Ang epiko ng Gilgamesh ay isang mahabang tula tula mula sa sinaung mespotamia na madalas na

itinuturing na akdang panitikan at ang pangalawang teksto ng rilihiyon ,pagkatapos ng mga teksto ng
pyramid. Ang kasaysayan ng panitikan ng mga tulang Sumerian tungkol kay Gilgamesh (Sumerian para sa
“Gilgamesh”),hari ng uruk, na nagmula sa third dynasty of Ur (c.2100BC). Ang mga independiyenteng
kuwentong ito ay kalaunan ay ginamit bilang mapagkukunang materyal para sa isang pinagsamang epiko
sa Akkadian.

Ang unang nakaligtas nna bersyon ng pinagsamang epiko na ito,nakilala bilang bersyon ng “Lumang
Babilonyano” ay nag simula sa ia-18 siglo BC at pinamagatang pagkatapos ng insipito nito, Shutur eli
sharri (“Nalampasan ang lahat ng iba pang mga Hari”). Ilan lamang sa mga tablet nito ang nabuhay. Ang
susunod na bersyon ng Standard Babylonian na pinag sanagsama-sama ni Sin-leqi-unninni ay nagsimula
noong ika-13 hanggang ika-10 siglo BC at nagdadala ng insipitt na shanaqba imuru [a]