Professional Documents
Culture Documents
Haur Euskaldunen Erbestea 1936-1940
Haur Euskaldunen Erbestea 1936-1940
Haurren erbestea. 1937ko ekainaren 10ean, gerra garaian adingabeen ebakuazioa Euzkadiko
Gobernuak 60 bat espedizio berri antolatu zituen 30 bat ontzitan.
Biztanleria zibilaren ebakuazio handiak, 1937ko maiatzaren hasieran hasi zirenak, areagotu
egin ziren urte horretan zehar, eta ez zuten etengo Bilbo erori arte. Itsasontziz ontzi
-batzuetan Sotako “Habana” eta “Goizeko-Izarran”, eta beste batzuetan luxu gutxiagoko
ontzietan-, exodoa ez zen eten Frantzian eta beste herrialde batzuetan itxaroten zen lasaitasuna
lortu arte.
Zentro hauek sortzean Eusko Jaurlaritzaren helburu nagusietako bat haur guztiengana helduko
zen hezkuntza gutxi-asko arautua ezartzea zen guztietan. Agerikoa da agintariek ebakuatutako
umeekin batera irakasle eta andereño ugari egoteari eman zioten garrantzia. Horiek guztiak
errefuxiatu txikien irakaskuntzaz jorratzen hasi ziren bai Eusko Jaurlaritzaren zentroetan, bai
beste erakunde eta erakunde pribatuek sortutakoetan.
Gehienak aurretik Euzkadi Eskola, Eskola Nazional... hainbat irakasle izan ziren eta jada
ezagutzen zituzten ume gehienak.
Auzo horretako umeen ia bi herenak katolikoak ziren eta euskaldunen tasa handia ere
bazegoen, haur asko Euzkadi Eskoletan izan baitziren; gainerakoak, gehienbat, euskal
abertzaleen familiatik etorri ziren66. Bertan ostatu hartutako haurrak sexuaren, adinaren arabera
eta euskararen ezagutzaren arabera ere banatuta zeuden edo ez, eta horri esker, bi alderdietatik
abiatuta hainbat talde eta hainbat klase osatzea ahalbidetu zuten. Eskolak euskaraz eta
gaztelaniaz ere bazeuden, gainera, hezkuntza maila ugari ezarri ziren, oinarrizko hezkuntzatik
hasi eta gazteentzako tailerren atal bat ezarri arte, Lanbide Heziketarako hastapen gisa
kalifikatu genezakeen honetan, helduagoentzako. hamalau urte baino gehiago.
Aurretik aipatu ditugun gainerako haur-zentroek antzeko eskema jarri zuten martxan, nahiz eta
haur-kopuru txikiagoak ez zuen aukera ematen adin edo sexu aldetik sortutako talde
homogeneoak sortzea.
"Ziudadela"
Euskal kultura tradizionalak, bere agerpen anitzetan, bultzada izugarria izan zuen haurren
kolonien barruan, haurrak tradizioan eta folklorean hezteko helburuarekin. Kolonia horietako
gehienetan, euskal dantza ezberdinak interpretatzeko gai ziren abesbatza eta dantza talde
ugari sortu ziren, eta kolonien barruan zein kanpoan emanaldi ugari egin zituzten Frantziako
Euskal Herria eta inguruak eszenatoki nagusitzat zituzten bira txikietan. hurrengo69.
Umeen parte-hartzea duen kultur esparru honetan, azpimarratzekoa da “Elai-Alaí” haur taldeak
jokatu duen papera. Bere zuzendari Segundo de Olaetak 1925ean sortutako talde hau
Gernikako haurrek osatzen zuten. Hain zuzen ere, bere jatorria eta bere ahalmen iradokitzailea
bultzatu zuen Agirre Lehendakaria Frantziara joatea erabakitzera Europa garai hartako
frankistek bultzatutako euskaldunen irudia ezagutarazteko ibilgailu gisa.
Frantziara joan zen taldea 48 haurrek osatzen zuten. Beren lehen egoitza St-Jean-Pied-de-Port-
eko "Citadelle"n ezarri zuten, geroago Suresnesera joan ziren eta azkenik Bry-sur-Marnera,
Paristik gertu, non benetako jauregi batean bizi ziren70 "Elai-Alai" , gehienbat helduek osatutako
"Eresoinka" abesbatzarekin batera, Frantziako hainbat antzoki eta aire zabaleko agertokitan
aritu zen, arrakasta handiz eta prentsa kritikarien artean harrera ona izan zuena, Eusko-Deyan
etengabe islatu zen prentsan. Euzkadi Gobernuaren organoa Frantzian.
Erlijioak ere presentzia nabarmena izan zuen Eusko Jaurlaritzako umeen kolonia ezberdinetan,
eguneroko bizitzako elementu bat gehiago bezala, batez ere Leizaolako Departamenduaren
menpeko kolonietan, Donibane-Garaziko "Citadelle" kolonia kasu. Zentro honetan meza eta
errosarioa egunero izaten ziren eta koloniak aktibo egon zen garaian haur asko izan ziren
bertan lehen jaunartzea egiten zutenak.
"Ziudadela" auzoan erlijio-jarduerak izan zuen garrantzia izan arren, egun osoan zehar hainbat
erlijio-elizkizunekin, ez da gainerako auzoetara hedagarria eta egoera guztiz kontrakoa zen
kasuak ere egon ziren, kolonian gertatu zen bezala. Orthezko non giro laikoa nagusitu zen.
Haur eta andereñoek mezatara joatea ere debekatuta egon zen denbora batez, egoera hori
iragankorra izan arren73. Modu generikoan, erlijio-jardunbideei dagokienez, tolerantzia handia
izan zela nabarmendu dezakegu, Euskal Herrian gerra garaian jada gertatu zen bezala.
Machine Translated by Google
.
Ekainaren amaieran Euskal Herritik irtendako umeen kopurua guztira
antolatutako haurren ebakuazioak martxotik 20.854ra igo ziren, gisa
beheko taulan ikus daiteke.
2. taula. 1937ko martxoa eta ekaina bitartean haurren espedizioetan herrialde ezberdinetara
ebakuatutako euskal haur kopurua.
Frantzia 15.383
SESB 1.610
Guztira 20.854
Ebakuazio Balantzea
Egin dugun azterketa sakonaren ondoren, 1937ko martxotik urrira bitartean 32.000 haur euskaldun baino
gehiago atzerriratu zirela baiezta dezakegu.
Umeen ebakuazio garaian, 1937ko martxoa eta ekainaren amaiera bitartean, 20.854 ume irten ziren atzerrira.
15.383 iritsi ziren Frantziara, 3.861 Britainia Handira eta 1.610 SESBera.
Bilbo erori ostean, ekain amaieratik urrira bitartean Kantauri eta Asturiasko portuetatik hustutako euskal umeen
zifrara hurbiltzeak zailtasun handiagoak sortzen ditu, izan ere -azterketa osoan adierazi dugunez- batzuetan
itsasontzien arteko harremanak. bidaiari kopurua bakarrik islatu eta ez bereizten errefuxiatu euskaldun,
kantabriar edo asturiar, engaina gaitzaketen alderdi guztiak.
Muga horiek konpontzeko espedizio kopuru onetako kideen adinari eta jatorriari buruzko datuak aztertu ditugu.
Abuztuan zehar egindako bidaien zerrendetan zentratzen bagara, ikusten dugu nola bertaratzen diren haur
euskaldunen batez besteko portzentajea pasabidearen % 30 (31,34) ingurukoa den.
Beraz, nabaria da hilabete horretan zehar egindako espedizioetan euskal umeen presentzia handia, presentzia
ez zen txikiagoa uztailean zehar, prentsan eta frantses iturrietan haur eta emakumeen presentzia gehiena
adierazten duten datuen arabera. Premisa hauekin, zifren dogma egin nahi izan gabe, ekain amaieratik urrira
ebakuatutako haur euskaldunen kopurua 11.000 haur baino gehiagokoa izan daitekeela uste dugu.
Oro har, martxotik urrira bitartean, 26.000 haur euskaldun baino gehiago lehorreratu ziren Frantziako
kostaldean. Frantzian, 22.800 geratu ziren, nahiz eta halako umeak ez ziren inoiz bat etorri denboran
Frantziako lurraldean. 3.278 haur heldu ziren Belgikara etapaka; 250 txiki inguru Suitzan eta beste 100
Danimarkan hartu zituzten.
Machine Translated by Google
Aztertutako ontziak honako hauek dira: "Marvia" eta! Abuztuak 4 539 haur/2.600 errefuxiatu
(%20,7). "Pilton" abuztuaren 8an 928 haur/2.424 errefuxiatu (%38,2), "Bramden" abuztuaren
10ean 295/743 errefuxiatu (%39,7). "Stanwool" abuztuaren 1ean 401/1.350 errefuxiatu (%29,7),
"Nausea Vale" abuztuaren 17an 853/2.331 errefuxiatu (%28,4). Guztira 3.016 haur ebakuatu
zituzten bost espedizio hauetan.
1937an zehar erbesteratutako 32.000 umeren azken zifrak, termino globaletan, 5 eta 14 urte
bitarteko haurren biztanleriaren ia % 20 (19,64) adierazten du, 1930ean Bizkaia eta Gipuzkoan
bizi zirenak. Kontuan hartzen badugu ebakuatutako haur gehienak 5 eta 12 urte bitarteko adin
tartean zeudela, ebakuatutako biztanleriaren ehunekoa adin horietako biztanleria osoaren
artean %24,11ra igoko litzateke. Horregatik guztiagatik, baiezta dezakegu gerrak kaltetutako
euskal haur-populazioaren %20 gutxienez atzerrira ebakuatu zutela haren ondorio latzak
ekiditeko.
Haur horietako asko Venezuelara bidaiatu zuten 1939 eta 1940 urteetan, eta han bizi izan ziren
helduen bizitza, eta Venezuelan jaiotako ondorengoak.
Azken txostenak 1937an itsasoz egindako ebakuazioei buruzko datu hauek erakusten ditu
.
HELBIDEKO PORTUA PERTSONA KOPURUA
pauillac 84.111
LaPallice 21635
.St-Nazaire 9.000
nantes 1.650
versdon 350
Ondorengo aberriratzeak
Deskribatutako prozesu osoa gorabehera, 1940. urtearen hasieran oraindik Frantzian zeuden a
euskal umeen talde garrantzitsua eta agintari frankistek, Espainian
sekretu txostenak hamar mila inguru ziren47. Hilabeteetan zehar, eta baita urteetan ere
aberriratzeak jarraituz erregulartasun gutxiagorekin jarraitu zuten arren, ekoizten
1940an 502 haur euskaldun iritsi ziren Irunera, horietatik 173 ekainean.
Apirila 940
Maiatza 641
ekaina 168
uztaila 287
Abuztu 164
Iraila 1.045
urria 2.281
Azaroa 669
abendua 1.092
Belgikako haur euskaldunen etxeratzea, guztira 1.704 haur gehitu behar zaizkie 46.
1938an zehar Gurutze Gorriaren bitartez itzuli ziren, eta 1.750era iritsi ziren.
1937 eta 1939 artean erakunde horiek aberriratu dituzten adingabeen guztirako.
gutxi gorabehera 2.900 haur
Errealitate berriarekin lehen kontaktua mugan gertatu zen, hain zuzen ere
Irunen kasu gehienak. Han jaso zituzten haurrek lehen inpresioak
bizpahiru urte lehenago alde egin zuten herrialde batetik. Muga-postura iristea eta
Machine Translated by Google
Euskal lurraldearekin lehen harremana bizitako esperientziaren benetako inflexio-puntu gisa agertzen da
oroimenean, eta euskal haurtzaroko erbestearen memorian funtsezko unea da, aurretik eta ondoren bat
markatzen baitu.
Beren familiekin elkartu ondoren, haur horietako askok Ameriketan egingo zuten bizitza.
Vicente Amezaga Aresti libururako esteka, Zuzendaria Colonia niños (500) "Citadelle" by
Donibane-Garazi Frantzia
https://www.scribd.com/document/480922604/Vicente-Amezaga-Aresti-Director-Colonia
Ziudadela-1937