ΙΩΑΝΝΟΥ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΡΙΤΗ

ἃ εἶχον καλῶς Πολλὰ

ἀγαθόν. ἐκ κατ’ πονηροῖς
ἀγαθοποιῶν ἐκβάλλει. κωλύει πρεσβύτερος
ἀγάπῃ ἐκκλησίᾳ· λαλήσομεν. προπέμψας
Ἀγαπητέ, ἐκκλησίας, λαμβάνοντες πρὸς
ἀγαπητῷ, ἔλθω, λίαν σε
ἀγαπῶ ἐλπίζω λόγοις σοι.
ἀδελφοὺς ἐμὰ μαρτυρία σου
ἀδελφῶν ἐμαρτύρησάν μαρτυροῦμεν, στόμα
ἀκούω ἐν μαρτυρούντων σὺ
ἀληθείᾳ ἐνώπιον μειζοτέραν συνεργοὶ
ἀληθείας· ἐξῆλθον μέλανος τὰ
ἀληθής ἐπὶ μεμαρτύρηται τέκνα
ἀλλὰ ἐπιδέχεται μὴ τῇ
ἀξίως ἔργα μηδὲν τῆς
ἀπὸ ἐργάσῃ μιμοῦ τι
ἀρκούμενος ἐρχομένων ξένους, τὸ
ἀσπάζονταί ἐστιν ὃ τοιούτους,
ἀσπάζου εὐθέως οἱ τὸν
αὐτῆς εὐοδοῦσθαι οἶδας τοῦ
αὐτὸς εὐοδοῦταί ὃν τοὺς
αὐτοῦ εὔχομαί ὄνομα. τοῦτο
αὐτῶν ἐχάρην ὀνόματος τούτοις
βουλομένους ἔχω ὅτι τούτων
Γαΐῳ ἑώρακεν οὐ τῷ
γὰρ ἡ οὐκ τῶν
γινώμεθα ἡμᾶς, οὖν ὑγιαίνειν,
γράφειν· ἡμεῖς οὓς ὑπὲρ
γράψαι ἡμῶν οὔτε ὑπὸ
δὲ θέλω οὐχ ὑπολαμβάνειν
Δημητρίῳ θεόν. ὀφείλομεν ὑπομνήσω
διὰ θεοῦ· πάντων φίλοι.
Διοτρέφης ἰδεῖν, περὶ φιλοπρωτεύων
ἐὰν ἵνα περιπατεῖς φίλους
Ἔγραψά καθὼς περιπατοῦντα. φλυαρῶν
ἐγὼ καὶ πιστὸν χαράν,
ἐθνικῶν. κακὸν ποιεῖ ψυχή
Εἰρήνη κακοποιῶν ποιεῖς
εἰς καλάμου ποιήσεις