Professional Documents
Culture Documents
แบบฝึกพัฒนาทักษะการเขียน การอ่าน (พัฒนาและแก้ไขจากหนังสืออ่านเพิ่มเติม มานะ มานี)
แบบฝึกพัฒนาทักษะการเขียน การอ่าน (พัฒนาและแก้ไขจากหนังสืออ่านเพิ่มเติม มานะ มานี)
บทที่ ๑ ๑
บทที่ ๒ ๓
บทที่ ๓ ๕
บทที่ ๔ ๗
บทที่ ๕ ๙
บทที่ ๖ ๑๒
บทที่ ๗ ๑๕
บทที่ ๘ ๑๘
บทที่ ๙ ๒๐
บทที่ ๑๐ ๒๒
บทที่ ๑๑ ๒๔
บทที่ ๑๒ ๒๗
บทที่ ๑๓ ๓๐
บทที่ ๑๔ ๓๔
บทที่ ๑๕ ๓๘
บทที่ ๑๖ ๔๒
บทที่ ๑๗ ๔๖
บทที่ ๑๘ ๕๐
บทที่ ๑๙ ๕๕
บทที่ ๒๐ ๕๙
บทที่ ๒๑ ๖๔
บทที่ ๒๒ ๖๘
หนา
บทที่ ๒๓ ๗๓
บทที่ ๒๔ ๗๘
บทที่ ๒๕ ๘๒
บทที่ ๒๖ ๘๖
บทที่ ๒๗ ๙๑
บทที่ ๒๘ ๙๕
บทที่ ๒๙ ๑๐๐
บทที่ ๓๐ ๑๐๕
บทที่ ๓๑ ๑๐๙
บทที่ ๓๒ ๑๑๓
บทที่ ๓๓ ๑๑๗
บทที่ ๓๔ ๑๒๒
บทที่ ๓๕ ๑๒๗
บทที่ ๓๖ ๑๓๑
บทที่ ๓๗ ๑๓๖
บทที่ ๓๘ ๑๔๑
บทที่ ๓๙ ๑๔๖
บทที่ ๔๐ ๑๕๔
แบบฝึกเขียนอ่าน จัดทำโดย นายรักเกียรติ โคกสีนอก ครูโรงเรียนเวียงผาวิทยา
หน้า ๑
มานี
มานี มี ตา
กา
กา มี ตา
อา
อา มี ตา
แบบฝึกเขียนอ่าน จัดทำโดย นายรักเกียรติ โคกสีนอก ครูโรงเรียนเวียงผาวิทยา
หน้า ๒
ให้อ่านว่า ต - อา - ตา
ตา มา นา
ให้อ่านว่า ม - อี - มี
มี ดี ตี
ตา ดี นา ดี
มานี มี ตา
ตา มี นา
กา มา นา
ตา มา นา
ตา มี นา ดี
อา มา นา
แบบฝึกเขียนอ่าน จัดทำโดย นายรักเกียรติ โคกสีนอก ครูโรงเรียนเวียงผาวิทยา
หน้า ๓
อา มี นา
นา มี งู
นา มี ปู
กา ดู ปู
งู ดู ปู
มานี มา นา อา
แบบฝึกเขียนอ่าน จัดทำโดย นายรักเกียรติ โคกสีนอก ครูโรงเรียนเวียงผาวิทยา
หน้า ๔
ให้อ่านว่า ด - อู - ดู
ดู ปู งู หู
ตา มา ปา พา
นา หา อา กา
ตี มี ปี ดี
นา มี รู งู นา มี รู ปู
มานี พา โต มา หา อา
มานี พา โต มา นา
มานี พา โต หา ปู ตา
มานี พา โต ดู ปู
หน้า ๖
ให้อ่านว่า ต - โอ - โต
โต โพ โน โป โม โอ โห
นา ตา ปา อา วา กา รา
ดี ตี มี ปี วี รี
ดู รู ปู หู งู
สีเทา
ชูใจ พา สีเทา ไป หา มานี
สีเทา ไป หา โต
โต ดีใจ สีเทา ก็ ดีใจ
สีเทา ไป หา โต ไว ไว
มานี ดีใจ ชูใจ ก็ ดีใจ
มานี มา หา ชูใจ ไว ไว
ให้อ่านว่า ป - ไอ - ไป
ไป ไว ไอ ไร
ไม ไต ไห ไส
ให้อ่านว่า จ - ใอ - ใจ
ใจ ใน ใด ใส
ใจดี มีใจ ไปนา มาไว
ชาดี สีใด ใสดี ในใจ
โต มี ตา
โต มี ขา
โต มี หู
หู โต มี อะไร
โต เอา ขา ถู หู
ถู ไป ถู มา
โต ถู หู ไว ไว
หน้า ๑๐
ให้อ่านว่า ก - อะ - กะ
กะ จะ ปะ อะ สะ
ชะ ทะ นะ มะ ระ
ให้อ่านว่า ก - เอา - เกา
ตา ตี โต ไต เตา
ตา ตี โต ไต เตา
นา นี โน ไน เนา
ขา ขี โข ไข เขา
หน้า ๑๑
ปูนา มี สี ดา
โต ก็ มี หู สี ดา
หู โต มี ปู นา
มานี จะ ตี ปูนา
ปูนา ไป ใน รู
มานี เท ยา
ทา หู โต
มานี ทา ยา เบา เบา
โต เอา ขา เกา หู
หน้า ๑๓
ให้อ่านว่า ท - อา - ทา
ทา นา ยา รา
กา จา ดา ตา ชา
ให้อ่านว่า ท - เอ - เท
เท เอ เย เก
เม เส เห เข
ทา เท ไท ทา เทา
รา เร ไร รา เรา
ขา เข ไข ขา เขา
บา เบ ไบ บา เบา
ให้อ่านว่า ข - ออ - ขอ
ขอ กอ งอ จอ ตอ
นอ ทอ ปอ ยอ รอ
พอ วอ สอ หอ
ให้อ่านว่า บ - แอ - แบ
แบ แป แก แจ แม
แห แข แถ แส แช
แพ แล แร แค แว
หน้า ๑๗
ให้อ่านว่า ด - อุ - ดุ
ดุ ตุ บุ ปุ จุ
ชุ มุ ลุ ยุ พุ
สีเทา ดู ใบบัว
ชูใจ แล ดู สีเทา
สีเทา ชู คอ ดู ใบบัว
มี ตัว อะไร เกาะ ใบบัว
สีเทา มัว ดู อะไร
ชูใจ ไป หา สีเทา
สีเทา ดู ตัว อะไร
เกาะ ใบบัว
หน้า ๒๑
เกาะ เจาะ
หัวบัว ตัวเรา เขาวัว หัวตา
ทาตัว มัวเมา เหาไร ใบบัว
ในคู ชูคอ รอดู หูวัว
ตัวเหา เกาหัว มัวรอ กอบัว
หัวใจ ไปเกาะ เจาะรู
โค ก็ คือ วัว
วัว ตัว โต ไถ นา ดี
วัว ตัว โต มี ราคา
เรา จะ เอา วัว ตัว โต
หน้า ๒๒
ฝึกอ่าน : ให้อ่านว่า ต - อิ - ติ
แก - แก่ - แก้
เจา - เจ่า - เจ้า
ได - ได่ - ได้
เตา - เต่า - เต้า
บา - บ่า - บ้า
ออ - อ่อ - อ้อ
ปู - ปู่ - ปู้
หน้า ๒๖
ฝึกอ่านคา
เจ้าแก่ เข้า มา หา โต
ขา เจ้าแก่ ดู เกะกะ โต เห่า เจ้า
มานี ดุ โต ไม่ ให้ เห่า
แก่โต ก็ ไม่ เห่า
เจ้าแก่ เข้า ไป หา สีเทา
สีเทา ขู่ ฟู่ ฟู่
ชูใจ ดุ สีเทา ไม่ ให้ ขู่
สีเทา ก็ ไม่ ขู่ เจ้าแก่ พอใจ
หน้า ๒๘
ปิติ ว่า
เขา พา เจ้าแก่ ไป ที่ ภูเขา
ที่ ภูเขา มี อะไร
น่า ดู แยะ
มี มี
และ มี
หน้า ๓๑
ฝึกอ่านคา
ฝึกอ่านคา
ฝึกอ่านประโยค
พ่อว่า รู้อะไรก็ไม่รู้สู้วิชา
แม่ว่า ให้เราทาดี
ปู่ย่าก็ว่า เราทาชั่ว เขาก็ไม่เชื่อถือ
เท้า สี เทา
ไม่ เท่า เท้า เสือ
หน้า ๓๘
มานี พา โต ไป บ้าน
มานี เข้า ไป หา พ่อ
พ่อ นอน อยู่ ใต้ ต้น จาปี
พ่อ นอน อ่าน นิทาน
พ่อ ว่า พ่อ รอ มานี อยู่ นาน
หน้า ๔๓
มานี ไป ทา อะไร มา
มานี เล่า ว่า ไป เจอ ชูใจ และ ปิติ
ปิติ เล่า ว่า ที่ ภูเขา มี อะไร น่า ดู
มี มี มี มี
มานี ขอ ให้ พ่อ พา ไป
พ่อ ว่า จะ พา ไป
คน จน ปน
บน ตน ทน
ชน รน วน
ขน สน หน
ตา ต่า ต้า
ตน ต้น ต้น
ปน ป่น ป้น
บน บ่น บ้น
คน ข้น ค้น
รน ร่น ร้น
ขน ข่น ข้น
สน ส่น ส้น
หน้า ๔๕
ฝึกอ่านคา (ไม่สอนความหมาย)
พ - อู - พู, พู - ด - พูด
ยึด อึด
พูด รูด บูด
ดูด สูด ขูด
หน้า ๕๓
ง น ด
กอง กอน กอด
วาง วาน วาด
ฟาง ฟาน ฟาด
ฟัง ฟัน ฟัด
คง คน คด
โคง โคน โคด
พูง พูน พูด
ขง ขน ขด
โขง โขน โขด
หน้า ๕๔
ฝึกอ่านคา
ลม งม นม รม
จม ดม อม คม
ชม ขม สม
หมายเหตุ : สระ โอะ เมื่อมีตัวสะกด ให้ลดรูป ไม่ต้องเขียนรูปสระโอะ
หน้า ๕๗
ง น ม
ชาง ชาน ชาม
เรือง เรือน เรือม
เสียง เสียน เสียม
มอง มอน มอม
ลง ลน ลม
ฝึกอ่านผันคาที่สะกดด้วย ม
ฝึกอ่านคา
ฝึกอ่านคาที่มี ห นาหน้าพยัญชนะ
อ่านคาที่มี ห นา
หา ห่า ห้า
หนา หน่า หน้า
ไหม ไหม่ ไหม้
หญา หญ่า หญ่า
ใหญ ใหญ่ ใหญ้
อ่านเป็นคา
คะ - ค่ะ
นะ - น่ะ
หน้า ๖๓
ฝึกอ่านคา
ฝึกอ่านและจาเป็นคา
ง น ก
ผง ผม ผก
ลง ลม ลก
ปาง ปาม ปาก
จาง จาม จาก
สอง สอม สอก
หน้า ๖๗
ฝึกอ่านคา
“
หน้า ๖๙
ด ก บ
คด คก คบ
จด จก จบ
ทัด ทัก ทับ
นัด นัก นับ
หาด หาก หาบ
ลอด ลอก ลอบ
ตอด ตอก ตอบ
ชุด ชุก ชุบ
เจ็ด เจ็ก เจ็บ
หน้า ๗๒
ให้อ่านว่า
มานะและปิติจะไปบ้านวีระ บ้านวีระ
อยู่ห่างบ้านปิติและมานะ มานะขี่เจ้าแก่
ปิติให้มันเดินช้าๆ เจ้าแก่พอใจร้องฮี้ๆ
ปิติ “ถ้ามานะขี่เก่งแล้วจะให้เจ้าแก่
วิ่งก็ได้นะ
มานะ “ฉันไม่อยากให้มันวิ่ง มันแก่
มากแล้ว เดี๋ยวมันจะวิ่งไม่ไหว”
เจ้าแก่พอใจร้องฮี้ ๆ
หน้า ๗๔
มานะนึกได้ว่าบ้านวีระอยู่ห่าง
เขาจึงให้ปิติขี่เจ้าแก่บ้าง ปิติขี่เจ้าแก่
มานะเดิน เขาไม่ขี่สองคน เดี๋ยวเจ้าแก่
จะแย่ เจ้าแก่เดินช้าๆ พอถึงบ้านวีระ
ก็เห็นวีระใส่เสื้อสีขาว อยู่ใต้ต้นไม้
ดี ๆ ให้อ่านว่า ดี - ดี
ดี ๆ ต่่า ๆ ไว ๆ ช้า ๆ
ฮี้ ๆ ต่าง ๆ ห่าง ๆ นิ่ง ๆ
ม้าร้องฮี้ ๆ สีด่า ๆ
ท่าดี ๆ สิ่งต่าง ๆ
หน้า ๗๕
(อ่านตามแนวตั้งและแนวนอน)
ฝึกอ่าน
วีระอยู่ใต้ต้นไม้กับลิงตัวหนึ่ง
ลิงตัวนี้หน้าขาวและหางยาวมาก
พอเจ้าแก่แลเห็นลิงมันก็ร้องฮี้ ๆ
ลิงตกใจร้องเจี๊ยกๆ
ๆๆ แล้ ว หนี ข น
้ ึ ไปอยู ่
บนต้นไม้
มานะ ปิติ และ
วีระ ก็หัวเราะ
วีระบอกว่า “ลิงหน้าขาวตัวนี้ชื่อเจ้าจ๋อ
มันซนมาก ทุกคนเห็นแล้วจะหัวเราะ”
เจ้าจ๋อเห็นเจ้าแก่ไม่ทาอะไรก็ลงมา
ไม่ช้ามันก็ขึ้นขี่หลังเจ้าแก่
เจ้าแก่พาเดินไปเดินมา เด็กทั้งสามคน
หน้า ๗๙
หัวเราะตัวงอ เจ้าแก่ร้องฮี้ ๆ
เจ้าจ๋อร้อยเจี๊ยก ๆ
ปิติ “ฉันจะพาเจ้าแก่มากินหญ้าที่นี่
บ้างได้ไหม”
วีระ “ได้ซี เจ้าจ๋อจะได้มีเพื่อนเล่น”
อ่านเทียบเสียง อักษรต่ากับอักษรสูง
ฮา - หา คม - ขม
เทา - เถา พิง - ผิง
คอ - ขอ ฟัน - ฝัน
ชัน - ฉัน ซอง - สอง
ทัก - ถัก คัด - ขัด
ชุด - ฉุด แทบ - แถบ
หน้า ๘๐
ฝึกอ่านค่าทีมี (ไม้ตรี)
ฝึกอ่านค่าทีมี (ไม้จัตวา)
อ่านเสียงร้องของสัตว์
หมูร้องอู๊ด ๆ หนูร้องจี๊ด ๆ
หมาร้องเอ๋ง ๆ หมาเห่าโฮ้ง ๆ
ม้าร้องฮี้ ๆ ลิงร้องเจี๊ยก ๆ
นกร้องจิ๊บ ๆ เป็ดร้องก้าบ ๆ
กบร้องโอ๊บ ๆ แพะร้องแบ๊ะ ๆ
แม่ไก่ร้องกระต๊าก ๆ
แม่ไก่เรียกลูกไก่กุ๊ก ๆ
ลูกไก่ร้องเจี๊ยบ ๆ
พ่อไก่ขัน เอ๊ก อี เอ๊ก เอ๊ก
หน้า ๘๒
หลังบ้านของวีระเป็นสวนใหญ่
วีระชวนปิติกับมานะไปเที่ยวเล่น
ในสวน ให้เจ้าแก่กินหญ้าอยู่ใต้ต้นไม้
เจ้าจ๋อเล่นซนอยู่บนหลังเจ้าแก่
นาน ๆ ก็มีเสียงเจ้าแก่ร้องฮี้ ๆ
เจ้าจ๋อร้องเจี๊ยก ๆ ดังมา มานะพูด
หน้า ๘๓
กับวีระว่า “สวนนี้ของใครวีระ”
วีระ “ของลุง บ้านก็ของลุง
ฉันอยู่กับลุง”
ปิติ “แล้วพ่อกับแม่ของเธออยู่ที่ไหน”
วีระ “ไม่รู้ซี ฉันอยู่กับลุงมานานแล้ว”
มานะ “ลุงไม่เล่าให้เธอฟังหรือว่า
พ่อแม่ของเธออยู่ไหน”
วีระ “ไม่มีใครเล่า”
ปิติ “เธอรักลุงไหม วีระ”
วีระ “รักซี ลุงก็คงรักฉันมาก วันนี้
ลุงไม่อยู่บ้าน ถ้าอยู่ ฉันจะพา
เธอไปหาลุง”
ปิติ “ที่บ้านของเธออยู่กันกี่คน”
วีระ “ห้าคน”
หน้า ๘๔
ใค - ใคร คู - ครู
ฝึกอ่าน
ตะใคร้ ในครัว
ชั่วครู่ ครูใหญ่
ไหว้พระ พูดเพราะ
เสื้อแพร มะพร้าว
ตีเกราะ มะกรูด
กราบไหว้ เกรงใจ
ไม้ตรี เป่าแตร
เปื้อนเปรอะ เปรียบเทียบ
ตะกร้อ ตะกร้า
ขรุขระ หน้าขรึม
หน้า ๘๖
ถ้ามีสุกมาก ๆ แล้วจะเอาไปฝาก
มานะและปิติบ้าง
ลูกนกแก้วตัวหนึ่ง นอนร้องอยู่ใต้
ต้นมะม่วง เด็กทั้งสามคนจึงเข้าไปดู
เขาเห็นมดแดงเกาะอยู่ตามตัว
ปิติช่วยเอามดแดงออก ลูกนกแก้ว
ไม่ร้อง แต่เดินไม่ได้
มานะ “มานี น้องของฉันชอบนก
เขาอยากเลี้ยงนก แต่พ่อยังหาไม่ได้”
วีระ “เอาลูกนกแก้วตัวนี้ ไปให้เขา
เลี้ยงซี นกแก้วพูดได้และมีสีสวย
มานีคงชอบ”
มานะ “ฉันจะเอาลูกนกแก้วตัวนี้ไปให้
มานีเลี้ยง”
หน้า ๘๘
ฝึกอ่านคาที่มี ย สะกด
คา ค่า ค้า
คาย ค่าย ค้าย
คลาย คล่าย คล้าย
สาย ส่าย ส้าย
ปาย ป่าย ป้าย ป๊าย ป๋าย
หน้า ๙๐
ฝึกอ่าน
มานีถามแม่ว่า “ย่าของชูใจซื้อเสื้อ
กระโปรงให้ชูใจเหมือนของมานีไหมคะ”
แม่พูดว่า “แม่เห็นย่าของชูใจซื้อให้แล้ว”
มานีถามว่า “ซื้อถุงเท้า รองเท้า และ
กระเป๋า ด้วยใช่ไหมคะ” แม่หัวเราะ
แล้วพูดว่า “มานีรักและเป็นห่วงเพื่อน
ดีจริงนะ แต่แม่ไม่เห็นย่าของชูใจซื้อ
ถุงเท้า รองเท้า และกระเป๋า”
มานีขอแม่ไปหาชูใจ จะไปดูว่า
ย่าซื้อถุงเท้า รองเท้า และกระเป๋า
ให้ชูใจหรือยัง แม่ก็ให้ไป เจ้าโตก็
วิ่งตามไปด้วย
ฝึกผัน
อ่านเทียบเสียง ร ล
วันไปโรงเรียน พ่อเห็น
มานีสวมเสื้อ กระโปรง
ถุงเท้า และรองเท้า พ่อชม
ว่าน่ารัก มานียิ้มชอบใจ
แล้ววิ่งไปหาแม่
มานี “มานีไม่เห็นมีหนังสือในกระเป๋า”
แม่ “วันนี้พ่อจะพามานีไปหาครู ครู
จะให้หนังสือ สมุด และดินสอ”
พ่อพามานีเดินไปโรงเรียน โตจะ
ไปด้วย แม่จับมันไว้ ไม่ให้ตามไป
นกแก้วชอบใจร้อง ไชโย ๆ
มานีกับพ่อมาถึงโรงเรียน พบชูใจ
และย่ายืนรออยู่ที่หน้าโรงเรียน
หน้า ๙๖
มานีไหว้ย่าของชูใจ ชูใจไหว้พ่อของมานี
ชูใจ “ปิติยังไม่มาหรือ”
มานี “ปิติต้องมา เดี๋ยวก็คงมาถึง”
ปิติเดินมากับพ่อ ปิติไหว้ย่าของชูใจ
และไหว้พ่อของมานีด้วย พ่อของมานี
และพ่อของปิติรู้จักกันดี เด็กสามคน
ดีใจที่ได้มาโรงเรียน
หน้า ๙๗
ให้อ่านและจาเป็นคา
ทบทวนผันคาที่ขึ้นต้นด้วย ง น ม ย ร ล ว
สามัญ เอก โท
เงา เง่า เง้า
นวม น่วม น้วม
ยิม ยิ่ม ยิ้ม
เลียง เลี่ยง เลี้ยง
มวง ม่วง ม้วง
วิง วิ่ง วิ้ง
หน้า ๙๘
ทบทวนผันคาที่ขึ้นต้นด้วย ค ช ซ ท พ ฟ ฮ
สามัญ เอก โท
ฟา ฟ่า ฟ้า
ใช ใช่ ใช้
ซึง ซึ่ง ซึ้ง
ทิง ทิ่ง ทิ้ง
ฮี ฮี่ ฮี้
ใคร ใคร่ ใคร้
พราว พร่าว พร้าว
ฝึกอ่าน
ต้นสมอ ขอสมุด
กลีบกุหลาบ กาบพลับพลึง
คล้ายคลึงกัน กลับหลังหัน
ตอนกลางวัน ฉันไม่กลัว
เพียงชั่วครู่ ครูสอนดี
มีครบถ้วน สวนมะพร้าว
หน้า ๑๐๐
ที่บันไดหน้าโรงเรียน ครูใหญ่ยืน
ยิ้มรออยู่ ครูใหญ่ไหว้ย่าของชูใจและ
พ่อของเด็ก ๆ ย่าและพ่อก็ไหว้ตอบ
เด็กทั้งสามคนก็ไหว้ครูใหญ่
ครูใหญ่ “เด็กสามคนน่ารักมาก คงจะ
ไม่ซน ชื่ออะไรกันบ้าง”
มานี “ฉันชื่อมานีค่ะ”
ชูใจ “ฉันชื่อชูใจค่ะ”
ปิติได้ยินก็บอกว่า “ฉันชื่อปิติค่ะ”
ผู้ใหญ่ทั้งสี่คนหัวเราะ ปิติไม่รู้ว่า
ผู้ใหญ่หัวเราะอะไร จึงทาหน้าเหลอ
ครูใหญ่หัวเราะแล้วพูดว่า “เธอเป็น
ผู้ชายต้องพูด ผม พูดครับ นะปิติ”
หน้า ๑๐๑
ปิตินึกได้ก็หัวเราะ ชูใจและมานีก็
หัวเราะ
ครูใหญ่พาทั้งหกคน เดินขึ้นบน
โรงเรียน พื้นโรงเรียนสะอาดไม่มีผง
ครูใหญ่พาทุกคนเดินผ่านห้องเรียน
พอถึงห้องครูใหญ่ ครูใหญ่บอกทุกคน
ให้นั่งที่เก้าอี้ตามสบาย ผู้ใหญ่ทั้งสี่คน
พูดกันเบา ๆ
ครูผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง
ครูใหญ่บอกเด็ก ๆ ว่า “ครูไพลิน
มาแล้ว และจะเป็นครูของทุกคน”
หน้า ๑๐๒
เด็กทั้งสามคนยกมือไหว้
ครูไพลินไหว้ตอบแล้วยิ้ม มานีชอบ
ครูไพลินเพราะสวย ยิ้มก็สวย
ให้อ่านและจาเป็นคา
ฝึกอ่านคาใหม่โดยเทียบกับเสียงจากคาที่เรียนแล้ว
รัก - นัก
ต้อง - ห้อง
นก - ยก
นับ - ครับ
หน้า ๑๐๓
อ่านคาที่คล้ายกัน
ฝึกอ่าน
ผู้ใหญ่หาผ้าใหม่ ให้สะใภ้ใช้คล้องคอ
ใฝ่ใจเอาใส่ห่อ มิหลงใหลใครขอดู
จะใคร่ลงเรือใบ ดูน้าใสและปลาปู
สิ่งใดอยูใ่ นตู้ มิใช่อยูใ่ ต้ตั่งเตียง
บ้าใบ้ถือใยบัว หูตามัวมาใกล้เคียง
เล่าท่องอย่าละเลี่ยง ยี่สิบม้วนจาจงดี
หน้า ๑๐๕
มานีอยากไปโรงเรียนเร็ว ๆ
จะได้เรียนหนังสือกับครูไพลิน
ครูไพลินสวย น่ารัก ตัวสูง ฟันขาว
ยิ้มสวย มานีอยากสวยเหมือน
ครูไพลิน
มานะ “ครูเคยบอกว่า ถ้าอยาก
ตัวสูงต้องออกกาลังกาย อยากฟันขาว
ต้องขยันแปรงฟัน อยากสวยต้อยยิ้ม
บ่อย ๆ และพูดให้น่าฟัง ทาสามข้อนี้
ก็สวยได้” แม่ฟังมานะพูดก็หัวเราะ
ชอบใจ
แม่ “ครูของมานะสอนนักเรียนดี
นะจ๊ะ มานะขยันแปรงฟันอย่างที่ครู
สอนไหมล่ะจ๊ะ
หน้า ๑๐๖
ทุกเช้ามานีกับมานะแปรงฟันแล้ว
ออกกาลังกายเหมือนที่ครูสอน ก่อน
เข้านอนก็แปรงฟัน ฟันจะได้ขาวสะอาด
และยิ้มสวยเหมือนครูไพลิน
ให้อ่านและจาเป็นคา
อย่าอยู่อย่างคนชั่ว จงทาตัวเป็นเด็กดี
ถ้าหากอยากมั่งมี จงใช้เงินแต่พอควร
อ่านคาที่มี อ นา ย มี ๔ ตัว คือ อย่า อยู่ อย่าง อยาก
อยากตัวสูง จูงม้าวิ่ง
จริง ๆ หรือ ถือสมุด
ที่สุดท้าย กาลังกาย
ทาอย่างไร สบายดี
ทีละข้อ ขอหนังสือ
ชื่อน่าฟัง ดังเกินไป
ให้ขยัน หมั่นแปรงฟัน
ทุก ๆ วัน ฟันจะขาว
ก้าวเร็วเกิน เดินค่อย ๆ
ยิ้มบ่อย ๆ คอยฟังก่อน
หน้า ๑๐๙
วันเปิดเรียน มานีตื่นนอนแต่เช้า
แปรงฟัน อาบน้้า สวมเสื้อ สวม
กระโปรง เตรียมตัวไปโรงเรียน พ่อพูด
กับมานะว่า “มานีขยัน คงจะเรียน
หนังสือเก่ง”
แม่บอกให้พ่อกับมานะ และมานี
ไปกินข้าว พอมานีกินข้าวแล้ว ก็สวม
ถุงเท้า และรองเท้า ถือกระเป๋าหนังสือ
จะรีบไปโรงเรียน
มานะ “เดี๋ยวก่อน ไหว้พ่อ
หน้า ๑๑๐
ไหว้แม่ก่อนซิจ๊ะมานี” มานีก็เข้าไปไหว้
พ่อกับแม่ยิ้มพอใจ
พ่อ “เป็นเด็กดี ตั้งใจเรียนและ
เชื่อฟังครูนะลูก”
มานี “ค่ะ”
มานะ “เดี๋ยว มานีรอพี่ก่อนนะ
พี่ลืมหนังสือ”
มานี “ชูใจมารออยู่ที่หน้าบ้านนาน
แล้วค่ะ พี่รีบตามไปเร็ว ๆ นะ”
มานีถือกระเป๋าวิ่งลงบันใด นกแก้วร้อง
ไชโย ๆ เจ้าโตได้ยินก็วิ่งตามมานี
แม่จับมันไว้ไม่ทัน มานีกับชูใจไปถึง
โรงเรียน เห็นปิติก้าลังรออยู่ ส่วน
นักเรียนคนอื่น ๆ ก้าลังเล่นกันอยู่
ที่สนามอย่างสนุกสนาน
หน้า ๑๑๑
ทบทวนคาที่มี ว สะกด
นักเรียนท้าอะไรเป็นที่หนึ่ง ทีส่ อง
ทีส่ าม ทีส่ ี่ และที่ห้า
นักเรียนตื่นนอนแต่เช้า
สวมเสื้อ, สวมกระโปรง,
สวมถุงเท้า, สวมรองเท้า
เตรียมกระเป๋าหนังสือ
อาบน้้า,ล้างหน้า,แปรงฟัน,กินข้าว
รีบไปโรงเรียน
หน้า ๑๑๓
เสียงระฆังดังขึ้น นักเรียนก็
เข้าแถวหน้าเสาธง ครูทุกคนมาดูแล
นักเรียนเข้าแถวให้เรียบร้อย นักเรียน
ร้องเพลงชาติ ธงชาติขึ้นสู่ยอดเสา
ครูและนักเรียนไหว้พระ
แล้วเข้าห้องเรียน
ในห้องเรียน มีนักเรียนหญิงและ
หน้า ๑๑๔
เจ้าโตเข้ามายืนอยู่หน้าห้อง พอ
มันเห็นมานีก็ดีใจ กระโดดเข้ามาหา
ครูไพลินถามว่า “หมาของมานีหรือคะ”
มานีตอบว่า “ค่ะ”
ตัว ว ออกเสียงเหมือนมี ห นา
เจ้าหมาท่าโก้ ชื่อโตสี่ขา
สองหูสองตา มีหางหนึ่งหาง
มันเดินไปมา ลอยหน้าคอคาง
เด็กทั้งหลายต่าง หัวเราะชอบใจ
ออกมายืนดู ครูให้นั่งที่
หมาบ้านใครมี เล่าให้ฟังได้
หน้า ๑๑๘
เด็กเด็กเบิกบาน เล่าขานทัว่ ไป
ได้เพื่อนพอใจ รู้จักกันดี
คุยกันไปมา ถึงหมาของตน
เสียงดังทั้งซน สับสนทันที
ครูให้หันหน้า ห้าคนพอดี
คุยได้เต็มที่ อย่าให้เสียงดัง
ครูจึงบอกว่า เรื่องหมาน่าเล่า
ให้เพื่อนเพื่อนเรา ทุกคนได้ฟัง
เพื่อนจึงบอกว่า มานีเสียงดัง
เล่าดีน่าฟัง จะตบมือชม
หน้า ๑๑๙
อ่านเทียบเสียงคาที่เรียนแล้ว
ท่า - ทา - ไม้เอก
ร้อย - รอย - ไม้โท
ง น ม ก
ตง ตน ตม ตก
หัง หัน - หัก
คาง คาน คาม คาก
ขาง ขาน ขาม ขาก
บ ด ย ว
ตบ ตด - -
หับ หัด - -
คาบ คาด คาย คาว
ขาบ ขาด ขาย ขาว
หน้า ๑๒๑
ฝึกอ่าน
วิ่งไปทันที ทางานเต็มที่
ฟังครูขานชื่อ อย่างนั่งตาลอย
คอยฟังเงียบ ๆ นั่งให้เรียบร้อย
นั่งคอยกันอยู่ มองดูให้ทั่ว
อย่ามัวเล่นซน เสียงดังสับสน
ใบหน้าคิ้วคาง หันหน้าหันหลัง
ต่างคนต่างพบ ตบมือชมเชย
หลายเรื่องหลายอย่าง
หน้า ๑๒๒
มานีกับเพื่อน ๆ ขยันเรียน
เช้าขึ้นก็มาโรงเรียน ตั้งใจเรียนเขียน
เขียนอ่าน ครูไพลินสอนดี นักเรียน
สนุก พอเห็นนักเรียนจะเบื่อก็สอนให้
นักเรียนร้องเพลง บางทีครูไพลินก็ให้
นักเรียนวาดรูป แล้วระบายสี
ปิติชอบ รูปธงชาติ ธงชาติมีสีแดง
หน้า ๑๒๓
รูป ธูป
อ่านคาใดไม่ได้แยกตัวสะกดหรือเทียบคาที่เรียนแล้ว
วาด - วา - ด
แมว - แม - ว
ดอก - ดอ - ก
เมื่อ - ม - เอือ - เมือ
เมือ - ไม้เอก - เมื่อ
หน้า ๑๒๕
เงิน - เดิน
ระบาย - ร่างกาย
เขียว - เดี๋ยว
บาง - วาง
รูป - ลูบ
ชื่อสีต่างๆ
ฝึกอ่าน
สัปดาห์หนึ่งมีเจ็ดวัน คือ
วันอาทิตย์ วันจันทร์ วันอังคาร วันพุธ
วันพฤหัสบดี วันศุกร์ และวันเสาร์
โรงเรียนของมานีเปิดเรียนห้าวัน
วันจันทร์ถึงวันศุกร์
วันเสาร์กับวันอาทิตย์เป็นวันหยุด
เรียนไม่ต้องไปโรงเรียนทุกคนช่วยพ่อ
แม่ทางานบ้าน ที่ทางานของพ่อก็หยุด
พ่อไม่ไปทางาน พ่อพาลูก ๆ ไปเที่ยว
ที่ทุ่งนาบ้าง ที่ภูเขาบ้าง บางทีก็พาไป
หน้า ๑๒๘
ดูหนังสนุก ๆ บางทีก็พาไปซื้อของ
ที่ตลาด
ที่ตลาดมีคนมาก คนขายก็มาก
คนซื้อก็มาก เดินกันสับสน เวลาเดิน
เวลายืน ต้องระวัง ไม่ยืนไม่เดิน
เกะกะทาง
วันไหนพ่อพาไปเที่ยวตลาด มานี
จะแต่งตัว สวย น่ารัก สวมเสื้อ
กระโปรงสีสวย ๆ มีสีเหลือง สีแดง
สีม่วง และแม่ยังผูกโบสวย ๆ ให้ด้วย
มานะก็แต่งตัวเรียบร้อย โตอยากไป
ด้วย แต่แม่ไม่ให้ไป
เพราะถ้ามันเห็น
คนมาก ๆ มันจะเห่า
จึงให้โตอยู่เฝ้าบ้าน
หน้า ๑๒๙
ตัว ล ออกเสียงเหมือนมี ห นา
ฝึกอ่าน
วันอาทิตย์ ปิดเรียนทั้งวัน
วันจันทร์ แปรงฟันหลังอาหาร
วันอังคาร ทาการบ้านในสมุด
วันพุธ หยุดเล่นแล้วระบายสี
วันพฤหัสบดี เล่าเรื่องผีกันสนุก
วันศุกร์ รีบลุกแต่เช้า
วันเสาร์ พวกเราช่วยกันคิด
หมายเหตุ : พฤหัสบดี อ่านได้ ๒ แบบ คือ พรึ – หัด – สะ – บอ – ดี หรือ
พะ – รึ – หัด – สะ – บอ – ดี (พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔)
หน้า ๑๓๑
มานีและเพื่อน ๆ ชอบมา
โรงเรียน บ้านใครมีดอกไม้ก็เก็บมา
ใส่แจกันในห้องเรียนทาให้ห้องเรียน
สวยงาม นักเรียนทุกคนชอบห้องเรียน
สะอาด จึงช่วยกันกวาดถูทุกวัน
นักเรียนต่างทิ้งผงในถังใส่ผง จึงไม่มี
ขยะในห้องเรียน และในโรงเรียน
ปิติชอบวันจันทร์กับวันพุธมาก
เพราะครูพาออกกาลังกายที่สนาม
ทุกคนได้วิ่ง กระโดด และเล่นสนุก
นักเรียนรู้จักข้างซ้าย ข้างขวา ข้างหน้า
และข้างหลัง ปิติชอบเล่นบอล มานี
ชอบกระโดดเชือก ชูใจชอบเล่นหมา
ไล่ห่าน
หน้า ๑๓๒
มานีชอบวันอังคารกับวันพฤหัสบดี
เพราะครูสอนให้นักเรียนคิดเลข พับ
กระดาษ วาดรูปสัตว์ต่าง ๆ
ชูใจชอบวันศุกร์มาก เพราะครู
สอนร้องเพลง และทาท่าราด้วย
ครูไพลินร้องเพลงเพราะ ราก็สวย
นักเรียนฝึกร้องเพลงและราให้เหมือน
หน้า ๑๓๓
ครูไพลิน นักเรียนสนุกสนานเบิกบาน
ใจกันทุกคน
ครูไพลินพูดว่า “นักเรียนทุกคน
แข็งแรง เรียนหนังสือเก่ง วาดรูปเก่ง
และราก็สวย ครูดีใจมาก”
นักเรียนทุกคนยิ้มพอใจ
หน้า ๑๓๔
ฝึกอ่าน
ครูไพลินถามมานีว่า “ถ้าใครทา
อะไรหรือพูดอะไรให้เราพอใจ เราจะ
พูดกับเขาว่าอย่างไรคะ”
มานี “พูดว่า ขอบคุณค่ะ”
ครูไพลิน “ถูกแล้ว เราบอกเขา
ว่า ขอบคุณ เขาจะพอใจ”
ปิติ “เวลายายให้ขนม ผมก็พูด
ว่า ขอบคุณครับ”
ครูไพลิน “ดีมากปิติ ถ้าเราทา
อะไรหรือพูดอะไรที่ทาให้คนอื่นไม่
พอใจ เราจะพูดกับเขาว่าอย่างไร ชูใจ”
ชูใจ “พูดว่าขอโทษค่ะ เมื่อวาน
ชูใจวิ่งไปชนเพื่อนคนหนึ่งล้มลง
เขาคงจะเจ็บ เพราะเขาร้องไห้
หน้า ๑๓๗
อ่านและจาเป็นคา
ฝึกอ่าน
นักเรียนไปเล่นตามชอบใจ
นักเรียนทุกคนเชื่อฟังครูไพลิน
จึงไม่มีใครเป็นอะไร ต่างสนุกสนาน
เบิกบานใจกันทุกคน
นักเรียนเล่นอยู่นาน ลมพัดแรง
เหมือนฝนจะตก ครูไพลินบอกให้รีบ
กลับ นักเรียนเลิกเล่น วิ่งมาเข้าแถว
เดินออกจากสนามเด็กเล่น มานียัง
อยากจะเล่นไม้กระดกอีก
หน้า ๑๔๓
อากาศ ประกาศ
กระดาษ ขอโทษ
หน้า ๑๔๔
อ่านคาใหม่ เทียบคาที่เรียนแล้ว
แดด - แปด
กระดก - ฝนตก
ชิง - ลิง
แรง - แย่ง
แข็ง - แกว่ง
ร้อน - สอน
ปีน - กิน
ฝึกอ่าน
ฝนตก ลุกกระโดด
อย่าโทษกัน ไม้หันอากาศ
กระดาษแข็ง แสงแดดร้อน
ตอนฝนตก ลื่นหกล้ม
ลมพัดเย็น เล่นในสนาม
ห้ามขีดเขียน เปลี่ยนเสื้อผ้า
ชิงช้าไกว แกว่งไว ๆ
ไม้กระดก สวัสดีปีใหม่
ขอให้เป็นสุข สนุกสนาน
หน้า ๑๔๖
บ่ายวันศุกร์ ครูไพลินบอกกับ
นักเรียนว่า จะพานักเรียนไปตลาด
นักเรียนพากันดีใจ รีบลงมาเข้าแถว
ที่หน้าโรงเรียน ครูไพลินให้นักเรียน
หาไม้ยาว ๆ ที่มีปลายแหลมมาถือไว้
คนละอัน นักเรียนชั้นอื่น ๆ ก็ทาเช่น
เดียวกัน และกาลังจะไปตลาดเหมือน
กันด้วย
พอนักเรียนจะออกจากประตู
โรงเรียน ครูไพลินก็ให้หันกลับไปมอง
ดูโรงเรียน “โรงเรียนของเราสะอาด
ไหมคะ” ครูไพลินถาม “สะอาดครับ”
นักเรียนชายคนหนึ่งตอบ “แล้วบ้าน
ของนักเรียนสะอาดไหมคะ”
หน้า ๑๔๗
“สะอาดค่ะ ฉันช่วยแม่กวาดและถูบ้าน
ทุกวัน” นักเรียนหญิงคนหนึ่งตอบ
ครูไพลินยิ้มอย่างพอใจ แล้วพูดกับ
นักเรียนทั้งชั้นว่า “บ้านของนักเรียน
สะอาด โรงเรียนของเราสะอาด ห้อง
อื่นก็สะอาด นักเรียนอยากให้บ้าน
เมืองของเราสะอาดไหมคะ”
“อยากครับ ถ้าบ้านเมืองสะอาด
มองไปทางไหนก็สวยงาม ดูแล้วสบาย
ใจดี” ปิติตอบ
“ปิตพิ ูดถูกแล้ว และนอกจาก
บ้านเมืองจะสะอาดแล้ว ยังทาให้คน
แข็งแรงด้วยซีคะ ความสะอาดทาให้
ไม่มีโรค คนไม่มีโรคก็เป็นคนแข็งแรง
หน้า ๑๔๘
เราต้องช่วยกันทาให้บ้านเมืองของเรา
สะอาดนะคะ” ครูไพลินพูด
ครูไพลิน พานักเรียนเดินมาใกล้
จะถึงตลาด แลดูข้างถนนไม่สะอาดเลย
มีกระดาษและขยะทิ้งเกะกะไม่น่าดู
ครูไพลินถามนักเรียนว่า “ถนนไม่
สะอาดอย่างนี้ น่าดูไหม” นักเรียนก็
พากันตอบว่า “ไม่น่าดู”
หน้า ๑๔๙
ครูไพลินถือไม้ยาวปลายแหลม
อันหนึ่งเดินไปเสียบกระดาษที่ทิ้งอยู่
ให้นักเรียนดู แล้วบอกนักเรียนว่า
หากช่วยกันเสียบไปทิ้งให้หมดที่นี่ก็จะ
สะอาดน่าดู นักเรียนได้ฟังดังนั้น ก็
ช่วยกันเอาไม้ปลายแหลมไปเสียบแผ่น
กระดาษ แล้วเอาไปทิ้งจนถนนสะอาด
มานีถามครูไพลิน “ที่นี่ไม่มีใคร
กวาดถนนหรือคะ”
“มีค่ะ มีคนกวาดถนนคนเดียว
แต่มีคนทิ้งขยะหลายคน” ครูไพลิน
ตอบ “คนอื่น ๆ น่าจะช่วยกวาดบ้าง
นะคะ บ้านเมืองเราจะได้สะอาด”
ชูใจพูดต่อ “ไม่ต้องถึงกับทุกคนช่วย
หน้า ๑๕๐
กวาดหรอกค่ะ เพียงแต่ช่วยกันเก็บ
เศษกระดาษทิ้งก็ดีแล้ว และถ้าเรา
ไม่ทิ้งเศษกระดาษ ไม่ทิ้งขยะ ก็เป็น
การช่วยทาให้บ้านเมืองสะอาดได้”
ครูไพลินพูด “นักเรียนชั้นอื่น ๆ
ก็กาลังทาความสะอาดอยู่ทางโน้น
เหมือนกัน” ปิติพูด “ดีจริงนะคนอื่น ๆ
ที่ไม่ใช่นักเรียนก็ช่วยกันทาด้วย ทีนี้
บ้านเมืองของเราต้องสะอาด”
หน้า ๑๕๑
ฝึกอ่าน
เศษกระดาษ กวาดถนน
ช่วยขนขยะ ประตูบ้าน
วันอังคาร การละเล่น
ไม่เป็นโรค โบกธงชาติ
พับกระดาษ กวาดให้เรียบ
เสียบปลายไม้ เหลาให้แหลม
หน้า ๑๕๓
ให้ใช้ความรู้ที่เรียนแล้ว ลองอ่านคาที่ไม่เคยเรียน
ครูไพลิน “นักเรียนเรียนหนังสือ
มาจนสิ้นปีแล้ว ปีหน้าก็จะได้ขึ้นชั้นใหม่
ครูดีใจที่นักเรียนเป็นคนดี ขยัน และ
ตั้งใจเรียนจนได้รับคาชมว่า เป็น
นักเรียนที่ดีมากของโรงเรียน” “พวก
เราจะได้ขึ้นชั้นใหม่ คุณครูไปสอนเรา
ไหมคะ ฉันอยากให้คุณครูไปสอน
พวกเราอีก” มานีพูด
ครูไพลิน “ครูจะไปสอนพวกเธอ
อีกคะ” นักเรียนทุกคนดีใจมาก ตบ
มือเสียงดัง มานีพูดเบา ๆ กับชูใจ
“ฉันดีใจมากที่สุด ที่ครูไพลินจะสอน
พวกเราอีก ขึ้นชั้นใหม่เรานั่งเรียน
หนังสือใกล้ ๆ กันอีกนะจ๊ะชูใจ”
หน้า ๑๕๕
ชูใจยิ้มตอบรับ
ครูไพลิน “ครูใหญ่ชมนักเรียน
ทุกคนว่า เป็นเด็กดีมาก โตขึ้นจะเป็น
คนดีของชาติ ครูดีใจที่นักเรียนเป็น
เด็กดี เชื่อฟังครูและพ่อแม่ รู้จักคิด
รู้จักทา วันนี้นักเรียนลองมาช่วยกัน
คิดซิคะว่า สิ่งที่นักเรียนน่าทา หรือ
หน้าที่ของนักเรียนมีอะไรบ้าง”
นักเรียนในชั้นช่วยกันบอก
มานีเป็นคนเขียนกระดาน มานีเขียน
ได้ ๑๐ ข้อ ดังนี้
๑. รักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
๒. รักษาประเพณีดีงาม
๓. เชื่อฟังพ่อแม่ และครู
หน้า ๑๕๖
๔. พูดเพราะ
๕. รู้บุญคุณ และตอบแทนบุญคุณ
๖. มีระเบียบ
๗. อดทนพยายาม
๘. รู้จักเก็บเงินไว้ใช้
๙. ซื่อสัตย์ และกล้าหาญ
๑๐. ทาประโยชน์ให้ส่วนรวม
หน้า ๑๕๗
อ่านและจาเป็นคา
ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย
เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน
อยู่ดารงคงไว้ได้ทงั้ มวล
ด้วยไทยล้วนหมาย รักสามัคคี
ไทยนีร้ ักสงบ แต่ถึงรบไม่ขลาด
เอกราชจะไม่ให้ใครข่มขี่
สละเลือดทุกหยาดเป็นชาติพลี
เถลิงประเทศชาติไทยทวีมีชัย ชโย