18.03.

08’
Marcin Zgrys (gr.3)
Karolina Kotra (gr.2)
Zespół 2

Ćwiczenie nr 2
Nazwa ćwiczenia: Przewodnictwo elektryczne roztworów.

1. Wstęp teoretyczny
Celem ćwiczenia było wyznaczenie średnich współczynników aktywności oraz termodynamicznej
stałej dysocjacji kwasu octowego.

2. Spis użytych symboli

 c - stężenie [N]
 k - stała naczynka [m-1]
 к - przewodnictwo właściwe [s·m-1]
 λ - przewodnictwo równoważnikowe [s·m2 ·(kgrównoważnik)-1]
 λ∞- graniczne przewodnictwo równoważnikowe [s·m2 ·(kgrównoważnik)-1]
 α - stopień dysocjacji
 Kc - stała dysocjacji
 Kac - termodynamiczna stała dysocjacji
 γ± - średni współczynnik aktywności

3. Dane dotyczące użytych symboli

 к0,01M KCl = 0,1413 [s·m-1]
 cKCl = 0,01
 λ∞ CH3COOH = 39,071 [s·m2 ·(kgrównoważnik)-1]

4. Obliczenia
Przewodnictwo 0,01M KCl: 2,9 [mS]
Przewodnictwo wody redestylowanej: 3 [μS]

Schemat obliczeń jest następujący:

1. Obliczenie stałej naczynka konduktometrycznego:
[m-1]

2. Obliczenie przewodnictwa właściwego na podstawie przewodnictw kwasu octowego

uzyskanych za pomocą pomiarów (od otrzymanych przewodnictw odejmujemy
przewodnictwo wody redestylowanej):
[s·m-1]

3. Obliczenie przewodnictwa równoważnikowego:

[s·m2 ·(kgrównoważnik)-1]

4. Obliczenie stopnia dysocjacji:

 5. Obliczenie stałej dysocjacji:

6. Obliczenie termodynamicznej stałej równowagi (na podstawie ekstrapolacji wykresu)

7. Obliczenie średnich współczynników aktywności:

Wyniki pomiarów i obliczeń zostały zestawione w poniższych tabelach:

Przewodnictwo
Zmierzone
c po odjęciu к λ α Kc γ±
przewodnictwo
H2Ored
0.05 0.0008 0.000797 0.0388 0.7767 0.0199 2.016·10-5 0.9608
0.02 0.0005 0.000497 0.0242 1.2108 0.0309 1.982·10-5 0.9689
0.01 0.0004 0.000397 0.0193 1.9343 0.0495 2.579·10-5 0.8495
0.005 0.0003 0.000297 0.0145 2.8942 0.0741 2.963·10-5 0.7925
0.0025 0.000225 0.000222 0.0108 4.3267 0.1107 3.448·10-5 0.7347
0.001 0.00015 0.000147 0.0072 7.1624 0.1833 4.115·10-5 0.6725
0.0005 0.00014 0.000137 0.0067 13.3504 0.3417 8.868·10-5 0.4581

Na podstawie powyższej tabeli uzyskaliśmy wykres logK c = f(√c·α) [wykres 1] oraz wykres γ± = f(c)
[wykres 2] załączone do pracy.