100

Dienne Petterle - Neil Monaghan - Christopher Heinmann

Μετάφραση για αποκλειστική χρήση DoT Theater με αδειοδότηση από Nick Hern Books
 1
100 0
Σημειώσεις για την παραγωγή 2
Χαρακτήρες 4
Κενό (1) 5
Η ανάμνηση του Άλεξ 14
Η ανάμνηση της Σόφυ (1) 20
Κενό (3) 22
Η ανάμνηση του Κετού (1) 25
Κενό (4) 27
Η ανάμνηση του Αλεξ και της Νία (1) 31
Κενό (5) 35
Η μνήμη της Σόφυ (2) 37
Κενό (6) 42
Η μνήμη της Σόφυ (3) 46
Κενό (7) 51
Η ανάμνηση του Κέτου (3) 54
Κενό (7) 59
Η μνήμη της Νία 63
Κενό(8) 65
 2

Σημειώσεις για την παραγωγή

Το σκηνικό του 100 είναι μια ρευστή εναλλαγή ανάμεσα σε ένα μαγικό
κενό χώρο ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, όπου οι χαρακτήρες
μάχονται να επιλέξουν, και στους κόσμους μέσα στις αναμνήσεις τους.
Ένα από τα αρχικά σημεία για το έργο ήταν η ερώτηση “τι είναι αυτό που
λέμε η μαγεία του θεάτρου”.
Νομίζω, λοιπόν, ότι η μαγεία αυτή καθεαυτή βασίζεται στο γεγονός ότι το
κοινό μπορεί να πιστέψει κάτι το οποίο γνωρίζουμε ότι δεν είναι αληθινό.
Οι στιγμές μαγείας είναι αυτές όπου βλέπουμε έναν χαρακτήρα, το χώρο
ή απλά ένα αντικείμενο να μεταμορφώνεται ξαφνικά σε κάτι άλλο,
απολύτως μόνο μέσα από την τέχνη του ηθοποιού που παίζει με τη
φαντασία μας, ενώ στο μάτι, στην πραγματικότητα, δεν άλλαξαν και
πολλά πράγματα.
Η παράλληλη παρουσία αυτών των δύο συγκρουόμενων κόσμων
(δηλαδή η άμεση επαφή ανάμεσα στους ηθοποιούς και το κοινό “εδώ και
τώρα”, και η υιοθέτηση και συμμετοχή του κοινού σε έναν φτιαχτό
φανταστικό κόσμο) είναι αυτό που ίσως αποτελεί το μοναδικό στοιχείο
της τέχνης του θεάτρου.
Αποφάσισα, λοιπόν, να εξερευνήσω αυτή τη “μαγεία του θεάτρου”
δημιουργώντας ένα ρεύμα μεταμόρφωσης αντικειμένων, χαρακτήρων και
χώρων με όσο το δυνατόν πιο απλά μέσα. Πόσο λίγα θα πρέπει να
δείξουμε και να προβάλλουμε ώστε εικόνες να αρχίζουν να ξεπηδούν
στα μυαλά των θεατών;
Επιστρέφοντας για μια ακόμα φορά στην ερώτηση του τι είναι απολύτως
απαραίτητο (αυτή τη φορά στο θέατρο και όχι στη ζωή) έθεσα έναν
περιορισμό στον εαυτό μου: να κάνω μια παράσταση μόνο με ραβδιά
από μπαμπού. Όλα τα στοιχεία της παράστασης θα πρέπει να
δημιουργηθούν μόνο από τους ηθοποιούς (και τον φωτισμό) χωρίς
σκηνικά εκτός από τα ραβδιά και ένα πορτοκάλι.
Έτσι, όταν ένας χαρακτήρας στο έργο αρχίζει να θυμάται την ανάμνησή
του, οι άλλοι ηθοποιοί μεταμορφώνονται με τα ραβδιά τους στα σκηνικά
και τους χαρακτήρες της ανάμνησης. Για παράδειγμα: όπως ο Κετού
 3
αρχίζει να θυμάται την ανάμνησή του, τα φώτα σιγά σιγά πέφτουν γύρω
του. Σε ένα πρωινό έντονο φως, βλέπουμε τους υπόλοιπους ηθοποιούς
να είναι δέντρα και να κρατούν τα ραβδιά τους σαν κλιματσίδες που
κρέμονται. Η σκηνή αρχίζει και θυμίζει τροπικό δάσος χάρη στη χρήση
των ραβδιών και στο ηχητικό τοπίο που δημιουργούν οι ηθοποιοί με τις
φωνές τους. Ο Κετού μπαίνει στη σκηνή και όπως χρησιμοποιεί το ραβδί
του σαν κουπί, τα δέντρα αρχίζουν και κινούνται προς την κατεύθυνσή
του σε συντονισμό με το ρυθμό της κίνησης του κουπιού του. Διασχίζει
τον Αμαζόνιο! Όπως περνά από τα δέντρα, (δηλαδή όπως τον
πλησιάζουν αυτά), μετατρέπονται με μια μόνο κίνηση από δέντρα με
κλιματσίδες σε χαρακτήρες με κουπιά. Αμέσως, ο χώρος μετατρέπεται
και τώρα βλέπουμε μια ομάδα από ιθαγενείς σε βάρκες, μέσα στο
δάσος, σαν ένα φόντο που έχει δημιουργηθεί και έχει καθιερωθεί ήδη
στο μυαλό μας.
Οι κόσμοι που δημιουργούμε είναι εύθραυστοι και όμορφοι όπως οι
σαπουνόφουσκες: μια λάθος κίνηση, ένας ηθοποιός που δεν είναι
πλήρως συνδεδεμένος με την εικόνα και η φούσκα σκάει, αφήνοντάς μας
μόνο με έναν ηθοποιό που κρατάει ένα ραβδί. Για να μη γίνει αυτό
υπάρχουν ειδικές απαιτήσεις από τους ηθοποιούς: η ανάγκη για
επίγνωση των άλλων πάνω στη σκηνή, συνεργασία, ενδιαφέρον και
συνάμα ταπεινότητα. Όλες είναι κρίσιμες για τελικό αποτέλεσμα της
παράστασης.
 4

Χαρακτήρες
με σειρά εμφάνισης

Κετού
Σόφι
Άλεξ
Οδηγός
Νία

Παρόλο που το έργο αρχικά παίχτηκε από ένα θίασο πέντε ατόμων,
μπορεί να παιχτεί και με μεγαλύτερο θίασο.

Στις “σκηνές αναμνήσεων” οι συντελεστές βοηθούν στο να παιχτούν τα

γεγονότα από τις ζωές των άλλων, μεταμορφώνοντας τον εαυτό τους σε
άλλους χαρακτήρες ή και αντικείμενα, κατ απαίτηση της σκηνής
 5

Κενό (1)
Τα φώτα ανάβουν σταδιακά από το σκοτάδι. Βρισκόμαστε σε ένα
φαινομενικά άπειρο χώρο, κυρίως άδειο και χωρίς αναγνωρίσιμες
διαστάσεις. Το φως μπαίνει από μια άγνωστη πηγή. Αυτό είναι το Κενό,
ένα αλλόκοτο μέρος, εκτός χώρου και χρόνου. Η σκηνή περιέχει
τέσσερις, εκ πρώτης όψεως τυχαία τοποθετημένους, κύβους.
Μετά από μερικά δευτερόλεπτα αντιλαμβανόμαστε κίνηση.
Ο ΚΕΤΟΥ εμφανίζεται, σα σκια στο πιο μακρινό μέρος του χώρου.
Εμφανισιακά στα 35 - 40, οι κινήσεις του έχουν κάτι το προφανές
ζωώδες. Είναι τελείως μπερδεμένος και χαμένος.
Μετά, εμφανίζεται η ΣΟΦΥ, μια γυναίκα στα 25-30. Και αυτή είναι
μπερδεμένη.
Οι δυο τους εξερευνούν ανεξάρτητα το περιβάλλον.
Ο ΚΕΤΟΥ ανακαλύπτει τη ΣΟΦΥ. Την κοιτάει. Αυτή, τον κοιτάει για λίγο
και συνεχίζει να εξερευνά.
Ο ΑΛΕΞ μπαίνει τρέχοντας. Είναι νέος, με αυτοπεποίθηση και ορμητικός.
Έχει μια παιδικότητα που τον κάνει αρεστό και εκλυστικό.
Και οι τρεις κοιτιούνται
Κετού
ένα... δύο…
Ο ΑΛΕΞ γυρνάει και κοιτάει γύρω του, προσπαθώντας να
καταλάβει πού είναι.
Κετού
τρια….
Η ΣΟΦΥ κοιτάει τον ΚΕΤΟΥ
τέσσερα.
Σόφυ (στον Άλεξ)
Μα τι κάνει;
Άλεξ
Νομίζω…. Μετράει;
 6
Σόφυ
Τι μετράει;
Άλεξ (κοιτάει τριγύρω)
Ξέρω γω; Τα καθίσματα ίσως;
Κετού
Πέντε.
Άλεξ
Προφανώς όχι.
Ο ΚΕΤΟΥ είναι μπερδεμένος. Για λίγο χάνεται στις σκέψεις του.
(Στο ΚΕΤΟΥ, με φιλικό ύφος).
Έξι;
Ο ΚΕΤΟΥ γυρνάει και βλέπει τον ΑΛΕΞ για πρώτη φορά.
Κετού
Ε;; Τι έξι;
Άλεξ
Δεν ξέρω. Απλά… είπα να βοηθήσω στο μέτρημα.
Ο ΚΕΤΟΥ κοιτάει τον ΑΛΕΞ σαν ο ΑΛΕΞ να είναι τελείως τρελός. Ο
ΚΕΤΟΥ εξετάζει ένα από τα κουτιά. Ο ΆΛΕΞ ψάχνει γύρω του πάλι
Σόφυ (συνειδητοποίηση)
Αυτό το μέρος… Έχω ξανάρθει εδώ.
Άλεξ
Τι πράγμα;
Σόφυ
Ναι, ναι. Έτσι νομίζω. Τι νομίζω; Σίγουρη είμαι. Αυτή η αίσθηση,
εδώ, μου είναι πολύ γνωστή.
Άλεξ
Και πού ακριβώς είναι το εδώ;
Σόφυ
Δεν.. Δεν ξέρω. Αλήθεια.
Προσπαθεί να σκεφτεί
Κετού
Επτά.
 7
Σόφυ
Γιατί δε σταματάει και αυτός αυτό το μέτρημα!
Κετού
Οκτώ.
Τότε ΚΕΤΟΥ πλησιάζει τη ΣΟΦΥ. Την κοιτάει προσεκτικά.
Σόφυ
Γεια.
O ΚΕΤΟΥ τρομάζει απότομα και οπισθοχωρεί. Νιώθει κάτι στο
λαιμό του και τον τρίβει. Ο ΚΕΤΟΥ μπερδεύεται από την αίσθηση.
Όλα καλά;
Κετού
Τι είπες;
Σόφυ
Λέω.. Όλα καλά με το λαιμό σου;
Κετού (παρεξηγημένος)
Μια χαρά. Περίφημα! Ναι. Όλα περίφημα με το λαιμό μου…. Αν δε
σου αρέσει ο λαιμός μου τότε μη τον κοιτάς!
Οι δυο αποχωρίζονται. Η ΣΟΦΥ σιγά σιγά πιάνει την κορυφή του
κεφαλιού της.
Σόφυ
Έχω… μια τομή… εδώ..
Διασχίζει την μεγάλη τομή με το χέρι δάχτυλό της.
Άλεξ
Τι έχεις;
Σόφι (που δε θέλει να συνεχίσει τη σκέψη)
Τίποτα τίποτα. Δεν έχει σημασία!
Ο ΚΕΤΟΥ συνειδητοποιεί κάτι, μυρίζει τον αέρα
Κετού
Το προσέξατε και εσείς; Δεν υπάρχει μυρωδιά! Δε μπορώ να
μυρίσω τίποτα.
Όλοι κοιτάνε γύρω τους
 8
Άλεξ
Κάτι πάει στραβά!
Κάτι σ’αυτό το μέρος πάει πολύ στραβά!
Όλοι κοιτιούνται μεταξύ τους. Τότε μια φωνή ακούγεται από το
σκοτάδι.
Οδηγός
Ωραία! Πολύ ωραία! Αυτό είναι ενθαρρυντικό! Πάρα πολύ
ενθαρρυντικό θα έλεγα!
Οι άλλοι ξαφνιάζονται. Ο Κετού τρέχει και κρύβεται πίσω από ένα
κουτί. Μια φιγούρα μπαίνει στο χώρο. Φαίνεται να είναι κάποιος γύρω
στα πενήντα. Όπως θα δούμε είναι κάτι σαν χαμελαίων. Μπορεί να
αλλάζει τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά και τη φωνή του με μεγάλη
ταχύτητα. Είναι ο ΟΔΗΓΟΣ. Βέβαια, μερικές φαίνεται περισσότερο ως
γελωτοποιός ή κλόουν. Αντιθέτως με τους άλλους, μοιάζει να ανήκει στο
μέρος.
Παρακαλώ συγχωρέστε με που σας έχω αφήσει μόνους τόση
ώρα…υπήρξε μια ελαφριά καθυστέρηση για τεχνικούς λόγους.
Τώρα, βέβαια, που το σκέφτομαι, η λέξη “καθυστέρηση” είναι
μάλλον λάθος… μιας και δε θα’λεγε κανείς ότι ο χρόνος εδώ…
[παραγωγή κειμένου]
Άλεξ
Εσύ ποιος είσαι;
Οδηγός
Ανάγωγοι… Θα έφτανα και σε αυτό.
Ο ΟΔΗΓΟΣ πιάνει το κέντρο της σκηνής
Παρακαλώ.. Παρακαλώ, θα μπορούσα να έχω την προσοχή σας
για λίγο… Έχω να κάνω μια μικρή ανακοίνωση.
Άλεξ
Κοίτα, είμαι σίγουρος ότι θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα αυτή η
ανακοίνωση αλλά…
Ο οδηγός ξαφνικά αλλάζει τόνο και χαρακτήρα. Φαίνεται πιο κακός
 9
Οδηγός
Άλλα έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις; Ε; Μήπως έχεις κανένα
σημαντικό ραντεβού να πας και σε καθυστερούμε;
Ο ΑΛΕΞ κολλάει. Προφανώς δεν έχει
Υπέροχα… Τότε επιτρέψτε μου να αρχίσω.
-ΈΝΑΣ ΧΤΥΠΟΣ-
Καλωσορίσατε…. Στο θάνατο!
Σιωπή
Καλωσορίσατε! Σύντομα θα μετεπιβιβαστείτε στον προορισμό σας.
Το ξέρουμε ότι η τρέχουσα κατάσταση δε σας είναι ιδιαίτερα
ευχάριστη και ότι η όλη διαδικασία μπορεί να σας μπερδέψει
λιγάκι.
Θα κάνουμε, όμως, ότι μπορούμε για να κάνουμε το τελευταίο σας
ταξίδι μια ασφαλή και ευχάριστη εμπειρία. Σας παρακαλώ, λοιπόν,
να δώστε τη αμέριστη προσοχή σας. Ακούστε τις οδηγίες και
ακολουθήστε τις… (με σκοτεινό τόνο). Κατα γράμμα!
Κατ’αρχάς, καλείστε να διαλέξετε μια ανάμνηση από την επίγεια
ζωή σας. Έπειτα, θα καταγράψετε την επιλογή σας αυτή με την
ειδική κάμερα που σας προσφέρουμε.
Δείχνει προς μια “μαγική κάμερα”, μια αόρατη συσκευή.
Η επιτυχής καταγραφή σηματοδοτείται από το χαρακτηριστικό
“φλας”.
Εμφανίζεται ξαφνικά ένα φλας. Οι άλλοι θαμπώνονται και κοιτούν
αλλού για λίγο.
Με τη λήξη της επιτυχούς καταγραφής όλα τα υπόλοιπα δεδομένα
αναμνήσεων θα διαγραφούν από το μυαλό σας. Αν τα παραπάνω
κριτήρια καλυφθούν στο προβλεπόμενο χρονικό πλαίσιο, θα
επιτευχθεί μια μόνιμη σύνδεση με την ανάμνησή σας, την οποία θα
ζείτε και θα ξαναζείτε συνεχώς σε όλη την αιωνιότητα. Σας
ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας.
Μένουν όλοι έκπληκτοι. Ο ΟΔΗΓΟΣ θυμάται κάτι
Ααα, και κάτι άλλο, μια φιλική συμβουλή. Θα σας πρότεινα να μη
χρονοτριβείτε και να επιλέξετε την ανάμνησή σας το συντομότερο
δυνατόν. Το επόμενο group δε θα αργήσει να φτάσει.
 10
Σιωπή
Λοιπόν. Ήμουν κατανοητός;
Άλεξ
Κατανοητός;
Οδηγός
Πφφφ.. και νόμιζα πως είχα γίνει κατανοητός. Και μάλιστα, όχι
απλά κατανοητός, αλλά ξεκάθαρος!(στέκεται
καμαρωτός, συνδυάζοντας έναν αυταρχικό τόνο με μια φιλικότητα
που κάνει χαλαρώνει τον ακροατή) Δε νομίζετε;
Άλεξ (ψυχρά)
Πού είναι η πόρτα;
Οδηγός;
Η ποια;
Άλεξ
Δε θα το ξαναπώ. Πού είναι η κωλο πόρτα να σηκωθώ να
φύγω από εδώ.
Οδηγός (γελάει στα μούτρα του)
Έχεις καθόλου συναίσθηση του πόσο παράλογο και γελοίο είναι το
να με απειλείς;
Άλεξ
Δεν είμαι νεκρός.
Οδηγός
Ααα… να και η άρνηση! Πώς είσαι τόσο σίγουρος; Μήπως
υπήρξες ποτέ ξανά νεκρός στο παρελθόν;
Σόφι
Εγώ υπήρξα…..Για λίγο, τουλάχιστον.
Ο ΑΛΕΞ κοιτάζει τη ΣΟΦΥ
Άλεξ
Και;
Παύση. Η ΣΟΦΥ κάνει νεύμα ότι ο ΟΔΗΓΟΣ είναι σωστός.
Όχι ρε γαμώτο.
Σόφυ (στον Οδηγό)
Και εσύ ποιος είσαι δηλαδή; Ο Χάρος;
 11
Οδηγός
Αν σε βοηθάει αυτή η σκέψη.... Ναι.
Η ΣΟΦΥ δε δείχνει καθόλου εντυπωσιασμένη
Τι…. Μη μου πεις ότι περίμενες κουκούλα και δρεπάνι!!!
Ο ΚΕΤΟΥ από την άλλη είναι ενθουσιασμένος. Πλησιάζει τον ΟΔΗΓΟ και
τον εξετάζει από διάφορες γωνίες
Κετού
Θεε μου; Είσαι ο Θεός;
Οδηγός (Χαμογελά)
Ααχ. με κολακεύεις αλλά…
Κετού
Ο διάβολος;
Οδηγός
Όχι.
Κετού
Το πνεύμα του δάσους!
Οδηγός
Ούτε. Κοίτα, αυτές οι ερωτήσεις, τη δεδομένη στιγμή μάλιστα, δεν
έχουν κανένα νόημα.
Κετού
Μα όχι… έχω τόσες απορίες... σε παρακαλώ. Υπάρχουν τόσα που
πρέπει να μάθω…
Οδηγός
ΟΧΙ! (Σε όλους)
Αυτή τη στιγμή βρίσκεστε στην αποκορύφωση της ίδιας της
ανθρώπινης ύπαρξης. Σας δίνεται μια και μοναδική ευκαιρία την
οποία σας συμβουλεύω πολύ θερμά να μη τη σπαταλήσετε. Σας
παρακαλώ, λοιπόν … εστιάστε και ασχοληθείτε με ότι σας έχει
ζητηθεί.
-ΈΝΑΣ ΧΤΥΠΟΣ (2)-
Άλεξ
Μα, δεν ξέρω καν πώς πέθανα!
(Στη Σόφυ) Εσύ ξέρεις;
 12
Σόφυ
Ναι, αλλά θα προτιμούσα να μη το συζητήσω τώρα.
Άλεξ
Τι;
Σόφυ
Ξέρεις, παρά το ότι είμαστε νεκροί, δε νομίζω ότι είναι και πολύ
ευγενικό το να θίγουμε ή να συζητάμε το πώς πέθανε κάποιος…
Ειδικά αν δε το θέλει ο ίδιος!
Οδηγός (ανυπόμονα):
Την ανάμνησή σας παρακαλώ.
Άλεξ
Όχι ρε γαμώτο…
Οδηγός
Τι είναι πάλι;
Άλεξ
Η Νία.. Η κοπέλα μου… Είχα κάνει τόσα σχέδια..
Οδηγός (δυνατά)
Σχέδια;! Δεν υπάρχουν πια σχέδια.. Τέλος τα σχέδια. Το μόνο που
σας έμεινε είναι ότι έχετε ήδη κάνει!
Ο οδηγός γυρνάει στον ΚΕΤΟΥ
Εσύ. Έχεις κάποιον; Φίλους… οικογένεια;
Κετού
Φυσικά και έχω!
Οδηγός (στη Σοφυ)
Εσύ;
Σόφυ (χωρίς να θέλει να εμπλακεί)
Ναι, ήξερα πολύ κόσμο.
Οδηγός (σε όλους)
Αν έχετε κάποιον που σας είναι πολύ σημαντικός, είναι απλό.
Διαλέξτε μια μνήμη μαζί του.
(Στον Άλεξ) Αν επιλέξεις να τη θυμάσαι, αυτή τη Νία, θα είστε
πάντα μαζί.
 13
Άλεξ
Και αν διαλέξω κάτι άλλο;
 14
Οδηγός
Πολύ απλά, θα είναι σαν η Νία να μην υπήρξε ποτέ για σένα.
(Πολύ σοβαρός). Να είσαι απολύτως σίγουρος ότι αυτό που θα
διαλέξεις είναι η πιο σημαντική στιγμή της ζωής σου.
Παύση
Άλεξ
Ναι.. είμαι…
Τα φώτα σιγά σιγά αλλάζουν
 15

Η ανάμνηση του Άλεξ

Σε ένα διάδρομο φωτός που μοιάζει με δρόμο, ο ΑΛΕΞ και 2 άλλοι
ηθοποιοί λαμβάνουν θέση για την έναρξη ενός αγώνα μοτοσυκλέτας.
Άλεξ
Ένας αγώνας! Ναι ένας αγώνας. Ο μεγαλύτερος αγώνας στη ζωή
μου!
Εκτός σκηνής, ο ΓΑΛΛΟΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ ανακοινώνει την γραμμή
εκκίνησης
Γάλλος Εκφωνητής (εκτός σκηνής)
Οι οδηγοί βρίσκονται αυτή τη στιγμή στην πίστα. Ο Άλεξ, με το
παρατσούκλι ο “Άγγλος” είναι σήμερα το φαβορί. Θα
αναμετρηθεί σήμερα σώμα με σώμα με τον Γκόμεζ σε έναν αγώνα
για τον τίτλο που κόβει την ανάσα.
Εν τω μεταξύ οι διαγωνιζόμενοι τακτοποιούν τα κράνη τους
Αλεξ
Να και η Νία στην κερκίδα, ζητωκραυγάζει…
Ο ΑΛΕΞ χαιρετά κάποιον στη κερκίδα.
Στα αριστερά μου, ο Γκομέζ
Ο ΓΚΟΜΕΖ, ο αντίζηλός μου, του γρυλίζει.
Ο ΓΑΛΛΟΣ ΕΚΦΩΝΗΤΗΣ ξεκινά την αντίστροφη μέτρηση, με έκσταση.
Γάλλος Εκφωνητής (εκτός σκηνής)
Πέντε, τέσσερα, τρία, δύο, ένα, εκκίνηση!!!
Αλεξ
Δίνω γκάζι…! Πάμε, πάμε, πάμε!
Οι ηθοποιοί σπρώχνονται για να πάρουν θέση.
Βάζω δευτέρα, τρίτη. Όλα θολώνουν. Είναι μεσημέρι, καύσωνας.
Μπροστά μου, ο δρόμος βγάζει ατμούς από τη ζέστη. Μέγιστη
ταχύτητα. Τα πάντα γύρω μου εξαφανίζονται!
Ένας αναβάτης ξεμένει και χάνεται
Ναι, κατεβάζω ταχύτητα, έρχεται στροφή αριστερά… στροφή
αριστερά.
Στρίβουν αριστερά
 16
Προηγούμαι… Τώρα μπροστά μου στροφή δεξιά.. στροφή δεξιά.
Όλοι στρίβουν δεξιά. Μετά ξανά δεξιά. Ο ΓΚΟΜΕΖ φτάνει τον ΑΛΕΞ
Κάποιος με φτάνει.. τον αναγνωρίζω.. Είναι ο Γκομέζ!!
Η φωνή του ΓΑΛΛΟΥ ΕΚΦΩΝΗΤΗ περιγράφει τον ΓΚΟΜΕΖ καθώς
πλησιάζει τον ΑΛΕΞ και τον προσπερνά.
Γάλλος εκφωνητής (εκτός σκηνής)
Ο Γκομέζ πάει να προσπεράσει τον Άγγλο! Ναι τον προσπερνάει
στη στροφή!!! Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει εδώ!!!!
Στο ενδιάμεσο ο ΓΚΟΜΕΖ προσπερνά τον ΑΛΕΞ και εξαφανίζεται
Αλεξ
Όλα θα κριθούν εδώ. Η τελική ευθεία…. Επιταχύνω!!!!!
Ο θεατές στο πλάι του δρόμου χαιρετουν τον ΑΛΕΞ.
Τέρμα το γκάζι!! Απογειώνομαι! 190 χιλιόμετρα την ώρα… 210
χιλιόμετρα την ώρα… 230 χιλιόμετρα την ώρα.
Ξαφνικά εμφανίζεται η ΝΙΑ στη σκηνή, μια όμορφη γυναίκα στα 30 της.
Ανεβαίνει στη μηχανή με τον ΑΛΕΞ
Νιώθω τα χέρια της γύρω μου! Με κρατάει τόσο σφιχτά. Αλλά αυτό
δε βγάζει κανένα νόημα…
Άλλη μια δεξιά στροφή. Ο ΓΚΟΜΕΖ εμφανίζεται πάλι, μπροστά του.
Πρέπει να περάσω τον Γκομέζ!
Η φωνή του ΓΑΛΛΟΥ ΕΚΦΩΝΗΤΗ περιγράφει τη μάχη για την πρώτη
θέση
Γάλλος Εκφωνητής (εκτός σκηνής)
Αλλά ο Άγγλος φαίνεται να ξαναπαίρνει το προβάδισμα! Θα τον
προσπεράσει μετά τη δεξιά στροφή!
Στο ενδιάμεσο, ο ΑΛΕΞ σχεδόν φτάνει τον ΓΚΟΜΕΖ και τον προσπερνά.
Νία
Άλεξ… σε παρακαλώ…
Αλεξ
Όχι τώρα μωρό μου.
Η Νία κατεβαίνει από τη μηχανή. Του μιλάει.
Νία
Άλεξ, τίποτα από αυτά δε συνέβη ποτέ!
Αλεξ
 17
Μα, μπορώ να τον κερδίσω!!
Ο Γκομέζ προσπερνά και εξαφανίζεται. Αλλαγή φωτισμού
 18
Κενό (2)
Νία
Τίποτα από αυτά δεν είναι πραγματικό. Ήταν μόνο ένα παιχνίδι…
ένα παιχνίδι που παίζαμε. Δε θυμάσαι; Ποτέ σου δεν έτρεξες σε
αγώνες.
Άλεξ
Μα, η μηχανή…
Νία
Ήταν η δουλειά σου. Θυμάσαι; Κάθε μέρα εκτός Δευτέρας. Από τις
εφτά μέχρι τις δώδεκα και τα Σάββατα μέχρι τη μία.
Άλεξ
Ήμουν….ντελιβεράς.
Νία
Ναι, ένας ντελιβεράς με πολύ μεγάλη φαντασία προφανώς! (Στους
άλλους). Μερικές φορές, όταν οδηγούσαμε με το παπάκι στο
Λονδίνο, βλέπαμε άλλους αναβάτες και παίζαμε αυτό το χαζό
παιχνίδι, ότι ήμαστε σε αγώνες. (Στον Άλεξ). Εσύ και το φιλαράκι
σου ο Γκομέζ παίζατε και καλά ότι ήσαστε αντίζηλοι για τον τίτλο.
Άλεξ
Μα για μένα όλο αυτό ήταν αληθινό!
Νία
Και εγώ; Πού είμαι εγώ σε όλο αυτό;
Άλεξ
Τι πού ήσουν! Ήσουν και εσύ στη μηχανή!
Νία (χωρίς συναίσθημα)
Ααα τέλεια. Συνεπιβάτης στη μηχανή σου για όλη την αιωνιότητα.
Υπέροχα.
Άλεξ (ξαφνικά σκέφτεται)
Όχι αλλά… Μα καλά, τι κάθομαι και τα ακούω τώρα; Δε χρειάζεται
να τσακωθούμε. Ώπα, ώπα… Εγώ έχω τον έλεγχο εδώ.. είναι η
δική μου ανάμνηση, το δικό μου μυαλό! (Στους άλλους).
Ούτε καν! Αν είναι να ζήσω μια στιγμή μαζί της για όλη την
αιωνιότητα, δεν παίζει να διαλέξω ένα καυγά!
 19
Περικυκλώνει τη ΝΙΑ, κοιτώντας τη με λεπτομέρεια.
Κοίτα να δεις! Απίστευτο! Τόσο ζωντανή στο μυαλό μου, λες και
είσαι πραγματικά εδώ.
Νία
Μα είμαι πραγματικά εδώ
Κετού (που καταλαβαίνει)
Τέσσερα καθίσματα, τέσσερις άνθρωποι.
Ο ΑΛΕΞ οπισθοχωρεί γρήγορα, θαμπωμένος και τρομοκρατημένος.
Άλεξ
Όχι ρε γαμώτο… όχι εσύ… όχι και εσύ!
Ο ΆΛΕΞ και η ΝΙΑ αγκαλιάζονται.
Νία (δείχνοντας τον ΟΔΗΓΟ)
Ναι, ήρθα λίγο μετά από σένα. Μου έκανε ήδη και την ανακοίνωση.
Η διορία μετράει και για μένα.
Ο Άλεξ την κοιτάει τρομοκρατημένος. Τρέχει ενάντια στον ΟΔΗΓΟ
Άλεξ
Δεν είναι δίκαιο αυτό! Δεν έπρεπε να τελειώσει έτσι. Δε μας
προειδοποίησε κανείς! Κάποιος έπρεπε να μας είχε
προειδοποιήσει!
Οδηγός
Λυπάμαι που το λέω αυτό, αλλά, τώρα, απλά, σπαταλάς το χρόνο
σου. Την ανάμνηση που επίλεξες παρακαλώ.
Άλεξ (θυμωμένα)
Ωραία! Όταν ήμουν δεκαεφτά είχα ρίξει ένα υπέροχο χέσιμο!!
Οδηγός (φωνάζει)
ΟΚ, θέλεις να περάσεις την αιωνιότητά σου χέζοντας...εντάξει,
κανένα πρόβλημα. Δε θα στο συνιστούσα, βέβαια, αλλά
εντάξει. Πίστεψέ με, πάντως, προσπαθώ να βοηθήσω.
Σόφυ
Πώς περιμένεις να διαλέξουμε; Είναι πολύ δύσκολο. Ξέρεις,
ζήσαμε τόσα χρόνια και πρέπει να επιλέξουμε μια μόνο στιγμή;
Οδηγός
Σέβομαι τη δυσκολία σου. Αλλά πρέπει να προσπαθήσεις.
 20
Νία
Και αν κάνουμε λάθος;
Οδηγός
Οι επιλογή είναι τελική. Όταν γίνει δε μπορεί να αλλαχθεί.
Κετού
Και αν δε διαλέξουμε καθόλου;
-ΕΝΑΣ ΧΤΥΠΟΣ (3)-
Οδηγός (σκοτεινά)
Αυτή είναι μια εναλλακτική που δε θα θέλατε καν να εξετάσετε. Δεν
υπάρχει τίποτα αντίστοιχο στην ζωή σας που θα πλησίαζε έστω
και στο ελάχιστο τον πόνο που θα έπρεπε να υπομείνετε σε μια
τέτοια περίπτωση. (Χαμογελά). Οπότε…
Σιωπή
Κανείς; Απογοητεύομαι. Συχνά μου έρχονται εδώ άνθρωποι που
είναι προετοιμασμένοι. Ξέρουν τι θέλουν αμέσως. Θαρρείς ότι τους
απασχολούσε η σκέψη αυτή ήδη όσο ζούσαν.
Τυχαίνει να κοιτάει τη ΣΟΦΥ
Σόφυ
Γιατί με κοιτάς;
Οδηγός
Σε κοιτάω;
Σόφυ
Ξέρεις τι μου συνέβει ε;
Οδηγός
Σε διαβεβαιώ πως όχι. Και, αλήθεια, δε χρειάζεται να μάθω.
Σόφυ
Εντάξει(σκέφτεται). Ας υποθέσουμε ότι... πήρα το χρόνο μου και
σκέφτηκα. Νομίζω είμαι έτοιμη.
 21

Η ανάμνηση της Σόφυ (1)

Σόφυ
Ήμουν δώδεκα χρονών. Η μητέρα μου είχε καλεσμένους στο σπίτι.
Ήθελα να κάνω εντυπωσιακή είσοδο, να είμαι όσο πιο όμορφη
γίνεται!
Πήγα στο δωμάτιο της μητέρας μου.
Η ΣΟΦΥ ανοίγει την πόρτα της κρεβατοκάμαρας. Τότε οι άλλοι ηθοποιοί
φτιάχνουν ένα καθρέφτη. Η ΣΟΦΥ πλησιάζει τον καθρέφτη.
Χάζευα τα άπειρα μικρά τακτοποιημένα κουτάκια με τα
καλλυντικά και τις βούρτσες. Ήταν τα εργαλεία που
χρησιμοποιούσε για να διατηρήσει εκείνη την αψεγάδιαστη
ομορφιά της.
Παίρνει ένα κουτάκι με πούδρα
Η πούδρα της, σε ένα στρογγυλό τενεκεδένιο κουτάκι,
διακοσμημένο με μωβ Μπουκαμβίλιες.
Καθώς πουδράρει το πρόσωπό της, ένας ηθοποιός γίνεται ο καθρέπτης
της, αντιγράφοντας τις δράσεις της.
Η βούρτσα της. Με λαβή από ελεφαντόδοντο.
Βουρτίζει τα μαλλιά της.
Έκανα τα χείλη μου κόκκινα. Με το ίδιο βαθύ κόκκινο κραγιόν της
μητέρας μου.
Βάζει κραγιόν
Η εικόνα στο καθρέφτη γίνεται ξαφνικά η ΜΗΤΕΡΑ της Σόφυ. Ο
καθρέπτης εξαφανίζεται.
Μητέρα
Σόφυ… μα τι κάνεις;
Σόφυ (έκπληκτη)
Εεε, προσπαθούσα να..
Μητέρα
Τί είναι όλα αυτά στο πρόσωπό σου;
Σόφυ
Ήθελα...να γίνω όσο πιο μόρφη γίνεται.
 22
Μητέρα (υπομονετικά)
Άντε έλα.. όλοι θέλουν να σε δουν. Ρωτάνε πού είσαι.
Σόφυ
Μαμά… Πες μου. Πώς είμαι; Είμαι όμορφη;
Μητέρα
Πώς είσαι; Είσαι…. αξιαγάπητη.
Σόφυ
Αξιαγάπητη; Όχι όμορφη;
Μητέρα (χαμογελά)
Έλα, πάμε κάτω.
Η ΜΗΤΕΡΑ εξαφανίζεται
Σόφυ (διηγείται)
Τότε κατάλαβα ότι ήμουν άσχημη. Απλά άσχημη.
Τα φώτα αλλάζουν. Η κάμερα δεν έβγαλε φλας.
 23

Κενό (3)
Κετού
Το φλας. Δεν άναψε!
Σόφι
Είμαι ακόμα εδώ! Γιατί; γιατί; Γιατί είμαι ακόμα εδώ; Αφού την
έκανα την επιλογή μου!
Νία
Γιατί δεν άναψε το φλας;
Σόφι
Θέλω να φύγω από εδώ. Θέλω να φύγω!
Οδηγός
Γιατί διάλεξες αυτή τη συγκεκριμένη ανάμνηση;
Κετού
Ναι, γιατί διάλεξες κάτι που σε πλήγωσε τόσο;
Σόφυ
Γιατί… εκείνη τη στιγμή… κατάλαβα ποια ήμουν.
Οδηγός
Αλήθεια; Αυτό κατάλαβες;
Σόφι
Κατάλαβα ότι αφού δε μπορούσα να είμαι όμορφη, θα μπορούσα
να γίνω δυνατή. Ήταν ένα σημείο καμπής.
Η στιγμή που αποφάσισα να γίνω επιτυχημένη στη ζωή μου, με
κάθε κόστος.
Ο ΟΔΗΓΟΣ το σκέφτεται. Δεν εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα.
Σόφι
Μπα, δε κατάλαβα; (Νευριασμένα.) Και στην τελική ποιος είσαι εσύ
που θα με κρίνεις κιόλας;
Νία
Ναι, αλήθεια. Ποιος είσαι;
Οδηγός
Αυτή…είναι μια πολύ καλή ερώτηση (Με εύθυμη διάθεση σε
όλους). Λοιπόν, θα σας παρακαλούσα όλους να σκεφτείτε λίγο
 24
περισσότερο, είναι πολύ σημαντικό να προλάβουμε τη διορία! Είναι
ζήτημα ζωής και θανάτου…(γελώντας με το αστείο του). Ζωής και
θανάτου!
Άλεξ
Και αν δεν προλάβαμε να ζήσουμε τη σημαντικότερη ανάμνησή
μας; Αν υπήρχε κάποιο προδιαγεγραμμένο σπουδαίο γεγονός στο
μέλλον μας που θα το…
Ο Άλεξ σταματά. Αρχίζει να θυμάται κάτι
Νία
Άλεξ;
Άλεξ (τον λούζει κρύος ιδρώτας)
Τόση ώρα.. νόμιζα ότι κάτι έγινε με τη μηχανή… κάποιο ατύχημα
ίσως.
-ΕΝΑΣ ΧΤΥΠΟΣ (4)- .
Αλλά έφταιγε ο καπνός! Ο καπνός!
Νία (συνειδητοποιώντας)
Ήμαστε στο κρεβάτι. Μας είχε πάρει ο ύπνος.
Άλεξ
Ονειρευόμουν ότι δε μπορούσα να αναπνεύσω, ότι έβηχα. Μου
ήταν αδύνατο να ξυπνήσω. Δε μπορούσα καν να κινηθώ.
Νία
Φωτιά!
Άλεξ
Θα μέναμε εκεί μόνο για μια βραδιά. Δεν είχαμε σκοπό ούτε καν να
κάνουμε στάση σε εκείνο το μέρος... είχαμε κουραστεί τόσο από το
ταξίδι και είπαμε να σταματήσουμε σε εκείνο το κωλοξενοδοχείο
για
να κοιμηθούμε!
Μικρή παύση
Οδηγός
Ξέρω τι σκέφτεστε… Πόσο άδικο είναι να χαθούν έτσι, δυο
άνθρωποι μέσα στo άνθος της νιότης τους! Αλλά πρέπει να
καταλάβετε ότι, ο τρόπος με τον οποίο ήρθατε εδώ δεν έχει καμία
 25
μα καμία σημασία. Εξάλλου, δεν είναι κάτι που θα θυμάστε και για
πολύ.
Παύση
Κετού
εννιά, δέκα, έντεκα
Ο ΟΔΗΓΟΣ πλησιάζει τον Κετού
Οδηγός
Τι ακριβώς κάνεις;
Κετού
Με βοηθάει να σκέφτομαι.
Ο ΟΔΗΓΟΣ εντυπωσιάζεται.
Κετού
Στο χωριό μου, ήμουν γνωστός για την αγάπη μου στη μελέτη.
Μου άρεσε να παρατηρώ πράγματα. Γιατί αυτό το λουλούδι να έχει
τέσσερα φύλλα και το άλλο δέκα; Γιατί τα χέρια έχουν πέντε
δάχτυλα και όχι έξι;
Οδηγός
Ενδιαφέρον
Κετού
Εσύ δε μετράς;
Οδηγός
Έχω σκουριάσει λιγάκι. Μμμ, για να δούμε, 16, 17, 18
Άλεξ
Όχι τώρα, μην αρχίζεις και εσύ!
Οδηγός (προσπαθώντας να εκνευρίσει τον ΑΛΕΞ)
Τικ τακ, ο χρόνος περνάει! 19, 20…
Ο Κετού στέκεται και μιλάει
Κετού
Αποφάσισα!
Οδηγός
Επιτέλους.
 26
Κετού
Μα ήταν τόσο προφανές! Η μεγάλη μου ανακάλυψη!
 27

Η ανάμνηση του Κετού (1)

Κετού
Στην αρχή, ο κόσμος ήταν επίπεδος, όπως ένα πιάτο.
Οι άλλοι ερμηνευτές μετατρέπονται σε δέντρα τροπικού δάσους. Όπως ο
Κετού κάνει κουπί με το κανό του, τα δέντρα κινούνται προς αυτόν. Μόλις
τον φτάσουν, το καθένα με τη σειρά του, μετατρέπεται σε άλλον έναν
ταξιδιώτη με κανό. Με το που ακούν κάποιον πίθηκο, του ρίχνουν με
φυσοκάλαμο.
Η ζωή στο χωριό δεν ήταν εύκολη, αλλά το δάσος πάντα μας έδινε
ότι χρειαζόμαστε.
Οι άλλοι ερμηνευτές ξεκινούν να κάνουν αγροτικές δουλειές και έτσι
δημιουργείται η εικόνα της εξοχής.
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να χάνεται στην φύση των
πραγμάτων. Γιατί όταν ρίξω μια πέτρα στο ποτάμι (ρίχνει μια
πέτρα) οι κυματισμοί που σχηματίζονται είναι πάντα κυκλικοί; Γιατί
τα πουλιά πετούν σε τέτοιους σχηματισμούς;
Και κάποια μέρα αναρωτήθηκα… γιατί ο ήλιος χάνεται από τη μια
μεριά… και έρχεται από την άλλη; Μου’ρθε μια ξαφνική σκέψη.
Πήρα το ραβδί μου και το έμπηξα στο μαλακό χώμα.( φυτεύει το
ραβδί). Σημείωσα το ακριβές μέρος όπου έπεφτε η σκιά του… και
μετά περίμενα.
Ο Κετού ακολουθεί την πορεία της σκιάς μέσα στη μέρα.
Όσο η μέρα προχωρούσε, είδα ένα αλάνθαστο μοτίβο να
σχηματίζεται.
Σηκώνει το ραβδί και το ζωγραφίζει στο έδαφος. Ένα τόξο 180 μοιρών.
Τόσα μοτίβα, τόσα ερωτηματικά- έπρεπε να βρω τις απαντήσεις.
Αποφάσισα να επισκεφτώ τους γηραιούς του χωριού.
Ο Κετού τρέχει στο χωριό. Οι ερμηνευτές παίζουν το ρόλο των ΓΗΡΑΙΩΝ
που κάνουν κουβεντούλα.
Γιατί ο ήλιος χάνεται από τη μια μεριά..και έρχεται από την άλλη;
Οι ΓΗΡΑΙΟΙ διασκέπτονται.
 28
Γηραιός
Κετού...Γιατί ενώ η οικογένειά σου πεινάει, το μόνο φαϊ που
φέρνεις
σπίτι είναι τροφή για σκέψη;
Οι ΓΗΡΑΙΟΙ συνεχίζουν να κάνουν κουβεντούλα. Ο ΚΕΤΟΥ φεύγει. Οι
ερμηνευτές μετατρέπονται σε ένα σπίτι, με τα παιδιά να παίζουν έξω.
Γιος
Γεια σου μπαμπά!
Κετού
Μπείτε μέσα, παιδιά.
Μπαίνουν στο σπίτι.
Γυναίκα
Το βραδινό είναι ετοιμο!
Το σπίτι μεταμορφώνεται σε τραπέζι.
Γιος
Πεινάω πολύ!
Τρώνε. Τα παιδιά πετάνε ένα πορτοκάλι μεταξύ τους. Ο Κετού
παρακολουθεί, εμπνευσμένος από το τόξο της τροχιάς του πορτοκαλιού.
Γυναίκα
Παιδιά, σταματήστε!
Κετού (στη ΓΥΝΑΙΚΑ)
Όχι περίμενε . . . (Στα ΠΑΙΔΙΑ.) Συνεχίστε.
Γυναίκα
Κετού
Τα παιδιά χαρούμενα πετάνε το πορτοκάλι μεταξύ τους. Ο Κετού το πιάνει
στο υψηλότερο σημείο της τροχιάς του.
Κετού
Βλέπετε αυτό το μοτίβο;
Κρατάει το πορτοκάλι ψηλά.
 29
(Μεγαλοπρεπώς.) Ο κόσμος είναι στρογγυλός. . . σαν πορτοκάλι!
Και ο ήλιος περιστρέφεται γύρω του!

Κενό (4)
Άλεξ
Πλάκα μας κάνεις τώρα.
Κετού
Με βλέπεις να αστειεύομαι;
Οδηγός
Καθόλου.
Κετού
Μα . . .μα δεν καταλαβαίνετε; Αυτό είναι απίστευτο. Μια τέτοια
ανακάλυψη. . . αλλάζει τα πάντα.
Άλεξ
Αυτό το πράγμα . . . ο, τι κι αν είναι . . . δεν παίζει να λειτουργεί.
Κετού
Ή είναι τόσο ηλίθιο όσο εκείνοι οι ανόητοι στο χωριό μου. (Στη
Σόφυ.) Πες μου. . . πιστεύεις ότι ο ήλιος περιστρέφεται γύρω από
τη γη;
Σόφυ (γελώντας)
Εγώ; Ε όχι.
Κετού
Οχι; (Δυσπιστώντας.) Νομίζεις ότι η Γη είναι επίπεδη;
Σόφυ
Φυσικά και όχι. Ο ήλιος βρίσκεται στο κέντρο. . . Όλοι το
γνωρίζουν. Η Σελήνη περιφέρεται σε τροχιά γύρω από τη Γη, η
Γη και οι άλλοι πλανήτες περιφέρονται σε τροχιά γύρω από τον
ήλιο.
Κετού
Η Γη περιφέρεται γύρω από τον ήλιο;
Σόφυ
 30
Φυσικά. (Δηλώνοντας το προφανές.) Και η Γη περιστρέφεται γύρω
από τον εαυτό της σε 24 ώρες, μια ημέρα δηλαδή. . . ;
Κετού (αδυνατώντας να το καταλάβει)
Αδύνατο. Με τέτοια ταχύτητα . . . θα φεύγαμε στο διάστημα.
Η Σόφυ γελάει. Ο Αλεξ πλησιάζει.
Αλεξ
Να σου πω; Πού πέρασες τη ζωή σου; Σε καμιά σπηλιά;
Κετού
Τι; (Στην ομάδα.) Δηλαδή, πιστεύετε όλοι ότι η Γη είναι στρογγυλή;
Αλεξ (με επιβεβαίωση)
Σαν πορτοκάλι.
Κετού
Μα. . . (Γελάει.) αυτό είναι υπέροχο! Το ήξερα ότι είχα δίκιο! Ήμουν
ο μόνος στο χωριό που ήξερε την αλήθεια.
Κοιτάει τον ΟΔΗΓΟ.
Πώς να βρω καλύτερη ανάμνηση από αυτό;
Οδηγός
Πιστεύεις πραγματικά ότι αυτή σου η ανακάλυψή ήταν τόσο
σημαντική.
Κετού
Ναι. Ο λαός μου είναι σοφός, αλλά είναι πολύ προσκολλημένοι στις
παραδόσεις. Πάντα πίστευα ότι υπήρχε ένας κόσμος μεγαλύτερος
από αυτόν που βλέπουμε. Θαυμάσια μέρη πέρα από το δάσος. . .
όπου όλες οι ερωτήσεις μου θα έβρισκαν απάντηση.
Ο ΟΔΗΓΟΣ δεν εντυπωσιάζεται.
Μα είχα δίκιο!
Οδηγός
Αν ήμουν στη θέση σου θα προσπαθούσα πάλι.
Κετού
Μα . . .
 31
Οδηγός (με απειλητική διάθεση)
22, 23, 24. . . κανένας άλλος?
Ο Κετού υποχωρεί.
Νία
Αλεξ. . . Θα διαλέξεις μια ανάμνηση με μένα μέσα;
Αλεξ
Φυσικά.
Νία
Χωρίς δισταγμό;
Ο Αλεξ φαίνεται ελαφρώς απορημένος.
Σκέφτηκες τι μπορεί να χάνεις; Για παράδειγμα, αν δε διαλέξω. . .
τη στιγμή που επιτέλους νίκησα τη μεγάλη μου αδερφή στο Σκάκι...
τότε θα τη χάσω για πάντα. Και την οικογένειά μου, τους φίλους
μου... όλα όσα έκανα.
Σόφυ
Και όλα όσα έκανα μόνη μου; Αν δεν είμαι εκεί για να τα θυμάμαι,
θα είναι σαν να μην έχουν συμβεί ποτέ.
Οδηγός
Σας παροτρύνω να διαλέξετε… άμεσα. Η αιωνιότητα δεν θα
περιμένει για πάντα ξέρετε.
Ο ΟΔΗΓΟΣ αφήνει ένα κακό χαμόγελο.
Σόφυ
Και νομίζεις πως είναι εύκολο;
Οδηγός
Ποτέ δεν είπα ότι είναι εύκολο.
Κοιτάζονται μεταξύ τους.
Νία (στον Αλεξ)
Ωραία! Ας σκεφτούμε μια στιγμή... κάτι υπέροχο που
μοιραστήκαμε και οι δυο μας.
Ο Αλεξ δεν μπορεί να συγκεντρωθεί.
 32
Οδηγός
35, 36, 37. . .
Ο Αλεξ ρίχνει ένα θυμωμένο βλέμμα στον ΟΔΗΓΟ.
Νία (παρεμβαίνοντας)
Εχω μια ιδέα. Η μέρα που συναντηθήκαμε!
Αλεξ
(Ανακαλεί.) Μα ναι. . . φυσικά!
Νία (ενθουσιασμένη)
Ας δοκιμάσουμε. Ε?
Ο Αλεξ νεύει.
Το πάρκο. Δίπλα στις κούνιες. Κρατούσα το παιδί του καλύτερού
μου φίλου.
Αλεξ
Και ήμουν εκεί με τον ανιψιό μου.
Τα φώτα αλλάζουν αργά.
 33

Η ανάμνηση του Αλεξ και της Νία (1)

Το πάρκο. Η Νία σπρώχνει ένα παιδί σε μια κούνια, ενώ ο Αλεξ παίζει
μπάλα με ένα αγόρι.
Αλεξ
Σκέφτηκα . . . πως φαίνεται . . .ενδιαφέρουσα.. Αλλά έχει παιδί.
Η κίνηση των παιδιών παγώνει. Η Νία προσεγγίζει τον Αλεξ.
Νία (στον Αλεξ)
Και το’ξερα πως αυτό σκεφτόσουν.
Αλεξ (στη Νία)
Πώς;
Νία (στον Αλεξ)
Από τον τρόπο που με κοίταξες... Και γιατί σκέφτηκα το ίδιο
πράγμα ακριβώς.
Τα παιδιά “ζωντανεύουν” ξανά. Η ΝΙΑ επιστρέφει στην κούνια.
Αλεξ
Άρχισα να κάνω σενάρια. . . ίσως είναι μια απογοητευμένη μητέρα.
. . ή ο σύζυγός της πέθανε υπηρετώντας την πατρίδα. . . ή μπορεί
να είναι τόσο βαρετός που ψάχνει κάποιον άλλο.
Νία
Και σκέφτηκα. . . μα τι κάνει . . . πώς με κοιτάζει έτσι; Τι θα πει η
γυναίκα του;
Αλεξ
Κάποιος τύπος πλησιάζει. . . σκέφτομαι . . . νατα μας. . . αυτός
θα είναι ο αντρούλης της..
Η κίνηση των παιδιών παγώνει και πάλι. Ένας από τους ερμηνευτές
διασχίζει τη σκηνή.
Νία (στον Αλεξ)
Δεν τον είχα δει καν.
 34
Αλεξ (στη Νία)
Πέρασε από δίπλα σου.
Τα παιδιά “ζωντανεύουν” ξανά.
Νία
Σκέφτομαι . . . αν είμαι έξω με το παιδί του φίλου μου ίσως κάνει κι
αυτός το ίδιο.
Αλεξ
Και προσπαθώ να βρω ένα τρόπο να δείξω ότι δεν είναι δικό μου.
Δείχνω σκόπιμα ότι ξεχνάω το όνομά του. (Φωνάζει.) Ε Τόνι. . . ε. .
. Τίμοθι. . .
Νία
ΟΚ, άρα δεν είναι το παιδί του. . . αλλά αυτό δεν σημαίνει
αυτομάτως ότι είναι κι ελεύθερος.
Τα παιδιά πηγαίνουν στην άμμο. Και αρχίζουν να παίζουν μαζί.
Αλεξ
Τέλεια!
Νία
Τζένη, μη λερωθείς. . . η μητέρα σου θα έρθει όπου να’ναι!
Ρίχνει στον Αλεξ μια γρήγορη ματιά.
Αλεξ
Αχα! (Φωνάζει στο παιδί.) Τόμας, να είσαι καλός με το κοριτσάκι.
Θυμάσαι τι έχουμε πει; Να είσαι ένας κύριος!
Χαμογελάει στη Νία, η οποία χαμογελάει κι αυτή.
Σίγουρα μου χαμογελάει. . . μάλλον θα ήταν καλό να της δείξω και
ότι δε φοράω βέρα.
Ο Αλεξ βάζει το χέρι του κοντά στο πρόσωπό του.
Νία
Τι παίζει με το πρόσωπό του; Σκαλίζει τη μύτη του;
Αποστρέφει το βλέμμα.
 35
Αλεξ
Αυτά είναι! Πέτυχε. Μου το παίζει και ντροπαλή τώρα.
Νία
Οκ . . . ψυχραιμία. Αν θέλει, ας έρθει να μου μιλήσει αυτός.
Αλεξ
Ίσως θα έπρεπε να την αφήσω να συστηθεί. Στον εικοστό πρώτο
αιώνα είμαστε στο κάτω κάτω.
Και οι δύο περιμένουν. Δεν συμβαίνει τίποτα. Εν τω μεταξύ, τα παιδιά
διασκεδάζουν να παίζουν μαζί.
Νία
Και τώρα τι;
Αλεξ
Μη μου πεις ότι έκανα λάθος.
Νία
Μη μου πεις ότι περιμένει να πάω εγώ τώρα!
Ξαφνικά το ΚΟΡΙΤΣΙ ρίχνει άμμο στο κεφάλι του ΑΓΟΡΙΟΥ. Το ΑΓΟΡΙ
κλαίει. Ο Αλεξ και η Νία πηγαίνουν στην άμμο.
Νία
Τζένη, μη πειράζεις το αγοράκι!
Αλεξ
Έλα Τόμας, δεν πειράζει, δεν έγινε κάτι. Άντε, ελάτε! Ας φτιάξουμε
ένα κάστρο!
Νία
Ναι, ένα κάστρο! Κοίτα Jenny.
Ο Αλεξ και η Νία κάθονται στο πάτωμα με τα παιδιά και αρχίζουν να
χτίζουν ένα κάστρο. Τα παιδιά φεύγουν απαρατήρητα.
Ο Αλεξ και η Νία σηκώνουν το βλέμμα και οι ματιές τους συναντιούνται.
Και εκείνη τη στιγμή.
Αλεξ
Κατάλαβα.
 36
Νία
Κατάλαβα..
Αλεξ
Ότι είχα συναντήσει “τη μοναδική”.
Νία
Ότι θα έπεφτε τρελό χαμούρεμα!
Αλλαγή φωτισμού.
 37

Κενό (5)
Αλεξ
ΤΙΙΙΙ;
Νία
Τι;
Αλεξ
Καλά, μόνο το σεξ σκεφτόσουν;
Νία
Ε ναι . . .
Αλεξ
Μα . . .
Νία
Ω, έλα ρε Αλεξ. . . κι εσύ το ίδιο έκανες. . . παραδέξου το. Δεν
πίστευες ότι ήμουν “η μοναδική”.
Αλεξ
Γιατί όχι?
Νία
Επειδή . . . Οι άνθρωποι δεν το πιστεύουν έτσι απλά.
Αλεξ (εκνευρισμένος)
Λοιπόν δεν υπάρχει καμία περίπτωση να διαλέξω αυτή τη μνήμη,
αν ήμουν για σένα ένα πιθανό καλό γαμήσι.
Νία
Αλεξ. . .
O Αλεξ αποστρέφεται. Ο Κετού τον πλησιάζει.
Κετού
Η αλήθεια σου δεν είναι η αλήθεια της. Όπως με μένα και το λαό
μου!
Όταν τους είπα για τη μεγάλη μου ανακάλυψη. . . Δεν μπορούσαν
να δουν τις σκέψεις μου. . . ότι, επιτέλους, θα μπορούσαμε να
 38
επιτύχουμε σπουδαία πράγματα. Αντ 'αυτού, στράφηκαν εναντίον
μου.
Σόφυ
Εγώ πέτυχα σπουδαία πράγματα!. . . φυσικά . . . μα γιατί δεν το
σκέφτηκα νωρίτερα;
Οδηγός
Συνέχισε.
Σόφυ
Για να δω.. από πού να αρχίσω. . . α,. ναι.
Τα φώτα αλλάζουν αργά.
 39

Η μνήμη της Σόφυ (2)

Σόφυ
Ήμουν μόλις είκοσι ένα. . . Ήταν η πρώτη μου μέρα σε μια νέα
δουλειά και ένιωθα σα να ξεκινούσα μια μεγάλη περιπέτεια.
Η Σόφυ μπαίνει στο γραφείο. Καλωσορίζεται από το αφεντικό της τον
Κύριο Γκρέι.
Κος Γκρέι
Σόφυ, νωρίς νωρίς και ορεξάτη βλέπω, τέλεια. Πήγαινε να δεις τον
Τζέρι.
Το γραφείο εμφανίζεται. Τρία γραφεία: ένα κάτω αριστερά (του Τζέρι), ένα
ακόμη επάνω δεξιά (του Φιλ) και ένα ψηλά στο κέντρο (του Κ. Γκρέι). Η
Σόφυ βρίσκει τον Τζέρι.
Σόφυ
Ήταν λίγο αποθαρρυντικά στην αρχή.
Τζέρι (αστραπιαία)
Εάν σου σταλεί ένα B.Y.30, εισάγεις τα δεδομένα σε ένα από αυτά
τα κελιά, εκτός εάν έχει επισημανθεί ως 'τρέχουσα επιτακτική
ανάγκη', όπου θα μπει εδώ, αλλά θα πρέπει να θυμάσαι να
δημιουργήσεις ένα ξεχωριστό έντυπο αντίγραφο, να στείλεις μια
εντολή αγοράς στους πληρωτέους λογαριασμούς και να μου το
κοινοποιήσεις. Κατανοητό;
Κατά τη διάρκεια αυτού ο ΤΖΕΡΥ έβαλε το χέρι του στον ώμο της ΣΟΦΥ
με υποδηλωτικό τρόπο. Η ΣΟΦΥ Απομακρύνεται από αυτόν.
Σόφυ
Πλήρως.
Στη συνέχεια, ο Κος Γκρέι πιέζει το κουμπί ενδοεπικοινωνίας του.
Κος Γκρέι
Φιλ. Θα ήθελα να δω αυτές τις αναφορές για το Τόκιο μόλις τις
έχεις.
Φιλ
 40
Μάλιστα.
Κος Γκρέι
Και μπορείς να μου φέρεις και ένα καφέ σε παρακαλώ;
Φιλ
Τζέρι. . . δύο καφέδες παρακαλώ.
Τζέρι (στη Σόφυ)
Τρεις καφέδες, παρακαλώ, γλυκιά μου. Ευχαριστώ.
Το γραφείο διαλύεται.
Σόφυ (αφήγηση)
Οι πρώτες μέρες ήταν δύσκολες, αλλά ήμουν αποφασισμένη.
Ακολούθησα τη συμβουλή της μητέρας μου. Γνώρισε τους
σωστούς ανθρώπους, σφίξε τα σωστά χέρια, γέλα στα σωστά
σημεία και να είσαι πάντα έτοιμη να κάνεις την κίνησή σου.
Η ευκαιρία μου ήρθε στο χριστουγεννιάτικο πάρτι του προσωπικού.
Το πάρτι εμφανίζεται. Μια περιοχή μπαρ εμφανίζεται κάτω αριστερά της
σκηνής και ο Φιλ έχει αράξει εκεί. Τραγουδά με χαρά ένα στίχο από το
“Jingle Bells”. Ο Τζέρι και ένας άλλος συνάδελφος, η Λούσι, είναι πάνω
δεξιά. Η ατμόσφαιρα είναι λίγο αναμμένη σε αυτό το σημείο.
Λούσι
Καλά . . . τι χρονιά κι αυτή.
Τζέρι
Ναι πράγματι . . . φοβερή χρονιά.
Η Σόφυ έρχεται στην παρέα. Χαμογελαει.
Μόλις λέγαμε πως ήταν. . . ιδιαίτερη χρονιά.
Σόφυ
Ναι . . . βέβαια.
Όλοι χαμογελούν αμήχανα. Η δράση μετακινείται στην περιοχή του μπαρ.
Ακριβώς τότε εμφανίζεται ο Κος Γκρέι.
Φιλ
Α, κύριε Γκρέι, μπορώ να σας φέρω ένα Χριστουγεννιάτικο ποτό;
 41
Κος Γκρέι
Εε, single malt παρακαλώ. Μεγάλο...
Φιλ (στον μπάρμαν)
Δύο single malt παρακαλώ. Μεγάλα.
Κος Γκρέι
Ευχαριστώ.
Φιλ
Ευχαρίστησή μου. Η αλήθεια είναι πως έψαχνα μια ευκαιρία να
σας πω μερικές ιδέες μου. Το θέμα είναι ότι νομίζω ότι έχω βρει
έναν τρόπο να. . .
Η Σόφυ πλησιάζει.
Σόφυ
Συγνώμη . . . Δεν ήθελα να διακόψω.
Κος Γκρέι
Σόφυ! Όχι, όχι καθόλου, κάτσε μαζί μας.
Σόφυ
Απλά ήθελα να σας πω . . . Άκουσα την ομιλία σας στο συνέδριο
WGB. Ήταν . . . πραγματικά εμπνευσμένη.
Κος Γκρέι (ευχαριστημένος)
Αλήθεια;
Η δράση στο μπαρ παγώνει. Η εστίαση μεταβαίνει στη Λούσι και τον
Τζέρι. Τώρα είναι λίγο μεθυσμένοι και φλερτάρουν μεταξύ τους.
Τζέρι (λέγοντας ένα αστείο)
Και λέει. . . μόνο αν δεν έχει γκρέιπ φρουτ!
Λούσι
Γκρείπ φρουτ!
Γελούν.
Η εστίαση επιστρέφει στην περιοχή του μπαρ.
 42
Σόφυ
. . . Πραγματικά εμπνευσμένη.
Κος Γκρέι (χαμογελάει)
Ευχαριστώ. Μπορώ να σου προσφέρω κάτι να πιεις;
Σόφυ
Ναι, χυμό πορτοκάλι, παρακαλώ.
Κος Γκρέι
Χυμό πορτοκάλι; (Παραγγέλνει.) Χυμό πορτοκάλι.
Η Σόφυ χαμογελάει. Ο Φιλ, που προσπαθούσε να προσελκύσει την
προσοχή του MR GREY, παίρνει το μήνυμα.
Φιλ
Ίσως μπορούμε. . . να συνεχίσουμε τη συζήτηση αργότερα.
Κος Γκρέι (δεν ενδιαφέρεται)
Μμμ.
Σόφυ (στον Φιλ καθώς φεύγει)
Καλά Χριστούγεννα.
Φιλ (σκυθρωπά)
Ευτυχισμένο το νέο έτος!
Η Σόφυ κάθεται με τον MR GREY στο μπαρ.
Σόφυ
Και το επιχείρημά σας σχετικά με την αξιοποίηση της ηθικής
ευθύνης ως εργαλείου μάρκετινγκ με εντυπωσίασε πραγματικά.
Η αλήθεια είναι ότι έχω αφιερώσει ήδη μερικές επιπλέον ώρες
σχεδιάζοντας τρόπους για να μεγιστοποιήσουμε την εφαρμογή με
αυτό τον τρόπο.
Κος Γκρέι (γέλια)
Εξοχα!
Το party διαλύεται.
 43
Σόφυ (αφήγηση)
Από εκεί και μετά όλα κύλησαν πολύ γρήγορα. Τρεις μήνες
αργότερα άνηκα πλέον στις τάξεις της μεσαίας διοίκησης.
Το γραφείο εμφανίζεται και πάλι. Η Σόφυ κάθεται τώρα το παλιό γραφείο
του Φιλ. Ο Φιλ κάθεται στο κάτω γραφείο με τον Τζέρι.
Φιλ (στον Τζέρι)
Έχω αυτό το σχέδιο. . . μεγάλη στρατηγική επανεξέταση. . . κοίτα τι
σκέφτηκα. . .
Ο ΚΟΣ ΓΚΡΕΥ πατά το κουμπί της ενδοεπικοινωνίας.
Κος Γκρέι
Σόφυ, έλα λίγο στο γραφείο μου. Έχω μερικές ιδέες και θα ήθελα
την άποψή σου.
Η Σόφυ σηκώνεται και στη συνέχεια σταματά σκεπτόμενη.
Σόφυ
Φιλ, δύο καφέδες παρακαλώ. . . στο γραφείο του Κυρίου Γκρέι.
Φιλ (με πικρία)
Μάλιστα.
Το γραφείο διαλύεται.
Σόφυ (αφήγηση)
Τα επόμενα χρόνια σηματοδότησαν μια περίοδο ταχείας
ανάπτυξης. Είχα την ευθύνη για μεγάλο μέρος της εξορθολογισμού
της εταιρείας. Με ένα επιθετικό πακέτο εξαγορών γίναμε πλέον πιο
ισχυροί στην αγορά από ποτέ. Και απόψε είμαι ευτυχής που
αποδέχομαι το βραβείο του Διευθυντή της Χρονιάς!
Το γραφείο μετατράπηκε σε συνεδριακό κέντρο. Οι υπόλοιποι ερμηνευτές
χειροκροτούν. Ένας ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ λαμβάνει θέση του για να τραβήξει
τη φωτογραφία της Σόφυ.
Φωτογράφος
Χαμογελάστε!
Αλλαγή φωτισμού. Η κάμερα δεν αναβοσβήνει
 44

Κενό (6)
Σόφυ
Μα . . . Η επιτυχία μου. . . Όλα όσα είχα καταφέρει!
Οδηγός
Ήσουν όντως χαρούμενη;
Σόφυ
Έλα τώρα, πίστευα τουλάχιστον πως εδώ που είμαστε πλέον θα
είχαμε ξεπεράσει αυτόν τον τόσο απλοϊκό τρόπο σκέψης.
Ο ΟΔΗΓΟΣ της ρίχνει μια ερευνητική ματιά.
Έκανα θυσίες. Δεν ήθελα οικογένεια. . . ούτε εραστή. . . όχι μέχρι
να πετύχω τον στόχο μου.
Κετού
Και ποιος ήταν ο στόχος σου;
Σόφυ
Σεβασμός.
Νία
Από ποιον;
Σόφυ
Από όλους.
Οδηγός
Από κάποιον πιο συγκεκριμένο;;
Ο τρόπος του ΟΔΗΓΟΥ έμοιαζε με ενός δικηγόρου που διεξήγαγε μια
διασταυρούμενη εξέταση.
Στο αναγνωρίζω... Δούλευες μέρα νύχτα... απέρριψες όλους
τους άντρες που σε πλησίασαν. Δεν είχες χόμπι ούτε προσωπική
ζωή. Όλα αυτά γιατί; Ποιον προσπαθούσες να εντυπωσιάσεις;
Σόφυ
Θέλεις να πω τη μητέρα μου.
Οδηγός
 45
Ναι... και το έκανες... ευχαριστώ.
Σόφυ
Μα...
Αλεξ
Έχει δίκιο;
Σόφυ
Η μητέρα μου με βοήθησε να δω τι ήταν σημαντικό στη ζωή.
Δούλεψε σκληρά όταν είσαι νέος... φτάσε κάπου ψηλά και στη
συνέχεια απόλαυσε την επιτυχία σου.
Κετού
Και τι πήγε στραβά λοιπόν;
Σόφυ
Τίποτα.
Οδηγός
Αλήθεια... τότε τι είναι... αυτό?
Βάζει το δάχτυλό του στην κορυφή του κεφαλιού της, όπου είναι η ουλή.
Η Σόφυ γλιστρά μακριά του.
Σόφυ
Πώς τολμάς!!
Οδηγός
Συγγνώμη... αλλά πραγματικά, τώρα, δεν είναι ώρα για
αυταπάτες!
Σόφυ
Δική μου ήταν η ζωή... Έκανα μαζί της ότι ένιωσα καλύτερα.
Οδηγός
Μετανιώνεις για τίποτα;
Η Σόφυ είναι αναστατωμένη και θυμωμένη.
Σόφυ
Ήμουν πετυχημένη... Είχα χρήματα και εξουσία... Δεν έχω να
ντραπώ για τίποτα.
 46
Οδηγός
Δε ρώτησα αυτό.
Σόφυ
Πέτυχα περισσότερα από όσους ήξερα.
Οδηγός
Και τώρα τι έχεις λοιπόν; Που είναι?!
Η Σόφυ είναι έτοιμη να σκάσει.
Σόφυ
Εγώ... Δεν έφταιγα εγώ..
Οδηγός
Σε τι δεν έφταιγες;
Σόφυ
Στην ασθένειά μου! Δεν έφταιγα εγώ. Θα μπορούσε να την πάθει
κανένας αλήτης, κάποιος που δεν πέτυχε ποτέ του τίποτα. Γιατί
εγώ; Μου είπαν πόσος χρόνος μου είχε απομείνει...
Ήταν φοβερά λίγος... (Αρχίζει να λυγίζει.) Ένιωθα το μυαλό μου...
να σαπίζει! Μέσα σε ένα μήνα ήμουν ένα άχρηστο… αηδιαστικό…
καθηλωμένο στο κρεβάτι κουρέλι!
Αρχικά ήρθαν... οι λεγόμενοι φίλοι μου... νόμιζαν ότι θα μπορούσα
να τους είμαι χρήσιμη για λίγο ακόμα... Αλλά όταν ανακάλυψαν ότι
δεν υπήρχε καμία ελπίδα... οι επισκέψεις σταμάτησαν... έτσι
απλά…
Η μητέρα μου, βέβαια, συνέχισε να έρχεται... Μου είπε πόσο
εντυπωσιασμένη ήταν... με όλα αυτά που είχα πετύχει... και
πόσο γενναία αντιμετώπιζα τον ίδιο μου το θάνατο.
Η Σόφυ καταρρέει.
Τι έχω πετύχει;;
Οδηγός (συμπονετικά)
Σε παρακαλώ... Πρέπει να καταλάβεις ότι εγώ προσπαθώ μόνο
να βοηθήσω.
 47
Σόφυ
“Μια μέρα”... έλεγα στον εαυτό μου... “Μια μέρα θα μπορέσω να
αράξω και να τα απολαύσω όλα αυτά”. Αλλά δε μπορούσα να
σταματήσω. Ακόμα και όταν ήξερα πόσο άρρωστη ήμουν δε
μπορούσα να σταματήσω να δουλεύω.
Παύση.
Νία
Σε όλο αυτό το διάστημα, πρέπει να υπήρξε μια ξεχωριστή
στιγμή… κάτι που θα ήθελες να θυμάσαι.
Σόφυ
Πρέπει να είναι τόσο εύκολο για τους δυο σας. Σίγουρα έχετε ένα
εκατομμύριο τρυφερές στιγμές να ανατρέξετε.
Αλεξ
Και είμαστε ακόμα εδώ, έτσι δεν είναι;
Κετού
Δεν χρειάζεται να μας εντυπωσιάσεις.
Η Σόφυ σκέφτεται.
Ξέρεις γιατί τα πουλιά μπορούν και πετάνε; Επειδή αφήνουν τον
εαυτό τους να τα πάρει ο άνεμος.
Η Σόφυ διστάζει.
Σόφυ
Εντάξει . . . υπήρξε εκείνη η φορά. . .
Οδηγός
Ναι.
Σόφυ
Μάλλον δεν είναι σημαντικό.
Κετού
Συνέχισε.
Σόφη
Ήταν παράξενο. . . αλλόκοτο. . .
 48

Η μνήμη της Σόφυ (3)

Σόφυ
Ήταν η αρχή μιας εβδομάδας όπως κάθε άλλη εβδομάδα.
Οι ερμηνευτές δημιουργούν ένα πολυσύχναστο τραίνο.
Φωνή
Προσοχή στις πόρτες που κλείνουν.
Η Σόφυ πηδά στο μετρό. Ο συρμός ξεκινά.
Σόφυ
Άλλη μια εβδομάδα ξενυχτιού και αγουροξυπνήματος.
Φωνή
Ο επόμενος σταθμός είναι ο Bank. Κατά την άφιξη, οι μπροστινές
πόρτες δεν θα ανοίξουν. Οι επιβάτες στο πρώτο βαγόνι
παρακαλούνται να μετακινηθούν προς τα πίσω.
Προσοχή στο κενό ανάμεσα στην αμαξοστοιχία και την αποβάθρα.
Οι πόρτες ανοίγουν, οι επιβάτες ξεσπούν και μετατρέπονται στο
γραφείο. Ο Φιλ και ο Τζέρι βρίσκονται στα γραφεία τους. Η Λούσι
πλησιάζει τον Τζέρι, παρατηρώντας ότι έχει κάτι ασυνήθιστο στην οθόνη
του.
Φιλ
Τζέρι… στείλ' το ρε... στείλ' το.
Τζέρι
Εντάξει, αλλά δεν το πήρες από μένα, οκ;
Φιλ
Ναι ναι.
Λούσι
Μπλιαχ, είναι τόσο αηδιαστικό.
Ο Τζέρι πατάει αποστολή.
Φιλ
Ωωω. . . (Κάνει κλικ στο ποντίκι του.) Μεγέθυνση μεγέθυνση,.
 49
Λούσι
Είστε τρελοί κι οι δυό σας. . . θα’ρθει όπου να’ναι..
Φιλ
Ωωχ. (Γέλια.) Πρέπει να το κάνω κοινοποίηση αυτό σε όλους.
Η Σόφυ φτάνει στο γραφείο της. Τώρα κατέχει το κορυφαίο
γραφείο, στο κέντρο της σκηνής.
Σόφυ
Καλημέρα.
Όλοι
'Μέραααααα.
Η Σόφυ αντιλαμβάνεται την ατμόσφαιρα στο γραφείο.
Σόφυ
Τι συμβαίνει;
-ΕΝΑΣ ΧΤΥΠΟΣ-
Φιλ
Τζέρι, σου είπα να σταματήσεις να μου στέλνεις σκουπίδια όταν
προσπαθώ να δουλέψω.
Η Λούσι χασκογελά. Το γραφείο διαλύεται.
Σόφη
Απλά μια συνηθισμένη μέρα. Δούλεψα ως αργά, πήγα πίσω στο
σταθμό και τελικά γύρισα σπίτι.
Η Σόφυ μπαίνει στο σπίτι της. Πατά το κουμπί στον τηλεφωνητή
της.
Η φωνή της μητέρας
Σόφη αγάπη μου, είναι η μαμά. Ξέρω ότι στο λέω πραγματικά
τελευταία στιγμή, αλλά οι Σμιθς μας έχουν προσκαλέσει για δείπνο
την Τρίτη.
Κατά τη διάρκεια αυτού του μηνύματος μια γάτα νιαουρίζει. Τη
σηκώνει.
 50
Σόφη
Γεια σου Στάνλεϋ!
Η φωνή της μητέρας
Θα είναι και ο νεαρός Νέντ εκεί. Τα πηγαίνει τόσο καλά αυτό τον
καιρό που πραγματικά θα πρέπει . . .
Η Σόφυ κλείνει το μήνυμα και αγκαλιάζει τη γάτα.
Σόφη
Καληνύχτα.
Οι άλλοι ηθοποιοί δημιουργούν το κρεβάτι. Η Σόφυ πηγαίνει να
ξαπλώσει.
Σόφη: (αφηγείται)
Εκείνη τη νύχτα κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Και δεν
εννοώ ότι μου πήρε πολύ ώρα . . . Έμεινα να κοιτάω όλη την νύχτα
το ταβάνι. Την επόμενη νύχτα τα ίδια. Κοίταξα από το παράθυρό
μου και είδα άλλους ανθρώπους να κοιτάζουν από τα παράθυρά
τους μένα.
Εμφανίζονται και άλλοι δύο άυπνοι.
Το Λονδίνο έγινε η πόλη που δεν κοιμάται ποτέ!
Και τότε το παρατήρησα. . . οι άνθρωποι είχαν αρχίσει να ξεχνούν
τα ονόματα των πραγμάτων.
Οι άλλοι καλλιτέχνες δημιουργούν το τραίνο. Η Σόφυ μπαίνει μέσα.
Φωνή
Παρακαλώ προσέξτε το. . . Παρακαλώ προσέξτε το. . .
Επιβάτης
Κενό;
Φωνή
Παρακαλώ προσέξτε το κενό.
Το γραφείο.
Σόφη
Φαίνεται ξέμεινα από. . .
 51
Φιλ
Χαρτί;
Σόφη
Όχι.
Τζέρι
Συνδετήρες;
Σόφη
Οχι!
Λούσι
Τι τότε?
Σόφι (με προσπάθεια)
Συρραπτικό. . .
Τζέρι
Τι?
Σόφη
Συρραπτικό. . . ξέρεις . . . για συρραφή. . .
Φιλ
Χαρτιών;
Οι δύο τους κοιτάζουν ο ένας τον άλλο, τρομαγμένοι.
Το γραφείο μεταμορφώνεται σε κρεβάτι.
Σόφη
Και όταν το σκοτάδι ξανάπεφτε, φοβόμασταν τη νύχτα.
(ενοχλημένα)
Δοκιμάσαμε τα πάντα. . . (Αυτές οι ενέργειες εκτελούνται.) Ζεστό
γάλα πριν ξαπλώσουμε. Κανένα αποτέλεσμα.
Έτσι, δοκιμάσαμε γυμναστική. Ούτε αυτο λειτούργησε!
Προσπαθήσαμε ακόμη να μετρήσουμε προβατάκια. Τζίφος!
Καθώς αρχίζουν να μετράνε πρόβατα, σε διαφορετικές γλώσσες,
περπατούν και σταδιακά φθάνουν στο γραφείο.
 52
Και επειδή ήμασταν άυπνοι, αρχίσαμε να χάνουμε σταδιακά την
αίσθηση των λέξεων ώσπου στο τέλος χάσαμε το νόημα κάθε
έννοιας. Όλη η πόλη είχε αμνησία.
Το γραφείο. Η Σόφυ εξετάζει τους συναδέλφους της.
Σόφη
Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι? (Προσπαθεί να συγκεντρωθεί)
Δουλεύω, είμαι στη δουλειά.
Όλοι εξετάζουν τα γραφεία τους.
Τι δουλειά κάνω;
Σταδιακά το γραφείο διαλύεται. Τα αντικείμενα του γραφείου δε
βγάζουν νόημα - τους γίνονται ξένα πράγματα
Τι είναι αυτό το πράγμα και σε τι χρησιμεύει;
Οι ηθοποιοί ανακαλύπτουν ο ένας τον άλλον.
(Στον συνάδελφο.) Ποιος είστε εσείς;; (Στροφή σε άλλο
συνάδελφο.) Και εσείς; Ποιος είστε?
Εκείνη τη στιγμή ήταν σαν να χάθηκαν όλες οι επιτυχίες μας. Σαν
όλες οι αποτυχίες… να ξεχάστηκαν. Όλα και όλοι βρισκόντουσαν...
(Ψάχνει για η σωστή λέξη)
Πάλι στην αρχή.
Η κάμερα αναβοσβήνει.
Συσκότιση.
 53

Κενό (7)
Μια παύση. Η Σόφυ έχει εξαφανιστεί. Η ομάδα κοιτάζει γύρω
προσπαθώντας να δει που έχει πάει.
Άλεξ
Τι συνέβη?
Κετού
Πού πήγε?
Οδηγός
Επέλεξε τη μνήμη της.
Μια μικρή παύση.
Κετού
Παράξενο...
Άλεξ
Όχι απλά παράξενο. Αυτό δεν έχει καμία λογική! Αν όλο το Λονδίνο
πάθαινε ξαφνικά αμνησία, θα το είχαμε ακούσει.
Νία (χαμογελά με αίσθηση πειράγματος)
Μήπως το ακουσατε, αλλά το ξεχάσατε λόγω της η αμνησίας;
Άλεξ
Σοβαρά τώρα, αποκλείεται να συνέβη.
Νία
Εκτός αν συνέβη μόνο στο κεφάλι της. Η ασθένειά της, θυμάσαι;
Κετού
Η ουλή!
Άλεξ
Αλλά αν ήταν όλα στο μυαλό της, γιατί το φλας αναβόσβησε;
Κετού
Υπάρχει κάποια διακριτική μαγεία σε αυτό το πράγμα. Γιατί
λειτούργησε σε αυτή τη συγκεκριμένη ανάμνηση;
 54
Οδηγός
Εσύ γιατί νομίζεις?
Κετού (συνειδητοποιώντας)
Η ανάμνηση... την βοήθησε να κάνει μια σημαντική ανακάλυψη...
Νία
Μα ήταν πραγματική γι 'αυτήν!
Άλεξ
Και γιατί όχι ο αγώνας μου τότε; Και αυτός ήταν πραγματικός για
μένα!
Κετού
Την έζησε πραγματικά την ανάμνησή της. Η δική σου ήταν απλά
ένα όνειρο.
Άλεξ
Και ποιοι είστε εσείς για να κρίνετε τι μπορεί να διαλέξει κάποιος
και τι όχι;
Κετού
Όχι εμείς! (Περπατάει μέχρι τον Αλεξ.) Η κάμερα... είναι εδώ!
Αγγίζει το στήθος του Αλεξ. Όλοι κοιτάνε ο ένας τον άλλο. Σιωπή.
Ναι. Αλλά... γιατί δε λειτούργησε η μεγάλη μου ανακάλυψη;
Νία
Πώς και έμεινες εδώ μετά από αυτό;
Κετού
Ναι. (Σκέφτεται.) Επιστήμη. . . αλήθεια . . . γεγονότα. . . ίσως αυτά
τα πράγματα να μην σημαίνουν τίποτα από μόνα τους. . . είναι ο
τρόπος με τον οποίο ενεργούμε με αυτά που έχει σημασία.
Οδηγός
Τι εννοείς?
Κετού
Δεν είναι το τι σκέφτεσαι, είναι η πράξη που κάνεις. . . Αυτό έχει
σημασία.
 55
Οι άλλοι τον κοιτάνε. (Στον εαυτό του.)
Τι έπρεπε, άραγε, να κάνω με τη νέα μου ανακάλυψη;
Τα φώτα αλλάζουν αργά.
 56

Η ανάμνηση του Κέτου (3)

Κετού
Η Γη είναι στρογγυλή σαν πορτοκάλι...
Οι ερμηνευτές είναι τώρα χωρικοί. Ο Κέτού προσεγγίζει δύο άνδρες
που κόβουν σπαρτά με δρεπάνια
Η Γη είναι στρογγυλή. . . σαν πορτοκάλι.
Οι αγρότες γελούν μαζί του. Ο ΚΕΤΟΥ κινείται. Βρίσκει μια γυναίκα
που κοσκινίζει αλεύρι.
Η Γη είναι στρογγυλή σαν πορτοκάλι!
Η γυναίκα του ρίχνει μια φοβισμένη ματιά. Ο ΚΕΤΟΥ κινείται.
Βρίσκει ένας χωρικό που κάνει διάφορες δουλειές.
Η Γη είναι στρογγυλή σαν πορτοκάλι!
Ο χωρικός σηκώνεται και απειλεί τον ΚΕΤU. Ξαφνικά όλοι οι
χωρικοί σηκώνουν δόρατα εναντίον του. Ο ΚΕΤU συλλαμβάνεται και τον
δένουν σε ένα ξύλινο πλαίσιο. Ένας ΓΕΡΟΣ έρχεται να του μιλήσει.
Γέρος
Κετού. . . Δεν πρέπει να λες αυτά τα πράγματα.
Κετού
Μα είναι η αλήθεια!
Γέρος
Οι νόμοι μας υπάρχουν για κάποιο λόγο. Εσύ τους παραβλέπεις
και απλά τρομοκρατείς τους ανθρώπους!
Κετού
Γιατί φοβούνται την αλήθεια!
Γέρος
Είναι ενάντια στις αρχές της φυλής! Και θα ανακαλέσεις! Έχεις
διορία μέχρι την αυγή!
Ο Γέρος φεύγει.
Η σύζυγος του Κετού μπαίνει.
 57
Σύζυγος
Κετού. . . Σε ικετεύω . . . πρέπει να ξεχάσεις όσα είπες. Θα σε
σκοτώσουν ή θα σε εξορίσουν.
Κετού
Μα είναι η αλήθεια.
Σύζυγος
Τι σημασία έχει; Σκέψου εμένα... σκέψου τα παιδιά μας.
Κετού
Πώς μπορείς να με αγαπάς αν δεν νιώθω αληθινός απέναντι στον
εαυτό μου;
Σύζυγος
Να είσαι αληθινός στον εαυτό σου, αλλά από μέσα σου, στο μυαλό
σου. Σε παρακαλώ, απλά... αρνήσου τα όσα είπες δημόσια.
Κετού
Μα...
Η ΣΥΖΗΓΟΣ φεύγει καθώς ο γέρος εμφανίζεται και πάλι.
Γέρος
Κετού... είναι ώρα ... τι έχεις να δηλώσεις για τον εαυτό σου.
Μια μικρή παύση.
Η ΣΥΖΗΓΟΣ εμφανίζεται και πάλι.
Κετού (σε αναταραχή)
Η γη . . . είναι επίπεδη, σαν ένα πιάτο!
Του πέφτει το πορτοκάλι. Ξεσπάει γιορτή.
Γέρος
Καλώς όρισες πίσω!
Κετού (αφηγείται)
Το χωριό ξέσπασε σε γιορτή. Τα «κακά πνεύματα» είχαν φύγει
από το μυαλό μου. Μου φάνηκε ότι το να επιμένω στις ιδέες μου,
θα μου κόστιζε υπερβολικά πολύ. Αποφάσισα να πείσω τον εαυτό
μου ότι είναι ψέμα. Αλλά δεν θα ήταν τόσο εύκολο.
 58
Οι καλλιτέχνες ξαναπαίρνουν τα κανό τους, όπως και στην Κετού
προηγούμενη μνήμη.
Κυνηγός 1 (βλέποντας την ανατολή)
Ααα! Ο ήλιος ξυπνάει.
Ο Κετού τον κοιτάζει.
Κετού
Γιατί νομίζετε ότι ο ήλιος έχει τέτοιο σχήμα;
Οι ΚΥΝΗΓΟΙ είναι μπερδεμένοι και δε δείχνουν να ενδιαφέρονται.
Αλλά παρ’όλα αυτά η Γη είναι επίπεδη;
Κυνηγός 1
Πού να ξέρω. . . γιατί έτσι είναι. (Αστεία, στον άλλον κυνηγό.) Γιατί
είναι το ψάρια στο νερό;
Κυνηγός 2 (Γέλια.)
Και οι πίθηκοι στα δέντρα;
Οι ΚΥΝΗΓΟΙ εξαφανίζονται.
Κετού (αφηγείται)
Είχα γίνει εμμονικός με τη γνώση που κατείχα.. Ήθελα να τη
μοιραστώ με άλλους. . . αλλά ήταν όλοι φοβισμένοι.
Εμφανίζεται η ΣΥΖΥΓΟΣ
Πες μου, μα γιατί είναι τόσο τυφλοί; Ο ήλιος, η γη. . . είναι τόσο
προφανές.
Σύζυγος
Σταμάτα να λες τέτοια πράγματα!
Κετού
Μα...
Σύζυγος
Κετού! (Με πολύ προσοχή μην ακούσει κανείς.) Ήρεμα. Έρχεται ο
αδερφός μου με τα παιδιά.
Εμφανίζεται ο αδελφός με τα δύο παιδιά. Τρέχουν στον Κετού.
 59
Γιος
Μπαμπά, πες μας την ιστορία με το πορτοκάλι.
Σύζυγος
Οχι! Δεν είναι ωραία ιστορία.
Ο KETOY κοιτάζει τη σύζυγό του.
Κετού
Θα τους αρνηθείς την αλήθεια;
Σύζυγος
Για να τα σώσω από τον κίνδυνο; Ναί!
Κετού
Η άγνοια είναι πολύ πιο επικίνδυνη.
Σύζυγος
Κετού, πες μια άλλη ιστορία, σε παρακαλώ.
Κετού
Αυτό είναι το σπίτι μου.
Κόρη
Το πορτοκάλι... πες μας για το πορτοκάλι.
Ο αδελφός παρακολουθεί. Φαίνεται τρομαχτικός .Ο Κετού ζυγίζει
τις επιλογές του.
Κετού
Στην αρχή η Γη ήταν στρογγυλή, σαν πορτοκάλι.
Ο ΑΔΕΛΦΟΣ κοιτάζει τη ΣΥΖΥΓΟ.
Κετού
Αλλά τότε ένας ανόητος, ηλίθιος θεός, που δεν έβλεπε μπροστά
του, σκόνταψε πάνω της και την τσάκισε. . . την ισοπέδωσε. . . την
έκανε επίπεδη σαν πιάτο!
Γυναίκα
Ελάτε, παιδιά.
Η ΣΎΖΥΓΟΣ και ο ΑΔΕΡΦΟΣ φεύγουν με τα παιδιά.
 60
Κετού (Αφήγηση.)
Ήξερα τότε ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να ζήσω σε μια επίπεδη Γη.
Να με γελοιοποιούν, να με απειλούν και να με απορρίπτουν. Να
προσποιούμαι ότι είμαι κάποιος που είμαι δεν είμαι.
Ταυτόχρονα, οι άλλοι ερμηνευτές δημιουργούν ένα δέντρο.
Θα θυσιαστώ. . . Αλλά με τους δικούς μου όρους. Όχι στο σκοτάδι
και την άγνοια. . . Αλλά για την αλήθεια και την επιδίωξη της. . . για
τα παιδιά μου.
Ο ΚΕΤΟΥ προσεγγίζει το δέντρο και δένει ένα σχοινί σε ένα από τα
κλαδιά του.
Και ξαφνικά . . . Τα βλέπω όλα. Μια στιγμή απόλυτης επιφοίτησης.
Η Γη μας, μια τέλεια, όμορφη σφαίρα. . . και μπροστά μου. . . το
σύμπαν.
Κρέμεται.
Η κάμερα αναβοσβήνει.
Aλλαγή φωτισμού.
 61

Κενό (7)
Ο Κετού εξαφανίστηκε.
Οδηγός
Μεγαλειώδες! Το’ ξερα ότι θα βρει κάτι ενδιαφέρον!
Νία
Μα πώς μπορούμε να το ανταγωνιστούμε αυτό; Ποτέ μου δεν
έκανα μεγάλες ανακαλύψεις. . .ή τεράστιες θυσίες. (Στον οδηγό.)
Για τι πράγμα κρινόμαστε τελικά... Για το τι πετύχαμε ή για το τι
μάθαμε;
Ο ΟΔΗΓΟΣ την κοιτάζει και ανασηκώνει τους ώμους του.
Άλεξ (ενθυμούμενος τον οδηγό)
Το μόνο που μας έμεινε είναι οι πράξεις που κάναμε.
Νία
Μα δεν κάναμε τίποτα! Πού είναι οι στιγμές μεγαλείου μας;! Οι
σημαντικές μας ανακαλύψεις;!
Οδηγός
Τα πράγματα θα ήταν λίγο περίεργα αν όλοι μας ήμαστε
μεγαλοφυίες. (Σπρώχνοντας τον Αλεξ.) Εκτός αυτού, πώς θα επιβίωνε ο
κόσμος χωρίς τους ανόητούς του;; Χρειαζόμαστε πάντα κάποιον για να
διασκεδάζουμε σε βάρος του. 75, 76, 77. . .
Άλεξ (σπρώχνει πίσω)
Ε!. Σταμάτα. Προσπαθώ, εντάξει ;!
Μια μικρή παύση.
Νία (ξαφνική σκέψη)
Σωστά!
Οι άλλοι δύο γυρίζουν να την κοιτάξουν.
Και τι σημασία έχει . . .που οι αναμνήσεις μας δεν είναι
κοσμοιστορικές; (Συνηδητοποιεί.) Τα όσα ήταν πραγματικά
σημαντικά για μένα δεν ήταν κοσμοιστορικά... Ήταν..
 62
μικροσκοπικά... σχεδόν ασήμαντα. Πράγματα που όμως κανείς
άλλος δεν είδε ποτέ.
Άλεξ
Σαν τι?
Νία
Θυμάσαι τότε που είχαμε ρίξει εκείνο τον τρικούβερτο καβγά στη
μέση του Ρίτζεντς Παρκ; Ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε και οι δύο
πόσο ηλίθιοι ήμασταν... και τότε ένιωσα το χέρι σου, τόσο ζεστό...
και απλά αγκαλιαστήκαμε.
Άλεξ
Και είναι αρκετό αυτό για σένα; Θέλεις να ζήσεις στην αιωνιότητα
μονάχα εκείνη τη στιγμή;
Οδηγός
Να είστε ευγνώμονες που έχετε έστω και αυτό!
Άλεξ
Τι εννοείς;
Οδηγός (μυστηριωδώς)
Τίποτα.
Άλεξ (στην Σόφυ)
Και δε θα βαρεθούμε;
Οδηγός
Δεν πάει έτσι. Απ’ότι έχω καταλάβει, είναι ένα είδος βρόγχου...
όλα είναι ολοκαίνουργια για εσάς κάθε φορά.
Νία (προς τον Αλεξ)
Τι θα κάνουμε λοιπόν;
Οδηγός
Επιλέξτε. . . πρέπει να επιλέξετε γρήγορα!
Άλεξ
Γιατί τόσο γρήγορα;
Οδηγός
 63
Επειδή . . . όλα αποσυντίθενται! Όλες οι πολύτιμες αναμνήσεις
σας. . . όλα όσα είστε . . . όλα όσα νομίζετε ότι είστε. . . δεν
μπορείτε να τα κρατήσετε. . . εξασθενούν. . . έως ότου μείνει μια
θολή μουτζούρα αυτού που ήσασταν κάποτε. Επιλέξτε, όσο οι
αναμνήσεις σας είναι πραγματικές για εσάς!
Κοιτάζουν τον ΟΔΗΓΟ, ο οποίος φαίνεται πολύ ανήσυχος.
Ο Αλεξ κοιτάζει τη ΝΙΑ
Άλεξ
Ποτέ δεν αφιέρωσα χρόνο στο να σκεφτώ για εμάς.
Νία
Τι να σκεφτείς... Ένιωσες τόσα πράγματα. Το συναίσθημα είναι
που μετράει, το συναίσθημα πρέπει να επαναφέρεις...
Αλεξ. . .
Επικεντρώνεται στη σκέψη.
Όταν σε γνώρισα σκέφτηκα ότι απλά είσαι ένας σέξι τύπος. . . και
ίσως και να. . . (Μιμούμενη τα λόγια του.) 'Να είσαι ο ένας'. Ποτέ
δεν έκατσα και αποφάσισα ότι είσαι η αγάπη της ζωής μου.
(Χαμογελάει.) Αλλά από ότι φαίνεται ότι ήσουν, γιατί απλά
προέκυψε.
Ο Αλεξ χαμογελά.
Άλεξ
Δεν ξέρω τι να επιλέξω. Υπάρχουν τόσα πολλά...
Νία
Ξέρω εγώ! Θυμάμαι την αγαπημένη μου Κυριακή.
Άλεξ
Είχες αγαπημένη Κυριακή;
Νία
Ήταν η μέρα μετά το καρναβάλι.
Άλεξ
Ααα ναι φυσικά . . . (Τη θυμάται.) Είχα μεθύσει πολύ το
προηγούμενο βράδυ...
 64
Νία
Μαργκαρίτες σε εκείνο το μέρος που χορεύαμε Salsa...
Να επιλέξω για μας…;
Άλεξ
Κάτσε, θα περάσω την αιωνιότητα με κεφάλι κουδούνι μετά από
μεθύσι;
Νία
Μια χαρά ήσουν.
Άλεξ (θερμά)
Εντάξει (Καταφατικά.) Ας το κάνουμε!
Τα φώτα αλλάζουν αργά.
 65

Η μνήμη της Νία

Νία
Θυμάμαι . . . Ήταν ένα απόγευμα Κυριακής στην
κρεβατοκάμαρά μου. Μοιραζόμουν το σπίτι με εκείνο τον περίεργο
νοικιάρη. Ένα μεσηλικα και τη χίπισσα σύζυγό του.
Ο ΑΛΕΞ ξαπλώνει κάτω.
Άλεξ
Ναι, και ερχόταν από το παράθυρο της κουζίνας η μυρωδιά από
εκείνο τον απαίσιο κόκκινο φασόλο- ζωμό που συνήθιζαν να
μαγειρεύουν.
Η ΝΙΑ ξαπλώνει κάτω.
Νία
Ανοίγω τα μάτια μου. . . Είναι φωτεινά έξω. . . δεν έχουμε βγει από
το κρεβάτι όλη μέρα.
Παύση. Ένα ρολόι κάνει τικ τακ. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ
τεμπέλικη.
Νία
Εεε . . . πιάνεις όλο το κρεβάτι! (Σπρώχνει τον Αλεξ στο πλάι.)
Άλεξ
Δεν φταίω εγώ που αυτό το πράγμα φτιάχτηκε για νάνους.
Παύση. Ένα ρολόι χτυπάει.
Νία
Τι θες να κάνουμε σήμερα?
Άλεξ (απολαμβάνοντας να βρίσκεται στο κρεβάτι)
Κάνω ήδη αυτό που θέλω να κάνω σήμερα.
Η ΝΙΑ σηκώνεται και διασχίζει το δωμάτιο.
Νία
Συμφωνώ…
 66
Η Νία ανοίγει ένα παράθυρο. Ακούμε έξω ένα τραγούδι
από πουλιά. Η ΝΙΑ αναπνέει στο καθαρό αέρα, πριν επιστρέψει στον
Αλεξ.
Ας μην κάνουμε απολύτως τίποτα.
Η Νία πέφτει στην αγκαλιά του Αλεξ.
Άλεξ
Κομπλέ;
Νία
Κομπλέ.
Μια παύση.
Το ρολόι ξαναχτυπά, πουλιά τραγουδούν.
(Αφηγείται.) Και μέσα στη θολότητα αυτού του εντελώς τεμπέλικου
απογεύματος. . . τα είχα όλα.
Ήχος του καρδιακού παλμού.
Μπορώ να αισθανθώ την καρδιά σου. . . και τη δική μου.
Ο δεύτερος καρδιακός παλμός ακούγεται και συνδέεται με τον πρώτο.
Και τότε το είπες τόσο ήσυχα. . . σαν να μην ήθελες καν να το
ακούσω. . . Όπως μια σκέψη που τυχαία την λέμε φωναχτά.
Άλεξ (ψιθυρίζει)
Σ'αγαπώ.
Νία
Σ'αγαπώ.
Ήχος ενός χτύπου καρδιάς.
Το φλας αναβοσβήνει.
Σκοτάδι.
 67

Κενό(8)
Όταν τα φώτα επιστρέφουν, η ΝΙΑ έχει εξαφανιστεί.
Άλεξ
Μα πού πήγε;
Οδηγός
Εσύ πού νομίζεις?
Άλεξ
Επρεπε να πάω κι εγώ μαζί της!
Οδηγός
Τότε γιατί είσαι εδώ;
Άλεξ
Δεν. . . Δεν ξέρω, το ήθελα πολύ!
Ο ΟΔΗΓΟΣ τον κοιτάζει.
Εεε, αυτή την Κυριακή. . . ίσα που τη θυμάμαι!.
Οδηγός
Ε τότε επίλεξε μια άλλη στιγμή μαζί της!
Ο ΑΛΕΞ βασανίζεται
Εσύ είπες ότι όταν τη συνάντησες ήταν «η μία».
Άλεξ
Ήταν! Ήθελα να είναι. Ήθελα να αισθανθω εντελώς
συγκλονισμένος! Παραδομένος στον έρωτα!
Οδηγός
Αλλά δεν. . . ;
Ο Αλεξ αγωνίζεται στη σκέψη.
Να είσαι ειλικρινής . . . για το καλό και των δυο μας.
Άλεξ
Ήταν ωραία, υπέροχα μερικές φορές!
 68
Οδηγός
Αλλά;
Άλεξ
Απλά δεν μπορώ να σκεφτώ μια στιγμή που πραγματικά. . .
Οδηγός (τον διακόπτει)
Τότε διάλεξε μια στιγμή με κάποιον άλλο. . . γρήγορα. (Κοιτάει
γύρω του αγχωμένα.) 86, 87, 88. . .
Ο Αλεξ παλεύει!.
Όποια στιγμή να' ναι!
Άλεξ
Είχα πολλές καλές στιγμές! Και καλούτσικες στιγμές! . . . Γιατί δεν
είναι το καλούτσικο αρκετά καλό; γιατί δεν είναι αρκετό για σένα ;!
Οδηγός
Γιατί δεν αναβοσβήνει η κάμερα ;! Ε ;! Επειδή είναι συνδεδεμένη
με το ένστικτό σου! Το δικό σου ένστικτο. Προφανώς οι
“καλούτσικες” στιγμές δεν είναι αρκετά καλές για σένα τον ίδιο!
Άλεξ
Αυτό δεν είναι αλήθεια!
Σιωπή.
Και τι σημαίνουν οι κωλοαναμνήσεις μου για σένα;
Σιωπή.
Εγώ.. Το μόνο που ήθελα ήταν… να... να οδηγώ σε αγώνες
moto cross...
Σιωπή.
Οδηγός
Γιατί νομίζεις πως είμαι ακόμα εδώ;
Άλεξ
Δεν καταλαβαίνω.
 69
Οδηγός
Οχι . . . αλλά φοβάμαι ότι θα καταλάβεις. . . και πολύ σύντομα
μάλιστα. (Πανικόβλητος.)
Επιλέξε κάτι, σκέψου το. Θέλε το!
Άλεξ
Δεν μπορώ! Δεν...
Εξετάζει τον οδηγό και αρχίζει να αντιλαμβάνεται.
Και εσύ... Ούτε εσύ μπορούσες να επιλέξεις.
Ο ΟΔΗΓΟΣ τον αποφεύγει με το βλέμμα του.
Όλη αυτή την ώρα σκεφτόμουν ότι ήσουν κάποιος σπουδαίος
άγγελος του θανάτου... αλλά είσαι ακριβώς όπως εγώ.
Ο ΟΔΗΓΟΣ για πρώτη φορά, δεν έχει λόγια.
Αυτό σου συμβαίνει λοιπόν... αν δεν επιλέξεις;
Οδηγός
Αυτό δεν είναι τίποτα... Χωρίς σκέψεις και αναμνήσεις να σε
συντροφεύουν.. να ορίζουν το ποιος είσαι... δεν είσαι τίποτα!
Άκουσα τις ιστορίες σας όπως έχω ακούσει χιλιάδες άλλες...
ελπίζοντας με κάποιον τρόπο να μου θυμίσουν εμένα. Έστω ότι μια
κάποια αχνή εικόνα της ζωής μου θα επέστρεφε... κάτι από το
όποιο θα ξετύληγα το νήμα και θα μπορούσα να θυμηθώ. Ίσως μια
δεύτερη ευκαιρία να αποφασίσω. Από τη στιγμή που σας είδα
είχατε κάτι το οικείο. Είχα ένα προαίσθημα ότι η ανάμνησή σου θα
μου θύμιζε εμένα.(Ουρλιάζει). Διάλεξε!
Άλεξ
Προσπαθώ ...
Οδηγός
96...
Άλεξ
Δεν...
Οδηγός
 70
Μη μείνεις στο κενό... 97!
Άλεξ (αγωνίζεται να συλλάβει μια εικόνα)
Δεν μου’ρχεται δω τίποτα.
Οδηγός
98!
Άλεξ
Τίποτα! Τίποτα δεν είναι αρκετά καλό!
Οδηγός
99!
Ο Αλεξ κοιτάζει τον οδηγό. Οι τελευταίες στιγμές γλιστρούν. Ο Αλεξ
χάθηκε.
(Χαμογελαστά.) Ο χρόνος τελείωσε.
Ο ΟΔΗΓΟΣ βγαίνει από τη σκηνή. Ο Αλεξ παραμένει μόνος του.

Οδηγός εκτός σκηνής

Παρακαλώ συγχωρέστε με που σας έχω αφήσει μόνους τόση
ώρα… υπήρξε μια ελαφριά καθυστέρηση για τεχνικούς λόγους.
Τώρα, βέβαια, που το σκέφτομαι, η λέξη “καθυστέρηση” είναι
μάλλον λάθος… μιας και δε θα’λεγε κανείς ότι ο χρόνος εδώ…
Τέλος, πάντων..
Μια παύση.
Καλώς ορίσατε. . . στον θάνατο!
Ο ΑΛΕΞ κοιτάζει γύρω του.
Τέλος