AdobePhotoshop CS6 - Oficjalny Podręcznilk

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.
com
Tytuł oryginału: Adobe Photoshop CS6 Classroom in a Book
Tłumaczenie: Zbigniew Waśko

Skład: Ewa Galczak
ISBN: 978-83-246-6425-2
Authorized translation from the English language edition, entitled

ADOBE PHOTOSHOP CS6 CLASSROOM IN A BOOK; ISBN 0321827333;
by the Adobe Creative Team; published by Pearson Education, Inc, publishing
as Adobe Press. Copyright © 2012 by Adobe Systems, Incorporated.
All rights reserved. No part of this book may be reproduced or transmitted

in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopying,
recording or by any information storage retrieval system, without permission
from Pearson Education Inc.
Polish language edition published by HELION S.A. Copyright © 2013.
Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości

lub fragmentu niniej szej publikacji w jakiejkolwiek postaci jest zabronione.
Wykonywanie kopii metodą kserograficz ną, fotograficzną, a także kopiowanie
książki na nośniku filmowym, magnetycznym lub innym powoduje naruszenie
praw autorskich niniejszej publikacji.
Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi

bądź towarowymi ich właścicieli.
Autor oraz Wydawnictwo HELION dołożyli wszelkich starań, by zawarte

w tej książce informacje były kompletne i rzetelne. Nie biorą jednak żadnej
odpowiedzialności ani za ich wykorzystanie, ani za związane z tym ewentualne
naruszenie praw patentowych lub autorskich. Autor oraz Wydawnictwo HELION
nie ponoszą również żadnej odpowiedzialności za ewentualne szkody wynikłe
z wykorzystania informacji zawartych w książce.
Wydawnictwo HELION
ul. Kościuszki 1c, 44-100 GLIWICE
tel. 32 231 22 19, 32 230 98 63
e-mail: helion@helion.pl
WWW: http://helion.pl (księgarnia internetowa, katalog książek)
Drogi Czytelniku!
Jeżeli chcesz ocenić tę książkę, zajrzyj pod adres
http://helion.pl/user/opinie/pcs6op_ebook
Możesz tam wpisać swoje uwagi, spostrzeżenia, recenzję.
Printed in Poland.
x Poleć książkę na Facebook.com x Księgarnia internetowa

x Kup w wersji papierowej x Lubię to! » Nasza społeczność
x Oceń książkę
Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

Co na płycie
Oto krótki przegląd zawartości
płyty dołączonej do książki
Na płycie dołączonej do książki zamieszczone zostały materiały niezbędne do wykonania wszyst-
kich ćwiczeń, a także inne elementy ułatwiające bliższe poznanie Photoshopa i efektywniejsze
wykorzystywanie jego możliwości. Poniższy diagram prezentuje zawartość płyty w formie uła-
twiającej lokalizację żądanych plików.
Lessons
Każda lekcja ma tutaj swój folder.
Przed przystąpieniem do wykonywa-
nia ćwiczeń z danej lekcji należy jej
folder skopiować na dysk twardy.
Materiały dodatkowe
Pliki i przykłady możesz pobrać bezpośrednio z serwera FTP
Wydawnictwa Helion. Wystarczy, że klikniesz w poniższy link:
ftp://ftp.helion.pl/przyklady/pcs6op_ebook.zip
Rozmiar pliku: 1,15 GB

SPIS TREŚCI
WPROWADZENIE 1
O książce . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1
Co nowego w tym wydaniu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
Photoshop Extended . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2
Wymagania wstępne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Instalacja programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Uruchamianie programu Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Kopiowanie plików do ćwiczeń. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Przywracanie ustawień domyślnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Dodatkowe źródła informacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
Certyfikaty firmy Adobe. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
1 ZAPOZNANIE SIĘ Z OBSZAREM ROBOCZYM 8

Rozpoczynanie pracy w programie Adobe Photoshop . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Korzystanie z narzędzi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
Korzystanie z paska opcji i paneli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Cofanie wykonanych operacji w Photoshopie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26
Dostosowanie przestrzeni roboczej do własnych potrzeb i upodobań . . . . . . . 33
Korzystanie z pomocy Photoshopa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
Sprawdzanie aktualizacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 37
2 PODSTAWOWA KOREKTA FOTOGRAFII 44

Strategia retuszu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 46
Rozdzielczość i wymiary obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 47
Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
Poprawianie kolorystyki obrazu w Camera Raw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 49
Prostowanie i kadrowanie obrazu w Photoshopie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
Zastępowanie kolorów. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 53
Korygowanie nasycenia za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka) . . . . . . . . . . . . . . 54
Retuszowanie za pomocą narzędzia Clone Stamp (Stempel). . . . . . . . . . . . . . . . . 55
Korzystanie z narzędzia Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel korygujący) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 57
iv SPIS TREŚCI

Stosowanie narzędzia Patch (Łatka)
w trybie uwzględniania zawartości obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
Stosowanie filtra Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 60
Zapisywanie obrazu na potrzeby druku czterokolorowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
3 ZAZNACZENIA 66
Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 68
Stosowanie narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) . . . . . . . . . . . . . . . . 69
Przesuwanie zaznaczonego obszaru. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 70
Manipulowanie zaznaczeniami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magic Wand (Różdżka). . . . . . . . . . . . . . . . . . . 78
Zaznaczanie za pomocą narzędzi typu Lasso . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80
Obracanie zaznaczenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Zaznaczanie za pomocą narzędzia Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) . . . . 82
Kadrowanie obrazu i usuwanie zaznaczonego fragmentu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 84
4 PODSTAWOWE INFORMACJE O WARSTWACH 90

O warstwach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92
Panel Layers (Warstwy) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 93
Zmiana kolejności warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98
Nakładanie gradientu na warstwę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108
Stosowanie stylów warstw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 109
Dodanie warstwy dopasowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 113
Aktualizacja efektu warstwy. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 115
Dodawanie obramowania . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 116
Spłaszczanie i zapisywanie obrazu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 118
5 POPRAWIANIE I DOSKONALENIE FOTOGRAFII CYFROWYCH 124

Rozpoczynamy pracę . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 126
Wewnętrzny format aparatu (RAW) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129
Przetwarzanie plików w Camera Raw . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 129
Zaawansowana korekta kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 141
Poprawianie fotografii cyfrowych w Photoshopie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 151
Korygowanie zniekształceń . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 155
Powiększanie głębi ostrości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 158
ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK v

6 MASKI I KANAŁY 166
Praca z maskami i kanałami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 168
Tworzenie maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 169
Poprawianie maski. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 170
Tworzenie szybkiej maski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 174
Manipulowanie obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp
(Wypaczenie marionetkowe). . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 177
Praca z kanałami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 178
7 PROJEKT TYPOGRAFICZNY 186

Tekst — wiadomości wstępne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 188
Tworzenie maski przycinającej z tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 189
Układanie tekstu wzdłuż ścieżki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 194
Zniekształcanie tekstu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 196
Projektowanie tekstu akapitowego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 197
8 TECHNIKI RYSUNKU WEKTOROWEGO 206

O obrazach bitmapowych i grafice wektorowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 208
O ścieżkach i narzędziu Pen (Pióro) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 209
Stosowanie ścieżek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 210
Tworzenie obiektów wektorowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 218
Rysowanie dowolnych kształtów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 224
Importowanie obiektów inteligentnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 227
9 KOMPONOWANIE ZAAWANSOWANE 232

Komponowanie pocztówki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 234
Stosowanie filtrów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 243
Ręczne kolorowanie zaznaczonych obszarów warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 246
Stosowanie filtrów inteligentnych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 252
Dodawanie cieni i obwódki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 254
Ujednolicenie schematu kolorów w kilku obrazach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 256
Automatyzacja zadań wieloetapowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 258
vi SPIS TREŚCI

Tworzenie panoramy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 262
Prace wykończeniowe . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 264
10 EDYCJA WIDEO 268

Tworzenie nowego filmu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 271
Animowanie tekstu za pomocą klatek kluczowych . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 274
Tworzenie efektów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 276
Dodawanie przejść . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 281
Podkład muzyczny. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 282
Wyciszanie niepożądanych dźwięków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 283
Renderowanie filmu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 284
11 MALOWANIE PĘDZLEM MIESZAJĄCYM 288

O pędzlu mieszającym . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 290
Ustalanie parametrów pędzla . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 291
Mieszanie kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 295
Konfigurowanie własnych pędzli . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 298
Mieszanie kolorów pędzla z kolorami fotografii . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 300
12 GRAFIKA TRÓJWYMIAROWA 308

Tworzenie trójwymiarowego kształtu z warstwy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 310
Manipulowanie obiektami trójwymiarowymi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 312
Dodawanie kolejnych obiektów 3D. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 314
Scalanie warstw 3D, aby współdzieliły tę samą przestrzeń . . . . . . . . . . . . . . . . . . 318
Ustawianie obiektów w scenie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 319
Nakładanie materiałów na obiekty 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 326
Oświetlanie sceny 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 332
Renderowanie sceny 3D . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 334
13 PRZYGOTOWYWANIE PLIKÓW DLA POTRZEB INTERNETOWYCH 338

Tworzenie plasterków . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 343
Eksportowanie kodu HTML i obrazów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 349
Stosowanie funkcji Zoomify . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 354
Tworzenie galerii internetowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 355
ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK vii

14 JAK UZYSKAĆ ZGODNOŚĆ KOLORÓW NA EKRANIE I NA WYDRUKU 360
Reprodukcja kolorów . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 362
Definiowanie ustawień zarządzania kolorem . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 364
Testowanie obrazu. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 365
Identyfikacja kolorów spoza danej przestrzeni . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 366
Korekta obrazu i wydruk próbny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 368
Zapisywanie obrazu w pliku CMYK EPS . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 370
Drukowanie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 371
SKOROWIDZ 373
viii SPIS TREŚCI

WPROWADZENIE
Program Adobe® Photoshop® CS6, wzorzec jakości w dziedzinie przetwarzania

obrazów cyfrowych, charakteryzuje się wysoką wydajnością, bogactwem funkcji
edycyjnych oraz niezwykle intuicyjnym interfejsem. Dołączona do niego aplika-
cja Adobe Camera Raw pozwala na wielką swobodę w obróbce zdjęć zapisanych
w formacie RAW, a także TIFF i JPEG. Photoshop CS6 znowu przesuwa granice
możliwości edycji cyfrowych obrazów, umożliwiając w jeszcze większym stopniu
tworzenie obrazów widzianych oczami wyobraźni.
O książce
Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik jest częścią oficjalnej serii
podręczników oprogramowania graficznego i DTP, opracowanej przy współpracy
ekspertów firmy Adobe Systems. Lekcje zaplanowano tak, by czytelnik mógł
przyswoić materiał w indywidualnym tempie. Jeśli ktoś spotyka się z progra-
mem Photoshop po raz pierwszy, będzie mógł nauczyć się podstawowych pojęć
i funkcji potrzebnych do opanowania tego programu. Natomiast osoby, które już
od pewnego czasu korzystają z Photoshopa, znajdą w książce informacje o wielu
zaawansowanych funkcjach, w tym wskazówki i techniki dotyczące tej wersji
aplikacji oraz przygotowywania obrazów na potrzeby stron WWW.
Chociaż w każdej lekcji instrukcje do wykonania określonego projektu opisano
krok po kroku, czytelnikowi pozostawiono miejsce na własne eksperymenty
i odkrywanie możliwości aplikacji. Książkę można czytać po kolei, od początku
do końca, lub skupić się tylko na tych lekcjach, które odpowiadają zaintere-
sowaniom i potrzebom. Na końcu każdej lekcji zamieszczono podsumowanie
w formie pytań i odpowiedzi.
ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 1

Co nowego w tym wydaniu
W tym wydaniu opisane zostały nowe elementy Photoshopa, takie jak: intuicyjne
narzędzia do edycji filmów wideo umożliwiające tworzenie rozmaitych efektów,
narzędzie Content-Aware Move (Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości), które
pozwala usuwać niechciane elementy obrazu lub powielać te, które istnieją, prostsze,
ale potężniejsze narzędzia 3D (tylko w Photoshopie CS6 Extended) czy całkowicie
odnowione narzędzie kadrowania zapewniające większą elastyczność w przycinaniu,
prostowaniu i pochylaniu zdjęcia. Poza tym w kolejnych lekcjach zaprezentowane
zostały: ścieralne końcówki pędzli, nowe warstwy wektorowe, nowe metody korygo-
wania wad obiektywu, nowe style akapitowe i wiele innych nowości.
W nowych ćwiczeniach i lekcjach pokazano:
t metody posługiwania się panelem Timeline (Oś czasu), klatkami kluczowymi
i efektami ruchu przy tworzeniu plików filmowych z klipów wideo i obrazów
nieruchomych,
t tworzenie i stosowanie stylów akapitowych podczas edycji tekstu,
t malowanie realistycznie wyglądających efektów przy użyciu ścieralnych
końcówek pędzli,
t tworzenie, ustawianie i dodawanie efektów do obiektów w trójwymiarowych
scenach (tylko Photoshop CS6 Extended).
Niniejsze wydanie zawiera wiele dodatkowych informacji na temat funkcji
Photoshopa i wskazówek pozwalających maksymalnie wykorzystać możliwości tego
wspaniałego programu. Opisano najbardziej efektywne metody zarządzania i pre-
zentowania zdjęć, jak również optymalizowania ich pod kątem zastosowań interne-
towych. Swoją wiedzą i doświadczeniem w tej dziedzinie dzieli się też ewangelistka
Photoshopa — Julieanne Kost.
Photoshop Extended
Niniejsze wydanie książki Adobe Photoshop CS6/CS6 PL. Oficjalny podręcznik zawiera
informacje na temat niektórych funkcji 3D dostępnych w Adobe Photoshop CS6
Extended — wersji przeznaczonej dla profesjonalistów i naukowców zajmujących się
tworzeniem filmowych efektów specjalnych lub analizujących obrazy o charakterze
naukowym bądź technicznym.
Do tych dodatkowych funkcji rozszerzonej wersji Photoshopa należą między innymi:
t możliwość importowania obrazów trójwymiarowych i edytowania poszczególnych
klatek lub sekwencji obrazów przez malowanie, klonowanie, retuszowanie
lub przekształcanie ich,
t obsługa plików grafiki trójwymiarowej (3D), takich jak U3D, 3DS, OBJ, KMZ
i Collada tworzonych w programach Adobe Acrobat® 9 Professional czy Google
Earth. Więcej informacji na ten temat można znaleźć w lekcji 12., „Grafika
trójwymiarowa”,
2 WPROWADZENIE

t obsługa wyspecjalizowanych formatów plikowych, takich jak DICOM — standard
w zapisywaniu obrazów uzyskiwanych za pomocą urządzeń medycznych,
MATLAB — techniczny język komputerowy wysokiego poziomu stosowany
do opracowywania algorytmów, wizualizacji i analizowania danych oraz
obliczeń numerycznych, a także HDR — zapis obrazów o wysokiej rozdzielczości
i 32-bitowej głębi kolorów. Obrazy HDR mogą być malowane i rozkładane
na warstwy.
Wymagania wstępne
Czytelnik pragnący wykonać ćwiczenia opisane w książce powinien posiadać
znajomość obsługi komputera i używanego systemu operacyjnego w stopniu umoż-
liwiającym normalną pracę. Oznacza to, że powinien umieć posługiwać się myszką,
korzystać ze standardowych poleceń i menu, a także otwierać, zapisywać i zamykać
pliki. W razie potrzeby można zajrzeć do dokumentacji dostarczanej z systemem
Microsoft® Windows® lub Apple® Mac® OS X.
Instalacja programu Adobe Photoshop

Przed przystąpieniem do wykonywania ćwiczeń należy upewnić się, że system
pracuje prawidłowo oraz że zostało zainstalowane odpowiednie oprogramowanie
i sprzęt. Adobe Photoshop CS6 jest programem, który należy kupić osobno. Informacje
o jego wymaganiach systemowych oraz o instalacji można znaleźć w pliku Read Me,
zamieszczonym na płycie instalacyjnej lub na stronie internetowej www.adobe.com/
support/. Trzeba też uwzględnić fakt, że niektóre funkcje Photoshopa CS6 w wersji
Extended wymagają karty graficznej obsługującej OpenGL 2.0.
Programy Photoshop i Bridge są instalowane za pomocą tego samego instalatora.
Aplikacje te należy zainstalować na dysku twardym (nie można ich uruchamiać
bezpośrednio z płyty). Odpowiednie pliki można również pobrać z witryny Adobe.
W trakcie instalacji wystarczy wykonywać kolejne polecenia wyświetlane na ekranie.
Przed rozpoczęciem instalacji warto przygotować sobie numer seryjny aplikacji.

Uruchamianie programu Adobe Photoshop
Program Photoshop uruchamia się jak większość aplikacji.
Aby uruchomić program Adobe Photoshop w systemie Windows: Wybierz pole-
cenie Start/Wszystkie programy/Adobe Photoshop CS6.
Aby uruchomić Program Adobe Photoshop w systemie Mac OS: Otwórz folder
Applications/Adobe Photoshop CS6 i dwukrotnie kliknij ikonę Adobe Photoshop.
Kopiowanie plików do ćwiczeń

Płyta dołączona do książki zawiera foldery z wszystkimi elektronicznymi wersjami
obrazków wykorzystanych w ćwiczeniach. Każda lekcja posiada swój folder. Foldery
należy skopiować na dysk twardy przed przystąpieniem do ćwiczeń. Aby zaoszczędzić
miejsce na dysku, można każdorazowo instalować jedynie folder potrzebny do okre-
ślonego projektu, a następnie usunąć go po zakończeniu pracy.
# Uwaga: Podczas Aby zainstalować pliki ćwiczeniowe z poszczególnych lekcji:
pracy nad projek-
tami z kolejnych
1 Włóż płytę do napędu CD-ROM.
lekcji pliki startowe 2 Odszukaj na płycie folder Lessons.
będą nadpisywane.
W celu przywrócenia 3 Wykonaj jedną z następujących czynności:
pierwotnych plików t aby skopiować foldery wszystkich lekcji, przeciągnij folder Lessons
należy ponownie
z płyty do odpowiedniej lokalizacji na dysku twardym,
skopiować folder
odpowiedniej lekcji t aby skopiować pliki dotyczące tylko jednej lekcji, najpierw utwórz
z płyty do folderu nowy folder na dysku twardym i nadaj mu nazwę, na przykład Lessons.
Lessons na dysku
Następnie przeciągnij do tego folderu folder lub foldery lekcji, które chcesz
twardym.
skopiować z płyty.
Przywracanie ustawień domyślnych

W plikach preferencji przechowywane są ustawienia paneli i poleceń aplikacji.
Gdy Photoshop jest zamykany, w poszczególnych plikach ustawień zapisywane są pozy-
cje palet i ustawienia określonych poleceń. Każdy wybór dokonany w oknie dialogo-
wym Preferences (Preferencje) znajdzie również swoje odzwierciedlenie w takim pliku.
4 WPROWADZENIE

Aby mieć pewność, że obraz na monitorze pokrywa się z rysunkami i opisami ćwi-
czeń zamieszczonymi w książce, należy przed każdą lekcją przywrócić ustawienia
domyślne. Można oczywiście pozostawić własne ustawienia, ale wówczas należy pamię-
tać, że parametry narzędzi, palet i innych elementów aplikacji mogą nie odpowiadać
tym opisanym w książce.
Zapisanie ustawień kalibracji monitora powinno się wykonać przed rozpoczęciem
pracy z książką. Procedura ta została opisana w następnym punkcie.
Aby zapisać bieżące ustawienia koloru:

1 Uruchom program Adobe Photoshop.
2 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Color Settings (Ustawienia koloru).
3 W oknie dialogowym Color Settings (Ustawienia kolorów) sprawdź listę
Settings (Ustawienia):
t jeśli wybrana jest opcja inna niż Custom (Własny), zanotuj nazwę pliku
z ustawieniami i kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno dialogowe;
kolejne czynności opisane w tej procedurze możesz pominąć,
t jeśli wybrana jest opcja Custom (Własny), kliknij przycisk Save (Zapisz)
— nie OK.
Na ekranie pojawi się okno Save (Zapisz) z zawartością folderu Settings, który
zawiera różne pliki z rozszerzeniem .csf (od ang. color settings file — plik z ustawie-
niami koloru).
4 W polu File Name (Nazwa pliku) (Windows) lub Save As (Mac OS) wpisz nazwę
pliku, najlepiej podpowiadającą, że chodzi o ustawienia kolorów, ale pozostaw
rozszerzenie .csf. Kliknij przycisk Save (Zapisz).
5 W oknie Color Settings Comment (Komentarz ustawień kolorów) wpisz dowolny
opisowy tekst, który pomoże później zidentyfikować ustawienia. Może to być
na przykład data, konkretne ustawienie lub nazwa grupy roboczej.
6 Następnie zamknij okno Color Settings Comment (Komentarz ustawień kolorów),
a potem okno Save (Zapisz), klikając za każdym razem przycisk OK.
Aby przywrócić własne ustawienia koloru:

1 Uruchom program Adobe Photoshop.
2 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Color Settings (Ustawienia koloru).
3 Z listy rozwijanej Settings (Ustawienia) w oknie dialogowym Color Settings
(Ustawienia kolorów) wybierz plik z własnymi ustawieniami kolorów,
który zdefiniowałeś poprzednio, i kliknij przycisk OK.

Dodatkowe źródła informacji
Niniejsza książka nie została pomyślana jako alternatywa dla dokumentacji dostarcza-
nej z programem; nie może też być traktowana jako źródło pełnej informacji na temat
każdej funkcji programu Photoshop CS6. Tylko polecenia i opcje wykorzystane w ćwi-
czeniach z kolejnych lekcji zostały w książce wyjaśnione. Wyczerpujące informacje
na temat aplikacji można znaleźć w następujących zasobach:
Serwis Adobe Community Help, który łączy użytkowników i twórców aplikacji
spod znaku Adobe, a także ekspertów i popularyzatorów tych produktów.
Zawiera cenne i, co najważniejsze, aktualne informacje o produktach firmy Adobe.
Aby uzyskać dostęp do serwisu, wciśnij klawisz F1 lub wybierz polecenia Help/
Photoshop Help (Pomoc/Pomoc online programu Photoshop).
Zawartość serwisu jest aktualizowana w odpowiedzi na sygnały płynące od użytkowni-
ków i członków społeczności. Takim sygnałem może być komentarz do zamieszczonego
artykułu, wypowiedź na forum, zamieszczenie własnego artykułu za pomocą aplikacji
Community Publishing lub w ramach projektu Cookbook Recipes. Więcej informacji
na ten temat można znaleźć pod adresem www.adobe.com/community/publishing/
download.html.
Odpowiedzi na często zadawane pytania w sprawach związanych z serwisem
Adobe Community Help zostały zebrane na stronie community.adobe.com/help/
profile/faq.html.
Adobe Photoshop Help and Support — www.adobe.com/support/photoshop.
Jest to główne źródło wiedzy na temat Photoshopa.
Adobe Forums — forums.adobe.com. Tutaj można uczestniczyć w dyskusjach, zada-
wać pytania i udzielać odpowiedzi o tematyce związanej z produktami Adobe.
Adobe TV — tv.adobe.com. Internetowy bank filmów instruktażowych i inspirują-
cych. Dla początkujących użytkowników aplikacji z firmy Adobe przeznaczony jest
kanał Haw To.
Adobe Design Center — www.adobe.com/designcenter. Witryna oferuje dużo intere-
sujących artykułów o tematyce artystycznej, galerię prezentującą dzieła znakomitych
artystów, poradniki i inne materiały.
Adobe Developer Connection — www.adobe.com/devnet. Jest to źródło wiedzy tech-
nicznej z zakresu technologii informatycznych rozwijanych w firmie Adobe.
Education — www.adobe.com/education. Firma Adobe oferuje trzy ścieżki eduka-
cyjne, które łącznie tworzą spójny program nauczania przygotowujący do egzaminów
certyfikacyjnych.
Warto również sprawdzić zawartość następujących witryn internetowych:
Adobe Marketplace & Exchange — http://www.adobe.com/cfusion/exchange/.
Witryna ta jest czymś w rodzaju centrum zaopatrzenia w narzędzia, rozszerzenia,
próbki kodu i inne elementy służące usprawnianiu działania produktów Adobe.
Adobe Photoshop CS6 — www.adobe.com/products/photoshop. Jest to domowa
strona Photoshopa.
6 WPROWADZENIE

Adobe Labs — labs.adobe.com. Tutaj można zapoznać się z najnowszymi rozwiąza-
niami, nad którymi pracują specjaliści w Adobe. Można też podyskutować na forum
zarówno z tymi specjalistami, jak i z innymi członkami społeczności zainteresowa-
nymi technicznymi aspektami oprogramowania komputerowego.
Certyfikaty firmy Adobe

Programy szkolenia i certyfikowania w firmie Adobe zostały opracowane w celu
pomocy klientom firmy w doskonaleniu i promowaniu ich umiejętności oraz biegłości
w posługiwaniu się jej produktami. Istnieją cztery poziomy certyfikacji:
t Adobe Certified Associate (ACA — Dyplomowany Współpracownik Adobe)
t Adobe Certified Expert (ACE — Dyplomowany Ekspert Adobe)
t Adobe Certified Instructor (ACI — Dyplomowany Instruktor Adobe)
t Adobe Authorized Training Center (AATC — Autoryzowane Centrum
Szkolenia Adobe)
Tytuł Dyplomowanego Współpracownika Adobe (ACA) nadawany jest tym, którzy
wykazali się podstawowymi umiejętnościami w zakresie planowania, projektowania
i realizowania wymiany informacji przy użyciu rozmaitych mediów cyfrowych.
Program Adobe Certified Expert umożliwia zaawansowanym użytkownikom zdo-
bycie potwierdzenia swoich kwalifikacji. Taki certyfikat stanowi doskonałą promocję
umiejętności jego posiadacza i jest dużym atutem podczas poszukiwania pracy.
Posiadacz certyfikatu ACE może przystąpić do programu Adobe Certified Instructor,
aby podnieść swoje umiejętności i kwalifikacje. Uzyskuje też dostęp do szerokich
zasobów Adobe.
Adobe Authorized Training Center oferuje kursy i szkolenia prowadzone przez
dyplomowanych instruktorów Adobe. Zarząd AATC dostępny jest na stronie
partners.adobe.com.
Więcej szczegółów na temat szkoleń i certyfikacji znajduje się na stronie
www.adobe.com/support/certification/.

1 ZAPOZNANIE SIĘ
Z OBSZAREM ROBOCZYM
Tematyka lekcji
W tej lekcji przedstawimy, jak:
t otwierać pliki programu Adobe Photoshop,
t wybierać narzędzia z przybornika i używać niektórych z nich,
t ustawiać opcje wybranego narzędzia na pasku opcji,
t używać różnorodnych metod powiększania i zmniejszania
widoku obrazu,
t wybierać, porządkować panele oraz korzystać z nich,
t korzystać z menu paneli i menu kontekstowych,
t korzystać z paneli zadokowanych,
t cofać operacje w celu poprawienia błędów lub dokonania
innych zmian,
t przystosować przestrzeń roboczą do własnych potrzeb,
t odszukiwać tematy w pomocy programu.
Zaznajomienie się z materiałem zawartym w tej lekcji zajmie około pół-

torej godziny. Przed uruchomieniem programu należy odszukać folder
Lesson01 na płycie CD dołączonej do książki i skopiować go do folderu
Lessons, który powinien zostać wcześniej utworzony na twardym dysku
komputera (można też utworzyć go teraz). Dzięki temu podczas wykony-
wania ćwiczeń oryginalne pliki będą zachowane. Jeśli zajdzie potrzeba ich
przywrócenia, należy ponownie skopiować je z płyty.
8
Podczas pracy z programem Photoshop szybko
odkrywamy, że często to samo zadanie można
wykonać na kilka sposobów. Aby jak najlepiej
wykorzystać tak rozległe możliwości edycyjne
aplikacji, musimy najpierw nauczyć się poruszania
po jej obszarze roboczym.
9
Rozpoczynanie pracy
w programie Adobe Photoshop
Obszar roboczy programu Photoshop zawiera menu poleceń, znajdujące się u góry
ekranu, oraz zestawy narzędzi i paneli, dzięki którym można edytować obrazy
i dodawać do nich różne elementy. Po zainstalowaniu specjalnego oprogramowania
niezależnych producentów do menu aplikacji można także dodawać własne polecenia
i filtry. Oprogramowanie takie to tzw. moduły dodatkowe (ang. plug-ins).
Photoshop operuje na cyfrowych obrazach bitmapowych, czyli takich, które z obra-
zów o tonacji ciągłej zostały przekonwertowane na zbiór małych kwadratowych
elementów zwanych pikselami. W Photoshopie możliwa jest także praca z grafiką
wektorową. Tym terminem określa się rysunki tworzone z gładkich linii, które zacho-
wują swoją ostrość i jakość po dowolnym przeskalowaniu. W Photoshopie użytkow-
nik może tworzyć prawdziwe dzieła sztuki, a także importować obrazy z różnych
źródeł. Mogą to być:
t fotografie z aparatów cyfrowych,
# Uwaga: t komercyjne zestawy obrazów cyfrowych zapisane na płytach CD,
W normalnej pracy t zeskanowane fotografie, slajdy, negatywy, grafiki lub inne dokumenty,
nie ma potrzeby
resetowania t obrazy przechwytywane z materiałów wideo,
ustawień, jednak t obrazy tworzone w programach graficznych.
podczas pracy z tą
książką najlepiej
jest przywracać Uruchamianie programu i otwieranie pliku
domyślne ustawie-
nia, kiedy rozpoczy- Na początek uruchomimy program i przywrócimy jego domyślne ustawienia.
namy lekturę nowej 1 W celu uruchomienia programu Adobe Photoshop kliknij dwukrotnie znajdującą
lekcji. Dzięki takiemu
postępowaniu się na pulpicie ikonę programu i zaraz potem przytrzymaj wciśnięte klawisze
to, co zobaczymy Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby zresetować
na ekranie, będzie ustawienia.
zawsze zgodne
z opisami podanymi Jeśli na pulpicie nie ma ikony programu, należy odszukać go w menu Start/Wszystkie
w ćwiczeniach. programy (Windows), albo w folderze Applications (Programy) lub w doku na pulpicie
Zobacz podrozdział (Mac OS).
„Przywracanie usta-
wień domyślnych” 2 Kliknij przycisk Yes (Tak), aby potwierdzić, że chcesz usunąć plik z ustawieniami
na stronie 4. Photoshopa.
10 LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Obszar roboczy Photoshopa pojawi się w konfiguracji pokazanej na rysunku.
A
B F A Pasek menu
B Pasek opcji
narzędzia
C Przybornik
z narzędziami
D Zakładka przeglą-
darki Mini Bridge
E Zakładka Timeline
(Oś czasu)
F Menu przestrzeni
C roboczych
G G Panele
# Uwaga:
Na rysunku
widoczna jest
wersja Photoshopa
dla systemu Mac.
W systemie Windows
układ okna jest
podobny, różnią się
natomiast trochę
jego styl i wygląd.
D E
Domyślny obszar roboczy Photoshopa składa się z pasków menu i opcji położo-
nych w górnej części ekranu, przybornika z narzędziami po lewej stronie oraz paneli
w doku przy prawej krawędzi okna. Otwierane obrazy umieszczane są w kolejnych
oknach obrazu, które można wyświetlać, korzystając z interfejsu zakładkowego.
Podobny interfejs mają programy Adobe Illustrator®, Adobe InDesign® i Adobe Flash®,
a zatem opanowanie sztuki posługiwania się narzędziami oraz panelami w jednej
z tych aplikacji będzie w pełni przydatne również w pozostałych.

Między interfejsami Photoshopa w systemach Windows i Mac występuje jedna zasad-
nicza różnica. Otóż w systemie Mac można pracować z ramką aplikacji, która zawiera
okno dokumentu i panele; poza ramką pozostaje tylko pasek menu. Ten tryb pracy
jest domyślnie wyłączony; aby uaktywnić ramkę aplikacji, należy wybrać polecenie
Window/Application Frame (Okno/Ramka aplikacji).
W systemie Mac ramka aplikacji obejmuje okno dokumentu, panele i pasek opcji
3 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Open (Otwórz) i odszukaj folder Lessons/
Lesson01, który wcześniej skopiowałeś na dysk twardy z płyty dołączonej
do książki.
4 Wybierz plik 01A_End.psd i kliknij przycisk Open
(Otwórz). Jeśli pojawi się okno Embedded Profile
Mismatch (Różnica osadzonych profili), kliknij
w nim przycisk OK.
Plik 01A_End.psd zostanie otwarty w osobnym oknie
zwanym oknem obrazu. Pliki o nazwie End poka-
zują efekt, jaki powinniśmy osiągnąć po ukończeniu
danego ćwiczenia. W otwartym właśnie pliku widać
zdjęcie zabytkowego samochodu, rozjaśnione tak, by
przednie lampy nie uległy prześwietleniu.
5 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Close
(Zamknij) lub kliknij przycisk zamykania
na pasku tytułowym okna obrazu (nie pomyl go
z przyciskiem zamykającym Photoshopa).

Otwieranie pliku za pomocą przeglądarki Adobe Bridge
W ramach każdej lekcji będziemy pracowali z innymi plikami startowymi. Można
wykonać dodatkowe kopie tych plików i zapisać je pod różnymi nazwami lub
w innych folderach. Można również pracować na oryginalnych plikach starto-
wych, a następnie skopiować je ponownie z płyty DVD, jeśli zechcemy zacząć pracę
od początku. Do ćwiczeń w tej lekcji przygotowano trzy różne pliki startowe.
W poprzednim ćwiczeniu użyliśmy klasycznej metody otwierania pliku za pomocą
polecenia Open (Otwórz). Teraz otworzymy inny plik, korzystając z przeglądarki
Adobe Bridge, która ułatwia szybkie odszukanie właściwego pliku graficznego.
1 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge).
Jeśli program zaproponuje Ci włączenie rozszerzeń Photoshopa w Bridge,
kliknij OK.
Na ekranie pojawi się okno przeglądarki zawierające zestaw paneli, menu
i przycisków.
2 W panelu Folders (Foldery) w lewym górnym rogu okna przeglądarki odszukaj

folder Lessons, który wcześniej skopiowałeś na dysk twardy. Pojawi się on w panelu
Content (Zawartość).
3 Zaznacz folder Lessons i wybierz polecenie File/Add To Favorites (Plik/Dodaj
do ulubionych). Umieszczanie plików, folderów, ikon programów oraz innych
zasobów w panelu Favorites (Ulubione) umożliwia szybki dostęp do tych
elementów.
4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij dwukrotnie folder Lessons, aby go otworzyć,
a następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson01.
W panelu Content (Zawartość) zostaną wyświetlone miniatury plików znajdujących
się w folderze.

5 W panelu Content (Zawartość) odszukaj plik 01A_Start.psd i otwórz go przez
dwukrotne kliknięcie jego miniatury lub zaznaczenie jej i wybranie polecenia
File/Open (Plik/Otwórz).
Plik 01A_Start.psd zostanie otwarty w Photoshopie. Nie zamykaj na razie przeglądarki

— w tej lekcji będziemy otwierać jeszcze inne pliki.
Korzystanie z narzędzi
Photoshop udostępnia zintegrowany zestaw narzędzi do tworzenia wyrafinowanej
grafiki, przeznaczonej do druku, publikacji online lub wyświetlania na urządzeniach
przenośnych. Zebranie wszystkich szczegółowych informacji na temat bogactwa
narzędzi Photoshopa i możliwości ich konfiguracji zajęłoby całą książkę. Mimo
że taka zawartość mogłaby być użyteczna, w tej publikacji nie ma dla niej miejsca.
Zamiast tego czytelnik ma możliwość zdobycia doświadczenia przez konfigurację
i użycie niektórych narzędzi w przykładowych projektach. W każdym ćwiczeniu
wprowadzane są kolejne narzędzia i sposoby ich użycia. Po przeczytaniu wszystkich
lekcji użytkownik będzie miał solidne podstawy do dalszego, indywidualnego odkry-
wania pozostałych narzędzi Photoshopa.
Wybieranie narzędzi z przybornika i korzystanie z nich

Przybornik — długi, wąski panel, który znajduje się przy lewej krawędzi obszaru
# Uwaga: Przegląd roboczego — zawiera narzędzia zaznaczania, malowania i edycji, wyboru koloru
wszystkich narzędzi pierwszego planu (narzędzia) i tła, a także narzędzia zmiany widoku.
Photoshopa zamiesz-
czamy na końcu Rozpoczniemy od użycia narzędzia Zoom (Lupka), które jest spotykane także w wielu
lekcji. innych aplikacjach Adobe, takich jak Acrobat, Illustrator oraz InDesign.

1 Przybornik wyświetlany jest domyślnie w postaci jednokolumnowego panelu
przy lewej krawędzi obszaru roboczego. Jeśli klikniesz widoczną nad nim
podwójną strzałkę, włączysz widok dwukolumnowy. Aby powrócić do układu
jednokolumnowego i bardziej efektywnie wykorzystać powierzchnię obszaru
roboczego, kliknij ponownie tę strzałkę.
2 Przyjrzyj się paskowi stanu u dołu obszaru roboczego (Windows) lub
okna obrazu (Mac OS) i zwróć uwagę na wartość wyrażoną w procentach,
znajdującą się w lewym rogu paska. Wskazuje ona aktualny stopień
powiększenia widoku obrazu.
3 Przesuń wskaźnik myszy nad przybornik i zatrzymaj go nad przyciskiem
z ikoną małego szkła powiększającego. Po chwili pojawi się podpowiedź
z nazwą narzędzia i jego klawiszem skrótu.
Stopień
Zoom level
powiększenia Statusstanu
Pasek bar
4 Kliknij przycisk Zoom (Lupka) ( ) lub wciśnij klawisz Z, aby wybrać

narzędzie służące do zmiany skali widoku obrazu.
5 Przesuń wskaźnik nad okno obrazu. Zwróć uwagę, że wskaźnik wygląda teraz
jak maleńkie szkło powiększające ze znakiem plusa (+) w środku ( ).
6 Kliknij obraz w dowolnym miejscu.
Obraz zostanie powiększony do ustalonego domyślnie poziomu. Powiększenie
w procentach zastąpi poprzednią wartość na pasku stanu. Miejsce, w którym obraz
został kliknięty, staje się środkiem powiększonego widoku. Jeśli klikniemy ponownie,
powiększenie zwiększy się do kolejnego domyślnego poziomu, i tak za każdym razem
aż do maksymalnej wartości 3200%.
7 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS).
Teraz na wskaźniku-szkle powiększającym pojawi się znak minusa ( ).
Kliknij obraz w dowolnym miejscu i zwolnij klawisz Alt (lub Option).

#Uwaga: Istnieją Widok obrazu zostanie zmniejszony do niższego domyślnego poziomu, dzięki czemu
jeszcze inne widać większy fragment obrazu, ale mniej dokładnie.
sposoby zmienia-
nia skali widoku. 8 Jeśli na pasku opcji zaznaczona jest opcja Scrubby Zoom (Przesuń), wystarczy
Można wybrać tryb kliknąć obraz i przeciągnąć wskaźnik w prawo, aby uzyskać powiększenie.
narzędzia Zoom In Przeciągnięcie wskaźnika w lewo spowoduje pomniejszenie obrazu. Jest to
(Powiększ) lub Zoom
wygodny i szybki sposób na powiększanie i pomniejszanie skali widoku.
Out (Pomniejsz)
na pasku opcji 9 Wyłącz opcję Scrubby Zoom (Przesuń), jeśli jest zaznaczona, i korzystając
(gdy w przyborniku z narzędzia Zoom (Lupka), tak przeciągnij wskaźnik myszy, aby utworzyć prostokąt
zaznaczone jest
narzędzie Zoom
obejmujący fragment fotografii z lampą samochodu.
[Lupka]). Można
też wybrać z paska
menu polecenie
View/Zoom In
(Widok/Powiększ)
lub View/Zoom Out
(Widok/Pomniejsz)
albo po prostu
wpisać odpowiednią
wartość powiększe-
nia (w procentach)
na pasku stanu i wci-
snąć Enter lub Return.
# Uwaga: Opcja Widok zostanie powiększony w ten sposób, że objęty ramką obszar wypełni całe
Scrubby Zoom okno obrazu.
(Przesuń) jest
dostępna, gdy Właśnie wypróbowaliśmy cztery różne sposoby użycia narzędzia Zoom (Lupka)
w preferencjach pro- do zmiany widoku w oknie obrazu: kliknięcie, przytrzymanie klawiszy modyfiku-
gramu włączona jest jących podczas klikania, przeciąganie w lewo lub w prawo oraz przeciąganie w celu
opcja Use Graphics
zdefiniowania obszaru powiększenia. Wiele z pozostałych narzędzi znajdujących się
Processor (Użyj
procesora graficz- w przyborniku może być użytych w połączeniu z kombinacją klawiszy i rozmaitych
nego). Aby otworzyć opcji. W kolejnych lekcjach będziemy często korzystać z tych technik.
okno z preferen-
cjami, wybierz
Edit/Preferences/ Wybieranie i używanie narzędzi ukrytych
Performance
(Edycja/Preferencje/
Photoshop zawiera wiele narzędzi, których można użyć podczas edycji
Wydajność) obrazów, ale najczęściej w jednym czasie korzysta się tylko z kilku.
(Windows) W przyborniku niektóre narzędzia są ułożone w grupy w ten sposób,
lub Photoshop/ że tylko jedno narzędzie z grupy jest widoczne. Pozostałe są ukryte.
Preferences/
Performance Maleńki trójkącik w prawym dolnym rogu przycisku narzędzia jest
(Photoshop/ podpowiedzią, że inne narzędzia są ukryte pod spodem.
Preferencje/
Wydajność) (Mac OS).

1 Umieść wskaźnik myszy nad drugim od góry narzędziem w przyborniku
i poczekaj na podpowiedź mówiącą, że jest to narzędzie Rectangular Marquee
(Zaznaczanie prostokątne) ( ) z klawiszem skrótu M. Wybierz to narzędzie.
2 Wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte
pod narzędziem Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne). Można to zrobić
na trzy różne sposoby.
t Przytrzymaj wciśnięty przycisk
myszy nad ikoną narzędzia
Rectangular Marquee (Zaznaczanie
prostokątne) i otwórz w ten sposób
listę ukrytych pod nim narzędzi,
a następnie wybierz narzędzie
Elliptical Marquee (Zaznaczanie
eliptyczne).
t Klikaj przycisk narzędzia, przytrzymując wciśnięty klawisz Alt (Windows)

lub Option (Mac OS). Zmieniaj w ten sposób narzędzia, aż pojawi się Elliptical
Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).
t Wciśnij kombinację klawiszy Shift+M, dzięki której można przełączać się
między narzędziami Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) i Elliptical
Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).
3 Przesuń wskaźnik nad okno obrazu. Wskaźnik zmieni się na krzyżowy (+).
Ustaw go powyżej i na lewo od lampy samochodu.
4 Przeciągnij wskaźnik w dół i w prawo —
narysujesz w ten sposób elipsę wokół lampy.
Zwolnij przycisk myszy.
Animowana przerywana linia oznacza, że obszar
w jej granicach jest zaznaczony. Po utworzeniu
zaznaczenia tylko jego obszar jest edytowalny.
Obszary na zewnątrz są chronione przed
zmianami.
5 Przesuń wskaźnik do wnętrza eliptycznego
obszaru zaznaczenia, który utworzyłeś.
Wskaźnik przyjmie wygląd strzałki z małym
prostokątem ( ).

6 Przeciągnij zaznaczenie, by jego środek pokrył się ze środkiem lampy.
Kiedy przeciągamy zaznaczenie, przesuwana
jest tylko jego ramka, a nie piksele obrazu.
Jeśli chcemy przenieść także piksele — co
wpływa na wygląd obrazu — musimy użyć
innej techniki, o której będzie mowa w dal-
szej części książki. Więcej informacji na temat
tworzenia różnych typów zaznaczeń i przesu-
wania zawartości zaznaczenia zawiera lekcja 3.,
„Zaznaczenia”.
Używanie narzędzi w połączeniu z klawiszami

Wiele narzędzi może działać z pewnymi wymuszonymi ograniczeniami. Zazwyczaj
taki tryb pracy aktywuje się przez przytrzymanie wciśniętej kombinacji klawiszy
podczas przesuwania wskaźnika myszy. Niektóre narzędzia posiadają też tryby pracy,
które można wybrać z paska opcji.
Następnym zadaniem będzie ponowne zaznaczenie lampy samochodu. Tym razem
użyjemy kombinacji klawiszy, która przekształci eliptyczną ramkę zaznaczenia w ide-
alny okrąg rysowany od środka, zamiast — jak poprzednio — po przekątnej.
1 Narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ) powinno być wciąż
aktywne. Istniejące zaznaczenie usuwamy, wykorzystując jeden z następujących
sposobów:
# Uwaga: Jeśli t Kliknij gdziekolwiek w oknie obrazu poza obszarem zaznaczenia.
przez przypadek t Z menu Select (Zaznacz) wybierz polecenie Deselect (Usuń zaznaczenie).
zwolnisz jeden lub
obydwa klawisze, t Użyj klawiszy Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS).
narzędzie powróci 2 Umieść wskaźnik myszy w środku lampy.
do normalnego
trybu pracy, czyli 3 Przytrzymaj wciśnięte klawisze Alt+Shift
rysowania elipsy (Windows) lub Option+Shift (Mac OS)
od krawędzi. Jeżeli
i przeciągaj kursor od środka na zewnątrz,
jednak nie zwolniłeś
jeszcze przycisku aż okrąg całkowicie obejmie lampę. Klawisz
myszy, możesz Shift zmienia elipsę w idealny okrąg.
ponownie wcisnąć
4 Ostrożnie zwolnij najpierw przycisk myszy,
klawisze i przywró-
cić tryb rysowania a następnie klawisze.
okrągłego obszaru. Jeśli nie jesteś zadowolony z umiejscowienia
Jeśli zwolniłeś przy-
cisk myszy, zacznij
zaznaczenia, możesz je przesunąć. Umieść
pracę od początku wskaźnik wewnątrz okręgu i przeciągnij go. Możesz także kliknąć na zewnątrz zazna-
(od punktu 1.). czenia (co spowoduje jego usunięcie) i podjąć próbę utworzenia go od nowa.

5 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka), a następnie kliknij przycisk Fit Screen
(Do ekranu) na pasku opcji, aby wyświetlić cały obraz.
Warto zauważyć, że zaznaczenie wciąż pozostaje aktywne, nawet po zmianie widoku.
Wprowadzanie zmian do obszaru zaznaczonego

Zazwyczaj zaznaczamy obszar, który chcemy modyfikować,
ale tym razem chcemy sprawić, by lampa samochodu nie
była elementem dominującym na zdjęciu, więc rozjaśnimy
resztę fotografii, czyli obszar znajdujący się poza zazna-
czeniem. Ponieważ obszar ten jest teraz chroniony przed
zmianami, musimy odwrócić zaznaczenie, czyli uaktywnić
całą resztę obrazu poza lampą.
Wskazówka:
1 Z menu Select (Zaznacz) wybierz polecenie Inverse Skrót klawiszowy
(Odwrotność). tego polecenia,
Ctrl+Shift+I (Windows)
Ruchome obramowanie zaznaczenia wokół lampy wygląda lub Command+
tak samo jak poprzednio, ale podobne obramowanie Shift+I (Mac OS),
pojawiło się również wzdłuż krawędzi obrazu. Teraz reszta Obszar
jest widoczny obok
Obszar nie-
zaznaczony nazwy polecenia
fotografii jest zaznaczona i może być edytowana, podczas zaznaczony
(może być (zabezpie- w menu Select
gdy obszar wewnątrz okręgu (lampa) znajduje się poza edytowany) czony) (Zaznacz). W przy-
zaznaczeniem i nie może być zmieniany. szłości aby odwrócić
zaznaczenie, możesz
2 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Curves (Krzywe), aby utworzyć
po prostu wcisnąć
nową warstwę korekcyjną. Spowoduje to otwarcie opcji Curves (Krzywe) w panelu podaną kombinację
Properties (Właściwości). klawiszy.

3 Przeciągnij punkt kontrolny z prawego górnego rogu wykresu w lewo, aż wartość
w polu Input (Wejście) będzie równa około 204. Wartość w polu Output (Wyjście)
powinna pozostać na poziomie 255. (Jeśli pola z wartościami wejścia i wyjścia są
niewidoczne, przeciągnij dolną krawędź panelu w dół, aby go rozciągnąć).
Podczas przeciągania wykresu jasne fragmenty zaznaczonego obszaru stają się jeszcze
jaśniejsze.
4 Dopasuj wartość Input (Wejście), by otrzymać
zadowalający efekt.
5 Przyjrzyj się warstwie korekcyjnej Curves
(Krzywe), jaka pojawiła się w panelu Layers
(Warstwy). Jeśli panel ten nie jest otwarty, wybierz
polecenie Window/Layers (Okno/Warstwy).
Warstwy korekcyjne pozwalają modyfikować obraz,
na przykład przez zmianę jasności, jak w przypadku
zdjęcia z samochodem, bez zmieniania jego pikseli.
Stosując takie warstwy, możemy w każdej chwili powrócić do obrazu oryginalnego
(wystarczy ukryć lub usunąć warstwy korekcyjne), a także zmienić parametry wpro-
wadzanych modyfikacji. Warstw korekcyjnych będziemy używać jeszcze wielokrotnie
w innych ćwiczeniach.
6 Wykonaj jedną z następujących czynności:
t Aby zachować wprowadzone zmiany, wybierz najpierw polecenie File/Save
(Plik/Zapisz), kliknij OK, jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format
Options (Opcje formatu programu Photoshop), a następnie wybierz File/Close
(Plik/Zamknij).
t Jeśli chcesz pozostawić plik bez zmian, z menu File wybierz polecenie
Close (Zamknij) i w odpowiedzi na pytanie, czy chcesz zapisać zmiany
(ang. save your changes), kliknij przycisk No (Nie).
t Jeśli chcesz pogodzić obie powyższe możliwości, z menu File (Plik) wybierz
polecenie Save As (Zapisz jako) i albo zmień nazwę pliku, albo zapisz go
w innym folderze, a następnie kliknij przycisk OK w oknie dialogowym

Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop). Na zakończenie
wybierz polecenie File/Close (Plik/Zamknij).
Usuwanie zaznaczenia nie jest konieczne, ponieważ z chwilą zamknięcia pliku zosta-
nie ono usunięte.
Gratulacje! Właśnie skończyłeś swój pierwszy projekt w Photoshopie. Chociaż
warstwa korekcyjna Curves (Krzywe) jest jedną z bardziej wyrafinowanych funkcji
edycyjnych, jak można się było przekonać, nie jest aż tak skomplikowana w użyciu.
O różnych metodach korekty obrazów będzie jeszcze mowa w kolejnych lekcjach
książki. Lekcje 2. i 6. są poświęcone w szczególności technikom porównywalnym
z technikami używanymi w klasycznej ciemni fotograficznej, takim jak dopasowanie
naświetlenia, retuszowanie lub korekta kolorów.
Powiększanie i przewijanie
widoku za pomocą panelu
Navigator (Nawigator)
Panel Navigator (Nawigator) jest innym wygodnym narzędziem do zmieniania
stopnia powiększenia widoku w oknie obrazu, szczególnie gdy precyzyjny stopień
powiększenia nie jest taki ważny. Jest on także doskonałym sposobem na szybkie
poruszanie się po obszarze obrazu. Miniatura pokazuje dokładnie, który fragment
całości jest aktualnie widoczny. Aby otworzyć ten panel, należy wybrać polecenie
Window/Navigator (Okno/Nawigator).
Za pomocą suwaka, znajdującego się poniżej miniatury obrazu, możemy powiększać
widok — należy przeciągnąć suwak w prawo (w stronę ikony dużych gór) — lub
zmniejszać — przez przesunięcie suwaka w lewo.
Prostokątna czerwona ramka otacza ten obszar obrazu, który jest aktualnie
widoczny. Kiedy obraz zostanie powiększony do tego stopnia, że widoczny będzie
tylko jego fragment, wówczas, by obejrzeć inne partie obrazu, wystarczy przesunąć
tę ramkę. Jest to także doskonały sposób na sprawdzenie, podczas pracy w bardzo
dużym powiększeniu, nad którym fragmentem obrazu aktualnie pracujemy.

Korzystanie z paska opcji i paneli
Z paskiem opcji już się zetknęliśmy. Podczas pracy nad poprzednim projektem
na pasku pojawiły się opcje narzędzia Zoom (Lupka), dzięki którym można było zmie-
nić widok w oknie obrazu. Obecnie poszerzymy swoją wiedzę na temat tego paska,
a także zapoznamy się z panelami.
Podglądanie zawartości i otwieranie plików

W następnym projekcie wykorzystamy reklamową kartkę pocztową akcji społecznej.
Rozpoczniemy od obejrzenia wersji końcowej, aby mieć wyobrażenie o celu naszych
poczynań.
1 U dołu okna programu kliknij zakładkę Mini Bridge (Mini Bridge), aby otworzyć
panel Mini Bridge.
Wielu funkcji programu Adobe Bridge można używać bez opuszczania Photoshopa.
Za pośrednictwem panelu Mini Bridge można przeglądać, wybierać, otwierać i impor-
tować pliki, nie przerywając pracy w Photoshopie.
2 W lewej części panelu wybierz z listy rozwijanej pozycję Favorites (Ulubione),
po czym kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons, a następnie folder Lesson01.
3 W obszarze Content (Zawartość) zaznacz plik 01B_End.psd i wciśnij klawisz spacji,
aby wyświetlić pełnoekranowy podgląd obrazu.

Zwróć uwagę na tekst widoczny na tle piasku
w dolnej części obrazu.
4 Wciśnij ponownie klawisz spacji,
aby przywrócić widok miniatur.
Zdjęcie plaży: Amana Stock Photography

Wskazówka:
Gdy umieścisz
5 Kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 01B_Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie. wskaźnik myszy
nad etykietą więk-
6 Kliknij dwukrotnie zakładkę Mini Bridge, aby ukryć panel i zrobić miejsce szości parametrów
dla obrazu. numerycznych
występujących
na pasku opcji,
Ustawianie właściwości narzędzia na pasku opcji w panelach i oknach
dialogowych
Po otwarciu pliku 01B_Start.psd możemy dobrać opcje tekstu i wykonać Photoshopa, pojawi
odpowiedni napis. się zredukowany
1 Wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ) z przybornika. suwak (w postaci
palca wskazującego).
Przyciski i listy rozwijane na pasku opcji dotyczą teraz narzędzia Horizontal Przeciągnięcie go
Type (Tekst). w prawo powo-
duje zwiększenie
2 Z pierwszej listy rozwijanej na pasku opcji wybierz krój czcionki wartości parametru,
(w projekcie użyto kroju Adobe Garamond, ale można użyć dowolnego innego). a przeciągnięcie
w lewo — zmniejsze-
3 Rozmiar czcionki ustal na 38 pt (38 pkt).
nie. Jeśli dodatkowo
wciśniesz klawisz
Alt (Windows)
lub Option (Mac
OS), przyrost
wartości zostanie
zmniejszony, a jeżeli
Rozmiar czcionki można wybrać z listy rozwijanej; można też wpisać odpowiednią
wciśniesz klawisz
liczbę i zatwierdzić ją wciśnięciem klawisza Enter lub Return albo ustalić ją przez Shift — będzie on
„pocieranie” etykiety oznaczającej listę rozwijaną z rozmiarami czcionki. zwiększony.

4 Kliknij obraz w dowolnym miejscu, gdzieś z lewej strony, i wpisz tekst Monday is
Beach Cleanup Day (poniedziałek jest dniem sprzątania plaż).
Na obrazku pojawi się tekst o wybranym wcześniej rozmiarze i kroju pisma.
# Uwaga: Nie 5 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) znajdujące się na samej górze
wybieraj narzędzia przybornika.
Move (Przesunięcie)
za pomocą skrótu 6 Umieść wskaźnik narzędzia nad wpisanym tekstem i przeciągnij go na obszar
klawiszowego (V). piasku. Staraj się umieścić tekst dokładnie nad ławką.
Jeżeli jesteś w trybie
wpisywania tekstu,
spowodujesz tylko
wpisanie litery V,
a nie wybranie
narzędzia.
Korzystanie z paneli i ich menu

Kolor wpisanego tekstu jest taki sam jak kolor w próbce Set foreground color (Ustaw
kolor pierwszego planu), widocznej w przyborniku. Domyślnie jest to kolor czarny.
Tekst w pliku End jest w odcieniu magenty, który bardzo ładnie współgra z resztą
obrazu. Pokolorujemy tekst przez zaznaczenie go i wybranie odpowiedniej barwy.
1 Wybierz z przybornika narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).
2 Przeciągnij kursor od jednego końca tekstu do drugiego, zaznaczając w ten sposób
wszystkie wyrazy.
3 W doku z panelami kliknij zakładkę Swatches (Próbki), aby wydobyć ten panel
na wierzch.
4 Kliknij dowolną próbkę.
# Uwaga: Podczas
przesuwania wskaź-
nika myszy nad
próbkami kolorów
zmienia się on chwi-
lowo w kroplomierz.
Umieść końcówkę
kroplomierza nad
próbką koloru, który
chcesz wybrać,
i kliknij.
Wybrany kolor pojawi się w trzech miejscach: w przyborniku jako kolor próbki Set
foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu), w próbce koloru tekstu na pasku opcji
narzędzia i w tekście zaznaczonym uprzednio na obrazku (wybierz dowolne inne
narzędzie z przybornika, tekst przestanie być wyróżniony i będzie można zobaczyć,
że zmienił się jego kolor).

Jest to najprostszy sposób wyboru koloru w Photoshopie, choć program udostępnia
również wiele innych metod. Ponieważ w naszym projekcie użyjemy konkretnego
koloru, łatwiej będzie go odszukać, jeśli zmienimy wygląd panelu Swatches (Próbki).
5 Wybierz inne narzędzie z przybornika, na przykład Move (Przesunięcie) ( ),
aby wyłączyć narzędzie Horizontal Type (Tekst). Następnie kliknij przycisk
( ) na panelu Swatches (Próbki) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz
polecenie Small List (Mała lista).
6 Wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) i ponownie zaznacz tekst,

tak jak w punktach 1. i 2.
7 Przewiń w dół widoczną teraz na panelu
Swatches (Próbki) listę próbek kolorów,
odszukaj kolor Pastel Violet Magenta (Pastelowy
fioletowokarmazynowy) i zaznacz go.
Teraz tekst jest w kolorze jasnofioletowym.

8 Wybierz narzędzie Hand (Rączka) ( ) — zaznaczenie tekstu zniknie.
Następnie kliknij w przyborniku ikonę Default Foreground and
Background Colors (Domyślne kolory pierwszego planu i tła).
Aktywnym kolorem narzędzia stanie się ponownie kolor czarny.
Przywrócenie kolorów domyślnych nie zmieniło koloru tekstu, ponieważ nie był on
już zaznaczony.

9 Ćwiczenie zostało zakończone, więc zamknij plik. Możesz go zapisać, zamknąć bez
zapisywania zmian albo zapisać pod inną nazwą lub w innej lokalizacji.
Czyż to nie proste? Właśnie ukończyłeś kolejny projekt. Świetna robota!
Cofanie wykonanych operacji w Photoshopie

W idealnym świecie nigdy nie popełnia się błędów. Nigdy nie klika się niewłaściwego
elementu. Zawsze wiadomo, co trzeba zrobić, aby zrealizować swoje pomysły, a efekty
są zgodne z wyobrażeniami. W idealnym świecie nigdy nie trzeba się wycofywać.
W realnym świecie Photoshop zapewnia użytkownikowi możliwości cofnięcia się,
odwołania wykonanej operacji i zastąpienia jej inną. W następnym projekcie tej lekcji
swobodnie poeksperymentujemy, mając komfortową świadomość, że każdą wprowa-
dzoną zmianę możemy cofnąć.
Projekt ten jest także wprowadzeniem do techniki warstw, która jest jedną z funda-
mentalnych i najbardziej efektywnych funkcji Photoshopa. Program oferuje wiele
rodzajów warstw. Jedne zwierają obraz, tekst lub jednolity kolor, inne natomiast
wchodzą w interakcję z warstwami położonymi poniżej. Plik tego projektu zawiera
obydwa rodzaje warstw. Pełne zrozumienie zasad pracy z warstwami nie jest tutaj
konieczne, dlatego tym aspektem projektu nie należy się przejmować. Więcej wiedzy
o warstwach dostarczy lekcja 4., „Podstawowe informacje o warstwach”, oraz lekcja 9.,
„Komponowanie zaawansowane”.
Cofanie pojedynczej operacji

Nawet początkujący użytkownicy komputera szybko uczą się korzystać z polecenia
Undo (Cofnij) i doceniają jego zalety. Przed rozpoczęciem nowego projektu spójrzmy
na ostateczny rezultat.
1 Kliknij zakładkę panelu Mini Bridge (Mini Bridge), aby go otworzyć.
Panel wyświetli zawartość folderu Lesson01.
2 Przyjrzyj się miniaturom
plików 01C_End.psd
i 01C_Start. psd. Na obrazku
startowym krawat ma kolor
jednolity, a na obrazku
końcowym jest we wzorki.
3 W panelu Content (Zawartość)
kliknij dwukrotnie miniaturę
pliku 01C_Start.psd, aby
otworzyć go w Photoshopie.
4 Kliknij dwukrotnie zakładkę
panelu Mini Bridge (Mini
Bridge), aby go zamknąć.

5 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę
Tie Designs (deseń krawata).
Zwróć uwagę na strzałkę po lewej stronie miniatury
warstwy Tie Designs. Warstwa ta wchodzi w skład
maski przycinającej, działającej w sposób zbliżony
do zaznaczenia, czyli ograniczającej obszar obrazu,
który może być zmieniany. Dzięki masce przyci-
nającej możemy namalować wzór na krawacie, nie
martwiąc się o to, że nieostrożne pociągnięcie pędzla
zepsuje resztę obrazu. Zaznaczamy warstwę Tie
Designs, ponieważ to właśnie ją będziemy zmieniać
w opisywanym projekcie.
6 Wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ) z przybornika. Możesz także nacisnąć
klawisz B, który jest skrótem klawiszowym tego narzędzia.
7 Na pasku opcji kliknij strzałkę obok
rozmiaru pędzla, aby otworzyć panel
predefiniowanych ustawień tego
narzędzia. Suwak Size (Rozmiar) ustaw
na 65 pikseli, a z listy końcówek pędzla
wybierz Soft Round Pressure Size (Miękki
okrągły, rozmiar zależny od nacisku) — jeśli
na chwilę przytrzymasz wskaźnik myszy
nad miniaturką, nazwa pędzla pojawi się
jako podpowiedź.
Jeśli chcesz, możesz wypróbować inny pędzel.
Powinien być to jednak pędzel o grubości
zbliżonej do 65 pikseli, najlepiej z zakresu
od 45 do 75 pikseli.
8 Przesuń wskaźnik nad obraz. Zmieni się on w okrąg
o średnicy zdefiniowanej w poprzednim punkcie.
Narysuj pasek w dowolnym miejscu krawata.
Nie musisz się martwić o to, czy nie przekroczysz
jego krawędzi, ponieważ pędzel nie zamaluje niczego # Uwaga: Więcej
doświadczenia
na zewnątrz maski przycinającej, dopasowanej w używaniu masek
do kształtu krawata.
Illustration: Pamela Hobbs
przycinających
nabędziesz podczas
Ojej! Pasek wygląda bardzo ładnie, ale w projekcie prze-
wykonywania
widziane są kropki, musimy zatem usunąć namalowany projektów w ramach
pasek. lekcji 6., „Maski
i kanały”, i 7., „Projekt
9 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Undo Brush typograficzny”.
Tool (Cofnij pędzel) albo wciśnij kombinację klawiszy
Ctrl+Z (Windows) lub Commmand+Z (Mac OS),
aby cofnąć operację malowania paska.
Krawat ponownie jest w jednolitym pomarańczowym
kolorze, bez żadnych pasków.

Cofanie wielu operacji
Polecenie Undo (Cofnij) pozwala cofnąć się tylko o jeden krok. Jest to praktyczne,
ponieważ pliki Photoshopa mogą być bardzo obszerne i przechowywanie informacji
o wielu krokach mogłoby zająć bardzo dużo pamięci oraz spowolnić działanie pro-
gramu. Cofnięcie się o kilka operacji jest możliwe za pomocą polecenia Step Backward
(Do tyłu), ale szybciej można to zrobić z wykorzystaniem panelu History (Historia).
1 Korzystając z tych samych ustawień pędzla, co poprzednio, kliknij w dowolnym
miejscu krawata, aby utworzyć okrągłą plamę o miękkich krawędziach.
2 Kliknij krawat jeszcze w kilku miejscach dla uzyskania kropkowanego wzoru.
3 Wybierz polecenie Window/History (Okno/Historia), które otworzy panel History
(Historia). Aby zobaczyć więcej pozycji na liście wykonanych operacji, przeciągnij
dolną krawędź panelu.
W panelu History (Historia) zapisywane są ostatnie operacje, które zostały wykonane

podczas pracy edycyjnej. Aktualny stan jest wyróżniony na dole listy.

4 Kliknij na panelu History (Historia) jedną z wcześniej wykonanych operacji
i obejrzyj zmiany w oknie obrazu — kilka poprzednich operacji zostało
cofniętych.
5 W oknie obrazu dorysuj pędzlem nową kropkę na krawacie.
Zwróć uwagę, że z panelu History (Historia) zniknęły „przygaszone” operacje, wystę-

pujące po zaznaczonym stanie historii, a na końcu pojawił się zapis ostatniej operacji.
6 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Undo Brush Tool (Cofnij pędzel) lub wciśnij
klawisze Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z (Mac OS), aby cofnąć kropkę
narysowaną w punkcie 5.
Teraz panel History (Historia) wypełnia wcześniejsza lista „przygaszonych” operacji.
7 Zaznacz stan na dole listy.
Teraz obrazek wrócił do stanu, w jakim był po wykonaniu czynności z punktu 2.

Domyślnie w panelu History (Historia) przechowywanych jest tylko 20 ostatnich ope-
racji. Jest to kompromis pozwalający zachować równowagę pomiędzy elastycznością
programu a szybkością jego działania. Liczbę poziomów operacji możliwych do cof-
nięcia można zmienić. W tym celu wybieramy polecenie Edit/Preferences/Performance
(Edycja/Preferencje/Wydajność) (Windows) lub Photoshop/Preferences/Performance
(Photoshop/Preferencje/Wydajność) (Mac OS) i wpisujemy inną liczbę w polu History
States (Stany historii).
Korzystanie z menu kontekstowego

Menu kontekstowe jest krótkim menu przypisanym do określonego elementu
obszaru roboczego. Czasami jest ono nazywane także menu podręcznym lub menu
skrótów. Polecenia zawarte w takim menu są zazwyczaj dostępne również w innych
obszarach interfejsu użytkownika, ale korzystanie z menu kontekstowego pozwala
oszczędzić czas.
1 Jeśli narzędzie Brush (Pędzel) ( )nie jest aktywne, wybierz je z przybornika.
2 W oknie obrazu kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij,
przytrzymując klawisz Control (Mac OS), aby otworzyć menu kontekstowe pędzla.
Zawartość menu kontekstowego jest oczywiście zmienna, zatem to, co się w nim poja-
wia, może być zbiorem poleceń lub panelem z zestawem opcji, tak jak w opisywanym
przypadku.
3 Wybierz cieńszy pędzel, na przykład Hard Round (Twardy okrągły) o grubości
9 pikseli (możliwe, że w celu odszukania właściwej końcówki listę pędzli trzeba
będzie przewinąć w górę lub w dół).
4 W oknie obrazu użyj wybranego pędzla i domaluj na krawacie mniejsze kropki.
# Uwaga:
Kliknięcie w dowol-
nym miejscu obszaru
roboczego ukryje
menu kontekstowe.
Jeśli menu pędzla
przysłoni przypad-
kowo krawat, należy
kliknąć inne miejsce
lub dwukrotnie klik-
nąć wybraną pozycję
w menu konteksto-
wym i zamknąć je
w ten sposób.
5 Użyj w razie potrzeby polecenia Undo (Cofnij) i panelu History (Historia),

aby cofnąć operacje malowania i poprawić błędy lub dokonać innych zmian.
6 Po ukończeniu malowania wzoru krawata, jeśli chcesz zachować efekt pracy,
wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), a jeżeli chcesz zapisać go w innym
miejscu lub pod inną nazwą, wybierz File/Save As (Plik/Zapisz jako). Możesz
również zamknąć plik bez zapisywania zmian.
Pogratuluj sobie, ponieważ właśnie ukończyłeś kolejny projekt.

Jeszcze o panelach i ich rozmieszczeniu
Panele Photoshopa są odpowiedzialne za różne funkcje programu. Rzadko pracuje się
nad projektem, który wymagałby równoczesnego otwarcia wszystkich paneli. Dlatego
są one połączone w grupy i w domyślnej konfiguracji pewne panele pozostają ukryte.
Pełna lista paneli jest widoczna w menu Window (Okno). Nazwy paneli aktualnie
otwartych na wierzchu swoich grup są zaznaczone. Panele otwieramy lub zamykamy
przez wybranie ich nazwy w tym menu.
Wszystkie panele można ukryć, łącznie z paskiem opcji narzędzia i przyborni- # Uwaga:
kiem. W tym celu naciskamy klawisz Tab. Aby je przywrócić, naciskamy ten klawisz Gdy panele są
ukryte, przy krawę-
ponownie. dziach obszaru robo-
Z doku paneli już korzystaliśmy, używając paneli Layers (Warstwy) i Swatches (Próbki). czego widać wąskie,
Panele można umieszczać w doku lub wyciągać z niego. Jest to szczególnie wygodne półprzezroczyste
paski. Przytrzymanie
w przypadku dużych paneli lub tych, z których korzysta się rzadko, ale powinny być wskaźnika myszy
„pod ręką”. nad takim paskiem
Oto kilka innych metod układania paneli. umożliwia tymcza-
sowe wyświetlenie
t Aby przesunąć całą grupę paneli, przeciągamy ją za pasek tytułowy. paneli ukrytych przy
danej krawędzi.
t Aby przenieść panel do innej grupy, przeciągamy jego zakładkę do tej grupy.
Gdy w grupie pojawi się niebieskie obramowanie, zwalniamy przycisk myszy.
t Aby umieścić panel lub grupę paneli w doku, przeciągnij tam zakładkę panelu
lub pasek tytułowy grupy i upuść, gdy pojawi się niebieskie obramowanie.
t Aby panel lub grupę paneli uczynić swobodną, należy przeciągnąć jej pasek
tytułowy bądź zakładkę panelu poza granice doku.

Rozwijanie i zwijanie paneli
Panele można poszerzać lub zmniejszać i w ten sposób bardziej efektywnie wyko-
rzystywać powierzchnię ekranu, a także uzyskiwać dostęp do większej liczby opcji
danego panelu. W tym celu rozciągamy obramowanie panelu lub klikamy, przełącza-
jąc się pomiędzy ustalonymi rozmiarami.
t Aby zwinąć otwarte panele do rozmiarów ikon, kliknij zwróconą w prawo
podwójną strzałkę widoczną w górnej części doku. Aby rozwinąć panel, wystarczy
kliknąć jego ikonę. Kliknięcie podwójnej strzałki zwróconej w lewo powoduje
przywrócenie panelom ich poprzednich rozmiarów.
t Aby zmienić wysokość panelu, przeciągnij jego prawy dolny róg.

t Aby zmienić szerokość doku, ustaw wskaźnik myszy na lewej krawędzi doku;
gdy pojawi się dwustronna strzałka, przeciągnij wskaźnik w lewo bądź w prawo,
w zależności od tego, czy chcesz zwiększyć, czy zmniejszyć szerokość doku.
t Aby zmienić wymiary panelu swobodnego, ustaw wskaźnik na lewej, prawej
lub dolnej krawędzi; gdy zmieni się on w dwustronną strzałkę, przeciągnij daną
krawędź do środka bądź na zewnątrz panelu. Można także przeciągać prawy dolny
# Uwaga: Można
zwijać, ale nie można narożnik panelu.
zmienić rozmia- t Aby zwinąć grupę paneli, by widoczny był tylko pasek nagłówkowy doku
rów paneli Color
(Kolor), Character
i zakładki paneli, kliknij dwukrotnie zakładkę lub pasek tytułowy. Ponowne
(Typografia) dwukrotne kliknięcie przywraca rozwinięty widok grupy. Menu panelu można
i Paragraph (Akapit). otworzyć, nawet gdy panel jest zwinięty.
Warto zwrócić uwagę, że po zwinięciu grupy zakładki jej paneli oraz przycisk menu
pozostają widoczne.
Istotne uwagi na temat przybornika i paska opcji

Przybornik i pasek opcji mają pewne właściwości wspólne z pozostałymi panelami.
t Przybornik można przenieść w inne miejsce obszaru roboczego przez
przeciągnięcie jego paska tytułowego. Aby zrobić to samo z paskiem opcji,
przeciągnij go za uchwyt znajdujący się w lewym końcu.

t Zarówno przybornik, jak i pasek opcji można ukryć.
Ale istnieją też pewne właściwości paneli, które są niedostępne dla przybornika
i paska opcji.
t Przybornika i paska opcji nie można grupować z innymi panelami.
t Nie można zmienić ich rozmiarów.
t Nie można ich umieścić w doku.
t Zarówno przybornik, jak i pasek opcji nie mają własnych menu, jak inne panele.
Dostosowanie przestrzeni roboczej

do własnych potrzeb i upodobań
Photoshop oferuje wiele sposobów sterowania wyświetlaniem i położeniem paska # Uwaga: Do wyko-
opcji oraz paneli, ale częste ich przemieszczanie, odkrywanie i ukrywanie, w zależno- nania poniższego
ćwiczenia konieczne
ści od aktualnych potrzeb, byłoby zbyt czasochłonne. Na szczęście Photoshop umoż- jest wcześniejsze
liwia przystosowanie przestrzeni roboczej w taki sposób, aby określone panele, narzę- otwarcie jakiegokol-
dzia i menu dostępne były wtedy, gdy są najbardziej potrzebne. Twórcy Photoshopa wiek pliku z obra-
przygotowali kilka takich przestrzeni roboczych przystosowanych do wykonywania zem — może to być
na przykład plik 01C_
określonych zadań — korekty tonalnej i barwnej, malowania i retuszowania, itp. Start.psd wykorzysty-
Sprawdzimy teraz ich funkcjonalność. wany w poprzednim
ćwiczeniu.
1 Wybierz polecenie Window/Worskpace/Painting (Okno/Przestrzeń robocza/
Malowanie). Jeśli pojawi się żądanie potwierdzenia wyboru przestrzeni roboczej,
odpowiedz Yes (Tak).
Jeśli wcześniej panele były zamykane, otwierane i przesuwane, to teraz będzie można
zauważyć, jak Photoshop zamyka niektóre z nich, otwiera inne i układa je w doku
wzdłuż prawej krawędzi obszaru roboczego.
2 Wybierz polecenie Window/Workspace/Photography (Okno/Przestrzeń robocza/
Fotografia). Na pytanie o potwierdzenie zamiaru zmiany przestrzeni roboczej
odpowiedz Yes (Tak). Tym razem w doku pojawią się inne panele.
3 Kliknij przełącznik przestrzeni
roboczych, który jest dostępny
na pasku aplikacji, i wybierz
opcję Essentials (Istotne elementy).
Photoshop przywróci domyślną
przestrzeń roboczą w takim stanie,
w jakim ją pozostawiłeś — aby
przywrócić oryginalne ustawienia
tej przestrzeni, należy wybrać
dodatkowo opcję Reset Essentials
(Przywróć Istotne elementy).
Predefiniowaną przestrzeń roboczą można wybrać w menu Window (Okno) lub z roz-
wijanej listy na pasku aplikacji.

Jeżeli żadna z predefiniowanych przestrzeni nie odpowiada naszym potrzebom,
możemy skonfigurować własną, na przykład taką, którą będziemy wykorzystywać
do tworzenia stron internetowych, ale bez wykonywania prac związanych z obróbką fil-
mów. W nowej przestrzeni można wyłączyć wyświetlanie niepotrzebnych pozycji menu.
4 Kliknij menu View (Widok) i przejdź do podmenu Pixel Aspect Ratio
(Proporcje pikseli).
Istnieje tu kilka formatów DV nieprzydatnych przy projektowaniu publikacji prze-

znaczonych do druku lub internetu.
5 Wybierz polecenie Window/Workspace/Keybord Shortcuts & Menus
(Okno/Przestrzeń robocza/Skróty klawiszowe i menu).
Okno dialogowe tego polecenia pozwala na ustalenie dostępności poleceń menu
głównego, paneli i narzędzi. Umożliwia także definiowanie skrótów klawiszo-
wych. Można na przykład ukryć polecenia używane rzadko, a wyróżnić najczęściej
stosowane.
6 W oknie dialogowym Keybord Shortcuts and Menus (Skróty klawiszowe i menu),
na zakładce Menus (Menu) wybierz z rozwijanej listy Menu For (Menu dla)
opcję Application Menus (Menu aplikacji).
7 Rozwiń pozycję z poleceniami menu View (Widok) przez kliknięcie małego
trójkącika obok jej nazwy.

Po rozwinięciu tej pozycji widoczne są wszystkie polecenia i menu podrzędne.
8 Przejdź do podmenu Pixel Aspect Ratio (Proporcje pikseli) i kliknij ikonę oka przy
każdym formacie DV lub wideo, aby wyłączyć jego widzialność. Jest siedem takich
formatów, od D1/DV NTSC (0.91) po DVC Pro HD 1080 (1,5). Photoshop usunie je
z tej przestrzeni roboczej.
9 Rozwiń pozycję z poleceniami menu Image (Obraz).

10 Przejdź do polecenia Image/Mode/RGB Color (Obraz/Tryb/RGB) i kliknij wyraz
None (Brak) w kolumnie Color (Kolor). Z rozwiniętej listy wybierz Red (Czerwony).
Polecenie to będzie podświetlane na czerwono.
11 Kliknij przycisk OK, aby zamknąć okno Keybord Shortcuts and Menus
(Skróty klawiszowe i menu).

12 Kliknij menu Image (Obraz) i rozwiń podmenu Mode (Tryb). Polecenie RGB Color
(RGB) jest teraz pokolorowane na czerwono.
13 Kliknij menu View (Widok) i rozwiń podmenu Pixel Aspect Ratio (Proporcje pikseli).
Formaty DV i wideo są niedostępne.
14 Aby zapisać nową przestrzeń roboczą, wybierz polecenie Window/Workspace/

New Workspace (Okno/Przestrzeń robocza/Nowa przestrzeń robocza). W oknie
dialogowym tego polecenia podaj nazwę przestrzeni, zaznacz pola wyboru
Menus (Menu) i Keybord Shortcuts (Skróty klawiszowe), a następnie kliknij przycisk
Save (OK).
# Uwaga: Wybranie
opcji Essentials
(Istotne elementy)
zmienia konfigura-
cję paneli, ale nie
przywraca domyśl-
nego ustawienia
menu. Na razie Nowa przestrzeń robocza pojawi się w podmenu Window/Workspace (Okno/Przestrzeń
możesz je pozosta- robocza) oraz w rozwijanej liście na pasku aplikacji.
wić zmienione, bo
i tak przed następną Na razie jednak powrócimy do przestrzeni domyślnej.
lekcją powrócimy 15 Z rozwijanej listy na pasku aplikacji wybierz opcję Essentials (Istotne elementy).
do domyślnych
Na pytanie o zapisanie dokonanych zmian odpowiedz No (Nie).
ustawień całego
programu. Gratulacje! Ukończyłeś lekcję 1.

Skoro przyswoiłeś już sobie podstawową wiedzę o obszarze roboczym Photoshopa,
możesz przejść do tematów o tworzeniu i edycji obrazów. Znając podstawy pracy
z Photoshopem, następne lekcje możesz czytać kolejno lub w zależności od tematu,
który Cię najbardziej interesuje.
Korzystanie z pomocy Photoshopa

Pełne i aktualne informacje na temat korzystania z paneli, narzędzi i innych funkcji
aplikacji można znaleźć na stronach internetowych firmy Adobe. Po wybraniu pole-
cenia Help/Photoshop Help (Pomoc/Pomoc programu Photoshop) możemy przeszukiwać
pliki pomocy Photoshopa, dokumenty wsparcia technicznego oraz inne witryny
przydatne dla użytkowników tej aplikacji. Oczywiście, istnieje możliwość ograni-
czenia wyników wyszukiwania tylko do plików pomocy i dokumentów wsparcia # Uwaga: Aby
technicznego. ustawić tryb pobie-
rania uaktualnień
Dodatkowej pomocy w postaci porad, opisów rozmaitych technik i najnowszych w przyszłości,
informacji o produktach firmy Adobe można szukać pod adresem community.adobe. należy w oknie
com/help/main. Adobe Application
Manager kliknąć
przycisk Preferences
(Preferencje),
a następnie
Sprawdzanie aktualizacji zaznaczyć opcje
określające, jak
Firma Adobe regularnie aktualizuje swoje programy. Jeśli dysponujemy połączeniem często ma być spraw-
internetowym, możemy pobierać te aktualizacje za pomocą aplikacji o nazwie Adobe dzana dostępność
Application Manager. uaktualnień, jakich
programów mają
1 W Photoshopie wybierz polecenie Help/Updates (Pomoc/Uaktualnienia). one dotyczyć i czy
Adobe Application Manager automatycznie sprawdzi, czy są dostępne aktualizacje mają być pobierane
dla Twoich programów z firmy Adobe. automatycznie.
W celu zatwierdzenia
2 W oknie dialogowym Adobe Application Manager zaznacz aplikacje, które chcesz tych ustawień należy
zaktualizować, a następnie kliknij przycisk, aby pobrać odpowiednie aktualizacje kliknąć przycisk OK.
i je zainstalować.

Zmienianie ustawień interfejsu
W Photoshopie CS6 panele, okna dialogowe i tło okna obrazu są ciemnoszare.
Można je rozjaśnić, korzystając z okna dialogowego Preferences (Preferencje).
W tym oknie można zmienić także inne ustawienia interfejsu.
Aby wprowadzić stosowne zmiany:
1 Wybierz polecenie Edit/Preferences/Interface (Edycja/Preferencje/Interfejs)
(Windows) lub Photoshop/Preferences/Interface (Photoshop/Preferencje/Interfejs)
(Mac OS).
2 Wskaż właściwy motyw kolorystyczny lub zmień inne ustawienia.
Zmiana kolorystyki interfejsu jest widoczna natychmiast. Istnieje też możliwość
ustawienia różnych kolorów dla poszczególnych trybów ekranowych.
3 Jeżeli wprowadzone zmiany uważasz za satysfakcjonujące, kliknij przycisk OK.

Przegląd
narzędzi
Zawartość
panelu
narzędziowego
Move Tool (Przesunięcie) Marquee tools (Narzędzia Lasso tools (Narzędzia
przesuwa zaznaczenia, do zaznaczania) tworzą typu lasso) tworzą
warstwy i prowadnice zaznaczenia prostokątne, zaznaczenia dowolne,
Move eliptyczne oraz jednorzę- wielokątne i magnetyczne
(Przesunięcie) (V)
dowe i jednokolumnowe
Rectangular Marquee
(Zaznaczanie
prostokątne) (M)
Lasso (L)
QuickSelection
(Szybkie
zaznaczanie) (W)
Crop
(Kadrowanie) (C)
Eyedropper
(Kroplomierz) (I)
SpotHealing Brush
(Punktowy pędzel
korygujący) (J) Quick Selection Tool Magic Wand Tool Crop Tool (Kadrowanie)
Brush (Szybkie zaznaczanie) (Różdżka) zaznacza przycina obrazy i zmienia
(Pędzel) (B) umożliwia „malowanie” obszary o podobnej ich perspektywę
Clone Stamp zaznaczenia za pomocą kolorystyce
(Stempel) (S) pędzla o zmiennej średnicy
History Brush
(Pędzel historii) (Y)
Eraser
(Gumka) (E)
Gradient (G)
Blur
(Rozmywanie)
Dodge
(Rozjaśnianie) (O)
1
Pen
(Pióro) (P)
Horizontal Type
Eyedropper Tool 3D Material Eyedropper Color Sampler Tool
(Tekst) (T) (Kroplomierz) służy (Kroplomierz mate- (Próbkowanie kolorów)
Path Selection do pobierania próbek riału 3D) pobiera wska- tworzy od jednej do czterech
(Zaznaczanie kolorów zany materiał z obiektu 3D próbek kolorów w różnych
ścieżek) (A) obszarach obrazu
Rectangle
(Prostokąt) (U)
Hand
(Rączka) (H)
Zoom
(Lupka) (Z)
Ruler Tool (Miarka) Note Tool (Notatki) Count Tool (Zliczanie

wyznacza odległości, tworzy notatki, które mogą obiektów) zlicza
położenia i kąty być dołączane do obrazów obiekty w obrazie

Przegląd narzędzi (ciąg dalszy)
Slice Tool (Cięcie Slice Select Tool Spot Healing Brush Healing Brush Tool
na plasterki) (Zaznaczanie plaster- (Punktowy pędzel (Pędzel korygujący)
tworzy plasterki ków) zaznacza plasterki korygujący) szybko usuwa maluje próbką
wady i niedoskonałości lub wzorkiem, naprawiając
obrazu o jednolitym tle niedoskonałości obrazu
Patch Tool (Łatka) Content-Aware Move Red Eye Tool (Czerwone Brush Tool (Pędzel)
naprawia niedoskonałości Tool (Przesuwanie oczy) jednym kliknięciem naśladuje pociągnięcia
w obszarze zaznaczonym, z uwzględnieniem usuwa efekt czerwonych pędzlem
korzystając z próbki zawartości) przestawia oczu
lub wzorku i miesza piksele, aby dopa-
sować przesunięty obiekt
Pencil Tool (Ołówek) Color Replacement Tool Mixer Brush Tool (Pędzel Clone Stamp Tool
pozostawia ślady (Zastępowanie kolorów) mieszający) miesza kolor (Stempel) maluje
o twardych krawędziach wymienia jeden kolor próbkowany z istniejącym próbką obrazu
na inny

Pattern Stamp Tool History Brush Tool Art History Brush Tool Eraser Tool (Gumka)
(Stempel wzorkiem) (Pędzel historii) do okna (Artystyczny pędzel wymazuje piksele
maluje wzorkiem aktualnego obrazu historii) podobny i przywraca uprzednio
utworzonym z fragmentu przenosi zawartość do pędzla historii, ale zapisane stany obrazka
obrazu wybranego stanu historii dodatkowo symuluje
lub zdjęcia różne style malarskie
Background Eraser Tool Magic Eraser Tool Gradient Tool (Gradient) Paint Bucket Tool
(Gumka tła) wymazuje (Magiczna gumka) tworzy różne przejścia (Wiadro z farbą)
zawartość obrazu, pojedynczym kliknięciem między kolorami: liniowe, wypełnia obszary
pozostawiając zmienia obszary radialne, kątowe, lustrzane o podobnych barwach
przezroczystość jednokolorowe i romboidalne kolorem narzędzia
w przezroczyste
3D Material Drop Tool Blur Tool (Rozmywanie) Sharpen Tool Smudge Tool
(Upuszczanie materiału rozmywa krawędzie (Wyostrzanie) wyostrza (Smużenie) tworzy
3D) nanosi materiał występujące w obrazie krawędzie w obrazie efekt smugi
pobrany za pomocą
kroplomierza 3D
na wskazany
obszar obiektu 3D

Przegląd narzędzi (ciąg dalszy)
Dodge Tool Burn Tool (Ściemnij) Sponge Tool (Gąbka) Pen tools (Narzędzia
(Rozjaśnianie) przyciemnia obszary zmienia nasycenie koloru typu pióro) rysują
rozjaśnia obszary obrazu obrazu na określonym obszarze gładkie ścieżki
Type tools (Narzędzia Type mask tools Path selection tools Shape tools i Line tool
tekstowe) tworzą (Narzędzia typu (Narzędzia do zaznaczania (Narzędzia do tworze-
napisy na obrazie maska tekstowa) ścieżek) zaznaczają całe nia kształtów i linii)
tworzą zaznaczenia ścieżki lub ich segmenty, rysują kształty i linie
w kształcie tekstu udostępniając punkty na warstwach zwykłych
kontrolne oraz linie i warstwach kształtu
i punkty kierunkowe
Custom Shape Tool Hand Tool (Rączka) Rotate View Tool (Obróć Zoom Tool (Lupka)
(Kształt własny) tworzy przesuwa obrazek widok) obraca obraz, powiększa lub zmniejsza
kształty wybrane w oknie nie niszcząc go widok obrazu
z listy kształtów

Pytania kontrolne
1 Opisz dwa typy plików, jakie można otworzyć w Photoshopie.
2 Opisz sposób otwierania obrazów za pomocą Adobe Bridge.
3 Jak wybiera się narzędzia w programie Photoshop?
4 Opisz dwie metody zmiany widoku obrazu.
5 Jakie są dwa sposoby zdobywania dodatkowych informacji o programie Photoshop?
Odpowiedzi
1 Możemy wczytać do aplikacji zeskanowane fotografie, slajdy, negatywy lub grafikę.
Innym źródłem są obrazy przechwycone z materiału wideo lub zaimportowane
z innych programów graficznych. Możemy również importować cyfrowe fotografie.
2 Należy przejść do programu Adobe Bridge przez wybranie w Photoshopie polecenia
File/Browse In Bridge (Plik/Przeglądaj w programie Bridge), odszukać żądany plik
i kliknąć dwukrotnie jego miniaturę.
3 Klikamy ikonę narzędzia w przyborniku lub wciskamy klawisz jego skrótu. Wybrane
narzędzie pozostaje aktywne do chwili wybrania kolejnego. Aby wybrać narzędzie
ukryte, można użyć klawisza skrótu i przełączać się pomiędzy narzędziami grupy
lub przytrzymać wciśnięty przycisk myszy nad ikoną narzędzia w przyborniku i w ten
sposób otworzyć podręczne menu z narzędziami.
4 Aby powiększyć lub zmniejszyć widok obrazu lub dopasować go do okna, możemy
wybrać odpowiednie polecenie z menu View (Widok). Można także użyć narzędzia
Zoom (Lupka) i kliknąć nim lub objąć odpowiedni fragment obrazu. Dodatkowo
możliwe jest skorzystanie z klawiszy skrótów. Do przewijania obrazu lub zmiany
stopnia jego powiększenia można również użyć panelu Navigator (Nawigator).
5 Pomoc programu Adobe Photoshop zawiera wszystkie informacje o funkcjach,
skrótach klawiszowych, a także opisy wykonania określonych zadań oraz stosowne
ilustracje. Photoshop zawiera również łącze do witryny firmy Adobe Systems,
gdzie można znaleźć dodatkowe informacje na temat usług i produktów firmy
oraz wskazówki i porady dotyczące Photoshopa.

2 PODSTAWOWA
KOREKTA FOTOGRAFII
Tematyka lekcji
W tej lekcji przedstawimy, jak:
t dobrać prawidłową rozdzielczość i rozmiar fotografii,
t otwierać i edytować obrazy w Camera Raw,
t dopasować zakres tonalny obrazu,
t wykadrować i wyprostować obraz,
t zmieniać kolory przy użyciu narzędzia Color Replacement
(Zastępowanie kolorów),
t dostosować nasycenie oraz jaskrawość wybranych obszarów zdjęcia
przy użyciu narzędzia Sponge (Gąbka),
t usuwać niepożądane elementy obrazu za pomocą narzędzia
Clone Stamp (Stempel),
t naprawiać obrazy przy użyciu narzędzia Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel korygujący),
t usuwać skazy za pomocą narzędzia Patch (Łatka) w trybie
uwzględniania zawartości obrazu,
t zastosować filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) na zakończenie
procesu retuszowania,
t zapisać plik w formacie, który będzie można wykorzystać
w programie do składu publikacji.
Przyswojenie materiału tej lekcji zajmie około 1 godziny. Folder z plikami

do ćwiczeń z poprzedniej lekcji można usunąć (jeśli to konieczne) i sko-
piować w jego miejsce folder Lesson02. Jeśli zajdzie potrzeba przywrócenia
pierwotnych wersji plików, należy ponownie skopiować je z płyty.
44
Adobe Photoshop oferuje różnorodne narzędzia
i polecenia pomocne w poprawianiu jakości obrazów
fotograficznych. Ta lekcja jest wprowadzeniem
do procesu pobierania fotografii, zmiany rozmiarów
i retuszowania obrazu przeznaczonego do wydruku.
Podobny tok pracy będzie miał zastosowanie podczas
przygotowywania obrazów na potrzeby stron WWW.
45
Strategia retuszu
Stopień zaawansowania prac retuszerskich zależy od konkretnego obrazu i celu, jaki
chcemy osiągnąć. W wielu przypadkach wystarczy kilka kliknięć w module Camera
Raw, który jest instalowany wraz z Photoshopem. W pozostałych sytuacjach zaczy-
namy obróbkę w Camera Raw, gdzie ustalamy przykładowo właściwy punkt bieli,
a poważne zabiegi retuszerskie — na przykład filtrowanie wybranych fragmentów
obrazu — wykonujemy już w Photoshopie.
Przygotowanie efektywnej sekwencji zadań

Większość procesów retuszowania fotografii można podzielić na osiem podstawo-
wych etapów:
t Utworzenie kopii oryginalnego obrazu. Zawsze należy pracować na kopii obrazu.
Pozwoli to w razie potrzeby powrócić do pierwotnej wersji.
t Dopasowanie rozdzielczości obrazu do jego przeznaczenia.
t Wykadrowanie fotografii — przycięcie jej do ostatecznej wielkości i ustalenie
orientacji (pionowa, pozioma itp.).
t Naprawienie skaz uszkodzonych fotografii (rys, kurzu, plam itp.).
t Ustalenie ogólnego kontrastu, czyli zakresu tonalnego zdjęcia.
# Uwaga: t Usunięcie istniejących przebarwień.
W lekcji 1. posłu-
giwaliśmy się t Dopasowanie kolorystyki i zakresu tonalnego w określonych fragmentach obrazu
warstwami w celu wydobycia świateł, półcieni, cieni i nasycenia kolorów.
korekcyjnymi, które
zapewniają dużą ela- t Wyostrzenie całego obrazu.
styczność testowania Wszystkie czynności zazwyczaj wykonuje się w wymienionym wyżej porządku.
różnych ustawień
bez ryzyka zepsucia Inaczej rezultat jednego procesu może spowodować niezamierzone zmiany w innych
oryginału. aspektach obrazu, co będzie wymagało powtórzenia pewnych czynności.
Dostosowanie procesu korekty do przeznaczenia fotografii

Dobór techniki retuszu powinien być w dużym stopniu uzależniony od tego, do
jakich celów przeznaczony jest obraz. To, czy przygotowujemy czarno-białą publikację
gazetową, czy pełnokolorową grafikę internetową, ma wpływ na wybór odpowiednich
parametrów — od rozdzielczości skanowanego materiału wyjściowego po typ zakresu
tonalnego i korekty kolorów, których wymaga obraz. Photoshop obsługuje tryb kolo-
rów CMYK, wykorzystywany w technikach druku kolorowego, a także tryb RGB oraz
inne tryby kolorów stosowane do wyświetlania obrazów na stronach internetowych
i urządzeniach przenośnych.
Aby zilustrować zastosowanie technik retuszu, przejdziemy w tej lekcji przez wszyst-
kie etapy korekty fotografii przeznaczonej do druku czterokolorowego.
Więcej informacji na temat trybów CMYK oraz RGB znaleźć można w lekcji 14.,
„Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku”.
46 LEKCJA 2 Podstawowa korekta fotografii

Rozdzielczość i wymiary obrazu
Pierwszy etap retuszowania fotogra-
fii w Photoshopie to sprawdzenie, czy
obraz jest we właściwej rozdzielczości.
Termin rozdzielczość oznacza liczbę
małych kwadratów zwanych pikselami,
które tworzą obraz i stanowią o jego
szczegółach. Rozdzielczość jest określana
przez wymiary dokumentu, wyrażane
Piksele obrazu fotograficznego
za pomocą liczby pikseli wzdłuż szeroko-
ści i wysokości obrazu.
W grafice komputerowej występują różne typy rozdzielczości.
Liczba pikseli przypadająca na jednostkę długości obrazu jest zwana rozdzielczością
obrazu i jest zazwyczaj mierzona w pikselach na cal (ang. ppi, pixels per inch). Obraz
o wysokiej rozdzielczości składa się z większej liczby pikseli (i dlatego rozmiar pliku
jest większy) niż obraz o tych samych wymiarach w niskiej rozdzielczości. Obrazy
w Photoshopie mogą być w wysokiej rozdzielczości (300 ppi lub wyższej) i niskiej
(72 ppi lub 96 ppi).
Liczba pikseli na jednostkę długości ekranu monitora jest rozdzielczością monitora,
mierzoną zazwyczaj w pikselach na cal (ppi). Piksele obrazu są bezpośrednio prze-
kładane na piksele monitora. Jeśli rozdzielczość obrazu jest wyższa niż rozdzielczość
monitora, obraz wyświetlony na ekranie będzie większy niż na wydruku. Jeśli na przy-
kład obraz o rozdzielczości 144 ppi i wymiarach 1 cal×1 cal wyświetlimy na ekranie
o rozdzielczości 72 ppi, przyjmie on wymiary 2 cale×2 cale.
# Uwaga: Istotne
jest zrozumienie,
co oznacza „widok
100%” na ekranie.
W takim widoku
1 piksel obrazu =
Obrazek 4×6 cali, 100% widok na ekranie Obrazek 4×6 cali, 100% widok na ekranie 1 piksel monitora.
rozdzielczość 72 ppi, rozdzielczość 200 ppi,
Jeśli rozdzielczość
rozmiar pliku 364,5 KB rozmiar pliku 2,75 MB
wyświetlanego
obrazu nie jest
Liczba kropek atramentu tworzonych przez naświetlarkę lub drukarkę laserową dokładnie taka sama
na calu papieru jest rozdzielczością druku lub inaczej rozdzielczością wyjściową. jak rozdzielczość
Oczywiście wyższa rozdzielczość drukarki w połączeniu z wyższą rozdzielczością monitora, rozmiar
obrazu zazwyczaj daje najlepszą jakość. Właściwa rozdzielczość dla drukowa- obrazu na ekranie
może być większy
nych obrazów zależy od rozdzielczości drukarki oraz od tzw. liniatury mierzonej lub mniejszy niż
w liniach na cal (ang. lpi, lines per inch), stanowiącej gęstość rastrów, używanych rozmiar tego samego
w procesie druku. obrazu na wydruku.

# Uwaga: Należy pamiętać, że wyższa rozdzielczość obrazu to większy rozmiar pliku,
Aby określić rozdziel- a zatem dłuższy czas potrzebny na ściągnięcie takiego pliku z sieci.
czość obrazu dla
fotografii w tej lekcji, Pełne informacje na temat rozdzielczości i rozmiarów obrazu można znaleźć
użyliśmy reguły w pomocy programu Photoshop.
z grafiki kompute-
rowej stosowanej
podczas przygoto-
wywania kolorowych
lub czarno-białych
Rozpoczynamy pracę
obrazów przeznaczo- Obrazek, który wykorzystamy w tym ćwiczeniu, jest zeskanowaną fotografią.
nych do komer-
cyjnych wydru-
Przygotujemy go do umieszczenia na stronie fikcyjnego magazynu składanego w pro-
ków. Skanujemy gramie Adobe InDesign. Ostateczny rozmiar obrazu powinien wynosić 3,5×2,5 cala
w rozdzielczości (około 9×6 cm).
1,5 lub 2 razy
większej od liniatury Prace rozpoczniemy od porównania oryginalnego skanu z ostateczną wersją obrazu.
maszyny drukarskiej. 1 Uruchom program Adobe Bridge CS6, wybierając Start/Wszystkie programy/
Ponieważ czaso- Adobe Bridge CS6 (Windows) lub klikając dwukrotnie Adobe Bridge CS6 w folderze
pismo, w którym
zamieszczony Applications (Mac OS).
zostanie obraz, 2 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu
będzie drukowane
Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson02, aby zobaczyć jego
z użyciem liniatury
133 lpi, obraz został zawartość.
zeskanowany w roz-
dzielczości 200 ppi
(133×1,5).
3 Powiększ rozmiary miniatur, aby móc dokładnie przyjrzeć się zawartości

plików, i porównaj 02Start.jpg z 02End.psd. Aby powiększyć podgląd, przeciągnij
w prawo suwak Thumbnail (Miniatura), widoczny w prawym dolnym rogu okna
przeglądarki.
Kolory zeskanowanego obrazu są trochę przytłumione i zawierają czerwone zabar-
wienie, skan jest przekrzywiony, a jego wymiary są większe niż potrzebne w publika-
cji. W ramach tej lekcji poprawimy wspomniane niedoskonałości, a nawet zmienimy
kolor czapki na głowie dziewczynki. Rozpoczniemy jednak od kolorystyki i tonalno-
ści obrazu.
4 Zaznacz miniaturę 02Start.jpg i wybierz polecenie File/Open In Camera Raw
(Plik/Otwórz w Camera Raw).
Obraz zostanie otwarty w module Camera Raw. Wszelkie modyfikacje obrazu będą
zapisywane w oddzielnym pliku stowarzyszonym z oryginałem. Podczas pracy
z modułem Camera Raw zawsze mamy możliwość powrotu do obrazu w wersji
oryginalnej.

Poprawianie kolorystyki
obrazu w Camera Raw
Rozpoczniemy od usunięcia przebarwienia obrazu i poprawy jego kontrastu. # Uwaga:
Z modułu Camera
Raw będziemy inten-
sywniej korzystać
podczas wykonywa-
nia ćwiczeń z lekcji 5.
1 Z górnego paska narzędziowego w oknie modułu Camera Raw wybierz narzędzie

White Balance (Balans bieli) ( ).
Zmiana balansu bieli zmodyfikuje wszystkie kolory obrazu. Aby ustalić właściwy
balans kolorów, należy wskazać miejsce, które powinno być neutralnie szare lub białe.
2 Kliknij biały fragment graffiti. Kolorystyka obrazu zmieni się diametralnie.
3 Kliknij biały but na nodze dziewczynki. Kolory znów ulegną zmianie.

W niektórych obrazach ustalenie balansu bieli wystarczy, aby uzyskać właściwą
kolorystykę, a zawsze jest to dobry punkt wyjścia do dalszych korekt. Do bardziej
precyzyjnego regulowania tonalnych parametrów obrazu służą suwaki z panelu
Basic (Podstawowe).
4 W panelu Basic (Podstawowe) przeciągnij suwak Temperature (Temperatura)
do -53, a suwak Tint (Tinta) do -54.
5 W następnej części panelu Basic (Podstawowe) ustaw następujące wartości:
t Exposure (Ekspozycja) = -0.50,
t Contrast (Kontrast) = +23,
t Blacks (Czarne) = 18.
6 W części dolnej ustaw suwaki w następujących położeniach:
t Clarity (Przejrzystość) = 12,
t Vibrance (Jaskrawość) = +25,
t Saturation (Nasycenie) = +5.
7 Usuń zaznaczenie opcji Preview (Podgląd) w górnej części okna modułu Camera
Raw i porównaj wersję zmodyfikowaną z oryginałem. Zaznacz tę opcję ponownie,
aby zaobserwować, jak wprowadzone zmiany wpływają na wygląd obrazu.
Preview włączony
Podgląd selected
Preview wyłączony
Podgląd deselected

Teraz możemy przenieść obraz do Photoshopa i kontynuować prace retuszerskie.
8 W prawym dolnym rogu okna kliknij przycisk Open Image (Otwórz obraz),
aby otworzyć zmodyfikowany obraz w Photoshopie.
9 W Photoshopie wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę
pliku na 02Working.psd (roboczy) i zapisz go w folderze Lesson02.
Warto pamiętać o tym, że gdy dokonujemy trwałych zmian w pliku obrazu, powin-
niśmy pracować na kopii, a nie na oryginale. Dzięki temu w razie jakichkolwiek
problemów zawsze będzie można rozpocząć pracę od początku, tworząc nową kopię
oryginalnego pliku.
Prostowanie i kadrowanie
obrazu w Photoshopie
Prostowanie i przycinanie obrazu przeprowadzimy za pomocą narzędzia Crop
(Kadrowanie). Tego samego narzędzia użyjemy do przeskalowania fotografii, by
idealnie wpasowała się w miejsce dla niej przeznaczone. Można użyć albo narzędzia
Crop (Kadrowanie), albo polecenia Crop (Kadruj). Domyślnie kadrowanie jest proce-
sem zachowawczym, co oznacza, że odcinane piksele nie są usuwane bezpowrotnie
i można je później odzyskać.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ).
2 Na pasku opcji z rozwijanej listy predefiniowanych proporcji obrazu wybierz Size
& Resolution (Rozmiar i rozdzielczość); opcją domyślnie wybraną jest Unconstrained
(Nieograniczony).
3 W oknie dialogowym Crop Image Size & Resolution (Kadruj rozmiar i rozdzielczość
obrazu) ustaw 3,5 Inches (3,5 Cale) jako Width (Szerokość), 2,5 Inches
(2,5 Cale) jako Height (Wysokość) i 200 Pixels/Innch (200 Piksele na cal)
jako Resolution (Rozdzielczość). Kliknij OK.
Na pasku opcji pojawią się wprowadzone wymiary obrazu, a w oknie obrazu

widoczna będzie ramka kadrowania z siatką. Powłoka kadrowania pokryje obszary
pozostające na zewnątrz ramki. Zanim jednak przystąpimy do właściwego kadrowa-
nia, wyprostujmy obraz.

4 Na pasku opcji kliknij przycisk Straighten (Prostowanie). Wskaźnik przybierze
postać poziomicy.
5 Kliknij lewy górny róg zdjęcia, przeciągnij wskaźnik narzędzia do prawego
górnego rogu i zwolnij przycisk myszy.
Photoshop wyprostuje obraz tak, aby narysowana linia była równoległa do górnej
krawędzi okna obrazu. Narysowaliśmy tylko jedną linię wyznaczającą kierunek
poziomy, ale to wystarczy, by wszelkie linie w obrazie, które powinny przebiegać
poziomo lub pionowo, zostały ustawione prawidłowo.
Teraz musimy przyciąć białe obrzeża i przeskalować obraz.
6 Przeciągnij narożniki ramki kadrowania, tak aby pokryły się z narożnikami
zdjęcia. Do precyzyjnego ustawienia obrazu wewnątrz ramki możesz użyć
klawiszy ze strzałkami.
Wskazówka: 7 Wciśnij klawisz Enter lub Return. Fotografia jest wykadrowana, wyprostowana
Można użyć także i przycięta do wymaganych wymiarów; wypełnia teraz całe okno obrazu.
polecenia Image/
Trim (Obraz/Przytnij)
i przyciąć obszar
wokół brzegu
obrazu na podstawie
przezroczystości
lub koloru krawędzi.
8 Aby zobaczyć wymiary obrazu, wybierz z rozwijanego menu w dolnej części okna
obrazu opcję Document Dimensions (Wymiary dokumentu).
9 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz) i zapisz efekt pracy.
Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options (Opcje formatu programu
Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.

Zastępowanie kolorów
Za pomocą narzędzia Color Replacement (Zastępowanie kolorów) możemy nakła-
dać jeden kolor w miejsce innego. Gdy zaczynamy malowanie tym narzędziem,
Photoshop analizuje pierwsze zamalowane piksele i później umieszcza nowy kolor
tylko tam, gdzie występują piksele podobne do tych pierwszych. Dlatego malowanie
nie musi być bardzo precyzyjne — inne kolory pozostaną nienaruszone. Narzędzie
Color Replacement (Zastępowanie kolorów) może działać z różną tolerancją podobień-
stwa pikseli i operować zarówno na obszarach ciągłych (contiguous), jak i nieciągłych
(discontiguous).
Polecenia Color Replacement (Zastępowanie kolorów) użyjemy do zmiany koloru
czapki dziecka widocznego na korygowanej w tej lekcji fotografii.
1 Powiększ widok, aby wyraźnie widzieć całą czapkę.
2 Z przybornika wybierz narzędzie Color Replacement (Zastępowanie kolorów) ( )
ukryte pod narzędziem Brush (Pędzel) ( ).
3 W przyborniku kliknij próbkę Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu)
i w oknie Color Picker (Próbnik kolorów) ustaw kolor zielony. My wybraliśmy kolor
o wartościach R = 49, G = 184 i B = 6.
Czerwoną czapkę pomalujemy teraz nowym
kolorem.
4 Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami
pędzla.
5 Suwakiem Size (Rozmiar) ustaw średnicę
pędzla równą 13 pikseli, Hardness (Twardość)
ustaw na 40%, a Spacing (Odstępy) — na 25%.
Z list rozwijanych Size (Rozmiar) i Tolerance
(Tolerancja) wybierz opcję Off (Wyłączona).

6 Na pasku opcji z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz Hue (Barwa), kliknij ikonę
Sampling: Continous (Próbkowanie: Ciągłe) ( ), z listy Limits (Ograniczenia)
wybierz Find Edges (Szukanie krawędzi), parametr Tolerance (Tolerancja) ustaw
na 32% i włącz opcję Anti-alias (Wygładzanie).
7 Zacznij malować czapkę od środka ku krawędziom.
8 Jeśli chcesz, do zamalowywania obszarów położonych blisko krawędzi możesz

użyć pędzla o mniejszej średnicy. Możesz także powiększyć widok malowanych
fragmentów obrazu.
9 Gdy czapka będzie już cała zielona, zapisz plik.
Korygowanie nasycenia
za pomocą narzędzia Sponge (Gąbka)
Korekta nasycenia oznacza dopasowanie siły koloru lub jego czystości. Narzędzie
Sponge (Gąbka) przydaje się do tworzenia subtelnych zmian nasycenia w określonych
obszarach fotografii. Użyjemy go do zintensyfikowania kolorów graffiti.
1 Jeśli zachodzi potrzeba, powiększ i przewiń
widok, aby widzieć w całości kolorowe
graffiti namalowane na ścianie placu zabaw.
2 Wybierz narzędzie Sponge (Gąbka)
( ), ukryte w grupie narzędzia
Dodge (Rozjaśnianie) ( ).

3 Na pasku opcji ustaw następujące parametry:
t W panelu z opcjami pędzla ustaw Size (Rozmiar) na 150 px (150 piks)
i Hardness (Twardość) na 0%.
t Z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz opcję Saturate (Zwiększ nasycenie).
t Parametr Flow (Przepływ), który odpowiada za intensywność efektu,
ustaw na 40%.
4 Przetrzyj gąbką graffiti i nasyć w ten sposób ich kolory. Im więcej ruchów
wykonasz, tym kolory staną się bardziej intensywne. Uważaj więc, aby nie
przesadzić z ich nasyceniem.
5 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ), aby zabezpieczyć się przed

przypadkowym zwiększeniem nasycenia kolorów poza graffiti.
6 Zapisz wyniki pracy.
Retuszowanie za pomocą
narzędzia Clone Stamp (Stempel)
Narzędzie Clone Stamp (Stempel) zastępuje piksele fragmentu obrazu pikselami
pochodzącymi z innego obszaru. Korzystając z tego narzędzia, można nie tylko usu-
nąć niepożądane obiekty, ale także wypełnić brakujące obszary uszkodzonej fotografii.
Na początek zastąpimy biały, prześwietlony fragment muru cegłami sklonowanymi
z innego fragmentu obrazu.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Clone Stamp (Stempel) ( ).
2 Na pasku opcji otwórz panel z parametrami pędzla i ustaw Size (Rozmiar) na 21,
a Hardness (Twardość) na 0%. Następnie sprawdź, czy opcja Aligned (Wyrównany)
jest włączona.

3 Wybierz polecenie Window/Clone Source (Okno/Powielanie źródła), aby otworzyć
panel Clone Source (Powielanie źródła). Panel ten pozwala lepiej kontrolować
obszary, z których ma być pobierany materiał do klonowania (w tym
przypadku cegły).
4 W panelu Clone Source (Powielanie źródła) zaznacz opcje Show Overlay
(Pokaż nakładkę) i Clipped (Przytnij). Następnie sprawdź, czy parametr Opacity
(Krycie) ma wartość 100%. Nakładka pozwala widzieć, co będzie klonowane,
jeszcze przed rzeczywistym sklonowaniem.
5 Przesuń wskaźnik narzędzia nad ciemne cegły po prawej stronie prześwietlonego
obszaru. (Aby lepiej widzieć ten rejon obrazu, powiększ widok).
6 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), by wskaźnik
przybrał postać „celownika”, i kliknij, aby pobrać próbkę do klonowania.
7 Począwszy od miejsca w pobliżu głowy dziewczynki, przeciągnij narzędzie

w prawo po obszarze prześwietlonym. Dzięki nakładce klonowania możesz
zobaczyć, co się w tym miejscu pojawi. Jest to istotne, bo pozwoli na odpowiednie
ułożenie cegieł.
8 Zwolnij przycisk myszy, przesuń wskaźnik nad inny fragment prześwietlonego

obszaru i rozpocznij ponownie klonowanie.

Za każdym razem, gdy rozpoczynasz malowanie, zmienia się położenie źródła klono- # Uwaga:
wania, ale pozostaje ono w tej samej relacji względem wskaźnika narzędzia, w jakiej Gdy opcja Aligned
(Wyrównany) jest
było w momencie wykonania pierwszego pociągnięcia. To znaczy, że jeśli teraz roz-
wyłączona, podczas
poczniesz malowanie bardziej na prawo, cegły zostaną skopiowane z miejsca leżącego każdego pocią-
na prawo od pierwotnego źródła klonowania. Dzieje się tak, ponieważ opcja Aligned gnięcia narzędziem
(Wyrównany) jest włączona. klonującym materiał
jest pobierany z tego
9 Kontynuuj klonowanie, aż cały obszar prześwietlony zostanie wypełniony cegłami. samego źródła
Aby nowe cegły połączyły się w naturalny sposób z resztą ściany, można spróbo- — bez względu
na położenie
wać zdefiniować nową próbkę (tak jak w punkcie 6.) i zacząć malowanie od nowa. narzędzia.
Można też wypróbować klonowanie przy wyłączonej opcji Aligned (Wyrównany).
10 Kiedy uznasz wynik za zadowalający, zamknij panel Clone Source (Powielanie
źródła) i wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).
Korzystanie z narzędzia Spot Healing

Brush (Punktowy pędzel korygujący)
Następnym zadaniem będzie usunięcie z fotografii ciemnych plam widocznych
na murze. Można to zrobić za pomocą poznanego już narzędzia Clone Stamp
(Stempel) ( ), ale użyjemy innej techniki. Wykorzystamy narzędzie Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel korygujący), którym po prostu zamalujemy owe plamy.
Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) służy do szybkiego usuwania różnych # Uwaga:
skaz i niedoskonałości fotografii. Maluje pikselami pochodzącymi z innego fragmentu Narzędzie Healing
Brush (Pędzel korygu-
obrazu lub wzorku, dopasowując je do obszaru naprawianego pod względem tekstury, jący) działa podobnie
oświetlenia, przezroczystości i cieni. Jednak w odróżnieniu od narzędzia Clone Stamp jak Spot Healing
(Stempel) nie wymaga zdefiniowanego punktu próbkowania — sam pobiera próbkę Brush (Punktowy
z otoczenia obszaru korygowanego. pędzel korygujący),
z tym że wymaga
Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) doskonale nadaje się do retuszowania wskazania obszaru,
portretów, ale również w przypadku naszej fotografii powinien dać dobre rezultaty, z którego mają być
pobierane próbki.
jako że mur w otoczeniu plam tworzy dość jednorodną i stonowaną powierzchnię.

1 Przewiń i powiększ obraz, aby widoczne były plamy na murze w lewym górnym
rogu zdjęcia.
2 Wybierz z przybornika narzędzie Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący)
( ).
3 Na pasku opcji rozwiń panel z ustawieniami pędzla, a następnie zdefiniuj pędzel
o twardości 100% i średnicy około 40 pikseli.
4 W oknie obrazu przeciągnij punktowym pędzlem korygującym od lewej
do prawej wzdłuż ciemnych plam widocznych w lewym górnym rogu zdjęcia.
Możesz to zrobić jednym ruchem lub wykonać kilka pociągnięć pędzlem.
Maluj, aż uzyskasz zadawalający rezultat. Podczas przeciągania pędzlem na obrazie
pozostaje ciemnoszary ślad, ale po zwolnieniu przycisku myszki następuje
właściwe korygowanie malowanego obszaru.
5 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz).
Stosowanie narzędzia Patch (Łatka)

w trybie uwzględniania zawartości obrazu
Narzędzia uwzględniające zawartość obrazu idą w mieszaniu pikseli o krok dalej.
W tym przypadku Photoshop wypełnia zaznaczony obszar pikselami pasującymi
do otoczenia. Stosowanie narzędzia Patch (Łatka) w trybie uwzględniania zawartości
obrazu nie jest klonowaniem, bo piksele nie są kopiowane z innego miejsca, lecz two-
rzone na podobieństwo pikseli sąsiadujących z obszarem zaznaczonym. W ten sposób
można szybko pozbyć się niepożądanych elementów obrazu. Aby sprawdzić magiczne
możliwości tej metody, spróbujemy naprawić lewą część muru, gdzie widać czarną
plamę i wyraźne pęknięcie. Wyretuszowanie tych skaz przy użyciu narzędzia Clone
Stamp (Stempel) byłoby trudne ze względu na dość mocne zróżnicowanie koloru,
tekstury i oświetlenia na powierzchni ściany. Na szczęście narzędzie Patch (Łatka)
pozwala zrobić to szybko i skutecznie.

1 Z przybornika wybierz narzędzie Patch (Łatka) ( ) ukryte pod narzędziem
Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ).
2 Na pasku opcji z listy rozwijanej Patch (Łatka) wybierz opcję Content-Aware
(Uwzględnianie zawartości). Następnie upewnij się, że z listy Adaptation
(Dopasowanie) wybrana jest opcja Medium (Średnie) i że włączona jest opcja
Sample All Layers (Próbkuj wszystkie warstwy).
3 Obrysuj pęknięcie muru, aby je zaznaczyć.
4 Kliknij zaznaczony obszar i przeciągnij go w prawo.
Zaznaczenie upodabnia się do swojego otoczenia.

5 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).
6 Za pomocą narzędzia Patch (Łatka) zaznacz ciemną plamę w lewej części muru.
Możesz śmiało rysować poza zdjęciem, aby mieć pewność, że jego krawędź też
zostanie zaznaczona.
7 Przeciągnij zaznaczony obszar w prawo.

Stosowanie filtra Unsharp Mask
(Maska wyostrzająca)
Ostatnim etapem retuszowania fotografii będzie zastosowanie filtra Unsharp Mask
(Maska wyostrzająca), dzięki któremu poprawimy kontrast krawędzi szczegółów,
przez co uzyskamy wrażenie bardziej wyostrzonego obrazu.
1 Z menu Filter (Filtr) wybierz polecenie
Sharpen/Unsharp Mask (Wyostrzanie/Maska
wyostrzająca).
2 W oknie filtra sprawdź, czy pole Preview
(Podgląd) jest zaznaczone, dzięki czemu
można będzie obserwować efekty
wprowadzanych zmian.
Wskazówka: Obraz w okienku podglądu można przesuwać
Podczas wypróbo-
wywania różnych i oglądać różne fragmenty zdjęcia. Można
ustawień włączaj również skalować widok podglądu, korzysta-
i wyłączaj opcję jąc z przycisków plus i minus, znajdujących się
Preview (Podgląd),
aby zobaczyć zmiany
pod okienkiem podglądu.
fotografii w oknie 3 Przeciągnij suwak Amount (Wartość)
obrazu. Można także do około 70%, aby wyostrzyć obraz.
kliknąć obrazek
na podglądzie 4 Przeciągnij suwak Radius (Promień),
w oknie dialogo- aby określić liczbę pikseli z otoczenia krawędzi, które będą objęte wyostrzaniem.
wym, a następnie, Im wyższa rozdzielczość obrazu, tym wyższa powinna być ta wartość
przytrzymując przez
chwilę przycisk (my użyliśmy domyślnej wartości 1,0).
myszy, wyłączać 5 (Opcjonalnie) Można także użyć suwaka Treshold (Próg). Ustawiona tu wartość
na moment działanie
określa, jak różne od otoczenia muszą być piksele, by zostały uznane za krawędź
filtra. Jeśli foto-
grafia jest duża, i w efekcie wyostrzone przez filtr. Domyślna wartość 0 oznacza, że wyostrzane
wykorzystanie będą wszystkie piksele obrazu. Wypróbuj inne wartości, na przykład 2 lub 3.
podglądu w oknie
6 Jeśli uzyskany wynik jest
dialogowym będzie
bardziej efektywne, satysfakcjonujący, kliknij przycisk
ponieważ program OK, aby zatwierdzić efekt użycia
potrzebuje mniej filtra.
czasu na odświeże-
nie widoku małego 7 Wybierz polecenie File/Save
obszaru. (Plik/Zapisz).

O masce wyostrzającej
Maska wyostrzająca (Unsharp Mask) bazuje na tradycyjnej technice wyostrzania
obrazu w fotografii analogowej. Koryguje rozmycie powstałe podczas procesu
fotografowania, skanowania, ponownego próbkowania lub drukowania. Filtr
ten sprawdza się przy wyostrzaniu obrazów przeznaczonych zarówno do druku,
jak i do publikacji internetowych.
W masce wyostrzającej na podstawie określanego przez użytkownika progu loka-
lizowane są piksele różniące się od otoczenia, a następnie zwiększany jest między
nimi kontrast o wartość również zdefiniowaną przez użytkownika. Dodatkowo użyt-
kownik podaje promień obszaru, z którym każdy piksel jest porównywany.
Efekt filtra jest dużo bardziej widoczny na ekranie niż na materiale wyjściowym
o wysokiej rozdzielczości. Jeśli fotografia będzie drukowana, warto poeksperymen-
tować, aby sprawdzić, jakie ustawienia filtra dadzą najlepsze rezultaty.
Zapisywanie obrazu
na potrzeby druku czterokolorowego
Zanim zapiszemy plik Photoshopa do wykorzystania w publikacji drukowanej
metodą czterokolorową, musimy zmienić tryb kolorów na CMYK. Aby to zrobić,
wystarczy wybrać odpowiednią opcję polecenia Mode (Tryb).
Więcej informacji na temat zmian trybu kolorów można znaleźć w pomocy
Photoshopa.
1 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą Wskazówka:
02_CMYK.psd. Jeśli zobaczysz okno dialogowe Photoshop Format Options Większość obrazów
(Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK. zawiera więcej niż
jedną warstwę.
Przed zmianą trybu koloru warto zapisać kopię oryginału, aby nie pozbawiać się Aby mieć pewność,
możliwości jego późniejszej edycji. że wprowadzone
2 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Mode/CMYK Color (Tryb/CMYK). zmiany zostaną
uwzględnione
W oknie informującym o tym, że zostanie zastosowany określony profil w obrazie CMYK,
zarządzania kolorem, kliknij przycisk OK. przed zmianą trybu
wybierz polecenie
Jeśli obraz jest przygotowywany pod kątem konkretnej publikacji, należy się upewnić,
Layer/Merge Visible
że zastosowany został właściwy profil CMYK. Więcej informacji o zarządzaniu kolo- (Warstwa/Scal
rem zawarto w lekcji 14., „Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku”. widoczne).

3 Jeśli do tworzenia publikacji
zamierzasz użyć programu Adobe
InDesign, możesz pominąć pozostałe
czynności i od razu wybrać polecenie
File/Save (Plik/Zapisz). Do tego
programu można zaimportować pliki
Photoshopa (PSD) bez konieczności
konwertowania ich do formatu TIFF.
Jeśli korzystasz z innego programu
do składu publikacji, musisz wybrać
polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako),
a następnie przejść do punktu 4., by zapi-
sać obraz w formacie TIFF.
4 W oknie Save As (Zapisz jako) z listy
rozwijanej Format wybierz TIFF.
5 Kliknij przycisk Save (Zapisz).
6 W sekcji Byte Order (Kolejność bajtów)
okna dialogowego TIFF Options
(Opcje TIFF) wybierz właściwy system operacyjny i kliknij przycisk OK.
Obraz jest już całkowicie wyretuszowany, zapisany i gotowy do wstawienia na stronę
publikacji.
Więcej informacji na temat formatów plików można znaleźć w pomocy Photoshopa.
W aplikacjach takich jak Adobe InDesign można

łączyć obrazy Photoshopa z innymi elementami
publikacji

Zadanie dodatkowe
Wspaniałe rezultaty można uzyskać dzięki konwersji obrazów kolorowych do czerni
i bieli (z ewentualnym zabarwieniem) w Photoshopie lub w module Camera Raw.
W Photoshopie:
1 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj w folderze Lesson02 plik bike.jpg
i kliknij przycisk Open (Otwórz).
2 Jeśli plik zostanie otwarty w module Camera Raw, kliknij przycisk Open Image
(Otwórz obraz), aby otworzyć obraz w Photoshopie.
3 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Black & White (Czarno-biały),
aby utworzyć warstwę dopasowania Black & White (Czarno-biały).
4 Dopasuj położenia suwaków, aby uzyskać właściwy wpływ poszczególnych kolorów na czarno-
biały obraz. Możesz także poeksperymentować z gotowymi ustawieniami, takimi jak Darker
(Ciemniej) czy Infrared (Podczerwień). Bardziej intuicyjny tryb pracy umożliwia narzędzie dostępne
po kliknięciu ikony w kształcie palca wskazującego (w lewym górnym rogu panelu). Po wybraniu
tego narzędzia kliknij wybrany kolor w oknie obrazu i przeciągnij wskaźnik w lewo bądź w prawo.
(My przyciemniliśmy rower i rozjaśniliśmy tło).
5 Jeśli chcesz zabarwić obraz jakimś kolorem, zaznacz opcję Tint (Tinta),
po czym kliknij próbkę koloru i wybierz taki, który uznasz za najlepszy
(my wybraliśmy R = 227, G = 209 i B = 198).
W Camera Raw:
1 W programie Bridge zaznacz plik bike.jpg i wybierz polecenie File/Open in Camera Raw
(Plik/Otwórz w Camera Raw).
2 W oknie modułu Camera Raw kliknij zakładkę HSL/Grayscale (HSL/Skala szarości).
3 Zaznacz opcję Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości), a następnie dopasuj
położenia suwaków na panelach Hue (Barwa), Saturation (Nasycenie) i Luminance (Luminancja),
aby uzyskać właściwą intensywność poszczególnych odcieni barw1.
1
Po włączeniu opcji Convert to Grayscale (Konwertuj na skalę szarości) dostępny jest tylko jeden panel — Grayscale
Mix (Mieszanie skali szarości) — z suwakami określającymi udział poszczególnych zakresów kolorów w obrazie
czarno-białym — przyp. tłum.

Pytania kontrolne
1 Co to jest rozdzielczość?
2 Jak można wykorzystać narzędzie Crop (Kadrowanie)?
3 Jak można dopasować tony i barwy obrazu w Camera Raw?
4 Jakie narzędzia służą do usuwania skaz obrazu?
5 Do czego można wykorzystać filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca)?
Odpowiedzi
1 Termin rozdzielczość oznacza liczbę pikseli, które tworzą obraz. Decyduje ona
o szczegółowości obrazu. Istnieją trzy rodzaje rozdzielczości: obrazu, monitora
(obydwa typy są mierzone w pikselach na cal [ppi]) oraz druku lub wyjściowa
mierzona w kropkach atramentu na cal (dpi).
2 Narzędzia Crop (Kadrowanie) można użyć do przycinania, skalowania i prostowania
zdjęć.
3 Przy użyciu narzędzia White Balance (Balans bieli) ustalamy właściwą temperaturę
barwową, a następnie korygujemy kolorystykę i tony obrazu za pomocą suwaków
z panelu Basic (Podstawowe).
4 Za pomocą takich narzędzi, jak Healing Brush (Pędzel korygujący), Spot Healing
Brush (Punktowy pędzel korygujący), Patch (Łatka) czy Clone Stamp (Stempel), a także
przy użyciu wypełnień uwzględniających zawartość obrazu można zastępować
niepożądane elementy pikselami pobranymi z innych obszarów. Narzędzie Clone
Stamp (Stempel) wiernie kopiuje piksele z jednego miejsca w drugie; Healing Brush
(Pędzel korygujący) i Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) dostosowują
kopiowane piksele do otoczenia. Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący)
nie wymaga wskazania obszaru źródłowego, bo przeprowadza korektę, opierając się
na pikselach z sąsiedztwa. Patch (Łatka) oraz wypełnienia w trybie uwzględniania
zawartości działają podobnie — zastępują zaznaczony obszar pikselami pasującymi
do otoczenia.
5 Filtr Unsharp Mask (Maska wyostrzająca) pozwala dopasować kontrast szczegółów
krawędzi i stworzyć iluzję bardziej wyraźnego obrazu.

3 ZAZNACZENIA
Tematyka lekcji
Z tej lekcji dowiemy się, jak:
t korzystając z różnych narzędzi, uaktywniać określone
obszary obrazu,
t zmienić położenie ramki zaznaczenia,
t przenosić i kopiować zawartości ramki zaznaczenia,
t korzystać z oszczędzających czas i ruchy nadgarstka kombinacji
klawiszy,
t usuwać zaznaczenia,
t wymuszać ograniczony sposób rysowania ramki zaznaczenia,
t dopasować położenie zaznaczenia za pomocą klawiszy,
t dodawać lub odejmować fragmenty zaznaczonego obszaru,
t obracać zaznaczenia,
t tworzyć złożone zaznaczenia,
t usuwać zaznaczone piksele.
Na przyswojenie materiału tej lekcji trzeba przeznaczyć godzinę.

W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń
i skopiować w ich miejsce folder Lesson03 z płyty dołączonej do książki.
Podczas pracy pliki startowe będą nadpisywane. Można je przywrócić,
kopiując ponownie z płyty.
66
Opanowanie sztuki posługiwania się zaznaczeniami
jest bardzo istotne — zazwyczaj obszar, który chcemy
zmienić, trzeba najpierw zaznaczyć. Po utworzeniu
zaznaczenia tylko obszar w jego granicach może być
edytowany.
67
# Uwaga: O zazna-
czaniu obszarów Zaznaczenia i narzędzia do ich tworzenia
wektorowych
za pomocą narzędzia Modyfikowanie określonych obszarów obrazu jest procesem dwuetapowym.
Pen (Pióro) będzie W Photoshopie najpierw za pomocą jednego z dostępnych narzędzi zaznaczamy frag-
mowa w lekcji 8., ment obrazu, który chcemy zmienić. Następnie korzystając z innych narzędzi lub fil-
„Techniki rysunku
trów, wprowadzamy modyfikacje, na przykład przesuwamy zaznaczone piksele w inne
wektorowego”.
miejsce lub poddajemy je działaniu filtra. Zaznaczenia można tworzyć, opierając się
na rozmiarach, kształcie i kolorze. Zaznaczenie ogranicza zmiany tylko do obszaru
otoczonego ramką zaznaczenia. Pozostałe fragmenty obrazu pozostają niezmienione.
Dobór narzędzia często zależy od charakterystyki zaznaczanego obszaru, na przykład
jego kształtu lub koloru. Można wyróżnić trzy podstawowe kategorie zaznaczeń:
Zaznaczenia geometryczne. Do zaznaczenia obszaru prostokątnego używamy narzę-
dzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ). Narzędzie Elliptical Marquee
(Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte w grupie narzędzia Rectangular
Marquee (Zaznaczanie prostokątne), służy do zaznaczania obszarów owalnych.
Narzędzi Single Row Marquee (Zaznaczanie pojedynczych rzędów) ( ) i Single Column
Marquee (Zaznaczanie pojedynczych kolumn) ( ) używamy do zaznaczania rzędów
lub kolumn o szerokości jednego piksela.
Zaznaczenia swobodne. Aby zaznaczyć fragment o dowolnym kształcie, obrysowu-

jemy go za pomocą narzędzia Lasso ( ). Używając narzędzia Polygonal Lasso (Lasso
wielokątne) ( ), klikamy w celu zdefiniowania węzłów łączących segmenty linii pro-
stych wokół zaznaczanego obszaru. Narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) ( )
w Photoshopie działa jak kombinacja dwóch poprzednich typów lassa i daje najlepsze
efekty, jeśli pomiędzy obszarem zaznaczanym i jego otoczeniem jest dobry kontrast.
Zaznaczenia krawędziowe. Narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ) two-

rzy zaznaczenie na podstawie wyszukanych automatycznie krawędzi.
Zaznaczenia bazujące na kolorach. Narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ) zaznacza
fragmenty obrazu na podstawie podobieństwa koloru sąsiednich pikseli. Przydaje się
do zaznaczania nieregularnych kształtów o ograniczonej kolorystyce.
68 LEKCJA 3 Zaznaczenia

Rozpoczynamy pracę
Ćwiczenie rozpoczniemy od przyjrzenia się obrazowi, jaki utworzymy podczas
poznawania narzędzi do zaznaczania znajdujących się w przyborniku Photoshopa.
1 Uruchom Photoshopa, przytrzymując klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych ustawień
programu (zob. podrozdział „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4.).
2 W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku ustawień Photoshopa.
3 Wybierz polecenie File/Browse In Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),
aby otworzyć przeglądarkę.
4 W panelu Favorites (Ulubione) otwórz folder Lessons, a następnie kliknij
dwukrotnie ikonę folderu Lesson03, aby zobaczyć jego zawartość.
5 Obejrzyj uważnie obraz 03End.psd. W razie potrzeby przesuń w prawo suwak
określający rozmiary miniatur.
Projekt jest kolażem różnych elementów: kora-
lowca, jeżowca piaskowego, małża, łodzika,
miseczki z małymi muszelkami, drewnianej tacy
i etykiety z napisem „Sally’s Seashells”. Obrazy tych
przedmiotów zostały zeskanowane do jednego
dokumentu zapisanego pod nazwą 03Start.psd.
Celem ćwiczenia jest wyodrębnienie elementów
i ułożenie z nich dowolnej kompozycji. Ostateczny
jej kształt będzie zależał od indywidualnych
upodobań, dlatego nie będziemy opisywali dokład-
nego położenia każdego z obiektów. Nie istnieje ani „dobre”, ani „złe” rozmieszczenie.
6 Kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 03Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na
03Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Tworząc nową wersję
pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastąpienie go
wersją zmodyfikowaną.
Stosowanie narzędzia
Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)
Jedną z łatwiejszych metod zaznaczania jest użycie narzędzia Quick Selection (Szybkie
zaznaczanie). Wystarczy zamalować nim określony obszar obrazu, a program sam odnaj-
dzie krawędzie tego obszaru i utworzy stosowne zaznaczenie. Tak otrzymane zaznaczenie
można modyfikować przez dodawanie lub odejmowanie kolejnych obszarów.
Obraz jeżowca z pliku 03Workingpsd charakteryzuje się wyraźnymi krawędziami,
co czyni go doskonałym kandydatem do zaznaczenia za pomocą narzędzia Quick
Selection (Szybkie zaznaczanie). Właściwe użycie tej opcji pozwoli uzyskać zaznaczenie
samego jeżowca — bez towarzyszącego mu cienia lub fragmentów tła.

1 Z przybornika wybierz narzędzie Zoom (Lupka) i powiększ widok jeżowca
2 Wybierz narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ).
3 Kliknij w obrębie jeżowca blisko jego zewnętrznej krawędzi. Narzędzie Quick
Selection (Szybkie zaznaczanie) automatycznie zidentyfikuje tę krawędź i zaznaczy
cały obiekt.
Pozostaw zaznaczenie aktywne, bo będzie potrzebne w kolejnym ćwiczeniu.
Przesuwanie zaznaczonego obszaru

Po zaznaczeniu pewnego fragmentu obrazu wszystkie wprowadzane modyfikacje
będą dotyczyły wyłącznie pikseli w obrębie ramki zaznaczenia. Pozostałe fragmenty
nie ulegną zmianie.
Do przenoszenia zaznaczonego obszaru w inne miejsce używamy narzędzia
Move (Przesunięcie). W obrazach składających się z tylko jednej warstwy przesuwane
piksele zastępują te położone niżej. Zmiana taka nie jest trwała do chwili, aż usu-
niemy zaznaczenie. Dzięki temu można wypróbować różne położenia przesuwanego
fragmentu.
1 Jeśli jeżowiec nie jest zaznaczony, powtórz czynności z poprzedniego ćwiczenia.
2 Zmniejsz skalę widoku, aby widoczne były jeżowiec i drewniana taca.
3 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie)
( ). Zauważ, że mimo zmiany narzędzia
jeżowiec pozostaje zaznaczony.
4 Przeciągnij zaznaczony obszar (jeżowiec),
aby częściowo zakrywał lewą dolną
część tacy.
5 Wybierz najpierw polecenie Select/Deselect
(Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie
File/Save (Plik/Zapisz).

Przypadkowe usunięcie zaznaczenia jest w Photoshopie utrudnione. Jeśli żadne
z narzędzi zaznaczenia nie jest aktywne, bezpośrednie kliknięcie obrazu nie usuwa
aktywnego zaznaczenia. Celowo można usunąć zaznaczenie na jeden z trzech spo-
sobów: poleceniem Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), kombinacją klawiszy
Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS), a także przez kliknięcie na zewnątrz
ramki zaznaczenia jednym z narzędzi zaznaczania (co oznacza rozpoczęcie tworzenia
nowego zaznaczenia).
Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa.
Porady ewangelistki Photoshopa

Wskazówki dotyczące narzędzia Move (Przesunięcie)
Jeśli podczas przesuwania obiektów za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie)
w obrazie wielowarstwowym zechcesz uaktywnić jakąś warstwę, możesz to zrobić
w sposób następujący: ustaw wskaźnik narzędzia Move (Przesunięcie) w dowolnym
miejscu obrazka i kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij z wci-
śniętym klawiszem Control (Mac OS). Wywołane w ten sposób menu kontekstowe
zawiera nazwy wszystkich warstw znajdujących się pod wskaźnikiem. Wybierz
nazwę warstwy, którą chcesz uaktywnić.
Manipulowanie zaznaczeniami
Zaznaczenia można przesuwać (również w trakcie tworzenia), a także kopio-
wać. W tej części lekcji poznamy kilka sposobów manipulowania zaznaczeniami.
Większość prezentowanych tu metod działa z każdym zaznaczeniem, ale tym razem
zastosujemy je w odniesieniu do zaznaczeń tworzonych za pomocą narzędzia
Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne), czyli takich, które mają kształt owalu
lub idealnego koła.
Przydatne w późniejszej pracy na pewno okażą się wprowadzone w tej lekcji skróty
klawiszowe, którym możemy zawdzięczać zaoszczędzenie czasu i ruchów nadgarstka.
Zmiana położenia ramki zaznaczenia w trakcie jej tworzenia

Zaznaczanie owalnych i okrągłych obszarów może być niekiedy trudnym zadaniem.
Nie zawsze jest oczywiste, od którego punktu powinniśmy zacząć rysować ramkę, dla-
tego czasem może ona znaleźć się w niewłaściwym miejscu lub mieć nieodpowiednie
proporcje. W tym ćwiczeniu wypróbujemy techniki pozwalające uniknąć takich pro-
blemów — poznasz dwie ważne kombinacje klawiszy i myszki, które bardzo ułatwiają
pracę w Photoshopie.
Podczas wykonywania ćwiczenia należy ściśle przestrzegać instrukcji dotyczących
przytrzymania wciśniętych klawiszy lub przycisku myszy. Jeśli przypadkowo przy-
cisk myszy zostanie zwolniony w nieodpowiedniej chwili, należy zacząć wszystko
od początku, czyli od punktu 1.

1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ), kliknij miskę z muszelkami po prawej
stronie okna obrazu i powiększ jej widok do co najmniej 100% (użyj powiększenia
200%, jeśli cała miska zmieści się na ekranie).
2 Wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ), które jest ukryte
w grupie z narzędziem Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ).
3 Ustaw wskaźnik nad miską i przeciągnij go ukośnie wzdłuż przekątnej prostokąta
zawierającego owal miski, ale nie zwalniaj przycisku myszy. Nic nie szkodzi, jeśli
na tym etapie zaznaczenie nie całkiem pokrywa się z obiektem zaznaczanym.
Jeśli przypadkowo zwolnisz przycisk myszy, narysuj zaznaczenie od początku.
W większości przypadków (także i teraz) nowe zaznaczenie zastąpi poprzednie.
# Uwaga: 4 Nie zwalniając przycisku myszy, wciśnij klawisz spacji i kontynuuj przeciąganie
Nie jest konieczne, kursora. Zamiast powiększenia ramki zaznaczenia nastąpi jej przesunięcie.
by zaznaczenie Ustaw ją tak, aby jak najlepiej pasowała do konturów miski.
obejmowało idealnie
całą miskę. Jednak 5 Ostrożnie zwolnij klawisz spacji (ale nie przycisk myszki) i kontynuuj rysowanie
powinno mieć ono ramki zaznaczenia, starając się, by jej kształt jak najlepiej pokrywał się z owalem
te same proporcje, miski. W razie potrzeby ponownie przytrzymaj spację i ponownie przesuń ramkę.
jakie ma owal miski,
a wszystkie muszelki
powinny znaleźć
się w jego obrębie.
Jeśli widać, że są
w misce, wszystko
jest w porządku.
Rozpocznij tworzenie zaznaczenia Wciśnij klawisz spacji Zakończ zaznaczanie

i przesuń ramkę
6 Kiedy zaznaczenie ma już prawidłowy kształt i jest umieszczone we właściwym

miejscu, zwolnij przycisk myszy.
7 Wybierz polecenie View/Zoom Out (Widok/Pomniejsz) lub zredukuj powiększenie
z pomocą suwaka w panelu Navigator (Nawigator), aby móc obejrzeć wszystkie
obiekty.
Pozostaw aktywne zaznaczenie i narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne).
Przydadzą się w następnym ćwiczeniu.
Przesuwanie zaznaczonych pikseli

za pomocą skrótów klawiszowych
Przesuniemy teraz miskę z muszelkami na drewnianą tacę, używając skrótu kla-
wiszowego. Skrót pozwala na tymczasowe wybranie narzędzia Move (Przesunięcie)
bez konieczności sięgania do przybornika.
1 Jeżeli miska nie jest zaznaczona, powtórz poprzednie ćwiczenie.

2 Przy aktywnym narzędziu Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ) wciśnij
klawisz Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i umieść wskaźnik wewnątrz
zaznaczenia. Wskaźnik ma teraz postać strzałki z małymi nożyczkami ( ),
co oznacza, że obszar zaznaczony zostanie wycięty z obrazu.
3 Przeciągnij miskę z muszelkami w nowe # Uwaga: Po rozpo-
położenie, aby zakryła lewą górną częciu przeciągania
część tacy. Nie musisz dbać o precyzję z wciśniętym klawi-
szem Ctrl (Windows)
— w następnym ćwiczeniu zrobisz to lub Command (Mac
dokładnie. OS) można zwolnić
4 Zwolnij przycisk myszy, ale nie usuwaj klawisz. Narzędzie
zaznaczenia. pozostanie aktywne
nawet po zwolnieniu
przycisku myszy.
Photoshop powróci
do poprzednio
wybranego narzę-
dzia dopiero po usu-
Przesuwanie za pomocą klawiszy ze strzałkami nięciu zaznaczenia,
czyli po kliknięciu
Do precyzyjnego przesuwania zaznaczenia można użyć klawiszy ze strzałkami. poza zaznaczeniem
W ten sposób możemy przesuwać zaznaczenie z dokładnością do 1 lub 10 pikseli. lub wybraniu pole-
cenia Deselect (Usuń
Kiedy w przyborniku wybrane jest dowolne narzędzie zaznaczania, naciśnięcie klawi- zaznaczenie).
szy ze strzałkami przesuwa ramkę zaznaczenia, ale nie jej zawartość. Kiedy wybrane
jest narzędzie Move (Przesunięcie), naciśnięcie tych klawiszy przesuwa i ramkę,
i zawartość zaznaczenia.
Teraz przesuniemy miskę z muszelkami, używając w tym celu klawiszy ze strzałkami.
Przed przystąpieniem do przesuwania upewnij się, że miska jest zaznaczona.
1 Naciśnij kilkakrotnie klawisz ze strzałką w górę ( ), aby przesunąć owalne
zaznaczenie w górę.
Każde naciśnięcie klawisza ze strzałką przesuwa miskę o 1 piksel. Sprawdź, naciskając
inne klawisze ze strzałkami, jak wpłynie to na zaznaczenie.
2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i naciśnij klawisz ze strzałką.
Tym razem zaznaczenie jest przesuwane skokowo o10 pikseli.
Niekiedy ramka zaznaczenia przeszkadza podczas wprowadzania zmian jego poło-
żenia. Można ją tymczasowo ukryć bez potrzeby usuwania zaznaczenia, a następnie
ponownie wyświetlić po wprowadzeniu zmian.

3 Wybierz z menu polecenie View/Show/Selection Edges
(Widok/Pokaż/Krawędzie zaznaczenia) lub View/Extras (Widok/Dodatki).
Obydwa polecenia ukrywają ramkę zaznaczenia.
4 Użyj klawiszy ze strzałkami do ustawienia miski w pożądanym miejscu.
Następnie wybierz polecenie View/Show/Selection Edges (Widok/Pokaż/
Krawędzie zaznaczenia), aby ponownie wyświetlić ramkę zaznaczenia.
Zaznaczenie z ukrytą ramką Zaznaczenie z widoczną ramką
5 Z menu Select (Zaznacz) wybierz polecenie Deselect (Usuń zaznaczenie)

bądź wciśnij klawisze Ctrl+D (Windows) lub Command+D (Mac OS).
6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pracy.
Zaznaczanie od punktu środkowego

W pewnych przypadkach łatwiej jest utworzyć owalne lub prostokątne zaznaczenie,
rozpoczynając rysowanie od środka. Użyjemy tej metody do zaznaczenia etykiety.
1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i powiększ widok etykiety do 300%.
Cała etykieta powinna być widoczna w oknie obrazu.

2 Z przybornika wybierz narzędzie Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ).
3 Umieść wskaźnik mniej więcej nad środkiem etykiety.
4 Kliknij i rozpocznij rysowanie zaznaczenia. Następnie, bez zwalniania przycisku
myszy, wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kontynuuj
przeciąganie kursora do zewnętrznej krawędzi etykiety.
Teraz ramka zaznaczenia jest tworzona w ten sposób, że jej środek wypada w punkcie
klikniętym na początku.
5 Kiedy już cała etykieta będzie zaznaczona, zwolnij najpierw przycisk myszy,
a następnie klawisz Alt lub Option (i klawisz Shift, jeśli także był użyty). Nie usuwaj
jeszcze zaznaczenia, ponieważ będzie potrzebne w kolejnym ćwiczeniu.
Wskazówka:
Aby mieć pewność,
że ramka zaznacze-
nia będzie idealnie
okrągła, można
podczas rysowania
przytrzymać także
wciśnięty klawisz
Shift. Jeśli użyjemy
tego klawisza
podczas rysowa-
nia narzędziem
Rectangular Marquee
6 W razie potrzeby skoryguj ramkę zaznaczenia za pomocą metod opisanych (Zaznaczanie prosto-
wcześniej. Jeśli przypadkowo zwolniłeś klawisz Alt lub Option przed zwolnieniem kątne), otrzymamy
ramkę zaznaczenia
przycisku myszy, rozpocznij zaznaczanie od początku. idealnie kwadratową.
Przesuwanie i zmiana pikseli w obszarze zaznaczonym

Przesuniemy teraz etykietę nad prawą górną część tacy. Następnie dokonamy zmiany
zupełnie innego rodzaju — dla uzyskania bardziej wyrazistego efektu odwrócimy
kolory tego obiektu.
Etykieta powinna być wciąż zaznaczona. Jeśli nie jest, należy zaznaczyć ją ponownie,
powtarzając poprzednie ćwiczenie.
1 Wybierz polecenie View/Fit on Screen (Widok/Zmieść na ekranie), aby powiększyć
obraz do wielkości okna.
2 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ).
3 Umieść wskaźnik w obszarze zaznaczenia etykiety. Wskaźnik przyjmie postać
strzałki z nożyczkami ( ), co oznacza, że przeciągnięcie zaznaczenia spowoduje
wycięcie go z aktualnie zajmowanego miejsca i przeniesienie w nowe.

4 Umieść etykietę nad prawą górną części tacy. Jeśli chcesz poprawić pozycję
obiektu po przesunięciu, po prostu przesuń zaznaczenie ponownie.
Etykieta przez cały czas pozostaje zaznaczona.
5 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Adjustments/Invert
(Dopasowania/Odwróć).
Kolory etykiety zostaną odwrócone w negatyw.

6 Pozostaw aktywne zaznaczenie etykiety i wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz),
aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.
Przesuwanie z jednoczesnym kopiowaniem

W następnym etapie przesuniemy zaznaczenie, tworząc jednocześnie jego kopię.
Jeśli zaznaczenie etykiety nie jest już aktywne, zaznacz obiekt ponownie w sposób
opisany w poprzednim ćwiczeniu.
1 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i podczas umieszczania wskaźnika
narzędzia w obrębie zaznaczenia przytrzymaj klawisz Alt (Windows) lub Option
(Mac OS). Wskaźnik przyjmie postać podwójnej strzałki, co oznacza, że podczas
przesuwania zaznaczenia utworzona zostanie jego kopia.
2 Wciąż przytrzymując klawisz Alt (lub Option), przeciągnij kopię etykiety w prawo
i w dół. Kopia powinna trochę przykrywać oryginał. Zwolnij przycisk myszy oraz
klawisz Alt (lub Option), ale nie usuwaj zaznaczenia kopii etykiety.

3 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Transform/Scale (Przekształć/Skala).
Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształcenia z uchwytami.
4 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift, pociągnij jeden z narożnych uchwytów
i powiększ etykietę mniej więcej o połowę wielkości oryginału. Teraz
naciśnij klawisz Enter (lub Return) — zmiany zostaną zatwierdzone, a ramka
przekształceń ukryta.
Zwróć uwagę, że podczas przekształcania powiększyła się również ramka zaznaczenia,

zatem wciąż obejmuje ona całą etykietę. Przytrzymanie klawisza Shift blokuje propor-
cje powiększanej ramki, dzięki czemu obrazek nie został zniekształcony.
5 Przytrzymaj wciśnięte klawisze Shitf+Alt (Windows) lub Shift+Options (Mac OS)
i przeciągnij nową kopię drugiej etykiety w prawo i w dół.
Przytrzymanie klawisza Shift podczas przesuwania zaznaczenia ogranicza ruchy
do kierunków będących wielokrotnościami 45°.
6 Powtórz czynności z punktów 3. oraz 4. i utwórz trzecią etykietę dwukrotnie Wskazówka:
większą od pierwszej. wybierz polecenie
Edit/Transform/Again
7 Gdy rozmiar i położenie trzeciej etykiety uznasz za właściwe, wciśnij klawisz (Edycja/Przekształć/
Enter (lub Return), aby zatwierdzić przeskalowanie, a następnie usuń zaznaczenie Ponownie),
poleceniem Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie) i zapisz wynik pracy — aby powtórzyć
File/Save (Plik/Zapisz). ostatnie przekształ-
cenie powiększające
etykietę.
Informacje na temat wykorzystania punktu środkowego podczas przekształceń

można znaleźć w pomocy Photoshopa („Set or move the reference point for
a transformation”) („Określanie punktu odniesienia przekształcenia”).

Kopiowanie zaznaczeń
Narzędzie Move (Przesunięcie) można wykorzystać do kopiowania zaznaczenia pod-
czas przenoszenia go w obrębie obrazu lub między obrazami. Podobny efekt uzy-
skamy, korzystając z poleceń Copy (Kopiuj), Copy Merged (Kopiuj scalone), Cut (Wytnij)
i Paste (Wklej). Użycie narzędzia Move (Przesunięcie) oszczędza pamięć komputera,
ponieważ inaczej niż w przypadku kopiowania, wycinania i wklejania, schowek nie
jest tu wykorzystywany.
Photoshop zawiera kilka poleceń umożliwiających kopiowanie i wklejanie:
t Polecenie Copy (Kopiuj) kopiuje obszar zaznaczony na aktywnej warstwie.
t Polecenie Copy Merged (Kopiuj scalone) tworzy połączoną kopię wszystkich
widocznych warstw w zaznaczonym obszarze.
t Polecenie Paste (Wklej) wkleja wycięte lub skopiowane zaznaczenie do innego
fragmentu obrazka lub do innego obrazka jako nową warstwę.
t Polecenie Paste Into (Wklej do) wkleja wycięte lub skopiowane zaznaczenie
do wnętrza innego zaznaczenia w tym samym lub innym obrazie. Zaznaczenie
źródłowe jest wklejane do nowej warstwy, a ramka zaznaczenia docelowego jest
przekształcana w maskę warstwy.
Warto zapamiętać, że kiedy zaznaczenie jest wklejane z jednego obrazu do drugiego
o innej rozdzielczości, wklejane dane zachowują pierwotne wymiary pikseli. To spra-
wia, że wklejany fragment ma nieproporcjonalny wygląd w nowym obrazku. Aby unik-
nąć takiej sytuacji, należy przed kopiowaniem i wklejaniem dopasować rozdzielczości
obrazów źródłowego i docelowego za pomocą polecenia Image Size (Rozmiar obrazu).
Zaznaczanie za pomocą
narzędzia Magic Wand (Różdżka)
Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznacza wszystkie piksele o określonej barwie
lub z zadanego zakresu kolorów. Najlepsze rezultaty daje w przypadku zaznacza-
nia obszarów o bardzo zbliżonej kolorystyce otoczonych kolorami kontrastowymi.
Gdy utworzysz początkowe zaznaczenie, możesz za pomocą odpowiednich kombi-
nacji klawiszy w połączeniu z różdżką dodawać do istniejącego zaznaczenia kolejne
obszary lub wyłączać z niego pewne fragmenty.
Parametr Tolerance (Tolerancja) określa wrażliwość różdżki na kolor. Ogranicza to
lub rozszerza zakres podobieństwa pikseli branych pod uwagę. Domyślna wartość
tolerancji, 32, powoduje zaznaczanie pikseli o kolorze klikniętego piksela oraz pikseli
o kolorach o 32 tony jaśniejszych i o 32 tony ciemniejszych od tego koloru. Idealny
poziom tolerancji zależy od zakresu koloru i jego odcieni w obrazie.
Jeśli obszar, który chcemy zaznaczyć, zawiera wiele różnych barw, ale znajduje się
na jednokolorowym tle, łatwiejsze może okazać się zaznaczenie tła niż samego
obszaru. W kolejnym ćwiczeniu użyjemy najpierw narzędzia Rectangular Marquee
(Zaznaczanie prostokątne), aby zaznaczyć większy obszar, a następnie, korzystając
z różdżki, odejmiemy od tego zaznaczenia tło.

1 Wybierz narzędzie Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ), schowane
pod narzędziem Elliptical Marquee (Zaznaczanie eliptyczne) ( ).
2 Utwórz ramkę zaznaczenia wokół koralowca. Zadbaj, aby między ramką
a koralowcem widoczne było białe tło.
W tym momencie zaznaczone są koralowiec i fragment białego tła. Od tego zaznacze-

nia odejmiemy teraz biały obszar, dzięki czemu obejmie ono tylko koralowca.
3 Wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ), schowane pod narzędziem
Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ).
4 Sprawdź, czy na pasku opcji parametr Tolerance (Tolerancja) ma wartość 32.
Jest to liczba odcieni, które różdżka może zaznaczyć.
5 Na pasku opcji włącz przycisk Subtract from selection (Odejmij od zaznaczenia)
( ). Wskaźnikowi różdżki będzie towarzyszył teraz znak odejmowania.
Cokolwiek zaznaczysz, zostanie odjęte od istniejącego zaznaczenia.
6 Kliknij białe tło w obrębie ramki zaznaczenia.
Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznaczyło białe tło i odjęło je od istniejącego wcze-
śniej zaznaczenia. Jedynymi pikselami, jakie pozostały zaznaczone, są te, które tworzą
obraz koralowca.

( ) i przeciągnij koralowca na drewnianą
tacę. Umieść go nieco powyżej i na prawo
od środka tacy.
8 Wybierz polecenie Select/Deselect
(Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie
zapisz plik.
Zaznaczanie za pomocą narzędzi typu Lasso

Photoshop zawiera trzy narzędzia typu Lasso: Lasso, Polygonal Lasso (Lasso wielokątne)
i Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne). Można je wykorzystać do tworzenia zaznaczeń
o obrysach nieregularnych połączonych z odcinkami linii prostych, co wymaga sto-
sowania skrótów klawiszowych w celu przełączania się pomiędzy narzędziami Lasso
i Polygonal Lasso (Lasso wielokątne). Korzystając z tych narzędzi, zaznaczymy małża.
Przełączanie się pomiędzy trybem rysowania swobodnego i trybem rysowania linii
prostych wymaga trochę wprawy — w razie popełnienia błędu można zawsze usunąć
zaznaczenie i rozpocząć pracę od nowa.
1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i kliknij obraz małża, tak by powiększyć jego
widok do 100%. Cały małż powinien być widoczny w oknie obrazu.
2 Wybierz narzędzie Lasso ( ). Począwszy od lewego dolnego fragmentu, obrysuj
zaokrąglony koniec małża —staraj się jak najdokładniej odwzorować jego kształt.
Nie zwalniaj przycisku myszy.
3 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), a następnie
zwolnij przycisk myszy. Wskaźnik lassa zmieni się we wskaźnik lassa wielokątnego
( ). Nie zwalniaj klawisza Alt (Option).
4 Kliknij kilkakrotnie wzdłuż końca małża, umieszczając w ten sposób węzły wzdłuż
jego konturu. Klawisz Alt (Option) powinien być podczas tej operacji cały czas
wciśnięty.
Przeciągaj narzędziem Lasso Klikaj przy włączonym narzędziu

Polygonal Lasso (Lasso wielokątne)

Ramka zaznaczenia automatycznie rozciąga się jak gumowa taśma rozpięta między
punktami kontrolnymi.
5 Po dotarciu do czubka małża przytrzymaj wciśnięty przycisk myszy i zwolnij
klawisz Alt (Option). Wskaźnik znowu przyjmie wygląd zwykłego lassa.
6 Ostrożnie obrysuj wierzchołek, przytrzymując wciśnięty przycisk myszy.
7 Po obrysowaniu wierzchołka małża i dotarciu do jego dolnej części ponownie
wciśnij klawisz Alt (Option), a następnie zwolnij przycisk myszy i rozpocznij
klikanie wzdłuż dolnej krawędzi. Obrysowywanie zakończ po dotarciu
do pierwszego punktu zaznaczenia.
8 Ostatnia prosta linia powinna przeciąć punkt początkowy. W tym momencie
możesz zwolnić klawisz Alt (Option). Cały małż został zaznaczony. Przejdź
do następnego ćwiczenia bez usuwania tego zaznaczenia.
Obracanie zaznaczenia
Wiemy już, jak przesuwać, skalować i powielać zaznaczone obszary oraz jak odwra-
cać w nich kolory. W kolejnym ćwiczeniu przekonamy się, jak łatwo można obracać
zaznaczony obiekt.
Przed rozpoczęciem ćwiczenia upewnij się, czy małż jest zaznaczony.
1 Wybierz polecenie View/Fit on Screen
(Widok/Zmieść na ekranie), aby okno
obrazu wypełniło cały dostępny
obszar ekranu.
2 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Ctrl
(Windows) lub Command (Mac OS)
i przeciągnij małża na dolną część
drewnianej tacy. Wskaźnik przyjmie
postać strzałki charakterystycznej
dla narzędzia Move (Przesunięcie).
3 Wybierz polecenie Edit/Transform/Rotate (Edycja/Przekształć/Obrót).
Wokół zaznaczenia pojawi się ramka przekształceń z uchwytami.

4 Umieść wskaźnik na zewnątrz ramki przekształceń; gdy przyjmie postać
dwustronnej zakrzywionej strzałki ( ), przeciągnij go, aby obrócić małża
o kąt –15°. Aktualną wartość kąta obrotu możesz odczytać na pasku opcji
w polu Rotate (Obrót). Następnie wciśnij klawisz Enter lub Return, aby zatwierdzić
przekształcenie.
5 W razie potrzeby użyj narzędzia Move (Przesunięcie) ( ) do zmiany położenia

małża. Kiedy jego usytuowanie uznasz za odpowiednie, wybierz polecenie
Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).
Zaznaczanie za pomocą narzędzia

Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne)
Narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) wykorzystujemy do zaznaczania obiek-
tów o mocno kontrastowych krawędziach. Podczas obrysowywania ramka zaznacze-
nia jest „przyciągana” do krawędzi oddzielającej kontrastowe obszary. Dokładność
konturu zaznaczenia można poprawić przez umieszczenie dodatkowych węzłów.
Wystarczy w tym celu kliknąć w odpowiednim miejscu podczas rysowania.

W tym ćwiczeniu zaznaczymy łodzika za pomocą narzędzia Magnetic Lasso
(Lasso magnetyczne) i przeniesiemy go na środek tacy.
1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ), po czym klikając obrazek łodzika, powiększ
jego widok do 100%.
2 Wybierz narzędzie Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne) ( ), ukryte w grupie
narzędzia Lasso ( ).
3 Kliknij krawędź łodzika z lewej strony i zacznij go obrysowywać, przesuwając
wskaźnik narzędzia wzdłuż krawędzi.
Wskazówka:
Jeśli uznasz,
że narzędzie niewy-
starczająco blisko
trzyma się krawę-
dzi (na przykład
w obszarze o mniej-
szym kontraście),
możesz dodać nowe
węzły na obramo-
waniu przez klikanie
w odpowiednich
miejscach. Istnieje
Mimo że tym razem przycisk myszy nie był przytrzymywany w pozycji wciśniętej, możliwość dodania
obrys jest „przyciągany” do krawędzi obiektu, a węzły są dodawane automatycznie. dowolnej liczby
takich węzłów.
4 Po dotarciu do lewej krawędzi łodzika (czyli tam, gdzie rozpoczynaliśmy Ostatnio dodany
zaznaczanie) kliknij dwukrotnie, aby wrócić do węzła początkowego i zamknąć węzeł można zawsze
ramkę zaznaczenia. Można także przesunąć nad ten punkt wskaźnik lassa usunąć za pomocą
i kliknąć. klawisza Delete.
Następnie wracamy
wskaźnikiem myszy
do ostatniego, pozo-
stawionego węzła,
i kontynuujemy
zaznaczanie.
5 Dwukrotnie kliknij narzędzie Hand (Rączka) ( ), aby dopasować wielkość obrazu

do wymiarów okna programu.
6 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przesuń łodzika na deskę.
7 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), a następnie
zapisz plik.

Wyodrębnianie fragmentów
obrazu do oddzielnych plików
Aby szybko utworzyć oddzielne obrazy z poszczególnych elementów jednego
skanu, użyj polecenia Crop and Straighten Photos (Kadrowanie i prostowanie zdjęć).
Najlepiej nadają się do tego obrazy zawierające obiekty o wyraźnie zarysowanych
konturach i umieszczone na jednolitym tle. Przykładem takiego obrazu jest 03Start.
psd. Po otwarciu go wybierz polecenie File/Automate/Crop and Straighten Photos
(Plik/Automatyzuj/Kadrowanie i prostowanie zdjęć). Photoshop automatycznie wytnie
każdy element i utworzy dla niego oddzielny plik. Po przeprowadzeniu takiej próby
po prostu pozamykaj wszystkie pliki bez zapisywania ich.
Obraz oryginalny Rezultat
Kadrowanie obrazu i usuwanie

zaznaczonego fragmentu
Na koniec wykadrujemy obraz do ostatecznych wymiarów i usuniemy resztki tła
pozostawione podczas przesuwania zaznaczeń. Do kadrowania można użyć narzędzia
Crop (Kadrowanie) lub polecenia Crop (Kadruj).
1 Wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ) lub wciśnij klawisz C, aby przełączyć
się od aktualnego narzędzia do narzędzia kadrowania. Photoshop utworzy ramkę
kadrowania obejmującą cały obraz.

2 Na pasku opcji wybierz Unconstrained (Nieograniczony) i włącz opcję Delete
Cropped Pixels (Usuń wykadrowane piksele). Wybranie opcji Unconstrained
(Nieograniczony) pozwala wykadrować obraz o dowolnych proporcjach.
3 Przeciągnij uchwyty ramki, tak aby taca znalazła się wewnątrz ramki, a tła i cienie
pozostawione przez inne elementy były poza nią.
4 Jeśli kadr wygląda prawidłowo, zatwierdź wprowadzone zmiany kliknięciem
przycisku Commit Current Crop Operation (Zatwierdź bieżącą operację kadrowania)
( ) na pasku opcji.
Wykadrowany obraz może zawierać pozostałości tła, z którego pobieraliśmy obiekty
do kolażu. Zaraz się tym zajmiemy.
5 Użyj narzędzia Rectangular Marquee (Zaznaczanie prostokątne) ( ) lub Lasso ( )
i obrysuj niepożądaną resztkę tła. Uważaj przy tym, by w obszarze zaznaczenia nie
znalazł się fragment obrazu, który powinien pozostać.
6 Z przybornika wybierz narzędzie Eraser (Gumka) ( ), a następnie sprawdź,
czy kolory pierwszego planu (foreground color) i tła (background color) są kolorami
domyślnymi — czarny dla pierwszego planu i biały dla tła.
7 Na pasku opcji otwórz panel z ustawieniami pędzla i zdefiniuj pędzel o średnicy
80 pikseli oraz twardości równej 100%.

8 Przeciągnij gumką po obszarze, który chcesz usunąć. Możesz to robić
z rozmachem, bo wymazywane będą tylko te piksele, które zostały zaznaczone.
9 Powtarzaj etapy od 5. do 8., aż usuniesz wszystkie niepożądane fragmenty

starego tła.
10 Na koniec wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).
Aby umieścić poszczególne składniki kompozycji w odpowiednich miejscach,

użyliśmy kilku różnych narzędzi do zaznaczania. Zadanie wykonane!

Wygładzanie krawędzi zaznaczenia
Nierówności krawędzi zaznaczonego fragmentu można wygładzić, korzystając
z antyaliasingu, wtapiania lub funkcji Refine Edge (Popraw krawędź).
Antyaliasing oznacza wygładzenie poszarpanych krawędzi przez zmiękczenie przejść
kolorystycznych pomiędzy pikselami krawędzi a pikselami tła. Ponieważ tylko
piksele krawędzi są zmieniane, żadne szczegóły obrazu nie są tracone. Antyaliasing
jest pomocny w przypadku wycinania, kopiowania i wklejania zaznaczeń podczas
tworzenia kompozycji.
Opcja antyaliasingu jest dostępna dla narzędzi Lasso, Polygonal Lasso (Lasso wielo-
kątne), Magnetic Lasso (Lasso magnetyczne), Elliptical Marquee (Zaznaczanie
eliptyczne) oraz Magic Wand (Różdżka). (Opcje narzędzia są wyświetlane na pasku
opcji, gdy narzędzie jest aktywne). Opcję antyaliasingu należy zaznaczyć przed uży-
ciem narzędzia. Po utworzeniu zaznaczenia nie można już skorzystać z tej funkcji.
Wtapianie oznacza rozmycie krawędzi przez zbudowanie przejść pomiędzy
zaznaczeniem i pikselami otoczenia. Rozmycie może powodować utratę pewnych
szczegółów na krawędziach zaznaczenia.
Wtapianie można zdefiniować dla narzędzi typu Marquee (Zaznaczanie) i Lasso pod-
czas używania ich lub dodać je do istniejącego zaznaczenia. Efekt wtapiania staje się
widoczny w momencie przesuwania, wycinania lub kopiowania zaznaczenia.
Po utworzeniu zaznaczenia można użyć funkcji Refine Edge (Popraw krawędź),
która pozwala wygładzać, wtapiać, zawężać i rozszerzać istniejące zaznaczenia.
Przycisk otwierający okno dialogowe tej funkcji znajduje się na pasku opcji..
t Aby użyć antyaliasingu, wybierz narzędzie Lasso, Elliptical Marquee (Zaznaczanie
eliptyczne) lub Magic Wand (Różdżka) i na pasku opcji włącz opcję Anti-alias
(Wygładzanie).
t Aby zdefiniować wtapianie krawędzi zaznaczenia, wybierz dowolne narzędzie
zaznaczania geometrycznego lub lassa. Wpisz wartość wtapiania w polu Feather
(Wtapianie) na pasku opcji. Wartość ta określa szerokość wtapiania i może być
z zakresu od 1 do 250 pikseli.
t Aby zdefiniować wtapianie dla istniejącego zaznaczenia, wybierz polecenie
Select/Modify/Feather (Zaznacz/Zmień/Wtapianie) i wpisz w oknie wartość
parametru Feather Radius (Promień wtapiania). Następnie kliknij przycisk OK.

Pytania kontrolne
1 Jakie obszary obrazu mogą być edytowane po utworzeniu zaznaczenia?
2 Jak można dodać do zaznaczenia kolejny fragment lub wyłączyć go z obszaru
zaznaczenia?
3 W jaki sposób można przesuwać zaznaczenie podczas jego tworzenia?
4 Jak należy zakończyć rysowanie zaznaczenia z użyciem narzędzia Lasso,
aby mieć pewność, że otrzymamy pożądany kształt?
5 Jak działa narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)?
6 W jaki sposób ustalany jest obszar do zaznaczenia, jeśli używamy narzędzia
Magic Wand (Różdżka)? Czym jest parametr Tolerance (Tolerancja) i jaki ma on wpływ
na zaznaczanie?
Odpowiedzi
1 Tylko obszar wewnątrz ramki zaznaczenia może być edytowany.
2 Aby dodać piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Add to selection
(Dodaj do zaznaczenia) na pasku opcji, a następnie kliknąć w obszarze, który ma być
dodany. Aby odjąć piksele do zaznaczenia, należy włączyć przycisk Subtract from
selection (Odejmij od zaznaczenia), a następnie kliknąć w obszarze, który ma być
odjęty. Dodawać można również przez klikanie bądź przeciąganie z wciśniętym
klawiszem Shift, a odejmować — z wciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option
(Mac OS).
3 Nie zwalniając przycisku myszy, przytrzymujemy wciśnięty klawisz spacji
i przesuwamy zaznaczenie.
4 Aby mieć pewność, że zaznaczenie ma pożądany kształt, kończymy proces
zaznaczania, przeciągając wskaźnik przez punkt, od którego zaczęliśmy
obrysowywanie. Jeśli rozpoczniemy i zakończymy rysowanie w różnych punktach,
program dorysuje prostą linię pomiędzy obydwoma punktami i tak uzupełni ramkę
zaznaczenia.
5 Narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) „maluje” zaznaczenie, które
automatycznie rozprzestrzenia się do najbliższych krawędzi, jakie zostaną napotkane
w obrazie.
6 Narzędzie Magic Wand (Różdżka) zaznacza sąsiednie piksele w oparciu
o podobieństwo ich koloru. Parametr Tolerance (Tolerancja) określa, jak duży zakres
odcieni koloru jest przez narzędzie akceptowany. Im wyższa wartość tolerancji,
tym więcej odcieni zostanie zaznaczonych.

4 PODSTAWOWE
INFORMACJE O WARSTWACH
Tematyka lekcji
W tej lekcji napisano, jak:
t rozmieszczać obiekty na warstwach,
t tworzyć, wyświetlać, ukrywać i uaktywniać warstwy,
t zmienić kolejność warstw w celu zmiany porządku
obiektów w obrazie,
t stosować tryby mieszania warstw,
t zmieniać wymiary warstw i obracać je,
t dodać do warstwy wypełnienie gradientowe,
t stosować filtry w odniesieniu do warstw,
t dodać do warstwy tekst i efekty specjalne,
t wstawiać warstwy dopasowania,
t zapisać spłaszczoną kopię obrazu.
Przyswojenie materiału tej lekcji zajmie mniej niż godzinę. W razie

potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować
w ich miejsce folder Lesson04. Podczas pracy pliki startowe będą nadpi-
sywane. Można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty CD, która
stanowi załącznik do książki.
90
Zdjęcia ananasa i kwiatka pochodzą z © Image Source, www.imagesource.com
W Photoshopie mamy możliwość izolowania

pewnych fragmentów obrazu na warstwach.
Każda warstwa może być edytowana jako odrębny
obraz, co daje nieograniczone możliwości
komponowania i korygowania projektów.
91
O warstwach
Każdy plik Photoshopa zawiera przynajmniej jedną warstwę. Nowe pliki są najczę-
ściej tworzone z warstwą tła (ang. background layer), zawierającą kolor lub obraz
widoczny w miejscach, w których kolejne warstwy są przezroczyste. Wszystkie nowe
warstwy w obrazie są całkowicie przezroczyste do chwili dodania do nich tekstu
lub innych obiektów (inaczej mówiąc — nadania pikselom określonych wartości).
Praca z wykorzystaniem warstw przypomina umieszczanie fragmentów rysunku
na arkuszach przezroczystej folii. Każdy taki arkusz może być edytowany, przemiesz-
czany i usuwany bez wpływania na pozostałe arkusze. Cała kompozycja staje się
widoczna, gdy wszystkie arkusze zostaną ułożone w stos, jeden na drugim.
Rozpoczynamy pracę
Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji kompozycji.
1 Uruchom program i natychmiast przytrzymuj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia
domyślnych ustawień programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych”
na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, który pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
usunięcie pliku z ustawieniami Photoshopa.
3 Kliknij zakładkę Mini Bridge, aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program
Bridge nie został jeszcze uruchomiony, kliknij przycisk Launch Bridge
(Uruchom aplikację Bridge).
4 W lewej części panelu Mini Bridge wybierz pozycję Favorites (Ulubione).
5 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons,
a następnie folder Lesson04.
6 W panelu Content (Zawartość) zaznacz obraz 04End.psd. Aby uzyskać podgląd
na cały ekran, wciśnij klawisz spacji.
Ta kilkuwarstwowa kompozycja przedstawia pocztówkę, jaką teraz utworzymy.
Będzie to okazja do poznania sposobów tworzenia, edycji i zarządzania warstwami.
7 Wciśnij ponownie klawisz spacji, by powrócić do panelu Mini Bridge, po czym
kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 04Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
8 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku
na 04Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli ukaże się okno
z opcjami formatu Photoshopa, zamknij je kliknięciem przycisku OK.
Tworząc kopię pliku startowego, nie musisz obawiać się utraty oryginału przez zastą-
pienie go wersją zmodyfikowaną.
92 LEKCJA 4 Podstawowe informacje o warstwach

Panel Layers (Warstwy)
W panelu Layers (Warstwy) wyświetlane są nazwy wszystkich warstw i miniatury ich
zawartości. Korzystając z panelu, możemy warstwy ukrywać, wyświetlać, zmieniać ich
położenie, usuwać, łączyć i zmieniać im nazwy. Miniatury są automatycznie uaktual-
niane podczas każdej edycji warstwy.
1 Jeśli panel Layers (Warstwy) nie jest widoczny w obszarze roboczym, wybierz
z menu Window (Okno) polecenie Layers (Warstwy).
Wskazówka:
Korzystając z menu
W panelu Layers (Warstwy) powinno być widocznych pięć warstw pliku 04Working kontekstowego,
(od góry do dołu): Postage (stempel pocztowy), HAWAII, Flower (kwiat), Pineapple można ukryć lub
(ananas) i Background (tło). zmienić wielkość
miniatur warstw.
2 Zaznacz warstwę Background, aby ją uaktywnić (jeśli nie jest zaznaczona). Aby otworzyć
Zwróć uwagę na miniaturę zawartości warstwy oraz towarzyszące jej ikony: menu kontekstowe,
należy kliknąć
t Ikona kłódki ( ) wskazuje, że warstwa jest zabezpieczona. miniaturę warstwy
t Ikona oka ( ) oznacza, że warstwa jest widoczna w oknie obrazu. Jeśli ikona prawym przyciskiem
zostanie kliknięta (i zniknie), warstwa zostanie ukryta. (Windows) lub
kliknąć, wciskając
Pierwszym zadaniem będzie dodanie do naszej kompozycji, zdjęcia plaży morskiej. jednocześnie klawisz
Teraz je odszukamy i otworzymy w Photoshopie. Control (Mac OS)1.
1
Aby otworzyć menu kontekstowe z rozmiarami miniatur, nie trzeba celować myszą w miniaturę warstwy,
wystarczy kliknąć puste miejsce panelu Layers (warstwy) — przyp. tłum.

3 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie plik Beach.psd (plaża), aby otworzyć go
w Photoshopie.
Zawartość panelu Layers (Warstwy) zmieniła się. Teraz wyświetla on informacje

o warstwach z pliku Beach.psd. Ten obraz składa się z tylko jednej warstwy Layer 1.
Nie ma warstwy tła. Więcej informacji na temat tej warstwy znaleźć można w ramce
„Warstwa tła” poniżej.
Warstwa tła
Kiedy tworzymy nowy obraz z białym lub kolorowym tłem, warstwa położona
najniżej w panelu Layers (Warstwy) ma nazwę Background (Tło). W obrazie może
być tylko jedna warstwa tła. Tej warstwy nie da się przesuwać na stosie warstw i nie
można zmieniać jej trybu mieszania ani przezroczystości. Warstwę tła można jednak
przekształcić w zwykłą warstwę.
Kiedy tworzymy nowy obraz z przezroczystą zawartością, nie posiada on warstwy
tła. Najniżej położona na stosie warstwa nie ma takich ograniczeń jak warstwa tła
— można ją przesunąć w dowolne miejsce w panelu Layers (Warstwy), zmienić jej
przezroczystość i tryb mieszania.
Aby przekształcić warstwę tła w zwykłą warstwę:

1 Dwukrotnie kliknij warstwę Background (Tło) w panelu Layers (Warstwy)
lub wybierz z głównego menu polecenie Layer/New/Layer From Background
(Warstwa/Nowa/Warstwa z tła).
2 Zmień nazwę warstwy i ustaw pozostałe opcje.
3 Kliknij przycisk OK.
Aby przekształcić zwykłą warstwę w warstwę tła:

1 Zaznacz warstwę w panelu Layers (Warstwy).
2 Wybierz z menu polecenie Layer/New/Background From Layer
(Warstwa/Nowa/Tło z warstwy).

Zmienianie nazwy i kopiowanie warstwy
Aby dodać nowy element kompozycji i jednocześnie utworzyć dla niego nową
warstwę, wystarczy go przeciągnąć z innego pliku i umieścić w obrazie docelo-
wym. Warstwę z wybranym elementem można przeciągnąć albo z okna obrazu,
albo z panelu Layers (Warstwy). W obydwu przypadkach tylko aktywna warstwa
zostanie skopiowana.
Przeciągać będziemy obraz Beach.psd do pliku 04Working.psd. Zanim rozpoczniesz,
sprawdź, czy obydwa pliki są otwarte. Aktywny powinien być plik Beach.psd.
Na początek warstwie Layer 1 nadamy bardziej opisową nazwę.
1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij dwukrotnie nazwę Layer 1, zmień ją na Beach
i naciśnij klawisz Enter (lub Return). Pozostaw tę warstwę aktywną.
2 Z głównego menu wybierz polecenie Window/Arrange/2-Up Vertical (Okno/Ułóż/2 Wskazówka:

na górze — pionowo). Photoshop wyświetli oba obrazy. Następnie kliknij obraz Jeśli podczas prze-
ciągania obiektu
Beach.psd, aby stał się aktywny.
z jednego obrazu
3 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i za jego pomocą przeciągnij obraz do drugiego przy-
Beach.psd do okna obrazu 04Working.psd. trzymamy wciśnięty
klawisz Shift, obiekt
zostanie wstawiony
na środku obrazu
docelowego.

Warstwa Beach jest teraz w oknie obrazu 04Working.psd i w jego panelu Layers
(Warstwy) między warstwami Pineapple i Background — Photoshop umieszcza zawsze
nową warstwę bezpośrednio nad tą, która jest aktywna, a wcześniej uaktywniliśmy
właśnie warstwę Background.
4 Zamknij plik Beach.psd bez zapisywania w nim zmian.

5 Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby go zamknąć.
Wyświetlanie poszczególnych warstw

Obraz 04Working.psd składa się teraz z sześciu warstw. Niektóre z nich są widoczne,
a część ukryta. Obecność ikony oka ( ) po lewej stronie nazwy warstwy wskazuje,
że warstwa jest widoczna.
1 Kliknij ikonę oka ( ) obok warstwy Pineapple, aby ukryć obraz ananasa.

Warstwę można wyświetlić lub ukryć przez kliknięcie ikony oka lub pustego miejsca
w kolumnie tych ikon — zwanej także kolumną widoczności warstw.
2 Kliknij w kolumnie widoczności warstw, aby ponownie wyświetlić warstwę
z ananasem.
Dodawanie obramowania do warstwy

Warstwę Beach otoczymy białą ramką, aby wyglądała jak prawdziwe zdjęcie.
1 Zaznacz warstwę Beach — aby zaznaczyć warstwę, wystarczy kliknąć jej nazwę
w panelu Layers (Warstwy).
Warstwa jest wyróżniona, co oznacza, że jest aktywna. Wszelkie zmiany dokonywane
w oknie obrazu będą dotyczyły tej właśnie warstwy.
2 Aby lepiej było widać, które obszary warstwy z fotografią są nieprzezroczyste,
ukryj wszystkie warstwy oprócz Beach. W tym celu przytrzymaj wciśnięty klawisz
Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij ikonę oka ( ) obok warstwy Beach.
Białe tło oraz inne obiekty znikły, a fotografia jest teraz widoczna na tle szaro-białej
szachownicy. Szachownica wskazuje na przezroczystość aktywnej warstwy.
3 Wybierz polecenie Layer/Layer Style/Stroke (Warstwa/Styl warstwy/Obrys).
Otwarte zostanie okno dialogowe Layer Style (Styl warstwy), gdzie ustalimy parametry
białego obrysu wokół obrazu z plażą.

4 Ustaw następujące wartości poszczególnych parametrów:
t Size (Rozmiar): 5 px (5 piks),
t Position (Położenie): Inside (Wewnątrz),
t Blend Mode (Tryb mieszania): Normal (Zwykły),
t Opacity (Krycie): 100%,
t Color (Kolor): biały (kliknij pole Color [Kolor] i w próbniku kolorów
wybierz biel).
5 Kliknij przycisk OK. Wokół zdjęcia plaży pojawi się biała otoczka.
Zmiana kolejności warstw

Warstwy w obrazie ułożone są w tzw. stos. Kolejność warstw na stosie ma wpływ
na wygląd obrazu. Zmiana tej kolejności spowoduje, że pewne fragmenty obrazu
przesuną się nad lub pod obiekty położone na innych warstwach.
Zmienimy teraz kolejność warstw, by fotografia znalazła się przed innym obiektem,
który na razie pozostaje ukryty.

1 Kliknij kolumnę widoczności obok warstw Postage, HAWAII, Flower, Pineapple
i Background. Ukryte dotąd warstwy zostaną wyświetlone.
Fotografia została niemal całkowicie przysłonięta przez obrazy zawarte na innych

warstwach.
2 W panelu Layers (Warstwy) przeciągnij warstwę Beach w górę, aby znalazła się
między warstwami Pineapple i Flower — gdy pojawi się gruba linia pomiędzy tymi
warstwami, zwolnij przycisk myszy.
Wskazówka:
Kolejność warstw
na stosie można
zmienić także
przez przesunięcie
aktywnej warstwy
za pomocą poleceń
Bring To Front
(Przesuń na wierzch),
Bring Forward
(Przesuń do przodu),
Send To Back (Przesuń
na spód) oraz Send
Backward (Przesuń
do tyłu) z menu
Warstwa Beach przesunęła się na stosie o jeden poziom i fotografia pojawiła się Layer/Arrange
nad ananasem oraz tłem, ale pod kwiatem i napisem „HAWAII”. (Warstwa/Ułóż).

Zmiana krycia warstwy
Zmniejszenie krycia warstwy sprawia, że zawartość warstw położonych niżej będzie
przez nią prześwitywać. W naszym przykładzie stempel pocztowy jest zbyt ciemny
i za bardzo rzuca się w oczy. Zmieńmy więc krycie warstwy Postage, aby kwiat i inne
obrazy prześwitywały przez nią.
1 Zaznacz warstwę Postage, a następnie kliknij strzałkę obok pola Opacity (Krycie)
i przeciągnij suwak do pozycji 25%. Wartość krycia można również zmienić przez
potarcie etykiety Opacity (Krycie) lub wpisanie odpowiedniej wartości w polu
tekstowym.
Warstwa Postage stała się częściowo przezroczysta i widać przez nią warstwy leżące
niżej. Jak łatwo zauważyć, wprowadzona zmiana wpłynęła tylko na warstwę Postage
— Pineapple, Beach, Flower i HAWAII są wciąż nieprzezroczyste.
2 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz zmiany w pliku.
Powielanie warstw i zmienianie trybu mieszania

Warstwie można przypisać także różne tryby mieszania, które wpływają na sposób,
w jaki jej piksele mieszają się z pikselami warstw leżących niżej. Najpierw zastosu-
jemy te tryby do zwiększenia wyrazistości warstwy Pineapple, a następnie zmienimy
tryb mieszania warstwy Postage — w tej chwili obie warstwy mają przypisany tryb
Normal (Zwykły).
1 Kliknij ikony oka obok warstw HAWAII, Flower i Beach, aby je ukryć.
2 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem
Control (Mac OS) warstwę Pineapple i z podręcznego menu wybierz polecenie
Duplicate Layer (Powiel warstwę). (Nie klikaj miniatury warstwy, bo otworzy się
zupełnie inne menu podręczne). W oknie dialogowym tego polecenia kliknij
przycisk OK.
Nad warstwą Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Pineapple copy
(Pineapple kopia).

Julieanne Kost jest w firmie Adobe
oficjalną ewangelistką Photoshopa.

Efekty związane z mieszaniem warstw
Mieszanie warstw może dawać rozmaite rezultaty w zależności od kolejności warstw
i ich pogrupowania. Wybrany tryb mieszania można przypisać całej grupie warstw
albo każdej z nich oddzielnie, ale uzyskane efekty będą zupełnie różne. Gdy przypi-
sujemy tryb mieszania grupie warstw, Photoshop traktuje ją jak jeden obiekt będący
wynikiem scalenia tych warstw. Warto poeksperymentować z rozmaitymi sposobami
mieszania warstw, aby zobaczyć, jakie efekty można uzyskać.

1 Zaznacz warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia) i z rozwijanej listy trybów
mieszania widocznej w górnej części panelu Layers (Warstwy) wybierz opcję
Overlay (Nakładka).
Tryb Overlay (Nakładka) miesza warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia) z leżącą
niżej warstwą Pineapple; tworzy bardziej wyrazisty i kolorowy obraz ananasa z głęb-
szymi cieniami i jaśniejszymi światłami.
Wskazówka: 2 Zaznacz warstwę Postage i z rozwijanej listy trybów mieszania wybierz Multiply
Więcej informacji (Pomnóż). Tryb ten mnoży kolory danej warstwy z kolorami warstw leżących
na temat trybów
niżej. W naszym przykładzie spowoduje to lekkie wzmocnienie obrazu stempla
mieszania, łącznie
z ich definicjami pocztowego.
i ilustrowanymi
przykładami, można
znaleźć w pomocy
Photoshopa.
3 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty

dotychczasowej pracy.
Obracanie warstw i zmienianie ich rozmiarów

Warstwy można skalować i transformować.
1 Kliknij kolumnę widoczności warstwy Beach, aby uczynić ją widoczną.
2 Zaznacz warstwę Beach, a następnie wybierz polecenie Edit/Free Transform
(Edycja/Przekształć swobodnie). Zdjęcie plaży zostanie otoczone ramką
transformacji, która będzie wyposażona w uchwyty w każdym narożniku
i na środku każdego boku.

Teraz zmienimy wymiary warstwy i lekko ją obrócimy.
3 Wciśnij klawisz Shift i, nie zwalniając go, przeciągnij narożny uchwyt ramki ku
środkowi fotografii, aby zmniejszyć ją o około 50%. (Obserwuj zawartość pól
Width [Szerokość] i Height [Wysokość] na pasku opcji).
4 Następnie ustaw wskaźnik na zewnątrz ramki w pobliżu jednego z narożników
i gdy przyjmie postać dwustronnej zakrzywionej strzałki, przeciągnij nim
w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara. Obróć w ten sposób zdjęcie
o około 15 stopni. Ten sam efekt możesz uzyskać przez wpisanie liczby 15 w polu
Rotate (Obróć) na pasku opcji.
5 Na pasku opcji kliknij przycisk Commit Transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ).

6 Przywróć widoczność warstwy Flower, a następnie wybierz narzędzie Move
(Przesunięcie) ( ) i przeciągnij zdjęcie plaży, aby wsunąć jego narożnik pod płatki
kwiatu, tak jak na rysunku.
7 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz).

Dodawanie nowych elementów za pomocą filtrów
Teraz utworzymy nową, zupełnie pustą warstwę. (Umieszczanie w pliku pustej war-
stwy przypomina dodawanie arkusza czystej foli do stosu obrazów). Wykorzystamy ją
do utworzenia tła w postaci realistycznie wyglądających chmur na błękitnym niebie.
Chmury wygenerujemy za pomocą jednego z filtrów dostępnych w Photoshopie.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background (Tło), aby ją uaktywnić,
po czym kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę) ( ), znajdujący się
u dołu panelu.
# Uwaga: Między warstwami Background i Pineapple pojawi się nowa warstwa o nazwie Layer 1
Nową warstwę (Warstwa 1). Jako że jest całkowicie pusta, jej obecność nie wpłynie na wygląd obrazu.
można utworzyć
także przez wybranie 2 Kliknij dwukrotnie nazwę nowej warstwy i wpisz Clouds (chmury), po czym
polecenia Layer/ zatwierdź tę nazwę klawiszem Enter lub Return.
New/Layer (Warstwa/
3 W przyborniku kliknij próbkę koloru narzędzia i za pomocą próbnika
Nowa/Warstwa)
z menu głównego kolorów ustaw kolor odpowiadający błękitowi nieba, po czym kliknij
lub New Layer (Nowa przycisk OK. My wybraliśmy kolor o następujących wartościach: R 48,
warstwa) z menu G 138 i B 174. Kolor tła powinien pozostać biały.
panelu Layers
(Warstwy). 4 Przy wciąż aktywnej warstwie Clouds wybierz polecenie Filter/Render/Clouds
(Filtr/Renderowanie/Chmury). W tle obrazu ukażą się sztucznie wygenerowane,
ale realistycznie wyglądające chmury.

Dodawanie nowej warstwy metodą przeciągania
Nowe warstwy można tworzyć przez przeciąganie plików obrazowych z pulpitu, pro-
gramu Bridge, Eksploratora (Windows) lub Findera (Mac OS). Taką właśnie metodą
dodamy do naszej pocztówki kolejny kwiat.
1 Jeśli okno Photoshopa wypełnia całą powierzchnię ekranu monitora, zmniejsz je,
wykonując następujące czynności:
t W Windows kliknij przycisk Maksymalizuj/Przywróć ( ) w prawym górnym
rogu okna programu, a następnie przeciągnij prawy dolny narożnik okna,
aby je zmniejszyć.
t W Mac OS kliknij zielony przycisk Maksymalizuj/Przywróć ( ) w lewym
górnym rogu okna obrazu.
2 W Photoshopie zaznacz warstwę Pineapple copy (Pineapple kopia), aby ją
uaktywnić.
3 W Eksploratorze (Windows) lub Finderze (Mac OS) przejdź do folderu Lessons
skopiowanego wcześniej z płyty dołączonej do książki i otwórz w nim folder
Lesson04.
4 Zaznacz plik Flower2.psd i przeciągnij go z Eksploratora lub Findera na obraz
w oknie Photoshopa.
W panelu Layers (Warstwy), bezpośrednio nad warstwą Pineapple copy (Pineapple

kopia) pojawi się warstwa o nazwie Flower2. Photoshop nada jej charakter obiektu
inteligentnego, co oznacza, że możemy ją edytować w sposób nienaruszający danych
oryginalnych. Z obiektami inteligentnymi będziemy mieć do czynienia jeszcze w lek-
cjach 5. i 8.

5 Ustaw warstwę Flower2 w lewym dolnym rogu pocztówki — mniej więcej połowa
kwiatu powinna być widoczna.
6 Kliknij przycisk Commit (Zatwierdź) ( ) na pasku opcji, aby zaakceptować

nową warstwę.
Wstawianie tekstu
Czas na utworzenie tekstu. Użyjemy do tego celu narzędzia Horizontal Type (Tekst).
Tekst jest zawsze umieszczany na odrębnej warstwie tekstowej. Następnie dokonamy
edycji tekstu i dodamy do jego warstwy efekt specjalny.
1 Włącz widoczność warstwy HAWAII. Nową warstwę tekstową dodamy
bezpośrednio pod tą warstwą.
2 Wybierz polecenie Select/Deselect Layers (Zaznacz/Usuń zaznaczenia warstw).
To spowoduje, że żadna warstwa nie będzie aktywna.
3 Kliknij próbkę Set foreground color (Ustaw kolor pierwszego planu).
W oknie Color Picker (Próbnik kolorów) wybierz trawiasty odcień zieleni,
po czym kliknij przycisk OK.
4 Z palety narzędziowej wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).
Następnie wybierz polecenie Window/Character (Okno/Typografia), aby otworzyć
panel Character (Typografia), i ustaw następujące parametry pisma:
t Wybierz szeryfową czcionkę (w przykładzie użyto Birch Std).
t Wybierz styl czcionki (w przykładzie użyto stylu Regular).
t Ustaw duży rozmiar czcionki (w przykładzie
użyto czcionki o rozmiarze 36 punktów).
t Z rozwijanej listy Set the anti-aliasing method
(Określ metodę wygładzania) ( ) wybierz opcję
Crisp (Ostre).
t Ustaw dużą wartość trackingu ( )
(w przykładzie zastosowano 250).
t Kliknij przycisk All Caps (Wersaliki) ( ).
t Kliknij przycisk Faux Bold (Sztuczne pogrubienie)
( ).

5 Kliknij tuż pod literą H w napisie „HAWAII” i wpisz Island Paradise # Uwaga:
(wyspa Raj). Następnie kliknij przycisk Commit any current edits Jeśli popełnisz
błąd przy wyzna-
(Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ) na pasku opcji. czaniu punktu
Panel Layers (Warstwy) zawiera teraz nową warstwę o nazwie Island Paradise z minia- początkowego
turą litery „T”, wskazującą, że jest to warstwa tekstowa. Znajduje się ona na szczycie wpisywanego tekstu,
po prostu kliknij
stosu warstw. przycisk Cancel any
current edits (Anuluj
wszystkie zmiany)
i powtórz czynności
z punktu 5.
Tekst pojawił się w miejscu pierwszego kliknięcia, które najprawdopodobniej nie jest
dokładnie tym, o które chodziło.
6 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij tekst „Island Paradise”,
aby znalazł się dokładnie pod napisem „HAWAII”.

Nakładanie gradientu na warstwę
Kolorowe wypełnienie tonalne (gradient) można nałożyć na całą warstwę lub tylko
na jej część. W tym ćwiczeniu zrobimy to w odniesieniu do napisu „HAWAII”,
aby uczynić go bardziej kolorowym. Najpierw zaznaczymy tekst, a potem zastosujemy
odpowiedni gradient.
1 Zaznacz w panelu Layers (Warstwy) warstwę HAWAII, aby ją uaktywnić.
Control (Mac OS) miniaturę warstwy HAWAII i z menu podręcznego wybierz
polecenie Select Pixels (Zaznacz piksele). Cała zawartość warstwy, czyli biały
napis „HAWAII”, zostanie zaznaczona.
Po zaznaczeniu napisu wypełnimy go gradientem.

Wskazówka: 3 Wybierz narzędzie Gradient ( ).
Zamiast próbek
4 W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu (foreground color).
można wyświetlić
listę z nazwami W próbniku kolorów ustaw kolor jasnopomarańczowy, po czym kliknij
wypełnień tonal- przycisk OK. Kolor tła (background color) powinien pozostać biały.
nych. Wystarczy
5 Sprawdź, czy na pasku opcji narzędzia zaznaczona jest ikona Linear Gradient
rozwinąć menu
próbnika gradien- (Gradient liniowy) ( ).
tów i wybrać opcję 6 Na pasku opcji kliknij małą strzałkę obok pola edytora gradientów, aby otworzyć
Small List (Mała lista)
lub Large List (Duża
próbnik gradientów. Wybierz wypełnienie Foreground To Background (Od koloru
lista). Można również narzędzia do koloru tła), a następnie kliknij w dowolnym miejscu poza próbnikiem
zatrzymać na chwilę gradientów, aby go zamknąć.
wskaźnik nad próbką
i poczekać, aż pojawi
7 Przy wciąż aktywnym zaznaczeniu nałóż gradient od dołu do góry napisu.
się podpowiedź Aby mieć pewność, że pociągnięcie będzie dokładnie pionowe, trzymaj wciśnięty
z nazwą gradientu. klawisz Shift.

Napis został wypełniony przejściem tonalnym od barwy pomarańczowej u dołu
do białej u góry.
8 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie), aby dezaktywować
zaznaczenie tekstu „HAWAII”.
9 Zapisz efekty dotychczasowej pracy.
Stosowanie stylów warstw

Warstwę można uwydatnić, dodając do niej cień, poświatę, efekt fazy i płaskorzeźby
lub inne efekty specjalne z kolekcji automatycznych i edytowalnych stylów warstw. Wskazówka:
Style te dodaje się i łączy z warstwą bardzo prosto. Okno Layer Style
(Styl warstwy) można
Podobnie jak warstwy, style możemy ukrywać — wystarczy kliknąć ikonę oka otworzyć także przez
( ) przy nazwie stylu w panelu Layers (Warstwy). Można je również w każdej chwili kliknięcie przycisku
usunąć. Kopię stylu można dodać do innej warstwy przez przeciągnięcie efektu Add a layer style
na warstwę docelową. (Dodaj styl warstwy),
znajdującego się
Wcześniej zastosowaliśmy styl warstwy w celu utworzenia obrysu wokół zdjęcia plaży. u dołu panelu Layers
Teraz wykorzystamy tę technikę do utworzenia cienia dla warstwy tekstowej. (Warstwy). Następnie
z rozwijanego
1 Uaktywnij warstwę Island Paradise, a następnie wybierz polecenie Layer/Layer menu wybieramy
Style/Drop Shadow (Warstwa/Styl warstwy/Cień). odpowiedni styl,
na przykład Bevel
2 W oknie Layer Style (Styl warstwy) zaznacz opcję Preview (Podgląd), and Emboss (Faseta
a następnie przesuń okno, by nie zasłaniało napisu „Island Paradise”. i płaskorzeźba).

3 W sekcji Structure (Struktura) zaznacz opcję Use Global Light
(Użyj oświetlenia globalnego) i ustaw:
t Blend Mode (Tryb mieszania) na Multiply (Pomnóż),
t Opacity (Krycie) na 75%,
t Angle (Kąt) na 78 stopni,
t Distance (Odległość) na 5 pikseli,
t Spread (Rozpiętość) na 30%,
t Size (Rozmiar) na 10 pikseli.
Do napisu „Island Paradise” dodany zostanie cień.

4 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić ustawienia i zamknąć okno dialogowe.
Photoshop zagnieżdża style przypisane warstwie pod jej nazwą w panelu Layers
(Warstwy). Bezpośrednio pod warstwą pojawia się pozycja o nazwie Effects (Efekty),
a pod nią — przypisane style. W każdym wierszu widoczna jest ikona oka ( ), któ-
rej kliknięcie powoduje wyłączenie danego stylu i zniknięcie samej ikony. Ponowne
kliknięcie w tym samym miejscu przywraca widoczność zarówno stylu, jak i ikony.
Wszystkie style można ukryć kliknięciem ikony oka w wierszu Effects (Efekty).
Listę stylów można zwijać i rozwijać przez klikanie strzałki widocznej na prawo
od warstwy.

5 Upewnij się, czy ikony w kształcie oka są widoczne w obu wierszach pod warstwą
Island Paradise.
6 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i przeciągnij
pozycję Effects (Efekty) lub symbol efektów ( ) w dół na warstwę HAWAII.
Styl Drop Shadow (Cień) z ustawieniami takimi jak dla warstwy Island Paradise
zostanie przypisany warstwie HAWAII.
Teraz utworzymy zielony obrys napisu „HAWAII”.

7 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę HAWAII, kliknij przycisk Add a layer
style (Dodaj styl warstwy) ( ) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz opcję
Stroke (Obrys).
8 W sekcji Structure (Struktura) okna dialogowego Layer Style (Styl warstwy) dokonaj
poniższych ustawień:
t Size (Rozmiar) — 4 piksele,
t Position (Położenie) — Outside (Zewnątrz),
t Blend Mode (Tryb mieszania) — Normal (Zwykły),
t Opacity (Krycie) — 100%,
t Color (Kolor) — zielony (wybierz odcień współgrający z kolorem tekstu
„Island Paradise”).

9 Kliknij przycisk OK, aby zastosować obrys.
Kolejna czynność będzie polegała na dodaniu cienia i atłasowego połysku kwiatu.

10 Uaktywnij warstwę Flower, a następnie wybierz polecenie Layer/Layer Style/Drop
Shadow (Warstwa/Styl warstwy/Cień). W sekcji Structure (Struktura)
zmień następujące ustawienia:
t Opacity (Krycie) na 60,
t Distance (Odległość) na 13 pikseli,
t Spread (Rozpiętość) na 9%.
t Upewnij się, czy opcja Use Global Light (Użyj oświetlenia globalnego) jest
zaznaczona oraz czy trybem mieszania jest Multiply (Pomnóż).
Nie klikaj jeszcze przycisku OK.
11 W lewej części okna Layer Style (Styl warstwy) zaznacz styl Satin (Satyna).
W sekcji Structure (Struktura) upewnij się, czy włączona jest opcja Invert
(Odwróć), a następnie dokonaj następujących ustawień:
t kolor (obok rozwijanej listy z trybami mieszania) — czerwony
(wybierz odcień harmonizujący z kolorem kwiatu),

t Distance (Odległość) — 22 piksele.
12 Kliknij przycisk OK, aby zastosować oba style warstwy.
Dodanie warstwy dopasowania

Warstwy dopasowania (zwane też korekcyjnymi) umożliwiają modyfikowanie kolo-
rów i tonów obrazu bez trwałego naruszania wartości oryginalnych. Na przykład jeśli
utworzymy warstwę korekcyjną typu Color Balance (Balans kolorów), stworzymy sobie
możliwość swobodnego eksperymentowania z kolorami obrazu — wszelkie zmiany
będą wprowadzane wyłącznie na warstwie dopasowania. Jeśli zdecydujemy się
przywrócić pierwotny wygląd obrazu, będziemy mogli to zrobić przez zwykłe ukrycie
lub usunięcie tej warstwy.
Warstwy korekcyjne stosowaliśmy już w poprzednich lekcjach. Tym razem dodamy
warstwę Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) i za jej pomocą zmienimy kolor kwiatu.
Warstwa korekcyjna wpływa na wygląd wszystkich warstw leżących niżej, o ile pod-
czas jej tworzenia nie jest aktywne żadne zaznaczenie lub nie utworzyliśmy maski
przycinającej.

1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij warstwę Flower2, aby ją uaktywnić.
2 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Hue/Saturation
(Barwa/Nasycenie), aby utworzyć warstwę korekcyjną.
3 W panelu Properties (Właściwości) zmień następujące ustawienia:

t Hue (Barwa) na 60,
t Saturation (Nasycenie) na 19,
t Lightness (Jasność) na 0.
Wprowadzone zmiany wpłynęły na wygląd warstw Flower2, Pineapple Copy

(Pineapple kopia), Pineapple, Clouds i Background. Efekt jest interesujący,
ale my chcemy zmienić tylko warstwę Flower2.

Control (Mac OS) warstwę Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) i wybierz polecenie
Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą).
W panelu Layers (Warstwy) pojawiła się strzałka oznaczająca, że warstwa korekcyjna

wpływa teraz tylko na warstwę Flower2. Do zagadnień związanych z maskami przyci-
nającymi wrócimy w trakcie lekcji 6. i 7.
Aktualizacja efektu warstwy

Efekty są automatycznie aktualizowane podczas dokonywania zmian zawartości
warstwy. Zmienimy teraz tekst i sprawdzimy, jak dodane wcześniej do warstwy style
dopasują się do nowego tekstu. Jednak wcześniej posłużymy się nową funkcją uła-
twiającą wyszukiwanie warstw w panelu Layers (Warstwy).
1 W panelu Layers (Warstwy) z listy rozwijanej Pick A Filter Type (Wybierz typ filtra)
wybierz opcję Kind (Rodzaj). Wskazówka:
W panelu Layers
Typ filtra określa, jakie opcje wyszukiwania warstw będą dostępne. (Warstwy) można
filtrować warstwy
2 Spośród opcji wyszukiwania wybierz Filter For
według ich typu,
Type Layers (Filtr dla warstw tekstowych). nazwy, przypisanego
W panelu Layers (Warstwy) widoczna pozostanie efektu, trybu miesza-
nia, atrybutu i koloru.
jedynie warstwa Island Paradise. Funkcja filtrowania Gdy pracujemy
warstw umożliwia szybkie wyszukanie konkretnej ze złożonymi plikami
warstwy i nie ma żadnego wpływu na widoczność zawierającymi wiele
warstw w oknie obrazu ani na ich uporządkowanie warstw, funkcja
filtrowania może być
w stosie. bardzo przydatna.
Island Paradise.
4 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).
5 Na pasku opcji zmień rozmiar czcionki na 32 punkty i wciśnij klawisz Enter
(lub Return).

Mimo że tekst nie został zaznaczony narzędziem Horizontal Type (Tekst) (tak jak robi
się to w edytorach tekstowych), napis „Island Paradise” ma teraz rozmiar 32 punktów.
6 Przy aktywnym narzędziu Horizontal Type (Tekst) kliknij między wyrazami
„Island” i „Paradise” i wpisz of.
Zwróć uwagę, że dodane wcześniej style zostały automatyczne przypisane
do nowego tekstu.
7 Słowo „of ” jest zbędne, więc usuń je.
( ) i przeciągnij napis „Island Paradise”,
# Uwaga: Po edycji aby znalazł się dokładnie pod napisem
tekstu nie musisz
klikać przycisku
„HAWAII”.
Commit any current
edits (Zatwierdź
wszystkie dotych-
czasowe zmiany), bo
wybranie narzędzia
daje ten sam skutek. 9 Kliknij czerwony przycisk Filtering On/Off (Włącz/wyłącz filtrowanie warstw)
w prawym górnym rogu panelu Layers (Warstwy), aby wyłączyć filtrowanie
warstw.
Dodawanie obramowania
Pocztówka jest prawie ukończona — wszystkie elementy kompozycji zostały prawi-
dłowo ułożone. Dla jej ostatecznego wykończenia ustawimy w odpowiednim miejscu
stempel pocztowy i dodamy białe obramowanie.
1 Uaktywnij warstwę Postage, a następnie korzystając z narzędzia Move (Przesunięcie)
( ), przeciągnij ją w prawy dolny róg obrazu, tak jak na poniższym rysunku.

2 Zaznacz warstwę Island Paradise, a następnie kliknij przycisk Create a new layer
(Utwórz warstwę) ( ) w dolnej części panelu.
3 Wybierz polecenie Select/All (Zaznacz/Wszystko).
4 Wybierz Select/Modify/Border (Zaznacz/Zmień/Brzeg). W oknie Border
Selection (Zaznaczenie krawędzi) ustaw wartość parametru Width (Szerokość)
na 10 i kliknij OK.
Powstanie zaznaczenie obejmujące krawędź obrazu o szerokości 10 pikseli.
Wypełnimy je kolorem białym.
5 Ustaw biały kolor narzędzia, po czym wybierz polecenie Edit/Fill
(Edycja/Wypełnij).
6 W oknie dialogowym Fill (Wypełnienie) wybierz opcję Foreground Color
(Kolor pierwszego planu) i kliknij OK.

8 Kliknij dwukrotnie nazwę Layer 1 (Warstwa 1) i zmień ją na Border (brzeg).

Spłaszczanie i zapisywanie obrazu
Po zakończeniu edycji wszystkich warstw można je scalić, czyli spłaszczyć obraz.
Zyskujemy przez to znaczne zmniejszenie rozmiaru pliku. Spłaszczenie przekształca
wszystkie warstwy w jedną — tło. Obrazu nie powinno się spłaszczać, dopóki wygląd
projektu nie zadowala nas. Przed spłaszczaniem oryginalnego obrazu rozsądnie jest
zapisać kopię pliku z wszystkimi nienaruszonymi warstwami, na wypadek gdyby
w przyszłości konieczne było zmodyfikowanie którejś z nich.
# Uwaga: Jeżeli Aby się przekonać, jakie korzyści daje spłaszczenie obrazu, zwróć uwagę na dwie
rozmiary pliku nie są liczby, oznaczające rozmiar pliku, na pasku stanu u dołu okna obrazu. Pierwsza z nich
widoczne na pasku
stanu, kliknij strzałkę
reprezentuje rozmiar pliku po ewentual-
rozwijającą jego nym spłaszczeniu obrazu. Druga — roz-
menu i wybierz miar pliku bez spłaszczenia. Nasz plik
opcję Document ćwiczeniowy po spłaszczeniu miałby około
Sizes (Rozmiar
dokumentu).
2,29 MB, ale obecnie jest dużo większy —
ma około 27 MB. Zatem w tym przypadku
spłaszczenie byłoby bardzo korzystne.
1 Jeśli narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ) jest aktywne, kliknij w przyborniku
dowolne inne narzędzie, by wyjść z trybu edycji tekstu. Aby mieć pewność,
że wszystkie wprowadzone zmiany zostaną zachowane, wybierz polecenie
File/Save (Plik/Zapisz).
2 Wybierz polecenie Image/Duplicate (Obraz/Powiel).
3 W oknie Duplicate Image (Powielenie obrazu) wpisz nazwę 04Flat.psd (płaski)
i kliknij przycisk OK.
4 Plik 04Flat.psd pozostaw otwarty, ale zamknij plik 04Working.psd.
5 Z menu panelu Layers (Warstwy) wybierz polecenie Flatten Image (Spłaszcz obraz).
Wskazówka:
Jeśli chcesz scalić W panelu Layers (Warstwy) pozostanie tylko jedna warstwa, Background (Tło).
tylko kilka warstw
w obrazie, kliknij 6 Z głównego menu wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz). Mimo że wybrane
ikony oka przy zostało polecenie Save (Zapisz), a nie Save As (Zapisz jako), na ekranie pojawi się
każdej warstwie, okno Save As (Zapisz jako).
która powinna zostać
pominięta, a następ- 7 Sprawdź, czy bieżącą lokalizacją jest folder Lessons/Lesson04, a następnie kliknij
nie wybierz z menu przycisk Save (Zapisz), zatwierdzając w ten sposób domyślne ustawienia i zapisując
panelu Layers spłaszczony obraz.
(Warstwy) polecenie
Merge Visible Zapisane zostały dwie wersje pliku: pierwsza jest oryginałem, w którym wszystkie
(Scal widoczne). warstwy pozostały zachowane, druga — spłaszczoną, jednowarstwową kopią.

Kompozycje warstw
Kompozycje warstw umożliwiają szybkie przełączanie się pomiędzy różnymi wer-
sjami wielowarstwowego obrazu. Kompozycja warstw jest po prostu definicją usta-
wień w panelu Layers (Warstwy). Po zdefiniowaniu kompozycji zmieniamy dowolnie
ustawienia w panelu Layers (Warstwy) i tworzymy kolejną kompozycję, zachowując
w niej nową konfigurację parametrów. Następnie, przełączając się między kompozy-
cjami, możemy szybko obejrzeć i porównać obydwie wersje obrazu. Zalety kom-
pozycji warstw staną się oczywiste, kiedy na przykład zechcemy zademonstrować
klientowi kilka możliwych wersji projektu. Po utworzeniu kilku takich kompozycji
możemy je szybko przeglądać i porównywać bez konieczności żmudnego klikania
ikon oka poszczególnych warstw i zmieniania ich ustawień.
Załóżmy, że projektujemy broszurę w dwóch wersjach językowych: angielskiej
i francuskiej. W tym samym pliku możemy umieścić dwie warstwy tekstowe — każda
w innym języku. Aby utworzyć dwie kompozycje, wystarczy włączyć widoczność
warstwy z wersją francuską, wyłączyć widoczność warstwy z wersją angielską i klik-
nąć przycisk Create New Layer Comp (Utwórz nową kompozycję warstwy) w panelu
Layer Comps (Kompozycje warstw). Następnie należy odwrócić widoczności obu
warstw tekstowych i ponownie kliknąć przycisk Create New Layer Comp (Utwórz nową
kompozycję warstwy).
Aby obejrzeć różne kompozycje warstw, wystarczy kliknąć przycisk Layer Comp
(Kompozycja warstw) kolejno dla każdej kompozycji. Łatwo sobie wyobrazić, ile czasu
możemy zaoszczędzić w przypadkach bardziej złożonych. Możliwość tworzenia
takich kompozycji jest szczególnie przydatna w trakcie opracowywania projektu
oraz kiedy musimy wykonać kilka wersji tego samego obrazu.
Praca nad projektem pocztówki została ukończona. Ta lekcja była jedynie pierwszym
krokiem do poznania olbrzymiego potencjału tkwiącego w warstwach Photoshopa.
Lektura kolejnych lekcji, będzie okazją do zdobycia większego doświadczenia i pozna-
nia różnych technik pracy.

Zadanie dodatkowe
Korzystając z funkcji automatycznego wyrównywania warstw, popraw nieprawi-
dłowe pozy, w jakich zostali uchwyceni niektórzy członkowie rodziny widocznej
na tej, skądinąd znakomitej, fotografii.
1 Otwórz plik FamilyPhoto.psd znajdujący się w folderze Lesson04.
2 W panelu Layers (Warstwy) włączaj i wyłączaj warstwę Layer 2. Zobaczysz dwie
bardzo podobne fotografie. Na warstwie Layer 2 widać wysokiego mężczyznę
mrużącego oczy i dwie dziewczyny patrzące gdzieś poza kadr.
Po wyrównaniu obu warstw wymażesz gumką te partie warstwy Layer 2,
które wymagają naprawy.
3 Włącz obie warstwy i, trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz je. Następnie
wybierz polecenie Edit/Auto-Align Layers (Edycja/Auto-wyrównanie warstw).
Zatwierdź domyślne ustawienia kliknięciem przycisku OK. Kliknij kilkakrotnie
ikonę oka warstwy Layer 2, aby sprawdzić, czy wyrównanie jest dokładne.
A teraz to, co najlepsze! Wymażesz te fragmenty zdjęcia, które chcesz poprawić.

4 Wybierz z przybornika narzędzie Eraser (Gumka) i ustaw dla niego miękki pędzel
o średnicy 45 pikseli. Rozpocznij wymazywanie w środkowej części twarzy
mężczyzny mrużącego oczy, aby ukazać jego uśmiechniętą twarz.

5 Następnie wymaż twarze dziewczynek patrzących w bok,
aby zaczęły patrzeć w obiektyw aparatu.
W ten sposób utworzyłeś naturalnie wyglądające zdjęcie rodzinne.

Pytania kontrolne
1 Jakie są zalety stosowania warstw?
2 Gdzie na stosie panelu Layers (Warstwy) pojawia się nowo utworzona warstwa?
3 Jak można sprawić, by obraz położony na jednej warstwie pojawił się przed obrazem
leżącym na innej warstwie?
4 Jak można zastosować styl warstwy?
5 Co można zrobić po ukończeniu projektu, aby zminimalizować rozmiar pliku
bez utraty jakości lub zmiany wymiarów obrazu?
Odpowiedzi
1 Warstwy pozwalają użytkownikowi przemieszczać i edytować różne części obrazu
jako odrębne obiekty. Pojedyncze warstwy można także ukrywać podczas pracy
nad innymi warstwami.
2 Nowa warstwa pojawia się bezpośrednio nad warstwą aktywną.
3 Aby obraz pojawił się przed obrazem położonym na innej warstwie, należy
przeciągnąć jego warstwę w górę na stosie panelu Layers (Warstwy). Można także
użyć polecenia Layer/Arrange (Warstwa/Ułóż): Bring To Front (Przesuń na wierzch),
Bring Forward (Przesuń do przodu), Send To Back (Przesuń do tyłu), Send Backward
(Przesuń na spód). Jedynie warstwy Background (Tło) nie można przesunąć na stosie.
4 Należy zaznaczyć warstwę i wybrać odpowiedni styl z menu rozwijanego przyciskiem
Add a layer style (Dodaj styl warstwy), znajdującym się u dołu panelu Layers (Warstwy),
lub z menu głównego jako opcję polecenia Layer/Layer Style (Warstwa/Styl warstwy).
5 Obraz można spłaszczyć. Taki zabieg oznacza połączenie wszystkich warstw w jedną
warstwę tła. Przed spłaszczaniem rozsądnie jest zapisać kopię pliku z wszystkimi
nienaruszonymi warstwami, na wypadek gdyby w przyszłości konieczne było ich
zmodyfikowanie.

POPRAWIANIE
5 I DOSKONALENIE
FOTOGRAFII CYFROWYCH
Tematyka lekcji
W tej lekcji opisujemy, jak:
t przetworzyć zdjęcia zapisane w wewnętrznym formacie aparatu
i zachować je wraz z wprowadzonymi zmianami,
t wykonywać typowe korekty fotografii cyfrowych, takie
jak usuwanie efektu „czerwonych oczu” i szumów oraz
wydobywanie szczegółów w światłach i cieniach,
t korygować zdjęcia z optycznymi błędami obiektywu,
t dopasować i połączyć dwa zdjęcia w celu powiększenia
głębi ostrości,
t efektywnie organizować i archiwizować kolekcje zdjęć
oraz zarządzać nimi,
t połączyć zdjęcia o różnych ekspozycjach w celu uzyskania
obrazu o dużej rozpiętości tonalnej (HDR).
Na ćwiczenia tej lekcji należy przeznaczyć około półtorej godziny.

W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i sko-
piować w ich miejsce folder Lesson05. Podczas pracy pliki startowe będą
na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić
przez ponowne skopiowanie z płyty dołączonej do książki.
124
Niezależnie od tego, czy kolekcje cyfrowych zdjęć
gromadzone są dla różnych klientów lub projektów,
czy też są to osobiste zbiory przeznaczone
do archiwizowania i zachowania dla potomnych,
Photoshop oferuje szeroką gamę narzędzi do ich
importowania, poprawiania i przechowywania.
125
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji dokonamy korekcji kilku zdjęć za pomocą Photoshopa i dołączanej
do niego aplikacji Adobe Camera Raw. Poznamy przy tym popularne techniki retu-
szerskie, za pomocą których można poprawić wygląd fotografii cyfrowych.
Naukę rozpoczniemy od przeglądu w Adobe Bridge obrazów przed modyfikacją i po niej.
1 Uruchom Photoshopa; aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast
przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
domyślnych” na stronie 4).
2 W oknie komunikatu, które pojawi się na ekranie, zatwierdź przyciskiem Yes (Tak)
3 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),
4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij folder Lessons, a następnie w panelu Contents
(Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson05, aby go otworzyć.
5 Upewnij się, czy miniatury podglądu są wystarczająco duże, aby móc dokładnie
przyjrzeć się zdjęciom, i odszukaj pliki 05A_Start.crw oraz 05A_End.psd.
05A_Start.crw 05A_End.psd
Oryginalne zdjęcie kościoła w stylu hiszpańskim jest plikiem zapisanym w formacie

RAW, więc nie posiada rozszerzenia .psd, które pojawiało się w książce do tej pory.
Zdjęcie zostało wykonane aparatem Canon Digital Rebel, posiada więc rozszerzenie
wewnętrznego formatu Canona — .crw. Przetworzenie tego zdjęcia będzie polegało
na rozjaśnieniu, wyostrzeniu oraz wyczyszczeniu. Na koniec zapiszemy je w formacie
JPEG z przeznaczeniem dla internetu oraz w formacie PSD, aby móc dalej nad nim
pracować w Photoshopie.
126 LEKCJA 5 Poprawianie i doskonalenie fotografii cyfrowych

6 Porównaj miniatury obrazów 05B_Start.psd i 05B_End.psd.
05B_Start.psd 05B_End.psd
Aby uzyskać taki rezultat, skorygujemy kolory i poprawimy kilka szczegółów.

7 Odszukaj pliki 05C_Start.psd oraz 05C_End.psd i przyjrzyj się ich miniaturom.
05C_Start.psd 05C_End.psd
Portret dziewczynki na plaży poprawimy przez wydobycie szczegółów świateł i cieni,

usunięcie efektu czerwonych oczu oraz wyostrzenie.

8 Przyjrzyj się miniaturom obrazów 05D_Start.psd oraz 05D_End.psd.
05D_Start.psd 05D_End.psd
W tym przypadku korekta polegać będzie na usunięciu beczułkowatego zniekształce-

nia obrazu.
9 Obejrzyj miniatury obrazów 05E_Start.psd oraz 05E_End.psd.
05E_Start.psd 05E_End.psd
Pierwszy obraz zawiera dwa zdjęcia, na których ostry jest albo pierwszy plan, albo tło.
Po ich połączeniu uzyskamy obraz z głębią ostrości obejmującą cały kadr. Dodamy też
kilka palików na plaży i zastosujemy filtr typu Iris Blur (Rozmycie przesłony).

Wewnętrzny format aparatu (RAW)
Pliki zapisane w formacie RAW zawierają nieprzetworzone dane pochodzące
bezpośrednio z przetwornika obrazu. Wiele aparatów ma możliwość zapisywania
takich zdjęć. Zaletą tego formatu jest to, że interpretacja danych oraz ich modyfiko-
wanie zależy wyłącznie od fotografa, a nie od aparatu. (Format JPEG nie daje nam
takiej swobody — w tym przypadku obraz jest w dużym stopniu przetwarzany przez
wewnętrzne układy aparatu). Dzięki temu, że aparat nie bierze udziału w obróbce
obrazu, możemy swobodnie ustawić balans bieli, zakres tonalny, kontrast, nasycenie
kolorów i ostrość. Pliki w formacie RAW przypominają więc nieco negatywy kla-
sycznych fotografii. W każdym momencie można wrócić do oryginału i powtórnie go
przetworzyć, aby osiągnąć zamierzony efekt.
Aby aparat tworzył pliki RAW, należy wybrać w nim opcję zapisywania zdjęć w jego # Uwaga:
własnym, wewnętrznym formacie. Po przeniesieniu do komputera pliki otrzymają Format Photoshop
rozszerzenia, takie jak .nef (w przypadku aparatów Nikon) czy .crw (aparaty firmy Raw (rozszerze-
nie .raw) służy
Canon). Programy Bridge i Photoshop obsługują pliki pochodzące z aparatów takich do przenoszenia
firm, jak Canon, Kodak, Leica, Nikon i wielu innych. Aplikacje te umożliwiają także obrazów między
przetwarzanie wielu obrazów jednocześnie. Po obróbce pliki mogą być zapisywane różnymi progra-
w formacie DNG, JPEG, TIFF lub PSD. mami i platformami
komputerowymi.
Za pomocą modułu Adobe Camera Raw oferującego kilka funkcji edycyjnych, jakich Nie należy go mylić
nie znajdziemy w Photoshopie, możemy przetwarzać zarówno pliki RAW, jak i TIFF z wewnętrznym
formatem aparatu
oraz JPEG. Jednak w przypadku tych ostatnich formatów nie będziemy mieć pełnej
cyfrowego.
swobody w korygowaniu balansu bieli i innych ustawień. Camera Raw może otwierać
i przetwarzać pliki RAW, ale nie potrafi ich zapisywać w tym samym formacie.
Z modułu Camera Raw korzystaliśmy już podczas lekcji 2., kiedy to poprawialiśmy
kolorystykę i jasność obrazu. Tym razem jednak wykorzystamy znacznie więcej
funkcji.
Przetwarzanie plików w Camera Raw

Podczas wykonywania modyfikacji za pomocą modułu Camera Raw, wersje ory-
ginalne zostają zachowane. Dzięki temu istnieje możliwość wielokrotnej edy-
cji i eksportowania przetworzonego obrazu, przy jednoczesnym zachowaniu
nienaruszonego oryginału.
Otwieranie plików w Camera Raw

Moduł Camera Raw można otworzyć zarówno z poziomu Adobe Bridge, jak
i Photoshopa. Te same zabiegi edycyjne można stosować do wielu plików jednocze-
śnie. Jest to szczególnie przydatne, gdy mamy do opracowania większą liczbę zdjęć
zrobionych w tych samych warunkach i przy tych samych ustawieniach aparatu.

Moduł Camera Raw zawiera szeroką gamę opcji, które pozwalają ustawiać balans
bieli, ekspozycję, kontrast, ostrość, krzywe tonalne oraz wiele innych parametrów.
W tym ćwiczeniu przetworzymy jeden obraz, a następnie te same ustawienia zastosu-
jemy do innych, podobnych obrazów.
1 W programie Bridge otwórz folder Lessons/Lesson05/Mission, zawierający trzy
zdjęcia hiszpańskiego kościoła, które oglądaliśmy wcześniej.
2 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, kliknij kolejno wszystkie zdjęcia — Mission01.
crw, Mission02.crw i Mission03.crw, a następnie wybierz polecenie File/Open in
Camera Raw (Plik/Otwórz w Camera Raw).
C D E F
A Pasek miniatur
B Sterowanie
paskiem miniatur G
C Przybornik
D Przełączanie trybu
pełnoekranowego H
E Wartości RGB A
F Zakładki korekcji
obrazu B
G Histogram
H Menu ustawień
modułu
Camera Raw
I Poziomy
powiększenia
J Kliknij, aby
wyświetlić opcje
obiegu pracy
K Strzałki I J K L
nawigacyjne
L Suwaki korekcyjne
W oknie dialogowym Camera Raw wyświetlany jest duży podgląd pierwszego zdjęcia
oraz miniatury wszystkich otwartych (w lewej części okna). Umieszczony w prawym
górnym rogu histogram przedstawia zakres tonalny wybranego obrazu; znajdujące
się u dołu ekranu łącze do opcji obiegu pracy wyświetla informacje o przestrzeni
kolorów, głębi bitowej, rozmiarze oraz rozdzielczości. U góry znajduje się zbiór
narzędzi służących do powiększania i przesuwania widoku, prostowania i obracania
obrazu oraz przeprowadzania niektórych zabiegów korekcyjnych. Panele z zakład-
kami widoczne w prawej części okna zawierają narzędzia do modyfikowania balansu
bieli, zakresu tonalnego, ostrości i kolorów, a także do usuwania szumu, korygowania
zniekształceń wprowadzanych przez obiektyw i do przeprowadzania kalibracji apa-
ratu. Istnieje także możliwość zapisywania zestawów ustawień w celu późniejszego ich
wykorzystania.
Aby praca z modułem Camera Raw dała właściwe rezultaty, powinno się używać
jego narzędzi w kolejności od lewej do prawej i od góry do dołu. Tak więc najpierw
powinniśmy korygować obraz za pomocą narzędzi z górnego paska, a potem —
w miarę potrzeb — przy użyciu tych, które znajdują się na kolejnych panelach.
Podczas edycji pierwszego zdjęcia poznamy bliżej poszczególne narzędzia.

3 Kliknij strzałkę nawigacyjną (zwróconą w prawo) poniżej obszaru głównego
podglądu lub wybierz kolejną miniaturę. W ten sposób obejrzyj wszystkie obrazy.
Na koniec powróć do pliku Mission01.crw.
4 Upewnij się, czy zaznaczona jest opcja Preview (Podgląd) w górnej części okna —
umożliwia ona oglądanie na bieżąco wszystkich dokonywanych zmian.
Korekta balansu bieli

Balans bieli odzwierciedla warunki oświetleniowe, w jakich zdjęcie zostało zrobione.
Cyfrowy aparat fotograficzny zapisuje balans bieli zarejestrowany podczas naświetla-
nia — właśnie takie jego ustawienie obserwujemy początkowo na podglądzie obrazu
w oknie dialogowym modułu Camera Raw.
Balans bieli zawiera dwa elementy. Pierwszym z nich jest temperatura, mierzona
w kelwinach, która odpowiada za to, czy obraz jest „ciepły”, czy „zimny” — czy jest
w tonacji żółtoczerwonej, czy niebieskozielonej. Drugim elementem jest tinta (zabar-
wienie) służąca do kompensowania zielonego lub purpurowego (magenta) zabarwie-
nia obrazu.
Na ogół ustawienie balansu bieli w aparacie jest bliskie optymalnego, ale jeżeli zdarzy
się, że nie jest prawidłowe, można je tutaj poprawić. Właśnie od dopasowania balansu
bieli należy rozpoczynać korektę obrazu, ponieważ będzie ono miało wpływ na pozo-
stałe zabiegi korekcyjne.
1 W prawej części okna, pod histogramem kliknij przycisk Basic (Podstawowe) ( ),
aby otworzyć panel z ustawieniami podstawowymi.
Na liście rozwijanej White Balance (Balans
bieli) domyślnie wybierana jest pozycja
As Shot (Jak na ujęciu), która sprawia, że
Camera Raw wyświetla obraz z balansem
bieli ustawionym w chwili rejestrowania
zdjęcia. Jednak w przykładowej fotografii
zmienimy to ustawienie. Na wspomnianej
liście znajduje się kilka predefiniowanych
ustawień, które mogą posłużyć jako punkt
wyjścia do dalszej korekty.
2 Z listy rozwijanej White Balance (Balans bieli) wybierz opcję Cloudy (Pochmurny).
Ustawienie to dobrze pasuje do zdjęcia, które zostało wykonane w pochmurny dzień.
Czasami wystarczy wybrać właściwe ustawienie predefiniowane, ale w tym przy-
padku nadal pozostaje lekkie niebieskie zabarwienie. Musimy więc przeprowadzić
korektę ręczną.
3 Z górnego paska narzędzi wybierz White Balance (Balans bieli) ( ).

Aby ustawić właściwy balans bieli, wybierz obiekt, który powinien być biały lub szary.
Camera Raw na tej podstawie rozpozna barwę światła, przy którym zdjęcie zostało
zrobione, i automatycznie skoryguje wszystkie kolory obrazu.
4 Kliknij białą chmurę. Kolorystyka zdjęcia zmieni się.
5 Kliknij w innym obszarze chmur. Kolory obrazu znowu ulegną zmianie.

Za pomocą narzędzia White Balance (Balans bieli) można łatwo i szybko ustalić
właściwe światło dla danej sceny. Klikanie rozmaitych obszarów zmienia barwę tego
światła, ale nie są to zmiany stałe. Dzięki temu, że obraz oryginalny nie jest w ogóle
modyfikowany, możemy eksperymentować do woli, operując za każdym razem
na materiale źródłowym.
Camera Raw oferuje także kilka przedefiniowanych ustawień balansu bieli, które
możemy potraktować jako punkt wyjścia przy sprawdzaniu rozmaitych efektów
oświetleniowych.
6 Kliknij chmurę widoczną po lewej stronie wieży. Niekorzystne zabarwienie
zniknie, a zdjęcie nabierze naturalnego wyglądu.
7 Aby zintensyfikować odcienie zieleni, przesuń suwak Tint (Tinta) do wartości -22.
Wskazówka:
Aby cofnąć
ostatnią operację,
wciśnij klawisze
Ctrl+Z (Windows)
lub Command+Z
(Mac OS). W celu
porównania efektu
aktualnych ustawień
z oryginałem włączaj
i wyłączaj opcję
Preview (Podgląd).

Korygowanie zakresu tonalnego w Camera Raw
Pozostałe suwaki w panelu Basic (Podstawowe) służą do korygowania ekspozycji,
jasności, kontrastu i nasycenia barw obrazu. Na ogół, gdy się je przesuwa w prawo,
powodują rozjaśnienie określonych partii obrazu, a gdy są przesuwane w lewo, powo-
dują ściemnienie tych obszarów — nie dotyczy to tylko suwaka Contrast (Kontrast).
Suwak Exposure (Ekspozycja) pozwala zdefiniować punkt bieli, czyli najjaśniejszy
punkt obrazu. Pozostałe tony są dopasowywane do niego automatycznie. Drugi
koniec zakresu tonalnego, czyli punkt czerni, ustawiamy suwakiem Blacks (Czarne).
Suwaki Highlights (Światła) i Shadows (Cienie) służą do wydobywania szczegółów
w obszarach najjaśniejszych i najciemniejszych.
Suwak Contrast (Kontrast) zgodnie ze swoją nazwą ustala kontrast obrazu. Bardziej
subtelne zmiany kontrastu można uzyskać za pomocą suwaka Clarity (Przejrzystość),
który zmienia głębię obrazu, modyfikując kontrast lokalnie, głównie w obszarach
półcieni.
Saturation (Nasycenie) zmienia nasycenie wszystkich kolorów obrazu w jednakowym Wskazówka:
stopniu. Natomiast Vibrance (Jaskrawość) silniej działa na barwy słabo nasycone, Aby uzyskać
właściwy efekt
co na przykład pozwala ożywić tło bez przesycenia barw skóry na zdjęciu portretowym. podczas operowania
Kliknięcie opcji Auto (Automatyczne) spowoduje, że aplikacja podejmie próbę skory- suwakiem Clarity
gowania tonów obrazu na podstawie ich analizy i wewnętrznych algorytmów. (Przejrzystość), prze-
suwaj go w prawo
1 W panelu Basic (Podstawowe) kliknij opcję Auto (Automatyczne). aż do pojawienia się
otoczek wokół drob-
nych szczegółów,
a następnie przesuń
go nieco w lewo.
Program zwiększy ekspozycję i zmieni kilka innych ustawień. Może to być punk-
tem wyjścia do dalszych modyfikacji, ale w tym ćwiczeniu powrócimy do ustawień
domyślnych i przeprowadzimy tę korektę według własnego uznania.
2 W panelu Basic (Podstawowe) kliknij opcję Default (Domyślne).

3 Pozostałe suwaki ustaw następująco:
t Exposure (Ekspozycja) pozostaw na poziomie 0,00,
t Contrast (Kontrast) zwiększ do +18,
t Highlights (Światła) pozostaw na poziomie 0,00,
t Shadows (Cienie) zwiększ do +63,
t Whites (Białe) zmniejsz do -2,
t Blacks (Czarne) zmniejsz do -18,
t Clarity (Przejrzystość) zwiększ do +3,
t Vibrance (Jaskrawość) ustaw na +4,
t Saturation (Nasycenie) zmniejsz do -3.
Takie ustawienia uwydatniają półtony i czynią zdjęcie bardziej wyrazistym bez jedno-
czesnego przesycenia kolorów.

Histogram w module Camera Raw
Histogram znajdujący się w prawym górnym narożniku okna pokazuje równocześnie
kanały Red (Czerwony), Green (Zielony) oraz Blue (Niebieski) wybranego obrazu. Wraz
ze zmianami ustawień w oknie dialogowym modułu Camera Raw uaktualnia się
także histogram. Ponadto przesuwanie kursora dowolnego narzędzia nad obrazem
powoduje, że pod histogramem wyświetlane są wartości RGB, występujące w tym
miejscu obrazka, nad którym aktualnie znajduje się kursor.
Wyostrzanie
Photoshop oferuje kilka filtrów wyostrzających, ale w zakresie wyostrzania całego Wskazówka:
obrazu Camera Raw prezentuje znacznie większe możliwości. Odpowiednie narzę- Jeśli trzeba skorygo-
wać tylko określoną
dzia znajdziemy w panelu Detail (Szczegół). Aby dostrzec ich działanie, należy ustawić część obrazu, można
skalę podglądu na co najmniej 100%. posłużyć się narzę-
1 Kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka) ( ), aby powiększyć widok do 100%. dziem Adjustment
Brush (Pędzel korekty)
Następnie wybierz narzędzie Hand (Rączka) ( ) i przesuń obraz, aby widzieć lub Graduated Filter
krzyż na najwyższej wieży kościoła. (Stopniowy filtr).
2 Otwórz panel Detail (Szczegół) ( ). Pierwsze z nich
umożliwia modyfi-
Suwak Amount (Ilość) określa stopień wyostrzenia, jaki zostanie zastosowany. kowanie ekspozycji,
Zwykle ustawiamy nim przesadnie dużą wartość i dopiero po ustawieniu innych świateł, przejrzy-
parametrów wyostrzania ustalamy wartość optymalną. stości i innych
parametrów metodą
3 Przesuń suwak Amount (Ilość) do 100. malowania. Drugie
pozwala zmieniać te
Suwak Radius (Promień) określa rozmiar obszaru analizowanego przez program
parametry w sposób
podczas wyostrzania obrazu. W większości przypadków najlepsze rezultaty uzyskuje gradacyjny na więk-
się przy małych wartościach tego parametru, nawet poniżej 1 piksela. Duże wartości szym obszarze
mogą powodować nienaturalny, akwarelowy wygląd obrazu. obrazu.
4 Przesuń suwak Radius (Promień) do 0,9.

Suwak Detail (Szczegół) określa liczbę widocznych szczegółów. Nawet gdy ustawimy
go na 0, program i tak zastosuje pewne wyostrzenie. Zwykle pozostawiamy ten para-
metr na niskim poziomie.

5 Przesuń suwak Detail (Szczegół) do 25, jeśli jest w innym położeniu.
Suwak Masking (Maskowanie) określa, które części obrazu mają być wyostrzane.
Przy dużych wartościach maskowania wyostrzane są tylko mocne krawędzie.
Wskazówka: 6 Przesuń suwak Masking (Maskowanie) do 61.
Jeśli podczas Po ustawieniu parametrów Radius (Promień), Detail (Szczegół) i Masking (Maskowanie)
przesuwania
suwaka Masking
można nieco zmniejszyć wartość pierwszego z nich, czyli Amount (Ilość).
(Maskowanie) 7 Przesuń suwak Amount (Ilość) do 70.
przytrzymasz
wciśnięty klawisz
Alt (Windows) lub
Option (Mac OS),
zobaczysz, które
obszary zostaną
wyostrzone.
# Uwaga: Wyostrzenie obrazu podkreśla szczegóły i uwydatnia krawędzie. Parametr Masking

Efekty wyostrzenia (Maskowanie) pozwala ograniczyć ten proces tylko do miejsc, w których szczegóły
są dostrzegalne i krawędzie są dostatecznie wyraźne. Dzięki temu można uniknąć artefaktów spowo-
dopiero przy
powiększeniu skali dowanych wyostrzaniem obszarów o słabo zarysowanych krawędziach.
widoku do co naj- Modyfikowanie obrazu w oknie modułu Camera Raw nie powoduje żadnych zmian
mniej 100%.
w danych oryginalnych. Ustawienia korekcyjne są zapisywane poza obrazem — albo
w bazie danych modułu Camera Raw, albo w dodatkowych plikach XMP (pliki zapi-
sywane w tym samym folderze co oryginał). Pliki XMP pozwalają zachować ustawie-
nia wprowadzone w module Camera Raw, gdy plik jest przenoszony na inny nośnik
lub do innego komputera.
Stosowanie tych samych ustawień do wielu plików

Po nadaniu obrazowi atrakcyjniejszego wyglądu zastosujemy automatycznie te
same ustawienia do pozostałych dwóch zdjęć, które zostały zrobione w tym samym
czasie i przy takim samym oświetleniu. Wykorzystamy do tego polecenie Synchronize
(Synchronizuj).

1 W lewym górnym rogu okna dialogowego modułu Camera Raw znajduje się
przycisk Select All (Wybierz wszystkie). Kliknij go, aby zaznaczyć miniatury
wszystkich obrazów.
2 Kliknij przycisk Synchronize (Synchronizuj).
W oknie dialogowym Synchronize (Synchronizuj) mamy możliwość wyboru ustawień,
które mają zostać zastosowane do pozostałych obrazów. Domyślnie zaznaczone są
wszystkie parametry i opcje z wyjątkiem Crop (Kadrowanie), Spot Removal (Usuwanie
dodatkowe) i Local Adjustments (Korekty lokalne). Mimo że nie wszystkie były zmie-
niane, zaakceptujemy takie ustawienie.
3 W oknie dialogowym Synchronize (Synchronizuj) kliknij przycisk OK.
Po zastosowaniu tych samych ustawień do wszystkich obrazów ich miniatury uak-

tualnią się zgodnie z wykonanymi modyfikacjami. W celu przyjrzenia się efektom
pracy można przejrzeć wszystkie zdjęcia, klikając miniaturę każdego z nich w panelu
po lewej stronie okna.

Zapisywanie zmian w obrazach RAW
Wprowadzone zmiany można zapisać na różne sposoby w zależności od przezna-
czenia przetwarzanych obrazów. Najpierw zapiszemy zmodyfikowane obrazy jako
pliki JPEG niskiej rozdzielczości, które można wykorzystać do celów internetowych.
Następnie jeden z nich, Mission01, zapiszemy w wewnętrznym formacie Photoshopa,
by móc go otworzyć w tym programie jako obiekt inteligentny, co pozwoli w każdej
chwili wrócić do Camera Raw i dokonać dalszych modyfikacji.
1 W oknie modułu Camera Raw kliknij przycisk Select All (Wybierz wszystkie),
aby zaznaczyć wszystkie trzy obrazy.
2 W lewym dolnym rogu kliknij przycisk Save Images (Zapisz obrazy).
3 W oknie dialogowym Save Options (Opcje zapisu) wykonaj następujące czynności:
t Z listy rozwijanej Destination (Miejsce docelowe) wybierz opcję Save in Same
Location (Zapisz w tym samym miejscu).
t W sekcji File Naming (Nazwa pliku) pozostaw w pierwszym polu opcję
Document Name (Nazwa Dokumentu).
t Z listy Format wybierz JPEG.
#Uwaga: Poprawione obrazy zostaną zapisane w formacie JPEG o niskiej rozdzielczości, który
Przed umiesz- pozwoli dzielić się nimi ze znajomymi i umieszczać je na stronach internetowych.
czeniem zdjęć
Plikom zostaną nadane nazwy Mission01.jpg, Mission02.jpg oraz Mission03.jpg.
w internecie praw-
dopodobnie zajdzie 4 Kliknij przycisk Save (OK).
potrzeba otwarcia
ich w Photoshopie
i przeformato-
wania na rozmiar
640×480 pikseli.
Obecnie są one
dużo większe i na
wielu monitorach
nie będzie możliwe
oglądanie ich w peł-
nym wymiarze bez
korzystania z pasków
przewijania.

Program Adobe Bridge powraca do okna dialogowego modułu Camera Raw
i do chwili zapisania wszystkich plików pokazuje, ile z nich zostało już przetworzo-
nych. Miniatury o rozszerzeniu CRW ciągle są widoczne w oknie modułu Camera
Raw. Jednak w Bridge dostępne są teraz wersje obrazów w formacie JPEG oraz
oryginalne, nieprzetworzone pliki CRW, które można dalej edytować lub pozostawić
w niezmienionej postaci do późniejszego wykorzystania.
Teraz otworzymy kopię obrazu Mission01 w Photoshopie.
5 Po zaznaczeniu miniatury pliku Mission01.crw w oknie dialogowym Camera
Raw wciśnij klawisz Shift i kliknij przycisk Open Object (Otwórz obiekt) w dolnej
części okna.
Wskazówka:
Jeśli chcesz, by
domyślnie dostępny
był przycisk Open
Kliknięcie przycisku Open Object (Otwórz obiekt) otwiera obraz w Photoshopie jako
Object (Otwórz
obiekt inteligentny, dzięki czemu w każdej chwili można wrócić z tym obrazem obiekt), kliknij
do modułu Camera Raw i dokonać dalszych zmian. Standardowo przycisk, o któ- niebieskie łącze opcji
rym mowa, ma nazwę Open Image (Otwórz obraz) i otwiera obraz w Photoshopie obiegu pracy pod
oknem podglądu,
jak zwykły plik. Zmiana nazwy i sposobu działania następuje dopiero po wciśnięciu
zaznacz opcję
klawisza Shift. Open in Photoshop
6 W Photoshopie wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). W oknie as Smart Objects
(Otwórz w progra-
dialogowym Save As (Zapisz jako) wybierz format Photoshop, zmień nazwę
mie Photoshop jako
pliku na Mission_Final.psd, przejdź do folderu Lesson05 i kliknij przycisk obiekty inteligentne)
Save (Zapisz). Następnie zamknij plik. i kliknij OK.

O zapisywaniu plików
w Camera Raw
Każdy model aparatu zapisuje pliki RAW w swoim unikatowym wewnętrznym forma-
cie. Moduł Camera Raw potrafi odczytywać i przetwarzać pliki zapisane w wielu tego
typu formatach. Stosowane przezeń ustawienia domyślne są dobierane na podsta-
wie profili aparatów i danych EXIF.
Pliki RAW pobrane z konkretnego aparatu mogą być później zapisane w formacie
DNG (z poziomu modułu Camera Raw), JPEG, TIFF lub PSD. Każdy z nich może być
użyty do zapisania obrazu RGB lub CMYK o ciągłym rozkładzie tonów. Oprócz for-
matu DNG wszystkie pozostałe są dostępne również w oknach dialogowych Save
(Zapisz) i Save As (Zapisz jako) Photoshopa.
t Format Adobe Digital Negative (DNG) zawiera „surowe”, dane pochodzące
z aparatu cyfrowego, oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych.
Został on utworzony jako standard dla plików z nieprzetworzonymi danymi.
Ułatwia fotografom panowanie nad wieloma wewnętrznymi formatami
aparatów, umożliwiając archiwizację danych w jednym, kompatybilnym
formacie. (Ten format jest dostępny do zapisu tylko w oknie modułu
Camera Raw).
t Format Joint Photographic Experts Group (JPEG) jest powszechnie używany
do wyświetlania na stronach internetowych obrazów RGB o płynnych przejściach
tonalnych. Pliki JPEG o wyższej rozdzielczości mogą być używane także
do innych celów, nawet do tworzenia wysokiej jakości wydruków. Format ten
zachowuje wszystkie informacje o kolorze, ale podczas kompresji następuje
selektywne odrzucanie danych. Im większa kompresja, tym gorsza jakość obrazu
i na odwrót.
t Format Tagged Image File Format (TIFF) jest wykorzystywany do wymiany
plików między różnymi aplikacjami i platformami. Jest to elastyczny format
obsługiwany praktycznie przez wszystkie programy graficzne, służące do edycji
obrazów i składu publikacji. Także większość skanerów stacjonarnych potrafi
zapisywać obrazy w tym formacie.
t Format programu Photoshop (PSD) jest domyślnym formatem pliku. Ze względu
na ścisłą integrację między produktami Adobe, inne aplikacje tej firmy — takie
jak Adobe Illustrator i Adobe InDesign — mogą bezpośrednio importować pliki
PSD z zachowaniem wielu funkcji Photoshopa.
Otwarcie pliku w Photoshopie zwiększa liczbę formatów, w których można taki plik
zapisać. Może to być na przykład Large Document Format (Format dużego dokumentu)
(PSB), Cineon, Photoshop Raw czy PNG. Format Photoshop Raw jest wykorzystywany
do przenoszenia plików między programami i platformami komputerowymi — nie
należy go mylić z formatem camera raw, czyli wewnętrznym formatem aparatu.
Więcej informacji na temat formatów graficznych dostępnych w Camera Raw
i Photoshopie można znaleźć w pomocy Photoshopa.

Zaawansowana korekta kolorów
Prezentowane tutaj zdjęcie modelki poprawimy,
używając takich funkcji Photoshopa jak Levels
(Poziomy), Healing Brush (Pędzel korygujący)
i kilku innych.
Korygowanie poziomów
Rozpiętość tonalna obrazu decyduje o jego kon-
traście i liczbie dostrzegalnych szczegółów. Określa
ją rozkład pikseli w zakresie od najciemniejszych
(czerń) do najjaśniejszych (biel). Dopracujemy ten
rozkład za pomocą warstwy korekcyjnej typu Levels
(Poziomy).
1 W Photoshopie wybierz polecenie File/Open
(Plik/Otwórz), odszukaj i otwórz folder Lesson05 i dwukrotnie kliknij plik 05B_
Start.psd, aby go otworzyć.
2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na Model_
final.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe
Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij
w nim przycisk OK.
3 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Levels (Poziomy).
Warstwa korekcyjna Levels (Poziomy) zostanie dodana do panelu Layers (Warstwy),

a w panelu Adjustments (Dopasowania) pojawi się histogram obrazu i kontrolki
do sterowania poziomami tonalnymi. Histogram ukazuje rozkład pikseli między
poszczególne poziomy jasności. Lewy (czarny) trójkąt pod wykresem reprezentuje
cienie, trójkąt prawy (biały) — światła, a trójkąt środkowy (szary) — półtony, czyli
wartość gamma. Jeśli naszym celem nie jest uzyskanie jakiegoś efektu specjalnego,
powinniśmy dążyć do tego, aby punkt czerni znalazł się tam, gdzie na histogramie
zaczynają pojawiać się dane, a punkt bieli — tam, gdzie dane się kończą. Środkowa
część idealnego histogramu powinna zawierać łagodne szczyty i doliny.

4 Kliknij ikonę Calculate a more accurate histogram (Obliczenie dokładniejszego
histogramu) ( ) widoczną na lewo od histogramu. Photoshop zaktualizuje
histogram obrazu.
Na lewym końcu wykresu znajduje się pojedynczy słupek reprezentujący rzeczywisty

punkt czerni, ale widać, że właściwe dane zaczynają się nieco dalej. Do tego właśnie
miejsca przesuniemy punkt czerni.
5 Przeciągnij lewy (czarny) trójkąt w prawo do miejsca, gdzie według histogramu
zaczynają występować najciemniejsze tony obrazu.
Podczas przesuwania trójkąta zmienia się zawartość pierwszego z pól edycyj-
nych pod histogramem (są to pola poziomów wejściowych). Zmienia się także
wygląd obrazu.
6 Przeciągnij nieco w lewo trójkąt środkowy (szary), aby delikatnie rozjaśnić
półtony. My ustawiliśmy wartość 1,18.

Usuwanie skaz za pomocą pędzla korygującego
Teraz możemy zająć się twarzą modelki. Za pomocą narzędzi takich jak Healing
Brush (Pędzel korygujący) i Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) zlikwi-
dujemy pryszcze, piegi i pojedyncze włosy zachodzące na twarz oraz czerwone żyłki
w oczach.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background (Tło), po czym z menu
panelu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). Nowej warstwie nadaj
nazwę Corrections (korekcje) i kliknij OK.
Praca na kopii warstwy pozwala zachować oryginalne piksele i w razie potrzeby
powrócić do pierwotnej wersji obrazu.
2 Powiększ widok twarzy modelki, aby ją dokładnie widzieć. Zastosuj skalę widoku
nie mniejszą niż 100%.
3 Z przybornika wybierz narzędzie Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący)
( ).
4 Na pasku opcji wprowadź następujące ustawienia:
t Size (Rozmiar) — 7 px (7 piks),
t Mode (Tryb) — Normal (Zwykły),
t Type (Typ) — Content-Aware (Uwzględnianie zawartości).
5 Za pomocą narzędzia Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) usuń
zabłąkany włos z twarzy modelki. Wybranie opcji Content-Aware (Uwzględnianie
zawartości) spowoduje, że narzędzie wstawi w miejsce włosa piksele zgodne
z otaczającą go skórą.
6 Zamaluj delikatne linie wokół oczu i ust. Możesz również zamalować czerwone
żyłki w oczach modelki oraz pryszcze i piegi na jej twarzy. Stosuj klikanie, a także
krótkie i długie pociągnięcia pędzlem. Nie usuwaj wszystkich skaz, bo zbyt gładka
twarz będzie wyglądała nienaturalnie.

Teraz usuniemy ciemne smugi makijażu pod oczami modelki. Użyjemy do tego celu
narzędzia Healing Brush (Pędzel korygujący).
7 Wybierz narzędzie Healing Brush (Pędzel korygujący) ( ) ukryte pod narzędziem
Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ). Ustaw pędzel o rozmiarze
19 pikseli i twardości 50%.
8 Wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij poniżej ciemnych
obszarów otaczających oczy. W ten sposób wskażesz miejsce pobierania próbek.
9 Przeciągnij pędzlem pod oczami modelki, aby usunąć ciemny makijaż. Na razie
zmieniasz kolor tych miejsc. Teksturą zajmiemy się za chwilę.
10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej

pracy.
Poprawianie obrazu narzędziami

Dodge (Rozjaśnianie) i Sponge (Gąbka)
Narzędzia Dodge (Rozjaśnianie) użyjemy, aby rozjaśnić skórę pod oczami, a za
pomocą narzędzia Sponge (Gąbka) zwiększymy nasycenie kolorów w samych oczach.
1 Przy wciąż aktywnej warstwie Corrections wybierz z przybornika narzędzie
Dodge (Rozjaśnianie) ( ).
2 Na pasku opcji zwiększ rozmiar pędzla do 65 pikseli i ustaw Exposure (Światło)
na 30%. Upewnij się, że z listy rozwijanej Range (Tryb) wybrana jest opcja
Midtones (Półcienie).
3 Przeciągnij pędzlem po cieniach widocznych pod oczami modelki,
aby je rozjaśnić.

4 Wybierz narzędzie Sponge (Gąbka) ( ) ukryte pod narzędziem Dodge
(Rozjaśnianie). Na pasku opcji zaznacz opcję Vibrance (Jaskrawość) i wprowadź
następujące ustawienia:
t Hardness (Twardość) — 0%,
t Mode (Tryb) — Saturate (Zwiększ nasycenie),
t Flow (Przepływ) — 50%.
5 Przeciągnij gąbką po tęczówkach oczu, aby zwiększyć nasycenie ich kolorów.
6 Ponownie uaktywnij narzędzie Dodge (Rozjaśnianie), ale tym razem z listy

Range (Tryb) wybierz opcję Shadows (Cienie).
7 Za pomocą tego narzędzia rozjaśnij ciemne obszary nad oczami.
Rozjaśnij także tęczówki, aby jeszcze bardziej uwydatnić ich kolor.

Korygowanie tonów skóry
W Photoshopie CS6 można wybrać zakres kolorów obejmujący odcienie ludzkiej
skóry, dzięki czemu łatwiej jest korygować tonalność i kolorystykę tego typu obsza-
rów bez wpływania na pozostałe partie obrazu. Wybranie wspomnianego zakresu
kolorów powoduje zaznaczenie również innych obszarów o podobnej kolorystyce,
ale po niewielkich modyfikacjach działania tej funkcji efekt zazwyczaj jest zadowalający.
1 Wybierz polecenie Select/Color Range (Zaznacz/Zakres kolorów).
2 W oknie dialogowym Color Range (Zakres kolorów) wybierz z listy rozwijanej Select
(Zaznacz) opcję Skin Tones (Tony karnacji).
W okienku podglądu widać, że zaznaczenie obejmie większą część obrazu.
3 Włącz opcję Detect Faces (Wykryj twarze).
Zawartość okienka podglądu zmieniła się — teraz zaznaczenie obejmuje twarz, jasne
fragmenty włosów, niektóre obszary tła i kilka fałd na rękawie.
4 Zmniejsz wartość parametru Fuzziness (Tolerancja) do 28, po czym kliknij OK.
Po chwili zaznaczenie w postaci maszerujących mrówek stanie się widoczne w oknie

obrazu. Za pomocą warstwy dopasowania Curves (Krzywe) rozjaśnimy zaznaczone
obszary.

5 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Curves (Krzywe).
Photoshop doda do obrazu warstwę Curves (Krzywe) nad warstwą Corrections.

6 Kliknij środkową część krzywej i przeciągnij ją lekko w górę. Zaznaczone obszary
zostaną rozjaśnione. Korekta objęła nie tylko twarz modelki, ale dzięki temu efekt
jest bardziej naturalny.

Jay Graham jest fotografem od ponad 25 lat. Swoją karierę rozpoczynał
jako projektant i budowniczy prywatnych domów. Dzisiaj jego klientami
są firmy reklamowe, architektoniczne, wydawnicze i turystyczne.
Fotograficzne portfolio Jaya Grahama można obejrzeć na stronie internetowej
jaygraham.com.
Tok pracy profesjonalnego fotografa

Najważniejsze są właściwe nawyki
Prawidłowy tok pracy i właściwe nawyki pomogą Ci cieszyć się fotografią cyfrową, sprawią, że Twoje
zdjęcia będą doskonałe, i uchronią Cię przed koszmarem utraty efektów pracy z powodu niezapisania
ich we właściwym czasie. Poniżej prezentujemy w skrócie tok pracy z obrazami cyfrowymi (na ten
temat napisano już wiele książek) rekomendowany przez zawodowego fotografa z ponad dwudzie-
stoletnim doświadczeniem. Wskazówki, jakich Jay Graham udziela w zakresie ustawień aparatu,
rejestrowania zdjęć w odpowiednich formatach, organizowania i zarządzania zbiorami cyfrowych
obrazów oraz sposobów ich prezentowania (klientom, znajomym i rodzinie), z pewnością okażą
się pomocne.
Do zarządzania tysiącami zdjęć Jay Graham używa programu Lightroom®

„Ludzie często narzekają, że nie mogą odnaleźć konkretnego zdjęcia,
bo nie pamiętają, gdzie je zapisali i jak ono wygląda — mówi Graham.
— Dlatego tak ważne jest nadawanie odpowiednich nazw plikom”.
Rozpocznij od ustawienia preferencji aparatu

Jeśli dostępna jest opcja zapisu zdjęć w formacie RAW (wewnętrznym formacie aparatu), wybierz ją — format
RAW pozwala zapisać pełnię informacji zarejestrowanej przez przetwornik aparatu. Dysponując zdjęciem
zapisanym w formacie RAW, można podczas wykonywania reprodukcji, jak twierdzi Graham, „przejść od światła
dziennego do światła żarowego bez utraty jakości”. Jeśli musisz fotografować w trybie JPEG, stosuj wysoką
rozdzielczość i słabą kompresję.
Zadbaj o jakość zdjęć
Staraj się zarejestrować maksimum informacji — ustaw w aparacie wysoką rozdzielczość i najlepszą jakość.
Brakującej informacji nie da się później odtworzyć.
Uporządkuj pliki
Po przeniesieniu zdjęć do komputera skataloguj i nazwij je najszybciej, jak to tylko możliwe. „Jeśli pozostawisz
nazwy nadawane przez aparat, może się zdarzyć (w wyniku wyzerowania ustawień aparatu), że różne pliki będą
miały takie same nazwy” — mówi Graham. Program Adobe Lightroom umożliwia nie tylko zmienianie nazw pli-
ków, ale także pozwala je klasyfikować i opisywać. Zdjęcia, których nie zamierzasz zachowywać, usuń od razu.
Graham umieszcza w nazwie zdjęcia datę i ewentualnie nazwę obiektu. Zdjęcia zrobione 12 grudnia 2011 roku
na plaży Stinson umieściłby w folderze 20111212_Stinson_01, a poszczególnym plikom nadałby unikatowe
nazwy z odpowiednimi numerami. Twierdzi, że dzięki temu „pliki same ustawiają się na dysku we właściwej
kolejności”. Stosuj nazwy zgodne regułami obowiązującymi w systemie Windows, jeśli mają być użyteczne
na platformach innych niż Macintosh (maksymalnie 32 znaki; tylko cyfry, litery, znaki podkreślenia i łączniki).
Konwertuj pliki z formatu RAW na DNG
Zdjęcia zarejestrowane w wewnętrznym formacie aparatu (RAW) zapisz w formacie DNG, który w przeciwień-
stwie do tego pierwszego jest formatem uniwersalnym i może być odczytany przez każde urządzenie.
Zachowaj wersję oryginalną
Oryginał zdjęcia zapisuj w formacie PSD, TIFF lub DNG. Nie stosuj do tego celu formatu JPEG, ponieważ każdy
taki zapis oznacza obniżenie jakości obrazu w wyniku zastosowanej kompresji.
Zaprezentuj zdjęcia klientom, znajomym lub rodzinie
Jeśli przygotowujesz prezentację swoich prac, dostosuj zakres kolorów obrazu do możliwości urządzenia,
na którym mają być prezentowane. Nie przypisuj profilu, lecz przekonwertuj obraz do odpowiedniej prze-
strzeni kolorów. Jeśli zdjęcia będą wyświetlane w sposób elektroniczny lub drukowane przez firmy przyjmujące
zlecenia drogą internetową, zastosuj przestrzeń sRGB. Przestrzenie Adobe 1998 i Colormatch doskonale nadają
się dla obrazów przeznaczonych do druku tradycyjnego. Jeśli zamierzasz drukować na drukarce atramentowej,
zastosuj przestrzeń Adobe 1998 lub ProPhoto RGB. Obrazom wyświetlanym elektronicznie nadaj rozdzielczość
72 dpi, a drukowanym — 180 dpi lub wyższą.
Zarchiwizuj zdjęcia
Poświęciłeś zdjęciom dużo czasu i wysiłku, więc zadbaj, aby to nie poszło na marne przez przypadkową utratę
plików. Ze względu na niepewną trwałość płyt CD i DVD zastosuj zewnętrzny dysk twardy (lub dyski) i ustaw
automatyczną archiwizację. Graham przytacza w tym miejscu potoczne stwierdzenie: „Kwestią nie jest to,
czy dysk twardy (wewnętrzny) ulegnie awarii, lecz kiedy to nastąpi”.

Stosowanie rozmycia powierzchniowego
Obróbka zdjęcia jest już prawie ukończona. Ostatnią operacją będzie delikatne
wygładzenie cery modelki, a zrobimy to przy użyciu filtra Surface Blur
(Rozmycie powierzchniowe).
1 Zaznacz warstwę Corrections i wybierz polecenie Layer/Duplicate Layer
(Warstwa/Powiel warstwę). W oknie dialogowym polecenia zmień nazwę
nowej warstwy na Surface Blur i kliknij przycisk OK.
2 Na panelu Layers (Warstwy) umieść warstwę Surface Blur między warstwami
Curves 1 (Krzywe 1) i Levels 1 (Poziomy 1).
3 Przy aktywnej warstwie Surface Blur wybierz polecenie Filter/Blur/Surface Blur
(Filtr/Rozmycie/Rozmycie powierzchniowe).
4 W oknie dialogowym filtra Surface Blur (Rozmycie powierzchniowe) parametr
Radius (Promień) pozostaw bez zmian, czyli 5 pikseli, a suwak Threshold (Próg)
przesuń do poziomu 10.
Twarz modelki stała się zbyt gładka i wygląda nienaturalnie. Aby zmniejszyć siłę
efektu, obniżymy krycie warstwy Surface Blur.
5 Zachowując nadal aktywność warstwy Surface Blur, zmniejsz w panelu Layers
(Warstwy) wartość parametru Opacity (Krycie) do 30%.
Teraz modelka wygląda naturalniej, ale działanie filtra możemy jeszcze bardziej
doprecyzować za pomocą narzędzia Eraser (Gumka).

6 Wybierz narzędzie Eraser (Gumka) ( ). Na pasku opcji zdefiniuj pędzel
o średnicy z przedziału od 10 do 50 pikseli i twardości 10%. Parametr Opacity
(Krycie) ustaw na 90%.
7 Przeciągnij pędzlem oczy, brwi, linie definiujące
nos i zęby. W obszarach, które w ten sposób
wymażesz, widoczna będzie ostrzejsza warstwa
leżąca niżej.
8 Zmień skalę widoku, aby zobaczyć cały obraz.
9 Zwiększ rozmiar pędzla do 400 pikseli
i przeciągnij nim w obszarach tła,
bluzki i włosów, aby przywrócić tym elementom
pierwotną ostrość.
Rozmycie powierzchniowe powinno pozostać
tylko na twarzy modelki.
10 Zapisz rezultat swojej pracy i zamknij plik.
Poprawianie fotografii
cyfrowych w Photoshopie
Photoshop posiada wiele funkcji umożliwiających szybkie i łatwe poprawianie jakości
fotografii cyfrowych. Za jego pomocą możemy wydobyć szczegóły w obszarach świa-
teł i cieni, usunąć efekt czerwonych oczu, zredukować niepożądane szumy i wyostrzyć
obraz. Obecnie zbadamy te możliwości, dokonując edycji innej fotografii cyfrowej —
portretu dziewczynki na plaży.
Korygowanie świateł i cieni

Polecenie Shadows/Highlights (Cienie/Podświetlenia)
doskonale nadaje się do korygowania fotografii,
w których obiekty zostały pozbawione szczegółów
z powodu silnego tylnego oświetlenia lub zbyt małej
odległości od lampy błyskowej. Taką korekcję można
również wykorzystać do rozjaśniania cieni w foto-
grafiach, w których oświetlenie jest ogólnie dobre.
1 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge
(Przeglądaj w programie Bridge) i w panelu
Favorites (Ulubione) tego programu zaznacz
pozycję Lessons, a następnie w panelu Content
(Zawartość) kliknij dwukrotnie ikonę folderu
Lesson05. Odszukaj plik 05C_Start.psd i otwórz
go w Photoshopie przez dwukrotne kliknięcie
jego miniatury.
2 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save As (Zapisz jako)
i zapisz plik pod nazwą 05C_Working.psd (roboczy).

3 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Adjustments/Shadows/Highlights
(Dopasowania/Cienie/Podświetlenia). Photoshop automatycznie zastosuje wtedy
ustawienia domyślne, rozjaśniając tło. My jednak zmienimy te ustawienia,
aby wydobyć więcej szczegółów zarówno w cieniach, jak i w światłach.
Poprawimy również czerwień zachodzącego słońca.
4 W oknie dialogowym Shadows/Highlights (Cienie/Podświetlenia) zaznacz opcję
Show More Options (Pokaż więcej opcji) i wykonaj następujące czynności:
t w sekcji Shadows (Cienie) ustaw parametr Amount (Wartość) na 50%, Tonal
Width (Szerokość tonalna) na 50% i Radius (Promień) na 38 px (38 piks),
t w sekcji Highlights (Światła) ustaw Amount (Stopień) na 14, Tonal Width
(Szerokość tonalna) na 46% i Radius (Promień) na 43 px (43 piks),
t w sekcji Adjustments (Dopasowania) przesuń suwak Color Correction
(Korekcja kolorów) do wartości +5, Midtone Contrast (Kontrast półcieni) ustaw
na +22 i pozostaw domyślne wartości parametrów Black Clip (Przycięcie czerni)
oraz White Clip (Przycięcie bieli).
5 Kliknij przycisk OK, aby zaakceptować wprowadzone zmiany.
6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty


Korekta czerwonych oczu
Efekt czerwonych oczu powstaje, gdy siatkówki oczu osoby fotografowanej zostaną
oświetlone lampą błyskową. Najczęściej jest on widoczny na fotografiach wykonanych
w ciemnych pomieszczeniach — źrenice są wówczas szeroko otwarte. Photoshop
pozwala na łatwe usunięcie tego efektu. W kolejnym ćwiczeniu przywrócimy oczom
dziewczynki naturalny kolor.
1 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i zakreśl nim fragment obrazu zawierający
oczy dziewczynki, aby go powiększyć. Zakreślenie obszaru powiększanego będzie
możliwe po wyłączeniu opcji Scrubby Zoom (Przesuń).
2 Wybierz narzędzie Red Eye (Czerwone oczy) ( ), ukryte pod narzędziem
Spot Healing Brush (Punktowy pędzel korygujący) ( ).
3 Na pasku opcji parametr Pupil Size (Rozmiar źrenicy) pozostaw bez zmian (50%),
ale zmień wartość parametru Darken Amount (Stopień ściemnienia) na 74%.
Parametr ten określa, jak ciemna powinna być źrenica.
4 Kliknij czerwony obszar w lewym oku dziewczynki. Czerwone zabarwienie
siatkówki zniknie.
5 Kliknij czerwony obszar w prawym oku dziewczynki, aby i tu usunąć czerwone
zabarwienie.
6 Kliknij dwukrotnie narzędzie Zoom (Lupka), aby uzyskać powiększenie 100%.

7 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultaty
Redukowanie szumu
Szum obrazu to przypadkowe piksele niestanowiące szczegółów obrazu. Może być
skutkiem zastosowania wysokich ustawień parametru ISO w aparacie cyfrowym,
niedoświetlenia lub fotografowania przy słabym oświetleniu i długim czasie otwarcia
migawki. Szumy mogą występować również w obrazach zeskanowanych — tutaj źró-
dłem szumu jest przetwornik skanujący i ziarnista struktura skanowanego materiału.
Istnieją dwa rodzaje szumu: szum luminancji, czyli w skali szarości, który tworzy
efekt ziarnistości, oraz szum chromatyczny, objawiający się kolorowymi artefaktami.
Oba rodzaje szumu można redukować za pomocą dostępnego w Photoshopie filtra
Reduce Noise (Redukcja szumu). Można to zrobić w poszczególnych kanałach kolorów,
zachowując przy tym szczegóły obrazu. Filtr ten umożliwia także usunięcie artefak-
tów spowodowanych kompresją zawartości obrazu podczas zapisu w formacie JPEG.

Rozpoczniemy od zbliżenia twarzy dziewczynki i dokładnego obejrzenia występują-
cych tu szumów.
1 Korzystając z narzędzia Zoom (Lupka) ( ), powiększ fragment z twarzą
dziewczynki do około 300%.
Szum widoczny jest tutaj w postaci plamek i grubej, nierównomiernej ziarnistości
skóry. Korzystając z filtra Reduce Noise (Redukcja szumu), zmiękczymy i wygładzimy
ten obszar.
2 Z menu Filter (Filtr) wybierz polecenie Noise/Reduce Noise (Szum/Redukcja szumu).
3 W oknie dialogowym Reduce Noise (Redukcja szumu) wykonaj następujące
czynności:
t zwiększ wartość parametru Strength (Intensywność) do 8 (parametr
ten kontroluje poziom szumu luminancji),
t wartość parametru Preserve Details (Zachowaj szczegóły) zmniejsz do 30%,
t suwak Reduce Color Noise (Redukcja kolorowego szumu) przesuń do 80%,
t zwiększ wartość parametru Sharpen Details (Wyostrz szczegóły) do 30%.
# Uwaga: Nie musisz zaznaczać opcji Remove JPEG Artifact (Usuń artefakt JPEG), ponieważ
Aby dokonać ten obraz nie jest w formacie JPEG i nie zawiera związanych z nim artefaktów.
redukcji szumów
w poszczególnych 4 Przesuń widok w okienku podglądu, aby znalazła się tam twarz dziewczynki.
kanałach obrazu, Kliknij w tym okienku i przytrzymaj przycisk myszki, aby zobaczyć wersję „przed”.
należy wybrać Po zwolnieniu przycisku myszki zobaczysz wersję „po”.
opcję Advanced
(Zaawansowane)
i na zakładce Per
Channel (Na kanał)
wprowadzić odpo-
wiednie ustawienia
dla każdego kanału
oddzielnie.

5 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno
Reduce Noise (Redukcja szumu). Na koniec kliknij dwukrotnie narzędzie
Zoom (Lupka), aby przywrócić widok 100%.
6 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultat pracy,
po czym zamknij plik.
Korygowanie zniekształceń
Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) służy do korygowania typowych wad
obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, aberracja chroma-
tyczna oraz winietowanie. Zniekształcenie beczkowe polega na wygięciu linii prostych
w stronę brzegów obrazu, a zniekształcenie poduszkowe tworzy efekt odwrotny —
linie proste zostają wygięte do środka obrazu. Aberracja chromatyczna objawia się
kolorowymi obwódkami wzdłuż krawędzi fotografowanych obiektów. Winietowanie
występuje wówczas, gdy brzegi obrazu, a zwłaszcza jego rogi, są ciemniejsze niż środek.
Niektóre obiektywy wykazują tego typu wady w zależności od ustawień długości
ogniskowej lub wielkości przysłony. Filtr Lens Correction (Korekcja obiektywu) może
zastosować ustawienia określone przez typ aparatu i obiektywu oraz długość ognisko-
wej użyte do wykonania zdjęcia. Można go również wykorzystać do obracania obrazu
i korygowania błędów perspektywy spowodowanych pionowym lub poziomym
pochyleniem aparatu. Siatka, którą filtr nakłada na obraz, pozwala korygować takie
zniekształcenia łatwiej i dokładniej niż przy użyciu polecenia Transform (Przekształć).
W tym ćwiczeniu skorygujemy zdjęcie greckiej świątyni, usuwając zniekształcenia
spowodowane wadą obiektywu.
1 Wybierz polecenie File/Browse in Bridge
(Przeglądaj w programie Bridge). W programie
Bridge otwórz folder Lesson05. Dwukrotnie
kliknij plik 05D_Start.psd, aby otworzyć go
w Photoshopie.
Zwróć uwagę, jak kolumny wyginają się w kierunku
aparatu. Zniekształcenie takie zostało spowodowane
fotografowaniem z małej odległości przy użyciu
obiektywu szerokokątnego.
2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz
jako), zmień nazwę pliku na Columns_Final.psd
i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz
okno dialogowe Photoshop Format Options
(Opcje formatu programu Photoshop), kliknij
w nim przycisk OK.
3 Z menu Filter (Filtr) wybierz Lens Correction (Korekta obiektywu).
Obraz widoczny jest teraz w oknie dialogowym filtra.

4 W dolnej części okna zaznacz opcję Show Grid (Pokaż siatkę). Obraz zostanie
pokryty siatką ułatwiającą korygowanie zniekształceń geometrycznych.
Okno zawiera także narzędzia do korygowania aberracji chromatycznej,
winietowania i przekształcania perspektywy.
Korektę wad obiektywu można przeprowadzić w sposób automatyczny w oparciu

o profil aparatu i obiektywu — odpowiednie kontrolki znajdują się na zakładce
Auto Correction (Automatyczna korekta). Jednak tym razem skorzystamy tylko z jednej
opcji automatycznej.
5 W sekcji Correction (Korekta) panelu Auto Correction (Automatyczna korekta)
włącz opcję Auto Scale Image (Automatyczne skalowanie obrazu) i z listy rozwijanej
Edge (Krawędź) wybierz Transparency (Przezroczystość).
6 Kliknij zakładkę panelu Custom (Niestandardowy).
7 Suwakiem Remove Distortion (Usuń zniekształcenie) ustaw wartość około +52,00,
aby zlikwidować zniekształcenie typu „beczka”. Możesz również posłużyć się
narzędziem Remove Distortion (Usuwanie zniekształcenia) ( ) — przeciągaj jego
wskaźnik w obszarze podglądu aż do wyprostowania kolumn.

Ten zabieg spowoduje wygięcie brzegów obrazu do środka, ale jako że włączyliśmy Wskazówka:
automatyczne skalowanie, obraz zostanie odpowiednio przycięty i wygięcia nie będą Do oceny, czy
kolumny są już
widoczne. wyprostowane,
8 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno wykorzystaj siatkę,
Lens Correction (Korekcja obiektywu). jaką filtr nakłada
na obraz.
Zniekształcenie, spowodowane szerokokątnym obiektywem i pochyleniem aparatu,

zostało wyeliminowane
9 (Opcjonalnie) Aby w głównym oknie programu
porównać stany obrazu
przed i po wprowadzeniu zmian, wciśnij dwa
razy Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z
(Mac OS) w celu cofnięcia i przywrócenia
efektów filtra.
Na koniec zamknij obraz.

Powiększanie głębi ostrości
Gdy robimy zdjęcie, często musimy wybierać, czy ostry ma być plan pierwszy, czy tło.
W takich sytuacjach jeśli chcemy mieć cały obraz ostry, powinniśmy zrobić dwa
zdjęcia — jedno z ostrym pierwszym planem, a drugie z ostrym tłem — i następnie
połączyć je za pomocą Photoshopa.
Łączone zdjęcia muszą do siebie pasować, a zatem warto je zrobić przy użyciu sta-
tywu, aby nie poruszyć aparatu między kolejnymi ujęciami. Ale nawet bez statywu
można uzyskać całkiem niezłe rezultaty. Zastosujemy tę technikę do obrazu przedsta-
wiającego kieliszek wina na plaży.
1 W Photoshopie wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz). Odszukaj folder
Lessons/Lesson05 i kliknij w nim dwukrotnie plik 05E_Start.psd, aby go otworzyć.
2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na Glass_
Final.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli zobaczysz okno dialogowe
Photoshop Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim
przycisk OK.
3 W panelu Layers (Warstwy) ukryj warstwę Beach (plaża), a pozostaw widoczną
warstwę Glass (kieliszek). Jak widać, kieliszek jest ostry, a tło rozmyte. Następnie
odwróć widoczność warstw. Teraz ostra jest plaża, a rozmyty kieliszek.
Teraz połączymy ostre fragmenty obu warstw, ale najpierw musimy je

dokładnie wyrównać.

4 Włącz widoczność obu warstw, a następnie zaznacz je, klikając z wciśniętym
klawiszem Shift.
5 Wybierz polecenie Edit/Auto-Align Layers (Edycja/Auto-wyrównanie warstw).

Jako że przykładowe zdjęcia zostały zrobione z tego samego miejsca, automatyczne
wyrównywanie powinno dać dobre rezultaty.
6 Zaznacz opcję Auto (Automatyczny), jeśli jeszcze nie jest zaznaczona. Upewnij się,
że nie są włączone opcje Vignette Removal (Usuwanie winiet) i Geometric Distortion
(Zniekształcenie geometryczne). Następnie kliknij OK, aby wyrównać warstwy.
Teraz, po wyrównaniu warstw, możemy przystąpić do łączenia ich.

7 Upewnij się, ze obie warstwy są nadal zaznaczone, a następnie wybierz polecenie
Edit/Auto-Blend Layers (Edycja/Auto-mieszanie warstw).
8 Wybierz opcję Stack Images (Utwórz stos obrazów), zaznacz Seamles Tones
and Colors (Płynne tony i kolory) i kliknij OK.

Teraz zarówno kieliszek, jak i plaża są ostre. Pozostaje tylko scalić obie warstwy,
aby łatwiejsze było przeprowadzanie dalszych korekt.
9 Wybierz polecenie Layer/Merge Vosible (Warstwa/Scal widoczne).
Powielanie obiektów za pomocą narzędzia Content-Aware

Move (Przesuwanie z uwzględnieniem zawartości)
1 Z przybornika wybierz narzędzie Content-Aware Move (Przesuwanie
z uwzględnieniem zawartości) ( ). Znajdziesz je w grupie narzędzia Red Eye
(Czerwone oczy)1 ( ).
2 Na pasku opcji z listy rozwijanej Mode (Tryb) wybierz opcję Extend (Rozszerz),
a z listy Adaptation (Dopasowanie) wybierz Strict (Ścisłe).
3 Obrysuj dwa pierwsze z brzegu pale włącznie z piaskiem, na który padają ich
cienie.
4 Przeciągnij zaznaczenie lekko w dół i w prawo i ustaw nowe pale w jednym
rzędzie z oryginalnymi.
Gdy zwolnisz przycisk myszy, Photoshop pięknie połączy nowe pale z całą sceną.
5 Wybierz Select/Deselect (Zaznacz/Usuń zaznaczenie).
1
Przy domyślnych ustawieniach interfejsu Photoshopa jest to grupa narzędzia Spot Healing Brush
(Punktowy pędzel korygujący) — przyp. tłum.

Interaktywna nieostrość
Photoshop CS6 umożliwia wprowadzanie nieostrości w sposób interaktywny —
możemy regulować efekt, obserwując na bieżąco skutki wprowadzanych zmian.
Aby zobaczyć, jak to działa, wprowadźmy trochę nieostrości wokół kieliszka.
1 Z menu głównego wybierz Filter/Blur/Iris Blur (Filtr/Rozmycie/Rozmycie przesłony).
Na środku obrazu pojawi się elipsa rozmycia z uchwytami do regulowania kształtu
i rozmiaru obszaru nieostrego. Uchwyt środkowy służy do przesuwania elipsy.
W prawej części okna Photoshop otwiera panele Blur Tools (Narzędzia rozmycia)
i Blur Effects (Efekty rozmycia).
2 Przeciągnij środkowy uchwyt elipsy, tak aby znalazł się w prawej części kieliszka.
3 Kliknij kontur elipsy i przeciągnij go na zewnątrz, aby powiększyć obszar dobrej
ostrości.
4 Wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i nie zwalniając go,
poustawiaj uchwyty zanikania nieostrości, tak jak na poniższym rysunku z prawej.
A B C D
A Uchwyt środkowy B Kontur elipsy C Uchwyt zanikania nieostrości D Pierścień ostrości
5 Kliknij i przeciągnij w pobliżu pierścienia ostrości, aby zmniejszyć siłę rozmycia

do 6 pikseli. Powinno powstać stopniowo narastające, ale zauważalne rozmycie
obrazu. Siłę rozmycia możesz zmienić także za pomocą suwaka Blur (Rozmycie)
w sekcji Iris Blur (Rozmycie przesłony) panelu Blur Tools (Narzędzia rozmycia).
6 Kliknij przycisk OK na pasku opcji, aby zatwierdzić wprowadzony efekt.

Obraz wygląda świetnie, prawie wszystko już zrobione, dodamy jeszcze tylko warstwę
korekcyjną Vibrance (Jaskrawość), aby poprawić wyrazistość.
7 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Vibrance (Jaskrawość).
8 Przesuń suwak Vibrance (Jaskrawość) do wartości +33, a suwak Saturation
(Nasycenie) — do -5.
Warstwa Vibrance (Jaskrawość) wpływa na wszystkie warstwy leżące pod nią.

9 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako).
Na koniec zamknij obraz.
Skorygowaliśmy pięć obrazów. Stosując rozma-
ite techniki, poprawiliśmy zakresy tonalne tych
obrazów, usunęliśmy efekt czerwonych oczu,
skorygowaliśmy zniekształcenia spowodowane
wadami obiektywu, zwiększyliśmy głębię ostrości itp.
Każdą z prezentowanych tu technik możesz zastoso-
wać podczas obróbki własnych obrazów

Zadanie dodatkowe
Obrazy o szerokim zakresie tonalnym (HDR)
Nasze oczy mają zdolność adaptowania się do różnych poziomów jasności, dzięki czemu widzimy
szczegóły zarówno w cieniu, jak i w świetle. Jednak aparaty fotograficzne i monitory komputerowe
mają ograniczoną rozpiętość tonalną (różnicę między obszarami jasnymi a ciemnymi), którą mogą
rejestrować i odtwarzać. Ograniczenia te można obejść, stosując dostępną w Photoshopie funkcję
tworzenia obrazów HDR (o dużej rozpiętości tonalnej). Obrazy HDR są stosowane w filmie, przy two-
rzeniu efektów specjalnych i w zaawansowanych technikach fotograficznych. Aby uzyskać taki obraz,
należy odpowiednio połączyć kilka fotografii zarejestrowanych przy różnych ustawieniach ekspozycji.
W ramach ćwiczenia połącz trzy różnie naświetlone zdjęcia krajobrazu ulicznego za pomocą pole-
cenia Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro).
1 W programie Bridge otwórz folder Lesson05/HDR_ExtraCredit i przyjrzyj się obrazom StreetA.
jpg, StreetB.jpg oraz StreetC.jpg. Przedstawiają tę samą scenę, ale zostały zarejestrowane przy
różnych ustawieniach ekspozycji. Mamy tu do czynienia z plikami JPEG, ale równie dobrze
mogłyby być to pliki RAW.
2 W Photoshopie wybierz polecenie File/Automate/Merge to HDR Pro (Plik/Automatyzuj/Scal

do HDR Pro).
3 W oknie dialogowym Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro) kliknij przycisk Browse (Przeglądaj).
Następnie odszukaj folder Lesson05/HDR_ExtraCredit i używając klawisza Shift, zaznacz pliki
StreetA.jpg, StreetB.jpg oraz StreetC.jpg. Kliknij OK lub Open (Otwórz).
4 Upewnij się, że włączona jest opcja Attempt to Automatically Align Source Images
(Próba automatycznego wyrównania obrazów źródłowych), po czym kliknij przycisk OK.
Photoshop otworzy po kolei wszystkie pliki i połączy je w jeden obraz, stosując ustawienia
domyślne. Obraz ten pojawi się w oknie Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro). W lewym dolnym rogu
okna widoczne będą obrazy źródłowe.
(ciąg dalszy na następnej stronie)

Zadanie dodatkowe (ciąg dalszy)
5 Ustawienia w oknie Merge to HDR Pro (Scal do HDR Pro) zmień w sposób następujący:
t W sekcji Edge Glow (Blask krawędzi) suwak Radius (Promień) ustaw na 403 px (403 piks),
a suwak Strength (Intensywność) na 0,75. Są to parametry efektu poświaty.
t W sekcji Tone and Detail (Tony i szczegóły) zmień Gamma na 1,15, Exposure (Ekspozycja)
na 0,30, Detail (Szczegół) na 300%. Każde z tych ustawień wpływa na ogólną jasność
obrazu.
t W sekcji Advanced (Zaawansowane) ustaw Shadow (Cień) na 2% i Highlight (Podświetlenie)
na 11%, aby ustalić stopień szczegółowości cieni oraz świateł. Zmień Vibrance (Jaskrawość)
na 65%, a Saturation (Nasycenie) na 55%, aby skorygować intensywność kolorów.
6 Kliknij OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany i zamknąć okno Merge to HDR Pro
(Scal do HDR Pro). Photoshop połączy zdjęcia w jeden obraz, uwzględniając podane ustawienia.
7 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz plik pod nazwą ExtraCredit_final.psd.

Pytania kontrolne
1 Co się dzieje z obrazami zapisanymi w wewnętrznym formacie aparatu podczas ich
edycji za pomocą Camera Raw?
2 Jakie są zalety formatu DNG (Adobe Digital Negative)?
3 Jak w Photoshopie usuwamy efekt czerwonych oczu?
4 Jak w Photoshopie poprawiamy błędy obiektywu? Jakie są przyczyny
ich powstawania?
Odpowiedzi
1 Pliki zapisane w formacie RAW zawierają nieprzetworzone dane, które pochodzą
bezpośrednio z matrycy aparatu cyfrowego. Fotograf może swobodnie interpretować
te dane, bez ograniczeń wprowadzonych podczas przetwarzania obrazu przez
aparat. Podczas wykonywania modyfikacji zdjęć zapisanych w formacie RAW
Camera Raw zachowuje oryginalne pliki. W ten sposób istnieje możliwość dowolnej
edycji i eksportowania przetworzonego obrazu, przy jednoczesnym zachowaniu
nienaruszonego oryginału.
2 Format Adobe Digital Negative (DNG) zawiera „surowe” dane pochodzące z aparatu
cyfrowego oraz metadane określające znaczenie tych pierwszych. Jest on standardem
dla plików w wewnętrznym formacie aparatu. Ułatwia fotografom zarządzanie
wieloma wewnętrznymi formatami aparatów, umożliwiając archiwizację danych
w jednym, kompatybilnym formacie.
3 Efekt czerwonych oczu powstaje, gdy siatkówki oczu osoby fotografowanej zostaną
oświetlone lampą błyskową. Aby go usunąć, należy powiększyć fragment obrazu
zawierający oczy, wybrać narzędzie Red Eye (Czerwone oczy) i kliknąć czerwony
obszar oka. Po tym prostym zabiegu efekt znika.
4 Filtr Lens Correction (Korekta obiektywu) służy do korygowania typowych wad
obiektywu, takich jak zniekształcenia typu „beczka” i „poduszka”, polegające
na wygięciu linii prostych w kierunku brzegów obrazu (beczka) lub do środka
(poduszka), aberracja chromatyczna objawiająca się kolorowymi obwódkami
wzdłuż krawędzi obiektów oraz winietowanie, czyli przyciemnienie brzegów obrazu,
a zwłaszcza rogów. Tego typu błędy mogą wynikać z niewłaściwych ustawień długości
ogniskowej lub przysłony, ale mogą też być skutkiem przechylenia aparatu w pionie
lub poziomie.

6 MASKI I KANAŁY
Tematyka lekcji
W tej lekcji omówiono, jak:
t utworzyć maskę w celu usunięcia elementu tła,
t precyzować maski o skomplikowanych krawędziach,
t szybko zamaskować wybrany fragment obrazu,
t edytować maskę przy użyciu panelu Properties (Właściwości),
t manipulować obrazem za pomocą funkcji Puppet Warp
(Wypaczenie marionetkowe),
t zapisać zaznaczenie w kanale alfa,
t obejrzeć maskę w panelu Channels (Kanały),
t wczytać kanał jako zaznaczenie,
t zmodyfikować obraz za pomocą wydzielonego kanału.
Na przyswojenie materiału tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut.

raczej zachowywane bez zmian. W razie potrzeby można je przywrócić,
kopiując je ponownie z płyty, która stanowi załącznik do książki.
166
Zdjęcie pochodzi z © Image Source, www.imagesource.com
Maski są wykorzystywane w Photoshopie

do wyizolowywania określonych fragmentów
obrazu i manipulowania nimi. Maska działa jak
szablon. Obszar wycięty maską może być zmieniany,
a reszta jest chroniona przed modyfikacjami. Można
tworzyć tymczasowe maski do jednokrotnego użycia,
ale można je również zapisywać i wykorzystywać
wielokrotnie.
167
Praca z maskami i kanałami
Maski Photoshopa izolują i chronią fragmenty obrazu, podobnie jak taśmy masku-
jące zabezpieczają szybę okienną przed zabrudzeniem farbą podczas malowania
domu. Kiedy tworzymy maskę na podstawie zaznaczenia, obszar niezaznaczony jest
maskowany, czyli chroniony przed edycją. Dzięki maskom użytkownik może tworzyć
i zapisywać pracochłonne zaznaczenia do wielokrotnego wykorzystania. Możemy
ponadto wykorzystać maski do bardziej złożonych zadań edycyjnych, na przykład
w celu wymiany jednego koloru na inny lub zastosowania filtrów na ograniczonym
obszarze obrazu.
W Photoshopie możemy tworzyć maski tymczasowe, tak zwane szybkie maski, lub
maski trwałe zapisywane jako specjalne kanały w skali szarości, zwane kanałami alfa.
Kanały są także używane do zapisywania informacji o kolorach obrazu. Kanały —
w przeciwieństwie do warstw — nie są drukowane. Do pracy z kanałami alfa wykorzy-
stujemy panel Channels (Kanały).
Idea maskowania sprowadza się do tego, że czarne ukrywa, a białe odkrywa. Jednak
— tak jak w życiu — rzadko coś jest idealnie czarne lub idealnie białe. Rozmaite
odcienie szarości maskują częściowo w zależności od poziomu tej szarości. Szarość
na poziomie 255 (czerń) zakrywa całkowicie, a na poziomie 0 (biel) odkrywa.
Rozpoczynamy pracę
Ćwiczenie rozpoczniemy od obejrzenia ostatecznej wersji pliku utworzonego z uży-
ciem masek i kanałów.
1 Uruchom Photoshopa i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia
domyślnych ustawień programu (zobacz punkt „Przywracanie ustawień
3 Z głównego menu wybierz Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge),
4 Kliknij zakładkę Favorites (Ulubione) w lewej części okna programu Bridge.
Odszukaj i otwórz folder Lessons, a następnie kliknij dwukrotnie folder Lesson06.
5 Obejrzyj dokładnie zawartość pliku 06End.psd. Aby zwiększyć rozmiary miniatur,
przesuń w prawo suwak, który znajduje się w dolnej części okna przeglądarki.
Podczas tej lekcji przygotujemy obraz na okładkę czasopisma. Naszym zadaniem
będzie wymiana tła na zdjęciu przedstawiającym profil mężczyzny. W tym celu
zastosujemy maskowanie, które doprecyzujemy za pomocą funkcji Refine Mask
(Popraw maskę).
6 Dwukrotnie kliknij miniaturę pliku 06Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
Jeśli pojawi się okno Embedded Profile Mismatch (Różnica osadzonych profili),
kliknij w nim przycisk OK.
168 LEKCJA 6 Maski i kanały

Tworzenie maski
Aby oddzielić model od tła, musimy utworzyć odpowiednią maskę. Wstępną wersję
takiej maski wykreujemy za pomocą narzędzia Quick Selection (Szybkie zaznaczanie).
na 06Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli pojawi się okno
dialogowe z opcjami formatu Photoshopa, kliknij przycisk OK.
Zapisanie kopii pliku startowego pozwoli powrócić do niego w razie potrzeby.
2 Z przybornika wybierz narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) ( ). Wskazówka:
Na pasku opcji skonfiguruj pędzel o rozmiarze 15 pikseli i twardości 100%. Jeśli potrzebujesz
informacji na temat
3 Zaznacz mężczyznę. Zaznaczenie koszuli i twarzy jest stosunkowo proste,
tworzenia zaznaczeń,
ale problem stanowią włosy. Jednak w tej chwili nie przejmuj się szczegółami — zajrzyj do lekcji 3.,
poprawimy je w następnym ćwiczeniu. „Zaznaczenia”.
4 Na samym dole panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Add layer mask
(Utwórz maskę warstwy) ( ), aby utworzyć maskę warstwy.

Zaznaczenie stanie się maską warstwy (złożoną z pikseli) i jej miniatura pojawi się
w panelu Layers (Warstwy) obok miniatury warstwy Layer 0. Wszystko, co nie zostało
zaznaczone, będzie teraz przezroczyste — będzie tam widoczna szara szachownica.
Julieanne Kost jest w firmie Adobe oficjalną ewangelistką Photoshopa

Skróty klawiszowe narzędzia Zoom (Lupka)
W trakcie edycji obrazu wielokrotnie musimy powiększać widok szczegółów,
a następnie z powrotem pomniejszać, aby zobaczyć zmiany w kontekście całości.
Ułatwieniem są kombinacje klawiszy, pozwalające na szybkie przełączanie się
pomiędzy narzędziami edycji i narzędziem powiększenia.
t Przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+klawisz spacji (Windows) lub
Command+klawisz spacji (Mac OS), aby tymczasowo wybrać narzędzie Zoom
In (Powiększ). Po powiększeniu widoku zwolnij klawisze i wróć do poprzednio
używanego narzędzia.
t Przytrzymaj wciśnięte klawisze Alt+klawisz spacji (Windows) lub Option+klawisz
spacji (Mac OS), aby tymczasowo wybrać narzędzie Zoom Out (Pomniejsz).
Po zmniejszeniu widoku zwolnij klawisze i wróć do poprzednio używanego
narzędzia.
t Aby powrócić do widoku 100%, w przyborniku dwukrotnie kliknij narzędzie
Zoom (Lupka).
t Jeśli na pasku opcji włączona jest opcja Scrubby Zoom (Przesuń), po prostu
przeciągnij narzędziem Zoom (Lupka) w lewo, aby pomniejszyć obraz,
lub w prawo, aby go powiększyć.
t Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), aby zmienić
narzędzie Zoom In (Powiększ) na Zoom Out (Pomniejsz), i kliknij w obszarze, którego
widok chcesz pomniejszyć. Każde kolejne kliknięcie z klawiszem Alt (Option)
zmniejsza widok do kolejnego domyślnego poziomu
t Aby w dowolnej chwili powiększyć widok, naciśnij Ctrl+plus (Windows)
lub Command+plus (Mac OS). Aby go zmniejszyć, naciśnij odpowiednio
Ctrl+minus lub Command+minus.
Poprawianie maski
Maska jest nie najgorsza, ale narzędzie Quick Selection (Szybkie zaznaczanie) nie
poradziło sobie z zaznaczeniem wszystkich włosów modela. Niezbyt precyzyjne są
również krawędzie maski wzdłuż koszuli i twarzy. Najpierw poprawimy owe krawę-
dzie, a potem zajmiemy się włosami.
1 Z głównego menu wybierz Window/Properties (Okno/Właściwości), aby otworzyć
panel Properties (Właściwości).
2 Jeśli na panelu Layers (Warstwy) maska warstwy Layer 0 nie jest zaznaczona,
kliknij ją.

3 Na panelu Properties (Właściwości) kliknij przycisk Mask Edge (Krawędź maski).
Otworzy się okno dialogowe Refine Mask (Popraw maskę).
4 W sekcji View Mode (Tryb wyświetlania) kliknij strzałkę obok miniatury podglądu
i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz On Black (Na czarnym tle).
Zamaskowana część obrazu będzie teraz wyświetlana na czarnym tle, dzięki czemu
krawędzie koszuli i twarzy modela będą dobrze widoczne.
5 W sekcji Adjust Edge (Dopasuj krawędź) poustawiaj suwaki tak, aby uzyskać
gładkie, ale nie wtopione krawędzie koszuli i twarzy. Optymalne ustawienia będą
zależały od zaznaczenia, jakie utworzyłeś, ale prawdopodobnie będą podobne
do tych, które my zastosowaliśmy. Dobry rezultat uzyskaliśmy po ustawieniu
suwaka Smooth (Gładkość) na poziomie 15, suwaka Contrast (Kontrast) na 40%
i Shift Edge (Przesuń krawędź) na –8%.

6 W sekcji Output (Wyjście) włącz opcję Decontaminate Colors (Oczyść kolory)
i z listy rozwijanej Output To (Wyniki do) wybierz New Layer with Layer Mask
(Nowa warstwa z maską warstwy).
7 W oknie Refine Mask (Popraw maskę) uaktywnij narzędzie Zoom (Lupka),
a następnie kliknij obraz w obszarze twarzy, aby powiększyć ten fragment.
8 Wybierz narzędzie Refine Radius (Promień poprawiania) ( ) — również
w oknie Refine Mask (Popraw maskę). Za pomocą tego narzędzia usuń wszelkie
pozostałości białego tła w okolicach ust i nosa. Rozmiar pędzla możesz zwiększać
lub zmniejszać, wciskając odpowiednio klawisz ] lub [.
9 Gdy uznasz, że krawędzie maski wokół twarzy są prawidłowe, kliknij przycisk OK.
W panelu Layers (Warstwy) pojawi się nowa warstwa o nazwie Layer 0 copy
(Layer 0 kopia). Użyjemy jej do poprawienia maski w obrębie włosów.
10 Przy aktywnej warstwie Layer 0 copy (Layer 0 kopia) kliknij przycisk Mask Edge
(Krawędź maski) na panelu Properties (Właściwości), aby ponownie otworzyć okno
Refine Mask (Popraw maskę).
11 Z rozwijanego menu View (Widok) wybierz tym razem opcję On White (Na białym
tle). Ciemne włosy będą lepiej widoczne na białym tle niż na czarnym. Za pomocą
narzędzi Zoom (Lupka) i Hand (Rączka) ustaw obraz tak, aby wszystkie włosy były
w polu widzenia.
12 Wybierz narzędzie Refine Radius (Promień poprawiania) i za pomocą klawisza ]
zwiększ rozmiar pędzla. (Rozmiar pędzla wyświetlany jest na pasku opcji;
na początek proponujemy 300 pikseli). Następnie zacznij malować górne partie
włosów. Maluj tak, aby objąć nawet najbardziej odstające włosy. Za pomocą
klawisza [ zmniejsz pędzel mniej więcej o połowę i pomaluj wzdłuż tylnej części
głowy, gdzie włosy są lepiej ułożone niż na górze.
Gdy malujesz narzędziem Refine Radius (Promień poprawiania), Photoshop poprawia

krawędzie maski, włączając do niej nawet pojedyncze włosy i eliminując większość
pierwotnego tła. Bezpośrednie malowanie maski warstwy oznaczałoby przywrócenie
wraz z włosami sporych fragmentów tła. Oczywiście, funkcja Refine Mask (Popraw
maskę) też nie działa w sposób idealny i niewielkie fragmenty tła są nadal widoczne
między włosami.

13 Wybierz narzędzie Erase Refinements (Wymazywanie poprawek) ( ) ukryte
pod narzędziem Refine Radius (Promień poprawiania) i kliknij raz lub dwa
w miejscach, gdzie tło jest widoczne. Funkcja Refine Mask (Popraw maskę) wymaże
kolory podobne do wskazanego, a tym samym usunie zbędne tło. Uważaj jednak,
aby nie wymazać odzyskanych wcześniej włosów. W razie potrzeby cofnij ostatnią
operację lub ponownie użyj narzędzia Refine Radius (Promień poprawiania).
14 Włącz opcję Decontaminate Colors (Oczyść kolory), przesuń suwak Amount
(Stopień) do 85%, z listy rozwijanej Output To (Wyniki do) wybierz New Layer with
Layer Mask (Nowa warstwa z maską warstwy) i kliknij OK.
15 W panelu Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Magazine Background.

Mężczyzna będzie teraz widoczny na wzorzystym pomarańczowym tle.

Skróty i wskazówki
dotyczące maskowania
Opanowanie sztuki maskowania znacznie zwiększa efektywność pracy
w Photoshopie. Oto kilka użytecznych informacji na ten temat.
t Maski nie modyfikują pikseli obrazu. Zmiana maski nie wywołuje żadnych zmian
w samym obrazie.
t Podczas edycji maski należy zwracać uwagę na kolory narzędzia i tła wybrane
w przyborniku. Czarny zakrywa, biały odkrywa, a szary zakrywa częściowo
— im ciemniejszy, tym bardziej zakrywa.
t Aby odkryć całą zawartość warstwy, należy wyłączyć maskę. Można to zrobić,
klikając jej miniaturę przy wciśniętym klawiszu Shift lub wybierając polecenie
Layer/Layer Mask/Disable (Warstwa/Maska warstwy/Wyłącz). Na miniaturze maski
pojawi się wtedy czerwony znak X.
t Aby ponownie włączyć maskę warstwy, należy kliknąć jej miniaturę, wciskając
jednocześnie klawisz Shift, lub wybrać polecenie Layer/Layer Mask/Enable
(Warstwa/Maska warstwy/Włącz). Aby utworzyć pustą maskę, która w ogóle nie
zakrywa warstwy, należy wybrać polecenie Layer/Layer Mask/Reveal All
(Warstwa/Maska warstwy/Pokaż wszystko).
t Maskę można odłączyć od warstwy i wtedy można przesuwać je niezależnie.
Aby tego dokonać, wystarczy kliknąć ikonę łańcucha widoczną między
miniaturami w panelu Layers (Warstwy). Kliknięcie w pustym miejscu
po tej ikonie spowoduje ponowne połączenie maski z warstwą.
t Aby przekształcić maskę wektorową w maskę warstwy, należy zaznaczyć warstwę
z maską wektorową i wybrać polecenie Layer/Rasterize/Vector Mask (Warstwa/
Rasteryzuj/Maska wektorowa). Trzeba jednak pamiętać, że proces rasteryzacji
jest nieodwracalny, to znaczy, że maski zrasteryzowanej nie da się zamienić
w wektorową.
t Maski można modyfikować za pomocą suwaków w panelu Properties
(Właściwości). Suwak Density (Gęstość) określa krycie maski — przy wartości
100% maskowanie jest pełne, przy wartościach mniejszych — słabsze,
a przy 0% maska przestaje działać. Suwak Feather (Wtapianie) służy
do zmiękczania krawędzi maski.
Tworzenie szybkiej maski

Aby zmienić kolor oprawy okularowej, utworzymy dla niej szybką maskę. Wcześniej
jednak uporządkujemy panel Layers (Warstwy).
1 Ukryj warstwę Magazine Background, aby skoncentrować uwagę na modelu. Następnie
usuń warstwy Layer 0 i Layer 0 copy (Layer 0 kopia). Jeśli zostaniesz poproszony
o potwierdzenie decyzji usunięcia warstwy lub jej maski, kliknij Yes (Tak) lub Delete
(Usuń); zatwierdzanie efektu maskowania usuwanych warstw nie jest konieczne,
ponieważ pełna maska istnieje dla warstwy Layer 0 copy 2 (Layer 0 kopia 2).

2 Kliknij dwukrotnie nazwę warstwy Layer 0 copy 2 (Layer 0 kopia 2) i zmień ją
na Model.
3 W przyborniku kliknij przycisk Edit in Quick Mask Mode (Edytuj w trybie szybkiej
maski). (Domyślnie włączany jest tryb standardowy).
W trybie szybkiej maski obszary pozostające poza zaznaczeniem, czyli chronione
przed zmianami, są pokrywane czerwoną nakładką, która przypomina rubi-
nową folię, jakiej używało się w tradycyjnych drukarniach do maskowania obra-
zów. Modyfikowane mogą być tylko te obszary, które nie są przykryte nakładką.
Zwróć uwagę, że po włączeniu trybu szybkiej maski warstwa aktywna zmienia swój
kolor w panelu Layers (Warstwy) z niebieskiego na szary.
4 W przyborniku wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ).
5 Na pasku opcji ustaw tryb Normal (Zwykły), a następnie kliknij strzałkę rozwijającą
panel z ustawieniami pędzla i wybierz duży, twardy pędzel o średnicy 13 pikseli.
Zamknij panel, klikając gdziekolwiek poza nim.
6 Przeciągnij pędzlem wzdłuż zausznika oprawy. Obszar zamalowany zostanie
pokryty czerwoną nakładką — w ten sposób powstanie maska.
7 Pomaluj cały zausznik i oprawę szkieł. Przed malowaniem cienkich fragmentów
zmniejsz rozmiar pędzla. Nie zwracaj uwagi na włosy nachodzące na zausznik
— ich kolor nie ulegnie zmianie.

W trybie szybkiej maski Photoshop automatycznie przechodzi do skali szarości, zmie-
niając kolor narzędzia na czarny, a kolor tła — na biały. Podczas pracy w trybie szybkiej
maski warto pamiętać o następujących regułach:
t malowanie kolorem czarnym oznacza poszerzanie maski (czerwonej nakładki),
a tym samym zmniejszanie obszaru zaznaczonego,
t malowanie kolorem białym oznacza wymazywanie maski (czerwonej nakładki),
a tym samym poszerzanie obszaru zaznaczonego,
t malowanie kolorem szarym tworzy częściową maskę.
8 W przyborniku kliknij przycisk Edit in Standard Mode (Edytuj w trybie
standardowym), aby opuścić tryb szybkiej maski.
Obszary, które nie zostały zamaskowane, są teraz zaznaczone. Jeśli nie zapiszemy
maski w postaci bardziej trwałego kanału alfa, Photoshop usunie ją, gdy tylko zosta-
nie zamieniona na zaznaczenie.
9 Wybierz polecenie Select/Inverse (Zaznacz/Odwrotność), aby zaznaczyć to,
co wcześniej zamaskowałeś.
10 Z menu Image (Obraz) wybierz Adjustments/Hue/Saturation (Dopasowania/Barwa/
Nasycenie).
11 W oknie dialogowym Hue/Saturation (Barwa/Nasycenie) zmień Hue (Barwa) na 70.
Oprawa okularowa przyjmie kolor zielony. Kliknij przycisk OK.

13 Zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Manipulowanie obrazem
za pomocą funkcji Puppet Warp
(Wypaczenie marionetkowe)
Funkcja Puppet Warp (Wypaczenie marionetkowe) pozwala dość swobodnie manipu-
lować zawartością obrazu. Możemy przemieszczać określone fragmenty, na przykład
włosy lub ręce prezentowanej postaci, w sposób przypominający sterowanie kukiełką
za pomocą sznurków. W miejscach, których ruch chcemy kontrolować, wstawiamy
punkty kontrolne. W naszym przykładzie odchylimy głowę modela do tyłu, zmuszając
go do patrzenia w górę.
1 Sprawdź, czy w panelu Layers (Warstwy)
zaznaczona jest warstwa Model, a następnie
wybierz polecenie Edit/Puppet Warp (Edycja/
Wypaczenie marionetkowe).
Niezamaskowana część warstwy — w tym przy-
padku model — zostanie pokryta siatką, na której
będziemy wstawiać punkty sterujące ruchem (lub
ustalające stałe położenie danego miejsca).
2 Klikaj wzdłuż krawędzi koszuli. Za każdym
razem, gdy klikniesz, funkcja wypaczania wstawi
nowy punkt kontrolny. Dla koszuli wystarczy
około 10 punktów.
Punkty wstawione na brzegach koszuli mają zapo-
biec jej ruchom przy odchylaniu głowy.
3 Zaznacz punkt na karku. W środku
punktu pojawi się biała kropka
sygnalizująca, że punkt jest zaznaczony.

4 Wciśnij klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS). Zaznaczony punkt zostanie
otoczony okręgiem, a kursor przyjmie postać dwustronnej zakrzywionej strzałki.
Nie zwalniając klawisza, przeciągnij myszą wokół okręgu, aby odchylić głowę
modela do tyłu. Kąt obrotu wyświetlany jest na pasku opcji; zamiast przeciągania
myszą możesz tam wpisać odpowiednią wartość, na przykład 135.
5 Jeśli jesteś zadowolony z uzyskanego efektu, kliknij na pasku opcji przycisk

Commit Puppet Warp (Zatwierdź wypaczenie marionetkowe) ( ) albo wciśnij
klawisz Enter lub Return.
6 Zapisz rezultat dotychczasowej pracy.
Praca z kanałami
Kanały, podobnie jak warstwy, służą do przechowywania rozmaitych informacji
o zawartości obrazu. W kanałach alfa możemy zapisywać zaznaczenia w postaci obra-
zów czarno-białych. W podobny sposób przechowywane są informacje o poszczegól-
nych kolorach składowych. Przykładowo każdy obraz RGB automatycznie otrzymuje
kanały czerwony, zielony, niebieski i kompozytowy.
Informacje przechowywane w kanałach związane są zawsze z kolorami i zaznacze-
niami, a z kolei warstwy zawierają informacje o rozmieszczeniu poszczególnych
elementów obrazu.
W kolejnym ćwiczeniu utworzymy cień modela, wykorzystując w tym celu specjalny
kanał alfa. Następnie przekonwertujemy obraz do przestrzeni kolorów CMYK
i, opierając się na zawartości kanału czerni, zmodyfikujemy nieco barwę
i kontrastowość włosów.
Tworzenie cienia w oparciu o kanał alfa

Do utworzenia cienia modela potrzebna będzie jego maska (mamy ją już gotową),
którą po prostu powielimy i kopię przesuniemy w stosunku do oryginału. Wszystko
to wykonamy, posługując się kanałem alfa.

1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przy wciśniętym klawiszu Ctrl (Windows)
lub Command (Mac OS) miniaturę warstwy Model. Obszar nieprzezroczysty
zostanie automatycznie zaznaczony.
2 Wybierz polecenie Select/Save Selection (Zaznacz/Zapisz zaznaczenie). W oknie
dialogowym polecenia sprawdź, czy z listy rozwijanej Channel (Kanał) wybrana
jest opcja New (Nowy), w polu Name (Nazwa) wpisz Model Outline
(kontur modela) i kliknij OK.
Wykonane czynności nie przyniosą żadnych zmian ani w samym obrazie, ani
w panelu Layers (Warstwy). Jednak w panelu Channels (Kanały) pojawi się nowa pozy-
cja o nazwie Model Outline.
3 U dołu panelu Layers (Warstwy) kliknij ikonę Create a new layer (Utwórz warstwę).
Nową warstwę nazwij Shadow (cień), a następnie przeciągnij ją pod warstwę Model.
4 Przy aktywnej warstwie Shadow wybierz polecenie Select/Refine Edge

(Zaznacz/Popraw krawędź). W oknie dialogowym tego polecenia przeciągnij suwak
parametru Shift Edge (Przesuń krawędź) do +36% i kliknij przycisk OK.
5 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Fill (Wypełnij). W oknie Fill (Wypełnienie)
wybierz z listy rozwijanej Use (Użyj) opcję Black (Czarny) i kliknij przycisk OK.
Warstwa Shadow będzie teraz zawierała czarną sylwetkę modela. Cienie nigdy nie
są aż tak ciemne, więc rozjaśnimy nieco zawartość tej warstwy przez obniżenie
jej krycia.
6 W panelu Layers (Warstwy) zmniejsz wartość parametru Opacity (Krycie) do 30%.
W tej chwili cień pokrywa się dokładnie z modelem i jest niewidoczny, a zatem
musimy go przesunąć.

7 Wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz usuń zaznaczenie).
8 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie
Transform/Skew (Przekształć/Pochyl). Obróć cień
ręcznie lub na pasku opcji wpisz -15° w polu
Rotate (Obróć). Następnie przesuń go w lewo,
lub w polu X wpisz 845. Kliknij przycisk Commit
Transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ) albo
wciśnij klawisz Entern lub Return.
9 Zapisz rezultat dotychczasowej pracy — wybierz
polecenie File/Save (Plik/Zapisz).
Kilka słów o kanałach alfa

Przy dłuższej pracy z Photoshopem używanie kanałów alfa staje się konieczne.
Oto kilka przydatnych informacji na ich temat:
t każdy obraz może zawierać łącznie do 56 kanałów kolorów i alfa,
t wszystkie kanały są 8-bitowymi obrazami w skali szarości, z możliwością
wyświetlania 256 odcieni tego koloru,
t dla każdego kanału alfa można określić nazwę, kolor, opcje maskowania i stopień
krycia (krycie ma wpływ na widok kanału podczas wyświetlania go w oknie,
a nie na sam obraz),
t wszystkie nowe kanały mają wymiary takie same jak oryginał i taką samą
liczbę pikseli,
t maskę zapisaną jako kanał alfa można edytować za pomocą narzędzi do malowania
i edycji lub filtrów,
t kanały alfa można przekształcać w kanały koloru dodatkowego.
Modyfikowanie pojedynczego kanału

Obraz na okładkę kolorowego magazynu jest już prawie gotowy. Musimy jeszcze
tylko zmienić zabarwienie włosów i poprawić ich kontrast. Aby to zrobić, przekon-
wertujemy obraz do przestrzeni CMYK, gdzie będziemy mogli wykorzystać kanał
koloru czarnego.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Model.

2 Z menu Image (Obraz) wybierz polecenie Mode/CMYK Color (Tryb/CMYK).
W oknie z pytaniem o scalanie warstw kliknij przycisk Don’t Merge (Nie scalaj),
bo wszystkie warstwy mają pozostać. Jeśli otrzymasz propozycję wybrania profilu
konwersji, kliknij OK.
3 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS) i kliknij ikonę
oka warstwy Model, aby ukryć pozostałe warstwy.
4 Kliknij zakładkę panelu Channels (Kanały) i zaznacz kanał Black (Czarny).
Następnie z menu panelu wybierz polecenie Duplicate Channel (Powiel kanał).
Nowemu kanałowi nadaj nazwę Hair (włosy) i kliknij OK.
Pojedyncze kanały są wyświetlane w skali szarości, a gdy jest widocznych kilka

kanałów, wówczas pojawia się kolor.
5 Włącz widoczność kanału Hair i ukryj kanał Black (Czarny).
Następnie zaznacz kanał Hair i wybierz polecenie Image/Adjustments/
Levels (Obraz/Dopasowania/Poziomy).

6 W oknie dialogowym Levels (Poziomy) ustaw suwak czerni na poziomie 85,
dla tonów średnich pozostaw 1, a dla bieli ustaw poziom 165. Kliknij OK.
7 Przy wciąż aktywnym kanale Hair wybierz polecenie Image/Adjustments/Invert

(Obraz/Dopasowania/Odwróć). Otrzymasz biały obraz na czarnym tle.
8 W przyborniku wybierz narzędzie Brush (Pędzel) i kliknij ikonę Switch Foreground
and Background Colors (Przełącz kolory pierwszego planu i tła), aby uzyskać czarny
kolor pierwszego planu. Następnie zamaluj okulary, oczy i inne elementy, które nie
są włosami.
9 W dolnej części panelu Channels (Kanały) kliknij ikonę Load channel as selection
(Zaznaczenie z kanału).
10 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy) i uaktywnij warstwę Model.

11 Wybierz polecenie Select/Refine Edge (Zaznacz/Popraw krawędź), ustaw Feather
(Wtapianie) na 1,2 piksela i kliknij OK.
12 Wybierz polecenie Image/Adjustments/Hue/Saturation (Obraz/Dopasowania/
Barwa/Nasycenie), zaznacz opcję Colorize (Koloruj) i ustaw następujące wartości
parametrów:
t Hue (Barwa) — 230,
t Saturation (Nasycenie) — 56,
t Lightness (Jasność) — 11.
13 Wybierz polecenie Image/Adjustments/Levels (Obraz/Dopasowania/Poziomy).

W oknie dialogowym Levels (Poziomy) ustaw suwak czarny tam, gdzie
występują tony najciemniejsze, suwak biały przy tonach najjaśniejszych, a suwak
szary pośrodku. Na koniec kliknij przycisk OK. My umieściliśmy suwaki
w następujących położeniach: 58, 1,65 i 255.

14 W panelu Layers (Warstwy)
włącz widoczność warstw Shadow
i Magazine Background.
15 Wybierz Select/Deselect
(Zaznacz/Usuń zaznaczenie).
Obraz na okładkę czasopisma jest gotowy!
O maskach i maskowaniu
Kanały alfa, maski z kanałów, maski przycinające, maski warstw, maski wektorowe
— czym się różnią? W niektórych przypadkach obiekty te są zamienne: maskę
alfa można przekształcić w maskę warstwy, a maskę warstwy w maskę wektorową
i na odwrót.
Oto krótkie objaśnienia tych pojęć. Ich wspólną cechą jest to, że umożliwiają prze-
chowywanie zaznaczeń i pozwalają na nieniszczące modyfikowanie obrazu
— w każdej chwili możemy powrócić do wersji oryginalnej.
t Kanał alfa — zwany również maską lub zaznaczeniem — jest to dodatkowy
kanał, w którym zaznaczenie przechowywane jest w postaci obrazu zapisanego
w skali szarości. Kanały alfa wykorzystuje się do tworzenia i przechowywania masek.
t Maska warstwy jest jak kanał alfa przypisany do konkretnej warstwy. Umożliwia
sterowanie widocznością poszczególnych obszarów warstwy. Miniatura takiej
maski jest wyświetlana w panelu Layers (Warstwy) obok miniatury warstwy.
Czarna ramka wokół niej oznacza, że maska jest aktywna i podlega edycji.
t Maska wektorowa jest w zasadzie maską warstwy, z tym że jej zawartość
stanowią obiekty wektorowe, a nie bitmapowe. Niezależnie od rozdzielczości
mają one ostre krawędzie, a do ich tworzenia używamy pióra i narzędzi
służących do rysowania kształtów geometrycznych. Maski wektorowe nie
obsługują przezroczystości, a zatem ich krawędzie nie mogą być wtapiane.
Ich miniatury są wyświetlane tak jak miniatury masek warstw.
t Maska przycinająca ma zastosowanie w odniesieniu do warstw. Pozwala
ograniczyć efekt do wybranych warstw. Warstwy wchodzące w skład takiej maski
są przycinane odpowiednio do zawartości warstwy bazowej. Przed miniaturami
warstw przycinanych występuje wcięcie z widoczną w nim strzałką zakrzywioną
w dół. Warstwa bazowa jest wyróżniona przez podkreślenie nazwy.
t Maska z kanału to maska zbudowana na podstawie zawartości jednego
z kanałów obrazu (na przykład kanału Cyan (Niebieskozielony) w przypadku
obrazu zapisanego w trybie CMYK). Tego typu maski są przydatne
podczas zaznaczania obiektów o bardzo rozbudowanych lub rozmytych
krawędziach. Można je tworzyć na podstawie dominującego w obrazie koloru
lub wykorzystując występujący w jednym z kanałów silny kontrast, na przykład
między obiektem a tłem.

Pytania kontrolne
1 Jakie są zalety używania szybkich masek?
2 Co dzieje się z szybką maską po usunięciu zaznaczenia?
3 Gdzie zapisywana jest maska, która została utworzona z zaznaczenia?
4 Jak można edytować maskę po zapisaniu jej w kanale?
5 Czym kanały różnią się od warstw?
Odpowiedzi
1 Szybkie maski są pomocne przy tworzeniu jednorazowych zaznaczeń.
Użycie szybkiej maski jest ponadto łatwą i wygodną metodą edycji zaznaczenia
za pomocą narzędzi malarskich.
2 Po usunięciu zaznaczenia szybka maska znika.
3 Maski są zapisywane w kanałach, które można traktować jak miejsca
do przechowywania informacji o kolorach i zaznaczeniach w obrazie.
4 Maskę w kanale można bezpośrednio edytować, malując ją kolorem czarnym,
białym lub odcieniami szarości.
5 Kanały są używane jako miejsca przechowujące zapisane zaznaczenia.
Dopóki wyraźnie nie zlecimy wyświetlenia kanału, nie jest on widoczny
w obrazie ani na wydruku. Warstwy są używane do izolowania różnych części
obrazu, by mogły być edytowane jako odrębne obiekty za pomocą dostępnych
narzędzi i filtrów.

7 PROJEKT TYPOGRAFICZNY
Tematyka lekcji
W tej lekcji opisano, jak:
t rozmieszczać tekst z wykorzystaniem linii pomocniczych,
t utworzyć maskę przycinającą z tekstu,
t łączyć tekst z innymi warstwami,
t formatować tekst,
t układać tekst wzdłuż ścieżki,
t tworzyć i stosować style tekstowe,
t kontrolować wygląd i rozmieszczenie tekstu
z wykorzystaniem zaawansowanych funkcji.
Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około godziny.

na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie można je przywrócić,
kopiując je ponownie z płyty, która stanowi załącznik do książki.
186
Zdjęcie pochodzi z © Image Source, www.imagesource.com
Photoshop oferuje doskonałe narzędzia,

które pozwalają wstawiać do obrazu tekst
w sposób łatwy, a jednocześnie precyzyjny.
187
Tekst — wiadomości wstępne
Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdefiniowanych kształtów, tworzą-
cych litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Wiele krojów dostępnych jest
w kilku formatach, z których najbardziej popularne to: Type 1, czyli fonty postscrip-
towe, True Type i Open Type (więcej informacji w dalszej części lekcji).
Po dodaniu tekstu do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę
pikselową o rozdzielczości obrazu — w widoku powiększonym jest to wyraźnie
zauważalne. Jednakże Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek i wyko-
rzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF lub EPS,
a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej. W rezultacie uzy-
skujemy tekst o ostrych i niezależnych od rozdzielczości krawędziach, który możemy
poddawać różnym przekształceniom i różnego rodzaju efektom.
Rozpoczynamy pracę
W tej lekcji pracować będziemy nad układem graficznym okładki czasopisma o tema-
tyce technicznej. Rozpoczniemy od obrazu przygotowanego podczas poprzedniej
lekcji, który zawiera profil mężczyzny, jego cień i pomarańczowe tło. Na ten obraz
nałożymy tekst, utworzony i odpowiednio wystylizowany w Photoshopie. Będzie tam
również tekst zdeformowany.
Najpierw jednak proponujemy obejrzenie ukończonej kompozycji.
1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia, natychmiast
przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
# Uwaga: Mimo
że ta lekcja jest kon- 3 Z głównego menu wybierz polecenie File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj
tynuacją poprzed- w programie Bridge), aby otworzyć przeglądarkę.
niej, w ćwiczeniach
należy wykorzystać 4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu
plik 07Start.psd, Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson07.
ponieważ zawiera
on dodatkowe
5 Zaznacz miniaturę pliku 07End.psd i obejrzyj jego zawartość. W razie potrzeby
elementy, takie przeciągnij w prawo suwak ustalający wielkość miniatur.
jak ścieżki i notatki, Naszym zadaniem jest ukończenie okładki czasopisma przez dodanie odpowiednich
których nie ma
w pliku napisów. Wszystkie potrzebne narzędzia dostępne są w Photoshopie, więc nie musimy
06Working.psd. korzystać z innych programów, aby wykonać to zadanie.
188 LEKCJA 7 Projekt typograficzny

6 Kliknij dwukrotnie plik 07Start.psd, aby otworzyć
go w Photoshopie.
7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako),
zmień nazwę pliku na 07Working.psd (roboczy)
i kliknij przycisk Save (Zapisz).
8 Jeśli otworzy się okno z opcjami formatu
Photoshopa, kliknij w nim przycisk OK.
9 Na pasku opcji z rozwijanej listy przestrzeni
roboczych wybierz opcję Typography
(Typografia).
W przestrzeni Typography (Typografia) wyświetlane
są panele Character (Typografia), Paragraph (Akapit),
Paragraph Styles (Style akapitów), Layers (Warstwy)
i Paths (Ścieżki), których będziemy intensywnie
używać podczas tej lekcji.
Tworzenie maski przycinającej z tekstu

Maska przycinająca to obiekt lub grupa obiektów, których kształt służy do wyci-
nania fragmentu obrazu — tylko obszar leżący wewnątrz kształtu jest widoczny.
W Photoshopie możemy tworzyć takie maski z kształtów i znaków tekstowych.
W tym ćwiczeniu utworzymy maskę przycinającą z liter napisu, aby ich wnętrze
wypełnić obrazem leżącym na innej warstwie.
Wykorzystanie linii pomocniczych do rozmieszczenia tekstu

Plik 07Working.psd zawiera warstwę tła stanowiącą podstawę dla naszego tekstu.
Rozpoczniemy pracę od powiększenia widoku i wstawienia prowadnic w celu odpo-
wiedniego rozmieszczenia tekstu.
1 Z menu View (Widok) wybierz
polecenie Fit on Screen
(Zmieść na ekranie), aby wyświetlić
całą okładkę.
2 Wybierz polecenie View/Rulers
(Widok/Miarki) — wzdłuż lewej
i górnej krawędzi okna pojawią się
miarki.
3 Z lewej miarki wyciągnij pionową linię
pomocniczą i umieść ją na środku
okładki (4,25 cala lub 10,8 cm).

Wprowadzanie tekstu punktowego
Teraz możemy dodać tekst do naszej kompozycji. Photoshop umożliwia wprowadze-
nie teksu poziomego lub pionowego w dowolnym miejscu obrazka. Mamy do wyboru
tekst punktowy (do wpisywania pojedynczych znaków, wyrazów lub linii tekstu) oraz
tekst akapitowy. W tej lekcji wykorzystamy oba rodzaje, ale rozpoczniemy od tekstu
punktowego.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background.
2 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ) i na pasku opcji
ustaw następujące parametry:
t z listy Set the font family (Określ rodzinę czcionek) wybierz bezszeryfowy krój
pisma, na przykład Myriad Pro, a z listy Set the font style (Określ styl czcionki)
wybierz Semibold.
t w polu Set the font size (Określ rozmiar czcionki) wpisz 144 pt (144 pkt)
i naciśnij Enter lub Return.
t kliknij przycisk Center text (Wyśrodkowanie tekstu).
3 W panelu Character (Typografia) zmień wartość parametru Tracking
(Światło) na 100.
#Uwaga: Po wpi- 4 Kliknij linię pomocniczą, aby ustanowić punkt wstawiania tekstu, i wpisz wielkimi
saniu tekstu należy literami wyraz DIGITAL. Następnie kliknij przycisk Commit any current edits
zatwierdzić wszelkie
(Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany) ( ) na pasku opcji.
czynności edycyjne
przez kliknięcie
przycisku Commit
any current edits
(Zatwierdź wszyst-
kie dotychczasowe
zmiany) lub wybra-
nie innego narzędzia
bądź warstwy. Nie
można użyć w tym
celu klawisza Enter
lub Return, ponieważ
w trybie edycji służą
one do tworzenia
nowej linii tekstu.
Na okładce pojawił się wyraz „DIGITAL”, a w panelu Layers (Warstwy) dodana została
nowa warstwa tekstowa o nazwie takiej jak wpisany tekst. Warstwę tekstową można
poddawać takim samym zabiegom jak każdą inną. Można dodać lub zmienić tekst,
zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie, style warstwy i przekształcenia oraz
utworzyć maski. Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopio-
wać i zmieniać jej parametry — jak każdej innej warstwy.
5 Wciśnij Ctrl (Windows) lub Command (Mac OS) i przeciągnij napis „DIGITAL”
w górną część okładki, chyba że umieściłeś go tam przy wpisywaniu.
6 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pracy.

Tworzenie maski przycinającej i dodawanie cienia
Litery tekstu uzyskały kolor czarny — domyślny kolor tekstu w Photoshopie.
Chcemy jednak, aby litery były wypełnione obrazem elektronicznej płytki drukowa-
nej. Utworzymy więc maskę przycinającą, bazującą na kształtach liter.
1 Otwórz plik circuit_board.tif znajdujący się w folderze Lesson07. Możesz to zrobić
za pomocą programu Bridge lub przez wybranie polecenia File/Open
(Plik/Otwórz).
2 W Photoshopie wybierz Window/Arranage/2-Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze
— pionowo). Teraz oba obrazy, circuit_board.tif i 07Working.psd, będą widoczne
obok siebie. Uaktywnij okno z obrazem circuit_board.tif.
3 Uaktywnij narzędzie Move (Przesunięcie) i trzymając wciśnięty klawisz Shift,
przeciągnij warstwę Background (Tło) z panelu Layers (Warstwy) na obraz
07Working.psd. Naciskanie klawisza Shift podczas przeciągania warstwy powoduje
umieszczenie jej dokładnie na środku obrazu docelowego.
Po uaktywnieniu okna z obrazem 07Working.psd, w panelu Layers (Warstwy)

widoczna jest nowa warstwa o nazwie Layer 1 (Warstwa 1), zawierająca obraz płytki
drukowanej. Obraz ten wykorzystamy do wypełnienia konturów liter, ale wcześniej
zmniejszymy jego rozmiary.
4 Zamknij plik circuit_board.tif bez zapisywania w nim jakichkolwiek zmian.
5 W obrazie 07Working.psd uaktywnij warstwę Layer 1 (Warstwa 1), a następnie
wybierz polecenie Edit/Transform/Scale (Edycja/Przekształć/Skala).
6 Przy wciśniętym klawiszu Shift przeciągnij narożny uchwyt ramki przekształcenia
i dopasuj rozmiar płytki do szerokości napisu. Wciskanie klawisza Shift pozwala
zachować proporcje przekształcanego obrazu. Następnie ustaw płytkę tak,
aby zakrywała tekst.

7 Wciśnij Enter lub Return, aby zatwierdzić przekształcenie.
8 Kliknij dwukrotnie nazwę warstwy Layer 1 (Warstwa 1) i wpisz Circuit Board
(płytka drukowana), po czym wciśnij Enter lub Return albo kliknij dowolne
miejsce panelu poza tą nazwą. Zmiana zostanie zatwierdzona.
Wskazówka: 9 Pozostaw warstwę Circuit Board wciąż aktywną i z menu panelu Layers (Warstwy)
Maskę przycinającą wybierz polecenie Create Clipping Mask (Utwórz maskę przycinającą) ( ).
można także utwo-
rzyć, klikając między
warstwami Circuit
Board a DIGITAL przy
wciśniętym klawiszu
Alt (Windows) lub
Option (Mac OS).
Płytka drukowana jest teraz widoczna wewnątrz konturów napisu „DIGITAL”.

Mała strzałka przed miniaturą warstwy Circuit Board i podkreślenie nazwy warstwy
tekstowej oznaczają, że maska przycinająca została utworzona. Teraz dodamy cień
wewnętrzny do napisu, aby uzyskać efekt głębi.
10 Uaktywnij warstwę DIGITAL, a następnie kliknij przycisk Add a layer style
(Dodaj styl warstwy) ( ) u dołu panelu Layers (Warstwy) i z rozwiniętego menu
wybierz Inner Shadow (Cień wewnętrzny).

11 W oknie Layer Style (Styl warstwy) z listy rozwijanej BlendingMode
(Tryb mieszania) wybierz Multiply (Pomnóż), ustaw Opacity (Krycie) na 48%,
Distance (Odległość) na 18, Choke (Podlewka) na 0, Size (Rozmiar) na 16 i kliknij
przycisk OK.
12 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać rezultat

Oto kilka praktycznych wskazówek dotyczących pracy z tekstem:
t Kliknięcie obrazu przy wybranym narzędziu Hotizontal Type (Tekst) (T)
i wciśniętym klawiszu Shift powoduje utworzenie nowej warstwy tekstowej,
nawet gdy kliknięcie następuje w obrębie istniejącego już tekstu (kliknięcie
bez wciśniętego klawisza Shift spowoduje wówczas wejście w tryb edycji
istniejącego tekstu).
t Dwukrotne kliknięcie miniaturki warstwy tekstowej w panelu Layers (Warstwy)
powoduje zaznaczenie całego tekstu zawartego na danej warstwie.
t Aby sprawdzić pisownię zaznaczonego tekstu, należy kliknąć prawym przyciskiem
myszy (Windows) lub kliknąć z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i z menu
kontekstowego wybrać polecenie Check Spelling (Sprawdź pisownię).

Układanie tekstu wzdłuż ścieżki
W Photoshopie można tworzyć tekst biegnący wzdłuż ścieżki narysowanej piórem
lub dowolnym narzędziem służącym do rysowania kształtów. Kierunek ułożenia tek-
stu zależy wtedy od kolejności punktów kontrolnych ścieżki. Jeśli zastosujemy narzę-
dzie Horizontal Type (Tekst), litery będą prostopadłe do linii ścieżki. Gdy zmienimy
położenie lub kształt ścieżki, tekst również się zmieni.
Wykorzystując opisane wyżej możliwości, umieścimy na okładce trzy pytania,
ale w taki sposób, aby sprawiały wrażenie, że wydobywają się z ust mężczyzny.
Odpowiednia ścieżka jest już przygotowana.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Background.
2 W grupie panelu Layers (Warstwy) kliknij zakładkę Paths (Ścieżki).
3 W panelu Paths (Ścieżki) zaznacz ścieżkę o nazwie Speech Path (ścieżka mowy).
Na obrazie pojawi się falista linia wychodząca z ust modela.
4 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst).

5 W panelu Character (Typografia) ustaw następujące wartości poszczególnych
parametrów:
t Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro,
t Font Style (Styl czcionki) — Regular,
t Font Size (Rozmiar czcionki) ( ) — 16 pt (16 pkt),
t Tracking (Światło) ( ) — -10,
t Color (Kolor) — biały,
t All Caps (Wersaliki) ( ) — włączone.
6 Ustaw kursor na początku ścieżki i kliknij, gdy na pionowej kresce kursora pojawi
się druga, ukośna. Następnie wpisz tekst: WHAT’S NEW WITH GAMES?
(Co nowego w grach?).

7 Zaznacz wyraz GAMES? i zmień styl czcionki na Bold (pogrubienie). Na pasku
opcji kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe
zmiany) ( ).
8 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę What’s new with Games? i z menu
panelu wybierz polecenie Duplicate Layer (Powiel warstwę). Nowej warstwie nadaj
nazwę What’s New with MP3s?
9 Narzędziem Horizontal Type (Tekst) zaznacz wyraz Games i wpisz w jego miejsce
MP3s. Wprowadzoną zamianę zatwierdź przyciskiem Commit any current edits
(Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany).
10 Z menu Edit (Edycja) wybierz polecenie Free Transform (Przekształcanie
swobodne). Obróć lewy koniec ścieżki o około 30 stopni, a następnie przesuń ją
w górę nad pierwszą ścieżkę. Na pasku opcji kliknij przycisk Commit Transform
(Zatwierdź przekształcenie).

11 Powtórz czynności z punktów 8 – 10. Zastąp GAMES wyrazem PHONES. Obróć
ścieżkę o około 30 w przeciwnym kierunku niż poprzednio i przesuń ją w dół
pod pierwszą ścieżkę.
12 Za pomocą polecenia File/Save (Plik/Zapisz) zapisz rezultat dotychczasowej pracy.
Zniekształcanie tekstu
Tekst ułożony na ścieżce wygląda bardziej interesująco niż prostoliniowy, ale uroz-
maicimy go jeszcze bardziej przez zniekształcenie. Zniekształcanie tekstu polega
na dopasowaniu go do określonego kształtu, na przykład łuku lub fali. Wybrany styl
zniekształcenia staje się atrybutem warstwy tekstowej i w każdej chwili może być
zmieniony. Opcje zniekształcenia pozwalają na pełną kontrolę orientacji i perspek-
tywy tego efektu.
1 Przewiń lub za pomocą narzędzia Hand (Rączka) ( ) przesuń zawartość okna,
aby w jego centrum znalazły się teksty ułożone na ścieżkach.
2 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, wciskając jednocześnie
klawisz Control (Mac OS), warstwę What’s new with Games? w panelu Layers
(Warstwy). Z menu kontekstowego wybierz polecenie Warp Text (Zawijaj tekst).

3 W oknie dialogowym Warp Text (Zawijanie tekstu) z listy rozwijanej Style (Styl)
wybierz Wave (Fala) i zaznacz opcję Horizontal (Poziomo). Parametr Bend (Wygnij)
ustaw na +33%, Horizontal Distortion (Zniekształcenie poziome) na -23%, a Vertical
Distortion (Zniekształcenie pionowe) na +5%. Na koniec kliknij przycisk OK.
Napis „What’s new with games?” przyjął teraz kształt fali. Powtórz czynności z punk-
tów 2. i 3. w odniesieniu do pozostałych tekstów na ścieżkach.
4 Zapisz rezultat swojej pracy.
Projektowanie tekstu akapitowego

Na naszej okładce wprowadzaliśmy do tej pory tekst w postaci pojedynczych wyra-
zów lub linii teksu. Jednak często spotykamy się z koniecznością wprowadzenia
teksu w postaci całych akapitów. Aby móc skorzystać z zaawansowanych możliwości
formatowania tekstu akapitowego, nie musimy przełączać się do programów przezna-
czonych do składu publikacji — mamy je dostępne w Photoshopie. Możemy tu nawet
korzystać ze stylów akapitowych.
Używanie linii pomocniczych

Obecnie dodamy do okładki tekst akapitowy. Rozpoczniemy od utworzenia kilku linii
pomocniczych, które ułatwią później właściwe usytuowanie tekstu. Zdefiniujemy też
nowy styl akapitu.
1 Z pionowej miarki wyciągnij linię
pomocniczą i umieść ją w odległości
około 0,25 cala (0,6 centymetra)
od prawej krawędzi okładki.
2 Z poziomej miarki wyciągnij linię
pomocniczą i umieść ją w odległości
około 2 cali (5 centymetrów)
od góry okładki.

Wprowadzanie tekstu akapitowego z dołączonej notatki
Teraz możemy wprowadzić tekst. Projektant może otrzymać gotowy tekst w postaci
e-maila lub dokumentu wytworzonego za pomocą edytora tekstu. Wówczas wystarczy
taki tekst skopiować i wkleić w Photoshopie. Można go także własnoręcznie wpi-
sać. Inny sposób przekazywania niewielkich ilości tekstu polega na dołączaniu go
do obrazu w postaci notatki tekstowej. Taką właśnie notatkę umieściliśmy w opraco-
wywanym pliku.
1 Kliknij dwukrotnie żółtą ikonę dołączonej notatki, widoczną w prawym dolnym
rogu obrazu. W ten sposób otworzysz panel Notes (Notatki). W razie potrzeby
powiększ panel, aby cały tekst notatki był widoczny.
2 Zaznacz cały tekst zawarty w notatce, a następnie wciśnij Ctrl+C (Windows)

lub Command+C (Mac OS), aby skopiować go do systemowego schowka.
Wskazówka: Zamknij panel.
Jeśli przypadkowo
zaznaczysz tekst 3 Uaktywnij warstwę Model. Przeciągnij wskaźnik narzędzia tekstowego ( )
„DIGITAL”, zamiast i utwórz ramkę tekstową w prawej części okładki. Ramka powinna mieć mniej
utworzyć ramkę więcej 4 cale (10 centymetrów) szerokości i 8 cali (20 centymetrów) wysokości.
tekstową, zacznij
Jej górna krawędź i prawa krawędź powinny pokrywać się z przygotowanymi
ją rysować przy
wciśniętym klawiszu wcześniej liniami pomocniczymi.
Shift. Wciśnięcie 4 Wciśnij Ctrl+V (Windows) lub Command+V (Mac OS), aby wkleić
tego klawisza zmusi
program do przejścia
zawartość schowka do utworzonej ramki. Nowa warstwa tekstowa zostanie
w tryb tworzenia umieszczona na szczycie stosu warstw, dzięki czemu tekst będzie widoczny
ramki tekstowej. na pierwszym planie.

5 Zaznacz pierwsze trzy wiersze („The Trend Issue”) i w panelu Character
(Typografia) wprowadź następujące ustawienia:
t Font Family (Rodzina czcionek) — Myriad Pro
(lub inną czcionkę bezszeryfową),
t Font Size (Rozmiar czcionki) ( ) — 70 pt (70 pkt),
t Leading (Interlinia) ( ) — 55 pt (55 pkt),
t Color (Kolor) — biały.
6 W grupie panelu Character (Typografia) kliknij zakładkę panelu Paragraph
(Akapit), aby wydobyć go na wierzch.
7 Przy wciąż zaznaczonym tekście „The Trend Issue” włącz opcję Right Align Text
(Wyrównanie tekstu do prawej).
8 Kliknij zakładkę panelu Character (Typografia), aby otworzyć go ponownie.
Następnie zaznacz wyraz „Trend” i zmień styl czcionki na Bold.
9 Kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe
zmiany) ( ) na pasku opcji.
10 Kliknij puste miejsce panelu Layers (Warstwy), aby mieć pewność, że żadna
warstwa nie jest zaznaczona.
Tytuł mamy już sformatowany.
Tworzenie stylów akapitowych

Pozostałą część tekstu sformatujemy, używając własnoręcznie przygotowanego stylu
akapitowego. Taki styl jest po prostu zbiorem wartości atrybutów czcionki, które
jednym kliknięciem można przypisać całemu akapitowi. Z podobnymi stylami mamy
do czynienia w aplikacjach służących do składania publikacji, na przykład w Adobe
InDesign, oraz w zwykłych edytorach tekstu. Jest jednak pewna różnica w sposobie
działania tych stylów. Photoshop domyślnie stosuje styl o nazwie Basic (Podstawowy).

1 W dolnej części panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij przycisk Create
new Paragraph Style (Utwórz nowy styl akapitów) ( ).
2 Kliknij dwukrotnie pozycję Paragraph Style 1 (Styl akapitów 1), aby zmienić
atrybuty nowego stylu.
3 W oknie dialogowym Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) wprowadź
t Style Name (Nazwa stylu) — Cover Teasers (tytuły na okładce),
t Font Style (Styl czcionki) — Bold,
t Font Size (Rozmiar czcionki) — 28 pt (28 pkt),
t Leading (Interlinia) — 28 pt (28 pkt),
4 W lewej części okna Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) kliknij pozycję
Indents and Spacing (Wcięcia i odstępy).
5 Z listy rozwijanej Alignment (Wyrównanie) wybierz opcję Right (Do prawej),
Utworzyłeś nowy styl, za pomocą którego możesz szybko sformatować tytuły
na okładce czasopisma. Do sformatowania podtytułów, które powinny być mniejsze,
utworzymy kolejny styl.
6 Jeszcze raz kliknij przycisk Create new Paragraph Style (Utwórz nowy styl akapitów)
na panelu Paragraph Styles (Style akapitów).
7 Kliknij dwukrotnie pozycję Paragraph Style 1 (Styl akapitów 1) i wprowadź
t Style Name (Nazwa stylu) — Teasers subheads (podtytuły),
t Font Size (Rozmiar czcionki) — 22 pt (22 pkt),
t Leading (Interlinia) — 28 pt (28 pkt),

8 W lewej części okna Paragraph Style Options (Opcje stylu akapitów) kliknij pozycję
Indents and Spacing (Wcięcia i odstępy).
9 Z listy rozwijanej Alignment (Wyrównanie) wybierz opcję Right (Do prawej),
Stosowanie stylów akapitowych

Stosowanie stylów akapitowych jest łatwe. Wystarczy po prostu zaznaczyć tekst i klik-
nąć nazwę odpowiedniego stylu. Jeśli tekst ma zmienione jakieś atrybuty w porów-
naniu ze stylem podstawowym, Photoshop pominie je przy stosowaniu nowego stylu
i zmodyfikuje tylko te atrybuty, które zachowały swoje pierwotne wartości. Aby nowy
styl został zastosowany w całości, należy przywrócić wszystkim atrybutom wartości
ze stylu podstawowego.
1 Zaznacz tekst „What’s Hot”, a następnie w panelu Paragraph Styles (Style akapitów)
kliknij styl Cover Teasers.
Photoshop zastosuje niektóre ustawienia stylu Cover Teasers, ale nie wszystkie, ponie-
waż niektóre atrybuty tekstu są przysłonięte zmodyfikowanymi wartościami.
2 W dolnej części panelu Paragraph Styles (Style akapitów) kliknij przycisk
Clear Override (Skasuj przesłonięcie) ( ).
3 Zaznacz tekst pod nagłówkiem „What’s Hot”, po czym wybierz styl Teaser subheads
i znowu kliknij przycisk Clear Override (Skasuj przesłonięcie).
4 Powtórz czynności z punktów 1. – 3. w odniesieniu do tekstów pod nagłówkami
„What’s Not” i „Coming this Year”.
I jeszcze jedna zmiana.
5 Zaznacz nagłówek „Coming this Year” i cały
tekst poniżej. Następnie w panelu Character
(Typografia) zmień kolor tekstu na czarny.
6 Na koniec kliknij przycisk zatwierdzający
wprowadzone zmiany.

Format OpenType a Photoshop
OpenType jest międzyplatformowym formatem zapisu fontów opracowanym
wspólnie przez Adobe i Microsoft. Wykorzystuje te same pliki czcionek w syste-
Wskazówka: mach Windows i Macintosh, dzięki czemu możemy przenosić dokumenty z jednej
Aby uzyskać podgląd platformy na drugą bez obawy, że czcionki zostaną zamienione, a tekst inaczej
czcionki Open Type sformatowany. Format ten oferuje rozszerzone zestawy znaków i funkcje zecerskie
z zastosowanymi (umożliwiające między innymi wstawianie znaków kaligraficznych i ligatur), które
opcjami, należy
nie są dostępne w czcionkach typu PostScript i TrueType. To z kolei oznacza lepszą
skopiować tekst zapi-
sany w Photoshopie obsługę wielu języków i bardziej zaawansowane możliwości typograficzne. Poniżej
i wkleić w doku- prezentujemy kilka przydatnych informacji związanych z tym formatem.
mencie programu Menu Open Type. Menu panelu Character (Typografia) zawiera podmenu Open Type,
Adobe Illustrator.
udostępniające wszystkie funkcje wybranej czcionki Open Type włącznie z liga-
W Illustratorze trzeba
otworzyć panel turami, wariantami kontekstowymi i ułamkami. Opcje wygaszone są niedostępne
Glyphs poleceniem dla danego kroju, a zaznaczone te, które zostały zastosowane.
Window/Type/Glyphs
Discretionary ligatures (Ligatury ozdobne). Aby dodać ligatury ozdobne
i po zaznaczeniu
odpowiedniego do dwóch liter, na przykład „th” zapisanych czcionką Bickham Script Standard
fragmentu tekstu (jest to czcionka Open Type), należy je zaznaczyć w oknie obrazu i w menu
wybrać polecenie panelu Character (Typografia) zaznaczyć opcję Open Type/Discretionary Ligatures
Show/Alternates For (Open Type/Ligatury ozdobne).
Current Selection.
Dwukrotne kliknięcie Swashes (Znaki kaligraficzne). Tworzenie znaków kaligraficznych lub alterna-
wybranego glifu spo- tywnych przebiega w taki sam sposób. Aby zwykłą literę „T” zmienić w ozdobny
woduje jego zastoso- znak kaligraficzny, należy ją zaznaczyć i z menu Open Type wybrać opcję Swash
wanie. Po uzyskaniu (Znak kaligraficzny).
zadowalającego
efektu można zmie- Fractions (Ułamki). Aby ułamek zapisany tradycyjnie (na przykład 1/2) zamienić
niony tekst przenieść w znak ułamkowy, wystarczy po zaznaczeniu znaków tworzących ułamek wybrać
(metodą kopiowania w menu Open Type opcję Fractions (Ułamki). Photoshop zamieni zapis 1/2 na ½.
i wklejania) z powro-
tem do Photoshopa.
Dodawanie tekstu pionowego

Okładka czasopisma jest już prawie gotowa. Jedyne, co musimy jeszcze zrobić,
to dodać numer wydania. Umieścimy go w prawym górnym rogu okładki w układzie
pionowym.
1 Wybierz polecenie Select/Deselect Layers (Zaznacz/Usuń zaznaczenia warstw),
a następnie uaktywnij narzędzie Vertical Type (Tekst pionowy) ( ), ukryte
pod narzędziem Horizontal Type (Tekst).
2 Wciśnij klawisz Shift i rozpocznij przeciąganie kursora w prawym górnym rogu
okładki w pobliżu litery „L”. Zwolnij klawisz i dokończ rysowanie pionowej ramki
tekstowej.
Wciskanie klawisza Shift w pierwszej fazie przeciągania myszą pozwala utworzyć
nową ramkę tekstową zamiast zaznaczania tytułu czasopisma.
3 Wpisz VOL 9.

4 Zaznacz wprowadzony tekst (metodą przeciągania kursora lub przez potrójne
kliknięcie) i w panelu Character (Typografia) wykonaj następujące czynności:
t wybierz szeryfowy krój pisma, na przykład Myriad Pro,
t ustaw rozmiar na 15 punktów,
t ustaw światło na 150,
t wybierz kolor czarny.
5 Kliknij przycisk Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe

zmiany) ( ) na pasku opcji. Pionowy tekst pojawił się na nowej warstwie o nazwie
VOL 9. Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i popraw położenie tekstu.
Teraz nieco uporządkujemy naszą kompozycję.
6 Kliknij ikonę notatki, aby ją zaznaczyć. Następnie ją kliknij prawym przyciskiem
myszy (Windows) lub z wciśniętym klawiszem Control (Mac OS) i z menu
kontekstowego wybierz polecenie Delete Note (Usuń adnotację). W oknie
dialogowym, które się pojawi, kliknij przycisk Yes (Tak), aby potwierdzić decyzję
o usunięciu notatki.
7 Ukryj linie pomocnicze przez wciśnięcie klawiszy Ctrl+; (Windows)

lub Command+; (Mac OS). Aby zobaczyć swoje dzieło w całej okazałości, zmniejsz
odpowiednio widok obrazu.

8 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej
pracy.
Gratulacje! Tworzenie okładki czasopisma „Digital” zostało ukończone.
Teraz spłaszczymy obraz i przygotujemy go do druku.
9 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą
07Working_flattened (spłaszczony). W oknie z opcjami formatu Photoshopa
kliknij OK.
Pozostawienie wersji pliku z warstwami pozwoli zachować możliwość jego później-
szej edycji.
10 Wybierz polecenie Layer/Flatten Image (Warstwa/Spłaszcz obraz).
11 Z menu File (Plik) wybierz Save (Zapisz), a następnie zamknij okno obrazu.

Pytania kontrolne
1 Jak Photoshop traktuje tekst?
2 Jakie są podobieństwa i różnice między warstwą tekstową a innymi warstwami?
3 Czym jest maska przycinająca i jak możemy wykorzystać tekst do jej utworzenia?
4 Co to jest styl akapitowy?
Odpowiedzi
1 Tekst w Photoshopie składa się z matematycznie zdefiniowanych kształtów,
tworzących litery, cyfry i inne znaki określonego kroju pisma. Po dodaniu tekstu
do obrazu w Photoshopie poszczególne znaki uzyskują strukturę pikselową
o rozdzielczości obrazu. Jednak Photoshop przechowuje wektorowe kontury czcionek
i wykorzystuje je podczas skalowania tekstu, zapisywania pliku w formacie PDF
lub EPS, a także podczas drukowania obrazu na drukarce postscriptowej.
2 Tekst dodany do obrazu pojawia się w panelu Layers (Warstwy) jako warstwa
tekstowa, którą można poddawać takim samym zabiegom, jak każdą inną.
Można dodać lub zmienić tekst, zmienić jego orientację, zastosować wygładzanie.
Można ją także przesuwać, przenosić w obrębie stosu warstw, kopiować i zmieniać jej
parametry.
3 Maska przycinająca to obiekt lub grupa obiektów, których kształt służy do wycinania
fragmentu obrazu — tylko obszar leżący wewnątrz kształtu jest widoczny.
Litery na dowolnej warstwie tekstowej można przekształcić w maskę przycinającą
przez zaznaczenie warstwy tekstowej i warstwy, której zawartość ma być widoczna
w konturach liter, oraz wybranie polecenia Create Clipping Mask (Utwórz maskę
przycinającą) z menu panelu Layers (Warstwy).
4 Styl akapitowy jest zbiorem wartości atrybutów czcionki, które można szybko
przypisać całemu akapitowi.

8 TECHNIKI
RYSUNKU WEKTOROWEGO
Tematyka lekcji
W tej lekcji napisano, jak:
t rozróżnić obrazy bitmapowe i wektorowe,
t rysować proste i krzywoliniowe ścieżki za pomocą narzędzia
Pen (Pióro),
t przekształcać ścieżki w zaznaczenia i na odwrót,
t zapisywać ścieżki,
t rysować i edytować kształty,
t rysować i edytować kształty dowolne,
t importować i edytować obiekty inteligentne z programu
Adobe Illustrator.
Wykonanie ćwiczeń z tej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby

można usunąć z dysku pliki poprzednich ćwiczeń i skopiować w ich miejsce
folder Lesson08. Podczas pracy pliki startowe będą na ogół zachowywane,
ale w razie konieczności będzie można je przywrócić, kopiując je ponownie
z płyty, która stanowi załącznik do książki.
206
Inaczej niż w obrazach bitmapowych, w grafice
wektorowej ostrość krawędzi tworzonych obiektów
pozostaje niezmieniona w dowolnym powiększeniu.
W Photoshopie można rysować wektorowe
kształty i ścieżki. Możemy również dodawać maski
wektorowe w celu ograniczenia widoczności
pewnych obszarów obrazu.
207
O obrazach bitmapowych
i grafice wektorowej
Przed rozpoczęciem pracy z wykorzystaniem wektorowych kształtów i ścieżek ważne
jest zrozumienie podstawowych różnic pomiędzy dwoma głównymi typami grafiki
komputerowej: bitmapową i wektorową. W programie Photoshop możliwe jest korzy-
stanie z obydwu typów. Co więcej, w Photoshopie można łączyć dane bitmapowe
i wektorowe w jednym pliku.
Podstawą budowy obrazu bitmapowego, technicznie określanego terminem obraz
rastrowy, jest siatka punktów zwanych pikselami. Każdemu pikselowi są przypisane
określone położenie i wartość koloru. Podczas pracy nad takim obrazem edyto-
wane są grupy pikseli, a nie konkretne obiekty lub kształty. Ponieważ grafika bitma-
powa umożliwia przedstawienie subtelnych przejść tonalnych koloru, jest stosowana
do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotografie i projekty tworzone w pro-
gramach do malowania. Wadą obrazów bitmapowych jest to, że zawierają ustaloną
liczbę pikseli. W efekcie po przeskalowaniu takiego obrazka na ekranie lub po wydru-
kowaniu w niższej rozdzielczości, niż został utworzony, traci on szczegóły i widoczne
stają się piksele.
Grafika wektorowa jest tworzona z linii definiowanych przez obiekty matematyczne
zwane wektorami. Tego typu obrazy zawsze zachowują wyraźne krawędzie — po prze-
mieszczeniu, przeskalowaniu, czy po zmianie kolorów. Grafika wektorowa jest stoso-
wana do tworzenia ilustracji, pisma i grafik typu logo — kiedy możliwość swobodnego
skalowania do dowolnych rozmiarów jest istotna.
Logo jako grafika wektorowa
Logo jako obraz bitmapowy
208 LEKCJA 8 Techniki rysunku wektorowego

O ścieżkach i narzędziu Pen (Pióro)
W Photoshopie kontur kształtu wektorowego
nazywany jest ścieżką. Ścieżka jest segmen-
tem linii prostej lub krzywej narysowanym
za pomocą narzędzi Pen (Pióro), Freeform
Pen (Pióro dowolne) lub jednego z narzędzi
do rysowania kształtów. Pierwsze z nich
pozwala rysować bardzo precyzyjne ścieżki,
działanie drugiego przypomina rysowanie
ołówkiem na papierze.

Szybkie wybieranie narzędzi
Każde narzędzie z przybornika można wybrać za pomocą jednoklawiszowego
skrótu. Na przykład aby wybrać narzędzie Pen (Pióro), należy wcisnąć klawisz P.
Wciśnięcie dodatkowo klawisza Shift umożliwia przełączanie się między narzędziami
zagnieżdżonymi w danej grupie. Tak więc wciśnięcie Shift+P przełącza między Pen
(Pióro) i Freeform Pen (Pióro dowolne).
Ścieżki mogą być otwarte lub zamknięte. Ścieżka otwarta posiada dwa odrębne węzły
końcowe, a zamknięta jest ciągła, tak jak na przykład okrąg. Typ rysowanej ścieżki ma
wpływ na sposób jej zaznaczania i modyfikowania.
Ścieżki niewypełnione i nieobrysowane nie są widoczne na wydruku. Dzieje się tak,
ponieważ ścieżki są obiektami wektorowymi, niezawierającymi pikseli, w przeciwień-
stwie do kształtów bitmapowych rysowanych narzędziem Pencil (Ołówek) lub innymi
narzędziami do malowania.
Rozpoczynamy pracę
Na początek obejrzyjmy finalny obraz, który jest projektem plakatu fikcyjnej firmy
produkującej zabawki.
1 Uruchom program i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych
ustawień (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4).

#Uwaga: Jeśli 3 Kliknij zakładkę panelu Mini Bridge, aby go otworzyć. Jeśli program Bridge nie
otworzysz plik pracuje w tle, kliknij przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge).
08End.psd, może
pojawić się komu- 4 W panelu Mini Bridge z rozwijanej listy po prawej stronie wybierz Favorites
nikat o potrzebie (Ulubione) i kliknij dwukrotnie najpierw folder Lessons, a następnie folder
„aktualizacji warstw Lesson08.
tekstowych” (ang.
update type layers). 5 Zaznacz plik 08End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić obraz na całym
W takim przypadku ekranie.
kliknij przycisk
Update (Uaktualnij). Zanim przystąpimy do tworzenia plakatu, otworzymy obraz statku kosmicznego
Komunikat taki i poćwiczymy konstruowanie ścieżek oraz zaznaczeń za pomocą narzędzia Pen
pojawia się w wyniku (Pióro). Przy okazji poznamy zaawansowane zastosowania ścieżek i masek wektoro-
przenoszenia plików wych oraz sposoby wykorzystania obiektów inteligentnych.
pomiędzy systemami
Windows i Mac OS. 6 Po obejrzeniu obrazu 08End.psd wciśnij ponownie klawisz spacji, a następnie
kliknij dwukrotnie miniaturę pliku 08Start.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.

na 08Working.psd (roboczy) i kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Photoshop
Format Options (Opcje formatu programu Photoshop) kliknij OK.
Stosowanie ścieżek
Rozpoczniemy od wykorzystania narzędzia Pen (Pióro) do zaznaczenia statku
kosmicznego. Statek ma długie krawędzie o łagodnych krzywiznach, które trudno
byłoby zaznaczyć innymi metodami.
Jedną ścieżką obrysujemy pojazd, a inną utworzymy wewnątrz obiektu. Ścieżki
zostaną potem przekształcone w zaznaczenia. Następnie jedno zaznaczenie zostanie
odjęte od drugiego, dzięki czemu zaznaczony będzie tylko statek bez najmniejszego
fragmentu gwiezdnej przestrzeni. Na koniec utworzymy nową warstwę z obrazkiem
statku i zmienimy jego tło.
Podczas rysowania piórem swo-
bodnej ścieżki należy starać się
ograniczać liczbę wstawianych
punktów kontrolnych. Im mniej
ich będzie, tym gładsze będą
krzywizny ścieżki i tym bardziej
zoptymalizowany będzie plik.
Właściwa liczba Zbyt wiele
punktów kontrolnych punktów kontrolnych

Tworzenie ścieżek
za pomocą narzędzia Pen (Pióro)
Za pomocą narzędzia Pen (Pióro) można tworzyć ścieżki prosto- i krzywoliniowe, otwarte i zamknięte.
Przy pierwszym kontakcie narzędzie to może sprawiać pewne kłopoty. Poznanie elementów składowych
ścieżki i zrozumienie zasad ich tworzenia z pewnością ułatwi rysowanie prawidłowych ścieżek.
Ścieżki o prostych segmentach buduje się kliknięciami. Pierwsze kliknięcie
wstawia początkowy punkt kontrolny. Od tej chwili każde kolejne kliknię-
1 1
cie spowoduje narysowanie prostej linii między poprzednim punktem
kontrolnym a aktualnie wstawionym. Tworzenie wielosegmentowych
ścieżek jest więc bardzo proste — wystarczy dodawać kolejne punkty
kontrolne.
Aby utworzyć ścieżkę krzywoliniową, wstaw punkt kontrolny i przecią- 2 2
gnij go. Powstanie linia kierunkowa tego punktu kontrolnego. Następnie
kliknij, aby wstawić kolejny punkt kontrolny. Każda linia kierunkowa Tworzenie linii prostej
zakończona jest punktem kierunkowym, a jej długość i kierunek wyzna-
czają krzywiznę odpowiedniego segmentu ścieżki. Przesuwając punkty
kierunkowe i zmieniając długość linii kierunkowych, możemy zmieniać A B
kształt ścieżki. C
Ścieżka gładka składa się z segmentów połączonych tzw. gładkimi punk- D E
tami kontrolnymi. Segmenty krzywej łamanej są połączone punktami
narożnymi. Przesuwanie punktu kierunkowego związanego z gładkim
punktem kontrolnym powoduje symetryczną zmianę położenia punktu
kierunkowego leżącego po przeciwnej stronie. W przypadku narożnego
punktu kontrolnego, położenie punktów kierunkowych można zmieniać A Segment krzywoliniowy
B Punkt kierunkowy
niezależnie. C Linia kierunkowa
Po utworzeniu ścieżki możemy przesuwać jej segmenty i punkty kontrolne D Zaznaczony punkt kontrolny
E Niezaznaczony punkt kontrolny
pojedynczo lub grupami. Jeżeli ścieżka składa się z więcej niż jednego
segmentu, to możemy przesuwać poszczególne punkty kontrolne, aby
dopasować pojedyncze segmenty lub, po zaznaczeniu wszystkich punk-
tów, edytować całą ścieżkę. Do zaznaczania i dopasowywania punktów
kontrolnych, segmentów lub całej ścieżki służy narzędzie Direct Selection 3 4
(Zaznaczanie bezpośrednie).
Ścieżka zamknięta różni się od otwartej sposobem zakończenia rysowania.
Aby zakończyć rysowanie ścieżki otwartej, należy kliknąć narzędzie Pen
(Pióro) w przyborniku. W celu zamknięcia ścieżki należy umieścić wskaźnik
Tworzenie ścieżki zamkniętej
nad punktem początkowym i kliknąć. Zamknięcie ścieżki kończy ją auto-
matycznie. Przy wskaźniku pióra ponownie pojawia się znak ×, wskazujący
na to, że kolejne kliknięcie rozpocznie nową ścieżkę.
Podczas rysowania ścieżki, w panelu Paths (Ścieżki) pojawi się tymczasowy obszar przechowywania informa-
cji o rysowanych ścieżkach, noszący nazwę Work Path (Ścieżka robocza). Zapisywanie ścieżki roboczej jest
dobrym nawykiem i wręcz koniecznością, gdy wykorzystujemy wiele odrębnych ścieżek w tym samym obra-
zie. Jeśli w panelu Paths (Ścieżki) usuniemy zaznaczenie ścieżki roboczej i zaczniemy rysować ponownie, nowa
ścieżka robocza zastąpi poprzednią, która zostanie bezpowrotnie utracona. Aby zapisać ścieżkę roboczą,
należy kliknąć ją dwukrotnie w panelu Paths (Ścieżki), a następnie w oknie Save Path (Zapisz ścieżkę) wpisać
nową nazwę i kliknąć przycisk OK. Ścieżka pozostanie zaznaczona w panelu Paths (Ścieżki).

Rysowanie konturu obiektu
Istotą zadania z tego podrozdziału będzie połączenie za pomocą narzędzia Pen (Pióro)
kolejnych punktów, oznaczonych literami od A do S, i zamknięcie ścieżki ponownie
w punkcie A. Utworzymy prostoliniowe segmenty oraz punkty kontrolne gładkie
Wskazówka: i narożne.
Dla kogoś, kto
wcześniej nie miał Rozpoczniemy od skonfigurowania opcji narzędzia Pen (Pióro) i obszaru roboczego.
do czynienia z narzę- Następnie obrysujemy kontury latającego spodka, korzystając z odpowiedniego
dziem Pen (Pióro), szablonu.
posługiwanie się nim
może być kłopotliwe. 1 Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby maksymalnie powiększyć
Aby ułatwić wykona- obszar roboczy.
nie zadania polegają-
2 Z palety narzędziowej wybierz narzędzie Pen (Pióro) ( ).
cego na obryso-
waniu konturów 3 Na pasku opcji dokonaj następujących ustawień:
latającego spodka,
na płycie dołączonej
t z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz opcję
do książki zamieścili- Path (Ścieżka),
śmy film pokazujący, t z grupy przycisków Paths operations (Operacje na ścieżkach) wybierz
jak należy wykonać
poszczególne etapy Combine Shapes (Połącz kształty).
ćwiczenia. Plik t kliknij przycisk Pen Options (Opcje pióra), i upewnij się, że opcja Rubber Band
o nazwie Paths.mp4 (Stempel) jest niezaznaczona,
znajduje się w folde-
rze Lesson08/Video. t upewnij się, że zaznaczona jest opcja Auto Add/Delete (Auto +/–).
A B C
A Lista Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) B Grupa przycisków Paths operations
(Operacje na ścieżkach) C Przycisk Pen Options (Opcje pióra)
4 Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy panelu
Layers (Warstwy).
W panelu Paths (Ścieżki) wyświetlane są miniatury rysowanych ścieżek.

Na razie panel jest pusty, ponieważ żadna ścieżka nie została utworzona.
5 W razie potrzeby powiększ widok, by oznaczone literami punkty i czerwone
kropki pomocnicze były dobrze widoczne. Sprawdź, czy cały szablon jest
widoczny w oknie obrazu, i nie zapomnij ponownie wybrać narzędzie Pen (Pióro).
6 Kliknij punkt A (niebieska kropka na szczycie kabiny) i zwolnij przycisk myszy.
Pierwszy punkt kontrolny został utworzony.
7 Kliknij punkt B i przeciągnij kursor do czerwonej kropki oznaczonej literą b.
Zwolnij przycisk myszy. Wyznaczyłeś kierunek krzywej.

Wstawianie pierwszego punktu kontrolnego Wstawianie gładkiego punktu kontrolnego B
W narożniku kabiny pilota (punkt B) musimy zmienić punkt kontrolny na narożny,

aby uzyskać ostre przejście krzywej w linię prostą.
8 Kliknij, przytrzymując klawisz Alt (Windows) lub Option (Mac OS), punkt B.
Jedna z linii sterujących zostanie usunięta, a punk kontrolny zmieni się w narożny.
9 Kliknij punkt C i przeciągnij kursor do czerwonej kropki oznaczonej literą c.
To samo zrób w punktach D i E.
Zmiana gładkiego Dodawanie segmentu Zaokrąglanie krzywej

punktu kontrolnego w narożny
Jeśli popełnisz błąd, wybierz polecenie Edit/Undo (Edycja/Cofnij), aby anulować ostat-
nią operację, i kontynuuj rysowanie.
10 Kliknij punkt F i zwolnij przycisk myszy bez przeciągania kursora.
11 Kliknij punkt G i przeciągnij wskaźnik z punktu G do jego czerwonej kropki.
12 Kliknij punkt H i przeciągnij wskaźnik z punktu H do jego czerwonej kropki.
Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny H
w narożny.
13 Kliknij punkt I i przeciągnij wskaźnik z punktu I do jego kropki na żółtym polu.
Używając klawisza Alt (Windows) lub Option (Mac OS), zmień punkt kontrolny
I w narożny.
14 Kliknij punkt J i przeciągnij wskaźnik z punktu J do jego kropki. Zmień punkt
kontrolny J w narożny.
15 Kliknij punkt K i przeciągnij wskaźnik z punktu K do jego kropki. Kliknij punkt L
i przeciągnij wskaźnik z punktu L do jego kropki. Zmień punkt kontrolny L
w narożny.
16 Kliknij punkt M i przeciągnij wskaźnik z punktu M do jego kropki. Zmień
punkt kontrolny M w narożny. Następnie kliknij punkt N i przeciągnij wskaźnik
z punktu N do jego kropki.

17 Kliknij punkty O i P, pozostawiając linie proste. Kliknij punkt Q i przeciągnij
kursor do czerwonej kropki, aby utworzyć linię krzywą wokół zakończenia
statecznika.
18 Kliknij punkty R i S bez przeciągania kursora, aby utworzyć linie proste.
19 Przesuń wskaźnik nad punkt A. Gdy obok ikony wskaźnika pojawi się małe
kółeczko oznaczające możliwość zamknięcia ścieżki (kółeczko może być słabo
widoczne), przeciągnij go do czerwonej kropki oznaczonej jako final i zwolnij
przycisk myszy. Ostatni segment ścieżki został utworzony.
20 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij dwukrotnie ścieżkę Work Path (Ścieżka robocza).
W oknie Save Path (Zapisz ścieżkę) zmień nazwę na Spaceship (statek kosmiczny)
i kliknij OK, aby zapisać ścieżkę.
21 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat swojej pracy.
Przekształcanie zaznaczenia w ścieżkę

Drugą ścieżkę utworzymy inną metodą. Na początek zaznaczymy obszary o jedno-
litej kolorystyce, a następnie przekształcimy zaznaczenie w ścieżkę (każde zaznacze-
nie utworzone za pomocą dowolnego narzędzia zaznaczania można przekształcić
w ścieżkę).
1 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby przenieść go na wierzch grupy
paneli. Następnie przeciągnij warstwę Template (szablon) na przycisk z ikoną kosza,
który znajduje się u dołu palety. Już nie będzie potrzebna.

2 Z przybornika wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ),
ukryte pod narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie).
3 Na pasku opcji zmień wartość parametru Tolerance (Tolerancja) na 32.
4 Kliknij zielony obszar wewnątrz pionowego statecznika statku.
5 Kliknij zakładkę panelu Paths (Ścieżki), aby znalazł się na wierzchu grupy.
Następnie kliknij znajdujący się u dołu panelu przycisk Make work path from
selection (Utwórz ścieżkę roboczą z zaznaczenia) ( ).
Zaznaczenie zostało przekształcone w ścieżkę, a w panelu Paths (Ścieżki) pojawiła się

nowa ścieżka robocza.
6 Dwukrotnie kliknij ścieżkę Work Path (Ścieżka robocza) i zmień jej nazwę
na Fin (statecznik). Aby zapisać ścieżkę, kliknij przycisk OK.

Przekształcanie ścieżki w zaznaczenie
Podobnie jak przekształca się zaznaczenie w ścieżkę, tak ścieżkę można zamienić
w zaznaczenie. Dzięki gładkim krawędziom ścieżek powstałe z nich zaznaczenia są
bardzo precyzyjne. Ścieżki wzdłuż konturów statku kosmicznego i jego statecznika
mamy przygotowane, możemy zatem przekształcić je w zaznaczenie i zastosować filtr.
1 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij ścieżkę Spaceship, aby ją uaktywnić.
Wskazówka: 2 Z menu panelu Paths (Ścieżki) wybierz polecenie Make Selection (Utwórz
Aby przekształcić zaznaczenie) i w oknie dialogowym o tej samej nazwie kliknij przycisk OK.
aktywną ścieżkę
w zaznaczenie,
wystarczy po prostu
kliknąć przycisk Load
path as selection
(Wczytaj ścieżkę
jako zaznaczenie),
znajdujący się
u dołu panelu
Paths (Ścieżki).
Następnym krokiem będzie wycięcie statecznika z zaznaczenia statku. Przez powstały

w ten sposób otwór widoczne będzie tło za pojazdem.
3 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij ścieżkę Fin, aby ją uaktywnić. Następnie z menu
panelu wybierz polecenie Make Selection (Utwórz zaznaczenie).
4 W oknie Make Selection (Utwórz zaznaczenie), w sekcji Operation
(Operacja) zaznacz opcję Subtract from Selection (Odejmij od zaznaczenia).
Kliknij przycisk OK.
Ścieżka Fin zostanie przekształcona w zaznaczenie, które z kolei zostanie odjęte

od zaznaczenia statku.
Pozostaw zaznaczenie aktywne, ponieważ użyjemy go w następnym ćwiczeniu.

Przekształcanie zaznaczenia w warstwę
Teraz sprawdzimy, jak utworzone za pomocą narzędzia Pen (Pióro) zaznaczenie
pomaga uzyskać interesujący efekt. Ponieważ mamy wyizolowany statek kosmiczny,
możemy szybko utworzyć na nowej warstwie jego dokładną kopię. Tę nową warstwę
przeniesiemy na inny obraz — tło plakatu.
1 Sprawdź, czy w oknie obrazu widoczna jest ramka zaznaczenia. Jeśli zaznaczenie
zostało przypadkowo usunięte, należy powtórzyć czynności opisane w punkcie
„Przekształcenie ścieżki w zaznaczenie”.
2 Wybierz polecenie Layer/New/Layer Via Copy
(Warstwa/Nowa/Warstwa przez kopiowanie).
3 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby
wydobyć go na wierzch. W panelu tym będzie
widoczna nowa warstwa o nazwie Layer 2
(Warstwa 2). Zauważ, że zawiera ona tylko obraz
statku bez tła.
4 Kliknij dwukrotnie nową warstwę, wpisz nazwę
Spaceship i wciśnij Enter lub Return.
5 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz)
i w folderze Lessons/Lesson08 kliknij dwukrotnie plik 08Landscape.psd.
Plik zawiera zdjęcie krajobrazu. Wykorzystamy je jako tło dla statku kosmicznego.
6 Z głównego menu wybierz Window/Arrange/2 Up (Okno/Ułóż/2 na górze),
aby widoczne były oba pliki. Następnie uaktywnij obraz 08Working.psd.
7 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij statek
z okna 08Working.psd do okna 08Landscape.psd. Niech sprawia wrażenia statku
kosmicznego, który unosi się nad planetą.
8 Zamknij plik 08Working.psd bez zapisywania w nim zmian.

Okno obrazu 08Landscape.psd zostaw otwarte i aktywne.

Teraz poprawimy położenie statku względem tła plakatu.
9 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Spaceship i wybierz polecenie Edit/Free
Transform (Edycja/Przekształcanie swobodne).
Statek kosmiczny zostanie otoczony prostokątną ramką.
#Uwaga: 10 Ustaw kursor w pobliżu uchwytu narożnego i kiedy zmieni się w kursor obrotu
Jeśli przypadkowo ( ), przeciągnij go, aby statek obrócił się o około –12°. Aby uzyskać dokładnie taki
spodek został
zniekształcony, a nie
kąt, możesz wpisać odpowiednią wartość w polu Rotate (Obróć) na pasku opcji.
obrócony, wciśnij Esc Gdy uznasz, że położenie statku jest właściwe, wciśnij klawisz Enter lub Return.
i rozpocznij od nowa. 11 Uaktywnij warstwę Spaceship i za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) przesuń
go, aby częściowo zakrywał planetę — tak jak na trzecim rysunku poniżej.
12 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako), zmień nazwę pliku na 08B_

Working.psd i kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Photoshop Format Options
(Opcje formatu programu Photoshop) kliknij OK.
Tworzenie obiektów wektorowych

Wiele plakatów jest projektowanych w ten sposób, by po przeskalowaniu (powięk-
szeniu lub pomniejszeniu) nadal były wyraźne i czytelne. Taką właśnie cechę mają
obiekty wektorowe. Utworzymy je za pomocą ścieżek, a masek użyjemy dla kontro-
lowania tego, co ma być widoczne. Tego typu obiekty będzie można w przyszłości
skalować bez utraty jakości i z zachowaniem wszystkich szczegółów.
Rysowanie kształtów skalowalnych

Rozpoczniemy od utworzenia obiektu w kształcie nerki, który umieścimy potem
w tle plakatu.
1 Z menu View (Widok) wybierz polecenie Rulers (Miarki), aby wyświetlić linijki
pionową i poziomą.

2 Z grupy panelu Layers (Warstwy) wyciągnij panel Paths (Ścieżki). Ponieważ
podczas pracy nad tym projektem będziemy często korzystali z obydwu palet,
wygodnie jest je rozdzielić.
3 W panelu Layers (Warstwy) ukryj (klikając odpowiednie ikony oka) wszystkie

warstwy z wyjątkiem Retro Shape Guide oraz Background. Uaktywnij tę ostatnią.
Warstwa Retro Shape Guide zawiera szablon ułatwiający narysowanie kształtu nerki.
4 Z przybornika wybierz narzędzie Pen (Pióro) ( ).
5 Na pasku opcji z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz
opcję Shape (Kształt), a następnie kliknij próbkę koloru Fill (Wypełnienie).
Wybierz kolor biały.

#Uwaga: Jeśli 6 Narysuj kształt nerki, wykonując następujące czynności:
masz problemy
z utworzeniem tego
t Kliknij punkt A i przeciągnij linię kierunkową w górę, do punktu B,
kształtu, otwórz a następnie zwolnij przycisk myszy.
ponownie obraz t Kliknij punkt C i przeciągnij linię kierunkową do punktu D, a następnie
statku kosmicznego
i poćwicz obryso-
zwolnij przycisk myszy.
wywanie jego kon- t Kontynuuj ten tok postępowania aż do osiągnięcia punktu A i zamknięcia
turów dla nabrania ścieżki. Nie przejmuj się, jeśli w trakcie rysowania kształt nachodzi na siebie.
większej wprawy
w rysowaniu ścieżek.
Gdy skończysz, wszystko będzie w porządku.
Zalecamy również
przestudiowanie
tekstu w ramce
„Tworzenie ścieżek
za pomocą narzędzia
Pen (Pióro)”.
Zwróć uwagę, że gdy rysowałeś ścieżkę, Photoshop automatycznie utworzył nową

warstwę Shape 1 (Kształt 1) bezpośrednio nad warstwą aktywną (w tym przypadku
nad warstwą Background).
7 Kliknij dwukrotnie nazwę nowej warstwy, zmień ją na Retro Shape (kształt Retro)
i wciśnij klawisz Enter lub Return.
8 Ukryj warstwę Retro Shape Guide, klikając jej ikonę oka w panelu Layers (Warstwy).

Usuwanie zaznaczenia ścieżki
Usunięcie zaznaczenia ścieżki jest niekiedy konieczne, aby podczas wybierania narzędzi
wektorowych wygląd paska opcji był odpowiedni. Kiedy ścieżka jest niezaznaczona,
łatwiej również dostrzec pewne efekty, które mogą pozostawać przesłonięte wyróż-
nieniem ścieżki.
Zauważ, że granica między białym kształtem a tłem ma strukturę ziarnistą.
To, co widzimy, nie jest ścieżką, która jest elementem niedrukowalnym, lecz widocz-
nym świadectwem tego, że warstwa kształtu Retro Shape jest zaznaczona. Przed przej-
ściem do kolejnych czynności usuniemy zaznaczenie wszystkich ścieżek.
1 W panelu Paths (Ścieżki) kliknij puste miejsce, aby usunąć wszelkie istniejące
zaznaczenia ścieżek.
2 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt dotychczasowej pracy.
Zmienianie koloru wypełnienia warstwy kształtu

Dla tworzonego przed chwilą kształtu wybraliśmy kolor biały, bo dzięki temu był lepiej
widoczny, jednak na potrzeby plakatu nadamy mu kolor niebieski.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Pen (Pióro).
2 Na pasku opcji kliknij próbkę koloru Fill (Wypełnienie) i wybierz kolor Light Cyan
Blue (Jasny niebieskozielony wpadający w niebieski).
Wypełnienie kształtu zmieni barwę na niebieską w wybranym przez Ciebie

odcieniu.
Wycinanie kształtów z warstwy kształtu

Po utworzeniu warstwy kształtu (zawierającej grafikę wektorową) możemy dzięki
odpowiednio ustawionym opcjom wyciąć z niej dowolne kształty. Za pomocą narzę-
dzi Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) i Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie)
kształty można również przemieszczać, skalować i edytować. Obecnie urozmaicimy
nieco obiekt Retro Shape — wytniemy z niego kształt gwiazdy, aby zobaczyć w tym
miejscu tło. Pomocą w prawidłowym usytuowaniu gwiazdy będzie przygotowana już
warstwa Star Guide (szablon gwiazdy) — do tej pory ukryta.

1 W panelu Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Star Guide, ale pozostaw
zaznaczoną warstwę Retro Shape. Warstwa Star Guide powinna być widoczna
w oknie obrazu.
2 W panelu Paths (Ścieżki) zaznacz ścieżkę Retro Shape.

3 Z przybornika wybierz narzędzie Polygon (Wielokąt) ( ) ukryte pod narzędziem
Rectangle (Prostokąt) ( ).
4 Na pasku opcji wprowadź następujące ustawienia:
t w polu Sides (Boki) wpisz liczbę 11,
t z grupy przycisków Path operations (Operacje na ścieżkach) wybierz Subtract
Front Shape (Odejmij przedni kształt). Kursor przyjmie postać krzyżyka
z małym minusem ( ),
t kliknij ikonę Settings (Ustawienia) widoczną na lewo od pola Sides (Boki),
by otworzyć panel Polygon Options (Opcje wielokąta). Zaznacz pole wyboru
Star (Gwiazda), a w polu Indent Sides By (Wcięcie boków) wpisz 50%.
Następnie kliknij gdziekolwiek poza panelem, aby go zamknąć.
#Uwaga: Podczas 5 Przesuń wskaźnik nad pomarańczową kropkę oznaczającą środek okręgu w takim
tworzenia gwiazdy samym kolorze, a następnie kliknij i przeciągnij, aby wierzchołki gwiazdy zetknęły
możesz ją obracać,
przeciągając kursor
się z okręgiem.
w bok.

Po zwolnieniu przycisku myszy gwiazda zostanie wycięta z białego kształtu. Przez otwór
widoczne będzie niebo tworzące w tym miejscu tło.
Zwróć uwagę, że gwiazda ma ziarniste kontury, przypominające o tym, że jest to
kształt zaznaczony. Inną oznaką zaznaczenia jest to, że w panelu Paths (Ścieżki)
ścieżka Retro Shape jest wyróżniona.
6 W panelu Layers (Warstwy) kliknij ikonę oka obok warstwy Star Guide,
aby ją ukryć.
Zauważ, że miniatury zarówno w panelu Layers (Warstwy), jak i w panelu Paths (Ścieżki)
pokazują teraz obiekt Retro Shape z wycięciem w kształcie gwiazdy.
7 Kliknij puste miejsce panelu Paths (Ścieżki), aby usunąć zaznaczenie ścieżki.
Ścieżki nie są już zaznaczone. Zniknęły również ziarniste linie, odkrywając ostre
krawędzie na granicy między obszarem niebieskim a niebem. Także ścieżka
kształtu Retro Shape nie jest wyróżniona w panelu Paths (Ścieżki). Kształt jest bar-
dzo jasny i mógłby odwracać uwagę od statku kosmicznego. Dlatego uczynimy go
półprzezroczystym.
8 Na panelu Layers (Warstwy) zmniejsz krycie warstwy Retro Shape do 40%.
9 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt dotychczasowej pracy.

Rysowanie dowolnych kształtów
Innym sposobem umieszczenia grafiki wektorowej w obrazach jest rysowanie
własnych (dowolnych) kształtów lub wykorzystanie gotowych. Sprowadza się to
do wybrania narzędzia Custom Shape (Kształt własny), pobrania kształtu z prób-
nika i narysowaniu go w oknie obrazu. Obecnie utworzymy wzorek szachownicy
oraz kępki trawy i dodamy je do tła naszego plakatu.
1 Uaktywnij warstwę Retro Shape i kliknij przycisk Create a new layer
(Utwórz warstwę) ( ), aby dodać powyżej nową warstwę. Zmień nazwę nowej
warstwy na Pattern (wzorek) i wciśnij Enter lub Return.
2 Z przybornika wybierz narzędzie Custom Shape (Kształt własny) ( ),
ukryte pod narzędziem Polygon (Wielokąt) ( ).
3 Na pasku opcji z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia)
wybierz Pixels (Piksele).
#Uwaga: Zawartość 4 Na pasku opcji kliknij strzałkę obok pola Shape (Kształt), aby otworzyć paletę
paska opcji zmienia z dowolnymi kształtami.
się w zależności od
wybranego trybu 5 Odszukaj wśród gotowych kształtów szachownicę (znajduje się w dolnej części
narzędzia. W try- palety) i kliknij ją dwukrotnie — to spowoduje wybranie kształtu i jednoczesne
bie Shape (Kształt) zamknięcie palety.
dostępne są opcje Fill
(Wypełnienie) i Stroke 6 Sprawdź, czy kolor pierwszego planu jest biały (lub wybierz go teraz). Następnie
(Obrys), a w trybie przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i, pociągając ukośnie, utwórz kwadratową
Pixels (Piksele) obie szachownicę o boku około 2 cali.
znikają.
Użycie klawisza Shift wymusza rysowanie kształtu z zachowaniem jego oryginalnych
proporcji.

7 Utwórz jeszcze pięć szachownic o różnych rozmiarach. Twój plakat powinien
przypominać ten, który widoczny jest na poniższym rysunku.
8 W panelu Layers (Warstwy) zmniejsz parametr Opacity (Krycie) warstwy

Pattern do 75%.
9 Włącz ponownie widoczność warstwy Spaceship i obejrzyj kompozycję

w całej okazałości.
Teraz użyjemy narzędzia Custom Shape (Kształt własny), aby w tle plakatu umieścić
kilka kępek trawy. Podczas pracy w trybie Shape (Kształt) można zmieniać wygląd
zarówno wypełnienia, jak i konturów kształtów.

10 Przy wciąż aktywnym narzędziu Custom Shape (Kształt własny) otwórz paletę
z dowolnymi kształtami i kliknij w niej dwukrotnie kępkę trawy — kształt
o nazwie Grass 2 (Trawa 2).
11 Z rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz Shape
(Kształt), jako kolor wypełnienia wskaż Dark Yellow Green (Ciemny żółtozielony),
a dla obrysu (Stroke) — Darker Green Cyan (Ciemniejszy zielony wpadający
w niebieskozielony). Szerokość obrysu ustaw na 0,75.
Wskazówka: 12 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Shift i utwórz w lewym dolnym rogu tła cztery
Jeśli kępki trawy kępki trawy. Jedną kępkę utwórz w prawym dolnym rogu.
wylądowały na
oddzielnych war-
stwach, to znaczy,
że nie trzymałeś
wciśniętego klawisza
Shift, gdy je tworzy-
łeś. W takiej sytuacji
usuń wszystkie kępki
i powtórz czynności
z etapów 12. – 13.
Wciskanie klawisza Shift podczas rysowania kształtów powoduje, że wszystkie kształty

trafiają na tę samą warstwę.
13 Z przybornika wybierz narzędzie Path Selection (Zaznaczanie ścieżek) ( )
i trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz wszystkie kępki trawy.
14 Na pasku opcji z grupy przycisków Path alignment (Wyrównanie ścieżek) wybierz
Distribute Widths (Rozmieść szerokości).
Photoshop rozmieści kępki równomiernie w dolnej części plakatu.
15 Zmień nazwę warstwy na Grass (trawa), obniż jej krycie do 60%, przeciągnij ją
bezpośrednio nad warstwę Background.
16 Usuń zaznaczenie warstwy, po czym wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz),

aby zapisać efekt swojej pracy.

Importowanie obiektów inteligentnych
Obiekty inteligentne (Smart Objects) to warstwy, które można edytować w sposób
nieniszczący, czyli z zachowaniem oryginalnych pikseli obrazu i możliwością wielo-
krotnej zmiany wprowadzanych modyfikacji. Bez względu na to, ile razy taki obiekt
zostanie przeskalowany, obrócony, pochylony lub w inny sposób przekształcony,
zachowuje on ciągle ostrość i precyzję swoich krawędzi.
Photoshop oferuje obsługę obiektów wektorowych importowanych z programu
Adobe Illustrator w postaci obiektów inteligentnych. Po edycji obiektu oryginalnego
w Illustratorze jej efekty będą widoczne również w obiekcie umieszczonym w obra-
zie opracowywanym w Photoshopie. Tym razem zastosujemy obiekt inteligentny,
aby w naszym plakacie umieścić napis utworzony w Illustratorze.
Dodawanie tekstu
Nazwa sklepu zabawkowego została wykonana w Illustratorze. Teraz umieścimy ją
na plakacie.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ), a następnie zaznacz
warstwę Spaceship i z menu File (Plik) wybierz polecenie Place (Umieść). Przejdź
do folderu Lessons/Lesson08, zaznacz plik Title.ai i kliknij przycisk Place (Umieść).
W oknie Place PDF (Umieść PDF), które wówczas zostanie otwarte, kliknij OK.
Tekst „RETRO TOYZ” (zabawki retro) został umieszczony na środku kompozycji
i otoczony ramką z uchwytami służącymi do jego przekształcania. W panelu Layers
(Warstwy) pojawiła się nowa warstwa o nazwie Title.
2 Przeciągnij obiekt do lewego górnego rogu plakatu, a następnie powiększ go,
przeciągając narożny uchwyt. Aby zachować oryginalne proporcje napisu, podczas
powiększania go trzymaj wciśnięty klawisz Shift. Napis powinien wypełniać teraz
górną część plakatu, jak na rysunku. Na koniec wciśnij klawisz Enter lub Return albo
kliknij przycisk Commit transform (Zatwierdź przekształcenie) ( ) na pasku opcji.
Po zatwierdzeniu przekształcenia na miniaturze warstwy Title pojawia się ikona ozna-

czająca, że warstwa jest obiektem inteligentnym.
Tak jak w przypadku każdej warstwy kształtu lub obiektu inteligentnego, możemy nadal
zmieniać rozmiary i kształt naszego napisu. W tym celu wystarczy uaktywnić jego war-
stwę i z menu Edit (Edycja) wybrać polecenie Free Transform (Przekształcanie swobodne).
Innym sposobem uzyskania dostępu do uchwytów kontrolnych obiektu (umożliwiają-
cych jego przekształcanie) jest wybranie narzędzia Move (Przesunięcie) ( ) i zaznacze-
nie opcji Show Transform Controls (Kontrolki przekształceń) na pasku opcji.

Dodawanie maski wektorowej do obiektu inteligentnego
Aby urozmaicić tytuł plakatu, zmienimy środek każdej litery „O” w gwiazdkę
podobną do tej, którą tworzyliśmy wcześniej. Skorzystamy tu z możliwości dołączenia
maski wektorowej do obiektu inteligentnego.
1 Uaktywnij warstwę Title, a następnie wybierz polecenie Layer/VectorMask/Reveal
All (Warstwa/Maska warstwy/Pokaż wszystko).
2 Wybierz narzędzie Polygon (Wielokąt) ( ) ukryte pod narzędziem Custom Shape

(Kształt własny) ( ). Opcje tego narzędzia ustawione podczas tworzenia gwiazdy
powinny nadal obowiązywać — gwiazda 11-ramienna z 50-procentowym
wcięciem. Narzędzie zachowuje swoje opcje, dopóki nie zostaną zmienione.
3 Na pasku opcji rozwijanej listy Pick tool mode (Wybierz tryb narzędzia) wybierz
Path (Ścieżka). Upewnij się, że w grupie przycisków Path operations (Operacje
na ścieżkach) nadal włączony jest przycisk Subtract Front Shape (Odejmij przedni
kształt), a następnie zaznacz miniaturę wektorowej maski warstwy Title.
4 Kliknij w środku litery „O” wyrazu „Toyz” i przeciągnij wskaźnik na zewnątrz,
aż gwiazda wypełni wnętrze litery.
5 To samo zrób z literą „O” w wyrazie „Retro”.
Obracanie obrazu (tylko OpenGL)

Do tej pory nasza kompozycja zawiera napis „Retro Toyz” u góry i planetę u dołu.
Ale jeśli karta graficzna obsługuje technologię OpenGL, możesz dowolnie obracać
obraz i umieszczać na nim tekst lub inne elementy pod różnymi kątami. Możliwość tę
wykorzystamy przy dodawaniu do naszej kompozycji informacji o prawach autor-
skich. (Jeśli Twoja karta nie obsługuje OpenGL, opuść ten fragment lekcji).

Rozpoczniemy od wpisania odpowiedniego tekstu.
1 Za pomocą polecenia Window/Character (Okno/Typografia) otwórz panel
Character (Typografia). Wybierz czcionkę szeryfową, na przykład Myriad Pro,
o niewielkich rozmiarach (około 10 punktów) i ustaw kolor biały.
2 Uaktywnij narzędzie Horizontal Type (Tekst) i kliknij w lewym dolnym rogu
obrazu. Następnie wpisz tekst Copyright IMIĘ I NAZWISKO Production,
umieszczając w nim swoje imię i nazwisko.
Tekst powinien biec wzdłuż lewej krawędzi obrazu. Aby ułatwić sobie właściwe
umieszczenie tego tekstu, obrócimy cały obraz.
3 Wybierz narzędzie Rotate View (Obróć widok) ( ), ukryte pod narzędziem
Hand (Rączka) ( ).
4 Wciśnij klawisz Shift i przeciągnij wskaźnik łukiem w prawo, aby obrócić obraz Wskazówka:
o 90 stopni. Wciskanie klawisza Shift ogranicza obrót do wielokrotności 45 stopni. Aby uzyskać obrót
o zadany kąt, można
wpisać odpowied-
nią wartość w polu
Rotation Angle
(Kąt obrotu)
na pasku opcji.
5 Zaznacz wpisany wcześniej tekst i wybierz polecenie Edit/Transform/Rotate 90°

CCW (Edycja/Przekształć/Obróć 90° w lewo).

6 Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) umieść tekst wzdłuż górnej krawędzi
obrazu (w normalnej pozycji obrazu będzie to jego lewa krawędź).
7 Ponownie wybierz narzędzie Rotate View (Obróć widok) i na pasku opcji kliknij
przycisk Reset View (Wyzeruj widok).
8 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.
Prace wykończeniowe
W ostatnim etapie prac nad plakatem uporządkujemy panel Layers (Warstwy), usuwa-
jąc warstwy pomocniczych szablonów.
1 Upewnij się, czy jedynymi widocznymi warstwami są: Copyright, Title, Spaceship,
Pattern, Retro Shape, Grass i Background.
2 Z menu panelu Layers (Warstwy) wybierz polecenie Delete Hidden Layers
(Usuń ukryte warstwy) i dla potwierdzenia swej decyzji kliknij przycisk Yes (Tak).
3 Z menu File (Plik) wybierz polecenie Save (Zapisz), aby zapisać ostateczną
wersję plakatu.
Gratulacje! Plakat został ukończony. Powinien wyglądać teraz jak na rysunku.

Pytania kontrolne
1 W jaki sposób można wykorzystać narzędzie Pen (Pióro) do zaznaczania?
2 Jaka jest różnica pomiędzy obrazem bitmapowym a wektorowym?
3 Jak działa warstwa kształtu?
4 Jakich narzędzi możemy użyć do przesuwania i przekształcania ścieżek
oraz kształtów?
5 Czym są obiekty inteligentne i jakie korzyści przynosi ich stosowanie?
Odpowiedzi
1 Niektóre zaznaczenia można łatwiej wykonać, rysując odpowiednią ścieżkę
za pomocą narzędzia Pen (Pióro), a następnie przekształcając ją we właściwe
zaznaczenie.
2 Podstawą bitmap lub inaczej obrazów rastrowych jest siatka pikseli. Tego typu grafika
jest odpowiednia do zapisu obrazów o tonacji ciągłej, takich jak fotografie lub obrazy
tworzone w programach do malowania. Grafika wektorowa powstaje z kształtów
zdefiniowanych przez wyrażenia matematyczne i jest odpowiednia do zapisu
ilustracji, pisma i rysunków, które wymagają wyraźnych, gładkich linii.
3 Warstwa kształtu jest warstwą wektorową zawierającą kształt (włącznie z jego
wypełnieniem i obrysem), piksele albo ścieżkę.
4 Do przemieszczania, skalowania i edycji kształtów służą narzędzia Path Selection
(Zaznaczanie ścieżek) i Direct Selection (Zaznaczanie bezpośrednie). Kształt lub ścieżkę
można także modyfikować i skalować przy użyciu polecenia Edit/Free Transform Path
(Edycja/Przekształcanie swobodne ścieżki).
5 Obiekty inteligentne są obiektami wektorowymi, które można umieszczać i edytować
w Photoshopie bez obniżania ich jakości. Bez względu na to, ile razy taki obiekt
zostanie przeskalowany, obrócony, pochylony lub w inny sposób przekształcony,
zachowuje on ciągle ostrość i precyzję swoich krawędzi. Wielką zaletą obiektów
inteligentnych jest to, że po edycji obiektu oryginalnego w programie macierzystym,
na przykład w Illustratorze, jej efekty będą widoczne również w obiekcie
zaimportowanym do Photoshopa.

9 KOMPONOWANIE
ZAAWANSOWANE
Tematyka lekcji
t dodawać linie pomocnicze pomagające w precyzyjnym
umieszczaniu obiektów,
t zapisywać zaznaczenia i wczytywać je jako maski,
t dodawać efekty kolorystyczne tylko do niezabezpieczonych
maską obszarów obrazu,
t tworzyć różnorodne efekty przez stosowanie filtrów
do zaznaczonych obszarów,
t tworzyć edytowalne efekty dzięki użyciu stylów warstwy,
t automatyzować serię powtarzanych czynności dzięki rejestracji
i odtwarzaniu operacji,
t tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów.
Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut.

kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki
232
Filtry pozwalają przekształcić zwykły obraz w niezwykłe
cyfrowe dzieło sztuki. Do wyboru mamy filtry symulujące
tradycyjne techniki malarskie — na przykład akwarelę
— oraz szeroki asortyment filtrów rozmywających,
zniekształcających, wyostrzających lub szatkujących
obrazek. Razem z filtrami możemy dodatkowo wykorzystać
warstwy korekcyjne i różne tryby malowania i w ten
sposób zmieniać wygląd tworzonych prac na właściwie
nieskończoną liczbę sposobów.
233
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji opracujemy zdjęcia z pobytu w Waszyngtonie. Utworzymy z nich
wielowidokową pocztówkę i obraz panoramiczny. Na początek obejrzymy finalne
wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać.
1 Uruchom program i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,
natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows)
lub Command+Option+Shift (Mac OS) (zob. punkt „Przywracanie ustawień
3 W dolnej części okna programu kliknij zakładkę Mini Bridge (Mini Bridge),
aby otworzyć panel Mini Bridge. Jeśli program Bridge nie pracuje w tle, kliknij
przycisk Launch Bridge (Uruchom aplikację Bridge).
4 W panelu Mini Bridge wybierz z rozwijanej listy po lewej stronie opcję Favorites
(Ulubione), a następnie kliknij dwukrotnie folder Lessons. Potem otwórz folder
Lesson09.
5 Zaznacz miniaturę pliku 09A_End.psd i wciśnij klawisz spacji, aby wyświetlić
obraz na całym ekranie.
Plik zawiera pocztówkę będącą montażem czterech fotografii. Do każdej z nich zasto-
sowano określony filtr lub efekt.
6 Wciśnij ponownie klawisz spacji, aby powrócić do Photoshopa. Następnie zaznacz
miniaturę pliku 09B_End.psd i jeszcze raz wciśnij klawisz spacji, żeby wyświetlić
obraz na całym ekranie.
Plik zawiera plakat z obrazem panoramicznym i napisami. Najpierw jednak utwo-
rzymy pocztówkę z wieloma obrazami.
7 Wciśnij klawisz spacji, aby powrócić
do Photoshopa, po czym kliknij
dwukrotnie miniaturę pliku 09A_Start.jpg,
aby go otworzyć.
Komponowanie pocztówki
Pocztówka ma być montażem czterech różnych zdjęć. Każde z nich wykadrujemy
i umieścimy na oddzielnej warstwie. Do wzajemnego wyrównywania obrazów wyko-
rzystamy linie pomocnicze. Następnie dodamy tekst i zastosujemy kilka filtrów.
234 LEKCJA 9 Komponowanie zaawansowane

Otwieranie i kadrowanie obrazów
Zdjęcia, które mamy wykorzystać, są zbyt duże — dlatego przed złożeniem w całość
musimy je odpowiednio skadrować. Ta część ćwiczenia wymaga podjęcia decy-
zji natury estetycznej — w którym miejscu i w jaki sposób przyciąć fotografie.
Obraz 09A_Start.jpg jest już otwarty, więc zaczniemy od niego.
1 Wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ). Na pasku opcji z rozwijanej listy
proporcji obrazu wybierz opcję Size & Resolution (Rozmiar i rozdzielczość).
W oknie dialogowym Crop Image Size & Resolution (Kadruj rozmiar i rozdzielczość # Uwaga:
Przy wpisywaniu
obrazu) wpisz w polach Width (Szerokość) i Height (Wysokość) 500 px (500 piks). wymiarów kadrowa-
Parametr Resolution (Rozdzielczość) ustaw na 300 pixels/inch (300 piks/cal). nia nie pomyl pikseli
Na koniec kliknij OK. z calami.
Ramka kadrowania przyjmie kształt kwadratu o boku 500 pikseli.

2 Przeciągnij ramkę kadrowania nad prawą część fotografii i ustaw tak, aby Instytut
Smithsona znalazł się w samym centrum. Do precyzyjnego przesuwania ramki
możesz użyć klawiszy ze strzałkami.
3 Jeśli przeznaczony do wykadrowania obszar jest prawidłowy, zaznacz na pasku

opcji pole Delete Cropped Pixels (Usuń wykadrowane piksele), a następnie wciśnij
klawisz Enter (Windows) bądź Return (Mac OS). Zdjęcie zostanie przycięte.
Ponieważ podczas pracy wykorzystamy kilka plików, nazwę 09A_Start.jpg zmienimy
na bardziej opisową, dzięki czemu łatwiej będzie można odszukać właściwy obraz.
Do zapisu tego pliku zastosujemy wewnętrzny format Photoshopa, ponieważ
za każdym razem, gdy edytowany obraz zapisujemy w formacie JPEG, jego jakość
ulega pogorszeniu.

4 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz
Photoshop i zapisz przycięty obraz pod nazwą Museum.psd w folderze Lesson09.
5 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie pliki Capitol_Building.jpg i Washington_
Monument.jpg, aby je otworzyć.
Pliki zostaną otwarte w Photoshopie, każdy na oddzielnej zakładce.
6 Kliknij zakładkę pliku Washington_Monument.jpg i wybierz polecenie File/Save
As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop, zmień nazwę pliku
na Monument.psd (pomnik) i kliknij Save (Zapisz).
7 Kliknij zakładkę pliku Capitol_Building.jpg i wybierz polecenie File/Save As
(Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz Photoshop, zmień nazwę pliku
na Capitol.psd i kliknij Save (Zapisz).
8 Powtórz czynności z punktów od 1. do 3. dla plików Capitol.psd i Monument.psd,
a następnie zapisz oba pliki.
Wykadrowane wersje obrazków Museum.psd, Capitol.psd i Monument.psd
9 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie plik Background.jpg, aby go otworzyć.
10 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie), aby zlikwidować ramkę kadrowania.

11 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Jako format zapisu wybierz
Photoshop, zmień nazwę pliku na 09A_Working.psd (roboczy) i kliknij Save
(Zapisz). Pozostaw otwarte wszystkie cztery pliki do następnego ćwiczenia.

Rozmieszczenie obrazów z użyciem linii pomocniczych
Linie pomocnicze (prowadnice) są niedrukowalnymi liniami, które ułatwiają
wyrównywanie elementów obrazu (w pionie i w poziomie). Po wybraniu polecenia
Snap To (Przyciągaj do) linia pomocnicza działa jak magnes — obiekty przesuwane
w jej pobliżu są przez nią przyciągane. Owe linie rozmieścimy w obrazie 09A_
Working.psd, ponieważ to on będzie podstawą naszej kompozycji.
# Uwaga:
1 Wybierz polecenie View/Rulers (Widok/Miarki). Wzdłuż lewej i górnej krawędzi Jeśli jednostkami
okna pojawią się dwie linijki. na linijkach nie są
cale, kliknij miarkę
2 Wybierz polecenie Window/Info (Okno/Informacje), aby otworzyć panel
prawym przyciskiem
informacyjny. myszy (Windows) lub
3 Z górnej linijki wyciągnij linię pomocniczą i przeciągnij ją na środek obrazu. kliknij z wciśniętym
klawiszem Control
Zwolnij przycisk myszy, gdy współrzędna Y w panelu Info (Informacje) osiągnie (Mac OS) i z podręcz-
wartość 3.000 cali. Na obrazie będzie teraz widoczna pozioma niebieska nego menu wybierz
prowadnica. Inches (Cali).
Wskazówka:
4 Wyciągnij w podobny sposób pionową prowadnicę i zwolnij przycisk myszy, Jeśli musisz przesu-
gdy wartość współrzędnej X będzie wynosiła 3.000 cale. nąć linię pomocni-
czą, użyj narzędzia
5 Wybierz polecenie View/Snap To (Widok/Przyciągaj do) i upewnij się, Move (Przesunięcie).
że zaznaczona jest opcja Guides (Linie pomocnicze). Czasami trzeba
6 Z pionowej miarki wyciągnij jeszcze jedną linię i umieść ją dokładnie na środku powiększyć widok
obrazu, aby pre-
obrazu. Jest to proste, bo gdy linia znajdzie się w pobliżu środka obrazu, zostanie cyzyjnie ustawić
tam automatycznie przyciągnięta. prowadnicę.
7 Z głównego menu wybierz Window/Arrange/4-Up (Okno/Ułóż/4 na górze).

Wszystkie otwarte obrazy będą widoczne w oddzielnych oknach.

8 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij obraz
Museum.psd na obraz 09A_Working.psd. W pliku 09A_Working.psd pojawi się
nowa warstwa z przeniesionym obrazem.
9 To samo zrób z obrazami Monument.psd i Capitol.psd — przeciągnij je na obraz
09A_Working.psd.
10 Zamknij pliki Monument.psd, Capitol.psd i Museum.psd bez zapisywania ich.
11 W panelu Layers (Warstwy) zmień nazwy nowych
warstw na Museum, Monument i Capitol. Jeśli
przenosiłeś obrazy w podanej wyżej kolejności,
warstwę Layer 1 (Warstwa 1) nazwij Museum,
warstwę Layer 2 (Warstwa 2) — Monument,
a warstwę Layer 3 (Warstwa 3) — Capitol.
12 W dolnej części panelu Layers (Warstwy) kliknij
przycisk Create a new group (Utwórz nową grupę)
i nadaj nowej grupie nazwę Montage images
(obrazy łączone).
13 Przeciągnij warstwy Monument, Capitol i Museum
do grupy Montage images.
14 Zaznacz warstwę Monument, wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( )
i przeciągnij warstwę z pomnikiem na środek obszaru roboczego, aby jej górna
krawędź pokryła się z poziomą linią pomocniczą.
15 Zaznacz warstwę Capitol i umieść ją po lewej stronie obrazu z pomnikiem
w równej odległości od niego i od krawędzi pocztówki. Jej górna krawędź również
powinna pokryć się z linią pomocniczą. To samo zrób z warstwą Museum,
z tym że umieść ją na prawo od obrazu z pomnikiem.
16 Wybierz polecenie View/Show/Guides
(Widok/Pokaż/Linie pomocnicze), aby
ukryć linie pomocnicze. Ukryj także
miarki, wybierając View/Rulers
(Widok/Miarki).
17 Wybierz polecenie File/Save
(Plik/Zapisz) i zapisz rezultat
dotychczasowej pracy. Jeśli otworzy się
okno Photoshop Format Options (Opcje
formatu programu Photoshop), kliknij OK.

Zadanie dodatkowe
Ułożenie obrazów było łatwe dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu linii pomocni-
czych, ale możemy to samo zrobić w bardziej elegancki sposób, stosując inteligentne
linie pomocnicze (ang. smart guides). Opisaną poniżej technikę możesz wypróbować
teraz, dokonując powtórnego ułożenia kompozycji z ćwiczenia „Rozmieszczenie
obrazów z użyciem linii pomocniczych”, lub przy jakiejś innej okazji.
1 Uaktywnij warstwę Museum w panelu Layers (Warstwy). Za pomocą narzędzia
Move (Przesunięcie) odsuń ją od pozostałych.
2 Wybierz polecenie View/Show/Smart Guides (Widok/Pokaż/Inteligentne linie
pomocnicze).
3 Używając ciągle narzędzia Move (Przesunięcie), przeciągnij warstwę Museum
w oknie obrazu, aby wyrównać jej górną krawędź z górną krawędzią warstwy
Monument.
4 Wybierz polecenie View/Show/Smart Guides (Widok/Pokaż/Inteligentne linie

pomocnicze) — inteligentne linie pomocnicze zostaną wyłączone.
Dodawanie napisów
Na pocztówce umieścimy teraz napisy i ozdobimy je za pomocą paru efektów.
1 Zaznacz warstwę Background, aby tworzony tekst znalazł się bezpośrednio nad nią.
2 Wybierz narzędzie Horizontal Text (Tekst) ( ), kliknij w obszarze nieba i wpisz
Greetings From (pozdrowienia od). Na pasku opcji kliknij przycisk Commit
any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany). Photoshop utworzy
nową warstwę tekstową.

t Przy aktywnej warstwie Greetings From wybierz polecenie Window/Character
(Okno/Typografia) i w panelu Character (Typografia) ustaw następujące
wartości parametrów tekstu:
t czcionka — Chapparal Pro, Regular,
t rozmiar czcionki — 36 punktów,
t światło (tracking) — 220,
t kolor — czerwony,
t All Caps (Wersaliki) ( ) — włączone,
t metoda wygładzania — Smooth (Wygładzanie).
3 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i przeciągnij tekst na środek górnej
części obrazu. Mimo że linie pomocnicze są ukryte, funkcja przyciągania do nich
nadal działa i tekst zostanie automatycznie wyśrodkowany, gdy tylko znajdzie się
w odpowiednim położeniu.
4 Ponownie wybierz narzędzie tekstowe, wpisz Washington, D.C. i kliknij przycisk

Commit any current edits (Zatwierdź wszystkie dotychczasowe zmiany).
Do tworzenia nowego tekstu Photoshop zastosuje aktualne ustawienia z panelu
Character (Typografia).
5 W panelu Character (Typografia) ustaw następujące parametry:
t czcionka — Myriad Pro, Bold,
t rozmiar czcionki — 48 punktów,
t światło (tracking) — 0,
t kolor — biały,
(Pozostaw włączone wersaliki i wygładzanie).

6 Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie) przesuń tekst „Washington, D.C.”
na środek obrazu tuż pod napis „Greetings From”.
7 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Greetings From, a następnie kliknij

przycisk Add a layer style (Dodaj styl warstwy) ( ) w dolnej części panelu
i wybierz opcję Outer Glow (Blask zewnętrzny).
8 W części Outer Glow (Blask zewnętrzny) okna dialogowego Layer Style
(Styl warstwy) ustaw następujące parametry:
t kolor — biały,
t Spread (Rozszerzenie) — 14%,
t Size (Rozmiar) — 40 pikseli.

9 Kliknij OK, aby zatwierdzić styl warstwy.
10 W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu i z próbnika kolorów

wybierz kolor czerwony. Aby zamknąć próbnik, kliknij w nim przycisk OK.
Wybrany przed chwilą kolor wykorzystamy do pokolorowania dolnego napisu
w biało-czerwone pasy.
11 Zaznacz warstwę Washington, D.C., kliknij przycisk Add a layer style
(Dodaj styl warstwy) ( ) i wybierz opcję Gradient Overlay (Nałożenie gradientu).
12 W części Gradient Overlay (Nałożenie gradientu) okna dialogowego Layer Style
(Styl warstwy) kliknij strzałkę obok próbki gradientu i z palety gradientów wybierz
ten z pasami na przemian przezroczystymi i czerwonymi (przedostatni na liście).
Pozostałe parametry pozostaw bez zmian.
13 W celu dodania kolejnego efektu do tego samego tekstu, kliknij w lewej części
okna pozycję Drop Shadow (Cień). Dla tego efektu ustaw Opacity (Krycie) na 45%
i Distance (Odległość) na 9 pikseli. Pozostałe parametry pozostaw bez zmian.

14 Kliknij OK, aby zatwierdzić efekty
i zamknąć okno Layer Style (Styl warstwy),
po czym wybierz polecenie File/Save
(Plik/Zapisz) i zapisz rezultat
Stosowanie filtrów
Photoshop oferuje wiele filtrów, które można wykorzystać do tworzenia efektów spe-
cjalnych. Najlepszym sposobem nauki posługiwania się nimi jest eksperymentowanie.
W oknie galerii filtrów możemy wypróbować ich działanie na konkretnym obrazie
zanim zdecydujemy się na ich użycie.
Filtry stosowaliśmy już poprzednich lekcjach. Tym razem użyjemy filtra Graphic Pen
(Cienkopis), aby nadać obrazowi Museum wygląd odręcznego szkicu.
Poprawienie wydajności
podczas stosowania filtrów
Niektóre efekty uzyskane przez nałożenie filtrów mogą wymagać dużo pamięci
operacyjnej, szczególnie gdy są stosowane w obrazach o wysokiej rozdzielczości.
Skorzystanie z podanych niżej wskazówek pozwoli zoptymalizować przetwarzanie.
t Testuj filtry i ich ustawienia na małych fragmentach obrazu.
t Jeśli obraz jest duży i masz problemy z niewystarczającą ilością pamięci, stosuj filtry
do pojedynczych kanałów, na przykład do każdego kanału RGB. (Pamiętaj jednak,
że efekty niektórych filtrów zależą od tego, czy są stosowane do pojedynczych
kanałów, czy do całego obrazu, szczególnie jeśli filtr losowo modyfikuje piksele).
t Zwolnij pamięć przed uruchomieniem filtra. Użyj w tym celu poleceń z podmenu
Edit/Purge (Edycja/Wyczyść).
t Przydziel więcej pamięci RAM dla programu Photoshop (Mac OS). Możesz
również zamknąć pozostałe aplikacje i w ten sposób zwiększyć ilość pamięci
dostępnej dla Photoshopa.
t Aby zwiększyć prędkość przetwarzania w przypadku filtrów wymagających
więcej pamięci, takich jak Lighting Effects (Efekty świetlne), Cutout (Wycinanka),
Stained Glass (Witraż), Chrome (Chrom), Ripple (Fala), Spatter (Bryzganie),
Sprayed Strokes (Napylone linie) i Glass (Szkło), spróbuj zmienić ich ustawienia.
Na przykład dla filtra Stained Glass (Witraż) zwiększ wartość Cell Size
(Rozmiar komórki), dla filtra Cutout (Wycinanka) zwiększ wartość Edge Simplicity
(Prostota krawędzi), a zmniejsz Edge Fidelity (Dokładność krawędzi).
t Jeśli zamierzasz drukować pracę na czarno-białej drukarce, przed zastosowaniem
filtra przekonwertuj kopię obrazu na skalę szarości. Warto jednak pamiętać,
że zastosowanie filtra do obrazu kolorowego, a następnie przekształcenie go do skali
szarości może nie dać takiego samego efektu jak użycie filtra już w skali szarości.

1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Museum.
2 W przyborniku kliknij przycisk Default Foreground and Background Colors
(Domyślne kolory pierwszego planu i tła) ( ), aby przywrócić czarny kolor
pierwszego planu.
Filtr Graphic Pen (Cienkopis) wykorzystuje kolor pierwszego planu.
3 Wybierz polecenie Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów).
Galeria filtrów zawiera okno podglądu, listę dostępnych filtrów oraz panel z parame-
trami aktualnie wybranego filtra. Jest to doskonałe miejsce do testowania rozmaitych
filtrów i ich ustawień.
4 Kliknij trójkącik obok folderu Sketch (Szkic), aby go otworzyć. Wybierz filtr
Graphic Pen (Cienkopis). W oknie podglądu obraz zmieni swój wygląd zgodnie
z domyślnymi ustawieniami filtra.
5 W panelu po prawej stronie ustaw Light/Dark Balance (Balans jasne/ciemne) na 25.
Pozostałe parametry pozostaw bez zmian; wartość Stroke Length (Długość obrysu)
powinna wynosić 15, a na liście Stroke Direction (Kierunek obrysu) powinna być
wybrana pozycja Right Diagonal (Prawoskośnie). Podgląd zostanie automatycznie
zaktualizowany.
6 Kliknij przycisk OK, aby zastosować filtr i zamknąć okno galerii.

7 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz) i zapisz rezultat dotychczasowej pracy.

Stosowanie filtrów
Podczas pracy z filtrami pomocne mogą okazać się poniższe informacje:
t Ostatnio wybrany filtr pojawia się na początku menu Filter (Filtr).
t Filtry są stosowane do warstwy widocznej i aktywnej.
t Filtry nie mogą być stosowane w trybach Bitmap (Bitmapa) i Indexed Color
(Kolor indeksowany).
t Niektóre z filtrów można zastosować tylko do obrazów w trybie RGB.
t Niektóre filtry są w całości przetwarzane w pamięci RAM.
t Aby w galerii filtrów zastosować więcej niż jeden filtr, należy kliknąć przycisk
New effect layer (Warstwa z nowym efektem) pod listą wybranych filtrów.
t Pomoc Photoshopa w temacie „Using filters” (Używanie filtrów) zawiera listę
filtrów, które mogą być użyte w obrazach o głębi 16 bitów na kanał oraz
32 bity na kanał.
t Pomoc Photoshopa zawiera także szczegółowe informacje o poszczególnych
filtrach.

Skróty klawiszowe filtrów
Poniższe skróty pozwalają przyspieszyć pracę z filtrami:
t aby ponownie zastosować ostatnio użyty filtr z jego ostatnimi ustawieniami,
wciśnij kombinację Ctrl+F (Windows) lub Command+F (Mac OS),
t aby wyświetlić okno dialogowe ostatnio stosowanego filtra, wciśnij kombinację
Ctrl+Alt+F (Windows) lub Command+Option+F (Mac OS),
t Aby stonować efekt ostatniego filtra, wciśnij Ctrl+Shift+F (Windows)
lub Command+Shift+F (Mac OS).

Ręczne kolorowanie
zaznaczonych obszarów warstwy
Kiedy fotografia kolorowa nie była jeszcze znana, artyści kolorowali zdjęcia czar-
no-białe. To samo możemy robić teraz przez zaznaczenie odpowiednich obszarów
warstwy i pomalowanie ich. W kolejnym ćwiczeniu pokolorujemy w taki sposób
obraz z muzeum, a następnie umieścimy gwiazdy na niebie w obrazie stanowiącym
tło pocztówki.
Zastosowanie efektów malarskich

Aby pokolorować niebo, drzewa, trawę i budynki zastosujemy rozmaite pędzle z róż-
nymi trybami mieszania i różnymi wartościami krycia.
1 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przy wciśniętym klawiszu Ctrl
(Command — Mac OS) miniaturę warstwy Museum. Cała zawartość
Wskazówka: warstwy zostanie zaznaczona.
Stopień krycia pędzla Malować będzie można wyłącznie w obrębie zaznaczenia, tak więc nie ma obawy,
można szybko zmie-
nić przez naciśnięcie
że przypadkowo zamalujemy któryś z pozostałych obrazów. Warto jednak przed roz-
odpowiedniego poczęciem malowania upewnić się, czy zaznaczony jest właściwy obszar.
klawisza nume- 2 Powiększ obraz z muzeum, aby go dobrze widzieć.
rycznego. Klawisz 1
odpowiada wartości 3 Wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ). Na pasku opcji wybierz pędzel o średnicy
10%, klawisz 9 90 pikseli i twardości 0. Z listy Mode (Tryb) wybierz Darken (Ciemniej), a parametr
— 90%, a klawisz 0 Opacity (Krycie) ustaw na 20%.
— 100%.
4 Kliknij próbkę koloru pierwszego planu w przyborniku i wybierz barwę
jasnoniebieską (ale nie za jasną). Będzie to barwa nieba.
Wskazówka: 5 W obrazie z muzeum pomaluj niebo. Krycie pędzla wynosi 20%, a więc
Aby zmienić rozmiar
pędzla w trakcie
by przyciemnić jakiś obszar, pomaluj go kilkakrotnie. Nie musisz uważać
malowania, wciskaj na krawędzie obrazu — nic poza nim nie zostanie pomalowane. W trakcie
klawisze z nawiasami malowania możesz zmieniać rozmiar i krycie pędzla, na przykład do malowania
kwadratowymi. Lewy między wierzchołkami drzew lepszy będzie pędzel o małej średnicy. Jeśli popełnisz
nawias ([) zmniejsza
średnicę pędzla,
błąd, wciśnij klawisze Ctrl+Z (Windows) lub Command+Z (Mac OS), aby cofnąć
a prawy (]) ostatnią czynność. Pamiętaj jednak, że obraz ma przypominać rysunek odręczny,
powiększa. więc nie musi, a nawet nie powinien być bardzo dokładny.

6 W ten sam sposób pomaluj drzewa i trawę. Zmień kolor pierwszego planu Wskazówka:
na zielony, wybierz miękki pędzel o średnicy 70 pikseli, pozostaw tryb mieszania Kolorując obraz
ręcznie, rozpoczy-
Darken (Ciemniej) i zwiększ krycie do 80%. Malowanie obrazu szkicowanego
naj od tła, a potem
kolorem czarnym sprawia, że nakładana barwa widoczna jest tylko w obszarach maluj kolejne, bliższe
białego tła. plany. Dzięki temu
będziesz mógł zama-
lować zbędne ślady
pędzla.
7 Teraz pomaluj budynki muzeum. Użyj koloru ciemnoczerwonego.

Na początek wybierz pędzel o średnicy 40 pikseli z trybem mieszania Lighten
(Jaśniej) i kryciem 80%.
Zastosowanie trybu mieszania Lighten (Jaśniej) sprawia, że nakładany kolor uwidacz-

nia się bardziej na czarnych kreskach niż na białym tle.
8 Jeżeli efekt jest zadowalający, wybierz polecenie Select/Deselect (Zaznacz/Usuń
zaznaczenie), aby usunąć zaznaczenie obrazu muzeum, a następnie zapisz aktualny
stan pracy.
Zapisywanie zaznaczeń
Przed przystąpieniem do malowania gwiazd na niebie obrazu stanowiącego tło kom-
pozycji musimy utworzyć i zapisać zaznaczenie tego nieba. Wcześnie jednak zapiszemy
cały ten obraz jako obiekt inteligentny, aby później móc zastosować na nim filtry
inteligentne.

1 W panelu Layers (Warstwy) zamknij folder Montage images, aby uporządkować
wygląd panelu. Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij
przy wciśniętym klawiszu Control) warstwę Background i z podręcznego menu
wybierz polecenie Convert to Smart Object (Konwertuj na obiekt inteligentny).
(Warstwa Background leży na samym dole stosu warstw).
Warstwa zmieni nazwę na Layer 2 (Warstwa 2), a na jej miniaturze pojawi się ikona
świadcząca, że warstwa jest obiektem inteligentnym. Filtry zwane inteligentnymi
działają na obiekty inteligentne w sposób nieniszczący, czyli dopuszczający późniejszą
ich edycję.
2 Zmień nazwę Layer 2 (Warstwa 2) na Capitol and Mall1.
3 Kliknij dwukrotnie miniaturę warstwy Capitol and Mall, a następnie kliknij
przycisk OK. w oknie informacyjnym.
Obiekt inteligentny zostanie otwarty w odrębnym oknie, gdzie można go edytować
niezależnie od innych obiektów.
4 Z przybornika wybierz narzędzie
Quick Selection (Szybkie zaznaczanie)
( ) i za jego pomocą zaznacz niebo.
Jeśli musisz usunąć jakiś obszar
z zaznaczenia, kliknij przycisk Subtract
from selection (Odejmij od zaznaczenia)
na pasku opcji, po czym kliknij ów
niechciany obszar.
Nie musisz dążyć do uzyskania
perfekcyjnego zaznaczenia.
Jeśli potrzebujesz informacji na temat posługiwania się narzędziem Quick Selection
(Szybkie zaznaczanie), zajrzyj do lekcji 3., „Zaznaczenia”.
1
Mall jest nazwą parku przylegającego do Kapitolu Stanów Zjednoczonych — przyp. tłum.

5 Po zaznaczeniu nieba kliknij przycisk Refine Edge (Popraw krawędź) na pasku opcji
i ustaw następujące parametry:
t Smooth (Gładkość) na 25,
t Feather (Wtapianie) na 30,
t Shift Edge (Przesuń krawędź) na –20.
Przy tych ustawieniach uzyskamy łagodne przejście między obszarem nieba a pozo-
stałą częścią obrazu.
6 Wybierz polecenie Select/Save selection (Zaznacz/Zapisz zaznaczenie). W oknie
dialogowym tego polecenia wpisz nazwę zaznaczenia Sky (niebo) i kliknij OK.

Tworzenie efektów za pomocą specjalnego pędzla
Na zaznaczonym wcześniej niebie namalujemy teraz gwiazdy. Użyjemy do tego celu
pędzla o odpowiednim kształcie.
1 Wciśnij klawisz D, aby przywrócić domyślne kolory pierwszego planu i tła,
a następnie wciśnij jeszcze klawisz X, aby zamienić te kolory miejscami.
Kolor pierwszego planu powinien być biały.
Będziemy malować białe gwiazdy, więc kolor pierwszego planu (narzędzia) musi
być biały.
2 Wybierz narzędzie Brush (Pędzel) ( ). Na pasku opcji otwórz paletę z domyślnymi
ustawieniami pędzli.
3 W prawym górnym rogu palety kliknij ikonę opcji ( ), wybierz pozycję Assorted
Brushes (Zestaw pędzli), a następnie kliknij Append (Dołącz).
Użyjemy pędzla w kształcie gwiazdy, który znajduje się w grupie o nazwie Assorted
Brushes (Zestaw pędzli).
4 Przewiń w dół zawartość palety i wybierz pędzel o nazwie Star (Gwiazda).
Zwiększ jego rozmiar do 300 pikseli, z listy Mode (Tryb) wybierz Normal
(Zwykły), a Opacity (Krycie) ustaw na 100%.
Teraz, gdy już mamy przygotowany pędzel, czas powrócić do zapisanego wcześniej
zaznaczenia.
5 Wybierz polecenie Select/Load Selection (Zaznacz/Wczytaj zaznaczenie). W oknie
dialogowym tego polecenia z listy Channel (Kanał) wybierz pozycję Sky, po czym
kliknij przycisk OK.

6 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę). # Uwaga: Jeśli
Nową warstwę nazwij Paint (malowanie). uznasz, że musisz
rozpocząć malo-
7 Namaluj gwiazdy na niebie. Możesz śmiało malować przy brzegach, wanie od nowa,
bo pędzel może zostawiać ślady tylko w obszarze zaznaczonym. po prostu usuń war-
Zadbaj tylko, aby zaznaczanie było aktywne. stwę Paint i utwórz
nową. Aby usunąć
warstwę, przeciągnij
ją na ikonę kosza
w prawym dolnym
rogu panelu Layers
(Warstwy).
8 Gdy układ gwiazd okaże się właściwy, zmniejsz parametr Opacity (Krycie) warstwy
Paint do 50%. Zmień także tryb mieszania dla tej warstwy na Overlay (Nakładka).
9 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), a następnie zamknij obiekt inteligentny.

Po powrocie do obrazu 09A_Working.psd wybierz View/Fit on Screen
(Widok/Zmieść na ekranie), aby zobaczyć pocztówkę w całości.
Pocztówka została ozdobiona gwiazdami. W każdej chwili można je zmienić

— wystarczy dwukrotnie kliknąć miniaturę obrazu w panelu Layers (Warstwy),
aby otworzyć obiekt inteligentny.

Stosowanie filtrów inteligentnych
W przeciwieństwie do zwykłych filtrów, które trwale modyfikują obraz, filtry inte-
ligentne działają w sposób nieniszczący — w każdej chwili mogą być edytowane,
wyłączane i włączane, a nawet usuwane. Jedynym ich ograniczeniem jest to, że mogą
być stosowane wyłącznie do obiektów inteligentnych.
Warstwa Capitol and Mall jest już obiektem inteligentnym i możemy poddać ją działa-
niu filtrów inteligentnych. Później przypiszemy jej również pewne style warstw.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Capitol and Mall, a następnie
z głównego menu wybierz Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów).
Photoshop otworzy galerię filtrów.
2 W galerii filtrów rozwiń folder Artistic (Artystyczne) i wybierz filtr Cutout
(Wycinanka).
Filtr Cutout (Wycinanka) sprawia, że obraz wygląda jak układanka ze skrawków kolo-
rowego papieru.
3 W prawej części okna dialogowego zmień wartość parametru Number of
Levels (Liczba poziomów) na 8, Edge Simplicity (Prostota krawędzi) pozostaw
na poziomie 4, a suwakiem Edge Fidelity (Dokładność krawędzi) ustaw wartość 3.
Na koniec kliknij OK.
W panelu Layers (Warstwy) efekty filtrów inteligentnych są umieszczane pod warstwą

obiektu inteligentnego, do którego się odnoszą. Obok nazwy warstwy wyświetlana jest
ikona informująca o istnieniu tych efektów.
4 W panelu Layers (Warstwy) kliknij dwukrotnie pozycję Filter Gallery
(Galeria filtrów), aby ponownie otworzyć galerię. Kliknij przycisk New effect layer
(Warstwa z nowym efektem) ( ), znajdujący się pod listą zastosowanych filtrów,
i wybierz kolejny filtr. Poeksperymentuj z rozmaitymi ustawieniami parametrów,
ale nie klikaj jeszcze przycisku OK.
My wybraliśmy filtr Film Grain (Ziarno błony fotograficznej) z folderu Artistic
(Artystyczne) i zastosowaliśmy następujące ustawienia: Grain (Ziarno) — 2, Highlight
Area (Obszar podświetlenia) — 6 i Intensity (Intensywność) — 1.

Filtry inteligentne można dowolnie łączyć, modyfikować, włączać i wyłączać.
5 Na liście zastosowanych filtrów w prawej części okna galerii przeciągnij filtr
Cutout (Wycinanka) nad ten filtr, który wybrałeś jako drugi, i zwróć uwagę
na zmianę uzyskanego efektu. Kliknij OK, aby zamknąć okno galerii.
Kolejność, w jakiej filtry są stosowane, ma wpływ na końcowy efekt. Poszczególne

efekty można także wyłączać, klikając ikonę oka ( ) obok nazwy danego filtra.
Pozostałym obrazom również nadamy wygląd odręcznych rysunków, ale zrobimy
to za pomocą filtrów — nie będziemy tracić czasu na ręczne kolorowanie.
Zaczniemy oczywiście od przekształcenia ich w obiekty inteligentne.
6 Otwórz folder grupy Montage images, zaznacz
warstwę Capitol i wybierz polecenie Filter/Convert
for Smart Filters (Filtr/Konwertuj na inteligentne
filtry). W oknie informacyjnym kliknij
przycisk OK.
Odtąd warstwa Capitol będzie obiektem
inteligentnym.

7 Zaznacz warstwę Monument i wybierz polecenie Filter/Convert for Smart Filters
(Filtr/Konwertuj na inteligentne filtry), aby i ją przekształcić w obiekt inteligentny.
8 Ponownie zaznacz warstwę Capitol, wybierz
polecenie Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów)
i wskaż jakiś filtr. Ustaw jego parametry; gdy
uzyskasz zadawalający efekt, kliknij przycisk OK.
Nasz wybór padł na filtr Crosshatch (Kreskowanie) z fol-
deru Brush Strokes (Pociągnięcia pędzlem). Stroke Length
(Długość obrysu) ustawiliśmy na 12, Sharpness (Ostrość)
na 9, a Strength (Intensywność) na 1.
9 Zaznacz warstwę Monument, wybierz polecenie
Filter/Filter Gallery (Filtr/Galeria filtrów) i wskaż filtr, który Ci się spodoba.
Ustaw jego parametry i kliknij przycisk OK.
W roli filtrów inteligentnych mogą występo-
wać wszystkie filtry (nawet te, które pochodzą
od innych producentów) z wyjątkiem filtrów
Extract (Wydziel), Liquify (Skraplanie), Pattern
Maker (Tworzenie wzorku)2 i Vanishing Point
(Punkt zbiegu), które wymagają dostępu
do oryginalnych pikseli. Poza filtrami,
na obiektach inteligentnych można stosować
dopasowania Shadows/Highlights (Cienie/
Podświetlenia) i Variations (Wariacje).
10 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultaty dotychczasowej pracy.
Dodawanie cieni i obwódki

Pocztówka jest już niemal gotowa, ale by nieco uwypuklić obrazki składowe, dodamy
im cienie. Następnie utworzymy obwódkę wokół całej pocztówki.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Capitol, kliknij przycisk Add a layer
style (Dodaj styl warstwy) ( ) i wybierz Drop Shadow (Cień).
2 W oknie Layer Style (Styl warstwy) zmień wartość parametru Opacity (Krycie)
na 40%, Distance (Odległość) ustaw na 15 pikseli, Spread (Rozpiętość) na 9%
i Size (Rozmiar) na 9 pikseli. Na koniec kliknij przycisk OK.
2
Filtry Extract (Wydziel) i Pattern Maker (Tworzenie wzorku) nie są dostępne w standardowej insta-
lacji programu Photoshop CS6 — przyp. tłum.

3 Przytrzymaj wciśnięty klawisz Alt (Option w Mac OS) i w panelu Layers (Warstwy)
przeciągnij efekt Drop Shadow (Cień) z warstwy Capitol na warstwę Monument.
4 Postępując tak jak poprzednio, przeciągnij efekt Drop Shadow (Cień) na warstwę
Museum.
5 Ponownie zamknij folder grupy Montage images.

Teraz poszerzymy płótno (obszar roboczy) obrazu, aby móc dodać obwódkę
bez zakrywania samego obrazu.
6 Wybierz polecenie Image/Canvas Size (Obraz/Rozmiar obszaru roboczego) i ustaw
parametr Width (Szerokość) na 7 cali, a Height (Wysokość) na 5 cali. Na koniec
kliknij OK.

Wokół obrazu pojawi się przezroczysta obwódka, której nadamy kolor biały.
7 Wciśnij klawisz D, aby przywrócić domyślne kolory pierwszego planu i tła
(tło uzyska kolor biały).
8 W panelu Layers (Warstwy) kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę)
( ), po czym przesuń nową warstwę na sam dół stosu i nazwij ją Border (obwódka).
9 Przy aktywnej warstwie Border wybierz polecenie Select/All (Zaznacz/Wszystko).
10 Wybierz polecenie Edit/Fill (Edycja/Wypełnij) i w oknie dialogowym Fill
(Wypełnienie) wybierz z listy Use (Użyj) opcję Background Color (Kolor tła).
Zamknij okno przyciskiem OK.
11 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać pocztówkę.
Pocztówka jest ukończona i gotowa do wysłania znajomym. Ma nawet wymiary

typowe dla pocztówek amerykańskich.
12 Zamknij plik 09A_Working.psd. Do utworzenia panoramy wykorzystamy
inne pliki.
Ujednolicenie schematu
kolorów w kilku obrazach
W tym ćwiczeniu połączymy cztery zdjęcia w jeden panoramiczny obraz. Aby zacho-
wać ciągłość panoramy zharmonizujemy kolorystykę tych fotografii przez dopaso-
wanie docelowego obrazu do dominujących kolorów źródła. Najpierw otworzymy
dokument, który posłuży nam jako źródło kolorów wzorcowych.
1 W panelu Mini Bridge kliknij dwukrotnie
plik IMG_1441.psd, aby go otworzyć.
Folder ten zawiera kilka oznaczonych kolej-
nymi numerami obrazów, których kolory
postaramy się teraz ujednolicić.

2 Za pośrednictwem panelu Mini Bridge otwórz plik IMG_1442.psd.
Zdjęcie zapisane w pliku IMG_1442.psd jest
w niektórych miejscach prześwietlone i ogól-
nie nieco wyblakłe. Aby dopasować ten obraz
pod względem kolorystycznym do obrazu
otwartego wcześniej (źródłowego), użyjemy
polecenia Match Color (Dopasuj kolor).
3 Upewnij się, czy aktywnym obrazem jest
IMG_1442.psd i z menu Image (Obraz)
wybierz polecenie Adjustments/Match Color
(Dopasowania/Dopasuj kolor). W oknie
Match Color (Dopasuj kolor) wykonaj następujące czynności:
t zaznacz opcję Preview (Podgląd) (jeśli nie jest domyślnie zaznaczona),
t z rozwijanej listy Source (Źródło) wybierz plik IMG_1441.psd,
t z menu Layer (Warstwa) wybierz Background (Tło); możesz wybrać dowolną
warstwę z obrazu źródłowego, ale w tym przypadku obraz ma tylko jedną warstwę,
t wypróbuj różne ustawienia parametrów Luminance (Luminacja), Color Intensity
(Intensywność koloru) i Fade (Stonuj),
t kiedy uznasz, że kolorystyki obu obrazów zostały dostatecznie zbliżone, kliknij
przycisk OK.
4 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać plik IMG_1442.psd z nowymi

kolorami. Kliknij dwukrotnie zakładkę panelu Mini Bridge, aby go zamknąć.
Polecenie Match Color (Dopasuj kolor) można wykorzystać z dowolnym plikiem jako
źródłem i tworzyć w ten sposób interesujące i niespotykane efekty. Funkcja Match
Color (Dopasuj kolor) przydaje się także do korekt pewnych kolorów (na przykład
odcieni skóry) w niektórych fotografiach. Za pomocą tego polecenia można również
dopasowywać kolory między różnymi warstwami tego samego obrazu. Więcej infor-
macji na ten temat zawiera pomoc Photoshopa.

Automatyzacja zadań wieloetapowych
Operacja (action) jest zestawem poleceń, które można zarejestrować, a następnie
odtworzyć, automatycznie stosując do jednego lub grupy plików. W tym ćwiczeniu
wykorzystamy operacje do ujednolicenia kolorystyki, wyostrzenia i zapisania plików,
z których później złożymy panoramę.
Korzystanie z operacji jest jedną z wielu metod automatyzacji czynności wykony-
wanych w Photoshopie. Więcej wiadomości na temat rejestrowania operacji zawiera
pomoc programu.
Do tej pory dopasowaliśmy kolorystykę jednego obrazu. Teraz wyostrzymy jeden
obraz i zapiszemy go w folderze Ready For Panorama (gotowe do panoramy).
1 Przy aktywnym obrazie IMG_1442.
psd wybierz polecenie Filter/Sharpen/
Unsharp Mask (Filtr/Wyostrzanie/Maska
wyostrzająca).
2 W oknie dialogowym Unsharp Mask
(Maska wyostrzająca) zmień Radius
(Promień) na 1,2, po czym, zachowując
pozostałe parametry bez zmian, kliknij
przycisk OK.
jako). Z listy Format wybierz TIFF, nazwę
pliku pozostaw bez zmiany (IMG_1442),
a jako miejsce zapisu wskaż nowy folder
o nazwie Ready For Panorama. Po ustaleniu
tych danych kliknij Save (Zapisz).
4 W części Image Compression (Kompresja obrazu) okna dialogowego TIFF Options
(Opcje TIFF) zaznacz opcję LZW, po czym kliknij przycisk OK.
5 Zamknij plik IMG_1442.tif.
Przygotowanie do nagrywania zadania

Panel Actions (Operacje) służy do nagrywania, odtwarzania, edycji oraz usuwania
pojedynczych operacji. Używamy go także do zapisywania i wczytywania plików
operacji. Ćwiczenie rozpoczniemy od otwarcia tego
panelu oraz pozostałych plików potrzebnych do utwo-
rzenia panoramy.
1 Wybierz polecenie Window/Actions (Okno/
Operacje), aby otworzyć panel Actions/Operacje.
2 W panelu Actions (Operacje) kliknij przycisk Create
new set (Utwórz nowy zestaw) ( ), wpisz nazwę My
Actions (moje operacje) i kliknij przycisk OK.
3 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj folder Lesson09, po czym,
trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz wszystkie pliki od IMG_1443.psd
do IMG_1446.psd, a następnie kliknij przycisk Open (Otwórz).

Teraz okno obrazu zawiera pięć zakładek z otwartymi obrazami.
Nagrywanie operacji
Zarejestrujemy teraz w formie operacji wszystkie czynności związane z dopasowywa- # Uwaga: Ważne
niem kolorów, wyostrzaniem i zapisywaniem obrazów. jest, by wszystkie
czynności wykonać
1 Kliknij zakładkę z obrazem IMG_1443.psd. Następnie w panelu Actions (Operacje) bez pomyłki. Jeśli
kliknij przycisk Create new action (Utwórz nową operację) ( ). przypadkiem coś Ci
przeszkodzi i musisz
2 W oknie New Action (Nowa operacja) w polu Name (Nazwa) wpisz color match zacząć od początku,
and sharpen (dopasowanie kolorów i wyostrzenie) oraz sprawdź, czy na liście przejdź od razu do
Set (Zestaw) wybrany jest zestaw My Actions. Kliknij przycisk Record (Nagraj). punktu 8. i zatrzymaj
nagrywanie. Potem
usuń operację przez
przeciągnięcie jej
na ikonę kosza
u dołu panelu.
Otwórz panel
History (Historia)
i usuń wszystkie
stany występujące
Fakt, że nagrywanie zostało włączone, nie oznacza, że musisz się spieszyć. Wykonaj po otwarciu pliku.
dokładnie wszystkie polecenia, bez obawy, że robisz to wolno. Prędkość pracy nie ma Następnie rozpocz-
nij pracę od nowa
wpływu na prędkość późniejszego odtwarzania nagranego zadania. (od punktu 1.).
3 Wybierz polecenie Image/Adjustments/Match Color (Obraz/Dopasowania/
Dopasuj kolor).
4 W oknie dialogowym Match Color (Dopasuj kolor) z listy rozwijanej Source
(Źródło) wybierz IMG_1441.psd, z listy Layer (Warstwa) wybierz Background
(Tło) i wprowadź takie same zmiany w ustawieniach, jakie zastosowałeś podczas
dopasowywania koloru obrazu IMG_1442.psd. Kliknij przycisk OK.

5 Wybierz polecenie Filter/Sharpen/
Unsharp Mask (Filtr/Wyostrzanie/Maska
wyostrzająca). Ustawienia w oknie Unsharp
Mask (Maska wyostrzająca) powinny
być zgodne z tymi, które zostały użyte
w przypadku obrazu IMG_1442.psd.
Jeśli tak jest, kliknij przycisk OK.
Photoshop zachowuje ostatnie ustawienia
w oknach dialogowych filtrów, dopóki ich nie
zmienisz.
jako). W oknie tego polecenia wybierz
format TIFF, pozostaw dotychczasową
nazwę pliku (IMG_1443), a jako miejsce
zapisu wskaż folder Ready For Panorama.
Kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie
dialogowym TIFF Options (Opcje TIFF) zaznacz
opcję LZW, po czym kliknij przycisk OK.
7 Zamknij obraz.
8 Kliknij przycisk Stop playing/recording (Zatrzymaj
wykonywanie lub nagrywanie) ( ) u dołu panelu
Actions (Operacje). Nagrywanie zadania zostanie
zatrzymane.
Zarejestrowana operacja jest zapisana w panelu Actions
(Operacje). Kliknięciami strzałek możemy rozwijać
i zwijać zestawy czynności z poszczególnych etapów.
W ten sposób można sprawdzić, czy operacja została
zarejestrowana prawidłowo.
Odtwarzanie nagranej operacji

Teraz, gdy proces dopasowania kolorów i wyostrzania został zarejestrowany, zastosu-
jemy go do pozostałych trzech obrazów.
1 Kliknij zakładkę IMG_1444.psd, aby uaktywnić zawarty na niej obraz.
2 W panelu Actions (Operacje) zaznacz operację color match and sharpen z zestawu
My Actions, a następnie kliknij przycisk Play selection (Wykonaj bieżące
zaznaczenie) ( ).

Obraz IMG_1444.psd zostanie automatycznie dopasowany kolorystycznie do obrazu
IMG_1443.psd, wyostrzony i zapisany w formacie TIFF. Zostanie on także zamknięty,
bo ta czynność również została zarejestrowana w ramach operacji.
Wsadowe odtwarzanie operacji

Stosowanie operacji przyśpiesza wykonywanie typowych czynności. Tok pracy można
jeszcze bardziej upłynnić przez zastosowanie zadania jednocześnie do wszystkich
otwartych plików. W tym projekcie pozostały nam jeszcze dwa pliki z obrazami prze-
znaczonymi do utworzenia panoramy. Zastosujemy więc naszą zautomatyzowaną akcję
do obu tych plików równocześnie.
1 Upewnij się, że pliki IMG_1445.psd i IMG_1446.psd są otwarte. Zamknij plik # Uwaga: Jeśli
IMG_1441.psd, a następnie otwórz go ponownie, aby mieć pewność, że znajduje plik IMG_1441.psd
nie jest na trzeciej
się na trzeciej zakładce. zakładce, zostanie
2 Wybierz polecenie File/Automate/Batch (Plik/Automatyzuj/Sekwencja wsadowa). zamknięty, zanim
dopasowanie koloru
3 W sekcji Play (Odtwarzanie) okna Batch (Sekwencja wsadowa) z listy Set (Zestaw) jednego lub obu
wybierz pozycję My Actions, a z listy Action (Operacja) wybierz color match pozostałych obrazów
and sharpen. będzie mogło
być zrealizowane.
4 Z listy Source (Źródło) wybierz opcję Opened Files (Otwarte pliki). Na liście Polecenie Match
Destination (Miejsce docelowe) pozostaw ustawienie None (Brak) i kliknij Color (Dopasuj
przycisk OK. kolor) wymaga,
aby obraz źródłowy
był otwarty. Zwykłe
przestawienie
zakładek nie zmieni
kolejności, w jakiej
Photoshop będzie
przetwarzał obrazy.
Operacja została zastosowana do obydwu obrazów — IMG_1445.psd i IMG_1446.

psd. Mają one teraz dopasowane kolory, ostrość i są zapisane w formacie TIFF.
Tym samym zabiegom został poddany także obraz IMG_1441.psd, mimo że wzorem
przy dopasowywaniu kolorów był on sam.
W tym ćwiczeniu zamiast wprowadzać takie same zmiany osobno do każdego z dwóch
plików, przetworzyliśmy je wsadowo. W tym prostym przypadku uprościło to pracę
w niewielkim stopniu. Ale tworzenie i stosowanie zadań może zaoszczędzić znacz-
nie więcej czasu i uchronić przed żmudnym powtarzaniem identycznych czynności
w sytuacji, gdy musimy przygotować dziesiątki, a nawet setki plików.

Tworzenie panoramy
Aby uniknąć niespójności poszczególnych części panoramy, składowe obrazy odpo-
wiednio wyostrzyliśmy i dopasowaliśmy pod względem kolorystyki. Teraz możemy
je połączyć w jeden obraz. Potem dodamy tylko obramowanie z napisem i plakat
będzie gotowy.
1 Bez otwierania jakichkolwiek plików w Photoshopie wybierz polecenie
File/Automate/Photomerge (Plik/Automatyzuj/Photomerge).
2 W części Layout (Układ) okna Photomerge zaznacz opcję Auto (Automatyczny),
a w części Source Files (Pliki źródłowe) kliknij przycisk Browse (Przeglądaj)
i odszukaj folder Lesson10/Ready For Panorama. Zaznacz pierwszy plik, następnie
wciśnij klawisz Shift i zaznacz ostatni plik. W ten sposób zaznaczysz wszystkie
pliki. Kliknij przycisk OK lub Open (Otwórz).
3 W dolnej części okna Photomerge, zaznacz opcje Blend Images Together
(Mieszaj obrazy), Vignette Removal (Usuwanie winiet) i Geometric Distortion
Correction (Poprawka zniekształcenia geometrycznego), po czym kliknij przycisk OK.
Photoshop przystąpi do tworzenia obrazu panoramicznego. Jest to proces skom-

plikowany, więc może potrwać kilka minut. Gdy zostanie ukończony, powinieneś
ujrzeć obraz podobny do tego, który zamieściliśmy poniżej, z sześcioma warstwami
w panelu Layers (Warstwy) — po jednej dla każdego obrazu składowego. Program
rozpoznał obszary, w których obrazy nakładają się, dopasował je i skorygował roz-
bieżności perspektywy. W wyniku tych zabiegów powstały pewne puste obszary, które
teraz częściowo wypełnimy niebem, a resztę usuniemy przez odpowiednie wykadro-
wanie całości.

4 Zaznacz wszystkie warstwy w panelu Layers (Warstwy), po czym wybierz
polecenie Layer/Merge Layers (Warstwa/Scal warstwy).
5 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz obraz w formacie

Photoshop pod nazwą 09B_Working.psd. Jako miejsce zapisu wskaż folder
Lesson09. Kliknij najpierw Save (Zapisz), a potem (w oknie z opcjami formatu
Photoshopa) — OK.
6 Z przybornika wybierz narzędzie Crop (Kadrowanie) ( ). Na pasku opcji wybierz
Unconstrained (Nieograniczony), co pozwoli na tworzenie kadru o dowolnych
wymiarach. Następnie utwórz ramkę kadrowania, rozciągając ją od krawędzi
trawnika (najwyżej położonej dolnej krawędzi obrazu) aż po najwyższy punkt
obrazu (tuż nad wieżą muzeum). Odetnij także obszary przezroczyste po bokach.
Na koniec wciśnij klawisz Enter lub Return lub kliknij na pasku opcji przycisk
Commit current crop operation (Zatwierdź bieżącą operację kadrowania) ( ).

7 Z przybornika wybierz narzędzie Magic Wand (Różdżka) ( ) ukryte
pod narzędziem Quick Selection (Szybkie zaznaczanie).
8 Kliknij przezroczysty obszar po prawej stronie, a następnie przytrzymaj wciśnięty
klawisz Shift i kliknij przezroczysty obszar po lewej, aby zaznaczyć oba obszary.
9 Wybierz Edit/Fill (Edycja/Wypełnij).

10 W oknie dialogowym Fill (Wypełnienie) z listy rozwijanej Use (Użyj) wybierz opcję
Content-Aware (Uwzględnianie zawartości), po czym kliknij OK.
Photoshop wypełni przezroczyste obszary kolorem pasującym do istniejącego nieba.

12 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.
Prace wykończeniowe
Panorama wygląda nieźle, ale jeszcze kilka drobiazgów wymaga poprawy, chociażby
nienaturalne pochylenie budynków. Skorygujemy to za pomocą filtra Adaptive Wide
Angle (Adaptacyjny szeroki kąt), a na koniec dodamy z boku stosowny napis.
1 Wybierz polecenie Filter/Adaptive Wide Angle (Filtr/Adaptacyjny szeroki kąt).

2 W oknie dialogowym Adaptive Wide Angle (Adaptacyjny szeroki kąt) wybierz
narzędzie Constraint (Ograniczenie) ( ). Umożliwia ono wskazanie prostych
elementów obrazu, a filtr automatycznie dostosowuje pozostałe obszary
do wyznaczonej przez nas perspektywy.
3 Kliknij trawnik poniżej pierwszej wieży z lewej strony, a następnie kliknij punkt
u podstawy wielkiego drzewa. W ten sposób utworzysz prostą linię.
Wskazówka:
Jeśli wzdłuż krawędzi
obrazu pojawią się
obszary przezro-
czyste, zlikwiduj je
za pomocą suwaka
Scale (Skala) w oknie
Adaptive Wide Angle
(Adaptacyjny
szeroki kąt).
Gdy zwolnisz przycisk myszy w drugim punkcie, filtr skoryguje perspektywę obrazu.
Musisz jeszcze wyrównać podłoże pod pomnikiem Waszyngtona, aby ten stanął
pionowo.
4 Kliknij w środku grupy drzew na lewo od pomnika, a następnie kliknij trawnik
po prawej stronie monumentu i narysuj ukośną linię, tak jak na rysunku poniżej.
5 Jeśli potrzebna jest dodatkowa korekta ustawienia pomnika, kliknij uchwyt obrotu
narysowanej linii i przeciągnij go, aby uzyskać właściwy efekt.
Każdą narysowaną linię możesz obracać, dopóki nie zamkniesz okna filtra.
6 Gdy uznasz, że wszystko jest wyprostowane, kliknij OK, aby zatwierdzić
wprowadzone zmiany i zamknąć okno filtra.
Do ukończenia plakatu pozostało już tylko umieszczenie napisu.

7 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz), odszukaj folder Lesson09 i dwukrotnie
kliknij plik DC_Letters.psd, aby go otworzyć.
8 Wybierz Window/Arrange/2 Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo),
aby widzieć oba otwarte obrazy. Za pomocą narzędzia Move (Przesunięcie)
( ) przeciągnij obraz DC_Letters.psd na obraz panoramiczny. Zamknij plik
DC_Letters.psd bez zapisywania go.
9 Używając nadal narzędzia Move (Przesunięcie), ustaw napis i czerwone tło wzdłuż
lewej krawędzi obrazu.
Plakat ma być wydrukowany, a więc powinien być zapisany w trybie CMYK.
10 Wybierz polecenie Image/Mode/CMYK Color (Obraz/Tryb/CMYK), kliknij
przycisk Flatten (Spłaszcz), aby scalić warstwy, a jeśli pojawi się okno z informacją
o użytym profilu konwersji, kliknij w nim OK.
11 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać efekt swojej pracy.
Utworzyliśmy dwie fotograficzne pamiątki za pomocą różnych technik łączenia obra-

zów — montażu i sklejania panoramy. Teraz możesz spróbować swych sił w tworze-
niu podobnych obrazów z własnych fotografii i według swoich pomysłów.

Pytania kontrolne
1 W jakim celu zapisujemy zaznaczenia?
2 Jak można podejrzeć efekty działania filtra przed zastosowaniem go?
3 Jakie są różnice między filtrami inteligentnymi a zwykłymi?
4 Podaj jeden przykład zastosowania polecenia Match Color (Dopasuj kolor).
Odpowiedzi
1 Dzięki możliwości zapisywania możemy tworzyć pracochłonne zaznaczenia
i ponownie je wykorzystywać, a także szybko tworzyć elementy o takich samych
kształtach. Zaznaczenia można łączyć i tworzyć nowe przez dodanie lub wycięcie
fragmentów z istniejącego zaznaczenia.
2 Podgląd skutków działania filtra jeszcze przed jego zastosowaniem jest możliwy
w oknie Filter Gallery (Galeria filtrów).
3 Filtry inteligentne działają w sposób nieniszczący. W każdej chwili można je
zmodyfikować, wyłączyć lub włączyć, a nawet usunąć. Filtry zwykłe przeciwnie —
raz zastosowane, nie mogą być ani zmieniane, ani usuwane. Skutkiem ich działania
są trwałe zmiany obrazu. Filtry inteligentne mogą być stosowane tylko do obiektów
inteligentnych.
4 Polecenie Match Color (Dopasuj kolor) można wykorzystać do dopasowywania
kolorów w różnych obrazach, na przykład w celu uzyskania jednakowych odcieni
ludzkiej skóry na różnych fotografiach albo w celu ujednolicenia kolorów na różnych
warstwach tego samego obrazu. Polecenie to może być także pomocne w uzyskiwaniu
niezwykłych efektów kolorystycznych.

10 EDYCJA WIDEO
Tematyka lekcji
t tworzyć linię czasu w Photoshopie,
t dodawać kolejne materiały do grup wideo w panelu
Timeline (Oś czasu),
t dodawać efekt ruchu do klipów wideo i obrazów statycznych,
t animować napisy i efekty przy użyciu klatek kluczowych,
t wstawiać efektowne przejścia między plikami,
t dodawać dźwięk do pliku wideo,
t renderować film.
t tworzyć panoramy przez łączenie wielu obrazów.
Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około 90 minut.

kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki.
268
Photoshop w obecnym wydaniu umożliwia edycję
plików filmowych z użyciem tych samych efektów, jakie
można stosować w odniesieniu do obrazów statycznych.
Za jego pomocą można utworzyć film z plików wideo,
obrazów nieruchomych, obiektów inteligentnych, plików
dźwiękowych i warstw tekstowych, a do tego wszystkiego
dołączyć rozmaite przejścia i efekty animowane przy użyciu
klatek kluczowych.
269
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji będziemy edytować film zarejestrowany za pomocą telefonu komór-
kowego. Utworzymy linię czasu, zaimportujemy klipy, dodamy przejścia i inne efekty,
a na koniec wyrenderujemy film. Najpierw jednak obejrzymy finalną wersję projektu.
3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Przeglądaj w programie Bridge).
4 W programie Bridge, w panelu Favorites (Ulubione) zaznacz folder Lessons.
Następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson10.
5 Kliknij dwukrotnie plik 10End.mp4, aby otworzyć go w przeglądarce multimediów,
na przykład w QuickTime.
6 W przeglądarce QuickTime kliknij przycisk odtwarzania i obejrzyj ostateczną

wersję filmu.
Ten krótki film jest składanką kilku klipów wideo i zdjęć zarejestrowanych podczas
pobytu na plaży. Zawiera przejścia, efekty, animowany tekst i muzykę.
7 Zamknij przeglądarkę i wróć do programu Bridge.
8 Kliknij dwukrotnie plik 10End.psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
Photoshop wyświetli u dołu panel Timeline (Oś czasu), a w oknie dokumentu poja-
wią się specjalne linie pomocnicze wyznaczające obszar, który na pewno będzie
widoczny, gdy film będzie emitowany w telewizji lub odtwarzany z taśmy magne-
towidowej. W panelu Timeline (Oś czasu) znajdą się wszystkie klipy wideo i ścieżka
dźwiękowa filmu.
9 Gdy skończysz badanie zawartości tego pliku, zamknij go.
270 LEKCJA 10 Edycja wideo

Tworzenie nowego filmu
Obróbka filmów w Photoshopie wygląda nieco inaczej niż obróbka obrazów statycz-
nych. Najłatwiej chyba zacząć od utworzenia nowego projektu, a następnie zaimpor-
tować materiały, które mają być w nim użyte. Na potrzeby naszego ćwiczenia utwo-
rzymy nowy projekt na bazie ustawień predefiniowanych, a sam film zmontujemy
z dziewięciu plików z klipami wideo i zdjęciami.
Wybór ustawień dla nowego projektu

Photoshop umożliwia wybór spośród kilku gotowych zestawów ustawień dla filmu
i wideo. Utwórzmy więc nowy plik i wybierzmy odpowiednie ustawienia.
1 Wybierz File/New (Plik/Nowy).
2 W polu Name (Nazwa) wpisz 10Start.psd.
3 Z rozwijanej listy Preset (Ustawienia domyślne) wybierz opcję Film & Video
(Film i wideo).
4 Z listy Size (Rozmiar) wybierz HDV/HDTV 720p/29,97.
5 Pozostałe ustawienia zostaw bez zmian i kliknij przycisk OK.
# Uwaga: Klipy
wykorzystywane
w tym ćwiczeniu
nagrano za pomocą
iPhone’a, więc
ustawienie HDV
jest jak najbardziej
odpowiednie.
Rozdzielczość 720p
gwarantuje niezłą
jakość przy stosun-
kowo niewielkiej
ilości danych, a to
znacznie ułatwia
transmisję strumie-
niową filmu.
6 Wybierz File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik w folderze Lesson10.
Importowanie materiałów składowych

Photoshop CS6 zawiera szereg narzędzi przeznaczonych specjalnie do pracy z fil-
mami. Jednym z nich jest panel Timeline (Oś czasu), który częściowo poznałeś podczas
przeglądania pliku z gotowym filmem. Teraz użyjemy go do ułożenia klipów z mate-
riałami składowymi, animowania ich właściwości, ustalenia początku i końca każdego
klipu i wstawienia przejść. Aby zapewnić sobie dostęp do narzędzi, które będą nam
potrzebne, zaczniemy od włączenia przestrzeni roboczej o nazwie Motion (Ruch)
i poustawiania paneli.

1 Z głównego menu wybierz Window/Workspace/Motion (Okno/Przestrzeń
robocza/Ruch).
2 Przeciągnij górną krawędź panelu Timeline (Oś czasu), aby rozciągnąć go na całą
dolną połowę ekranu.
3 Wybierz narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i na pasku opcji kliknij przycisk Fit Screen
(Do ekranu), co spowoduje, że cały obszar roboczy będzie widoczny w górnej
połowie ekranu.
4 W panelu Timeline (Oś czasu) kliknij przycisk Create Video Timeline (Utwórz oś
czasu wideo). Photoshop utworzy nową oś czasu z dwiema domyślnymi ścieżkami:
Layer 0 (Warstwa 0) i Audio Track (Ścieżka dźwiękowa).
5 Na ścieżce Layer 0 (Warstwa 0) kliknij ikonkę symbolizującą kliszę filmową

i wybierz polecenie Add Media (Dodaj materiał).
# Uwaga: Jeśli
użyjesz polecenia
Add Media (Dodaj
materiał) bez wcze-
śniejszego okre-
ślenia parametrów
tworzonego filmu,
Photoshop przejmie 6 Odszukaj folder Lesson10.
je od pierwszego
7 Wciśnij klawisz Shift i zaznacz wszystkie klipy oraz zdjęcia ponumerowane
materiału filmowego,
jaki zaimportujesz, od 1 do 9. Kliknij przycisk Open (Otwórz).
lub od pierwszego
obrazu, jeśli jedy-
nymi elementami
importowanymi
będą obrazy.

Photoshop umieści wszystkie importowane materiały na jednej ścieżce o nazwie
Video Group 1 (Grupa wideo 1). Obrazy nieruchome otrzymają tło fioletowe, a klipy
wideo — niebieskie. Wszystkie materiały będą widoczne także w panelu Layers
(Warstwy) jako warstwy zgrupowane pod nazwą Video Group 1 (Grupa wideo 1).
Warstwa Layer 0 (Warstwa 0) jest już niepotrzebna, więc ją usuniemy.
8 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę Layer 0 (Warstwa 0), po czym
kliknij przycisk Delete layer (Usuń warstwę) w prawym dolnym rogu panelu.
Jeśli zostaniesz poproszony o potwierdzenie decyzji usunięcia warstwy, kliknij
przycisk Yes (Tak).
Zmiana długości klipów na osi czasu

Klipy mają różne długości, co oznacza, że ich czasy odtwarzania byłyby różne.
W naszym filmie wszystkie klipy mają mieć tę samą długość wynoszącą 3 sekundy.
Długość (czas trwania) klipu mierzymy w sekundach i klatkach — zapis 03:00 ozna-
cza 3 sekundy, a zapis 02:25 należy odczytać jako 2 sekundy i 25 klatek.
1 Znajdujący się przy dolnej krawędzi panelu Timeline (Oś czasu) suwak Control
timeline magnification (Sterowanie powiększeniem osi czasu) przeciągnij w prawo,
aby powiększyć widok osi czasu. Powiększenie powinno być na tyle duże, żeby # Uwaga: W tym
ćwiczeniu będziemy
widoczne były miniatury poszczególnych klipów i możliwe było precyzyjne skracać wszystkie
ustalenie czasu trwania każdego klipu. klipy do tej samej
długości, ale nic nie
2 Przeciągnij prawą krawędź pierwszego klipu (1_Family) i ustaw ją w pozycji 3:00 stoi na przeszkodzie,
na osi czasu. Photoshop na bieżąco wyświetla aktualne położenie końca klipu by te długości były
i czas jego trwania, więc bez trudu znajdziesz właściwe miejsce. różne.
3 Przeciągnij prawą krawędź drugiego klipu (2_BoatRide), aby jego czas trwania
wyniósł 03:00.
Skracanie klipu nie oznacza kompresowania go, lecz usunięcie jego części.
W tym ćwiczeniu po prostu wykorzystamy tylko pierwsze 3 sekundy z każdego
klipu. Aby wykorzystać inny fragment, należałoby odpowiednio przyciąć klip
na obu końcach.

4 Powtórz etap 3. dla pozostałych klipów. Ostatecznie każdy z nich powinien mieć
długość 3 sekund.
Klipy wideo mają już właściwą długość, ale trzeba jeszcze dostosować wymiary nie-
których obrazów. Zacznijmy od pierwszego zdjęcia.
5 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę 1_Family. Spowoduje to zaznaczenie
również pierwszego klipu w panelu Timeline (Oś czasu).
Wskazówka: 6 W panelu Timeline (Oś czasu) kliknij niewielki trójkącik w prawym górnym rogu
Trójkącik w lewej klipu 1_Family, aby otworzyć okno dialogowe Motion (Ruch).
części klipu (obok
miniatury) służy 7 W oknie Motion (Ruch) z listy rozwijanej wybierz opcję Pan & Zoom
do rozwijania listy (Panoramowanie i powiększenie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize
atrybutów, które to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij
można animować
pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).
za pomocą klatek
kluczowych. Drugi
trójkącik udostępnia
okno dialogowe
Motion (Ruch).
Wymiary obrazu zostaną dopasowane do wymiarów obszaru roboczego, tak

jak chcieliśmy, ale przy okazji wprowadziliśmy niepożądany efekt panoramowania
i zbliżania. Musimy go usunąć.
8 Ponownie otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) dla klipu 1_Family i z rozwijanej
listy wybierz opcję No Motion (Brak ruchu). Tak jak poprzednio, zamknij okno,
klikając puste miejsce panelu Timeline (Oś czasu).
9 Wybierz File/Save (Plik/Zapisz). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu
programu Photoshop) kliknij OK.
Animowanie tekstu
za pomocą klatek kluczowych
Klatki kluczowe umożliwiają sterowanie przebiegiem animacji, efektów i innych zmian,
które mają się ujawniać w trakcie odtwarzania filmu. Klatka kluczowa definiuje punkt
na osi czasu, w którym wyznaczone parametry, na przykład położenie, rozmiar lub styl
warstwy, przyjmują ściśle określone wartości. Aby wywołać jakąś zmianę zachodzącą
w określonym przedziale czasu, potrzebne są przynajmniej dwie takie klatki. Jedna
będzie określała stan początkowy, a druga — końcowy. Photoshop przeprowadzi inter-
polację stanów pośrednich, więc zmiana nie będzie skokowa, lecz będzie zachodziła

stopniowo. W taki właśnie sposób spowodujemy, że napis Beach Day (dzień plaży)
będzie się płynnie przesuwał na tle pierwszego zdjęcia od prawej strony do lewej.
1 Na ścieżce Video Group 1 (Grupa wideo 1) kliknij ikonę w kształcie kliszy i wybierz
polecenie New Video Group (Nowa grupa filmów). Photoshop utworzy w panelu
Timeline (Oś czasu) nową ścieżkę o nazwie Video Group 2 (Grupa wideo 2).
2 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst), kliknij przy lewej

krawędzi obrazu, mniej więcej w połowie wysokości. Photoshop umieści
na ścieżce Video Group 2 (Grupa wideo 2) nową warstwę tekstową o nazwie
Layer 1(Warstwa 1).
3 Na pasku opcji wybierz czcionkę bezszeryfową, na przykład Myriad Pro,
zwiększ rozmiar do 600 pt (600 pkt) i ustal kolor biały.
4 Wpisz tekst BEACH DAY.
Tekst jest o wiele za duży, aby zmieścił się w obrębie obrazu, ale tak ma być.
Gdy zdefiniujemy dla niego animację, będzie się powoli przesuwał i będzie go
można odczytać.
5 W panelu Layers (Warstwy) zmniejsz krycie warstwy BEACH DAY do 25%.
6 W panelu Timeline (Oś czasu) przeciągnij koniec klipu tekstowego do pozycji

03:00, aby czas jego trwania był taki sam jak klipu 1_Family.
7 Kliknij trójkącik obok miniatury klipu BEACH DAY, aby rozwinąć listę jego atrybutów.
8 Upewnij się, że wskaźnik symbolizujący głowicę odtwarzającą jest ustawiony
na początku osi czasu.
9 Kliknij ikonę w kształcie stopera obok atrybutu Transform (Przekształć),
aby ustanowić klatkę kluczową dla stanu początkowego. Obecność takiej klatki
będzie sygnalizowana żółtym rombem na ścieżce atrybutu.

10 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ) i za jego pomocą wyśrodkuj tekst
w pionie względem obrazu. Następnie przesuń go w prawo, żeby tylko lewa
krawędź litery B z wyrazu BEACH była widoczna.
Wskazówka:
Dokładne położenie 11 Przesuń wskaźnik głowicy odczytującej do ostatniej klatki pierwszego klipu
głowicy odtwarzają- (02:29f).
cej jest wyświetlane
12 Wciśnij klawisz Shift i nie zwalniając go, przesuwaj napis w lewo do momentu,
w lewym dolnym
rogu panelu Timeline aż pozostanie widoczny tylko niewielki fragment litery Y z wyrazu DAY.
(Oś czasu). Wciskanie klawisza Shift gwarantuje, że tekst nie zmieni swojego położenia w pionie.
Położenie tekstu uległo zmianie, więc Photoshop utworzy automatycznie nową klatkę
kluczową.
13 Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej przez pierwsze 3 sekundy osi czasu

i przyjrzyj się przebiegowi animacji. Tekst powinien się przesuwać na tle obrazu.
Tworzenie efektów
Jedną z korzyści wynikających z możliwości obróbki plików wideo w Photoshopie jest
to, że mamy dostęp do wszystkich efektów, jakie można kreować przy użyciu warstw
korekcyjnych, stylów warstw i prostych transformacji.
Dodawanie warstw dopasowania do klipów wideo

W dotychczasowych ćwiczeniach stosowaliśmy warstwy korekcyjne wyłącznie
w odniesieniu do obrazów statycznych, lecz nic nie stoi na przeszkodzie, by używać
ich również w przypadku klipów wideo. Jeśli wstawimy taką warstwę do grupy wideo,
będzie ona działać tylko na warstwę następną.
1 W panelu Layers (Warstwy) zaznacz warstwę 3_DogAtBeach (pies na plaży).

2 W panelu Timeline (Oś czasu) przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek # Uwaga: Jeśli klip
klipu 3_DogAtBeach, aby na bieżąco obserwować skutki wprowadzanych zmian. wideo został zaim-
portowany przy uży-
3 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij ikonę Black & White (Czarno-biały). ciu polecenia Place
4 W panelu Properties (Właściwości) pozostaw domyślne ustawienia predefiniowane (Umieść), przez co nie
jest w grupie wideo,
i włącz opcję Tint (Tinta). Domyślny kolor tinty utworzy efekt sepii świetnie trzeba utworzyć
pasujący do tego klipu. Jeśli chcesz, możesz poeksperymentować z rozmaitymi maskę przycinającą,
ustawieniami suwaków i kolorów tinty, aby utworzyć efekt obrazu czarno-białego aby ograniczyć dzia-
według własnego gustu. łanie warstwy dopa-
sowania do pojedyn-
czej warstwy.
5 W panelu Timeline (Oś czasu) przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż

klipu 3_DogAtBeach, aby sprawdzić, jak wygląda zastosowany efekt.
Animacja efektu zbliżenia

Nawet proste przekształcenia mogą dać interesujące efekty, jeśli będą animowane.
Zobaczymy to na przykładzie animacji zbliżenia, którą wykonamy dla klipu
4_Dogs (psy).
1 W panelu Timeline (Oś czasu) przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek
klipu 4_Dogs (09:01). Obraz jest tak duży, że w obszarze roboczym filmu widać
tylko niewielki kawałek białego nieba.
2 Kliknij trójkącik przy prawej krawędzi klipu 4_Dogs, aby otworzyć okno dialogowe
Motion (Ruch).
3 Z rozwijanej listy automatycznych animacji wybierz Zoom (Powiększanie),
następnie z listy Zoom (Powiększanie) wybierz Zoom In (Powiększ) i upewnij się,
że włączona jest opcja Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar
roboczy). Kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno
Motion (Ruch).
4 Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż klipu, aby sprawdzić,
jak wygląda zastosowany efekt. Żeby uczynić go wydatniejszym, powiększymy
obraz w ostatniej klatce.
5 Kliknij trójkącik po lewej stronie klipu 4_Dogs, aby rozwinąć listę jego atrybutów.

Wskazówka: 6 Kliknij skierowaną w prawo strzałkę na ścieżce atrybutu Transform (Przekształć),
Do następnej klatki aby zaznaczyć ostatnią klatkę kluczową. Z głównego menu wybierz polecenie Edit/
kluczowej można Free Transform (Edycja/Przekształć swobodnie) i na pasku opcji w polach Width
przejść, klikając
zwróconą w prawo (Szerokość) oraz Height (Wysokość) wpisz 100%. Aby zatwierdzić przekształcenie,
strzałkę widoczną wciśnij Enter lub Return.
obok nazwy animo-
wanego atrybutu.
Kliknięcie strzałki
zwróconej w lewo
powoduje przejście
do poprzedniej klatki
kluczowej.
7 Przeciągnij wskaźnik głowicy odczytującej wzdłuż klipu 4_Dogs, aby sprawdzić,

jak teraz wygląda animacja zbliżenia.
Animowanie stylów warstw

Klipom zawartym w panelu Timeline (Oś czasu) można także przypisywać style
warstw. Najpierw zmienimy wymiary obrazu, aby go dopasować do obszaru robo-
czego, a potem dwukrotnie przypiszemy i usuniemy styl warstwy, powodując w ten
sposób, że podczas odtwarzania filmu efekt będzie się pojawiał i znikał.
1 Przesuń wskaźnik głowicy odczytującej na początek klipu 6_Avery (15:01).
Obraz jest dużo większy w porównaniu z obszarem roboczym filmu.
2 Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z listy rozwijanej wybierz opcję Pan &
Zoom (Panoramowanie i powiększenie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja
Resize to Fill Canvas (Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec
kliknij pusty obszar panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).
3 Ponownie otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z rozwijanej listy wybierz opcję
No Motion (Brak ruchu), bo dla tego klipu nie będziemy definiować żadnego ruchu.
Tak jak poprzednio, zamknij okno, klikając puste miejsce panelu Timeline (Oś czasu).
4 Z głównego menu wybierz Window/Styles (Okno/Style), aby otworzyć panel.

5 W panelu Timeline (Oś czasu) kliknij trójkącik obok miniatury klipu 6_Avery,
aby rozwinąć listę jego atrybutów, po czym kliknij ikonę stopera na ścieżce
atrybutu Style (Styl).
6 Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej o jedną czwartą długości klipu i w panelu
Styles (Style) włącz styl Negative (Image) [Negatyw (obraz)].
Photoshop automatycznie wstawi klatkę kluczową.

7 Przesuń wskaźnik głowicy do połowy długości klipu i w panelu Styles (Style) włącz
styl Default Style (None) [Styl domyślny (brak)], aby usunąć efekt. Photoshop wstawi
kolejną klatkę kluczową.
8 Przesuń wskaźnik głowicy do trzech czwartych długości klipu i w panelu Styles
(Style) włącz ponownie styl Negative Image [Negatyw (obraz)]. Photoshop wstawi
czwartą klatkę kluczową.
9 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu (17:29) i w panelu Styles (Style) włącz
styl Default Style (None) [Styl domyślny (brak)]. Będzie to już ostatnia klatka
kluczowa w tym klipie.

10 Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż całego klipu, aby sprawdzić, jak wygląda
zastosowany efekt.
Animowanie obrazu w celu uzyskania efektu ruchu

Wrażenie ruchu można uzyskać przez animowanie prostych transformacji, takich
jak przesunięcie. Tak też zrobimy ze zdjęciem nurka skaczącego do wody —
zaczniemy od pokazania jego nóg, a skończymy na uniesionych w górę rękach.
1 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu 7_Jumping (20:29). Obraz widoczny
w obszarze roboczym przedstawia ostatnią fazę efektu, jaki chcemy uzyskać.
2 Wyświetl atrybuty klipu i kliknij ikonę stopera na ścieżce Position (Położenie),
aby wstawić dla tego atrybutu klatkę kluczową.
3 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu (18:01). Trzymając wciśnięty klawisz
Shift, przesuń obraz w górę, aby widoczne były tylko nogi nurka.
Photoshop wstawi klatkę kluczową.
4 Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż całego klipu, aby zobaczyć animację.

Efekt panoramowania i zbliżenia

Photoshop umożliwia łatwe tworzenie efektów przypominających znane z filmów
panoramowanie i zoomowanie. Przećwiczymy to na dwóch ostatnich klipach zawie-
rających zdjęcia zachodu słońca.
1 Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu 8_Sunset.

2 Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) i z listy rozwijanej wybierz opcję Pan
(Panoramowanie), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas
(Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar
panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).
3 Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu 9_Sunset2.
4 Otwórz okno dialogowe Motion (Ruch) dla ostatniego klipu i z listy rozwijanej
wybierz opcję Pan (Panoramowanie). Z listy Zoom (Powiększanie) wybierz Zoom
Out (Pomniejsz), następnie sprawdź, czy włączona jest opcja Resize to Fill Canvas
(Zmień rozmiar, aby wypełnić obszar roboczy), i na koniec kliknij pusty obszar
panelu Timeline (Oś czasu), aby zamknąć okno Motion (Ruch).
5 Przeciągnij wskaźnik głowicy wzdłuż obu klipów, aby zobaczyć efekt.
Dodawanie przejść
Przejście prowadzi widza od jednego klipu do drugiego. W Photoshopie możemy
wstawiać gotowe przejścia, przeciągając je z palety w odpowiednie miejsce na osi
czasu.
1 Kliknij przycisk Go to first frame (Przejdź do pierwszej klatki) ( ) znajdujący się
w lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu), aby przestawić wskaźnik
głowicy odtwarzającej na początek osi czasu.
2 Kliknij przycisk Transitions (Przejścia) w lewym górnym rogu panelu Timeline
(Oś czasu) ( ), zaznacz Cross Fade (Przenikanie) i zmniejsz wartość parametru
Duration (Czas trwania) do 0,25 s (jednej czwartej sekundy).
3 Przeciągnij przejście Cross Fade (Przenikanie) z palety i umieść je między klipami
1_Family i 2_BoatRide.
Photoshop dopasuje końce klipów, aby zrealizować przejście między nimi, a w dol-
nym rogu drugiego klipu umieści stosowną ikonę.

4 Umieść przejście Cross Fade (Przenikanie) między pozostałymi klipami.
5 Na końcu ostatniego klipu umieść przejście Fade With Black (Zanikanie w czerń).
6 Aby uzyskać łagodne zakończenie filmu, przeciągnij lewą krawędź przejścia Fade
With Black (Zanikanie w czerń) do około jednej trzeciej całkowitej długości klipu.
Podkład muzyczny
Photoshop umożliwia umieszczenie w pliku wideo odrębnej ścieżki dźwiękowej,
a nawet domyślnie dodaje ją do panelu Timeline (Oś czasu). W ramach ćwiczenia
umieścimy na tej ścieżce plik MP3 jako podkład muzyczny naszego krótkiego filmu.
Wskazówka: 1 Kliknij ikonę w kształcie nuty na ścieżce dźwiękowej u dołu panelu Timeline
Plik dźwiękowy (Oś czasu) i z rozwiniętego w ten sposób menu wybierz polecenie Add Audio
można umieścić
(Dodaj plik audio).
na ścieżce także
przez kliknięcie
znaku + znajdują-
cego się na końcu
ścieżki przy prawej
krawędzi panelu
Timeline
(Oś czasu).
2 Wybierz plik beachsong.mp3 z folderu Lesson10 i kliknij przycisk Open (Otwórz).

Plik dźwiękowy został umieszczony na ścieżce, ale jest dużo dłuższy niż część wizyjna
filmu. Skrócimy go za pomocą narzędzia Split at Playhead (Podziel w miejscu głowicy
odtwarzania).

3 Przesuń wskaźnik głowicy na koniec klipu 9_Sunset2 (25:02), po czym kliknij
ikonę narzędzia Split at Playhead (Podziel w miejscu głowicy odtwarzania).
Plik dźwiękowy zostanie podzielony na dwie części — dwa klipy dźwiękowe.
4 Zaznacz tę część pliku dźwiękowego, która znajduje się na prawo od klipu

9_Sunset2.
5 Wciśnij klawisz Delete, aby usunąć zaznaczony klip audio.
Teraz klip dźwiękowy ma taką samą długość jak film. Musimy tylko stopniowo wyci-
szyć dźwięk przed zakończeniem filmu.
6 Kliknij trójkącik na końcu klipu dźwiękowego, aby otworzyć okno dialogowe
Audio, i ustaw wartość parametru Fade Out (Zanikanie) na 5 s.
Wyciszanie niepożądanych dźwięków

Do tej pory przeglądaliśmy poszczególne fragmenty filmu, przeciągając po nich Wskazówka:
wskaźnik głowicy odtwarzającej. Teraz odtworzymy cały film, używając przycisku Play Podgląd filmu będzie
płynniejszy, jeśli przy
(Odtwarzaj), a następnie wyciszymy zbyt głośne dźwięki pochodzące z klipów wideo.
pierwszym odtwa-
1 W lewym górnym rogu panelu Timeline (Oś czasu) kliknij przycisk Play rzaniu wyłączymy
(Odtwarzaj) ( ) i obejrzyj cały film. ścieżkę dźwiękową.
Wówczas Photoshop
Film prezentuje się nieźle. Drażni tylko nieznośny szum towarzyszący niektórym będzie w stanie
klipom. Musimy go usunąć. utworzyć pełniejszy
bufor, co zaowocuje
płynniejszym odtwa-
rzaniem.

2 Kliknij trójkącik przy prawej krawędzi klipu 2_BoatRide.
3 W oknie, które się otworzy, kliknij ikonę w kształcie nuty, aby włączyć kartę Audio
z opcjami dźwięku, i zaznacz opcję Mute Audio (Wycisz dźwięk). Następnie kliknij
puste miejsce panelu, żeby zamknąć okno z opcjami.
4 Powtórz czynności z etapów 2. i 3. w odniesieniu do klipów 3_DogAtBeach

oraz 5_BoatRide2.
5 Ponownie obejrzyj cały film. Teraz jedynym dźwiękiem powinien być ten,
który dodałeś.
Renderowanie filmu
Film jest gotowy do wyrenderowania. W Photoshopie można to zrobić na kilka
sposobów. My wybierzemy taką metodę, która umożliwi prezentację filmu szerokiej
publiczności za pośrednictwem serwisu Vimeo. Informacje na temat innych opcji
renderowania można znaleźć w plikach pomocy Photoshopa.
1 Z głównego menu wybierz File/Export/Render Video (Plik/Eksportuj/Renderuj
wideo) lub kliknij przycisk Render Video (Renderuj wideo) ( ) znajdujący się
w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu).
2 Nadaj plikowi nazwę 10Final.mp4.
3 Kliknij przycisk Select Folder (Wybierz folder), odszukaj i wskaż folder Lesson10,
po czym kliknij OK lub Choose (Wybierz).
4 Z listy rozwijanej Preset (Ustawienia domyślne) wybierz opcję Vimeo HD 720p 25.
5 Kliknij Render (Renderuj).

Przy
niezbyt
wydajnym
W czasie renderowania filmu Photoshop wyświetla pasek postępu. systemie
W zależności od wydajności systemu proces ten może potrwać kilka minut. komputerowym
proces renderowania
6 W programie Bridge odszukaj plik 10Final.mp4 zapisany w folderze Lesson10 filmu może trwać
i kliknij go dwukrotnie, aby obejrzeć swoje dzieło. bardzo długo.

Pytania kontrolne
1 Co to jest klatka kluczowa i jak się ją tworzy?
2 Jak dodajemy przejścia między klipami?
3 Jak renderujemy film?
Odpowiedzi
1 Klatka kluczowa określa punkt na osi czasu, w którym parametry, takie jak położenie,
rozmiar lub styl, otrzymują konkretne wartości. Aby wprowadzić jakąś zmianę
rozłożoną w czasie, trzeba zdefiniować co najmniej dwie klatki kluczowe — jedną
dla stanu początkowego, a drugą dla stanu końcowego. Pierwszą klatkę kluczową
tworzymy przez kliknięcie ikony stopera widocznej obok nazwy animowanego
atrybutu danego klipu. Przy kolejnych zmianach wartości tego atrybutu Photoshop
tworzy klatki kluczowe w sposób automatyczny.
2 Aby dodać przejście, należy kliknąć ikonę Transition (Przejście) w lewym górnym
rogu panelu Timeline (Oś czasu) i przeciągnąć wybrane przejście na ścieżkę klipów.
3 Aby wyrenderować film, należy wybrać polecenie File/Export/Render Video
(Plik/Eksportuj/Renderuj wideo) lub kliknąć przycisk Render Video (Renderuj wideo)
znajdujący się w lewym dolnym rogu panelu Timeline (Oś czasu). Następnie trzeba
dokonać ustawień właściwych dla wybranej metody prezentacji filmu.

11 MALOWANIE
PĘDZLEM MIESZAJĄCYM
Tematyka lekcji
t modyfikować ustawienia pędzla,
t czyścić pędzel,
t mieszać kolory,
t używać ścieralnych końcówek pędzla,
t tworzyć własne pędzle,
t łączyć kolory przy użyciu mokrych i suchych pędzli.
Na ćwiczenia w ramach tej lekcji należy przeznaczyć około jednej godziny.

W razie potrzeby można usunąć z dysku pliki z poprzednich ćwiczeń i sko-
kopiując ponownie z płyty stanowiącej załącznik do książki.
288
Narzędzie o nazwie Mixer Brush (Pędzel mieszający)
zwiększa swobodę w operowaniu kolorami, symuluje
bowiem nakładanie rzeczywistych farb na prawdziwe
płótno malarskie.
289
O pędzlu mieszającym
W ramach poprzednich lekcji używaliśmy pędzli do wykonywania rozmaitych zadań.
Pędzel mieszający różni się od tamtych pędzli głównie tym, że umożliwia mieszanie
kolorów. Wśród jego parametrów znajdziemy takie, które decydują o stopniu nasącze-
nia farbą i proporcjach, w jakich kolor nakładanej farby ma się łączyć z kolorem już
istniejącym.
W Photoshopie pędzle mają wyrafinowane końcówki umożliwiające tworzenie tek-
stur podobnych do tych, jakie spotyka się w świecie rzeczywistym. Właściwość ta
ujawnia swoje zalety szczególnie wtedy, gdy posługujemy się pędzlem mieszającym.
W Photoshopie CS6 można nawet używać końcówek ścieralnych symulujących
działanie miękkich kredek i ołówków. Możliwość dobierania różnych końcówek,
stopnia nasączenia farbą i proporcji mieszania kolorów pozwala szybko uzyskać
zamierzony efekt.
Rozpoczynamy pracę
Podczas tej lekcji poznamy działanie narzędzia Mixer Brush (Pędzel mieszający),
a przy okazji nauczymy się ustawiać opcje pędzli. Na początek obejrzymy finalne
wersje projektów, aby zobaczyć cel, do jakiego będziemy zmierzać.
4 W panelu Favorites (Ulubione) kliknij pozycję Lessons, a następnie w panelu
Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson11.
# Uwaga: Jeśli
planujesz dużo malo- 5 Obejrzyj zawartość plików, których nazwy zawierają słowo End. Obraz z paletą
wać w Photoshopie, malarską posłuży nam do testowania różnych sposobów mieszania kolorów.
rozważ zastosowanie Nabytą wiedzę wykorzystamy później w praktyce, przekształcając zdjęcie
tabletu graficznego
(na przykład firmy krajobrazowe w obraz malowany akwarelami.
Wacom) zamiast 6 Kliknij dwukrotnie plik 11Palette_Start.
myszy. Photoshop psd, aby otworzyć go w Photoshopie.
wyczuje, w jaki
sposób posługujesz 7 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/
się piórkiem, i na bie- Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą
żąco będzie zmieniał
11Palette_working.psd. Jeśli otworzy
rozmiar, intensyw-
ność działania i kąt się okno z opcjami formatu Photoshopa,
nachylenia pędzla. kliknij w nim przycisk OK.
290 LEKCJA 11 Malowanie pędzlem mieszającym

Ustalanie parametrów pędzla # Uwaga: Przy włą-
czonych funkcjach
graficznych OpenGL
Otwarty przed chwilą obraz przedstawia paletę malarską i cztery tubki farb w róż- Photoshop wyświe-
nych kolorach, z których będziemy pobierać próbki. Podczas malowania będziemy tla pierścień próbko-
zmieniać nie tylko kolor farby, ale także inne ustawienia pędzla, włącznie ze stopniem wania, dzięki czemu
nasycenia farbą. można sprawdzić,
czy pobierany kolor
1 Uaktywnij narzędzie Zoom (Lupka) ( ) i powiększ fragment obrazu z tubkami farb. jest prawidłowy.
2 Wybierz narzędzie Eyedropper (Kroplomierz) ( ) i pobierz próbkę koloru z tubki
czerwonej. Kolor pierwszego planu zmieni się na czerwony.
3 Wybierz narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) ( ) ukryte pod narzędziem
Brush (Pędzel) ( ).
4 Za pomocą polecenia Window/Brush (Okno/Pędzel) otwórz panel Brush (Pędzel).

Wybierz pierwszy spośród zdefiniowanych tutaj pędzli.
Panel Brush (Pędzel) zawiera predefiniowane pędzle i kilka opcji, za pomocą których
możemy te pędzle modyfikować.

Eksperymentowanie z wilgotnością
i innymi właściwościami pędzla
Działanie pędzla mieszającego określają wartości zapisane w polach Wet (Mokry),
Load (Napełniony) i Mix (Mieszaj) na pasku opcji. Parametr Wet (Mokry) decyduje
o ilości farby pobieranej przez pędzel z płótna. Load (Napełniony) określa ilość farby
na pędzlu w chwili, gdy rozpoczynamy malowanie (tak jak w rzeczywistości, ilość
tej farby maleje w trakcie malowania). Natomiast parametr Mix (Mieszaj) wyznacza
proporcje łączenia farby będącej na płótnie z farbą zostawianą przez pędzel.
Każdy z tych parametrów można zmieniać niezależnie od pozostałych, ale można też
wybrać jedną z gotowych kombinacji ich wartości.
1 Na pasku opcji wybierz z listy użytecznych kombinacji pędzla mieszającego opcję
Dry (Suchy).
Gdy wybierzemy kombinację o nazwie Dry (Suchy), parametr Wet (Mokry) przyjmie
wartość 0%, Load (Napełniony) — 50%, a Mix (Mieszaj) będzie niedostępny. W tej
sytuacji pędzel nakłada farbę, która całkowicie zakrywa to, co jest pod nią — nie
miesza się z suchą farbą na płótnie.
2 Zamaluj obszar nad tubką czerwonej farby. Pędzel pozostawi jednolity, czerwony
ślad. Jeśli będziesz kontynuować malowanie bez zwalniania przycisku myszy,
po pewnym czasie ślad pędzla zacznie słabnąć, aż całkowicie zaniknie.
3 Pobierz farbę z tubki niebieskiej. Możesz to zrobić za pomocą kroplomierza lub

przez kliknięcie tubki przy wciśniętym klawiszu Alt (Windows) bądź Option
(Mac OS). Jeśli zdecydujesz się na użycie kroplomierza, wybierz potem na nowo
pędzel mieszający.
4 W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę pędzla o kształcie zaokrąglonego
wachlarza (round fun), a na pasku opcji wybierz kombinację o nazwie
Wet (Mokry).

5 Wykonaj kilka pociągnięć pędzlem powyżej tubki z niebieską farbą. Tym razem
nakładana farba miesza się z białym tłem.
6 Wybierz kombinację Dry (Suchy) i ponownie pomaluj obszar nad tubką niebieską.
Teraz ślad pędzla jest ciemniejszy, bo farba nie miesza się z białym podkładem.
Wskazówka:
Wachlarzowa końcówka pędzla spowodowała, że wyraźniej niż za pierwszym razem Układanie się
widoczne są ślady włosia. Od rodzaju zastosowanego włosia zależy w dużym stopniu włosia podczas
tekstura powstająca podczas malowania. malowania jest
pokazywane w spe-
7 W panelu Brush (Pędzel) zmniejsz gęstość włosia — wartość parametru Bristles cjalnym okienku
(Szczeliny)1 — do 40%. Wykonaj jeszcze kilka pociągnięć pędzlem, aby zobaczyć z podglądem
zmianę tworzonej tekstury. Teraz ślady włosia są jeszcze bardziej widoczne. końcówki pędzla.
Okienko to można
wyświetlić albo
ukryć za pomocą
przycisku Toggle the
Bristle Brush Preview
(Przełącz aktywny
podgląd końcówki
pędzla) w dolnej
części panelu Brush
(Pędzel) lub Brush
Presets (Ustawienia
predefiniowane
pędzla). Przycisk jest
dostępny tylko przy
włączonych funk-
cjach graficznych
OpenGL.
1
Bristles oznacza szczecinę, jednak w polskiej wersji Photoshopa termin ten został przetłumaczony
jako szczelina — przyp. red.

# Uwaga: Jeśli 8 Pobierz farbę z tubki żółtej. W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę płaską
pobieramy farbę punktową (następna po wachlarzowej) o małej gęstości włosia. Na pasku opcji
z obszaru roboczego
przez klikanie przy wybierz kombinację o nazwie Dry (Suchy), a następnie zamaluj fragment obrazu
wciśniętym klawiszu nad tubką z żółtą farbą.
Alt (Windows) lub
Option (Mac OS),
pędzel przejmuje
mieszankę wszyst-
kich kolorów wystę-
pujących w prób-
kowanym obszarze.
Aby w ten sposób
pobrać jeden kon-
kretny kolor, należy
włączyć opcję Load
Solid Colors Only
(Wczytaj tylko kolory
kryjące) na liście roz-
wijanej Current brush
load (Bieżąca ilość na 9 Zmień kombinację ustawień pędzla na Very Wet (Bardzo mokry) i zamaluj nowy
pędzlu) znajdującej fragment obrazu. Teraz żółta farba miesza się z białym podłożem.
się na pasku opcji
pędzla mieszającego.
Końcówki ścieralne
W Photoshopie CS6 można używać pędzli z końcówkami ścieralnymi, których
rozmiary zmieniają się w miarę malowania. W panelu Brush (Pędzel) są one reprezen-
towane przez ikony w kształcie ołówka, ponieważ w świecie rzeczywistym właśnie
ołówki i kredki mają takie właściwości. Zobaczmy, jak te miękkie końcówki sprawują
się w praktyce.
1 Pobierz farbę z tubki zielonej i na pasku opcji wybierz kombinację Dry, Heavy
Load (Suchy mocno napełniony).
2 Wybierz końcówkę Erodible Point (Miękka punktowa), Size (Rozmiar) ustaw
na 9 px (9 piks), a Softness (Miękkość) na 100%.
Parametr Softness (Miękkość) decyduje o szybkości ścierania końcówki. Im wyższa jest
jego wartość, tym szybciej końcówka się ściera.
3 Namaluj zygzakowatą linię nad tubką z zieloną farbą.
W miarę ścierania się końcówki linia staje się coraz grubsza.

4 W panelu Brush (Pędzel) kliknij przycisk Sharpen Tip (Wyostrz końcówkę) i namaluj
nową linię tuż obok tej, którą namalowałeś przed chwilą.
Zaostrzona końcówka tworzy znacznie cieńszą linię.

5 Z listy rozwijanej Shape (Kształt) wybierz opcję Erodible Triangle
(Miękka trójkątna) i narysuj kolejną zygzakowatą linię.
Można wybierać różne kształty końcówek w zależności od tego, jaki efekt chce
się uzyskać.
Mieszanie kolorów
Przećwiczyliśmy stosowanie mokrych i suchych pędzli, zmienianie ich ustawień # Uwaga: Proces
i mieszanie nakładanych farb z kolorami podłoża. Teraz spróbujemy utworzyć nowe mieszania kolorów
jest sporym obcią-
kolory, tak jak to robią prawdziwi malarze, czyli przez mieszanie farb na palecie żeniem dla pamięci
malarskiej. komputera i czasami
1 Zmniejsz skalę widoku na tyle, aby zobaczyć całą paletę i wszystkie tubki trzeba uzbroić się
w cierpliwość, by
z farbami. ujrzeć ostateczny
2 W panelu Layers (Warstwy) uaktywnij warstwę Paint mix, aby nakładane farby nie rezultat.
mieszały się z brązem palety malarskiej umieszczonej na warstwie Background.
Narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) miesza kolory tylko na warstwie aktywnej,
chyba że na pasku opcji zaznaczymy Sample All Layers (Wszystkie warstwy).

3 Pobierz farbę z tubki czerwonej. W panelu Brush (Pędzel) wybierz końcówkę
Round Blunt (Zaokrąglona tępa) (piąta w pierwszym rzędzie). Na pasku opcji
wybierz kombinację Wet (Mokry), a następnie zamaluj górne kółko na palecie.
4 Na pasku opcji kliknij ikonę Clean the brush after every stroke (Wyczyść pędzel
po każdym pociągnięciu), aby wyłączyć automatyczne czyszczenie pędzla.
5 Pobierz farbę z tubki niebieskiej i pomaluj to samo kółko, aby wymieszać farbę
niebieską z czerwoną i uzyskać fioletową.
6 Pomaluj drugie kółko. Malujesz farbą fioletową, bo taka pozostanie na pędzlu,

dopóki go nie wyczyścisz.
7 Na pasku opcji z listy Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) wybierz
polecenie Clean Brush (Wyczyść pędzel). W polu listy pojawi się szara szachownica
symbolizująca przezroczystość, co będzie oznaczało, że na pędzlu nie ma
żadnej farby.

Za pomocą polecenia Clean Brush (Wyczyść pędzel) można usunąć farbę z pędzla,
a żeby wymienić ją na inną, należy po prostu pobrać nowy kolor.
Włączenie opcji Clean the brush after every stroke (Wyczyść pędzel po każdym pociągnię-
ciu) powoduje usuwanie farby z pędzla po każdym pociągnięciu. Z kolei włączenie
opcji Load the brush after each stroke (Zanurz pędzel po każdym pociągnięciu) sprawia,
że po każdym pociągnięciu pędzel jest nasączany farbą w kolorze pierwszego planu.
Domyślnie obie opcje są włączone.
8 Z listy Current brush load (Bieżąca ilość na pędzlu) wybierz polecenie Load Brush
(Wczytaj pędzel), aby nasączyć pędzel farbą niebieską. Zamaluj tym kolorem
połowę następnego kółka.
9 Pobierz farbę z tubki żółtej i pomaluj niebieską połówkę trzeciego kółka,
aby wymieszać obie farby.
10 Ostatnie kółko pomaluj najpierw farbą żółtą, a potem czerwoną. W ten sposób
utworzysz kolor pomarańczowy.
11 W panelu Layers (Warstwy) ukryj warstwę Circles, aby z palety usunąć białe okręgi.


Skróty klawiszowe narzędzia
Mixer Brush (Pędzel mieszający)
Narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) nie ma przypisanych domyślnych skrótów
klawiszowych, ale można je utworzyć we własnym zakresie:
1 Z głównego menu wybierz polecenie Edit/Keyboard Shortcuts
(Edycja/Skróty klawiszowe).
2 Z listy rozwijanej Shortcuts For (Skróty dla) wybierz Tools (Narzędzia).
3 Przewiń listę na sam dół.
4 Zaznacz polecenie i wprowadź własny skrót. Warto zdefiniować skróty
dla następujących poleceń:
t Load Mixer Brush (Zanurz pędzel mieszający),
t Clean Mixer Brush (Oczyść pędzel mieszający),
t Toggle Mixer Brush Auto-Load
(Przełącz automatyczne napełnianie pędzla mieszającego),
t Toggle Mixer Brush Auto-Clean
(Przełącz automatyczne oczyszczanie pędzla mieszającego).
Konfigurowanie własnych pędzli

Photoshop oferuje wiele rozmaitych pędzli o predefiniowanych parametrach,
ale może się zdarzyć, że żaden z nich nie będzie spełniał naszych potrzeb i wówczas
zamiast modyfikować któryś z gotowych pędzli, możemy po prostu utworzyć zupeł-
nie nowy. Właśnie to teraz zrobimy. Pędzel, jaki za chwilę zdefiniujemy, wykorzystamy
w następnym ćwiczeniu.
1 W panelu Brush (Pędzel) ustaw poszczególne parametry następująco:
t Shape (Kształt) — Round Fan (Zaokrąglona wachlarzowa),
t Bristles (Szczeliny) — 35%,
t Length (Długość) — 32%,
t Thickness (Grubość) — 2%,
t Stiffness (Sztywność) — 75%,
t Angle (Kąt) — 0%,
t Spacing (Odstępy) — 2%.

2 Z menu panelu Brush (Pędzel) wybierz polecenie New Brush Preset
(Nowe domyślne ustawienie pędzla).
3 Nowemu pędzlowi nadaj nazwę Landscape (krajobraz) i kliknij OK.
4 Kliknij zakładkę panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla),

aby wydobyć go na wierzch.
W panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) prezentowane są próbki
śladów pozostawionych przez poszczególne pędzle. Jeśli wiemy, którego pędzla
chcemy użyć, łatwiej znajdziemy go po nazwie. Ponieważ w następnym ćwiczeniu
potrzebny nam będzie pędzel, który przed chwilą zdefiniowaliśmy, włączymy wyświe-
tlanie nazw zamiast śladów.
5 W menu panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) zaznacz opcję
Large List (Duża lista).
6 Przewiń listę pędzli na sam dół. Zdefiniowany wcześniej pędzel o nazwie
Landscape jest ostatni na liście.
7 Zamknij plik 11Palette_working.psd.

Mieszanie kolorów pędzla
z kolorami fotografii
Do tej pory mieszaliśmy kolory z białym tłem i między sobą. Teraz naszym płótnem
malarskim będzie fotografia i za pomocą poznanych technik mieszania farb nadamy
jej charakter obrazu namalowanego akwarelami.
1 Wybierz polecenie File/Open (Plik/
Otwórz), odszukaj folder Lesson11
i kliknij w nim dwukrotnie plik
11Landscape_Start.jpg.
2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/
Zapisz jako). Zmień nazwę pliku na
11Landscape_working.jpg i kliknij
przycisk Save (Zapisz). W oknie
z opcjami formatu JPEG kliknij OK.
Najpierw pomalujemy niebo. Przygotujmy
więc odpowiednią farbę i pędzel.
3 W przyborniku kliknij próbkę koloru pierwszego planu. W próbniku kolorów
ustaw umiarkowanie jasny błękit (my wybraliśmy R = 185, G = 204, B = 228),
4 Wybierz narzędzie Mixer Brush (Pędzel mieszający) ( ), jeśli nie jest jeszcze
wybrane. Na pasku opcji wybierz kombinację ustawień o nazwie Dry (Suchy),
a w panelu Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla) wskaż pędzel
Landscape.
Predefiniowane pędzle są zapisywane w systemie, a więc są dostępne niezależnie
od przetwarzanego obrazu.
5 Zamaluj obszar nieba, zbliżając się maksymalnie do drzew. Malujesz pędzlem
suchym, więc nakładana farba nie miesza się z podłożem.
6 Ustaw ciemniejszy odcień błękitu (na przykład R = 103, G = 151, B = 212)

i pomaluj górne partie nieba, stosując nadal pędzel suchy.

7 Ponownie ustaw jasny błękit i jako kombinację parametrów pędzla wybierz
Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie). Ukośnymi pociągnięciami
zmieszaj nałożone wcześniej farby z pierwotnym kolorem nieba. Zamaluj w ten
sposób całe niebo, również w pobliżu drzew.
Nakładanie ciemnej farby pędzlem suchym Mieszanie kolorów pędzlem mokrym
Po zmodyfikowaniu nieba zajmiemy się trawą i drzewami.

8 Ustaw jasną zieleń (my wybraliśmy R = 92, G = 157, B = 13), wybierz kombinację Wskazówka:
ustawień o nazwie Dry (Suchy), po czym pomaluj górną część trawy, aby ją Warto pamiętać,
że próbki kolorów
rozjaśnić. można pobierać nie
9 Pobierz próbkę ciemniejszej zieleni z samej trawy. Kombinację ustawień pędzla tylko za pomocą
zmień na Very Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie). Następnie kroplomierza, ale
także przez klikanie
ukośnymi pociągnięciami pędzla zmieszaj kolory trawy. przy wciśniętym kla-
wiszu Alt (Windows)
lub Option (Mac
OS). Aby w ten
sposób pobrać jeden
konkretny kolor,
a nie mieszankę
wszystkich kolorów
występujących
w próbkowanym
obszarze, należy włą-
czyć opcję Load Solid
Colors Only (Wczytaj
tylko kolory kryjące)
Nakładanie jasnej zieleni pędzlem suchym Mieszanie kolorów pędzlem mokrym na liście rozwijanej
Current brush load
10 Pobierz próbkę jasnej zieleni i używając suchego pędzla, pomaluj jasne fragmenty (Bieżąca ilość na
drzew włącznie z małym drzewkiem w środku. Następnie wybierz ciemną zieleń pędzlu) znajdującej
(na przykład R = 26, G = 79, B = 34), zmień pędzel na Very Wet, Heavy Mix się na pasku opcji
pędzla mieszającego.
(Bardzo mokry, silne mieszanie) i wymieszaj kolory drzew.

Rozjaśnianie drzew Mieszanie kolorów
Wskazówka: Większość obrazu jest już zmodyfikowana. Do pomalowania pozostały jeszcze brą-
Aby uzyskać inny zowe trawy i drzewa w tle.
efekt, wykonuj
pociągnięcia 11 Dla odległych drzew ustaw zieleń z dodatkiem błękitu (my wybraliśmy R = 65, G
pędzlem w innym = 91, B = 116). Za pomocą suchego pędzla dodaj ten kolor na czubkach drzew,
kierunku. Za pomocą a potem zmień pędzel na Wet (Mokry) i zmieszaj błękit z zielenią drzew.
narzędzia Mixer Brush
(Pędzel mieszający) 12 Pobierz brązowy kolor z wysokiej trawy, zmień ustawienia pędzla na Very
możesz zrealizować Wet, Heavy Mix (Bardzo mokry, silne mieszanie) i pomaluj pas wysokiej trawy,
wszystko, co tylko pociągając pędzlem z góry na dół. Pas trawy za małym środkowym drzewem
podpowie Ci arty-
pomaluj, wykonując ruchy tam i z powrotem w kierunku poziomym, aby uzyskać
styczny instynkt.
gładkie ślady pędzla.
Voilà! Obraz akwarelowy gotowy. Do jego utworzenia wystarczyło jedno narzędzie

i kilka odpowiednio dobranych kolorów.

Bogactwo odmian pędzli
Liczba odmian pędzli, jakie można uzyskać przez stosowanie rozmaitych końcó-
wek i ustawień, znacznie przekracza to, co widzieliśmy w powyższych ćwiczeniach.
Szczególnie interesujące są opcje Brush Pose (Ułożenie pędzla) i Shape Dynamics
(Dynamika kształtu).
Parametr Brush Pose (Ułożenie pędzla) wpływa na pochylenie, obrót i nacisk pędzla.
Po zaznaczeniu tej opcji na liście z lewej strony panelu Brush (Pędzel) uzysku-
jemy dostęp do czterech suwaków. Za pomocą suwaków Tilt X (Pochylanie X) i Tilt
Y (Pochylanie Y) możemy pochylać pędzel w lewo lub w prawo oraz do przodu
lub do tyłu. Przez zmianę wartości Rotation (Obrót) możemy obracać końcówkę
(efekt jest najlepiej widoczny, gdy końcówka jest płaska o kształcie na przykład
wachlarzowatym). Suwak Pressure (Nacisk) decyduje o tym, jak mocny ślad pozo-
stawi po sobie pędzel.
Ustawienia zebrane pod nazwą Shape Dynamics (Dynamika kształtu) wpływają
na stabilność pociągnięć pędzlem. Zwiększanie wartości poszczególnych parame-
trów powoduje nasilenie nieregularności śladu pędzla.
Gdy posługujemy się tabletem Wacom, Photoshop automatycznie rozpoznaje kąt
oraz siłę nacisku pisaka i na bieżąco modyfikuje odpowiednie ustawienia pędzla.
Za pomocą pisaka można sterować na przykład wahaniami rozmiaru pędzla
— z listy rozwijanej Control (Sterowanie) należy wybrać sposób, w jaki to sterowanie
ma być realizowane.
Opcji jest znacznie więcej — niektóre są bardzo subtelne, inne działają mocno
— a ich dostępność zależy od rodzaju aktualnie wybranej końcówki pędzla.
Szczegółowy opis tych opcji można znaleźć w pomocy Photoshopa.

Galeria malarstwa
Dostępne w Photoshopie CS6 narzędzia malarskie i ich
różnorodne końcówki pozwalają tworzyć efekty imitu-
jące rzeczywiste techniki malarskie.
Jeszcze większy realizm swoim dziełom możemy nadać
dzięki ścieralnym końcówkom pędzla. Poniżej prezen-
tujemy przykłady obrazów wykreowanych przy użyciu
właśnie tych nowych narzędzi i końcówek.
© sholby, www.sholby.net
© Lynette Kent, www.lynettekent.com
© Victoria Pavlov © Janet Stoppee

© Brian Stoppee © John Derry © sholby, www.sholby.net
© John Derry

Pytania kontrolne
1 Co robi pędzel mieszający, a nie robią tego inne pędzle?
2 Jak nasączamy farbą pędzel miksujący?
3 Jak czyścimy pędzel?
4 Co należy zrobić, aby wyświetlić nazwy predefiniowanych pędzli?
5 Jak można włączyć i wyłączyć podgląd włosia pędzla?
6 Czym charakteryzuje się końcówka ścieralna?
Odpowiedzi
1 Pędzel mieszający łączy kolor farby, jaką jest nasączony, z kolorami istniejącymi
już na obrazie.
2 Pędzel mieszający można nasączyć farbą, pobierając odpowiedni kolor z obrazu
za pomocą narzędzia Eyedropper (Kroplomierz) lub przez klikanie przy wciśniętym
klawiszu Alt (Windows) bądź Option (Mac OS). Można także wybrać polecenie Load
Brush (Wczytaj pędzel) z menu rozwijanego na pasku opcji, co spowoduje nasączenie
pędzla farbą w kolorze pierwszego planu.
3 Aby wyczyścić pędzel, należy z menu rozwijanego na pasku opcji wybrać polecenie
Clean Brush (Wyczyść pędzel).
4 Aby wyświetlić nazwy predefiniowanych pędzli, należy otworzyć panel Brush Presets
(Ustawienia predefiniowane pędzla) i w jego menu zaznaczyć opcję Large List
(Duża lista) lub Small List (Mała lista).
5 Podgląd pędzla mieszającego ukazuje wygląd włosia i jego ruchy podczas malowania.
Podgląd ten jest dostępny tylko przy włączonych funkcjach graficznych OpenGL.
Aby go włączyć lub wyłączyć, należy kliknąć ikonę Toggle the Bristle Brush Preview
(Przełącz aktywny podgląd końcówki pędzla) w dolnej części panelu Brush
(Pędzel) lub Brush Presets (Ustawienia predefiniowane pędzla).
6 Końcówka ścieralna zmienia swoją grubość w miarę malowania.
Zachowuje się podobnie jak prawdziwy ołówek lub kredka.

12 GRAFIKA TRÓJWYMIAROWA
Tematyka lekcji
W tej lekcji dowiemy się, jak:
t z istniejącej warstwy utworzyć trójwymiarowy kształt,
t importować obiekty trójwymiarowe,
t tworzyć trójwymiarowy tekst,
t utworzyć efekt trójwymiarowej pocztówki,
t manipulować obiektami za pomocą narzędzia 3D Axis (Oś 3D),
t ustawiać widok z kamery,
t ustalać współrzędne w panelu Properties (Właściwości),
t konfigurować źródła światła,
t animować obrazy trójwymiarowe.
Lektura niniejszej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby należy

usunąć z twardego dysku folder poprzedniej lekcji, a następnie skopiować
w jego miejsce folder Lessons/Lesson12. Podczas wykonywania ćwiczeń
pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie
można je przywrócić, kopiując z płyty dołączonej do książki.
308
Tradycyjni malarze spędzają godziny, dni i tygodnie
na tworzeniu obrazów fotorealistycznych.
Obecne możliwości Photoshopa w zakresie grafiki
trójwymiarowej pozwalają łatwo tworzyć takie obrazy
— i łatwo je zmieniać.
309
# Uwaga: Jeśli
używasz systemu
Rozpoczynamy pracę
Windows XP
lub karta graficzna
Podczas tej lekcji zbadamy funkcje związane z grafiką trójwymiarową, które są
komputera nie dostępne tylko wtedy, gdy karta graficzna obsługuje technologię OpenGL 2.0 i jest
obsługuje funkcji aktywna w systemie komputerowym. Informacje o karcie graficznej są wyświetlane
OpenGL 2.0, wyko- w polu Graphics Processor Settings (Ustawienia procesora graficznego) okna dialogowego
nanie większości
ćwiczeń z tej lekcji
otwieranego poleceniem Edit/Preferences/Performance (Edycja/Preferencje/Wydajność)
nie będzie możliwe. (w systemie Windows) lub Photoshop/Preferences/Performance (Photoshop/Preferencje/
Wydajność) (w systemie Windows).
W ramach ćwiczeń utworzymy trójwymiarową scenę dla reklamy wina.
Rozpoczniemy jednak od obejrzenia ukończonej sceny.
1 Uruchom Photoshopa i bezpośrednio po tym naciśnij klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS), aby przywrócić domyślne
ustawienia programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych”
na stronie 4).
2 Kliknij przycisk Yes (Tak), aby zatwierdzić usunięcie pliku z ustawieniami
Photoshopa.
Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson12.
5 Obejrzyj obraz 12End.psd. Zawiera on trójwymiarowe elementy, takie jak butelka,
kieliszek, karta sprzedaży i drewniana skrzynka z również trójwymiarowym
napisem.
6 Kliknij dwukrotnie plik 12End.
mp4 i obejrzyj animację oświetlenia
symulującego wschód słońca.
Po obejrzeniu filmu zamknij okno
odtwarzacza QuickTime.
7 Kliknij dwukrotnie plik 12Start.psd,
aby otworzyć go w Photoshopie.
Plik zawiera zdjęcie winnicy, czarną warstwę
tła i dwie inne warstwy.
Tworzenie trójwymiarowego
kształtu z warstwy
Photoshop oferuje kilka predefiniowanych kształtów 3D w postaci brył geometrycz-
nych i modeli przedmiotów codziennego użytku, takich jak butelka czy pierścień.
Gdy tworzymy trójwymiarowy kształt z warstwy, Photoshop nakłada aktywną
warstwę na wybrany przez nas predefiniowany obiekt. Potem możemy taki obiekt
dowolnie obracać, przemieszczać i skalować w trzech wymiarach. Możemy go także
oświetlać z różnych stron kolorowymi światłami.
310 LEKCJA 12 Grafika trójwymiarowa

Rozpoczniemy od utworzenia drewnianej skrzyni, na której potem postawimy
butelkę, kieliszek i kartę. Aby wykreować taką skrzynię, nałożymy obraz z teksturą
drewna na prostopadłościenną bryłę.
1 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako). Przejdź do folderu Lesson12
i zapisz plik jako 12Working.psd (roboczy). Jeśli otworzy się okno Photoshop
Format Options (Opcje formatu programu Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.
2 W panelu Layers (Warstwy) włącz widoczność warstwy Wood i zaznacz ją.
3 Wybierz polecenie 3D/New Mesh from Layer/Mesh Preset/Cube Wrap

(3D/Nowa siatka z warstwy/Ustawienia domyślne siatki/Opakowanie sześcianu).
4 Jeśli zobaczysz okno dialogowe z pytaniem, czy chcesz przejść do przestrzeni
roboczej 3D, kliknij przycisk OK.
W przestrzeni roboczej 3D wyświetlane są panele 3D, Layers (Warstwy) i Properties

(Właściwości). Każdy z nich jest przydatny podczas pracy z obiektami trójwymia-
rowymi. Wyświetla się także płaszczyzna podłoża w postaci siatki, względem której
można określać położenie obiektów. Oprócz tego jest okno umożliwiające oglądanie
obiektu z różnej perspektywy.

Photoshop utworzy trójwymiarowy obiekt w kształcie sześcianu i owinie go dwu-
wymiarowym obrazem drewnianych desek. Zapiszemy plik w takim właśnie stanie,
aby potem móc do niego wrócić, gdy już skończymy ze sprawdzaniem działania
rozmaitych narzędzi.
5 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać aktualny stan pliku.
Manipulowanie obiektami trójwymiarowymi

Najważniejszą cechą obiektów 3D jest oczywiście to, że praca z nimi odbywa się
w trzech wymiarach. Ponadto w każdej chwili można wrócić do warstwy 3D i zmienić
oświetlenie, kolor, materiał lub położenie obiektu bez konieczności tworzenia wszyst-
kiego od nowa. Photoshop w wersji CS6 udostępnia szereg narzędzi do obracania,
przemieszczania i skalowania takich obiektów. Narzędzia trybu 3D dostępne na pasku
opcji służą do manipulowania samym obiektem. Natomiast widoczny w lewym dol-
nym rogu okna programu manipulator kamery służy do zmiany położenia kamery,
za której pośrednictwem patrzymy na scenę.
Narzędzi typu 3D można używać, gdy w panelu Layers (Warstwy) zaznaczona jest war-
stwa 3D. Warstwa taka zachowuje się jak każda inna — można jej przypisywać rozmaite
style, można ją maskować itd. Może być jednak bardzo skomplikowana.
Warstwa 3D zawiera jedną lub więcej siatek. Siatka stanowi strukturę obiektu trójwy-
miarowego. W utworzonej przed chwilą warstwie siatką jest sześcian. Z kolei każda
siatka może mieć przypisanych jeden lub kilka materiałów decydujących o wyglądzie
całej siatki bądź jej części. Każdy materiał zawiera jedną lub kilka map, czyli elementów
wpływających na jego wygląd. Jest dziewięć typów map, ale materiał może zawierać tylko
jedną mapę danego typu. Każda mapa zawiera jedną teksturę, czyli obraz określający
wygląd mapy i materiału. Tekstura może być prostą grafiką bitmapową albo obrazem
wielowarstwowym. Ta sama tekstura może być składnikiem wielu map i materiałów.
W przypadku utworzonej przed chwilą warstwy teksturą jest obraz drewnianych desek.
Oprócz siatek warstwa 3D zawiera jedno lub kilka świateł. Wpływają one na wygląd
obiektu i pozostają nieruchome, gdy obiekt jest obracany bądź przesuwany. Są tu także
kamery przekazujące widok obiektów. Ostateczny wygląd obiektu tworzy shader
w oparciu o materiały, właściwości obiektu i ustawienia renderera.
Wszystko to może wydawać się bardzo skomplikowane, ale najważniejszą sprawą,
o jakiej musimy pamiętać, jest to, że narzędzia na pasku opcji przestawiają obiekt w prze-
strzeni 3D, a manipulator kamery robi to z kamerą, która ten obiekt pokazuje.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) ( ).
Wszystkie funkcje związane z grafiką 3D są wbudowane w narzędzie Move
(Przesunięcie), które samo sprawdza, czy aktywna jest warstwa 3D, i w zależności
od tego włącza odpowiednie opcje.

2 W obszarze 3D Mode (Tryb 3D) na pasku opcji wybierz narzędzie Drag the 3D
Object (Przeciąganie obiektu 3D).
3 Kliknij drewniane pudło i przeciągnij je myszą w pionie lub w poziomie.
4 Wybierz narzędzie Roll the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D) i poobracaj sześcian
w różne strony.
Wskazówka:
Gdy obiekt zmienia
swoje położenie,
manipulator 3D Axis
(Oś 3D) przemieszcza
się razem z nim.
5 Poeksperymentuj z pozostałymi narzędziami, aby zobaczyć, jak działają. Może się więc
Gdy obiekt 3D jest zaznaczony, Photoshop wyświetla kolorowy manipulator 3D zdarzyć, że dostępne
będą tylko dwie
Axis (Oś 3D), w którym poszczególne osie są oznaczone barwami: zieloną, czerwoną strzałki, na przykład
i niebieską. Oś X ma przypisaną barwę czerwoną, oś Y — zieloną, a oś Z — niebieską. X i Y, a trzecia, Z,
(Łatwo to zapamiętać, jeśli się skojarzy XYZ z RGB). Gdy ustawisz kursor na środ- będzie skiero-
kowym kwadraciku i przybierze on kolor żółty, możesz kliknąć i przeciągnąć myszą, wana prostopadle
do ekranu. W takim
aby przeskalować obiekt jednakowo względem wszystkich trzech osi. Przeciąganie ułożeniu trudno
strzałek na końcach osi powoduje przesuwanie obiektu wzdłuż danej osi. Uchwyt dostępny będzie
w kształcie łuku widoczny tuż przed strzałką służy do obracania obiektu wokół danej również środkowy
osi, a uchwyt mniejszy i prosty — do skalowania obiektu względem danej osi. kwadracik służący
do równomiernego
6 Obracaj, skaluj i przesuwaj sześcian za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D). skalowania.

7 Prawym przyciskiem myszy kliknij manipulator kamery (ma widoczne tylko dwie
osie) znajdujący się w lewym dolnym rogu okna aplikacji i wybierz Top (Góra).
Opcje dostępne w menu manipulatora kamery określają perspektywę, z jakiej można

oglądać obiekt. Zmiana tej perspektywy oznacza zmianę położenia kamery, a nie
obiektu, chociaż traktując jako punkt odniesienia obraz w tle, można by sądzić, że jest
na odwrót. Trzeba jednak pamiętać, że ten obraz nie jest trójwymiarowy i Photoshop
nie uwzględnia zmian jego położenia w ruchach kamery.
8 Sprawdź, jak wygląda nasz obiekt w ujęciach z innej perspektywy.
9 Po zakończeniu eksperymentów wybierz z głównego menu File/Revert
(Plik/Przywróć). Powinieneś na nowo ujrzeć drewniane pudło od przodu.
Dodawanie kolejnych obiektów 3D

Drewniany sześcian to dopiero jeden z pięciu elementów naszej trójwymiarowej
sceny. Teraz utworzymy pozostałe, a potem połączymy je w jedną warstwę 3D, gdzie
będą stanowiły pojedynczą grupę. Obiekty zgrupowane na jednej warstwie korzystają
z tych samych kamer i świateł.
Tworzenie pocztówki 3D
W Photoshopie CS6 Extended możemy przekształcić dwuwymiarowy obraz w obiekt
3D o nazwie Postcard (Pocztówka), który potem można dowolnie ustawiać w trójwy-
miarowej przestrzeni z zachowaniem właściwej perspektywy. Taki obiekt jest nazy-
wany pocztówką, ponieważ przypomina obrazek, który można wziąć do ręki i dowol-
nie obracać.
Gotową pocztówkę wykorzystamy do utworzenia materiałów reklamowych o więk-
szych rozmiarach.
1 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch.
2 Włącz widoczność warstwy Card i zaznacz ją.

3 Wybierz polecenie 3D/New Mesh from Layer/Postcard
(3D/Nowa siatka z warstwy/Pocztówka).
Warstwa Card (karta) stanie się trójwymiarowa. Sam obraz nie sprawia wrażenia trój-
wymiarowego, bo patrzymy na niego wprost, ale gdy zaczniemy nim manipulować,
jego trójwymiarowość stanie się oczywista. Na razie świadczą o tym takie elementy
jak aktywny panel 3D, dodatkowe okno widokowe w lewym górnym rogu, narzę-
dzia 3D na pasku opcji i manipulator kamery w lewym dolnym rogu.
Tworzenie trójwymiarowej siatki z nowej warstwy

Wcześniej tworzyliśmy siatkę na podstawie istniejącej już warstwy, która zawierała
obraz drewnianych desek. Teraz utworzymy siatkę z nowej, zupełnie pustej warstwy.
Będzie to siatka butelki.
1 Wyciągnij na wierzch panel Layers (Warstwy) i upewnij się, że warstwa Card
jest zaznaczona.
2 W dolnej części panelu kliknij przycisk Create a new layer (Utwórz warstwę).
Nad warstwą Card pojawi się nowa o nazwie Layer 1 (Warstwa 1).

3 Pozostaw aktywną warstwę Layer 1 (Warstwa 1) i wybierz polecenie 3D/New
Mesh from Layer/Mesh Preset/Wine Bottle (3D/Nowa siatka z warstwy/Ustawienia
domyślne siatki/Butelka od wina).
W oknie obrazu widoczna będzie pocztówka, a przed nią szara butelka. Później nało-
żymy na tę butelkę odpowiednie materiały, żeby wyglądała realistyczniej.
4 W panelu Layers (Warstwy) nadaj nowej warstwie nazwę Bottle (butelka).
Importowanie plików 3D
W Photoshopie CS6 można otwierać i opracowywać obrazy trójwymiarowe utwo-
rzone w takich programach jak Collada, 3DS, KMZ (Google Earth) czy U3D. Można
pracować także z plikami zapisanymi w uniwersalnym formacie Collada, wspieranym
między innymi przez firmę Autodesk. Po otwarciu takiego pliku jako warstwy 3D
ta ostatnia zawiera trójwymiarowy model i przezroczyste tło. Warstwa przyjmuje
rozmiary importowanego pliku, ale można ją przeskalować.
Zaimportujemy teraz trójwymiarowy kieliszek utworzony w innej aplikacji.
1 Wybierz polecenie 3D/New 3D Layer from File (3D/Nowa warstwa 3D z pliku).
2 Przejdź do folderu Lesson12/Assets i dwukrotnie kliknij plik WineGlass.obj.
Na środku okna dokumentu, przed butelką i kartą, pojawi się nowy obiekt
— kieliszek.
3 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy.

Tworzenie tekstu 3D
Nawet tekst może być trójwymiarowy, a gdy już zostanie utworzony, można go obra-
cać, skalować, przesuwać, ozdabiać materiałami, oświetlać (co wiąże się z rzucaniem
cieni) i wytłaczać. Tekst, który utworzymy, zostanie później umieszczony na przedniej
ściance drewnianej skrzyni.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Horizontal Type (Tekst) ( ).
2 Przeciągnij myszą, aby utworzyć ramkę tekstową w środkowej części okna.
3 Na pasku opcji wybierz czcionkę szeryfową, na przykład Minion Pro, a następnie
ustaw styl czcionki na Bold i rozmiar na 72 punkty.
4 Wielkimi literami wpisz HI-WHEEL (bicykl).
Utworzony tekst nie jest jeszcze trójwymiarowy. Musimy go przekonwertować.

5 Na pasku opcji kliknij przycisk Update 3D associated with this text
(Aktualizuj obiekty 3D powiązane z tym tekstem).
Teraz tekst jest trójwymiarowy — widać płaszczyznę jego podłoża i pozostałe ele-
menty środowiska 3D.

Scalanie warstw 3D,
aby współdzieliły tę samą przestrzeń
Na jednej warstwie 3D można umieścić wiele siatek. Korzystają one wtedy z tego
samego oświetlenia, a manipulowanie nimi odbywa się w tej samej przestrzeni
(zwanej sceną), co umożliwia uzyskiwanie bardziej realistycznych efektów.
Scalimy teraz utworzone wcześniej warstwy 3D, aby wszystkie obiekty stały się czę-
ściami tej samej sceny.
1 Wyciągnij na wierzch panel Layers (Warstwy).
2 Wciśnij klawisz Shift i nie zwalniając go, zaznacz warstwy HI-WHEEL, WineGlass,
Bottle, Card oraz Wood.
Wszystkie warstwy są zaznaczone, więc można przystąpić do ich scalania. Pamiętaj,
aby przez cały czas trzymać wciśnięty klawisz Shift, bo dzięki temu warstwy nie zmie-
nią wzajemnego położenia.
3 Trzymając wciąż wciśnięty klawisz Shift, wybierz polecenie 3D/Merge 3D Layers
(3D/Scal warstwy 3D).

Photoshop połączy wszystkie warstwy Wskazówka:
w jedną o nazwie Wood. Dzięki temu, że pod- Jeśli Twoja scena nie
czas scalania warstw trzymałeś wciśnięty wygląda tak jak ta
z rysunku obok, to
klawisz Shift, wszystkie obiekty pozostały znaczy, że prawdo-
na swoich miejscach. podobnie zwolniłeś
4 Wybierz polecenie File/Save (Plik/Zapisz), klawisz Shift przed
scaleniem warstw.
aby zapisać rezultat dotychczasowej pracy. W takiej sytuacji
wybierz polecenie
Edit/Undo Merge
Layers (Edycja/Cofnij
Scal warstwy) i spró-
buj jeszcze raz.
Ustawianie obiektów w scenie

Scena zawiera już wszystkie obiekty, ale ich ułożenie nie jest zbyt interesujące.
Za pomocą manipulatorów i panelu Properties (Właściwości) pozmieniamy rozmiary
i położenie tych obiektów, tak aby scena nabrała atrakcyjniejszego wyglądu.
Zmiana widoku z kamery

W okienku z widokiem pomocniczym możemy oglądać scenę z różnych punktów
widzenia. Wykorzystamy to, aby lepiej widzieć obiekty podczas ich układania.
# Uwaga: Widok,
1 W okienku pomocniczym znajdującym się jaki możemy obser-
w lewym górnym rogu okna dokumentu wować w okienku
pomocniczym,
przesuń widok, aby w polu widzenia jest niezależny od
znalazły się obiekty usytuowane poniżej widoku głównego
drewnianej skrzyni. w oknie dokumentu.
Można zatem zmie-
W oknie pomocniczym aktualnie ustawiony nić widok pomoc-
jest widok z góry. Obiekty, które tworzyliśmy, są niczy bez zmiany
ustawione przed drewnianą skrzynią. widoku głównego
i oglądać scenę
z dwóch różnych
perspektyw jedno-
cześnie.

2 Na górnej belce okienka pomocniczego kliknij przycisk Select View/Camera
(Wybierz widok/kamerę) i wybierz opcję Left (Lewa strona).
Teraz obiekty są lepiej widoczne. Taki też widok wybierzemy dla okna głównego.
3 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij przy wciśniętym
klawiszu Control (Mac OS) manipulator kamery w lewym dolnym rogu okna
dokumentu i z podręcznego menu wybierz Left (Lewa strona).
Przesuwanie obiektów
za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D)
Wskazówka: Kieliszek, butelka i karta powinny znajdować się na drewnianej skrzyni, a nie obok
Opisywane tu niej. Przesuniemy je na właściwe miejsce, używając do tego manipulatora 3D Axis
czynności można
zobaczyć w filmie
(Oś 3D). Aby móc manipulować danym obiektem, trzeba go zaznaczyć w panelu 3D.
PositioningObjects. 1 Kliknij zakładkę panelu 3D, aby wydobyć go spod panelu Layers (Warstwy).
mp4 zamieszczonym
w folderze Lesson12/ 2 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz foldery Card_Layer (Card_Warstwa),
Video. Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa).
3 Przytrzymaj kursor na końcówce zielonej strzałki do momentu, aż pojawi się napis
Move On Y Axis (Przesuń wzdłuż osi Y).

4 Kliknij końcówkę zielonej strzałki i przeciągnij obiekty w górę, tak aby dno butelki
zrównało się z wierzchem drewnianej skrzyni.
5 Kliknij końcówkę strzałki niebieskiej i przesuń obiekty w lewo na środek skrzyni. Wskazówka:
Używając strzałki zielonej, możesz poprawić położenie obiektów w pionie, Rozmiary manipula-
tora 3D Axis (Oś 3D)
chociaż na razie nie jest ono istotne — jeszcze do tego wrócimy. można zmieniać.
Wciśnij klawisz Shift
i ustaw kursor na żół-
tym kwadraciku słu-
żącym do skalowania
obiektów. Kliknij
i przeciągnij myszą,
aby powiększyć lub
zmniejszyć rozmiary
manipulatora.
Do tej pory przesuwaliśmy kartę, butelkę i kieliszek. Teraz zajmiemy się napisem,
który w oknie widokowym wygląda jak mały czarny kwadracik zawieszony w powie-
trzu z dala od skrzyni.
6 W panelu 3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)
i zaznacz tekst HI-WHEEL.
7 Za pomocą strzałek manipulatora 3D Axis (Oś 3D), niebieskiej i zielonej,
umieść napis bezpośrednio przed przednią ścianką skrzyni.

Pamiętaj, że kamera przekazuje widok z lewej strony, więc napis powinien znaleźć się
przy prawej krawędzi skrzyni.
klawiszu Control (Mac OS) manipulator kamery w lewym dolnym rogu okna
dokumentu i z podręcznego menu wybierz Default (Domyślne).
Punkt widzenia kamery zmieni się i scena będzie widoczna od przodu.

9 W panelu 3D zaznacz pozycję Environment (Środowisko).
10 Na pasku opcji włącz narzędzie Drag the 3D Object (Przeciąganie obiektu 3D)
i przesuń cały zestaw obiektów w prawą dolną część obszaru roboczego,
jak na rysunku poniżej.
Ustawianie obiektów
przy użyciu panelu Properties (Właściwości)
Spora część pracy została już wykonana, ale obiekty nie są jeszcze dokładnie pousta-
wiane. Żeby zrobić to precyzyjnie, posłużymy się współrzędnymi położenia obiektów
dostępnymi w panelu Properties (Właściwości).
1 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena).
Gdy zaznaczona jest pozycja Scene (Scena), każda modyfikacja będzie dotyczyła
całej sceny.

2 W panelu Properties (Właściwości) kliknij przycisk Coordinates (Współrzędne), Wskazówka:
aby zmienić zestaw dostępnych opcji. Zestawy opcji
w panelu Properties
3 W polu Y Rotation (Kąt obrotu Y) wpisz -30. (Właściwości) można
zmienić także
za pomocą
klawisza V.
Cała scena obróci się o 30 stopni względem obrazu stanowiącego tło. Teraz przeskalu-
jemy kieliszek i ustawimy go na skrzyni obok butelki.
4 W panelu 3D rozwiń folder WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa)
i zaznacz w nim pozycję objMesh.
5 W panelu Properties (Właściwości) wpisz w polach X Scale (Skala X), Y Scale
(Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wartość 55%.
6 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz w panelu 3D foldery Bottle_Layer

(Bottle_Warstwa) i WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa).

7 Na pasku opcji kliknij przycisk Align bottom edges (Wyrównaj dolne krawędzie),
aby ustawić oba obiekty na jednym poziomie (na górnej powierzchni skrzyni).
Kieliszek ma już właściwe wymiary w porównaniu z butelką i znajduje się na tym

samym poziomie co ona. Teraz przesuniemy go nieco w prawo, a butelkę — w lewo.
Wskazówka: 8 Ponownie zaznacz pozycję objMesh w folderze WineGlass_Layer (WineGlass_
Jeśli chcesz, możesz Warstwa). Następnie przejdź do panelu Properties (Właściwości) i w polach Position
przesunąć kieliszek
(Położenie) wpisz następujące wartości: X = 217,1, Y = 274,2 i Z = 81,8.
i butelkę za pomocą
manipulatora 3D Axis
(Oś 3D).
9 W panelu 3D rozwiń folder Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i zaznacz w nim

pozycję Wine Bottle (Butelka od wina). Następnie przejdź do panelu Properties
(Właściwości) i w polach Position (Położenie) wpisz następujące wartości:
X = 102,4,1, Y = 388,8 i Z = 4,8.

10 W polach X Scale (Skala X), Y Scale (Skala Y) i Z Scale (Skala Z) wpisz wartość 120%.
Skalowanie i obracanie obiektów za pomocą manipulatora

Kieliszek i butelka są już na właściwych miejscach, pozostały do ustawienia karta
i napis. Zarówno ustawianie, jak i skalowanie tych obiektów przeprowadzimy
# Uwaga:
za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś 3D). Jeśli wolisz operować
1 W panelu 3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa) wartościami współ-
rzędnych, wpisz
i zaznacz w nim pozycję HI-WHEEL. w polach X Scale
2 Na pasku opcji włącz narzędzie Rotate the 3D Object (Obracanie obiektu 3D). (Skala X), Y Scale
(Skala Y) i Z Scale
3 Użyj czerwonej strzałki manipulatora 3D Axis (Oś 3D) i ustaw napis na środku (Skala Z) wartość 57%.
przedniej ścianki skrzyni. W razie potrzeby użyj także strzałek niebieskiej Początkowo
i zielonej, aby przesunąć napis w górę lub w dół, do przodu lub do tyłu. w polach tych
występuje wartość
4 Ustaw kursor w środku manipulatora i poczekaj, aż środkowy kwadracik bliska 42%, a 57 sta-
przyjmie barwę żółtą. Wtedy przeciągnij myszą, aby dopasować rozmiary nowi w przybliżeniu
tekstu do rozmiarów skrzyni (prawdopodobnie trzeba będzie powiększyć tekst 135% z 42.
do około 135%).
Tekst jest już ustawiony. Teraz pora na kartę.

5 W panelu 3D zwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)
i rozwiń Card_Layer (Card_Warstwa).
6 Zaznacz pozycję Card Mesh (Card Siatka) i za pomocą manipulatora 3D Axis (Oś
3D) przeskaluj kartę do mniej więcej 25% jej pierwotnych rozmiarów.
7 Przeciągnij końcówkę strzałki niebieskiej, aby przesunąć kartę wzdłuż osi
Z aż do przedniej ścianki skrzyni.
8 Za pomocą strzałki zielonej przesuń kartę w dół, żeby spoczęła na skrzyni.
9 Przeciągnij zakrzywiony uchwyt niebieski, aby obrócić górną część karty w stronę
butelki. Za pomocą pozostałych strzałek manipulatora ustaw kartę tak, żeby jej
dolna krawędź spoczywała na skrzyni, a górna opierała się o butelkę.
Wszystko ustawione!
Nakładanie materiałów na obiekty 3D

Jedną z zalet obiektów trójwymiarowych jest to, że możemy szybko zmieniać ich
wygląd przez przypisanie nowych materiałów. Najpierw nałożymy materiał na napis,
a następnie spróbujemy nadać kieliszkowi i butelce wygląd bliższy rzeczywistemu.
Zmiana wyglądu trójwymiarowego tekstu

Zaczniemy od wytłoczenia liter napisu, a potem wszystkie powierzchnie tekstu
pokryjemy stosownym materiałem.
1 W panelu 3D rozwiń folder HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa)
i zaznacz w nim pozycję HI-WHEEL.

2 Wciskaj klawisz V, aby zmieniać zestawy opcji w panelu Properties (Właściwości). Wskazówka:
Kolejno są to zestawy: Mesh (Siatka), Deform (Deformowanie), Cap (Zakończenie) Gdy w panelu
Properties
i Coordinates (Współrzędne). Każdemu z tych zestawów odpowiada inny
(Właściwości)
manipulator w oknie dokumentu. wyświetlany jest
3 Wybierz zestaw Deform (Deformowanie). zestaw Deform
(Deformowanie),
4 Z listy Shape Preset (Ustawienia predefiniowane kształtu) wybierz Bevel (Faza) manipulator umoż-
— środkowa ikona w górnym rzędzie. liwia wytłaczanie,
zwężanie, wyginanie
5 W oknie dokumentu kliknij środek manipulatora i przeciągnij myszą, aby uzyskać i skręcanie zaznaczo-
wytłoczenie o wartości zbliżonej do 23. nej siatki obiektu.
6 Wciśnij klawisz V, aby wyświetlić zestaw właściwości Cap (Zakończenie).

7 Przeciągnij manipulator w górę, aby uzyskać intensywność napełnienia
równą 4,75.
Wytłoczenie wygląda nieźle, ale żeby napis zalśnił pełnym blaskiem, przypiszemy mu
jeszcze odpowiedni materiał.

8 Trzymając wciśnięty klawisz Shift, zaznacz w panelu 3D pięć składników materiału
tekstu HI-WHEEL: HI-WHEEL Front Inflation Material (Materiał napełniania
przedniego HI-WHEEL), HI-WHEEL Front Bevel Material (Materiał fazy przedniej
HI-WHEEL), HI-WHEEL Extrusion Material (Materiał wyciągnięcia HI-WHEEL),
HI-WHEEL Back Bevel Material (Materiał fazy tylnej HI-WHEEL) i HI-WHEEL
Back Inflation Material (Materiał napełniania tylnego HI-WHEEL).
9 W panelu Properties (Właściwości) otwórz próbnik materiałów.

10 Z menu próbnika wybierz opcję Default (for Ray Tracer) [Domyślne (dla śledzenia
promieni)]. W oknie z pytaniem, czy chcesz zastąpić bieżące materiały, kliknij OK,
a na pytanie, czy chcesz zapisać bieżące materiały, odpowiedz Don’t Save
(Nie zapisuj).

W oknie próbnika pojawi się inny zestaw materiałów.
11 Z próbnika wybierz materiał o nazwie Metal Gold (Złoto) — środkowa pozycja
w czwartym rzędzie.
Każdy element napisu jest teraz złoty. W analogiczny sposób nałożymy materiały
na butelkę i kieliszek.
12 W panelu 3D ukryj zawartość folderu HI-WHEEL_Layer (HI-WHEEL_Warstwa).
Nakładanie materiałów na obiekty

Postępując podobnie jak w przypadku napisu, przypiszemy stosowne materiały.
Potem nadamy realistyczniejszy wygląd kieliszkowi.
1 W panelu 3D rozwiń folder Bottle_Layer (Bottle_Warstwa) i zaznacz w nim
pozycję Cork_Material (Materiał_korek).
Materiał ten wystąpi tylko w tej części szyjki, w której znajduje się korek butelki.
2 W panelu Properties (Właściwości) otwórz próbnik materiałów i wybierz środkowy
materiał w trzecim rzędzie, czyli Metal Brass (Solid) (Mosiądz (lity)).
Górna część szyjki butelki wygląda, jakby była owinięta folią.
3 W panelu 3D zaznacz pozycję Glass_Material (Materiał_szkło), po czym
w próbniku wybierz materiał Gemstone Emerald (Szmaragd).
4 W panelu Properties (Właściwości) kliknij próbkę koloru Diffuse (Zmiękczenie),
wybierz bardzo ciemną zieleń i kliknij OK. Podobny odcień zieleni wybierz
jako kolor Ambient (Otoczenie).

5 Za pomocą suwaków ustaw następujące wartości pozostałych parametrów:
t Shine (Połyskliwość) — 45%,
t Reflection (Odbicie) — 55%,
t Bump (Wypukłość) — 10%,
t Refraction (Załamanie) — 1.5.
6 W panelu 3D zaznacz pozycję Label_Material (Materiał_etykieta), po czym

w panelu Properties (Właściwości) kliknij ikonę obok próbki koloru Diffuse
(Zmiękczenie). Wybierz Replace Texture (Zastąp teksturę), odszukaj i otwórz folder
Lesson12/Assets i kliknij w nim dwukrotnie plik Label.psd. W systemie Windows,
aby zobaczyć ten plik, musisz wybrać z rozwijanej listy Files Of Type (Pliki typu)
opcję Photoshop (*.PSD, *.PDD); opcja ta znajduje na samej górze i dotarcie do niej
wymaga przewinięcia listy.
7 W panelu 3D zaznacz pozycję Wine Bottle (Butelka od wina), a następnie w panelu

Properties (Właściwości) kliknij ikonę zestawu opcji Coordinates (Współrzędne)
i w polu Y Rotation (Kąt obrotu Y) wpisz -34. Butelka obróci się i etykieta będzie
lepiej widoczna.

8 W panelu 3D rozwiń folder WineGlass_Layer (WineGlass_Warstwa) i zaznacz
w nim pozycję 02_Default w grupie objMesh.
9 W próbniku wybierz materiał Glass Smooth (Szkło gładkie) — pierwsza pozycja
w trzecim rzędzie.
10 Za pomocą suwaków ustaw następujące wartości pozostałych parametrów:
t Shine (Połyskliwość) — 96%,
t Reflection (Odbicie) — 83%,
t Roughness (Nierówność) — 0%,
t Bump (Wypukłość) — 10%,
t Refraction (Załamanie) — 1.

Oświetlanie sceny 3D
Scena jest już oświetlona światłem domyślnym, które można modyfikować, ale można
też wstawiać dodatkowe światła. Od tego, jakie światła zastosujemy i jak je ustawimy,
zależy, jakie powstaną cienie i odbłyski, a także jaki będzie ogólny nastrój sceny.
1 W panelu 3D zaznacz ostatnią pozycję na liście, czyli Infinite Light 1.
W chwili gdy tworzymy nową scenę, Photoshop domyślnie umieszcza w niej jedno
światło nieskończone (infinite). A gdy je zaznaczymy, w oknie dokumentu wyświetli
się manipulator umożliwiający ukierunkowanie tego światła. Duża gałka pozwala
na szybkie przemieszczanie źródła światła, a mała służy do ustawiania go w sposób
precyzyjny.
2 Za pomocą małej gałki ustaw źródło światła w lewym górnym rogu (mniej więcej
na godzinie 11:00). Spowoduje to wystąpienie długiego odblasku na szyjce butelki.
# Uwaga: Rozmiar
manipulatora świetl-
nego zależy od roz-
dzielczości ekranu,
więc w rzeczywi-
stości może być
większy lub mniejszy
niż ten pokazany
na rysunku.

klawiszu Control (Mac OS) samo źródło światła (małą, białą ikonę), aby otworzyć
panel Infinite Light 1. Następnie zmień kolor na bladozłoty (my zastosowaliśmy
R = 251, G = 242 i B = 203) i ustaw Intensity (Intensywność) na 75%.
# Uwaga:
Parametry światła
można zmieniać
w panelu Infinite
Light 1 lub w panelu
Properties
(Właściwości).

4 U dołu panelu 3D kliknij przycisk Add new Light to Scene (Dodaj nowe światło
do sceny) i wybierz opcję New Infinite Light (Nowe światło nieskończone).
5 Mając zaznaczone nowe światło — Infinite Light 2 (Światło nieskończone 2)
— zmień jego kolor na jasnozłoty, podobny do poprzedniego.
Parametr Intensity (Intensywność) ustaw na 30%.
6 Przy wciąż zaznaczonym świetle Infinite Light 2 (Światło nieskończone 2)
przesuń jego małą gałkę mniej więcej na godzinę 1:00. Powstanie ładny odblask
na krawędzi butelki.
7 Ponownie kliknij przycisk Add new Light to Scene (Dodaj nowe światło do sceny)
i wybierz opcję New Point Light (Nowe światło punktowe).
8 Zaznacz nowe światło i w panelu Properties (Właściwości) ustaw intensywność
na 30%.
9 Posługując się manipulatorem, ustaw źródło światła punktowego w samym
centrum kieliszka.

Wskazówka:
Liczbę cykli rende-
Renderowanie sceny 3D
rujących, która ma
wpływ na jakość
Gdy budujemy scenę w Photoshopie, możemy ją cały czas oglądać, ale jej wygląd nie
finalnego obrazu, jest tak realistyczny, jaki będzie po wyrenderowaniu. W każdej chwili można wyren-
można zmienić derować mały fragment sceny, ale z przeprowadzaniem tego procesu dla całości warto
w preferencjach się wstrzymać do momentu, gdy scena wygląda na ukończoną. Renderowanie jest
Photoshopa. W tym
celu po wybraniu
czasochłonne, więc nie warto go uruchamiać po każdej modyfikacji sceny.
polecenia Edit/ Swoją scenę z poprzedniego ćwiczenia możesz zrenderować już teraz albo, jeśli zdecy-
Preferences/3D dujesz się na wykonanie zadania dodatkowego, dopiero po wykonaniu jej animacji.
(Edycja/
Preferencje/3D) 1 Wybierz File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nawą 12_render.psd.
(Windows) lub Jeśli otworzy się okno Photoshop Format Options (Opcje formatu programu
Edit/Photoshop/3D
Photoshop), kliknij w nim przycisk OK.
(Edycja/
Photoshop/3D) Zapisanie odrębnego pliku dla renderingu umożliwi szybsze wprowadzanie zmian
(Mac OS) należy w pliku oryginalnym.
zmienić wartość
parametru High 2 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena), co spowoduje zaznaczenie całej sceny.
Quality Threshold 3 U dołu panelu Properties (Właściwości) kliknij przycisk Render (Renderuj).
(Próg wysokiej
jakości) w sekcji
Ray Tracer
(Śledzenie promieni).
W sys-
temach
o mniejszej
wydajności
proces renderowa-
nia może trochę
potrwać.
Wskazówka: Scena zostanie zrenderowana. W zależności od wydajności systemu może to potrwać

Jeśli musisz przerwać od kilku minut do pół godziny, a może i dłużej.
proces renderowa-
nia lub uważasz, że
jakość obrazu jest
już wystarczająca
i dalsze rendero-
wanie jest zbędne,
kliknij gdziekolwiek
w obrębie obrazu.
Proces zostanie
zatrzymany.

Zadanie dodatkowe
Animacja oświetlenia w scenie 3D
Przez zastosowanie odpowiednich ustawień dla świateł i tła sceny można symulować upływ
czasu, na przykład podczas wschodu słońca. Informacji o animowaniu rozmaitych parametrów
za pomocą panelu Timeline (Oś czasu) należy szukać w lekcji 10., „Edycja wideo”.
1 W dolnej części okna programu kliknij zakładkę panelu Timeline (Oś czasu), aby go otworzyć.
2 Kliknij przycisk Create Video Timeline (Utwórz oś czasu wideo).
Photoshop umieści na osi czasu warstwy bieżącego dokumentu.

3 Skróć czas trwania klipu Wood. W tym celu przeciągnij jego prawą krawędź aż do zrównania jej
z krawędzią klipu Landscape (05:00f ).
4 Wyświetl właściwości klipu Landscape. Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej na koniec
klipu, a następnie kliknij ikonę stopera na ścieżce właściwości Opacity (Krycie), aby utworzyć
klatkę kluczową.
5 Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu.
6 Kliknij zakładkę panelu Layers (Warstwy), aby wydobyć go na wierzch, i zmniejsz wartość
parametru Opacity (Krycie) warstwy Landscape do 0%.
(ciąg dalszy na następnej stronie)

Zadanie dodatkowe (ciąg dalszy)
7 W panelu Timeline (Oś czasu) ukryj właściwości klipu Landscape, rozwiń listę właściwości klipu
Wood, a następnie rozwiń pozycję 3D Lights (Światła 3D).
8 Przesuń wskaźnik głowicy odtwarzającej na koniec klipu, a następnie kliknij ikonę stopera
na każdej ścieżce o nazwie 3D Node (Węzeł 3D).
9 Przesuń wskaźnik głowicy na początek klipu.
10 Kliknij zakładkę panelu 3D, aby wydobyć go na wierzch, i zaznacz pozycję Infinite Light 1.
Za pomocą manipulatora skieruj to światło w dół. To samo zrób ze światłem Infinite Light 2
(Światło nieskończone 2).
11 Zaznacz Point Light 1 (Światło punktowe 1) i przeciągnij to światło na sam dół sceny.
12 Kliknij przycisk Play (Odtwarzaj) w panelu Timeline (Oś czasu), obejrzyj animację i wprowadź
zmiany, jakie uznasz za stosowne.
13 W panelu 3D zaznacz pozycję Scene (Scena), co spowoduje zaznaczenie całej sceny.
14 Z menu panelu Timeline (Oś czasu) wybierz Render Video (Renderuj wideo).
15 W dolnej części okna Render Video (Renderowanie wideo) z listy rozwijanej 3D Quality
(Jakość 3D) wybierz opcję Interactive (Interaktywna), jeśli masz niezbyt szybki komputer.
A jeśli masz system stosunkowo wydajny, wybierz opcję Ray Traced Draft (Robocza ze
śledzeniem promieni).
16 Pozostałe ustawienia pozostaw bez zmian i kliknij przycisk Render (Renderuj).
17 Gdy Photoshop skończy renderowanie filmu, kliknij dwukrotnie ikonę pliku 12Working.mp4
w folderze Lessons12/Assets i obejrzyj ten film.

Pytania kontrolne
1 Jaka jest różnica między warstwą 3D a zwykłą warstwą?
2 Jak zmieniamy widok z kamery?
3 Jak nakładamy materiał na obiekt?
4 Jakimi kolorami oznaczone są poszczególne osie manipulatora 3D Axis (Oś 3D)?
5 Jak renderujemy scenę 3D?
Odpowiedzi
1 Warstwa 3D zachowuje się podobnie do zwykłych warstw — można jej przypisać styl,
zamaskować itp. Jednak w odróżnieniu od nich może zawierać siatki, czyli obiekty
trójwymiarowe, a także przypisywane tym obiektom materiały, mapy i tekstury.
Oprócz obiektów mogą się na niej znajdować także światła.
2 Aby zmienić widok z kamery, można przesunąć jej manipulator albo kliknąć go
prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknąć przy wciśniętym klawiszu
Control (Mac OS) i wybrać jeden z widoków predefiniowanych.
3 W panelu 3D uaktywniamy składnik materiałowy, a następnie w panelu
Properties (Właściwości) wybieramy stosowny materiał i ustalamy jego parametry.
4 W manipulatorze 3D Axis (Oś 3D) strzałka czerwona reprezentuje oś X,
zielona — Y, a niebieska — Z.
5 Aby wyrenderować scenę 3D, należy zaznaczyć pozycję Scene (Scena)
w panelu 3D, a następnie kliknąć przycisk Render (Renderuj) w dolnej części
panelu Properties (Właściwości).

PRZYGOTOWYWANIE
13 PLIKÓW
DLA POTRZEB INTERNETOWYCH
Tematyka lekcji
W tej lekcji dowiemy się, jak:
t podzielić obraz na plasterki,
t odróżniać plasterki definiowane przez użytkownika
od generowanych automatycznie,
t łączyć plasterki ze stronami HTML i adresami URL,
t optymalizować obrazy pod kątem internetu
i wybierać właściwą kompresję,
t eksportować duże i wysokiej rozdzielczości obrazy,
tak aby możliwe było oglądanie ich w różnych powiększeniach,
t prezentować swoje dzieła w formie galerii internetowej.
Lektura niniejszej lekcji zajmie około 90 minut. W razie potrzeby należy

usunąć z twardego dysku folder poprzedniej lekcji, a następnie skopiować
w jego miejsce folder Lessons/Lesson13. Podczas wykonywania ćwiczeń
pliki startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie potrzeby będzie
można je przywrócić, kopiując z płyty dołączonej do książki.
338
Przeglądanie stron internetowych ułatwia nam technika
klikania grafik w celu przejścia do innych stron lub witryn
albo uruchomienia animacji. W tej lekcji pokażemy,
jak za pomocą Photoshopa przygotować pliki zawierające
łącza do innych stron internetowych.
339
Rozpoczynamy pracę
Do wykonania ćwiczeń w ramach tej lekcji potrzebna będzie przeglądarka interne-
towa, na przykład Firefox, Netscape, Internet Explorer lub Safari. Połączenie z inter-
netem nie będzie konieczne.
Podczas tej lekcji przygotujemy grafikę dla strony domowej muzeum sztuki hisz-
pańskiej. Spis zawartości witryny zaopatrzymy w łącza hipertekstowe prowadzące
do gotowych już stron internetowych. Odwiedzający witrynę będzie mógł kliknąć
pozycję tego spisu, aby przejść do odpowiedniej strony.
Rozpoczniemy od obejrzenia gotowej już strony HTML, którą utworzymy na bazie
pojedynczego pliku PSD.
1 Uruchom Photoshopa i aby przywrócić domyślne ustawienia programu,
3 Z głównego menu wybierz File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie
Bridge).
Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie folder Lesson13, a potem folder 13End
i folder site.
Folder site zawiera elementy strony internetowej, które będziemy wykorzystywać
w dalszej części lekcji.
5 Kliknij prawym przyciskiem myszki (Windows) lub kliknij z wciśniętym
klawiszem Control (Mac OS) miniaturę pliku home.html. Z menu kontekstowego
wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą). Do otwarcia tego pliku wybierz
zainstalowaną w systemie przeglądarkę internetową.
6 Przesuwaj wskaźnik myszy nad poszczególnymi pozycjami spisu zawartości

witryny oraz nad widocznymi tu obrazami. Zauważ, że wskaźnik zmienia swój
wygląd ze strzałki na dłoń z wyprostowanym palcem wskazującym.
340 LEKCJA 13 Przygotowywanie plików dla potrzeb internetowych

# Uwaga:
Przy pewnych
ustawieniach prze-
glądarki na ekranie
mogą pojawić się
informacje, że otwie-
rana witryna może
być niebezpieczna.
Ostrzeżenia te
można zignorować,
bo otwierane pliki
nie są w ogóle pobie-
rane z internetu.
7 Kliknij obraz z aniołem w prawym dolnym rogu dokumentu. Po otwarciu okna

Zoomify wypróbuj działanie poszczególnych kontrolek. Służą one do powiększania
i przesuwania zawartości okna.

8 Aby powrócić do strony głównej, zamknij zakładkę lub okno Zoomify.
9 Kliknij jeden z pozostałych obrazów, aby obejrzeć go dokładniej w oddzielnym
oknie. Gdy skończysz oglądanie, zamknij to okno.
10 Na stronie głównej kliknij dowolną pozycję spisu zawartości witryny, aby przejść
na inną stronę. Aby powrócić do strony głównej, kliknij napis „Museo Arte”
w lewym górnym rogu okna.
11 Gdy skończysz przeglądanie witryny, zamknij przeglądarkę i wróć do program
Bridge.
12 W programie Bridge kliknij pozycję Lesson13 na pasku ścieżki (w górnej części
okna), aby wyświetlić zawartość tego folderu. Kliknij dwukrotnie najpierw folder
13Start, a potem miniaturę pliku 13Start.psd. Plik zostanie otwarty w Photoshopie.
13 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako) i zapisz plik pod nazwą

13Working.psd (roboczy). W oknie Photoshop Format Options (Opcje formatu
programu Photoshop) kliknij przycisk OK. Zapisanie kopii roboczej pozwala
zachować plik oryginalny na wypadek konieczności powrotu do niego.
Podczas wykonywania powyższego ćwiczenia mieliśmy do czynienia z dwoma rodza-
jami łączy: plasterkami (w spisie zawartości witryny) oraz obrazami (chłopiec i anioł).
Plasterki to obszary, które definiujemy w oparciu o warstwy, linie pomocnicze
lub precyzyjnie zaznaczenia albo też za pomocą narzędzia Slice (Cięcie na plasterki).
Definiując plasterek w programie Photoshop, tworzymy tabelę HTML lub kaskadowy
arkusz stylów (CSS), w którym zawarte są informacje o kształcie i położeniu pla-
sterków. W razie potrzeby możemy wygenerować podgląd w postaci pliku HTML,
zawierający obraz z plasterkami oraz tabelę lub kaskadowy arkusz stylów.

Łącza hipertekstowe można dodawać także do obrazów. Klikając taki obraz, możemy
otworzyć połączoną z nim stronę. W odróżnieniu od plasterków, które zawsze są
w kształcie prostokąta, obrazy mogą mieć dowolne kształty.
Tworzenie plasterków
Gdy prostokątny fragment obrazu definiujemy jako plasterek, Photoshop tworzy
tabelę HTML, w której umieszcza ten plasterek oraz informacje o jego położeniu.
Po utworzeniu plasterka można przekształcić go w przycisk reagujący na kliknięcie.
Każdy utworzony przez nas plasterek (zwany plasterkiem użytkownika) tworzy auto-
matycznie inne plasterki (auto-plasterki), które pokrywają pozostałą część obrazu.
Zaznaczanie plasterków i ustawianie ich opcji

Rozpoczniemy od zaznaczenia plasterka, który został już zdefiniowany w pliku
startowym.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) ( ),
ukryte pod narzędziem Crop (Kadrowanie) ( ).
Gdy wybieramy narzędzie Slice (Cięcie na plasterki) lub Slice Select (Zaznaczanie plaster-
ków), Photoshop wyświetla wszystkie istniejące plasterki wraz z ich numerami.
Plasterek oznaczony numerem 01 obejmuje lewy górny róg obrazu i oprócz numeru
ma przypisaną również małą ikonę, zwaną symbolem, przypominającą kontur góry.
Niebieski kolor oznacza, że jest to plasterek użytkownika.
Zwróć uwagę również na plasterki oznaczone kolorem szarym — 02 na prawo i 03
poniżej plasterka 01. Kolor szary oznacza, że są to auto-plasterki. Powstały one auto-
matycznie, gdy tworzyliśmy plasterek użytkownika. Widoczne tu symbole oznaczają,
że plasterki zawierają obrazy. Więcej informacji o symbolach zawiera zamieszczona
poniżej ramka „Symbole plasterków”.
2 W lewym górnym rogu obrazu kliknij plasterek oznaczony numerem 01
widocznym na małym niebieskim prostokącie. Plasterek zostanie otoczony złotą
ramką, która będzie potwierdzać jego zaznaczenie.

Symbole plasterków
Niebieskie i szare symbole plasterków wyświetlane w oknie obrazu oraz w oknie
dialogowym Save for Web (Zapisz dla Internetu) są bardzo przydatne, pod warunkiem
że potrafimy je odczytywać. W jednym plasterku może być wyświetlanych wiele
różnych symboli. Niosą one następujące informacje:
( ) numer plasterka (plasterki są numerowane sekwencyjnie,
od lewej do prawej i od góry do dołu obrazu),
( ) plasterek zawiera obraz,
( ) plasterek nie zawiera obrazu,
( ) plasterek został utworzony z warstwy,
( ) plasterek jest połączony z innymi (w celach optymalizacyjnych).
3 Używając narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków), kliknij dwukrotnie

plasterek 01. Zostanie otwarte okno dialogowe Slice Options (Opcje plasterka).
Photoshop domyślnie nadaje każdemu plasterkowi nazwę składającą się z nazwy
pliku i numeru plasterka — w tym przypadku jest to 13Start_01.
# Uwaga: Opcje Plasterki stają się użyteczne dopiero po ustawieniu ich opcji. Oprócz nazwy samego
auto-plasterków plasterka wśród jego opcji znajdziemy także adres URL, pod który trafi użytkownik,
również mogą
gdy kliknie w obrębie plasterka.
być ustawiane,
ale wówczas stają się 4 W oknie dialogowym Slice Options (Opcje plasterka) zmień nazwę plasterka
one automatycznie na Logo. W polu URL wpisz #. Znak ten pozwala przetestować funkcjonowanie
plasterkami użyt-
kownika.
plasterka bez konieczności definiowania rzeczywistego łącza. Jest to bardzo
przydatne we wstępnej fazie projektowania strony internetowej, gdy chcemy
zobaczyć, jak dany przycisk będzie wyglądał i funkcjonował.

5 Kliknij przycisk OK, aby zatwierdzić wprowadzone zmiany.
Tworzenie przycisków nawigacyjnych

Teraz wytniemy plasterki pod przyciski nawigacyjne w lewej części obrazu.
Opcje nawigacyjne można ustawiać dla każdego przycisku oddzielnie, ale można to
zrobić znacznie szybciej.
1 Z przybornika wybierz narzędzie Slice (Cięcie na plasterki) ( ) lub użyj skrótu
Shift+C (Narzędzia Crop [Kadrowanie], Slice [Cięcie na plasterki] i Slice Select
[Zaznaczanie plasterków] mają wspólny skrót klawiszowy, C. Skrót Shift+C
pozwala przełączać te narzędzia).
Zwróć uwagę na linie pomocnicze ustawione nad i pod napisami w lewej części obrazu.
2 Korzystając z tych linii, przeciągnij wskaźnik — zacznij powyżej i na lewo
od pierwszej linii tekstu i skończ na linii pomocniczej poniżej ostatniego tekstu,
aby objąć wszystkie napisy.
W lewym górnym rogu nowego plasterka pojawi się niebieski prostokącik podobny
do tego, jaki widnieje na plasterku 01, ale z numerem 05. Kolor niebieski informuje,
że mamy do czynienia z plasterkiem użytkownika, a nie z auto-plasterkiem.
Złota ramka otaczająca nowy plasterek informuje, że jest on aktualnie zaznaczony.
Szary prostokąt auto-plasterka 03 pozostał bez zmian, ale zmniejszył się obszar
obejmowany przez ten plasterek. Teraz jest to tylko mały fragment nad napi-
sami. Pod nowym plasterkiem pojawił się nowy o numerze 07— jest to plasterek
automatyczny.

3 Wciśnij klawisze Shift+C, aby ponownie włączyć narzędzie Slice Select
(Zaznaczanie plasterków) ( ). Na pasku opcji pojawi się szereg przycisków
służących do wyrównywania położenia plasterków.
Teraz podzielimy zaznaczony plasterek na pięć oddzielnych przycisków.
4 Na pasku opcji kliknij przycisk Divide (Podziel).
5 W oknie dialogowym Divide Slice (Podziel plasterek) włącz opcję Divide Horizontally
Into (Podziel poziomo na) i wpisz liczbę 5 w polu obok napisu slices down, evenly
spacer (plasterki pionowo, równo rozmieszczone). Kliknij przycisk OK.
Teraz każdemu plasterkowi nadamy odpowiednią nazwę i przypiszemy mu łącze.

6 Posługując się nadal narzędziem Slice Select (Zaznaczanie plasterków), kliknij
dwukrotnie plasterek z napisem About Museo Arte.
7 W oknie dialogowym Slice Options (Opcje plasterka) zmień nazwę plasterka
na About (o muzeum), w polu URL wpisz about.html, a w polu Target (Cel) wpisz
_self (nie zapomnij o znaku podkreślenia przed literą s). Kliknij przycisk OK.

Parametr Target (Cel) decyduje o sposobie otwierania plików dołączonych. Opcja _self # Uwaga: Nazwy
oznacza, że plik dołączony będzie wyświetlany w tej samej ramce, co plik oryginalny. stron HTML wpisz
dokładnie tak, jak
8 Powtórz czynności z etapów 6. i 7. dla pozostałych plasterków, ustawiając ich opcje zostały tu podane.
w sposób następujący: Aby wszystko dzia-
łało, muszą się one
t dla drugiego plasterka wpisz nazwę Tour (zwiedzanie), w polu URL zgadzać z nazwami
wpisz tour.html, w polu Target (Cel) wpisz _self, stron, które przygo-
t dla trzeciego plasterka wpisz nazwę Exhibits (wystawy), w polu URL towaliśmy.
wpisz exhibits.html, w polu Target (Cel) wpisz _self,
t dla czwartego plasterka wpisz nazwę Members (członkowie), w polu URL
wpisz members.html, w polu Target (Cel) wpisz _self,
t dla piątego plasterka wpisz nazwę Contact (kontakt), w polu URL
wpisz contact.html; w polu Target (Cel) wpisz _self.
Wskazówka:
Jeśli przeszkadzają
O tworzeniu plasterków Ci znaczki auto-
plasterków, wybierz
Tworzyć plasterki można jeszcze według innych metod, które możesz wypróbować narzędzie Slice
samodzielnie. Oto one: Select (Zaznaczanie
plasterków) i na
t Możesz tworzyć plasterki bezobrazowe i dodawać do nich tekst lub kod HTML. pasku opcji kliknij
Plasterki tego typu mogą mieć rozmaite tło i są zapisywane jako część pliku przycisk Hide Auto
HTML. Podstawową zaletą plasterków bezobrazowych jest to, że zawarty Slices (Ukryj auto-
w nich tekst może być edytowany w dowolnym edytorze HTML, dzięki czemu plasterki). Możesz
oszczędzamy czas, unikając konieczności powracania w tym celu do Photoshopa. ukryć również linie
pomocnicze, wybie-
Jeśli jednak tekst jest zbyt długi dla danego plasterka, może nastąpić podział
rając polecenie View/
tabeli HTML i pojawienie się niepożądanych przerw. Show/Guides (Widok/
t Jeśli w swojej pracy posługujesz się liniami pomocniczymi, możesz szybko Pokaż/Linie pomoc-
podzielić obraz na plasterki, korzystając z przycisku Slices From Guides (Plasterki nicze), ponieważ nie
będą już potrzebne.
z linii pomocniczych) dostępnego na pasku opcji narzędzia Slice (Cięcie na
plasterki). Bądź jednak ostrożny — wszystkie utworzone wcześniej plasterki oraz
ich opcje zostaną zastąpione nowymi. Poza tym w ten sposób powstają tylko
plasterki użytkownika, a nie zawsze potrzeba ich tak dużo.
t Jeśli potrzebujesz utworzyć plasterki o identycznych rozmiarach i chcesz,
aby były równo rozmieszczone i dokładnie wyrównane, utwórz jeden duży
plasterek obejmujący cały obszar. Następnie kliknij przycisk Divide (Podziel)
na pasku opcji narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) i podziel ten
plasterek na tyle kolumn i wierszy, ile potrzebujesz.
t Jeśli chcesz odłączyć plasterek od warstwy, na podstawie której został
utworzony, przekształć go w plasterek użytkownika. W tym celu zaznacz go
za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków), a następnie kliknij
przycisk Promote (Zmień) na pasku opcji.

Tworzenie plasterków bazujących na warstwach
Plasterki można tworzyć nie tylko za pomocą narzędzia Slice (Cięcie na plasterki),
ale również na bazie istniejących warstw. Zaletą takiego rozwiązania jest to,
że Photoshop tworzy plasterki o wymiarach zgodnych z wymiarami warstw, uwzględ-
niając ich wszystkie piksele. Jeśli w wyniku edycji warstwy zmienią się jej wymiary,
plasterek również się zmieni, aby objąć nowe piksele.
New Wing. Jeśli nie widzisz wszystkich warstw,
wyciągnij panel z doku i przeciągnij w dół jego
prawy dolny narożnik.
2 Wybierz polecenie Layer/New Layer Based Slice
(Warstwa/Nowy plasterek oparty na warstwie).
W oknie obrazu pojawi się niebieski prostokącik
z numerem 04. Numer nowego plasterka został
nadany zgodnie z kolejnością plasterków liczoną
od lewego górnego rogu obrazu.
3 Wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie
plasterków) ( ) i kliknij dwukrotnie nowy plasterek. Następnie zmień jego
nazwę na New Wing (nowe skrzydło); w polu URL wpisz newwing.html, a w polu
Target (Cel) wpisz _blank. Opcja _blank powoduje otwieranie pliku dołączonego
w nowym oknie przeglądarki internetowej. Kliknij przycisk OK.
Powyższe opcje wpisz dokładnie tak, jak zostały podane, aby pasowały do stron inter-
netowych, które przygotowaliśmy.
Teraz w podobny sposób utworzymy plasterki bazujący na warstwach Image 1
i Image 2.
4 Powtórz czynności z etapów od 1. do 3. dla pozostałych obrazów:
t utwórz plasterek z warstwy Image 1, nazwij go Image 1, w polu URL
wpisz image1.html, w polu Target (Cel) wpisz _blank, kliknij przycisk OK,
t Utwórz plasterek z warstwy Image 2, nazwij go Card (karta), w polu URL
wpisz card.html, w polu Target (Cel) wpisz _blank, kliknij przycisk OK.

Z pewnością zauważyłeś, że okno dialogowe Slice Options (Opcje plasterka) zawiera
jeszcze inne opcje poza tymi, które ustawialiśmy. Jeśli jesteś ciekaw ich znaczenia,
zajrzyj do pomocy Photoshopa.
Eksportowanie kodu HTML i obrazów

Pozostało utworzyć kilka plasterków, zdefiniować łącza i wyeksportować plik
w celu utworzenia strony HTML, na której wszystkie plasterki będą tworzyć
jedną spójną całość.
Dla szybkiego otwierania stron internetowych duże znaczenie ma minimalizowanie
rozmiarów grafik, które są na nich umieszczane. Photoshop ma wbudowane
narzędzia pozwalające dobrać takie rozmiary poszczególnych plasterków, przy
których zachowana zostanie odpowiednia jakość obrazów. Dobrą zasadą jest sto-
sowanie kompresji JPEG w przypadku obrazów o jakości fotograficznej z ciągłym
rozkładem tonów, a kompresji GIF dla obrazów zawierających rozległe obszary
jednokolorowe — na tworzonej przez nas stronie są to wszystkie obszary wokół
trzech głównych obrazów.
Do porównywania obrazów przy różnych ustawieniach kompresji i w różnych forma-
tach będziemy używać okna dialogowego Save for Web (Zapisz dla Internetu).
1 Wybierz polecenie File/Save for Web (Plik/Zapisz dla Internetu).
2 W oknie dialogowym Save for Web (Zapisz dla Internetu) kliknij zakładkę 2-Up
(2 na ekranie).

3 Użyj narzędzia Hand (Rączka) ( ) w oknie dialogowym i przesuń obraz,
aby uzyskać widok portretu chłopca.
4 W oknie dialogowym wybierz narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków) ( )
i zaznacz plasterek 17 w lewej części okna (portret chłopca). Zauważ, że rozmiar
pliku uległ znacznemu zmniejszeniu.
5 Z listy rozwijanej Preset (Ustawienie) w prawej części okna wybierz JPEG Medium
(JPEG średnia jakość). Odczytaj rozmiar obrazu wyświetlany w lewym dolnym
rogu okna. Po wybraniu średniej jakości JPEG plik zmniejszył się zdecydowanie.
Teraz sprawdzimy ustawienia GIF dla tego samego plasterka w dolnej części zakładki
2-Up (2 na ekranie).
6 Za pomocą narzędzia Slice Select (Zaznaczanie plasterków) zaznacz plasterek 17
w dolnym obrazie. Z listy rozwijanej Preset (Ustawienie) wybierz GIF 32 No Dither
(GIF 32 bez ditheringu).
Zwróć uwagę, że portret w dolnym obrazie wygląda bardziej płasko i wykazuje efekt
posteryzacji, ale rozmiary obrazów są bardzo zbliżone.

Wykorzystując te informacje, wybierzemy właściwy stopień kompresji i przypiszemy
go wszystkim plasterkom.
7 Kliknij zakładkę Optimized (Zoptymalizowany) w lewym górnym rogu okna.
8 Mając aktywne narzędzie Slice Select (Zaznaczanie plasterków), wciśnij klawisz
Shift i zaznacz trzy obrazy: z chłopcem, z aniołem i z zapowiedzią otwarcia
nowego skrzydła muzeum. Z listy Preset (Ustawienie) wybierz JPEG Medium
(JPEG średnia jakość).
9 Używając klawisza Shift, zaznacz pozostałe plasterki i z listy Preset (Ustawienie)

wybierz GIF 64 Dithered (GIF 64 z ditheringiem).
10 Kliknij przycisk Save (Zapisz). W oknie Save Optimized As (Zapisz zoptymalizowane
jako) przejdź do folderu Lesson13/13Start/Museo zawierającego pliki, z którymi
powiązane są nasze plasterki.

11 Jako format zapisu wybierz HTML and Images (HTML i obrazy). Z listy rozwijanej
Slices (Plasterki) wybierz All Slices (Wszystkie plasterki). Zmień nazwę pliku
na home.html i kliknij przycisk Save (Zapisz). Jeśli pojawi się okno z wykazem
zastępowanych plików, kliknij przycisk Replace (Zastąp).
12 W Photoshopie wybierz File/Browse in Bridge (Plik/Przeglądaj w programie

Bridge). W programie Bridge kliknij pozycję Lessons w panelu Favorites (Ulubione).
Następnie w panelu Content (Zawartość) kliknij dwukrotnie najpierw folder
Lesson13, potem folder 13Start i na koniec folder Museo.
13 Kliknij prawym przyciskiem myszy (Windows) lub kliknij, wciskając jednocześnie
klawisz Control (Mac OS), plik home.html i z menu kontekstowego wybierz
polecenie Open With (Otwórz za pomocą). Aby otworzyć ten plik, wybierz
przeglądarkę internetową.
14 W przeglądarce internetowej sprawdź funkcjonowanie strony:
t ustawiaj wskaźnik myszy nad plasterkami i obserwuj, czy przyjmuje on postać
palca wskazującego,
t kliknij portret chłopca, aby wyświetlić okno z obrazem w pełnej wersji,
t kliknij łącze New Wing Opening, aby wyświetlić jego okno,

t kliknij łącza tekstowe w lewej części strony, aby przejść do innych stron witryny.
15 Po zakończeniu sprawdzianu zamknij przeglądarkę internetową.
Optymalizacja obrazów
zamieszczanych
na stronach internetowych
Optymalizacja to proces obejmujący takie etapy, jak wybór formatu, rozdzielczości
i ustawień jakości, które decydują o objętości, wyglądzie i użyteczności obrazu. Mówiąc
najprościej, chodzi o zapewnienie równowagi między wielkością pliku i wyglądem obrazu.
Nie sposób wskazać ustawień uniwersalnych, które sprawdzałyby się w przypadku każdego
pliku graficznego; optymalizacja wymaga subiektywnej oceny oraz dobrego oka.
Opcje kompresji zmieniają się w zależności od zastosowanego formatu pliku, w którym
zapisany ma być obraz. Do najczęściej stosowanych formatów należą JPEG i GIF. Format
JPEG zaprojektowano tak, by umożliwiał zachowanie pełnej kolorystyki i subtelnych
zmian jasności w obrazach o płynnych przejściach tonalnych (na przykład fotografiach).
Można w nim zapisywać obrazy o milionach kolorów. Format GIF jest szczególnie efek-
tywny w przypadku kompresji obrazów o ograniczonej kolorystyce oraz złożonych z frag-
mentów o powtarzalnych kolorach (na przykład rysunki, logo czy ilustracje z napisami).
Format ten pozwala zapisywać obrazy z paletą zawierającą maksymalnie 256 kolorów
i obsługuje atrybut przezroczystości tła.
Photoshop oferuje szeroki wachlarz narzędzi do kompresji plików graficznych, zapew-
niających efektywną optymalizację wizualną. Taką optymalizację zazwyczaj przepro-
wadza się przed zapisaniem obrazu do pliku HTML. W oknie Save for Web (Zapisz dla
Internetu) można porównać obraz oryginalny z jego wersją skompresowaną i w sposób
interaktywny dobrać odpowiednie ustawienia. Więcej informacji na temat optymalizacji
obrazów JPEG i GIF można znaleźć w pomocy Photoshopa.

Stosowanie funkcji Zoomify
Dzięki funkcji Zoomify możliwe jest umieszczanie w internecie obrazów o dużej roz-
dzielczości, których skalę widoku można zmieniać, uzyskując dostęp do większej liczy
szczegółów. Podstawowa wersja obrazu jest pobierana tak samo szybko jak plik JPEG.
Photoshop eksportuje pliki JPEG i HTML, które można umieszczać na stronach
internetowych. Funkcja Zoomify działa we wszystkich przeglądarkach internetowych.
1 W programie Bridge kliknij pozycję 13Start na pasku ścieżki, po czym kliknij
dwukrotnie plik card.jpg, aby otworzyć go w Photoshopie.
Jest to duży obraz bitmapowy, który wyeksportujemy do formatu HTML, korzystając
z funkcji Zoomify. Najpierw zapiszemy ten obraz w pliku, który zostanie przypisany
do jednego z łączy, jakie umieściliśmy na naszej stronie internetowej.
2 Wybierz polecenie File/Export/Zoomify (Plik/Eksportuj/Zoomify).
3 W oknie dialogowym Zoomify Export (Eksport Zoomify) kliknij przycisk Folder
i wybierz folder Lesson13/13Start/Museo. W polu Base Name (Nazwa) wpisz
Card. Parametr Quality (Jakość) ustaw na 12, Width (Szerokość) na 800, Height
(Wysokość) na 600. Te ustawienia dotyczą podstawowej wersji obrazu. Upewnij się,
że zaznaczona jest opcja Open In Web Browser (Otwórz w przeglądarce internetowej).
4 Kliknij przycisk OK, aby wyeksportować plik HTML i obrazy.

Funkcja Zoomify otworzy je w przeglądarce internetowej.
5 Sprawdź, czy kontrolki w oknie Zoomify działają zgodnie z oczekiwaniami.

6 Po zakończeniu testów zamknij przeglądarkę internetową.
Tworzenie galerii internetowej

Za pomocą programu Bridge bez trudu możemy utworzyć galerię internetową, gdzie
widz może oglądać obrazy pojedynczo lub w formie pokazu slajdów. Galerię taką
połączymy z plikiem exhibits.html w witrynie muzeum.
1 W programie Bridge kliknij dwukrotnie folder Watercolors
(w folderze Lesson13/13Start).
Z obrazów zawartych w tym folderze utworzymy pokaz slajdów.
2 Zaznacz pierwszy obraz, wciśnij klawisz Shift i zaznacz ostatni obraz. W ten sposób
zaznaczysz wszystkie grafiki. Pamiętaj, że za pomocą suwaka w dolnej części okna
programu możesz tak dobrać rozmiar miniatur, aby wszystkie były widoczne.

3 W górnej części okna kliknij przycisk Output (Wyjście). Jeśli go nie widzisz,
wybierz polecenie Window/Workspace/Output (Okno/Przestrzeń robocza/Wyjście).
4 W panelu Output (Wyjście) kliknij
przycisk Web Gallery (Galeria
internetowa).
5 Jeśli sekcja Site Info (Informacje
o stronie) jest zwinięta, kliknij
trójkącik przy jej nazwie. W polu
Gallery Title (Tytuł galerii) wpisz
Watercolors (akwarele), w polu
Gallery Caption (Podpis galerii) —
Paintings from the Watercolors
exhibit (obrazy z wystawy
akwereli), a w polu About This
Gallery (Informacje dotyczące
tej galerii) — Now showing at
Museo Arte (obecnie wystawiane
w muzeum sztuki). Możesz podać
także swoje dane kontaktowe.
6 Ponownie kliknij trójkącik
przy nazwie sekcji Site Info
(Informacje o stronie), aby ją
zwinąć. Następnie przewiń
zawartość panelu i rozwiń sekcję
Create Gallery (Utwórz galerię).
7 W polu Gallery Name (Nazwa
galerii) wpisz Watercolors, kliknij
przycisk Browse (Przeglądaj),
wybierz folder Lesson13/13Start/
Museo, kliknij przycisk OK lub
Open (Otwórz), aby zamknąć okno
dialogowe, i po powrocie do okna
programu Bridge kliknij Save
(Zapisz) w dolnej części panelu
Output (Wyjście).
Program utworzy folder o nazwie Watercolors i umieści w nim plik index.html
oraz folder resources z obrazami naszej galerii.
8 W oknie informującym o utworzeniu galerii kliknij OK, a następnie kliknij
przycisk Essentials (Potrzebne), aby przywrócić domyślną przestrzeń roboczą.

9 Przejdź do folderu Lesson13/13Start/Museo i dwukrotnie kliknij folder Watercolors.
Następnie kliknij prawym przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij przy wciśniętym
klawiszu Control) plik index.html, z menu podręcznego wybierz polecenie Open
With (Otwórz za pomocą) i wskaż przeglądarkę internetową.
10 Jeśli pojawi się ostrzeżenie o potencjalnych zagrożeniach, kliknij OK lub postępuj

zgodnie z wyświetlanymi instrukcjami, aby zmienić ustawienia zabezpieczeń
w przeglądarce.
Galeria zostanie otwarta. Po prawej stronie będzie wyświetlany pierwszy obraz,
a po lewej będą widoczne miniatury pozostałych.
11 Kliknij przycisk View Slideshow (Pokaż pokaz slajdów), widoczny pod dużym
obrazem, aby przejść do trybu pokazu slajdów. Jeśli teraz klikniesz przycisk
View Gallery (Pokaż galerię), powrócisz do widoku galerii.
12 Zamknij przeglądarkę internetową.
Plik exhibits.html zawiera już łącze do utworzonego właśnie folderu, o ile ma dokład-
nie taką nazwę, jaka została podana w punkcie 7. Teraz otworzymy naszą stronę
internetową i sprawdzimy działanie owego łącza.

13 W programie Bridge otwórz folder Lesson131/13Start/Museo. Kliknij prawym
przyciskiem myszy (w Mac OS kliknij przy wciśniętym klawiszu Control) plik
home.html, z menu podręcznego wybierz polecenie Open With (Otwórz za pomocą)
i wskaż przeglądarkę internetową.
14 Na stronie internetowej kliknij łącze Exhibit Schedule. Po otwarciu strony Exhibit
Schedule kliknij na niej łącze do galerii Watercolors. Galeria zostanie otwarta.
15 Sprawdź funkcjonowanie galerii i całej witryny, a potem zamknij przeglądarkę

oraz programy Bridge i Photoshop.
Teraz możesz już tworzyć witryny internetowe. Nauczyłeś się wzbogacać swoje strony
o funkcje interaktywne za pomocą plasterków i polecenia Zoomify. Potrafisz także
optymalizować obrazy dla internetu i tworzyć galerie internetowe za pomocą pro-
gramu Bridge.

Pytania kontrolne
1 Co to są plasterki? Jak je tworzymy?
2 Na czym polega optymalizacja obrazu i jak to się robi w przypadku obrazów
przeznaczonych do zastosowań internetowych?
3 Jak można utworzyć internetowy pokaz slajdów?
Odpowiedzi
1 Plasterki są prostokątnymi fragmentami obrazu definiowanymi w celu ich
optymalizacji pod kątem zastosowań internetowych. Można im także przypisywać
animacje, adresy URL oraz efekty najazdów. Plasterki mogą być tworzone za pomocą
narzędzia Slice (Cięcie na plasterki) lub przez przekształcenie warstw przy użyciu
poleceń z menu Layer (Warstwa).
2 Optymalizacja polega na wyborze formatu, rozdzielczości i ustawień jakości,
aby uzyskać małe rozmiary pliku przy jednoczesnym zachowaniu przyzwoitej jakości
obrazu. Do optymalizowania obrazów o ciągłych przejściach tonalnych zwykle
używa się formatu JPEG, a w przypadku obrazów zawierających obszary wypełnione
jednolitymi lub powtarzającymi się kolorami najczęściej stosuje się format GIF.
Photoshop oferuje specjalne okno dialogowe do optymalizowania obrazów.
Aby je otworzyć, należy wybrać polecenie File/Save for Web & Devices
(Plik/Zapisz dla Internetu i urządzeń).
3 Internetowy pokaz slajdów można utworzyć za pomocą programu Bridge.
Zaznaczamy wszystkie pliki, które chcemy pokazać, a następnie w panelu
Output (Wyjście) klikamy przycisk Web Gallery (Galeria internetowa).
Wprowadzamy odpowiednie ustawienia i zapisujemy galerię. Program
wygeneruje plik index.html z pokazem slajdów i kontrolkami zawierającymi
łącza do wybranych wcześniej plików.

JAK UZYSKAĆ
14 ZGODNOŚĆ KOLORÓW
NA EKRANIE I NA WYDRUKU
Tematyka lekcji
W niniejszej lekcji omawiać będziemy następujące tematy:
t definiowanie przestrzeni kolorów RGB, CMYK i skali szarości
w celu wyświetlania, edycji i drukowania obrazów,
t przygotowanie obrazów do druku na drukarce postscriptowej
w trybie CMYK,
t przygotowanie próbnego wydruku obrazów,
t zapisywanie obrazów w plikach CMYK EPS,
t tworzenie i drukowanie czterokolorowych wyciągów barwnych,
t przygotowanie obrazów dla drukarni.
Omówienie powyższych zagadnień zajmie nam około 60 minut. W razie

potrzeby należy usunąć z dysku twardego katalog poprzedniej lekcji
i w jego miejsce skopiować folder Lessons/Lesson14. Podczas pracy pliki
startowe będą na ogół zachowywane, ale w razie konieczności będzie
można je przywrócić, kopiując je ponownie z płyty CD, która stanowi
załącznik do książki.
360
Aby zachować zgodność barw widocznych na ekranie
z tymi, jakie uzyskamy na wydruku, musimy zdefiniować
przestrzeń kolorów, w której edytowane i wyświetlane
będą obrazy RGB oraz edytowane, wyświetlane
i drukowane obrazy CMYK. Dzięki temu kolory na ekranie
będą możliwie najbliższe kolorom drukowanym.
361
# Uwaga: Jedno
ćwiczenie z tej lekcji Reprodukcja kolorów
wymaga podłącze-
nia komputera do Kolory na ekranie monitora są tworzone jako kombinacja światła czerwonego,
kolorowej drukarki
postscriptowej.
zielonego i niebieskiego (w skrócie RGB), podczas gdy do odwzorowania kolorów
W przypadku pozo- na wydruku używa się zwykle farb w czterech kolorach — cyjan, magenta, żółty
stałych ćwiczeń nie i czarny (CMYK). Określa się je mianem kolorów procesowych, ponieważ są standar-
jest to konieczne. dowo stosowane w procesie druku czterokolorowego.
Obraz RGB zawiera kanały kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego
Obraz CMYK zawiera kanały cyjanu, magenty, żółtego i czarnego
Ponieważ modele RGB i CMYK opierają się na zupełnie odmiennych meto-

dach odwzorowywania kolorów, każdy z nich pozwala reprodukować inną gamę
(ang. gamut), czyli zakres barw. Przykładowo, kolory RGB powstają w wyniku zmiesza-
nia światła emitowanego, ich gama obejmuje kolory jarzące się, takie, jakie widzimy,
patrząc na neony. Farby drukarskie natomiast pozwalają reprodukować pewne kolory
leżące poza gamą RGB, na przykład niektóre odcienie pastelowe lub czystą czerń.
A
Green
Magenta
B Red Blue Cyan Yellow
White Black
C Yellow Cyan Blue Red
Green Magenta
A Gama kolorów naturalnych Model kolorów RGB Model kolorów CMYK

B Gama kolorów RGB
C Gama kolorów CMYK
362 LEKCJA 14 Jak uzyskać zgodność kolorów na ekranie i na wydruku

Jednak nie wszystkie gamy RGB i CMYK są sobie równe. Każdy model monitora
i drukarki jest inny, w związku z czym reprodukowana przezeń gama kolorów jest
także odmienna od pozostałych. Na przykład monitor jednej marki może wytwarzać
obraz o bardziej niebieskim zabarwieniu niż monitor innego producenta. Gama, jaką
dane urządzenie jest w stanie reprodukować, definiuje jego przestrzeń kolorów.
Model RGB
Duża część spektrum barw widzialnych może być odtworzona w wyniku zmieszania
w odpowiednich proporcjach światła o kolorach czerwonym, zielonym i niebieskim
(RGB). W obszarach pokrywania się tych kolorów powstają nowe kolory: niebiesko-
zielony, purpurowy, żółty i biały.
Ponieważ połączenie kolorów RGB daje biel, nazywane są one kolorami addytyw-
nymi. Zmieszanie wszystkich kolorów składowych powoduje powstanie koloru bia-
łego — to znaczy, że do oka dociera światło o pełnym natężeniu. Kolory addytywne
stosowane są do wytwarzania obrazu wideo i na monitorach. Na przykład każdy
monitor generuje obraz, emitując światło przez pobudzanie do świecenia trzech
luminoforów: czerwonego, zielonego i niebieskiego.
Model CMYK
Model CMYK opiera się na zasadzie absorpcji światła przez farby drukarskie nałożone
na papier. Gdy białe światło pada na półprzezroczystą farbę drukarską, część jego
spektrum jest absorbowana, a reszta odbijana w kierunku oka.
Teoretycznie rzecz biorąc, czyste kolory, cyan — zielononiebieski (C), magenta —
purpurowy (M) oraz yellow — żółty (Y), powinny łącznie absorbować pełne spektrum
kolorów i wytwarzać w rezultacie kolor czarny. Z tego też powodu są one nazywane
kolorami subtraktywnymi. Ponieważ jednak wszystkie farby drukarskie zawierają
nieco zanieczyszczeń, po zmieszaniu dają kolor ciemnobrunatny, dlatego aby uzyskać
rzeczywistą czerń, należy je uzupełnić farbą czarną (black — K). (Literę K zastosowano
zamiast B, by uniknąć pomyłek z kolorem niebieskim — blue). Łączenie tych farb
w celu reprodukcji kolorów nazywane jest czterokolorowym drukiem procesowym.
System zarządzania kolorem w Photoshopie umożliwia konwertowanie kolorów z jed-

nej przestrzeniu do drugiej na podstawie profili ICC (International Color Consortium).
Profil ICC stanowi opis przestrzeni kolorów danego urządzenia, na przykład dla
drukarki jest to przestrzeń CMYK. W celu dopasowania kolorów reprodukowanych
przez różne urządzenia należy dobrać odpowiednie profile. Wybrane profile można
osadzić w obrazie. Photoshop (podobnie jak inne aplikacje) potrafi interpretować
osadzone profile i na ich podstawie automatycznie dostosować sposób reprodukowania
kolorów obrazu.
Aby uzyskać informacje dotyczące osadzania profilów ICC, należy zajrzeć do pliku
pomocy programu Photoshop.
Przed przystąpieniem do dalszej pracy należy się upewnić, że monitor został skalibro-
wany. Jeśli monitor wyświetla kolory niedokładnie, tak samo niedokładne będą regu-
lacje kolorów dokonywane na podstawie tego, co widać na jego ekranie. Informacje
na temat kalibrowania monitorów można znaleźć w pomocy Photoshopa.

Rozpoczynamy pracę
Tej lekcji — w odróżnieniu od poprzednich — nie będziemy rozpoczynać od obej-
rzenia końcowej wersji tworzonego obrazu. Musimy jednak uruchomić Photoshopa
z ustawieniami domyślnymi.
1 Uruchom program i natychmiast przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift
(Windows) lub Command+Option+Shift (Mac OS) w celu przywrócenia domyślnych
ustawień programu (zob. punkt „Przywracanie ustawień domyślnych” na stronie 4).
Definiowanie ustawień zarządzania kolorem

W tej części lekcji poznamy tok postępowania w procesie zarządzania kolorem.
Korzystać będziemy głównie z okna dialogowego Color Settings (Ustawienia kolorów),
w którym znajdziemy większość niezbędnych opcji i ustawień.
W Photoshopie domyślnie jest ustawiany tryb RGB, odpowiedni dla grafiki interne-
towej. Jeżeli jednak przygotowujemy prace do druku, to powinniśmy owo ustawienie
zmienić na odpowiedniejsze dla prac drukowanych.
Kolejne ćwiczenie rozpoczniemy od dostosowania ustawień kolorów.
1 Wybierz polecenie Edit/Color Settings (Edycja/Ustawienia koloru), aby otworzyć
okno dialogowe Color Settings (Ustawienia kolorów).
W dolnej części okna dialogowego znajdziemy informacje na temat dostępnych
w nim opcji.
2 Przesuwaj wskaźnik myszy nad poszczególnymi częściami okna dialogowego,
łącznie z etykietami sekcji, na przykład Working Spaces (Przestrzenie robocze),
i opcjami do wyboru (na przykład z list rozwijanych). Podczas przesuwania
wskaźnika w dolnej części okna wyświetlane będą informacje dotyczące aktualnie
wskazywanego elementu.
Teraz wybierzemy zestaw opcji odpowiednich do pracy nad publikacjami
drukowanymi.
3 Z listy Settings (Ustawienia) wybierz opcję North America Prepress 2 (Ustawienia
koloru dla przygotowania do druku w Ameryce Północnej 2)1. Spowoduje to zmiany
w ustawieniach przestrzeni roboczych oraz zasadach zarządzania kolorami.
Kliknij przycisk OK.
1
Polski użytkownik powinien wybrać raczej opcję Europe Prepress 2 (Ustawienia koloru dla przygoto-
wania do druku w Europie 2) — przyp. tłum.

Testowanie obrazu
Teraz wybierzemy profil próby, aby uzyskać na ekranie możliwie najwierniejszy pod-
gląd tego, co będzie na wydruku. Pozwoli nam to sprawdzić obraz na ekranie, zanim
przekażemy go do wydrukowania (jest to tzw. miękka próba kolorów — soft-proof).
1 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz). Odszukaj
folder Lesson/Lesson14 i dwukrotnie kliknij w nim plik
14Start.tif, aby otworzyć go w Photoshopie. Jeśli pojawi
się okno z ostrzeżeniem o niezgodności profilu, kliknij
w nim przycisk OK.
Na ekranie pojawi się obraz RGB zeskanowanego plakatu.
2 Wybierz polecenie File/Save As (Plik/Zapisz jako),
zmień nazwę pliku na 14Working.tif (roboczy),
pozostawiając format TIFF. Następnie kliknij przycisk
Save (Zapisz). W oknie dialogowym TIFF Options
(Opcje TIFF) kliknij przycisk OK. W ten sposób
utworzysz kopię pliku startowego.
Przed dokonaniem sprawdzianu „miękkiego” — czyli na ekranie — lub wydruko-
waniem obrazu należy zdefiniować profil próby (zwany także ustawieniem próby).
Profil ten określa sposób drukowania obrazu i modyfikuje wersję ekranową w celu
zapewnienia jej zgodności z wersją drukowaną. Photoshop oferuje dostęp do wielu
ustawień, które pozwalają przygotować obraz do różnych zastosowań, takich jak druk
czy publikacja w sieci. W dalszej części ćwiczenia przygotujemy własny profil próby.
Następnie zapiszemy zdefiniowane ustawienia do przyszłego użytku.
3 Wybierz polecenie View/Proof Setup/Custom (Widok/Ustawienie próby/Własne). #Uwaga:
Otwarte zostanie okno dialogowe Customize Proof Condition (Dostosuj warunek Opcja Preserve
Numbers (Zachowaj
próbny). Upewnij się, że zaznaczone jest pole wyboru Preview (Podgląd).
numery) nie zawsze
4 Z rozwijanej listy Device to Simulate (Urządzenie do symulacji) wybierz profil jest dostępna,
urządzenia wyjściowego, na przykład określonej drukarki. Jeśli nie korzystasz na przykład dla pro-
filu Working CMYK
z żadnej drukarki, użyj profilu Working CMYK — U.S. Web Coated (SWOP) v2.
- U.S. Web Coated
Zazwyczaj jest to wybór właściwy. (SWOP) v2.
5 Upewnij się, że pole wyboru opcji Preserve Numbers (Zachowaj numery) nie jest
zaznaczone.
Włączenie opcji Preserve Numbers (Zachowaj numery) sprawia, że kolory wyglądają,
jakby nie zostały przekonwertowane do przestrzeni urządzenia wyjściowego.
6 Z listy Rendering Intent (Metoda konwersji kolorów) wybierz Relative Colorimetric
(Relatywna kolorymetryczna).
Metoda konwersji decyduje o sposobie przeliczania kolorów przy przejściu z jednej prze-
strzeni do drugiej. Metoda Relative Colorimetric (Relatywna kolorymetryczna) pozwala
zachować relacje między kolorami bez większej szkody dla wierności ich odwzorowania
i jest standardowo stosowana zarówno w Ameryce Północnej, jak i w Europie.
7 Jeśli dla wybranego profilu dostępna jest opcja Simulate Black Ink (Symuluj czarną
farbę), zaznacz ją. Następnie wyłącz ją, a włącz Simulate Paper Color (Symuluj kolor
papieru); zauważ, że zaznaczenie tej opcji automatycznie włącza również Simulate
Black Ink (Symuluj czarną farbę). Na koniec kliknij przycisk OK.

Wskazówka: Zauważ, że zmniejszył się kontrast obrazu. Opcja Simulate Paper Color (Symuluj kolor
Ustawienie próby papieru) symuluje niezbyt idealną biel rzeczywistego papieru zgodnie z wybranym
można włą-
profilem próby. Symulacja czarnego atramentu polega na odtworzeniu ciemnoszarego
czać i wyłączać
za pomocą polecenia koloru, jaki tworzy większość drukarek zamiast prawdziwej czerni. W niektórych
View/Proof Colors profilach opcje te są niedostępne.
(Widok/Próba
kolorów).
Obraz normalny Ten sam obraz po włączeniu symulacji

koloru papieru i czarnego atramentu
Identyfikacja kolorów spoza danej przestrzeni

Większość skanowanych fotografii zawiera kolory RGB mieszczące się w przestrzeni
CMYK i ich konwersja do tej przestrzeni nie wprowadza zasadniczych zmian. Obrazy
tworzone lub edytowane cyfrowo często jednak zawierają kolory, których próżno szu-
kać w przestrzeni CMYK — na przykład kolorowe neony i światła.

Przed dokonaniem konwersji obrazu z RGB na CMYK możemy zbadać wartości
CMYK kolorów, nie opuszczając trybu RGB.
1 Wybierz polecenie View/Gamut Warning
(Widok/Alarm przestrzeni kolorów), by
zlokalizować kolory nienależące do danej
przestrzeni. Adobe Photoshop wygeneruje
wówczas tabelę konwersji i wyświetli kolory
spoza przestrzeni jako neutralnie szare.
Ponieważ kolor szary słabo wyróżnia się w obrazie,
zamienimy go na bardziej jaskrawy.
2 Wybierz polecenie Edit/Preferences/Transparency and Gamut (Edycja/Preferencje/

Przezroczystość i przestrzeń kolorów) (Windows) lub Photoshop/Preferences/
Transparency and Gamut (Mac OS).
3 W sekcji Gamut Warning (Alarm przestrzeni kolorów) okna dialogowego kliknij pole
próbki Color (Kolor) i wybierz żywy kolor, na przykład fioletowy lub jasnozielony,
4 Kliknięciem przycisku OK zamknij okno dialogowe Preferences (Preferencje).
5 Wybierz narzędzie Move (Przesunięcie) i kliknij dowolny punkt obrazu.
Szary kolor ostrzeżenia zostanie zastąpiony wybranym kolorem.

6 Wybierz polecenie View/Gamut Warning (Widok/Alarm przestrzeni kolorów),
by wyłączyć podgląd kolorów spoza przestrzeni.
Photoshop automatycznie skoryguje kolory spoza przestrzeni, kiedy zapiszemy plik
w formacie Photoshop EPS (zrobimy to w dalszej części lekcji). Zapis w tym formacie
powoduje przekształcenie obrazu RGB na CMYK, z taką zamianą kolorów, aby mie-
ściły się w przestrzeni CMYK.
Korekta obrazu i wydruk próbny

Następnym etapem w procesie przygotowania obrazu do druku jest dokonanie
niezbędnych regulacji jego kolorystyki i tonalności. W tej części lekcji skorygujemy
niektóre niedoskonałości kolorystyczne zeskanowanego plakatu.
Aby mieć możliwość porównania obrazu sprzed i po wprowadzeniu poprawek,
zaczniemy od sporządzenia jego kopii.
1 Wybierz polecenie Image/Duplicate (Obraz/Powiel) i kliknij przycisk OK,
aby utworzyć kopię obrazu.
2 Wybierz Window/Arrange/2 Up Vertical (Okno/Ułóż/2 na górze — pionowo),
aby podczas pracy móc porównywać oba obrazy.
Teraz dopasujemy barwę i nasycenie kolorów, aby zmieściły się w wybranej
przestrzeni.
3 Uaktywnij oryginał obrazu 14Working.tif.
4 Wybierz polecenie Select/Color
Range (Zaznacz/Zakres kolorów).
5 W oknie Color Range (Zakres
kolorów) z listy rozwijanej Select
(Zaznacz) wybierz Out of Gamut
(Poza przestrzenią kolorów), po
czym kliknij przycisk OK.
Obszary, które wcześniej były
oznaczone jako nienależące do
przestrzeni kolorów, teraz są zazna-
czone, a zatem możemy je zmodyfi-
kować bez naruszania pozostałych
fragmentów.

6 W panelu Adjustments (Dopasowania) kliknij przycisk Hue/Saturation (Barwa/
Nasycenie), aby utworzyć warstwę korekcyjną. (Jeśli panel nie jest otwarty, wybierz
polecenie Window/Adjustments [Okno/Dopasowania]). Warstwa ta zawiera maskę
wygenerowaną na podstawie istniejącego zaznaczenia.
7 W panelu Properties (Właściwości) wprowadź następujące ustawienia:
t przesuń suwak Hue (Barwa) do takiego położenia, w którym kolory uzyskają
bardziej naturalny wygląd (my wybraliśmy ustawienie –5).
t suwak Saturation (Nasycenie) ustaw w położeniu, w którym intensywność
kolorów będzie bardziej naturalna (my zastosowaliśmy ustawienie –40).
t suwak Lightness (Jasność) pozostaw w położeniu domyślnym (0).
8 Wybierz ponownie polecenie View/Gamut Warning (Widok/Alarm przestrzeni

kolorów). Okaże się, że większość kolorów spoza przestrzeni została usunięta. Jeszcze
raz wybierz to polecenie, aby wyłączyć sygnalizację kolorów spoza przestrzeni.
9 Przy nadal aktywnym obrazie 14Working.tif, wybierz polecenie File/Print
(Plik/Drukuj).
10 W prawej kolumnie okna dialogowego Print (Drukuj) dokonaj następujących
ustawień:
t z rozwijanej listy Printer
(Drukarka) wybierz drukarkę,
na której zamierzasz drukować,
t w sekcji Color Management
(Zarządzanie kolorami) z listy
rozwijanej Color Handling
(Obsługa kolorów) wybierz opcję
Printer Manages Colors
(Kolory zarządzane w drukarce),
t z listy rozwijanej otwierającej
następną sekcję wybierz
Hard Proofing (Sprawdzanie
wydruków),
t z listy Proof Setup (Ustawienia próby) wybierz Working CMYK (CMYK roboczy),
t jeśli dysponujesz kolorową drukarką postscriptową, kliknij przycisk
Print (Drukuj), aby wydrukować obraz i porównać go z wersją ekranową;
w przeciwnym razie kliknij przycisk Cancel (Anuluj).

Zapisywanie obrazu w pliku CMYK EPS
Teraz zapiszemy nasz obraz w formacie EPS z zastosowaniem przestrzeni CMYK.
1 Przy wciąż aktywnym obrazie 14Working.tif, wybierz polecenie File/Save As
(Plik/Zapisz jako).
2 W oknie dialogowym Save As (Zapisz jako) wybierz następujące opcje:
t z listy rozwijanej Format (Format) wybierz Photoshop EPS,
t w sekcji Color (Kolor) wybierz Use Proof Setup (Użyj ustawień dodatkowych);
nie zwracaj uwagi na ikonę ostrzeżenia, zapisujesz przecież kopię,
t pozostaw nazwę 14Working.eps i kliknij przycisk Save (Zapisz).
#Uwaga: Powyższe
ustawienia powo-
dują, że kolory są
automatycznie
konwertowane
z RGB na CMYK
podczas zapisywa-
nia obrazu w for-
macie Photoshop
Encapsulated
PostScript (EPS).
3 W oknie dialogowym EPS Options (Opcje EPS), które pojawi się na ekranie,
kliknij przycisk OK.
4 Gdy plik zostanie zapisany, zamknij pliki 14Working.tif oraz 14Working copy.tif
(14Working kopia.tif).
5 Wybierz polecenie File/Open (Plik/Otwórz) i otwórz plik 14Working.eps zapisany
w katalogu Lesson/Lesson14.
Zwróć uwagę, że plik 14Working.eps jest teraz plikiem CMYK.

Drukowanie
Aby uzyskać jak najwyższą jakość wydruku, powinniśmy:
t sporządzić kolorowy wydruk kompozytowy — jest to wydruk łączący kanały
czerwony, zielony i niebieski obrazu RGB (lub cyjan, magenta, żółty i czarny
obrazu CMYK); w ten sposób dowiemy się, jak obraz będzie wyglądał
na ostatecznym wydruku,
t ustawić parametry rastra,
t wydrukować wyciągi barwne, by upewnić się, że zostały sporządzone
prawidłowo,
t naświetlić klisze.
Gdy drukujemy wyciągi barwne, Photoshop tworzy oddzielne arkusze (formy dru-
karskie) dla każdego koloru procesowego. Dla obrazu CMYK powstaną cztery takie
arkusze.
Obecnie wydrukujemy wyciągi barwne.
1 Upewnij się, że okno obrazu 14Working.eps jest aktywne, i wybierz polecenie
File/Print (Plik/Drukuj).
Obrazy CMYK są domyślnie drukowane w postaci pojedynczych dokumentów.
Aby wydrukować obraz jako cztery wyciągi barwne, trzeba dokonać odpowiednich
ustawień w oknie polecenia Print (Drukuj).
2 W oknie dialogowym polecenia Print (Drukuj):
t w sekcji Color Management
(Zarządzanie kolorami) z listy
Color Handling (Obsługa
kolorów) wybierz Separations
(Rozbarwienia),
t kliknij przycisk Print
(Drukuj).
3 Wybierz polecenie File/Close
(Plik/Zamknij). Nie zapisuj
zmian.
Na tym kończymy nasz wstęp do drukowania i uzyskiwania spójności kolorów

w Photoshopie. Jeśli obraz ma być drukowany za pomocą atramentowej drukarki
biurowej, należy wcześniej poeksperymentować z różnymi ustawieniami w celu uzy-
skania maksymalnej zgodności kolorów na ekranie i na wydruku. Jeśli zamierzamy
powierzyć to zadanie profesjonalnej drukarni, warto skonsultować wszystkie ustawie-
nia z kompetentnym przedstawicielem tej firmy. Więcej informacji na temat zarzą-
dzania kolorem, opcji drukowania i wyciągów barwnych można znaleźć w pomocy
Photoshopa.

Pytania kontrolne
1 Jakie kroki należy podjąć, by uzyskać dokładną reprodukcję kolorów?
2 Co to jest przestrzeń kolorów?
3 Co to jest profil koloru?
4 Czym są wyciągi barwne (rozbarwienia)?
Odpowiedzi
1 Najpierw należy skalibrować monitor, a następnie w oknie Color Settings
(Ustawienia kolorów) wskazać wybrane przestrzenie kolorów. Na przykład możemy
wskazać przestrzeń kolorów RGB odpowiednią dla obrazów internetowych i CMYK
dla obrazów drukowanych. W dalszej kolejności należy wykonać próbę obrazu,
odszukać kolory spoza przestrzeni i w razie konieczności je zmienić, po czym —
w przypadku obrazów przeznaczonych do drukowania — sporządzić wyciągi barwne.
2 Przestrzeń kolorów to zakres barw, które mogą być reprodukowane w ramach danego
modelu kolorów lub przez określone urządzenie. Na przykład modele kolorów RGB
i CMYK oferują inne przestrzenie, podobnie jak dwa różne modele skanerów.
3 Profil koloru jest opisem przestrzeni kolorów urządzenia, na przykład przestrzeni
CMYK określonego modelu drukarki. Aplikacje takie jak Photoshop potrafią
interpretować owe profile osadzone w obrazach i zapewniają zgodność reprodukcji
kolorów niezależnie od aplikacji, platformy czy rodzaju i modelu urządzenia.
4 Wyciągi barwne są formami drukarskimi tworzonymi dla poszczególnych farb
stosowanych podczas druku danego dokumentu. Najczęściej tworzy się je dla farb
w kolorach CMYK (cyjan, magenta, żółty i czarny).

SKOROWIDZ
3D, Patrz: grafika trójwymiarowa Blask zewnętrzny, 241 Dopasuj kolor, 257
3D Material Drop Tool, Blur Tool, Patrz: Rozmywanie druk, 362, 369, 371
Patrz: Upuszczanie materiału 3D Brush Tool, Patrz: Pędzel czterokolorowy, 61
3D Material Eyedropper, Burn Tool, Patrz: Ściemnij dźwięk, 282
Patrz: Kroplomierz materiału 3D wyciszanie, 283
C
A Camera Raw, 46, 49, 63, 129, 130, 133,
E
aberracja chromatyczna, 155 135, 140 efektfazy, 109
action, Patrz: operacja Canvas Size, Patrz: Rozmiar ekspozycja, 130
Adaptacyjny szeroki kąt, 265 obszaru roboczego Elliptical Marquee,
Adaptive Wide Angle, Cienie/Podświetlenia, 152 Patrz: Zaznaczanie eliptyczne
Patrz: Adaptacyjny szeroki kąt cień, 109, 178, 242, 254, 332 Eraser Tool, Patrz: Gumka
Adjustments, Patrz: Dopasowania Cięcie na plasterki, 40, 342, 343 Eyedropper Tool, Patrz: Kroplomierz
Adobe Bridge, 13 Clone Stamp Tool, Patrz: Stempel
Adobe Lightroom, 149 CMYK, Patrz: tryb CMYK F
aktualizacje, 37 Cofnij, 26, 28 Fill, Patrz: Wypełnienie
Alarm przestrzeni kolorów, 367 Color Range, Patrz: Zakres kolorów film
animacja Color Replacement Tool, bufor odtwarzania, 283
efektu zbliżenia, 277 Patrz: Zastępowanie kolorów renderowanie, 284
oświetlenia, 335 Color Sampler Tool, Patrz: ścieżka dźwiękowa, 282, 283
panoramowania, 280 Próbkowanie koloru tworzenie, 271, Patrz też, animacja
stylów warstw, 278 Color Settings, Patrz: filtr, 243, 245
tekstu, 273 Ustawienia koloru Adaptacyjny szeroki kąt, Patrz:
w celu uzyskania efektu ruchu, 280 Content-Aware, Patrz: Adaptacyjny szeroki kąt
zbliżenia, 280 Uwzględnianie zawartości Chmury, 104
antyaliasing, 87 Content-Aware Move, dodawanie, 245
Application Frame, Patrz: Przesuwanie inteligentny, 248, 252, 254
Patrz: Ramka aplikacji z uwzględnieniem zawartości Iris Blur, Patrz: filtr Rozmycie
Art History Brush Tool, Control timeline magnification, przesłony
Patrz: Artystyczny pędzel historii Patrz: Sterowanie powiększeniem Korekcja obiektywu, 155
artefakty, 153 Lens Correction, Patrz: filtr
osi czasu
Artystyczny pędzel historii, 41 Korekcja obiektywu
Count Tool, Patrz: Zliczanie obiektów
Assorted Brushes, Patrz: Zestaw pędzli Reduce Noise, Patrz: filtr
Crop Tool, Patrz: Kadrowanie
automatyzacja, 258 Redukcja szumu
CSS, 342
Redukcja szumu, 150
auto-plasterek, Patrz: plasterek auto Curves, Patrz: Krzywe
Rozmycie powierzchniowe, 150
Custom Shape Tool, Rozmycie przesłony, 161
B Patrz: Kształt własny Surface Blur, Patrz: filtr
Background Eraser Tool, Czerwone oczy, 40, 153 Rozmycie powierzchniowe
Patrz: Gumka tła font postscriptowy,
background layer, Patrz: warstwa tła
D
Patrz: format Type1
Balans bieli, 49, 131 Direct selection Tool, Patrz: format
balans bieli, 130, 131 Zaznaczanie bezpośrednie Collada, 316
Bitmap, Patrz: Bitmapa Dodge Tool, Patrz: Rozjaśnianie crw, 129
Bitmapa, 245 Dopasowania, 19, 63 DNG, 129, 140, 149

format interfejs, 38 linie pomocnicze, 197, 234, 237, 347
EPS, 188, 370 International Color Consortium, inteligentne, 239
GIF, 353 Patrz: profil ICC Lupka, 14, 42
HTML, 354
JPEG, 129, 138, 140, 149, 153, 235, K Ł
353, 354 Kadrowanie, 39, 51, 84, 235 Łatka, 40, 58
nef, 129 kadrowanie, 84, 235 łącze hipertekstowe, 343, 349
Open Type, 188, 202 kamera, 312, 314, 319
PDF, 188 kanał, 168, 178, 184, 243 M
PSB, 140 alfa, 168, 174, 180, 184
PSD, 62, 129, 140 Magic Eraser Tool, Patrz:
kaskadowy arkusz stylów, Patrz: CSS Magiczna gumka
RAW, 129, 130, 133, 135, 136, Keybord Shortcuts, Patrz:
138, 149 Magic Wand, Patrz: Różdżka
Skróty klawiszowe Magiczna gumka, 41
TIFF, 62, 129, 140
klatka kluczowa, 269, 274, 278 mapa, 312
True Type, 188, 202
klip Mask Edge, Patrz: Krawędź maski
Type1, 188, 202
czas trwania, 273 maska, 167, 168, 174
wideo, 269
długość, 273 przycinająca, 27, 184, 189
XMP, 136
przejście, 281 szybka, 168, 174
Free Transform, Przekształcanie
skracanie, 273 warstwy, 184
swobodne
warstwa dopasowania, 276 wektorowa, 174, 184, 228
kolor z kanału, 184
G
addytywny, 363 Maska tekstowa, 42
galeria internetowa, 355 mieszanie, 195 Maska wyostrzająca, 60, 61
gama, 362 pierwszego planu, 24 Match Color, Patrz: Dopasuj kolor
gamut, Patrz: gama subtraktywny, 363 menu
Gamut Warning, Patrz: ustawienia, Patrz: Ustawienia kontekstowe, 30
Alarm przestrzeni kolorów koloru podręczne, Patrz:
Gąbka, 42, 54, 144 Kolor indeksowany, 245 menu kontekstowe
głębia ostrości, 158 kompresja, 353 skrótów, Patrz: menu kontekstowe
Gradient, 41, 242 kontrast, 130 Miarka, 39
gradient, 108, 242 kontur, 212 miękka próba kolorów, 365
grafika wektorowy, 218 Mini Bridge, 22
bitmapowa, 208 kopiowanie, 76 Mixer Brush Tool, Patrz:
trójwymiarowa, 309, 310 korekcja obiektywu, Patrz: Pędzel mieszający
wektorowa, 10, 207, 208 obiektyw korekcja model
Graham Jay, 148 Kost Julieanne, 71, 101, 170, 193, 209, CMYK, Patrz: tryb CMYK
Gumka, 41 245, 298 RGB, Patrz: tryb RGB
Gumka tła, 41 Krawędź maski, 171 monitora kalibrowanie, 363
Kroplomierz, 24, 39, 291 Mute Audio, Patrz: Wycisz dźwięk
H Kroplomierz materiału 3D, 39
Hand Tool, Patrz: Rączka krój pisma, 188
N
HDR, 163 Krzywe, 19 narzędzie, 11, 14, 32
Healing Brush, Patrz: Pędzel krzywe tonalne, 130 ukryte, 16
korygujący Kształt własny, 42, 224 nasycenie, 54
Help, Patrz: Pomoc Kształty, 42 Navigator, Patrz: Nawigator
histogram, 130, 135 Nawigator, 21
Historia, 28 L Notatki, 39, 198
History, Patrz: Historia lasso, 39, 68, 80 Note Tool, Patrz: Notatki
History Brush Tool, Patrz: magnetyczne, 68, 82, 87 Notes, Patrz: Notatki
Pędzel historii wielokątne, 68, 80, 87
Layers, Patrz: Warstwy
O
I ligatura, 202 obiekt
ICC, Patrz: profil ICC Line Tool, Patrz: Linia 3D, 310, 312, 314, 319, 320, 322,
Indexed Color, Patrz: Linia, 42 325, 329
Kolor indeksowany liniatura, 47 inteligentny, 139, 227, 228, 247, 248
374 SKOROWIDZ

obiektyw opcje, 344 renderer, 312
korekcja, 155 symbol, 343, 344 rendererowanie, 334
zniekształcenia, 155 tworzenie, 343, 347, 348 retusz, 46
obracanie, 81, 102 użytkownika, 343 RGB, Patrz: tryb RGB
obramowanie, 97, 117 zapisywanie, 349 Rotate View Tool, Patrz: Obróć widok
obraz plug-in, Patrz: moduł dodatkowy rozdzielczość, 46, 47, 130
bitmapowy, 10, 208 płaskorzeźba, 109 druku, 47
kopia, 46, 51 pocztówka, 234 monitora, 47
obracanie, 228 podpowiedzi, 15 wyjściowa, Patrz:
panoramiczny, 234, 256, 262 Pomoc, 37 rozdzielczość druku
rastrowy, 208 Popraw krawędź, 87 Rozjaśnianie, 42, 144
spłaszczanie, 118 poświata, 109 Rozmiar obszaru roboczego, 255
trójwymiarowy, 2 powłoka kadrowania, 51 Rozmywanie, 41
Obróć widok, 42 Preferences, Patrz: Preferencje rozmywanie, 41, 150, 161
obszar roboczy, 8, 11 Preferencje, 4 rozpiętość tonalna, Patrz:
Ołówek, 40 profil zakres tonalny
operacja, 258 ICC, 363 Różdżka, 39, 68, 78, 87
nagrywanie, 259 próby, 365 Ruler Tool, Patrz: Miarka
odtwarzanie, 260 Prostowanie, 52
odtwarzanie wsadowe, 261 prowadnice, Patrz: linie pomocnicze S
optymalizacja, 353 próba
Save for Web, Patrz:
ostrość, 130 próby, 365
Zapisz dla Internetu
Oś czasu, 2, 271 ustawienie, 365
scena, 318, 319, 332, 334
Outer Glow, Patrz: Blask zewnętrzny Próbki, 24
scena, trójwymiarowa, 2
Próbkowanie koloru, 39
Scrubby Zoom, Patrz: Przesuń
P Przejścia, 281
Set foreground color, Patrz:
przejście, 281
Paint Bucket Tool, Patrz: Ustaw kolor pierwszego planu
Przekształcanie swobodne, Patrz: 227
Wiadro z farbą shader, 312
przestrzeń, robocza, 33, 38, 271
panel, 11, 22, 24, 31, 32 Shadows/Highlights, Patrz:
Przestrzeń robocza, 33, 36, 271
panorama, Patrz: obraz panoramiczny Cienie/Podświetlenia
Przesuń, 16, 70, 71
pasek opcji, 22, 23, 32 Shape Tool, Patrz: Kształty
Przesuwanie z uwzględnieniem
Patch Tool, Patrz: Łatka Sharpen Tool, Patrz: Rozmywanie
zawartości, 2, 40, 160
Path selection Tool, Patrz: siatka, 312, 315
przycisk, 343, 345
Zaznaczanie ścieżek Simulate Paper Color, Patrz:
punkt bieli, 133
Paths, Patrz: Ścieżki Symuluj kolor papieru
punkt kierunkowy, 210
Pattern Stamp Tool, Patrz: skalowanie, 77, 102
punkt kontrolny
Stempel z wzorkiem skróty klawiszowe, 34, 72, 209, 245, 298
gładki, 210
Pen Tool, Patrz: Pióro Slice Select Tool, Patrz:
narożny, 210
Pencil Tool, Patrz: Ołówek Punktowy pędzel korygujący, 40, 57, 143 Zaznaczanie plasterków
pędzel, 40 Puppet Warp, Patrz: Wypaczenie Slice Tool, Patrz: Cięcie na plasterki
historii, 41 marionetkowe smart guides, Patrz: linie pomocnicze
końcówka ścieralna, 2, 294 Purge, Patrz: Wyczyść inteligentne
korygujący, 40, 57, 143 Smart Object, Patrz:
krycie, 246 Q obiekt inteligentny
mieszający, 40, 289, 291, 295, 300 Smudge Tool, Patrz: Smużenie
parametry, 291 Quick Selection, Patrz: Smużenie, 41
rozmiar, 246 Szybkie zaznaczanie soft-proof, miękka próba kolorów
wilgotność, 292 Sponge Tool, Patrz: Gąbka
własne ustawienia, 298, 303
R Spot Healing Brush, Patrz:
zestaw, Patrz: Zestaw pędzli Ramka aplikacji, 12 Punktowy pędzel korygujący
piksel, 10, 208 Rączka, 42 Stempel, 40, 55
Pióro, 42, 211 Rectangular Marquee, Patrz: Stempel z wzorkiem, 41
plasterek, 342, 343 Zaznaczanie prostokątne Sterowanie powiększeniem
auto, 343, 344 Red Eye Tool, Patrz: Czerwone oczy osi czasu, 273
dzielenie, 346 Refine Edge, Patrz: Popraw krawędź Straighten, Patrz: Prostowanie

styl tryb usuwanie, 251
akapitowy, 2, 199, 201 Bitmapa, Patrz: Bitmapa widoczna, 93, 96
warstwy, Patrz: warstwa styl CMYK, 46, 61, 180, 362, 363, 366, 370 wyrównanie, 120, 159
Swatches, Patrz: Próbki Kolor indeksowany, Patrz: wyszukiwanie, 115
Symuluj kolor papieru, 365, 366 Kolor indeksowany zabezpieczona, 93
szum, 130, 153 mieszania, 246, 247, 295 zmiana kolejności, 98
chromatyczny, 153 RGB, 46, 245, 362, 363, 364, 366 Warstwy, 93
luminancji, 153 sRGB, 149 wektor, 208
Szybkie zaznaczanie, 39, 68, 69, 169, 170 Type mask Tool, Patrz: White Balance, Patrz: Balans bieli
Ściemnij, 42 Maska tekstowa Wiadro z farbą, 41
winietowanie, 155
Ś U Work Path, Ścieżka robocza
ułamek, 202 Worskpace, Patrz: Przestrzeń robocza
ścieżka, 209, 210, 214, 216, 221 wtapianie, 87
Undo, Patrz: Cofnij
gładka, 208 Wycisz dźwięk, 284
Unsharp Mask, Patrz:
otwarta, 210 Wyczyść, 243
Maska wyostrzająca
zamknięta, 210 Wyostrzanie, 41, 135
Upuszczanie materiału 3D, 41
Ścieżka robocza, Patrz: 210 Ustaw kolor pierwszego planu, 24 wyostrzanie, 135
Ścieżki, 210 ustawienia domyślne, 4 Wypaczenie marionetkowe, 177
światła, 312, 332 Ustawienia koloru, 5, 364 Wypełnienie, 256, 264
animacja, 335 Uwzględnianie zawartości, 264
Z
T W zabarwienie, Patrz: tinta
tabela HTML, 342, 343 warstwa, 92, 227, 347, 348 Zakres kolorów, 146
tablet graficzny, 290 3D, 310, 315, 318 zakres tonalny, 46, 130, 141, 163
tekst, 188, 227, 239, 240, dopasowania, Patrz: warstwa Zapisz dla Internetu, 349
3D, 317, 326 korekcyjna Zastępowanie kolorów, 40, 53
akapitowy, 197 kompozycje, 119 zaznaczanie, 66, 71, 74, 184, 210, 214,
animowanie, 273 kopiowanie, 95 216, 221
pionowy, 202 korekcyjna, 19, 20, 113, 141, 276 bezpośrednie, 221
krycie, 100 eliptyczne, 17, 39, 68, 87
wzdłuż ścieżki, 194
kształtu, 221, 227 plasterków, 40, 343
zniekształcanie, 196
nazwa, 95 prostokątne, 17, 39, 68
Tekst, 42, 106, 188, 194
obracanie, 102 ścieżek, 42, 221
tekstura, 57, 290, 293, 312
obramowanie, 97 zapisywanie, 247, 249
temperatura, 130 Zestaw pędzli, 250
powielanie, 100
Text Tool, Patrz: Tekst Zliczanie obiektów, 39
scalanie, 61, 118, 318
Timeline, Patrz: Oś czasu skalowanie, 102 znak kaligraficzny, 202
Tint, Patrz: Tinta spłaszczanie, 118 zniekształcenie
tinta, 130 styl, 109, 115, 241, 254, 278 beczkowe, 155
Tinta, 130 tła, 92, 94 poduszkowe, 155
tony skóry, 146 tryb mieszania barw, 100, 101, 102 Zoom Tool, Patrz: Lupka
Transitions, Patrz: Przejścia, tworzenie, 104, 105, 217, 245 Zoomify, 354
376 SKOROWIDZ


AdobePhotoshop CS6 - Oficjalny Podręcznilk

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

AdobePhotoshop CS6 - Oficjalny Podręcznilk

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.

Tłumaczenie: Zbigniew Waśko

Authorized translation from the English language edition, entitled

All rights reserved. No part of this book may be reproduced or transmitted

Polish language edition published by HELION S.A. Copyright © 2013.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Nieautoryzowane rozpowszechnianie całości

Wszystkie znaki występujące w tekście są zastrzeżonymi znakami firmowymi

Autor oraz Wydawnictwo HELION dołożyli wszelkich starań, by zawarte

x Poleć książkę na Facebook.com x Księgarnia internetowa

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

1 ZAPOZNANIE SIĘ Z OBSZAREM ROBOCZYM 8

2 PODSTAWOWA KOREKTA FOTOGRAFII 44

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

4 PODSTAWOWE INFORMACJE O WARSTWACH 90

5 POPRAWIANIE I DOSKONALENIE FOTOGRAFII CYFROWYCH 124

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK v

7 PROJEKT TYPOGRAFICZNY 186

8 TECHNIKI RYSUNKU WEKTOROWEGO 206

9 KOMPONOWANIE ZAAWANSOWANE 232

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

10 EDYCJA WIDEO 268

11 MALOWANIE PĘDZLEM MIESZAJĄCYM 288

12 GRAFIKA TRÓJWYMIAROWA 308

13 PRZYGOTOWYWANIE PLIKÓW DLA POTRZEB INTERNETOWYCH 338

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK vii

viii SPIS TREŚCI

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

Program Adobe® Photoshop® CS6, wzorzec jakości w dziedzinie przetwarzania

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 1

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

Instalacja programu Adobe Photoshop

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 3

Kopiowanie plików do ćwiczeń

Przywracanie ustawień domyślnych

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

Aby zapisać bieżące ustawienia koloru:

Aby przywrócić własne ustawienia koloru:

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 5

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

Certyfikaty firmy Adobe

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 7

Zaznajomienie się z materiałem zawartym w tej lekcji zajmie około pół-

10 LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 11

12 LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

2 W panelu Folders (Foldery) w lewym górnym rogu okna przeglądarki odszukaj

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 13

Plik 01A_Start.psd zostanie otwarty w Photoshopie. Nie zamykaj na razie przeglądarki

Wybieranie narzędzi z przybornika i korzystanie z nich

14 LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

4 Kliknij przycisk Zoom (Lupka) ( ) lub wciśnij klawisz Z, aby wybrać

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 15

16 LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com

t Klikaj przycisk narzędzia, przytrzymując wciśnięty klawisz Alt (Windows)

ADOBE PHOTOSHOP CS6/CS6 PL. OFICJALNY PODRĘCZNIK 17

Używanie narzędzi w połączeniu z klawiszami

18 LEKCJA 1 Zapoznanie się z obszarem roboczym

Ebookpoint.pl kopia dla: Lukasz Siminski lukasz.siminski@gmail.com