Polecenie 7.

: Czy osoba, która poznała prawdę, powinna wracać do jaskini, jeśli

jest to ryzykowne? Rozważ racje za i przeciw.

Autorzy: Eryk Bednarczuk, Gosia Wichulska, Mikołaj Kasprzak, Ignacy

Grunwald, Aleksandra Góralczyk

Alegoria jaskini Platona od wieków skłania, zarówno wielkich filozofów

jaki i zwykłych ludzi, do rozważań. Jej metaforyczny i nie do końca jasny
charakter z pewnością daje do tego pole. Na kanwie alegorii jaskini możemy
rozpatrywać różne aspekty ludzkiego życia. Należy do nich prawda, na której
skupimy się w tej pracy. Jednym z pytań przed którymi stawia nas Platon jest
czy osoba, która wyrwała się z jaskini i doświadczyła prawdy powinna do niej
wracać aby podzielić się swoim doświadczeniem.

Więzień, który wyszedł na powierzchnię stopniowo odkrywa faktyczny

stan rzeczy oglądanych przez ludzi w jaskini, zaczyna rozumieć świat zupełnie
inaczej. Doświadczenie zdobyte na powierzchni odmienia go całkowicie w
stosunku do swoich współwięźniów, pamięta jednak ciągle o jaskini – staję
wówczas przed wyborem czy do niej wrócić czy też nie. Oczywiście z
powrotem wiąże się ryzyko, gdyż więźniowie nigdy nie będący na powierzchni
nie będą rozumieć, a nawet wyśmiewać powracającego, co może prowadzić
nawet do agresji tej wobec osoby.

Chęć powrotu może brać się z czysto altruistycznych pobudek,

wyzwolony chce pomóc swoim byłym towarzyszom przekazując im swoje
doświadczenia i pokazując że istnieje inny świat niż ich jaskinia. My jednak,
pomimo tych logicznych pobudek, uważamy że uciekinier, który poznał prawdę
nie powinien wracać do jaskini.

Pomijając już brak zrozumienia więźniów jaskini wobec osoby

wracającej, człowiek poznawszy prawdę nie powinien wracać z dość prostego
powodu. Czemu poznanie prawdy miałoby być korzystne dla więźniów?
Poznanie prawdy i ujrzenie świata takim jaki jest może być wstrząsające, a
według nas, nawet nieprzyjemnym przeżyciem. Uświadomienie sobie zła
świata i jego wszystkich okropności nie jest raczej pożądane. To oznacza, że
powrót do jaskini bez względu na to jak się zakończy, nie będzie dawał nic,
ewentualnie poza oczyszczeniem sumienia uciekiniera.
 W naszej opinii osobie, której udało się zbiec z jaskini powinno zależeć
tylko na pogłębianiu i jeszcze większym doświadczaniu świata, a nie powrocie
do więźniów jaskini. Owszem, takie działanie jest na pozór egoistyczne, ale jak
pokazaliśmy jest to jedyny racjonalny wybór.

Sprawa prawdy, jest nadal jedną z najbardziej niejasnych kwestii

dotyczących ludzkiej egzystencji, a dyskusje nad nią prawdopodobnie nigdy się
nie skończą. Prawda jest bardzo złożonym pojęciem a patrzenie na nią przez
pryzmat alegorii jaskini jest tylko jedną z wielu licznych perspektyw.