Krusada 

Ang krusada ay isang ekspedisyong militar na inilunsad ng kristiyanong Europeo dahil sa panawagan ni
Pope Urban ll noong 1095. Ito ay tinaguriang banal na labanan sa pagitan ng mga relihiyosong Europeo at
mga muslim na sumasakop sa Jerusalem.

Sa panawagan ni Pope Urban ll, hinimok niya ang mga kabalyero niya ang mga ito na papatawarin sila sa
kanilang mga kasalanan.

Unang krusada 

Binuo ito ng 3,000 na kabalyero at 12,000 na magdirigma sa pumumuno ng mga prinsipe at mga pranses.

Noong 1099 matagumpay nilang nabawi ang Jerusalem at nagtatag ng Estadong Krusador malapit sa
mediterranean 

Sila ay nanatili ng 50 taon sa Jerusalem subalit sinalakay muli sila ng mga muslim 

Ikawalang krusada 

Hinikayat ni St. Bernard ng Clairvaus sina Haring Luis VII ng France at emperor Conrad III ng Germany
upang pumunta sa silangan.

Matagumpay nilang nasakop ang Damascus.

Nagkasagupaan si Richard at saladin na pinuno ng mga turko at nagkasundo na itigil na ang labanan. 

Sa loob ng tatlong taon ang mga kristiyano ay malayang nakapaglakbay sa Jerusalem.

Ang ikatatlong krusada

na kilala rin bilang krusada ng mga Hari ang pagtatangka ng mga pinunong Europeo na muling masakop
ang Banal na Lupain mula kay Saladin. Ito ay malaking matagumpay ngunit nagkulang sa huling layunin
nito na muling pananakop ng Jerusalem.

Ikaapat na krusada 

Ang krusadang ito ay naging isang malaking iskandalo, ang mga krusador ay ibinuyo ng mga
mangngangalakal ng Venetra na Kristiyanong bayan ng Zara.

Ang Pope ay nagalit sa ginawa ng mga krusador kaya sila ay idineklarang ¨excumunicado¨.
Noong 1261 sila ay napatalsik sa constantinople at naibalik ang imperyong Byzantine.

Ang huling kuta ng mga kristiyano sa Arse ay napakasamay ng mga Muslim at ito ay naging simula ng
paghinto krusada.

Iba pang krusada 

Taong 1219, 1228 - bigo sa pagbabawi sa Holy Land.

Sa kabuunang - ang mga krusada ay bigo, maliban sa una na nahawakan nila ang Jerusalem sa loob ng 100
daang taon at pagkatapos ay nanumbalik na naman sa kamay ng mga Turkong Muslim ang lupain.

 Resulta ng mga krusada 

Maganda ang naging resulta ng mga ito sa kalakalan, napalaganap ang komersyo at ito ay nagsilbing salik
sa pag-unlad ng mga lungsod at malaking daungan.

Ang kulturang kristiyano at islamic ay napayapaan din.

Subalit ang krusada ay naglantad ng tunay na mga layunin ng mga sumama sa gawaing ito. Nagkaroon ng
pagkakataong makapaglakbay at makapangalakal.

sa palagay ko tinawag silang  bigong tagumpay dahil hindi sila nagtagumpay na makuha ang banal na
lupain (jerusalem) ngunit maraming mga ruta ang cnabuksan tulad nalang ng khyber pass na siyang
daanan ng mga mangangalakal

Ito ay inilunsad ni Papa Urban II noong 27 Nobyembre 1095 na may pangunahing layunin ng pagtugon
mula sa apela mula sa Emperador ng Imperyong Byzantine na si Alexios I Komnenos na humiling ng mga
bolunterong kanluraning upang tulungan siya at patalsikin ang mga mananakop na Turkong Seljuk mula sa
Anatolia.

Ang Mga Krusada ay isang sunod sunod ng digmaang militar na may kaugnayan sa relihiyon[1] na
itinaguyod ng karamihan ng Kristiyanong Europeo noong 1096–1273, karamihan nito ay pinagtibay ng
Papa sa ngalan ng Kristiyanismo. Ang kaunaunahang layunin mga Krusada ay ang mabawi ang Jerusalem
at ng "Banal na Lupain"[2] mula sa kapangyarihang Muslim at kaunaunang binunsod bilang tugon sa
panawagan mula sa Silangang Ortodoksong Silangang Imperyong Romano, na mula kay Emperador
Bisantino Alexios I Komnenos[3] upang masugpo ang pagdating ng Muslim na Seljuk Turks[4] sa Anatolia
Ang Mga Krusada ay isang sunod sunod ng digmaang militar na may kaugnayan sa relihiyon[1] na
itinaguyod ng karamihan ng Kristiyanong Europeo noong 1096–1273, karamihan nito ay pinagtibay ng
Papa sa ngalan ng Kristiyanismo. Ang kaunaunahang layunin mga Krusada ay ang mabawi ang Jerusalem
at ng "Banal na Lupain"[2] mula sa kapangyarihang Muslim at kaunaunang binunsod bilang tugon sa
panawagan mula sa Silangang Ortodoksong Silangang Imperyong Romano, na mula kay Emperador
Bisantino Alexios I Komnenos[3] upang masugpo ang pagdating ng Muslim na Seljuk Turks[4] sa
AnatoliaNagbalak si Papa Urbano II na bawiin ang banal na lupain sa kamay ng mga Muslim noong 1095.
Pinangunahan ng mga maharlikang Pranses at Norman ang unang krusada. ang ikalawang Krusada naman
ay pinangunahan ni Papa Eugenius II, Ang ikatlong krusada naman ay mas kilala sa tawag na Krusada ng
tatlong Hari sapagkat Tatlong Hari ang nanguna nito, sila ay si Haring Richard I ng Great Britain, haring
Philip II ng France at Emperador Frederick Barbossa ng Germany. Habang ang ika-apat na Krusada naman
ay pinangunahan ni Papa Innocent III, ito ay nagdulot lamang ng pag-sama ng mga Venezio sa Pagsalakay
sa Constantinople noong 1203–1204 na ikinahina ng Silangang Imp. Romano (Imperyong Bizantion). Ang
Krusada naman ng mga kabataan ay nabigo dahil sila ay nilinlang ng sinakyan nilang barko at ipnagbili
bilang mga alipin.

Ang Mga Krusada ay isang sunod sunod ng digmaang militar na may kaugnayan sa relihiyon[1] na
itinaguyod ng karamihan ng Kristiyanong Europeo noong 1096–1273, karamihan nito ay pinagtibay ng
Papa sa ngalan ng Kristiyanismo. Ang kaunaunahang layunin mga Krusada ay ang mabawi ang Jerusalem
at ng "Banal na Lupain"[2] mula sa kapangyarihang Muslim at kaunaunang binunsod bilang tugon sa
panawagan mula sa Silangang Ortodoksong Silangang Imperyong Romano, na mula kay Emperador
Bisantino Alexios I Komnenos[3] upang masugpo ang pagdating ng Muslim na Seljuk Turks[4] sa
AnatoliaNagbalak si Papa Urbano II na bawiin ang banal na lupain sa kamay ng mga Muslim noong 1095.
Pinangunahan ng mga maharlikang Pranses at Norman ang unang krusada. ang ikalawang Krusada naman
ay pinangunahan ni Papa Eugenius II, Ang ikatlong krusada naman ay mas kilala sa tawag na Krusada ng
tatlong Hari sapagkat Tatlong Hari ang nanguna nito, sila ay si Haring Richard I ng Great Britain, haring
Philip II ng France at Emperador Frederick Barbossa ng Germany. Habang ang ika-apat na Krusada naman
ay pinangunahan ni Papa Innocent III, ito ay nagdulot lamang ng pag-sama ng mga Venezio sa Pagsalakay
sa Constantinople noong 1203–1204 na ikinahina ng Silangang Imp. Romano (Imperyong Bizantion). Ang
Krusada naman ng mga kabataan ay nabigo dahil sila ay nilinlang ng sinakyan nilang barko at ipnagbili
bilang mga alipin.Ang layunin ng mga krusada ay hindi naisakatuparan at ang mga episodyo ng brutalidad
na isinagawa ng mga hukbo ng

mga Kristiyano at Muslim ay nag-iwan ng isang legasiya ng mutual na kawalang pagtitiwala sa pagitan ng
mga Muslim at mga Kristiyano.[5] Nabigo rin ang mga Kristiyanong nagkrusada na magtatag ng mga
permanenteng Kahariang Kristiyano sa Herusalem

1095 – 1291

Ito ay inilunsad ni Papa Urban II noong 27 Nobyembre 1095 na may pangunahing layunin ng pagtugon
mula sa apela mula sa Emperador ng Imperyong Byzantine na si Alexios I Komnenos na humiling ng mga
bolunterong kanluraning upang tulungan siya at patalsikin ang mga mananakop na Turkong Seljuk mula sa
Anatolia.

Ang Unang Krusada (1096–1099) ay isang ekspedisyong militar ng Romano Katolikong Europa upang
muling maibalik ang mga banal na lupain na nasakop ng mga Muslim sa Levant (632–661) na sa huli ay
humantong sa muling pagkakabihag ng Herusalem noong 1099.

Ang Ikalawang Krusada 1145–1149) ang ikalawang krusada na inilunsad mula sa Europa. Ang Ikalawang
Krusada ay sinimulan bilang tugon sa pagbagsak ng Kawnti ng Edessa sa nakaraang taon ng mga pwersa ni
Zengi. Ang Kawnti ay itinatag noong Unang Krusada(1096–1099) ni Baldwin ng Boulogne noong 1098.(
Ang Ikatlong Krusada (1189–1192) na kilala rin bilang Krusada ng mga Hari ang pagtatangka ng mga
pinunong Europeo na muling masakop ang Banal na Lupain mula kay Saladin(Ṣalāḥ ad-Dīn Yūsuf ibn
Ayyūb). Ito ay malaking matagumpay ngunit nagkulang sa huling layunin nito na muling pananakop ng
Herusalem.

Ang Ikaapat na Krusada (1202–1204) ay orihinal na nilayon upang sakupin ang kinokontrol ng mga Muslim
na siyudad ng Herusalem sa pamamagitan ng pananakop sa pamamagitan ng Ehipto.

Ang Ikalaming Krusada (1213–1221) ang pagtatangka na muling makuha ang Herusalem at Banal na Lupain
sa pamamagitan ng pananakop mula ng estadong Ayyubid ng Ehipto]].

Anyone who has ever read about the crusades to the Holy Land in either academic or popular literature
has heard about the well-known slogan of the crusaders, from the time of the First Crusade onwards:
'Deus vult! ' (God wills it!).

Noong 1095, inilunsad ni Pope Urban II ang mga Krusada matapos siyang magbigay ng talumpati na
humihimok sa mga Kristiyanong Europeo na magsagawa ng espirituwal na paghahanap upang agawin ang
mga Banal na Lupain mula sa kontrol ng mga Muslim. Nang marinig ang kaniyang address, marami sa
karamihan ang sinasabing sumigaw ng “Deus hoc vult!” (“Nais ng Diyos!”) para ipakita ang kanilang
suporta.

Nangako siya ng kapatawaran at kapatawaran para sa lahat ng mga nakaraang kasalanan ng mga taong
lalaban upang mabawi ang banal na lupain mula sa mga Muslim at palayain ang mga simbahan sa silangan.