Εργαστήριο Σκηνογραφίας ΙΙ: Σκηνογραφικές εφαρμογές: Σύνθεση

Διδάσκουσα: Λίλα Καρακώστα

Αόρατες πόλεις_
Ελένη Παυλίδου 1539
Αόρατες πόλεις_

Ζόρα

Βαυκίδα
Λεονίa
Ζόρα
 Οι πόλεις και η μνήμη_

Πέρα από τους έξι ποταμούς και τις τρεις

οροσειρές ορθώνεται η Ζόρα , πόλη που όποιος Ο άνθρωπος που ξέρει απέξω πως είναι
είδε έστω και μία φορά δεν μπορεί πλέον να φτιαγμένη η Ζόρα, όταν δεν μπορεί να κοιμηθεί τη
ξεχάσει. Όχι όμως επειδή αφήνει, όπως άλλες νύχτα, φαντάζεται τον εαυτό του να περπατά
αξιομνημόνευτες πόλεις , αναμνήσεις που στους δρόμους της και θυμάται τη σειρά με την
ξεφεύγουν από το συνηθισμένο . Η Ζόρα έχει την οποία διαδέχονται το ένα το άλλο το χάλκινο
ιδιότητα να μένει ζωντανή στη μνήμη σημείο προς ρολό , η ριγέ τέντα του κουρέα , το σιντριβάνι με
σημείο , στην ακολουθία των δρόμων , και στα τους εννέα πίδακες, ο γυάλινος πύργος του
σπίτια κατά μήκος των δρόμων, και στις πόρτες αστρονόμου , το κιόσκι του πωλητή καρπουζιών,
και στα παράθυρα των σπίτι , παρότι δεν έχει να το άγαλμα του ερημίτη και του λιονταριού , το
επιδείξει σε αυτά ιδιαίτερους και σπάνιες ομορφιές τούρκικο χαμάμ, το καφενείο στη γωνία , η
. Το μυστικό της είναι ο τρόπος με τον οποίο το διαγώνιος που οδηγεί στο λιμάνι.
βλέμμα τρέχει πάνω σε μορφές που ακολουθούν
η μία την άλλη όπως σε μια μουσική παρτιτούρα ,
στην οποία δεν μπορεί κανείς να αλλάξει ή να
μετατοπίσει ούτε μία νότα.
Η πόλη αυτή που δεν διαγράφεται από τη μνήμη
είναι σαν μια πανοπλία ή ένα δίχτυ στις τρύπες
του οποίου ο καθένας μπορεί να τοποθετήσει τα
πράγματα που θέλει να θυμάται ονόματα
επιφανών ανδρών , αρετές , αριθμούς ,
ταξινομήσεις φυτών κι ορυκτών , ημερομηνίες
μαχών, αστερισμούς , αποσπάσματα μιας
ομιλίας , Ανάμεσα σε κάθε έννοια και σε κάθε
σημείο της διαδρομής θα μπορέσει να ορίσει μια
σχέση συγγένειας ή αντίθεσης , ώστε να μπορεί
να ανακαλεί άμεσα το καθετί στη μνήμη του .
Έτσι, οι πιο σοφοί άνθρωποι του κόσμου είναι
εκείνοι που γνωρίζουν από μνήμης τη Ζόρα .
Ματαίως όμως βάλθηκα να ταξιδεύω για να
επισκεφτώ την πόλη: αναγκασμένη να
παραμένει αναλλοίωτη κα ίδια με τον εαυτό της
για να τη θυμούνται καλύτερα , η Ζόρα
μαράζωσε, διαλύθηκε και εξαφανίστηκε Η Γη την
ξέχασε. Ζόρα
Διαβάζοντας το κείμενο κράτησα κάποιες λέξεις/κλειδιά
και φράσεις από τα οποία εμπνεύστηκα.

«Η Ζόρα είναι μία πόλη που δεν διαγράφεται από την

μνήμη. Δεν σε αφήνει να κοιμηθείς την νύχτα.
Φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε αυτή. Βλέπεις μορφές
που ακολουθούν η μία την άλλη σαν μια μουσική
παρτιτούρα. Αναμνήσεις από ονόματα, αριθμούς
ημερομηνίες. Όμως ματαίως ταξιδεύεις. Η Ζόρα
εξαφανίστηκε. Θα παραμένει ζωντανή στην μνήμη.»
Ζόρα
Στην συνέχεια έκανα ερευνά από διάφορες
φωτογραφίες και κόβοντας δημιούργησα δύο
συνθέσεις από τις οποίες κατέληξα στο τελικό κολλάζ.

Έρευνα/ Πηγές Έμπνευσης

Ζόρα
 Έρευνα/ Πηγές Έμπνευσης

Στις συνθέσεις αυτές βλέπουμε διάφορες σκέψεις και

αναμνήσεις να ξεπηδούν από το ανθρώπινο κεφάλι,
αντικείμενα, ήχους μελωδίες, στιγμές.
Ζόρα
 «Η Ζόρα για εμένα είναι μία πόλη που
υπάρχει μόνο όταν την σκεφτείς. Όσο
περισσότερο προσπαθήσεις να την
φέρεις στο νου σου τόσο ξεπηδάνε όλες
οι στιγμές που έζησες σε αυτήν.
Έφτιαξα έναν άνθρωπο που του
ανοίγεις το ‘’κεφάλι’’ και βγαίνουν οι
αναμνήσεις από μέσα του καθώς και η
ιδιά η πόλη.
Το γεγονός ότι δεν είναι τόσο
περιγραφική, οφείλεται στο ότι η Ζόρα
δεν υπάρχει καθώς έχει εξαφανιστεί
και είναι δύσκολο με τον χρόνο να
κρατάς όλες τις λεπτομέρειες της.
Συνεπώς έχεις μόνο τα στοιχεία μέσα
σου την κρατούν ζωντανή.»

Κολλάζ Ζόρα

Ζόρα
Βαυκίδα
Οι πόλεις και τα μάτια_

Μετά από πεζοπορία εφτά ημερών μέσα από

ρουμάνια , ο ταξιδιώτης φτάνει στη Βαυκίδα
αλλά παρ’ όλα αυτά δεν τη βλέπει. Τα
ψηλόλιγνα ξυλοπόδαρα, που ορθώνονται
από το έδαφος σε μεγάλη απόσταση το ένα
από το άλλο και χάνονται αναμεσά στα
σύννεφα, στηρίζουν την πόλη. Ανεβαίνεις
στην πόλη με σκάλες Οι κάτοικοι
εμφανίζονται σπανίως στη γη έχουν ήδη ότι
χρειάζονται εκεί πάνω και προτιμούν να μην
κατεβαίνουν. Τίποτε από την πόλη δεν αγγίζει
το έδαφος εκτός από εκείνα τα μακριά, σαν
φοινικόπτερου, πόδια στα οποία στηρίζεται
και , στις φωτεινές μέρες , εκείνη τη διάτρητη
και γεμάτη γωνίες σκιά που σχεδιάζεται πάνω
στα φύλλα των δένδρων. Τρεις εκδοχές
υπάρχουν για τους κατοίκους της Βαυκίδας
ότι μισούν τη Γη ότι τη σέβονται τόσο πολύ
ώστε αποφεύγουν κάθε επαφή μαζί της ότι
την αγαπούν όπως ήταν πριν εμφανιστούν
αυτοί και με κιάλια και τηλεσκόπια
στραμμένα προς τα κάτω δεν κουράζονται τα
την επιθεωρούν, φύλλο το φύλλο , πέτρα την
πέτρα, μυρμήγκι το μυρμήγκι θαυμάζοντας
γοητευμένοι την απουσία τους.

Βαυκίδα
Στην Βαυκίδα το έδαφος είναι πάνω από τα σύννεφα.
Ανεβαίνεις με σκάλες οι κάτοικοι δεν βρίσκονται ποτέ
στην γη όμως την επιθεωρούν στραμμένοι προς τα
κάτω με κιάλια και τηλεσκόπια.

Βαυκίδα
 Έρευνα /
Πηγές Έμπνευσης

Στην συνέχεια βλέπουμε φωτογραφίες από τις οποίες

εμπνεύστηκα για να δημιουργήσω το κολλάζ αφότου
έκανα πάλι κάποιες μικρό-συνθέσεις.

Βαυκίδα

Βαυκίδα
Στις συνθέσεις αυτές βλέπουμε ανθρώπους να
παρατηρούν τον χώρο. Σκάλες που καταλήγουν σε
σύννεφα και πιθανόν στα σύνορα της Βαυκίδας.

Έρευνα/Πηγές
Έμπνευσης

Βαυκίδα
«Η Βαυκίδα είναι μία πόλη
που βρίσκεται στον ουρανό
πάνω από τα σύννεφα. Οι
πολίτες εκεί έχουν ότι τους
είναι απαραίτητο σε υλικά
αγαθά και καλύπτουν
πλήρως τις προσωπικές
τους ανάγκες. Αν και πλέον
δεν κατεβαίνουν στην γη
έχουν την ανάγκη να την
παρατηρούν εξονυχιστικά
από ψηλά. Πιθανόν στο
παρελθόν να ζούσαν μια
σπάταλη ζωή στην γη και
γι' αυτό αποφάσισαν να
την εγκαταλείψουν καθώς
με την απουσία τους
πίστευαν ότι θα ξανά
γινόταν η Γη όπως ήταν
πριν εμφανιστούν. »

Βαυκίδα
Λεονία
 Οι συνεχόμενες πόλεις_

Η πόλη της Λεονίας φρεσκάρει τον εαυτό της

καθημερινά: κάθε πρωί ο πληθυσμός ξυπνάει σε
καθαρά σεντόνια, πλένεται με αχρησιμοποίητα
σαπούνια, φοράει ολοκαίνουργες ρόμπες βγάζει
από το πλέον τελειοποιημένο ψυγείο σφραγισμένα
ακόμα τενεκεδένια κουτάκια , ακούγοντας τα
καινούργιά τραγούδια από το τελευταίο μοντέλο
της συσκευής. Στα πεζοδρόμια , τυλιγμένα σε
πεντακάθαρες πλαστικές σακουλές , τα
υπολείμματα της χθεσινής Λεονίας περιμένουν το
κάρο του σκουπιδιάρη. Δεν πρόκειται μόνο για
πατημένες οδοντόπαστες, καμένες λάμπες,
εφημερίδες , άδειες κονσέρβες, υλικά
περιτυλίγματος αλλά και θερμοσίφωνες,
εγκυκλοπαίδειες, πιάνα, πορσελάνινα σερβίτσια:
περισσότερο και από τα πράγματα που κάθε μέρα
κατασκευάζονται πουλιούνται αγοράζονται, ο
πλούτος της Λεονίας μετριέται από τα πράματα
που κάθε μέρα πετιούνται για να δώσουν τη θέση
τους σε καινούργια. Τόσο που κανείς αναρωτιέται
αν το αληθινό πάθος της Λενias είναι πράγματι
όπως λένε, να απολαμβάνει καινούριά και
διαφορετικά πράγματα, ή αν είναι μάλλον να
αποβάλλει, να διώχνει μακριά της , να
ξεφορτώνεται κάθε περιοδική μιαρότητα. Το βέβαιο
είναι ότι οι σκουπιδιάρηδες γίνονται αποδεκτοί
σαν άγγελοι, και η υποχρέωσή τους να μαζεύουν
τα χθεσινά απομεινάρια έχει τον σιωπηρό σεβασμό
όλων, σαν πρόκειται για μια τελετουργία που
εμπνέει ευλάβεια, ή ίσως μονάχα επειδή , αφού
κάποιος πετάξει ό,τι είναι να πετάξει, δεν θέλει πλέον
να έχει την έγνοια τους. Κανένας δεν αναρωτιέται
πού πηγαίνουν οι σκουπιδιάρηδες καθημερινά το
φορτίο τους σίγουρα, έξω από την πόλη. Κάθε
χρόνο όμως η πόλη επεκτείνεται και οι
σκουπιδιάρηδες πρέπει να πηγαίνουν όλο και πιο
μακριά.
Λεονία
Η ποσότητα των σκουπιδιών αυξάνεται και οι σωροί τους
ψηλώνουν, στρωματοποιούνται, απλώνονται σε μια
μεγαλύτερη περίμετρο. Εδώ πρέπει να προσθέσει κανείς ότι
όσο περισσότερο βελτιώνεται η τέχνη της Λεονίας στην
παραγωγή νέων υλικών , τόσο περισσότερο βελτιώνεται και
η ποιότητα των απορριμμάτων της, και τα σκουπίδια
αντέχουν στο χρόνο, στις καιρικές διαταραχές , στις
ζυμώσεις και τις καύσεις Είναι ένα οχυρό από άφθαρτα
υπολείμματα αυτό που περικυκλώνει τη Λεονία , που δεσπόζει
από κάθε πλευρά. Το αποτέλεσμα; Όσα περισσότερα
πράγματα η Λεονία από δείχνει , τόσα περισσότερα
συσσωρεύει τα λέπια του παρελθόντος της σκληραίνουν και
γίνονται μία πανοπλία που δεν μπορεί πλέον να βγάλει από
πάνω της. ανανεώνοντας καθημερινά τον εαυτό της, η πόλη
διατηρείται σε μία και μόνο καθορισμένη μορφή εκείνη των
χθεσινό σκουπιδιών που έρχονται να. προστεθούν στα
σκουπίδια του προχθές, του χθες , της κάθε μέρας , του κάθε
χρόνου , της κάθε πενταετίας που έχει ζήσει. Τα σκουπίδια της
Λεονίας θα καταχτούσαν σιγά σίγα τον κόσμο αν στον
ατέλειωτο σκουπιδότοπο δεν πίεζαν, πέρα από που με τη
σειρά τους διώχνουν μακριά τους βουνά ολόκληρα από
σκουπίδια Ίσως ολόκληρος ο κόσμος, πέρα από τα σύνορα
της Λεονίας, να είναι σκεπασμένος με κρατήρες σκουπιδιών,
από τους οποίους ο καθένας έχει στο κέντρο του μια
μητρόπολη που εκρήγνυται συνεχώς.

Τα σύνορα μεταξύ δύο ξένων και εχθρικών πόλεων είναι

ακάθαρτοι προμαχώνες στους οποίους τα απορρίμματα
της μιας και της άλλης μπερδεύονται, αλληλοστηρίζονται,ι.
Όσο περισσότερο αυξάνεται το ύψος τους , τόσο πιο
έντονος γίνεται ο κίνδυνος των κατολισθήσεων: αρκεί ένα
κουτί κονσέρβας, ένα παλιό λάστιχο, μια νταμιτζάνα χωρίς
ψάθα να κυλήσει προς την πλευρά της Λεονίας, και μια
χιονοστιβάδα από παράταιρα παπούτσια, παλιά
καλαντάρια, ξερά λουλούδια θα βουλιάξει την πόλη στο ίδιο
της το παρελθόν , εκείνο των καθαρών παρακείμενων
πόλεων που ματαίως προσπαθούσε να αποκρούσει,
μπερδεύοντάς το με εκείνο των καθαρών παρακείμενων
πόλεων ένας κατακλυσμός θα ισοπεδώσει τη βρομερή
αλυσίδα των βουνών, θα σβήσει κάθε ίχνος της ντυμένης
μονίμως με καινούριά ρούχα μητρόπολης. Ήδη από τις
διπλανές πόλεις είναι έτοιμά να ισοπεδώσουν με
οδοστρωτήρες το έδαφος, να επεκταθούν στο νέο τους
έδαφος, να διευρύνουν την έκτασή τους , να
απομακρύνουν τους νέους σκουπιδότοπους.
Λεονία
Οι ακόλουθες λέξεις/κλειδιά και φράσεις αποτέλεσαν
πηγή έμπνευσης

Διαβάζοντας το κείμενο ένιωσα ότι περιγράφει τον

υπερκαταναλωτισμό και τις εκφάνσεις του στον
πλανήτη. Οι πολίτες της Λεονίας φέρονται εγωιστικά
ζουν σε μία πόλη η οποία είναι πεντακάθαρη και με
την κατάχρηση που κάνουν φτάνουν σε σημείο να
εξαντλούν τους πόρους της γης.

Όσο αγοράζουν περισσότερα υλικά αγαθά τόσο

αυξάνονται και τα σκουπίδια γύρω από την πόλη της.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος όλες οι
στοίβες σκουπιδιών που έχουν γύρω τους να πέσουν
που στα σπίτια. Λεονία
Η αίσθηση που μου άφησε το κείμενο μου θύμισε το
αμερικάνικο όνειρο όπου οι πολίτες ενστερνίζονται την
πεποίθηση ότι με την σκληρή εργασία θα οδηγηθούν
σε μια καλύτερη ζωή μέσω κυρίως των χρηματικών
απολαβών.

Στις παραπάνω φωτογραφίες βλέπουμε την ποριά της

ερευνάς μου από οικιστικές περιοχές όπου
παρατηρούμε πολύχρωμες μονοκατοικίες
διατεταγμένες στην σειρά η καθεμία με τον δικό της
κήπο.

Λεονία
.

Στην συνέχεια βλέπουμε μία σωρό από σκουπίδια και

στην μέση ένα ξύλινο άγαλμα που θα μπορούσα να
το παρομοιάσουμε ως την μητέρα φύση παλεύοντας
να κρατήσει την Γη ζωντανή.

Λεονία
Με βάση τα παραπάνω έχω δημιουργήσει μερικά
κολλάζ όπου αντιπαρατίθεται το αμερικάνικο όνειρο
με τα αποτελέσματα του.

Στο κάτω μέρος του κολλάζ βλέπουμε πολύχρωμες

μονοκατοικίες η καθεμία με το δικό της τέλειο
περιποιημένο γκαζόν. Ένα όμορφο και καθαρό
περιβάλλον,

Λεονία
Αντίθετα στο βάθος βλέπουμε τεράστιες στοίβες
σκουπιδιών αποτέλεσμα του υπερκαταναλωτισμού να
κατολισθήσουν.

Λεονία
 Κατασκευή μακέτας

Για την κατασκευή της μακέτας χρησιμοποίησα μια

ξύλινη επιφάνεια κοπής τρόφιμων για την διαμόρφωση
των οικοδομικών τετράγωνων χάραξα με μολυβί
γραμμές και έπειτα συμπλήρωσα με πράσινο
σφουγγάρι τα τμήματα των κήπων και τέλος με γκρι
χαρτόνι έθεσα τα όρια των δρόμων.

Λεονία
Πάνω σε αυτή κατασκεύασα και τοποθέτησα με άσπρο
μακετόχαρτο τα σπίτια τα οποία έπειτα έβαζα με
διαφορά χρώματα μπλε, ροζ, κίτρινο, λευκό, πράσινο.

Στο τέλος έκανα φώτα δρόμο με LED λαμπάκια και

μαύρη μονωτική ταινία.
Λεονία
Περιμετρικά της ξύλινης επιφάνειας κοπής έβαλα τους
σωρούς των σκουπιδιών τα οποία έφτιαξα από
χαρτόνι και διαφορά αλλά υλικά κλωστή, ρετάλια από
ύφασμα, σίτα, σπίρτα, συνδετήρες, αλουμινόχαρτο.

Λεονία
Λεονία
Διαστάσεις Ύψος
30Χ50 12εκ.

«Τέλος επιλέγοντας την Λεονία μου δόθηκε η ευκαιρία

να μελετήσω και σε συνέχεια να δείξω με την μακέτα
τις συνέπειες του καταναλωτισμού καθώς και την
ματαιοδοξία και επίδραση του ανθρώπου προς το
περιβάλλον.»

Λεονία
Ευχαριστώ πολύ