Download as docx, pdf, or txt
Download as docx, pdf, or txt
You are on page 1of 14

http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?

name=News&file=article&id=3561

Κάποιος εντυπωσιάζεται και γεμίζει την ψυχή του ακούγοντας κλασική


μουσική, κάποιος άλλος θέλει πιο ηχηρά, έντονα και άγρια ακούσματα.

Όλοι όμως επιζητούν την έκσταση - την μεταφορά σε άλλους κόσμους,


ίσως σε κόσμους φανταστικούς, που τροφοδοτούν νου και ψυχή, με ότι
ο καθένας μας χρειάζεται.

Η μουσική που ακούμε είναι κατα μεγάλο ποσοστό επηρεασμένη από


την γενιά που μεγαλώνουμε και τις επιρροές που στιγμάτισαν την ζωή
μας, όπως σχέσεις, σημαντικά γεγονότα στο οικογενειακό μας
περιβάλλον ή την ψυχοσύνθεσή μας.

Πώς η μουσική επηρεάζει την υγεία μας;

Συνήθως, το είδος της μουσικής με γρήγορο ρυθμό, αυξάνει


τους καρδιακούς παλμούς και την αρτηριακή πίεση, ενώ η μουσική με
βραδείς ρυθμούς προκαλεί τα αντίθετα αποτελέσματα.

Ο εγκέφαλος διεγείρεται από οποιαδήποτε συναισθηματική φόρτιση. Ο


θυμός, ο φόβος, ο έρωτας είναι στοιχεία που πυροδοτούν
την εγκεφαλική διέγερση. Η καρδιά δεν είναι η έδρα των
συναισθημάτων, ούτε ερωτεύεται, ούτε φοβάται. Ο εγκέφαλος είναι
υπεύθυνος για όλα.

Βλέποντας τη σύνδεση που έχει ο εγκέφαλος με την καρδιά, μπορούμε


να κατανοήσουμε ευκολότερα το πώς η μουσική, με τα συναισθήματα
που μας ξυπνά, μπορεί να διεγείρει τον εγκέφαλο, ο οποίος
ανταποκρινόμενος εκφράζεται με τις μεταβολές του καρδιακού ρυθμού
και της αρτηριακής πίεσης. 

Βέβαια, η μουσική δεν μπορεί να αποτελέσει το φάρμακο για τη


θεραπεία οποιασδήποτε καρδιοπάθειας. Όμως, μπορεί να ανακουφίσει
τον καρδιοπαθή και να βελτιώσει τη συναισθηματική συμπεριφορά του,
προκαλώντας τελικά βελτίωση της καρδιακής λειτουργίας στο σύνολό
της.

Πως η μουσική επηρεάζει την ψυχολογία μας;


Όταν ακούμε μουσική, τι ακριβώς γίνεται;

Η μουσική αγγίζει και επηρεάζει τον άνθρωπο; Η κατάλληλη για τον


κάθε άνθρωπο μουσική, οδηγεί στο πρώτο στάδιο της χαλάρωσης -
στη μυϊκή υποτονία και στη συνέχεια στη συναισθηματική ευφορία.
Ως γνωστόν, οι περισσότεροι άνθρωποι επηρεάζονται συναισθηματικά
από τη μουσική. Όταν κάποιος ακούει μια μουσική που του
αρέσει, ενεργοποιούνται οι ίδιες περιοχές του εγκεφάλου που
σχετίζονται με την απόλαυση της τροφής και του σεξ.

Μιλώντας εμπειρικά, αυτή τη συναισθηματική ευφορία που προσφέρει


η μουσική, την εισπράττω κάθε μέρα. Δεν είναι λίγες οι φορές που η
μουσική μου προσφέρει χαλάρωση και μου δίνει τη δυνατότητα να
αποδράσω νοητά από την καθημερινότητα και να αφήσω το μυαλό μου
να ταξιδέψει σε πράγματα και πρόσωπα αγαπημένα. Ιδιαιτέρως όμως
η Disco μουσική μου δίνει κίνητρο να γυμναστώ, να περπατήσω
περισσότερο, να χορέψω περισσότερο, να κινηθώ περισσότερο και έτσι
να ανεβάσω τη διάθεσή μου και να αφεθώ στους δυνατούς ρυθμούς
της.

Για όλους εμάς λοιπόν, η χαλάρωση που επιτυγχάνεται με τη μουσική


προκαλεί συναίσθημα ευφορίας, που ευνοεί όμως και μια καινούργια
διαθεσιμότητα και μεγαλύτερη δεκτικότητα σε εξωτερικούς
ερεθισμούς. Σ' αυτό ακριβώς το στάδιο η μουσική παύει να είναι απλώς
ένα στοιχείο χαλάρωσης και παίζει ρόλο θεραπευτικό. Όποια κι αν είναι
η αιτία, πάντως, γιγαντιαίες επιχειρήσεις αλλά και εκατοντάδες
εκπαιδευτικά ιδρύματα όλων των βαθμίδων έχουν φροντίσει να
αξιοποιήσουν αυτή την επιρροή της μουσικής, η οποία συνοψίζεται σε
καλύτερη επικοινωνία, μεγαλύτερη ευκολία στη μάθηση και τη
συγκράτηση της γνώσης, λιγότερο στρες και περισσότερη
δημιουργικότητα και ενεργητικότητα.

https://www.getgreekmusic.gr/ti-epidrasi-exei-i-mousiki-stin-
psuxologia-mas/

Τι επίδραση έχει η μουσική στην ψυχολογία μας;


Σου έχει τύχει ποτέ να βρίσκεσαι σε-όχι και τόσο καλή διάθεση-και να
ακούς από κάπου τυχαία μουσική και να αλλάζει ολόκληρη η αρνητική
ψυχολογία σου;

Αν ναι, τότε αναρωτιόμαστε ποια είναι αυτή η “μουσική συνταγή” που


επηρεάζει θετικά την ψυχολογία μας και πως συμβαίνει όλο αυτό.

Η μουσική και η σωματική επίδραση της:


Συνήθως, το είδος της μουσικής με γρήγορο ρυθμό, αυξάνει τους
καρδιακούς παλμούς και την αρτηριακή πίεση, ενώ η μουσική με
βραδείς ρυθμούς προκαλεί τα αντίθετα αποτελέσματα.

Ο εγκέφαλος διεγείρεται από οποιαδήποτε συναισθηματική φόρτιση. Ο


θυμός, ο φόβος, ο έρωτας είναι στοιχεία που πυροδοτούν την
εγκεφαλική διέγερση. Η καρδιά δεν είναι η έδρα των συναισθημάτων,
ούτε ερωτεύεται, ούτε φοβάται. Ο εγκέφαλος είναι υπεύθυνος για όλα.

Βλέποντας τη σύνδεση που έχει ο εγκέφαλος με την καρδιά, μπορούμε


να κατανοήσουμε ευκολότερα το πώς η μουσική, με τα συναισθήματα
που μας ξυπνά, μπορεί να διεγείρει τον εγκέφαλο, ο οποίος
ανταποκρινόμενος εκφράζεται με τις μεταβολές του καρδιακού ρυθμού
και της αρτηριακής πίεσης.

Η επίδραση της μουσικής στην ψυχολογία μας:


Η μουσική πολλές φορές μπορεί να θεωρηθεί ένα τρόπος ψυχικής
εκτόνωσης για όλους μας, αφού εκφράζει το ψυχικό μας συναίσθημα
σύμφωνα με έρευνες ψυχολόγων. Δεν είναι λίγες οι φορές που η
μουσική μας προσφέρει χαλάρωση ή ενέργεια και μας δίνει τη
δυνατότητα να αποδράσουμε και να ταξιδέψουμε νοητά από την
καθημερινότητα.

Μας δημιουργεί την θέληση να αφήσουμε το μυαλό μας να ονειρεύεται


μέσα από την μουσική έτσι ώστε να ανεβάσουμε την διάθεση μας και
να αφεθούμε στους ρυθμούς της και στις εικόνες που μας εμπνέει. Η
χαλάρωση που επιτυγχάνεται με τη μουσική μας προκαλεί διάφορα
συναισθήματα,τις περισσότερες φορές ευφορίας, που ευνοεί όμως και
μια καινούργια διαθεσιμότητα και μεγαλύτερη δεκτικότητα σε
εξωτερικούς ερεθισμούς. Σε αυτό ακριβώς το στάδιο η μουσική παύει
να είναι απλώς ένα στοιχείο χαλάρωσης και παίζει θεραπευτικό ρόλο.

9+1 ευεργετικές ιδιότητες της μουσικής

1. Η μουσική βοηθά να βγούμε από τα προβλήματα σας


2. Η μουσική μας εμπνέει και βοηθά την δημιουργικότητα
3. Η μουσική ρυθμίζει την αναπνοή μας
4. Η μουσική μπορεί να μειώσει την αρτηριακή πίεση
5. Η μουσική μειώνει τον πόνο
6. Η μουσική βοηθά στην συγκέντρωση και την παραγωγικότητα 
7. Η μουσική βοηθά στην σωματική άσκηση 
8. Δεν είναι τυχαίο που υπάρχει η Μουσικοθεραπεία
9. Η μουσική μας κάνει καλύτερους ανθρώπους
10.Η μουσική μας κάνει πιο έξυπνους

https://www.psychologynow.gr/arthra-psyxikis-ygeias/psyxotherapeia/
therapeftikes-proseggiseis/621-h-musiki-stin-psichi-mas-i-psicholoykes-
sinepies-tis-musikis-ke-i-chrisi-tis-os-therapeftiko-ergalio.html

«H μουσική δίνει φτερά στην ψυχή»

Πλάτωνας (428-347 Π.Χ.)

Είναι γεγονός πως η μουσική, από αρχαιοτάτων χρόνων υπήρξε ένα


μέσο προώθησης της πνευματικότητας του ανθρώπου. Οι αρχαίοι
Έλληνες φιλόσοφοι αναφέρθηκαν στην καθαρτική δύναμη της μουσικής
ενώ  στην Αναγέννηση καθιερώθηκε ο θεραπευτικός της χαρακτήρας
με  όρους πλέον ψυχολογικούς και βιολογικούς.

Στην πολύπλοκη διάρκεια της εφηβείας η μουσική είναι σαν ένα


φαντασιακό έδαφος πρόσφορο για εξερεύνηση και διαμόρφωση της
προσωπικής ταυτότητας του ατόμου (Juslin & Vastfjall, 2008).

Αναπόσπαστο κομμάτι της μελέτης των επιδράσεων της μουσικής στον


οργανισμό  αποτελεί  και η μελέτη των σχετιζόμενων σωματικών
αντιδράσεων. Ο θάλαμος του εγκεφάλου και τα εγκεφαλικά ημισφαίρια
ενεργοποιούνται κατά την ακρόαση του μουσικού ερεθίσματος. Κατά
την διάρκεια της ακρόασης ο θάλαμος στέλνει μηνύματα στον φλοιό
του εγκεφάλου και ο εκείνος με την σείρα του  στον θάλαμο. Μέσα από
αυτήν την διαδικασία αποκωδικοποίησης το σώμα μπορεί να
αντιδράσει σχεδόν μηχανικά με κινήσεις όπως λίκνισμα, κούνημα του
κεφαλιού, χτύπημα των χεριών κτλ. Γύρω από τον θάλαμο βρίσκεται και
το κέντρο των συναισθημάτων. Έτσι τα μηνύματα της
δραστηριοποίησης του εγκεφάλου μεταφράζονται σε συναισθήματα
και αισθήσεις (McClellan, 1991; Χατζηαντωνίου, 2014).

Εικονα 1: The global effect of music


(πηγή: http://cercor.oxfordjournals.org/content/22/12/2769.full.pdf+ht
ml)

Έχει βρεθεί ότι η μουσική κυρίως η ζωντανή ενεργοποιεί και εξιτάρει


τον ανθρώπινο οργανισμό κατά ένα περίεργο τρόπο. Πολυάριθμες
έρευνες έχουν διεξαχθεί για τις νευροψυχολογικές επιπτώσεις της
μουσικής στον άνθρωπο. Η μουσική στις διάφορες εκφάνσεις της
χρησιμοποιείται για θεραπευτικούς σκοπούς. Η Μουσικοθεραπεία και η
Δονητικό-ακουστική θεραπεία (Vibroacoustic Therapy) είναι κάποιες
από αυτές. Ωστόσο, ορισμένες προσεγγίσεις χρησιμοποιούν την
μουσική συνδυαστικά ως ακόμη μία μέθοδο παρέμβασης,
συμπληρωματική της κυρίως θεραπείας που εφαρμόζεται (Boyd-
Brewer, 2003).

Σύμφωνα με την Δονητικό –ακουστική θεραπεία που αναπτύχθηκε από


τον Olav Skille, την δεκαετία του 1980, οι ηχητικές δονήσεις μιας
χαλαρωτικής μελωδίας που μεταφέρονται με ειδικές συσκευές και
ακουστικά σε παιδιά με αναπηρία  προκαλούν στην επιφάνεια του
σώματος μια ενεργειακή κίνηση που με την σειρά της μεταφέρεται και
στο εσωτερικό του οργανισμού του υποκειμένου.

Η συγκεκριμένη θεραπευτική προσέγγιση μας υποδεικνύει ποιες είναι


εκείνες οι συχνότητες οι οποίες έχουν θετικές επιπτώσεις σε
ανθρώπινες λειτουργίες που σχετίζονται με συγκεκριμένες ασθένειες
(Boyd-Brewer, 2003).

Σύμφωνα με έρευνες, ανάλογα με τον τύπο της μουσικής διαφέρουν και


οι επιπτώσεις στα υποκείμενα. Γενικότερα, έχει αποδειχθεί ότι η
χαλαρωτική μουσική κατορθώνει να μειώσει το στρες σε υγιή
υποκείμενα. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι η μουσική μετά
από μια επώδυνη επέμβαση μειώνει τον πόνο και την ανάγκη για
χορήγηση αναλγητικών φαρμάκων (Boyd-Brewer, 2003). Ακόμη, έρευνα
σχετική με την αντίληψη οπτικών ερεθισμάτων υπό την ακρόαση
techno μουσικής μας δείχνει πως παράγοντες όπως το είδος της
μουσικής έχουν συγκεκριμένες συνέπειες στο είδος εργασίας που
εκτελεί το υποκείμενο καθώς επομένως και το πώς αντιλαμβάνεται τον
κόσμο (Meško , Strojnik , Videmšek  & Karpljuk, 2009).

Ένα βασικό θέμα που απασχολεί τους ερευνητές είναι τί είδους σχέση
έχουν τα συναισθήματα με την μουσική. Τι είδος συναισθημάτων
προκαλείται από την μουσική και κατά πόσο αυτά εξαρτώνται από την
προσωπικότητα του ακροατή. Επιπλέον, καθίσταται σημαντική η μελέτη
γνωστικό-βιολογικών διεργασιών που μπορεί να ευθύνονται για την
δημιουργία των συγκεκριμένων συναισθημάτων προκαλούμενων από
την μουσική. Ωστόσο, εδώ αξίζει να σημειωθεί πως αυτές οι διεργασίες
δεν είναι απαραίτητα  γενικευμένες και πιθανότατα να  λειτουργούν
διαφορετικά ανάλογα με το είδος της μουσικής, την έντασή της και το
ύφος της. Είναι απαραίτητο λοιπόν για τον ερευνητή να λάβει υπόψη
του κατά την έρευνα όλες τις παραπάνω μεταβλητές και διεργασίες
(Juslin & Vastfjall, 2008).

Πιο συγκεκριμένα, οι προτεινόμενοι μηχανισμοί που μπορούν να


εξηγήσουν την  πρόκληση συναισθημάτων μέσω της μουσικής είναι οι
εξής:

 Τα αντανακλαστικά του εγκεφαλικού στελέχους ως το μέρος του


εγκεφάλου που αναπτύχθηκε πρώτο και ευθύνεται για την ρύθμιση της
αναπνοής, του παλμού και της πίεσης του αίματος
 Η αξιολογική προσαρμογή (evaluative conditioning) κατά την οποία ένα
συναίσθημα προκύπτει γιατί ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι
συνδέθηκε συστηματικά με ένα αρνητικό ή θετικό συναίσθημα.
  Η συναισθηματική μετάδοση ως εκείνη η διαδικασία κατά την οποία οι
άνθρωποι μεταδίδουν ο ένας στον άλλον συναισθηματικές αντιδράσεις.
Κατά τον ίδιο τρόπο οι άνθρωποι «μιμούνται» εσωτερικά την
συναισθηματική έκφραση της μουσικής, όπως την αντιλαμβάνονται.
Ένας τέτοιος μηχανισμός εξηγείται από τους DeGelderatal. (2004) με
βάση τον μηχανισμό του καθρέφτη σύμφωνα με τον οποίο όταν ένα
υποκείμενο παρατηρεί εκφράσεις φόβου σε ένα άλλο υποκείμενο τότε
σημειώνεται δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου του
παρατηρητή που σχετίζονται με τα συναισθήματα.
 Η οπτική φαντασία ως την διεργασία που γεννά ένα συναίσθημα λόγω
του ότι ο ακροατής συνδέει μια φανταστική εικόνα ( πχ ένα τοπίο) με
ένα συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι.
 Η επεισοδιακή μνήμη η οποία εκπροσωπείται από το χαρακτηριστικό
φαινόμενο «Αγαπημένη-ε μου, παίζει το κομμάτι μας» και αναφέρεται
στο συναίσθημα που προκαλείται λόγω της σύνδεσης του με ευχάριστα
ή δυσάρεστα επεισόδια της ζωής μας. Ο μηχανισμός αυτός
παρατηρείται ιδιαίτερα δραστήριος στην περίοδο της εφηβείας παρά
μεταγενέστερα.
 Τέλος , η μουσική προσδοκία είναι εκείνος ο ρυθμιστικός παράγοντας
σύμφωνα με τον οποίο προκύπτει ένα συναίσθημα στον ακροατή
εφόσον ένα συγκεκριμένο στοιχείο διακόψει, επιβεβαιώσει ή
καθυστερήσει την προσδοκία του ακροατή σχετικά με την συνέχιση της
μουσικής. Παράδειγμα χαρακτηριστικό της μουσικής προσδοκίας
μπορούμε να παρατηρήσουμε σε ένα technomix με πολλές εναλλαγές
του ίδιο ρυθμού στο σημείο της αποκορύφωσης πριν από το beat
(έντονος παλμός) όταν oδιατηρείται η αναμονή του για αρκετό χρόνο.
Με τον ερχομό του παλμού (beat), ο εμφανής εκστασιασμός των
ακροατών αποτελεί ένα είδος χαρούμενης συναισθηματικής
κατάστασης λόγω της επιβεβαίωσης της μουσικής τους προσδοκίας
(επαλήθευση του παλμού). Ο χορός γίνεται ξαφνικά πιο έντονος μετά
από αυτή την δεδομένη στιγμή καθώς και οι εκδηλώσεις  χαράς
χαρακτηριστικές του θετικού συναισθήματος.

Συχνά το ύφος της μουσικής μπορεί να παραλληλιστεί με την χροιά της


φωνής η οποία συχνά μας επηρεάζει συναισθηματικά (έντονη και
ήρεμη φωνή).

Με την ίδια λογική,  ένας λόγος έντονος, ηχηρός, γρήγορος και σκληρός
συμπεραίνουμε ότι είναι «θυμωμένος». Μεταφέροντας το ίδιο
παράδειγμα στην μουσική υποθέτουμε ότι μια έντονη, γρήγορη και
τραχείας χροιάς μελωδία μεταδίδει το αντίστοιχο συναίσθημα στον
ακροατή.

Σύμφωνα με άλλους ερευνητές που ασχολήθηκαν με τους μηχανισμούς


που αναφέραμε παραπάνω προκύπτει ότι εκτός από τις έντονες
φαντασιακές εικόνες που προκαλεί η μουσική  (visual imagery) έχουν
σημειωθεί και εξωσωματικές εμπειρίες διευκρινίζοντας ωστόσο ότι
αυτά τα αποτελέσματα ίσως επηρεάζονται από το συγκεκριμένο
μουσικό είδος που έχει χρησιμοποιηθείσε αυτές τις έρευνες. Συνήθως,
πρόκειται για ένα είδος ηλεκτρονικής, διαστημικής (spacey) μουσικής
με πολύ απλή δομή, κάπως ελεύθερη μορφή και πολλή επανάληψη
(Οsborne, 1989, σελ.134; Juslin & Vastfjall, 2008).
Όσον αφορά τώρα την σχέση της μουσικής με την προσωπικότητα έχει
βρεθεί ότι ο υψηλός νευρωτισμός συνεπάγεται και έντονα, κυρίως
αρνητικά συναισθήματα ενώ τα νευρωτικά άτομα συνήθως
χρησιμοποιούν την μουσική ως μέσο ρύθμισης της έντονης
συναισθηματικής τους αστάθειας (Chamorro-Premuzic & Furnham,
2007).

Φυσικά όλα τα παραπάνω και όλες οι νευροψυχολογικές μελέτες είναι


καλό  να στοχεύουν στην αξιοποίηση της γνώσης προκείμενου να
προωθηθεί η θεραπευτική χρήση της μουσικής. Ενδιαφέρον
παρουσιάζει η μέθοδος Καθοδηγούμενη Φαντασία και Μουσική (GIM
method) όπως και αναπτύχθηκε από την Helen Bonny. Η συγκεκριμένη
μέθοδος αντιμετωπίζει τον ασθενή ως «ταξιδιώτη» που παροτρύνεται
να μοιραστεί τις εικόνες που βιώνει κατά την διάρκεια μιας
προγραμματιζόμενης μουσικής συνοχής. Πίσω από την συγκεκριμένη
μέθοδο βρίσκεται η θεωρία σύμφωνα με την οποία οι φαντασιακές
εικόνες που προκύπτουν από την μουσική έχουν πολύ θετικές
επιπτώσεις στον οργανισμό. Για την ακρίβεια, αυξάνεται η βαθιά
χαλάρωση και μειώνονται τα επίπεδα της κορτιζόλης, της λεγόμενη
ορμόνη του στρες. (McKinneyetal. 1997; Juslin & Vastfjall, 2008).

Οι άνθρωποι συνήθως επιλέγουμε εκείνο το είδος της μουσικής που


αποκαλύπτει κομμάτια  του χαρακτήρα  μας και περνάει κάποιο μήνυμα
στους γύρω μας, ως ένα άλλο μέσο επικοινωνίας (Rentfrow and
Gosling’s, 2003; Chamorro-Premuzic & Furnham, 2007).Για παράδειγμα,
η jazz μπορεί να επιλεχθεί από άτομα που αναζητούν σύνθετα
πνευματικά ερεθίσματα κάτι που ταιριάζει και με την πολυπλοκότητα
της σύνθεσης της ίδιας της μουσικης (Chamorro-Premuzic & Furnham,
2007).

Τέλος, ένα από τα ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν είναι εάν


τα συναισθήματα που προκαλεί η μουσική είναι ποιοτικά ίδια με τα
συναισθήματα της καθημερινότητας μας ή αν υπάρχει κάτι διαφορετικό
στην φύση τους. Εκτός των άλλων θα πρέπει να ερευνηθεί και η σχέση
της μουσικής με τους κοινωνικούς δεσμούς καθώς αποτελεί σημαντικό
μέσο κοινωνικοποίησης , ενώ επίσης παίζει σημαντικό ρόλο στη
διαμόρφωση της προσωπικότητας και ταυτότητας του ατόμου.

Αναμφίβολα, η έρευνα πρέπει να βασιστεί στον έλεγχο των παραπάνω


μεταβλητών –μηχανισμών και επίσης στις βιολογικές αλλαγές που
έχουν παρατηρηθεί σε υποκείμενα εκτεθειμένα σε μουσικά ερεθίσματα
και μελωδίες. Επιπλέον, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τον παράγοντα
προσωπικότητα των υποκειμένων και πώς αυτός επηρεάζει τα
αποτελέσματα. Για παράδειγμα, άλλες θα είναι οι συνέπειες  μιας
ατμοσφαιρικής απαλής μελωδίας σε ένα εξωστρεφές άτομο και άλλες
σε ένα εσωστρεφές (Chamorro-Premuzic & Furnham, 2007).

http://www.lunaticgods.sk/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B7-%CE%BC
%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B5%CF
%80%CE%B7%CF%81%CE%B5%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CF
%84%CE%B7%CE%BD-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE
%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1/

Ο κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του μουσικά ακούσματα και τις


προτιμήσεις σχετικά με τα μουσικά είδη που έχει ακούσει στα παιδικά
του και εφηβικά χρόνια. Το κάθε είδος προκαλεί ξεχωριστά
συναισθήματα και ευθύνεται για όμορφες ή δυσάρεστες αναμνήσεις. Η
μουσική που ακούει ο κάθε άνθρωπος είναι επηρεασμένη από την
συγκεκριμένη γενιά που μεγαλώνει ένας άνθρωπος και τι θεωρείται
μοδάτη μουσική.

Η ΜΟΥΣΙΚΉ ΚΑΙ Η ΥΓΕΊΑ ΜΑΣ

Τα τραγούδια με έντονο ρυθμό τείνουν να ανεβάζουν τους καρδιακούς


παλμούς καθώς και την αρτηριακή πίεση. Τα ήρεμα τραγούδια βοηθούν
στο να ηρεμήσουμε ή ακόμη και να νιώσουμε μοναξιά ή κατάθλιψη.

Ο εγκέφαλος συνδέει όμορφες και άσχημες αναμνήσεις με όλες τις


αισθήσεις μας. Επομένως ένα συγκεκριμένο τραγούδι ή ένα είδος
μουσικής μπορεί να αποκτήσει άσχημη ή θετική διάσταση. Έρευνες
έδειξαν ότι η ήρεμη μουσική μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους με
ψυχολογικές διαταραχές καθώς και ασθενείς με χρόνια καρδιακά
προβλήματα.

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΉ ΕΥΦΟΡΊΑ

Αυτό που νιώθουμε όταν ακούμε την αγαπημένη μας μουσική είναι ένα
αίσθημα ευφορίας που ταξιδεύει από τον εγκέφαλο σε όλο μας το
σώμα. Αυτό το συναίσθημα ενεργοποιεί το ίδιο μέρος
του εγκεφάλου το οποίο είναι υπεύθυνο για την ευχαρίστηση που
νιώθουμε όταν τρώμε κάτι που μας αρέσει ή όταν κάνουμε σεξ.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΊ ΚΑΙ ΚΟΥΛΤΟΎΡΕΣ

Μέσα από τα διαφορετικά είδη μουσικής επιτυγχάνεται μια κοινωνική


δικτύωση που διαφορετικά δεν θα ήταν δυνατή. Άνθρωποι από
διαφορετικές κουλτούρες και πολιτισμούς μοιράζονται με τον υπόλοιπο
κόσμο τις μουσικές τους αναζητήσεις. Και αν δεν ξέρετε τίποτα για τον
πολιτισμό των Πολωνών, σίγουρα γνωρίζετε τον διάσημο σε όλους Φ.
Σοπέν.
Η ανάγκη για δημιουργία

Εκτός από τους ανθρώπους που απολαμβάνουν την μουσική υπάρχουν


και αυτοί που την δημιουργούν. Φωτισμένοι καλλιτέχνες που αφήνουν
το στίγμα τους στο χρόνο δημιουργώντας μοναδικές συνθέσεις που
μεταφέρονται σε κάθε άκρη του πλανήτη.

Αυτή είναι μια ανάγκη του ανθρώπου για δημιουργία μιας


εκλεπτυσμένης μορφής τέχνης που μπορεί να αγγίξει άρτια μουσικά
καταρτισμένα άτομα καθώς και άτομα με παντελή μόρφωση. Η μουσική
είναι για όλους.

ΚΑΤΆΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΉ

Όταν ένας άνθρωπος νιώθει δυστυχισμένος είτε αφαιρεί από την


καθημερινότητά του την μουσική είτε επιλέγει μόνο θλιβερές
συνθέσεις. Αυτή είναι ακόμα μια ανάγκη η οποία εκφράζεται μέσα από
την μουσική. Ο ψυχολογικός πόνος μπορεί να καταπραϋνθεί αν το
άτομο επιλέξει να τον εξωτερικεύσει μέσα από την μουσική.

Ψυχοθεραπευτές σε όλο τον κόσμο επιλέγουν την μουσικοθεραπεία


σαν την απόλυτη θεραπεία σε πολλά ψυχογενή νοσήματα. Η μουσική
απελευθερώνει συναισθήματα και σκέψεις που κανονικά το άτομο θα
φυλάκιζε μέσα του. Για αυτό το λόγο, ό,τι και αν αισθανόμαστε είναι
καλό να το εκφράζουμε μέσα από την μουσική για να μπορέσουμε είτε
να το εξυψώσουμε είτε να το ξορκίσουμε.

ΕΛΛΗΝΙΚΉ ΜΟΥΣΙΚΉ
Η ελληνική μουσική έχει και αυτή αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου,
έχει αφήσει όμως την παγκόσμια πεποίθηση ότι τα τραγούδια της
Ελλάδας είναι γεμάτα κέφι και χορό. Αυτή είναι η πιο διαδεδομένη
πεποίθηση για τα ελληνικά τραγούδια, έτσι όπως περάστηκε σε
ανθρώπους από άλλες χώρες που επισκέφτηκαν τα όμορφα, χαρούμενα
νησιά του Ελλαδικού χώρου.

https://youngpeopleandmusic.wordpress.com/%CE%B7-%CE%BC%CE
%BF%CF%85%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BA%CE%B1%CE
%B9-%CE%B7-%CF%88%CF%85%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE
%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BD%CE%AD%CF
%89%CE%BD/

Η μουσική και η ψυχολογία των νέων


H μουσική και η ψυχολογία των νέων
Η μουσική μπορεί να θεωρηθεί και ως ένας τρόπος άσκησης ή ψυχικής
εκτόνωσης για πολλούς νέους(και όχι μόνο),αφού εκφράζει το ψυχικό
μας συναίσθημα σύμφωνα με έρευνες ψυχολόγων. Δεν είναι λίγες οι
φορές που η μουσική μας προσφέρει χαλάρωση και μας δίνει τη
δυνατότητα να αποδράσουμε νοητά από την καθημερινότητα και να
αφήσουμε το μυαλό μας να ονειρεύεται μέσα από την μουσική έτσι
ώστε να ανεβάσουμε την διάθεση μας και να αφεθούμε στους ρυθμούς
της. Η χαλάρωση που επιτυγχάνεται με τη μουσική μας προκαλεί
διάφορα συναισθήματα,τις περισσότερες φορές ευφορίας, που ευνοεί
όμως και μια καινούργια διαθεσιμότητα και μεγαλύτερη δεκτικότητα σε
εξωτερικούς ερεθισμούς. Σε αυτό ακριβώς το στάδιο η μουσική παύει
να είναι απλώς ένα στοιχείο χαλάρωσης και παίζει θεραπευτικό ρόλο.
Οποιοδήποτε είδος μουσικής κι αν ακούμε, φαίνεται πως παίζει
πρωταρχικό ρόλο στη ζωή μας, και μάλιστα συσχετίζεται με την
έκφραση των πιο θετικών μας συναισθημάτων.

Τα διάφορα είδη μουσικής και προβλήματα υγείας


Μελέτη που δημοσιεύτηκε σε αυστραλιανή ψυχιατρική επιθεώρηση,
αναλύει τι κινδύνους εμπεριέχει το κάθε είδος μουσικής. Όσοι νέοι
λοιπόν τους αρέσει η metal είναι επιρρεπείς σε εγκεφαλικά
προβλήματα από το έντονο κούνημα του κεφαλιού, οι φίλοι της pop
έχουν δυσκολίες στο να τιρήσουν τους πανάρχαιους κανόνες της
εκκλησίας για την σεξουαλικότητα τους. Αυτοί τώρα που προτιμούν
τους ηλεκτρονικούς ήχους της dance μουσικής έχουν άλλα προβλήματα,
τον κίνδυνο εμφάνισης αρθριτικών σε μετέπειτα ηλικία. Μάλιστα
τονίζεται πως στην προκειμένη περίπτωση δεν παίζει κανένα ρόλο το
κοινωνικό status του εφήβου. Πάμε και στη rap όπου εκεί οι νέοι
αντιμετωπίζουν τον θυμό, την βία και την παραβατική συμπεριφορά,
όπως την αδυναμία τυφλής υπακοής στις εντολές των προϊσταμένων.
Και τέλος όσοι είναι πιο ψαγμένοι και ακούνε jazz είναι συνήθως
μοναχικοί και δυσκολεύουν το έργο των διαφημιστών στο να χαράξουν
αγοραστικές συνήθειες.
Μουσική και τρόπος ζωής! Επηρεάζει άραγε η μουσική που ακούμε
τον τρόπο ζωής μας;
Η μουσική που ακούμε επηρεάζει τον τρόπο ζωής μας. Αλλά ισχύει και
το αντίστροφο. Γενικά το ένα επηράζει το άλλο, ανάλογα με την στιγμή.
Ο λόγος για τον οποίο καθορίζει κάποιος τον τρόπο ζωής του ανάλογα
με την μουσική που ακούει, άλλοι λένε πως είναι είναι η έλλειψη
προσωπικότητας και άλλοι η επιρροή που δεχόμαστε από το
περιβάλλον μας. Και η μουσική αποτελεί μια ισχυρή επιρροή!
Οπωσδήποτε καθορίζει σε ένα βαθμό τον τρόπο που βλέπουμε τα
πρόγαμτα.. όχι όμως και να φτάσουμε σε σημείο να περιστρέφεται όλη
η ζωή μας γύρω απο αυτή και να επηρεάζει τις επιλογές μας! Η μουσική
που προτιμούμε μπορεί να δείξει στοιχεία του χαρακτήρα μας αλλά και
αντίθετα, να επηρεάσει το χαρακτήρα μας, την εμφάνισή μας , την
κουλτούρα μας. Πολλοί πιστεύουν πως με ότι ασχολούμαστε, είτε αυτό
είναι η μουσική, είτε το διάβασμα είτε κάποιος άλλος ψυχαγωγικός
τρόπος, αναπόφεκτα επηρεάζει και τον τρόπο ζωής μας και
διαμορφώνει τη προσωπικότητα μας.
Κι αν τελικά διαμορφώνει ένα τρόπο ζωής, θα μπορούσε να υπάρξει η
μουσική που να διαμορφώνει τους ανθρώπους;
Αν υπήρχε «ιδανική» μουσική που να έφτιαχνε τους «ιδανικούς»
ανθρώπους η ζωή και οι άνθρωποι θα ήταν ίδιοι και
μονότονοι! »Ιδανική» μουσική είναι κάτι το σχετικό,και δεν μπορεί να
δημιουργήσει τον »ιδανικό» άνθρωπο, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει
ιδανικό μοντέλο ανθρώπου. Ο καθένας έχει την προσωπικότητά του. Ο
άνθρωπος βασίζεται στις ικανότητές του και δεν πρέπει να μπαίνει σε
μάζες. Πρέπει να κρατάει τον χαρακτήρα του και να προσφέρει ό,τι
μπορεί στο σύνολο.Όπως ακριβώς και η μουσική. Γι’αυτό φορέστε τα
ακουστικά σας.. όπως ο φίλος απο δώ!
Ο ρόλος της μουσικής στην ζωή μας!
Όπως είχε γράψει και ο Πολύβιος «Ὄφελος πᾶσι μέν ἀνθρώποις
ἀσκεῖν μουσικήν» (μτφ. είναι ωφέλιμο για τους ανθρώπους να
ασκούνται στη μουσική). Η μουσική είναι πολιτισμός! Σε πιο
προσωπικό επίπεδο, οξυγονώνει το μυαλό, είναι ο πιο
αποτελεσματικός τρόπος να μάθεις να σκέφτεσαι και η συντροφιά
που ποτέ δε θα χάσεις!

http://www.kathimerini.gr/920032/article/epikairothta/episthmh/
pws-h-moysikh-ephreazei-to-synais8hma

Η μουσική είναι ένας ισχυρός συναισθηματικός καταλύτης, που για


κάποιους ισχύει περισσότερο και για κάποιους λιγότερο. Πώς,
όμως, είναι δυνατόν να ξεσπάμε σε κλάματα ή να ανατριχιάζουμε
στο άκουσμα μιας συγχορδίας; Οι επιστήμονες, πάντως, που
δημοσίευσαν πρόσφατα τη μελέτη τους στην επιθεώρηση
Scientific Reports, βρίσκουν ότι μέσα από τα δάκρυα που
προκαλεί η μουσική επέρχεται ένα είδος συναισθηματικής
κάθαρσης. Οι άνθρωποι φαίνεται ότι επιλέγουν μουσική για να
πετύχουν επτά διαφορετικούς στόχους. Οταν ακούς ένα τραγούδι
που σε ανατριχιάζει, τότε το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα
δραστηριοποιείται, όπως εξάλλου και τα τμήματα του εγκεφάλου
που περιμένουν ανταμοιβή. Η ντοπαμίνη, το χημικό που μας κάνει
να νιώθουμε ευχάριστα, επίσης απελευθερώνεται και έτσι η
ανατριχίλα είναι τελικά ένα ευχάριστο συναίσθημα.

Οπως αναφέρει μελέτη που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση


Frontiers in Human Neuroscience και εκπονήθηκε από τους
ερευνητές του Κέντρου Μουσικής Ερευνας της Φινλανδίας, οι
άνθρωποι επιλέγουν μουσική έτσι ώστε να επιτύχουν επτά
ξεχωριστούς στόχους (διασκέδαση, αναγέννηση, ισχυρό
συναίσθημα, διανοητική δουλειά, παρηγοριά, αντιπερισπασμό και
απελευθέρωση). Οι τρεις τελευταίοι από αυτούς τους στόχους
μπορούν να ομαδοποιηθούν και δείχνουν με ποιον τρόπο στην
πραγματικότητα χρησιμοποιούμε τη μουσική για να
αντεπεξέλθουμε στα αρνητικά μας συναισθήματα.

Η παρηγοριά έρχεται όταν ο κόσμος ακούει μουσική προκειμένου


να νιώσει ότι τον καταλαβαίνουν και ότι είναι λιγότερο μόνος. Ο
αντιπερισπασμός, όταν ακούμε μουσική για να ξεφύγουμε και να
αλλάξουμε τη διάθεσή μας. Η Απελευθέρωση επέρχεται όταν
ακούμε μουσική που ταιριάζει στη διάθεσή μας, όπως όταν
κολλημένοι στην κίνηση βάζουμε ένα κομμάτι χέβι μέταλ για να
εκφράσουμε έτσι την ενόχλησή μας.

Επίσης, σε μία δεύτερη μελέτη που δημοσιεύθηκε στην


επιθεώρηση Frontiers in Neuroscience, οι ερευνητές
προσπάθησαν να καταλάβουν πώς η λυπητερή μουσική μάς
επηρεάζει, αναζητώντας τις διαφορές ανάμεσα στα πραγματικά
συναισθήματα και σε αυτά που νομίζαμε ότι νιώθουμε. Τα
ευρήματα της έρευνας δείχνουν ότι ο άνθρωπος μπορεί να
αντιληφθεί και να κατανοήσει τα συναισθήματα που εκφράζονται
από ένα τραγούδι, χωρίς όμως να νιώθει όλα τα συναισθήματα,
κάτι που εξηγεί γιατί κάποια λυπητερά τραγούδια μάς γεμίζουν
ευτυχία. Υπάρχουν άραγε κάποια μουσικά χαρακτηριστικά που να
προκαλούν δάκρυα; Ο καθηγητής Τζον Σλομπόντα του τμήματος
Ψυχολογίας της Μουσικής στη Σχολή Μουσικής και Θεάτρoυ
Γκίλντχολ του Λονδίνου, αποδίδει τα δάκρυά μας σε ένα μικρό
μουσικό «στολίδι» σε κάποιες γρήγορες νότες γύρω από μία
κεντρική (appogiatura), όπως εξάλλου και σε μη αναμενόμενες
συγχορδίες. «Η μουσική συνδέεται με ένα αρχέγονο σύστημα το
οποίο αναγνωρίζει το συναίσθημα με βάση τη διάρρηξη αυτού που
περιμένουμε. Πρόκειται, στην πραγματικότητα, για μία μικρή
στεναχώρια η οποία αποκαθίσταται με την επόμενη συγχορδία»,
επισημαίνει ο καθηγητής Σλομπόντα.

You might also like