Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 12

Ang Lumang Payong “Repair payong, sapatos,”

sigaw ng mamang nag-aayos


ni Angel ng mga sirang gamit. Isa ito sa
mga karaniwan ng naririnig ni
(The Old Umbrella of Angel) Angel sa umaga o hapon
Kuwento ni: Rina S. Ocampo bukod sa naglalako ng puto at
Guhit ni: Mary Neil D. Mago kutsinta. Hindi siguro mabubuo
Isinalin sa Ingles ni: Lorraine C. Delos Santos
Paaralan: Aurora A. Quezon Elementary School ang araw niya kung wala ang
tinig ng mga taong ito. Subalit
dahil panay bago naman ang
gamit ni Angel, ni minsan ay
hindi niya nakilala ang
mamang naglilibot na ito.

“Umbrella, shoes repair,” the man who


repairs things shouted. This is just one of
the many voices that Angel hears in the
morning or afternoon aside from the
vendor of rice cakes. Her day will not be
complete without hearing these people.
But then, Angel’s things are always new
that’s why she never met the repairman.
Isang araw, inutusan siya ng
kanyang ina na tawagin ang
mama kung makita ito. “Angel,
abangan mo pala yung mama
na nalibot kasi ipapagawa ko
itong sirang payong,” bilin ng
kanyang ina. “Nay, bakit mo pa
ipapagawa yan. Mabuti pa bumili
na lang tayo ng bago,”
pagpupumilit ni Angel sa nanay
niya. “Ano ka ba? Sayang din ito.
Konting ayos lang at magagamit
pa ulit,” giit ng kanyang nanay.

One day, Angel’s mother asked her to call


the repairman when she sees him. “Angel,
call me at once when you hear the
repairman because I will have my broken
umbrella repaired,” her mom said.
“Mother, why will you still have it
repaired?, why don’t we just buy a new
one,” Angel insisted to her mom. “No
need to buy a new one because this
umbrella still works, it only has a small
damage.”
Nagkataon namang Suddenly, the repairman is
dumaraan na ang mama coming their way, so Angel
kaya dali-daling lumabas walked towards him. To her
surprise, she noticed that this
si Angel ng bahay upang
repairman who always goes
salubungin ito. Laking around their neighborhood,
gulat ng kanyang mga does not have an arm and a
mata sa kanyang nakita. leg! She stopped and
Ang mama na araw-araw thought for a while,
nalibot sa kanilang wondering if what she saw is
subdibisyon at gumagawa true.
ng mga sirang gamit ay
wala pa lang isang kamay
at binti. Natigilan siya saglit
at nag-aalangan kung
totoo ba ang kanyang
nakikita.
“Ineng, may ipapaayos ka
ba?” tanong ng mama sa
kanya. “Opo, ipapagawa ko
po yung sirang payong namin,”
ang tugon ni Angel. “Kaya niyo
po bang ayusin ito?” tanong
niya sa mama. “Aba, oo
naman. Kung hindi mo
naitatanong, sampung taon ko
na itong ginagawa,”
pagmamalaki ng mama sa
kanya.

“Ineng, is there anything that you want


to be repaired?” “Oh, yes! Our umbrella
is broken and needs to be repaired,”
Angel answered. “Can you fix it?”, she
asked the repairman. “Of course! I have
been repairing things for the last ten
years,” the proud repairman said to
Angel.
Manghang-mangha si Angel Angel was so amazed while
habang pinapanood ang watching the repairman, as he
fixes the umbrella. The repairman
mama sa pag-aayos ng
uses his teeth and mouth in
payong. Ginagamit nito ang stitching the part of the broken
kanyang mga ngipin at bibig sa umbrella. Looking at it, Angel finds
pagtatahi. Nahihirapan si Angel it hard, but the man seems to do it
sa kanyang nakikita subalit tila easily. After some minutes, the
parang napakadali lamang repairman has fixed the broken
gawin para sa mama. umbrella. Angel has questions
Pagkatapos lamang ng going on in her mind towards the
man, but shyness came to her. She
maikling sandali ay natapos na
just gave him the payment and
niya ang pag-aayos sa sirang said thank you.
payong. Marami sanang
gustong itanong si Angel sa
mama subalit naunahan siya
ng hiya kaya nagpasalamat na
lamang siya sabay abot ng
bayad.
Kinagabihan, habang natutulog ang
lahat ay nakarinig si Angel ng
kaluskos sa tabi ng kanilang pintuan.
Nakita niya ang biglang paggalaw
ng payong. “Nay, yung payong
nagalaw,” ang nanginginig na tinig
niya subalit hindi siya naririnig ng
kanyang ina. Sinubukan niyang
lapitan ang payong at hawakan ito.
Bigla itong bumukas at sa isang iglap
ay umihip ang malakas na hangin at
tinangay si Angel paitaas sa langit.
Panay ang kanyang sigaw at
paghingi ng tulong subalit tila
nabingi ang mga tao sa sandaling
iyon.
Night came, while everyone is sleeping,
Angel heard a creaking sound from the
door, and she saw the umbrella moved.
“Nay, the umbrella moved!” as she said
frightfully. But it seems that her mother
cannot hear her. She slowly went to the
umbrella and held it. Surprisingly, it opened
wide, and a strong wind flew it up in the
sky. Angel shouted at the top of her lungs,
but no one seems to hear her!
Pagkatapos ng ilang Shortly after exploring the
minutong paglalakbay sa skies, Angel’s feet has finally
alapaap, sa wakas ay touched the ground. But this
tumapak ang mga paa niya place is unfamiliar to her and
sa lupa. Napadpad siya sa while looking, she saw a very
isang lugar na hindi pamilyar familiar face. It was the
sa kanya subalit may repairman. “How come he
naaninag siyang mukha na has complete arms and
kilalang-kilala niya. Ito ang legs?” “Is this really him?” Oh,
maybe not!”, she told herself.
mamang gumawa ng
kanilang sirang payong.
Ngunit dahil kumpleto ang
katawan ng lalaking
namumukhaan niya ay nag-
alangan siya sa kanyang
hinala. “Malamang ay
nagkakamali lang ako.
Imposible na siya yun,” sambit
niya sa kanyang sarili.
Tumalikod si Angel upang
hanapin ang daan pabalik sa
kanilang bahay nang biglang
makarinig siya ng malalakas na
hiyawan ng mga tao at sirena
ng ambulansiyang
nagmamadali sa kalsada.
“Yung lalaki nasagasaan.
Kawawa naman,” ang sigaw ng
isang babaeng napadaan
lamang. Napalingon si Angel at
doon niya natanaw ang
duguang katawan ng mama.

Angel turned back and followed a path


leading to their home, when she heard
loud screams of people and the siren of
an ambulance. She heard a man saying,
“ A man was hit by a car!” “What a poor
fellow”, said another lady passing by.
Angel saw the almost lifeless bruised body
of a man.
Habang nakatulala siya ay While staring aimlessly, Angel did
walang kamalay-malay na not notice that she was blown
muli siyang inilipad ng payong away again by the umbrella. In
sa alapaap. Natagpuan na an instant, she saw herself in a
hospital listening to a doctor and
lamang niya ang kanyang
a lady talking. “Doc, is there
sarili sa ospital na nakikinig sa anything else that you can do to
usapan ng doktor at ng isang save his arm and leg?”, asked the
babae. “Wala na ho bang weeping lady. “I’m sorry mam
paraan dok para maisalba but we really need to cut his arm
ang kamay at binti niya?” ang and leg to avoid more damage
lumuluhang tanong ng to his body and infection,”
babae. “Wala na po. explained the doctor.
Kailangan ng putulin agad
ang kamay at binti niya
upang hindi kumalat ang
impeksyon,” pagpapaliwanag
ng doktor.
Matapos marinig ni Angel ang
kanilang usapan ay natitiyak
niya na siya nga ang mamang
gumawa ng kanilang sirang
payong. Habang napapaluha
siya sa kanyang natuklasan,
ay muli na namang tinangay si
Angel ng hangin. Natagpuan
na lamang niya ang kanyang
sarili na nakahiga sa kanyang
kama. “Panaginip lang pala
ang lahat,” ang nasambit niya
sa kanyang sarili.

After listening to the conversation, Angel is


sure that the man in the hospital is the
repairman who fixed their umbrella. As
tears fell from her cheeks, she was blown
away again by the umbrella. And now, she
found herself back in her room, laying on
bed. “It was all just a dream!”, Angel told
herself.
Kinabukasan, tinanong niya ang The next day, Angel asked her
kanyang ina kung may alam ito mother if she knows anything
sa buhay ng mamang gumawa about the repairman who fixed
ng kanilang payong. “Yung their umbrella. “The repairman
mama ay naaksidente matagal met an accident before which
na kaya naputulan siya ng caused him his leg and arm. But
kamay at binti. Pero he is a hardworking man! Instead
of staying at home because of
napakasipag niyan anak. Sa
what happened, he continued
halip na manatili na lamang sa
to work for his family”, Angel’s
bahay dahil sa kanyang
mother said. Angel is now
kapansanan ay nagsisikap pa thinking that maybe everything
siyang maghanapbuhay upang was not a dream at all!
makatulong sa kanyang
pamilya,” pagkukuwento ng
kanyang nanay. Natahimik na
lamang si Angel sa kanyang
mga narinig. Napaisip siya na
marahil ay hindi isang panaginip
lamang ang kanyang naging
paglalakbay.
“Nay, alis muna po ako sandali,”
pagpapaalam ni Angel. “O sige
magdala ka ng payong dahil
nagbabadya ang ulan,” bilin ng
kanyang nanay. Iniabot ng
kanyang nanay ang bagong
payong subalit kinuha niya ang
luma. “Akala ko ba ayaw mo ng
luma at sira,” tanong ng nanay
niya. “Noon po yun nay. Hindi na
po ngayon. Kahit luma po ay may
pakinabang pa rin. Kailangan
lang ayusin” ang nakangiting
tugon ni Angel.

“Nay, I will just go to the store”, Angel said.


“Okay, bring an umbrella with you for it might
rain”, her mother said. As mother gives her the
new umbrella, Angel got the old one. “I
thought you don’t like to use the old
umbrella?”, mother asked her. “Oh, it was
before. Now, I realized that even if it is not
new and can still be used, it is okay!” Angel
said smilingly.

You might also like