Professional Documents
Culture Documents
Aralin 4-7
Aralin 4-7
Mga Layunin: Pagkatapos ng araling ito, ang mga mag-aaral ay dapat na:
1. naipaliwanag ang mga katangiang taglay ng mga akdang may anyong patula;
2. nauri nang tama ang mga anyong patula;
3. nakapagbigay ng mga halimbawa ng bawat anyo ng patula;
4. nakalahok sa talakayan na may positibong saloobin at nagbabahagi ng sariling
karanasan;
5. nakumpletong sagutan ang mga gawain; at
6. nakasulat ng halimbawa ng akdang patula.
Talakayin Natin
Nahahati sa apat na pangkat ang mga akdang nasa anyong patula. Binubuo ito ng
tulang liriko, tulang pasalaysay, tulang pantanghalan at tulang patnigan
1. Epiko- isinasalaysay nito ang kagitingan ng isang tao, ang mga tagumpay niya sa
digmaan, pakikipagtunggali sa mga kaaway. Maraming tagpo ang hindi kapani-paniwal
sapagkat may kababalaghan at milagrong napapaloob. Inaawit lamang ito kapag may
okasyon.
Indarapatra at Sulayman
Salin ni Bartolome del Valle
d. Balad- ito’y may himig sa awit sa dahilang inaawit ito habang may nagsasayaw noong
unang panahon. Sa kasalukuyan, ay napabilang na ito sa tulang kasaysayan na may 6
hanggang 8 pantig.
C. Tulang Padula o Pantanghalan- katulad din ito ng karaniwang dula, ngunit ang mga
dayalogo ay patula.
1. Sarsuela- ito’y isang dulang musikal na may tatlong akto at pumapaksa sa mga
pangunahing damdamin ng tao tulad ng pag-ibig, kasakiman, poot at iba pa.
3. Senakulo- karaniwan itong masasaksihan tuwing kuwaresma kung saan itinatanghal ang
mga paghihirap hanggang kamatayan ni Panginoong Hesus.
4. Tibag- itinatanghal ito tuwing buwan ng Mayo. Sina Reyna Elena at ang anak na si
Constantino ang mga tauhan nito. Hinanap nila ang krus na pinagpakuan kay Jesus na
matatagpuan sa ilalim ng templo ni Venus sa kaharian ng isang Sultang Muslim.
Kinakailangan pa munang magkaroon ng labanan ang mga Moro at Kristyano bago
matibag ang templo para makuha ang krus. Ang pagbabalik sa Roma ng mag-ina,
kasama ang mga bihag, ang naging ugat ng tradisyon ng Santa Cruzan.
5. Panunuluyan- isa itong dulang patulang itinatanghal sa gabi bago sumapit ang araw ng
Pasko. Nagpapakita ito ng matutuluyan nina Maria at Jose upang doon isilang ang
sanggol na si Jesus.
D. Tulang Patnigan- ito’y tulang sagutan na itinatanghal ng mga natutunggaling makata ngunit
hindi sa paraang padula. Sa maikling salita, ito’y isang pagtatalong patula na ang
sangkot dito ay nangangailangan ng matalinong pangangatuwiran, may matalas na isip
at may sapat na lalim ng diwa.
1. Duplo- ang duplo ay isang madulang pagtatalong patula. Ito’y karaniwang ginaganap
sa isang maluwang na bakuran ng namatayan. Dito’y inanyayahan ang lahat na
magagaling na duplero o makata. May hihiranging isang matandang mahusay ding
tumula na siyang gaganap na hari. May mga hilera ng mga upuang uupuan ng mga
bilyaka- mga babae at sa katapat naman ay uupo ang mga lalaki, mga bilyako. Ang
hari ay gagamit ng tsinelas o kotso sa kanyang pagtawag ng pansin ng mga
nanonood, karaniwan ay sinisimulan ang laro sa pagdarasal ng “Ama Namin”. Ang
hari ngayon ang magsasabing may nawala siyang isang kulasisi o ibon at may
magtuturong bilyako sa isang bilyakang siyang nagnakaw. Mayroon naming
magtatanggol sa bilyaka at ditto magsisimula ang pagtatalo. Sa pangangatuwiran,
ang bawat panig ay binabanggit na ng lahat ng bagay sa daigdig. Kapag natalo ang
nagtatanggol sa bilyaka, ang bilyaka ay papaluin ng berdugo sa kamay ng kotso.
Dumating ang embahador na isa ring “duplero”, at siya’y pinatula. Upang lalong
gumanda ang duplo, ay sinasalitan ito ng romansa. Ang hari ay maghahagis ng bola o
panyolito sa mga bilyako. Ang nakasalong bilyako ay maghahandog ng tula sa hari,
samantalang siya’y tumutula’y ihahags na naman ang panyolito sa isang bilyaka at ang
bilyaka naman ang tutula. Sasagutin siya ng bilyako ng patula rin. Ang sagutan ay
humahantong sa pagpapahayag ng pagsinta ng bilyako. Upang masubok naman ng
bilyaka ang tunay na pag-ibig ng binata, may ipagagawa sa kanyang isang bagay. Ito’y
nagsisimula ng ganito:
Ano ang tula? Ayon kay Iñigo Ed Regalado (sa aklat nina Rabulan at Pomado, 1999) ay
kagandahan, diwa, katas, larawan at kabuuan ng tanang kariktang nakikita sa silong ng ilan pa
mang langit.
Ang mga makata…sino sila? Sila ang mga “manlilikha” ng tula. Taglay nila ang
kakayahan at kapangyarihang bigyan ng bagong hugis – bagong anyo ang buhay…mga
kakayahang tila dugo ng buhay na nananalaytay sa kanilang mga ugat…bahagi na ng kanilang
pagkatao…hindi hiniram o hiningi kaya. Maliklik ang kanilang paningin, matalas ang pandama,
at walang kasingyaman ang haraya. Anupa’t sa kanilang kapangyarihang taglay, kaya nilang
“iakyat ang lupa sa langit at ibaba sa langit ang lupa”
Halimbawa:
isda – is da – ito ay may dalawang pantig
is da ko sa Ma ri ve les – 8 pantig
a. Wawaluhin
Halimbawa:
Isda ko sa Mariveles
Nasa loob ang kaliskis
b. Lalabindalawahin
Halimbawa:
Ang laki sa layaw karaniwa’y hubad
Sa bait at muni, sa hatol ay salat
c. Lalabing-animin
Halimbawa:
Sai-saring bungangkahoy, hinog na at matatamis
Ang naroon sa loobang may bakod pa sa paligid
d. Lalabingwaluhin
Halimbawa:
Tumutubong mga palay,gulay at maraming mga bagay
Naroon din sa loobang may bakod pang kahoy na malabay
2. Ang saknong ay isang grupo sa loob ng isang tula na may dalawa o maraming linya
(taludtod).
2 linya - couplet
3 linya - tercet
4 linya - quatrain
5 linya – quintet
6 linya - sestet
7 linya - septet
8 linya - octave
3. Tugma. Isa itong katangian ng tula na hindi angkin ng mga akda sa tuluyan.
Sinasabing may tugma ang tula kapag ang huling pantig ng huling salita ng bawat
taludtod ay magkakasintunog. Lubha itong nakapakaganda sa pagbigkas ng tula. Ito
ang nagbibigay sa tula ng angkin nitong himig o indayog.
a. Hindi buong rima (assonance) - paraan ng pagtutugma ng tunog na kung saan ang
salita ay nagtatapos sa patinig.
Halimbawa:
Mahirap sumaya
Ang taong may sala
Kapagka ang tao sa saya’y nagawi
Minsa’y nalilimot ang wastong ugali
Para masabing may tugma sa patinig, dapat pare-pareho ang patinig sa loob ng isang
saknong o dalawang magkasunod o salita.
Halimbawa:
a a a
a a i
a i a
a i i
4. Kariktan. Kailangang magtaglay ang tula ng maririkit na salita upang masiyahan ang
mambabasa gayon din mapukaw ang damdamin at kawilihan.
a. Malayang taludturan
b. Tradisyonal
c. May sukat na walang tugma
d. Walang sukat na may tugma
7. Tema. Ito ang paksa ng tula. Ito ay maaring tungkol sa pag-ibig, nasyonalismo,
kabayanihan, kalayaan, katarungan, pagmamahal sa kalikasan, Diyos, bayan, sa
kapwa at marami pang iba.
8. Tono/Indayo. Ito naman ang namamayaning damdamin sa loob ng tula. Ito ay
nangungutya, naglalahad at natuturan.
11. Imahe o Larawang- Diwa. Tinatawag itong imagery sa Ingles. Ito ang mga salitang
kapag binabanggit sa tula ay nag-iiwan ng malinaw at tiyak na larawan sa isipan ng
mambabasa. Ito ang pinakapuso ng panulaan. Ito ay tumutukoy sa muling paglikha
ng makata ng anumang karanasan dulot ng iba’t ibang pandama sa pamamagitan
ng mga salita. Iniiwan nito sa mambabasa ang mga tiyak at malinaw na larawan.
Sang-ayon sa kaanyuan:
Sang-ayon sa layon:
1. Naglalarawan. Ang pangunahing layunin nito ay ipakita ang katangian ng isang tao,
lugar, pangyayari, kalagayan o mga bagay sa kalikasan. Ang mga katangiang lulutang
ay batay sa pagtingin ng makata, sa kanyang mga pagpapahalaga, sa kanyang mga
nagugustuhan at inaayawan, sa mga hindi niya itinuturing na dapat pag-ukulan ng
pansin, at sa kanyang mga pagpapakahulugan sa mga katangiang ito.
2. Nagtuturo. Ang pangunahing layunin nito’y magturo, magpayo, mamatnubay o
magpanuto. Ito’y tulad ng mga parabola at pabula na ang pinakalantad na layunin ay
mangaral. May hawig ito sa pananalinghaga ng mga salawikain na kakabakasan ng mga
itinuturing na mabuting kaugalian noong panahong una.
3. Nagbibigay-aliw. Hindi gaanong mahalaga rito ang malalim na diwa o matalinhagang
pagpapahayag. Ang importante’y ang kaaliwang dulot sa bumabasa. Maaaring ito’y
magawa sa pamamagitan ng pagpapatawa, panunudyo, pagbibigay ng mga
nakataludtod na palaisipan at mga nakaaaliw na kaisipan.
4. Nagungutya o nanunukso. Ito’y isang kakaibang paraan ng papapakita ng kamalian o
kasamaan ng isang bagay, ng kahangalan ng tao, at ng pagkalulong sa isang hindi
magandang bagay. Ginagawa ito sa pamamagitan ng paglalarawan sa katawa-tawang
pamamaraan o nangungutyang estilo.
Sang-ayon sa pamamaraan:
1. Masigasig. Hindi sinasabi nang tiyakan ang nais sabihin sa pamamagitan ng paggamit
ng mga sagisag ay nagpapahiwatig at nagpapakahulugan lamang ang makata.
2. Makatotohanan. Hindi lumalayo sa tunay na nagaganap sa buhay. Binabanggit ang mga
tao, pangyayari, lugar, kalagayan sang-ayon sa kung ano talaga ito sa realidad.
3. Makababalaghan. Ang pinakatangi’y ang kilos o tunguhin ng isip sa pamamagitan ng
hindi mapaniwalaan o di magkakaayong paglalarawan o ng hindi natural na
pagkakasama ng mga tagpo at tanawin.
Sang-ayon sa kaukulan:
1. Mabigat. Mataas ang uri. Mabigat ang tema at diwa. Malalim ang ipinapahiwatig ng tula.
Mahirap isipin. Hindi pangkaraniwan at talinghaga at kariktan.
2. Pang-okasyon. May mga tiyak na pagkakataon o okasyon ng pagbigkas. Maaaring ito’y
palatuntunan sa paaralan, pagpuputong ng korona sa isang reyna ng piyesta,
pagdiriwang ng kaarawan, pagpupuri sa isang bayani at mga holidays at mga luksang
lamayan. Samakatuwid, ang tula ay angkop lamang sa okasyong kinauukulan.
3. Magaan. Hindi gaanong mataas ang uri, hindi mabigat ang tema at diwa at hindi malalim
ang ipinahihiwatig ng tula. Madaling isipin at karaniwan sa mga bugtungan at tulang
pambata, mga salawikain at kawikaan ng matatanda. Maaaring isama rito ang mga
tugma-tugmang ang mahalaga’y ang porma at hindi ang nilalaman.
Aralin 5
Panunuring Pampanitikan
Pag-aralang mabuti ang sitwasyon sa ibaba. Gawan ito ng eksena gamit ang mga sumusunod
na dayalogo at isabuhay ang papel na ginagampanan ng dalagang si KC, ng binatang si Alber,
at ng inang si Lisa. Alalahaning mayroon ding isang tagapagsalaysay para maging kumpleto
lahat.
“ANO? Ayoko! Ayoko siyang makausap. Matapos niya akong pagtaksilan kahapon ay may
gana pa siyang pumunta rito? Never..Over my beautiful and sexy body! Neveh...”
“Lumabas ka at kausapin siya. Over your beautiful and sexy body ay kausapin mo si Alber
at linawin sa kanya ang lahat.”
(Lumabas ng kwarto ang dalaga na seryoso ang mukha sa lalaking nakaupo sa salas na
naghihintay sa kanya).
Magandang hapon po Aling Lisa. Pwde ko po bang makausap si Kyla? (Tumango ang ina
at walang imik na lumabas ng salas).
“KC, hindi ko sinasadya. Totoo. Promise! Peksman! Lumaki man ang iyong mga tagiyawat
sa kaiisip sa akin ay talagang wala akong ibang babaeng tiningnan. Ikaw lang KC, my KC’s
pie... Please kausapin mo na ako sweetie pie, love pie, pineapple pie, pizza pie, kurapa pie..
KC’s pie...”
“Kahapon nakita ko kayong magkasabay habang naglalakad sa eskinita. Sino ‘yon?! Break
na tayo Alber!
Ano? (Maglalakihan ang mga mata. (Tatalon nang tatalon nang makadalawampung (20
beses). Kisses pie, hindi mo pa nga ako sinasagot break na? Ha ha ha ha ha ha ha ha...ibig
sabihin sinasagot mo na ako?. Tayo na? Yes, tayo na! (Tatalon muli ng isang beses nalang at
lalapitan ang dalagang nakasimangot). Promise my KC’s pie..hindi ka magsisisi. (Sabay hawak
sa dalawang kamay ng dalaga at sabay na tatalon nang tatalon na kapwa nakangiti).
Talakayin Natin
Unti-unti, napatunayan natin na totoo palang masarap at maningning lasapin ang katas ng
pinaghirapan sa isang bagay kapag ito’y pinag-isipan at pinaghirapan. Natutunan natin na bago
magdesisyon ay kailangang makailang beses munang pag-isipan at suriin para makasiguro sa
anumang desisyon.
Paano mo himay-himayin ang silbi at epekto ng isang akda sa isang mambabasa? Ano ang
akda, ang layunin, ang pinapaksa, ang tema, ang tono, ang bisang taglay sa isip, asal at
damdamin pati na rin ang implikasyon nito sa buhay ng bawat isa. Oo, kailangan itong suriin.
Nangangailangan ito ng disiplinang pagtatangka upang maunanawaan at mabigyang halaga.
Sa madaling salita, hindi lamang simpleng pagsusuri, pamumuna o pamimintas kundi isang
pagtalakay din ng isang bagay kung paano pahalagahan ng isang mambabasa ang anumang
akdang pampanitikan gaya ng maikling kwento, tula, dula, nobela at iba pang akda.
Ang pagsusuri o pamumuna ay pagmalas sa isang bagay sa tunay na kalikasan nito, isang
walang pagkiling na pagsisikap na matutunan at mapalaganap ang pinakamabuting nalaman at
naisip sa sanlibutan (Alejandro, 1972).
Hindi lamang dito tinutukoy ang mga masasama kundi ang mabubuting katangian din ng
isang bagay na pinupuna, ito man ay isang aklat o likhang sining.
Ang panunuring pampanitikan ang ginagamit sa pagsusuri sa mga akda. Isa itong malalim
na paghimay sa mga akda sa pamamagitan ng paglalapat ng iba’t ibang dulog ng kritisismo
para sa mabisang pag-unawa sa mga malikhaing manunulat at katha.
Isa sa mga aspektong lumilikha ng mga akdang pampanitikan ay ang iba’t ibang sangkap
ng kalikasan at ang mga kaugnayan nito sa kapaligiran. Mula rito, maraming napupulot na
pangyayari, sitwasyon at banghay na maaaring gamiting paksa sapagkat batay ito sa sariling
pagmamasid o karanasan.
Paunti-unti ay nakikia natin ang ganda ng isang akda at nagkakaroon ito ng bisa sa isang
mambabasa. Nagagawa nitong pukawin ang damdamin, isip, asal, kasama na rin ang lipunang
ating ginagalawan.
Sa bisa sa ASAL ay hinihimok tayong magsagawa ng kabutihan. Ituwid ang buhay ayon s a
kabutihan na ipinamalas ng Dakilang Lumikha. Ang dating baluktot na nakasanayan ay
itinutuwid.
Ang layunin, tema, tono, at implikasyon ng tula o maikling kwento ay mahalaga ring suriin.
Ano ang nasa akda? Katulad ng pagbibigay impormasyon, paghahatid ng kasiyahan,
pangangaral o pagpukaw ng isipan at damdamin ay tinutukoy na LAYUNIN.
Ano ang ginagawa ng isang akda? Nanunuya, nagbibiro, nang-aasar o seryoso? TONO
ang tawag dito.
Tao ang sentro ng mundo. Nais ipakita ng teoryang humanismo na ang kalakasan ng tao
ay bigyang tuon maging ang mabubuting katangian gaya ng talino, talento at iba pa. Ang
kanyang karangalan at magagandang saloobin ay nagangailangang pahalagahan bilang isang
tao sa akda.
Ang tao ay may sariling kakayahan na umangat buhat sa pagdurusang dulot ng pang-
ekonomiyang kahirapan at suliraning panlipunan at pampulitika. Nagsisilbing modelo sa akda
ang mga paraan ng pag-ahon mula sa kalugmukan at mapagtuunan ng pansin ang mga
bahaging tiyakang nagpapakita ng paglalaban ng malakas at mahina at mayaman at mahirap.
Ipanapakita rin dito kung paano natalo ng mahina ang malakas at ng dukha ang mayaman. Ito
ang teoryang markismo/ marxismo na may layuning buksan ang mga mata ng tao sa pang-
aapi at pagsasamantalang nagaganap sa lipunan.
Ano ang batayan sa pagiging pantay ng bawat isa sa lipunan? Lahat ba ay may karapatan
mapa-babae, lalaki, tomboy o bakla man? Layunin ng teoryang queer na iangat at pagpantayin
ang paningin ng lipunan sa mga Homosexual.
Ayon kay Freud na ama ng sikolohiya, ang tao ay parang iceberg na lumulutang sa ibabaw
ng karagatan. Ang iceberg o bundok ng yelo ay nahahati sa dalawang bahagi. Ito ay ang
nakikita at hindi nakikita. Ang nakikitang bahagi ay ang malay ng ating katauhan na
impormasyong alam na tungkol sa sarili; at ang di nakikita ay bahaging di-malay ng ating
katauhan. Isinasama rin sa ganitong teorya ang pag-aaral ng kabataan at personalidad ng may
kung paano nilikha ng manunulat ang kanyang akda.
Pagyuko ng Kawayan
ni Dolly Dy
Ate Cedes puwede bang sa’yo muna si Inay? Mga isang linggo lang naman.
Magbabakasyon kasi kaming mag-anak kina Poldo sa Cebu. Wala akong mapag-iiwanan kay
Inay. Alam mo naman, kaaalis lang ng katulong ko makalawa,” sabi ko, tangan-tangan ang
telepono habang nagpupunas ng kamay sa basahan.
“Naku, Ruby, baka hindi ko maasikaso ang Inay. Busy ako sa negosyo ko, aba. Ma’nong
isama mo na lang,” pagalit na sagot ni Ate Cedes.
Uminit ang ulo ko. “Isasama ko? Nagbibiro ka, Ate. Natatandaan ko pa nu’ng huling
sumama si Inay sa amin sa Cebu. Walang tigil ng kare-reklamo. Kesyo kahaba-haba naman
daw ng biyahe, nahihilo siya sa eroplano, maalinsangan at kung ano-ano pa. Kala ko, gano’n
lang, ‘yun pala, kahit nu’ng nasa bahay na kami ng mga biyenan ko, hindi pa rin tumigil. Pati
pagkain, pinupuna. Hiyang-hiya nga ako.
Sa totoo lang, hindi naman namin kailangang mag-anak ang bakasyon sa lalawigan. Gusto
lang namin. At si Inay ang dahilan. Hirap na hirap nang pakibagayan ni Poldo si Inay.Kahit ano
yatang kabutihan ng aking asawa, hindi mapahalagahan nito.
Si Boboy naman ay napupundi na sa kapapangaral sa kanya. Palibhasa’y tinedyer, maikli
ang pasensiya, kaya’t ayaw man niya’y nasasagot na rin ng pabalang ang kanyang lola
paminsan-minsan. Ako man na mismong anak niya, nahihirapan na rin. Bawat kilos ko’y
pinupuna. Bawat salita ko’y may nakahanda siyang panagot.
Pakiramdam ko ba’y ako, nahihirapang huminga. Kaya bago pa lumubha ang sitwasyon,
nagpasiya kaming kahit isang linggo man lang ay makalayo naman kami.
Hindi naman sa ako’y walang utang na loob na anak. Mahal na mahal ko si Inay. Dangan
nga lang at magmula nang pumatak ng sitenta ang edad niya, naging reklamador at
mapamuna. Ang gusto niya’y nalalaman niya ang lahat ng nangyayari sa bahay at kasali sa
paggawa ng desisyon, maliit man o malaki.
Makakalimutin na rin si Inay. Madalas iyong pagmulan ng away sa bahay. Iyon din ang
dahilan kung bakit walang katulong na tumatagal sa amin. Nakakalimutan ni Inay kung saan
niya itinago ang pera’t mga kagamitan niya. Kapag hindi naman niya ito matagpuan sagsag siya
sa katulong, pagbibintangan itong nagnakaw at pagsasalitaan nang masasakit.
Dadalawa kaming magkapatid ni Ate Cedes. Sa akin pumisan si Inay dahil ako ang mas
malapit sa kanya at kasundo niya. Isa pa’y delikado ang bayaw kong si Kuya Bong at ayaw na
ayaw nitong may nakakapisang kamag-anak sa kanila. Palibhasa’y mayaman at nag-iisang
anak, nasanay ito sa tahimik na kapaligiran. Ngunit maunawain naman si Kuya Bong.
Kapag kinakailangan ay tinatanggap naman nito sa akin kanilang tahanan si Inay. Ang kaso
ay good for one week lang ang pasensiya niya. Kapag tumagal doon si Inay ay hinaharap na
niya si Ate Cedes.
Naputol ang aking pagmumuni-muni nang padabog ng itulak ni Boboy ang pintuan sa
kusina at maupo sa aking tapat.
“Si lola kasi, kinukulit na naman ako. Para lumabas lang kami ng barkada, hindi ko na raw
pinaghahandaan ang kinabukasan ko. Kung ano-ano pa’ng sinasabi.” Nay, talagang nauuubos
na’ng pasesiya ko,” anito.
Tinapik ko si Boboy sa balikat. “Tama na ‘yan. Hala, mag-ayos ka na’ng mga dadalhin mo
sa Cebu. Alas-otso nang umga tayo aalis bukas.”
Nagliwanag ang makulimlim na mga mata nito. “Ayos!” Tumindig ito at anyong lalabas na,
nang biglang humarap uli sa akin.” “Alam na ba ni Lola?”
Bago matulog ay pinuntahan ko sa kanyang silid si Inay. Nadatnan kong nags usulsi siya ng
kamisadentro. Matindi ang tampo niya nang sabihin ko sa kanya ang pag-alis naming mag-
anak.”
“Hindi mo man lang ako tinanong… Paalis ka na bago mo sinabi sa akin,” aniya.
“Nay, biglaan lang kasi. Anyway, isang linggo lang naman ho. Doon muna kayo kina Ate
Cedes.”
“Alam mong hirap akong tumira ro’n. Hindi ko kasundo ang Kuya Bong mo.”
“Pagtiisan n’yo na. Bago n’yo namalayan, andito na kami.”
Sa tindi ng hinanakit niya ay hindi niya kami kinibo hanggang sa kinabukasan. Paalis na
lang siya’t pinagbibilinan ko’y iling lang ang isinasagot.
Alam mo bang muntik na kaming mag-away ni Bong dahil sa Inay? Pati ba naman mga
gamit ni Bong sa kuwarto, pinakialaman. Nakalimutan lang isusi’y…”
“Baka naman gusto lang ayusin?”
“Naroon na ako. Pero personal na gamit ng asawa ko yon. e.”
“Iuuwi ko na’ng Inay.”
Matindi pa rin ang hinanakit ni inay sa aming mag-anak. Hindi kami kinikibo. Pagdating
naman sa bahay ay panay ang dabog at parunggit sa amin, lalong-lalo na kay Poldo. Mabuti na
lang at mahaba ang pasensiya ng aking asawa.
Ngunit may nangyaring hindi inaasahang sa kadadabog ni Inay. Nasagi niya ang
mamahaling piguring antigo na minana ni Poldo sa kaniyang yumaong ama.Tahimik lang si
Poldo, ngunit nakita ko sa kanyang mga mata ang galit. Nagmatigas pa si Inay ngunit nang
magtama ang kanilang paningin bigla siyang tumahimik. Magmula noon ay hindi na nagkaayos
si Inay at ang asawa ko.
“Mabuti siguro’y doon na sa Aling Cedes mo ang Inay. Ayoko na!” aniya.
“Poldo! Alam mong ayaw na ayaw na ni Kuya Bong kay ina.”
“Paano naman ako?”
“Hindi tatanggapin ni Ate Cedes si Inay.”
“Bahala kayong mag-usap na magkapatid. Basta ang alam ko isa lang sa amin ni Inay ang
dapat mong piliin.”
Balisang-balisa ako noon at di ko alam ang aking gagawin. Mahal ko si Inay, ngunit kung
mawawala naman si Poldo, hindi lang ako ang mawawalan ng asawa. Mawawalan din ng ama
si Boboy. At paano kung magpasiya si Boboy na pumanig sa kanyang asawa?
Pinuntahan ko si Ate Cedes at kinausap. Hindi siya pumayag na lumipat sa kanila si Inay.
Aniya, hindi nga mawawasak ang pamilya ko pero ang pamilya naman niya ang mabubuwag
kung tatanggapin niya si Inay.
Isang bagay na napag-usapan namin. Waring iyon lang ang solusyon sa aming problema.
Mabigat man sa loob namin ay nagkasundo kami na iyon na lang ang talagang nalalabing
paraan. Tumuloy ako sa silid ni Inay at sinabi sa kanya ang pinagkasunduan namin ni Ate
Cedes.
Nayanig si Inay. Matagal siyang natulala sa akin. Hindi makapaniwala. Pagkatapos ay
dahan-dahan tumango at walang patid na lumuha. Alam ko, masamang-masama ang kaniyang
loob. Nabagbag ang aking damdamin sa kanyang reaksiyon. At sa kauna-unahang
pagkakataon nakita ko si Inay sa kaniyang paninimdim.
Ilang buwan nang wala rito si Inay, ngunit hindi pa rin ako nasanay. Katulad nang dati ay
nakatulala na naman ako sa pagkakaupo sa sopa, nag-iisip at nalulungkot.
Wala sa loob na natuon ang aking paningin sa larawang iyon sa bukas na magasing
nakapatong sa mesa. Napakaganda! Larawan iyon ng tanging kawayang hindi yumuyuko
bagaman malakas ang unos. Ang ibang katulad nito’y nangagsiluhod na sa lupa. Sa
pagkakatitig ko rito ay may kakaiba akong nabanaag. Ang sumusunod ay isang realisasyon.
Si Inay. Ang aking Inay. Siya ang tanging kawayang iyon. Nang mamatay si Itay ay mag-isa
niyang binalikat ang responsibilidad sa’min ni Ate Cedes.
Para siyang kawayan na hindi alintana ang mga bagong nagdaan sa kanyang buhay.
Nagpilit manatiling matatag hindi yumuko.
Matanda na si Inay. Ngayon pa bang yumuyuko na ang kawayan, saka pa namin ito
iiwanan at ilalayo sa tahanang nararapat lamang para sa mga walang nagmamahal?
Naramdaman ko na lang na tumutulo na ang aking luha. Sabay sa pagpahid ko nito ang
pagbuo ng isang pasiya.
“Inay, iuuwi na kita. Hindi na tayo magkakahiwalay uli,” sabi ko, at niyakap ko siya.
Parang biglang nawala ang bigat na nakadagan sa aking pagkatao. Doon, sa init ng
kaniyang dibdib sa higpit ng kanyang yakap, nadama ko ang isang damdaming kailanman ay
hindi mapapantayan. Alam ko, sa kaibuturan ng aking puso, na tama at marapat ang aking
naging pasiya. Marahil, kapag naipaliwanag ko itong mabuti kay Poldo, mauunawaan niya ako.
Tumuloy ako sa sala at dumayal sa telepono.
“Hello, Poldo?” Damdam ko’y may kakaibang sigla at kaligayahan sa aking puso.
Aralin 6
Mga Layunin: Pagkatapos ng araling ito, ang mga mag-aaral ay dapat na:
Talakayin Natin
Dito sa Pilipinas, ayon kay Villafuerte (2000) malaganap at patuloy pang lumalaganap
ang panitikang rehiyunal. Sa pamamagitan ng pag-aaral ng katutubong panitikan ay
matutuklasan ang nakakubling kultura ng ating bayan at lalong yayabong ang panitikang
Filipino. Idinagdag pa ni Villafuerte na sa pag-aaral ng panitikang rehiyunal masusubaybayan
ng mga mag-aaral ang aspektong kultural ng ilang piling akda na naglalaman ng matayog na
kaisipan at marubdob na damdaming magpapalutang sa kulturang sariling atin. Bukod dito, sa
pagbabasa ng mga akdang rehiyunal mapapahalagahan din ang mga akdang pinalaganap ng
mga pangkat etniko sa ating bansa.
Ang bawat rehiyon ay may kani-kanilang panitikan. Isa sa mga rehiyong ito ay ang
Rehiyon 6 (anim) o ang Kanlurang Bisaya. Ang rehiyong ito ay mayaman sa lambak, malawak
na kapatagan at masaganang dagat. Ang rehiyong ito ay may sariling panitikan. Ang tawag
dito ay Panitikang Hiligaynon.
Isa rito, ang mga Aeta ng Central Panay ay kilala sa kanilang makulay at makuwentong
buhay. Ang kulay ng kanilang damit ay kapansin-pansing nananaig ang kulay na pula at itim at
iba pang kulay na nagpapatingkad ng kanilang pananamit. Mayroon din silang tinatawag na
binukot, anak na babae na pinakamaganda sa lahat. Simula pagkasilang, simula sa
pagkasilang hanggang sa paglaki hindi makakaapak sa lupa ang isang binukot. Iningatan siya
ng pamilya na kasinghalaga ng isang hiyas. Ang mga ito ay ilan lamang sa mga patunay na
punong-punong ng magagandang kuwento ang buhay ng mga Filipino sa bawat rehiyon.
Ayon kay Lucero (1996) nang nagsisimula pa lamang ang Hiligaynon, ang mga maikling
kuwento at nobelang nilalaman sa mga pahina nito’y mga salin o di kaya’y halaw sa mga obra
maestrang sinulat sa Tagalog at Ingles. Di nagtagal natuto na ring magsulat ng kanilang
sariling mga kuwento at nobela ang mga dating tagasalin lamang.
Ang mga Ilonggo ay hindi lamang magaling at mahusay sa nobela at maikling kuwento,
pati na rin sa Dula. Ayon kay Fernandez na makikita sa aklat ni Lucero (1996) na ang dula
kadalasan ay hindi nagsisimula sa tanghalan kundi sa gitna ng nayon, sa pang-araw-araw na
buhay ng karaniwang tao. Nagaganap ito habang sila’y nagtatrabaho, nag-aalaga ng mga
anak, naglalaro, nagdarasal, nanliligaw at nagpapakasal, nakikidigma at nagpipista,
nagbubugtungan, nag-aawitan at iba pa.
Ayon naman kay Hontiveros (1982) mahilig talaga ang mga Ilonggo sa sining ng
taghalan. Bilang patunay, noong una pa man may mga iba’t ibang anyo na ng dula rito sa
kabisayaan tulad ng Sidai, sinaunang paraan ng panliligaw, Juego de Prenda at Kinulasisi sang
hari (larong pagtatalo kung may patay), ang mga Wayang Orang o Warang Purwa (kahawig sa
“puppet shows ng Kambodya). Nang dumating ang mga Kastila sa ating kapuluan isinilang din
ang Moro-moro o Komedya, isang pagtatanghal na ang karaniwang paksa ay tungkol sa
paglalaban ng moro at kristiyano. Ito ang nagpatuloy sa pag-aliw sa mga tao tuwing may pista.
Katulad ng iba pang uri ng panitikang Rehiyunal ang mga Ilonggo ay magaling at
mahusay din sa tula. Kabilang sa mga akdang pinalaganap ng mga pangkat etniko ay ang tula.
Ang mga Filipino ay likas na matulain. Ayon kay Rubin (1983) may likas na hilig, pagmamahal
at pagmamalasakit sa sining ng pagtula ang mga Filipino. Sinasabi ng ating kasaysayan na
mula sa ating kamula-mulaang iyon ng ating pagkamatulain, ay sumapit tayo sa tinatawag
nating makabagong panahong ito na kahit umunlad ang agham ay patuloy pa ring hindi makikitil
ang pagkamakata ng isang Filipino. Kasa-kasama natin ang tula mula sa duyan hanggang
kamatayan. May mga nagsasabi pa na ang pagkamatulaing ito ng mga Filipino ang siyang
pumipigil sa kanilang pag-unlad sa larangang tekniko ng kanilang pamumuhay. Sa madaling
sabi’y higit daw na malamang ang pagiging makata ng isang Filipino kaysa kanyang pagiging
isang siyentipiko.
Tulad ng iba pang uri ng panitikan, ang panitikang Ilonggo ay nahahati rin sa dalawang
uri, sa tuluyan at patula. Sa dalawang uring ito, ang uring patula ang pinakamayaman.
Tulang Hiligaynon
Ayon kay Campos (1997) ang panulaang Ilonggo ay walang alinlangang isa sa mga
pinakamayamang kabang-yaman ng patrimonyong ispiritwal ng isang lahi. Ang mga makata sa
wikang ito ay tumatalakay ng lahat ng anggulo ng pang-araw-araw na buhay na maaaring
kapupulutan ng aral ng mga mambabasa.
Ang Tulang Hiligaynon ayon kay Molato (1986) ay kagaya ng iba pang anyo ng
katutubong panitikan ay dumaan muna sa pasalitang pahayag bago naisulat. Dumaan din ito
sa ilang yugto ng pag-unlad. Dagdag pa ni Molato na kagaya ng matandang Griyego, ang ating
mga ninunong Ilonggo, na tinatawag noon na “madyaasnon”, ay nagpamalas ng kahusayan sa
pagbigkas ng pinagtugma-tugmang kataga bilang paraan ng pakikipagtalastasan. Ang kanilang
isipan, damdamin at katwiran ay ang kanilang ipinapahayag sa kaakit-akit na berso. Ang
kanilang panawagan sa bathala, pangangaral, pang-aliw sa panauhin at iba pa ay kanilang
ipinaririnig sa makukulay na taludturan. Sayang nga lamang dahil iilan na lamang sa mga
akdang ito ang nakarating sa kasalukuyang panahon dahil sa marupok na materyal na
pinagsulatan ng mga akda.
MGA BATIKANG
MANUNULAT NA
ILONGGO
Miguela Montelibano
Serapion Torre
Mariano Perfecto
Sinabi ni Mulato (1986) na si Gumban ay
nagtamo ng dalawang malaking karangalan bilang
“Makata sa Katutubong Wika”. Noong Disyembre 30,
1926, itinanghal siya bilang hari ng Binalaybay sa
kanyang tulang “Halad kay Rizal”. Nakamit din niya ang
Delfin Gumban pagiging “Hari ng Balagtasan sa wikang Hiligaynon” sa
kanyang pagtanggol sa panig ng amay (ama) sa kanilang
balagtasan ni Serapion Torre na ang paksa ay tungkol sa
kahalagahan ng ama at ina. Si Gumban ay isang
mahusay na kwentista, tunay na makata, mamamahayag
at artista.
Iba pang Manunulat na Ilonggo: Luis R. Centina III, Guillermo Gomez Rivera, Miguel Syjuco,
Leoncio P. Deriada, Alain Russ Dimzon, John Iremil Teodoro atbp. Dito sa CPU, maituturing
ding batikang manunulat sina: Propesor Corazon Q. Rabulan at Dr. Nelson A. Pomado.
Patunay nito ay ang mga pyesang nananalo sa patimpalak sa Talumpati at Binalaybay tuwing
University Day taon-taon. Makikita sa Aralin 7 ang kanilang mga naisulat.
Sia adtong sa aton kabuhi naghatag, Siya yaong sa ati’y nagbigay ng buhay
Sia adtong sa sabak sa aton nagpatulog Siya yaong nagpatulog sa kandungan
Sa pagpangita sing kalipay sa patag Sa paghahanap ng ligaya sa kapatagan
Sia nagapaulan, gapainit, galatag, Nagpapaulan, nagpapainit, nagbibilad
Agud himaya sa aton ya mahulog. Para kaluwalhatia’y sa atin maialay.
Sin-o balang naghatag Kristo sa kalibutan? Sino bang nagbigay ng Kristo sa sanlibutan?
Sin-o balang naghatag sang dili malimutan, Sino bang nagbigay ng di malilimutan,
Nga Rizal kag Mabini nga Pilipinas? Na Rizal at Mabini ng Pilipinas?
Dili balang iloy sa ila nagbatiti? Di ba ina ang sa kanila’y nagkandili?
Dili bala sa dughan sang iloy nagkabuhi? Di ba sa dibdib ng ina sila’y nabubuhay?
Banyaga adtong sa iloy handumanan Banyaga yaong sa ina’y alaala’y niyapak!
naglinas!
Si sin-o pa abi sa inyo magbulig sa paghaya? Sino pa kaya ang makakatulong sa panahon
ng kalungkutan?
Matinlong patag may isa ka Danaw, Malinis na patag may isang danaw,
Katya sing tubig malinong, matin-aw, Puno ng tubig tahimik, malinaw,
Silak sang bulan, sang tubig nauhaw, Sikat ng buwan, ng tubig nauuhaw
Kag sa iya salaaming nagpanganinaw. At sa kanyang salami’y tinatanaw.
Kasanag sang gugma sa langit sang kalag, Liwanag ng pag-ibig sa langit ng kaluluwa,
Nga ginwagwag sang Bulan sang kaluyag Na sinabog ng Buwan ng pagmamahal
Sumidlak man ayhan kag bumanaag Sisikat man din kaya at bumanaag
Sa putling Danaw sang imo pagbatyag. Sa malinis na Danaw ng iyong dinarama.
ANG BAYONG KAG BANGA
Ni Flavio Zaragoza Cano
Sugiran ta kamo,
kag akon isaysay,
matahum sing guya,
sing lawas matibsul,
bukad sang kabugaw,
daw bukol sang doldol…
Kon magkaagahon,
nagasipit sang banga,
kay siang magasag-ub
sing tubig sa suba…
banga niya mabilog,
kay diutay sing baba,
matapuk sing buli
kag dali mabuka…
Dayon pinatindog
bayong nga kawayan
agod nga si Inday
iya mabuligan…
apang sa hinali
ang bayong napukan,
nabuong ang banga
kay amo’ng natup-an…
Si Chikitiki nagapuyo kaupod sa iya nanay sa gwa sang isa ka daku nga balay. Kon
adlaw nagapahuway sila sa giha sang kisami. Sa pagbagting sang orasyon kon hapon,
nagapanaug sila sa dingding sa pagbisa sa duta. Sa indi madugay nagasiga ang bombilya sa
kisami sa gwa sang balay. Kag nagasugod sila sa pagpangdakup sang mga lamok, langaw,
wayawaya, kag iban pa nga mga sapatsapat nga amo ang ila kalan-on.
Isa ka gab-i, samtang nagapaningaon sila, nagreklamo si Chikitiki sa iya nanay. “Nay,
natak-an na ako magkaon sang mga sapatsapat diri sa aton. Halin sang una asta subong amo
man gihapon ang aton ginakaon.”
“Amo gid ini iya ang pangabuhi sang mga tiki. Magpasalamat ka gani kuntani nga wala
kita ginakulang sang pagkaon diri. May ara iban dira nga ginagutoman,” laygay sang nanay ni
Chikitiki sa iya.
Nagpanumdum si Chikitiki. Matuod nga wala gid sila ginakulang. Pirme gani nga daw
mabusdik ang iya tiyan sa kabusog. Ugaling kay ginatak-an na gid sia sang ila ginakaon.
Gusto niya magkaon sang mas manamit nga pagkaon.
“’Nay, nadumduman mo bala ang tiki nga nakasayo diri sa aton?” pamangkot ni Chikitiki.
“Ato bala ang maputi haw.”
“Huo, ‘Nay. Si Bootstiki,” siling ni Chikitiki. “Abi mo, ‘Nay, siling niya taga didto sia sa
sulod sang balay. Nakasayo lang kuno sia diri sa aton kay naglakat ang mga tawo, gani nga
wala sang pagkaon sa sulod. Pero kon yara dira ang mga tawo, pili lang si Bootstiki sang iya
kalan-on. Kay man, madamu sang pagkaon nga ginabutang sa lamesa.”
“Aba, Chikitiki, indi ka magsiling nga gusto mo man didto ka?” hambal sang iya nanay
nga nagmuludlo gid ang mga mata sa kakibut.
“Huo tani, ‘Nay, e. Hamak mo, indi ka na manglagas sang imo pagkaon, sarisari pa ang
imo pilian. Manamit pa kuno kaayo.”
“Hoy, Chikitiki, tandaan mo ini ha? Indi ka gid magsala sa pagsulod didto kag magsaka
sa ibabaw sang lamesa. Delikado yadto nga lugar.” Nag-alsa ang tingog sang nanay ni
Chikitiki subong man ang iya ikog.
Naghipos lang si Chikitiki kag nagpadayon sa pagpangdakup sang kalan-on upod sa iya
nanay. Pero wala gid madula sa iya pensar ang manamit nga mga pagkaon nga ginkaon ni
Bootstiki sa ibabaw sang lamesa didto sa sulod balay. Isa ka ugto, ginbantayan lang ni Chikitiki
nga nagapiyongpiyong ang iya nanay kag magdalagan palayo. Tuyo niya nga magsulod sa
balay kag magsaka sa lamesa nga kalan-an upod kay Bootstiki.
“Chik! Chik! Chik! Chik!” panawag sang nakabugtaw niya nga nanay. Nabatian ni
Chikitiki ang panawag sa iya pero wala gid sia magsapak. Nangita si Chikitiki sang alagyan
pasulod. Nag-agi sia sa idalum sang screen door kag nagkamang sa dingding asta nakita niya
ang lamesa nga tipulon nga amo ang kalan-an sunu sa sugid ni Bootstiki. Naglatay sia pasaka
sa nagaisahanon nga tiil sang lamesa. Sa ibabaw sang lamesa may isa pa gid ka nagatindog
nga magamay nga lamesa nga tipulon man. Natandaan niya ang hambal ni Bootstiki nga
magsuhot lang sia sa idalum sang magamay nga lamesa. Yadto matuod didto ang iya abyan.
“Aba, Chiki, mayo gid nga nagakadto ka diri. Karon matilawan mo na ang ginahambal
ko nga manamit nga pagkaon,” masadya nga bugno sang iya abyan. Matambok ang mestisa
nga tiki. Bastante matuod sa pagkaon.
Sa wala madugay ginbutang na sang kusinera ang mga linuto sa ibabaw sang lamesa.
Masyado kahumot sang mga linuto nga nasulod sa mga bandehado kag pinggan.
Nanginamkinam si Chikitiki. Madalasa na kuntani sia gilayon, pero ginpunggan sia ni Bootstiki.
“Chik! Chik! Hulat anay!” saway ni Bootstiki sa abyan.
“Ngaa, Boots, haw? Daw makaon na gid ako pero,” reklamo ni Chikitiki. “Ara na ang
mga tawo,” sabat ni Bootstiki.
Sang makatapos na sa pagkaon ang mga tawo, madamu matuod sang nabilin nga mga
pagkaon. Pagtalikud sang mga tawo naggwa ang duha ka tiki sa ila ginapanaguan. Gin-atake
nila ang nagalalaghit nga mga mumho sa lamesa. Ginhalunhon ni Chikitiki ang mapino nga
keso nga naghalin sa salad. Nagpilirot ang iya mga mata sa kanamit. Si Bootstiki naman
nagmual sang balensyana. Nakita sang kusinera ang duha ka tiki nga nagapiyesta sa ibabaw
sang lamesa, bumalik ini sa kusina kag kumuha sang malaba nga plastik nga halampak sa
langaw. Buhos gid ang pensar sang mag-abyan sa ila ginakaon. Wala nila matalupangdan
gilayon ang nagpalapit nga kusinera. Sang masiplatan ni Bootstiki ang kusinera nga may
halampak, buot sia magsinggit sa pagpaandam kay Chikitiki nga magpanago, pero nadunlan sia
sang balensyana nga nagkapot sa iya tutonlan. Gani nagdalagan na lang sia pabalik sa idalum
sang magamay nga lamesa.
Ulihi na sang makita ni Chikitiki ang naghagunos nga halampak. Naigu gid ang iya buli!
“Aaah!” siyagit ni Chikitiki nga nagdalagan. Lumapaw sia sa bibi sang lamesa kag
nadagdag sa salog. Ginlagas sia sang kusinera, pero nagsuhot si Chikitiki sa idalum sang
aparador. Didto sia nagpagpabilin nga nagauraroy sa kasakit sang iya buli. Todo ang iya hibi
sang makita niya nga wala na ang iya ikog.
Sang magsiga, ang mga suga nagbalik si Chikitiki sa gwa sang balay. Didto ang iya
nanay sa ila suga nagapanukob sang mga sapatsapat.
Naluoy ang nanay niya sa iya, pero nagsiling ini, “Nagpaandam gid ako sa imo nga indi
ka magsaka sa ibabaw sang lamesa kalan-an kay delikado, wala ka namati. Ti, tan-awa ina,
kundi nakatilaw ka.”
Kag wala na gid matuod si Chikitiki nagbalik sa ibabaw sang lamesa kalan-an.
Malipayon sia nga nag-upod kay nanay niya sa pagpanakop sang mga lamok, langaw,
wayawaya, kag iban pa nga sapatsapat sa gwa sang balay tagsa ka gab-i sa malawig nga
panahon.
Aralin 7
Talakayin Natin
Ang mga pahayag na Pick Up Lines at Hugot Lines ay lalong umuso sa panahon ng
milenyum dahil sa mga social networking sites na nagpapabilis sa paghahatid ng mensahe sa
pinapadalhan. Kahit sinong Filipino, anuman ang estado sa buhay ay nakakaisip kaagad ng ga
ganitong uri ng pagpapahayag upang kunin ang atensyon ng tumatanggap ng mensahe o
nakikinig. Ang mga ganitong uri ng pahayag ay lalong nagpapatunay na ang bawat Filipino ay
may malawak at malalim na pagtanaw sa buhay, kung kaya’t nagagawa niyang kakaiba ang
paraan niya ng pananalita sa kausap. Lalong pinatutunayan ng mga pick up lines at hugot lines
ang pagiging makata ng bawat Filipino sa sariling wika.
1. Sana ulan ka at lupa ako…bakit? Para kahit gaano kalakas ang patak mo, sa akin pa
rin ang bagsak mo.
2. Español ka ba? Sinakop mo kasi ang puso ko.
3. Exam ka ba? Gustong- gusto na kasi kitang I take home, eh.
4. Punta na tayo sa sementeryo….bakit? Dalawin natin ang puso ko na patay na patay
sa ‘yo.
5. Utang ka ba? Kasi habang tumatagal lumalaki ang INTERES ko sa ‘yo.
6. Kung posporo ka at posporo din ako…eh di MATCH tayo.
7. Favorite subject mo ba ang geometry? Kasi kahit anong angle, ang cute mo.
8. Pwede bang magpa-picture kasama ka? Para naman ma-develop tayo.
9. Sa’yo na PHILHEALTH, sa’yo na SSS…..basta akin PAG-IBIG mo.
10. Pwede ba kita maging driver? Para ikaw na magpapatakbo ng buhay ko.
1. Minsan may mga taong iniiwasan mong pansinin pero ang puso mo gustong-gusto
siyang kamustahin.
2. Hindi lahat ng patama tungkol sa ‘yo, sadyang natatamaan ka lang kasi feel mo!
3. Ang puso ay parang paminta. Buo talaga, pilit lang dinudurog ng iba.
4. Minsan kailangan mong ilabas lahat ng sama ng loob mo, para malaman nilang hindi
UNLIMITED ang pasensya mo.
5. Tutal ikaw naman ‘tong matalino…..paki-explain nga ‘tong nararamdaman ko sa ‘yo!
6. Yung madali namang iwasan yung taong gusto mo…mahirap lang talaga iwasan
yung nararamdaman mo.
7. Hindi ka makakahanap ng totoong magmahal sa ‘yo, kung pati sarili mo, NILOLOKO
mo.
8. Hindi lahat ng post ko, tungkol sa ‘yo…at hindi lahat ng tungkol sa ‘yo, ipopost ko.
9. Dapat ba akong ngumiti dahil magkaibigan tayo? O dapat ba akong malungkot dahil
hanggang dun lang tayo?
10. Hindi tanga yung taong sobrang nagmahal. Mas tanga yung taong minahal ng sobra
pero naghanap pa ng iba.
11. Huwag mong hayaang mapagod ang isang taong mahalin ka. Kasi sa dulo, nawalan
ka na, nakasakit ka pa.
12. Hindi naman lahat ng panloloko at pang-iiwan na naranasan natin ay kamalasan na.
Dahil minsan ang iniisip nating trahedya may bungang magandang biyaya pala.
13. Kapag mahal mo hindi uso ang salitang busy. Dapat binibigyan mo ng time para
maramdaman n’ya na hindi mo s’ya nakakalimutan at maparamdam mo rin na mahal
na mahal mo siya.
14. Minsan kahit ilang beses pang sabihin ng utak mo na “TAMA NA”, pilit pa ring
sinasabi ng puso mong konting tiis pa.
Iba Pang Halimbawa:
Binalaybay
Intro:
Mga abyan, may isa ako ka ambahanon inyo gid nga pamatian
Kabay pa nga mag palanupsop sa tagipusuon ninyo tanan:
Ambahon:
“Sa higad sinang bukid, may isa ka tuburan,
Sa bato nagailig ang matam-is nga tubig.
Sa dako kong kauhaw, ako ang naghapit,
Kag akon nga ginbatyag, ang kabugnaw sang tubig”
Ano gid bala ang papel naton diri sa duta nga aton natawhan?
Indi bala nagapangabuhi mapait man o matawhay upod ang iban,
Pero kon maiya-iyahon kita kag dalok sa aton nga isigkapareho,
Banwa naton kag palibot masyado kagarot kag mangin problemado.
May dako nga bahin sa aton kabuhi ang subong nga tema,
Bilang Centralians, ini makahulugan man sa aton kada isa,
Gani ang inyo igdulungog akon gid gina pangabay,
Pamatian, intyendihon kag itanom sa tagipusuon, ining binalaybay!
PANAHON:
Kita nga mga Centralians dapat may yara nga panahon para gid sa Iya,
Nga isa ka bulawanon kag mabinungahon para malipay man Siya,
Panahon sa pagserbisyo sa Iya, himpit nga mga bugay kag manggad,
Gikan sa Makaako, grasyang himpit, dalisay kag wala gid naga lubad.
Pwede man bahinan Siya sang panahon kon naghalin pa kita sa iban nga lugar,
Magpamasyar, maglibot-libot sa iya kampus, mga buildings, kag hulot-klasehan,
Wala sing duha-duha mabulong gid ang imo kapung-aw kag kahidlaw,
Kag sa tuman nga kalipay maga hambal ka: “CPU, ginapabugal ta gid ikaw!
TALENTO:
Kon may talento ka man nga isa ka lalaki, babaye, agi, bataon o tigulang nga Centralian,
Katulad sa pagkanta, pagsaot, pagbinalaybay, pagtukar, drama basta abilidadan lang,
Ibahin mo para sa CPU tanda sang imo pagpalangga kag para man sa Iya kalipayan,
Kay kon ikaw maga daug halimbawa sa mga kontests, CPU mahatagan kadungganan.
Pwede man gani nga kon may abilidad ka sa pagkanta,
Kinahanglan ka gid sa University Church sa Choir mag-entra,
Kay ina nga talento ginbugay sa imo sang mahal nga Ginoo ta,
Gamiton mo ina, tanda sang pagserbisyo sa simbahan kag sa Iya.
KABUGANAAN:
Kon aton man analisahon, ang aton kabuganaan, sa Diyos lang nagikan,
Kag paagi sa Iya, kita nakatapos kag ginatawag nga mga Centralians,
Kon kita may trabaho na, ini bangod man sa aton eskwelahan,
CPU ang ngalan, nga ginapabugal gid sing kadamuan!
Gintinguhaan ko nga ang duha ka subjects nakaklase ako bisan sa malip-ot lang nga panahon,
Para gid lamang makakadto sa sini nga okasyon kag walay angay nga selebrasyon,
Sang isa ka lin-ay nga bantog, kag mapinalanggaon, siya si Madame Ruth, kon tawgon,
Sa iya kaadlawan kita makig-ambit sa mga bugay ginhatag sang Makaako naton!
Madame Ruth….nagapati ako nga ining okasyon para sa imo kaadlawan kag pagretero,
Handurawon ko nag gid lamang ang pag-ulolopod naton sa Academic Council sadto,
Ang imo mga malaba nga reports sa Registrar’s Concerns: tama ka thrilling kag enjoy gid ako,
May gina print ka para basahon…kag may power point man sa amon nga ginpakita nimo.
Ang aton pag-upod sa boarding house akon man pagahandumon kag indi pagkalimtan,
Pero naga libog ang ulo ko kon insa nga wala ko gid ikaw sadto madiparahan?
Wala man ina problema kag ikaw nagapati sa hurubaton nga wala’y nagabato diri sa kalibutan,
Sure na sure ako pag abot sang panahon may maga panagbalay gid…isa ka mabukod nga
Adan!
Indi bala nga ang Ginoo may plano gid sa kada isa sa aton diri sa dutang bilidhon kag luhaan,
Naka damgo ako nga may naka pa tumbo sang imo kasing-kasing ukon korason man,
Ikaw naghipos-hipos gid lang kag kami imo gin sorpresa nga yara ka sa isa ka simbahan,
Naga martsa sa lanton sang kalasalon, puno ka sing kalipay ang yuhom mo indi matupungan!
Kon magmatuod gid man ining akon damgo nga gina saysay sa inyo
mahatagan sing katumanan,
Pabor gid sa aton kay kita maga kinalipay kag selebrahon naman
ang imo dako nga kadalag-an,
Sang imo paghigugma, daw ulan nga nagatulo kag dili mahibalua-an kon sa diin ini nagikan,
Maga panggas sang madamo nga binhi, handurawon namon tubtob sa katubtuban!
Nagapasalamat kami sa Gino-o sang mga grasya nga nabaton mo halin sa Iya,
Kay sa subong nga adlaw dugang nga kabuhi sa imo ginbugay pa gid Niya,
Kami tanan nga yari diri subong nagahugpong gid sa pagpangamuyo para sa imo,
Nga ikaw hatagan pa gid sing maayong lawas, madamo nga grasya pati na dira ang…Nobyo!
Inday Ruth gid ang tawag ko sa ining BFF ko kon kami magkita o magsugata,
Subong man sa informal nga mga okasyon daw sa mag-utod ang pagkabig sa isa kag isa,
Amo kami sina kalapit sa tagsa-tagsa, kay kami magka-boardmate sadtong una,
Pero kon magasala ako sa grade sheets kag rekords wala pabor-pabor gid ina sa iya.
Inday Ruth, malipayon nga pagsaulog sang imo kaadlawan sa subong nga tinion,
Kabay pa sang Makaako ikaw gid hatagan madamo nga grasya kag mag malipayon,
Indi gid namon malimtan ang imo kaayo, pagpalangga kag pag-ulikid sa amon,
Tanda sang imo pagkahimpit, pag-ulikid, pagsalig nga dapat gid nimo paduyunon!
DIYOSA
Ginapangita ko
Diri sa katalunan
Ang imo yuhom,
Ginapamatian
Ko ang mga ambahanon
Nga ginbilin mo,
Kag ginsunod ko
Ang imo mga tapak
Sa mga bulak.
Diyosa ikaw
Sining ilo nga dughan
Nga pinilas mo
Bangod wala ka
Nagpaalam
Sang ikaw nagtaliwan.
Ginduaw mo
Ako sa katulogon
Kag ginpabatyag
Ang kadagaya
Sang imo paghigugma
Nga halandumon
Apang paano
Sa tion sang pagbugtaw
Ikaw maangkon?
SA AKON PAGBALIK
Dawata na,
Hinigugma ko,
Ang akon kamot
Kay magataklad kita
Sa bukid nga binayaan
Sang panahon.
Indi ka magsiling
Nga sa akon pagtulog
Wala ko ikaw gindamgo;
Indi ka magkaimon
Sa mga bulak
Nga gintandog ko,
Bangod ang imo kahumot
Amo lang ang nagabuhi
Sa akon kalag
Kag ang imo paghigugma
Ang nagahatag kabaskog
Sa akon pagtaklad.
Sa akon pagbalik
Sa imo luyo,
Luyag ko tam-iran ang malum-ok mong bibig
Kag inang imo tingog
Akon mabatian
Nga nagasambit sa akon ngalan
Kag nagapadabdab
Sining dughan
Yari naman ako,
Ang namat-an mong pulong.
I. Luwa/Loa
Ang luwa ay Ilonggo bersyon ng tanaga ng mga Tagalog at haiku ng Hapon.Ito
ay binubuo ng 5, 7, 9, o 11pantig sa bawat linya o taludtod. Ayon kay Prof. John
Erimel Teodoro, ang luwa ay binibigkas ng mga Ilonggo tuwing may lamay sa patay
(pamilasyon).
Mga Halimbawa:
1. Kon ako mamana
Pilion ko dako mata
Kon wala kami suga
Patindugon ko sa tunga.
9. Didto sa Antique
May isa ka lalaki
Nga pirme lang gahibi
Kay indi siya ka pangihi
(ni: Samantha Regalado)
II. Komposo/Composo
Kampo ni Ladio
(Pirot)
Gindamgo ta sa litsehan
May ara ka sa salmonan
Gintigay sa tirsyohan
Gugma ta sa raynahan
Turagsoy
TUBURAN
DALAWIDAW
MGA KABABAYAN KO
Francis M
Mga kababayan ko
Dapat lang malaman n’yo
Bilib ako sa kulay ko
Ako ay Pilipino
Kung may itim o may puti
Mayro’n naman kayumanggi
Isipin mo na kaya mong
Abutin ang ‘yong minimithi
Mga kababayan ko
Dapat lang malaman n’yo
Bilib ako sa kulay ko
Ako ay Pilipino
Kung may itim o puti
Mayro’n naman kayumanggi
Isipin mo na kaya mong
Abutin ang ‘yong minimith
Intro:
Ay naku kasi ano
Ang hihilig kasi sa magagandang lalaki
Ang hilig sa magagandang babae
O anong napala n'yo e 'di wala
Kaya kung ako sa inyo
Makinig na lang kayo sa sasabihin ko
Humanap ng panget
at ibigin mong tunay
'Yan ang dapat mong gawin
Kaya makinig ka sa akin
And it goes a little something like this
Chorus:
Humanap ka ng pangit
(H'wag na oy!)
Humanap ka ng pangit
(H'wag na oy!)
Humanap ka ng pangit
(H'wag na oy!)
Ibigin mong tunay
(H'wag na oy!)
(H'wag na oy!)
Coda:
Kaya't para lumigaya ang iyong buhay
Humanap ka ng pangit at ibigin mong tunay
At kung hindi, sige ka puso mo'y mabibiyak
Mahiwalay man ang pangit hindi ka iiyak 'di ba?
Chorus 2:
Humanap ka ng pangit
(Sige na nga)
Humanap ka ng pangit
(Sige na nga)
Humanap ka ng pangit
(Sige na nga)
Ibigin mong tunay
Ibigin mong tunay
V. Fliptop
Ang Fliptop (buong pangalan: Flip Top Battle League) ay kauna-unahan
at pinakamalaking rap battle conference sa Pilipinas. Itinatag ito ni Alaric Riam
Yuson (kilala bilang Anygma) at ni Romeo Borrondia (kilala bilang RYME B)
noong 2010. Ang liga ay ay may layong mas itaguyod ang Pinoy hip hop. Ang
Fliptop ay masasabing malakas na naimpluwensyahan ng mga orihinal rap
battle leagues sa kanluran na naitatag naman noong 2008 tulad ng: Grand Time
Now, King of the Dot at Don’t Flop na nagbigay inspirasyon sa pagkakatatag ng
Fliptop at ng iba pang liga sa iba’tibang sulok ng mundo.
parang baliw
alam ko
pero di akalaing ganito
sa tamang oras
sana'y magbago
ang isip mo at ika'y magbalik
di makatulog na .... ah 4x
parang baliw
alam ko
pero di akalaing ganito
sa tamang oras
sana'y magbago
ang isip mo at ika'y magbalik
di makatulog na .... ah 4x
parang baliw
alam ko
pero ‘di akalaing ganito
sa tamang oras
sana'y magbago
ang isip mo at ika'y magbalik
di makatulog na .... ah 4x
"Hoy gonggong meron akong bugtong anong kulay bagoong ang nagsusuot ng purontong at sa
sobrang hirap walang ibang makain kundi kakaunting galunggong? Sirit ka na ba tyong?
oops meron pa palang kadugtong alyas taong tutong na nanggugulpi ng kalabaw kapag
tinatamaan ng sumpong"
Refrain:
Never, there'll be no other
We'll share as lovers
Right from the heart
From my mind to your soul
I will give it to you girl
My every little thing
That i'm more than willing
I will give to you.
Chorus:
Forever starts from now I
Promise you
Lovin' you is all that i can do
No one can take it away from me
Nobody but you.
Bridge:
There'll be no time for sad goodbyes
Without you here i can't get by
Don't you go away.
Mr. DJ*
Sharon Cuneta
Hihintayin ko
Na patugtugin mo
Thank you ulit sa iyo
Mr DJ…
Mr DJ…
Komposisyon ni Rey Valera, naging popular noong 1970’s at inawit ni Sharon nang
siya’y 12 taong gulang pa lamang.
Lupa
Rico J. Puno
Nagmula sa lupa
Magbabalik na kusa
Ang buhay mong sa lupa nagmula
Bago mo linisin
Ang dungis ng 'yong kapwa
Hugasan ang 'yong putik sa mukha
May Bukas Pa
Rico J. Puno
Rico J. Puno
Tinaguriang “OPM Legend” at “Pinoy Music Icon”, binawian ng buhay noong Oktubre
30, 2018. Naging popular sa kaniyang mga awit tulad ng “May Bukas Pa”, “Kapalaran”, “Macho
Gwapito”, “Magkasuyo Buong Mundo”, “Lupa”, at iba pa.
Refrain 1
Hindi nga masama ang pag-unlad
At malayu-layo na rin ang ating narating
Ngunit masdan mo ang tubig sa dagat
Dati'y kulay asul, ngayo'y naging itim
Refrain 2
Mayro'n lang akong hinihiling
Sa aking pagpanaw, sana ay tag-ulan
Gitara ko ay aking dadalhin
Upang sa ulap na lang tayo magkantahan
Ad Lib
Refrain 3
Bakit 'di natin pag-isipan
Ang nangyayari sa ating kapaligiran
Hindi nga masama ang pag-unlad
Kung hindi nakakasira ng kalikasan
Refrain 4
Lahat ng bagay na narito sa lupa
Biyayang galing sa Diyos kahit no'ng ika'y wala pa
Ingatan natin at 'wag nang sirain pa
'Pagkat 'pag Kanyang binawi, tayo'y mawawala na
Repeat Refrain 2
VIII. Kundiman
Ang Kundiman ay awit sa pag-ibig. Noong unang panahon nanliligaw ang mga
binata sa pamamagitan ng harana. Umaawit sila ng punung-puno ng pag-ibig at
pangarap.Una itong pinasikat ng mga kompositor na sila Francisco Santiago at Nicanor
Abelardo mula 1893 hanggang 1934. Ang mga mang -awit sa ganitong klase ng genre ay
sila Ruben Tagalog, na tinaguriang "Hari ng Kundiman", Ric Manrique Jr, Danilo Santos,
Diomedes Maturan, at Cenon Lagman. Sa mga babae, ang umaawit sa ganitong genre ay
sila Sylvia La Torre, na tinagurian namang "Reyna ng Kundiman", Conching Rosal, Cely
Bautista, Carmen Camacho, Dely Magpayo at Pining Santiago. Sa ngayon, ang umaawit na
lang nito ay ang Mabuhay Singers.
Maalaala Mo Kaya
Titik at tugtugin ni Constantino de Guzman
Maalaala mo kaya
Ang sumpa mo sa akin
Na ang pag-ibig mo ay
Sadyang di magmamaliw
O, kaysarap mabuhay
Lalo na’t may lambingan
Ligaya sa puso ko
Ay di na mapaparam
Dahil Sa ‘Yo
Titik ni Dominador Santiago
Tugtugin ni Mike Velarde
Matud Nila
Titik at Tugtugin ni Ben Zubiri