Yakshi

“സത്യത്തിൽ ചേട്ടൻ യക്ഷിയെ പ്രണയിച്ചിട്ടുണ്ടോ……..”

“mm… ഉണ്ടോന്ന് ചോദിച്ചാ ഉണ്ട്…..!”

“ശെരിക്കും………..??”

“mm…. ശെരിക്കും.”

“ഇപ്പോഴും പ്രണയിക്കുന്നുണ്ടോ……..??”

“ഞാൻ പ്രണയിച്ചിരുന്ന യക്ഷി കാരണം എനിക്ക് കിട്ടിയത് ഒരു ദേവിയെയാ…….!!

ഇപ്പൊ ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നതും ആ ദേവിയേയാ………”

“അപ്പൊ യക്ഷിയെ മറന്നോ………??”

“യക്ഷിക്കും ദേവിക്കും എന്റെ മനസ്സിൽ എപ്പോഴും സ്ഥാനമുണ്ട്…..

മനസ്സിലായോ………..??”

“mm……പിന്നെ ഈ യക്ഷിയെ ഞങ്ങൾക്കൊന്ന് കാണിച്ചു തരോ……..??”

“ഇനിയാ യക്ഷിയെ നിങ്ങൾക്കെന്നല്ല ആർക്കും കാണാൻ പറ്റില്ല……..”

“അതെന്താ………??”

“ആ യക്ഷിക്ക് മോക്ഷം കിട്ടി സ്വർഗ്ഗത്തിൽ പോയി…….”

“അപ്പൊ ഞങ്ങൾക്ക് ദേവിയെ കാണിച്ചു തരോ……….??”

“അമ്പലത്തിനുള്ളിലേക്ക് നോക്ക്……….!!”

“ഞങ്ങൾക്ക് കാണേണ്ടത് ചേട്ടന്റെ ദേവിയെയാ…….”

“അത് തന്നെയാ പറഞ്ഞേ നിങ്ങളങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്ക്……..,”

സാക്ഷാൽ ദുർഗ്ഗാ ദേവിയെ തൊഴുത് വരുന്ന എന്റെ ദേവി……….ഞാൻ കാർത്തി

ഇതെന്റെ കഥയാ., അല്ല ഇതെന്റെ ജീവിതമാ.

“അതേ ആമുഖം മതി. കഥയിലോട്ട് വാ ഭായി…….”

ഒരു കൂട്ടകാരൻ ഉണ്ടായാൽ ഇതാണ് പ്രശ്നം. എല്ലാത്തിന്റേം ഇടയിൽ കേറി വന്ന്

ചുമ്മാ ചൊറിയും. എല്ലാ കൂട്ടുകാരും അങ്ങനെ അല്ലാട്ടോ. എന്റെ phycho മനു
മാത്രം……….!

“Phycho നിന്റപ്പൻ……..”

ആ folow അങ്ങ് പോയി. ഇനിയിപ്പോ ഈ മലര് പറഞ്ഞത് പോലെ ആമുഖം

പറഞ്ഞിരിക്കാൻ സമയമില്ല. എന്റെ പെണ്ണിങ്ങ് എത്തി. വെളിയിലിറങ്ങി ഒന്നൂടെ
അകത്തേക്ക് നോക്കി തൊഴുത ശേഷം അവളെന്റെ അടുത്തേക്ക് നിറഞ്ഞ
പുഞ്ചിരിയുമായി വന്നു.

“അതേ നന്പാ അതിനിടയില് എന്റെ ഭവതി കൂടെയുണ്ട്. സ്വന്തം ഭാര്യേ വര്ണിച്ചത്

പോലെ എന്റെ ഭാര്യേ കൂടെ ഒന്ന് വര്ണിച്ചേക്ക്………..!”

“മറന്നിട്ടില്ല ടാ……..”

ഞാനും മനുവും best friends ആയത് പോലെ ആരോടും ചോദിക്കാതെ ഞങ്ങളുടെ

ഭാര്യമാരും ഞങ്ങളെ പോലെ തന്നെ best friends ആയി. എന്റെ അനുവിനെ പോലെ
മനുവിനും അവന്റെ ലച്ചൂട്ടി ദേവി തന്നെയാ..!

“പോരെ??”

“പോരെന്ന് ചോദിച്ചാ നീ പറഞ്ഞത് പോലെ ദേവി തന്നെയാ. പക്ഷെ എന്റെ ദേവി

എപ്പളാ അസുരത്തി ആവുവാന്ന് പറയാൻ പറ്റില്ല.!”

“അപ്പൊ ഞാൻ ബാക്കി പറയട്ടെ…??”

മൂത്തത് എന്റെ അനുവണേലും മൂത്തത് ഇളയത് എന്ന താരതമ്യം ഇല്ലാതെയാണ്

അവരുടെ പെരുമാറ്റം. അല്ലെ തന്നെ friendship ൽ എന്തോന്ന് പ്രായം…….??
ഒരുദാഹരണത്തിന് എന്റച്ഛന്റെ പ്രായമാണ് മനുവിന്. പക്ഷെ ഞങ്ങള് അളിയാ
അളിയാ ബന്ധമാണ്……!

“അവസാനം നീ എന്നെ അച്ഛനാക്കി അല്ലെ………..അതിന്റെ കൂടെ കൊറവേ

ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഇപ്പൊ അതും തെകഞ്ഞു.”
അനുവും ലക്ഷ്മിയും എന്നും രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ പോകും. രാവിലെ എന്നാൽ
അതി രാവിലെ…..! കെട്ടിയോന്മാരെ ഒന്നുറങ്ങാൻ പോലും വിടില്ല. ഞങ്ങളേം
ഒരുക്കി കെട്ടി കൊണ്ട് പോകും…..ആ കാര്യത്തിൽ മാത്രേ ഞങ്ങൾക്ക് അവരോട്
ചെറിയ നീരസമുള്ളൂ.

“അത് ശെരിയാ. പറ്റുല്ലാന്ന് പറയാൻ പറ്റോ….?? ചെരവക്കല്ലേ താങ്ങുന്നെ……!”

“അത് നിന്റെയാള്. എന്റെയനു അങ്ങനെയുള്ള കുരുത്തകേടൊന്നും കാണിക്കില്ല.

എന്റയനു പാവാ…….”

“അഹ് ഇങ്ങാനുള്ള പെണ്ണുങ്ങളെ കിട്ടാൻ പുണ്യം ചെയ്യണം……..! എന്റെ മുറപ്പെണ്ണ്

കല്യാണത്തിന് മുൻപ് എന്ത് പാവമായിരുന്നു. ഇപ്പൊ കൊന്ന് തിന്നുവാ. ഒരു ദിവസം
പണിക്ക് പോയില്ലേ ബെഡ്റൂമിൽ അവള് closed board വക്കും….”

“എന്താണ് ഇത്രക്ക് മച്ചാനും മച്ചാനും സംസാരിക്കാൻ…….??”

ലച്ചുവാ. എന്തോ അവളുടെ ശബ്‌ദം പൊങ്ങിയാ അപ്പൊ നമ്മടെ ആള് silent ആവും.

“അതെന്താടി ഞങ്ങൾക്ക് സംസാരിച്ചൂടെ….??”

“അയ്യോ സംസാരിച്ചോ സംസാരിച്ചോ…! ഞാനൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ…….,”

“നീയൊന്ന് മിണ്ടാണ്ടിരുന്ന ലച്ചു……. ഏട്ടാ നമ്മക്കിറങ്ങാം….??”

എന്റെ പെണ്ണാ….! അമ്മയുടെയും ചേച്ചിയുടെയും നിർബന്ധം. ഇപ്പൊ ഏട്ടന്നെ

വിളിക്കൂ. എപ്പഴും ഇല്ലാട്ടോ…!!

“അഹ് എന്നാ പോവാ അളിയാ……??”

“mm…..”

ഒന്ന് മൂരി നിവർന്ന ശേഷം അവനും ആൽത്തറയിൽ നിന്നെഴുന്നേറ്റു.

“അപ്പൊ കുട്ടികളെ ദേവിയെ കണ്ടല്ലോ…..??”

“അഹ്……..ശെരിക്കും ദേവി തന്നെയാ….!”

“നാളെ കാണാട്ടോ…..”

“അപ്പൊ ബാക്കി കഥ നാളെ പറഞ്ഞു തരണേ…….”

“പിന്നെന്താ…………..!”

» » » » »« « « « «

എന്റെ പെണ്ണൊരു ദേവി തന്നെയാ….! അതെത്ര പറഞ്ഞിട്ടും ഒരു തൃപ്തി വരുന്നില്ല.

ആദ്യമൊക്കെ അവളെ കണ്ട് പുച്ഛിച്ചിരുന്നവരും, കാർക്കിച്ച് തുപ്പിയിരുന്നവരുമുണ്ട്.
കുഞ്ഞുങ്ങള് ആഹാരം കഴിക്കാണ്ട് വാശിപ്പിടിച്ചിരിക്കുമ്പോ പണ്ടൊക്കെ അത്
വരും ഇത് വരും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞ് പേടിപ്പിച്ചാ കഴിപ്പിച്ചിരുന്നേ, എന്നാ
അതൊക്കെ മാറി., ഇപ്പൊ അവര് പേടിപ്പിക്കുന്നത് എന്റനുന്റെ പേരും പറഞ്ഞാ.
അതിന്റെ ആയുസ്സും അധിക കാലം ഇല്ലായിരുന്നു. മനുഷ്യനല്ലേ മാറും മറക്കും
മടുക്കും., പുതിയൊരിരയെ കിട്ടിയപ്പോ അവരനുവിനെ മറന്നു. പക്ഷെ ഞാൻ ഇല്ലാ
എന്ന് വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ആ ദൈവം ഒരുനാൾ അവരെ കൊണ്ട് ഒരേ സ്വരത്തിൽ
പറയിപ്പിച്ചു, എന്റെ പെണ്ണ് ദേവിയാണെന്ന്…! കുഞ്ഞുങ്ങള് ദേവിയെ കാണണോന്ന്
പറയുമ്പോ അവരെന്റെ പെണ്ണിനെ കാണിച്ച് കൊടുക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒരു കാലത്ത്
ഞാൻ യക്ഷിയെ പ്രണയിച്ചിരുന്നു, ആ യക്ഷി എനിക്ക് തന്ന നിധിയാണ് ഈ
ദേവി…..! ഞാൻ പ്രണയിക്കുന്നു., മറ്റെല്ലാത്തിനെക്കാളും ആത്മാർഥതയോടെ
ആവേശത്തോടെ എന്റെ ദേവിയെ……..

ദേവിയെ പ്രണയിച്ചവൻ……!!

ഇതെന്റെ മാത്രമല്ല., ഞങ്ങടെ കുറേപേരുടെ ജീവിതമാണ്. ഒരു താലിയിൽ ഞങ്ങടെ

ബന്ധം കൂട്ടിയുറപ്പിക്കുമ്പോ എനിക്കും അനൂനും ഇടയിൽ സന്തോഷം മാത്രേ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ആ സന്തോഷത്തിന്റെ അളവ് ഒരു മൂന്ന് മാസം മുന്നേ കൂടി.
ഞങ്ങടെ കുഞ്ഞിലൂടെ. ഒരു കുടുംബം സ്വർഗ്ഗം ആകണമെങ്കിൽ സ്നേഹിക്കാൻ
മാത്രം അറിയാവുന്ന കുറേ പേരുണ്ടാകണം. എന്റെ കുടുംബം ഇപ്പൊ സ്വർഗ്ഗമാണ്,
ഒരുതരത്തിൽ അതിനും മേലെ…!

ജനിക്കാതെ പോയ കുറേ കുടിപ്പിറപ്പുകൾ ഉണ്ടെനിക്ക്. അതുപോലെ കൂടിപ്പിറന്ന

തുമ്പിയും. ഞങ്ങൾക്കിപ്പോ ഒരമ്മയെ ഉള്ളൂ ജനിപ്പിക്കാതെ പോയ അമ്മ. ഞങ്ങടെ
ലളിതാമ്മ….!

ഒരമ്മയുടെ സ്നേഹം വാത്സല്യം കരുതൽ എല്ലാം ഞങ്ങൾക്ക് കിട്ടിയത് ഈ

അമ്മയിലൂടെയാണ്. അനുവിനോട് ശെരിക്കും എനിക്ക് അസൂയയാണ്
തോന്നുന്നത്. എത്രയോ കൊല്ലം അവൾക്കാ അമ്മയുടെ സ്നേഹം കിട്ടിയല്ലോ
എന്നോർത്ത്…!

കുറച്ച് ദൂരം വരെ ഞങ്ങൾ ഒരുമിച്ച് തന്നെയുണ്ടായിരുന്നു. ഒറ്റവരി പാത

രണ്ടായപ്പോ ഇടത്തോട്ടവനും വലത്തോട്ട് ഞാനും പിരിഞ്ഞു. വീട് രണ്ടാണേലും ഒരു
ദിവസം പോലും കാണാണ്ടിരുന്നിട്ടില്ല. അതിനാവുകയും ഇല്ല.

“എന്താ ഇത്ര അത്യാവശ്യം….??”

Speed 60 കഴിഞ്ഞതും വയറ്റിൽ ചുറ്റിപ്പിടിച്ച കൈ ഒന്നൂടെ മുറുക്കി കാതോരം

വന്നവൾ ചോദിച്ചു.
“ഉറക്കം വരുവാ…..”

കൂടുതലൊന്നും പറയാതെ അതിലൊതുക്കി. അത് തന്നെയാണ് സത്യം.

“നിർത്തിയേ…. നിർത്തിയേ…..”

എന്റെ തോളിൽ തട്ടിയവൾ കൂവിയപ്പോ അടുത്തതെന്താന്ന് അറിയാതെ ഞാൻ

വണ്ടി സൈഡാക്കി.

“ഇനിയെന്താ….??”

വണ്ടി നിർത്തിയ പാടെ ചാടിയിറങ്ങിയ അവളോട് ഞാൻ തിരക്കി.

“ഇറങ്ങിയേ…..”

ഇതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടോയെന്തോ….?? വണ്ടിന്നിറങ്ങിയ എന്റെ കൈയും പിടിച്ച്

വലിച്ച് അവൾ നടക്കുവായിരുന്നോ ഓടുവായിരുന്നോ എന്ന് എനിക്ക് പോലുമാ
കൊച്ചു വെളുപ്പൻക്കാലത്ത് മനസ്സിലായില്ല.

കൊണ്ട് ചെന്ന് നിർത്തിയത് റോഡിന്റെ അരികിലായി ടാർപ്പ വിരിച്ചിട്ട് കച്ചോടം

ചെയ്യുന്ന കൊറേ ഉറീസക്കാർക്ക് മുന്നിലാണ്. പിന്നെയെന്താ കാര്യം എന്ന്
ചോദിക്കാൻ പോയില്ല. കാരണം ഇതൂടെ കൂട്ടി ഏഴാം തവണയാ അവളെന്നെ
കൊണ്ട് പാവകള് വാങ്ങിക്കണേ.! മൂന്നേ മൂന്ന് മാസം മാത്രം പ്രായമുള്ള എന്റെ
കുഞ്ഞ് ഇതക്ക വച്ച് എന്തോന്ന് കളിക്കാനാന്ന എനിക്ക് മനസ്സിലാവാത്തെ.

“ദോ അത് വാങ്ങ്….”

ഏകദേശം മനൂനെ പോലിരിക്കുന്ന ഒരു ബൊമ്മൻ കരടിയെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടി അവൾ
പറഞ്ഞു.

“എടി പെണ്ണേ അവര് ഒന്നും എടുത്ത് വച്ചിട്ട് കൂടിയില്ല. അതുമല്ല ഇപ്പൊ നമ്മള്
വാങ്ങിച്ചാ അവര് ഇരട്ടി വിലയെടുക്കും. നമ്മക്ക് പോയിട്ട് വൈകുന്നേരം വന്ന്
വാങ്ങിക്കാം.”

“നീ വാങ്ങിച്ച് തരോ ഇല്ലേ…..??”

“തരൂല്ലാന്ന് പറഞ്ഞില്ലല്ലോ, വൈകുന്നേരം ആകട്ടെ…..!”

“പിന്ന വാ പോവാം…!”

ആ ശബ്ദം ഉറച്ചതായിരുന്നു. ഞാനൊന്ന് നടുങ്ങി. എന്നെയിനി മുറി

കേറ്റാണ്ടിരിക്കോ…?? തെക്കുള്ളപ്പുപ്പാ ഇന്ന് പട്ടിണിയാവോ….??

തിരിച്ച് ബൈക്കിൽ കേറുമ്പോ പെണ്ണ് ഹാപ്പി, ഞാനും. അവളാഗ്രഹിച്ച കരടി

നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇതൂടെ കൂട്ടി ഏഴ് കരടിയായി. ഒരു രണ്ടാഴ്ച മുൻപ്
teddy സിനിമ ഇവളിരുന്ന് കാണുന്നത് കണ്ടു. ഇനിയതെങ്ങാനും കണ്ട്
വട്ടയതാണോ….??

ഞങ്ങടെ മുറിയില് രണ്ട് മാസം മുന്പ് വരെ അതികം ആളൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു.

പക്ഷെ ഇപ്പൊ ബാർബി, മിക്കീ മൗസ്, ഡോറ, ചുട്കി, രാജകുമാരി ഇന്ദുമതി,
ചുട്കിയുടെ അമ്മ ടുംടും മാസി….etc! ഉള്ള എല്ലാ പെണ്ണുങ്ങളും ചുമരിന്മേലുണ്ട്.
ഇതൊന്നും പോരാഞ്ഞിട്ട് ഇന്നലെ വേറൊരു മൊതലിനേം കൊണ്ട് വന്നു
ഡാകിനി….! അകത്തൊന്നും ഒട്ടിക്കാൻ സ്ഥലം ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ട് വാതിലിന്മേൽ
കൊണ്ടൊട്ടിച്ചു. ഇതിനൊരു അന്ത്യം കാണോന്നെനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. വാവക്ക്
തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടക്കാൻ സൗകര്യത്തിന് മേഷിരിയോട് പറഞ്ഞ് ചെയ്യിപ്പിച്ച
നല്ല ഒന്നാന്തരം തൊട്ടില്. പക്ഷെ വിചാരിച്ചത് പോലെ വാവക്ക് തിരിയാനും
മറിയാനും പറ്റുന്നില്ല. എങ്ങനെ പറ്റും, ഇടത്ത് നോക്കിയ വെളുത്ത കരടി, വലത്ത്
നോക്കിയ ചുവന്ന കരടി നടുക്ക് വാവച്ചിയും….! ഇങ്ങനെ പോയാൽ മിക്കവാറും
കുഞ്ഞൊരു ലേഡി മൗഗ്ലിയാവും.

പ്രസവ ശേഷം പെണ്ണിന് ദേഷ്യവും വാശിയും ഒരല്പം കൂടിട്ടുണ്ട്. നാലാള് കാണ്ക്കെ

ഏട്ടനും അല്ലാത്തപ്പോ എടാ പോടാന്നും വിളിക്കുന്നതാ അവൾടെ ശീലം.
എന്തൊക്കെയായാലും ഞാനെന്ന് പറഞ്ഞലവൾക്ക് ജീവനാ. വീട്ടിലെപ്പോഴും
കളിയും ചിരിയും മാത്രേയുള്ളൂ., അതുകൊണ്ട് തന്നെ ജോലിക്ക് പോകാനെ
തോന്നില്ല. എന്നാലും പോകും., കിട്ടണ കാശ് മുഴുവൻ വീട്ടിൽ ചെലവാക്കും.
അതിലും ഒരു സന്തോഷമുണ്ട്. പത്തഞ്ഞൂറ്‌രൂപ മാറ്റി വക്കും. എനിക്കായോ
അനുവിനയോ, ആർക്കായുമ്മല്ല. എന്റെ വാവച്ചിക്കായി. ഇപ്പഴേ save ചെയ്യണം.
അവളെ ഒരു കുറവും അറിയിക്കാൻ പാടില്ല, അവളുടെ ആഗ്രഹങ്ങളെല്ലാം സാധിച്ച്
കൊടുക്കണം. അവള് ഇപ്പൊ എന്തായാലും ഒന്നും ചോദിക്കാൻ പോണില്ല. എന്നാ
ചോദിക്കുന്ന സമയത്ത്‌ഒട്ടും ആലോചിക്കാതെ, സമയം പാഴാക്കാതെ എനിക്കത്
വാങ്ങി കൊടുക്കണം. ഞാനിങ്ങനെ ചിന്തിക്കുന്നത് ഒരച്ഛനായത് കൊണ്ടാ…!

വീടെത്തിയതും അവളിറങ്ങി അകത്തേക്കോടി. വാവയെ പിരിഞ്ഞ് ഒരുമിനിറ്റ്

പോലും അവൾക്ക് മാറി നിക്കാനാകില്ല. എന്നാലും എന്നും രാവിലെ അമ്പലത്തിൽ
പോകും. ഞാനും അകത്തോട്ട് കേറി. അടുക്കളയിൽ പാത്രങ്ങളുടെ ഒച്ച കേട്ടപ്പോ
അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു. പാവം അമ്മയിപ്പോ ഒറ്റക്കാണ് എല്ലാ ജോലിയും
ചെയ്യുന്നേ…! ഒരു മാസം മുൻപായിരുന്നു തുമ്പി ബംഗ്ലുരിലേക്ക് പോകുന്നേ.
ഇപ്പോളവൾ അവിടെയൊരു ഹോസ്പ്പിറ്റലിലാണ് work ചെയ്യുന്നേ. പോകാൻ വല്യ
മടിയായിരുന്നു, പക്ഷെ എല്ലാരുടേയും നിർബന്ധത്തിന് വഴങ്ങി അവൾ പോയി.
വല്ലാണ്ട് miss ചെയ്യുന്നുണ്ട് അവളെ. ഞാൻ മാത്രോല്ലാ എല്ലാവരും.
അവളുണ്ടായിരുന്നപ്പോ ഇടക്കൊക്കെ അമ്മയെ സഹായിക്കാൻ കൂടുമായിരുന്നു.
അനുവിനെ അടുക്കളേ കാണാനേയില്ല, മടിയുള്ളത് കൊണ്ടല്ല കുറച്ച് നാളത്തേക്ക്
അടുക്കളേ കേറണ്ടാന്നാ അമ്മയുടെ order. ചേച്ചിയും ചേട്ടനും അവരുടെ കുഞ്ഞും
മറ്റേ വീട്ടിലും. എന്ത് കൊണ്ടും അമ്മയാണ് ഇപ്പൊ കിടന്ന് കഷ്ടപ്പെടുന്നെ…..!

“ഞാനൂടെ സഹായിക്കട്ടെ അമ്മേ….??”

“ദേ ഈ ചായ കുടിച്ച് സഹായിക്ക്…!”

നിറഞ്ഞ പുഞ്ചിരിയോടെ അമ്മയെന്റെ നേരെ ചായക്കപ്പ് നീട്ടി.

“ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ അമ്മേ ഒരു ജോലിക്കാരിയെ വെക്കാന്ന്.”

“എന്തിനാ മോനെ….?? എനിക്ക് ചെയ്യാവുന്ന പണിയേ ഇവിടുള്ളൂ.

ഇതിലെനിക്കൊരു കഷ്ടപ്പാടുമില്ല. ആഹാരമുണ്ടാക്കി നിങ്ങൾക്ക് ഊട്ടുന്നതാ
അമ്മക്ക് സന്തോഷം….!”

സാരിത്തുമ്പിനാൽ മുഖം ഒപ്പുന്നതിനൊപ്പം അമ്മ പറഞ്ഞു. ഇതാ ഞങ്ങടെ അമ്മ

സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രം അറിയാവുന്ന അമ്മ….!

“ഏട്ടാ…….”

ചായ കപ്പ് ചുണ്ടോട് ചേർത്തപ്പോ തന്നെയെത്തി വിളി. അമ്മയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച്

ആ കവിളിൽ ഒരു സ്നേഹചുംബനം നൽകി ഞാൻ മുറിയിലേക്ക് ചെന്നു. തുറന്നിട്ട
വാതിലിൽ ഡാകിനി എന്നെ നോക്കി ഇളിക്കുന്നുണ്ട്. ഞാൻ might ചെയ്യാൻ
പോയില്ല. ദുഷ്ട്ടക്കൂട്ടങ്ങളല്ലേ…??

“ഇന്ന് വാങ്ങിച്ച പാവയെ തൊട്ടിലിൽ കിടത്തട്ടെ….??”

“ഇത് ചോദിക്കാനാണോ നീ വിളിച്ചേ…??”

“അല്ല…..”

“പിന്നെ……??”

“എന്റെ കള്ളതെമ്മാടിയെ ഒന്ന് കാണാൻ..!!”

“എന്താ മേടം ഒരു romance….??”

പറഞ്ഞ് മുഴുപ്പിച്ചതും അവളെന്റെ കഴുത്തിലൂടെ കൈചുറ്റി. പെരുവിരളിൽ പൊങ്ങി

അവളുടെയാ പകുതി ചുവന്ന തേൻ അധരങ്ങൾ കൊണ്ട് എന്റെ ചുണ്ടുകളെ
ലോക്കാക്കി. അതിന്റെ മാധുര്യം എന്റെ എല്ലാ നിയന്ത്രണലും തെറ്റിച്ചിരുന്നു.
കൈയിലിരുന്ന ചായക്കപ്പ് അടുത്ത് കിടന്ന ടീപ്പോയിലേക്ക് വക്കുവായിരുന്നോ
എറിയുവായിരുന്നോ എന്നെനിക്ക് കൂടി ഒരു പിടുത്തമില്ല. അവളെ ബെണ്ടിലേക്ക്
തള്ളിയിട്ട് അവളിലേക്ക് പടരുമ്പോഴാണ് വാതിൽ അടച്ചില്ലല്ലോ എന്ന കാര്യം
ഓർത്തേ…!

“mm….”

കിട്ടികൊണ്ടിരുന്ന സുഖം പെട്ടന്ന് മുറിഞ്ഞ് പോയപ്പോ അവൾ തിരക്കി.

“വാതിലടച്ചിട്ട് വരാം….!”

അതും പറഞ്ഞ് ഞാൻ വാതിൽ അകത്തിന്ന് കുറ്റിയിട്ടു. തിരിച്ച് ബെണ്ടിലേക്ക്

കേറുമ്പോ തൊട്ടിലിലേക്ക് കണ്ണുടക്കി.

“അയ്യോ അച്ഛന്റെ ചക്കര ഇവിടെ ഉണർന്ന് കിടക്കുവാ….??”

ഉണർന്ന് കിടന്നിരുന്ന വാവയെ ഞാൻ പൊക്കിയെടുത്തു. അവളുടെ കുഞ്ഞു

കവിളിലും താടിയിലും മുത്തി. ബെണ്ടിൽ കിടന്നിരുന്ന അനുവും എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

“അമ്മേടടുത്ത് വാടാ…..”
അലസമായി കിടന്ന സാരി നേരെയാക്കി

എന്റെ കൈയിലിരുന്ന കുഞ്ഞിനെ അവൾ വാങ്ങി നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് കൊഞ്ചിച്ചു.

അവളുടെയാ കുഞ്ഞു കാലിലെ വെളുപ്പും ചുവപ്പും കലർന്ന പാതത്തെ ഞാൻ
ചുംബിച്ചു. അവളാ പിഞ്ചു കൈയുയർത്തി മുകളിലേക്ക് ചൂണ്ടുന്നുണ്ട്.

“നോക്ക് നോക്ക് ഫാൻ കറങ്ങുന്നത് കണ്ടോ…..??”

ചെറിയ ഉണ്ടകണ്ണുരുട്ടി അവൾ ഫാനിലോട്ട് തന്നെ നോക്കി. ആ കണ്ണുകളിൽ

അത്ഭുതവും ആകാംക്ഷയുമാണ്. അനു കൈചൂണ്ടുന്നിടത്തെല്ലാം അവളുടെ
കണ്ണുകൾ പതിഞ്ഞിരുന്നു.

“ദേ നോക്ക്, കരടിയെ കണ്ടോ….?? അച്ഛനെ പോലെയിരിക്കുന്നല്ലേ വാവേ….??”

വെളുത്തൊരു കരടിയെ കുഞ്ഞിന് കാട്ടികൊണ്ട് പറഞ്ഞവൾ എന്നെ നോക്കി

കളിയാക്കി ചിരിച്ചു.

“അച്ഛൻ കരടിയൊന്നും അല്ലടാ..! അമ്മയോട് പറഞ്ഞ് കൊടുത്തേ അച്ഛൻ

കരടിയല്ലാന്ന്….!”

അവളെ ഞാൻ എടുക്കുന്നതിനൊപ്പം പറഞ്ഞു. അവളെന്റെ കൈയിലിരുന്ന്

എന്തക്കെയോ മൂളുന്നുണ്ട്.

“അനു…..”

“mm…..”

“എന്ത് സുന്ദരിയാല്ലേ നമ്മടെ വാവ…”

“mm. എന്റെ മുത്തിന് കണ്ണ് കിട്ടാണ്ടിരിക്കട്ടെ…..!”

കുഞ്ഞിന്റെ തലയിലുഴിഞ്ഞ് കൊണ്ടവൾ പറഞ്ഞു.

“നീ ചുമ്മ ഇരിക്കുവാണേ അമ്മേ പോയി ഒന്ന് സഹായിച്ചൂടെ…..??”

“ഞാനെന്ത് ചെയ്യാനാടാ അടുക്കളേ കേറിയ മുട്ട് കാല് തല്ലിയൊടിക്കൂന്നാ

പറഞ്ഞേക്കണേ….”

“പാവം ഒരുപാട് കഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ട് ടി…”

“ഞാൻ അങ്ങോട്ട് ചെല്ലട്ടേടാ…..??”

“ചെല്ലെടി. എന്തേലും ചെന്ന് ചെയ്ത് കൊടുക്ക്….!”

“അമ്മാ, അമ്മുമ്മയെ അടുക്കളേ സഹായിച്ചിട്ട് വരാവേ…..”

എന്റെ മടിയിലിരുന്ന വാവയുടെ കവിളിൽ വേദനിപ്പിക്കാതെ പിച്ചി അവൾ പറഞ്ഞു.

എന്റെ ചുണ്ടിൽ നേരത്തെ മുടങ്ങിയതിന്റെ ബാക്കിയെന്ന പോലെ അവളുടെ
അധരങ്ങളമർത്തി. പിന്നീട് മുറിവിട്ട് പോയി. അടുക്കളേ അടുപ്പിക്കില്ലാന്ന് എനിക്കും
എന്നേക്കാൾ നന്നായി അവൾക്കുമറിയാം.

“നിന്റെ അമ്മക്ക് വട്ടുണ്ടോ പെണ്ണേ…?? ചുമര് മൊത്തം ഇങ്ങനെ സ്റ്റിക്കർ

ഒട്ടിക്കാൻ…..?? എഹ്….”
എന്തോ മനസ്സിലായത് പോലെ പല്ലില്ലാത്ത മോണ കാട്ടി അവൾ ചിരിച്ചു.

ഞാനവളുടെ നെറ്റിയിലും കവിളിലും താടിയിലും വയറിലും ഒക്കെ ചുംബിച്ചു. മൂക്ക്

കൊണ്ട് മൂക്കിലുരസി. കുഞ്ഞിന് നന്നായി ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടെന്ന് മനസ്സിലായി.

“അച്ഛനും ഉറക്കം വരുവാ….! ഇന്ന് നമ്മക്ക് ഒരുമിച്ച് കിടന്ന് ഉറങ്ങാവേ…..”

ബെണ്ടിലേക്ക് ഞാൻ ചരിയുമ്പോ എന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർന്ന്

വാവയുമുണ്ടായിരുന്നു. അവളുടെ തലയിൽ ചുംബിച്ച് മുതുകിൽ തട്ടിയുറക്കുമ്പോ,
ഒരച്ഛന്റെ ചൂടേറ്റ് അവളതി വേഗമുറങ്ങിയിരുന്നു……!

“കാർത്തി…..,,, എന്റെ സന്തോഷം എങ്ങനാടാ ഞാൻ അറിയിക്കുവാ….?? നീയും

അനുവും തുമ്പിയും അമ്മയും എല്ലാരും ആയിട്ട് സന്തോഷത്തോടെ
ഇരിക്കുന്നില്ലേ…. എനിക്കത് മതീടാ…..! ശിവ ഭഗവാൻ എനിക്കൊരു വരം തന്നെടാ,
നിന്റെ നെഞ്ചിലെ ചൂടേറ്റ് ഉറങ്ങുന്ന പൊന്ന് മോളില്ലേ… അത് ഞാനാ….!
ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോ ഒരമ്മയുടേം അച്ഛന്റേം സ്നേഹം എനിക്ക് കിട്ടിലാ. എന്നാ
ഇതെന്റെ പുതിയ ജന്മാ. നീ എനിക്ക് അച്ഛന്റെ സ്നേഹവും അനു എനിക്ക്
അമ്മയുടെ സ്നേഹവും തന്ന് വളർത്തും. അതാ ഭഗവാന്റെ തീരുമാനം.
ഓർമയുണ്ടോ കാർത്തി അന്ന് കടപ്പുറത്ത് വച്ച് ഐസ്ക്രീം കാരൻ പറഞ്ഞത്.,
നമ്മളെ കാണാൻ ശിവ ഭഗവനേം, പാർവതി ദേവിയെം പോലുണ്ടെന്ന്. അന്ന്
ഞാനുമത് വിശ്വസിച്ചു. എന്നാ അതല്ല സത്യം. നിങ്ങളുടെ പ്രണയം പാതിയെ
പ്രാണനായി കണ്ട പരമശിവനെ പോലെ, പതിയെ ആത്മാവാക്കിയാ പാർവതി
ദേവിയെ പോലെ….!! നിങ്ങളുടെ മകളായി ജനിച്ചതിൽ ഞാനെന്തോ പുണ്യം
ചെയ്തിട്ടുണ്ട് ടാ…. ഒരൊറ്റ കാര്യത്തിലേ എനിക്ക് വിഷമം ഉള്ളൂ, നിന്നെ ഇനി മുതല്
അച്ഛന്ന് വിളിക്കേണ്ടി വരുമല്ലോന്ന് ഓർക്കുമ്പോ……,,,”

“പാറു………..”

ഞെട്ടിയുണരുമ്പോ കണ്ടത് സ്വപ്നം ആണെന്ന് വിശ്വസിക്കാനേ പറ്റിയില്ല. എന്റെ

പാറു….. അവളെ പറ്റിയോർക്കുമ്പോ എത്ര സന്തോഷത്തോടെ ഇരുന്നതും
ഉള്ളിലൊരു വിങ്ങലാ. നെഞ്ചിൽ തപ്പി നോക്കുമ്പോ കുഞ്ഞില്ല. ചാടി
പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു, തൊട്ടിലിലും നോക്കി. മുറി വിട്ടോടി ഹാളിലേക്ക് ചെല്ലുമ്പഴാ
സമാധാനം ആകണേ…, അമ്മയും അനുവും സോഫയിൽ ഇരിക്കുന്നു താഴെ
കൈയിൽ കിലുക്കുമായി വാവ കളിക്കുന്നു…..!!

“എന്തൊരു ഉറക്കാ ഏട്ടാ…..?? എത്ര തവണ വിളിച്ചൂന്നോ….?? മണി 11 ആയി.

വിശന്നിട്ട് കണ്ണ് കാണാൻ വയ്യ വന്നേ വല്ലതും കഴിക്കാം….”

എന്നെ കണ്ടതും അനു ചാടി എഴുന്നേറ്റ് പറഞ്ഞു. എനിക്കും നല്ല

വിശപ്പുണ്ടായിരുന്നു, പിന്നെ സമയം കളയാതെ കഴിക്കാനിരുന്നു. അടുത്തായി
തന്നെ അനുവും അവളുടെ മടിയിൽ ഞങ്ങടെ കുഞ്ഞും….!! വയർ നിറച്ചൂട്ടിട്ടെ
അമ്മയിരിക്കൂ. നല്ല ഇഡലിയും മുളക് ചമ്മന്തിയും. ചൂട് ഇല്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും
ടെസ്റ്റിന് ഒരു കുറവും ഇല്ലായിരുന്നു. അസ്വദിച്ച് തന്നെ നാലഞ്ഞെണ്ണം പറഞ്ഞയച്ചു.
അനു നേരത്തെ കഴിച്ചു തീർത്തു മുറിയിലേക്ക് പോയി ഇനി വേണം കുഞ്ഞിന് പാല്
കൊടുക്കാൻ. നമ്മള് മാത്രം കഴിച്ചാൽ പോരല്ലോ കുഞ്ഞിനും വിശപ്പൊക്കെ
കാണില്ലേ…. ഞാൻ കഴിച്ച് കഴിഞ്ഞ പാത്രവും കൊണ്ടമ്മ പോയി, കൈയൊക്കെ
കഴുകി ഞാൻ മുറിയിലേക്കും. ചാരിയ വാതിൽ തുറന്ന് അകത്തേക്ക് കേറി.
കുഞ്ഞിനെ മടിയിൽ കിടത്തി അവൾ പാല് കൊടുക്കുന്നുണ്ട്. അവൾക്കടുത്തായി
തന്നെ ഞാനും ചെന്നിരുന്നു.

“അനു കൊറേ നാളായി ഒരു കാര്യം പറയണം എന്ന് വിചാരിക്കുന്നു…..,,”

“mm….??”

“ഞാൻ വേറൊരു ജോലി നോക്കിയാലോ എന്നാലോചിക്കുവാ….!!”

“ഇപ്പൊ പോണ ഈ ജോലിക്കെന്താരു കുറവ്….??”

“എനിക്ക് വയ്യെടി ക്ലീൻ ചെയ്ത് ചെയ്ത് മടുത്ത്…..!!”

“മക്കക്ക് പിന്നെ ക്ലിനിങ് അല്ലായിരുന്നോ ഇഷ്ട്ടം….?? ഇപ്പൊയെന്ത് പറ്റി….??”

“ഇഷ്ട്ടൊക്കെ ആയിരുന്നു., പക്ഷെ ഇതിന് ഇത്രയും പാടുണ്ടാവൂന്ന്
ഞാനിറിഞ്ഞോ..??”

“mm. നീ വേറെ എവിടേലും നോക്കുന്നുണ്ടോ….??”

“അഹ് ഒന്നുരണ്ടിടത്ത് അന്വേഷിച്ചു. വല്ലതും കിട്ടോന്ന് നോക്കട്ടെ….!!”

“അപ്പൊ അളിയനും കാണില്ലേ….??”

“പിന്നവൻ ഇല്ലാതെ ഞാനുണ്ടോടി….??”

“മതിയോ എന്റെ ചക്കരക്ക്….?? വയറ് നിറഞ്ഞോടി കള്ളി….??”

കുഞ്ഞിനെ തോളിലിട്ട് മുതുകിൽ കുറച്ച് നേരം തട്ടി കൊടുത്തു…….

“mm ഇനി കുറച്ച് നേരം ഇവിടിരിക്ക്…. എന്റെ മോള്….”

ഏമ്പക്കം പോയ ശേഷം കുഞ്ഞിനെ കട്ടിലിലേക്കിരുത്തി. കുഞ്ഞ് താഴെ വീണ്

പോകും എന്ന പേടി ഞങ്ങൾക്കില്ല., കാരണം നാല് സൈഡും തലയണ കൊണ്ടൊരു
മതില് തന്നെ അനു കെട്ടീട്ടുണ്ട്…..!!

“നീയാണോ കുഞ്ഞിനെ നേരത്തെ വന്നെടുത്തെ….??”

“പിന്നെ., ഞാനിവിടെ വന്നപ്പോ മോൻ സുഖറക്കം കുഞ്ഞ് കട്ടിലിലിറങ്ങി ഉണർന്ന്

കിടക്കുന്നു. പിന്നവളെയും എടുത്ത് പുറത്തൊക്കെ പോയി കളിപ്പിച്ചു. ഇതിനിടയില്
ഒന്ന് രണ്ട് തവണ നിന്നെ വന്ന് വിളിച്ചു., എവിടെ….?? ചത്ത് കിടന്നല്ലേ ഉറക്കം….!! നീ
എണിക്കും മുന്നേയാ ഞാനും അമ്മയുമൊക്കെ എണിക്കുന്നെ എന്നിട്ട്
ഞങ്ങൾക്കില്ലല്ലോ നിന്റെയീ ഉറക്കം….??”

“ഉറക്കം വന്നാൽ ഉറങ്ങണം., നിങ്ങൾക്ക് ഉറക്കം വരുന്നില്ലാന്ന് പറഞ്ഞ്….??

എനിക്കുറങ്ങണ്ടേ….?? ഇത് കൊള്ളാം..”

“പണ്ടേ നിന്നോട് തർക്കിച്ചു ജയിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ….!!”

ഇതിനിടയില് സാരി മാറ്റി നൈറ്റി ആക്കിയിരുന്നവൾ…. വലത് മുല ഇപ്പഴും പുറത്ത്

തന്നാണ്. എന്റെ കണ്ണുടക്കിയതും അതിൽ തന്നെ…..!!

“നിന്റെ നോട്ടം അത്ര ശെരിയല്ലോ….”

നോക്കിയത് ആശത്തിക്ക് ഇഷ്ട്ടയില്ലാന്ന് തോന്നുന്നു, പുറത്ത് കിടന്നതിനെ

ഉള്ളിലാക്കി അവൾ സിബ്ബിട്ടു.

“ഓഹ് ഞാനൊന്ന് നോക്കിപ്പോയതാ കുറ്റം. അവൾക്ക് രാവിലെ romantic ആവാം.,

അതിന് കുഴപ്പം ഇല്ല.”

ആർക്ക് കേക്കനോ മുകളിലോട്ട് നോക്കി ഞാനത് പറയുമ്പോ അവളുടെ ഭാഗത്ത്

നിന്നും മറുപടി കിട്ടിയത് കുണുങ്ങി ചിരിയിലൂടെയാണ്….!!

“ടാ…..”

“അഹ് പറയ്യ്‌…..”

“നമ്മക്കിന്ന് കറങ്ങാനൊക്കെ പോയാലോ….??”

“ഇന്നെനിക്ക് night work ഇല്ലേ…?? പോവാൻ പറ്റില്ല…..!!”

“അത് night അല്ലെ…, ഞാൻ പറഞ്ഞത് ഇപ്പൊ പോകുന്ന കാര്യമാ.

വൈകുന്നേരത്തിന് മുന്നേ തിരിച്ചെത്താം…”

“പോകുന്നേല് കുഴപ്പം ഒന്നൂല്ല. പക്ഷെ നമ്മള് മാത്രായിട്ട് എങ്ങനാ ടി….??

ഒന്നാമത്തെ കാര്യം ആരും ഇല്ലാത്തത് കൊണ്ടമ്മ വരില്ല. നമ്മക്കൊരു കാര്യം
ചെയ്യാം അടുത്ത മാസം തുമ്പി വരും., എന്നിട്ട് ചേച്ചിയേം ചേട്ടനേം ഒക്കെ വിളിച്ച്
ഫാമിലി ആയിട്ട് ഒരു രണ്ട് മൂന്ന് ദിവസത്തേക്ക് അടിച്ച് പൊളിക്കാം പോരെ….??”

“കൂട്ടുകാരനെ വിളിക്കുന്നില്ലേ….??”

“പിന്നവൻ കാണാണ്ടിരിക്കോ….?? അത് പോരെ നമ്മക്ക് അടുത്ത മാസം

പോവാം….”

“അഹ്…. ഇനിയിപ്പോ നാലോ അഞ്ചോ ദിവസം അതിനുള്ളിൽ തുമ്പി മോള് വരും. നീ

പറഞ്ഞതാ ശെരി. അതാവുമ്പോ എല്ലാരും ഉള്ളത് കൊണ്ട് അമ്മയും വരും.”

“അത്രേയുള്ളൂ…..!!”

“കാർത്തി…..”

“mm……”

“നമ്മടെ വാവച്ചിക്ക് പേരിടണ്ടേ….??”

“പിന്നെ വേണ്ടേ….??”

പിന്നില് ഉരുണ്ട് കളിക്കുവായിരുന്ന വാവയെ പൊക്കി എടുത്ത് അവളുടെ കവിളിൽ

മുത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞു….!!

“നീ വല്ലതും കണ്ട് വച്ചിട്ടുണ്ടോ ടി….??”

“അഹ് ഇവള് ജനിക്കുമുന്നേ ഒരു പേര് കണ്ട് വച്ചതാ ഞാൻ….!! നിനക്കും വല്യ
ഇഷ്ട്ടാവും…..!!”

“ആണോ….?? പറയ്യ്‌കേക്കട്ടെ…..”

“പാർവതി…..!!”

നിറകണ്ണുകളോടെ അവളെ നോക്കുമ്പോ ആ കണ്ണുനീര് നേരത്തെ പ്രതീക്ഷിച്ച

പോലെ ഒപ്പിയവൾ.

“ആ പേര് മതീടാ നമ്മടെ മോൾക്ക്….”

എന്റെ തോളിലേക്ക് ചായുന്നതിനൊപ്പം അവൾ പറഞ്ഞു.

“പാർവതി…..”
പുഞ്ചിരിയോടെ കുഞ്ഞിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഞാൻ വിളിക്കുമ്പോ ആ പേര്
ഇഷ്ടപ്പെട്ട പോലെ അവൾ അലറികൂവി……!! ഒരു കൈയാൽ കുഞ്ഞിനേം മറു
കൈയാൽ അനുവിനെയും ഞാൻ ചേർത്തുപ്പിടിച്ചു.

പാർവതി….. എന്റെ പാറൂട്ടി……!! ഒരു കാലത്ത് എന്റെ പെണ്ണായി ഞാൻ

പ്രണയിച്ചിരുന്നു., ഇപ്പൊ എന്റെ പൊന്ന് മോളായി ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നു…..!!

ഓഹോ അപ്പൊ ഇതാണല്ലേ മോൻ പറഞ്ഞ യക്ഷിക്കുന്ന്???? കാർത്തി പറഞ്ഞത്

കേട്ട് മനു അവന് മറുപടി ഒന്നും കൊടുത്തില്ല.എന്നാൽ മനുവിന്റെ മുഖഭാവത്തിൽ
നിന്ന് തന്നെ കാർത്തിക്ക് കാര്യം മനസിലായി.

കാർത്തി: ഏയ്‌മനു നിന്റെ പേടി ഇത് വരെ മാറിയില്ലേ da????

മനു: എനിക്ക് എന്തോ!! നമ്മക്ക് തിരിച്ചു പോവാം അളിയാ

കാർത്തി: ദേ അവസാന നിമിഷം നീ ഒരുമാതിരി കാലുമാറരുത്.

മനു: അതല്ല അളിയാ കേട്ടതെല്ലാം വച്ച് നോക്കുമ്പോ സമയം 11.30 ആയി ഇപ്പൊ
നമ്മക്ക് പോവാം എന്നിട്ട് നാളെ രാവിലെ വരാം അത് പോരെ????

കാർത്തി: ദേ ഒരുമാതിരി രണ്ടുംകെട്ട വർത്തമാനം പറയരുത്. ഇത്രയും നേരം

നിന്നില്ലേ ഒരു അരമണിക്കൂർ കൂടി നിക്കാം.

മനു: അളിയാ നീ അപ്പൊ നിക്കാൻ തന്നെ തീരുമാനിച്ചോ????

കാർത്തി: mm
മനു: നിനക്ക് ജീവനിൽ കൊതി ഇല്ലേ അളിയാ

കാർത്തി: അളിയാ എനിക്ക് ജീവനിൽ കൊതിയില്ല.എനിക്ക് എന്റെ ജീവൻ എന്നെ

നഷ്ട്ടപെട്ടതാ.നിനക്ക് എല്ലാം അറിയാലോ???? ഇനി നിനക്ക് പേടി ഉണ്ടെങ്കിൽ നീ
പൊക്കോ ഞാൻ തടയില്ല.

മനു: നിന്നെ തനിച്ചാക്കി ഞാൻ പോവാനോ??? ഇല്ല അളിയാ ഇങ്ങോട്ട് നമ്മൾ

ഒരുമിച്ചല്ലേ വന്നേ അപ്പൊ നമ്മൾ അങ്ങോട്ടും ഒരുമിച്ച് തന്നെ പോവും.

കാർത്തി: നമ്മക്ക് ഒന്നും പറ്റില്ല ഡാ മനു. നീ പേടിക്കണ്ട.

മനു: അളിയാ എത്രയാണെന്ന് വച്ചിട്ട ഇങ്ങനെ നിക്കുന്നെ???? വാ നമ്മക്ക് അങ്ങോട്ട്

ഇരിക്കാം.

കാർത്തി: നീ പോയിരുന്നോ. ഞാൻ ഇവിടെ നിന്നോളം. പിന്നെ ഇരിക്കുന്നത്

കൊള്ളാം ഉറങ്ങി പോവല്ലേ.

മനു: mm

കാർത്തി: അല്ല നീ ഉറങ്ങിയാലും കൊഴപ്പമില്ല അവൾ വരുമ്പോ ഞാൻ നിന്നെയും

വിളിക്കാം.

മനു: പേടിപ്പിക്കാതെ മലരേ……….

മനു അങ്ങോട്ട് മാറി ഒന്ന് ഇരുന്നു.കുറെ നേരം ആയിട്ട് മനുവിന്റെ അനക്കം ഇല്ല
കാർത്തി അവനെ നോക്കി.അവൻ എന്തോ ആലോചനയിൽ ആണ്.

സമയം 12.03……..
ആ ആ ആ ആ……………… മനുവിന്റെ അലർച്ച കേട്ടാണ് കാർത്തി അവനെ
നോക്കിയത് ആകെ വിളറി വെളുത്തു അടുത്തുള്ള പാലമരത്തിൽ നോക്കിയാണ്
അവൻ അലാറുന്നത്.

കാർത്തി: എന്താ എന്താ മനു?????

അവൻ ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല പകരം അവൻ ആ ഭാഗത്ത്‌കൈ ചുണ്ടി കാണിച്ചു

കൊടുത്തു.കാർത്തി അങ്ങോട്ട് നോക്കി.തന്റെ കണ്ണുകളെ അവന് വിശ്വസിക്കാൻ
ആയില്ല.ഒരു 20 അല്ലെങ്കിൽ 21 വയസ്സ് പ്രായം തോന്നിക്കുന്ന ഒരു പെണ്ണ് ആ പാലമര
ചോട്ടിൽ നിന്നും താഴെ വീണു കിടക്കുന്ന പൂക്കൾ വരുന്നു.കാർത്തി ഇതെല്ലാം
അനങ്ങാതെ നിക്കുന്നു.അവന് ഒന്ന് എന്തെങ്കിലും പറയണം എന്ന് ഉണ്ട്.പക്ഷെ
ഒന്നും പുറത്ത് വരുന്നില്ല.അവന്റെ മുഖത്ത്‌പേടി ആയിരുന്നില്ല പകരം കൗതുകം
ആയിരുന്നു.പക്ഷെ മനുവിന്റെ അവസ്ഥ പഴയത് പോലെ തന്നെ ഒരേ
അലർച്ച………അവസാനം കാർത്തി തന്നെ ആ നിഷബ്ദക്ക് വിരാമം ഇട്ടു.

കാർത്തി: da കിടന്ന് അലാറല്ലേ

മനു: അളിയാ എന്താടാ അത്???????

കാർത്തി ഒന്നും മിണ്ടില്ല.പെട്ടന്ന് ആ പെണ്ണ് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പയ്യെ നടന്നു

വരുന്നതായി അവർക്ക് തോന്നി.

മനു: da അത് ഇങ്ങോട്ട് ആണ് വരുന്നേ വാടാ പോവാം ഇല്ലെങ്കിൽ അത് നമ്മളെ
കൊല്ലും.കാർത്തി വാടാ……..

എന്നാൽ കാർത്തി അവളെ തന്നെ നോക്കി ഇരിക്കുന്നു. അവൾ അടുത്തോട്ടു

വരുംതോറും മനു വെപ്രാളം കൊണ്ട് കാർത്തിയെ പിടിച്ചു എഴുനെല്പിച്ചു.പിന്നെ
നടന്നത് എല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു.അവർ എങ്ങനെ ഓക്കേയോ കുന്നിറങ്ങി താഴെ
വന്നു.എന്നിട്ടും മനു നിന്നില്ല.കാർത്തിയെയും വലിച്ചു അവന് main റോഡിലേക്ക്
കടന്നു.അവിടെ അവർ വന്ന duke 200 ഇരിപ്പുണ്ടയിരുന്നു.ഇങ്ങോട്ട് വന്നപ്പോ വണ്ടി
മനു ആണ് ഓടിച്ചിരുന്നത്.പക്ഷെ ബൈക്കിന്റെ അടുത്ത് എത്തിയപ്പോ മനു
പറഞ്ഞു

മനു: അളിയാ എനിക്ക് എന്തോ കൈയും കാലും വിറക്കുന്നു.വണ്ടി നീ എടുക്ക്.

അതും പറഞ്ഞ് മനു key കാർത്തിയുടെ കൈയിൽ കൊടുത്തു.കാർത്തി ഇപ്പോളും

cool ആണ്.അവന്റെ മുഖം കണ്ട ഇങ്ങനെ ഒരു സംഭവമേ ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്നെ
തോന്നു.അവൻ വണ്ടി എടുത്ത് നേരെ അവരുടെ ഹോസ്റ്റലിലോട്ട്
പോയി……………..

ഹോസ്റ്റലിന് അടുത്ത് എത്താറായിട്ടും മനു ഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ലെന്ന് കണ്ട കാർത്തി

തന്നെ അവനോട് സംസാരിച്ചു.

കാർത്തി: അളിയാ നീ ഇത് വരെ അത് വിട്ടില്ലേ????

മനു: നിനക്ക് ഇപ്പോളും എങ്ങനെ പറയാൻ തോന്നുന്നെടാ അതൊക്കെ വിടാൻ????

എനിക്ക് ഇപ്പോളും എന്റെ പേടി മാറിട്ടില്ല.അതെങ്ങനും വന്ന് നമ്മളെ എന്തെങ്കിലും
ചെയ്തിരുന്നെങ്കിലോ????

കാർത്തി: അതെങ്ങനെയാ അതിനു മുന്പേ എന്നെയും വിളിച്ചുകൊണ്ടു നീ

ഓടിലെ????

മനു: ദേ മിണ്ടാണ്ട് വണ്ടി ഓടിച്ചോണം എന്നെ കൊണ്ട് ഒന്നും പറയിപ്പിക്കലും.ഞാൻ

ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ കാണായിരുന്നു.നാളെ രാവിലെ നമ്മട മുടിയും നഖവും
ആർകെങ്കിലും പെറുക്കി എടുക്കാമായിരുന്നു.

കാർത്തി: നീ ഇപ്പൊ പറഞ്ഞതിനോട് ഞാൻ യോചിക്കുന്നില്ല.അതിന് നമ്മളെ

കൊല്ലാൻ ഉള്ള ഉദ്ദേശം ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പൊ നമ്മളെ പിന്നാലെ വന്നേനെ.
മനു: നീ ഒന്ന് പേടിപ്പിക്കാതെ മലരേ………..

അങ്ങനെ ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞ് അവർ ഹോസ്റ്റലിൽ എത്തി.പക്ഷെ രാത്രി മതിൽ

ചാടി പോയത് കൊണ്ട് തിരിച്ചും അവർ അങ്ങനെ തന്നെ മതിൽ ചാടി തിരിച്ചു കേറി
bike മതിലിനു സൈഡിൽ വച്ച് ലോക്ക് ചെയ്തു.

കയർ കെട്ടി ആയിരുന്നു അവർ ഇറങ്ങിയത്.തിരിച്ചും അതെ കയറിൽ തന്നെ

അവർ മേലോട്ട് കയറി.റൂമിലെത്തി അവർ വാതിലടച്ചു.മനു ആദ്യം തന്നെ തന്റെ
ഇഷ്ട്ട ദേവൻ ശിവനെ പ്രാർത്ഥിച്ചു കിടന്നു.പക്ഷെ കാർത്തിക്ക് അപ്പോളും ഉറക്കം
വരുന്നുണ്ടയിരുന്നില്ല.മനു നോക്കുമ്പോ കാർത്തി ജനലിനടുത് എന്തോ ആലോചിച്ചു
നിക്കുന്നു.

മനു: നീയെന്താ ഈ ആലോചിക്കുന്നെ.

കാർത്തി: ഏയ്‌ഒന്നുമില്ല.

മനു: ടാ മലരേ നീ എന്താ ആലോചിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി.ഞാൻ

നിന്നെ ഇന്നും ഇന്നലെയും കാണാൻ തുടങ്ങിയത് അല്ലല്ലോ.വേണ്ടാത്ത ചിന്തകൾ
ഒന്നും വേണ്ട മോനെ നടക്കുല.

കാർത്തി: എനിക്ക് എന്തോ ഉറക്കം വരുന്നില്ല അളിയാ

മനു: വരില്ല.പ്രാർത്ഥിചിട്ട് കിടക്കാൻ നോക്ക്.ഓ sorry നീനക്ക് പിന്നെ ദൈവത്തെ

വിശ്വാസം ഇല്ലല്ലോ.

കാർത്തി: അതെ എനിക്ക് ദൈവത്തെ വിശ്വാസം ഇല്ല ദൈവം എന്ന് ഒന്ന്

ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ എനിക്ക് എന്റെ പാറുവിനെ നഷ്ട്ടപെടുമായിരുന്നോ????
മനു: ഓ ഇനി അത് ഓർത്ത് സമയം കളയണ്ട പോയവരു പോയി.ഇന്നലെ വരെ
നിനക്ക് ദൈവത്തെ വിശ്വാസം ഇല്ലെന്നു പറയുമ്പോ അതിൽ ഒരു സത്യം
ഉണ്ടായിരുന്നു.പക്ഷെ കുറച്ചു മുൻപ് ആ സത്യം ഇരുളിൽ പോയി ഒളിച്ചു

കാർത്തി: ഓ ഈ സാഹിത്യകാരനെ കൊണ്ട് തോറ്റു.

മനു: എടാ ഞാൻ ഉദേശിച്ചത്‌നല്ല ശക്തി ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരു ചിത്ത ശക്തിയും

കാണും.അതിന് ഉദാഹരണം ആണ് കുറച്ച് നേരത്തെ നമ്മൾ കണ്ടത്.മനസിലായോ

കാർത്തി. mm ഏറെക്കുറെ.

മനു: നീ കിടക്കാൻ നോക്ക് ടാ

കാർത്തി: mm നീ കിടന്നോ ഞാൻ കുറച്ചു നേരം കൂടെ ഇങ്ങനെ നിന്നോട്ടെ

മനു: mm ശെരി

കാർത്തി എന്തൊക്കെയോ ആലോചിച്ചു അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും നടന്നു.പിന്നെ

കുറെ നേരം കിടന്നു കൊണ്ടായിരുന്നു ആലോചന.അങ്ങനെ എപ്പോളോ നിദ്ര ദേവി
അവനെ കടാഷിച്ചു.അവൻ ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.

“കാർത്തി എനിക്കറിയാം എന്നെ ആലോചിച്ചു ഓരോ നിമിഷവും നീ നീറി നീറി

ജീവിക്കുക ആണെന്ന്. മരണം വരെ നിന്നോടൊപ്പം സന്തോഷമായി ജീവിക്കാൻ
ആഗ്രഹിച്ച പെണ്ണാ ഞാൻ.നിന്റെ അമ്മയോടും അച്ഛനോടും എനിക്ക് ഒരു
ദേഷ്യമൊന്നും ഇല്ലാട്ടോ.അവരുടെ സ്ഥാനത്ത് വേറെ ആരായാലും അങ്ങനെയേ
ചെയ്യു.നിന്റെ കുടുംബത്തിലെ ഓരോരുത്തരെയും ഞാൻ സ്വന്തമായിട്ടാണ്
കണ്ടേ.അമ്മ ആരെന്നു പോലും അറിയില്ലതാ എനിക്ക് നിന്റെ അമ്മ സ്വന്തം
അമ്മയായിരുന്നു.ഒരുപാട് വിശ്വസിച്ചു പോയി.നിന്റെ അമ്മ എനിക്ക് പാൽ
കുടിക്കാൻ തന്നപ്പോ എത്രത്തോളം സന്തോഷമായിരുന്നു എന്നറിയോ.ആ പാൽ
മുഴുവനും കുടിച്ചു.പിന്നെ എനിക്കൊന്നും ഓർമ ഇല്ല.ആർക്കും വേണ്ടാത്ത
ജന്മം.ദൈവത്തിന് പോലും നമ്മൾ ഒന്നിക്കുന്നത് ഇഷ്ട്ടം അല്ല.മനസ്സ് കൊണ്ടും
ശരീരം കൊണ്ടും ഞാൻ നിന്നെ ഒരുപാട് സ്നേഹിച്ചു.അമ്മയും അച്ഛനും ചേർന്ന്
എന്നെ ഇല്ലാതാക്കി.അവർക്ക് അതിനുള്ള ശിക്ഷ ദൈവം കൊടുത്തു.ജീവപര്യദം.
എന്റെ മരണവാർത്ത അറിഞ്ഞ് നീ ഒരുപാട് തവണ sucide ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചു.ഇനി
അങ്ങനെ ഒന്നും ചെയ്യരുത് നീ.അത് എനിക്ക് സഹിക്കുല.സമയവുമ്പോ.ഞാൻ
തന്നെ എന്റെ ചെക്കനെ കൂട്ടികൊണ്ട് പോവാൻ വരും.ഇപ്പൊ ഞാൻ പോട്ടെ……..

പാറു………………………………………….

മനു: കാർത്തി എന്താ എന്താടാ????

കാർത്തി: ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടതാ.

മനു: ഞാൻ അപ്പളേ പറഞ്ഞില്ലേ വേണ്ടാത്തത് ഒന്നും ആലോചിച്ചു കൂട്ടണ്ട എന്ന്

കാർത്തി: ഏയ്‌അതൊന്നും അല്ലടാ.ഞാൻ എന്റെ പാറുവിനെ…..അവളെ……..

അവളേ കുറിച്ചു എന്തോ സ്വപ്നം കണ്ടതാ.

മനു: mm നീ കിടക്കാൻ നോക്ക്.

അങ്ങനെ എപ്പോളോ അവർ രണ്ടുപേരും ഉറങ്ങിപ്പോയി.

മനു: ടാ അളിയാ എണീക്കടാ ഒരു good news ഉണ്ട്.

കാർത്തി: എന്ത് good news???? എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ചത്തോ????

മനു: ടാ മലരേ നാക്ക് എടുത്ത ഇങ്ങനെ ഉള്ള കാര്യങ്ങളെ നീ പറയൂ……….????

കാർത്തി: നീ രാവിലെ തന്നെ ഉപദേശിക്കാൻ ആണോ വിളിച്ചേണീപ്പിച്ചെ???? വന്ന
കാര്യം പറയ്യ് മലരേ……..

മനു: അളിയാ നമ്മക്ക് 4 ദിവസം സ്ട്രൈക്ക് ആണ്.

കാർത്തി: പോടാ ഇന്ന് ഏപ്രിൽ 1 അല്ലല്ലോ വെറുതെ ഫൂൾ ആക്കാൻ നോക്കല്ലേ

മുത്തേ……

മനു: എടാ സത്യം ആണ്‌എന്റെ അമ്മയാണെ സത്യം.

കാർത്തി: പൊളി.അല്ല എന്താ പെട്ടന്ന് ഒരു സ്ട്രൈക്ക്????

മനു: എടാ നമ്മട ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കണ മറ്റേ പണചക്ക് ഉണ്ടല്ലോ!!ഒരു i p s കാരന്റെ

മകൻ ജോണി.നമ്മട ജോണി കുട്ടൻ.അവനെ ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം ആരോ
തല്ലിയെന്ന്.അപ്പൊ അത് വലിയ പ്രശ്നം ആയില്ല.പക്ഷെ ഇന്നവർ കോളേജ്
കത്തിചില്ലേന്നെ ഉള്ളൂ.അത്രക്ക് പൊരിഞ്ഞയടിയായി.

കാർത്തി: അതിന് ഇന്നലെ വൈകുന്നേരം നമ്മളും ഉണ്ടായിരുന്നതല്ലേ????എന്നിട്ട്

ഇങ്ങനെ ഒരടി ഉണ്ടായ കാര്യം നമ്മൾ അറിഞ്ഞില്ലല്ലോ????

മനു: എങ്ങനെ അറിയും???? ഇന്നലെ ക്ലാസ്സ്‌കഴിഞ്ഞയുടനെ യക്ഷികുന്ന്

കാണണം,യക്ഷികുന്ന് കാണണം എന്ന് ഒരേ നിർബന്ധം അല്ലായിരുന്നോ
നിനക്ക്????

കാർത്തി: എന്നിട്ട് നമ്മൾ കണ്ടല്ലോ ഹി ഹി ഹി

മനു: ഓ ഒരു ഓഞ്ഞ കിണി…..ദേ എന്നെ കൊണ്ട് ഒന്നും പറയിപ്പിക്കല്ലും മലരേ……..

കാർത്തി: നിനക്ക് ഇവിടെ റോൾ ഇല്ല മനു.ഞാൻ യക്ഷികുന്ന് കാണണം എന്ന്
പറഞ്ഞു.അത് നേരാ.ഇവിടുന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോ നിനക്ക് ഭയങ്കര ധൈര്യം
ആയിരുന്നല്ലോ???? അവിടെ എത്തിയപ്പോ ആ ധൈര്യം എന്ത് ചോർന്നു പോയോ….

മനു: ആര് പറഞ്ഞു ധൈര്യം ചോർന്നു പോയെന്ന്????

കാർത്തി: അത് ഞാൻ കണ്ടു.മരത്തിനടുത്ത് കിടന്ന പൂ വാരികൊണ്ടിരുന്ന

പെണ്ണിനെ കണ്ട് കൂകി വിളിച്ചതും, അവൾ നമ്മടെ അടുത്തോട്ടു വന്നപ്പോ
എന്നെയും കൊണ്ട് ഓടിയതും…. ചേ നാണക്കേട്…….. അതെല്ലാം പോട്ടെ എന്നിട്ട്
പറയുവാ ആ പെണ്ണ് യക്ഷി ആണെന്ന്!!അവൾ യക്ഷി ആണെന്ന് നിനക്ക്
എങ്ങനെ മനസിലായടാ കോപ്പേ?????

മനു: അളിയാ കാർത്തി നീ എന്റെ one of the best ഫ്രണ്ടാ.അത് കൊണ്ട് നീ ഇപ്പൊ
പറഞ്ഞ dialoge ഇല്ലേ അതിന് ഞാൻ മറുപടി തരുന്നില്ല.

കാർത്തി: ok ok ok എനിക്കൊന്നെ ചോദിക്കാൻ ഉള്ളൂ.ആ പെണ്ണിനെ നീയും കണ്ടതാ

ഞാനും കണ്ടതാ.നീ ഒരുമാതിരി പേടിച്ച് അലറി കരഞ്ഞു.njan അവളെ തന്നെ
നോക്കി നിന്നു.അവൾ യക്ഷി ആണെന്ന് നിനക്ക് എങ്ങനെ മനസിലായി????ഈ
ഒരു ചോദ്യതിന്ന് നീ ഉത്തരം പറ.

മനു: ടാ നിന്റെ ചോദ്യം കൊള്ളാം.പാതിരാത്രി പൂ പറക്കാൻ അതും പാലപൂ

പറക്കാൻ ഏത് പെണ്ണ് വരും?????അയൽവക്കത്ത് ഒരു വിട് പോലുമില്ല.ഒരു
വിടെങ്കിലും ഉണ്ടായിരുന്നുവെങ്ങിൽ നമ്മക്ക് പറയായിരുന്നു ആ വീട്ടിലെ പെണ്ണ്
ആണെന്ന്.ആ പട്ടിക്കാട്ടിൽ,അതും രാത്രി 12 മണിക്ക്, ഇതിൽ കൂടുതൽ ഞാൻ
എങ്ങനെ നിന്നെ വിശ്വാസിപ്പിക്കും എന്റെ പൊന്ന് മലരേ????……….

കാർത്തി: mm ഞാൻ വിശ്വസിച്ചു.എന്നാ നമ്മക്ക് ഇന്നുകൂടെ ഒന്ന് പോയി

നോക്കിയാലോ.അങ്ങനെ അതൊരു യക്ഷി ആണെങ്കിൽ ചിലപ്പോ അത് നമ്മളും
ആയിട്ട് communicate ചെയ്യാൻ ശ്രമിച്ചാലോ???? അതിന് പറയാൻ ഒരു കഥ
കാണില്ലേ???? ചിലപ്പോ അതും എന്റെ പ….പാറുവിനെ പോലെ…………
കാർത്തിക്ക് വാക്കുകൾ കിട്ടിയില്ല……

മനു: പാറുവിന്റെ കാര്യം പറഞ്ഞു നീ എന്തിനാ അളിയാ ഇങ്ങനെ

സങ്കടപെടുന്നെ????പോയവരു പോയി……അവളുടെ പേരും പറഞ്ഞ്
യക്ഷികുന്നിലോട്ട് നീ എന്നെ വിളിച്ചാൽ………….

കാർത്തി: എടാ എന്നാലും നമ്മുക്ക് ഇന്നുടെ പോയി നോക്കടാ plz………

മനു: നിനക്ക് ഭ്രാന്ത ഞാൻ ഇല്ല

കാർത്തി: നീ ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഞാനും ഇല്ല

മനു: അങ്ങനെ ആണെങ്കിൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം.

കാർത്തി: അല്ല 4 ദിവസം സ്ട്രൈക്ക് ആണെന്ന് നിന്നോട് ആരാ പറഞ്ഞെ????

മനു: അപ്പറത്തെ റൂമിലെ കണ്ണൻ പറഞ്ഞു.

ടാ കാർത്തി……

കാർത്തി: എന്താടാ????

മനു: ഇന്നും അനുവെന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു.

കാർത്തി: അളിയാ ഈ സംസാരം നമ്മക്ക് ഇവിടെ വച്ച് നിർത്താം.

മനു: ടാ കാർത്തി അവളുടെ കാര്യം പറയുമ്പോ മാത്രം നീ എന്താടാ ഇങ്ങനെ
ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നത്????

കാർത്തി: ഇനിയും അത് നിനക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞ് തരണോ????

മനു: കാർത്തി അവൾ എന്ത് തെറ്റാ നിന്നോട് ചെയ്തേ നിന്റെ കഥ കേട്ടപ്പോ നിന്നെ
അടുത്തറിഞ്ഞപ്പോ അവൾക്ക് നിന്നോട് ഇഷ്ട്ടം തോന്നി.അതാണോ അവൾ
ചെയ്ത തെറ്റ്????

കാർത്തി: മനു ഈ കാര്യം പറഞ്ഞ് ഇനി നീ എന്റെ അടുത്ത് വരരുത്.വന്ന നമ്മൾ

തമ്മിലുള്ള ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ് cut ആവും.ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം.

മനു: അപ്പൊ നിന്റെ പ്ലാൻ എന്താ കാർത്തി ഒറ്റ തടിയായിട്ട് നിക്കാപോവാ????

കാർത്തി: അതെ മരിക്കുവോളം ഞാൻ ഇങ്ങനെ തന്നെ പൊക്കോളാം.അവളെ……

ന്റെ പാറുവിനെ കണ്ട നാൾ മുതൽ ചങ്കി കുറിച്ചിട്ടതാ അവളല്ലാണ്ട് വേറൊരു
പെണ്ണിനെ ഞാൻ സ്വപ്നം പോലും കാണില്ലേന്ന്.ഇനി ഇതും പറഞ്ഞ് എന്റെ
അടുത്ത് വരരുത് മനു plz……….

മനു: അളിയാ നീ ഇമോഷണൽ അവല്ലേ ഞാൻ…..സോറി ഇനി ഒരിക്കലും ഈ

കാര്യം പറഞ്ഞ് ഞാൻ വരില്ല പോരെ………….

കാർത്തി: mm അതൊക്കെ പോട്ടെ 4 ദിവസം എന്ന് പറയുമ്പോൾ ഇന്ന്

ബുധൻ.അപ്പൊ അടുത്ത ആഴ്ച ഇനി ക്ലാസ്സിൽ കേറിയാ മതി ഇല്ലേ????

മനു: mm

കാർത്തി: അല്ല അളിയാ അപ്പൊ എന്താ പരിപാടി????

മനു: എന്ത് പരിപാടി ഞാൻ വിട്ടിൽ പോകുന്നു.

കാർത്തി: എടാ നീ ഇന്നെ പോവുവാ????

മനു: mm എത്ര നാളായി അങ്ങോട്ട് ഓക്കേ പോയിട്ട് കഴിഞ്ഞ വെക്കേഷന്

പോയതാ.ഇന്ന് പോയിട്ട് പിന്നെ ഞായറാഴ്ച ഞാൻ വരുള്ളൂ.അല്ല നീ എപ്പോ
ഇറങ്ങും????

കാർത്തി: എങ്ങോട്ട്????

മനു: വിട്ടിലോട്ട് അല്ലാണ്ട് എങ്ങോട്ട്?????

കാർത്തി: എടാ സ്നേഹിക്കാനും കാത്തിരിക്കാനും ആരെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ അല്ലെ

വിട്ടിൽ പോയിട്ട് കാര്യം ഉള്ളൂ.ആകെ ഉള്ളത് എന്റെ അനിയത്തി എന്ന് പറയുന്ന ഒരു
വിഷം.അവളെ കാണാൻ എന്റെ പട്ടി പോവും.

മനു: എടാ അവൾ ഒറ്റക്ക് അല്ലെ ഉള്ളൂ.നിനക്ക് ഒന്ന് പൊയ്ക്കുടെ????

കാർത്തി: അവൾ ഒറ്റക്ക് അല്ല അവിടെ കുഞ്ഞമ്മയും അവരുടെ hus ഉം ഉണ്ട്.

മനു: നിനക്ക് എങ്ങനെ അറിയാം???? അവര് നിന്നെ വിളിക്കാറുണ്ടോ????

കാർത്തി: mm ഇപ്പോളല്ലാ!!, അമ്മയെന്ന് പറയണ വിഷത്തിനെയും അച്ഛൻ എന്ന്

പറയണ വിഷത്തിനെയും വിയൂരിലെ കൊട്ടാരത്തിലോട്ട് കൊണ്ട് പോയപ്പോ.എന്റെ
മനസ്സ് അറിയുന്ന ഒരാളെങ്കിലും ആ കുടുംബത്തിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ അതെന്റെ
കുഞ്ഞമ്മയാ.അന്ന് വിളിച്ചിരുന്നു അനിയത്തിയെ പറ്റി ഓർത്ത് നീ വിഷമിക്കണ്ട
ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കോളാം എന്ന്.പിന്നെ കുഞ്ഞമ്മയുടെ വിളിയും നിന്നു.ആദ്യം
കുറെ സങ്കടം ഉണ്ടായിരുന്നു.പിന്നെ പിന്നെ ആ സങ്കടവും ഇല്ലാണ്ടായി.

മനു: പലതരം phycho-നെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്.പക്ഷെ ഇതുപോലൊരെണ്ണം

കാർത്തി ഒരു പുച്ഛചിരിയോടെ മനുവിനെ നോക്കി.

കാർത്തി: എടാ ജനിക്കുമ്പോ തന്നെ ആരും phycho ആയി ജനിക്കുന്നില്ല.അവരുടെ

സാഹചര്യങ്ങൾ, അവരിലെ വിഷമങ്ങൾ,തനിക്ക് എല്ലാരും ഉണ്ട് എന്നാൽ താൻ
എല്ലാവരിൽ നിന്നും ഒറ്റപ്പെടുകയാണ് എന്നാ തോന്നൽ അവനെ phycho
ആക്കും.ഇതെല്ലാം എന്റെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചിട്ടുണ്ട്.

അതുകൊണ്ടാ നീ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് പോലെ ഞാനൊരു phycho ആയത്.

കാർത്തിയുടെ ഒറ്റ ശ്വാസത്തിലുള്ള പറച്ചിൽ കേട്ടപ്പോ ആണ് താൻ പറഞ്ഞത്

അവനെ അത്രത്തോളം വേദനിപ്പിച്ചു എന്ന് മനുവിന് മനസിലായത്.

മനു: ടാ ഞാൻ വേറൊന്നും ഉദേശിച്ച് പറഞ്ഞത് അല്ല. Sorry ടാ………. നിന്റെ എല്ലാ
കാര്യങ്ങളും അറിയാവുന്ന ഞാൻ തന്നെ ഇങ്ങനെ ഒന്നും പറയാൻ
പാടില്ലായിരുന്നു.അപ്പോളത്തെ ആ സാഹചര്യത്തില് അങ്ങനെ പറഞ്ഞു പോയതാ
നീ ഷെമിക്ക്……..

കാർത്തി: ഏയ്‌നിനക്കെന്നെ എന്തും പറയാം. അതിനുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം ഞാൻ

നിനക്ക് തന്നിട്ടുണ്ട്.ചിലപ്പോ നീ എന്നെ വെറുമൊരു ഫ്രണ്ട് ആയിട്ട് മാത്രം
ആയിരിക്കും കണ്ടിട്ടുളെ.പക്ഷെ ഞാൻ നിന്നെ അങ്ങനെ അല്ല കണ്ടിരിക്കുന്നെ.ഒരു
അച്ഛൻ മകനെ കെയർ ചെയുന്നത് പോലെ നീ എന്നെ പല സമയവും കെയർ
ചെയുന്നു.അതുപോലെ ഒരു അമ്മ മകനെ സ്നേഹിക്കുന്നത് പോലെ നീ എന്നെ
എപ്പോളും സ്നേഹിക്കുന്നു.എന്റെ ലൈഫിൽ അച്ഛനും അമ്മയും ഉണ്ടെങ്കിൽ
പോലും അന്നും ഇന്നും അവരിൽ നിന്നും ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ച, എനിക്ക് കിട്ടാതെ
പോയ എല്ലാം തരുന്നത് നീയാ നന്പാ.
ഇത്രയും കേട്ടപ്പോ തന്നെ മനു അവനെ കെട്ടിപിടിച്ചു. മനുവിന് പറയാൻ ഒരുപാട്
ഉണ്ടായിരുന്നു. എന്നാൽ മനു അതെല്ലാം കണ്ണിരാൽ കാർത്തിയുമായി പങ്കു
വച്ചു.എത്രനേരം അങ്ങനെ നിന്നെന്ന് അറിയില്ല.കാർത്തി തന്നെ മനുവിനെ
അവന്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്നും അടർത്തി മാറ്റി.

കാർത്തി: എന്തിനാ മലരേ രാവിലെ തന്നെ പട്ടി മോങ്ങുന്നത് പോലെ കരയാനെ????

മനു: കരയിപ്പിച്ചതും പോരാ കളിയാക്കുന്നോ പന്നി……….

കാർത്തി: അല്ല നീ എപ്പോളാ ഇറങ്ങുന്നെ????

മനു: ഞാൻ മാത്രം അല്ല നീയും എന്റെ കൂടെ വാ എന്റെ വീട്ടിലേക്ക്.

കാർത്തി: അതൊന്നും വേണ്ടടാ നീ വിട്ടോ.ഇനി ഉള്ള 4 ദിവസം ഞാൻ ട്രിപ്പ്‌

അടിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

മനു: എങ്ങനെ പോവുന്ന????

കാർത്തി: bike പിന്നെ എന്തിനാ നന്പാ……..അതിൽ പൊക്കോളാം.

മനു: mm എനിക്ക് തോന്നി.

മനു ഒരു പുച്ഛത്തോടെയാണ് അത് പറഞ്ഞത്

കാർത്തി: എന്താടാ നിനക്കൊരു പുച്ഛം.

മനു: മോനെ കാർത്തി ബൈക്കിൽ കേറി കഴിഞ്ഞാൽ നീ വല്ല്യ rider
ആവും.അതുകൊണ്ട് സൂക്ഷിച്ചും കണ്ടും വേണം പോവാൻ ഇപ്പോളെ
പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

കാർത്തി: ഓബ്രാ.അല്ല നിനക്ക് എപ്പോളാ ബസ്???? 10.30 ന് അല്ലെ????

മനു: mm എന്തേയി????

കാർത്തി: അല്ല വേണമെങ്കിൽ ഞാൻ കൊണ്ടാക്കാം.

മനു: എന്റെ പൊന്നോ വേണ്ട!!!എനിക്ക് പേടിയാ നിന്റെ പിന്നിൽ കേറാൻ.

കാർത്തി: പിന്നെ ഇന്നലെ കേറിയതോ????

മനു: അതാ യക്ഷിയുടെ കൈന്നു ചാവുന്നതിനേക്കാൾ നല്ലത് എന്റെ ചങ്ങായിടെ

ബൈക്കിന്ന് വീണു ചാവുന്നതാ നല്ലതെന്ന് തോന്നി.

കാർത്തി: അപ്പൊ പിന്നെ നീ ഇങ്ങോട്ട് നിർബന്ധിച്ചു പറഞ്ഞതോ speed കൂട്ട് speed

കൂട്ട് എന്ന് അതോ????

മനു: അത് അപ്പോളത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ അങ്ങനെ പറയേണ്ടി വന്നു.

കാർത്തി: mm

കാർത്തി അവനെ ഒരു പുച്ഛത്തോടെ നോക്കി മൂളി.അങ്ങനെ ഒന്നും രണ്ടും പറഞ്ഞ്

മനു പോവാൻ റെഡി ആയി.
മനു: പോട്ടെ ടാ

കാർത്തി: mm

മനു: പിന്നെ ഉടായിപ്പ് ഒന്നും കാണിക്കല്ലും.എന്നോട് ചോദിക്കാതെ

യക്ഷികുന്നിലെങ്ങാനും നീ പോയ…………

കാർത്തി: എന്തിനാ ഞാൻ പോണേ????നേരത്തെ പറഞ്ഞത് അല്ലെ നീ ഇല്ലെങ്കിൽ

ഞാനും ഇല്ല അത്ര തന്നെ.

മനു: മോനെ കാർത്തി അധികം കളിക്കണ്ട +1 തൊട്ട് കാണാൻ തുടങ്ങിയതാ നിന്നെ

ഞാൻ.നീ അങ്ങോട്ട് എങ്ങാനും പോയെന്ന് ഞാൻ അറിഞ്ഞാൽ കൊല്ലും നിന്നെ
മനസ്സിലായോ????

കാർത്തി: നീ ഇറങ്ങാൻ നോക്ക് സമയം ആയി.എന്റെ കാര്യം ഞാൻ

നോക്കിക്കോളാം.ഇപ്പൊ മോൻ ചെല്ല്.പിന്നെ അവിടെ എത്തിട്ട് വിളിക്കണേ.

മനു: ശെരി അളിയാ.

അവൻ പോയത് കണ്ട് കാർത്തി വാതിൽ lock ചെയ്തു.തിരിഞ്ഞ് നടന്നതും പിന്നും

വാതിലിൽ കൊട്ട് കേട്ടു.കാർത്തി തിരിച്ചു പോയി വാതിൽ തുറന്നു. പെട്ടന്ന് മനു
കാർത്തിയെ കെട്ടിപിടിച്ചു.അവന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നു.

കാർത്തി: എന്തിനാടാ മലരേ കരയുന്നെ????

മനു: അളിയാ നീ അങ്ങോട്ട് പോവരുത്!!!!plz…….

കാർത്തി: ഓ ഇത് പറയാനാണോ നീ തിരിച്ചു വന്നത്.പോവില്ല സത്യം പോരെ……..

മനു: എനിക്ക് നിന്നെ വിശ്വാസം പോരാ എന്നാലും വിശ്വാസിച്ചല്ലേ പറ്റു.ശെരിയളിയാ.

മനു കണ്ണീർ തുടച്ചു വീണ്ടും നടന്നകന്നു.തന്നെ കുറിച്ച് ആരെങ്കിലും

ഓർക്കുന്നുണ്ടങ്കിൽ,തന്നെ കുറിച്ച് ആരെങ്കിലും വേവലാതിപെടുന്നുണ്ടെങ്കിൽ
അത് മനു മാത്രമാണ്.കാർത്തി ഓർത്തു.ഭാഗ്യം ആണ് അവനെ പോലൊരു
ഫ്രണ്ടിനെ കിട്ടിയത്.അവൻ വീണ്ടും കട്ടിലിലേക്ക് മറിഞ്ഞു.പതിയെ
ഉറക്കത്തിലെക്ക് വഴുതി വീണു.

“കാർത്തി എന്നെ മറന്നോ????ഞാൻ നിന്റെ പാറുവാ.എനിക്ക് നിന്നെ കാണാൻ

എന്തോരം ആഗ്രഹം ഉണ്ടെന്ന് അറിയോ. ….. ക്ക് ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ പറയാൻ
ഉണ്ട്.നീ വിചാരിച്ചാൽ എനിക്ക് നിന്നെയും,നിനക്ക് എന്നെയും കാണാം.ഇന്ന് രാത്രി
യക്ഷികുന്നിലോട്ട് വാ…………..”

ഫോൺ ring ചെയുന്നത് കേട്ടാണ് കാർത്തി ഞെട്ടി എണീറ്റത്.കണ്ടതെല്ലാം സ്വപ്നം

ആണെന്ന് അവന് വിശ്വസിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.അവൻ ഫോൺ എടുത്തു.പരിചയം
ഇല്ലാത്ത നമ്പർ ആണ്.

കാർത്തി: ഹലോ……..

കാർത്തിയുടെ ശബ്ദം കേട്ടതും മറുതലക്കൽ നിന്നും ഒരു കിളിനാദം ഒഴുകിയെത്തി.

: ഹലോ കാർത്തി

ആ ശബ്ദത്തിനുടമയേ രണ്ടാമതൊന്ന് ആലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല.

കാർത്തി: അനു, എനിക്ക് നിന്നോട് ഒന്നും സംസാരിക്കാനില്ല.

അനു: എന്തിനാ കാർത്തി എന്നോട് ഇങ്ങനെ ദേഷ്യപ്പെടുന്നെ???? ഞാൻ എന്ത്

തെറ്റാ നിന്നോട് ചെയ്തേ????

കാർത്തി: അനു എനിക്ക് നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ല.ഒന്ന് വച്ചിട്ട്

പോവാവോ

അനു: ഞാൻ എപ്പോ നിന്നെ വിളിച്ചാലും നീ എന്നോട് ഇങ്ങനെ

ചൂടാവുന്നു.ഇതിനുമാത്രം എന്ത് ചെയ്തേടാ ഞാൻ????

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അനു വിതുമ്പാൻ തുടങ്ങി.അനു കരയുകയാണെന്ന് കാർത്തിക്ക്

മനസിലായി.

കാർത്തി: അനു, ആവശ്യം ഇല്ലാത്ത കാര്യത്തിനാണ് നീ ഇങ്ങനെ കരയുന്നത് ഈ

മുതലകണ്ണീരിൽ വിഴണമെങ്കിൽ കാർത്തി രണ്ടാമത് ജനിക്കണം f**k off

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് കാർത്തി ഫോൺ cut ചെയ്ത് ബെഡിലേക്കിട്ട് കുളിക്കനായി

ഇറങ്ങി.ഇതേ സമയം അനു തന്റെ സങ്കടത്തിത്തെ മറച്ചു വെക്കാനാകാതെ
പൊട്ടികരഞ്ഞു.അവളെ ആശ്വാസിപ്പിക്കാൻ അവളുടെ ഉറ്റ സുഹൃത്ത് അഞ്ജലിയും
ഉണ്ടായിരുന്നു.

ശരീരത്തിലേക്ക് വെള്ളം വീണപ്പോ തണുപ്പിനെക്കൾ ഏറെ ചൂടാണ്

അനുഭവപ്പെട്ടത്. പെട്ടന്ന് എന്തോ ഓർത്തെന്നപ്പോലെ കാർത്തി കുളി
പാതിവഴിയിൽ നിർത്തി റൂമിലേക്ക് പോയി. സമയം നോക്കി 02.35.അവൻ പതിയെ
ബെഡിലേക്ക് ഇരുന്നു.എന്തോ ആലോചിച്ചു.

കാർത്തി: എങ്ങനെ എങ്കിലും ഒന്ന് രാത്രിയായാൽ മതിയായിരുന്നു.

എന്തോ മനസ്സിൽ ഉറപ്പിച്ചപ്പോലെ അവൻ പറഞ്ഞു.

എത്രയൊക്കെ നോക്കിട്ടും സമയം പോകുന്നില്ല എന്ന് കണ്ട അവൻ തന്റെ

ബൈക്കുമെടുത്ത് ചുറ്റാനിറങ്ങി.ബിച്ചിലും പാർക്കിലുമായി അവൻ സമയം
ചിലവഴിച്ചു.രാത്രി ഏകദേശം 9.00 മണിയായി.അപ്പോളാണ് ഒരു സിനിമക്ക്
പോയാലോ എന്നാ ചിന്ത അവനിൽ ഉണ്ടായത്.നേരെ അടുത്തുള്ള തിയേറ്ററായ
അളന്താ തിയേറ്ററിലോട്ട് അവൻ വണ്ടിയും എടുത്തിറങ്ങി.അവൻ അപ്പോൾ
നിന്നിരുന്നത് ബിച്ചിൽ ആണ്.ബിച്ചിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 10 min വേണ്ട തിയേറ്ററിൽ
എത്താൻ.അവന്റെ വണ്ടി തിയേറ്റർ ലക്ഷ്യമാക്കി നിങ്ങി.അധികം വൈകാതെ
തന്നെ അവൻ തിയേറ്ററിൽ എത്തിയിരുന്നു.ടിക്കറ്റ് എടുത്ത് അവൻ അകത്തേക്ക്
പ്രവേശിച്ചു.തമിഴ് നടൻ സൂര്യയുടെ “കാപ്പാൻ” ആയിരുന്നു തിയേറ്ററിൽ.ഏകദേശം
1.00 മണിയോടെ സിനിമ തീർന്നു.അവിടെന്ന് ഇറങ്ങി അവൻ നേരെ വണ്ടി എടുത്ത്
പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.അത്യാവശ്യമായി എവിടെയോ ഏത്തണ്ട രീതിയിലാണ് അവൻ
വണ്ടി ഓടിച്ചത്.അവിടെന്ന് ഏകദേശം 20 min യാത്ര.അവസാനം അവൻ ബൈക്ക്
ആ main റോഡിന്റെ സൈഡിൽ ഒതുക്കി.മുഖത്ത് ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ തന്റെ
വലത് സൈഡിലോട്ട് നോക്കി.

“അതെ മനു ഒരിക്കലും പോവരുത് എന്ന് പറഞ്ഞ ആ സ്ഥലം യക്ഷികുന്ന്.”

കാർത്തി ബോധപൂർവം തന്നെയാണ് അങ്ങോട്ടേക്ക് നടന്നത്.കുറച്ച് നേരം

നടന്നപ്പോ തന്നെ അവൻ ലക്ഷ്യസ്ഥാനത് എത്തി.ഫോണിലെ ഫ്ലാഷ് ലൈറ്റ്
ഉപയോഗിച്ച് ആണ് അവൻ കുന്ന് കയറിയത്.എന്നാൽ അവനെ
അതിശയിപ്പിച്ചുകൊണ്ട് പൂർവാധികം ശക്തിയോടെ ചന്ദ്രൻ ഉദിച്ചു നിന്നു സുര്യനെ
പോലെ.അവന് അതൊരു അത്ഭുതം ആയിരുന്നു.അവൻ ചന്ദ്രനെ
കണ്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിൽപോലും ആദ്യമായ ഇങ്ങനെ……തനിക്ക് വേണ്ടിട്ടാണ് ചന്ദ്രൻ
അത്രക്കും പ്രകാഷിച്ചു നിൽക്കുന്നതെന്ന് അവന് തോന്നിപ്പോയി.അവൻ ആ
കുന്നിൻചെരുവിൽ ഇരുന്നു. നേരെ നോക്കിയാൽ അവന് ആ പാലമരം
കാണാം.അങ്ങനെ കുറെയേറെ നേരം അവൻ അവിടെ ഇരുന്നു.ഒരു സ്വപ്നം
കണ്ടതിന്റെ പേരിൽ.

ഒരുപാട് നേരം ഒരു പേടിയുമില്ലണ്ട് അവൻ അവന്റെ പകുതിക്കായി ആ

യക്ഷികുന്നിൽ കാത്തിരുന്നു.
കാർത്തി: “പാറു……………… പാറു……………….. ”

കാർത്തി ഒരു ഭ്രാന്തനെ പോലെ കൂകി വിളിച്ചു……

സമയം 1.45

വിഷമത്തോടെ ആണെങ്കിലും കാർത്തി അവിടെ നിന്നും എണിറ്റ് നടക്കാനൊരുങ്ങി.

“എന്താ കാർത്തി കാത്തിരുന്ന് മടുത്തോ???? ”

കാർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി പക്ഷെ ആരെയും കാണുന്നില്ലായിരുന്നു.കാർത്തി

ആകാംഷയോടെ വിളിച്ചു.

കാർത്തി: പാറു…………..

“അതെ കാർത്തി പാറു തന്നെയാ എന്റെ കാർത്തിടെ മാത്രം പാറു…….”

കാർത്തി: പാറു എനി…….ക്ക് നിന്നെ കാണണം.എന്റെ മുന്നിൽ ഒന്ന് വാ…….വാ

പാറു plz………..

“എനിക്കും ആഗ്രഹം ഉണ്ട് എന്റെ കാർത്തിടെ മുമ്പിൽ

വരണമെന്ന്.പക്ഷെ……..പക്ഷെ കാർത്തി ഞാൻ ഇപ്പൊ നിന്റെ ആ പഴയ പാറു
അല്ല.ഞാ…….ഞാൻ ഒരു ആത്മാവ് ആണ്.ഒരു യക്ഷിയാണ്”……..

കാർത്തി: പാറു നീ…… നീ ഒരു ആത്മാവ് ആയിരിക്കും ഒരു യക്ഷി

ആയിരിക്കും.പക്ഷെ……… പക്ഷെ എനിക്ക് നീ……………ന്റെ പഴയ പാറു
തന്നെയാ.
ഇത്രയും പറഞ്ഞ് കാർത്തി കരഞ്ഞു പോയി.ആ കണ്ണീരിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു കാർത്തി
പാറുവിനെ എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്ന്.

“അയ്യേ……… ന്റെ കാർത്തി കരയാ…….നീ കരഞ്ഞ പാറുവിന് അത് സഹിക്കാൻ

പറ്റുമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടോ????? “കരയല്ലേ കാർത്തി……….

കാർത്തി: പാറു ഞാൻ നിന്നെ എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്നറിയോ????

നിന്നെ പറ്റി ഓർക്കാത്ത ദിവസങ്ങൾ ഇല്ല എനിക്ക്.നിന്നെ ഒന്ന് കാണാൻ വേണ്ടി
എത്ര തവണ മരിക്കാൻ തയാറായി എന്നറിയോ നിനക്ക്.പക്ഷെ എല്ലായിടത്തും
ഞാൻ തോൽക്കുന്നു.എനിക്ക് നിന്നെ കാണണം പാറു. ഇല്ലെങ്കിൽ…….ഇല്ലെങ്കിൽ
ഞാൻ ചിലപ്പോ……..

“എന്താ കാർത്തി ഈ പറയണേ………. നീ ഇങ്ങോട്ട് വന്നിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ,ഞാൻ

നിന്നോട് സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിൽ,ഞാൻ നിന്നെ മുന്നിൽ വരില്ലെന്ന്
തോന്നുന്നുണ്ടോ????ന്റെ കാർത്തി കരയുന്നത് കാണാൻ എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ല.ഞാൻ
വരാം.

കാർത്തി: പിന്നെ എന്തിനാ മടിച്ചിരിക്കുന്നെ ഒന്ന് വേഗം വാ

“അയ്യടാ ചെക്കന്റെ പൂതി.അങ്ങനെ ഇപ്പോ നിന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ വരില്ല.”

കാർത്തി: നീ പറ്റിക്കുവാണോ???? എന്നാ പിന്നെ ഞാൻ പോട്ടെ

“നിനക്ക് അങ്ങനെ പോവാൻ പറ്റോ കാർത്തി………. ഞാൻ വരാം എന്റെ ചെക്കൻ

ഒന്ന് കണ്ണ് അടക്ക്.”

കാർത്തി കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടച്ചു.

കിഴക്ക് വശത്തുന്ന് ഒരു ഇളം തെന്നൽ അവന്റെ കവിളിൽ മൊത്തമിട്ട് പോയി.നല്ല
പാലപൂവിന്റെ മണം ആ പരിസരത്താകെ പരന്നു.തന്റെ മുമ്പിൽ ആരോ
നിൽപ്പുണ്ടെന്ന് അവന് ഉറപ്പായി.

“ഇനി എന്റെ കാർത്തി കണ്ണ് തുറന്നോ……..”

അവൻ തന്റെ കണ്ണുകൾ പതിയെ തുറന്നു.

അവന് അവന്റെ കണ്ണുകളെ വിശ്വസിക്കനായില്ല.4 വർഷം മുൻപ് തന്റെ

പകുതിയായിരുന്ന പാർവതി.അവന്റെ മാത്രം പാറു.ഇപ്പോളും അവൾക്ക് പണ്ടത്തെ
അതേ ഐശ്വര്യം.ഉണ്ട കണ്ണുകളും മുത്ത് പൊഴിയുന്ന ചിരിയും നിതംബം വരെ
വെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന മുടിയും എല്ലാം പഴയത് പോലെ തന്നെ.ആകെ മാറ്റം വന്നത്
അവൾ ഒരു മനുഷ്യ സ്ത്രീ അല്ല ഒരു ആത്മാവാണെന്ന് ഉള്ളതാണ്.കണ്ണേടുക്കാതെ
അവളെ തന്നെ എത്രയോ നേരം അവൻ നോക്കി നിന്നു.

“എന്താ കാർത്തി ഒന്നും മിണ്ടാത്തെ പേടിയാണോ ന്നെ???? ”

അവളുടെ ആ ചോദ്യം ആണ് കാർത്തിയെ സ്വബോധത്തിലെക്ക് കൊണ്ട് വന്നത്.

കാർത്തി: പ…. പാ……. പാറു ക്ക് നിന്നെ പേടിയോ???? ഒന്ന് പോയെ പാറു.

പാറു മരിച്ചതിന് ശേഷം അവനിൽ നിന്നും നഷ്ട്ടമായ സന്തോഷം അവനിലേക്ക്

വന്നു ചേർന്നു.അവന്റെ സന്തോഷം കണ്ടിട്ടാവണം പാറുവിനും അത് ഒരുപാട്
സന്തോഷമേകി.

“എന്താ കാർത്തി ന്റെ അടുത്ത് വരാത്തെ???? ”

കേൾക്കണ്ട താമസം കാർത്തി അവളുടെ അടുത്തേക്കായി വന്നു.അവർക്കിടയിൽ
ഒരു വിരലിന്റെ അകലം.

കാർത്തി: പ….. പാറു ഞാൻ നിന്നെയൊന്ന് തൊട്ടോട്ടേ????

“ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോ എന്നോട് ചോദിക്കാതെ അവിടേം ഇവിടേം തൊടുന്ന എന്റെ

കാർത്തിയാണ് ഇപ്പോ എന്നോട് തൊട്ടോട്ടേയെന്ന് ചോദിക്കുന്നെ.ന്റെ ദേവീ നീ
ഇതൊന്നും കാണുന്നില്ലേ????”

കാർത്തി ഒരു സംശയഭാവേന അവളെ നോക്കി.

“കാർത്തിയുടെ സംശയം എനിക്ക് മനസിലായിട്ടോ!ഒരാത്മവിനെ തൊടാൻ

കഴിയുമോ എന്നല്ലേ????”

അവൻ അതെന്നാ മട്ടിൽ തലയാട്ടി.

“വിഷമിക്കണ്ടാട്ടോ ന്റെ കാർത്തിക്ക് മാത്രേ എന്നെ തൊടാൻ കഴിയൂ. തൊട്ടോ!”

ആ നിലാവെളിച്ചത്തിൽ അവൾ കൂടുതൽ സുന്ദരിയായി കാണപ്പെട്ടു.തന്റെ

വിറയാർന്ന കൈകളാൽ കാർത്തി അവളുടെ കവിളിൽ സ്പർഷിച്ചു.ഐസ്
കട്ടായിൽ കൈവെക്കുമ്പോ ഉണ്ടാകുന്ന feeling ആണ് അവന് അപ്പൊ ഉണ്ടായത്.

കാർത്തി: എന്ത് തണുപ്പാ പാറു നിനക്ക്????

“കാർത്തി നിന്നെപ്പോലെ രക്തയോട്ടം ഉള്ള ശരീരമല്ല എന്റേത്.അതുകൊണ്ട് തന്നെ

എന്റെ ശരീരം മൊത്തം എപ്പളും തണുപ്പ് ആയിരിക്കും.”
കാർത്തി: പാറു നീ എന്നെ വിട്ട് പോയപ്പോള ഒറ്റപെടൽ എന്താണെന്ന് ഞാൻ
അറിയുന്നത്.

“കാർത്തി നിന്നിൽ നിന്നും എന്നെ നിന്റെ വീട്ടുകാർ വേർപ്പെടുത്തിയപ്പോ നിക്ക് ഒരു

വിഷമമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു ക്ക് ന്റെ കാർത്തിയെ ഇനി കാണാൻ പറ്റില്ലാല്ലോ, ആ
വിഷമത്തിൽ ഒരു നിമിഷം കരയാൻ കൂടി എനിക്ക് സാധിച്ചില്ല.ഒരു പ്രാർഥനയെ
ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.ക്ക്, ന്റെ കാർത്തിയെ ദൂരെ നിന്നായാലും എന്നും
കാണണം.ഇപ്പോ………ഇപ്പോ കണ്ടു.ന്റെ കാർത്തിയെ…..ന്റെ മാത്രം
കാർത്തിയെ…..

ഇപ്പോ മനസിലായി എനിക്ക്……ദൈവം. മനുഷ്യന്മാരുടെ മാത്രമല്ല

എന്നെപ്പോലെയുള്ള ആത്മക്കളുടെയും പ്രാർഥന കേക്കൂന്ന്.”

ഇത്രയും കേട്ടതും യാന്ത്രികമായി കാർത്തിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ചുടുകണ്ണീർ

നിലത്തേക്ക് വീണു.

കാർത്തി: പ……, പാറു ന്റോപ്പം നിനക്ക് വരാൻ കഴിയില്ലേ????

“കാർത്തി അങ്ങനെ വരാൻ പറ്റുമായിരുന്നുവെങ്ങിൽ ഇതിനും മുന്നേ നമ്മൾ

തമ്മിൽ കണ്ടേനെ!”

കാർത്തി ഒരു ചോദ്യഭാവേന അവളെ നോക്കി.

“ക്ക് അറിയാം കാർത്തി ഇപ്പോ എന്താ ചോദിക്കാൻ വരുന്നെന്ന്.നീ വിചാരിക്കുന്നത്

ആത്മകൾക്ക് എല്ലായിടത്തും പാറി പറന്ന് നടക്കാൻ പറ്റുമെന്ന് അല്ലെ????

കാർത്തി അതേ എന്ന മട്ടിൽ അവളെ നോക്കി.

“കഴിയുമായിരിക്കും കാർത്തി.പക്ഷേങ്കി…… പക്ഷേങ്കി എനിക്ക് മാത്രം ഈ കുന്ന്
വിട്ട് എങ്ങും പോകാൻ പറ്റില്ല..”

കാർത്തി: ആ കാര്യത്തിൽ ന്റെ പെണ്ണ് വിഷമിക്കണ്ട.നിനക്ക് അല്ലെ എങ്ങും വരാൻ

പറ്റാതെയുള്ളൂ, പക്ഷേങ്കി ഞാൻ വരും ന്റെ പെണ്ണിനെ കാണാൻ എന്നും.

“മതി കാർത്തി അത് മാത്രം മതി…..ക്ക്……..”

കാർത്തി: എന്നാലും നിനക്ക് എന്താ പാറു ഇവിടുന്ന് എങ്ങും പോവാൻ പറ്റാത്തേ????

“പറയാം കാർത്തി ഞാൻ എല്ലാം പറയാം, ഇപ്പോ അല്ല പിന്നെ……..”

ആ സമയത്താണ് കാർത്തിയുടെ ഫോൺ Ring ചെയ്തത്.’മനു അളിയൻ’ഫോൺ

സ്ക്രീനിൽ എഴുതിയിരുന്ന പേര് കണ്ട് അവൻ പാറുവിനോട് എടുത്തോട്ടെ എന്ന്
ചോദിച്ചു.

“എടുത്തോ പക്ഷേങ്കി 5 min അതികൂടുതൽ വേണ്ട! 4 വർഷത്തിന് ശേഷമാ ന്റെ

കാർത്തിയെ കാണുന്നേ ഒരുപാട് ക്ക്……. പറയാൻ ഉണ്ട്.

അതിന് മറുപടിയായി ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ച് കാർത്തി ഫോൺ എടുത്തു.മനു ഹലോ

പറയുന്നതിന് മുന്നേ കാർത്തി പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

കാർത്തി: നല്ല ആളാ നീ രാവിലെ ഹോസ്റ്റലിന്ന് ഇറങ്ങിയപ്പോ പറഞ്ഞതാ ഞാൻ

എത്തിട്ട് വിളിക്കണേ എന്ന്.എന്നിട്ട് ഈ പാതിരാത്രിയാണോ വിളിക്കുന്നത്
മലരേ…….????

മനു: ന്റെ പൊന്ന് അളിയാ മനഃപൂർവം വിളിക്കാത്തത് അല്ല വീട് എത്തി നിന്നെ
വിളിക്കാൻ ഫോൺ എടുത്തതാ പക്ഷെ ചാർജ് ഇല്ലാണ്ട് ഫോൺ ഓഫായി.നിന്റെ
നമ്പർ ആണെങ്കിൽ എനിക്ക് കാണാണ്ടും നിക്ക് അറിയില്ല.
കാർത്തി: നീയാടാ യഥാർത്ഥ കൂട്ടുകാരൻ.

മനു: എന്താ പരിപാടി????

കാർത്തി: ടാ മലരേ എന്നെ കൊണ്ട് ഒന്നും പറയിപ്പിക്കല്ലും.ഉറങ്ങി കിടന്നിരുന്ന

എന്നെ വിളിച്ചിട്ട് എന്താ പരിപാടിയെന്നോ????

മനു: അല്ല നീ ഇപ്പോ എവിടെയാ????

അവനിൽ നിന്നും ആ ചോദ്യം കാർത്തി പ്രദിശിച്ചില്ല.അവനൊന്ന് പതറി.

കാർത്തി: എടാ ഞാ………ഞാൻ ഇപ്പോ മൂന്നാറിലാ! രാത്രീ stay ചെയ്യാൻ ഹോട്ടലിൽ

റൂം എടുത്തു.

മനു: ഓ നിനക്ക് പിന്നെ ജോലിയൊക്കെയുണ്ടല്ലോ! കിട്ടുന്ന പൈസ മുഴുവൻ

ഇങ്ങനെയൊക്കെ തീർക്കാനാണല്ലേ പ്ലാൻ????

കാർത്തി: അഹ് ആണെന്ന് തന്നെ കൂട്ടിക്കോ!

മനു: mm…… നടക്കട്ടെ, അപ്പൊ good night നാളെ രാവിലെ വിളിക്കാം.

കാർത്തി: ശെരിയളിയാ good night

ഫോൺ കട്ടാക്കി തിരിഞ്ഞപ്പോ തന്നെ രൂക്ഷമായി നോക്കുന്ന പാറുവിനെയാണ്

കണ്ടത്.ആ കാഴ്ച അവനെ പഴയ ഓർമയിലേക്ക് കൂട്ടികൊണ്ട്പ്പോയി.
***********

പാറു: കാർത്തി…….

കാർത്തി: mm എന്താടോ????

പാറു:നിനക്ക് അറിയോ ജനിച്ചിട്ട്‌ഇതുവരെ ഞാൻ ബീച്ച് കണ്ടിട്ടില്ല.അല്ല, കാണണം

എന്ന് പറഞ്ഞാലും കൂട്ടിണ്ട് പോവാൻ ആരുമില്ലയിരുന്നു.

കാർത്തി: അതിനെന്താ പാറു ഇപ്പോ കണ്ടില്ലേ???? ഇനി ഞാനില്ലേ ന്റെ പാറുന്ന്????

എവിടെച്ച പറഞ്ഞ മതി ഞാൻ കൊണ്ട്പ്പോവും ന്റെ പാറുനെ.

പാറു: നീ ഇങ്ങനെ സ്‌നേഹിക്കുമ്പോ പേടിയാ കാർത്തി എനിക്ക്.

കാർത്തി: എന്തിനാ പേടി????

പാറു: നീ എന്നെ ചതിച്ചിട്ട് പോവോന്ന്…….

കാർത്തി: പാറു എന്താടോ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയണേ……. ഞാൻ നിന്നെ

ചതിക്കൂന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ????

പാറു: കാർത്തി നിന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലാത്തോണ്ട് അല്ല ഞാൻ അങ്ങനെ

പറഞ്ഞെ….!! നിനക്കറിയില്ലേ എന്റെ എല്ലാ കാര്യവും??? 5 വയസ്സ് വരെ ഞാൻ
ഓഫ്‌നേജിലാ വളർന്നേ.അത് കഴിഞ്ഞ് എനിക്ക് ഒരു അച്ഛനേം അമ്മയേം
കിട്ടി.ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിരുന്നു ഞാൻ ആ ദിവസങ്ങളിൽ.എന്നാൽ എനിക്ക് 8
വയസ്സ് ഉള്ളപ്പോ അവർക്ക് ഒരു കുഞ്ഞ് ജനിച്ചു.സ്വാഭാവികമായും എന്നോടുള്ള
സ്നേഹം കുറഞ്ഞ് വന്നു.ഞാൻ അവർക്കൊരു ഭാരമായി.എന്നാലും അവരെന്നെ
പഠിപ്പിച്ചു.ഭക്ഷണം തന്നു.കിടക്കാൻ മുറി തന്നു.ഞാൻ സ്നേഹിക്കുന്നവരൊക്കെ
എന്നെ വെറുക്കാ ചെയ്യുന്നേ. അതാ ഞാൻ……….. sorry കാർത്തി
അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി.

കാർത്തി: ഈ പെണ്ണ്!!പാറു………….കരയല്ലേടോ നിക്ക് അറിയാമെല്ലാം.ഞാൻ

ഒരിക്കലും നിന്നെ വഞ്ചിക്കില്ല.കാർത്തിടെ പെണ്ണാ നീ.ആർക്കും
വിട്ട്കൊടുക്കാത്തുമില്ല ഞാൻ.മരണം വരെ ഒരേ കൂട്ടിലെ പക്ഷികളായി നമ്മൾ
ജീവിക്കും.ഇത് ന്റെ വാക്കാ.ഇനിയെങ്കിലും ഒന്ന് ചിരിക്ക്……… ചിരിക്കേണ്ടടോ.

അവൾ അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

പാറു: കാർത്തി ക്ക് ഐസ് ക്രീം വാങ്ങി തരോ????

കാർത്തി: ഒരു അധികാരത്തോടെ പറ പെണ്ണെ…… വാങ്ങി തരോ എന്നല്ല.വാങ്ങി

താ എന്ന് പറയ്.

പാറു: mm എന്നാ വാങ്ങി താ.

കാർത്തി: വാങ്ങി താ ഏട്ടാ എന്ന് പറ

പാറു: അയ്യടാ ഒരു ഏട്ടൻ വന്നേക്കുന്നു.

കാർത്തി: നീ ഏട്ടാന്ന് വിളിക്കാതെ ഞാൻ നിനക്ക് വാങ്ങി തരില്ല.

പാറു: ഏട്ടാ………ഏട്ടാ എന്റെ ചക്കര ഏട്ടനല്ലേ ഒരു ഐസ് ക്രീം വാങ്ങി താ plz…….

കാർത്തി: അങ്ങനെ വഴിക്ക് വാ മോളെ

പാറു: അയ്യടാ പോടാ കുരങ്ങാ…..

കാർത്തി: ഓ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞോ?????

പാറു: ഏയ് ഇല്ല ഏട്ടാ!!

ഒരു കുസൃതി ചിരിയോടെ പാറു പറഞ്ഞു.കാർത്തിയും ഒരു ചിരി പാസ്സാക്കി ഐസ്

ക്രീം വാങ്ങാൻ നടന്നു.

എന്നാൽ ഐസ് ക്രീം വാങ്ങാൻ പോയ ആള് ഇത്രേം നേരമായിട്ടും വന്നില്ല എന്ന്
കണ്ട പാറു ഒരു ചെറിയ ഭയത്തോടെ അവൻ പോയ വഴി നോക്കി.അവസാനം
കാർത്തിയെ പാറു കണ്ടു.കക്ഷി ആരോടോ സംസാരിക്കുവാ.ആ സംസാരം എത്ര
വരെ പോവോന്നറിയാൻ അവളും തീരുമാനിച്ചു.സമയം 4 മണി.5 മണിയോടെ
അവൾക്ക് അവളുടെ കസിന്റെ വിട്ടിൽ പോവണം.അവിടെയാണ് അവൾ ഇപ്പോ
താമസം.ഗൗരി അതാണ് അവളുടെ കസിന്റെ പേര്.കാസിൻ എന്ന് പറഞ്ഞ
അവളോടോപ്പം പഠിക്കുന്ന ഒരു കൂട്ടുകാരി.ഗൗരിയുടെ വീട്ടിൽ ഗൗരിയും അവളുടെ
അമ്മയും മാത്രേയുള്ളൂ.അച്ഛൻ മരിച്ചുപ്പോയി.പാറുവിനെ അടിച്ചിറക്കിയതാണ്
അവളുടെ വളർത്തമ്മ.ഗൗരിയുടെ അമ്മയാണ് അവളെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക്
കൊണ്ട്പ്പോയത്.പാറുവിന്റെ എല്ലാ കാര്യവും ഗൗരിക്കും,ഗൗരിയുടെ അമ്മയ്ക്കും
അറിയാം.സ്വന്തം മകളെ പോലെ തന്നെയാണ് ഗൗരിയുടെ അമ്മ അവളെയും
കാണുന്നത്.

പാറു: കാർത്തിയുടെ ഫോൺ വിളി കുറച്ച് കൂടുന്നൂണ്ട്.ശെരിയാക്കി കൊടുക്കാം.

ക്ഷേമ നശിച്ച് പാറു എണിറ്റ് കാർത്തിയുടെ അടുത്തേക്ക്പ്പോയി.

പാറു: കാർത്തി…….. കാർത്തി…….

കാർത്തി: എടാ ഞാൻ പിന്നെ വിളിക്കാവേ.ചേട്ടാ രണ്ട് mango bar.

പാറു: ഇനി എനിക്ക് നിന്റെ mango bar ഉം വേണ്ട chocko bar ഉം വേണ്ട.എന്നെ ഒന്ന്
ഗൗരിടെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടാക്കോ????

കാർത്തി: എന്താ പാറൂട്ടി നീ പിണങ്ങിയോ????

പാറു: ക്ക് ആരോടും പിണക്കമൊന്നുമില്ല.ന്നോട് ആരും മിണ്ടാനും വരണ്ട.

അവൾ മുഖം വീർപ്പിച്ചു.

കാർത്തി: നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയാൻ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്തേടി????

പാറു: ഒന്നും ചെയ്തില്ലല്ലേ ഹും!!

കാർത്തി: ഞാൻ ഒരാളെ വിളിച്ചു.അത് ഇത്രേം വല്യ തെറ്റ് ആണോടി.

പാറു: മനു ആയിരിക്കും ല്ലേ????

കാർത്തി: അതെങ്ങനെ മനസിലായി????

പാറു: നീ വിളിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നുകിൽ എന്നെ അല്ലെങ്കിൽ അവനെ.എന്നെ

വിളിച്ചാൽ ആഹാരമൊക്കെ കഴിച്ചോ???? എന്താ പരിപാടി????എങ്ങനെയൊക്കെ
ചോദിച്ച് അഞ്ചോ പത്തോ min അതികൂടുതൽ പോവില്ല.പക്ഷേങ്കി നീ
മനുവിനെയാണ് വിളിക്കുന്നതെങ്ങിൽ ഒന്ന് രണ്ട് മണിക്കൂർ

Non-stop.ഇതിനും മാത്രം എന്താ കാർത്തി ഇത്രക്ക് സംസാരിക്കാൻ????

കാർത്തി: പാറു നമ്മൾ ഒന്നിക്കാൻ കാരണം മനുവാ.

പാറു: എന്ത് ചോദിച്ചാലും ഇതങ്ങ് പറഞ്ഞോണം.ക്ക് അറിയാം

എല്ലാം.അതുകൊണ്ടാ നിങ്ങൾ സംസാരിക്കുമ്പോ എനിക്കൊരു വിഷമവും
ഇല്ലാത്തേ.പക്ഷേങ്കി അവനോട് സംസാരിക്കുമ്പോ നീ എന്നെ മറക്കുന്നു, ന്റെ
ആഗ്രഹങ്ങൾ മറക്കുന്നു.അതുകൊണ്ടാ പറയാണെ നിന്റെ സംസാരം ഒന്ന്
കുറക്ക്.എനിക്ക് നിയെ ഉള്ളൂ.നീ മാത്രം.മനു നിന്റെ ആരാ ഒരു കൂട്ടുകാരൻ.ഞാൻ
നിന്റെ ആരാ ഒരു കൂട്ടുകാരിയാ????

കാർത്തി: പാറു നീ ചോദിച്ചില്ലേ നീ എന്റെ കൂട്ടുകാരിയാണോന്ന്????എടി നീ എന്റെ

ആരാണെന്നുള്ള ചോദ്യത്തിന് ഒരുപാട് ഉത്തരങ്ങൾ ഉണ്ട്.നീ ന്റെ ജീവന്റെ
തുടിപ്പാണ്,ന്റെ പ്രാണനാണ്,ന്റെ പകുതിയാണ്,ന്റെ രക്തമാണ്…………
അങ്ങെനെയങ്ങനെ നീ എന്റെ എല്ലാം ആണെടി.

പാറു: അപ്പൊ മനുവോ?????

കാർത്തി: മനു,അവൻ എന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പ് ആണ്.അച്ഛന്റെ

സംരക്ഷണവും,അമ്മയുടെ സ്നേഹവും എല്ലാം തരുന്ന all in all കൂട്ടുകാരനായ
കൂടെപ്പിറപ്പ്.എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയ്ക്കും ഇട്ടുമൂടി കിടക്കവുന്നത്ര
പണമുണ്ട്.അവർ എന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നതിനേക്കാൾ ഏറെ ന്റെ
അനിയത്തിയെയും പണത്തിനെയും സ്നേഹിക്കുന്നു.പണമാണ് അവർക്ക്
എല്ലാം.പണം കൊടുത്ത് അവര് സ്നേഹം വാങ്ങുന്നു.ഒരുപാട് പെണ്ണുങ്ങൾ proposs
ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.ന്നെ കണ്ടിട്ട് അല്ല ന്റെ പണം കണ്ടിട്ട്.ഒരുപാട് പൈയന്മാർ
കൂട്ടുക്കുടാൻ വന്നിട്ടുണ്ട്.അതും എന്നെ കണ്ടിട്ടല്ല ന്റെ പണം കണ്ടിട്ട്.അതെല്ലാം
മാറികടന്ന് ഞാൻ എന്ന മനുഷ്യനെ സ്നേഹിക്കാൻ രണ്ട്പേര് വന്നു.ഒന്ന് എന്റെ
ലൈഫിലെ തന്നെ one of the best friend മനു.രണ്ട് ഞാൻ അവനെ വിളിച്ചൂന്ന് പറഞ്ഞ്
എന്നോട് വഴക്ക് കൂടുന്ന ന്റെ partner പാർവതി.ന്റെ മാത്രം പാറു.ഇതീ കൂടുതൽ
വിശദീകരിക്കാൻ പറ്റില്ല എന്റെ ലൈഫിൽ നീ ആരാണെന്നും,അവൻ
ആരാണെന്നും.കണ്ണിന് കൃഷ്ണമണി എത്രത്തോളം വിലപ്പെട്ടതാണോ
അതിനേക്കാളും വിലപ്പെട്ടതാ ന്റെ പാറുട്ടിയും,ന്റെ മനുവും.പാറുട്ടിക്ക് വേണ്ടി ഞാൻ
മനുവിനെ വിളിക്കാണ്ടിരിക്കാം.അതാണ് നിനക്ക് സന്തോഷമെങ്കിൽ ഞാൻ എന്റെ
സന്തോഷത്തെ മാറ്റിവച്ച് നിന്നെ സന്തോഷിപ്പിക്കാം പോരെ. ഇനി എന്നോട് ഇങ്ങനെ
മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്കല്ലേ പെണ്ണെ…. സഹിക്കൂലനിക്ക്.

തങ്ങൾ നിൽക്കുന്നത് ബീച്ച് ആണെന്നോ ചുറ്റും ആളുണ്ടെന്നോ ശ്രദ്ധിക്കാതെ

പാറു കാർത്തിയെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.അവനെ അവൾ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി.അവളുടെ
മാൻപ്പെട കണ്ണുകൾ ഈറനണിഞ്ഞു.ചുറ്റുമുള്ളവർ അവരെ തന്നെയാണ്
ശ്രദ്ധിക്കുന്നതെന്ന് കണ്ട കാർത്തി പാറുവിന്റെ ചെവിയിലായി പതിഞ്ഞ സ്വരത്തിൽ
സംസാരിച്ചു.

കാർത്തി: ദേ പാറു, എല്ലാവരും നമ്മളെ തന്നെയാ നോക്കുന്നെ!!ഇത് ബീച്ചാണെന്ന്

ഓർത്ത കൊള്ളാം.

അപ്പോളാണ് അവൾക്കും ആ കാര്യം മനസിലായത്.

അവൾ അവനിൽ നിന്നും അടർന്നു മാറി.ചുറ്റുമുള്ളവർ അവരെ നോക്കി

ചിരിക്കുന്നത് കണ്ട പാറു നാണത്തോടെ തല കുനിച്ച് നിന്നു.

കാർത്തി: ചേട്ടാ ഒരു mango bar

: ദാ

കാർത്തി: എത്രയായി ചേട്ടാ????

: 15

കാർത്തി: ദാ
പൈസ കൊടുത്ത് തിരിഞ്ഞ് നടക്കാനോരുങ്ങവെ കടക്കാരൻ കാർത്തിയെ
വിളിച്ചു.

കാർത്തി: എന്താ ചേട്ടാ????

: നിങ്ങൾ തമ്മിൽ നല്ല മേച്ചാ.ശിവനും,പാർവതിയും പോലുണ്ട്.

കാർത്തി ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ കടക്കാരനെ നോക്കി.പിന്നെ പാറുവിന്റെ

അടുത്തേക്ക് പോയി.

കാർത്തി: പാറു……

പാറു: mm

കാർത്തി: ആ ചേട്ടൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടോ????

അവൾ നാണത്തോടെ കേട്ടുന്നർഥത്തിൽ തലയാട്ടി.

കാർത്തി: ശിവനും,പാർവതിയുമൊക്കെ ദൈവങ്ങൾ അല്ലെ?????നമ്മളെയൊക്കെ

കാക്കുന്ന ദൈവങ്ങൾ.ആ ദൈവങ്ങളെ വച്ച് നമ്മളെ താരതമ്യം ചെയുന്നതിനോട്‌
ഞാൻ യോജിക്കുന്നില്ല.

പാറു: പിന്നെ ആരുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാനാ കാർത്തിക്ക് ഇഷ്ട്ടം????

അവൾ അത് കേൾക്കാനുള്ള ആകാംഷയോടെ ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: പറയാം. ഞാൻ സൂര്യ നീ ജ്യോതിക.എങ്ങനെയുണ്ട്????

പാറു: കുഴപ്പമില്ല. ന്നാലും ആ കടക്കാരൻ പറഞ്ഞത് പോലെ ഞാൻ പാർവതി ദേവി
നീ കൈലാസ നാഥൻ. അതേ ചേരൂ.

കാർത്തി: നീ പറഞ്ഞത് നേരാ. നിന്റെയും പാർവതി ദേവിയുടെയും പേര് ഒന്നാ.

പക്ഷെ എന്റെ പേര് കണ്ടില്ലേ കാർത്തി.

പാറു: അതിനെന്താ കാർത്തി പേരിലോന്നും അല്ല കാര്യം. മനസ്സ് നന്നായിരുന്നാ മതി.

ജാതിയോ, മതമോ, പണക്കാരെന്നോ, പാവപ്പെട്ടവരെന്നോ നോക്കാതെ ഇഷ്ട്ടപെട്ട
പെണ്ണിനെ ജീവിതാവസാനം വരെ പൊന്ന്പ്പോലെ നോക്കാൻ ഉള്ള മനസുണ്ടെങ്കിൽ
അവൻ ദൈവമാ അവൾക്കെന്നും.

കാർത്തി: അപ്പൊ ഞാനും……????

പാറു: അതിനെന്താ സംശയം നീയും ന്റെ ദൈവം തന്നെയാ ന്റെ കൈലാസനാഥൻ.

കാർത്തി: mm വാ ഇനിയും സംസാരിച്ചോണ്ടിരുന്ന last bus പോവും.

പാറു: അത് നേരാ വാ. അല്ല നിനക്ക് വേണ്ടേ ഐസ് ക്രീം????

കാർത്തി: വേണ്ട നീ കഴിച്ചോ.

പാറു: അതെന്താ????

കാർത്തി: നീ ന്റെ പകുതിയല്ലേ അപ്പൊ നീ കഴിച്ചാ ഞാൻ കഴിച്ചത് പോലെ

തന്നെയാ.
പാറു: എന്നാ ഇതിന്റെ പകുതി ഞാൻ തരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ചെറിയൊരു ഭാഗം കടിച്ച് വായ്ക്കകത്ത് ഇട്ടു.

പാറു: ദാ ബാക്കി നീ കഴിച്ചോ.

കാർത്തി: നിക്ക് ഇത് വേണ്ട.

പാറു: പിന്നെ????

കാർത്തി: നീ ഒരു പിസ് കടിച്ച് വായ്ക്കകത്ത് ഇട്ടില്ലേ അത് താ.

പാറു: അയ്യേ അത് ഞാൻ വായ്ക്കകത്തിട്ട് ഉറിഞ്ചിയതാ.

കാർത്തി: അതിനെന്താ തരാൻ പറ്റുവോ ഇല്ലേ???? ക്ക് അതറിഞ്ഞാ മതി.

പാറു: നിന്നോട് തർക്കിച്ച് ജയിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ.ഞാൻ തരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ അവളുടെ വായ്ക്കകത്ത് കിടന്ന പിസ് കൈയിലേടുത്ത്

കാർത്തിയുടെ നേരെ നീട്ടി. ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അത് അവൻ വായിലേക്കാക്കി.

കാർത്തി: mango bar എന്ന് പേര് മാത്രേ ഉള്ളൂ. Test ഇല്ല.

പാറു: ഞാൻ തിന്നപ്പോ test ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ!!

കാർത്തി: mango-യുടെ test മൊത്തം നീ ഉറിഞ്ചിയെടുത്തില്ലേ????

പാറു: ന്റെ ദേവി…….. നീ തന്നല്ലേ പറഞ്ഞത് ന്റെ വായിൽ ഉള്ളത് മതീന്ന്.എന്നിട്ട്

ഇപ്പോ പറയണത് കേട്ടില്ലേ mango-യുടെ test മൊത്തം ഞാൻ ഉറിഞ്ചിയെടുത്തുന്ന്
ദുഷ്ടൻ.

കാർത്തിക്ക് ചിരി പൊട്ടി.

കാർത്തി: ഇതിനിപ്പോ വേറെന്തോ രുചിയാ.എന്തായാലും mango-യുടെയല്ല. പക്ഷെ

നല്ല മധുരം. ഇതിനു മുന്പേ ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊരു മധുരം രുചിച്ചിട്ടേയില്ല.mango
തോറ്റു പോവും ഇതിന്റെ മുന്നിൽ……….

പാറു സംശയഭാവേനാ അവനെ നോക്കി.

ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ അവൻ പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: നിന്റെ ഉമിനീരിന്റെ മധുരം.

പാറു: വഷളൻ വൃത്തികേടെ പറയൂ തെമ്മാടി.

കാർത്തി: ഓ ഇപ്പോ വൃത്തികേട് ആയല്ലേ???? നീ എത്ര തവണ തന്നിട്ടുണ്ടെടി

എനിക്ക് ആ ഉമിനീര്.

പാറു: ശോ ആൾക്കാര് ശ്രദ്ധിക്കൂട്ടോ. ഒന്ന് പയ്യെ ഇതൊക്കെ ഇവിടെ വച്ചാണോ

പറയുന്നേ?????
കാർത്തി: പിന്നെ എവിടെ വച്ചാ പറയാനുള്ളെ????

പാറു: കാർത്തി ഞാൻ പിണങ്ങുവേ. ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലേ ടാ plz…….

കാർത്തി: അയ്യേ ന്റെ പെണ്ണിന് വിഷമം ആയോ. നീ ഒന്ന് ദേഷ്യപ്പെടാൻ വേണ്ടിയാ

ഞാൻ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയണേ……..പക്ഷെ എത്ര പറഞ്ഞാലും
ദേഷ്യപ്പെടുന്നതിനു പകരം കരയുവാ ന്റെ പെണ്ണ്. നീ എന്താടി ഇങ്ങനെ???? നിനക്ക്
എന്താ എന്നോട് ഒന്ന് ദേഷ്യപ്പെട്ടാൽ????

പാറു: ക്ക്……നിയെ ഉള്ളൂ…..നീ മാത്രം നിന്നോട് ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെടണം എങ്കിൽ

ഞാൻ ചാവണം. ക്ക്…. അത്രക്ക് ജീവനാ ന്റെ കാർത്തിയെ. നീ എന്നെ
കളിയാക്കുമ്പോ എനിക്ക് കരച്ചിലാ വരാ…….. ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും
കളിയാക്കില്ലല്ലോ?????

കാർത്തി: sorry പാറുട്ടി തമാശക്ക് പറഞ്ഞതാ sorry ഇനി ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയില്ല.

Sorry sorry sorry പോരെ……

പാറു: mm

കാർത്തി: അഹ് എന്നാ എനിക്കൊരു ഉമ്മ താ

പാറു: അയ്യെടാ നടക്ക് അങ്ങട്.

കാർത്തി: ദേ bus stop എത്താറായി ഒരുമ്മ താടി.

പാറു: ഇല്ല……. ഇല്ല…….ഇന്നിനിയെത്ര പറഞ്ഞാലും നടക്കില്ല മോനെ.ഇന്നത്തോടെ
തിരുന്നില്ലല്ലോ എന്റേം നിന്റെം ജീവിതം.അതുകൊണ്ട് ഇന്നിനി വേണ്ട plz.നാളെയും
നമ്മൾ കാണുമല്ലോ അപ്പൊ തരാം.

കാർത്തി: promise

പാറു: നീയാണെ സത്യം പോരെ…..

കാർത്തി: അത് കേട്ട മതി.

പാറു: കാർത്തി….

കാർത്തി: എന്താ പെണ്ണെ…..

പാറു: കാർത്തിക്ക് ഇപ്പോ എത്ര വയസ്സായി 21 അല്ലെ????

കാർത്തി: അഹ് എന്തേയി????

പാറു: ക്ക് എത്ര വയസ്സായി എന്നറിയോ????

കാർത്തി: മറക്കാൻ പറ്റുവോ പെണ്ണെ, അല്ല എന്തിനാ ഇപ്പോ വയസ്സ് ഒക്കെ

ചോദിക്കുന്നെ????

പാറു: അല്ല ഇനിയും കുറെ വർഷം കഴിയണമല്ലോ നമ്മക്ക്

ഒന്നിക്കാൻ.കാത്തിരുന്നു മടുത്തു എപ്പളാ കാർത്തി ഞാൻ നിന്റെ സ്വന്തമാവാ????
കാർത്തി: നീ ഇപ്പോളും എന്റെ സ്വന്തം തന്നെയല്ലേ, പിന്നെ കുറെ വർഷമൊന്നും
വേണ്ട പെണ്ണെ ഏകദേശം നാലോ അഞ്ചോ വർഷം അതിപ്പോ അങ്ങ്
പോവില്ലേ.അതിനുള്ളിൽ കാർത്തി കെട്ടുന്ന താലി ആ കഴുത്തിൽ വിണിരിക്കും.

പാറു: ആ ദിവസത്തിനായി കാത്തിരിക്കുവാ കാർത്തി ഞാൻ.

കാർത്തി: ഞാനും.

പാറു: അല്ല കാർത്തി എത്ര ദിവസം ആയി ഞാൻ പറയുന്നു ഒരു bike എടുക്കാൻ????

കാർത്തി: അച്ഛനോട് പറഞ്ഞാൽ എടുത്ത് തരും പക്ഷെ വേണ്ട.ഞാൻ സ്വന്തമായി

ജോലി ചെയ്ത് കിട്ടുന്ന പൈസക്ക് ഒരു bike വാങ്ങണം അതാ എന്റെ ആഗ്രഹം.

പാറു: നിന്റെ ബൈക്കിന്റെ പിന്നിലിരുന്ന് നിന്നോട് ചേർന്ന് നിന്നെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി

യാത്ര ചെയ്യണം എനിക്ക്. അതാ ന്റെ ആഗ്രഹം.അതും duke ൽ

കാർത്തി: mm അത് ശെരിയാ നിനക്ക് സാധാ model bike ഒന്നും പോരല്ലോ duke
വേണ്ടേ വഴി ഉണ്ടാക്കാം പെണ്ണെ നീ ഒന്ന് ഷെമിക്ക്.

പാറു: എത്ര വേണോ ഷെമിക്കാം ആ moment ന് വേണ്ടി.

അങ്ങനെ ഓരോന്ന് പറഞ്ഞ് അവർ bus stop ൽ എത്തി. അപ്പോഴാണ് കാർത്തിയുടെ

ഫോൺ ring ചെയ്തത്.

പാറു: ആരാ കാർത്തി????

കാർത്തി: മനുവാ ടീ.

പാറു ഒരു രൂക്ഷഭാവേനാ അവനെ നോക്കി

*****************

“കാർത്തി, കാർത്തി സ്വപ്നം കാണുവാ???? ”

പാറുവിന്റെ ശബ്‌ദമാണ് അവനെ പഴയ ഓർമ്മകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.

കാർത്തി: അഹ് ഒരു സ്വപ്നം കാണുവായിരുന്നു.

“Mm മനസിലായി.”

കാർത്തി: എന്ത് മനസിലായിന്ന്????

” അല്ല, വിളിച്ചത് ആരാണെന്ന് മനസിലായി മനുവല്ലേ???? ”

അവൻ അതേന്നാ രീതിയിൽ തലയാട്ടി.

കാർത്തി: സമയം എത്ര വേഗമാ പോകുന്നെ അല്ലെ പാറു………

“അതേ കാർത്തി, സമയം എത്ര വേഗമാ പോകുന്നെ.നിനക്ക് അറിയോ ഞാൻ

ഇങ്ങനെ ആയതിന് ശേഷം നിന്നെ എന്നും miss ചെയ്യും.എന്നെങ്കിലും ഒരു ദിവസം നീ
ഇങ്ങോട്ട് വരുമെന്നും ദേ ഇതുപോലെ നമ്മൾ കാണുമെന്നും
എനിക്കറിയാമായിരുന്നു.ദേ ആ പാലമരം കണ്ടില്ലേ????
എന്റെ സമയം കളയുന്നത് അതാ!!”

കാർത്തി സംശയരൂപെണ അവളെ നോക്കി.

“എങ്ങനാന്ന് അല്ലെ???? പറയാം. ഞാൻ ആ പാലമരചോട്ടിൽ എപ്പളും പോവും.

എന്നിട്ട് അങ്ങനെ നോക്കിയിരിക്കും. അത് പൂക്കുന്നതും ഉച്ചയിലെ വെയിലിൽ അത്
വാടുന്നതും രാത്രി കൊഴിഞ്ഞു വിഴുന്നതും എല്ലാം ഞാൻ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി
നിക്കും. അവസാനം കൊഴിഞ്ഞു വിഴുന്ന ആ പൂക്കൾ ഒരു ആവശ്യം ഇല്ലങ്കിപ്പോലും
ഞാൻ പെറുക്കിയെടുക്കും. ന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് വെയ്ക്കും. ചില ദിവസങ്ങളിൽ
നിന്നെ വല്ലാണ്ട് miss ചെയ്യും. അപ്പൊ നീ പണ്ട് എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച കുറെയെറെ
ഓർമ്മകൾ ഉണ്ട്. അതെല്ലാം ഓർത്ത് സന്തോഷിക്കും. നിന്നെ പരിചയപ്പെടുന്നതിനു
മുൻപ് വരെ ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിച്ചിരുന്ന കാര്യം എന്താണെന്നറിയോ
നിനക്ക്???? ”

കാർത്തി: ഇ……., ഇല്ല

“മരണം. മരണത്തെ അത്രയേറെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ഞാൻ.ആരും ഇല്ലാതെ

ജിവിക്കുന്നതിനെക്കാളും മരിക്കുന്നതാ നല്ലതെന്ന് തോന്നിയ ദിവസങ്ങൾ. പക്ഷെ
പിന്നീട് എനിക്ക് മരണത്തെ പറ്റി ചിന്തിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. എനിക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ,
ന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ കാർത്തി വന്നു ന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക്. പിന്നെ ഒരേയൊരു
ആഗ്രഹമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ന്റെ കാർത്തിടെ ഭാര്യയായി കാർത്തിയെ പോലെ
കുരുത്തക്കേടുള്ള നാല്, അഞ്ചു കുഞ്ഞുങ്ങളെയും പ്രസവിച്ച് അവരുടെയൊക്കെ
അമ്മയായി, അമ്മുമ്മയായി, മുത്തശ്ശിയായി, മുതുമുത്തശ്ശിയായി ഒരു 150 വയസ്സ്
വരെ ന്റെ കാർത്തിടെ കൂടെ ജീവിക്കാണോന്ന് ആയിരുന്നു. പക്ഷെ ന്റെ ആ
ആഗ്രഹം ദൈവത്തിന് ഇഷ്ട്ടയില്ല. ന്റെ 21-ആം വയസ്സിൽ പിറന്നാൾ
ആഘോഷിക്കാൻ നീ വന്നു വിളിച്ചപ്പോ ചാടിയിറങ്ങി ഞാൻ. ന്റെ വീട്ടിലേക്കാ
പോണേ അച്ഛനേം, അമ്മയേം, അനിയത്തിയെം ന്റെ പാറുന് പരിചയപ്പെടുത്തി
തരാൻ. എന്ന് നീ പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ എന്തോരം സന്തോഷിച്ചെന്നറിയിയോ നിനക്ക്.
നിന്റെ വീട്ടിലോട്ട് കേറിയപ്പോ ആദ്യം കുറച്ച് പേടിച്ചെങ്കിലും സ്വർഗത്തിൽ
കേറുന്നതായ ക്ക് fell ചെയ്തേ…….. പക്ഷെ ആ സ്വർഗത്തിൽ ന്റെ മരണം
കാത്തിരിപ്പുണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല ഞാൻ. വീട്ടുകാർക്കും നാട്ടുകാർക്കും എന്തിന്
ദൈവത്തിന് പോലും അസൂയയാട കാർത്തി നമ്മുടെ പ്രണയത്തോട്.”
ഇത്രയും കേട്ടതും കാർത്തി മുഖം പൊത്തി പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

“അയ്യേ ഈ ചെക്കൻ. വയസ്സ് 25 ആയി. ന്നിട്ടും കരച്ചിലിന് ഒരു കുറവും ഇല്ല.

കരയല്ലേ ടാ നീ കരഞ്ഞ നിക്കും വിഷമം ആവുട്ടോ. ”

അവൻ മുഖം തുടച്ചു പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

കാർത്തി: ഞാൻ അന്ന് എന്റെ വീട്ടിലോട്ട് കൂട്ടികൊണ്ട് പോവണ്ടായിരുന്നു

അല്ലെ????

“നീ കൂട്ടികൊണ്ട് പോയില്ലയിരുന്നു എങ്കിലും ഞാൻ അന്ന് എങ്ങനായാലും

മരിച്ചേനെ. അന്നായിരുന്നു ന്റെ അവസാന ദിവസം. ദൈവം കുറിച്ചിട്ടതാ അത്.
അത് മാറ്റാൻ ആർക്കും കഴിയൂലാ കാർത്തി.

അത് കേട്ടതും വീണ്ടും കാർത്തിയുടെ മുഖം വാടി.

“ദേ ചെക്കാ ഇനിയും കരയാനാണ് ഉദ്ദേശമെങ്കിൽ പിന്നെ എന്നോട് മിണ്ടാൻ

വന്നേക്കല്ലും. ഞാൻ പറഞ്ഞേക്കാം.”

കാർത്തി: ഇല്ല ഞാൻ കരയുന്നില്ല. പക്ഷെ നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറയുമ്പോ

സഹിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ലടി.

“ഇല്ല ഇനി എന്റെ ചെക്കന് വിഷമം ആവുന്നതൊന്നും ഞാൻ പറയില്ല. പോരെ.”

കാർത്തി: അഹ് അല്ല പാറു ചോദിക്കാൻ വിട്ടുപ്പോയി. അപ്പൊ ഇന്നലെ രാത്രി ഞാൻ
കണ്ട പെൺകുട്ടി????
“സംശയിക്കണ്ട കാർത്തി അത് ഞാൻ തന്നെയാ. ദൂരെ നിന്നായാലും നിന്നെ
കണ്ടപ്പോ ക്ക്…. മനസിലായി. അതാ ഞാൻ അടുത്തേക്ക് വന്നേ. അപ്പൊ നീയും
നിന്റെ കൂടെപ്പിറപ്പ് മനുവും എന്നെ കണ്ടതും ഓടി. ഞാൻ എത്രത്തോളം
വിഷമിച്ചുന്ന് അറിയോ നിനക്ക്???? അപ്പൊ ഞാൻ കരുതി ന്നെ നീ മറന്നൂന്ന്. ന്നെ
പേടിയാണെന്ന്. പി………..

പറഞ്ഞു മുഴുവിപ്പിക്കും മുന്നേ കാർത്തി അവളുടെ വാ പൊത്തി.

കാർത്തി: വേണ്ട ക്ക് ഒന്നും കേക്കണ്ട. നിന്നെ പേടിയാണെന്നോ എനിക്കോ എന്താ

പെണ്ണെ നീ ഇങ്ങനെ???? പിന്നെ ഇന്നലെ ഞാനല്ല ഓടിയത്. എന്നെ പിടിച്ച് വലിച്ച്
ആ മനുവാ ഓടിച്ചത്. നിനക്ക് ഒരു കാര്യം അറിയോ പാറു, നീ പോയെന്ന് ശേഷം
ഞാൻ കുടിച്ച്, കുടിച്ച് ആർക്കും വേണ്ടാതെ ഇഞ്ചിഞ്ചയി ചാവുവായിരുന്നു. എത്ര
ദിവസം ഞാൻ സ്മശാനത്തിൽ കിടന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ??? കുഞ്ഞിലേ
പ്രേതത്തിന്റെ കഥ കേൾക്കുമ്പോളും, സിനിമ കാണുമ്പോളും പുതപ്പിനുള്ളിൽ
ഒളിക്കുമായിരുന്നു ഞാൻ. എന്നാൽ ഇപ്പോ ഒട്ടും പേടി ഇല്ലാത്തത്
പ്രേതങ്ങളെയാണ്.ഏതെങ്കിലും യക്ഷിവന്ന് എന്നെ കൊന്ന് അവരുടെ
ലോകത്തേക്ക് കൊണ്ട് പോയിരുന്നെങ്കിൽ എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒന്നും
നടന്നില്ല. പോയവര് തിരിച്ച് വരില്ലെന്ന് മനസിനെ പറഞ്ഞ് വിശ്വാസിപ്പിച്ചു. പക്ഷെ
അവിടേം ഞാൻ തോറ്റു, നീ എന്നെ വിട്ട് പോയെന്ന് വിശ്വസിക്കാൻ പോലും എനിക്ക്
കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. പിന്നെ എന്റെ ലക്ഷ്യം ഒന്നായി. നീ എപ്പളും പറയാറില്ലേ “ന്റെ
ആഗ്രഹം ന്റെ കാർത്തി പഠിച്ച് നല്ലൊരു നിലയിൽ എത്തണം”എന്ന്. നിന്റെ ഓരോ
ആഗ്രഹവും ഞാൻ സാധിച്ചു തന്നിട്ടില്ലേ???? പഠിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു. മനുവിന്റെ
അങ്കിളിന്റെ സഹായം കൊണ്ട് എനിക്കും മനുവിനും ഒരേ കോളേജിൽ സിറ്റ് കിട്ടി.
എന്നാൽ കോളേജ് ലൈഫും മറ്റുള്ളവരെപ്പോലെ എനിക്ക് enjoy ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല.
നിന്റെ ഓർമ്മകൾ എന്നെ വേട്ടയാടികൊണ്ടേ ഇരുന്നു.

ദൈവത്തോടുള്ള വിശ്വാസം കുറഞ്ഞു. നിന്നെ ഇന്ന് കണ്ടപ്പോ പേടിച്ചില്ല ഞാൻ.

കാരണം നീയൊരു ആത്മാവാണെന്ന് എനിക്ക് ഇപ്പളും വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല.
നീയെന്റെ പാറുവാ. ന്റെ പഴയ പാറു.

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളെ തന്റെ ദേഹത്തേക്ക് വലിച്ചിട്ടു.

കാർത്തി: പാറു….
“Mm എന്താ കാർത്തി????”

കാർത്തി: ഇനി നീ എന്നെ വിട്ട് പോവില്ലല്ലോ????

അതിന് അവൾ ഉത്തരം പറഞ്ഞില്ല.

കാർത്തി: എന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ????

“ഇതിനെ പറ്റിയിനീ സംസാരിക്കണ്ട കാർത്തി. വേറെ എന്തൊക്കെയുണ്ട്

സംസാരിക്കാൻ????”

കാർത്തി: വിഷമം ആയോ പെണ്ണെ???? വിഷമിക്കണ്ടട്ടോ. നീ എന്റെ കൂടെ എന്നും

ഉണ്ടാവോന്ന് നിക്കറിയാം.

“ലോകത്ത് ആദ്യമായായിരിക്കും ഒരു ആത്മാവും, ഒരു മനുഷ്യനും ഒന്നിക്കുന്നത്

അല്ലെ കാർത്തി????”

കാർത്തി: ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ പാറു നീ ഒരു ആത്മാവ് അല്ല. നീ ന്റെ പഴയ പാറു
തന്നെയാ, പഴയ തൊട്ടാവാടി പാറു.

അവരുടെ ആ പ്രണയസല്ലാപം ഇല്ലാതാക്കി കാർത്തിയുടെ ഫോണിലേക്ക് ഒരു call

വന്നു.

കാർത്തി: ഒന്ന് romantic mood-ൽ വന്നതായിരുന്നു. ആരാണോ എന്തോ ഈ

നേരത്ത്???? ആരായാലും എനിക്ക് എടുക്കാൻ സൗഗര്യം ഇല്ല.
അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി ഫോൺ cut ചെയ്തു. എന്നാൽ വീണ്ടും അതേ നമ്പറിൽ
നിന്നും call വന്നു.

“അഹ് എന്താ കാർത്തി നീ ആ call എടുത്തേ. ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും

അത്യാവശ്യത്തിന് വിളിക്കുന്നതാവും.”

കാർത്തി: പിന്നെ ഈ നേരത്ത് ആർക്കാ ഇത്ര അത്യാവശ്യം.

“നീ ഒന്ന് എടുത്തേ കാർത്തി.”

കാർത്തി: ശല്യം.

കാർത്തി ഫോൺ എടുത്തു.

കാർത്തി: ഹലോ

മറുതലക്കൽ ഒരു പെൺശബ്ദം.

: ഹലോ കാർത്തിയല്ലേ

കാർത്തി: അതേ കാർത്തിയാണ്. ഇതാരാണ്????

: ഞാൻ അഞ്ജലിയാ അനുവിന്റെ ഫ്രണ്ട്……….

കാർത്തി: അഹ് മനസിലായി. പറഞ്ഞോളൂ അഞ്ജലി. എന്താ ഈ നേരത്ത്.

അഞ്ജലി: നമ്മട അനുവിന് ഒരു ആക്‌സിഡന്റ ് പറ്റി.

കാർത്തി: what………. എപ്പോ….. എങ്ങനെ

അഞ്ജലി: അനുവിന്റെ പുറകി നടന്ന് ശല്യം ചെയ്യണ ഒരുത്തൻ ഇല്ലേ ഹരി. അവൻ
അവൾടെ…….

ബാക്കി മുഴുപ്പിക്കാതെ അഞ്ജലി കരയാൻ തുടങ്ങി.

കാർത്തി: അഞ്ജലി കരയാതെ കാര്യം പറയ്…..

അഞ്ജലി: നിന്നെ ഒരുപാട് നേരം try ചെയ്തു. ഇപ്പളാ കിട്ടണേ. കാർത്തി ഒന്ന് വേഗം
കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വരാമോ????

കാർത്തി: അയ്യോ അഞ്ജലി ഞാൻ ഇപ്പൊ സ്ഥലത്തില്ല. മൂന്നാറിലാ.

അവൻ മനുവിനോട് പറഞ്ഞ അതേ നുണ അഞ്ജലിയോടും പറഞ്ഞു.

അഞ്ജലി: കാർത്തി plz എന്റെ അവസ്ഥ ഒന്ന് മനസിലാക്ക്.

കാർത്തി: അഞ്ജലി താൻ എന്റെ അവസ്ഥ ഒന്ന് മനസിലാക്ക്.

പിന്നൊന്നും പറയാതെ അഞ്ജലി ഫോൺ cut ചെയ്തു.

“ആരായിരുന്നു????”
കാർത്തി: ഫ്രണ്ടാ.നിനക്കറിയില്ല.

“ഏതാ ഞാനറിയാത്ത ഫ്രണ്ട്????”

കാർത്തി: പറയാം…………….

കാർത്തി പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. തന്റെ കോളേജ് life.

എനിക്കും മനുവിനും കോളേജിൽ സിറ്റി കിട്ടി. മനുവിന്റെ അങ്കിൾ വഴിയാ സിറ്റ്

കിട്ടിയത്.ആദ്യ ദിവസം എല്ലാവരിലും കാണുന്ന പേടി ഞാൻ മനുവിലും കണ്ടു.
പക്ഷെ ആ ഒരു പേടി എന്റെ മുഖത്ത് ആരും കണ്ടില്ല.

മനു: നിനക്കൊന്നും പേടിയില്ലേ അളിയാ????

കാർത്തി: എനിക്കെന്ത് പേടി???? ഞാനിവിടെ വന്നത് പഠിക്കാനാ. അതും എന്റെ

ഇഷ്ട്ടപ്രകാരം അല്ല ന്റെ പാറുവിന്റെ ആഗ്രഹപ്രകാരം.അതുകൊണ്ട് ഞാനായിട്ട്
ഒരു ലഹളക്കും ഇല്ല. പക്ഷെ ഇങ്ങോട്ട് ആരെങ്കിലും ചൊറിയാൻ വന്ന ഞാൻ കേറി
മാന്തും. അത് വേറെ കാര്യം. നിക്ക് മനസിലായി നിന്റെ പേടി എന്തിനെ കുറിച്ച്
ആലോചിച്ചിട്ടാണെന്ന്. Raggig ല്ലേ????

മനു: നീയെന്താടാ ഇങ്ങനെ cool ആയിട്ട് പറയണേ????

‘Raggig’ കേക്കുമ്പോ തന്നെ പേടിയാവാ. എനിക്ക് നിന്നെ കുറിച്ച് ആലോചിക്കുമ്പോ

ആണ് പേടി. ഒന്ന് പറഞ്ഞ് രണ്ടാതെന്ന് ഇടിയാണ്.നീ ഇടി ഉണ്ടാക്കും നിനക്കും കിട്ടും
കൂടെ എനിക്കും കിട്ടും.വയ്യ അടി കൊണ്ട് പഴുത്ത്. കൂടപ്പിറപ്പ് ആയിപ്പോയില്ലേ
കളയാൻ പറ്റോ. കൊള്ളണ്ടത് കൊണ്ടേ പറ്റു.സത്യം പറ നിനക്ക് ഇത്തിരി എങ്കിലും
പേടി ഇല്ലേ????
കാർത്തി: ഞാൻ എന്തിനാ അളിയാ പേടിക്കുന്നെ????

മനു: അത് ശെരിയാ നിനക്ക് എന്തിനാ പേടി…… boxer അല്ലെ boxer…….. ഓരോ
ഇടിയും അവന്മാരെ എല്ല് ഓടിയണ ഇടി ഇടിക്കും.

കാർത്തി: എടാ എന്നെ നിയന്ത്രിക്കാൻ ആരുമില്ല. അച്ഛനും അമ്മയും അകത്ത്.

പിന്നെയുള്ളത് അനിയത്തി. അവൾ ഇപ്പോ മരിച്ചിട്ടില്ലേന്ന് അറിയാം. ദുഷ്ടന്മാരെ
ദൈവം പനപ്പോലെ വളർത്തുമല്ലോ. പക്ഷെ അവള് ന്റെ മനസിന്ന് എന്നെ മരിച്ചതാ.
മുന്നും പിന്നും നോക്കാനില്ല എനിക്ക്. സങ്കടമില്ലെനിക്ക് കാരണം ചങ്ക് പറിച്ച് തരാൻ
നിന്നെപ്പോലൊരു ചങ്ങാതി ഇല്ലേ അത് മതി. ബാക്കി വരുന്നിടത്ത് വച്ച് കാണാം. നീ
വാ.

മനു: നീ ഉള്ളതാടാ ന്റെ ഏകധൈര്യം.

കാർത്തി: നീ വാ നന്പാ ഞാൻ ഇണ്ടാവും എന്തിനും.പേടി വേണ്ട, പേടിക്കണ്ട

ആവശ്യവും ഇല്ല. Be positive.

അവർ കോളേജിന് മുന്നിലെ ആ വലിയ ഗെറ്റ് താണ്ടി ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

കേറിയ പാടെ അവരുടെ കണ്ണുകൾ ഉടക്കിയത് ഒരു വാകമരത്തിലാണ്. പുതിയ
കുട്ടികളെ വരവേൽക്കാനായി ആ വാകമരം ചുവന്ന ഇലകൾ പൊഴിയിച്ചു
കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. നല്ല നിറവും അതിനൊത്ത ഭംഗിയുമുണ്ടായിരുന്നു ആ
വാകമരത്തിന്.

അവരാകാഴ്ച കൺകുളിർക്കെ കുറച്ച് നേരം നോക്കികണ്ടു. പെട്ടന്ന് കാർത്തിയുടെ

പിന്നിലാരോ തോണ്ടി. അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. നല്ല വെളുത്ത നിറമുള്ള സുന്ദരി.
തൂവെള്ള ചുരിദാർ ആണ് വേഷം. നെറ്റിയിൽ ചന്ദനക്കുറി. അതിനൊടൊപ്പം ഒരു
ചെറിയ പൊട്ട്. കഴുത്തിൽ സ്വർണ ഏലസിന്റെ ഒരു മാല. നെറ്റിയിലും,
മേൽചുണ്ടിലും വിയർപ്പ്കണങ്ങൾ. ആളെ കാണാൻ നമ്മടെ ‘wonder
women’സിനിമയിലെ നടിയെപ്പോലെ.”ഹലോ ഞാൻ അനു.”

അവൾ കാർത്തിക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി. ആദ്യം ഒന്ന് മടിച്ചെങ്കിലും അവനും കൈ

കൊടുത്തു.
കാർത്തി: കാർത്തിക്.

മനു: അവൻ മാത്രമല്ല ഇവിടെ ഞാനുമുണ്ട്. എനിക്കും കൈയൊക്കെ തരാം.

മനു അത് പറഞ്ഞതും അനു അവനും കൈ കൊടുത്തു പരിചയപ്പെട്ടു.

അനു: ഏതാ department????

കാർത്തി: സയൻസ്

അനു: ആഹാ ഞാനും സയൻസ് ആണ്. എന്നാ വാ ഒരുമിച്ച് പോവാം.

കാർത്തി: ഏയ്‌താൻ നടന്നോ. ഞങ്ങൾ വന്നേക്കാം. ക്ലാസിൽ വച്ച് കാണാം.

അവൾ ഒന്ന് ആലോചിച്ച ശേഷം….. ok പറഞ്ഞ് നടക്കാനൊരുങ്ങി.

മനു: അതേ ഞങ്ങൾ new admission ആണെന്ന് എങ്ങനെ മനസിലായി.

അനു: bus stop തൊട്ട് നിങ്ങട പിന്നാലെ ഞാനും ഉണ്ടായിരുന്നു. നിങ്ങൾ

പറയുന്നതൊക്കെ ചെറുതായിട്ട് കേട്ടു. അപ്പളേ മനസിലായി. അതാ വന്ന്
പരിചയപ്പെട്ടേ.

കാർത്തി: അങ്ങനെ മറ്റുള്ളര് പറയണത് ഒളിഞ്ഞ് കേക്കൂന്നത് അത്ര നല്ലത് അല്ല.

അനു: അതിന് ഇപ്പോ ഞാൻ മറ്റുള്ള കൂട്ടത്തിൽ പെടില്ലല്ലോ. നമ്മൾ ഫ്രണ്ട്‌സ്
ആയില്ലേ.

കാർത്തി: അത് നീ മാത്രം തീരുമാനിച്ചാ മതിയോ????

കാർത്തി അങ്ങനെ പറയുമെന്ന് അനു വിചാരിച്ചില്ല.

അനു: അ……….അത് sorry

മനു: പേടിക്കണ്ട അനു ഇവൻ ഇങ്ങനെയാ. എന്റെ കൂട്ടുകാരനാ. കൂട്ടുകാരൻ എന്ന്

പറഞ്ഞാൽ ന്റെ സ്വന്തം കൂടെപ്പിറപ്പ്. നിന്നെ ഫ്രണ്ട് ആയിട്ട് ഞാൻ accept ചെയ്തു.
ന്റെ ഫ്രണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഇവന്റേം ഫ്രണ്ട് തന്നെയാ. നീ ധൈര്യയിട്ട് പൊക്കോ.

എന്നിട്ടും അനു ദയനീയമായി കാർത്തിയെ നോക്കി.

കാർത്തി: അവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടില്ലേ???? അവന്റെ ഫ്രണ്ട് എന്റെയും ഫ്രണ്ട്

തന്നെയാ. ഇനി എന്തിനാ നിക്കുന്നെ????

അനു: മൊരടൻ.

അവൾ നിലത്തേക്ക് നോക്കി ആരോടെന്നില്ലതെ പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: ദേ എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടെങ്കിൽ മുഖത്ത് നോക്കി പറയണം.

അതിന് അവള് മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. പകരം കാർത്തിയെ നോക്കി കൊഞ്ഞനം

കുത്തി ഓടി.
മനു: നീ എന്തിനാളിയാ അവളോട് അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞെ????

കാർത്തി: ഓ നീ അത് വിട്.

മനു: എന്നാലും അതല്ല എത്ര പെട്ടന്നാല്ലേ അവള് നമ്മളോട് കൂട്ടായത്.അവൾക്ക്

എന്തോ

ശക്തിയുണ്ടെന്നാ എനിക്ക് തോന്നുന്നേ. അല്ലെങ്കിൽ ഇത്രേം പെട്ടന്ന് എങ്ങനെ

അവള് നമ്മളിൽ ഒരാളായി????

കാർത്തി: ആആആ എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല.

മനു: എന്തായാലും ദേവി തന്നെയാ. അമ്പലത്തിന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന സാക്ഷാൽ ലക്ഷ്മി

ദേവി.

കാർത്തി: mm ദേവി…. മൂദേവി ആണ്. ഒന്ന് പോടാ…..

മനു: നീ യെന്ത് psycho-യാടാ.

അവര് അങ്ങനെ സംസാരിച്ച് നടന്നു. പെട്ടന്ന് അവര് രണ്ടുപേരും നിന്നു. മുന്നിൽ

ഒരു വലിയ മരം. അതിന്റെ അടുത്തായി ഒരു ചുവന്ന ജീപ്പ്. ജീപ്പിനുള്ളിൽ ഒരുത്തൻ
ഇരുന്ന് സികരറ്റ് വലിക്കുന്നു. മരത്തിന്റെ ചുറ്റും 4 പേര് നിരന്നിരിക്കുന്നു. ആ
കൂട്ടത്തിൽ ഒരു പെണ്ണും ഉണ്ട്. അവൾ ഇട്ടിരിക്കുന്നത് ഒരു ഷർട്ട്‌ആണ്. കണ്ട
തന്നെയറിയാം കേസ് വേറെയാണെന്ന്.

“ടാ മക്കളെ ഇങ്ങ് പോര്. ചോദിക്കട്ടേ”

ആ കൂട്ടത്തിൽ ഇരുന്ന ഒത്ത ഒരു ജിമ്മനാണ്.

മനു: അളിയാ പെട്ട്.

കാർത്തി ഒരു പുച്ഛചിരിയോടെ അവനെ നോക്കി.

കാർത്തി: പേടിക്കുന്നതെന്തിനാ. വാടാ.

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി അവനേം പിടിച്ച് വലിച്ച് അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി.

“അഹ് നിന്ന് പരുങ്ങാതെ ഇങ്ങ് അടുത്തേക്ക് വാ മക്കളെ”

ഇപ്പോ ആ പെണ്ണാണ് വിളിച്ചത്.

: ടാ ഹരി ഈ രണ്ട് ചുള്ളന്മാരെയും ഞാൻ നോക്കികൊളാം. നിയൊക്കെ വിട്ടോ.

ഹരി: അല്ലെങ്കിലും നിനക്ക് ഇവരെപ്പോലെ body-യൊക്കെയുള്ള ചെക്കന്മാരെ

കാണുമ്പോ ഒരിളക്കമാ.

Mm നടക്കട്ടെ……… ടാ മനോജേ, ഗിരി വാ നമ്മക്ക് അങ്ങ് പോയേക്കാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവര് അവിടെ കിടന്ന ജീപ്പിൽ കേറി ചീറി പാഞ്ഞുപ്പോയി.

: അവർക്കൊക്കെ അസൂയയാട ഞാൻ നിങ്ങളെപ്പോലെ ചുള്ളന്മാരോട്

സംസാരിക്കുന്നതിന്. നിങ്ങൾ വാ ചോദിക്കട്ടെ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ആ മരത്തിന്മൂട്ടിൽ സ്ഥാനം ഉറപ്പിച്ചു.

: എന്താ നിന്റെ പേര്????

മനുവിനെ നോക്കിയാണ് അവൾ അത് ചോദിച്ചത്.

മനു: മ…. മ…. മനു.

: മ…. മ…. മനുവോ അതെന്ത് പേരാടാ???? നിനക്ക് വിക്കൽ ഉണ്ടോ????

മനു: ഇ….. ഇല്ല ചേച്ചി പേടിച്ചിട്ടാ.

കാർത്തി ഇതെല്ലാം ഒരു ചിരിയോടെ നോക്കികാണുവായിരുന്നു.

: അയ്യേ നിന്നെയൊക്കെ പോലുള്ള പൈയന്മാർ ഇങ്ങനെ പേടിച്ചാലോ???? അപ്പൊ

body മാത്രേ ഉള്ളല്ലേ.

ആട്ടെ നിന്റെ പേര് എന്താടാ????

അവൾ കാർത്തിയുടെ നേരെ തിരിഞ്ഞ് ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: കാർത്തിക്.

: അഹ് അപ്പൊ നിനക്ക് പേടിയൊന്നുമില്ലേ????

കാർത്തി: ഞാൻ എന്തിനാ നിങ്ങളെ പേടിക്കുന്നെ???? നിങ്ങൾ എന്നെ പിടിച്ച്

തിന്നോന്നും ഇല്ലല്ലോ????
അവനിൽ നിന്നും അങ്ങനെയൊരു മറുപടി അവൾ പ്രതിഷിച്ചില്ല.അതവൾക്ക് വല്യ
അടിയായി.

: ടാ ചെക്കാ ഇത് നിന്റെ കൂട്ടുകാരൻ അല്ലെ????

മനു: അതേ ചേച്ചി.

: അഹ് എന്നാലേ കൂട്ടുകാരനോട്‌മര്യാദക്ക് സംസാരിക്കാൻ പറ. ഇല്ലെങ്കിൽ ഇവന്റെ

തടികേടാവും.

മനു: ടാ കാർത്തി ഒന്ന് മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്കെടാ.

കാർത്തി അതിന് ഒരു ചിരി സമ്മാനിച്ചു.

: നിന്റെ വീട്ടിൽ ആരൊക്കെ ഉണ്ടെടാ????

അവൾ കാർത്തിയോട് ചീറി.

കാർത്തി: അങ്ങനെ പറയത്തക്ക ആരുമില്ല.

: നിനക്ക് അച്ഛനും അമ്മയും ഒന്നുമില്ലേ????

കാർത്തി: ഇല്ല.

: മരിച്ചുപ്പോയോ അതോ………..
കാർത്തി: nun of your business.

: what…….????

കാർത്തി: nun…… of…… your…… business

അവൻ ശബ്ദം കനപ്പിച്ചു.

: ടാ ചെക്കാ എന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ഇപ്പോ ഇവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ നീ എഴഞ്ഞ്

ക്ലാസ്സിൽ പോയേനെ.

മനു: കാർത്തി plz…… ചേച്ചി sorry. അവൻ അറിയാണ്ട് പറഞ്ഞതാ.

: മോനെ നിനക്ക് ബഹുമാനം ഉണ്ട്. പക്ഷെ നിന്റെ ഈ കൂട്ടുകാരൻ ഇല്ലേ ഇവന് ഒട്ടും
ബഹുമാനം ഇല്ല. ഞാൻ 5 വരെ എണ്ണും അതിനുള്ളിൽ ഇവൻ എന്നോട് sorry
പറഞ്ഞില്ലേങ്കിൽ ഞാൻ എന്റെ ചെക്കന്മാരെ വിളിക്കും. പിന്നെയറിയാലോ. ഇവനെ
എടുത്തോണ്ട് പോവേണ്ടിവരും.

മനു: അയ്യോ ചേച്ചി അതൊന്നും വേണ്ട ഇവൻ sorry പറയും. കാർത്തി എന്നോട്
ഒരല്പം എങ്കിലും സ്നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ നീ ചേച്ചിയോട് sorry പറ plz………. ഞാൻ നിന്റെ
best friend അല്ലെ അളിയാ. ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ നീ കേൾക്കൂലേ?????

മനുവിന്റെ മുഖത്തെ ദയനീയത കണ്ട് കാർത്തിയുടെ മനസ്സലിഞ്ഞു. പിന്നെ അവൻ

വേറൊന്നും ആലോചിച്ചില്ല.

കാർത്തി: sorry… sorry for awerything.

: ആദ്യ ദിവസം അല്ലെ ക്ലാസ്സ്‌വൈകണ്ട പൊക്കോ.

അവൾ മനുവിന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി പറഞ്ഞു.

: നിന്നെ പിന്നെ എടുത്തോളാം ടാ

എന്ന് കാർത്തിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി ചീറി.

അതിന് മറുപടി അവൻ ഒരു പുച്ഛചിരിയിൽ ഒതുക്കി.

അവര് അങ്ങനെ നടക്കാൻ ഒരുങ്ങി. പെട്ടന്ന് കാർത്തി എന്തോ കണ്ട് നിന്നു.

മനു: എന്താടാ????

അവനൊന്നും പറഞ്ഞില്ല. മനു കാർത്തി നോക്കുന്ന വശത്തേക്ക് നോക്കി.

നേരത്തെ അവരുമായി പരിചയപ്പെട്ടിട്ട് പോയ അനു അവരുടെ വലതു വശത്തായി
നിലത്തിരുന്ന് കരയുന്നു. കരഞ്ഞു കരഞ്ഞു അവൾ ആകെ വല്ലാണ്ടായി. മുഖത്തു
നിന്നും ചന്ദനക്കുറിയും, പൊട്ടും പോയിരിക്കുന്നു. മാറ് പൊത്തിപിടിച്ച് അവൾ
ഉറക്കെ അലറി കരയുന്നു. അവളുടെ പിന്നിൽ നിന്നും കൂട്ടചിരിയോടെ ഹരിയും,
മനോജും, ഗിരിയും നിൽക്കുന്നു. ഇതെല്ലാം കണ്ട് മനു കാർത്തിയെ ഒന്ന് പാളി
നോക്കി. കാർത്തിയുടെ മുഖഭാവം കണ്ട് മനുപ്പോലും ഭയന്നു.

മനു: അളിയാ വാ പോവാം.

അതും പറഞ്ഞ് മനു കാർത്തിയുടെ കൈയിൽ പിടിച്ചു. എന്നാൽ കാർത്തി അവന്റെ

കൈ വിടുവിച്ചു.
മനു: അളിയാ എന്താടാ???? എന്താ നിന്റെ ഉദ്ദേശം???? വാ നമ്മക്ക് പോവാം. ഇത്
സീൻ വേറെയാ. ഇപ്പോ നമ്മൾ അങ്ങോട്ട് ചെന്ന് കേറിയാ ഇതിനും കിട്ടും, നീ
നേരത്തെ അവളോട് ചൊറിഞ്ഞതിനും കിട്ടും. അതുകൊണ്ട് വാ നമ്മക്ക് പോവാം.

കാർത്തി: അളിയാ നീ നേരത്തെ എന്താ അവളോട് പറഞ്ഞത് നിന്നെ ഞാൻ ഫ്രണ്ട്

ആയിട്ട് accept ചെയ്തെന്നോ???? എന്നിട്ട് അവള് പോയെന് ശേഷം നീ എന്നോട്
എന്താ പറഞ്ഞത്???? അവൾക്ക് എന്തോ ശക്തിയുണ്ടെന്നാ തോന്നുന്നേ
അല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഇത്രെയും പെട്ടന്ന് എങ്ങനെ അവള് നമ്മളിൽ

ഒരാളായീന്ന്???? ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞത് നീ തന്നല്ലേ????

മനു: അതേ സമ്മതിച്ചു. പക്ഷെ……..

കാർത്തി: ഒരു പക്ഷെയും ഇല്ല. അവളിപ്പോ നിന്റെ ഫ്രണ്ട് മാത്രമല്ല. ഈ എന്റെയും

ഫ്രണ്ടാ.

മനു: അതുകൊണ്ട്????നീ എന്ത് ചെയ്യാൻ പോവാ????

കാർത്തി: ആ അവസ്ഥയിൽ നിയായിരുന്നുവെങ്ങിൽ ഞാൻ എന്ത് ചെയ്യുമോ അത്

തന്നെ ചെയ്യാൻ പോവാ.

മനു: അളിയാ first day തന്നെ അടിയുണ്ടാക്കാണോ????

കാർത്തി: അതിന് ആര് അടിയുണ്ടാക്കുന്നു???? ഞാൻ പോവുന്നു അവളെ

കൂട്ടികൊണ്ട് വരുന്നു

അത്രേയൊള്ളു.
മനു: mm നീയല്ലേ പോണത് കണ്ട് തന്നെ അറിയാം. പിന്നെ നിന്നെ ഇനി ഞാൻ
തടയില്ല. തടഞ്ഞിട്ടും കാര്യം ഇല്ല. First day അടിയുണ്ടാക്കി ക്ലാസ്സിൽ കേറാൻ
പറ്റുമെന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ????

കാർത്തി: അതിന് ഇത് കോളേജ് അല്ലല്ലോ കോളേജ് കോംമ്പോണ്ട് അല്ലെ ഒരു

സീനും ഇല്ല. നീയായിട്ട് വെറുതെ സീനുണ്ടാക്കാണ്ട് ഇരുന്നമതി.

മനു: ന്റെ ദേവി കാത്തോണേ………..

കാർത്തി: wish me luck………

മനു: കോപ്പ്. ഇവിടെ ടെൻഷൻ അടിച്ച് മനുഷ്യൻ ചാവാറായി. ഒന്ന് പോടാ.

കാർത്തി: അഹ് എന്നാ വേണ്ട. ഞാൻ പോയി അവളെ കൂട്ടികൊണ്ട് വരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

മനു: അളിയാ………………

പിന്നിൽ നിന്നും മനുവിന്റെ വിളി. അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. എന്താ എന്നർഥത്തിൽ

അവൻ പുരികം പൊക്കി.

മനു: ALL THE BEST…..

ഒരു ചിരിയോടെ അവൻ അത് കേട്ടു. എല്ലാം ശെരിയാവും എന്നാ രീതിയിൽ അവൻ
കൈ പൊക്കി കാണിച്ചു. വീണ്ടും അവരുടെ അടുത്തേക്ക്……….

കാർത്തി അവരുടെ അടുത്തെത്തി.

കാർത്തി: ചേട്ടന്മാരെ………

അവര് മൂന്നുപേരും ഒരുപോലെ അവനെ നോക്കി.

ഗിരി: mm എന്താടാ????

കാർത്തി: ഏയ് വേറൊന്നും അല്ല എന്റെ ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കണ കുട്ടിയ ഇത്.

അത് കേട്ടപ്പോളാണ് അനു തലയുയർത്തി അവനെ നോക്കിയത്.

അനു: ക…. കാർത്തി

അവൾ വിതുമ്പികൊണ്ട് അവനെ വിളിച്ചു.

കാർത്തി: ദേ കണ്ടില്ലേ ഏട്ടന്മാരെ ഞാൻ ഇവളെയങ്ങ് കൊണ്ട് പൊക്കോട്ടേ????

ക്ലാസ്സ്‌തുടങ്ങാറായി. First day തന്നെ ക്ലാസ്സ്‌late അവാൻ പാടില്ലല്ലോ.

ഹരി: എന്താടാ നിനക്ക്???? അഹ്, എന്താ നീ ഞങ്ങളെ പൊട്ടൻ കളിപ്പിക്കാ????

ഞങ്ങൾ മൂന്ന് സീനിയെഴ്സ് ഈ പെണ്ണിനെ ragg ചെയുന്നത് കണ്ടോ????

കാർത്തി: അവളുടെ ഷാളും വലിച്ച് കളഞ്ഞ് അവിടേം ഇവിടേം പിടിക്കുന്നതാണോ

ചേട്ടാ raggig????

അവൻ അല്പം ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. അത് അവരിലും ദേഷ്യമുണ്ടാക്കി. സിഗരറ്റ്

വലിച്ചോണ്ടിരുന്ന ഗിരി ആ സിഗരറ്റ് ഊരി കളഞ്ഞ് അവന്റെ കവിളിൽ ആഞ്ഞടിച്ചു.
ആ അടി കണ്ട് മനോജും, ഹരിയും പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു. അവർക്ക് ചുറ്റും പിള്ളേർ തടിച്ചു
കൂടി. ആ കൂട്ടത്തിൽ മനുവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

മനോജ്‌: ടാ മോനെ നിന്നെ ഇവൻ അടിച്ചത് നീ നേരത്തെ അങ്ങനെയൊക്കെ

പറഞ്ഞത്കൊണ്ടാ. ഇനിയും ഇവിടെ നിന്ന നിന്റെ എല്ല് ഇവൻ ഊരും. കരാട്ടെയാ,
കരാട്ടെ…… അതുകൊണ്ട് തടികേടാവാണ്ട് നീ പോ.

അതിന് അവൻ ഒരു പുച്ഛചിരി ചിരിച്ചു.

ഹരി: നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ. ഇവൾടെ ഈ തൂങ്ങിയാടുന്ന മുലയും,

കുണ്ടിയുമൊക്കെ പിടിക്കാൻ തന്നെയാ ഞങ്ങൾ ഇവളെ പിടിച്ചേ. ഞങ്ങൾടെ
മനസ്സിൽ അങ്ങനെയൊന്ന് ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് ചെയ്തിട്ടേ ഞങ്ങൾ ഇവളെ വിടു.

അത്രെയും പേരുടെ മുമ്പിൽ വച്ചാണ് അവൻ അത് പറഞ്ഞത്. അത് കേട്ട് അവൾ
വീണ്ടും കരയാൻ തുടങ്ങി. കൂടി നിന്നവര് എല്ലാവരും അവളേം കാർത്തിയേം മാറി
മാറി നോക്കുന്നു.

ഗിരി: കുട്ടികളെ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞിട്ടേ നിങ്ങൾ ഇവിടുന്നിനീ പോവാവൂ. ഞങ്ങൾ മൂന്ന്

ചേട്ടന്മാരും ദേ ഈ പെണ്ണിന്റെ മൊലയും, കുണ്ടിയുമൊക്കെ ഞെക്കാൻ പോവാ.
അത് കണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ വേണം നിങ്ങൾ പോവാൻ.

അവിടെ കൂടി നിന്നവരോടായി അവൻ പറഞ്ഞു. ഇപ്പോ ഒരു സീൻ നടക്കുമെന്ന

പ്രതീക്ഷയോടെ എല്ലാവരും നോക്കി നിന്നു. കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന
പെൺകുട്ടികൾ സങ്കടത്തോടെ അവളെ നോക്കി. കാർത്തി അനുവിനെ നോക്കി.
അവൾ മുഖം പൊത്തി അലറി കരയുന്നു.

കാർത്തി: അനു………

അവൾ തലയുയർത്തി അവനെ നോക്കി

കാർത്തി: നമ്മക്ക് പോവാം.

അവൾ ചെറിയ പ്രതീക്ഷയോടെ അവനെ നോക്കി.

ഹരി: ഓഹോ അപ്പൊ നിനക്ക് ഇത് വരെ പറഞ്ഞത് ഒന്നും തലയിൽ കേറില്ല,
അല്ലേടാ *****മോനെ

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി കാർത്തിയെ ഇടിക്കാൻ ഓങ്ങി. പക്ഷെ

അവൻ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല ഉള്ളിൽ ഉറങ്ങി കിടന്ന രക്ഷസനെയാണ് അവർ
ഉണർത്തിയതെന്ന്. ഇടിക്കാനോങ്ങിയ ഹരിയുടെ കൈ കാർത്തി
കൈക്കുള്ളിലാക്കി. നിമിഷനേരങ്ങൾക്കുള്ളിൽ കാർത്തി ഹരിയുടെ കൈ
പിന്നിലേക്ക് തിരിച്ചു. “പ്ട്ക്”എന്ന ശബ്‌ദത്തോടെ അവന്റെ എല്ല് ഒടിഞ്ഞു. അവൻ
വേദനകൊണ്ടലറി നിലത്തേക്ക് വീണു. അവന്റെ ആ പ്രവർത്തിയിൽ എല്ലാവരും
അത്ഭുതപ്പെടുകയും, ഭയക്കുകയും ചെയ്തു. മനു ഒഴികെ. ഇതെല്ലാം കണ്ട് കൊണ്ട്
നിന്ന ഗിരിയും, മനോജും അവന്റെ നേരെ അലറി കൊണ്ട് ചെന്നു.

കാർത്തി: THE FIGHT TIME IS ON……

അവൻ വിളിച്ചലറി. അവന്റെ നേരെ വന്ന മനോജിനെ അവൻ ചവിട്ടി താഴെ ഇട്ടു.
താഴെ വീണു കിടന്ന മനോജിന്റെ നെഞ്ചിൽ രണ്ട് ചവിട്ടു കൊടുത്തു.പിന്നെ
ഗിരിയുടെ രണ്ട് കൈയും അവൻ ലോക്ക് ചെയ്ത് അവന്റെ മൂക്കിനിട്ട് 4
പഞ്ചുകൊടുത്തു. പൈപ്പ് തുറന്നത് പോലെ അവന്റെ മൂക്കിന്ന് ചോര ചാടി. അവനെ
തള്ളി മാറ്റി നിലത്ത് കിടന്ന മനോജിനെ പൊക്കിയെടുത്ത് അവന്റെ വയറിൽ
കാർത്തി മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ഇടിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഇടി കൊണ്ട് അവൻ അവശനായി.

മനു: കാർത്തി……..

മനുവിന്റെ വിളി കേട്ട് കാർത്തി അവനെ നോക്കി. അവൻ പിന്നിലേക്ക് നോക്ക്

എന്നർത്ഥത്തിൽ പുരികം പൊക്കി. കാർത്തി പിന്നിലേക്ക് നോക്കി. ഹരി അവന്റെ
ഒടിഞ്ഞ വലത് കൈയും തൂക്കി ഇടത് കൈയിൽ ഒരു ഇരുമ്പ് സ്റ്റിക്കും പിടിച്ച്
അവന്റെ അടുത്തേക്ക് ഓടി വരുന്നു. അവൻ കാർത്തിയുടെ നേരെ ആ സ്റ്റിക്ക്
അടിക്കാനോങ്ങി. പക്ഷെ നിസാരമായി കാർത്തി അത് തടുത്തു. അവൻ ഹരിയുടെ
കൈയിൽ നിന്നും ആ സ്റ്റിക്ക് പിടിച്ചു വാങ്ങി. അവൻ ഹരിയുടെ ഇടത്തെ കാല് തല്ലി
ഓടിച്ചു. അവൻ നിലവിളിച്ചു കൊണ്ട് താഴെ വീണു.

(ഞാൻ ആദ്യമായ ഒരു fight സീൻ എഴുതുന്നത്. നന്നായി ഇല്ലെന്ന് അറിയാം.

ഇഷ്ട്ടപെട്ടിലെങ്കിൽ പറയാട്ടോ. അടുത്തത് തൊട്ട് നന്നാക്കാം.)

കാർത്തി കൈയിൽ ഇരുന്ന സ്റ്റിക്ക് താഴെ ഇട്ട് അനുവിനെ പിടിച്ച് എഴുനെല്പിച്ചു.

ഇപ്പളും അവൾടെ മുഖത്ത് നിന്നും ആ അമ്പരപ്പ് മാറീട്ടില്ല.

കാർത്തി: വാ………

മനു അപ്പോളേക്കും അങ്ങോട്ട് വന്നു.

മനു: ആദ്യയിട്ട നീ ഉണ്ടാക്കിയ ഒരടിയിൽ എനിക്ക് അടിയൊന്നും കിട്ടാത്തത്.

കാർത്തി: ഇങ്ങനെ നിന്ന മതിയോ പോവണ്ടേ????

കാർത്തി അനുവിനോടായി ചോദിച്ചു.അനു പക്ഷെ അവനെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. ചുറ്റും

കൂടിനിന്നവരെയാണ് ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്.

കാർത്തി: മൂന്ന് സീനിയർ ചേട്ടന്മാർ ഇവൾടെ അവിടേം ഇവിടേം പിടിക്കൂന്ന്

പറഞ്ഞപ്പോ അത് കാണാൻ

വേണ്ടി ആകാംഷയോടെ കാത്തുനിന്നവരാണ് ഇവര്. നാളെ നിന്റെയൊക്കെ

അനിയത്തിക്കും ചേച്ചിക്കുമാണ് ഇങ്ങനെ സംഭവിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ അപ്പളും
നിയൊക്കെ കാണാൻ വേണ്ടി നിക്കോ???? നിനക്കൊക്കെ കാണാൻ അത്ര
ആഗ്രഹമുണ്ടെങ്കിൽ കാണ് ദേ ഇവന്മാരെ. കണ്ട് കൊതി തീർന്നിട്ട് പൊക്കോ.

മനു: മതിയളിയാ. വാ.

കാർത്തി അനുവിന്റെ കൈയുംപ്പിടിച്ച് നടക്കാനൊരുങ്ങി.

: ആരാടാ ന്റെ ചെക്കന്മാരെ ഇങ്ങനെ തല്ലിയേ????

പിന്നിൽ നിന്നും ഒരു അലർച്ച.

:നിനക്കൊന്നും എന്താ വാ ഇല്ലേ???? പറയെടാ ആരാ എന്റെ ചെക്കന്മാരുടെ

ദേഹത്ത് കൈവച്ചതെന്ന്????

“അവനാ ചേച്ചി. ആ വെള്ള ഷർട്ട്‌.

കൂട്ടത്തിലുണ്ടായിരുന്ന ഒരുത്തൻ പറഞ്ഞു. അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ കാർത്തിയുടെ

അടുത്തേക്ക് പാഞ്ഞു.

: ടാ……

അവൾ ദേഷ്യത്തോടെ അവനെ അലറി വിളിച്ചു. കാർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.

അവനെ കണ്ടതും അവൾക്ക് ചെറുതായി ഭയം കയറി. എന്താ എന്നർത്ഥത്തിൽ
അവൻ പുരികം പൊക്കി.

: നീ…. നിയണോ ഇവരെ………..

കാർത്തി: അതെ, ഞാൻ തന്നെയാ. എന്നെ എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞ ഞാൻ
കേട്ടൂന്നിരിക്കും. പക്ഷെ എന്റെ ഫ്രണ്ട്സിനെ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും
പറഞ്ഞാൽ, അവന്റെ അവസ്ഥ ഇതായിരിക്കും.

: ഞങ്ങളുടെ background അറിഞ്ഞിട്ടാണോടാ നീ ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തേ????

കാർത്തി: പിന്നെ ഇവന്മാരുടെ പേരും, നാളും, അഡ്രെസ്സും എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടല്ലേ

അടിച്ചേ????

അവൻ തമാശരൂപേണ പറഞ്ഞു.

: എടാ നീ തൊട്ടത് ഈ ഗൗരിടെ കൂട്ടുകാരെയാ. നിന്റെ മുഖത്തുള്ള ഈ ചിരിയില്ലേ

അതിന് ഇനി വല്യ ആയുസ്സില്ല. എന്റെ അച്ഛനെ DIG യാ. ഒരേ ഒരു ഫോൺ കാൾ with
in secence നിന്നെ തൂക്കി അകത്തിടും. പിന്നെ നീ പുറം ലോകം കാണില്ല.

കാർത്തി: എന്നാ വിളിച്ച് പറയടി………..

അവൻ ശബ്‌ദം കടുപ്പിച്ചു. അവൾ ഒന്ന് ഭയന്നു.

കാർത്തി: എന്നിട്ട് എന്നെ പൂജപ്പുര സെൻട്രൽ ജയിലിൽ കൊണ്ടിടാൻ പറ. നിന്റെ

അച്ഛൻ പോലീസ് ആണെങ്കിൽ നിനക്ക് കൊള്ളാം. ആ പേരും പറഞ്ഞ് ഈ
കാർത്തിയെ പേടിപ്പിക്കാൻ നോക്കല്ലേ മോളെ.

ഗൗരി: നിന്റെ കാര്യം അച്ഛനോട് പറയാൻ തന്നെയാ ഇരുന്നേ. പക്ഷെ നീ ഇപ്പൊ

പറഞ്ഞില്ലേ അതെനിക്ക് കൊണ്ടു. ഇവിടെയൊക്കെ തന്നെ കാണുലോ നിനക്ക്
പണി തരുന്നുണ്ട്. ഇനി fight ഇവരും നീയും തമ്മിലല്ല. ഞാനും നീയും തമ്മിലാ.
നേർക്ക് നേർ. നിന്റെ അച്ഛനേം അമ്മയേം വേണമെങ്കിൽ ഒന്ന് പോയി കണ്ടോ. ഇനി
ചിലപ്പോ നല്ല പോലെ നിനക്ക് അവരെ കാണാൻ പറ്റിലെങ്ങിലോ????
കാർത്തി: ഓ അതിന്റെയൊന്നും കാര്യമില്ലെടി. അവരെ ഇനി കാണണമെങ്കിൽ
വിയൂരിലെ കൊട്ടാരത്തിൽ ചെല്ലണം. അവിടെ അവർക്ക് കാവൽ നിൽക്കുന്ന
പോലീസുകാരുടെ പെർമിഷൻ വാങ്ങണം. അങ്ങനെ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ കഴിഞ്ഞേ
അവരെ കാണാൻ പറ്റു. അതിന് എനിക്ക് താല്പര്യം ഇല്ല.

അവൾ ഒന്നും പറയാതെ അവനെ തന്നെ മിഴിച്ചു നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു.

കാർത്തി: മനസിലായിലല്ലേ, പറയാം അവര് വിയൂർ സെൻട്രൽ ജയിലിലാ.

ഒരു ഞെട്ടലോടെയാണ് ഗൗരിയും, അനുവും, അവിടെ നിന്നവര് എല്ലാവരും അത്

കേട്ടത്.

കാർത്തി: സ്വന്തം എന്ന് പറയാൻ എനിക്ക് ഇപ്പൊ ആരുമില്ല. അതുകൊണ്ട് തന്നെ

കൊല്ലാനും ചാവാനും ഞാൻ റെഡി. നീ റെഡിയായിക്കൊ.

അത്രെയും പറഞ്ഞ് അവൻ അനുവിന്റെ കൈയും പിടിച്ച് നേരെ നടന്നു. കൂടെ

മനുവും. അപ്പോഴും ഗൗരിക്ക് കേട്ടതൊന്നും വിശ്വസിക്കാൻ ആയിരുന്നില്ല. ഇതേ
സമയം അവര് കാന്റീനിലേക്കാണ് പോയത്.

മനു: ഒരു പ്രശ്നവുമുണ്ടാക്കാതെ പോകുന്നു, ഇവളെ കൂട്ടികൊണ്ട് വരുന്നു,

എന്തൊക്കെ ആയിരുന്നു???? കോളേജ് മൊത്തം അറിഞ്ഞു. First day തന്നെ ക്ലാസ്സ്‌
miss ആയി. മനുഷ്യന് ഭ്രാന്തു പിടിക്കുന്നു കാർത്തി.

കാർത്തി: ചേട്ടാ മൂന്ന് lemon.

മനു: ഓ കാർത്തി നിനക്കിതൊക്കെ തമാശ. അളിയാ അവള് അവസാനം പറഞ്ഞത്

അറിയാലോ. അവള് എന്തിനും മടിക്കില്ല.
കാർത്തി: അവളെന്ത് ചെയ്യും കൂടിപ്പോയ എന്നെയങ്ങ് കൊല്ലും.

മനു: ദേ കാർത്തി boxing അറിയില്ലെങ്കിലും എനിക്കും അറിയാം ഇടിക്കാൻ.

കാർത്തി: എന്നാ ഇടിക്കെടാ വാ, ഇടിക്ക്.

കാർത്തിയും ചൂടായി. കാന്റീനിലുള്ള എല്ലാവരും അവരെ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നുണ്ട്.

അപ്പോളും അനു കരഞ്ഞു കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

മനു: ഇനി എന്തിനാ നീ കരയുന്നത്???? എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ.

അനു: ഞ…… ഞാൻ കാരണം നിങ്ങൾ വഴക്ക് കൂടണ്ട.

അവൾ വിതുമ്പികൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: അയ്യേ അതിനാണോ പറ്റി മോങ്ങും പോലെ ഇങ്ങനെ മോങ്ങുന്നെ????

എന്നെ വഴക്ക് പറയാനും ഗുണദോഷിക്കാനും ഇവൻ മാത്രേയുള്ളൂ. അതിനുള്ള
സ്വാതന്ത്ര്യവും അവനുണ്ട്.

അനു: അപ്പൊ, അപ്പൊ നേരത്തെ പറഞ്ഞത് സത്യമാണോ????

കാർത്തി: എന്ത്????

അനു: അച്ഛനും, അമ്മയും………..

കാർത്തി: mm സത്യമാ. അഹ് അതൊക്കെ പോട്ടെ. നമ്മക്ക് ഒന്ന് ഡീറ്റെയിൽ ആയി
പരിചയപ്പെടാം. അനുവിന്റെ വിട്ടിൽ ആരൊക്കെയുണ്ട്????

അനു: ന്റെ വിട്ടില് ന്റെ അമ്മയും നാല് മാസം പ്രെഗ്നന്റ ് ആയ ഒരു ചേച്ചിയും മാത്രം.

കാർത്തി: അപ്പൊ അച്ഛൻ????

അനു: 2 വർഷം മുൻപ് ഒരു അക്‌സിഡെന്റിൽ………

കാർത്തി: ഓ sorry

അനു: ഏയ്‌എന്തിനാ sorry???? അതൊന്നും സാരമില്ല.

മനു: ചേച്ചിടെ hus വിട്ടിലില്ലേ????

അനു: അത്….. അത്പിന്നെ

കാർത്തി: എന്തോ problem ഉണ്ടല്ലോ???? ഞങ്ങളോട് പറയാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ

പറഞ്ഞോ.

അനു: അത് എന്റെ ചേച്ചിക്ക് സ്ത്രീധനം ആയിട്ട് 10 ലക്ഷം രൂപയും, ഒരു കാറും, 40
പവൻ സ്വർണ്ണവും ആയിരുന്നു കൊടുക്കാൻ ഉദേശിച്ചിരുന്നത്. പക്ഷെ 6 ലക്ഷം
രൂപയെ കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞുള്ളൂ. അതിന്റെ പേരിൽ ന്റെ ചേച്ചിയെ എപ്പളും
അവർ ഉപദ്രവിക്കും. അവിടുത്തെ അച്ഛൻ മാത്രമേ ചേച്ചിയെ അല്പം എങ്കിലും
സ്നേഹിച്ചുള്ളൂ. അവിടെത്തെ അമ്മയ്ക്കും, നാത്തൂനും ചേച്ചിയെ കാണുന്നതേ
കലിയാ. ഒരു ദിവസം ചൂടുവെള്ളം കൊണ്ട് വരാൻ പറഞ്ഞപ്പോ ചേച്ചി കൊണ്ട്
കൊടുത്തു. പക്ഷെ വെള്ളത്തിന് ചൂട് കുറഞ്ഞു പോയെന്നും പറഞ്ഞ് ന്റെ ചേച്ചിടെ
മുഖത്ത് എടുത്ത് വീത്തി അവിടുത്തെ അമ്മ. മരുമകളായിട്ടല്ല വേലക്കാരിയായിട്ട
എന്റെ ചേച്ചി അവിടെ ജീവിക്കണേ. ഇപ്പോ സഹിക്കെട്ട് ഞങ്ങടെ വിട്ടിൽ വന്നു
നിക്കാ. അതും ചേച്ചിയെ കുറിച്ച് ഓർത്തിട്ടല്ല, വയറ്റിൽ വളരുന്ന കുഞ്ഞിനെ കുറിച്ച്
ഓർത്തിട്ട. ചേച്ചി വിട്ടിൽ വന്നിട്ട് ഒരു മാസത്തിൽ കൊടുത്തലായി. പക്ഷെ ഇന്നേ
വരെ ചേച്ചിയെ കാണാൻ ചേട്ടൻ വന്നിട്ടില്ല.

കാർത്തി: ഇവനെപ്പോലെയുള്ളവരുടെ എല്ലുരണം. സ്ത്രീ തന്നെ ധനമാണ്.

താലികെട്ടിയ പെണ്ണിനെ ചവിട്ടിയരക്കാൻ കൊണ്ടിട്ടുകൊടുത്തു. നട്ടെല്ല്
ഇല്ലാത്തവൻ.

മനു: നീ പറഞ്ഞത് ശെരിയാ അളിയാ. ഇവൾക്ക് ഒരു ആങ്ങള ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ

ഇതുപോലെ ഒരു പ്രശ്നോം വരില്ലായിരുന്നു.

അനു: നിക്ക് ആരും ഇല്ല.

കാർത്തി: അപ്പൊ ഞങ്ങള് നിന്റെ ആരുമല്ലേടി????

അനു: അയ്യോ ഞാൻ അങ്ങനെയൊന്നും ഉദേശിച്ചില്ല.

കാർത്തി: ആ പന്നികൾ പറയാൻ പാടില്ലാത്ത ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ നിന്നെ കുറിച്ച്

പറഞ്ഞു. അതാ കൊടുത്തേ. അഹ് ഇത് വരെ നടന്നതെല്ലാം നമ്മക്ക് മറക്കാം. ഇനി
നിന്റെ ഇടവും, വലവും ഞങ്ങളുണ്ടാവും എന്തിനും best friends ആയി കൂടെ.

അപ്പോഴേക്കും അവര് ഓഡർ ചെയ്ത lemon എത്തി. ഒരു സിപ് എടുത്തതിന് ശേഷം
മനു കാർത്തിയോടായി ചോദിച്ചു.

മനു: ഇനിയിപ്പോ എന്താ പരിപാടി????

കാർത്തി: എന്ത് പരിപാടി???? Second hour ക്ലാസ്സിൽ കേറാം. എന്ത് പറയുന്നു
അനു????

അനു: ഞാനില്ല. നിങ്ങള് കേറിക്കോ. എനിക്ക് അവരെയൊന്നും face ചെയ്യാൻ വയ്യ.

നാളെ ഞാൻ കേറികോളം.

കാർത്തി: അപ്പൊ നാളെ face ചെയ്യണ്ടേ????

അനു: അ….. അത് പിന്നെ…….

കാർത്തി: കൂടുതല് വിക്കണ്ട. എനിക്ക് മനസിലായി. മനു ഇന്ന് നമ്മളാരും ക്ലാസ്സിൽ

കേറുന്നില്ല. നാളെ; നാളെ freash ആയിട്ട് കേറുന്നു. എന്തെ സമ്മതം അല്ലെ????

മനു: പിന്നെ ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ കേറാൻ പോവാ.

കാർത്തി: കള്ള പന്നി

മനു: കാർത്തി നീ എന്ത് വേണോ വിചാരിച്ചോ. പക്ഷെ ഇന്ന് ഞാൻ ക്ലാസ്സിൽ കേറും.
അത് എനിക്ക് പഠിച്ച് ഒന്നാമത് എത്താൻ വേണ്ടീട്ടൊന്നുമല്ല. നിനക്കും ഇവൾക്കും
വേണ്ടി. നിന്നേം ഇവളേം ആണ് അവർ target ചെയ്തിരിക്കുന്നത്. So ഇന്ന് ഞാൻ
ക്ലാസ്സിൽ കേറി എന്താ ചുറ്റുപാടെന്നൊക്കെ നോക്കാം. എന്ത് പറയുന്നു, ഞാൻ
കേറട്ടെ????

കാർത്തി: mm അതാ നല്ലതെന്ന് തോന്നുന്നു. നീ ക്ലാസ്സിൽ കേറിക്കോ. ഇവളെ തനിച്ച്

വിട്ടാലും ശെരിയാവില്ല.

മനു: ok അപ്പൊ നിങ്ങൾ എങ്ങനെയാ പോവുന്നെ????

കാർത്തി: അതൊക്കെ ഞങ്ങൾ നോക്കിക്കോളാം. ആ കാര്യം ഓർത്ത് നീ ടെൻഷൻ
അടിക്കണ്ട.

മനു: എനിക്കല്ല മോനെ ടെൻഷൻ ദേ ഇവൾക്കാ.

അപ്പോഴാണ് കാർത്തിയും അവളെ നോക്കിയത്. കണ്ണ് മിഴിച്ച് ഒരേ നോട്ടമാണ്.

കാർത്തി: ഏയ്‌അനു എന്റെ കൂടെ വരാൻ താല്പര്യം ഇല്ലെങ്കിൽ വരണ്ടാട്ടൊ.

അനു: അയ്യോ അത് കൊണ്ടൊന്നും അല്ല. ഞാൻ ആദ്യയിട്ട ഒരു

ആണിനൊപ്പം………..

അവൾ ബാക്കി മുഴുപ്പിച്ചില്ല.

മനു: അപ്പൊ അതാണ് നിന്റെ പ്രശ്നം. എന്റെ പൊന്ന് അനു നിനക്ക് നിന്റെ അമ്മേം
ചേച്ചിയേം വിശ്വാസം ഉള്ളപ്പോലെ ഇവനേം വിശ്വസിക്കാം. എന്റെ ഫ്രണ്ട് ആയത്
കൊണ്ട് പറയുന്നതല്ല. ഇവനെ നിനക്ക് ഒരു സഹോദരനായി കാണാം. അല്ല
സഹോദരൻ തന്നെയാ.

അനു: എന്താ ഈ പറയണേ???? എനിക്ക് മറ്റാരെക്കാളും നിങ്ങളെ വിശ്വാസം

തന്നെയാ. ഒരു ഏറ്റവും വിലപ്പെട്ടത് അവളുടെ മാനമാ. എന്റെ മാനം രക്ഷിച്ചത് ഈ
കാർത്തിയാ. ഇവന്റെയോപ്പം പോവാൻ എനിക്ക് നൂറ് വട്ടം സമ്മതമാ. പിന്നെ ഞാൻ
പറഞ്ഞില്ലേ ആദ്യയിട്ട ഇങ്ങനെ.അതാ ഞാൻ…….

കാർത്തി: മനു പറഞ്ഞത്പ്പോലെ ഞാൻ നിന്റെ സഹോദരനാ. സഹോദരന്റെ കൂടെ

സഹോദരിക്ക് എങ്ങും പോവാം. പിന്നെ നാട്ടുകാരെയാണ് പേടിക്കുന്നതെങ്ങിൽ,
നാട്ടുകാര് തെണ്ടികളെ പോവാൻ പറ. മറ്റുള്ളവര് എന്തോ വിചാരിച്ചോട്ടെ പക്ഷെ
എന്റെ മനസില് നീ സഹോദരി തന്നെയാ.
അനു: എനിക്കറിയാം. എന്നാ പോവാം സഹോദര.

കാർത്തി മനുവിനോട്‌പറഞ്ഞ് അവളേം വിളിച്ച് കോളേജിന് പുറത്തിറങ്ങി. അവര്

നേരെ പോയത് അടുത്തുള്ള ഒരു പാർക്കിലാണ്.

അനു: കാർത്തി നല്ല സ്ഥലം അല്ലെ????

കാർത്തി: mm

അനു: കാർത്തി ഹോസ്റ്റലിലാ നിക്കുന്നെ????

കാർത്തി: mm നിയോ????

അനു: ഞാനും. വിട് ഇവിടെ അടുത്താ.പക്ഷെ വിട്ടിൽ നിന്ന ഉഴപ്പോന്നും പറഞ്ഞാ

ഹോസ്റ്റലിൽ ആക്കിയേ. അമ്മ വിട്ടിൽ തന്നെ നിന്നോളാൻ പറഞ്ഞതാ. പക്ഷെ
ചേച്ചി., ചേച്ചിയാണ് ഹോസ്റ്റലിൽ നിന്നാമതീന്ന് പറഞ്ഞത്.

കാർത്തി: ആഹാ ഇങ്ങനെയൊരു ചേച്ചിയെ കിട്ടാൻ പുണ്യം ചെയ്യണം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ ചിരിച്ചു.

കളിയാക്കുവൊന്നും വേണ്ട. ന്റെ ചേച്ചി പാവാ. ചേച്ചിടെ അവസ്ഥ വരാതിരിക്കാൻ

വേണ്ടിയാ എന്നെ ഇങ്ങനെ പഠിപ്പിക്കണേ. പഠിച്ച് വല്ല്യ നിലയിൽ എത്തണം
എനിക്ക്.
കാർത്തി: ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടെ????

അനു: പറഞ്ഞോ.

കാർത്തി: ആദ്യം നീയൊരു ജോലിക്ക് കേറണം. കിട്ടുന്ന പൈസകളെല്ലാം കൂട്ടി കൂട്ടി

വച്ച് നിന്റെ ചേച്ചിയെ കേട്ടിലെ ആ പുള്ളിയുടെ മുഖത്ത് വലിച്ചെറിഞ്ഞു
കൊടുക്കണം. കൊണ്ട് പോയി തിന്നട്ടെ പന്നി.

അനു: ന്റെ അമ്മ ഇപ്പോ ജോലിക്ക് പോകുന്നുണ്ട്. നോക്കിക്കോ ഒരു നാലോ

അഞ്ചോ മാസം അതിനകം കൊടുക്കാനുള്ള പൈസ കൊടുത്തിരിക്കും.

കാർത്തി: yes അങ്ങനെ വേണം.

അനു: ഞാൻ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാ എന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടോ????

കാർത്തി: എനിക്കറിയില്ല. ആദ്യം നീ ചോദിക്ക്.

അനു: അച്ഛനും അമ്മയും ജയിലിൽ ആണെന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ???? എന്താ അവര്

ചെയ്തേ????

കാർത്തി: ഓ അതായിരുന്നോ???? മറക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന ഒന്നാണ്. മനുവിന് മാത്രേ

അതൊക്കെയറിയൂ. അവൻ മാത്രമേ എന്റെ ലൈഫിൽ best friend ആയിട്ടുള്ളു.
നിന്നെ ഒരു best friend ആയിട്ട് കണ്ടു ഞാൻ. അവൻ എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പായ
കൂട്ടുകാരൻ. നീ എന്റെ കൂടപ്പിറപ്പായ കൂട്ടുകാരി.

അനു: ഞാനും നിന്നെ അങ്ങനെ തന്നെയാ കണ്ടേക്കണേ. അതല്ലേ എന്റെ എല്ലാ

കാര്യവും പറഞ്ഞെ.
കാർത്തി: mm അപ്പൊ ന്റെ കഥ കേക്കണം അല്ലെ????

അനു: നമ്മൾ ഇത്രയും പരിചയപ്പെട്ട സ്ഥിതിക്ക് മനുവിനെ പോലെയാ ഞാനും എന്ന്

പറഞ്ഞില്ലേ???? അപ്പൊ എന്നോടും കൂടെ പറഞ്ഞൂടെ????

കാർത്തി: mm പറയാം.

അവൻ അവന്റെ കഥ അവളോട് പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി.

“ഞാൻ ജനിച്ചത് ഒരു സിറ്റിയിലാണ്. സിറ്റിയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ഒരു ഒത്ത സിറ്റി.

അവിടെ ബിസിനസ്‌മാനായ വിശ്വനാഥൻ നായരുടെയും അവിടുത്തെ തന്നെ
സ്കൂൾ ടീച്ചർ ആയ യാമിനിയുടെയും മൂത്ത മകൻ. ഞാൻ, കാർത്തിക്
വിശ്വനാഥൻ. എന്റെ എഴ് വയസ്സ് വരെ സ്വർഗം ആയിരുന്നു ആ വിടെനിക്ക്.
അച്ഛനും, അമ്മയും എന്റെ ആഗ്രഹങ്ങള് ചോദിക്കാതെ നിറവേറ്റി തരുമായിരുന്നു.
ആ സമയത്താണ് എനിക്കൊരു കുഞ്ഞനിയത്തി ജനിക്കുന്നത്. അവള് ജനിച്ചതിൽ
പിന്നെ ബിസിനസ്സിൽ അച്ഛന് വെച്ചടി വെച്ചടി കേറ്റമായിരുന്നു. ലക്ഷങ്ങൾ എറിഞ്ഞ്
കോടികൾ കൊയ്തു. അച്ഛൻ തൊടാത്ത മേഖലകൾ ഇല്ല. അവള് വന്നതിന് ശേഷം
അവര് എന്നെ ഒറ്റപ്പെടുത്തി. ഒരു വളർത്ത് മകനെപ്പോലെ ഞാൻ അവിടെ വളർന്നു.
ഒരു മാലാഖയെപ്പോലെ അല്ലെങ്കിൽ ഒരു രാജകുമാരിയെപ്പോലെ എന്റെ
അനിയത്തിയും വളർന്നു. പുറമെന്ന് നോക്കുമ്പോ ഒരു കോടിശ്വരന്റെ മകൻ. പക്ഷെ
അകത്ത് ഞാൻ വെറും അനാഥൻ. ഫുഡും, ഡ്രെസ്സും, ടോയ്‌സും എല്ലാം എനിക്ക്
കിട്ടിയിരുന്നു. സ്നേഹം ഒഴിച്ച്. അച്ഛനേം അമ്മേയേംക്കാൾ ഞാൻ എന്റെ
അനിയത്തിയെ സ്നേഹിച്ചു. അവൾ ഇങ്ങോട്ടും. എന്റെ പ്രായത്തിലുള്ള കുട്ടികൾ
അയൽവക്കത്ത് ഉണ്ടെങ്കിലും ആരോടും അങ്ങനെ കമ്പനി അവൻ അച്ഛൻ
സമ്മതിച്ചിരുന്നില്ല. 10 ആം ക്ലാസ്സ്‌വരെ കൂട്ടുകാരൊന്നും ഇല്ലാണ്ട് ഒരു
പാവയെപ്പോലെ ഞാൻ ജീവിച്ചു. അപ്പോളും അച്ഛൻ പറഞ്ഞത് ‘ടാ കാർത്തി
എന്നെപ്പോലെ ബിസിനസൊക്കെ ഉള്ളവരുടെ മക്കളുമായി വേണം നീ കമ്പനി
കൂടാൻ. അല്ലാണ്ട് ഒരുമാതിരി അന്നന്ന് ഉള്ള ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വേണ്ടി ജോലി
ചെയ്യുന്നവരുടെ മക്കളുമായി ആവരുത് ok.’ അന്ന് വരെ അച്ഛന്റെ ആ വാക്ക്
ധിക്കാരിക്കാൻ ഞാൻ പോയില്ല. പേടിച്ചിട്ടാ. പക്ഷെ സമയം ആവുമ്പോ വരേണ്ടത്
വരും. നല്ലൊരു സ്കൂളിൽ തന്നെ +1 അഡ്മിഷൻ കിട്ടി. ആ സമയത്താണ് രണ്ട്
രുചികൾ ഞാൻ അറിയുന്നത്. ഒന്ന് സൗഹൃദത്തിന്റെ രുചിയും, രണ്ട് പ്രണയത്തിന്റെ
രുചിയും. ആദ്യം എനിക്ക് കിട്ടിയ വലിയൊരു gift ആയിരുന്നു മനു. ഞാൻ ഒരു
കോടിശ്വരനായ ബിസിനസ്‌കാരന്റെ മകനാണ് എന്നറിയാവുന്ന ക്ലാസ്സിലുള്ള
ഒരുപാട് പേര് കൂട്ടുകൂടാൻ വന്നിട്ടുണ്ട്. കൂടുതലും പെണ്ണുങ്ങളായിരുന്നു. ആ
കൂട്ടത്തിൽ ചിലരൊക്കെ എന്നെ propose ഉം ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. പിന്നീട് എനിക്ക്
കൂട്ടുകൂടാനും, പ്രണയിക്കാനും രണ്ട് പേരെ കിട്ടി. മനുവും, പാറുവും. ക്ലാസ്സ്
തുടങ്ങിയ സമയത്ത് തന്നെ കിട്ടിയ ഫ്രണ്ട് ആയിരുന്നു മനു. ഒരേ ക്ലാസ്സിലാണ്
പഠിക്കുന്നതെങ്കിലും പാറുവിനോട് അപ്പോളൊന്നും എനിക്കൊന്നും
തോന്നിയിരുന്നില്ല. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം

“ടാ മനു…… ”

“എന്താളിയാ????”

“എടാ അത് പിന്നെ…… എനിക്ക്”

“എന്തോ ഉടായിപ്പ് ഉണ്ടല്ലോ മോനെ. നീ എന്താണെന്ന് വച്ച പറ.”

“എടാ അത് ഫസ്റ്റ് ബെഞ്ചിൽ ഇരിക്കണ പാർവതി ഇല്ലേ????”

“അഹ് പാർവതി”

“അളിയാ എനിക്കവളെ ഇഷ്ട്ടമാണ്.”

“എന്റെ പൊന്ന് അളിയാ നിനക്ക് പ്രേമോ???? അതും അവളോട്????”

“അതെന്താ അളിയാ എനിക്ക് പ്രേമിച്ചുടെ????”

“പ്രേമിക്കുന്നതില് കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല. അവളെ തന്നെ പ്രേമിക്കാണോ????”

“അവൾക്കേന്താ കുഴപ്പം????”
“കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല. സുന്ദരിയാ, ഉണ്ട കണ്ണുകളാ, നല്ല ചിരിയാ എല്ലാം കൊള്ളാം.
എന്തിന് പറയുന്നു ഈ ക്ലാസ്സിലുള്ള സകലമാന കോഴികളും അവൾടെ
പിന്നാലെയാ.”

“കുറച്ച് ദിവസമായിട്ട് മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കണ കാര്യമാണ്. നിന്നോടെങ്കിലും

പറയണം എന്ന് തോന്നി. അതാ പറഞ്ഞെ.”

“ഓ ഞാനിപ്പോ എന്ത് വേണം നിനക്ക് അവളോട് ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് ഞാൻ

അവളോട് പറയണം. അത്രേയല്ലേ ഉള്ളൂ. അത് ഞാനേറ്റു. പോരെ.

“ഓ ഞാനിപ്പോ എന്ത് വേണം നിനക്ക് അവളോട് ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് ഞാൻ

അവളോട് പറയണം. അത്രേയല്ലേ ഉള്ളൂ. അത് ഞാനേറ്റു. പോരെ. ഇനി ഇതിന്റെ
പേരിൽ അളിയൻ മുഖം ചുളിക്കണ്ട.”

“അവളെന്നെ ഇഷ്ട്ടമല്ലെന്ന് പറഞ്ഞാ????”

“ഇഷ്ട്ടമല്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മറക്കണം. വേറെ പെണ്ണിനെ നോക്കണം.”

“അളിയാ………”

“കാർത്തി ഈ മനു ഒരു കാര്യത്തിനിറങ്ങിയാ പ്രത്യേകിച്ച് നിന്റെ കാര്യത്തിന്, നീ

നോക്കിക്കോ അവള് നിന്നോട് വന്ന് സംസാരിച്ചിരിക്കും. ഞാനാ പറയണേ”

“അങ്ങനെ മുഖത്ത് നോക്കി പറയാൻ പേടിയായത് മൂലം മനു വഴി എന്റെ പ്രണയം
അവളെ അറിയിച്ചു. അതറിഞ്ഞ ശേഷം അവളെന്നോട് മിണ്ടിട്ടില്ല. എന്നെ
കാണുമ്പോ കാണുമ്പോ ഉണ്ടകണ്ണ് വച്ച് ഒരു നോട്ടം നോക്കും. എന്നോട് അങ്ങനെ
കാണിക്കുമ്പോ എന്റെ സങ്കടം കൂടികൊണ്ടേയിരുന്നു. എന്റെ സങ്കടം കണ്ടിട്ടാവണം
ഒരു ദിവസം മനു എന്നോട്

“അളിയാ നീ ഇങ്ങനെ സങ്കടപ്പെടാതെ.”

“സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല അളിയാ. ഞാൻ എന്ത് തെറ്റാട അവളോട് ചെയ്തേ????

എന്റെ പ്രണയം തുറന്ന് പറയാൻ പേടിയായത് കൊണ്ട് നിന്നെ വിട്ടു എന്താടാ
അവളെന്നെ മനസിലാക്കാത്തേ????”

“അളിയാ അവളോട് സംസാരിക്കാൻ ഇപ്പോ നിനക്ക് ധൈര്യം ഉണ്ടോ????”

“അത്…… അളിയാ……. ഉണ്ട്, ഉണ്ട് അളിയാ.”

“എന്നിൽ നിന്നും അത് കേട്ടുടനെ അവൻ പുറത്തേക്ക് പോയി. ഒരു 2 മിനിറ്റ്

കഴിഞ്ഞ് അവൻ തിരിച്ചു വന്നു. കൂടെ പാറുവും. അവളെ കണ്ടപ്പോ തന്നെ
അതുവരെ ഉണ്ടായിരുന്ന എന്റെ ധൈര്യം ചോർന്നുപ്പോയി.

“ടാ കാർത്തി പറയാൻ ഉള്ളത് പെട്ടന്ന് പറയണം. ഞാൻ വെളിയില് നിക്കാം.

ആരെങ്കിലും വരുന്നുണ്ടോന്ന് നോക്കാം.”

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് ക്ലാസ്സ്‌റൂമിന് വെളിയിൽ പോയി. ഞാനും അവളും

മാത്രമായി ക്ലാസ്സിൽ.

“എന്താ പറയാനുള്ളത്????”

“അത്…… അത് പിന്നെ പാർവതി ഞാൻ…… എനിക്ക്…. എനിക്ക് നിന്നെ

ഇഷ്ട്ടമാണ്.”
“കഴിഞ്ഞോ????”

“പാർവതി……”

“മതി കാർത്തി എനിക്കൊന്നും കേക്കണോന്ന് ഇല്ല.”

“Plz പാർവതി ഞാൻ പറയുന്നത് ഒന്ന് കേൾക്ക്. ആത്മാർത്ഥമായ പ്രണയമാണ്

എനിക്ക് നിന്നോട്.”

“ഹും!! പ്രണയം. പ്രണയത്തെ കുറിച്ച് നിനക്കെന്ത്‌അറിയാം???? എന്നെ

പ്രണയിക്കാനുള്ള എന്ത് അർഹതയാണ് നിനക്ക് ഉള്ളത്???? നിനക്ക് സ്വന്തം എന്ന്
പറയാൻ പണക്കാരയ അച്ഛനും, അമ്മയും എല്ലാവരും ഉണ്ട്. നിക്കാരുല്ല. ഞാനും
നീയും തമ്മിൽ ചേരില്ല ഒരിക്കലും.”

“എനിക്ക് നിന്നോട് പ്രണയം തന്നെയാ. നിന്നെ പ്രണയിക്കാൻ അർഹതയുണ്ടോന്ന്

എനിക്കറിയില്ല. കാണുന്ന സമയത്തെൻ കണ്ണിലും കാണാത്ത നേരത്തെൻ
നെഞ്ചിലും അലിഞ്ഞു ചേരുന്ന നീയാണ് പ്രണയം. യഥാർത്ഥ പ്രണയം. ഞാൻ
സ്നേഹിക്കുന്നത് നിന്നെയാണ്. നീ പറഞ്ഞത്പ്പോലെ നിനക്ക് ആരുമില്ലായിരിക്കാം.
പക്ഷെ ഇനി ഞാൻ ഉണ്ട്. എനിക്ക് നിന്നെ പ്രണയിക്കാൻ ആരുടേം സമ്മതം വേണ്ട
നിന്റെം.

IAM ADDITED TO YOU. TOU YOUR SMILE. TOU YOUR VOICE. TOU YOUR EYES. നിന്നെ
കാണാണ്ടിരിക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല. BECAUSE….. BECAUSE I LOVE YOU.”

അതൊരു തുടക്കമായിരുന്നു. എല്ലാത്തിനും. ജീവിതത്തിന് ഇത്രമേൽ സുഖം

ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞത് അവളെ കണ്ടത് മുതലാണ്. പ്രണയത്തിന് ഇത്രമേൽ സുഖം
ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞത് അവളെ പ്രണയിച്ചത് മുതലാണ്. കാത്തിരുപ്പിന് ഇത്രമേൽ
സുഖം ഉണ്ടെന്ന് അറിഞ്ഞത് അവൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രം കാത്തിരുന്നപ്പോഴാണ്.
എന്ത്കൊണ്ടും സന്തോഷകരമായി എന്റെ ജീവിതം. വർഷങ്ങൾ പലത് കഴിഞ്ഞു.
ആത്മാർത്ഥ പ്രണയവും, ആത്മാർത്ഥ സൗഹൃദവും എന്നെ വീർപ്പ് മുട്ടിച്ചു. അന്ന്
വരെ ദൈവങ്ങളോട് പ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്നത് എനിക്കും പാറുവിനും നല്ലൊരു ജീവിതം
ജീവിക്കാൻ പറ്റണം എന്നതായിരുന്നു. ആ ഒരൊറ്റ പ്രാർത്ഥന എന്നും മുടങ്ങാണ്ട്
ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുമായിരുന്നു. പക്ഷെ എന്റെ എല്ലാ സന്തോഷങ്ങളും
തല്ലികെടുത്തിയ ആ ദിവസം, വെറുക്കപ്പെട്ട ആ ദിവസം. ന്റെ പാറുന്റെ 21-ആം
birthday. എല്ലാ birthday ക്കും അവൾക്ക് ഞാൻ കൊടുത്തിരുന്ന സമ്മാനം യാത്ര
ആയിരുന്നു. അന്നത്തെ ആ ദിവസം full കറക്കം.അന്ന് പക്ഷെ അങ്ങനെ
അല്ലായിരുന്നു. ഏതോ നശിച്ച നേരത്ത് അവളെ എന്റെ വീട്ടുകാർക്ക്
പരിചയപ്പെടുത്തണം എന്ന് തോന്നി. വീട്ടിലെത്തി. ആദ്യം അവളെ സ്വന്തം
മകളെപ്പോലെ അവര് സ്നേഹിച്ചു. അറുക്കാൻ പോണ ആടിന് ആദ്യം വെള്ളം
കൊടുക്കും. അതായിരുന്നു. അവരും ചെയ്തത്. ഇന്ന് ഒരു ദിവസം ന്റെ കാർത്തിടെ
വീട്ടിൽ നിന്നിട്ടേ വരൂ എന്ന് വീട്ടിൽ പറഞ്ഞിട്ട ന്റെ പെണ്ണ് ന്നോടോപ്പം വന്നത്. പക്ഷെ
അത് അവൾടെ അവസാനത്തെ ദിവസം ആയിരുന്നെന്ന് അറിഞ്ഞില്ല ഞാൻ. രാത്രി
എന്റെ അമ്മ കൊടുത്ത പാല്. സന്തോഷപുർവ്വം അവൾ ആ പാല് മുഴുവൻ കുടിച്ചു.
പക്ഷെ അവൾ അറിഞ്ഞിരുന്നില്ല അതിൽ എന്റെ അമ്മ വിഷം കലർത്തിട്ടുണ്ട്
എന്ന്. പോയി. എന്നെ വിട്ട് എന്നെന്നേക്കും ആയി. എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു
എന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും ആണ് ഇതിന് പിന്നിലെന്ന്. 1 മാസം, ഒരു
മാസത്തിനുള്ളിൽ എല്ലാ പത്രത്തിന്റേം friend page news “മകന്റെ കാമുകിയെ
അച്ഛനും അമ്മയും ചേർന്ന് വിഷമം കൊടുത്ത് കൊന്നു. കൂട്ടുനിന്ന മകളെ
മാപ്പ്സാക്ഷിയാക്കി.” വിയൂരിലെ സെൻഡ്രൽ ജയിലിലോട്ട് അവരെ കൊണ്ട് പോയി.
പാട്ട് മെത്തയിൽ കിടന്ന അവരിപ്പോ ഇരുമ്പഴിക്കുള്ളിൽ.

AC റൂമിൽ ഇരുന്ന് ജോലി ചെയ്തോണ്ട് ഇരുന്നവർ വെയിലത്ത് മണ്ണ് കിളക്കുന്നു.

വിധി. എല്ലാം………. എല്ലാം വിധി.

“ഏയ് കാർത്തി ഇന്ന് എന്റെ പിറന്നാൾ ആയിട്ട് എങ്ങോട്ടാ എന്നെയും കൊണ്ട്

പോണേ????”

“ഇന്ന് നിന്നെ കൊണ്ട് പോണത് ന്റെ വീട്ടിലോട്ട. എല്ലാവരേം

പരിചയപ്പെടുത്താൻ.അവർക്കേല്ലാവർക്കും നിന്നെ ഇഷ്ട്ടപെടും നിക്ക് ഉറപ്പാ.”.

“ന്നാലും കാർത്തി……”.
“ഒരെന്നാലും ഇല്ല. വാ പെണ്ണെ…..”

“നിക്ക് നിക്ക് ഞാൻ അവരോട് ഒന്ന് പറഞ്ഞോട്ടെ, ഗൗരി ഞാൻ നാളെയെ വരു.
ഇന്ന് ന്റെ കാർത്തിയുടെ കൂടെയാ.”

“പോവാം പാറു”

“Mm”

അവസാനത്തെ അവളുടെ പിറന്നാൾ അവൻ ഓർത്തു.അവനും പാറുവും

സംസാരിച്ചത് അവന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങി. അവൻ ചെവി പൊത്തി പിടിച്ചു.

അനു: കാർത്തി കാർത്തി എന്താടാ……..????

കാർത്തി: ഏയ്‌ഒന്നും ഇല്ലടി. ചെവിക്കൊരു വേദനപ്പോലെ

അനു: വാ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോവാം.

കാർത്തി: ഏയ് അതിന്റെ ഒന്നും ആവശ്യം ഇല്ലടി. ഇതെനിക്ക് ഉള്ളതാ. ഇതിന്

മരുന്നില്ല. അവളെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോ ഈ വേദന വരും. അവളും ഞാനും
അവസാന നിമിഷങ്ങളിൽ സംസാരിച്ചത് എന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങും.

അവൾ കണ്ണീരൊപ്പി. അപ്പോളാണ് അവനും അവളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. അവൾ

കരയുകയായിരുന്നു.

കാർത്തി: എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയാണെ?????

അനു: ഹൃദയം ഉള്ളത് കൊണ്ട്…….

കാർത്തി: വാ പോവാം ഇനിയും ഇരുന്ന late ആവും.

അതും പറഞ്ഞ് അവര് എഴുന്നേറ്റു. നേരെ കോളേജിലേക്ക്. ഗെറ്റിന് വെളിയിൽ

തന്നെ മനു നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

അനു: താമസിച്ചുന്ന തോന്നണേ.

കാർത്തി: ഏയ്‌അങ്ങനെ വരാൻ വഴിയില്ല. ഏതായാലും അവനോട് തന്നെ

ചോദിക്കാം.

അവര് മനുവിന്റെ അടുത്തെത്തി.

കാർത്തി: എന്താടാ താമസിച്ചോ????

മനു: ഏയ്‌ഇത് അതൊന്നും അല്ല അളിയ.ആ ഗൗരിയില്ലേ ഇന്ന് ക്ലാസ്സിൽ

വന്നിരുന്നു. അവൾടെ പൈയന്മാരെ നീ അടിച്ചില്ലേ???? അതിന്റെ പേരില്
സ്ട്രൈക്ക്. 2 ദിവസത്തേക്ക്. ക്ലാസ്സിൽ ഇരിക്കണ എന്നെ അവള് കണ്ടു. പക്ഷെ
ഒന്നും മിണ്ടില്ല. എല്ലാരും പോയി. നിന്നേം ഇവളെയും കത്ത് ഒരു മണിക്കൂർ ആയി
ഇങ്ങനെ നിക്കുന്നു ഞാൻ.

കാർത്തി: നിനക്ക് എന്താ എന്നെ ഒന്ന് വിളിച്ചുടായിരുന്നോ????

മനു: എന്നെകൊണ്ട് ഒന്നും പറയിപ്പിക്കല്ലും മലരേ. 12 തവണ നിന്നെ വിളിച്ചു. Switch

off
കാർത്തി: ഓഹ് sorry അളിയാ. മനഃപൂർവം switch off ചെയ്തത് തന്നെയാ. ദേ
ഇവൾക്ക് എന്റെ കഥ കേക്കണം എന്ന്.

മനു: എന്നിട്ട് പറഞ്ഞോ????

കാർത്തി: പിന്നെ, വള്ളി പുള്ളി തെറ്റാതെ എല്ലാം പറഞ്ഞു.

അനു: അവിടെ വച്ച് കഥ പറഞ്ഞപ്പോ ഞാൻ പോലും കരഞ്ഞുപ്പോയി. പറയുന്നത്

കൊണ്ട് ഒന്നും തോന്നരുത്. നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ഇത്ര ദുഷ്ടര്
ആയിരുന്നോ????

കാർത്തി: ദുഷ്ടരായിരുന്നെന്നോ???? സ്വന്തം മകൻ സ്നേഹിച്ച പെണ്ണിനെ

എന്നന്നേക്കുമായി ഈ ലോകത്ത് നിന്നും പറഞ്ഞയച്ച രക്തരക്ഷസ്സുകളാണ്
അവര്.

മനു: കാർത്തി മതി. വാ പോവാം.

കാർത്തി: അഹ് പോവാം. ഞാൻ കുറച്ച് ഓവർ ആയല്ലേ????

മനു: mm വാ വാ.

അനു: കാർത്തി sorry

കാർത്തി: എന്തിന്????

അനു: ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടല്ലേ നീ അതെല്ലാം പറഞ്ഞെ????

കാർത്തി: ഏയ്‌അതൊന്നും സാരമില്ലെടി. ഇപ്പോ ന്റെ മനസില് എന്തെന്ന് ഇല്ലാത്ത
സന്തോഷം തോന്നുന്നുണ്ട്. നിങ്ങൾ എന്റെ best friends അല്ലെ നിങ്ങൾ അറിയാത്ത
ഒരു രഹസ്യവും എനിക്കില്ല. നിനക്കുണ്ടോ അനു????

അനു: ഏയ്‌എന്റെ ലൈഫില് ഒരുപാട് കൂട്ടുകാരന്മാരും കൂട്ടുകാരികളും

ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ എന്റെ ദുരന്ത കഥ ആദ്യയിട്ട് പറയുന്നത് നിങ്ങളോടാ. So
എന്റെ ലൈഫിലും ഒരു രഹസ്യവും ഇല്ല.

മനു: അളിയാ, അനു ഒരിക്കലും പിരിയരുത് നമ്മള് മൂന്നും. എപ്പളും കാണണം. നമ്മട
ലൈഫിലെ സന്തോഷവും സങ്കടവും എല്ലാം share ചെയ്യണം. ചോദിച്ച ചങ്കു വരെ
പറിച്ച് കൊടുക്കണം. ഇനി നമ്മള് പിരിയുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് മരണത്തിലൂടെ മാത്രം
ആയിരിക്കും. ഇപ്പോ തന്നെ ഫോണിലെ ഗാലറിയിലും ഹൃദയത്തിലും സൂക്ഷിക്കാൻ
നമ്മക്ക് ഒരു സെൽഫി എടുത്താലോ????

കാർത്തി: ഒന്നാക്കുന്നത് എന്തിനാ എത്രവേണോ എടുത്തോ നന്പാ……..

മനു അവന്റെ ഫോൺ എടുത്ത് ക്യാമറ on ചെയ്തു. അവര് മൂന്നു പേരും

സെൽഫിക്ക് പോസ്സ് ചെയ്തു. ഒരുപാട് നേരം അവര് സെൽഫി എടുത്തു. അതിന്
ശേഷം ക്യാമറ off ചെയ്ത് അപ്പൊ തന്നെ അവൻ നല്ലൊരു പിക് എടുത്ത് walpeper
ഇട്ടു.

കാർത്തി: എന്റെ വാട്സാപ്പിൽ കൂടെ send ചെയ്തേക്കണേ.

മനു: അത് എപ്പളെ ചെയ്തു.അനു നിന്റെ നമ്പർ ഒന്ന് താ.

അനു: തരാം.79********

മനു: ഓക്കേ ഞാൻ ഇട്ടേക്കാം.

അനു: mm

മനു: അപ്പൊ ഇനി നമ്മൾ ഒരിക്കലും പിരിയില്ല.

അതുംപറഞ്ഞ് അവൻ കൈ നീട്ടി. അവന്റെ കൈക്ക് മുകളിൽ ആയി അനു

കൈവച്ചു. അതിന് മുകളിൽ ആയി കാർത്തിയും.

ആ ഒരു ഫ്രണ്ട്ഷിപ് വളർന്നു. എല്ലാ അർത്ഥത്തിലും. അപ്പൊളൊന്നും ഗൗരിയും

ഗാങ്ങും ഞങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്തിരുന്നില്ല. പക്ഷെ ആ ഗാങ്ങിലെ ഹരി, അവൻ
അനുവിന്റെ പിന്നാലെ ആയി. ഇഷ്ട്ടം ആണെന്നും പറഞ്ഞ്. എന്നാൽ അത്
അവളോടുള്ള പ്രണയം അല്ല, അവളുടെ ശരീരത്തോടുള്ള കാമം ആണെന്ന്
ഞങ്ങൾക്ക് മനസിലായി. പിന്നെ കുറെ ദിവസത്തേക്ക് അവന്റെ ശല്യം ഉണ്ടായില്ല.
ഇതിനിടയിൽ അനുവിന് എന്നോട് പ്രേമം മൊട്ടിട്ടു.

അത് ഞങ്ങളുടെ ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പിനെ ബാധിച്ചു. ഞാൻ അവളുമായി മിണ്ടണ്ടായി. ഇപ്പോ

അവൾക്കൊരു ആക്‌സിഡന്റ ്. അതിന് പിന്നിൽ ഹരിയാ.

ഇത്രയും പറഞ്ഞ് തീർത്ത് കാർത്തി പാറുവിനെ നോക്കി.

കാർത്തി: പാറു…..പാറു

“Mm”

കാർത്തി: നീ എന്താ ഒന്നും മിണ്ടാത്തേ????

“കാർത്തി നീ പറഞ്ഞത് ഒന്നും എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ പറ്റുന്നില്ല. കേട്ടടുത്തോളം
അവൾക്ക് അസ്ഥിക്ക് പിടിച്ച പ്രേമമാണ് നിന്നോട്.”

കാർത്തി: പ്രേമം മണ്ണാകട്ട ഒന്ന് പോയെ പാറു.

കാർത്തി ദേഷ്യപ്പെട്ടു.

“ദേഷ്യം വരാൻ വേണ്ടി പറഞ്ഞത് അല്ല കാർത്തി. നിനക്ക് എന്നോട് ഇത്തിരി

എങ്കിലും സ്നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ, എന്നെ നീ ഇപ്പളും ചങ്കിൽ ഇരുത്തി
പ്രണയിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ പറയുന്നത് നീ കേൾക്കണം.പറ്റില്ല എന്ന് മാത്രം
പറയരുത്. സത്യം ചെയ്യ്.”

കാർത്തി: ആദ്യം നീ എന്താണെന്ന് പറ.

“നീ അവളെപ്പോയി ഒന്ന് കാണണം. എന്താ സംഭവിച്ചത് എന്ന് അറിയണം. അവിടെ

ആ കുട്ടിയും, അവളുടെ കൂട്ടുകാരിയും മാത്രമല്ലെ ഉള്ളൂ???? ഇപ്പോ നീ പോയ
അവർക്ക് അത് ഒരു സഹായം ആവും.plz കാർത്തി ചെല്ല്.”

കാർത്തി: ഇല്ല പാറു. അത് മാത്രം നടക്കില്ല. ഞാൻ പോവില്ല.

“അപ്പൊ….. അപ്പൊ ന്നോട് ഒരു സ്നേഹവും ഇല്ല അല്ലെ????

കാർത്തി: പാറു plz എന്തൊക്കെയാടി ഈ പറയണേ????

“കാർത്തി ആ അവസ്ഥയില് ഞാൻ ആയിരുന്നെങ്കിലോ???? നീ ഇങ്ങനെ പിടിവാശി

കാണിക്കുമായിരുന്നോ???? ന്റെ കാർത്തിയല്ലേ ഒന്ന് പൊക്കുടെടാ നിനക്ക്????
എന്റെ ചക്കരയല്ലേ, എന്നെ എന്ന് വേണോ നിനക്ക് കാണാലോ കാർത്തി. നാളെ ആ
കൊച്ചിന് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാലോ???? ഇനിയും നീ പോയില്ലെങ്കിൽ സത്യമായും
ഞാൻ നിന്നോട് മിണ്ടില്ല.”
കാർത്തി: പാറു ഞാൻ പോവാം.

“സത്യം”

കാർത്തി: mm ഇനി നീ അതിന്റെ പേരിൽ മിണ്ടാണ്ടിരിക്കണ്ട. പക്ഷെ ഞാൻ

ചോദിക്കണ സാധനം നീ തരണം. പറ്റുവോ????

“എന്ത് വേണോ തരാം ചോദിക്ക്.”

കാർത്തി: ഒരുമ്മ.

“അതൊന്നും പറ്റില്ല. ഈ അവസ്ഥയിലാണോ ഇതൊക്കെ ചോദിക്കണേ????”

കാർത്തി: ശെരി എങ്കിൽ നീ തരണ്ട. എന്റെ പട്ടി പോവും അവളെ നോക്കാൻ.

അവൻ മുഖം വീർപ്പിച്ചു.

“നിന്നോട് തർക്കിച്ച് ജയിക്കാൻ പറ്റില്ലല്ലോ????ഞാൻ ഇപ്പോ പഴയ പാറുവല്ല

ഇങ്ങനെ എപ്പളും ഉമ്മ വക്കാൻ.അത് നീ മറക്കണ്ടട്ടൊ.”

കാർത്തി: ഓ എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഞാനിപ്പോ പഴയ പാറുവല്ല എന്നങ്ങു

പറഞ്ഞോണം ഞാൻ എത്ര തവണ പറഞ്ഞെടി പോത്തേ നീ എനിക്കെന്റെ പഴയ
പാറു തന്നെയാന്ന്???? അപ്പൊ അത് കൊണ്ട് എന്റെ പഴയ പാറുവായി
എനിക്കൊരുമ്മ തന്നെ
“നിനക്ക് ഉമ്മയൊക്കെ തരാം പക്ഷെ പണ്ടത്തെ പോലെ കടിച്ച് മുറിക്കരുത്. ഞാൻ
പറഞ്ഞേക്കാം.”

കാർത്തി: നീ തന്നല്ലേ പറഞ്ഞെ ഇപ്പോ നിനക്ക് ചോര ഇല്ലെന്ന്. പിന്നെ കടിച്ച്

മുറിച്ചാൽ എന്താ പ്രശ്നം.

“അപ്പൊ നിനക്കൊരു മാറ്റവും ഇല്ലല്ലേ!! ഞാൻ തരില്ല ഉമ്മ.”

കാർത്തി: ഏയ്‌അങ്ങനെ പറയല്ലേ പെണ്ണെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചോളാം. പോരെ.

“എന്നാ വേഗം തന്നിട്ട് ആ കൊച്ചിനെ പോയി കാണാൻ നോക്ക്”

അവൻ അവന്റെ മുഖം അവളിലേക്ക് അടിപ്പിച്ചു. അവൾ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടച്ചു.

അവന്റെ ചുടുനീശ്വാസം അവളുടെ ചുണ്ടുകളിലേക്ക് പതിച്ചു. പതിയെ അവൻ
അവളുടെ കീഴ്ചുണ്ടിനെ മുത്തി. അവൻ ആ പവിഴചുണ്ട് വായിക്കുള്ളിൽ ആക്കി
നുണഞ്ഞു. അവളുടെ വായിക്കുള്ളിൽ നിന്ന് വരുന്ന മധുരമാർന്ന തേൻ അവൻ
അവന്റെ വായിക്കുള്ളിലേക്ക് സ്വികരിച്ചു. ആ ചുംബനം പിന്നൊരു മത്സരമായി മാറി.
അവളുടെ

കിഴ്ചുണ്ടിലേക്ക് അവൻ അവന്റെ പല്ലിറക്കി. ‘ൽസ്സ്സ്’

എന്ന ശബ്‌ദത്തോടെ അവൾ അവനെ തള്ളി മാറ്റി.

“ദേവി…. നീ പഴയത് ഒന്നും നിർത്തില്ലല്ലെ കാർത്തി. എന്റെ ചുണ്ട് എപ്പോ തന്നാലും

അങ്ങ് തിന്നോണം. എന്തിനാ കാർത്തി ഇങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്യുന്നേ???? മര്യാദക്ക്
ഉമ്മ തന്ന പോരെ!!!”

കാർത്തി: ന്റെ പെണ്ണെ, ഓരോ പ്രാവിശ്യം നിന്നെ ഉമ്മ വക്കുമ്പോഴും

വേദനിപ്പിക്കാതെ വക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് ഞാൻ. പക്ഷെ നിന്റെ പിൻകഴുത്തിൽ
നിന്ന് ചെവിയോരം വഴി ചുണ്ടുകളിലേക്കൊരു പാതയുണ്ട്. എത്ര കരുതലോടെ
വന്നാലും എന്റെ ചുംബനവണ്ടികളെ അപകടപ്പെടുത്തുന്നൊരു കാട്ടുപാത……!!!
“മതി സാഹിത്യം പറഞ്ഞത്. പോവാൻ നോക്ക്.”

കാർത്തി: എന്നാലും ഞാൻ പോണോ പാറു????

“ദേ കാർത്തി നീ പറഞ്ഞത് ഞാൻ തന്നില്ലേ???? പിന്നെ എന്താ പോയാ????”

കാർത്തി: എത്ര വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷാടി നമ്മള് കാണാണേ???? ഒരുപാട് പറയാൻ

ഇല്ലെടി???? നീ തന്നല്ലേ പറഞ്ഞത് ഇന്നിനി നിന്നെ എങ്ങോട്ടും വിടില്ലെന്ന്????
എന്നിട്ടിപ്പോ നീ തന്നെ എന്നെ പറഞ്ഞ് വിടുവാ????

“കാർത്തി നീ എന്താ ഈ പറയണേ???? എന്റെ അവസ്ഥ ആ കൊച്ചിന് വരരുത്.

നമ്മക്ക് നാളേം കാണാലോ.അല്ലെങ്കിൽ നീ അവളെ ഒന്ന് കണ്ട് എന്താ സംഭവിച്ചത്
എന്നറിഞ്ഞിട്ട് വാ. ഞാൻ കാത്തിരിക്കാം. Plz കാർത്തി. കാർത്തി പോയിട്ട് വരുമ്പോ
ഇനിയും ഞാൻ ഉമ്മ തരാം.”

കാർത്തി: Promise

“ന്റെ കാർത്തിയാണെ സത്യം പോരെ????”

കാർത്തി: mm അപ്പൊ ഞാൻ പോണമല്ലേ????

“Mm പോണം.”

സങ്കടത്തോടെ ആണെങ്കിലും കാർത്തി കുന്നിറങ്ങി. ബൈക്കിനടുതെത്തി. എന്തോ

നിധി കളഞ്ഞിട്ട് പോയവനെ പോലെ കാർത്തി ആ കുന്ന് ഒന്നുകൂടി നോക്കി. എന്നിട്ട്
ബൈക്ക് start ചെയ്തു. നേരെ കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക്.
ഇതേ സമയം ഗൗരിടെ വിട്ടിൽ……

ഗൗരി: നീ എന്ത് പണിയാടാ കാണിച്ചേ???? അവൾക്കെന്തെങ്കിലും പറ്റിയാ നീ

മാത്രമല്ല ഞങ്ങളും തൂങ്ങും.

ഹരി: എടി ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ, അറിഞ്ഞോണ്ട് ചെയ്തതല്ല. ആസിട് കൊണ്ട്

പോയെന്നുള്ളത് ശെരിയാ. പക്ഷെ അത് കാണിച്ച് അവളെ പേടിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടി
മാത്രമാ. പക്ഷെ, പക്ഷെ എത്രയൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അവൾ എന്റെ വഴിക്ക്
വരുന്നില്ലെന്ന് കണ്ടപ്പോ ദേഷ്യം വന്ന് ഒരു ആവേശത്തിന് വീത്തി പോയതാ.

ഗൗരി: ഇനി ഇപ്പൊ പറഞ്ഞിട്ട് എന്ത് കാര്യം???? നടക്കേണ്ടത് നടന്നു. ഗിരിയും,

മനോജും നാട്ടിൽ പോയത് നന്നായി.

ഹരി: ഇനിയിപ്പോ എന്ത് ചെയ്യോടി????

ഗൗരി: ഞാൻ ഒന്ന് ആലോചിക്കട്ടെ. ഇനി രണ്ട് ദിവസം കൂടെ ഉള്ളൂ സ്ട്രൈക്ക്
തീരാൻ. അതിനുള്ളിൽ എന്തെങ്കിലും വഴി കണ്ടെത്താം. നീ ഇപ്പൊ ചെല്ല്.

ഹരി: mm. എടി നിന്റെ പപ്പാ????

ഗൗരി: പേടിക്കണ്ട. പപ്പാ റൂമിലാ. നീ ശബ്‌ദം ഉണ്ടാക്കാണ്ട് വന്ന വഴി വിട്ടോ.

ഹരി: mm

ഗൗരി: അഹ് പിന്നെ നീ ഒന്ന് സൂക്ഷിക്കുന്നത് നല്ലതാ. അറിയാലോ ആ

കാർത്തിയിത് അറിഞ്ഞാൽ????
ഹരി: എനിക്ക് അതെപറ്റി ചെറുതായി പേടി ഉണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ കുറച്ച് ദിവസം
മുൻപ് അവര് അടിയായി പിരിഞ്ഞു. അപ്പൊ പിന്നെ അതിനെ കുറിച്ച് പേടിക്കണ്ട.

ഗൗരി: അപ്പൊ എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടാണ് നീ ഈ തെണ്ടിത്തരം കാണിച്ചേ അല്ലെ????

ഹരി: എടി ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അറിഞ്ഞോണ്ട് അല്ലാന്ന്.

ഗൗരി: mm ശെരി ശെരി നീ പോ.

അവൻ പിൻ വാതിൽ വഴി പുറത്തേക്ക്……..

ഇതേ സമയം കാർത്തി കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിയിരുന്നു. കാർത്തി ഫോൺ

എടുത്ത് അഞ്ജലിയെ വിളിച്ചു. ആദ്യത്തെ റിങ്ങിൽ തന്നെ അവൾ ഫോൺ കട്ട്‌
ചെയ്‌തു.

കാർത്തി: pic up, pic up

അവൻ വീണ്ടും വിളിച്ചു. വീണ്ടും അവൾ ഫോൺ കട്ട്‌ചെയ്തു.

കാർത്തി: f**k………..

അവൻ ദേഷ്യം കൊണ്ട് വിറച്ചു. അവൻ തിരിച്ച് പോകാനൊരുങ്ങി.

“അവളെ കണ്ട് അവൾക്ക് എന്താ പറ്റിയെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടേ വരാവൂ.”

അവന്റെ ഉള്ളിൽ ഇരുന്ന് ആരൊ പറയുമ്പോലെ അവന് തോന്നി. അവൻ വീണ്ടും
അവളെ വിളിച്ചു. ഇപ്രാവശ്യം അവൾ ഫോൺ എടുത്തു.

അഞ്ജലി: എന്താ????

കാർത്തി: അഞ്ജലി എന്നോട് ദേഷ്യം ആണോ????

അഞ്ജലി: എനിക്കെന്തിനാ നിന്നോട് ദേഷ്യം. നീ ആരാ എന്റെ????

കാർത്തി: അപ്പൊ ഞാൻ നിന്റെ ആരുമല്ലേ????

അഞ്ജലി: നീ എന്റെ ആരുമല്ല. പക്ഷെങ്കി ഇവിടെ ബോധംപ്പോലും വരണ്ട് ഒരു പെണ്ണ്

കിടപ്പുണ്ട്. അവൾക്ക് നീ ആരൊക്കെയോ ആയിരുന്നു. റൂമിൽ വന്ന നിന്നെ പറ്റി
പറയനേ അവൾക്ക് നേരമുള്ളൂ. ആ അവൾക്കൊരു ആക്‌സിഡന്റ ് പറ്റിയപ്പോ
ആദ്യം വിളിച്ചറിയിച്ചത് നിന്നെയാ ഞാൻ. അപ്പൊ മൂന്നാറിൽ പോയിരിക്കുന്നു.
ഇപ്പോ എന്തിനാ വിളിച്ചത് മൂന്നാറിലെ വിശേഷങ്ങൾ പറയാനാണോ????

കാർത്തി: കഴിഞ്ഞോ???? അഞ്ജലി ഞാനിപ്പോ ഹോസ്പിറ്റലിലുണ്ട്. Iam sorry നീ

നേരത്തെ വിളിച്ചപ്പോ വരാൻ പറ്റുന്ന ഒരു സാഹചര്യത്തിലല്ലായിരുന്നു ഞാൻ. അതാ
ഞാൻ മൂന്നാറിലാണെന്ന് നുണ പറഞ്ഞേ. അഞ്ജലി plz ഒന്ന് പറയ് എവിടെ
ഇപ്പോ????

അഞ്ജലി: ICU ൽ ഉണ്ട്. ഇപ്പോഴും ബോധം വീണിട്ടില്ല.

കാർത്തി: ഞാൻ ദേ വരുന്നു.

അതുംപറഞ്ഞ് അവൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ഓടി. അവിടെ ചുമരിൽ ചാരി
നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു അഞ്ജലി. കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകൾ. അവളുടെ മുഖം
കണ്ടാൽ അറിയാം, ഒരുപാട് കരഞ്ഞിട്ടുണ്ട് എന്ന്.

കാർത്തി: അഞ്ജലി……

അവൾ അവനെ നോക്കി പക്ഷെ ഒന്നും മിണ്ടില്ല.

കാർത്തി: ഇപ്പളും എന്നോടുള്ള ദേഷ്യം മാറിലേടി????

അപ്പളും അവൾ ഒന്നും മിണ്ടില്ല.

കാർത്തി: അഞ്ജലി plz നീ ഇങ്ങനെ മിണ്ടാണ്ട് നിക്കല്ലേ. എന്താ നടന്നത്

എന്നെങ്കിലും പറയ്.

അഞ്ജലി: എനിക്കൊന്നും അറിയില്ല കാർത്തി. നാളെ ന്റെ അനിയത്തിയുടെ

കല്യാണ നിച്ഛയം ആണ്. ഇന്നലെ തന്നെ ഞങ്ങള് എന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. ഇന്ന്
രാവിലെ അവള് നിന്നെ കണ്ടേ പറ്റു എന്ന് വാശിപിടിച്ച് വിട്ടിൽ നിന്നും ഇറങ്ങി.
ഉച്ചയോടായിട്ടും കാണാത്തത് കൊണ്ട് അവളെ വിളിച്ചുനോക്കി. പക്ഷെ ഫോൺ
switch off. ഉച്ചക്ക് ഒരു രണ്ട് രണ്ടര മണിയായി കാണും എന്റെ ഫോണിലേക്ക് അനു
വിളിച്ചു. ഫോൺ എടുത്തപ്പോ അത് അനുവല്ലായിരുന്നു. അനുവിന് ഒരു
ആക്സ ‌ ിഡന്റ ് പറ്റി. കൃഷ്ണ ഹോസ്പിറ്റലിലാണ്. ഞാൻ ഈ ഏരിയയിൽ ഓട്ടോ
ഓടുന്ന ആളാണ്. ഒന്ന് വേഗം ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് വരണം എന്നും പറഞ്ഞ് ഫോൺ
കട്ടായി. പിന്നെ ഒന്നും ചിന്തിക്കാതെ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് പോന്നു. ഇവിടെ എത്തിയപ്പോ
അനു ICU വിൽ ആണെന്നും കുറെ മരുന്ന്കളൊക്കെ വാങ്ങിച്ച് കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്
എന്നും ആ ഓട്ടോക്കാരൻ പറഞ്ഞു. ഞാൻ പൈസ കൊടുത്തു. പക്ഷെ അയാൾ
വാങ്ങിയില്ല. ഒരു പത്ത് പത്തര മണിയായപ്പൊ ആയാളും പോയി. നിന്നെ
വിളിക്കണോ വേണ്ടയോ എന്ന് ഒരുപാട് തവണ ആലോചിച്ചു. പക്ഷെ ഞാനൊരു
പെണ്ണല്ലേ കാർത്തി ഞാൻ ഒറ്റക്ക് എങ്ങനാ??????
അവൾ പറഞ്ഞു നിർത്തി കണ്ണുനീർ തുടച്ചു.

കാർത്തി: അഞ്ജലി ഇനി എന്തിനാ കരയണെ???? നടക്കാൻ ഉള്ളതെല്ലാം

നടന്നില്ലേ???? ഇനി അറിയേണ്ടത് അവൾക്ക് എന്താ പറ്റിയെന്നാണ്.

അഞ്ജലി: എനിക്കും അറിയില്ല എന്താ പറ്റിയെന്ന്. കുറെ മണിക്കൂർ ആയി ഇങ്ങനെ

നിക്കുന്നു. പക്ഷെ ഒന്നറിയാം അവൾടെ മുഖത്തിന് എന്തോ കാര്യമായി പറ്റിട്ടുണ്ട്.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ വീണ്ടും പൊട്ടികരഞ്ഞു. പെട്ടന്ന് ICU വിന്റെ

പെട്ടന്ന് ICU വിന്റെ ഡോർ തുറന്ന് ഒരു ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് വന്നു.

കാർത്തി: ഡോക്ടർ എന്താ, എന്താ അവൾക്ക് പറ്റിയെ????

ഡോക്ടർ: അകത്തു കിടക്കുന്ന പേഷ്യന്റിന്റെ????

കാർത്തി: കസിനാ.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ താൻ മാത്രം എന്നോടോപ്പം വാ.

കാർത്തി: അഹ് ഡോക്ടർ. അഞ്ജലി ഞാൻ പോയിട്ട് വരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ ഡോക്ടറിന്റെ പിന്നാലെ പോയി…………….

ഡോക്ടർ പോയത് അയാളുടെ റൂമിലേക്ക് ആണ്. കൂടെ കാർത്തിയും.

ഡോക്ടർ: ഇരിക്ക്.

അവൻ ഡോക്ടർക്ക് എതിരെ ഉള്ള സീറ്റിൽ ഇരുന്നു.

കാർത്തി: ഡോക്ടർ അനുവിന്, അനുവിന് എന്താ പറ്റിയെ????

ഡോക്ടർ: അവിടെ നിക്കുന്ന ആ കുട്ടിയുടെ പേര് എന്താണ്????

കാർത്തി: അഞ്ജലി.

ഡോക്ടർ: അഹ് അഞ്ജലി. അഞ്ജലി ഒരുപാട് തവണ എന്നോട് ചോദിച്ചു, അവൾക്ക്

എന്താ പറ്റിയത്???? എന്താ ഡോക്ടർ ഒന്നും പറയാത്തത് എന്നൊക്കെ. ആ
കുട്ടിയുടെ മുഖത്ത് നോക്കി എനിക്ക് ഒന്നും പറയാൻ തോന്നുന്നില്ലഡോ.

കാർത്തി: ഡോക്ടർ എന്താ പ…. പറഞ്ഞ് വരുന്നത്????

അവന്റെ ശബ്‌ദം ഇടറി.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ തന്റെ പേര്????

കാർത്തി: കാർത്തിക്.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ കാർത്തിക്. അകത്തുള്ള പേഷ്യന്റിന്റെ കസിൻ ആണന്നല്ലേ

പറഞ്ഞത്????
കാർത്തി: അതെ ഡോക്ടർ.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ. പഴയത് പോലെ അല്ല ആ കുട്ടിയുടെ മുഖം ഇപ്പോ. ആസിഡ്

വിത്തിയത് കാരണം മുഖത്തിന്റെ പകുതി ഭാഗവും ഇടത് കൈയിലെ നാല്
വിരലുകളും………….

കാർത്തി: മതി ഡോക്ടർ. Plz……….

കാർത്തി ഇടറിയ സ്വരത്തിൽ ഡോക്ടറോട് പറഞ്ഞു.

ഡോക്ടർ: ഏയ്യ് കാർത്തിക്, താൻ ഇങ്ങനെ ഇമോഷണൽ ആവല്ലേ. താൻ വേണം

അഞ്ജലിയോട് ഈ കാര്യങ്ങൾ ഓക്കേ പറയാൻ. തന്റെ ഫ്രണ്ടിന്റെ ജീവൻ തിരിച്ച്
കിട്ടിയല്ലോ അത് തന്നെ വല്യ കാര്യമല്ലേ????

കാർത്തി: ഓക്കേ ഡോക്ടർ. അ…… അവൾക്ക് ഇപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട്

ഡോക്ടർ????

ഡോക്ടർ: she is all right. ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞതല്ലേ ഉള്ളൂ, ആ മയക്കത്തിലാ.

മയക്കത്തിന്റെ hangover കഴിയുമ്പോൾ നിങ്ങൾ വേണം അവളെ കാര്യങ്ങൾ
പറഞ്ഞു മനസിലാക്കാൻ. ഓക്കേ.

കാർത്തി: ഓക്കേ ഡോക്ടർ.

ഡോക്ടർ: and അവളുടെ വീട്ടുകാരെ അറിയിച്ചോ????

കാർത്തി: ഇല്ല ഡോക്ടർ.

ഡോക്ടർ: എത്രയും വേഗം അവൾടെ വീട്ടുകാരെ അറിയിക്കണം.

കാർത്തി: ഓക്കേ ഡോക്ടർ.പിന്നെ അവളെ ഒന്ന് കാണാൻ പറ്റുവോ????

ഡോക്ടർ: sorry കാർത്തിക്. ഇപ്പോ അവളെ കാണാൻ പറ്റില്ല. പുറത്ത്നിന്ന്

വേണമെങ്കിൽ കാണാം.

കാർത്തി: ശെരി ഡോക്ടർ.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ മുറിക്ക് പുറത്തിറങ്ങി. അവന്റെ കാലുകൾ

ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ താൻ കാരണം ഒരു പെൺകുട്ടി മരിച്ചു. ഇപ്പോ
തനിക്ക് വേണ്ടി ഒരു പെൺകുട്ടി മരണതുല്യമായി കിടക്കുന്നു. അവന്റെ ഹൃദയം
പൊടിയുന്നത്പ്പോലെ. കണ്ണിൽ നിന്നും യാന്ത്രികമായി കണ്ണുനീര് നിലത്തേക്ക്
പതിച്ചു. ദൂരെ നിന്നും അവൻ വരുന്നത് കണ്ട അഞ്ജലി അവന് അരികിലേക്ക്
ഓടിയെത്തി.

അഞ്ജലി: കാർത്തി……….. കാർത്തി എന്താ, എന്താടാ ഡോക്ടർ പറഞ്ഞേ????

അവൻ അവളെ ICU വാർഡിന് വെളിയിലേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട്പ്പോയി. അവൻ

ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് എല്ലാം അവളോട് പറയാൻ തീരുമാനിച്ചു.

കാർത്തി: നീ വാ……..

അഞ്ജലി: എങ്ങോട്ടാ കാർത്തി????

കാർത്തി: ഇരിക്ക്.
അവൻ അടുത്ത് കിടന്ന ചെയറിൽ അഞ്ജലിയെ ഇരുത്തി. കൂടെ അവനും. അവൻ
ഡോക്ടർ പറഞ്ഞത് എല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു. എല്ലാം കേട്ടു കഴിഞ്ഞ ശേഷം ഒരു
അലറികരച്ചിൽ ആയിരുന്നു അവൾ.

കാർത്തി: ഏയ്‌അഞ്ജലി താൻ, താനിങ്ങനെ കരയല്ലേ. നടക്കേണ്ടതെല്ലാം നടന്നു.

താൻ ഇങ്ങനെ കരയുന്നത് കൊണ്ട് നമ്മക്ക് നമ്മട അനുവിനെ പഴയ രീതിയിൽ
തിരിച്ചു കിട്ടുവോ????

അഞ്ജലി: ന്നാലും……… ഞാൻ കാരണാ ന്റെ അനുവിന് ഇങ്ങനെയൊക്കെ

ഉണ്ടായേ…….

കാർത്തി: നീ എന്തു ചെയ്തന്ന ഈ പറയണേ????

അഞ്ജലി: അവൾടെ കൂടെ ഞാനും പോവണമായിരുന്നു.

കാർത്തി: അഞ്ജലി ഇത് വരെ നടന്നത് എല്ലാം ഒരു സ്വപ്നം എന്നപ്പോലെ മറക്കാം.
അനുവിന്റെ മുഖം മാത്രമല്ലെ മാറിട്ടുള്ളൂ???? അവള് ഇപ്പളും നമ്മളുടെ അനു
തന്നെയല്ലേ????

അഞ്ജലി: എന്നാലും?????

കാർത്തി: ഒരെന്നാലും ഇല്ല. അവളെ നമ്മള് വേണം തിരിച്ച് ജീവിതത്തിലേക്ക്

കൊണ്ട് വരാൻ. താൻ പോയി മുഖമൊക്കെ കഴുകീട്ട് വാ ചെല്ല്.

അവൾ മുഖം കഴുകാനായി വാഷ് റൂമിലേക്ക് നടന്നു.

“എടി plz ടി ഒരു kiss താടി”

“എടാ ഇത് ഹോസ്പിറ്റലാ. എല്ലാവരും ശ്രദ്ധിക്കും. നീ ഒന്ന് പോയെ.”

“എടി നമ്മളുടെ കല്യാണ നിച്ഛയം കഴിഞ്ഞല്ലോ എന്നിട്ടും ഒരുമ്മ തരാൻ നിനക്ക്

എന്താ ഇത്ര മടി????”

“എനിക്ക് ഒരു മടിയും ഇല്ല. പക്ഷെ ഇതൊരു ഹോസ്പിറ്റലാ. അത് നീ മറക്കണ്ട.”

“നീ ഒന്ന് നോക്കിക്കേ ആരും നമ്മളെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല. മിക്കവരും ഉറക്കത്തിലാ. Plz ടി

ഒരേ ഒരു kiss”

“നിന്നെക്കൊണ്ട് ഞാൻ തോറ്റു.”

പെട്ടന്ന് കാർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി താൻ ഇരുന്ന സിറ്റിന് പിന്നിൽ നിന്നുമാണ്

ശബ്‌ദം. അവൻ നോക്കുമ്പോ അവർ ചുണ്ടുകൾ കൊണ്ട് കഥ പറയുകയായിരുന്നു.
അവന്റെ കണ്ണുകൾ ചെറുതായി നിറഞ്ഞു. അവൻ കണ്ണുകൾ മെല്ലെ അടച്ചു. തന്റെ
ഓർമകളിലേക്ക് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

“അളിയാ കാർത്തി 2 ദിവസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ പരീക്ഷയാ. അത് കഴിഞ്ഞാൽ

എന്നാടാ നമ്മള് കാണുവാ????”

“ടാ മലരേ നീ എന്താ വിചാരിക്കുന്നെ പരിക്ഷ കഴിഞ്ഞാ ഞാൻ എന്റെ വഴിക്ക്

പോവുമെന്നോ???? അതിന് കാർത്തി വേറെ ജനിക്കണം. ന്റെ ഈ നെഞ്ചിൽ
ഉണ്ടാവും ടാ നിയും നിന്റെ ഓർമയും.”

“അപ്പൊ നമ്മള് കാണത്തില്ലേ ഇനി????”

“നിനക്ക് എന്റെ വിട് അറിയാം. എനിക്ക് നിന്റെ വിടും. കാണാൻ തോന്നുമ്പോ

ഞാനങ്ങ് വരില്ലേ നിന്റെ വീട്ടിലേക്ക്.”
“കാർത്തി”….

“അഹ് പാറു എന്താടി????”

“ഒന്ന് വരുവോടാ എനിക്ക് കുറച്ച് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ട്.”

“അഹ്. അളിയാ ഞാൻ പോയിട്ട് വരവേ.”

“എന്താടി????”

“ക……, കാർത്തി……….”

“ഏയ്‌എന്റെ പെണ്ണ് കരയാ????”

“സഹിക്കാൻ പറ്റണില്ല കാർത്തി. നാളേം അതിനടുത്ത ദിവസവും stady leave

അല്ലെ???? പിന്നെ അത് കഴിഞ്ഞാൽ പരിക്ഷയും. പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ
എന്നെ മറക്കോട നീ????”

“ആകാശത്തിലെ നക്ഷത്രങ്ങളേയും, കടൽത്തിരത്തെ മണൽത്തരികളെയും എന്ന്

ഞാൻ എണ്ണിത്തിരുന്നുവോ അന്ന് ഞാൻ നിന്നെ മറക്കും. ഒന്ന് പോടി. ഈ ജന്മത്ത്
എനിക്ക് നിന്നെ മറക്കാൻ പറ്റില്ലേടി പെണ്ണെ.

” നിക്കറിയാം. എന്നെ മറക്കാൻ നിനക്ക് ആവില്ലേന്ന്. പരീക്ഷ കഴിഞ്ഞാലും ന്നെ

കാണാൻ വരണോട്ടോ!!!
“പിന്നെ വരാതെ???? എന്റെ പ്രാണനെ ഒരു നിമിഷം പോലും വിട്ട് നിക്കാൻ എനിക്ക്
കഴിയില്ലല്ലോ.”

“I LOVE YOU കാർത്തി………”

“LOVE YOU TO പാറൂട്ടി. പിന്നെ ഇന്ന് ക്ലാസ്സ്‌വിടുമ്പോ കഞ്ഞിപ്പുരയിൽ വരണേ……..”

“Mm എന്തിനാ????”

“അതപ്പോ പറയാം.”

അഞ്ജലി: ഏയ്‌കാർത്തി………….

അഞ്ജലിയുടെ വിളിയാണ് കാർത്തിയെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.

അഞ്ജലി: എന്തേ ഉറക്കമയോ????

കാർത്തി: sorry ടി ഞാൻ ഒന്ന് മയങ്ങിപ്പോയി.

അഞ്ജലി: mm. നീ എന്താ കരയുന്നെ????

കാർത്തി: ആര് ഞാനോ???? ഏയ്‌നിനക്ക് തോന്നിയതാവും.

അഞ്ജലി: നിന്റെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞ് ഇരിക്കുന്നു. അതാ ചോദിച്ചേ.

കാർത്തി: അത് എന്തോ ഓർത്തിട്ട്….. അഹ് അത് വിട്. അഞ്ജലി എനിക്ക്
അത്യാവശ്യമായി ഒരിടം വരെ പോണം.

അഞ്ജലി: എങ്ങോട്ടാടാ ഈ നേരത്ത്????

കാർത്തി: അതൊന്നും പറഞ്ഞോണ്ട് നിക്കാൻ സമയം ഇല്ല. എനിക്ക് പോയെ പറ്റു.

അവൻ ശബ്‌ദം കടുപ്പിച്ചു.

അഞ്ജലി: നീ ചൂടാവാതെ. ഇപ്പോ നിനക്ക് പോണം. അത്രയല്ലേ ഉള്ളൂ???? ശെരി നീ

പൊക്കോ. നേരം വെളുത്തിട്ട് വന്ന മതി. ഇവിടുത്തെ കാര്യങ്ങൾ ഓക്കേ ഞാൻ
നോക്കിക്കോളാം.

കാർത്തി: ഏയ്‌ഞാൻ അത്ര താമസിക്കുവോന്നും ഇല്ല. വേഗം വരാം. ശെരി ഞാൻ

പോട്ടെ.

അഞ്ജലി: mm

കാർത്തി: എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടെങ്കിൽ വിളിച്ചാൽ മതി.

അഞ്ജലി: അഹ് ശെരി. നീ പോവാൻ നോക്ക്.

അവൻ അവളോട് യാത്ര പറഞ്ഞ് വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. അല്ല ഓടി.

വെളിയിൽ പാർക്ക്‌ചെയ്തിരുന്ന അവന്റെ duke start ചെയ്ത് പരമാവധി സ്പീഡിൽ

അവൻ കുതിച്ചു. യക്ഷിക്കുന്നിലേക്ക്. അവന് അവളെ കാണാനുള്ള ആഗ്രഹം
ഇരട്ടിച്ചു. Maxiam സ്പീഡിൽ തന്നെ അവൻ വണ്ടി ഓടിച്ചു. ഒടുവിൽ അവൻ
അവന്റെ ലക്ഷ്യ സ്ഥാനത്ത് എത്തി. വണ്ടി സ്ഥാൻഡ് ഇട്ട് ഒതുക്കാൻ കൂടി അവന്
സമയം ഇല്ലായിരുന്നു. വണ്ടി അവിടെ ഇട്ടിട്ട് അവൻ ഓടി യക്ഷിക്കുന്നിൽ കേറി.
അവിടെ അവനെ തന്നെ കാത്തെന്നപ്പോലെ പാറു നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു. അവൻ
അവളെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി കെട്ടിപിടിച്ചു.

“ന്താ കാർത്തി???? ന്താ ന്റെ ചെക്കന് പറ്റിയേ????”

അവളുടെ ആ ചോദ്യത്തിന് കരഞ്ഞു കൊണ്ടാണ് അവൻ മറുപടി കൊടുത്തത്.

“അയ്യേ നീ എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ???? നിന്നേ ആരെങ്കിലും വഴക്ക്

പറഞ്ഞോ????”

അവൾ നിഷ്കളങ്കമായി ചോദിച്ചു.

എന്നിട്ടും അവന്റെ കരച്ചിലിന് ഒരു മയവും ഉണ്ടായില്ല.

“ദേ ചെക്കാ ഇനി കരഞ്ഞാൽ ഉണ്ടല്ലോ, നീ കാര്യം പറയടാ.”

കാർത്തി: ഏയ്‌ഒന്നുമില്ലടി. ഹോസ്പിറ്റലിൽ ഇരുന്നപ്പോ നിന്നേ കുറിച്ച് ഓർത്തു.

അപ്പൊ നിന്നെ കാണാൻ തോന്നി. ഇപ്പോ നിന്നേ കണ്ടപ്പോ…… സന്തോഷം
കൊണ്ടാടി.

അവൻ കണ്ണിര് തുടച്ച് അവളോട് പറഞ്ഞു.

“കരയാൻ വേണ്ടിട്ട് എന്താ ന്നെ കുറിച്ച് ഓർത്തെ????”

കാർത്തി: അത്…….. അത് പിന്നെ……

“Mm മതി മതി നിക്ക് മനസിലായി. നീ എന്നെ ആദ്യമായി ഉമ്മ വച്ചതിനെ കുറിച്ചല്ലേ
ഓർത്തെ????”

കാർത്തി: mm

അവന് തല കുനിച്ച് അതിന് മറുപടി കൊടുത്തു.

“വഷളൻ. വേറെ ഒന്നും നിനക്ക് ഓർക്കാൻ ഇല്ലായിരുന്നോ????”

കാർത്തി: അത് പിന്നെ ആ സിറ്റുവേഷനിൽ ഓർക്കാൻ അതെ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.

“ഏത് സിറ്റുവേഷൻ????”

അവൻ നടന്നത് എല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു.

“അയ്യേ നിന്റെ ഈ ഒളിഞ്ഞു നോട്ടം ഇത് വരെ മാറ്റിലെ????”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ അവന്റെ തോളിൽ കടിച്ചു.

കാർത്തി: അഹ് ടി പാറു എനിക്ക് നന്നായി വേദനിച്ചൂട്ടോ.

“കണക്കായിപ്പോയി. കന്നംതിരിവ് കാണിച്ചോണ്ട് അല്ലെ????”

കാർത്തി: ആ സമയത്ത് അറിയാണ്ട് എന്റെ കണ്ണ് അങ്ങോട്ട് പോയി. അത്
കന്നംതിരിവാണോടി????

“ഓഹ് നിന്നെ കൊണ്ട് തോറ്റല്ലോ കാർത്തി. അതൊക്കെ പോട്ടെ അനുവിന് ഇപ്പൊ

എങ്ങനെയുണ്ട്????”

അവള് അത് പറഞ്ഞപ്പോ കാർത്തിയുടെ മുഖത്ത് വീണ്ടും സങ്കടം നിഴലിച്ചു.

“എന്താ കാർത്തി അനുവിന് പറ്റിയെ പറയടാ.”

കാർത്തി: എടി അത്, അത് പിന്നെ……

അവൻ നടന്നതെല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു.

“ന്റെ ദേവി……. ആരാ ആരാടാ ഇത് ചെയ്തേ????”

കാർത്തി അതിന് മറുപടി പറഞ്ഞില്ല.

“നിക്കറിയാം കാർത്തി ഇത് ചെയ്തവൻ ആരാണെന്ന് നിനക്ക് അറിയാം. ഇപ്പൊ

ഒന്നിനും പോണ്ടടാ. ഇപ്പൊ നീ അവിടെ ഉണ്ടാവണം. എല്ലാത്തിനും അവരുടെ കൂടെ
നിക്കണം. അതുകഴിഞ്ഞു മതി ബാക്കി എന്തും.”

കാർത്തി: പ……, പാറു

“എന്താ കാർത്തി നീ പിന്നേം കരയാ???” ഇപ്പൊ എന്തിനാ കരായണേ???”

കാർത്തി: ഞാ…..,ഞാൻ കാരണം ആണല്ലോ അവൾക്ക് ഇതൊക്കെ സംഭവിച്ചത്
എന്നൊരു തോന്നൽ.

“Mm ഒരു വിധത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ നീയും കാരണകാരനാ കാർത്തി. മരിച്ചവർക്ക്

വേണ്ടി അല്ല നീ ജീവിക്കാൻ ഉള്ളത്. നിനക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കുന്നവർക്ക് വേണ്ടി
വേണം നീ ജീവിക്കാൻ. അന്നാ കുട്ടി നിന്നോട് ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറഞ്ഞു. ഇന്നാ കുട്ടി
പകുതി പോയ മുഖവുമായി ജീവിക്കുന്നു. എല്ലാം വിധിയാ കാർത്തി.”

കാർത്തി: ഹമ് ഞാനാ ഞാൻ കാരണമാ ഇതെല്ലാം. ഞാൻ സ്നേഹിച്ചവരാരും

സന്തോഷത്തോടെ ഇരുന്നിട്ടില്ല. ജീവിതാവസാനംവരെ നിന്നോടൊപ്പം
സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാന ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചേ. മരിക്കുമ്പോപ്പോലും ഒരുമിച്ച്
മരിക്കാൻ ഞാൻ പ്രാർത്ഥിച്ചിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ….. പക്ഷെ മരണം എന്റെ അച്ഛന്റേം
അമ്മടേം രൂപത്തിൽ നിന്നെ തേടിയെത്തി. പിന്നെ അനു അവളൊരു
പാവമായിരുന്നു. എന്നെ സ്നേഹിച്ചുന്നുള്ള ഒരു തെറ്റേ അവള് ചെയ്തിട്ടുള്ളു. ആ
അവൾടെ അവസ്ഥ………

ഇത്രെയും പറഞ്ഞ് അവൻ പൊട്ടികരഞ്ഞു.

“കാർത്തി ഇങ്ങനെ കരയല്ലേടാ. സഹിക്കാനില്ലടാ നിക്ക്……..”

കാർത്തി: പാറു, അഞ്ജലി എന്നെ വിളിക്കുമ്പോഴും ഞാൻ ഹോസ്പിറ്റലിൽ

പോയപ്പോഴും എനിക്ക് അനുവിനോട് ദേഷ്യം മാത്രമായിരുന്നു.പക്ഷെ ഡോക്ടർ
അവളുടെ കാര്യം പറഞ്ഞപ്പോതൊട്ട് എന്റെ ഉള്ളം നീറാ.

“കാർത്തി ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോ ഏതെങ്കിലും പെണ്ണ് നിന്നെ നോക്കുന്നത് കണ്ട

അവരോട് ദേഷ്യം ആയിരുന്നെനിക്ക്. അവരെയൊക്കെ ഞാൻ നോക്കി
പേടിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. അന്നെന്റെ ഏറ്റവും വല്യ ആഗ്രഹം ആർക്കും
വിട്ടുകൊടുക്കണ്ട് നിന്നെ എന്റേത് മാത്രം ആക്കണോന്ന് ആയിരുന്നു. എന്നാ അത്
നടന്നില്ല. പക്ഷെ ഇപ്പൊ എന്റെ ഏറ്റവും വല്യ ആഗ്രഹം എന്താണെന്ന്
അറിയോടാ????എന്റെ സ്ഥാനത്ത് നീ അനുവിനെ കാണണം. അവളെ നീ
ജീവിതത്തിലേക്ക് ക്ഷണിക്കണം.
കാർത്തി: പാറു വേണ്ട അതുമാത്രം നീ പറയണ്ട. അത് മാത്രം എനിക്ക് പറ്റില്ല.

“പറ്റും കാർത്തി. സാധാരണ ജീവിക്കുന്നവർക്ക് മാത്രേ ഒരു കഥ കാണൂ. അവര്

മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാൽ അവരുടെ കഥയും അവസാനിക്കും. കാർത്തി, പക്ഷെ എന്റെ
കാര്യത്തില് അങ്ങനെയല്ല. മരിച്ചതിനു ശേഷവും എനിക്ക് ഒരു കഥയുണ്ടായിരുന്നു.
നീ അറിയാത്ത, നിന്നോട് പറയാത്തൊരു കഥ…………

അന്ന് ഞാനീ ഭൂമിയിൽ നിന്നും എന്നെന്നേക്കുമായി ഇല്ലാതായ ദിവസം രാവിലെ

ഗൗരിയോടും അവളുടെ അമ്മയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങുമ്പോൾ സന്തോഷം
മാത്രേ ഈ മനസ്സിൽ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ആ സന്തോഷത്തിന് അധികനേരം
ആയുസ്സ് ഉണ്ടാവുമെന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല. അന്ന് രാത്രി ആ പാല് കുടിച്ചതിനു
ശേഷം എനിക്ക് തല കറങ്ങുന്ന പോലെ തോന്നി. എന്റെ കണ്ണെല്ലാം അടയുന്നത്
പോലെ.അപ്പോഴും ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല എന്നെ മരണം കിഴടക്കുകയാണെന്ന്.
പതിയെ എന്റെ കണ്ണുകൾ പൂർണമായും അടഞ്ഞു. എന്റെ ശരീരത്തിലെ
രക്തയോട്ടം നിലച്ചു.അവസാനമായി എന്റെ കണ്ണിൽനിന്നും ഒരുതുള്ളി കണ്ണുനീര്
വന്നു. അത് നിന്നെ കുറിച്ച് ഓർത്തായിരുന്നു കാർത്തി. നിന്നോടൊപ്പം ജീവിക്കാൻ
പറ്റിയില്ലല്ലോ എന്ന് ഓർത്ത്. പതിയെ ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു. എനിക്ക് വിശ്വസിക്കാൻ
കഴിഞ്ഞില്ല എനിക്ക് ഒന്നും പറ്റിയില്ല. ഞാൻ അവിടുന്ന് നേരെ നിന്റെ മുറിയിലേക്ക്
വന്നു നടന്നതെല്ലാം പറയുവാൻ വേണ്ടി. അങ്ങോട്ടേക്ക് വരുന്ന വഴി ഞാൻ നിന്റെ
അച്ഛന്റേം അമ്മടേം അടക്കം പറച്ചിൽ കേട്ടു.

“എടി യാമിനി അവൾ ഇപ്പൊ ചത്തു കാണും.”

“വിശ്വട്ടാ എനിക്കെന്തോ പേടിപ്പോലെ.”

“എന്തിനാ യാമിനി ഈ പേടി??? നമ്മുടെ മോനെ ഒരുത്തി വശീയ്കരിച്ചു. അവനെ

കണ്ടിട്ടല്ല,അവന്റെ സ്വത്ത്‌കണ്ടിട്ട്. അങ്ങെനെയുള്ള അവളെ നമ്മള് രണ്ടുപേരും
ചേർന്ന് മേലോട്ട് അയച്ചു അത്രേയുള്ളൂ.”

“നമ്മുടെ മോൻ ഇതൊക്കെ അറിഞ്ഞാൽ????”

“അവൻ ഒന്നും അറിയില്ല. അവളെ കൊല്ലാൻ അറിയാങ്കിൽ അവൾ എങ്ങനെ
മരിച്ചൂന്ന് പറയാനും ഈ വിശ്വനാധന് അറിയാം. നീ പേടിക്കണ്ട യാമിനി ഇത് നമ്മള
ചെയ്തതെന്ന് അവനും അറിയില്ല, ഒരുത്തന്മാരും അറിയില്ല.”

ഇതെല്ലാം കേട്ടപ്പോ എനിക്ക് ദേഷ്യം വന്നില്ല. പകരം സങ്കടാ വന്നേ. ഞാൻ നിന്നെ
സ്നേഹിച്ചത് സ്വത്ത്‌കണ്ടാണ് പോലും. അവിടുന്ന് ഞാൻ നിന്റെ മുറിയിലേക്ക്
വന്നു. നിന്നോട് ഇതെല്ലാം പറയാൻ.

“കാർത്തി…… കാർത്തി എണീക്കട……. കാർത്തി…………. ടാ……….. എണീക്കട

ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്……… കാർത്തി……….”

പക്ഷെ എത്രെയൊക്കെ വിളിച്ചിട്ടും നീ എണിച്ചില്ല. വിളി കേട്ടന്ന് പോലും ഭാവിച്ചില്ല.

“മോനെ കാർത്തി………….”

ആ ശബ്ദ ‌ ം കേട്ട സ്ഥലത്തേക്ക് ഞാൻ നോക്കി. അവിടെ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് വരുന്ന

നിന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും. എനിക്ക് തന്നെ അത്ഭുതമായി.

എന്നെ കൊല്ലാൻ പാലിൽ വിഷം കലക്കി തന്നിട്ട് ഇപ്പൊ ഞാൻ മരിച്ചെന്ന് വിചാരിച്ച്
കള്ള കണ്ണിരുമായി വരുന്നു. ഞാൻ അവിടെ തന്നെ നിന്നു അവര് കാണട്ടെ, ഞാൻ
മരിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് അറിയട്ടെ. മുറിയിലേക്ക് കേറിവന്നിട്ടും അവരെന്നെ നോക്കിയ കൂടി
ഇല്ല. ഞാൻ അടുത്തുണ്ടായിരുന്നിട്ടും അവര് കരഞ്ഞു കൊണ്ട് നിന്നെ
വിളിച്ചുണർത്തി. മോനെ പാറു മോള് വിളിച്ചിട്ട് എഴുന്നേക്കുന്നില്ല

എന്നും പറഞ്ഞ് നിന്നെ അവര് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയി. എന്താ ഇവിടെ സംഭവിച്ചത്

എന്ന് അറിയാണ്ട് ഞാൻ നിങ്ങളോടൊപ്പം വന്നു. അവിടെത്തെ ആ കാഴ്ച എന്നെ
ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു. എന്റെ ശരീരം അവിടെ നിലത്ത് കിടക്കുന്നു. വായിൽ നിന്നും
എന്തോ പത വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. പതിയെ ഞാൻ ആ സത്യം മനസിലാക്കി, ആ
കിടക്കുന്നത് എന്റെ ശവശരീരം ആണെന്ന്, ഞാനൊരു ആത്മാവ് ആണെന്ന്.
പൊട്ടികരയാൻ തോന്നി പക്ഷെ കണ്ണിര് വരുന്നില്ല. ന്റെ ശരീരം എടുത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ച്
ചങ്ക്പൊട്ടി കരയുന്ന നിന്നെ കണ്ടപ്പോ ഓടി വന്നു കെട്ടിപ്പിടിച്ചു ഞാൻ. പക്ഷെ നിന്റെ
ശരീരത്തിനുള്ളിലൂടെ ഞാൻ കടന്നു പോയി. നിന്റെയാ കരച്ചില് കാണാനും നിന്റെ
അമ്മേടം അച്ഛന്റേം അഭിനയം കാണാനും വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് അവിടെന്ന് ഇറങ്ങി
വെളിയിലേക്ക്. എങ്ങോട്ട് പോകണം എന്നറിയില്ലായിരുന്നു. ഒരു ലക്ഷ്യവും ഇല്ലാണ്ട്
നടന്നു.ഒരത്മാവായ എനിക്ക് സങ്കടവും, വേദനയും, സന്തോഷവും
ഒന്നുമില്ലായിരുന്നു. അവസാനമായി ഗൗരിയേം അമ്മയേം കണ്ടു. അവര് നല്ല
സന്തോഷത്തിലാ. ഞാൻ മരിച്ചെന്ന വിവരം അറിഞ്ഞു കാണില്ല. അവിടെന്ന് പിന്നെ
എങ്ങോട്ടെന്നില്ലാണ്ട് പിന്നും നടന്നു. അവസാനം ആത്മാവായ എനിക്കൊരു
ആഗ്രഹം തോന്നി. ന്റെ ശിവ ഭഗവാന്റെ ക്ഷേത്രത്തിൽ ഒന്ന് പോണം. ന്റെ
സങ്കടങ്ങൾ എല്ലാം പറയണം. പറ്റുമെങ്കിൽ അടുത്ത ജന്മം മനുഷ്യനായി തന്നെ
ജനിച്ച് നിന്നോടൊപ്പം ജീവിക്കണമെന്ന്. അങ്ങനെ ഞാൻ നടന്നു അടുത്ത് എവിടെ
ശിവക്ഷേത്രം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് അറിയില്ലറിയുന്നു. അടുത്ത് എവിടെയെങ്കിലും
ഉണ്ടാവും എന്ന വിശ്വാസത്തോടെ ഞാൻ നടന്നു. അവസാനം കുറെയേറെ നടന്ന്
ഞാൻ കണ്ടുപ്പിടിച്ചു.ഒരുപാട് സങ്കടത്തോടെയും അതിലുപരി ന്റെ ശിവ ഭഗവാനെ
ഒന്ന് കണ്ട മതിയെന്ന ആഗ്രഹത്തോടെയും ഞാൻ ക്ഷേത്രത്തിന് അകത്തേക്ക്
ഓടി. അത്രെയും മാത്രേഎനിക്കോർമ്മ ഉള്ളൂ. ഉള്ളിൽ നിന്നും കണ്ണ് അടപ്പിക്കും
തരത്തിലുള്ള വെളിച്ചം എന്നെ മൂടി. എന്താണ് സംഭവിക്കുന്നത് എന്ന് എനിക്ക്
മനസിലായില്ല. പതിയെ ആ വെളിച്ചം ഇല്ലാതെയായി. ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു.ഒരേ
സമയം എനിക്ക് പേടിയും സന്തോഷവും ഒക്കെയുണ്ടായി. ന്റെ മുന്നിൽ ഞാൻ
ആരാധിക്കുന്ന ന്റെ കൈലാസനാഥൻ. അതെനിക്ക് എന്തെന്ന് ഇല്ലാത്ത
സന്തോഷമുണ്ടാക്കി. പക്ഷെ അദ്ദേഹത്തിന് മുന്നിൽ മനുഷ്യന്റെ തലയും നായയുടെ
ഉടലുമായി ഒരാൾ. അതൊരു മൃഗം ആണോ മനുഷ്യനാണോ എന്ന് തിരിച്ചറിയാൻ
പറ്റുന്നില്ല. അത് ശിവ ഭഗവാനോട് എന്തോ അപേക്ഷിക്കുന്നത് പോലെ എനിക്ക്
തോന്നി. പെട്ടന്ന് ഭഗവാൻ അതിന്റെ തലയിൽ തൊട്ടു. ഉടനെ അത് മനുഷ്യനായി
മാറി. പെട്ടന്ന് തന്നെ അത് മഞ്ഞുപോകുകയും ചെയ്തു. അതിനുശേഷം ഭഗവാൻ
എന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു. എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു, അടുത്തേക്ക് വരാൻ കൈ
കാണിച്ചു. ഞാൻ വിറച്ച് വിറച്ച് അടുത്തേക്ക് ചെന്നു.

“ഭ…… ഭഗവാനെ………..”

“മകളെ ഞാനെല്ലാം അറിയുന്നുണ്ട്. ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങൾ നെയ്തു കൂട്ടിയവളല്ലേ

നീ???? എന്നാൽ ഒരു രാത്രി കൊണ്ട് എല്ലാം ഇല്ലാതെയായി അല്ലെ????”

“അതെ ഭഗവാനെ എന്തിനാ ഈ ഗതി എനിക്ക് വരുത്തിയെ???? അറിഞ്ഞോണ്ട് ഒരു

തെറ്റും ഞാൻ ചെയ്തിട്ടില്ലല്ലോ????”

“എല്ലാം വിധിയാ മകളെ! നിന്റെ സമയം അടുത്തിരുന്നു. അവർ തന്ന അമൃത്

കഴിച്ചില്ലായിരുന്നുവെങ്കിലും മറ്റ് ഏത് വിദേനയും നീ മരിച്ചേനെ. അതാണ് വിധി.”
“ഭഗവാനെ നിക്കൊരു ആഗ്രഹം ഉണ്ട്.”

“പറഞ്ഞോളു മകളെ”

“എനിക്കൊരു ജന്മം കൂടെ മനുഷ്യനായിട്ട് ജീവിക്കാൻ പറ്റുവോ????”

“എന്തെ മനുഷ്യനായി ജീവിച്ച് കൊതി തീർന്നില്ലേ????”

“ഈ ജന്മം എനിക്കെന്റെ കാർത്തിയോടൊപ്പം ജീവിക്കണം എന്നായിരുന്നു അത്

നടന്നില്ല. അടുത്ത ജന്മം എങ്കിലും അവനോടൊപ്പം ജീവിക്കണം നിക്ക്.”

“മകളെ, നിന്റെയി ആഗ്രഹം ഞാൻ നടത്തി തരാം. ആദ്യം നീ ഭൂമിയിലേക്ക് പോയി

നിന്റെ സ്നേഹിതനെ കാണുക. അന്നേക്ക് മൂന്നാം നാൾ നിനക്ക് മോക്ഷം
കിട്ടുന്നതായിരിക്കും.

***********

അന്ന് ശിവ ഭഗവാൻ എന്നെ എവിടെ കൊണ്ടിരുത്തി. പണ്ട് ഇവിടെയായിരുന്നു

ശിവഭഗവാൻ തപസ്സ് ചെയ്തിരുന്നത്. പിന്നീട് ഭഗവാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ
സംഭവിച്ചു.

ഞാനെന്റെ സ്നേഹിതനെ കണ്ടു. നമ്മൾ കണ്ടിട്ട് ഇന്നേക്ക് മൂന്നാം ദിവസം ഭഗവാൻ

പറഞ്ഞതുപ്പോലെ എനിക്ക് മോക്ഷം കിട്ടും. ഞാൻ എന്നുന്നേക്കുമായി ഈ
ഭൂമിയിൽ നിന്നും വിടപ്പറയും.”

കാർത്തി: ഇല്ല…… ഇല്ല, നീ…… നീ എന്നെ പറ്റിക്കാൻ വെറുതെ പറയുന്നതല്ലേ

പാറു???? അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഈ യക്ഷിക്കുന്ന് ആര് വാങ്ങാനാ???? തമാശക്ക്
ആണെങ്കിലും ഇങ്ങനെയൊന്നും പറയല്ലെടി.
“തമാശയല്ല കാർത്തി,സത്യമാ. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഒരത്മാവിന് എത്രയാന്ന് വച്ച
ഭൂമിയിൽ ജീവിക്കാൻ കഴിയാ???? ഇന്ന് ഞാൻ പോകും കാർത്തി. ഒരത്മാവ്
ആയതിന് ശേഷവും എന്നെ പഴയത് പോലെ സ്നേഹിച്ച ന്റെ കാർത്തിക്ക് തരാൻ
എന്റെ ഒന്നുമില്ലടാ. അവസാനമായി……., അവസാനമായി ഞാൻ നിനക്കൊരു ഉമ്മ
തരട്ടെടാ????

അത്രെയും പറഞ്ഞ് തന്റെ വിറയാർന്ന അധരങ്ങൾ അവൾ കാർത്തിയുടെ

ചുണ്ടിൽ മുട്ടിച്ചു. അവരുടെ അവസാന ചുംബനം.

“കാർത്തി, നിക്ക് ഒരു അവസാന ആഗ്രഹം ഉണ്ട്. സാധിച്ച് തരുവോട????”.

അവനിൽ നിന്നും ചുണ്ട് വേർപിരിച്ച് കൊണ്ട് അവൾ ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: പാറു നമ്മക്ക് ഈ സംസാരം ഇവിടെ വച്ച് നിർത്താം. നിന്നെ ഒരടുത്തും

ഞാൻ വിടില്ല.

“കാർത്തി, നിക്ക് നിന്നെ വിട്ട് പോവാൻ ആഗ്രഹം ഇല്ല പക്ഷെങ്കി നിക്ക് പോയെ പറ്റു.
പഴയതൊന്നും ഓർത്തിട്ട് കാര്യമില്ല എന്നാലും…….. എന്നാലും, അവരെന്തിനാടാ
എന്നെ……………”

***********

“മോനെ കാർത്തി……….”

കാർത്തി: ന്താ അമ്മേ എന്തിനാ അമ്മ കരായണേ?????

“മോനെ അത്…….. അത് പിന്നെ”

കാർത്തി: കാര്യം പറയ്യ് അമ്മ എന്തിനാ കരായണേ???? അച്ഛാ എന്താ അച്ഛാ
കാര്യം????നിങ്ങള് രണ്ടാളും ഇങ്ങനെ കരയാതെ കാര്യം പറ.

“അത് മോനെ പാറു………”

കാർത്തി: പാറുവിന് എന്താ???? എന്താ അച്ഛാ പാറുവിന് പറ്റിയെ????

“രാവിലെ നിന്റെ അമ്മ ആ കുട്ടിയെ ഉണർത്താൻ പോയതാ പക്ഷെ എത്ര

വിളിച്ചിട്ടും ആ കുട്ടി എഴുന്നേൽക്കുന്നില്ല. ഇവളാകെ പേടിച്ചിരിക്കുവാ. മോൻ ഒന്ന്
വന്ന് നോക്ക്.”

കാർത്തി: പാറു………………

അവൻ ഒറക്കെ അലറിക്കൊണ്ട് അവളുടെ മുറിയിലേക്ക് ഓടി. അവിടെ കണ്ട

കാഴ്ച അവനൊരു ഞെട്ടലായിരുന്നു. ആ ഞെട്ടൽ കണ്ണുനീരായി അവന്റെ
കണ്ണിലൂടെ ഒഴുകി.

കാർത്തി: പാ…….., പാറു എണീക്കെടി എ…… ന്തൊരു ഉറക്കാ പെണ്ണെ എണീക്കെടി.

നമ്മക്ക് പോണ്ടേ???? അവിടെ ഗൗ…… ഗൗരിയും, അമ്മയും നിന്നെയും നോക്കി
ഇരിക്കുന്നുണ്ടവും.

നിലത്തുകിടന്ന അവളുടെ ശവശരീരത്തെ എടുത്ത് കെട്ടിപ്പിടിച്ച് അവൻ ഓരോന്ന്

പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: പാറു……………….

അവൻ അലറി. പതിയെ അവന് ബോധം മറയാൻ തുടങ്ങി.

അവൻ പതിയെ കണ്ണ് തുറന്നു. അവൻ അവന്റെ മുറിയിലാണ്. പെട്ടന്ന് നടന്ന
കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അവന് ഓർമ വന്നു. അവൻ കിടക്കയിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റ് ഓടി.
പക്ഷെ വാതിൽ പുറത്തൂന്ന് പൂട്ടിയിരിക്കുന്നു. അവൻ ഒരുപാട് തള്ളി നോക്കി
പക്ഷെ തുറന്നില്ല.

കാർത്തി: തുറക്ക്…………. കതക് തുറക്കാൻ…….

അവൻ കതകിൽ മുട്ടി അലറി. പക്ഷെ ആരും വന്നില്ല.

കാർത്തി: ന്റെ പാറു…….. പാറു മരിച്ചെന്നോ???? ഇല്ല എന്റെ പാറു മരിക്കില്ല.

അവൾക്ക് മരിക്കാൻ കഴിയില്ല. ഇതിലെന്തോ ചതിയുണ്ട്.

അവൻ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് ആരോടെന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു. പെട്ടന്ന് വെളിയിൽ

ആരുടേക്കെയോ അടക്കം പറച്ചിൽ അവൻ കേട്ടു. അവൻ മുറിയിലെ ജനാല
തുറന്നു വെളിയിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ അവന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും പിന്നെ
വേറൊരു പൊക്കം ഉള്ള ആളും നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

“സാറെ ഞാനിപ്പോ എന്താ ചെയ്യേണ്ടത്???”

“നിനക്കറിയാവുന്ന ഏതെങ്കിലും സ്ഥലം ഉണ്ടാവുല്ലോ, അങ്ങോട്ടേക്ക് മാറ്റിക്കോ.

കത്തിക്കെ, കുഴിച്ചിടെ എന്തുവേണോ ചെയ്തോ.”

“അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒരു സ്ഥലം ഉണ്ട് നമ്മടെ പഴയ മിഷൻ ഹോസ്പിറ്റൽ ഇല്ലേ,

ഇപ്പൊ അവിടെ ആ ഹോസ്പിറ്റൽ ഇല്ല. ഇടിച്ച് പൊളിച്ചു. അതിന്റെ അപ്പുറത്ത് കാട്
പിടിച്ച് കിടക്കണ ഒരു സ്ഥലം ഉണ്ട്. നമ്മക്ക് അങ്ങോട്ടേക്ക് മാറ്റം.”

“അഹ് എന്നാ അങ്ങനെയാവാം. ബോഡി കിടക്കുന്ന മുറി കാണിച്ച് തരാം വാടാ.”

കാർത്തി: അപ്പൊ ന്റെ പാറു മരിച്ചതല്ല, കൊന്നതാ. എന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും.

അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരിറ്റ് കണ്ണുനിര് വീണു. ആരെയും ചുട്ടു ചാമ്പലാക്കാൻ

ശേഷിയുള്ള കണ്ണുനിര്.അവന് വെളിയിൽ ഇറങ്ങണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷേ
വാതിൽ തുറക്കാതെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല. പെട്ടന്ന് അവന്റെ ഫോൺ bell അടിച്ചു.
അവൻ ഫോൺ എടുത്ത് നോക്കി. Display യിൽ മനു എന്ന് കണ്ടു. അവൻ ഫോൺ
എടുത്തു.

മനു: ഹലോ അളിയാ……….

പക്ഷെ മറുപടി കൊടുക്കാതെ ഒരു പൊട്ടികരച്ചിൽ ആയിരുന്നു കാർത്തി.

മനു: അളിയാ എന്താടാ എന്തിനാ നീ ഇങ്ങനെ കരയണേ?????

കാർത്തി നടന്നതെല്ലാം കണ്ണീരോടെ അവനോട് പറഞ്ഞു.

മനു: അളിയാ എന്തൊക്കെയാട ഈ പറയണേ???? നമ്മുടെ പാർവതി?????

കാർത്തി: പോ……പോയി……….അളിയാ..

പിന്നും ഒരു പൊട്ടികരച്ചിൽ.

മനു: അളിയാ ഞാൻ വരാടാ. ഇത് ചെയ്തത് ആരായാലും അവര് ഇനി സുഖിച്ച്
ജീവിക്കില്ലടാ. കാർത്തി, കരയാതെടാ…….. ഞാൻ ഇപ്പൊ തന്നെ വരാടാ.
ഒരു 2 മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോ മനു വന്നു. കൂടെ കുറെ പോലീസുകാരും.കേസെടുപ്പ്,
അന്വേഷണം, ബഹളം, അറസ്സ്‌………….

************

“കാർത്തി ഞാ……..ഞാൻ പോവുവാ കാർത്തി………….ഈ ജന്മം ഒന്നിക്കാൻ

നമ്മുക്ക് കഴിഞ്ഞില്ല. അടുത്ത ജന്മം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ നിനക്കായി വരും
കാർത്തി………. നിന്റേത് മാത്രമാവാൻ.”

കാർത്തി: പ……. പാറു……………….ന്നേ വിട്ടിട്ട് പോവല്ലെടി. ഇങ്ങനെ

പോവാനായിരുന്നെങ്കിൽ പിന്നെ എന്തിനാ എന്റെ അടുത്ത് വന്നേ?????എന്നെ
ഇതുപോലെ കണ്ണിര് കുടിപ്പിക്കാനോ???? പാറു പോവല്ലെടി????? Plz പാറു എന്നെ
തനിച്ചാക്കി പോവല്ലെടി……… എന്നാ എന്നെ കൂടി കൊണ്ട് പോ. നമ്മുക്ക് ഒരുമിച്ച്
പോവാം…….

അവന് കരയാൻ തുടങ്ങി.

“അയ്യേ ഈ ചെക്കൻ……… നീ കൂടെ ന്റെ കൂടെ വന്ന പിന്നെ നിനക്ക് വേണ്ടിട്ട്

ജീവിക്കുന്ന അനുവിന് ആരുണ്ട് ടാ പൊട്ടാ???? ദേ ചെക്കാ ഞാനൊരു കാര്യം
പറഞ്ഞേക്കാം, അനുവിനെ പൊന്ന് പോലെ നോക്കില്ലെങ്കിൽ ഞാൻ ഇനീം വരും
നിന്റെ ചോര കുടിക്കാൻ മനസിലായൊട?????”

കാർത്തി: നീ……. നിനക്ക് ഇതൊക്കെ എങ്ങനെയാടി പറയാൻ തോന്നുന്നേ????

നിനക്കൊരു സങ്കടോം ഇല്ലെടി?????

“ദേ ചെക്കാ നാക്കിന് എല്ലില്ല എന്ന് വിചാരിച്ച് തോന്ന്യവാസം

പറഞ്ഞാലുണ്ടല്ലോ………. നിക്കും സങ്കടം ഉണ്ട്. പക്ഷെ കാർത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ
എനിക്ക് പോയെ പറ്റു. എന്നെ എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചോ അതുപോലെ
അല്ലെങ്കിൽ അതിനേക്കാളേറെ നീ അനുവിനെ സ്നേഹിക്കണം, പൊന്ന് പോലെ
നോക്കണം. അതൊക്കെ കണ്ട് സന്തോഷത്തോടെ ഒരു നക്ഷത്രമായി ഞാൻ
ആകാശത്ത് ഉണ്ടാവും.”
കാർത്തി: പാറു…………

“കാർത്തി എന്നോട് ഇപ്പോളും പണ്ടത്തെപ്പോലെ സ്നേഹം ഉണ്ടോടാ നിനക്ക്??????

കാർത്തി: പാറു………………. എന്തൊക്കെയാടി നീ ഈ ചോദിക്കണേ??????

“അപ്പൊ ന്റെ ചെക്കൻ ഞാൻ പറയണപ്പോലെ അനുസരിക്കണം. ഇല്ലെങ്കിൽ

സത്യമായിട്ടും ഞാൻ പിണങ്ങുമെ………..”

കാർത്തി ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. തന്റെ പ്രണയിനി എന്നെന്നേക്കുമായി തന്നെ വിട്ട്

പോകുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ സമയം മുതൽ ഹൃദയം തകരുന്ന വേദനയോടെ അവൻ
കരഞ്ഞു.

“ഇങ്ങനെ കരയല്ലേടാ…… ദേ സത്യം ചെയ്യ് അവളെ സ്നേഹിക്കുമെന്നും പൊന്ന്

പോലെ നോക്കുമെന്നും നിക്ക് ഇപ്പൊ സത്യം ചെയ്ത് തരണം.”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ അവനു നേരെ കൈ നീട്ടി. അവൻ ഒന്ന് അനങ്ങിയത്

പോലുമില്ല.

“അപ്പൊ നീ സത്യം ചെയ്യില്ല അല്ലെ കാർത്തി???? അപ്പൊ എന്നോട് നിനക്ക് ഒരിറ്റ്

സ്നേഹം പോലുമില്ലല്ലേ?????”

കാർത്തി: പാറു…………

അവൻ ശബ്‌ദം ഉയർത്തി.

“ചൂടാവണ്ട. സത്യം ചെയ്യ് കാർത്തി. ന്റെ ചക്കര കാർത്തി അല്ലെ സത്യം ചെയ്യ്”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ വീണ്ടും അവനുനേരെ കൈ നീട്ടി.

“ഇപ്പോഴും സത്യം ചെയ്തില്ലെങ്കിൽ നീ എന്നെ സ്നേഹിച്ചത് ചതിക്കാൻ

ആയിരുന്നെന്ന് ഞാൻ അങ്ങ് വിചാരിക്കും.”

അവളിൽ നിന്നും അങ്ങനെ കേട്ടപ്പോ ഒരു വെള്ളിടി ആണ് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ

വീണത്. ഹൃദയം നുറുങ്ങുന്ന വേദനയിലും അവൻ അവൾക്ക് സത്യം ചെയ്ത്
കൊടുത്തു.

കാർത്തി: സത്യം അനുവിനെ……. അനുവിനെ ഞാൻ സ്നേഹിച്ചോളാം. പൊന്ന്

പോലെ നോക്കിക്കോളാം. പക്ഷെ ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിച്ചത് ചതിക്കാൻ
ആയിരുന്നു എന്ന് നീ പറഞ്ഞില്ലേ?????

“അയ്യേ അത് നീ കാര്യം ആക്കിയോ???? നീ സത്യം ചെയ്യില്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം.

അതാ ഞാൻ ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞത്. എനിക്ക് അറിയാം കാർത്തി ഈ ലോകത്ത് നീ
എന്നെ സ്നേഹിച്ചത് പോലെ ആരും എന്നെ സ്നേഹിച്ചിട്ടില്ല. ന്റെ അവസാന
ആഗ്രഹം ആണ് നീ അനുവിനെ സ്നേഹിക്കില്ലെടാ?????”

കാർത്തി: mm

കണ്ണിരോടെ അവൻ തലയാട്ടി

“ഞാൻ പോട്ടെ ടാ…… നല്ല കുട്ടിയായിട്ട് അനുവിനെ സ്നേഹിച്ച്

ജീവിക്കണോട്ടോ……”
പെട്ടന്ന് ആകാശത്ത് നിന്ന് ഒരു വെളിച്ചം വന്നു. കാർത്തിയുടെ കണ്ണുകളെ ആ
വെളിച്ചം തോൽപ്പിച്ചു. അവൻ കണ്ണുകൾ കൂട്ടിയടച്ചു. കുറെ നേരം അവൻ
കണ്ണുകൾ അങ്ങനെ അടച്ചിരുന്നു. പിന്നെ മെല്ലെ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. അവന്റെ
മുന്നിലിപ്പോ പാറു ഇല്ല. പകരം രണ്ട് പാലപ്പൂക്കൾ മാത്രം. കണ്ണിരോടെ അവൻ
ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി എന്നാൽ ചന്ദ്രന് ചുറ്റും നക്ഷത്രങ്ങൾ ഇല്ല. ഇതുവരെ
നടന്നതെല്ലാം ഒരു സ്വപ്നമായി അവൻ കാണാൻ ശ്രമിച്ചു. പാറുവിന് കൊടുത്ത
വാക്കിൻ പുറത്ത് അവൻ നടന്നു. അടച്ചു വച്ച അനു എന്ന അധ്യായം
തുറക്കുവാനായി. ഒരുനിമിഷം അവൻ നിന്നു. ഒരു തവണ കൂടെ ആകാശത്തേക്ക്
നോക്കി. ഇപ്പൊ അവിടെ ആ ചന്ദ്രന് അടുത്ത് ഒരു നക്ഷത്രം നിൽക്കുന്നു. അത്
അവനെ നോക്കി ഒന്ന് മിന്നി. അവന്റെ മുഖത്ത് കണ്ണീരിലും ഒരു ചെറു ചിരി
വിടർന്നു.

കാർത്തി: പാറു, ന്റെ ഹൃദയത്തിൽ ചുവന്ന റോസാപുഷ്പങ്ങൾ വളരുന്നുണ്ട്.പക്ഷെ

അവ ഒരിക്കലും കൊഴിയാറില്ല. കാരണം ഞാൻ നിന്റെ പുഞ്ചിരി
കാണുമ്പോഴും,നിന്റെ ശബ്‌ദം കേൾക്കുമ്പോഴും, നിന്നെ കുറിച്ച്
ചിന്തിക്കുമ്പോഴുമെല്ലാം അവ വിടരുന്നു.

അത്രയും ആ നക്ഷത്രത്തെ നോക്കി പറഞ്ഞ് അവൻ കുന്നിറങ്ങി.

റോഡിൽ കിടക്കുന്ന തന്റെ ബൈക്ക് start ആക്കി അവൻ നേരെ

ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് കുതിച്ചു. എത്രത്തോളം സ്പീഡിൽ പോകാൻ പറ്റുമോ
അത്രത്തോളം സ്പീഡിൽ തന്നെ അവൻ വണ്ടിയൊടിച്ചു.

*********

KRISHNA HOSPITAL…….

: അതെ ആരാ ഈ കാർത്തി????

അഞ്ജലി: കാർത്തി അത്യാവശ്യമായി പുറത്തേക്ക് പോയേക്കുവാ.എന്താ സിസ്റ്റർ

എന്താ കാര്യം????
: പേഷ്യന്റിന് ബോധം വന്നു. കാർത്തിയെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്.

അഞ്ജലി: സിസ്റ്റർ എനിക്കൊന്ന് കാണാൻ……..

: ഇല്ല, ഇപ്പോഴത്തെ അവസ്ഥയിൽ കുട്ടി ആരായാണോ കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞത്

അയാളെ മാത്രേ കണിക്കാൻ പറ്റുള്ളൂ. അയാള് വരുവാണേ പറഞ്ഞയക്കണം
കേട്ടോ.

അപ്പോഴേക്കും കാർത്തി അവിടെ എത്തിയിരുന്നു.

അഞ്ജലി: അഹ് സിസ്റ്റർ ഇതാണ് കാർത്തി.

കാർത്തി: എന്താ…..എന്താ അഞ്ജലി????

: തനാണോ കാർത്തി????

കാർത്തി: അതെ സിസ്റ്റർ.

: mm പേഷ്യന്റിന് ബോധം വന്നു. തന്നെ അന്വേഷിക്കുന്നുണ്ട്. വാ.

അവർ അതും പറഞ്ഞ് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി.അഞ്ജലിയോട് പോയിട്ട് വരാം എന്ന്

പറഞ്ഞ് അവനും അവരോടൊപ്പം ഉള്ളിലേക്ക് പോയി.

അകത്തെ ബെഡിൽ അനു കണ്ണുകൾ അടച്ച് കിടക്കുന്നു.മുഖത്തിന്റെ പകുതി

ഭാഗവും,ഇടത് കൈയും കെട്ടി വച്ചിരിക്കുന്നു. വലത് കൈയിൽ ട്രിപ്പ് ഇട്ടിരിക്കുന്നു.

കാർത്തി: അനു………..
അവൻ അവളുടെ മുടിയിഴകളിലൂടെ കൈയോടിച്ച് അവളെ വിളിച്ചു. പതിയെ
അവൾ കണ്ണുകൾ തുറന്നു. തന്റെ മുന്നിൽ തന്റെ പ്രാണനെക്കാൾ സ്നേഹിച്ചയാൾ
നിൽക്കുന്നു. സന്തോഷം കൊണ്ടാണോ സങ്കടം കൊണ്ടാണോ അവളുടെ കണ്ണുകൾ
ഈറനണിഞ്ഞു.

കാർത്തി: അയ്യേ എന്തിനാ ഇപ്പൊ കരായണേ???? ഇനി ഒരിക്കലും എന്റെ പെണ്ണ്

കരയാൻ പാടില്ല.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ കണ്ണുനിര് തുടച്ചു.

അനു: ഇ………, ഇപ്പൊ…….. ഇപ്പൊ ന്താ പറഞ്ഞെ????

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ ഇടറിയ സ്വരത്തിൽ അവൾ വീണ്ടും ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: എന്റെ പെണ്ണെന്ന്. എന്താ പറഞ്ഞത് ഇഷ്ട്ടപെട്ടില്ലേ????

അനു: ഇഷ്ട്ടം ആയില്ലെന്നോ ന്റെ കാർത്തിയുടെ നാവിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ

കേക്കാൻ എത്ര തവണ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുണ്ടെന്നോ. അവസാനം ന്റെ ഇഷ്ട്ടം
തിരിച്ചറിഞ്ഞല്ലോ നീ. ഒരാഗ്രഹം കൂടിയുണ്ട് സാധിച്ച് തരുവോ????

കാർത്തി: എന്താ എന്റെ അനുകുട്ടിയുടെ ആഗ്രഹം????

അനു: ആ നാവിൽ നിന്നും I LOVE YOU എന്നൊന്ന് കേട്ട മതിയെനിക്ക്.

കാർത്തിയൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.
കാർത്തി: അനു, കഴിഞ്ഞതെല്ലാം മറക്കണം. ഞാൻ നിന്നെ ഒരുപാട്
വേദനിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. ന്നോട് നീ ഷെമിക്കണം. ഇവിടുന്ന് നീ എന്ന് ഡിസ്സ്ചാർജ്
ആവുന്നുവോ അന്ന് എന്റെയെല്ലമെല്ലാമായ മനുവിന്റെയും നിന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായ
അഞ്ജലിയുടെയും മുൻപിൽ വച്ച് ഞാൻ നിന്നെ പ്രൊപ്പോസ് ചെയ്യും. അത് പോരെ
ന്റെ അനുവിന്????

അനു: മതി അത്രയും മതി. I LOVE YOU കാർത്തി. I LOVE YOU SO MUCH.

: അതെ മതി സംസാരിച്ചത്. പുറത്തേക്ക് നിക്കു. രണ്ട് ദിവസം കഴിഞ്ഞ്

വാർഡിലേക്ക് മാറ്റം.

കാർത്തി: ഞാൻ പോട്ടെ അനു. പുറത്ത് തന്നെ ഉണ്ടാവുട്ടോ.

അനു: അഞ്ജലി????

കാർത്തി: പുറത്തുണ്ട്.

അനു: കാർത്തി അമ്മയേം, ചേച്ചിയേം????

കാർത്തി: ഒന്നും അറിയിച്ചിട്ടില്ല.

അനു: വേണ്ട അവര് ഇപ്പൊ ഒന്നും അറിയണ്ട. ന്നേ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റിട്ട് അറിയിച്ച
മതി.

കാർത്തി: mm
(ഞാൻ വീണ്ടും പറയുന്നു എനിക്ക് ഇതുപോലുള്ള സിറ്റുവേഷൻ എങ്ങനെ
എഴുതണം എന്നറിയില്ല. ആസിഡ് വിത്തിയൊരു പെൺകുട്ടിക്ക് എപ്പോ ബോധം
വരും അവളെപ്പോ സംസാരിക്കും എന്നൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ല. എന്റെ മനസ്സില്
ഈ കഥ ആദ്യം തോട്ട് അവസാനം വരെ എങ്ങനെ പോവും എന്നറിയാമായിരുന്നു.
പക്ഷെ അത് എങ്ങനെ എഴുതും എന്നറിയില്ല. ഇതുപോലുള്ള ഒരുപാട് misstake ഈ
അവസാന ഭാഗത്ത് ഉണ്ടാവും. എന്നെകാലും അറിവുള്ള നിങ്ങൾ അത് ഷെമിക്കുക.
തെറി പറയരുത് 🙏🙏🙏 )

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ പുറത്തേക്കിറങ്ങി. പുറത്ത് അഞ്ജലി നിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.

അഞ്ജലി: കാർത്തി അനുവിനിപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട്????

കാർത്തി: വേറെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല അഞ്ജു. 2 ദിവസം കഴിഞ്ഞാൽ വാർഡിലേക്ക്

മാറ്റം എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

അഞ്ജലി: അവളെന്താ നിന്നോട് പറഞ്ഞേ????

കാർത്തി: അവളുടെ അമ്മേം ചേച്ചിയേം ഇപ്പൊ ഒന്നും അറിയിക്കേണ്ടന്ന്.

അഞ്ജലി: വേറൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ????

കാർത്തി: വേറെന്ത് പറയാൻ????

അഞ്ജലി: എടാ അപ്പൊ നീ അവളോട് ഒന്നും സംസാരിച്ചില്ലേ???? ഇനി നിനക്കവളെ

സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം. പക്ഷെ സ്നേഹത്തോടെ ഒരു വാക്ക്,
ഒരേയൊരു വാക്ക് ആ പാവത്തിനോട് പറഞ്ഞൂടെ????
അവനൊന്ന് പുഞ്ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: അഞ്ജലി അനുവിന്റെ മുഖം മാത്രേ പോയിട്ടുള്ളു. അവളുടെ മനസ്സ്

ഇപ്പോളും പഴയത് പോലെ തന്നെയുണ്ട്. നല്ലയൊരു ജീവിതം അവൾക്ക് ഇനിയും
ജീവിക്കാനുണ്ട്. മുഖം കൊണ്ടല്ല, മനസ്സ് കൊണ്ട്.

അഞ്ജലി: അതിന് ആര് വരൂന്നാ നീ പറയണേ??? കാർത്തി മനസ്സ് നോക്കി ആരും

അവളെ കാണാൻ വരില്ല. ആ മുഖം നോക്കിയേ എല്ലാവരും വരു. അവളുടെ മുഖം
കണ്ട വരുന്നവൻ കാർക്കിച്ച് തുപ്പും.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ പൊട്ടി കരഞ്ഞു. അപ്പഴും അവൻ ചിരിക്കുകയായിരുന്നു.

കാർത്തി: അഞ്ജലി, അഞ്ജലി എന്നെ നോക്ക്.

അവൾ മുഖം ഉയർത്തി അവളെ നോക്കി.

കാർത്തി: ഞാൻ, ഞാനുണ്ടാകും അവൾക്ക്. അവളുടെ നേർപ്പതിയായി.ഇനിയി

ജീവിതവസാനം വരെയും.

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അഞ്ജലി കാർത്തിയെ കണ്ണിമ വെട്ടാതെ നോക്കി.

അഞ്ജലി: സത്യമാണോ, സത്യമാണോ കാർത്തി??

കാർത്തി: അതെ അഞ്ജലി. എല്ലാം നേരെയായി അവൾക്ക് ഡിസ്സ്ചാർജ് ആവുമ്പോ

നിന്റെയും മനുവിന്റെയും മുന്നിൽ വച്ച് അവളെ ഞാൻ propose ചെയ്യും. എന്റെ
ജീവിതത്തിലേക്ക്

ക്ഷണിക്കും.അവൾക്ക് വേണ്ടി ഇത്രയെങ്കിലും ഞാൻ ചെയ്യേണ്ടേ??

അഞ്ജലി: സന്തോഷമായി കാർത്തി എനിക്ക്. അവളുടെ സങ്കടമെല്ലാം മാറും നീ
നോക്കിക്കോ.

കാർത്തി: mm ഇനി അവളൊരിക്കലും സങ്കടപ്പെടില്ല. സങ്കടപ്പെടാൻ ഞാൻ

സമ്മതിക്കില്ല.

അഞ്ജലി: കാർത്തി……

കാർത്തി: എന്താടി??

അഞ്‌ജലി: എടാ എനിക്ക്…….

കാർത്തി: മനസിലായി. ചേച്ചിയില്ലാണ്ട് അനിയത്തിയുടെ നിച്ഛയം നടന്നതല്ലേ. നീ

അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെല്ല്. അവരെ കാര്യങ്ങള് പറഞ്ഞ് സമാധാനിപ്പിക്ക്.

അഞ്ജലി: ഞാൻ ഇല്ലാത്തോണ്ട് അവളെന്നോട് പിണങ്ങി ഇരിക്ക്യ. കാര്യങ്ങളൊന്നും

ആർക്കും അറിയില്ലല്ലോ.

കാർത്തി: അതാ ഞാൻ പറഞ്ഞെ എനിക്കൊരു ആവശ്യം വന്നപ്പോ നീ പറഞ്ഞു, നീ

പൊക്കോ ഞാനിവിടെ ഉണ്ടാവൂന്ന്. അത് തന്നെ ഞാൻ നിന്നോടും പറയുന്നു. നീ
പൊക്കോ ഞാനിവിടെ ഉണ്ടാവും.

അഞ്ജലി: mm

അങ്ങനെ അഞ്ജലി അവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു. അവൻ അവിടെയൊരു

ചെയറിൽ ഇരുന്നു. കണ്ണുകൾ അടച്ചു. പതിയെ ഓർമകളിലേക്ക്.
“I LOVE YOU കാർത്തി…….”

“LOVE YOU TO പാറൂട്ടി. പിന്നെ ഇന്ന് ക്ലാസ്സ്‌വിടുമ്പോ കഞ്ഞിപ്പുരയിൽ വരണേ……”

“Mm എന്തിനാ??”

“അതപ്പോ പറയാം.”

“Mm എന്തോ ദുരിദേശം ഉണ്ടല്ലോ മോനെ”

“അഹ് ചെറുതായിട്ട്.”

ടർർർർർർ…………

“അഹ് ബെല്ലടിച്ചല്ലോ!”

“പാറു ഞാൻ പറഞ്ഞത് മറക്കണ്ട. ഇത് last period അഹ്. ഇത് കഴിഞ്ഞ്
കഞ്ഞിപ്പുരയിലോട്ട് വന്നോണം.”

“അഹ് ശെരി ശെരി.”

CLASS ROOM……

“അളിയാ ഇന്ന് എന്താ പരിപാടി??”

“എന്ത് പരിപാടിയ അളിയാ??”

“അപ്പൊ നീ എല്ലാം മറന്നോ മലരേ??”

“നീ ഒന്ന് തെളിച്ച് പറയടാ.”

“എടാ പൊട്ടാ ഇന്നല്ലേ അരുവികരയുമായുള്ള ഫുട്ബോൾ മാച്ച്, മറന്നോ നീ??”

“എന്റെ അളിയാ അത് ഞാനങ്ങ് മറന്നു പോയി.”

“Mm. അപ്പൊ എങ്ങനാ ജയിക്കുവല്ലേ??”

“ജയിക്കും പക്ഷെ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ട്.”

“എന്ത് പ്രശ്നം??”

“ഇന്ന് കളിക്കാൻ ഞാനുണ്ടാവില്ല.”

“അഹ് എന്നാ പിന്ന കളി ജയിച്ചത് തന്നാ.”

“അതൊക്കെ നിങ്ങട കൈയിലാ. ഞാനില്ലാന്ന് വച്ച് ഒഴപ്പരുത്.”

“എന്നാലും നീ എന്താ ഇറങ്ങാത്തെ??”

“എടാ അത് class കഴിയുമ്പോ ഞാൻ പാറുനോട്‌കഞ്ഞിപ്പുരയിലോട്ട് വരാൻ
പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എനിക്കവളോട് കുറെ സംസാരിക്കാനുണ്ട്. ഇന്നും കൂടെ അല്ലേടാ
സമയം ഉള്ളൂ.”

“Mm മനസിലായി. പക്ഷെ ആ PT സാറിനോട് എന്ത് പറയും. ബെസ്റ്റ് അറ്റാക്കർ

അല്ലെ ഇന്ന് വരില്ലെന്ന് പറയണേ.”

“ആ മലരിനോട് പോയി ചവാൻ പറയടാ. അഥവാ എന്നെ അന്വേഷിച്ചാൽ ഞാൻ

തലവേദന വന്ന് വിട്ടിൽ പോയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതി.”

“Mm അല്ലെങ്കിൽ തന്ന അയാൾക്ക് വട്ടാണോ ഇന്ന് മാച്ച് എടുക്കാൻ. നാളെ study
leave ആണ്. അത് കഴിഞ്ഞ് പരീക്ഷയും. ഇതിനിടയിൽ ഇന്ന് എന്തിനാണാവോ
അങ്ങേർക്ക് മാച്ച് വക്കാൻ തോന്നിയത്.”

“ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലെടാ അയാള് കഞ്ചാവാ. അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഏതെങ്കിലും

സാറുമാര് ഇങ്ങനെ കാണിക്കോ?? സാറുമാര വില കളയാനായിട്ട്.”

“കാർത്തി AND മനു STAND UP. GET OUT OF MY CLASS.”

“Thanku miss വാടാ.”

“നീയൊരുത്തൻ കാരണ മലരേ വെളിയിലായത്.”

“ഞാൻ കാരണോ?? നീ കൊള്ളാലോ അളിയാ. നീ അല്ലെ മാച്ചിന്റെ കാര്യം

പറഞ്ഞെ??”

” ഇനി അങ്ങനെ പറയാലോ. അഹ് ഏതായാലും സാരമില്ല. Bour class ആയിരുന്നു.”

ടർർർർർർ…………

“ഹാവൂ ബെല്ലടിച്ചു. അപ്പൊ ഞാൻ തെറിക്കട്ടെ അളിയാ. ഇന്ന് നിന്റെ അഭാവത്തിൽ

ഞാനാണല്ലോ പുതിയ അറ്റാക്കർ.”

“Mm ചെല്ല് പോയി ജയിച്ച് വാ മലരേ. ഞാൻ കഞ്ഞിപ്പുരയിലേക്ക് തെറിക്കട്ടെ.”

……💞💞💞💞……

“എത്ര നേരമായി പാറു നിന്നെ നോക്കി നിക്കുന്നു. എന്താ ഇത്ര താമസിച്ചേ??”

“അത് പിന്നെ ഗൗരിയെ പറഞ്ഞ് വിടണ്ടേ??”ഒരു വിധത്തിലാ ആ പെണ്ണിനെ പറഞ്ഞ്

വിട്ടേ. അവൾക്ക് എന്തൊക്കെയോ ഡൌട്ട് ഉണ്ട്.”

“അതിനിപ്പോ എന്താ അവൾക്ക് എല്ലാം അറിയാവുന്നത് അല്ലെ??”

“എന്നാലും……”

“ഇതാ നിന്റെ പ്രശ്നം നീ തന്നെയാ എല്ലാവർക്കും ഇങ്ങനെ സംശയം

കൊടുക്കുന്നെ.”

“സോറി ടാ.”

“Mm”

“ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കാൻ മറന്നു.”

“എന്താടി??”

“ഇന്നെന്തിനാ നിന്നെയും മനുവിനെയും ടീച്ചർ പുറത്താക്കിയെ??”

“കണ്ടല്ലേ??”

“അയ്യോ എനിക്ക് കാണാൻ പറ്റുല്ലല്ലോ. ഞാൻ കുരിടിയല്ലേ??”

“എടി അത് ഞങ്ങള് മാച്ചിനെ പറ്റി സംസാരിച്ചോണ്ട് ഇരുന്നു. അതാ.”

“നിന്നോട് ഞാൻ പല തവണ പറഞ്ഞിട്ടില്ലെടാ class എടുക്കുന്ന സമയത്ത്

സംസാരിക്കരുതെന്ന്. എന്നിട്ടും നീ കേക്കാത്ത എന്താടാ??”

“സോറി പാറൂട്ടി.”

“Mm അല്ല നീ വിളിച്ച കാര്യം പറ. സമയം പോണു.”

“അത് പാറൂട്ടി…….”

“ദേ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നു.”

“എന്ത്??”

“തേൻ.”
“ഒന്ന് പോടീ. അതെ പാറൂട്ടി,”

“അഹ് പറയടാ.”

“അത് പിന്നെ എനിക്കെ,”

“അഹ് നിനക്ക് ”

“എനിക്കെ”

“നിനക്ക്. ബാക്കി പോരട്ടെ,”

“ഏയ്‌ഒന്നൂല്ല.”

“എന്താ കാർത്തി ഇത്. സമയം പോണെടാ. എന്തെങ്കിലും പറയാനുണ്ടെങ്കിൽ

പറയടാ.”

“അഹ് പറയാം പെണ്ണെ.”

“കഷ്ട്ടം ഉണ്ട്ട്ടോ കാർത്തി.”

“Mm ശെരി ശെരി പറയാം. ഞാനെന്ത് ചോദിച്ചാലും തരുമോ??”

“എന്നെ കൊണ്ട് പറ്റുന്നതാണെങ്കിൽ തരും.”

“ഉറപ്പല്ലേ??”

“അഹ് ഉറപ്പ്.”

“എന്നാലേ എനിക്കൊരു ഉമ്മ തരോ??”

“Mm എനിക്ക് ആദ്യമേ അറിയാരുന്നു. നീ ഇങ്ങനെ വല്ലതുമേ പറയൂളൂന്ന്.”

“അപ്പൊ എനിക്ക് തരുവോ??”

“അയ്യടാ ഒരുങ്ങി ഇരുന്നോ. ഇപ്പൊ തരും.”

“എന്താ പാറൂട്ടി ഇത്. Plz ടി. ഞാനിതുവരെ നിന്നോട് ഒന്നും ചോദിച്ചിട്ടില്ലല്ലോ.

ആദ്യായി ചോദിക്കുന്നത് അല്ലെ, ഒരുമ്മ താടി. ഞാൻ കാല് പിടിക്കാം.”

“അയ്യേ ഈ കാര്യത്തിന് ആരെങ്കിലും കാലൊക്കെ പിടിക്കോ??”

“ആര് പിടിച്ചില്ലെങ്കിലും ഞാൻ പിടിക്കും. എന്താ പിടിക്കട്ടെ??”

“അയ്യോ വേണ്ട എന്റെ ചെക്കൻ കാലൊന്നും പിടിക്കണ്ട. ഒരുമ്മയല്ലേ അത് ഞാൻ

തരാം.”

“സത്യം.”

“അഹ് സത്യം.”
“പക്ഷെ ഞാൻ പറയുന്ന സ്ഥലത്ത് നീ ഉമ്മ തരണം.”

“അതെന്തിനാ നീ പറയുന്ന സ്ഥലത്ത്?? കവിളത്തൊരു ഉമ്മ അത്ര മതി.”

“അയ്യടാ കവിളത്തെന്റെ പട്ടിക്ക് വേണം ഉമ്മ.”

“പിന്നെവിടെ വേണം?? നെറ്റിയിൽ തന്നാ മതിയോ??”

“നീ എന്തൊക്കെയാ പാറു ഈ പറയണേ?? നീ ഈ നൂറ്റാണ്ടിൽ ഒന്നുമല്ലേ

ജീവിക്കണേ??കാലം മാറി പെണ്ണെ. പണ്ട് കവിളത്തും നെറ്റിയിലും ഉമ്മ
കൊടുത്തോണ്ടിരുന്നവർ അപ്ഡേറ്റ് ആവാൻ വേണ്ടി ചുണ്ടിലാക്കി.”

“അയ്യേ ചുണ്ടത്തോ?? എനിക്കൊന്നും പറ്റില്ല. വൃത്തികേട്.”

“എന്ത് വൃത്തികേടെന്ന നീയി പറയണേ?? എടി പൊട്ടി കവിളത്ത് ഉമ്മ കൊടുത്ത

കവിള് തിരിച്ച് പ്രതികരിക്കോ?? നെറ്റിയില് ഉമ്മ കൊടുത്ത നെറ്റി തിരിച്ച്
പ്രതികരിക്കോ?? പക്ഷെ ചുണ്ട് അങ്ങനെ അല്ല. നിന്റെ ചുണ്ട് എന്റെ ചുണ്ടുമായി
കൂട്ടിമുട്ടുമ്പോ എന്റെ ചുണ്ട് പ്രതികരിക്കാൻ തുടങ്ങും. അവർ തമ്മിൽ കഥകൾ
പറയും. അധര ദാനം മഹാ ദാനം എന്നല്ലേ പ്രമാണം. അതുകൊണ്ടാ പറയണേ
ഒരുമ്മ ഒരേയൊരു ഉമ്മ തന്നൂടെ നിനക്ക്??”

“ഏതായാലും നീ ഇത്രയൊക്കെ പ്രസംഗിച്ചത് അല്ലെ ഞാൻ തരാം ഒരേയൊരു

തവണ അതിൽ കൂടുതൽ ഇല്ല.”

“ഒറ്റ തവണ മതി പെണ്ണെ”

അവൾ അവളുടെ മുഖം അവനോട് അടുപ്പിച്ചു. അവൻ കണ്ണുകൾ അടച്ച്
അവളുടെ ചുംബനത്തിനായി കാത്തിരുന്നു. അവളുടെ ശ്വാസഗതി അവനോട്
അടുക്കും തോറും വർധിച്ചു. അവൾ അവളുടെ അധരങ്ങൾ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ
മുട്ടിച്ചു. ആ ഒരു നിമിഷം അവളുടെ കണ്ണുകളും കൂമ്പിയടഞ്ഞു. അവർ പരസ്പരം
ചുണ്ടുകൾ നുകർന്നു. അവൻ അവളെ ഇറുക്കി പുണർന്നു. അവളും അവനോട്
കൂടുതൽ ചേർന്നു നിന്നു. എല്ലാം മറന്ന് രണ്ട് ഇണ കുരുവികളെ പോലെ അവർ
അവരുടെ ചുംബനം തുടർന്നു. അവളുടെ വായ്ക്കുള്ളിലെ തേൻകണങ്ങൾ അവൾ
തന്നെ അവന് പകർന്ന് കൊടുത്തു. പോകെ പോകെ അതൊരു ആവേശമായി
അവന്. അവൻ അവളുടെ അധരങ്ങൾ ഈമ്പിവലിച്ചു. അവൻ അവളുടെ
കിഴ്ചുണ്ട് പല്ലുകൾക്കിടയിലാക്കി കടിച്ചു വലിച്ചു.

“അഹ്………..ഹു……….”

പെട്ടന്ന് അവൾ അവനെ തള്ളി മാറ്റി.പെട്ടന്നുണ്ടായ തള്ളലിൽ അവൻ ഒന്ന്

വെച്ചുപ്പോയി. മുഖമുയർത്തി നോക്കിയപ്പോ കരഞ്ഞു കൊണ്ടോടുന്ന
അവളെയാണ് അവൻ കണ്ടത്.

“പാറു……….”

അവൾ വിളി കേൾക്കാതെ ഓടി. കൂടെ അവനും.

“പാറു നിക്ക്. നിക്കെടി.”

അവൻ എത്രയൊക്കെ വിളിച്ചിട്ടും അവൾ നിന്നില്ല. അവസാനം അവൾ

അവിടെയുള്ള പൈപ്പിന് ചുവട്ടിൽ നിന്നു. അതിന് ശേഷം പൈപ്പ് തുറന്ന് വെള്ളം
കൊണ്ട് മുഖം കഴുകി.

“ൽസ്……… സ് ”
ഇടക്കിടക്ക് മുളക് കടിച്ചത് പോലെ അവൾ വിളിക്കുന്നുണ്ട്. കാര്യം മനസിലാവാതെ
അവൻ അവളെ നോക്കി നിന്നു. ഒരഞ്ചു മിനിറ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോ അവൾ പൈപ്പ് അടച്ച്
തിരിഞ്ഞു. തല കുനിച്ച് നിന്നു.

“എന്താ പാറു?? ന്താ ന്റെ പെണ്ണിന് പറ്റിയെ??”

അതുംപറഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ മുഖം ഉയർത്താൻ പോയി.

“വേണ്ട തൊടണ്ട ന്നേ.”

അവൾ അവന്റെ കൈ തട്ടി മാറ്റി പറഞ്ഞു.

“എന്താ പെണ്ണെ നിനക്കിത്ര ദേഷ്യം?? ഞാനതിന് നിന്നോട് എന്ത് തെറ്റാ ചെയ്തേ??”

“ഒന്നും ചെയ്തില്ലല്ലേ നീ നോക്ക്, ന്റെ മുഖം നോക്ക്.”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ മുഖം ഉയർത്തി.

അവളുടെ കിഴ്ചുണ്ടിൽ നിന്നും രക്തം വരുന്നു. പല്ല് നല്ല ആഴത്തിൽ തന്നെ

അവളുടെ ചുണ്ടിൽ ഇറങ്ങി. അതിന്റെ പാട് കാണാനും ഉണ്ട്.

“അയ്യോ ദേ ചോര.”

“അഹ് ചോര തന്നെയാ. എന്ത് പണിയാ കാർത്തി നീ കാണിച്ചേ?? എനിക്ക്

എന്തോരം വേദന എടുത്തൂന്നോ??”
“സോറി പാറൂട്ടി. അപ്പഴത്തെ ആ ആവേശത്തിൽ ഞാൻ അറിയാണ്ട് കടിച്ചതാ.
ചോര വരൂന്ന് ഞാനറിഞ്ഞോ??”

“അയ്യടാ ഒരിള്ള കുട്ടി. ഒന്നും അറിയത്തില്ല.”

“സോറി പെണ്ണെ.”

“Mm”

“ഏതായാലും ഞാൻ കാരണം അല്ലെ ഇതൊക്കെ ഉണ്ടായത്, ഞാൻ തന്നെ മരുന്ന്

തരാം.”

“എന്ത് മരുന്ന്??”

“ഇങ്ങോട്ട് വാ പെണ്ണെ.”

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ ഇടുപ്പിലൂടെ കൈ ചുറ്റി അവനിലേക്ക്

അടുപ്പിച്ചു.

“ആആആആ”

അവൻ അവളെ വിട്ട് മാറി നെഞ്ചിൽ തടവി.

“എന്ത് പണിയാടി കാണിച്ചേ??”

“ഒരുമ്മ തന്നതിന്റെ പാട എന്റെ ചുണ്ടില്. ഇനി അടുത്തതും കൂടെ തരാൻ വേണ്ടി
വന്നേക്കുന്നു ദുഷ്ടൻ.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ തല വെട്ടിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വിടർന്നു.

അവൻ അവളുടെ തോളിലൂടെ കൈയിട്ട് അവനിലേക്ക് ചേർത്തു.

“പിണക്കം മാറിയോ എന്റെ പെണ്ണിന്??”

“നിക്കാരോടും പിണക്കമൊന്നുമില്ല.”

“പിന്നെന്താ എന്റെ പെണ്ണിന്റെ മുഖം വീർത്തിരിക്കുന്നെ??”

“ഏയ്യ് ഒന്നൂല്ല.”

അത് പറയുമ്പോളും അവളുടെ ചുണ്ടിലെ നീറ്റൽ

മാറിയിരുന്നില്ല. അതവന് അറിയാൻ പറ്റി.

“ഇപ്പളും വേദനയുണ്ടോ പാറൂട്ടി??”

അത് ചോദിക്കുമ്പോ അവന്റെ ശബ്‌ദം ഇടറുന്നുണ്ടായിരുന്നു.അവന്റെ കണ്ണിൽ

നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനിര് അവളുടെ കൈയിൽ വീണു. അവൾ അവന്റെ
മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

“അയ്യേ കരയുവാ ന്റെ കൊരങ്ങൻ. വലിയ ചെറുക്കന്മാര് കരയോ??അന്നേരം

ചുണ്ട് മുറിഞ്ഞപ്പോ കണ്ണിന്ന് വെള്ളം വന്നു. നല്ല വേദനയും ഉണ്ടാരുന്നു. ഇപ്പൊ
കുഴപ്പം ഇല്ല. ചെറിയൊരു മുറിവ് മാത്രയുള്ളൂ. എന്നാലും മീശ വച്ച ആമ്പിള്ളേര്
കരയോ. ഓഹ് അത് ഞാൻ മറന്നു. നിനക്ക് മീശ ഇല്ലല്ലോ. കരഞ്ഞോ കരഞ്ഞോ
എത്ര വേണമെങ്കിലും കരഞ്ഞോ.”

അവൾ അത് പറഞ്ഞപ്പോ അവൻ പോലും അറിയാതെ അവന്റെ ചുണ്ടിൽ ഒരു

ചിരി വിടർന്നു.

“കൊരങ്ങൻ നിന്റെ മറ്റവൻ.”

“അഹ് മാറ്റവനോടാ പറഞ്ഞെ.”

“പാറൂട്ടി…..”

“ഓഹ് പിന്നും നീ ഒലിപ്പിക്കുവാണല്ലോ കാർത്തി??”

“അഹ് നിന്നോടല്ലേ ഒലിപ്പിക്കാൻ പറ്റു. അതുകൊണ്ട് എന്റെ പരമാവധി ഞാൻ

ഒലിപ്പിക്കുന്നുണ്ട്.”

“ഒലിപ്പിച്ചത് മതി. കാര്യം പറയ്യ്.”

“അത് പാറൂട്ടി നമ്മുക്കെ ഒരിക്കക്കൂടി ഉമ്മ വച്ചാലോ??”

“കൊല്ലും ഞാൻ..”
“ഹലോ..”

ആരോ തോളിൽ തട്ടിയപ്പോളാണ് കാർത്തി കണ്ണ് തുറന്നത്. അവന്റെ ചുറ്റും നാല്

പോലീസുകാർ. അവൻ ചാടി പിടഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. അതിൽ si എന്ന്
തോന്നിക്കുന്നയാൾ സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

Si: അകത്തു കിടക്കുന്ന പേഷ്യന്റിന്റെ??

കാർത്തി: ഫ്രണ്ടാ സാർ കാർത്തിക്.

Si: ഓക്കേ. ഞങ്ങള് പേഷ്യന്റിന്റെ മൊഴിയെടുക്കാൻ വന്നതാ. ഇന്നലെ ഞങ്ങള്

വന്നിരുന്നു. പക്ഷെ കുട്ടിക്ക് ബോധം വന്നില്ലായിരുന്നു. അഹ് ഇന്നലെ
ഇവിടെയിരുന്നത് ഒരു പെൺകുട്ടിയാണല്ലോ??”

കാർത്തി: അതെ സാർ അഞ്ജലി.

Si: ഓക്കേ. ആ കുട്ടിയെവിടെ??

കാർത്തി: വീട്ടീന്ന് എന്തോ അത്യാവശ്യം വന്ന് പോയതാ.

Si: mm. ഞങ്ങള് എന്തായാലും കുട്ടിയുടെ മൊഴി എടുത്തിട്ട് വരട്ടെ. താൻ എങ്ങും
പോയേക്കരുത്.

കാർത്തി: ഇല്ല സാർ.

അങ്ങനെ അവര് അവളുടെ മൊഴി എടുക്കാനായി ഉള്ളിലേക്ക് കയറി. അതേ

സമയം കാർത്തി phone എടുത്ത് മനുവിനെ വിളിച്ചു. നടന്ന കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം
പറയുവാനായിരുന്നു. രണ്ടാമത്തെ റിങ്ങിൽ തന്നെ അവൻ phone എടുത്തു.
കാർത്തി: ഹലോ അളിയാ.

: ഹലോ യേട്ടാ..

മറുഭാഗത്ത്‌മധുരമാർന്ന ശബ്‌ദം.

കാർത്തി: ഹലോ ഇതാരാണ്?? മനുവില്ലേ??

: മനുവേട്ടൻ കാവിലേക്ക് പോയേക്കുവാ ഏട്ടാ. ഞാൻ മനുവേട്ടന്റെ മുറപെണ്ണാ

ലക്ഷ്മി.

കാർത്തി: അഹ് ലക്ഷ്മി. ആദ്യം കേട്ടപ്പോ മനസിലായില്ല. തന്നെ പറ്റിയവൻ

പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. എന്താ വിശേഷം സുഖാണോ??

ലക്ഷ്മി:അഹ് ഏട്ടാ സുഖം. ഏട്ടനോ??

കാർത്തി: mm സുഖം. അല്ല അവന്റെ phone എങ്ങനെ തന്റെ കൈയിൽ വന്നു??

ലക്ഷ്മി: അത് പിന്നെ യേട്ടാ എനിക്ക് മനുവേട്ടനെ ചെറുതായി സംശയമൊക്കെ

ഉണ്ട്. ഏതെങ്കിലും പെണ്ണുങ്ങൾ ഉണ്ടോന്ന് അറിയാൻ വേണ്ടിട്ട് game കളിക്കാൻ
എന്നും പറഞ്ഞ് മനുവേട്ടന്റെന്ന് വാങ്ങിയതാ. മനുവേട്ടനോട് പറയല്ലേ.

കാർത്തി: ഇല്ലില്ലേ. പിന്നെ അവൻ വരുമ്പോ ഒന്ന് വിളിക്കാൻ പറയണേ അത്യാവശ്യ

കാര്യമാ.
ലക്ഷ്മി: അഹ് ഏട്ടാ ഞാൻ വിളിക്കാൻ പറഞ്ഞേക്കാം.

കാർത്തി: ശെരി.

അവൻ phone വച്ചു.

കാർത്തി: പെണ്ണെന്നും പെണ്ണ് തന്നെ.

അവൻ അവൻ കേൾക്കേ രീതിയിൽ പറഞ്ഞു. എന്നിട്ട് phone എടുത്ത് gallery open
ചെയ്ത് പാറുവിന്റെ ഫോട്ടോ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു. എപ്പഴോ അവൻ
ഓർമകളിലേക്ക് പോയി.

“ആഹാ ഇന്ന് കാക്ക മലർന്ന് പറക്കോലോ.”

“ഒന്ന് പോ മലരേ. നീ ഒരു മാസം കൈ വയ്യാണ്ട് കിടന്നില്ലേ അല്ലായിരുന്നെ

എന്നോടൊപ്പം എഴുതാൻ നീയും ഉണ്ടായേനെ. ഈ economics കണ്ട് പിടിച്ചവന്റെ
തള്ളക്ക് വിളിക്കണം”

“അല്ലട മനു നീ തന്നെയാണോ ഇത്രയും എഴുതിയെ??”

“Mm എന്താ സംശയം??”

“ഏയ്യ് ഒരുപാടുണ്ടോ ടാ??”

“ഒരു ബുക്കിന്റെ മുക്കാ ഭാഗം തീർന്ന്. ഇത് അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ പടിക്കാനെ
വരില്ലായിരുന്നു. എഴുതി എഴുതി ഒടിഞ്ഞ്.”

“അഹ് നിനക്ക് പേടിക്കണ്ട. എഴുതി ഇത്രയും ആയില്ലേ എന്റെ കാര്യം ഒന്ന്

ആലോചിച്ച് നോക്കിയേ. ഇന്നും നാളേം economics ഇല്ല. ഈ രണ്ട് ദിവസം കൊണ്ട്
ഞാൻ എങ്ങനെ എഴുതും??”

“അഹ് ഒരു മാസം വീട്ടിൽ കിടന്ന് സുഖിച്ചപ്പോ ആലോചിക്കണമായിരുന്നു.”

“ഒന്ന് പോയെ മലരേ, ഞാൻ വീട്ടിൽ കിടന്ന് സുഖിച്ചോ എന്റെ വലത് കൈയാ
ഒടിഞ്ഞേ. എന്തെങ്കിലും കഴിക്കണമെങ്കിൽ പോലും അമ്മ വാരി തരണം.”

“ഇനി ഒരേയൊരു വഴിയേ ഉള്ളൂ. ആ ശ്രീകുമാർ സാറിനോട് പോയി പറ 1 ആഴ്ച

സമയം തരാൻ.”

“Mm ഇനി അതേ നടക്കു. ഏത് നേരത്താണോ എന്തോ ബൈക്ക് പഠിക്കാൻ

തോന്നിയത്.”

“അതിനിപ്പോ എന്താ കൈ ഒടിഞ്ഞെങ്കിലും നീ ബൈക്ക് പഠിച്ചല്ലോ??”

“അഹ് അത് പഠിച്ചു.”

“അളിയോ നിന്റേയാള് വന്നു.”

അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. നനഞ്ഞ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് അവനെ തന്നെ നോക്കി

നിൽക്കുന്ന പാറു. ക്ലാസ്സിൽ ആറോ എഴോ പേരുണ്ടെങ്കിലും എല്ലവരും
എഴുത്തിലാണ് ശ്രദ്ധ അവൾ അവനരികിലേക്ക് നടന്നു വന്നു.
“ക….ർത്തി”

അവളുടെ ശബ്‌ദം ഇടരുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

“ഏയ്‌പാറു ഇത് ക്ലാസാടി പെണ്ണെ. ഇങ്ങനെ മോങ്ങാതെ.”

“പോടാ തെണ്ടി. ഞാൻ എന്തോരം വിഷമിച്ചൂന്ന് അറിയോ?? നീ വരാതിരുന്നപ്പോ

ഞാൻ മനുവിനോട് കാര്യം തിരക്കി. അവനെ പറഞ്ഞേ ബൈക്കിന്ന് വീണ് കൈ
ഒടിഞ്ഞൂന്ന്.”

“എന്നിട്ട് എന്തായി??”

“എന്നിട്ട് അത്…. അത് പിന്നെ”

“അളിയോ എന്നിട്ട് എന്തുണ്ടായിന്ന് ഞാൻ പറയാം. നീ എന്താ വരാതെന്ന് ഇവള്

ചോദിച്ചപ്പോ അറിയാണ്ട് ഞാൻ സത്യം പറഞ്ഞു പോയി. അപ്പൊ കരയാൻ
തുടങ്ങിയതാ ഇവൾ. എനിക്കാണെങ്കിൽ ആകെ പേടിയായി. ഇവളടുത് കരയല്ലെന്ന്
പറഞ്ഞു. ഒരു വിധം ഇവള് കരച്ചില് നിർത്തി. പിന്നെ class എടുക്കാൻ സാർ വന്നു.
Class എടുക്കുമ്പോളും ഞാൻ ഇവളെ നോക്കുവായിരുന്നു. അപ്പഴക്കെ ഇവള്
കുനിഞ്ഞ് കിടപ്പാ. കുറച്ച് നേരം കഴിഞ്ഞപ്പോ സാർ പൊക്കി. അപ്പൊ തലവേദനായ
എന്നും പറഞ്ഞ് വീണ്ടും കിടന്നു. ക്ലാസ്സിലെ പഠിപ്പി അല്ലെ ഇവള് കള്ളം പറയില്ലെന്ന്
അങ്ങേർക്ക് തോന്നി കാണും. പിന്നെ ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല. അന്നൊരു ദിവസം കൊണ്ട്
തിരോന്ന് വിചാരിച്ചു. എവിട ഇവളല്ലേ ആള് എല്ലാ ദിവസവും ഇത് തന്നെ അവസ്ഥ.”
“ആണോടി കൊരങ്ങി?? എന്തിനാ എന്റെ പെണ്ണിങ്ങനെ കരയാൻ പോയെ??”

“അത് നിന്നെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചപ്പോ, നിന്നെ കാണാൻ തോന്നി. വിളിക്കാൻ

തോന്നി. പക്ഷെ ഒന്നും നടന്നില്ല. നിക്ക് എന്തോരം സങ്കടയന്ന് അറിയോ?? ഞാൻ
എത്ര ദിവസമായി ഒന്ന് സ്വസ്ഥമായി ഉറങ്ങിട്ടെന്ന് അറിയോ?? ഇന്ന് നിന്നെ കണ്ടപ്പോ
എനിക്ക് എന്തോരം സന്തോഷമായെന്നോ??”

“എന്റെ പെണ്ണിന് ഒരു ഫോണില്ലാത്തതാ പ്രശ്നം വഴിയുണ്ടാക്കാം.”

“നിക്ക് phone ഒന്നും വേണ്ട. ഇനിയെന്നും നീ ക്ലാസ്സിൽ വന്ന മതി. അപ്പൊ എന്നും
എനിക്കെന്റെ ചെക്കനെ കാണാലോ.”

“അയ്യോ അത് പറയാൻ പറ്റില്ല. ഞാൻ ചിലപ്പോ ഇനിയും ഒരാഴ്ച വരാതെ

ഇരിക്കും.”

“എന്നാ കൊല്ലും ഞാൻ കള്ള തെമ്മാടി.”

“അഹ് നോക്കാം.”

“നോക്കിയാ പോര വരണം. ഇനി നീ ഒരിക്ക കൂടി ക്ലാസ്സിൽ വന്നില്ലെങ്കിൽ പിന്നെ

ഞാൻ നിന്നോട് ഒരിക്കലും മിണ്ടാത്തില്ല.”

“ഭിക്ഷണിയാണോ??”

“അഹ് ഭിക്ഷണിയാ.”

“എന്നാ ഞാൻ വരാം.”

“Mm അങ്ങനെ വഴിക്ക് വാ.”

“പിന്നെ പാറൂട്ടി…….”

“ഓഹ് എന്റെ പൊന്ന് അളിയാ ഇത് class ആണ്. ആ ഓർമ വേണം. കുറെ നേരമായി
രണ്ടും കൂടെ. നിന്റെ ഒലിപ്പീരൊക്കെ ക്ലാസ്സിന് വെളിയില് മതി.”

“നീ ഒന്ന് പോയെടാ. ഞാൻ വേണമെങ്കിൽ ഈ class ഞങ്ങടെ മണിയറ ആക്കും

അല്ലെ പാറൂട്ടി??”

അതിന് മറുപടി കൊടുത്തത് അവളുടെ പല്ലുകളാണ്.

“ആ ആ ആ ആ ആ………”

അവന്റെ അലർച്ചയിൽ ക്ലാസ്സിലുള്ളവരുടെ മൊത്തം ശ്രദ്ധ അവനിലേക്കായി.

“നിങ്ങള് എഴുതിക്കോ. എന്നെ ഒരു ഓന്ത് കടിച്ചതാ.”

“ഓന്ത് നിന്റെ മാറ്റവള്.”

അവൾ അവൻ കേൾക്കെ രീതിയിൽ പറഞ്ഞു.

“അഹ് മാറ്റവളോട് തന്നെയാ പറഞ്ഞേ.”

അവനും അവൾ കേൾക്കെ രീതിയിൽ മറുപടി കൊടുത്തു. അപ്പോഴേക്കും സാർ
വന്നു. പിന്നെ ക്ലാസ്സിലായി എല്ലാവരുടെയും ശ്രദ്ധ. ഇന്റർവെൽ ആയപ്പോ പാറുവും
ഗൗരിയും പുറത്തേക്ക് പോയി. കാർത്തിയും മനുവും പിന്നെ രണ്ട് പെൺകുട്ടികളും
മാത്രമായി ക്ലാസ്സിൽ. മനുവിന് എഴുതാൻ ഉള്ളതിനാൽ അവൻ പുറത്തേക്ക്
ഇറങ്ങിയില്ല. അവന് കൂട്ടായി കാർത്തിയും. ആ സമയത്താണ് പെൺകുട്ടികളിൽ
ഒരാൾ കാർത്തിയുടെ ബെഞ്ചിന് എതിരെ അവനെ കാണത്തക്ക രീതിയിൽ
വന്നിരുന്നത്.

“കാർത്തി കൈക്കിപ്പോ എങ്ങനെയുണ്ട്??”

“ഏയ്യ് വേറെ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല മീരെ.”

“Mm കുറെ നോട്ട് pending ആണല്ലേ??”

“Mm അതാലോചിക്കുമ്പോള തല പെരുക്കുന്നെ. അല്ല നീ എല്ലാം എഴുതിയോ??”

“അഹ് ഞാൻ എഴുതി.”

അപ്പോഴാണ് പുറത്തേക്ക് പോയ പാറുവും ഗൗരിയും തിരികെ ക്ലാസ്സിൽ വന്നത്.

വന്ന പാടെ കാണുന്നത് മീരയുമായി സംസാരിക്കുന്ന കാർത്തിയെയാണ്. അവളുടെ
മുഖം ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നു. എന്നാൽ ഇതൊന്നും അറിയാതെ സംസാരം
തുടരുകയായിരുന്നു അവർ.

“മീരെ നിന്നെ മൃതുല വിളിക്കുന്നുണ്ട്.”

അവർ ശബ്‌ദം കേട്ട ഭാഗത്തേക്ക്‌നോക്കി. അവിടെ തങ്ങളെ തന്നെ നോക്കി

നിക്കുന്ന പാറു.
“അഹ് കാർത്തി ഞാൻ പോട്ടെ. അവൾക്ക് ഞാനൊരു ബുക്ക്‌കൊടുത്തിരുന്നു
അത് തരാനായിരിക്കും വിളിക്കുന്നെ.”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ എഴുന്നേറ്റു. പാറുവിനെ നോക്കി ഒന്ന് ചിരിച്ച് പുറത്തേക്ക്

നടന്നു. പക്ഷെ പാറു അതൊന്നും മൈന്റ ് ചെയ്യാൻ പോയില്ല. ഇതൊക്കെ കണ്ട്
ചിരിക്കുകയായിരുന്നു ഗൗരിയും മനുവും.

“കാർത്തി ഒന്ന് പുറത്തേക്ക് വരവോ??”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവന്റെ മറുപടിക്ക് കാക്കാതെ അവൾ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി.

“പെങ്ങള് നല്ല കലിപ്പിലാ. നിന്നെ ബാക്കി വച്ചിരുന്ന ഭാഗ്യം. പിന്നെ all the best.”

“പോടാ തെണ്ടി. ഒരു കൂട്ടുകാരന് അപകടം വരുമ്പോ കൂടെ നിക്കണം. അല്ലാതെ all
the best അല്ല തരേണ്ടത്.”

“അപകടം വരുമ്പോ നീ പറയാതെ തന്നെ ഞാൻ കൂടെ നിക്കും. പക്ഷെ ഇത്

അപകടം അല്ലല്ലോ അതുക്കും മേലെ.”

“ഓഹ് എന്റെ പൊന്ന് മുത്തേ എൻ നൻപനെ പോലെയാരും മില്ലേ ഇന്ത ഭൂമിയിലെ.

അപ്പൊ fresh ആയിട്ട് പോയി വാങ്ങിച്ചിട്ട് വരല്ലേ??”

“അതാ നല്ലത്.”

അങ്ങനെ അവനും പുറത്തേക്കിറങ്ങി. ഇതിനിടയിൽ ഗൗരി അവനെ നോക്കി

ആക്കി ചിരിച്ചു. അതിന് മറുപടിയായി ഇതൊക്കെ എന്ത് എന്നാ രീതിയിൽ അവൻ
ചിരിച്ച് കാണിച്ചു. വെളിയിൽ ചുമരും ചാരി അവള് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
“പാറൂട്ടി…………….”

“അമ്മാവാ” ഏതോ സിനിമയില് ആരോ വിളിക്കുന്നത് പോലെയാണ് അവൻ

അവളെ വിളിച്ചത്.

അവൾ തിരിഞ്ഞ് അവനെ നോക്കി. മുഖമൊക്കെ ദേഷ്യത്താൽ ചുവന്നിരിക്കുന്നു.

ചെറുതായി കണ്ണും നിറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.

“എന്താടോ കണ്ണൊക്കെ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു?? ന്താ പറ്റിയെ ന്റെ പെണ്ണിന്??”

അവളിൽ നിന്നും മൗനം

മാത്രം.

“അഹ് എന്തെങ്കിലും ഒന്ന് പറയടോ.”

” നീ എന്തിനാ അവളോട് സംസാരിച്ചേ??”

“എന്താ എനിക്ക് സംസാരിച്ചൂടെ?? അത് കൊള്ളാം.”

“സംസാരിച്ചൂട. നീ സംസാരിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ അത് എന്നോട് മാത്രം മതി.

വേറാരൊടും സംസാരിക്കുന്നത് എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ല.”

“നീ എന്താടി ഇങ്ങനെ??”

“അഹ് ഞാനിങ്ങനെയാ.”

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ മുഖം വെട്ടിച്ചു.

“പാറു, എന്താടോ ഇങ്ങനെ??”

“പേടിയാ കാർത്തി നിക്ക്. നീ ആരെയെങ്കിലും നോക്കി സംസാരിച്ചാലോ

ചിരിച്ചാലോ എനിക്കതൊന്നും ഇഷ്ട്ടല്ല. നിന്നെ ആരെങ്കിലും മയക്കി കൊണ്ട്
പോവൊന്നുള്ള പേടിയാടാ എനിക്ക്.”

“അതാണോ കാര്യം. എന്നെ അങ്ങനെ ആരും മയക്കില്ല. ഇനി ആരെങ്കിലും അഥവാ

മയക്കാൻ വന്നാലും ഞാൻ പറയും എന്റെ മനസ്സിൽ ഒരു മറുത കുടിയിരുപ്പുണ്ടെന്ന്.
പോരെ.”

“മറുത നിന്റെ മറ്റവള്.”

“എത്ര തവണ പറയണം., മറ്റവളോടാ ഈ പറയണേ.”

അതും പറഞ്ഞ് അവര് രണ്ടാളും ചിരിച്ചു.

“അതേ സല്ലപിച്ച് കഴിഞ്ഞെങ്കിൽ ക്ലാസ്സിലോട്ട് കേറിക്കോ. ഇപ്പൊ സാർ വരും.”

അവര് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. അവരെയും നോക്കി ചിരിച്ചോണ്ട് നിക്കുന്ന മീര.

“നിയല്ലെടി പറഞ്ഞെ എന്നെ മൃദുല വിളിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്??”

“അത്.. അത് പിന്നെ..”

“Mm കിടന്ന് ഉരുളണ്ട. എനിക്കെല്ലാം മനസിലായി. നിന്റെ ചെക്കനെ ആരും കൊത്തി

കൊണ്ട് പോവില്ല. പിന്നെ ഞാൻ, ഞാനും ഇവനും നല്ല ഫ്രണ്ട്സാ. അല്ലെ കാർത്തി??”

“പിന്ന അല്ലെ.”

“അപ്പഴേ പാർവതി, നീ ലക്കിയാ. ഇവനെ പോലെയൊരുത്തനെയല്ലേ കാമുകനായിട്ട്

കിട്ടിയത്. ലക്ഷത്തിൽ ഒന്നേ കാണൂ ഇത്പോലൊരു item.”

“മോളെ കൂടുതല് പൊക്കല്ലേ. ഇപ്പൊ തന്നെ ഓവറായി.”

“അഹ് സത്യം പറഞ്ഞത് ഇപ്പൊ കുറ്റമായോ??”

“Mm മതി മതി. പിന്നെ പാറു എനിക്ക് നോട്ട് ഒന്ന് എഴുതി തരണേ ടി. കുറെ pendig
അഹ്.”

“അയ്യടാ നിക്കൊന്നും പറ്റില്ല. തന്നതാൻ എഴുതിയ മതി.”

“Plz പാറൂട്ടി കൂറെയുണ്ടെടി അതാ.”

“ഒരു plz ഉം ഇല്ല. മോൻ തന്നെ അങ്ങോട്ട് എഴുതിയാ മതി.”

“കാർത്തി ഇങ്ങ് താ ഞാൻ എഴുതി തരാം.”

മീര ഇടയിൽ കേറി പറഞ്ഞു.

“അഹ് അത് മതി നീ എങ്കിലും എന്നെ സഹായിക്കാന്ന് പറഞ്ഞല്ലോ. ബുക്ക്‌

ബാഗിലാ വാ എടുത്ത് തരാം.”

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് തിരിഞ്ഞ് നോക്കി അവിടെ പാറു ഉണ്ടായിരുന്നില്ല.

“ഇവളിത് എവിടെ പോയി??”

“അതാ ഞാനും നോക്കുന്നെ. ഇവളിത് ഇത്ര വേഗം ഇങ്ങോട്ട് മാഞ്ഞ് പോയി.”

“കാർത്തി ദേ അങ്ങോട്ട് നോക്കിയേ.”

അവൻ അവൾ കൈ ചുണ്ടിയ സ്ഥലത്തേക്ക് നോക്കി. Class മുറിയിലേക്കായിരുന്നു

അവള് കൈ ചുണ്ടിയത്. അവിടെ അവന്റെ ബാഗിൽ നിന്നും ബുക്ക്‌എടുത്ത് വരുന്ന
പാറു. അവൾ അവളുടെ ബാഗിലേക്ക് ആ ബുക്ക്‌വച്ചു. അപ്പോഴേക്കും അവർ
അകത്ത് കേറിയിരുന്നു.

“ന്തിനാ എന്റെ ബുക്ക്‌എടുത്തേ??”

അവൻ അവളോട് ചോദിച്ചു.

“എനിക്കിഷ്ട്ടം ഉണ്ടായിട്ട്.”

“ബുക്ക്‌താ.”
“ഇല്ല തരില്ല.”

“നീ ബുക്ക്‌എടുത്തത് എന്തിനാണെന്ന് എനിക്ക് മനസിലായി. പക്ഷെ വേണ്ട. എന്നെ

ആരും സഹായിക്കണ്ട. എനിക്കറിയാം താനെ എഴുതാൻ.”

“അപ്പൊ നീ മീരയോട് എഴുതി തരാൻ പറഞ്ഞതോ??”

“ഞാനല്ലല്ലോ പറഞ്ഞത് അവളല്ലേ??”

“മീരെ നീ എഴുതണ്ട. ഇവന് ഞാൻ എഴുതി കൊടുത്തോളം.”

“അത് എന്താ?? അവൻ നിന്നോട് ചോദിച്ചതല്ലേ എഴുതി തരുവോന്ന്?? അപ്പൊ നീ

പറ്റില്ലാന്ന് പറഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട് ഞാൻ എഴുതി കൊടുക്കാന്ന് പറഞ്ഞു.
ഇനിയിപ്പോ ഞാൻ തന്നെ എഴുതി കൊടുത്തോളം.”

“കാർത്തി സോറി ടാ. അപ്പഴത്തെ അവസ്ഥയില് ഞാനങ്ങനെ പറഞ്ഞ് പോയതാ.

ഇത് മുഴുവൻ ഞാൻ തന്നെ എഴുതി തന്നോളം. രണ്ടേ രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ
ഞാനെഴുതി തരാം plz ടാ.”

“Mm.”

അവൻ മിരയെ നോക്കി ചിരിച്ചു. തിരിച്ച് അവളും. എന്നിട്ട് അവൻ അവന്റെ

ബെഞ്ചിൽ പോയിരുന്നു.

“നാണമുണ്ടോ മലരേ നിനക്ക്??”

വന്നിരുന്ന പാടെ മനു അവനോട് ചൂടായി.

“എന്താടാ??”

“നീയൊരു മനുഷ്യനാണോ?? പാവം നിയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ അവള് മരിക്കും. ഇത്രയും

ദിവസം അവള് തല വേദനയാണെന്ന് പറഞ്ഞ് ക്ലാസ്സിൽ കിടന്നപ്പോ ഒരുപാട് നോട്ട്
അവൾക്കും pending ആയതാ. അവളുടെ നോട്ട് പോലും അവള് എഴുതി തീർന്നിട്ടില്ല.
അതിന്റെ കൂടെ ഇനി നിന്റെം. കഷ്ട്ടം ഉണ്ടെടാ.”

ഇത്രയും കേട്ടിട്ടും അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചതല്ലാതെ വേറെ മറുപടിയൊന്നും പറഞ്ഞില്ല.

കുറച്ച് സമയത്തേക്ക് രണ്ടുപേരും മൗനം ആയിരുന്നു. പെട്ടന്ന് കാർത്തി
ഇരുന്നിടത്ത് നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. മനു അവനെ തന്നെ നോക്കി കൊണ്ടിരുന്നു.
അവൻ നടന്ന് അവളുടെ ബെഞ്ചിന് മുൻപിൽ പോയി നിന്നു.

“പാറു”

അവൾ എന്താന്ന് അർദ്ധത്തിൽ പുരികം പൊക്കി ചോദിച്ചു.

“ബുക്ക്‌താ.”

“ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ കാർത്തി, ഞാൻ എഴുതി തന്നോളം.”

“നിന്നോട് ബുക്ക്‌തരാനാ പറഞ്ഞെ.”

“കാർത്തി..”

“ബുക്ക്‌താടി..”
ഇത്തവണ അവൻ ശബ്‌ദം ഉയർത്തി. ചുറ്റുമുള്ളവർ അവരെ തന്നെയാണ്
നോക്കുന്നത്. അവളുടെ മുഖം ആണെങ്കിൽ ഇപ്പൊ കരയുമെന്ന അവസ്ഥയിലും.
അവൾ ബാഗ് തുറന്ന് അവന്റെ ബുക്ക്‌എടുത്ത് വിറച്ച് വിറച്ച് അവന്റെ നേരെ നീട്ടി.
കാരണം കാർത്തിയെ ഇങ്ങനെ കാണുന്നത് ആദ്യമായിട്ടാണ്.

“അതിന് എന്റെ ബുക്ക്‌അല്ലല്ലോ ഞാൻ ചോദിച്ചത്.”

അവനിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെയൊരു മാറ്റം അവളെ ഞെട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു. അവൾ

തലയുയർത്തി അവനെ നോക്കി. അപ്പൊ കണ്ടത് അവളെ തന്നെ നോക്കി
ചിരിക്കുന്ന അവനെയാണ്.

“കാ… കാർത്തി.”

വിറയാർന്ന ശബ്ദത്തിൽ അവൾ അവനെ വിളിച്ചു.

“ന്താ പെണ്ണെ പേടിച്ച് പോയോ??”

“പേടിച്ചൊന്നോ ഞാനങ്ങ് ഇല്ലാണ്ടായിപ്പോയി.”

അത് കേട്ട് അവൻ ചിരിച്ചു.

“ഞാൻ ചോദിച്ചതെ എന്റെ ബുക്ക്‌അല്ല. നിന്റെ ബുക്കാ.”

“എന്റെ ബുക്ക്‌എന്തിനാ നിനക്ക്??”

“നീയും ഒന്നും എഴുതിട്ടില്ലെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. നീ എനിക്ക് എഴുതുവല്ലേ, ഞാൻ
നിനക്ക് എഴുതാം. താ.”

“ഏയ്യ് അതൊന്നും വേണ്ട കാർത്തി. ഞാൻ തന്നെ എഴുതിക്കോളാം.”

“ദേ പെണ്ണെ എന്നെ കൊണ്ട് ദേഷ്യം പിടിപ്പിക്കരുത്. ഇങ്ങോട്ട് താടി.”

അവസാനം അവന്റെ പിടിവാശിയിൽ തോറ്റ് അവൾ അവളുടെ ബുക്ക്‌അവന്

കൊടുത്തു. എല്ലാവരും അവരെ തന്നെ അത്ഭുതത്തോടെ നോക്കുന്നു. അവൻ
ബുക്കും വാങ്ങിച്ച് അവന്റെ ബെഞ്ചിൽ പോയിരുന്നു.

“Mm എന്തെ നിനക്ക് ഇപ്പൊ ഒന്നും മിണ്ടാനില്ലേ??”

“എടാ കള്ള കാമുകാ………”

“കള്ള കാമുകനല്ല മലരേ. ആ ഇരിക്കുന്ന മാലാഖയുടെ കാമുകൻ.”

“അഹ് അപ്പൊ എടാ മാലാഖയുടെ കാമുകാ……….”

പെട്ടന്ന് അവൻ കണ്ണ് തുറന്നു. മടിയിൽ കിടന്ന് phone vaibrate ചെയ്തു. അവൻ phone
എടുത്തു നോക്കി. അളിയൻ എന്ന് ഡിസ്പ്ലേയിൽ കണ്ടു. അവൻ phone എടുത്തു.

“Dai അളിയാ എവിടെയാട നീ?? ഇപ്പോഴും മൂന്നാറിൽ തന്നെയാണോ??”

“അളിയാ എനിക്ക് serious ആയി ഒരു കാര്യം പറയാനുണ്ട്.”

“എന്താടാ എന്താ കാര്യം??”

“നീ ഇനി എപ്പൊ ഹോസ്റ്റലിലേക്ക് വരും??”

“മറ്റന്നാൾ വരും.”

“Mm.”

“നീ കാര്യം പറ മലരേ മനുഷ്യനെ പേടിപ്പിക്കാതെ.”

“അത് നമ്മട അനുവിന് ചെറിയൊരു ആക്‌സിഡന്റ ്.”

“ഏഹ് എന്താടാ ഈ പറയണേ??”

“സത്യമാടാ. അഞ്‌ജലിയാ എന്നെ വിളിച്ച് കാര്യം പറഞ്ഞെ.”

“എന്താ ഉണ്ടായേ??”

അവൻ നടന്നതെല്ലാം മനുവിനോട് പറഞ്ഞു.

“എടാ പട്ടി*#*#*# ഇത്രയൊക്കെ ആയിട്ടും ഇപ്പോളാണോടാ വിളിക്കുന്നെ??”

“എടാ അളിയാ വിട്ടുകാരോടൊത്ത് ഒഴിവ് ദിവസം ആഘോഷിക്കാൻ പോയ
നിന്നോട് ഞാനിത് എങ്ങനെ പറയൂട??”

“വാ കൊണ്ട് പറയണം പൂറ.”

“അളിയാ ഇപ്പൊ പേടിക്കാനൊന്നും ഇല്ല. നാളെ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റും.”

“എന്നാലും നീ എന്നോട് ഒരു വാക്ക്……”

“ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അളിയാ.”

“Mm ഞാനിപ്പോ തന്നെ അങ്ങോട്ട് വരാം.”

“എടാ വേണ്ടടാ. നീ മറ്റന്നാൾ വന്ന മതി.”

“നീ മിണ്ടരുത്. ഇനി നിനക്ക് voice ഇല്ല. ഞാൻ വരുവാ.”

കാർത്തി എന്തെങ്കിലും പറയുന്നതിന് മുൻപ് മനു call കട്ടാക്കി. അപ്പോഴേക്കും

മൊഴിയെടുക്കാൻ പോയ പോലീസുകാർ കാർത്തിയുടെ അടുത്ത് വന്നു.

Si: സാധാരണ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റിയതിന് ശേഷമേ മൊഴിയെടുക്കാറുള്ളു. പക്ഷെ

എന്തോ ആ കുട്ടിക്ക് ബോധം വന്നൂന്ന് ഡോക്ടർ വിളിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോഴേ ഞാൻ
ഇവരേം കൂട്ടി ഇങ്ങു വന്നു. എനിക്കും ഉണ്ടേ ഇതേ പ്രായത്തിൽ രണ്ടെണ്ണം.

Si യുടെ വാക്കുകളിൽ ഒരു അച്ഛന്റെ സ്നേഹം കാർത്തിക്ക് മനസിലായി.

Si: ആ കുട്ടി ഇത് ചെയ്തത് ആരാണെന്ന് മാത്രം പറയുന്നില്ല. കാർത്തിക്ക്
ആരെയെങ്കിലും സംശയം??

കാർത്തി: ഇല്ല സാർ. അങ്ങനെ സംശയിക്കാൻ മാത്രം ആരുമില്ല.

Si: ARE YOU SURE??

കാർത്തി: yes സാർ.

Si: mm ഓക്കേ ആ കുട്ടിയുടെ വിട്ടുകാരെ അറിയിച്ചോ??

കാർത്തി: ഇല്ല സാർ. അവൾക്ക് ആകെയുള്ളത് അമ്മയും ഗർഭിണിയായ ചേച്ചിയും

മാത്രമാ. ഈ അവസ്ഥയില് അവരോട് ഇതൊക്കെ പറഞ്ഞാൽ?? വാർഡിലേക്ക്
മാറ്റിട്ട് പറയാമെന്നു വിചാരിച്ചു.

Si: mm അത് തന്നെയാ നല്ലത്. പിന്നെ എന്ത്‌ആവശ്യം ഉണ്ടെങ്കിലും വിളിക്കണം.

ഇതാ ഇതാണ് എന്റെ നമ്പർ.

Si അതും പറഞ്ഞ് ഒരു പേപ്പറിൽ അയാളുടെ നമ്പർ എഴുതി കൊടുത്തു.

കാർത്തി: ശെരി സാർ thanku.

Si: നിങ്ങളെ പോലെയുള്ള ഫ്രണ്ട്സാ ആ കുട്ടിക്ക് കിട്ടിയ പുണ്യം.

അതിന് അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവർ അപ്പൊ തന്നെ ഹോസ്പിറ്റലിന് പുറത്തേക്ക്

പോയി.
ഹരി എന്ന ക്രൂരനെ എങ്ങനെ വകവരുത്തം എന്ന് ആലോചിച്ച് പതിയെ അവൻ
നിദ്രയിലേക്കാണ്ടു.

പിറ്റേ ദിവസം രാവിലെ തന്നെ അനുവിനെ വാർഡിലേക്ക് മാറ്റി. അവളുടെ എല്ലാ

കാര്യവും നോക്കിയത് കാർത്തി തന്നെയാണ്. രാവിലെയുള്ള പൊടിയരി കഞ്ഞി
നിർബന്ധിച്ച് അവളെ മുഴുവൻ അവൻ കുടിപ്പിച്ചു, മരുന്നും കൊടുത്തു. ഇപ്പോഴും
മുഖത്തെ കേട്ട് അഴിച്ചിട്ടില്ല. കൈയിലെ കേട്ട് അഴിച്ചു. നാല് വിരലുകൾ ഇല്ല എന്ന
കുറവേയുള്ളു. ഇപ്പൊ പഴയത് പോലെ വേദന ഇല്ല. അവൾ ഇടക്കിടക്ക് അവളുടെ
കൈയിലേക്ക് നോക്കും പിന്നെ ശബ്‌ദം പുറത്തു വരാത്ത രീതിയിൽ കരയും. പല
തവണയായി അവൻ ഇതു കാണുകയും അവളെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത്
അശ്വസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യും. ഇപ്പൊ എല്ലാ അർഥത്തിലും അനു
കാർത്തിയുടെയായി മാറി കഴിഞ്ഞു.

കാർത്തി: അനു കഴിക്കാൻ വല്ലതും വേണോ??

അനു: ഒന്ന് പോയെ കാർത്തി. ഇപ്പളല്ലേ എന്നെ കൊണ്ട് നീ ഈ രണ്ട് ഓറഞ്ചും

കഴിപ്പിച്ചേ?? അത് കഴിച്ച് 5 min ആയില്ല അതിനുമുന്നേ ചോദിക്കുവാ വല്ലതും
വേണോന്ന്. ഇങ്ങനെ സ്നേഹിച്ച് കൊല്ലല്ലേടാ.

അതിന് അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയിൽ അവൻ ജീവന് തുല്യം

സ്നേഹിച്ചയാൾക്ക് കൊടുത്ത വാക്ക് ഓർത്തു.

“ഞാനിപ്പോഴും നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് പാറു. നിന്നെ ഞാൻ എങ്ങനെ

സ്നേഹിച്ചോ അതുപോലെ നിനക്ക് ഞാനൊരു വാക്ക് തന്നിരുന്നില്ലേ ആ വാക്ക്
പാലിച്ച് ഞാൻ അനുവിനെയും സ്നേഹിക്കുന്നു. സ്നേഹിച്ച് സ്നേഹിച്ച് അവളെ
ഞാൻ വീർപ്പ് മുട്ടിക്കുന്നു.”

അനു: എന്താ കാർത്തി ആലോചിക്കുന്നെ??

അനുവിന്റെ ചോദ്യമാണ് അവനെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.

കാർത്തി: ഏയ്‌ഒന്നുമില്ല ടി.

അനു: കാർത്തി

കാർത്തി: mm

അനു: എനിക്കിപ്പോ സങ്കടെ ഇല്ല. ചെറിയൊരു വേദനയുണ്ട്. മനസിനല്ല

ശരീരത്തിന്. അത് കുറെ കഴിയുമ്പോ മാറുവായിരിക്കും അല്ലേടാ??”

കാർത്തി: mm എല്ലാം പെട്ടന്ന് നേരയവും അനു. നിന്റെ സ്ഥാനത്ത്

വേറെയാരെങ്കിലും ആയിരുന്നുന്നെങ്കിൽ ഇപ്പോഴും കണ്ണ് പോലും
തുറക്കില്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ നീ ഇപ്പോഴും ഇങ്ങനെയൊന്ന് ഉണ്ടായിട്ടില്ല എന്ന
രീതിയിലാ സംസാരൊക്കെ.

അനു: എനിക്കും അതിശയാ കാർത്തി. എന്റെ മുഖത്തിന് നേരെ അവൻ ആസിഡ്

വിത്തിയപ്പോ എനിക്കെന്തോ മുഖമൊക്കെ പൊള്ളുന്ന പോലെ തോന്നി. എന്റെ
മുഖം തന്നെ ഊരി പോകുന്ന പോലെ. ഞാൻ നിലത്തേക്ക് വീണ് പോയി. അവിടെ
കിടന്ന് മുഖവും പൊത്തി പിടിച്ച് ഞാൻ അലറി. പിന്നെ ഒരു മാമൻ എന്നെ
എടുക്കുന്നതും ഓട്ടോക്കുള്ളിൽ കേറ്റുന്നതും അവിടെന്ന് ഇവിടെ എത്തിയതും
എല്ലാം ഒരു മിന്നായം പോലെ കണ്ടു ഞാൻ. അവസാനമായിട്ട് കണ്ണ് അടഞ്ഞപ്പോ
ഞാൻ വിചാരിച്ചു ഇനി ഒരിക്കലും തുറക്കില്ലെന്ന്. പക്ഷെ ഞാൻ കണ്ണ് തുറന്നു.
എന്റെ മുഖത്ത് ആസിഡ് വിത്തിന്ന് എനിക്ക് തോന്നുന്നേ ഇല്ല. ദേ ഈ കേട്ട് ഒരു
ബുന്ധിമുട്ട് അഹ്. അല്ലാതെ വേറെ പ്രശ്നം ഒന്നുമില്ല.

കാർത്തി: വേറെ ഒരു പ്രശ്നവും ഇല്ലേ??

അനു: ഇല്ല.
കാർത്തി: അപ്പൊ പിന്നെ എന്തിനാ ഇടക്കിടക്ക് ആ കൈയിൽ നോക്കി നീ ഇങ്ങനെ
കരയുന്നെ??

അനു: അത്…… അത് എന്റെ പോയ നാല് വിരളുകളിലും നല്ല നഖം ഉണ്ടായിരുന്നു.
അമ്മേം ചേച്ചിയും എപ്പളും പറയും വെട്ടി കളയാൻ. പക്ഷെ ഞാൻ കേക്കില്ല. എന്റെ
അഹങ്കാരം ആയിരുന്നു. ക്ലാസ്സിലും first ഞാനാ. ആ വിരലുകൾ ഇപ്പൊ..

അവൾ അതും പറഞ്ഞ് കണ്ണിൽ നിന്നും ഒലിച്ചിറങ്ങിയ കണ്ണിര് തുടച്ചു കളഞ്ഞു.

കാർത്തി: ദേ വീണ്ടും. എന്താ പെണ്ണെ നീ ഇങ്ങനെ?? നീ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞാൽ

നിനക്ക് നക്ഷ്ടപ്പെട്ടത് ഒക്കെ തിരിച്ച് കിട്ടുവോ?? വെറുതെ കുറെ കണ്ണിര് വേസ്റ്റ്
ആക്കാൻ. രണ്ട് ദിവസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ നിന്റെ ഈ മുഖത്തിലെ ആകെയുള്ള
കെട്ടുംകൂടെ അവര് അഴിച്ച് കളയും. പിന്നെ എന്റെ അനു പഴയ അനു ആവും.

അനു: എല്ലാ അർഥത്തിലും എനിക്ക് പഴയ അനു ആകാൻ പറ്റില്ല കാർത്തി.

കാർത്തി: അതെന്താ പറ്റാത്തെ??

അനു: എന്റെ മുഖം, എന്റെ കൈ……..

കാർത്തി: മുഖവും കൈയുമൊക്കെ അവിടെ നിക്കട്ടെ. പഴയത് പോലെ നിനക്ക്

എന്നെ സ്നേഹിക്കാൻ പറ്റുവോ??

അനു: ഈ ചോദ്യം ഞാനല്ലേ കാർത്തി അങ്ങോട്ട് ചോദിക്കണ്ടേ?? ഞാൻ നിന്നോട്

ഇഷ്ടമാണെന്ന് പറയുന്നതിന് മുൻപ് എന്നെ നീ എങ്ങനെ കണ്ടോ അതുപോലെ
നിനക്ക് ഇപ്പൊ എന്നെ കാണാൻ പറ്റുവോ??
കാർത്തി: പറ്റും.

അനു: കാർത്തി??

കാർത്തി: അതേ പെണ്ണെ. പണ്ടത്തെ പോലെ അല്ല അതിനേക്കാളേറെ ഞാൻ

നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നു. ഒരു ഫ്രണ്ട് ആയി, Lover ആയി, പിന്നെ എന്റെ ജീവിത
പങ്കാളിയായി. നിനക്ക് ഇഷ്ടമാണെങ്കിൽ ഞാൻ നിന്നെ കെട്ടിക്കോട്ടെ ടി??

അതിന് മറുപടി ഒരു അലറി കരച്ചിലിലൂടെയാണ് അവൾ കൊടുത്തത്. അവൻ

അവളെ തന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് ചേർത്ത് അശ്വസിപ്പിച്ചു.

കാർത്തി: ഈ കരച്ചില് ഞാൻ സമ്മതം ആയി കണ്ടോട്ടെടി??

അവളുടെ കരച്ചില് പതിയെ കുറഞ്ഞു.

അനു: കാർത്തി എനിക്ക് സന്തോഷായി ടാ. എന്റെ പ്രണയം സത്യമാണെന്ന് നീ

മനസിലാക്കിയാല്ലോ. നിന്റെ ജീവിതത്തിലേക്ക് നീ എന്നെ ക്ഷെണിച്ചല്ലോ. എന്നെ
പറ്റിക്കില്ലല്ലോ നീ??

കാർത്തി: ഒരുവർഷം കൂടെ കഴിഞ്ഞോട്ടെ പെണ്ണെ നിന്നെ ഞാൻ ഒരു താലി കെട്ടി
സ്വന്തം ആക്കും.

അനു: കാർത്തി എനിക്കൊരുപാട് സന്തോഷമായി. ഒരു കാര്യം കൂടെ ചോദിച്ചോട്ടെ

ഞാൻ??

കാർത്തി: ചോദിച്ചോ പെണ്ണെ.

അനു: നിന്റെ കൂട്ടുകാരുടെയും ബന്ധുക്കളുടെയും മുന്നിൽ ഞാനാണ് നിന്റെ ഭാര്യ
എന്ന് പറയാൻ പറ്റുവോട നിനക്ക്?? നാളെ ഞാൻ നിനക്കൊരു ബുന്ധിമുട്ടാണെന്ന്
തോന്നുവോ??

കാർത്തി: ദേ പെണ്ണെ നിന്റെ അവസ്ഥ ഇതായി പോയി ഇല്ലെങ്കിൽ എപ്പളെ നിന്റെ

അണപല്ല് ഞാൻ അടിച്ച് താഴെ ഇട്ടനെ. എടി എനിക്ക് ബന്ധുക്കൾ എന്ന് പറയാനും
കൂട്ടുകാരെന്ന് പറയാനും ഒരു കിഴങ്ങനെ ഉള്ളൂ. അതെന്റെ മനുവാ. എന്നെക്കാൾ
കൂടുതൽ അവൻ സന്തോഷിക്കും ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ടെന്ന്
അറിഞ്ഞാൽ. ഇനി എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ തമ്പുരാട്ടിക്ക്??

അനു: ഇല്ല.

കാർത്തി: ഓഹ് നിന്റെ ട്രിപ്പ് തീർന്നു. ഞാൻ പോയി പറഞ്ഞിട്ട് വരട്ടെ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ വാർഡിന് പുറത്തേക്ക് നടന്നു. സിസ്റ്ററിനെ കണ്ട് ട്രിപ്പിന്റെ

കാര്യവും പറഞ്ഞ് അവരെ കൂട്ടി വാർഡിലേക്ക് വന്നു. അവൾക്ക് ട്രിപ്പ് ഇട്ടതിനു
ശേഷം അവർ തിരികെ പോയി.

അനു: അഞ്ജലിയെ കണ്ടില്ലല്ലോ??

കാർത്തി: അവള് വന്നോളും. ഒന്നുമില്ലെങ്കിലും അനിയത്തിയുടെ നിച്ഛയം അവൾ

ഇല്ലാണ്ട് നടന്നതല്ലേ?? അതിന്റെ ദേഷ്യത്തിൽ ആയിരിക്കും വിട്ടുകാര്. നിന്റെ
അവസ്ഥ അവർക്ക് അറിയില്ലല്ലോ. എല്ലാം പറഞ്ഞ് മനസിലാക്കണ്ടേ അവരെ.
എന്താ ഇപ്പൊ അവളെക്കാണൻ ഒരു കൊതി?? നിനക്ക് ഞാൻ പോരെ??

അനു: എനിക്ക് നീ മാത്രം മതി. എന്നാലും ഞാൻ കാരണമല്ലേ അവൾക്ക്

നിച്ഛയത്തിൽ പങ്കെടുക്കാൻ പറ്റാത്തത്??

കാർത്തി: ഓഹ് പിന്നെ നീ അത് വിട് പെണ്ണെ.

അപ്പോളാണ് ഡോക്ടർ അകത്തേക്ക് വന്നത്. ഡോക്ടർ വരുന്നത് കണ്ടതും
കാർത്തി എഴുന്നേറ്റു.

ഡോക്ടർ: ഇരിക്കേടോ.

കാർത്തി: വേണ്ട ഡോക്ടർ.

ഡോക്ടർ അനുവിനെ പരിശോധിച്ചു. എന്നിട്ട് അവരോടായി പറഞ്ഞു

ഡോക്ടർ: പ്രതേകിച്ചു കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ല. ഒരു ഒന്ന് രണ്ട് ആഴ്ച കഴിഞ്ഞ്

മുഖത്തിലെ കെട്ടും കൂടെ നമ്മുക്ക് അഴിക്കാം. അന്ന് തന്നെ ഡിസ്സ്ചാർജും തരാം.
വീട്ടിൽ ചെന്നാലും നന്നായി rest എടുക്കണം. നിങ്ങൾ ഇപ്പൊ എന്താ ചെയ്യുന്നേ??

കാർത്തി: ഞങ്ങള് പഠിക്കുവാ.

ഡോക്ടർ: ഓക്കേ. എക്സാം ഓക്കേ കഴിഞ്ഞോ??

കാർത്തി: ഇല്ല ഒരു മാസം കൂടി കഴിഞ്ഞാൽ എക്സാം ആണ്.

ഡോക്ടർ: എന്തായാലും ഈ കണ്ടീഷനിൽ കുട്ടിക്ക് എക്സാം എഴുതാൻ പറ്റില്ല.

പേടിക്കണ്ട. എക്സാം അടുത്ത തവണയും എഴുതാലോ?? എന്നാ ശെരി മരുന്ന്
സമയാസമയം കഴിക്കണം കേട്ടോ??

അനു: mm

ഡോക്ടർ: പിന്നെ താൻ ഒന്ന് വന്നേ.

ഡോക്ടർ കാർത്തിയുടെ തോളിൽ കൈയിട്ട് മാറി നിന്നു. എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു.

ഡോക്ടർ: ഈ കുട്ടിക്ക് ബന്ധുക്കൾ ആരുമില്ലേ??

കാർത്തി: ഉണ്ട് ഡോക്ടർ. എന്താ ഡോക്ടർ??

ഡോക്ടർ: അല്ല ഇതുവരെയും ആരേം കണ്ടില്ല. അതുകൊണ്ട് ചോദിച്ചതാ.

കാർത്തി: അവർക്ക് വരാൻ പറ്റുന്ന സാഹചര്യത്തിൽ അല്ല ഡോക്ടർ അതാ.

വാർഡിലേക്ക് മാറ്റിട്ട് വിളിക്കാന്നു വിചാരിച്ചു.

ഡോക്ടർ: ഞാൻ പറഞ്ഞെന്നെ ഉള്ളൂ. ഇപ്പോ ആ കുട്ടിക്ക് വേണ്ടത്

മരുന്നിനോടൊപ്പം അച്ഛന്റെയും അമ്മയുടെയുമൊക്കെ സ്നേഹമാണ്. എത്രയും
വേഗം അറിയിക്കാൻ നോക്ക്.

അതും പറഞ്ഞ് ഡോക്ടർ പുറത്തേക്ക് പോയി. അവൻ തിരികെ അനുവിന്റെ

അടുത്തേക്ക് വന്നു.

അനു: എന്താ കാർത്തി ഡോക്ടർ ചോദിച്ചേ??

കാർത്തി: നിന്റെ വിട്ടുകാരെ അറിയിച്ചോന്ന് ചോദിച്ചതാ. നിന്റെ അമ്മയുടെ നമ്പർ

താ ഞാൻ വിളിച്ച് അറിയിക്കാം.

അനു: എനിക്ക് അവരെ കാണാൻ തോന്നുവാ കാർത്തി. പക്ഷെ എന്റെ അവസ്ഥ

അവരറിഞ്ഞാൽ?? സഹിക്കാൻ പറ്റില്ലെടാ അവർക്ക്.
കാർത്തി: എന്ന് പറഞ്ഞാൽ എങ്ങനെയാ അനു. എപ്പളായാലും അവര്
അറിയേണ്ടത് അല്ലെ?? സ്വന്തം മോളുടെ ഓപ്പറേഷൻ കഴിഞ്ഞു. ഇപ്പൊ ദേ
വാർഡിലേക്കും മാറ്റി. എന്നിട്ടും വിട്ടുകാരെ അറിയിച്ചില്ലെന്ന് പറഞ്ഞാൽ??
എവിടെയെങ്കിലും നടക്കുന്ന കാര്യമാണോടി ഇത്??

അനു: എന്നാലും കാർത്തി…..

കാർത്തി: ഒരേന്നാലും ഇല്ല. അവരിത് അറിഞ്ഞാൽ ഒരുപാട് കരയും. അത്

കാണാൻ നിനക്ക് പറ്റില്ല. ഇത് ഇപ്പളെ വിളിച്ച് പറഞ്ഞാൽ ഒന്നോ രണ്ടോ ദിവസം
കഴിയുമ്പോൾ എല്ലാം ശെരിയാവും. ഇനിയും വൈകിപ്പിച്ചാൽ അത് പിന്നെയും
പാടവും. അതുകൊണ്ടാ പറയണേ നീ നമ്പർ ഇങ്ങു താ.

അനു: ചേച്ചിയുടെ നമ്പർ തരാം.

കാർത്തി: അമ്മയെ വിളിച്ച് അറിയിക്കുന്നതല്ലേ നല്ലത്??

അനു: അത് വേണ്ട കാർത്തി. അമ്മക്ക് നെഞ്ച് വേദനയൊക്കെ ഉള്ളതാ. ഈ കാര്യം

അറിഞ്ഞാൽ ചിലപ്പോ എന്റെ അമ്മക്ക് എന്തേലും പറ്റിയാലോ.?? വേണ്ട കാർത്തി.
ചേച്ചിയെ വിളിച്ചാൽ മതി.

കാർത്തി: mm എന്ന നമ്പർ താ

അവൾ നമ്പർ പറഞ്ഞു കൊടുത്തു.

അനു: കാർത്തി, ഇപ്പൊ വിളിക്കണ്ട ടാ.

കാർത്തി: പിന്നെ എപ്പോ വിളിക്കനാ??

അനു: അത് അഞ്ജലി കൂടെ വന്നിട്ട് പോരെ?? അതാവുമ്പോ അവള് അവരെ
സമാധാനിപ്പിച്ചോളും.

കാർത്തി: mm

പിന്നിൽ ആരുടെയോ കാൽ പെരുമാറ്റം കെട്ടാണ് കാർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കിയത്.

അവിടെ നിന്ന ആളെ കണ്ട് കാർത്തിയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.
മനുവായിരുന്നു അത്. കാർത്തി അവന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി. എന്നിട്ട് ചിരിച്ചോണ്ട്
അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു. കെട്ടിപ്പിടിച്ച് മാറിയതും കാർത്തിയുടെ ചെവിട് പൊട്ടുന്ന
രീതിയില് അടിയായിരുന്നു മനു. അത് കണ്ട് ഞെട്ടി ഇരിക്കുവായിരുന്നു അനു.
പക്ഷെ കാർത്തിക്ക് ഇതൊക്കെ എന്ത് എന്ന രീതിയില് നിക്കുന്നു. അടി കിട്ടിയ
കവിളിൽ തടവി കൊണ്ട് അവൻ ചിരിച്ചു.

മനു: നീ ചിരിക്കരുത് മലരേ.

കാർത്തി: അളിയാ നിന്റെ പിണക്കം ഇത് വരെ മാറിലെ?? ഞാൻ കരുതി എനിക്ക്
ഒന്ന് പൊട്ടിക്കുമ്പോ നിന്റെ എല്ലാ പിണക്കോം തിരുമെന്ന്.

മനു: നിനക്കുള്ളത് ഞാൻ വച്ചിട്ടുണ്ട്. ഒരടി കൊണ്ടൊന്നും എന്റെ തരിപ്പ് മാറോന്ന്

തോന്നുന്നില്ല.

കാർത്തി: എത്ര വേണോ തന്നോ. ഞാൻ കൊണ്ടോളാം.

മനു: നീ മാറിക്കെ എനിക്ക് കാണേണ്ടത് നിന്നെയല്ല അവളെയാ.

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് അനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു. അവിടെ കിടന്നിരുന്ന

ചെയറിൽ അവനിരുന്നു.
മനു: ഇപ്പൊ എങ്ങനെയുണ്ട് ടി??

അനു: ഏയ്‌ഇപ്പൊ കുഴപ്പം ഒന്നുമില്ലടാ.

മനു: കണ്ടാലും പറയും ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ലെന്ന്.

അപ്പോഴാണ് അവൻ അവളുടെ കൈ ശ്രദ്ധിക്കുന്നെ.

മനു: ഈശ്വര, എന്താടി ഇത്??

അവൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ അതിന് മറുപടി എന്നോണം അവളുടെ കണ്ണും നനഞ്ഞു.

കാർത്തി: എന്റെ പൊന്ന് അളിയാ ഇത്രയും നേരോം അതും നോക്കി

കരച്ചിലായിരുന്നു ഇനി നീ കൂടെ വന്ന് അവളെ കരയിപ്പിക്കല്ലേ.

മനു: അളിയോ ഒന്നിങ്ങ് വന്നേ ചോദിക്കട്ടെ.

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തിയേം വിളിച്ച് വാർഡിന് പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

കാർത്തി: എന്താ അളിയാ??

മനു: അല്ല എവിടെയോ എന്തോ തകരാറ് പോലെ.

കാർത്തി: നിന്റെ തലക്കായിരിക്കും.

മനു: അഹ് എന്റെ തലക്ക് തന്നെയാ മലരേ. എനിക്കൊന്നും മനസിലാവുന്നില്ല
എന്നാ നിന്റെ വിചാരം.

കാർത്തി: നീ എന്ത് തേങ്ങയാട ഈ പറയണേ??

മനു:ടാ മലരേ hospital ആയി പോയി. ഇല്ലായിരുന്നെങ്കിൽ എന്റെ വായിലിരിക്കുന്ന

മൊത്തം കെട്ടേനെ നീ. ഇനിയും നിനക്ക് മനസിലായില്ലേ??

കാർത്തി: ഇല്ല.

മനു: കോപ്പ്. ഇതിനുമുൻപ് നിനക്ക് അനുവിന്റെ പേര് കേക്കുന്നത്തെ

ഇഷ്ട്ടമല്ലായിരുന്നല്ലോ ഇപ്പൊ എന്ത് പറ്റി?? അവൾക്ക് ഇങ്ങനെയൊക്കെ
ഉണ്ടായപ്പോ നിനക്ക് അവളോട് പ്രേമം തോന്നിയോ??

കാർത്തി: mm. ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ സ്നേഹിച്ചിരുന്നൊരാൾക്ക് ഒരു വാക്ക്

കൊടുത്തു. അനുവിനെ സ്നേഹിക്കാമെന്ന്, പൊന്ന് പോലെ നോക്കാമെന്ന്.
ഇനിയവള് കരയില്ല. ഇനിയവൾക്കെന്നും സന്തോഷം മാത്രായിരിക്കും.

മനു: അളിയാ??

കാർത്തി: അറിയാം, വിശ്വാസം വരുന്നില്ലെന്ന്. നിനക്കെന്നല്ല ആർക്കും വിശ്വാസം

വരില്ല. ഇന്നലെ വരെ ഞാൻ എങ്ങനെയായിരുന്നെന്ന് അറിയില്ല. പക്ഷെ ഇന്ന്
മുതൽ ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് അവൾക്ക് വേണ്ടി മാത്രമായിരിക്കും ഒരു പുതിയ
കാർത്തിയായി.

അവൻ അത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും മനു അവനെ കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

മനു: ഇപ്പോഴടാ നീ ശെരിക്കും ഒരു മനുഷ്യൻ ആയത്.

കാർത്തി: അപ്പൊ നേരത്തെയൊക്കെ ഞാൻ മൃഗം ആയിരുന്നോ??

മനു: അഹ് അങ്ങനേം പറയാം. ഒരു ജാതി വെട്ടുപോത്ത്.

കാർത്തി: ഞാൻ മനുഷ്യൻ ആകാൻ സമയം ആയിട്ടില്ല അളിയാ. എന്റെ ഉള്ളിലെ നീ

പറഞ്ഞ വെട്ടുപോത്തിന് ഒരാളെ കൂടെ കൊമ്പ് കൊണ്ട്

കുടയണം.

മനു: എന്താ അളിയാ നീ പറയണേ??

കാർത്തി: ഹരി.

മനു: അവന്റെ കാര്യം പോലീസ് നോക്കികോളും. നീ ഒന്നും ചെയ്യാൻ നിക്കണ്ട.

അതിന് അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: പോലീസ് വന്നു മൊഴിയെടുത്തു.

മനു: എന്നിട്ട്??

കാർത്തി: ചെയ്ത ആളെ അറിയില്ലെന്ന് അവള് പറഞ്ഞു, എന്നോടും ചോദിച്ചു.

എനിക്കും അറിയില്ലെന്ന് പറഞ്ഞു.

മനു: എടാ മലരേ നിനക്ക് അപ്പളേ പറഞ്ഞുടായിരുന്നോ ഹരിയാണെന്ന്.

കാർത്തി: പറയാൻ തോന്നില്ല. അപ്പൊ മനസില് ഒന്നേ ഉണ്ടായിരുന്നോളൂ. അവനെ
എനിക്ക് തന്നെ വേണം. പക്ഷെ എന്റെ കൈക്കൊണ്ട് അവൻ ചാവില്ല.

മനു: കാർത്തി എടാ ഒന്നും കൂടെ ആലോചിച്ചിട്ട് പോരെ??

കാർത്തി: ആലോചിക്കാൻ ഇനിയൊന്നുമില്ലടാ. അനുവിന് ഡിസ്സ്ചാർജ് ആവുമ്പോ

ഹരി മരിച്ചൂ എന്നാ വാർത്ത അവൾ കേൾക്കും.

മനു: നീയെന്തെങ്കിലും plan ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ കാർത്തി??

കാർത്തി: ഇതുവരെ ഇല്ല. പക്ഷെ രണ്ടേ രണ്ട് ദിവസത്തിനുള്ളിൽ അവന്റെ മരണ

വാർത്ത അനു അറിയും.

മനു: കാർത്തി അവനെ മാത്രമായി നിനക്കൊന്നും ചെയ്യാൻ കഴിയില്ല. അവന്റെ

കൂടെ എപ്പളും കാണുലോ വാല് പോലെ രണ്ടെണ്ണം. പിന്നെ ഈ മൂന്നിന്റെം തല ആ
ഡാഷ്മോള് ഗൗരി.

കാർത്തി: അളിയാ എനിക്ക് വേണ്ടത് ഹരിയേയാ. അതിനിടയില് ആര് വന്നാലും

അത് തലയായാലും വാലായാലും മുറിക്കും ഞാൻ.

മനു: mm നിന്നെ ഇനി പിന്തിരിപ്പിക്കാൻ പറ്റില്ലെന്ന് അറിയാം. ഇങ്ങനെ ഒരു

കാർത്തിയെ ഞാൻ ഇതിനു മുൻപും കണ്ടിട്ടുണ്ട്. എന്ത് വന്നാലും ഞാനുണ്ട് കൂടെ.

കാർത്തി മനുവിന്റെ തോളിൽ തട്ടി. തിരിച്ച് വാർഡിലേക്ക് ചെന്നു. മനു അവിടെ

തന്നെ നിന്നു അവന്റെ മനസിലേക്ക് പഴയ ഒരു ഓർമ കടന്നു വന്നു.

ടർർർർർർ…………
“ഹാവൂ, അങ്ങനെ ഇന്റർവെൽ ആയി. അളിയോ എന്നാ പുറത്തേക്ക്
ഇറങ്ങിയാലോ??

“ഞാൻ പറയാൻ ഇരുക്കുവായിരുന്നു വാടാ ഒന്ന് മൂത്രം ഒഴിച്ചിട്ട് വരാം.”

“അളിയാ ഉച്ചക്ക് ശേഷം ഞാൻ തല വേദനായ വീട്ടിൽ പോണം എന്നും പറഞ്ഞ് ലീവ്
എടുക്കുമെ.”

“അതെന്താടാ??”

“ഇന്ന് സൂര്യടെ സിനിമ റിലീസ് അഹ്. First show ക്ക് പോവാൻ പറ്റില്ല. മാറ്റിനിക്ക്
എങ്കിലും പോവാം.”

“എന്താടാ കാർത്തി ഇത്?? ഉച്ചക്ക് ശേഷം നീ ഇല്ലേ മൊണ്ടി ആവുടാ.”

“എന്നാ നീയും ചാട്.”

“നീ ഒത്തി പോയെ. നമ്മക്ക് രണ്ടാൾക്കും നാളെ മോർണിംഗ് show ക്ക് പോവാം.”

“അതൊന്നും പറ്റില്ല. എനിക്ക് ഇന്ന് തന്നെ പോണം.”

“അളിയാ ടിക്കറ്റ് ഞാനെടുക്കാം. നമ്മക്ക് നാളെ പോവാം.”

“എന്നാ ഓക്കേ.”
“കാർത്തിയേട്ടാ……….”

“അഹ് എന്താടാ അപ്പു?? മുട്ടായി വാങ്ങാൻ പൈസ വേണോ?? അത് വേണോങ്കി

ഈ മനുവേട്ടനോട് ചോദിച്ചാ പോരെ?? ഞാൻ തരില്ലേ??”

“അതിനല്ല മനുവേട്ടാ ഞാൻ വിളിച്ചേ??”

“പിന്നെ??”

“കാർത്തിയേട്ടാ……”

“പറ കുട്ടാ എന്താ??”

“അത് യേട്ടാ പാർവതി ചേച്ചിയെ +2 വിന് പഠിക്കാണ സീനിയർ ചേട്ടന്മാര്

കളിയാക്കുണു. ചേച്ചി അവിടിരുന്നു കരയുവാ.”

“ഏഹ് എന്താടാ കുട്ടാ പറയണേ??”

“സത്യാ ഏട്ടാ ഗൗരി ചേച്ചിയാ പറഞ്ഞെ ചേട്ടനെ വിളിച്ചോണ്ട് വരാൻ.”

“എവിടെയാ മോനെ??”

“ആ അസ്ഥികൂടം ഉള്ള ലാബ് ഇല്ലേ അവിടെയാ.”

“മനു വാടാ.”

ലാബിന് മുന്നിൽ മൊത്തം ആൾകൂട്ടം ആയിരുന്നു. കൂട്ടത്തിൽ സാറുമാരും.

ഈ പറഞ്ഞ സീനിയർ ചേട്ടന്മാരിൽ തലപ്പത്ത് ഉള്ളവനാണ് അനന്ദ്.

പണമുള്ളതിന്റെ അഹങ്കാരം തലക്ക് പിടിച്ചവൻ. ഇതേ പണം ഉപയോഗിച്ച്
സാറുമാരെ വിലക്കെടുത്ത് പരീക്ഷകൾ ജയിക്കുന്നവൻ. കാർത്തിയും മനുവും ഓടി
അവരുടെ അടുത്തെത്തി. കൂട്ടം കൂടി നിന്നവരുടെ ഇടയിലൂടെ അവര് തള്ളി കേറി.
അവിടെ പാറുവിന്റെ കൈയിൽ ബലമായി പിടിച്ചിരിക്കുന്ന അനന്ദ്. അവൾ
പരമാവധി കുതറി മാറാൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ അവന്റെ ബലത്തിനുള്ളിൽ
അവൾക്ക് ഒന്നും ചെയ്യാനുവുന്നില്ല. അവൾ ചുറ്റും കൂടിനിക്കുന്നവരെ
നോക്കുന്നുണ്ട്. പെട്ടന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകൾ കാർത്തിയിൽ ഉടക്കി. അവനെ
കണ്ടതും അവൾ കരയാൻ തുടങ്ങി.

അവളുടെ ആ കരച്ചിലും അവന്റെ ആ പ്രവർത്തിയും എല്ലാം കൂടെ ആയപ്പോ

കാർത്തിയിക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കേറി. അവൻ രണ്ടും കല്പ്പിച്ച് അവന് നേരെ
നടക്കാനൊരുങ്ങി.

പക്ഷെ അവന്റെ കൈയിൽ ആരോ പിടിച്ചുവച്ചു. അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി

മനുവായിരുന്നു അത്.

“ഇപ്പോ വേണ്ട. class കഴിയുമ്പോ അവൻ വലിക്കാൻ ഗ്രൗണ്ടിൽ പോവും അപ്പൊ

കൊടയം.”

അവൻ കാർത്തി കേൾക്കെ രീതിയിൽ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ അതിലൊന്നും അവൻ

അടങ്ങിയില്ല. അവൻ മനുവിന്റെ കൈ വിടുവിക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. അപ്പൊഴേക്കും
വിവരം അറിഞ്ഞ് prinsipal അങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തി. എല്ലാവരെയും പറഞ്ഞ് വിട്ടു.
അരവിന്ദ് എന്നാ പണച്ചാക്കിന്റെ വലയിൽ വീഴാത്ത ഒരേയൊരു ആളാണ് ഈ
prinsipal.

ഗൗരി കരഞ്ഞു തളർന്ന പാറുവിനേം താങ്ങി ക്ലാസ്സിലേക്ക് നടന്നു.

“നീ രക്ഷപെട്ടുന്ന് വിചാരിക്കണ്ട ടി പു#*** മോളെ നിന്നെ ഞാൻ എടുക്കും ഇന്നോ

നാളെയോ. ഒരുങ്ങി ഇരുന്നോ നീ.”
ഇത്രയും പറഞ്ഞ് അരവിന്ദും കൂട്ടരും അവരുടെ ക്ലാസ്സിലേക്കും പോയി. മിക്ക
ക്ലാസ്സുകളിലെയും ചർച്ച വിഷയം ഈ കാര്യം ആയിരുന്നു. കാർത്തിയും മനുവും
തിരികെ ക്ലാസ്സിലേക്ക് വന്നു. ബെഞ്ചിൽ തല വച്ച് കരയുന്ന പാറു. അവളെ
അശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം അവളുടെ അടുത്തിരുന്ന് മുടിയിഴകളിൽ തലോടുന്ന
ഗൗരി. അന്നത്തെ അവസാന പിരീഡ് കഴിഞ്ഞപ്പോ മാത്രമാണ് അവൾ എഴുന്നേറ്റത്.
ആർക്കും മുഖം കൊടുക്കാതെ അവൾ വേഗം പുറത്തേക്ക് നടന്നു. പിന്നാലെ
ഗൗരിയും. അവളെ വിളിക്കണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു അവന്. പക്ഷെ
വാശിയായിരുന്നു തന്റെ പെണ്ണിനെ തൊട്ട അവന്റെ കൈയോടിക്കണ്ട് അവളെ
കാണുക പോലും ചെയ്യില്ല എന്ന വാശി.

“അളിയാ എന്റെ പെങ്ങളെ തൊട്ട അവന് നല്ലയൊരു പണി തന്നെ വായിൽ

കൊടുക്കണം.”

“നീ തടഞ്ഞോണ്ട ഇല്ലായിരുന്നേ ആ പന്നിട മോനെ അവിടിട്ട് ചവിട്ടി കൂട്ടിയേനെ

ഞാൻ. പട്ടി.”

“അളിയാ ഞാൻ നിന്നെ തടഞ്ഞത് അവിടെ വച്ചൊരു സീൻ വേണ്ടന്ന് വച്ചിട്ട. ഇനി
അതിന്റെ പേരില് പത്ത് ദിവസം വീട്ടിൽ ഇരിക്കാനും പറഞ്ഞ് ആ principal എഴുതി
തരും. അത് വേണ്ടന്ന് വച്ചിട്ടാ.”

“ടാ മനു എല്ലാവരും പോയി. ഇന്നത്തോടെ അവന്റെ അവസാന വലിയാ. ഇനി

വലിക്കാൻ അവന്റെ കൈ പൊങ്ങില്ല.”

“അളിയാ കാർത്തി വാടാ. ഇന്നാ പന്നിയെ പിഴിയണം.”

അവരുടെ രണ്ടുപേരുടെ ഉള്ളിലും അവനോടുള്ള ദേഷ്യം അലയടിച്ചു. അവർ നേരെ

ഗ്രൗണ്ട് ലക്ഷ്യമാക്കി നീങ്ങി. കുട്ടികൾ എല്ലാം പോയാലും സാറുമാര്
പോയിക്കഴിയുമ്പോ അഞ്ചോ ആറോ മണിയാകും. അവര് ആരുടെയും കണ്ണിൽ
പെടാതെ ഗ്രൗണ്ടിന്റെ അകത്തേക്ക് കേറി.ചുറ്റിനും ഒന്ന് കണ്ണോടിച്ചു. അവിടെ ഒരു
തേക്കിന്റെ മരം. അതിന് താഴെ ഇരുന്ന് വലിക്കുന്ന അവനും അവന്റെ രണ്ട്
കൂട്ടുകാരും. ഗ്രൗണ്ട് മുഴുവൻ ആൾ ഇല്ലെങ്കിലും ഒന്ന് രണ്ട് ഭാഗത്തായി കുറച്ച് പേര്
നിന്ന് കളിക്കുന്നുണ്ട്.

“അളിയാ അപ്പൊ എങ്ങനെയാ??”

“തല എനിക്ക് വാല് രണ്ടും നിനക്ക്.”

“വാലെന്തിനാ എനിക്ക്??”

“തലയെ തൊടുമ്പോ വലടങ്ങി ഇറുക്കൂന്ന് നിനക്ക് തോന്നുന്നുണ്ടോ??”

“ഓഹ് അങ്ങനെ. അപ്പൊ പിന്നെ എങ്ങനാ തുടങ്ങുവല്ലേ??”

“പിന്ന അല്ല വാ അളിയാ.”

അവര് രണ്ടുപേരും അനന്ദിനേം കൂട്ടരേം ലക്ഷ്യം വച്ച് നടന്നു.

“അളിയോ ആനന്ദേ അവന്മാര് നമ്മക്ക് നേരെയാണല്ലോ.”

“ശെരിയാടാ.”

“ഓഹ് ഈ രണ്ട് ഉണ്ണാക്കന്മാരെ ആണല്ലോ എനിക്ക് കൂട്ടുകാരായിട്ട് കിട്ടിയത്.

നിങ്ങൾക്ക് മുഖത്തൂന്ന് ആ മീശ എടുത്ത് കളഞ്ഞൂടെ ടാ?? പാവം ജൂനിയർ
പിള്ളേര് എന്തെങ്കിലും സംശയം ചോദിക്കാൻ വരുന്നതാവും. അത്രയേ ഉള്ളൂ.
“നീ പേടിക്കരുത് ആനന്ദേ ഞങ്ങൾ ഉണ്ട് എന്തിനും നിന്നോടൊപ്പം.”

“പോടാ കോപ്പേ ഈ പീക്കിരികളെ പേടിക്കും ഞാനല്ല നിങ്ങൾ. എന്നെ തൊടാൻ

ഒരുത്തനും വളർന്നിട്ടില്ല. പാവം ജൂനിയർ പിള്ളേര് എന്തെങ്കിലും സംശയം
ചോദിക്കാൻ വരുന്നതാവും. അത്രയേ ഉള്ളൂ.

കാർത്തിയും മനുവും വരുന്നത് കണ്ട അവര് പരസ്പരം പറഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും

അവര് അവിടെ എത്തിയിരുന്നു.

“അനന്ദേട്ടാ ഒരു സംശയം ഉണ്ട്.”

കാർത്തി ഭയഭക്തി ബഹുമാനത്തോടെ അവനോട് ചോദിച്ചു.

“കണ്ടോടാ പൊട്ടന്മാരെ ഈ പാവങ്ങള് സംശയം ചോദിക്കാൻ വന്നതാ. ആട്ടെ

എന്താ സംശയം??”

“ചേട്ടന് ഇടത് കൈകൊണ്ട് സികരെറ്റ് വലിക്കാൻ അറിയാവോ??”

“നല്ല സംശയം. എന്റെ വലത് കൈക്ക് ഒരു കുരുവുമില്ല. വലത് കൈക്ക്

എന്തെങ്കിലും പറ്റിയല്ലല്ലേ ഞാൻ ഇടത് കൈ ഉപയോഗിക്കണ്ട കാര്യമുള്ളു.”

“എന്നാ ഇനി മുതൽ ഇടത് കൈക്കൊണ്ട് വലിക്കാൻ തുടങ്ങിക്കോ”

“അതെന്താ മോനുസേ?? ഞാനെത് കൈക്കൊണ്ട് വലിക്കണമെന്ന്

തീരുമാനിക്കേണ്ടത് ഞാനല്ലേ??”
അവന്റെ മറുപടി കേട്ട് കാർത്തിയൊന്ന് ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

“എനിക്കിനി പറയാനുള്ളത് അനന്ദേട്ടനോടല്ല. അനന്ദേട്ടന്റെ കൂട്ടുകാരോടാ.”

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് അനന്ദിന്റെ കൂട്ടുകാരെ നോക്കി.

“ഞാനിപ്പോ നിങ്ങടെ കൂട്ടുകാരന്റെ കൈയോടിക്കാൻ പോവാ. ഇതില്

നിന്റെയൊക്കെ ഒരു വിരൽ അനങ്ങിയാ നിന്റെയൊക്കെയും ഓടിക്കും.
അതുക്കൊണ്ട് നിനക്കൊക്കെ പോണമെങ്കിൽ ഇപ്പോ പോവാം. അതല്ല അടി
കാണണമെങ്കിൽ കാണാം. പക്ഷെ അനങ്ങരുത്.

“ടാ………..”

അവൻ പറഞ്ഞ് നിർത്തിയതും അനന്ദ് അവനെ ചവിട്ടി താഴെയിട്ടു. അവൻ

നിലത്തൂന്ന് എഴുന്നേറ്റു. അവൻ എഴുന്നേറ്റത് കണ്ട അനന്ദിന്റെ കൂട്ടുകാർ അവന്റെ
കൈ രണ്ടും കൂട്ടി പിടിച്ചുവച്ചു. കാർത്തി മനുവിനോട് കണ്ണ് കൊണ്ട് ആംഗ്യത്തിൽ
എന്തോ കാണിച്ചു. അത് മനസിലാക്കിട്ടേന്നോണം അവൻ കാർത്തിയെ പിടിച്ചു
വച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ നേരെയോടി.

ഇത് കണ്ട ആനന്ദ് ഓടി വരുന്ന മനുവിനെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ഇടിക്കാനൊങ്ങി. അതിൽ
നിന്നും ഒഴിഞ്ഞു മാറി അവൻ അവർക്കു നേരെ കുതിച്ചു. അവർക്കടുത്ത്
എത്തിയതും അതേ സ്പിഡിൽ തന്നെ അവൻ താഴെ നിന്ന് കുറച്ച് മണ്ണ് വാരി.
കാർത്തി ഇതെല്ലാം കണ്ട് ചിരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കുന്നുണ്ട്. മണ്ണ് വാരിയ ഉടനെ അവൻ
അവർക്കുനേരെ അത് വീശി. അത് മനസിലാക്കിയ കാർത്തി കണ്ണുകൾ അടച്ച് തല
കുനിച്ചു നിന്നു. അവനെ പിടിച്ചിരുന്ന അനന്ദിന്റെ കൂട്ടുകാരുടെ കണ്ണുകളിൽ മണ്ണ്
വീണു. പെട്ടന്നുള്ള മനുവിന്റെ ഇങ്ങനെയൊരു നീക്കം അവർ പ്രതീഷിച്ചിരുന്നില്ല.
കാർത്തിയുടെ മേലുള്ള അവരുടെ പിടി അയഞ്ഞു. അവർ കണ്ണുകൾ തുക്കുന്നുണ്ട്.

“ടാ പന്നിടാ മക്കളെ………..”

അനന്ദ് അലറി കൊണ്ട് അവരുടെ നേരെ വന്നു.

“പറഞ്ഞത് ഓർമയുണ്ടല്ലോ., ഈ വരുന്ന തല എനിക്കാ. മറ്റേ രണ്ട് വാലും

നീയെടുത്തോ.”

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി അവനെ ലക്ഷ്യം വച്ച് നിന്നു. അവൻ അടുത്തെത്തിയതും

കാർത്തിയുടെ മുഖത്തിന് നേരെ മുഷ്ടി ചുരുട്ടി ഇടിച്ചു. പക്ഷെ ആ ഇടി ലക്ഷ്യം
കണ്ടില്ല. ആ ഇടി കാർത്തി നിസാരമായി അവന്റെ കൈക്കുള്ളിൽ ആക്കി. THE FIGHT
TIME IS ON അതും പറഞ്ഞ് അവന്റെ കൈ മേലോട്ട് തിരിച്ചു. വേദന എടുത്ത് അവൻ
ഒന്നലറി. അവന്റെ കൈ വിട്ടിട്ട് കാർത്തി അവന്റെ മുഖത്തിൽ നിർത്താതെ പഞ്ച്
ചെയ്തു. അതിൽ നിന്നും അവന് ഒഴിഞ്ഞ് മാറാനായില്ല. എല്ലാ പഞ്ചും അവന്റെ
മുഖത്ത് തന്നെ കൊണ്ടു. അവന്റെ ചുണ്ട് പൊട്ടി ചോര വരാൻ തുടങ്ങി. ഇതേ
സമയം മനു മറ്റേ രണ്ടുപേരെ മണ്ണിൽ കിടത്തി ഉറക്കിയിരുന്നു. കാർത്തി അനന്ദിനെ
തള്ളി താഴെക്കിട്ടു. എന്നിട്ട് മനുവിനെ നോക്കി. നിലത്ത് കിടന്ന ഒരുത്തന്റെ
അടിവയറ്റിൽ ഇട്ട് ഒരു ചവുട്ട് കൊടുത്ത് മനു തിരിയുമ്പോ കാണുന്നത് അവനെ
തന്നെ നോക്കി നിക്കുന്ന കാർത്തിയെയാണ്.

“ഇതുക്കെ എന്ത്.”

അതും പറഞ്ഞ് ചിരിച്ചോണ്ട് അവൻ കാർത്തിയുടെ അരികിലെത്തി.

“എന്തായി തലയുടെ അവസ്ഥ??”

“ദേ കിടക്കുന്നു നോക്ക്.”

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് നിലത്തേക്ക് കൈ ചൂണ്ടി കാണിച്ചു.

“അച്ചോടാ അനന്ദേട്ടാ ഇവൻ ഇങ്ങനെ തല്ലൂന്ന് ഞാൻ വിചാരിച്ചില്ല. പോട്ടെട്ടോ.”

“എടാ നായിന്റെ മക്കളെ നീയൊക്കെ എന്തിനാ തല്ലിന്ന് എനിക്കറിയില്ല. പക്ഷെ

നിയൊക്കെ ചാവും. അതും എന്റെ കൈക്കൊണ്ട് നരകിച്ചു ചാവും.”

“മനുവേ……..”

“ഓഓഓഓ”

“നമ്മള് എന്തിനാ ഇവനെ തല്ലിയതെന്ന് പറയണ്ടേ??”

“പറയണോലോ.”

“നീ പറയോ അതോ ഞാൻ പറയണോ??”

“നീ പറഞ്ഞാൽ മതി. അതല്ലേ അതിന്റെയൊരു ഇത്.”

“അപ്പൊ ഞാൻ തന്നെ പറയാം. നീ ഇന്ന് രാവിലെ ഒരു പാവം പെണ്ണിനെ

കരയിപ്പിച്ചില്ലേ?? ഓർമ്മയുണ്ടോ നിനക്ക്?? മറക്കാൻ വഴിയില്ല. അവളെന്റെ പെണ്ണാ.
നീ ഇന്ന് കരയിപ്പിച്ചത് എന്റെ ജീവനെയാ. നീയൊരുപാട് പെണ്ണുങ്ങളെ
തൊട്ടിട്ടുണ്ടാവും. അതുപോലെ ഇവളേം തൊടന്ന് നീ വിചാരിക്കണ്ട, കൈ ഞാൻ
വെട്ടും. ഇന്ന് നീയെന്റെ പെണ്ണിനെ തൊട്ടു അതും വൃത്തികെട്ട രീതിയില്
അതിനൊരു ചെറിയ ശിക്ഷ തരാൻ പോവാ ഞാൻ. ജീവിതാവസാനം വരെ ഈ
ശിക്ഷ നിയോർക്കണം.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ മനുവിനെ നോക്കി. മനു മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് അവന്റെ

സ്ഥാനത്തിട്ട് ചവിട്ടി. അവൻ കിടന്നലറി.
“ഇതെന്റെ പെങ്ങളെ തൊട്ടതിന് പട്ടി.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ കാർത്തിയോട് എന്ത് വേണോ ചെയ്തോളാൻ ആംഗ്യം

കാണിച്ചു. കാർത്തി മുന്നോട്ട് വന്ന് അവന്റെ കൈ കാർത്തിയുടെ കാലിലൂടെ ചുറ്റി
് ്” എന്ന ശബ്ദത്തോട് കൂടി അവന്റെ കൈ
lock ഇട്ടു. എന്നിട്ട് കാല് മടക്കി. “പ്ടക
ഒടിഞ്ഞ് തൂങ്ങി. അവൻ അലറി വിളിച്ചു.

“ഇനിയീ കൈക്കൊണ്ട് നിനക്കൊരു ഉപയോഗവും ഉണ്ടാവില്ല. അതുകൊണ്ടാ

ആദ്യമേ ഞാൻ ചോദിച്ചേ ഇടത് കൈക്കൊണ്ട് വലിക്കാൻ അറിയാവോന്ന്.
ഇനിയിപ്പോ എന്താ ചെയ്യാ അറിയില്ലെങ്കിൽ പഠിച്ചോ. കേട്ടോടാ നായെ”

കാർത്തി അവന്റെ ഒടിഞ്ഞ കൈയിൽ തന്നെ ആഞ്ഞു ചവിട്ടി.

“ആആആആആആആആ”

കാർത്തി: ടാ മനു ടാ………. പൊട്ടാ

കാർത്തിയുടെ വിളിയാണ് മനുവിനെ ഓർമകളിൽ നിന്നും ഉണർത്തിയത്.

കാർത്തി: എന്താടാ രാവിലെ തന്നെ നിന്ന് സ്വപ്നം കാണുവാ??

മനു: ഏയ്യ് ഒന്നുമില്ലടാ. ഞാൻ പഴയതെന്തോ ഓർത്ത്…….

കാർത്തി: mm മനസിലായി വാ.

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി മനുവിനെയും കൂട്ടി തിരിച്ച് വാർഡിലേക്ക് പോയി.
അവിടെ അനു നല്ല ഉറക്കത്തിൽ ആയിരുന്നു. അവളെ ശല്യപ്പെടുത്തണ്ട എന്ന്
അവരും വിചാരിച്ചു. അവരും അവിടെ തന്നെ ബെഡിൽ രണ്ട് വശത്തായി ഇരുന്നു.
മനു പതിയെ സംസാരിച്ച് തുടങ്ങി.

മനു: ടാ അളിയാ ഇവൾടെ വീട്ടിൽ അറിയിച്ചില്ലല്ലോ??

കാർത്തി: ഇല്ലടാ. അഞ്ജലി വന്നിട്ട് വിളിച്ചാ മതീന്ന അവള് പറയണേ.

മനു: എടാ അഞ്ജലി വരുന്നവരെ കാക്കണോ?? അവള് ചിലപ്പോ ഇന്ന്

വന്നില്ലെലോ??

കാർത്തി: ഒന്ന് വിളിച്ച് നോക്കിയാലോ??

മനു: mm എന്നാ നീ അങ്ങനെ ചെയ്യ്.

കാർത്തി phone എടുത്ത് അഞ്‌ജലിക്ക് dial ചെയ്തു.

കാർത്തി: അഹ് ഹലോ അഞ്ജലി

: അഞ്ജ
‌ ലിയോ ഏത് അഞ്ജലി??

കാർത്തി: ഹലോ ഇതാരാ??

: എന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ടിട്ടും നിനക്ക് മനസിലായില്ലേ കാർത്തി?? ഞാൻ ഗൗരിയാ ടാ

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ പൊട്ടി ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: അഞ്ജലിയുടെ phone എങ്ങനെയാ നിന്റെ കൈയിൽ വന്നേ??

ഗൗരി: അഞ്ജലിയുടെ phone മാത്രമല്ല അഞ്ജ

‌ ലിയും എന്റെ കൈയിലാ.

കാർത്തി: നിനക്ക് എന്താടി കോപ്പേ വേണ്ടേ??

ഗൗരി: എനിക്കല്ലല്ലോ കാർത്തി നിനക്കല്ലേ എന്റെ ചെക്കനെ വേണ്ടേ??

കാർത്തി: അവൻ ചെയ്ത തെറ്റിനുള്ള ശിക്ഷ ഞാൻ കൊടുക്കും. അതിനിടയില്

ഒന്നും അറിയാത്ത അഞ്ജലിയെ ഇറക്കണ്ട. അവളെ വിട്ടേക്ക്.

ഗൗരി: അവളെ വിടാം പക്ഷെ നീ ഇവിടെ വരണം. ഇല്ലെങ്കിൽ അനുവിന് സംഭവിച്ചത്

ഇവൾക്കും സംഭവിക്കും.

കാർത്തി: വേണ്ട ഞാൻ വരാം.

ഗൗരി: good boy സ്ഥലം ഞാൻ പറഞ്ഞ് തരാം. വേറെയാറും വരരുത്. വന്നാൽ……

കാർത്തി: ഇല്ല.

ഗൗരി: mm പിന്നെ നിനക്കൊരു surprise കൂടെയുണ്ട് അത് ഇവിടെ വന്നിട്ട് പറയാം.

അത്രയും പറഞ്ഞ് call cut ആയി

മനു: എന്താടാ അഞ്ജലി പറഞ്ഞെ??

കാർത്തി: അഞ്ജലിയല്ല ഗൗരിയാ പറഞ്ഞെ.

മനു: ഗൗരിയോ?? അളിയാ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നം ഉണ്ടോ ടാ??

കാർത്തി: ഹരിക്ക് കൊടുക്കാനുള്ള പണി അവസാനത്തേക്ക് മാറ്റി വച്ചതാ ഞാൻ.

പക്ഷെ ഇപ്പോ അവര് തന്നെ എന്നെ വിളിച്ച് പണി എരന്ന് വാങ്ങിച്ചു. ഗൗരി
എന്തായാലും ഒറ്റക്കിത് ചെയ്യില്ല. അവൾ സ്ഥലം പറഞ്ഞ് തരാമെന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.
അവരും എന്തോ വലിയ പണി plan ചെയ്യുവാ.

മനു: അളിയാ……..

കാർത്തി: പേടിക്കണ്ട അളിയാ തിരിച്ച് ഞാൻ വരും. കൂടെ അഞ്ജ

‌ ലിയും ഉണ്ടാവും.

മനു: അളിയാ ഞാനും വരാടാ.

കാർത്തി: വേണ്ട അളിയാ. പണ്ട് സിനിയഴ്‌സ് ആണെന്ന് പോലും നോക്കാതെ

ഒരുപാട് പേരെ നമ്മൾ തല്ലിട്ടുണ്ട്. അന്നൊക്കെ എനിക്ക് ഇവനെ തല്ലാൻ തോന്നുന്നു
അളിയാ എന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞാൽ മുന്പേ നിയായിരിക്കും അവനെ തല്ലി
തുടങ്ങുവാ. പക്ഷെ ഇപ്പൊ നിനക്ക് എല്ലാത്തിനോടും ഒരു പേടി വന്നിട്ടുണ്ട്. അത്
നിന്നെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചിട്ടല്ല. നിന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നവരെ കുറിച്ച് ആലോചിച്ചിട്ട്.
ഇപ്പൊ ഒരു പെണ്ണുണ്ട് നിന്നെ കുറിച്ച് ഓർക്കാനും, നിനക്ക് വേണ്ടി ജീവിക്കാനും.
നിനക്കെന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ അവള് പിന്നെ ജീവിച്ചിരിക്കില്ല. ഒരേ ഒരു തവണെ
ഞാൻ അവളോട് സംസാരിച്ചിട്ടുള്ളു. ആ ഒരൊറ്റ തവണ കൊണ്ട് എനിക്കൊരു
കാര്യം മനസിലായി. അവള് ജീവിക്കുന്നത് നിനക്ക് വേണ്ടിയാ. നിയെനിക്ക് നല്ലൊരു
കൂട്ടുകാരൻ ആയിരുന്നു. നിന്നെ പോലുരുത്തനെ വേറെയാർക്കും കൂട്ടുകാരനായി
കിട്ടിട്ടുണ്ടാവില്ല. ആ കാര്യത്തിൽ ഞാൻ ഭയങ്കര ലക്കിയാ.
മനു: നീ പറഞ്ഞത് എല്ലാം ശെരിയാ അളിയാ. എനിക്ക് നിന്റെ മനസ്സ് വായിക്കാൻ
കഴിയും. നിനക്ക് എന്റെയും. നിന്റെ ജീവിതത്തിൽ സംഭവിച്ചിട്ടുള്ള എല്ലാ
കാര്യങ്ങളും എനിക്കറിയാം. അത്പോലെ തന്നെ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ
സംഭവിച്ചിട്ടുള്ള കാര്യങ്ങൾ നിനക്കും. പക്ഷെ ഒന്നുണ്ട് നിയറിയത്ത നിന്നോട്
പറയാത്ത ഒരു കാര്യം. ലക്ഷ്മി ഒരു വായാടിയ. ദേഷ്യം വന്ന് കഴിഞ്ഞാൽ അവൾ
പറയുന്നത് എന്താണെന്ന് അവൾക്ക് തന്നെ അറിയില്ല. ഞാൻ
അവിടെയുള്ളപ്പോഴൊക്കെ ഞങ്ങള് എന്നും ഒന്നിച്ചായിരുന്നു കാവിൽ പോക്ക്.
തിരിച്ച് വരുമ്പോ നേരം ഇരുട്ടും.ഞങ്ങടെ വീട്ടീന്ന് കാവിലേക്ക് ഒരുപാട് ദുരമുണ്ട്.
എന്നാലും ഞങ്ങൾ എന്നും പോവുമായിരുന്നു. ഒരുപാട് സംസാരിക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലാ
അവള്. എപ്പോഴും വാതൊഴണ്ട് സംസാരിക്കും എന്നോട്. അവള്
ചോദിക്കുന്നതിനെല്ലാം ഞാനും മറുപടി കൊടുക്കും. ഞാൻ എന്തെങ്കിലും
പറയുവാണേ അവൾക്ക് അപ്പൊ ദേഷ്യം വരും. എന്താണെന്ന് അറിയോ??
ഞാനെപ്പോ സംസാരിച്ചാലും നിന്റെ പേര് എന്റെ വായീന്ന് വീഴും. ആദ്യൊക്കെ
അവൾ ഒന്നും പറഞ്ഞിരുന്നില്ല. പിന്നെ പിന്നെ നിന്റെ പേര് കേക്കുന്നത്തെ
അവൾക്ക് വെറുപ്പായി. എല്ലാ ദിവസോം ഇതൊരു പതിവായി. അങ്ങനെയിരിക്കെ
ഒരു ദിവസം

“മനുവേട്ടെ….”

“Mm എന്താടി??”

“മനുവേട്ടന് ഈ ലോകത്ത് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഇഷ്ട്ടം ആരെയാ??”

“ആാാ എനിക്ക് അങ്ങനെയൊന്നും ഇല്ല. എല്ലാരേം ഇഷ്ട്ട. നിനക്കാരായ ഏറ്റവും

കൂടുതൽ ഇഷ്ട്ടം??”

“അതിലെന്താ സംശയം എന്റെ മനുവേട്ടനെ തന്നെയാ എനിക്കിഷ്ട്ടം.”

“അപ്പൊ അമ്മയും അച്ഛനും??”

“എനിക്ക് മനുവേട്ടൻ കഴിഞ്ഞേ വേറെ ആരുമുള്ളൂ.”

“Mm”

“ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ എനിക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഇഷ്ട്ടം ആരായാന്ന്. ഇനി

മനുവേട്ടൻ പറയ്യ്.”

“പറഞ്ഞ നീയെന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടോ??”

“ഇല്ലന്നെ പറ.”

“ഈ ലോകത്ത് എനിക്ക് ഏറ്റവും ഇഷ്ട്ടം എന്റെ കൂട്ടുകാരനെയാ. കാർത്തിയെ.

അവൻ കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളൂ എനിക്ക് വേറെ ആരും. ഒരുപക്ഷെ എന്റെ അമ്മയ്ക്കും
അച്ഛനും നിനക്ക് പോലും അവൻ കഴിഞ്ഞേ ഞാൻ എന്റെ ലൈഫിൽ സ്ഥാനം
കൊടുത്തിട്ടുള്ളു.

“എന്ത് പറഞ്ഞാലും ഒരു കാർത്തി, കാർത്തി. കാർത്തി ഏട്ടന്റെ ആരാ ഒരു

കൂട്ടുകാരൻ. ഏട്ടന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും ഞാനുമൊക്കെ ആ കൂട്ടുകാരൻ
കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളുന്ന് പറയാൻ നാണം ഇല്ലേ ഏട്ടാ??”

“ഞാനെന്തിനാ നാണിക്കുന്നെ?? നിനക്ക് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഇഷ്ട്ടം എന്നോടല്ലേ??

അത് കഴിഞ്ഞിട്ടല്ലേ നീ നിന്റെ അമ്മയ്ക്കും അച്ഛനും പോലും സ്ഥാനം
കൊടുക്കോളൂ. അത് പോലെ തന്നെയാ ഞാനും. എനിക്ക് അവൻ കഴിഞ്ഞേ ഉള്ളൂ
വേറെയാരും.”

“ഞാൻ പോലെയാണോ ഏട്ടൻ?? ഞാനേട്ടന്റെ ആരാ മുറപ്പെണ്ണ്. ഒന്നോ രണ്ടോ

വർഷം കഴിഞ്ഞാൽ ഏട്ടന്റെ ഭാര്യ അവൻ പോവുന്നയാൾ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ
എനിക്കെന്റെ ഏട്ടൻ കഴിഞ്ഞേയുള്ളൂ വേറെയാരും. അതുപോലെ ഏട്ടൻ തിരിച്ച്
എന്നെയോ അമ്മയെയോ അച്ഛനേയോ വേണ്ടേ സ്നേഹിക്കാൻ?? അല്ലാണ്ട്
വെറുമൊരു കൂട്ടുകാരനായ അയാളെ സ്നേഹിക്കുന്നത് എന്തിനാ??”

“നിനക്കിപ്പോ എന്ത് പറഞ്ഞാലും തലയിൽ കേറില്ല. നീ വാ നടക്ക്.”

“ഇല്ലേട്ടാ കുറെ നാളായി ഞാൻ സഹിക്കുന്നു. ഇന്നത്തോടെ ഒരു തീരുമാനം

എടുക്കണം. ഏട്ടൻ അന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ നമ്മുടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞാലും അവനെ
ഞാൻ എന്നും കാണാൻ പോവും എന്ന്. അത് നടക്കില്ലേട്ടാ. എന്നെ ഏട്ടൻ വിവാഹം
ചെയ്താൽ എന്റെ ആഗ്രഹം നടത്തി തരണം. എനിക്ക് ഇഷ്ട്ടമല്ല ഏട്ടന്റെ ആ
കൂട്ടുകാരനെ കാണുന്നത്. അത് സമ്മതം ആണോ ഏട്ടന്?? സത്യം ചെയ്യ് ഈ
കാവിലെ ഭഗവതി ആണേ സത്യം ചെയ്യ്.”

“ബുന്ധിമുട്ട് ഉണ്ട് ലക്ഷ്മി. വേറെന്ത് വേണോ നീ ആവശ്യപ്പെട്ടോ. ഇപ്പൊ പറഞ്ഞില്ലേ

ഇതിനീ ആവർത്തിക്കരുത്.”

“അപ്പൊ അപ്പൊ ഞാൻ പറഞ്ഞാലും ഏട്ടൻ കേക്കില്ലേ??”

“ഇതൊഴികെ നീ വേറെന്ത് വേണോ പറഞ്ഞോ ഞാൻ കേക്കാം.”

“അയാള് പറയുന്നത് എന്തും മനുവേട്ടൻ കേക്കോ??”

“അഹ് കേക്കും.”

“അയാള് എന്നെ മറക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ ഏട്ടൻ എന്നെ മറക്കുവോ??”

“ലക്ഷ്മി നീ ഓവർ ആവുവാണ്. നിർത്തിക്കോ.”

“ഞാൻ നിർത്താം. ഞാൻ പറയുന്നതൊന്നും ഏട്ടൻ കേക്കില്ല. കൂട്ടുകാരൻ
പറയുന്നതെന്തും കേക്കും. അപ്പൊ ആ കൂട്ടുകാരൻ എന്നെ മറക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ
അതും ഏട്ടൻ കേക്കും.”

“അഹ് കേക്കും. അവൻ നിന്നെ മറക്കാൻ പറഞ്ഞാൽ ഞാനതും ചെയ്യും.”

അന്ന് ഞാനവളോട് പിന്നെ ഒന്നും മിണ്ടിലാ. എന്റെ മുമ്പിൽ വച്ച് അവളൊരുപാട്

കരഞ്ഞു. അവള് പറഞ്ഞതൊന്നും എനിക്ക് മറക്കാൻ പറ്റുന്നത് ആയിരുന്നില്ല.
മിണ്ടിലാ, ഏകദേശം മൂന്ന് മാസത്തോളം. അമ്മയും അച്ഛനും കാര്യം തിരക്കി.
എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞ് ഒഴിഞ്ഞ് മാറി. അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ദിവസം
അവളെന്നെ കാണാൻ വീട്ടിൽ വന്നു.

“ഏട്ടാ…….”

“Mm എന്താ?? കുറെ നാള് ഇങ്ങോട്ടൊന്നും കണ്ടില്ല. അപ്പൊ ഞാൻ വിചാരിച്ചു

നിനക്ക് വേറെ ആരെങ്കിലും ആയി കാണൂന്ന്.”

“എന്താ ഏട്ടാ ഈ പറയണേ എനിക്ക് ഒരേ ഒരാളെ ഒള്ളൂ. അതെന്റെ മനുവേട്ടനാ.

അന്നങ്ങനെയൊക്കെ ഏട്ടൻ പറഞ്ഞപ്പോ സഹിച്ചില്ല എനിക്ക്. ഞാനൊരുപാട്
കരഞ്ഞു. ഓരോ ദിവസോം ഏട്ടനെ കാണാൻ വരുമ്പോ ഏട്ടൻ ഒഴിഞ്ഞ് മാറുന്നു.
ഞാൻ സ്വസ്ഥമായി ഉറങ്ങിയിട്ടില്ല അറിയോ??”

“നീ എന്തിനാ അങ്ങനെയൊക്കെ ചോദിച്ചേ അതല്ലേ ഞാൻ…….”

“എന്നോട് ഷെമിക്ക് ഏട്ടാ. എനിക്ക് അസൂയയായിരുന്നു നിങ്ങള് തമ്മിലുള്ള കൂട്ട്.

എന്നോട് എപ്പോ സംസാരിച്ചാലും അതിനിടയില് കാർത്തിയുടെ പേര് കേറി
വരുന്നു.”

“ലക്ഷ്മി നീ ഇപ്പോ എന്നെ ജീവനോടെ കാണുന്നില്ലേ?? അത് എന്റെ കാർത്തി

കാരണമാ. എന്റെ വിട്ടുകാർക്ക് ആർക്കും അറിയാത്ത ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്. അത്
ഞാനാരോടും പറഞ്ഞിട്ടില്ല. പക്ഷെ നിന്നോട് അത് പറയണം. നീ അത് അറിയണം.
അപ്പൊ എന്നേക്കാൾ കൂടുതൽ നീ അവനെ സ്നേഹിക്കും.”

ഞാനാ കാര്യം അവളോട് പറഞ്ഞു. അന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞത് പോലെ എന്നെക്കാൾ

കൂടുതൽ ഇന്ന് നിന്നെ അവള് സ്നേഹിക്കുന്നെടാ. ഞാൻ വീട്ടീന്ന് ഇറങ്ങാൻ നേരം
അവളോട് എല്ലാം പറഞ്ഞു.

“ലക്ഷ്മി”

“എന്താ ഏട്ടാ നാളെ കഴിഞ്ഞേ പോവുന്നുള്ളു എന്ന് പറഞ്ഞിട്ട്??”

“ഒരു ചെറിയ പ്രശ്നം ഉണ്ട് ലക്ഷ്മി.”

“അയ്യോ എന്ത് പ്രശ്നാ ഏട്ടാ??”

“ഞാൻ പറയാറില്ലേ കാർത്തിയെ സ്നേഹിക്കുന്ന അനുവിനെ കുറിച്ച്.

അവൾക്കൊരു ചെറിയ ആക്‌സിഡന്റ ്.”

“അയ്യോ എന്തെങ്കിലും പ്രശ്നമുണ്ടോ ഏട്ടാ??”

“അറിയില്ലെടി. എനിക്കിപ്പോ പോയെ പറ്റു. അവൾക്ക് ഇങ്ങനെയായതിനു

കാരണക്കാർ ആരാണെന്ന് കാർത്തിക്കറിയാം. ഞാൻ വേണം അവന്റെ കൂടെ.”

“ഏട്ടാ കാർത്തിയേട്ടനെ ഒറ്റക്ക് എവിടേക്കും വിടരുത്. ഏട്ടൻ ഉണ്ടാവണം കൂടെ.

ഞാൻ പ്രാർത്ഥിക്കാം ഏട്ടാ ആർക്കും ഒന്നും വരുത്തരുതേ എന്ന്.”
“Mm നീ ഈ കാര്യം വേറെയാരോടും പറയരുത്.”

“ഇല്ല യേട്ടാ, ഞാനാരോടും പറയില്ല. അവിടെ എത്തിട്ട് വിളിക്കണോട്ടോ.”

“Ooooo വിളിക്കാം പെണ്ണെ.”

ഇനി നീ പറ അളിയാ ഞാൻ നിന്നെ തനിച്ച് വിടണോ?? അങ്ങനെ വിട്ടാ ലക്ഷ്മി

എന്നെ വെറുതെ വിടോ??

കാർത്തി അവനെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി.

മനു: ഓഹ് മതി മലരേ വേദന എടുക്കുന്നു.

കാർത്തി ചിരിച്ചോണ്ട് അവനിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറി.

കാർത്തി: ഇപ്പോ എനിക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ ഒരുപാട് പേരുണ്ടല്ലേ അളിയാ.

മനു: അതില് നിനക്കെന്തെങ്കിലും സംശയമുണ്ടോ??

കാർത്തി: ഇപ്പോ സംശയം മാറി.

അവർ പരസ്പരം നോക്കി ചിരിച്ചു. പെട്ടന്ന് കാർത്തിയുടെ phone ring ചെയ്തു.

കാർത്തി ഫോണിലേക്ക് നോക്കി. അഞ്ചു എന്ന് save ചെയ്ത നമ്പറിൽ നിന്നുമാണ്
call വന്നത്.
കാർത്തി: ഇതവളാ ഗൗരി.

എവിടെയാ വരേണ്ടത് എന്ന് പറയാനാവും.

മനു: നീ എന്തായാലും phone എടുക്ക്.

അവൻ phone എടുത്തു.

കാർത്തി: പറയ്യ്

ഗൗരി: ഇതെല്ലാം തുടങ്ങിയത് കോളേജിൽ വച്ചല്ലേ?? അപ്പൊ അവിടെ വച്ച് തന്നെ

അങ്ങ് അവസാനിപ്പിക്കാം. എന്തെ??

കാർത്തി: ooooo അതിനെന്താ??

ഗൗരി: കോളേജിന്റെ പിന്നിലുള്ള പഴയ കാന്റീൻ ഇല്ലേ അങ്ങോട്ടേക്ക് വാ. ഇപ്പോ

തന്നെ. പിന്നെ ഞാൻ പറഞ്ഞ surprise ഇല്ലേ അത് നിന്നെ കാണിക്കാൻ
കൊതിയാവുവ എനിക്ക്. വേഗം വാ.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ phone cut ചെയ്തു.

മനു: എന്താടാ അവള് പറഞ്ഞെ??

കാർത്തി: നമ്മടെ കോളേജിന്റെ പഴേ കാന്റീൻ ഇല്ലേ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെല്ലാൻ.

മനു: അപ്പൊ പിന്നെ എങ്ങനാ തുടങ്ങുവല്ലേ??

കാർത്തി: ആദ്യം ഞാൻ പോവാം.

മനു: അളിയാ നിനക്ക് ഇതുവരെ ഞാൻ പറഞ്ഞതൊന്നും തലയിൽ കേറില്ലേ??

കാർത്തി: അതല്ല മലരേ. നീയും കൂടെ വന്നാൽ അനുവിനെ ആരാ നോക്കുന്നെ??

മനു: ഓഹ് അത് ശെരിയാണല്ലോ.

കാർത്തി: ഞാൻ പോയി കഴിഞ്ഞ് കൃത്യം ഒരുമണിക്കൂർ ആവുമ്പോ നീ അനുവിന്റെ

വീട്ടുകാരെ വിളിച്ച് കാര്യം പറയണം.

മനു: എടാ ഞാനോ?? ഞാനെങ്ങനെയാടാ??

കാർത്തി: വാ കൊണ്ട്.

മനു: നീ പക പോക്കുവാണല്ലേ ടാ.

കാർത്തി: ഏറെക്കുറെ.

മനു: mm ബാക്കി പറ.

കാർത്തി: അവരെ വിളിച്ച് കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം പറയണം. അവരിവിടെ

എത്തിയാലുടൻ നീ അങ്ങ് വരണം.
മനു: mm സൂക്ഷിച്ച് പോ. വിഷ ജാതികളാ അവര്. ചിലപ്പോ പിന്നീന്നും കൊത്തും.

കാർത്തി: mm

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി ഹോസ്പിറ്റലിന് വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി. ഗൗരി പറഞ്ഞ

surprise ന്റെ കാര്യം മനപ്പൂർവം അവൻ മനുവിനോട് പറഞ്ഞില്ല. അവൻ വണ്ടിയിൽ
കേറി കോളേജ് ലക്ഷ്യം ആക്കി നീങ്ങി.

“കാർത്തി എന്ത് വന്നാലും അവരെ നീ രക്ഷിക്കണം. നിനക്കൊരു surprise ഉണ്ടെന്ന്

അവൾ പറഞ്ഞില്ലേ?? അതെന്തണെന്ന് എനിക്ക് അറിയാം. പക്ഷെ അതെനിക്ക്
നിന്നോട് പറയാൻ പറ്റില്ല. എല്ലാവരുമായി സന്തോഷത്തോടെ എന്റെ ചെക്കൻ
ജീവിക്കണം. നിങ്ങളുടെ ജീവിതം സ്വർഗ തുല്യം ആവണം.”

അവൻ പെട്ടന്ന് വണ്ടി ബ്രേക്ക്‌ചെയ്ത് നിർത്തി. കാതടപ്പിക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടെ

വണ്ടി റോഡിൽ സ്കിട് ആയി നിന്നു. അവൻ ചുറ്റും കണ്ണോടിച്ചു. എവിടെ നിന്നോ
കേട്ട അവളുടെ ശബ്‌ദം. അവൻ ചുറ്റും നോക്കി.

കാർത്തി: പാറു നീ എന്റെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടെന്ന് എനിക്കറിയാം. നിന്റെ ശബ്‌ദം

എനിക്ക് കേൾക്കാൻ പറ്റുന്നുണ്ട് ടി. ഞാനിപ്പോ പോണത് മരണത്തിലേക്ക. പക്ഷെ
ഞാൻ തിരിച്ച് വരും. നീ പറഞ്ഞത് പോലെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ. കൂടെ
ഉണ്ടാവില്ലേ ടി??

അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന കണ്ണുനീർ തുടച്ച് അവൻ വീണ്ടും തന്റെ ലക്ഷ്യ
സ്ഥാനത്തേക്ക് നീങ്ങി.

“പിന്നെ ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ അല്ലാണ്ട് വേറെ ആരുടെ കൂടെ നിക്കാനാ ചെക്കാ.
ഞാൻ നിന്റെ കൂടെ തന്നെയുണ്ട്.”
വീണ്ടും അവളുടെ ശബ്‌ദം അവൻ കേട്ടു. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അവനറിയാതെ
തന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. വൈകാതെ തന്നെ അവൻ കോളേജിൽ എത്തി.
ബൈക്ക് വെളിയിൽ പാർക്ക്‌ചെയ്തു. അവധി ആയത് കൊണ്ടുതന്നെ ആരും
കോളേജിൽ ഇല്ലായിരുന്നു. അവൻ ഇപ്പോഴത്തെ കാന്റീനിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെന്ന്
കുറച്ച് മറിയാണ് ഈ പറഞ്ഞ പഴയ കാന്റീൻ. അതിപ്പോ ഇടിഞ്ഞു പൊളിഞ്ഞൊരു
കെട്ടിടം മാത്രമാണ്. അവൻ ആ കാന്റീനിന് ഉള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു.

ഗൗരി: WELCOME MR.കാർത്തി

അവൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. അവന്റെ പിന്നിൽ അവനെ തന്നെ നോക്കി നിക്കുന്ന

ഗൗരി.

ഗൗരി: നീ ധൈര്യശാലിയാണെന്ന് എനിക്കറിയാം. പക്ഷെ ഇത്രത്തോളം ധൈര്യം

നിനക്കുണ്ടാവുമെന്ന് ഞാൻ പ്രതിഷിച്ചില്ല.

കാർത്തി: അഞ്ജലി എവിടെ??

അവൻ ശബ്‌ദം ഉയർത്തി.

ഗൗരി: അഹ് ചൂടാവാതെ കാർത്തി. ദേഷ്യം വരുമ്പോ നിന്നെ കാണാൻ ഭയങ്കര

മൊഞ്ചാ.

കാർത്തി: അഞ്ജലി എവിടെടി??

അവൻ ഇത്തവണ ദേഷ്യം വന്നലറി. പക്ഷെ അവൾക്കൊരു ഭാവമാറ്റവും

ഇല്ലായിരുന്നു.
ഗൗരി: ടാ അവളെ ഇങ്ങ് കൊണ്ടുവാ.

അവൾ സൈഡിലേക്ക് നോക്കി പറഞ്ഞു. അതൊരു മുറിയായിരുന്നു. കാന്റീൻ

ഉണ്ടായിരുന്ന സമയത്ത് അതായിരുന്നു അവിടുത്തെ അടുക്കള. അപ്പൊ അവിടെ
നിന്ന് മനോജും ഗിരിയും അഞ്ജലിയെ കൊണ്ട് വന്നു. അഞ്ജലിയുടെ കൈ രണ്ടും
കെട്ടിയിരുന്നു. വായിൽ ടെപ്പ് പോലെന്തോ ഒട്ടിച്ചിരുന്നു.

ഗൗരി: അവൾടെ കെട്ട് അഴിച്ച് വിടടാ.

അവൻ അവന്മാരെ നോക്കി പറഞ്ഞു. മനോജ്‌വന്ന് അവൾടെ കൈയിലെ കെട്ടും

വായിലെ ടെപ്പും എടുത്ത് മാറ്റി. കാർത്തിയെ കണ്ട അവളുടെ മുഖത്ത്
ആശ്വാസത്തിന്റെ നിഴൽ കണ്ടു.

അഞ്ജലി: കാർത്തി…..

കാർത്തി: പേടിക്കണ്ട അഞ്ജലി.

ഗൗരി: അഞ്ജലി നിന്നെക്കൊണ്ടുള്ള ആവശ്യം കഴിഞ്ഞു. ഇനി നിനക്ക് പോകാം.

ഗൗരി അഞ്ജലിയോടായി പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: അഞ്ജലി നിന്നെ ഇവര് എന്തെങ്കിലും ചെയ്തോ??

ഗൗരി: അഹ് അതെന്ത് ചോദ്യാ കാർത്തി ഞാൻ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇവളെ ഒന്നും

ചെയ്യില്ലാന്ന്. ഞാൻ എന്റെ വാക്ക് പാലിച്ചു. അവളെ ഒന്നും ചെയ്തിട്ടില്ല. ചെയ്തോ
ടി??
അവൾ അഞ്ജലിയുടെ നേരെ ചീറി. അഞ്ജലി ഇല്ല എന്നർത്ഥത്തിൽ തലയാട്ടി.

കാർത്തി: നീ പൊക്കോ.

അഞ്ജലി: അപ്പൊ നീ??

ഗൗരി: അഹ് മോളെ അഞ്ജലി, കാർത്തിയെ ഞങ്ങള് വിടാം. പക്ഷെ ഇപ്പളല്ല.

കാർത്തിക്ക് ഞാനൊരു surprise ഒരുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ട്. അതൊക്കെ കാണിച്ചിട്ട്
പതുക്കെ വിടാം. ഇപ്പോ മോള് ചെല്ല്.അഞ്ജലി കാർത്തിയെ നോക്കി. അവൻ
പോവാൻ എന്നർഥത്തിൽ തലയാട്ടി. അവൾ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

ഇപ്പോ അവിടെ കാർത്തിയും ഗൗരിയും മനോജും ഗിരിയും മാത്രേ ഉള്ളൂ. കാർത്തി

ഹരിയെ തിരഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്നു.

ഗൗരി: ആരെയാ കാർത്തി നോക്കുന്നെ?? ഹരിയേയാ??

കാർത്തി: എനിക്ക് വേണ്ടത് നിങ്ങളെയൊന്നുമല്ല അവനെയാ.

ഗൗരി: ആണോ അവനിപ്പോ വരും സമാധാനപെട്.

മനോജ്‌: നിന്നെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോ ഞങ്ങൾക്ക് സങ്കടാ ടാ. ഇന്നലെവരെ

എങ്ങനെ നടന്ന ചെറുക്കനാ നീ?? ഇന്നിനി നിന്റെ കൈയും കാലും തലയും ഓക്കേ
അങ്ങിങ്ങായി കിടക്കും. നിന്നെ ജീവനോടെ ഇവിടുന്ന് വിടില്ല.

അതും പറഞ്ഞ് അവർ മൂന്നു പേരും ചിരിച്ചു ഒരു തരം കൊലച്ചിരി. പക്ഷെ
അവനിൽ യാതൊരുവിധ മാറ്റവും അവർ കണ്ടില്ല.
ഗൗരി: നിനക്കെന്താ കാർത്തി ഇവൻ പറഞ്ഞത് കേട്ടിട്ട് ഒരു പേടിയും
തോന്നുന്നില്ലേ??

അതിനവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: ഇവന്റെ ഈ നിലവാരം കുറഞ്ഞ ഭിക്ഷണിക്ക് പേടിക്കും ഞാനല്ല. LKG

പഠിക്കണ പിള്ളേര്. നിയൊക്കെ എന്നെ എന്താ ചെയ്യാൻ പോവുന്നതെന്ന്
പറഞ്ഞല്ലോ. ഇനി ഞാൻ നിങ്ങളെ എന്താ ചെയ്യാൻ പോണെന്ന് പറയട്ടെ.
നിന്റെയൊക്കെ കൈയും കാലും വെട്ടി എടുത്ത് ജീവിതാവസാനം വരെ കട്ടിലിൽ
കിടത്തും ഞാൻ. നിന്റെയൊക്കെ ഓരോ കാര്യങ്ങളും ചെയ്യാൻ മറ്റുള്ളവർ
സഹായിക്കണം. പൊളിയായിരിക്കും അല്ലെ??

അവനിൽ നിന്ന് അങ്ങനെ കേട്ടപ്പോ അവർക്കും ചെറിയ ഭയം തോന്നാതിരുന്നില്ല.

കാരണം ശെരിക്കുള്ള കാർത്തിയെ ഇതിനുമുന്പും അവര് കണ്ടിട്ടുണ്ട്.

കാർത്തി: എന്തേ പേടിച്ച് പോയോ?? ചുമ്മാ..

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ ചിരിച്ചു. നേരത്തെ അവർ ചിരിച്ചത് പോലെ കൊലച്ചിരി.

ഗിരി: നിർത്തെടാ നായെ, നിനക്ക് ഇത്രയും നാളും ആയുസ്സ് നീട്ടി തന്നതെ ഞങ്ങളാ.
കുറച്ച് ദിവസം ഞങ്ങള് ഇവിടെ ഇല്ലാണ്ടായിപ്പോയി. വന്നപ്പോഴാ നടന്നതൊക്കെ
അറിഞ്ഞേ. നിനക്ക് ഞങ്ങടെ ചെക്കനെ തന്നെ വേണോ??അവൻ അവളോട് കൂടെ
കിടക്കാനൊന്നും ആവശ്യപ്പെട്ടില്ലല്ലോ?? അവൻ ഇഷ്ടമാണെന്ന് അവളോട്
പറഞ്ഞു. അപ്പൊ അവൾക്ക് ഒടുക്കാത്ത ജാട. അപ്പൊ അവൻ ആസിഡ് വിത്തി.
ഞാനായിരുന്നെങ്കിലും ഇതേ ചെയ്യൂ.

ഗൗരി: മതി ഗിരി നിർത്ത്. ഒന്നാമതെ അവൻ ദേഷ്യം വന്ന് നിക്കുവാ. അതിനിടെ
കൂടെ വേണ്ട. ഇപ്പോ ഇവന് നല്ല മൂടാ. ഇപ്പോ ആ surprise കൂടെ കാണിച്ച ഇവൻ
ഇതിനേക്കാളും മൂട് ആവും.
മനോജ്‌: എന്നാ പിന്നെ ആ surprise അങ്ങോട്ട് കാണിച്ച് കൊടുക്ക്.

ഗൗരി: കാണിക്കട്ടെ ടാ കാർത്തി ആ surprise??

അവള് അത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും ഹരി നേരത്തെ അവര് വന്ന ആ മുറിയിൽ നിന്നും
വന്നു. ഹരിയെ കണ്ടതും കാർത്തിയുടെ രക്തം തിളക്കാൻ തുടങ്ങി.

കാർത്തി: ടാ……….

അവനെ കണ്ട കാർത്തി അലറി കൊണ്ട് അവനരികിലേക്ക് ചെന്നു. പക്ഷെ ഗിരിയും

മനോജും അവനെ പിന്നിൽ നിന്നും പിടിച്ച് വച്ചു.

കാർത്തി: വിടെടാ നായിന്റെ മക്കളേ.

അവൻ അവരോട് അലറി.

ഗൗരി: ഒന്ന് ഷെമിക്ക് കാർത്തി. നിനക്ക് ഞാൻ പറഞ്ഞ surprise കാണണ്ടേ??

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ആ മുറിയിലേക്ക് കേറിപ്പോയി. രണ്ട് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ

അവൾ തിരിച്ച് വന്നു. അവളുടെ കൂടെ ഒരു പെൺകുട്ടിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.
അവൾക്ക് നേരെ നടക്കാൻ പോലും പറ്റുന്നില്ല. അവളുടെ കാലിലൂടെ രക്തം
ഒഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ ആ കാലും വച്ച് മൊണ്ടി മൊണ്ടിയാണ് നടന്നത്.
അതുപോലെ തന്നെ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ നിന്നും കഴുത്തിൽ നിന്നുമൊക്കെ രക്തം
വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അവൾ ഇട്ടിരുന്നത് ഒരു ഷർട്ട്‌ആണ്. ആകെ മൊത്തം കീറി
പറിഞ്ഞ ഒരു ഷർട്ട്‌. ഒരേയൊരു ബഡൻസ് മാത്രമേ ഇട്ടിട്ടുള്ളു. അവളുടെ രണ്ട്
മാറിടങ്ങളും പകുതിയിലേറെ വെളിയിൽ. മുടിയെല്ലാം അലങ്ങോലം ആയി
കിടക്കുന്നു. ഇട്ടിരുന്ന പാവാട കീറി കാലും വെളിയിൽ.
ഗൗരി: ദേ ഇതാ ഞാൻ നിനക്ക് വച്ചിരിക്കുന്ന surprise.

ഗൗരി കാർത്തിയോടായി പറഞ്ഞിട്ട് ആ പെൺകുട്ടിയെ നിലത്തേക്ക് ഇട്ടു.

“ആഹ്മ് “

അവൾ നിലത്ത് കിടന്ന് ഞരങ്ങി.

അപ്പോഴാണ് കാർത്തി അവളുടെ മുഖം ശെരിക്ക് കാണുന്നത്. അതുവരെ

കാർത്തിയിലുണ്ടായിരുന്ന ദേഷ്യം ആ ഒരു കാഴ്ച കണ്ട് ഇല്ലാണ്ടായി. കാർത്തിയുടെ
കണ്ണിൽ നിന്നും കണ്ണീര് ധാരയായി പുറത്തേക്ക് വന്നു. അവന്റെ ബലം താനെ
കുറഞ്ഞു. അതറിഞ്ഞിട്ടെന്നോണം അവനിൽ നിന്നും ഗിരിയും മനോജും പിടുത്തം
വിട്ടു. അവൻ തന്റെ വിറയാർന്ന കാലുകളുമായി നിലത്ത് വീണു കിടന്ന പെണ്ണിന്റെ
അരികിലേക്ക് നടന്നു. അവളുടെ അടുത്തെത്തിയതും അവൻ കാല് തെറ്റി
നിലത്തേക്ക് ഇരുന്നുപ്പോയി.

കാർത്തി: തു…..,തുമ്പി മോളെ……..

ഏതോ സ്വപ്നത്തിൽ എന്നപ്പോലെ ആ വിളി കെട്ട് അവൾ കണ്ണ് തുറന്നു. അവൾ

കണ്ണ് തുറക്കുന്നത് കണ്ട് കാർത്തി അവളുടെ തലയെടുത്ത് അവന്റെ മടിയിൽ വച്ചു.
അവൾ അവനെ തന്നെ നോക്കികൊണ്ടിരുന്നു കണ്ണിമ വെട്ടാതെ.

കാർത്തി: മോളെ തുമ്പി ഇത് ഞാനാ.

: യേ…, യേട്ടൻ
അവളുടെ ശബ്‌ദം മുറിഞ്ഞുപ്പോയി. അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനിര്
അവളുടെ കവിളിൽ വീണു. അത് വരെ ഉണ്ടായിരുന്ന തന്റെ അനിയത്തിയോടുള്ള
ദേഷ്യവും വെറുപ്പും പകയും എല്ലാം അവളുടെ യേട്ടാ എന്നുള്ള ആ വിളിയിലൂടെ
ഇല്ലാണ്ടയി. യേട്ടാ എന്നുള്ള ആ വിളി അവൻ ഒരുപാട് തവണ കെട്ടിട്ടുള്ളതാ. സങ്കടം
വന്നാലും സന്തോഷം വന്നാലും ഏട്ടന്ന് വിളിച്ച് ഓടി അടുത്തേക്ക് വരുന്നൊരു
കുറുമ്പി. അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കികൊണ്ടിരുന്ന അവൻ മറക്കാൻ
ആഗ്രഹിക്കുന്ന എന്നാൽ

മറക്കാൻ പറ്റാത്ത തന്റെ ഓർമകളിലേക്ക് പോയി.

” excuse me teacher”

“Yes”

“ഞാൻ കാർത്തിക്കിന്റെ അച്ഛനാണ്. അത്യാവശ്യമായി ഒന്ന് hospital വരെ

പോണമായിരുന്നു. കാർത്തിക്കിനെ ഒന്ന് വിടാമോ??”

“Ok headmaster റോട് ചോദിച്ചിട്ട് കൊണ്ട് പൊക്കോളൂ. കാർത്തിക്‌പൊക്കോ.”

“എന്താ അച്ഛാ??”

“മോൻ എപ്പളും പറയില്ലേ ഒരു കുഞ്ഞനിയത്തിയെ വേണമെന്ന്??”

“അഹ്”

“ആ കുഞ്ഞനിയത്തിയെ കാണാൻ പോവാ.”

“സത്യം.”

“സത്യാടാ.”

“നമ്മള് എപ്പളാ അച്ഛാ അങ്ങ് എത്തുവാ??”

“എന്താ അനിയത്തിയെ കാണാൻ കൊതിയായോ??”

“Mm”

“നമ്മള് കാറിലല്ലേ പോണേ പെട്ടന്ന് എത്തുട്ടോ.”

” headmaster റോട് സംസാരിക്കണ്ടേ??”

“സംസാരിക്കാം. നീ വാ.”

“നിന്റെ headmaster ആള് ചൂടൻ ആണല്ലോ ടാ.”

“അഹ്. വാ അച്ഛാ പെട്ടന്ന്.”

“വരൂവാടാ.”

💞💞💞

“അമ്മേ……”
“അമ്മയെ വിളിക്കണ്ട മോനെ. അമ്മ ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ. മോൻ കുഞ്ഞിനെ നോക്ക്.”

“ഹായ് ഒരു തുമ്പിയെ പോലുണ്ട് അല്ലെ അച്ഛാ??”

“പോടാ ചെക്കാ ഇതാണോ തുമ്പി??”

“ഇത് തുമ്പി തന്നെയാ. ഞാൻ തുമ്പിന്നെ വിളിക്കൂ.”

💞💞💞

“മോനെ കാർത്തി കുഞ്ഞ് കരയുവാ. ഒന്ന് ആട്ടി കൊടുത്തേ.”

“അഹ് അമ്മേ. തുമ്പി എന്തിനാ തുമ്പി ഇങ്ങനെ കരയുന്നെ?? ഏട്ടൻ ആട്ടി തരാട്ടോ.
കരയല്ലേ.”

💞💞💞

“തുമ്പി……”

“എന്താ ഏട്ടാ??”

“മുട്ടായി വേണോ??”

“അഹ് വേണം.”
“ഇന്നാ.”

“എവിടുന്നാ ഏട്ടാ??”

“ഒരു ഫ്രണ്ട് തന്നതാ.”

“ഏട്ടൻ കഴിച്ചോ??”

“ഇല്ല മോള് കഴിച്ചോ??”

“പകുതി തരട്ടെ??”

“വേണ്ടെന്നേ മോള് കഴിച്ചോ.”

💞💞💞

“അമ്മേ തുമ്പി എവിടെ??”

“എടാ അവള് സ്കൂളില് വച്ച് കാല് സ്‌ലിപ്പ് ആയി വീണു. കാലുളുക്കി.”

“അയ്യോ ഹോസ്പിറ്റലിൽ പോയോ??”

“അഹ് പോയി. അവള് മുറിയിൽ കിടപ്പുണ്ട്.”

“തുമ്പി……”

“അഹ് യേട്ടൻ എപ്പോ വന്നു??”

“ഇപ്പോ വന്നേയുള്ളൂ മോളെ നല്ല വേദനയുണ്ടോ മോളെ??”

“ഇല്ല യേട്ടാ അത്രക്ക് വേദനയൊന്നുമില്ല.”

“Mm എന്നാ ഏട്ടൻ പോയി കുളിച്ചിട്ട് പെട്ടന്ന് വരാട്ടോ.”

“യേട്ടാ…..”

“എന്താ മോളൂ??”

“ഞാൻ ഏട്ടന്റെ മടിയിൽ ഒന്ന് കിടന്നോട്ടെ??”

“അതിനെന്തിനാ ചോദിക്കുന്നെ?? എന്റെ തുമ്പി വാ

വന്ന് കിടക്ക്.”

മനോജ്‌: തുമ്പിയോ?? ഗൗരി ഇവൾടെ പേര് കേട്ടില്ലേ തുമ്പീന്ന്.

ഗൗരി: mm കേട്ടു കേട്ടു.

ഗിരി: അല്ലെങ്കിൽ തന്നെ ഇത്രക്കും ഒത്ത ചരക്കിന് ഇടാൻ പറ്റിയ പേര് തന്നെയാ
തുമ്പി.
അവരുടെ കളിയാക്കലുകൾ കെട്ടാണ് കാർത്തി അവന്റെ പഴയ ഓർമകളിൽ നിന്ന്
ഉണർന്നത്.

ഹരി: തുമ്പികൾക്ക് തേൻ ഉണ്ടാവുമോടാ??

ഗിരി: അഹ് എനിക്കറിഞ്ഞൂടാ.

ഹരി: എന്നാ എനിക്കറിയാം. ഈ തുമ്പിക്ക് തേനുണ്ട്. നല്ല അസൽ തേൻ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ ചുണ്ട് നനച്ചു. ബാക്കി എല്ലാവരും അത് കെട്ട് അലറി
ചിരിച്ചു. ഇതെല്ലാം കെട്ട് കരയാൻ മാത്രമേ തുമ്പിക്ക് ആയുള്ളൂ. അവൾ തന്റെ
ഏട്ടന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക് തല ചായിച്ച് വിതുമ്പി.

ഗിരി: നീ ഭാഗ്യവാനാ. നിനക്ക് ഈ തുമ്പിയുടെ തേൻ നുകരാൻ പറ്റിലെ?? എനിക്കും

മനോജിനും മാത്രം അത് പറ്റില്ല.

ഹരി: അതിനെന്താ ഇപ്പോ നുകർന്നൂടെ??

മനോജ്‌: എന്നാ ആദ്യം എനിക്ക് വേണം.

ഗിരി: പിന്നെ ആദ്യം എനിക്ക്.

ഗൗരി: oooo ഒന്ന് നിർത്താവോ രണ്ടും. അവൾടെ ചേട്ടൻ അല്ലെ ഈ ഇരിക്കുന്നത്

അവനോട് തന്നെ ചോദിക്ക്.
ഗിരിയും മനോജും കാർത്തിയുടെ നേരെ നിന്നും.

ഗിരി: ടാ നീ പറ ആദ്യം ഞാനോ അതോ ഇവനോ??

കാർത്തിക്ക് ഇതെല്ലാം കേട്ടിട്ട് വിറഞ്ഞു കേറി.

കാർത്തി: തുമ്പി മോളെ ആദ്യം ആര്??

ദേഷ്യം കടിച്ചമർത്തി അവൻ തുമ്പിയോട് ചോദിച്ചു.

അവൾ തന്റെ വിറക്കുന്ന കൈകൾ ചൂണ്ടി ഹരിയെ കാണിച്ചു. കാർത്തിയുടെ

മുഖത്തൊരു ചിരി വിരിഞ്ഞു. ഒരു തരം കൊലച്ചിരി

ഗൗരി: ആഹ്ഹ മോനെ ഹരി കൊച്ചിന് നിന്നെ അങ്ങ് പിടിച്ച് പോയല്ലോ.

ഗിരി: നമ്മുക്കക്കെ ഉള്ളത് തന്നല്ലേ ഇവനും ഉള്ളത്??

ഹരി: അത് മക്കള് ഇവിടെ നിന്ന് ആലോചിക്ക്. ഞാൻ എന്റെ തുമ്പി കുട്ടിയുടെ തേൻ
ഒന്നൂടെ നുകർന്നിട്ട് വരാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളെ നോക്കി വശ്യമായി ചിരിച്ചു. എന്നിട്ട്

അവർക്കരികിലേക്ക് ചെന്നു.

ഹരി: അപ്പൊ ഈ തുമ്പിയുടെ തേൻ ഞാൻ നുകരാൻ പോവാ കാർത്തി.

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് അവളെ പിടിക്കാനായി കൈ മുന്പോട്ട് കൊണ്ട് വന്നു

് ്”
“പ്ടക

പിന്നെ അവരെല്ലാം കേട്ടത് എല്ല് ഓടിയുന്ന ശബ്ദവും ഹരിയുടെ അലർച്ചയും

ആണ്. അത് കണ്ട് അഹങ്കാരിച്ചു കൊണ്ട് നിന്നവര് ഞെട്ടി. കാർത്തിയുടെ
പുതിയൊരു മുഖം അവര് അവിടെ കണ്ടു. ഹരി ഒടിഞ്ഞ കൈ ചുറ്റി പിടിച്ച് നിലത്ത്
കിടന്ന് ഉരുളുന്നു.

കാർത്തി: ഞാനിവിടെ വരുംവരെ ഒറ്റ ലക്ഷ്യമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ, നീ. പക്ഷെ

നിയൊക്കെ കൂടി എന്റെ രക്തത്തെ തൊട്ടു. ഇനി എനിക്ക് ലക്ഷ്യം രണ്ടാ. ഒന്നെന്റെ
രക്തത്തെ തൊട്ടതിന്. ഒന്നെന്റെ പ്രാണനെ തൊട്ടതിന്.

തുമ്പി: യേ യേട്ടാ

കാർത്തി: കരയണ്ട മോളെ. ഇന്നത്തോടെ ഈ സങ്കടവും, കരച്ചിലും ഒക്കേ

അവസാനിക്കും. ഇനി എന്റെ മോള് പഴയ തുമ്പിയാവും. ഏട്ടന്റെ മാത്രം തുമ്പി.

അപ്പോഴേക്കും ഒടിഞ്ഞ കൈയിലെ വേദനയും സഹിച്ച് ഹരി എണിച്ചിരുന്നു.

ഗൗരി: ഇന്നിവിടെന്ന് ഏട്ടനും പോവില്ല പുന്നാര അനിയത്തിയും പോവില്ല.

ഗിരി: നീ തൊട്ടത് ഞങ്ങടെ ചങ്കിനെയാ.

അവനെ തൊട്ട നിന്റെ ഈ കൈ

ഇല്ലേ അത് ഞങ്ങള് അറുക്കും.

കാർത്തി: അതിന് നിന്റെയൊക്കെ തല ഉണ്ടായിട്ട് വേണ്ടേ??

അവൻ തന്റെ നെഞ്ചിൽ തല വച്ച് കിടന്ന തുമ്പിയെ അടർത്തി മാറ്റി. അവൾ

അവനെ കണ്ണിരോടെ നോക്കി. അവൻ എഴുന്നേറ്റു. അവന്റെ കണ്ണിൽ ഇപ്പോ
ഗിരിയും മനോജും ഹരിയും മാത്രം.

കാർത്തി: കരയണ്ടാട്ടോ യേട്ടൻ വേഗം വരാം.

ഹരി: കൊല്ലെടാ ആ നായിന്റ മോനെ…..

ഹരി ഉച്ചത്തിൽ അലറി. അത് കേട്ടതും ഗിരിയും മനോജും അവന്റെ നേർക്ക് കലി
തുള്ളി അടുത്തു.

കാർത്തി: THE FIGHT TIME IS ON

ഹരിയേക്കാൾ ഉച്ചത്തിൽ അലറിക്കൊണ്ട് അവൻ അവർക്കുനേരെ പാഞ്ഞു.

ആദ്യം മുന്നിൽ വന്ന മനോജിന്റെ നെഞ്ചിൽ ആഞ്ഞു ചവിട്ടിക്കൊണ്ട് പിന്നിൽ നിന്ന
ഗിരിയുടെ രണ്ട് ചെവിയിലായി കാർത്തി ആഞ്ഞ് അടിച്ചു. കീകീകീകീ………എന്ന
ശബ്‌ദം മാത്രം.അവൻ രണ്ട് ചെവിയും കൂട്ടി പിടിച്ചു, തല കുടഞ്ഞു. അപ്പോഴേക്കും
നിലത്ത് കിടന്നിരുന്ന മനോജ്‌എണീച്ചു.

കാർത്തി: ഇത്ര വേഗം എണീച്ചോ ടാ നായെ

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി അവന്റെ കോളറിൽ പിടിച്ച് മൂക്കിനിട്ട് പഞ്ചുചെയ്തു.

രണ്ടാമത്തെ പഞ്ചിൽ തന്നെ ടാപ് തുറന്നു വിട്ടത് പോലെ അവന്റെ മൂക്കിന്ന് ചോര
വന്നു. അടുത്ത പഞ്ചു ചെയ്യാൻ ഓങ്ങിയതും പിന്നിൽ നിന്നും ഗിരി വരുന്നത് അവൻ
കണ്ടു. ആ പഞ്ചു കൂടെ അവന്റെ മൂക്കിനിട്ട് കൊടുത്തതിന് ശേഷം അവനെ
പിന്നിലേക്ക് കൈക്കൊണ്ട് തള്ളി അവൻ ഒന്ന് വച്ചു. അപ്പൊ തന്നെ കാർത്തി
പൊങ്ങി ചാടി അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചവിട്ടി. അവൻ നേരെ തെറിച്ച് പിന്നിൽ നിന്നും
വരുന്ന ഗിരിയുടെ പുറത്തിടിച്ച് രണ്ടുപേരും താഴേക്ക് വീണു. അപ്പോഴും ഇതെല്ലാം
കണ്ട് ഒന്നും ചെയ്യാനാവാതെ നോക്കി നിക്കുവായിരുന്നു ഗൗരിയും ഹരിയും.
നിലത്ത് കിടന്ന് പയ്യെ എണീക്കാൻ നോക്കുന്ന ഗിരിയുടെയും മനോജിന്റെയും
അടുത്തേക്ക് കാർത്തി നടന്നു. അരി ചാക്ക് എടുത്ത് തോളിൽ ഇടുമ്പോലെ ആദ്യം
ഗിരിയെ കാർത്തി എടുത്ത് തോളിലിട്ടു. എന്നിട്ട് അവന്റെ കഴുത്തിലൂടെയും
കാലിലൂടെയും കൈ ഇട്ടു. കാർത്തി മുന്നിൽ നിൽക്കുന്ന ഗൗരിയെയും ഹരിയെയും
നിലത്ത് കിടക്കുന്ന മനോജിനെയും നോക്കി. അതിനുശേഷം അവന്റെ കണ്ണ്
പിന്നിലേക്ക് പോയി. അത് കണ്ടിട്ടാവണം തുമ്പി തല വെട്ടിച്ചു. അവന്റെ മുഖത്ത് ഒരു
ചിരി വിരിഞ്ഞു. ആ ചിരി അപ്പൊ തന്നെ മായുകയും ചെയ്തു. അവന്റെ
കൈകൾക്ക് ബലം വച്ചു.

് ്”
“പ്ടക

നട്ടെല്ല് ഒടിഞ്ഞ് ഗിരി അലറി. അവൻ ഗിരിയെ നിലത്തേക്കിട്ടു. എന്നിട്ട് കഴുത്തും

കൈയുമൊക്കെ ഒന്നിഴിഞ്ഞു. അവൻ മനോജിനെ നോക്കി. അവൻ ആകെ
ഭയന്നിരിക്കുവാ.

കാർത്തി: എടാ നായെ ഹരിയെ തോട്ടപ്പോ നിനക്കൊക്കെ നൊന്തു. പക്ഷെ ദേ ഈ

കിടക്കുന്നവന്റെ നട്ടെല്ല് ഒടിച്ചിട്ട് പോലും ഹരി ഒരു ചെറുവിരൽ അനക്കില്ലല്ലോ.
ഇതാണോടാ ഫ്രണ്ട്ഷിപ്. തുഫ്. നിന്റെ നട്ടെല്ല് ഒടിച്ചാലും ഇവൻ അനങ്ങില്ല.

അവൻ മനോജിനെ നോക്കി ചീറി. എന്നിട്ട് മനോജിന്റെ അടുത്തേക്ക് നടന്നു.

മനോജ്‌: എന്നെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേടാ.

കാർത്തി: എന്താ നിനക്ക് പേടി തോന്നുന്നുണ്ടോ??

ഹരി: ടാ കൂടുതൽ ഇട്ട് ഉണ്ടാക്കല്ലേ.

കാർത്തി: മോനെ ഹരി ഞാനുണ്ടാക്കേം ചെയ്യും വിളബേം ചെയ്യും.

അതും പറഞ്ഞ് ഒരു പുച്ഛചിരിയും ചിരിച്ച് അവൻ വീണ്ടും മനോജിന് അടുത്തേക്ക്

നടന്നു.

മനോജ്‌: ഒന്നും ചെയ്യല്ലേടാ, ഞാനെന്ത് വേണമെങ്കിലും ചെയ്യാം.

കാർത്തി: നീ എന്തും ചെയ്യോ??

മനോജ്‌: അഹ് ചെയ്യാം.

കാർത്തി: ഹരി നേരത്തെ എന്റെ തുമ്പിയെ ചെയ്തത് എന്താണോ അത് ഗൗരിയേം

ചെയ്യണം.

അവൻ അത് പറഞ്ഞപ്പോ എല്ലാവരുടേം മുഖത്ത് ഒരു ഞെട്ടലായിരുന്നു.

കാർത്തി: ഇതിന് ഇങ്ങനെ ഞെട്ടുന്ന എന്തിനാ?? ചുമ്മാ പോയാങ്ങു ചെയ്യുന്നേ.

മനോജ്‌: ഇല്ല. അവള് ഞങ്ങളുടെ ഫ്രണ്ടാ. ഞങ്ങളിത് ചെയ്യില്ല.

കാർത്തി: ശെരി. ഞാൻ നിർബന്ധിക്കുന്നില്ല. നീ ചാവാൻ റെഡി ആയിക്കോ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ വീണ്ടും മനോജിന് നേരെ തിരിഞ്ഞു.

ഗൗരി: ടാ……
പിന്നിൽ നിന്നും ഗൗരിയുടെ അലർച്ച കെട്ടാണ് കാർത്തി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയത്.
അവിടെ തുമ്പിയുടെ തലയിൽ തോക്ക് മുട്ടിച്ച് നിൽക്കുന്ന ഗൗരി.

കാർത്തി: ടി………

അവളലറിയതിനേക്കാൾ ഉച്ചത്തിൽ കാർത്തി അലറി.

ഗൗരി: നീ എന്താടാ നാറി പറഞ്ഞെ ഇവരടുത്ത് എന്നെ തൊടാനോ?? നിന്നെ പേടിച്ച്

ഇവന്മാര് ചിലപ്പോ അതും ചെയ്യും. പക്ഷെ ഇനി ഇവര് നിന്നെ പേടിക്കില്ല.
പേടിക്കാൻ നീ ഉണ്ടാവില്ല.

കാർത്തി: എന്നാ കൊല്ലെടി എന്നെ.

ഗൗരി: നിന്നെ കൊല്ലാൻ എനിക്ക് അധിക സമയം ആലോചിക്കണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല.

ഈ പ്ലാനൊക്കെ ചെയ്തത് ഞാനാ. അവസാനം ഇങ്ങനെ ഒക്കെ ഉണ്ടായാലോ
എന്നോർത്ത് പപ്പയുടെ തോക്കും കൊണ്ട് വന്നത് നന്നായി. ആദ്യം നിന്റ രക്തത്തെ.
നിന്റെ അനിയത്തി കുട്ടിയെ രക്ഷിക്കാൻ പറ്റിയില്ലല്ലോ എന്നോർത്ത് നീ കരയും. ആ
കരച്ചില് ഞങ്ങൾക്ക് കാണണം. നിന്റെ കരച്ചില് കണ്ട് മടുക്കുമ്പോ നിന്നെയും
കൊല്ലും. ഇതൊന്നും നേരെ നിന്ന് കാണാൻ ഇവന് ഭാഗ്യം കിട്ടില്ല.

ബോധം ഇല്ലാണ്ട് നിലത്ത് കിടക്കുന്ന ഗിരിയെ നോക്കിയാണ് അവളത് പറഞ്ഞത്.

കാർത്തി: no അവളെ അവളെ ഒന്നും ചെയ്യരുത്.

ഗൗരി: അയ്യോടാ എവിടെ പോയെടാ നിന്റെ ധൈര്യം?? നായെ. എന്തൊക്കെ

ആയിരുന്നു നിന്റെ പെർഫോർമൻസ്. ഗിരിയുടെ നട്ടെല്ല് ഓടിക്കുന്നു, മനോജിനെ
പേടിപ്പിക്കുന്നു. ഇപ്പോ എന്താടാ ഒന്നും ചെയ്യാനില്ലേ
നിനക്ക്??.

തുമ്പി: യേ…. യേട്ടാ……..

മരണത്തെ മുന്നിൽ കണ്ട ഭയത്തിൽ വിതുമ്പി കൊണ്ട് അവൾ തന്റെ ഏട്ടനെ

വിളിച്ചു.

ഹരി: ഇനി നിന്റെ ഏട്ടനെ വിളിച്ചിട്ട് കാര്യമില്ലെടി. നിന്റെ മരണം അടുത്തു. ഗൗരി
കൊന്നേക്കെടി ഇവളെ.

അവൻ തന്റെ ഒടിഞ്ഞ കൈയും താങ്ങി പിടിച്ച് അവളോടായി പറഞ്ഞു. ഇതേ.

സമയം കാർത്തി ഗൗരിക്കടുത്തേക്ക് നടക്കാനൊരുങ്ങി. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും
മനോജ്‌അവനെ പിടിച്ച് വച്ചു. അവൾ തുമ്പിയുടെ തലയിൽ വീണ്ടും തോക്ക് ചൂണ്ടി.

ഹരി: ആആആആആആ

പെട്ടന്ന് ഹരിയുടെ അലർച്ച അവിടമാകെ കേട്ടു. എന്താ സംഭവിച്ചതെന്ന് ആർക്കും

പിടി കിട്ടീല്ല. നെറ്റിയിൽ നിന്ന് ചോരയും ഒലിച്ച് മറ്റേ കൈക്കൊണ്ട് മുഖം പൊത്തി
പിടിച്ച് നിക്കുന്ന ഹരിയേയാണ് അവര് കണ്ടത്. എന്താ സംഭവിച്ചതെന്ന് അറിയാതെ
എല്ലാവരും ചുറ്റിനും നോക്കി. അപ്പോഴാണ് ഗൗരി താഴെ കിടക്കുന്ന ഒരു
പാറകഷ്ണം കണ്ടത്. അവൾ പുറത്തേക്ക് കണ്ണോടിച്ചു. പക്ഷെ അവിടെ ആരും
തന്നെയില്ലായിരുന്നു. മറ്റൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൾ വീണ്ടും തുമ്പിക്ക് നേരെ
തോക്ക് ചൂണ്ടി. പെട്ടന്ന് വീണ്ടും ഒരാലർച്ച കേട്ടു. പക്ഷെ ഇത്തവണ നെറ്റിയിൽ
നിന്നും ചോര ഒലിപ്പിച്ചോണ്ട് നിന്നത് മനോജ്‌ആണ്.

ഗൗരി: ഏത് നായിന്റ മോനാടാ അത്?? ധൈര്യം ഉണ്ടെങ്കിൽ മറഞ്ഞിരികാതെ

വെട്ടത്തേക്ക് വാടാ നായെ.
പെട്ടന്ന് പുറത്ത് നിന്നും ഒരാൾ കൈയടിക്കുന്ന ശബ്‌ദം അവർ കേട്ടു. അവര്
പുറത്തേക്ക് നോക്കി. അവിടെ നിക്കുന്ന ആളെ കണ്ട് കാർത്തിയുടെ മുഖത്ത് ഒരു
പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. മനുവായിരുന്നു അത്. മറ്റുള്ളവരുടെ മുഖത്ത് അവനോടുള്ള
ദേഷ്യം വ്യക്തമായി കാണാം. അവൻ അവർക്കരികിലേക്ക് നടന്നു വന്നു.

മനു: നിയൊക്കെ പറഞ്ഞത് ഞാൻ കേട്ടു. തുമ്പിയെ തൊടണമെങ്കിൽ അതിന്

നിയൊക്കെ അവൾടെ ഏട്ടന്മാരെ ആദ്യം കൊല്ലണം. നിയൊക്കെ അറിയാത്തൊരു
കാര്യം കൂടെയുണ്ട്. രക്തബന്ധം കൊണ്ട് ഇവൾട ഏട്ടൻ കാർത്തിയാ. പക്ഷെ
സ്നേഹബന്ധം കൊണ്ട് ഞാനും ഇവൾടെ ഏട്ടൻ തന്നെയാ.

മനു പറയുന്നത് കേട്ട് അവൾ വീണ്ടും വീണ്ടും പൊട്ടി കരഞ്ഞു.

മനു: അയ്യേ ഇനി എന്തിനാ എന്റെ കാന്താരി കരയണേ?? ഞാനും കാർത്തി ഏട്ടനും
ഉള്ളപ്പോ മോൾക്ക് ഒന്നും സംഭവിക്കില്ലടാ.

ഗൗരി: എന്ത് ധൈര്യത്തിലാടാ നീ ഇങ്ങോട്ട് വന്നത്?? ഇനിയിപ്പോ ഇവരോടൊപ്പം

നിന്നേം പറഞ്ഞയച്ചേക്കാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ തോക്ക് മനുവിന്റെ നേരെ ചൂണ്ടി.

മനു: നീയൊരു പെണ്ണായത് കൊണ്ട ഇത്രയും നേരം നിന്റെ അഴിഞ്ഞാട്ടം ഞങ്ങള്

കണ്ടോണ്ട് ഇരുന്നേ. അല്ലായിരുന്നേ എപ്പളെ നിന്നെ കൊന്നേനെ.

ഗൗരി: ഓഹോ. എന്നാ എന്നെയൊരു പെണ്ണായിട്ട് കാണണ്ട നീ. ആണായിട്ട് കണ്ടോ.

നീ എന്ത് ചെയ്യൂട പന്നി??

അവൾ അതും പറഞ്ഞ് പുച്ഛിച്ച് ചിരിച്ചു.

മനു: എന്നാ പിന്നെ നീ പറഞ്ഞത് പോലെ നിന്നെയൊരു ആണായിട്ട് കാണാൻ
പോവാ.

അത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും ഒന്നിനും സമയം കൊടുക്കാതെ ഒരു വിരലനക്കുന്ന

സമയം കൊണ്ട് മനു അവളുടെ കൈയിലുള്ള തോക്ക് അടിച്ച് തെറിപ്പിച്ചു കളഞ്ഞു.
ആ തോക്ക് നേരെ ചെന്ന് വീണത് കാർത്തിയുടെ അടുത്താണ്. അപ്പോഴേക്കും
മനോജും ഹരിയും ചോര വാർന്നോഴുകുന്ന നെറ്റിയുമായി എഴുന്നേറ്റു.

മനു: എന്റെ പെങ്ങളെ തൊടുന്നത് എത്ര വല്യ കൊലകൊമ്പനായാലും അവന്

കൊടുക്കാനുള്ളത് ഞാൻ കൊടുക്കും.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവളുടെ കവിളിൾ ആഞ്ഞടിച്ചു. ആ അടിയുടെ

ആഘതത്തിൽ അവൾ നിലത്തേക്ക് വീണു. ഇതേ സമയം കാർത്തിയുടെ അടുത്ത്
കിടന്ന ആ തോക്ക് എടുക്കാനായി ഹരിയും മനോജും ഒരുമിച്ച് പാഞ്ഞു. പക്ഷെ
അവരുടെ നീക്കം കണ്ട കാർത്തി കൈ നിലത്തേക്കൂന്നി പൊങ്ങി അവരുടെ
രണ്ടുപേരുടേം വയറ്റിന്നിട്ട് ചവിട്ടി. അവര് രണ്ടുപേരും ഒരുമിച്ച് നിലത്തേക്ക് വീണു.
അവര് വീണതും കാർത്തി ആ തോക്ക് കൈയിലെടുത്തു.

അവൻ നിലത്തേക്ക് വീണു കിടക്കുന്നവരുടെ നേരെ തോക്ക് ചൂണ്ടി. എന്നിട്ട് അവൻ

തുമ്പിയെ നോക്കി. അവൾ അപ്പോളും കരയുവായിരുന്നു. അവൻ അവരെ വിട്ട്
തുമ്പിക്ക് അരികിലേക്ക് പോയി.

കാർത്തി: മോളെ, മോളെ തൊട്ടാവന്മാരാരും ഇന്നിവിടെന്ന് ജീവനോടെ പോവില്ല.

മോള് കരയാതിരിക്ക്.

അവൻ അവളെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് ആശ്വസിപ്പിച്ചു. അവന്റെ കണ്ണിൽ

ആരെയും ചുട്ടുചാമ്പലാക്കാൻ ശേഷിയുള്ള അഗ്നിയുണ്ടായിരുന്നു.

തുമ്പി: ന.., നമ്മക്ക് പോവാം ഏട്ടാ.

അവളുടെ വാക്കുകൾ മുറിഞ്ഞുപ്പോയി. അവൾ അത്രക്ക് അവശയായിരുന്നു.

കാർത്തി: mm പോവാം മോളെ.

KRISHNA HOSPITHAL

ഹോസ്പിറ്റലിന് മുൻപിൽ ഒരു ആംബുലേൻസ് വന്ന് നിന്നു. അതിനുള്ളിൽ

കാർത്തിയും തുമ്പിയുമായിരുന്നു. അവളുടെ മൂക്കിൽ നിന്നും ചെറുതായി ചോര
വരുന്നുണ്ട്. ആ വണ്ടിക്ക് പിന്നാലെ തന്നെ മനു ബൈക്കിൽ വന്നിരുന്നു. അവൻ
ബൈക്ക് ഒതുക്കി നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിന് ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. പോയ വേഗത്തിൽ
തന്നെ അവൻ തിരിച്ച് വന്നു. അവന് പിന്നിൽ നിന്നും മൂന്ന് കംബോണ്ടർമാർ
സ്‌റച്ചേരും ആയി വന്നു. കാർത്തിയും മനുവും ചേർന്ന് തുമ്പിയെ അതിലേക്ക്
കിടത്തി.

അവർ നേരെ അകത്തേക്ക് ചെന്നു.

തുമ്പി: ഏട്ടാ ന്നോ, ന്നോട് ഷെമിക്കണം. തെ, തെറ്റ് പറ്റിപ്പോയി.

പാതി വന്ന ബോധത്തിൽ അവൾ എന്തൊക്കെയോ വിളിച്ച് പറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

അവൻ കണ്ണിരിലൂടെ അവൾക്ക് മറുപടി കൊടുത്തു. ഓപ്പറേഷൻ

തീയേറ്ററിനുള്ളിലേക്ക് ആ സ്റ
‌ ച്ചേർ കേറി. കാർത്തിയും മനുവും പുറത്തും നിന്നു.
അവന്റെ കണ്ണ് അപ്പോഴും ഉള്ളിലേക്ക് തന്നെ നോക്കി നിന്നു. ആ കണ്ണുകളിൽ
നിന്നും തന്റെ അനിയത്തിയോടുള്ള സ്നേഹം ധാരകളായി പുറത്തേക്ക് വന്നു.

മനു: അളിയാ എന്താടാ ഇത്?? നമ്മട തുമ്പിക്ക് ഒന്നുമുണ്ടാവാത്തില്ല. അവള് ദേ

നമ്മടെയൊക്കെ പഴേ കാന്തരിയായിട്ട് തിരിച്ച് വരും.
മനുവിന്റെ വാക്കുകൾ അവന് ആശ്വാസം ഏകിയെങ്കിലും അവന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും
അപ്പോഴും ഓരോ തുള്ളി കണ്ണുനീര് പുറത്തേക്ക് വന്നു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

മനു: അളിയാ നീ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞലോ??

കാർത്തി: അളിയാ ഇപ്പളടാ മനസ്സിലാവാണെ ഞാൻ അവളെ എത്രത്തോളം

സ്നേഹിച്ചിരുന്നുവെന്ന്. അന്ന് അവള് ചെയ്ത ആ തെറ്റിന് ഞാൻ എന്റെ തുമ്പിയെ
ഒരുപാട് ശിക്ഷിച്ചതടാ. ഞാൻ നിന്നോട് തന്നെ ഒരുപാട് തവണ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ അവള്
എവിടെ യാണെന്ന് അറിയില്ല. ചത്താലും ഞാൻ തിരിഞ്ഞ് നോക്കത്തില്ല
എന്നൊക്കെ. പക്ഷെ അവൾക്ക് ഈയൊരു അവസ്ഥ വന്നപ്പോ സഹിക്കാൻ
പറ്റണില്ലടാ എനിക്ക്. എന്റെ തുമ്പി മോൾക്ക് ഒന്നും വരുത്തല്ലേ ഈശ്വരാ.

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് വീണ്ടും കരഞ്ഞു. പക്ഷെ ഇപ്രാവശ്യം മനു അവനെ

ചേർത്ത് പിടിച്ചു.

മനു: അളിയാ തുമ്പിക്ക് ഒന്നുല്ലെടാ. പാറു പോയെന്ന് ശേഷം ആദ്യയാ നീ

ഈശ്വരനെ വിളിക്കുന്നെ. അതും നിന്റെ തുമ്പിക്ക് വേണ്ടി. ഈശ്വരൻ വിളി
കേൾക്കോടാ.

കാർത്തി അവനിൽ നിന്നും അകന്ന് മാറി.

മനു: നീ പറഞ്ഞതുപോലെ തുമ്പിയെ നീ വെറുത്തിരുന്നു. ഞാൻ നിന്നെ കുറ്റം

പറയുവാണെന്ന് നി വിചാരിക്കരുത്. അന്ന് നിന്റെ അച്ഛനും അമ്മയും ചെയ്ത എല്ലാ
കാര്യങ്ങൾക്കും അവൾ കൂട്ടു നിന്നു എന്ന് നീ വിചാരിച്ചു. പക്ഷെ അവൾക്ക്
പറയാനുള്ളത് നീ കേട്ടോ?? അവൾക്ക് പറയാനുള്ളത് നീ കേട്ടിരുന്നുവെങ്കിൽ
ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കുമായിരുന്നോ?? അളിയാ എല്ലാ കാര്യങ്ങൾക്കും രണ്ട്
വശങ്ങൾ ഉണ്ട്. ആ രണ്ട് വശങ്ങളും നോക്കിയാൽ മാത്രമേ ആ കാര്യം
ശെരിയാണോ തെറ്റാണോ എന്ന് മനസ്സിലാവൂ. നീ പക്ഷെ ഒരു വശം മാത്രേ
നോക്കിയോള്ളൂ. അതാ ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിച്ചേ.
കാർത്തി: എനിക്ക് മനസിലായി അളിയാ. എന്റെ തുമ്പി ഒരു തെറ്റും ചെയ്തിട്ടില്ല.
അവളെ ഞാൻ മനസ്സിലാക്കിയില്ല. അവൾക്ക് പറയാനുള്ളത് ഞാൻ കേട്ടില്ല. എന്റെ
തെറ്റാ. ഞാൻ കാരണാ എന്റെ തുമ്പിക്ക് ഈ അവസ്ഥ വന്നേ.

മനു: എല്ലാം വിധിയാ അളിയാ. നമ്മടെക്കെ ജീവിതത്തിൽ എന്താ നടക്കേണ്ടത്

എന്ന് എഴുതി വച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് പടിയെ എല്ലാം നടക്കൂ.

കാർത്തി: വിധി. ഒരിക്കൽ ഇതേ വിധിയെ ഇല്ലാന്ന് പറഞ്ഞവനാ ഞാൻ. ഇപ്പൊ

അതേ വിധിയെ വിശ്വസിക്കുന്നു.

മനു: അളിയാ ഇനി ഒരു പുതിയ കാർത്തിയായി നീ മാറണം. ഒരു പുതിയ

ജീവിതത്തിലേക്ക് കടക്കണം. അവിടെ നിന്റെ അനുവും തുമ്പിയും ഒക്കെയായി നീ
സങ്കടം എന്താന്ന് അറിയാതെ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കണം. ഇതെല്ലാം ഒരു
ദിവസം നിനക്ക് ഉണ്ടാവും അളിയാ.

കാർത്തി: ഇപ്പൊ എനിക്കും ഉണ്ടെടാ അങ്ങനെ ജീവിക്കാൻ ഒരാഗ്രഹം. Wait

ചെയ്യുവാടാ ആ ഒരു ദിവസത്തിന് വേണ്ടി……………

2 ദിവസങ്ങൾക്ക് ശേഷം……

കാർത്തി: മോളെ തുമ്പി ഇതുടെ കഴിക്ക്.

തുമ്പി: വേണ്ട ഏട്ടാ ഇപ്പൊ തന്നെ വയർ ഫുൾ ആയി.

കാർത്തി: മരുന്ന് കഴിക്കാൻ ഉള്ളതല്ലേ മോളെ.

തുമ്പി: ഈ ഏട്ടൻ!!!
മനു: ആളിയോ…….

കാർത്തി: നീ എപ്പോ പോയതടാ കോപ്പേ??

മനു: അവിടെയിരിക്കുന്നത് എന്റെ മാമൻ ഒന്നുമല്ല, പെട്ടന്ന് കിട്ടാൻ. മുടിഞ്ഞ

തിരക്കായിരുന്നു.

തുമ്പി: ഓഹ് ഒരു ചായ വാങ്ങാൻ പോയതിന് ഇത്രയും താമസം.

അപ്പോ ഉച്ചക്ക് ചോറ് വാങ്ങാൻ മനുവേട്ടനെ പറഞ്ഞ് വിട്ടാൽ രാത്രി ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റും

കൊണ്ടാവും വരുവാ.

മനു: ടി ടി കാന്താരി നിന്റെ തലയൊന്ന് പൊങ്ങിയപ്പോ നീയെന്നെ കളിയാക്കുവാ??

തുമ്പി: ഞാൻ ചുമ്മാ പറഞ്ഞതല്ലേ മനുവേട്ടാ??

മനു: mm. എടാ അളിയാ ചായയും വാങ്ങി വന്നപ്പോ അനുവിനെ കാണാനൊന്ന്

കേറി.

തുമ്പി: എന്നിട്ട്??

മനു: അവൾക്ക് നിന്നെ ഒന്ന് കാണാണോന്ന്.

കാർത്തി: എടാ ഇപ്പൊ ഞാൻ പോയാ??

മനു: നീ പോയാ ഇപ്പൊ എന്താ. ഒന്ന് പോയിട്ട് വാടാ.

കാർത്തി: എടാ തുമ്പി ഒറ്റക്കല്ലേ ഉള്ളൂ??

തുമ്പി: ഓഹ് അതോർത്ത് മോന് വിഷമിക്കണ്ട. എനിക്കിപ്പോ ഒരു കുഴപ്പോം

ഇല്ലാട്ടോ.

കാർത്തി: അത് നിയാണോ പൊട്ടി തിരുമാനിക്കണേ മനു ഇവളെ ഒന്ന്

നോക്കിക്കോ. ഞാൻ പോയി അനുനേ കണ്ടിട്ട് വരാം.

മനു: അത് നീ പറഞ്ഞിട്ട് വേണോ?? നീ പോയി അവളെ കണ്ടിട്ട് വാ.

അതുവരെ ഈ കാന്തരിയെ ഞാൻ നോക്കിക്കോളം.

അവൻ അനുവിന്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി.

അനു: പോ ചേച്ചി കാർത്തി അങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യില്ല. അവര് മരിച്ചതിന്റെ

കാരണം പത്രത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നല്ലോ. പിന്നെന്താ??

അശ്വതി: മോളെ ചേച്ചി ചുമ്മാ പറഞ്ഞതാ. അവന്‌മോളേ അത്രക്ക് ഇഷ്ട്ടാ.

മോൾക്ക് ഈ ഗതി വരുത്തിയത് ആരാണെന്ന് അവനറിയാം. ദേ ഇന്നലെ
പത്രത്തിൽ അവരെല്ലാം മരിച്ചൂന്നും പറഞ്ഞ് വാർത്ത വന്നു. എല്ലാം കൂടി
നോക്കിയപ്പോ ചേച്ചീടെ പൊട്ട ബുദ്ധിയിൽ തോന്നി കാർത്തിയായിരിക്കും അതിന്റെ
പിന്നിലെന്ന്. മോള് ഇനി അത് മനസ്സിൽ വച്ചോണ്ട് ഇരിക്കണ്ട.

അപ്പോഴേക്കും കാർത്തി അങ്ങോട്ടേക്ക് എത്തി. കാർത്തിയെ കണ്ട്

അനുവിന്റെയും ചേച്ചി അശ്വതിയുടെയും മുഖത്ത് പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു. കാർത്തിയെ
കണ്ട് അശ്വതി ഇരുന്ന ചെയറിൽ

നിന്നും എഴുന്നേറ്റു.
കാർത്തി: ഏയ് വേണ്ട വേണ്ട ചേച്ചി ഇരുന്നോ.

അശ്വതി: അല്ല അത് കുഴപ്പം ഇല്ലെടാ. നീ ഇരുന്നോ.

കാർത്തി: അതേ ഞാനല്ലാട്ടോ പ്രെഗ്നന്റ ്.

അവൻ അതും പറഞ്ഞ് അവളെ ബലമായി പിടിച്ച് ചെയറിൽ ഇരുത്തി. എന്നിട്ട്

അവൻ ബെണ്ടിൽ ഒരു സൈഡിലായി ഇരുന്നു.

കാർത്തി: അമ്മ എവിടെ പോയി അനു??

അനു: അമ്മ വീട്ടിലേക്ക് പോയി ടാ. രണ്ട് ദിവസായില്ലേ വന്നിട്ട്. ഉറക്കവും ഇല്ല,
കഴിക്കലും ഇല്ല. ഇന്നിപ്പോ ഞാനും ചേച്ചിയും കൂടെ ഒരുപാട് പറഞ്ഞാ വിട്ടേ.

കാർത്തി: എന്നിട്ട് ചേച്ചിയെന്താ പോവാത്തെ??

അശ്വതി: അതെന്താ മോനെ ഞാനിവിടെ നിന്നാലൊരു കുഴപ്പം??

കാർത്തി: അയ്യോ ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ലേ. വെറുതെ പറഞ്ഞതാണേ. ഞാനതങ്ങു

തിരിച്ചെടുത്തു. പോരെ.

അശ്വതി: അഹ്.

കാർത്തി: എന്താ അനു കാണണോന്ന് പറഞ്ഞേ??

അനു: എന്താ ബുദ്ധിമുട്ട് ആയോ??

കാർത്തി: എന്താടി എനിക്കെന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട്??

അനു: അല്ല അനിയത്തിയെ കണ്ടപ്പോ എന്നെ മറന്നോന്ന് ഒരു സംശയം.

അശ്വതി: അനു എന്തൊക്കെയാടി ചോദിക്കണേ??

കാർത്തി: അനു., നിനക്ക് നിന്റെ ചേച്ചിയെ ഇഷ്ട്ടാണോ??

അനു: ഇഷ്ട്ടാണ്.

കാർത്തി: ചേച്ചിക്കോ??

അശ്വതി: എനിക്കിവള് ജീവനാ.

കാർത്തി: നിങ്ങളെ രണ്ടാളെയും പോലെയാ ഞാനും എന്റെ തുമ്പിയും. അവള് ജന്മം

കൊണ്ട് എന്റെ അനിയത്തിയാ. പക്ഷെ കർമ്മം കൊണ്ട് അവളെനിക്ക് എന്റെ
കുഞ്ഞുമോളാ. ഇപ്പൊ ഞാൻ ജീവിക്കുന്നത് അവൾക്കും കൂടെ വേണ്ടിയാ. ഒരു
പക്ഷെ ഞാൻ അവളെ കണ്ടില്ലായിരുന്നുവെങ്കിൽ എനിക്ക് സ്നേഹിക്കാൻ നീ
മാത്രേ കാണുവായിരുന്നുള്ളു. എന്നാ ഇപ്പൊ ഞാൻ അവളേം നിന്നേം ഒരുപോലെ
സ്നേഹിക്കുന്നു.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ കണ്ണിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന് വീണ കണ്ണുനീർ തുടച്ചു

കളഞ്ഞു.
അശ്വതി: ഓഹ് നീ എന്റെ കൊച്ചിനെ കരയിച്ചല്ലോ ടി??

അനു: കാർത്തി സോറി ടാ ഞാനറിയാതെ, എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: ഏയ് അതൊന്നും സാരമില്ലടോ. ഞാനിങ്ങനെയാ ചെറിയ വല്ലോ

കാര്യവും മതി കരയാൻ. അത്രക്ക് ലോലഹൃദയന ഞാൻ.

അശ്വതി: mm അത് പിന്നെ ഞങ്ങൾക്ക് അറിയില്ലേ.

അനു: കാർത്തി ചേച്ചിക്കൊരു സംശയം.

കാർത്തി: ആഹാ എന്താ സംശയം??

അനു: ഇന്നലെ പത്രത്തിൽ വന്ന വാർത്ത ഇല്ലേ ഹരിയും കൂട്ടരും മരിച്ചൂന്നും

പറഞ്ഞ്.

കാർത്തി: അഹ്

അനു: ചേച്ചി പറയുവാണെ അവര് മരിച്ചതിൽ കാർത്തിക്കും എന്തോ

കൈയുണ്ടെന്ന്.

അത് കേട്ടപ്പോ അവന്റെ ചുണ്ടിന്റെ കോണിൽ ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു.

കാർത്തി: ആണോ ചേച്ചി??

അശ്വതി: എടാ അത്…..പിന്നെ ഞാൻ

കാർത്തി: mm മതി മതി. എന്നാലും എന്റെ ചേച്ചി അവര് മരിച്ചതിന് കാരണം

വെണ്ടക്ക പോലെ എഴുതിട്ടില്ലേ?? ഗൗരി വെടിവെച്ചു കൊന്നു. അതിന് ഈ പാവം
എന്നെ സംശയിക്കുന്നത് എന്തിനാ??

അനു: അല്ല എന്തിനായിരിക്കും അവൾ അവരെ കൊന്നേ??

കാർത്തി: അതിന്റെ ഉത്തരോം ഉണ്ടല്ലോ. അവര് അവളെ കേറി പിടിച്ചു. അവള്

വെടി വച്ചു അത്ര തന്നെ.

അശ്വതി: mm അത്രയേയുള്ളൂ. ഈ അനുവിന് എന്തൊരു സംശയാ

അനു: എന്റെ ദേവി ഇപ്പൊ എനിക്കയോ സംശയം??

അശ്വതി: അഹ് അതൊക്കെ പോട്ടെ. ഞാനും അമ്മയും പറയുവായിരുന്നു എത്രയും

പെട്ടന്ന് നിങ്ങടെ കല്യാണം നടത്തണമെന്ന്.

കാർത്തി അനുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.അവൾ നാണം കൊണ്ട് തല താഴ്ത്തി.

അശ്വതി: ഓഹ് പെണ്ണിന്റെ നാണം കണ്ടില്ലേ?? ഇവളുടെ സന്തോഷമാ ഞങ്ങടേം

സന്തോഷം. ഇവൾക്ക് ആക്‌സിഡന്റ ് പറ്റിന്ന് ഇവളുടെ ഫ്രണ്ട് മനു വിളിച്ച്
പറഞ്ഞപ്പോ ഞാനാകെ വല്ലാണ്ട് ആയി. ഒരുപാട് ഇരുന്ന് കരഞ്ഞു. അമ്മ അത്
കണ്ടു, കാര്യം തിരക്കി. അമ്മയോട് എനിക്ക് പറയാൻ പറ്റില്ല. “അമ്മ പെട്ടന്ന്
ഇറങ്ങിയെ നമ്മുക്ക് ഒന്ന് ഹോസ്പിറ്റൽ വരെ പോണം.”അത്രേ പറയാൻ പറ്റിള്ളു.
ഇവിടെ വന്നെന് ശേഷം പിന്നെ എന്താ നടന്നത് എന്ന് എനിക്ക് ഓർക്കാൻ കൂടി വയ്യ.
കരച്ചില്, പിഴിച്ചില്, വഴക്ക്. ഇവള് ഞങ്ങളെ ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ നോക്കുന്നുണ്ട്.
പക്ഷേ ഞങ്ങടെ കരച്ചില് കണ്ടിട്ട് ഇവൾക്കും ഒന്നും പറയാൻ പറ്റുന്നില്ല. അങ്ങനെ
കരച്ചിലോക്കെ കഴിഞ്ഞ് എന്താ ഉണ്ടായതെന്നൊക്കെ ഇവള് തന്നെ പറഞ്ഞു.
അതിന്റെ കൂട്ടത്തില് നിന്റെ കാര്യവും. ഇത്‌ചെയ്തത് ആരെന്ന് മാത്രം ഇവള്
ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞില്ല. പക്ഷെ സമയം കിട്ടിയപ്പോ ഇവള് എന്നോട് അത് പറഞ്ഞു.
ചേച്ചിയായിട്ടല്ല ഒരു കൂട്ടുകാരിയായിട്ട്. കോളേജിൽ നടന്ന സംഭവം തൊട്ട് എല്ലാം.
എല്ലാം കൂടെ എന്റെ പൊട്ട ബുദ്ധിയിൽ കണക്ക് കൂട്ടിയപ്പോ ഞാൻ വിചാരിച്ചു അത്
നിയായിരിക്കും എന്ന്.

അതിനും അവനൊന്ന് ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: ചേച്ചി ചേച്ചിക്കിപ്പോ എന്റെ കൂടെ പുറത്തേക്ക് ഒന്ന്

വരാൻ പറ്റ്വോ??

അശ്വതി: mm എന്തിനാ ടാ??

കാർത്തി: അത് പറയാം. ചേച്ചി ഒന്ന് വാ.

അശ്വതി: എന്തോ ഉടായിപ്പ് ഉണ്ടല്ലോ മോനെ.

അവൾ അവിടുന്ന് എണീറ്റു., പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

അനു: എന്താ കാർത്തി?? എന്താ പറയാൻ പോണേ??

കാർത്തി: നമ്മടെ കാര്യം തന്നെയാ പെണ്ണേ!!

അവൾ നാണിച്ച് ചിരിച്ചു. അവൻ പുറത്തേക്ക് ഇറങ്ങി. പുറത്ത് ഇട്ടിരുന്നൊരു

ചെയറിൽ ഇരിക്കുവായിരുന്നു അശ്വതി.
അശ്വതി: എന്താടാ എന്താ കാര്യം??

അവനെ കണ്ട പാടെ അവൾ തിരക്കി.

കാർത്തി: നിങ്ങൾ ഇവിടെ വന്നെന് ശേഷം എന്നെ കാണാണോന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ

എനിക്ക് ആദ്യം പേടിയായിരുന്നു. നിങ്ങൾക്ക് എന്നെ ഇഷ്ടപ്പെടുമോ എന്ന പേടി.
പക്ഷെ നിങ്ങളെ കണ്ട് അടുത്തറിഞ്ഞപ്പോ എനിക്ക് കിട്ടിയത് ഒരു അമ്മയേം
ചേച്ചിയേം അഹ്. എന്റെ എല്ലാ കാര്യവും അനു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. ഞാൻ സ്നേഹിച്ച
പെണ്ണിനെ എന്റെ അമ്മയും അച്ഛനും ചേർന്ന് ഇല്ലാണ്ടാക്കിയതും അവരിപ്പോ
ജയിലിലാണെന്നും ഒക്കേ.

അശ്വതി: അതെല്ലാം ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാവുന്ന കാര്യം അല്ലെടാ?? എല്ലാം

അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് തന്നെയാ ഞങ്ങളും നിന്നെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടെ.

കാർത്തി: അറിയാം ചേച്ചി. അനു എന്റെ best ഫ്രണ്ട് ആയിരുന്നു.

എന്റെ കഥയെല്ലാം അറിഞ്ഞപ്പോ അവൾക്ക് എന്നോട് തോന്നിയൊരു ഇഷ്ട്ടം. ആ

ഇഷ്ട്ടം അവൾ എന്നോട് വന്ന് പറഞ്ഞു. ആ ഒരു സംഭവത്തിന് ശേഷം എനിക്ക്
അനുവിനെ കാണുന്നതെ വെറുപ്പായി. അവളെന്നെ എപ്പളും വിളിക്കും. അവളുടെ
ഓരോ തവണയുള്ള വിളിയും എന്നെ കൂടുതൽ ദേഷ്യം പിടിപ്പിച്ചു. എന്നാൽ ഇന്ന്
ഞാൻ അവളെ ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട്.

അശ്വതി: അറിയാം ടാ. നിനക്കറിയോ ഞങ്ങള് ഈ ദൈവത്തിലും ജ്യോത്സ്യത്തിലും

അമിതമായി വിശ്വസിക്കുന്നവരാ. ഞങ്ങള് മാസത്തിൽ ഒരിക്കലെങ്കിലും
എല്ലാവരുടേം ജാതകം നോക്കും. ഇല്ലെങ്കിൽ പിന്നെ ഒരു സമാധാനോം ഉണ്ടാവില്ല.
അങ്ങനെ ഒരു ദിവസം ഒരു കണിയാരെ വിളിച്ച് ഞങ്ങടെ എല്ലാരുടേം ജാതകം
നോക്കി. അനുവിന്റെ ജാതകത്തിൽ 25 വയസ്സ് വരെ ആയുസ്സ് ഉണ്ടാവുള്ളൂന്ന് ആ
കണിയര് പറഞ്ഞു. അന്ന് ഞങ്ങൾ ഒരുപാട് ഭയന്നു. പക്ഷെ അനുവിന്
ഇതിലൊന്നും വല്യ പേടിയില്ല. ജാതകത്തിൽ ഉള്ളത് എല്ലാം അതേ പടി
നടക്കണമെന്നില്ല. എന്നായിരുന്നു അവളുടെ വാദം. ഒരു വിധത്തിൽ ഞാനും
അമ്മയും അത് വിശ്വസിച്ചു. എന്നാൽ അതിപ്പോ ഉണ്ടായി. പക്ഷെ ജീവൻ തിരിച്ച്‌
കിട്ടിയല്ലോ എന്നോർത്ത് സന്തോഷിച്ചു. അവളുടെ ആ മുഖവും കൈയും
കാണുമ്പോ ഇപ്പളും മനസിനൊരു നീറ്റലാ.
കാർത്തി: ഏയ് ചേച്ചി എല്ലാം കഴിഞ്ഞില്ലേ.

അശ്വതി: mm ഇപ്പൊ എനിക്കും അമ്മക്കും ഒരേ പോലെ ആശ്വാസമാ അവൾക്ക്

വേണ്ടി ജീവിക്കാൻ നിയുണ്ടല്ലോ. ഞങ്ങൾക്ക് ഇനി ഒന്നും വേണ്ട. നിന്റെ എല്ലാ
കാര്യവും ഞങ്ങൾക്ക് അറിയാം. എന്റെ അമ്മ നിന്നെ ഒരു മകനെ പോലെ
കാണുന്നുണ്ട്. ഞാൻ നിന്നെ എന്റെ അനിയനെ പോലെയും. നിന്റെ അനിയത്തി
കുട്ടിയെ കാണാണോന്ന് ഉണ്ട്. പക്ഷെ ഈ വയറും കൊണ്ട് ഞാൻ എങ്ങനാ നാലാം
നിലയിലേക്ക് വരുവാ?? ലിഫ്റ്റിൽ കേറാൻ ആണെങ്കിൽ പേടിയും. എന്തായാലും
തുമ്പി മോളും എനിക്കെന്റെ അനുവിനെ പോലെ തന്നെയാ. ഇപ്പൊ എനിക്ക് രണ്ട്
അനിയത്തിമാരും ഒരു അനിയനും ഉണ്ട്.

കാർത്തി: ചേച്ചി അമ്മയും അച്ഛനും പോയെന്ന് ശേഷം എനിക്ക് ഇത്രക്ക് സ്നേഹം

കിട്ടിട്ടില്ല. ഈ സ്നേഹത്തിന് പകരം തരാൻ എന്റെ ഒന്നുമില്ല.

അശ്വതി: ഒന്നും വേണ്ട ടാ ചെക്കാ. നിന്നെ മാത്രം മതി.

കാർത്തി: എന്നെ ഇത്രയും സ്നേഹിക്കുന്ന നിങ്ങളോട് ഒരു കാര്യം ഞാൻ മറച്ചു

വച്ചു. അത് എല്ലാവരോടും കൂടി പറയാന്നാ വിചാരിച്ചേ. പക്ഷെ പറ്റുന്നില്ല എനിക്ക്.
ചേച്ചി എങ്കിലും അത് അറിയണം.

അശ്വതി: എന്താടാ??

കാർത്തി: ഒരു സമയത്ത് ഞാൻ ഏറ്റവും കൂടുതൽ വെറുത്തിരുന്ന എന്റെ അനു.

അവളെ ഞാൻ ഇന്ന് എത്രയോ മടങ്ങ് സ്നേഹിക്കുന്നു. ആ അവൾക്ക് ഇങ്ങനെ
ഒരു ആക്സിഡന്റ ് ഉണ്ടായപ്പോ ഞാനേറെ വിഷമിച്ചു. പോലീസ് വന്ന് മൊഴി
എടുത്തപ്പോ പോലും ആരാണെന്ന് അറിയാങ്ങി കൂടി ഞാൻ നുണ പറഞ്ഞു.
കാരണം എനിക്ക് അവരുമായി നേരിട്ട് മുട്ടണമായിരുന്നു. എന്റെ അനുവിന്
ഇങ്ങനെയൊരു ഗതി വരുത്തിയവന്മാര് ജീവിക്കണം. പക്ഷെ ഓരോ നിമിഷവും
നരകിച്ച്‌നരകിച്ച്‌വേണം അവര് ജീവിക്കാൻ. അതായിരുന്നു അവർക്ക് ഞാൻ
കൊടുക്കാൻ വച്ചിരുന്ന ശിക്ഷ. ചേച്ചി ഇനി ഞാൻ പറയാൻ പോവുന്നത് കേട്ടിട്ട്
ചേച്ചിക്ക് തീരുമാനിക്കാം ഞാൻ ആ അമ്മയുടെ മകനാവാൻ ചേച്ചിയുടെ
അനിയനാവാൻ അനുവിന്റെ എല്ലാമെല്ലാം ആവാൻ യോഗ്യനാണോ എന്ന്.

അവൻ രണ്ട് ദിവസം മുൻപ് നടന്നതെല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു. പറഞ്ഞ് തിർന്നതും

ഇരുവരുടേം മുഖത്ത് കണ്ണുനീര് ബാക്കിയായി. അവൻ കണ്ണുനീര് തുടച്ചു കൊണ്ട്
വീണ്ടും അവളോട് ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: ഇനി പറ. പറ ചേച്ചി ഞാൻ യോഗ്യനാണോ. ആ അമ്മയുടെ മകനാവാൻ

ചേച്ചിയുടെ അനിയനാവാൻ അനുവിന്റെ എല്ലാം ആവാൻ?? പറ്റോ. ഇതെല്ലാം
നിങ്ങളോട് പറയാതിരിക്കാൻ ശ്രമിച്ചതാ ഞാൻ. പക്ഷെ നിങ്ങൾക്ക് എന്നോടുള്ള
സ്നേഹം കണ്ടപ്പോ ചതിക്കാൻ തോന്നില്ല.

അവളൊന്നും മറുപടി പറഞ്ഞില്ല. അവന്റെ മുടിയിൽ തലോടി. ഒഴികിവന്ന കണ്ണുനീര്

തുടച്ചുകൊണ്ട് അവളൊന്ന് ചിരിച്ചു. പിന്നെ അകത്തേക്ക് കേറി പോയി. അവനും
അവിടെ പിന്നെ നിന്നില്ല. മുഖമൊക്കെ തുടച്ച് അവനും അവിടുന്ന് എണിച്ചു.
അടുത്തുള്ള ലിഫ്റ്റിൽ കേറി.

“അവന്മാർക്ക് അങ്ങനെ തന്നെ വേണം. ആ പെണ്ണ് കാണിച്ചത് തന്നെയാ ശെരി.

കാമപ്രാന്തന്മാര്.”

“അച്ഛാ ഒന്ന് മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്ക്. ആള്ക്കാര് ശ്രദ്ധിക്കും. ഇത് നമ്മടെ വീടല്ല.”

“ആള്ക്കാര് ശ്രദ്ധിക്കട്ടെ ടി, ഞാൻ ചുമ്മാ തള്ളുന്നത് അല്ലല്ലോ. പത്രത്തിൽ കിടന്ന

കാര്യം പറഞ്ഞു. ന്യൂസ് കണ്ടപ്പോ എനിക്ക് എന്തോ പോലെയായി. അവളാണ്
ആണ്കുട്ടി. എല്ലാവരും അവളെ പോലെയായൽ പീഡനം എന്നതെ ഉണ്ടാവില്ല.

“ഏയ് കാർത്തി”
കാർത്തി തിരിഞ്ഞ് നോക്കി.

കാർത്തി: ഹായ് ആതിര.

“സുഖാണോടാ??”

കാർത്തി: അഹ് സുഖം നിനക്കോ??

“Mm സുഖം. അഹ് ഇതെന്റെ അച്ഛൻ.”

കാർത്തി: hi അങ്കിൾ.

“Hi. മോൻ വാർത്ത കണ്ടായിരുന്നോ??”

“ഓഹ് ഈ അച്ഛൻ. ഒന്ന് മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്ക് അച്ഛാ.”

“എന്താടി??”

കാർത്തി: അല്ല എന്താ ഇവിടെ??

“അമ്മക്ക് ബിപി കൂടി. അഡ്മിറ്റ്‌ചെയ്തേക്കുവാ.”

“നീ എന്താ ഇവിടെ??”

കാർത്തി: അനിയത്തിക്ക് ചെറിയൊരു അക്സ
‌ ിഡന്റ ്.

“ഓഹ് ഇപ്പൊ എങ്ങനെയുണ്ട്??”

കാർത്തി: ഇപ്പൊ കുഴപ്പൊന്നും ഇല്ല. അല്ല +2 കഴിഞ്ഞിട്ട് പിന്നെ ഒരു വിവരോം

ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ. എവിടെയായിരുന്നു??

“എന്റെ പഴയ സിം കട്ടായി. പുതിയതൊരെണ്ണം എടുത്തപ്പോ എല്ലാ നമ്പറും പോയി.

നിന്റെ ഫോണിങ് തന്നെ.”

കാർത്തി: ദാ

“ഇതാ എന്റെ നമ്പർ. അഹ് പിന്നെ അടുത്ത മാസം 4 ആം തീയതി എന്റെ കല്യാണം
ആണ്. വരണോട്ടോ.”

കാർത്തി: ഓഹ് ഇതിനിടയ്ക്ക് അങ്ങനെയൊരു സംഭവും ഉണ്ടായോ

“Mm. അഹ് പിന്നെ ആ മനുവിനെ കൂടെ വിളിച്ചോ. അവന്റെ നമ്പറും എന്റെന്ന്

പോയി. ഒന്ന് അയച്ചേക്കാണെ.”

“അഹ്.”

അപ്പോഴേക്കും അവനു ഇറങ്ങാനുള്ള ഫ്ലോർ എത്തിയിരുന്നു.

കാർത്തി: അപ്പൊ ആതിര കാണാം.

” mm ശെരിടാ.”

“ഹലോ ചേട്ടാ, ചേട്ടൻ കണ്ടായിരുന്നോ വാർത്ത. എന്നാലും ആ പെണ്ണിന്റെ

ധൈര്യയെ. സമ്മതിക്കണം. അവളാണ് ചുണക്കുട്ടീ.”

“ഓഹ് ഈ അച്ഛനെ കൊണ്ട് തോറ്റു.”

ഇതെല്ലാം കേട്ട് ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കാർത്തി ഇറങ്ങി. അവർക്ക് അറിയില്ലല്ലോ അവള്

ചുണക്കുട്ടീ ആവനുള്ള കാരണം അവനാണെന്ന്. അവൻ വാർഡിലേക്ക് കേറി.
ബെണ്ടിൽ തുമ്പി നല്ല ഉറക്കം. മനുവിനെ നോക്കിയപ്പോ അവൻ അടുത്ത് കിടന്ന
ചെയറിൽ ഇരുന്ന് പത്രം വായിക്കുന്നു.

കാർത്തി: എന്താ ഇത്ര വായിക്കാൻ??

മനു: ഏയ് ഒന്നുല്ല അളിയാ. നമ്മള് കാരണം ഒരുത്തി ധൈര്യശാലിയും,

ആണ്കുട്ടിയും, ചുണകുട്ടിയും ഒക്കെയായല്ലോ. അത് വായിക്കായിരുന്നു. അപ്പൊ
നമ്മള് വിചാരിച്ചത് പോലെ എല്ലാം നടന്നു അല്ലെ അളിയാ??

കാർത്തി: mm ഏറെക്കുറെ. ഇനി സ്വസ്ഥയിട്ട് ജീവിക്കണം അതിനാരെങ്കിലും തടസ്സം

വന്ന തീർക്കണം.

മനു: അതിന് ഇനി ആര് തടസ്സം വരാന??

കാർത്തി: mm അത് വിട്. ഇവള് എപ്പള ഉറങ്ങിയെ??

മനു: കുറേനേരം നിന്നേം അനുനേം പറ്റി പറഞ്ഞോണ്ട് ഇരുന്നു. കുറെ നേരം അത്
തന്നെയായിരുന്നു ചർച്ച. ഇടക്കെപ്പോഴോ ഡോക്ടർ വന്നു മരുന്ന് കൊടുത്തു.
അതിന്റെ പവറില് ഉറങ്ങി പോയി പാവം.
കാർത്തി: ആ ബന്ധം നടക്കൂന്ന് തോന്നുന്നില്ല ടാ.

മനു: എന്താടാ എന്ത്‌പറ്റി??

കാർത്തി: അനുവിന്റെ ചേച്ചിയോട് ഞാൻ എല്ലാം പറഞ്ഞേട. എല്ലാം.

മനു: അതിനിപ്പോ എന്താടാ എന്നയാലും എല്ലാരും അറിയേണ്ടത് അല്ലെ ഇതെല്ലാം.

കാർത്തി: mm. ഏതായാലും ഞാൻ എല്ലാ കാര്യവും പറഞ്ഞു. ചേച്ചിയും അമ്മയും

ഓക്കേ തിരുമാനിക്കട്ടെടാ അവരുടെ മോൾക്ക് ഞാൻ യോഗ്യനാണോ എന്ന്.

മനു: ആ കാര്യത്തിൽ നി പേടിക്കണ്ട. അനു നിയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ ചാവും. അവൾടെ

സന്തോഷാ അവൾടെ വിട്ടുകരുടേം സന്തോഷം. നീ നോക്കിക്കോ, അനു
നിനക്കുള്ളത് തന്നെയാ.

അവൻ പുഞ്ചിരിച്ചു.

ചേച്ചിയുടെ പുഞ്ചിരിയുടെ അർദ്ധം അപ്പോഴും അവന് മനസ്സിലായിരുന്നില്ല.

ഇതിനിടെ അങ്ങനെ രണ്ട് ആഴ്ചക്ക് ശേഷം തുമ്പിയും അനുവും ഡിസ്ചാർജ്
ആയി. തുമ്പിയെ അനുവിന്റെ വീട്ടുകാർ അവരുടെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട്പ്പോയി.
ഏട്ടനെ വിട്ടുനിൽക്കാനുള്ള സങ്കടം ഉണ്ടെങ്കിലും ഡെയിലി വീഡിയോ കാൾ ചെയ്യാം
എന്ന ഒറ്റ കരാറിൽ തുമ്പി അവരോടൊപ്പം പോയി. അനുവിന് പരീക്ഷ എഴുതാൻ
പറ്റാത്തതിനാൽ ആ വർഷത്തെ പരീക്ഷ അനുവിന് മിസ്സ് ആയി. അതേ സമയം
പരീക്ഷ എഴുതുന്നില്ല എന്ന് പറഞ്ഞെങ്കിലും കാർത്തിയുടെ ആഗ്രഹം അവര്
മുളയിലേ നുള്ളി. അങ്ങനെ കാർത്തിയും മനുവും പരീക്ഷ എഴുതി. ഇതിനിടക്ക്
കാർത്തി വാക്കും പാലിച്ചു. എന്നും തന്റെ അനിയത്തിയുമായി ഒരര മണിക്കൂർ
വീഡിയോ കാൾ വഴി അവൻ സമയം ചിലവഴിച്ചു. പരീക്ഷ റിസൾട്ട് വന്ന് രണ്ടുപേരും
നല്ല രീതിയിൽ തന്നെ പാസ്സായി. പരീക്ഷയൊക്കെ കഴിഞ്ഞപ്പോ ഹോസ്റ്റൽ
ജീവിതവും അവസാനിപ്പിച്ച് മനു അവന്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി. പോവും മുൻപ് കൂടെ
വരാൻ കാർത്തിയെ അവൻ നിർബന്ധിച്ചു. പക്ഷെ കാർത്തി അതിനെ ഒരു
പുഞ്ചിരിയിൽ തള്ളി. പക്ഷെ മനു കാര്യം അനുവിനെ അറിയിച്ചു. അനു വിട്ടുകാരേം.
കേൾക്കേണ്ട താമസം അവൻ താമസിച്ചിരുന്ന ഹോട്ടലിൽ കേറി അവനേം പൊക്കി
എടുത്ത് അനുവിന്റെ വീട്ടിലേക്ക് കൊണ്ട്പ്പോയി തുമ്പിയും,അനുവിന്റെ അമ്മയും.
മനസില്ലാമനസോടെ അവൻ അവരോടൊപ്പം ഇറങ്ങി. അനുവിനായിരുന്നു
മറ്റാരേക്കാളും സന്തോഷം കാർത്തി വന്നതിൽ. വന്ന ദിവസം അനുവിന് കാര്യമായി
കാർത്തിയെ കണ്ട് സംസാരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. പിറ്റേ ദിവസം മുതൽ അവനെ
ഒറ്റക്ക് കിട്ടാൻ അവള് കാത്തിരുന്നു. ആ കാത്തിരിപ്പിന് ഒരു അവസാനം ഉണ്ടായി

അനു: കാർത്തി

കാർത്തി: അഹ്

അനു: ഇന്നലെ എന്താ എന്നെ കാണാൻ വരാഞ്ഞെ??

കാർത്തി: ഏയ് ഞാൻ അത് നല്ല ക്ഷിണായിരുന്നു.

അവൻ വിക്കി വിക്കി പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. അന്ന് ചേച്ചിയോട് എല്ലാം പറഞ്ഞതിന്

ശേഷം അനുവുമായി മിണ്ടാൻ ഒരു മടിപ്പോലെ. ഒരുപാട് സ്നേഹിക്കുന്നവരെ
നഷ്ടമാവുമ്പോളുള്ള വേദന മറ്റാരെക്കാൾ നന്നായി അവനറിയാം.
അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവൻ പലപ്പോഴും ഒഴിഞ്ഞുമാറുകയായിരുന്നു. ആ ദിവസം
അങ്ങനെ കടന്നു പോയി. അതിനെ തുടർന്ന് എല്ലാ ദിവസവും അനു കാർത്തിയെ
തേടി വരും. ഒന്ന് മിണ്ടുവാൻ വേണ്ടി. പക്ഷെ

അവൻ ഒഴിഞ്ഞു മറിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അത് അനുവിൽ എത്രയോ മടങ്ങ്

വേദനയുണ്ടാക്കി. അവൻ ഒരു നിമിഷം പോലും തന്നോട് മിണ്ടാത്തത്തിൽ അവൾ
കരയാത്ത ഒരു ദിവസം പോലുമില്ല. അവൾക്കുമാത്രം അല്ല ഈ സങ്കടം. അതിലും
എത്രയോ മടങ്ങ് ഓരോ നിമിഷവും നീറി നീറി ആണ് അവൻ കഴിഞ്ഞിരുന്നത്. ഒരു
അർത്ഥത്തിൽ പറഞ്ഞാൽ പാറു എന്ന കഥാപാത്രം അവൻ ചെറുതായി എങ്കിലും
മറന്നിരുന്നു ആ നിമിഷങ്ങളിൽ. അവരുടെ രണ്ടുപേരുടേം സങ്കടം അവരറിയാതെ
മറ്റൊരാൾ കാണുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അനുവിന്റെ ചേച്ചി. അവരുടെ സങ്കടം എത്രയും
പെട്ടന്ന് തിർക്കണമെന്ന് ചേച്ചി തീരുമാനിച്ചു. അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ പൊഴിഞ്ഞു
വീണുകൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു ദിവസം രാത്രി ഭക്ഷണം കഴിച്ച് മുറിയിലേക്ക് പോകാൻ
തുടങ്ങിയ കാർത്തിയെ ചേച്ചി വിളിച്ചു.
അശ്വതി: കാർത്തി

കാർത്തി: എന്താ ചേച്ചി??

അശ്വതി: നിനക്കൊരു സർപ്രൈസ് ഉണ്ട്.

കാർത്തി: എനിക്കൊക്കെ എന്ത് സർപ്രൈസ് അഹ്??

അശ്വതി: നീ ഏറ്റവും കൂടുതൽ ആഗ്രഹിക്കുന്ന സർപ്രൈസ്.

കാർത്തി: എന്നാ പെട്ടന്ന് തന്നേക്ക്.

അശ്വതി: ഇപ്പളല്ല ചെക്കാ. നാളെ രാവിലെ നേരത്തെ കുളിച്ചൊരുങ്ങി

ആത്രയിലേക്ക് വായോ. അപ്പൊ good night.

കാർത്തി: അഹ് good night ചേച്ചി.

അവൻ അവന് കൊടുത്തിട്ടുള്ള മുറിയിലേക്ക് പോയി. രാവിലെ നിർത്താതെയുള്ള

അലാറം അടി കെട്ടിട്ടാണ് കാർത്തി തന്റെ കണ്ണുകൾ തുറക്കുന്നത്. നേരത്തെ
എഴുന്നേൽക്കാൻ വേണ്ടി ഇന്നലെ തന്നെ അലാറം വച്ചതായിരുന്നു അവൻ.
അലാറം ഓഫ്‌ചെയ്ത് അവൻ എണിച്ചു. പെട്ടന്ന് അവന്റെ കണ്ണ് മേശമെലിരിക്കുന്ന
ഒരു വെള്ള മുണ്ടിയിലും ഷർട്ടിലും ഉടക്കി. അവൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു. മുണ്ടും
ഷർട്ടും ഇസ്തിരി ഇട്ട് മടക്കി വച്ചിരിക്കുന്നു. അതിന്റെ മുകളിലായി ഒരു കത്തും.
അവൻ അത് തുറന്ന് വായിച്ചു.
“വേഗം കുളിച്ച് ഒന്പത് മണിക്ക് മുൻപേ ആത്രയിലേക്ക് വയോ. പിന്നെ മുണ്ടും
ഷർട്ടും പകമാണോന്ന് അറിയില്ല. എന്തായാലും അത് ഇട്ടെ വരവു.”

ഇതായിരുന്നു ആ കത്തിൽ. അവൻ അതും എടുത്ത് പുറത്തെ ബാത്‌റൂമിൽ കേറി.

പത്ത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അവൻ കുളിച്ച് വേഷം മാറി വന്നു. മുണ്ട് പാകം തന്നെ. ഷർട്ട്
കുറച്ച് ലൂസാ. അവൻ മുറിയിൽ ചെന്നു. കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി മുടി ഒന്ന് ചീകി.
അതിനുശേഷം ഫോണിൽ സമയം നോക്കി. 8.50 ആയിരിക്കുന്നു. അവൻ
പുറത്തിറങ്ങി. ആളനക്കം ഒന്നും ഇല്ല. എല്ലാരും ആത്രയിൽ ആയിരിക്കും എന്ന്
അവന് തോന്നി. അവൻ നേരെ ആത്രയിലേക്ക് നടന്നു. വീടിന്റെ
വലതുസൈഡിലായി ഒരു കൊച്ചു ആൽത്തറ. എന്നിരുന്നാലും അഞ്ചുപേർക്ക്
നിൽക്കാൻ കഴിയും. അവിടെ എത്തിയ അവൻ അക്ഷരാർത്ഥത്തിൽ ഞെട്ടി. ആത്ര
മുഴുവൻ വിളക്ക് തെളിയിച്ച് ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത രീതിയിൽ
അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. ചുറ്റിനും ചന്ദനത്തിന്റെ സുഗന്ധം മാത്രം. അതുപോലെ
അവന്റെ കണ്ണിന് കുളിർമയെകുന്ന പലതരം കാഴ്ചകൾ. അവൻ അതിൽ ലയിച്ചു
നിന്നു.

മനു: ആളിയോ ഇങ്ങ് പോര് ഇങ്ങ് പോര്.

മനുവിന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ട് അവൻ ആത്രയിലേക്ക് നോക്കി. അവിടെ മനുവും കൂടെ

ഒരു പെണ്ണും. അവളോട് തുമ്പി എന്തെക്കെയോ സംസാരിക്കുന്നുണ്ട്.

അല്ലേലും അവള് അങ്ങനെയാ ആരെയെങ്കിലും ഒന്ന് കണ്ട മതി അപ്പൊ തന്നെ

കൂട്ട് ആവും. അവൻ ആത്രയിലേക്ക് കേറി. കേറിയ പാടെ അവന്റെ കണ്ണ് തുമ്പി
മൂടി.

കാർത്തി: അഹ് എന്താ തുമ്പി ഈ കാണിക്കണേ കൈ എടുക്കെടി.

തുമ്പി: അതേ അശ്വതി ചേച്ചി പറഞ്ഞ സർപ്രൈസ് കാണണ്ടേ?? എന്ന രണ്ട് സ്റ്റെപ്
നടക്കങ്ങട്.

അവൻ രണ്ട് സ്റ്റെപ് മുമ്പിലേക്ക് വച്ചു.

തുമ്പി: അഹ് ഇനി കണ്ണ് തുറന്നോ.

അവൾ കൈ എടുത്ത് മാറ്റി. മുന്നിലെ കാഴ്ച്ച കണ്ട് അവന്റെ കണ്ണ് തിളങ്ങി. മുമ്പിൽ
ഒരു ചുവന്ന പാട്ടുസാരി ഉടുത്ത് നിൽക്കുന്ന അനു. അവൻ ആദ്യമായ അവളെ
സാരി ഉടുത്ത് കാണുന്നത്.

” എന്തായാലും ദേവി തന്നെയാ. അമ്പലത്തിന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന സാക്ഷാൽ ലക്ഷ്മി

ദേവി.”

പണ്ട് കോളേജിൽ വച്ച് അനുവിനെ ആദ്യമായി കണ്ടപ്പോ മനു പറഞ്ഞത് അവൻ

ഓർത്തു.അവൾ

എന്തുകൊണ്ടും സുന്ദരിയായിരുന്നു. അവളുടെ അടുത്ത് തന്നെ ചേച്ചിയും അമ്മയും

നിൽപ്പുണ്ട്. അശ്വര്യം തുളുമ്പുന്ന ആ മുഖത്തിന് കുറവെന്ന പോലെ ആ ഒരു ഭാഗം.
അതൊന്ന് ഒഴിച്ചാൽ അവള് ദേവി തന്നെയാ.

അശ്വതി: എന്താ മോനെ സ്വപ്നം കാണുവാ??

ചേച്ചിയുടെ കുസൃതി നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെയുള്ള ചോദ്യമാണ് അവനെ ചിന്തകളിൽ

നിന്നും ഉണർത്തിയത്. അപ്പോഴും ഇവിടെ നടക്കുന്നത് എന്താന്ന്

മനസിലാവാണ്ട് അവനൊന്ന് ചിരിച്ചു.

അശ്വതി: ഇവിടെ എന്താ നടക്കാൻ പോണെന്ന് വല്ലോ പിടിയും ഉണ്ടോ??

വീണ്ടും ചേച്ചിയുടെ ചിരിയോടെയുള്ള ചോദ്യം.

തുമ്പി: എങ്ങനെ മനസിലാവനാണ് ചേച്ചി. മനസിലായിരുന്നെ ചേട്ടൻ ഇങ്ങനെ
വൻഡർ അടിച്ച് നിക്കോ??

തുമ്പിയുടെ വക കളിയാക്കലോട് കൂടിയ മറുപടി.

ലളിതാമ്മ

(അനുവിന്റെ അമ്മ): എല്ലാരും കൂടി എന്റെ മോനെ കളിയാക്കുവാണോ??

അശ്വതി: ഓഹ് ഞങ്ങളൊന്നും കളിയാക്കുന്നില്ലേ. അമ്മ തന്നെ പറഞ്ഞോ!

ലളിതാമ്മ: അഹ് ഞാൻ പറഞ്ഞോളാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവര് തന്റെ കൈയിലുള്ള ഒരു ചെറിയ ചുവന്ന പെട്ടി കാർത്തിക്ക്
നേരെ നീട്ടി.

ലളിതാമ്മ: എന്റെ കുട്ടിയോൾടെ മോതിരംമാറ്റാ ഇന്ന്.

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാൻ ആവാതെ അവൻ കണ്ണും മിഴിച്ച് നിന്നു.

അശ്വതി: എന്താടാ കണ്ണും മിഴിച്ച് നിക്കുന്നെ?? അമ്മ പറഞ്ഞത്

കേട്ടില്ലേ??

അവൻ അനുവിന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അവളും അവനെ നോക്കി. പക്ഷെ

നാണം കാരണം അവൾക്ക് അവന്റെ നോട്ടം കൂടുതൽ നേരിടാൻ ആയില്ല. അവൾ
തല താഴ്ത്തി.
അശ്വതി: അയ്യോ മുഖത്തോട് മുഖം നോക്കുന്നതൊക്കെ പിന്നെ. രാഹുകാലം
കഴിയും. പെട്ടെന്ന് ആ മോതിരം അങ്ങ് ഇട്ടേ.

ലളിതമ്മ: ഇതാ മക്കളെ എടുക്ക്.

അനു അതിൽ നിന്ന് ഒരു സ്വർണ്ണ മോതിരം എടുത്തു. അപ്പോഴും നടക്കുന്നത്

സ്വപ്നം എന്ന പോലെ കാർത്തി നിന്നു.

ലളിതമ്മ: എടുക്ക് മോനെ.

ലളിതമ്മ വീണ്ടും അവനെ ഓർമിപ്പിച്ചു. ഇത്തവണ കാണുന്നത് ഒന്നും സ്വപ്നം

അല്ലാന്ന് അവൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പിന്നൊന്ന് അവനും എടുത്തു.

ലളിതമ്മ: രാഹു കഴിയും മുൻപ് ഇട് മക്കളെ.

അശ്വതി: ടാ ചെക്കാ അങ്ങോട്ട് ഇട്ട് കൊടുക്കെടാ.

അവൻ ചേച്ചിയെ നോക്കി. അവളവനെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു. അപ്പോഴാണ് അന്ന്

ഹോസ്പിറ്റലിൽ വച്ച് ചിരിച്ചതിന്റെ അർത്ഥം അവന് മനസ്സിലാവുന്നത്.

അനു നാണത്തോടെ അവന്‌നേരെ തന്റെ ഇടത് കൈ നീട്ടി. അവരെല്ലാവരും ഒന്ന്

പകച്ചു. എല്ലാരുടേം മുഖത്ത് ആ ഒരു നിമിഷം സങ്കടം അലതല്ലി. കാരണം ആ
കൈയിൽ ആകെ അവശേഷിക്കുന്നത് ഒരേയൊരു വിരളാ. അതും അവസാനമുള്ള
കുഞ്ഞുവിരൽ. പെട്ടന്ന് അനുവിന്റെ കണ്ണുകളും ഈറനണിഞ്ഞു.

കാർത്തി: അനു………
അവൻ അവളെ വിളിച്ചു. കണ്ണിൽ നിന്നും ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര് താഴേക്ക്
വീഴുമ്പോഴും അവൾ അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

കാർത്തി: അന്ന് പറഞ്ഞില്ലേ നിനക്ക് എന്റെ വായിൽ നിന്നും ഒരു കാര്യം

കേൾക്കണമെന്ന് അത്

അവൻ പറഞ്ഞ് മുഴുവിപ്പിക്കും മുന്നേ ആത്രയിലേക്ക് വേറൊരാൾ കൂടി കടന്നു

വന്നു. അഞ്ജലി. എല്ലാവരും അവളെ നോക്കി. സങ്കടത്തിനിടയിലും അവരെല്ലാവരും
അവളെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു. അവൾ തിരിച്ചും.

കാർത്തി: അഹ് ആ കാര്യം ഇപ്പൊ പറയട്ടെ?? ദേ അഞ്ജലിയും വന്നു.

അവൾ കണ്ണീരിനിടയിലും കാതോർത്തു.

കാർത്തി: അവൻ കാരണം നഷ്ട്ടമായത് നിന്റെ മുഖവും കൈയുമാ. അല്ലാതെ

നിന്റെ ഹൃദയവും സ്വപ്നങ്ങളും അല്ല.

അവൻ അവൾക്ക് നേരെ കൈ നീട്ടി. അവൻ നീട്ടിയ കൈയ്ക്ക് മുകളിൽ അവളും

കൈ വച്ചു.

കാർത്തി: ഈ കൈയല്ല ആ കൈ.

അവള് വച്ച വലത് കൈ മാറ്റി അവൻ തന്നെ അവളുടെ ഇടത് കൈ എടുത്ത്

അവന്റെ കൈകളിൽ വച്ചു.
കാർത്തി: your my life, my inspiration, my strength and my soulmate. and I LOVE YOU. LOVE
YOU SO MUCH.

അവൾ അവനെ ഇറുകെ പുണർന്നു. അവനെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി. അവിടെ നിന്ന

എല്ലാവരുടേം കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു. ഇപ്രാവശ്യം സങ്കടം കൊണ്ടല്ല സന്തോഷം
കൊണ്ട്.

മനു: അതേ ഇങ്ങനെ നിന്നാൽ മതിയോ?? രാഹു ഇപ്പൊ തെറ്റും.

മനു എല്ലാവരോടുമായി ഓർമപ്പെടുത്തി. അനു കാർത്തിയിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറി.

കാർത്തി: ആ വലത് കൈ ഇങ്ങോട്ട് നീട്ടിക്കെ രാഹു തെറ്റും മുൻപ് ഈ മോതിരം

അങ്ങോട്ട് ഇട്ടോട്ടെ.

അനു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് വലത് കൈ അവന് നേരെ നീട്ടി. അവൻ അവന്റെ പേര്

കൊത്തിട്ടുള്ള മോതിരം അവളുടെ വിരലിൽ അണിയിച്ചു. കാർത്തി തിരിച്ച്‌
അവന്റെ വലത് കൈ അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി. അവള് സംശയത്തോടെ അവനെ
നോക്കി.

കാർത്തി: എന്താ??

അനു: അല്ല ഇത്‌??

കാർത്തി: നിന്റെ വലത് കൈയിലല്ലേ ഞാനിട്ടെ, നിയും എന്റെ വലത് കൈയിൽ ഇട്ടാ
മതി.

അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അവളുടെ പേര് കൊത്തിട്ടുള്ള മോതിരം അവന്റെ വിരലിൽ

അണിയിച്ചു. ആത്രയിലെ ദൈവങ്ങളെ സാക്ഷിയാക്കി അവരിരുവരും മോതിരം
മാറി. സന്തോഷം കൊണ്ട് ഇരുവരുടേം കണ്ണുകൾ ഈറനായ നിമിഷങ്ങൾ. അവൻ
അവളുടെ ആ നനഞ്ഞ കണ്ണുങ്ങളിൽ അവന്റെ അധരങ്ങൾ അമർത്തി.

2 മണിക്കൂറുകൾക്ക് ശേഷം……..

അഞ്ജലി: എന്താ കാർത്തി കാണണോന്ന് പറഞ്ഞത്??

കാർത്തി: കോപ്പ്. നീ എന്തിനാടി ഇങ്ങനെ അഭിനയിക്കുന്നെ??

അഞ്ജലി: എന്തൊക്കെയാട നീ പറയണേ??

കാർത്തി: അന്നത്തെ സംഭവത്തിന് ശേഷം നീ ഞങ്ങളെ ഒന്ന് വിളിച്ചോടി?? exam

എഴുതാൻ വന്നില്ല. നിന്റെ ഒരു വിവരോം ഇല്ല. നിന്റെ വീട് പോലും അറിയില്ല. തിരക്കി
ഇറങ്ങാന്ന് വച്ചാ എന്തോന്ന് പറഞ്ഞ് ഇറങ്ങും?? ഇന്നിവിടെ നീ വരൂന്ന് വിചാരിച്ചത്
അല്ല. എന്താടി എന്താ നിനക്ക് പറ്റിയെ??

അഞ്ജലി: കാർത്തി അന്നവിടുന്ന് പോയെന്ന് ശേഷം അച്ഛനോടും അമ്മയോടും

സത്യം ഞാൻ പറഞ്ഞു. അതിനുശേഷം അവർക്ക് പേടിയാടാ തനിച്ച് എന്നെ
എങ്ങോട്ടെങ്കിലും വിടാൻ. അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോളാണ് അവര് മരിച്ചെന്നും പറഞ്ഞ്
വാർത്ത വരുന്നത്. അതും കൂടെ കണ്ടപ്പോ അവരാകെ ഭയന്നു. ഇനിതൊട്ട്
കോളേജിലും പോവണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞു. Exam എഴുതാൻ കൂടി അവര് സമ്മതിച്ചില്ല.

ഹോസ്പിറ്റലിൽ വന്ന് അനുവിനെ ഒന്ന് കാണണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. പക്ഷെ

അതിനുപോലും പറ്റിലാ. പ്രാർത്ഥിച്ചു, ഉള്ള് തുറന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു അനുവിന് ഒന്നും
പറ്റല്ലേന്ന്. നിങ്ങൾക്ക് ഒരു നല്ല ജീവിതം കിട്ടാണെന്ന്. അങ്ങനെ ഇരിക്കുമ്പോളാണ്
അശ്വതി ചേച്ചി വിളിക്കണെ നിങ്ങടെ നിച്ഛയം ആണ് വരണം എന്നും പറഞ്ഞ്. ഈ
കാര്യം വീട്ടിൽ പറഞ്ഞപ്പോ അവര് എന്നും പറയുന്നത് പോലെ എങ്ങും പോവണ്ടാന്ന്
പറഞ്ഞു. അവസാനം ആരും കാണാതെ ഇറങ്ങി വന്നതാ ഞാൻ.
കാർത്തി: ഇത്രയൊക്കെ പ്രശ്നം ഉണ്ടായിട്ട് നിനക്കൊന്ന് വിളിച്ച്
പറഞ്ഞുടയിരുന്നോ??

അഞ്ജലി: എനിക്ക് തോന്നില്ല. ഒരു കണക്കിന് ഞാൻ കാരണമാ ഇതെല്ലാം ഉണ്ടായേ.

കാർത്തി: നീ കാരണമോ??

അഞ്ജലി: അന്ന് ഹോസ്പിറ്റലീന്ന് വീട്ടിലേക്ക് അല്ല ഞാൻ പോയേ.

കാർത്തി: പിന്നെ??

അഞ്ജലി: ഹരിയുടെ നമ്പർ എന്റെ ഒരു ഫ്രണ്ടിന്റെ കൈന്ന് വാങ്ങി., അവനെ

വിളിച്ചു. ഇനിയെങ്കിലും അനുവിനെ വെറുതെ വിടണമെന്ന് പറയാൻ. നേരിട്ട് കണ്ട്
സംസാരിക്കാം എന്ന് അവൻ പറഞ്ഞപ്പോ കെണി ആണെന്ന് അറിയാങ്ങി കൂടി
എന്റെ അനുവിനെ കുറിച്ചോർത്തപ്പോ പോവാൻ തോന്നി. അങ്ങനെയാ അവരുടെ
കൈയിൽ ഞാൻ പെട്ടത്. കാണിച്ചത് മണ്ടത്തരം തന്നെയാ. പക്ഷെ അപ്പൊ
എനിക്ക് അങ്ങനെ ചെയ്യാനാ തോന്നിയേ.

കാർത്തി: fu** നിനക്ക് ഇതിന്റെയൊക്കെ വല്ലോം അവശ്യോം ഉണ്ടായിരുന്നോ

അഞ്ചു??

അഞ്ജലി: ഞാനപ്പോ അവിടെ പോയത് കൊണ്ട് മാത്രം നമ്മുക്ക് ഇവിടിരുന്ന്

ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കാൻ പറ്റുന്നു. ഇല്ലായിരുന്നെ എന്റെ അനുവിനെ അവൻ
കൊന്ന് കളഞ്ഞേനെ. നിനക്ക് അറിയില്ല കാർത്തി അവനെ. അവൻ എത്ര
പെണ്ണുങ്ങളെ കൊന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് അറിയോ?? അവന്റെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് നിന്നു
കൊടുത്തില്ലേ അവൻ പിന്നെ അവളെ ഈ ഭൂമിയിലെ വച്ചേക്കില്ല. എന്റെ ഫ്രണ്ടാ
എന്നോട് ഇത്‌പറഞ്ഞേ.

കാർത്തി: അഞ്ചു കഴിഞ്ഞതൊക്കെ കഴിഞ്ഞു. നിന്റെ വീട്ടുകാരോട് ഞാൻ

സംസാരിക്കാം.
അഞ്ചു: വേണ്ട കാർത്തി. എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവരിനി പഴയത് പോലെ ആവില്ല.
എന്റെ അനിയത്തിയുടെ കല്യാണം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളീ നാട് വിടും. അപ്പൊ
നമ്മക്ക് എവിടെ എങ്കിലും വച്ച് കാണാം. ഇത്രയും ചെറിയൊരു കാര്യത്തിന് നാട്
വിടാൻ പോണു. കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ ചിരി വരുവാ അല്ലെടാ?? അവര് എന്നെ
അത്രത്തോളം സ്നേഹിക്കുന്നേട.

പെട്ടന്ന് അഞ്ജലിയുടെ ഫോൺ ring ചെയ്തു.

അഞ്ജലി: mm വീട്ടിന്ന് അമ്മയാ. കാണാത്തോണ്ട് തിരക്കി വിളിക്കുന്നതാ.

അവൾ ഫോൺ എടുത്തു.

അഞ്ജലി: അമ്മേ എന്നോട് ഒന്നും ചോദിക്കണ്ട. ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് വരുവാ.

വന്നിട്ട് എല്ലാം പറയാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ ഫോൺ വച്ചു.

അഞ്ജലി: എന്നാ പിന്നെ പോട്ടെടാ. ഇനിയും നിന്നാ ചിലപ്പോ അവര് പോലീസിന്

പരാതി കൊടുക്കും. അനുവിനെയും കൂടെ കണ്ട് യാത്ര പറയണം എന്നുണ്ട്. പക്ഷെ
ഇനി അവളെ കണ്ട ശെരിയാവില്ല. നീ പറഞ്ഞിരുന്ന മതി.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ നടന്നു. പെട്ടന്ന് അവനെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

അഞ്ജലി: നോക്കിക്കൊണെടാ അവളെ.

മറുപടി എന്നോണം അവൻ അവളെ നോക്കി ചിരിച്ചു. അഞ്ജലി അവിടെനിന്നും
നടന്നു നീങ്ങി.

അത്രയും നേരം വീടിന്‌ഇടത്തുവശത്തായുള്ള ചെറിയ കുളത്തിന്റെ പടിതട്ടിലിരുന്ന്

സംസാരിസരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന അഞ്ജലി പോയപ്പോ കാർത്തി ഒറ്റക്കായി. അവനും
എണിയിച്ച് പോകാനൊരുങ്ങി. പെട്ടന്ന് കുളത്തിലേക്ക് ഒരു കല്ല് വന്ന് വീണു. അവൻ
തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

മനുവും കൂടെ നേരത്തെ കണ്ട പെണ്ണും. അവരിരുവരും

കാർത്തിയോടൊപ്പം പടിക്കെട്ടിൽ ഇരുന്നു.

മനു: എന്താണ് ഒറ്റക്ക് കുളകടവിൽ വന്നിരിക്കണേ??

കാർത്തി: ഏയ് ഒറ്റക്ക് അല്ലായിരുന്നു അഞ്ജലിയും ഉണ്ടായിരുന്നു.

മനു: ആഹാ എന്നിട്ട് എവിടെ?? അവളെ കാണാൻ ഇരിക്കുവായിരുന്നു.

കാർത്തി: അവള് പോയെടാ.

മനു: പോയോ എങ്ങോട്ട്??

കാർത്തി: അവളുടെ വിട്ടിലെന്തോ പ്രശ്നം. അങ്ങനെ പോയി.

മനു: അഹ്. പിന്നെ ഇവളെ അറിയോ നിനക്ക്??

കൂടെ ഇരിക്കുന്ന പെണ്കുട്ടിയെ ചേർത്ത് പിടിച്ച് മനു ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: എനിക്ക് പിന്നെ അറിഞ്ഞൂടെ?? നേരിട്ട് കണ്ടിട്ടില്ലെങ്കിലും ഫോണിലൂടെ
ഞങ്ങള് സംസാരിച്ചിട്ടുണ്ട്. അല്ലെ ലക്ഷ്മി??

അതിനവള് ചിരിച്ചു കൊണ്ട് തലയാട്ടി.

മനു: എന്നിട്ടാണോ ആത്രയിലേക്ക് വച്ച് ഒന്ന് മൈന്റ ് പോലും ചെയ്യാത്തെ??

കാർത്തി: എടാ അത് അപ്പഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ എനിക്ക് ശ്രദ്ധിക്കാൻ പറ്റിലാ.

മനു: അത് ശരിയാ. നിച്ഛയൊക്കെ അയപ്പോ നമ്മളെ ഒന്നും ശ്രദ്ധിക്കാൻ നിനക്ക്

സമയം ഇല്ല.

കാർത്തി: ടാ പെണ്ണ് ഇവിടെ ഇരിക്കുന്നു. അല്ലായിരുന്നെ എന്റെ വായിലിരുന്ന

കെട്ടേനെ. നിച്ഛയം ആണെന്ന് ഞാൻ അറിയുന്നത് പോലും ഇന്ന് രാവിലെയാ.

മനു: അഹ് ഇനി അങ്ങനെ പറഞ്ഞ് രക്ഷപെടലോ!! ഞാൻ പോവാ. ദേ ഇവൾക്ക്

എന്തോ നിന്നോട് സംസാരിക്കാൻ ഉണ്ടെന്ന്.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ എണീറ്റു നടന്നു.

ലക്ഷ്മി: എന്താ ഏട്ടാ??

കാർത്തി: ഏയ് ഒന്നൂല്ല.

ലക്ഷ്മി: മനുവേട്ടൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞതിലാണോ??

കാർത്തി: ഏയ്.
ലക്ഷ്‌മി: എന്റെ ഏട്ടാ, മനുവേട്ടൻ വെറുതെ ഏട്ടനെ ഇളക്കാൻ പറഞ്ഞതാ. ഏട്ടന്
എല്ലാം അറിയാം.

കാർത്തി: എന്തോന്ന്??

ലക്ഷ്മി: ഞാൻ പറഞ്ഞത് ആണെന്ന് പറയരുത്!!

കാർത്തി: ഇല്ലെന്നെ നീ പറഞ്ഞോ.

ലക്ഷ്മി: ഇവിടുത്തെ അമ്മയും ചേച്ചിയും ഏട്ടന്റെ അനിയത്തിയും മനുവേട്ടനും

അനു ചേച്ചിയും എല്ലാരും കൂടെ പ്ലാൻ ചെയ്തതാ ഈ നിച്ഛയം. ഏട്ടനെ
ഞെട്ടിക്കാൻ.

കാർത്തി: ഞാൻ ഇന്ന് രാവിലെയാ ഇതെല്ലാം അറിയുന്നത് പോലും. ഏതായാലും

എല്ലാവർക്കും സന്തോഷം ആയല്ലോ. അവരുടെ സന്തോഷമാ എന്റേം സന്തോഷം.
അഹ് അതൊക്കെ പോട്ടെ., ലക്ഷ്മി കുട്ടിക്ക് എന്താ എന്നോട്
സംസാരിക്കാനുള്ളെ??

ലക്ഷ്മി: ചോദിക്കട്ടെ??

കാർത്തി: അഹ് ചോദിച്ചോ.

ലക്ഷ്മി: അത് അന്ന് മനുവേട്ടൻ പറഞ്ഞു. മനുവേട്ടന്റെ ജീവൻ രക്ഷിച്ചത്

ഏട്ടനാണെന്ന്. വല്യ അടി നടന്നൂന്നും ഒക്കേ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ ഈ അടി
ഉണ്ടായെന്റെ കാരണം മാത്രം ഏട്ടൻ പറഞ്ഞില്ല. ഒരു അടി ചുമ്മാ അങ്ങ്
ഉണ്ടാവില്ലല്ലോ. അതിനൊരു കാരണം കാണൂലോ. ഞാൻ എത്ര ആലോചിച്ചിട്ടും
എനിക്ക്
മനസിലാവുന്നില്ല. മനുവേട്ടനോട് ചോദിച്ചാ പറയില്ലെന്ന് അറിയാം. അതാ ഏട്ടനോട്
ചോദിക്കാന്ന് വച്ചേ.

കാർത്തി: ഓഹ് അതാണോ. ഞാൻ വിചാരിച്ചു എന്തെങ്കിലും ആന കാര്യം

ആണെന്ന്.

ലക്ഷ്മി: അപ്പൊ എനിക്ക് പറഞ്ഞ് തരോ.

കാർത്തി: പിന്നെന്താ. പറയട്ടെ??

ലക്ഷ്മി: അഹ്.

കാർത്തി: ഏത് വരെയാ അവൻ പറഞ്ഞേ??

ലക്ഷ്‌മി: അടിയുണ്ടാവാനുള്ള കാരണം മാത്രം പറഞ്ഞില്ല. ബാക്കി എല്ലാം വള്ളി

പുള്ളി തെറ്റാതെ പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: അപ്പൊ കാരണം അല്ലേ??പറയാം.

അവൻ പറഞ്ഞ് തുടങ്ങി. അവൾ കഥക്കായി കാത് കൂർപ്പിച്ചു.

കാർത്തി: +2 വെക്കേഷൻ സമയത്തായിരുന്നു.

നിർത്താതെ ഉള്ള ഫോൺ റിങ് കേട്ടാണ് ഞാൻ ഉറക്കം ഉണർന്നത്. സ്ക്രീനിൽ
അളിയൻ എന്ന് കണ്ടപ്പോ മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വന്നുപോയി. ഞാൻ അപ്പൊ തന്നെ
ഫോൺ എടുത്തു.

“ഹലോ എന്താടാ അളിയാ ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കില്ലേ??”

“അളിയാ ഒരു പ്രശ്നം ഉണ്ട്.”

“Mm എന്താടാ??”

“അതൊക്കെ നേരിട്ട് പറയാം നീ വേഗം കളിസ്ഥലത്തേക്ക് വാ.”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ ഫോൺ cut ചെയ്തു. അവന്റെ സംസാരത്തിലുള്ള

വെപ്രാളം കണ്ടിട്ട് കാര്യം പന്തിയല്ലെന്ന് എനിക്കും തോന്നി. നേരെ എണീറ്റ് കുളിച്ച്
കളിസ്ഥലത്തേക്ക് ചെന്നു. അവിടെ ഗോൾ പോസ്റ്റിൽ ചാരി നിൽപ്പുണ്ടായിരുന്നു
അവൻ.

” അളിയാ എന്താടാ എന്താ കാണാണോന്ന് പറഞ്ഞേ??”

എന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ട് അവൻ എന്റെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി. അപ്പോഴാണ് അവന്റെ

കവിളിൽ ആരോ കൈ വച്ച പാട് ഞാൻ കാണുന്നത്. എന്താ കാരണോന്ന് പോലും
ചോദിക്കാതെ ഞാൻ അവനോട് ചൂടായി.

“ഏത് പന്ന മോനാട നിന്നെ കൈ വച്ചേ??”

“അളിയാ അത് പറയാനാ ഞാൻ വിളിച്ചേ.”

“നീ ഒന്നും പറയണ്ട. അടിച്ചത് ആരാണെന്ന് മാത്രം പറയ്യ്‌.”

“അളിയാ ഞാനൊന്ന് മുഴുവൻ പറയട്ടെ.”

ദേഷ്യം ഒട്ടും കുറഞ്ഞിട്ടില്ലെങ്കിലും അവൻ പറയാൻ പോവുന്നത് കേൾക്കാൻ ഞാൻ

നിന്നു.

ലക്ഷ്മി: എന്താ ഏട്ടാ മനുവേട്ടൻ പറഞ്ഞേ??

കർത്തിയൊന്ന് ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: അവൻ പറഞ്ഞത്……….

“എടാ +2 വിന് നമ്മളോടെ പഠിച്ച അപർണ ഇല്ലേ??”

“അഹ്”

“പഠിച്ചോണ്ടിരുന്ന സമയം തൊട്ടേ അവൾക്കെന്റെ ഇഷ്ടമെന്ന് നിനക്കറിയില്ലേ??”

“അഹ് അറിയാം.”

ഞാൻ വീണ്ടും അവനോട് ചൂടായി.

” ചൂടാവല്ലേ അളിയാ പറയാം. അന്നേ അവളോട് ഞാൻ എന്റെ അഭിപ്രായം
പറഞ്ഞതാ. കുറേനാള് പ്രശ്നവും ഇല്ലായിരുന്നു. എവിടുന്നോ എന്റെ നമ്പറും
കുത്തിപൊക്കി ഞാൻ ഗൾഫിലേക്ക് പോവാൻ പോവാ.

നിന്നെ ഒന്ന് അവസാനമായി കാണണം എന്നും പറഞ്ഞ് ഇന്നലെ എന്നെ

വിളിച്ചിരുന്നു. എന്തോ എന്റെ മനസ്സ് അന്നേരം പോവാൻ തന്നെ പറഞ്ഞു. കോഫി
ഷോപ്പ്., അവിടെ ചെന്നപ്പോ പഴയത് പോലെ തന്നെ ഇഷ്ട്ടം ആണെന്ന് അവള്
പറഞ്ഞു. ഞാനന്ന് പറഞ്ഞ അതേ അഭിപ്രായം തന്നെ അവളോട് പറഞ്ഞു. പിന്നെ
അവളൊരു phycho നെ പോലെയാ പെരുമാറിയെ. ചുറ്റിനും ഇരിക്കുന്ന ആളുകളെ
പോലും വകവെക്കാതെ അവള് പൊട്ടിത്തെറിച്ചു. ഗതി കേട്ട് ഞാനാവിടിന്ന് ഇറങ്ങി
വന്നു. അന്ന് വൈകുന്നേരം ക്ലബ്ബിൽ ഇരിക്കുമ്പോ അവൾടെ ഏട്ടനും കൂട്ടുകാരും
വന്നു. “എന്റെ അനിയത്തി നിന്നെ ഇഷ്ട്ടപ്പെട്ടു. നീയും അവളെ ഇഷ്ടപ്പെടണം.
നിനക്ക് വേണ്ടി അവള് ഒരുപാട് കരഞ്ഞതാ. അവളെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടേക്ക്. അതാ
നിനക്ക് നല്ലത്.” അത്രയും പറഞ്ഞ് അവര് പോയി. അപ്പൊ ഞാൻ അത് കാര്യാക്കി
എടുത്തില്ല. രാത്രി അവള് വിളിച്ചിരുന്നു. എന്റെ നിലപാടിനോട് ഞാൻ അപ്പോഴും
ഉറച്ചു നിന്നു. “കാണിച്ച് താരാടാ” എന്നും പറഞ്ഞ് അവള് ഫോൺ cut ചെയ്തു.
രാവിലെ കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം നിന്നോട് പറയാന്ന് വിചാരിച്ചു. നേരം
എങ്ങനെയൊക്കെയോ ഞാൻ വെളുപ്പിച്ചു. നിന്നെ കാണാൻ ഇറങ്ങിയപ്പോഴാ
അവൻ പിന്നും വന്നത്. അവൻ വന്ന ബൈക്കിന്ന് ചാടി ഇറങ്ങി എന്നെ അടിച്ചു.
തിരിച്ച് ഞാനൊന്നും ചെയ്തില്ല. കണ്ടം വഴിയോടി. ഇവിടെ എത്തി നിന്നെ വിളിച്ചു.
അവരെപ്പൊ വേണോ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരാം. ഏതായാലും നീ വന്നാല്ലോ. ഇനി
കൊള്ളാനായാലും കൊടുക്കാനായാലും നീയുമുണ്ടല്ലോ.”

” അളിയാ ഒരെണ്ണം തന്ന രണ്ടെണ്ണം തിരിച്ചു കൊടുക്കണം. അല്ലാതെ നീ

ചെയ്തപ്പോലെ കണ്ടം വഴി ഓടല്ലും. നീ ഇപ്പൊ ഇവിടെ ഒളിച്ചു. ചിലപ്പോ അവര്
എനിക്ക് മുന്നേ വന്നിരുന്നെലോ??”

അതിനാവന് ഉത്തരം ഇല്ലായിരുന്നു. പക്ഷെ എന്നെ കണ്ട ആശ്വാസം ആ

മുഖത്തുണ്ടായിരുന്നു.

” ഏയ് പോട്ടെടാ, ആരാന്ന് വച്ച വരട്ടെ ഞാനുള്ളപ്പോ ഒരുത്തനും നിന്റെ നേരെ കൈ

പൊക്കില്ല.”

ഞങ്ങള് അങ്ങനെ സംസാരിച്ചോണ്ട് നിൽക്കുമ്പോളാണ് ഒരലർച്ച കേട്ടത്. അത്

അവന്മാരായിരുന്നു.
ലക്ഷ്മി: ഓഹ് അപ്പൊ അങ്ങനെയാണ് സംഭവം. ബാക്കി എന്താ ഉണ്ടായെന്ന്
എനിക്കറിയാം.

കാർത്തി: അപ്പൊ ഇനി വല്ലതും അറിയാനുണ്ടോ??

ലക്ഷ്മി: ഇല്ലെട്ടാ, പിന്നെ താങ്ക്സ് ഉണ്ട്ട്ടോ.

കാർത്തി: Mm എന്തിന്??

ലക്ഷ്മി: എന്റെ മനുവേട്ടനെ രക്ഷിച്ചതിന്.

കാർത്തി: ഓഹ് അതിനായിരുന്നോ?? എടി പെണ്ണേ അവനെന്റെ best ഫ്രണ്ട് അഹ്.

അവന് വേണ്ടി ഞാനെന്തും ചെയ്യും. വേണോങ്ങി കൊല്ലും, വേണോങ്ങി ചാവും.
അതിനൊക്കെ ഇങ്ങനെ താങ്ക്സ് പറയാന്ന് വച്ച മ്ലേച്ഛം. എന്തായാലും എന്റെ
അനിയത്തി കുട്ടി പറഞ്ഞതല്ലേ വരവ് വെച്ചേക്കുന്നു.

ലക്ഷ്മി: എന്ന ഞാൻ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെല്ലട്ടെ ഏട്ടാ??

കാർത്തി: mm മോള് ചെല്ല്. പിന്നെ ഞാനിത് പറഞ്ഞത് മോള് ചോദിച്ചത് കൊണ്ടാ.

അത് മോളുടെ മനസ്സിൽ തന്നെ ഇരുന്ന മതി.

മനുവിനോട് പോയി ചോദിക്കണ്ട.

ലക്ഷ്‌മി: ഇല്ലെട്ടാ.
അവളതും പറഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റു. കാർത്തിക്കെന്തോ അവിടെ തന്നെ ഇരിക്കാനാ
തോന്നിയേ. തന്നെ തേടി ആരോ വരുന്നുണ്ടെന്ന് അവന്റെ മനസ്സ്‌പറഞ്ഞു. പിന്നിൽ
ഒരു പാദസരത്തിന്റെ കിലുക്കം കേട്ടാണ് അവൻ തിരിഞ്ഞു നോക്കുന്നത്.

കാർത്തി: ഏയ് അനു നിന്റെ നാണം ഇതുവരെയും പോയില്ലെടി??

അനു: നിക്കൊരു നാണോം ഇല്ല.

കാർത്തി: എന്നിട്ടാണോ പതുങ്ങി പതുങ്ങി വരുന്നേ കള്ളന്മാരെപ്പോലെ??

അനു: അത് നിന്നെ ഒന്ന് ഞെട്ടിക്കാൻ വേണ്ടി വന്നതാ!!

കാർത്തി: അതായിരുന്നോ?? അതിന് നീ പതുങ്ങി വരണ്ട ആവശ്യം ഇല്ല. നീ ചുമ്മ

മുമ്പിൽ വന്ന് ചിരിച്ചാ ആരായാലും പേടിക്കും.

അനു: അതെന്താ എന്റെ മുഖം ഇങ്ങനെയായത് കൊണ്ടാണോ??

കാർത്തി: ഓഹ് ഈ പെണ്ണ്!

അവൻ അവളുടെ തോളിലൂടെ കൈയിട്ട് തന്നോട് ചേർത്തു.

കാർത്തി: അതേ ഞാൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ വിശ്വസിക്കോ??

അനു: അഹ്
അവളൊരു ഉഴക്കൻ മട്ടിൽ മൂളി.

കാർത്തി: ആ മൂളലിന്‌എന്താടോ ഒരു ഉന്മേഷം ഇല്ലാത്തെ??

അനു: അഹ് ഇത്രയൊക്കെ ഉന്മേഷേ വരൂ.

കാർത്തി: ഓഹോ അങ്ങനെ. എന്നാ ഉന്മേഷം ഞാൻ മാറ്റി താരം.

അത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും കാർത്തി തന്റെ അധരങ്ങൾ അവളുടെ കവിളുകളിൽ

പതിപ്പിച്ചു. പെട്ടെന്നുണ്ടായ കാർത്തിയുടെ നീക്കത്തിൽ അനു ഒന്ന് ഞെട്ടി. ആ
ഞെട്ടല് മറിയപ്പോ പിന്നൊരു നാണമായി. മുഖമൊക്കെ ചുവന്നു തുടുത്തു.

അല്പസമയത്തേക്ക് അവരിരുവരും ഒന്നും മിണ്ടിലാ. അവിടെ നിശ്ശബ്ദത തളം കെട്ടി.

കുറച്ചു സമയത്തിന് ശേഷം അനു തന്നെ സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.

അനു: അതേ…..

കാർത്തി: എന്താ??

അനു: നേരത്തെ എന്തോ പറയട്ടെ എന്നു ചോദിച്ചില്ലേ??

കാർത്തി: അഹ്.

അനു: അതെന്താ??

കാർത്തി: അതോ??
അനു: അഹ്

കാർത്തി: പറയാൻ മനസ്സില്ല.

അനു: plz കാർത്തി plz plz plz plz

കാർത്തി: നേരത്തെ കേൾക്കാൻ ഒട്ടും ഉന്മേഷം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ??

അനു: അഹ് അത് അപ്പൊ അല്ലെ?? അതിനുള്ള മരുന്നും അപ്പൊ തന്നെ തന്നല്ലോ
നീ!!

അത് പറയുമ്പോ അവളുടെ മുഖത്ത് ഒരു കള്ള ചിരി ഉണ്ടായിരുന്നു.

കാർത്തി: എന്ന എനിക്കിപ്പോ അത്രക്ക് ഉന്മേഷം പോരാ. നേരത്തെ ഞാൻ തന്ന

മരുന്ന് ഇങ്ങ് തിരിച്ച് തന്നെക്ക് അപ്പൊ പറയാം.

അവളാദ്യം ഒന്ന് നാണിച്ചു. പിന്നെ ചുറ്റിനും നോക്കി. ആരുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി,

അവളുടെ അധരങ്ങൾ അവന്റെ കവിളുകളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. ഒരിളം തണുപ്പ്
അവന്റെ കവിളിൽ അനുഭവപ്പെട്ടു. പക്ഷെ ആ തണുപ്പ് ചൂടിലാണ് അവസാനിച്ചത്.
അവൾ അവന്റെ കവിൾ കടിച്ചെടുത്തു.

കാർത്തി: അഹ് വിടെടി………….

അവൾ പിടിവിട്ടു.
അനു: വേദനിച്ചോ??

കാർത്തി: ഇല്ല നല്ല സുഖായിരുന്നു.

അനു: അഹ് അതേ ഈ മരുന്നിന് അല്പം ഡോസ്സ്‌കൂടുതലാ. ഇനി പറ നേരത്തെ

പറയാൻ വന്നത്.

കാർത്തി: ചിലപ്പോ നിനക്ക് വിഷമം ആവും. പറയണോ??

അനു: അതൊന്നും സാരല്ല. നീ പറയ്യ്‌.

കാർത്തി: പണ്ടത്തതിനെകാളും ഇപ്പള നീ കൂടുതൽ സുന്ദരിയായെ. ഇപ്പൊ നിന്നെ

കണ്ട ആരായാലും മുഖം വെട്ടിക്കും. പക്ഷെ ഞാൻ, പണ്ടത്തെ നിന്റെ
മുഖത്തിനെകാളും ഈ മുഖം പ്രണയിക്കുന്നു. വിഷമായോടി??

അനു: ഏയ്. ഒരു വിധത്തിൽ നീ പറഞ്ഞത് സത്യാ. എന്നെ ആര് കണ്ടാലും മുഖം
വെട്ടിക്കും. ചിലർക്ക് സഹധാബം, ചിലർക്ക് കൗതുകം. ചിലരേതോ വിചിത്ര
ജീവിയെ കണ്ടപ്പോലെ പെരുമാറും. ഞാൻ പോലും ഇതിന് മുന്നേ ഇതുപോലെ
പെരുമാറിട്ടുണ്ട്. അന്ന് എനിക്കുണ്ടായിരുന്നത് സഹധാബം

ആണ്. അന്നൊന്നും ഞാൻ അറിഞ്ഞില്ല ഒരിക്കൽ അവരെ പോലെ ഞാനും

ആവുമെന്ന്.

കാർത്തി: എന്താടോ?? എൻ്റെ പെണ്ണിനെ പോലെ എത്രയോ പേര് നമ്മുക്ക് ചുറ്റും

ഇല്ലേ?? ഇങ്ങനെയൊരു അവസ്ഥ വന്നപ്പോ അവര് ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചില്ലല്ലോ,
ജീവിതം തുടങ്ങുവല്ലേ ചെയ്തേ. നമ്മളും ജീവിതം തുടങ്ങുവാ. ഞാനും നീയും
അമ്മയും ചേച്ചിയും നമ്മടെ തുമ്പിയും ഒക്കെയായി ജീവിതം ഇനി ആസ്വദിക്കാൻ
കിടക്കുന്നതെ ഉള്ളൂ.
അനു: അപ്പൊ കുട്ടികളൊന്നും വേണ്ടേ??

കാർത്തി: ഓഹ് അതിനിടക്ക് അതുവരെയൊക്കെ ആയോ?? ആട്ടെ എത്ര പേരാ

വേണ്ടേ??

അനു: നിന്നെ പോലെ നാലഞ്ചു പേരെ വേണം.

കാർത്തി: ആഹാ എന്റെ ആഗ്രഹവും അത് തന്നെയാ . നിന്നെ പോലെ ഏഴെട്ട്

എണ്ണത്തെ വേണം.

അനു: നിന്റെ അഞ്ചും എന്റെ എട്ടും ഞാൻ വയർ പൊട്ടി ചാവോടാ??

കാർത്തി: ഒന്ന് പോടി. എന്റെ ആഗ്രഹം എന്താന്ന് അറിയോ?

അനു: എന്താ??

കാർത്തി: നിന്നെപോലെയൊരു മാലാഖ കുട്ടിയെ വേണം. അവള് മാത്രം മതി.

അനു: mm മതി മതി. അല്ല അഞ്ജലിയെ ഞാൻ ഒരുപാട് അന്വേഷിച്ചു. തുമ്പി മോളാ
പറഞ്ഞേ നിന്റെ അടുത്ത് വന്നന്ന്. എന്നിട്ട് എവിടെ??

കാർത്തി: അവള് പോയി.

അനു: പോയോ?? എന്നോട് പറയാതെയോ??

കാർത്തി അഞ്ജലിയുമായി സംസാരിച്ച കാര്യങ്ങൾ എല്ലാം അനുവിനോട് പറഞ്ഞു.

അനു: പാവം. ഞാൻ കാരണല്ലേ ഇതെല്ലാം??

കാർത്തി: ഏയ്

അങ്ങനെയൊന്നുല്ല. ഇങ്ങനെയൊക്കെ സംഭവിക്കും എന്നായിരിക്കും ദൈവം

എഴുതീട്ടുള്ളത്. അത് മാറ്റാൻ പറ്റില്ലല്ലോ. എവിടെ ആയിരുന്നാലും അവള്
സന്തോഷത്തോടെ ഇരിക്കണം.

അനു: ഇനി എനിക്ക് അവളെ കാണാൻ പറ്റില്ലേ ടാ.

കാർത്തി: അതിനവള് ചന്ദ്രനിലോട്ട് അല്ലല്ലോ പോയത്?? എവിടെയായിരുന്നാലും

നമ്മുക്ക് കണ്ടു പിടിക്കാം. നമ്മുടെ കല്യാണത്തിന് അവളും ഉണ്ടാവും.

അനു: അവളെന്റെ best ഫ്രണ്ട് ആയിരുന്നു.

എന്തിനും കൂടെ നിക്കുന്നവൾ.

കാർത്തി: ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ അനു നമ്മുക്ക് കണ്ടുപിടിക്കാം.

അനു: mm.

കാർത്തി: അനു…

അനു: എന്താടാ??
കാർത്തി: അല്ലെ വേണ്ട ഒന്നൂല്ല.

അനു: എന്താടാ എന്താണെങ്കിലും പറ.

കാർത്തി: ഏയ് ഒന്നൂല്ല ടി. ഞാൻ വേറെന്തോ ഓർത്തിട്ട്. താൻ എന്തെങ്കിലും പറ.

അനു: അത് എന്നെ പോലെയുള്ള ഒരുപാട് പേര് ഈ അവസ്ഥ കഴിഞ്ഞാൽ ആകെ

ഒറ്റപ്പെടും. പക്ഷെ ആ ഒറ്റപെടലിനിടയിൽ തണലാകാൻ നിന്നെ പോലുള്ള ഒരുപാട്
പേരുണ്ടാകും. അവരെ സ്നേഹിക്കാൻ, ഹൃദയത്തിൽ വച്ച് കൊണ്ട് നടക്കാൻ. ആ
ഒറ്റപെടലിൽ അവർക്ക് സാദ്ധ്വാനമാകാൻ.

കാർത്തി: എന്താ അനു അതെല്ലാം മറക്കാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ??

അനു: മറക്കുവാ കാർത്തി. ഇതോടെ എല്ലാം മറക്കുവാ.

കാർത്തി: അനു എനിക്ക് നിന്നോട് ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാര്യം പറയാനുണ്ട്. അത്

നിന്നീന്ന് മറച്ച് വക്കും തോറും ഞാൻ നിന്നെ ചതിക്കുവാണെന്ന് ഒരു തോന്നൽ.

അനു: എനിക്കിപ്പോ ഒന്നും കേൾക്കണ്ടാ. എന്തോ വല്യ കാര്യണെന്ന് മനസിലായി.

ചേച്ചിയും പറയുന്നത് കേട്ടു, നിന്റെ മനസ്സില് എന്തോ വല്യ കാര്യമുണ്ടെന്ന്. എന്തു
വേണോ നീ പറ. പക്ഷെ ഇപ്പോളല്ല. എന്റെ ഈ കഴുത്തില് താലി കെട്ടിയ ശേഷം. നീ
എന്ത് പറഞ്ഞാലും,

അതെന്നെ എത്രത്തോളം വേദനിപ്പിച്ചാലും ഞാൻ നിന്നെവിട്ട് പോവില്ല. അതുറപ്പ്.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ വീണ്ടും അവന്റെ കവിളുകളിലേക്ക് അവളുടെ അധരങ്ങൾ

അമർത്തി. ഇത്തവണ അവൾക്ക് നാണമോ ചുറ്റിനും നോക്കലോ ഒന്നുമുണ്ടായില്ല.
കാർത്തി: ഇപ്പൊ എന്തിനാ ഇത്‌??

അനു: എനിക്കിഷ്ട്ടം ഉണ്ടായിട്ട്.

കാർത്തി: അല്ല ഇന്നത്തെ നിച്ഛയം എല്ലാവരും കൂടെ അറിഞ്ഞ് പ്ലാൻ

ചെയ്തതാല്ലേ??

അനു: നിയെന്നോട് മിണ്ടാണ്ട് നടന്നപ്പോ, എന്തെങ്കിലും പറയാൻ ഞാൻ ഓടി

നിന്റെടുത്ത് വരുമ്പോ നീ ഒഴിഞ്ഞു മാറുന്നതും എനിക്ക് എന്തോരം വിഷമം
ആയതാണെന്ന് അറിയോ?? കരയാത്ത ഒരു ദിവസം പോലുമില്ലെടാ. ഇന്നലെ
രാത്രിയും കരഞ്ഞു ഞാൻ എപ്പോഴോ ഉറങ്ങി. എന്റെ നെറ്റിയില് ആരോ
തടവിയപ്പോള ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കണേ.

“ചേച്ചി….”

“മോള് ഉറങ്ങിയോ??”

“ഞാൻ ചെറുതായിട്ട് ഒന്ന് മയങ്ങി പോയി.”

“എന്താ എന്റെ മോൾക്ക് ഒരു സങ്കടം??”

“ഏയ് ഒന്നൂല്ല ചേച്ചി.”

“Mm ആരോടാ ഈ നുണ പറയണേ?? എനിക്കെല്ലാം അറിയാം മോളെ. കാർത്തി

ഒരു പാവമാ. സ്നേഹിക്കാൻ മാത്രേ അവനറിയൂ.”
“എനിക്കറിയാം ചേച്ചി. പക്ഷെ ഈയിടെയായി അവനെന്നെ ഒഴിവാക്കുന്ന പോലെ
തോന്നുവാ. എനിക്കറിയില്ല ചേച്ചി അവനെന്നെ പറ്റിക്കുവാണോന്ന്.”

“ഏയ് എന്താടി ഈ പറയണേ?? എന്നെക്കാളും അവനെ അറിയാവുന്നത്

നിനക്കല്ലേ?? അവനൊരിക്കലും അങ്ങനെയൊന്നും ചെയ്യില്ല മോളെ.

അവന് നിന്നെ അത്രക്ക് ഇഷ്ട്ടാ. ചില കാര്യങ്ങൾ അവന്റെ മനസ്സിൽ നീറി നീറി
കിടക്കാ. അത് പറഞ്ഞാൽ നമ്മളൊക്കെ അവനെ വെറുക്കുമോ എന്ന പേടിയാണ്
അവന്.”

“അതെന്ത് കാര്യാ ചേച്ചി??”

“കാര്യം അവനെന്നോട് പറഞ്ഞു. ആദ്യം കേട്ടപ്പോ ഞാനൊന്നും മിണ്ടില്ല. വെറുതെ

ഒന്ന് ചിരിച്ചു. പിന്നെ എനിക്ക് മനസിലായി., എന്റെ അനിയത്തി അവന്റെ കയ്യിൽ
സുരക്ഷിതമായി ഇരിക്കൂന്ന്.”

“എന്നോടും കൂടെ പറയ്യ്‌ചേച്ചി എന്താ കാര്യോന്ന്.”

“അതവൻ തന്നെ മോളോട് പറയും.”

“അതിനി എത്ര വല്യ കാര്യം ആണെങ്കിലും എനിക്ക് പ്രശ്‌നമില്ല. അവനൊന്ന്

മിണ്ടിയാ മതിയെനിക്ക്.”

“അതൊക്കെ ശരിയവും മോളെ. ഇന്നൊരു ദിവസം കൂടെ നീ ഷെമിക്ക്. നാളെ

രാവിലെ പകുതി അവൻ നിന്റേതാവും.”

“പകുതിയോ??”
“ആഹ്. മനസിലായില്ലേ?? നാളെ നിങ്ങടെ നിച്ഛയം ഞങ്ങള് നടത്തും.”

“ചേച്ചി??”

“അതേ മോളെ. നിന്റെ വിഷമം ചേച്ചി കാണുന്നില്ലാന്നാ വിചാരിച്ചേ?? ഞാനമ്മയോട്

എല്ലാം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അമ്മക്കും പൂർണ്ണ സമ്മതം. സന്തോഷയോ??”

“Mm. ചേച്ചി കാർത്തി??”

“ആ കുരങ്ങൻ ഒന്നും അറിഞ്ഞിട്ടില്ല. നാളെ രാവിലെ ആത്രയിലേക്ക് വരാൻ

പറഞ്ഞു. അത്രന്നെ.”

“കാർത്തിയോട് പറയാതെ ചെയ്തതിൽ അവന് വല്ല ഇഷ്ടകേടും ഉണ്ടാവോ

ചേച്ചി??”

“അങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ല.”

എന്നിട്ടും എനിക്ക് പേടിയായിരുന്നു നീ മോതിരം ഇടോന്ന്. പക്ഷെ മോതിരം ഇടൽ

മാത്രല്ല., ഒരു റൊമാന്റിക് മൂടും ആക്കി. ഇനി നീ പറയാൻ പോണ കാര്യം എനിക്ക്
ഇപ്പൊ കേൾക്കാൻ താല്പര്യം ഇല്ല. ഞാനെപ്പോ ഇതിനെപ്പറ്റി നിന്നോട് ചോദിക്കുന്നോ
അപ്പൊ മാത്രമേ അതിനെ പറ്റി പറയാവൂ.

കാർത്തി: പക്ഷെ അനു അ…,

അനു: വേണ്ട ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ കാർത്തി. നമ്മുക്കിതിനെ പറ്റി സംസാരിക്കണ്ട. Plz

ടാ.

അവനെ പൂർത്തിയാക്കാൻ അവൾ സമ്മതിച്ചില്ല.

കാർത്തി: താമസിക്കും തോറും ഇത് പറയാണ്ടിരുന്ന നിനക്ക് വിഷമം കൂടുകയെ
ഉള്ളൂ.

അനു: നീ നല്ലതേ ചെയ്യുള്ളൂ എന്നെനിക്കറിയാം. നീ ചെയ്യുന്നത് എന്തായാലും

എന്നെ വിഷമിപ്പിക്കാൻ ആയിരിക്കില്ല., അതെനിക്കുറപ്പാ. ഇനി കൂടുതലൊന്നും
പറയണ്ട. ഒരുപാട് സ്വപ്നം കാണാനുള്ളതാ.

അവള് കൂടുതൽ അവനിലേക്ക് ചേർന്നു. അവൻ അവളെ അതിനനുസരിച്ച്

ചേർത്ത് പിടിച്ചു. നാളായിലെ സ്വപ്നങ്ങൾ അവരോരുമിച്ച് കണ്ടു. എന്നും ആ
കുളക്കടവിൽ അവരിതെ സമയം വന്നിരിക്കും. ഒരുപാട് സ്വപ്നങ്ങൾ

നെയ്ത് കൂട്ടും. അതൊരു പതിവായി.

തുമ്പി ഇപ്പൊ മെഡിസിന് ജോയിൻ ചെയ്തു. പഴയതെല്ലാം അവൾ മറന്നു. അല്ല

അവളുടെ ഏട്ടൻ ഓർക്കാൻ സമ്മതിച്ചില്ല. അശ്വതി ചേച്ചി പ്രസവിച്ചു ഒരാൺ
കുഞ്ഞിനെ. പ്രസവ സമയത്തും

അതിനുശേഷവും അവളുടെ ഭർത്താവ് എന്നയാൾ തിരിഞ്ഞു നോക്കിട്ടില്ല. എല്ലാ

കാര്യത്തിനും ഓടിയത് കാർത്തിയും മനുവും ഒക്കെതന്നെയാണ്. എന്നും
ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് അവൻ ചെല്ലും. പിന്നെ വിസിറ്റെഴ്സ് ടൈം ക്ലോസ്
ചെയ്യുന്നവരെ ചേച്ചിയോടൊപ്പം ഇരിക്കും. രാത്രി വീട്ടിലേക്കും. അങ്ങനെ ഇരിക്കെ
ഒരു ദിവസം പതിവു പോലെ ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ഇറങ്ങാൻ നിന്ന കാർത്തിയെ
തുമ്പി. വിളിച്ചു.

തുമ്പി: ഏട്ടാ…,

കാർത്തി: ഓ എന്താ മോളെ??

തുമ്പി: എനിക്ക് ഏട്ടനോട് കുറച്ച് സംസാരിക്കാനുണ്ട്. നമുക്കിന്ന് ഒരുമിച്ച്

പോയാലോ??
കാർത്തി: മോളെ അപ്പൊ നീ കോളേജിൽ പോവുന്നില്ലേ??

തുമ്പി: പോകുന്നുണ്ട് ഏട്ടാ. ഹോസ്പിറ്റൽ എത്തുന്നതിന് മുമ്പുള്ള സ്റ്റോപ്പിൽ

ഞാനിറങ്ങും.

കാർത്തി: mm വാ.

കാർത്തിയുടെ വണ്ടിയിപ്പോ മനുവിന്റെ കൈയിലാണ്. അവന്റെ മെയിൻ പരുപാടി

ലക്ഷ്മിയെ കൊണ്ട് ചുറ്റല് തന്നെയാണ്. എന്നിരുന്നാലും എല്ലാ ദിവസവും അവൻ
ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് മുടങ്ങാതെ ചെല്ലും. കാർത്തിയും തുമ്പിയും ബസ്
സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു. അനുവും അമ്മയും ഹോസ്പിറ്റലിൽ തന്നെയാണ്. കാർത്തി
അങ്ങോട്ട് ചെന്നാലെ അവർക്ക് വീട്ടിലേക്ക് വരാൻ പറ്റു.

കാർത്തി: നിനക്കെന്താ ടി പറ്റിയെ??രണ്ട് ദിവസായി ഞാൻ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു. പഴയത്

പോലെ കളിയും ചിരിയുമില്ല. നീ പിന്നും പഴയതൊക്കെ ഓർത്തോ??

തുമ്പി: ഞാൻ എല്ലാം മറന്ന് സന്തോഷത്തോടെ ഇരുന്നതാ ഏട്ടാ. പക്ഷെ എന്റെ

സന്തോഷം കഴിഞ്ഞ രണ്ട് ദിവസം കൊണ്ട് ഇല്ലാണ്ടായി.

കാർത്തി: എന്താ മോളെ പറയണേ??

തുമ്പി: ഞാൻ ചെയ്ത തെറ്റിന് എന്നെ ദൈവത്തിന് ശിക്ഷിച്ച് മതിയായി കാണില്ല.

കാർത്തി: എന്താണെങ്കിലും ഏട്ടനോട് പറയ്യ്‌. ഞാനില്ല എന്റെ മോൾടെ കൂടെ??

തുമ്പി: ഏട്ടൻ എന്നോട് ഇപ്പൊ നിർബന്ധിക്കുന്ന കാര്യം എന്റെ കല്യാണത്തെ
പറ്റിയല്ലേ?? ഞാൻ സമ്മതിക്കത്തതിന് രണ്ട് കാരണങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഒന്ന് ഏട്ടനെ
പിരിയാൻ എനിക്ക് വയ്യ. രണ്ട് ഞാനൊരു വേശ്യയാണ്.

കാർത്തി: മോളെ……..

തുമ്പി: അതേ ഏട്ടാ ഇനിയും മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടക്കാൻ വയ്യേട്ടാ എനിക്ക്.

ഏട്ടനോട് പറയാൻ പറ്റാത്ത ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ എന്റെ ജീവിതത്തിൽ നടന്നിട്ടുണ്ട്.
ഒരു ഏട്ടനോടല്ല മറിച്ച് ഒരു അച്ഛന്റെ സ്ഥാനത് കണ്ട് പറയുവാ ഞാൻ മറക്കാൻ
ആഗ്രഹിക്കുന്ന കഴിഞ്ഞുപോയ എന്റെ നാളുകൾ.

■■■■■■■

എന്നെത്തേയും പോലെ ട്യൂഷൻ ക്ലാസ്സിലോട്ട് രാവിലെ ഞാൻ പോയി. പക്ഷെ അന്ന്

ഹിന്ദി സാർ വന്നില്ല. ഞങ്ങളോട് പൊക്കോളൻ പറഞ്ഞു. ആ സന്തോഷത്തിന്
കഴിവതും വേഗത്തിൽ ഞാൻ വീട്ടിലേക്ക് വന്നു. നേരെ ഞാൻ ചെന്നത് എന്റെ
മുറിയിലേക്കാണ് എന്റെ ഫോൺ എടുക്കാൻ. അവന്റെ മെസ്സേജ് നോക്കാൻ.
പക്ഷെ മുറിയില് ഫോൺ ഇല്ല. പിന്നെയാ ഓർത്തെ അമ്മയുടെ മുറിയിൽ ഇന്നലെ
കൊണ്ട് ചെന്ന കാര്യം. നേരെ അങ്ങോട്ടേക്ക് ചെന്നു. മുറിയിലെ വാതില് തുറന്നു
കിടക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോ ഞാൻ കേറി ചെല്ലാനൊരുങ്ങി. പെട്ടന്ന് അവരുടെ അടക്കം
പറച്ചില് കേട്ടു.

“ഇപ്പൊ അവള് ചത്തിട്ടുണ്ടാകും അല്ലെ വിശ്വാട്ടാ??”

“Mm 12 മണിക്കൂറിൽ കൂടുതൽ ആയല്ലോ ഇപ്പൊ അവള് സ്വാർഗ്ഗത്തിലോ

നാരഗത്തിലോ എത്തിക്കാണും.”

“അല്ലപിന്നെ നമ്മുടെ മോന്റെ സ്വത്ത് കൈക്കലാക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നു പെഴച്ചവള്.

പാർവതി തുഫ്‌. ഇവിടുത്തെ വേലകാരിയാവാൻ യോഗ്യത ഇല്ല. ആ അവളാ എൻ്റെ
മോനെ വശത്തക്കാൻ വന്നിരിക്കുന്നെ ചൂല്.”
അതെല്ലാം കേട്ടപ്പോ ആകെ ഒരു മരവിച്ച അവസ്ഥയായി പോയി ഏട്ടാ എനിക്ക്.
ഉടനെ വന്ന് ഏട്ടനോട് പറയാനാ ഇരുന്നെ. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും അവര്
വെളിയിലേക്ക് വന്നിരുന്നു. പെട്ടന്ന് എന്നെ അവിടെ കണ്ടപ്പോ അവരും ഞെട്ടി.

“എന്താടി ഇന്ന് ട്യൂഷൻ ഇല്ലേ??”

“അഹ് ഇല്ലമ്മേ. ഹിന്ദി സാർ വന്നില്ല.”

“Mm നീ ഇപ്പോളാണോ വരുന്നേ??”

“അഹ്. എന്റെ ഫോൺ ഇന്നലെ ഞാൻ ഇവിടെ വച്ച് മറന്നുപ്പോയി അത് എടുക്കാൻ
വന്നതാ.”

“Mm”

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവര് പാറു ചേച്ചീടെ റൂമിലേക്ക് പോയി. അവര് കാണാതെ

അവരുടെ കൂടെ ഞാനും. അവിടെ ആ കാഴ്ച്ച കണ്ട് ഞാനാകെ പേടിച്ചു പോയി.
പാറു ചേച്ചി നിലത്ത്‌കിടക്കുന്നു. വായിന്ന് എന്തോ പതയൊക്കെ വരുന്നു.
ഞാനവിടെ തന്നെ സ്തംഭിച്ചു നിന്നു പോയി.

“അങ്ങനെ കിടക്കേടി നായേ. ഇവിടുത്തെ സ്വത്തിന്റെ നാലിലൊന്ന് പോലും

നിനക്കൊന്നും ഇല്ല. അതെങ്ങനെയാ അച്ഛനും അമ്മയും ഇറക്കി വിട്ടതല്ലേ ഈ
ശവത്തിനെ.”

പിന്നും അവര് എന്തെക്കെയോ പറഞ്ഞു. പക്ഷെ അതൊന്നും കേൾക്കാൻ

എനിക്കായില്ല. കരഞ്ഞു. പൊട്ടി കരഞ്ഞു. എന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ടിട്ട് ആയിരിക്കാം
അവര് പുറത്തേക്ക് വന്നു.
” മോളെ നീ.”

“വിളിക്കരുത് എന്നെ അങ്ങനെ. സ്വന്തം മകന്റെ സ്നേഹിച്ച പെണ്കുട്ടിയെ

കൊല്ലാൻ എങ്ങനെ .., എങ്ങനെ തോന്നിയമ്മേ?? ചേച്ചിയെ ഞാനും ഒരുപാട്
സ്നേഹിച്ചിരുന്നു.”

“ചേച്ചി നിനക്കൊക്കെ എന്താടി അവള് കലക്കി തന്നെ?? ആദ്യം എന്റെ മോനെ

മയക്കി. ഇപ്പൊ ദേ നിന്നേം. അവള് സ്നേഹിച്ചത് നിന്റെ ഏട്ടനെ അല്ല. മറിച്ച് ഈ
സ്വത്തുക്കളാ.”

“അത് അമ്മയോട് ആര് പറഞ്ഞു?? അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ പോലും എന്തിനാ ആ

പാവത്തെ കൊന്നേ??പറ.”

“പാവമോ അവളോ അവളെ നീ ന്യായികരിക്കണ്ട.”

“ഇതൊന്നും അറിയാതെ എന്റെ ഏട്ടൻ അവിടെ ഉറങ്ങുവല്ലേ ഞാനിപ്പോ തന്നെ

എല്ലാം പോയി പറയും.”

“എന്നാൽ നീ പോയി പറയടി. കൊല ഒന്ന് ചെയ്താലും അഞ്ച്

ചെയ്താലും പിടിക്കപ്പെട്ട ശിക്ഷ ഒന്ന് തന്നെയാ. നിനക്കും ഉണ്ടല്ലോ ഒരുത്തൻ.

ഏട്ടനോട് പറയാൻ വന്ന ഞാൻ ഒരു നിമിഷം ഞെട്ടി തരിച്ച് നിന്നുപ്പോയി.

“അമ്മ ഇപ്പൊ എന്താ പറഞ്ഞേ??”

“എന്താ നിനക്ക് വിശ്വാസം ആയില്ലേ?? അവന്റെ full detels ഉം എനിക്കറിയാം.
എനിക്കിത് ആര് പറഞ്ഞത് എന്നറിയണ്ടേ?? നിന്റെ പുന്നാര ഏട്ടൻ.”

വീണ്ടും ഒരു ഞെട്ടലായിരുന്നു എനിക്ക്.

“നീ ഇത് ഇപ്പൊ നിന്റെ ഏട്ടനോട് പറഞ്ഞാൽ ഇവളെ കൊന്നത് പോലെ അവനേം
ഞങ്ങള് കൊല്ലും. അത് വേണോടി. വേണൊന്ന്??”

“വേണ്ട.”

“അഹ് അപ്പൊ എന്റെ പുന്നാര മോള് അമ്മ പറയണത് അനുസരിക്ക്.”

പിന്നെ അവര് പറയുന്നതെല്ലാം ഒരു പാവയെ പോലെ ഞാൻ അനുസരിച്ചു. കാരണം

എന്റെ അരുണിനെ അവരൊന്നും ചെയ്യരുത് എന്ന് ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. കോടതി
എന്നെ മാപ്പ്‌സാക്ഷിയാക്കിയപ്പോഴും ഏട്ടൻ എന്നെ തിരിഞ്ഞ് നോക്കിലാ. എങ്ങനെ
നോക്കും അതിനും മാത്രം തെറ്റല്ലേ ഞാൻ ചെയ്തേ. എങ്ങോട്ട് പോകണം
എന്നറിയാതെ നിന്നപ്പോഴാ കുഞ്ഞമ്മ എന്നെ വിളിക്കുന്നതും ഞാൻ
അവരോടൊപ്പം പോയതും. എന്റെ കാര്യം അരുണും വീട്ടുകാരും അറിഞ്ഞു. വിവരം
അറിഞ്ഞ അന്ന് തന്നെ അവനെന്നെ വിളിച്ചിരുന്നു. നടന്നത് അവനോട് പറഞ്ഞപ്പോ
അവനെന്നോട് ഉള്ള ഇഷ്ട്ടം കൂടുകയാ ചെയ്തത്., അല്ല ഞാൻ അങ്ങനെ
വിശ്വസിച്ചു. എന്നെ കാണണം എന്നും കുറച്ച് കാര്യങ്ങൾ സംസാരിക്കണം എന്നും
അവൻ പറഞ്ഞപ്പോ അവന്റെ തന്നെ വീട്ടിലേക്ക് ഞാൻ ചെന്നു. അച്ഛനും അമ്മയും
ചേച്ചിയും ഏതോ കല്യാണത്തിന് പോയെക്കുവാണെന്ന് അവൻ പറഞ്ഞു. അവന്റെ
സ്നേഹത്തോടുള്ള പെരുമാറ്റം എന്നെ അവന്റെ വലക്കുള്ളിൽ ആക്കി. അന്ന്
അന്നത്തെ ആ ദിവസം. മറക്കാൻ പറ്റില്ല ഏട്ടാ…….

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ പൊട്ടികരഞ്ഞു.

കാർത്തി: തുമ്പി മോളെ കരയാതേടി. ആള്ക്കാര് ശ്രദ്ധിക്കും.

അപ്പോഴാണ് തങ്ങൾ എവിടെയാ നിക്കുന്നുള്ള ബോധം അവൾക്ക് വന്നത്. അവൾ

കണ്ണീര് തുടച്ചു. അപ്പോഴേക്കും അവർക്കുള്ള ബസ്സ് വന്നു. അവരതിൽ കേറി.
തിരക്ക് കുറവായതിനാൽ ഇരിക്കാൻ സീറ്റും കിട്ടി. അവരോരുമിച്ചാണ് ഇരുന്നത്.
കുറെ നേരത്തേക്ക് അവരൊന്നും മിണ്ടില്ല.

കാർത്തി: മോളെ അതൊക്കെ കഴിഞ്ഞ കാര്യങ്ങൾ അല്ലെ??

തുമ്പിയുടെ വിഷമം കലർന്ന മുഖം കാണാൻ വയ്യാത്തത് കൊണ്ട് കാർത്തി അവളെ

സമാധാനിപ്പിച്ചു. കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അവളൊന്നും മിണ്ടില്ല.

തുമ്പി: കഴിഞ്ഞെന്ന് തന്നെയാ ഏട്ടാ ഞാനും വിചാരിച്ചേ. പക്ഷെ തുടങ്ങിട്ടെ ഉള്ളൂ.

അവൻ ആ അരുൺ അന്നാ വീട്ടിൽ വച്ച് എന്നെ പിച്ചി ചീന്തി.

കാർത്തിക്ക് ദേഷ്യം ഇരച്ചു കേറി.

അന്ന് അവന്റെ യഥാർത്ഥ സ്വാഭാവം ഞാൻ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. പക്ഷെ അന്നത്തെ

ദിവസം കൊണ്ടൊന്നും അവൻ അടങ്ങില്ല. അവൻ ഞാനുമായുള്ള വീഡിയോ
എടുത്തിരുന്നു. അത് കാണിച്ചായിരുന്നു പിന്നീടവന്റെ കളി. അവനെ പേടിച്ച്
പഠിച്ചിരുന്ന കോളേജിന്ന് പാതി വഴിയിൽ ഇറങ്ങി. എന്നിട്ടും അവന്റെ ശല്യം കൂടിയത്
അല്ലാണ്ട് കുറഞ്ഞില്ല. ഒരു ദിവസം അവനെന്നെ വിളിച്ചു, അവന്റെ കൂട്ടുകാരന്
കാഴ്ച്ച വയ്ക്കാൻ. പോയില്ലെങ്കിൽ ഇന്റർനെറ്റിലൂടെ ഞാൻ പ്രശസ്ത ആവുമെന്ന്
ആയിരുന്നു അവന്റെ ഭിക്ഷണി. ഇതിനും മുൻപേ ജീവൻ ഒടുക്കിയെനെ ഞാൻ.
പക്ഷെ ഏട്ടനെ അവസാനമായി ഒരു നോക്ക് കാണണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു. എനിക്ക്
ജൻമം തന്നവരെക്കാളും എന്നെ സ്നേഹിച്ചതും വളർത്തിയതും എല്ലാം എന്റെ
ഏട്ടനാ. ആ ഏട്ടനെ അവസാനമായി ഒന്ന് കാണാതെ ജീവൻ അവസാനിപ്പിക്കാൻ
എനിക്ക് തോന്നില്ല.
അതും പറഞ്ഞ് അവൾ അവന്റെ തോളിൽ ചാരി. അവൻ അവളുടെ തലമുടികളിൽ
അവന്റെ ചുണ്ടമർത്തി ആശ്വസിപ്പിച്ചു.

കാർത്തി: മതി ഇനിയൊന്നും എന്റെ തുമ്പി പറയണ്ട. ഏട്ടൻ ഉണ്ട് മോൾടെ കൂടെ.
അവൻ ഏത് കൊമ്പത്തെ ആളയാലും അവനിനി മോൾടെ നിഴൽ വെട്ടത്തുപോലും
വരില്ല.

തുമ്പി: ഇല്ല ഏട്ടാ. ഏട്ടൻ എല്ലാം അറിയണം. ഞാനെങ്ങനെയാ അവരുടെ കയ്യിൽ

എത്തിയതെന്ന് അന്ന് ഏട്ടൻ ചോദിച്ചില്ലേ?? അതുമിതുമായി ഒരു ബന്ധം ഉണ്ട്.
അന്ന് ആ അരുൺ അവന്റെ കൂട്ടുകാരന് എന്നെ കാഴ്ച വച്ചു. ആ കൂട്ടുകാരൻ
ഹരിയായിരുന്നു.

കാർത്തിയൊന്ന് ഞെട്ടി.

കാർത്തി:മോളെ……

തുമ്പി: അതേ ഏട്ടാ. അവനെന്നെ ഒരുപാട് തവണ ഉപയോഗിച്ചു. കാമം തലക്ക്

പിടിച്ചൊരു ഭ്രാന്തൻ ആയിരുന്നു അവൻ. അരുൺ എന്റെ മനസ്സിനേയാ
വേദനിപ്പിച്ചെ.

പക്ഷെ ആ ഹരി എന്നെ കൊല്ലുവായിരുന്നു ഏട്ടാ. അവന് സുഖം കിട്ടാൻ വേണ്ടി

ഞാൻ കരയണം. അതിനവൻ എന്റെ ശരീരത്തിൽ അവന്റെ കൈയിടെ ചൂട്
പതിപ്പിച്ചു. അലറി കരഞ്ഞു ഞാൻ. അന്ന് പാതി ബോധം മറഞ്ഞ എന്റെ മുന്നിൽ
വച്ച് അരുണും ഹരിയും പറഞ്ഞത് ഇപ്പോളും എന്റെ കാതുകളിൽ ഉണ്ട്.

“അളിയാ ഇവള് ആള് കൊള്ളാലോ എവിടുന്നാടാ ഈ മുതലിനെ സംഘടിപ്പിച്ചേ??”

“എടാ അളിയാ പറഞ്ഞാൽ നീ വിശ്വസിക്കില്ല. ഇവളെന്റെ x girl friend അഹ്.”

“പോടാ”

“അതേന്ന്.”

“ആഹാ പോളി. അല്ല എന്താ തേക്കാനുള്ള കാരണം??”

“ഓഹ് അതൊക്കെ വലിയ കഥയാ. നീ അത് വിട്.”

“ഏതായാലും സാധനത്തെ എനിക്കിഷ്ടപ്പെട്ടു. രണ്ട് ദിവസത്തെക്ക് ഞാൻ ഇവളെ

കൊണ്ട് പൊക്കോട്ടെ??”

“അതിന് എന്ത് അളിയാ നീ എടുത്തോ.”

“എത്രയാ rate??”

“ഓഹ് അതൊന്നും വേണ്ട. നിന്റെ കൈയിലും കാണൂലോ ഇത്‌പോലെ. ഒന്ന് ഒപ്പിച്ച്‌

താ.”

“അഹ് അത് ഞാനെറ്റു.”

അവിടുന്ന് അവനെന്നെ പിടിച്ച് വലിച്ച് കൊണ്ട് പോയി. എന്നാൽ ആവുന്ന വിധം

രക്ഷപ്പെടാൻ ശ്രമിച്ചു ഞാൻ. പക്ഷെ അതെല്ലാം വെറും പാഴ് ശ്രമം ആയിരുന്നു.

അവന്നെന്നെ അവിടുന്ന് കൊണ്ട് പോയത് എവിടേക്കാണ് എന്ന് അറിയില്ല. കണ്ണ്
തുറന്നപ്പോ ശരീരത്തിൽ ഒരു തുണി പോലും ഇല്ലായിരുന്നു. ദേഹം മുഴുവൻ
മുറിവുകൾ. ഞാനെന്നെ പേഴ്‌സ് തപ്പി പക്ഷെ കിട്ടിലാ. എന്റെ ബോധം പിന്നും
പോയി. ആരോ കവിളിൽ തട്ടിയപ്പോഴാ ഞാൻ കണ്ണ് തുറക്കണേ. അത്
ഹരിയായിരുന്നു , പിന്നെ ആ പെണ്ണും ഗൗരി. ഗൗരിയുടെ കയ്യിൽ എന്റെ ഫോൺ
ഉണ്ടായിരുന്നു. അവളെന്റെ മുഖത്തിന് നേരെ ഫോൺ നീട്ടി.

“ഈ ഫോട്ടോയിൽ നിന്റെ കൂടെ നിക്കുന്നത് ആരാടി??”

അവളെന്നോട് ദേഷ്യത്തോടെ ചോദിച്ചു. എന്റെ നഗ്നത മറക്കാൻ ഞാൻ പരമാവധി

ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. അത് കണ്ടിട്ടെന്നോണം അവനെനിക്ക് ഒരു ഷർട്ടും കീറി പറിഞ്ഞ
ഒരു പാവാടയും എടുത്തു തന്നു.

“ഇനി പറ ഇതാര നിന്റെ??”

“എടി ചോദിച്ചത് കേട്ടില്ലേ ഇതാര നിന്റെന്ന്?? പറയുന്നതാ നിനക്ക് നല്ലത്.

അറിയാലോ നിനക്കെന്നെ.”

അത് പറയുന്നതിനോടൊപ്പം അവൻ എന്നെ നോക്കി ഒരു വഷളൻ ചിരി ചിരിച്ചു.

“എന്റെ ഏട്ടനാ.”

പേടിയായിരുന്നു ഏട്ടാ അവനെ. പറഞ്ഞുപ്പോയി. അത്രയും പറയനേ എനിക്ക്

ആയുള്ളൂ. അപ്പോഴേക്കും അവനെന്നെ പിന്നും വലിച്ചോണ്ട് പോയി. പിന്നെ ഞാൻ
കണ്ണ് തുറന്നത് ഏട്ടന്റെ വിളി കേട്ട. സ്വപ്നം ആണെന്നാ വിചാരിച്ചേ. പിന്നെ
മനസിലായി എന്റെ പ്രാർത്ഥന ദൈവം കേട്ടൂന്ന്. എന്നെ അത്രയും
വേദനിപ്പിച്ചപ്പോഴും കൊല്ലകൊല ചെയ്തപ്പോഴും ഒരു കാര്യത്തിൽ അവരോട്
ഇപ്പളും നന്ദി ഉണ്ട്., അവര് കാരണമല്ലേ എനിക്കെന്റെ ഏട്ടനെ കാണാൻ പറ്റിയെ??
അന്നതോടെ എല്ലാം തീർന്നുന്ന വിചരിച്ചേ. പക്ഷെ രണ്ട് ദിവസം മുൻപ് അവൻ ആ
അരുൺ ഈ കോളേജിൽ അഡ്മിഷൻ എടുത്തു. അഡ്മിഷൻ close ആക്കിയതാ.
പക്ഷെ അവൻ പണം എറിഞ്ഞ് കേറി. ഇപ്പൊ പഴയ പോലെ വീഡിയോ കാണിച്ച്
blackmail ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. എന്നെ അവന് വെറുതെ വിടാൻ ഉദ്ദേശം ഇല്ലേട്ടാ. ഇവന്
വേണ്ടിയാനല്ലോ ദേവി ഞാൻ ആ ചതി ചെയ്തത്.
അത്രയും പറഞ്ഞ് തന്റെ മിഴിയിൽ നിന്നും ഉതിർന്ന ഒരിറ്റ് കണ്ണുനീര് തുടച്ച് അവൾ
വീണ്ടും ഏട്ടന്റെ തോളിലേക്ക് ചാഞ്ഞു. ഇതേ സമയം കണ്ണിൽ എരിയുന്ന തീയുമായി
ജ്വലിക്കുകയായിരുന്നു കാർത്തി. തുമ്പിക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ള stop എത്തി. അവൾ ബാഗ്
എടുത്ത് തോളിൽ ഇട്ട് ഇറങ്ങി. പെട്ടന്ന് അവൾടെ കൈയിൽ കാർത്തി കേറി
പിടിച്ചു.

കാർത്തി: മോള് ഇന്ന് സന്തോഷത്തോടെ വേണം കോളേജിൽ പോവാൻ.

ഇന്നത്തോടെ മോൾടെ എല്ലാ പ്രശ്നോം തീരും. ഏട്ടനാ പറയണേ.

അവൾ പുഞ്ചിരിച്ചു. ആ പുഞ്ചിരിയിൽ സന്തോഷവും സമാധാനവും ഉണ്ടായിരുന്നു.

അവളാ സ്റ്റോപ്പിൽ ഇറങ്ങി. ബസ് വീണ്ടും നീങ്ങി തുടങ്ങി. അവൻ ഫോൺ എടുത്ത്
അളിയൻ എന്ന് അടിച്ചിട്ടിട്ടുള്ള നമ്പറിൽ വിളിച്ചു. രണ്ടാം റിങ്ങിൽ തന്നെ ഫോൺ
എടുത്തു.

“എന്താടാ അളിയാ??”

“എവിടെയാ??”

“ഇന്ന് വീട്ടിലുണ്ട്. വൈകുന്നേരമേ കറക്കം ഉള്ളൂ. എന്താ ബൈക്ക് ഇപ്പളൊന്നും

ചോദിക്കല്ലും. കൂടിപ്പോയ ഞങ്ങടെ കല്യാണം കഴിയും വരെ.”

“അതിനല്ല ഊളെ നിയിനീ ആ വണ്ടി തന്നില്ലേലും ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ല. ഞാൻ

പറയുന്നത് ഇന്നൊരു പണിയുണ്ട്. ഒരുത്തനെ കോളേജിൽ കേറി മേയണം.”

“ഇതെന്താ മുത്തേ ആദ്യമേ പറയാത്തെ?? നീ ഇപ്പൊ എവിടെയാ??”

“ഞാനിപ്പോ ബസ്സിലാ. ഹോസ്പിറ്റലിലോട്ട് പൊക്കോണ്ടിരിക്കുവാ.”

“നീ ആ ഗിരിനഗറില് ഇറങ്ങിക്കോ. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വരാം.”

“അഹ്.”

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ ഫോൺ വച്ചു. മനുവിന്റെ കാൾ കാട്ടാക്കി wife എന്ന്
അടിച്ചിട്ടുള്ള പേരിലേക്ക് കാൾ ചെയ്തു. ആദ്യത്തെ റിങിൽ തന്നെ മറുതലക്കൽ
ഫോൺ എടുത്തു.

“ഹലോ പറ മോനെ എന്താ ഈ നേരത്ത്??”

“അനു ഇന്ന് വരാൻ കുറച്ച് late ആവുട്ടോ. ഒരു അത്യാവശ്യ കാര്യത്തിന് വേണ്ടി
പോവുവാ.”

“കുറെ താമസിക്കോ??”

“അറിയില്ല. ഏതായാലും ഉച്ചക്ക് മുൻപേ ഞാനങ്ങ് എത്താൻ നോക്കാം.”

“Mm അല്ല എന്താ ഇത്ര അത്യാവശ്യം??”

“അത് നിന്നെ ഒറ്റക്ക് കിട്ടുമ്പോ പറയാം.”

“അയ്യടാ.”

“ശെരി ടി ഞാൻ വിളിക്കാം.”

“അഹ് ടാ നോക്കി പോ.”

അവൻ ഫോൺ വച്ചു.

കാർത്തി: ചേട്ടാ ഗിരിനഗർ എത്തുമ്പോ ഒന്ന് വിളിക്കണേ.

:അതിന് മോൻ ടിക്കറ്റ് എടുത്തത് അവിടേക്ക് അല്ലല്ലോ.

കാർത്തി: അത്യാവശ്യം ആയിട്ട് ഗിരിനഗറിലേക്ക് പോണം.

:അടുത്ത സ്റ്റോപ് ഗിരിനഗറാ.

വണ്ടി വീണ്ടും മുന്നോട്ട് നീങ്ങി. സൂപ്പർ ഫാസ്റ്റ് ആയതിനാൽ വണ്ടി കുതിച്ചു.

അങ്ങനെ ഗിരിനഗറിൽ വണ്ടി നിർത്തി. അവനിറങ്ങി. ചുറ്റും വെറുതെ ഒന്ന്
കണ്ണോടിച്ചു. ഒരു ചെറിയ പെട്ടിക്കട അവൻ കണ്ടു. അങ്ങോട്ട് പോയി അവനൊരു
പായ്ക്കറ്റ് പ്ലയേഴ്‌സും വാങ്ങി അതിലൊരണ്ണം ചുണ്ടോട് ചേർത്തു.

“നിയെന്തിനാ കാർത്തി ഇങ്ങനെ സിഗരറ്റ് വലിക്കണേ??

“എന്താ പാറൂട്ടി ഇത് എപ്പളും ഇല്ലല്ലോ. ഒരു ദിവസം ഒരെണ്ണം.”

“വേണ്ട ഒന്നും പറയണ്ട എനിക്കിത് വലിക്കുന്നതെ ഇഷ്ട്ടല്ല.”

“ഓഹ് അന്നവനെ അടിക്കണ്ട ഒരു അവശ്യോം ഇല്ലായിരുന്നു.”

“എന്താ??”
“ഏയ് ഒന്നുല്ല.”

“എനിക്ക് മനസിലായി അന്നവനെ അടിച്ചത് എന്നോടുള്ള ഇഷ്ട്ടം കൊണ്ടാണെന്ന്

ഞാൻ വിചാരിച്ചു. പിന്നെ നീ സിഗരറ്റ് വലിച്ചത് അതെന്തിനാ??”

“എടി അത് അത്രയും പേരുടെ മുമ്പിൽ ഒന്ന് അളവാൻ.”

“സമ്മതിച്ചു. അന്നും ഇത് തന്നെയാ നീ എന്നോട് പറഞ്ഞത്. പിന്നെ നീ വലിച്ചത്

എന്തിനാ?? ആരെ കാണിക്കാനാ??”

“ഓഹ് ഈ പെണ്ണ്.”

“സത്യം ചെയ്യ് എന്റെ തലയിൽ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്യ്.”

“ഇല്ല ഇനി ഞാൻ വലിക്കില്ല. സത്യം.”

“അത് പോരാ. എനിക്ക് നിന്നെ തീരെ വിശ്വാസം ഇല്ല. എന്റെ തലയിൽ തൊട്ട് തന്നെ
സത്യം ചെയ്യ് ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ കൂടില്ല.”

“ഇവളെ കൊണ്ട് തോറ്റല്ലോ. എന്റെ പാറൂട്ടിയാണെ അസത്യം ഇനി ഞാൻ വലിക്കില്ല.

പോരെ.”

“Mm അങ്ങനെ വഴിക്ക് വാ.”

“മണ്ടി.”
“എഹ് എന്തേങ്കിലും പറഞ്ഞോ??”

“ഏയ് ഒന്നുല്ല.”

ചുണ്ടോട് വച്ച സിഗരറ്റ് കാർത്തി കത്തിച്ചു. ഒന്നിരുത്തി വലിച്ചു. വെളിയിലേക്ക്

പുകയൂതി വിട്ടു., തന്റെ ഓര്മകളെയും.

“ഇനിയെങ്ങോട്ടാ എന്റെ ചെക്കൻ?? ആരയോ ചതക്കാൻ ആണല്ലേ പോക്ക്.

എന്റെ ചെക്കൻ നല്ലത് മാത്രേ ചെയ്യുള്ളൂന്ന് എനിക്കറിയാം. ആകെയുള്ള ദുശീലം

ഈ വലിയാ. എന്റെ തലയിൽ തൊട്ട് സത്യം ചെയ്തതാ എന്നിട്ടും വലിക്കുന്ന
കണ്ടില്ലേ തെമ്മാടി.”

എവിടുന്നോ തന്റെ പാറൂന്റെ ശബ്‌ദം കാർത്തിയുടെ കാതുകളിലേക്ക് എത്തി.

വീണ്ടും കയ്യിലിരുന്ന് എരിയുന്ന സിഗരറ്റ് ചുണ്ടോട് ചേർത്തു. പക്ഷെ എന്തോ
പെട്ടന്ന് തന്നെ അവൻ അത് താഴെ ഇട്ട് കാലുകൊണ്ട് ചവിട്ടി കെടുത്തി. അവൻ
ആകാശത്തേക്ക് നോക്കി. പകൽസമയത്തും ഒരു നക്ഷത്രം അവനെ നോക്കി കണ്ണ്
ചിമ്മുന്നത് അവൻ ശ്രദ്ധിച്ചു. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ അവനറിയതെ തന്നെ ഒരു പുഞ്ചിരി
വിരിഞ്ഞു. പെട്ടെന്ന് അവന്റെ ഫോൺ റിങ് ചെയ്തു. മനുവായിരുന്നു അത്.

“അഹ് പറയടാ”

“ഞാനവിടെ കാർത്തിക ബാറിന് അടുത്തുണ്ട്.”

“Mm ഞാൻ ദാ വരുന്നു.”

ഫോൺ കാട്ടാക്കി അവൻ ബസ് സ്റ്റോപ്പിലേക്ക് നടന്നു. അവിടെ ബൈക്കിന്റെ
പുറത്ത് ഫോണിൽ കുത്തി കൊണ്ടിരിക്കുവായിരുന്നു മനു. കാർത്തി അടുത്തേക്ക്
ചെന്ന് അവന്റെ തോളിൽ കൈയിട്ടു.

മനു: എന്നാ പിന്നെ എങ്ങനെ തെറിച്ചാലോ??

കാർത്തി: തെറിക്കാം.

മനു: വണ്ടി നിയെടുക്കോ??

കാർത്തി: എന്താ നിനക്ക് ഓടിച്ചാൽ??

മനു: നീയാണെങ്കിൽ പത്ത് മിനിറ്റിൽ എത്തേണ്ട സ്ഥലം രണ്ട് മിനിറ്റിൽ എത്തിക്കും.

കാർത്തി: mm ഇങ്ങോട്ട് മാറ്.

മനു ഇറങ്ങി പിന്നിലിരുന്നു. കാർത്തി മുന്നിൽ കേറി ബൈക്ക് ഒന്ന് റേസ് ചെയ്തു.
ഗിയർ മാറ്റി വണ്ടി കുതിപ്പിച്ചു.

മനു: അളിയാ ഒരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ ദേഷ്യപ്പെടോ??

കാർത്തി: സ്പീഡ് കുറക്കാൻ ആയിരിക്കും.

വണ്ടി ഓടിക്കുന്നതിനിടയിൽ കാർത്തി മറുപടി കൊടുത്തു.

മനു: അതല്ല മലരേ നീ ദേഷ്യപ്പെടോ ഇല്ലയോ?? അതാദ്യം പറ.

കാർത്തി: നിയായത് കൊണ്ട് ഞാൻ ദേഷ്യപ്പെടും അതുകൊണ്ട് മോൻ വായടച്ച്‌

ഇരിക്ക്.

ആരോടോ ഉള്ള ദേഷ്യം പോലെ അവൻ അക്‌സിലേറ്റർ തിരിച്ചു.

കോളേജ് കവാടം കഴിഞ്ഞ് വണ്ടി ഉള്ളിലേക്ക് പോയി. വണ്ടി പാർക്കിങ്ങിൽ നിർത്തി

അവരിറങ്ങി.

അകത്തേക്ക് പോകാൻ നിന്ന കാർത്തിയുടെ കയ്യിൽ മനു പിടുത്തമിട്ടു.

കാർത്തി: എന്താ??

മനു: ഇനിയെങ്കിലും പറ.

കാർത്തി ഒരു നിമിഷം മിണ്ടാണ്ട് നിന്നു. പിന്നെ തുമ്പി അവനോട് പറഞ്ഞ എല്ലാ
കാര്യങ്ങളും മനുവിനോട് പറഞ്ഞു.

മനു:ഇത്രയൊക്കെ നടന്നിട്ടാണോ ടാ നീ ചുമ്മാ ഇരുന്നെ?? ഇതറിഞ്ഞ സമയത്തെ

അവനെ പോയി തീർക്കണമായിരുന്നു.

കാർത്തി: അളിയാ എനിക്കിത് ആദ്യമേ ചെയ്യായിരുന്നു. പക്ഷെ ഇത് കോളേജാ.

ഇവിടെ വച്ച് ഒരുത്തനെ നമ്മുക്ക് അടിച്ചിടാം. പക്ഷെ അതിനപ്പുറം പോവാൻ പറ്റില്ല.
എന്റെ തുമ്പി എത്രത്തോളം വേദന അനുഭവിച്ചോ അതിന്റെ ഇരട്ടി അവൻ
അനുഭവിക്കണം. അന്ന് നമ്മള് ഒരു കളി കളിച്ചപ്പോ ഗൗരിയുടെ കൈകൾ കൊണ്ട്
തന്നെ അവര് മരിച്ചു. പക്ഷെ ഇന്ന് നമ്മൾക്ക് അങ്ങനെ ചെയ്യാൻ പറ്റില്ല.
മനു: ഇപ്പൊ എന്താ നിന്റെ പ്ലാൻ??

കാർത്തി: തൂക്കാം.

മനു: എങ്ങനെ??

കാർത്തി: അവനെ എങ്ങനെ എങ്കിലും നമ്മടെ കൂടെ വരുത്തണം. എന്നിട്ട് നിധി

സ്റ്റോറിന്റെ ബാക്കിലെ ഗോഡൗണിൽ എത്തിക്കണം.

മനു: പറയാൻ എളുപ്പാ. എങ്ങനെ നടത്തും.

കാർത്തി: ആദ്യം അവൻ വന്നൊന്ന് അറിയണം.

അവൻ ഫോൺ എടുത്ത് തുമ്പിക്ക് മെസ്സേജ് ചെയ്തു.

“അവൻ വന്നോ??”

ഇതായിരുന്നു മെസ്സേജ്.

ഉടൻ തന്നെ replay വന്നു.

“വന്നിട്ടില്ല ഏട്ടാ. പാർക്കിങ്ങിൽ അവന്റെ വണ്ടി ഇല്ലായിരുന്നു. ഏട്ടൻ എവിടെയാ??”

വന്ന മെസ്സേജ് വായിച്ചതിന്‌ശേഷം അവൻ type ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

“കോളേജിൽ തന്നെ ഉണ്ട് മോളേ. ഇനി അവന്റെ ഒരു പ്രശ്നോം ഉണ്ടാവില്ലാട്ടോ.
അവന്റെ വണ്ടി ഏതാ??”

കുറെ നേരം കഴിഞ്ഞിട്ടും മെസ്സേജ് ഒന്നും വന്നില്ല.

തുമ്പി: ഏട്ടാ…..

അവര് രണ്ടുപേരും ഒരേപോലെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി. അവരുടെ പിന്നിലായി തുമ്പി

നിക്കുന്നു.

കാർത്തി: മോളെ നീ എങ്ങനെ??

തുമ്പി: ഞാൻ കാന്റീനിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു ഏട്ടാ.

കാർത്തി: mm അവന്റെ ബൈക്ക് ഏതാ മോളെ??

തുമ്പി: duke390 റെഡും ബ്ലാക്കും ചേർന്ന.

മനു: ടി കാന്താരി ക്ലാസ്സിൽ കേറി ബാഗും എടുത്തിട്ട് വാ. ഇന്ന് നിനക്ക് ലീവാ.

തുമ്പി: എഹ് അതെന്തിന്??

മനു: അതൊക്കെ പറയാം. നീ പോയി ബാഗ് എടുത്തിട്ട് വാടി കുരുപ്പേ. ആരെങ്കിലും

ചോദിച്ച അമ്മൂമ്മ മരിച്ചൂന്ന് അങ്ങ് പറഞ്ഞാൽ മതി.
അവൾ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പോയി.

കാർത്തി: നീ എന്തിനാ അവളോട് വരാൻ പറഞ്ഞേ??

മനു: ഒരുപാട് വേദന അനുഭവിച്ചത് അല്ലേ പാവം. അവനെ കൊല്ലാക്കൊല

ചെയ്യുന്നത്‌അവളും കാണട്ടെ. അത് കണ്ട് അവള് സന്തോഷിക്കണം.

കാർത്തി: എടാ പക്ഷെ……

മനു: നിയൊന്നും പറയണ്ട. അവളെന്റേം കൂടി അനിയത്തി അല്ലെ??

കാർത്തി: mm.

മനു: ഒരു പ്ലാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞ് തരാം.

മനു അവന്റെ കാതിൽൽ രഹസ്യമായി പറഞ്ഞു. അവന്റെ പ്ലാൻ കേട്ട്

കാർത്തിയുടെ ചുണ്ടിൽ ചിരി വിടർന്നു.

മനു: അപ്പൊ ഇതാണ് എന്റെ പ്ലാൻ.

കാർത്തി: mm മതി അളിയാ. അവന് ഇത് തന്നെയാ കൊടുക്കേണ്ടെ. പക്ഷെ നമ്മള്

പറയാൻ പോകണ കള്ളം അത് വേണോ.

മനു: തെറ്റാണ് എന്നാലും അവനെ കുടുക്കാൻ ഈ ഒരു വഴിയേ ഉള്ളൂ.

അപ്പോഴേക്കും തുമ്പി അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു.

തുമ്പി: പോവാം.

മനു: അഹ് വന്നോ. ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും ചോദിച്ചോ??

തുമ്പി: ഏയ് ഇല്ല. കണ്ടലല്ലേ ചോദിക്കു. ഞാൻ ആരും കാണാതെ മുങ്ങി.

മനു: മുടുക്കി. ഏട്ടന്റെ അനിയത്തി തന്നെ. എന്നാ വാ പോവാം.

തുമ്പി: എങ്ങനെ പോവും??

മനു: ഇവൻ കുറച്ച് കഴിഞ്ഞിട്ട് വരും. നമ്മുക്ക് ഇപ്പൊ ഒരു ഓട്ടേ പോവാം. വേറൊരു
സ്ഥലത്ത് പോവാനുള്ളതാ.

തുമ്പി: നമ്മളെങ്ങോട്ടാ പോണേ??

മനു: പറഞ്ഞാലേ വരു?? എന്നെ വിശ്വാസം ഇല്ലേ നിനക്ക്??

തുമ്പി: എന്താ ഏട്ടാ എനിക്ക് നിങ്ങള് രണ്ടാളും ഒരുപോലെയാ.

മനു: എന്നാ വാ.

അവര് കാർത്തിയോട് പറഞ്ഞ് നടന്നു.

കാർത്തി കുറെ നേരം കൂടി അവിടെ നിന്നു. പെട്ടന്ന് ഒരു duke390 ചീറി പാഞ്ഞ് വന്നു.
പാർക്കിങ്ങിൽ നിർത്തിയ ശേഷം അതിൽ നിന്നും അരുൺ ഇറങ്ങി. കാർത്തിയെ
അരുൺ കണ്ടെങ്കിലും അത് ഗൗനിക്കാതെ എന്തോ അത്യാവശ്യ കാര്യത്തിനെന്ന
പോലെ അവൻ നടന്നു.

കാർത്തി: ഏയ് ……

പൊക്കൊണ്ടിരുന്ന അരുണിനെ കാർത്തി പുറകിൽ നിന്നു വിളിച്ചു. അവൻ

തിരിഞ്ഞു നോക്കി.

അരുൺ: എന്നെയാണോ??

കാർത്തി: അതേ.

അവൻ നടന്നു കാർത്തിക്ക് അരികിലേക്ക് വന്നു.

അരുൺ: mm എന്താ??

കാർത്തി: അരുൺ അല്ലെ??

അരുൺ: അഹ് അതേ ഇയാള് ആരാ??

കാർത്തി: ഞാൻ കാർത്തിക്. ഹരിടെ കൂട്ടുകാരനാ.

അരുൺ: ഏത് ഹരി??

കാർത്തി: ഈയിടക്ക് കൊല്ലപ്പെട്ട.

അരുൺ: ഓഹ്. അല്ല ഇയാൾക്ക് എന്നെ എങ്ങനെ അറിയാം??

കാർത്തി: ഞാൻ ഹരിയോടൊപ്പം കണ്ടിട്ടുണ്ട്.

അരുൺ: സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഞാനും തന്നെ എവിടെയോ കണ്ടത് പോലെ. അപ്പൊ

താൻ വന്ന കാര്യം പറയ്യ്‌.

കാർത്തി: അരുൺ എന്നെ ഒന്ന് സഹായിക്കണം. അരുണിനെ കൊണ്ടേ അത്

നടക്കൂ.

അരുൺ: എന്ത് സഹായം.

” ടാ ചെക്കാ നീ ഇപ്പൊ പറയാൻ പോണത് നുണയാണെന്ന് എനിക്കറിയാം. പക്ഷെ

ഇങ്ങനെയുള്ള നുണകൾ ഇനി ആവർത്തിക്കരുത്. പാവം കിട്ടുട്ടോ. പിന്നെ
ഇതെല്ലാം തുമ്പി മോൾക്ക് വേണ്ടിയാണെന്ന് ഓർക്കുമ്പോ കുഴപ്പം ഇല്ല.”

അവന്റെ ഉള്ളിലിരുന്ന് പാറു സംസാരിക്കും പോലെ അവന് തോന്നി.

“ഈശ്വര പൊറുക്കാണേ. പാറു പിണങ്ങല്ലെട്ടോ.”

അവനുള്ളിൽ പ്രാർത്ഥിച്ചു.

എന്നിട്ട് സംസാരിച്ചു തുടങ്ങി.

കാർത്തി: പതിനെട്ടിനും ഇരുപതിനും ഇടയിലുള്ള പെണ്കുട്ടികളെ പ്രേമം നടിച്ച്
വശത്താക്കി എന്റെ കയ്യിൽ കൊണ്ട് വരും. അതിനായിട്ട് കുറെ പിള്ളേര് എന്റെ
കൈയിൽ തന്നെ ഉണ്ട്. കുറച്ച് കള്ളും കഞ്ചാവും കൊടുത്ത മതി അവർക്ക്. അവര്
നന്നായിട്ട് പണി എടുത്തോളും. ഇപ്പൊ എന്റെ കയ്യില് ഒരുപാട് പെണ്കുട്ടികൾ ഉണ്ട്.
അവരെ എനിക്ക് വേറെ ആൾക്ക് കച്ചോടം അടിക്കണം. ഇതിനുമുന്ബെ
ഹരിയായിരുന്നു ഇതൊക്കെ ചെയ്തത്. ഞാൻ കുറച്ച് നാള് ഗൾഫിൽ ആയിരുന്നു.
നാട്ടിലെത്തിയപ്പോള അറിയണേ ഹരി മരിച്ചൂന്ന്. ഈ ജോലി വിശ്വസിച്ച്
ഏൽപ്പിക്കാൻ പറ്റിയ ആരും എന്റെ കൂടെ ഇല്ല. അതാ ഞാൻ അരുണിനോട്
ചോദിക്കാന്ന് വച്ചേ.

അരുൺ: mm ഞാൻ കുറെ നാളായിട്ട് ഈ പരിപാടി എടുക്കാത്തതാ.

കാർത്തി: അങ്ങനെ പറയരുത് നാളെ എനിക്ക് തിരിച്ച് പോണം. അതിനുള്ളിൽ

എനിക്ക് എങ്ങനെ എങ്കിലും ഇത്‌അങ്ങ് തീർക്കണം.

അരുൺ: ഞാനിപ്പോ എന്താ വേണ്ടേ??

കാർത്തി: അത് ഞാൻ പറഞ്ഞല്ലോ

അരുൺ: ശെരി എനിക്കെന്ത് കിട്ടും??

കാർത്തി: കിട്ടുന്നതിന്റെ മുക്കഭാഗം താരം. DEAL??

അരുൺ: OK DEAL.

അവര് കൈ കൊടുത്തു.
കാർത്തി: അല്ല ആർക്കാ കച്ചോടം??

അരുൺ: പുറത്ത് പറഞ്ഞുടത്താതാ എന്നാലും എനിക്ക് മുക്ക ശതമാനം ഓഫർ

ചെയ്തതല്ലേ പറയാം. മാർവാടികൾക്കാ.

കാർത്തി: എങ്ങനെ??

അരുൺ: എങ്ങനെന്ന് ചോദിച്ചാൽ കണ്ടെനറിൽ പെണ്ണുകളെ കടത്തും. അവര്

പറയണേ ലൊക്കേഷനിൽ ചെന്നെത്തിക്കും. അവരൊരു തുക ഇങ്ങ് തരും.

കാർത്തി: ഡിലിഗ്സ് ഒറ്റക്കാ??

അരുൺ: ഏയ് എന്റെ വകയിലൊരു അങ്കിളുമുണ്ട്. പുള്ളിയാ ഡ്രൈവർ. ഇവിടുള്ള

മിക്ക പോലിസും ഞങ്ങടെ ആൾക്കാരാ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ചെക്കിങ് ഉണ്ടാവില്ല.
So simple.

കാർത്തി: എന്നാ നമ്മുക്ക് പോയാലോ??

അരുൺ: ഇപ്പഴോ??

കാർത്തി: അഹ് എന്താ വല്ല പ്രശ്നോം ഉണ്ടോ??

അരുൺ: പ്രശ്നം ഉണ്ടോന്ന് ചോദിച്ചാൽ ആങ്കിൾ ഇപ്പൊ സ്ഥലത്തില്ല.

അതുമാത്രമല്ല മർവാടികളെ വിളിച്ച് കാര്യം പറയണം.

കാർത്തി: ഓഹ് ഇനിയിപ്പോ എന്താ ചെയ്യാ??

അരുൺ: നിങ്ങളെ നമ്പർ താ. ആങ്കിൾ വരുമ്പോ ഞാൻ വിളിക്കാം.

കാർത്തി: ഞാനൊരു കാര്യം പറയട്ടെ, ബുദ്ധിമുട്ട് ആവില്ലെങ്കിൽ എന്റെ കൂടെ

സൈറ്റിലേക്ക് വരോ?? നമ്മുക്ക് അവിടെ ഇരിക്കാം. കള്ളും കഞ്ചാവും പെണ്ണുമുണ്ട്
ഏത്.

അരുൺ: ആഗ്രഹമൊക്കെ ഉണ്ട് എന്നാലും..

കാർത്തി: ഒരെന്നാലും ഇല്ല. താൻ വരുന്നതിൽ എനിക്ക് സന്തോഷമേ ഉള്ളൂ.

ഒന്നൂല്ലേലും എന്റെ ഹരിടെ കൂട്ടുകാരൻ അല്ലെ.

അരുൺ: വരാല്ലേ??

കാർത്തി: പിന്നെന്ത് തനിക്ക് കള്ളിനൊപ്പം രുചിക്കാൻ പെണ്ണിനെ തരാടോ??

അരുൺ: കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ കൊതിയാവാ.

കാർത്തി: എന്നാ വാ പോവാം. പിന്നെ തന്റെ ബൈക്കിൽ ഞാൻ കൂടെ വന്നാൽ

ബുദ്ധിമുട്ട് ആവുവോ?? എന്റെ ബൈക്കിലേ പെട്രോള് കുറവാ. അത് വരെ
പോവാത്തില്ല.

അരുൺ: അതിനെന്തിനാ ചോദിക്കുന്നെ താൻ വാ.

അരുണിന്റെ ബൈക്കിൽ കാർത്തി കേറി. ബൈക്ക് കോളേജ് കവാടം താണ്ടി

പുറത്തേക്ക് കുതിച്ചു. പിന്നിലിരുന്ന് കാർത്തി പറയുന്ന വഴിയിലൂടെ അവൻ വണ്ടി
ഓടിച്ചു.
കാർത്തി: അഹ് ഇവിടെ നിർത്തിക്കോ.

അരുൺ: ഇവിടെയോ ഇത്‌നിധി സ്റ്റോർ അല്ലെ??

കാർത്തി: അതേ. പക്ഷെ ഇതിന്റെ പിന്നിൽ ഒരു ഗോഡൗൻ ഉണ്ട്.

ഇവിടെത്തെക്കുള്ള അരിയും മറ്റ് സാധനങ്ങളും അവിടെയാ വക്കുന്നെ. അവിടെ
തന്നെയാ നമ്മടെ പെണ്ണുങ്ങളും ഉള്ളേ.

അരുൺ: ആണോ അപ്പൊ അങ്ങോട്ടേക്ക് എങ്ങനാ പോണേ??

കാർത്തി: ബൈക്ക് ദേ ആ സൈഡിലോട്ട് ഒതുക്കിക്കോ. അങ്ങനെ ആരും

ശ്രദ്ധിക്കില്ല. എന്നിട്ട് താൻ എന്റെ കൂടെ വാ.

അരുൺ: sure ആണല്ലോ അല്ലെ??

കാർത്തി: താൻ വഡോ ഇത് എന്റെ സ്ഥലം ആഹ്.

കാർത്തിയുടെ നിർദ്ദേശപ്രകാരം അവൻ ബൈക്ക് ഒതുക്കി നിധി സ്റ്റോറിന്റെ

പിന്നിലേക്ക് നടന്നു.

കാർത്തി: നമ്മക്ക് മതിൽ ചാടി ഗോഡൗണിന്റെ പിന്നിൽ കൂടെ കേറാം. മുന്നിലത്തെ

ഡോർ പൂട്ടിയിരിക്കുവാ. അതവര് വന്നാലേ തുറക്കൂ.

അരുൺ: എനിക്കൊന്നും മനസ്സിലാവുന്നില്ല. താൻ വല്ലോം ഉടയിപ്പും ആണോ??

കാർത്തി: താൻ ഇങ്ങനെ negative ആവല്ലേ. എല്ലാം ഇവിടെ തന്നെ ഉണ്ട്. ഈ
മതിലൊന്ന് ചാടി ഗോഡോണിന് ഉള്ളിലേക്ക് കേറിയ തന്റെ കണ്ണ് തള്ളും. എടോ
എന്നെ ഒന്ന് വിശ്വസിക്ക്. ചാടിക്കോ.

അരുൺ ചുറ്റിനും ഒന്ന് നോക്കി ആരും വരുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി അവൻ
മതിൽ ചാടി. ചാടിയത് മാത്രേ അവനോർമ്മ ഉള്ളൂ. കണ്ണ് തുറന്നപ്പോ എവിടെയോ
ഒരു ഇരുട്ട് മുറിയിൽ കൈയും കാലും കെട്ടി നിലത്ത്‌കിടക്കുന്നു. എണീക്കാൻ
പരമാവധി അവൻ ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ പറ്റുന്നില്ല. പെട്ടന്ന് അവിടമാകെ വെളിച്ചം
പടർന്നു. അത്രയും നേരം ഇരുട്ടത്ത് കിടന്നത് കൊണ്ടാവാം വെളിച്ചം കണ്ടപ്പോ
അവൻ കണ്ണുകൾ കൂട്ടിയടച്ചു. ആരുടെയൊക്കെയോ കാൽപെരുമാറ്റം കേട്ട്
അവൻ കണ്ണുകൾ തുറക്കാൻ ശ്രമിച്ചു. വെളിച്ചത്തിന്റെ പവറിൽ അവന് കണ്ണുകൾ
മുഴുവനായും തുറക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. എന്നിരുന്നാലും ഒരാളുടെ രൂപം അവന്റെ
കണ്ണിൽ തെളിഞ്ഞു.

അരുൺ: കാർത്തി…………..

൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦

മനു: ഒരു പ്ലാൻ ഞാൻ പറഞ്ഞ്‌തരാം.

അവൻ ഇത് വരെയും വന്നിട്ടില്ല. വരുമ്പോ ഹരിയുടെ കൂട്ടുകാരനാണ്

എന്ന് പറഞ്ഞ് നീ അവനെ പരിചയപ്പെടണം. ഹരിയോടൊപ്പം രണ്ട് മൂന്ന് തവണ

നിന്നെ കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്നും എനിക്ക് നിന്നെ കൊണ്ട് ഒരു സഹായം വേണമെന്നും നീ
പറയണം. ഒരു വിധത്തിൽ അവൻ നിന്റെ ട്രാക്കിൽ എത്തിന്ന് തോന്നുമ്പോ നീ
അടുത്ത നുണ പറയണം. എന്റെ കയ്യിൽ ഒരുപാട് പെണ്കുട്ടികൾ ഉണ്ടെന്നും
അവരെ എങ്ങനെ എങ്കിലും ഇന്ന് രാത്രി കൊണ്ട് വിൽക്കണം എന്നും അതിനാണ്
നിന്റെ സഹായം വേണ്ടതെന്നും പറയണം. അവൻ വീണെന്ന് ഉറപ്പായ അവന്റെ
ബൈക്കിൽ കേറി നിധി സ്റ്റോറിന്റെ പിന്നിലുള്ള ഗോഡൗണിൽ കൊണ്ടുവരണം.
മുൻപിലെ ഡോർ ലോക്ക് ആണെന്നും അതുകൊണ്ട് മതില് ചാടി പിന്നിലെ ഡോർ
വഴി ഉള്ളിലേക്ക് കേറാമെന്നും പറയണം. അവനങ്ങനെ മതില് ചാടിയ അവന്റെ
മുമ്പില് ഞാനുണ്ടാവും അവനെ മയക്കാൻ. തുമ്പിയെയും കൊണ്ട് ഞാനിപ്പോ
ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് ആണ് പോണേ. അവളെ അവിടെ ആക്കി ഞാൻ അങ്ങ്
എത്തിയേക്കാം. അവനെ മയക്കി കിടത്തി നമ്മക്ക് ഹോസ്പിറ്റലിലേക്ക് പോവാം.
അവിടെ ഒന്ന് മുഖം കാണിച്ച് ഉച്ചയോടെ തുമ്പിയെയും കൊണ്ട് തിരിച്ച് വരാം.
ഉച്ചയോടെ നിധി സ്റ്റോർ അടച്ച് പൂട്ടുമല്ലോ. നാളെ സംസ്ഥാന പണിമുടക്ക്. ബാക്കി
അവിടെ ഇട്ട് . ഒരുപാട് സൈക്കോ സിനിമകള് കണ്ടതല്ലേ നമ്മള് അതും
പോരാഞ്ഞിട്ട് മനുഷ്യന്മാരെ തിന്നുന്ന നരഭോജികളുടെ പടവും. അതിലെയെല്ലാം
രംഗങ്ങള് ഇപ്പോഴും നിന്റെ മനസ്സിലില്ലേ?? ഓർത്തുനോക്കിയെ കൊടൂരമായി തന്റെ
ഇരയെ ദ്രോഹിക്കുമ്പോ അവന്റെ ആ നിലവിളി. ഇപ്പോ നമ്മൾ സൈക്കോസും ഈ
അരുൺ നമ്മൾടെ കൈയിൽപെട്ട ഇരയും. എങ്ങനെയുണ്ട് എന്റെ പ്ലാൻ??

മനുവിന്റെ പ്ലാൻ കേട്ട് കാർത്തിയുടെ ചുണ്ടിൽ ചിരി വിടർന്നു.

൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦

അരുൺ: കാർത്തി….

ചുണ്ടിൽ എരിയുന്ന സിഗരറ്റുമായി കാർത്തി നടന്ന് അവന്റെ അരികിലേക്ക് വന്നു.

ഉള്ളിലേക്ക് വലിച്ചെടുത്ത പുക അവന്റെ മുഖത്തേക്ക് ഊതി വിട്ടു.

അരുൺ: ടാ………

അവനലറി.

കാർത്തി: അലറല്ലേടാ തന്തേ പണ്ണി പോലയടി മോനെ. നീ എന്ത് തേങ്ങായാടാ

വിചാരിച്ചേ നിനക്ക് പെണ്ണുങ്ങളോടൊപ്പം സൽക്കാരം ഒരുക്കി വച്ചിട്ടുണ്ടെന്നോ. നീ
ഇത്രക്ക് മണ്ടൻ ആയിരുന്നോടാ പട്ടി.

അരുൺ: എന്താടാ നിനക്ക് വേണ്ടേ??

കാർത്തി: നിന്നെ. കൊല്ലാനല്ല സ്നേഹിക്കാൻ. ഞാൻ നിന്നെ സ്നേഹിക്കട്ടെ??
അല്ലേ അത് വേണ്ട ആദ്യം ഇവള് സ്നേഹിക്കും നിന്നെ. മനു……….

അവന്റെ വിളി കേട്ടതും മനു തുമ്പിയുമായി അങ്ങോട്ടേക്ക് വന്നു. തുമ്പിയെ

കണ്ടപ്പോ അരുണിന്റെ മുഖത്ത് ഞെട്ടലായിരുന്നു.

മനു: അവൻ ഞെട്ടിയത് കണ്ടോ?? മോനുസെ മൊത്തമായി ഞെട്ടണ്ട. ഇനിയും

ഞെട്ടാൻ ഒരുപാട് കാര്യങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഈ നിക്കുന്ന തുമ്പി അല്ല അങ്ങനെ പറഞ്ഞാൽ
നിനക്ക് മനസ്സിലാവില്ലല്ലോ ഈ നിക്കുന്ന കാർത്തികയുടെ ഒരേയൊരു ചേട്ടനെ ഈ
നിക്കുന്ന കാർത്തി.

ആദ്യത്തെ ഞെട്ടൽ മാറുമുൻപേ പിന്നേം അവൻ ഞെട്ടി തരിച്ചു.

കാർത്തി: മോളെ വാ വന്നിവനെ സ്നേഹിക്ക്.

അവൻ തുമ്പിയെ നോക്കി വിളിച്ചു. അവൾ നടന്ന് അരുണിന്റെ അടുത്തെത്തി.

അവന്റെ കരണത്തിൽ മാറി മാറി അടിച്ചു. കാലും കൈയും കെട്ടിയിരുന്നതിനാൽ
അവന് കുതറാൻ മാത്രേ പറ്റിയിരുന്നുള്ളൂ. ചുണ്ട് പൊട്ടി ചോര വന്നിട്ടും അതൊന്നും
ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൾ അടിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു അത്രക്കുണ്ടായിരുന്നു
അവനോടുള്ള ദേഷ്യം അവൾക്ക്.

കാർത്തി: മോളെ മതി വാ.

തുമ്പി: ഏട്ടാ……

കാർത്തി: എനിക്കറിയാടാ നിന്റെ ദേഷ്യം തീർന്നിട്ടില്ലെന്ന്. വാ. നിന്നെ

വേദനിപ്പിച്ചതിനും ഇരട്ടി ഇവനെ ഞങ്ങള് വേദനിപ്പിക്കും.
തുമ്പി അരുണിനെ വിട്ട് കാർത്തിയുടെ അടുത്തേക്ക് വന്നു.

കാർത്തി: മോളെ ഇനിയുള്ളത് മോള് കാണണ്ട. മോള് പൊക്കോ മനു കൊണ്ടാക്കും.

മനു: mm വാ മോളെ.

തുമ്പി: ഇല്ല ഏട്ടാ അവന്റെ എല്ലാം കണ്ടിട്ടുള്ളവളല്ലേ ഞാൻ. എനിക്ക് കാണണം

ഏട്ടാ അവൻ നാരകിക്കണത്. ഇനി ഒരു പെണ്ണിനേം അവൻ ഉപദ്രവിക്കാൻ പാടില്ല.

കാർത്തി: ഇല്ല മോളെ ഇന്നിവന്റെ അവസാനം ആണ്.

തുമ്പി: ഇവനെ ഏട്ടൻ എന്താ ചെയ്യാൻ പോകുന്നത് എന്ന് എനിക്കറിയില്ല. എന്ത്

ചെയ്താലും അതെനിക്ക് കാണണം എന്നാ. പക്ഷേ അതിനുമുൻപ് ഞാൻ
പറയുന്നത് ഏട്ടൻ ചെയ്യണം.

കാർത്തി: എന്താടാ??

തുമ്പി: ഇവന്റെ ഈ ദ്രോഹിടെ ലിംഗം എനിക്ക് മുറിച്ച് മാറ്റണം.

അത് പറയുമ്പോളും അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഓരോ തുള്ളി കണ്ണുനീര് ഇറ്റ്

വിഴുന്നുണ്ടായിട്ടുന്നു.

അരുൺ: വേണ്ട വേണ്ട plz…..

ഇതെല്ലാം കേട്ട അവൻ അലറി.

മനു: മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്കട നായേ.

കാർത്തി: മോളെ…….

തുമ്പി: ഏട്ടാ ഇതെനിക്ക് ചെയ്യണം. ഇത്രയും ദിവസം ഇവൻ എന്നോട് കാണിച്ച

ദ്രോഹങ്ങൾക്ക് എനിക്ക് സമ്മാനിച്ച വേദനകൾക്ക് പകരം ചോദിക്കണം ഏട്ടാ
എനിക്ക്.

കാർത്തി: മനു

അവൻ കാർത്തിയുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി.

കാർത്തി: ഊരട ഈ പന്നിന്റെ പെന്റ ്.

അത് കേട്ടതും മനു അവനരികിലേക്ക് നടന്നു. ഇതെല്ലാം കണ്ട് പേടിച്ച്

ഇരിക്കുവാണ് അരുൺ.

അരുൺ: വേണ്ട plz…….

അവൻ പിന്നിലേക്ക് നിരങ്ങി. മനു അവന്റെ നെഞ്ചിൽ ചവിട്ടി.

മനു: ഇതിന്റെയൊക്കെ വല്ലോ അവശ്യോം ഉണ്ടായിരുന്നോടാ നായേ. ഞങ്ങടെ

തുമ്പിയെ വേദനിപ്പിച്ച നീയും വേദന അറിയണം.

അവൻ കിടന്ന് പിടക്കാൻ തുടങ്ങി. അപ്പൊ തന്നെ മനുവിന്റെ കൈ അവന്റെ

കവിളിൽ പതിഞ്ഞു.
മനു: അടങ്ങി കിടക്കട പൊലയാടി മോനെ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ അവന്റെ പെന്റിന്റെ ഹുക്കുരി വലിച്ചുരിഞ്ഞു. പാന്റിൽ

നിന്നും അരുണിന്റെ ഫോൺ മനുവിന് കിട്ടി. വെറുമൊരു ബോക്‌സെർ മാത്രം ഇട്ട്
അവൻ കിടന്നു. നിമിഷ നേരം കൊണ്ട് അവശേഷിച്ച ആ ബോക്സെറും മനു ഊരി
എടുത്തു. അവനൊന്നും ചെയ്യാനായില്ല. നഗ്നത മറക്കാൻ പോലും പറ്റാണ്ട് അവൻ
പിറന്ന പടി കിടന്നു. തന്റെ പിന്നിൽ ഒളിപ്പിച്ച കത്തി പുറത്തെടുത്ത് തുമ്പിക്ക് നേരെ
കാർത്തി നീട്ടി. അവളാ കത്തി ഒരു ഭാവവ്യത്യാസവും കാണിക്കാതെ വാങ്ങിച്ചു.

കാർത്തി: മോളെ ഇന്നിവിടെ നടക്കുന്നത് ഈ ഗോഡൗൻഡിന് പുറത്തിറങ്ങുമ്പോ

മറക്കണം. ഇങ്ങനൊരു സംഭവമേ ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എല്ലാം ഇന്നത്തോടെ നിന്റെ
മനസീന്ന് നശിപ്പിച്ച് കളയണം. പുതിയൊരു ജീവിതം തുടങ്ങണം.

തുമ്പി: ഏട്ടാ എത്രയൊക്കെ ആയാലും ആ വീഡിയോ ഇവന്റെ കയ്യിൽ

ഇരിക്കുന്നടുത്തോളം കാലം എനിക്ക് സന്തോഷമില്ല.

കാർത്തി: മനു എണീപ്പിച്ച് നീർത്തടാ അവനെ.

മനു: ഇങ്ങോട്ട് എഴുന്നേക്ക് ടാ നായേ.

തുമ്പിയിൽ നിന്നും കാർത്തി ആ കത്തി വാങ്ങി അവനരികിലേക്ക് ചെന്നു.

കാർത്തി: നിന്റെ ലിംഗം മുറിച്ച് കളയാനുള്ള അവകാശം എന്റെ തുമ്പിക്കാ.

അത്‌മാത്രം അല്ലല്ലോ നിനക്കുള്ളത്. ഞാനിപ്പോ ഒരു കാര്യം ചോദിക്കും അതിന് നീ
സത്യം പറഞ്ഞാൽ നിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും ചെയ്യില്ല. അതല്ല നീ കള്ളം പറഞ്ഞാൽ.
പിന്നെ പറയുന്നത് ഞാനായിരിക്കില്ല. നിന്റെ ഓരോ വിരലുകളും ഞാൻ മുറിക്കും.

അതും പറഞ്ഞ് കാർത്തി അവന്റെ കൈകളിലെ കെട്ടഴിച്ചു.

കാർത്തി: ഇനി പറ ആ വീഡിയോ എവിടെ??

കാർത്തി അവന്റെ വിരലിൽ കത്തി മുട്ടിച്ചു.

കാർത്തി: പറയ്യ്‌പറയടാ

കത്തി മുട്ടിച്ചു നിന്ന തള്ള വിരൽ കാർത്തി അറുത്തു മാറ്റി. ഇതെല്ലാം

പെട്ടന്നായിരുന്നു.

അരുൺ:ആആആആആആആ

പ്രാണവേദനയാൽ അവൻ നിലവിളിച്ചു.

കാർത്തി: ഇനി പറയ്യ്‌എവിടെ ആ വീഡിയോ??

അരുൺ: എ…, എന്റ ഫോണിൽ….

അവനെങ്ങനൊക്കെയോ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു. കേട്ടപ്പോ തന്നെ മനു അവന്റെ

കൈയിലിരുന്ന അരുണിന്റെ ഫോൺ on ആക്കി.

മനു: pass എന്താടാ??

അരുൺ: 5058

മനു pass അടിച്ച് ഫോൺ unlock ചെയ്തു. എന്നിട്ട് അത് തുമ്പിടെ കയ്യിൽ കൊടുത്തു.
മനു: ദാ മോള് തന്നെ എല്ലാം കളഞ്ഞോ. ഫോണിന്നും മനസ്സിന്നും.

അവൾ ഫോണിൽ ഒരുപാട് നേരം നോക്കി. പെട്ടന്ന് അവളുടെ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞു.

അതോടൊപ്പം ദേഷ്യവും. ഫോണിൽ നിന്നും വീഡിയോ delete ചെയ്ത് അവളാ
ഫോൺ എറിഞ്ഞ് പൊട്ടിച്ചു. ഒരു ഭ്രാന്തിയെ പോലെ അവളലറി.

കാർത്തി: മോളെ എന്താടാ ഇത്‌??

ഇവന്റെ ഇനിയും കോപ്പി കാണുവോ ഏട്ടാ??

കാർത്തി അവന്റെ കഴുത്തിൽ കത്തി ചേർത്തു.

കാർത്തി: പറയടാ ഇതിന്റെ കോപ്പികൾ ഉണ്ടോ?? പറയാൻ

അവനലറി.

അരുൺ: ഇല്ല ഇല്ല..

തുമ്പി: ഏട്ടാ ഇവനെ വിശ്വസിക്കരുത്. ഇവന്റേൽ ഇനിയും കാണും.

അരുൺ: ആആആആആആആ

തുമ്പി അത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും അവന്റെ അടുത്ത വിരൽ മുറിച്ച് മാറ്റിയിരുന്നു

കാർത്തി.
കാർത്തി: പറയാടാ നായേ ഇതിന്റെ കോപ്പി വേറെ ഉണ്ടോ??

അരുൺ: ഇ… ഇല്ല സത്യമായും ഇല്ല.

വേദനയിലും അവൻ പറഞ്ഞൊപ്പിച്ചു.

കാർത്തി: മോളെ ഇനി നിന്റെ ഊഴം. നിന്റെയുള്ളിലെ പക അടങ്ങും വരെ എന്തച്ച

ചെയ്യ്.

അവൻ കത്തി അവൾക്ക് കൊടുത്തു.

കത്തി വാങ്ങി ജ്വലിക്കുന്ന കണ്ണുകളുമായി അവൾ അവനരികിലേക്ക് ചെന്നു.

അരുൺ: വേണ്ട കാർത്തിക വേണ്ട plz…. നമ്മുക്കൊന്നിച്ച് ജീവിക്കാം. Plz വേണ്ട…

അവൻ എന്തോക്കെയോ പറഞ്ഞ് നിരങ്ങാൻ തുടങ്ങി. കാലിലെ കെട്ടഴിക്കാൻ

അവൻ പരമാവധി ശ്രമിക്കുന്നുണ്ട് പക്ഷെ കയ്യിലെ വേദന കാരണം അവന് ഒന്നും
ചെയ്യാൻ പറ്റുന്നില്ല. അവൾ അവന്റെ ലിംഗത്തിൽ കത്തി മുട്ടിച്ചു. അവൻ കുതറി
മാറി. അപ്പൊ തന്നെ തുമ്പിയുടെ കൈ അവന്റെ ചെവിട്ടിൽ പതിഞ്ഞു.

തുമ്പി: ഏട്ടാ ഇവന്റെ കൈ പിടിച്ച് വച്ചേ.

കാർത്തി അവന്റെ രണ്ട് കൈയും കൂട്ടി പിടിച്ച് വച്ചു.

തുമ്പി: നിനക്ക് ഞാൻ അനുഭവിച്ച വേദന അറിയണ്ടേ അരുണേ?? ഇതുകൊണ്ടല്ലേ

നീ എന്നെ നശിപ്പിച്ചേ?? ഇനി നിനക്കിത് വേണ്ട.
അവളതും പറഞ്ഞ് അവന്റെ ലിംഗത്തിന്മേൽ വച്ചിരുന്ന കത്തിയുടെ മൂർച്ച കൂട്ടി
കൂട്ടി മീൻ മുറിക്കും പോലെ അവൾ ആ പച്ച മാംസത്തെ മുറിക്കാൻ തുടങ്ങി.
അവൻ അലമുറയിട്ട് നിലവിളിക്കാനും. അവന്റെ ആ നിലവിളിയിൽ തുമ്പിയുടെ
ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞ ചിരിയെ കാർത്തി കണ്ടു. മുറിച്ച് മാറ്റിയ ലിംഗം നിലത്തേക്ക്
ഇടുമ്പോഴും തുമ്പിയുടെ പക അടങ്ങിയിരുന്നുമില്ല. അവളങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നു
എത്രയോ നേരം.

കാർത്തി: മോളെ……

അവളുടെ തോളിൽ കൈ വച്ച് അവൻ വിളിച്ചു. അവൾ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. ഇപ്പൊ

അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ പകയോ ദേഷ്യമോ അല്ല. സങ്കടമാണ്.

തുമ്പി: ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റാണോ ഏട്ടാ??

അവൻ ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: അല്ലടാ നീ ചെയ്തത് തന്നെയാ ശെരി.

മനു: ദേ ഇതോട് കൂടി എല്ലാം മറക്കണം കേട്ടോടി കാന്താരി.

അവൾ ചിരിച്ചു.

മനു: ഇനി എന്താ അടുത്ത പ്ലാൻ??

കാർത്തി: നീ ഇവളേം കൊണ്ട് പൊക്കോ. ഞാൻ അങ്ങോട്ട് വന്നോളാം.

മനു: അത് വേണോടാ നീ ഇവളേം കൊണ്ട് പൊക്കോ.

കാർത്തി: അപ്പൊ ഇവിടുള്ള കാര്യം ആര് നോക്കും??

മനു: മോള് ഇനി ഭക്ഷണം കണ്ട്രോൾ ചെയ്യണം കേട്ടോ. മുടിഞ്ഞ ഭാരമാട ഇവൾക്ക്.
ഇങ്ങോട്ട് എന്റെ മുതുകിൽ ചവിട്ടിയല്ലേ ഇവള് കയറിയത് ഉഫ്‌എന്റെ ജീവൻ പോയി.
ഒരു കുട്ടിയാന ചവിട്ടും പോലെയാ എനിക്ക് തോന്നിയെ.

കാർത്തി ചിരിച്ചു.

തുമ്പി: അയ്യടാ ഞാനല്ലല്ലോ ഇങ്ങോട്ട് വരാൻ നിർബന്ധം പിടിച്ചേ നിങ്ങള് അല്ലെ

കൊണ്ട് വന്നേ അപ്പൊ സഹിച്ചോ.

കാർത്തി: ഞാൻ അപ്പളേ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇവളെ കൊണ്ട് വരണ്ടാന്ന്. അപ്പൊ

നിനക്കല്ലേ നിർബന്ധം നീ തന്നെ സഹിച്ചോ.

മനു: അഹ് വാ കുട്ടിയാനെ.

തുമ്പി: പോ മരപ്പട്ടി.

അവര് വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. തുമ്പി ഇപ്പൊ പഴയതിലും സന്തോഷവധി ആയിട്ടുണ്ട്.

അരുൺ: മ്മ്‌സ്സ്സ്

ബോധം പോയ അരുൺ അവിടെ കിടന്ന് ഞെരുങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കാർത്തി: ടാ നായേ നിന്നെ കെട്ടി ഇട്ടത് എന്തിനാണെന്നോ അത് നിന്നെ പേടിച്ചിട്ടല്ല.
എന്റെ തുമ്പിയെ നീ എന്താ ചെയ്തേ?? അവൾക്ക് അലറി കരയാൻ മാത്രല്ലേ
പറ്റിയുള്ളൂ. അവളെ പോലെ തന്നെ ഒന്നും ചെയ്യാൻ പറ്റാണ്ട് നീ നാരാകിക്കണം.
അതിനാ കെട്ടിയിട്ടേ. എന്തിനായിരുന്നേട എന്റെ തുമ്പിയെ നീ?? നീ പറഞ്ഞില്ലേ
എന്നെ എവിടെയോ കണ്ടിട്ടുണ്ടെന്ന് അത് ഹരിയോടൊപ്പം അല്ല. ഒന്ന് ഓർത്ത്
നോക്കിയേ കുറച്ച് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്. ഞാൻ നിന്റെ വീട്ടിൽ വന്നിട്ടുണ്ട്. എന്റെ
തുമ്പിക്ക് വേണ്ടി സംസാരിക്കാൻ. അന്നാ ഞാൻ നിന്നെ ആദ്യയിട്ട് കാണുന്നെ.
അന്ന് നിന്റെ സംസാരത്തിൽ നിന്നും എന്റെ തുമ്പിയെ നീ എത്രത്തോളം
സ്നേഹിക്കുന്നുണ്ട് എന്നെനിക്ക് മനസിലായി. അന്ന് തന്നെ ഞാൻ എന്റെ
വീട്ടുകാരോട് നിന്നെ പറ്റിയും നിന്റെ കുടുംബത്തെ പറ്റിയും പറഞ്ഞു. നിനക്കറിയോ
അവള് നിന്നെ എത്രത്തോളം സ്നേഹിച്ചിരുന്നൂന്ന്. ആ അവളെയാ നീ. ഇപ്പോഴും
അവള് എന്നോട് പറഞ്ഞത് നിന്നെ കൊല്ലാണ്ടന്നാ. പക്ഷെ നിയിനി ജീവിച്ചിട്ട്
കാര്യമില്ല. ചാകും മുൻപ് ഒന്നറിഞ്ഞോ ഹരിയേം ഗ്യാങിനേം കൊന്നതിന്റെ പിന്നിലും
ഞങ്ങള് തന്നെയാ. ഇനി നീ പോ നരകത്തിലേക്ക് പോ……………..

അവനലറി അതോടൊപ്പം അവന്റെ കൈയിലിരുന്ന കത്തി കൊണ്ട് അരുണിന്റെ

കഴുത്തിൽ വരച്ചു. ഒന്ന് പിടഞ്ഞതിന് ശേഷം അവൻ നിച്ചലമായി.

“നീ ചെയ്തത് നല്ല കാര്യം തന്നെയാ ചെക്കാ. ഇവനെപോലെയുള്ളവര്

ജീവിച്ചിരുന്നുടാ. ഇനി ഇതിന്റെ പിന്നാലെ പോലീസ്, കേസ് ഇതൊന്നും ഓർത്ത്
എന്റെ ചെക്കൻ തല പുകക്കണ്ട. ഒന്നും എന്റെ ചെക്കന്റെ എതിരെ വരില്ല. അതിന്
ഞാൻ ഉറപ്പ് തരുന്നു. സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കണം കേട്ടോ. ഒരു സ്വപ്നം പോലെ
ഞാനുണ്ടാവും എന്റെ ചെക്കന്റെ കൂടെ എന്നും.”

ഒരു തണുത്ത ഇളം കാറ്റ് അവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തലോടി കടന്നുപ്പോയി. ചുണ്ടിൽ

ഒളിപ്പിച്ച ചിരിയുമായി അവൻ ഗോഡൗടിന്‌പുറത്തേക്കിറങ്ങി.

ആരും വരുന്നില്ലെന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്തി മതില് എടുത്ത് ചാടി റോഡിലേക്ക് ഇറങ്ങി.

അരുണിന്റെ ബൈക്ക് പാർക്ക് ചെയ്തിരിക്കുന്ന ഇടത്തേക്ക് അവൻ നടന്നു.
അവിടെ കണ്ട കാഴ്ച്ച കണ്ട് അവൻ ഒരു നിമിഷം നിന്നു. അരുണിന്റെ duke390 കത്തി
തുരുമ്പായി ഇരിക്കുന്നു. കുറച്ച് നേരം കൂടെ അത് നോക്കിയ ശേഷം അവൻ
ഫോൺ എടുത്ത് മനുവിനെ വിളിച്ചു.
“അഹ് പറ അളിയാ”

“നീ കോളേജിന്ന് വണ്ടി എടുത്തിട്ട് ഗിരിനഗറിലോട്ട് വാ. ഞാൻ അവിടെ കാണും.”

“വണ്ടി ഞാൻ നേരത്തെ എടുത്തു. തുമ്പിയെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ കൊണ്ടാക്കി ഞാൻ

നേരെ പോയത് കോളേജിലേക്കാ.”

“അഹ് എന്നാ നീ വേഗം വാ.”

“അഹ് ദാ വരുന്നു.”

അവൻ ഫോൺ കട്ടാക്കി ഗിരിനഗറിലോട്ട് നടന്നു. ഗിരിനഗർ ബസ് സ്റ്റോപ്പിൽ എത്തി

അവൻ അവിടെ ഇരുന്നു. പോക്കറ്റിൽ നിന്നുമൊരു സിഗരറ്റ് എടുത്ത്
കഴിഞ്ഞതെല്ലാം മറന്ന് അവൻ പൂകയൂതി വിട്ടു. മുൻപോട്ട് സഞ്ചരിക്കുന്ന
വാഹനങ്ങളെ നോക്കി പൂകയൂതി വിടുമ്പോൾ അവൻ പോലുമറിയാതെ പഴയ
ഓർമകളിലേക്ക് അവൻ പിന്നോട്ട് സഞ്ചരിച്ചു.

“ഞാനൊരു കാര്യം പറഞ്ഞാൽ നീ കേക്കോ??”

“അഹ് അറിയില്ല. നീ ആദ്യം പറയ്യ്‌.”

“ഇനി മുതല് അടിയൊന്നും ഉണ്ടാക്കാണ്ട് നല്ല കുട്ടിയായി ഇരുന്നൂടെ നിനക്ക്??”

“എന്റെ അമ്മ പറയാറുണ്ടല്ലോ ഞാൻ നല്ല കുട്ടിയാന്ന്??”

“ദേ കാർത്തി ഞാൻ കാര്യയിട്ട് എന്തെങ്കിലും പറയുമ്പോ കോമഡി പറയല്ലെന്ന് എത്ര
വട്ടം പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.”

“എന്റെ പൊന്ന് പാറൂട്ടി നിന്റെ പറച്ചില് കേട്ട തോന്നുലോ ഞാൻ ചുമ്മാ കേറി
അടിയുണ്ടാക്കാന്ന്. എല്ലാത്തിനും ഓരോ കാരണങ്ങൾ ഇല്ലേ??”

“ശെരി സമ്മതിച്ചു. ഈ കാരണങ്ങൾ എല്ലാം നിനക്ക് കണ്ടില്ലാന്ന് നടിച്ചൂടെ??”

“തെറ്റ് കണ്ട നമ്മടെ നടിപ്പിൻ നായകൻ പോലും പ്രതികരിക്കും. അപ്പൊ

അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആരാധകനായ ഞാൻ അടങ്ങിയിരിക്കണോ??”

“അയാൾക്ക് അടി കൊണ്ടാലും അടി വാങ്ങിച്ചാലും പൈസ കിട്ടും. നിനക്കോ

നിനക്ക് അങ്ങനെ കിട്ടോ??”

“നിയിപ്പോ എന്താ വിളിച്ചേ അയാൾ എന്നോ. ആ വലിയ മനുഷ്യൻ എന്റെ ദൈവം

ആടി ദൈവം.”

“അല്ലെങ്കിലും നിന്റെ കുറ്റങ്ങൾ കണ്ട് പിടിച്ച് നന്നാക്കാൻ വരുമ്പോ നീ ആ

ദൈവത്തിന്റെ പേര് പറഞ്ഞ് വിഷയം മറ്റും നിന്നെ കൊണ്ട് തോറ്റടാ ഞാൻ.”

“പാറൂട്ടി എനിക്കറിയാം. എന്റെ അനിയത്തി എന്റെ കൂട്ടുകാരൻ എന്റെ പ്രാണൻ

ഇവരെ ആരെങ്കിലും എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ഞാൻ അടിച്ച് പോവും.
ആരെങ്കിലും എന്നെ കളിയാക്കുന്നത് കേട്ട നീ എന്താ ചെയ്യാ അവരോട് ഒന്നും
ദേഷ്യപ്പെടാണ്ട് മനസ്സില് അവരെ പ്രാകി കൊല്ലും അല്ലേ.”

“പോടാ പട്ടി.”
“നിനക്കുള്ള വിഷമം തന്നെയാ എനിക്കുമുള്ളേ. നീ അറിഞ്ഞ് പ്രാകുന്നു ഞാൻ
അറിഞ്ഞ് അടിക്കുന്നു. അത്രേയുള്ളൂ.”

“കാർത്തി നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും പറ്റിയാൽ??”

“എനിക്കൊന്നും പറ്റില്ല പെണ്ണേ എന്നെ കുറിച്ച് മാത്രം നാഴികക്ക് നാല്പത് വട്ടം

ചിന്തിക്കുകയും പ്രാർത്ഥിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന നീ എന്നോടൊപ്പം ഉണ്ടല്ലോ
അതുപോലെ നിനക്കും ഒന്നും പറ്റില്ല എനിക്ക് ജീവൻ ഉള്ളടത്തോളം കാലം എന്റെ
പാറൂട്ടിക്ക് ഒന്നും വരാൻ ഞാൻ സമ്മതിക്കില്ല.”

മനു: ടാ അളിയോ പകലിരുന്ന് സ്വപ്നം കണ്ടത് മതി വന്ന് കേറ്.

എന്നത്തേയും പോലെ അവനെ ഓർമകളിൽ നിന്നും മുക്തനാക്കാൻ മനുവിന്റെ

വിളിയെത്തി. കൈയിലിരുന്ന സിഗരറ്റ് ഒരിക്കൽ കൂടി ആഞ്ഞ് വലിച്ച് നിലത്തേക്കിട്ട്
അവൻ പോയി ബൈക്കിന്റെ പിന്നിൽ കേറി. മനു വണ്ടിയെടുത്തു.

മനു: അവനെ എന്ത് ചെയ്തു??

വണ്ടി ഓടിക്കുന്നതിനിടയിൽ മനു ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: പറഞ്ഞയച്ചു.

മനു: എങ്ങോട്ട്??

കാർത്തി: അറിയില്ല. ചെയ്ത തെറ്റ്കള് വച്ച് നരകത്തിൽ പോകാനാ ചാൻസ്.

മനു പെട്ടന്ന് ബ്രേക്ക് ഇട്ടു.

മനു: എന്താ??

കാർത്തി: ഞാൻ അവനെ കൊന്നു.

കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് അവനൊന്നും മിണ്ടില്ല.

മനു: എന്റെ പൊന്ന് അളിയാ ഇപ്പൊ എനിക്ക് ഒരു കാര്യത്തിലെ നിന്നോട് ദേഷ്യം
ഉളളൂ. ആ പന്നിനെ നീ കൊല്ലുന്ന സമയത്ത്‌ഞാൻ ഇല്ലാണ്ടായി പോയി. നീ എന്നെ
പറഞ്ഞ് വിട്ടത് എന്തിനാടാ??

കാർത്തി: അവനെ കൊല്ലണം എന്ന് എനിക്ക് ഒരു ആഗ്രഹവും ഇല്ലായിരുന്നു.

പക്ഷെ പെട്ടന്ന് എന്റെ മനസ്സ് മാറി. പഴയ കാര്യങ്ങള് എല്ലാം മനസ്സിലേക്ക് വന്നു.

മനു: എന്ത് പഴയ കാര്യം??

കാർത്തി: ഞാൻ നിന്നോട് പറയാത്ത ഒരു കാര്യം കൂടി ഉണ്ട് മനു. +2 കഴിഞ്ഞ് IT ക്ക്
പൊക്കൊണ്ടിരുന്ന തുമ്പിയെ മിക്കപ്പോഴും ദിവസങ്ങളിൽ ഞാനായിരുന്നു
വിളിക്കാൻ ചെന്നിരുന്നത്. എന്നത്തേയും പോലെ ഒരു ദിവസം അവളെ വിളിക്കാൻ
ചെന്ന ഞാൻ കാണുന്നത് വേറേതോ ഒരു പയ്യനുമായി സംസാരിക്കുന്നതാണ്.
കൂട്ടുകാരൻ ആവും എന്ന് വിചാരിച്ച് ഞാനന്ന് അവളോട് ഒന്നും ചോദിച്ചില്ല. പക്ഷെ
പിന്നെ പിന്നെ അതൊരു ദിനം കാഴ്ചയായി. ഒരു ദിവസം ചോദിക്കാൻ തന്നെ
തീരുമാനിച്ച് ഞാൻ അവളുടെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു. അതുവരെ ആരോടോ ഫോണിൽ
സംസാരിച്ചോണ്ട് ഇരുന്ന അവള് എന്നെ കണ്ടതും പെട്ടന്ന് ഫോൺ cut ചെയ്തു.

“എന്താ ഏട്ടാ??”
“എന്താ ഞാൻ വന്നത് ബുദ്ധിമുട്ട് ആയോ??”

“എന്താ ഏട്ടാ ഈ പറയണേ എനിക്കെന്ത് ബുദ്ധിമുട്ട്?? എന്റെ മുറിയില്

മറ്റാരേക്കാളും ഏട്ടന് കേറിവരാൻ സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ട്.”

“ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ മോള് സത്യം പറയോ??”

“എന്താ ഏട്ടാ?? എന്താ കാര്യം??”

“മോള് ഏട്ടനീന്ന് എന്തെങ്കിലും ഒളിക്കുന്നുണ്ടോ??”

“അ..ത് ഇല്ല…., ഇല്ല ഏട്ടാ.”

“എന്നോടും കള്ളം പറയാൻ തുടങ്ങിയോ തുമ്പി നീ??”

“ഏട്ടാ….”

“മോൾക്ക് ആ പയ്യനെ ഇഷ്ട്ടാണോ??”

“അയ്യോ ഏട്ടാ….”

“ഞാനെന്നും കാണുന്നുണ്ട്. നിങ്ങള് തമ്മിൽ സംസാരിക്കുന്നത്. ആദ്യം ഏതെങ്കിലും

കൂട്ടുകാരൻ ആണെന്ന ഞാൻ വിചാരിച്ചേ. പിന്നെ മനസ്സിലായി ഇത്
കൂട്ടുകാരനെകാൾ മേലെ ആണെന്ന്.”

“ഏട്ടാ അത്”
“വേറൊന്നും എനിക്ക് അറിയണ്ട. മോൾക്ക് അവനെ ഇഷ്ട്ടാണോ??”

“Mm”

“അവൻ ചതിക്കില്ലെന്ന് ഉറപ്പാണോ??”

“Mm”

“അത്രയും കേട്ട മതിയെനിക്ക്.”

“ഏട്ടാ ഇതാരോടും..”

“ഇതെന്റെ ഉള്ളില് മാത്രം ആയിരിക്കും. എനിക്കൊരു കാര്യത്തിലെ വിഷമം ഉളളൂ.

ഞാൻ പാറുനെ പറ്റി നിന്നോട് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. നീ അറിഞ്ഞിട്ടാ അച്ഛനും അമ്മയും
പോലും അറിഞ്ഞേ. എന്നിട്ടും നിനക്ക് ഇങ്ങനെയൊരു ഇഷ്ട്ടം ഉണ്ടായിട്ട് എന്നോട്
പറഞ്ഞില്ലല്ലോ.”

“ഏട്ടാ അത് ഞാനെങ്ങനെയാ ഏട്ടനോട്.”

“ഏട്ടൻ ആയി കണ്ട് പറയാൻ പറ്റിയില്ലെങ്കിൽ ഒരു കൂട്ടുകാരനായി

കണ്ടുടായിരുന്നോ?? അഹ് അതൊക്കെ പോട്ടെ. അപ്പോ good night.”

“ഏട്ടാ സോറി”

“Mm വരവ് വച്ചു ഇനി ആവർത്തിക്കരുത്.”

അന്നവള് അങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞതിനുശേഷം ആ പയ്യനെ പറ്റി ഒരുപാട് ഞാൻ
അന്വേഷിച്ചു. ഒരു ദിവസം അവന്റെ വീട് കണ്ട് പിടിച്ച് ഞാൻ പോയി എല്ലാവരേം
പരിചയപ്പെട്ടു. അമ്മയും അച്ഛനും ചേച്ചിയും അടങ്ങുന്ന ഒരു കുടുംബം. അവിടുന്ന്
ഇറങ്ങിയപ്പോ സന്തോഷം മാത്രേ

ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. വീട്ടിൽ ചെന്ന് തുമ്പിയോട് പോലും ഈ കാര്യമൊന്നും പറയാതെ

അച്ഛനോടും അമ്മയോടും നടന്നതെല്ലാം പറഞ്ഞു. ആ സമയത്ത് അവരുടെ
മുഖത്ത് ഞാൻ കണ്ടത് സന്തോഷം തന്നെയായിരുന്നു.

മനു: അതാരാട ആ പയ്യൻ??

കാർത്തി: ഇപ്പൊ നരകത്തിലേക്ക് പറഞ്ഞയച്ച ആ പന്നിക്കുണ്ടായ അരുൺ.

മനു: അളിയാ??

കാർത്തി: എനിക്കും ആദ്യം ഞെട്ടലായിരുന്നു തുമ്പി ഇതൊക്കെ എന്നോട്

പറഞ്ഞപ്പോ. അവൾക്ക് ഇങ്ങനെയൊന്നും ഉണ്ടാവില്ലായിരുന്നു ഞാൻ അവളെ
അന്ന് മനസിലാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ. അവള് പറയുന്നത് കേൾക്കാൻ പോലും
കൂട്ടാക്കില ഞാൻ. അച്ഛനും അമ്മയും ചെയ്ത കുറ്റത്തിന് അവളും കൂടെ നിന്നന്ന്
ഞാൻ വിചാരിച്ചു. കൂട്ട് നിന്നതല്ല ഞങ്ങള് പറയുന്നത് കേട്ടില്ലേൽ അരുണിനെ
കൊല്ലും എന്ന് അവര് ഭീക്ഷണി മുഴക്കിയപ്പോൾ അവളും അവരോടോപ്പം നിന്നു.
ഇതിനെല്ലാം കാരണം ഞാനാ. ഞാൻ അവരോട് അവനെ പറ്റി പറയരുതായിരുന്നു.
ഇനി എല്ലാം മറക്കണം സ്വസ്ഥമായിട്ട് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കണം. പിന്നെ
ചോദിക്കാൻ മറന്നു നീ എന്തിനാ അവന്റെ ബൈക്ക് കത്തിച്ചേ??

മനു: എല്ലാം മറക്കണം സ്വസ്ഥമായിട്ട് സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കണം.

അവരിരുവരും ചിരിച്ചു.
മനു വണ്ടി എടുത്തു. വണ്ടി നീങ്ങി തുടങ്ങി. സ്വസ്ഥവും സന്തോഷവുമായ
ജീവിതത്തിലേക്ക് അവരും…..

💞 1 വർഷത്തിന് ശേഷം…💞

തുമ്പി: ഏട്ടാ ഏട്ടാ…..

കാർത്തി: എന്താ തുമ്പി കുറച്ച് നേരം കൂടി ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ.

തുമ്പി: ഉറങ്ങിയത് ഒക്കെ മതി എണീറ്റേ.

കാർത്തി: എന്താ മോളെ??

തുമ്പി: ഇന്നെന്റെ birthday ആയിട്ട് അമ്പലത്തിൽ കൊണ്ടു പോവാന്നല്ലേ ഇന്നലെ

രാത്രി എന്നോട് പറഞ്ഞേ??

കാർത്തി: അതൊക്കെ പോവാം പെണ്ണേ. ഞാൻ അല്പം നേരം കൂടെ ഉറങ്ങിക്കോട്ടെ.

തുമ്പി: എന്താ ഏട്ടന് ഇത്രക്ക് ഉറക്കം?? വാ ഏട്ടാ ഇപ്പൊ തന്നെ സമയം ഒരുപാട്
ആയി.

കാർത്തി: ഈ പെണ്ണ്!! മാറ്. അനുവെവിടെ??

തുമ്പി: ഏട്ടത്തി ഒരുങ്ങുവാ.

കാർത്തി: mm ഞാൻ കുളിച്ചിട്ട് താഴേക്ക് വരാം.

തുമ്പി: വേഗം വായോ.

“ഞാനിപ്പോ ഏറെ സന്തോഷവനാണ്. ഞാൻ മാത്രമല്ല ഈ കുടുംബത്തിലെ

എല്ലാവരും. രണ്ട് മാസം മുൻപ് ഒരു വ്യാഴാഴ്ച ആയിരുന്നു കുഞ്ഞിന്റെ നൂല് കെട്ട്.
അന്നത്തെ ദിവസം ആ ഒരു സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു എല്ലാവരും. ഉച്ചയോടെ ആ
സന്തോഷം ഇരട്ടിച്ചു. ചേച്ചിയുടെ husband വീട്ടിലേക്ക് വന്നു. ചേച്ചിയോട് സംസാരിച്ചു.
പിണക്കങ്ങളും പരിഭവങ്ങളും എല്ലാം പറഞ്ഞു തീർത്തു. ചേട്ടൻ വീട്ടിലേക്ക്
വന്നപ്പോ എനിക്ക് ആദ്യം ദേഷ്യം ആയിരുന്നു തോന്നിയത്. പക്ഷെ അമ്മയുടെയും
ചേച്ചിയുടെയും അനുവിന്റെയും ഒക്കെ മുഖത്ത് കണ്ട സന്തോഷം എന്റെ ദേഷ്യം
ഇല്ലാതാക്കുന്നത് ആയിരുന്നു. ചേട്ടന്റെ കണ്ണുകളിൽ നിന്നും വീണ ഒരിറ്റ് കണ്ണുനീര്
അതുവരെ ചെയ്ത പാപങ്ങൾക്ക് ക്ഷേമ ചോദിക്കുന്നതായിരുന്നു. പിന്നെ
കെട്ടിപിടിയും കരച്ചിലും ഒക്കെയായിരുന്നു. ഏതായാലും അവരോന്നിച്ചു.
അതിൽപരം സന്തോഷം എന്താ എനിക്ക് വേണ്ടേ?? ചേട്ടനെ അടുത്തറിഞ്ഞപ്പോ
തന്നെ മനസിലായി ആള് ഒരു പഞ്ചപാവമാ. പേര് അനൂപ്. എത്രയാന്ന് വച്ച
അമ്മടേം ചേച്ചിടേം വാക്ക് കേട്ട് സ്വന്തം ഭാര്യയെ വേണ്ടാന്ന് വാക്കുവാ??
നടന്നതെല്ലാം ചേട്ടൻ എന്നോട് പറഞ്ഞു. ഇപ്പൊ എനിക്കും ചേട്ടനെ വല്യ ഇഷ്ട്ടാ. 1
മാസം മുൻപ് ചേട്ടൻ വർക്ക് ചെയ്യുന്ന കമ്പനിയിൽ തന്നെ എനിക്കും കൂടെ എന്റെ
വാല് മനുവിനും ഒരു ജോലി കിട്ടി. ക്ലിനിങ്ങാണ്. ഡേയും നൈറ്റും. മാറി മാറി ആണ്
പോകുന്നെ. അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഞങ്ങള് ഹാപ്പിയായിരുന്നു. ആകെയുള്ളൊരു
സങ്കടം ചേച്ചിയും കുഞ്ഞും അമ്മയും ഇപ്പൊ ഞങ്ങളുടെ കൂടെയല്ല താമസം.
ഇവിടുന്ന് ഏകദേശം പത്തിരുപത് കിലോമീറ്റർ ഉണ്ട് ചേട്ടന്റെ ഓഫീസിലേക്ക്.
ഓഫീസിൽ നേരത്തെ എത്താനുള്ളത് കൊണ്ട് ഓഫീസിന് അടുത്തായി തന്നെ ഒരു
ചെറിയ വീടും വാങ്ങിച്ചു. ഇപ്പൊ അവിടെയാ അവര് നാല്‌പേരും താമസം. ഞങ്ങള്
എന്നും പോയി കാണാറുണ്ട്. അവരെ കണ്ടില്ലേൽ ഒരു ദിവസം പോലും ഒന്നുറങ്ങാൻ
പറ്റില്ലഞങ്ങൾക്കാർക്കും. എനിക്കും മനുവിനും ബൈക്ക് കൈകിട്ടുമ്പോ ഒരാവേഷം
ഉണ്ട് അതുകൊണ്ട് തന്നെ ഇനി അന്പത് കിലോമീറ്റർ ഉണ്ടെങ്കിലും ഞങ്ങള് പത്ത്
മിനിറ്റിനുള്ളിൽ എത്തും. അമ്മ ഓരോ മാസം കൂടുമ്പോ ഇങ്ങോട്ടേക്ക് വരും. രണ്ട്
മക്കളോടൊപ്പവും സന്തോഷത്തോടെ കഴിയും. ഈ വയസ്സാം കാലത്ത് ആ
അമ്മക്ക് കിട്ടുന്ന ഏറ്റവും വല്യ സന്തോഷം അത് തന്നെയാ. ഇതിനിടയിൽ മനുവും
വാങ്ങിച്ചു ഒരു duke. Duke390 എടുക്കാനാ ഞാൻ പറഞ്ഞേ. പക്ഷെ അവൻ
എടുത്തത് എന്റെ അതേ same വണ്ടി. നമ്പർ പ്ളേറ്റ് മാത്രം മാറ്റം ഉണ്ട്. കളർ വരെ
ഒന്ന്. ഒരാഴ്ച
‌ മുൻപായിരുന്നു മനുവിന്റെയും ലക്ഷ്മിയുടെയും കല്യാണം. ആ
കല്യാണം കൂടിയപ്പോ ഞാൻ കരുതിയില്ല രണ്ട് ദിവസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ
എന്റെയും അനുവിന്റെയും കല്യാണം ആണെന്ന്. അങ്ങനെ എന്റെ അനു എല്ലാ
അർഥത്തിലും എന്റെ സ്വന്തമായി. ഇവിടെ അടുത്തുള്ള ദേവി ക്ഷേത്രത്തിൽ
വച്ചായിരുന്നു കല്യാണം. ഞാൻ പോലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത ഒരുപാട് ബന്ധുക്കൾ വന്നു.
ചിലരൊക്കെ അനുവിനേം തുമ്പിയെയും ഒക്കെ കരയിപ്പിക്കാൻ വന്നവരായിരുന്നു.
അനുവിന്റെ മുഖത്തെ പറ്റി ഓരോന്ന് പറഞ്ഞപ്പോ അവളുടെ കണ്ണിൽ നിന്നും വീണ
ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര് എന്റെ ഹൃദയത്തെ ചുട്ടുപൊള്ളിച്ചു. അവരോട് മറുപടി
പറയണം എന്നുണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ അനുവെന്നെ തടഞ്ഞു. ഞാൻ കൊടുക്കാൻ
ഉദ്ദേശിച്ച മറുപടി അമ്മയും ചേച്ചിയും അവർക്ക് കൊടുത്തു. ഒരു കാരണം പോയ
അടുത്ത കാരണം കണ്ടുപിടിക്കും അതാ അവരുടെ സ്വഭാവം. അനുവിനെ വിട്ട്
അവര് ഞങ്ങൾക്ക് നേരെ തിരിഞ്ഞു. അച്ഛന്റേം അമ്മടേം ലീലാവിലാസങ്ങൾ
കുത്തിപൊക്കി. അവര് പറയുന്ന ഓരോ വാക്കും എന്റെ നെഞ്ചിലാ കൊണ്ടത്
എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞാലും ജനിപ്പിച്ചവരല്ലേ?? തുമ്പി എന്റെ തോളിൽ ചാരി വിതുമ്പി.
എത്രയൊക്കെ ശ്രമിച്ചിട്ടും എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും ഉതിർന്നു ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീർ.
“നല്ലൊരു ദിവസത്തെ നശിപ്പിക്കാൻ ഇങ്ങനെയൊരുന്ന് വന്നോളും.” അതിനുള്ള
മറുപടിയും അമ്മയും ചേച്ചിയും തന്നെയാണ് കൊടുത്തത്. “അതേ തന്റെ
മോളെന്നും അല്ലല്ലോ ഇവൻ കെട്ടുന്നത്. എടൊ താൻ ജയിലിൽ

കിടന്നിട്ടില്ലേ വല്ലവന്റെയും പുരയിടത്തിൽ കേറി തേങ്ങ മോട്ടിച്ചതിന്.

തന്നെയൊക്കെ കല്യാണം വിളിച്ചിട്ടുണ്ടോടോ??”

അവസാനം ചേട്ടന്റെ ഒരു പഞ്ച് ഡയലോഗ് കൂടെ അയപ്പോ കർന്നോമാർക്ക് വയർ

നിറഞ്ഞു. “അതേ ഇനി തൊള്ള തുറന്നാൽ ഗർഭം കലക്കി വച്ച് പൊട്ടിക്കും
ഞാൻ.”പിന്നെയും ആരോ എന്തോ പറയാൻ വന്നപ്പോ എന്റെ അളിയന്റെ
ശബ്ദതവും അവിടെ മുഴങ്ങി. അങ്ങനെ ദുർഗ്ഗ ദേവിയെ സാക്ഷിനിർത്തി എന്റെ
പെണ്ണിന്റെ കഴുത്തിൽ ഞാൻ താലി ചാർത്തി. ആ സമയത്ത്‌അവളുടെ
കണ്ണുകളിൽ നിന്നും വീണ കണ്ണുനീര് അവസനത്തേതായിരുന്നു. ഇനി
ജീവിതാവസാനം വരെ ആ കണ്ണുകൾ ഒന്നിനു വേണ്ടിയും കരയില്ല. കരയാൻ ഞാൻ
സമ്മതിക്കില്ല.അവിടെ വച്ച് ഞാനെടുത്ത സത്യം. അന്നാ ചടങ്ങിൽ വേറൊരു കാര്യം
കൂടെ ഉണ്ടായി. എനിക്കും അനുവിനും സന്തോഷം സമ്മാനിച്ച് കൊണ്ട് അഞ്ജലിയും
കുടുംബവും ഞങ്ങടെ കല്യാണത്തിൽ പങ്കെടുത്തു.

ഇന്ന് തുമ്പിയുടെ birthday അഹ്. ഇന്ന് അമ്പലത്തിൽ കൊണ്ട് പോവാന്ന് ഞാൻ

പറഞ്ഞിരുന്നു. പക്ഷെ ഇന്നലെ കിടന്നപ്പോ താമസിച്ചു.”

തുമ്പി: എന്റെ ഏട്ടാ ഇതുവരെ റെഡിയായില്ലേ എന്താ ഇരുന്ന് സ്വാപ്നം കാണുവാ??

തുമ്പിയുടെ കാതടപ്പിക്കുന്ന ഒച്ചയാണ് കാർത്തിയെ തന്റെ ചിന്തകളിൽ നിന്നും
ഉണർത്തിയത്.

കാർത്തി: ഒന്നാടങ്ങേടി.

തുമ്പി: ഒന്ന് പോയേ പോയി കുളിച്ചേ.

അവൾ ഉന്തിതള്ളി അവനെ കുളിമുറിയിൽ കേറ്റി. ഷവറിൽ നിന്നും വീഴുന്ന

തണുത്ത ജലകണങ്ങൾ അവന് ശരീരത്തിനും അതുപോലെ തന്നെ മനസ്സിനും
കുളിർമയേകി. പത്ത് മിനിറ്റിനുള്ളിൽ അവൻ കുളിച്ചിറങ്ങി. ബാത് ടവൽ ചുറ്റി
അരക്ക് താഴോട്ടുള്ള നഗ്നത മറച്ച് അവൻ മുറിയിലേക്ക് കേറി. അലമാരയിൽ
എന്തോ തിരയുന്ന തിരക്കിലായിരുന്നു അനു. അവൻ വന്നതൊന്നും ശ്രദ്ധിക്കാതെ
അവൾ തിരച്ചിലിൽ തന്നെയാണ്. അവൻ അവളെ പിറകിൽ നിന്നും കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.

കാർത്തി: എന്താ ഒരു might ഇല്ലാത്തെ??

അനു: ഞാനേ എന്റെ ചെക്കന് പറ്റിയ ഡ്രെസ്സ് നോക്കുവാ. നല്ലൊരു മുണ്ടും ഷർട്ടും
ഞാനിന്നലെ നോക്കി വച്ചതാ. ഇപ്പൊ കാണുന്നില്ല. അല്ലേലും ആവശ്യം ഉള്ളപ്പോ
ഒന്നും കാണില്ല.

കാർത്തി: അഹ് അത് അവിടെ എവിടെയെങ്കിലും ഉണ്ടാവും പെണ്ണേ.

അനു: അഹ് ഇപ്പള ഓർത്തെ തുമ്പി അത് iron ചെയ്യാൻ എടുത്തായിരുന്നു. ഞാൻ
പോയി അത് എടുത്തിട്ട് വരാട്ടോ. പിടി വിട്ടെ.

അവൻ പിടി വിട്ടു. അവൾ താഴേക്ക് പോയി. പോയ അതേ സ്പ ‌ ീഡിൽ തന്നെ
തിരിച്ചും വന്നു. അപ്പോഴണ് അവൻ അവളെ ശെരിക്കും ശ്രദ്ധിക്കുന്നത്. ഒരു ഇളം
നീല സാരിയാണ് വേഷം. തലയിൽ മുല്ലപ്പൂ. നെറ്റിയിൽ ഒരു ചെറിയ പൊട്ട്. സിന്ദുര
രേഖയിൽ സിന്ദുരം ഒരു നുള്ള് തൊട്ടിട്ടുണ്ട്. കാതുകളിൽ ഓരോ ചെറിയ കമ്മൽ.
മാറിടങ്ങളോട് ചേർന്ന് അതിനെ മുത്തി കിടക്കുന്ന അവൻ കെട്ടിയ താലി.
കൈകളിൽ ഓരോ സ്വർണ്ണ വള വീതം.

കാർത്തി: അയ്യോ വഴിതെറ്റി വന്നതാണോ ദേവി??

അനു: പോടാ പട്ടി കളിയാക്കാതെ.

അവൾ അവന് നേരെ കൊണ്ട് വന്ന ഡ്രെസ്സ് നീട്ടി. അവൻ അത് വാങ്ങിച്ച് അത്
ബെണ്ടിലേക്ക് ഇട്ടു. പിന്നെ വാതില് അടച്ചു.

അനു: mm എന്താ ഉദ്ദേശം??

മുഖത്ത് ഒരു കള്ളച്ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: എല്ലാരും പറയുമ്പോലെ ദുരുദ്ദേശം.

അനു: ആ ഉദ്ദേശം ഇവിടെ വിലപ്പോകില്ല. താഴെ തുമ്പി റെഡിയായി നിപ്പുണ്ട്. വേഗം

ഡ്രെസ്സ് മാറ്റിയിട്ട് അങ്ങോട്ട് വന്നേ.

അവൾ അതും പറഞ്ഞ്

നടക്കാനൊരുങ്ങി. പക്ഷെ അപ്പോഴേക്കും കാർത്തി അവളുടെ അണിവയറിലൂടെ

കൈയിട്ട് എടുത്ത് പൊക്കി ബെണ്ടിൽ കിടത്തിയിരുന്നു.

അനു: ദേ ചെക്കാ കളിക്കല്ലേട്ടോ മാറിക്കെ തന്റെ വയറിലൂടെ ഇഴഞ്ഞു നടന്ന

കാർത്തിയുടെ കൈ തട്ടിമാറ്റികൊണ്ട് അവൾ പറഞ്ഞു.
കാർത്തി: എന്റെ പൊന്നേ ഞാനേ നിന്റെ ഭർത്താവാ. ഇത്രക്ക് wait ഒന്നും വേണ്ട.
രാത്രി എന്റെ കൈയിൽ തന്നെ വരൂലോ അപ്പൊ ഇതിനൊക്കെ ചേർത്ത് തരാവേ.

അവനതും പറഞ്ഞ് കപടദേഷ്യം നടിച്ചു. അനു ബെണ്ടിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

അനു: എന്തിനാ ഈ വാശി?? ആരെ കാണിക്കാനാ?? ഞാൻ നിന്റേതാ നിന്റെത്

മാത്രം. ഈ ശരിരവും മനസ്സും ഒക്കെ നിനക്കുള്ളതാ. നീ എപ്പോ വിളിച്ചാലും അപ്പൊ
ഞാൻ വന്ന് കിടന്ന് തരും. അതെനിക്ക് നിന്നെ അത്രക്ക് ഇഷ്ട്ടയത് കൊണ്ടാ. പിന്നെ
ഇപ്പൊ നമ്മള് പോവാൻ പോകുന്നത് ഒരു പുണ്യമായ സ്ഥലത്തേക്കാ.
അതുകൊണ്ടാ ഞാൻ എല്ലാത്തിന്നും ഒഴിഞ്ഞുമാറുന്നെ. ഇനിയും നിനക്ക്
കൊതിയാണെ വാ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൾ സാരി തലപ്പ് ഊരി മാറ്റി.

കാർത്തി: സോറി ടി നിന്നെ എനിക്ക് ഒത്തിരി ഇഷ്ട്ടാ. നിന്റെ ശരീരത്തോട് അല്ല

എനിക്ക് കൊതി നിന്റെ മനസ്സിനോടാ. ഇന്ന് തുമ്പിയുടെ birthday ആയത് കൊണ്ട്
ഒരു സർപ്രൈസ് കൊടുക്കാൻ ഇന്നലെ ആരോടും പറയാതെ ഞാൻ ജ്വലറിയിൽ
പോയി. അവൾക്ക് നല്ലൊരു മാല വാങ്ങിച്ചു. കൂടെ ഒരു കൊതി തോന്നി
നിനക്കൊരു അരഞ്ഞാണവും. അത് നിനക്ക് ഇട്ട് തരാൻ വേണ്ടിയാ ഞാൻ
ഇങ്ങനെയൊക്കെ കാണിച്ചേ. അല്ലാണ്ട് എനിക്ക് കാമം മൂത്തിട്ടൊന്നും അല്ല.

അവനതും പറഞ്ഞ് മെത്ത പൊക്കി അതിനടിയിൽ നിന്നും ഒരു ചുവന്ന പെട്ടി

പുറത്തെടുത്തു. എന്നിട്ട് അത് അവൾക്ക് നേരെ നീട്ടി.

കാർത്തി: mm ഇത് ഇട്ട് നോക്ക്. ഞാൻ ഈ ഡ്രസ്സ് മാറ്റട്ടെ.

അവനതും പറഞ്ഞ് ബാത്റൂമിലേക്ക് നടന്നു. അവർക്കത് വല്യ വിഷമം ആണ്

ഉണ്ടാക്കിയത്. അവളാ പെട്ടി ഭദ്രമായി അലമാരയിൽ വച്ചു. പിന്നെ മുഖമൊക്കെ
തുടച്ച് താഴേക്ക് ഇറങ്ങി. ഡ്രെസ്സൊക്കെ മാറി തലമുടി ചീകിയൊതുക്കി ബോഡി
സ്പ്രേ ഓക്കെയടിച്ച് ഒരു വെള്ള മുണ്ടും കറുത്ത ചെക്കിന്റെ ഷർട്ടും ഇട്ട് അവൻ
താഴേക്ക് ചെന്നു.

താഴെ സോഫയിൽ തന്നെ ഇരുപ്പുണ്ട് അനുവും തുമ്പിയും.

തുമ്പി: എന്റെ ദേവീ ഇപ്പളെങ്കിലും വന്നല്ലോ. കാത്തിരുന്ന് മടുത്തു. വേഗം വയോ

നടയിപ്പോ അടക്കും.

അവളതും പറഞ്ഞ് പുറത്തേക്കോടി. കൂടെ അനുവും. തന്നെ കണ്ടിട്ടും

അനുവൊന്നും മിണ്ടാത്തത്തിൽ കാർത്തിക്ക് നല്ല വിഷമം തോന്നി. പക്ഷെ
അവനത് പുറത്ത് കാണിച്ചില്ല. വാതില് പൂട്ടി കാർത്തിയും ഇറങ്ങി. നടക്കാവുന്ന
ദൂരമേ ഉളളൂ അമ്പലത്തിലേക്ക്. പത്ത് മിനിറ്റ് യാത്ര. ഇറങ്ങിയ സമയം മുതൽ
അവിടെ എത്തുന്ന വരെ തുമ്പി വായടിച്ചില്ല. ഓരോന്ന് പറഞ്ഞുകൊണ്ടേ ഇരുന്നു.
കാർത്തിയും അനുവും ഒന്നും മിണ്ടിയില്ല. അത് തുമ്പി ശ്രദ്ധിച്ചതുമില്ല. കാരണം
ഏട്ടന്റെയും ഏട്ടത്തിയുടെയും കൂടെയുള്ള ആ യാത്ര അവളെ അത്രത്തോളം
സന്തോഷിപ്പിച്ചിരുന്നു. അമ്പലത്തിലെ ദേവിയോട് മനസുരുകി അവര് മൂവരും
പ്രാർത്ഥിച്ചു. കുറെയേറെ നേരം അവിടെ ചിലവിട്ട ശേഷം അവര് തിരിച്ച് വീട്ടിലേക്ക്
മടങ്ങി. വീട്ടിലെത്തി കാർത്തി ഒരു ഫ്രണ്ടിനെ കാണണം എന്ന് പറഞ്ഞ് ബൈക്കും
എടുത്തിറങ്ങി. വഴിയിൽ വണ്ടിയൊന്ന് സൈഡാക്കി അവൻ ഫോൺ എടുത്ത്
ഓഫീസിലേക്ക് വിളിച്ചു. ഇന്ന് night ആണ് ഡ്യൂട്ടി. വരാൻ പറ്റില്ലെന്നും ലീവ്
വേണമെന്നും പറഞ്ഞ് അവൻ ഫോൺ വച്ചു. നേരെ ബീച്ചിലേക്കാണ് അവൻ വണ്ടി
വിട്ടത്. കുറെ നേരം കടലും നോക്കി മണൽതരികളിൽ അവനിരുന്നു. ഓർമകൾ
വേട്ടയാടാൻ തുടങ്ങിയപ്പോ തിരിച്ച് പോന്നു. ഫോൺ എടുത്ത് സമയം നോക്കി. 5.30
ആയിരിക്കുന്നു. അവന് തന്നെ വിശ്വസിക്കാൻ ആയില്ല. എത്രയോ മണിക്കൂർ “ദാ”
എന്ന് പറഞ്ഞ് പോയിരിക്കുന്നു. അനുവും തുമ്പിയും ഒരുപാട് തവണ വിളിച്ചിട്ടുണ്ട്.
ഫോൺ നേരത്തെ സൈലന്റ ് ആക്കിയ നിമിഷത്തെ അവൻ സ്വയം പഴിച്ചു. തിരിച്ച്
വിളിക്കാൻ നിൽക്കാതെ വണ്ടി എടുത്ത് അവൻ നേരെ വീട്ടിലേക്ക് വിട്ടു.

ചെറിയൊരു ആഘോഷം. അത്രയേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ. ഒരു കേക്ക് വാങ്ങി മുറിച്ചു.

താമസിച്ചതിന് ഒരുപാട് കിട്ടി തുമ്പിയുടെ വക. എന്നിട്ടും അനു ഒന്നും മിണ്ടിലാ മുഖം
വീർപ്പിച്ച് ഇരുന്നെന്ന് മാത്രം. അമ്മയും ചേച്ചിയും ചേട്ടനും കുഞ്ഞും
ഒക്കെയുണ്ടായിരുന്നു. മനുവും ലക്ഷ്മിയും കുറച്ച് താമസിച്ചാണ് വന്നത്. ഒരുപാട്
നേരം വർത്തമാനം ഒക്കെ പറഞ്ഞ് സമയം ആയപ്പോൾ എല്ലാവരും യാത്ര
പറഞ്ഞിറങ്ങി. നേരത്തെ എണീറ്റതിനാൽ ഏട്ടനോടും ഏട്ടത്തിയോടും good night
പറഞ്ഞ് അവൾ കിടക്കാനായി റൂമിലേക്ക് പോയി. കാർത്തിയും അവന്റെ
റൂമിലേക്ക്. അടുക്കളയിൽ ബാക്കിയുണ്ടായിരുന്ന പാത്രങ്ങൾ കൂടി കഴുകിവച്ചിട്ട്
അനുവും ചെന്നു. വാതിൽ അടച്ച് കുറ്റിയിട്ട് കാർത്തിയെ ഒന്ന് നോക്കിയ ശേഷം
അവൾ അലമാര തുറന്ന് രാവിലെ വച്ച ആ ചുവന്ന പെട്ടി പുറത്തെടുത്തു. അലമാര
തുറക്കുന്ന ശബ്‌ദം കേട്ട് ബെണ്ടിൽ കിടന്നിരുന്ന കാർത്തി എഴുന്നേറ്റിരുന്നു. ചുവന്ന
പെട്ടിയുമായി അവൾ കാർത്തിയോടൊപ്പം ബെണ്ടിൽ ഇരുന്നു.

അനു: എന്നോട് ദേഷ്യമാണോ??

കാർത്തി: എനിക്ക് നിന്നോട് ദേഷ്യപ്പെടാൻ പറ്റോ??

അനു: പിന്നെന്താ ഇത്രയും നേരായിട്ടും എന്നോട് ഒന്ന് മിണ്ടത്തെ?? കാണാതായപ്പോ

ഞാൻ എന്ത് മാത്രം തീ തിന്നുന്ന് അറിയോ?? വിളിച്ചാലോട്ടും ഫോണും എടുക്കില്ല.

കാർത്തി: ഞാനല്ലല്ലോ നീയല്ലേ

എന്നോട് മിണ്ടത്തെ. ആ സങ്കടം കൊണ്ടാ കുറച്ച് നേരം മാറിനിന്നെ. ഫോൺ

വിളിച്ചപ്പോ മനപ്പൂർവ്വം എടുക്കാഞ്ഞതല്ല. ഫോൺ സൈലന്റ ് ആയിരുന്നു. സമയം
നോക്കാനായി ഫോൺ എടുത്തപ്പോഴാ. നിയും തുമ്പിയുമൊക്കെ വിളിച്ചത് കാണുന്ന
തന്നെ. പിന്നെ വേഗം ഇങ്ങോട്ടേക്ക് പോന്നു. അവളെന്നെ ഒരുപാട് വഴക്ക് പറഞ്ഞു
താമസിച്ചതിന്. പക്ഷെ നിയോ കമാന്ന് ഒരക്ഷരം മിണ്ടില്ല.

അനു: കാർത്തി എ…… ന്നോട് ഷെമിക്കേടാ. ഞാൻ രാവിലെ നടന്നത് ..അത്

പറ്റിപ്പോയതാടാ. എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു. നീ ഓരോ നിമിഷം മിണ്ടാണ്ട്
ഇരിക്കുമ്പോഴും എന്റെ നെഞ്ച് തകരുവാട.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ വീണ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു. അവളെ

ആശ്വസിപ്പിക്കാൻ എന്നോണം അവൻ അവന്റെ അധരങ്ങൾ അവളുടെ
നെറ്റിതടത്തിൽ അമർത്തി.
കാർത്തി: വേണ്ട. മതി കരഞ്ഞത്. അതിനുമാത്രം എന്താ ഇപ്പൊ ഉണ്ടായേ?? ദേ
ഇങ്ങോട്ട് നോക്കിയേ.

അവൾ തലയുയർത്തി അവനെ നോക്കി.

കാർത്തി: നമ്മടെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞിട്ട് രണ്ട് ദിവസം ആവുന്നെ ഉളളൂ. ആദ്യയിട്ടാ

നമ്മള് ഇങ്ങനെ മിണ്ടാണ്ട് ഇരിക്കണെ. എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ട്. ഞാനാ ഗിഫ്റ്റ്
രാത്രി പുറത്തെടുത്ത മതിയായിരുന്നു. പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ ആ അരഞ്ഞാണം
നിന്റെ വയറിൽ മുത്തി കിടക്കണ കാണണം എന്നൊരു ആഗ്രഹം ഉണ്ടായിരുന്നു
എനിക്ക്. അതാ രാവിലെ തന്നെ അങ്ങനെയൊക്കെ ചെയ്തേ. സോറി പെണ്ണേ.

അനു: പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ കാണാൻ നിനക്ക് അത്ര കൊതിയായിരുന്നോ??

കണ്ണീര് തുടച്ചു കൊണ്ട് മുഖത്ത് ഒരു ചിരി വരുത്തി അവൾ ചോദിച്ചു. അവനതിന്
വെറുതെ ഒന്ന് ചിരിച്ചു. അവൾ നടന്ന് മുറിയിലെ ജനാല തുറന്നിട്ടു. നിലാവിന്റെ
വെളിച്ചം മുറിയാകെ പടർന്നു.

അനു: ഇന്ന് നടന്നതെല്ലാം ഇന്നത്തോടു കൂടി മറക്കണട്ടോ. പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ

കാണുന്നതിനെക്കാൾ സുന്ദരം ഈ നിലാവെളിച്ചത്തിൽ കാണുന്നതാ.

അവളതും പറഞ്ഞ് വെള്ളയിൽ പൂക്കളുള്ള അവളുടെ ആ നൈറ്റി തലവഴി ഊരി

എടുത്തു. ഉള്ളിൽ ഒന്നും ഇട്ടിട്ടില്ലാത്തതിനാൽ അവൾ പൂർണ നഗ്നയായിരുന്നു.
അവൾ അവനരികിലേക്ക് ചെന്ന് ആ ചുവന്ന പെട്ടി എടുത്ത് അവന്റെ കയ്യിൽ
കൊടുത്തു.

അനു: എന്റെ ഭർത്താവ് ആദ്യയിട്ട് വാങ്ങി തന്ന സമ്മാനമല്ലേ നീ തന്നെ ഇട്ട് തയോ.

അവനാ പെട്ടി തുറന്നു. വെട്ടിത്തിളങ്ങുന്ന ആ സ്വർണ്ണ അരഞ്ഞാണം

പുറത്തെടുത്തു. നിലാവിന്റെ വെളിച്ചത്തിൽ അവൾ കൂടുതൽ സുന്ദരി ആയിരുന്നു.
അരഞ്ഞാണം കൈയിൽ പിടിച്ച് അവൻ അവളെ ഇമവെട്ടാതെ നോക്കി. പെട്ടന്ന്
അവന്റെ ശ്രദ്ധ മാറി അവളുടെ ആ കുഞ്ഞ് ഇളം തേൻകിനിയുന്ന മാറിടങ്ങളിലേക്ക്
പതിഞ്ഞു. അവന്റെ ആ നോട്ടം സഹിക്കാനാവാതെ അവൾ മുഖം താഴ്ത്തി.

അനു: ഊറ്റിയത് മതി. എല്ലാം എന്റെ ചെക്കാനുള്ളത് തന്നെയാ. വേഗം ഇട്ട് തയോ.

നാണത്തോടു കൂടി അവൾ പറഞ്ഞു. അവനാ അരഞ്ഞാണം അവളുടെ

വയറിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. അവന്റെ കൈവിരലുകളുടെ സ്പർശനം ഏറ്റതും
അവളുടെ കുറ്റിരോമങ്ങൾ എഴുന്നേറ്റു. അവളുടെ ശരീരം ഒട്ടാകെ ഒരു ഇളം തണുപ്പ്
പടർന്നു. അരഞ്ഞാണത്തിന്റെ കൊളുത്ത് ഇട്ട ശേഷം അവനാ പൊക്കിൾ
ചുഴിയിലേക്ക് തന്റെ നാവ് കടത്തി.

അനു: സ്സ് അഹ്

പെട്ടന്നുണ്ടായ കാർത്തിയുടെ പ്രവർത്തിയിൽ അവൾ ഞെട്ടി കാർത്തിയെ തള്ളി

മാറ്റി.

അനു: ഈ ചെക്കനെ കൊണ്ട് തോറ്റു. എന്റെ നല്ല ജീവനങ്ങ് പോയി. മറങ്ങട്.

അവൾ അവനെ മറികടന്ന് കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിൽ പോയി നോക്കി.

അനു: ചെക്കാ ആ ലൈറ്റ് ഒന്നിട്ടെ.

കാർത്തി: ഓഹ് എനിക്കീ നിലവെളിച്ചത്തിൽ നിന്നെ കാണാനാ ഇഷ്ട്ടം.

അനു: കഷ്ട്ടം ഉണ്ടട്ടോ കാർത്തി ഒന്നും കാണാൻ വയ്യട.

അവൻ ലൈറ്റ് on ചെയ്തു. കണ്ണാടിയുടെ മുൻപിൽ അവളുടെ മേനിയഴക്

ദൃശ്യമായി. കഴുത്തിൽ തന്റെ എല്ലാമെല്ലാമായ കാർത്തി കെട്ടിയ താലി. പിന്നെ കണ്ട
കാഴ്ച അവളെ നാണത്തിന്റെ വലയിൽ മൂടുന്നതായിരുന്നു. രണ്ട് കുഞ്ഞ്
മുലകളിലും തന്റെ പാതിയുടെ ലാളനയിൽ പറ്റിയ പല്ലിന്റെയും നഖത്തിന്റെയും
പാടുകൾ. അത് കണ്ടതും അവളുടെ ചുണ്ടിൽ നാണത്തിൽ കുതിർന്ന ചിരി
വിരിഞ്ഞു. കാർത്തി പറഞ്ഞത് പോലെ വയറിനെ മുത്തികിടക്കുന്ന അരഞ്ഞാണം
അവളെ കൂടുതൽ സുന്ദരിയാക്കി. പെട്ടന്ന് കണ്ണാടിയുടെ പ്രതിബിംബത്തിൽ
അവളുടെ പഴയ മുഖത്തെ ഒരു സ്വപ്നം എന്നോണം അവൾ കണ്ടു.

“എന്തൊരു ലുക്കാ ചേച്ചി എനിക്ക്. എന്റെ ക്ലാസിൽ സൗന്ദര്യത്തിലും നഖത്തിലും

മുൻപന്തിയിൽ ഞാൻ തന്നെയാ.”

“ഓഹ് സ്വയം പൊക്കുന്ന ഒരാളെ ഞാൻ ആദ്യയിട്ടാ കാണാണെ.”

“ഒന്ന് പോ ചേച്ചി., ചേച്ചി പോലും എത്രയോ തവണ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് ഞാൻ

സുന്ദരിയാന്ന്.”

“അല്ലെങ്കിലും നിനക്ക് കോമഡി പറഞ്ഞാൽ മനസിലാവില്ലല്ലോ.”

“അയ്യട. എത്ര പേരാന്ന് അറിയോ എന്റെ പിന്നാലെ നടക്കണേ. എന്നോട്

സംസാരിക്കണ എല്ലാ ആമ്പിള്ളേരും പറയണത് എന്നെ കാണാൻ wonder women
പടത്തിലെ നടിയെ പോലെയാന്ന.”

“നീ ഈ wonder women പടം കണ്ടിട്ടുണ്ടോ ഒരു നൈജീരിയകാരിയ അതിലെ നടി.”

“എന്റെ ദേവീ എന്ത് തള്ളാ ചേച്ചി തള്ളുന്നേ?? ഞാനാ പടം കണ്ടിട്ടില്ല. പക്ഷെ നടിയെ
ഗൂഗിളിൽ സെർച്ച് ചെയ്തപ്പോ കണ്ടു. എന്നെപ്പോലെ തന്നെയാ. ഒരു മറ്റോം ഇല്ല.”

“എടി ഓവർ വെളുപ്പയാലും കാണാൻ കൊള്ളില്ല. എന്തെങ്കിലും അസുഖം വന്നാലും

ഇതുപോലെ ആവും. അതിനെ പിത്തം പിടിച്ച വെളുപ്പന്ന് ഞങ്ങള് പറയും. അതിന്
ആയുർവേദത്തിൽ ചികിത്സയുണ്ട്. ഒന്ന് ട്രൈ ചെയ്ത് നോക്കുന്നോ??”
“അസൂയ അസൂയ”

“എനിക്കൊരു അസൂയയും ഇല്ല പെണ്ണേ. വേറെ ആരെങ്കിലും ആയിരുന്നെ ഞാൻ

ചിലപ്പോ അസൂയ പെട്ടെനേ. ഇതുപ്പോ നീ എന്റെ പുന്നാര അനിയത്തിയല്ലേ??”

കാർത്തി: അനു അനു

കാർത്തിയുടെ അലർച്ച പോലുള്ള ശബ്‌ദം കേട്ട് അനു ഞെട്ടി സ്വബോധത്തേക്ക്

വന്നു. അവൾ തിരിഞ്ഞ് നോക്കി. തന്റെ പിന്നിൽ തന്നെ നോക്കി കാർത്തി
നിക്കുന്നു.

കാർത്തി: ഉറക്കത്തിൽ സ്വപ്നം കാണുന്നവരുണ്ട്. ചുമ്മാ ഇരുന്ന് സ്വപ്നം

കാണുന്നവരുണ്ട്. തുണിയും മണിയും ഇല്ലാണ്ട് കണ്ണാടിയിൽ നോക്കി സ്വപ്നം
കാണുന്നവരെ ആദ്യയിട്ടാ ഞാൻ കാണാണേ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ ചിരി നിയന്ത്രിക്കാൻ പാടുപ്പെട്ടു.

അവളിൽ നിന്നും ചമ്മലാണ് അവൻ പ്രതീക്ഷിച്ചത്. പക്ഷെ ആ പ്രതീക്ഷ തെറ്റിച്ച്

നിറമിഴികളോടെ അവൾ അവന്റെ നെഞ്ചിൽ വീണ് പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.

കാർത്തി: അയ്യേ എന്താ പെണ്ണേ ഇത്?? ഇപ്പൊ എന്തിനാ ഈ കരച്ചിൽ

ഞാനങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞതുകൊണ്ടാണോ?? അതിനാണെ സോറിട്ടൊ.
ഞാനൊരു തമാശക്ക് പറഞ്ഞതല്ലേ.

അവൻ എന്തൊക്കെ പറഞ്ഞിട്ടും അവളുടെ കണ്ണുകൾ അത് ചെവിക്കൊണ്ടില്ല. ആ

കണ്ണുകൾ അശ്രു പൊഴിച്ചു കൊണ്ടേയിരുന്നു.

കാർത്തി: ദേ പെണ്ണെ എനിക്ക് ദേഷ്യം വരുന്നുണ്ടട്ടോ.

അവൻ ശബ്‌ദം ഒന്ന് കടുപ്പിച്ചു. അവൾ മുഖമുയർത്തി അവനെ നോക്കി.

കാർത്തി: എന്താ വാവേ ഇത് എന്തിനാ കാര്യല്ലാണ്ട് ഇങ്ങനെ കരയണേ?? ഇതുവരെ

ഒരു കുഴപ്പോം ഇല്ലായിരുന്നല്ലോ. പെട്ടന്ന് എന്ത് പറ്റി നിനക്ക്?? ഇനി നിനക്ക് എന്നോട്
പറയാൻ പറ്റാത്ത എന്തെങ്കിലും വിഷമം ഉണ്ടോ?? അങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും
ഉണ്ടെങ്ങിൽ എന്നോട് പറയടി. നീ ഇങ്ങനെ കരയണ കാണാൻ വയ്യാത്തത്
കൊണ്ടാ.

അനു: ഏയ് ഒന്നൂല്യടാ. ഞാൻ പഴയതെന്തോ ഓർത്ത് പെട്ടന്ന് നിക്ക് നിയന്ത്രിക്കാൻ

ആയില്ല.

കണ്ണുനീരൊപ്പി അവൾ അവന് മറുപടി കൊടുത്തു.

കാർത്തി: പൊട്ടടി നിന്നെ ഈ അവസ്ഥയിൽ ആക്കിയവരൊന്നും ഇന്നീ ഭൂമിയിൽ

ജീവനോടെ ഇല്ല. പിന്നെന്താ എന്റെ പെണ്ണിന്?? സങ്കടമൊന്നും വേണ്ടാട്ടോ
അവസാന ശ്വാസം വരെയും ഞാൻ ഈ മരംകേറീടെ കൂടെ തന്നെ ഉണ്ടാകും.

അവളുടെ വലത് കയ്യിലും ഒരു വിരൽ മാത്രമുള്ള ഇടത് കയ്യിലും കൂട്ടി പിടിച്ച് അവൻ
അവളുടെ നെറ്റിയിൽ ചുടുചുംബനം അർപ്പിച്ചു.

കാർത്തി: എനിക്ക് നന്നായിട്ട് ഉറക്കം വരുന്നുണ്ട്. വാ വന്ന് കിടക്കാവോ മറുതെ.

അനു: മറുത നിന്റെ കെട്ടിയോള്.

കാർത്തി: അഹ് അപ്പൊ സമ്മതിച്ചല്ലോ.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ കളിയാക്കി ചിരിച്ചു. പഴയത് പോലെ അനുവും ഉഷാറായി.

അവൾ അവനെ നോക്കി കൊഞ്ഞണം കുത്തി. അത് കണ്ട് അവൻ അവളെ
എടുത്ത് കട്ടിലിലേക്ക് എറിഞ്ഞു. കൂടുതൽ ബലം കൊടുക്കാതെ അവനും
അവളിലേക്ക് പടർന്നു കേറി. കാച്ചിയ എണ്ണയുടെ സുഗന്ധം അവളുടെ മുടികളിൽ
നിന്നും അവന് അനുഭവിച്ചറിയാൻ പറ്റി. അവൻ അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ ആ

പവിഴാധരങ്ങളിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. അവളുടെ ചുണ്ടിനെ വിഴുങ്ങാൻ തയ്യാറായി

അവന്റെ ചുണ്ട് കൂടുതൽ കൂടുതൽ അടുത്തു. ഇരുവരുടെയും അധരങ്ങൾ
കൂട്ടിമുട്ടും മുൻപേ അവൾ അവളുടെ വിരൽ കൊണ്ട് അവന്റെ ചുണ്ടിനെ തടുത്തു.

കാർത്തി: കളഞ്ഞ്. എന്റെ പൊന്ന് അനു ഒന്ന് മൂടായി വന്നതാ. എല്ലാം നശിപ്പിച്ചു.

അനു: ഞാൻ പറഞ്ഞിട്ടില്ലേ ചെക്കാ എല്ലാം നിനക്കുള്ളത് തന്നെയാ. എന്തിനാ

ഇത്രക്ക് ആവേശം?? പയ്യെ തിന്ന പനയും തിന്നന്നേ.

കാർത്തി: കോപ്പ്.

അനു: ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിക്കട്ടെ??

കാർത്തി: അഹ്

അനു: അന്നെന്നോട് എന്തോ വല്യ കാര്യം പറയാനുണ്ട് എന്ന് നീ പറഞ്ഞില്ലേ??

അന്നത് കേൾക്കാൻ എന്റെ മനസ്സ് അനുവദിച്ചില്ല. നീ കയ്യ് വിട്ട് പോകുമോ എന്ന്
ഞാൻ പേടിച്ചു. ഇപ്പൊ എന്റെ കഴുത്തിൽ നീ കെട്ടിയ താലിയുണ്ട്. കഴിഞ്ഞ
ദിവസങ്ങളിൽ ഞാൻ ഒരുപാട് സന്തോഷിച്ചിരുന്നു. ആ സന്തോഷം ഇനിയും ഒരുപാട്
വർഷം നിലനിൽക്കണം. അന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞില്ലേ ഞാനെന്ന് ഇത്‌കേൾക്കാൻ
ആഗ്രഹിക്കുന്നോ അന്ന് പറഞ്ഞാൽ മതീന്ന്. ഇപ്പൊ എനിക്ക് അത് കേൾക്കണം.

കാർത്തി: അനു….

അനു: എന്റെ ചെക്കൻ പേടിക്കണ്ട. എത്ര വല്യ തെറ്റ് ആണേലും നിന്നെ വിട്ട് ഞാൻ
പോവത്തില്ല. ഞങ്ങള് ഭാര്യമാർക്ക് ഭര്ത്താക്കന്മാര് ചെയ്യുന്ന തെറ്റ് ഷെമിക്കാനെ
പറ്റു.
കാർത്തി: ഞാൻ പറയാം. അത് പറഞ്ഞ് കഴിയുമ്പോ എന്നെ നീ വെറുക്കും.

അനു: അതിന് ഞാൻ ചാവണം. നീയാണേ എന്റെ അമ്മയാണേ അതിനീ എന്ത് വല്യ
മലമറിക്കണ കാര്യം ആണേലും ഇവിടെ ഉണ്ടാവും എന്റെ കണ്ണ് അടയും വരെ
എന്റെ ചെക്കൻ..

അവൾ നെഞ്ചിൽ തൊട്ട് കൊണ്ട് പറഞ്ഞു.

ഒന്ന് ദിര്ഘ ശ്വാസം എടുത്ത് അവൻ പറഞ്ഞ്തുടങ്ങി.

………………

അവൻ നടന്നത് എല്ലാം അവളോട് പറഞ്ഞു. അവനിൽ നിന്നും അങ്ങനെയൊക്കെ

കേട്ടിട്ടും അവൾക്കൊരു ഞെട്ടലും ഉണ്ടായില്ല. പകരം അവളുടെ ചുണ്ടിൽ
വിരിഞ്ഞത് ഒരു ചിരിയാണ്. പക്ഷെ ആ ചിരി അപ്പൊ തന്നെ മാഞ്ഞു.

അനു: അപ്പൊ നമ്മടെ തുമ്പി മോളെ ആ ദുഷ്ട്ടന്മാര്

കാർത്തി: mm

അത് പറയുമ്പോ ഇരുവരുടെയും കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു.

അനു: ഇതെല്ലാം സഹിച്ചിട്ടാണോ എന്റെ തുമ്പി എന്നോട് ചിരിച്ചും കളിച്ചും

അഭിനയിച്ചേ.
കാർത്തി: അനു അവളെല്ലാം

മറക്കുവാണ്. നമ്മളായിട്ട് ഇനി അവളെ പഴയതൊന്നും ഓർമിപ്പിക്കണ്ട. അവളിപ്പോ

പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ പറ്റാത്ത സന്തോഷത്തിലാ. അത് അങ്ങനെ തന്നെ ഇരുന്നോട്ടെ.
ഞാൻ ഇതൊക്കെ നിന്നോട് പറഞ്ഞത് ഒരിക്കലും തുമ്പി അറിയരുത്.

അനു: എനിക്കീ ഗതി വരുത്തിയവര് തുമ്പി മോളെ പിച്ചി ചിന്തിയവര്.,

അവര് പിന്നെങ്ങനെയാ മരിച്ചത്??പറയ്യ്‌കാർത്തി.

കാർത്തി: പറയാം.

……………….

തുമ്പി: ന.., നമ്മക്ക് പോവാം ഏട്ടാ

കാർത്തി: mm പോവാം മോളെ. നിനക്കൊക്കെ ഒരു ചാൻസ് കൂടെ തരാം.

അവൻ തിരിഞ്ഞ് അവരെ നോക്കി.

എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: ഞാൻ പറഞ്ഞത് നിനക്കൊക്കെ ചെയ്യാൻ പറ്റ്വോ?? സാധാരണകാരനും

gun ഉപയോഗിക്കാൻ അറിയാം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ സൈഡിലോട്ട് ചുണ്ടി ഡ്രിഗർ വലിച്ചു. വെടിയൊച്ച

അവിടമാകെ മുഴങ്ങി.

തുമ്പി: വേ…,വേണ്ട ഏട്ടാ നിക്ക് പേടിയാവണു. നമ്മക്ക്….,നമ്മക്ക് പോവാം.

വെടിയൊച്ച കേട്ട് ആകെ ഭയന്ന് അവന്റെ കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ചു കൊണ്ട് തുമ്പി
വിതുമ്പി പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: ഞങ്ങൾക്ക് വേഗം പോണം. എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നേ പെട്ടന്ന് വേണം.

അതും പറഞ്ഞ് അവൻ gun അവർക്ക് നേരെ ചൂണ്ടി. ഡ്രിഗറിൻ മേൽ കൈവച്ചു.
അത് കണ്ട് അവരെല്ലാവരും ഒന്ന് ഭയന്നു.

കാർത്തി: നീയൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞത് ചെയ്താൽ നിന്നെയൊക്കെ ഞാൻ

വെറുതെ വിടാം. അല്ലെങ്കിൽ ഒന്നിനേം ഞാൻ ബാക്കി വച്ചേക്കില്ല.

അവന്റെ വാക്കിന്റെ മൂർച്ച അവരെയെല്ലാം വീണ്ടും ഭയത്തിലാഴ്ത്തി.

ഹരി: ok ok ഞങ്ങള് നീ പറഞ്ഞത് പോലെ ചെയ്യാം. ഞങ്ങളെ വെറുതെ വിട്ടാ മാത്രം

മതി.

അത് കേട്ട് ഗൗരി ഞെട്ടി. ഹരിയിൽ നിന്നും ഇങ്ങനെ കേക്കൂന്ന് അവൾ

സ്വപ്നത്തിൽ പോലും വിചാരിച്ചില്ല.

ഗൗരി: ഹരി??

ഹരി: സോറി ടി ഞങ്ങൾക്ക് ഇപ്പൊ വലുത് ഞങ്ങടെ ജീവൻ തന്നെയാ.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ മനോജിനോട് കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് എന്തോ കാണിച്ചു.

അത് കണ്ടിട്ട് അവൻ മുന്നോട്ടാഞ്ഞ് അവളുടെ കൈകൾ രണ്ടും കൂട്ടിപിടിച്ചു.
ഗൗരി: ചീ വിടെടാ പട്ടി.

മനോജ്: അടങ്ങി ഇരിക്കടി ജീവൻ പോകുന്ന കേസ് അഹ്.

തന്നാൽ ആവുന്ന വിതം അവൾ കുതറി മാറാൻ ശ്രമിച്ചു. പക്ഷെ അതെല്ലാം വെറും
പാഴ്ശ്രമം മാത്രമായി.

കാർത്തി: മനു നീ ഇവളേം കൂട്ടി നടന്നോ.

മനു: വാ മോളെ.

തുമ്പി: ഏ…..ഏട്ടൻ…..

കാർത്തി: ഏട്ടൻ വന്നോളം മോള് ഇവന്റെ കൂടെ ഇപ്പൊ ചെല്ല്.

മനു: അവൻ വരുന്നേ. ഞാനും നിന്റെ ഏട്ടൻ തന്നെയല്ലേ വാ മോളെ.

അവൻ അവളുടെ കൈയിൽ ചേർത്ത് പിടിച്ചു. അവൾ കാർത്തിയെ ഒന്ന് നോക്കി

അതിനുശേഷം മനുവിനോടൊപ്പം മുടന്തി മുടന്തി വെളിയിലേക്ക് നടന്നു. പെട്ടന്ന്
ഗൗരിയുടെ അലർച്ച അവിടമാകെ മുഴങ്ങി. കാർത്തി അവരെ നോക്കി. ഇപ്പൊ
ഗൗരി ഇട്ടിരിക്കുന്ന ഷർട്ട് ഹരി വലിച്ച് കീറുകയാണ്. അവൾ അലറി
കരഞ്ഞുകൊണ്ട് കുതറി മാറുന്നുണ്ട്.

ഗൗരി: കാർത്തി……

അവസാന ശ്രമം എന്നോണം അവൾ അവനെ ദയനീയമായി വിളിച്ചു.

കാർത്തി: ടാ അവളെ വിട്ടോ.

അവൻ അങ്ങനെ പറഞ്ഞപ്പോ അവര് അവളിൽ നിന്നും പിടി വിട്ടു. അവൾ ഓടി
കാർത്തിക്കരികിൽ വന്നു. ഷർട്ടിന്റെ ബഡൻസുകൾ മിക്കതും പൊട്ടി പോയിരുന്നു.

കാർത്തി: അവർക്ക് ഞാനൊരു അവസരം കൊടുത്തു. ഇപ്പൊ മനസ്സിലായോടി

ഇത്രേയുള്ളൂ ഇവരുടെ ഫ്രണ്ട്ഷിപ്പ്. അവരുടെ ജീവനാ അവർക്ക് വലുത്. അതാ
ഞാൻ പറഞ്ഞപ്പോളെ നിന്നെ ഇങ്ങനെ…..നിനക്കിപ്പോ മനസ്സിലായോ ഒരു
പെണ്ണിന്റെ മാനം പോയാലുള്ള വേദന. ഒരു പെണ്ണായ നീ തന്നെ എന്റെ തുമ്പിയെ
ഇവർക്ക് പിച്ചി ചീന്താൻ ഇട്ടുകൊടുത്തില്ലേ??

ഒന്ന് ശ്വാസം എടുത്ത ശേഷം അവൻ വീണ്ടും പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

കാർത്തി: ഇപ്പൊ….., ഇപ്പൊ നിനക്ക് ഞാനൊരു അവസരം തരട്ടെ?? നിന്നെ

പിച്ചിചീന്തൻ വന്ന ഈ നായകളെ കൊല്ലാനൊരു അവസരം നിനക്ക് തന്നാൽ നീ
ഇവരെ കൊല്ലോ??

അത് കേട്ട് ഹരിയും മനോജൂം ഞെട്ടി.

കാർത്തി: എന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ?? അതോ നീ ഇപ്പോഴും ഇവരെ ഫ്രണ്ട്‌സ്

ആയിട്ട് കാണുന്നുണ്ടോ?? അങ്ങനെയല്ലെങ്കിൽ ദാ കൊല്ല്.

അവൻ അവളുടെ കയ്യിൽ gun വച്ചു കൊടുത്തു. എന്നിട്ട് അവൻ എഴുന്നേറ്റ്

പുറത്തേക്ക് നടന്നു. ഒന്ന് നിന്ന ശേഷം തിരിഞ്ഞ് നോക്കാതെ തന്നെ അവൻ
പറഞ്ഞു.
കാർത്തി: നിന്നെ ഞാൻ നിർബന്ധിക്കില്ല. ഇവരെ ഫ്രണ്ട്‌സ് ആയിട്ട് നിനക്ക് ഇനിയും
കാണാൻ പറ്റുമെങ്കിൽ നീ വാ നമ്മുക്ക് ഒരിക്കൽ കൂടെ പൊരുതാം. അതല്ലെങ്കിൽ
ഇപ്പോഴേ അവരെ തീർത്ത് കളഞ്ഞേക്ക്.

അത്രയും പറഞ്ഞ് അവൻ പുറത്തേക്ക് നടന്നു.

ഹരി: ഗൗരി ഞങ്ങളെ ഒന്നും ചെയ്യല്ലേടി. അവൻ പറഞ്ഞോണ്ട ഞങ്ങൾ…..

അവൻ പറഞ്ഞുമുഴുവിപ്പിക്കും മുന്നേ അവന് നേരെ ബുള്ളറ്റ് പാഞ്ഞിരുന്നു. ഒന്ന്

അലറാൻ പോലും പറ്റാതെ അവൻ

നിച്ഛലമായി. അവൻ പറയാൻ വന്നതും വെടിയൊച്ചയും എല്ലാം കാർത്തി ഒരു

പുഞ്ചിരിയോടെ കേട്ടിരുന്നു. തുടരെ രണ്ട് തവണ gun നിറയൊഴിച്ചു. ഹരിയും
മനോജൂം ഗിരിയും ഒരേ പോലെ നിച്ഛലമായി. പോകും വഴി കാർത്തി ഫോൺ
എടുത്ത് നൂറിലേക്ക് വിളിച്ചു.

കാർത്തി: മോളെ തുമ്പി…..

വെളിയിൽ കോളേജിന്റെ വരാന്തയിൽ അവശയായി മനുവിന്റെ തോളിൽ ചാരി

തന്റെ ഏട്ടനെ കാത്തിരിക്കുന്ന തുമ്പിയുടെ കാതുകളിലേക്ക് അവന്റെ ആ വിളി
ചെന്നെത്തി.

തുമ്പി: ഏ…..ഏട്ടൻ അവൾ മനുവിനെ വിട്ട് കാർത്തിയുടെ അരികിലേക്ക് നടന്നു.

ക്രമേണ അത് ഓട്ടമായി മാറി.

കാർത്തി: മോളെ….

അവന്റെ നെഞ്ചിൽ വീണ് പൊട്ടി കരയുന്ന തന്റെ അനിയത്തി കൂട്ടിടെ

മുടിയിഴകളിൽ തലോടി അവൻ അവളെ വിളിച്ചു. അവൾ മുഖമുയർത്തി അവനെ
നോക്കി. കരഞ്ഞു വാടിയ ആ മുഖത്ത് അവൻ തുരുതുരാ ഉമ്മകൾ കൊണ്ട് മൂടി.
അവളുടെ കണ്ണുനീര് അവൻ കൈകൾ കൊണ്ടൊപ്പി.

കാർത്തി: കരായണ്ടട്ടോ ഏട്ടന്റെ പൊന്ന്.

തുമ്പി: ഏട്ടാ ന്നോട് ഷമി…

പറയാൻ വന്നത് പൂർത്തിയാക്കാതെ അവൾ കാർത്തിയുടെ കൈകളിലേക്ക്

കുഴഞ്ഞു വീണു.

കാർത്തി: മോളെ മോളെ അളിയാ വണ്ടി വിളിക്കേടാ.

………………………

ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തിച്ചതിനു ശേഷം എന്റെയുള്ളിൽ പേടിയായിരുന്നു എന്റെ

തുമ്പിക്ക് എന്തെങ്കിലും സംഭവിക്കുമോ എന്ന പേടി. പാറുവിന്റെ മരണശേഷം
ദൈവങ്ങൾ എല്ലാം എനിക്ക് വെറുക്കപ്പെട്ടവരായിരുന്നു. എന്നാ അന്ന് ഞാൻ
വിളിക്കാത്ത ദൈവങ്ങൾ ഇല്ല. എന്റെ തുമ്പി മോൾക്ക് വേണ്ടി ഒരുപാട് പ്രാർത്ഥിച്ചു.
ദൈവങ്ങൾ എനിക്ക് അവളെ തിരിച്ചു തന്നു.

അവൻ പറഞ്ഞു നിർത്തി.

അനു: മതി കാർത്തി. എനിക്ക് എനിക്കിപ്പോ നിന്നെ കുറിച്ച് ഓർക്കുമ്പോ തന്നെ

എന്തോരം സന്തോഷം ആണെന്ന് അറിയോ. നീ എന്റെ ഭർത്താവ് ആണെന്ന്
കേൾക്കുമ്പോ തന്നെ അഭിമാനമാ. ഇനി നമ്മടെ തുമ്പി മോളെ സങ്കടപ്പെടുത്താനെ
പാടില്ല. നമ്മടൊപ്പം എപ്പളും അവളുണ്ടാവാണം.

കാർത്തി: അനു ഞാൻ ചെയ്തത് തെറ്റ് അല്ലേടി??

അനു: അല്ല കാർത്തി നീ ചെയ്തത് തന്നെയാ ശെരി. ഇനി ഒരു പെണ്ണ്കുട്ടികൾക്കും
എന്റെയോ തുമ്പി മോളുടെയോ അവസ്ഥ വരരുത്. എല്ലാ ആണുങ്ങൾക്കും
ഇതൊരു പാടം ആവണം.

കാർത്തി: ഞാനും ഒരാണാണ്.

അനു: എന്റെ ചെക്കനെ ഞാൻ അതില് ഉൾപ്പെടുത്തിട്ടില്ല. നമ്മടെ സമൂഹത്തിൽ

നല്ലവരും ഉണ്ട് ചീത്തവരും ഉണ്ട്. ഈ കൊല, പാവപ്പെട്ട പെണ്ണ്കുട്ടികളെ കൈയും
കണ്ണും കാണിച്ച് വശീകരിച്ച് അവരുടെ ആവശ്യങ്ങൾക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്നവര്
അവരെയൊക്കെയാണ് കൊല്ലേണ്ടത്. അതും നിന്നെ പോലെയുള്ളവരുടെ
കൈകൾ കൊണ്ട്.

കാർത്തി: അനു എനിക്കൊരു കാര്യം കൂടെ നിന്നോട് പറയാനുണ്ട്.

അനു: എന്താടാ??

കാർത്തി: അത്….

“ദേ ചെക്കാ ആ അരുണെന്ന് പറയുന്നവൻ ചത്തിട്ട് ഒരു വർഷത്തിൽ കൂടുതലായി.

ഇത് വരെ ഇങ്ങനെയൊരാള് മരിച്ചൂന്നും പറഞ്ഞ് വാർത്ത വന്നിട്ടില്ല. ഞാൻ നിന്നോട്
അന്നേ പറഞ്ഞതല്ലേ ഇതിന്റെ പേരില് ഒരു കേസും നിനക്കോ നിന്റെ
വേണ്ടപ്പെട്ടവർക്കോ നേരെ വരില്ല. അതെല്ലാം ന്റെ കൈലാസ നാഥൻ നോക്കിട്ടുണ്ട്.
നീ ആ മനുവിനോട് പറഞ്ഞതേ പറഞ്ഞു. അത് പോട്ടെ, ഇനി അത് ആരോടും
പറയാൻ നിക്കണ്ട. കേട്ടല്ലോ. എന്നോട് ഇപ്പളും സ്നേഹം ഉണ്ടെങ്കിൽ ഞാൻ
പറയുമ്പോലെ കേക്ക്. നീ അതിനി ആരോടും പറയാൻ നിക്കണ്ട. അവൻ ജനിച്ചിട്ടില്ല
എന്ന് അങ്ങ് കരുതിയ മതി. നീ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്ക്. കൂടെ ഉണ്ടാവും ഞാൻ
എന്നും എന്റെ കള്ളന്റെ ഒപ്പം പാറുവിന്റെ ശബ്‌ദം അവൻ പറയാൻ വന്നതിനെ
ബന്ധിച്ചു.

അനു: കാർത്തി
കാർത്തി: അഹ്

അനു: എന്താ പറയാനുള്ളെ??

കാർത്തി: അത് പിന്നെ അഹ് I LOVE YOU…….

പഴതെല്ലാം മറന്ന് അവരിരുവരും കെട്ടിപ്പുണർന്ന് കിടന്നു.

അനു: I LOVE YOU TO കാർത്തി….

അവൾ അവന്റെ നെറ്റി തടത്തിൽ മുത്തി. പിന്നീട് അവന്റെ നെഞ്ചിൽ തല ചായിച്ച്

കിടന്നു. അവൻ അവളുടെ മുടിഴികളിൽ വിരൽ ഓടിക്കുമ്പോ അവൾ അവന്റെ
രോമം കിളിർത്ത് വരുന്ന നെഞ്ചിൽ തലോടി. ഇരുവരും അങ്ങനെ പതിയെ
നിദ്രയിലേക്ക്………

……………………….

“ഇപ്പൊ മകൾക്ക് സന്തോഷമായില്ലേ??”

“ആയി ഭഗവാനെ.”

“നീ എന്നോട് ആകെ ചോദിച്ച വരം അടുത്ത ജന്മം അവന്റെതായി ജനിക്കാനാണ്.

അത് അടുത്ത ജന്മം അല്ലേ. ഈ ജന്മത്തിൽ നിനക്ക് ഞാൻ രണ്ടാമത്തെ വരം
തരാൻ പോകുന്നു. ആദ്യത്തെ വരം നീ ചോദിക്കാണ്ട് തന്നെ ഞാൻ തന്നിരുന്നു. നീ
എന്ത്‌പറഞ്ഞാലും അത് നിന്റെ പ്രണനാഥന് കേൾക്കാൻ സാധിക്കും. ഇപ്പൊ ഈ
നിമിഷം ഞാൻ അടുത്ത വരം തരാം. അച്ഛന്റേം അമ്മടേം സ്നേഹം ഒത്തിരി
നാളൊന്നും നിനക്ക് കിട്ടില്ലല്ലോ. ആ സ്നേഹം ഇനി നിനക്ക് കിട്ടും.”
“ഭഗവാനെ അങ്ങയോട് എനിക്ക് തീർത്ത തീരാത്ത നന്ദിയാണുള്ളത്. അങ്ങ്
പറഞ്ഞതുപോലെ എനിക്ക് ഒരു വരം തന്നു. ആ അരുണിന്റെ കാര്യം ഞാൻ
അങ്ങയോട് പറഞ്ഞപ്പോ അങ്ങ് വെറുതെയൊന്ന് പുഞ്ചിരിക്കുക മാത്രം ചെയ്ത
‌ ു.
പക്ഷെ ആ

കാര്യവും അങ്ങ് തന്നെ നിർവഹിച്ചു. പിന്നീട് അവന് എന്താ പറ്റിയെന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ

അതിനും ഒരു ചിരിയായിരുന്നു മറുപടി. ഇപ്പൊ ദേ അങ്ങ് പറയുന്നു മരിച്ച എനിക്ക്
അമ്മയുടെയും അച്ഛന്റെയും സ്നേഹം കിട്ടുമെന്ന്.”

ഒരു ചിരിയായിരുന്നു അതിനുള്ള മറുപടി.

“ദേ പിന്നേം ചിരി.”

“മോളെ അരുണിന്റെ കാര്യം വിട്ടേക്ക്. അതിനെ പറ്റി ഇനിയൊരു ചർച്ച വേണ്ട.

അവൻ എവിടെയാണെന്നൊക്കെ വഴിയേ നിനക്ക് മനസിലാവും. പിന്നെ
നിനക്കൊരു അച്ഛന്റേം അമ്മയുടെയും സ്നേഹം കിട്ടിയിരുക്കും. മൂന്ന്
മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം അനു ഗർഭം ധരിക്കും. പത്ത് മാസം നിറവയറോടെ അവളാ
കുഞ്ഞിനെ പരുപാലിക്കും. സ്ത്രീകൾ അറിഞ്ഞതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും വല്യ
വേദനയാണ് പ്രസവ വേദന. അത്രയും വേദന സഹിച്ച് അവൾ കാർത്തിയുടെ
കുഞ്ഞിന് ജന്മം നൽകും. പക്ഷെ ആ കുഞ്ഞ് അത് നിയായിരിക്കും.

പെട്ടന്ന് ആകാശത്തിൽ ഒരു വലിയ വെള്ളിടി വെട്ടി.

“എ…..എന്താ അങ്ങ് പറഞ്ഞത്??”

“സത്യം. അതാണ് വിധി. അതേ നടക്കൂ. ഈ ജന്മം ആവോളം ആസ്വദിക്കൂ

അച്ഛനോടും അമ്മയോടും
ഒപ്പം. അടുത്ത ജന്മം നീ എന്നോട് ചോദിച്ചത് പോലെ കാർത്തിയുടെ പെണ്ണായി നീ
ജനിക്കും. ഇതെന്റെ വാക്ക്.

അത്രയും പറഞ്ഞ് കൈലാസനാഥൻ അവൾക്ക് മുന്നിൽ നിന്നും അപ്രതീക്ഷമായി.

…………………….

മൂന്ന് മാസങ്ങൾക്ക് ശേഷം………

ഫോൺ റിങ് ചെയ്യുന്ന കേട്ടാണ് കാർത്തി ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ക്ലിനിങ് അവിടെ

വച്ച് നിർത്തിട്ട് ഫോൺ എടുത്തേ.

“ഹലോ ഏട്ടാ ഞാനാ തുമ്പി.”

“അഹ് എന്താ മോളെ ഈ നേരത്ത്??”

“അതില്ലേ ഏട്ടാ ഏട്ടത്തി ഒന്ന് തലകറങ്ങി വീണയിരുന്നെ.”

“അയ്യോ എന്നിട്ട്??”

“പേടിക്കാൻ ഒന്നൂല്ല ഏട്ടാ. എട്ടാനൊന്ന് വേഗം വരവോ??”

“അഹ് നീ ഫോൺ വച്ചോ ഞാൻ ദേ എത്തി.”

ചെയ്തുകൊണ്ടിരുന്ന ക്ലിനിങ് അവിടെ കളഞ്ഞിട്ട് അവൻ നേരെ ബൈക്ക്

പാർക്കിങ് ഏരിയയിലോട്ട് പോയി. വാലിന് തീ പിടിച്ചത് പോലെയുള്ള അവന്റെ ഓട്ടം
കണ്ട് അനൂപ് ചേട്ടൻ പിന്നിന്ന് എന്തൊക്കെയോ ചോദിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷെ
അവനതൊന്നും ചെവി കൊടുക്കാതെ നേരെ പാർക്കിങ്ങിലേക്ക് ഓടി. വണ്ടി
എടുത്ത് ഒരു കുതിപ്പായിരുന്നു അവൻ. ട്രാഫിക് ഒന്നും ഇല്ലാത്തതിനാലും അവന്റെ
സ്പീഡ് കൊണ്ടും കമ്പനീന്ന് ഇറങ്ങിയ അവൻ പിന്നെ വണ്ടി നിർത്തിയത് വീട്ടിലാ.

കാർത്തി: അനു എവിടെ തുമ്പി??

വീട്ടിൽ കേറിയ പാടെ സോഫയിലിരുന്ന് പുസ്തകം വായിക്കുന്ന തുമ്പിയോടായി

അവൻ ചോദിച്ചു.

അനു: അഹ് ഏട്ടൻ വന്നോ. ഏട്ടത്തി റൂമിലുണ്ട്. ഇപ്പൊ കുഴപ്പോന്നും ഇല്ല.

അതും പറഞ്ഞ് അവളൊരു കള്ള ചിരി ചിരിച്ചു. ആ ചിരിയുടെ അർത്ഥമൊന്നും

ശ്രദ്ധിക്കാതെ അവൻ സ്റ്റെപ് ഓടി കയറി അവന്റെ റൂമിലേക്ക് ചെന്നു. ബെണ്ടിൽ
കണ്ണ് തുറന്ന് എന്തോ സ്വപ്നം കണ്ട്‌മുഖത്ത് ഒരു ചിരിയൊക്കെ ഒളിപ്പിച്ച്
കിടക്കുവാണ് അവന്റെ പാതി. ആ കാഴ്ച കണ്ട് അവനൊന്ന് ദിര്ഘശ്വാസം വിട്ടു.

കാർത്തി: അനു……

പെട്ടന്ന് അവന്റെ ശബ്‌ദം കേട്ടതും സ്വപ്നത്തിൽ എന്നപ്പോലെ അവള് ചാടി കൂട്ടി

എഴുന്നേറ്റു. അവൻ അവളോട് ചേർന്ന് ബെണ്ടിൽ പോയിരുന്നു. നെറ്റിയിലൊക്കെ
കൈ വച്ച് ചൂട് നോക്കുന്നുണ്ട്.

അനു: എന്താ ചെക്കാ ഈ കാണിക്കണേ?? എനിക്കിപ്പോ ഒന്നൂല്ല.

കാർത്തി: എന്താടി ഉണ്ടായേ?? തുമ്പി വിളിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോ ഞാനാകെ പേടിച്ച്

പോയി.
അനു: ഞാൻ പറഞ്ഞതാ മോളോട്. അപ്പൊ അവള് പറയുവാ ഈ
സന്തോഷവാർത്ത ആദ്യം നീ അറിയണമെന്ന്.

കാർത്തി: നീ തലകറങ്ങി വിണെന്ന് പറയുമ്പോ ഞാൻ എങ്ങനാടി

സന്തോഷിക്കുന്നെ??

അനു: അവളപ്പൊ വേറൊന്നും പറഞ്ഞില്ലേ??

കാർത്തി: ഏയ് ഇല്ല.

അനു: അതേ ചെക്കാ

കാർത്തി: ഒന്ന് വേഗം പറയടി….

അനു: അതില്ലേ എന്നും രാത്രി പറയാറില്ലേ വാവക്ക് പാപം വേണൊന്ന്. ഇനി കുറച്ച്
നാളൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ ഒരു വാവ കൂടെ വരും പാപം കുടിക്കാൻ.

കേട്ടത് വിശ്വസിക്കാനാവാതെ അവൻ അവളെ തന്നെ നോക്കി.

കാർത്തി: സത്യം

അനു: അഹ് ചെക്കാ സത്യമാ. എന്റെ ചെക്കാനൊരു അച്ഛനാവാൻ പോകുന്നു

ഞാനൊരു അമ്മയും.

നിമിഷനേരത്തിനുള്ളിൽ അവൻ അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ കവർന്നെടുത്തു.

അവരിരുവരും മാറി മാറി മേൽചുണ്ടും കീഴ്ച്ചുണ്ടും നുണഞ്ഞു. അല്പനേരത്തെ
അധരപാനത്തിനൊടുവിൽ അവൾ തന്നെ അവനെ തള്ളി മാറ്റി. എന്താ
എന്നര്ഥത്തിൽ അവൻ അവളെ നോക്കി.
അനു: ഇപ്പൊ മോൻ അങ്ങ് ചെല്ല്. പാതി വഴിയിൽ പണി നിർത്തി വച്ചിട്ട് വന്നതല്ലേ.

കാർത്തി: അത് നിനക്കെങ്ങനെ അറിയാം??

അനു: അനൂപ് ചേട്ടൻ വിളിച്ചിരുന്നു. വാലിന് തീ പിടിച്ചത് പോലെ നീ ഒന്നും പറയാണ്ട്

ഇറങ്ങി പോയെന്നും പറഞ്ഞ്.

അത് കേട്ട് അവനാകെ ചമ്മി.

അനു: കൂടുതല് ചമ്മനൊന്നും നിക്കണ്ട. വേഗം വിട്ടോ.

കാർത്തി: നീ അമ്മയോടും ചേച്ചിയോടും ഒക്കെ പറഞ്ഞോ??

അനു: അതൊക്കെ ഞാൻ പറഞ്ഞോളം. എന്റെ ചെക്കൻ ഇപ്പൊ ചെല്ലാൻ നോക്ക്.

അവൻ ബെണ്ടിൽ നിന്നും എഴുന്നേറ്റു. കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് യാത്ര പറഞ്ഞ്

അവനിറങ്ങി.

തുമ്പി: ചിലവുണ്ടെ ഏട്ടാ.

കാർത്തി സ്റ്റെപ് ഇറങ്ങി വരുന്നത് കണ്ട തുമ്പി വിളിച്ച് പറഞ്ഞു.

കാർത്തി: അതൊക്കെ ചെയ്യാമെടി. നിയൊന്ന് അടങ്ങ്. ഞാൻ പോയിട്ട് വരവേ.

തുമ്പി: അഹ്

അവൻ അവളോടും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി. നേരെ ഓഫീസിലേക്ക്.

…..

രാത്രി വലിയൊരു പാർട്ടി തന്നെയായിരിന്നു വീട്ടിൽ ഒരുക്കിയിരുന്നത്.

കാർത്തിയുടെ ഫ്രണ്ട്‌സ് അനുവിന്റെ ഫ്രണ്ട്‌സ് അമ്മ ചേച്ചി ചേട്ടൻ കുഞ്ഞ് മനു
ലക്ഷ്മി അങ്ങനെ ഒരുപാട് പേര് ഉണ്ടായിരുന്നു പാർട്ടിയിൽ. Night ഡ്യൂട്ടി ആയിരുന്ന
മനു ലീവ് എടുത്താണ് പാർട്ടിയിൽ എത്തിയത്. ഏകദേശം പത്ത് പത്തരയോടെ
പാർട്ടി അവസാനിച്ചു. അമ്മയൊഴിച്ച് ബാക്കി എല്ലാവരും യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി.
എല്ലാം അവസാനിച്ച് കാർത്തി ബാൽക്കണിയിൽ വെറുതെ ആകാശം നോക്കി
നിക്കുവായിരുന്നു. അവിടെ ചന്ദ്രന് ചുറ്റും ഒരുപാട് നക്ഷത്രങ്ങൾ നിൽക്കുന്നുണ്ട്.
ഒരിളം തെന്നൽ അവന്റെ മുടിയിഴകളിൽ തട്ടി തലോടി കടന്നുപ്പോയി. ആ ഒരു
നിമിഷം അവൻ കണ്ണുകൾ കൂട്ടിയടച്ചു. പിന്നീട് കണ്ണ് തുറന്നപ്പോ അവൻ
കാണുന്നത് ചന്ദ്രന് ചുറ്റും നിന്ന നക്ഷത്രങ്ങളിൽ ഇപ്പൊ ഒന്ന് മാത്രമേ കാണാനുള്ളൂ.

“എന്താ ചെക്കാ ഇങ്ങനെ നോക്കുന്നെ അത് ഞാൻ തന്നെയാ. ഒരു കാര്യം പറയാനാ
ഞാനിപ്പോ

വന്നത്. ഇനി ഒരിക്കലും നിനക്കെന്റെ ശബ്‌ദം കേൾക്കാൻ പറ്റില്ല. എന്ന് വിചാരിച്ച്

നീ സന്തോഷപ്പെടണ്ട. വേറൊരു കാര്യം കൂടെയുണ്ട്. നിനക്ക് ജനിക്കാൻ
പോകുന്നത് ഒരു പെൺകുഞ്ഞാ. ആ പെൺകുഞ്ഞ് ആരാണെന്ന് അറിയോ????
ഞാനാ. ഇനി ഞാൻ നിന്നെ അച്ഛന്ന് വിളിക്കണോല്ലോ എന്നോർക്കുമ്പോള ഒരു
വിഷമം. ആ വിഷമം ഞാൻ മാറ്റിക്കോളം. അതിനുള്ള സൂത്ര പണികളൊക്കെ എന്റെ
കൈയിൽ ഉണ്ട്. നിന്നെ സമാധാനമായിട്ട് ഉറങ്ങാൻ വിടും എന്നൊന്നും നീ
കരുതണ്ട.”

പെട്ടന്ന് ആ ശബ്‌ദം ഇല്ലാണ്ടായി. അവൻ അത്ഭുതപ്പെട്ടുപ്പോയി. അവള്

പറഞ്ഞതെല്ലാം അവന്റെ ചെവിയിൽ മുഴങ്ങി കേൾക്കാൻ തുടങ്ങി. പാറു തന്റെ
കുഞ്ഞായി ജനിക്കാൻ പോകുന്നു. അവനത് വിശ്വസിക്കാനായില്ല. ആകാശത്ത്
എന്തോ ശബ്‌ദം കേട്ട് അവൻ വീണ്ടും അങ്ങോട്ടേക്ക് നോക്കി. ഒരു നക്ഷത്രം പൊട്ടി
പിളർന്ന് അതിൽ നിന്നും ഒരു വെളിച്ചം ഭൂമിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി വരുന്നു. അവനെ
തൊട്ടു തൊട്ടില്ല എന്ന രീതിയിൽ അത് അവനെയും മറികടന്ന് പോയി. അതിന്റെ
പിന്നാലെ അവനും. അത് നേരെ ചെന്ന് നിന്നത് താഴെ കത്തിയടിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന
തുമ്പിയുടെയും അനുവിന്റെയും അടുത്താണ്. പക്ഷെ ആ വെളിച്ചത്തെ
അനുവിനോ തുമ്പിക്കോ കാണാൻ സാധിച്ചിരുന്നില്ല. ഉടനെ തന്നെ ആ വെളിച്ചം
അനുവിന്റെ വയറിനുള്ളിലേക്ക് പ്രവേശിച്ചു. കാർത്തി ഒന്ന് ഞെട്ടി. പക്ഷെ
യാതൊരു ഭാവ മാറ്റവും ഇല്ലാതെ അനു തുമ്പിയുടെ കാത്തിവയ്‌പ്പ്
ആസ്വദിക്കുകയാണ്. അപ്പോഴാണ് തുമ്പി കാർത്തി അവിടെ നിക്കുന്ന കാര്യം
ശ്രദ്ധിച്ചത്.

തുമ്പി: എന്താ ഏട്ടാ ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടോ??

അവളൊരു കള്ള ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു. അപ്പൊ തന്നെ കിട്ടി അനുവിന്റെ വക ഒരു

നുള്ള്.

തുമ്പി: അഹ് ഏട്ടത്തി വിട് വിട് വേദനിക്കുന്നു.

അവൾ പിടി വിട്ടു.

അനു: നാക്കിന്‌എല്ലില്ലാത്ത സാധനം.

തുമ്പി: ഹൂ ദുഷ്ട്ട.

അനു: എഹ് എന്താ??

തുമ്പി: ഒന്നും ഇല്ലേ ഞാൻ പോവുവാ.

അവളതും പറഞ്ഞ് എഴുന്നേറ്റ് അവളുടെ റൂമിലേക്ക് പോയി.

തുമ്പി: പിന്നെ ഏട്ടാ ചിലവിന്റെ കാര്യം മറക്കല്ലേ. അപ്പൊ good night ഏട്ടാ. Good night
ഏട്ടത്തി.

അവൾ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് അകത്തേക്ക് പോയി.

അനു: എന്താ ചെക്കാ അവള് പറഞ്ഞത് പോലെ ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടോ??

തുമ്പിയെ പോലെ അവൾ ഒരു കള്ള ചിരിയോടെ ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: ദേ ഒന്നങ്ങ് തന്നാലുണ്ടല്ലോ. ഞാൻ എന്തോരം പേടിച്ചെന്ന് അറിയോ??

അനു: എഹ് പേടിച്ചോ?? അതിനും മാത്രം എന്താ ഇവിടെ നടന്നേ??

കാർത്തി: അത്….അത് ഞാനൊരു സ്വപ്നം കണ്ടതാ.

നടന്ന കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞാൽ അവളെന്നല്ല ആരും വിശ്വസിക്കില്ലെന്ന് അവനറിയാം.

അതുകൊണ്ട് തന്നെ അവനത് അവളിൽ നിന്നും മറച്ചു വച്ചു.

അനു: mm എന്ത് സ്വപ്നാ കണ്ടേ ഇത്രക്ക് പേടിക്കാൻ മാത്രം??

കാർത്തി: അത് ഒരു രാക്ഷസി എന്റെ കഴുത്ത് കടിച്ച് മുറിക്കുന്നു. ഞാൻ അലറി
കൂവി. പെട്ടന്ന് ആ രാക്ഷസി അവളുടെ ചുണ്ടുകൾ എന്റെ ചുണ്ടുകളിൽ
ബന്ധിപ്പിച്ചു. പിന്നെ അവിടെ പിടിക്കലും ഇവിടെ പിടിക്കലും പേടിയിലാ തുടങ്ങിയേ.
പക്ഷെ അവസാനിച്ചത് സുഖത്തിലാ.
അനു: അയ്യേ വൃത്തിക്കെട്.

അവളവനെ തല്ലനായി കൈ ഓങ്ങി. ആ കയ്യിൽ പിടിച്ച് അവനും അവളോടൊപ്പം

സോഫയിലേക്ക് ഇരുന്നു.

കാർത്തി: അമ്മ എവിടെ അനു??

അനു: അമ്മ പാത്രങ്ങൾ എല്ലാം കഴുകി വച്ചിട്ട് നേരത്തെ കിടന്നു. എന്നെയും

തുമ്പിയെയും ആ പരിസരത്തേക്കെ അടുപ്പിച്ചില്ല.

കാർത്തി: അഹ്.

അനു: കാർത്തി..

കാർത്തി: mm

അനു: നമ്മക്ക് റൂമിലേക്ക് പോവാം??

കാർത്തി: അത്രക്ക് കൊതിയായോ??

അനു: പോവിടുന്ന്. നിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നു അതാ. അല്ലാതെ മറ്റതിനല്ല.

കാർത്തി: ഏത് മാറ്റത്തിന്??

അനു: ഓഹ് ഈ സാധാനത്തിന് ഒരു നാണോം മാനോം ഇല്ല.

അവൾ നാണത്തോടെ തലകുനിച്ചു.

കാർത്തി: അതേ എന്ന നമ്മക്ക് പോയാലോ??

അനു: അഹ് വയോ.

അവൾ അവനെയും വലിച്ചെടുത്ത് റൂമിലേക്ക് ഓടി.

കാർത്തി: ടി ടി ടി നിക്ക് നിക്ക്

അനു: എന്തിനാ ഇങ്ങനെ കയറും പൊട്ടിച്ചോണ്ട് ഓടുന്നേ?? നമ്മടെ കുഞ്ഞ്

വയറ്റിലുള്ളതാ അത് മറക്കണ്ട.

അവന്റെ മേലുള്ള അവളുടെ കൈകൾ അയഞ്ഞു. അവളുടെ മുഖം ആകെ വാടി.

കാർത്തി: എന്തിനാ ഇങ്ങനെ ഓടിയേ എന്റെ പെണ്ണ്??

അനു: ശരീരം ഭയങ്കര തളർച്ച ഒന്ന് കിടന്നോളൻ വയ്യ. അതാ ഞാൻ.

കാർത്തി: അച്ചോടാ എന്റെ വാവക്ക് നല്ല ക്ഷിണം ഉണ്ടോ ടാ??

അനു: mm

കാർത്തി: എന്നാലും ആരെങ്കിലും ഈ സമയത്ത്‌ഇങ്ങനെയൊക്കെ ഓടോ??

അനു: സോറി.

കാർത്തി: വാ പയ്യെ നടന്ന് കേറാം.

അനു: എന്നെ എടുക്കോ??

ഒരു കുസൃതി ഭാവത്തോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: അഹ് എടുത്തല്ലേ പറ്റു. ഭാര്യ ആയി പോയില്ല.

അവൻ അവളെ കോരിയെടുത്തു. നേരെ റൂമിലേക്ക് നടന്നു. അവളെ ബെണ്ടിൽ

കിടത്തി.

അനു: എനിക്ക് നന്നായി ഉറക്കം വരുന്നുണ്ട്. പതിവ് തന്നിരുന്നെ എനിക്ക്

ഉറങ്ങായിരുന്നു.

അവനൊന്ന് ചിരിച്ചു. അവന്റെ ചുണ്ടുകൾ അവളുടെ അധരങ്ങളിൽ മുത്തി.

കാർത്തി: good night

അനു: good night.

ഇരുവരും good night പറഞ്ഞ് കിടന്നു. അനു കണ്ണടക്കേണ്ട താമസം നിദ്രദേവീ

അവളെ വേറേതോ ലോകത്തേക്ക് കൂട്ടിക്കൊണ്ട് പോയി. അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും
തിരിഞ്ഞും മറിഞ്ഞും കിടന്നിട്ടും കാർത്തിയെ മാത്രം നിദ്രദേവീ തിരിഞ്ഞ്
നോക്കിലാ. എന്തോ ദേഹത്ത് ഇഴയുന്ന പോലെ അവന് തോന്നി. നോക്കിയപ്പോ
അനുവിന്റെ

കൈയാണ്. പെട്ടന്ന് തപ്പൽ നിർത്തി അവള് അവന്റെ ആ നെഞ്ചിൽ തല ചായ്ച്ചു.

കാർത്തി: ഇതായിരുന്നോ ഇത്രയും നേരം തപ്പിയത്.

അവൻ ആരോടന്നില്ലാതെ പറഞ്ഞു.

അനു: പോടാ പട്ടി.

ഉറക്കത്തിനിടെ അവൾ മറുപടി കൊടുത്തു. അവന്റെ ചുണ്ടിൽ സ്നേഹത്തിൽ

ചാലിച്ച ഒരു ചിരി വിരിഞ്ഞു. അവൻ തന്റെ അധരങ്ങൾ അവളുടെ ആ
മുടിയിഴകളിൽ അമർത്തി. അവനും തന്റെ കണ്ണുകൾ അടച്ചു. ഇത്തവണ അവനെ
വിളിച്ചോണ്ട് പോവാൻ നിദ്രദേവീ നേരിട്ട് വന്നു.

അനു: കാർത്തി…,കാർത്തി…,കാർത്തി

നന്നായി ഉറങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്ന കാർത്തിയെ അനു തട്ടി വിളിച്ചു.

കാർത്തി: mm

ഉറക്കത്തിനിടെ അവൻ മൂളി.

അനു: കാർത്തി എഴുന്നേറ്റേ കാർത്തി ടാ…

അവൾ വീണ്ടും അവനെ വിളിച്ചുക്കൊണ്ടിരുന്നു.

കാർത്തി: എന്താടി??

ഉറക്കം നഷ്ടമായതിന്റെ എല്ലാ നീരസവും അവന്റെ മുഖത്ത് ഉണ്ടായിരുന്നു.

അനു: എണീറ്റിരുന്നെ.

കാർത്തി: എന്തിനാ?? നീ കാര്യം പറ.

അനു: അതൊക്കെ പറയാം. നീ എഴുന്നേക്ക്.

കാർത്തി: ഇവൾടെ ഒരു കാര്യം.

തലയും ചൊറിഞ്ഞു കൊണ്ട് അവൻ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

അനു: നിനക്കീ യക്ഷിയെയൊക്കെ വിശ്വാസം ഉണ്ടോ??

കാർത്തിയുടെ ചുണ്ടിൽ ഒരു പുഞ്ചിരി വിരിഞ്ഞു.

അനു: ടാ കാർത്തി

കാർത്തി: എന്താ പെണ്ണേ

അനു: ഞാൻ ചോദിച്ചത് വല്ലോം നീ കേട്ടോ??

കാർത്തി: അഹ് കേട്ടു.

അനു: എന്നിട്ടെന്താ ഒന്നും പറയാത്തെ??

കാർത്തി: ഓഹ് എനിക്കീ പ്രേതങ്ങളേം ഭൂതങ്ങളേം യക്ഷികളേം ഒക്കെ വിശ്വാസം

ഉണ്ട് പോരെ. ഒന്ന് ഉറങ്ങാൻ വിടോ??

അനു: ഏതായാലും എന്റെ ഉറക്കം പോയി.

കാർത്തി: എന്റെ പൊന്ന് അനു നീ ഇപ്പൊ നന്നായി rest എടുക്കണ്ട സമയോണ്.

മോള് കിടന്നോ.

അനു: അയ്യടാ അങ്ങനെ എന്നെ കിടത്താൻ നോക്കണ്ട. എനിക്കൊരുപാട്

കാര്യങ്ങൾ പറയാനുണ്ട്.

കാർത്തി: അതൊക്കെ നമ്മക്ക് നാളെ രാവിലെ fresh ആയിട്ട് പറയാം. ഇപ്പൊ

ഉറങ്ങാൻ ഉള്ള സമയം അല്ലെ?? നിനക്കല്ലേ ഉറക്കം വരുന്നുണ്ടെന്നൊക്കെ
പറഞ്ഞേ.

അനു: അതൊക്കെ ശെരിയാ. ഞാൻ നന്നായി ഉറങ്ങിയതാ. ഒരു നശിച്ച സ്വപ്നം

കണ്ട് ഞെട്ടി എഴുന്നേറ്റു. എന്നെ ഒരു പാമ്പ് വിഴുങ്ങുന്നു. ഓഹ് എന്റെ ഉയിര്
കത്തിപ്പോയി. പിന്നെ ഒരുപാട് നേരം ഉറങ്ങാൻ നോക്കി. പക്ഷെ എന്ത് ചെയ്യാം
ഉറക്കം പോയി. ഇനി ഉറക്കം വരുന്നവരെ നമ്മക്ക് സംസാരിച്ചോണ്ടിരിക്കും. അതാ
എന്റെ സ്വഭാവം. കല്യാണത്തിന് മുൻപ് ചേച്ചിയായിരുന്നു എന്റെ കമ്പനി. ഇപ്പോ
നിയുണ്ടല്ലോ.

കാർത്തി: iam trapped.

അനു: എനിക്ക് ഉറക്കം വരുന്നവരെയല്ലേ ഉളളൂ.

കാർത്തി: നിനക്ക് ഉറക്കം പോയെങ്കിൽ നീ എന്തിനാടി എന്റെ ഉറക്കം കൂടെ

കളഞ്ഞേ??

അനു: നീ എന്റെ ഭർത്താവ് അല്ലെടാ??

കാർത്തി: ഇങ്ങനെയുള്ള ഒരു ഭാര്യയെ ആർക്കും കൊടുക്കല്ലേ എന്റെ ഈശ്വരാ.

അനു: ഹവൂ

കാർത്തി: എന്താടി??

അനു: എന്നെ കുഞ്ഞ് ചവിട്ടി.

അവള് അത് പറഞ്ഞ് തീർന്നതും കാർത്തി പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു.

അനു: കളിയാക്കല്ലേടാ.

കാർത്തി: എടി പൊട്ടിക്കളി നീ ഇന്നല്ലേ ശർധിച്ചത് തന്നെ?? അപ്പോഴേക്കും കുഞ്ഞ്

ചവിട്ടനും തുടങ്ങിയെന്ന് പറഞ്ഞാൽ.

അനു: അയ്യോ സത്യാ ഞാൻ പറയണേ എന്നെ കുഞ്ഞ് ചവിട്ടി.

കാർത്തി: നീ ഇത്‌വേറെയാരോടും പോയി പറഞ്ഞേക്കല്ലേ നിനക്ക് വട്ടാണന്നേ
അവര് കരുതു.

അനു: ഇനി എനിക്ക് തോന്നിയത് ആവോ??

കാർത്തി: ആവോ അല്ല ആണ്. നിനക്ക് തോന്നിയതാണ്. ഇങ്ങനൊരു പൊട്ടികാളി.

കിടന്നുറങ്ങാൻ നോക്ക് പെണ്ണേ.

കുറച്ച് നേരത്തേക്ക് കഥ പറഞ്ഞ് താടാ.

കാർത്തി: കോപ്പ്

അനു: plz.. എന്റെ ചക്കര അല്ലെ. ഞാൻ കുറെ എളുപ്പം ഉള്ള ചോദ്യങ്ങൾ
ചോദിക്കാം അതിനിക്കെ ഉത്തരം പറഞ്ഞാൽ മാത്രം മതി. ഒക്കെ

കാർത്തി: അഹ് ഒക്കെ.

അവനൊരു ഉഴക്കാൻ മട്ടിൽ പറഞ്ഞു.

അനു: എന്റെ ജീവിതത്തിൽ ഞാനൊരുപാട് ഫ്രണ്ട്സിനെ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷെ

ആദ്യയിട്ടാ ഇങ്ങനെ രണ്ട് പേരെ കാണുന്നത്. സത്യത്തിൽ നിയും മനുവും
തമ്മിലുള്ള ബന്ധം എന്താ??

അവളുടെ ആ ചോദ്യം കേട്ട് കാർത്തി പുഞ്ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: കൂടപിറപ്പ്.
അനു: ആഹാ അതെപ്പോ മുതൽ??

കാർത്തി: കളിയാക്കണ്ട. കൂടപിറപ്പ് ആകാൻ ഒരേ അമ്മക്ക് പിറക്കണം എന്നില്ല.

തോളിൽ കൈയിട്ട്, ഒരേ പാത്രത്തിന്ന് കൈയിട്ട് വാരി, വഴക്കിട്ട് പിരിഞ്ഞ് ഇനി
ഒരിക്കലും ഞാൻ നിന്നോട് മിണ്ടില്ലെടാ നാറി എന്നും പറഞ്ഞ് മൂട്ടിലെ പൊടിയും തട്ടി
പോയിട്ട് രണ്ട് മിനിറ്റ് കഴിയും മുൻപ് വീണ്ടും ഒരുളുപ്പും ഇല്ലാണ്ട് വന്ന് മിണ്ടുന്ന
ചിലരുണ്ട്. അവരാണ് കൂടെ ജനിക്കാത്ത കൂടേപ്പിറപ്പുകൾ. ഒരുപാടൊന്നും ഇല്ല.
ഈയൊരൊറ്റ മുതലെയുള്ളൂ. ചിലസമയത്ത് കാമുകിമാരെക്കാൾ വല്യ ശല്യമാണ്
ഈ പോർക്കിന്‌. വേറൊരുത്തനുമായി മിണ്ടിക്കൂടാ, അവന്റെ തോളിൽ
കൈയിട്ടുടാ. അഥവാ എന്റെ തോളിൽ ആരെങ്കിലും കൈയിടുന്നത് അവൻ
കണ്ടാൽ പിന്നെ എന്റെന്ന് അല്ല ഒരുത്തന്റെ തോളിലും കൈയിടാൻ അവന്റെ
കൈകള് പൊങ്ങുല. ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ എൻ അരുമൈ നന്പൻ ഒരു കൊച്ചു
phycho ആണ്.

ഇതെല്ലാം കേട്ട് താടിക്ക് കൈയും കൊടുത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ എല്ലാം

കേട്ടിരിക്കുവാണ് അനു. അതും ശരീരത്തിൽ ഒരു കീറ് തുണി പോലും ഇല്ലാണ്ട്.

കാർത്തി: നീ ഒന്ന് തുണിയുടുക്കാവോ??

അനു: ഓഹ് കഥ കേട്ട് ആ കാര്യം മറന്നു.

അവളതും പറഞ്ഞ് ബാത്റൂമിലേക്ക് കേറി. കുറച്ച് കഴിഞ്ഞ് ഒരു നൈറ്റി അണിഞ്ഞ്

അവൾ പുറത്തേക്ക് വന്ന് കട്ടിലിൽ

കിടന്നു.

അനു: ഒരു കാര്യം കൂടെ ചോദിച്ചോട്ടെ??

കിടക്കുന്നതിനൊപ്പം അവൾ അവനോട് ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: mm

അനു: അന്ന് ലക്ഷ്മി എന്നോട് പറഞ്ഞല്ലോ മനുവിനെ മരണത്തിന്ന് രക്ഷിച്ചത്

നിയാണെന്ന് അതെങ്ങനെയാ??

കാർത്തി: അത് ഞാൻ പറഞ്ഞുതരാം. പക്ഷെ ഇപ്പളല്ല.

അനു: പിന്നെ??

കാർത്തി: ഒരു മാസം കൂടെ കഴിഞ്ഞാൽ അരവിന്ദ് ജയിലീന്ന് ഇറങ്ങും.

അനു: ആരാ അരവിന്ദ്??

അതിന് കാർത്തിയുടെ ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞത്. ഒരു ചിരിയാണ്. ഒരു തരം വില്ലന്റെ

ചിരി.

അനു: എന്തിനാ ചിരിക്കണേ??

കാർത്തി: ഏയ് ഒന്നുല്ല. ഞാൻ എല്ലാം പറയാം സമയം ആവുമ്പോ.

അനു: ഞാനൊരു കാര്യം ചോദിച്ചാൽ ദേഷ്യപ്പെടോ??

കാർത്തി: നിന്റെ കാര്യം ചോദിപ്പ് തീർന്നില്ലേ??

അനു: ഇത് last നീ ദേഷ്യപ്പെടോ ഇല്ലയോ??

കാർത്തി: mm ഇല്ല നീ പറയ്യ്‌.

അനു: ആ സംഭവത്തിന് ശേഷം ഒരിക്കലും അച്ഛനേം അമ്മയേം കാണാൻ

തോന്നിട്ടില്ലേ??

കാർത്തി: mm തോന്നിട്ടുണ്ട്. അവര് പോയതിന് ശേഷമുള്ള എല്ലാ വർഷത്തെയും

ഓണത്തിന്. അവരുള്ളപ്പോ ഓണം വരാൻ വേണ്ടി എന്നും പ്രാർത്ഥിക്കുമായിരുന്നു
ഞാൻ. എന്നെയെയും തുമ്പിയെയും അടുത്തടുത്തിരുത്തി ഒരുരുള ചോറുരുട്ടി
ഞങ്ങടെ വായിക്കകത്തേക്ക് വച്ചു തരും. ആ ഒരുരുള മതി വയർ നിറയാൻ.
മനസ്സും. ഒരുപാട് മിസ്സ് ചെയ്യുന്നുണ്ട് അവരെ. കാണാണോന്ന് തോന്നിട്ടും ഉണ്ട്.
പക്ഷെ കണ്ട് കഴിഞ്ഞാൽ ഉള്ളിലേക്ക് വരുന്നത് എന്റെ പാറുന്റെ മരിച്ച് കിടക്കുന്ന
രൂപമാ. പിന്നെ അവരോട് തോന്നുന്നത് പകയാ. അവരുടെ മുഖം കാണുമ്പോ
തോന്നുന്നത് ദേഷ്യാ.

അനു: സോറി ടാ.

കാർത്തി: ഏയ്. ഞാനാ നിന്നോട് സോറി പറയേണ്ടേ.

അനു: എന്തിന്??

കാർത്തി: നീന്റെ കഴുത്തിൽ താലി കെട്ടിയ നേരം ദേവിക്ക് കൊടുത്തൊരു

വാക്കുണ്ട്. നിന്നെ ഒരിക്കലും കരയിപ്പിക്കില്ലെന്ന്. പക്ഷെ ഇന്ന് രാവിലെ ഞാൻ
കാരണം നീ കരഞ്ഞു. സോറി ടി. ഇനി ഒരിക്കലും എന്റെ പെണ്ണ് കരയില്ല.
അനു: അയ്യേ നീ ഇതുവരെ അതൊന്നും വിട്ടില്ലേ?? എന്റെ ഭാഗത്തും ഉണ്ട് തെറ്റ്.
ഞാനും പറയുന്നു സോറി. ഇപ്പൊ പ്രശ്നം തീർന്നെ. ഇനി ഇതിനെ പറ്റി സംസാരിച്ച
അനുവിന്റെ തനി കൊണം നീ കാണും.

കാർത്തി: അത് ഞാൻ ഒരുപാട് കണ്ടിട്ടുള്ളതല്ലേ??

ഒരു വഷളൻ ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു.

അനു: ഛീ പോ വൃത്തിക്കെട്ടതെ. ഇനിയൊരു കാര്യം.

കാർത്തി: കൊല്ലും ഞാൻ.

അനു: plz ടാ ഇതും കൂടെ അറിഞ്ഞാൽ പിന്നെ ഞാൻ ഒന്നും ചോദിക്കില്ല. നിയാണെ
സത്യം. എന്നിട്ടും വിശ്വാസം വരുന്നില്ലേ ഞാൻ ചോദിക്കുന്നില്ല പോരെ.

അതും പറഞ്ഞവൾ കപടദേഷ്യം നടിച്ചു.

കാർത്തി: വേണ്ട വേണ്ട ഇനി അതിന്റെ പേരിൽ പിണങ്ങണ്ട. ചോദിക്ക്.

അനു: ചോദിക്കട്ടെ??

ഒരു കുസൃതി നിറഞ്ഞ ചിരിയോടെ അവൾ ചോദിച്ചു.

കാർത്തി: അഹ് ചോദിക്ക് പെണ്ണേ.

അനു: മനുവിനെ പറ്റി പറയാൻ നൂറ് നാവല്ലേ നിനക്ക്.

കാർത്തി: അഹ് അതേ. അതിനിപ്പോ നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും ഇഷ്ടകേട് ഉണ്ടോ??

ഇനി ഉണ്ടെങ്കിൽ തന്നെ അതങ്ങ് മനസ്സിൽ വച്ചോണ്ട മതി.

അനു: എന്റെ ദേവി ഇതെന്ത് കുത്ത്?? അതിന് ഞാൻ അങ്ങനെ വല്ലതും

പറഞ്ഞോ?? നിങ്ങടെ ഈ ഫ്രണ്ട്ഷിപ് കാണുമ്പോ സത്യം പറഞ്ഞാൽ എനിക്ക്
അസൂയായ. ഞാൻ ചോദിക്കാൻ വന്ന ചോദ്യം ഇതൊന്നും അല്ല.

കാർത്തി: പിന്നെ??

അനു: ഈ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ടിനോട് മറച്ച് വച്ച എന്തെങ്കിലും കാര്യമുണ്ടോ നിന്റെ

മനസ്സിൽ??

കാർത്തി: അവനോട് ഒരേ ഒരു കാര്യേ ഞാൻ മറച്ച്‌വച്ചിട്ടുള്ളൂ.

അനു: അതെന്ത് കാര്യാ??

മനുവിനെ പരിചയപ്പെട്ടത് മുതൽ ഇന്ന് വരെ ഉള്ള എല്ലാ കാര്യവും അവനോർത്തു.

അനു: കാർത്തി

കാർത്തി: അഹ്

അനു: അതേതാ ആ കാര്യം??

കാർത്തി: അതോ അത്. ഞാൻ മൂന്നാറിൽ പോകുന്നു എന്ന് അവനോട് പറഞ്ഞു.
പക്ഷെ പോയത് വേറൊരു സ്ഥലത്താ. അതേത് സ്ഥലം ആണെന്ന് ഇതുവരെയും
ഞാൻ അവനോട് പറഞ്ഞിട്ടില്ല.

അനു: അതേതാ ആ സ്ഥലം??

അവൻ ചിരിച്ചു.

കാർത്തി: ഒരു ദിവസം ഞാൻ തന്നെ നിന്നേ അങ്ങോട്ടേക്ക് കൊണ്ടുപോവാം.

അപ്പൊ അറിഞ്ഞാൽ മതി.

അനു: എനിക്ക് ഉറക്കമേ വരുന്നില്ല. നിനക്ക് വരുന്നുണ്ടോ??

കാർത്തി: കോപ്പ് എന്റെ ഉറക്കം കളഞ്ഞിട്ട് ചോദിക്കുന്നത് കേട്ടില്ലേ??

അവൾ ഒരു ചമ്മിയ ചിരി പാസ്സ് ആക്കി.

കാർത്തി: അനു..

അനു: mm

കാർത്തി: എനിക്ക് പാപം വേണം.

അവൾ ചിരിച്ചു. അവൾ ഇട്ടിരുന്നത് ഇളം നീല നൈറ്റി ആയിരുന്നു.

അനു: അച്ചോട എന്റെ വാവക്ക് പാപം വേണോ??

കാർത്തി: mm

അവൾ നൈറ്റിയുടെ സിബ് തുറന്നു. വെളുത്ത ബ്രേക്കുള്ളിൽ പൊതിഞ്ഞ

അവളുടെ രണ്ട് ഇളം പാൽകുടങ്ങൾ അവന്റെ കണ്ണുകൾക്ക് കുളിർമ ഏകി.
ഒരുപാട് തവണ കണ്ടിട്ടുള്ളത് ആണേലും എത്രകണ്ടാലും ആദ്യമായി കാണുന്ന feel
ആയിരുന്നു അവന്.

അവൾ തന്റെ വലത് മുലയെ ബ്രേക്കുള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കിട്ടു. അവളുടെ ആ

ഇളം റോസ് നിറത്തിലുള്ള കുഞ്ഞ് മുലഞെട്ട് അവനെ നോക്കി ചിരിച്ചു.

ഒരുപാട് നേരം കണ്ണിമ വെട്ടാതെ അവൻ അങ്ങനെ നോക്കിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

അനു: എന്തേ പാപം

കുടിക്കാത്തെ??

കാർത്തി: ഞാൻ ആലോചിക്കുവായിരുന്നു നമ്മടെ കുഞ്ഞ് ജനിച്ച പിന്നെ കുറച്ച്

നാളത്തേക്ക് എനിക്കിതിന്റെ രുചി അറിയാൻ പറ്റത്തില്ലല്ലോ.

അനു: അതോർത്ത് എന്റെ ചെക്കൻ വിഷമിക്കണ്ട. കുഞ്ഞിനുള്ളതിനോടൊപ്പം

എന്റെ ചെക്കനേം ഞാൻ ഊട്ടും. ഇപ്പൊ എന്റെ മോൻ ഈ പാപം കുടി.അവൻ തന്റെ
ചുണ്ടുകൾ ആ കുഞ്ഞ് മുലഞെട്ടിൽ അമർത്തി

ചുംബിച്ചു. ഒരു കൈയിൽ ഒതുങ്ങുന്ന അത്രയും മാത്രേ വലിപ്പം ഉളളൂ മുലകൾക്ക്.

നിമിഷനേരം കൊണ്ട് അവൻ അവളുടെ വലത് മുലയെ വായ്‌ക്കുള്ളിൽ ആക്കി
നുണഞ്ഞു.

അനു: മ്മ്സ്സ
‌ ്സ്
അവൾ കിടന്ന് പുളഞ്ഞു.

അവൻ ആ തേൻ കിനിയുന്ന മുലഞെട്ട് ആവോളം ആസ്വദിച്ച് നുണഞ്ഞു. ഇടക്ക്

ആ കുഞ്ഞ് മുലഞെട്ട് പല്ലുകൾക്ക് ഇടയിലാക്കി കടക്കാനും അവൻ മറന്നില്ല.

അനു: ൽസ്സ്സ് കടിക്കല്ലേടാ ചെക്കാ.

വീണ്ടും ആഞ്ഞ് ആഞ്ഞവൻ അവളുടെ ആ ഇളംകരിക്കിനെ ചപ്പിവലിച്ചു.

അനു: വലിച്ചു കുടിക്ക് mm കടിച്ച് വലിക്കട ചെക്കാ

സുഖത്തിന്റെ പരമൊന്നതിയിൽ എത്തിയ അവൾ അവനെ കൂടുതൽ തന്റെ

നെഞ്ചോട് ചേർത്തു. ഒരേ ഒരു വിരൽ മാത്രം അവശേഷിക്കുന്ന ഇടത് കൈ അവൾ
അവന്റെ തലമുടിയുടെ ഓടിച്ചു.

അനു: ഇനി ഇവളെ കുടിക്ക്

അവൾ തന്റെ ഇടത് മുല ബ്രേക്കുള്ളിൽ നിന്നും പുറത്തേക്ക് എടുത്തു. അവനെ

അതിലേക്ക് അടുപ്പിച്ചു. വലത് മുലയിൽ ഒന്നൂടെ ചുംബിച്ച ശേഷം അവൻ ഇടത്
മുലയിലേക്ക് തന്റെ ചുണ്ടുകൾ ചേർത്തു. ആ ഇളംകരിക്കും അവൻ ആവോളം
കുടിച്ചു. അവന്റെ നാക്കിന്റെ ലാളനയിൽ ആ കുഞ്ഞ് മുലഞെട്ട് ഒന്നൂടെ ബലംവച്ചു.
അമ്മ കുഞ്ഞിന് പാലൂട്ടും പോലെ അവൾ തന്റെ പാതിക്ക് അമൃതൂട്ടി. അവൾ
അവനെ വലിഞ്ഞു മുറുക്കി. സീസൺ തെറ്റി പെയ്ത മഴയിൽ ആ മുറിയിലേക്ക്
തണുപ്പ് അരിച്ചുകേറി.

അനു: കാർത്തി

കാർത്തി: mm
അനു: മതിയായോ??

കാർത്തി: കൊതി തീരുന്നില്ല പെണ്ണേ.

അനു: ആണോ എന്റെ ചെക്കൻ കൊതി തീരുവോളം കുടിച്ചോട്ടോ.

അവളത് പറയുമ്പോളും ശരീരം വിറക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

കാർത്തി: തണുക്കുന്നുണ്ടോ പെണ്ണേ നിനക്ക്??

അനു: mm

അവൻ അവളെ കൂടുതൽ ചേർത്തു പിടിച്ചു.

അനു: വാ ചെക്കാ വന്ന് കുടിക്ക്.

കാർത്തി: വേണ്ട പെണ്ണേ നിന്നെ എനിക്ക് ഇങ്ങനെ കെട്ടിപിടിച്ച് കിടക്കുന്നതും

കൊതിതന്നെയാ.

അവൾ അവന്റെ ചുണ്ടിലേക്ക് തന്റെ അധരങ്ങൾ അടുപ്പിച്ചു. അവന്റെ ചുണ്ടും

അവളുടെ അധരത്തെ വരവേറ്റു. അവളുടെ തേൻ അധരങ്ങൾ അവൻ ഈമ്പി
വലിച്ചു. പതിയെ അവളുടെ ചുണ്ടിൽ പല്ലുകൾ ആഴ്ത്തിയും വേദനിപ്പിക്കാതെ
കടിച്ചും ഇരുവരുടെയും ചൂടുള്ള ഉമിനീര് കൈമാറിയും അവരൊരുപാട് നേരം
ആനന്ദംകൊണ്ടു. ഒരുപാട് നേരത്തെ അധരപാനത്തിനൊടുവിൽ അവർ പതിയെ
ഇരുവരുടെയും ചുണ്ടുകൾ വേർപിരിച്ചു. ഇരുമുലകളിലും ഒരിക്കൽ കൂടെ ചുംബിച്ച
ശേഷം അവൻ അവളുടെ നെറ്റിയിൽ തന്റെ ചുണ്ടമർത്തി. അവന്റെ ആ
സ്നേഹചുംബനം കണ്ണുകൾ അടച്ചു കൊണ്ട് അവൾ ഏറ്റു വാങ്ങി.

അവൾ തന്റെ ഇരു മുലകളും ബ്രേക്കുള്ളിൽ ആക്കി നൈറ്റിയുടെ സിബ് ഇട്ടു.

അവൻ അവളെ തന്റെ നെഞ്ചോട് ചേർത്ത് ആ മുടിയിഴകളിൽ തലോടി.

അവൻ പകർന്ന് കൊടുത്ത ചൂടിൽ നാളത്തെ നല്ല സ്വപ്നങ്ങൾ കണ്ട് അവൾ

നിദ്രയെ പുൽകി. അപ്പോഴും കാർത്തി ഉണർന്ന് തന്നെയിരുന്നു. അവനിനിയും
ഒരുപാട് ചോദ്യങ്ങൾ ബാക്കി. എല്ലാത്തിനും ഉള്ള ഉത്തരം തന്നെ തേടി വരുമെന്ന
വിശ്വാസത്തോടെ തന്റെ നെഞ്ചിൽ അമ്മയാകാൻ പോകുന്ന സന്തോഷത്തോടെ
കിടക്കുന്ന തന്റെ പാതിയെ ഇറുക്കെ പുണർന്ന് അവനും നിദ്രയിലേക്ക്.

൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦൦

അന്ന് രാത്രി വേറൊരിടത്ത്.

08.02.2021

“ഞാനിന്ന് ഈ ഡയറിയിൽ എഴുതാൻ പോകുന്നത് അവളെ പറ്റിയാ. ആ യക്ഷിയെ

പറ്റി. എനിക്കെപ്പോഴും പണി തരുന്ന എന്റെ കൂട്ടുകാരോടാണ് എനിക്ക് നന്ദി
പറയാനുള്ളത്. അവര് കാരണമാ എനിക്ക് യക്ഷിക്കുന്നിൽ എത്താൻ പറ്റിയത്.
അങ്ങനെ എത്തിയത് കൊണ്ടാ ഞാനെന്റെ യക്ഷിയെ പരിചയപ്പെട്ടതും. കണ്ട
സമയത്ത്‌പേടിയായിരുന്നു. അമ്മയും അച്ഛനും ഇല്ലാത്ത എനിക്ക് ആകെയുള്ളത്
എന്റെ അമ്മാമ്മയാ. അമ്മാമ്മ പറഞ്ഞു തരാറുള്ള യക്ഷികഥകളിലെ യക്ഷി
ഭയങ്കര ഭീകരിയാ. രക്തം കുടിക്കുന്നവള. പക്ഷെ ഇന്ന് ആ യക്ഷിക്കുന്നിൽ ഞാൻ
കണ്ട യക്ഷി ഒരിക്കലും അമ്മാമ്മ പറഞ്ഞ് തന്ന യക്ഷികഥകളിലെ യക്ഷിയുമായി
താരതമ്യം ചെയ്യാൻ ഒക്കത്തില്ല. സുന്ദരിയാണവൾ. ഒരു കടും നീല ചുരിതാർ ആണ്
വേഷം. നെറ്റിയിൽ ചന്ദന കുറിയും മുത്ത് പൊഴിയുന്ന ചിരിയും. പേര് ലക്ഷ്മി.
എന്റെ യക്ഷിപ്പെണ്ണ്. ഒരേയൊരു ദിവസം കൊണ്ട് അവളോട് എനിക്ക് തോന്നിയത്
പ്രണയം ആണ്. കളങ്കം ഇല്ലാത്ത പ്രണയം. ഇനിയുള്ള എന്റെ ജീവിതം എന്റെ
യക്ഷിപെണ്ണിനെ കാണാൻ മാത്രമായിരിക്കും. അവളുടെ കഥയറിയാൻ. അവളെ
സ്നേഹിക്കാൻ. നാളെ മുതൽ യക്ഷിക്കുന്നിലെ സ്ഥിരം സന്തർഷകൻ ആകും ഈ
യക്ഷിയെ പ്രണയിച്ചവൻ.
എന്ന്….സ്നേഹപൂർവം….അമ്പാടി.

കഥ ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നില്ല. തുടങ്ങിട്ടെയുള്ളൂ.

💞യക്ഷിയെ പ്രണയിച്ചവൻ💞