Კკონსტანტინე კუბლაშვილი

Აადამიანის ძირითადი უფლებები და

Თთავისუფლებები
(გვ2-32)
Აა) სახელმწიფო, როგორც იურიდიული პირი
“სსამი ელემენტის მოძღვრება”: 1) სსახელმწიფო ტერიტორია 2)
სსახელმწიფო ხალხი დდა 3) სახელმწიფო ხელისუფლება
Იიქმნება ახალი ქმედუნარიანი და უფლებაუნარიანი სუბიექტი: სახელმწიფო-
იურიდიული პირი. Სსაჯარო და კერძო სამართლის იურიდიულ პირებს
სჭირდება შესაბამისი “ორგანო”, სწორედ ამ ორგანოებისგან იძენენ
ქმედუნარიანობას. Სახელმწიფოს, როგორც საჯარო სამართლის იურიდიული
პირის ორგანო არის ყველა ის დაწესებულება, უწყება და ინსტიტუცია, რომელიც
მისთვის მოქმედებს. სახელმწიფოსამართლებრივი თვალსაზრისით
საქართველო არის საჯარო სამართლის იურიდიული პირი- ტერიტორიული
გაერთიანება, რომელსაც აქვს გარკვეული უფლებები და ვალდებულებები და
მოქმედებს თავისი ორგანოს მეშვეობით.
Ბბ) სახელმწიფო სამართალი-საჯარო სამართალი
Სახელმწიფო სამართალი არის საჯარო სამართლის ის ერთ-ერთი ძირითადი
ნაწილი და მის მეორე ნაწილთან- ადმინისტრაციულთან ერთად დგას კერძო
სამართლის საპირისპიროდ. Სსახელმწიფო სამართლის განსხვავებული
სპეციფიკურობა არის ის, რომ იგი ვრცელდება უმაღლეს სახელმწიფო
ორგანოებზე. Სსახელმწიფო სამართალი არის საჯარო სამართლის ერთ-ერთი
ძირითადი შემადგენელი ნაწილი, რომელიც აწესრიგებს და განსაზღვრავს
უმაღლესი სახელმწიფო ორგანოების შექმნის წესს, ორგანიზაციას და
უფლებამოსილებებს.
Გგ) სსახელმწიფო სამართალი-საკონსტიტუციო სამართალი
Სსაკონსტიტუციო სამართალი სახელმწიფო სამართლის ის ნაწილია, რომელიც
მოცემულია კონსტიტუციაში. Ყყველაფერი, რაც
საკონსტიტუციოსამართლებრივია, იმავდროულად
სახელმწიფოსამართლებრივიც არის, მაგრამ არა პირიქით. აადამიანის
ძირითადი უფლებები საკონსტიტუციო სამართლის შემადგენელი ნაწილია,
რადგან მათ კონსტიტუცია ითვალისწინებს და აღიარებს. Სსახელმწიფო
სამართალი მოიცავს საკონსტიტუციო სამართალსა და ძირითად უფლებებსაც .
2. სსაქართველოს 1995 წლის კონსტიტუცია და მისი ძირითადი პრინციპები
Აა)შესავალი