Δωδέκατο μάθημα – lekcja dwunasta

Λέγε την αλήθεια να ‘χεις το θεό βοήθεια!

Στο περιγιάλι το κρυφό
Κι άσπρο σαν περιστέρι
Διψάσαμε το μεσημέρι -
Μα το νερό γλυφό.
Η άρνηση
Πάνω στην άμμο την ξανθή
Γράψαμε τ όνομα της -
Ωραία που φύσηξεν ο μπάτης
Και σβήστηκε η γραφή.
Με τι καρδιά, με τι πνοή,
Τι πόθους και τι πάθος
Πήραμε τη ζωή μας – λάθος!
Κι αλλάξαμε ζωή.

(Γιώργος Σεφέρης, Στροφή, Αθήνα 1931)

Διάλογος
Στο τηλέφωνο
Σάντρα: Ντίνα! Πάλι χτυπάει το τηλέφωνο!
Ντίνα: Ναι, εμπρός!
Φίλιππος: Γεια σου, Ντίνα! Τι κανείς; Διάβασες το ποίημα του Σεφέρη;
Ντίνα: Ναι, το διάβασα, το ξαναδιάβασα άλλη μια φορά, αλλά δεν έπιασα καλά το νόημα του.
Φίλιππος: Γιατί; Μήπως δεν ξέρεις όλες τις λέξεις;
Ντίνα: Ακριβώς. Τις κοίταξα στο λεξικό μου, αλλά δεν τις βρήκα όλες. Το κείμενο μου φαίνεται
δύσκολο.
Φίλιππος: Συμφωνώ. Κι εγώ δεν το βρίσκω καθόλου εύκολο. Ευτυχώς όμως εμένα με βοήθησε ο Χάρης.
Το διαβάσαμε μαζί δυο-τρεις φορές και μου εξήγησε όλες τις λέξεις. Τι λες, θέλεις κι εσύ λίγη βοήθεια;
Ντίνα: Ευχαρίστως!

Το Όνειρο
Σ’ ένα ωραίο περιβολάκι
Περπατούσαμε μαζί
Όλα ελάμπανε τ’ αστέρια
Και τα κοίταζες εσύ ...
(απόσπασμα)

Γαλήνη
Δεν ακούγεται ούτ’ ένα κύμα
Εις την ακρογιαλιά
Λες και η θάλασσα κοιμάται
Μες στης γης την αγκαλιά
Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)

Mów prawdę, a Bóg ci pomoże!

Odmowa
Na białym jak gołąb
I ukrytym brzegu
Pragnęliśmy w południe –
Ale woda gorzka była.

Na złotej plaży
Napisaliśmy jej imię –
Ale powiała bryza
I starła napis

Z sercem, z duchem
Z jakim pragnieniem i pasją
 Wzięliśmy nasze życie – błąd!
I (więc) zmieniliśmy życie.
(Jorgos Seferis, Strofy, Ateny 1931)

Dialog
Przy telefonie
Sandra: Dina! Telefon znów dzwoni!
Dina: Tak, halo!
Filip: Cześć, Dina! Co robisz? Czy przeczytałaś wiersz Seferisa?
Dina: Tak, przeczytałam, ponownie przeczytałam jeszcze raz, ale nie uchwyciłam dobrze (znaczenia)
wiersza.
Filip: Dlaczego? Nie znasz wszystkich słów?
Dina: Dokładnie. Zajrzałam do mojego słownika, ale nie znalazłam wszystkich. Tekst wydaje mi się
trudny.
Filip: Zgadzam się. I ja nie zrozumiałem go zupełnie łatwo. Jednak na szczęście pomógł mi Haris.
Przeczytaliśmy razem dwa lub trzy razy i wyjaśnił mi wszystkie słowa. Co powiesz, a ty chcesz małą
pomoc?
Dina: Z przyjemnością!

Sen
W miłym ogródku
Spacerowaliśmy razem
Wszystkie zabłysły gwiazdy
A ty wyglądasz...
(fragment)

Cisza
Nie słychać ani jednej fali
Na pustej plaży –
Mówisz, że i morze śpi
W objęciach ziemi
Dionizos Solomos (1798-1857)