1.

Oszacować (na podstawie zużycia i liczby wykonanych oznaczeń) ilości w cm3 wszystkich roztworów potrzebnych
do oznaczenia zaokrąglając wartości do liczb całkowitych.
Należy wykonać potrzebne obliczenia opisując co jest liczone.
a) NaOH cz.d.a. roztwór C = 0,025 mol/dm3

Do sporządzenia skali wzorców: 15,0 + 14,5 + 14,3 + 14,0 + 13,6 + 13,0 + 12,0 + 10,0 = 106,4 cm³
Do pobrania próbki powietrza: 20 cm³
Do wykonania 3 oznaczeń ( do dopełnienia kolby roztworem do 15 cm³): 3*14,0= 42,0 cm³

Razem: 106,4 + 20 + 42 = 168,4 cm³ ≈ 169 cm³

b) NaNO2 cz. – roztwór podstawowy wzorcowy o T = 0,5 mg NO2-/cm3. Roztwór jest trwały przez dwa miesiące.

1 cm³——— 0,1 mg NO₂⁻

14 cm³ ———- x
x= 1,4 mg NO₂⁻

1 cm³ ——— 0,5 mg NO₂⁻

y —————1,4 mg NO₂⁻
y= 2,8 cm³ ≈ 3 cm³

c) NaNO2 – roztwór roboczy wzorcowy o T = 0,1 mg NO2-/cm3 przygotowany przez rozcieńczenie roztworu
podstawowego wzorcowego. Roztwór jest trwały przez 1 tydzień.

0,5 + 0,7 + 1,0 + 1,4 + 2,0 + 3,0 + 5,0 = 13,6 cm³ ≈ 14 cm³ potrzebne do sporządzenia skali wzorców

d) p-H2N — C6H4 — SO3H cz. roztwór. Przygotowanie: odważyć 0,8 g p-H2N — C6H4 — SO3H i rozpuścić lekko
ogrzewając w 50 cm3 wody destylowanej. Dodać 27 cm3 lodowatego CH3COOH i 23 cm3 wody destylowanej.

50+ 27+ 23 = 100 cm³ należy przygotować

8*0,1 cm³= 8,0 cm³ potrzebne do sporządzenia skali wzorców

e) α—C10H7NH2 cz. roztwór. Przygotowanie: 0,25g α—C10H7NH2 rozpuścić w 27 cm3 lodowatego CH3COOH,
a następnie dodać 73 cm3 wody. Przechowywać w ciemnej butelce.
27+ 73 = 100 cm³ należy przygotować
8*0,1 cm³= 8,0 cm³ potrzebne do sporządzenia skali wzorców

2. Oszacować ilości wykonanych roztworów w cm3 zaokrąglając wartości do liczb całkowitych.

Należy wykonać potrzebne obliczenia opisując co jest liczone.

a) NaOH cz.d.a. roztwór C = 0,025 mol/dm3

Do oznaczenia potrzebne jest 170 cm³ roztworu, jednak zwracając uwagę na dostępne szkło oraz uwzględniony zapas
należy sporządzić 200 cm³ roztworu.

b) NaNO2 cz. – roztwór podstawowy wzorcowy o T = 0,5 mg NO2-/cm3. Roztwór jest trwały przez dwa miesiące.
MN = 14,007g/mol; MO =15,999 g/mol; MNa = 22,990 g/mol
M = 68,995 g/mol

Do oznaczenia potrzebne są 3 cm³ roztworu, jednak zwracając uwagę na dostępne szkło oraz uwzględniony zapas
należy sporządzić 10 cm³ roztworu.

c) NaNO2 – roztwór roboczy wzorcowy o T = 0,1 mg NO2-/cm3 przygotowany przez rozcieńczenie roztworu
podstawowego wzorcowego. Roztwór jest trwały przez 1 tydzień.

Do oznaczenia potrzebne jest 14 cm³ roztworu, jednak zwracając uwagę na dostępne szkło oraz uwzględniony zapas
należy sporządzić 20 cm³ roztworu.
d) p-H2N — C6H4 — SO3H cz. roztwór. Przygotowanie: odważyć 0,8 g p-H2N — C6H4 — SO3H i rozpuścić lekko
ogrzewając w 50 cm3 wody destylowanej. Dodać 27 cm3 lodowatego CH3COOH i 23 cm3 wody destylowanej.

Do oznaczenia potrzebne jest 8 cm³ roztworu, jednak zwracając uwagę na dostępne szkło oraz uwzględniony zapas
należy sporządzić 10 cm³ roztworu.

e) α—C10H7NH2 cz. roztwór. Przygotowanie: 0,25g α—C10H7NH2 rozpuścić w 27 cm3 lodowatego CH3COOH,
a następnie dodać 73 cm3 wody. Przechowywać w ciemnej butelce.
Do oznaczenia potrzebne jest 8 cm³ roztworu, jednak zwracając uwagę na dostępne szkło oraz uwzględniony zapas
należy sporządzić 10 cm³ roztworu.

3. Obliczyć odważkę azotanu(III) sodu potrzebną do przygotowania oszacowanej ilości roztworu podstawowego
wzorcowego (MN = 14,007g/mol; MO =15,999 g/mol; MNa = 22,990 g/mol).

M NaNO₂ = 68, 995 g/mol

V = 3 cm³ = 0,0030 dm³
T = 0,5 mg NO₂⁻/cm³

0,5 mg NO2⁻ ——— 1 cm³

x mg NO₂⁻ ———— 3 cm³
x= 1,5 mg

68,995 g ———— 1000 mg

y g—————— 1,5 mg
y= 0,1034925g ≈ 0,1035g

4. Obliczyć zawartość NO2- we wzorcach i uzupełnić tabelę z danymi.

+
Do ośmiu kolbek miarowych 50 cm3 odmierzyć: 0,0; 0,5; 0,7; 1,0; 1,4; 2,0; 3,0; 5,0 cm3 roztworu roboczego
wzorcowego NaNO2 stężenie 0,1 mg/cm3

0) m₀= 0,00 mg
1) 0,1 mg ——— 1 cm³

m₁ ———— 0,5 cm³

m₁= 0,05 mg

2) 0,1 mg ——— 1 cm³

m₂ ———— 0,7 cm³

m₂= 0,07 mg

3) 0,1 mg ——— 1 cm³

m₃ ———— 1,0 cm³

m₃= 0,10 mg

4) 0,1 mg ——— 1 cm³

m₄———— 1,4 cm³

m₄= 0,14 mg

5) 0,1 mg ——— 1 cm³

m₅———— 2,0 cm³

m₅= 0,20 mg
6) 0,1 mg ——— 1 cm³
m₆ ———— 3,0 cm³

m₆= 0,30 mg
7) 0,1 mg ——— 1 cm³
m₇ ———— 5,0 cm³

m₇= 0,50 mg

5. Narysować na papierze milimetrowym krzywe wzorcowe dla podanych długości fali uwzględniając na jednym
wykresie obydwa oznaczenia.
6. Obliczyć zawartość tlenków azotu w próbce z dokładnością do 0,1mg

2 ∙ m VNaOH
! =
X ∙
Vp Vr
gdzie:
2 – przelicznik otrzymanego stężenia NO2- na całkowite stężenie tlenków azotu w powietrzu; m – zawartość NO2-
odczytana z krzywej wzorcowej [mg]; Vr – objętość próbki analitycznej pobrana z płuczki (5) [cm3]; Vp – objętość
próbki powietrza [m3]; VNaOH – objętość roztworu w płuczce [cm3].
Za wynik końcowy należy przyjąć średnią arytmetyczną z wszystkich analiz jeżeli nie różnią się o więcej niż 30% od
największego wyniku.

m= 0,0725 mg
Vr= 15 cm³
Vp= 100 dm³ = 0,1 m³
VNaOH= 20 cm³

2 ∗ 0, 0725 20
X= ∗ = 1, 885mg ≈ 1, 9mg/m3
+ 0, 1 15

7. Porównać otrzymaną zawartość tlenków azotu z normą oraz określić czy przy takiej zawartości tlenków będą one
wyczuwalne dla człowieka.

NDS, najwyższe dopuszczalne stężenie dla dwutlenku azotu wynosi 5 mg/m3.

1,9 < 5 mg/m³
Otrzymana zawartość tlenków azotu mieści się w normie.

1,9 > 0,23- 0,41 mg/m³

Próg wyczuwalności zapachu i efektów drażniących (stężenie, przy którym zapach staje się wyczuwalny) jest zbliżony i
waha się w granicach 0,23- 0,41 mg/m³, co oznacza, iż będą one wyczuwalne dla człowieka.