Professional Documents
Culture Documents
09 CL PPIITTP WT Aralin-1 083121
09 CL PPIITTP WT Aralin-1 083121
Kahulugan ng Pagbasa
Ang pagtitiyak ng depinisyon ng pagbasa ay mahalaga upang makabuo ng paraan ng ebalwasyon
sa pagkatuto nito. Kung ikaw ay isang mag-aaral na panimulang nagbabasa, ang pag-alam sa
kahulugan, kahalagahan, at mga kasanayang matututuhan mo rito ay mahalaga upang maging mas
epektibo at makabuluhan ang kabuoang karanasan sa pagbasa. Maraming edukador ang nagsasabi
na ang pangunahing layunin ng pagbasa ay pagbuo ng kahulugan, na kinapalolooban ng pag-unawa
at aktibong pagtugon sa binabasa.
Ayon kina Anderson et al. (1985) sa aklat na Becoming a Nation of Readers, ang pagbasa ay
isang proseso ng pagbuo ng kahulugan mula sa mga nakasulat na teksto. Ito ay isang kompleks na
kasanayan na nangangailangan ng koordinasyon ng iba’t iba at magkakaugnay na pinagmumulan
ng impormasyon. Sa kahulugang ito, mahihinuha na hindi lamang ang teksto ang pinagmumulan ng
kahulugan kapag nagbabasa ang isang tao kundi maging ang iba pang posibleng makapagpapalalim
at makatutulong sa pag-unawa sa kahulugan. Sa pagbasa ng isang teksto, mahalaga ang imbak na
kaalaman (stock knowledge) ng nagbabasa upang mas malalim na maunawaan ang mga konsepto
at impormasyon. Mahalaga rin ang mga nauna nang kaalaman sa wika at pagkakaayos nito upang
maunawaan ang binabasa. Ang mga kaalaman na ito ay maaaring makuha mula sa pinakikinggan,
nakikita, at kabuoang pagdanas ng isang mambabasa sa realidad, lagpas pa sa nababasa mula sa
teksto.
Tiniyak nina Wixson et al. (1987) sa artikulong “New Directions in Statewide Reading Assessment”
na nailathala sa pahayagang The Reading Teacher, ang mga pinagmumulan ng kaalaman sa pagbasa.
Sa kanilang pagpapakahulugan sa pagbasa, tinukoy nila ito bilang isang proseso ng pagbuo ng
kahulugan sa pamamagitan ng interaksiyon ng: (1) imbak o umiiral nang kaalaman ng mambabasa,
(2) impormasyong ibinibigay ng tekstong binabasa, at (3) konteksto ng kalagayan o sitwasyon sa
pagbabasa. Sumusuhay ang pagpapakahulugan nila Wixson sa naunang inilahad na kahulugan
ng pagbasa sapagkat binibigyang-diin nito ang kahalagahan ng konteksto ng pagbasa at imbak na
kaalaman ng mambabasa.
Ang pagbasa ay isang kompleks na kognitibong proseso ng pagtuklas sa kahulugan ng bawat
simbolo upang makakuha at makabuo ng kahulugan. Mahalaga ang interaksiyon sa pagitan ng teksto
at mambabasa na hinuhulma ng mga paniniwala, kaalaman at karanasan ng mambabasa, at ng
kultural at panlipunang kontekstong kinalalagyan niya. Ang proseso ng pagbasa ay nangangailangan
ng patuloy na pagsasanay, pagpapaunlad, at pagpipino ng kasanayan. Dagdag pa, kailangan ang
pagiging malikhain at kritikal na pag-iisip sa pagbabasa. Hindi sapat ang pagpapakahulugan sa
pagbasa bilang simplistikong pagsasalin ng nakalathalang simbolo sa pasalitang anyo. Laganap na
1
ang mga pag-aaral na hindi nakokompleto ang proseso ng pagbasa ng teksto hangga’t hindi nagagamit
ang makabuluhan at angkop na imbak na kaalaman upang komprehensibo itong unawain.
Intensibong Pagbasa
Ipinaliwanag ni Douglas Brown (1994) sa kaniyang aklat na Teaching by Principles: An Interactive
Approach to Language Pedagogy na ang intensibong pagbasa ay ang pagsusuri sa kaanyuang
gramatikal, panandang diskurso, at iba pang detalye sa estruktura upang maunawaan ang literal
na kahulugan, implikasyon, at retorikal na ugnayan ng isang akda. Inilarawan niya ang intensibong
pagbasa bilang isang gawaing gumagamit ng estratehiyang zoom lens o ng malapitan at malalimang
pagbasa sa isang akda.
Ayon naman kina Long at Richards (1987) sa kanilang aklat na Methodology in TESOL: A Book
of Readings, ang intensibong pagbasa ay detalyadong pagsusuri ng isang teksto sa pamamagitan ng
pagbibigay ng gabay ng isang guro kung paano ito susuriin. Madalas na tinatawag ding narrow reading
ang intensibong pagbasa sapagkat piling babasahin lamang hinggil sa isang paksa ang pinagtutuonan
ng pansin ng mambabasa o kaya ay iba’t iba ngunit magkakaugnay na paksa ng iisang manunulat.
Ang uri ng pagbasang ito ay kinapalolooban ng malalimang pagsusuri sa pagkakaugna-ugnay,
estruktura, at uri ng diskurso sa loob ng teksto; pagtukoy sa mahahalagang bokabularyong ginamit
ng manunulat; at paulit-ulit at maingat na paghahanap ng kahulugan. Sa ganitong uri ng pagbasa,
nakatutulong ang pagbabalangkas o paggawa ng larawang konseptuwal upang lubos na maunawaan
ng mag-aaral ang isang teksto.
Ekstensibong Pagbasa
Ayon pa rin kay Brown (1994), ang ekstensibong pagbasa ay isinasagawa upang makakuha
ng pangkalahatang pag-unawa sa maramihang bilang ng teksto. Dagdag pa nina Long at Richards
(1987), nagaganap ang ekstensibong pagbabasa kapag ang isang mambabasa ay nagbabasa ng
maramihang babasahin na ayon sa kaniyang interes o mga babasahing kadalasang hindi kahingian
sa loob ng klase o itinatakda sa anumang asignatura. Kadalasan, ang layunin ng mambabasa sa
ganitong uri ng pagbasa ay upang makuha lamang ang gist o pinaka-esensiya at kahulugan ng binasa
na hindi pinagtutuonan ng pansin ang mga salitang malabo o hindi alam ang kahulugan. Layunin
ng ekstensibong pagbasa na maunawaan ang pangkalahatang ideya ng teksto at hindi ang mga
espesipikong detalye na nakapaloob dito. Kung sa simula ay layunin ng mambabasa sa ganitong uri
ng teksto ang malibang, maaaring palalimin nito ang hilig at interes niya sa pagbasa.
Antas ng Pagbasa
Tinukoy ni Mortimer Adler at Charles Van Doren (1965) sa kanilang aklat na How to Read a
Book: The Classic Guide to Intelligent Reading ang apat na antas ng pagbasa. Ito ay ang antas
primarya (elementary), antas inspeksiyonal (inspectional), antas analitikal (analytical), at antas
sintopikal (syntopical) na bumubuo ng isang hakbang-hakbang na proseso. Hindi maaaring umusad
sa pinakamataas na antas (sintopikal) hanggang hindi pinagdadaanan ang mga nauna o mas
mabababang antas.
1. Antas primarya. Ito ang pinakamababang antas ng pagbasa at pantulong upang makamit ang
literasi sa pagbasa. Ang mga kakayahan sa pagbasa sa antas na ito ay kinapalolooban lamang
ng pagtukoy sa tiyak na datos at espesipikong impormasyon gaya ng petsa, setting, lugar, o mga
tauhan sa isang teksto. Itinuturing na magkakahiwalay ang mga impormasyong ito, na mahirap
para sa bagong mambabasa upang makabuo ng kabuoang hinuha at pag-unawa sa teksto.
Nauunawaan lamang ang hiwa-hiwalay na impormasyon sa literal na antas at hindi nakabubuo
ng interpretasyon mula sa pagkakaugnay-ugnay ng mga ito. Halimbawa, sa pagbasa ng isang
maikling kuwento, natutukoy ng mambabasa kung sino ang mga tauhan, ang mga katangian
4. Antas sintopikal. Ang salitang syntopical ay binuo ni Mortimer Adler mula sa salitang syntopicon
na inimbento at ginamit niya sa aklat na A Syntopicon: An Index to The Great Ideas (1952),
na nangangahulugang “koleksiyon ng mga paksa.” Tumutukoy ito sa uri ng pagsusuri na
kinapalolooban ng paghahambing sa iba’t ibang teksto at akda na kadalasang magkakaugnay.
Ano ang kaibahan ng sintopikal at analitikal na antas ng pagbasa? Mula sa analitikal na
pagbasa ng limang aklat ay maaari nang maging eksperto ang isang mambabasa sa isang tiyak
na paksa batay sa kung ano ang sinabi ng mga manunulat sa mga aklat na kaniyang binasa.
Kabuoan: 30
Kabuoang kaayusan ng 10
pagtatanghal sa klase
Kabuoan: 30