Odpowiada na pytania: co robi? Co się z nim dzieje w jakim jest stanie? Orzeczenie wyrażone czasownikiem w formie osobowej to orzeczenie czasownikowe.
Przykład: Dziecko zachorowało.
Orzeczenie imienne- składa się z dwóch części: osobowej formy
czasownika być, zostać, stać się oraz wyrazu informującego o tym kim lub czym jest podmiot, jakie ma cechy lub w jakim miejscu się znajduje. Orzeczenie imienne zazwyczaj odpowiada na pytania: kim jest?, czym jest?, kim został?, czym został?, jaki jest?, jaki się stał?.
Przykład: Sylwia zostanie pielęgniarką.
Podmiot gramatyczny- nazywa wykonawcę czynności. Odpowiada na
pytania: kto?, co?. Najczęściej jest wyrażony w rzeczowniku w mianowniku lub zaimkiem.
Przykład: Klaudia dostała nagrodę.
Podmiot domyślny- nie jest wyrażony w zdaniu, lecz możemy się go
domyślić po formie zdania lub z treści innych zdań.
Przykład: Mówił wyraźnie. [kto? On]
Podmiot szeregowy- składa się z kilku wykonawców danej czynności.
Przykład: Mama i tata poszli do kościoła.
Podmiot logiczny- używany w zdaniach o braku, nadmiarze lub
ubywania czegoś. Wówczas podmiot jest wyrażony rzeczownikiem lub zaimkiem w dopełniaczu.