Professional Documents
Culture Documents
Askhsh10 Ge19147
Askhsh10 Ge19147
Εξάμηνο: 8ο , 2023
Στόχος της παρούσας άσκησης είναι να υπολογισθεί ο χρόνος ημιζωής του 40Κ, μέσω της
μέτρησης της ενεργότητας μίας ποσότητας KCl. Η πηγή KCl δεν είναι σημειακή, με
αποτέλεσμα να συμβαίνει ενδοαπορρόφηση της ακτινοβολίας γ. Επομένως, ο υπολογισμός
του εν λόγω χρόνου ημιζωής μέσω αυτού του πειράματος δεν είναι ακριβής μέτρηση, αλλά
μία εκτίμηση.
2. Εισαγωγή
Το φυσικό κάλιο, με ατομικό βάρος 39.1, διαθέτει δύο σταθερά ισότοπα και ένα
ραδιενεργό ισότοπο το οποίο θα μας απασχολήσει στο συγκεκριμένο πείραμα. Ειδικότερα,
τα σταθερά ισότοπα 39K και 41Κ απαντώνται στη φύση με ποσοστά 93.3% και 6.7%
αντίστοιχα, ενώ το ραδιενεργό 40Κ υπάρχει σε ποσοστό 0.0117%.
Το κάλιο υπάρχει στη φύση σε πολύ μεγάλες ποσότητες στα πετρώματα, τη θάλασσα και
τους ανθρώπινους ιστούς. Μάλιστα, η ποσότητα που βρίσκεται στα πετρώματα και τη
θάλασσα, είναι τέτοια ώστε ένα μεγάλο μέρος της θερμότητας του πλανήτη να οφείλεται
στο ραδιενεργό ισότοπο.
Το 40Κ, αποδιεγείρεται με χρόνο ημιζωής 1.28 × 109 χρόνια, σύμφωνα με το διάγραμμα της
επόμενης σελίδας. Όπως φαίνεται και στο σχεδιάγραμμα, το ραδιενεργό ισότοπο, όταν
αποδιεγείρεται με μηχανισμό electron capture ή διάσπαση 𝛽 + , καταλήγει αρχικά στη
πρώτη διεγερμένη στάθμη του 40Ar (με ενέργεια περίπου 1461 keV), από την οποία
αποδιεγείρεται με την εκπομπή μιας χαρακτηριστικής ακτίνας γ ενέργειας 𝐸𝛾 = 1461 𝑘𝑒𝑉.
Η ακτίνα αυτή, η οποία αποτελεί μόνιμο στοιχείο σε κάθε πείραμα φασματοσκοπίας,
1
μπορεί να μας δώσει την ποσότητα του φυσικού καλίου της πηγής μας, και στη συνέχεια
μέσω της αντίστοιχης ενεργότητας, μπορεί να προσδιορισθεί και ο επιθυμητός χρόνος
ημιζωής του 40Κ.
Εικόνα 2: Το φάσμα του 40Κ, στο οποίο φαίνεται και η χαρακτηριστική φωτοκορυφή ~𝟏𝟒𝟔𝟏 𝒌𝒆𝑽
(πηγή: https://www.researchgate.net/figure/Gamma-spectrum-of-the-potassium-standard_fig1_278670938)
2
3. Πειραματική διάταξη
Πίνακας Ι
Στη συνέχεια, αφαιρέσαμε τις πηγές 137Cs και 60Co από το κάτω μέρος του ανιχνευτή,
και καταγράψαμε για περίπου 90 λεπτά ένα φάσμα υποβάθρου αντιπροσωπευτικό της
ακτινοβολίας του περιβάλλοντος η οποία οφείλεται σε όλες τις κοντινές πηγές φυσικού
καλίου που ενδέχεται να επηρεάσουν τις μετρήσεις μας. Θεωρήσαμε ως περιοχή
ενδιαφέροντος (Range Of Interest – ROI) την φωτοκορυφή 1461 keV του 40K και
καταγράψαμε τον αριθμό των γεγονότων υποβάθρου (NET) για την κορυφή αυτή. Οι
μετρήσεις που προέκυψαν «ολοκληρώνοντας» την ROI φαίνονται στον πίνακα ΙΙ.
Πίνακας ΙΙ
NET 4048 3779 3884 4000 3809 3886 4234 4234 4175 4265
3
Για το φάσμα υποβάθρου, καταγράψαμε επίσης τους χρόνους real time και live time :
Στη συνέχεια μετρήσαμε με την μάζα του KCl. Συγκεκριμένα, πήραμε τις εξής μετρήσεις:
Τέλος, τοποθετήσαμε το δοχείο με το KCl στην 7η θέση κάτω από τον ανιχνευτή και
καταγράψαμε το φάσμα για περίπου 24 ώρες. Αφού σταμάτησε η καταγραφή του
φάσματος, ολοκληρώνοντας και πάλι την (ROI) φωτοκορυφή 1461 keV καταγράψαμε
τον αριθμό των γεγονότων καθώς και τους χρόνους real time και live time. Οι μετρήσεις
αυτές, καθώς και το αντίστοιχο φάσμα, φαίνονται παρακάτω:
Πίνακας III
NET 19622 20199 19260 18741 18594 19644 19594 18770 20221 18807
real time:
90682 sec
live time:
90672 sec
4
5. Επεξεργασία των μετρήσεων
Για να προσδιορίσουμε τον καθαρό ρυθμό παραγωγής των γεγονότων και το σφάλμα
του, θα πρέπει πρώτα να υπολογίσουμε τον ρυθμό παραγωγής τους με το KCl καθώς
και τον ρυθμό παραγωγής γεγονότων του υποβάθρου, και να βρούμε τη διαφορά τους.
1
𝛿𝑅 = 𝛿 (̅̅̅̅̅̅
𝑁𝐸𝑇) (2)
𝐿𝑇
όπου το ̅̅̅̅̅̅
𝑁𝐸𝑇 αντιστοιχεί στον μέσο αριθμό γεγονότων, ο οποίος δίνεται από τη σχέση:
𝑛
1
̅̅̅̅̅̅ = ∑ 𝑁𝐸𝑇𝑖
𝑁𝐸𝑇
𝑛
𝑖=1
̅̅̅̅̅̅ − 𝑁𝐸𝑇𝑖 )2
∑𝑛𝑖=1(𝑁𝐸𝑇
̅̅̅̅̅̅
𝛿 (𝑁𝐸𝑇) = √
𝑛(𝑛 − 1)
Για τον υπολογισμό του ρυθμού παραγωγής υποβάθρου, ανατρέχουμε στον πίνακα ΙΙ,
και προσδιορίζουμε τα ̅̅̅̅̅̅ ̅̅̅̅̅̅𝜐𝜋𝜊𝛽 ) μέσω των δύο παραπάνω σχέσεων,
𝛮𝛦𝛵𝜐𝜋𝜊𝛽 και 𝛿(𝑁𝐸𝑇
για 𝑛 = 10. Επιπλέον, 𝐿𝑇𝜐𝜋𝜊𝛽 = 88954 𝑠𝑒𝑐.
̅̅̅̅̅̅
𝑁𝐸𝑇𝜐𝜋𝜊𝛽 = 4031 𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
̅̅̅̅̅̅𝜐𝜋𝜊𝛽 ) = 59 𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
𝛿(𝑁𝐸𝑇
̅̅̅̅̅̅𝜐𝜋𝜊𝛽
𝑁𝐸𝑇 𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
Από τη σχέση (1) έχουμε: 𝑅𝜐𝜋𝜊𝛽 = ⇒ 𝑅𝜐𝜋𝜊𝛽 = 0.0453 ,
𝐿𝑇𝜐𝜋𝜊𝛽 𝑠𝑒𝑐
1
και από τη σχέση (2) βρίσκουμε το αντίστοιχο σφάλμα: 𝛿𝑅𝜐𝜋𝜊𝛽 = 𝐿𝑇 ̅̅̅̅̅̅𝜐𝜋𝜊𝛽 ) ⇒
𝛿(𝑁𝐸𝑇
𝜐𝜋𝜊𝛽
𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
𝛿𝑅𝜐𝜋𝜊𝛽 = 6.63 × 10−4 .
𝑠𝑒𝑐
5
Άρα, συνολικά έχουμε:
𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
𝑅𝜐𝜋𝜊𝛽 ± 𝛿𝑅𝜐𝜋𝜊𝛽 = (4.53 ± 0.07) × 10−2 .
𝑠𝑒𝑐
Για τον υπολογισμό του ρυθμού παραγωγής γεγονότων με το KCl, ανατρέχουμε στον
πίνακα IΙΙ και όμοια προσδιορίζουμε τα ̅̅̅̅̅̅ ̅̅̅̅̅̅𝐾𝐶𝑙 ). Επιπλέον, έχουμε
𝛮𝛦𝛵𝐾𝐶𝑙 και 𝛿(𝑁𝐸𝑇
𝐿𝑇𝐾𝐶𝑙 = 90672 𝑠𝑒𝑐.
̅̅̅̅̅̅
𝑁𝐸𝑇𝐾𝐶𝑙 = 19345 𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
𝛿(̅̅̅̅̅̅
𝑁𝐸𝑇𝐾𝐶𝑙 ) = 191 𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
̅̅̅̅̅̅
𝑁𝐸𝑇 𝐾𝐶𝑙 𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
Από τη σχέση (1) έχουμε: 𝑅𝐾𝐶𝑙 = ⇒ 𝑅𝐾𝐶𝑙 = 0.213 ,
𝐿𝑇𝐾𝐶𝑙 𝑠𝑒𝑐
1
και από τη σχέση (2) βρίσκουμε το αντίστοιχο σφάλμα: 𝛿𝑅𝐾𝐶𝑙 = 𝐿𝑇 𝛿 (̅̅̅̅̅̅
𝑁𝐸𝑇𝐾𝐶𝑙 ) ⇒
𝐾𝐶𝑙
𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
𝛿𝑅𝐾𝐶𝑙 = 0.002 .
𝑠𝑒𝑐
2 2
𝑐𝑜𝑢𝑛𝑡𝑠
𝛿𝑅𝜅𝛼𝜃 = √𝛿𝑅𝜐𝜋𝜊𝛽 + 𝛿𝑅𝐾𝐶𝑙 = 0.0021 .
𝑠𝑒𝑐
6
5.2. Υπολογισμός της ενεργού απόδοσης 𝜺𝒆𝒇 του ανιχνευτή για την
φωτοκορυφή 𝟏𝟒𝟔𝟏 𝒌𝒆𝑽
Εικόνα 4: Διάγραμμα της ενεργού απόδοσης του ανιχνευτή, συναρτήσει της ενέργειας ακτινών γ
Η ευθεία αυτή, έχει σχεδιασθεί θεωρώντας ότι στο πείραμα χρησιμοποιείται σημειακή
πηγή, η οποία είναι τοποθετημένη στην 8η θέση από τον ανιχνευτή. Στο πείραμα που
εκτελέσαμε στο εργαστήριο, τοποθετήσαμε το δοχείο με τη σημειακή πηγή KCl στην 7η
θέση από τον ανιχνευτή, με αποτέλεσμα το χείλος του δοχείου σχεδόν να εφάπτεται σε
αυτόν, ενώ η επιφάνεια της πηγής KCl να απέχει περίπου μία θέση από αυτόν (καθώς
το ύψος της πηγής είναι περίπου ισοδύναμο με 6 θέσεις).
7
′
𝛥𝛺
𝜀𝑒𝑓 = 4 𝜀𝑒𝑓 = 4 𝜀
4𝜋
Από το διάγραμμα της εικόνας 3, βρίσκουμε ότι:
ενώ στον παραπάνω υπολογισμό συμπεριλάβαμε και ένα σφάλμα της τάξεως του
20%.
Άρα, η πραγματική ενεργός απόδοση του ανιχνευτή και το σφάλμα της θα είναι:
όπου 𝐶 = 1.31 × 1017 𝑔𝑟 −1 , 𝑚𝐾 η μάζα του φυσικού καλίου που περιέχεται στο δείγμα
μας, και 𝑅𝛾 ο καθαρός ρυθμός παραγωγής που υπολογίσθηκε στο 5.1.
Για να υπολογίσουμε την μάζα του φυσικού καλίου στα 60 𝑔𝑟 KCl, ακολουθούμε την
παρακάτω διαδικασία:
𝐶 = 1.31 × 1017 𝑔𝑟 −1
𝑚𝐾 = 31.99 𝑔𝑟
8
𝑅𝛾 ± 𝛿𝑅𝛾 = (0.168 ± 0.002)𝑠 −1
′ ′
𝜀𝑒𝑓 ± 𝛿𝜀𝑒𝑓 = (16.0 ± 3.2) × 10−4
και προκύπτει:
′ ′ 2 2
𝜀𝑒𝑓 𝛿𝜀𝑒𝑓 𝛿𝑅𝛾
𝛿𝛵1⁄ = 𝐶 𝑚𝐾 √( ′ ) +( ) ⇒ 𝛿𝑇1⁄ = 0.063348970 × 109 𝑦𝑒𝑎𝑟𝑠
2 𝑅𝛾 𝜀𝑒𝑓 𝑅𝛾 2
Το αποτέλεσμα που προέκυψε από το παρόν πείραμα, είναι μία αρκετά καλή
προσέγγιση του χρόνου ημιζωής, καθώς απέχει από την πραγματική τιμή μόνο 0.02 ×
109 𝑦. Το πείραμα κρίνεται επιτυχές, καθώς η διαφορά μεταξύ των τιμών είναι πολύ
μικρή και εντάσσεται μέσα στο εύρος του σφάλματος.
Η απόκλιση αυτή, οφείλεται κυρίως στην παραδοχή πως η διαθέσιμη πηγή KCl είναι
σημειακή, και βρίσκεται στην 4η θέση από τον ανιχνευτή (όπου βρίσκεται
προσεγγιστικά το μέσο της πηγής μας). Επιπλέον, στην τιμή της ενεργού απόδοσης του
ανιχνευτή συμπεριλήφθηκε και ένα σφάλμα της τάξεως του 20%, καθώς η ανάγνωση
του λογαριθμικού διαγράμματος είναι μόνο μια εκτίμηση της εν λόγω απόδοσης.
Άλλοι λόγοι στους οποίους μπορεί να αποδοθεί η απόκλιση της πειραματικής μας τιμής
από την αντίστοιχη πραγματική τιμή, είναι η πιθανή εξασθένηση της πηγής KCl, η
φθορά της πειραματικής διάταξης, καθώς και ο χρόνος πραγματοποίησης του
πειράματος. Συγκεκριμένα, για την καταγραφή του φάσματος υποβάθρου διατέθηκαν
μόνο 90 λεπτά, ενώ για το αντίστοιχο φάσμα της πηγής KCl, διατέθηκαν 24 ώρες. Τα
χρονικά αυτά διαστήματα, δεν είναι επαρκή ώστε να γίνει μία ακριβής εκτίμηση για τον
χρόνο ημιζωής ο οποίος είναι της τάξεως των δισεκατομμυρίων χρόνων.