kitang pakawalan Daniel but nakikita k
ong mas masaya ka kay Kath kaya.." she took a deep breath "kaya pinapalaya na ki
ta.."

Nagulat ako sa sinabi ni Julia. Hindi ko akalaing ganito lang kadali ang lahat.
After all, after all. Maiintindihan pala ni Julia.
Sa sobrang tuwa ko. napatayo ako at nayakap si Julia.

"Thanks Julia. Salamat talaga. I owe you one. Salamat talaga." paulit ulit kong
sabi sa kanya.

Magiging okay na ang lahat. Kath hintayin mo ako magpapaliwanag ako. Andyan na a
ko Kath. Aayusin ko lahat ng 'to Kath.

"Sige na. Puntahan mo na sya." sabi ni Julia "Magpaliwanag ka sa kanya. Kung gus
to mo dalawa tayong magpaliwanag.."

"Ako nalang muna siguro Julia."

Bigla kameng nakarinig ng ingay ng ambulansya. At biglang naglabasan ang mga tao
sa party. Hindi ko alam ang nangyayari pero bigla akong kinabahan ng mabilis. Y
ung puso ko gusto ng lumabas sa sobrang kaba.
Potek. Hindi maganda tong nangyayari ah.
Nakita ko nalang si Zap na tumatakbo papunta sa inuupuan namin ni Julia.
"Daniel pare.." sabi nya habang hinihingal pa "Si Kath..Si Kath..."
Nagulat ako sa sinabi nya at mas lalo pa akong kinakabahan sa sinabi nya. Parang
ayoko ng makinig sa sasabihin nya. Mukhang hindi maganda, mukhang hindi ko magu
gustuhan.

Hinawakan ko sa kwelyo si Zap "ANO?!! ANONG NANGYARE KAY KATH!!! TANGINA MAGSALI
TA KA ZAP!!!!" napasigaw na ako sa kanya. Tangina. Ano nangyari kay Kath.

"Daniel. ibaba mo nga sya." napasigaw na din si Julia sa akin.

"Pare si Kath.." nagsalita na ulit si Zap.

Para akong hinampas ng eroplano sa narinig ko. Ang alam ko nalang na sunod kong
ginawa ay tumakbo ako palabas ng garden. Wala akong pakialam sa mga nakakasalubo
ng ko. Tinutulak ko lahat mapa estudyante o professor man. Wala akong pakialam s
a sasabihin nila. Ang mahalaga si Kath.

Umulit na naman sa utak ko ang sinabi ni Zap..

"Pare si Kath..Nasagasaan..Na hit and run.."

---X

Sorry sa late update :)

Ayan ahh. Mahaba yan. Mwahahah :D
Opo si Kath po ay naaksidente T__T
Hindi po masamang mag iwan ng komento at boto hehehe
*******************************************
[36] KathNiel [35]
*******************************************
KATHRYN'S POV
Pagkatapos ko marinig 'yung sinabi ni Daniel kay Julia.

Tumakbo ako agad palayo sa kanila,kanina pa nagtutubig ang mga mata ko pero hind
i ko pa pinapakawalan ang mga luha ko. Not now and not here.
Maraming tao ang nakatingin at nakasulyap sa akin. Ayokong makita nila akong lum
uluha. Ayokong kaawaan nila ako.

Habang naglalakad ako palabas ng reception ng party namin. Nakangiti ako. Nginin
gitian ko nalang ang mga taong nakakasalubong at bumabati sa akin.

Sige Kath ngumiti ka lang dyan ka naman magaling di ba?! Ang itago ang sakit. In
giti mo lang yan, mamaya mo na pakawalan ang mga luhang kanina mo pa pinipigilan
.

"Mahal kita Julia..Mahal na Mahal.."

Mistulang sirang plaka ang mga sinasabi ni Daniel kay Julia. Paulit-ulit na nag
rerewind sa utak ko.

"Mam san po kayo pupunta?" pagtatanong sa akin ng guard. Nasa may entrance na ak
o.

"Ah manong may naiwan po kasi ako sa kotse ko. Kukunin ko lang.." pagsisinungali
ng ko sa guard.

"Sige po Mam." hays salamat akala ko magtatanong pa sya ng magtatanong eh.

Lumabas na agad ako ng hotel. Lumakad ako papuntang parking lot. Bigla nalang tu
mulo ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

Ang sakit. Masyadong masakit. Expected ko na naman na mahal ni Daniel si Julia.

Pero kapag pala narinig mo mismo ang mga salitang may mahal ng iba ang taong mah
al mo.

Bakit pag nag mamahal ka nag mumukha kang tanga?! Dahil ba nagiging mali ka kahi
t tama ka? Dahil ba nagiging mahina ka kahit malakas ka? Dahil ba nag bibigay ka
kahit walang kapalit? o dahil masaya ka kahit masakit?

Mistulang sinaksak ng paulit ulit ang puso mo. Sobrang sakit. Bakit ganito?! Bak
it kasi minahal ko pa si Daniel ng ganito ka grabe. Edi sana hindi ako nasasakta
n ng ganito.

Naramdaman ko nalang na biglang may tumulong tubig mula sa langit. Napatingin ak

o sa taas. Mukhang nakikiramay ang langit sa sakit na nararamdaman ko ngayon. Um
iiyak din ang langit.

Nagsisimula ng lumaki ang mga patak hanggang sa tuluyan na ngang umuulan. Hindi
na ako nag-aksaya pang sumilong. Para saan pa?! Gusto kong magpaulan, sana sa ga
nitong paraan. Maibsan ang kaunti sakit na nadarama ko ngayon.

"Mahal kita Julia.Mahal na Mahal."

Natawa ako. Narinig ko na naman. Naawa ako sa sarili ko. Mistulang wala akong ka
ramay ngayon. Para akong batang iniwan ng lahat ng tao.

Nag-iisang naglalakad sa gitna ng madilim na daan. Umuulan at tila'y walang kaka

mpi sa buhay.

Patuloy lang bumabagsak ang mga patak na ulan sa buo kong katawan. Kasabay ng pa
gbagsak ng mga luha na galing sa aking mata.

Napahinto ako sa isang saradong restaurant na may salamin sa labas. Nakita ko an

g aking reflection. Isang babaeng na ka suot ng magarang damit. Umiiyak at nagka
lat ang make-up sa mukha.

Isang babaeng nakakaawa. Isang babaeng cinderella na hindi na kayang mahalin ng

kanyang Prinsipe. Isang babaeng hindi matapos ang sakit na nararamdaman kahit su
mapit ang alas dose ng gabi.

At isang babaeng walang ibang magawa kung hindi umiyak lang. Umiyak ng umiyak sa
mga oras na 'to.

Biglang namatay ang lahat ng ilaw sa bawat poste ng daan. Ano bang merun ako bat
minamalas ako ng ganito?! Naging mabait at masunurin naman akong anak. Wala nam
an akong inaping tao. Pero bakit kailangan kong maramdaman ang ganitong klaseng
pag papahirap?!

Habang naglalakad ako sa gitna ng daan. Hindi ko napansin ang kotseng paparating
.

Ang alam ko nalang na sunod na nangyari ay. Tumilapon ako sa malayong lugar. Kas
abay ng matinding pag-agos ng mga dugo na galing sa aking ulo.

Masakit na naman. Masakit na nga ang puso ko pati ngayon naman ang ulo ko.

Tuluyan ng nag dilim ang aking paningin..

DANIEL'S POV
Halos itulak ko na ang lahat ng taong nakakasalubong ko. Sa sobrang pagmamadali
kong maabutan ang ambulance na nag dala kay Kath sa ospital. Tinakbo ko nalang d
in ang papuntang parking Lot kahit malakas ang ulan.

Halos mapamura na ako sa isip ko sa sobrang daming taong nakakasalubong ko. Put@
ng 'na lang talaga. Shit Shit.

Narating ko din ang kotse ko ng bigla akong tinawag ni Julia.

"Dan. Wait! I'll go with you." sabi sa akin ni Julia ng maabutan nya ako. Hindi
ko alam kung matatawa ba ako sa kanya o ano eh?! Sa bilis kong tumakbo naabutan
pa nya ako, to think naka high heels and gown pa sya.

Hindi ko nalang sya pinansin, instead binuksan ko nalang ang katabi ng Driver se
at para makasakay na agad sya.

Nung nakasakay na kame ni Julia. Pinaharurot ko agad ang kotse ko papunta sa St.
Lukes Medical Center na pinag dalahan kay Kath.

Halos paliparin ko na ang kotse ko sa sobrang bilis. Wala akong pakialam kung ov
er na ang maximum speed ng kotse ko. This time si Kath lang ang inintindi ko. Si
Kath lang ang mahalaga ngayon.

"Kath please. Don't give up. Wag mo kong iiwan. Maayos na ang lahat." sigaw ko s
a isip ko.

Nung nakarating na kame ng High way. Halos magsiksikan na ang kotse sa sobrang t
raffic dahil sa mabilis na pag taas ng tubig dahil sa ulan.
Tanging ingay nalang ng mga kotse ang maririnig sa labas. Mukhang lahat ay nag m
amadali sa kanikanilang pupuntahan.

"Shit.Shit! Not now, bakit ngayon pa nag traffic!!!!" patuloy kong sinisigaw sa
loob ng kotse kasabay ng pag pitpit ko sa mga nasa harapan kong mga kotse din.

Naramdaman ko nalang na hinawakan na lang ako ni Julia sa braso "Daniel. Please

calm down. Hindi makakatulong kapag pinairal mo ang init ng ulo mo."

"Holy shit Julia. Calm down?! Tingin mo makakapag calm down ako sa mga oras na '
to?! Tingin mo makakapag relax ako ngayon habang ang asawa ko nasa bingit ng kam
atayan?!" tumulo na naman ang luha ko "I don't know what I'm going to do if I lo
se Kath."

"I know Daniel. I know." mistulan na din naiiyak si Julia sa mga pangyayari.

Kung kaya ko lang ibalik ang oras. God knows how

me. Sana kung hindi dahil sa akin hindi magiging
a nasaktan. Sana hindi sya nasagasaan. Alam kong
hat. Hindi ko sya naalagaan. Wala akong kwentang
yak.

much I want to turn back the ti

ganito ang lahat. Sana hindi sy
ako ang may kasalanan nitong la
asawa, wala akong kwentang kabi

Naalala ko ulit yung araw na masaya kame ni Kath. Yung mga araw na nag-aasaran k
ame at ang ingay ingay sa bahay namin. Lahat yun namimiss ko. Lahat yun gusto ko
ng mangyari ulit.

Dumating si Julia nun, sa sobrang pagkabigla ko nabitawan ko ang kamay ni Kath a

t niyakap ko si Julia. Pero yung yakap lang na yun at hindi na tulad ng dati, pa
rang wala ng feelings. Siguro parang kapatid nalang para sa akin ang yakap na yu
n.
Pag ka bitaw ko mula sa yakap kay Julia. Wala na si Kath sa tabi ko. Hindi ko ma
n lang napansin na tumakbo sya. Halos bugbugin ko na ang sarili ko dahil sa gina
wa ko. I'm sure, nasaktan ko sya. Nasaktan ko na naman sya.

Patuloy lang ang klase namin ng araw na yun. Pero lutang ang pag-iisip ko.
akong ibang iniisip kundi si Kath. Kung kumain na ba sya?! Kung asaan sya.
ano ginagawa nya. Lahat si Kath lang ang nasa isip ko. Ilang beses din ako
sal sa isip ko na sana hindi nagalit si Kath sa nakita nya. Magpapaliwanag
Yun ang nasa isip ko.

Wala
Kung
nagda
ako.

After ng klase namin. Nagmamadali na akong umuwe. Gusto ko kasing lumabas kame n
i Kath. Mag dinner sa labas at duon ko ipapaliwanag ang nangyari kanina. Pero ha
bang nasa byahe palang ako pauwe. May tumawag sa cellphone ko.

Pag tingin ko kung sino ang tumatawag. Si Julia ang nakalagay.

I just ignored her. Hindi ko sinagot ang tawag nya. Until, paulit-ulit syang tum
atawag.

Narindi na ako kaya naman sinagot ko na.

"Hello Julia. I'm busy, could you please call me some other time?! Madami--" nap
utol nalang ang pagsasalita ko kasi lalaki ang sumagot sa kabilang linya. Boses
ng lalaki ang nasa kabilang linya.

"Hello po sir. Kilala nyo po ba ang may-ari ng cellphone na 'to?! Kasi po dinala
sya dito sa San Martin Hospital. Yung number nyo lang po kasi ang nasa contacts
nya kaya naman tinawagan ko na kayo agad.." ang pagsasabi ng lalaki sa akin.

Pagkatapos ko nakausap yung lalaki. Dali-dali na agad akong pumunta sa San Marti
n Hospital. Kinakabahan ako sa nangyari kay Julia. Wala namang pamilya si Julia
dito sa pilipinas. Tanging ako lang ang kakilala nya at iba namin kaibigan na an
dito. Syempre kahit papano naman ay naging malapit ako kay Julia and besides, mi
nahal ko naman sya.
Pag dating ko sa hospital. Dali dali agad akong pumunta sa front desk at tinanon
g kung anong room number ni Julia. Napuntahan ko naman agad kung saan naka occup
y si Julia.

Nadatnan ko si Julia na nakahiga at walang malay. Kinausap ko na din si Dra.Mend

ez na kasalukuyang tumingin sa kalagayan ni Kath.

"Okay naman ang kalagayan nya. Ang sabi sa amin ng nagdala sa kanya dito ay nata
gpuan daw syang walang malay." pag-uumpisa ni Doc. "Then we made some test to he
r and we found out na she has a stage 2 cancer. Hindi pa naman malala yung kalag
ayan nya but kaya sya nahimatay dahil siguro sa sobrang pagod at gutom.." ang pa
gpapaliwanag sa akin ni Doc.

Nagulat ako sa nalaman ko tungkol kay Julia. Hindi ko ineexpect na magkakaroon s

ya ng cancer. Paano?! Eh dati naman before sya umalis ay malakas pa sya.

Ang tangi nalang na pumasok sa isip ko nun ay kausapin sya.

Mga ilang oras din ang hinintay ko bago sya tuluyan magising. Binayaran ko muna
ang bill nya sa hospital bago ko sya inihatid sa tinutuluyan nya.

Halos makaramdam ako ng awa nung dumating kame sa tinutuluyan ni Julia.Hindi na

pala sya nakatira sa mamahalin condo nya sa ayala. Binenta na nya pala to kasi n
agigipit sya sa pera. And even her car ay binebenta nya na din.

Parang tinadtad ang puso ko sa mga nangyayari kay Julia. Alam kong hindi nya kay
a ang ganito.

Nung una ayaw nya pang aminin sa akin kung anong nangyayari. Pero napilit ko din
sya.
"Nalulugi na kasi ang company ni Dad sa america kaya ako nag pasyang bumalik ng
america para iwan ka Dan.." luha lang sya ng luha "Then pagkarating ko dun. Gust
o nila akong ipakasal sa isang business partner ni Dad. Pero ayoko. Naging matig
as ako. Hanggang sa hindi na nakapag pigil si Dad at binubugbog nya na ako every
day. Pero ayoko pa din. Nalaman ko nalang din na ampon lang pala ako.." tuluyan
na syang umiyak.

Wala akong ibang nagawa kundi yakapin si Julia. Masyado na palang maraming nangy
ayari sa kanya. Pero andito sya kinakaya ang lahat.

Sino nga ba ang makakapag sabi na ang isang Julia Montes na tinitingala ng ilan
dahil sa kagandahan, laging nakangiti at mistulang walang problema ay may dinada
la palang malaking suliranin sa buhay.

Yung about naman sa cancer nya ay dito nya na sa Pilipinas nadiscover. Wala syan
g kapera pera dahil tumakas lang daw sya sa Daddy nya sa America. Lahat daw ng c
redits cards and bank accounts nya ay naka hold. Kaya naman napilitan na syang i
benta nalang ang condo nya.

Pero hindi sapat ang perang yun para tustusan ang sarili nya. Pati ang gamot at
treatment nya. Kaya pala pati ang kotse nya ay pinagbibili nya na din.

Sa sobrang awa ko that time kay Julia. Na kapag bitaw ako ng mga salitang ngayon
ay labis ko ng pinagsisihan.

"Dan please. Wag mo kong iwan. Ikaw nalang ang karamay ko ngayon sa buhay." hagu
lgol na sabi ni Julia.

Tumulo na din ang luha ko sa mata "I won't leave you Julia. I'm here don't worry
."

Isang pangako na naman ang nabitawan ko sa kanya. Gulong gulo lang ang isip ko n
g mga oras na yun. Gusto ko sanang bawiin but paano si Julia?!

At ang pinaka masakit sa lahat. Paano na si Kath?! Paano na ang totoong Mahal ko
?!

Nung gabing umuwi ako sa bahay namin ni Kath. Gusto kong ipaliwanag sa kanya. Pe
ro natakot ako. Natakot akong masaktan sya. Ayokong umiyak si Kath, nasasaktan a
ko pag umiiyak sya.

Pero kailangan ko munang gawin to. Kailangan kong ako na ang mag sabi sa kanya k
esa naman sa iba pa nya malaman.

"Julia and I got back together."

6 na salitang alam kong wumasak sa puso ni Kath. Kung alam lang ni Kath, after k
ong sabihin sa kanya yun. Halos naging bata ako sa aking kwarto. Wala akong iban
g ginawa kundi ang umiyak lang sa kwarto ko nun.

Araw-araw kameng nagkikita ni Kath sa aming bahay. Pero hindi ko man lang sya ma
kausap ng maayos. Ayoko ! Nahihiya ako sa kanya, alam kong masakit ang nagawa ko
sa kanya ang kapal naman pala ng mukha ko kung kakausapin ko sya ng walang nang
yari.

Kapag nakikita ko si Kath na kasama si Enrique. Halos mamatay na ako sa sobrang

sakit. Pinapakita ko lang kay Julia na masaya ako kapag kasama sya pero sa totoo
lang gustong gusto ko ng hatakin si Kath palayo kay Enrique.

Gustong gusto ko na wasakin ang mukha ni Enrique.

Kapag nakikita ko si Kath na nakangiti at tumatawa. Hinihiling ko na sana na mau

lit ang mga panahong ako mismo ang nagpapasaya kay Kath.
"Kath, always remember my three promise." paulit ulit ko na sinasabi sa isip ko.

Gabi-gabi akong nag-iinom at nagpapakalunod sa alak sa bahay namin nung iwanan a

ko ni Kath sa bahay na nag-iisa. Halos nawalan na ng sigla at buhay ang aming ta
hanan sa pag kawala ng babaeng minahal ko ng ganito sa akin buhay.

She's always on my mind, from the time I wake up til I close my eyes. She's ever
ywhere I go. She's all I know :'(

Si Kath lang nasa isip ko lagi. Sya lang laman ng utak ko. Kung kumusta na sya?!
Kung kumain naba sya?! Kung anong ginagawa nya. Kung malungkot ba sya?! Mistula
n akong mababaliw sa sobrang pag-iisip kay Kath.

Sa kwarto nya na nga ako natutulog gabi-gabi para lang mabawasan ang sakit na di
nadala ko. Lagi kong yakap ang unan nya at mga gamit nya. Ayaw na ayaw pa naman
nun na pinapakialaman ang mga gamit nya. Pero wala akong magawa, miss na miss ko
lang talaga sya.

Kaya nga nung nag request ang admin ng school para sa married cerificate namin n
i Kath. Kahit may check up si Julia that time. Hindi ako sumama. Gumawa talaga a
ko ng paraan para makasama si Kath, para maging masaya naman ako.

Pero wala eh. Ang dapat sana maging masaya na pagsasama namin. Nauwi lang sa awa
y and again napaiyak ko na naman sya.

Halos mabaliw pa ako dahil sa sinabi nyang makikipag annual na sya tutal naman d
aw may usapan kameng 1 year contract. Ayoko, ayokong mag hiwalay kame. Ayokong m
awala sya sa akin.

Kaya napag desisyonan ko na na sabihin na kay Julia. Na hindi ko na talaga sya m

ahal tulad ng dati. Na si Kath na ang mahal na mahal ko.

At mabuti naman ay nainitindihan ni Julia. Sabi nya halata naman daw na iba ang
saya at ngiti ko kapag nakita ko lang si Kath.

"Dan. andito na tayo." nagising nalang ako sa realidad ng nagsalita ulit si Juli
a. Nakarating na pala kame sa tapat ng St.Luke kung saan dinala si Kath.

Walana akong inaksayang oras at bumaba na agad ako ng kotse ko at tumakbo papaso
k ng hospital.

Hindi ko na hinintay si Julia. Si Kath ang mahalaga ngayon.

Tinungo ko agad ang nurse sa nurse station at tinanong kung saan si Kath.

"Ako ang asawa ni Kathryn Padilla na dinala dito?! Asaan sya?!" ang mabilis kong
tanong sa nurse na nakausap ko.

"Nasa Operating room pa sir sa 2nd floor po." pagkasabi ng nurse nun tumakbo aga
d ako paakyat ng 2nd floor.

Pinagtitinginan ako ng mga tao dahil siguro tumatakbo ako at nakasuot pa ako ng
tuxido.

Narating ko din ang 2nd floor at operating room.

Nakita ko agad si Bea and Enrique na nag-aantay sa labas ng O.R.
Naka gown pa si Bea at ganun din si Enrique.

Mukhang nagulat sila sa akin dahil sa pag dating ko.

Again my tears started to fall...

--X
Ayun. Sobra akong nadala sa eksena na 'to T____T
Nakakaawa si Daniel. Ganun pala kasakit ang napagdaanan nya. Parehas lang pala s
ila ni kath na nagsusuffer dahil may Barrier na humaharang sa kanilang dalawa wh
ich is Julia :'(
Yeeepppeeee. Votes and comments guys pleaassse :)
Lovelots <3

*******************************************
[37] KathNiel [36]
*******************************************
DANIEL'S POV
Isa sa pinaka masakit na bagay sa mundo ay yung nasa bingit ng kamatayan ang mah
al mo. Pero eto ka wala kang magawa kung hindi mag hintay sa resulta ng operasyo
n nya. Gusto mo syang samahan na makipag laban sa buhay nya. Pero wala kang maga
wa kung hindi umupo sa isang sulok at ipag dasal lang na makaya nya ang operasyo
n na ginagawa sa kanya.

"Kath please. Kayanin mo! Andito lang ako." paulit ulit kong sinisigaw sa isip k
o na nag babakasakaling maririnig nya ang gusto kong sabihin.

I'm feeling helpless. I'm good for nothing. Wala akong magawa para kay Kath. Ako
lahat ang may kasalanan nito.
"BAT ANDITO KA?!!" napatingin ako kay Bea na sumigaw.

Sinigawan nya si Julia.

"Gusto ko lang naman makita ang kalagayan ni Kath." mahina at maamong sagot ni J
ulia.

Tumabi lang sa akin si Julia habang si Bea naman ay napatayo papunta sa pintuan
ng Operation Room at tumingin ulit kay Julia. I mean sa aming dalawa ni Julia.

"Siguro naman masaya na kayo sa nangyari kay Kath?!" sumigaw ulit si Julia "Kayo
na siguro ang pinakamasayang tao sa mundo dahil yung taong nagsisilbing barrier
sa pag mamahalan nyo ay nandito sa Operating Room at nag-aagaw buhay!!!" she sa
id sarcastically

"Bea. Stop that!" nagsalita si Enrique "Walang may ginusto sa nangyari kay Kath.
It was an accident."

Bea Laughed bitterly "Accident?!Oh common Quen. I'm sure yang dalawang yan!" tin
uro nya kame "Masayang masaya na sa nangyari."

Ayoko sumagot. Ayoko makipag diskusyon kay Bea. Masyadong magulo ang isip ko nga
yon. Pero somehow, totoo naman siguro ang sinabi ni Bea. This is all my fault. T
his is all my fvcking fault.

Narinig ko nalang na nagsalita si Julia "I'm so sorry." umiiyak na din sya "I kn
ow. This is all my fault" katulad nya siguro iniisip nya na sya din ang may kasa
lanan ng lahat.
"Mabuti naman inamin mo din?" tumulo na din ang mga Luha ni Bea "Pero anong maga
gawa ng sorry mo ngayon?! Mawawala ba si Kath dyan sa Operating Room na yan?! Ma
tatanggal ba ang lahat ng sakit na nararamdaman nya ngayon ng sorry mo?!"

Hindi na kumibo si Julia. Nanahimik nalang sya at patuloy na umiiyak.

"Julia just wish na walang mangyaring masama sa best friend ko. Kasi pag nangyar
i yun." iyak na ng iyak si Bea "Swear to God. Kahit saan ka pa magtago sa Pilipi
nas or even in Abroad. Hahanapin kita para lang iparanas sayo lahat ng naranasan
ni Kath."

Tumingin ako kay Julia "Julia siguro kailangan umuwi ka muna. Masama sa kalusuga
n mo ang mag puyat. You should take a rest na." sabi ko kay Julia. Then binigay
ko sa kanya ang susi ng kotse.
"Pero Dan?!"

"No more buts Julia. Please." pag mamakaawa ko sa kanya.

Tumango nalang sya at saka lumakad paalis. Sumabay din si Enrique kay Julia paba
ba para daw bumili ng pagkain namin. Kaming dalawa lang ni Bea ang natira na nag
hihintay sa labas ng operating room. Nag hihintay sa magandang resulta ng Docto
r na sumasalba sa buhay nya.

[PLAY THE SONG IN THE MUSIC BOX :)]

Isang oras ang lumipas subalit wala pa ding lumalabas na Doctor. Maraming tumata
kbong 'paano kung?' sa isip ko. Masyado ng maraming negative thoughts ang naglal
aro sa utak ko. Alam kong posibleng mangyari ang iniisip ko. Pero alam kong mata
pang si Kath. Alam kong hindi nya ako iiwan. Nangako sya sa akin na hindi nya ak
o iiwan.
"Tara na Dan. Wag ka matakot. Kasama mo naman ako sumakay sa Roller Coaster nuh.
Hindi kita iiwan." Naalala ko yung araw na pumunta kame sa Enchanted Kingdom ni
Kath. Kung saan nawala ang takot at pangamba ko ng dahil sa kanya. Simula palang
noong una. Lagi na syang nasa tabi ko. Hindi nya ako iniiwan.

"Hoy Daniel. Ang yabang mo talaga! Akin na nga yang spongebob ko. Wag mong hahaw
akan yan." Naalala ko yung panahong nag-aaway kame sa simpleng stuffed toys na f
ree sa pinamili naming mga grocery. Muntik na syang umiiyak dahil itatapon ko sa
na yung stuffed toys na yun.

"Feeling mo ang gwapo mo?! Tama ka ang gwapo talaga nitong yabang ko.Hmm" sabay
kurot nya sa pisngi ko.

Ang dami na naming pinag samahan ni Kath. Madaming problema. Iyakan at asaran. P
ero ang gago ko lang dahil ang simpleng hindi kita iiwan ay hindi ko nagawa. Buo
ng buhay ko naging kampante ako na lagi lang syang andyan. Na hindi ako iiwan. M
arami na syang pag sacrifices na nagawa sa akin. This time kailangan ko naman ga
wing ang part ko. Gagawin ko ang lahat para lang maging masaya sya.

Gagawin ko ang lahat para lang hindi na sya ulit umiyak.

Totoo nga ang sabi nila. Nasa huli ang pagsisisi. Ang dami kong pinag sisisihan
ngayon. Ang dami kong pinanghihinayangan.

Gusto ko ulit marinig si Kath. Marinig ang tawa nya, makita ang ngiti nya, mahaw
akan ang mga kamay nya, mayakap sya na sobrang higpit na hindi na sya makakawala
pa, mahalikan sya at para maramdaman nyang hinding hindi ko na sya iiwan kahit
kailan.

Ngayon, iaalay ko ang buong buhay ko kay Kath.

She's the real meaning of forever and Happiness.

Kailangan kong puntahan ang nag-iisang makakatulong na makaligtas si Kath sa mga
panahon na to. Alam kong nandyan lang sya. Alam kong naririnig nya ang mga sina
sabi ko.

Umalis ako sa harap ng Operating Room. Hinanap ko ang mini chapel ng hospital. N
ung natagpuan ko, pinag masdan ko muna kung may tao.

Tahimik ang Lugar.

Tanging lagaslas lang ng tubig galing sa labas ang maririnig mo. Pati ang ulan a
y nakikisanpatya sa kalungkutan na nararamdaman ko ngayon.

Kung pwede lang maubos ang tubig sa katawan ko. Malamang naubos na dahil sa sobr
ang luhang naubos ko sa mga oras na to.

Umupo ako sa harapan na upuan ng mini chapel. Pinag dikit ang dalawa kong kamay
at pumikit. Sinusubukan kong makipag usap sa kanya.

Lord, alam kong naririnig mo ako. Alam kong nandyan ka lang nakamasid sa amin. S
a totoo lang lord nahihiya akong lumapit sa inyo ngayon, dahil sino ba ako?! Kap
ag masaya ako hindi ko kayo maalala pero kapag may unos at problema sa buhay ko.
Duon ko lang kayo nakikilala. Patawarin nyo po ako lord sa lahat ng nagawa kong
masasakit sa kapwa ko. Kung minsan ay nakakalimot na ako sa inyo.

Tumutulo na naman ang luha ko.

Lord, gusto ko lang po ihingi ng tulong ang kalagayan ng babaeng pinaka mamahal
ko ngayon. Sana po iligtas nyo sa kapahamakan. Sana magtagumpay ang mga doctor n
a iligtas ang buhay nya. Naging mabait pong tao si Kath. Kahit kailan hindi sya
nang-api ng kapwa nya. Naging matulong sya sa lahat. Mapag mahal na anak, kaibig
an, at naging mapag mahal na kabiyak po sya.
Alam ko pong naging masama akong asawa sa kanya. Hindi nga siguro sapat ang tawa
gin akong asawa. Pero Lord, yung babaeng yun ang pinaka mamahal ko sa lahat. Hin
di ko makakaya kapag nawala sya. Kapag nangyari yun baka hindi ko kayanin, Ay ma
li. Hindi ko talaga kakayanin. Siya po ang nagbibigay ng saya at ligaya sa akin
ngayon. Mistulan akong isang lantang gulay kapag nawala sya.

Gagawin ko po ang lahat wag lang syang mawala. Buhay ko nalang po ang kunin nyo.
Wag nalang sya. Hindi nya deserved ang ganitong pagpapasakit sa kanya. Kung mer
un man, ako dapat ang nasa kalagayan nya.

Sana po Lord. Pag bigyan nyo ang hiling ko. Yun lang po.

Nung natapos akong mag dasal. Nag sindi muna ako ng kandila sa sulok at nag sign
of the cross. Pinunasan ko muna ang mga Luha kong lumabas na naman.

Siguro magang maga na ang mata ko sa mga oras na 'to.

Napatingin ako sa orasan ko.

02.55 na ng madaling araw.

Tatlong oras ng inooperahan si Kath. Ano na kayang lagay nya ngayon?! Sana naman
sa pag balik ko sa Operating Room isang magandang balita ang nag hihintay sa ak
in. Sana nakaligtas si Kath.

Kath hindi mo iiwan di ba?!

Hindi ko pa pala natatawagan sila Mama sa nangyari. Siguro mamaya nalang din. Ba
ka atakihin si Mama sa nangyari kailangan kong sabihin to kapag okay na ang kala
gayan ni Kath.
Napadaan ako sa isang salamin. Napansin ko ang sarili ko. Mukha na akong basang
sisiw. Basa ang tuxido ko. Magulo ang buhok. Magang mata.

Napangiti ako.

Malamang kung gising lang si Kath. Aasarin na naman ako nun pag nakitang ganito
kadumi ang itchura ko.

Umakyat na ako papuntang 2nd floor kung saan ang Operating Room.

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Parang anu mang oras lalabas na ang puso k
o sa dibdib ko. Bigla akong nanlamig. Mistulan akong binuhusan ng isang drum ng
punung puno ng yelo.

Pinag papawisan na din ako ng malamig.

Hindi ko alam ang nangyayari.

Nakita ko na ang Doctor na kausap ni Bea at Quen.

Mukhang hindi ko magugustuhan ang balita.

Isa lang tong bangungot di ba?!

Panaginip lang to di ba?

Okay si Kath di ba?

Nakaligtas si Kath sa operation di ba?

Nanlalambot na ang mga tuhod ko. Malapit na ako sa tapat ng Operation room kung
nasaan si Kath.

Hindi ko na kaya. Tumakbo na ako. Kinakabahan na ako sa posibilidad na resulta.

"Doc anong nangyari sa asawa ko?" mabilis kong tanong sa Doctor.

Napailing lang sya ng ulo.

Tumingin ako kay Bea.

Napaiyak na naman sya.

Bigla na naman tumulo ang mga luha ko.

Sana mamatay nalang ako.

---X
Ano kaya nangyari kay Kath?!
Bwahaha. Bitin muna sa ngayon.
Guys. Please Vote and comments naman dyan. Libre naman mag Vote and comment di b
a? Walang bayad :D
So ayun, malapit na talaga to matapos. Hmm, pag-iisipan ko kung mag bobook two a
ko. Gusto nyo ba? hehe
Lovelots <3

*******************************************
[38] KathNiel [37]
*******************************************
BEA'S POV
Dalawang araw na ang nakakalipas simula nung operasyon ni Kath. Dalawang araw na
syang walang malay pero ang sabi naman ng Doctor na naka assign sa kanya. She's
fine now. Pero kailangan pa nilang imonitor ang kalagayan ni Kath kasi may mga
na damage daw na cells sa ulo nya.

"Successful ang operation namin sya pasyente.Mabuti nalang at agad syang nadala
dito kung hindi masyado ng maraming dugo ang nawala sa kanya. But, dahil sa dama
ged na natamo nya sa ulo nya. Still, unstable pa din sya. And in her case, kapag
hindi pa din sya nagising within this week. I'm so sorry to say this but we'll
declare her as a comatose patient.."

Yan ang eksaktong sinabi sa amin ng Doctor ni Kath, Masyado daw kasing malaki an
g tamang nakuha nya sa ulo. Mabuti na nga lang daw ay hindi nabasag ang bungo ni
Kath dahil sa pesteng aksidente na yun. Dahil kung hindi daw, baka pinag lalama
yan na namin si Kath ngayon.

Sana naman wag mangyari 'yun. Sana gumising na si Kath. Sana naman hindi matuloy
sa comatose stage ang lagay nya.

"Ano kayang prutas ang magugustuhan ni Kath?!" andito pala ako sa isang bilihan
ng mga fruits. Bibili ako ng fruits para kay Kath. Kahit na si Jake at Quen lang
ang laging kumakain ng mga prutas na dala ko still bumibili pa din ako. Sabi ka
si ng Doctor. Kailangan daw pag gising ni Kath. Pakainin agad sya ng mga prutas.
"Kahit ano nalang." sagot ni Jake habang tinitignan din ang ibang prutas.

"Heh! Shut up ka dyan." sabi ko "Kahit ano nalang. Malamang kayo lang naman ang
laging umuubos ng mga prutas for Kath. Mga PG talaga kayo ni Quen!" Ewan ko ba?!
Bakit this past few days. Etong si Jake ang lagi kong nakakasama. Yung totoo? I
nlove na ba sya sakin? Haha. Asa ka naman Bea.

Pero bakit ako ang inaya nya nung Prom?! Ang dami namang babaeng mas maganda sa
akin?! Pero why me? Dahil ikaw lang ang kaya nyang bwisitin Bea.

"Alam mo Jake?! Naaasar pa din ako kay Daniel." sabi ko ulit "Hindi sapat yung r
eason nya kung bakit ganun ang ginawa nya." Pinagtapat na kasi sa amin ni Daniel
kung bakit naging ganun ang lahat. Bat humantong sa sitwasyon na ganito.

Pero kahit na pinaliwanag nya ang dahilan. It's still, umiyak na si Kath, nasakt
an na si Kath, at worst naaksidente na si Kath.

Hindi na maibabalik ang mga sakit na naranasan ni Kath. Kahit na nagsisisi pa si

Daniel. It's still whatever Daniel.

Jake took a deep breath "Alam mo kasi Bea. Minsan kailangan natin itago ang isan
g dahilan sa taong mahal natin to avoid pain." plain na sagot ni Jake.

"Whatever Jake." sabi ko "To avoid pain?Eh what happen to Kath? Di ba nasaktan n
a sya?Tignan mo ang best friend ko ngayon? Kung anu-anong apparatus ang nakasaks
ak sa katawan nya dahil sa letseng kagaguhan ni Daniel."
"Sige for example Bea." sabi ulit ni Jake "Naipit ka sa isang situation na kaila
ngan ng Best friend mo ang tulong mo at ng taong mahal mo. Sino ang uunahin mo?!
"

Napatanga ako sa tanong ni Jake. Hindi ko alam kung sino ang uunahin ko. My best
friend o my lover?

"Parang hindi ko kayang pumili." sagot ko sa kanya

"Exactly. That's the point of Daniel. Hindi nya alam kung sino ang uunahin nya.
Julia needs Daniel. Hindi makatanggi si Daniel because somehow, naging important
si Julia sa kanya" ngumiti si Jake "Ang mali lang ni Daniel hindi nya agad naip
aliwanag kay Kath then the impact was ayan nasa grabeng situation si Kath."

Totoo ba to?! Si Jake. Magaling mag analyze ng isang situation. Si Jake madaldal
na pag dating sa akin?
Kailangan ko na bang mag pa misa sa Quiapo?

Kailangan ko na bang lumuhod sa Manaog?

"250 po lahat sir." sabi ni Aling nag bebenta ng prutas.

Kukuha na sana ako ng bayad para bayaran yung mga prutas na pinamili namin pero
si Jake ang nagbayad.
"Uy gumagalante ka na ah?!" pangangasar ko sa kanya.
Hindi nya ako pinansin. Instead, binato nya sa akin ang supot ng prutas.

"Ikaw magdala nyan." then nauna na syang maglakad papunta sa kotse nya.
OKAY?! ANO NANGYARE KAY JAKE?!

Tahimik lang kame ni Jake habang papunta sa ospital. Dadalaw ulit kame. Hmm, kul
ang na nga lang na kumuha ako ng damit sa bahay at duon nalang ako tumira sa osp
ital para ako nalang ang mag-alaga kay Kath eh.

Nakapag promise kasi ako kila tita na aalagaan ko pa din si Kath kahit na may as
awa na sya. Besides, malaki din ang utang na loob namin sa family ni Kath. Sila
lang naman ang tumulong sa operation ng mama ko before. Kaya ibabalik ko ang tul
ong na yun. Scrath that, kahit pala wala kameng utang na loob kila Kath. Kahit a
nong mangyari, aalagaan ko si Kath. She's my sister. Kahit hindi kame blood-rela
ted.

Nasabi na din pala namin kila tita ang kalagayan ni Kath but unfortunately, dahi
l sa sobrang busy parehas ng parents nya. Si tita nancy lang ang makakauwi. Si t
ito Ralp. I dunno kung kailangan. Sana naman bago magising si Kath. Andito na si
la parehas. I'm sure pag nakita ni Kath sila tita. Mas lalong bibilis ang pag ga
ling nya.

Nakarating na kame sa St.Lukes Hospital. Pinarada muna ni Jake ang kotse nya sa
parking Lot then umakyat na kame.

Nasalubong ko si Tita (Daniel Mom's) sa lobby.

"Tita,paalis na po kayo?"

"Oo Bea. Wala kasi mag susundo kay Danilo sa school." sabi ni tita "Ikaw muna an
g bahala kay Kath ah?! Babalik nalang ako tomorrow. Si Daniel ayaw pa umuwe eh."
mukhang malungkot si Tita
"Opo tita. Ako na po ang bahala kay Kath."

Nag kiss nalang kame ni Jake sa mama ni Daniel then tumuloy na ulit kame.
Hanggang ngayon pala ay hindi pa din alam ng mama ni Daniel kung anung nangyare
kay Kath. I mean, yung problema nilang mag-asawa. Hindi pa namin sinabi. Ayaw na
min kasing maging complicated ang situations lalo't nasa ganyang kalagayan si Ka
th.

Si Daniel naman. Halos hindi din umuuwi, actually sya nga talaga ang parang naka
tira na sa ospital.

Lagi nyang kinukwentuhan si Kath. Lagi nya kinakantahan. Lagi nya kinakausap.

Yun kasi ang bilin ng Doctor. Para daw mabilis ang recovery. Kailangan kausapin.

Sa totoo lang. Naaawa naman na ako kay Daniel. Kung makita nyo lang ang pag-aala
gang ginagawa nya kay Kath ngayon.
Sana lang ganun ang ginawa nya dati, Edi sana. Hindi naaksidente si Kath.
I sighed.

And si Julia.

Wag lang syang makapunta talaga sa ospital na to. Baka hindi na sya makalabas ng
buhay.

DANIEL'S POV

Dalawang araw ng walang malay si Kath. Kahi na sinabi pa ng doctor na okay na sy

a. Hindi ko pa din maiwasang hindi mag-alala.
Lalo pa't sinabi ng doctor na may chance maging comatose patient si Kath dahil s
a pinsala na nakuha nya sa ulo.

Naiiyak ko sa kalagayan ni Kath ngayon. Ang daming apparatus ang nakakabit sa ka

tawan nya.

Pag nakikita ko ang itchura nya. Hindi ko maiwasang sisihin ang sarili ko. Kasal
anan ko naman talaga to eh. Hindi ko sya naprotektahan.

Nawawasak ang puso ko. Dinudurog kapag naaalala ko ang mga araw na masaya kameng
dalawa ni Kath.

"I really miss you kath." hinalikan ko sa kamay si Kath.

"Kath. Wake up ka naman na dyan taba. Tignan mo itchura mo oh?Ang panget mo na.H
ayss" inayos ko yung buhok nya "Di bale Kath. Kahit ikaw pa ang pinaka panget na
tao sa buong mundo. Ikaw naman ang nagpapaganda sa mundo ko."

Hinawakan ko ang kamay ni Kath "Taba alam mo madami akong biniling cd ng Spongeb
ob. Di ba gusto mo yun? Inaway mo pa nga ako dati dahil tinapon ko ang cd mo. Ka
ya naman binili ko na ang complete volume nun."
Sabi ng Doctor kailangan daw kausapin si Kath.

"Taba. Gising ka na please?Sige ka pag di ka gumising dyan. Itatapon ko ang mga

spongebob mo sa bahay. Joke lang!"

Nagtutubig na naman ang mata ko. Nalulungkot ako sa sitwasyon namin ni Kath ngay
on. Sana ako nalang ang nakahiga sa kama na to. Sana ako nalang ang sinaksakan n
g mga apparatus na to.
Sana gumising kana kath :'(

"Kath please gumising kana?! Gusto ko ulit pumunta ng E.K. Ikaw lang ang gusto k
ong kasama papunta dun eh." tumulo na naman ang luha ko "Kath samahan mo ko ulit
sa sumakay ng Roller Coaster kahit ilang beses mo pa gusto basta gumising ka la
ng Kath." mga luhang hindi na tumitigil.

"Haaay." huminga ako ng malalim at pinunasan ko ang luha ko.

"Taba. Ikaw lang ang nagpaiyak sa akin ng ganito ah! Kaasar ka.hehe" natawa ako
sa sinabi ko "Gusto mo kantahan kita?"

"Sumagot ka naman taba. Kahit pisilin mo lang ang mga kamay ko." hindi pa din su
masagot si Kath.

"Ang daya mo ah. Sige na nga kahit hindi ka sumagot kakantahan pa din kita."

â «â ªIkaw na ang may sabi na akoy mahal mo rin

At sinabi mong ang pag-ibig mo'y 'di magbabago
Ngunit bakit sa tuwing ako'y lumalapit ika'y lumalayo
Puso'y laging nasasaktan pag may kasama kang iba
'Di ba nila alam tayo'y nagsumpaan
Na ako'y sa iyo at ika'y akin lamangâ «â ª

Natatandaan ko pa nung araw na una kameng magsama ni Kath sa iisang bahay. Halos
araw-araw kameng walang ibang ginawa kung hindi mag-away, mag-asaran, at mag si
gawan. Pero sino nga ba naman ang mag-aakalang isa yun sa dahilan kung bakit min
ahal ko sya ng ganito?

Mahal na mahal kita Kath.

â «â ªKahit anong mangyari ang pag-ibig ko'y sa 'yo pa rin
At kahit ano pa ang sabihin nila'y ikaw pa rin ang mahal
Maghihintay ako kahit kailan
Kahit na umabot pang ako'y nasa langit na
At kung 'di ka makita makikiusap ka'y Bathala
Na ika'y hanapin at sabihin, Ipaalala sa iyo ang nakalimutang sumpaan
Na ako'y sa iyo at ika'y akin lamangâ «â ª

Naririnig mo ba 'tong
to ay gagawin ko para
kaya kapag nawala ka
ala ka sa akin. Hindi

kinakanta ko Kath? Lahat ng to ay tutuparin ko. Lahat ng '

sayo. Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng ganito. Hindi ko
sa buhay ko kath. Magiging matamlay ang buhay ko kapag naw
ko kakayanin Kath. Hinding hindi talaga.

â «â ªUmasa kang maghihintay ako kahit kailan

Kahit na umabot pang ako'y nasa langit na
At kung 'di ka makita makikiusap kay Bathala
Na ika'y hanapin at sabihin, Ipaalala sa iyo
Ang nakalimutang sumpaan
Na ako'y sa iyo at ika'y akin lamangâ «â ª

Kath gumising ka lang. Ipaparamdam ko sayo kung gaano kita kamahal. Gusto ko bum
awi sayo. Ay mali, babawi ako sayo yung mga panahon na hindi kita nakakasama. Na
ging masama ako sayong asawa pero Kath this time kapag gumising ka. Kahit kailan
, hindi na kita iiwan.

Tanging kamatayan nalang ang mag papahiwalay sa ating dalawa Kath. Tandaan mo ya
n.

â «â ªUmasa kang maghihintay ako kahit kailan

Kahit na umabot pang ako'y nasa langit na
At kung 'di ka makita makikiusap kay Bathala
Na ika'y hanapin at sabihin, Ipaalala sa iyo
Ang nakalimutang sumpaan
Na ako'y sa iyo at ika'y akin lamangâ «â ª

Lahat Kath gagawin ko this time para maging isang mabuting kabiyak.

Mahal na mahal kita Kathryn Chandria Bernardo-Padilla.

"I love you Kath." hinalikan ko si Kath sa kanyang mga kamay kasabay ng mga kata
gang yun.

Tumayo na muna ako at inayos ang higaan ni Kath.

Narinig ko bigla na nagbukas ang pintuan.

Si Bea and Jake pala.

"Musta pare?" tanong ni Jake.

"Ayos lang naman." ngumiti ako "Ako pa malakas ata ako. Malakas 'to nuh. Para ka
y Mrs." sabay tingin ko kay Kath.

Hindi pa din ako pinapansin ni Bea hanggang ngayon kahit na naipaliwanag ko na s

a kanya ang dahilan.

Hindi naman daw kasi mawawala ng sorry ko ang sakit na natamo ni Kath. She's rig
ht. Kaya hindi ko din sya masisisi.

Nag-usap lang kame ni Jake ng kung anu-ano. Nasalubong daw nila si Mama ko.

Haaays. Hindi pa din pala alam ni Mama yung about kay Julia. Siguro mas maganda
ng hindi na nila malaman 'yun.

Biglang may kumatok.

Akala ko nurse ni Kath.
Pero si Enrique pala.
Si Enrique na naging sandalan sa panahong iniwan ko si Kath.

Malaki rin ang utang na loob ko sa taong 'to.

"Musta pare?" bati sa akin ni Enrique

"Ok lang pare." ngumiti ako

"Mukhang okay ka nga nuh?Tignan mo yang mata mo lubog sa eyebag. Magpahinga ka n

aman pare." sabi sa akin ni Enrique

Umiling ako "Hindi ko kayang magpahinga pare. Kailangan kong bantayan si Kath."
Aalagaan ko si Kath.
Kwentuhan lang kameng tatlo nila Jake at Enrique ng bigla naming narinig na sumi
gaw si Bea.
"OH MY GOSSHHH!!." patuloy na sigaw ni Bea.
Napatayo na kameng tatlo sa sigaw ni Bea.

"Bakit Bea?!Anong nangyare?" tanong ko sa kanya.

Tinuro nya si Kath.

"Kath?"
Thanks God.

Gising na si Kath.

Gising na ang asawa ko.

Hindi ko maiwasang hindi maluha dahil at last sinagot na din ng dyos ang panalan
gin kong magising si Kath.
Hindi sya naging comatose patient.

Pero sa sobrang galak ng pakiramdam ko.

Kasabay din nawasak ang puso ko.

"Quen." mahinang salita ni Kath pero rinig naming lahat.

Nag katinginan kameng apat nila Jake, Enrique at Bea sa sinabi ni Kath.

"Quen come here." tinawag ni Kath si Enrique.

Bakit si Enrique ang tinawag nya?

Hindi ko mapigilang hindi maiyak sa narinig ko kay Kath.

Ang sakit isipin na sa pag gising ng taong mahal mo. Ibang tao ang agad ang hina
nap nya.
Masakit sa puso. Sobrang sakit :'(

---X
Lame update guys :((
Sensya na po. Busy mode lang ako.
Asar kasi ang daming utos ng nanay ko ! hahaha
So ayun,
Votes and comment guys.
Lovelots <3

*******************************************
[39] KathNiel [38]
*******************************************
Ayuuunnn :)
Guys play the song in the music box ---->
Ganda kasi nyan eh ! hahahaha

ENRIQUE'S POV

Tangna. Sorry sa word ko. Hindi ko lang alam ang gagawin ko ngayon. Ang hirap d
arn it. Naipit ako sa isang sitwasyon na mahirap lusutan or should I say ang hir
ap kumilos at gumalawa.

"Q-Quen lapit ka dito." Inulit na naman ni Kath ang pagtatawag sa pangalan ko. H
indi ko alam ang gagawin ko.

Nananahimik ang lahat. Walang balaka mag salita. Parang nagulat ang lahat sa un
ang salitang sinabi ni Kath when she woke up. Pota anung gagawin ko?! Lalapit ba
ko?

Oo, pinagdadasal ko na sana magising si Kath at hindi matuloy ang kalagayan nya
into comatose. But not like this situation. Definetly not fvck like this.
Anong gagawin ko ba?! Tangina. Ang hirap ng kalagayan ko.

Nakatingin lang si Kath sa akin. Hinang hina pa sya. Yung mga mata nya. Malungk
ot ko. Nakakaawa si Kath. She just gathered all her strength to spoke. Nawawasak
ang puso ko sa kalagayan ni Kath.

Pero mali eh. Hindi dapat ako Kath ang tawagin mo. Oo, mahal kita. Mahal na mah
al. Pero hindi 'to tama Kath. Hindi tama. At kahit kailan hindi magiging tama da
hil hindi kana sa akin Kath.

Napatingin ako kay Bea. I gave her 'what-Im-going-to-do-look'.

She just nodded. Okay lang sa kanyang Lumapit ako kay Kath.

Tumingin naman ako kay Jake. As usual, being Jake. Poker face lang sya. Wala ak
ong makitang reaction sa mukha nya.

And lastly. Tumingin naman ako kay Daniel.

Kay Daniel..
Nakatingin lang din sya sa akin.

Common Daniel. Speak up Dude ! Asawa mo 'to. Hindi na akin si Kath at tanggap k
o na namang hindi na sya mapapasakin.

Dahan-dahan syang ngumiti sa akin. Yung ngiting nagsasabing 'Sige na lapitan mo

na si Kath'. Pero napansin ko yung mata ni Daniel. Nagtutubig na which mean any
moment luluha na sya.

Syempre alam ko kung bakit. Alam kong nasasaktan din sya. Masakit tong sitwasyo
n na ganito.

Na ibang tao ang hanapin ng taong mahal mo after nyang maaksidente.

And to my surprise.

Lumuha na sya.

Napatingin kameng lahat sa kanya.

Ngumiti lang ulit sya then pinunasan ang luha na tumulo sa mata nya "Sorry guys
, napaluha ako. Hindi ko na kasi mapigilan eh. Masaya lang ako. Masayang masaya
kasi nagising na din si Kath.." tapos tumalikod sya.

Tangna naman. Ano ba gagawin ko?! Bahala na nga.

Lumapit ako sa kama ni Kath, kinuha ko yung upuan na nasa gilid ng kama nya at
umupo ako dun.

"Lalabas muna kame ni Jake." nagpaalam si Bea "Tatawagin muna namin ang Doctor n
i Kath.."

Tumango lang ako pati si Daniel.

Umupo naman si Daniel sa sofa.

Tapos tumingin sya sa amin. Ramdam kong gusto na kausapin ni Daniel si Kath. Al
am kong namimiss nya na si Kath.

Di bali, mamaya iiwan ko silang dalawa para makapag usap.

Kahit ayokong hawakan ang kamay ni Kath. Ginawa ko pa din. Wala namang masama d
i ba?! "Kath, kumusta ka na? Ano nararamdaman mo ngayon?!" Ang tanga mo talaga E
nrique. Natural masakit at masama ang pakiramdam nya.

Ngumiti lang si Kath sa akin "I-Im fine now." sabi nya "I-It's hurt.Really hurt
..Pero kaya ko pa naman. Masakit physically but mas masakit sa loob ko. Mas masa
kit emotionally.." mahina nyang tugon pero narinig ko pa din.

Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay nya "Ano ba kasi nangyari? Bakit ka ba kasi
lumabas ng party?Sabi ko di ba sandali lang ako. Pero bakit ka umalis?Ayan tuloy
." May kinausap lang kasi ako that time, sabi ko kay Kath sandali lang ako then
pag balik ko sa table namin. Wala na sya. Hinanap ko sya sa buong lugar pero wal
a eh. Hanggang sa may narinig ko nalang na nagkakagulo sa labas. Then it turns o
ut may aksidente daw.

"S-sorry. May nakita lang kasi akong hindi maganda sa paningin ko.."

"Okay lang. Sa susunod mag-ingat ka ah.."

Ngumiti lang ulit sya tapos pinisil ang kamay ko.

Bigla kong naalala si Daniel.

"Sige na Kath. Lalabas muna ako. Mag-usap muna kayo." tumingin ako kay Daniel ta
pos kay Kath ulit.

Tatayo na sana ako pero pinigilan nya ako.

"A-Ayoko.." mahina nyang sabi.

"Bakit?Marami syang kailangan sabihin sayo.." sabi ko sa kanya "Marami ka din k

ailangang malaman.."

Umiwas lang sya ng tingin tapos nagsalita ulit "A-Ayoko ng makarinig ng mga kas
inungalingan Quen." tumingin sya sa akin "Pagod na pagod na ako.."

Parehas lang silang nasasaktan. Parehas lang silang nag hihirap. Bakit ganun? K
ung kailan okay na nga ang lahat saka naging ganito pa ang kalagayan nilang dala
wa.

Parehas pa silang nagdudusa.

Biglang bumukas ang pinto.

Doctor ni Kath at may kasamang nurse.

"Excuse me. We will just check the condition of Kath." sabi ng Doctor nya.

Binitawan ko na ang kamay ni Kath. Ngumiti lang ako sa kanya.

Nakatingin lang kame ni Daniel sa ginagawang pag suri sa kalagayan ni Kath ng D

octor. Mga test daw na hindi ko naman maintindihan. Then after 20 minutes. Natap
os din ang doctor at nagpaalam na din.

Okay naman na daw ang kalagayan ni Kath kailangan nya lang daw mag rest at iwas
ang ma stress para hindi lumalala ang kalagayan nya at para mabilis na gumaling.

Nakatulog naman din agad si Kath. Siguro dahil sa pagod. Hinang hina pa din kas
i sya.
Si Bea at Jake naman umuwe na din. Gabi na din kasi. Babalik nalang daw sila bu
kas.

Kameng dalawa nalang ni Daniel ang naiwan dito sa hospital. Mamaya maya uuwe na
din ako. Kailangan nilang mag-usap.

Lumabas ako sa balcony ng ospital. Nakita ko si Daniel nakatingin sa Langit. Pa

rang kinakausap nya ang langit.

"Pare." sabi ko sa kanya. Mukhang nagulat sya sa akin at tumingin din naman saka
ngumiti.

Tahimik lang kameng dalawa ni Daniel. Nakatingin lang sya sa langit parang bini
bilang nya ang mga bituin. Hehe ! Ewan ko basta nakatingin lang sya sa langit. A
ko naman pinag mamasadan ang mga kotseng dumadaan sa baba.

"Alam mo pare.." biglang nagsalita si Daniel pero hindi pa din sya tumitingin sa
akin sa langit lang nakatuon ang mga mata nya "Hindi ko naman inaasahang mamaha
lin ko ng ganito si Kath, yung tipong parang sasabog na ang nasa loob ko sa sobr
ang pag mamahal sa kanya.."
Napangiti ako. Parehas lang din naman kame eh. Ganun din ang nararamdaman ko nu
ng kame pa ni Kath. Ganun na ganun.

"Alam ko yang ganyang pakiramdam.." sabi ko sa kanya "No offense dude. Pero nung
kame pa ni Kath. Ganyan ko din sya kamahal.." sabi ko ng seryoso sa kanya.

Ganun ko kamahal si Kath before. And even now. Ganun ko pa din sya kamahal. Yun
g tipong ayaw kong mag kahiwalay kame. Parang oras-oras namimiss ko sya. Sa sobr
ang pag mamahal ko sa kanya. Kahit na hindi na kame, andito pa din ako sa kanya
. Handang umalalay at pwede nyang takbuhan anu mang oras.

Sabi nga nila. Hindi lahat ng nagmamahal nag kakatuluyan. Kasi hindi lahat ng p
ag mamahalan ay tama. Minsan kailangan nyo ding mag hiwalay pero kahit ganun man
, dapat hindi mo hahayaang mawala ang pag mamahal mo sa kanya kahit wala na kayo
ng title na bilang 'kayo'..

"Ibang klaseng babae si Kath.." mahinang sabi ni Daniel "Mas mahal ko pa sya kes
a kay Julia. Mas minahal at mahal na mahal.."

Ngumiti lang ako sa kanya. Kahit na hindi nya nakita na ngumiti ako.

Tinap ko sya sa balikat at nagsalita ulit "I know pare. Halata naman eh. Kaya g
awin mo ang lahat para bumalik sayo si Kath. Masyado lang sya nasaktan.."
Humarap sya sa akin "Kahit hindi mo sabihin pare. Yun naman talaga ang gagawin
ko." ngumiti sya "Saka pare. Salamat pala sa pag-aalaga kay Kath nung mga panaho
ng..Alam mo na..Malaki ang utang na loob ko sayo.."

Napatawa nalang ako sa sinabi nya "Loko.."sabi ko "Ginawa ko yun para kay Kath.
Hindi para sayo..Haha"

"Don't worry pare. This time hindi ko na hahayaang masaktan si Kath.."

"Gawin mo pare. Kung hindi ako na babasag ng bungo mo.." pag bibiro ko sa kanya
"Una na pala ako Pare.."

Nagpaalam na din ako sa kanya. Kailangan ko na ding umuwi.

Siguro hindi muna ako dadalaw kay Kath.

Tama. Hindi muna ako dadalawa.

Siguro ako na ang pinaka tangang lalaki sa mundo. Hindi ko man lang pinaglaban a
ng babaeng mahal ko. Pero masisisi nyo ba ako? Alam ko naman na hindi ko mabibig
ay ang kasiyahang nakita ko kay Kath kapag kasama nya si Daniel. Well, masaya di
n sya sa akin. Alam ko yun. Pero hindi kasing saya kapag si Daniel ang kasama ny
a.

DANIEL'S POV

Isang araw na ang lumipas simula nung gumising si Kath. Pero isang araw na din a
ng lumipas na hanggang ngayon hindi nya pa din ako kinakausap.

Kapag naiiwan kameng dalawa sa kwarto nya. Hindi sya nagsasalita. Nakatingin lan
g sya sa pinapanuod nya. Andun lang ang focus nya. Kapag naman hindi sya nanunuo
d nakatingin lang sya sa malayo. Parang ang lalim ng iniisip.

Para bang hindi nya ako nakikita. Para bang hindi ako nag eexist sa paningin nya
. Hindi nya ako kilala.

"Kath kain ka na muna oh.." nilapit ko sa kanya yung pagkain nya. Dinala 'to ng
nurse kanina pero hanggang ngayon hindi pa din kumakain si Kath "Kailangan mo '
tong kainin para lumakas ka. Pramis gagala tayo." sabi ko sa kanya. Ngumiti ako
pero hindi man sya nagsasalita at hindi man tumitingin sa akin.

Ramdam ko namang galit sya sa akin eh. Pero sabi ko sa sarili ko. Hinding hindi
ako susuko kay Kath. Ibabalik ko yung mga panahon na dapat masaya kame. Babawi a
ko sa kanya. Kahit na sabihin nya pang hindi nya na ako mahal. Hindi ko pa din s
ya isusuko. Ipaglalaban ko ang pag mamahal ko sa kanya.
"Kath alam mo ba madami akong biniling CD ng Spongebob. Gusto mo panuorin natin
yun pag labas mo dito?" sabi ko sa kanya "Pero kailangan kumain ka muna para lu
makas ka. Tignan mo oh ang payat mo na. Hindi na kita pwedeng tawaging taba.." b
iniro ko sya.

Hindi pa din sya sumagot..

"Ui eto naman hindi pa sumagot eh.." lumapit ako sa kanya "Gusto mo lang magpas
ubo eh. Hindi nalang sabihin eh. Susubuan naman kita eh.." tumawa ako ng mahina.

Hindi pa din sya sumagot..

"Asan ba si Quen?" nagsalita din sya sa wakas "Bat hindi nya ko dinadalaw?Kahap
on pa sya hindi pumupunta dito ah.."

Bakit si Enrique na naman?! Bakit sya na naman hinahanap mo Kath?! Andito naman
ako eh. Ako ang asawa mo kath. Hindi sya.

Masakit Kath. Sobrang sakit na talaga pero hindi ako susuko. Hindi kita susukuan
kasi mahal kita. Mahal na mahal.
Ganito din ba ang naramdaman mo nung kasama ko si Julia instead na Ikaw?! Ganito
din ba Kath?! Pero bakit mas masakit ngayon? Sobrang sakit na. Nasaktan din nam
an ako nung panahong hindi kita nakakasama eh.

Kahapon nung gumising ka. Si Enrique ang hinanap mo imbes na Ako. Pero hinayaan
ko lang Kath kasi alam ko naman na hindi kapa Okay that time.

"May inaasikaso ata." sabi ko "Hayaan mo mamaya tatawagan ko sya para dalawin k
a.." tatawagan ko sya para sayo. Makita lang kitang masaya

"Eh si Mama at Papa ko?! Hindi ba sila uuwe?!" tanong nya ulit.

"Tumawag sila. Mauuna umuwe si Mama. Si Papa busy daw pero susunod din sya. Mayb
e one of this day uuwe na si Mama.." sagot ko sa kanya.

Hindi na ulit sya nagsalita. Nakatingin lang sya sa kawalan. Parang naiirita sa
atmosphere ng kwarto.

"Taba o kain ka na.." sabi ko sa kanya. Nilapit ko ang plato sa kanya.

"Ayoko nga sabi bat ba ang kulit mo?!!!" bigla nyang sinipi yung tray ng pagkain
.

Kaya naman nagkalat sa kama nya at sa sahig yung kanin at ulam.

Nagulat ako sa ginawa nya.

"Ayan natapon tuloy!!!Ang kulit mo kasi.." sabi nya na may bahid ng pag kairita.

"Sorry." sabi ko sabay yuko para pulutin yung mga pagkaing nagkalat sa sahig.

"Pwede ba?! Umay na umay na ako sa sorry mo. Nakakasuka na!!!"

Alam kong galit lang si Kath kaya ganito sya di ba? Galit lang sya di ba?

"Bakit ba kasi nandito ka?! Dapat si Quen ang nandito hindi ikaw!!" sabi nya uli
t. Napatingin lang ako sa kanya "Ano?!Anong tinitingin tingin mo??!!!"
"Wala naman." mahina kong sagot kay Kath. Pinag patuloy ko nalang ang pag lilini
s ng kalat sa sahig. Hindi nalang ulit ako umimik.

Tapos bigla ulit syang nagsalita.

"Kumusta naman kayo ni Julia?!I'm sure masayang masaya kayong dalawa sa nangyari
sa akin..Ay mali, siguro malungkot kayo dahil hindi pa ko natuluyan. Ayan tuloy
hadlang pa din ako sa pag mamahalan nyo.." sabi nya with sarcasm.

Nagulat nalang ako sa mga pinagsasabi ni Kath.

"Hindi naman ganun yun Kath.." sagot ko "Ipapaliwanag ko naman sayo lahat-lahat
pag okay kana.."

Natawa nalang si Kath.

"Ipaliwanag?!Haha,Patawa ka Daniel." sabi nya "Hindi na kailangan. Dahil alam mo

?Sa totoo lang nagpapasalamat ako dahil naaksidente ako. Kasi nagising ako sa ka
tangahang ginawa ko. Katangahan na minahal ka.." Sagot ni Kath.
Tangna. Ano ba nangyare kay Kath? Hindi naman ganito si kath ah. Hindi sya gani
to magsalita.

"Saka yung tungkol sa annualment paper natin. Don't worry tuloy pa din yun." na
tigilan ako sa sinabi nya.

Hindi nalang ako kumibo sa mga sinasabi ni Kath. Alam ko namang galit sya eh. R
ight? Nadadala lang sya ng galit nya.

Pagtapos ko maglinis ng kalat sa sahig. Inaayos ko muna yung mga damit na nasa
bag ko. Uuwe muna ako saglit para magpalit ng damit at maligo na din. Kukuha din
ako ng ibang damit ni Kath pati kukunin ko din yung mga CD ng spongebob nya. Al
am ko matutuwa si Kath pag nakita nya yun.

Nung natapos ako. Nagpaalam ako kay Kath.

"Taba uuwe muna ako ah." sabi ko sa kanya "Babalik din ako. Si Bea papunta na di
to" tapos ngumiti ako.
Hindi sya nagsalita pero bago ako makalabas ng kwarto nya. Narinig ko yung sina
bi nya.

"Kahit hindi kana bumalik. Hindi naman kita kailangan.."

Lumingon ako sa kanya.

Ngumiti ako pero sa totoo lang.

Tangna. Ang sakit na talaga ng pakikitungo ni Kath sa akin!

---X
Maaaaaw. Bat ang sama ni Kath?! Ang sama ng pakikitungo nya kay Daniel?! >____<
Ayun. Like and Comment guys :)

Last 5 chapters :D
Peace and Loves.
<3
*******************************************
[40] KathNiel [39]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"Wahhhh ang boring." sabi ko sa sarili ko, Nakakainis kasi wala akong magawa.It'
s been effin three days since I got my full strenght.Take note, lahat ng lakas k
o. Eh kasi naman hinang hina pa ako last few days as in lantang gulay ako.

Nakakainis pa tong benda sa ulo ko. Haaays. Mabuti nalang pala hindi masyado na
damaged ang ulo ko kung hindi nag ka amnesia ako.

Sana nga nag ka amnesia nalang ako. Para nakalimutan ko nalang ang lahat. As in
lahat ng mga masasamang alala ko. Even him. Ayoko na syang maalala.

Katulad nga ng sinabi ni Yab--I mean Daniel. He brought to me the Spongebob CDs
that he bought. Anong feeling nya?! Madadaan nya ko sa ganito?! In his face. Mas
yadong masakit ang ginawa nya sa akin.

I'm sure malungkot silang dalawa ni Julia cause I'm still alive and kicking. Sye
mpre ba naman, panira ako sa kanilang dalawa. Ako yung barrier sa pag mamahalan
nila eh.

Anong tingin nya?! That he was forgiven because he took good care when I'm in th
e stage of unconciousness?! UTOT NYA. Forgiven my @ss.

Walang katumbas yung mga ginawa nya sa akin. PAIN, TEARS, having a BROKEN HEART.
Then ito pa. Kung hindi ko nakita at narinig ang pag-uusap nila ni Julia. Edi h
indi ako tatakbo palabas at hindi maaksidente. What's next?! Baka mapatay nya na
ako.
Kaya kayo. Wag masyadong mag mahal. Too much love will Kill you. True!

Mabuti nalang din at naaksidente ako. Nagising ako sa katangahan ko sa kanya. An

d this time?! I should love myself first. Sarili ko muna ang mamahalin ko.

Oo nga pala. Wala pa din ako balita kay Attorney. Hindi ko alam kung anung nangy
are sa married thingy namin. Kung valid ba o hindi. Pero whatever happen. Maging
valid man o hindi. Still, I'll go for annualment.

Isa pa yung si Quen. Ilang araw na din hindi tumatawag at pumupunta sa akin dito
. Bat kaya hindi nya ko dinadalaw?! Asar naman yung lalaking yun. Nakakatampo na
sya.

Biglang bumukas yung pintuan. As usual, andito na naman sya, Guess who?! The bes
t jerk husband ever.

Ilang beses ko na nga sya pinagtatabuyan. Hindi talaga patinag. Punta pa din ng
punta dito sa hospital. Nananadya ba sya?!

"Ano na naman ang ginagawa mo dito?!Di ba sabi ko hindi mo naman kailangan pumun
ta pa dito?!I don't even need you.Mas mabuti pang si Julia nalang ang puntahan m
o instead of me." Ang kulit kasi. Kulang nalang sukahan ko sya sa mukha nya para
lang malaman nyang sukang suka nako sa kanya.

Tumingin lang si Daniel sa akin then he just smiled. Nilapag nya yung plastic na
dala nya sa mini table na nasa side ng bed ko.
"Di ba ang sabi ko din naman sayo aalagaan kita?!" Don't call me taba. You don't
have any right. Ugh "Kahit ipagtabuyan mo pa ako hindi ako aalis dito." then na
g wink sya. Gad. What's wrong with this jerk.

Kapal ng mukha nito. Anong feeling nya sa akin makukuha nya sa pag papacute nya?
!Hindi na hoh effective yan. Gasgas na yang pakulo mo Daniel. Stupid.

Tinitignan ko lang kung anong ginagawa nya. May hinahalungkat sya sa may plastic
na dala nya. Tapos may nilabas syang styro. Ugh, from Jollibee. I bet chicken j
oy yan.

"Wow sarap naman nito Taba. May kilala akong favorite 'to eh." Wag ka magpapadal
a sa kanya. He's seducing you using that delicious chicken T__T. OMG I'm hungry.

"Wow ang sarap talaga.Ang juicy." Okay kath, relax. Wag kang bibigay. Kaso nagug
utom na talaga ako eh. Sukang suka na ako sa mga pagkain dito sa ospital. Sopas,
vegetables. Ughhh, parang lalo lang ako magkakasakit.

"Ang yummy at crunchy naman nito. Sarap talaga." Narinig ko pa yung tunog ng chi
cken kasi kinagat nya. Ughh, I'm dead hungry. Ang sarap ng chicken. I'm starting
to drool >___<

I was supposed to look at Daniel while eating in my side. Shet ! Nagugutom na ta

laga ako, Biglang may kumatok at pumasok.

OMG. My best friend save the my Life, I meant my Day. May dala syang pagkain.
Si Bea.

"Oh. Kath. Gising ka na pala?!" Yeah. Kanina pa ako gising. Hmmp "May dala ako s
ayong carbonara oh. Padala ni Mommy." OMG. Favorite ko din yun.

"Hayss. Salamat naman at makakakain na din ako." tumingin ako kay Daniel at nag
grin ako sa kanya "Akin na dito bes. Gutom na talaga ako." lumapit si Bea sa aki
n at binigay ang dala nyang carbonara.

"Sino pala ang kasama mo pumunta dito?!" tanong ko kay Bea

"Ah ako lang. Hinatid lang ako ni--" hindi ko na pinatapos yung sinabi nya kasi
ako na dumugtong.

"Yeah. Hinatid ka ni Jake." sabi ko "Ikaw aah. Iba na yan. Naku ah, wag ka magpa
padala sa kanya. Alam mo namang kaibigan yung ng isang tao dyan na manloloko. I'
m sure manloloko din 'yun." Manloloko si Daniel for sure manloloko din yun.

Napatigil lang si Bea at napatingin sa akin. I meant, tumitig lang sya sa akin.

"What?!" tanong ko.

Umiling lang si Bea sa akin at nag slight smile. "Wala naman Kath." sabi nya "Na
kakapanibago lang talaga."
Nakaraan pa nya yang sinasabi sa akin. Nag bago daw ako. Ai ewan!

"Expect more Bea. Hindi na ako yung dating Kath na nauuto ng kung sinong lalaki
dyan sa tabi-tabi." Napansin kong biglang huminto sa pagkain si Daniel at napati
ngin sa akin. I just gave him a cold stared.

"Yan ba ang epekto sayo ng aksidente mo?! Nabagok ata ulo mo eh." sabi ni Bea

"Oo nga. Eto ata yun. But thansks God kasi nagising ako sa mga kahibangan ko. Sa
na nga namatay nalang ako eh." bigla akong tinignan ni Bea with death glare "Jok
e lang. Maiba tayo. Asan pala si Quen?! Yung lalaking yun hindi na ako dinadalaw
."

Nag shrugged lang ng balikat si Bea "Ewan ko ba dun. Hindi din nagrereply sa tex
t and calls ko eh. Baka busy lang sya." Busy?! Kahit naman busy si Quen. Gumagaw
a pa din sya ng way para mabisita ako eh. Hmmp. Quen wanna die?!

Kwentuhan lang kame ni Bea tungkol sa kung anu-ano. Mga nangyare nung tulog ako
at walang malay. Sabi nya si Daniel daw ang nag-aalaga sa akin. Lagi daw walang
tulog si Daniel dahil laging chinecheck kung humihinga pa ako o hindi. Kinakanta
han pa daw ako. Naku ah, ang o.a nila mag kwento. As if naman gagawin talaga ni
Daniel sa akin yun.

Ayun, bukas daw pwede na din akong lumabas ng ospital na 'to. Wah, thanks God ka
si makakaalis na din ako sa Hell na 'to. Sobrang bagot ako kapag nandito. Gusto
kong gumala at mag shopping. Bibili din ako ng maraming spongebob stuffs. Aasika
suhin ko din ang annualment paper namin ni Daniel. Naku, two weeks from now mag
wa-one year na pala kameng kasal.

Kasal?! Mukhang hindi naman valid eh. SANA HINDI VALID.

Yung mga magulang ko naman. Til now, nag kamalay na ko lahat lahat. Hindi pa dum
adating. Hindi ba ako importante sa kanila?! Haaaays, Nakakapag tampo na talaga
sila. Sana yung business nalang nila ang ginawa nilang anak.

"Uy Kath. Ikaw nga umamin ka nga. Bat ganyan ang trato mo kay Daniel?!" sabi ni
Bea habang nakaupo kame sa balcony ng kwarto ko.

Napatingin naman ako kay Daniel na kasalukuyang nanunuod sa loob.

"Wala naman. It's just. Sukang suka lang ako sa kanya. Nakakabwisit kapag nakiki
ta ko ang mukha nya.." Masama na ba ako?! Duh, kulang pa yang compared sa mga gi
nawa nya sa akin.

Natawa nalang si Bea sa akin "Alam mo ibang iba kana talaga. Asan na si Kath?! Y
ung dating Kath."

"She's dead. And I'm happy with new Kath now." sabi ko sa kanya. Tama naman eh.
Wala na yung dating Kath. Yung Kath na iyakin?! Yung Kath na isip bata. Ang kath
ngayon ay matured na. Hindi na ako yung dati.

"Grabe kasi Kath. Masyado kang cold kay Daniel. Hindi nga lang ata cold. FRIGID
pa ata pinapakita mo sa kanya."

Natawa nalang ako sa frigid na sinabi ni Bea. Well, I admit. Masyado na talaga a
kong nasaktan before. Masama bang gumanti?! REVENGE, REVENGE.
"Hindi mo na ba sya mahal?!" Bea asked out of the blue.

Napaisip ako?! MAHAL? HINDI KO NA BA MAHAL SI DANIEL??!!

Napatingin ako sa loob. Napatigil si Daniel sa ginagawa nya. Siguro narinig nya
ang tanong ni Bea.

Kailangan nya malaman kung anong nasa isip ko.

Gusto ko din syang masaktan. Gusto ko din maranasan nya ang mga naranasan ko.

"Si Daniel kung mahal ko pa?!" sabi ko kay Bea "Hindi na nuh. Wala na akong nara
ramdaman sa lalaking yan kung hindi galit."

Napatingin ako ulit kay Daniel.

Nagtama ang mga mata namin.

Ngumiti sya. Pero kakaibang ngiti. May ibang meaning yung ngiti nyang yun. Paran
g may tinatago.

Pero bakit kumirot ang puso ko?!

Well that part. Was supposed to be a lie. (Which part?!Guess what part)

---X
Hahaha! Nasa wisyo ako mag update ngayon. Yepeeeeyyy ^___^
Last 4 chapters nalang ata?! Ewan ko lang basta. hindi na to lalampas ng 7 chapt
ers.
So. Ayun. Vote and comment guys :D
I love you all : )
*******************************************
[41] PALATASTAS :D
*******************************************
Guys. May bago akong pinublish na story entitled "ANG KUYA KONG HUNK" starring D
aniel Padilla.
Please pa read ako. Actually, comedy and drama sya. Kailangan ko ng suporta nyo.
Please. Please T______T
Sana suportahan nyo din yun gaya ng suporta nyo sa UNWANTED MARRIAGE.
Malapit na din pala tong U.M. Mga about 5 chapters nalang :)
Thank you guys.
lovelote <3
-Sic
*******************************************
[42] DAKILANG AUTHOR'S NOTE
*******************************************
DAKILANG AUTHOR'S NOTE :

Hello guys. It's me Sic. Gusto ko lang sabihin na..

Hindi ko na itutuloy tong STORY na to.
Bakit?????

Kasi Joke Lang. Hahhahahah ^___________^V

Gusto ko lang sabihin na. Sana naman sa mga susunod sa chapters eh. Lumabas na y
ung mga Silent Readers. Nagtataka kasi ako kung bakit tumataas ang Reads nito. P
ero ang unti naman ng comment. Kaya please. Sana mag comment kayo kung ano masas
abi nyo sa CHAPTER na NAUPDATE ko. Ok ba yun???
Gusto ko kasi na may binabasang comment. You know para mas lalong sipagin :)

I want COMMENT.
Pwede rin ng VOTE, parang reward ko nalang naman din yun di 'ba? Kaya sana. Supo
rtahan nyo ko.
Saka tutal may Note na din ako. Sana naman mag Fan din kayo. Para Party-Party ta
yo. Hahahhaha
Mabait ako. Hindi ako bastos. Friendly ako. Kaya wag kayo mahiyang mag message s
a MB ko. Ayos ba yun?

Yung mga nagpapa DEDICATE po pala. Kindly post nalang sa MB ko. Wag sa comment k
asi hindi ko nababasa, kaya sa MB ko nalang para hindi ko makalimutan :]
Sige hanggang dito nalang.
Mahal ko kayong Lahat.
(OH LUMABAS NA KAYO AH??)
Nagmamahal,
GASOLINE este SIC :)

Ako'y lubos na humihingi ng permiso kay @KrisZayn22 (Asawa ni Zayn Malik) sa pag
gamit ng kanyang LINE na "NAGMAMAHAL GASOLINA"..hahahaha
*******************************************
[43] KathNiel [40]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"This is the life. yahooo.." Ang saya talaga sa feeling kapag wala kang iniintin
ding problema, ha! Ano ka ngayon Daniel?! Mukhang tadhana na talaga natin ang ma
g hiwalay. Spell A-S-A?! Akala mo siguro magkakabalikan tayo nuh?! Mukha mo, eke
k ka! LOL

Bat ang saya ko?! Kasi ganito 'yun. Pagkalabas ko sa hospital kahapon. Yes, naka
labas na ako. Asar lang kasi kung kailan palabas na ako ng hospital dun pa dumat
ing si Mama. Lagi nalang syang late. Pero ayos lang at least dumating pa din si
mama ko di ba? Kesa naman hinayaan nya lang ako. Hmmp, so ayun nga. Dahil dumati
ng si Mama ko. Sa condo nya ako tumutuloy.

"Anak, hindi pwede. Sa bahay nyo ikaw tutuloy. Dadalaw-dalawin nalang kita dun..
" sabi sa akin ni mama. Naku, hindi pwede 'to. Ayoko makasama si Daniel sa iisan
g bahay. Pwe, ayoko na mangyari 'yun nuh.

"Please naman ma. Gusto naman kita makasama eh." Sana pumayag si Mama. Pleaaaase
.

"Hmm. Sige na nga. Two days lang ha. After this you'll need to go home with Dani
el.." sabi ni mama sa akin. You'll need to go home. Hindi na mangyayari yun nuh.

So ayun nga pumayag na si Mama kaya andito na ako sa condo nya nakatira for two
days daw. Weh? As if baka for life na ako dito titira, pero boring din naman kas
i. Asaan ba kasi si Bea?! May text nga ang best friend ko.

To: Bes~Bea
Where ka? Mall tayo?
After 15 minutes nagreply si Bea.

From: Bes~Bea
Sure. Treat mo ah? :)

After ko itext si Bea. Nag-ayos na ako. Naligo, bwisit nga. Hindi ko pwede basai
n ang ulo ko. Ibigsabihin hindi pagligo ang ginawa ko, shower lang?Okay hayaan n
a lang. Nag suot lang ako ng simpleng damit. Jeans and blouse lang ako. Tapos na
g bonnet din ako to cover the bandage in my head. Ugh, asar talaga. Kailan pa ba
to pwede tanggalin? Three days pa daw ako magtitiis sa benda sa ulo ko. Asar!

Pagbaba ko sa salas namin. Naabutan ko si Mama na nag cocoffee while nakatutok s

a laptop nya, Usual stuff, business. Haaay, parang hindi rin sya nag vacation eh
. Hanggang dito ba naman trabaho ang aatupagin nya? Sana di nalang sya umuwe :|

"Ma, alis lang po ako!" pagpapaalam ko kay Mama.

Nag sip muna sya ng coffee then tumingin sa akin "Saan ka pupunta?!Kasama mo ba
si Daniel?" Here we go again. Daniel na naman, please. Suka na talaga ako sa pan
galan ng lalaking 'yun. Ano ba Ma. "Hindi po. Busy daw sya." I lied.

"Ah okay sige. Umuwe ka lang ng maaga ah?!"

"Mmkay Ma.." nagkiss nalang ako sa pisngi ni Mama then lumabas na ako ng condo n
ya.

Paglabas ko ng pintuan.

Tumambad sa mukha ko ang pag mumukha ni Daniel.

"What the fck are you doing here?" sabi ko kay Daniel. Gaaad, wala ba syang bala
k patahimikin ako?! Bwisit naman yan oh.

"Binibisita ko lang naman ang asawa ko ah?" tapos ngumiti sya "Para sayo nga pal
a taba.." inabot nya sa akin ang flowers na dala nya.

Nag-abala pa talaga ang mokong na dalhan ako ng bulaklak ah. Mukha mo! Feeling m
o kikiligin ako? Kung ayos to siguro kinilig na ako.

"Anong gagawin ko dyan?" tinaasan ko sya ng kilay.

"Pwede ba 'tong kainin?!" Kumukulo dugo ko sa kanya promise "Joke lang. Para say
o yan. Pinabibigay ng sarili ko." tapos ngumiti na naman si Daniel, pinakita na
naman nya ang mapuputi nyang ngipin.

"Ah okay thanks.." kinuha ko sa kamay nya yung flowers "Pero I'm not into flower
s kasi eh. Saka 1 dozen?! How cheaf naman nito.." tinapon ko sa basurahan ang fl
owers na dala nya.

Mukhang nagulat si Daniel sa pag tapon ko sa bulaklak na dala nya. Haha ! Serves
you right Daniel. Dapat sa mga binibigay mo. Binabasura..

"Bye..Got to go.." nginitian ko sya ng nakakaloko.

DANIEL'S POV

Tangna. Hindi ko inaasahang gagawin ni Kath 'yun.

Tinapon nya lang yung dala kong bulaklak para sa kanya. Knowing Kath, mahilig sa
halaman at mga bulaklak yun. Tapos in one click, tinapon nya lang yung dala ko?

Hindi ko na talaga alam gagawin ko kay Kath.

Katulad nakaraan nung nasa hospital pa sya. Nagpabili sya sa akin ng may buto na
saging. Halos 10 oras ko nilibot ang lahat ng supermarket para lang sa gusto ny
a. Akala ko kapag nakahanap ako nun, mababawasan man lang galit nya sa akin. Per
o hindi eh, pag dating ko. Ayaw nya na daw yun. Apple nalang daw pala.

Tsk Tsk. Pasalamat ka Kathryn mahal kita. Kung hindi naku.

Ilang araw na syang ganyan sa akin. Mabuti nga hindi pa napapansin ng mga magula
ng namin na ganyan sya makitungo sa akin eh.
Umalis na sya sa harapan ko. Haaays, san na naman kaya pupunta 'yun?! Gusto ko p
a naman sanag mag date kame ngayon. Pero as usual, ayaw na naman nya. Hanggang n
gayon galit na galit pa din sya sa akin.

Hinding hindi kita susukuan Kath. Kahit kailan, hindi ako papayag na mawala ang
pagmamahal mo sa akin..

I want my tabachoy back.

BEA'S POV

"Bat kasama mo yan?!" sabay turo ni Kath kay Jake.

Kasama ko kasi si Jake ngayon. Actually kanina ko pa sya kasama, nag malling kam
eng dalawa then nagtext si Kath na mag mall kame. Since andito na nga kame ni Ja
ke. Sabi ko kay Jake isama nalang namin si Kath para naman hindi mabored at mast
ress si Kath sa bahay nila.

"Kanina ko pa naman sya kasama bes eh.." pagpapaliwanag ko kay Kath.

Tumingin sya ng masama kay Jake. Habang si Jake naman cool lang "Ano bang kailan
gan mo kay Bea ha. Bat ba lapit ka ng lapit sa best friend ko?" iritatong tanong
ni Kath.
"Namamasyal lang naman kame ni Bea.." tumingin si Jake sa akin.

"Namamasyal?!" sagot ni Kath "Pwede ba Jake. Kung paglalaruan mo lang si Bea, it

igil mo na. Parehas lang naman kayo ng kaibigan mo mga MANLOLOKO.!!" she emphasi
zed the word manloloko.

"KATH!! Ano ba yan?!" Badtrip naman tong si Kath. Dapat hindi nya ginaganito si
Jake.

"Manahimik ka dyan Bea." sabi ni Kath sa akin "Layuan mo nga si Bea. Masasaktan
mo lang sya!!!" mabuti nalang andito pa kame sa parking lot kaya wala masyadong
taong nakakakita sa amin.

Gaadd, ano bang gagawin ko kay Kath. Nagbago na talaga ang ugali nya.

"Hindi mangyayare 'yun." nagulat ako sa sinabi ni Jake, tumingin sya sa akin sab
ay ngumiti "Saka hindi ka niloko ni Daniel. Sana naman hinayaan mo muna sya mag
explain bago ka nagkaganyan. Oh well, wala ako sa position para sabihin 'yun.."

Tumingin ulit sa akin si Jake "Bea, una na ako. Enjoy nalang kayo ng best friend
mo.." then naglakad na sya palayo sa amin.

Hindi ko alam kung anong nangyayari kay Kath. Pero isa lang ang sigurado ko ngay
on. I'm already pissed off.
"Ano ba Kath?Bat mo naman ginanon si Jake!!!"

"What?!Anong ginawa ko??" ano daw ginawa, sus "Sinabi ko lang naman ang capable
na mangyari eh. Manloloko si Daniel, I'm sure lolokohin ka lang din nyang lalaki
na yan.."

"Alam mo. Hindi na ikaw ang kath na kilala ko dati. Yung Kath na laging masayahi
n. Maysado ka ng Bitter sa buhay. Pati si Jake na wala namang atraso sayo. Ginan
un mo." Pagkasabi ko nun nag walk-out na ako.

Kailangan kong habulin si Jake. Kailangan kong magpaliwanag sa ginawa ni Kath.

KATHRYN'S POV

Great. Ano bang ginawa ko?! Masama bang isalba ang best friend ko sa mga manlol
oko? Sabihin nyo nga sa akin? Kapakanan nya lang naman ang iniisip ko eh. Ayokon
g matulad sya sa akin. Ayokong maloko at masaktan sya tulad ng naranasan ko.

Kung mamasamain nya yun. Bahala na sya sa buhay nya.

Iniisip ko lang naman ang kalagayan nya.

Nag malling nalang ako mag-isa. Nanuod ng movie na walang kwenta, Nasayang lang
pera ko. Badtrip. Tapos after ko mag movie. dumaan muna ako sa playzone. At kung
minamalas ka nga naman. Hinahanap hanap kita pa ang tugtog. Bwisit ! Nananadya
ba ang tadhana.
Ayoko ng may maalala tungkol kay Daniel. Kakalimutan ko na sya. Promise.

Kumain na muna ako ng dinner then umuwi na din ako sa bahay namin ni Dan--este s
a bahay namin ni Mama ko.

Pero hindi ko alam kung anung sumaping masamang espiritu sa kin kung bakit dinal
a ako ng kotse ko sa tapat ng bahay namin ni Daniel.

Hindi ako bumababa. Nasa loob lang ako ng kotse ko. Minamasdan ang bahay namin.

Ganun pa din ang bahay namin, walang pinagbago. Except in the fact na hinding hi
ndi na ako babalik dyan kahit kailan.

Masyado ng masakit ang mag nangyari sa akin before, Hindi ko na ulit hahayaang m
asaktan ako. As in never na.

Bigla akong may napansin na pumaparadang taxi sa tapat ng bahay namin ni Daniel.

At may bumabang babae.

Si Julia.
"Anong gagawin nya dyan?!!" sabi ko sa isip-isip ko.

Kumatok sya then lumabas ng bahay si Daniel.

Lumabas ng bahay si Daniel na naka boxer shorts lang.

Hindi ko napansin kung nagulat ba sya o nakangiti sa pag dating ni Julia. Masyad
o kasing madilim sa part nila.

Hindi ko na hinintay pumasok ng bahay si Julia,

Pinaandar ko na ulit ang kotse ko.

Pinaandar ko na ulit ang kotse ko kasabay ng pagbagsak ng mga luha ko.

Gaad Daniel. akala ko ba nagsisisi ka na?! Pero anu na naman ba 'to. Hindi na ta
laga kita papatawarin..

----X
Spell SABAW?! >____<
Alam kong sabaw tong update na 'to. Walang eksena, walang emotions, wala lahat.
Saaarreeeh naman.
Pa read naman ng bago kong story "RUNAWAY PRINCESS."
Thanks guys.
VOTES AND COMMENTS pa din sana. Pleaaaasssseeee :<
*******************************************
[44] KathNiel [41]
*******************************************
DANIEL'S POV

Maaga ako nagising ngayong araw. Napag desisyunan ko kasing ligawan ulit si Kath
at kung hindi ko siya madadaanan sa santong dasalan, idadaan ko nalang sya sa s
antong paspasan. Syempre. Joke lang! Gagawin ko pa din ang lahat para lang magka
ayos kameng dalawa. Gusto ko ng bumalik sa dati ang lahat. Yung tipong sya ang u
na kong makikita pag labas ko sa kwarto ko.

Yung naka simangot nyang mukha kasi hindi nya mabuksan ang lalagyan ng asukal. Y
ung magkasalubong nyang kilay kasi hindi nya naabutan ang spongebob na palabas.
Yung ngiti nyang patagong kinikilig. Yung halakhak nyang akala mo nanalo sa Lott
o kahit na ang totoong dahilan kasi mas nauna nyang nakuha ang remote ng TV sa a
kin.

Lahat 'yun namimiss ko na. Lahat ng masasayang alaala na nabuo namin dito sa bah
ay namin. Gusto ko ng maibalik.

Alam nyo ba kung gaano kahirap ang gumising sa umaga na hindi mo na makikita ang
mukha ni Kath na nakangiti sayo?! Sobrang hirap lang talaga. Ang tamlay lang ng
bahay namin. Minsan nga hinihiling ko nalang na hindi nalang ako magising eh. K
asi ganun lang din naman eh. Wala na, Wala na din ang buhay ko sa akin.

It's killin my heart. BIG TIME!

Pero sabi nga sa nabasa ko. Kung mahal mo talaga ang isang tao. Kahit na nagpapa
kita pa sya ng dahilan para makita mong hindi ka na nya mahal. Gagawa ka pa din
ng dahilan para makita ang katiting na possibilty na mahal ka pa nya.

Kaya eto ngayon ang gagawin ko. Effort to mga tyong. Hindi ako titigil hanggang
hindi ko nakukuha ulit si Kath.

Alam ko namang mahal nya pa ako eh. Ramdam ko 'yun. Alam kong galit pa sya sa ak
in kaya ganun nalang ang pinapakita nyang attitude towards me.

I can't blame her naman. Masakit naman talaga ang ginawa ko. Alam kong kahit kay
o nagalit sa akin ng todo-todo before. Pero sana naman di ba pinakinggan nya mun
a ang dahilan ko? Masakit din naman na iwan ko ang asawa ko para sa iba. Well hi
ndi naman iba si Julia. Pero tanggap ko namang mali ang nagawa ko eh.

Kaya nga babawi ako ngayon.

Tangna Daniel. Paulit ulit?!

Galing si Julia dito kahapon kasi para ibalita nya sa akin na bumubuti na ang ka
lagayan nya. Sabi ko nga no need na, dahil masyado na ding Late. Kaso makulit ta
laga si Julia, dinalhan pa din ako ng dinner. Pero salamat na din sa kanya. Beer
lang kasi ang ginawa kong dinner last night. You know? nagluluksa. Just kidding
.

Nakatanggap din pala ako ng call galing sa school namin. Isa pa yang school nami
n. Sembreak na sembreak. Kailangan pa daw akong kausapin, Urgent daw. Badtrip! M
ay lakad pa naman ako ngayon.

Namimiss ko na si Kath ko eh :|
Kahit na pinag tabuyan nya ako kahapon. Wala akong paki. Lalapit at lalapit pa d
in ako sa kanya.

Naligo na ako after ko mag breakfast. Syempre napa gwapo na din muna para naman
pag nakita ako ni Kath. Kiligin agad sya. Bwahaha.

Sumakay na ako ng kotse ko then pumunta muna ako ng school.

"Good Morning Mr.Padilla. Sorry sa urgent meeting ah. Gusto ko lang sabihin ang
good news for you.." Siguraduhin nyo lang na good news yan. Kung hindi papasabug
in ko tong opisina nyo.

"Ah sure po. Ano po ba 'to?" may binigay sya sa aking envelope.

"Basahin mo." malamang Daniel. Malalaman mo ba yan kapag tinitigan mo lang. Ikaw
minsan bugok ka din eh. Haha! Barahin daw ba ang sarili.

Binuksan ko na ang laman ng envelope.

Nagulat ako sa nakalagay.

"Seryoso po ba 'to?" sabi ko sa kausap kong Dean ng school namin.

Ngumiti sya at nagsalita "Yep. So? Are you interested about this?"

Hindi ko alam kung papayag ako o hindi eh. Magandang opportunity to sa akin pero
ayaw ko naman iwan si Kath eh.

"Pwede po bang pag-isipin ko muna ang desisyon ko?"

"Sure. Pero sana one of this day makuha na namin ang sagot mo."

Tumango nalang ako at nagpaalam sa Dean namin.

Hindi ko alam ang desisyon ko. Tangna. Bakit ngayon pa?!

KATHRYN'S POV

Nagising ako ng past 10:00 na ng umaga.

on. Oh siguro dahil napuyat lang ako sa
y naku, naiinis na talaga ako kay Mikay
si Gino ang piliin over jao. Mas bagay

Ewan ko ba?! Napasarap ata tulog ko ngay

kakanuod ng Princess and I kagabi?! Haay
kagabi, Ang arte arte nya ! Hindi nalang
kaya silang dalawa.

Oh well, bahala nga sya. Baka gupitin ko ang bangs nya.

Pag katayo ko sa kama ko. Inayos ko muna ang sarili ko bago ako bumaba. Ano na k
aya ang breakfast namin ngayon?!
Nasa hagdan palang ako. Naamoy ko na ang niluluto ni Mama ko.

Wow, iba talaga kapag may nanay na nag aasikaso sayo. Syempre, laging masarap an
g ulam. Hindi tulad sa bahay namin ni Dani--,

Erase.Erase! Wala akong sinabi.

Gutom na talaga ako.

Pag punta ko ng kusina. Halos manlaki ang mata ko sa nakita ko.

"WAAAAHHHHH!!!ANONG GINAGAWA MO DITO!!!!" Paano nakapasok si Daniel dito?! I mea

n, alam kong sa pinto pero bakit ang aga-aga nandito sya?!

"Good Morning tabachoy ko. Ready for breakfast?!" ngumiti lang sya sa akin. Hind
i nya pinansin ang tinanong ko.

"Bat nandito ka?!!" Mataray na tanong ko sa kanya.

"Obvious ba?!Edi dinadalaw ko ang asawa ko. Namimiss na kita eh.." nilapag nya y
ung eggs sa table "tara na samahan mo na ko mag breakfast..By the way ang cute n
g pajama mo.." Busit tong lalaking to. Ang aga-aga perwisyo na agad.
Pumunta muna ako sa fridge para kumuha ng fresh milk.

"Taba. upo ka na oh." inusog nya yung katabing chair nya. Duh? As if naman uupo
ako dyan.

Kumuha muna ako ng plate then nag sandok ako ng rice and eggs.

manigas ka dyan sa table mag-isa.

Sa salas ako kumain. Umupo ako sa sofa then binuksan ko yung TV.

Parang ang tahimik ng bahay. Asaan kaya si Mama?!

Matanong nga 'tong lalaking to.

"HOOOOYYYYYY!!!" sigaw ko sa kanya.

Humarap sya sa akin tapos nagsalubong ang kilay "Excuse Mrs.Padilla hindi HOY an
g pangalan ko. Pero dahil mahal kita, okay lang." yaaakkkk "ano po ba yun?!"

Pwede ko bang ibalibag tong sofa sa mukha ni Daniel?

"Asan si Mama ko?" tanong ko sa kanya.

"Ah si Mama?!" kapal ng mukha nya talaga. Naku, kailangan ko na talagang puntaha
n si Attorney ngayon "Wala eh. May business sya sa Cebu. 3 days sya mawawala. Ka
ya ako daw muna ang magbantay sayo.."

ANO??!!! DID I HEAR RIGHT?!!

SI DANIEL??MAGBABANTAY SA AKIN??? PWEDE PATAYIN NYO NALANG AKO??PLEEAASSEE.

Hindi ko pinahalatang nagulat ako sa sinabi nya.

"Patawa ka hoh." sabi ko "Kaya ko sarili ko. Kaya hindi ko kailangan ang tulong
mo.."

Narinig ko syang tumawa ng mahina "Hindi po ako nag papaalam sa inyo aking tabac
hoy. Yan po ang bilin ni Mama. Tignan mo yun.." sabay turo nya sa sulok.

Lu...Luggage?! Seryoso?

"Oh ano ngayon kung may maleta dyan?" sabay irap ko sa kanya. Tanga ka kath? Edi
ibigsabihin--
"Dito din ako titira ng 3 araw.." kill me now pleaaaassse >_______<

Bwisit naman. Paano na 'yan?! Dito pa daw titira ang mokong sa condo. Haaayy. Lo
rd? Bakit ba ganyan. Lumalayo na nga ako sa kanya di ba? Masyado pa masakit eh.
masakit pa sa puso Lord.

"Oh bat bigla ka natulala dyan?!" nagsalita si Unggoy "Alam ko naman na namimiss
mo din ako eh." sabay kindat nya. Pwede ko ba syang saksakin ng tinidor sa lung
s? isa lang pleaaase.

"Gusto mo ba talaga tumira dito ng tatlong araw?" Kath isip ng magandang Idea. F
aster *ting*

"Opo naman. Para makasama ko ang aking asawa.." *insert Daniel Padilla famous sm
ile here* Kadiri pleeaase.

"Sige. Papayag ako sa isang kondisyon.." Sorry Daniel masyado akong matalino for
you

"Sige kahit ano. Ano ba yan?" haha ! Mukhang maiisahan ko sya ngayon ah.

Nginitian ko sya ng nakakaloko "Magiging katulong kita.." Haha ! Tignan lang nat
in kung papayag ka.
"Sus yun lang pala eh." ngumiti sya "Kahit ano pa ang ipagawa mo sa akin. Okay l
ang! Basta makuha lang kita ulit Kath.." Mukha syang seryoso, pero dahil good ac
tor--erase. Good Liar sya. Alam ko na palabas nya lang yan. Mukha nya.

"Ah payag ka pa ah.." sabi ko "Simulan mo na ngayon. Linisin mo ang CR, yung mga
labahin namin ni Mama. Pwede mo na ding labhan. Ano pa ba? Yung mag sinampay na
hindi ko pa natutupi ikaw na gumawa. Then, maglampaso ka.." sabi ko sa kanya. A
no ka?

"Yun lang ba Mam?! Yes Mam.." nag salute pa ang loko tapos may binulong na hindi
ko lang narinig "Haay. Kung hindi lang kita mahal. Hindi kita susundin eh.."

"May sinasabi ka ba?" tinaasan ko sya ng kilay.

"Wala po mam. Sabi ko po mag-uumpisa na ako.."

So ayun. After namin mag talo. eh? Nagtalo ba yun? I mean after ko sabihin ang k
ailangan gawin ng katulong ko. Nag-ayos na agad ako. Kasi pupunta sa grocery.

"Ayusin mo trabaho mo dyan ah!!" sabi ko kay Daniel habang naglalampaso ng sahig
.

Tumingin sya sa akin sabay tumayo.

Shet! Bat ang hot nya? naka short lang sya na black then topless. Nakadagdag pa
sa kahotan nya ang pawis nya.

Pwe?! Ang init.

OMG Kath. Ano ba yang iniisip mo.

"Oh taba. Natulala ka ata sa kagwapuhan ko?" Nasabi ko na bang mayabang si Danie
l? kasi kung hindi pa. Pwes ngayon mayabang po sya.

"Naku, pwede ba Daniel. Ayusin mo nga ang Joke mo! Nakakainis eh." kinuha ko yun
g cellphone sa ibabaw ng TV "Ayusin mo trabaho mo dyan. Mag grocery lang ako.."

Lumabas na ako ng condo ni Mama then pumunta na sa grocery store. Wala na kasi k
ameng stock. Si Mama kasi pati ang grocery inaasa sa delivery eh. Haaays, bat ka
si kailangan nya pang umalis, Ayan tuloy naiwan ako sa unggoy na yun. Badtrip! S
arap laslasin ng pulso ko. Kidding.

Kumuha ako ng chicken, beef, pork, can goods. What else?! Aha. Yung shampoo pala
. Rejoice. Dapat kwatro pack. Bitin kasi ang dalawang sachet lang. Try nyo ang R
ejoice ang ganda at ang lambot sa buhok.

Patawa ka Kath. Mag endorse ba?! Oh well, after ko mag grocery binayaran ko na a
ng pinamili ko then exit na sa store.
Pumunta muna ako sa Star Bucks, kasi alam nyo na. Chill lang. Nag order ako ng m
ocha fraffe. Haays nakakamiss naman si Kha-Kha. Isa pa 'yun. Hindi din tumatawag
sa akin. Ano kayang nangyari sa mokong na 'yun?

Bat ba nawawala ang mga mahahalagang tao sa akin? Nag-away kame ni Bea, si Khali
l umalis, si Enrique. Ilang araw na 'ko hindi tinitext at tinatawagan. Saan kaya
ng lupalop ng Pilipinas yung lalaking 'yun?!

Bigla akong napatingin sa nagtatawanan sa likod ko. To my surprise.

Speaking of Quen.

Who the hell is this Girl?! Wala namang sinasabing nililigawan si Quen o somethi
ng na kinekwento sya sa akin ah.

Kaya pala hindi nya ako nabibisita. Pati text and calls ko. Hindi nya sinasagot.

Busy pala ang mokong sa Babae.

Ang saya-saya pa nilang dalawa.

Naku, nakakapang init ng blood pressure. Ang BP ko tumataas sa kanilang dalawa.

Gaad, Quen. Bakit ka ganyan?! Akala ko pa naman hindi mo din ako iiwan? Pati ba
naman ikaw.

Kinuha ko na yung pinamili ko at umalis na sa Star Bucks. Baka kasi hindi ko map
igilan ang sarili ko at masunog ko 'yun ng wala sa oras. Badtrip silang dalawa.
Quen yari ka sa akin. Kailangan mo magpaliwanag about this. Hmmp!

Pag ka uwe ko ng Condo.

Wow ah. Mukhang seryoso ang mokong sa pagiging katulong ah. Ang linis kasi ng sa
las. Yung mag sinampay ko nakatupi na lahat sa sofa. As in akala mo pinalansta e
h. Ang ayos ng pagkakatupi.

Then, yung sahig ang kintad. Wala kang makikitang alikabok. Mukhang nilampaso ng
maayos ng unggoy. Naku, subukan nya lang hindi sundin ang mga utos ko. Sya ang
ilalampaso ko.

Asan na kaya yung lalaking 'yun. Naglakad ako sa kusina.

At ABA naman.

Nakatulog na pala ang unggoy sa lamesa.

"HOOOOOY!!!" sinigawan ko sya "ANG SABI KO LINISIN MO ANG BAHAY. HINDI MATULOG K
A DYAN SA LAMESA. ANO BA?!!"

Mukhang nagulat ang bugok. Bigla kasi napatayo.

"Ay sus naman taba. Akala ko may sunog na.." kinusot nya pa ang mata nya "Sensya
na. Napagod lang. Ano pa ba ang iuutos mo?" Aba masipag ang loko.

"Kunin mo yung pinamili ko. Ayusin mo." sabi ko sa kanya "Matutulog lang ako."

Paalis na sana ako sa harapan nya ng bigla nya akong tawagin.

"Kath..." pagtawag nya sa akin.

napahinto ako at lumingon sa kanya "Ano?!" salubong na kilay ko nyan.

"Di ba magaling ka sa Math?" lalo naman nag salubong ang kilay ko sa tanong nya.

"Oh ano ngayon?" iritato dong sagot sa kanya.

Ngumiti sya sa akin tapos nagsalita ulit "Alam mo kahit gaano kapa kagaling sa M
ath hindi mo kayang sukatin ang pag mamahal ko sayo.."

"Ewan ko sayo.." tumalikod na ako pag katapos nya sabihin ang kakornihan nyang '
yun.
Yung totoo Kath? Kinilig ka nuh? Hindi ah. Napangiti lang. Yun lang 'yun.

Nasa room na ako ng bigla kong naalalang may binili pala akong shampoo. Kaya nam
an bumaba ulit ako.

"HOOOYYY SABI KO DIBA AYUSIN MO YANG PINAMILI KO?" badtrip tong lalaking to. Tul
og na naman.

"Sorry mam." nag salute sya at nagsimula na mag-ayos ng grocery.

Paakyat na sana ulit ako ng marinig ko syang bumulong.

"Hindi kita susukuan. Akala mo ah. Mababawi kita.." Akala mo lang Daniel. Simula
palang yan..

---X

Waaaaah ! Ayun. AHAHAHA ! Medyo hahaba ata 'tong U.M ! Hmm. Siguro lang kasi may
naisip akong sceen eh. LOL
Nga pala. What happen sa comments?! Nawala na 'yung ibang nag cocomment?! Anebey
. Mag commet and Votes naman kayo. Pleaase :<
Yun lang naman ang hinihintay ko eh mga comment nyo.
Sana din mag FAN din yung Iba. Naks, kapalan ng mukha ! Hakhak.
Para makapag dedicate ako sa inyo. Bleeh :P
PS. Badtrip ako sa Professor ko sa PE. Pinatakbo ako ng 5 ulit sa quadrangle ng
De La Salle. Busit sya ! eto sya t(-___-t)
*******************************************
[45] KathNiel [42]
*******************************************
KATHRYN'S POV
Minsan talaga hindi ko alam kung matutuwa ba ako kay Daniel o maiinis nalang big
la eh. Pero kapag natuwa ako sa kanya bago naman matapos ang araw, nambubwisit s
ya.

Katulad nalang kagabi. Nakikipag away pa sa akin kung saan daw ba sya matutulog.
Sabi ko sa kanya sa sofa nalang sya matulog. Aba,ang loko ayaw nya daw. Hindi d
aw sya sanay matulog sa sofa dahil sasakit ang likod nya.

"Ayoko nga dyan sabi bat ba ang kulit mo?Sasakit nga ang likod ko." ngumuso pa a
ng loko.

"Sa ayaw at sa gusto mo. Dyan ka matutulog." sabay turo ko sa sofa "Kung ayaw mo
dyan. Maluwang ang pintuan, pwede kana umuwi at duon matulog sa bahay mo." paak
yat na sana ako sa taas kaso bigla ko syang narinig mag salita ng mahina lang.

"Haay. Bahala na nga bukas."

Oh di ba?! Sino bang hindi maiirita sa ugali nyang yan? Kung ayaw nya palang mat
ulog sa sofa edi sana umuwi sya. Maluwang ang pintuan kayang kaya syang ilabas.H
indi ko naman pinilit na dito sya matulog eh hindi ko din sinabing dito sya matu
log o mag stay. Tigas din ng bungo ng lalaking yun eh.

After kong ayusin ang kwarto ko. Nag-ayos muna ako ng sarili ko. Quick bath then
bihis na agad ng damit. Nagluto na kaya yung unggoy na 'yun. Nagutom ako sa pag
tulog eh :'3
Pagbaba ko sa kusina. Wow lang! Ang linis ah. Kagabi kasi, iniwan kong kalat-kal
at ang salas then yung lamesa sa kitchen puro balat ng Lays and Piattos at can n
g softdrinks tapos tambak din ang hugasin. Pero ang nakikita ko ngayon mukhang n
ilinis ng sampung katulong eh. Yung mga laundry na din namin naka sampay na.

Napatingin ako sa sofa.

Tulog si Daniel. Wow! Alas dyes na ng umaga ang loko tulog pa. Hindi man lang di
n nag luto ng breakfast ko. Feeling nya nasa bahay nya sya? Aba naman. Kapal din
ng mukha ah.

May naisip ulit akong evil plan. Bago ko sya gisingin.

Nilabas ko yung mga slice bread sa fridge then yung mga butil butil nun kinalat
ko sa sahig. Tapos yung mga plato nilagyan ko ng mantika at ketchup at nilagay k
o lahat sa lababo. Tignan lang natin kung hindi ka mabwisit >:)

Lumapit ako sa sofa at nilapit ko yung bibig ko sa tenga ni Daniel then sinigawa
n ko sya.

"HOYYY DANIEL!! ABA NAMAN TANGHALI NA!! GISING NA ANG SAMBAYANAN IKAW HUMIHILIK
KAPA!!"

Biglang napabalikwas ng tayo si Daniel at nanlaki ang mata sa sobrang gulat. HAH
A! Kung makita nyo lang ang reaction nya. Baka matae din kayo sa mukha nya.

"Hahahahahah!" bigla akong natawa ng malakas

"Tangna naman Kath. Akala ko naman kung anung merun." umupo sya sa sofa at nag-u
nat unat "Sorry kung late na ko gumising ah. Hindi kasi ako nakatulog ng maayos
kagabi. Naglinis nalang ako ng bahay para madaling makatulog.." Anong pakilaman
ko?!

"Feeling mo naman concern ako sayo?" tumayo ako tapos binuksan ang TV "Magluto k
a na gutom na ko."

"Sige wait lang." hindi ko sya tinitignan pero nakikita ko sya sa gilid ng mata
ko. Inaayos nya yung kumot at unan na ginamit nya.

Tignan lang natin kung anong reaction mo kapag nakita mo ang ginawa ko sa pinag
hirapan mong linisin mag damag.

Lumakad na si Daniel papuntang kusina. Hinihintay ko syang mag bunganga. Pero wa

la. Hindi man lang nag salita ang loko. Teka? Eh may kinalat ako dun ah. Bat hin
di man nag react ang mokong na 'yun.

Teka nga? Bwisit naman 'tong lalaking to.

Dahan dahan kong tinignan ang direksyon papuntang kitchen at nakita ko sya.
Nakita ko si Daniel.

Nakita ko si Daniel na naglalampo at nililinis na ang kinalat ko sa kusina.

Badtrip. Wala man lang syang sasabihin?! Hindi man lang nya ko sisigawan at aawa
yin para magkaroon ako ng dahilan para paalisin sya sa akin? Kainis naman tong l
alaking to.

Ang tagal ko na palang nakatitig sa kanya. Nagtama ang mata namin ni Daniel.

Ngumiti sya.

Isang ngiting pilit at mapakla?

Parang pekeng ngiti.

Ugh, Kath gutom ka lang okay?! Wag mo pansinin ang lalaking yang. Si Daniel ay i
sang unnyango. Magaling magbalat kayo at magpaikot ng tao. Wag kang magpapaapekt
o sa lalaking yan.

Tinuon ko nalang ang pansin ko sa TV tapos nagsalita ako "Pakibilisan ang pag li
linis at nagugutom na ko."

Kahit medyo malayo sya sa akin narinig ko yung pag buntong hininga ni Daniel "Sa
ndali lang taba ah. Tapusin ko lang to."

Parang ang tamlay ni Daniel. Parang may mali sa kanya.

Haaays. Ano ba tong iniisip ko. Nagugutom lang siguro ako.

Bigla kong naramdaman na may tumatawag sa cellphone ko.

Si Quen.

"Hello Quen. Langya ka bat ngayon ka lang nag paramdaman?" sabi ko sa kanya. Sin
igawan ko si Quen sa cellphone.

Lumabas nalang ako ng condo para hindi marinig ng unggoy ang pag-uusap namin ni
Quen.

DANIEL'S POV

Tangna. Pinagpaguran ko tong linisin kaninang madaling araw. Tapos pag gising ko
, eto pa makikita ko? Ang kalat ng kusina. Bago ako matulog kagabi nilinis ko la
hat to. Para sa umaga wala na akong gagawin o lilinisin at maaya ko si Kath na m
ag date. Kung papayag man sya o hindi sana mag dadate kame.

Pero ang sakit lang e. Yung pinag puyatan mo. Wala nangyare! Tangna talaga. Hind
i ko magawang mainis kay Kath pero naiinis ako sa ginawa nya. Hindi man lang nya
inisip na pinag paguran kong gawin at linisin ang bahay. Sana effort man lang d
i ba? Sana naman kahit papano inappreciate nya yung ginawa ko.

Nginitian ko nalang sya para hindi isipin ni Kath na galit ako sa kanya.

Alam nyang hindi ako sanay matulog sa sofa. Everytime na dun ako natutulog sumas
akit ang katawan at kasukasuhan ko. Alam nya yun, impossible naman na hindi. Dah
il nung nasa bahay pa kameng dalawa at nagkasakit sya. Binantayan ko sya at sa s
ofa ako natulog at kinabukasan poof ako na ang may sakit. Pero okay lang at leas
t gumaling si Kath nun, yun nga lang ako naman ang may sakit.

Katulad ngayon. Ang sama ng pakiramdam ko. Pakiramdam ko pasan ko ang mundo. Pin
agpapawisan ako sa sobrang lamig ko. Weird nu? Pero yun eh. Taragis.

Lumabas si Kath ng condo kasi may tumawag sa kanya.

Haays. Malamang Si Enrique na naman.

After ko maglinis at maglampaso. Hinugasan ko naman yung mga tambak na plato na

binuhusan ni Kath ng mantika at ketchup. Talaga yung babaeng nag-aaksaya. Haay,
kung hindi ko lang talaga mahal yung babaeng yun baka nabugbog ko na ng pag mama
hal yun eh. Mwaha! Tangna daniel. Cheesy ah!

Nagluto na din ako ng breakfast namin. Baka magalit si Kumander eh. Nilabas ko s
a fridge ang hotdog and eggs tapos fried rice lang ayos na.

Nilagay ko na sa lamesa ang mga niluto ko. Mga talaga? Taeng yan. Akala mo naman
Daniel ang dame eh. Bakit ba? Luto with Love to.

"Punasan mo nga yang mukha mo! Baka tumulo ang pawis sa pagkain kadiri." sabi ni
Kath. Aba, kailan pa pumasok sa condo tong babaeng 'to. Hindi ko man lang narin
ig na tumunog ang pintuan ah.

"Sorry." sabi ko sa kanya sabay punas ng pawis ko gamit ang manggas ng damit ko.
Badtrip! Gusto ko magpahinga. Ang sama talaga ng pakiramdam ko.

"Whatever." sabi ni kath sabay rolled eyes pa. Ang cute eh. Napangiti nalang ako
.

"Anong nakakatawa?" mataray na tanong ni Kath sa akin.

Napatitig ako sa kanya "Tumawa ba ko?"sabi ko "Ngumiti lang po ako boss!"

Tumaas ang kilay nya "So, anong nginingiti mo dyan?"

Nag buntong hininga nalang ako at nag punas ulit ng pawis "Wala.Sige kain na tay
o."

Kumuha na si Kath ng Fried Rice and Eggs then pumunta si Kath sa kusina. Grabe t
alaga si Kath. Tumaray at naging pilosopa. Tsk Tsk.

Hindi nalang ako nagsalita. Kumain nalang din ako kahit wala akong gana. Sana ma
y stock na gamot si mama dito. Gusto ko kasi makadate si Kath ngayon. Ayokong ma
gkasakit. Langya naman..

Narinig ko nalang na dumura si Kath "Ano ba tong niluto mo! Nag aaksaya kaba ng
pagkain. Walang kalasa lasa." sabi ni Kath sabay tapon ng kinakain nya.

"SA SUSUNOD AYUSIN MO NAMAN! WALA KA TALAGANG KWENTA KAHIT KAILAN!ALAM MO YUN?"
Tangina. Sinigawan na ako. Timpi lang Daniel. Wag mo pansinin si Kath baka may m
onthly period lang sya ngayon.

Tumayo ako at nagsalita "Ah ganun ba?Sige pala ipagluluto nalang kita. Ano ba gu
sto mo?" maamo kong tanong sa kanya.

"WAG NA! NAWALA NA GANA KO!" sinigawan nya ulit ako "WALA KANG FUTURE SA PAGLULU
TO MABUTI PA SI QUEN MAGALING! WALANG WALA KA TALAGA COMPARE SA KANYA!"
Tangna ulit. Sa lahat ng ayaw ko yung kinocompare ako sa ibang lalaki eh lalo na
sa karibal ko.

That's it.

"MAS MAGALING SYA?EDI TANGNA MAGSAMA KAYONG DALAWA!!" sinigawan ko na din sya. T
angna ang sakit lang sa ego ko. Hindi ko na to mapapalampas "ALAM MO KATH? LAHAT
NA GINAGAWA KO PARA LANG MAPATAWAD MO AKO. LAHAT KATH AS IN LAHAT. PERO ANO? AN
ONG GINAGAWA MO. WALA DI BA?" mukhang nagulat sya sa sinabi ko at dahil sinisiga
wan ko sya.

Siguro ganito talaga kapag naipun ang galit sayo tapos masama pa ang pakiramdam
mo. As in sasabog ka na talaga.

"ANO BANG GINAWA KONG MASAMA SAYO KATH? YUNG DAHIL BA KAY JULIA. TANGNA NAMAN. S
ANA NAMAN KASI HAYAAN MO KONG MAGPALIWANAG HINDI YUNG NAG COCONCLUDE KA AGAD AT
NAGALIT SA AKIN." Nakakahiya man aminin pero naluluha na talaga ko.

Si Kath naman nakatingin lang sa akin. Isang tingin na matalim.

"WALA AKONG PANAHON MAKINIG SA MGA KASINUNGALINGAN MO PAGOD NA--"

"ANO KATH?PAGOD NA PAGOD KANA? AKO BA NI MINSAN TINANONG MO KUNG PAGOD NA AKO? K
UNG PAGOD NA BA KO SA KAKALINIS AT KAKAUTOS MO? HINDI DI BA? PERO OKAY LANG KATH
. MAHAL KITA. MAHAL NA MAHAL KITA NA KAHIT ANONG IUTOS O IPAGAWA MO SA AKIN SUSU
NDIN KO. PARA LANG MABAWI KA!" nagpunas ako ng luha.
"NAGLINIS AKO NG BAHAY. NAG LAMPASO NG SAHIG. NAG TUPI NG SINAMPAY. NAGLUTO NG U
LAM AT NAGSAING. ANO PA BA KATH? AH ETONG TANGNANG SAHIG NA KINALATAN MO KANINA.
ALAM MO YAN KATH NI MINSAN HINDI KO TO GINAGAWA. REKLAMADOR AKONG TAO. MAINIPIN
AKO! KILALA MO AKO. PERO OKAY LANG SA AKIN SINUNOD KITA KASI MAHAL KITA EH!."

"HINDI KO PINILIT NA GAWIN MO YAN"

"YUN NA NGA EH. HINDI MO PINILIT! PERO AYOS LANG SAKIN. MAPATANUYAN KO LANG NA M
AHAL KITA! PESTENG PAGMAMAHAL KO YAN SAYO. KAHIT HINDI KO GINAGAWA. GINAGAWA KO
NGAYON PARA LANG MAKUHA ULIT TIWALA MO."

Nagpunas ako ng luha at kumalma na. Ang sakit tangina talaga "Kath ang gusto ko
lang naman hayaan mo akong magpaliwanag eh. Sana hayaan mo ako. Hindi yung hinah
ayaan mo ang isip mo na sumarado Kath. Mahal kita kath pero tao lang ako. Napapa
god at nasasaktan din. Kung nasaktan ka dahil sa ginawa ko sayo? Hindi mo naitat
anong pero mas nasaktan ako.."

Napansin kong tumulo na din ang luha ni Kath. Napayuko nalang sya. Sana. Sana bu
kas na ang isip nya sa pangyayaring 'to.

"Marunong din akong sumuko Kath. Sa totoo lang dapat matagal na ako sumuko. Pero
ayoko nilalabanan ko sarili ko. Dahil gusto kong ibalik ang dati sa atin. Pero
mukhang ayaw mo na talaga."

Pumunta ako ng salas at kinuha yung bag ko.

"Hahayaan nalang kita Kath at least ngayon hindi mo na ako masisisi na wala akon
g ginawa para mabawi ka. Infact, sobra sobra na ang ginawa ko pero binasura mo l
ang.." tapos lumabas na ako ng condo nila.

Sana masagasaan nalang ako ngayon. Para isang bagsakang sakit nalang. Para matap
os na tong katangahan na nararamdaman ko. Kung may sasakit pa dito. Hindi ko lan
g alam. Para sa akin sobra sobra na ang ginawa ko para masaktan ng ganito.

---X

SABAW?! I KNOW. T_______T

SENSYA GUYS.
Bawi ako next chapter promise :|
VOTE AND COMMENTS PO! SALAMAT..

*******************************************
[46] KathNiel [43]
*******************************************
BEA'S POV

"Pare ano ba itigil mo na nga yan. Ilang bote na ng beer ang naitumba mo oh!"

"Tangna naman Jake! Wag ka nga makialam!" tinulak ni Daniel si Jake palayo sa mg
a bote ng beer na hawak nya.

Andito kame ngayon ni Jake sa bahay ni Daniel. Dalawang araw na kasing hindi nam
in macontact ni Jake si Daniel. Kaya nag pasya kameng dalawa ni Jake na dalawin
dito sa bahay nya. Pero eto lang ang naabutan namin. Sandamakmak na bote ng beer
na naman ang laman ng salas nya. Kalat kalat. Mukhang may mabigat na naman na p
roblema si Daniel.

"Ano ba kasi ang nangyare pre?" tumabi si Jake kay Daniel. Ako naman nakatayo la
ng sa may pintuan. Hindi ko alam ang gagawin ko. Siguro si Jake lang talaga ang
makakausap nya sa oras na 'to.
"Bakit ganun
re. Ginagawa
utusan, wala
gina sobrang
ko ngayon sa

pare?" tumungga si Daniel sa boteng hawak nya "Sobrang sakit lang p

ko naman ang lahat para sa kanya. Naging alila nya ako at ginawang
syang narinig na kahit ano mula sa akin. Pero bakit ganun pare? Tan
sakit lang talaga.." nag crack na ang boses ni Daniel. Sa nakikita
kanya. He's in pain..again

Alam ko na naman na si Kath na naman ang problema nya ngayon eh. Sino lang ba an
g nakapag paiyak ng ganyan kay Daniel. Si Kath lang naman.

Before nung high school palang kame. Yung high school sweethearts palang si Dani
el at Julia. Nakita ko na kung paano mahalin ni Daniel si Julia. Pero etong pag
mamahal ni Daniel kay Kath. I could say na Ibang Iba ang pagmamahal ni Dan kay K
ath. As in sobrang lalim ng binigay nyang Love for Kath.

"Sige pare ilabas mo lang lahat ng sama ng loob mo." Jake said with concerned em
otions.

Binuksan ulit ni Daniel ang Isang beer tapos ininom "Oo pare nasaktan ko sya bef
ore nung bumalik ako kay Julia na hindi ko man pinaliwanag sa kanya nag lahat. P
ero bakit ganun?Hindi ba nya inisip na nasaktan din naman ako nun. Tangna, halos
mawasak ang puso ko pre kapag nakikita kong kasama nya si Enrique at sa tuwing
tumatawa sya. Lagi ko iniisip na sana maulit ang masasayang araw namin ni Kath,
na ako ulit ang maging dahilan ng pagtawa at pag ngiti nya. Ang sakit lang talag
a dito pre." sabay tinuro nya yung left chest nya...yung puso nya..

"Nakakahiya mang umiyak pero wala akong paki pre. I don't care kahit sasabihin n
yong ang bading ko ngayon pre. Pero masakit talaga sa puso. Tangna na talaga pre
. Hindi naman porket aastig-astigin ako eh hindi na ko nasasaktan. Sana naman in
isip din ni Kath na tao din ako at napapagod din ako. Marunong din ako masaktan
at si Kath lang ang nakapag pasakit ng ganito sa akin." uminom na naman sya ng b
eer.

"Okay lang naman sana na kahit Ilang libong beses nya ko utusan, murahin o kahit
ano pa ipagawa nya sa akin. Pero yung icompared nya ako kay Enrique? Putangina,
feeling ko wala akong kwenta eh. Pakiramdam ko wala na akong nagawang tama sa p
aningin." dahan-dahang pumapatak ang Luha ni Daniel. Kung makita nyo lang ang it
chura nya ngayon. Maawa kayo :'(

Nakikinig lang kame ni Jake kay Daniel. Sa nakikita ko ngayon kay Daniel. Talaga
ng ang sakit ng nararanasan nya ngayon. Bakas sa mukha nya ang sobrang sakit na
nadarama nya ngayon. Kahit na matikas si Daniel. Nakita ko ngayon ang soft side
nya. Soft side nya na si Kath lang pala ang kahinaan nya.

Nagalit ako kay Daniel dati. Kasi hindi ko alam ang reason kung bakit nya iniwan
ang asawa nya para kay Julia. Pero after I've heard the real reason. Mas naawa
ako kay Daniel. Parehas lang pala sila nag susuffer ni Kath dahil may barrier na
Julia sa kanilang dalawa.

Sadyang mabait at mapagmahal lang talaga si Daniel. Mas pinili nyang mas masakta
n ang sarili nya kesa mag suffer ng pain ang mga mahal nya sa buhay. Hanga ako s
a taong 'to.

Pero yun nga lang. Sarado ang isipin ni Kath sa paliwanag ni Daniel. Siguro natr
auma si Kath but sana naman hayaan nyang magpaliwanag si Dan para maliwanagan na
sya at malaman ang totoong dahilan.

"Kahit anong gawin ko. Gusto kong magalit kay Kath pero ayaw ng isip at puso ko.
Hindi nya ba nararamdaman kung gaano ko sya kamahal? Na kahit sukang suka na sy
a sa akin hindi ko pa din sya iniiwan.." biglang bumagsak si Daniel sa sahig. Mu
khang nakatulog na sa sobrang lasing.

"Darn! Daniel talaga pasaway. Tsk." natawa nalang ako sa reaction ng mukha ni Ja
ke. Binuhat nya si Daniel sa shoulder nya at dinala sa kwarto nya, lumabas din n
aman agad sya.

"May sakit pala amputa. Ang lakas pa mag-inum." kinuha ni Jake yung mga bote the
n nilagay nya sa plastic "Dito na muna ako matutulog para mabantayan ang mokong.
Gamitin mo nalang ang kotse ko."

"Sige Jake. Ingat kayo dito ah. Balitaan mo ko." kinuha ko sa kanya yung susing
kotse nya.

Umalis na din ako sa bahay ni Daniel. Ngayon naman ang pupuntahan ko si Kath. Gu
sto kong malaman nya ang kalagayan ni Daniel ngayon.

KATHRYN'S POV

Nagising nalang ako sa Isang malakas na katok mula sa labas ng condo. Sino ba 't
ong taong to na any moment wawasakin ang pintuan.

"SANDALI LANG!!"

Nag-ayos muna ako ng mukha ko. Tumingin ako sa salamin. Isang babaeng maga ang m
ata dahil sa kakaiyak. Naalala ko na naman 'yung mukha ni Daniel. Everytime na m
aalala ko yung lungkot at pain sa mata nya. Parang nawawasak ang puso ko.

Hindi ko alam bat ganito ang nararamdaman ko. Pero nasaktan din ako sa mga sinab
i ko sa kanya. Galit lang ako that time. I never meant it..yeah I did meant It i
n the first place. Pero nagsisisi ako ngayon.

"Oh Bea." binuksan ko na yung pintuan. Tumambad sa akin 'yung mukha nyang nakasa
lubong ang kilay.

"Ano na naman ba 'to Kath? Bakit ka ba nag kakaganyan?" sunud na sunod na tanong
nya sa akin "Alam mo ba ang kalagayan ni Daniel ngayon? Kath wake up naman. Let
Daniel explain his side hindi yung nakasarado ang utak mo sa paliwanag!!" galit
si Bea. Kitang kita ko sa mukha nya.

"Pwede ba Bea. Kung pumunta ka lang dito para sermonan ako. You can leave now. I
don't need your sermon now." emotionless kong sagot sa kanya.
Natawa nalang si Bea "Ayan dyan ka magaling. Yang utak mo naging sarado na. Nagi
ng sarado sa lahat ng bagay. Umayos ka nga Kathryn naaksidente ka lang naging ga
nyan na ang ugali mo. Hindi kana nakakatuwa!!!"

"Ako ba natutuwa sa pag punta mo dito at pag sermon mo sa kin ngayon? Kung tungk
ol 'to kay Daniel YOU.MAY.LEAVE.NOW."

"Makinig ka nga sa akin--" pinutol ko yung sasabihin nya

"WALA AKONG DAPAT PAKINGGAN SAYO OKAY?! LUMAYAS KA NGA DITO SA PAMAMAHAY KO!! NG
AYON SA SIDE KAPA NI DANIEL KAKAMPI? SYA BA BEST FRIEND MO? MAGSAMA-SAMA KAYO! M
GA USERS!!"

"DARN KATHRYN! HOW COULD YOU TO SAID NA USER AKO?! FCK. SA LAHAT NG SIDE KAHIT I
KAW ANG MALI KAKAMPI MO KO. PERO THIS TIME MALI KA E MALING-MALI!!"

"OO NA. MALING MALI NA!! LUMAYAS KANA. HINDI KO KAILANGAN ANG KATULAD MO!! KAYA
KONG MABUHAY NG WALA KA!!"

Tumulo na ang luha ni Bea "You know what Kath?" malumanay nyang sabi sa akin "Yo
u're not the same kath that I used to know before. Ibang Iba ka na. Asaan na yun
g best friend kong masayahin na hindi marunong mag tanim ng galit? Puro hatred n
a yang nasa puso mo ngayon at sa pinapakita mong attitude na ganyan. No wonder k
ung Isang araw sumuko si Daniel sayo at bumalik sya kay Julia.." after she said
my tears started to fall.

Nakatitig lang ako sa pintuang nilabasan ni Bea. Parang any moment, lahat ng tao
ng mahalaga sa akin. Unti-unting lumalayo. They slowly wavering. And It's breaki
ng my heart.
Tulo lang ng tulo ang luha ko. Again, may mga nasabi na naman akong masasakit na
salita sa mga taong important sa akin.

Ano ba 'to. Hindi ako 'to. Ano bang nangyare sa akin.

"Oh anak?Anong nangyare sayo?" biglang may nagsalita.

Si MAMA.

"Nag-away ba kayo ni Bea? Nakita ko syang tumatakbo palabas eh. Hindi nga ako na
pansin." nilapag ni Mama yung mga bagahe nya sa may side ng sofa at umupo sa tab
i ko.

"Common Anak. Tell me. Anong nangyare between you and Bea?" concerned na sagot s
a akin ni Mama.

Sasabihin ko na sana kaya lang biglang may nag doorbell.

"Tignan ko lang kung sino 'yun. We'll talk later honey." tumayo na si Mama para
buksan ang door.

"Attorney, what brought you here?" Fck. Si attorney. Anong ginagawa nya dito.

"I just need to discuss something Mrs.Bernardo."

"Come in."

Dali-dali akong umakyat sa taas para mag-ayos ng sarili ko. Ano kaya ang kailang
an idiscuss ni Attorney ngayon?! Fck. Bat ba sunod-sunod ang problema ngayon. Ba
kit ba ganito ang buhay ko. Nakakabaliw na! :'(

Bumaba na agad ako sa salas after ko makapag-ayos. Naabutan ko si Mama na may ka

usap sa phone nya. We'll I guess mama ni Daniel 'yun.

"Oo balae. Importante daw. Pakisama mo na din si Daniel dito ah.Ah.Oo..hindi ko

naabutan si Daniel dito eh.." OMG. Nakalimutan kong si Mama nga pala nagsabi na
dito tutuloy si Daniel para samahan ako "Okay sige. Thank you balae.."

"Kath. Tara dito. May kailangan sabihin si attorney." lumapit na ako sa kanila.
binati ko lang si Attorney. Mukhang hindi maganda ang ibabalita ni Attorney. San
a. Sana mali ang naiisip ko.

DANIEL'S POV

Nagising nalang ako sa sigaw ni Jake sa akin. Bat ba nandito pa 'tong taong to.

"ANO BA? KITANG NATUTULOG ANG TAO ANG INGAY INGAY MO?!" sigaw ko sa kanya. Fck.
Ang sakit ng ulo ko. Hang over badtrip. Traydor talaga ang beer kahit kailan.

"Loko ka!" binato nya ako ng unan "Tumawag si Tita pumunta ka daw kila Kath ngay
on. Urgent daw. Bilisan mo!" Pota. Ano na naman ba 'to. Hindi ko pa nga gusto ma
kita si Kath ngayon. Tapos ano to? Joke ba to. Putaragis talaga.
Tumayo na ko para maligo para naman kahit papano. Mawala ang sakit ng ulo ko.

Binuksan ko na yung shower at hinayaang tumulo ang tubig sa ulo at katawan ko. N
aalala ko na naman 'yung eksena ng pag-aaway namin ni Kath.

Sana kayang tangayin ng tubig na to ang nadarama ko. Sana kayang agusin ng tubig
na 'to ang pighati ng puso ko.

Kahit na nasa ilalim ako ng shower. Hindi ko maiwasang maiyak sa nangyayare sa a

min ni kath ngayon.

"Mabuti naman Anak at nakarating ka?!" bati sa akin ni Mama.

Nasa salas silang lahat. Si attorney, si Mama ko, Mama ni Kath and si Kath.

"Upo ka anak." sabi sa akin ng mama ni Kath.

Pero parang wala akong narinig. Nakatingin lang ako kay Kath. Gusto ko syang yak
apin at halikan sa mga oras na 'to. Gusto kong hagkan si Kath. Pero hindi ko mag
awa dahil hindi ayos ang sitwasyon namin.

Nakayuko lang si Kath. God knows how much I love her. I miss you so much Kath.
"Anak, umupo kana. May ididiscuss si Attorney." sabi bigla ni Mama.

Umupo ako sa upuang katabi ni Mama.

"Okay attorney ano po ba 'tong urgent announcement na 'to?" pag sisimula ni Mama
.

Huminga ng malalim si Attorney. Parang hindi ko gusto 'tong balita na sasabihin

ni attorney ah.

"Di ba Kath nabanggit ko na 'yung problem sa married nyo ni Kath?!" Huh? Anong p
roblema dun sa kasal namin ni Kath. Napatingin ako kila Mama. Parehas kameng tat
lo, clueless sa problema na 'yun. Merun bang problema dun?! Bat hindi sinabi ni
Kath sa akin.

Napatingin kame nila Mama kay Kath.

Walang mababakas na emotions sa mukha nya.

Tumingin muna sya sa akin sabay iwas ng tingin at tumango kila Attorney.

"Teka nga attorney? Anong problema sa kasal namin ni Kath?" Tangna. Lalong sumak
it ulo ko ah. Hindi dahil sa alak kaninang nainom ko kundi dito sa problemang si
nasabi ni Attorney. Mas malakas pa ang tama sa ulo nito.
"Oo nga Attorney? What's the problem regarding in their married?" pagtatanong ni
Mama ko.

Napatingin si Attorney sa amin nila mama na wari mo'y naguguluhan "I thought nas
abi na ni Kath yung problem sa inyo." tumingin sya kay Kath "Hindi mo pala sinab
i Kathryn?" umiling lang si Kath.

"I'm so sorry kung hindi pala nasabi ni Kath." inayos ni Attorney yung salamin n
ya at may nilabas na documents mula sa leather bag nya "Here's the document stat
ed that.."

Parang hindi ko gusto ang mga susunod na sasabihin ni Attorney. Nag sisimula ng
kumabog ng mabilis ang puso ko. Para akong aatakihin sa sobrang bilis ng pump ng
puso ko.

"Stated that your married Mr.Daniel Padilla and Ms.Kathryn Bernardo-Padilla is n

ot valid. Wala pong kasalang naganap dahil the church priest wasn't settle his v
isa as a priest during the period of your married. Samakatuwid, lumalabas na fak
e ang kasal nyong dalawa.."

Please. Kung panaginip lang to. Gisingin na sana ako. Ayoko hindi totoo tong sin
asabi ni Attorney. Bakit ganito?! Bakit ba ko minamalas ng ganito?

Napatingin ako kila Mama pare-parehas kame ng expression. GULAT at SHOCKED.

Tumingin naman ako kay Kath.

Parang tinanggap nya na ang result na sinabi ni Attorney sa pag-iwas nya ng ting
in sa akin.

Please tell me that this is only a nightmare..

--X

Bitin ba?! Sana hindi hehe.

Ayun. VOTE AND COMMENTS GUYS :)
O kaya BE A FAN. PLEASE :D
Anyway, sino nakapanuod ng Princess and I last wednesday I think? Yung nabugbog
si DJ. Waah ! Nakakainis hindi ko napanuod 'yung eksena dun. Kwento nyo please.
Hindi ko alam kung bat sya nabugbog eh T___T

*******************************************
[47] KathNiel [44]
*******************************************
KATHRYN'S POV

"Just call me kung kailan natin irerearrange ang kasal para ma-settle ko agad an
g mga papers"

After ni attorney sabihin yan. Umaalis na siya. Tanging kame nalang apat ang nat
ira dito sa living room. Hindi alam kung paano sisimulan ang kailangan pag-usapa
n. Lahat na-shocked sa news na sinabi ni Attorney. Except sa akin, eto naman ang
gusto ko diba? Para tuluyan ng maging malaya kay Daniel.
Masaya ka naman ba talaga?Tanong sakin ng konsensya ko.

Masaya naman talaga ako eh! Masayang masaya. SANA..

"So balae, kailan natin aasikasuhin ang kasal ng dalawang bata?Parang kailan lan
g nag rurush tayo. Ngayon mag rurush na naman tayo." sabi ng mama ni Daniel sa m
ama ko.

"As soon as possible na balae. I need to phone my husband about this issue. Para
makauwi na din sya as soon as possible." Sagot naman ni Mama.

Silang dalawa lang ang nag-uusap. Samantalang kame ni Daniel. Hindi nagsasalita,
nakatahimik lang.

Pasimple kong tinitignan si Daniel sa gilid ng mata ko.

Walang reaction ang mukha nya. Hindi ko ba mabasa ang iniisip nya ngayon. Parang
wala syang pakialam na walang bisa ang kasal naming dalawa.

At masakit na makitang wala syang pakialam.

"Kath. Okay lang ba sayo kung yung dating gown mo ulit ang gagamitin? Kaunting r
epair lang 'yun okay na ulit but it's up to you kung gusto mo ulit mag patahi."
kalmadong tanong sa akin ni Mama.

"Ikaw Daniel? Anong gusto mo? Gusto mo ba ulit magpatahi. Yung cater before yun
nalang ang kuhain natin na mag seserve ng foods. Then, yung sa invitations. I'll
phoe Ms.Dhang for that matter. Magaling 'yun eh. How about the reception. Do yo
u want kung sa Fozhica Hotel nalang?"
"Ma.."

"Naku, kailangan ko na palang sabihin 'to sa Daddy mo Dj. Para naman masikaso na
talaga namin 'to ng maaga.."

"Ma.."

"Dj, yung mga list ng names ng friends mo. Ibigay mo na agad ah? Para naman mail
agay agad sa mga inivitations then yung mga flowers. Kame na bahala. Ah basta ka
me ng bahala dun ni Balae. Di ba balae?"

"MA ANO BA?!!!" biglang nahinto ang pag-uusap ng mga magulang namin dahil biglan
g sumigaw si Daniel "STOP MAKING PLANS,WILL YOU?!WALANG KASALANG MAGAGANAP!!!" n
agulat ako sa sinabi ni Daniel.

"Teka lang anak. Pero bakit?" natatarantang tanong ni Mama ni Daniel kay Daniel.

"BAKIT?DAHIL MAY PROBLEMA KAME NI KATH OKAY?" sumisigaw pa din si Daniel. Tuming
in sya sa akin then sa mama nya ulit "KAYA HINDI KO ALAM KUNG MATUTULOY PA YANG
KASAL NA PINAPLANO NYO!!!" tumayo na sya at lalabas na ng pintuan.

"AT SANA WAG NYO NG PAKIALAMAN ANG MGA PLANO KO!!!" biglang lumabas ng pintuan s
i Daniel pagkatapos nya sabihin 'yun.

Naiwan kameng tatlo na tulala dahil sa sinabi ni Daniel. Ramdam kong galit sya,
bakas naman sa mukha nya eh.

Pero hindi ko maitatagong ang sakit ng mga sinabi nya. Ayaw nya ituloy 'yung sec
ond wedding namin.
Ako ba gusto kong ituloy yun?

Napatingin sila Mama sa akin. Bakas sa mukha nilang naguguluhan. Siguro dahil hi
ndi nila alam ang nangyayare. Sabagay, paano nga naman nila malalaman eh hindi n
aman naming sinabi. Mas pinili namin ni Daniel itago ang lahat.

Nakatingin pa din sila Mama sa akin. Iniwas ko nalang ang tingin ko, tumayo at u
malis mula sa kinauupuan namin.

Wala pako sa wisyo magpaliwanag ngayon. Not now, hindi pa nadidigest ng sistema
ko ang mga sinabi ni Daniel.

Bakit ganun? Galit ba sya. Malamang. Malamang Kath, galit na galit sayo yun :'(

QUEN' POV

Ilang araw din akong hindi nagpakita kay Kath, Ilang araw din akong lumayo sa ka
nila ni Daniel. Sana naman 'yung araw na nawala ako sa paningin ni Kath e naayos
na nila ni Daniel ang problema nilang dalawa.

Haays. Kakaiba talaga 'yung dalawang 'yun. Saksi naman ako sa pag mamahalan nila
ng dalawa dati pero nung nagkaroon ng matinding problema. Wala na, sabog na yung
relasyon nila.

Paano ba naman kasi si Kathryn ang tigas ng ulo. Ayaw makinig sa paliwanag. Si D
aniel nagiging aso. Sunud-sunuran. Buhay nga naman talaga oh! It's so complicate
d.
Papunta ako ngayon sa bahay nila Kath. Kumusta na kaya siya? Namimiss ko na din
sya eh :|

After 34567 years na byahe at sobrang traffic sa katipunan. Nakarating na din ak

o sa condo nila Kath. Wish ko lang na andito siya.

"Oh Enrique long time no see ah?" lumapit sa akin si Tita. Niyakap nya ako at sa
bay hinalikan sa pisngi. "How are you na?Ang gwapo mo pa din ah.."

Napangiti nalang ako sa sinabi ni Tita. Parang kailan lang kasi. Parang kailan l
ang 'yung kame pa ni Kath. Yung kame pang dalawa at hindi pa sya kasal.

Ano kaya ang buhay ko ngayon kung hindi nagpakasal si Kath. Kame pa din kaya? Si
guro sa akin siya kasal ngayon. Edi sana sobrang saya ko di ba? Kung hindi lang
sana ako naduwag dati. Tangna kasi.

"Hello Enrique. Still there? Your idling iho."

"Ay sorry po tita." nakakahiya "Si Kath po ba andyan?"

"Ah yes. Come in." pumasok ako sa loob ng bahay nila Kath "Upo ka muna. Anong gu
sto mo? Soda o coffee?" tanong sakin ni Tita

"Thanks po tita. Okay lang po."

"Okay sige. Wait here, I'll call Kathryn." tumango nalang ako kay Tita as a resp
onse.

KATHRYN'S POV

Ilang araw na din ang lumipas simula nung pag-uusap namin tungkol sa kasal na wa
la naman palang bisa. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako or what pero, as a matt
er of fact. Hindi ako masaya sa naging result nung married na 'yun.

Til now, hindi ko pa din makalimutan yung mga sinabi ni Daniel. Ayaw nya ituloy
ang second marriage. Siguro nga dahil sa mg ginawa ko sa kanya.

But for telling you the truth. Masakit, kasi I thought ipipilit nya pa din ang p
angalawang kasal naming dalawa pero hindi pala.

Siguro nga napagod na sya sa akin.

Anong siguro? Talagang napagod na sya sayo. Ikaw ba naman ang gawing basura ang
effort matutuwa ka ba? Heck no. My inner ego scold me.

Haaysss. Bakit ba kasi naging ganito ang buhay ko? Naging magulo. Dati naman sim
ple lang ako. Walang inaalala, walang pinoproblemang ganito.

Pero aaminin ko man o hindi. Masaya ako nung mga araw na kasama ko si Daniel. Yu
ng pag-aaway namin Daniel nung nasa bahay pa kame ang bumubuo ng araw ko. Yung a
saran naming dalawa, sigawan tungkol sa kung anong papanuorin. Kung sino ang mag
lalaba. Lahat 'yun namimiss ko na.

Gusto ko ng ayusin ang mga bagay-bagay na nagawa ko. Masyado na akong naging mas
ama kay Daniel. Siguro oras na para naman marinig ko ang paliwanag nya di ba?!

"Anak. Nandito si Enrique. Labas kana dyan." biglang nahinto ang pag-iisip ko da
hil kumatok si Mama.
Si Enrique nandito. Mabuti naman naisip nyang dumalaw sa akin, puro phone calls
and text nalang ang ginagawa nya sa akin eh. Haays, this time talaga kailangan k
o ng kausap. Tanging si Enrique nalang ang hindi nagagalit sa akin. Well, siguro
dahil hindi naman nya alam ang nangyayare.

"Okay po. Wait lang po."

Nag-ayos na muna ako bago ako bumababa. Gusto ko gumala at mag-isip isip. Ayokon
g ikulong ang sarili ko dito sa bahay. Mababaliw lang ako kapag nag stay pako di
to.

Kinuha ko na yung purse ko na nakasabit sa likod ng pintuan. Then lumabas na ako

ng room ko.

"Anak." tinawag ako ni Mama from kitchen "Sana naman magkaayos na kayo ni Daniel
." malumanay na sabi ni Mama..

Ngumiti nalang ako kay Mama at tumango.

"Ma alis lang po kame ni Quen."

"Sige, mag-ingat kayong dalawa."

Lumapit ako kay Quen at ngumiti. "Tara? I need to breath some fresh air.."

"Teka lang pumunta nga ko dito para bisitahin ka eh." tinignan ko sya ng masama
"Sabi ko nga aalis tayo. Tita sige po alis na po muna kame ni Kath."
Naglakad lakad lang kame ni Quen dito sa may park malapit sa condo namin. Walang
nagsasalita. Mahangin ang paligid. Kulay orange na nagfafade into black ang lan
git. Mag aalasa-is na ng gabi.

Nung makalapit kame sa isa sa upuan sa may park. Huminto ako at umupo.

"Haaay salamat naman at nakaramdam ka din ng kapaguran Kath." tumabi sa akin si

Quen "Kumusta?"

Tumingin ako kay Quen sabay umiwas ulit ng tingin "Maniniwala ka ba kung sasabih
in kong ayos lang ako?"

Nilagay ni Quen yung kamay nya sa baba nya "Pwede rin. Pero kumusta nga,seryoso?
"

Napatingin nalang ako sa langit bago sumagot "Eto parang langit. Unti-unti ng du
midilim ang aking mundo.."

"Huh?Hindi ko gets Kath." humarap sa akin si Quen "Explain mo nga lahat.."

Huminga muna ako ng malalim at kinuwento kay Quen ang lahat. Lahat-lahat ng mga
nangyari simula nung hindi sya nagparamdam hanggang nung pag-uusap about sa not
valid na married.

"Ano?Wala ka man lang reaction dyan?" sabi ko kay Quen. Wala kasi akong makitang
reaction sa mukha nya eh.

"Gusto mo talaga malaman ang reaction ko?" seryoso nyang tanong sa akin.
Dahan-Dahan akong tumango at sumagot "Oo, mali ba ang ginawa ko?"

"Anong mali?Maling mali talaga Kath. Ang mahirap kasi sayo. Gumagawa na ng effor
t si Daniel hindi mo pa binigyan ng chance magpaliwanag. Ano ba kasi ang nangyay
ari sayo Kath?!Hindi ka naman ganyan." sinisermunan ako ni Quen.

Napayuko nalang ako sa mga sinabi nya "Galit lang ako that time. Hindi ko alam,
sadyang magulo lang ang lahat. And besides, natatakot kasi ako na baka nagsisinu
ngaling lang si Daniel sa akin."

"Nagsisinungaling Kath?!" natawa si Quen "Kath kilala mo naman si Daniel di ba?!

Ma pride na tao 'yun. Pero kinain nya lahat ng pride nya para lang sayo. Kasi m
as importante ka sa kesa sa pride nya. Kahit ako naman mapapagod din sa mga gina
wa mo eh. No wonder kung isang araw magkabalikan nalang si Daniel at Julia.." pa
rehas sila ng sinabi ni Bea.

I sighed.

"Kath eto lang yan eh." napatingin ako kay Quen "Ang PAG-IBIG ay parang HOLDAPAN
.. Nasa sayo ang desisyon kung ipaglalaban mo ng patayan o bibitaw ka kasi takot
kang masaktan."

"Kaya mo ba syang ipaglaban ulit?! Anong mas kinakatakot mo ngayon?! Ang masakta
n ulit dahil sa pagmamahal o ang mawala si Daniel sayo ng tuluyan?! I guess, Dan
iel done his part. Ginawa nya na lahat ng effort para lang mabawi ka. But, ang t
igas mo kath eh. Kaya this time. Ikaw naman sana gumawa ng way.."

Siguro nga, kailangan ako naman ang gumawa ng paraan para mabawi si Daniel..
--X
Mewmew. HAHAHAH! Sabaw? FIne :D
Vote, comment, and Be a FAN pleeeaaase naman po :)

*******************************************
[48] KathNiel [45]
*******************************************
DANIEL'S POV

Andito ngayon si Julia sa bahay ko. Bakit?! Tinawagan ko sya, syempre I need som
ebody to talk to. Si Jake naman nowhere to be found, siguro kasama nun ngayon si
Bea *sigh* buti pa silang dalawa. Walang problemang pinoproblema, hindi gaya ko
. Wala naman akong balat sa pwet, pero bakit ganito ang nangyayare sa aking kama
lasan. Tangna naman buhay 'to. Wala na, walang wala na patutunguhan ang buhay ko
. Nawala na nga sa akin si Kath, pati ang kaisa-isang pinang hahawakan kong nagk
akabit sa aming dalawa wala din palang visa, peste talaga.

"Ano na Daniel. Magtititigan nalang ba tayong dalawa. Ikwento muna. Tama na yang
paghihimas sa bote ng beer, cause kadiri talaga ang amoy!" sinigawan na ako ni
Julia ng pabiro.

I took a deep breath then kinuwento ko na kay Julia lahat-lahat, pati yung sinab
i ko na walang kasalang magaganap, and ang initial reaction ni Julia ay..

"Ang loko mo talaga Daniel. Bat mo naman sinigaw sa harap ni Kath 'yun. Ano nala
ng iisipin nun?" binatukan ako ni Julia ng malakas.

"Aray ko! Bat ka naman nakabatok agad dyan." hinimas ko 'yung parte ng ulo ko na
binatukan ni Julia. Nag dadalawang isip na tuloy ako kung may cancer ba talaga
sya o nagpapanggap lang eh. Kita nyo na. Ang lakas mamatok.

"Serves you right Daniel. God, Daniel naman. Ano ba kasing pumasok sa isip mo at
sinabi mong walang kasalang magaganap?! Because seriously, If I were Kath. Ang
iisipin ko ayaw mo na talaga sa akin, suko na, na give-up kana." napailing-iling
nalang si Julia.

"Eh syempre naman. May hang-over pa ko nun, nadala lang ako ng spirit ng alak. S
aka, nairita lang ako sa mga magulang namin ni Kath ang daming plano, ang daming
gustong gawin hindi kame hayaan." uminom ako ng beer "May problema pa nga kame
ni Kath na dapat ayusin tapos sila plano ng plano. Walangya lang!"

"Pero may plano ka ba talaga Daniel?" tanong sa akin ni Julia

"Syempre naman. Hindi ko basta-basta igigive up si Kath nuh, after this plan. Ku
ng ano ang desisyon nya tatanggapin ko." mahina kong sagot kay Julia, kinakabaha
n din kasi ako sa plano kong to. What if hindi pa din kame naging okay ni Kath a
fter that plan?

"Paano kung hindi pa din kayo naging okay?! Are

arship abroad?" Nasabi ko na din pala kay Julia
o. Sabi nya nga, once in a lifetime opportunity
rsity na ang kumuha sa akin para duon mag-aral.
yun, but kaya ko bang iwan si Kath.

you planning to pursue the schol

about sa scholarship na nakuha k
'yun para sa akin. Harvard unive
Of course, big opportunity nga '

"I don't know." sagot ko sa kanya "Maybe kapag hindi kame naayos ni Kath, papaya
g na ko na mag-aral sa Harvard, afterall it's a big opportunity nga sabi mo and
siguro dun nalang din ako magpapalipas ng panahon...panahon para makalimot.." As
a ka naman na madali mo makakalimutan ang isip-batang si Kath, bigla ako napangi
ti.

"So what's funny naman?" iritadong tanong ni Julia.

Napangiti na naman ako "Nothing" sagot ko "Naalala ko lang si Kath kapag iniinis
ko sya." napapikit nalang ako ng mata inaalala ang mga memories namin ni Kath n
a sa tingin ko sa alala ko nalang ulit masisilayan.

"You love her so much nuh?" napatingin ako kay Julia, nakangiti sya "Mahal na ma
hal mo talaga sya nuh?" Pwede ko bang sagutin yang tanong ni Julia,hindi ba ang
awkward? Yung ex mo tinatanong ka kung mahal na mahal mo talaga ang taong nagpap
asaya sayo ngayon.
"Common, you can tell naman Daniel. Hindi ako masasaktan..maybe in the first pla
ce masasaktan ako but hindi na ung grabe, naka move on na ko nuh." natatawang sa
got ni Julia.

Napatingin nalang ulit ako sa langit, may bituin, full moon then tumingin ulit a
ko kay Julia at sumagot "Siguro kung may lalampas na salitang mahal, yun na ang
pakiramdam ko para kay Kath pero dahil wala pa, mahal na mahal muna ang ipang d
edescribe ko para sa feelings ko for her.."

Napatingin ulit ako kay Julia, just like her nakatingin din sya sa langit.

"Nung panahong nawala ka. I thought, didilim na ng tuluyan ang paligid ko, ang m
undo ko. Pero si Kath" sabi ko kay Julia "Si kath ang nagsilbing bituin sa madil
im kong mundo. Hindi nya ko iniwan nung mga araw na halos ayaw ko ng mabuhay, la
gi syang nandyan sa tabi ko.."

Bigla ko naramdaman ang isang mainit na patak na lumabas sa aking mata. Dali-dal
i ko tong pinunasan.

"Are you crying Daniel?" malumanay na tanong ni Julia.

"of course not." pagtatanggi ko sa kanya "napuwing lang ako nuh!" sabay ngiti ko
.

"You know what Daniel?! You're not a good bluffer." sabi naman nya sakin "Alam k
ong luha yan. Common, iiyak mo lang yan. I'm here, Ilabas mo lang yang mga luha
mo para naman gumaan ang pakiramdam mo."

After Julia said that, automatic na nalaglag ang mga luha galing sa mata ko. Hin
di ko alam kung ilang ulit na akong umiyak dahil kay Kath, pero ang alam ko lang
. Masakit talaga.

"Bat ganun nuh?! Bat ang sakit-sakit na." I said between my sob.
Lumapit si Julia sa akin at niyakap ako "Hindi mo naman kasi masasabing nagmamah
al ka kapag hindi ka nasasaktan. Pain is a part of loving, if there's no pain. T
here's also no love. Kambal yang dalawang yan."

"Last question Daniel. Kaya mo bang ilet go si Kath. If there's no chance for yo
u and Kath to get back together?"

Humiwalay si Julia sa akin para tignan ako sa mata.

Again huminga muna ako ng malalim at sumagot "Sabi nga ni Ester sa librong Para
Kay B ni Ricky Lee, sa buhay: "Never Go out of Bounds. There are certain boundar
ies para sa bawat tao at doon ang lugar mo"Kung itinakda na talaga ng kapalaran
na maging walang bisa ang kasal namin ni Kath, and If ever hindi sya dumating sa
plano ko this saturday, I'll just accept the fact na hanggang dito nalang talag
a kame. Hindi ko na ipipilit.."

Parang napanganga si Julia sa sagot ko. Halos manlaki ang mata nya sa sinabi ko
"God, Daniel nagbabasa ka pala ng book. I thought, for being Daniel Padilla It's
kinda boring pero hindi pala." natawa nalang ako sa sagot nya.

"Sire. Diniscuss kasi yun sa Filipino 102 natin before nung umalis ka." sabi ko
sa kanya. "Tara nga dito payakap ulit."

"Sure yakap lang pala eh." then niyakap ko sya ng mahigpit.

Ang sarap lang sa pakiramdam na okay kame ni Julia, na hindi kame katulad ng mga
mag ex's na nagiging bitter sa isa't isa.

KATHRYN'S POV

Andito pa din kame ni Quen sa park malapit. Ewan ko ba after ng mag sinabi sa ak
in ni Quen, parang naguilty ako sa mga pinag gagawa ko kay Daniel. After what he
did during my accident tapos yung ginawa ko pa sa kanya nung nasa condo sya ni
Mama. I felt being selfish person.

Tama nga si Quen, dapat binigyan ko si Daniel ng chance magpaliwanag, afterall h

e deserves naman to hear his side. Hindi puro akin nalang ang iniintindi ko.

Ganun naman kasi talaga ang tao. Kapag nagagalit, sarado ang utak sa isang paliw
anag. Dapat 'yun ang baguhin ng isang tao.

"So anong plano mo ngayon?" nagising nalang ako sa realidad ng magsalita ulit si
Quen "Natauhan ka na ba sa mga sinabi ko?" nakangiti nyang tanong sa akin.

"Paano kung ayaw nya na talaga sa

ng--" biglang nilagay ni Quen ang
n ang sagot sa tanong mo if hindi
a yung finger nya sa labi ko "And
ara maayos ang lahat?"

akin?!Paano kung pagod na talaga sya?!Paano ku

point finger nya sa labi ko "Paano mo malalama
mo sya pupuntahan ngayon di ba?!" tinanggal ny
paano kung hinihintay ka lang nyang dumating p

Dahan-dahan akong napangiti sa mga sinabi ni Quen. Bilib talaga ako sa taong 'to
. I know and I feel na til now mahal nya pa din ako pero andito sya instead na s
iraan si Daniel para bumalik ako sa kanya, hindi eh ineencourage nya pa ako na p
akinggan si Daniel.
I'm so lucky to have Quen in my Life...of course being a friend, A trusted frien
d. Afterall naman si Daniel nalang ang nagmamay-ari ng puso ko.

Tumayo na ako sa inuupuan namin ni Quen at kinuha ang purse ko na dala ko.

"Thank you Quen for all of this. Thank you.." yinakap ko sya ng mahigpit

"Ehhh..Aray! Tama na. Baka hindi nako makahinga Kath.." pagbibiro nya sakin.

Humiwalay na ako sa pagkakayakap sa kanya at tumakbo palayo pero nung malapit na

ako sa kotse ko, napahinto ako at tumingin sa kanya.

"Quen last question." sabi ko sa kanya.

"What's it?" nakangiti nyang tanong sa akin.

"Why did you do this?" parang naguluhan sya sa tanong ko "I meant, bakit lagi ka
ng nandyan para pag-ayusin kame ni Daniel. Instead na siraan mo sya para bumalik
ako sayo hindi eh, ineencourage mo pa akong bumalik sa kanya.."

Ngumiti si Quen sa akin at nagsalita "Because, I can even sacrifice my own happi
ness just to see my happiness, happy with her happiness.." simple yet meaningful
nyang sagot..
"Thank you ulit Quen." saka sumakay na ako sa kotse ko.

Nakita ko nalang si Quen na nagsalute sa akin.

This time, aayusin ko na ang lahat ng gusot na nagawa ko.

---X
Pabitin effect muna tayo! Hohoho :)
Hello Guys, comment, vote and be a fan. Pleaaaaseeeee naman oh.
Last 2 chapters to Go and 1 epilogue hekhek.
*******************************************
[49] KathNiel [46]
*******************************************
Hello mga Labs. pasensya na kung late ang update ko ah?! Eh kasi naman. Last 2 c
hapters nalang nito at isang Epilogue kaya tinatagalan ko. HAHA! Dejoke. Gusto k
o kasi gumawa ng book two mga labs yung bang Matured na silang lahat. You know *
evil laugh*
Salamat pala sa nag vovote and comments :) Sana pati ang mga silent readers mag
comment and votes na din parang awa nyo na! HAHA
And last. Pa-fan naman oy! HAHA! Kapalan ng mukha XD
So here na :)
VOTE AND COMMENT po.
PS. Sa nag memessage sakin through chatbox. Sorry kung bigla akong nag oofline.
Kasi ang bagal ng internet connection ko T_T sorry mga labs.

---

DANIEL'S POV
"Naalala mo pa ba nung bago palang tayo Daniel?! Hindi pa tayo nag-uusap nun eh.
" bigla kameng nagtawanan ni Julia, naalala kasi namin yung mga panahong kame pa
ng dalawa 'yung high school memories kumbaga. Ang dami na pala naming pinag daan
an.

"Oo naman" sabi ko sa kanya "Paano ko makakalimutan 'yun eh hiyang hiya kaya ako
nun. Hindi dahil sinagot mo ko kundi dahil tingin ko hindi ako bagay sayo nun.
Kasi naman campus Queen ka eh." ngumiti ako sa kanya

Parang biglang lumungkot 'yung mukha ni Julia "Pero lahat talaga ng bagay sa mun
do may Katapusan, may hangganan nuh?" ngumiti sya ng mapakla "Isang patunay lang
talaga na hindi lahat ng relasyon eh forever. Tignan mo ngayon, Isa nalang ako
parte ng mga ex mo."

Lumapit ako sa kanya at niyakap ko sya ng mahigpit "Wag mong sabihing ex kita Ju
lia dahil kahit magkaibigan lang tayo ngayon. Mahal pa din naman kita eh."

"Mahal mo nga. Pero mas mahal mo naman si Kath." ngumuso si Julia, natawa nalang
ako sa kanya.

"Basta Daniel ah. Ipaglaban mo si Kath. Wag mong hayaan na mabaliwala lahat ng s
acrifice ko. Nilet go kita dahil alam kong kay Kath ka sasaya kaya wag mo sayang
in ha!"

"Yes mam." nag salute pa ako sa kanya "I won't let myself to let her go. May tat
long promises ata akong binitawan sa kanya." sabi ko sa kanya "And besides, kung
hindi man ako matuloy kasal naming dalawa." nilagay ko yung kamay ko sa batok k
o at and nag rest sa sandalan ng upuan "Hinding hindi na ulit ako magpapakasal k
ung hindi lang naman din si Kath ang hihintayin ko sa dulo altar."

Bigla akong kinurot ni Julia sa tagiliran "Ang cheesy ha!" sabi nya sa akin "Lum
abas talaga ang lahat ng other side ni Mr.Daniel Padilla simula ng mahalin mo si
Kath." natatawa nyang biro.
"Oo nga eh!" sagot ko naman "Lumabas talaga ang lahat ng kakornihan ko simula nu
ng matuto kong mahalin si Kath." naramdaman ko naman na may nasipa akong bote ka
si inuugoy ko ang paa ko pero pinabayaan ko nalang.

Narinig ko naman na nag buntong hininga si Julia at sinandal nya ang ulo nya sa
balikat ko "I wish all the best sa inyo ni Kath Daniel" sabi nya ng mahina "Magk
abalikan lang kayong dalawa. Promise, lalayo ako para hindi na magselos si Kath
sakin and I wish na sana let you to explain everything." inakbayan ko si Julia "
Kasi kahit ako naguguilty eh. Feeling ko part ako kung bakit nasira ang relasyon
nyong dalawa." ramdam ko ang sinsiredad ni Julia after she said that. Kaya nama
n niyakap ko sya ng mahigpit. Very thankful ako kay Julia. As in.

KATHRYN'S POV

Kapag minamalas ka nga naman oh. Sana sa kabilang street na ko dumaan hindi na d
ito sa usual road na dinadaan namin ni Daniel before pauwe sa bahay. Nakakainis
naman. Parang may pumipigil na dumating ako sa bahay.

Kanina kasi after ko iwan si Quen sa Park. May nadaan akong basag-basag na bottl
e of beers. I think nag karoon ng mini ramble sa street na 'yun. Then, after tha
t. Ang sikip naman ng traffic sa Lawton, bumper to bumper. Haays, Gadh. Do i rea
lly deserved this one. Kung Oo, hindi ako susuko. What's important as of now, ma
karating ako sa bahay namin at makausap na si Daniel. To settle everything, and
to get back Daniel.

Gusto kong marinig lahat ng paliwanag nya. Ayoko na maging makitid. Nakakasawa a
t nakakapagod. Dahil sa pride, angry, and being stubborn. Nawala si Daniel sa ak
in. Please, lord guide me.

After thirty minutes of suffering from traffic.

ay namin. Or should I say before na bahay namin
ang nararamdaman ko as of now. Kinakabahan ako.
buhay isang dosenang kabayo sa sobrang bilis ng
o.

I'm finally here sa harap ng bah

ni Daniel. Halo-halong emotions
Yung puso ko parang may nagtatak
beat. Namamawis na din ang noo k
Binuksan ko na ang gate ng dahan-dahan. Natatawa pa nga ako sa sarili ko. Feelin
g ko isa akong magnanakaw. Gusto ko kasing isurprise si Daniel. I meant, gusto k
ong magulat sya dahil bigla akong sumulpot sa bahay nya.

[PLAY THE SONG IN MUSIC BOX :

)]

Pero ako ang nagulat nung napatingin ako sa Garden. Sa dalawang taong nakaupo ng
nakatalikod sa akin.

From the hair. A blonde hair to be exact. Alam kong si Julia ang nakasandal sa b
alikat ni Daniel. Habang si Daniel naman nakaakbay kay Julia and naka rest and h
ead nila sa isa't isa. Mukhang nakatulog na silang dalawa dahil hindi na sila gu
magalaw.

I felt my tears slowly out from my eyes. Hindi ko ineexpect na ganito makikita k
o. Ako ang nasurprise sa nasaksikan ko ngayon.

Ano to Daniel?! Are we really over?! Tapos na ba talaga ang lahat sa atin. Are y
ou really tired on me?! Suko ka na ba talaga sa akin, kaya bumalik ka nalang uli
t kay Julia. Kayo na ba talaga ni Julia ulit?

My minds clouded of unexplain thoughts. Sunod-sunod ang tanong na pumasok sa isi

p ko. Ang sakit naman nito. After couple of months. Naramdaman ko na naman na na
wawasak ang puso ko.

Kaya pala parang may humaharang sa akin kanina na wag na pumunta dito. Kasi ito
ang makikita ko. Sana, hindi nalang ako tumuloy. Sana hindi nako pumunta. Edi sa
na hindi ko sila nakitang dalawa.
Tumingin ako sa langit. I closed my eyes. Wishing that this is only a dream, a n
ightmare to be exact. Dahan-dahan kong binuksan ang mata ko at tumingin sa inuup
uan nila.

But I'm failed. This is real. This is not a dream. This is the sad reality. We'r
e done, over and never gonna be together again.

Bumalik na si Daniel kay Julia. Sa babaeng nag mamay-ari sa kanya talaga. Binawi
na talaga ni Julia kung ano ang kanya, lalo na't walang bisa ang kasal namin ni
Daniel. Wala akong habol. Sa part na 'to. Lumapit na sa akin ang bola pero sini
pa ko pa papunta sa kalaban. Ang ending ako ang natalo.

Ngayon lang nag sink-in sa utak ko ang lahat. Kaya pala nung araw na nag-usap-us
ap about sa wedding namin. Ayaw na ituloy ni Daniel ang kasal cause he has a oth
er plan.

Ang planong bumalik na kay Julia :'(

For the last time. I looked at them. They're perfectly fit for each other. Comap
red kay Julia?! Walang wala naman talaga ako eh. Sa ganda at talino palang nya.
Basura na akong maituturing. Wala akong sinabi.

Kaya siguro natauhan na si Daniel.

Well, I guess this is really goodbye for both of us Daniel.

Pero this is the most painful goodbye so far.

I step back and turn around. Hindi ko na pa kayang makita ang kalagayan nilang d
alawa.

This is suck. Love really suck.

*******************************************
[50] KathNiel [47]
*******************************************
Sorry for the very LOOOOONG waits. Busy Busyhan ako ngayon! Mwhehehe :'3

---

KATHRYN'S POV

I cannot take this anymore.

Hindi ko na talaga kaya pang makita silang magkatabi pa. Masyado ng sumasakit an
g puso ko sa mga nakita ko. I never expect this! Akala ko maayos na namin ni Dan
iel ang lahat kapag pumunta ako dito, pero hindi. Mas lalong gumulo ang lahat.

Tumakbo na ako palabas ng bahay ni Daniel. Lumalabo na ang mata ko sa mga luhang
tumutulo sa mata ko.

Nabangga ko pa nga yung isang paso ng orchids. But I didn't bother myself para a
yusin pa yung paso.

Yung puso ko pati ang paso ay parehong basag ngayon. But, mas basag ang akin. Ma
syado pang masakit dahil kumikirot.

I immediately hop in in my car. Hindi ko alam kung saan ako pupunta sa mga oras
na 'to. napatingin ako sa orasan ko. It's exact 11:30 in the evening. Where to g
o?!

Ayoko namang gambalain pa si Quen para lang mag rant sa kanya. Too much na kasi
ang mga nagawa nya for me.

Si Bea naman. Si Bea na til now hindi pa din kame nagkakaayos dalawa. Lalong bum
igat ang pakiramdam ko dahil sa away namin ni Bea few weeks ago. Masyado ng magu
lo ang lahat.

Eto na eh. Unti-unti ko ng inaayos ang lahat. Inaayos ko na lahat ng gusot na gi

nawa ko pero what now?! Masyado na akong huli. Nawala na talaga ang pag-asa. Sum
uko na si Daniel.

Pinatakbo ko lang ang sasakyan ko. Paikot-ikot lang ata ako ngayon sa kalsada. I
don't care basta ayoko munang umuwi.

Tulo lang ng tulo ang luha ko habang nag dadrive. Punas.Tulo.Punas.Tulo lang ang
ginagawa ko.

I suddenly closed my eyes. Biglang nag play back yung nakita ko.

Darn. Again! Ayoko ng maisip pa yun. Masyado ng masakit. Masyado ng durog ang pu
so ko.

Bigla kong hininto ang kotse ko sa tapat ng isang club. Kung saan pwede ako maka
limot kahit sandali. Kung saan pwede ko lunurin ang sarili ko sa alak. Alam kong
panandalian lang ang mabibigay na soulusyon ng alak sa akin pero wala akong pak
ialam. Gusto ko muna makalimot sa mga oras na 'to. Gusto ko limutin ang lahat-l
ahat ng sakit sa araw na 'to.

It's been a while since the last time na uminom ako. Andito pa ata si Khalil nun
I think?! Malakas naman ako uminom before pero hindi ko lang alam ngayon. Haaay
, talking to myself again.
Lumakad na agad ako papasok ng sa bar para mag order. Pero muntik pakong harangi
n ng bouncer. Siguro akala nya minor palang ako. Well, minor pa naman ako di ba?
! I'm just 18 years old.

"Good Evening Mam." bati sa akin ng bartender "Hard drink o mild drink?"

"Hard drink please." After I said that tumango lang sa akin ang bartender then n
ag hagis na sya ng mga bote para ihanda ang order. Nilibot ko muna ang mata ko s
a buong club.

Naiinggit ako sa mga nakikita ko. Mga taong walang iniintindi kundi ang sarili n
ila, nagpapakasaya at nilulunod ang sarili sa alak. Samantalang ako, pumunta lan
g dito para bumili ng maiinom na magiging dahilan ng panandaliang pagkalimot. I
sighed.

"Here's your order mam.Enjoy." nilapag na sa tapat ko ang inorder ko. Inamoy ko
muna. Sh*t ang tapang naman nito. Pero eto naman ang gusto ko di ba?! Panindigan
mo yan Kath.

I sipped my drink. Ang pakla. Gumuguhit sa lalamunan ko. Isang inom ko palang bi
glang uminit ang tyan ko at may kung anong pumitik sa ulo ko. Uhm, effective. I
need more of this.

Lumilipas ang oras at dumadami din ang naiinom ko. Pero parang,,parang,, mas lal
ong bumibigat ang pakiramdam ko this time..I closed my eyes for a moment then re
st my head in the table that I occupy.

Unti-unting bumabalik lahat ng masasayang alaala naming dalawa ni Daniel. Lahat

lahat. Yung ngiti nya tuwing umaga nung nagsasama pa kame. Yung sigawan namin tu
wing nag-aaway kung sino maglalaba ng laundry. Yung sweetness nya sa akin. Yung
mga yakap nya sa akin. Yung boses nya nung kinantahan nya ako nung 8 months na k
ame. Yung inamin nyang nagseselos sya kay Quen.

Ang dami na din pala naming pinag samahan ni Daniel. Ang dami na ding kalungkuta
n. I can't believed na aabot sa point na walang bisa ang kasal namin.
Oo hiniling ko 'yun. Hiniling ko na sana...sana walang bisa ang kasal para madal
i akong makawala sa kanya. Pero I'm just mad. Pero ngayon labis ko na yung pinag
sisisihan pa.

Eto kasi ang mahirap sa tao eh. Bakit ba lagi sa huli ang pagsisisi?!

I shook my head for a moment. Ramdam ko ng sumasakit ang ulo ko. Basang basa na
din ang lamesa. Basang basa ng mga luha ko. Haay.

I love you Daniel, but I think I should let you go..

DANIEL'S POV

Ilang araw na din ang lumipas simula nung araw na nakita ko si Kath. Namimiss ko
na sya ng sobra. Gusto ko syang makita sa mga oras na 'to pero kailangan ko pa
mag hantay ng ilang oras para sa hinanda kong dinner date namin tonight.

Yeah! May surprise ako for her. Alam nyo ba kung anong ocassion ngayon?!

It's our First Wedding Anniversarry. Ang ganda sana kung hindi nagkapeste peste
ang bisa ng kasal namin ni Kath di ba?! Perfect na sana ang lahat. Masaya sana k
ameng dalawa ngayon. Pero wala eh! Sadyang mapaglaro ang tadhana. Paborito kamen
g paglaruang dalawa ni Kath.

Biglang nag ring ang phone ko. Tumatawag si Julia.

"Hello Julia. Ano okay na ba ang lahat?!" tanong ko sa kanya over the phone.

"Yes boss. Okay na ang lahat." sabi nya "Ayusin mo Daniel ha! I need a positive
answer tonight or tomorrow. Kailangan after this day o bago matapos tong araw na
to. Ayos na kayo ni Kath ha?" natatawa naman ako dito kay Julia. Sigawan ba ko
sa cellphone.

"Opo!" pagbibiro ko sa kanya.

"Good. Meet me after 30 minutes sa XXXXXX Flowers shop. Bilhan mo si Kath ng flo
wer." Then she hung up.

Si Julia ang katulong ko sa pag-aayos ko ng surpirse kay Kath. Gusto nya daw kas
ing bumawi sa mga nagawa nya kaya nagulo kame ni Kath. Sabi ko nga sa kanya she
don't need to do this kasi kaya ko naman na to, but she insist eh. Kaya naman pu
mayag na din ako besides wala din naman ako alam sa pag-aayos ng table para magi
ng romantic. Sweet stuffs ain't my things pero para kay Kath gagawin ko 'to. Gus
to ko na ayusin ang lahat eh.

Pero kung hindi na 'to maaayos. Kung wala na talaga. Kung ayaw nya na talaga and
kung hindi sya dadating mamaya sa surprise ko.

Kahit mahirap tanggapin.

Ipupursue ko na ang scholarship na nakuha ko abroad. Siguro dun nalang talaga ak

o mag-aaral para mag move on at kalimutan ang lahat.

But hindi ko sinabing kakalimutan ko si Kath.

Maybe sarili ko muna ang iisipin ko.

Nagkatampuhan pa nga kame ni Mama dahil sa scholar na nakuha ko. Bakit ko pa daw
kailangan dun mag-aral e pwede naman daw dito. Sabi ko nga magandang opportunit
y for me. Famous school na ang kumukuha sa akin. Hindi na ako mahihirapan mag ha
nap ng work after ko grumaduate.
Paano daw si Kath?!

Ayun pinaliwanag ko din 'tong gagawin ko. If she didn't came. Wala na talagang p
ag-asa. Alam nyo naman si Mama paborito si Kath. Mahirap man daw tanggapin but t
atanggapin nya din daw kung yun ang gusto ni Kath. Hindi naman daw nya kasi alam
ang nangyari before edi sana daw naagapan pa. Nasisi pa nga ako eh! hehe.

Pumunta nako sa school para tignan kung ready na ang lahat. Yeap! Sa school ako
mag popropose kay Kath. Sa school ko gusto gawin ang pag-aaya sa kanya ng kasal.
Sa school kasi ang pinaka malungkot na moment sa amin. Gusto ko palitan yun ng
masasayang alala.

Nasunod naman lahat ng plano ko. I mean,plano namin dalawa ni Julia. Sa field ng
school namin, sa gitna nagpalagay ako ng Red Carpet then sa gitna nun yung tabl
e kung saan kame mag didinner ni Kath, candle light dinner sya with macthing whi
te rose petals.

Then may sound system din. Gusto ko kasi sumayaw eh hehe. Gusto ko isayaw si Kat
h, remember our Acquiatance Party?! Di ba we're not okay that time?! Kung alam n
yo lang na gustong gusto ko sya isayaw nun. Pero wala eh nakaharang sa amin si J
ulia and kung kailan naayos ang lahat. Saka naman na accident si Kath.

What a life right? :'(

Nakita ko ng inaayos nung mga tao kong inuupan yung tarpaulin na mahuhulog kapag
sumapit ang 12midnight.

Oo na ako na ang corny. May naisip kasi ako na kapag pumutok ang fireworks, mala
laglag ang tarpaulin na nakalagay ang mga salitang "WOULD YOU ALLOW ME TO SPEND
MY FOREVER WITH YOU KATH?" then saka ko sya tatanungin ng "Will You Marry Me Aga
in Tabachoy?" Nak ng. Napapangiti ako dito sa kinatatayuan ko ha?! Para akong ta
nga.
Bigla kong naalala na imemeet ko pala si Julia para sa flowers na ibibigay ko ka
y Kath. Patay na! 1 oras na ang nakalipas eh!

Dali dali akong tumakbo papunta sa kotse ko at pinaharurot agad sa XXXXX Flower
Shop.

Kitang kita ko si Julia na nakatayo sa harapan ng shop at naka simangot na sa ak

in.

"You're Late Mr.Padilla." sabi sakin ni Julia "Di ba sabi ko after 30 minutes?!
Bat inabot ka ng isang oras?" tumingin pa sya sa relo nya.

"Sorry naman." napakamot pa ko sa ulo ko "Pumunta pa kasi akong school to check

everything eh."

Biglang nagbago ang mukha ni Julia naging excited "So how's goin?" sabi nya "Is
everything fine there?" hindi sya mukhang excited. Hindi talaga! HAHAH

"Yeap!" sabi ko sabay ngiti ng malaki "Flowers nalang ang kulang at si Kath. Kay
a tara na?"

"Ay oo nga pala! Tara na." pumasok na kame ni Julia sa loob para bumili ng pinak
a mahal at pinaka magandang bulaklak para kay Kathryn ko.

I hope everything will be fine..

*******************************************
[51] KathNiel [48]
*******************************************

KATHRYN'S POV

"Mukhang malalim ang iniisip ah?!Baka malunod ka nyan." narinig ko na nagsalita

si Quen. Napatingin ako sa kanya. Nakangiti sya sa akin. Ngumiti din ako sa kany
a. Isang ngiti na tinatago lahat ng sakit. Isang ngiti na kahit kailan hindi na
ata magiging totoo.

Napatingin ako sa labas ng window ng kotse ni Quen. Kung saan lahat ng tao nag m
amadaling umuwe sa kani-kanilang bahay. Umuwe sa minamahal sa buhay. Busy sa kan
i-kanilang ginagawa. Sana ganyan din ako sa kanila. Sana wala akong iniintidi ng
ayong ganito.

Sana.Sana hindi ko nakita 'yung kanina.

Kath please wag kang iiyak. Kalmahin mo sarili mo. Wag dito please. Wag dito.

Naalala ko na naman yung nakita namin ni Quen kanina.

--FLASHBACK--

Alas tres ng tanghali ng pumunta si Quen sa bahay namin. Ewan ko ba dito hindi m
an lang nagsasabing pupunta. Hindi nga ako bihis eh. Nakahilata lang ako sa sofa
sa sala habang may nakalagay na yelo sa noo ko. Ang sakit kasi ng ulo ko dahil
sa hang-over last night.

Doble ang sumasakit sa akin ngayon.

Ang ulo ko at ang puso ko.

"Eh bakit ka ba kasi nag-inom?" kanina pa yan si Quen tanong ng tanong sa akin k
ung bakit ako nag-inom. Sinabi ko na ngang trip ko lang kasi it's been awhile si
nce last drink ko.

"Wala lang. Trip ko lang." tumayo ako at pumunta sa kusina para kumuha ng juice.
Sabi kasi nila juice daw ang panlaban sa hang-over. The cold one.

"Hindi ako naniniwalang trip mo lang." narinig kong sabi nya "May nangyare ba?!
Ano nangyare sa inyo ni Daniel?! Nagkaayos ba kayo?" napahinto ako sa tanong ni
Quen sa akin.

Hindi ko pinansin ang tanong nya.

"Gusto mo ng juice Quen?!" tanong ko sa kanya "How about beer. Merun sa mama dit
o oh. Kaso mild lang to." tumingin ako kay Quen.

Nakatingin lang sya sa akin. Walang emotions ang mukha nya.

Sa tingin ni Quen sa akin. Para bang sinusuri nya ko. Para bang gusto nya malama
n ang totoong nangyare.

"May nangyare ba Kath?" nagtanong na naman si Quen. This time. Napalitan ng conc
ern ang boses nya.

Hindi ko maiwasang maalala yung nakita ko sa bahay ni Daniel. Kung paano sila ma
gkatabi nakatulog.

Kung paano sila magkadikit.

Namalayan ko nalang ang sarili ko na lumuluha na pala. Humagulgol.

Napaupo ako sa sahig habang umiiyak na naman.

Ang sakit. Ang sakit sakit lang.

Nakalimutan kong masakit ang ulo ko. This time mas masakit ang nararamdaman ko.

Kumikirot ang puso ko.

Sumasakit ang puso ko ng dahil na naman kay Daniel.

Hindi ko matanggap na wala na. Wala ng pag-asa. Wala na kong halaga kay Daniel.

Hindi ko alam kung paano ko pa haharapin si Daniel ngayon. Masyadong masakit ang
mga nangyayare sa akin.

"Kath. Sshhh! Don't cry." napaupo na din sa sahig si Quen. Pinapatigil ako sa pa
g-iyak.

"Quen. Wala na talagang pag-asa. Wala na. Nagkabalikan na si Daniel at Julia." S

abi ko kay Quen between my sob.
"Kath please. Tahan na. Lagi ka nalang umiiyak eh. Please." patuloy na pagsuyo s
a akin ni Quen. "Kath please.."

Pinilit kong tumigil sa pag-iyak. Naawa na din ako sa sarili ko.

"Quen gusto ko ng ice cream." sabi ko kay Quen.

Ngumiti sya sa akin "Let's go?"

Tumango ako sa kanya.

Nagbihis muna ako bago ako umalis

na aalis ako saglit. Nawala kasi
kong kalasingan. Nag taxi pa nga
Yung kotse ko naman. Pinakuha ko
ndo unit ni Mama.

ng bahay. Nag-iwan na din ako ng note kay Mama

yung phone ko sa bar last night dahil sa sobra
ako pauwi kasi hindi ko talaga kaya mag drive.
nalang kay Manong Guard. Yung guard dito sa co

Habang nasa byahe kame ni Quen.

Napahinto ang sasakyan ni Quen sa isang flower Shop dahil sa traffic.

Masyado talagang mapagbiro ang tadhana. Biruin mong dito pa kame pagtatagpuing a
pat.

Kakalabas lang ni Daniel at Julia sa flower shop. May dala-dala pang 1 dozen ng
white roses si Julia.

Ang saya-saya nilang dalawa.

Pinag masdan ko lang sila. Mabuti nalang tinted ang window ni Quen. Hindi kame n
akikita sa loob.

Hindi ko man naririnig ang pinag-uusapan nila. Bakas naman sa mukha nilang pareh
as na masaya silang magkasama.

Sobrang saya siguro ni Julia ngayon. Bumalik na kasi sa kanya ang lalaking pinak
a mamahal nya.

Siya na ang pinili ni Daniel.

Tutal naman sila naman talaga eh. Sila naman kasi nung una palang.

Kumbaga pinahiram lang sa akin ni Julia si Daniel.

Pero ngayong napagod na si Daniel sa akin. Bumalik na sya sa babaeng minamahal n

ya talaga.

Ano bang panama ko kay Julia?! Wala naman di ba?! Walang wala.

Napansin kong nilabas pa ni Julia ang phone nya. Nagpicture pa sila ni Daniel.
Dahan-dahan ng gumagalaw ang kotse. Wala ng traffic.

Hindi ko na sila tinignan pa.

Pero ang mata ko.

Ang mata parang gusto ulit lumingon.

Gusto makita kung gaano kasaya si Daniel.

Yung mga ngiti ni Daniel na parang walang problema.

Yung mga ngiti ni Daniel na kapag nakita mo. Alam mong mahal ka nya.

Sana makita ko ulit ang mga ngiting 'yun.

Sana ako ulit ang maging dahilan ng ngiti nya.

---END OF FLASHBACK---
"Kath?" nabalik nalang ako sa realidad ng tawagin ni Quen ang pangalan ko.

Napansin kong nakahinto ang sasakyan ni Quen sa manila bay.

Ang tahimik ng lugar.

Palubog na ang araw.

"Bat tayo nandito?" tanong ko kay Quen. Tinanggal ko ang seat belt ko. Tinanggal
din ni Quen ang seat belt nya.

Tumingin si Quen sa akin "Alam ko kasing ayaw mo pang umuwi kaya heto dinala kit
a dito." ngumiti si Quen sa akin.

Ngumiti ako sa kanya saka tumango.

Lumabas kame pareho ni Quen sa kotse nya.

Umupo kame sa isa sa mga bench dito sa Manila Bay.

Matagal kame ni Quen walang kibuan. parehas lang nakatingin sa malayo. Tinititig
an ang pag lubog ng araw.

"Ang hirap nuh?" narinig kong sabi ni Quen. Tumingin ako sa kanya "Ang hirap na
makita mo ang mahal mo na may mahal ng iba." tumingin sa akin si Quen at isang m
ahinang ngiti ang pinakita nya.
Hindi ko alam kung para sa akin ba ang sinabi nya o para sa aming dalawa.

"Ganito ba ang nararamdaman mo dati?" tanong ko sa kanya.

Dahan dahan lang tumango si Quen "Dati at hanggang ngayon. Ang hirap na makitang
ang taong minamahal mo ay masaya sa taong mahal nya. Pero alam mo ang mas mahir
ap sa lahat Kath?"

"Ano?"

Tumingin si Quen sa malayo "Ang makitang ang mahal mo ay lumuluha ng dahil sa ma

hal nya pero eto ako walang magawa para ibsan ang sakit ng nararamdaman nya."

Tumingin din ako sa pag lubog ng araw. Ewan ko ba?! Parang wala akong maisagot k
ay Quen. Parehas kameng broken hearted o mas broken hearted sya?

Sana katulad nalang ako ng araw na kapag lumubog. Okay lang! Kasi bukas mas maga
ndang sinag pa ang maipapakita nya sa lahat.

Huminga ako ng malalim.

DANIEL'S POV
Alas sais na ng gabi.

Halo halong emotions ang nararamdaman ko ngayon. Kaba dahil baka hindi naman sum
ipot si Kath. Hay, naku Daniel. Wag ka mag isip ng ganyan. Dadating 'yun. Sisipo
t 'yun.

Na eexcite din ako. Bakit?! Tinatanong pa ba yan. Syempre, I know after this ayo
s na kame ni Kath. Mag sisimula kame ng bago. Kakalimutan ang lahat ng malulungk
ot na nangyare.

This time I'll assure myself that I will never let her cry again.

Ayoko na. Kakasawa na puro nalang kame away. Masyado na kameng kota para dun. Yu
ng masaya naman. Kailangan namin sumaya.

And I know. Sa pamamagitan nito. Maaayos ko na ang lahat.

Afterall naman. Alam kong mahal pa ko ni Kath di ba?! Sumagot kayo. Mahal na mah
al ako ni Tabachoy di ba?! Alam ko yun..

Tama na nga ang dada Daniel. Ayusin mo na ang sarili mo. Baka malate kapa sa din
ner date nyo ni Kath. Yun pa naman mainipin yun. Yay :")

After ko magpagwapo. Nag suot lang ako ng jeans, white v-neck tshirt sa loob the
n suit na black. Ayos na ko. Wala naman suot yan eh. Nasa nagdadala lang yan. At
kapag ang katulad ko ang nagdala. Kahit gaano pa kapanget na damit. Alam kong g
wapo pa din ako. Haha! taena Daniel ang hangin.
Chineck ko na ang lahat ng kailangan. Flowers and chocolates na binili ko kay Ka
th.

Naalala ko 'tong flowers na 'to. Tuwang tuwa si Julia nung binili namin 'to. Gus
tong gusto nya kasi ng White Roses. Pero puro Red Roses ang nabibigay ko sa kany
a before nung kame pa.

Nasabi ko kasi sa sarili ko na puting rosas ang ibibigay ko sa babaeng sigurado

na kong makasama habang buhay.

This time si Kath na yun. Si Kath ang bibigyan ko ng white roses kasi sya na ang
gusto ko. Siya lang ang tanging babae kong gusto makasama habang buhay.

Nagdamali na kong paandarin ang kotse ko. Sakto namang 6:30 ng gabi nasa tapat n
ako ng condo nila Kath.

Inaayos ko muna ang sarili ko. Inamoy ko ang kilikili ko. Ang hininga ko. Uhm. B
ango! Ayos na 'to.

Bitbit ko sa kaliwang kamay ko ang rosas at chocolates.

Nag doorbell ako.

Huminga ako ng malalim sa ikatlong doorbell. Wooooh!

"Oh Daniel?!" Si Mama ang nagbukas ng pinto "Kumusta?! Saan ka pupunta bat ganya
n ang suot mo?"

Sinilip ko muna ang loob. Napatingin din si Mama kung sino ang sinisilip ko. "Ma
, si Kath po?" Takte. Di ako mapakali.
"Pasok ka muna." pinadaan nya ko "Bat kasi dito tayo sa pinto nag-uusap."

Umupo ako sa sala nila Kath. Hindi pa din mapakali.

"Si Kath ba ang hanap mo?!" tanong ni Mama. Sabi ko Opo.

"Kanina pa nga sya wala eh. Nag-iwan lang ng note na aalis muna sya eh." pinakit
a sakin ni Mama yung note na ginawa ni Kath.

"Ok lang po ba ma kung hintayin ko nalang si Kath?"

"Oo naman. Ikaw pa. Anak na din kita eh." ngumiti si Mama sa akin. Pansin kong n
aka office uniform pa sya. Siguro kadadating nya lang din.

"Saan ba ang lakad mo Daniel?" tanong sa akin ni Mama sabay abot sa akin ng juic
e.

Ayun. Since nandito na din naman ako. Kinuwento ko na kay Mama ang surprise ko k
ay Kath. Sabi nya nga akala nya daw nakalimutan ko na na Anniversary ng kasal na
min ni Kath ngayon. kasi before daw nakabusangot daw ako nung wedding namin ni K
ath.

She's very glad din daw kasi afterall daw icecelebrate ko pa din daw ang Anniv.
namin ni Kath kahit walang valid ang kasal namin. Nakalungkot ang mukha ni Mama.

"Mamayang gabi po Ma." sabi ko kay Mama "Aalukin ko ulit si Kath magpakasal."

Mukhang nagulat si Mama sa sinabi ko. Dali-dali nyang binaba ang baso nya at niy
akap ako.
"Grabe Daniel. I didn't expect this." ramdam kong naluluha na si Mama "I thought
suko kana kay Kath. Gadh."

"No Ma." umiling iling ako "Kahit po kailan hindi ko susukuan si Kath. May tatlo
ng bagay po kasi akong pinangako sa kanya.."

Hindi ko na sinabi kay Mama yung plan ko if ever hindi dumating si Kath. Masyado
ng masaya si mama ngayon. Ayokong masira ang moment.

Ayun. kwento kwentuhan lang kame ni Mama. Mga bagay before. Kesho daw lagi kame
magkaaway ni Kath. At hindi nya daw ineexpect na mamahalin ko si Kath ng ganito
kasi enemies ang turingan namin dati. Sabi ko nga even me naman eh. hindi ko ine
expect.

Si Kath na isip bata?! Si Kath na ang ingay?! Si Kath na iiyakan lang ang simple
ng bagay?! Hindi ko ineexpect na mamahalin ko ng ganito.

Napatingin ako sa orasan. 07:34 na ng gabi.

Shit. Kailangan ko ng makapunta sa school. Siguro ako nalang ang mauuna dun.

"Ma kailangan ko na pong umalis." tumayo na ko "Pakisabi nalang po kay Kath na p

ag dating nya pumunta sya agad ng school. Wag nyo pong sasabihin ang plan ko bas
ta po pakisabi nalang na pumunta sya."

Nag kiss ako kay Mama sa pisngi.

Dali-dali akong lumabas ng condo at pinaharurut ang kotse ko papunta sa school..

----
Hanggang chapter 50 nalang po 'to. Ang chapter 50 will be the EPILOGUE :)

Wala masyadong comment last chapter. Please. Mag comment kayo.

Importante sa akin ang bawat comment nyo eh T__T

Lovelots <3
*******************************************
[52] KathNiel [49]
*******************************************
DANIEL'S POV

"Guys okay na ba lahat dyan?! Yung mag sisindi ng fireworks mamayang 12 midnight
. Naka stand by na ba?!" paulit-ulit na tanong ko sa mga inupahan ko para makiba
hagi dito sa surprise ko kay Kath. Syempre gusto ko walang palya tong surpresa k
o. Gusto ko everything seems perfect.

"Yes sir." sagot nung pinaka head nila. Bakas sa mukha nya ang pagkairita. Pauli
t ulit na kasi ang tanong ko sa kanya. Aba, wala sya magagawa. Bayad naman 'tong
serbisyo ko sa kanila eh. Dahil kapag napahiya ako kay Kath mamaya. Mayayari si
lang lahat sa akin.

Asan na kaya si Kath?! Siguro nag-ayos pa ng husto 'yun. Siguro sinabi ni Mama n
a ayusin ang sarili nya. Siguro nagpapaganda pa yun at nag make-up pa. Uhm, kahi
t naman hindi na mag-ayos si Kath okay lang eh. Basta ba dumating lang sya ngayo
n. Basta ba makita ko lang sya ngayon.

Tangina kinakabahan ako.

Nilabas ko yung papel na pinag sulatan ko ng vows ko kay Kath. Baka kasi makalim
utan ko ang kahit isang line dito, mahirap na. Lahat ng alam kong sweet na words
nilagay ko dito sa vows ko. Gusto ko maimpress si Kath. Gusto ko maisip nya kun
g gaano sya kaimportante sa akin. Gusto kong malaman nya kung gaano sya kahalaga
sa akin. Gusto kong maramdaman nyang mahal na mahal ko siya at gusto ko syang a
lagaan at makasama habang buhay.

Palakad lakad lang ako sa school field namin habang binabasa ang vows ko. Siguro
kung may manunuod sa amin magrereklamo na dahil mahihilo sa akin, eh wala akong
magawa eh. Kinakabahan ako eh.

Biglang may pumatak na tubig sa braso ko. Napatingin ako sa langit. Walang bitui
n. Kinakain ng kadiliman ang langit.

Lord, sana wag umulan o kaya naman kung uulan tapos na sana ang dinner date nami
n ni Kath...

Tumingin ako sa relo ko. 09:20pm na ng gabi. Isa't kalahating oras na akong nagh
ihintay. Alam kong dadating si Kath. Alam kong pupunta sya.

Natagalan lang 'yun sa pag-aayos ng sarili nya. Nagpapaganda lang 'yun para sa a
kin. Oo tama, pupunta yun hindi pwedeng hindi sya sumipot. Alam kong mahal nya p
a din ako.
Kath. Nasan ka na?

KATHRYN'S POV

"Thanks sa paghatid Quen." sabi ko kay Quen pagkababa ko ng kotse nya. Hindi ko
namalayan ang oras na mag 10:00pm na ng gabi. masyado akong nag enjoy sa mga pin
untahan namin ni Quen. Atleast kahit papano nabawasan ang sakit sa puso ko. Kahi
t papano, hindi ko naisip si Daniel. Kahit papano naging masaya ako at nakalimut
an ko ang panandaliang kirot.

"No prob Kath. Anytime." ngumiti si Quen sa akin "Hindi kaya magalit si tita na
ginabi ka na?"

"Nope. Nag-iwan naman ako ng notes di ba?"

"Kung sa bagay." sabi ni Quen "So paano?! Una na ko ha?! May pupuntahan pako buk
as ng maaga eh."

Tumango ako sa kanya "Thanks Quen. Salamat talaga sa lahat. Kung wala ka hindi k
o alam ang gagawin ko.
"Wala yun. Ikaw pa. Alam mo namang malakas ka dito." tinuro nya pa ang puso nya.
Baliw talaga.

Nagpaalam na si Quen sa akin. Ako naman pumasok na ng Condo. Hinahanap ko pa nga

ang phone ko sa purse ko saka ko naalala na nawala nga pala ang phone ko. Naku,
bukas kailangan ko na talaga bumili ng bagong phone. Hindi ako sanay na walang
kinukutingting eh. *sigh*

"Saan ka galing Anak?!" narinig kong nagsalita si Mama. Binuksan ko kasi ang ila
w sa salas hindi ko napansin na natutulog sya sa sofa.

"Ma. Bat dyan kayo natulog?" tanong ko sa kanya saka dumiretso ako ng kusina par
a uminom ng tubig.

"Kanina pa kita hinihintay." sabi ni Mama "Galing dito si Daniel. May pinapasabi
.."

Napatigil ako sa pag-inom ko. Marahil napansin ni Mama na napahinto ako kaya tin
uloy nya ang pagsasalita about Daniel.

"Pinapapunta ka nya sa school nyo ngayon. Actually kanina pa dapat. May importan
te syang sasabihin.."

"Wala na yun dun Ma." sabi ko naman "Punta nalang ako bukas sa bahay nya.." Mala
mang anong oras na kasi. As if naman maghihintay ng ganito katagal si Daniel par
a lang hintayin ako. Saka ano naman kaya ang sasabihin nya? Na Nagkabalikan na s
ila ni Julia?! Mag ti-thank you sya dahil narealize nyang mahal nya pa si Julia
at mabuti nalang hindi naging valid ang kasal nila. Psh. Kahit wag na, baka nama
n gusto nya pang icongratulate ko pa silang dalawa.

"Pero kailangan talaga ngayon. I'm sure nandun pa yun Anak. Sabi nya kasi sakin
hihintayin ka daw nya kahit anong mangya---" hindi natapos ni Mama yung sinasabi
nya kasi kumulog ng malakas.

"See?" sabi ko kay Mama. "Uulan oh. As if naman na nandun pa yun Ma." kinuha ko
na yung purse ko sa lamesa "Aakyat nako. Pagod ako Ma.."

Nagsasalita pa si mama pero hindi ko na naintindihan kasi kumulog ulit. Malamang

isang napakalakas na ulan ang babagsak ngayon.

Si Daniel maghihintay ng matagal?! Asa, saka uulan pa oh. Sino namang tanga ang
maghihintay habang umuulan ng napakalakas.

Mabuti nalang pala nakauwi nako. Kundi naabutan ako ng ulan.

Nagpalit lang ako ng PJ's at nahiga na sa kama. Pinipilit kong matulog pero ewan
ko ba hindi ako dinadalaw ng antok. Paikot ikot na ko sa kama ko wala pa din. S
amantalang kanina sa kotse ni Quen antok na antok na ko.

Biglang kumulog na naman.

Tumayo ako para isarada yung isang bintana na nakabukas. Anytime kasi babagsak n
a ang ulan at baka mabasa pa ang loob ng kwarto ko. Napatingin ako sa langit. Ma
syadong madilim ang kalangitan.

Isang malakas na ulan nga ang babagsak.

Iiyak ba ang langit?

Bigla ko naalala ang sinabi ni Mama.

"Im sure nandun pa yun Anak.."

Napailing nalang ako. Wala na yun si Daniel dun. Hindi naman siguro importante a
ng sasabihin nya. May bukas pa naman. Tama, bukas nalang ako pupunta sa kanila k
ung ano man ang gusto nyang sabihin.

Napatingin ako sa wallclock ko. 11:00pm na. Wala na talaga 'yun dun..

Sinarado ko na ang bintana at bumalik na ko sa higaan ko.

Pero bakit parang nalungkot ako bigla? :'(

DANIEL'S POV

[ Play the Song in the Music Corner chuchu XD]

Pangatlong kulog na ang dumating pero wala pa ding Kathryn ang dumadating. Pero
alam ko sisipot sya. Alam kong pupuntahan nya ko. Alam ko naaalala nyang anniver
sary ng kasal namin ngayon. Alam kong hindi nya to nakakalimutan, importante to
sa kanya eh. Hindi nya to makakalimutan.

Lumapit sa kinauupuan ko ang waiter na inuupahan ko din "Sir. Dadating pa po ba

'yun?! Mukhang hindi na oh. Uulan na sir eh."

"DADATING YUN!!!" hindi ko napigilan hindi sumigaw "I'm sorry. Dadating sya. Ala
m kong dadating sya.."

Napakamot nalang sa batok yung lalaki.

Napatingin naman ako sa orasan ko. 11:15pm na. Mahigit 45 minutes nalang ang na
lalabing oras para sa fireworks ko for Kath. Mahigit apat napu't limang oras nal
ang ang hihintayin kong dumaan na siyang alam kung magiging malaking parte ng ak
ing buhay na hindi ko makakalimutan.
It's either happiness or sadness..

Kath asan ka na ba?

Kinapa ko yung cellphone ko sa bulsa ko. Pero naalala ko palang iniwan ko sa Kot
se ang cellphone para walang istorbo sa amin ni Kath. Pero maling idea pala ang
nagawa ko.

Napatingin ako sa harapan ng table.

Nakatakip na ang mga pagkain. Nakapatay na din ang kandila.

Kath, alam kong dadating ka. May tiwala ako sayo. Alam kong sisipot ka Kath.

Naramdaman ko nalang na may dahang dahang pumapatak na tubig galing sa langit. N

apatingala ako at tinignan ang langit. Umuulan na. Mabuti pa ang ulang nandito n
a pero yung taong hinihintay ko. Wala pa din hanggang ngayon.

Mabilis lumipas ang oras. Lumipas ang 10 minutes. 20 minutes. 30 minutes at eksa
ktong 12:00 ng madaling araw.

Kapag ng pagputok ng fireworks ang pagsabog ng fireworks. Kasabay din ng pagliwa

nag ng langit ang pagpatak ng luha ko.
Wala. Wala na. Hindi dumating si Kath. Hindi siya sumipot. Hindi siya nagpakita.
Ibigsabihin lang nito....

Ayaw nya na talaga. At gusto nya ng tapusin ang kung anung namamagitan sa aming
dalawa.

Tangina. Masakit. Hindi ko ineexpect na ganito ang mararamdaman ko. Oo, may poss
ibility na hindi dadating si Kath pero hindi ko ineexpect na ganito kasakit iyun
, na ganito pala kasakit na hindi kana mahal ng taong tinuturing mong mundo mo.

Sa mga oras na to wasak na ang puso ko. Umiiyak ako kasabay ng pag buhos ng ulan
pero ang mas matindi sa lahat mas umiiyak ang puso ko..

"KATH BAKIT!!!" napasigaw nalang ako. Wala na akong ibang magawa kundi umiiyak a
t mapayuko. Sinasabayan ang pag sigaw ng langit. Kasabay ng kulog at kidlat.

Alam ko isang beses sa isang araw na dadating talaga ang point na masasaktan tay
o ng lubos. Pero bakit ngayon pa dumating to?! Bakit ngayon ko pa to kailangan m
aramdaman?! Wala akong ibang magawa kundi mapaluhod nalang at mapahagulgol sa sa
hig.

"Sir. Basa na po kayo! Tama na yan." narinig ko nalang na may nagsalita mula sa
likuran ko. Sa tingin ko siya yung waiter kanina.
"Hayaan nyo lang ako!!" sabi ko sa kanya na hindi man lang tumitingin "Umalis na
kayo. Sabihin mo sa mga kasamahan mo. Umalis na kayo..please.." napahagulgol na
lang ako.

Masyadong masakit tong gabing to para sa akin. Alam kong hindi ito madaling kali
mutan o hindi ko na to makakalimutan kailan man. Alam kong dala-dala ko na to ha
bang buhay.

"Kath. I love you. I really do. Bakit hindi mo man lang ako binigyan ng chance?"

Siguro nga napagod na si Kath. Siguro nga gusto na nyang kalimutan ako..o kung a
no kame...

Pero nasasaktan ba si Kath sa ginawa nyang desisyon ngayon?! Nasasaktan ba sya t

ulad ko?! O ako lang ang nagsusuffer sa aming dalawa.

Love is hard to understand sometimes..No..Not sometimes, It's always..

Basang basa na ako ng tubig na galing sa langit. Dinadamayan ako ng kalangitan s

a nararamdaman ko ngayon.
Humangin ng malakas. Nag ingay ang mga puno dahil ng hangin at para bang sinasab
ing 'Loser ka Daniel..Loser Ka!"

Siguro nga. Tadhana na ang nagpasya na hindi kame magkatuluyan ni Kath. Na kahit
anong pagmamahal pa namin sa isa't isa darating ang time na kailangan na naming
'tong itigil.

Tumayo na ako mula sa pagkakaupo ko sa sahig. Basang basa na ako. Pero wala akon
g pakialam.

Masakit ang puso ko sa mga oras na 'to na para mas gugustuhin ko nalang mamatay
pa kesa maramdaman to.

Sumakay ako ng kotse ko.

Kinuha ang cellphone.

Tinawagan ko si Mama.

"Oh Daniel?" mukhang nagising ko si Mama mula sa pagkakatulog nya "Alam kong hin
intay mo si Kath pero ang sabi nya...." hindi ko na hinintay ang sasabihin ni Ma
ma kasi alam ko namang hindi magandang balita iyun.

Biglang nag ring ang phone ko. Akala ko si Mama ang tumatawag si Julia pala.
"Hello Dan.." masayang bati nya sa akin "Ano okay ba ang plano natin?! Kumusta?!
Si Kath asan?! Masaya ba? Kailan ang kasal?! Kung okay lang gusto ko maging mai
d of honor.." sunod sunod na tanong nya. Mukhang excited syang malaman kung anon
g sagot ko.

Napangiti nalang ako over the phone. Isang ngiti na lumuluha. "It's fine. Bukas
nalang Julia.." saka ko inend ang tawag nya.

Kailangan ko ng umuwi at mag-ayos ng gamit.

Mamaya. Ipupursue ko na ang pag punta ng U.S.

Para makapag-aral. Para makalimot. At para mag bagong buhay.

This time. Sarili ko muna ang iisipin ko..

---

Mwehehe! Chill lang guys!

My EPILOGUE PA po!
Tignan nyo nalang kung ano merun dun. Bago mag react! HAHA!
Vote and comment po!

Thanks mga Labs <3

*******************************************
[53] KathNiel [50]
*******************************************
KATHRYN'S POV

Kinabukasan. Nagising nalang ako. Hindi dahil sa alarm clock na nasa gilid ng ka
ma ko. Hindi din dahil buga ng aircon sa taas ng kama ko. It might be odd kung s
asabihin kong sa inyo na nagising nalang ako dahil nakaramdam ako ng biglang kal
ungkutan. Dahan-dahan kong binuksan ang mata ko. Parang may mali..Hindi ko alam
kung anu..Pero alam kong may mali..
Tumayo ako ng kama. Binuksan ang bintana para makapasok ang liwanag sa kwarto ko
. Natanaw ko sa baba si Mama. Kausap si Daniel..I'm glad na hindi ako nakita ni
Daniel..Tinitigan ko lang siya. Hindi ko rinig ang usapan nila ni Mama pero baka
s sa mukha nya na malungkot siya. Malungkot siya? Heck. Bakit naman. Eh sila na
nga ulit ni Julia. There's no reason to him to be sad. May inabot siyang box kay
Mama. Pansin kong umiiyak si Mama. Hindi ko alam ang pinag-uusapan nila. Humali
k si Daniel sa pisngi ni Mama, sumakay siya ng kotse nya at umalis na.

Nagpalit ako ng short at bumaba na. Naabutan ko si mama na nagpupunas ng luha ny

a kaya naman kinausap ko siya.

"Anong drama yan ma?! Ang aga-aga.." sabi ko sa kanya. Hindi nya sinagot ang tan
ong ko instead iba ang sinabi nya "Ayan ang box. Pinapabigay ni Daniel. Saka ito
ng sulat. Sana yan man lang basahin mo.." umiling iling pa si Mama nun. Hindi na
ako nakipagtalo kinuha ko nalang ang box at letter at dinala ko sa taas.

Matagal kong tinitigan ang sulat. But then again, ayoko basahin. Baka liham pasa
salamat lang yan. Psh! Oo yan lang yan.
Dahil tinatamad ako sa bahay. Wala akong magawa kundi naligo at nagpalit ng dami
t pang-alis. Hindi ko macontact si Quen gusto ko sana magpasama sa kanya sa Mall
. Si Bea naman til now hindi pa din ako kinakausap. Galit pa din siya sa akin. I
can't believe na masisira lang ang friendship namin dahil kay Daniel. Haay! Lah
at ba kath isisisi mo kay Daniel. Napailing nalang ako.

Nung nasa mall na ako. Ayun, paikot ikot lang. Ang boring din. Bumili lang ako n
g shoes and dalawang blouse para kahit papano may ginawa ako sa mall. Nasa gitna
ako ng paglalakad ko ng biglang kumirot ang ulo ko at umikot ang paningin ko. N
aglalaglagan pa nga yung dala ko, mabuti nalang ay may upuan sa tabi ko. Kaya na
paupo ako at hinintay bumalik ang vision ko. Pinulot ko yung mga gamit kong nagl
aglagan at nagpahinga sandali.

"Siguro gutom lang ako. Hindi kasi ako nag breakfast." sabi ko sa sarili ko. Nun
g okay na ang pakiramdam ko. Naglakad ulit ako. Ikot saglit. Napadaan ako sa Pla
y Zone. Bigla kong naisip si Daniel. Yung kumanta sya dito. Biglang kumirot ang
puso ko. Napadaan naman ako sa italian restaurant na kinainan namin. Naalala ko
din yung panahon na bago palang kami nagsasama. Yung umalis si Julia at naiwan s
a akin si Daniel. Napadaan din ako sa Blue Magic. Nakita ko yung stuffed toys na
pig. Yung katulad ng binili sa akin ni Daniel. Tangina lang, puro Daniel nalang
.

"Kath..." biglang may tumawag sa pangalan ko. Humarap ako sa taong tumawag sa ak
in. Nakita ko si Julia na nakangiti sa akin.

Hindi ko alam pero bigla akong nainis. Siguro dahil siya yung babaeng pinalit sa
akin ni Daniel. Edi magsama sila. "Bakit?" walang gana kong sagot.

"Asan si Daniel?" hindi ko alam kung nang-iinis ba siya o trip nyang sirain ang
araw ko. Tumingin pa siya sa likod ko para hanapin si Dan "Where's Daniel. Gusto
ko siyang batukan dahil hindi siya tumawag sa akin kagabi. Sabi ko kwentuhan ny
a ko sa surprise date nya para sayo eh." para naman akong nabingi sa sinabi nya.
Kaya naman "Ano?" ang nasabi ko.

"Yung kagabi. Diba? May surpise date sya sayo. Katulong nya pa ako sa pag-aasika
so nun eh. Even the flowers ako pumili. Hindi kasi marunong pumili yung lalaking
yun." natatawa pa si Julia.

Shit. Kaya pala nasa bahay siya kagabi. Kaya pala pinipilit ako ni mama na pumun
ta sa school dahil may surprise sa akin si Daniel. Kaya pala..Kaya pala...Kaya p
ala nakita ko sila ni Julia na lumabas ng flower shop kahapon..Yung bulaklak pal
a na 'yun ay para sa akin...Hindi ko na napigilan ang luha ko. Dahan-dahan na si
yang lumabas sa mata.

"Gawd. Kath..What happen?" yumuko si Julia para magka level na kami "Wag mong sa
bihin na hindi ka pumunta?" garalgal na sabi ni Julia.

Tumango ako sa kanya. Napatayo si Julia at narinig kong napamura siya "Kath. Bat
hindi ka pumunta?! Last chance na yun for Daniel. Oh Gawd.." may kinalkal siya
sa bag nya. Kinuha nya ang cellphone nya at may tinatawagan. "Gawd Daniel. Answe
r the phone.." paulit-ulit nyang sabi. Nung mukhang hindi nya na talaga macontac
t si Daniel. Tumingin ulit siya sa akin "Kath hindi mo alam kung anung effort ni
Daniel duon. Alam mo bang halos mabaliw na yun sa kakaisip kung paano magiging
perpekto ang lahat para sa surprise na yun para sayo?! Kaya pala..Kaya pala..It'
s fine ang sagot sa akin ni Daniel at parang walang gana kasi hindi ka dumating.
." bakas na din kay Julia na mapapaluha na siya any moment.

"Asan siya ngayon?" tanong ko sa kanya

"I don't know." sagot nya "But may lugar ako kung saan maaaring nandun siya..Tar
a.." hinila ako ni Julia at dinala nya ako sa parking lot. "Mabuti nalang pala a
t dala ko ang kotse ko." sumakay kame at pinaandar nya ang kotse. Hindi ko alam
kung saan kami pupunta. Pero ang kabog ng dibdib ko. Ang puso ko..Parang gusto n
g lumabas sa sobrang kaba. Wala na akong ibang magawa kundi maiyak nalang.

"Don't cry Kath..Makikita natin si Daniel..Magkakayos din kayo.." sabi ni Julia

sa akin na focus pa din sa pagdadrive.

"Tawagan mo ang parents ni Daniel. Baka alam nila kung nasaan siya." sabi ni Jul
ia. Dali dali ko naman kinuha ang cellphone ko sa purse ko at tinawag sila Mama.

Ring lang ng ring pero hindi sinasagot. "Wala eh." sabi ko kay Julia.

"Isang lugar lang talaga ang alam kong pwede nyang puntahan sa mga oras na 'to."

"Saan?"

"Sa Airport." sabi ni Julia.

"Bakit? Teka. Saan siya pupunta? Aalis ba si Daniel? Bat hindi ko to alam?" sunu
d sunud na tanong ko sa kanya.

"Kasi Kath mas pinili mong pakinggan ang sarili mo kesa kay Daniel." sabi ni Jul
ia na napasigaw na din sa akin "Ilang beses na sinabi ni Daniel na ikaw ang maha
l nya pero ang kitid ng utak mong maniwalaan ang sinasabi nya. Alam mo bang yung
surpirse nya kagabi na kapag hindi ka dumating. Ipupursue nya na ang pag-aaral
sa abroad?" napatitig lang ako kay Julia.. Nagsisimula na namang tumulo ang mga
luha ko. Hindi ko alam na ganito pala ang mga pinag dadaanan ni Daniel. Masyado
akong naging matigas para pakinggan siya "And hindi ko masisisi si Daniel kung n
apagod na siya.." dugtong pa ni Julia na naging hudyat kaya lalo akong mapaiyak.

Napahagulgol nalang ako sa mga sinabi nya sa akin. Tangina namang buhay 'to. Aka
la ko sila na ni Julia. Akala ko mag papasalamat lang si Daniel sa akin. Akala k
o..Akala ko..Tama nga sila. Marami ang namamatay sa maling akala at siguradong i
sa na ako sa biktima ng puro akala. Nanlulumo at nanlalambot na ako sa nangyayar
i ngayon. Gawd. Why do I need to experience this one. Tuwang tuwa ba ang tadhana
na paglaruan kami ni Daniel. Hindi ko na alam ang gagawin ko.
Naramdaman ko nalang na huminto ang kotse "Mag bihis ka muna Kath. Mukha ka ng g
usgusin sa suot mo. And please. Do make it fast." napatingin ako kay Julia then
sa suot ko. Tama nga siya ang dungis ko na. Bumaba na ako ng kotse then pumunta
sa condo. Wala na naman si Mama. Mabuti nalang at may sarili akong susi. Nagmada
li na akong nagbihis nung patapos na ako nasagi ng mata ko yung dinala ni Daniel
kanina. Yung box and letter. Wala na kong oras para tignan ang box kaya ang let
ter muna ang kinuha ko. Bumaba na ako at nakita ko si Julia na may iniinom na ga
mot.
"Ano yan?" tanong ko sa kanya.
Uminom muna siya ng tubig bago sumagot "My medicine. I have stage 3 cancer." pla
in na sagot nya. Nagulat ako sa sinabi nya.
"C-cancer?"
"Yeah. Hindi mo pala alam?" sabi nya "Well. Ngayon alam mo na. Hop in. At pupunt
a tayong airport." sabi sa akin ni Julia.

Sumakay na ako ng kotse ni Julia. Pinaandar naman nya agad. Ang daming tumatakbo
ng what ifs sa isip ko ngayon. Mga unwanted thoughts na puro negative. Paano kun
g hindi ko maabutan si Daniel? Paano kung nakaalis na siya? Paano kung wala na t
alaga? Please Lord. Sana hindi pa ako mahuli. I'll promise that I'll make it up
to him. Makikinig na ako sa kanya. Pagkakatiwalaan ko na siya. Bumalik lang si D
aniel sa akin.

Naaalala ko yung sulat ni Daniel na nilagay ko sa bag ko. Nilabas ko 'to at bina
sa.
[PLAY THE MUSIC CHUCHU :)))]

Kath,
First of all I just want to say sorry for what I've done, for causi
ng you too much pain, hatred, heartbreak and other things that caused your preci
ous tears fell. I know hindi sapat ang sorry ko, para mawala ang galit mo sa aki
n. Pero sana lang naging bukas ang isip mo sa paliwanag ko. I admit that I becam
e worthless jerk husband for you. Siguro nga hindi pako pwedeng tawaging asawa p
ara sayo. Pero believe me or not, pinagsisihan ko ang lahat ng mga nagawa ko say
o.

Unang stanza palang ng sulat ni Daniel. Patuloy na dumaloy ang luha ko. I guess
kung hindi ko siya maaabutan. Patuloy na tong luluha kahit kailan.

Yung mga oras at araw na una palang nating nagsama sa isang bahay, yun
g sigawan, awayan kung sino ang magluluto at magsasaing. lahat yun namimiss ko n
a. Lahat yun gusto ko maibalik sa dati. God knows how much I missed those times.
Gusto ko talaga ibalik ang mga panahon na iyun. Sana napahalagahan kita. Sana n
aipakita ko pa sayo kung gaano kita kamahal. Sana hindi tayo humantong sa ganito
.
Yung about naman kay Julia, I admit nagkamali na ako, nagkabalika
n kame ng hindi ko nasabi sayo, pero nadala lang ako ng awa sa kanya, tinakwil s
iya ng magulang nya, tinanggal ang lahat ng money accounts nya dahil ayaw nya ma
gpakasal, then later on after she came back here, she discovered that she was su
ffering in stage 3 cancer. Awang awa lang ako sa kanya that time kaya pumayag ak
o na maging kami ulit para maramdaman nyang hindi siya nag-iisa. Pero maniwala k
a man o hindi, sa tuwing magkasama kami ni Julia, ikaw lang laman ng isip ko. Ku
ng kamusta ka na ba. Kung kumain ka na ba. Kung masaya ka ba ngayon. Lahat ng or
as ikaw lang laman ng isip at puso ko. Ang hirap para sa akin Kath na kahit magk
asama tayo sa isang bahay pero hindi tayo nakakapag-usap ng maayos.
That time na umalis ka sa bahay natin. Napakasakit sa akin nun Ka
th. Tangina lang. Sobrang sakit. Lahat ginawa ko para lang bumalik ka pero wala
eh. Naging matigas ka sa akin. Hindi mo ko pinaniwalaan at binigyan ng chance pa
ra lang marinig mo ang explanation ko. Naaksidente ka pa na. Sabi ko nga kay Lor
d kunin nya nalang ako basta buhayin ka o kaya naman makaligtas ka at babawi ako
sa lahatlahat. Pero nabuhay ka nga, thankful ako dun. Pero mas lalo ka naman na
g matigas. Pero sinabi ko sa sarili ko. Hindi..Hindi ako susuko..Natatandaan mo
pa yung naging alipin mo ko? Ang saya ko nun Kath kasi nagkasama na naman tayo s
a iisang bahay. Okay lang sa akin na ipagawa mo ang lahat. Kahit linisin pa ang
inidoro at kahit maglaba ng sangkatutak. Wala lang yun sa akin basta makasama ki
ta. Pero napuno ako eh..Alam mo naman na ayoko sa lahat ang kinukumpara sa iba l
alo't na sa ex mo pa.
Siguro nga naging masama ako, kaya pinarusahan ako ng ganito, n
aging peke ang kasal natin and worst nawala ka sa akin. Pero this time. Suko na
talaga ako Kath. Remember my 3 promises for you? Hindi mo kasi pinaniwalaan kaya
there's no way for us to survive this relationship.
Sana sa paglayo kong ito. Mapatawad mo na ako. Aalis nalang ak
o para makalimutan ka kasi alam ko naman na nakalimutan mo na ako. Babalik nalan
g ako kapag naghilom na tong puso kong ilang ulit mong winasak. Don't get me wro
ng Kath. Hindi ako galit sayo. At kahit kailan hindi ako magagalit sayo.
For the last time Kath. I love you so much kahit na sobr
ang sakit na.

Daniel,
Hindi ko alam na ganito pala kahirap ang pinag daanan sa akin ni Daniel. Hindi k
o kaya. Kung sobrang sakit ang naramdaman ko sa kanya. Mas doble o triple pa pal
a ang naramdaman nya. Ilang ulit kung winasak ang puso nya. Ilang ulit kong bina
sura ang effort nya. Oo, hindi ko siya binigyan ng chance na magpaliwanag. Pero
naging bulag din ako sa mga effort na pinapakita nya.

"Sana alam mo na kung anung pinag daanan ni Daniel, Kath." narinig kong
a si Julia kahit nakafocus lang siya sa daan. "Wala siyang ibang inisip
ano ka mababawi at mapapasaya ulit. He was even swallowed his own pride
have you back. But you're to blind to see it and you're to deaf to hear

nagsalit
kundi pa
just to
what his
heart screaming."

"Please Julia. Paki bilisan ang pag dadrive." yan nalang ang tanging nasabi ko k
ay Julia. HIndi ko alam ang sasabihin ngayon. I'm speechless. Daniel please. Wag
muna. Wag muna ngayon.
After 15minutes nakarating na kami ni Julia sa airport. "Go on Kath. Bilisan mo.
." sabi nya sa akin. Ngumiti ako sa kanya at bumaba na ng sasakyan.
Tumakbo na ako papasok ng airport. Wala akong pakialam kahit pagtinginan ako ng
tao. Wala akong pakialam kahit pagpawisan pa ako. Masyado ng maraming nagawa si
Daniel sa akin and this time. Ako naman ang gagawa ng effort para maibalik siya
sa akin.
"Shit..Shit..Anong country pala papunta si Daniel.." ang tanga ko hindi ko pa na
itanong kay Julia kung saang bansa ang pupuntahan ni Daniel. Wala na akong oras
para bumalik pa sa parking lot para itanong lang. Tinignan ko nalang lahat ng ai
rplane schedule na hindi pa nakakaalis.
Japan, America, Europe and Jordan nalang ang hindi pa nakakaalis. Nagpaikot ikot
lang ako sa lobby ng airport nagbabakasali na makikita ko si Daniel somewhere n
a nakatayo. Damn Daniel. Asan ka na ba? Bat kasi ngayon pa maraming tao. Napapag
od na ako sa kakalakad at kakatakbo. Nanlalambot na din ako. Pero hindi ko talag
a makita si Daniel. No sign of Daniel kahit saan. Napahinto nalang ako ng may tu
mawag sa pangalan ko.

"Kath!!" boses ni Bea. Humarap ako kung saan nanggagaling ang boses. Nakita ko s
a likuran ko si Mama, si Bea, Mga magulang ni Daniel at kapatid nyang si Danilo,
kasama din si Jake at mga kaibigan nya.
"Asaan si Daniel?" tanong ko agad sa kanila. Napatingin pa ako sa likuran nila n
a baka tumatawa si Daniel o niloloko lang ako. Pero nawala ang ngiti ko ng sumag
ot si Mama ni Daniel "Wala na siya Kath. Wala na si Daniel. Nakaalis na ang erop
lano nya." garalgal na sabi nya na halatang mamapaiyak na naman.
Muling tumulo ang luha ko. Bakit ganito? Bakit hindi ko man lang siya naabutan.
"HIndi totoo yan. Asan si Daniel?" tanong ko sa kanila na nagbabakasakali na gin
ogood time lang nila ako.

Lumapit sa akin si Mama. "Wala na siya Kath. Nakaalis na.." ayokong maniwala sa
kanila. Gusto kong maglupasay. Gusto kong magwala. Gustong sumigaw at magmura. P
arang sasabog ang puso ko. "PLEASE MA. SABIHIN NYONG NAGBIBIRO LANG KAYO! DI BA
MA. DI BA BEA? HINDI PA SIYA NAKAKAALIS? HINDI NYA KO IIWAN??!!" napasigaw na ak
o. Wala akong pakialam kung pagtingin ako o tawagin akong attention seeker ng mg
a tao. Gusto ko makita si Daniel. Tumingin ako kay Bea pero iniwas nya lang ang
tingin nya sa akin.
Napaupo na ako sa sahig. Iyak lang ng iyak. Hindi ko to matatanggap. Kasalanan k
o ang lahat. Daniel bakit ganun? Bakit ka naman umalis. Sana talaga pumunta na a
ko kagabi, Sana sinipot na kita. Ang daming sana. Tama nga sila nasa huli ang pa
gsisisi.
Hindi ko na kaya. Nalukot ko na ang sulat ni Daniel sa akin. Nasa kalagitnaan ak
o ng pag-iyak ng may tumawag sa pangalan ko.

"Ang pangit mong umiyak Kath!"

-----

Next na talaga ang EPILOGUE! HAHAHAH!

Paabutin muna ng 40 votes then ipopost ko na ang EPILOGUE! Please.
Comment po! :)
*******************************************
[54] EPILOGUE
*******************************************
EPILOGUE.

Marahil nagtataka kayo kung bakit biglaan ang ending ng kwento namin ni Daniel?
To tell you the truth ako din. Kumbaga sa isang kwento hindi nabigyan ng closure
ang sa amin. But, there's no such thing as 'CLOSURE' in this world. Kahit naman
sa isang fairy tale walang closure na naganap. Happy Ending?! That would the mo
st sucks ending of all. Hindi dahil bitter ako o something. Walang closure cause
hindi naman natin alam ang nangyare after there so called happy ending. Maramin
g pwedeng mangyari after that hindi lang happy ending.

Do I make sense here?

Alam ko naman na atat na atat na kayong malamang nangyari sa amin ni Daniel. Kah
it naman ako. If God would allow me to turn back time? Gustong gusto kong ibalik
ang simula. Kung saan. "Nakakainis. Nakakainis." ang una kong phrase and I'll c
hange it into "I'll trust Daniel no matter what.." but we're living in reality.
Hindi ka pwedeng bumalik sa nakaraan. Minsan nga naiisip ko nalang na sana...na
sana man lang mayroon talagang TIME MACHINE..
Marami ng nagbago after ng airport scenes. Limang taon na din ang lumipas. Yap.
five years na ang lumisan. Limang ulit ng nagbago ang kalendaryo simula ng lumis
an si Daniel ng Pilipinas. Tatanungin nyo ko kung bakit hindi ako sumunod. Sinub
ukan kong sumunod sa kanya. Pero may mga tao lang talaga na hindi na yung eksakt
ong tao na nakilala natin kapag lumipas na ang taon.
Gusto nyo ikwento ko? Sige.
The airport scenes. The one who called me "Ang pangit mong umiyak Kath." was not
Daniel. It thought also it was Daniel. But sino ba ang laging tao na nasa tabi
ko kapag malungkot ako? Si Quen right? Si Quen yun. Not Him. Another nodded, lat
e na ako. Hindi ko na naabutan si Daniel.
Right after nya makarating sa USA. Dalawang buwan pa kami naghintay ng balita sa
kanya. Kung how was he. Was he fine. Was he safe? Thousand of thoughts running
through my mind. Then one time, habang nasa bahay ako nila Daniel. Nag-aantay ng
tawag nya o something. Nag-ring ang phone.

"Anak. Mabuti naman tumawag ka na. Nag-aalala na ako sayo eh." tumingin lahat ka
mi kay Mama. Tumingin si Mama sa akin. Ngumiti at pinindot ang loudspeaker butto
n para marinig naming lahat ang boses ni Daniel.

"Okay lang ako Ma. Sorry kung hindi ko kayo na-contact agad, busy kasi ako. Late
na ako for their semester. Mas una pala dito kaysa dyan sa Pilipinas." Gawd. Na
miss ko ang boses ni Daniel. Naluluha ako.
"Anak may gustong kumausap sayo." tumingin sa akin si Mama.

"Ma. Please. Kung siya lang yan. Ayoko na. I have to avoid her. cause I need to
move on." malamig nyang sagot sa mama nya. "Tatawag nalang ako ulit kapag may ti
me papasok na po ako. I love you Ma and ingat kayo dyan." that was the last time
that I heard his voice.

Masakit. Oo masakit. Hindi ko inaakalang dalawang bwan palang ang nakakalipas pe

ro ganun na agad ang turing sa akin ni Daniel. He need to move on? Heck. Hindi.
Alam kong may chance pa. Kaya yung nakakuha ako ng chance to flew in USA. I grab
bed the chance fastly. Pinuntahan ko siya since nakuha ko ang address nya sa USA
.

Pagod. Hirap. At sakit ng ulo ang inabot ko bago ko matutuntun ang bahay nya sa
New York. Ang lamig pa sa labas dahil mag chi-christamas na, pero God is good al
l the time. Natagpuan ko din ang bahay nya.

Doorbell ako ng doorbell. bumukas ang pintuan pero hindi si Daniel ang lumabas.
Kundi isang babae. Isa ding Filipina "Yes? What do you need?" mataray nyang tano
ng sa akin.

"Filipina ka right? Dito ba nakatira si Daniel?"

"Yeah dito nakatira si Daniel. But he's out of the country. Nasa Europe sila tog
ether with his teacher for isang conference." sabi nya "And by the way who are y
ou?"

"Im Kath..His..."

"His ex? right. And I'm his girlfriend now. We're living together." kung pwede l
ang malaglag panga ko sa narinig ko. Malalaglag na talaga. Nawala ang sakit ng u
lo ko sa sinabi ng babae. Sh*t. Hindi ko to ineexpect. "And one more thing dear.
Hindi ko gagawin ang mga bagay na ginawa mo kay Daniel. You may go na!" sinarad
o nya ng malakas ang pintuan. Lumong lumo ako habang naglalakad palabas ng apart
ment na tinutuluyan ni Daniel or should I say na tinutuluyan nila ng kinakasama
nya.

Alam ba to nila Mama na may kinakasama na si Daniel? Bakit hindi man lang nila s
inabi. Edi sana hindi na ako pumunta dito sa USA. Wala din namang nangyare.

Nagpapalakad lakad lang ako. Hindi alam kung saan pupunta ng maka received ako n
g text from unknown number. But Im definitely sure na abroad na number to.
"Sana hindi ka na pumunta dito sa USA. Wala ng chance Kath. Wala na. There's no
chance for us. Alam mo ba ang iniisip ko ngayon. I wish I could go back to the d
ay I met you and just walk away . Because honestly , it would've saved me so muc
h hurt and pain. And thankful ako dahil nakilala ko si Nikki. Siya ang naging da
an ko para makalimutan ka. I guess you also need to move on. Kalimutan na natin
ang lahat."

Yan ang sinabi sa text. Maliwanag pa sa sikat ng araw kung sino siya. Si Daniel.
Wala na talaga huli na ko. May pinalit na siya sa akin. Nakalimutan nya na ako
at nagsisimula na siya ng bagong buhay pero ang nakakalungkot lang dahil hindi n
a ako ang kasama nya.
Sabi nga nila. Ang isang bagay na hindi mo ginusto sa simula palang. Hindi talag
a magtatagal. Just like our marriage. Hindi namin parehas ginusto. Kaya hindi na
g succeed in the end. Nagkulang ako sa isa sa pinaka importanteng sangkap ng isa
ng relasyon. TRUST. Wala ako nyan.
Limang taon na din ang lumipas. Pero heto ako. Siya pa din ang tinitibok ng puso
ko. Nakakalungkot lang dahil. Hindi na ako ang tinutubok ng puso nya.

"Ano yan? Office hours kung anung ginagawa mo!" biglang sumulpot sa harapan ko s
i Bea. Oo, okay na kami ni Best friend ko. Suportado ko na din sila sa relasyon
nila ni Jake. Nakikita ko naman kasi na sincere si Jake kay Bea.
"Love Story namin to ni Daniel. Remember the one I told you before. Sinusulat ko
ang mga happenings sa amin ni Daniel. Yung nga lang isang Love story na natapos
hindi sa mga katagang "they lived happily ever after" kundi sa "A sad ending an
d a painful Goodbye." naluluha na naman ako kapag naaalala ko.

Lumapit sa akin si Bea at yinakap ako "Okay lang yan Best. Everything will be fi
ne in the end." at least kahit na hindi kami nagkatuluyan ni Daniel. Mayroon pa
sa paligid ko na mga tunay na nagmamahal sa akin.

Ka-trabaho ko si Bea sa isa sa Architecture Company. Hanggang dito hindi kame ma

paghiwalay. While si Quen naman? Ayun nag masteral pa sa fine arts ang loko.

Haaay. Buhay talaga parang life. Ang bilis lumipas ng panahon nuh? Parang kailan
lang kami parehas asar ni Daniel dahil kinasal kame. But what now? Nasasaktan a
ko kasi hindi na ako ang kasama nya.

Pero sabi nga nila. Hindi libro ang buhay ng tao. Reality ito. Mas marami pa pwe
deng mangyari. Hindi lang puro sakit, galit, iyak ang pwedeng maranasan. I know
that later on after this. Makakamit ko din ang mga katagang THEY LIVED HAPPILY E
VER AFTER.

Magsarado man ang unang libro ng istorya namin. Things are going to be okay. May
be not today, and maybe not tomorrow, but eventually, it will all be okay.

So paano guys? Tapos ko na itype ang libro ng "UNWANTED MARRIAGE" na pinagbibida

han namin ni Daniel. If ever mag cross agad ang landas namin. Don't worry. I'll
write the book two. And I'm very sure na. It would end happily as fairy tale end
s.

Hindi ko sasabihing goodbye. Dahil alam ko naman na magkikita ulit tayo. Kaya et
o nalang "SEE YOU SOON" :)
-Author's note :
ETO NA! TAPOS NA TALAGA! HAHAHAHA! Magtatago nako dahil alam kong mababato ako n
g kamatis *tago sa likod ni Kathryn*.
Marami pong salamat sa lahat ng sumubaybay sa kwento na 'to. I know na walang ma
tinong plot ang kwento but still andyan pa din kayo.
Gusto nyo ba ng BOOK TWO? Ako din eh. HAHAHAH!
POSTED NA PO ANG BOOK TWO. Paki check nalang po sa profile ko. Thank you! :)
************************************************
STORY END
************************************************