Το πρώτο περιστέρι Le premier pigeon

Το κοφτερό να πάει βαθιά στο στήθος μου L'aiguisé - pour qu’il aille profondément à ma
μαχαίρι poitrine - couteau
ο πρώτος ήλιος να φανεί το πρώτο le premier soleil pour regarder le premier
περιστέρι pigeon

Στέκει το ρόδο απείραχτο μπρος στ’ ουρανού Se tient la rose vierge devant la grâce
τη χάρη du ciel
ποιο κύμα ποια πρωτοφιλεί στ’ αμάραντο quelle vague qui _______ sur l’herbe
χορτάρι florissante

Μέσα από ήλιους κι ουρανούς σε βλέπω À travers les soleils et les cieux je te vois
δακρυσμένη éplorée
σαν άστρο που το νότισε λύπη συννεφιασμένη comme étoile qui ______ __regret nuageux

Πέλαγα δάση και βουνά φέρνω Mers forêts et montagnes j’apporte

σαν χελιδόνι comme une hirondelle
ποιος χωρισμός μας χώρισε ποια μοίρα μας qui notre séparation a brisé, qui notre destin
ενώνει lie
Στα χρόνια της υπομονής Au fil des années d'attente patiente

Αν είναι κόσμος όμορφος Bien que ce soit un beau monde,

είναι και κόσμος ψεύτης C’est aussi un monde de mensonges,
που μοιάζει σκοτεινό γυαλί qui est comme un verre foncé
και σαν παλιός καθρέφτης et comme un vieux miroir.

Στα χρόνια της υπομονής Au fil des années d'attente patiente

δε μας θυμήθηκε κανείς personne ne se souvenait de nous
δε μας θυμήθηκε κανείς personne ne se souvenait de nous
στα χρόνια της υπομονής Au fil des années d'attente patiente

Τα γράμματα μου γύρισες Mes lettres, tu les renvoyas,

χωρίς να τα διαβάσεις sans les lire.
μα πες μου γιατί βιάστηκες Mais dis-moi, pourquoi t’es-tu dépêché
να με καταδικάσεις me condamner?

Στα χρόνια της υπομονής Au fil des années d'attente patiente

δε μας θυμήθηκε κανείς personne ne se souvenait de nous
δε μας θυμήθηκε κανείς personne ne se souvenait de nous
στα χρόνια της υπομονής Au fil des années d'attente patiente
Παράπονό μου
Θα βάλουν πάλι τις σημαίες στα
μπαλκόνια
και οι φαντάροι καλοκαιρινά,
κι εγώ πιο μόνος κι από τ’ αηδόνια,
μπροστά στην πόρτα σου θα `ρθω για ζητιανιά,
Θα παίξω πάλι στα κρυφά
το θάνατό μου
σα νυχτοπούλι μέσα στις αυλές,
μη με μαλώνεις παράπονό μου,
είμαι μικρός και δεν αντέχω
τις πληγές,
Θα ρίξουν πάλι το σταυρό στην παραλία,
πως με πληγώνουν τούτες οι γιορτές,
μη με κοιτάζεις με μάτια κρύα,
κι ειν’ τα τραγούδια μου πιο μόνα από χτες,
Ma plainte
Ils mettront à nouveau les drapeaux aux balcons
et les soldats en été,
Et moi plus seul qu’un rossignol,
devant ta porte je viens mendier,
Je vais jouer à nouveau dans le secret
de ma mort
comme un oiseau de nuit dans les cours,
sans discuter avec ma plainte,
Je suis petit et je ne peux pas supporter
les blessures,
Ils jetteront à nouveau la croix sur la plage,
Comme elles me font mal ces fêtes,
Ne me regarde pas avec des yeux froids,
et mes chansons sont plus seules qu’hier,
Ένας κόμπος η χαρά μου Ma joie m'opprime

Άσε με πάλι να σου πω Laisse-moi te parler à nouveau

για χρόνια περασμένα des années passées
για τα τραγούδια που αγαπώ des chansons que j'aime
τα παραπονεμένα emplies de plaintes

Ένας κόμπος η χαρά μου Ma joie m'opprime

κι όμως αν θα ρθεις et pourtant si tu viens
στάλα στάλα θα στη δώσω goutte à goutte je te la donnerai
για να δροσιστείς pour te rafraîchir

Άσε με πάλι να ρωτώ Laisse-moi te demander à nouveau

ο χρόνος τι θα φέρει ce que le temps va apporter
ο ήλιος και ο κεραυνός le soleil et le tonnerre
μου στήσανε καρτέρι m'ont tendu un piège

Ένας κόμπος η χαρά μου Ma joie m'opprime

κι όμως αν θα ρθεις et pourtant si tu viens
στάλα στάλα θα στη δώσω goutte à goutte je te la donnerai
για να δροσιστείς pour te rafraîchir