Professional Documents
Culture Documents
Ang Kagubatan NG Mga Perpektong Dalaga
Ang Kagubatan NG Mga Perpektong Dalaga
Narrator: Noong unang panahon mayroong kagubatan kung saan ang mga dalagang anak ng isang
diwata ay naninirahan. Kaya si Mihall, anak ng Datu ng lalawigang ito ay inutusan na pakasalan ang isa sa
mga dalaga.
Datu Nigo: Mihall, aking anak dapat sap ag balik mo ay may dal aka ng marangal na babae katulad ng
iyong ina.
Narrator: Nag simula na si Mihall sakanyang paglalakbay, soon, narrating niya na ang kagubatan.
Mihall: Paumanhun binibini ngunit, hindi ko talaga alam kung paano ako napunta dito. Ako nga pala si
Mihall galing sa Tribo sa Timog. Alam niyo po ba kung saan ang kagubatang binabantayan ng isang
diwata kung saan naninirahan ang mga pinaka magagandang dalaga?
Diwata: Naikagagalak kitang makilala Mihall, ako ay ang diwatang tagapag bantay ng kagubatang ito. Sa
loob ng kagubatan na ito ay apat na magagandang babae, mas malalim sa kagubatan ang pupuntahan
mo, mas perpekto ang babae ngunit, kung iiwan mo ang babae at magpasya kang mas lumalim sa
kagubatan, hindi mo na makikita at mapupuntahan ang babaeng iyon. Gusto mo pa bang magpatuloy?
Mihall: Binibini?
Mihall: Ako ay si Mihall, maari ko bang malaman ang pangalan ng magandang binibini na nasa aking
harapan?
Ara: hindi, maliban kapag malaman ko kung ano ang iyong intensyon.
Ara: Ako ay si Ara, ang diwata ng mga hayop, at pasensiya na ngunit, sa labas ng kagubatang ito
mayroon akong minamahal.
Mihall: Naiintindihan kita binibini, ako nay aalis. Salamat nalang sa iyong pasensiya.
Ara: Paalam.
Narrator: Nang nakaalis na si Mihall sa kagubatan ni Ara, siya na ay nakarating sa ikalawang kagubatan
Leana: Ginoo! Okay ka lang ba?
Leana: Wag mo akong bolahin ginoo, at baka ang aking kalooban ay talagang mahuhulog para saiyo.
Mihall: Hindi kita bino-bola binibini, ang aking sinasabi ay ang satingin ko ay ang katotohanan lamang.
Leana: Ahem, debale, ang pangalan ko naman pala ay Leana, at sino naman ang ginoo na nasa aking
harapan?
Narrator: Sa sumunod na tatlong araw, ginugol nina mihall at leana ang mga oras na iyon sa pagiging
malapit sa isa't isa.
Mihall: Mahal kita Leana, ngunit, satingin ko ako ay mas magiging masaya kasama ang ikatlong mas
perpektong babae. Patawad, Mahal.
Mihall: Ba't parang patay ang gitna ng kagubatan? Binibini? Ikaw ba'y narito?
Diwata: Mihall.
Diwata: Walang binibini rito dahil, Wala naman talagang ikatlong dalaga.
Diwata: BAKIT DI KAPA NAKUNTENTO KAY LEANA?! MINAHAL KA NIYA AT MINAHAL MO RIN SIYA.
Mihall: DAHIL AKO AY MAS MAGIGING MASAYA SA MAS PERPEKTONG BABAE NA SINABI MONG TOTOO.
Mihall: ALAM MONG MINAHAL KO SI LEANA NGUNIT TINULAK MO ANG IDEYA NG ISANG PERPEKTONG
BABAE SA AKING ISIPAN.
Diwata: HINDI DAHIL TINULAK KO ANG IDEA NG IKALIMANG BABAE SA IYONG ISIPAN NA
MAGPAPATULAK KA NA AGAD.
Leana: ALAM MO BA KUNG GAANO KASAKIT PARA SAAKIN NA ANG MINAMAHAL AKO AY IPAGPAPALIT
LAMANG AKO NG GANOON KA DALI?!
Narrator: Si Mihall ay napaluhod nalang lamang sa lungkot at hiya niyang nadadama sa kaniyang sarili.
Diwata: Dahil mas pinili mong maging sakim, at paglaruan ang aking anak, Isusumpa kita na hinding-
hindi na makakaalis sa kagubatan na ito magpakailanman.
Narrator: Maraming beses na sinubukang patayin ni Mihall ang sarili ngunit hindi niya nagawa dahil sa
sumpa ng diwata. Hanggang ngayon, nakakulong pa rin si Mihall sa gubat na iyon. Wakas.