Aan zee

Ik keek met moeder naar de zee.

We zaten zwijgend met ons twee:

mijn moeder en ik.
En de zee.

De zee leek een getemde leeuw.

Boven dreef een enkele meeuw.

We deelden elkaar ons leven mee:

mijn moeder en ik.
En de zee.

Leo Mesman

Deinende zee
Ik veeg de tranen uit mijn ogen
en kijk naar de deinende zee
een zachte bries
speelt met mijn haar
en voert me
in gedachten met zich mee.

Ik droom over mijn leven

over hoe het had kunnen
en zou moeten zijn
maar steeds waait er zand in mijn ogen
net als in het leven
is daar weer die hartepijn.

Mensen lachen
mensen huilen
dit zal altijd blijven bestaan
maar bij mij niet
zoals bij een ander
dat ook die wel zal overgaan.

Bij mij is het een blijvend lot

en ik kom er vaak niet uit
al lach ik
door mijn tranen heen
ik weet dat ik straks weer
op wat onaardigs stuit.

Gelukkig zijn is heel beperkt

ik durf
er echt niet van te genieten omdat
wanneer ik ging geloven
de mooie dingen
mij steeds in de steek lieten.

Ik zie wel achter de wolken

de zon weer schijnen
maar meestal schijnt hij niet voor mij
ach kon
ik in de zon geloven
dan ging ook de wind aan mij voorbij...

Hilda Vanloffelt 18/07/1995

Als ik de dagen tel

En als ik de dagen tel
met schelpen in mijn kleine hand
de dagen van mijn moeders deken
als een baken op het strand.

In haar jurk met zwarte cirkels

naast ons broze zandkasteel
uitkeek over de kantelen
wolven terugjoeg naar de zee.

Waar mijn vader pootje baadde

in zijn zondagse kostuum
naakt tot aan zijn witte knieën
bleef zijn ziel niet ongezien.

En de zee de dagen telde

van het eendagsvliegenfeest
spatte ik mijn zusje onder
had het leven eeuwig lief.

Femmy Funcke
Zee
Ik wil alleen zijn met de zee,
ik wil alleen zijn met het strand,
ik wil mijn ziel wat laten varen,
niet mijn lijf en mijn verstand.

Ik wil gewoon een beetje dromen

rond de dingen die ik voel
en de zee, ik weet het zeker,
dat ze weet wat ik bedoel.

Ik wil alleen zijn met de golven,

’k wil alleen zijn met de lucht,
ik wil luist’ren naar mijn adem,
ik wil luisteren naar mijn zucht.

Ik wil luist’ren naar mijn zwijgen,

daarna zal ik verder gaan
en de zee, ik weet het zeker,
zal mijn zwijgen wel verstaan.

Toon Hermans.