Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης

Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

Κυριακή ιβ΄ Ματθαίου

( Α΄ Κορινθ. ιε΄ 1 - 11 )

«Ζωή πνευματική»

Σήμερα, ο απόστολος Παύλος απευθύνεται στα μέλη της

Εκκλησίας της Κορίνθου και κάνει λόγο για τη μοναδική αλήθεια του
Χριστού. Ο Παύλος γνωρίζει ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που ενώ
έχουν διδαχθεί και αποδεχθεί τους λόγους του Κυρίου παραμένουν
μπερδεμένοι και επηρεασμένοι από διάφορες θεωρίες και διδασκαλίες
της εποχής.
Ο Παύλος προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτές τις θεωρίες, ιδιαίτερα
τη διδασκαλία του Επίκουρου και στηρίζεται πάνω στο αδιαμφισβήτητο
γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού που αποτελεί τρανή απόδειξη της
αναστάσεως των νεκρών. Η Ανάσταση του Χριστού αποτελεί γεγονός
πραγματικό, με αρκετές μαρτυρίες ανθρώπων, ισχυρή αλήθεια που
παραμένει στους αιώνες και παραδίδεται από γενεά σε γενεά.
Ο Κύριος έδωσε τη ζωή Του «λύτρον ἀντὶ πολλῶν», ταπεινώθηκε,
μαρτύρησε και πέθανε για να λυτρώσει, να σώσει και να χαρίσει νέα ζωή,
νέα προοπτική σε κάθε άνθρωπο.
Ο Παύλος αναφέρει, ότι ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του
εμφανίστηκε στον Κηφά, στους δώδεκα Αποστόλους, σε πεντακόσιους
αδελφούς ( από τους οποίους ζουν οι περισσότεροι, κατά το χρόνο αυτόν
που γράφει την επιστολή ο Παύλος ), εμφανίστηκε στον Ιάκωβο τον
αδελφόθεο, αλλά και στον ίδιο τον Παύλο : « Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί,
τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ
ἑστήκατε,  δι’ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, εἰ
κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῇ ἐπιστεύσατε.  Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις,
ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ
τὰς γραφάς,  καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ κατὰ τὰς
γραφάς,  καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα·   ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω
πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείονες μένουσιν ἕως ἄρτι,
τινὲς δὲ ἐκοιμήθησαν·  ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις
πᾶσιν·  ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί » και όλα
αυτά αποτελούν τρανή απόδειξη της αλήθειας των λόγων των Προφητών,
περί του Μαρτυρίου και της Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού.
 Ο απόστολος Παύλος έχει συναίσθηση των όσων έχει πράξει έως
εκείνη τη στιγμή. Είναι ένας απλός και ταπεινός άνθρωπος και
κατονομάζει τον εαυτό του ως «ελάχιστο των Αποστόλων», πιστεύει ότι
ο αποστολικός τίτλος και το υψηλό υπούργημα που έχει είναι ιδιαίτερα
τιμητικό γι’ αυτόν που υπήρξε φοβερός διώκτης της Εκκλησίας του
Χριστού.
Ο Παύλος γνώρισε τον Χριστό όταν Εκείνος του παρουσιάστηκε
ξαφνικά και τον κυρίευσε ολοκληρωτικά με το Αναστάσιμο φως,
άλλωστε ο Θεός είναι το Φως το αληθινό, Εκείνος που φωτίζει το
σκοτάδι της ψυχής και του σώματος.
Ο Παύλος ταπεινώθηκε και από ισχυρός και φανατικός διώκτης
και πολέμιος της Εκκλησίας του Χριστού, έγινε σκεύος εκλογής, μεγάλος
Απόστολος, διδάσκαλος των εθνών και αξιώθηκε να φτάσει έως τρίτου
ουρανού.
Ο Παύλος είδε τη δόξα του Θεού, την ομορφιά της αγιότητας, το
μεγαλείο του ουρανού, γι αυτό πιστεύει ακράδαντα, λατρεύει, θαυμάζει
και κηρύττει παντού το λόγο του Θεού.
Η θαυμαστή και απρόβλεπτη συνάντησή του με τον Χριστό, στο
ταξίδι του προς τη Δαμασκό, τον μεταμορφώνει, τον αλλάζει, τον
μεταστρέφει, τον χαριτώνει, τον ενδυναμώνει και τον διαμορφώνει σε
θεολόγο και κήρυκα της Αναστάσεως, γι αυτό αναφέρεται συχνά στα
γεγονότα της Σταύρωσης, της Ταφής και της Ανάστασης, γεγονότα
μοναδικά και σωτήρια.
Ο Παύλος αναγνωρίζει ότι η Χάρη του Θεού είναι εκείνη που τον
καθοδηγεί και τον ενισχύει στο έργο του. Το γεγονός και η βεβαιότητα
της Αναστάσεως του Κυρίου, αλλά και η ζωντανή παρουσία Του, τον
γεμίζει με χαρά, θάρρος, όρεξη και δύναμη για να προχωρήσει και να
κηρύξει το Ευαγγέλιο χωρίς να φοβάται κακουχίες, στερήσεις, θλίψεις,
κινδύνους και πειρασμούς.
Φίλοι μου ...
Ο απόστολος Παύλος γνώρισε την αλήθεια και είδε το πραγματικό,
αιώνιο και μοναδικό Φως.
Ο Παύλος παρέλαβε, διεφύλαξε, αξιοποίησε, επαύξησε και
παρέδωσε όλα όσα είδε και άκουσε.
Ο Παύλος εργάστηκε σκληρά και δίδαξε, έχοντας ως παράδειγμα
το παράδειγμα Εκείνου ... Χριστό Εσταυρωμένο και Αναστημένο.
Ο Παύλος έζησε ταπεινά, έχοντας συναίσθηση των όσων έπραξε
πριν τη συγκλονιστική του συνάντηση με τον Κύριο.
Ο Παύλος αξιώθηκε να δει και να απολαύσει τα μεγαλεία του
Θεού, να γίνει επισκέπτης του «τρίτου ουρανού», με τη Χάρη του Θεού.
 Εμείς;;
Όταν βρεθούμε ενώπιον της φρικτής ομολογίας, τι λόγο θα
δώσουμε στα θεϊκά ερωτήματά Του;
Τα χαρίσματα που μας έδωσε τα αξιολογήσαμε; τα αξιοποιήσαμε;
τα επαυξήσαμε;
Το φως που αντικρίσαμε ήταν όντως το Φως το αληθινό, «τὸ
φωτίζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον»;
Άραγε ... πιστέψαμε στην Ανάστασή Του ή εκμεταλλευτήκαμε
στυγνά, το γεγονός της Σταύρωσής Του σαν σύγχρονοι προδότες,
πνευματικά τυφλωμένοι και βαθιά νυχτωμένοι στο σκοτάδι του φθαρτού
και μάταιου κόσμου και των ποικίλων επιθυμιών που μας κάνει να
παραμένουμε σταυρωμένοι επάνω σε ένα σταυρό που δεν έχει τέλος ...
ένα σταυρό που δεν έχει ανάσταση.
Ο μεγάλος απόστολος και ουρανοβάμων Παύλος μας δίνει την
απάντηση μέσα από τη συνάντησή του με το Φως, τον Χριστό.
Μία συνάντηση που αποτελεί συνανάσταση, ζωντανή και διαρκή
παρουσία του Θεού στη ζωή του, μία θεϊκή παρουσία που μεταστρέφει
και μεταβάλει την ανθρώπινη ζωή ... σε πνευματική ζωή.
Γι’ αυτό ... εάν επιθυμούμε ζωή πνευματική, ώστε να υπάρξουμε
επισκέπτες του «τρίτου ουρανού» και πολίτες της Ουρανίου Βασιλείας ...
ας ακούσουμε τον Παύλο και ας τον μιμηθούμε!
Αξίζει!