- poetry;

;𝟎𝟎𝟏

— maihahalintulad kita sa pulang rosas na

ginagayakan ng tinik,
— sapagkat ikaw pa rin ang nais kapitan
kahit na may kaakibat na sakit.

;𝟎𝟎𝟐
— sa tuwing ang balintataw ng
iyong mga mata'y pinagmamasdan,
— siyang balik-tanaw sa banaag ng
buwan sa madilim na kalangitan.

;𝟎𝟎𝟑
— sa bawat pagkakataon na
mapagmasdan ang kanyang mga matang
marikit,

— ninanais ko na ako lamang ang laging

mananatili sa kaniyang paningin.

;004
— sa buhay na ‘tong malupit, ikaw
parin ang ninanais na makasama;
— kahit na man di tayo pinagpala
ng ating tadhana.
;005

ninanais ko ang isang kaugmaon nahang ikaw ang aking nadadatnan sa bawat
pag-gising sa umaga

a dream, yet to be dreamt,

and an oath that has yet to be taken.

a promise, yet to be made,

and a wish that has yet to awaken.

IN HIS SCYTHE

a despicable mouth, beholden to be fed.

a life so derivative yet so dull and so bland;

barely—no; cannot be led—

but with the tip of her hand.

her, who must be followed;

her, who must be pleased.

her, who always has to be informed-

of the weight bringing me to my knees.

in a life that i have yet to call mine,

wouldn’t it be more tranquil

to find warmth in his scythe?

cold, yet comforting.

ephemeral, yet everlasting.

EXTRA/SHORT:
— aking pinapagsamo na ang tadhana nati'y pagpalain.