Pelancongan 

(Jawi: ‫ )ڤلنچوڠن‬merujuk kepada aktiviti melawat, melancong atau mengembara ke

sesuatu tempat lain yang melebihi lima puluh batu dari tempat kediaman dan tidak lebih dari satu
tahun untuk tujuan rekreasi atau mengisi masa lapang. Pelancongan mungkin boleh dilakukan
antarabangsa, atau di dalam negara pelancong. Menurut Pertubuhan Pelancongan Sedunia,
iaitu salah satu badan PBB, pelancongan juga merujuk kepada aktiviti perkhidmatan
kepada pelancong; juga teori dan amalan pelancongan, perniagaan tarikan, menampung, dan
menghiburkan pelancong, dan perniagaan operasi pelancongan.[1]. Mereka juga menakrifkan
pelancongan secara lebih amnya, dari segi "melampaui persepsi umum mengenai pelancongan
sebagai terhad kepada aktiviti percutian" sahaja, memandangkan orang "melakukan perjalanan
dan tinggal di tempat-tempat di luar persekitaran biasa mereka untuk tidak lebih daripada satu
tahun berturut-turut untuk masa santai, perniagaan dan lain-lain tujuan ".[2]
Pelancongan boleh jadi domestik atau antarabangsa, dan pelancongan antarabangsa
mempunyai implikasi masuk dan keluar pada imbangan pembayaran sesebuah negara. Hari ini,
pelancongan merupakan sumber pendapatan utama bagi banyak negara, dan memberi kesan
kepada ekonomi kedua-dua negara sumber dan tuan rumah, dalam sesetengah keadaan
menjadi sangat penting.[3]
Pelancongan terjejas teruk akibat kemelesetan ekonomi yang kuat dalam kemelesetan akhir
tahun 2000-an, antara separuh kedua 2008 dan akhir tahun 2009, dan wabak virus influenza
H1N1,[4][5] tetapi perlahan-lahan kembali pulih. Perolehan pelancongan antarabangsa (item
perjalanan dalam imbangan pembayaran) meningkat kepada AS$1.03 trilion pada tahun 2011,
sejajar dengan peningkatan terma ketara 3.8% dari 2010.[6] Ketibaan pelancong antarabangsa
melepasi penanda aras 1 bilion orag pelancong di peringkat global untuk kali pertama pada
tahun 2012,[7] pasaran baru muncul seperti China, Rusia dan Brazil telah meningkatkan
perbelanjaannya lebih banyak berbanding dekad sebelumnya.[8] ITB Berlin adalah pameran
perdagangan pelancongan terkemuka di dunia.[9]

Kepentingan pelancongan[sunting | sunting sumber]

Iguazu Falls di Misiones, Argentina. Ia salah satu destinasi paling popular di Amerika Latin.

Pelancongan ialah sumber pendapatan penting bagi kebanyakan rantau dan negara.
Kepentingannya diiktiraf dalam Deklarasi Pelancongan Dunia di Manila tahun 1980 sebagai
"suatu kegiatan yang penting bagi kehidupan negara-negara kerana kesan langsungnya
terhadap sektor sosial, budaya, pendidikan, dan ekonomi masyarakat negara dan hubungan
antarabangsa mereka."[10][11] Pelancongan membawa sejumlah besar pendapatan ke dalam
ekonomi tempatan dalam bentuk pembayaran barangan dan perkhidmatan yang diperlukan oleh
pelancong, menyumbang 30% daripada perkhidmatan perdagangan dunia, dan 6% daripada
keseluruhan eksport barangan dan perkhidmatan.[12] Ia juga mewujudkan
peluang pekerjaan dalam sektor perkhidmatan ekonomi yang berkaitan dengan pelancongan.[13]
Kerusi Strandkorb di Pulau Usedom, Jerman. Bukan sahaja sektor perkhidmatan mendapat untung ekoran
pelancongan, tetapi juga pengeluar tempatan (seperti yang menghasilkan strandkorb), peruncit, sektor
hartanah dan imej lokasi boleh mendapat manfaat.

Industri perkhidmatan yang mendapat manfaat daripada pelancongan termasuk perkhidmatan

pengangkutan, seperti syarikat penerbangan, kapal pesiar, kereta api dan teksi; perkhidmatan
hospitaliti, seperti penginapan, termasuk hotel dan pusat peranginan; dan tempat hiburan,
seperti taman hiburan, restoran, kasino, pusat membeli-belah, tempat muzik, dan teater. Ini
adalah tambahan kepada barangan yang dibeli oleh pelancong, termasuk cenderahati.

Definisi[sunting | sunting sumber]

Taman Negara Drawa di Poland, terkenal dengan laluan berkanu.

Pada tahun 1936, Liga Bangsa menamakan pelancong asing sebagai "seseorang yang

melancong ke luar negara sekurang-kurangnya dua puluh empat jam".
Penggantinya, Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu, meminda definisi ini pada tahun 1945,
dengan memasukkan penginapan maksimum enam bulan.[14]
Pada tahun 1941, Hunziker dan Kraft mendefinisikan pelancongan sebagai "sejumlah fenomena
dan hubungan yang timbul daripada perjalanan dan penetapan bukan pemastautin, selagi
mereka tidak menuju kepada kediaman tetap dan tidak berkaitan dengan apa-apa aktiviti
mencari pendapatan."[15][16] Pada tahun 1976, definisi Persatuan Pelancongan
Pelancongan England ialah: "Pelancongan ialah pergerakan sementara dan jangka pendek
seseorang ke destinasi di luar tempat-tempat di mana mereka biasanya tinggal dan bekerja dan
aktiviti mereka semasa menginap di setiap destinasi. Ia termasuk pergerakan untuk semua
tujuan."[17] Pada tahun 1981, Persatuan Pakar Saintifik Antarabangsa dalam Pelancongan
menakrifkan pelancongan dari segi aktiviti tertentu yang dipilih dan dilaksanakan di luar rumah.[18]
Pada tahun 1994, Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenal pasti tiga bentuk pelancongan
dalam Cadangan mengenai Statistik Pelancongan:[19]

 Pelancongan domestik, yang melibatkan penduduk negara tertentu yang melancong

hanya dalam negara
 Pelancongan ke dalam, yang melibatkan bukan penghuni berjalan ke sesebuah
negara tertentu
  Pelancongan ke luar, yang melibatkan penduduk berjalan ke negara lain
Istilah pelancongan dan perjalanan kadang-kadang digunakan secara bergantian. Dalam
konteks ini, perjalanan mempunyai takrifan yang sama kepada pelancongan, tetapi menunjukkan
perjalanan yang lebih bertujuan. Istilah pelancongan dan pelancong kadang-kadang digunakan
secara pejoratif, untuk menunjukkan minat yang cetek tentang budaya atau lokasi yang dilawati.
Sebaliknya, mereka yang berjalan sering digunakan sebagai tanda perbezaan. Sosiologi
pelancongan telah mengkaji nilai-nilai budaya yang mendasari perbezaan-perbezaan ini dan
implikasi mereka untuk hubungan kelas.[20]