Onderzoek naar de betekenis van haar voor tot slaaf gemaakte.

In de 16e eeuw brachten Spaanse kolonisten uit Zuid-Amerika met geweld Afrikaanse slaven
naar Colombia en het Caribisch gebied. Deze slaven werden gebruikt als aanvulling op de
inheemse arbeid voor landbouw en mijnbouw. Velen van hen kwamen oorspronkelijk uit
West-Afrika, waar haar een belangrijke rol speelde bij het symboliseren van identiteit, zoals
stamverband, sociale status, leeftijd en zelfs burgerlijke staat.
In West-Afrika werd haar gezien als een soort 'Burgerservicenummer', waarmee je door naar
iemands kapsel te kijken kon bepalen waar die persoon vandaan kwam en wat zijn of haar
status was in de samenleving. Het kapsel kon ook onthullen of iemand getrouwd, vrijgezel,
weduwe, krijger of voormalig soldaat was. Hoe rijker iemand was in de samenleving, des te
rijker was zijn of haar kapsel.
Toen de tot slaaf gemaakte mensen werden weg gehaald uit hun omgeving, werden daarbij
ook hun hoofden kaal geschoren en hiermee hun identiteit ontnomen. Aangekomen op de
nieuwe bestemming, ontstond er een nieuwe haarcultuur. Ze kwamen uit verschillende West-
Afrikaanse groepen en hadden geen toegang tot de materialen om hun haar op de
gebruikelijke manier te verzorgen. Tijdens de slavernij was de zondag de dag waarop ze hun
haar konden doen. Op die dag ontstonden er echte verzorgingsrituelen en vonden ze manieren
om hun haar een hele week in model te houden. Voorbeelden van kapsels die daaruit
voortkwamen, cornrows. Op deze manier bleef je haar de rest van de week goed zitten.
Het bedekken van het haar was iets dat de tot slaaf gemaakte tijdens de slavernij pas veel later
hoefden te doen. Volgens de legende begonnen ontheemde Afrikaanse slaven hun haar te
gebruiken om berichten en kaarten te coderen die hen hielpen ontsnappen naar afgelegen
gebieden. Bijvoorbeeld, het kapsel genaamd "de parte" bestond uit dikke, strakke vlechten
dicht bij de hoofdhuid, die werden vastgebonden in knotjes bovenop het hoofd. Een andere
stijl had gebogen vlechten die strak waren gevlochten op hun hoofden. Deze gebogen
vlechten vertegenwoordigden de wegen die ze zouden gebruiken om te ontsnappen.
Sommige cornrows zouden naar verluidt ontsnappingsroutes in kaart brengen of aangeven
waar water te vinden was. Ze dienden ook als ideale schuilplaatsen voor gestolen zaden,
goudklompjes die waren verkregen tijdens het werken in mijnen, en zelfs wapens. Dit alles
was bedoeld om de gevluchte slaven te helpen overleven zodra ze de vrijheid hadden
gevonden.