Czerwone zielone / krasnoje zielienoje
Красное, зеленое, желтое, лиловое,
Czerwone zielone, żółte i liliowe
Wszystko co najlepsze, rzucam ci do stóp
A jeśli krajowe, to fartowne nowe
Ale ty mnie wódki, ale koniaku wprzód
Bladź nienasycona, ścierwo nienażarte
Wszystkiego ci mało, daczy nie wystarczy?
Dość będzie – Pytałem – najdroższy mój skarbie?
Mało! Woła ona – i spirytem raczy.
Ileż ja na ciebie kasy wypuściłem
Franki i dolary, same grube nominały
W końcu się na taką minę wpierdoliłem
Że pajdę dostałem, takie czasy nastały - z
Więc
Pies z tobą tańcował, komu chcesz przysięgaj,
Dnia na mnie nie czekaj, komu trzeba łaś się,
Twojej dupie pręga, dla mnie gruba księga,
Bóg nam nie wybaczy i żegnaj na zawsze.
Красное, зеленое, желтое, лиловое.
Самое красивое — на твои бока,
А если что дешевое — то новое, фартовое, -
А ты мне только водку, ну и реже — коньяка.
Бабу ненасытную, стерву неприкрытую
Сколько раз я спрашивал: "Хватит ли, мой свет?"
А ты всегда испитая, здоровая, небитая -
Давала мене водку и кричала: "Еще нет".
На тебя, отраву, деньги словно с неба сыпались -
Крупными купюрами, займом золотым, -
Но однажды всыпались, и сколько мы не рыпались, -
Все прошло, исчезло, словно с яблонь белый дым.
А бог с тобой, с проклятою, с твоею верной клятвою
О том, что будешь ждать меня ты долгие года, -
А ну тебя, патлатую, тебя саму и мать твою!
Живи себе, как хочешь — я уехал навсегда!
Ten co wcześniej z Tobą był I bieda niczym osiem bied Ten co wcześniej z Tobą był За восемь бед - один ответ.
W więzieniu też jest lazaret В тюрьме есть тоже лазарет,
I nie śpiewałem, i nie piłem В тот вечер я не пил, не пел,
Tam chorowałem, tam chorowałem Я там валялся, я там валялся.
W ten wieczór na Ciebie patrzyłem Я на нее вовсю глядел,
I doktor ciął mnie wzdłuż i wszerz, Врач резал вдоль и поперёк,
Jak patrzą dzieci, jak patrzą dzieci Как смотрят дети, как смотрят дети,
Ciągle powtarzał trzymaj się, Он мне сказал: «Держись, браток!» -
Lecz ten co wcześniej z Tobą był Но тот, кто раньше с нею был,
Ciągle powtarzał trzymaj się, Он мне сказал: «Держись, браток!» -
On mówił, żebym uchodził, Сказал мне, чтоб я уходил,
Więc się trzymałem И я держался.
On mówił, żebym uchodził, Сказал мне, чтоб я уходил,
Że mnie prześwięci Что мне не светит.
Rozłąka migiem przeleciała Разлука мигом пронеслась.
I Ty żeś mnie nie doczekała Она меня не дождалась,
I ten co wcześniej z Tobą był, И тот, кто раньше с нею был, -
Kiedym do krańca kary dobił Но я прощаю, ее прощаю.
Obrażał mnie, on mnie groził Он мне грубил, он мне грозил, -
Temu co wcześniej z Tobą był, Ее, конечно, я простил,
A ja nie piłem ani grama А я всё помню, я был не пьяный.
Już nigdy ja nie wybaczył, Того ж, кто раньше с нею был,
A kiedy chciałem sobie pójść Когда ж я уходить решил,
Już nigdy ja nie wybaczył, Того, кто раньше с нею был,
Ona mówiła zostań tu, Она сказала: «Не спеши!» -
Straciłem zdrowie Не извиняю.
Ona mówiła zostań tu, Она сказала: «Не спеши,
Zostań do rana Ведь слишком рано.»
Tego co wcześniej z Tobą był, Ее, конечно, я простил,
co mnie o mało nie ubił, Того ж, кто раньше с нею был,
I ten co wcześniej z Tobą był Но тот, кто раньше с нею был,
Jeszcze pozdrowię! Того, кто раньше с нею был,
On mnie jak widać nie zabił Меня, как видно, не забыл,
Я повстречаю!
a była jesień, było miło И как-то в осень, и как-то в осень -
Idę z koleżką, widzę stoją Иду с дружком, гляжу - стоят.
Stoją nikogo się nie boją, Они стояли молча в ряд,
Stoją nikogo się nie boją, Они стояли молча в ряд,
Ośmiu ich było Их было восемь.

A miałem nóż, więc myślę cóż, Со мною нож, решил я: что ж,

Nie dam się wziąć jak jakiś tchórz Меня так просто не возьмёшь.
Ten nóż nie będzie już do chleba Держитесь, гады! Держитесь, гады!
Co się ma stać teraz się stanie, К чему задаром пропадать?
Co ma się stać teraz się stanie Ударил первым я тогда,
No i się stało, macie dranie, Ударил первым я тогда -
Tak było trzeba Так было надо.

To ten co wcześniej z Tobą był, Но тот, кто раньше с нею был,

To on tej kaszy nawarzył Он эту кашу заварил
I było grubo, było trudno Вполне серьезно, вполне серьёзно.
Któryś na plecach moich zawisł Мне кто-то на́ плечи повис,
Waliucha krzyknął dość zabawy, Валюха крикнул: «Берегись!» -
Waliucha krzyknął dość zabawy Валюха крикнул: «Берегись!» -
Było za późno... Но было поздно.
Mikrofon
Stoje w świetle ramp, dostępny wszystkim wam
Przywykły nieśmiertelnej procedurze
Przed mikrofonem stał jak łołtarza bram
Nie! Przed strzelniczą dziurą w murze
Mikrofonowi temu coś nie w smak
Wiem, głosu mego wszyscy mają dość dziś!
I jestem pewien że najmniejszy fałsz
Zaraz publicznie się nagłośni
Dwa reflektory palą mnie pod żebra
lecz będę grał w teatrze jakże nie grać
niczym w martenie dziś na scenie skwar
Żar Żar Żar
Akurat kiedy głos tak zachrypł mi
że nie wiem jak publikę dziś zabawię
on patrzy na mnie i bezczelnie drwi
JA twego fałszu nie poprawię
Dwa reflektory palą mnie pod żebra
lecz będę grał w teatrze jakże nie grać
niczym w martenie dziś na scenie skwar
Żar Żar Żar
z gorąca pewnie mam halucynację
jak wąż mikrofon się przede mną wiję
nie mogę sfałszować i wiem ze ma rację
i gdy to zrobię to ukąsi w szyje
a szyja mu się gnie niczym u żmiji
niewolno wstać niewolno mi się wiercić
on tylko czyha na to blisko mojej szyi
i muszę tutaj śpiewać aż do śmierci
Dwa reflektory palą mnie pod żebra
lecz będę grał w teatrze jakże nie grać
niczym w martenie dziś na scenie skwar
Żar Żar Żar
Nie pójdę nigdzie i nikt stąd nie wyjdzie
bo bujny język i oczy nie dobre
wpatrzone we mnie czymże jesteś czymże
ja tu nie śpiewam, ja zaklinam kobrę
Żarłoczny niczym pisklę mały kac
wyrywa dźwięk jak się wyrywa serce
ja bronić się nie mogę przecież gram
gitara wiąże moje ręce
Dwa reflektory palą mnie pod żebra
lecz będę grał w teatrze jakże nie grać
niczym w martenie dziś na scenie skwar
Żar Żar Żar
I kiedyś wreszcie koniec temu będzie
czym jest mikrofon mój kto mi odpowie
teraz znów plonie niczym świeca po kolędzie
a ja nie święty ja przecież człowiek
melodie moje to są proste dźwięki lecz,
gdy mnie jeszcze nie brzęknie czasem ton
od ciosu nie uchronie swojej szczeki
on tutaj stoi wciąż on mój mikrfooon
Dwa reflektory palą mnie pod żebra
lecz będę grał w teatrze jakże nie grać
niczym w martenie dziś na scenie skwar
Żar Żar Żar
Mikrofon
Опять не будет этому конца!
Я весь в свету, доступен всем глазам, - Что есть мой микрофон - кто мне ответит?
я приступил к привычной процедуре: Теперь он - как лампада у лица,
я к микрофону встал, как к образам... но я не свят, и микрофон не светит.
Нет-нет, сегодня точно - к амбразуре.
Бьют лучи от рампы мне под рёбра,
И микрофону я не по нутру - светят фонари в лицо недобро,
да, голос мой любому опостылеет, - и слепят с боков прожектора,
уверен, если где-то я совру - И - жара!.. Жара!.. Жара!
он ложь мою безжалостно усилит.
Мелодии мои попроще гамм,
Бьют лучи от рампы мне под рёбра, но лишь сбиваюсь с искреннего тона -
светят фонари в лицо недобро, мне сразу больно хлещет по щекам
и слепят с боков прожектора, недвижимая тень от микрофона.
и - жара!.. Жара!.. Жара!
Я освещён, доступен всем глазам.
Он, бестия, потоньше острия - Чего мне ждать? Затишья или бури?
слух безотказен, слышит фальшь до йоты, - Я к микрофону встал, как к образам...
ему плевать, что не в ударе я, - Нет-нет, сегодня точно - к амбразуре!
но пусть, - я честно выпеваю ноты!
Бьют лучи от рампы мне под рёбра,
Сегодня я особенно хриплю, светят фонари в лицо недобро,
но изменить тональность не рискую, - и слепят с боков прожектора,
ведь если я душою покривлю - И - жара!.. Жара!.. Жара!
он ни за что не выправит кривую.
Бьют лучи от рампы мне под рёбра,
светят фонари в лицо недобро,
и слепят с боков прожектора,
И - жара!.. Жара!.. Жара!
На шее гибкой этот микрофон
своей змеиной головою вертит:
лишь только замолчу - ужалит он, -
я должен петь - до одури, до смерти
Не шевелись, не двигайся, не смей!
Я видел жало - ты змея, я знаю!
И я - как будто заклинатель змей:
я не пою - я кобру заклинаю!
Бьют лучи от рампы мне под рёбра,
светят фонари в лицо недобро,
и слепят с боков прожектора,
И - жара!.. Жара!.. Жара!
Прожорлив он, и с жадностью птенца
он изо рта выхватывает звуки,
он в лоб мне влепит девять грамм свинца, -
рук не поднять - гитара вяжет руки!
Straszny dom Toż jam konie zmordował w gonitwie z wilkami
Очи чёрные — II. Старый дом
Pokażcie mi kraj gdzie światło w lampach płonie "Я коней заморил, от волков ускакал.
Co za straszny dom, Pokażcie mi miejsce którego szukałem Что за дом притих, Укажите мне край, где светло от лампад.
Otulony w mrok, Gdzie śpiew niesie nie wycie tam napoję konie Погружён во мрак, Укажите мне место, какое искал, —
A wiatr wieje tak, На семи лихих Где поют, а не плачут, где пол не покат". —
Że utrudnia krok, O takich domach Продувных ветрах,
Wszystkimi oknami, Nie słuchaliśmy Всеми окнами "О таких домах
W przepaść skierowany, Tylko żyć po ćmach Обратясь во мрак, Не слыхали мы,
A zaś wrota wspak, Przywykaliśmy А воротами — Долго жить впотьмах
Na przejezdny szlak. Od zarania szept На проезжий тракт? Привыкали мы.
Znaczy mniejsze zło Испокону мы —
Jest tu kto pomóżcie wyjdźcie gość zdrożony W kącie ikon sześć Ох, устать я устал, а лошадок распряг. В зле да шёпоте,
Nikogo tylko cień jakiś przemilknął w sieniach Zawieszone krzywo Эй, живой кто-нибудь, выходи, помоги! Под иконами
Już takim zmęczony sił nie mam do koni Никого — только тень промелькнула в сенях В чёрной копоти".
Już sęp nad mą głową lot zniża zacieśnia I tak z tego smrodu gdzie koso wiszą obrazy Да стервятник спустился и сузил круги.
Wyniosłem się gubiąc drogę gubiąc nawet bat И из смрада, где косо висят образа,
W dom ten wchodzisz jak Gdzie konie niosły byle dalej pełen odrazy В дом заходишь, как Я башку очертя шёл, свободный от пут,
Pożyczony frak Do ludzi i od ludzi którzy żyją tak Всё равно в кабак, Куда ноги вели да глядели глаза,
Towarzystwo tu А народишко: Где нестранные люди как люди живут.
Kto nie swój to wróg Tyle czasu minęło, tyle rzek upłynęło Каждый третий — враг.
Na dzień dobry w pysk Życie tłukło jak psa i wciąż nie zatłukło mnie Воротят скулу — ...Сколько кануло, сколько схлынуло!
Gość nieproszony Może i nie było to jakieś wielkie dzieło Гость непрошеный! Жизнь кидала меня — не докинула.
W kącie obraz Obrus biały - oczy cziornyje. Образа в углу Может, спел про вас неумело я,
Krzywo powieszony И те перекошены. Очи чёрные, скатерть белая?!

Szła rozmowa od słowa smutna i cudaczna И затеялся смутный, чудной разговор,

Ktoś tam pieśni znał jakieś na gitarę chwyty Кто-то песню стонал да гармошку терзал,
I złodziej tam był mały - szemrany wirażka И припадочный малый — придурок и вор —
Pokazał pod obrusem że nóż ma ukryty Мне тайком из-под скатерти нож показал.

Kto odpowie mi "Кто ответит мне —

A jakże to tak Что за дом такой,
Żyjecie jak ćmy Почему — во тьме,
Ciemny ten barak Как барак чумной?
Światła nie palicie Свет лампад погас,
Izb nie wietrzyliście Воздух вылился...
Czy się tutaj wszyscy Али жить у вас
Żyć oduczyliście? Разучилися?
Двери настежь у вас, а душа взаперти.
Drzwi na oścież u was a dusze zawarte Кто хозяином здесь? Напоил бы вином".
A gdzież tu gospodarz wina wypijemy А в ответ мне: "Видать, был ты долго в пути
Dawno cię nie było my tu tak od zawsze И людей позабыл — мы всегда так живём:
Ludzi nie pamiętasz my tak tu żyjemy
Траву кушаем —
Trawę co dzień jemy Век на щавеле,
Na szczawiu wiek będzie Скисли душами,
I w duszach kiśniemy Опрыщавели.
Pryszcze mamy wszędzie Да ещё вином
Winem tylko jeszcze Много тешились —
Się pocieszaliśmy Разоряли дом,
Bijąc się wieszając Дрались, вешались". —
Dom ten niszczyliśmy
Nikt krzyku nie usłyszy tu przy luku Хорошо, что за ревом не слышалось звука,
Sprawdzony każdy węzeł i zapinka Что с позором своим был один на один:
Sam na sam z lękiem i w silnika huku Я замешкался возле открытого люка -
I psiakrew nie podpiąłem karabinka И забыл пристегнуть карабин.

Instruktor znany z zimnej krwi Kopniakiem pomógł mi Мой инструктор помог - и коленом пинок -
Przekroczyć tę magiczną grań Перейти этой слабости грань:
Za dobrą monetę wziąłem słowa złe te За обычное наше: «Смелее, сынок!»
Bo powiedział coś jeszcze gdy spojrzałem nań Принял я его сонную брань.

Ref: И оборвали крик мой,

I tak się urwał krzyk mój, И обожгли мне щёки
A pode mną obłoki. Холодной острой бритвой
I cięły mnie jak brzytwą Восходящие потоки.
Prądy - powietrzne potoki
И звук обратно в печень мне
Вогнали вновь на вдохе
Веселые, беспечные
Воздушные потоки.

Tak wzięły mnie w potęgę swoich dłoni Я попал к ним в умелые, цепкие руки:
Zgniatają mnie i robią to co chcą Мнут, швыряют меня - что хотят, то творят!
I ja do procentów przywykłem już И с готовностью я сумасшедшие трюки
Czynności swe wykonuję pod rząd Выполняю шутя - все подряд.

Jest mi w spadaniu tym swobodnym sens Есть ли в этом паденье какой-то резон,
Tego się dowiem potem bo na razie Я узнаю потом, а пока -
Horyzont coraz prędzej ku mnie mknie То валился в лицо мне земной горизонт,
Wiatrem smaganym mojej twarzy То шарахались вниз облака.

I tak się urwał krzyk mój И обрывали крик мой,

a pode mną obłoki И выбривали щёки
I cięły mnie jak brzytwą Холодной острой бритвой
prądy powietrzne potoki Восходящие потоки.

И кровь вгоняли в печень мне,

Упруги и жестоки,
Невидимые встречные
Воздушные потоки.

Szarpnąłem zapasowy jak we śnie

Jakbym koszulę rwał albo zawleczkę
Lecz było coś co wołało wewnątrz mnie
Nie ciągnij poczekaj tą chwileczkę

Brzydki z dwóch stron garbowany

Bo w każdym garbie ratunkowy zwój
I na cel skierowany zakochany, zakochany
W tym swobodnym opadaniu w dół

I tak się urwał krzyk mój

a pode mną obłoki
I cięły mnie jak brzytwą
prądy powietrzne potoki
Swobodne spadanie
Nikt krzyku nie usłyszy tu przy luku
Sprawdzony każdy węzeł i zapinka
Sam na sam z lękiem i w silnika huku
I psiakrew nie podpiąłem karabinka
Instruktor znany z zimnej krwi
Kopniakiem pomógł mi
Przekroczyć tę magiczną grań
Za dobrą monetę wziąłem słowa złe te
Bo powiedział coś jeszcze gdy spojrzałem nań
I tak się urwał krzyk mój
A pode mną obłoki
I cięły mnie jak brzytwą
Prądy powietrzne potoki
Tak wzięły mnie w potęgę swoich dłoni
Zgniatają mnie i robią to co chcą
I ja do procedur też przywykłem swoich
Czynności wykonuję swe pod rząd
Jest li w spadaniu tym swobodnym sens
Tego się dowiem potem bo na razie
Horyzont coraz prędzej ku mnie mknie
Ku wiatrem smaganej mojej twarzy
I tak się urwał krzyk mój
A pode mną obłoki
I cięły mnie jak brzytwą
Prądy powietrzne potoki
Szarpnąłem zapasowy jak we śnie
Jakbym koszulę rwał albo zawleczkę
Lecz było coś co wołało wewnątrz mnie
Nie ciągnij i poczekaj tą chwileczkę
Brzydki z dwóch stron garbowany
Bo w każdym garbie ratunkowy zwój
I na cel skierowany zakochany zakochany
W tym swobodnym opadaniu w dół
I tak się urwał krzyk mój
A pode mną obłoki
I cięły mnie jak brzytwą
Prądy powietrzne potoki
Niezwykły lot gdzieś z głębin atmosfery
Na rozkaz jam w nieznane zrobił krok Хорошо, что за ревом не слышалось звука,
Po niewidzialny cień bezlicej chimery Что с позором своим был один на один:
Dla której wykonuję każdy skok Я замешкался возле открытого люка —
И забыл пристегнуть карабин.
Przebijam się przez mrok powietrznej waty mgły
Tu nigdy ci warunki nie sprzyjają Мой инструктор помог — и коленом пинок —
Nie wolno wszak swobodnie spadać gdyż Перейти этой слабости грань:
Nie spadasz w pustkę ludzie tam mieszkają За обычное наше: "Смелее, сынок!"
Принял я его сонную брань.
I tak się urwał krzyk mój
A pode mną obłoki И оборвали крик мой,
I cięły mnie jak brzytwą И обожгли мне щеки
Prądy powietrzne potoki Холодной острой бритвой
Восходящие потоки.
Wiatr sączy mi do ucha wredną pieśń И звук обратно в печень мне
Nie ciągnij wcale jeszcze trzysta metrów Вогнали вновь на вдохе
I tak nie zdążysz po co garb swój nieść Веселые, беспечные
I kusi mnie poczujesz zaraz lekkość Воздушные потоки.
Lecz uprząż w górę rwie mnie - stop Я попал к ним в умелые, цепкие руки:
I jak to teraz wytłumaczyć komu Мнут, швыряют меня — что хотят, то творят!
Swobodne spadanie to już nie jest to И с готовностью я сумасшедшие трюки
Jest wolność otwierania spadochronu Выполняю шутя — все подряд.
И обрывали крик мой,
И выбривали щеки
Холодной острой бритвой
I znowu mogę krzyknąć Восходящие потоки.
I nade mną obłoki И кровь вгоняли в печень мне,
Już nie tną mnie jak brzytwą Упруги и жестоки,
Powietrzne potoki Невидимые встречные
Воздушные потоки.
A ja patrzę smutno w górę
Tam gwiazdy toną w mroku Но рванул я кольцо на одном вдохновенье,
Gdzieś tam na swoją chmurę Как рубаху от ворота или чеку.
W powietrznym pijanym potoku Это было в случайном свободном паденье —
Восемнадцать недолгих секунд.
А теперь — некрасив я, горбат с двух сторон,
В каждом горбе — спасительный шелк.
Я на цель устремлен и влюблен, и влюблен
В затяжной, неслучайный прыжок!
И обрывают крик мой,
И выбривают щеки
Холодной острой бритвой
Восходящие потоки.
И проникают в печень мне
На выдохе и вдохе
Бездушные и вечные
Воздушные потоки.
Беспримерный прыжок из глубин стратосферы
—
По сигналу "Пошел!" я шагнул в никуда, —
За невидимой тенью безликой химеры,
За свободным паденьем — айда!
Я пробьюсь сквозь воздушную ватную тьму,
Хоть условья паденья не те.
Но и падать свободно нельзя — потому,
Что мы падаем не в пустоте.
И обрывают крик мой,
И выбривают щеки
Холодной острой бритвой
Восходящие потоки.
На мне мешки заплечные,
Встречаю — руки в боки —
Прямые, безупречные
Воздушные потоки.
Ветер в уши сочится и шепчет скабрезно:
"Не тяни за кольцо — скоро легкость
придет…"
До земли триста метров — сейчас будет
поздно!
Ветер врет, обязательно врет!
Стропы рвут меня вверх, выстрел купола —
стоп!
И — как не было этих минут.
Нет свободных падений с высот, но зато
Есть свобода раскрыть парашют!
Мне охлаждают щеки
И открывают веки —
Исполнены потоки
Забот о человеке!
Глазею ввысь печально я —
Там звезды одиноки —
И пью горизонтальные
Воздушные потоки.
 Но думал Буткеев, мне ребра круша:
Bokser On bije wszystko góra dół, ja myślę będzie źle,
Песня о сентиментальном И жить хорошо, и жизнь хороша!
Boks to nie draka to jest sport odważnych i te de, боксере
I raz i raz i wkoło gwar trybuny wyją w głos Uderzył jeszcze raz dwa trzy i całkiem opadł z sił, В трибунах свист, в трибунах вой:
Butkiejew Borys (Krasnodar) zadaje dolny cios Mą ręke sędzia w górę wzniósł, tą którą ja nie bił. Удар, удар… Ещё удар… «Ату его, он трус!»
Zagonił znów w narożnik mnie, nurkuję zwodzę, lecz Опять удар — и вот Буткеев лезет в ближний бой —
Znów prosty w nos, znów diolny cios i mnie niedobrze Ref: Борис Буткеев (Краснодар) А я к канатам жмусь.
jest Leżał on i dumał, że żyźn horosza Проводит апперкот.
Komu harasza, a komu ni szisza, Но он пролез — он сибиряк,
Ref: I dumał Butkiejew ociekając kriwą, że życie jest bon Вот он прижал меня в углу, Настырные они,
I dumał Butkiejew żebra łamiąc mi Вот я едва ушёл… И я сказал ему: «Чудак!
Że dobre jest życie, że dobrze jest żyć Tak dumał on wtedy żebra łamiąc mi, Вот апперкот — я на полу, Устал ведь — отдохни!»
I dumał Butkiejew czeluść krusząc mą, Że dobre jest życie, że dobrze jest żyć И мне нехорошо!
Że dobrze jest żyć – że życie jest bon. I dumał Butkiejew czeluść krusząc mą, Но он не услышал — он думал, дыша,
Że dobrze jest żyć – że życie jest git. И думал Буткеев, мне челюсть кроша: Что жить хорошо и жизнь хороша.
Słyszę siedem jeszcze leże, osiem zbieram się И жить хорошо, и жизнь хороша!
Znów prostuję, znów nurkuję i oczka idą mnie, А он всё бьёт — здоровый, чёрт! —
Nieprawda też, że na końcówkę siły zbieram swe, При счёте «семь» я всё лежу — Я вижу: быть беде.
Ja od dziecka w twarz człowieka uderzyć nie mogę Рыдают землячки. Ведь бокс — не драка, это спорт
Встаю, ныряю, ухожу — Отважных и т. д.
Ref: И мне идут очки.
I dumał Butkiejew żebra łamiąc mi Вот он ударил раз, два, три —
Że dobre jest życie, że dobrze jest żyć Неправда, будто бы к концу И… сам лишился сил,
I dumał Butkiejew czeluść krusząc mą, Я силы берегу, — Мне руку поднял рефери,
Że dobrze jest żyć – że życie jest bon. Бить человека по лицу Которой я не бил.
Я с детства не могу.
W trybunach gwizd, w trybunach śmiech, a ty jego to Лежал он и думал, что жизнь хороша.
tchór, Кому хороша, а кому — ни шиша!
Butkiejew idzie w bliski bój, ja z lin wycieram kurz,
On nie ustąpi, Sybirak już tacy oni są,
Choć mówię odpuść mu durak, bo zmęczysz się tą
grą.

Ref:
I dumał Butkiejew i stał i dyszał,
Że dobrze jest żyć, że żyźń harasza
I dumał Butkiejew ociekając krwią,
Że dobrze jest żyć – że życie jest bon.

Neutralne tango
Na granicy z Turcją czy też Pakistanem
Ziemia neutralna a dalej gdzie krzaki
Nasi granicznicy z naszym kapitanem
A po lewej stronie ich pograniczniaki
A na neitralnoj połasti cwiety -
nieobyczajnoj krasaty
Kapitana dziewczę chciało czegoś więcej
To złości i tupie to pieści się wdzięczy
Choć bukiet kwiatów podaruj niewieście
Albo koniec swatów nie będzie zaręczyn
A na neitralnoj polasie cwiety -
nieobyczajnoj krasaty
Zaś naczelnikowi po ichniejszej stronie
Też kobita płacze no i jakby rzec tu
Jakie piękne kwiaty mówi spójrz na błonie
Miły mój mileńki tylko po turecku
A na neitralnoj polasie cwiety -
nieobyczajnoj krasaty
Nasze graniczniaki odważne chłopaki
We trzech się zmówili a kapitan z niemi
Skądże wiedzieć mogli że takoż Azjaci
Kwiatów narwać chcieli z neutralnej ziemi
A na neitralnoj polasie cwiety -
nieobyczajnoj krasaty
Padł kapitan martwy od kwiatów zapachu
Takoż ich kapitan w trupa był pijany
Westchnął po turecku zarył nosem w piachu
Nasz mać twoją przeklął słowem nazbyt znanym
A na neitralnoj polasie cwiety -
nieobyczajnoj krasaty
Zasnął nasz kapitan - świat się wokół zmienił!
Granica otwarta niczym Kremla brama!
On zaś spaceruje po niczyjej ziemi
Czemu jest niczyja? - bo jest neutralna!
I tak obaj spali a wieczór był parny
Na granicy z Turcją w pasie neutralnym
A na neitralnoj polasie cwiety -
nieobyczajnoj krasaty
A na neitralnoj polasie cwiety -
nieobyczajnoj krasaty
На границе с Турцией или с Пакистаном -
Полоса нейтральная, а справа, где кусты, -
Наши пограничники с нашим капитаном,
А на левой стороне - ихние посты.
А на нейтральной полосе цветы -
Необычайной красоты!
Капитанова невеста жить решила вместе.
Прикатила, говорит: «Милый, то да сё...»
Надо ж хоть букет цветов подарить невесте -
Что за свадьба без цветов? Пьянка, да и всё!
А на нейтральной полосе цветы -
Необычайной красоты!
И к ихнему начальнику, точно по повестке,
Тоже баба прикатила - налетела блажь,
И тоже «милый» говорит, только по-турецки, -
Будет свадьба, - говорит, - свадьба - и шабаш!
А на нейтральной полосе цветы -
Необычайной красоты!
Наши пограничники - храбрые ребята -
Трое вызвались идти, а с ними капитан.
Разве ж знать они могли про то, что азиаты
Порешили в ту же ночь вдарить по цветам?
А на нейтральной полосе цветы
Необычайной красоты!
Пьян от запаха цветов капитан мертвецки,
Ну и ихний капитан тоже в доску пьян.
Повалился он в цветы, охнув по-турецки,
И, по-русски крикнув: «...Мать!» - рухнул капитан.
А на нейтральной полосе цветы -
Необычайной красоты!
Спит капитан, и ему снится,
Что открыли границу, как ворота в Кремле.
Ему и на́ фиг не нужна была чужая заграница -
Он пройтиться хотел по ничейной земле.
Почему же нельзя? Ведь земля-то - ничья,
Ведь она - нейтральная!
А на нейтральной полосе цветы -
Необычайной красоты!
Gips Z powodu siostry z nocnych zmian
Ludzkiej miłości czułem dłoń http://vysotskiy-lit.ru/vysotskiy/stihi-varianty/232.htm
A gdyby nie gips byłbym sam
Wszystko zdycha, kiła, kicha
Więc wdzięczność za to czułem doń
Żadnych mocnych wrażeń
Tylko czekać aż mi z nudów przyjdzie zejść
{refren}
Choćby balkon na mnie spadł
Cokolwiek niech się zdarzy
Czasami tylko śnią się sny
Tego życia dłużej już nie mogę znieść
Jak ostry nóż dla inwalidy,
Że spada ze mnie cały gips
Powiodło się i wreszcie się powiodło
Na tańce ruszam i corridy
Bóg widzi, że dobrnąłem już do dna
Ził wagi 300 tysięcy kilo
Lecz za to chroni zbroja ma
Szkielet roztrzaskał mi do cna
Przed tymi co do gardła chcą mi skakać
Jeden problem człowiek w gipsie ma
{refren}
Nijak nie można się podrapać
No i leżę tu zagipsowany
Każdy członek mój rozprostowany
Gipsu nie zdjąłem, choć już dawno wyzdrowiałem
Przypadek mój tak opisany
Mam ręce niczym kły słoniowe dwa
Tak dokładnie jestem zbadany
Nogi mi puchły, lecz się tym nie przejmowałem
Tacy byli dla mnie mili,
Bym szacunek w swojej masie miał jak trza
Że stąd wyjdę zrehabili-
Tak się o mnie zatroszczyli
Na boki chwieję się i gips ciąży mi,
Że stąd wyjdę zrehabili-
Ludziom po piętach depczę jak cham
towany
Jestem jak słoń ogromny pośród nich
Szacunek w swojej masie mam!
Nic ci na głowę nie spadło – no trudno
Żal mi was ludzie, a ja to przeżyłem
Czy to nie fajnie mieć wstrząs mózgu?
To nawet lepsze od strzała w żyłę

Jak pancerz chroni moją pierś

Mam na ramionach z gipsu zbroję
I tylko konia, konia dajcie mnie
Gdzieś hen wyskoczę z sali swojej

Umarły już uczucia tylko bólu nigdy dość

W nieludzkich podłych naszych wiekach
A ja lulam w pieluchach tym czasom na złość
Przepełniony miłością człowieka

Moskwa Odessa
Który już raz lecę Moskwa Odessa
I znowu nie poleci samolot
Mówi to cala na sino stewardessa jak princzessa
Nadęta siłą zjednoczonych flot
Nad Murmańskiem ni mgieł ni obłoków
I można lecieć też do Aschabada
Otwarty Kijów Charków Kiszyniów
Otwarty Lwów lecz mnie on się nie nada
Tak mówią mi że próżna dziś nadzieja
I nie trza też pomstować na niebiosa
Z Odessy komunikat lód i zawieja
I żadnych nie ma szans by się tam dostać
A w Leningradzie z dachów pociekło
I czemu nie odwiedzę Leningrada?
W Tbilisi wszysko jasne tam ciepło
Tam rośnie czaj lecz mnie on się nie nada
I słyszę rostowianie wylatują
A ja na zabój do Odessy chcę
Chcę lecieć właśnie tam gdzie od trzech dni już nie
przyjmują
I z takich przyczyn odkładają rejs
Mnie trzeba tam gdzie zaspy tam gdzie mgła
Chcę tam gdzie zimno gdzie bez przerwy pada
Choć wszędzie indziej jasno i ciepło
Tam dobrze jest lecz mnie się to nie nada
Stąd nas nie wypuszczają a tam znów nie wpuszczaj
Niesprawiedliwe wredne wszystko to
W poczekalnię stewardessy nas na nowo zapraszają
Nadęte silą zjednoczonych flot
Przepełniony miłością człowieka
Otwarty niemal każdy kraju kąt
Gdy go wybierzesz państwo cię nagradza
Otwarty tajny port Władywostok
Otwarty Paryż mnie on się nie nada
Lecimy jest pogoda tym razem to nie złuda
Wtaczają światło słyszę wizg turbin
Nie ja już w nic nie wierzę na pewno się nie uda
Na pewno znajdą morze znów przyczyn
Mnie trzeba gdzie zamiecie i tuman
Gdzie jutro znowu gęsto będzie padać
Otwarty Londyn Delhi Magadan
Otwarte wszystko co mi się nie nada
Choć tłumacz płacz choć śmiej się znów mówi coś o
rejsie
Kto miał nadzieję strzelił kulą w plot
Cała na sino stewardessa miss odessą jak princzessa
Nadęta siłą zjednoczonych flot
Do wiosny tutaj czekać każą mi
Grażdanie na walizkach spać próbują
Dojadło mi to ech do diabła z tym
Mam dosyć już i lecę gdzie przyjmują
Открыли самый дальний уголок
Москва — Одесса В который не заманят и награды
Открыт закрытый порт Владивосток
В который раз лечу Москва — Одесса Париж открыт — но мне туда не надо!
Опять не выпускают самолёт
А вот прошла вся в синем стюардесса, как
Взлетим мы, распогодится — теперь запреты
принцесса снимут!
Надёжная, как весь гражданский флот
Напрягся лайнер, слышен визг турбин
Сижу как на иголках: ну, а вдруг опять не примут
Над Мурманском — ни туч, ни облаков
И хоть сейчас лети до Ашхабада Опять найдётся множество причин
Открыты Киев, Харьков, Кишинёв
И Львов открыт — но мне туда не надо! Мне надо — где метели и туман
Где завтра ожидают снегопада!
Сказали мне: "Сегодня не надейся Открыли Лондон, Дели, Магадан
Не стоит уповать на небеса!" Открыли всё — но мне туда не надо!
И вот опять дают задержку рейса на Одессу
Теперь обледенела полоса
Я прав, хоть плачь, хоть смейся, но опять задержка
рейса!
А в Ленинграде с крыши потекло!
И нас обратно к прошлому ведёт
И что мне не лететь до Ленинграда?!
В Тбилиси — там всё ясно, там тепло Вся стройная, как ТУ, та стюардесса мисс Одесса
Там чай растёт, но мне туда не надо! Похожая на весь гражданский флот
Я слышу: ростовчане вылетают! Опять дают задержку до восьми
А мне в Одессу надо позарез! И граждане покорно засыпают
Но надо мне туда, куда три дня не принимают Мне это надоело, чёрт возьми
И потому откладывают рейс И я лечу туда, где принимают!
Мне это надоело, чёрт возьми
Мне надо — где сугробы намело
И я лечу туда, где принимают!
Где завтра ожидают снегопада!
А где-нибудь всё ясно и светло
Там хорошо — но мне туда не надо!
Отсюда не пускают, а туда не принимают
Несправедливо, грустно мне! Но вот
Нас на посадку скучно стюардесса приглашает
Надёжная, как весь гражданский флот
James Bond Nareszcie w Moskwie on schodzi po trapłe Агент 007 И вот в Москве нисходит он по трапу,
Całego dolara trzyma w prawej łapie Дает долла́р носильщику на лапу
Lico skrzętnie chowa i spod prześcieradła Себя от надоевшей славы спрятав, И прикрывает личность на ходу.
Żył byt gdzieś w Stanach stawą znużony Na wsze strony zerka czy już biegną fani Вдруг кто-то шасть на «газике» к агенту.
W jednym ze Stanów tych Zjednoczonych В одном из их Соединенных Штатов,
Już go kiedyś tłuszcza z Rolexa okradła В глуши и дебрях чуждых нам систем Он - киноленту вместо документу, -
Zaszyty w dżungli obcego systemu Do tej pory agent bardzo tęskni za nim Что, мол, свои, мол, «How do you do?»
Czemu on? - już oni tam wiedzieli czemu Жил-был, известный больше, чем Иуда,
Może nie jak Jezus lecz jak Judasz znany Живое порожденье Голливуда,
A tłum dziki Артист Джеймс Бонд, шпион, агент 07. Огромная колонна
James Bond agent zero zero siedem zwany czeka przyjaciele żona стои́т сама в себе, -
Na strzelającego Был этот самый парень Встречает чемпиона
Nie było gwiazdy do rzutków czempiona по стендовой стрельбе.
jaśniejszej niż jego «звезда» - ни дать ни взять,
Swietniejszy nawet Настолько популярен,
Trafia w co podrzucisz что страшно рассказать. Попал во всё, что было,
byi od Świętego koty myszy żaby он выстрелом с руки,
Najchętniej chłopaków Да шуточное ль дело? По нем с ума сходило
Nie są to żarty lecz także i baby бабье, и мужики.
półbogiem był prawie Почти что полубог.
Przy nim Mastroianni - Известный всем Марчелло
James Bond rad wielce że go nie poznali в сравненье с ним - щенок! Довольный, что его не узнавали,
mały szczeniak w kawie Prześcieradło zrzucił wreszcie w Nacionali Он одеяло снял в «Национале».
Lecz tu niespodzianka nie poznali znowu Он на своей, на загородной вилле Но, несмотря на личность и акцент,
Chował się za miastem Ni twarz nie pomogła ani angielszczyzna Его там обозвали оборванцем,
by nikt go nie poznał Скрывался, чтоб его не подловили,
Prześcieradło wzięli wrzucili do rowu И умирал от скуки и тоски. Который притворялся иностранцем
Wiele już od fanów ucierpiał i doznał Paszoł won szmaciarzu blać twoja ojczyzna И заявлял, что, дескать, он агент.
Bywało z poranka А то, бывало, встретят у квартиры,
że już w drzwiach mieszkanka Набросятся - и рвут на сувениры
Jestem zero siedem rzekł Последние штаны и пиджаки. Швейцар его за ворот...
Marynarę darła i nie tylko fanka Bond na te słowa Решил открыться он,
A szwajcar do niego: Вот так и жил, как в клетке. «07 я». - «Вам межгород?
Tyłko w kinie się pocił co? Międzymiastowa? Так надо взять талон».
tak to żył jak w kłatce Ну, а в кино - потел,
I w każdym wywiadzie Различные разведки
Zdumiał Się agent дурачил, как хотел: Во рту скопилась пена
mówił cós o matce to przygody cena и горькая слюна,
I usiadł na oknie То ходит в чьей-то шкуре, И в позе супермена
W skórze cudzej chadzał w pozie supermena он уселся у окна.
sypał w popielniczkę то в пепельнице спит,
To znów z abażuru А то на абажуре
Afront przybieżeli łatać reżyserzy кого-то соблазнит. Но тут киношестерки прибежали
robił se spódniczkę Już funty na ruble szwajcar zmienić bieży И недоразумение замяли,
Prawdziwi agenci także przyjechali И вот артиста этого, Джеймс Бонда, И разменяли фунты на рубли...
Tego Jamesa Bonda po wspólnej dedukcji Tyż mi agencina nie takich my brali Уборщица ворчала: «Вот же пройда,
Товарищи из Госафильмофонда
Zaprosiłi nasi do superprodukcji Wnet cały personel sprawnie przesłuchali Подумаешь, агентишко какой-то.
В совместную картину к нам зовут.
Nie chciał już cierpieć swej sławy katuszy W końcu pod dziewiątką był książę z Somalii. У нас в девятом - принц из Сомали».
Чтоб граждане его не узнавали,
Gdy na pasie siadał dobry Concorde stary
Он к нам решил приехать в одеяле,
Prześcieradło włożył schował się po uszy
Мол, всё равно на клочья разорвут.
By mu nikt jak zwykle nie rwał marynary
Ну, посудите сами:
Może państwo sami
на проводах в «ЮСА»
wreszcie zrozumiecie
Все хиппи с волосами
A może słyszeli
побрили волоса,
bywając gdzie w świecie
С него сорвали свитер,
Że go w Ameryce
отгрызли вмиг часы,
tak wszyscy kochali
И растащили плиты
Że nawet hippisi
со взлетной полосы.
włosy dlań ścinali
MANEKIN
Tydzień zmęczony stary Bóg
W skupieniu natchnieniu i szale
Mnożył tworzenia trud
I parzył za parą parę
Jemu tworzyć pociecha
I diabeł go nie powstrzyma
I tak Bóg stworzył człowieka
Równego wzór manekina
Nie nowa jest to idea
I nie śmie zaprzeczyć nikt jej
Dowiodę ja jak dwa i dwa
Że Adam był manekinem
My chromosomowe śmieci
Ogryzki boskich genów
Tym samym śladem ja z dziećmi
Tworzymy tłum manekenów
Żywych kto stroi głupi
W płaszcze gabardynowe
Lepiej przystrojmy kukły
Zdóbmy figury woskowe
Nie miej pretensji do mnie
Rozejrzyj się dokoła
Choć z wierzchu do nas podobne
Nie żyją podobnie do nas
Z nosem przypartym do szyby
Stoisz i w karku Cię łamie
A one patrzą na niby
I uśmiechają się ładnie
A ten tu kretyn w szlafroku
się ewidentnie naśmiewa
„Jak żyjesz mały człowieku
Biedaku jakże się miewasz
Spójrz na tę piękność w futerku
Machoń i pióra do kolan
Pieści ją frajer w sweterku
Choć może Ty byś tak wolał"
Ich żizń doprawdy harosza
I dbają o nie i grzeją
I nie wydają ni grosza
I wcale się nie starzeją
Nikt tu nie troszczy się o nas
Jeszcze po sądach ciągają
Zaś tworom ze sztucznych mas
Komforcik tu urządzają
Spójrz jak spokojne one
Nic takich nie zirytuje
My głowy mamy szalone
Nikt z nas tu nie pasuje
W sobie podobnych gronie
W łóżku czy przy grze w bilard
Jak jogin nieporuszone
Miłe uprzejme nad wyraz
Chciałbym tak sobie pożyć
Wolność ma jest mi nie w smak
Wolałbym za to jak oni
Dzień choć spróbować tak
Na manekenową dolę
Zgadzam się niech mnie szlag
Rodzinę ja nową wolę
Maneken mój nowy brat
Dla wszystkich mam nowy plan
Z co sezonową wymianą
Ludzi w bezdusznych klan
One zaś ludźmi się staną
Gotów się jestem założyć
Że gdyby doszło do tego
Nie dałyby na to zgody
Już one wiedzą dlaczego
Żaden z nich oddać nie zechce
Tak wygodnego mieszkanka
O miejsce w pudle za szkiełkiem
Ostra wybuchłaby walka
Coś mi się zdaje że knują
Gdy żywi śpią utrudzeni
Że członki rozprostowują
I chodzą nocą po ziemi
Maszyny wyprowadzają
I rządzą nocą na mieście
Do rana tak rozrabiają
Po czym wracają na miejsce
A takie kręcą numery
Że nie wykręcisz w rok ich
Po czym wracają w swe sfery
I jakże im nie zazdrościć?
My raz na wozie pod wozem
Do ściany plakat kleimy
Tę naszą główną dewizę
„Troszcz się o manekiny"
Wczoraj był napad czytali
W galerii tylko dla szych
I choć bandyci strzelali
Nie zginął tam żaden z nich
Jego nie złamiesz podatkiem
Nie dla nich podwyżka cen
Bądź pozdrowiony o gładki
Bądź zdrów o maneken
I jak Hindusi wierzymy
Że życia gdy przyjdzie kres
Zmienimy się w manekiny
I życie ich będziem wieść
Nie ma co płakać chłopaki
Nadejdzie jeszcze nasz czas
Los wspólny będzie jednaki
Los manekena dla mas
Nas żywych sto chorób toczy
Nie warto już być człowiekiem
Nadchodzi symbol epoki
Zdrowy i silny maneken