Mimarlı ı Anlatmak*

Filiz Bal Koçyi it

Yardımcı Doçent Doktor

Mimarlık nedir? Kimler mimardır? Peki ya 5 ya ındaki bir çocu a ben mimarım deseniz ne
anladı ını biliyor muyuz acaba? Ya 5 ya ındaki bir çocu a mimarlı ı anlatmak isterseniz nasıl
anlatırdınız?

Tüm bu sorular ve daha niceleri kafamdan akıp gitti bir uzun bir süre ta ki 19 tane 2000
do umlu melek gibi yüzler ile kar ıla ana kadar. Kafamda birçok planlar kurdum öyle
anlatabilirim, böyle anlatabilirim diye. Sonunda birer ev maketi almayı dü ündüm boyamaları
için. Duvarlarını, çalısını, bahçesini, çitlerini, pencereleri bir yandan boyayıp bir yandan da
i te bu kapı, bu duvar, bu pencere demek. Öyle de yaptım...

Sınıfta gerçekten nelere cevap bulabilece imi merak ediyordum ve sordum "çocuklar sizin
evinizde hangi odalar var?" Güzel yanıtlar geliyordu. Benim odam ve oyuncaklarım var
ö retmenim!. Ben banyoya gidiyorum bizde banyo var ö retmenim!, Bizde mutfak var, balkon
var, benim yata ım var gibi sürekli ve büyük bir heyecanla cevaplar geliyordu.

Gerçekten gün geçtikçe proje güzelle meye ba ladı. Tartı maya bile ba ladık. Balkonda ne
yaparız, anneler ve babalar nerede uyur, evimizin rengi nasıl olsun isteriz gibi.

Bir süre sonra sürpriz kutu açıldı ve kutudan maket evler çıktı. Hadi bakalım çocuklar bu
evleri gönlünüzce boyayın dedik, i te o an görülmeye ve ya anmaya de erdi. O kadar mutlu
olmu lardı ki. Hemen maketlerini aldılar. Harika renkler ile harika eserler ortaya koydular.

Bu arada yanımda getirdi im konut projesini gösterdim. Burası Barı 'ın odası burası bizim
odamız, bu banyomuz bu mutfa ımız. Bir yandan o lum tasdikliyordu ben burada yatıyorum,
burada televizyon seyrediyorum, burada oynuyorum gibi. Tüm çocukların da büyük bir ilgi ile
dinledi ini fark ettim ve çok ho uma gitti ama bir yandan da hepsinin gözleri ellerindeki ev
maketlerindeydi. Aynı zaman da kaçamak olarak boyamaya çalı ıyorlardı. Konu mam bitince
artık resimlerine tamamen dönerek tamamlamaya çalı tılar ve süremiz bitti. Sınıf ö retmeni
hadi bakalım çocuklar artık ellerinizi yıkayın gidiyoruz dedi inde büyük bir isteksizlik ve hayal
kırıklı ı vardı gözlerinde. Benim gibi onlar da bu anın hiç bitmeyece ini dü ünüyorlardı sanki.
Yerlerinden kalkıp lavaboya giderken gözleri topladı ımız maketlerdeydi. Yanımıza gelip
ö retmenim bu benimki ben bu renk boyadım gibi sözlerle bir türlü yanımızdan ayrılmak
istemediler. Ve gözleri evlerinde kalarak sınıftan çıktılar.

Bilmiyorum, mimarlık hakkındaki fikirleri ne oldu ve ne anladılar ama undan umuyorum ki

bundan sonra birisi mimarlıktan bahsetti inde akıllarında ho bir anı kalacak ve güzel bir
meslek galiba diyecekler. Eh onlar da bana ödülümü verdiler!

*(TMMOB Mimarlar Odası Ankara ubesi Çocuk ve Mimarlık Çalı ma Grubu Bülteni-2’den
alınmı ve Ankara Mimarlar Odası’nın izniyle yayınlanmaktadır)