Kabanata II

KAUGNAY NA PAG-AARAL AT LITERATURA

Filipino ang pangunahing wika sa Pilipinas tumutukoy ito sa pangkalahatan pero ang

pinaka sentro ng wikang Filipino ay ang Tagalog (Mangahas, Philippine Daily Inquirer 2016).

Ginagamit ito sa pangaraw araw lalo na sa pakikipag talastasan. Sa panahon ngayon ang

pagkadalubhasa sa wika ay para lamang sa mga dalubwika o mga propesyong may kinalaman

dito. Ayon kay Mangyao (2016) ang wika ay dynamic o patuloy na nagbabago sa katagalan ng

panahon ito ang nagiging sanhi ng pagkalimot o hindi paggamit ng natural na anyo ng wika. Isa

na rin ang modernisasyon sa nakakaapekto sa pagbabgo ng wika sa pamamgitan ng pagbabago o

pag usbong ng mga makabagong terminolohiya na mas magpapadali sa pag bigkas (Reyes, 2016)

Nakasaad sa (Art. XIV, Sec. 6) ng Philippine Constitution sinasabing ang paggamit ng

wikang pambansa ay dapat pagyamanin at paunlarin habang tumatagal ang panahon. Nakasaad

din na kailangan mapanatili ang paggamit ng wika bilang paraan ng pakikipag talastasan sa

Pilipinas at bilang parte ng sistema ng edukasyon. Mula noon ang paggamit ng Tagalog ay

lumawak hindi na lamang sa Luzon kundi maging sa Visayas at Mindanao na rin lumawak ang

paggamit ng Tagalog atpaggamit ng makrong kasanayan lalo na sa sistema ng pananalita o

pakikipag talastasan. Maraming bihasa sa ating wika lalo na ang mga dalubwika at mga nag aaral

o mananaliksik ng linguistics at mga guro sa asignturang Filipino naging dalubhasa sila sa wika

bilang requirements nila para makakuha ng digri o kaya naman makapasa. Hindi required ang

mga tao na gumamit ng purong Tagalog dahil hanggat naiintindihan ayos lang ito. Pero dahil dito

tuluyang nababon o unti-unting nalilimot ang nakagisnang wika napapalitan ng mga

terminolohiyang mas maikli o mas madali bigkasin (Baldon et.al 2014).

Lokal na Literatura

Batay sa pook-sapot na Wikipedia Sa kanilang artikulo na “Paggamit ng wikang

pambansa”, sa pamamagitan ng bagong pagsulong sa isang pambansang wika, binigyang-diin

ang halaga ng pagkakaisa, pagkakaunawaan at paagkakakilanlan sa mga Pilipino. Ito ay isang

mahalagang hakbang tungo sa pagkakaroon ng mga Pilipino ng isang wikang maipapagmalaki

kaya nararapat lang itong gamitin at hindi ikahiya. Ito rin ang nagsilbing simula upang suriin sa

hinaharap ang halaga ng wika sa pagsulong ng kalayaan at pagkakaisa ng bansa.

Batay naman sa isang artikulo sa inquirer.net na pinamagatang Numbers on Filipino,

Cebuano and English nakasaad dito na isa ang Tagalog sa tatlong pangunahing wika sa buong

Pilipinas kasabay ng Cebuano at Hiligaynon. Humigit kumulang 37.8 porsyento o higit 39

milyong katao sa Pilipinas ang gumagamit nito sa pakikipag usap. Mas malaki ito ng di hamak

sa ibang makrong kasanayan dahil karaniwang ginagamit sa pag sulat ay ingles.

Nakasaad sa (Art. XIV, Sec. 6) ng Philippine constitution ang paggamit ng wika sa

pakikipag talastasan ay dapat tuloy-tuloy at dapat pang mas paunlarin sa pagtagal ng panahon

bilang batayhan ng iba pang wikang ginagamit sa pilipinas.

Sinasabi rin na ang pakikipag usap o pagbibigay utos o instruksyon ay dapat nakasaad sa

Filipino at yan lamang maliban na lang kung inatas ng gobyerno na gumamit ng ingles. Ang

paggamit ng rehiyunal na wika ay auxiliary lamang o nag sisilbi lamang pansuporta sa

pambansang wika (Art. XIV, Sec. 7 ng Philippine constitution)

Batay naman sa Pressreader sa artikulo nila na “Wikang Filipino pagyayamanin sa ‘Aklat

ng Bayan” na mas mapapaigting ang paggamit ng ating wika sa pakikipag-talastasan at

pagsusulat kung ililimbag sa Tagalog ang mga banyagang libro upang mas lubos na maunawaan

at tuluyang masabi na may kasarinlan ang bansa pagdating sa wika at literatura.

Lokal na Pag-aaral

Ayon kay Arocha (2016), Ang wika ang maituturing pinakamabisang kasangkapan sa

pakikipag-komunikasyon sa ating kapwa. Ang wika ay magiging sandata natin sa ating

pakikihamok sa mga hamon ng buhay binubuo ng mga titik at simbulo na kapag pinagsama-sama

ay maipapahayag natinang mga nararamdaman natin sa ating pamilya, kaibigan o kahit na sino

pa na ating kilala.

Ayon kay Batnag at Kabayan, (2001) sapagkat ang Pilipinas ay multilinggwal at

multicultural, nabubuklod an gating mga watak-watak na isla ng iisang mithiin na ipinapahayag

hindilamang sa maraming tinig ng iba’t-ibang rehiyon kundi gayon di nsa isahang midyum na

Wikang Filipino. Samakatuwid hindi matutumbasan ang papel ng wika sa pagtatangkang

baguhin ang kalagayan ng lipunan ng isang bansa.

Ayon kay Carroll (1964), na ang wika ay isang sistema ng mga sagisag na binubuo at

tinatanggap ng lipunan. Ito ay resulta ng unti-unting paglilinang sa loob ng maraming dantaon at

nagbabago sa bawat henerasyon, ngunit, sa isang panahon ng kasaysayan, ito ay tinutukoy na

isang set ng mga hulwaran ng gawi na pinag-aaralan o natutuhan at ginagamit sa iba’t ibang

antas ng bawat kasapi ng pangkat o komunidad.

Ayon kay Porter (2012) isang mahalagang instrumento ang wika sa komunikasyon.

Nagkakaroon ng kakayahang kumuha at makapagbahagi ng kaalaman;mithiin at nararamdaman

sa halos lahat ng aspect ng pag-iiral sa ating pang-araw araw na pamumuhay. Nakasalalay

angepektibong pagkatuto at matagumpay na paghahatid ng mga ideya sa ibang tao sa

pamamagitan ng wika. Kinakailangang magingmahusay ang isang idibidwal sa pagsasanay ng

wika upang magamit ito nang maayos. Inaasahang sa papel na ito na maipaliwanag ang

tungkulin na ginagampanan ng wika sa pagkatuto sa ibat ibang disiplina.

Ayon kay Saragosa (2005) marami ang nagsikap at nagsisikap na mapayaman at

mapaunlad ang Wikang Pambansa. Layunin ng mga pagsisikap na ito na magamit ang Wikang

Filipino bilang Wikang panturo o midyum ng edukasyon. Naniniwalaang mga makabayang

dalubwika o linggwistiko na ang paggamit ng Pambansang Wika sa pagtuturo ng kaalamang

teknikal at aghamin ang susisa pagkakaisa at pag-unlad ng bansa.Mahalaga ang paggamit ng

Filipino sa pagtuturo sapagkat malaki angmaitutulong nito sa intelektwalisasyon ng mga

Pilipino.

Banyagang Literatura

Batay sa pahayag ng Basic Knowledge 101 na kinuha mula sa

(http://www.basicknowledge101.com/subjects/languages.html), ang wika ay systematiko o uri ng

pakikipag-usap na tunog, sinbolismo at may tinatawag din na Cognitive Process ibig sabihin ang

wika rin ay nangangailangan ng malalim na pang-unawa. Sistematiko din ang paggamit ng wika

dahil may sinusunod itong pormat lalo na sa pakikipag-usap. Kaya nararapat itong bigyang tuon

sa pag-aaral pati kung paano ito gamitin ng lubos dahil hindi lubos na masasabi itong pormal

kung ang paggamit ay pabago-bago at paiba-iba.

Valentino (2018) sinaad niya sa kanyang sagot sa quora mula sa tanong na “What is the

role of language in communication” na ang wika na ginagamit sa pakikipag talastasan ay

sumasalamin sa kultura ng isang tao. Sa pamamagitan din ng wika mas nagiging eksakto o
malinaw ang ideya o kaisipan ng isang paksa habang nakikipag-usap. Wika din daw ang

instrumento sa pakikipag-tao at pagkalap ng impormasyon

Surbhi (2016) ang pakikipagtalastasan at ang wika ay minsan hindi mag tugma dahil sa

sumusunod na kadahilanan. Una, Paggamit ng magkasalungat o hindi kompatibol na wika.

Pangalawa, kakulangan sa pag-aaral lalo na kung gumagamit ng ikalawang wika ang kausap. at

pangatlo ay ang taymlayn ng terminong ginamit lalo na sa makabagong panahon kung saan

umusbong ang ibat-ibang termino na tanging higit kabataan lang ang nakaka intindi.

Batay sa isang artikulo sa the libraries na pinamagatang “Communication in the real

world: an introduction to communication studies” ang lenguahe ay ginagamit sa pagpapahayag

ng obserbasyon, kaisipan, damdamin, at pangangailangan. Nakasaad din na ang wika ay

makapangyarihan kaya dapat itong gamitin ng tama dahil magiging magulo ang paghahayag

kung ito ay hindi pormal at nahahaluan ng paiba-ibang termino

Ayon sa washington.edu at sa artikulo nito na “Effective Use of Language” isa sa mga

paktor na nakakaapekto sa paghahayag ng ideya habang nakikipag talastasan ay ang pagiging

malinaw at hustong paggamit ng wika. Ang paghahayag daw gamit ang wika ay hanggat maaari

ay malinaw at madaling maintindihan dahil nay nga terninong nakakalito at meron mga

terminong may maraming kahulugan. Ilan lamang yan sa mga paktor na nakakaapekto sa wika

pag dating sa pakikipag talastasan.

Banyagang pag-aaral

Ayon sa Utrecht Institute of Linguistics OTS angpaggamit ng wika sa

pakikipagtalastasan ay kelangang precise o eksakto batay sa tunay na bokabularyo para mas

malinaw na maipahiwatig ang mensahe at pormal ang paraan ng pakikipag usap habang
nakikipag talastasan. Nakasaad din dito na ang kelangang maintindihan kung paano gumagana o

ginagamit ang wika, at kung ito ba ay nagamit ng tama, sa papaanong paraan.

Ayon kay Sirbu (2015) ang pagkakaisa ng Bansa sa Wika lalo na sa pakikipagtalastasan o

pagkakaroon lamang ng isang wika sa pakikipag usap ay mas makakatulong sa

pagkakaintindihan at pag-bubuklod o pagiging isa ng nasyon. Kelangan ang paggamit nito ay

pormal at hindi mahahaluan ng ibang wika. Kailangan ito rin ay simple at madali maunawaan

para sa lahat.

Batay kay Widdowson (1978) ang dahilan kung bakit pinag-aaralan ang wika sa paaralan

ay para sa wasto at malinaw na paggamit nakasaad din dito na kelangan natin iwasto ang ating

paggamit ng wika dahil maaaring mag ugat ito sa hindi pagkakaunawaan.

Nakasaad sa pag-aaral ni Rommetveit (1974) parte na ng kultura ang wika at bilang parte

nito dapat gaya ng kultura ito ay dinamiko o pinapaunlad sa pag-tagal ng panahon dahil gaya ng

wika ang pag-babago ay maaaring maganap sa lahat ngunit dapat sa pag-tagal ng panahon

manatiling pormal ang paggamit sa pakikipagtalastasan.

Nakasaad sa pag-aaral ni Akmajian (2017) na nagkakaiba ang paggamit ng wika sa

karamihan sa kadahilanan ng mga dayalektong umusbong kaya napag pasyahan din ng

karamihan sa mga bansa na magkaroon ng Pambansang Wika. Ito ang sentro ng kalakalan at

maaaring maging sentro ng pakikipagtalastasan dahil magigigng mandatoryo ito o ipapatupad sa

buong bansa.

Sintesis ng Kaugnay na Pag-aaral at Literatura

 Ang mga pananaliksik na ito ay hinango sa mga batayang aklat na ginamit upang

magkarooon ng sapat na kaalaman sa epektibong pagbigkas ng Wikang Filipino at sa tamang

paggamit ng mga salita. Ang pag-aaral ng salitang wika ay isang mabisang paraan upang higit na

magkaunawaan ang mga tao. Ang wika ang nag-uugnay sa bawat Pilipino. Wika ang kaagapay

ng mga Pilipino sa pakikipagtalastasan. Ang pakikipagtalastasan ay ang pakikipagpalitan ng

ideya at kaisipan o kaya naman ay pakikipag-usap upang makapagbahagi ng impormasyon ukol

sa isang bagay. Gamit din ang wika samga hanap-buhay at sa paaralan na siyang humuhubog ng

kaalaman ng mga musmos. Ang kahalagahan ng wikang Filipino sa mga mag-aaral na isang

mahalagang salik ang wika sa komunikasyon. Sa pamamagitan ng maayos atangkop na paggamit

ng wika, nagkakaroon ang gumagamit nito ng kakayahangkumuha at makapagbahagi ng

kaalaman, ng mga mithiin, at nararamdaman. Ang pakikipagtastasan ay isang sining kung saan

tayo ay nakakapagpalawak ngating mga kaalam hingil sa isang bagay. Dito, tayo ay nagpapalitan

ng mag opinion, kaalaman at kuro-kuro para sa ikakaunlad ng bawat isa. Mahalaga ito dahil

malayang nasasabi ng mga mag-aaral o mga tao ang kanilang saloobin o lumang iniisip na may

kinalaman sa paksang tinatalakad nila. Wika ang ginagamit natin sa pakikipagtalastasan.