Ruchy górotwórcze polegają głównie na pofałdowaniu warstw skalnych i
powstaniu gór. Istnieje wiele teorii i hipotez próbujących wyjaśnić
powstanie gór. Obecnie najwięcej zwolenników ma teoria związana z występowaniem geosynklin oraz teoria tektoniki płyt litosfery.
W skorupie ziemskiej stwierdzono istnienie rozległych, podłużnych
zagłębień występujących najczęściej w oceanach i określono je mianem geosynklin. Posiadają one w większości ruchliwe dno i wypełniają się osadami. W wyniku ruchów dna oceanicznego skały ulegają bocznym naciskom, które w konsekwencji doprowadzają do ich sfałdowań. Pogrubiona w tym miejscu litosfera, wskutek działania izostazji, ulega wypiętrzeniu tworząc łańcuchy górskie.
Powierzchnię Ziemi tworzą gigantyczne płyty litosfery, które przesuwają
się po powierzchni bardziej płynnych warstw znajdujących się poniżej. Płyty te na przemian zderzają się i rozdzielają niosąc ze sobą oceany i kontynenty. Gdy zderzą się dwie takie płyty to zostaje uwolniona ogromna energia, która ujawnia się w powstaniu wulkanów, trzęsień ziemi i formowaniu łańcuchów górskich.
Według teorii płyt litosfery wszystkie pasma górskie powstały na brzegach
przesuwających się płyt kontynentalnych. Obszary te, zwane strefami subdukcji, obejmują miejsca zanurzenia się ciężkiej skorupy oceanicznej pod lżejszą skorupę kontynentalną. Na krawędzi płyt skały wygniatały się albo pękały pod wpływem sił ściskających lub rozrywających będących rezultatem kolizji płyt. W zależności od sposobu powstania, a także budowy tektonicznej, wyróżnia się trzy główne rodzaje gór : -fałdowe – np. Karpaty, Alpy, Pireneje, Andy, Kordyliery -zrębowe – np. Abisyńskie, Sudety, Smocze, masyw Tibesti -wulkaniczne – nie tworzące łańcuchów, np. Cotopaxi, Kilimandżaro, Wezuwiusz
W Dziejach Ziemi można wyróżnić 4 główne orogenezy. Każda z
nich składa się z wielu faz górotwórczych. Podczas nich na niektórych obszarach ziemi ruchy górotwórcze się nasilały.
1.Orogenezy prekambryjskie – Podczas tej najstarszej an Ziemi miały
miejsce wielokrotne ruch górotwórcze. Ze względu na odległość czasową trudno dokładnie ustalić zasięg i przebieg tych ruchów. 2.Orogeneza kaledońska – trwała od końca kambru do końca dewonu. Jej największe nasilenie przypadło na sylur. Zostały wówczas sfałdowane i wypiętrzone Góry Kaledońskie, Skandynawskie, Grampian, Sajany, północno-wschodnie Appalachy, Alpy Australijskie, część Gór Świętokrzyskich. 3.Orogeneza hercyńska(waryscyjska) – miała miejsce w karbonie i permie. Powstały wtedy pasma górskie Irlandii, Bretanii, Masyw Centralny, Reńskie Góry Łupkowe, Masy Czeski, część Wielkich Gór Wododziałowych, Ural, Ałtaj, południowo-zachodnie Appalachy, Sudety, Góry Świętokrzyskie. 4.Orogeneza alpejska – rozpoczęła się w triasie. Największe jej nasilenie przypadło na trzeciorzęd. Utworzyły się Alpy, Karpaty, Pireneje, Himalaje, Kordyliery, Andy.
źródło Ruchy Górotwórcze,
https://procesylitosfery.wordpress.com/[stan na 25.06.2020]