John Galliano promised that the grand unveiling of his Maison Margiela Artisanal film for fall

2020—50 minutes of it, no less—was going to have a thriller subplot. Fashion detectives will be hashing
over every scene for what he meant by that by now. Well, it actually involved veils, marble nymphs, and a
trail of historical inspiration that wound back through his own past, connected with Martin Margiela’s
work, and culminated in a kind of elegiac digital fantasia.

More than anything, though, the thrill of the narrative was just seeing Galliano in action with his
team, researching, cutting, sewing—and everything else it takes over intense hours and weeks of work to
make an idea come to life.

Through documentary information captured every which way by Nick Knight—on body-cams,
surveillance cameras, drones, Zoom calls, phone texts, and Google searches—we saw how he orchestrates
every step of the process. Briefing his young team, he made a revelatory link between images of 19th
century virtuoso sculptures of women in barely-there drapery, and catwalk pictures of his own Fallen
Angels collection of spring 1986—a show of muslin empire-line dresses which he’d sent out dampened, to
cling to the body. Then—in a brilliant twist—he brought in a direct comparison to Martin Margiela’s
method of crushing a t-shirt under a sheer layer of stocking material. Voila! Another example of ‘frozen’
drapery which goes right back to the foundations of the house.

So then he was off, leading members of his atelier in intensive sessions of draping, circular
cutting, and pinning a chiffon dress on a veiled model: “the highest, highest form of dressmaking,” as he
gleefully declared. There was a riveting moment in which the development became balletic; delicate
Njinksy-like chiffon leggings and ballet slippers evolved into Tabi-ballet shoes. “I’m hungry for beauty!”
he exclaimed in the podcast Maison Margiela sent out in conjunction with the film.

Hungry to make the past relevant to today’s situation, too. At a time when nightlife is completely
off-limits for young people, he chatted through his memories and images of the Blitz-kid clubbing days of
early ’80s London, the era when New Romantics made up extreme looks from chopped-up vintage
clothes: Steve Strange, Boy George, Jeremy Healy, Stephen Jones. His friend, the DJ Princess Julia, made
a cameo appearance, reminiscing about how a feeding frenzy broke out when a theatrical costumer closed
down, and threw the stuff out on the street. Pat McGrath turned up on screen with her try-out for Blitz kid-
inspired wiggly-eyebrow face painting.

It sketched in the background for the ‘Recicla’ dimension of the Artisanal collection—Galliano’s
excavation and reconstruction of the innards of charity shop clothes: “our sustainability stand!” as he put
it. A tailored jacket is seen being expertly sliced into and remade. “This is modern couture today, not just
dressing the elite!” he declared. “Make do and mend!” The Margiela models act up a storm on the in-
house runway. A vintage matchbox is found, purporting to date from the time that the Maison Margiela
premises were a nightclub. Galliano decrees, “Let’s have a Zoom party!”

It’s touching, watchable, and incredibly revealing of all the time-consuming, specialist skills of all
the people who play their part, in the studio and remotely, to make Galliano’s collections a fantastical
reality. Beautiful and exceptional things can still be created, even in our melancholy, fearful times, he
seems to be saying. “It’s a love-letter to the atelier.”
 John Galiano ให้สญ
ั ญาว่าเขาจะเปิ ดตัวหนังสั้น Maison Margiela Artisanal flim สาหรับคอล
เลคชัน่ Fall 2020 ความยาวประมาณ 50 นาทีไม่นอ้ ยและไม่มากไปกว่านั้น จะใช้มุมกล้องแบบนักสืบเพื่อจับ
ตาดูทุกการเคลื่อนไหวในการทาคอลเลคชัน่ นี้ เกี่ยวข้องกับผ้าคลุมหน้า หินอ่อน Marble Nymphs และแรง
บันดาลใจที่ได้จากประวัติศาสตร์และจากอดีตของเขามาเชื่อมโยงกับผลงานของ Martin Margiela นาไปสู่
ความเพ้อฝันของบทกวีที่แสนเศร้าโศก
เหนือสิ่งอื่นใด ความน่าตื่นเต้นของเรื่ องนี้คือการได้เห็น John galiano ทางานร่ วมกับทีมของเขา
การวิจยั งาน การตัดเย็บ และทุกๆอย่างที่ทานั้นใช้เวลาร่ วมหลายชัว่ โมง เพื่อทาให้สิ่งที่คิดเอาไว้น้ นั เกิดขึ้น
จริ ง
และในสารคดีน้ ี Nich Knight ได้บนั ทึกกิจกรรมและกระบวนการสร้างคอลเลคชัน่ นี้ผา่ นกล้องวงจร
ปิ ด โดรน โทรศัพท์ ข้อความแชท แอพZoom การค้นคว้าข้อมูลผ่าน Google ให้เราได้เห็นกระบวนการ
ทางานในทีม ได้ทาการเชื่อมโยงกับ revelatory ระหว่างภาพลักษณ์ในศตวรรษที่ 19 ประติมากรรมผูห้ ญิงที่
สวมผ้าคลุมน้อยชิ้น และภาพแคทวอล์คของ John Galiano คอลเลคชัน่ Fallen Angels Collection of spring
ในปี 1986 แสดงให้เห็นถึงผ้ามัสลินและ Empire-line dress ที่แนบติดกับผิว
จากนั้น เขาก็ได้นาไปเปรี ยบเทียบกับเสื้อยืดของ Martin Margiela ที่ใช้วสั ดุแบบผ้าถุงน่องมาทา นี่คือ
ตัวอย่างของการ “Frozen” ผ้าที่กลับไปยังรากฐานดั้งเดิม
จากนั้นเขาก็ออกไปนาทีมในการปฏิบตั ิงานอย่างเข้มข้นในการเดรปปิ้ งและการตัดเสื้อผ้าโดยใช้
เทคนิคทรงกลมและกลัดเข็มผ้าชีฟิงเข้ากับหุ่น การตัดเย็บขั้นสูง มีช่วงเวลาที่น่าประทับใจที่พฒั นาจาก
บัลเล่ต์ เลคกิ้งผ้าชีฟองแบบ Nijisky และรองเท้าบัลเล่ตก์ ็พฒั นาเป็ นรองเท้า Tabi-Ballet shoes “I’m hungry
for beauty!” John Galiano อุทานขึ้นในหนังสั้นเรื่ องนี้
ความต้องการที่จะให้อดีตมีความเกี่ยวข้องกับสถานการร์ในทุกวันนี้ ในช่วงที่สถานบันเทิงตอน
กลางคืนเป็ นสิ่งที่ไม่จากัดเวลาสาหรับคนหนุ่มสาว John Galiano เขาบอกเล่าผ่านช่วงเวลาความทรงจา
เหล่านั้นและจิตนาการถึง Blitz-Kids Club ในช่วงต้นบุค 1980s ในลอนดอน เป็ นยุคที่ New Romantic สร้าง
ลุคที่สุดขัว่ จากเสื้อผ้าวินเทจ เขาจะนามาตัดมันให้เป็ นชิ้นเล้กชิ้นน้อย Steve Strange, Boy George, Jeremy
Healy, Stephan Jones เพื่อนของเขา DJ Pons John galiano พูดว่า “เจ้าหญิงจูเลียที่น่ารัก เธอชวนให้นึกถึง
ความบ้าคลัง่ ที่ปลดปล่อยออกมาเมื่อการแสดงละครได้ปิดตัวลง Pat McGrath ปรากฏตัวขึ้นบนหน้าจอกับ
การทดลองสาหรับ Blitz Kids ที่เป็ นแรงบันดาลใจในการเพ้นท์หน้า
ภาพร่ างพื้นหลังหลายมิติสาหรับ Recicla ของคอลเลคชัน่ Artisanal John Galiano ได้ขดุ ค้นหา
เสื้อผ้าในร้านการกุสลของ Galiano และนาเสื้อผ้ามาทาใหม่ “จุดยืนแห่งความยัง่ ยืนของเรา” ตามที่เขาวางไว้
เสื้อแจ็คเก็ตที่ถูกออกแบบอย่างดีจะนามาตัดแต่งและทาขึ้นใหม่ “นี่คือเสื้อผ้าสมัยปัจจุบนั ที่ไม่ใช่เฉพาะของ
ชนชั้นสูงเท่านั้น” Galiano กล่าว “ทาและเปลี่ยนแปลงมัน” นางแบบของ Maison Margiela มาที่สตุดิโอของ
Margiela พบกล่องไม้ขีดไฟ vintage บนกล่องพบว่าที่อยูป่ ัจจุบนั ของ Maison Margiela เป็ นไนท์คลับ John
Galiano ประกาศว่า “มาปาร์ต้ กี นั เถอะ”
มันเป็ นเรื่ องน่าประทับใจที่ได้ดุและได้เห็นถึงทักษะของทุกคนที่มีส่วนร่ วมในสตูดิโอ เพื่อสร้าง
ผลงานที่น่าอัศจรรย์ สวยงามและยอดเยีย่ ม ที่สามารถสร้างขึ้นมาได้แม้ในช่วงเวลาที่มีสถานการณ์โศกเศร้า
และน่าหวาดกลัว และเขาได้พูดว่า “It’s a love-‘etter to the atelier”