Royale Series 5: UNTIL I'M FORGIVEN

by iamyourlovelywriter

TITLE: UNTIL I'M FORGIVEN (SPG)

TEASER:

Hindi mawari ni Amber ang nararamdaman habang nakatingin sa kanyang

dating asawa. She did all the possible ways para hindi lang muling magkrus ang
landas nila but destiny is not at her side dahil heto sila ngayon at magkaharap.
“Leave me alone!” she hissed.
“Not until I got what I wanted.” He said seriously as his eyes is boring into
her very depths.
“As far as I remember wala kang iniwan sa akin na pwede mong kunin.” Mataray
na sambit niya.
He smirked. “You are wrong wifey you’ve got two things that’s mine and I want
it back.” Mariing wika nito habang humahakbang papalapit sa kanya.
Humalukipkip siya at pinaningkitan ito ng mga mata, ayaw niyang ipahalata
dito ang kabag nararamdaman niya ng mga sandaling iyon. “And that is?”
“My son and my he…”
Will Landon got what he wanted? Will Amber escape from her ex-
husband's wrath?

a/n: hahahaha... heto na siya, yaan niyo na iyan lang kaya kong teaser eh. :'(

=================

Royale Series 5: UNTIL I'M FORGIVEN (SPG)

TITLE: UNTIL I'M FORGIVEN (SPG)

TEASER:

          Hindi mawari ni Amber ang nararamdaman habang nakatingin sa kanyang

dating asawa. She did all the possible ways para hindi lang muling magkrus ang
landas nila but destiny is not at her side dahil heto sila ngayon at magkaharap.

            “Leave me alone!” she hissed.

            “Not until I got what I wanted.” He said seriously as his eyes is
boring into her very depths.

            “As far as I remember wala kang iniwan sa akin na pwede mong kunin.”
Mataray na sambit niya.

            He smirked. “You are wrong wifey you’ve got two things that’s mine and
I want it back.” Mariing wika nito habang humahakbang papalapit sa kanya.

            Humalukipkip siya at pinaningkitan ito ng mga mata, ayaw niyang

ipahalata dito ang kabag nararamdaman niya ng mga sandaling iyon. “And that is?”

            “My son and my he...”

             Will Landon got what he wanted? Will Amber escape from her ex-
husband's wrath?
a/n: hahahaha... heto na siya, yaan niyo na iyan lang kaya kong teaser eh. :'(

=================

CHAPTER ONE

Chapter One

            “ANO ba Landon bitiwan mo nga ako!” galit na tulak niya sa asawa niyang
sinundan sila sa isang private resort sa Cebu. Hindi naman talaga siya ang sinundan
nito nagkataon lang na isinama ito ni Aiden na hinabol si Lucille. Ang lalaking
iyon kasi sobrang halatang-halata na may paselos effect na akala mo naman kung
sinong observant si Lei may pagkamanhid ang kaibigan niyang iyon eh.

            “What the hell are you wearing Amber?” galit na tanong nito sa kanya ng
mahila na siya sa may hindi mataong lugar ng resort. She is wearing that sinful
yellow two piece bikini Lei gave her dahil sadya nitong pinalitan ang mga gamit na
dala niya. At saka wala namang masama sa suot niya she doesn’t look slutty at all.
Naiilang nga lang siya dahil hindi iyon kulay red at black which is her favorite
colors.

            “What do you think I am wearing Landon? A gown? Matuto ka ngang

tumingin.” Pinaningkitan niya ito na ewan lang niya kung napansin nito dahil
singkit na ang mga mata niya. And yes, nag-aaway sila kasi naman po hindi sila
normal na mag-asawa. Hindi sila iyong mag-asawang ikinasal sa simbahan na may
wedding gown, wedding ring and a true love’s kiss. Walang love between them ng
ikasal sila.

            It was sudden for her, that was five years ago. She just turned twenty
and she finally had her license to drive a plane as a pilot. She was too happy kasi
pwede na siyang maging piloto and that was her job before she was suspended a year
ago. Nasa club siya sa Las Vegas having a night of fun with her classmates when
someone pulled her from the crowd.

            At sumama naman siya, dahil medyo tipsy na rin kaya nakijoin nalang
siya sa kung anuman ang plano ng gwapong mama na may hatak sa kanya. Gwapo eh and
he looks educated too hindi siya iyong tipong sumasama sa kung sinu-sino but for
some reason sumama siya sa lalaking iyon na si Landon pala. May ibinigay itong
papel sa kanya na papapirmahan daw sa kanya at siya itong tanga ay pumirma and
after that he’s gone. She got curious kung ano iyong nasa papel pero wala na siyang
pakialam since hindi na naman niya ito nakita pa. Not until recently, when they
meet again after four years ay nagkita sila and he informed her that they are
married.

            Kung kulang pa ang shock sa description niya sa nalaman niya at hindi
lang iyon. He didn’t even care to explain at harapan ang pag-iwas nito sa kanya na
para bang may nakakahawa siyang sakit. At ang harapan nitong pagshow-show off ng
mga kung sinu-sinong babae sa harap niya. She got pissed kasi asawa nga sila di ba?
At least kung hindi man siya nito ituring na asawa ay sana ituring naman siya
nitong tao. But damn him, he didn’t even try at malakas ang loob pa nitong magalit-
galitan dahil sa suot niya? Damn him!

            “Ang lakas din ng loob mong magsuot ng ganyan.” Nainis siya sa tono
nito. “You are married for God sake.”
            She smirked at him and when he saw that he scowl ibig sabihin ay hindi
nito nagustuhan ang ginawa niyang pagsmirk dito. Kahit naman na hindi sila gaanong
nagsasama ay nakilala na niya kahit papaano ang ugali nito. He hates it when he
doesn’t get what he wanted. He always gets what he wants and he is egoistic ayaw
tumanggal ng pagkakamali at hindi lang iyon he is a total jerk especially to her.
Wala itong pakialam sa nararamdam niya what matters is what HE feels, gentleman ito
sa iba pero para lang siyang hangin na dinadaan-daanan nito. At kakausapin lang
siya para pagsabihan kung ano ang dapat niyang gawin upang hindi ito mapahiya sa
mga kaibigan nito. At iyon ang mas lalo niyang ikinagalit dito sana ay nagfile
nalang agad ito ng divorce at ng hindi na sila mahirapan pa ng ganito. At dahil
inis kaya sinagot niya ito ng pabalang making him angrier.

            “Married? Sa papel lang tayo kasal Landon and as far as I remember wala
tayong kontrata na nagsasabing hindi ako pwedeng magsuot ng two piece bikini sa
isang beach resort.” She said emphasizing her last two words and the whole place.

            Biglang nagdilim ang anyo nito at nagtagis ang bagang habang nakatitig
sa kanya. Parang gusto na yata niyang tumakbo at nakaramdam ng sisi sa pagsagot
niya but half of her mind said tama lang na ipagtanggol niya ang kanyang sarili.
She just don’t want to see that serious look again, it is pretty scary and knee
shaking. Napaatras siya ng isang hakbang ng bigla itong humakbang papalapit sa
kanya. Napalunok siya at hindi niya maintindihan kung bakit biglang lumakas ang
tahip sa kanyang dibdib. Alam niyang hindi lang iyon dahil sa kaba meron pang iba
and she is somehow scared to know kung anuman iyon. She already has the idea she
just hate to admit it dahil hindi pwede!

            “Alam ng lahat ay kasal tayo wait until you sign the divorce paper bago
mo ipahiya ang sarili mo. Nakakabit pa rin sayo ang apelido ko and I don’t want you
to tarnish it.” galit na turan nito sa kanya. Her chest clench in pain as his words
hit her. Lalo na ng banggitin nito ang salitang divorce, isn’t it what she wanted?
But why is she feeling this way? Nakakaasar!

            “Bakit? Kung ikaw makapangbabae pwedeng-pwede at harap-harapan pa bakit

ako hindi pwede kahit magsuot man lang ng two piece. Curse you Landon! Huwag mong
diktahan ang buhay ko dahil lang sa surname mo. Dahil unang-una hindi ako pumayag
na magpakasal sa iyo.”
            “But you did signed it.” nanunuyang sabi nito.

            “And no one told me what was that for!” sigaw niya.

            “That’s too late then. And don’t question what I am doing because I am
doing it discretely.” Muli siya nitong pinasadahan ng tingin and she saw disgust on
his eyes. Parang bumaba ang lebel ng tingin niya sa kanyang sarili. Gusto na niyang
umalis at magtago at umiyak. Bakit lahat nalang sila? Ano ba talaga ang mali sa
kanya?

            “Don’t worry.” Malamig na sabi niya, kailangan niya iyon or else
maiiyak na siya sa harap nito and she isn’t that weak. “Once I signed that divorce
paper hindi mo na rin ako makikita kahit na anino ko.”

            “Good to know then. You better go to your cabin at umuwi ka na sa

Manila, I don’t want any paparazzi seeing you dress indecently.” Iyon lang at
tinalikuran na siya nito. Hindi talaga niya maintindihan ang sarili niya bakit ba
siya nasasaktan? Natigilan siya ng may pumatak na malamig na bagay sa pisngi niya
napatingala siya at napatanong sa sarili kung umuulan ba. Pero maaliwalas naman ang
kalangitan and then she touched her eyes and found out why.

This is really crazy una nasasaktan siya then ngayon umiiyak siya? Nagmamadaling
naglakad siya pabalik sa kanyang cabin habang panay punas sa luhang walang sawang
nag-uunahan sa pagtulo mula sa kanyang mga mata.

Pagbalik niya sa kanyang cabin ay agad siyang nagshower at inayos ang sarili.
Inayos na rin niya ang kanyang mga gamit pati na rin ang kay Lucille. Mapait siyang
napangiti sa kaibigan, naiinggit siya dito alam niyang hindi madali ang
pinagdadaanan nito but she know Luce will be happy really soon.
In the middle of her packing she heard her phone ringing. She sighed when she saw
her dad calling her. Heto na naman sila.

            “Dad?”

            “Ano ba Amber? Nasaan ka na naman ngayon? Wala ka talagang kwentang

anak bakit hindi ka tumulad sa ate mo hindi kung saan-saan gumagala. Napaka-
iresponsable mo wala ka talagang utang na loob.” And that’s her dad’s great
introduction. Namemorized na niya iyan siya lang naman kasi ang paborito nitong
pagalitan. Siya daw kasi ang bunso pero siya pa ang matigas ang ulo, the black
sheep in the family. Okay sila na ang perpekto at siya naman ay isang napakalaking
dumi sa pamilya nila.

            “Dad, i-.”

            “Ano na naman ang idadahilan mo? Naku, mamamatay talaga ako sa iyong
bata ka. Ikaw ang papatay sa akin. Ikaw ang dahilan kung bakit namatay ang mommy mo
tapos ikaw rin ang papatay sa akin? Kailan ka ba matatauhan?”

            Itatanong niyo kung nasasaktan siya? Aba sino naman ang hindi
masasaktan kung lahat nalang ng kasalanan sa mundo na hindi mo naman ginawa ay
ibibintang sa iyo ng pamilya mo. Kaso sa araw-araw ba naman na ginawa ng Diyos ay
iyon palagi ang maririnig mo maiimmune ka rin at masasanay ka rin sa sakit tulad
niya.

            Kahit na ang mag-explain siya ay hindi din naman nito pakikinggan dahil
sarado na ang utak nito sa mga paliwanag niya. Mas paniniwalaan pa nito ang
sasabihin ng kanyang step mom at ang kanyang step siblings na kung tutuusin ay siya
naman ang tunay na anak nito. Siya ang pamilya at hindi ang mga ate at kuya niya.
            Hindi siya umimik at narinig ang pagbuntong hininga nito sa kabilang
linya. “Kapag may ginawa ka na namang hindi maganda itatakwil na talaga kita.” And
he turned off the phone. Ganoon siya kamiss ng kanyang ama tatawagan lang siya para
pagalitan at hindi pagsasalitain. Sanay na siya eh. Sanay na siyang sinasaktan ng
daddy niya, he might not do it physically pero sana pala ay pinapalo nalang siya
nito. Mas malalim kasi ang sakit ng mga salita nito sa kanya.

            He never cared. Namatay ang mommy niya dahil sa pagligtas sa kanya the
usual scenario sa sine. Her dad blamed it to her hindi rin naman niya ito masisisi
dahil mahal na mahal nito ang mommy niya but he turned cold to her. He closed his
doors and turned his back at her. Ang pagbigay sa lahat ng gusto niya gamit ang
pera ang tanging ginawa nito para masabing isa pa rin itong mabuting ama.

            But she doesn’t need those damn money she can easily earn. What she
wants is his love and attention na nawalan na talaga ng chance ng mag-asawa itong
muli. Para siyang nasa Cinderella fairytale world, ang kaso lang hindi umalis ang
ama niya nasa harap lang niya. Pikit-bulag sa mga kasamaang ginagawa ng kanyang
madrasta sa kanya. Ang pag-agaw ng oras mula sa kanya. Parang siya pa ang
nakikiapid sa kanilang sariling bahay kaya nga siya umalis at hindi naman siya
pinigilan ng kanyang ama as long as hindi niya sisirain ang pangalang nabuo nito sa
alta-sa-ciudad.

            She lost her hopes. Matagal na.

            At ngayon--- natigil siya sa kanyang pagmumuni-muni ng may malalakas na

katok siyang narinig mula sa labas ng kanyang cabin. Agad naman niyang sinilip sa
bintana ang salarin and saw Landon outside. Ano na naman kaya ang ginagawa nito sa
cabin niya dis oras na ng gabi? Agad niya iyong binuksan bago pa man magiba ang
kawawang pinto.

            “Ano na naman?” inis na tanong niya dito. Kunot-noong pinasadahan siya
nito ng tingin and despite the cold breeze outside ay ramdam niya ang init at
intensidad sa titig nito. And those stares make her tummy gone wild, her heart on a
hazing. Napahalukipkip nalang siya trying to rid off that unwanted feeling.
            Napaatras siya ng pumasok nalang ito bigla. She can smell his heavenly
masculine scent mixed with those of liquors. “Uminom ka ba?” tanong niya baka kasi
lasing ito at bigla nalang mabuwal sa sahig. Bigla itong pumihit paharap sa kanya
making her stop on her tracks and in one swift move he managed to push her over the
sofa with his body towering over her. Nanlaki ang kanyang mga mata at napalunok sa
kaba lalo pa at biglang inilapit nito ang mukha nito sa mukha niya.

            “H-hoy! Ano ba ang nangyayari sa iyo?” inis na tanong niya. Nagulantang
siya ng kumilos ang kamay nito at ipinatong sa magkabilang beywang niya, maya-maya
pa ay marahas na ipinasok sa loob ng kanyang suot na t-shirt. Maagap naman niya
iyong napigilan bago pa man nito mahawakan ang hindi dapat mahawakan. Galit na
tiningnan niya ito at pilit niya tinutulak kasi hindi na takot ang nararamdaman
niya ng mga oras na iyon. May kahalong excitement na hindi niya maintindihan lalo
pa at ang init na hatid ng palad nito ay nagbibigay sa kanya ng ibayong ginahawa at
kakaibang kiliti. Those weird tiny tingles making her every vien awake and alive it
feels really nice... it’s an understatement it feels so good. Kaya lang ay namayani
pa rin ang matinong bahagi ng kanyang utak at sinubukan pa rin niyang linisin ang
maaring nag-aagiw na utak nito. “What do you think you are doing?” pinilit niyang
itulak ang asawa pero malakas ito idagdag pa na nakainom pa.

            “Claiming my rights as your husband.” He whispers, tumama ang hininga

nito sa may bandang leeg niya. She bit her lips to stop a moan from coming out from
her lips.

            “What claiming? Wala kang ikle-claim dahil-.” Wala ng namutawing mga
salita mula sa mga labi niya dahil marahas ng inaangkin iyon ng kanyang asawa. His
kiss is indeed hurting her para bang pinaparusahan siya sa kasalanang hindi niya
ginawa. The kiss is demanding he is not waiting for a response he just want to make
her feel the most painful way. Nagpupumiglas siya but ending up hurting herself
dahil kahit ano ang gawin niya hindi niya magagawang makawala pa sa pagkakadagan
nito sa kanya. Her body is just a fragment of his masculinity. She kicked him but
again it is a futile action against him dahil mas lalo nitong pinipiga ang katawan
niya sa pagitan ng katawan nito at ng sofa.

            Mas lalo siyang nakaramdam ng takot ng bumaba ang mga labi nito sa leeg
niya leaving traces of his forceful approach. Napangiwi siya ng bigla nalang nitong
kagatin ang isang bahagi ng kanyang leeg na para bang gigil na gigil ito. She knew
it will leave a mark there.
            “Stop this Landon!” she tried to stop him trying to knock some sense on
his brains.

            “Beat me.” And a smirk of triumph formed on his lips. “Not so bad
wife.” Nanunuyang saad nito habang nakatingin sa kanya. Biglang nag-init ang
kanyang pisngi and lalo pa at natatakot siyang marinig nito ang malakas na pintig
ng kanyang puso na hindi sa kaba kundi sa iba pa.

            Muling iginalaw nito ang mga kamay nito just to rid off her shirt but
she resisted and that make him more upset. So, as an immediate response he managed
to ripped off her top letting him see what’s beneath that piece of cloth. He is
that strong making her gulped a million times as he lowered his head over her
exposed body. She isn’t wearing anything beneath her shirt because she is about to
sleep kung hindi lang ito dumating. Nakawala ang mga kamay niya na hawak nito and
she covered herself with it. Natatakot na siya sa pwede nitong gawin sa kanya gusto
niyang sumigaw ng rape pero bakit hindi niya magawa? Hindi nito tinanggal ang
pagkakatakip niya sa kanyang hinaharap at basta nalang umalis sa pagkakadagan sa
kanya.

            Panandaliang nakahinga siya ng maluwang sa pag-aakalang natauhan na ito

pero hindi pala dahil hinila nito ang suot niyang shorts making her fully naked.
“No!”  Hindi niya alam kung ano ang gagawin niyang pagtakip sa hubad niyang
katawan. He unzipped his jeans and unbuttoned his fly as he walks towards her.
Tumayo siya para sana umiwas pero nahuli pa rin siya nito and pinned her over the
couch in a not so comfortable position.              

            “Sisi-sisigaw na ako ng rape Landon.” Banta niya sa asawa. Halata na sa

boses niya ang takot at pangamba dahil hindi naman siya ganoon ka-inosente sa
ganitong bagay.

            “Go on and make my night wife, I’d like to see you asked for help for
nothing.” He snickers; she felt so helpless dahil kahit anong gawin niya ngayon ay
alam niyang hindi siya nito pakikinggan.

            “Please don’t.” nanginginig ang mga labi niyang pigil dito, her eyes
were streaming with tears. That is her last chance to save herself from him.

            “The monster is crying huh? Nice try but your tears won’t work on me.
No one and even you can change me wife.” Wala siyang nagawa ng sakupin ng  mga labi
nito ang kanyang dibdib. Naiinis siya sa kanyang sarili, she hates being forced but
she can’t deny that she somehow felt something unusual for this guy. She just
closed her eyes and let things happened the way it is planned to. Kung nakatadhana
sa kanya na mangyari ito... pathetic life.

            “Tama na!” napapaos na niyang sigaw niya dito. Ayaw niya sa
nangyayaring ito. She didn’t dream of giving her first this way. Mariing nitong
tinakpan ang mga labi niya gamit ang mga palad nito to silence her as he position
himself between her thighs. Nanlamig siya, natatakot siya, gusto niyang tumakbo
pero alam niyang hindi niya kaya, kahit kaya niya alam niyang hindi siya nito
hahayaan. That’s why she ended up crying and feeling pitty for herself when the
pain took over her.

            Too much pain for a first time? Yes, it is true so damn true but what
hurts the most is that hindi lang ang pagkababae niya ang sinira nito. He managed
to ruined her entire life knowing that after this is another rejection from him.

            Again she just closed her eyes and tried to forget the pain her entire
being is experiencing at the moment. He continue working on his own fast face  and
a moment later she felt him releasing inside her and unfortunately her own body
betraying her immediately caught up and felt her own release as well.

           

She is looking at the piece of paper she have at hand. Noong una ayaw niyang
maniwala sa nakasulat doon kasi hindi pa siya handa. Wala siyang alam at hindi niya
alam kung sino ang hihingan niya ng tulong. Yes, she is pregnant! Four weeks to be
exact. Ano ba ang dapat niyang gawin? Sasabihin ba niya kay Landon? Pero, baka
isipin nitong gawa-gawa lang niya iyon but he is a doctor he can check her if he
wants too.
After that night sa resort they never spoke again kahit na nagkakasalubong sila ng
daan. Hindi na muli siya nitong sinulyapan pa and continue doing his showing off my
woman way. Natatakot siyang malaman din nito dahil baka ipatanggal nito ang anak
niya. God! After a few minutes of thinking naisip na rin niyang gawin ang tama at
iyon ay sabihin kay Landon ang totoo na dinadala niya ang anak nila. Agad siyang
kumuha ng taxi at bumalik muna sa RJS para kunin ang kanyang mga gamit. Mas lalo
siyang kinabahan ng mapansin na nandoon ang kotse nito marahil para sa kasal ni
Sabrina. She sighed.

She is constructing the right words when she reached her boss’s main office at may
siwang doon. Kumabog ang puso niya ng makita doon ang asawa may hawak itong brown
folder. Papasok na sana siya ng biglang marinig ang usapan nito at ni Claude.

“Ano iyang hawak mo?”

“The divorce papers.” Nanlamig siya sa sinabi nito. Nagdadalawang-isip siyang

sabihin dito ang kalagayan niya. He really wants her out of his life huh? Muli na
namang tumulo ang luha sa kanyang mga mata and blamed it on her hormones. “I need
her to sign it so we can be free. She is free to do what she wants and I am free to
marry the one I really like to marry.”

Ilang kutsilyo, aspili, tinidor, itak, syringe, scalpel ang tumusok sa puso niya sa
narinig niya mula sa mga labi nito. Napahawak siya sa kanyang tiyan trying to ease
her pain at the moment.

“Aren’t you hurting her? Kahit papaano babae pa rin si Amber and she is a nice one
too kaibigan siya ni Belle.”

“I already got what I wanted and I don’t her anymore.”

            Tuluyan ng nagbago ang isip niya kasabay ng pagbalot niya sa kanyang
puso ng yelo at ang pagtigil ng luha niya. Ang sama niya! Wala siyang puso!
Darating din ang panahon na ito naman ang magmamakaawa sa kanya at kapag dumating
ang oras na iyon ito naman ang mahihirapan.

            She stood up straight and calm herself. Walang mangyayari kung iiyakan
niya ang nangyari masyado siyang matapang para lang sayangin ang oras niya sa mga
nangyari na. Darating din ang araw na siya naman ang magpapaiyak dito at kapag
dumating ang araw na iyon siya naman ang tatawa.

            Nang kumalma na siya ay inayos niya ang kanyang sarili at bumaba sa
opisina ni Belle. Wala pa ito doon kaya gumawa muna siya ng resignation letter.
Kailangan na niyang umalis doon dahil ayaw niyang malaman ni isa sa mga ito na
buntis siya. Nang humarap ito sa kanya ay wala ni isang salita ang namutawi sa
kanyang mga labi habang pinirmahan niya ang divorce paper.

            “Wala kang sasabihin?” tanong nito. Walang emosyon ang kanyang mukha ng
magtama ang kanilang mga mata. Natigilan ito at napatitig sa kanya, that’s the
first time their eyes met and that will be the last time too.

            “Don’t worry I will be out here too.” Iyon lang at kinuha niya ang
naiprint na resignation letter. She took a deep breath and stood up.

            “Hey, pwede ka namang hindi magresign.”

            Natawa siya ng pagak sa sinabi nito at nanunuyang tiningnan ito. “You
know what? You are such a jerk and thank you for ruining my life.” At tuluyan na
niya itong tinalikuran.
            Akala niya ay iyon na ang final blow ng araw na iyon pero pag-uwi niya
sa bahay niya ay nadatnan niya ang kanyang ama at ang kanyang stepmother doon.
Kanina pa ba sila nandoon?

            “Nakauwi na ang magaling mong anak.” Biglang bigkas ng tita Eula niya
na step mom niya, she refused to call her mommy or mama. She doesn’t deserve it.
She just rolled her eyes at her at nakita iyon ng kanyang ama.

            “Don’t roll your eyes at your mom young lady.” Galit na bulyaw nito sa
kanya.

            “She is not my mom.” She even pointed the big picture of her beautiful
mom na nakasabit sa sala niya. Ipinatapon na iyon ng bruha pero nakuha niya at
dinala niya dito. She knew naiinggit ito sa ganda ng mama niya. Her mom is the most
beautiful woman in the world at ang pinakamabait din. “It’s late what brings you
here?”

            May inilabas itong folder at basta nalang isinalampak sa mukha niya.
Napapikit siya ng tumama ang folder sa kanyang mukha. Tiningnan niya ang mga mga
papel and sucked her breathe when she saw what’s in there.

            “Kailan mo sasabihin sa amin na limang taon ka na palang kasal?” galit

na tanong ng tatay niya.

            “I didn’t even know myself until recently.” Tila balewalang sambit
niya. Ayaw niyang patulan ang galit ng ama niya dahil pagod na pagod na pagod na
talaga siya ng mga oras na iyon. And besides lahat ng sasabihin nito sa kanya ay
hindi na aapekto pa. At kahit na malaman nito ang totoo alam naman niyang hindi
siya nito paniniwalaan. All she wants right now is someone who will tell her that
she is okay... that she is fine and everything will be alright. Na hindi siya nag-
iisa at ang taong inaasahan niyang gagawa niyon sa kanya ay isa pa sa mga taong
nagparamdam sa kanya kung gaano siya kawalang kwenta.
            “You bitch!” Ouch! That’s below the belt but somehow she felt like one
now kaya hindi niya magawang magcounter attack. “Hindi kita pinalaki para lang
makasal sa kung sinu-sino. Iharap mo sa akin ang lalaking iyan bukas na bukas din
kapag hindi mo nagawa iyon huwag ka ng magpapakita sa akin. Wala na akong anak sana
ikaw nalang ang namatay at hindi ang mama mo. Wala kang pakinabang!”

            Wala bang mas sasakit diyan?

            Wala pa rin siyang reaksyon, sinabi naman kasi niya masyado na siyang
manhid para magbreak down sa harap ng mga ito. She won’t give them the enjoyment of
seeing her crying. Right now masyado na siyang namanhid sa mga nangyayari sa buhay
niya if she will be given a chance to die she will do it now.

            “Hindi na kailangan I am already divorced I just signed a divorce

paper--.” Pakiramdam niya ay nabali ang leeg niya sa ginawang pagsampal ng ama sa
kanya.

            “Walang utang na loob isa ka talagang—mula ngayon wala ka ng ama.

Itinatakwil na kita hindi mo na pwedeng gamitin ang credit cards mo.” And he walks
away from her like everyone else. Hinintay niyang makalayo na ang mga ito bago niya
hinayaang muli na namang bumigay ang mga luha niya.

            “Baby, hindi ko hahayaan na maranasan mo ang mga naranasan ko. I will
treasure you and love you kahit na tayong dalawa lang.”
A/N: Sobrang salamat sa mga readers na walang sawa sa pagtangkilik ng mga stories
ko at sa paghihintay. A new book just opened for us to read, sana magustuhan niyo
rin ang story nina Amber at Landon. Last night ko sana ito ipopost kaya lang ayaw
magpost eh kaya ngayon nalang.

Sana magustuhan niyo ang chapter one.

STATUS UPDATE: FEELING THRILLED ^O^

=================

CHAPTER TWO

Chapter Two

After four years...

            “Mommy!!!” napangiti siya ng marinig ang malambing ng boses ni Jair na

gumigising sa kanya. Naramdaman niya ang paghalik nito sa kanyang noo, sa pisngi at
sa ilong niya. Such a good way to start a day kaya agad siyang nagmulat ng mga
mata.

            “Good morning baby.” She sleepily kiss her handsome baby boy.

            “Happy birthday mommy!” bati nito sa kanya. Kaya pala sobrang agang
nagising nito dahil doon. “We are going to see ninang Lei today with her baby.”
Excited na nagtatalon ito sa kama niya.
            “Eh? Hindi ka excited na icelebrate ang birthday ni mommy?” kunwari ay
nagtatampong tanong niya.

            “Of course not mommy, I want to eat cakes.” Napangiti siya habang
nakatitig sa anak niya. Nang manganak siya kay Jair ipinagdasal niya na sana ay
features niya ang makuha ng kanyang anak pero hindi dininig ng Diyos eh. Dahil
kamukhang-kamuha ng ama nito ang anak niya. Nagbunga ang nangyari sa kanila ni
Landon sa resort at hindi niya ito ipinaalam kay Landon para ano pa eh hiwalay na
naman sila. Maayos niyang napalaki ang kanyang anak at proud siyang sabihin na
matalino ang anak niya. At the age of three ay ginusto na nitong mag-aral kaya
ipinaenroll niya sa isang malapit na nursery school. Matatas na rin itong magsalita
and so far nababantayan din niya ang kanyang anak dahil homebased ang kanyang
trabaho.

            She is now working as a full time writer. She writes mystery, suspense
and romance novels and she’s been working for four years now and so far so good.
She is then a mystery writer though. Ayaw niyang ipaalam sa lahat ang tunay niyang
pagkatao dahil napaparanoid siya. Baka kasi makita sila ng tatay ni Jair at
magdemand ito ng rights sa anak niya. She doesn’t want to share her son to anyone
especially to him.

            Hindi naman siya tumakbo yes nagtago siya pero hindi lumayo nasa
malapit lang sila actually. Alam lang niya kung paano iiwas ang sarili sa mga taong
hindi niya dapat makita at iyong mga taong dapat niyang makita. Gaya na lang ni
Lucille ito ang tumulong sa kanya sa oras na kailangan niya ng karamay. Hindi siya
nito iniwan at hindi siya nito pinabayaan and she is happy to have a friend like
her. Ito ang ninang ni Jair although minsan lang silang nagkikita dahil na rin sa
request niya baka kasi makahalata ang asawa nito na kaibigan ni Landon.

            “Mommy what are you thinking?” untag ng anak sa kanya.

            “Nothing baby. Common let’s have breakfast what do you want for
breakfast by the way?”
            “I want pancakes with butter on top.”

            “Then pancake it is. Take a bath then let’s have breakfast and mommy
will walk you to school.”

            “Yayy! Mommy my classmates said you are very pretty they said you look
like a doll.” Hinawakan nito ang magkabilang pisngi niya. napalunok siya dahil
mukha ng anak ang kaharap niya pero naalala niya ang ama nito dahil sa sobrang
kahawig sila. Wala siyang galit sa anak niya because she love her son too much, sa
ama siya nito may galit nab aka ngayon ay kinalimutan na rin siya. Wala namang
nasasabi si Lei kung kasal na ito o hindi alam ng kaibigan niyang ayaw din niyang
makabalita ng kung ano mula sa taong iyon. So much for reminiscing her past basta
ang mahalaga ngayon ay masaya na siya with her son and she is living the life she
actually want to have.

            Bumangon na siya at sinundan ang anak sa shower room na ngayon ay

kumakanta na ng favorite nursery rhyme nitong twinkle twinkle little star. Natawa
pa siya ng bumirit ito kasi naman sa kasamaang palad hindi ito nabiyayaan ng
soulful voice okay lang iyon at least gwapo at matalino naman ang kanyang anak.

            “Mom, my teacher asked me what I wanna be in the future.” Biglang bukas
ng topic ni Jair habang nagbe-breakfast sila sa labas ng kanilang bahay. Her son
loves it when it is sunny because he got to eat in the garden.
            “And what did you answer to your teacher?” pinunasan niya ang nagkalat
na maple syrup sa gilid ng labi nito.

            “I said I want to be a doctor.” Nanlamig ang kanyang paa sa sagot ng

anak niya. Napahawak siya ng mahigpit sa kanyang tinidor at tinitigan ang anak. May
alam ba ito? Hindi naman siguro nito alam na doctor ang papa nito right?

            “W-why do you want to be a doctor?”

            “Because it is cool they have white coats but I like black like doctor
black jack.” Nakahinga siya ng maluwang sa naging sagot nito. Akala naman niya ay
kung ano ang pinagbasehan nito ng sagot nito madalas kasi niyang nahuhuling
nanonood ng anime na Black Jack. Being a doctor might run withing his blood since
doctor naman talaga ang tatay nito.

            “When you grow up I will support your dream to be a doctor.”

            “Yepeey! Love you mommy.” Hinalikan siya nito sa pisngi.

            “Love you too baby. Sige bilis na ang pagkain baka malate ka pa sa
school.” Ang namana lang yata nito sa kanya ay ang hilig nito sa pagkain.
Pagkatapos nitong magbihis ng uniform nito ay naglakad na sila palabas ng kanilang
village. It is a simple village where all the people are living in harmony, for the
past four years sila na ang tumayong pamilya niya. Mga around fifty houses lang ang
nandoon kasi ang may-ari isang matandang dalaga na mabait at gusto ng katahimikan.
At karaniwang nakatira doon ay either may pamilya na or mga dalaga.

            “Lola Tessa good morning!” bati ng anak niya sa kapitbahay niyang si
lola Tessa kasama nito ang asawa nitong si lolo Bo.
            “Magandang umaga din Jair.”

            “Bakit ikaw lang ang binati?” nagdududang tanong ni lolo Bo. “Binigyan
mo na naman ng cookies ng hindi ko alam no?”

            Natawa siya sa asaran ng dalawang mag-asawa. “Good morning lolo Bo.
Where’s Oscar?”

            “Nagbar hopping si Oscar Jair.” Nakangising singit ng isa pa niyang

kapitbahay na dalaga well dalaga naman talaga si Gypsy kung hindi lang layers-
layers ng shirt ang suot nito at palaging nakabull cap.

            “B-Bar ha-hop—mommy ano iyon? Hindi ko masabi.” Sinamaan ko ng tingin

si Gypsy na ngumisi lang ng malapad.

            “Huwag mong tinuturuan ang anak ko ng kabalastugan.” Aniya dito.

            “Hindi naman ah.” Depensa nito sa sarili nito at inayos ang pagtatali
ng sintas ng suot nitong sneakers. “Sabay na ako sa inyo.”

            “Hay naku Gypsy ikaw talaga bakit hindi ka magsuot ng pambabaeng damit
at ng makita naman namin iyang gandang itinatago mo.” Si lolo Bo.
            “Lo, itatago ko nalang kasi ang gandang meron ako ay gandang lalaki.”
At nag v sign pa ito sa ilalim ng chin nito. Alam niyang hindi tomboy si Gypsy pero
hindi pa rin niya maarok kung bakit gustong-gusto nitong nagsusuot ng mga
panlalaking damit. Sayang naman kasi ito dahil magandang dalaga talaga ang kanyang
kapitbahay.

            “Tita Gypsy karga mo ako.” At walang kahirap-hirap na nakarga nito si

Jair. Nagpaalam na sila paalis ng village hindi na nila kailangan pang sumakay pa
dahil kayang-kaya naman nilang lakarin iyon. Libre exercise pa actually itong anak
niya mahilig tumakbo sa madaling araw nasasali nalang rin siya kaya heto maganda pa
rin ang kanyang katawan. Pagdating nila sa sa nursery school ay umalis na rin si
Gypsy papunta na raw ito sa trabaho nito.

            “Hi Jair!” bati ng mga batang babae sa anak niya tapos agad na
nagtatago na para bang nahihiya na makita ng anak niya.

            “Hello.” Hindi interesadong wika ng anak niya. Tila naman napahiya ang
mga ito at papaiyak na tumakbo palayo sa kanila. “Mommy are you going to stay
here?”

            “Yep baby mommy will stay here.” Kinintalan niya ng halik sa ilong ang
anak niya. Papasok na sana ito sa loob ng biglang sumama ang mukha ng anak and
knowing that reaction of his alam na niya kung sino ang nakita nito.

            “Good morning sunshine.” Nakangising bati ng lalaking matagal ng

nagpapalipad hangin sa kanya si Gleian palagi nitong inihahatid ang pamangkin nito
na naging dahilan kung bakit nakilala niya ito. And her son doesn’t take any liking
at this guy at all kahit na mabait naman talaga ito sa kanya... sa kanila.

            “Mommy’s name is not sunshine. Call her Amber.” Her possessive son said
na sobra kung makahawak sa binti niya. She chuckle paglaki nito at nailove na for
sure swerte ang babaeng mamahalin nito dahil possessive na possessive eh, huwag
lang sanang sumubra.
            “Gleian huwag mong asarin ang anak ko ikaw talaga.”

            “Kailan mo ba ako hahayaang makadate ka?”

            “Until my son likes you.”

            Ilang ulit na niyang sinabi na ayaw niyang makipagdate sa kung sino
dahl sa may anak na siya. Pero mapilit talaga ito sabi naman nito wala itong
pakialam kung may anak na siya at handa nitong tanggapin ang anak niya. Gwapo naman
si Gleian wala siyang say doon at saka mayaman din at galing sa magandang pamilya.
Kaya lang ayaw niya masaya na siya kasama ang kanyang anak na silang dalawa lang.
At saka wala siyang naramdamang kakaiba sa binata just a friendly appreciation.

            “Jair kailan mo ba ako magugustuhan? Ayaw mo bang tawagin ako ng

daddy?” umingos ang anak niya at napayakap sa kanya.

            “I already have mommy we are fine even if I don’t have a daddy.” Masama
pa rin itong tinitigan ang lalaking kaharap. Napakamot nalang ng ulo si Gleian at
napatingin sa kanya she just gave him a knowing look. Her son is her boss.

            “Matatanggap mo rin ako.” Determinadong ani ng binata sa kanyang anak.

            “Kukunin ko muna ang bata magsisimula na ang class namin.” Untag ng
teacher ni Jair. Ibinigay naman niya ang anak kay Teacher Kissa kaso ayaw siyang
iwanan ng anak niya hangga’tt hindi pa nakakaalis si Gleian. Kaya napakamot nalang
ng batok ang binata at lulugo-lugong umalis na. “Matindi talaga ang tama sa iyo.”
Natatawang sabi ni Kisa.
            “Alam naman niya ang sagot.” Aniya dito naging kaibigan na rin kasi
niya ito dahil housemate and bestfriend ito ni Gypsy.

            “Sayang din iyon pwedeng panglamang tiyan.” Tiningnan niya si Kissa ito
iyong tipong babae na babaeng-babae talaga. Maganda at mahinhin na hindi makabasag
pinggan. Huwag lang magsalita dahil basag ang bungo mo pag nagkataon.

            “Bakit hindi nalang kayo?” tanong niya tumawa lang ito at lumabi sa
kanya.

            “No thanks masaya pa naman ako sa single life ko. “ tumawa nalang rin
siya and excuse herself when she felt her phone vibrating. Excited na sinagot niya
iyon.

            INAYOS niya ang matching hoodie nila ng anak niya ng makarating na sila
sa coffee shop na meeting place nila ni Lucille her long time friend aka bestfriend
na nga niya ito. Sa lahat ng events sa buhay niya mula noong magbuntis siya at
manganak then magfirst birthday si Jair ay nandoon si Lucille at nakaalalay sa
kanya. Para na niya itong kapatid and now she is celebrating her 29th birthday with
her at excited na siyang makita sa personal ang baby girl nito. Hindi kasi niya ito
nabisita sa hospital when she gave birth dahil maraming bisita at hindi naman nito
nalalabas ang anak dahil masyadong sarado si Aiden.

            Masaya siya at sa wakas nabiyayaan din ito alam niya ang hirap ng
pinagdaraanan nito noong mga panahong akala nito ay wala na itong pag-asang
magkaanak pa. And she was there when they found out that Luce is already pregnant
at dahil medyo sensitive ang pagbubuntis nito kaya naintindihan niya kung bakit
hindi ito nakakagala sa kanila. Miss na miss na ni Jai rang kanyang ninang.

            “Mommy what do you want for Christmas?”

            “Mommy doesn’t want anything for Christmas but my baby. You wanna like
to buy toys later?”

            Sunod-sunod na tumango ang anak niya. “Yes! Yes! Yes! Thank you
mommy!!!” at pinugpog siya ng halik sa mukha nito. Natatawa ang mga napapadaang
customers ng shop ng makita sila at lalo naman ng pumasok na sila sa shop. Mas
nakatawag ng atensyon ang suot nilang hoodie na may nakaprint na Mommy sa kanya and
baby boy kay Jair. Sinadya niyang ipagawa iyon para sa kanilang dalawa kasi ang
cute.

            “Ninaaaaaannnnnnnggggggggggggggggg!” patakbo nitong sinugod ng yakap

ang ninang Lucille niya na nasa isang panig ng coffee shop katabi nito ay isang
pink na stroller na excited na siyang makita. Nakita siya nito at hindi niya
napigilan ang sariling mapangiti ng tuluyan na siyang makalapit dito.

            “Kumusta?” tanong nito sa kanya.

            She chuckled. “Maganda pa rin pero hindi kasing blooming mo.” Biro
niya.

            “Jeez  really miss you Amber.” She hugged her friend.

            “Ikaw lang ba? Pero nakikita naman kita sa malayo nga lang kaya okay
lang.” umupo na sila. “Hindi na kita masyadong namimiss.”

            “Hahahaha.” Pagak na tumawa ito. Of course she missed her so much.
“Happy birthday ang tanda mo na.”

            “Say that to yourself who is three years older than me.” Sarcastic na
tugon niya.

            “Oo na ako na ang oldies pero maganda pa rin baby face ako eh.” Lumabi
ito sa kanya. Tinawanan lang nila ang convo nila. Napatingin siya sa baby nito and
she remembered when her son is as small as her baby Xy-xy. At ang anak niya ay
masayang nakikipaglaro sa bata ang pagkakaalam niya ay ayaw ni Jair sa ibang mga
bata may pagkaloner kasi ito kaya nga masaya siya at nakita niyang nakikipaglaro it
okay Xy-xy.

            “Ninang, is she your daughter?” nangislap ang mga mata nito ng hawakan
ni Xyler ang isa sa mga daliri nito. “She is pretty.” Aba at may iba ng
sinasabihang pretty ang anak niya.

            “Yes, she is my daughter and her name is Xyler.”

            “Hi Xyler my name is Jair. And when you grow up I will be your
boyfriend.” Napatingin sila ni Lucile sa isa’t isa at sabay na natawa sa turan ng
anak niya. Mukhang may lovelife na ang anak niya ah.

            “Wait until her father hear that baka hindi na siya makalapit kay Xy-
xy. Masyadong protective sa anak niya.” anito.

            “I beat that si Aiden pa.”

            Natahimik sila at naramdaman niya ang pagtitig nito sa kanya.

            “What?” takang tanong niya dito kahit na mukhang alam na niya kung ano
ang magiging topic nila kung saka-sakali

            “Hindi ba naghahanap si Jair?”

            Hindi na niya kailangan pang intindihan ang tanong nito dahil sa oras-
oras nalang na nagkikita sila ito iyong palaging tanong ni Lei sa kanya. Kung
naghahanap ba ng tatay ang kanyang anak. At isa lang din ang isinasagot niya sa mga
tanong nito.

            “Sa awa ng Diyos hindi naman siya naghahanap ng daddy. And besides
hindi na niya kailangan pa ng ama nandito na ako para sa kanya.”

            “Pero iba pa rin kapag may daddy ang anak mo Amz.”        
             “Ayokong masaktan ang anak ko. AYokong maranasan niyang ipagtabuyan.”

            “And besides masaya na kami ni Jair. And as much as possible ayoko
siyang ipakilala kay Landon galit pa rin ako sa kanya hanggang ngayon. At habang
tinititigan ko ang anak ko mas lalong lumalalim ang galit na nararamdaman ko sa
kanya.”

            “Amber I don’t know what to say. Kung saan ka masaya susuportahan kita
at saka as my favorite writer hindi ko magawang magalit sa iyo. So, how’s your next
book?” Kung makapagchange topic waging-wagi talaga itong babaeng ito.

            “On the process pa eh. Wala pang ending.”

            “Dalian mo na masyado ng cliffhanger ang susunod na mangyayari.” Natawa

siya sa sinabi nito maliban sa editor niyang si Oliver ay ito lang ang pinapayagan
niyang basahin ang draft ng kanyang mga nobela. Hindi lang ito magaling na designer
magaling din itong critic.

            “Excited much?”May sasabihin pa sana siya ng biglang umiyak si Xy-xy at

paglingon niya ay wala na doon ang kanyang anak. Nasaan na ang batang iyon? Biglang
bumangon ang kaba sa dibdib niya ng hindi niya ito agad nakita. Tumayo siya at
hinagip ng mga mata ang bulto ng kanyang anak. Tiningnan niya si Lucille at
tinanong baka kasi nakita niya ito. “Nasaan na ang anak ko?” kaso parang namutla
ito at may tiningnan sa likod niya.

            “Behind you.” Bakit bigla siyang kinabahan? Bakit parang ayaw niyang
isipin ang pwedeng nasa isip niya dahil habang nakatitig siya sa mga mata ng
kaibigan ay may nakita siyang hindi niya dapat makita. A scene she would love to
see but she is scared to happen. Dahan-dahan siyang lumingon at kung namutla si
Lucille kulang nalang ay himatayin siya. Kaba, takot, saya, pananabik, pangamba...
ewan ba halo-halo ang nararamdaman niya ngayon. Si Landon ang nakatayo ngayon sa
harap niya karga ang anak nito. Ang anak niya. Ang anak nila. She wanted to cry how
perfect his son fits into his arms bago pa man siya umiyak ay bumaba na ang anak
niya mula sa pagkarga ng ama nito at agad niyang kinarga.

            “Mommy, look I saw someone who looks like me.” Turo ni Jair sa ama nito
at tinapunan niya ng sulyap si Landon na nakatitig lang sa kanila. He still looks
the same she saw four years ago, the same person who gave her pain and her son.

            “Baby how many times do I need to tell you not to walk away from me?
You might meet some bad strangers.” Bad strangers just like your dad.

            “Sorry mommy I will not do it again.” Tiningnan niya si Lei na masamang
nakatitig sa asawa nito.

            “Amber?” nanlamig siya ng marinig ang boses nito. Gusto niyang tumakbo
at magtago, itago ang anak niya. “Is that you

              “Mommy you know him?”

             Sorry anak your father doesn’t deserves to know you.

            “No baby mommy doesn’t know him.” harapang tanggi niya sa anak hindi na
niya nakita ang reaksyon ng ama nito dahil hinarap na niya si Lei. “I-I need to go
Lei, see you some other time... or maybe not.” At nagmamadali siyang lumabas ng
coffee shop ng hindi na lumingon pa.     

            
              “I love you mommy.” Biglang bulong ng anak niya ng tuluyan na siyang
makalabas ng coffee shop natigil siya sa paglakad at nagtatakang tiningnan ang anak
niya na ngayon ay nakatitig lang sa kanya. Hinawakan nito ang pisngi niya at
hinalikan siya sa tungki ng ilong niya na gaya ng ginagawa nito kapag alam nitong
malungkot siya. “I won’t leave you.”

            “Bakit mo sinasabi sa mommy iyan baby?” naguguluhang tanong niya.

            “Don’t be scared mommy I will be your hero I won’t let anyone hurt
you.”

           May alam ba ang anak niya?

            “Amber wait!” agad siyang pumara ng taxi na agad namang huminto sa
tapat niya. She is about to open it when someone grab the door from her and close
it. Landon signed the driver to go away and the driver did. “I said wait.”
Humahangos na wika nito sa kanya tumakbo ba ito para mahabol sila?

            “What?” she asked coldly habang mahigpit na yakap ang anak niya.

            “We need to talk.” Seryosong usal nito na panay ang sulyap sa anak
niya. Oo, anak lang talaga niya ito.

            “May dapat ba tayong pag-usapan Sir?” She asked stressing her last word
to emphasize that they are now both strangers to each other. Dahil kung siya ang
papipiliin ayaw na niyang makaharap ito. Dahil ngayong nasa harapan na naman niya
ang kanyang dating asawa ay bumabalik sa kanya ang lahat.
            “Mommy.” Inaantok na tawag ni Jair sa kanya.

            “Anak mo nga ang batang iyan.” Kalmado ng sabi nito. Hindi na niya
kailangan pang sagutin ang sinabi nito dahil hindi naman iyon tanong kundi isang
statement.

            “As you can see I don’t have any business to deal with you and my son
is really tired. So, will you please excuse us kailangan na naming umuwi.” Malamig
na turan niya dito.

            “Business? Well damn it Amber my business is my son!” singhal nito sa

kanya. Bigla siyang kinabahan dahil alam niyang naririnig iyon ng kanyang anak
humakbang ito palapit sa kanya na naging dahilan kung bakit mabilis siyang
nakahakbang paatras.

                “He is my son, my son akin lang siya!.”matigas na ani niya.

            Nagtagis ang bagang nito. “He is my son too. Bakit hindi mo sinabi?
Bakit... kailan mo nalaman?” Gusto niyang matawa sa mga tanong nito. “I deserve to
know.”

            “Do you? Hindi mo siya anak Landon.”

            “Kahit sinong tanungin mo Amber hindi maikakailang anak ko siya.” Bakas
na sa mukha nito ang galit na noon ay kinatatakutan niya pero hindi na ngayon. May
laban na siya eh and besides wala na siyang surname na dapat niyang ingatan pa.
             “Don’t give that damn Landon dahil sa birth certificate ng anak ko
surname ko ang nakalagay doon at walang nakalagay na pangalan mo as his father.”
Kung galit ito mas galit siya.

        

          “Akin siya at akin lang and I don’t have any plans sharing what’s my own
to you. Hindi ko nanaisin na darating ang panahon na saktan mo ang anak ko. Again
he is my son sa dugo at sa papel ako lang ang magulang niya at wala ka doon. Aren’t
you happy? Wala kang anumang responsibilidad na dapat harapin just be with your
ways whoring and I don’t give a damn I stopped caring.” Pinara uli niya ang
paparating na taxi and this time hindi na siya nito pinigilan pero bago man siya
sumakay ay muli niya itong hinarap. “Just to answer your questions awhile ago. The
day you let me signed those divorce papers iyon din ang araw na nalaman ko na
buntis ako.”

a/n: I am very overwhelmed sa support na natanggap ko sa inyo sa mga votes and

comments na nareceived ko. Hindi ko talaga inaasahan iyon promise pa! Nevertheless,
salamat talaga. Hope you'll like this update. hehehehe
STATUS UPDATE: speechless much!

=================

CHAPTER THREE

Chapter Three

DING-DONG! DING-DONG!

Pupungas-pungas na bumangon siya mula sa kanyang kama at napakamot ng

ulo ng marinig ang ingay ng doorbell sa bahay niya. She got her slippers and fix
herself in the mirror wala siyang pakialam kung buhaghag man ang buhok niya ngayon
malamang si Gypsy na naman itong walang magawang nanggising sa kanya. Pero naisip
niya baka ibang tao ang nasa labas kaya itinali niya ang kanyang buhok into a
smooth messy bun letting some strands of her hair fall on her shoulder. Her loose
oversize shirt is decent enough to face anyone this morning.

Bago siya tuluyang bumaba ay pumasok muna siya sa silid ng anak niya
and found her son deeply sleeping on his bed. May sariling silid si Jair dahil
gusto daw nito ng privacy natawa siya sa sinabi ng anak. Sa totoo lang ayaw sana
niyan bumukod sa kanya ng kwarto ang anak kaya lang mapilit eh. Feeling nga niya
hindi na three years old ang anak niya kundi twenty. Ang matured kasing mag-isip.
At saka medyo kinakabahan kasi siya after that incident noong birthday niya ay
hindi man lang nagtanong ang anak niya. Para bang wala itong nakita o narinig which
is not so her son.

Napangiwi siya ng marinig ang sunod-sunod ng katok at doorbell na nakakabulabog na

ng buong village nila. "Teyka nga lang." sigaw niya ng nasa hagdanan na siya. Agad
naman niya iyong binuksan kaso wala namang tao sa labas ng bahay niya. She stepped
out and tried to scan her eyes around pero wala talaga eh.

"May mga tao talagang walang magawa." Iiling-iling na ani niya at nag-inat. The sun
is shining na napangiti siya at napatingin sa araw, pagkatapos mag-unat ay kinuha
niya ang hose at binuksan ang gripo at sinimulang paliguan ang kanyang mga halaman.
She really love those yellow roses she planted while she was pregnant with Jair
hindi niya aakalain na tutubo at gaganda iyon ng ganoon.

"Mommy!"

"Ooopps!" napatalon siya ng tumama ang malamig na tubig sa likod niya. "Jairrrr!!"
pinaningkitan niya ito ng mga mata. "Bakit mo ako binasa?"

"I also want to water plants, may i?"

"Ako naman ang binasa mo eh." Reklamo niya. humagikhik ito at itinapat sa kanya ang
hose na may tubig. "Ah, ganoon... sige babasain din kita." And using her own hose
ay pinaliguan niya ito ng tubig. Panay ang tili at tawa ng anak niya and even her
is smiling and laughing the same way he does. She really love her son ito lang ang
nag-iisang tao sa mundo ang alam niyang hindi mananakit sa kanya.

"Mommmmyy it is cold!" reklamo na nito.

"Hahaha no--."

"Awww! Aww!" at biglang sumali si Oscar ang maligalig na chowchow na aso ng

kanilang kapitbahay. Nagkatinginan sila ng anak niya ay nakangising itinapat ang
hose sa aso. Natawa sila ng panay ang takbo nito palayo sa tubig.

Pagkatapos nilang magbasaan ay pinagtulungan nilang paliguan si Oscar

na ngayon ay tahimik ng natutulog sa may porch nila. Nalinis na rin nila ng anak
niya ang buong garden nila at nakaligo na rin sila ng kanyang anak kaya masaya na
silang nagbebreakfast sa garden. Kahit na hindi pa masyadong marunong gumamit ng
spoon and fork ay ayaw nitong pasubo ng pagkain. Binabatayan niya ang anak niya
habang nakaharap siya sa kanyang laptop. Kailangan kasi niyang tapusin ang kanyang
sinusulat dahil hihingin na ng editor niyang si Oliver.
 "Mommy is tita Oliver will come and play?"

"Yes, baby. Tita Olie will be here shortly." She smile at her son and
after a few seconds ay may nagdoorbell na naman. "That might be him and remember
call him tito Oliver okay?" napangisi siya, iyong baklang iyon kasi masyadong
allergic sa salitang tito. Tita daw kasi ito.

"Opo."

"That might be your tito Olie just stay here and wait for us okay?"

"Yes mommy."

Tumayo na siya and remove her reading glasses and stood up. Mabilis
niyang narating ang pintuan and opened it...just to close it again kaso hindi pa
man iyon nasasara ay naharang na ng kanyang bisita ang pintuan at ang lakas ng loob
na pumasok.
 "What the heck are you doing here mister?" naningkit ang kanyang
singkit na mga mata ng makaharap ito. Pinameywangan niya si Landon na parang timang
at nakatingin lang sa kanya. Nang marahil ay marealized nitong masyado ng natagalan
ito sa pagtitig sa kanya ay tumikhim ito at nagsalita.

"I am here to see my son." Tinaasan lang niya ito ng kilay. Kung
makapagdemand ang lolo parang ito ang nagluwal sa anak niya sa mundong ibabaw.

"Oh? Anak mo? Baka nagkamali ka ng bahay na pinuntahan mister dahil

wala dito ang anak mo." Sarkastikong asik niya dito.

Naningkit naman ang mga mata nito. It has been a week since their first
meet up and since then hindi na siya umalis ng bahay niya dahil napaparanoid siya
at makita sila nito at malaman kung saan sila nakatira at hindi nga siya nagkamali
nahanap nga nito ang bahay niya.

"May karapatan ako sa anak ko dahil anak ko si Jair."

ARRRGGHHH!!! Ang sarap sabunutan ng lalaking ito! "Si Jair ay anak ko

at ako lang ang may karapatan sa kanya. And you don't own anyone in this house."
Pakiramdam niya ay sasabog ang utak niya sa sinabi nito. "Anong rights iyang
pinagsasabi mo? Pwede ba huwag mo na kaming guluhin hindi ka kailangan ng anak ko."
Inis na taboy niya dito. Linapitan niya ito para sana itulak kaya lang ay paglapat
na paglapat ng balat niya sa balat nito ay may nanulay na kung anong init sa buong
katawan niya. Static ba ang tawag doon? Hindi niya alam kung naramdaman iyon ni
Landon dahil hindi naman ito kumilos.

"Ipapaalala ko lang sa iyo Amber I am not Landon Gilmore for nothing. I

can assure you na makukuha ko ang rights sa anak ko."

Bigla siyang kinabahan sa sinabi nito. Of course kung nagawa nga nitong
maikasal sila, maidivorce siya malamang kaya rin nitong pailalim na kunin sa kanya
ang anak niya. Sunod-sunod ang ginawa niyang paghinga upang kalmahin ang sarili
niya at sa isang iglap lang ay natagpuan niya ang palad niyang dumapo sa pisngi
nito. Mukhang nagulat ito sa pagsampal niya and sort off nakaramdam siya ng guilt
ng makita ang pagbakat ng palad niya sa pisngi nito. But she rid off the guilt she
is feeling right now dahil mas malala pa ang ginawa nito sa kanya.

"Ganyan ka naman eh lahat kinukuha mo sa marahas na paraan wala na

akong say diyan. Alam ko kung ano ang kaya mong gawin dahil kung nagawa mong manira
ng buhay ng isang tao alam kong kayang-kaya mong gawin iyon sa iba at hindi ko
hahayaan na darating ang araw na buhay naman ng anak ko ang sirain mo. I won't let
that happen." Nagtagis ang mga bagang niya habang wika iyon.

Nanlalabo ang kanyang paningin at gusto na niyang umiyak kung hindi

lang...

"Kahit anong gawin mo hindi mo makukuha ang anak ko sa akin dahil akin
lang siya naiintindihan mo ba iyon? Matalino ka naman kaya alam kong pumasok sa
utak moa ng lahat ng mga sinabi ko. Kaya pwede ba umalis ka na? You are not
welcome here at kung maaari ay huwag ka ng bumalik." Humihingal na taboy niya sa
lalaki pero bakas pa rin ang pagpipigil ng boses niya para hindi marinig ng anak
niya.

"My son needs me Amber. Huwag mong ipagkait sa kanya na magkaroon ng

isang ama."

Mas matalim pa sa pinakamatalim na espada ang mga titig na ipinupukol

niya dito sa mga oras na iyon. "Hindi ko ipinagkakait sa kanya ang bagay na iyon
Landon but that doesn't mean ikaw ang gusto kong maging tatay ng anak ko."

Hala, ano ba itong pinagsasabi niya?

"Look what we have here." Pareho silang napatingin sa bagong dating,

it's Oliver. Kunot-noong napatingin sa kanila ang editor niya. Pagkatapos ay
napaawang ang mga labi nito na para bang may nakitang multo. "Jair's father?" turo
nit okay Landon.

"No." agad niyang tanggi but who is she to lie kung gayong mas anak pa
nitong tingnan ang anak niya keysa sa kanya.
 "Who are you?" pagalit na tanong ni Landon sa lalaking bagong dating.
Bago pa man makapagsalita si Oliver ay nagsalita na siya.

"He is my boyfriend... mali my fiance, ikakasal na kami at siya ang

sinasabi kong ang ituturing na daddy ng anak ko. At ngayong alam mo na pwede ka ng
umalis. Bukas ang bahay ko para umalis ka at hindi na magpakita sa anak ko."

Seryosong saad niya mabuti nalang talaga at hindi siya natawa ng makita
ang panlalalaki ang mga mata ni Oliver na animo ay nakakita ito ng isang aparisyon
sa sinabi niya. Alam niyang masasabunutan siya nito mamaya but she know he knows
what she wants to do right now. Masama pa rin ang tingin na ipinukol ni Landon kay
Oliver pero hindi na ito nagsalita at basta nalang lumapit sa kanya.

"Babalik ako and by that time magbabago na ang isip mo." Bulong nito sa kanya and
he walks away like he is the king of the world. Nang marinig niya ang ingay ng
sasakyan nito ay saka lang siya napaupo dahil sa panginginig ng kanyang mga tuhod.

"Who the hell is that hot fafa?" see, iyon ang dahilan kung bakit
confident siyang sabihin na fiance niya ang editor niya. Mas babae pa kung umasal
keysa sa kanya. Tiningnan niya ito ng masama hindi kasi niya nagustuhan ang ginawa
nitong pagpuri kay Landon. Alam niyang galit siya dito pero hindi niya napigilang
mainis sa lantarang paghanga nito sa lalaking iyon.
 "My ex-husband." Maikling sagot niya.

"Mare kung ako ang may asawang ganun hindi ko pakakawalan."

"Sabi mo eh. Ano nga pala ang kailangan mo?"

Ngumiwi ito. "Pagkatapos mo akong gamitin? Pagkatapos mong babuyin ang

pagkatao ko at isigaw sa buong mundo na fiancé kita at may anak na ako?" madramang
inilapat nito ang palad sa dibdib nito at naghanap ng dingding na pwedeng sandigan
at nagkunwaring umiiyak. "Gaganituhin mo ako?"

"Sira ka talagang bakla ka. Alam mo kung bakit ko ginawa iyon. I need
to or else wala na sa akin ang anak ko."

Umayos na ito ng tayo at kumendeng-kendeng sabay pilantik ng daliri ay

maarteng umupo ito sa couch niya. "I know right. Oh well, mare alam na ba ni baby J
na tatay niya ang yummylicious hunk na iyon?"
 "No."

"What? Alam kong matalino ang anak mo at alam kong napansin na rin niya
na magkamukha sila as in hindi man lang nacurious?" takang tanong nito.

Siya man ay nagtataka din dahil nanahimik lang ang kanyang anak. Siya
ang natatakot sa

iniisip nito kung sana ay tulad ito ng mga normal na bata na paglalaro an
inaatupag. Kaya lang mas gusto nitong mapag-isa at nanonood ng discovery channel at
documentaries sa halip na cartoon network, animax or hero channel.

"Hindi nga eh hindi ko nalang rin tinanong ayokong malaman niya."

"Ang selfish mo ha hindi mo naman mag-isang ginawa si Jair of course

dalawa kayo magkadikit ang katawan sa mala-." Hindi na nito natuloy ang sasabihin
dahil abala ito sa pag-ilag ng ibinato niyang figurine. "Bruha ka ang ganda ko
huwag mong pingasan." Inis na nagtakip ng mukha ang bakla.
 "Heh! Ibibigay ko sa ibang editor itong next book ko ayoko na sa iyo."

"Joke lang okay lang na pingasan mo ang ganda ko may Vicky Bello at
Calayan medical groups namang aayos niyan." Anitong tumawa pa. "Akin na ang gawa
mo." Para kiti-kiti itong inilahad ang palad nito sa harap niya. "But before that
pakain muna."

"Naubos na namin ng anak mo ang mga niluto ko."

Nanigas ito sa sinabi niyang 'anak mo'.

"Hoy, hindi na nga ako sumabat kanina ng sabihin mong fiancé mo ako
dahil alam kong to save you iyon. Pero please lang don't you dare say it again
nakakadiri ka mare tomboy ka na ba? Hindi tayo talo ewness overload."

Mas lalong lumapad ang ngisi niya ng makita ang pagkembot ng balakang
nito habang papasok sa kusina. "Honey, I want bacon. Naghahanap na si junior
natin." Narinig niyang nagsuka na talaga ito sa kusina niya.
"Nakakadiri ka Amber!" Sigaw nito sa kanya. Natawa nalang siya kahit papaano ay
nawala ang kaba niya sa pagdating nito pero at the back of her mind she is still
worrying about her future and her son's future.

"BAKIT hindi maipinta iyang mukha mo?" natatawang tanong ni Aiden sa

kanya ng makabalik na siya sa sariling sasakyan. Kaninang umaga pa siya sa labas ng
bahay ng mag-ina niya, siya iyong nagdoorbell kaya lang ay inatake siya ng kaba
kaya ayon nagtago uli siya and wait until he is ready.

"May fiancé na si Amber." Naiinis na sambit niya at hinampas ang

manibela samantalang ito ay cool na cool na naglalaro ng kung anong laro sa tablet
nito. Napatingin ito sa kanya na nakakunot ng noo tapos tumawa ng malakas. "What?"
inis na tanong niya.

"Of course anong akala m okay Amber pangit? Pare kung hindi ko lang
mahal si Lucille hindi ako magdadalawang isip na ligawan si Amber noon. Her style
might be weird before because she loves red and black but she is pretty."
Tiningnan niya ng masama si Aiden. "I am just stating a fact masyado kang gago dati
kaya hindi mo nakikita ang mga magagandang bagay na nasa harap mo na." he stated as
a matter of a fact. "Hindi rin naman siguro kataka-takang magkaroon ng lalaking
magkakagusto kay Amber at yayayain siyang pakasalan."

"Tumahimik ka nga." Humigpit ang hawak niya sa manibela. Sana pala ay

hindi niya ito isinama sa kanya mas lalo tuloy sumama ang mood niya.

"Tsk. Kasalanan mo kasi iyan." Sinamaan niya ito ng tingin. "Ang saya
ng mag-ina mo kanina habang naglalaro hindi ka ba naiinggit?" pangungunsume pa nito
sa kanya.

"Isa Aiden."

"Dalawa Landon." Ngumisi ito ng malapad halatang nagawa na siya nitong

asarin. Ayaw man niyang aminin pero alam niyang kasalanan niya. Everything is his
fault at pinagsisihan na niya iyon every minute of his life for the past four years
ay pinagsisihan na niya ang ginawa niya. He wants to correct his mistakes lalo pa
ngayon matagal na pala sana siyang may pamilya. Hindi na sana siya palihim na
naiinggit sa mga kaibigan kapag kasama nito ang asawa at mga anak nito. Kung
tutuusin siya ang naunang nag-asawa... he groaned in frustration... he is such a
jerk and now he is having having hard time approaching them lalo na si Amber bakas
na bakas sa mukha nito ang galit sa kanya. And how she denied him of his son...
their son. "Anong gagawin mo ngayon?"
 "Ewan. I don't know." For the first time of his life ay nabobo siya.

"Kailan ka pa nabobo?" mapang-asar na tanong nito.

"Matatamaan ka na talaga sa akin." Inis na sambit niya. Parang kailan

lang ay siya ang nagsabi ng mga salitang iyon dito and now the script was reversed
and now he is the lead character of a story with hazy ending.

"Let's be serious here Landon wala namang problema kung may fiancé na
si Amber." Ano na naman kaya ang nasa isip nito? "First of all, hindi pwedeng
makasal si Amber."

Kumunot ang noo niya. "Why?"

Tiningnan siya nito na parang siya ang pinakatangang tao sa mundo.

"Baka nakakalimutan mo sinunog mo ang divorce paper na pinirmahan niya. Ibig
sabihin you are still married to her and she is married to you."
 Nagfreeze ang utak niya doon ah. "Yeah, right." Tama siya na nga ang
pinakabobo sa lahat ng bobo sa buong mundo at napangisi siya. Of course may hold pa
rin siya kay Amber and he does have the rights to his son. Not just to his son but
to his wife too. They are still legally married and he wants it to remain that way
even until he is forgiven. Now, kailangan nalang niyang magplano ng isang magandang
approach, iyong hindi ito makakatakas, hindi siya nito ipagtatabuyan at hindi siya
nito aawayin ng husto.

a/n: update muna ako habang hindi pa nagsisimula ang class. have a nice day
everyone.

STATUS UPDATE: angrybird mode ako ngayon. grrrrrre

=================

CHAPTER FOUR

CHAPTER FOUR

                HABANG naglilinis siya sa silid ni Jair ay may nakita siyang papel

na nasa basurahan nito. Hindi iyon pamilyar sa kanya at hindi pa niya nakita pero
base sa logo na nakatatak sa papel ay alam niyang sa school iyon.

                "ANo ito?" may hindi ba sinabi sa kanya ang anak niya?

                Kinuha niya ang papel at inayos upang mabasa niya ng malinaw ang
nakasulat sa papel. Kahit naman gusot-gusot iyon ay malinaw sa kanya ang lahat ng
nakasulat sa papel.

           
                "Family day?" binasa uli niya ang nasa papel, it is an invitation
letter for a family day. Bakit hindi ibinigay sa kanya ng anak niya ang papel na
iyon? At sa susunod na araw na pala iyon. Agad Siyang bumaba upang hanapin ang anak
niya na nanonood na naman ng documentary sa TV. Umupo siya sa tabi nito at agad
naman itong napatingin sa kanya.

                "Yes, mommy?"

                "Baby may hindi k aba sinasabi kay mommy?" panimula niya.

                "Po? Wala naman po bakit po?"

                "Are you sure you are not lying to mommy?" nag-iwas ito ng tingin
and she knew that gesture alam niyang nagsisinungaling ito. Nagbaba ito ng tingin
na para bang iniisip kung paano sasabihin ang totoo sa kanya.
                "Inaway ko si Oscar." Anito tinutukoy ang chowchow na alaga ng
kapitbahay nila na minsan eh nakikibahay din sa kanila.

                "Iyon lang ba?"

                "Sorry mommy I didn't tell you about the family day on saturday."
Nagsimula ng manubig ang mga mata nito. She hates it when her son cries pero hindi
niya pwedeng iispoil ang anak niya oo nga at mahal niya ito but she wants to
establish a good discipline to her son.

                "Why?"
                        "Be-because Alfred said hindi ako pwede sa family day dahil
kailangan ng daddy. Wala akong daddy eh kaya hindi ako pupunta doon."

                Parang may bumara sa lalamunan niya sa narinig niyang sinabi ng

anak niya nasasaktan ito ramdam niya iyon. Hindi man ito nagdedemand, hindi man ito
nagsasalita at hindi man niya mabasa ang nasa isip nito alam niyang may dinadamdam
ito. At hindi niya alam kung paano sasagutin ang anak niya sa sinabi nito. Ang
sikip-sikip ng dibdib niya.

         

                "Anak." Pinunasan niya ang luha nito. "Do you want a daddy?"
mahirap sa kanya ang tanong na iyon. Dahil ibig sabihin niyon ay mapipilitan siyang
ibalik sa buhay niya ang dating asawa.

         

                "No mommy I only want you." At yumakap ito sa kanya. "I don't want
a daddy."

                "I know you want to know your daddy." Umiyak ito sa dibdib niya.
Napakabata pa ng anak niya para mag-usap sila ng ganito. "Gusto mo ba siyang
makilala? I want you to be honest with me Jair."

                Tumango ito. "I already know him mommy." Pag-amin ng anak sa kanya.
Somehow may ideya na siya na alam nga ng kanyang anak.

                "How?" she whisper.

                "That guy na kamukha ko he is my daddy." She is speechless. "I know

he is dahil nakita ko siya sa picture mo sa room mo."

                Pati ang picture sa room niya alam nito?

                "Bakit hindi mo sinabi sa akin?"

                "Because I don't want to see you cry. You are always crying when
you look at the picture. I don't like him because he is making you cry."

                "Oh baby sorry. I am really sorry huwag kang mag-isip ng ganyan.

Napakabata mo pa para isipin ako kung ano ang gusto ng baby ko iyon ang susundin
ko. If you want to see your dad I will let him see you." Even if it hurts me.

                "I love you mommy forgive me please?"

                Sino ba siya para hindi patawarin ang anak niya? Walang ina na
matitiis ang anak niya lalong lalo na siya knowing that all she have right now is
her son.
                "I love you too baby and yes I will forgive you and for that
Alfred. Huwag mong isipin na walang kang family dahil nandito si mommy for you. I
am your mom and your dad tatalunin natin sila sa family day okay?"

                Tumango ito at ngumiti. "Yes, mommy."

                "Good boy and don't hide anything from me from now on."

"Yes mommy." Mahigpit niyang niyakap ang anak niya. Kahit papaano ay gumaan ang
loob niya ng malaman niyang alam na pala ng anak niya. Her son is really something.
"I want ice cream mimi." Napangiti siya sa sinabing tawag nito sa kanya kapag
naglalambing sa kanya. She kissed the tip of his nose.
"Sure mimi will give you an ice cream."

Tumayo siya at pupunta sana sa kusina ng may narinig siyang kumatok. Siya n asana
ang magbubukas kung hindi lang naunang tumakbo si Jair papunta sa door.

"Mimi ako nalang."

"I'll get your ice cream."

Pumasok siya sa kusina at kinuha ang isang gallon ng paborito nila ng anak niyang
mango flavored ice cream. She grabbed two spoons and walk back to the kitchen.
"Baby sino ang--." Holy shitttttt! Napadiin ang pagkakayakap niya sa malamig na
lagayan ng ice cream ng mapagsino na naman ang bisita nila na ngayon ay kausap ang
anak niya.
The scene is a sight to behold. Her son is talking with a smile on his face with
some guy but he is no random guy he is her son's father. Nagtaas ito ng tingin and
caught a glimpse of happiness on it. Nagtagis ang mga bagang niya deep inside her
ay natutuwa siya at masaya ito pero mas nangibabaw pa rin ang galit niya dito.

"Mommy my daddy is here!!!" masayang tawag sa kanya ng anak niya. Hinila pa nito
ang tatay nito palapit sa kanya.

         Anak please lang huwag mong ilapit ng husto sa akin iyang demonyong iyan
baka magilitan ko iyan ng leeg.

        

              Lihim na usal niya sa sarili lalo pa at naglalakad na ito palapit sa

kanya at ayaw gumalaw ng mga paa niya. Napatitig siya kay Landon sa mukha nito...
gosh! How could it be possible for a guy like him to be this good looking? She is
appreciating his looks despite of her hatred towards him.
           "Hi." Kiming bati nito sa kanya na naging dahilan kung bakit nagtagis
ang kanyang bagang. And she knew he saw her reaction but he acted like he didn't
saw it at all. Nasabi na niya sa kanyang anak kanina na kung gusto nito ng ama ay
ipapakilala niya ito dito and to think her son knows who his father is.

             "Mommy did you call daddy?" excited na tanong ng anak niya sa kanya.
"That's fast." Anito na naging dahilan kung bakit wala siyang masabi. Hindi kasi
niya mabara ang lalaki dahil sa sayang ipinakita ng anak niya sa kanya. "Didi we
are having ice cream with mimi."

             "Ice cream?"

            "Yah yah we love mango ice cream." Kung makakapit naman si Jair sa
lalaking iyan ay super close ha. Parang hindi lang sila ngayon nag-usap kung mag-
usap.
           "I'd love that baby." Nakangiting ginulo nito ang buhok ng anak niya.
"Can you go first to the living room I'll help your mom prepare the ice cream."

             "Sure didi." She rolled her eyes at nagpatiuna na sa loob ng kusina
nanghihinang ibinagsak niya ang hawak na ice cream at galit na hinarap ang dating
asawa.

              "What the hell are you doing here Landon?" she asked in frustration.

              "My son knows me." Halos hindi makapaniwalang ani nito. "D-did you
tell him?"

            "Of course not! Ayokong sabihin sa kanya but you are just too stupid to
tell him that he is your son in front of everyone last week kaya paanong hindi niya
malalaman?" she tried to lower her voice dahil ayaw niyang marinig ng anak niya ang
pag-aaway nila. "Masyadong matalino ang anak ko Landon."

             "Kaya pala agad niya akong tinawag na daddy ng mapagbuksan niya ako."
Wala sa sariling anito sa sarili. "Look-."

            "Ngayong kilala ka na ng anak ko pwede ka na sigurong umalis hindi ba

iyon naman ang gusto mo?"

             Mariin itong napatitig sa kanya at ayon na naman ang malakas na

pagtahip ng dibdib niya dahil sa mga tingin nito. She wanted to yell at him and run
away but her body is refusing to follow her.

            "Now? No way! Now my son knows me babawiin ko ang apat na taon na
nawala ako sa buhay niya."
              She snorted. "Hindi ka nawala sa buhay niya Landon ikaw ang pumili
niyon."

             "Because you didn't tell me about it!" he hissed, bakas sa mukha nito
ang galit nito.

          "How? How will I tell you kung noong araw na iyon kung kailan
napagdesisyunan kong sabihin sa iyo ay nasa opisina ka ni Rajeev na may hawak na
divorce paper habang kausap si Claude. You are excited to rid me off your life
Landon. I was just your wife for some odd reasons." Bahagya itong natigilan.

             "You heard?"

           "Everything and that changes my mind dahil kung malalaman mo Malaki ang
posibilidad na hindi mo tatanggapin ang anak ko."

            "Paano mo naisip iyan? Anak ko ang dinadala mo ng mga panahon na iyon?
Paano mo naisip na ipapalaglag ko ang anak ko." Nabigla siya ng lapitan siya nito
at hawakan ang magkabilang balikat niya. "That's my own."

            "Kung nagawa mo akong saktan ng paulit-ulit at ituring na basura paano

ako makakasiguro na hindi mo iyon gagawin sa anak ko. Hindi dahil anak mo ay
mamahalin mo na minsan pa nga ay sila pa ang unang mananakit sa iyo. I've
experience all the pain and that damn hardship Landon and I won't let my son
experience that way kaya hindi ko siya pinakilala sa iyo and it would remain that
way kung walang nakialam. Now my son knows you at kahit anong gawin ko hindi ko
magagawang ipagkait ang saya sa kanya na makilala ka but that doesn't mean may
magbabago. Kahit anong gawin mo ay kamumuhian kita, I curse you, I hate you, I
loathe you and I wished I didn't met you at all."

           At bago pa man bumaha ng luha sa kusina niya ay kinuha na niya ang ice
cream nab aka tunaw na ngayon at mabilis na lumabas sa kusina. Iniwan niya ito at
pinuntahan ang anak niya.
          HE ADMIT, it is really damn so painful. Masakit sa dibdib ang bawat
katagang namutawi sa mga labi ni Amber lahat ng iyon ay hindi lang pumasok sa isip
niya pati na rin sa puso niya at sa bawat ugat niya sa katawan. Kung nakakadurog
lang siguro ang mga salita baka kahit abo ay wala ng matitira sa kanya.

          He is expecting this kind of treatment from her lalo pa at sa dami ng mga
kagaguhang ginawa niya at sa ginawa niya dito. But he didn't expect it to be this
painful na kulang nalang ay madurog na ang puso niya. But he needs to stand it
dahil Malaki ang kailangan niyang pagbayaran sa anak niya at lalo na kay Amber.
        Binalikan na niya ang kanyang mag-ina sa sala kung saan kumakain na ng ice
cream. Alam niyang napansin ni Amber ang presensya niya but she refused to spare
him a glance and continue eating her ice cream.

        "Didi here." Tinapik ni Jai rang pandalawahang lover's couch kung saan
naka-upo ang mag-ina niya. Napansin niyang halatang nagulat si Amber sa ginawa ng
anak nila. Nang hindi siya kumilos ay hinila siya ng anak niya paupo sa tabi ng
mommy nito. Tapos ay umupo ang anak niya sa gitna nila the couch is too crowded for
the three of them kaya hindi maiiwasang magdikit ang braso nila ni Amber. But he
got no reaction from her kaya habang nanonood si Amber at si Jair ng kung anumang
palabas sa TV ay hindi niya pinigilan ang sariling titigan ito.

       Pasimple lang baka kasi makahalata at masupalpal pa siya masyado ng maraming
galit ang natanggap niya ngayong araw na ito.

        He remembered the day he pulled her out para lang sa pustahang kasal na
iyon. That was eight years ago kasama niya ang mga kaibigan niya sa Vegas having a
night of fun. They have girls... women in particular everywhere flirting with them
until Claude proposed the stupidiest idea ever since the world created. Nagdare
kasi sila and what he got is to marry someone that night and as a prize? He got to
have Claude's yatch and he is pretty confident he'll get that. Well, Aiden got the
private jet from him. Kaya habang naghahanap ng babaeng pwede niyang hilahin ay
nagclub hopping muna sila. That's Vegas he can marry someone and have a divorce
after that hindi na iyon big deal pa.
        Abala siya sa pagtanaw sa buong paligid when he got a glimpse of an Asian
in the middle of some blondes. Bihira lang kasi siyang makakita ng Asians sa loob
ng expensive and exclusive club na iyon at maliban sa kanila ng mga kaibigan niya
ay wala na ito nalang. Hindi niya alam kung Filipina ba ito o Chinese or Japanese.
She have a long bouncy curls that shape her cute face, her chinky eyes reflects the
club's hazy lights and then he made up her mind. Hindi ito iyong tipo na payat na
payat dahil sexy ito. She does have those cups enough for his palms to cover and
her waist is so tiny he can wrap it using his two hands. She have the curves and
she looks so hot with those tiny black dress she is wearing.

         Nagtaka ang mga kaibigan niya ng tumayo siya he just told them that he'll
marry someone tonight and will get the yatch. Lumapit siya sa grupo nito and pulled
her away from her mates. Marahil ay nagulat ito pero sumunod lang sa kanya until
they reach a friend's house. His friend is a judge at nasabihan niya ito about it.
Wala siyang narinig na mga salita mula sa nahilang babae baka pipi sa loob-loob
niya. After she signed the papers ay siya naman alam niyang walang alam ang babae
sa pinirmahan nito. She just signed it and they went back to the bar and he showed
his friends the papers. He got what he wanted but and he haven't seen the girl
eversince that night.

          But he knew her name, Jane Amber Tan. Iyon ang pangalan na nakasulat sa
papel na pinirmahan nila. He didn't try to look for her dahil naging abala na siya
sa trabaho niya as a doctor and at the same time CEO ng hospital kung saan siya
nagtatrabaho. They own many hospitals in the country.
          Years passed by and they met again, that is when he decided to be a jerk
para mas mapadali sa kaniya ang pagfile ng divorce. And he did, kaso unexpected
things happened ng sundan niya si Amber kasama si Lucille sa Cebu. He is used in
seeing her in red and black as her trademark colors. But he never expect her to
wear that tiny yellow bikini sa beach and God knows how much control he used not to
drag her to his own cabin and took her.

        He tried to divert his attention by flirting with other girls while waiting
for her to go. Ayaw niyang magpakita pa kay Amber because he doesn't trust her
sense of thinking at that time. Natatanaw niya ito sa malayo without those black
and red... tama ang pagsusuot lang siguro nito ng mga dreadful colors na iyon ang
natatanging paraan para hindi siya magdemand ng rights as her husband dahil kung
tutuusin pwede naman niyang hingin iyon mula sa asawa niya.

         Kinabihan ay hindi siya mapakali kaya nagpunta siya sa cabin nito hindi
niya maintindihan ang sarili niya kung ano ang nangyayari sa kanya. He just want to
see her at that time he felt so uneasy. And when she opened the doors he almost
lose it, nope he did lost his senses and claimed what he is fearing to claim. He
heard her trying to stop him at any cause but he is just too blinded and took her
in a forceful way. He knew he is the first hindi siya tanga para hindi malaman iyon
and he hurt her.

        Umalis din siya pagkatapos dahil bigla siyang naguilty sa ginawa niya and
tried to rid off her pained face by dating. Pero inaamin niya he didn't slept with
anyone after her, he could say she became the last and other women doesn't appeal
him the way they did before. Iniwasan siya nito at hindi ito makatingin sa kanya
kaya mas lalo siyang nainis hindi dito pero pati sa sarili niya. And he decided to
give her the freedom he grabbed from her before. Akala niya ay okay na ito after
she signed it but she isn't because she saw sadness over her eyes when she walks
away from her telling him how jerk he is for ruining her life. That is an eye
opener to him kaya nga siguro ilang lingo din mula ng tingnan niyang muli ang laman
ng envelope and tore it apart. He finally made up his mind he wanted to try having
a normal relationship with Amber but she is all gone. Hinanap niya ito pati si
Lucille ay nahanapan niya to the point of receiving a blow from her medyo masakit
iyon. At nasanay na siya sa matatalim na tingin nito sa kanya na alam niya kung
para saan iyon. Kahit kaibigan niya si Aiden ay Malaki pa rin ang galit ni Luce sa
kanya saka dahil din kay Luce nalaman niya kung ano ang nangyari kay Amber.
Itinakwil ito ng mga magulang nito dahil sa nangyari and no one saw her again after
that. He hired a private investigator pero masyadong maraming may pangalang Amber
Tan sa buong mundo. Sa katangahan niya ay sa labas siya ng bansa naghanap pero nasa
malapit lang pala ito.

         Napapitlag siya ng bahagyang gumalaw ang asawa and saw her bit her lips.
He almost groan because she looks so sexy biting her lips. Kung hindi lang siguro
ito galit sa kanya at kung wala lang doon ang anak nila alam niya hindi na naman
niya mapipigilan ang sarili niya. Nagtaas ito ng tingin at pinaningkitan siya ng
mata kanina pa pala siguro nito napapansin ang pagtitig niya and from that angle...
again she looks so damn hot. Napalunok siya and divert his eyes to what they are
watching.
             Ang bruho! Kung makatitig lang wagas ang sarap tusukin ang mga mata at
ipakain kay Oscar. Grrrrrr! Kailan ba ito aalis?

             "Didi, why don't you live here." Biglang sabi ng anak niya. Nanlaki
ang kanyang mga singkit na mga mata.

            "That won't happen!" biglang sigaw niya na ikinabigla ng anak niya. She
immediately lowered her voice. "What I mean is your daddy can't live here he have
his own house and he is working far from here." Agad niyang bawi. Pinandilatan niya
si Landon na sumang-ayon sa kanya but he just stared at her like an idiot and he
suddenly smile at Jair.

           "Sure baby if you want daddy to stay here I will but it would be better
if you'll live in daddy's house because it's bigger."
           Napahawak siya ng mariin sa remote control na balak niyang ibato kay
Landon kapag hindi na nakatingin sa kanila ang anak nila... errrr.. anak niya. Kaya
lang mukhang napansin nito ang balak niya kaya mabilis nitong binuhat si Jair
blocking her from the nice spots she wanted to hit.

          "Really? Mimi I want to see xyxy."

          "Xyxy's dad and didi are neighbors."

        Pumalakpak si Jair. "Yayy!! Mimi punta na tayo." Bumaba si Jair sa ama at
lumapit sa kanya kulang nalang ay bumuga siya ng apoy at itoast si Landon. Leche
flan talaga itong lalaking ito ang sarap tadtarin ng pinong-pino at ipakain kay
Oscar. "Mimi can we?"
          "Baby-ano kasi... hindi pwede."

          "Why?" sabay na tanong ng dalawa. Sasagot na sana siya ng magring ang
phone niya.

         "Excuse me." She excused herself and answer her call. "Oliver?" nagpunta
siya sa kwarto niya upang doon sagutin ang tawag niya. Akala pa naman niya kung ano
ang pakay nito gusto lang pala nitong ipaalam sa kanya na ready for publishing na
ang next book niya.

          "It's your fiancé."

         "Ano ba naman Landon? ANo ba ang ginagawa mo dito?"

          "Your son wants me to convice you to transfer."

         "My answer is NO! Spell NO that's N-O, A-Y-O-K-O!" at kinuha niya ang
alarm clock sa table stand niya at asar na ibinato iyon kay Landon. And again he
anticipated her action and he managed to dodge it easily.

          "Easy wife--."

          "Don't you dare call me your wife because I am not at saka ikakasal na
ako!"

          A faint smile curve at the side of his lips at muntik ng mawala ang galit
niya sa ginawa nito... muntik lang... dahil galit pa rin siya dito.

        

           "You can't marry that Rayver."

            "His name is Oliver."

          

            "Olive---whatever."

      

           "I can marry whoever I want." She insisted.

            "You cant!"

            "At bakit?"
Hinintay niyang sumagot ito habang nakatitig sa kanya.
"Because you are still married to me."
a/n: the truth is i am hungry. Hahaha...

Status update: sorry for the late update. Hope you will like the chapter!

=================

CHAPTER FIVE
CHAPTER FIVE

            Because you are still married to me

            Because you are still married to me

            Because you are still married to me

            Because you are still married to me

 

            Because you are still married to me

            Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa kanya at ng marinig ang sinabi
nito ay sa halip na mainis at magalit ay napatawa pa siya.  As in iyong tawa na
hindi fake pero iyong galing sa tiyan niya, grabe nananakit na ang panga niya sa
katatawa.

            “Sa lahat ng sinabi mo iyan talaga ang nakakatawa. Nice one at least
nagkaroon ka na ng sense of humor Landon. Ngayon pwede bang umalis ka na?” she
wiped the tears on her eyes dahil sa matinding tawa niya.

            “Do you really think I am joking Amber?”

            “Bakit hindi ba? Common Landon I already signed those stupid papers at
ngayon sasabihin mo sa akin na hindi ako I mean kasal pa ako sa iyo?” natatawa pa
rin niyang sabi unti-unting nawala ang tawa niya ng makitang seryoso ang mukha
nitong nakatitig sa kanya. Nagsasabi nga ba ito ng totoo? But it can’t be! Kung
kanina ay nawalan siya ng lakas dahil sa katatawa ngayon ay nanghihina siya sa
katotohanang maaring totoo ang sinasabi nito sa kanya. Pero ayaw niyang maniwala.

            “I am telling you the truth you can check it if you want to.” Seryosong
anito.

            “I will.”

            “Pag-isipan mo ang proposition ko Amber. We are married and we have a

son.”

            “Walang proposition Landon dahil kung totoo mang kasal pa tayo you can
always file another divorce if you want to. Iyan ba ang dahilan kung bakit nandito
ka? Common give those papers again at pipirmahan koi yon agad-agad.”
Pangchachallenge niya dito.

            Mariing naglapat ang mga labi nito habang nakatitig sa kanya. Akala
naman nito aatras siya kahit ilang papel pa ang iharap nito sa kanya ay hindi niya
uurungan, ngayon pa?
            “Sa tingin mo talaga hahayaan kong makawala ang anak ko sa akin? No
Amber we will be together... forever.”

            Seryosong saad nito. Pakiramdam niya ng mga oras na iyon ay para siyang
bulkan na nagbabadyang sumabog anumang oras. She took a deep breath and tried to
calm herself kahit na alam niyang napaka-imposible. Hindi niya maintindihan kung
ano pa baa ng gusto nito. ANg pahirapan na naman siya? Ang saktan siya? She wanted
laugh again dahil hindi na mangyayari iyon, why? Dahil masyado na siyang nasaktan
at naghirapan para magdusa pa, she is already used to it.

            “Curse you!” tanging nasabi niya sa lalaking kaharap.

            “You can curse me anytime wife, you can shower me hatred and all but
one thing is for sure I will not allow you to marry any other man. You are mine...
from the start and it will remain that way.”
            “Hi, sunshine.” Napangiti at napailing nalang siya ng makita si Gleian
na inihatid na naman ang pamangkin nito kasama ang parents ng pamangkin nito.

            “Anong ginagawa mo dito?” tanong niya dito ng tuluyan na itong

makalapit sa kanya. Napakamot ito ng ulo and gave her a sheepish smile.

            “Heto umaasang masugpungan ang iyong kagandahan and the world never
fail me dahil nakita nga kita. Nasaan ang anak mo?”

            “Ang aga-aga mong mambola ha and as for your question pumunta lang kay
teacher Kissa

para sa number namin.” Natatawang sagot niya.

            “Pwede na kitang makausap ng sarilinan.” She rolled her eyes at him.
Napabuntong-hininga siya gusto niyang sabihin dito na kasal pa talaga siya and yes,
she tried and checked her marital status at one hundred percent sure ang result.
She is still and indeed married to Landon Gilmore and she is still Mrs. Jane Amber
Tan-Gilmore.

            “Gleian how many times do I need to tell you na hanggang kaibigan lang
talaga tayo. May ibang babae pa diyan na single at wala pang anak just like.”
Nilibot niya ang kanyang mga mata. “Teacher Kisa.” Napakamot ito ng ulo.

            “Wala eh ikaw talaga ang gusto ko.” Kakamot-kamot ito ng ulo.

            “Alam mo Gleian kung nasa ibang pagkakataon lang siguro baka sinagot na
kita you aren’t a bad catch at all. Pero sorry talaga hindi talaga pwede eh
priority ko ang anak ko ngayon I hope you will understand.”

            Nakita niya ang lungkot sa mga mata nito pero agad namang itinago ng
ngiti. She knew what exactly he felt right now dahil palagi niyang nararamdaman
iyan noon. But she doesn’t want him to have high hopes of her. Focus lang talaga
siya sa anak niya.
            “I understand but I am not losing hope.”

            Natawa nalang siya sa nakitang determinasyon sa mukha nito. “Maghanap

ka nalang kasi hindi ako ang bagay sa iyo I have a child whom I love so much and
for sure magagalit ang family mo sa akin kapag nagkataon.”

            “Of course not, supportive ang parents ko.”

            “Ewan.” Pabirong sinuntok niya ito sa balikat.

            “If you just give me a chance-.”

            “My wife said back off and I am telling you to back off man.” Liningon
niya ang may-ari ng tinig na iyon. And almost dropped her things when she saw
Landon carrying her son on his neck like a father would do to his son. Nakashades
ito at hindi lang iyon nakasuot ito ng katulad ng t-shirt ng sa kanya. She is
wearing a yellow shirt with a word Mommy printed in front and her baby is also
wearing the same shirt with baby printed sa shirt nito. At si Landon ay ganoon din
ang suot ang nakaprint sa harap ng shirt nito ay daddy. Pero ang labis niyang
ikinapagtaka ay kung paano nalaman ni Landon na nandoon sila samantalang hindi
naman niya sinabi.

            Napamaang siya ng bigla nalang itong lumapit sa kanya and wrap his arms
around her waist. Kung wala lang sigurong tao ngayon baka nasapak na niya ito.

            “Wife?” tanong ni Gleian.

            “My ex-h-.”

            “Im the husband and my son.” Napadako ang tingin nito sa anak niya at
sa tatay nito. Alam niya kung ano ang nasa isip nito ng mga oras na iyon. At hindi
lang iyon, ang lakas naman kasi ang aura ng lalaking ito kaya napapatingin sa
kanila ang mga tao doon.

            “I see.” Seryosong tumango si Gleian. “Mauuna na ako Amber and I won’t
back off.” Iyon lang at sumakay na ito sa kotse nito at pinaharurot palayo. Dahil
naiilang siya sa paraan ng paghawak ni Landon kaya pasimpleng lumayo siya dito pero
hindi nito hinayaang makalayo siya.
            “Ano ba Landon? What are you doing here?”

            “Attending one of my son’s first. First family day.”

            “Paano mo nalaman iyon?”

            “I have my ways wife.”

            “Pwede ba itigil mo ang katatawag mo sa akin ng wife.” She hissed.

Ibinaba nito si Jair na agad na lumapit sa mga kaibigan nito leaving the two of
them. Pilit niyang makawala sa pagkakahawak nito kaya lang ayaw naman niyang mag-
eskandalo doon ayaw niyang sumama ang loob ng anak niya sa kanya kung saka-sakali.

            “You are still my wife alam kong alam mo na ang bagay na iyan and again
it will remain it ways.”  Kung kanina ay hawak lang sa beywang niya ngayon ay halos
magkayakap na sila. Kung sinuman ang makakita sa kanila ay aakalain mong magkayakap
talaga sila
            “Ano ba ang ginawa mo at hindi iyon natuloy?” pasimple niya itong
itinutulak.

            “I lost it and got tired of looking those papers.” Nagtagis ang mga
bagang niya.

            “Tita gandaaa!!!!”

            “Miiimiiii!!! Diiiddddiii!” napilitan siyang itigil ang pagtulak kay

Landon na wala na yatang balak na bitiwan siya. Hindi naman siya naaannoyed na
hawak siya nito mas nalilito kasi siya sa nararamdaman niya para sa lalaking ito
habang tumatagal na magkadikit ang mga katawan nila.

            “Wow, kamukha mo daddy mo Jair!” manghang bulalas ng isang batang babae
na pamangkin ni Gleian.

            “I told you I look like my dad just like in my mimi’s picture.” Nanlaki
ang kanyang mga mata ng biglang ibrought up iyon ng anak niya. Napansin niyang
biglang napatingin sa kanya ang asawa mabuti nalang at hindi ito nagsalita pa.
            “Sayang naman I thought my tito Gleian have a chance I want tita pretty
to be my aunt.” She bit her lips as her son pouted at the young friend.

“No chance because I have a daddy.”

Bahagyang nalungkot ang batang babae sa sinabi ng anak.   “Okay.” Anito.

“Let me talk to your tito I know many beautiful women who can be your aunt.”

“Really? Kasing ganda ni tita pretty?”

“Hindi.” Ang sarap talagang kutusan ng lalaking ito. “Mas maganda ang tita pretty
mo keysa kanila.”
Okay... I changed my mind about that kutusan thing.

Hoy, babae sinabihan ka lang na Maganda ay bibigay ka na? sermon ng isip niya.

Sinundan niya ng tingin ang mga bata na nagsitakbuhan palapit sa teacher nito kaya
naiwan silang dalawa doon. There is an awkward silence between them and no one say
a single word which is somehow better dahil kapag may isang magsasalita sa kanila
magsisimula na naman ang away. But it is really--- she felt her phone vibrating and
look at her caller. She sigh, si Oliver na naman kasi iyon.

“Oliver bakit-.” Bago pa man niya matapos ang sasabihin niya ay may umagaw na ng
cellphone niya sa kanya. “Landon ano ba?” but he just silenced her.

“I’m Jair’s dad and Amber’s husband we are in a middle of a FAMILY EVENT please
don’t disturb us.” Mariin na wika nito. Napanganga na lang siya ng hindi lang nito
tanggalin ang cellphone niya but he remove the battery as well.

“You are crazy.” Hindi makapaniwalang sambit niya habang nakatingin dito.
“I am, you don’t know how crazy I am Amber and how possessive I am lalo na sa mga
pag-aari ko.”

Napanting ang teynga niya sa sinabi nito. “At kailan pa ako naging bagay para ariin
mo? Hoy lalaki hindi mo ako pag-aari.” Inis na dinutdot niya ang dibdib nito.
Mabilis naman nitong kinuha ang kamay niya at pinagsalikop iyon.

“You are mine Amber from the start and I don’t like to share what is mine. Jair is
mine and you are mine.”

Bigla nitong hinawakan ang magkabilang beywang niya na sobrang higpit. At sa isang
iglap lang ay dumampi ang mga labi nito sa mga labi niya. Her eyes widened in
surprised slash shocked! Sandali lang iyon pero alam niyang nakatatak na sa mga
labi niya ang lambot at init ng mga labi nito.

“And that is for sealing you as mine.”

“Ang sweet naman.” Napatingin siya sa nagsalita, si Kissa na may hawak na camera.
“My camera captured your moment.” Tukso pa nito.
“Can I have a copy?” si Landon.

“Sure and you are Jair’s daddy?”

“Yes, I’m Landon.” Bigla siya nitong binitiwan at linapitan si Kissa na nakahawak
sa camera. For some odd reason hindi niya maintindihan ang sarili ng makitang
magkatabi ito she felt so out of place. And that pain that hit her heart when she
saw him gently talking to other woman. Hindi niya mapigilan ang icompare ang ugali
nito sa kanya at sa ibang babae. Kapag iba kasi Landon is so sweet and gentleman at
kapag sa kanya naman palaging nananakot, umaangil, sinesermunan siya at sinasaktan
siya.

Sanay na naman siya di ba because that is what he is.

Pero bakit nasasaktan pa rin siya?  Before she could utter a word that would ruin
her entire being ay humakbang na siya palayo sa mga ito. Mas mabuti pang magfocus
nalang siya sa kanyang anak.

           
            “HUWAG kang takbo ng takbo Jair baka madapa ka.” Aniya sa anak ng
punasan niya ang basang likod nito.

            “Yes mommy.” Pinunasan niya ang mukha ng anak niya at napangiti.

            “Are you having fun?” sunod-sunod na tumango ito. Masaya siyang makita
ang anak na ganito hindi iyong nag-iisa at nang-iisnob. “I am glad you are having
fun.”

            “I am happy mommy because I have you and I have a daddy too.”
            She just smiled at her son masaya siya dahil masaya ang anak niya.
Mukhang tama  nga si Lei ng sabihin nito sa kanyang iba pa rin kapag may tatay si
Jair. Malungkot naman siya at the same time dahil alam niyang hindi pala siya
sasapat sa anak niya. Na hindi siya pwedeng maging nanay at tatay sa anak niya.

            “Mimi.”

            “Hmmn?”

            “Are you mad at me?”

            “No! of course not!”

            “If you are mad at me because I want to have a daddy--.”

            “No Jair listen to mommy. Mommy is not mad at you because you want a
daddy huwag ka ngang mag-isip ng ganyan.” She cupped her son’s face ano ba ang
ginawa niyang maganda at binigyan siya ng ganito kasweet na anak? Hindi tuloy niya
napigilan ang sariling mapaluha sa concern nito.

            “Mommy I don’t want you to be sad if I am making you sad I am sorry. I
will not ask daddy again.” Umiling siya at yinakap ang kanyang anak. Hindi niya
napigilan ang luha sa mga mata niya her son is the most selfless kid in the
universe. How dare her grabbed his chance to be happy to have a happy family?

            “I am happy that you are happy Jair and I don’t mind if you want to see
your daddy.”

            “But you are sad.”

            “Kung happy ang baby ko happy na rin si mommy okay?” tumango-tango ito.
She is really blessed to have a cute and sweet baby. Hindi man siya nabiyayaan ng
masayang pamilya pero nabigyan naman siya ng anak na super bait.

            “Didi!” agad niyang pinahid ang mga luha niya ng tawagin nalang nito
ang daddy nito na marahil ay nakalapit na sa kanila. Hindi muna siya humarap dito
she wants some distance and she wants to clear her mind from anything for a while.
            “I’m hungry let’s eat.” Isang tango lang ang ibinigay niya dito at saka
kinuha ang mga gamit nila ng anak niya. Nakayuko lang siya dahil ayaw niyang
mapansin nitong umiyak siya. “Amber.” Mahinang tawag nito sa kanya.

            “Hmn?”

            “Where do you want to eat?”

            “I am not hungry.”

            She heard him sigh. “Jair, what’s mommy’s favorite food?”

            “She loves fish didi and a lot of mangoes.”

            “Do you eat fish?”

            “Yes! I love fish.”

            “Then let’s eat mimi’s favorite.”

            Gusto niyang mapailing sa conversation  ng dalawa na para bang wala

siya doon.

            “You don’t have to do that.” mahinahon niyang singit sa dalawa. For the
first time ay nawalan siya ng lakas na awayin ito. “Kumain kayo sa gusto niyo.”

            “I want fish.”

            “Bahala ka.” Nagpatiuna na siya sa dalawa at nagpunta sa parking lot

para sana kunin ang sasakyan niya. She looked for her keys but it is no way to be
found. Hinanap niya pero wala talaga doon saan kaya niya nailagay iyon?
            “Are you looking for these?” untag ni Landon sa kanya showing her keys.

            “Paanong napunta iyan sa iyo?”

            “We are going to use my car.”

            “But I have mine.”

            “Use my car.”

            Nasabi na ba niyang pagod na siyang makipag-away dito? Kaya pumayag na

rin siya at sumunod nalang sa asawa habang karga ang kanyang anak. Hindi siya
makasingit sa usapan ng dalawa, parang nagkaroon sila ng sarili nilang mundo. At
ayaw man niyang aminin naiinggit siya dati kasi sila lang ng anak niya ang palaging
nag-uusap ng ganyan.

             Selfish ba siya kung gusto niyang siya lang ang maging source ng
kasiyahan ng anak? Baka nga ganoon siya pero ina lang naman siya eh. Kung ayaw
nitong magfile ng divorce baka hinihintay lang nito na siya naman ang gagawa niyon.
Baka kasi nasa isip nito na kapag nagdivorce na sila ay ilalayo na niya ng tuluyan
ang kanyang anak.

               There are possibilities that she would hide her son again dahil nga
sa selfish siya, sa lahat naman ng pinagdaraanan niya hindi naman siguro masama
kung isipin din naman niya ang kanyang sarili at kung ano ang mga gusto niya.

a/n: sorry for the late update, walang matinong signal sa bundok na inakyatan
namin. On leave ako ngayon dahil ako ay napilayan.. huwag niyo ng imaginin kung
paano nangyari at hindi na makagalaw sa left foot ko. Nakakatawa lang kasi.

STATUS UPDATE: I want a nice massage!

=================

CHAPTER SIX

CHAPTER SIX

            NARAMDAMAN niyang may marahang humahaplos sa kanyang pisngi and it

feels really nice. She wants to open her eyes but her body is just so tired she
just want to dooze off. Ilang sandali pa ay hindi lang haplos ang nararamdaman niya
may mainit na bagay din na biglang dumampi sa gilid ng kanyang mga labi. She moves
and opened her eyes, sa nanlalabong paningin ay pilit niyang inaaninag kung nasaan
siya at ano ang nangyayari sa kanyang paligid.

            “Mimi.” Narinig niyang tawag ng anak niya sa kanya. Hinanap niya ang
pinanggalingan ng boses nito and when her eyes met her son’s ay hindi niya
napigilang mapangiti.

            “Baby.” She whispered and move at muntik ng mapangiwi ng maramdaman ang
pananakit ang leeg at likod niya. Pati na rin ng kanyang balikat marahil sa
posisyon niya habangg siya ay natutulog.
            “Are you okay?” biglang tanong ni Landon na nasa driver’s seat. Oo nga
pala, kakain nga pala ang dalawang ito ng bigla siyang hilain ng antok habang nasa
biyahe pa sila. Gusto sana niyang barahin ang lalaki kaya lang ay nahihirapan
siyang hindi indahin ang sakit sa likod niya. Bakit ba naman kasi naisipan niyang
matulog ng naka-upo?

            “Yeah.” Maiksing sagot niya at ibinaling sa ibang direksyon ang

paningin niya. She have this urge to massage her back but she doesn’t want him to
know that she is not really okay.

            “Do you want to go home, Amber?”

            “Hindi ba kakain pa kayo?” hindi niya ito sinulyapan pa.

            “We still have a lot of time to do that pagod na rin si Jair.” Turo
nito sa anak niyang nakapikit

na habang naka-upo sa lap niya.

            “Ikaw ang bahala.”

            “Amber.”

            “Hmmn.”

            “I’m sorry.” Tumaas ang kilay niya sa sinabi nito, hindi niya napigilan
ang sarili at napasulyap

kay Landon.

            “For what?”

            “Sa mg kasalanan ko.”

            “Alin doon?” Tumingin ito sa kanya. “Sa dami hindi ko alam kung para
saan ka humihingi ng tawad.”
            He sigh. “I know.” Mahinang usal nito. “I just want to say sorry for
everything I have done.”

            “Are you expecting me to accept it that easy?” bakas na ang sarcasm sa
boses niya. advantage dahil tulog ang kanyang anak. Hindi nito maririnig ang usapan
nila ng tatay nito. “I don’t know if I still have a heart to forgive Landon.”
Seryosong ani niya. “Kung ayaw mong magfile ng divorce uli ako nalang hindi ba iyon
naman ang hinihintay mong mangyari. I assure you hindi ko ilalayo ang anak ko mula
sa iyo.”

            Hindi ito umimik and she took that as an approval from him. Hindi na
rin siya nagsalita pa dahil unti-unti na namang bumabalik ang sakit sa loob ng
dibdib niya. She saw how happy her son is when he met his father and how her son
long for a complete family. Pero ayaw niyang bigyan ang anak niya ng pamilya kung
saan ang mga   magulang ay hindi nagkakasundo.

            Pagdating nila sa bahay niya ay tahimik pa rin silang dalawa.

Tinulungan siya nitong iakyat ang kanyang anak sa silid nito.

            “Salamat sa pagpunta mo sa school. You can leave now and please close
the door when you do.” Aniya at pumasok na sa sariling silid. Her hand immediately
flew on her back to massage it when she heard some foot steps following her inside
her room.
            “Amber.”

            “What the—akala ko ba aalis ka na?”

            “I didn’t say that ikaw ang gusto ng umalis ako.”

            “Landon I am really tired, hintayin mo nalang ang divorce papers. I’ll
call my lawyer.”

            Mariing nagdikit ang mga labi nito habang nakatitig sa kanya.
Nakakapraning talaga ang mga titig nito, she hates that. “Just leave me alone.” She
hissed. Hindi mawari ni Amber ang nararamdaman habang nakatingin sa kanya ang
dating asawa. She did all the possible ways para hindi lang muling magkrus ang
landas nila but destiny is not at her side dahil heto sila ngayon at magkaharap.

            “Leave me alone.” Nanghihinang taboy niya dito. Marahan itong lumapit
sa kanya making her back off.
            “Not until I got what I wanted.” He said seriously as his eyes boring
into her very depths.

  

          “As far as I remember Landon wala kang iniwan sa akin na pwede mong
kunin.” Mataray

niyang sambit sa asawa na panay ang hakbang palapit sa kanya. Shit! Kung hindi lang
masakit ang leeg niya ay kanina pa ito nakatikim sa kanya.

  

          She saw him smirked. “You are wrong wifey you’ve got two things that are
mine and I want it back.” Mariing wika nito habang humahakbang ng mas palapit sa
kanya. She felt herself being trap between his body and the edge of the bed. Gusto
niyang mapalunok at tumakbo pero hindi niya kaya may bahagi sa utak niya ang
nagsasabing hindi tatakbo dahil hindi daw siya sasaktan nito. May bahagi sa puso
niya ang nagsasabing tumakbo dahil natatakot ito sa lalaki. Sinubukan pa rin niyang
palakasin ang loob upang harapin ito.

  

          “And that is?” Thanks God hindi siya nabulol.

  

          Tuluyan na siyang napa-upo sa ibabaw ng kama habang nakatingala pa rin sa

kaharap.

  
          “My son and my...” she saw something on his eyes as he said those. Natrap
siya sa pagitan ng mga braso nito habang palapit ng palapit ang mukha nito sa
kanya. Lihim siyang napalunok and for the second time of her life ay pakiramdam
niya napaparalisa ang kanyang katawan. Gaya noong sa resort... she hates it! she
hates  it when she can’t move because of him. “My son and my he....” Kaunti nalang
at maglalapat na ang mga labi nila ng...

  

          “Mimi? Didi?” nakahinga siya ng maluwang sa biglaang pagdating ni Jair at

hindi tuluyang naglapat ang mga labi nila. She tried to stand up pero ang bruho
hindi man lang natinag at nanatili sa ganoong posisyon habang nakatingin sa anak
nila na nasa may pintuan. “What are you doing?”

  

          “We are going to make your baby sister---or brother.” Nanlaki ang mga
mata niya sa sinabi nito. As in nagawa nitong sabihin sa anak niya ang bagay na
iyon? Dapat na siguro niyang ilayo ang anak niya dito dahil nakakapollute ng utak.
Mas lalong sumasakit ang ulo niya at likod niya sa pinagsasabi nito.

  

          “Really? I want a baby sister didi.” Pinamulahan siya ng mukha. She tried
to get up pero hindi siya nito hinayaang makatayo.

  

          “No problem kiddo. At pumayag na si mimi na lumipat na kayo ng bahay so

better sleep dahil lilipat na tayo tomorrow.”
            “Makikita ko na si Xyxy! Thanks Mimi.” Nagmamadali nitong isinara ang
pintuan and she heard the other room’s door closing.

            “Bakit mo sinabi iyon?” magkadugtong ang mga kilay niya habang
hinaharap si Landon. “Hindi ko pumayag na lilipat kami sa bahay mo.” Inis na
itinulak niya ito kasi parang itinulak lang niya ang great wall of China. “At ano
ba iyang pinagsasabi mo sa anak ko? Bwisit ka umalis ka na nga.” Inis na sinuntok
niya ito sa may dibdib pero bago pa man tumama ang kamao niya sa dibdib nito ay
nahawakan na iyon ni Landon. “Ano ba?”

            Nagulat siya ng bigla nalang siya nitong itulak sa kama at kinubabawan
siya. Tumaas ang kamay nito at dumampi sa likod niya and moved it in massaging
motion. Napapikit siya ng sumuot ang masakit pero masarap na pakiramdam ng idiin
nito ang mga daliri nito sa balat niya. She wanted to scream and slap him pero
hindi niya kaya dahil nagugustuhan niya ang ginagawa nito sa
kanya.                      

            “L-Landon ano ba?”

            “I know masakit ang likod mo.” Itinigil nito ang ginagawa nito, tsk
gusto sana niyang magreklamo. “Higa ka patalikod.”

            “Ayoko.” Tanggi niya.

            “Amber.”

            “Ayoko eh.” Umayos siya ng upo. “Pupuntahan ko lang si Jair umalis ka
na rin.”

            Bago pa man siya makatayo ay nahila na siya nito paupo. Hindi nito
binitiwan ang kamay niya and bring it to his lips habang nakatingin sa kanya.

            “Please, give me a chance to correct all my wrong doings Amber.” Bakas
sa mukha nito ang sincerity. “I don’t want to file a divorce because I don’t want
to, I have Jair and you as my wife. I know I am such a jerk for hurting you I
regreted it.” Mariin pa rin ang titig nito sa kanya pero dahil sa sinabi nitong ang
hirap i-absorb ay hindi agad siya naka-imik and he continued. “I-If you really want
to have a divorce I will give it to you pero just give me three months to prove you
na nagbago na ako. Let me be Jair’s father and be your husband.” Humugot ito ng
malalim na hininga. “Please?”

            Again hindi siya umimik, hindi rin naman kasi niya alam kung ano ang
sasabihin niya sa dami ng sinabi nito. He is pleading her to give him a chance, a
chance for her son to have a complete family. Tumayo siya at nagmamadaling lumabas
sa kanyang sariling silid at pumasok sa silid ng kanyang anak. Nadatnan niya si
Jair doon na mahimbing ng natutulog. Tinabihan niya ito at ipinikit ang kanyang mga
mata habang nag-iisip ng kung ano ang dapat niyang gawin. Maybe tomorrow she’ll
have her answer a make or break answer.

            “COME.” Tinaasan niya ng kilay si Landon na ang lapad ng ngiti habang
bitbit ang mga gamit niya at ng anak niya. Oo, pumayag na rin siya sa mabilisang
paglipat nila kasi naman gusto na ng anak niya. At kahit ayaw  man niyang pumayag
ay nasabi niya kay Jair noon na kung ano ang ikakasiya nito ay iyon din ang gusto
niya. “Welcome.” At isa pang masaya ay ang lalaking ito.

            “Ang lapad ng ngiti mo ah.” Pabulong na asik niya dito. Sumimangot
naman ito para lang ngumiti lang uli. “Baliw.” She heard him chuckle when she
finally passed him to enter his house.

            “Ang ganda mo pa rin kahit na masungit ka.” Narinig niyang bulong nito.
Humarap siya dito.
            “Anong sabi mo?”

            “Wala sabi ko welcome home.”

            Tsk. Akala niya naman hindi ko narinig. Aniya sa sarili niya at kahit
na anong pigil niya ay hindi niya napigilan ang sariling mapangiti at sinundan ang
anak niya na nagtatakbo sa loob ng malaking bahay nito. Pagkatapos nitong ipasok
ang mga gamit nila ay bigla itong tumabi sa kanya.

            “Ilang babae na ang dinala mo dito?” hindi niya alam kung bakit iyon
ang natanong niya sa asawa.

            “Nagseselos ka?” aba’t ito pa ang may ganang matanong niyon sa kanya.
Pinaningkitan niya ito ng mga mata.

            “What a question? Gusto ko lang malaman at least kung may pupunta
ditong babae mo madali kong matatago si Jair.” Aniya sabay irap.
            “You don’t have hide my son—our son dahil ikaw ang kauna-unahang babae
na pinatuloy ko sa bahay natin.”

            “Baka bahay mo.”

            “Bahay natin.”

            “Whatever.” Linapitan niya ang kanyang anak. “Jair, baka madapa ka.”

            “Mommy where’s Xyxy? Can I see her now?” Napakamot siya ng ulo dahil
kanina pa panay ang hanap nito sa anak ni Lei.

            “Later Jair.” Sagot ng ama nito. “We are going to see your titos and
titas and their children too.”
            Bakit hindi niya alam iyon? “Kayo nalang ang pumunta.”

            “You are going with us.”

            “I am tired at saka pupunta pa ako sa office I need to see Oliver.”

Nagdugtong ang dalawang kilay nito ng banggitin nito ang pangalan ni Oliver.

            “Jair you can look at your room now.”

            “Thanks daddy!” Tumakbo na ang anak sa ikalawang palapag ng bahay.

            “You are going with us.”

            “I said I am busy.”

            “Makikipagkita ka lang naman kay Oliver.”

            “Of course he is my editor.” Iritado pa rin ang mukha nito, nawala ang
kanina ay malapad na ngiti sa mga labi nito.

            “You are staying in the house.”

            “Inuutusan mo ba ako?”

            “Yes and no.”

            “Ang gulo mo.”

            “Magulo ka rin Amber.”

            “Kayong dalawa first day pa nga lang sa bahay niyo nag-aaway na.”

            “Ninnnnnnaaaaaaaaaaaaaaaaaaannnnnnnnnnng!”

            “Awts, my baby Jair.” Napatingin siya kay Lei at kay Aiden na may hawak
kay Xyxy. Tumingin din sa kanya si Aiden at ngumiti sa kanya. She just nodded at
him when he felt Landon’s hand on her own. Napatingin pa siya kay Landon at may
ibinulong sa kanya na naging dahilan kung bakit namula siya. Bwisit na lalaking ito
paano nito nagagawang pakiligin siya sa harap ng ibang tao. And what’s really
shocking?

            Oo, kinikilig siya!

            “Kumusta ka na Amber?”

            “Not fine.” Malakas ang boses niyang sagot sa tanong ni Lei nakita
niyang napangisi ito at hinila siya papunta sa garden. “I am not really fine.” She
hissed when they finally reach Landon’s garden.

            “You will be fine I promise you at nakikita ko na sobrang saya ni Jair
ngayon. I told you before iba talaga ang naibibigay ng kompletong pamilya sa isang
bata.” Ayaw man niyang aminin pero totoo ang sinabi nito. She saw how her son
changes from that mature kiddo to a playful one. Ayaw niyang ipagkait sa anak na
maranasan ang saya ng pagiging isang bata at lalo naman ang magkaroon ng isang
kompletong pamilya. A normal one. Normal? Sinong lolokohin niya? May normal bang
pamilya na may kondisyon at taning ang pagsasama, at ang masama pa doon ay siya pa
ang kailangang magdesisyon sa bandang huli. Naisip tuloy niya nacorner siya ni
Landon, such a smart trick for her to say yes with this arrangement.

            Pakiramdam din niya ay may alam ang anak niya na hindi niya alam na
pinagkakaisahan na siya ng mag-ama niya.

            “Just give yourself a chance to be happy Amber. And speaking of which
darating dito sina Belle, Ash at Sabrina dala ang mga chikiting nila. tinawagan
kasi ni Landon ang mga asawa namin na darating kayo ngayon kaya pinapunta niya kami
dito kasi alam daw niya na namimiss mo na raw kami.”

            Kusang gumalaw ang ulo niya at napalingon kay Landon na abala sa
pakikipag-usap kay Aiden. Babawiin na sana niya ang tingin niya mula dito ng
lumingon din ito at nagtama ang kanilang mga paningin. Mabilis niyang binawi ang
kanyang mga mata at ibinaling sa mga bulaklak sa garden habang pilit na pinapakalma
ang puso niyang nagjingle bells sa loob ng kanyang dibdib.
            “Hay, naku kunwari galit pero ang totoo naman niyan iba ang tinitibok
ng puso.” Panunukso ni Lei sa kanya.

            “A-ano ba iyang pinagsasabi mo?”

            “Assssuuus, been there done that Amber. Alam ko iyang mga tingin na
iyan. You love him, do you?”

            “Hindi ah!” mabilis niyang sagot.

            “Ang bilis ng sagot.” Tumawa ito at panay taas-baba ng kilay nito na
halatang nanunukso pa rin. “As if I don’t know you that much girl. Kilala kita
dahil ako ang kasama mo for the past four years

and again minsan sa buhay ko ay nasa posisyon mo rin ako, nahirapan at nasaktan but
I never denied my feelings to my husband. Mahal ko siya kahit ang gago niya dati.
Kaya ikaw huwag mong ideny iyang feelings mo sa asawa mo dahil mahirap nab aka
hindi ka matunawan.”
            “Wala naman talaga eh.”

            “Really?”        

            “Ang ingay mo!” reklamo niya.

            “Defensive ka.” Tukso uli nito. “Aminin mo na. Aminin mo na inlove ka
na talaga kay Landon. And everytime na nakikita mo si Jair ay mukha ng tatay niya
ang nakikita mo kaya kahit galit ka sa kanya deep inside you are still hoping na
sana ay may chance. Kaya mo nga hindi sinagot si Gleian di ba?”

            Aiiisssttt! “Ang ingay mo.”

            “Nagsasabi naman ng totoo.”

            “Oo na, mahal ko nga siya matagal na.” inis na bulong niya dito. Nakita
niyang pumalakpak ito na parang bata na sayang-saya sa nalaman.

            “I knew it I am such a genius.”

            Lumabi lang siya.       

            “Ikaw na. Naseye ne eng lehet eh.” Pakikisakay na rin niya sa biro
nito.

            “Amber!” napalingon siya sa tumawag sa kanya, sina Belle at Ashley na

hawak ang mga anak nila. “Oh Gosh! It’s really you.” Si Ash.

            “Kumusta?” kiming bati niya sa mga ito. Nakakainggit talaga ang mga
babaeng ito kahit ilang taon na ang lumipas ay bakas pa rin ang ganda nila parang
hindi man lang tumanda.
            “Anong kumusta ka diyan? Basta ka nalang umalis ng walang paalam akala
namin kung ano na ang nangyari sa iyo.” Ngumiti si Belle. “Ang gwapo ni Jair
kamukhang-kamukha ni Landon.”

            She just rolled her eyes. “Huwag mo ng ipaalala, nasaan si Clive?” si
Clive ang panganay nitong six years old na.

            “Nakikipaglaro kay Jair wait lang ibigay muna namin ang mga bata sa mga
asawa natin at ng magchika-chika na tayo. Marami ka pang dapat ipaliwanag lalo ka
na Lucille.”

            “I am innocent.”

            “Heh! Innocent your face.”

            Natawa siya sa usapan ng mga dating kasamahan. She really missed them
too napa-isip tuloy siya magiging ganito rin ba siya kasaya kung naging normal lang
ang lahat? She sigh, napaamin siya ni Lei sa tunay niyang nararamdaman para kay
Landon but it doesn’t mean she will immediately forgive him. Paghirapan niya munang
hingin ang kapatawaran niya.
           

            “YOU aren’t wearing a ring?” natigil siya sa pagsubo ng biglang marinig
ang tanong ni Sabrina sa kanya. Dumating ito kani-kanina lang at bitbit nito ang
kambal nitong super cute. Napatingin sa kanya ang mga kaibigan more specifically sa
palasingsingan niya.

            “Do I need to?” takang tanong niya.

            “Ano ka ba naman of course importante ang wedding ring dahil hindi ka
na guguluhin ng mga boys. Don’t tell me sa apat na taon kang nawala walang lalaking
nagtangkang manligaw sa iyo?” ang babae talagang ito hindi na nagbago ang pagiging
maingay at curious. Nasa hotseat tuloy siya ngayon.

            “There are few.” Maiksing sagot niya.

            “Anong few?” singit ni Lei na sinadyang lakasan ang boses mabuti nalang
at nasa malayo ang mga lalaki at hindi naririnig ang usapan nila. “Kung alam niyo
lang, heartbreaker itong friend natin. Marami na itong napa-iyak-.”

            “Sinong marami ng napaiyak?” tanong ni Aiden na agad na tumabi sa asawa

nito at naglambingan. Hala, sige mang-inggit pa.

            “Napag-usapan kasi namin kung bakit walang wedding ring si Amber kasi
on our side kaya walang nagpapalipad hangin sa amin kapag hindi namin kayo kasama
ay dahil sa wedding ring na suot namin. And here she is no wedding ring kaya siguro
marami pa rin ang nagkakandarapa sa kanya kahit na may anak na siya.”

            “Well, that’s sort of true. Wait lang angel.” Bigla itong tumayo at
lumabas na naman. Ano naman kaya iyon nakikitsismis lang?

            “Minsan magulo ang mga lalaki.” Si Belle.

            “Minsan angel din sila.” Nakangiting sabi ni Lei.

 A/N: Early update today dahil baka maaga akong makatulog tonight. Dahil sa kaiinom
ko ng pain reliever... mabuti nalang at walang class ngayon kasi chinese new year.
Kaya ito nakapagsulat ng chapter six. Have fun today people!

STATUS UPDATE: cRAVING for adobo!  **drooooliiing** nagluto ng adobo ang

kapitbahay!
=================

CHAPTER SEVEN

 CHAPTER SEVEN

            KANINA pa naka-alis ang mga bisita nila at nakatulog na rin sa pagod si
Jair. May sarili itong silid sa bahay ni Landon at doon tahimik na itong natutulog.
Siya naman ay nasa sala pa at hinihintay ang asawa niya umalis kasi ito kanina.
Napa-isip tuloy siya labag sa loob niya ang nandito siya. Hindi porke’t mahal niya
ito ay gusto na niya itong makasama... kaya lang ang anak niya kasi eh. Pero bago
siya pumayag ay sari-saring rules naman ang na-iset nito.

            1. Bawal makipagdate kung kanino sa loob ng three months.

            2. Dapat magkasama sa isang kwarto para walang maitanong si Jair.

            3. Magkasama sa lahat ng activities ni Jair sa school.

            4. Pwedeng isama si Jair ng mag-isa.

            At ang pinakaayaw sana niya sa lahat.

            5. Act as real husband and wife, legally and in many ways.
            Hindi niya maintindihan ang many ways na iyan kasi iba ang pumapasok sa
isip niya.

            6. Pwede pa rin siyang magtrabaho.

            Iyan ang naipaglaban niya. Pinapili kasi siya nito kung alin ang sa mga
rules ang iibahin niya. Pwede niyang piliin ang panglima but she can’t bear to stop
her work... she loves to write at ngayon hindi nalang iyon trabaho para sa kanya.
Kaya kahit na labag sa loob niya ay iyon nalang ang pinili niya. Pwede naman kasi
niyang iwasan ito kapag may gagawin itong masama.

            Inaantok na siya kaya lang hindi niya alam kung saan siya matutulog
kaya hinintay niya ang magaling na lalaking iyon. Kinuha niya ang kanyang laptop at
pumanhik saka pumasok sa silid ng kanyang anak. Tumabi siya dito at binuksan ang
laptop at nagsimula ng gumalaw ang mga daliri niya as if they have brains on their
own.

            Napahikab siya at inihilig ang ulo sa headboard ng kama at saka

ipinikit ang kanyang mga mata. Balak sana niyang umidlip muna. She is the middle of
her sleep when she heard the creaking of the door. Agad siyang napaupo ng tuwid.

            “Bakit dito ka natulog?” tanong ni Landon.

            Dahil inaantok pa siya kaya wala siyang ibang nagawa kundi ang titigan
ang mukha nito and feel the fast beating of her heart. “Halika let’s go to our
room.” Nananaginip ba siya? Ginamitan kasi siya nito ng malambing na tono ng boses,
hindi iyong nang-aaway, nambabanta at nanenermon. Sa mga paningin niya ngayon isa
itong lalaking hindi makabasag pinggan, so gentle, sweet and caring.
            Nawala tuloy ang antok na kanina pa niya naramdaman. “I’m not sleepy
na.”

            “Sorry I disturbed your sleep. Hinanap kita wala ka sa kwarto bakit
hindi ka sa kwarto natulog?”

            “I don’t know where it is.” Linapitan siya nito at maingat na pinatayo
na para bang isa siyang mamahalin at babasaging Kristal.

            “Hindi mo na ako kailangan pang alalayan kaya kong maglakad.”

            “Just be still or else bubuhatin kita.” Hindi pa man siya nagsasalita
para kumontra ay bigla ba naman siya nitong binuhat. Titili sana siya sa gulat ng
bigla nitong ituro si Jair na natutulog na. “You are as light as a feather.”

            Namula siya sa sinabi nito. “I’m not.”

            “You should eat more.”

            “I am.” Napahikab siya. “Saan ang mga gamit ko? I want to change.”

            “In our room.”

            “Pwede bang sa ibang room nalang ako?”

            “Nope.” And knowing him alam niyang hindi niya mababago ang isip nito.
Masyadong matigas ang ulo nito. “I like it this way.” Sabi pa nito.        

            “Hmn?”

            “Sabi ko mas gusto ko ng ganito iyong hindi mo ako inaangilan at

sinusungitan.” Hindi ito nakatingin sa kanya kaya Malaya niya itong natititigan.
Bakas sa mukha nito ang lungkot pinigil na nga lang niya ang sarili niyang hindi
hawakan ang mukha nito. She doesn’t want to see him this sad.

            “Kasalanan mo rin naman kung bakit ako galit sa iyo.” Mahinang bulong
niya enough for him to hear it. Mapait na ngumiti ito at napatitig sa kanya.

            “I know kaya nga babawi ako.” Nang marating na nila ang silid nito ay
marahan siya nitong ibinaba sa kama. Nakatayo ito sa harap niya at saka may dinukot
sa loob ng suot nitong jacket. Hindi niya alam kung ano iyon pero parang hindi
mapalagay ang lalaki.

            “Anong nangyayari sa iyo?”

            Hinawakan nito ang kamay niya at may isinuot sa palasingsingan niya.
Malakas siyang napasinghap ng mapagtanto kung ano ang suot niya ngayon. It’s a
ring! At hindi lang basta-basta singsing, it is a wedding ring. A gold wedding ring
with an intriquet white gold on the edge.
            “I haven’t given you a wedding ring, I know our marriage is not formal.
Sabi ko nga I want us to have a chance at least makabawi man lang ako sa iyo.”

            Napatitig siya sa singsing sa kamay niya. May alam siya kung bakit nasa
daliri niya ang mamahaling singsing na iyon. Baka sinabi ni Aiden ang naging usapan
nila kanina dito at kaya umalis ito kanina ay para bumili ng singsing na suot niya
ngayon. Hindi lang pala siya, pati din ito ay suot ang kapares ng singsing na suot
niya.

            “Hindi ko naman kailangan nito Landon. I don’t need a ring or anything
expensive.” Aniya.

            “Alam ko at alam kong tatanggihan mo rin iyan kung ibabalik mo sa akin
ang singsing na iyan itatago ko lang din iyan at bibilhan kita ng iba, hindi ako
titigil hangga’t hindi mo tatanggapin ang singsing na ibibigay ko. That’s our
wedding ring and I want everyone to know that someone already owned you.”

            Owned me? Kung sa ibang pagkakataon nito sinabi ang salitang iyon ay
makakatikim talaga ito but right now, when he said that she felt OWNED in a good
way. She felt like she is needed and she felt like she was cared by someone.

            “But it doesn’t mean pinapatawad na kita.”

            Marahan itong ngumiti. “Hihintayin kong darating din ang panahon na
mapapatawad mo ako at tanggapin mo ako sa buhay mo.”

            “Corny mo, saan ang mga damit ko?” change topic niya. Kailangan niya ng
distraction dahil ayaw ng gumana ng matino ang utak niya. Kasi kahit utak niya ay
nakikipagsabwatan na sa puso niya.

            Dear heart,

            Please behave din pag may time. Huwag kang pabugso-bugso baka hindi
niya mapanindigan at masaktan na naman tayo.

            Love,

            Amo mo lang naman

            “Nasa walk in closet ang mga damit natin naayos na rin iyan ng mga
kasambahay kanina.” Ipinakita nito sa kanya ang tinutukoy nitong walk in closet.
When she entered the place ay laking mangha niya ng makita ang laman. Para siyang
nasa private studio ni Lei noon sa RJS, puno kasi ng mga damit at mga sapatos.
There were bags and several jewelries displayed inside. Ganito ba talaga kayaman si
Landon? Well, she was used of this lifestyle before. ‘Was used’ dahil magmula ng
itinakwil na siya ng kanyang ama ay hindi na niya ginustong bumalik pa sa sobrang
rangyang buhay pero wala namang kalayaan.

            “Akala ko ba wala kang babaeng dinadala dito ba’t ang daming pambabaeng
damit?” usal niya habang tinitingnan isa-isa ang mga magagandang damit sa closet.
Those were made by the finest as she see, all of them were branded and most of them
were designed by Lei herself dahil nakikita niya ang mga iyon noon.

            “Bakit ba ayaw mong maniwala na ikaw lang ang dinala kong babae dito?”
            “Malay ko ba kung nagsasabi ka nga ng totoo.”

            “Baka hindi mo napapansin these are all your favorite colors.”

            Huh? Oo nga no? All of the clothes inside the walk in closet are are
black and red. May iba din na iba ang kulay and those were her own clothes na
maayos na nakalagay sa isang cabinet.

            “Bakit ang dami nito? Did you buy these?”

           

          “I bought that four years ago.” Napatitig siya dito ng lumapit ito sa
kanya at hinawakan ang damit na hawak din niya. “I decided to give us a chance kaya
lang wala ka na.” Binitiwan nito ang hawak niyang damit at dumampi sa pisngi niya
ang mga palad nito. Hindi siya makapalag, rather ayaw niyang pumalag. Ang lambot at
ang init ng mga palad nito na nakadikit sa kanyang pisngi. His thumb is brushing
some invisible thing on it. Napatitig lang siya dito hanggang sa hindi niya
namalayan na bumaba na ang mukha nito sa mukha niya.

            Is he going to kiss her?

            Hindi siya makagalaw.

            “Can I kiss you?” Tumango siya and a few seconds later nagdampi na ang
mga labi niya at ang labi nito. She closed her eyes as he slowly and gently kiss
her. Padampi-dampi lang noong una hanggang sa lumaon ay mas lumalim pa ang mga
halik nito. His tongue gentle massage her own as she taste his sweetness. She
stopped herself from moaning when he deeped the kiss by grabbing the back of her
head and tilt her face for him to have a better access.

            “L-Landon tama na.” habol ang hiningang sabi niya. Pinagdikit nito ang
ilong nila and smile.

            “Thank you for letting me kiss you again.” Oh God! Nasanay na siya sa
mga nakakairitang hirit ni Landon at ngayon na nagsasalita ito ng ganoon ay hindi
na niya kaya pang pigilan ang puso niyang muling buksan para dito.

            “I—I need to change.” Nag-iwas siya ng tingin at kumuha ng kung anumang
damit na nakuha niya sa closet at pumasok sa banyo. Nang nasa loob na siya ay
sinampal-sampal niya ang pisngi niya. “Balimbing kang puso ka!” impit na sigaw niya
sa sarili.

            Hindi siya mapakali ng lumabas na siya, nasa kama na si Landon at

nakahiga na. Mabuti nalang at Malaki ang kama nito at tulog na rin ito. Naupo siya
at hinilot ang nananakit niyang likod at balikat. Kailangan na niya sigurong
magpamasahe. She grabbed her phone and dial Gypsy’s number kilala kasi nito ang
magaling na therapeutic masseur.

            “Gypsy.”

            “Ohmeegesshh! Napatawag ka? Where’s Jair?”

            “Si Jair agad? He is fine I guess natutulog na siya.”

            “Eh, bakit ikaw gising pa? Pinagod ka ng papa ni Jair?” ang bruha
nagawa pang manukso.

            “Gaga, hindi no. Masaki tang likod ko noong isang araw pa kasi ito may
kilala kang magaling na masseur di ba?”

            “Yup, samahan kita bukas.”

            “Mabuti pa nga itetext lang kita tomorrow or I’ll call you nalang
okay?”

            “Aye! Aye! Captain.”

            Napangiti nalang siya ang continue massaging her back.

            “Let me.”

            “G-ising ka pa?”

            “Hindi ako makatulog.”

            “Hindi ka ba sanay ng may katabi, sige sa room na ako ni Jair

matutulog.”

            “That’s not it, I just cant sleep. Ako na ang magmamasahe sa iyo.”

            “Ha? Ah, hindi na. Nawala na ang sakit, sige good night.”

            “I know it still hurts don’t worry Physical Therapy and premed ko I
know what I am doing.”

            Siya ang nag-offer eh who is she to refuse? Sinimulan nitong masahein
ang likod niya and swear it really feels so good. Masakit sa una pero habang
tumatagal ay gumagaan ang pakiramdam niya. He is really good at this.

            “Aw!”

            “Masyado bang napadiin?” tumango siya. “I’ll be gentle.”

            Ano ba itong naririnig niya!? Bakit parang may mga double meaning? “ANg
mabuti pa humiga ka muna at ng hindi masyadong mapressure ang likod mo.” Sumunod
naman siya at naramdaman ang pagalaw ng kamay nito sa likod niya.

            “T-tama na Landon. Okay na ako.”

            “Sure?”           

            “Oo.” Tinulungan siya nitong umayos ng higa, akala niya ay babalik na
ito sa paghiga pero bigla nitong kinabig ang mga labi niya. He is kissing her like
there is no tomorrow, katulad ng kanina ang halik nito pero ngayon mas may
intensidad at may diin.  “L-Lan-.”

            “Akala ko kaya kong pigilan ang sarili ko Amber. Akala ko kaya ko
talaga pero nagkamali ako, I can’t stop myself right now. I want you and my body is
yearning for you.”

            Ipokrita siya kung sasabihin niyang hindi niya nararamdaman ang
nararamdaman nito. Shit ka talaga Amber aaway-awayin mo tapos bibigay ka din pala
diyan sa asawa mo?

            “Please stop me Amber.”

            Stop him? How? Paano niya patitigilin ang isang tao kung iyon din ang
gusto niyang mangyari? She isn’t promiscuous she never had another man sa buhay
niya maliban sa asawa. Kaso iba ang epekto ng lalaking ito sa kanya, he is giving
her thoughts that tangled her heart and her brain.

            “Go on.” Shoot! Ano ba iyong nasabi niya? Maang na napatitig ito sa
kanya na para bang hindi makapaniwala kung totoo ang sinabi niya o hindi.

            “Are you sure?” tumango na rin siya. “Amber.” Bigkas nito sa pangalan
niya na bakas ang pagpipigil at kung ano pa.
            Napapikit siya ng maramdaman ang mga labi nito sa noo niya, dahan-dahan
pababa sa kanyang ilong at sa pisngi niya. Dumampi din ang mga labi nito sa
magkabilang pisngi niya, sa kanyang baba. His kisses were so gentle unlike his
kisses before when he first took her. Dumampi na ang mga labi nito sa labi niya and
she immediately give him access.

            His hand gentle moves giving every inch of her body the heat she needs
at the moment. Bahagyang iniwan nito ang kanyang mga labi at dumampi sa leeg niya
habang ang isang kamay nito ay humihimas sa likod niya. May nakalampas na ungol
mula sa kanyang mga labi ng dumampi na ang palad nito sa mismong balat niya at
hindi lang sa ibabaw ng kanyang suot na pantulog.

            Mariin ang pagkakayakap nito sa katawan niya kaya ramdam niya ang init
na hatid ng katawan nito. Lumapat ang mga labi nito sa ibabaw ng kanyang mga
balikat kissing, sucking and tickling her. Hanggang sa lumapat na ang mga iyon sa
dibdib niya.

            “May I?” hingi nito ng permission upang hubarin ang suot niyang damit.
Napansin nito ang pamumula niya and that make him chuckle. She hate herself for
acting like a stupid virgin where in fact may anak na nga siya hindi ba? He lifted
her arms to remove her shirt leaving her bra on. Hindi naman ito nahirapan na
tanggalin ang natitirang saplot niya pang-itaas dahil nasa harap ang hook niyon.
She felt exposed when he finally removed her shirt and the thing beneath it.
tatakpan n asana niya ng pigilan nito.

            “Don’t it’s beautiful.” His hand landed on her left breast making her
body arch due to the sudden sensation he’d given to her. “I know it perfectly fits.
It’s made just for me.” He gentle massage her mount using his left hand while his
lips probed her right nips.

            “Landon stop that please.” Nanghihinang pakiusap niya dito.

            But he didn’t he just keep on kissing her there and pleasing that part
of her body. His other hand is roaming down from her belly down to her thing.
Napaungol siya ng tuluyan na nitong mahubad ang pang-ibaba niya. He stopped from
whatever he is doing to stare at her nudity.

            “Don’t look at me.” Aniya habang tinatakpan ang katawan niya. Nahihiya
kasi siya.

            “You look beautiful wife.” At dahil sa sinabi nito at sa admiration na

nakita niya sa mukha at mga mata ng asawa ay nagkaroon siya ng lakas ng loob na
hindi tumakbo at magtago. His finger trace her belly button and to the faint line
below it.

            “Huwag.” Pigil niya. He trace the line  using her finger, natatakot
siya na baka pandirihan siya nito dahil sa linyang iyon.

            “Is this from caesarian?” tanong nito and she just nod as an answer.
“Why?” Pinagpantay nito ang mga mukha nila.

            “I... the last minute of my pregnancy Jair turned upside down. I can’t
deliver him using the normal delivery kaya kailangan ng CS.”

            “Amber, I didn’t know you’ll go through that.”

            Hindi na siya umimik and just bit her lips as he begin to continue what
he is doing. Hindi niya inaasahan ang sunod na ginawa nito. He parted her lips and
let his fingers enter her depths. She immediately sense an uncomfortable pain when
he did that but was replaced by sudden urge of pleasure when his lips found her
sweetest and the most sensitive area. Her hands reach his hair and grab it trying
to support her body in such blissful turtore.
            “Hmmmnnnnn.” Ayaw niyang
incorrect. At saka baka ayaw nito ng
kanyang mga labi. She can even taste
she did and she knew he knew that he
writhing in pleasure.
umungol ng malakas because it feels so
maingay kaya mariin nalang niyang kinagat ang
her lip’s own blood when she came. Although
still didn’t leave her super sensitive spot

            When he finally releases her his lips turtored her mounts once more
before they leave them to claim her lips. This time her body is weaker than before
because of the multiple pleasure he had given her a while ago.

            “Are you okay?” a smile curve from her lips knowing that he had sent
her to heaven not just once but twice. She is still catching her breath when he
position himself between her. Nanuyo ang kanyang lalamunan at nanlamig ang kanyang
mga palad ng bigla niyang maalala ang nangyari apat na taon na ang nakakalipas.

            He wasn’t that gentle
of pleasure and the rest is pain.
iyon. Nanigas ang kanyang katawan
closed her eyes and tried to sing
might feel again this time.
at that night and what she remembered is a faint
Natatakot siyang muling maramdaman ang sakit na
when she felt his thing on her entrance. She
her favorite song to divert the pain that she

            Tinakpan niya ang kanyang bibig and close her eyes as he finally pushed
himself inside her. Her tears began to roll from her eyes trying not to remember
everything way back then. Huminto ito at napatingin sa kanya.

            GOD! She is too tight! Naramdaman niyang nanigas ang katawang ni Amber
habang tuluyan niya itong inaangkin. He look at her and his heart clench when he
saw her teared face. Nakatakip sa mga labi nito ang palad nito habang nakapikit.
There were tears on the side of her eyes and then he remembered almost the same
scenario the first time he took her.
            Hindi kaya naaalala nito ang ginawa niya dati? He decided to stop from
moving to ease the tension she is feeling right now. Hindi niya kayang makita ang
nahihirapang mukha nito. Tinanggal niya ang palad na nakatakip sa mga labi nito na
naging dahilan kung bakit napatingin ito sa kanya. Fear is written over her eyes,
fear that he might hurt her again just like before.

            He called her monster before in fact he is the monster who had ruined
his own wife in every possible way. He took her freedom when he pulled her out of
nowhere and let her signed those papers, he took her first time harshly, he took
her chance of happiness and he took her everything. Tama nga si Aiden he is selfish
dahil ngayon gusto niyang kunin ang anak niya at ang ina nito. He wanted Amber for
himself.

            “Tell me if it still hurts.” Bulong niya dito. She just nodded. It has
been four years since he slept with the last woman who gave him headaches. Yes, the
last time he slept with a woman was with her.

            “Ahh!” nag-aalalang tiningnan niya si Amber ng marinig niyan napa-igik

ito. Yes, she isn’t a virgin anymore because he took that from her four years ago
and even though she already gave birth to their child she is still very tight is
due to her ceasarian. But he isn’t expecting that she’ll be as tight as this.

            “Amber, when was the last time you have your last intercourse?”

            She opened her mouth maybe to answer and her cheeks turn red when she
realized his question. They are in the middle of love and he still manage to asked
that question? He is really crazy!

            “F-four years ago. With you.” Shit!

            She never slept with anyone aside from him? Baliw na nga talaga siya
kung pakakawalan pa niya si Amber. “Oh Amber.” And he finally pushed himself inside
her and he felt heaven. Naramdaman niyang ang mariin na pagkapit nito sa mga braso
niya when he start moving in gentle motion. Gusto niyang sanayin ang ang asawa bago
niya bilisan ang kilos niya. Inangkin niyang muli ang mga labi nito, he will never
get tired of tasting her lips.

            Kung hindi lang sana siya naging jerk at itinulak ito palayo noon baka
matagal na siyang masaya. Baka matagal na niyang naangkin ang babaeng ito. It isn’t
just lust because he knew he feel more than that. And he made up his mind, hindi
niya ito hahayaang makatakas sa kanya. He is the doctor here and knowing that he
already have holds to his wife makes his mind satiated of different thoughts of
keeping her by his side. Hindi lang ngayon o sa susunod na taon kundi habang
buhay.           

            He will make her fall for him and when it already happened he will
chain her beside him dahil si Jane Amber Tan ay hindi mapupunta sa iba kundi sa
kanya lang. She will remain Jane Amber Tan-Gilmore now and forever. Mamahalin din
siya nito hanggang sa maging dependent na ito sa kanya. Hanggang sa hindi na nito
kaya pang mabuhay ng wala siya.

            He close his eyes to stop his own release when he felt her clenching
his length, he just continue pumping and his other finger playing with her
sensitivity to give her another build up. He wants to memorize every part of her
body, he wants to know how her body response to his touch. He wants to know the
interval of her first and next release. He wants to know everything about her, he
wants to know her weakness. Dahil sa oras na wala na siyang makapitan pa gagamitin
niya ang mga kahinaan nito para manatili lang ito sa kanyang tabi.

            “Landon.” Tawag nito sa pangalan niya, those sweet voice calling his
name as she weakened beneath his body.

            “Amber, join me.” He murmured.

            "Oh jeez." natawa siyang bigla sa nasambit nito but that doesn't
stopped him from reaching to his climax.

             This is really good, hindi pa niya nararanasan ang ganito sa ibang
babae. Only Amber can give him this kind of pleasure, a pleasure that would haunt
him day and night. And the long wait is over as he will have her over and over
again.

a/n: Hindi pa ito ending ha, marami pang pagdadaanan ang dalawang iyan. Napapansin
ko kasi kapag nagsusulat ako iyong love scene ay nasa bandang end kaya sa story na
ito kung napapansin niyo ay inuna ko talaga. Hahahaha.. tapos heto ulit, wala lang
trip ko lang. But then again hindi pa iyan ending. Hayaan niyo na hindi ako
masyadong marunong sa lovescene eh malay ko ba diyan, iyong iba diyan nababasa ko
lang sa mga stories, kino-compile at inaarrange ko lang iyong thoughts para kunwari
may alam ako ng kaunti. huuuuuuuu.... at least I survived di ba? hehehe...

BTW, ang hirap isulat ng chapter 9. Naiiyak ako eh, parang injustice sa part ni
Amber ang nangyayari! Bakit ba hindi siya pwedeng sumaya ng tuloy-tuloy?
huhuhuhu... patayin ang writer ng story na ito!

hehehe... huwag muna, maghahanap pa ako boypren eh.

STATUS UPDATE: Cup nudeeeels ^___^, chicken sotanghon pala itong nakuha ko.
Hahahaha... kapagod magluto eh ito lagyan lang ng tubig and after three minutes eh
whoala busog na ako. Buhay single lady eh.

=================

CHAPTER EIGHT

 CHAPTER EIGHT

           “GOOD morning.” Napatanga siya ng lapitan siya ni Landon. Pagising niya
kanina ay wala ito sa tabi niya at ng bumaba siya ay nasa kusina lang pala ito
kasama si Jair.

            “Good morning mimi.” Hinalikan siya ng anak niya. Actually, nahihirapan
siyang humarap kay Landon pagkatapos ng nangyari kagabi. Wala na siyang mukhang
maihaharap sa mga tao dahil sa ginawa niyang pagsuko sa sarili niya.

            “G-good morning baby.” Ginulo niya ang buhok nito. “Ready for school?”

            “Yes mimi, didi will drive me to school.”

            “On the way lang din kami sa hospital.” Nasa tabi na niya ito. “Have a
breakfast.”
            Ang awkward! “Mimi what’s this.” Turo ni Jair sa namumulang bahagi sa
may leeg niya. Sinundan niya ng tingin ang turo nito at parang nawalan ng dugo ang
kanyang mukha ng mapagtanto kung ano ang namumulang iyon. Pumasok siya sa
pinakamalapit na banyo and check her neck for that reddish marks on her neck.

            Not just once! Not just twice, para siyang pinapak ng napakaraming
langgam. Naramdaman niyang pumasok si Landon sa loob ng banyo at inis na hinarap
niya ito.

            “What the hell did you do?” turo niya sa leeg niya.

            “What?” pa-inosenteng tanong nito.

            “Anong what? Hindi mo ba nakikita itong mga marks na ito? You made it
last night!”

            Ngumiti ito and his eyes sparks mischievously. “So, you remembered what
happened last night? Akala ko kasi hindi mo naalala.” Siya naman ngayon ang namula.

            “Magtigil ka nga Landon it doesn’t mean na may nangyari sa ating dalawa
ay okay na tayo. I—it’s you know a part of your conditions.” Nagbaba siya ng tingin
dahil hindi niya magawang tumitig dito.

            “A part of my condition is for us to be real couples and you know what
I am loving it.” kinintalan niya nito ng halik sa gilid ng mga labi niya. “Good
morning wife.” Hinampas niya ito natatawang sinangga lang nito ang hampas niya.
“Ang sweet mo talaga.” Kinuha nito ang kamay niya kung saan nakasuot ang singsing
na bigay nito sa kanya and kiss it. Nakakapanlambot ang ginagawa nito. “Kung wala
lang akong trabaho at kung hindi ko lang kailangang ihatid si Jair I will make love
to you here.”

            “Umalis ka na nga.” Ipininid siya nito sa dibding at inangkin ang mga
labi niya.

            “That’s my good morning kiss. Hindi pa kasali ang afternoon and my
evening dessert.”    

            “Landon ang bastos mo baka marinig ka ni Jair.”

            “Nasa car na siya.” Ipinulupot nito ang kamay nito sa beywang niya and
kiss her once again.

            “Landon ano ba?”

            “Ssshh.” He silenced her as he close the door of the kitchen restroom.
He raises her legs and let it wrap on his waist making her feel his morning glory.
“This will be quick.”

            “Nababaliw ka na ba?”

            “Maybe, I am crazy for you.” He again claim her lips and raise her
dress up she silently moaned in pleasure as she felt his length inside her. Wala
siyang nagawa but to held him tight or else mahuhulog siya. Mahuhulog siya sa
patibong na pinaplano nito. Isinubsob niya ang mukha niya ng maramdaman niyang
malapit na siya and him too. “Amber.” Bulong nito sa kanya. “I want more but I
don’t want Jair to be late.” Nasa mukha nito ang kagustuhan na manatili at ang
umalis. “Pwede bang mag-absent si Jair ng isang araw. I can call-.”

            “Go to work Landon magsusulat pa ako.”

            “Are you sure?”         

            “Landon.” She groaned.

            “Oo na. Ingat ka dito wife and call me if something bad happened.”
Inayos nito ang nagusot niyang damit at ninakawan na naman siya ng halik sa labi
niya. “Huwag kang umalis at makipagkita kay Oliver.” May halong pagbabanta nito sa
kanya.

            “Landon how many times do I need to tell you na editor ko si Oliver and
he knows I am married.” His face hardened as if he doesn’t want her to mention his
name.

            “Kung kakausapin mo siya kailangang kasama ako.”

            “Aren’t you too possessive?”

            Tumitig lang ito sa kanya. “I am.” At mabilis na hinalikan siya. “I

need to go baka malate na si Jair.”
            Hinawakan ni Landon ang mga kamay niya at hinila siya papunta sa labas
ng kanilang bahay. Nasa loob na nga ng sasakyan ang anak niya na abala sa nilalaro
nito sa iPad ng tatay nito.

            “Anak ano iyang nilalaro mo?”

            “Chess mimi and I am winning.” Ang lapad ng ngiti nito.

            “Kailan ka pa natutong magchess?”

            “Didi taught me.”

            “And he is good, ano ba ang pinakain mo sa anak natin at lumaking

napakatalino?”

            Sama ng loob. Iyon  sana ang gusto niyang isagot dito.

            “Baby foods.” Hinalikan niya si Jair sa noo nito. “Be a good boy okay?”

            “Opo. Walang good bye kiss si didi?”

            Hay naku anak kung alam mo lang, sobra pa sa good bye kiss ang nahingi
ng daddy mo sa akin.

            “Tapos na.”

            “Anong tapos na? Wala pa akong good bye kiss.” Anito at nagpout pa ang
loko. Tinaasan niya ito ng kilay.

            “Heh! Alis na baka malate pa kayo.”

            “My good bye kiss first.”

            “Landon ano ba?”

            “Sige na mimi.”

            Ngumisi ng malapad si Landon. “Sige na daw.” Nang hindi siya kumilos ay
ito na mismo ang bumaba ng sasakyan at linapitan siya. Binulungan niya ito...

            “Humanda ka mamaya.”

            “I am more than ready wife.”

            “Really husband?” sarcastic na tanong niya.

            “Uhuh, bye bye mimi.” Nagyelo ang mga tuhod niya ng tawagin siya nitong
mimi na si Jair lang ang gumagamit with matching makalaglag panty pang smile.

           “CHRISTMAS tree.” Turo ni Jair sa malaking Christmas tree na nakadisplay

sa isang panig ng mall. Malapit na kasi ang pasko kaya sobrang dami ng mga
Christmas decoration ang nakadisplay sa buong paligid. “Mommy can we have a big
Christmas tree for Christmas?” excited na tanong nito.

            “Itatanong muna natin sa daddy mo baby.”

            “Papayag si didi kapag sinabi mo mimi. He loves you.” Napangiti siya sa
sinabi ng anak. Kung anumang newsfeeds ang sinasabi ng tatay nito para kampihan
lang ng anak ay nada-digest nito. “You don’t believe me, do you?” ginulo niya ang
buhok nito.
            Hindi naman kasi niya alam kung ano ang totoo dahil wala naman itong
sinasabi sa kanya. Yes, he might have changed now gaya nga ng sinabi nito na gusto
nitong bumawi sa kanila but it doesn’t mean ay mahal na siya nito. Pwede naman
kasing umaarte lang ito para hindi niya tuluyang ituloy ang divorce at ang ideya na
ilayo ang anak niya dito.

            “Sige itatanong ko sa daddy mo mamaya kung payag ba siya okay?” nasa
mall silang dalawa ngayon and of course with Landon’s consent. Susunod nga raw ito
sa kanila mamaya sabi naman niya hindi na nito kailangang gawin pa iyon dahil alam
niyang busy ito. Marami itong pasyente sa hospital.

            “Look who we have here?”

            Mariin niyang hinawakan ang kamay ng anak ng marinig ang pamilyar na
boses na iyon. Hindi niya akalain na maririnig pa niya iyon.

            “Tita Eula.” Her stepmother kasama ang anak nitong babae sa unang asawa
nitong si Mara. Wala pa ring pinagbago ang mga ito sa tingin niya, they are looking
at her like she is a dust to their eyes.

            “Sino iyang kasama mo? Kailan ka pa naging yaya?” nanunuyang tanong ni
Mara sa kanya. Ang sarap tusukin ng mga mata nito. “I didn’t know you’ll end up
that low.” Anito habang halatang dinidisplay ang kwentas na suot nito. That’s
familiar! Sa kanya ang kwentas na iyon ibinigay sa kanya iyon ng mommy niya before
she passed away.

            “Mommy who are they?” tanong ni Jair sa kanya.

            “Wala baby some strangers.”

            “May anak ka?” biglang namutla ang stepmother niya at maging si Mara
ay  nag-iba ang hitsura ng mga mukha. Ano kaya ang nangyayari sa mga ito?

            “May anak ako and yes kaharap niyo siya ngayon.”

            “Diba divorce ka na?”

            “I only said that but I am not.”

            “No! Hindi ka pwedeng magkaroon ng anak your dad won’t like it.” si
tita Eula.

            “Wala na akong koneksyon sa pamilya niyo. I am happy now kaya please
lang huwag na kayong manggulo.”

            Tumikhim ang dalawa. “Huwag na huwag kang magpapakita sa daddy mo dahil
hanggang ngayon ay kinamumuhian ka pa rin niya. Hindi ka niya mapapatawad kailanman
kaya nga inalis ka niya sa last will of testaments niya.”

            “I don’t care about your wealth and his wealth. He never been a good
father to me and that’s thanks to you.”
            “Walang galang ka talaga kami na nga ang nagsasabi sa iyo na layuan mo
ang daddy mo dahil baka saktan ka niya ikaw pa itong may ganang magalit. Bakit? Ano
ang ipinagmamalaki mo?” Mara look at her from head to foot saka tinaasan siya ng
kilay.

            “At least ako nabubuhay ng matino at hindi nanggagamit ng tao. Ginamit
niyo lang naman si daddy dahil mayaman siya. You never love him ang mahal niyo ay
ang pera niya.”

            “Aba’t--.” Napapikit siya ng biglang umigkas ang kamay ng stepmom niya
at akmang isasampal sa kanya. She opened her eyes to see bakit hindi dumampi ang
palad nito sa pisngi niya.

            “Hurt my wife and I swear hindi na kayo aabutan ng buhay.” Si Landon!
Hawak ni Landon ang kamay ni tita Eula.

            “And you are?”

            “Landon Gimore asawa ng babaeng sasampalin niyo sana.” Bakas sa mukha
ni Landon ang galit habang nakatitig sa madrasta niya. Hindi pa niya ito nakitang
nagalit ng ganoon kaya hindi nakakapagtataka kung nagulat at natakot man ang
dalawa. Kahit kasi siya ay biglang nanginig ang kalamnan sa takot. “At lalong-lalo
na sa harap ng anak ko.”

            “G-Gilmore?”

            “Kung ayaw niyang dalhin ko kayo sa presinto umalis na kayo at huwag na
huwag kayong magpapakita sa mag-ina ko.” Banta nito sa dalawang agad na sumibat sa
harap nila. Nang wala na ang mga ito ay saka lang siya nakahinga ng maluwang.
Hinarap siya nito at ngayon siya naman ang haharap sa galit nito.
            “Bakit hindi ka umalis?” malamig na tanong nito sa kanya. Kamay naman
nito ang umigkas na naging dahilan kung bakit napapikit siya at naramdaman niyang
dumampi ang palad nito sa pisngi niya. “Bakit hindi ka lumaban?”

            Bakit nga ba? Naramdaman niyang ang paghawak ni Jair sa kanyang kamay.
Alam na niya kung bakit dahil hindi niya maaatim na makita ng anak niya na
nakikipag-away siya.

            “Sino ang mga iyon?”

            “My stepmom and stepsister.”

            “Sinasaktan ka ng stepmom mo?” she nodded. “And how about your dad?
Alam ba niya?”

            Umiling siya. “Hindi nila pinapakita and besides my dad doesn’t care if
I’m hurt.”

            “Come.” Mabilis nitong kinarga ang nananahimik lang na anak niya at
saka hinatak siya. Dinala siya nito sa isang private restaurant and choose a
secluded place for the three of them. “Jair, what do you want to eat?”

            “Fish.”
            “How about you Amber?” umiling siya. Nawala ang gutom na naramdaman
niya ng oras na iyon. “You need to eat.” Tumango nalang siya wala siyang lakas na
makipagtalo sa asawa niya. Hindi niya makalimutan ang hitsura ng dalawang iyon ng
malaman na may anak na siya. Ayaw man niyang isipin pero alam niya ang mga habol
nito sa pamilya niya. They had get rid of her ngayon ayaw niyang ipasok sa isip
niya na......................

            “Masyado kang tense. Hindi ka na muling sasaktan pa ng mga iyon I can
assure you that.” Lumapit ito sa kanya.

            “Mimi don’t be scared.” Nang marinig niya ang tinig ng anak ay kusang
tumulo ang luha sa mga mata niya. “I will protect you from bad guys.” Lumapit at
yumakap ito sa kanya, yinakap niya ang anak ng mahigpit. Ano nalang kaya ang
gagawin niya kung wala ang kanyang anak? Her son is the greatest gift God gave to
her sa lahat ng mga nangyari sa buhay niya.

            Naramdaman niyang may nagpunas ng mga luha niya and gave Landon a faint
but sincere smile. “Thank you.”

            “All for you babe.” At dinampi ang mga labi nito sa noo niya.

          

            “SIGE na!” pamimilit niya kay Landon, paano kasi nagyaya ang anak
niyang maligo sa swimming pool and of course hindi naman niya hahayaan na ito lang
mag-isa baka mapaano pa ang gwapo niyang anak. These past few days seems so good to
her, oo nga at nag-aaway pa rin sila ni Landon pero hindi na kasing tindi ng dati.
They are getting to know each other which is better. Hindi pa rin niya ito tuluyang
pinapatawad but he is doing his best to be a good father to Jair and husband to
her.

            “Sige na didi please?” ayun na, napangisi siya ng hindi maipinta ang
mukha ni Landon dahil ginamitan na ito ng paglalambing ng anak nito.

            “Mag-ingat kayong dalawa.” Pumalakpak silang dalawa ng anak niya at

sabay silang tumakbo papunta sa swimming pool. Kinuha na ni Jair ang salbabida na
palihim nitong itinago sa may gilid ng pool. She unpin her long hair na palagi
nalang niyang tinatali kasi masyado ng mahaba, she also untied her robe to reveal
her green striped bikini. She is about to jump when Landon’s arms encircle around
her waist.

            “Huh?” nagtatakang napatingin siya sa asawa. “Akala ko ba aalis ka na?

Magkikita pa kayo ng mga kaibigan mo di ba?”

            “Sabihin mo nga sa akin kung paano ako makakaalis knowing that my
lovely wife is showing her sexy body tempting me?” namula siya sa binulong nito sa
kanya. She bit her lips and smile at him at saka itinulak ito palayo sa kanya.

            “I am not tempting you and you need to go na. Enjoy.” She jump into the
water to kill the fire he lit a while ago. Alam niya kung ano ang tumatakbo sa isip
nito at naiinis siya dito. After their escapade at the restroom ay hindi na muli
ito nagtake advantage sa kanya.

            Hala? Did she said nainis siya dito?

            Hindi no!

            Sinong niloloko mo?

            Ayyyssstt! Nakakainis talaga itong inner conscience niya. Sinulyapan

niya si Landon na naging dahilan kung bakit nanlaki ang kanyang mga mata. ANg
hinayupak ng lalaki bigla ba namang naghubad habang nakatitig sa kanya.

            Shoot!

Don’t tell her sasama ito sa kanila, syet na malagkit bakit ba ang hot ng asawa
niya? Nakangising lumusong ito habang ipinapakita ang nakakalaglag pangang katawan
nito. Agad niyang iniwas ang kanyang mga mata mula sa nakakahumaling na katawan
nito.

“Didi kargahan mo ako.”

Tiningnan niya ang anak niya na agad namang nakarga ng daddy nito, she almost drool
when she saw how he flexed his muscles. Those biceps, can she touch it? Asawa naman
niya ito di ba?

“Did I passed?”

“What?”
“I said did I passed your thorough inspection?” namula siya sa tanong nito.

“Feeling mo rin no? Hindi kita pinagnanasaan.”

Mas lalong lumapad kang ngisi nito. “So sinasabi mong pinagnanasahan mo ako?”

“H-hindi ah! Huwag ka ngang gumawa ng kwento.” Asar na pakli niya.

“Okay lang sa akin na pagnasahan mo ako, kahit pa nga gapangin mo ako.” Anito sabay
kindat.

“Pervert.”

“True.” At talagang inamin pa. “Pagdating sa iyo.” Ibinaba nito si Jair at bigla
siyang hinuli. “Gusto mo patunayan ko pa eh.”

“Bitiwan mo nga ako Landon.” Aniya ng yakapin siya nito. “Baby save me!” tawag niya
sa anak na tawa lang ng tawa.

“Ready?”

“Saan?” Malakas siyang napasinghap at napapikit ng bigla siya nitong hilahin

pailalim sa pool. She tried to push herself but he didn’t let her go, balak ba siya
nitong patayin---- his lips claimed hers while they are underwater. Ano ito
underwater kiss? After a few seconds ay nasa ibabaw na sila ng tubig at pinakawalan
na nito ang mga labi niya. Asar na hinampas niya ito habang nakakapit siya sa leeg
nito.

“Bakit mo ginawa iyon balak mo ba akong patayin?”

She heard him laugh. “Your face is priceless.”

“Tadyakan kaya kita diyan.”

“Oh common sige nga.” Aba’t hinamon talaga siya and she is about to do that when he
wrapped her legs around his waist. “Do it now.”

“Madaya ka eh.” Reklamo niya kaya binasa niya ito ng tubig sa inis niya.

“Can anyone explain this to me?”

Sabay silang napatingin sa boses na bigla nalang sumingit sa kanila. Napansin
niyang namutla bigla si Landon habang nakatingin sa may edad na babaeng nakatayo sa
tabi ng pool. Napilitan itong bitawan siya and from the looks of it ay hindi
maganda ang magiging tagpo.

Dumako ang tingin ng bisita nito sa kanya then to her son.

“Mom.” Ani ni Landon.

“Mag-uusap tayo Landon.” Walang emosyong bumakas sa mukha ng bagong dating ng

tumalikod ito at pumasok ng bahay.

“Magbihis muna kayo kakausapin ko muna si mama.” Pilit itong ngumiti sa kanila at
umahon na sa tubig. Bagyo na naman ba ang kakaharapin niya? Kinakabahan siya at
pakiramdam niya ay bibitayin na siya ilang sandali pa mula ngayon.
A/N: Kinakabahan akong isulat ang next chapter,,.. wahhh.. pakitulungan niyo ako.
Ayoko sanang isulat eh at naghahanap ako ng paraan para mas mapadali ang love story
ng dalawang ito kaya lang kailangang ilevel up. God bless me!

STATUS UPDATE: Feeling scared! Ang chapter na ito ay ewan. hahaha..

=================

CHAPTER NINE

CHAPTER NINE

           

            HINDI niya akalain na babalik din pala sila sa bahay na kinampuhan niya
sa loob ng apat na taon. Mabilis niyang naimpake ang mga gamit at habang ginagawa
iyon ay hindi niya napigilan ang mga luhang unti-unting pumatak mula sa mga mata
niya. Sabi na nga ba niya hindi kayang panindigan ni Landon ang sinabi nito noon.

            Give him a chance? She did kahit na labag iyon sa loob niya para sa
anak niya. Umasa siya na tutuparin nito ang pangako nito sa kanya at sa kanyang
anak pero sino lang ba siya? Tanga kasi siya eh akala niya hindi na sila nito
sasaktan. Okay lang sana kung siya lang pero ang anak niya nadamay pa sa mga
desisyon nito.

            “Mommy.” Mabilis niyang pinunasan ang mga luha niya ng marinig ang
boses ng anak niya. “Mommy please don’t cry.” Lumapit ito sa kanya at hinawakan ang
magkabilang pisngi niya saka pinunasan ang kanyang mga luha. “Please don’t cry
mommy.” Niyakap niya ang kanyang anak ng buong higpit.

            “Sorry baby I-I can’t give you a complete family because your daddy
doesn’t like us anymore.” Hindi umimik ang anak niya na nakayakap lang sa kanya.

            “It’s okay mimi I don’t want a daddy na I just don’t want to see you
cry. Sorry mommy because I asked for a daddy promise I won’t. Okay lang na tayo
lang dalawa okay lang na walang big house at walang toys. Masaya na si Jair na
tayong dalawa lang gaya ng dati.”

            Hinalikan niya ito.

            Her heart is breaking into pieces right now knowing na hindi lang siya
ang nasasaktan kundi pati na ang kanyang anak. Mas masakit pala talaga kapag ang
nakikita mong malungkot at nasasaktan ay ang anak mo. At kahit gustuhin niyang
magbreak down ay hindi pwede dahil siya ang ina dito eh, siya dapat ang mas
matapang pero ang nakakatawa ay sa kanilang dalawa ng anak niya. Ang anak niya ang
nagsilbing pinagkukunan niya ng lakas ng loob ng mga sandaling iyon.

           

FLASHBACK

            “Hindi kita pinalaki para lang magkaasawa ng hindi namin alam Landon!
Anong klaseng utak meron ka?” galit na tanong ng mama ni Landon sa anak nito.
Nakapasok na sila ni Jair at nakapagbihis na rin.

            “Mom, I can explain.”

            “Wala ka ng dapat e-explain. Kung hindi sinabi ng pinsan mo hindi ko pa

malalaman at ayoko sanang paniwalaan siya pero heto at nakita ko. And I don’t like
that woman she is a Tan! Anak siya ni Ernesto Tan!”

            “Ano bang kinalaman ng tatay niya sa relasyon namin ni Amber?” Galit na
rin si Landon, gusto niya itong lapitan at sabihan na huwag sigawan ang nanay nito.
            “I hate him dahil kung hindi dahil sa lalaking iyon hindi mamamatay ang
daddy mo. At galit ako sa kung sinumang kadugo ng lalaking iyon.”

            It is like a bomb that explodes right infront of her. Gumuho ang mundo
niya sa sinabi nito. Nakikinig lang siya pero natatakot siya sa pwedeng maging
desisyon ni Landon. Hindi niya masyadong kilala ang pamilya nito dahil hindi naman
siya nito ipinakilala. Wala rin siyang alam tungkol dito.

            “At anak niya ang babaeng pinakasalan mo. Hindi na kita kukulitin na
mag-asawa at bigyan ako ng apo, ibibigay ko sa iyo ang kalayaan mo basta hiwalayan
mo lang ang babaeng iyan. I want you to cut all your connections to her alam kong
sa Las Vegas kayo nagpakasal kaya madali lang ang divorce. Ako na mismo ang mag-
aayos ng divorce paper niyong dalawa.”

            Hinintay niyang magsalita si Landon. Hinintay niyang sabihin sa ina

nito na ipaglalaban nito silang dalawa ng anak niya. Kaso wala siyang marinig na
anuman mula dito, sobrang tahimik lang nito.

            “How did her father killed dad?” his voice is breaking and that
question broke her heart as well.

            “They are friends Landon, alam mong namatay ang daddy mo two years ago
sa isang car accident. Magkasama sila sa sasakyang iyon pero siya lang ang
nakaligtas umalis si Ernesto at hindi siya nagtangkang tulungan man lang ang ama
mo. He killed his friend and that is your dad at kung ano ang puno siya rin ang
bunga. Kinuha na nila sa akin ang daddy mo ngayon kukunin ka naman ba ng anak niya
sa akin? No! I won’t let that happen.”

            “I understand mom.”

            Sabi na nga ba eh. Fuck him!

            Hindi na siya nakatiis at dali-daling pinuntahan ang anak niya.

            “Mommy what happened?”

            “Anak we better pack our things.”

            “Bakit?” Bakas sa mukha ng anak ang pagtataka. Biglang bumukas ang
pintuan ng silid ni Jair at alam niyang si Landon ang nandoon sa may pintuan.

            “Amber can we talk?” Hindi siya umimik at lumabas ng silid ng anak.
Pumasok siya sa silid nila. “I’m sorry.” He whispered enough for her to hear it and
enough for her heart to break apart.

            “For what?” malamig na tanong niya. “Na ayaw sa akin ng mommy mo dahil
anak ako ng lalaking pumatay sa daddy mo?” pumasok siya sa walk in closet nila at
kinuha ang nakatagong bag na ginamit niya noon papunta dito. Kinuha niya ang mga
gamit na dinala niya ng papunta siya dito. “Anong pakiramdam mo ng malaman mo na
anak ako ng pumatay sa daddy mo?”

            He sighed, “I don’t know I am too confused right now.”

            “Hindi ka confused Landon. You hate me I know that. And you choose to
hate me and I know you want me out of your life. Narinig ko ang sinabi ng mama mo
and I can’t say much kung pagbabasehan ko ang reaksyon mo. Hindi ko kayang manatili
sa tabi mo knowing nag alit ka sa akin at kinamumuhian mo ang tatay ko. Hindi ko
maaatim na isipin na baka hindi na ako magising dahil pinatay mo na pala ako. I
don’t know if you are capable of doing that but who knows hindi ba?”

            Mabilis niyang tinapos ang pagliligpit.

            “Mas mabuti nga sigurong hindi nalang natin sinubukan.” Buwisit! Ang
traydor ng mga luha niya. “Mas mabuti na sanang hindi pa tayo nagkita pa at hindi
na tayo nagsama. Hindi na sana ako nasasaktan ng ganito. Pero mas mabuti na rin at
mas maaga itong nangyari dahil kaya ko pa kaya ko pang lumayo sa iyo. Sayang eh
you’ve already chose to set us free when I’m already inlove with you.” Pinunasan
niya ang mga luha sa mga mata niya at lumabas dala ang mga gamit niya.

            Bago siya tuluyang lumabas ay hinubad niya ang singsing na suot niya,
their wedding ring at ibinato ito sa harap nito. Wala siyang pakialam kung mawala
man ito dahil wala nga rin itong pakialam kung mawala man silang dalawa ng kanyang
anak. Lumabas na siya at nagpunta sa room ng kanyang anak.

            Pagdating niya sa silid ni Jair ay nagulat pa siya ng nakaayos na rin

ang mga gamit ng anak niya. Mas lalong nanlabo ang kanyang paningin dahil sa
katotohanan na alam niyang alam ng anak niya ang nangyayari sa kanila.

            “Anak-.”

            “Uwi na tayo mommy. Doon nalang tayo sa dati nating bahay dahil doon
hindi ka umiiyak.”

            Tumango siya at hinawakan ang kamay ng anak niya at umalis na ng bahay
na iyon and what’s worst is hindi man lang ito nagtangkang kausapin ang anak niya o
kaya naman ay magpaalam sa kanila.
            She promised to herself that she will move on with her son.

            End of flashback

 Kaya ngayon iyon ang gagawin niya ang mabuhay na gaya ng dati noong hindi pa
dumating sa buhay nila ni Jair ang isang Landon Gilmore.

 *****

            “GYPSY!” Tawag niya sa kapitbahay na abala sa pagsabit ng mga Christmas

decorations sa harap ng bahay nito. Para talagang hindi babae, may subo-subo pang
pako hindi kaya matetanu ang babaeng ito.

            “Yow?! Bakit?”

            “May sulat ka sa mailbox ko nadrop.” Nakita niyang tumaas lang ang
kilay nito at inis na sinulyapan ang sulat sa kamay niya and then she sigh.
            “Mukhang kay daddy galing iyan. Ang baduy talaga niya hindi man lang
nagtext hindi uso sa kanya ang text. Pwede bang pakibasa?” binuksan niya ang sulat.
“Nang malakas.”

            “Kung makapag-utos ka ah parang mas matanda ka sa akin.” Nagpeace sign

lang ito at saka ngumisi. Binuklat niya ang sulat.

            “Dear anak,

            Anak, kailan mo ba kami bibisitahin ng mama mo? Namimiss na namin ang
binata naming eh. Hindi ka pa ba tapos magsoul searching?Ang tagal mo naman yatang
magsoul searching nak umabot talaga ng limang taon? Uwi ka muna nak darating si
Eugene dito sa atin  ay hindi mo pala siya kilala. Inaanak siya ng mama mo nak alam
mo gwapo na iyon ngayon. Mas gwapo nga lang ako ng isang paligo. Macho na rin,
katulad ko. Nagmana ang batang iyon sa akin eh. At saka kailangan ko ng tulong mo
dito kasi ang mama mo excited na makita si Eugene naa-out of place ako. Kung
nandito ka pwede kang sparring partner ni Eugene na kasing gwapo ko sige na nak
balik ka muna dito kahit ngayong Christmas vacation lang. Hihintayin kita sa labas
ng bahay.

PS. Lhabyu Nak!

Mwahh! Tsup! Tsup! XOXO

Nagmamahal,

The most handsome guy on Earth A.K.A your Daddy.

            Napa-ubo siya pagkatapos niyang basahin ang sulat ng tatay nito. Heavy!
Nakakatawa naman kasi ang tatay nito feeling bagets lang ang peg. May XOXO pa at
tsup tsup.

            “Ang cool ng tatay mo.”

            “Sinabi mo pa. Namiss ko tuloy si daddy sige na nga bibisitahin ko siya
this Christmas.”

            “Sulitin mo.”

            “How’s Jair?”

            “Okay lang naman ganoon pa din walang pinagbago.” Good thing at hindi
masyadong naapektuhan ang anak niya. Para bang bumalik lang ito sa dating Jair
noong hindi pa nito nakikilala ang daddy nito.

            “Ang galing no? Bilib ako kay Jair kasi ang mature-mature na niyang
mag-isip tinalo pa ako ng batang iyon. Ang swerte mo sa kanya.”

            Napangiti siya. “Yeah, I am really lucky to have him.”

            “How about Landon?”

            She glare at her. “Don’t say bad words.”

            Natawa lang ito sa ginawi niya. “Sorry naman eh.” Hindi kaila sa mga
kapitbahay niya ang nangyari sa kanilang mag-ina. Hindi nagsasalita ang mga ito
which is good thing dahil hindi na niya kailangan pang magpaliwanag pa sa mga ito.
Pero batid niya ang concern ng mga ito sa kanila at naaappreciate niya ang ginagawa
ng mga ito.

            “Heh! Siyanga pala pahinging tanglad.” Aniya at inginuso ang tanglad na
pananim ng mga ito. Ewan ba niya pero naaaddict siya sa amoy ng halamang iyon.

            “Kuha ka lang.” ipinagpatuloy lang nito ang ginagawa nitong pagdedesign
ng bahay nito. Bumalik agad siya ng bahay at nadatnan niya si Jair na nanonood na
naman ng documentary katabi nito si Oscar.

            “Mimi tawag si tito Oliver.”

            “ANong sabi?”

            “Punta ka raw office tomorrow.”

            “Gusto mong sumama?”

            “Opo.”

            “Sige sama ka tapos bili tayo ng Christmas tree.” Tumango lang ito ng
nakangiti. Pumasok siya sa kusina at nagluto na ng dinner nila. Habang nagluluto ay
naalala niya ang Christmas tree na gusto ng anak niya. Hindi na ito humihiling sa
kanya hindi gaya noon, tahimik lang ito na para bang may malalim na iniisip. Naaawa
siya sa kanyang anak. Pinakiramdaman niya ang kanyang sarili, nandoon pa rin ang
sakit sa puso niya sa ginawa ni Landon.

            Dingdong! Dingdong! Her heart leap when she heard that sudden ringing
of her doorbell.

            “Si mommy nalang Jair.”

            Pinunasan niya ang kanyang mga kamay at binuksan ang pintuan.
            “YeS?” Tanong niya sa matangkad na lalaking nasa harap niya.

            “Kayo po ba si Mrs. Amber Tan-Gilmore?”

            “Ako nga.”

            May ibinigay ito sa kanyang isang transparent folder.  “I am Atty.

Rechmond Lucas private lawyer ni Mrs. Agatha Gilmore.”

            Mama ni Landon?

            “Ano po ito?”

            “That’s the divorce paper, Doctor Gilmore already signed it. Pirma niyo
nalang po ang kulang.”

            Nanginginig ang mga palad niya habang inisa-isa ang mga papeles na nasa
kamay niya. And yes, he did signed it. Handang-handa na talaga itong pakawalan siya
at ang anak niya.

            “Hindi pababayaan ni Doctor Gilmore ang anak niyo Misis. Susu-.” Kinuha
niya ang ballpen na nakasuksok sa breast pocket nito at pinirmahan ang mga papel na
nasa mga kamay niya. Para saan pa at mananatili silang kasal kung gayong wala na
pala siyang dapat panghawakan?

            “Sabihin mo sa kanila hindi ko kailangan ang pera nila at hindi ko

tatanggapin kahit na isang sentimo na galing sa kanila. And please tell them kaya
kong palakihin ang anak ko ng walang tulong nila at huwag na rin silang magtangka
pang puntahan kami o ang anak ko. I already signed this paper ibig sabihin hiwalay
na kami.”

            “But Misis Gil-.”

            Tinaasan niya ito ng kilay. “Excuse me?” mataray na ani niya. “Baka
nakakalimutan mo kapipirma ko pa lang ng divorce paper kaya ibig sabihin hindi na
ako misis ngayon. I am Miss Tan and I guess wala ka ng business dito. Good eve and
good bye.” Mabilis niyang sinara ang pintuan at napaupo sa sahig habang sapo ang
luhaang mukha.           

            Bwisit ka Landon hindi dapat ako nagtiwala sa iyo. You jerk! Nagpatuloy
lang siya sa pag-iyak ng mag-isa he had broken her twice. Pero hindi siya padadaig
sa sakit na nararamdaman niya dahil may anak siyang dapat niyang alagaan.

            “MIMI are you okay?” takang tanong ni Jair ng magising ito sa ingay
niya. Pagising kasi niya kanina ay bigla nalang siyang nahilo at nagsusuka. Tumango
siya at pinunasan ang mukh niyang basang-basa ng tubig.

            “May nakain si mommy na hindi maganda anak.” Aniya at napahawak sa

kumakalam na sikmura niya. “Ligo ka muna while mommy is making your pancakes okay?”
tumango ito at bago pa siya bumaba ay inihanda na niya ang damit ng anak. Kailangan
kasi niyang bumalik sa office dahil sa may ilang papeles siyang dapat asikasuhin.
She just signed another years of contract and she is about to write a new series of
romance story.

            Hindi lang mystery novels ang isusulat niya kundi maging love story na
rin. She isn’t used to it pero sabi naman ni Oliver kunin lang daw niya ang super
serious mystery sa sulat niya and everything would be okay. She needs to work hard
too dahil lumalaki na ang anak niya gusto niyang ibigay ang lahat ng
pangangailangan nito.

            Nahihilo talaga siya, baka bumalik uli ang pagiging anemic niya. Bibili
nalang siya mamaya sa pharmacy dadaan din naman sila sa mall dahil mamimili pa sila
ng Christmas gift para sa mga kapitbahay nila. Wala din siyang ganang mag-almusal
at ang bigat ng kanyang pakiramdam. Ano ba ang nangyayari sa kanya? Wala naman
siyang lagnat.

            Pagdating nila sa office ay sinalubong sila ni Oliver na ang lapad pa

ng ngiti.

            “Hello girl good morning.” Masiglang bati nito.

            “Walang maganda sa morning pakiramdam ko kasi magkakasakit ako.”

            “Ay, huwag muna eenjoy mo muna ang Malaki mong bunos. Alam mo naman na
super saya ng owner ng SummerRose Publishing kasi pinapayaman mo sila ng husto
dahil sa talent mo.”
            “Ewan ko sa iyo matagal pa ba ito? Gusto ko ng umuwi at magpahinga.”

            “Mabilis lang ito. Hello Jair.”

            “Hi Tito.”

            “Ang gwapo mo talaga manang-mana ka sa da--.” Hindi na nito natuloy ang
anumang sasabihin niya dahil sa sinamaan niya ito ng tingin. “Sa akin.” Bawi nito.

            “Hindi ba dapat maganda?” nakangising tukso ni Summer ang anak ng may-
ari ng SRP, simple lang ito at ito ang naghahandle ng fashion magazine department
ng kompanya. Ang kuya naman nito ang papalit sa daddy nito na siyang direct head
niya at ng iba pang writers. “Bakla ka kaya.”

            “Panira ka talaga ng araw Summer.”

            “Of course inagaw mo sa akin si Ran eh.” Oo nga pala, unang naging
boyfriend ni Smmer ang boyfriend ni Oliver ngayon na si Ran. “Inagaw mo siya sa
akin.” Biro nito, biruan nalang kasi sa mga ito ang pangyayaring iyon.

            “Mas maganda kasi ako.”

            “Saan banda?”

            “Everywhere in my body speaks beauty.” At nagpose pa ito na ala model.

Natawa nalang siya sa eksena ng dalawa.

            “May matris naman ako.”

            “Ma-eexpire din iyan.” Sinabunutan na ito ni Summer. “Aww! You! I’ll
sue you, physical abuse ay mali serious physical injury.” Sobrang tawa siya sa
sinabi ni Oliver  nakakabaliw talaga ang baklang ito.
            “Wala kang ebidensya!”

            “Meron kaya, alam mo bang bilang na bilang ko ang isang strand ng buhok
ko? Kapag nabawasan ito ng kahit isa man lang swear mabubulok ka sa kulungan.”

            “Uhuh? Uhuh-uhuh I like it bring it on.”

            “Mimi, they are crazy na.” natawa siya ng malakas sa binulong ni Jair.
“Daddy!” Bigla siyang napalingon ng marinig niyang tinawag nito ang daddy nito. And
there, she saw Landon heading their way. Nagmamadali ito at siya naman galit ang
nararamdaman niya para dito. Mabilis niyang hinila si Oliver at pumasok na sila sa
building.

            “Daddy!” Tawag ni Jair sa ama nito pero hindi niya ito pinakinggan.
Sorry anak ito ang bagay na hinding hindi ko maibibigay sa iyo. Hingin mo nalang
ang iba huwag lang siya.

            “Ayaw mo na ba talaga siyang kausapin friend?” tanong ni Oliver sa

kanya.
            “Para saan pa? Hindi na niya kami kailangan and vice versa! Ano ang
tingin niya sa amin ng anak niya laruan? Kung ako lang okay lang eh kasi immune na
ako sa pananakit niya sa akin pero hindi ang anak ko."

                          "Hindi mo na ba siya mapapatawad?"

            "Over my dead body."

           

           

 A/N: Binasa ko uli hindi naman pala masyadong masama., hahahaha... nakapagsulat na
rin ako sa wakas ng scene na may kontrabidang tunay. Kaya kung napapansin niyo sa
ibang mga novels wala gaanong kontrahan at mga kontrabida kasi hindi ko kayang
isulat. Sa mga nababasa ko iyan ang scene na pinakaayaw ko kasi nakakayamot, iyan
din ang scene na hindi ko binabasa kasi nga nakakainis. Kaya I tried and I think
nagawa ko naman siya. Palakpak with matching confetti, what can I say feeling ko
nag-iimprove na ako. hehehe.. isa-isa kong fini-face ang fear ko.
STATUS UPDATE: Nagugutom ako, sino gustong pumunta sa condo ni D at magdadala ng
foods... hahaha.. joke lang, nakiuso lang naman ako. Huwag niyo itong seryosohin
ha. :p

=================

CHAPTER TEN-A

CHAPTER TEN-A

              “ANO na ang nangyari?” salubong ng mama niya ng makarating siya sa

hospital. Ayaw sana niyang makaharap ang mama niya ngayon dahil galit na galit
siya. Nalaman nalang niya na napirmahan na ni Amber ang divorce paper mabuti nalang
at nakita niya ang mga papeles bago pa iyon nakarating sa korte.

            “Mom, please I want to be alone.” Galit na sinuntok niya ang mesa niya
and saw his knuckles drawing some blood. Masakit pero wala ng mas sasakit pa sa
nararamdaman niya ngayon. And who to blame? Walang iba kundi siya lang naman. Siya
lang naman ang tanga dito, siya ang walang kwenta at siya ang walang utak.

            “Anak do you want me to talk to her?” nag-aalalang tanong ng mama niya.
            “Ma, harapan nga niya akong iniwasan mas lalo naman kung kayo pa ang
pupunta sa kanya. Naiintindihan ko naman kung bakit galit siya sa akin I’ve hurt
her more than twice. Akala ko nnaayos ko pero heto sinira ko na naman ang tiwala
niya.”

            Lumapit sa kanya ang ina niya. “Anak, I’m sorry.” Hingi nito ng
paumanhin sa kanya pero wala na ang magagawa ang sorry nito dahil hindi lang anak
niya ang nawala sa kanya pati na rin ang asawa niya. Ang asawa niyang mahal niya at
mahal na sana siya pero ang tanga tanga niya wala na bang mas tatanga pa sa kanya?
Siya na nga yata ang pinakabobo sa lahat ng bobo.

            Bakit ba kasi hindi niya nagawang ipaglaban ang mag-ina niya? Bakit ba
nabulagan siya ng pag-alinlangan at galit. Yes, he loves his dad and his mom pero
mahal din niya ang mag-ina niya.

            Hindi naman nito kasalanan kung bakit namatay ang daddy niya at mas
lalong hindi ito ang pumatay sa tatay niya. And he hurt her again at ngayon alam
niyang mas dapat pa niyang doblehin ang gagawin niyang pagsuyo kay Amber. Alam
niyang hindi na ito makikinig sa kanya.
             Sirang-sira na siya sa asawa niya.

            “Why don’t you give her space Landon?”

            He flinched. “Mom, I took her for granted for four years right after I
pulled her out of the blue and married her without her knowing. I took her for
granted and even hurt her again when we met and another four years I learned that I
already have a son and a wife. Hindi ko na kaya pang magbigay pa ng isa pang apat o
limang taon para lang makuha siya uli.”

            He wanted to cry and that’s what he did.

            “I didn’t know...” napabuntong-hininga ang mama niya. “Kung alam ko

lang hindi na sana kita inutusan na layuan siya.”
            “Wala ng magagawa ang sorry ko ngayon ma.” Tumayo siya at lumabas ng
study room. “I want to be alone.”

            Mahal niya ang mama niya pero mahal din ni si Amber eh.
            “Mommy.”

            “Bakit nak?”

            “May sumusunod pO yata sa atin.”

            “Ha?” tiningnan niya sa side mirror ng sasakyan niya ang tinutukoy ng
kanyang anak and true may isang itim na kotse ang nakasunod sa kanila. Hindi niya
kilala ang sasakyang iyon. “Baka on the way lang din anak nakasabay lang sa atin.”
Aniya sa anak. Ilang sandali pa ay nasa tabi na nila ang itim na sasakyan at
binuksan ang side mirror. Nagtataka man ay tiningnan niya kung sino ang sakay at
nanlaki ang kanyang mga mata ng makitang isang lalaking naka-itim at may taklob ang
mukha ang nakasakay. Naglabas ito ng baril at itinutok sa kanila parang bumagal ang
paggalaw ng bagay sa paligid niya ng marinig ang pagputok ng baril. Napahinto siya
at agad na nayakap ang anak niya.

            May narinig siyang nabasag at magkasunod na pagputok. Nang tantiya niya
ay tumigil na ang mga ito ay saka lang siya nagtaas ng tingin. Wala na ang mga ito,
ano ba iyon? Bakit sila binaril? Tiningnan niya ang kanyang anak at parang nawalan
siya ng dugo ng paghawak niya sa anak ay may dugo sa mga kamay niya.

            “Anak! Jair, wake up! Baby huwag mong biruin si mommy ng ganyan.” Hindi
na gumagalaw ang anak niya. “Anakkk!” sigaw niya.

            Kahit nanginginig pa rin siya ay nagawa pa niyang magdrive gusto niyang
makarating sa hospital sa lalong madaling panahon. And thanks God on the way sila
sa isang hospital. Agad silang dinaluhan ng mga nurses and doctors pagdating nila.

            “Please save my son.” Pakiusap niya sa doctor.

            “Misis ano po ba ang nangyari?”

            “I don’t know what happened basta may nagpaulan nalang ng bala sa amin
and the next thing I know may sugat na ang anak ko. Please doc magbabayad ako kahit
magkano huwag niyo lang pabayaan ang anak ko.” Umiiyak na pakiusap niya sa doctor.

            Kung gusto nitong lumuhod pa siya sa harap nito ay iyon talaga ang
gagawin niya huwag lang mapahamak ang anak niya. Di baling siya na ang mamatay
huwag lang ang anak niya.

            “Maam okay lang ba kayo?” nag-aalalang tanong ng nurse na naiwan.

          “I am okay asikasuhin niyo ang anak ko kapag may masamang mangyayari sa
kanya ipapakulong ko kayo.” Paghihisterya niya.

            “Ye-yes  maam.” Agad naman itong umalis sa harap niya. Pinagtitinginan
na sila ng mga tao and the she heard her phone ringing. Si Oliver. Agad niya iyong
sinagot.

            “Olie.”

            “Amber may nasagap akong balita na may barilan daw malapit sa inyo, are
you okay?”

            Umiyak siya ng marinig ang boses nito na naging dahilan kung bakit
bigla itong nataranta. “Where are you now?”

            “Oliver, si Jair natamaan siya ng bala ng baril nasa hospital kami
ngayon. Hindi ko alam ang gagawin ko.”
            “Pupunta na ako diyan wait for me okay.”

            “Okay.” Napa-upo siya sa bench na malapit sa emergency room nakaramdam

kasi siya ng panghihina and pananakit ng likod niya. Pero wala siyang pakialam sa
sarili niya ngayon dahil mas importante ang buhay ng anak niya.

            Ilang sandali pa ay lumabas na ang doctor.

            “Misis, nakuha na namin ang bala na tumama sa balikat ng anak mo.
Kailangan nalang namin ng dugo para sa kanya.”

            “Ako po doc. Kunin niyo po ang dugo ko kahit ubusin niyo pa.”
            Umiling ito. “Misis impossible-.”

            “Anong impossible? Nanay niya ako dugo ko ang kunin niyo para sa anak
ko.” Umiiyak na siya at nagdidilim na ang paningin niya. Masakit ang likod niya at
masakit din ang bandang tiyan niya. Bakit ngayon pa? Bakit ngayon pa kung kailan
kailangan siya ng kanyang anak? Matutulad din ba ito dati? Siya ang dahilan kung
bakit namatay ang anak niya tapos siya pa ngayon ang magiging dahilan kung bakit
mapapahamak ang anak niya? napakawalang silbe niyang ina!

           

           
            Hindi siya pwedeng magkamali boses nga ni Amber ang naririnig niya.
Hindi siya mapakali kaya agad niyang linapitan ang duguang babae na kausap na
ngayon ng doctor nila. Umiiyak ito and she was covered with blood. May dugo sa
kamay nito at sa may bandang dibdib pati na rin sa likod nito. Kinabahan siya.

“Misis, nakuha na namin ang bala na tumama sa balikat ng anak mo. Kailangan nalang
namin ng dugo para sa kanya.” Narinig niyang wika ni Doctor Monreal.

            “Ako po doc. Kunin niyo po ang dugo ko kahit ubusin niyo pa.” Ano ba
ang nangyayari?

            Umiling ito. “Misis impossible-.”

            “Anong impossible? Nanay niya ako dugo ko ang kunin niyo para sa anak
ko.”
            Anak? Kung si Amber ito ibig sabihin ang nasa emergency room ay ang
anak niya. Tinakbo na niya ang kinaroroonan ng asawa niya.

            “Misis may tama din kayo ng bala ng baril.”

            “Please doc I don’t care if I die ang importante ay ang buhay ng anak
ko.”

            “Doc Wess ano ang nangyayari dito?” sabay na napatingin sa kanya ang
dalawa. At hindi nga siya pwedeng magkamali si Amber nga ito. “A-Amber what
happened to you?” hindi niya alam kung paano hahawakan ang asawa niya.
            Basang-basa ng luha ang mukha nito. “Doc please nakikiusap ako sa iyo.
Iligtas niyo po ang anak ko kunin niyo na po ang dugo ko---.” Hindi na nito
naituloy ang sasabihin nito dahil kusa ng bumigay ang katawan ni Amber. Mabuti
nalang at nasalo niya ang katawan ng asawa and true may tama nga ito ng bala sa
likod nito.

            “Bakit hindi niyo inasikaso ang asawa ko?” galit na tanong niya sa mga
nurse na nasa paligid niya. “Mga walang silbe.” She immediately carry her wife and
bring her to another Emergency room. Kapag may nangyaring masama sa mag-ina niya
hindi niya papatawarin ang kanyang sarili.

            Lord iligtas niyo lang ang mag-ina ko gagawin ko ang lahat!

           Hindi siya ang nag-asikaso sa asawa niya dahil nahahati ang atensyon
niya sa kanyang anak at kay Amber. He doesn’t trust his capability as a doctor
right now.
              “Landon are they okay?” Nag-aalalang linapitan siya ni Aiden kasama
nito ang asawa nito at mga kaibigan niya.

          “I don’t know wala pang lumalabas na mga doctor diyan. This is bullshit!”
sigaw niya. Nakakatawa lang kasi siya ang doctor dito and he knows what it feels
inside the emergency room. Kaso iba pala talaga kapag ikaw ang nasa labas at ang
mga taong mahal mo ang nasa loob ng lintek na ER na iyan.

           “Huwag ka ngang sumigaw dito!” bulyaw ni Lei sa kanya. “Kung hindi mo
naman kasi paulit-ulit na sinasaktan ang kaibigan ko hindi naman sila nandiyan eh.”

            “Shut up.”

          “Don’t shut up me Landon dahil ako matagal ng nagtitimpi sa iyo.”

          “I said shut up--- shitt!” napahiyaw siya ng bigla siyang sinuntok nito.
This time hindi na sa mata niya at least walang black eye kaso sa gilid naman ng
kanyang mga labi.

         “Kapag may mangyaring masama sa kaibigan ko I swear... itatali kitang

patiwarik.”

        He glared at Aiden who seems to have fun looking at him being battered by
his wife. “Sorry pare pro- Amber ako ngayon ilang beses ka ng nagkaroon ng chance
pero sinayang mo iyon ng paulit-ulit.”

         That’s another punch, hindi nga physically pati emotionally na rin.
      Biglang bumukas ang pintuan ng ER kung saan nakalagak si Jair at lumabas si
Wess na nag-opera sa anak niya. Agad niya itong linapitan.

“How’s my son?”

            “He is fine now. Natanggal na namin ang bala sa braso niya at nasalinan
na rin siya ng dugo. He needs to take a rest now.” Nakahinga naman siya ng
maluwang. Si Amber nalang ang hihintayin niya. Sa kasamaang palad hindi nagmatch
ang dugo nila ng anak niya dahil si Amber ang kamatch nito, atleast may nagmatch sa
mag-ina niya. Nakuha ni Jai rang physical attributes niya but he got his sweetness
and kindness from his mother.

            Bumukas ang pangalawang ER at iniluwa doon si Doc Lance. “How’s my

wife?” tinanggal nito ang green mask na suot nito.

           “Natanggal na namin ang bala sa likod niya. Maayos na ang lahat kaya
lang medyo marami ang dugo na nawala sa kanya. Masama ang lagay niya at ng dinadala
niya.” parang lumubo ang kanyang ulo sa narinig niya.
           “What do you mean?”

          “Your wife is a month pregnant.”

           Bakit ngayon pa? Oo at plano niyang mabuntis uli si Amber at ng hindi na
ito makapag-isip na ituloy ang divorce at lumayo sa kanya. Dapat masaya siya pero
ngayon wala siyang maramdaman kundi kaba at pag-aalala.

           “What blood type?” tanong ni Lei.

           “A positive.”

          “Ako doc I am A positive.”

          “Mom?” takang tanong niya. “Kailan pa kayo nandito?”

           “Kanina pa anak ngayon hayaan mo na akong bumawi. Aayusin ko itong gulo
na nagawa ko huwag mong paguring masyado ang sarili mo.” Tumango siya at hinayaan
nalang ang ina sa gusto nitong gawin.

         “Doc Gilmore pwede ka ba naming maka-usap?” isang grupo ng mga pulis ang
lumapit sa kanya.
          “May lead na ba kayo kung sino ang bumaril sa mag-ina ko?”

           “Meron na po doc. Pero baka magulat po kayo.”

            “Sino?”

        “Si Mrs. Eul Tan ang itinuro ng mga suspect doc. Stepmother ng asawa niyo
kasalukuyang hinuhuli na po namin si Mrs. Tan.”

            “Dapat ay mahuli niyo siya kapag hindi ako ang gagawa ng paraan
matanggal kayo sa trabaho niyo.” Banta niya sa mga pulis.
               PAKIRAMDAM niya ay binato ng maraming hollow blocks ang kanyang
likod sa sakit she tried to move but ending up hurting herself. Pero wala siyang
pakialam dahil ang mas mahalaga ngayon ay ang anak niya. She wants to see her son
by hook or by crook.

             “Wait—Amber huwag ka munang gumalaw.” Tiningnan niya ang taong nasa
tabi niya at biglang umalalay sa kanya. Dumampi ang kamay nito sa braso niya
tiningnan lang niya ng masama si Landon, kahit nagtataka siya kung bakit nandoon
ito sa silid niya sa hospital ay wala na siyang pakialam. Tinabig niya ang kamay
nito at pinilit ang sariling tumayo. Hindi niya ito pinansin. “Amber makinig ka
muna hindi ka pwedeng tumayo.” Hinawakan uli siya nito kaya lang ay tulad ng ibang
ginawa ay tinabig lang uli niya ito at hinablot ang IV na nakakabit sa kamay niya.
              “Naku maam huwag niyo pang gawin iyan.” Gulat na pigil ng nurse sa
kanya na kapapasok lang sa kanyang silid.

              “Where’s my son?” malamig niyang tanong sa nurse sa garalgal na

boses. Napansin niyang napatingin ito sa taong nasa likod niya ng mga oras na iyon
at saka ngumiti sa kanya.

           “Dito po Maam samahan na kita.” Inalalayan siya nitong lumabas papunta
sa katapat ng silid ng hospital. Nakahinga siya ng maluwang ng masilayan ang
natutulog na anak. May benda sa braso nito at may nakasuksok na IV din sa braso.
Napa-iyak na naman siya sa nakitang sitwasyon ng anak. Napaupo siya sa tabi nito at
hinayaang titigan ang anak niya.

          “Baby.” Pabulong na tawag niya dito habang hinahaplos ang maamo nitong
mukha. “Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kapag kinuha ka sa akin.” Hinalikan
niya ito sa noo. “Pagaling ka.”
            Naramdaman niya ang paglapit ng kung sino sa kanila at kahit hindi niya
tingnan ay kilala niya ang taong iyon.

             “Gusto mo bang ilipat kita dito?” boses iyon ni Landon and again hindi
niya ito pinansin. Wala na ito sa buhay nila ng anak niya, magsama ito at ang nanay
niya letse! “Amber!” Humiga siya sa tabi ng anak niya at ipinikit ang mga mata.
Naninikip ang dibdib niya habang tumatagal niyang naririnig ang boses nito.

           Nang magising siya ay hindi na niya katabi ang kanyang anak kaya
napabalikwas siya ng bangon to find out na nasa loob na rin siya ng silid nito. May
nakatusok na namang dextrose sa kamay niya  na ikinabuntong-hininga niya.

              “Amber.” Magiliw na tawag ng bisita niya.

         “Lei.” Napangiti siya ng makita ang kaibigan, kasunod nito si Oliver na
may pasa sa mukha napakunot ang noo niya. “Oliver what happened to your face?”

          Napangiwi ito at pilit siyang binigyan ng isang ngiti kahit na masakit
marahil ang mukha nito. “Huwag mo ng itanong dahil magagalit lang ako sa iyo. Hindi
ko iwinish na maging battered ang beauty ko. By the way, how are you na?”

           “Okay na ako.” Sinulyapan nito ang anak niya. “Sana okay lang din si
Jair.”

         “Magiging okay lang ang anak mo ano k aba? Alam mo namang manang-mana iyan
sa iyo super tapang.” Napangiti siya sa sinabi ni Lei.

          “Ako matapang? I doubt it.”

         “Huwag kang magdoubt dahil matapang ka talaga. Hindi ko kaya ang tapang mo
sa lahat ng mga sakit na pinagdaraanan mo.”

          “Salamat.”

        Natahimik siya ng biglang pumasok sa silid nila si Landon, may dala itong
tray ng pagkain. Sinundan ng mga mata niya ang lalaki katulad ng ginawa ng dalawa
pang nasa silid niya. She even saw Oliver flinch.

         “Babalik ako Amber pagaling ka.” Tumango siya.

       “Pupuntahan ko muna si Aiden, Amz. Babalik din ako later.” Lumapit ito sa
kanya saka may ibinulong. “Sabihin mo sa akin kapag sinaktan ka ng lalaking iyan
dahil susuntukin ko uli ang gagong iyan.” Natawa siya sa turan ng kaibigan akala mo
naman hindi buntis. Bumalik siya sa paghiga dahil ayaw niyang kausapin si Landon.

          “Amber you need to eat.” Pukaw nito sa kanya but she just keep on staring
the wall. Lumapit ito sa kanya at hinawakan siya pero gaya ng una niyang ginawa ay
tinabig lang niya ito. Hindi naman niya alam na may dala pala itong pagkain kaya
pagtabig niya dito ay nahulog lahat ng dala nito.

Well, she felt guilty at naghintay ng pagalitan siya nito pero wala siyang narinig
n anuman mula kay Landon. “Kukuha uli ako ng bago mong pagkain. Please eat
nakakasama sa health mo iyan at sa magiging anak natin.”

Natigilan siya sa sinabi nito gusto niya itong tanungin pero nakalabas na ito ng
silid niya. Anong pinagsasabi nito? Anong magiging anak? B-buntis siya? Agad na
dumapo ang palad niya sa tiyan niya at inalala kung paano nangyari iyon. Dalawang
beses ding may nangyari sa kanila ni Landon and that was around a month ago. May
nagbunga na naman sa kanila kaya pala ang bigat-bigat ng pakiramdam niya these past
few days, at naaaddict siya sa amoy ng tanglad. Nasapo niya ang kanyang ulo at
napa-iyak na naman hindi lang pala silang dalawa ng anak niyang si Jai rang muntik
ng malagay sa tahimik pati na rin ng kanyang dinadala.
 A/N: Salamat sa pag-aantay ovewhelming ang mga nabasa kong comments and votes sa
last chapter. hehehe.. sana hindi kayo magsawa sa pagbasa. Hindi pa ito ending, may
CHapter 10-B and C pa. 

status update: tulog na tayo.

=================

CHAPTER TEN-B

CHAPTER TEN-B

            “JAIR.” Napangiti siya ng makita ang anak niyang nagising na.

            “Daddy where is mommy?”

            “She is sleeping.” Turo niya sa ina nitong nasa kabilang kama.
“Hinintay ka niyang magising kaya lang inantok din siya.”

            “Is she okay? Wala na ba ang bad guy?” nanginig ang mga labi ng anak
niya. “I am not a hero I haven’t protected her from bad guy she protected me from
them.” He took a deep breath upang kahit papaano ay gumaan ang loob niya ng makita
ang malalaking butil ng mga luha na tumulo sa mga mata ng kanyang anak.

            “Sorry anak dahil hindi ako naging good daddy sa iyo.” Pinunasan niya
ang mga luha nito. “At hindi ako naging good husband sa mommy mo.”
               Suminghot ito at nagsimula ng magsalita.

            “Daddy noong hindi pa kita nakikita kilala na kita. Hindi sinabi ni
mimi ang tungkol sa iyo pero nakikita ko ang picture mo sa room niya sa bahay
namin. Palagi ko siyang nakikitang umiiyak kapag nakatingin siya sa picture mo.
Kaya nga ayoko kasama si mimi matulog kasi palagi nalang siyang umiiyak. Ayokong
umiyak kasi baka malulungkot si mimi kaya huwag mong sabihin sa kanya na umiyak
ako.”

            Tama nga siya ng sinabi niyang nagmana ang anak niya sa mommy nito,
matapang, matalino at maaalahanin. Hindi katulad niya he is a selfish jerk at alam
niyang deserving siya sa lahat ng cold treatment na ipinapakita ni Amber sa kanya.

            Mas masakit pala iyong hindi ka pinapansin na para bang isa kang hangin
lang. Hindi siya sinulyapan ni Amber at hindi nito kinakain ang lahat ng mga
pagkain na dinadala niya. Ilang beses na nitong itinapon iyon it hurts but he
deserves all the rudeness from her. Kaya nga pinapadala niya sa mga nurses ang
pagkain nito dahil natatakot siya sa maaaring mangyari dito at sa dinadala nitong
anak nila.

            Kapag nadadatnan niya ito ay kung hindi tulog ay nasa tabi ni Jair at
binabantayan ang anak nila. Hindi talaga siya nito kinausap kahit anong pilit niya,
makakapaghintay siya at magtitiis siya hanggang sa mapatawad na siya nito.

            “Daddy, do you love mommy?” nagulat siya sa tanong nito. His son is
still three yet mas matanda pa yata itong mag-isip sa kanya.

            Ngumiti siya sa anak niya and truthfully he answered his son’s
question. “Yes, baby I love your mommy so much.” Napansin niyang gumalaw ang
katawan ng asawa niya ibig sabihin ay gising ito at nakikinig lang sa kanila.
            “Bakit mo siya sinasaktan kung love mo siya?”

            “Because daddy is such a jerk. Daddy hurt mommy a lot of times and
missed a lot of chances too.” He sigh. “I hope mommy can forgive daddy.” aniya sa
anak pero ang mga mata niya ay nasa asawa na nakahiga patalikod sa kanila.

            “How did you meet mommy?”

            Ngumiti siya hindi niya alam kung dapat sabihin niya sa harap ng
kanyang mag-aapat na taong gulang na anak iyon dahil hindi niya alam kung
maiintindihan ba iyon ng anak niya. But this is his last chance to say what’s
inside his heart dahil alam niyang naririnig ito ng asawa niya.

            “Daddy saw your mommy in a special place in Las Vegas. Your tito and I
have a bet during that time they asked me to marry someone. Then I saw your mommy,
she is very pretty during that time. I pulled her from her friends and let her sign
some papers tapos hindi na kami muli pang nagkita after that pero hindi na siya
nawala sa isip ko. Then, nagkita uli kami.”

              May bumara sa lalamunan niya ng sabihin iyon. “But I was bad to her
so she left me hindi niya ipinaalam na buntis na siya sa iyo. Kung kailan siya
nawala saka ko naman narealized na mahal ko na siya kaya hinanap ko siya. Nasuntok
pa nga ako ng ninang Lucille mo, hinanap ko siya sa ibang bansa. Ang dami kasing
kapangalan ng mommy mo kaya ang hirap niyang hanapin. Daddy loves mommy so much
kaya ng makita ko uli siya at nalaman kong meron na akong baby masayang-masaya
ako.”
             TANGA BA SIYA? Hindi ba niya alam na bata ang kausap niya at alam
niyang hindi naman naiintindihan ng kanyang anak ang pinagsasabi nito. Oo, kanina
pa siya gising at kanina pa sana niya gustong sumabat pero parang may nagsasabi sa
kanya na makinig muna. Kaya iyon ang ginawa niya ang makinig.

            “Ginawa ko ang lahat para magkasama tayo at umayon sa akin ang
pagkakataon. Your mom gave me a chance to fixed my wrongdoings but I disappointed
her. Your lola doesn’t like your mom’s daddy because she thought he’d killed my
daddy.”

           “But mommy didn’t killed your daddy, didi.”

         “I know anak masyadong naguguluhan ang daddy mo ng mga oras na iyon huli
na ng marealize kong umalis na kayo and I’ve missed another chance. Nagsisisi na
ako sa mga ginawa ko Jair if only mommy will accept my apology.”

“Magsorry ka kay mimi.”

“I know pero ayaw niya akong kausapin. Ayaw din niyang kumain at nag-aalala ako na
baka may masamang mangyayari sa kanya at sa baby na nasa tummy niya.”

“Baby? Magiging kuya na ako?”

“Yes Jair magiging kuya ka na.”

“Gusto ko girl tapos kamukha ni mimi.”

“Gusto ko rin maging kamukha ni mommy mo.”

She bit herself to stop herself from crying, this is what she hates the most kapag
buntis siya. Nagiging extra sensitive siya at nagiging iyakin.

“ANo sasabihin mo kay mimi kapag nagising na siya?”

        Naghintay siya ng sagot nito.

        “I’m sorry.”

         Bakas sa boses nito ang sincerity pero kahit na tumagos sa puso niya ang
paghingi nito ng paumanhin hindi pa rin nawawala ang galit niya dito. Galit,
hinanakit, disappointment at marami pa, narinig din niya ang sinabi nitong mahal
siya nito. Dapat maging masaya siya pero wala siyang maramdamang kung ano para
dito. Para bang nagyelo ang puso niya para sa lalaking ito at ang tanging
nararamdaman niya ay emptiness at ang kapatawaran para sa mga ginawa nito sa kanila
ay hindi pa niya kayang ibigay.
Few days later,

            Malapit na siyang makalabas sa hospital at ayaw din naman niyang sa

hospital magcelebrate ng pasko. Naghihilom na rin ang sugat na natamo niya at ang
sugat ng kanyang anak pero kailangan pa rin ng matinding pag-iingat lalo na daw sa
kalagayan niya kasi masyadong sensitive ang pagbubuntis niya marahil dahil sa medyo
may edad na rin siya. She is already twenty nine. Sa katunayan nga ay kung anu-ano
ang naiisip niyang kainin na hindi niya magawang kainin kasi natatrap siya sa
hospital.

“Excuse me po Mrs. Gilmore.” Untag ng nurse sa kanya. “May gusto pong kumausap sa
inyo.”

“Sino?”

Pumasok ang nurse na may tulak na lalaking naka-wheelchair.  Nagulat siya ng

mapagsino ito, hindi kasi niya akalain na darating uli ang panahon na makakaharap
niya ang bisita niya.

Her dad!

Matanda na ang hitsura ng  daddy niya bakas sa mukha nito ang mga wrinkles at
pagod. Natulos siya sa kanyang kinatatayuan at hindi niya alam kung ano ang
sasabihin o kaya naman ay gagawin.

“Amber.” Nagsimula ng mag-init ang mga mata niya ng marinig ang boses nito, pati
boses nito ay hinang-hina na rin. Parang hindi ito ang tatay na nakalikhan niya ang
tatay na pinangarap niyang tanggapin siya at mahalin siya at... “Anak.” Tawagin
siyang anak.
Tuluyan ng tumulo ang mga luha sa mga mata niya at kumilos ang kanyang katawan
palapit dito. Kahit gaano pa kasama ang ginawa nito sa kanya noon kahit na kulang
nalang ay hindi siya nito kausapin at kahit na itaboy siya nito hindi pa rin
mawawala ang katotohanan na ama niya ito. At mahal na mahal niya ito dahil ito
nalang ang natitirang kadugo na meron siya.

“Daddy.” Yumakap siya sa kanyang ama at tuluyan ng umiyak ng malakas. Umiyak siya
na parang isang bata na hindi niya nagawa for the past years. Gumanti ng yakap ang
daddy niya sa kanya and for the first time she felt loved by her own father. “Dad
I’m sorry. I’m sorry kung galit ka sa akin dahil ako ang dahilan kung bakit namatay
si mommy. I’m sorry daddy.” Humagulgol siya sa harap nito.

Hinaplos ng tatay niya ang kanyang likod.

“Anak ako dapat ang humingi ng paumanhin sa iyo. Sinisi kita kahit wala kang
kasalanan hindi ko lang matanggap na maaga tayong iniwan ni mommy mo. Masyado akong
naging makasarili at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko wala akong alam sa pag-
aalaga ng bata. Akala ko kapag ibinigay ko sa iyo ang lahat ng gusto at
pangangailangan mo ay mapupunan ko na ang pagiging tatay ko. Pero mali ako dahil
mas lalong lumayo ang loob mo sa akin.”

May pumatak na likido sa balikat niya tanda na umiiyak na rin ang daddy niya.

“Kaya naisip ko kapag binigyan kita ng panibagong mommy ay malalapit ka na uli sa

akin but I was wrong dahil naiba na ng tuluyan ang mundo mo sa mundo ko. Hindi na
tayo nakakapag-usap pa at nabulagan ako akala ko kasi hindi mo na talaga ako mahal.
Ginatungan nina Eula ang insecurities ko pagdating sa iyo.”

“Dad.”
“Malaki ang naging kasalanan ko sa iyo anak at pagkukulang. Hindi kayang tumbasan
ng pera ang dapat ay pagmamahal ko sa iyo dapat binigyan kita ng oras. Patawarin mo
ako anak pwde bang maging anak uli kita?”

Pinunasan nito ang luha sa mga mata niya at siya naman ay sunod-sunod na tumango.
“I love you daddy.” Parang batang bigkas niya.

“Mahal na mahal din kita anak. Hindi ko nasubaybayan ang paglaki mo hindi ko tuloy
namalayan na may apo na pala ako.” Tumawa ito and she just chuckled. “Huwag kang
mag-alala wala ng makapanakit sa iyo nakakulong na ang tita Eula mo at umalis na
rin ang ate Mara mo.”

Naguluhan siya sa sinabi nito. “Po? Bakit? Anong nangyari sa kanila?” the last time
she remembered ay noong inaway siya ng mga ito sa isang mall.

Bumuntong-hininga ito. “When I made my last will ang inilagay ko doon ay ibibigay
ko ang lahat ng meron ako sa magiging apo ko sa iyo. Matagal ko ng alam na may apo
ako sa iyo dahil palagi kitang pinasusundan. Matagal na rin akong nagdududa sa
kanila dahil sa aksidenteng nangyari sa akin dalawang taon na ang nakakalipas.
Sumabog ang kotseng sinasakyan ko kasama ang kaibigan ko nakalabas ako ng sasakyan
para sana humingi ng tulong pero sumabog na ang sasakyan at hindi ko na naligtas si
Philip. Nasabugan din ang kaliwang binti ko kaya heto naka-upo na ako ngayon sa
wheelchair. Karma ko siguro ito sa pananakit ko sa iyo.”

“Don’t say that dad.”

“Nang malaman nila ang inilagay ko sa last will ko at nalaman nilang may apo na nga
ako ay gusto nilang patayin kayo. Huli na ng malaman kong nagawa na nila ang plano
nalang at mabuti nalang at nakaligtas kayo anak.”
“I am safe dad pati na rin si Jair at.” Hinawakan niya ang tiyan niya. “Ang
magiging anak ko pa.” napangiti siya.

“I am happy Amber na masaya ka na.”

Umiling siya. “Masaya ako dahil nagkausap na tayo pero malungkot din ako dahil
hindi ko na mabibigyan ng kompletong pamilya ang mga anak ko.”

“Anong ibig mong sabihin?”

“I am officially divorced dad.”

“Hindi pa hija.” Pumasok ang nanay ni Landon. Paano? “I’m sorry kung dahil sa akin
ay nasaktan ka na naman. Alam ko ako dapat ang sisihin sa mga nangyari kung hindi
ako kumontra sa pagsasama ninyo ni Landon hindi sana ito mangyayari. I’m sorry
nabulagan ako pwede bang patawarin mo na ang anak ko? Hindi niya kasalanan ang
tungkol sa divorce paper pinapirma ko siya noong lasing siya dahil sa kaiisip sa
iyo at kay Jair. Nalaman niya iyon at hindi na iyon napush sa korte I know my son
Amber. Alam kong importante ka sa kanya at mahal ka niya pati narin ang mga anak
niyo.”

“Sa ngayon po madam hindi ko pa po kayang mabigay ang kapatawaran para sa anak
niyo. Masyado niya na po akong sinaktan ng paulit-ulit. Okay lang sa akin kung ako
lang pero kapag nadamay na si Jair ibang usapan na po iyan. I don’t know when will
I forgive him basta ang alam ko hindi ngayon at hindi rin bukas.”

“I understand hija kung ako ang nasa posisyon mo malamang iyan din ang mararamdaman
ko. Hindi ko hihilingin na patawarin mo ako ang importante ay ang anak ko.”
“Pinapatawad ko na po kayo madam hindi naman po mahirap ibigay ang kapatawaran eh
sa taong deserving patawarin.”

“Mommy nalang Amber kung naiilang ka pa mama nalang wala akong anak na babae kaya
nga kinukulit ko si Landon na mag-asawa na. Kung alam ko lang na siya ang
pinakaunang nag-asawa sa mga kaibigan niya ay ako na mismo ang nagpahanap sa iyo.”
Binigyan siya ito ng isang ngiti. Iyong totoo at matamis na ngiti.  “Salamat.”

Tumango lang siya bilang pagtugon.

“Anak, uwi na tayo. Namimiss na kita gusto kitang makasama sa bahay.” Tumango siya
sa daddy niya.

“Yes, dad.”

“ANAK! May bisita ka.”

Narinig niyang tawag ng daddy niya sa kanya, naka-uwi na sila ng anak niya mula sa
hospital. Ilang lingo na rin siya sa bahay ng tatay niya and so far she is getting
better lalo na ang kanyang anak. Hindi na muna niya ito pinabalik sa school dahil
sumasailalim pa ng psychological test ang anak niya dahil sa nangyari just like
her.

            “Sino po?” hindi na siya nag-abalang tumayo pa mula sa inuupuan niyang
rocking chair. Nasa garden siya ng kanilang bahay at nagmumuni-muni, nagpapahinga
lang siya sandali bago bumalik sa pagsusulat. Dumapo ang kanyang mga palad sa tiyan
niya at napangiti ng maalalang may bagong anghel na darating sa buhay niya.

            “Hi.” Bati ng bagong dating as usual sino pa ba ang malakas ang loob na
bumisita ng umagang-umaga kahit walang lahing intsek dahil siya ang may lahi niyon
ay pumupunta ito sa bahay niya. And yes si Jair at ang daddy lang niya ang
kumakausap dito dahil siya nanatili sa cold treatment niya dito. “May dala akong
foods sabi kasi ni daddy Ernest gusto mo raw kumain ng strawberries binili ko pa
iyan sa Baguio.”

            Syet! Naaamoy niya ang mabangong strawberries na nasa loob ng basket na
bitbit nito at inilapag pa talaga sa harap niya. Inilihis nalang niya ang kanyang
paningin sa ibang bahagi ng garden na para bang walang narinig. Mahigit isang buwan
na rin itong nakikipag-usap sa kanya at mahigit isang buwan na rin na hindi niya
ito pinapansin para saan pa?

            “I also brought your vitamins inumin mo iyon para healthy ka palagi at
si baby.” Dugtong nito.

            Psh. Kaya niyang alagaan ang sarili niya.

            “Kumain ka na.” Itinulak niya ang basket palayo sa kanya ibig sabihin
ay hindi niya iyon tinatanggap. “Kahit itapon mo iyan Amber babalik at babalik pa
rin ako dito. Kahit itulak mo akong palayo sa iyo at kahit saktan mo ako ng paulit-
ulit ay hindi pa rin ako susuko.”

            Tuluyan na siyang hindi nakatiis.

            “Hanggang kailan mo gagawin iyan Landon? Hindi ka ba napapagod?”

            Ngumiti lang ito kahit na bakas sa mukha nito ang lungkot at pagod.
“Gagawin ko ang lahat Amber para mapatawad mo ako. I will do this until I’m
forgiven.” Bigla itong lumapit sa kanya. “I love you.” At bigla siyang ninakawan ng
halik sa noo nito at saka biglang tumakbo palayo sa kanya. Naiwan tuloy siyang
nakatanga habang nakatingin palayo sa lalaking iyon.

            “Baliw.” Kinuha niya ang strawberries at isa-isa iyong sinubo. Sabi ng
baby eh gusto nya ng strawberries.

            Hindi lang iyon ang unang pagkakataon na ginawa nito iyon dahil araw-
araw nga itong nagpupunta sa bahay kung hindi mga pagkain na gusto niyang kainin ay
nagdadala ito ng mga bulaklak. Kung titingnan mo nga ay para itong nanliligaw sa
kanya, gaya nalang ngayon bigla nitong nalaman na aalis siya dahil pupunta siya sa
kanyang doctor.

            “Sasamahan na kita.”

            Tinaasan lang niya ito ng kilay. “Anong akala mo sa akin pilay? Kaya
kong pumunta sa doctor ko na mag-isa.” Angil niya dito.

            “I just want you to be safe.”

            “At ngayon pinapalabas mong hindi ko kayang alagaan ang sarili ko?
Huwag mo ng abalahin ang sarili mo Landon makakaalis ka na.” Taboy niya dito kaya
lang ay hinawakan nito ang braso niya ng bumaba na siya sa hagdanan. “Alin ba sa
hindi ko kailangan ang tulong mo ang hindi mo naintindihan?” inis na piksi niya.

            “Naintindihan ko lahat ng sinabi mo Amber.”

            “Iyon naman pala eh ano pa ang ginagawa mo dito?”

            “Inalalayan ang asawa ko.”

            “I don’t need your help.”

            “I know.”

            “Alam mo nakakainis ka!” naiiritang saad niya.

            He just chuckled. “Mahalin mo nalang ako.”

            “Ulol.”

            “Sa iyo.”

            “Akala mo ba mapapatawad kita sa ginagawa mo? Hindi!”

            Napabuntong-hininga lang ito. “Gusto kitang samahan sa doctor, hindi ko

ito nagawa noong nagbubuntis ka kay Jair. Gusto kong gawin ito ngayong nagdadalang
tao ka sa anak natin. Kahit magalit ka sa akin at ipagtabuyan ako tatanggapin ko
iyon because I deserve it.”

            Ayaw man niyang aminin ay naaaawa na rin siya dito pero hindi,
pagagapangin at pagagapangin niya ito hanggang sa maranasan nito ang paghihirap
niya noon.

            “Bahala ka sa buhay mo. Susuko ka rin.”

            “Ngayon pa ba ako susuko?”

            “Whatever!” she said rolling her eyes at him.

           

            “ANG pangit mo na.” hindi niya pinansin ang pang-aalaska ni Claude sa
kanya dahil wala na siyang pakialam sa hitsura niya. “Kumusta ang panliligaw mo sa
asawa mo?”
            “Ayan, wala pa ring improvement. Grabe pare tatlong buwan ka ng
nanliligaw sa asawa mo hindi mo pa rin napapalambot ang puso niya.” si Rajeev.
Hindi kasama ng grupo nila si Rajeev pero ng makilala nila ito ng husto ay masaya
naman pala itong kausap kaya for the past five years ay isa na ito sa naging
kaibigan niya.

            “Ano ba iyan? Don’t tell me hindi mo man lang nahahawakan si Amber?” si
Aiden.

            “Hindi ko siya nahahawakan dahil galit pa rin siya sa akin hanggang
ngayon.”

            “Sumuko ka na pre. Marami pang babae ang nag-aabang sa iyo diyan sa
tabi-tabi kung ayaw ng asawa mo sa iyo eh di huwag mo ng ipagpilitan ang sarili
mo.” Si Jaxon.

            Tiningnan niya ito ng masama. “Sabihan kaya kitang layuan si Ashley
anong mararamdaman mo?” inis na tanong niya. Kanina pa sumasakit ang ulo niya dahil
sa palaging kulang ang kanyang tulog. Kapag nasa hospital siya ay hindi maaalis sa
isip niya ang kanyang mag-ina. Palagi siyang nag-aalala at kahit na malayo ang
tinitirahan ng kanyang mag-ina ay hindi siya nagmimintis na puntahan ang mga ito.

            “Kaysa naman ganyan wala ka ng kabuhay-buhay.”

            “Masaya na ako as long as nakikita ko ang mag-ina ko.”

            “Hindi ko alam kung maaawa ako sa iyo o maiinis.”

            He didn’t say a word dahil napako ang atensyon nila sa bagong dating
iyong pinsan ni Claude na si Eugene. Pulang-pula ng mukha nito na pumasok sa sala
at inagaw ang isang bote ng whiskey na nasa center table.

            “Anong nangyayari sa iyo Eugene? Akala ko ba kasama mo si Gypsy?”

            “Ha? Sinong Gypsy?”

            “Ah sus, sino pa eh di iyong nanuntok sa iyo.”

            “Si psychotic?”

            “Iyan na ba ngayon ng bagong endermeant mo sa kanya? Ang cute.” Tukso

ni Aiden. Sinamaan ito ng tingin ni Eugene. “What?” natatawang tanong ni Aiden.
“Don’t tell me nagawa mo ng babae si Gypsy wow amazing ka talaga.”

            Napahawak ito sa ulo nito at napapikit. Tapos ay biglang namula ng

husto ang mukha nito pati sa leeg at may teynga. “Shit! Huwag niyo munang ipaalala
sa akin ang babaeng iyon. Claude pagamit ng shower. I  need it now.”

            Tumatawa ang mga kaibigan niya habang nakatingin sa lalaking tumakbo
papasok sa isa sa mga silid ng bahay ni Claude.

            “Natamaan na yata hindi lang pala suntok ni Gypsy ang tumama sa pinsan
mo Claude mukhang nakamove on na iyon.”
            “Sana nga but I never saw him act like that nakakatawa.”

            Napatingin siya sa suot na relo. “Mauuna na ako pupuntahan ko lang muna
ang mag-ina ko.” Paalam niya sa mga kaibigan.

            “Ayaw mong magpahinga muna?”

            “Saka na ako magpapahinga kapag nakita ko na sila. Bye!” Pagtayo niya
ay biglang nagdilim ang kanyang mga paningin and the rest is darkness.

a/n: Malapit na! Malapit ko ng nakikita ang katapusan nito, huhuhu... drama mode.
Saka na hindi pa naman talaga ito tapos eh. hehehhehe... ang bilis ng araw na ito
how I wish Saturday na. Kasi kapag saturday walang klase tapos hindi ako papasok sa
graduate class dahil ako ay tinatamad. bow!

STATUS UPDATE: Sorry medyo natagalan nag-aabang kasi ako sa printer na matapos
magprint ng mga testpaper. hehehe.. magsusurprise test ako bukas eh, for sure ako
na naman ang masusurprise nito sa mga scores nila...  BOOOM!
NIGHT! NIGHT!

=================

CHAPTER TEN-C [END]

CHAPTER TEN-C

            “Naaawa na ako kay Landon.” Komento ni Lucille. Bigla nalang kasi itong
bumisita sa kanya kasama sina Belle, Ash at Sabrina. Si Jair ay nasa lola nito,
mama ni Landon. Pinapayagan niyang ipasyal nito ang anak niya hindi naman kasi niya
ito ipinagkakait sa lola nito.

            “Oo nga dati galit na galit kami sa kanya pero hindi kaya sobra na ang
tagal ng pagdurusa niya?” si Belle.

            “Hindi naman sa kinakampihan naming si Landon, Amber because he really

deserves it. Kaya lang masyado ng matagal ang tatlong buwan na pagpapahirap mo sa
kanya at saka we know how he regreted it. Kailan mo ba siya papatawarin?”

            She let a sigh escape from her throat as she felt her baby bump. She is
three months pregnant and so far napapansin niya ang efforts na ginagawa ni Landon
para lang mapatawad niya ito. At hindi siya tanga para hindi makita iyon at hindi
lumambot ang puso niya. Kahit anong sabihin niya mahal na mahal niya ang gagong
iyon.

            Hindi naman siguro siya magpapahila sa club sa Vegas para lang sumama
sa isang stranger kung hindi siya attracted sa lalaki sa simula pa lang. She got
curious kaya nga siya sumama dito and the rest is history. She kept a picture of
him sa loob ng kanyang silid dahil—mahal niya ito at kahit na nasaktan siya nito ng
ilang ulit ay matututunan pa rin niya itong patawarin. Medyo matagal nga lang pero
di bale na at least napatawad niya.

            “He is already forgiven.” Her answer.

            “Really? Pero bakit nandito ka pa rin? Bakit pinahihirapan mo pa rin

siya?”

            “Bakit feeling ko ako ang kontrabida sa story na ito?” nakatikwas ang
kilay niya.

            “Balik na kayo ni Jair sa bahay ni Landon nagmumukha na kasi iyong

haunted house eh.”
            “Hindi ko siya pinapahirapan ah mabait pa nga ako.”

            “Kaya pala halos hindi na siya umuuwi sa bahay niya, pagpasok niya sa
hospital ay punta agad siya dito. Tapos balik din sa hospital at balik dito, minsan
pumupunta sa kung saan just like Baguio para lang bumili ng strawberries o kaya
naman ay pumunta sa Cebu para bumili ng lechon Cebu na gusto mo. Siya an gang
pumupunta kahit na sinabi na ng mga asawa namin na iba nalang ang pabilhin, sabi
naman ni Landon baka daw mag-iba ang lasa kapag iba ang bumili. See, kahit asawa
namin hindi magagawa iyan. May limitation din ang tao Amz, hihintayin mo bang
matigok na sa sobrang pagod iyong MAHAL mong asawa.” Mahabang litany ni Lei.

            She didn’t know that, akala kasi niya ipinapautos lang nito sa iba ang
mga pagkaing dinadala nito sa kanya. So, that explains his tired and weary look na
natatabunan ng mga ngiti nito. Naguilty tuloy siya. Siguro tama na ang pagpapahirap
sa asawa niya and give him one last chance. Mahal naman niya ito eh, sobra pa nga
dahil hindi siya masasaktan kung hindi niya ito mahal.

            “Oo na papatawarin ko na siya.”

            Pumalakpak ang mga ito. “Ayan mabuti naman at natauhan ka na rin. Ayaw
namin na lumabas sa mundo iyang anak mo na hindi masisilayan ang daddy niya. At
least si Jair sobrang smart na bata. Pwede bang ipair ko siya sa anak ko?” tanong
ni Sabrina.
            Na agad namang kinontra ni Lei. “Uhuhh, huwag kayo binakuran na ni Jair
si Xyxy ko. Ako ang ninang dito kaya si Jair at ang baby girl ko ang nababagay.”

            “Hala sige ilatag niyo na ang future ng mga anak natin.”

            Natawa nalang siya. Who would have thought na magsasama at mag-uusap
sila ng ganito. Hindi as colleagues but as friends and what connect them are their
husband’s friendship and their line of works. Her previous line of works.

            Napatingin siya kay Belle na sinagot ang tawag nito. “Yes, love?” asawa
yata nito ang tumawag. “What? Sige pupunta na kami diyan isasama namin siya.”

            “Anong nangyari?” tanong niya kanina pa kasi ito nakatingin sa kanya.

            “Nagcollapse na ang asawa mo nasa bahay niyo ngayon. Sabi na nga ba at
bibigay din ang isang iyon.”
            Bigla siyang kinabahan. “Puntahan na natin si Landon.” Siya na mismo
ang naunang lumabas ng bahay nila. Nakita niya ang daddy niya kasama ang mommy ni
Landon at si Jair na masayang naglalaro sa may garden. Hindi na siguro niya
ipapaalam sa mga ito baka mas mag-alala lang ang mga ito.

            Gamit ang sasakyan ni Sabrina ay mabilis nilang narrating ang bahay ng
asawa niya. Nasa may entrance ang mga asawa ng mga kaibigan at isang pamilyar na
doctor. Ito iyong nag-asikaso kay Jair.

            “Nandito na ang si Amber.”

            “A-anong nangyari kay Landon?”

            “Relax lang Misis-.”

            “Anong relax?” Mahaba pa sana ang sasabihin niya kaya lang ay hinawakan
siya ni Ash sa likod at tinapik na sinasabing kumalma lang siya.
            “Nagpapahinga na si Doc Landon masyado lang siyang napagod sa dami ng
trabaho niya at sa iba pang bagay. Sinasabihan na naming siyang magpahinga pero
nginingitian lang niya kami at sinasabi niyang kaya niya pa dahil may may kailangan
pa siyang bawiin.” Ngumiti ito sa kanya. “Alagaan mo siya Amber, you don’t mind if
I call you Amber right?”

            Tumango siya dahil nasa bingit na siya ng kagustuhan na itulak ito at
ng makapasok na siya sa  bahay ng asawa niya. Gusto niya itong makita at maalagaan.

            “Huwag mo ng idetain si Amber dito Wess baka masuntok ka niyan.” Biro
ni Jaxon. “Iwanan kana naming Amber at patawarin mo na si Landon mahal ka naman ng
gagong iyon gago lang talaga siya. Pero ang gagong iyon pinatunayan sa amin kung
gaano ka niya kamahal kaya puntahan mo na. Kailangan ka niya ngayon para gumaling
na siya.”

            Tumango siya at pumasok dahil naiiyak na naman siya, sa saya. Natawa pa
nga siya ng marinig niya ang usapan ng mga nasa labas.

            “Isarado natin ang pinto para masundan agad ang dinadala ni Amber.”
            “Baliw hindi pa nga nakakapanganak eh.”

            “Malay mo naman di ba may mabuo alam mo naman ang wonder ng science
everything is possible di ba doc?”

            “I dunno.” Pumanhik na siya sa silid nila ng asawa niya. It is kinda

dark at dahil ayaw niyang magising ito kaya ang lamp shade sa tabi ng bed nito ang
binuksan niya. Dahan-dahan siyang lumapit sa kama at umupo sa tabi nito. Dinala
niya ang kanyang mga kamay niya sa pisngi nito gaya ng mga ginagawa nito sa kanya
dati.

            Gwapo pa rin ito kahit na halatang nangayayat ito marahil sa pagod.
Naalala niya ang mga ginagawa nitong pangtataboy nito sa kanya pero kahit ganoon ay
tiniis nito ang pagiging maldita niya. Sa halip na magalit ay ngingitian lang siya
nito.

            “Magpagaling ka na pinapatawad na kita.” Bulong niya ayaw muna niyang

disturbuhin ang asawa balak sana niya ay ipagluto ito ng pagkain kaya lang ay
hinawakan nito ng mahigpit ang palad niya na nasa pisngi pa rin nito. Gising na
pala ito?

            “T-totoo bang pinapatawad mo na ako?” garalgal ang boses nito

magkahalong pagod at saya ang nasa mga mata ng asawa. Tumango siya at nginitian ito
sa loob ng tatlong buwan ay nagawa na rin niya itong ngitian.
            “You are already forgiven kaya pagaling ka na.” umayos ito ng upo at
yumakap sa kanya.

            “Wala ng bawian iyan ha. Hindi mo na pwedeng bawiin iyan.” Mahigpit
siya nitong yinakap na agad naman niyang sinuklian. “Akala ko hindi mo ako
mapapatawad.”

            “Hindi naman ako ganoon katigas Landon. Galit ako sa iyo dahil hindi mo
kami ipinaglaban ng anak mo pero ipinakita mo sa akin na hindi ka sumuko kahit na
ilang beses na kitang itinulak palayo at pinagtabuyan.” Bahagya niya itong itinulak
ayaw sana nito siyang bitiwan pero napilitan ito dahil natatakot itong pagalitan
niya. She cupped his face and look directly to his eyes. “You showed me na kaya
kitang pagkatiwalaan muli na kaya kong sumugal sa iyo. Sana sa chance na ibibigay
ko sa iyo hindi mo na sayangin.”

            “I won’t promise anything Amber but one thing is for sure I will do
everything to sa abot ng aking makakaya ang hindi ka na muling masaktan pa. Mahal
na mahal kita.”

            Ngumiti siya at idinikit sa  noo niya ang mga labi nito. Namumula kasi
siya kahit ilang beses na niyang narinig iyon ay hindi pa rin pala siya sanay kapag
harap-harapan na.
            Itinaas nito ang kanyang mukha. “I love your eyes I want our baby to
have your eyes it is cute. I love your nose, I love your cheeks, I love your
eyebrows especially when it’s crunching, I love your lips especially when it
touches my lips. I love your entire being hindi ko aakalain na ikaw na pala
talaga.”

            “I love you too.” Walang tamang adjectives ang pwede niyang idescribe
sa saya na bumadha sa mukha nito ng sabihin niya ang tatlong mga salitang iyon. “I
don’t know why I loved you when in fact wala kang ibang ginawa kundi saktan ako.
But hey, I love you because you are you.”

            “Hindi ka na ba makikipagkita kay Oliver?”

            She chuckled as he carry her and place her over his lap. “Oliver is my
editor pagkatapos mo siyang suntukin pagseselosan mo pa rin siya? Olie is not what
you think he is.”

            “What do you mean?”

            “He is gay and he is in a relationship with a guy so please stop being
possessive with him.”

            “Bakit sinabi mong fiancé mo siya?”

            “Sinabi ko lang iyon para tigilan mo kami ni Jair but I guess it didn’t
work dahil nabuntis mo nga  ako di ba?”

            Ngumiti ito and her heart beats faster than its normal pace, she love
that smile. “Sinadya ko iyon I am a doctor and I know when you are fertile. Luckily
I did.”

            Malakas siyang napasinghap. “Bakit mo ginawa iyon?”

            “Because I don’t want you to leave me. I said we are going to give it a
try for three months kapag nabuntis kita alam kong mahihirapan ka ng iwanan ako.”
Ngumisi ito. “But my plan didn’t go the way I planned it to be. Muntik ko pa kayong
mapahamak hindi lang si Jair pati na rin kayo ng magiging anak natin.”
            She really likes it when he said ‘natin’ pakiramdam kasi niya kasama na
talaga siya sa buhay nito. Dumako ang mga mata niya sa kwentas na suot nito,
nakasabit kasi doon ang wedding ring na binili nito para sa kanila. It’s the pair.
Hinawakan niya iyon akala niya ay nawala iyong sa kanya dahil sa lakas ba naman ng
pagkakatapon niya sa singsing na iyon.

            “I wouldn’t let you wear that ring.” Anito.

            “Bakit?”

            “I want you to wear it the day of our wedding.”

            “Huh? Di ba kasal na tayo?”

            Umiling ito. “I want to give you what you deserve to have. I want you
to have a proper wedding just like my friends wives. I want you to walk down the
aisle and I want you to see me waiting near the altar. I want you to be complete
the way I want to feel. Gusto ko i-seal na ang relasyon natin sa tamang paraan. At
ang dalhin ka sa altar ang pinakatamang gagawin ko sa buhay ko. Kaya ngayon pwede
bang ito na muna ang isuot mo?”
            May kinuha ito sa loob ng drawer nito. “I should have gave you this
four years ago pero nawalan na ako ng chance. This is the right time I want you to
wear it first let’s take everything one step at a time. Ayoko ng minamadali ang
lahat ng bagay kasi nagkalabo-labo. Jane Amber Tan will you take me into your life
one step at a time?”

            Sunod-sunod na tango ang ginawa niya at siya na mismo ang naglapat ng
mga labi niya sa labi nito. She didn’t thought she would be happy like this. Walang
pagsidhan ang sayang nararamdaman niya ng mga oras na iyon. She will finally have
her happy ending, a complete family and forgiveness.

            Pinutol niya ang halik ni Landon ng maramdaman niya ang mga kamay nito
sa hita niya. Pabirong tinapik niya ito. “Huwag kang gagawa ng bagay na ikakapagod
mo.” She said while biting her lips.

            “Hindi na ako pagod.”

            “Harhar ka na-overfatigue ka na nga ang manyak mo pa rin.”

            Tumawa lang ito. “I really love it when you say I’m a perv why? Because
you are challenging my wifey.”

            She rolled her eyes at her husband. “Sabi mo nga di ba? We are going to
take this one step at a time. At iyang one step at a time na iyan that includes—
ahm--- this. So maghintay ka kapag nakapanganak na ako at nakasal na tayo sa
simbahan.”

            “What? Pero ang tagal pa noon.” Reklamo niya.

            “Kaya nga magtiis ka di ba? At saka hindi ako magpapakasal na buntis
ako.” Napakamot ito ng ulo at halata sa mukha ang pagkabitin.

            “Hindi ba talaga pwede?”

            “Hindi pwede.” Pinal na sagot niya.

            “Kahit kiss?”

            “Okay lang if it is a kiss.”

            “Sige na nga halik muna ako. But once you’ve gave birth humanda ka sa
akin papagurin kita ng husto at hindi kita titigilan kahit na umiyak ka sa pagod.”

            Natawa nalang siya sa sinabi nito. “Bring it on husband.” She said
teasingly.
 a/n: Kailangan na nating tuldukan ang story ng dalawang ito, huwag na nating
pahabain ang paghihirap ni Amber baka kasi may maisip na naman akong kagagahan at
ibitin ko na talagang patiwarik si Landon. hehehe... peace!

Nga pala, may extra 1 pa po ang story, new characters for book 6 will be introduce.
STATUS UPDATE: Salamat sa pagsama sa aking subaybayan ang halos mahigit dalawang
linggong pag-sulat ko sa book 5! Mwahh!

=================

PASASALAMAT!!!

Sa dami kong dapat pasàlamatan hindi ko na alam kung saan ako magsisimula.
Napakalaki ng utang na loob ko sa inyo kasi if you weren't there hindi naman ako
ma-iinspire na magsulat eh.

Kulang pa ang 'thank you' at 'hehehe' para mabayaran ko kayo sa walang sawang
suporta na na ipinakita niyo sa akin. Dati kapag hindi ko kilala ay hindi ako nag-
iinteract pero ngayon ay interact to the highest level na ang show. Thank you for
breaking the spell within me, for letting me socialize with you.

Nakakatuwa nga eh kasi from the start wish ko kang at least makaabot ng 1000 reads
kahit isa sa mga stories ko, hindi na baleng walang votes and comments. Hindi ko
inaasahan na darating ang panahon na lalagpas pa pala ng 10k ang mga oneshots ko at
hindi lang iyon, may naka+30k na sa mga stories ko.

That's a great achievement na for me. Tapos umabot na pala ako ng more than 1k na
followers ng hindi ko mamamalayan. And I received a lot of encouraging comments
from you guys.

Your comments are like fuels that allows our engine (brains) to works. Minsan nga
napagkakamalan na akong baliw kasi kapag nagbeep ang phone ko at may umiikaw na
yellow ibig sabihin may nareceived akong comments agad kong tinitingnan ang email
ko and the whoala ngingisi na ako ng sobrang lapad. Kung alam niyo lang... akala
nga ng mga kasama ko ay may boyfriend na ako dahil daw panay hawak ko sa phone ko.

Wish lang nilang magkaBF ako... hahaha.. magpapayaman pa ako eh.

back to where we are...

hayun nga.

Oo nga pala, dahil din sa inyo naface ko ang mga fears ko pagdating sa writing.
Inaamin kong hindi ganoon kapolish ang grammar ko at minsan pa nga pati ako
natatawa nalang kapag nagbabasa, yaan niyo na unedited talaga ang mga iyan. But
hey, Im trying and practice makes perfect or close to perfection.

Isa sa mga fears ko as a reader ay ang makabasa ako ng sobrang daming twists na mga
stories. Iyon bang may mga kontrabida na ang sarap ihulog sa Mt. Everest.
Nakakaasar kasi at mas lalo akong naaasar ay kapag sobrang nasaktan na o kaya naman
ay napahiya n ang bida. Grrrrrr! at hindi lang iyon iniwan pa ang bida kasi
nagpaloko at naniwala ang lalaki. Nakakagigil talaga!

At kapag may nga scene na ganyan ay hindi ko binabasa at nag-iiskip ako. Hindi ko
alam kung ganyan kayo hehehe iba-iba kasi ang trip ng tao eh. Kaya ayokong magsulat
ng ganoon kung napapansin niyo walang masyadong kontrabida sa mga books ko, dito
lang yata sa book na ito may tumutol. 

Again that is another achievement for me, to face one of my fear is really
something. And now I will try to face another fear by writing book 6. Akalain niyo
iyon magbo-book 6 na ako.. huhuhu... naiiyak ako. Medyo malayo-layo na rin ang
narating ko and again that's thanks to you.

What makes me smile the most is kapag may nababasa akong comment na gigil na gigil
sa mga characters ko. Hahahaha... kung totoong tao lang siguro si Landon malamang
at sa malamang nakulam na ito. It is okay to be affected dahil ganyan din ako eh.

My stories aren't like other stories na mahahaba, I mean sobrang dami ng chapters.
I always stick to at least ten chapters pero alam kong kulang kaya nga nadivide ko
siya into three parts sa chapter 10. May mga extra chapters din to support the next
book and there are scenes showed sa previous book na nasa next book with the new
characters point of view. I am practising continuity sa story flow, I want it to be
connected as possible.

And again, sobrang maraming salamat sa inyo!!!

Salamat at naging part kayo sa limang bida ng first five books ko. Sa araw-araw at
gabi-gabing naghihintay. Lalo na sa gabi at sa madaling araw, aba may nababasa
akong comments na nakapost ng madaling araw. Walang tulugan ang show eh. May ibang
nagmemessage, sorry if hindi ko kayo agad narereplayan, pero nagrereply naman ako.
Kulitin niyo lang ako ng kulitin I don't mind sanay na kasi ako sa mga makukulit.
hahhahaha...
BOOK 1-5 is already closing its doors leaving us a lot of memories to cherish. I am
opening the next batch of characters with different stories to be revealed. I will
try to keep writing for you to read and enjoy.

Pasensya na rin kayo if minsan ay nababagabag kayo sa mga status update AKA authors
note ko. hehehe... I will surely miss this story, the heartaches and the tears.
Sana napadama ko ang sapat na emosyon sa bawat eksena. If hindi pa susubukan kong
husayan pa!

I love you guys!

P.S Please wait for extra # 1: Sealed our forever and extra # 2: Thrilled and Hot

=================

Extra #1: Sealed Our Forever

Extra #1: Sealed Our Forever

            One year and two months later...

            “SA WAKAS maisusuot mo na rin ang dinesign kong wedding gown mo.”
Nakita niya ang sobrang saya sa mukha ni Lucille ng makita siyang nakasuot na ng
wedding gown niya. “Oh gosh iiyak na ako.”

            “Iiyak talaga? Hindi ba dapat ako ang iiyak dito dahil ako ang
ikakasal?” natatawang ani niya dito. Tama iyon ang araw ng kanyang kasal
pagkapanganak niya ilang buwan na ang nakakaraan ay ginugol niya ang kanyang pag-
aalaga sa anak niyang si Larennce. She does have a baby girl and guess what this
time kamukhang-kamuha niya ang anak niya. Masayang-masaya nga si Landon dahil may
girl na daw ito at kamukha daw niya.

            After she gave birth ay inasikaso nila ang paglilipat ng pangalan ni
Jair from Tan to Gilmore. Ayaw niyang ideprive ang panganay niya na dalhin ang
pangalan ng daddy nito. And so far tinotoo naman ni Landon ang sinabi nito. He
became a good father to Jair and to their newlyborn at mabuting asawa sa kanya.

            There are times na nag-aaway sila but what’s good thing sa pinagdaanan
nila ay mas nagiging understanding na silang pareho. Kapag siya ang may kasalanan
ay nagsosorry siya at kapag ito naman agad naman itong bumabawi sa kanya. At
talagang tinupad nito ang kahilingan niyang walang mangyayari sa kanila until they
are married.

            Hindi niya alam kung paano nito nagawang magtiis. Ang sabi lang kasi
nito sa kanya natiis nga raw nitong walang babae sa loob ng apat na taon, ano
nalang ba daw ang mahigit isang taon?
            Napangiti siya ng tinapos na ng make up stylist niya ang kanyang make
up. She is wearing Lei’s creation, a beautiful lacey wedding gown. It’s her taste
simple yet elegant. A lace covered her chest area with crystals and other gems on
it. It hugs her waist down to her thighs and overflowing na pagdating sa ibaba. She
actually like it... no she loves it and her veil is lace as well, kapag si Lei ang
nagdesign malamang maraming laces iyan that’s her signature style.

            “You look lovely mimi.” Her four year old Jair approach her. “You are
beautiful I can’t wait daddy’s reaction.” Linapitan niya ang anak niya. Ito din ang
tumatayong ring bearer nila and her son is indeed so handsome. Manang-mana sa daddy
nito.

            “Hello.” Bati ng mama ni Landon. “Ang ganda naman ng anak ko.” Puri
nito sa kanya habang Karga nito ni Larennce. “For sure magmamana sa iyo itong apo
ko.  I cant wait for her to grow bibihisan ko talaga ito ng mga creations mo
Lucille.”

            “Gagawin ko silang model tita.” She playfully shook her head,
napagkaisahan na nilang gagawing models ang mga anak nila para sa RJS at wala na
daw bawian kaya wala naman silang nagawa.

            “Go ako diyan.”

            Hinalikan niya si Larennce niya na ngayon ay binabantayan na ng kuya
nito. Overprotective si Landon pero mas overprotective si Jair. Ayaw nga nitong
pahawakan kahit sa mga kaibigan nito. She can oversee her daughter’s delimma kapag
nagdalaga na ito.

            “Ano ba naman ito!? Bakit kailangang bridesmaid pa ako? Nakakaasar ha!
Ang kati-kati kaya nito at ang init-init pa nitong lipstick.” Hayan na ang
hinihintay nilang boses ni Gypsy. Kaka-uwi lang nito galing sa kung saang panig ng
Pilipinas dahil naging resident veterinarian na ito ng isa sa mga departamento sa
gobyerno.

            Tiningnan niya ang kaibigan na kasunod ang tatawa-tawang si Kissa at si

Summer. Pati na rin si Oliver na naka-white tuxedo lang din. Labas na labas na
talaga ang pagiging bakla nito with matching yellow na bow tie. Yep, as in bow tie
talaga.

            “Beshy Lei maganda na ba ang style ko?”

            At ng makilala nito si Lei ay wala na naging fashionista ever na ang

baklang iyan. “Hay, naku Oliver kahit anong gawin mong pagpapagwapo bakla ka pa
rin.” Pang-aasar ni Summer.

            “Tse! Maganda naman.” Tiningnan niya si Gypsy na hindi pa rin maipinta
ang mukha. But she was amazed when she saw Gypsy over a year of being hiatus. Hindi
na patong-patong ang suot nitong damit pero hindi naman sobrang pambabae. She is
just wearing simple tee-shirt and skinny jeans ang rubber shoes or sneakers. Mas
naging pino na rin ang mga kilos nito pero may Gypsy style pa rin.

            And just look at her now. She is wearing a body hugging pale yellow
short dress revealing her white pale skin and a yellow stiletto too. Nakalugay ang
maalon-alon nitong buhok na ngayon lang niya napansin na kulay brown pala. Maganda
talaga ang bruha sabagay si Kissa naman ay maganda din at lalo na si Summer. Ang
mga ito ang kanyang mga bridesmaid dahil ang kanyang mga maid of honors ay ang apat
na mga kaibigan niya.

            “Heto dalhin mo ito.” Mas lalo itong napasimangot ng ibigay ni Belle
ang boquet.

            “Ay mareng Summer akin nalang itong boquet mo mas bagay sa akin iyan.”
Inagaw ni Oliver ang bulaklak ni Summer kaso hindi ito binigay ni Sum kaya nag-
agawan ang dalawa hindi tuloy namalayan ng mga ito ang biglaang pagbukas ng pintuan
at tumama sa kung sino ang boquet.

            “Aww!” mahinang hiyaw ng lalaking nasa may pintuan.

            “Ikaw kasi.” Sisi ni Summer at saka niya napagsino ang nasa pintuan.
Ang pinsan ni Landon na si Rechmond. “Naku Sir pasensya na ha ito kasing si
Oliver.” Hingi ng paumanhin ni Summer dito. Kunot-noong tinitigan lang ito ng
binatang abogadong mas bato pa sa mga bato sa monumento. Nakita niyang napanganga
si Oliver habang nakatitig dito.

            “Rechmond ang tagal mo namang mahanap si Jair napapraning na iyong

tatay niya.” singit ni Eugene na isa din sa mga groomsmen ni Landon. “Oh, hi Kissa,
hi Summer.” Bati nito sa dalawang kakilala tapos naglanding ang mga mata nito kay
Gypsy na abala sa pagmurder ng mga bulaklak na hawak nito. Nagtaas ito ng tingin ng
maramdamang may nakatitig dito na naging dahilan kung bakit sila natahimik. “Holy
shit! Psychotic---eerr---Gypsy?”

            Tinaasan lang ito ng kilay ng dalaga. “What?” inis na tanong nit okay
Eugene.       

            “Anong nangyari sa iyo? Kailan ka pa naging pokemon at nag-evolve ka ng

ganyan?”

            Natawa siya sa sinabi nito. “Nangyari sa akin? Wala kang pakialam,
letse!” Linapitan ito ni Gypsy at ito na mismo ang naghampas ng boquet nit okay
Eugene. “Alis ka na! Hindi ka kailangan dito.” Linapitan nito si Jair. “Jair sama
ka na sa mga momo sa labas para hindi na niya guluhin ang mommy mo.”

            “Ang gwapo naming ito momo? Baka ikaw---.” Tiningnan ni Eugene si Gypsy
mula ulo hanggang paa.
            “Ano? Maganda ako kaya tsupe.”

            “Sabi ko nga tara na sa baba Rechmond nag-aantay na si Gleian.” Ay, Oo

nga pala si Gleian na dating manliligaw niya ay nakamove on. Hindi lang iyon pinsan
ito ng kaibigan ng pinsan ni Eugene na si Cash.

            “Fine.” Maiksing sagot ni Rech at kinarga na ang anak niya.

            “HOMAYGASSSH! Ang daming hot fafa here magkakasala ako sa fafa kong si
Ran.” Tili ni Oliver.

            “Bakla ka.”

            Nailing nalang siya sa mga ito. Medyo kinakabahan siya pero sabi nga ni
Landon sa kanya wala na siyang dapat ikakaba pa dahil hindi daw siya nito hahayaang
hindi pumunta sa kasal nila.
            “Ready ka na?”

            “Kagabi pa.”

            “Let’s go nauna na sila sa simbahan nagbanta pa naman si Landon na

ipapabomba niya ang lugar kapag hindi ka namin dinala sa simbahan.” Biro ni
Sabrina. She took a deep breath and smile at her friends. Handa na siya pero
kinakabahan pa rin siya hanggang ngayon. Lumabas na siya ng suite at sumakay na
siya sa kanyang bridal limo.

            Ilang sandali pa ay nakarating na sila sa isang lumang simbahan, it’s

old but it is oozing with beauty. Nakiramdam siya hindi niya maitago ang saya at
kaba. This is it na talaga her final journey in becoming Mrs. Jane Amber Tan-
Gilmore. She will be Mrs. Gilmore sa mata ng Diyos and there’s nothing much better
than being bless by God himself.

            “Nandiyan Na ang bride.” Sigaw ng coordinator na alam niyang super

haggard na rin ngayon sa mga nangyayari. This is a big event for her.
            Nakalinya na ang entourage and finally she heard their wedding march
song kung kanina ay kaunting kaba lang ang naramdaman niya ngayon ay sobra-sobra na
ang kanyang kaba na hindi niya maintindihan.

            There wedding song was already used by many but they still choose that
song, why? Because it represents their love to each other and the struggles that
they face through. Being married for almost nine years and been inlove for a few
years. Their love story isn’t normal kung tutuusin mo. Hindi sila nagpakasal dahil
mahal nila ang isa’t isa or because they are arranged to do it.

            Nagsimula lang sa laro-laro na naging totohanan, na maraming sakitan at

hindi pagkakaintindihan. Marami ang nagsuffer pero at the end alam niyang sasaya
din siya.

Say it's true, there's nothing like me and you I'm not alone, tell me you feel it
too And I would run away I would run away, yeah..., yeah I would run away I would
run away with you Cause I am falling in love with you No never I'm never gonna stop
Falling in love with you Close the door, lay down upon the floor And by
candlelight, make love to me through the night (through the night, through the
night...) Cause I have run away I have run away, yeah..., yeah I have run away, run
away I have run away with you Cause I am falling in love (falling in love) with you
No never I'm never gonna stop Falling in love with you... With you... And I would
runaway I would runaway, yeah..., yeah I would runaway (runaway) I would runaway
with you Cause I am falling in love (falling in love) with you No never I'm never
gonna stop Falling in love with you... Falling in love (falling in love) with you
No never I'm never gonna stop falling in love with you With you, my love, with
you... na ni na ni na na... (With you, with you, with you, with you)

 
            An old song but she will never fall out of love with that one because
no matter what happened in the future she will always runaway together with the man
she love and who love her. She don’t know what’s the future lies ahead but one
thing is for sure alam niyang hindi na siya nag-iisa.

            Nang sa wakas ay nakapwesto na ang mga entourage niya ay naiwan siyang
naglalakad sa may aisle kasabay ng pagshower ng mga yellow petals ng mga bulaklak
na gusto niya. Sa unahan ng altar ay ang lalaking habang buhay na niyang makakasama
at aalagaan siya. Katabi nito ay ang panganay niyang hindi siya iniwan sa oras na
sobrang lugmok siya.

            Pero bago pa man siya makarating ay nakita agad niya ang ama na
nakangiting naghihintay sa kanya para siya ay ihatid. Ang daddy niyang minsan ay
iniwan siya pero binalikan at tinanggap siya.

            “Ang ganda mo anak.” Naluluhang sabi nito kahit na siya ay kanina pa
nagpipigil sa pag-iyak.

 She didn’t dream having this kind of wedding pero ang isang pangarap lang naman
niya dati pa ay kung ikakasal siya gusto niya ihahatid siya ng papa niya. And it is
happening right  now kahit na nakawheelchair lang ito.

            “I love you daddy.”

            Tuluyan na itong napaluha at dahan-dahan siyang inihatid sa dambana.
Nakatingin sa kanya si Landon habang sinasabayan ang awitin.

            I will runaway with you...

            “Alagaan mo si Amber, Landon.”

            “I will dad. Hindi lang ako ang mag-aalaga sa kanya pati na rin si
Jair.”

            Ibinigay na ng daddy niya ang kanyang mga kamay sa asawa. “Don’t you
know how beautiful you are right now?” bulong nito.

            “I can see it in your eyes.”

            “Can you see how much I love you?”

            “Very.” Kung hindi lang nakakahiya sa pare ay hinalikan na niya ang
asawa niya. Pero hintay-hintay lang ilang minute na rin lang naman ang hihintayin
niya.

            Nagsalita na ang pari at sinimulan na ang pagbabasbas sa kanya. She is

savoring the moment as this day is very special to her.

            “You Landon Gilmore take Jane Amber Tan as your lawfully wedded wife?”

            “I do.”

            “You Jane Amber Tan take Landon Gilmore as your lawfully wedded
husband?”
            “I do father.”

            Humarap sa kanya si Landon and smiled sheepishly at her. Ano naman kaya
ang pinaplano nito?

            “Amber, in your eyes, I have found my home. In your heart, I have found
my love. In your soul, I have found my mate. With you, I am whole, full and alive.
You make me laugh, you let me cry. You are my breath and my every heartbeat. I am
yours. You are mine. You make me complete. On this we are certain, you are lodged
in my heart. The small key is lost and you must stay there forever.”

            Oh God! He is saying his marriage vow at napaghandaan niya ito!

            It’s her turn to smile, para saan pa at naging writer siya?

            “Landon, on this day I give you my heart, my loyalty, my all, my

promise, that I walk with you, hand in hand wherever our journey leads us, living,
learning, loving, together and forever.” Good thing she delivered it without
stuttering.
            “Now, you’ve said your wedding vows here are the rings that serves as
the sign of your love and would bound the two of you forever.” The priest said.

            “Landon take this ring as a sign of my love, symbol of my vow, and with
all that I am, and all that I have, I honor you in the name of God.” Isinuot niya
sa palasingsingan nito ang singsing na sinuot nito dati na tinanggal nila.

            “Amber take this ring as a sign of my love, symbol of my vow, and with
all that I am,  and all that I have, I honor you in the name of God.” At isinuot
nito ang singsing niya sa kanyang mga daliri.

            “Everyone and in the name of Christ our savior. I now introduce the
newly married couple, Mr. and Mrs. Landon and Jane Amber Gilmore.” Nagpalakpakan
ang mga guests nila at ang mga camera ay nagkislapan na rin. “Now, as husband and
wife in the name of the Lord God you can now kiss the bride, husband.”

            Ang laki ng ngisi ni Landon ng itaas nito ang kanyang belo. Unti-unting
dumampi ang mga labi nito sa mga labi niya and they sealed their forever with a
kiss as husband and wife under the name of the Lord.
            “Ready?”

            Biglang bulong nito sa kanya na naging dahilan kung bakit napalitan ang
ngiti niya ng pagtataka.

            “For what?”

            “Oh, I’ll finally have my sweet revenge wifey as I promise when you
accept my proposal.” He said teasingly. “I almost died waiting and holding myself,
now that you’ve given birth to my lovely daughter and our wedding is done. I will
hold myself no more so brace yourself.”

            Namula siya sa ibinulong nito at saka pabirong hinampas.

            Paano kaya nito nagawang sabihin iyon sa mismong loob ng simbahan?
            “Baliw.”

            “Sa iyo.”

            Ayan na naman ito sa mga hirit nitong nakakapagpabilis sa puso niya.
Napangiti nalang siya at napa-iling saka hinarap ang mga bisita. At haharapin na
din niya... no... nila ang buhay bilang mag-asawa sa mata at sa basbas ng Diyos.
Isn’t this great? They are finally sealing their promises of FOREVER!

a/n: napost ko na rin siya sa wakas. Enjoy reading, nga pala next extra is their
honeymoon, la lang... hehehehe.

=================

Extra # 2: Thrilled and Hot!

 Extra # 2: Thrilled and Hot!

            “PSST!” Panandalian niyang iniwan ang kanyang ginagawa at linapitan si

Kissa na may bitbit na cake. They are in the middle of having fun sa reception at
pandalian siyang nakawala sa galamay ng kanyang mahal na asawa.

            “Bakit?” takang tanong niya dito.

            “Anong ginawa mo sa asawa mo at ganyan kung makatingin?” turo nito kay
Landon na kahit kausap ang mga kaibigan nito ay sa kanya pa rin nakatuon ang mga
mata nito. Kanina pa rin niya napapansin iyon at ayaw nalang niyang intindihin.

            “Wala.”

            “Anong wala? Kulang nalang ay hubaran ka sa mga tingin niya naku
napopollute ang mga utak namin sa mga tingin ng asawa mo sa iyo.” Namumulang
hinampas niya ito.

            “Ikaw pa? Matagal ng polluted ang utak mo paano ka ba naging teacher?”

            Ngumisi lang ito and twirl her hair sexily. “Well, polluted man ang
utak ko untouched naman ang katawan ko. At saka magaling kaya akong teacher.”
            “Yeah right pasalamat ka kasal ko ngayon maganda ang mood ko.”

            “Mas gaganda ang mood mo later, sa honeymoon. Susundan niyo na ba agad
si Larrence? Mukhang masusundan agad iyon ang asawa mo kasi ay sharp shooter pa
naman.”

            “Mag tigil ka nga Kissa nakakahiya sa mga makakarinig.” Sita niya dito.

            “Huwag ka ng mahiya sa akin.” Asar na kinurot niya ito na naging

dahilan kung bakit ito napaatras at huli na ng tumama ito sa lalaking napadaan lang
sa likod nito. Muntik na sanang matumba ang dalawa kung hindi lang naging maagap
ang nabangga nito.

            “Watch out.” Ani ng lalaki na nakasalo dito.

            Dahan-dahan niyang iniwanan ang dalawa at pinuntahan ang mga anak niya.
Maiiwan kasi ang mga ito sa mommy ni Landon, gusto sana niyang isama ang mga anak
sa pagpunta nila sa London gusto kasi ng asawa na doon sila maghoneymoon, kaso ayaw
pumayag ni Landon. Next time nalang daw nila dadalhin ang mga anak nila and even
Jair presented to stay because he still have school. Kaya silang dalawa nalang ang
pupunta doon.

            She sigh isa sa mga rason kasi kung bakit lumalayo siya sa asawa ay
dahil sa sinabi nito kanina. Naalala niya kasi ang sinabi nito sa kanya noong araw
na nagkasakit ito at pinatawad niya. She moaned in disbelief when she remembered
that, akala kasi niya ay joke lang iyon pero heto nga at kanina pa niya napapansin
ang mga tingin ng asawa alam niyang tototohanin nito ang bagay na iyon.
            At iyong sinabi ni Kissa kanina na masusundan agad ang anak nila?
Impossible na iyon dahil nakadalawang beses na siyang CS and it is not easy to be
in labor. Mas lalo naman ang magbuntis.

            Lalapitan na sana niya sina Sabrina ng may marinig na gulo sa may
garden ng hotel kung saan ginaganap ang kanilang reception.

            “Bakit ka nakikipaglandian kay Gleian? May pahawi-hawi pa ng buhok ano

naman iyon?” pamilyar sa kanya ang galit na boses na iyon.

            “Masyado kang over acting Eugene eh ano naman ngayon sa sweet talaga
ang tao at saka partner ko siya sa kasal.”

            “Partner, kinilig ka naman? Siya baa ng dahilan kung bakit naging
ganyan ka?”

            “Anong naging ganyan ako ang sama ng tabas ng dila mo ah akala mo naman
kung sino ka? At saka bakit ba? Ano ba ang masama kung magsuot ako ng gown sa araw
ng kasal ni Amber alangan namang magsuot ako ng tuxedo ano naman kaya iyon?”

            “Hindi bagay.”

            “What?” natawa siya sa paraan ng pagtaas ng boses ni Gypsy.

            “Magbihis ka.” Dahil nacurious na siya kaya sinilip niya ang dalawa and
there sina Gypsy nga at si Eugene. Hindi maipinta ang mukha ng dalawa na halatang
ilang oras nalang ay magsasabunutan na.
            “Nababaliw ka na at saka wala kang karapatan na pagalitan ako at
magdesisyon sa kung ano ang isusuot ko dahil hindi kita lolo, uncle, tito, papa,
tatay, boyfriend o kaya naman ay asawa. I am single and I can choose the dress I
want to wear.” Halatang asar na si Gypsy at aalis na sana ng bigla itong hilahin ni
Eugene at nanlaki ang mga mata niya sa nakita niyang sunod na ginawa ni Eugene sa
kaibigan... he just---------

            “What are you doing here dear wife?”

            Muntik na siyang mapatili doon ah mabuti nalang at natakpan niya ang
kanyang bibig gamit ang kanyang palad. Mabilis niyang naitulak ang asawa palayo sa
lugar na iyon.

            “Ano ba iyon?”

            “Wala! Ano ka ba?” napangisi siya.

            “Meron eh.”

            “Wala sabi tara na puntahan na natin sina Jair.”

            Alam niyang hindi naniniwala ang asawa niya sa kanyang sinabi dahil
panay pa rin ang sulyap nito sa puno but he just shrugged and snaked his arms
around her waist. He even kissed her on her neck making her feel weird... and
excited.
            “Landon ano ba!” mahina niyang sita dito.

            “I am so excited for tonight.”

            She just bit her lips to stop herself from giggling and somehow she
felt scared and thrilled. Ilang oras pa ay unti-unti ng nagpaalam ang mga bisita at
habang tumatagal ay mas lalong tumitindi ang nerbyos na nararamdaman niya.

            “Ang mabuti pa ay mauna na kayo kami na ang bahala sa mga bata.” Ani ng
mama ni Landon.

            “Po? Hindi na po.”

            “That’s a great idea mom, thanks.” Singit ni Landon na agad siyang
hinatak palabas ng reception hall ng hotel. Wala siyang narinig na kung ano mula
dito hanggang sa makarating sila sa roof top kung saan nakapark ang private plane
nito.

            “Hindi ba natin kukunin ang mga gamit natin?”

            “They are all packed up so now my beautiful wife.” Bigla siya nitong
kinarga at walang kaabog-abog na pinasok siya sa private place nito. He signed
something to the pilot and place her carefully over a couch and then he sit down
beside her. Wala naman itong ginawa and just continue staring outside the plane.
            Well, baka masyado lang siyang paranoid at kung anu-ano na ang naiisip.
Si Kissa kasi kung anu-ano ang pinapasok sa utak niya. Kaya ang ginawa niya ay
naidlip muna siya habang nasa biyahe. Hindi niya alam kung anong oras sila
makakarating sa destinasyon nila. Ang weird ano kaya ang nangyayari sa asawa niya?

            Di bale na nga mag-iisip nalang siya ng pwede niyang gawin sa London.
Noon pa man ay gusto na niyang mamasyal dito kaya lang ay masyado siyang naging
busy sa kanyang pag-aaral. Nag-PMA kasi siya kaya lang ay hanggang dalawang taon
lang siya doon kasi nahuli siyang gumagamit  ng cellphone. Pero hindi kaya iyon end
of the world kaya nga nag-Airline Management siya and then kumuha ng mga trainings
to become a license pilot.

            When she got that ay nag-enjoy siya as assistant pilot sa isang
malaking airline company sa ibang bansa. But was suspended because of some mishaps.
Dahil ayaw niyang maghintay kaya pumasok muna siya as assistant ni Belle na noon ay
Villaraga pa. Hindi na siya bumalik sa pagiging piloto after months of suspension
kasi natuwa siya sa kanyang trabaho. But she would love to drive a plane again.
Tiningnan niya ang kanyang asawa na noon ay nakapikit na at marahil ay naidlip.
Napagod marahil ito sa kasal nila kanina kaya habang tulog pa ito ay tumayo siya at
pinuntahan ang unahang bahagi ng plane to check the pilot.

            “Hello.” Mahinang bati niya sa piloto na halatang nagulat ng makita

siya.

            “Maam kayo po pala.”

            “Amber nalang.” Aniya dito.

            Napakamot lang ito ng ulo. “Kasi maa-.”

            “Amber nalang.”

            “Sige po.”

            Natutuwa siya sa pilotong ito. “Can I sit here?” tukoy niya sa katabing
upuan na supposedly for the assistant pilot.

            “S-sige po.” Nagstu-stummer na sabi nito.

            “Wahh, I miss this. Namimiss kong umupo dito.”

            “Palagi na po kayo sa plane na ito?”

            Natawa siya sa sinabi nito. “No, but I used to drive plane. And
everytime I do that  can still feel the adrenaline rushing through my veins.”

            “It seems like you really love to pilot.”

            “Noon, Oo. Pero ngayon hindi na masyado dahil may mas importanteng
priorities na ako.” And that is her husband and her two little angels. “Thanks for
your time maybe I should ask my husband if I can fly his plane of these days. Thank
you for talking.”
            “My pleasure ma’am.”

            Tumayo na siya at binalikan ang kanyang asawa na natutulog pa rin.

Napangiti siya habang tinititigan ito, her fingers trace the coutour of his nose
line. Down to his lips and his jaw at ng hindi makatiis ay dinampian niya ng halik
ang mapupulang labi nito and went back to her seat. At dahil nakaramdam na rin ng
pagod kaya umidlip muna siya sandali.

            “Love, wake up.” Nagmulat siya ng mga mata ng marinig ang boses ni
Landon. Nakatunghay ito sa kanya. “We are already here.” She blinked her eyes and
roam her gaze around the room where they are staying. She tried to move but she
can’t because her hands are tied on the headboard.

            “Anong ibig sabihin nito?” takang tanong niya.

            “Di ba sabi ko I am getting my revenge and I did. I want you to feel
what I feel during the time na hindi kita pwedeng hawakan.” He said playfully.

            “H-hoy Landon, baliw ka na. Pakawalan mo nga ako.”

            “Later wifey. Now let me start my sweet revenge.” Tumayo ito habang
magkasugpong parin ang kanilang mga mata. “What do you want me to do wife?” he
asked with a tease on his lips. Syeet! Bakit baa ng hot ng lokong ito?
            “Ahm, untie me?” she asked but he just shook his head. “Please.” Oh
jeez, she sucked her own breath when he sexily removed her shirt revealing his
pandesals and those washboard chest. She wants to touch him but she can’t!

            “Nice try wifey but no.” Then he suddenly dance like a macho dancer
while stripping in front of her, hindi niya napigilan ang sarili niyang matawa dito
kasi ang tigas ng katawan nito. Sa halip na maturn off ay natawa nalang siya! It is
turning her on, very on. He continued his rock stoney macho dance hanggang sa
boxers nalang nito ang natitirang saplot nito sa katawan.

            “Now what do you want me to do?”

            “Undress me.” Aniya. He slowly approach her...

            “Nice one wife.” His hands were on her garments slowly, slowly,
painfully slowly stripping her own clothes.

            “Faster!” naiinis na utos niya dito.

            “Impatient are we?” natatawang ani nito. After a few more seconds ay
naramdaman niyang tuluyan ng nahubad ang kanyang suot na damit sa katawan and just
like him she is wearing her undergarments.

            “Still sexy.” He whispered.

            “Landon please.” Pakiusap niya.

            “Please what?” at nanunudyo pa ang loko.

            “You know what I mean.”

            “And that is?”

            “Take me.”

            “I will.” And then he finally removed her bra leaving her exposed. He
just stared at her nudity appreciating the meal infront of him. bumaba ang mga labi
nito sa ibabaw ng kanyang dibdib kissing it lightly na halos hindi na dumadampi and
she wants to feel his lips on her skin so much kaya nga iniliyad niya ang kanyang
katawan.

            “Landon.” Tawag niya sa pangalan nito. Ito pala iyong pakiramdam ng
gusto mo siyang mahawakan pero hindi pwede kasi nga nakagapos ka. It is really
frustrating and it pains her. It troubled her because it is making her hot and
thrilled or  thrilled and hot.

            Bumaba ang mga kamay nito sa gitna ng kanyang mga hita. She is still
wearing her garments down there but despite of that piece of cloth she can feel the
hotness of his fingers over her sensitive sweet little spot.

            “Oh, wet.”

            “Sige na Landon.”

            “Patience Amber.” He begin to rub her inner thighs lightly giving her
the sensation she can’t identify. She just moan in wants and close her eyes to feel
him better. He is still rubbing her when his lips descends to her own lips. “Open.”
He said and she gladly open her own lips for her. “Good.” His sweet whisper and
kissed her lips deeply.

            Kahit na nakagapos ay hindi naman siya papatalo dito no. She quickly
respond to his brain scattering and heart pounding kiss. Their tongue played the
game they both started. They are teasing each other, walang ayaw magpatalo. They
don’t know how long they kissed the moment they released their own lips they are
both panting.

            As their eyes met they just both smiled with each other. “Ready?”

            “Always hubby.”

            He then gave her butterfly kisses over her face as her body tense and
writhe under his dirty little fingers. The sweet sensation is unbearable but
bearable at the same time.

            “Please untie me.” She plead. She wants to feel him too, she wants to
touch him and please him the way he won’t expect it.

            “No.”
            “Oh love please.”

            “Later wifey.” His other hand removed her brassiere and immediately
enjoyed himself by touching and kissing it the way he loves it. “Sweet.” she can’t
bear it, she wants him fast and hard inside her. She never felt like this before...
he is the only who can bring this kind of emotion into her. Napapikit nalang siya
as he continued kissing and probing every part of her body. Until her last piece of
cloth is finally removed from her body.

            And he did what he did before! He kissed every inch of her body as if
they are his own, she felt perfect as if she is the most beautiful woman in the
planet as he slowly bring her to her highest ecstasy. She bit her lips enough for
her to draw blood because for the second time around he sent her to heaven.

            As if it wasn’t enough he stretch her tightness using her fingers and
thrust it gently and since she can’t reach him it makes it hard for her to control
herself. She can’t control her own body as he continue moving his fingers inside
her. Pinaparusahan nga siya nito! Is this his revenge? Oh God knows how much she
wants her husband too and maybe they are feeling the same thing when she forbid him
to sleep with her for the past months.

            She just want him to prove himself to her and he did, but what he is
doing to her is too much. She isn’t hurt or something, what pains her is the
thought that she felt helpless and hot. She can’t touch him and she can’t please
him back. She wants to make him happy too, she wants to make amends for all the
waiting.

            When she thought she will reach the light again he suddenly stopped and
position himself and in one gentle motion he managed to make her reach something
she can only reach when she is with him. She cried as he continue moving, thrusting
and making her thrilled and hot.

            “Please untie me now Landon.” Pakiusap na niya dito. She wants him! she
wants him very much and she needs... she needs to touch him. Kailangan niyang may
makapitan dahil hindi niya kayang pigilan ang kanyang sarili.

            “Landon, faster!” utos niya dito and as a cue his hard member did what
she asked him to do. He move as fast as he could, the only thing they could hear at
that time is the sound of their moans and gasps and their bodies joining together
in one sweet, painful and blissful ecstasy.

            “Amber! Amber!” panay ang sambit nito sa pangalan niya as he spread his
seeds inside her warmth. “I love you Amber. I love you so much.”

            “I love you too.” She replied when she finally joined him. She arch her
body to feel his length inside her binalewala niya ang sakit sa mga braso niya.

            Their heartbeats are as fast as the racing car’s engine. Now that the
heat already subsided, she could hear their fast breathing and the fast beat of
their hearts joining together in pure happiness and contentment. She is satisfied.
When he finally gain enough energy to move he untied her hands and when he do that
her body clench deliciously as if she came for the nth time. She blushed because of
that and she felt him hardened again inside her.

            “It is your fault.” Bulong nito sa kanya as he start to move again
gently, trying to rid of their sensitivity. Mahigpit niyang nayakap ang asawa niya
as his movement mirrored the speed of what he did a while ago. Hindi pa nga siya
nakakabawi ng lakas ay unti-unti na namang nagbuild up ang sarap sa loob niya.

            And true to his words before, he didn’t stopped even until she asked
him to stopped because her energy were totally drained. Not even when she cried for
him to stopped. Para bang sinulit nito ang ilang taon at ilang buwan na natigang
ito dahil sa kanya.
            Nagising siya na sobrang sakit ang katawan halos hindi na nga niya
maigalaw ang mga braso niya. Latang-lata ang kanyang buong kalamanan nailing nalang
siya at sinulyapan ang katabing asawa. Landon looks happy and sleeping peacefully.
Sino ba ang hindi sasaya kung halos wala itong ginawa kagabi kundi ang angkinin
siya ng paulit-ulit? Marahan niyang inalis ang braso nitong nakadantay sa kanyang
beywang mabuti nalang at hindi ito nagising. Ayaw niyang madatnan siya nitong
nakahiga sa tabi nito baka kasi makaisip na naman ito ng kung ano at malumpo na
siya ng tuluyan.

            Inabot niya ang t-shirt nitong ikinalat lang nito kagabi at mabilis
iyong isinuot. She tied her hair and and get up. Kinailangan pa nga niyang
manghingi ng suporta sa mesa na katabi ng kama dahil hindi niya kayang tumayong
mag-isa. She can still feel him down there.

            Hindi pa niya nakikita ang buong lugar kaya nagtour muna siya. Akala
niya ay nasa isang hotel suite sila pero nasa isang malaking bahay pala sila.
Kaninong bahay kaya sila naroroon? Ang alam niya ay walang property si Landon sa
London, he have properties ni Vegas pero hindi dito.

            Nagpunta siya sa kusina and grab one glass of water as she stared the
beautiful scenery infront of her. Napangiti siya habang hinihipan ng hangin ang
mukha niya, she could hear beautiful melodies sung by nature giving her the relief
her heart needs. Her heart is totally healed, yes there are some fears hindi naman
niya maikakatwa iyon.

            She never knew she would have a happy ending like her friends. All she
experienced were heartaches lalo na ng dumating si Landon sa buhay niya. Pero ang
taong naging dahilan ng kanyang mga luha ay ang tanging tao na nakakapagpasaya din
sa kanya.

            “Bakit hindi mo ako ginising?” napangiti siya ng maramdaman ang mga
braso nito sa beywang niya. He is hugging her from her back and his chin on the
crook of her neck.
            “You are sleeping peacefully.” Isiniksik niya ang katawan dito. “The
place is nice.”

            “You like it?”

            “I love it, kanino ito?”

            “Ours. I knew you want to visit here at lahat ng lugar na gusto mong
puntahan I want it to be special that’s why I bought this house at least kapag
naisipan nating mamasyal uli may bahay tayong mauuwian.”

            Aww.. isn’t this mokong sweet?

            “Thank you.”

            “Para saan?” takang tanong nito.

            “For loving me, Landon.”

            “You don’t have to say that, I should be the one thanking you dahil
tinanggap mo uli ako sa lahat ng kagaguhan ko. I love you.”    
            “I love you to hubby.”

            “Let us start making memories.”

            “Huh?”

            “I want every part of this house reminds how we love each other.”

            “Pwede bang mamaya na? pagod pa ako eh.”

            “I don’t accept no as an answer.” And he carried her as he sealed her

lips with a kiss, and again their own happy ending.
a/n: this last extra chapter finally sealed the ending for book 5: Until I'm
Forgiven. There will be next bacthes of characters we are going to love more, I
hope you will love them too. Right now I am checking new prospects kung saan may
pwede akong paghugutan ng emotions nila.

This book is very special to me dahil ito iyong book na hindi ko aakalain na
maisusulat ko. Gaya ng sabi ko I am only planning to write Claude, Aiden and
Landon's story. Landon's story is supposedly iyong kay Rajeev na plot ang gagamitin
ko but it didnt fit in. Amber is not a planned character too, bigla ko nalang
siyang naisulat as assistant ng mga naunang bidang babae.

Pakiramdam ko isa na talaga akong writer at hindi lang iilang tao ang nagbabasa
nito, hindi lang mga classmates ko at mga kaibigan ko. Ang nagbabasa pa a hindi ko
personal na kakilala.

And by the way, dahil sa story na ito ay masyadong nadrain ang mga emotions ko.
Wala na akong mafeel eh kundi emptiness eh, and if ganoon mahihirapan akong
magsulat. I already have book 6's idea pero hindi pa siya buo kasi hindi ko siya
mabuo-buo. Ika nga nila I need inspiration kaya magrerest muna ako ng dalawang araw
and will try to roam around, pupunta sa mall tapos magsisight ng pwedeng
inspiration (kabaliwan ko). Mag-eenjoy muna ako at sisimulan ko na ang pagsusulat
on monday. And by wednesday o kaya naman ay thursday ay may mapost na akong book 6.
I hope u'll wait because book 6 seems to be a challenge to me. ^__^

I LOVE YOU PEOPLE!

STATUS UPDATE: Book 5 Until I'm Forgiven is finally signing off.