เฉลยแบบฝึกหัดสัมมนา กฎหมายอาญาภาคทั่วไป (รวมมิตร)

1.

นายเนื่ องมีความผิ ดฐานกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้ นางน้อยได้รับบาดเจ็บสาหั ส ตาม ป.อาญา

มาตรา 300 ส่วนความเสียหายต่อรถขายผลไม้นั้นไม่เป็นความผิด เพราะกฎหมายไม่มีบัญญัติการกระทำโดย
ประเมาทเป็นเหตุให้ทรัพย์สินของผู้อื่นเสียหายเป็นความผิดอาญา ตาม มาตรา 2

2.

แดงฆ่าตัวตายไม่เป็นความผิด แต่อาจเป็นการกระทำโดยประมาทเป็ นเหตุให้เหลืองได้รับอันตรายสาหัส

มาตรา 300

ดำไม่เป็ น ผู้ ส นั บ สนุ น เพราะ การฆ่าตัวตายไม่เป็ นความผิ ดแต่ต้น จึงไม่อาจเป็นผู้ ส นับสนุน ให้ ผู้ อื่น
กระทำความผิดได้ แต่เป็นกรณีที่นายดำพยายามฆ่านาย มาตรา 288 ประกอบมาตรา 80 และเมื่อเป็นกรณีที่
นายดำเจตนากระทำต่อแดง และผลก็ไปเกิดขึ้นกับเหลืองโดยพลาด จึงเป็ นพยายามฆ่าเหลืองโดยพลาดด้วย
ตาม มาตรา 288 ประกอบ 80 ประกอบ 60 [เหตุที่ไม่ใช่ 297+60 เพราะว่า เจตนาต่อบุคคลที่หนึ่งเป็นเจตนา
ฆ่า ไม่ใช่เจตนาทำร้าย เจตนาที่โอนไปหาบุคคลที่สามตาม มาตรา 60 จึงเป็นการโอนเจตนาฆ่า]

3.

นายมุ่ยมีความผิดฐานพยายามฆ่านายแมนโดยเป็นไปไม่ได้อย่างแน่แท้ มาตรา 289(4) ประกอบ 81

นายมุ่ยมีความผิดต่อนางแม้วฐานฆ่าผู้อื่นโดยพลาด ตามมาตรา 289(4) ประกอบ 60 เพราะเจตนาฆ่า

นายแมน แต่ผลแห่งความตายไปเกิดขึ้นกับนางแม้ว

นายหมัดให้ปืนปลอมที่ใช้ฆ่าคนไม่ได้ จึงไม่มีเจตนาช่วยเหลือ/อำนวยความสะดวกให้แก่นายมุ่ย ไม่เป็น

ผู้สนับสนุนให้นายมุ่ยฆ่าผู้อื่น ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 86 ประกอบ 289(4)

นายหมัดมีความผิดฐานกระทำโดยประมาทเป็นเหตุให้นางแม้วถึงแก่ความตาย ประมวลกฎหมายอาญา
291 คือไม่ได้ใช้ความระมัดระวังตามวิสัยของคนทั่วไปที่รู้ว่าปืนปลอมที่เสมือนจริงนั้นอาจทำให้คนตกใจกลัวได้
จึงไม่ควรนำไปให้คนอื่นใช้ และพฤติการณ์นั้นเมื่อนายหมัดไม่มีเจตนาสนับสนุนให้นายนายมุ่ยฆ่าผู้อื่นและไม่มี
ความจำเป็นอื่นที่ต้องมอบปืนปลอมให้แก่นายมุ่ย นายหมัดก็ควรปฏิเสธนายมุ่ยไปเสียไม่จำต้องให้ปืนปลอมไป
แทน ซึ่งนายหมัดก็สามารถใช้ความระมัดระวัง ตามวิสัยและพฤติการณ์ เช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่
[คำตอบในประเด็นนี้อาจถกเถียงกันได้ เป็นเพียงความเห็นของอาจารย์ในการให้เหตุผล]

4.

นางสาวหนึ่งมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายผู้อื่น ตามมาตรา 295

นางสาวสองเป็นผู้ใช้นางสาวหนึ่งให้ทำร้ายร่างกายผู้อื่น เป็นการก่อเจตนากระทำความผิดแก่ผู้อื่นโดย
การหลแกลวง ตามมาตรา 84 ประกอบ 295

5.

แดงมีความผิดฐานทำร้ายร่างกายผู้อื่น มาตรา 295 แต่ไม่เป็นตัวการฐานทำร้ายร่างกายผู้อื่นเป็นเหตุให้

ถึงแก่ความตาย มาตรา 290+83 เพราะเลิกมีการกระทำร่วมกันหลังจากนั้น และการที่นายแดงเข้าห้ามปราม
ไม่ใช่การขัดขวางตาม ม.88 เพราะขัดขวางใช้กับแค่ ผู้ใช้ ผู้ประกาศโฆษณา ผู้สนับสนุน เท่านั้น

เหลื องเป็ น ตัวการในความผิ ดฐานทำร้ายร่ างกายผู้อื่น มาตรา 295+83 และเป็นตัวการฐานทำร้าย

ร่างกายผู้อื่นเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย มาตรา 290+83

ขาวเป็นตัวการในความผิดฐานทำร้ายร่างกายผู้อื่น มาตรา 295+83 และเป็นตัวการฐานทำร้ายร่างกาย

ผู้อื่นเป็นเหตุให้ถึงแก่ความตาย มาตรา 290+83

6.

เป็นการที่นายเขียวให้ความช่วยเหลือ/อำนวยความสะดวกแก่นายดำก่อนการกระทำความผิดฐานข่มขืน
กระทำชำเราเด็ก นายเขียวเป็นผู้สนับสนุนให้นายดำข่มขืนกระทำชำเราเด็ก มตรา 277+86 แต่อย่างไรก็ตาม
เป็นการกระทำความผิดด้วยความจำเป็นเพราะอยู่ในที่บังคับที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงหรือขัดขืนได้ (duress) จึงอ้าง
จำเป็น 67(1) เพื่อยกเว้นโทษ

ข้อสังเกต ตัวการ ผู้ใช้ ผู้สนับสนุน ไม่ต้องวินิจฉัยตามลำดับโครงสร้างความรับผิดทางอาญาส่วนที่ 1

(เบอร์ 1-4 - การกระทำ causation องค์นอก องค์ใน) แต่วินิจฉัยตามองค์ประกอบเงื่อนไขการเป็น ตัวการ
ผู้ใช้ ผู้สนับสนุน เฉพาะเรื่องไป
7.

(1) บีบีไม่มีความรับผิดทางอาญา ไม่เป็นตัวการในความผิดฐานลักทรัพย์ในเคหะสถาน ม.335(8)+83

เพราะไม่มีการกระทำร่วมกันขณะกระทำความผิด

(2) ละเวียไม่เป็นผู้สนับสนุนตาม ม.86+335(8) เพราะ ผู้กระทำความผิดโดยตรงไม่ได้รับประโยชน์หรือ

อำนวยความสะดวกสำหรับการกระทำความผิดนั้น และไม่มีการพยายามเป็นผู้สนับสนุน 80+86

8.

ดาว - การให้ความช่วยเหลือ/อำนวยความสะดวกด้วยปืน ไม่เป็นผู้สนับสนุนตาม 86 เพราะผู้กระทำ

ความผิด (เดือน) ไม่ได้รับประโยชน์ แต่กรณีของยาพิษนั้นนั้นเป็นผู้สนับสนุนให้ฆ่าผู้อื่น ม.289(4)+86

เดือน – 289(4)

9.

พัฒน์ 289(4)+61

ไผ่ 288+72 (หรือ 69 แล้วแต่เหตุผลของ นศ แต่ทั้งนี้จากโจทย์ปัญหาสะท้อนว่า ผู้แต่งโจทย์ต้องการให้

วินิจฉัย/ทดสอบเรื่องบันดาลโทสะ)

10.

ม่วง ลักทรัพย์ 334 แต่ไม่เป็ นตัวการอนาจาร 278+83 เพราะไม่ได่มีการกระทำร่วมกัน+ไม่ได้มีเจตนา

ร่วมกัน

เหลือง เป็นตัวการลักทรัพย์ 334+83 และมีความผิดฐานอนาจาร 278 แต่เพียงผู้เดียว