Perkahwinan adalah institusi suci dalam Islam dengan objektif yang sangat penting.

Dalam
kebanyakan kes, objektif dicapai melalui monogami. Namun, dalam keadaan tertentu, seorang lelaki
dibenarkan berkahwin lebih daripada seorang, dengan syarat dia berlaku adil terhadap isteri-
isterinya, dan mengambil keputusan dengan Taqwa atau Kesedaran Tuhan.

Idea bahawa Islam membenarkan poligami supaya lelaki dapat mengejar hawa nafsu dan sebagai
alasan untuk memenuhi keinginan nafsu adalah jauh daripada apa yang sebenarnya ingin dicapai
oleh Islam.

Berkali-kali persoalan poligami dalam Islam ditimbulkan sebagai isu yang serius dan halangan besar
kepada sebarang perbincangan serius tentang Islam. Idea umum adalah untuk bertanya: Bagaimana
Islam boleh mendakwa bahawa terdapat kesaksamaan jantina apabila membenarkan lelaki
berkahwin sehingga empat isteri? Jika lelaki boleh berbilang isteri, kenapa wanita juga tidak
dibenarkan berkahwin lebih dari seorang?

Mari kita selidiki mengapa Islam membenarkan seorang lelaki mempunyai sehingga empat isteri.

Poligami dibenarkan, walaupun tidak wajib, sebagai langkah pemulihan untuk situasi tertentu yang
mungkin timbul dari semasa ke semasa.

Bukan Peraturan!

Perkara pertama yang perlu diperhatikan dalam isu ini ialah poligami tidak diperintahkan sebagai
peraturan umum untuk diikuti oleh semua orang Islam. Sebaliknya, ia adalah peruntukan - sesuatu
yang dibenarkan - untuk keadaan istimewa. Hazrat Mirza Tahir Ahmad (rh) menjelaskannya seperti
berikut:

“…pertama, peruntukan dalam Islam untuk berkahwin lebih daripada sekali bukanlah satu perkara
yang umum. Ia berkaitan dengan situasi tertentu apabila ia menjadi perlu untuk memelihara
kesihatan masyarakat dan hak wanita untuk menyediakan peruntukan ini.” (Respon Islam terhadap
Isu-Isu Kontemporari, hlm. 96)

Peristiwa utama untuk penyediaan poligami adalah dalam situasi masa perang. Semasa perang,
bilangan lelaki dalam masyarakat berkurangan kerana korban perang. Akibatnya, terdapat
pertambahan bilangan balu dan anak yatim. Bagi situasi sebegini, Islam memberikan peruntukan
poligami supaya janda dan anak yatim terus berkemungkinan berkeluarga selepas pemergian
suami/bapa.

Hazrat Mirza Tahir Ahmad (rh) menjelaskan:

“…terbukti daripada kajian Al-Quran bahawa situasi istimewa selepas perang sedang dibincangkan.
Ia adalah masa apabila masyarakat ditinggalkan dengan sejumlah besar anak yatim dan balu muda,
dan keseimbangan penduduk lelaki dan wanita sangat terganggu. Situasi yang sama berlaku di
Jerman selepas Perang Dunia Kedua… Terdapat sebilangan besar anak dara, perawan tua yang
kecewa dan janda muda yang mustahil untuk berkahwin” (Islam’s Response to Contemporary Issues,
hlm. 98)

Oleh itu, Islam mencadangkan poligami sebagai penyelesaian dalam masa krisis. Daripada
meninggalkan sejumlah besar keluarga, balu, dan anak yatim, dengan harapan untuk berpegang
pada beberapa tanggapan tentang "kesamaan" dan perkahwinan monogami dalam semua keadaan,
Islam menawarkan penyelesaian praktikal dengan mengingati kesihatan dan keadaan rohani jangka
panjang individu dan masyarakat amnya.

Dalam perbincangan ini, jika perlu ada tarikan kepada emosi, ia harus menjadi rayuan kepada
keadaan emosi yang dilalui oleh keluarga tersebut. Daripada meninggalkan mereka, Islam
memperlakukan mereka dengan belas kasihan dan belas kasihan. Walau bagaimanapun, ini tidak
bermakna bahawa perlindungan dan langkah berjaga-jaga yang sewajarnya juga ditinggalkan.