Professional Documents
Culture Documents
2012 Program Strzelań Z Broni Strzeleckiej
2012 Program Strzelań Z Broni Strzeleckiej
2012 Program Strzelań Z Broni Strzeleckiej
Szkol. 857/2012
PROGRAM
STRZELAŃ Z BRONI STRZELECKIEJ
WARSZAWA
2012
SZEF
SZTABU GENERALNEGO WP
ROZKAZ NR 167/Szkol./P7
SZEFA SZTABU GENERALNEGO WP
2
SPIS TREŚCI
4
ROZDZIAŁ 8. STRZELANIA BOJOWE.................................................... 71
8.1. Strzelania bojowe z karabinku...................................... 72
8.1.1. Strzelanie bojowe Nr B1 – strzelanie różnymi
sposobami.................................................................. 72
8.1.2. Strzelanie bojowe Nr B2 – strzelanie różnymi
sposobami.................................................................. 73
8.1.3. Strzelanie bojowe Nr B3 – strzelanie różnymi
sposobami.................................................................. 75
8.2. Strzelanie bojowe Mini Beryl....................................... 77
8.2.1. Strzelanie bojowe Nr B1 – strzelanie w różnych
postawach.................................................................. 77
8.3. Strzelanie bojowe z pistoletu maszynowego............... 79
8.3.1. Strzelanie bojowe Nr B1............................................ 79
8.4. Strzelanie bojowe z pistoletu wojskowego.................. 80
8.4.1. Strzelanie bojowe Nr B1 – z pistoletu wojskowego
do celów ukazujących się.......................................... 80
8.5. Strzelanie bojowe z karabinu maszynowego................ 82
8.5.1. Strzelanie bojowe Nr B1 – strzelanie różnymi
sposobami.................................................................. 82
8.5.2. Strzelanie bojowe Nr B2 – strzelanie w różnych
postawach.................................................................. 83
8.5.3. Strzelanie bojowe Nr B3 – strzelanie różnymi
sposobami.................................................................. 85
8.6. Strzelanie bojowe z granatnika przeciwpancernego.... 86
8.6.1. Strzelanie bojowe Nr B1 – strzelanie w różnych
postawach.................................................................. 86
8.7. Strzelanie bojowe z karabiny wyborowego................. 88
8.7.1. Strzelanie bojowe Nr B1 – wyjście z walki.............. 88
8.7.2. Strzelanie bojowe Nr B1 z TOR – wyjście z walki... 94
8.7.3. Strzelanie bojowe dla karabinów wyborowych:
SWD oraz TRG21, TRG22 z celownikami PM1
Nr B1 – strzelanie do różnych celów ukazujących
się i ruchomych......................................................... 97
8.8. Strzelania bojowe z 40 mm granatnika MK-19............ 98
8.8.1. Strzelanie bojowe Nr B1 – strzelanie do wielu
celów w postawie siedzącej................................................. 98
8.9. Strzelania z 60 mm moździerza LM-60 D................... 100
5
8.9.1. Strzelanie bojowe Nr 1 – rażenie celu nieruchomego
ogniem półpośrednim z nieprzygotowanego
stanowiska ogniowego.............................................. 100
8.10. Rzut granatem............................................................. 101
8.10.1. Rzucanie granatami ręcznymi na odległość
w różnych postawach.............................................. 101
8.10.2. Rzut granatem ręcznym w marszu.......................... 102
8.10.3. Rzut granatem ręcznym z wozu bojowego............. 103
8.10.4. Rzut granatem bojowym.......................................... 103
ROZDZIAŁ 9. STRZELANIA SYTUACYJNE.......................................... 105
9.1. Strzelania sytuacyjne.................................................... 106
9.1.1. Strzelanie sytuacyjne S1 – strzelanie dynamiczne
z pistoletu wojskowego............................................. 106
9.1.2. Strzelanie sytuacyjne S2 – strzelanie z pistoletu
wojskowego do celów ukazujących się.................... 106
9.1.3. Strzelanie sytuacyjne S3 – strzelanie dynamiczne
z pistoletu maszynowego........................................... 108
9.1.4. Strzelanie sytuacyjne S4 – strzelanie z pistoletu
maszynowego dynamiczne z dobiegiem.................. 108
9.1.5. Strzelanie sytuacyjne S5 – strzelanie na krótkich
odległościach z karabinka / pistoletu
maszynowego............................................................ 109
ZAŁĄCZNIK A Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej
obowiązujące w danym etapie (okresie) szkolenia:
Wojska Lądowe pododdziały zmechanizowane,
zmotoryzowane (rozpoznawcze, powietrzno-desantowe,
piechoty górskiej) ................................................................ 112
ZAŁĄCZNIK B Zestawienie ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej
obowiązujące w danym etapie (okresie) szkolenia:
Wojska Lądowe – pododdziały czołgów............................. 114
ZAŁĄCZNIK C Zestawienie ćwiczeń i strzelań obowiązujące w danym
etapie (okresie) szkolenia: Wojska Lądowe –
pododdziały wsparcia i zabezpieczenia............................... 115
ZAŁĄCZNIK D Zestaw ćwiczeń i strzelań dla jednostek wojskowych Sił
Powietrznych........................................................................ 116
ZAŁĄCZNIK E Zestaw ćwiczeń i strzelań obowiązujący w danym etapie
(okresie) szkolenia dla jednostek Marynarki Wojennej...... 117
ZAŁĄCZNIK F Zestaw ćwiczeń i strzelań dla jednostek wojskowych
Żandarmerii Wojskowej....................................................... 118
6
ZAŁĄCZNIK G Propozycje ćwiczeń i strzelań dla Dowództwa Garnizonu
Warszawa i podległych jednostek wojskowych w danym
etapie (okresie) szkolenia .................................... 119
ZAŁĄCZNIK H Propozycje ćwiczeń i strzelań dla pododdziałów wsparcia
i zabezpieczenia, instytucji wojskowych Inspektoratu
Wsparcia SZ w danym etapie (okresie) szkolenia
......................................................................... 120
ZAŁĄCZNIK I Propozycje ćwiczeń i strzelań z broni strzeleckiej
obowiązujących dla kandydatów na żołnierzy
zawodowych w uczelniach wojskowych w danym etapie
(okresie) szkolenia 122
..........................................................................
ZAŁĄCZNIK J Propozycje strzelań dla żołnierzy pełniących służbę poza
SZ RP oraz DO SZ, Inspektoratu Wojskowej Służby
Zdrowia wraz z jednostkami podległymi i
nadzorowanymi oraz 124
Szefostw..................................................................
ZAŁĄCZNIK K Wykaz figur bojowych i tarcz.............................................. 125
ZAŁĄCZNIK L Lista wyników obserwacji................................................... 128
ZAŁĄCZNIK Ł Lista wyników strzelań z broni strzeleckiej........................ 129
ZAŁĄCZNIK M Średnie normy zużycia amunicji do zniszczenia (trafienia)
jednego celu......................................................................... 130
ZAŁĄCZNIK N Wzory znaków ostrzegawczych stosowanych na obiektach
szkoleniowych z wykorzystaniem urządzeń i laserowych
symulatorów strzelań (wg PN-91/T-06700)......................... 131
ZAŁĄCZNIK O Rzutnia granatów bojowych – (WARIANT) szkic.............. 132
ZAŁĄCZNIK P Regulamin zdobywania Wojskowej Odznaki Strzeleckiej.. 133
ZAŁĄCZNIK R Wzór protokółu zagubionych łusek..................................... 135
ZAŁĄCZNIK S Zestawienie ocen z wyszkolenia strzeleckiego – wzór
wypełnienia.......................................................................... 136
ZAŁĄCZNIK T Słowniczek terminów medycznych..................................... 137
ZAŁĄCZNIK U Propozycja układu „Zbioru ćwiczeń i strzelań dla
pułku/batalionu/dywizjonu/samodzielnej kompanii 139
(równorzędnego) … na … etap/okres”................................
ZAŁĄCZNIK W Propozycja układu „Zbioru ćwiczeń i strzelań dla
jednostek wojskowych Dowództwa Wojsk Specjalnych
… na … etap/okres”............................................................. 140
7
CZĘŚĆ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE
ROZDZIAŁ 1.
WSKAZÓWKI ORGANIZACYJNO – METODYCZNE
9
1) rejestrację trafień figur bojowych;
2) bezpośrednie oględziny figur bojowych;
3) obserwacje figur bojowych.
12. Oceniając strzelania, trafienia pociskami odbitymi zalicza się na równi z
trafieniami bezpośrednimi.
13. Oceniając strzelanie do figur bojowych z pierścieniami, zalicza się bezpośrednie
trafienie (trafienie w pierścień liczy się na korzyść strzelającego).
Każdorazowo, podczas sprawdzania liczby trafień, strzelający podchodzi do
tarczy wraz z kierownikiem strzelania.
14. Oceniając rzut granatem ręcznym (bojowym lub ćwiczebnym), za punkt trafienia
przyjmuje się miejsce wybuchu granatu bojowego, ćwiczebnego1, a w czasie
rzucania granatem treningowym lub ćwiczebnym – miejsce uderzenia granatu o
ziemię lub w cel. Nie zalicza się rzutu, gdy w czasie wykonywania rzutu nie
została wyjęta zawleczka z zapalnika. W takim przypadku po dodatkowym
przeszkoleniu żołnierza, ćwiczenie (rzut) należy powtórzyć.
15. W strzelaniach podczas których rodzaj ognia określa strzelający oraz do
prowadzenia ognia seryjnego wykorzystuje się naboje z pociskami zwykłymi
i smugowymi w stosunku 3:1 (czyli: trzy „zwykłe” i jeden „smugowy” – nie
dotyczy amunicji pakowanej fabrycznie np. do MG 3). Jeżeli obowiązuje zakaz
strzelania amunicją smugową, to za jeden nabój smugowy nalicza się dwa naboje
zwykłe.
16. Przed przystąpieniem do ćwiczeń przygotowawczych i strzelań szkolnych
zezwala się kierownikowi strzelania zapoznać szkolonych z rozmieszczeniem
celów w terenie. Podczas ćwiczeń przygotowawczych kierownikowi strzelania
zezwala się na podawanie uchyleń pocisków względem celu (np.: w prawo, w
lewo, krótki, długi, w celu), bez podawania jego wartości. Zabrania się
pokazywania rozmieszczenia celów w strzelaniach bojowych.
17. Strzelania z broni zespołowej wykonuje się w składzie obsługi. Celowniczy
2
Posiadającego ładunek błysk dym.
10
wykonuje strzelanie, pomocnik wyposażony w broń etatową wykonuje łączne
czynności oraz prowadzi obserwację przedpola. Podczas strzelania pomocnikowi
zezwala się na podawanie uchyleń pocisków względem celu.
18. Amunicję niezbędną do strzelań (ćwiczeń), jeżeli nie podano jej liczby w
warunkach strzelania – oblicza się wykorzystując tabele – średnie normy zużycia
amunicji do zniszczenia (trafienia) celu – Załącznik M.
19. Na strzelnicach (pasach taktycznych) obowiązują następujące oznaczenia:
1) linia wyjściowa (LW) – określająca miejsce strzelającego przed
rozpoczęciem strzelania;
2) linia otwarcia ognia (LOO) - określająca miejsce, od którego można
rozpocząć prowadzenie ognia;
3) linia przerwania ognia (LPO) – miejsce w którym należy bezwzględnie
przerwać ogień.
W strzelaniach specjalnych LOO i LPO określa kierownik strzelania w
porozumieniu z kierownikiem obiektu.
Podczas strzelań z broni strzeleckiej linię wyjściową (LW) wyznacza się w
odległości 10 m od linii otwarcia ognia (LOO). Natomiast podczas strzelań z
granatników LW wyznacza się w odległości 30 m. Powyższe linie oznacza się
wyraźnie widocznymi znakami (w nocy światłami), LW – białymi, LOO –
czerwonymi, LPO – zielonymi.
W strzelaniach specjalnych LW, LOO i LPO określa kierownik strzelania w
porozumieniu z kierownikiem obiektu.
20. Punkt amunicyjny do strzelania urządza się przed LW lub w rejonie
wyjściowym w przypadku prowadzenia ćwiczeń (zajęć taktycznych) ze
strzelaniem amunicją bojową.
21. Jeżeli warunki strzelania nie określają inaczej to cele przewidziane do niszczenia
w pierwszej kolejności ukazują się po 30 sekundach od komendy „Naprzód” lub
„Ognia”.
22. Czas strzelania liczy się od komendy kierownika strzelania „Naprzód”
11
(„Ognia”), a kończy się po trafieniu celu (ukryciu się, zakończeniu ruchu lub
upływie czasu określonego w warunkach strzelania), który w warunkach
strzelania określa się jako ostatni w kolejności.
23. Podczas wykonywania strzelań w masce i w nocy czas ukazywania celów
wydłuża się o 50%.
24. Odległość do celów mierzy się od LOO, a w przypadku celów ruchomych do
najdalszego ich położenia.
25. Figury bojowe ustawia się bez prześwitu, z wyjątkiem ustawionych na płozach.
Dopuszcza się prześwit równy wysokości płóz (nie więcej niż 50 cm). Ponadto,
ustawia się je w sektorze nie szerszym niż 0,100 (sto tysięcznych) mierzone od
LOO. Figury bojowe muszą odpowiadać kształtom i kolorom określonym we
wzorze stanowiącym załącznik do niniejszego programu (nie mogą kontrastować
z terenem). Nie dotyczy strzelań specjalnych i sytuacyjnych.
26. Prędkość poruszania się celów ruchomych imitujących pojazdy powinna
wynosić: 12-16 km/h (na PCO nie mniej niż 25-30 cm/s), a celów imitujących
piechotę 7-10 km/h. Cele ruchome imitujące pojazdy ustawia się na ogół po
jednym na każdym torze (drodze). Jeżeli na jednym torze poprzecznym lub
skośnym umieszcza się dwa cele, to odstęp między nimi – mierzony z LOO –
powinien wynosić co najmniej dziesięć tysięcznych (0,100). Do celów
ruchomych, poruszających się ruchem poprzecznym stosować figury bojowe o
projekcji bocznej, w ruchu skośnym płaszczyznę figury bojowej ustawia się
równolegle do LOO.
27. W nocy strzelanie prowadzi się do celów oświetlonych, demaskujących się
błyskami oraz nie demaskujących się. Do celów oświetlonych i demaskujących
się błyskami strzałów prowadzi się ogień wykorzystując podświetlenie podziałek
celownika (nasadek samoświecących). Do celów niedemaskujących się prowadzi
się ogień wykorzystując celowniki optoelektroniczne, a cele demaskuje się
promiennikami podczerwieni i ciepła. Wyklucza się strzelanie bronią
niedostosowaną konstrukcyjnie do strzelań nocnych. Podczas strzelań w
12
pomieszczeniach zezwala się na używanie oświetlenia taktycznego.
28. Jeżeli strzela się do celów oświetlonych, ich oświetlenie umożliwia ocenę
odległości do celu sposobem „na oko” oraz wycelowanie broni w cel. Do
oświetlenia celów stosuje się naboje (pociski) oświetlające lub światło
elektryczne (umieszczone na ziemi przed celem). Cele oświetla się tylko na czas
ich ukazywania, określony warunkami strzelania. Jeżeli mimo oświetlenia celu,
użycia promiennika podczerwieni lub ciepła – cel jest niewidoczny, strzelania nie
prowadzi się.
29. Podczas strzelań w nocy na każdej strzelnicy w głębi pola tarczowego ustawia się
główny dozór świetlny, wyraźnie wskazujący ogólny kierunek strzelania oraz
dozory świetlne wskazujące granicę lewego i prawego pasa ognia, różniące się od
świateł urządzeń strzelnicy (dopuszcza się wykorzystywanie światła
chemicznego).
30. W przypadku, gdy warunki atmosferyczne (mgła, zamieć, itp.) ograniczają
widoczność i nie widać celu z odległości określonych dla danych warunków
strzelań – strzelań nie prowadzi się. Decyzję o zaniechaniu strzelania lub o jego
przerwaniu podejmuje kierownik strzelania po konsultacji z kierownikiem
strzelnicy (obiektu).
31. Strzelnice, teren i sytuację tarczową przygotowuje kierownik strzelnicy lub
obiektu szkoleniowego – zgodnie z warunkami strzelania (ćwiczenia). Wszystkie
prace związane z przygotowaniem strzelnicy powinny być zakończone w czasie
określonym przez kierownika strzelania.
32. Kierownik strzelania może wykonać strzelania osobiście realizując czynności
określone w warunkach strzelania, zachowując zasady bezpieczeństwa.
13
ROZDZIAŁ 2.
OCENA WYSZKOLENIA
15
ROZDZIAŁ 3.
PORZĄDEK PODCZAS STRZELAŃ
42. Podczas strzelań i ćwiczeń, w ramach których prowadzi się „ogień”, wszystkie
czynności porządkowe i organizacyjne wykonuje się na komendę kierownika
strzelania (ćwiczenia), a czynności wynikające z opisu ćwiczenia strzelający
wykonują samodzielnie. Komendy i sygnały podaje się głosem przez techniczne
środki łączności lub inne urządzenia (znaki umowne). W przypadku strzelań
specjalnych kierownik strzelania podaje komendę do rozpoczęcia strzelania. W
dalszej części sekcją (drużyną, grupą) kieruje jej dowódca.
43. Podczas strzelań z broni strzeleckiej obowiązuje następujący porządek:
1) po upewnieniu się o gotowości do strzelania obsługi strzelnicy, sprawdzeniu
ubezpieczeń i otrzymaniu zgody na strzelanie, kierownik strzelania podaje
komendę “Uwaga – strzelanie!” – wszyscy strzelający i osoby funkcyjne
znajdujące się w strefie zagrożenia hałasem zakładają ochronniki słuchu;
2) na komendę kierownika strzelania np.: „Zmiana pobrać amunicję,
amunicyjny wydać zmianie po….(wymienia wymaganą ilość amunicji,)…
strzelający żołnierze ustawiają się przed punktem amunicyjnym (rejonem
wyczekiwania) pobierają nakazaną ilość amunicji, ładują ją do magazynków
według wytycznych prowadzącego strzelanie. Amunicja może być wydana w
magazynkach (taśmach). Magazynki wkłada się do toreb, amunicję do
karabinków-granatników i granatników ładuje się do toreb i noszaków.
Skrzynki z amunicją podłącza się do karabinu. Po wydaniu zmianie amunicji,
kierownik punktu amunicyjnego melduje „Wydałem zmianie … nabojów”
podając sumę wydanej amunicji;
3) na komendę kierownika strzelania np.: „Zmiana (strzelający) na linii
wyjściowej – zbiórka” zmiana (strzelający) ustawia się na LW na wprost
16
stanowisk ogniowych. Broń musi być zabezpieczona a magazynek bez
nabojów dołączony do niej. W przypadku ładowania amunicji do obu
magazynków pistoletu wojskowego, magazynku nie podłącza się do broni
przed zajęciem stanowiska na LW 2;
4) po zakończeniu powyższych czynności, na komendę kierownika strzelania
„Zmiana (strzelający) – Naprzód” zmiana (strzelający) zajmuje stanowisko
ogniowe. Po zajęciu stanowisk ogniowych zmiana (strzelający) przygotowuje
się do strzelania – ładuje broń, prowadzi obserwację w wyznaczonym
sektorze, a po wykryciu celu samodzielnie go ostrzeliwuje (w czasie
strzelania szkolnego nr 1 z karabinka i pistoletu wojskowego, strzelający
prowadzi ogień po komendzie kierownika strzelania – „Do popiersia –
ognia”);
5) jeżeli warunki przewidują zmianę stanowiska ogniowego lub postawy
strzeleckiej, to strzelający po zniszczeniu (ukryciu) celu, zabezpiecza broń
i samodzielnie zmienia stanowisko lub postawę strzelecką. Po zmianie
postawy lub stanowiska strzelający prowadzi ogień do następnego celu;
6) jeżeli warunki strzelania wymuszają załadowanie amunicji do dwóch lub
więcej magazynków to strzelający dokonuje samodzielnie zmiany
magazynka tak, aby broń przez cały czas była skierowana w kierunku pola
tarczowego (w miejsce bezpieczne), przeładowuje broń (zwalnia blokadę
zamka) i dalej prowadzi ogień do celu;
7) jeżeli podczas strzelania nastąpi uszkodzenie (niesprawność) broni lub
amunicji, strzelający samodzielnie je usuwa i prowadzi dalej ogień; w razie
niemożliwości usunięcia podnosi rękę i melduje – „Zacięcie”;
8) po zakończeniu strzelania strzelający zabezpiecza broń, kierownik podaje
komendy: „Przerwij ogień”, „Rozładuj”, „Przejrzeć broń”. Strzelający
samodzielnie przegląda broń. Żołnierz odłącza magazynek, odwodzi
2
Nie dotyczy Wojsk Specjalnych. W Wojskach Specjalnych na komendę kierownika strzelania np.: „Zmiana
(strzelający) na linii wyjściowej – zbiórka” zmiana (strzelający) ustawia się na LW na wprost stanowisk ogniowych.
Broń musi być zabezpieczona a magazynek odłączony od niej.
17
zamek w tylne położenie, sprawdza komorę nabojową, zwalnia zamek
(lub blokadę zamka), oddaje strzał kontrolny w kierunku pola
tarczowego i zabezpiecza broń. Przegląd broni nadzoruje kierownik
strzelania;
9) po rozładowaniu broni kierownik podaje komendy, np.: „Powstań”, „Na
linię wyjściową – marsz” niewystrzeloną amunicję strzelający zdaje
kierownikowi punktu amunicyjnego. Po przeglądzie można prowadzić
strzelających do tarczy, w celu omówienia wyników;
10) po zakończeniu strzelania przez pododdział, kierownik strzelania podaje
komendę: „Koniec strzelania” strzelający i osoby funkcyjne zdejmują
ochronniki słuchu;
11) w czasie strzelania w maskach przeciwgazowych komendę „Maski – włóż”
podaje się na LW po wydaniu amunicji zmianie strzelającej, natomiast
„Maski – zdjąć” po ukończeniu strzelania i powrocie na LW;
12) łuski zbiera się i przekazuje kierownikowi punktu amunicyjnego po
zakończeniu strzelania przez pododdział;
13) podczas strzelań w ruchu, w zależności od potrzeb do nadzorowania
strzelających, należy wyznaczyć rozjemcę lub rozjemców ogniowych
(wyznaczonych w rozkazie dziennym). Kierownik strzelania obserwuje
przebieg strzelania z LOO lub ze stanowiska dowodzenia i ewentualnie
koryguje sterowanie polem tarczowym.
44. Szczegółowe zasady organizowania rzutu granatem, zabezpieczenie materiałowo
techniczne czynności osób funkcyjnych należy prowadzić zgodnie z
obowiązującymi w SZ RP instrukcjami dotyczącymi użytkowania
(wykorzystania) granatów ręcznych.
Podczas rzucania granatami bojowymi obowiązuje następujący porządek:
1) kierownik ćwiczenia sprawdza, czy szkoleni znają warunki ćwiczenia,
zasady bezpieczeństwa oraz obchodzenia się z granatami, po czym
zapoznaje ich z przebiegiem ćwiczenia, rozmieszczeniem punktów i
18
stanowisk na rzutni granatów – (wariant – Załącznik O) – oraz omawia
sposób zachowania się na rzutni;
2) pododdział wchodzi do schronu (którego nie wolno opuszczać bez rozkazu
kierownika ćwiczenia), kierownik ćwiczenia wyznacza kierownika schronu
odpowiedzialnego za przestrzeganie ustalonego porządku na rzutni i
warunków bezpieczeństwa;
3) po osiągnięciu gotowości do rzutów na przedpiersiu okopu lub na wozie
bojowym, z którego prowadzi się rzut, ustawia się czerwoną chorągiew;
4) na komendę kierownika ćwiczenia (dwa sygnały dźwiękowe gwizdkiem –
starszy schronu podają komendę „szer. Kowalski do punktu amunicyjnego
– naprzód”), szkolony udaje się do punktu wydawania granatów, odbiera
granat i samodzielnie przechodzi do punktu wydawania zapalników. Po
pobraniu zapalnika udaje się na SO do kierownika ćwiczenia, kolejny
szkolony po pobraniu granatu i zapalnika (na komendę kierownika punktu
„Do punktu wyczekiwania – naprzód”) znajduje się w punkcie
wyczekiwania – kierownik punktu czerwoną chorągiewką sygnalizuje
obecność szkolonego na punkcie – (pozostali szkoleni znajdują się w
schronie);
5) szkolony z punktu wyczekiwania na komendę kierownika punktu „Na
stanowisko ogniowe – naprzód” udaje się na SO. W tym czasie kierownik
schronu nakazuje kolejnemu szkolonemu udać się na punkt wydawania
granatów (punkt amunicyjny). Kierownik ćwiczenia po dokonaniu
sprawdzenia czy we wszystkich punktach znajdują się szkoleni – czerwone
chorągiewki w górze – rozpoczyna szkolenie;
6) granaty uzbraja się tylko na SO pod bezpośrednim nadzorem kierownika
ćwiczenia na komendę „Przygotować granat”;
7) na komendę kierownika ćwiczenia (poprzedzoną jednym sygnałem
dźwiękowym gwizdkiem – rozpoczęcie rzutu) „Do atakującej piechoty,
granatem – ognia” szkolony wykonuje rzut. Natychmiast po rzucie
19
szkolony i kierownik ćwiczenia chronią się za przednią ścianą SO;
8) po wybuchu kierownik ćwiczenia daje sygnał dwa sygnały dźwiękowe
gwizdkiem (ukończenie rzutu) oraz podaje komendę dla szkolonego „Do
punktu obserwacyjnego – naprzód”. Rzucający granatem udaje się na PO,
skąd obserwować będzie wybuch granatu przez peryskop. Szkolony, który
przebywał na PO (po sygnale kierownika ćwiczenia „dwa gwizdki”)
samodzielnie udaje się do schronu – kierownik schronu czerwoną
chorągiewką sygnalizuje przybycie kolejnego szkolonego.
45. Podczas ćwiczeń i strzelań obowiązuje ubiór polowy (ćwiczebny, specjalny),
a ponadto ćwiczący i osoby funkcyjne (w zależności od potrzeb) posiadają:
1) w czasie strzelań z broni strzeleckiej: broń, torbę z magazynkami, hełm
(jeżeli przysługuje etatowo), maska przeciwgazowa, torbę na granaty
(podczas ćwiczeń w rzucaniu granatami), o ile kierownik zajęć/strzelania
nie określi inaczej;
2) w czasie strzelań z broni strzeleckiej w niskich temperaturach (poniżej zera
– w okresie zimowym) zezwala się na jego realizację w czapce zimowej
(zamiast hełmu) – decyzję podejmuje kierownik strzelania;
3) w czasie rzucania granatem – dodatkowo wszystkie osoby funkcyjne
i ćwiczący występują w hełmach;
4) w czasie strzelań na obiektach garnizonowych w oznaczonych strefach
(niebezpiecznego hałasu) wszyscy występują w ochronnikach słuchu.
20
ROZDZIAŁ 4.
OBOWIĄZKI OSÓB FUNKCYJNYCH
22
a) kierować osobiście strzelaniem,
b) prowadzić na bieżąco ewidencję wyników strzelań,
c) w razie naruszenia zasad bezpieczeństwa przerwać strzelanie i usunąć
ich przyczynę;
4) po zakończeniu strzelania:
a) sprawdzić rozładowanie broni (dopilnować przeglądu broni),
b) omówić przebieg strzelania i podać ocenę,
c) zorganizować obsługiwanie sprzętu i broni,
d) nadzorować rozliczenie amunicji;
5) w razie wystąpienia wypadku na strzelnicy przerwać strzelanie,
zorganizować działania w celu udzielenia pierwszej pomocy, w tym samym
czasie wezwać kierownika zabezpieczenia medycznego, postępować
zgodnie z jego poleceniami oraz zabezpieczyć miejsce zdarzenia.
50. Jeżeli korzysta się jednocześnie z dwóch lub większej liczby strzelnic (kierunków
strzelań), które są pod względem bezpieczeństwa od siebie zależne i mogą być
wykorzystywane tylko równolegle, to wyznacza się głównego kierownika
strzelania (zajęć), który odpowiada za bezpieczeństwo i ogólny porządek na
wszystkich strzelnicach. Podlegają mu poszczególni kierownicy strzelań.
W takim przypadku, sygnały i komendy podaje się w odpowiednim czasie –
najpierw główny kierownik strzelania, a następnie kierownicy strzelań przekazują
je do wykonywania na poszczególnych strzelnicach (kierunkach strzelań).
51. Na każdym obiekcie szkoleniowym na którym odbywa się strzelanie, wyznacza
się kierownika zabezpieczenia medycznego wraz z kierowcą i pojazdem
sanitarnym. Kierownik zabezpieczenia medycznego w czasie prowadzenia
czynności ratunkowych kieruje akcją ratowniczą. Żołnierze biorący udział w
strzelaniu w czasie prowadzenia czynności ratunkowych wykonują jego
polecenia.
23
Kierownik zabezpieczenia medycznego wyposażony jest w:
a) środki łączności: pozwalające na łączność z dyspozytorem najbliższej
jednostki Państwowego Systemu Ratownictwa Medycznego oraz
kierownikiem strzelania;
b) wyposażenie indywidualne – minimum – plecak ratownika medycznego
(PRM)/torba ratownika medycznego.
Na każdym obiekcie szkoleniowym, na którym odbywa się strzelanie, wyznacza
się punkt medyczny oznaczony napisem „PUNKT MEDYCZNY” lub znakiem
taktycznym punktu opatrunkowego. Punkt medyczny jest miejscem gdzie w
czasie strzelania przebywa kierownik zabezpieczenia medycznego, kierowca i
pojazd sanitarny.
52. Jeżeli odległość między strzelnicami (obiektami szkoleniowymi), na których
odbywa się strzelanie nie przekracza 5 min. dojazdu, można wyznaczyć jednego
kierownika zabezpieczenia medycznego dla wszystkich strzelań odbywających
się jednocześnie na w/w strzelnicach. W tym przypadku dopuszcza się
wyznaczenie do zabezpieczenia medycznego strzelania ratownika medycznego,
wyposażonego w plecak ratownika medycznego (PRM) oraz środki łączności.
53. Kierownik zabezpieczenia medycznego zapoznaje się i zobowiązany jest
postępować zgodnie z zatwierdzonym przez dowódcę jednostki wojskowej,
któremu podlegają obiekty szkoleniowe „Rocznym planem zabezpieczenia
medycznego strzelań na danej strzelnicy (obiekcie)”, który zawiera następujące
informacje:
1) procedurę udzielania pomocy i ewakuacji medycznej w razie wystąpienia
wypadku;
2) opis środków i sposobów łączności w razie wystąpienia wypadku;
3) drogi dojazdu i rozmieszczenie szpitali w rejonie obiektu szkoleniowego;
4) dane teleadresowe jednostek Państwowego Systemu Ratownictwa
Medycznego w pobliżu obiektu szkoleniowego.
24
Roczny plan zabezpieczenia medycznego strzelań podlega bieżącej aktualizacji.
Kierownikowi zabezpieczenia medycznego podlega bezpośrednio kierowca
pojazdu sanitarnego oraz personel medyczny wyznaczony do zabezpieczenia
strzelania na drugiej strzelnicy.
54. Kierownik zabezpieczenia medycznego współpracuje z kierownikiem strzelania
w zakresie organizacji, bezpieczeństwa i zapobiegania wypadkom w czasie
strzelania.
55. Kierownika punktu amunicyjnego wyznacza się spośród podoficerów. Jest on
zobowiązany:
1) znać zasady obchodzenia się z amunicją;
2) sprawdzić zgodność liczby i rodzajów amunicji przewidzianej do strzelania
oraz jej stan techniczny;
3) przestrzegać zasad bezpieczeństwa w punkcie amunicyjnym;
4) wydawać (na rozkaz kierownika strzelania) amunicję strzelającym,
w ilościach określonych przez kierownika zajęć/strzelania i odbierać od nich
nie wystrzelone naboje;
5) znać stan posiadanej i wydanej amunicji;
6) utrzymywać i zapewnić ochronę, porządek i dyscyplinę w punkcie
amunicyjnym;
7) rozliczyć się z amunicji po zakończeniu strzelania i złożyć meldunek
kierownikowi strzelania.
Kierownik punktu amunicyjnego, na czas przewozu środków bojowych, może
być również wyznaczony rozkazem dziennym dowódcy jednostki wojskowej na
dowódcę konwoju. W przypadku konwoju składającego się z więcej niż trzech
konwojentów, wyznacza się dodatkowo zastępcę dowódcy konwoju. Obowiązki
i zasady służby konwojowej określa „Regulamin ogólny Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej”.
56. Obserwator (obserwatorzy) wyposażony jest w środki łączności lub
sygnalizacji (chorągiewki, latarkę elektryczną z możliwością zmiany kolorów
25
światła, pistolet sygnałowy z nabojami sygnałowymi, przyrządy obserwacyjne).
Na strzelnicach pistoletowych i broni małokalibrowej wyposażenie obserwatora
ustala kierownik strzelania, według potrzeb. Obserwator nie może bez rozkazu
przełożonego opuścić wyznaczonego punktu obserwacyjnego. Jest on
zobowiązany prowadzić obserwację w wyznaczonym sektorze i meldować
kierownikowi strzelania o:
1) naruszeniu zasad bezpieczeństwa;
2) pojawieniu się ludzi, sprzętu lub zwierząt w wyznaczonym sektorze
obserwacji;
3) zauważeniu sygnałów nakazujących przerwanie ognia;
4) powstaniu pożaru.
57. Radiotelefonistę (radiotelefonistów) na czas strzelania wyznacza się spośród
specjalistów pododdziału łączności lub specjalistę łączności ze strzelającego
pododdziału. Podlega on bezpośrednio kierownikowi strzelania i wykonuje jego
polecenia. Jego wyposażenie stanowią: środki łączności, chorągiewki lub latarka
sygnalizacyjna. Do jego obowiązków należy:
1) znajomość przydzielonego sprzętu łączności i umiejętność obsługiwania;
2) znajomość zasad prowadzenia korespondencji przez techniczne środki
łączności;
3) wykonywanie czynności zgodnie z obowiązującymi instrukcjami, zakresem
obowiązków oraz zadaniami postawionymi przez kierownika strzelania
np. (prowadzić szkolenie w punkcie nauczania).
58. Technika uzbrojenia wyznacza się spośród żołnierzy lub pracowników wojska
o specjalności uzbrojenie. W czasie realizowania strzelań podlega on
kierownikowi strzelania. Jego wyposażenie stanowią: zestaw części zapasowych i
narzędzia. Do jego obowiązków należy:
1) znajomość sprzętu uzbrojenia wykorzystywanego w czasie strzelań,
umiejętność obsługiwania i usuwanie podstawowych niesprawności;
2) zlokalizowanie uszkodzenia sprzętu uzbrojenia na polecenie kierownika
26
strzelania, dokonanie naprawy lub wnioskowanie o wymianę sprzętu;
3) wykonywanie pozostałych czynności zgodnie z zadaniami postawionymi
przez kierownika strzelania (np. prowadzić szkolenie w punkcie nauczania).
27
3) niedopuszczanie do prowadzenia ognia do celów z mniejszych odległości
niż podane w zasadach bezpieczeństwa;
4) przerwanie prowadzenia ognia w razie nieprzestrzegania zasad
bezpieczeństwa i warunków strzelania, o ich naruszeniu meldować
natychmiast kierownikowi strzelania;
5) dopilnowanie rozładowania broni po zakończeniu strzelania.
62. Inne osoby funkcyjne strzelania (strzelań) wykonują czynności zgodnie
z obowiązującymi instrukcjami oraz zadaniami postawionymi przez kierownika
strzelania (określone w rozkazie dowódcy JW.).
28
ROZDZIAŁ 5.
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA
30
2) amunicją niesprawną, której użycie jest zabronione, niezgodną z typem
użytej broni;
3) poza wyznaczone pasy ognia (strzelnicy, pasa ćwiczeń taktycznych);
4) do schronów (niezależnie od tego, czy przebywają w nich ludzie), a także
do innych urządzeń poligonowych – strzelnicy – (wieże, dozory, itp.);
5) jeżeli jest podniesiona biała chorągiew lub zapalone białe światło na
stanowisku dowodzenia kierownika strzelania oraz na schronach, w których
przebywają ludzie;
6) w przypadku utraty łączności między kierownikiem strzelania a schronami.
77. Strzelanie przerywa się na komendę (sygnał) kierownika strzelania lub
samodzielnie, w razie:
1) pojawienia się przed strzelającymi ludzi, sprzętu i zwierząt;
2) padania pocisków poza wyznaczone pasy ognia (strzelnicy, pasa ćwiczeń
taktycznych);
3) utraty łączności z kierownikiem strzelania;
4) utraty orientacji w terenie przez strzelającego;
5) powstania pożaru;
6) podniesienia białej chorągwi lub zapalenia białego światła na stanowisku
dowodzenia kierownika strzelania lub na schronie;
7) utraty łączności ze schronami, w których znajdują się ludzie;
8) otrzymania meldunku lub sygnału o naruszeniu bezpieczeństwa.
78. W celu natychmiastowego przerwania ognia przez wszystkich strzelających,
kierownik strzelania podaje przez urządzenia techniczne lub głosem komendę
„Przerwij ogień”, a następnie rozkazuje opuścić czerwoną chorągiew (zgasić
czerwone światło) i podnieść białą chorągiew (zapalić białe światło) na
stanowisku dowodzenia i na schronach. W przypadku utraty łączności,
uszkodzenia urządzeń technicznych, itp. sygnał natychmiastowego przerwania
ognia podaje się nabojem sygnałowym „Czerwony ogień”. Nabojów tych
zabrania się stosować we wszystkich innych sytuacjach podczas ćwiczeń
31
i strzelań.
79. Amunicja w punkcie amunicyjnym znajduje się pod nadzorem kierownika
punktu amunicyjnego, a także chroniona jest przez niego przed działaniem
czynników atmosferycznych, a zwłaszcza kurzu, wilgoci i promieni słonecznych.
80. Podczas ćwiczeń w rzucaniu ręcznymi granatami bojowymi należy kierować
się ustaleniami zawartymi w obowiązujących instrukcjach granatów ręcznych
oraz przestrzegać następujących zasad bezpieczeństwa:
1) bezwzględnego obowiązku dokładnego przejrzenia granatów i zapalników
bojowych przez kierownika punktu wydawania granatów i kierownika
punktu wydawania zapalników przed wydaniem ich żołnierzom. Podczas
przeglądu należy zwrócić uwagę, czy: skorupa granatu nie ma pęknięć lub
rdzy, kadłub zapalnika nie jest zanieczyszczony i nie ma wgłębień, zapalnik
jest czysty, nie zardzewiały lub pęknięty, końce zawleczki są zgięte i nie
mają pęknięć na zgięciach.
2) zdanie uszkodzonych granatów i zapalników służbie uzbrojenia w celu ich
zniszczenia w razie stwierdzenia powyżej wymienionych uszkodzeń;
3) wydawanie szkolonym granatów i zapalników bezpośrednio przed
wykonaniem rzutu;
4) przenoszenia wyłącznie nieuzbrojonych granatów (oddzielnie zapalnik –
oddzielnie granat);
5) dokonanie rozbrojenia granatu (z nie wyciągniętą zawleczką), który
z jakichkolwiek przyczyn nie został rzucony, odbywa się tylko na wyraźny
rozkaz i pod bezpośrednim nadzorem kierownika ćwiczenia.
81. Zabrania się:
1) wydawania granatów bojowych żołnierzom nie przeszkolonym w rzucie
granatem;
2) używania niesprawnych granatów i zapalników;
3) transportowania granatów bojowych i zapalników bez skrzyń, usuwania
niesprawności, podwieszania za kółko zawleczki lub wkładania dźwigni
32
spustowej za pas;
4) rzucania granatami bojowymi przez dwóch lub większą liczbę żołnierzy
jednocześnie;
5) rozbrajania granatów bojowych, jeżeli nie zostały one rzucone – rozbrojenia
dokonuje się jedynie w tym przypadku, jeżeli nie wyciągnięto z zapalnika
zawleczki, na wyraźny rozkaz pod ścisłym nadzorem kierownika ćwiczenia
lub specjalisty służby uzbrojenia.
82. Żołnierze przebywający w strefie wzmożonego hałasu mają obowiązek
postępować zgodnie z przepisami bezpieczeństwa o ochronie słuchu.
83. Podczas ćwiczeń z wykorzystaniem laserowych symulatorów strzelań (LSS)
należy przestrzegać następujących zasad:
1) sprawdzić oznakowanie klasy bezpieczeństwa (musi być I kl.);
2) nie wolno rozkręcać nadajnika (we wnętrzu obudowy występuje
niebezpieczne napięcie i promieniowanie laserowe);
3) nie należy patrzeć przez optyczne przyrządy powiększające na „strzelający”
nadajnik laserowy z odległości mniejszej niż 10 m (lornetki, lunety,
celowniki, okulary, lupy itp.);
4) w przypadku ćwiczeń dwustronnych należy używać filtrów ochronnych
(okularów ochronnych);
5) strefy bezpieczeństwa dla stosowanych laserów, a także wejścia (wjazdy)
oznakowuje się tabliczkami – załącznik N;
6) cele i dozory wykonuje się z materiałów o powierzchni nieodbijającej;
7) zabrania się kierowania urządzeń laserowych na świecące (połyskujące)
powierzchnie, a ponadto, podczas użytkowania LSS przestrzegać zasad
zawartych w instrukcjach urządzenia.
84. W celu przeciwdziałania wypadkom z bronią, zjawiskom zaboru amunicji i
środków pozoracji pola walki należy:
1) po zagubieniu łusek podczas strzelania sporządzić protokół zagubienia
łusek – załącznik R;
33
2) rozliczanie amunicji i środków pozoracji pola walki dokonuje kierownik
punktu amunicyjnego, po zajęciach dziennych – tego samego dnia, po
zajęciach nocnych – w dniu następnym.
CZĘŚĆ II
ZESTAW ĆWICZEŃ I STRZELAŃ
ROZDZIAŁ 6.
ĆWICZENIA PRZYGOTOWAWCZE
34
terenowych i możliwości placów ćwiczeń.
89. Obiektami obserwacji mogą być figury bojowe, makiety, sprzęt bojowy,
żołnierze, itp. W nocy obiekty obserwacji demaskuje się poprzez oświetlenie ich
światłem punktowym lub rozproszonym, promiennikami podczerwieni,
wystrzałami, błyskami latarek i reflektorów, rozmowami, itp. Należy także uczyć
rozpoznawania i wskazywania celów powietrznych, pozorowanych, np. przez
zdalnie sterowane imitatory (modele).
90. Obserwację prowadzi się z punktów, posterunków obserwacyjnych (stanowisk
ogniowych) za pomocą przyrządów optycznych (celowników, lornetek)
określając odległości do celu sposobem „na oko” (na podstawie widoczności
celów), metodą porównywania oraz za pomocą środków podręcznych.
91. Podczas wykorzystywania przyrządów laserowych należy przestrzegać zasad
bezpieczeństwa określonych w instrukcjach użytkowania.
92. Kierownik ćwiczenia przed rozpoczęciem szkolenia określa dobrze widoczne
przedmioty terenowe jako dozory, sektory obserwacji i rejony rozmieszczenia
celów, ustala sygnały do kierowania polem tarczowym i pozorowaniem, mierzy
rzeczywiste odległości do przedmiotów terenowych i celów oraz ustala
dopuszczalny błąd w określaniu do nich odległości, opracowuje szkic pola
tarczowego, a ponadto ustala kolejność i czas ukazywania się poszczególnych
celów.
93. Każde ćwiczenie rozpoczynać od wprowadzenia szkolonych w sytuację
taktyczną, a następnie wskazać dozory i sektory (pasy) prowadzenia obserwacji.
Na rozkaz kierownika ćwiczenia żołnierze zajmują wskazany punkt
obserwacyjny lub miejsce w wozie i przygotowują się do ćwiczenia. Na komendę
„Obserwować” przystępują do prowadzenia obserwacji w nakazanym sektorze
wypełniając Listę wyników obserwacji lub Szkic terenu. Po upływie określonego
czasu kierownik ćwiczenia podaje komendę „Przerwać obserwację”, zbiera listy
wyników obserwacji, sprawdza, a następnie omawia i ocenia czynności
szkolonych. W miarę nabywania umiejętności przez żołnierzy, ćwiczenia
35
powtarza się, stopniując trudności przez: skrócenie czasu obserwacji i
ukazywania się celów, zmniejszanie dopuszczalnego błędu oceny odległości i
prędkości celów, prowadzenie obserwacji w nocy i w maskach przeciwgazowych
wraz z pozorowaniem zjawisk pola walki (huk, ogień, kurz, maskowanie
obiektów itp.).
94. Dopuszczalny błąd w ocenie odległości, w zależności od sposobu jej określania,
może wynosić:
1) „na oko” – w dzień 15%, w nocy 20%;
2) za pomocą przyrządów optycznych – w dzień 10%, w nocy 15%.
Podczas określania odległości w ruchu każdą wartość dopuszczalnych błędów
powiększa się o 5%. Powyższe ustalenia nie dotyczą ćwiczeń, w których do
pomiaru odległości używa się przyrządów optycznych (celowników) z
urządzeniami dalmierczymi.
95. Ćwiczenia indywidualne uważa się za wykonane, gdy wykryto i rozpoznano,
a także określono odległość w granicach dopuszczalnych błędów do co najmniej
60% celów.
36
urządzenia szkolno-treningowe, trenażery i symulatory.
98. Ćwiczenia przygotowawcze prowadzi się na obiektach szkolenia strzeleckiego
(w garnizonie i na poligonie) z wykorzystaniem urządzeń szkolno-treningowych
i symulatorów oraz etatowego uzbrojenia, w dzień i w nocy, przy użyciu
przyrządów celowniczych mechanicznych i optycznych. Winny one być
prowadzone w warunkach zbliżonych do realnego pola walki, to znaczy z
zastosowaniem efektów akustycznych i wizualnych.
99. Opracowując warunki ćwiczeń przygotowawczych, w szczególności należy brać
pod uwagę następujące uwarunkowania organizacyjne i merytoryczne:
1) organizacyjne, uwzględniające:
a) przeznaczenie i zadania pododdziału na kolejny rok szkoleniowy,
b) przydzielone limity środków bojowych (pozoracji, oraz resursów
eksploatacyjnych),
c) możliwości bazy szkoleniowej,
d) posiadaną liczbę dni przeznaczonych na szkolenie,
e) termin i miejsce zasadniczych przedsięwzięć szkoleniowych,
f) stopień wyszkolenia żołnierzy;
2) merytoryczne, uwzględniające:
a) postawy strzeleckie – leżąca z wykorzystaniem podpórki, z wolnej ręki,
klęcząca lub stojąca,
b) rodzaj i charakter celu – od celów stałych, ukazujących się, poruszających
się oraz dużych, średnich, małych,
c) czas ukazywania się celów – ćwiczenia umożliwiające swobodne wykrycie
celu i oddanie kilku strzałów,
d) rodzaj broni, z której prowadzony jest ogień,
e) rodzaj ognia,
f) rodzaj środków wizualizacji – ćwiczenia z nakłuwaczem, impulsem
laserowym, amunicją bojową, ślepą,
g) liczbę amunicji – ćwiczenia umożliwiające oddanie kilku strzałów do tego
37
samego celu o ograniczonej liczbie amunicji,
h) zasięg celowania i pola widzenia celów – ćwiczenia, w których cele
znajdują się w zasięgu strzału bezwzględnego, na odległościach
rzeczywistych i wydłużonych,
i) kolejność użycia środków nauczania – od ćwiczeń na urządzeniach do
nauki i kontroli celowania, poprzez szkolenie na trenażerach i
symulatorach, strzelania z broni sportowej, ćwiczenia i strzelania na
placach ćwiczeń, strzelnicach bojowych itd.,
j) kompleksowość szkolenia – ćwiczenia w wyrabianiu nawyków w
obsługiwaniu broni, posługiwaniu się mechanizmami, itp. prowadzić
równolegle ze strzelaniami przygotowawczymi,
k) kryteria oceniania – czuwać nad indywidualnymi postępami szkolonych,
każdy błąd musi być zauważony, przeanalizowany i usunięty.
100. Podczas prowadzenia ćwiczeń przygotowawczych stosować ogólnie przyjęte
zasady nauczania, a w szczególności eksponować zasadę stopniowania trudności
oraz realizmu w szkoleniu.
101. Ćwiczenia z wykorzystaniem urządzeń treningowych (UT) mają na celu
wyrobienie nawyków manualnych w szybkim i sprawnym naprowadzaniu broni
na cel, nauczanie i doskonalenie umiejętności rozwiązywania zadań strzeleckich
oraz podtrzymywania kondycji strzeleckiej żołnierzy (drużyny, obsługi, załogi).
102. Szkolenie z wykorzystaniem UT prowadzi się w czasie zajęć ze szkolenia
strzeleckiego, a także jako doskonalące w czasie innych zajęć i samokształcenia,
aby zapewnić opanowanie umiejętności posługiwania się bronią oraz
prowadzenie celnego ognia.
103. W celu umożliwienia śledzenia postępów w szkoleniu wszystkie oceny za
zdobyte zadania i ćwiczenia na UT należy ewidencjonować w dokumentach
szkoleniowych.
104. Na podstawie analizy indywidualnych wyników uzyskanych w szkoleniu na UT,
dowódca pododdziału podejmuje decyzję o dopuszczeniu szkolonych do
38
strzelań z wykorzystaniem amunicji bojowej lub powtórzenia ćwiczeń.
Do celu nr 1 nie prowadzi się ognia.
39
posterunku. Kierownik strzelania nakazuje podnieść cel nr 1 i podaje komendę
„Dwie nieznane osoby”, strzelający ostrzega „STÓJ - służba wartownicza”.
Następnie kierownik strzelania podaje „osoby zbliżają się”, strzelający ostrzega
„STÓJ – bo strzelam” i przeładowuje broń. Kierownik strzelania dodaje „Strzał
ostrzegawczy został oddany, zbliżający kryją się, ZABEZPIECZ BROŃ” i nakazuje
opuścić cel nr 1. Strzelający przyjmuje postawę klęcząc za ukryciem, prowadzi
obserwację i po wykryciu celu nr 2 i 3 prowadzi ogień.
Do celu nr 1 nie prowadzi się ognia.
40
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić dwa cele;
„dobrze” – trafić cel nr 2;
„dostatecznie” – trafić cel nr 3.
Warunki strzelania: dzień, noc.
Wskazówki: Strzelanie ma na celu nauczenie żołnierza regulaminowego
postępowania z użyciem broni w trakcie pełnienia służby wartowniczej. Po
otrzymaniu magazynka z amunicją, strzelający przyłącza go do broni (bez
wprowadzenia naboju do komory nabojowej), zabezpiecza broń. Na komendę
kierownika strzelania „Wartownik na posterunek – marsz”, strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przenosi broń w położenie określone w tabeli
posterunku. Kierownik strzelania nakazuje podnieść cel nr 1 i podaje komendę
„Dwie nieznane osoby”, strzelający ostrzega „STÓJ - służba wartownicza”.
Następnie kierownik strzelania podaje „osoby uciekają”, strzelający ostrzega „STÓJ
– bo strzelam” i przeładowuje broń. Kierownik strzelania dodaje „Strzał
ostrzegawczy został oddany, uciekający kryją się, ZABEZPIECZ BROŃ” i nakazuje
opuścić cel nr 1. Strzelający przyjmuje postawę klęcząc za ukryciem, prowadzi
obserwację i po wykryciu celu nr 2 i 3 prowadzi ogień.
43
113. W czasie rzucania granatami kierownik ćwiczenia i ćwiczący powinni być
w hełmach (z wozów bojowych w hełmofonach).
114. Granatem bojowym rzuca tylko jeden ćwiczący (szkolony). Podczas rzucania
granatami bojowymi, kierownik ćwiczenia i ćwiczący znajdują się w okopie,
każdy na swoim miejscu. Na rzutniach typowych pozostali szkoleni znajdują się
w schronach urządzonych zgodnie z ustaleniami odpowiednich instrukcji. Na
rzutniach urządzanych czasowo (doraźnie) jeden lub dwóch żołnierzy, którzy
mają wykonać w następnej kolejności rzut granatem bojowym, oczekuje
w schronie. Pozostali znajdują się w punkcie nauczania (w odległości 400 m od
miejsca rzucania granatami bojowymi).
115. Między kierownikiem ćwiczenia a grupą ubezpieczenia w czasie rzucania
granatami bojowymi należy zorganizować zdublowaną łączność.
116. Zabrania się podnoszenia, przenoszenia, niewybuchu z miejsca jego upadku
(niewybuchy niszczyć na miejscu).
117. Podczas ćwiczeń w rzucaniu granatami ręcznymi ćwiczebnymi z wozów
bojowych (samochodów) można rzucać je ze wszystkich włazów, z wyjątkiem
włazu kierowcy (z samochodu – z wyjątkiem kabiny kierowcy). Z wozów
bojowych (samochodów) nie wykonuje się rzutów granatem bojowym.
118. Niszczenie uszkodzonych granatów bojowych i niewybuchów organizuje
kierownik ćwiczenia (rzutu) przy udziale grup (patroli) rozminowania lub
specjalistów wojsk inżynieryjnych mających odpowiednie przeszkolenie
specjalistyczne.
44
ROZDZIAŁ 7.
STRZELANIA SZKOLNE
119. Strzelania szkolne z broni strzeleckiej służą do nauki prowadzenia celnego ognia
różnymi sposobami w dzień i w nocy oraz w maskach przeciwgazowych, jak
również umiejętności samodzielnego rozwiązywania zadań strzeleckich.
Przygotowują do realizacji strzelań bojowych, sytuacyjnych i specjalnych.
Strzelania szkolne obowiązują podczas szkolenia kandydatów do służby
przygotowawczej i w jednostkach szkolnictwa wojskowego (nie dotyczy obsady
etatowej).
120. Strzelania szkolne prowadzi się na:
a) placach ćwiczeń ogniowych, strzelnicach garnizonowych i poligonowych
i kierunkach strzelań dla broni strzeleckiej, z wyjątkiem granatników
przeciwpancernych i karabinków – granatników;
b) strzelnicach poligonowych dla granatników przeciwpancernych i
karabinków – granatników.
121. Dopuszcza się realizację strzelań szkolnych z granatników przeciwpancernych
i karabinków – granatników w garnizonowych ośrodkach szkolenia – w
45
przypadku spełnienia określonych warunków strzelania oraz warunków
bezpieczeństwa przez strzelnicę (obiekt).
122. Zasady realizacji strzelań szkolnych:
1) realizację strzelań szkolnych poprzedzić prowadzeniem ćwiczeń
przygotowawczych;
2) stosować zasadę stopniowania trudności (od najprostszych do
trudniejszych);
3) w przypadku wyposażenia karabinka w celownik holograficzny, strzelania
realizowane są z jego wykorzystaniem.
46
komory nabojowej, zabezpiecza broń i melduje gotowość do strzelania przez
podniesienie wolnej ręki. Kierownik strzelania podaje następujące komendy: do
rozpoczęcia strzelania „Do popiersia ognia”, a po zakończeniu strzelania „Przerwij
ogień”.
Ocena
„bardzo dobrze” – trafić cel 4 razy;
„dobrze” – trafić cel 3 razy;
„dostatecznie” – trafić cel 2 razy.
Warunki strzelania: dzień, noc, w masce.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i rozpoczyna strzelanie.
47
Liczba nabojów: 4 szt. NGO (NGC)-74/ granat nasadkowy do kbs wz 96.
Czas: nieograniczony.
Postawa: dowolna.
Rodzaj ognia: pojedynczy.
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić w pole trzy razy;
„dobrze” – trafić w pole dwa razy;
„dostatecznie” – trafić w pole.
Warunki strzelania: dzień.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje się do
strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień.
48
„bardzo dobrze” – trafić cel dwukrotnie;
„dobrze” – trafić cel pierwszym granatem;
„dostatecznie” – trafić cel,
dla strzelających granatami KGN:
„bardzo dobrze” – trafić w pole dwoma granatami;
„dobrze” – trafić w pole pierwszym granatem;
„dostatecznie” – trafić w pole.
49
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką, wprowadza nabój do
komory nabojowej, zabezpiecza broń i melduje gotowość do strzelania przez
podniesienie wolnej ręki. Kierownik strzelania podaje następujące komendy: do
rozpoczęcia strzelania „ Do popiersia ognia”, a po zakończeniu strzelania „Przerwij
ogień”.
51
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i rozpoczyna strzelanie.
52
Liczba nabojów: 5 sztuk.
Czas: ograniczony czasem ukazywania się celów (cele ukazują się po
komendzie „Naprzód”).
Postawa: stojąca z wolnej ręki lub oburącz.
Rodzaj ognia: pojedynczy.
Ocena: „bardzo dobrze” - trafić trzy cele;
„dobrze” - trafić dwa cele;
„dostatecznie” - trafić jeden cel.
Warunki strzelania: dzień, w masce.
Wskazówki: Na linii wyjściowej strzelający dołącza magazynek do pistoletu, wkłada
broń do kabury. Na komendę „Naprzód” ćwiczący podbiega na LOO, wyjmuje broń,
wprowadza nabój do komory nabojowej, po czym prowadzi ogień. Trafienie figury
oznaczonej, do której nie wolno prowadzić ognia skutkuje uzyskaniem oceny
niedostatecznej.
53
Cel: karabin maszynowy (figura bojowa nr 27), cel ukazuje się 3 razy
po 30 sekund z przerwami 10-cio sekundowymi.
Odległość: 200 m.
Liczba nabojów: 15 szt. / 30 szt.(km MG 3).
Czas: ograniczony czasem ukazywania się celu.
Postawa: leżąca z przygotowanego SO lub stojąca w okopie.
Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego;
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić cel trzy razy;
„dobrze” – trafić cel dwa razy;
„dostatecznie” – trafić cel.
Warunki strzelania: dzień, noc.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” obsługa (strzelający)
zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje
się do strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień.
7.6.2. Strzelanie szkolne Nr 2 – strzelanie w postawie leżącej lub stojącej
w okopie
Cel: nr 1 – karabin maszynowy (figura bojowa nr 27), cel ukazuje się
2 razy po 30 sekund z przerwami 10-cio sekundowymi;
nr 2 – biegnący (figura bojowa nr 40a) poruszający się ruchem
poprzecznym lub skośnym 3 x 50 m, cel rozpoczyna ruch po
10 sekundach od trafienia lub ukrycia się celu nr 1.
Odległość: do celu:
nr 1 – 200 m;
nr 2 – 200 - 300 m.
Liczba nabojów: 30 szt./ 60 szt. (km MG 3).
Czas: ograniczony ukazywaniem się i ruchem celu.
Postawa: leżąca z przygotowanego SO lub stojąca w okopie.
Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego.
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić w dwa cele, w tym cel nr 1 dwa razy;
54
„dobrze” – trafić w dwa cele;
„dostatecznie” – trafić cel nr 1.
Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach;
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” obsługa (strzelający)
zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje
się do strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień.
Cel: czołg (figura bojowa nr 60), ukazuje się trzy razy po 40 sekund
z przerwą 25 sekund.
Odległość: 200-300 m.
Liczba nabojów: 3 szt. PG-7W.
Czas: ograniczony czasem ukazywania się celów (cel ukazuje się po
upływie 60 sekund od podania komendy „Naprzód”).
Postawa: leżąca lub stojąca w okopie.
55
Rodzaj ognia: pojedynczy.
Ocena: „bardzo dobrze” - trafić cel dwa razy;
„dobrze” - trafić cel pierwszym granatem;
„dostatecznie” - trafić cel.
Warunki strzelania: dzień, noc.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający (obsługa)
zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką i przygotowuje
się do strzelania. Kierownik strzelania stawia zadanie „Obserwować w sektorze na
prawo ... na lewo ... – wykryte cele niszczyć samodzielnie”. Strzelający (obsługa) po
wykryciu celu prowadzi ogień.
300
250
200
LOO
LW
250
0
200
0
LO
O
LW
Przebieg ćwiczenia
Sprawdzenie przystrzelenia
58
Ćwiczenie rozpoczyna się od sprawdzenia przystrzelenia broni na 100 m. Strzelający
oddaje 5 strzałów do tarczy na 100 m, sprawdza nastawy w razie potrzeby zeruje
celownik, a następnie potwierdza 5 kolejnymi strzałami prawidłowość
wprowadzonych poprawek.
Sprawdzenie przystrzeliwania broni wykonuje się na żądanie strzelca, do tarczy 23p.
Do tarcz nie podchodzi się. Strzelec z obserwatorem muszą przy użyciu lunety
celowniczej i obserwacyjnej sami dokonać pomiarów i wyzerować celownik.
Strzelanie szkolne
Para staje na LW. Na komendę kierownika strzelania „naprzód” zajmuje stanowisko
na LOO i przygotowuje się do strzelania. Postawa leżąca z podpórką, leżąca z
dwójnogiem lub postawa Hawkinsa. Na komendę „cel tarcza 23p odległość 300 m,
czas 10 minut – piętnastoma – ognia” żołnierz odbezpiecza broń i prowadzi ogień do
celu na 300 m – wykonuje 5 strzałów do każdej z tarcz. Po ustalonym czasie
kierownik strzelania podaje komendę „cel tarcza 23p, odległość 400 m, czas 10 minut
– piętnastoma – ognia”; strzelec zmienia nastawy na 400 m i prowadzi ogień.
Analogicznie podaje komendy do celu na odległości: 500 i 600 m. Po wykonaniu
strzelania broń należy przejrzeć i rozładować zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Po rozładowaniu broni kierownik strzelania podchodzi do tarcz i notuje wyniki.
Organizacja strzelania
Przed strzelaniem należy przygotować odpowiednią ilość ekranów i tarcz
papierowych. Ekrany można przenosić, tzn. po zaliczeniu 300 m sprawdza się wyniki
i przenosi na kolejną rubież. Dokładność ustawienia ekranów ±2m. Przedpole można
przygotować dla kilku par jednocześnie. Aby uniknąć pomyłek należy numerować
tarcze lub oznaczyć je kolorami.
59
m
600
500
400
300
LOO
LW
LW
1 2 3 4 60
62
Przebieg strzelania
Para staje na LW. Na komendę kierownika strzelania „naprzód” zajmuje stanowisko
na LOO i przygotowuje się do strzelania. Postawa leżąca z podpórką, leżąca z
dwójnogiem lub postawa Hawkinsa. Na komendę „określić odległość do celów, czas
30 minut – start” strzelec wraz obserwatorem mierzą odległość do celów przy użyciu
lunety celowniczej i lunety obserwacyjnej oraz przygotowują szkic „range carte”. Po
ustalonym czasie na komendę „do tarcz – ognia” strzelają do tarcz. Kolejność
strzelania do tarcz dowolna. Po wykonaniu strzelania broń należy przejrzeć i
rozładować zgodnie z obowiązującymi przepisami. Po zakończeniu strzelania,
żołnierze zamieniają się rolami i zmieniają stanowisko.
Organizacja strzelania
Pole tarczowe należy przygotować wcześniej, tak żeby strzelający nie wiedzieli na
jakiej odległości są cele. Cele umieszcza się na prowizorycznych stojakach lub
mocuje do żerdzi i wkopuje. Można naraz ustawić kilka ścieżek dla kilku par. Po
zmianie ról – strzelec – obserwator należy zmienić ścieżkę. Używać tarcz
kartonowych.
W celu uniknięcia pomyłek cele żerdzie lub stojaki oznaczać kolorami przypisanymi
do stanowiska lub numerami. Przed strzelaniem należy sprawdzić widoczność
wszystkich celów.
63
SCHEMAT POLA TARCZOWEGO
m
800
600
300
150
LOO
LW
64
7.8.3. Strzelanie szkolne Nr 1 Tor – strzelanie na celność i skupienie
65
Ćwiczenie rozpoczyna się od sprawdzenia przystrzelenia broni na 300 m. Strzelający
oddaje 5 strzałów do tarczy na 300 m, sprawdza nastawy w razie potrzeby zeruje
celownik a następnie potwierdza 5 kolejnymi strzałami prawidłowość
wprowadzonych poprawek.
Sprawdzenie przystrzeliwania broni wykonuje się na żądanie strzelca, do tarczy 23p.
Do tarcz nie podchodzi się. Strzelec z obserwatorem muszą przy użyciu lunety
celowniczej i obserwacyjnej sami dokonać pomiarów i wyzerować celownik.
Strzelanie szkolne
Para staje na LW. Na komendę kierownika strzelania „naprzód” zajmuje stanowisko
na LOO i przygotowuje się do strzelania. Postawa leżąca z podpórką, leżąca z
dwójnogiem. Na komendę „cel tarcza 23p odległość 400 m, czas 10 minut –
dziesięcioma – ognia” żołnierz odbezpiecza broń i prowadzi ogień do celu na 400 m
– wykonuje 5 strzałów do każdej z tarcz. Po ustalonym czasie kierownik strzelania
podaje komendę „cel tarcza 23p, odległość 600 m, czas 10 minut – dziesięcioma –
ognia”; strzelec zmienia nastawy na 600 m i prowadzi ogień. Po wykonaniu
strzelania broń należy przejrzeć i rozładować zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Po rozładowaniu broni kierownik strzelania podchodzi do tarcz i notuje wyniki.
Organizacja strzelania
Przed strzelaniem należy przygotować odpowiednią ilość ekranów i tarcz
papierowych. Ekrany można przenosić, tzn. po zaliczeniu 400 m sprawdza się wyniki
i przenosi na kolejną rubież. Dokładność ustawienia ekranów ±2m. Przedpole można
przygotować dla kilku par jednocześnie. Aby uniknąć pomyłek należy numerować
tarcze lub oznaczyć je kolorami.
66
m
800
600
400
LOO
LW
1 2 3 4
67
7.8.4. Strzelanie szkolne Nr 1 z karabinu wyborowego SWD - strzelanie na
celność
Cel: 3 x obserwator (3 x figura bojowa nr 20), z których każdy
ukazuje się raz na 20 sekund z przerwami 20-to sekundowymi.
Odległość: 200-300 m.
Liczba nabojów: 6 szt.
Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.
Postawa: dowolna ze zmianą SO.
Rodzaj ognia: pojedynczy.
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić trzy cele;
„dobrze” – trafić dwa cele;
„dostatecznie” – trafić cel.
Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje się do
strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień. Po każdym
trafieniu lub ukryciu się celu strzelający zmienia stanowisko ogniowe (w postawie
dowolnej) i prowadzi ogień.
68
7.9. Strzelanie z 40 mm granatnika MK-19
7.9.1. Strzelanie szkolne Nr 1 – strzelanie w postawie siedzącej
Cel: Grupa piechoty: 4 x biegnący (4 x figura bojowa nr 40)
rozmieszczony w środku pola prostokąta o szerokości 10 m
i głębokości 20 m. 4.
Odległość: 400-450 m.
Liczba naboi: 6 szt.
Czas: nieograniczony.
Postawa: siedząca.
Rodzaj ognia: pojedynczy.
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić w pole cztery razy,
„dobrze” – trafić w pole 3 razy,
„dostatecznie” – trafić w pole.
Warunki strzelań: dzień.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje się do
strzelania. Na komendę kierownika strzelania „Cel - grupa piechoty, Zniszczyć” -
strzelający (obsługa) prowadzi ogień do celu.
4
W przypadku nie używania amunicji odłamkowo-burzącej dopuszcza się stosowanie podnośników mechanicznych do
celów.
69
7.9.2. Strzelanie szkolne Nr 2 – strzelanie w postawie siedzącej
7.10. 60 mm moździerza LM – 60 D
Cel: piechota (3 figury bojowe nr 30, 40 lub 40a) lub karabin maszynowy
(figura bojowa nr 27) lub granatnik ciężki (figura bojowa nr 36) lub
pancerzownica (figura bojowa nr 31).
5
W przypadku nie używania amunicji odłamkowo-burzącej dopuszcza się stosowanie podnośników mechanicznych do
celów.
70
Wstrzeliwanie: według znaku uchyleń.
Warunki wykonania zadania ogniowego:
pocisk odłamkowy;
odległość strzelania od minimalnej do maksymalnej;
zużycie amunicji na wstrzeliwanie – 5 szt.;
amunicja znajduje się na SO przygotowana do strzelania;
zadanie wykonywane w dzień.
Uwagi:
a) ocena ogólna za wykonanie zadania – na podstawie średniej za czas
i dokładność ognia skutecznego;
b) ocena za dokładność ognia skutecznego jest średnią za donośność i kierunek;
c) czasy lotów pocisków należy odjąć od ogólnego czasu wykonania zadania;
d) na każdą serię ognia skutecznego odjąć 30 sekund od ogólnego czasu
wykonania zadania ogniowego;
e) czas wykonywania zadania mierzy się od momentu zameldowania przez
celowniczego „Cel widzę”;
f) czas mierzy się do momentu zameldowania przez celowniczego „Cel
obezwładniony” lub „Cel zniszczony”.
71
ROZDZIAŁ 8.
STRZELANIA BOJOWE
72
8.1. Strzelania bojowe z karabinku
75
Rys. 8.1.2. Szkic strzelania bojowego nr 2
77
Rys. 8.1.3. Szkic strzelania bojowego nr 3
78
Odległość: do celu:
nr 1 – 150 m;
nr 2 – 75 m;
nr 3 – 75-100 m;
nr 4 – od 100 do 150 m.
Liczba nabojów: 24 szt.
Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.
Postawa: do celu:
nr 1 i 2 – leżąca z wykorzystaniem podpórki;
nr 3 – klęcząca za ukryciem;
nr 4 – według decyzji strzelającego.
Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego.
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić wszystkie cele, w tym cel nr 3
dwukrotnie;
„dobrze” – trafić wszystkie cele;
„dostatecznie” – trafić trzy cele.
Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód”, strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką i przygotowuje się do
strzelania. Po wykryciu celu strzelający prowadzi ogień i samodzielnie zmienia
stanowisko ogniowe.
79
Rys. 8.2.1. Szkic strzelania bojowego nr 1
Cel: nr 1 – popiersie z granatem (figura bojowa nr 23g) ukazuje się 2 razy w dwóch
różnych miejscach, cel podnosi się na 30 sek. (czas liczony od komendy
„NAPRZÓD”), drugi raz podnosi się na 15 s, po trafieniu lub ukryciu się
celu nr 1 podczas pierwszego ukazania;
nr 2 – klęczący (figura bojowa nr 30), ukazująca się na 20 s po 10 s od trafienia
lub ukrycia się celu nr 1.
Odległość: do celu:
nr 1 – 75 m,
nr 2 – 100 m.
Liczba nabojów: 12 szt.
Czas: ograniczony ukazywaniem się celów.
Postawa: leżąca bez podpórki.
Rodzaj ognia: wg decyzji strzelającego.
80
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić wszystkie cele, w tym cel nr 1 dwa razy;
„dobrze” – trafić dwa cele;
„dostatecznie” – trafić cele nr 1.
Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach.
Wskazówki: Na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawę strzelecką, przygotowuje się do
strzelania i rozpoczyna strzelanie.
82
8.5. Strzelanie bojowe z karabinu maszynowego
84
nr 5 – 300 m.
Liczba nabojów: 60 szt./ 80 szt. (km MG 3).
Czas: ograniczony ukazywania się celów.
Postawa: do celu:
nr 1, 2 i 3 – stojąca w okopie;
nr 4 i 5 – leżąca.
Rodzaj ognia: wg decyzji strzelającego.
Ocena:
„bardzo dobrze” – trafić pięć celów;
„dobrze” – trafić cztery cele, w tym cel nr 1;
„dostatecznie” – trafić trzy cele.
Warunki strzelania: dzień, noc, w maskach.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający biegiem
zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje
się do strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień, po
trafieniu lub ukryciu się celu nr 3 strzelający zmienia samodzielnie SO i prowadzi
ogień do celów nr 4 i 5.
86
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający biegiem
zajmuje stanowisko ogniowe na LOO, przyjmuje postawą strzelecką i przygotowuje
się do strzelania. Po wykryciu celu strzelający samodzielnie prowadzi ogień, po
trafieniu lub ukryciu się celu nr 3 strzelający zmienia samodzielnie SO i prowadzi
ogień do celów nr 4 i 5.
87
Odległość: do celu:
nr 1 – 250-350 m;
nr 2 – 200-400 m.
Liczba nabojów: cel nr 1 i 2-4 szt. PG-7W.
Czas: ograniczony czasem ukazywania się i ruchem celu
(cel nr 1 ukazuje się po upływie 60 sekund od podania komendy
„Naprzód”).
Postawa: do celu:
nr 1 – dowolna;
nr 2 – dowolna (po zmianie SO).
Rodzaj ognia: cel nr 1 i 2 pojedynczy.
Ocena:
„bardzo dobrze” – trafić dwa cele;
„dobrze” – trafić cel nr 2;
„dostatecznie” – trafić cel nr 1.
Warunki strzelania: dzień, noc.
Wskazówki: na komendę „Naprzód” Obsługa zajmuje stanowisko ogniowe na LOO,
przyjmuje postawę strzelecką i przygotowuje się do strzelania. Obsługa po wykryciu
celów prowadzi ogień. Po trafieniu lub ukryciu się celu nr 1 i 3, obsługa zmienia
stanowisko i po wykryciu celów prowadzi ogień.
88
Rys. 8.6.1. Szkic strzelania bojowego nr 1
89
Warunki: dzień, wiatr do 6 m/s.
Oceny: wykonał gdy: na 25 strzałów 18 jest w celu. W tarczach 23p liczą
się tylko trafienia w strefę punktowaną
Strzelanie prowadzi się w parach – strzelec – obserwator. Wyposażenie obserwatora
– luneta obserwacyjna z przybliżeniem stałym min. 30 x lub zmiennym. Luneta
obserwacyjna wyposażona w krzyż mil-dot lub inny krzyż wyskalowany w
tysięcznych.
Wskazówki
Para zalega na przedpolu we wcześniej wskazanym miejscu na rubieży I.
Wyposażenie pary: Karabin wyborowy, luneta obserwacyjna na trójnogu, 5
magazynków w każdym po 5 sztuk nabojów. Ubiór maskałata. Czynności osób
funkcyjnych określono w tabeli.
Komendy
Ilość Czynności rozjemcy
Lp. Miejsce kierownika Czynności strzelających Czas
amunicji ogniowego
strzelania
1 Rubież I „Strzelec wyborowy Wstają. Przyjmują postawę 30 sek. - Sprawdza czynności
wykryty. Przygotuj stojącą. Strzelec opiera broń
się – postawa o obserwatora. Obserwator
strzelecka stojąca, obserwuje przedpole.
czas 30 sekund”.
2 Rubież I „Cel tarcza 23p. Podłącza magazynek. 3 min. 5 szt. Sprawdza czynności.
Odległość 150 m, Ładuje broń, wprowadza
czas 3 minuty, nastawy podane przez
pięcioma ognia. obserwatora. Oddaje 5
strzałów. Obserwator
koryguje ogień.
3 Rubież I Przerwij ogień. Odłącza magazynek. ok. 1 min - Sprawdza
Rozładuj broń. Przesuwa zamek w tylne rozładowanie broni.
położenie. Melduje do KS
rozładowanie i
przejrzenie broni.
4 Rubież I Na kolejną rubież- Zalegają i czołgają się w 3 min. - Idzie na kolejną rubież.
czołganiem przez kierunku swojego rozjemcy. Mierzy czas. Jeśli para
pełzanie naprzód. nie zmieściła się we
wskazanym czasie,
automatycznie
strzelanie uznaje się za
niewykonane.
5 Rubież Przygotuj się. Przyjmują postawę 30 sek. - Sprawdza czynności.
90
Komendy
Ilość Czynności rozjemcy
Lp. Miejsce kierownika Czynności strzelających Czas
amunicji ogniowego
strzelania
II Postawa klęcząca, klęczącą. Strzelec opiera
czas 30 sek. broń o obserwatora.
Obserwator obserwuje
przedpole.
6 Rubież Cel tarcza 23p. Podłącza magazynek. 3 min. 5 szt. Sprawdza czynności
II Odległość 200 m, Ładuje broń, wprowadza
czas 3 minuty, nastawy podane przez
pięcioma ognia. obserwatora. Oddaje 5
strzałów. Obserwator
koryguje ogień.
7 Rubież Przerwij ogień. Odłącza magazynek. ok. 1 min - Sprawdza
II Rozładuj broń Przesuwa zamek w tylne rozładowanie broni.
położenie Melduje do KS
rozładowanie i
przejrzenie broni.
8 Rubież Na kolejną rubież- Zalegają i przemieszczają 2 min. - Idzie na kolejną
II na czworaka się na czworaka się w 30 sek. rubież. Mierzy czas.
naprzód. kierunku swojego Jeśli para nie
rozjemcy. zmieściła się we
wskazanym czasie,
automatycznie
strzelanie uznaje się
za niewykonane.
9 Rubież Przygotuj się. Przyjmują postawę 30 sek. - Sprawdza czynności.
III Postawa siedząca, siedzącą. Strzelec opiera
czas 30 sek. broń o obserwatora.
Obserwator obserwuje
przedpole.
10 Rubież Cel tarcza 23p. Podłącza magazynek. 3 min. 5 szt. Sprawdza czynności
III Odległość 250 m, Ładuje broń, wprowadza
czas 3 min., nastawy podane przez
pięcioma ognia. obserwatora. Oddaje 5
strzałów. Obserwator
koryguje ogień.
11 Rubież Przerwij ogień. Odłącza magazynek. ok. 1 min - Sprawdza
III Rozładuj broń. Przesuwa zamek w tylne rozładowanie broni.
położenie. Melduje do KS
rozładowanie i
przejrzenie broni.
12 Rubież Na kolejną rubież- Przemieszczają się 2 min. - Idzie na kolejną
III skokami naprzód. skokami na kolejną rubież. Mierzy czas.
rubież. Jeśli para nie
zmieściła się we
wskazanym czasie,
automatycznie
strzelanie uznaje się
91
Komendy
Ilość Czynności rozjemcy
Lp. Miejsce kierownika Czynności strzelających Czas
amunicji ogniowego
strzelania
za niewykonane.
13 Rubież Przygotuj się. Zalegają, przyjmują 30 sek. - Sprawdza czynności.
IV Postawa leżąca, postawę leżącą.
czas 30 sek. Obserwator rozkłada
trójnóg do lunety.
14 Rubież Cel, sylwetka lewa, Wyszukuje cel z 5 min. 5 szt. Sprawdza czynności.
IV odległość nieznana, obserwatorem, oblicza
czas 5 min., odległość, wprowadza
pięcioma ognia. nastawy. Podłącza
magazynek, ładuje broń i
oddaje 5 strzałów do celu.
Obserwator koryguje
ogień.
15 Rubież Przerwij ogień. Odłącza magazynek. ok. 1 min - Sprawdza
IV Rozładuj broń Przesuwa zamek w tylne rozładowanie broni.
położenie. Melduje do KS
rozładowanie i
przejrzenie broni.
16 Rubież Na kolejną rubież, Przemieszczają się 1 min. - Biegnie na kolejną
IV biegiem marsz. biegiem. rubież. Mierzy czas.
Jeśli para nie
zmieściła się we
wskazanym czasie,
automatycznie
strzelanie uznaje się
za niewykonane.
92
Komendy
Ilość Czynności rozjemcy
Lp. Miejsce kierownika Czynności strzelających Czas
amunicji ogniowego
strzelania
przejrzenie broni.
RAZEM ok. 35 25 szt.
minut
101 – 200m
20 – 100m
150m
RUBIEŻ I
200m
250m
RUBIEŻ II
350m
400m
RUBIEŻ III
RUBIEŻ IV
94
RUBIEŻ V
Rys. 8.7.1 Strzelanie nr B1 – Schemat pola tarczowego
95
obserwacyjna wyposażona w krzyż mil-dot lub inny krzyż wyskalowany w
tysięcznych.
Przebieg strzelania
Para staje na LW. Na komendę kierownika strzelania „naprzód” zajmuje stanowisko
na LOO i przygotowuje się do strzelania. Postawa leżąca z podpórką, leżąca z
dwójnogiem. Na komendę „określić odległość do celów, czas 20 minut – start”
strzelec wraz obserwatorem mierzą odległość do celów przy użyciu lunety
celowniczej i lunety obserwacyjnej oraz przygotowują szkic „range carte”. Po
ustalonym czasie kierownik strzelania lub rozjemca ogniowy odbiera szkice i
numeruje cele na szkicu. Następnie oddaje szkice. Po 2 minutach podaje komendę
„Cel nr …. czas 2 minuty, trzema zniszczyć”, po 2 minutach kolejny cel i tak aż do
zniszczenia wszystkich celów. Po zakończeniu strzelania, żołnierze zamieniają się
rolami i zmieniają stanowisko.
Organizacja strzelania
Należy ustawić przynajmniej 2 ścieżki – 1 dla strzelca, druga dla obserwatora
po zmianie ról. Cele na ścieżkach muszą różnić się odległościami. Wyznacza się
kierownika strzelania i rozjemcę ogniowego – kierownik strzelania odpowiada za
ścieżkę nr 1, rozjemca ogniowy za ścieżkę nr 2. W przypadku większej ilości ścieżek,
na każdą wyznacza się rozjemcę ogniowego.
Pole tarczowe może być ustawione na podnośnikach lub figury mocuje się na
żerdziach. Kierownik strzelania i rozjemca ogniowy jeśli to możliwe notują na
bieżąco wyniki, jeśli nie ma pewności co do trafienia, należy sprawdzić przestrzeliny.
Figury wcześniej powinny mieć zaklejone wszystkie przestrzeliny. Można
wykorzystywać figury bojowe wykonane z blachy, kartonu, sklejki. W przypadku
stosowania amunicji typu ball można stosować cele na statywach z grubej blachy
typu gong. Po ustawieniu pola należy sprawdzić ze stanowisk widoczność wszystkich
celów. W celu rozróżnienia celów na ścieżkach można stosować numery lub kolory.
96
Przed strzelaniem kierownik strzelania ustala z rozjemca ogniowym kolejność
niszczenia celów np. „8, 4, 3, 6, 1, 7, 5, 2”. Zabrania się podawać przed strzelaniem
dokładnej odległości do celów oraz kolejności ich niszczenia.
m
1200
1200
8
1100
1100
7
1000
6
900
5
800
800
4
700
700
3
600
600
2
500
500
1
97
400
8.7.3. Strzelanie bojowe dla karabinów wyborowych: SWD oraz TRG21,
TRG 22 z celownikami PM1 Nr B1 - strzelanie do różnych celów
ukazujących się i ruchomych
98
samodzielnie prowadzi ogień. Dopuszczalne wyposażenie obserwatora: luneta
obserwacyjna i dalmierz laserowy.
99
Odległość: do celu:
nr 1 – 700-800 m;
nr 2 – 500-600 m;
nr 3 – 400-500 m.
Liczba nabojów: 10 szt.
Czas: ograniczony czasem ukazywania się celów.
Postawa: siedząca.
Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego.
Ocena:
„bardzo dobrze” – trafić trzy cele;
„dobrze” – trafić cel nr 1 i 2 lub nr 3;
„dostatecznie” – trafić cel nr 1.
Cel nr 1 uważa się za trafiony jeżeli uzyska się trafienie bezpośrednie w cel lub
w wyznaczony kwadrat o boku 3 m.
Cele nr 2 i 3 uważa się za trafione jeżeli uzyska się trafienie bezpośrednie w cel lub
w wyznaczone koło o promieniu 5 m.
100
Rys. 8.8.1 Szkic strzelania bojowego nr B1
Zadanie:
Obsługa moździerza znajduje się w pojeździe (w trakcie marszu) gdy przekazano
komendę do obezwładnienia celu.
Cel: piechota (3 figury bojowe nr 30, 40 lub 40a) lub karabin maszynowy
(figura bojowa nr 27) lub granatnik ciężki (figura bojowa nr 36) lub
pancerzownica (figura bojowa nr 31).
Uwagi:
a) ocena ogólna za wykonanie zadania – na podstawie średniej za czas i
dokładność ognia skutecznego;
b) ocena za dokładność ognia skutecznego jest średnią za donośność i kierunek;
c) czasy lotów pocisków należy odjąć od ogólnego czasu wykonania zadania;
d) na każdą serię ognia skutecznego odjąć 30 sekund od ogólnego czasu
wykonania zadania ogniowego;
e) czas wykonania zadania liczy się od momentu zatrzymania pojazdu;
f) czas mierzy się do momentu zameldowania przez celowniczego „Cel
obezwładniony” lub „Cel zniszczony”.
103
8.10.3. Rzut granatem ręcznym z wozu bojowego
105
ROZDZIAŁ 9.
STRZELANIA SYTUACYJNE
Nie dotyczy broni bezkurkowej.
107
Cele: 3 x biegnący (3 x figura bojowa nr 40) lub 3 x tarcze sportowe
TS-10 rozstawione na odcinku o szerokości do 15 m, ukazujące
się przemiennie w losowej kolejności pojedynczo dla pistoletów
bezkurkowych na 10 sekund (dla pozostałych pistoletów na
13 sekund) z przerwą 3 sekundy.
Odległość: 25 m.
Liczba nabojów: 6 szt.
Czas: ograniczony czasem ukazywania się celów.
Postawa: stojąca z wolnej ręki lub oburącz.
Rodzaj ognia: pojedynczy.
Ocena: „bardzo dobrze” – trafić 3 cele;
„dobrze” – trafić 2 cele;
„dostatecznie” – trafić cel.
Warunki strzelania: dzień.
Wskazówki: na komendę kierownika strzelania „Naprzód” strzelający zajmuje
stanowisko ogniowe w postawie stojąc na LOO i przygotowuje się do strzelania
(dołącza magazynek, przeładowuje, zabezpiecza i chowa broń do kabury). Na
komendę kierownika strzelania „Ognia” strzelający prowadzi ogień do celów. Na
komendę kierownika strzelania „Przerwij ogień”, strzelający przerywa strzelanie.
Oddanie strzału po upływie czasu strzelania skutkuje nie uznaniem jednego trafienia.
Nie dotyczy broni bezkurkowej.
108
Rys. 9.1.2. Szkic strzelania sytuacyjnego nr 2
Cel: biegnący (figura bojowa nr 40) lub tarcza sportowa TS-10, cel
stały.
Odległość: 25 m.
Liczba nabojów: 8 szt. (po 4 szt. w magazynku).
Czas: 1 minuta.
Postawa: stojąca i klęcząca (pistolet trzymany oburącz).
Rodzaj ognia: według decyzji strzelającego.
Ocena: „bardzo bobrze” – trafić cel 6 razy;
„dobrze” – trafić cel 4 razy;
„dostatecznie” – trafić cel 3 razy.
Warunki strzelania: dzień.
110
Rys. 9.1.4. Szkic strzelania sytuacyjnego nr 4
112
ZAŁĄCZNIK A
Strzelania i ćwiczenia
maszynowy/
maszynowy
Mini Beryl
wyborowy
Uwagi
karabinek
karabinek
karabinek
granatnik
granatnik
bojowym
Okres granatem
karabin
karabin
pistolet
ppanc
Lp. Funkcja
rzut
PW
szkolenia
113
Strzelania i ćwiczenia
maszynowy/
maszynowy
Mini Beryl
wyborowy
Uwagi
karabinek
karabinek
karabinek
granatnik
granatnik
bojowym
granatem
Okres
karabin
karabin
pistolet
ppanc
Lp. Funkcja
rzut
PW
szkolenia
Etap I/Okres
zgrywania
B3
kompania/
batalion
Etap II
realizacja B3
zadań
Etap I/Okres
zgrywania
B2
drużyna/
pluton
Etap I/Okres
6 Strzelcy karabinka zgrywania x**
B3
kompania/
batalion
Etap II
realizacja B3
zadań
W każdym
7 Celowniczy rpg * B1 B1 B1 x**
etapie/okresie
114
Strzelania i ćwiczenia
maszynowy/
maszynowy
Mini Beryl
wyborowy
Uwagi
karabinek
karabinek
karabinek
granatnik
granatnik
bojowym
granatem
Okres
karabin
karabin
pistolet
ppanc
Lp. Funkcja
rzut
PW
szkolenia
Na
Kadeci Szkół
13 zakończenie B1 B1 B1 x**
Podoficerskich
szkolenia
UWAGA:
- przedstawione zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie
(roku) szkolenia;
- żołnierzy obowiązują strzelania z broni etatowej;
- żołnierze rezerwy, NSR realizuje strzelania identycznie jak „pozostali żołnierze batalionu” z broni
będącej na jej etatowym wyposażeniu;
- strzelania nocne realizowane są z wykorzystaniem celowników noktowizyjnych w zależności od
wyposażenia etatowego pododdziału;
- przyjąć następującą skalę trudności: dzień, w maskach (m) i noc (N).
A-2
ZAŁĄCZNIK B
Strzelania i ćwiczenia
Okres
Lp. Funkcja pistolet pistolet rzut granatem Uwagi
szkolenia karabinek
maszynowy wojskowy bojowym
1 D-cy kcz, z-cy d-cy w każdym B1 x**
115
kcz, d-cy plcz etapie/
2 Dowódcy załóg okresie B1 x**
Działonowi/
3 B1 x**
operatorzy
4 Ładowniczowie*** B1 x**
5 Kierowcy B1 x**
Pozostali żołnierze
6 B1 B1 B1 x**
batalionu*
Pozostali żołnierze
7 JW. , dowództw i B1 B1 B1 x**
sztabów *
8 Instruktorzy Ośr. Sz. * B1 B1 B1 x**
Kadeci Szkół Na
9 Podoficerskich zakończenie B1 B1 x**
szkolenia
B-1
116
ZAŁĄCZNIK C
Strzelania
maszynowy/
maszynowy
Mini Beryl
wyborowy
karabinek
karabinek
karabinek
granatnik
granatnik
Uwagi
granatem
bojowym
karabin
karabin
Okres
pistolet
ppanc
Lp. Funkcja
rzut
PW
szkolenia
D-ca
kompanii/baterii, z- w każdym
1 etapie/okresie
B1 B1 B1 x**
ca d-cy kompanii/
baterii, *
Dowódca plutonu,
dowódcy drużyn, w każdym
2 B1 B1 B1 x**
obsług (kierownik etapie/okresie
warsztatu) *
w każdym
3 Kierowcy * etapie/okresie
B1 B1 x**
w każdym
4 Celowniczy km etapie/okresie
B1 x**
w każdym
5 Celowniczy rpg etapie/okresie
B1 B1 x**
Strzelcy karabinu w każdym
6 etapie/okresie
B1 x**
wyborowego
Strzelcy karabinka
w każdym
7 wz. 96/74/72/60 etapie/okresie
B1 1 x**
Pozostali żołnierzy
w każdym
8 batalionu/dywizjonu, etapie/okresie
B1 B1 B1 x**
kompanii, baterii *
Pozostali żołnierze
w każdym
9 JW., dowództw i etapie/okresie
B1 B1 B1 x**
sztabów *
w każdym
10 Instruktorzy Ośr. Sz. etapie/okresie B1 B1 B1 B1 x**
Na
Kadeci Szkół
11 zakończenia B1 B1 x**
Podoficerskich
szkolenia
Strzelania i ćwiczenia
Karabin maszynowy
Pistolet maszynowy
Pistolet wojskowy
przeciwpancerny
Ręczny granat
Karabinek
Granatnik
Okres
bojowy
Lp. Funkcja Uwagi
szkolenia
1. W szkoleniu przyjąć zasadę stopniowania trudności strzelań zgodnie z warunkami strzelania: dzień , noc
i w maskach pgaz.
2. Obsługi karabinów maszynowych i granatników wykonują strzelania zamiennie funkcjami (celowniczy
i jego pomocnik).
3. Żołnierze rezerwy, NSR realizują strzelania B1 z broni będącej w ich etatowym wyposażeniu.
D-1
118
ZAŁĄCZNIK E
rzut granatem
maszynowy
maszynowy
Lp. Funkcja Okres
wyborowy
Uwagi
karabinek
karabinek
granatnik
granatnik
bojowym
karabin
karabin
pistolet
ppanc
szkolenia
PW
Związki taktyczne, oddziały i pododdziały jednostek pływających
1 Żołnierze sztabu* w każdym okresie B1 X
2 Żołnierze okrętu w każdym okresie B1 B1 X
3 Marynarze zawodowi w każdym okresie B1 X
4 Żołnierze rezerwy ** w czasie szkol. B1 B1 X
UWAGA:
* realizują też pozostali żołnierze zawodowi nie wyszczególnieni w tabeli;
- kadra Dowództwa MW wykonuje strzelania jak kadra sztabu ZT z wyłączeniem rzutu grantem;
** strzelanie w zależności od posiadanego uzbrojenia.
Związek taktyczny, oddziały i pododdziały lotnicze, brzegowe
UWAGA:
- powyższe wykazy określają strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym etapie szkolenia;
- strzelania z broni zespołowej wykonują zamiennie funkcjami celowniczy i jego pomocnik;
- przyjąć następującą skalę trudności: dzień, noc (N) i w maskach (M);
- żołnierzy obowiązują strzelania z broni etatowej (przydzielonej);
119
- SW (specjalności wojskowe).
E-1
ZAŁĄCZNIK F
maszynowy
maszynowy
Mini Beryl
Karabinek
Karabinek
Karabinek
Granatnik
wyborowy
granatnik/
Pallad - D
wojskowy
granatnik
Uwagi
granatem
bojowym
Karabin
Karabin
Okres
Pistolet
Pistolet
ppanc.
Lp. Funkcja
Rzut
szkolenia
Żołnierze
w roku B1 B2 B1
1 kompanii X
szkoleniowym (D) (D,N,m) (D,N,m)
manewrowych**
Żołnierze
pododdziałów
w roku B1 B1 B1 B1
2 prewencji, X
szkoleniowym (D) (D,N,m) (D,N,m) (D,N,m)
logistycznych i
dowodzenia**
w roku B1 B1 B2 B1 B1 B2 B1
3 Żołnierze WDS X
szkoleniowym (D) (D,N,m) (D,N,m) (D,N,m) (D,N) (D,N,m) (D)
w roku B1 B2 B1 B2
4 Żołnierze WO X
szkoleniowym (D) (D,N) (D,N) (D,N)
w roku B1 B1 B2
5 Celowniczy km X
szkoleniowym (D) (D,N,m) (D,N,m)
Celowniczy
w roku B1 B2 B1 B1
6 granatnika X
szkoleniowym (D) (D,N,m) (D,N,m) (D)
ppanc**
Celowniczy
granatnika w roku B1 B2 B1
7 1 X
podwieszanego/ szkoleniowym (D) (D,N,m) (D,N,m)
Pallad**
Dowódcy w roku B1 B2 B1 B1 B1
8 1 X
pododdziałów * szkoleniowym (D) (D,N) (D,N) (D,N) (D)
Pozostali w roku B1 B1 B1 B1
9 X***
żołnierze** szkoleniowym (D) (D) (D) (D)
Żołnierze w trakcie B1 B1 B1 B1
10
rezerwy, NSR** szkolenia (D) (D) (D) (D)
w trakcie B1 B1 B1 B1
szkolenia (D) (D) (D) (D)
Słuchacze
11
CSŻW w trakcie
2 2 2 2
szkolenia
(D) (D) (D) (D)
podstawowego
120
F-2
ZAŁĄCZNIK G
Strzelania i ćwiczenia
Rzut granatem
Uwagi
maszynowy
maszynowy
Okres
wyborowy
wojskowy
Karabinek
bojowym
Lp. Funkcja
Karabin
Karabin
Pistolet
Pistolet
szkolenia
Żołnierz DGW,
1 dowództwa, w każdym okresie B1 x*
sztaby JW.
Dowództwa i
2 w każdym okresie B1 x*
sztaby batalionów.
Żołnierze
pododdziałów,
3 w każdym okresie B1 x*
uzbrojeni w pistolet
wojskowy.
Żołnierze uzbrojeni
4 w każdym okresie B1 x*
w karabinek.
Żołnierze uzbrojeni
5 w pistolet w każdym okresie B1 x*
maszynowy.
6 Celowniczy km. w każdym okresie B1 x*
Strzelec karabinu
7 w każdym okresie B1 x*
wyborowego.
UWAGA:
- jeżeli dany rodzaj uzbrojenia występuje w wyposażeniu pododdziału;
- przedstawione zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie
szkolenia;
- żołnierzy obowiązują strzelania z broni etatowej;
- żołnierze rezerwy, NSR realizuje strzelania identycznie jak żołnierze DGW z broni będącej na jej
etatowym wyposażeniu;
- strzelania nocne realizowane są z wykorzystaniem celowników noktowizyjnych w zależności od
wyposażenia etatowego pododdziału;
- przyjąć następującą skalę trudności: dzień (D), w maskach (m) i noc (N).
121
G-1
ZAŁĄCZNIK H
karabin maszynowy
pistolet maszynowy
karabinek granatnik
karabin wyborowy
granatnik ppanc
rzut granatem
karabinek
bojowym
Lp. Funkcja Etap szkolenia
PW
1 Żołnierze dowództw i sztabów raz
jednostek i instytucji w roku szkoleniowym B1* B1 na 2
wojskowych** lata
* dotyczy żołnierzy wyposażonych etatowo w karabinek,
** dotyczy: IWsp SZ, BLog, RBLog (składy, WOG-i, WKTr-y, warsztaty techniczne), dowództw i sztabów
batalionów, WSzW, WKU, KG, RZI, TOL, ośrodków badawczo – wdrożeniowych, CSLog, orkiestr
wojskowych.
karabinek granatnik
karabin wyborowy
granatnik ppanc
rzut granatem
bojowym**
Mini Beryl
karabinek
122
Strzelania i ćwiczenia w rzucaniu granatami
pistolet maszynowy/
karabin maszynowy
karabinek granatnik
karabin wyborowy
granatnik ppanc
rzut granatem
bojowym**
Mini Beryl
karabinek
Lp. Funkcja Etap szkolenia
PW
12 Pozostała kadra B1 B1 x
* dowódcy kompanii zastępcy dowódcy kompanii, dowódcy plutonów, pomocnicy dowódców plutonów i dowódcy drużyn
(obsług, załóg) wykonują strzelania z broni, jaka znajduje się na wyposażeniu pododdziału, pozostałych żołnierzy obowiązują
strzelania z broni etatowej;
** rzut granatem każdy żołnierz pododdziału powinien odbyć przynajmniej jeden raz w roku.
UWAGA: H-1
1. Zestawienie ćwiczeń i strzelań obowiązujących pododdziały wsparcia i zabezpieczenia oraz
instytucje wojskowe IWsp SZ określa zakres organizowania i prowadzenia szkolenia
strzeleckiego oraz sprawdzania umiejętności prowadzenia ognia z broni strzeleckiej.
2. Zestawienie określa strzelania o najwyższym stopniu trudności w danym okresie szkolenia.
3. Żołnierze Narodowych Sił Rezerwowych (NSR) wykonują strzelania z broni strzeleckiej
będącej na ich wyposażeniu oraz rzut granatem bojowym, obowiązujące w danym etapie
szkolenia w pododdziale w którym mają nadane przydziały kryzysowe (zależnie od
przydzielonych limitów na dany rok).
123
H-2
ZAŁĄCZNIK I
Strzelania i ćwiczenia
maszynowy
maszynowy
wyborowy
wojskowy
karabinek
karabinek
granatnik
granatnik
bojowym
granatem
Korpus osobowy Okres
karabin
karabin
pistolet
pistolet
ppanc
Lp. Uwagi
rzut
(pododdziały) szkolenia
Wojsk Lądowych
1 Zmechanizowane, 1 rok B1 2m 2m X
rozpoznawcze, 2 rok B1 B2 B1 B1
desantowo- 3 rok B2 1N B3 1 2
szturmowe 4 rok B3 B1 B3 B1 *
5 rok *
Studium
B1 B1 B1 1 B1 B1 X *
Oficerskie
2 Czołgów 1 rok B1 2m 2m X
2 rok B2 B1 B1
3 rok B3 B1
4 rok B3 B1 *
5 rok *
Studium
B1 B1 B1 X *
Oficerskie
3 Wsparcia 1 rok 2m 2N 2 X
i zabezpieczenia 2 rok 1 2N 2m 2m
3 rok 2N** B1 B1 B1
4 rok B1** 1** B1 1** B1 B1 *
5 rok *
Studium
B1** 1** B1 1** B1 B1 X *
Oficerskie
124
* w ramach praktyk odbywają strzelania realizowane przez pododdziały do których są przydzieleni;
** jeżeli dany rodzaj uzbrojenia występuje w wyposażeniu pododdziału.
I-1
Strzelania i ćwiczenia
maszynowy
maszynowy
wyborowy
wojskowy
karabinek
karabinek
granatnik
granatnik
bojowym
granatem
Korpus osobowy Okres
karabin
karabin
pistolet
pistolet
Lp. ppanc. Uwagi
rzut
(pododdziały) szkolenia
Sił Powietrznych
1 rok 1 1 1 X
2 rok 11 2m 2 2
3 rok 11 B1 B1 B1
4 rok *
5 rok *
Studium
11 B1 B1 B1 X *
Oficerskie
Marynarki Wojennej
1 rok 1 1 X
2 rok 2 2 1
3 rok 3N 2N 1 X
4 rok 3m 2 *
5 rok B1 B1 *
Medyczny
5-6 rok B1 2m 2m X
125
I-2
ZAŁĄCZNIK J
Pistolet wojskowy
Ręczny granat
maszynowy
maszynowy
Karabinek
Karabin
Pistolet
bojowy
Lp. Funkcja Uwagi
UWAGA:
- żołnierzy obowiązują strzelania z broni etatowej (przydzielonej);
126
- przyjąć następującą skalę trudności: dzień, noc (N) i w maskach (m).
J-1
ZAŁĄCZNIK K
Wykaz figur bojowych i tarcz
Numer
Wzór
Lp. Nazwa figury bojowej figury
figury bojowej
bojowej
1 Obserwator 20
2
Głowa 22
3 Popiersie 23
4 Karabin maszynowy 27
5 Klęczący 30
Pancerzownica 31
6
Pancerzownica 31b
7 Moździerz z obsługą 34
8 Ppk z obsługą 35
9 Granatnik ciężki 36
127
Numer
Wzór
Lp. Nazwa figury bojowej figury
figury bojowej
bojowej
40
Biegnący
10
Biegnący 40a
46
11 Działo przeciwpancerne
Transporter opancerzony 50
13
Transporter opancerzony 50a
15
Czołg i haubica samobieżna 60a
Czołg średni
60b
17 Śmigłowiec 81
128
Numer
Wzór
Lp. Nazwa figury bojowej figury
figury bojowej
bojowej
5 5
4 4 4 4
18 Tarcza sportowa TS-10 32 32
4 40 4 40
4
5 4 4
5 4
0 0 0 0
Tarcza sylwetkowa
19 IPSC
K-2
Ponadto figury bojowe i tarcze używane przez dany RSZ umieszczone są w dodatkowym „Zbiorze
ćwiczeń i strzelań dla JW…… na ….. rok. np. figury przestrzenne (makiety), itp.
129
K-3
ZAŁĄCZNIK L
Ogólna liczba celów, które wykryto, rozpoznano i prawidłowo wskazano oraz określono do nich
odległość z dopuszczalnym błędem: ...........................................................................................
130
Ocena wykonania ćwiczenia: ....................................................................................................
..............................................
Kierownik ćwiczenia
L-1
ZAŁĄCZNIK Ł
Zestawienie wyników:
• strzelało.................................................
• bardzo dobrych .....................................
• dobrych ................................................
• dostatecznych .......................................
• niedostatecznych ..................................
• procent wykonania ...............................
• ocena średnia arytmetyczna .................
• ocena ogólna ........................................
Kierownik strzelania
..................................................
131
..................................................
stopień, imię i nazwisko
..................................................
podpis
Ł-1
ZAŁĄCZNIK M
UWAGI:
1) w liczniku podano liczbę amunicji dla 7,62 mm kbk AK, a w mianowniku liczbę amunicji do
5,56 mm kbk AK;
2) podczas ześrodkowania ognia trzech i więcej środków ogniowych (strzelających) do jednej
132
figury bojowej (celu) liczbę nabojów powiększa się o 50%;
3) podczas strzelań do celów ruchomych poruszających się ruchem skośnym lub poprzecznym
liczbę nabojów powiększa się o 25%;
4) podczas strzelań w trudnych warunkach meteorologicznych (boczny lub skośny wiatr wiejący
z prędkością powyżej 10 m/s, intensywne opady śniegu lub deszczu, mgła) liczbę nabojów
powiększa się o 50%.
M-1
ZAŁĄCZNIK N
UWAGA!
NIEWIDZIALNE
PROMIENIOWANIE
LASEROWE
Unikać wiązki laserowej
133
N-1
ZAŁĄCZNIK O
134
2,8 m
SO
1,2 m
PO B
3,5 m
1m
0,6
m
0,6
m
4,5 m
2,8 m 1,2 m
1,7 m
S S Przekrój B
ok. 16 m
1,8 m
S 1,5 m
12 m
A
Przekrój A
Przekrój D PW D
0,3 m
0,3 m
1,5 - 2 m
10,5 m
1, 2 m
1, 6 m
1,6 m
0,6 m 0,6 m
D
MZ
43 - 55 m
PUNKT
AMUNICYJNY
D
MG
Przekrój C
0,3 m
C
1,2 m
1,9 m
SCHRON
1,2 m
LEGENDA:
Wejście
- MG - magazyn na granaty (w schronie);
- MZ - magazyn na zapalniki (w schronie); na rzutnie
- PW - punkt wyczekiwania (w schronie);
- SO - stanowisko ogniowe;
- PO - punkt obserwacyjny - obserwacja z wykorzystaniem peryskopu ( w schronie ) ;
-S - schody (wyjście ewakuacyjne);
kierunek przemieszczania się szkolonych;
O-1
ZAŁĄCZNIK P
135
1. „Wojskowa Odznaka Strzelecka”, zwana dalej „WOS” ma na celu
popularyzowanie i podnoszenie umiejętności strzeleckich wśród żołnierzy.
2. Odznakę nadaje się za osiągnięcie wysokiego poziomu sprawności fizycznej.
3. „Wojskową Odznakę Strzelecką” uzyskuje: żołnierz, który systematycznie osiąga
w strzelaniach z broni strzeleckiej – dobre i bardzo dobre wyniki oraz w
strzelaniach kwalifikacyjnych spełnili warunki określone niniejszym
regulaminem: III stopnia – brązową, II - srebrną i I – złotą.
WOS III stopnia przyznaje się tym żołnierzom, którzy w ciągu co najmniej
trzech miesięcy wszystkie strzelania z broni strzeleckiej przewidziane programem
szkolenia (w tym także strzelania powtarzane), wykonywali na ocenę średnią nie
niższą niż dobrą (4,00) oraz w strzelaniu kwalifikacyjnym z 5,6 mm karabinka
sportowego (7,62 mm lub 5,56 mm karabinka) lub z pistoletu maszynowego/
wojskowego*6 – uzyskali co najmniej 75 punktów.
WOS II stopnia przyznaje się tym żołnierzom, którzy mają już odznakę III
stopnia i w ciągu co najmniej dwóch miesięcy od jej otrzymania wszystkie strzelania
z broni strzeleckiej przewidziane programem szkolenia (w tym także strzelania
powtarzane), wykonywali na ocenę średnią nie niższą niż dobrą (4,00) oraz w
strzelaniu kwalifikacyjnym z 5,6 mm karabinka sportowego (7,62 mm lub 5,56 mm
karabinka) lub z pistoletu maszynowego/wojskowego* – uzyskali co najmniej 80
punktów.
WOS I stopnia przyznaje się tym żołnierzom, którzy posiadają odznakę II
stopnia i w ciągu co najmniej dwóch miesięcy od jej otrzymania wszystkie strzelania
z broni strzeleckiej przewidziane programem szkolenia (w tym także strzelania
powtarzane), wykonywali na ocenę średnią nie niższą niż dobrą (4,00) oraz w
strzelaniu kwalifikacyjnym z 5,6 mm karabinka sportowego (7,62 mm lub 5,56 mm
karabinka) lub z pistoletu maszynowego/wojskowego* – uzyskali co najmniej 85
punktów.
Żołnierzy, którym przyznano WOS II i I stopnia wyróżnia się nagrodą.
W celu przyznania WOS III i II stopnia strzelania kwalifikacyjne prowadzi się
na szczeblu jednostki wojskowej (WOS I stopnie – na szczeblu ZT) w terminach
stosownych do potrzeb. Odznakę wręcza się wraz z legitymacją na uroczystej zbiórce
lub przy okazji innej uroczystości. Nazwiska żołnierzy, którym wręczono WOS
ogłasza się w rozkazie dziennym jednostki wojskowej. WOS nosi się zgodnie z
przepisami ubiorczymi.
P-1
WARUNKI STRZELAŃ KWALIFIKACYJNYCH
Strzelanie kwalifikacyjne z 5,6 mm karabinka sportowego
UWAGA:
Oceniając strzelanie do figury bojowej z pierścieniami, zalicza się bezpośrednie trafienia
(przestrzelina, która trafiła w pierścień liczy się na korzyść strzelającego).
P-2 ZAŁĄCZNIK R
PROTOKÓŁ
R-1
ZAŁĄCZNIK S
138
Zestawienie ocen z wyszkolenia strzeleckiego – wzór wypełnienia
ocena średnia/
ocena średnia
pozytywnych
ogólna JW
zagadnień
% ocen
Lp. Zagadnienie
B1 3,60
1 Strzelanie z kbk 3,40
B2 3,20
B 3,64
2 Strzelanie z pm 3,46
BN 3,28
B 3,66
3 Strzelanie z km 3,39
B3 3,12
3,37
100
4 Strzelanie z rgppanc B 3,00 (3)
B1 4,24
5 Strzelanie z pw 4,00
B2 3,76
6 Znajomość zasad strzelania 3,00
….………………………………….
(podpis przewodniczącego komisji)
S-1
ZAŁĄCZNIK T
139
Ratownik medyczny to osoba, która:
1) posiada pełną zdolność do czynności prawnych;
2) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie tego zawodu;
3) wykazuje znajomość języka polskiego w stopniu wystarczającym do
wykonywania tego zawodu;
4) spełnia następujące wymagania:
a) ukończyła studia wyższe na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne,
lub
b) ukończyła publiczną szkołę policealną lub niepubliczną szkołę policealną
o uprawnieniach szkoły publicznej i posiada dyplom potwierdzający
uzyskanie tytułu zawodowego „ratownik medyczny”, lub
c) posiada dyplom wydany w państwie innym niż: państwo członkowskie Unii
Europejskiej, Konfederacja Szwajcarska lub państwo członkowskie
Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - strona umowy o
Europejskim Obszarze Gospodarczym, uznany w RP za równoważny z
dyplomem uzyskiwanym w Rzeczypospolitej Polskiej, potwierdzającym
tytuł zawodowy ratownika medycznego, lub
d) posiada kwalifikacje do wykonywania zawodu ratownika medycznego
nabyte w państwie członkowskim Unii Europejskiej, Konfederacji
Szwajcarskiej lub państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o
Wolnym Handlu (EFTA) - stronie umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym, uznane w Rzeczypospolitej Polskiej zgodnie z ustawą z
dnia 26 kwietnia 2001 r. o zasadach uznawania nabytych w państwach
członkowskich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodów
regulowanych (Dz. U. Nr 87, poz. 954, z późn. zm.).
T-1
Ratownik to osoba:
1) posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
140
2) zatrudniona lub pełniąca służbę w jednostkach współpracujących z systemem,
o których mowa w art. 15 ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym,
lub będąca członkiem tych jednostek;
3) posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie
kwalifikowanej pierwszej pomocy i uzyskaniu tytułu ratownika.
T-2
ZAŁĄCZNIK U
141
Propozycja układu „Zbioru ćwiczeń i strzelań dla
pułku/batalionu/dywizjonu/samodzielnej kompanii (równorzędnego) ….
na …. etap/okres”
Strona tytułowa.
1. Spis treści.
2. Określenie docelowych umiejętności strzeleckich w danym etapie/okresie dla
poszczególnych specjalistów.
3. Zbiór ćwiczeń przygotowawczych w obserwacji:
4. Zbiór ćwiczeń przygotowawczych na trenażery:
5. Zbiór ćwiczeń przygotowawczych do strzelań:
5.1. Wozy bojowe:
5.1.1. Czołg LEOPARD:
5.1.2. Czołg PT-91/T-72:
5.1.3. BWP-1:
5.1.4. KTO „ROSOMAK”:
5.1.5. ………
5.1.6. ………
5.2. Broń strzelecka:
5.2.1. Z pistoletu wojskowego.
5.2.2. Z karabinka szturmowego.
5.2.3. Z karabinu maszynowego.
5.2.4. Strzelanie z granatników.
5.2.5. ………
5.2.6. ………
6. Zbiór strzelań sytuacyjnych:
7. Zbiór ćwiczeń w rzucaniu granatami ręcznymi.
Załączniki:
1. Wykaz strzelań i ćwiczeń przygotowawczych obowiązujących w danym
etapie/okresie (zestawienie strzelań).
2. Wykaz tarcz, dodatkowych figur bojowych.
U-2
ZAŁĄCZNIK W
142
Propozycja układu
„Zbioru ćwiczeń i strzelań dla JW. DWSpec. ….na …. rok”
Strona tytułowa.
1. Spis treści.
2. Założenia ogólne (w rozdziale tym powinien znaleźć się zapis o tym że,
…...”sprawdzeniu podlegają strzelania indywidualne i zespołowe odbyte
w ostatnim kwartale /trzech miesiącach/ szkolenia).
3. Przepisy bezpieczeństwa [wykraczające poza ujęte w: DD/7.0.1(A), DD/7.0.2(A)]
oraz ujęte w „Zbiorze zasad do organizacji i prowadzenia strzelań, ćwiczeń
ogniowych w Wojskach Specjalnych”.
4. Określenie docelowych umiejętności strzeleckich w poszczególnych okresach
i etapach szkolenia dla poszczególnych specjalistów.
5. Ćwiczenia przygotowawcze do strzelania z poszczególnych rodzajów broni.
5.1. Z pistoletu wojskowego.
5.2. Z karabinka szturmowego.
5.3. Z karabinu maszynowego.
5.4. Strzelanie z granatników.
5.5. ………
5.6. ………
6. Warunki strzelań indywidualnych szkolnych, bojowych, sytuacyjnych
i specjalnych.
6.1. Ląd /w terenie otwartym, w terenie górzystym, w pomieszczeniach, itp./
6.2. Z pojazdów.
6.3. Ze śmigłowca.
6.4. Z łodzi.
6.5. Z lądu na wodę.
6.6. Z wody na ląd.
6.7. …….
6.8. …….
7. Warunki strzelań zespołowych bojowych, sytuacyjnych i specjalnych.
7.1. Ląd /w terenie otwartym, w terenie górzystym, w pomieszczeniach, itp./
7.2. Z pojazdów.
7.3. Ze śmigłowca.
7.4. Z łodzi.
7.5. Z lądu na wodę.
7.6. Z wody na ląd.
7.7. …….
7.8. …….
8. Ćwiczenia przygotowawcze i warunki strzelań dla kadry sztabu oraz
pododdziałów dowodzenia i logistycznych.
W-1
143
9. Ćwiczenia w rzucaniu granatami ręcznymi (jeżeli będą odbiegać od przyjętych
w DD7.0.1, DD7.0.2). Jeżeli nie będą przygotowywane odrębne warunki rzutu
należy podać nazwę instrukcji i numer ćwiczenia (w rozdziale tym należy
zaznaczyć, że każda organizacja zajęć z użyciem granatów bojowych
poprzedzona być musi treningiem (przy użyciu granatu ćwiczebnego lub
treningowego) przed rzutem granatem bojowym według warunków danego
ćwiczenia.
10. Trening bezstrzałowy.
Załączniki:
1. Wykaz strzelań obowiązkowych/zestawienie strzelań/.
2. Wykaz tarcz, dodatkowych figur bojowych.
W-2
144