Professional Documents
Culture Documents
หลงของ (ติดเหรียญ 14052566 - มี E-book) - ตอนที่ 10 ทั้งรักทั้งหลง (ตอนจบ) นิยาย Boy Love Party Room
หลงของ (ติดเหรียญ 14052566 - มี E-book) - ตอนที่ 10 ทั้งรักทั้งหลง (ตอนจบ) นิยาย Boy Love Party Room
หลงของ (ติดเหรียญ 14052566 - มี E-book) - ตอนที่ 10 ทั้งรักทั้งหลง (ตอนจบ) นิยาย Boy Love Party Room
ตอนที่ 10
“กินบนเรือนไม่ได้ก็ไปกินนอกเรือน ไม่เห็นยาก”
ตอนได้ยินประโยคนี้ในวันที่สิบทิศสารภาพบาปกับคุณ
อนงค์นาฏ วรกันต์คิดว่าเขาแค่พูดเล่นแต่สิบทิศเอาจริง ตั้งแต่
วันที่ไปหาเขาแบบไม่บอกกล่าวล่วงหน้าทีสำนั
่ กและเขาพากลับ
ด้วยกัน หลังจากนั้นบ้านสองชั้นสไตล์โมเดิร์นลอฟท์ติดสวน
แถบชานเมืองก็แทบจะกลายเป็นสถานทีประจำ
่ ของคุณว่าที่
นักแสดงซีรีส์ในวันที่มีเวลาว่าง
“ฮื่อ...”
น้ำเสียงหวานร้องท้วงเมื่อถูกขัดใจจากมือใหญ่ทีกด
่ หน้า
ขาลงให้วางราบไปกับผืนทีนอน
่ สะโพกสวยบนหมอนส่ายร่อน
ยกขึ้นเข้าหาโพรงปากอุ่นที่ครอบครองลงมาทั้งแกนกาย ทั้ง
ยังห่อปากดูดแท่งลำเอาไว้ ก่อนจะคลายออกมาใช้มือช่วย
ประคองและละเลงลิ้นกับส่วนหัวหนัก ๆ ทำคนที่อยากยกขา
ขึ้นตั้งชันเสียดเสียวเหมือนจะขาดใจ อยากเกาะเกี่ยวลำตัวเขา
ก็ทำไม่ได้ นอกจากจะถูกกดหน้าขาลงไม่ให้อยู่สูงกว่ากลุ่มเส้น
ผมสีดำของคนที่กำลังปรนเปรอกลางกายให้แล้ว ข้อมือทั้ง
สองข้างยังถูกมัดรวบเข้าหากันยกไว้เหนือศีรษะ ทำให้วรกันต์
ที่อยากสัมผัสเขาใจแทบขาดใจไม่มีโอกาสแตะเนื้อต้องตัวเจ้า
ของร่างกายกำยำที่กำลังเล่นลิ้นและชักรูดกับแท่งลำของตัว
เอง แม้แต่จะจิกทึ้งผ้าปูทีนอน
่ ก็ยังทำไม่ได้ ได้แต่กำมือเข้าหา
กันปล่อยให้เขากระทำกับกลางกายตามอำเภอใจ มากสุดก็แค่
เกร็งหน้าขาทีวาง
่ ราบกับที่นอนไว้แล้วยกสะโพกสวนใส่มือ
ใหญ่ที่กำลังเร่งความเร็วในการชักรูด กัดปากสูดลมหายใจยาม
แกนกายแข็งตึงจวนเจียนจะทนไม่ไหวเมื่ออารมณ์ใกล้แตะถึง
ขีดสุด
“อื้อ...ซี้ดดด....ไม่ไหว..จะ..”
ยังไม่ทันได้ระบายเป็นคำพูดจนจบความในใจ ส่วนปลาย
แกนกายก็คายน้ำรักออกมาเปรอะเปื้อนไปทั้งริมฝีปากและมือ
ใหญ่ พอเขาผละใบหน้าออกไปส่วนที่เหลือก็กระเซ็นใส่หน้า
ท้องทีมี
่ ลอนกล้ามเนื้อน้อย ๆ ของตัวเอง
“คุณ!! ขอโทษ”
กระดกหัวขึ้นมาเห็นริมฝีปากเขาที่เปรอะเปื้อนไปด้วย
น้ำรักของตัวเองก็ส่งเสียงเรียกออกมาด้วยความตกใจ ก่อนจะ
เอ่ยขอโทษเสียงเบากลืนน้ำลายลงลำคอแห้งผาก ดวงตากลม
โตมองเขาอย่างคนรู้สึกผิดจนคนทีกำลั
่ งสาวมือชักรูดส่วน
กลางกายรีดน้ำให้เงยหน้าขึ้นมาเลิกคิ้วแทนคำถามว่าเกิดอะไร
ขึ้น
“จะเป็นไรมั้ย มันเปื้อนหน้าคุณ”
“ไม่เป็นไร คุณปล่อยออกมาให้สบายตัวเถอะ”
แล้วคนถูกถามก็ยกยิ้มเอ็นดูก่อนจะส่ายศีรษะทั้งยังยืน
ยันด้วยเสียงว่าไม่เป็นไร พอจัดการกับส่วนอ่อนไหวเสร็จเรียบ
ร้อยก็เคลื่อนตัวขึ้นไปกดจูบกลีบปากอิ่มทั้งที่น้ำยังคงเปรอะ
เปื้อนมุมปาก มือใหญ่เอื้อมคลายปมเชือกด้านบนแล้วลูบลง
บนข้อมือเบา ๆ
“เจ็บมั้ยครับ”
คราวนี้เป็นวรกันต์บ้างทีเป็
่ นฝ่ายส่ายศีรษะตอบเขาตอน
สิบทิศผละริมฝีปากออกมาแล้วจูบลงบนข้อมือทั้งสองข้าง
ก่อนเงยหน้าขึ้นมาถามด้วยความห่วงใย ด้วยความที่วรกันต์
กลัวตัวเองจะยั้งมือไม่สอดเข้ากลุ่มเส้นผมเขาไม่ได้จึงออกปาก
ให้อีกฝ่ายมัดรวบข้อมือเข้าไว้ด้วยกันตอนทีเขา
่ ปรนเปรอให้
แค่คอยระวังขาเอาไว้ไม่ให้ยกตั้งชันสูงกว่าศีรษะเขาหรือเผลอ
เกาะเกี่ยวเข้ากับบ่าแกร่งก็ยากแล้วถ้าต้องคอยระวังมืออีกกลัว
ว่าจะพลาดจับศีรษะเขาไม่ช่วงใดก็ช่วงหนึ่งแน่นอน
“เดี๋ยวพักสักแป๊บนึงแล้วค่อยลุกไปล้างตัว ผมจะไปดูใน
ครัวว่ามีอะไรทำให้คุณกินได้บ้าง หิวมากหรือเปล่า”
เขาถามขณะยังสาละวนอยู่กับการคลึงข้อมือและนวด
ต้นขาคลายอาการเกร็งกล้ามเนื้อก่อนหน้านี้ของวรกันต์ เห็น
เขาอ่อนโยนขนาดนี้คนดีของอาจารย์เจ้าสำนักสิบทิศก็น้วยไป
หมดอยากถูกกกกอดแม้ว่าท้องหิว ๆ จะไม่เป็นใจ ยิ่งเห็น
กลางกายของเขาโป่งนูนดันกางเกงสีขาวตัวเก่งก็ยิ่งอยากชวน
ให้ขลุกกันอยู่บนเตียงมากกว่าจะอยากปล่อยไปเข้าครัว
“แล้วของคุณ..”
สิบทิศว่าอย่างไม่ใส่ใจกับกลางกายของตัวเองที่กำลัง
ปวดหนึบ นวดต้นขาให้วรกันต์ได้สักพักก็ลุกขึ้นไปหยิบ
กระดาษทิชชู่มาเช็ดบนเนื้อตัวให้ ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมเหนือ
สะโพกเป็นลำดับสุดท้ายแล้วเดินออกจากห้องนอนไปปล่อย
ให้วรกันต์นอนพัก
หลังอาบน้ำล้างตัวเสร็จเรียบร้อยวรกันต์เข้าไปดูเจ้าของ
บ้านในห้องครัวทีอยู
่ ชั่ ้นล่าง แล้วก็ถูกไล่ออกมาข้างนอกเพราะ
ดันโผล่หน้าเข้าไปกอดเขาไว้จากทางด้านหลังระหว่างที่สิบทิศ
ยืนคนหม้อต้มจืดอยู่หน้าเตา เขาให้เหตุผลว่า “เพิ่งอาบน้ำมา
หอม ๆ เดี๋ยวกลิ่นกับข้าวจะติดตัวเอา” แล้วก็หันมากดจูบลง
กลางหน้าผากตอนวรกันต์จะเงยหน้าขึ้นเถียงเขา เจอแบบนั้น
เข้าไปคนที่หลงเขาเป็นทุนอยู่แล้วเลยเชื่อฟังอย่างง่ายดาย
วรกันต์ย้ายตัวเองจากที่จะไปซนในห้องครัวมานั่งเล่น
ตรงระเบียงอีกฝั่งของชั้นล่าง ถึงจะเป็นบ้านสวนแต่เพราะ
ผนังเป็นกระจกและหน้าต่างมีมุ้งลวดจึงทำให้สามารถนั่งชื่น
ชมกับบรรยากาศนอกบ้านได้โดยทียุ
่ งไม่กัด ตอนนั้นที่เขาบอ
กว่าจะพามาทีบ้
่ านวรกันต์คิดว่าคงเป็นเรือนไทยเก่า ๆ หรือไม่
ก็บ้านไม้สองชั้นใกล้ ๆ กับสำนักสิบทิศเสียอีก ไม่คิดว่าเขาจะมี
บ้านอยูแถบ
่ ชานเมือง แถมยังเป็นบ้านแบบสมัย
ใหม่สไตล์ลอฟท์ทภาย
ี่ ในมีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน
ก:บห<าห:ก
ให้กําลังใจนักเขียนผ่านโดเนท
โดเนท@A
เพิ่มความคิดเห็น
เ\มความMดเNน@A..
กดBวใจบอกเFฟHยายเ=องI
!งความ'ดเ*น
แสดงความMดเNนเOนคนแรก
ดูเนื้อหา !
เมนูของฉัน !
เกี่ยวกับเรา !
ปก& "