1.

4 மனிதனின் பரிணாமம் மற்றும் மனிதனின் தோற்றம்

A. மனித பரிணாம வளர்ச்சியில் உயிரியல் மற்றும் கலாச்சார காரணிகள்

ஹோமினைசேஷன் செயல்முறை: ஹோமினைசேஷன் செயல்முறை என்பது ஹமினாய்டுகளை ஹோமினிட்களாக

மாற்றுவது. எந்தவொரு உயிருள்ள குரங்குடனும் பகிர்ந்து கொள்ளப்பட்ட கடைசி பொதுவான ஹோமினாய்டு
மூதாதையரில் இருந்து வேறுபட்டதிலிருந்து இது ஹோமினிட் கோட்டில் நிகழ்ந்த ஒரு செயல்முறையாகும். நவீன
மனிதனின் பரிணாம வளர்ச்சிக்கு வழிவகுத்த மனிதக் கோட்டில் இறுதியாக நிகழ்ந்த கட்டமைப்பு மற்றும்
நடத்தை மாற்றங்களின் அனைத்து அம்சங்களையும் உள்ளடக்குவதற்கு இந்த சொல் பயன்படுத்தப்படுகிறது.
இந்த மாற்றங்கள் மனித பரிணாம வளர்ச்சிக்கு பங்களிக்கும் அத்தியாவசிய உயிரியல் மற்றும் கலாச்சார
காரணிகளை உருவாக்குகின்றன.

1. நிமிர்ந்த தோரணை & இரு கால் லோகோமோஷன்

விலங்கு இராச்சியத்தின் மற்ற அனைத்து உறுப்பினர்களிடமிருந்தும் மனிதர்களைப் பற்றிய மிகத் தெளிவான

விஷயம், அவர்களின் நேர்மையான தோரணை மற்றும் அதனுடன் தொடர்புடைய நடைபயிற்சி (தொழில்நுட்ப
ரீதியாக இரு கால் இயக்கம் என்று அழைக்கப்படுகிறது) ஆகும். மனித வாழ்க்கையின் இந்த இரண்டு
உண்மைகளுக்கும் பல தனித்துவமான மனித உருவவியல் பண்புகள் நேரடியாகக் காரணம்.

பாலூட்டிகளில் உள்ள முதுகெலும்பு நெடுவரிசையின் வடிவம் எருமையின் ஈர்ப்பு மையத்தை ஆதரிக்கும் வகையில்
நுணுக்கமாக மாற்றியமைக்கப்படுகிறது, இந்த புள்ளி முன்கால்களுக்கு மேல் உள்ளது, மேலும் அதன் முதுகெலும்பு
ஆந்த்ரோபாய்டியாவில் உள்ள ஒரு மையத் தூணில் சுமந்து செல்லும் எடையுடன் கூடிய கான்டிலீவர் பாலத்தின்
சுயவிவரத்தை ஒத்திருக்கிறது. புவியீர்ப்பு மையம் கணிசமாக பின்னோக்கி நகர்கிறது மற்றும் மரங்கள் நிறைந்த
வாழ்க்கை முறையை பிரதிபலிக்கும் நான்கு மடங்கு அம்சங்களுக்கு முதுகெலும்பு நெடுவரிசை வழக்கத்திற்கு
மாறாக நெகிழ்வானது. சுறுசுறுப்பான பிடிப்பு மற்றும் வலுவான பின்புற கால் உந்துதல் மூலம் குதித்தல்
ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளது. மூச்சுத்திணறல் மூலம் முதுகுத்தண்டில் ஏற்படும் அழுத்தங்கள், அது ஓரளவு
விறைப்பாக மாறியது, பல இடுப்பு முதுகெலும்புகள் மார்பு முதுகெலும்புகளாக மாறியது. பிராச்சியேட்டிங் அல்லாத
விலங்குகளை விட மனிதர்கள் ப்ராச்சியேட்டர்களுடன் நெருங்கிய தொடர்புடையவர்கள் என்று இந்த உண்மை
தெரிவிக்கிறது: நாற்கர குரங்குகள் சராசரியாக 9 இடுப்பு முதுகெலும்புகள் மற்றும் 10 தொராசிக்
முதுகெலும்புகளைக் கொண்டுள்ளன; கிப்பன்களின் சராசரி முறையே 6 மற்றும் 13; பெரிய குரங்குகள் 4 மற்றும்
13: மற்றும் மனிதர்கள் 5 மற்றும் 12.

மனித முதுகெலும்பு நெடுவரிசையின் சிறப்பியல்புகள் நிமிர்ந்த தோரணைக்கு குறிப்பிட்ட தழுவல்களாகும்:

சுருக்க சக்திகளை உறிஞ்சுவதற்கு கீழ் முதுகெலும்புகளை பெரிதாக்குதல்: எடை தாங்கும் அழுத்தமின்மையின்
விளைவாக, ஒவ்வொரு முதுகெலும்பிலிருந்தும் நீண்டுகொண்டிருக்கும் முதுகெலும்புகளின் அளவின் ஒப்பீட்டு
நிலைத்தன்மை. முதுகெலும்புடன் உள்ள புள்ளிகள் (உதாரணமாக, கொரில்லாவிற்கு நேர்மாறாக, கழுத்து
முதுகெலும்புகளின் முதுகெலும்புகள் நீளமானவை, கனமான கழுத்து தசைகளுக்கு ஒரு திடமான நங்கூரத்தை
வழங்குகின்றன, இது மனிதர்களில் தேவையற்ற முன்னோக்கி-ஜடிங் தலையை ஆதரிக்க வேண்டும், அங்கு தலை
முதுகெலும்பு நெடுவரிசையின் மேல் நன்றாக சமநிலையில் உள்ளது); இடுப்பு மற்றும் கால்கள் வழியாக எடை
பரிமாற்றத்தை எடுத்துக்கொள்வதற்காக சாக்ரமில் உள்ள எலும்புகளின் அளவு மற்றும் எண்ணிக்கையில்
அதிகரிப்பு (மனிதர்கள் சராசரியாக 5-6 புனித எலும்புகள், 5 சுற்றி பெரிய குரங்குகள், நான்கு கால் விலங்குகள் 2-
4); இறுதியாக, இடுப்பு பகுதியில் (கீழ் முதுகு) முதுகெலும்பின் கூர்மையான பின்தங்கிய வளைவு உடலின்
எடையை இடுப்புக்கு மாற்றுவதற்கு ஒரு திடமான தளத்தை வழங்குகிறது மற்றும் மனித முதுகெலும்பு
நெடுவரிசைக்கு அதன் தனித்துவமான S- வடிவத்தை அளிக்கிறது.
நமது முன்னோர்கள் பெருகிய முறையில் இருகால்களாக மாறியதால் இவையும் பிற மனித அம்சங்களும்
வெளிப்பட்டன என்பது கவனிக்கப்படுகிறது. உண்மை போதுமானது, பலருக்கு பெரும்பாலும் பற்கள் மற்றும்
தாடைத் துண்டுகள் ராமபிதேகஸிலிருந்து உள்ளன, ஆனால் இந்த உயிரினங்கள் தங்கள் நேரத்தை மியோசீன்
சகாப்தத்தில் காடுகளின் விளிம்புகளில் தரையில் செலவழித்ததாக நாங்கள் நினைக்கிறோம்; விலங்குகள்
வாசனையை விட பார்வையை வளர்த்துக் கொண்டன என்பதை நாம் நினைவில் வைத்துக் கொண்டால்,
ஏராளமான இறைச்சி உண்ணும் வேட்டையாடுபவர்களைக் கண்டறிவதற்கு பின்னங்கால்களில் நிற்பது மிகவும்
முக்கியமானதாக இருந்திருக்கும், அதற்காக சிறப்பு தற்காப்பு ஆயுதங்கள் ஏதுமில்லாத ராமபிதேகஸ்
கவர்ச்சிகரமான மற்றும் எளிதான உணவாக இருந்திருக்க வேண்டும். . எனவே, ராமாபிதேகஸ் மீது அதிக
கூட்டுறவு சமூகக் குழுக்களை உருவாக்குவதற்கு வலுவான தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அழுத்தங்கள் (மாமிச
உண்ணிகள் வடிவில்) இருந்ததாக நாம் ஊகிக்க முடியும், திறமையான தகவல்தொடர்பு குறியீடு (உயரமான புல்லில்
பார்க்க கடினமாக இருக்கும் காட்சி சமிக்ஞைகளை விட ஒலிகளைப் பொறுத்து), மற்றும் கிராமப்புற ஆபத்தை
ஸ்கேன் செய்ய பின்னங்கால்களில் வளர்க்கும் பழக்கம். நிச்சயமாக, இந்த அம்சங்கள் அடுத்தடுத்த ஹோமினிட்
குழுக்களின் முக்கிய தகவமைப்பு பண்புகளாக மாறியது.

ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்கள் ஏற்கனவே தெளிவாக இருகால் மற்றும் நிமிர்ந்தவை, இருப்பினும் சில மனித

அம்சங்கள் இன்னும் முழுமையாக உருவாகவில்லை: நவீன மனிதர்களைப் போல இடுப்பு இன்னும் விரிவடைந்து
வட்டமாக இல்லை (உள் உறுப்புகளின் ஆதரவிற்காகவும், ஒரு பெரிய உறுப்பு கடந்து செல்வதை
மேம்படுத்துவதற்காகவும். - பிறக்கும்போதே மூளையுடைய குழந்தை), இது ஏற்கனவே நவீன பெரிய குரங்குகளை
விட மிகவும் பரந்த மற்றும் வட்டமானது; இடுப்பு வளைவு இன்னும் முழுமையாக உருவாகவில்லை; மற்றும் மண்டை
ஓட்டின் அடிப்பகுதியின் மையத்தின் பின்பகுதியில் முள்ளந்தண்டு வடம் (முள்ளந்தண்டு வடம் மண்டையிலிருந்து
வெளியேறும் துளை) மற்றும் முதுகெலும்பின் மேற்பகுதியில் தலை இன்னும் முழுமையாக
சமநிலைப்படுத்தப்படவில்லை. நெடுவரிசை. மறுபுறம், அவர்களின் கால்கள் ஏறக்குறைய நவீனமானவை: அவை
முன்னும் பின்னும் மற்றும் பக்கவாட்டில் வளைவுகள் மற்றும் நம்மைப் போலவே நடைப்பயணத்தை வழங்க முழு
குதிகால் இருந்தது. ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்கள் விளையாட்டு தீர்ந்துபோகும் வரை தொடர்ந்து
வேட்டையாடுவதைத் தொடரும் விளையாட்டை உருவாக்கியதாகத் தெரிகிறது - "நீண்ட தூர நடைப்பயணத்தில்
ஒரு முக்கிய உயிர்வாழ்வதற்கான நுட்பம். எப்படியிருந்தாலும், ஹோமோவின் காலத்தில்
ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்களுக்கு நடைபயிற்சி மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக இருந்திருக்க வேண்டும்.
எரெக்டஸ், எலும்பு அமைப்பு (தலையைத் தவிர) அடிப்படையில் முற்றிலும் நவீனமானது, முற்றிலும் நடைபயிற்சிக்கு
ஏற்றது.மண்டை ஓடு கூட நிமிர்ந்த தோரணைக்கு தழுவலைக் காட்டுகிறது, மண்டை ஓட்டின் அடிப்பகுதியின்
மையத்திற்கு நெருக்கமாக ஃபோரமென் மேக்னத்தின் முன்னோக்கி நகர்கிறது. .

இவ்வாறு, ஹோமோ எரெக்டஸ் பழைய உலகின் கண்டங்களுக்குச் செல்லும் நேரத்தில், நிமிர்ந்த தோரணை மற்றும்
இரு கால் இயக்கத்துடன் தொடர்புடைய அனைத்து தனித்துவமான மனிதப் பண்புகளும் உருவாகிவிட்டன.

2. முகம் மற்றும் பற்களின் மறுவடிவமைப்பு

ஒரு குழந்தை ப்ரைமேட் பிறக்கும்போது, அது அதன் தாயின் வயிற்றில் இருந்து பிறப்பு கால்வாய் வழியாகவும்,
யோனி வழியாகவும், சமூக வாழ்க்கையின் உண்மைகளுக்குள் செல்கிறது. பிறப்பு கால்வாய் சூழப்பட்டுள்ளது, இது
தாயின் இடுப்பின் கீழ் முன்பகுதியை உருவாக்குகிறது. இந்த எலும்பு புதிதாகப் பிறந்த குழந்தை பிறந்த நேரத்தில்
இருக்கக்கூடிய அளவைக் கட்டுப்படுத்துகிறது: அது (அல்லது அதன் எந்தப் பகுதியும்) மிகப் பெரியதாக
இருந்தால், அது சிக்கிக்கொள்ளும், இதன் விளைவாக குழந்தை மற்றும் தாய் இருவரும் சரியாக இருக்கிறார்கள் .
இறக்க வாய்ப்புள்ளது, அதாவது, அவர்கள் மாட்டார்கள்; தற்போதைய பரிணாம செயல்முறைக்கு அவற்றின்
மரபணுக்களை பங்களிக்கின்றன.

மனித பரிணாம வளர்ச்சியின் ஒரு முக்கியப் போக்கு மூளையின் அளவு வியத்தகு அளவில் அதிகரிப்பதாகக்
குறிப்பிடப்பட்டது, இது ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்களுக்குப் பிறகு மூளை வழக்கின் அளவு விரைவான அதிகரிப்பைக்
காட்டும் புதைபடிவ ஆதாரங்களிலிருந்து நாம் அறியலாம். பிறப்புச் செயல்முறையால் அனுமதிக்கப்பட்ட
வரம்புகளுக்கு அப்பால் ஒட்டுமொத்த தலையின் அளவு பெரிதாகிக்கொண்டே இருக்கக்கூடாது என்பதால், ஒரு
வலுவான தகவமைப்பு அழுத்தம் இருந்தது. மனித பரிணாம வளர்ச்சி. அதிர்ஷ்டவசமாக, இதை சாத்தியமாக்கிய
பிற செயல்முறைகள் செயல்பாட்டுக்கு வந்தன.

ஆனால் முதலில், நமது மனித மூதாதையர்களிடையே முகம் மற்றும் பற்களில் என்ன மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன?
ஏற்கனவே ராமபிதேகஸின் வருகையுடன் சில மனித முகப் போக்குகளைக் காணலாம். மேல் மற்றும் கீழ்
கோரைகள் சிறிது சிறிதாக ஒன்றோடொன்று இணைகின்றன, மேலும் அத்தகைய இன்டர்லாக் செய்வதற்கான
அறையை உருவாக்க கோரைகளுக்கு அடுத்ததாக சிறிய அல்லது இடைவெளி (டயஸ்டெமா) இல்லை.
ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்கள் இந்த போக்கைத் தொடர்கின்றன, இருப்பினும் முகம் மற்றும் தாடை நவீன தரத்தின்படி
இன்னும் பெரியதாக உள்ளது. கண் சாக்கெட்டுகளுக்கு மேல் எலும்பு வளைவின் கனமான முகடுகள், ஒருவேளை
ஒரு அளவிலான பாதுகாப்பையும், பெரிய தாடை தசைகள் சிலவற்றை நங்கூரமிடக்கூடிய ஒரு அலமாரியையும்
வழங்குகிறது. உண்மையில், வலுவான வடிவங்களில், மண்டை ஓட்டின் மேற்புறத்தில் முன்னிருந்து பின்னோக்கி
ஓடும் சாகிட்டல் முகடு அத்தகைய இணைப்புகளுக்கு அதிக இடத்தை வழங்குகிறது. அனைத்து நடைமுறை
நோக்கங்களுக்காக. ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்கள் நெற்றியில் சிறிதளவு காட்சியளிக்கின்றன, இருப்பினும் கிராசில்
கோடு அந்தத் திசையில் சில அசைவுகளைக் காட்டுகிறது. ரமாபிதேகஸ், அல்லது ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்கள்,
அல்லது ஹோமோ எரெக்டஸ் ஆகியவற்றுக்குக் கூட கன்னம் எதுவும் இல்லை, உண்மையில், பலருக்கு இன்னும்
எலும்பின் பகுதி-வே பின்னோக்கி ஓடும் முகடு உள்ளது, இது முன்பற்களை வெளிப்புறமாகத் தள்ளுகிறது. மூன்று
குழுக்களும் நவீன தரத்தின்படி மிகப் பெரிய பற்களைக் கொண்டுள்ளன (முழு தலையின் விகிதத்தில்).

ஹோமோ எரெக்டஸின் முகம் அதன் மிகவும் பழமையான அம்சமாகும். அது இன்னும் பாரிய தாடையில் உள்ளது.
கனமான எலும்பு புருவ முகடுகளில் இருந்து கூர்மையாக பின்னால் சாய்ந்த குறைந்த நெற்றியுடன். மண்டை ஓடு
கண் சாக்கெட்டுகளுக்குப் பின்னால் கூர்மையாக சுருங்குகிறது, தாடைகளை இயக்கும் பெரிய சோதனை
தசைகள் இயங்கக்கூடிய ஒரு பள்ளத்தை வழங்குகிறது. அதன் முன் பற்கள் இன்னும் வெளிப்புறமாக 'பக்' மற்றும்
அதன் நாசி குழி, அண்ணம் மற்றும் நாக்கு நவீன மனிதர்களுடன் ஒப்பிடும்போது நீளமாகவும் தட்டையாகவும்
இருக்கும், அதே நேரத்தில் அதன் குரல்வளை அதன் தொண்டையை விட அதிகமாக அமர்ந்திருக்கும்.
நிச்சயமாக, அதன் தலை சற்று முன்னோக்கி தொங்குகிறது. , அதன் முதுகெலும்பு நெடுவரிசையில் சற்றே
மோசமான சமநிலையுடன், மண்டை ஓட்டின் அடிப்பகுதியின் மையத்தில் இன்னும் சற்றே பின்னால் இருக்கும்
ஃபோரமென் மேக்னத்துடன் உள்ளது.

நமது சொந்த இனத்தின் ஆரம்பகால உறுப்பினரான ஹோமோ சேபியன்கள் கூட, கனமான தோற்றமுடைய
முகத்தையும், பெரிய பற்களையும் நவீன தரத்தின்படி, குறிப்பாக, தென்மேற்கு ஐரோப்பாவின் 'கிளாசிக்கல்'
நியாண்டர்டால் போன்றவற்றைத் தக்கவைத்துக் கொண்டனர். இருப்பினும், இந்த நேரத்தில் நாம் ஒரு
உண்மையான நெற்றியின் தோற்றத்தை அவதானிக்கலாம் ( சில மாதிரிகள் ஹோமோ எரெக்டஸின் கனமான
புருவத்தை இன்னும் தக்கவைத்துக்கொண்டாலும், முன்பற்கள் செங்குத்தாக அடியெடுத்து வைக்கப்பட்டுள்ளன,
மேலும் அவற்றை ஆதரிக்கும் கீழ் தாடை அவற்றிற்கு அப்பால் வெளியே சென்று ஒரு திடமான அடித்தளத்தை
அளிக்கிறது; மேலும் முழுமையான மோடம் கன்னம் உருவாகியுள்ளது.

இந்த வளர்ச்சிகள் முழுமையாக நவீன ஹோமோ சேபியன்களுக்கு மாறுவதில் மேலும் விரிவுபடுத்தப்பட்டுள்ளன:

புருவ முகடுகள் குறைகின்றன; நெற்றி செங்குத்தாக நெருங்குகிறது; கன்னம் முக்கியமானது; முகம் (அதன்
சிறிய செங்குத்து பற்கள்) தட்டையானது, ஒரு மூக்கு நீண்டுள்ளது. ஃபோரமென் மேக்னம் இப்போது சரியாக
மண்டை ஓட்டின் அடிப்பகுதியின் மையத்தில் உள்ளது, தலை முதுகெலும்பு நெடுவரிசையில் நன்றாக
சமநிலைப்படுத்துகிறது. நாசி குழி மற்றும் அண்ணம் சுருக்கப்பட்டு வளைந்திருக்கும், நாக்கு தடிமனாகவும்
சுருக்கமாகவும் இருக்கும், மற்றும் குரல்வளை தொண்டைக்குள் மூழ்கியது, இது முதல் முறையாக சாய்வாக
இல்லாமல் சரியான கோணத்தில் வாயுடன் இணைகிறது.

பல காரணிகள் இந்த மாற்றங்களை ஏற்படுத்தியது. முதலாவதாக, நிமிர்ந்த தோரணையை நோக்கிய போக்கு,

ஃபோரமென் மேக்னம் முன்னோக்கி நகர்த்தப்பட்டு, தலையை செங்குத்தாக நிமிர்ந்து சாய்தது ் , முகத்திற்கு
எதிராக சில "அழுத்தங்களை" செலுத்துகிறது. இரண்டாவதாக, நீண்ட, தட்டையான வாய், நாக்கு, அண்ணம்
மற்றும் நாசி குழி உயர் குரல்வளை மற்றும் ஹோமோ சேபியன்ஸுக்கு முன் தொண்டை வாயுடன் இணைந்த பரந்த
கோணம், குரல் கருவி உருவாக்கும் ஒலிகளின் எண்ணிக்கையையும் வேகத்தையும் கடுமையாக
மட்டுப்படுத்தியது. அது அவர்களை உருவாக்க முடியும். மனித பரிணாம வளர்ச்சியின் ஒட்டுமொத்த
செயல்முறைக்கு பேச்சின் பரிணாமம் மிக முக்கியமானதாக இருந்தால். இறுதியாக அது கருதிய வடிவத்தில்
முகத்தை வடிவமைக்க தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அழுத்தங்கள் இருந்திருக்கும். உண்மையில், நியண்டர்டாலின் வாய்
மற்றும் நாக்கு இன்னும் நவீன ஒலிகளுக்கு ஆதரவாக மிகவும் தட்டையானது என்பதற்கான சான்றுகள் உள்ளன,
மேலும் நவீன விகிதத்தில் தொய்வுகளை உருவாக்குவதற்கு நாக்கின் வேகம் போதுமானதாக இல்லை.
இறுதியாக, மனிதர்கள் வாயை ஒரு "கருவி"யாகப் பயன்படுத்துவதை விட்டுவிட்டு, "ஐந்தாவது கை",
பிடிப்பதற்கும், கிழிப்பதற்கும் மற்றும் மெல்லும் பொருட்களை மென்மையாக்குவதற்கும் (எஸ்கிமோக்கள்
தோல்களை மென்மையாக்குவது போல) பயன்படுத்துவதை விட்டுவிட்டால், மனித பற்கள் உண்மையில் சிறியதாக
மாறியது என்று தோன்றுகிறது. . இது கடந்த 10,000 ஆண்டுகளில் உணவு உற்பத்தியின் வளர்ச்சியுடன் நடந்தது,
விவசாயப் புரட்சியானது உலகின் பெரும்பாலான மக்களின் வாழ்வாதாரமாக வேட்டையாடுதல் மற்றும் உணவு
தேடுதல் ஆகியவற்றை மாற்றியது.

3. மூளையின் விரிவாக்கம் மற்றும் வளர்ச்சி

ஹோமோ சேபியன்களின் மாதிரிகளை நாம் அணுகும்போது பிரையன் வழக்கின் வியத்தகு அதிகரிப்பு உள்ளது.
இது உண்மையில் கவனிக்கத்தக்கது, மேலும் உடல் மானுடவியலாளர்கள் பிந்தைய ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்
பரிணாம வளர்ச்சியின் போது மூளையின் அளவு விரைவாக அதிகரிப்பதை ஆய்வு செய்வதற்கு அதிக நேரம்
செலவிட்டுள்ளனர். அது ஏன் நடந்தது?

காரணங்கள் சிக்கலானவை. முதலில், பொதுவாக, ஒவ்வொரு பரிணாம நிலையிலும் நமது முன்னோர்களின்

ஒட்டுமொத்த அளவு அதிகரித்தது. இந்த அளவு அதிகரிப்புக்கு வலுவான தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அழுத்தங்கள்
இருப்பதாக நாங்கள் முடிவு செய்தோம், ஒருவேளை பெரிய உடல் அளவு கருவிகளை வைத்திருப்பதையும்
பயன்படுத்துவதையும் எளிதாக்கியது, மேலும் நீண்ட மலையேற்றங்களில் வேட்டையாடுபவர்கள் மற்றும் உணவு
தேடுபவர்களுக்கு கிடைக்கும் தசையின் அளவையும் அதிகரித்தது.

ஆனால் மூளை பெரிதாக வளர்ந்தது, விகிதாச்சாரத்தில் உடல் வளர்ந்தது. மூளையின் அளவின் அதிகரிப்பு,
மூளை செல்களுக்கு இடையேயான தொடர்புகளின் எண்ணிக்கை மற்றும் வகைகள் இரண்டிலும்
அதிகரிப்பதற்கான சாத்தியக்கூறுகளை உண்மையில் அதிகரிக்கிறது என்பதே பெரும்பாலும் காரணம்.
உயிரணுக்களுக்கு இடையேயான தொடர்புகளின் அதிகரிப்பு, மனித இருப்புக்கு அடிப்படையான சிந்தனை மற்றும்
மொழியைப் பயன்படுத்துதல், செயல்பாடுகள் போன்ற புதிய வகையான மன செயல்பாடுகளின் தோற்றத்திற்கு
வெளிப்படையாக காரணமாகும்.

புதைபடிவ மூளை நிகழ்வுகளின் உட்புறங்களின் வரையறைகளை கவனமாகப் படிப்பதன் மூலம்,

ஆஸ்ட்ராலோபிதெசின்கள் மற்றும் ஹோமோ எரெக்டஸ் ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான மூளையின் அளவு
அபரிமிதமான வளர்ச்சியுடன் சேர்நது
் மூளையின் வெளிப்புற மேற்பரப்பின் அளவு மற்றும் சிக்கலான தன்மை
அதிகரிப்பதை விஞ்ஞானிகள் ஆவணப்படுத்த முடிந்தது. பெருமூளைப் புறணி. கார்டெக்ஸின் இந்த விரிவாக்கம்
மூளையின் மிக சமீபத்திய பரிணாம வளர்ச்சியாகும், மேலும் இது சிந்தனை மற்றும் மொழிப் பயன்பாட்டுடன்
முதன்மையாக தொடர்புடைய கார்டெக்ஸ் ஆகும்.
புலன்கள் ஒவ்வொன்றும் புறணியின் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதியில் குறிப்பிடப்படுகின்றன. மூளையின் வெளிப்புற
அடுக்கின் 3 பகுதி, உடலின் மேற்பரப்பில் இருந்து செய்திகளைச் சுமந்து செல்லும் இழைகள் உணர்வுக்கு ஏற்ப
கவனம் செலுத்துகின்றன. உதாரணமாக, கண் பந்தில் உள்ள விழித்திரையின் தூண்டுதலின் விளைவாக, பார்வை
நரம்பு இழைகளில் செய்திகள் ஒளிரும் மற்றும் புறணிப் பகுதியின் ஒரு பகுதியில் வெள்ளம் ஏற்படுகிறது; விரல்கள்
(தொடுதல்) இருந்து செய்திகள் மற்றொரு பகுதியில் வரும்; இன்னும் ஒரு மூன்றாவது பகுதியில் செய்திகளை
சுவைக்க, மற்றும் பல. இந்த உள்வரும் செய்திகளைச் செயலாக்க நிபுணத்துவம் பெற்ற மூளையின் பகுதிகள்
கார்டெக்ஸின் அணுக்கரு மண்டலங்கள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன: மேலும் ஒவ்வொரு உணர்வுக்கும் அதன்
சொந்தம் உள்ளது.

ஒவ்வொரு அணுக்கரு மண்டலத்தைச் சுற்றிலும் சிறப்பு இழைகளின் மூட்டைகள் சங்கப் பகுதிகள் என்று
அழைக்கப்படுபவற்றில் குவிந்திருப்பதைக் கண்டறிந்துள்ளனர்; நாம் மனிதர்களை நோக்கி விலங்கினங்களின்
வரிசையை மேலே நகர்த்தும்போது, பிரிக்கப்பட்ட சங்கப் பகுதிகளின் தெளிவான வேறுபாடு அதிகரிக்கிறது.
இப்போது ஒவ்வொரு சங்கப் பகுதியும் செய்யும் வேலை மிகவும் சிக்கலானது, ஆனால் அது அதன் அணு
மண்டலத்தின் செயல்பாட்டை மாற்றியமைக்கிறது. எடுத்துக்காட்டாக, மனித மூளையில் உள்ள காட்சி தொடர்பு
பகுதிக்கு சேதம் விளைவிக்கிறது, பொருள்கள் இன்னும் காணப்பட்டாலும், பொருட்களை அடையாளம் காணும்
திறனை நபர் இழக்கிறார் [செய்திகள் இன்னும் காட்சி அணுக்கரு மண்டலத்தில் குறிப்பிடப்படுகின்றன).
அப்படியானால், மூளையின் சங்கப் பகுதிகள் அங்கீகார செயல்முறைக்கு மையமாக இருப்பதாகத் தோன்றுகிறது.
வெளி உலகத்தைப் பற்றிய தகவல்கள் எங்கே சேமிக்கப்படுகின்றன, அங்கு உள்வரும் தூண்டுதல்கள்
சேமிக்கப்பட்ட அனுபவத்துடன் பொருந்துகின்றன மற்றும் முடிவுகளை எடுக்கலாம்: 'சேபர்-பல் புலியைப்
பார்த்தவுடன், ஒருவர் தனது அண்டை நாடுகளுக்கு எச்சரிக்கை விடுக்க முடிவு செய்யலாம் மற்றும் ஒருவரின்
குதிகால் செல்லலாம். அல்லது மாற்றாக, வேட்டையாடுபவரை எதிர்கொண்டு ஒரு மாத உணவாக மாற்ற
முயற்சிக்கவும். மனிதர்களில், நரம்பு இழைகளின் பெரிய மூட்டைகள் புறணிப் பகுதிகளை இணைக்கின்றன. இந்த
சங்கப் பகுதிகளுக்கு இடையே நேரடியாக நான் முன்னும் பின்னுமாக செய்திகளை அனுப்பும் திறனை இது
வழங்குகிறது, வேறுவிதமான அங்கீகாரங்களை வேறு வார்த்தைகளில் ஒப்பிட்டு பார்க்கவும்.

கார்டெக்ஸில் தசை செயல்களை (மோட்டார் செயல்பாடுகள்) தூண்டுவதற்கான அணுக்கரு மண்டலங்களும்

உள்ளன. ஆந்த்ரோபோய்டியாவின் ஒரு சிறந்த பண்பு என்னவென்றால், அவை பார்வை மற்றும் தொடுதல் மற்றும்
முக்கிய மோட்டார் செயல்பாட்டு மையங்களைச் சுற்றியுள்ள சங்கப் பகுதிகளுக்கு இடையே நேரடி இணைப்புகளை
உருவாக்கியுள்ளன. இந்த நேரடி இணைப்பு அப்கள், தலையிடக்கூடிய உணர்ச்சிகள் போன்ற மூளையின் பிற
செயல்பாடுகளிலிருந்து விடுபடும் போது, ஒருவர் பார்க்கும் மற்றும் வைத்திருக்கும் உடல் இயக்கங்களை
"பொருத்தம்" செய்யும் திறனை விளைவிக்கிறது. எனவே, நீங்கள் இதைப் பற்றி ஒரு கணம் சிந்தித்தால், மானுட
மூளையின் இந்த கட்டமைப்பு அம்சங்கள் கருவிகளைப் பயன்படுத்துவதற்கு அவசியமான முன்நிபந்தனையாக
இருப்பதை நீங்கள் காண்பீர்கள். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், மானுடங்கள் ஏன் இந்த அம்சங்களைப்
பெற்றன என்பதைப் பொருட்படுத்தாமல், அவை இல்லாமல் வழக்கமான கருவியாக நமது மனித இன
மூதாதையர்களின் முக்கிய சிறப்புகளைப் பயன்படுத்தினால் அவை உருவாகியிருக்க முடியாது.

4. கலாச்சாரம் மற்றும் மனிதமயமாக்கல் செயல்முறை

மனித கரிம பரிணாம வளர்ச்சியின் ஒவ்வொரு கட்டமும் கலாச்சார பரிணாம வளர்ச்சியின் முக்கிய
முன்னேற்றங்களுடன் இருப்பதாகத் தெரிகிறது. கல் கருவிகள் ஒப்பீட்டளவில் அழிக்க முடியாதவை என்பதால்,
கார்லி கலாச்சார பரிணாமத்தின் பெரும்பகுதி கருவித் தொழில்களின் பரிணாம வளர்ச்சியால்
குறிப்பிடப்படுகிறது.

ஹோமினிட் பரிணாமத்தை உருவாக்குபவர்களாக கருவிகளின் முக்கியத்துவம் நீண்ட காலமாக

அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. நிமிர்ந்த தோரணை, பொருட்களைக் கையாளவும், பொருட்களை நீண்ட தூரத்திற்கு
எடுத்துச் செல்லவும் கைகளை சுதந்திரமாக விட்டுச் செல்வது, ஆரம்பகால ஹோமினிட்களின் கருவி
பயன்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டதில் நிச்சயமாக மாறும். ஒரு கருவி பயனுள்ளதாக இருக்க, ஒரு நபர் அதை
தருணத்தில் வைத்திருக்க வேண்டும். அதை வேலை செய்ய எழுகிறது. இது முன்கூட்டியே திட்டமிடல் கருவியை
உருவாக்குகிறது: கருவியை எடுத்துச் செல்ல ஒருவரின் கைகளை விடுவிக்க இரண்டு கால்களில் நடப்பது; மற்றும்
கருவியைப் பயன்படுத்துவதற்கான அர்ப்பணிப்பு. இது எவ்வளவு அர்ப்பணிப்பைக் குறிக்கிறது என்பதைப் பார்க்க,
ஒரு நாள் முழுவதும் ஒரு செங்கல்லை உங்களுடன் எடுத்துச் செல்ல முயற்சிக்கவும். கருவிகளைக்
கையாளுவதற்கு மிகவும் தேவையான மனித மூளையின் அந்த பாகங்கள் மிகவும் பரிணாம
வளர்ச்சியடைந்துள்ளன. குறிப்பிடப்பட்டவை தவிர, மற்ற மிகவும் வளர்ந்த பகுதிகளில் நடத்தைகளை
வரிசைகளாக ஒழுங்கமைக்கும் முன் மடல்கள் மற்றும் விரல்கள் மற்றும் கட்டைவிரலைக் கட்டுப்படுத்தும்
மோட்டார் சங்கப் பகுதிகள் ஆகியவை அடங்கும். கையே அற்புதமாக பரிணமித்துள்ளது. இது கனமான
பொருட்களை நகர்த்தக்கூடிய சக்திவாய்ந்த சுருண்ட விரல் பிடியை ஒருங்கிணைக்கிறது, சிறிய பொருட்களை
விரல்களுக்கும் கட்டை விரலுக்கும் இடையில் வைத்திருக்கும் போது நுட்பமான கையாளுதல்கள் சாத்தியமாகும்
(மற்றும் அனைத்து விரல்களுக்கும் கட்டை விரலை முழுமையாக எதிர்க்கும் திறன் தனிப்பட்டது).

எனவே, இன்று மனிதனைப் பற்றி நாம் எடுத்துக் கொள்ளும் பெரும்பாலானவை இயற்கையான தேர்வின்
விளைவாக அவனது மூதாதையர்களை அவர் உருவாக்கிய (அல்லது உருவாக்கத் தொடங்கிய) சூழலுக்கு
ஏற்றவாறு மாற்றியமைக்கிறது: கருவிகள். ஆனால் கலாச்சாரம் என்பது கருவிகளை விட அதிகம்.
கலாச்சாரத்தின் மிக முக்கியமான அம்சங்களில் ஒன்று மொழி, இது மனித பரிணாம வளர்ச்சியால் ஆழமாக
தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

மொழி மற்றும் பரிணாமம்:

மூளையின் மூன்று பகுதிகள் மனிதர்களில் மிகவும் பரிணாம வளர்ச்சியடைந்து மனித மொழியியல் திறனுக்கு
முக்கியமானதாகத் தோன்றுகிறது. ஒன்று ப்ரோகா பகுதி என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் இது மூளையின்
மேலாதிக்கப் பக்கத்தின் முன்பகுதியில் அமைந்துள்ளது. இந்த பகுதி தாடை, உதடுகள், நாக்கு மற்றும்
குரல்வளையின் தசைகளை செயல்படுத்துகிறது. இரண்டாவது மூளையின் மேலாதிக்கப் பக்கத்தின் தற்காலிக
மடலில் காணப்படும் வெர்னிக்கின் பகுதி. இது ப்ரோகாவின் பகுதியுடன் நரம்பு இழைகளின் ஒரு பெரிய
மூட்டையால் இணைக்கப்பட்டுள்ளது (ஆர்குவேட் ஃபாசிகுலஸ் என்று அழைக்கப்படுகிறது) மேலும் இது
வாய்மொழி புரிதல் நடைபெறும் மூளை தளமாகும். மூன்றாவது பகுதி கோண சைரஸ் ஆகும், இது வெர்னிக்கின்
பகுதிக்கு அடுத்ததாக அமைந்துள்ளது, இது தொடுதல், செவிப்புலன் மற்றும் பார்வை ஆகியவற்றின்
உணர்விலிருந்து தூண்டுதல்களைப் பெறும் மூளையின் பகுதிகளுக்கு இடையே ஒரு இணைப்பாக
செயல்படுகிறது.

இந்த மூளை பகுதிகள் இல்லாமல் மனிதனால் பேச முடியாது. இவை மூன்றும் கார்டெக்ஸில் அமைந்துள்ள "புதிய"
மூளையானது, ஏற்கனவே வலியுறுத்தப்பட்டபடி, மனிதர்களில் மிகவும் பரிணாம வளர்ச்சியடைந்துள்ளது மற்றும்
ஹோமோ எரெக்டஸில் அதன் நவீன அளவு மற்றும் சிக்கலான தன்மையை முதலில் அணுகியதாகத்
தோன்றுகிறது என்பது சுவாரஸ்யமானது. இவை மூன்றும் புறணியில் அமைந்திருப்பதால், உணர்ச்சி உள்ளீடுகள்
மற்றும் வாய்மொழி பிரதிநிதித்துவங்கள் 'தைரியமான' மூளை வழியாக செல்லாமல் ஒருவருக்கொருவர்
இணைக்க அனுமதிக்கிறது, குறிப்பாக மூட்டு அமைப்பு, இது ஆக்கிரமிப்பு, பயம், பசி மற்றும் போன்ற அடிப்படை
பதில்களை செயல்படுத்துகிறது. பாலியல் தூண்டுதல். இதன் விளைவாக, மனிதர்கள் இந்த "குடல் நிலை"
நிலைகளில் ஈடுபடாமல் உலகத்தை சிந்திக்கவும், பேசவும் மற்றும் அனுபவிக்கவும் முடியும்.

"நமது முதன்மையான உறவினர்கள் உட்பட பிற விலங்குகள் , இந்த மூளைப் பகுதிகளை மனிதனைப் போன்று
கிட்டத்தட்ட வளர்ச்சியடையவில்லை. இவ்வாறு மனிதனின் மூளையின் பல முக்கிய அம்சங்கள் பேச்சு
நிபுணத்துவங்களாகப் பரிணமித்துள்ளதாகத் தெரிகிறது; மேலும் வாய்மொழித் தொடர்பு மிகவும் தகவமைப்பாக
இருந்தது என்று நியாயமாக கருதலாம். மனிதனின் முன்னோர்கள், வலுவான தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அழுத்தங்கள்
இந்த மாற்றங்களை வடிவமைத்தன.நிச்சயமாக மொழி என்பது மனித இருப்புக்கான அடிப்படைக் கல்.

இவை, மனித பரிணாமத்தை சிறப்பிக்கும் முக்கிய கருப்பொருள்கள்; நிமிர்ந்த இரு கால்கள். முகத்தின் குறைப்பு,
மற்றும் மூளையின் விரிவாக்கம் மற்றும் வளர்ச்சி. இந்த கருப்பொருள்கள் அனைத்தும் ஒன்றோடொன்று தொடர்பு
கொண்டன, மேலும் அனைத்தும் சமூகக் குழுக்கள் மற்றும் கலாச்சாரத்தின் பரிணாம வளர்ச்சியுடன் மனித
தழுவலின் முதன்மை வழிமுறைகளுடன் மாறும் வகையில் இணைக்கப்பட்டுள்ளன.

B. ஆர்கானிக் மின் அளவு கோட்பாடுகள்

(முன் டார்வினியன், டார்வினியன் & பிந்தைய டார்வினியன்)

ஆர்கானிக் பரிணாமத்தின் பொருள்: ஆங்கில தத்துவஞானி ஹெர்பர்ட் ஸ்பென்சர், வாழ்க்கையின் வரலாற்று

வளர்ச்சியைக் குறிக்க "பரிணாமம்" என்ற வார்த்தையை முதலில் பயன்படுத்தினார். பரிணாமம் என்றால் மாற்றம்.
"பரிணாமம்" என்ற சொல்லை பல வழிகளில் வரையறுக்கலாம்.இவ்வாறு, பூமியின் புவியியல் பரிணாமம் அல்லது
பரிணாமம், சூரிய மண்டலங்களின் பரிணாமம் மற்றும் ஆட்டோமொபைல்கள், ரேடியோக்கள், தொலைபேசிகள்
போன்றவற்றின் பரிணாமம் பற்றி பேசலாம். மனித நாகரிகத்தை கலாச்சார பரிணாமம் என்று அழைக்கலாம்.அதே
முறையில், "கரிம பரிணாமம்" என்பது உயிரினங்களில், அதாவது தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகளில் ஏற்பட்ட
மாற்றங்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. பரிணாம வளர்ச்சியின் முழு யோசனையும் சார்லஸில் இருந்து
தொடங்கியது. டார்வின், பரிணாமத்தை மாற்றத்துடன் வம்சாவளி என்று வரையறுத்தார். "வம்சாவளி" என்ற
சொல் ஒரு மூதாதையரின் பங்குகளிலிருந்து புதிய உயிரினங்களின் தோற்றத்தின் செயல்முறையைக் குறிக்கிறது.
மாற்றம்" என்ற சொல் பரிணாம வளர்ச்சியில் உள்ளார்ந்த மாற்றம் பற்றிய ஒரு கருத்தை அறிமுகப்படுத்துகிறது.
எனவே, "கரிம பரிணாமம்" என்ற சொல்லை மற்றொரு வழியில் விளக்கலாம், அதாவது, பூமியில் முன்பு வாழ்ந்த
முன்னோர்களிடமிருந்து புதிய வகை விலங்குகள் மற்றும் தாவரங்களின் தோற்றம்.

என்னிடம் இரண்டு வெவ்வேறு வகையான வளர்ச்சிகள் உள்ளன, அதாவது ஆன்டோஜெனி மற்றும் பைலோஜெனி.
"ஆன்டோஜெனி" முதன்மையாக தனிப்பட்ட உயிரினங்களின் வளர்ச்சியின் வரலாற்றில் அக்கறை கொண்டுள்ளது.
எனவே, (உதாரணமாக, ஒரு கலமாக தனது வாழ்க்கையைத் தொடங்குகிறார், இது ஒரு சிக்கலான வளர்ச்சி
செயல்முறைக்கு உட்படுகிறது மற்றும் இறுதியாக "புதினா செல்லுலார் வயது வந்தவருக்கு இந்த
ஆன்டோஜெனடிக் மாற்றங்கள் கருவியலாளர்களுக்கு மட்டுமே மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை. ஆனால்,
பரிணாம வளர்ச்சியில் ஒரு மாணவர் முதன்மையாக அக்கறை கொண்டுள்ளார். "பைலோஜெனி" என
குறிப்பிடப்படும் இரண்டாவது வகையான வளர்ச்சியுடன், தனிப்பட்ட உயிரினத்தின் வளர்ச்சிக்கு மாறாக, மரபணு
ரீதியாக தொடர்புடைய உயிரினங்களின் குழுவின் பரிணாம வளர்ச்சியை "பைலோஜெனி" கையாள்கிறது.

டார்வினியத்திற்கு முந்தைய கட்டம்

பரம்பரை விதிகள் எப்பொழுதும் மனிதர்களை யுகங்களாகக் கவர்ந்தன. கிமு நான்காம் நூற்றாண்டில்,

தியோஃப்ராஸ்டஸ் என்ற கிரேக்கர், விதை முளைப்பு பற்றி ஒரு புத்தகத்தை எழுதியுள்ளார். சில ஆரம்பகால
கிரேக்கர்கள், மனிதர்களிடையே பரம்பரை என்பது பாலியல் செயலில் எந்த பாலினம் ஆதிக்கம் செலுத்துகிறது
என்பது பற்றிய கேள்வி என்று நம்பினர். லின்னேயஸ் இரண்டு அடுக்கு கோட்பாட்டை பரிந்துரைத்தார், அதில்
"வாஸ்குலர் அமைப்பு உட்பட வெளிப்புற அடுக்கு தந்தையிடமிருந்து பெறப்பட்டது, உள் அடுக்கு" நரம்பு மண்டலம்
உட்பட தாயிடமிருந்து வருகிறது". முன் உருவாக்கத்தின் கோட்பாடு, மிகவும் பழமையானது. அரிஸ்டாட்டில் ஒரு
உயிரினத்தின் வளர்ச்சியானது வெளிப்படுவதை விட அதிகமாக இல்லை என்ற நம்பிக்கையை அடிப்படையாகக்
கொண்டது, இது ஏற்கனவே மினியேச்சரில் உள்ளது, எனவே ஒவ்வொரு உயிரினமும் அதன் இனப்பெருக்க
உறுப்புகளில் அதன் எதிர்கால சந்ததியினர் அனைத்தையும் குறிக்கும் எல்லையற்ற தொடர்களைக் கொண்டிருக்க
வேண்டும். இந்தத் தொடரின் எதிர்காலத்தை பெண் பெற்றிருந்தாள், மேலும் அது ஆண்தான் என்று விந்தணு
வல்லுநர்கள் வலியுறுத்தினர்.

பாலினத்தின் பங்கு மற்றும் விலங்கு மரபு விதிகளின் அறியாமை பற்றிய கருத்து வேறுபாடுகள் இருந்தபோதிலும்,
தாவரங்கள் பொதுவாக இந்த விதிமுறைகளில் விவாதிக்கப்படவில்லை. தாவரங்களுக்கு பாலுணர்வு இல்லை
என்பது அன்றைய வழக்கமான ஞானம். பதினேழாம் நூற்றாண்டின் இறுதி வரை, ருடால்ப் கேமரேரியஸ்
ஜெர்மனியில் நிகழ்த்திய சோதனைகளில் தாவரங்களில் பாலியல் உறுப்புகள் இருப்பது நிரூபிக்கப்படவில்லை.
தாவரங்களின் பாலியல் இனப்பெருக்கத்தின் கண்டுபிடிப்பு ஒரு குறிப்பிடத்தக்க சாதனையாகும், ஏனெனில் இது
தாவர கலப்பினத்திற்கான சோதனை அணுகுமுறையை சாத்தியமாக்குகிறது. ஒருமுறை -Camerarius ஆல்
தொடங்கப்பட்டது, கலப்பினங்களைக் கடந்து, சந்ததியினரிடையே என்ன ஒழுங்குமுறைகள் ஏற்படக்கூடும்
என்பதைக் கவனிப்பது, பரம்பரைச் சட்டங்களை ஆராய்வதில் மிகவும் பிரபலமான முறைகளில் ஒன்றாக மாறியது.

18 மற்றும் 19 ஆம் நூற்றாண்டுகளில் தொடரும் கலப்பின சோதனைகள் மூலம், மக்கள் பரம்பரை விதிகளை
உருவாக்க முடிந்தது. பல புலனாய்வாளர்கள் கலப்பினங்களில் பணிபுரிந்தாலும், கலப்பினத்தின் ரகசியங்கள்.
இருப்பினும், அவர்களிடமிருந்து தப்பினார். ஆரம்பகால பரிசோதனையாளர்கள் கண்டது, அவர்கள் விளக்க
முடியாத வடிவங்கள் மற்றும் வண்ணங்களின் குழப்பமான வரிசையில் உள்ள சந்ததிகள். ஒருவேளை
பரம்பரைக்கான உலகளாவிய சட்டங்கள் இல்லை என்று முடிவு! எனவே, 1860 களில் கிரிகோர் ஜோஹான் மெண்டல்
புதிரைத் தீர்க்கும் வரை, பரம்பரை சட்டங்களைப் பொருத்தவரை விஷயங்கள் அதிகமாகவோ அல்லது
குறைவாகவோ நின்றுவிட்டன.

பெறப்பட்ட பண்புகள் மரபு கடத்தல் கோட்பாடு (லமார்க்கிசம்)

பெறப்பட்ட பாத்திரங்களின் பரம்பரைக் கோட்பாடு, உயிரினம் அதன் வாழ்நாளில் சந்திக்கும் சூழல்களுக்கு ஏற்ப
பெறும் மாற்றங்கள் தானாகவே அதன் சந்ததியினரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டு, பரம்பரை பகுதியாக மாறும் என்று
கூறுகிறது.

ஒரு புகழ்பெற்ற பிரெஞ்சு இயற்கை ஆர்வலர், லாமார்க் பிரெஞ்சு புரட்சியின் நிகழ்வுக்குப் பிறகு. இந்தக்
கோட்பாட்டை முன்வைத்தார். அவரது முறையான ஆய்வுகளின் விளைவாக, இனங்கள் தொடர்ந்து உருவாகின்றன
என்பதை அவர் உறுதியாக நம்பினார். இந்த யோசனை உயிரினங்களின் கால நிலைத்தன்மையின் பார்வையுடன்
முற்றிலும் முரண்பட்டது. இதன் விளைவாக, லாமார்க்கின் கருத்துக்கள் அந்தக் காலத்தின் பெரும்பாலான
உயிரியலாளர்களால், குறிப்பாக ஜார்ஜஸ் குவியரால் சவால் செய்யப்பட்டன. 1809 ஆம் ஆண்டில், லாமார்க் "தத்துவ
விலங்கியல்" ஐ வெளியிட்டார், அதில் புதிய வகைகளின் உருவாக்கத்தில் ஏற்படும் மாற்றங்களை விளக்கும்
அவரது கோட்பாடு அடங்கும்.

பரிணாம பொறிமுறை பற்றிய அவரது கருத்துக்கள் இப்போது காலாவதியாகிவிட்டாலும், பரிணாம சிந்தனையின்

வரலாற்றில் அவர் இன்னும் மிக முக்கியமான இடத்தைப் பிடித்துள்ளார், பரிணாமம் என்பது அனைத்து வகையான
வாழ்க்கைகளையும் உள்ளடக்கிய ஒரு பொதுவான உண்மை என்று முடிவு செய்த முதல் பரிணாமவாதி இவரே.
அவரது பரிணாமக் கருத்துக்கள் கீழே விவாதிக்கப்படுகின்றன.

லாமார்க்கின் பரிணாம முன்மொழிவுகள்:

1. வாழும் உயிரினங்கள் மற்றும் அவற்றின் கூறு பாகங்கள் அளவு தொடர்ந்து அதிகரித்து வருகின்றன.

2. ஒரு புதிய உறுப்பின் உற்பத்தி புதிய தேவை மற்றும் இந்த தேவை தொடங்கும் மற்றும் பராமரிக்கும் புதிய
இயக்கத்தின் விளைவாகும்.
3. ஒரு உறுப்பு தொடர்ந்து பயன்படுத்தப்பட்டால், அது மிகவும் வளர்ச்சியடையும், அதேசமயம் பயன்படுத்தாதது
சிதைவை ஏற்படுத்தும்.

4. ஒரு தனிநபரின் வாழ்நாளில் மேற்கூறிய கொள்கைகளால் உருவாக்கப்பட்ட மாற்றம் அதன் சந்ததியினரால்

பெறப்படும்.

எனவே, விலங்குகளில் காணப்படும் கரிம மாற்றங்கள், உயிரினங்களின் படிப்படியான மாற்றங்களில் சுற்றுச்சூழலின்

செல்வாக்கின் விளைவாகும் என்று லாமார்க் நம்பினார். அவரைப் பொறுத்தவரை, ஒரு விலங்கின் சூழல்
மாறும்போது, அதன் தேவைகள் மாறுகின்றன, மேலும் இது சில உறுப்புகளுக்கு சிறப்பு கோரிக்கைகளுக்கு
வழிவகுக்கிறது. அதிக அளவில் பயன்படுத்தப்படும் உறுப்புகள் பெரிதாகி, திறமையானதாக மாறும்.

நேர்மாறாக: ஒரு உறுப்பு அல்லது உறுப்புகள் இனி பயன்படுத்தப்படாதது சிதைந்து, சிதைந்துவிடும். அத்தகைய
மாற்றப்பட்ட பண்புகள் (பெறப்பட்ட பண்புகள்) சந்ததியினருக்கு அனுப்பப்படும் என்று அவர் முன்வைத்தார்.

அவரது கோட்பாட்டிற்கு லாமார்க் ஒட்டகச்சிவிங்கிகளின் நீண்ட கழுத்து, பாம்புகளின் கைகால்கள், வாத்துகளின்

வலைப் பாதங்கள், மச்சங்களின் குருட்டுத்தன்மை மற்றும் நீர்வாழ் தாவரங்களில் நீரில் மூழ்கிய மற்றும் வான்வழி
இலைகளின் இருவகை போன்ற எடுத்துக்காட்டுகளைப் பயன்படுத்தினார். ஒட்டகச்சிவிங்கியின் பரிணாமத்தை
அவர் பின்வருமாறு காட்சிப்படுத்தினார்: ஒரு அசல் மான் போன்ற விலங்கு புல் மற்றும் மூலிகைகள்
போதுமானதாக இல்லை என்பதைக் கண்டறிந்து, மரங்களின் இலைகளை உண்ணத் தொடங்கியது. உயர்ந்த
இலைகளை அடைய அதற்கு அதிக உயரம் தேவைப்பட்டது, அடையும் செயல்பாட்டில், அதன் கழுத்து நீளமாகவும்
நீளமாகவும் ஆனது. தலைமுறைகளின் போக்கில் நீண்ட கழுத்து மிகவும் உச்சரிக்கப்படும் அம்சமாக மாறியது,
இதன் விளைவாக நமது நவீன ஒட்டகச்சிவிங்கி இருந்தது.

அதேபோல, லாமார்க்கியன் பரிணாமக் கோட்பாட்டின் படி, நீர்வாழ் வாத்துகளின் வலைக்கால் பின்வரும் வழியில்
வளர்ந்திருக்கும்: வாத்து நீசச
் லின் போது அதிக உந்துதலைக் கொடுக்க கால்விரல்களைத் தவிர்த்து நீட்டிக்
கொள்ளும். இந்த புதிய குணாதிசயம் மரபுரிமையாக இருக்கும், மேலும் வாத்துகளின் அடுத்தடுத்த தலைமுறை,
கால்விரல்களை நீடடு ் ம்போது, மேலும் வரையறுக்கப்பட்ட வலையை உருவாக்கும். இன்று வாத்துகளில் காணப்படும்
வலைக்கால் முழுமையாக உருவாகும் வரை ஒவ்வொரு தலைமுறையும் அதையே செய்யும். இது பின்னர்
தலைமுறையிலிருந்து தலைமுறைக்கு அனுப்பப்படும், முழுமையான நிலையை அடைந்தவுடன் அடிப்படையில்
மாறாமல் இருக்கும். தாவரங்களைப் பொறுத்தவரை, லாமார்க் தனது நாட்டவரான செயின்ட் ஹெலயரின்
கோட்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டார், அவர் சுற்றுச்சூழலின் ஒருங்கிணைந்த விளைவுகளால் தாவர வடிவம்
உருவாகிறது என்ற கருத்தை உருவாக்கினார்.

லாமார்கிசத்தின் முக்கியத்துவம்

லாமார்க்கியன் கோட்பாடு எளிமையானது மற்றும் உயிரினங்களில் மாற்றங்கள் வருவதற்கான வழியை

வழங்கியதால் அது சில முறையீடுகளைக் கொண்டிருந்தது. இது முதன்முதலில் வழங்கப்பட்ட முழுமையான
விரிவான கோட்பாடு ஆகும். மேலும், இது ஒரு கோட்பாடாகும், இது கணிப்புகளுக்கும் அதனால் சோதனைக்கும்
தன்னைக் கொடுத்தது. இவ்வாறு, லாமார்க்கியன் கோட்பாடு சுமார் 70 ஆண்டுகளாக பிரபலமாக
ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது, ஏனெனில் இது பல பொதுவான எடுத்துக்காட்டுகளால் எடுத்துக்காட்டுகிறது.
உடற்பயிற்சியின் விளைவாக பெரிய தசைகள் உருவாகின்றன, ஆழ்கடல் மீன்களுக்கு அடிப்படைக் கண்கள்
உள்ளன, மற்றும் மாமிச விலங்குகளுக்கு நகங்கள் உள்ளன என்பது பெரும்பாலான நபர்களுக்குத் தெரியும்.

இந்த கோட்பாடு குறைக்கப்பட்ட அல்லது வெஸ்டிஜியல் கட்டமைப்புகளை விளக்கும் வழிமுறையையும் வழங்கியது.

மேலும், பயன்படுத்தாததன் மூலம், குகை விலங்கின் கண்கள் செயல்படாமல் போகலாம் மற்றும் மறைந்துவிடும்.

லாமார்க்கின் முன்மொழிவுகளின் விமர்சன பகுப்பாய்வு:

லாமார்க் தனது பரிணாமக் கோட்பாட்டை அவர் இறக்கும் வரை தீவிரமாக ஆதரித்தார். இதற்காக. அவர் சமூக
மற்றும் அறிவியல் புறக்கணிப்பு இரண்டையும் அனுபவித்தார். அவர் வாழ்ந்த காலத்திலும் அதற்குப் பின்னரும்
சமகால விஞ்ஞானிகளால் பின்வரும் காரணங்களுக்காக அவர் விமர்சிக்கப்பட்டார்.

1. லாமார்க்கின் முதல் முன்மொழிவு அளவு அதிகரிக்கும் போக்கைக் குறிக்கிறது. உயிரினங்களின் ஒரு குறிப்பிட்ட
குழுக்களின் பரிணாமப் போக்கு அளவு அதிகரிப்புடன் தொடர்புடையதாக இருந்தாலும், பரிணாமம் எந்த அளவு
அதிகரிப்பு இல்லாமல், மாறாக அளவு குறைப்பதன் மூலம் தொடர்ந்த பல நிகழ்வுகள் உள்ளன. பல தாவரங்கள்
அவற்றின் பரிணாம வளர்ச்சியின் போது அளவு குறைவதைக் காட்டுவதன் மூலம் லாமார்க்கியன் கொள்கைக்கு
முரணாக உள்ளன. அழிந்துபோன பல ஃபெர்ன்கள் மற்றும் ஊசியிலை மரங்கள் பிரம்மாண்டமான மரங்கள் மற்றும்
மிகவும் வளர்ந்த தாவரங்கள் உண்மையில் அளவு மிகவும் சிறியவை.

2. புதிய உறுப்புகள் புதிய தேவைகளால் விளைகின்றன என்ற இரண்டாவது லாமார்க்கியன் கொள்கை முற்றிலும்
தவறானது. தாவரங்களைப் பொறுத்தவரை, சுற்றுச்சூழல் தாவரத்தின் மீது நேரடியாகச் செயல்படுவதால்,
தாவரத்தை அதன் சூழலுக்கு மாற்றியமைக்கக்கூடிய புதிய பாத்திரங்களை உருவாக்குகிறது என்று லாமார்க்
நம்பினார். விலங்கு விஷயத்தில் அவர் சுற்றுச்சூழல் நரம்பு மண்டலங்கள் மூலம் செயல்படும் என்று நம்பினார்; வேறு
வார்த்தைகளில் கூறுவதானால், விலங்குகளின் ஆசை புதிய கட்டமைப்புகளை உருவாக்க வழிவகுக்கிறது.
"பறவைகளால் பறக்க முடியும். அதனால் என்னால் ஏன் முடியாது?" என்று முணுமுணுத்த ஒரு மனிதன் சிறகுகள்
முளைத்து காற்றில் பறக்க வேண்டும் என்று அதன் கொச்சையான வடிவத்தில் அர்த்தம்.

3. பயன்படுத்துவதால் உறுப்புகள் வளர்ச்சியடையும் மற்றும் பயன்படுத்தாததால் சிதைவடையும் என்ற மூன்றாவது

லாமார்க்கியன் கொள்கை, ஒரு தனிநபரின் வாழ்நாளில் ஒரு உறுப்பு வளர்ச்சியைப் பொருத்தவரை சரியானதாக
இருக்கலாம். எடுத்துக்காட்டாக, தசைகளைப் பயன்படுத்தினால் இவை வளரும் என்பது பொதுவாகக்
கவனிக்கப்படும் உண்மை. இருப்பினும், நான்காவது கொள்கையைப் பின்பற்றுவது தொடர்பாக ஆய்வு செய்யும்
போது மட்டுமே இந்த கொள்கை அர்த்தமுள்ளதாக இருக்கும்.

4. லாமார்க்கின் நான்காவது மற்றும் இறுதிக் கருத்து, தனிநபரின் வாழ்நாளில் பெறப்பட்ட பாத்திரங்களின்

பரம்பரை. இந்த கோட்பாடு பல உயிரியலாளர்களால் சோதனைகள் மூலம் சோதிக்கப்பட்டது மற்றும் இது முற்றிலும்
தவறானது என்று கண்டறியப்பட்டுள்ளது.

லாமார்கிசத்தை நிரூபிப்பதற்கான சோதனைகள்:

1. குறிப்பிடத்தகுந்த ஜெர்மன் விஞ்ஞானி ஆகஸ்ட் வைஸ்மேன், பரம்பரை மாற்றங்கள் மற்றும் பரம்பரையாக

மாறாதவற்றுக்கு இடையே ஒரு திட்டவட்டமான வேறுபாட்டைக் காட்டிய முதல் நபர் ஆவார். 1890 ஆம் ஆண்டில்,
பயன்படுத்தப்படாததால் எழுத்துக்கள் மறைந்துவிடுமா என்று சோதிக்க சில சோதனைகளை அவர் செய்தார். 20
தலைமுறைக்கும் மேலாக வெள்ளை எலிகளின் வால்களை வெட்டுவதன் மூலம் அவர் இதைச் செய்தார், இது
வால் நீளத்தில் ஏதேனும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகிறதா என்பதைப் பார்க்க. 20 அடுத்தடுத்த தலைமுறைகளின்
வால் நீளத்தை அளவிடுவது சராசரியாக, வால்கள் குறைவாக இல்லை என்பதை வெளிப்படுத்தியது. பெறப்பட்ட
தன்மை (இந்த பயன்பாட்டில் வால் வெட்டு) மரபுரிமையாக இல்லை என்று அர்த்தம்.

2. காஸில் மற்றும் பிலிப்ஸ் ஆகியவை சுற்றுச்சூழலில் பரம்பரை தாக்கம் இல்லை என்பதைக் காட்ட மாற்று அறுவை
சிகிச்சை பரிசோதனைகளை மேற்கொண்டன. ஒரு சோதனையில் அவர்கள் கருமுட்டையை ஒரு கருப்பு பெண்
கினிப் பன்றியின் உடலில் இடமாற்றம் செய்தனர் மற்றும் பெறப்பட்ட பெண் ஒரு வெள்ளை ஆண் கினிப் பன்றியுடன்
இணைந்தனர். இந்த ஜோடியைச் சேர்ந்த அனைத்து நபர்களும் கருப்பு நிறத்தில் இருப்பதை அவர்கள்
கண்டறிந்தனர். லாமார்க் பரிந்துரைத்தபடி சுற்றுச்சூழல் பரம்பரையை பாதிக்காது என்பதை இது காட்டுகிறது
3. இந்தியப் பெண்களின் காதுகள் மற்றும் நாசி துவாரங்கள் பல நூற்றாண்டுகளாக பாரம்பரியமாகத் தொடர்ந்து
வருகின்றன, ஆனால் அவர்களின் சந்ததியினர் காதுகள் மற்றும் நாசியில் துளைகள் இருப்பதற்கான எந்த
தடயத்தையும் காட்டவில்லை. சீனர்கள் பல தலைமுறைகளாக தங்கள் பெண்களின் கால்களைக் கட்டுகிறார்கள்,
ஆனால் இது இன்றைய சீனப் பெண்களின் பாதங்களில் எந்த மாற்றத்தையும் ஏற்படுத்தவில்லை.

டார்வினியன் கட்டம்

இயற்கை தேர்வு கோட்பாடு (டார்வினிசம்)

1858 ஆம் ஆண்டில், இரண்டு ஆங்கிலேயர்கள் லின்னேயன் சொசைட்டியின் நடவடிக்கைகளில் ஒரு புதிய
பரிணாமக் கருத்தைப் பற்றி கூட்டாக வெளியிட்டனர். இந்த கருத்து, இயற்கை தேர்வு கோட்பாடு, பல்வேறு
துறைகளில் நவீன மனிதனின் சிந்தனையை பெரிதும் பாதிக்கும் மற்றும் பரிணாம வளர்ச்சியின் நவீன உயிரியல்
கருத்துகளின் அடிப்படையாக மாறியது.

இந்த மனிதர்களில் ஒருவர். ஆல்ஃபிரட் ரஸ்ஸல் வாலஸ் (1823-1913) ஒரு இயற்கை ஆர்வலர். 1859 ஆம் ஆண்டில்,
"இயற்கை தேர்வின் மூலம் உயிரினங்களின் தோற்றம்" அல்லது "வாழ்க்கைக்கான போராட்டத்தில் விருப்பமான
இனங்களின் பாதுகாப்பு" என்ற புத்தகத்தை டார்வின் வெளியிட்டார். இந்த புத்தகம் பத்தொன்பதாம்
நூற்றாண்டின் மிக முக்கியமான புத்தகம் என்று பலரால் மதிப்பிடப்பட்டது. பரிணாமம் உள்ளது மற்றும் நிகழும்
என்பதற்கு இது மிகப்பெரிய சான்றுகளைக் கொண்டிருந்தது, மேலும் பரிணாமம் மற்றும் இயற்கைத் தேர்வின்
முக்கிய பொறிமுறையைப் பற்றிய ஒரு தருக்கக் கோட்பாட்டை முன்வைத்தது.

டார்வினின் பரிணாம முன்மொழிவுகள்

"இயற்கை மாறுபாட்டை வெளிப்படுத்தும் ஒரு உயிரின வகை உயிர்வாழ்வதன் மூலம் இனங்களில் ஏற்படும் மாற்றம்,
ஒரு சூழலில் தகவமைப்பு நன்மையை அளிக்கிறது, இதனால் புதிய சுற்றுச்சூழல் சமநிலைக்கு வழிவகுக்கிறது,
இது இயற்கை தேர்வின் பரிணாமமாகும்".

இவ்வாறு, இயற்கைத் தேர்வு என்பது ஒரு மாபெரும் அளவிலான சோதனை மற்றும் பிழையின் தொடர்ச்சியான
செயல்முறையாகும். இது பின்வரும் கூறுகளை உள்ளடக்கியது:

மாறுபாட்டின் உலகளாவிய நிகழ்வு: மாறுபாடு என்பது விலங்குகள் மற்றும் தாவரங்களின் ஒவ்வொரு குழுவின்
சிறப்பியல்பு மற்றும் உயிரினங்கள் வேறுபடும் பல வழிகள் உள்ளன. (டார்வினும் வாலஸும் மாறுபாட்டின்
காரணத்தைப் புரிந்து கொள்ளவில்லை, மேலும் இது உயிரினங்களின் உள்ளார்ந்த பண்புகளில் ஒன்றாகும் என்று
கருதினர்).

பெருக்கத்தின் அதிகப்படியான இயற்கை விகிதம்: சுற்றுச்சூழல் சரிபார்ப்பு இல்லாத ஒவ்வொரு இனமும் வடிவியல்
முறையில் அதிகரிக்கும். கொடுக்கப்பட்ட இனத்தின் மக்கள்தொகை ஒரு வருடத்தில் இரட்டிப்பாகும் மற்றும்
அதன் அதிகரிப்பு குறித்து எந்த சரிபார்ப்பும் இல்லை என்றால், அடுத்த ஆண்டு அது நான்கு மடங்கு அதிகரிக்கும்.
வெவ்வேறு இனங்களின் இத்தகைய பெரிய இனப்பெருக்க திறனை இயற்கையில் எளிதாகக் காணலாம். ஒரு
பொதுவான அட்லாண்டிக் கடற்கரை சிப்பி ஒரு பருவத்தில் 80 மில்லியன் முட்டைகளை உதிர்க்கக்கூடும் என்று
மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது. ஒரு சால்மன் ஒரு பருவத்தில் 28,000,000 முட்டைகளை உற்பத்தி செய்கிறது. ஒரு ஜோடி
ஆங்கில சிட்டுக்குருவிகள் 10 ஆண்டுகளில் 275 பில்லியனுக்கும் அதிகமான தனிநபர்களின்
மூதாதையர்களாகும் அறியப்பட்ட மிக மெதுவாக இனப்பெருக்கம் செய்யும் விலங்குகளைப் பற்றிய ஒரு ஜோடி
யானைகள் கூட, எந்த சோதனையும் இல்லாத நிலையில் முடியும் என்று டார்வின் கணக்கிட்டார். 800
ஆண்டுகளின் முடிவில் 29 மில்லியன் சந்ததியினர் உள்ளனர்.
இவ்வாறு, ஒவ்வொரு வகையான உயிரினங்களும் உணவைப் பெற்று உயிர்வாழக்கூடியதை விட அதிகமாக
பிறக்கின்றன. ஒவ்வொரு இனத்தின் எண்ணிக்கையும் இயற்கை நிலைமைகளின் கீழ் நிலையானதாக
இருப்பதால். ஒவ்வொரு தலைமுறையிலும் பெரும்பாலான சந்ததிகள் அழிந்துவிடும் என்று கருத வேண்டும்.
எந்தவொரு இனத்தின் அனைத்து சந்ததிகளும் உயிருடன் இருந்து இனப்பெருக்கம் செய்யப்பட்டால், அவை
விரைவில் பூமியில் உள்ள மற்ற அனைத்து உயிரினங்களையும் கூட்டிவிடும்.

இருப்புக்கான போராட்டம்: வாழக்கூடியவர்களை விட அதிகமான நபர்கள் பிறக்கிறார்கள். உயிர்வாழ்வதற்கான

ஒரு குறிப்பிட்ட அல்லது இடை-குறிப்பிட்ட அல்லது சுற்றுச்சூழல் போராட்டம் உணவு, துணை மற்றும் இடத்திற்கான
போட்டியாக உள்ளது. இந்த போட்டியானது செயலில் கொல்லப்படும் அல்லது கொல்லப்படும் போராட்டமாக
இருக்கலாம், அல்லது வறட்சி அல்லது குளிரைத் தக்கவைக்க தாவரங்கள் அல்லது விலங்குகளின் போராட்டம்
போன்ற, உடனடியாக வெளிப்படையாகத் தெரியவில்லை, ஆனால் குறைவான உண்மையானது அல்ல.

ஃபிட்டெஸ்ட் பிழைப்பு: அதன் விளைவாகத் தகுதியற்றவை நீக்கப்பட்டு, திருப்திகரமாகத் தழுவியவை மட்டுமே

உயிர்வாழ்கின்றன. உயிரினங்களால் வெளிப்படுத்தப்படும் சில மாறுபாடுகள் அவை உயிர்வாழ்வதை
எளிதாக்குகின்றன, மற்றவை அவற்றின் உடைமையாளர்களை அகற்றும் குறைபாடுகளைக் கொண்டுள்ளன.
"தகுதியானவர்களின் உயிர்வாழ்வு" என்ற இந்த யோசனை இயற்கை தேர்வு கோட்பாட்டின் மையமாகும்.

மாறுபாடுகளின் பரம்பரை: எஞ்சியிருக்கும் தனிநபர்கள் அடுத்த தலைமுறைக்கு அவர்களின்

குணாதிசயங்களைக் கொடுப்பார்கள், இந்த வழியில், "வெற்றிகரமான" மாறுபாடுகள் அடுத்தடுத்த
தலைமுறைகளுக்கு அனுப்பப்படுகின்றன, அவை இனப்பெருக்கம் செய்யப்படுவதற்கு முன்பு குறைந்த டைட்
அகற்றப்படும்.

இந்த வழியில் அடுத்தடுத்த தலைமுறைகள் தங்கள் சுற்றுச்சூழலுக்கு ஏற்றவாறு மாற முனைகின்றன. சூழல்
மாறும்போது, மேலும் தழுவல்கள் ஏற்படுகின்றன. பல தலைமுறைகளாக இயற்கைத் தேர்வின் செயல்பாடு,
அவர்களின் முன்னோர்களிடமிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்ட சந்ததிகளை உருவாக்கலாம், தனி இனங்களாக
இருக்கும் அளவுக்கு வேறுபட்டது. மேலும், ஒரு குழுவின் மாறுபாடுகளைக் கொண்ட மக்கள்தொகையின்
குறிப்பிட்ட உறுப்பினர்கள் ஒரு வழியில் சுற்றுச்சூழலுக்கு ஏற்றவாறு மாறலாம், மற்றவர்கள் வேறு வழியில் அல்லது
வேறு சூழலுக்குத் தழுவிக்கொள்ளலாம். இந்த வழியில் இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட இனங்கள் ஒரு
மூதாதையர் பங்குகளில் இருந்து எழலாம்.

டாமினிசத்தின் விமர்சன பகுப்பாய்வு:

1859 இல் டார்வினின் புத்தகம் வெளிவந்தவுடன், ஒரு உண்மையான சர்ச்சை புயல் வெடித்தது. அவரது
விளக்கக்காட்சியில் பலர் ஆர்வம் காட்டினர்; வாதங்கள் (ஆதரவாகவும் எதிராகவும்) அடிக்கடி சூடுபிடித்தன.
இயற்கைத் தேர்வின் கருத்து முதன்மையாக நெறிமுறை மற்றும் மத அடிப்படையில் எதிர்க்கப்பட்டது. ஆனால்
டார்வினின் விளக்கக்காட்சியின் ஆதாரங்களின் சுத்த எடையும் தர்க்கமும் இறுதியாக பெரும்பான்மையான
படித்த மக்களை நம்ப வைத்தது. பரிணாம வளர்ச்சியின் கருத்து மனிதனின் சிந்தனையின் பல அம்சங்களை
பாதித்தது, அது தொடர்ந்து செய்யும். எவ்வாறாயினும், டார்வினிசத்தின் "தகுதியானவர்களின் உயிர்வாழ்வு" என்ற
கருத்து "பல் மற்றும் நகம்" மூலம் பிழைப்பு என்று பலரால் தவறாக விளக்கப்பட்டுள்ளது, இது பல சந்தர்ப்பங்களில்
"ஒவ்வொரு மனிதனும் தனக்காகவே" என்ற அணுகுமுறைக்கான பகுத்தறிவுகளுக்கு வழிவகுத்தது. சமூக
மற்றும் பொருளாதார விவகாரங்கள், உண்மையில், பரிணாம செயல்முறை பல் மற்றும் நகம் அல்ல". தாவரங்களும்
பரிணாம வளர்ச்சியடைந்துள்ளன, அவற்றுக்கிடையே இரத்தக்களரி போட்டி இல்லை! அனைத்து வடிவங்களிலும்
தாவரங்கள் மற்றும் விலங்குகள். தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட செயல்முறையின் 3 பகுதி வறட்சி போன்ற உயிரற்ற இயற்கை
காரணிகளின் செயல்பாட்டை உள்ளடக்கியது. ஈரப்பதம் வெப்பநிலை, முதலியன. உயிரினங்களுக்கிடையில்
செயலில் உள்ள போட்டி செயல்முறையின் ஒரு பகுதியாகும், ஆனால் ஒத்துழைப்பு பல சந்தர்ப்பங்களில்
உயிர்வாழ்வதில் ஈடுபட்டுள்ளது. இயற்கைத் தேர்வு அவர்கள் வாழும் சுற்றுச்சூழலின் பல்வேறு காரணிகளுடன்
சிறந்த முறையில் ஒருங்கிணைக்கப்பட்டவர்களின் உயிர்வாழ்வில் விளைகிறது.

டார்வினிசத்தின் மிகப்பெரிய பலவீனம் என்னவென்றால், அது மாறுபாடுகளின் தோற்றம் மற்றும் பரிமாற்றத்தை

விளக்கவில்லை. லாமார்க்கின் கோட்பாட்டின் பல அம்சங்களை டார்வின் விமர்சித்தாலும், பெறப்பட்ட பண்புகள்
கடத்தப்படலாம் என்பதை அவர் மறுக்கவில்லை. பரம்பரையின் தன்மை தெரியவில்லை என்பதை அவர் உணர்ந்தார்,
ஆனால் பெறப்பட்ட மாறுபாடுகள் எவ்வாறு பரவுகிறது என்பதை விளக்குவதற்கு, பான்ஜெனிசிஸின் கருதுகோள்
எனப்படும் ஒரு செயல்பாட்டுக் கருதுகோளை உருவாக்க வேண்டும்.

பான்ஜெனிசிஸ் கருதுகோள்: டார்வினின் பான்ஜெனிசிஸ் கருதுகோள் ஒரு விலங்கின் உடலில் உள்ள அனைத்து
உறுப்புகளும் மற்றும் அனைத்து உயிரணுக்களும் தங்களைப் பற்றிய சிறு உருவங்களை உருவாக்குகின்றன என்று
கருதுகிறது. ஜெம்முல்ஸ் அல்லது பாங்கீன்கள் எனப்படும் இந்த மினியேச்சர்கள் இரத்த ஓட்டத்தில் ஊற்றப்பட்டு,
பாலின சுரப்பிகளுக்கு (அதாவது, இனப்பெருக்க உறுப்புகள், சோதனைகள் மற்றும் கருப்பைகள்) கொண்டு
செல்லப்பட்டு, அவை பாலின உயிரணுக்களை உருவாக்க முட்டைகள் அல்லது விந்தணுக்களை உருவாக்குகின்றன.
பின்னர், கருவுற்ற முட்டை வளர்ச்சி அடையும் போது, புதிய நபர்களின் குறிப்பிட்ட அம்சங்களுக்கு தற்போதுள்ள
பாங்கீன்கள் பொறுப்பாகும். இந்த முறையில், சுற்றுச்சூழல் மாற்றங்கள் மாற்றியமைக்கப்பட்ட உறுப்புகளை
உருவாக்கும், இது மாற்றியமைக்கப்பட்ட பாங்கீன்களை உருவாக்கும், இது மாற்றத்தை அடுத்த தலைமுறைக்கு
கடத்தும்.

1875 ஆம் ஆண்டில், கால்டன் பல சோதனை ஆதாரங்களை முன்வைத்து பான்ஜெனிசிஸ் கருதுகோளை

ஏற்றுக்கொள்ள முடியாததாக மாற்றினார். அவரும் மற்றவர்களும் இரத்தம் ஏற்றுதல் மற்றும் பின்னர் கருப்பு மற்றும்
வெள்ளை வகை முயல்கள் மற்றும் கோழிகளுக்கு இடையில் கருப்பைகள் மாற்றுதல் உள்ளிட்ட தொடர்ச்சியான
சோதனைகளை மேற்கொண்டனர். இடமாற்றம் செய்யப்பட்ட கருப்பைகள் மூலம் உருவாக்கப்பட்ட கேமட்கள்
கருமுட்டை உருவான தனிநபரின் பினோடைப்புடன் ஒத்துப்போகின்றன, தற்போது கருப்பையைச் சுமந்து
கொண்டிருக்கும் விலங்குடன் அல்ல. இரத்தமாற்றம் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட கேமட்களில் எந்த விளைவையும்
ஏற்படுத்தவில்லை. இந்த சோதனைகள் பான்ஜெனிசிஸ் கருதுகோள் தவறானது என்பதை உடனடியாக
நிரூபித்தது.

டார்வினிசத்தின் மற்ற சில குறைபாடுகள் கீழே விவாதிக்கப்படுகின்றன.

1. டார்வினிசம் அல்லது இயற்கைத் தேர்வுக் கோட்பாடு உறுப்புகளின் தொடக்கத்தைக் கணக்கிடவில்லை.

இதுவரை தேர்வு மதிப்பு இல்லாத அடிப்படைகளாக முதலில் தோன்றலாம். வேறு வார்த்தைகளில் கூறுவதானால்,
இது தகுதியானவர்களின் உயிர்வாழ்வதில் அக்கறை கொண்டுள்ளது, ஆனால் தகுதியானவரின் வருகைக்காக
அல்ல.

2. அழிந்துபோன ஐரிஷ் மான் போன்ற சில நிகழ்வுகளில் அதிக நிபுணத்துவம் பெற்றது, இதில் பெரிய கொம்புகள்
முழு எலும்புக்கூட்டையும் விட அதிகமாக இருக்கும், அல்லது ஜெபர்சன் மம்மத்தின் மகத்தான சுழல் தந்தங்கள்:
அல்லது மெசோசோயிக்கின் மிகப்பெரிய டைனோசர்கள் அனைத்தையும் தொடர்ச்சியான மாறுபாடுகள் மற்றும்
இயற்கை தேர்வுகளின் அடிப்படையில் விளக்க முடியாது. இயற்கையான தேர்வு இயங்கினால் இந்த உறுப்புகள்
அல்லது உடல் கட்டமைப்புகள் இத்தகைய தீங்கு விளைவிக்கும் நிலையை அடைந்திருக்கக் கூடாது.
எவ்வாறாயினும், அத்தகைய நிபுணத்துவம் அதிகமாக இருப்பது டார்வினிசத்தால் தொடர்ச்சியான மாறுபாடுகள்
அல்லது "விளையாட்டு" ஆகியவற்றின் அடிப்படையாக விளக்கப்பட்டுள்ளது, இது அவரது கருத்துப்படி. பரிணாம
வளர்ச்சியில் பங்கு இல்லை.

3. இயற்கைத் தேர்வு சீரழிவைக் கணக்கிட முடியாது. ஒரு உறுப்பு இனி பயனற்றது, அதனால் மறைந்துவிடும் என்று
கூறுவது அதன் விளைவைக் கூறுவதாகும், காரணம் அல்ல. சில மாற்றங்களின் கீழ் இயற்கையான தேர்வால்
கட்டமைக்கப்பட்ட ஒரு பாத்திரம் ஒரு அச்சுறுத்தலாக மாறினால், தேர்வின் தலைகீழ் அதன் நீக்கத்தை
நிறைவேற்றலாம் ஆனால் அவரது கோட்பாடு இந்த நிகழ்வை விளக்காது.

4. இயற்கைத் தேர்வுக்கான கிளாசிக்கல் ஆட்சேபனைகளில் ஒன்று, புதிய மாறுபாடுகள் "நீர்த்தல்" மூலம்

இழக்கப்படும், ஏனெனில் அவற்றை வைத்திருக்கும் நபர்கள் அவை இல்லாமல் மற்றவர்களுடன் இனப்பெருக்கம்
செய்கிறார்கள். ஒரு மரபணுவின் பினோடைபிக் வெளிப்பாடு சில பிற மரபணுக்களுடன் இணைந்து
இருக்கும்போது மாற்றப்படலாம், ஆனால் மரபணு மாற்றப்படவில்லை மற்றும் அடுத்தடுத்த தலைமுறைகளுக்கு
அனுப்பப்படுகிறது என்பதை நாம் இப்போது அறிவோம்.

5. அந்த நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் கிடைக்கப்பெற்ற அறிவு மரபியலின் வெளிச்சத்தில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத

பான்ஜெனிசிஸ் கருதுகோள் வடிவில் பெறப்பட்ட எழுத்துக்களின் மரபுரிமை பற்றிய லாமார்க்கியன் கருத்தை
டார்வின் மறைமுகமாக ஏற்றுக்கொண்டார்.

6. கடைசியாக, சிலர் இயற்கைத் தேர்வை எதிர்த்துள்ளனர், ஏனெனில் இது அடிப்படையில் ஒரு

பொருள்முதல்வாதக் கோட்பாடாகும், அது முற்றிலும் வாய்ப்பு விதிகளின் அடிப்படையில் உள்ளது.

பிந்தைய டார்வினிய கட்டம்

19 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியிலும் 20 ஆம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்திலும் ஒரு தலைமுறையிலிருந்து

அடுத்தடுத்த தலைமுறைகளுக்கு மாறுபாடுகளின் பரம்பரை விளக்குவதற்கும் பரிணாமத்தை விளக்குவதற்கும்
பல முக்கியமான யோசனைகள் அனுப்பப்பட்டன. இவ்வாறு, கோரன்ஸ் மற்றும் ட்ஷெர்மாக் ஆகியோரால்
மெண்டலின் மரபுச் சட்டங்களின் மறு கண்டுபிடிப்பு, (1) பெற்றோரால் சந்ததியினருக்குக் கொடுக்கப்பட்ட
காரணிகள் கலக்காமல் பிரிக்கப்படுகின்றன, (2) ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட ஜோடி மாறுபட்ட எழுத்துக்களைக் கருத்தில்
கொண்டால் அதே குறுக்கு, இவற்றிற்கு காரணமான காரணிகள் சுயாதீனமாக மரபுரிமையாக உள்ளன.
அதேபோல், ஹ்யூகோ டி வ்ரீஸின் (1886-1887) பரிணாமத்தின் பிறழ்வுக் கோட்பாடு, புதிய இனங்கள் திடீர்
மாற்றங்கள் அல்லது பிறழ்வுகள் எனப்படும் படிகள் மூலம் உருவாகின்றன என்று கூறியது. அவரைப் பொறுத்தவரை,
பரிணாம வளர்ச்சியின் முதன்மைக் காரணியாகக் கருதப்பட வேண்டியது பிறழ்வுகளே தவிர தேர்வு அல்ல.

மேலும், வாக்னரின் (1868) ஆய்வுகள் பூமியில் உள்ள ஒவ்வொரு இனம், இனம் அல்லது பழங்குடி விலங்குகள்
அல்லது தாவரங்களின் உருவாக்கத்தில் புவியியல் அல்லது இடஞ்சார்ந்த தனிமைப்படுத்தலின் பங்கை
பரிந்துரைத்தது. இன்னும் அதிகமாக. சில மக்கள்தொகை மரபியல் வல்லுநர்கள் உயிர்வாழ்வதற்காக
விலங்குகளுக்கு இடையேயான உண்மையான உடல் போராட்டம் அல்லது விண்வெளி, சூரியன் மற்றும்
தண்ணீருக்கான தாவரங்களுக்கு இடையிலான போட்டி ஆகியவை டார்வின் நம்பியதை விட ஒரு பரிணாம
சக்தியாக மிகவும் குறைவான முக்கியத்துவம் வாய்ந்தவை என்பதை உணர்ந்தனர். எந்தவொரு உயிரினத்தின்
பரிணாம வளர்ச்சியும் பல தலைமுறைகளில் நிகழ்கிறது, இதன் போது தனிநபர்கள் பிறந்து இறக்கிறார்கள்,
ஆனால் மக்கள்தொகையில் குறிப்பிட்ட தொடர்ச்சி உள்ளது. எனவே, பரிணாமத்தில் உள்ள அலகு தனிப்பட்டதாக
அல்ல, மாறாக தனிநபர்களின் மக்கள்தொகையாக அங்கீகரிக்கப்படுகிறது.

ஒரே மாதிரியான தனிநபர்களின் மக்கள்தொகை ஒரு சுற்றப்பட்ட பகுதிக்குள் வாழ்கிறது மற்றும் இனக்கலப்பு ஒரு
டெம் அல்லது மரபணு மக்கள்தொகை என்று அழைக்கப்படுகிறது. இயற்கையில் மக்கள்தொகையின் அடுத்த
பெரிய அலகு இனங்கள் ஆகும், இது இடை-இனப்பெருக்கம் டெம்களின் வரிசையைக் கொண்டுள்ளது. மேலும்,
ஒரு மக்கள்தொகையில், மக்கள்தொகை அதிகமாக இருந்தால் மரபணுக்களின் தொடர்புடைய அதிர்வெண்கள்
ஒரு தலைமுறையிலிருந்து அடுத்த தலைமுறைக்கு மாறாமல் இருக்கும் (1). (2) இனச்சேர்ககை ் தற்செயலாக
நடந்தால், (3) பிறழ்வுகள் ஏற்படவில்லை என்றால் மற்றும் (4) மக்கள்தொகைக்குள் அல்லது வெளியே
தனிநபர்களின் இடம்பெயர்வு இல்லை என்றால். ஹார்டி-வெயின்பெர்க் கொள்கையின் செயல்பாடு ஒரு
மக்கள்தொகையில் கொடுக்கப்பட்ட மரபணு அதிர்வெண்ணைப் பராமரிக்கும். இவ்வாறு, பரிணாமத்திற்கு உட்பட்ட
மக்கள்தொகை என்பது மரபணுக் குளம் தலைமுறையிலிருந்து தலைமுறைக்கு மாறுகிறது. மரபணுக் குளம்
என்பது ஒரு மக்கள்தொகையில் உள்ள அனைத்து அலெலிக் மரபணுக்களின் கூட்டுத்தொகையாகும் மற்றும்
கொடுக்கப்பட்ட மக்கள்தொகையின் மரபணுக் குளம் மாற்றப்படலாம் [1) பிறழ்வு, (2) கலப்பினமாக்கல், அதாவது
சில வெளி மக்கள்தொகையிலிருந்து மரபணுக்களின் அறிமுகம் அல்லது ( 3) குறுக்கிடுவதன் மூலமும்,
ஒடுக்கற்பிரிவில் உள்ள குரோமோசோம்களின் வகைப்பாட்டின் மூலமும் மீண்டும் ஒருங்கிணைக்கப்படுவதால்,
மரபணுக்கள் மற்றும் பினோடைப்களின் புதிய சேர்ககை
் கள் சில குறிப்பிட்ட நன்மைகள் அல்லது
உயிர்வாழ்விற்கான தீமைகள் மரபணுக் குளத்தில் ஏற்படும் மாற்றத்தில் பிரதிபலிக்கும்.

சைட்டாலஜி, மரபியல், சைட்டோஜெனெடிக்ஸ், மக்கள்தொகை மரபியல் ஆகியவற்றில் அனைத்து நவீன

புரிதல்களும். மற்றும் பரிணாமம் 1930 களில் S.Wright, HJMuller, Th.Dibzhansky, RBGoldschmidt, JSHuxley,
RAFisher ஆகியோரால் "நவீன தொகுப்பு" என்ற ஒரு ஒத்திசைவான கோட்பாட்டின் உருவாக்கத்திற்கு
வழிவகுத்தது. ஜேபிஎஸ் ஹால்டேன். எர்ன்ஸ்ட் மேயர் மற்றும் ஜி.எல்.ஸ்டெபின்ஸ்.

C. பரிணாம வளர்ச்சியின் செயற்கைக் கோட்பாடு

20 மீ நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில், பரிணாமக் கோட்பாட்டிற்கான அத்தியாவசிய அடித்தளங்கள் ஏற்கனவே

உருவாக்கப்பட்டுவிட்டன. டார்வினும் வாலஸும் நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பே இயற்கைத் தேர்வின் முக்கியக்
கொள்கையை வெளிப்படுத்தினர் மற்றும் மெண்டிலியன் மரபியலின் மறு கண்டுபிடிப்பு மற்ற முக்கிய கூறுகளுக்கு
பரம்பரை பொறிமுறையை பங்களித்தது. ஆனால் இந்த இரண்டு அடிப்படைக் கருத்துக்களும் ஒரு நிலையான
பரிணாமக் கோட்பாட்டில் விரைவாகச் சேரவில்லை. 20 ஆம் நூற்றாண்டின் முதல் முப்பது ஆண்டுகளில்,
மரபியலாளர்கள் உயிரினங்களின் குறிப்பிட்ட குணாதிசயங்களுக்குள் கூர்மையான வேறுபாடுகளை
வலியுறுத்தினார்கள். எனவே, பரிணாமம் என்பது மிகப் பெரிய தீவிரமான "தாவல்கள்" செயல்முறையாகக்
காணப்பட்டது, மேலும் இந்த "பிறழ்வு" பார்வையானது "தேர்வுவாதி" பாரம்பரியத்திற்கு மாற்றாகக் காணப்பட்டது.
இந்த இரண்டு பார்வைகளின் தொகுப்பு 1930 களின் நடுப்பகுதி வரை அடையப்படவில்லை, மேலும் பரிணாம
செயல்முறை குறித்த நமது தற்போதைய பார்வைக்கு இந்த அறிவுசார் வளர்ச்சிக்கு நாங்கள்
கடமைப்பட்டுள்ளோம்.

1920 களின் பிற்பகுதியிலும் 1930 களின் முற்பகுதியிலும் பரிணாம மாற்றத்தின் மாதிரிகளில் பணிபுரியும்
உயிரியலாளர்கள் மரபணு மற்றும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட செயல்முறைகள் எதிரெதிர் கருப்பொருள்கள் அல்ல
என்பதை உணர்ந்தனர், ஆனால் கரிம பரிணாமத்தின் ஒரு விரிவான விளக்கம் இரண்டும் தேவை. மரபணுப்
பொருளில் ஏற்படும் சிறிய புதிய மாற்றங்கள் உண்மையில் இயற்கைத் தேர்வுக்கான எரிபொருளாகும். ஜூலியன்
ஹக்ஸ்லி "நவீன தொகுப்பு" என்று குறிப்பிட்டதில் உயிரியல் அறிவியலின் இரண்டு முக்கிய அடித்தளங்கள்
ஒன்றாக இணைக்கப்பட்டுள்ளன.

நவீன தொகுப்பின் கண்ணோட்டத்தில், பரிணாமம் என்பது இரண்டு நிலை செயல்முறையாகும்:

1. மாறுபாட்டின் உற்பத்தி மற்றும் மறுபகிர்வு

2. இயற்கைத் தேர்வு இந்த மாறுபாட்டின் மீது செயல்படுகிறது

டார்வின் பரிணாம வளர்ச்சியை நீண்ட காலத்திற்கு முந்தைய வடிவங்களில் இருந்து புதிய வகை வாழ்க்கையின்
படிப்படியாக வெளிவருவதாகக் கண்டார். இந்த சித்தரிப்புதான் நம்மில் பெரும்பாலோர் "பரிணாமம்" என்று
நினைக்கிறோம், இது உண்மையில் பரிணாம செயல்முறையின் இறுதி விளைவாகும். ஆனால் இந்த நீண்ட கால
விளைவுகள் ஒவ்வொரு தலைமுறையிலும் நிகழும் பல சிறிய பரிணாம மாற்றங்களின் திரட்சியால் மட்டுமே வர
முடியும். பரிணாம செயல்முறை எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்பதைப் புரிந்து கொள்ள, இந்த குறுகிய கால
நிகழ்வுகளை நாம் அவசியம் படிக்க வேண்டும். இன்று நாம் தலைமுறைகளுக்கு இடையே நிகழும் பரிணாம
மாற்றங்களைப் படிக்கிறோம் மற்றும் பரிணாமம் எவ்வாறு செயல்படுகிறது என்பதை நிரூபிக்க முடிகிறது.
அத்தகைய நவீன மரபணுக் கண்ணோட்டத்தில், பரிணாம வளர்ச்சி என்பது ஒரு தலைமுறையிலிருந்து அடுத்த
தலைமுறைக்கு அல்லீல் அதிர்வெண்ணில் ஏற்படும் மாற்றம் என வரையறுக்கிறோம்.

அலெலிக் அதிர்வெண்கள் என்பது மக்கள்தொகையின் மரபணு அமைப்பிற்கான எண் குறிகாட்டிகளாகும்,

பிந்தையது தனிநபர்களின் இனப்பெருக்கக் குழுவாகும். ஒரு பரம்பரை பண்பு வெவ்வேறு நபர்களில் சற்று
வித்தியாசமான வடிவத்தில் இருக்கலாம். பரம்பரை பண்பு அல்லீல்களின் இந்த வெவ்வேறு வடிவங்களுக்கு
அடியில் இருக்கும் மாறுபாடு மரபணுக்களை நாங்கள் அழைக்கிறோம். பரம்பரைப் பண்புகளின் வேறுபட்ட
வெளிப்பாடு, மக்கள்தொகையில் உள்ள மரபணு மாறுபாட்டின் விளைவாகும். மரபணுக்களின் சேர்ககை ் க்கான
அதிர்வெண்கள் மொத்தத்தின் விகிதாச்சாரத்தைக் குறிக்கின்றன, எனவே அல்லீல் அதிர்வெண்கள்
தனிநபர்களின் முழுக் குழுக்களையும் அதாவது மக்கள்தொகையை மட்டுமே குறிக்கின்றன. தனிநபர்களுக்கு
அலெலிக் அதிர்வெண்கள் இல்லை; அவை மரபணுக்கள் அல்லது இந்த மரபணுக்களின் கலவையைக்
கொண்டுள்ளன. தனிநபர்கள் அல்லீல்களை மாற்றவும் முடியாது. கருத்தரித்ததில் இருந்து, ஒரு நபரின் மரபணு
அமைப்பு நிலையானது. எனவே, ஒரு தனிமனிதனால் பரிணாம வளர்ச்சி அடைய முடியாது: தனிநபர்களின் குழு
மட்டுமே காலப்போக்கில் உருவாக முடியும்.

பரிணாமம் என்பது ஒரு நம்பமுடியாத பொதுவான நிகழ்வு மற்றும் மனிதர்கள் உட்பட உலகில் உள்ள உயிரினங்களின்
ஒவ்வொரு குழுவிற்கும் ஒவ்வொரு தலைமுறைக்கும் இடையே நிகழலாம். ஒரு குறிப்பிட்ட காலப்பகுதியில்,
மக்கள்தொகையில் அல்லீல்களின் ஒப்பீட்டு விகிதங்கள் மாறும், சில அதிகரிக்கலாம். மேலும் சில குறைந்து
இன்னும் சில அப்படியே இருக்கலாம். ஒரு சில தலைமுறைகளின் குறுகிய காலத்தில், பரம்பரைப் பண்புகளில்
இத்தகைய மாற்றங்கள் மிகச் சிறியதாக இருக்கலாம், ஆனால் மேலும் தொடர்ந்தால் மற்றும்
விரிவுபடுத்தப்பட்டால், முடிவுகள் கண்கவர் வகையான தழுவல் மற்றும் முழு புதிய வாழ்க்கை வகைகளை
உருவாக்கலாம். ஒரு தலைமுறையிலிருந்து அடுத்த தலைமுறைக்கு ஒரு மக்கள்தொகையில் இதுபோன்ற குறுகிய
கால விளைவுகளைப் பற்றி நாம் பேசினாலும், இது மைக்ரோ பரிணாமம் அல்லது புதைபடிவ வரலாற்றின் மூலம்
நீண்ட கால விளைவுகள், சில சமயங்களில் மேக்ரோஎவல்யூஷன் என்று அழைக்கப்படுகிறது, அடிப்படை பரிணாம
வழிமுறைகள் ஒரே மாதிரியானவை.

இப்போது, அலெலிக் அதிர்வெண்கள் எவ்வாறு மாறுகின்றன? அல்லது வேறு விதமாகச் சொல்லலாம். பரிணாமம்
எப்படி நிகழ்கிறது? பரிணாம வளர்ச்சியின் நவீன கோட்பாடு அலீல் அதிர்வெண்களில் மாற்றங்களை
உருவாக்கக்கூடிய பொதுவான காரணிகளை தனிமைப்படுத்துகிறது. ஏற்கனவே குறிப்பிட்டுள்ளபடி, பரிணாமம்
என்பது இரண்டு நிலை செயல்முறையாகும். மரபியல் மாறுபாடு இயற்கையான தேர்வின் மூலம் செயல்படும் முன்
முதலில் உற்பத்தி செய்யப்பட்டு விநியோகிக்கப்பட வேண்டும்.

மாறுபாடுகளை உருவாக்கும் மற்றும் மறுபகிர்வு செய்யும் காரணிகள்

பிறழ்வுகள்: மரபணுப் பொருளில் ஏற்படும் உண்மையான மாற்றமே பிறழ்வு எனப்படும். பிறழ்வு என்பது டிஎன்ஏவின்
அடிப்படை வரிசையில் ஏற்படும் மாற்றமாகும். இத்தகைய மாற்றங்கள் பரிணாம முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாக
இருக்க வேண்டும். அவை தலைமுறைகளுக்கு இடையே கடத்தப்படும் பாலின உயிரணுக்களில் ஏற்பட வேண்டும்.
பரிணாமம் என்பது தலைமுறைகளுக்கிடையேயான அலெலிக் அதிர்வெண்களில் ஏற்படும் மாற்றமாகும். பாலின
உயிரணுக்களில், முட்டை அல்லது விந்தணுக்களில் பிறழ்வுகள் ஏற்படவில்லை என்றால், அவை அடுத்த
தலைமுறைக்கு அனுப்பப்படாது மற்றும் எந்த பரிணாம மாற்றமும் ஏற்படாது. இருப்பினும் பாலின உயிரணுக்களில்
மரபணு மாற்றம் ஏற்படும். இந்த மாற்றம் அல்லது பிறழ்வு அடுத்த தலைமுறையில் அலெலிக் அதிர்வெண்களை
மாற்றும்.

மரபியல் வல்லுநர்கள் பெரும்பாலும் இரண்டு வகையான பிறழ்வுகளை வேறுபடுத்துகிறார்கள், குரோமோசோமால்

மாறுபாடுகள், இது மரபணுப் பொருட்களின் நிலை மற்றும் புள்ளி பிறழ்வுகளின் அளவு மாற்றங்களை
ஏற்படுத்தலாம், அவை ஒரு மரபணுவிற்குள் நிரந்தர, பரம்பரை மாற்றங்கள். பிறழ்வுகள் இயற்கையில் அடிக்கடி
நிகழ்கின்றன மற்றும் பல உயிரினங்களில் பதிவாகியுள்ளன. மனிதனில் பிறழ்வுகள் முடி, நிறம், தோல் நிறமி மற்றும்
பல உடலியல் குறைபாடுகள் ஆகியவற்றில் மாறுபாட்டை ஏற்படுத்துகின்றன. பொதுவாக பிறழ்வுகள் மரபணு
அளவில் மரபணு அமைப்பில் மாற்றங்களைக் கொண்டு வருகின்றன. மரபணு நிலைக்கு மேல் மாற்றத்தைக்
கொண்டு வரும் அனைத்து காரணிகளும் குரோமோசோமால் பிறழ்வுகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன.
குரோமோசோமால் மாறுபாடுகள் ஒரு குரோமோசோமின் கட்டமைப்பு அம்சங்களில் மாற்றத்தைக் கொண்டு
வருகின்றன அல்லது அவை உயிரினத்தில் இருக்கும் குரோமோசோம்களின் எண்ணிக்கையில் மாற்றத்தைக்
கொண்டு வரலாம்.

உண்மையில், பரிணாம வளர்ச்சியை பிறழ்வால் மட்டுமே பார்ப்பது அரிதாக இருக்கும். கொடுக்கப்பட்ட எந்தப்
பண்பிற்கான பிறழ்வு விகிதங்கள் மிகவும் குறைவாக உள்ளன, இதனால், அவற்றின் விளைவுகள் சிறிய மக்களில்
அரிதாகவே காணப்படுகின்றன. 'பெரிய மக்கள்தொகையில், பிறழ்வுகள் காணப்படலாம் ஆனால் அலீல்
அதிர்வெண்களை மாற்றுவதில் சிறிய தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. இருப்பினும், பிறழ்வு இயற்கையான
தேர்வோடு இணைந்தால், பரிணாம மாற்றங்கள் மிகவும் சாத்தியமாகும்.

பிறழ்வு என்பது பரிணாம வளர்ச்சியின் அடிப்படை படைப்பு சக்தியாகும், உண்மையில் "புதிய" மாறுபாட்டை
உருவாக்க ஒரே வழி. மாறுபாட்டின் உற்பத்தியில் அதன் முக்கிய பங்கு பரிணாம செயல்முறையின் முதல் கட்டத்தை
குறிக்கிறது. பிறழ்வின் தன்மையை டார்வினுக்கு தெரியாது. கடந்த நூற்றாண்டில்தான் மூலக்கூறு உயிரியலின்
அற்புதமான வளர்ச்சியுடன், பரிணாம உயிரியலாளர்களுக்கு இந்த தனித்துவமான சக்தியின் ரகசியங்கள்
வெளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன.

இடம்பெயர்வு: இடம்பெயர்வு என்பது ஒரு மக்கள்தொகையிலிருந்து மற்றொரு மக்களுக்கு மரபணுக்களின் நகர்வு.

மக்கள்தொகையில் உள்ள அனைத்து நபர்களும் குழுவிற்குள் இருந்து தங்கள் துணையைத்
தேர்ந்தெடுக்கவில்லை என்றால், அலீல் அதிர்வெண்களில் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்கள் ஏற்படலாம். அலெலிக்
அதிர்வெண்ணில் மாற்றம் ஏற்பட்டால், இந்த முறை இடம்பெயர்வு மூலம் பரிணாமம் ஏற்பட்டிருக்கும். இடம்பெயர்வு
இரண்டு வழிகளிலும் வேலை செய்கிறது மரபணு அதிர்வெண்களில் ஏற்படும் மாற்றங்கள் குடியேற்றம் மற்றும்
வெளியில் இடம்பெயர்தல் ஆகிய இரண்டு நிகழ்வுகளிலும் பாதிக்கப்படும்.

மனிதர்களில், சமூக விதிகள், பிற காரணிகளை விட இனச்சேர்ககை

் முறைகளை தீர்மானிக்கின்றன, மேலும்
கலாச்சார மானுடவியலாளர்கள் பரிணாம மாற்றத்தின் இந்த அம்சத்தை தனிமைப்படுத்தவும் அளவிடவும் உடல்
மானுடவியலாளர்களுடன் நெருக்கமாக பணியாற்ற வேண்டும். இந்த காரணி பற்றிய விரிவான விளக்கத்தை
மக்கள்தொகை மரபியல் என்ற அத்தியாயத்தில் காணலாம்.

மரபணு சறுக்கல்: பரிணாம வளர்ச்சியின் சீரற்ற காரணி மரபணு சறுக்கல் என்று அழைக்கப்படுகிறது, மேலும் இது
முதன்மையாக மாதிரி நிகழ்வுகளால் ஏற்படுகிறது (Le. மக்கள் தொகையின் அளவு). மக்கள்தொகையில்
பரிணாமம் நிகழும் என்பதால், அது மக்கள்தொகையின் ஆரம்ப அலீல் அதிர்வெண்களின் தன்மையுடன்
மட்டுமல்லாமல், குழுவின் அளவிலும் நேரடியாக இணைக்கப்பட்டுள்ளது. என்றால், மக்கள் தொகையில் 100
நபர்கள். இரண்டு O இரத்த வகை நபர்கள் இனப்பெருக்கம் முடிவதற்குள் ஒரு வாகன விபத்தில் கொல்லப்பட்டனர்,
அவர்களின் மரபணுக்கள் மக்களிடமிருந்து அகற்றப்பட்டிருக்கும். அடுத்த தலைமுறையில் O அலீலின்
அதிர்வெண் குறைக்கப்பட்டு, பரிணாம வளர்ச்சி ஏற்பட்டிருக்கும். இந்த வழக்கில், மக்கள்தொகையில் 100
நபர்கள் மட்டுமே உள்ளதால், விபத்து காரணமாக ஏற்பட்ட மாற்றம் 0 அதிர்வெண்ணை குறிப்பிடத்தக்க வகையில்
மாற்றியமைத்திருக்கும். எவ்வாறாயினும், ஆரம்ப மக்கள் தொகை மிகப் பெரியதாக இருந்திருந்தால் (10,000 பேர்
என்று சொல்லுங்கள்), பின்னர் ஒரு சில நபர்களை அகற்றுவதன் விளைவு மிகவும் சிறியதாக இருக்கும்.
உண்மையில், பெரிய அளவிலான மக்கள்தொகையில், போக்குவரத்து விபத்துக்கள் போன்ற சீரற்ற விளைவுகள்
வெவ்வேறு மரபணு சேர்ககை ் களைக் கொண்ட (அதாவது, வெவ்வேறு மரபணு வகைகள்) மற்ற அனைத்து
நபர்களையும் பாதிக்கும் இதுபோன்ற நிகழ்வுகளின் சம நிகழ்தகவுகளால் சமநிலைப்படுத்தப்படும். நீங்கள் பார்க்க
முடியும் என, மரபணு சறுக்கல் காரணமாக ஏற்படும் பரிணாம மாற்றம் நேரடியாகவும் நேர்மாறாகவும்
மக்கள்தொகை அளவோடு தொடர்புடையது. எளிமையாகச் சொல்வதானால், சிறிய மக்கள் தொகை, மரபணு
சறுக்கலின் விளைவு பெரியது.

மரபணு சறுக்கலைக் கருத்தில் கொள்ளும்போது, மரபணு அமைப்பு அவர்களின் வாழ்க்கையைப் பாதிக்கும்

தற்செயலான நிகழ்வுகளுடன் எந்த வகையிலும் தொடர்புடையது அல்ல என்பதை நாம் நினைவில் கொள்ள
வேண்டும். எங்கள் உதாரணத்திற்குப் பயன்படுத்தும்போது, இந்த உண்மை என்பது தனிநபர்களின் மரபணு
அமைப்புக்கும் அவர்கள் வாகன விபத்துக்களில் ஈடுபடுவதற்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லை. இதுவே சீரற்ற
நிகழ்வின் பொருள் மற்றும் ஏன் இந்த காரணி பொதுவாக சீரற்ற மரபணு சறுக்கல் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
உதாரணமாக, பரம்பரை பார்வைக் குறைபாடு காரணமாக ஒரு நபர் வாகன விபத்தில் இறந்திருந்தால் , அத்தகைய
நிகழ்வு மரபணு சறுக்கலாக இருக்காது. அத்தகைய சில பரம்பரைப் பண்புகளின் காரணமாக, ஒரு நபர்
இறந்துவிட்டால், மற்ற நபர்களை விட குறைவான சந்ததிகளை உற்பத்தி செய்தால், இது சீரற்ற மரபணு சறுக்கல்
அல்ல, ஆனால் இயற்கையான தேர்வு.

மறுசீரமைப்பு. பாலியல் ரீதியாக இனப்பெருக்கம் செய்யும் எந்தவொரு இனத்திலும் பெற்றோர்கள் இருவரும்

சந்ததியினருக்கு மரபணுக்களை வழங்குவதால், ஒவ்வொரு தலைமுறையிலும் மரபணு தகவல்கள் தவிர்க்க
முடியாமல் மாற்றியமைக்கப்படுகின்றன. இத்தகைய மறுசீரமைப்பு அலீல் அதிர்வெண்களை மாற்றாது (Le காஸ்
பரிணாமம்). இருப்பினும், இது மரபணு சேர்ககை
் களின் முழு வரிசையையும் உருவாக்குகிறது, இது இயற்கையான
தேர்வு பின்னர் செயல்பட முடியும். உண்மையில், ஒடுக்கற்பிரிவின் போது குரோமோசோம்களின் மறுசீரமைப்பு
டிரில்லியன் கணக்கான மரபணு சேர்ககை ் களை உருவாக்கி, ஒவ்வொரு மனிதனையும் மரபணு ரீதியாக
தனித்துவமாக்குகிறது.

சந்ததியினரின் மரபணு சேர்ககை

் பெற்றோரின் கலவையிலிருந்து வேறுபட்ட நிகழ்வு மற்றும் செயல்முறை
மறுசீரமைப்பு அல்லது மரபணு மறுசீரமைப்பு என்று அழைக்கப்படுகிறது. பிறழ்வு மறுசீரமைப்புடன் ஒப்பிடுகையில்,
மாறுபாட்டை உருவாக்குவதில் பெரும் பங்கு உள்ளது. பிறழ்வு மற்றும் மரபணு ஓட்டம் அல்லது இடம்பெயர்வு
ஆகியவை ஒற்றை மரபணுவைப் பொறுத்து மக்கள்தொகையில் மாறுபாட்டை உருவாக்கலாம். மறுசீரமைப்பு நாவல்
அல்லீல்களை ஒருங்கிணைக்க முடியும், இது முதலில் வெவ்வேறு நபர்களால் ஒரு மரபணு வகையில்
மேற்கொள்ளப்படலாம். மேலும், மறுசீரமைப்பு மக்கள்தொகையில் உள்ள பல்வேறு மரபணு வகைகளின்
எண்ணிக்கையை பெருக்கலாம். இது பல மரபணு மாறுபாட்டின் ஒரு சிறிய ஆரம்ப இருப்பை, மரபணு வகை
மாறுபாட்டின் அதிக அளவு மாற்றுகிறது.

தழுவல் என்பது ஒரு மரபணுவைக் காட்டிலும் நன்மை பயக்கும் மரபணுக்களின் தொகுப்பின் பண்பு ஆகும். இந்த
கூட்டங்கள் சுற்றுச்சூழலுக்கு மிகவும் பொருத்தமானதாக பரிணாமத்தின் அட்டைகளில்
ஒத்திசைக்கப்பட்டுள்ளன, மேலும் வெளிப்படையாக, இத்தகைய கூட்டமைப்பு பரிணாம வளர்ச்சிக்கு அவசியம்.
அத்தகைய கூட்டத்தை உருவாக்கக்கூடிய ஒரே செயல்முறை மறுசீரமைப்பு ஆகும். அதிக குரோமோசோம்
எண்ணைக் கொண்ட உயர் யூகாரியோட்களில் மீண்டும் இணைவதற்கான முக்கிய வழிமுறை பாலியல்
இனப்பெருக்கம் ஆகும். அதிக மரபணு எண் மற்றும் பாலியல் ரீதியாக இனப்பெருக்கம் செய்கின்றன. எனவே
இந்த உயிரினங்கள் அதிகபட்ச மறுசீரமைப்பு வடிவங்களைக் கொண்டுள்ளன. வெவ்வேறு ஜிகோட்களிலிருந்து
உருவாகும் எந்த இரு நபர்களும் ஒரே மாதிரியாக இல்லாததற்கு இதுவே காரணம் (விதிவிலக்கு ஒரே ஜிகோட்டில்
இருந்து உருவாகும் ஒரே மாதிரியான இரட்டையர்கள்).

பரிணாம வளர்ச்சியின் ஆரம்பம் பல மரபணு மாறுபாட்டின் வடிவத்தில் உள்ள பிறழ்வில் இருந்து வருகிறது. பின்னர்,
மறுசீரமைப்பின் மூலம் தகவமைப்பு மரபணுவின் அசெம்பிளி முடிந்து, தேவையான தழுவலின் லெவ் அடையத்
தேர்ந்தெடுக்கும் அளவுக்கு அவை தகுதியுடையவை. எனவே, மறுசீரமைப்பு என்பது பரிணாம வளர்ச்சியின் நடுப்
புள்ளியாகும்.

மாறுபாட்டின் மீதான இயற்கை தேர்வு செயல்கள்

பரிணாம காரணிகள் பிறழ்வைப் பற்றி விவாதித்தன. இடம்பெயர்வு, மரபணு சறுக்கல் மற்றும் மறுசீரமைப்பு
ஆகியவை மாறுபாட்டை உருவாக்குவதற்கும், மக்கள்தொகைகளுக்குள் மற்றும் இடையில் மரபணுக்களை
விநியோகிப்பதற்கும் தொடர்பு கொள்கின்றன. ஆனால் இந்த காரணிகள் எதற்கும் நீண்ட கால திசை இல்லை.
அப்படியானால், மாறிவரும் சூழலுக்கு ஏற்ப மக்களை மாற்றுவதற்கு எது உதவுகிறது? பதில், நிச்சயமாக, இயற்கை
தேர்வு செயல்முறை 125 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு டார்வினால் நன்கு தெளிவுபடுத்தப்பட்டது. மக்கள்தொகையில்
உள்ள தனிநபர்களிடையே மரபணு மாறுபாடு இருப்பதால், இந்த மாறுபாடுகளில் சில இனப்பெருக்க வெற்றியை
பாதிக்கலாம் (சந்ததிகளின் எண்ணிக்கை வெற்றிகரமாக வளர்ந்தது). மரபணு மாறுபாட்டின் விளைவாக, சில
தனிநபர்கள் அடுத்தடுத்த தலைமுறைகளுக்கு அதிக சந்ததிகளை வழங்கினால், இது இயற்கையான
தேர்வாகும். உண்மையில், இயற்கையான தேர்வு என்பது வேறுபட்ட நிகர இனப்பெருக்க வெற்றியாக
வரையறுக்கப்படுகிறது.

பின்னர் மக்கள் எவ்வாறு மாற்றியமைக்கப்படுகிறார்கள்? இயற்கைத் தேர்வின் விளைவாக குறிப்பிட்ட

சுற்றுச்சூழல் காரணிகளுடன் தொடர்புடைய அலீல் அதிர்வெண்ணில் ஏற்படும் மாற்றமாகும். சூழல் மாறினால்,
தேர்வு அழுத்தங்களும் மாறும். அலீல் அதிர்வெண்களில் இத்தகைய செயல்பாட்டு மாற்றத்தை நாம் தழுவல் என்று
குறிப்பிடுகிறோம். ஒரு நிலையான திசையில் நீண்ட கால சுற்றுச்சூழல் மாற்றங்கள் இருந்தால் - அலீல்
அதிர்வெண்கள் ஒவ்வொரு தலைமுறையிலும் படிப்படியாக மாற வேண்டும். பல தலைமுறைகளாக நீடித்தால்,
முடிவுகள் மிகவும் வியத்தகுதாக இருக்கலாம்.

தேர்வு அலகு: தேர்வு தனிநபர் மீது செயல்படுகிறது. இனப்பெருக்கம் செய்யும் அல்லது இனப்பெருக்கம் செய்யாத
தனிநபர்கள் மற்றும் தொடர்ந்து தங்கள் சொந்த இனப்பெருக்க வெற்றியை அதிகரிக்க முயற்சி செய்கிறார்கள்.
எனவே, தனிநபர், குழு அல்ல, தேர்வின் அலகு. மக்கள்தொகையில் உள்ள அனைத்து உறுப்பினர்களின் மொத்த
இனப்பெருக்க வெற்றியானது மாற்று மதிப்பிற்குக் கீழே தொடர்ந்து வீழ்சச
் ியடைந்தால் (ஒரு தலைமுறையில்
பிறப்பதை விட அதிகமான நபர்கள் இறக்கும் இடத்தில்) மக்கள் தொகை அழிந்துவிடும். இதுபோன்ற
வரவிருக்கும் அழிவை எதிர்கொண்டாலும் தனிநபர்கள் தங்கள் சொந்த இனப்பெருக்க வெற்றியை அதிகரிக்க
முயற்சிப்பார்கள்.

அதிக மக்கள்தொகை என்பது தனிநபர்கள் தங்கள் இனப்பெருக்க வெற்றியை அதிகப்படுத்துவதன்

விளைவாகும். இத்தகைய நடத்தையால் ஒட்டுமொத்த குழுவும் அழிந்துவிடும் என்று அர்த்தம் இருந்தாலும்,
தனிநபர்கள் தங்கள் அதிகபட்ச திறனில் இனப்பெருக்கம் செய்வதைத் தடுக்க சிறப்பு பரிணாம வழிமுறைகள்
எதுவும் இல்லை, மனிதர்கள் தங்கள் எண்ணிக்கையைக் கையாளும் திறனைக் கொண்டுள்ளனர், மேலும் உலகம்
முழுவதும் வெடிக்கும் மக்கள்தொகையைக் கட்டுப்படுத்துவதில் சிக்கலை எதிர்கொள்கிறது. . எனவே, பரிணாம
வளர்ச்சிக்கு அழிவிலிருந்து பாதுகாப்பதற்கான உள்ளமைக்கப்பட்ட வழிமுறை இல்லை. உண்மையில், அழிவு
என்பது பரிணாம வளர்ச்சியில் விதிவிலக்கு அல்ல. பூமியில் இதுவரை வாழ்ந்த அனைத்து உயிரினங்களிலும்,
தற்போது .1% க்கும் குறைவாகவே வாழ்கின்றன என்று மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது; மீதமுள்ள 99.9% அவர்களின்
கிட்டத்தட்ட தவிர்க்க முடியாத பரிணாம விதியை சந்தித்தனர்."

தேர்வு அலகு தனிநபரின் மீது செயல்படும் போது, அலீல் அதிர்வெண்ணில் மாற்றங்கள் முழு மக்கள்தொகைக்கும்
தலைமுறைகளுக்கு இடையே நிகழ்கின்றன; அதாவது உயிரினங்களின் இனக்கலப்புக் குழு. பிறழ்வு, இடம்பெயர்வு
மற்றும் மரபணு சறுக்கல் ஆகியவற்றின் சாத்தியமான விளைவுகளுக்கு கூடுதலாக அனைத்து தனிநபர்களின்
இனப்பெருக்க வெற்றியின் (இயற்கை தேர்வு) நிகர முடிவு ஒட்டுமொத்த மக்களையும் பாதிக்கும். மக்கள்தொகை
என்பது பரிணாம வளர்ச்சியின் அலகு, மேலும் மக்கள்தொகை தலைமுறையிலிருந்து தலைமுறைக்கு மாறுகிறது.

தேர்வு முறைகள்: சுற்றுச்சூழல் மாற்றத்தைப் பொறுத்து, அதாவது, மெதுவான மாற்றம், திடீர் மாற்றம் அல்லது
சுற்றுச்சூழல் பன்முகத்தன்மையில் ஏற்படும் மாற்றம் போன்ற மாற்றம் நிகழும் விகிதத்தைப் பொறுத்து, மக்கள்
வெவ்வேறு சூழல்களுக்குத் தள்ளப்பட்டு, அதன்படி தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள். இது குறிப்பிட்ட தேர்வு
முறையை அமைக்கிறது, இது தேர்வு முறை என அழைக்கப்படுகிறது. அடிப்படையில் மூன்று தேர்வு முறைகள்
உள்ளன.

1. திசைத் தேர்வு: சுற்றுச்சூழல் அழுத்தங்கள் படிப்படியாக மாறும்போது, தேர்வு அழுத்தங்களும் மாற வேண்டும்.
சுற்றுச்சூழல் அழுத்தம் திசையாக இருந்தால், தேர்வு திசையாகவும் இருக்க வேண்டும். உதாரணமாக, கடந்த ஒரு
மில்லியன் ஆண்டுகளில், பூமியின் காலநிலையில் படிப்படியாக குளிர்ச்சியின் நீண்ட காலங்கள் உள்ளன.
பாலூட்டிகளில் குளிர்ச்சியை சமாளிப்பதற்கான ஒரு வழி, உடல் அளவு அதிகரிப்பதாகும். மம்மத் போன்ற
விலங்குகள் சிறிய மூதாதையர்களின் வழித்தோன்றல்கள் என்று நாம் கருதினால், அவை எவ்வாறு படிப்படியாக
பெரிதாகின? பதில் இயற்கைத் தேர்வைப் புரிந்துகொள்வதில் உள்ளது. லாகர் ஒட்டுமொத்த அளவிற்கான மரபணு
வகைகளைக் கொண்ட அந்த விலங்குகள் குளிர்ச்சியை சிறப்பாக எதிர்த்திருக்கலாம், நீண்ட காலம் வாழ்ந்தன,
அடிக்கடி இனச்சேர்ககை ் செய்தன, தங்கள் குஞ்சுகளை சிறப்பாகக் கவனித்துக் கொண்டன. எவ்வாறாயினும்,
மற்ற சிறிய நபர்களை விட அவர்கள் வெற்றிகரமாக இனப்பெருக்கம் செய்தனர். காலநிலை படிப்படியாக
குளிர்ச்சியாக வளர்ந்து வருவதால், அலீல் அதிர்வெண்களும் தொடர்ந்து மாறிக்கொண்டே இருந்தன. மற்றும்
சராசரி மாமத்தின் அளவு படிப்படியாக அதிகரித்தது.

2. நிலைப்படுத்துதல் தேர்வு: என்றால். மறுபுறம், சூழல்கள் ஒப்பீட்டளவில் நிலையானதாக இருக்கும். "தழுவல்

பீடபூமியில்" ஏற்கனவே நிறுவப்பட்ட மரபணு வகைகளுக்கான தேர்வு இருக்க வேண்டும்; வேறு வார்த்தைகளில்
கூறுவதானால், மக்கள்தொகை விநியோகத்தின் மையத்தில் அந்த பினோடைப்கள். ("மாடல்' வகைகள்) அதிக
இனப்பெருக்க வெற்றியைப் பெற்றிருக்க வேண்டும், சுற்றுச்சூழல் நிலையாக இருக்கும் வரை, இரண்டு தீவிர
நிலைகளில் உள்ளவை எதிராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படும். நாம் மீண்டும் அளவை ஒரு குணாதிசயமாகத்
தேர்வுசெய்தால், சில வகை ஆமைகள் சிறிதளவு மாறியிருப்பதைக் கவனிக்கலாம். மில்லியன் கணக்கான
ஆண்டுகளில், எந்த ஒரு தலைமுறையிலும் ஆமைகளின் சூழல் முந்தைய தலைமுறைகளை விட அதிகமாக
மாறவில்லை.எனவே, "உகந்த" பினோடைப் ஒரு சராசரி அளவிலான ஆமையாக இருக்கலாம், மேலும் பெரிய
அல்லது மிகச் சிறிய ஆமைகளைத் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும்.

3. பன்முகப்படுத்துதல் தேர்வு: இந்த வகைத் தேர்வில், இரண்டு உச்சநிலைகளிலும் உள்ள பினோடைபிக்

மாறுபாடுகள் விரும்பப்படுகின்றன, மேலும் விநியோகத்தின் மையத்தில் உள்ளவை (சராசரிக்கு நெருக்கமானவை)
எதிராகத் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, வேட்டையாடும் அழுத்தத்துடன் தொடர்புடைய பபூன்
அளவு விஷயத்தில் , இது சிறியதாக (குறைவான வெளிப்படையானது) அல்லது மிகப் பெரியதாக (செயலில் உள்ள
பாதுகாப்பிற்காக) சாதகமாக இருக்கலாம்.காலப்போக்கில், அத்தகைய தேர்வு அழுத்தம் இரட்டை-உச்ச
(பைமோடல்) பினோடைபிக் விநியோகத்தை உருவாக்க செயல்படும்.

உண்மையில், அத்தகைய செயல்முறை இருக்காது. முழு இனப்பெருக்க மக்கள்தொகையில் நீண்ட கால

விளைவுகள், ஏனெனில் அனைத்து அளவிலான தனிநபர்களும் ஒருவரோடொருவர் இனச்சேர்ககை ் யில்
ஈடுபடுவார்கள், இதனால் இடைநிலை உடல் அளவிலான தனிநபர்களை உருவாக்குகிறார்கள்.பல்வேறு தேர்வு
அழுத்தங்கள் பராமரிக்கப்பட வேண்டும். மக்கள்தொகை தேவைப்படும் மற்றொரு சாத்தியம் என்னவென்றால், பிற
மரபணு வேறுபாடுகள் பாலினத்தால் பினோடைபிக் மாறுபாடு பிரிக்கப்பட்டு பராமரிக்கப்படலாம், எடுத்துக்காட்டாக,
பாபூன்களின் அளவு குறிப்பிடத்தக்க அளவில் வேறுபடுகிறது, ஆண்களின் சராசரி அளவு பெண்களை விட
இரண்டு மடங்கு அதிகம்.

இனங்கள் மட்டத்தில் பரிணாமம்

ஒரு இனம் இனப்பெருக்க ரீதியாக தனிமைப்படுத்தப்பட்ட இனங்கள் இனப்பெருக்கம் செய்யும் உயிரினங்களின்

குழுவாக வரையறுக்கப்படுகிறது, எனவே, மற்ற குழுக்களுடன் (இனங்கள்) வெற்றிகரமாக இனப்பெருக்கம்
செய்ய முடியாது. இனப்பெருக்கம் செய்யும் திறன் இனங்களை வரையறுப்பதில் முக்கியமான காரணியாகும்.
கோட்பாட்டளவில், இரண்டு வகையான உயிரினங்கள் வெவ்வேறு இனங்களின் உறுப்பினர்களா என்பதை
இயற்கையான சூழ்நிலைகளில் (யாருடன் இணைகிறார்கள்) மற்றும் முடிவுகளைக் கவனிப்பதன் மூலம்
(சந்ததிகள் வளமானதா?)

உண்மையில், ஒரு இனம் என்பது இனப்பெருக்க சமூகங்களாக இருக்கும் துணைக்குழுக்களால் ஆனது, அதை
நாம் ஏற்கனவே மக்கள்தொகை என வரையறுத்துள்ளோம். ஒரு இனத்தின் அனைத்து உறுப்பினர்களும்
இனப்பெருக்கம் செய்ய முடியும், மேலும் அந்த இனத்தின் அனைத்து மக்களிடையேயும் கோட்பாட்டளவில் ஓரளவு
அல்லது இனக்கலப்பு (இடம்பெயர்வு) சாத்தியமாகும். அனைத்து மக்கள்தொகைகளிலும் செயல்படும் அனைத்து
பரிணாம சக்திகளின் நிகர முடிவு, ஒட்டுமொத்த இனத்தின் தலைவிதியை தீர்மானிக்கிறது. நீண்ட காலத்திற்கு
நீடித்தால், உறுப்பினர் மக்களிடையே அலீல் அதிர்வெண்களில் படிப்படியான மாற்றங்கள் இறுதியில் போதுமான
மரபணு வேறுபாடுகளுக்கு வழிவகுக்கும், இதனால் வளமான இனப்பெருக்கம் இனி சாத்தியமில்லை. "பிளவு"
மற்றும் புதிய உயிரினங்களை உற்பத்தி செய்யும் ஒரு இனத்திலிருந்து ஒரு புதிய வாழ்க்கை வடிவத்தை நாம்
பின்னர் அடையாளம் காணலாம், இது ஸ்பெசியேஷன் எனப்படும் செயல்முறை. மறுபுறம், மொத்த இனப்பெருக்க
வெற்றி மிகவும் குறைவாக இருந்தால், அனைத்து அல்லது பெரும்பாலான மக்கள் கூட அழிந்துவிடும். முழு
இனமும் அழிந்து பூமியிலிருந்து என்றென்றும் மறைந்துவிடும்.

தனிமைப்படுத்தல் & தனித்துவம்

மேயரின் கூற்றுப்படி, புதிய இனங்கள் முதலில் உற்பத்தி செய்யப்படும் விதம் சில வகையான தனிமைப்படுத்தலை
உள்ளடக்கியது. பரந்த புவியியல் பகுதியில் விநியோகிக்கப்படும் பல மக்கள்தொகைகளைக் கொண்ட சில
உயிரினங்களின் ஒரு இனத்தை படம்பிடிக்கவும். நதி, கடல் அல்லது மலைத்தொடர் போன்ற புவியியல் தடையானது
இந்த மக்களைப் பிரித்தால் மரபணு பரிமாற்றம் [இடம்பெயர்வு] வரம்பிடப்படும். தனிமைப்படுத்தும் பொறிமுறையின்
இந்த மிக முக்கியமான வடிவம் புவியியல் தனிமைப்படுத்தல் என்று அழைக்கப்படுகிறது.

இப்போது, ஒரு மக்கள்தொகை (A) மற்றொரு மக்கள்தொகையிலிருந்து (B) ஒரு மலைத்தொடரால்

பிரிக்கப்பட்டால், A இன் தனிப்பட்ட விலங்குகள் B வடிவத்தின் விலங்குகளுடன் இணைய முடியாது. காலம்
செல்லச் செல்ல (பல தலைமுறைகள்) மரபணு வேறுபாடுகள் சேரும். இரண்டு மக்களும். குழு அளவு சிறியதாக
இருந்தால், சறுக்கல் A மற்றும் மக்கள்தொகை B இரண்டிலும் அல்லீல் அதிர்வெண் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும்
என்று நாம் கணிக்க முடியும். சறுக்கல் இயற்கையில் சீரற்றதாக இருப்பதால், விளைவுகள் ஒரே மாதிரியாக
இருக்கும் என்று நாங்கள் எதிர்பார்க்க மாட்டோம். இதனால், இரண்டு மக்களும் பிரிந்து செல்லத்
தொடங்குவார்கள்.

மரபணு பரிமாற்றம் குறைவாக இருக்கும் வரை, மக்கள்தொகை காலப்போக்கில் மிகவும் வேறுபட்டதாக இருக்கும்.
மேலும், குழுக்கள் சற்றே மாறுபட்ட வாழ்விடங்களை ஆக்கிரமித்திருந்தால் மேலும் மரபணு வேறுபாடு
எதிர்பார்க்கப்படும். இந்த கூடுதல் மரபணு வேறுபாடுகள் இயற்கை தேர்வு செயல்முறை மூலம் எழும். A
மக்கள்தொகையில் உள்ள சில தனிநபர்கள் தங்கள் சொந்த சூழலில் மிகவும் இனப்பெருக்கம் செய்யக்கூடியதாக
இருக்கலாம், ஆனால் அது குறைவாக இருக்கலாம் [இது மக்கள்தொகை B ஆக்கிரமித்துள்ள சூழலில். இதன்
விளைவாக, அலீல் அதிர்வெண்கள் மாறும், மேலும் இரண்டு மக்கள்தொகைகளில் முறை வேறுபட்டதாக
இருக்கும்.

மீண்டும், நேரம் செல்லச் செல்ல, மற்றும் சூழல்கள் மேலும் மாறும்போது, மக்கள் தொகை இன்னும் வேறுபட்டதாக
மாறும். சறுக்கல் மற்றும் இயற்கைத் தேர்வின் ஒட்டுமொத்த விளைவுகளும் பல தலைமுறைகளாக
செயல்படுவதால், இதன் விளைவாக இரண்டு மக்கள்தொகைகள் இனி வளமாக இனப்பெருக்கம் செய்ய
முடியாது. புவியியல் தனிமைப்படுத்தலை விட இப்போது பொருந்தும்; உதாரணமாக, நடத்தை வேறுபாடுகள்
நடத்தையில் தனிமைப்படுத்தல் என்று அழைக்கப்படும் பிரசவத்தில் குறுக்கிடலாம். உடலியல் ரீதியாக உடலியல்
ரீதியாக சாத்தியமற்றதாக மாற்றுவதற்கு உடலின் அளவு மற்றும் விகிதாச்சாரத்தில் போதுமான வேறுபாடுகள்
இருக்கலாம், அதை நாம் இயந்திர தனிமைப்படுத்தல் என்று அழைக்கிறோம். இனங்கள் பற்றிய நமது உயிரியல்
வரையறையைப் பயன்படுத்தி, ஆரம்பத்தில் ஒன்று மட்டுமே இருந்த இரண்டு தனித்துவமான இனங்களை
இப்போது நாம் அடையாளம் காணலாம்.

இனவிருத்திக்கு முன் தேவை இனப்பெருக்க தனிமைப்படுத்தல் ஆகும். ஒரே அசல் மக்கள்தொகையிலிருந்து

வந்த இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மக்கள்தொகை உறுப்பினர்களிடையே (அதாவது நெருங்கிய
தொடர்புடைய இனங்கள்) வெற்றிகரமான இனப்பெருக்கத்தைத் தடுக்கும் வழிமுறைகள் தனிமைப்படுத்தும்
வழிமுறைகள் என்று அழைக்கப்படுகின்றன. தனிமைப்படுத்தும் பொறிமுறைகளின் (அதாவது, இனப்பெருக்கம்
தனிமைப்படுத்தல்) சிறப்புத்தன்மையை முதலில் டார்வினிய பரிணாமவாதியால் அங்கீகரிக்கப்பட்டது. 1937 இல்
டோப்ஜான்ஸ்கி. அன்றிலிருந்து தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகளைப் பற்றி ஏராளமான இலக்கியங்கள்
குவிந்துள்ளன.

மெச்சம் (1961) போன்ற பெரும்பாலான நவீன பரிணாமவாதிகள். மேயர் (1948, 1970), ஸ்டெபின்ஸ் (1966. 1971),
முதலியன, இனச்சேர்ககை ் க்கு முந்தைய அல்லது முன்-ஜிகோடிக் தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகள் மற்றும்
பிந்தைய இனச்சேர்ககை ் அல்லது பிந்தைய ஜிகோடிக் தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகள் என இரண்டு
வகைகளாக இனப்பெருக்க தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகளை வகைப்படுத்தியுள்ளனர். இரண்டு வகையான
தனிமைப்படுத்தும் பொறிமுறைகளும் பின்வரும் முறையில் ஒன்றுக்கொன்று அடிப்படையில் வேறுபடுகின்றன.
இனச்சேர்ககை ் க்கு முந்தைய அல்லது முன்-ஜிகோடிக் தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகள் கேமட்கள் (கிருமி
செல்கள்) வீணாவதைத் தடுக்கின்றன, எனவே இயற்கையான தேர்வின் மூலம் மேம்பாட்டிற்கு மிகவும் எளிதில்
பாதிக்கப்படுகின்றன: பிந்தைய இனச்சேர்ககை ் அல்லது பிந்தைய ஜிகோடிக் தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகள்
கேமட்களின் விரயத்தைத் தடுக்காது மற்றும் இயற்கையான தேர்வின் மூலம் அவற்றின் முன்னேற்றம் மறைமுக
(மேயர். 1970). இந்த இனப்பெருக்க தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகள் உருவாக, அசல் ஒற்றைக் குழுவின்
பிரிக்கப்பட்ட மக்கள் இடம் அல்லது புவியியல் ரீதியாக அல்லது காலத்தால் பிரிக்கப்பட வேண்டும் என்பது மேலும்
அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது.

தனிமைப்படுத்தும் பொறிமுறைகளின் வெளிப்படையான செயல்பாடுகளில் ஒன்று இனச்சேர்ககை ் யின்

செயல்திறனை அதிகரிப்பதாகும். மற்ற நெருங்கிய தொடர்புடைய இனங்கள் ஏற்படாத இடங்களில், கோர்ட்ஷிப்
சிக்னல்கள் பொதுவானதாக இருக்க முடியும். குறிப்பிட்டதல்ல. மற்றும் மாறி. மற்ற தொடர்புடைய இனங்கள்
இணைந்திருக்கும் இடத்தில். இருப்பினும், சிக்னல்கள் குறிப்பிடப்படாதது வீணான காதல் மற்றும் தாமதங்களுக்கு
வழிவகுக்கலாம். இந்த சூழ்நிலையில் சிக்னல்களின் துல்லியம் மற்றும் தனித்தன்மையின் மீது
தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட பிரீமியம் இருக்கும்.

மேலும், ஒவ்வொரு இனமும் ஒரு நுட்பமான ஒருங்கிணைந்த மரபணு அமைப்பாகும், இது அதன் சூழலில் ஒரு
திட்டவட்டமான இடத்திற்கு பொருந்தும் வகையில் பல தலைமுறைகள் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.
கலப்பினமானது பொதுவாக இந்த அமைப்பின் முறிவுக்கு வழிவகுக்கிறது மற்றும் சீரற்ற வகைகளின் உற்பத்தியில்
விளைகிறது. இத்தகைய முறிவைத் தடுப்பதும், இனங்களின் மரபணு அமைப்பின் ஒருமைப்பாட்டைப்
பாதுகாப்பதும் பொறிமுறைகளின் செயல்பாடாகும். தாழ்வான கலப்பினங்களின் உற்பத்திக்கு சாதகமாக இருக்கும்
ஒரு இனத்தின் எந்தப் பண்பும் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை, ஏனெனில் இது கேமட்களை வீணாக்குகிறது.
இத்தகைய தேர்வு தனிமைப்படுத்தும் பொறிமுறைகளின் செயல்திறனைப் பராமரிக்கிறது மற்றும் உண்மையில்
அவற்றை முழுமையாக்க உதவுகிறது. தனிமைப்படுத்தும் வழிமுறைகள் உயிரினங்களின் மிக முக்கியமான
உயிரியல் பண்புகளில் ஒன்றாகும்.

மின் வோக்ஷனரி உயிரியலில் அடிப்படைக் கருத்துகள் மற்றும் விதிமுறைகள்

ஒருங்கிணைப்பு
சில சூழ்நிலைகளில், ஒற்றுமைகள் வம்சாவளி அல்லது பொதுவான தோற்றத்தின் விளைவாக இல்லை, ஏனெனில்
சில உயிரினங்கள் வாழ்க்கை பழக்கம் மற்றும் தோற்றத்தில் ஒரே மாதிரியாக இருக்கலாம். வெவ்வேறு
வம்சாவளியினர் என்றாலும். வெவ்வேறு வடிவங்களில் இத்தகைய ஒத்த பரிணாம வளர்ச்சியானது ஒன்றிணைதல்
என்று அழைக்கப்படுகிறது. ஒருங்கிணைப்பு என்பது நேரடி வம்சாவளியில் வேறுபடும் விலங்குகளில் ஒத்த
பண்புகள் அல்லது தழுவல்களின் வளர்ச்சியைக் குறிக்கிறது. எடுத்துக்காட்டாக, ஹம்மிங்பேர்ட் மற்றும் ஹம்மிங்
அந்துப்பூச்சி, உணவின் ஆதாரமாக பூக்களில் உள்ள தேனைத் தேடுவதன் விளைவாக, அவற்றின் பறக்கும்
பழக்கத்தில் ஒன்றிணைந்தன. ஒருங்கிணைப்பு பொதுவாக ஒட்டுமொத்த ஒப்பனைக்கு பதிலாக ஒன்று அல்லது
சில குணாதிசயங்களுக்கு பொருந்தும். விழித்திரையில் உள்ள ஒற்றுமைகள், கண்களில் உள்ள காட்சி செல்களின்
அடுக்கு, சில வேறுபட்ட இரவு நேர விலங்குகளின் ஒரு எடுத்துக்காட்டு.

இரண்டு முக்கிய வகை விழித்திரை செல்களில் (தண்டுகள் மற்றும் கூம்புகள்), மங்கலான ஒளிக்கு அதிக
உணர்திறன் கொண்ட தண்டுகள் மட்டுமே சில ஆழ்கடல் மீன்கள், வெளவால்கள், சில பல்லிகள் மற்றும் பாம்புகள்
மற்றும் அநேகமாக கினிப் பன்றிகள், திமிங்கலங்கள் மற்றும் சில எலுமிச்சைகளில் உள்ளன. . எவ்வாறாயினும்,
இந்த விலங்குகள் அனைத்தும், மற்ற சா குணாதிசயங்களைப் பொறுத்தமட்டில், குறைந்த ஒளி நிலைகளுக்குத்
தகவமைத்துக் கொள்வதற்குக் குறைவாக நேரடியாகத் தொடர்புள்ளதால், ஒருவருக்கொருவர் குறிப்பிடத்தக்க
வகையில் வேறுபடுகின்றன. பரிணாம ஒருங்கிணைப்பின் எந்த நிகழ்வும் தோற்றங்களின் பன்முகத்தன்மையின்
தடயங்களை மறைக்கும் அளவுக்கு வியத்தகு மற்றும் முழுமையானதாக இருந்தது சாத்தியமற்றது. டார்சியர்
மற்றும் மனித மண்டை ஓடுகளுக்கு இடையே உள்ள பல ஒற்றுமைகள், டார்சியர், பெரிய குரங்குகள் அல்ல,
மனிதர்களுக்கு மிக நெருங்கிய உறவினர் என்பதை நிரூபிக்க சிலரால் கருதப்பட்டது. இது இப்போது டார்சியர்
மற்றும் நாம் இருவரும் சிறிய மூக்குடன் பெரிய கண்களுக்கான பெரிய சுற்றுப்பாதையை உருவாக்கியுள்ளதால்,
வாசனை உணர்வை குறைவாகச் சார்ந்திருப்பதால் ஏற்பட்ட ஒரு ஒருங்கிணைப்பு என்று அறியப்படுகிறது.

பேரலலிசம்

ஒரு பரிணாம வளர்ச்சியானது ஒன்றிணைவதைப் போன்றது, ஆனால் தொடர்புடைய வடிவங்களில் இணையாக

உள்ளது. இணைநிலை என்பது மூதாதையர் வடிவங்களின் உயிரியல் அமைப்பில் ஒற்றுமையைக் குறிக்கிறது,
அதேசமயம் ஒன்றிணைதல் இல்லை. இரண்டு உயிரினங்களின் பொதுவான மூதாதையர் மிகவும் பழமையானதாக
இல்லாவிட்டால், மற்றும் வம்சாவளியின் பரிணாமம் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ அதே போக்கைப்
பின்பற்றினால், இணைநிலை என்ற சொல் பயன்படுத்தப்படுகிறது. இந்த வார்த்தை பொதுவாக இரண்டு
வகையான உயிரினங்களுக்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது, அவை ஒரே மாதிரியான தோற்றம் கொண்டவை, மேலும்
அவை இரண்டு வெவ்வேறு இனங்களாகப் பிரிந்து பரிணாம வளர்ச்சியடைந்த பிறகும் அவை இரண்டிலும் ஒரே
மாதிரியான சில மாற்றங்கள் ஏற்படுவதைப் போல அவை ஒரே மாதிரியாக இருந்தன. பழைய உலகம் மற்றும் புதிய
உலகக் குரங்குகள் இன்று வாழும் குழுக்களிடையே இணையான ஒரு சிறந்த உதாரணத்தை வழங்குகின்றன,
ஏனெனில் அவை குறைந்தது 35 மில்லியன் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழ்ந்த ஒரு புரோசிமியன் மூதாதையருக்கு
இணையாக உருவாகியதாகத் தெரிகிறது.

இணையான மற்றும் ஒன்றிணைவதற்கான காரணம் ஒன்றுதான். உயிரினங்கள், ஒரே மாதிரியான சூழலில் வாழ,
ஒத்த உயிரியல் கட்டமைப்புகளை உருவாக்க வேண்டும். இணைவு, ஒன்றிணைதல் போன்றது, இயற்கைத் தேர்வின்
கட்டுப்பாட்டின் கீழ் தழுவல் ஆகும். ஒருபுறம், கிப்பன்களில் வால் இல்லாதது, மறுபுறம், பெரிய குரங்குகள் மற்றும்
மனிதர்கள், ஒருவேளை இணையாக இருக்கலாம், ஏனெனில் அவர்களின் பொதுவான மூதாதையர்கள்
தனித்தனி பரிணாமக் கோடுகளில் இணையான பாணியில் இழந்த வால்களைக் கொண்டிருக்கலாம். பிறகு),
வேறுபட்டது. இருப்பினும், அனைத்து குரங்குகளுக்கும் வால் உள்ளது. Cercopithecidae, மனிதர்களுக்கு மிக
நெருக்கமாக வாடகைக்கு விடப்பட்ட குரங்குகள் வால் நீளத்தில் மிகவும் மாறுபட்டவை மற்றும் ஒத்த வால் நீளம்
கொண்ட அந்த இனங்கள் ஒன்றுக்கொன்று நெருங்கிய தொடர்புடையவை அல்ல. வால் சமநிலைக்கு
பயன்படுத்தப்படும் ஒரு செயல்பாட்டின் முக்கிய அங்கமாகும், மேலும் பலவகையான செர்கோபிதெசிடே இனங்கள்
(உதாரணமாக, கொலோபஸ் குரங்குகள் மற்றும் வெர்வெட்டுகள்) மரக்கட்டைகள் மற்றும் நீண்ட வால்கள்
கொண்டவை, அநேகமாக மரக்கட்டை நாற்கர இயக்கத்திற்கு இணையான பரிணாமத் தழுவலாக இருக்கலாம்.
ப்ராச்சிட்டிங் கிப்பன்கள் மற்றும் டெரெஸ்ட்ரியல் ஹோமினோய்டியாவில் உயரமானவை: லோகோமோட்டர்
தேவைகளுக்கு இணையான பதில்.

அமைப்பொப்புமை & செயலொப்புமை

அதே நிகழ்வுகளில் சிலவற்றைப் பார்க்கும் மற்றொரு வழி, அவை உருவான செயல்முறைகளைக் காட்டிலும்
கட்டமைப்புகளுக்கு முக்கியத்துவம் அளிக்கிறது. பரிணாம உயிரியலில் ஹோமோலஜி என்ற சொல்லுக்கு
தோற்றத்தில் ஒற்றுமை என்று பொருள் (பொது மூதாதையரைக் குறிக்கிறது), ஹோமோபிளாசி என்றால்
தோற்றத்தில் ஒற்றுமை ஆனால் தோற்றத்தில் இல்லை, மற்றும் ஒப்புமை என்றால் செயல்பாட்டில் ஒற்றுமை ஆனால்
தோற்றத்தில் இல்லை. இவ்வாறு பல்வேறு வகையான பறவைகளின் இறக்கைகள் சிறகுகளாக ஒரே
மாதிரியானவை. ஆனால் ஒரு பறவை மற்றும் ஒரு வௌவால் ஆகியவற்றின் இறக்கைகளுக்கு இடையில் எந்த
ஒற்றுமையும் இல்லை. சிறகுகளாகக் கருதப்படும் பறவை மற்றும் வௌவால்களின் இறக்கைகள் வெறும்
ஒப்பானவை, ஆனால் இரண்டும் கையின் பகுதிகளிலிருந்து உருவானவை. முன்கை, மற்றும் நான்கு மூட்டுகள்,
ஐந்து விரல்கள் கொண்ட முதுகெலும்புகளின் கை, மற்றும் அவை 'முன்கைகள் (முத்திரையின் விரல்கள் மற்றும்
மனித மேல் முனையுடன்) ஒரே மாதிரியானவை. எவ்வாறாயினும், ஹம்மிங்பேர்ட் மற்றும் ஹம்மிங்மோத்
ஆகியவற்றின் இறக்கைகள் எந்த தரநிலையிலும் ஒரே மாதிரியானவை அல்ல (ஒருவேளை விலங்குகளின்
பிற்சேர்ககை
் கள் தவிர); அவை இறக்கைகள் போல ஒத்தவை.

ஓரினவியல், ஒப்புமை மற்றும் ஹோமோபிளாசி ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் கட்டமைப்புகளை மதிப்பீடு செய்வது,

வெளிப்படையாக ஒத்த உயிரினங்கள் ஒன்றிணைந்த அல்லது இணையான முறையில் உருவாகியுள்ளனவா
என்பதைத் தீர்மானிப்பதில் மதிப்புமிக்கதாக இருக்கும், மேலும் குறிப்பிட்ட உயிரினங்களின் பரிணாம வரலாற்றைப்
பற்றிய முன் அறிவு ஒரே மாதிரியான மற்றும் ஒத்த கட்டமைப்புகளை அடையாளம் காண உதவுகிறது. இத்தகைய
மதிப்பீடுகளைச் செய்வதில் சுயாதீனமான தகவல்களும் முக்கியமானவை, ஆனால் கோடுகளின் வேறுபாட்டைத்
தொடர்ந்து இணையான பரிணாம வளர்ச்சியானது ஹோமோலஜிகளை விளைவிக்கிறது, அதே சமயம்
ஒப்புமைகள் மற்றும் ஹோமோபிளாசி ஆகியவை ஒன்றிணைந்த பரிணாம வளர்ச்சியின் விளைவாக இருக்கலாம்.

செர்லால் ஹோமோலஜி: சீரியல் ஹோமோலஜி என்பது ஒரு விலங்கின் ஒரு பகுதிக்கும் அதே விலங்கின் மற்றொரு
பகுதிக்கும் இடையிலான கட்டமைப்புகளின் ஒற்றுமை. இந்த வழக்கில், ஒரு தனி நபரின் இரண்டு அல்லது
அதற்கு மேற்பட்ட கட்டமைப்புகள் ஒப்பிடப்படுகின்றன. மனிதனின் கை மற்றும் கால் தொடர் ஹோமோலஜியின் ஒரு
உதாரணத்தை விளக்குகிறது. மேல் கையின் ஹுமரஸ் எலும்பு காலின் (தொடை) தொடை எலும்புக்கு
ஒத்திருக்கிறது. முன் கைகளின் ஆரம் மற்றும் உல்னா கால்களின் (ஷின்) திபியா மற்றும் ஃபைபுலாவுடன்
ஒத்திருக்கிறது. மணிக்கட்டு எலும்புகள் (கார்பல்ஸ்) கணுக்கால் எலும்புகளுடன் (டார்சல்) ஒப்பிடலாம். கையின்
உள்ளங்கையின் எலும்புகள் (மெட்டாகார்பல்ஸ்) காலின் எலும்புகளுடன் (மெட்டாடார்சல்ஸ்) ஒத்திருக்கிறது.
இறுதியாக, விரல்கள் மற்றும் கால்விரல்களின் எலும்புகள் ஒருவருக்கொருவர் ஒத்திருக்கின்றன (ஃபாலாங்க்ஸ்).
இருப்பினும், மனிதனின் கைகள் பிடிப்பதற்கும் கையாளுவதற்கும் பொருத்தமானவை, அதே நேரத்தில் கால்கள்
இயக்கத்தில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

அடாப்டிவ் கதிர்வீச்சு

ஒரு வகை விலங்குகளின் சந்ததியினரின் பரிணாம பரவல் மற்றும் வேறுபாடு, எந்த அளவிலான வகைப்பாடு
இருந்தாலும், தழுவல் கதிர்வீச்சு என்று அழைக்கப்படுகிறது. இரண்டு வகையான உயிரினங்கள் ஒரே மாதிரியாக
இருக்கும் அல்லது ஒரே மாதிரியாக மாறுவதைக் குறிக்கும் இணையான தன்மை மற்றும் குவிதல் போலல்லாமல்,
தகவமைப்பு கதிர்வீச்சு என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட இனம் படிப்படியாக வேறுபட்ட உயிரினங்களில் உருவாகும்
முறையைக் குறிக்கிறது. ஒரு இனத்தின் வழித்தோன்றல்கள் சில சமயங்களில் பல்வேறு சூழல்கள் மற்றும்
வாய்ப்புகளைப் பயன்படுத்திக் கொள்ள பரிணாம வளர்ச்சியடைகின்றன, மேலும் வெளிப்புற சூழலில் ஏற்படும்
விரைவான மாற்றங்கள் ஒற்றை மூதாதையர் வடிவத்திலிருந்து புதிய வடிவிலான விலங்குகளை உருவாக்க
காரணமாக இருக்கலாம். பல புதிய சாத்தியக்கூறுகளைத் திறக்கும் ஒரு பண்பின் பரிணாமம் தழுவல்
கதிர்வீச்சுக்கு வழிவகுக்கும்.

தகவமைப்பு கதிர்வீச்சு பாலூட்டிகளின் வரலாற்றால் நன்கு எடுத்துக்காட்டுகிறது. மெசோசோயிக் சகாப்தத்தின்

முடிவைக் குறிக்கும் புவியியல் புரட்சியுடன் (ஊர்வனங்களின் வயது) மற்றும் மூன்றாம் நிலையின்
தொடக்கத்துடன், முன்னர் நிலையான காலநிலை மிகவும் மாறக்கூடியதாக மாறியது. டைனோசர்கள்
மாற்றியமைக்கவில்லை, அதனால் அழிந்துவிட்டன, அதே நேரத்தில் பாலூட்டிகள் பல வேறுபட்ட கோடுகளில்
உருவாகின. கடிப்பதில் நிபுணத்துவம் பெற்ற கொறித்துண்ணிகள், வேட்டையாடுவதற்கு மாமிச உண்ணிகள்,
மேய்ச்சலுக்காக குளம்புகள் கொண்ட விலங்குகள், விலங்கினங்கள் மற்றும் சோம்பல்கள் மரங்களுக்குச்
சென்றன: திமிங்கலங்கள், முத்திரைகள் மற்றும் கடல் பசுக்கள் கடல்களில் வாழ்க்கைக்குத் தழுவின, மற்றும்
வௌவால் காற்றில் பறந்தது. மேலும், இந்த பாலூட்டிகளின் ஆர்டர்கள் ஒவ்வொன்றும் புதிய வாழ்க்கை
முறைகளைப் பெறுவதன் மூலம் புதிய சூழல்களை காலனித்துவப்படுத்தும் துணை வரிகளை உருவாக்கியது.
இன்றைய பாலூட்டிகளில் பல, பாலியோசீன் சகாப்தத்தின் பழமையான பொதுவான மூதாதையர்களிடமிருந்து
மிகவும் வேறுபட்டவை.

கூடுதலாக, பாலூட்டிகளின் பல்வேறு வரிசைகள் மற்றும் துணைப்பிரிவுகள் பல்வேறு வாழ்விடங்களுக்கு ஏற்ற

வகைகளாக மேலும் வேறுபடுத்துதல், கிளைகள் அல்லது "கதிர்வீச்சு" ஆகியவற்றிற்கு உட்பட்டுள்ளன.இவ்வாறு,
விலங்கினங்களின் அனைத்து முக்கிய குழுக்களும் இன்று மாறுபட்ட உணவுப் பழக்கவழக்கங்களைக் கொண்ட
இனங்களை உள்ளடக்கியது.பூச்சி உண்ணுதல், விதை உண்ணுதல் இலை உண்ணுதல். , மேலும் இந்த கிளைகள்
மூதாதையர் வரிசையிலிருந்து அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ வெளியேறியதால், விலங்குகளின்
வெவ்வேறு கிளைகளில் அதிகமாகவோ அல்லது குறைவாகவோ சர்வவல்லமையுள்ள இனங்கள் மீண்டும்
தோன்றின. கிளைகளுக்குள் உள்ள இந்த தழுவல் கதிர்வீச்சு கிளைகளுக்கு இடையில் இணையாக மற்றும் சில
அல்லாதவற்றுடன் தழுவல்களை ஒன்றிணைக்கிறது. -பிரைமேட் கோடுகள்.

டோலோவின் சட்டம்

1893 ஆம் ஆண்டில் பெல்ஜிய பழங்கால ஆராய்சச ் ியாளர் லூயிஸ் டோலோ, பரிணாமத்தை மீளமுடியாது என்ற
கோட்பாட்டை வெளியிட்டார். தற்போதுள்ள வடிவங்களின் எடுத்துக்காட்டுகள் எதுவும் இல்லை, அவை
சுயாதீனமாக உருவாக்கப்பட்டன மற்றும் அவை சில பண்டைய முன்மாதிரிகளைப் போலவே உள்ளன.
எவ்வாறாயினும், பழங்கால வடிவங்களுக்கு சில குறிப்பிட்ட அம்சங்களில் மிகவும் ஒத்த வகைகளின் மறு
பரிணாமத்தின் எடுத்துக்காட்டுகள் உள்ளன. உதாரணமாக, அழிந்துபோன பொய் ஊர்வன, ஸ்டெரோசர்கள்,
இறக்கைகள் வளர்ந்தன, ஆனால் இறுதியில் இறந்துவிட்டன. இருப்பினும், பறவைகள் மற்றும் வெளவால்களில்
இறக்கைகள் சுதந்திரமாக மீண்டும் உருவாகின.

இயற்கையான சூழலை சரியான படிநிலையான தலைகீழ் வரிசையில் மாற்றுவது மிகவும் அரிதானது: எனவே, ஒரு
குறிப்பிட்ட வரிசையில் உள்ள பல காரணிகளை உள்ளடக்கிய தலைகீழ் இயற்கை தேர்வுக்கான சந்தர்ப்பம்
அரிதாகவே இருக்கும். மேலும், முந்தைய அலீல் மரபணுக் குழுவில் இருந்து முற்றிலும் அகற்றப்பட்டிருந்தால் ,
பரிணாம வளர்ச்சிக்குத் துல்லியமாக "சரியான" தலைகீழ் பிறழ்வு தேவைப்படுகிறது. உதாரணமாக, பல உயிரியல்
ரீதியாக அபத்தமான "திகில்" திரைப்படங்களின் உட்குறிப்பு இருந்தபோதிலும், அடுத்த அத்தியாயங்களில் நாம்
விவாதிக்கும் சில புதைபடிவங்களைப் போலவே ஒரு அணுசக்தி படுகொலை மனித உயிர் பிழைத்தவர்களை
விட்டுவிடும் என்று கற்பனை செய்வது கடினம்.
ஒரு மூதாதையர் நிலைக்குத் திரும்பும் ஒற்றைப் படிகள், சில சமயங்களில் தலைகீழ் பிறழ்வுகளில் நிகழ்கின்றன,
இது பாக்டீரியாவில் நன்கு ஆவணப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. இருப்பினும், இத்தகைய தலைகீழ் மாற்றங்கள் ஒரு முழு
வரிசையையும் மறுமூலதனமாக்காது என்பது டோலோவின் கொள்கைக்கு சான்றாகும். உண்மையான
அடாவிஸங்கள் அல்லது முந்தைய வடிவங்களுக்குத் திரும்புதல், விரிவாக நிகழாத அளவுக்கு பரிணாமம் மாற்ற
முடியாதது. செட்டேசியன்கள் (திமிங்கலங்கள் மற்றும் டால்பின்கள்) முதன்முதலில் முதுகெலும்புகள் உருவாகிய
நீர்வாழ் சூழலுக்கு திரும்பியிருக்கலாம். ஆனால் அவை மீண்டும் மீன்களாக மாறவில்லை. அவை காற்றைச்
சுவாசிக்கும் நுரையீரல்கள் மற்றும் அவற்றின் நிலப்பரப்பு கடந்த காலத்தின் பல உடலியல் தடயங்களைத்
தக்கவைத்துக்கொள்கின்றன, மேலும் அவற்றின் ஃபிளிப்பர்கள் மற்றும் நெறிப்படுத்தப்பட்ட வடிவமானது மீன்களில்
உள்ள ஒத்த கட்டமைப்புகள் (துடுப்புகள்) மற்றும் வடிவத்திற்கு ஒப்பானது. பலவிதமான பரிணாம விவரங்கள்
பரிணாம வளர்ச்சியின் முழுமையான மாற்றத்தைத் தடுக்கின்றன.

மொசைக் பரிணாமம் - பகுதிகள் மற்றும் முழுமைகளின் பரிணாமம்

இந்தக் கொள்கையின்படி, இனங்களின் பரிணாமம் சீரற்றதாகவும் சமச்சீரற்றதாகவும் இருக்கும். அதாவது, ஒரு

நேரத்தில் வேகமாகவும் மற்றொரு நேரத்தில் மெதுவாகவும் இருக்கலாம். அரிதான சந்தர்ப்பங்களில், இது
முற்றிலும் நிறுத்தப்படலாம். ஒரு நேரத்தில், பரிணாமம் கைகால்களை பாதிக்கலாம், மற்றொரு நேரத்தில் அது
தாடைகளை பாதிக்கலாம். உணவு விநியோகத்தில் ஏற்படும் மாற்றம் அல்லது சுற்றுச்சூழலில் வேறு சில
மாற்றங்களுடன், இயங்கும் அல்லது கடிக்கும் திறன், எடுத்துக்காட்டாக, இயற்கைத் தேர்வில் அதிக
முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாகவோ அல்லது குறைவாகவோ இருக்கும். ஒரே வரியில் வெவ்வேறு உடற்கூறியல்
கட்டமைப்புகளின் பரிணாம வளர்ச்சியின் இந்த மாறுபாடு (அதாவது, முன்னோர்கள் மற்றும் சந்ததியினர்) ஒற்றை
குணாதிசயங்களின் அடிப்படையில் இரண்டு புதைபடிவ வடிவங்களின் உறவைப் பற்றிய விரிவான முடிவுகளை
எடுப்பது விவேகமற்றது. மாறாக, முழுமையின் பரிணாமத்தைப் பின்பற்றுவது அவசியம். செயல்பாட்டு
அமைப்புகள். அமைப்புகள் சில சமயங்களில் வெவ்வேறு விகிதங்களில் பரிணாம வளர்ச்சி அடைவதால்,
விலங்குகள் பாதுகாக்கப்படும் வரை அதன் மொத்த உருவ அமைப்பையும் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ள வேண்டும்.
அனைத்து கடந்த விலங்குகளும் ஏற்கனவே உள்ளதைப் போலவே ஒருங்கிணைக்கப்பட்டிருக்க வேண்டும்
என்றாலும், ஒரு புதைபடிவ விலங்கின் செயல்பாட்டு அமைப்புகளுக்கு இடையிலான தொடர்புகள் எப்போதும்
சுயமாகத் தெரியவில்லை. அது வாழ்ந்த நிலைமைகளை அறிந்துகொள்வது விளக்கத்திற்கு உதவக்கூடும்,
ஆனால் பெரும்பாலும் ஒரு துண்டுப் புதைபடிவத்திற்கான புத்திசாலித்தனமான பதில், கூடுதல் பொருளைத்
தேடும் போது இடைநீக்கம் செய்யப்பட்ட தீர்ப்பு. சூழலுக்கு வெளியே மதிப்பிடப்பட்ட சில அவதானிப்புகள் அல்லது
அளவீடுகள் எச்சரிக்கையற்ற மானுடவியலாளரை வெகு தொலைவில் இட்டுச் செல்லும்.

லோகோமோட்டர் அமைப்பு போன்ற பல்வேறு உறுப்பு அமைப்புகளின் பரிணாமப் போக்குகள். நரம்பு மண்டலம், சுவாச
அமைப்பு மற்றும் பல, சுற்றுச்சூழல் நிலைமைகளுக்கு தனித்தனியாக பதிலளிக்கின்றன. எனவே அமைப்புகள் சில
நேரங்களில் தனித்தனியாக ஆய்வு செய்யப்படலாம். எடுத்துக்காட்டாக, ஒப்பீட்டு உடற்கூறியல் மற்றும் செயல்பாடு
பற்றிய ஆய்வுகளில் இருந்து, இரு கால் நடை மற்றும் ஒப்பீட்டளவில் பெரிய மற்றும் செயல்பாட்டு ரீதியாக வேறுபட்ட
மூளை போன்ற ஹோமோ சேபியன்ஸின் சில குறிப்பிடத்தக்க அடையாளங்களை அடையாளம் காண முடியும். இந்த
குணாதிசயங்களை நோக்கிய பரிணாமப் போக்குகள், அவை புதைபடிவப் பதிவில் விரிவடையும் போது
இருமுனைமயமாக்கல் மற்றும் என்செபாலைசேஷன் என குறிப்பிடப்படுகின்றன. முறையே. இந்த
குணாதிசயங்களின் பரிணாமம் தனித்தனியாகவும் தனித்தனியாகவும் இருந்தது, இருமுனைவாதம்
வெளிப்படையாக மூளைமயமாக்கலுக்கு முந்தையது. ஆயினும்கூட, ஒரு கலாச்சார வழி அல்லது வாழ்க்கையின்
வளர்ச்சி இரண்டையும் சாதகமாக்கியது மற்றும் இந்த அர்த்தத்தில் , இரண்டும் மனித பரிணாமத்தின் ஒரே
செயல்முறையின் ஒரு பகுதியாகும். மனித பரிணாம வளர்ச்சியின் சிக்கலான மொசைக் வடிவமானது முதலில்
கை மற்றும் கண் ஒருங்கிணைப்புடன் கையாளும் கருவியின் பரிணாமத்திற்கு மாறியது, பின்னர்
லோகோமோஷனின் போது கூட கைகளைப் பயன்படுத்த அனுமதிக்கும் இருமுனைமயமாக்கல், ஆனால் மனித
மூளைக்காய்ச்சல் தாமதமாகவும் வேகமாகவும் இருந்தது. ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்திலும் முன்னர் நிறுவப்பட்ட
போக்குக்கு ஒரு பின்னூட்டம் உள்ளது: என்செபாலைசேஷன் இரு கால்களை வலுப்படுத்துகிறது, மேலும் இரு
கால்கள் சரியான கை-கண் ஒருங்கிணைப்பைப் பயன்படுத்தி ஒரு வாழ்க்கை முக்கியத்துவத்திற்கு மேலும்
பரிணாம முக்கியத்துவம் கொடுக்க அனுமதிக்கிறது. வெவ்வேறு விகிதங்களில் வெவ்வேறு கட்டமைப்புகளின்
பரிணாமம் (ஆனால் அனைத்தும் பரிணாம வளர்ச்சியின் பகுதிகளாக தொடர்புகொள்வது) பல ஆண்டுகளாக
பரிணாமவாதிகளுக்கு குழப்பத்தை ஏற்படுத்தியது. இந்த வகையான குழப்பம் தான், கடந்த நூற்றாண்டின்
தொடக்கத்தில், பில்டவுன் புரளியை ஒரு "மிஸ்ஸிங் லிங்க்" ஆக எடுத்துக்கொள்ள அனுமதித்தது. மொசைக்
பரிணாமம் என்பது வழக்கமான முறை என்பதை அங்கீகரித்த பிறகு, பல தத்துவார்த்த மற்றும் நடைமுறை
சிக்கல்களைத் தீர்ப்பது எளிதாகிவிட்டது, அவற்றில் காணாமல் போன இணைப்புகள்.

கோப் விதி

இந்த கொள்கையின்படி, உயிரினங்கள் கரிம பரிணாம வளர்ச்சியின் போது அவற்றின் அளவு அதிகரிக்கும்
போக்கைக் கொண்டுள்ளன. இந்த போக்கு முதுகெலும்புகளில் கண்டறியப்பட்டுள்ளது. முதுகெலும்பில்லாத,
மற்றும் தாவரங்கள். ஓரளவிற்கு இந்தக் கொள்கையானது, ஒவ்வொரு உயிரினமும் அளவு தொடர்ந்து
அதிகரிக்கும் போக்கைக் கொண்டுள்ளது என்ற லாமார்க்கின் கருத்துக்கு மிகவும் ஒத்திருக்கிறது. தற்போதைய
இனங்களில் பெரும்பாலானவை அந்தந்த வகுப்பில் மிகப் பெரியவை என்றாலும், இந்தக் கொள்கை உலகளாவியது
அல்ல மேலும் தாவர மற்றும் விலங்கு இராச்சியங்களில் விதிவிலக்குகளைக் கொண்டுள்ளது. மேலும்
விவரங்களுக்கு லாமார்கிசத்தின் முதல் முன்மொழிவுக்கு எதிரான விமர்சனத்தைப் பார்க்கவும்.

போட்டி விலக்கு அல்லது காஸ் விதியின் கோட்பாடு

பரிணாம வளர்ச்சியின் இயல்பான போக்கில், இரண்டு உயிரினங்கள் சுற்றுச்சூழல் அமைப்பில் ஒரே டிராஃபிக்
அளவை ஆக்கிரமித்தால், இந்த உயிரினங்கள் வெவ்வேறு உத்திகள் மூலம் சமநிலையை அடைய முயற்சி
செய்கின்றன. எடுத்துக்காட்டாக, இரண்டு உயிரினங்கள் ஒரே டிராபிக் மட்டத்தில் வெவ்வேறு இடங்களை
ஆக்கிரமிக்கத் தகவமைப்பு ரீதியாக கதிர்வீச்சு செய்யலாம். இருப்பினும், சில சந்தர்ப்பங்களில், ஒரு
போட்டியாளரின் இருப்பு மற்ற உயிரினங்களின் ஆதிக்கத்தில் விளைகிறது, இது மிகவும் திறம்பட மாற்றியமைக்க
முயற்சிக்கிறது, இறுதியில் போட்டியாளரை விலக்குகிறது. போட்டி விலக்கு எனப்படும் அழிந்துபோகும் நிலைக்கு
மற்றொன்றைக் குறைக்க உயிரினத்தால் பின்பற்றப்படும் இத்தகைய தகவமைப்பு உத்திகள், போட்டியாளர் இல்லாத
நிலையில் இந்த உயிரினங்களில் காணப்படுவதில்லை. புகழ்பெற்ற ரஷ்ய உயிரியலாளர் காஸ் இந்த சூழலில் பல்வேறு
வகையான பாராமீசியம் மீது சோதனைகளை நடத்தினார் மற்றும் ஒவ்வொரு உயிரினமும் மற்றொன்றின் மீது
தேர்வு அழுத்தத்தை எவ்வளவு திறம்பட ஏற்படுத்துகிறது அல்லது உருவகப்படுத்துகிறது என்பதை விளக்கினார்.