سجاد صابر | 2
کیجا
سجاد صابر
| 3کیجا
مقدمه
معیارهای زندگی تابع عالیق جمعی هستن و خواستههای اجتماعی از
تبلیغات وسوسهها و تمایالت صاحبان ثروت و قدرت حاصل میشن .حتی
فرهنگ و آدابی که از گذشتگان به ارث رسیده در اسارت پادشاهان
گذشته بوده.
شاید دلیل تمام رنجها و ناآرومیهای درونی بشر ،به خاطر برآورده کردن
خواستههای دیگران و رسیدن به لذت و خوشی از پیش تعیین شده بوده.
خوشبختی واقعی باعث منظم شدن ضربان قلب یا به هیجان افتادن
سلولهای بدن نمیشه .چون هیچ چارچوب بندی مشخصی نداره و برای
هر شخصی منحصر به فرده .نباید در دایرهی به تمسخر گرفتن ،مورد
شماتت و نیشخند قرار دادن و در نهایت افسرده شدن و انتقال این
احساس ناتوانی به نسلهای بعدی ،گرفتار بمونیم.
وقتی از یک زن با اندام بزرگ خوشمون میاد دلیلی نداره مطابق میل
بقیه و معیارهای تخیلی با یک تیکه استخون زندگی کنیم .چون ما قراره
با اون فرد معاشقه داشته باشیم نه دیگران .اگر غیر از این بود جامعه
برامون همسری انتخاب میکرد نه خودمون و این شامل تمام تصمیمهای
زندگی میشه .برای انتخابهاتون خطبهی عمومی نخونید .در هیچ
عشرتکدهای خوشبختی وجود نداره .عرف جامعه چیزی جز یک فریب
و سرگرمی نیست.
سجاد صابر | 4
شاید در دوره ای زندگی کنید که هنوز اخالقیات از ارزش و مقام باالیی
برخوردار باشه ولی اگه حکومت تغییر کنه و به سبب تغییر حکومت،
رذائل اخالقی به امور عادی زندگی تبدیل بشه ،تصمیمگیری برای حرکت
با موج جدید و یا ایستادگی در برابر تغییرات ،به مراتب از تحمل عذاب
جهنم سختتره .اگر روزی ازدواج با اعضای خانواده ،کودک آزاری ،دروغ،
دزدیدن ،تجاوز و زورگویی ،عاملی برای برتری کسی بر دیگری باشه و
دلیلی بر روشن فکری به حساب بیاد ،بدون شک بدنهی جامعه با تغییر
جدید خو میگیره .درست مثل زمانیکه بردهداری امری عادی و تحت
حمایت قانون و جامعهی طمعکار قرار داشت .پس باید برای انجام دادن
هر عملی در هر دورهای از تاریخ از تقلید کردن دوری کرد .ما زاغ مقلد
نیستیم؛ انسانیم!
| 5کیجا
فصل اول
حوضچههای فیروزه
خبری از نور مهتابی چراغ تیر برق نیست .شهرداری المپای جدیدی با
نور فیروزهای نصب کرده؛ میگن قراره این نور آمار خودکشی رو به
حداقل برسونه .پنج سال پیش یه ویروس جدید باعث شد نیمی از زنها
حرف زدن رو از یاد ببرن و تبدیل بشن به مجسمههای بیجان ،رباتهایی
که نمیتونستن آرامش بخش باشن .تحمل این موضوع برای هیچکس
ممکن نبود .پدرها ،دختراشون و پسرها ،مادراشون رو به خاک میسپردن
و با به آغوش کشیدن افسردگی طالب مرگ میشدن .جای خالی یک
گل با گلی سبزتر و یک انسان با انسانی خوشسیماتر پر نمیشه .دو سال
قبل مادرم و سال قبل همسرم ترکم کردن و پدرم از افسردگی راهی
تیمارستان شد .تنها من موندم و این المپ نیمسوز خیابون .اوایل تأثیر
مثبت داشت؛ ساعتها روی تراس خونه مینشستم؛ گربهی همسایه رو
نوازش میکردم و به رقص نور چراغهای عابر نگاه میکردم .بارش بارون
به رنگ بازی ابرها شباهت داشت .بعد از هر بار پیوند خوردن آسمون با
زمین ،کوچه دیگه بیرنگ نبود .و حتی بعد از قطع شدن بارون هر چالهی
پر از آبی ،مثل حوضی پر از سنگ فیروزه به چشم میاومد .چالههای
کوچک شبیه به چشم زخمهای به زمین افتاده بودن .شاید برای همین
دیگه کسی خودکشی نمیکرد!
سجاد صابر | 6
دو هفته پیش ،آخرین باری بود که خوابیدم .تو رویا دیدم سه روز پشت
سر هم بارون میباره ،آبها یخ میبندن ،زمین تبدیل به یک آینهی
بزرگ میشه ،خورشید برای اولین بار چهرهش رو میبینه ،عاشق خودش
میشه و ما رو ترک میکنه .از روز چهارم به بعد گرما از ما فاصله میگیره،
بارشهای بارون تبدیل به برف میشن ،سومین برف پاییزی دیگه آب
نمیشه و زمین برای همیشه تو خواب فرو میره.
االن خورشید سر جاشه ،زنها هنوز میمیرن و خبری از برفهای پائیزی
نیست .اما اتفاق تازهای افتاده .توانایی خوابیدن از ما گرفته شده .نور
فیروزهای ما رو در جسمهامون تبعید کرده .دیگه پرواز کردن تو خواب
وجود نداره و رویایی ساخته نمیشه.
ما تو بیداریهامون بالتکلیفیم و نمیدونیم باید چه کاری انجام بدیم؛ چه
برسه به حاال که تمام روز چشمامون بازه.
مجبوریم تو رخت خواب دراز بکشیم و به گذشته فکر کنیم .اوایل به
بچگیهام فکر میکردم .کمی هم دوران دانشگاه و دوستایی که صدای
حق خواهی مدنیشون به جایی نمیرسید .بعد از گذشت مدتی شروع
کردم با خودم حرف زدن .سه تا بشقاب روی میز میذاشتم .یکی برای
گربهی همسایه ،یکی برای خودم و یکی برای تو! فکر میکردم تو
اونجایی و باهات حرف میزدم .حتی یه بار ظرف غذا رو برات پرتاب
کردم تا حواست باشه رئیس کیه .همسایهی باالیی که تازه همسرش رو
از دست داده برام از همزاد صحبت کرده بود .اوایل فکر میکردم
دیوانهست .یارو بهم میگفت :شبا که به پهلو میخوابی همزادت پشتت
دراز میکشه و شروع میکنه به نوازش کردنت .تو هیچوقت نمیتونی اون
| 7کیجا
رو ببینی چون انقدر آروم نوازشت میکنه که هرگز متوجهش نمیشی
اما آدمای کمی هستن که میتونن باهاش صحبت کنن .اونا از ترس از
دست دادنمون با ما همکالم نمیشن .کافیه بهش نشون بدی ازش
نمیترسی .اونوقت از تنهایی درمیای.
از بشقاب روی میز و میو میو کردن گربه سیاه دیگه خسته شده بودم.
یه شب که به رخت خواب رفتم شروع کردم به حرف زدن .اینبار نه با
خودم ،با اون .به پهلو خوابیدم .گفتم :میدونم اونجایی و بغلم کردی ،تا
حاال به چیزی به جز من فکر کردی؟ مثال به اینکه چرا زنها ما رو ترک
کردن؟ اصال میدونی ماه چه شکلیه یا چرا این اسم رو گرفته؟ مادر
بزرگم شاهزاده بود .میگفت :یه روز پادشاه میمیره و سه تا از پسراش
برای رسیدن به تاج و تخت شروع به جنگیدن میکنن .تمام کشور پر
میشه از قحطی و طاعون ،برادر بزرگتر به اون دوتای دیگه غلبه و
اعدامشون میکنه .سالهای زیادی میگذره ،برادر بزرگتر صاحب یه
پسر و دختر میشه و از ترس اینکه پسرش خواهرش رو نکشه ،ماه بانو
رو به سرزمینهای بدون انسان میفرسته ولی هیچوقت نمیتونه از فکر
کردن به دخترش دست بکشه و با هر بار نگاه کردن به تبعیدگاه دیوانهتر
میشه تا اینکه یک روز از دنیا میره؛ برای همین میگن :هر کسی به
مهتاب نگاه کنه ،دیوانهتر میشه چون جلوهگاه صورت ماه بانوی از دست
رفتهش رو نشون میده .چیه؟ میترسی حرف بزنی ،نکنه تا حاال ماهی
نداشتی؟
صدای مأمورا از راهپله به گوش میرسید .همسایهی باالیی فریاد میزنه:
ولم کنید .همهتون دیوونهاید .من میدونم وجود داره .خودم هر شب
سجاد صابر | 8
باهاش حرف میزنم .شماها هیچ بویی از احساس نبردین .از همسایهم
بپرسین .اون میدونه .اونم با همزادش حرف میزنه .حتی چند بار باهم
دعوا افتادن .بعد از سکوت چند ثانیهای ،زنگ در رو زدن .رفتم سمت در
و بازش کردم .مأمورهای بیهمهچیز! ازم پرسیدن :این مردک چی
میگه؟ گفتم :نمیدونم ،یارو دیوانه شده.
سرش رو سمت همسایهم برگردوند و در حالی به اون نگاه میکرد ازم
پرسید :داری چی کار میکنی؟
ترس از چشماش مشخص بود .دوست داشت تأییدش کنم ولی من گفتم
اگه این بشر و المپای جدید بذارن سعی میکنم بخوابم .بعد از رفتنشون،
المپای کوچه عوض شدن و دوباره رنگ مهتابی به خودشون گرفتن.
گربهی همسایه به من رسید و دوباره تونستم بخوابم .دیگه خبری از
بارشها و حوضهای فیروزهای نبود .با رفتن چشمزخمها افسردگی جشن
گرفت و هر روز شاهد خودکشی مردایی بودم که خانوادهشون رو از دست
داده بودن .هیچکس برای برگردوندن چراغهای فیروزهای اصراری نکرد
چون همه عاشق اون بخش از زندگی هستیم که تو رویا در جریانه .این
شامل حال منم میشه .مادرم میگفت :سر آخر صیغهی عقد تو رو با
بالشتت میخونیم.
به پهلو خوابیده بودم که یه صدایی اومد ،فکر کردم صدای گربهست ،یا
شایدم از بلندی خروپف خودم بیدار شدم .دوباره اون صدای ضعیف به
سراغم اومد.
ـ نمیخوای باز برام قصه بخونی؟
| 9کیجا
سرجام خشکم زد .نمیتونستم تکون بخورم .آرزو میکردم که خواب
باشم.
ـ نترس ،چرا به خودت فشار میاری؟ تو این دنیا هیچی برای ترس وجود
نداره به جز ترس از خودت.
میترسیدم چیزی به زبون بیارم ،سرم رو به آرومی برگردوندم ،کسی
پشتم نبود.
ـ تو هیچوقت نمیتونی من رو ببینی ،بیجهت تالش نکن ،اجازه بده
نوازشت کنم تا آروم بشی.
یاد حرفای همسایه افتادم که یه همزاد داره و میتونه باهاش حرف بزنه.
ـ آره ،اون رو میگی ،اون همزاد همسایه باالیی دختر عموم میشه،
دختر خوبیه فقط خیلی حرف میزنه.
نفس زدنم بیشتر از قبل نامنظم شد ،عرق روی پیشونیم یک لحظه سرد
بود و لحظهی دیگه گرم میشد .سیاهی چشمام از ترس میخواست
خودش رو پنهان کنه.
ـ نترس ،تو قویتر از اونی هستی که بخوای از من صدمهای ببینی .با
دستام نوازشت میکنم تا حالت خوب بشه .نمیتونستم ببینم تنهایی و
بیتفاوت باشم .نوازشت میکنم تا خوابت ببره .میترسم اگه بیدار بمونی
از دستت بدم.
خواب یه دریا رو میدیدم .من تو ساحل نشسته بودم و باد قطرههای آب
رو به صورتم میرسوند .با صدای تصادف توی کوچه از خواب پریدم .گربه
سجاد صابر | 10
سیاه سرگرم لیس زدن صورتم بود .به یک گوشهای پرتابش کردم .از
تختخواب اومدم پایین ،رفتم سمت تراس و در رو باز کردم .رانندهی
دیوانه با تیر چراغ برق تصادف کرده بود .شدت ضربه به حدی بود که
شیشه جلو شکسته بود و راننده به بیرون پرت شده بود .روی کاپوت،
رنگ قرمز خون به آرامی با رنگ آبی ماشین ترکیب میشد و از خودش
خونابهی بنفشی به جا میذاشت .دستهای طرف شروع به لرزیدن کرد
و بعد از مدت کوتاهی از دنیا رفت .البته اینطور به نظر میرسید.
از دور صدای سگهای ولگرد به گوش میرسید .بوی خون شنیده بودن
و اندازه نزدیکتر میشدن زوزههاشون بلندتر میشد .دور ماشین حلقه
زدن .سرهاشون رو به سمت آسمون باال گرفتن تا شکر خدا رو به جاآورده
باشن و در نهایت شروع کردن به خوردن جنازه .با اولین گاز ،صدای مرد
بیچاره بلند شد .سگها گلوش رو فشار دادن و با بریدنش ،سرش رو از
تنش جدا کردن .بدن آدم تا نه ثانیه بعد از مرگ میتونه درد رو احساس
کنه ولی برای مغز اتفاق بدتری میوفته؛ اون تمام اتفاقات رو از بچگی تا
لحظهی مرگ ،به یاد میاره .دستهی اول سگها که سیر شدن نوبت به
ضعیفترها رسید تا استخوانها رو جدا کنن .تو سرزمین ما سگها،
جلوهگاه خدا هستن و پرستیده میشن .بعد از مرگ خبری از دفن کردن
نیست .جنازهها رو جلوی سگها میندازن تا تطهیر بشن .از طرفی اگه
سگ ها به کسی حمله کنن و بکشنش ،کسی کاری به کارشون نداره؛
چون اعتقاد بر اینه که نباید در کار خدا دخالتی صورت بگیره.
اگه سگی دستتون رو گاز بگیره ،نشان خوشبختی و روزی زیاده و مردن
در اثر گازگرفتگی افتخاری بزرگ برای فرد محسوب میشه .به کسایی
| 11کیجا
هم که نمیرن و هار بشن ،میگن :شبح .مردم زمان مواجهه با این
موجودات به سجده میوفتن .یه بار یکی از همین روحها بعد از سجدهی
زن عموم ،روی سرش دست کشید و اون از شادی زیاد سکته کرد و مرد.
مذهبیهای افراطی هر ساله مراسم قربانی برگزار میکنن و خودشون رو
فدای سگها میکنن .این مورد بعد از افسردگی بزرگ به یک رسم رایج
تبدیل شده و یکی از روشهای عادی برای خودکشی به حساب میاد .ده
سال پیش بود که ازدواج با سگها به رسمیت شناخته شد و عالوهبر اون،
کسی که ازدواج کرده بود ،می تونست با یک سگ یا خادم اون رابطه
برقرار کنه بدون اینکه شوهر یا زنش حق اعتراضی داشته باشه.
در دانشگاه به تحصیل ادبیات باستان و ژنتیک مشغول بودم .زمانی که
بیماری سکوت خانمها رواج پیدا کرده بود ،عضو تیمی تحقیقاتی ،برای
پیدا کردن راه حل این مشکل شدم و قرار شد نتیجهی کار رو برای پیشوا
بفرستم .اون روز تو مجلس جلوی نمایندههای مردم ،مسئولین رسانه و
پیشوا نتیجهی آزمایشات رو خوندم.
«پیشوای اعظم و بزرگان کشور ،متأسفانه باید بگویم رابطهی کنترل
نشدهی مردان و زنان سرزمینمان با سگها ،دلیل اصلی این اتفاق است.
پیشوا مجبور به سکوتم کرد و برای بهتر شدن مردم دستور داد :از رابطهی
جنسی محافظت نشده با سگها پرهیز کنن».
تاریخ همیشه تحریف شدهست؛ ولی اگه بتونیم از زبون جریان موافق و
مخالف هر برههی تاریخی ،روایتها رو بررسی کنیم ،به واقعیت پی
میبریم .اما اگه دو طرف منازعه مردم عادی هم باشن ماجرای دعوا رو
سجاد صابر | 12
طوری تعریف میکنن که طرف حق و حقیقت با اونا باشه چه برسه به
حکومتها.
دویست سال پیش بود تنوع طلبی انسانها در رابطههاشون به اوج
خودش رسید و از کنترل خارج شد .مردم به چیزی به جز خالی کردن
شهوت فکر نمیکردن .خانوادهی پیشوا مسئول مکانهای فاسد شهر
بودن ،با گرفتن آتو و مدرکهای مختلف از مقامات فاسد تونست به کل
کشور حاکم بشه .پیشوای اعظم عالقهی خاصی به رابطه با سگها داشت؛
براشون معابد بزرگی ساخت .کتابهای مقدس به تحریر در آورد و به
خودش لقب پیامبر داد .از طرفی با تبلیغات گستردهی رسانهای و
طرفداری بخش فاسد جامعه تونست تو کمتر از بیستسال اکثریت مردم
رو به پرستش سگهاش وادار کنه .اقلیت جامعه رو هم به راحتی کشت.
کافی بود یک نفر از اعضای خانواده دین جدید رو قبول نکنه ،در این
صورت تمام عزیزانش جلوی چشماش کشته و خوراک سگهای ولگرد
میشدن و در آخر ،خودش زندهزنده جلوی سگها انداخته میشد.
دنیا جای جالبیه و تاریخ همیشه در حال تکراره .در گذشتهی این
سرزمین ،پرستش گاوها و خوردن پهنشون امری عادی بوده و در صورت
مخالفت با این موضوع ،چون به عقاید جمعی بیاحترامی میشده ،فرد
توسط ضربات سم گلهای از گاوها مجازات و کشته میشده.
از نگاه کردن به اون صحنه دست برداشتم چون دیگه جذابیتی برام
نداشت و کامال تکراری شده بود .یه اتفاق ساده و معمولی و روزمره.
| 13کیجا
به پنجرهی روبهروی خونهمون نگاه کردم؛ پنجره پرده نداشت و داخل
خونه معلوم بود .دو نفر داشتن با هم ور میرفتن .یه سیگار روشن کردم
و بعد دوبار پک زدم .رفتم داخل خونه ،تماشای دو نفر تو این وضعیت
حال به هم زنه .شب شده بود ،به رخت خوابم نگاه انداختم؛ تختم حکم
قبر و پتوی سفیدش برام مثل کفن بود .از خوابیدن وحشت داشتم.
درست همون حسی بهم دست میداد که زمان زندانی بودنم ،داشتم.
نمی تونستن من رو بکشن چون برای مردم نماد امید بودم ولی تا
میتونستن شکنجهم دادن و وقتی برگشتم ،خانوادهم رو ازم گرفتن؛ هنوز
شک دارم اونا مرده باشن.
روی مبل دراز کشیدم ،خوابیدن کنار قبر بهتر از رفتن داخل قبره.
ـ دنیای آدما پر شده با کثافت و از همهتون بوی تعفن بلند میشه .من
می دونم تو قلب بزرگی داری؛ برای همین پیدات کردم و بهت وابسته
شدم ،تو مجبوری با من حرف بزنی تا بشناسیم وگرنه از تنهایی دق
میکنی.
صدای اون لعنتی بود .اینبار کمتر ترسیدم .بیراه نمیگفت .باید باهاش
حرف بزنم .شاید من دیوانه شدم و اسکیزوفرنی گرفته باشم.
ـ نه مریض نیستی ،اسکیزوفرنی باعث میشه آدم توهم بزنه که تو
زندگیش انسانهای دیگهای وجود دارن .من که انسان نیستم ،همزادتم.
ترسم رو کنار گذاشتم .سعی کردم نفس عمیقی بکشم تا ضربان قلبم
عادی بشه.
سجاد صابر | 14
+تو میتونی فکرم رو بخونی؟
ـ توأم تو فکر منی ،وقتی قبول میکنی همزاد یکی بشی ،فکر و ذکرت
با اون یکی میشه .هر اتفاقی برای تو میوفته ،برای منم میوفته .هر زخمی
روی صورتت باشه ،روی صورت منم هست .با هر لبخندت من میخندم
و با هر اشکم تو اشک میریزی .ما جدا از هم نیستیم.
+بعد از بیستوسه سال تازه خودت رو به من نشون میدی ،انتظار داری
چه واکنشی نشون بدم؟ یعنی این همه سال زمان الزم بود تا به یه بخشی
از وجودم پی ببرم؟
ـ برای اکثر آدمها یه عمر طول میکشه و لحظهی آخر زندگیشون با ما
روبهرو میشن .خوشحال باش که زودتر به وجودم پی بردی.
+وقتی زن همسایهی باالیی غذای سگها شد سر وکلهی همزادش
پیداش شد .توأم همینطور .وقتی دیدی همسری ندارم اومدی سراغم.
ـ تو آدمایی رو داشتی که دوستت داشتن .نیازی به من نبود .ولی حاال
تنهایی .هر روز عصبی ،بیحوصله و غمگینی .از این همه ناراحتی خسته
شدم .یه نگاهی به خودت بنداز.
+االن چه کاری میتونی برام انجام بدی تا حالم خوش بشه؟ فقط نگو
حرف زدن .بهتره سیگارم رو بکشم تا به حرفای تو گوش بدم .یه زن
داشتم که به اندازهی تو مغزم رو میسابید.
ـ نمیخوای روشنش کنی؟ خیلی وقته نسخم ،سیگار دم پنجرهم نیمه
کاره ول کردی.
| 15کیجا
از حالت درازکش خسته شدم ،به مبل تکیه دادم.
+بیا جلوم بشین و یه سیگار بکش.
ـ هیچوقت نمیتونم از پشتت جدا بشم ،نیازی به این کار هم نیست ،تو
بکشی برای منم خوبه.
سیگارم رو کشیدم .از یخچال یه لیوان آب خوردم ،گربه سیاه رو بغل
کردم و رفتم تو رختخواب.
با صدای بارون بیدار شدم ،نور اتاق بنفش شده بود .مثل اینکه دوباره
چراغهای عابر رو عوض کردن.
سعی کردم بخوابم .فایدهای نداشت .یه صندلی برداشتم رو تراس نشستم.
پشت سر هم سیگار میکشیدم و به همسایه روبهرویی نگاه میکردم که
همسرش رو به آغوش کشیده .ممکنه تو زندگی چندبار عاشق بشی ولی
طعم اولین عشق همیشه متفاوته .البته تجربهی هر چیزی برای بار اول
طعم عجبیبی داره .حتی خرید ماشین یا اولین بوسه .یادم میاد کالس
اول دبیرستان بود .یه زن مست ،منو با کس دیگهای اشتباه گرفته بود و
می خواست بوسم کنه که همون حین باال آورد؛ فکر نکنم برای کسی به
این اندازه متفاوت بوده باشه.
ـ پاشو برو تو اتاق .سرما میخوریم .از شلغم متنفرم.
+توام وقت گیر آوردی ،میگفتی قراره کمکم کنی ولی فقط وراجی
میکنی.
سجاد صابر | 16
آواز گنجشکها از لونهی کنار دیوار میومد و با صدای بارون ترکیب
میشد ،جیک و چیک و جیک ،چیک و جیک و ...سرسام آور بود.
ـ این گنجشکام واقعا خوشمزهن .لذیذترین گوشت رو تو دنیا دارن .خیلی
وقته گنجشک نخوردی .اون انبار برنج رو یادت میاد که در حلبی داشت؟
تو میرفتی رو در میکوبیدی .گنجشکا میترسیدن و میفتادن تو توری
که بابات تو سوراخ پشت انبار مخفی کرده بود .بعد کلهشون رو میکندین
و با چاشنی نمک کباب درست میکردین.
+شانس آوردم بزرگترین گناه بچگیم کشتن گنجشکا بوده .اگه بابام
مواد فروش بود البد مجبور میشدم تو پارک جنس بفروشم یا اگه دختر
بودم و مامانم بدکاره ،به تن فروشی عادتم میداد.
ـ توجیه نکن .غصه خوار ملت هم نباش .به تو چه وضع حال یه نفر دیگه
چطوره .خوردن گنجشکا کیف میده.
+آره .گناه ،لذتبخشه وگرنه هیچکس دوباره انجامش نمیداد .حال
میده ،حال ...کارای نادرست رو که انجام میدی کیف میکنی .حتی
وقتی مریض میشی و دکتر از خوردن چیزی منعت میکنه ،تو به خوردن
اون غذا بیشتر تمایل پیدا میکنی.
ـ حاال نمیشه چندتا گنجشک رو کباب کنی؟
سکوت کردم و به چراغ جدید و ساختمون روبهرویی نگاهی انداختم.
نزدیکای صبح زن از مرد جدا شد .لباساش رو پوشید و از اتاق بیرون
| 17کیجا
رفت .چند ثانیه بعد ،چراغ طبقهی باالیی روشن شد .پوزخند زدم و به
اتاق برگشتم.
+گوه به این دنیای بیهمهچیز و تمام کارهایی که برای ارضای
شهوتمون انجام میدیم ،بباره.
ـ دخترهی هرزه رو دیدی ،به شوهرش خیانت کرد.
+مرتیکهی هرزه رو دیدی ،داشت ترتیب یه زن شوهردار رو میداد.
ربطی به زن یا مرد بودن نداره .جفتمون کثافتیم و از گناه لذت میبریم.
حاال بهتره خفهخون بگیری تا بتونم بخوابم.
ما همیشه جذب کارها و وسایل ممنوعه میشیم مثال سیگار ،زن ،مرد،
هروئین یا گربه تو دنیایی که سگها حکم الهه رو دارن .همین که این
موجود به نسبت مایع تا االن مورد غضب سگها قرار نگرفته و خورده
نشده جای شکرش باقیه.
ـ نمیخوای یه زن بیاری تو این خونه؟ مردیم از اینهمه سکوت.
+مردیم از اینهمه سکوت؟ یه بند داری حرف میزنی .گنجشکای روی
دیوار از دستت فراری شدن.
ـ حرف زدن من چه فایدهای به حال ما داره؟ زن که نیستم نوازشام
وجودت رو قلقلک بده.
+تو با این صدای ظریفت مردی!
ـ نه مرد نیستم .همزادتم .همزادها جنسیت ندارن.
سجاد صابر | 18
+به من چسبیدی .جنسیتم که نداری .قیافهتم نشون نمیدی .حداقل
بگو از نژاد کدوم یک از موجوداتی .اصال چرا ول کن من نیستی؟
ـ همزاد برای ما یک کلمهی توهین آمیز به حساب میاد .مثل حرومزاده
برای انسانها .همهمون زمانی خانواده و کسایی رو داشتیم که دوستمون
داشتن و ما خیال میکردیم که دوستشون داریم .دنیای ما تو یه بعد
دیگه قرار داره .میتونیم شما رو ببینیم ولی شما هیچ اطالعی از وجود
ما ندارین .وقتی بچهی یه آدمیزاد به دنیا میاد ،وظیفه داریم تا زمانی
که اولین کلمه رو به زبون میاره مراقبش باشیم .اما بعضیهامون بعد از
این اتفاق نمیتونیم به زندگی عادی ادامه بدیم و روزها و سالهای زیادی
رو برای دیدن اون بچه برمیگردیم تا اینکه یک روز خانواده و نزدیکامون
از این موضوع با خبر میشن .ما هم مجبور میشیم بین اونها و آدمها
یک طرف رو انتخاب کنیم .همیشه جواب مشخصه و بچهها برنده میشن.
چون کسایی که خانوادهشون رو انتخاب میکنن ،بعد مدتی طرد میشن
یا از افسردگی میمیرن.
+یعنی حاضرین برای یه بچه از تموم چیزهایی که دوست دارین دست
بکشین؟
ـ وقتی قبول میکنی با یک انسان یکی بشی عمر هزار و سیصد سالهت
به صد سال محدود میشه و با مرگ اون زندگیت به انتها میرسه چون
هیچ دنیای پس از مرگی پذیرای حضور تو نیست .و این بهاییه که باید
برای عشق بپردازی .از طرفی مردها تبدیل به خواجه و زنها عقیم میشن
تا نژادهامون با هم ترکیب نشه ،تا بچهای به دنیا نیاد که نشانی از وجود
نسل ما باشه.
| 19کیجا
+تو قبال زن بودی یا مرد؟ خانوادهای و دوستی داشتی؟
ـ حافظهم پاک شده .تنها به خاطر دارم مرد نبودم.
+یعنی تمام زندگیت از بین رفته؟ واقعا من ارزشش رو داشتم و انتخاب
درستی بودم؟
ـ تو تموم زندگی من شدی .دوست داشتنت لذتبخشه .تموم این مدت
ساکت بودم و چیزی نگفتم چون با هر اتفاقی خوشحال میشدی و لذت
میبردی ،منم شاد میشدم.
+بیستوسه سال ساکت باشی و حرف نزنی .نمیتونم درک کنم.
نمیتونم ...تو به زن همسایهی روبهرویی بهخاطر کارش توهین کردی.
چهطور با خودت کنار میای؟
ـ تو نمیتونی احساسات یک جن رو درک کنی.
بعد از گفتن این حرف خشکم زد .یه جن وابستهم شده!
سجاد صابر | 20
فصل دوم
عروسکهای چوبی
دومین روزی بود که بارون میبارید .تو یخچال غذایی برای خوردن باقی
نمونده بود .حوصلهی خرید اینترنتی رو نداشتم .از پلهها اومدم ،پایین
رفتم تو خیابون .هوا سرد بود و سرماش باعث سوزش دماغم میشد .به
سردی زیاد حساسیت دارم .باعث میشه سرم درد بگیره و از دماغم خون
بباره .تا فروشگاه راه زیادی نبود برای همین به این موضوع اهمیت
نمیدادم .دوره گردی کنار خیابون ،عروسکهای سگ چوبی میفروخت.
چوبش از درخت سپیدار تهیه شده بود .فروشندهش میگفت :چوب سفید
برای باز شدن بخت خوبه .دخترای جوون ازش میخرن تا ازدواج کنن.
گفتم :االن که تقریبا نسبت زنها و مردا برابر شده ،کسی هست از
عروسکات بخره؟ گفت :همیشه کسایی هستن که تنها باشن.
بعد یه مجسمهی چوبی بهم داد .خواستم پولش رو بدم ولی قبول نکرد
چون شناخت چه کسی هستم .به راهم ادامه دادم تا به فروشگاه برسم.
درخت نزدیک در افتاده بود و نمیشد رفت داخل .باید برمیگشتم خونه
و از اینترنت کوفتی خرید میکردم .بدون چتر و غذا با مجسمهی سگ
چوبی تو دستم شروع به قدم زدن کردم .چند ثانیه نگذشته بود که
احساس کردم یکی صدام میزنه.
ـ آهای آقا ،با شمام.
| 21کیجا
صبر کردم به پشتم نگاهی انداختم ،زن همسایه بود.
ـ سردتون نشده تو این هوا تا فروشگاه رفتین و دست خالی برگشتین؟
حداقل بیاین زیر چتر من خیس نشین.
+من خیس شدم ،دیگه اهمیتی نداره.
ـ حداقل اون مجسمه سگ سفید رو پنهان کنید ،دخترا دستتون
میندازن.
+مهم نیست ،بذار به حال خودشون باشن؛ ما هم یه زمانی مثل اونا
بودیم.
ـ ولی شما هنوز مثل اونا هستین .منم دست کمی ازشون ندارم فقط
سنم کمی باال رفته.
+من رو از کجا میشناسین؟
ـ اگه اشتباه نکنم شما همون همسایهی روبهروییمون هستین که رو
بالکن خونهش میشینه ،سیگار میکشه و با خودش حرف میزنه.
+سرک کشیدن تو زندگی بقیه کار خوبی نیست ،حداقل به حریم
خصوصی هم احترام بذاریم.
ـ بالکن حریم خصوصی حساب نمیشه ولی پشت پنجره توی خونه چرا.
به نزدیک خونه رسیدیم .ازم خواست مقداری از غذایی که خریده بود رو
بردارم .تشکر کردم و گفتم :نیازی نیست .از طرز حرف زدنش فکر کنم
فهمیده بود تو کاراش سرک میکشم.
سجاد صابر | 22
به گلدونهای خشک شدهی کنار دیوار نگاه میکرد.؛ برای دوباره سبز
شدنشون کاری از دستم برنمیاومد .گلها مثل درخت قوی نیستن تا
سالها خشک و بریده شده یه گوشه به امید سبز شدن بشینن.
دو روز پشت هم بارون میبارید و خبری از همزادم نبود .همسایهم دوتا
پرده برای اتاق معشوقههاش خرید .پس چیزی برای تماشا کردن باقی
نمیموند .به جز سگ چوبی سفید کنار تختم .تمام زندگیم بوی کهنهگی
گرفته.
ـ پس من این وسط چه کارم؟
دوباره برگشت .از خوش شانسی ما یک زن دم خورمون شده .فعلنه که
از نظرم پنهونه پس نمیتونه ترسناک باشه .تو این اوضاع قاراش میش
همصحبتی باهاش بدم نیست.
ـ ما ترسناک نیستیم .داستانهایی که تو بچگی در مورد جنها شنیدی
رو فراموش کن .اونا همه افسانه هستن .نمیخواستن رابطه بین ما عادی
باشه.
+شاید یه مادر نمیخواست که یه جن ،بچهش رو بدزده یا وقتی یه زن
به خونهش برگشت تو رو روی تختش ببینه.
ـ به قول خودت ما همهمون عاشق چیزایی میشیم که برامون ممنوعه.
+نه .از کارای ممنوعه لذت میبریم .عاشق کسایی میشیم که بیشتر به
خودمون شباهت دارن .حتی موقع انتخاب حیوون خونگی به شباهت بین
خودمون با اون دقت میکنیم .چه برسه به آدم یا جنی که بخوایم باهاش
| 23کیجا
همصحبت بشیم .هر کسی دنبال نیمهی گم شدهی خودش تو بدن و
ذهن دیگری میگرده .فکر کنم اگه بتونم ببینمت با اینکه زن هستی
بازم شبیه منی و نیازی ندارم تو ذهنم تصورت کنم.
ـ ما هیچوقت نمیتونیم باهم در دو طرف میز بشینیم .طلسم پیوند
دهندهمون طوری طراحی شده که تنها زمان مرگت میتونم تو صورتت
نگاه کنم .تو میمیری و من تبدیل میشم به یک جن سرگردون تا مابقی
عمرم رو در عذاب زندگی کنم .عذابی که نتیجهی آه خانواده و دوستانمه.
+یه زمانی جلوی آینه میرفتی به خودت نگاه میکردی و به زیباییت
حسادتت میشد .از اون برام بگو .نکنه روی صورتت جای ماهگرفتگی یا
سوختگی وجود داره و پنهانش میکنی؟
ـ همهی جنها روی سرشون دوتا شاخ دارن .مردها شاخ سیاه و زنها
شاخ سفید .هیچوقت ازشون خوشم نمیومد و زیر موهام پنهونش
میکردم.
+چشمات چه رنگیه؟ سبزه ،آبیه ،یا اینکه رنگ عجیبی داره؟
ـ مثل اکثر آدمها چشمهای قهوهای دارم.
بلند شدم .کاغذ و قلم رو برداشتم و پشت میز نشستم.
بهش گفتم :ادامه بده.
ـ میخوای چیکار کنی؟
سجاد صابر | 24
+خودت بهتر میدونی .ادامه بده تا بتونم کسی که تموم عمر مراقبم
بوده رو ببینم.
اون از خودش تعریف میکرد و من گفتههاش رو روی کاغذ پیاده
میکردم .از خطی که روی ابروی چپش افتاده تا رنگ آبی موهاش و
برجستگی لب های کوچیکش رو بدون هیچ کم و کاستی با کلمات
توصیف میکرد و من کلمات رو به نقاشی تبدیل میکردم .هیچوقت فکر
نمیکردم یه جن بتونه به این زیبایی باشه .انتظار داشتم ترسناک باشه
ولی با نمک بود .صدای هقهق گریه رو از درونم احساس میکردم صدای
زنی بود که مدتها میشد به خودش نگاهی نکرده.
+گریه نکن ،این کار رو برای خوشحال شدنت انجام دادم .اگه قرار بود
ناراحت بشی همون بهتره که دفتر رو ببندم.
ـ نه .واقعا ازت ممنونم .نمیتونم با کلمات بیانش کنم.
+تو که گریه میکنی حال منم بد میشه .حس میکنم دارم از درون
خفه میشم.
ـ چون محکم بغلت کردم و دارم میبوسمت.
+نیازی به این کارها نیست .قشنگ کشیدم؟
ـ دقیقا همونطوری که بودم .فقط رنگ پوستم سفید نیست .من سبزهم.
+همهی جنها سبزه هستن؟
| 25کیجا
ـ سفید ،سبزه ،سیاه ،طالیی و کمیابترینمون ارغوانی .جنهای ارغوانی
به دام جادوگرها میفتن چون باعث افزایش عمر میشن.
+لطفا ادامه نده.
ـ میگم ،نکنه االن چاق شده باشم؟
+مگه جنها با این سرعتشون چاقم میشن؟
ـ نه.
+پس چی میگی برای خودت؟
از صندلی بلند شدم و به تختخواب برگشتم .نقاشی رو دستم بود .به
این فکر میکردم اگه االن کنارم دراز کشیده بود چی کار میکردم.
ـ میخوای به چیزای دیگه فکر کنی؟ خجالت میکشم.
+اگه جنها با آدما رابطه داشته باشن اتفاق خاصی نمیفته .توام که
عقیمی.
هیچ حرفی نزد .این چه جور دوست داشتنیه که یکی بتونه لمست کنه،
نوازش کنه ،اما تو حتی نتونی موهاش رو بو کنی .قدم زدن ،عزیزم گفتن
و قربونصدقه رفتن تا زمانی که خودت رو تسلیم محبوبت نکنی ،فایدهای
نداره.
حق با دوره گرد بود .سگ چوبی سفید تونست از تنهایی درم بیاره .البته
این موضوع هیچ ربطی به سگ ،جنس چوب یا رنگش نداره .بلکه این
اراده ماست که تالش میکنه از تنهایی خارج بشیم .تا قبل از خرید سگ
سجاد صابر | 26
چشمام بسته بود ،محبتش رو نمیدیدم و از کسی که دوستم داشت،
فراری بودم .خریدمش و چشمام رو به روی حقیقت باز کردم.
همهی ما حداقل یک بارم شده فال گرفتیم ،تا حاال اتفاق نیفتاده که
نوشتهی روی کاغذ به زندگیمون نامربوط باشه .ولی در واقع اینطور
نیست ،فال هیچ ربطی به زندگی ما نداره .این خودمونیم که به دنبال
وجه اشتراک میگردیم .دلیل این کارمون هم خیلی سادهست :آدمی
میل سیری ناپذیری به خوشبختی داره و اونو در هر چیزی جستجو
میکنه.
ـ برای جنها خوشبختی یا بدبختی معنایی نداره .برای همین تفاوت
چندانی بین شادی و غم قائل نمیشیم و این موضوع ما رو به موجودات
بیاحساسی تبدیل کرده .ازدواجهامون پر شده از منطق و هیچ عالقهای
بینمون وجود نداره .هر کسی پول و قیافهی بهتری داشته باشه ،میتونه
قرارداد بهتری ببنده و با طبقههای مرفهتر جامعه ازدواج کنه.
ـ شاعرها تبعید ،مجسمهسازها سوزونده و حتی معمارهامون بعد از مدتی
بیکار شدن چون هیچ جنی حاضر نبود پولش رو برای زیبایی هزینه
کنه .طولی نکشید تا تبدیل بشیم به یک قوم سرگردان .در هر گوشهای
از دنیا گنجی پنهان میکردیم .ما بهجای اینکه پول رو خرج زندگیمون
کنیم زندگیهامون رو خرج پول کردیم .دیگه جنها براساس قلب
بزرگشون یا علمشون به هم احترام نمیذاشتن و جوانمردی از بین رفته
بود .قسمت جالب ماجرا اینجاست که همه منتقد این وضع بودن و مقصر
اصلی رو حاکم جامعه میدونستن .دربار به زیر کشیده شد و پادشاه مرد
اما حکومت مردمی دوامی نیاورد و جنایت به حدی زیاد شد که
| 27کیجا
زندگیهامون از بین رفت .هیچ جن مادهای قبل از دریافت پول و هدیهای
حاضر به همخوابی با همسرش نمیشد و هیچ مردی نبود که برای ارضای
شهوت ،قلب زنی رو نشکنه .گدایی محبت به شغل اول مردم سرزمینم
تبدیل شده بود .تا اینکه ما به بعد شما مهاجرت کردیم ،از تمام
داشتههامون گذشتیم و عاشق انسانها شدیم.
+هر وقت که میتونستم با همسرم صحبت میکردم ،اون فقط به بخشی
از واقعیت و فکرم پی میبرد که من به زبون میاوردم ،اما تو ترسناکتری.
نه به این خاطر که میتونی به هر چیزی فکر میکنم اطالع داشته باشی.
ازت میترسم چون با دونستن تموم افکارم ،هنوز دوستم داری .یه رابطه
با محبت ،توجه ،نوازش و مقدار زیادی دروغ پایدار میمونه.
ـ من عاشقت هستم.
زنگ در به صدا دراومد .از جام بلند شدم .احتمال دادم که زن ساختمون
روبهرویی باشه .رفتم سمت در و بازش کردم .مأمورای دیوانه خونه بودن.
بدون معطلی یه مشت خوابوندن تو صورتم .پخش زمین شدم .دستام رو
بستن و بهم می گفتن :خل و چل زود باش بریم که قراره حسابی بهت
خوش بگذره .همسایهها از صحبت کردنات با در و دیوار ،از گریهها و
خندههای بیدلیلت ،از عصبانیت و دعوای بیجهتت به ستوه اومدن.
بدون اینکه ازم سوالی بپرسن کشونکشون از پلهها پایین بردنم .تمام
لباسم خونی شده بود و حافظهی کوتاه مدتم از بین رفته بود .هر بیست
ثانیه به این فکر میکردم چه بالیی سرم اومده و چرا مأمورا من رو گرفتن.
همسایهها از خونهشون بیرون نمیاومدن چون هر کسی تو وجودش
سجاد صابر | 28
مقداری دیوانگی داره ،فقط جرأت پرورش و نشون دادنش رو نداره.
ترسوهای بیهمهچیز .به خیابون رسیدیم .صدای گربه از خونه به گوش
میرسید .روی تراس نشسته بود به من نگاه میکرد و میگفت :میومیو.
بهش گفتم :فرار کن .اما گوش نداد .یکی از مأمورا موند پیش من و دومی
برای گرفتن جایزهی بیشتر رفت تا گربه رو بگیره .احمق بدون اینکه از
جاش تکون بخوره یا فرار کنه همونجا خشکش زده بود و سر آخر پرید
تو بغل مأمورا.
مردن بهتر از رفتن به دیوانه خونهست .اسمش یک پوششه اما در اصل
محلی برای بردهداری آدمهاست .ما رو خدمتکار سگها میکنن و
وظیفه داریم از سگهای هار محافظت کنیم .زبونمون بریده میشه تا
هیچ شکایتی نکنیم .از طرفی آلتهامون رو هم قطع میکنن تا به
همخوابی با بقیه دیوانهها روی نیاریم چون قراره به بردههای مقامات
حکومتی تبدیل بشیم .زمانی هم که از کار افتادیم ما رو میکشن تا
اعضای بدنمون رو به فروشن .دنیا همیشه جای کثیفیه و زندگی
هیچوقت عادالنه نبوده.
مأمور دیوانه خونه با گربهی سیاهم به نزدیک ما شین اومد .خندهای از
سر موفقیت به لب داشت .تو چشمای گربه ترس رو دیدم .شروع کرد به
پنجه انداختن و به ســـمت خونه فرار کرد .ســـگهای ولگرد بوی خون
شـــنیده بودن و به طرف ما حرکت کردن .هیچوقت چرندیات مقدس
بودن شون برام اهمیت ندا شت ولی این یه فر صت عالی بود برای مردن.
میتونســت پایان زیباتری برای من باشــه تا زندگی کردن به عنوان یه
برده .خدایی که میپر ستم خودک شی رو ممنوع کرده ولی بخ شندهتر از
| 29کیجا
اونیه که ما می شنا سیم .حتی اگه وارد جهنم ب شم و با شیطان سیگار
بکشم بهتر از زندگی تو اون گوه دونیه.
ـ بهت التماس میکنم این کار رو انجام نده .میتونیم از اونجا فرار کنیم؛
شاید کمی طول بکشه ولی ما میتونیم.
روی زمین زانو زدم ،دستام رو آوردم جلو و به چشمای سگها زل زدم.
+یه روز آزادانه زندگی کردن بهتر از هزار سال برده بودنه .اگه برده بشم
دیگه اینی که میشناسی نیستم .میشم یه آدم دیگه و اگه به کس
دیگهای تبدیل بشم اونوقت تو دیگه دوستم نداری .تنهام میذاری و
هیچ راه فراری برام باقی نمیمونه.
سگها نزدیکم شدن .دورم حلقه زدن و شروع کردن مثل گرگ زوزه
کشیدن .سگ سفیدی اومد سمتم و بدنم رو بو کرد .استرس تمام وجودم
رو گرفت .دستم رو لیس زد و اولین گاز رو ازش گرفت .میخواستم فریاد
بکشم ولی میدونستم سگها چه بالیی سرم میارن .نمیخواستم گلوم
رو بریده شده ببینم.
ـ بهت گفته بودم ما فقط یک روز میتونیم هم رو ببینیم و اون روز
آخرین روز زندگیته .بدنت مرگ رو قبول کرده .قلبت داره از تپش میفته
و تمام سلولهات برای خودکشی آماده شدن.
مابقی سگها نزدیکم شدن .احساس میکردم تمام استخونهام در حال
شکسته شدنه .تعادلم رو از دست دادم و دیگه کنترلی روی بدنم نداشتم.
دستام میلرزید ،تمام تنم به رعشه افتاد ،مثل مار به خودم میپیچیدم.
سجاد صابر | 30
سگ سفید دستم رو رها کرد و چند قدم به عقب برداشت .مثل زنهای
در حال زایمان شروع کردم به فریاد کشیدن .سگها از شنیدن صدای
فریادم عصبانی شدن .سگ سفید با سر اشاره زد گلوم رو ببرن .اومدن
جلو سرم رو از تنم جدا کنن .اما قبل از اینکه اولین گاز رو بگیرن ساکت
شدم و از هوش رفتم.
چند دقیقه بعد چشمام رو باز کردم .سگها گوشت مأمورا رو به دندون
گرفته بودن و بوی خون همهجا پخش شده بود.
ـ سرت رو باال بیار.
صدای جن بود .اینبار از درونم نمیشنیدم صدا از جایی دیگهای بود.
سرم رو چرخوندم .روبهروم ایستاده بود .یه زن زیبا دقیقا همونطور که
کشیده بودم .لخت و عور .قشنگترین چیزی که تا به حال دیده بودم.
سینههاش زیر موهای مثل طناب تاب خوردهش ،پنهان شده بود .به
سمتم اومد .دستاش رو گذاشت روی گونههام و من رو بوسید .حس
مادری رو داشتم که فرزندش رو برای اولین بار میبوسه؛ خندیدیم،
احساس کردم دوباره زنده شدم.
ـ تموم عمر منتظر این لحظه بودم تا از طریق چشمات خودم رو ببینم.
بهتره بلند شیم و بریم توی خونه .نترس؛ جز تو کسی نمیتونه من و
زیباییهام رو ببینه.
دستام رو انداختم دور گردنش .از تموم تنم خون میچکید .به آرومی من
رو از پلهها باال برد .روی تخت دراز کشیدم .موهاش رو کنار زد ،روی
| 31کیجا
پاهام نشست و شروع کرد به رقصیدن .دیگه به اجبار یک نفر نبودیم.
بدنامون به هم پیوند خورده بود .دستام رو گذاشتم روی سینههاش .تندتر
میرقصید .رنگ شاخش سفیدتر شد و با یه خمیازه روی من دراز کشید.
صبح که از خواب بیدار شدم از زخمای یخ زدهی تنم خونی جاری
نمیشد و اون هنوز کنارم خوابیده بود.
دیشب بعد از سه روز ،بارون جاش رو به برف داد .خوابم تعبیر شده بود.
دنیای من به انتها رسید اما از نو متولد شدم .چیزایی تو زندگی وجود
داره که هیچکس دلیلی براش نداره و نمیتونه پیدا کنه.
سجاد صابر | 32
فصل سوم
شکوفهی زعفران
ما بیشتر به بازیگران رویای یک الهه شباهت داریم تا اینکه انسان باشیم!
دیوار نوشته ای با رنگ سفید که روی دیوار کشیده شده .هیچ رنگ
اضافهای از کنارههای کار ،یا لغزیدن اشکوار سفیدی از لبهی پایین
نوشته مشاهده نمیشه .مشخصه هنرمند کارش رو به درستی انجام داده.
کم پیش میاد میون جملههای اعتراضی چنین چیز زیبایی به چشم
بخوره.
ـ آره کم پیش میاد که بشه رنج تنها ادامه دادن در یک جمله بیان بشه.
+شاید بیانگر مفهوم دیگهای باشه.
ـ چه در واقعیت ،چه در رویا ،غم ،راهی برای نمایش قدرت خودش پیدا
میکنه.
+تا چند ساعت دیگه پاکش میکنن .بهتره به فکر خودمون باشیم.
ـ تو زیادی خود خواهی.
بدون توجه به حرفاش ،حوله رو از کمد برداشتم و رفتم دوش بگیرم.
محیط حمام گرم و مرطوبه .همیشه تبدیل میشه به خونهی چندتا
قورباغهی سبز درختی .سطل براشون حکم برکه رو داره و دوش آب با
رنگ سبز لجن گرفتهش به درخت شباهت داره .اوایل که سمت دوش
میرفتم میپریدن روی دیوار و دزدکی از روی کاشی بهم نگاه میکردن.
| 33کیجا
چند مدت که گذشت ،سطل آبی حموم جاش رو به دیوار داد .روی سطل
میشستن و به کف بازی من زل میزدن .با خودم گفتم :البد از من
خوشش میاد .اگه ببوسمش مثل داستان شاهزاده و قورباغه ،ممکنه از
تنهایی دربیایم ولی اگه پسر بود چی؟ اونم در اون وضعیت! این اواخر
رفیقاشم آورده .سهتایی لب سطل میشینن و با چشمای از حدقه
دراومدهشون من رو دید میزنن .سبزای بیچاره .از حموم بیرون اومدم.
با ماشین ریش تراش اومد کنارم.
ـ میخوام موهام رو از ته بتراشی .خسته شدم .حوصله ندارم سه ساعت
بشورمشون و بعد با هزار زحمت خشکشون کنم.
از یه طرف قورباغههای سبز ،از طرفی این جن سبزه .ولی از موی کوتاه
رنگ شده خوشم میاد.
ـ می دونم از موی کوتاه رنگ شده خوشت میاد .ولی وقتی موهام رو
میزنی ،باعث میشه شاخام مثل پیاز نرم بشن و بیفتن زمین .میترسم
وقتی کنارت خوابیدم ،چشمات رو کور کنم.
ماشین رو از دستش گرفتم .روی صندلی نشست .با بلندترین شمارهی
ممکن شروع کردم به کوتاه کردن موهاش .حق با اون بود .همینطور که
از رنگ آبی دنبالهدار بدنش کم میشد شاخها قدرت خودشون رو از دست
میدادن و به زمین میفتادن .با ماشین خواستم موهای خودم رو بزنم،
یادم اومد که قبال این کار رو انجام دادم .نشد باهاش همدردی کنم .بلند
شد خواست بره حمام .ماجرای قورباغهها رو تعریف کردم .پشیمون شد
و تو سینک ظرفشویی باقی مونده موهاش رو سپرد به آب فاضالب.
سجاد صابر | 34
وقتی کارش تموم شد با رنگ بنفش افتادم به جون کلهش .بعد خشک
شدن سرش ،تو بغلم موهای کوتاه و تازه رنگ شدهش رو بو میکردم و
بهش میگفتم شبیه شکوفهی زعفرون شدی .اونم در عوض به قلبم بوسه
میزد! موی تازه رنگ شده بوی تند و زنندهای داره ولی به بوسیده شدن
میارزه.
یک ساعت در آغوش هم بودیم .درست مثل کبوترا که تقریبا تمام طول
روز به جفتشون وصلن و نوازشش میکنن اما برای انسانها اینطور
نیست .نمیشه هر روز تو بغلت بگیریش و جمالت محبت آمیز به گوش
هم بخونید .بعد یه مدت ،رابطه بوی کهنگی میگیره و کهیر میزنه.
معاشقه مثل غذای مورد عالقهی هر فرد میمونه ولی اگه در هر وعده یه
مدل غذا رو بخوری ،دیگه دلت رو میزنه.
ـ پس بهتره نوازشم نکنی تا برای هم عادی نشیم.
+همیشه دوست داشتم بدونم تو فکر بقیه چی میگذره ولی این تصور
دیوانه کنندهست .گاهی وقتا آدم از تصورات و فکرهایی که به تنهایی یا
در جمع به ذهنش میرسه شرمگین میشه .هر چیزی قابل بیان نیست.
اگر آدمها فکر همدیگر رو میخوندن دیگه هیچ رابطهای پابرجا نمیموند.
تمام اون خشمها ،نفرتها ،عشقهای ممنوعه و تاریکیهای ذهن هر
کسی مشخص میشد.
ـ من انسان نیستم ولی واقعا فکر میکنی اتفاق خاصی میفتاد؟ یه نگاه
ساده به رفتار ظاهری فرزندان آدم کافیه که درک کنی هر کسی توانایی
پنهان کردن افکارش و نیت اعمالش رو نداره .مطمئنم اگه امکان خوندن
| 35کیجا
ذهن برای همه فراهم بود یک راهی برای مخفی کردن تصورات شرمآور
پیدا میکردین.
+من دوست دارم از خوندن فکر من دست بکشی تا بتونم با یه غافلگیری
خوشحالت کنم .هر کاری که انجام میدم تو ازش آگاهی داری .این از
شیرینی و تلخی رابطه کم میکنه .ممکنه بعد از گذشت مدتی ،حسی
که بینمون قرار داره از بین بره و نتونیم مثل قبل به هم محبت کنیم.
ـ اگه اینجوریه پس چارهای جز قبول کردنش ندارم.
پتو رو کنار زدم و به سمت کمد لباسها رفتم .دستبندی که قرار بود
به همسرم هدیه بدم رو از کشو پایینی بیرون آوردم.
عصبانی شد و با دلخوری روش رو برگردوند.
ـ از این طال بدم میاد .هیچوقت چیزی که برای یک زن خریدی رو به
خانم دیگهای هدیه نده .یکی از دستبندهای چرمت رو بهم بده تا
نشونهای باشه بین ما برای نخوندن ذهنت .هر وقت اونو پوشیدم یعنی
بین ما هیچ اتصال ذهنیای برقرار نیست.
به کنارش برگشتم .دستش رو به شکی باال آورد تا ببوسمش .بیتوجه
به شیطنتش ،دستبند رو گذاشتم تو دستاش .لبخند زد.
+از کجا متوجه بشم حقیقت رو گفتی و فریبم ندادی؟ چه راهی برای
فهمیدنش وجود داره؟
ـ هیچ راهی وجود نداره .تو باید بهم اعتماد داشته باشی.
سجاد صابر | 36
+امان از این زندگی .میخوای یه بازی انجام بدیم تا سرگرم بشیم؟
ـ تو خسته نمیشی اینهمه بازی میکنی؟
+نه .کاری به اتفاقهای روی تخت ندارم .چه خوبه نمیتونی فکرم رو
بخونی.
بلند شدیم .روی کولم سوار شد و پاهاش رو دور کمرم حلقه زد .خر گیر
آورده .نزدیک پنجره شدیم .با اصرار زیاد پیاده شد .نوشتهی بزرگ روی
دیوار پاک شده بود .نور بنفش کل کوچه رو پوشونده بود و سرمای
زمستون بدون بارون ،گرمای بازدم رو به بخار سرد تبدیل میکرد .کمی
صبر الزم بود تا تفریح زمستونیم شروع بشه .آدم برفی یا آدم بارونی
قشنگه ولی تکراری شده .چندتا گنجشک روی تیر چراغ برق نشستن.
آخرینبار بچه بودم که با پدرم روی بخاری کبابشون میکردیم .ته
مزهای شبیه به دل مرغ داره و از تمام پرندهها خوش خوراکتره .از صبر
زیاد کالفه شد و بهم غر میزد .فکر نکنم ماهیگیر خوبی بشه .تقریبا بعد
دو ربع ساعت ،تفریح ما از راه رسید .مارمولکهای کوچیکی که روی
توری پنجره به آرامی راه میرفتن .ناخن انگشت اشارهم رو گذاشتم زیر
شستم با یه ناترینگ مارمولکها رو از سیم جدا کردم .با تعجب بهم نگاه
کرد .فکر کنم تو زندگیش هیچوقت مارمولک پرنده ندیده بود .هر چیزی
بهایی داره و مارمولکها برای پرواز ،دمشون رو پیشکش میکنن .بعد از
به پرواز درآوردن دومین خزنده ،توجه گنجشکا به سمت ما جلب شد.
بهش گفتم :نمیخوای شروع کنی؟ با اکراه سرش رو تکون داد ولی
مجبورش کردم این کار رو انجام بده .ضربهی خوبی زد .انتظارش رو
نداشتم .توجه گنجشکا به دمهای افتادهی روی زمین جلب شد و برای
| 37کیجا
تصاحبشون به سمت آسفالت حمله کردن .بازی خوبی بود .به پرندههای
گوگولی غذا دادیم .دو روز دیگه هم اون جانورها دم درمیارن.
ـ میخوای دیگه بازی نکنیم .قرار بود از نفرت و خشم دور باشی .نه
اینکه خودت به بخشی از خشم تبدیل بشی .فکر نمیکنی خدا ببینه و
ازت دل سرد بشه؟
+دلم به حال خدا میسوزه چون نمیتونه اشتباه کنه و لذت گناه کردن
رو بچشه.
ـ تو دیوونهای؛ شاید الزم باشه سرگرمی بهتری برای انجام دادن پیدا
کنی و این جونورا رو به حال خودشون بذاری .میخوای برات کتاب بخونم
یا قصه تعریف کنم؟
+نه .نویسندهها دروغگو هستن .تو کتابا ازت میخوان مودب باشی ،به
همه احترام بذاری و از خطاشون بگذری .نمیشه معلمی رو بخشید که
باعث شده یه بچه تو مدرسه و تموم سال مورد تمسخر قرار بگیره .چطور
امکان داره فروشندهی مواد مخدر ،دالل نوزاد ،متجاوز ،فرماندهی زورگو
و استادی که به جنسیت نمره میده مورد بخشش قرار بگیرن! دنیای
واقعی با نوشتههای روی کاغذ فرق داره .شک کنن ضعیف و بیکسی،
بهت زور میگن و تا جایی که امکان داره توی سرت میزنن .اگر در این
جهان عدالتی وجود داشته باشه ،باید جلوی رخ دادن ظلم رو بگیره وگرنه
انتقام گرفتن خداوند و طبیعت نمیتونه مرهمی برای یک دل زخم
خورده باشه .بدبختی و به زمین افتادن کسی دلیلی برای خوشبختی و
سجاد صابر | 38
حال خوش هیچ ستم دیدهای نمیشه .درسته که قانون وجود داره ولی
هیچوقت نتونسته تکیهگاه ثابت و امنی باشه حتی برای مجریانش.
با دست گوشاشو گرفت .دو قدم رفت عقب و با عصبانیت بهم خیره شد.
هیچ حرفی نزد؛ تنها نگاهم میکرد .با یه آهی که از حنجرهم بیرون اومد.
تسلیم شدم .دوباره روی تخت دراز کشیدیم.
+دلیل غمگین بودنت نمیتونه کارای من باشه .تو از بچگی بهم پیوند
خورده بودی .پس با تمام خاطرات زندگی و خلقوخوی من آشنایی داری،
حق دارم بدونم چرا ناراحتی.
ـ وقتی یه جن...
حرفش رو قطع کردم.
+از این کلمه بدم میاد .بهتره یه جایگزین بهتر براش پیدا کنیم .نه تو
اسمت رو به یاد میاری و نه من دوست دارم گذشتهم رو به خاطر بیارم.
ـ هیچوقت حرف یک زن رو قطع نکن ممکنه واقعیتی که برات تعریف
میکنه رو تغییر بده.
+حق با توئه ولی این طرز بیان کردن آزار دهندهست.
ـ وقتی بچه بودی تو روستا زندگی میکردین ،به پسرها ریکا و به دخترها
کیجا میگفتین .از همون زمان دوست داشتم به این اسم صدات بزنم،
ریکا.
| 39کیجا
+آره .در زبان مازنی به دخترها ،کیجا و به پسرها ریکا ،میگن .کیجا!
اسم قشنگیه .هر دوتاشون اسم برند لوازم شوینده هم هستن.
سرش رو تکون داد ،لباش رو بهم فشار داد و منتظر بود ساکت بشم.
ـ وقتی یک جن با یک انسان وارد رابطه میشه؛ بخشی از خاطرات زندگی
گذشتهش از ذهنش عبور میکنه .ناراحت بودم که چیزی در خاطرم
وجود نداره ولی االن با به یاد آوردنش دارم تاوان پس میدم.
+وقتی یه زن میگه گذشته ی آدما برام مهم نیست در واقع داره ازت
میپرسه میتونی با گذشتهی من کنار بیای یا نه؟ گذشته و خاطرات
هیچوقت از ذهن یک خانم خارج نمیشه .شما با خاطراتتون زندگی
میکنین و از فکر کردن به اون افسردگی میگیرین .برعکس مردها.
معموال گذشتهی یک مرد برای یک زن اهمیتی نداره چون میدونه
توانایی تغییرش رو داره.
ـ تو چطور نماینده یه تحقیق بزرگ کشوری بودی!
+احمقترین فرد رو برای احمقانهترین آزمایش پیدا کردن .بهم گفتی
برای رسیدن به من از خانوادهت دست کشیدی و پذیرفتمش .چه چیزی
میتونه از این تیرهتر باشه .نمیدونم حس واقعی ما به هم چیه فقط
کنارت خوشحالم.
ـ هیچ وقت جذب کسی نشو که برای به دست آوردن محبتت از کسایی
که بدون چشمداشت بهش عشق میورزیدن ،فاصله میگیره .اون هیچ
رحم و مروتی نداره و یک روز تمام خوبیهات رو نادیده میگیره.
سجاد صابر | 40
آروم و یخ زده گوشهی دیوار نشسته بود .تمام صحبتها ،ناز خریدنها و
حتی ناسزاها بیاثر بود .زنها وقتی غمگین یا افسرده میشن دوست
دارن حرف بزنن .اگر فرد مقابلشون یه دختر باشه درد و دل میکنن
ولی اگه با یه مرد طرف باشن وانمود میکنن که دلیل همصحبتی،
مشورت گرفتنه .تا فرد با احساس مهم بودن فریب بخوره و گوش شنوایی
برای احساسات از همگسیخته ی یک زن باشه .اما اون انتخاب کرده بود
سکوت کنه و حرفی نزنه .هیچ درکی از شرایط موجود ندارم .بهتره کمی
تنهاش بذارم .تصمیم گرفتم آشپزی کنم تا از شرایط غمباری که توش
گرفتار شدم .آزاد بشم.
از شب قبل یک لیوان آرد برنج رو با یک لیوان شیر مخلوط کرده بودم.
و ظرفش رو داخل یخچال گذاشتم تا به خوبی به خورد هم برن .االن
تخممرغ و زردچوبه رو به ترکیب اضافه میکنم و با چنگال پنج دقیقه
ریز همش میزنم و در نهایت در روغن سرخش میکنم .یک شیرینی
ساده و در عین حال خوشمزهی شمالی .درست مثل فیلمها ،موسیقیها،
تصاویر و کتابهایی که بهترینشون ساده بودن زندگی رو در عین زیبایی
به تصویر میکشن.
ظرف غذا رو کنارش قرار میدم و با سهمیهی خودم کمی دورتر کنارش
میشینم.
ـ این چهجور جادوی انسانیه که میخوای به خوردم بدی!
+یه طلسم باستانی قدیمی به اسم کماج .دیدی حتی بوش باعث شد
زبون باز کنی.
| 41کیجا
ـ بوی آرد میده .تا حاال ندیدم کسی با آرد دست به جادو بزنه.
+لعنتی خیر سرت یه عمر من رو نگاه میکردی؛ یادت نمیاد این چیه؟
ـ وقتی ارتباط ذهنیمون قطع شد ،گذشتهی تو از خاطرم مثل یه سایه
در رفتوآمده و خاطرات خودم در حال برگشته.
+نترس .هیچ جادویی به جز محبت ،قلبها رو به هم نزدیک نمیکنه.
حتی خدا هم به بندههاش اجازه داده انتخاب کنن که عاشقش باشن یا
نه .قدرت اراده و اختیار انسان از هر نیرویی برتره.
با اکراه یه تیکه از کماج رو برداشت به دماغش نزدیک کرد .یه گاز زد و
مابقیش رو گذاشت داخل ظرف .مثل اینکه از طعمش خوشش اومده
بود.
سجاد صابر | 42
فصل چهارم
سفید و پشمالو
شاد دیدن بقیه ،کمک به خوب شدن یا خندیدن عزیزانت ،موهبتیه که
نصیب هر کسی نمیشه .به دست آوردن دلها کار سختیه .چند روز قبل
درگیر نور المپای کنار خیابون بودم و تصمیم داشتم در تنهایی خودم
غوطهور بمونم .و این چیزی بود که همیشه ازش وحشت داشتم .از تنهایی
خوابیدن و رانندگی در جادههای خلوت بیزارم .و حتی حضور در مکان
بزرگ یا کوچک خالی از سکنه برام دردآوره.
انسانها خیلی زود به یک چیز وابسته میشن .اعتیاد پیدا کردن عادت
همیشگی و شاید قدیمیترین احساس مخرب ماست .اعتیاد به رابطه،
بخشنده بودن ،ترسها و زندگیهای نیم بندمون .مجموعهای از این
کارای تکراری ،شخصیت اصلی هر فرد رو شکل میده .من از تنهایی
متنفرم ،از بلند صحبت کردن لذت میبرم ،سیگار میکشم و هر زمانی
که ریههام از کار بیفته با آدامس نیکوتیندار یا چسب نیکوتین و یا با
هزار روش مختلفی مشغول ترک سیگار میشم (احتماال به ترک کردن
هم معتادم).
ما خیلی سخت میتونیم از یک عادت خوب یا بد رهایی پیدا کنیم .پس
تنها یک راه میمونه؛ هیچوقت انجامشون ندیم .هر وقت در انجام دادن
یا ندادن کاری دچار تردید میشم ،از خودم میپرسم :آیا کسی از این
کار دست کشیده و یا خواسته ترکش کنه؟ اما اتفاقهای از پیش تعیین
| 43کیجا
نشده و ناگهانی ،گاهی مسیر زندگی رو تغییر میده و تلقینهای ذهنی
ما رو ناچار به پذیرش اشتباه میکنه .ضمیر ناخودآگاه تا تونسته ما رو از
غمهامون رهایی داده تا از فروپاشیهای ذهن جلوگیری کنه .بعد از پایان
دعوا یا جروبحث با کسی ،ذهن شروع به یافتن بهترین جوابها برای
فحشها و ناسزاهای شنیده شده میکنه تا موجب آرامش ما بشه .از
طرفی وقتی کسی از نزدیکان یا دوستانمون فوت میکنه ضمیر
ناخودآگاهمون تالش میکنه خاطرات خوب و لحظات شیرینی که با هم
تجربه کردیم رو به خاطر بیاره ،ما رو از افسرده بودن و غم طاقت فرسا
رهایی بده و به خود واقعیمون برگردونه .این مسئله شامل ترک عادتها
هم میشه .ذهن تالش میکنه تا فرد در یک حالت ثابت و پایدار بمونه
و هر فرصتی برای تغییر رو یک عامل منفی و فروپاشی تلقی میکنه.
پس تنها عاملی که میتونه ما رو وادار به پذیرش شرایطی جدید کنه ،به
دست گرفتن کنترل ذهنه .یعنی باید با نشون دادن موفقیتهای حاصل
از تغییر ،بهش ثابت کنیم توانایی رسیدن به یک وضعیت پایدار رو داریم
تا از دیوارهایی که مقابل شجاعتهای ما ساخته ،دست برداره .همه فکر
میکنن این حرفا مزخرفه اما بیست و دو سال برای رسیدن به یک
وضعیت ثابت صبر میکنن و بعد از اون سی سال در اسارت یک کارخانه
یا اداره بردگی میکنن و با بدنی فرسوده به انتظار مرگ میشینن .یک
کارمند هم میتونه تفریح کنه ،نقاشی بکشه و فعالیت سیاسی داشته
باشه .اما عادتش به پایداری مانع از این عمل میشه.
ـ خودت رو فریب نده .تو حتی نمیتونی یک دلیل برای فرار از تنهاییت
پیدا کنی .بیخود کاغذا رو حروم نکن و افکار درهم و برهمت رو به
نوشتار تبدیل نکن .هر خطی که مینویسی هم در تأیید متن قبلی نوشته
سجاد صابر | 44
شده ،هم تا حدودی نقضش میکنه .کسی عالقهای به خوندن افکار
آشفته نداره.
+نمیتونم یک دلیل منطقی برای رهایی پیدا کردن از ترس تنهاییم پیدا
کنم.
ـ چون ترسها ریشه در واقعیت و گذشته دارن .به دنبال منطق نباش.
شاید اگه من وجود نداشتم و کنارت نبودم تا االن به خاطر ترست از
تنهایی مرده بودی .بیخیال این حس و حال مزخرفت باش .کسایی که
بیشتر سعی میکنن به واقعیت زندگی پی ببرن از روند عادی اون خارج
میشن .یه ضربالمثل هست که میگه :کسی که بیشتر میدونه ،بیشتر
میمونه .یه نگاه به دانشمندا ،فیلسوفها و هنرمندا بندازی متوجه میشی
که اکثرا هیچ تفاوتی با دیوونهها ندارن .شاید پاسخ اصلی این باشه :هیچ
جوابی وجود نداره.
+دو دقیقه پیش ساکت بودی .یکدفعه سرشار از انرژی شدی!
ـ جادوت به دلم نشست.
+کماج؟
ـ نه ،توجهی که به من کردی.
کمی مکث کردم .به صورتش خیره شدم .خوشحالی بچهگانهای مثل نور
المپ ازش منعکس میشد.
+چی میشه که عجیبترین رابطهها هم بعد مدتی از همون الگوی ثابت
پیروی می کنه و دو طرف مدام در حال دور و نزدیک شدن از هم قرار
| 45کیجا
میگیرن؟ ما حتی دو روزم نیست باهم آشنا شدیم .این اندازه از
خودخواهی و زود رنجی غیر عادیه.
چشماش رو چند ثانیه بست و دستاشو که از ذوق به هم گره کرده بود
باز کرد.
ـ ما خیلی وقته به هم پیوند خوردیم .گردوخاک عادت ،باعث بسته شدن
مسیر تنفسمون شده .شاید به کمی هیجان نیاز داشته باشیم.
+هیجان! دختر ،هیجانها بعد از مدت کوتاهی محو میشن .نمیشه به
اتفاقات غیر منتظره دلخوش بود.
لباش رو به هم فشار داد و سرش رو به چپ و راست چرخوند.
ـ وقتی یه رابطه در حال شکلگیریه ،دو طرف به دلیل عدم شناختی که
از هم دارن حس ماجراجوییشون بیدار میشه .رفتنها و ندیدنها،
مالقاتها و تماسها و تمام اتفاقات اول آشنایی مثل یک سفر به جزیرهای
ناشناخته میمونه .تمام این جزیرهها در نگاه اول ،در نهایت زیبایی قرار
دارن .درختهای نارگیل منحنی شکل که مثل کارت پستالهای رنگ و
لعابدار ساحل رو به اشغال خودشون درآوردن و رنگ آبی کمرنگ اطراف
جزیره که به همراه صدای چند گونه پرنده و جانور به این زیبایی اضافه
میکنن .وقتی رابطه هنوز در مرحلههای ابتدایی آشنایی قرار گرفته ما
انقدر کوریم که به جای آتشفشان ،پوشش گیاهی رو میبینیم و به
اندازهای فریبکاریم که به کسی اجازهی ورود به زندگیمون از ساحل
آتشفشانی و پخش تیرهی جزیره رو نمیدیم .تنها و تنها زیبایی و شریک
شدن این زیبایی برای ما ارجحیت پیدا میکنه .وقتی به هم نزدیک شدیم
سجاد صابر | 46
و پلی میون سرزمینهامون ایجاد شد ،به مرور مارهایی رو میبینیم که
باعث خاموشی صدای پرندهها میشن .زمین لرزهها رو احساس میکنیم
و وقتی یک روز به اندازه اعتماد شکل میگیره که با نیمهی تاریک جزیره
و زندگی کسی که به هم پیوند خوردیم آشنا بشیم ،ترس وجودمون رو
فرامی گیره و این حجم از زشتی برای ما غیر قابل تحمل میشه و در
نهایت از رابطه فرار میکنیم .چون واقعیت رو نادیده میگیریم .یک
جزیره بدون آتشفشان یا ساحلی با مواد مذاب زیاد ،امکان رشد و بزرگتر
شدن رو نداره .در زندگی هر کسی سختیها و نامالیمتهایی وجود داره.
بعضیها تمام خشم ،عصبانیت و نفرتشون رو ازطریق یک ناهمواری
بدقواره به شکل کوه آتشفشان خالی میکنن و تمام زیباییهای
زندگیشون رو از دست میدن اما بعضی دیگه سعی دارن با ایجاد یک
ساحل فرعی این حجم از نامالیمات و اندوه روان رو به آب بسپارن،
خاموشش کنن و به وسعت سرزمینشون اضافه کنن .نباید صرفا به یک
ماجراجویی ساده اکتفا کنیم ،گذر از خودت و شریک شدن زندگی آسون
نیست و طبیعیه کمی باعث سلب آرامش درونیمون بشه.
ساکت بودن و گوش دادن طوالنی مدت به حرفای کسی حوصلهی زیادی
میخواد چون بعد از مدت کوتاهی با خواستههای تکراریش عذابت میده.
چیزی که می خواد کامال مشخصه و تمام عمر به دنبالش بوده .از جایی
که نشسته بودم ،بلند شدم و شروع به قدم زدن کردم.
+ما همدیگه رو کامال میشناسیم پس دلیلی برای این حرفا وجود نداره.
ـ نه اشتباه میکنی .من از گذشته ،حال و اخالقیاتت آگاهی دارم ولی تو
هیچ شناختی از من نداری.
| 47کیجا
+چه اهمیتی داره گذشتهت به چه شکلی بوده .از تصورات بیخودی
دست بردار.
ـ مثل بچهها حرف میزنی .گذشتهی هر آدمی مهمه .وقتی کسی قهرمان
میشه تنها به روی سکویی از جنس فلز نایستاده .موفقیتش حاصل
سالهای زیادی از عمرشه که تو باشگاه صرف کرده .وقتی کسی دست
به دزدی میزنه در تالشه از زندگی نکبتبار خودش فرار کنه و ذرهای
به آرامش برسه .حتی کودکان کار اسیر زندگی نکبتبار و سراسر رنج
خانوادههاشون هستن .همیشه گذشته به دنبال ماست .چطور انتظار داری
ناراحت نباشم .با دروغ فریبم نده.
هیچ راهحلی به ذهنم نمیرسه .صحبتاش برای آروم شدن دل خودش
نبود .حقیقت تلخ درونشو ابراز میکرد.
+برای ازدواج یا رسیدن به دوستیهای کوتاه با دخترهای زیادی قرار
گذاشتم و وقتی دو طرف میز قرار میگرفتیم ،سعی میکردم بخندونمش.
ولی اولش یه سوال میپرسیدم تا راحتتر حرف بزنیم.
ـ کدوم سوال؟
+اول تو دروغ میگی یا من؟
ـ پرسیدنش مهم نبود .در نهایت هر دوتاتون واقعیت رو مخفی میکردین.
+برای ایجاد صداقت نبود .تنها میخواستم راحتتر حرف بزنه .صبر کن
بذار یهبار دیگه انجامش بدیم.
سجاد صابر | 48
از اتاق بلند شدیم و روی صندلی میز ناهارخوری نشستیم .نیازی به کم
کردن نور یا خاموش کردن چراغ نبود .محیط به اندازهی کافی میون
سایه روشنها گرفتار بود .با یه نیشخند شروع کردم:
+اول تو شروع میکنی یا من؟
ـ چه چیزی رو باید شروع کنم؟
+دروغ گفتن رو.
ـ در زندگی قبلیم شکارچی انسان بودم.
+چه خوب که انسان نیستم تا قصد جونم رو کنی!
انتظار داشت چاقوی روی میز رو توی دستام بگیرم ،از صندلی بلند شم
و چند قدم به عقب بردارم .ولی با جوابی که دادم تمام معادالت و
ریسههای بافته شدهی ذهنش از هم باز شد .تمام واکنشهای از پیش
تعیین شدهش بیفایده و بدون استفاده در پشت صورتش با هم ترکیب
شده بودن .و با یک چهرهی درهم تنیده مواجه شدم.
ـ یعنی چی تو انسان نیستی! نمیخوام تکرارش کنم ولی من دیدمت.
بچگی ،زمین خوردنت ،ریشدار شدنت و هر زهرماری که برات اتفاق
افتاده .نکنه مثل تمام قرارهایی که داشتی ،داری بهم دروغ میگی؟ تو
خوب بلدی واقعیت رو مخفی کنی.
چه خوبه اتصال ذهنیمون برقرار نیست .وگرنه متوجه آرامش وجودی
من در بیان صداقت میشدی و قبول یکبارهی واقعیت برات دشوار جلوه
میکرد.
| 49کیجا
+تو یک جنی و خیلی خوب از واقعیت ،جادو و جادوی پشت واقعیت
اطالع داری .یادت رفته زمانی که جنا عاشق انسان میشن ،جنسیتشون
دزدیده میشه و توانایی همخوابگی رو ندارن .برات سوال ایجاد نشده
چطور چند شبه کنار هم میخوابیم بدون اینکه اتفاق خاصی بیفته؟
سوختن در آتیش گناه کمترین کفارهی عشق یک انسان و جنه.
بدون گفتن کلمهای با حالت اندوهگین به میز خیره موند .با انگشتهای
دستش شروع به خراش دادن میز کرد .آه عمیقی کشید و به آرومی
چشماش رو بست.
ـ لطفا برای یک بار هم شده ،دست از وراجی بردار و حقیقت رو بگو .تو
دقیقا چی هستی؟
+من یک دیو هستم.
ـ حرومزادهی دروغگو! دیوها سفید ،پشمالو و مهربون هستن .تو هیچ
شباهتی به اون موجود دوست داشتنی نداری.
مثل بازپرسی که گناه متهم رو اثبات کرده خوشحال بود .دوست نداشت
حرفام رو باور کنه .پس تمام تقالهای من بیهوده بود.
+ای کاش آدم بودم تا نیازی به اینهمه ناراحتی نباشه .اجازه بده یک
سوال ازت بپرسم ،چندتا انسان دیدی به خدا باور داشته باشن؟
ـ تو از محققین کشور و اعضای قابل اعتماد نزدیک به حکومت بودی.
پس حتما به یک نسخه از کتابهای آسمانی دسترسی داشتی.
سجاد صابر | 50
+تنها یک کتاب و یک نسخه ازش در معبد اصلی باقی مونده .نسل بشر
بدون مطالعهی کتابهای آئینی و صرفا براساس وراثت ،دینی رو قبول و
تا پای جان با نهایت تعصب ازش دفاع میکنه .یک حماقت موروثی که
به آلودهترین رسوم جامعه تبدیل شده.
از حرفام کالفه شد .چاقوی روی میز رو برداشت ،ایستاد و چند قدم به
عقب رفت.
ـ دیوها سفید ،پشمالو و دوست داشتنی هستن .تو هیچ شباهتی به اون
موجود دوست داشتنی نداری.
+این همون ساحل مواد مذاب در زندگی منه .چقدر کم طاقتی .دیر یا
زود با این حقیقت مواجه میشدی .آره دیوها سفید ،پشمالو و دوست
داشتنی هستن .خودم تکرارش کردم تا دوباره به زبون نیاریش .اما چه
کسی تا حاال یک دیو رو از نزدیک دیده؟ تمام ویژگیهایی که اجدادتون
در نقاشیها و نبردها از ما کشیدن افسانهست .داستانهایی که زیر
پتوهای گرم تعریف میکردن تا خوابتون ببره ،خیاالته و در واقعیت
وجود نداره .فقط موجب سرگرمیه همین و بس .ما نه سفیدیم ،نه پشمالو
و نه دوست داشتنی.
ـ میبینی ،دوباره و دوباره داری دروغ میگی .حافظهم سر جاشه ،شما تو
شهر ما حضور داشتین.
+آخرینبار که بدنامون پر مو بود ،حداقل مربوط به ده هزار سال قبله.
اون چاقو رو بذار کنار تا بهت بگم چه بالیی سر ما اومده .نمیتونم بهت
آسیبی بزنم؛ بهتره اون چاقو رو بذاری کنار.
| 51کیجا
ـ حیف که مجبورم به حرفات گوش بدم و اعتماد کنم.
سجاد صابر | 52
فصل پنجم
سرزمینهای شمالی
ده هزار سال قبل ،تمام ملیتهای به اصطالح متمدن ،برای قدرت ،ثروت،
توهم برتری عقیده ،اختالف در نحوهی پرستش یک خدا و هزار دلیل
احمقانهی دیگهای درگیر جنگ شدن .بچهها از گرسنگی نای فریاد زدن
نداشتن .به هر زن یا حتی مردی تعرض میشد .کتابها سوزونده و
دانشمندا گردن زده میشدن .اجساد رها شده در گورهای دسته جمعی
سرباز ،هر روز باعث ایجاد یک مریضی جدید میشدن .زمان زیادی طول
نکشید تا جمعیت هر کشوری به نصف کاهش پیدا کنه و دولتها مجبور
شدن برای ساختن سالحهای بیشتر ،کشتار بیشتر و ایجاد یک لجنزار
بیانتها ،تمام اسیران رو به کار اجباری و بردگی وادار کنن .یک زندانی
سه انتخاب داشت :پوسیدن در زندان با غذای کم ،کار اجباری به عنوان
برده و مرگ .بردهها اجازه داشتن با هم ازدواج کنن تا بردههای بیشتری
برای حکومتها فراهم کنن .سالهای زیادی گذشت .پادشاهها و رئیس
جمهورهای منتخب ،یکی بعد از دیگری عوض شدن .جنگ و کشتاری
که هیچکس دلیل شروعش رو به یاد نداشت؛ با یک قرارداد صلح به اتمام
رسید .اما هیچ کشوری حاضر به پذیرش بردههای ضعیف ،بیمالحظه و
کسانی که از هر گونه علمی محروم بودن ،نبود .دیوارکشیها و طبقهبندی
اجتماعی جدیدی ایجاد شد .بردهها در ازای دریافت حقوق کم ،حاضر به
نوکری شدن و دستهی کمی از اونها که هیچوقت حتی با شالق حاضر
به پذیرش ظلم نبودن؛ پذیرفتن تبعید بشن به سرزمینهای شمالی،
پادشاهی دیوهای سفید.
| 53کیجا
این اتفاق ،عجیب و غیرقابل باور بود .دیوها ،جنها و انسانها همیشه در
سرزمینهای جداگانهای زندگی میکردن تا تفاوتهای فرهنگی و
ساختارهای بدنی شون باعث برتر جلوه دادن یکی بر دیگری و از بین
رفتن آداب و رسوم هر کدوم از گونههای هوشمند نشه .آداب و رسوم
چیزی نیست به جز مجموعهی تفکرات و کارهایی که یک ملت دائما در
حال تکرار اونه .آداب انسانها از شاد بودن ،محبت کردن ،پیشرفت ،صلح،
ازدواج و منتقل کردن تمام این خوبیها به آیندگان ،تبدیل شد به جنگ،
غم ،بردگی و انتقال ظلم به نسلهای بعدی .تا جاییکه حتی خداوند از
پیامبرهایی که برای هدایت انسانها میفرستاد ،بردهها رو به صبر دعوت
میکرد .وگرنه امکان قبول کردن دین الهی توسط مردم وجود نداشت.
فرهنگ یک ملت بر هر ارادهای برتری داره و برای حفظ و پایداری خودش
دست به هر کار درست و نادرستی میزنه.
سرزمین شمالی یکی از هفت پادشاهی دیوها و کوچیکترین اونها بود.
پذیرفتن چنین مردمانی با چنین تفکری که ارزشهای اصلی آفرینش رو
به فراموشی سپرده بودن ،کاری سخت و غیرباور بود .چون یک نگاه ساده
به نقاط مرزی کافیه تا درک کنیم که مردم نزدیک به هم شباهت رفتاری
بیاندازهای دارن .حاال مرزبندیای وجود نداشت پس وسعت این
تأثیرپذیری افزایش پیدا میکرد .فرستادن ارتش و کشتن در راه و رسم
ما جایی نداره پس تصمیم بر این شد دروازهی شهرها بسته شده و
سربازها به هر روستا و حتی خونهای دورافتاده فرستاده بشن تا انسانها
از تصمیم برای ورود به قلمرو ما پشیمون بشن .اما درد و رنجی که تحمل
کردن بیشتر از اونی بود که جاسوسان به ما اطالع دادن .بردهها برای
تحمل سختیهای اردوگاه کار اجباری ،باورهای جدیدی رو به وجود
سجاد صابر | 54
آورده بودن .وقتی شکمی از گرسنگی به درد و پیچ و تاب خوردن ختم
میشد معنی سادهای داشت :خدا درحال قلقلک دادنه و چون قدرت
دستانش بینهایت زیاده ،در ما درد ایجاد میشه و فریادهایی که ناشی
از درد به زبون میاریم نشانهی قدردانی و سپاس ماست .چون خدا
دوستمون داره و کسی رو که دوست داره بیشتر عذاب میده .اگر روزی
سقفی باالی سر نداشتیم تا از بارون و سرما درامان باشیم ،خواست خدا
بوده چون از شاد نبودن ما ناراحت شده و به گریه افتاده و مجبورمون
کرده با لرزیدن برقصیم.
کیجا دستاشو به هم قالب کرد و پشت سرش قرار داد .چون متوجه شده
بود که من قرار نیست از حرف زدن دست بردارم.
خرافات و سختیهای زندگی اگر دالیل الهی پیدا کنن و نتیجهی جبر
شمرده بشن هیچ وقت حاکمان قدرت مورد بازجویی قرار نمیگیرن.
بدبختی و بیچارگی نسل بشر برای نسبت دادن هر پدیدهای به خداست.
به بچهی پنج ساله تجاوز میشه ،مردی به زنش سیلی میزنه ،پدری به
خاطر کشیدن مواد بچهش رو میکشه و حاکمی چشماش رو روی فقر و
گرسنگی ملتش میبنده .اگر اینها خواست خدا باشه ،چنین خدایی
لیاقت پرستیده شدن رو نداره .خداوند نمیتونه چیزی به جز درخشش
تمام خوبیهایی که در این دنیا وجود داره باشه .نباید ظلمهای انسانی با
عدالت و خواست خداوند مقایسه بشه .رفتار ما روی طبیعت اثرگذاره .هر
بدی و زشتیای از خودمون نشون میدیم نهتنها قلب ما رو آلوده میکنه
بلکه باعث تیره شدن تمامی موجودات زنده و بیجان اطرافمون میشه
| 55کیجا
و به دنبالش رفتار خوب ما توانایی جلوگیری از رخ دادن اتفاقات ناگوار
رو داره.
ما از همهی اینها آگاهی داشتیم پس تصمیم گرفتیم به انسانها شانسی
دوباره بدیم .تا با خرافات و اعمال ناپسند دلیلی برای شروع بینظمی در
محیط اطراف ما نباشن .به انسانها اجازه دادیم به شهرها وارد بشن در
عوض اجازهی مالقات با فرزندان رها شده و حمل سالح و تشکیل ارتش
ازشون سلب شد و وظیفهی محافظت از کشور به ما محول شد .اونها
متعهد شدن به زبان ما صحبت کنن ،مدرسه برن و با خدای واقعی آشنا
بشن .خدای ما و پروردگار فراموش شدهی خودشون .همهچیز به خوبی
در حال پیشروی بود .بعد از گذشت چند سال ،روحیهی بردگی به سمت
قسمتهای فراموش شدهی مغز در حرکت بود و کسی از آزادی خودش
نالهای و فریادی به زبون نمیآورد .اما هیچ پیمانی نمیتونه تا ابد پابرجا
بمونه .دلتنگی و دور بودن از فرزند برای بیشتر مادرها عذابآور و
غیرممکنه .پس مجبور بودن به شکل مخفیانه ،به دیدن فرزندانشون
برن .حیف و صد حیف که فراموشی پردهی ضخیمی برروی خاطرات ما
نیست؛ و واقعیت مخفی شده هر لحظه و به شکلهای مختلف میتونه
خودش رو آشکار کنه .درست بود که مادرها به دیدار فرزندان میرفتن
تا مقداری از درد ،رنج و اندوه دوری کم کنن ولی با دیدن شرایط ناگوار
فرزندانشون دوباره با حالت اندوهگین به شهرهای ما برمیگشتن .غم،
اندوه ،افسردگی و تمام احساسات تیرهی زندگی به مراتب مسریتر و
خطرناکتر از مریضیهایی مثل طاعون ،جذام ،سرطان و هر زهرمار
دیگهای بر جان و زیبایی وجودی تأثیر میذاره .آلوده شدن یک نفر باعث
مبتال شدن تمام اعضای خانواده و مبتال شدن یک خانواده موجب بیماری
سجاد صابر | 56
تمام جامعه و بیماری تمام جامعه دلیلی بر تأثیرپذیری و آلوده شدن
محیط اطراف و در نهایت نابودی تمام حیات میشه .پس بهترین راه،
جلوگیری از انتشار این بیماری و خطرات ناشی از اونه .جدا کردن اجباری
فرد از خانواده باعث ناامیدی خانواده از جامعه و به تبع اون تکرار تمام
اتفاقات ذکر شده میشد .پس تصمیم بر این شد اجازه بدیم مادرها از
فرزندانشون دور نباشن و بتونن در کنارهم زندگی کنن .اینبار با توجه
به تعالیمی که از قبل داده شده بود وظیفهی تربیت ،رشد و محافظت از
فرزندان جدید در شهری جداگانه به انسانها داده شد .طولی نکشید که
برای مبادلهی کاال با سایر انسانهای دنیا از ما درخواست کردن .و ما هم
به خاطر رسیدن به پول و ثروت بیشتر در این تجارت سهیم شدیم .رفته
رفته انسانهای بیشتری برای تجارت به سرزمین ما وارد میشدن و به
دنبال اون زمینهای بیشتری رو طلب میکردن .دیوها که تنپرور شده
بودن از هیچ تالشی برای فروش ملک و هویت خودشون دریغ نمیکردن.
کمتر از دو دهه جمعیت انسانها از ما بیشتر شد .فرهنگ انسانی به
شیوهی زندگی غالب موجودات تبدیل شد و فقط یک سایه از تمدن
قدیمی دیوها باقی مونده بود .فرزندان تازه متولد شده در زمان رسیدن
به سن بلوغ ،تمام موهای تنشون رو میتراشیدن و سعی میکردن انسان
به نظر بیان تا راحتتر به خدمتگزاری مشغول بشن .بیشتر به
نهنگهای آبی شباهت داشتیم که یک شبه تصمیم میگیرن با لذت
رسیدن به ساحل شنی و چشیدن سرخوشی چند ثانیهای با شنها ،دست
به خودکشی بزنن .غرور ،بیعقلی ،خودخواهی ،حماقت ،نفعطلبی و
بیغیرت بودن نسبت به آب ،خاک ،محیط زندگی ،نعمتهای خدا و
بخششهای طبیعت ،باعث شد در خانههامون غریبه باشیم.
| 57کیجا
وقتی که پادشاه یک کشور ،ریشسفیدان و منتخبهای ملت در برابر
پول ،سر تعظیم فرود میارن ،هیچ انتظاری از نسل بعدی نمیشه داشت.
ایکاش سیاهی کار به همینجا ختم میشد .وقتی قومی بر دیگری
احساس برتری پیدا کنه ،رذائل اخالقی و شیطانی خفته در وجودش
شعلهور میشه .صدای بیجانش به فریاد تبدیل میشه .خواهشها و
درخواستها رنگ دشنام و ناسزا میگیرن .احترام جاش رو به تحقیر
میده و طولی نمیکشه که جامعهی کوچیکتر تنها برای بقای خودش
از اعتراض کردن دست برمیداره .سکوت میکنه .دشنامها رو میپذیره
و برای لقمه نانی ،سر تعظیم فرود میاره .این سرنوشت قومیه که هیچ
ترحمی به خودش نداشته .پس نباید انتظار داشته باشه مورد رحم و لطف
قرار بگیره .زمین مثل ناموس هر فرد میمونه و آبرو ربطی به زن یا مرد
نداره .کسی که برای خوشیهای زودگذر دست به فروش آبرو ،هویت و
حیثیت خودش میزنه فرقی با خوکهای متعفن نداره .بیپولی ،فقر و
حتی بیماری نمیتونه دلیل خوب و قانعکنندهای برای خودفروشی باشه.
مردن با دلی خوش و قلب پاک ،هزاران مرتبه لذتبخشتر از زندگی توأم
با تحقیره .ثروتمندان یک ملت وظیفه دارن که به مردم همخون و
تهیدست کمک کنن تا این افراد مجبور به فروش خانههای خودشون
نباشن .اگر غیر از این باشه ،همین آدمهای کمی مرفهتر بعد از گذشت
مدت کوتاهی خودشون رو اسیر غریبههای عصیانگر میبینن .حیف که
همین افراد به اصطالح مرفه و با فکر جامعه برای رسیدن به پول و قدرت
بیشتر در امر فروش امالک دخالت میکنن .و سر آخر مجبور میشن با
فروختن خونهی خودشون تمام سرزمین مادری رو تسلیم کنن.
سجاد صابر | 58
کیجا از سر خستگی یه آه عمیقی کشید .در واقع بهم هشدار داد هرچه
زودتر داستانمو تموم کنم تا از سر درد به خودش نپیچه.
سختترین بخش زندگی ،در محیطیه که آدمهاش وجود ندارن و
خاطراتش زندهن .به پارکی میری که یک زمانی با پدر یا مادرت در اون
بازی میکردی .از کنار مدرسهای عبور میکنی که تمام کودکیت رو در
اون گذروندی .به محلهایی میری که یک زمانی با دوستانت در اون
اوقات خوشی رو داشتی .زمان میگذره ،تو بزرگ میشی ،پدر ،مادر و
دوستان و عزیزانت رو از دست میدی ،با فرزندت دوباره به اون پارک
میری و میدونی تمامی این اتفاقات برای اون به مرور زمان رخ میده.
حاال زندگی در روستایی رو تصور کن که تمام آدمهاش جاشون رو با
کس دیگهای عوض کردن و تو خودت رو میون غریبهها اسیر شده و تنها
احساس میکنی.
ذات قدرت میطلبه تمامیتخواه باشه و با هر عنصری که موجب تضعیف
توانش و تهدیدی برا بقای خودش باشه ،مقابله کنه .ما دقیقا به همون
تهدید بدل شده بودیم .دیوهای رانده شده ،دور انداخته شده ،بیهویت
و عصبانی .نزاعهای کوچک بین انسانها و دیوها به درگیریهای
دستهجمعی و دعواها به جنگ های پراکنده تبدیل شدن .روزی نبود که
یک دیو ،انسانی و یک انسان ،دیوی رو از زندگی دور نکنه .پدرها بیفرزند،
مادرها سوگوار و فرزندان یتیم همهجا حضور داشتن .نبردی بیفایده برای
به دست آوردن شرافت از دست رفته!
بعد از گذشت بیستسال از نبرد و تحلیل رفتن نیروها ،انسانها دیواری
حفاظتی بین خودشون و ما ساختن .در میان دیوارهایی که خشت
| 59کیجا
خشتش از ذرات تجزیه شدهی اجدادمون تشکیل شده بود محصور شدیم.
عدهای تصمیم به ماندن و ادامهی جنگ گرفتن و مابقی که جنگ رو
تمام شده و باخت رو قطعی میدونستن مجبور به ترک سرزمین مادری
شدن .نهتنها انسانها مایل به پذیرش ما نبودن حتی سایر دیوها از قبول
ما سر باز میکردن .کاروانها ،پناهجوها مورد حمله و غارت قرار میگرفتن
و در نهایت کشته میشدن یا اگر به قتل نمیرسیدن درا ثر گرسنگی
میمردن .عدهی کمی نزدیک به تنها صد نفر زنده مونده بودیم و فقط
یک راه برای بقا باقی مونده بود؛ زندگی در قالب جاسوسان و فراموشی
همیشگی زندگی قبلی .این سبک زندگی نیاز به قربانی گرفتن داشت و
بچههای تازه به دنیا اومده قربانی ما میشدن .اما هیچوقت راه پیشینیان
رو در پیش نگرفتیم و هیچ بچهای رو نکشتیم .بچهی یک ساله رو از
گهواره خارج و به یتیمخانه منتقل میکردیم و با خوابیدن در گهوارهی
بچه ،فرصت زندگی دوباره و داشتن یک خانوادهی جدید بهمون هدیه
داده میشد .به عنوان یک انسان از نو متولد میشدیم ،حرف زدن یاد
میگرفتیم ،به مدرسه میرفتیم و در مدت ده سال تمام خاطرات گذشته
رو به یاد میاوردیم .از طرفی بعد از مرگ و هر زمان که به خاک
برمیگشتیم تنها چهار روز بعد در شکل گذشته از گور بلند شده و
بهدنبال یک زندگی جدید حرکت میکردیم .تولد ،زندگی ،مرگ .عشق،
نفرت ،دوری .فرزند ،دوستی ،خانواده .حلقههای بیانتهایی که در اون به
اسارت افتادیم .یا شاید یک نفرین دائمی برای پرداخت بهای گناهانمون.
سکوت کردن همیشه به معنای غم فراوان نیست؛ گاهی میترسی با
پرسیدن سواالت بیشتر به جواب حقیقی برسی و واقعیت باعث آزردگی
خاطرت بشه .پس در نهایت ،انتخاب میکنی یه گوشه بشینی ،به دیوار
سجاد صابر | 60
خیره باشی و با مطرح کردن بحث جدید از شنیدن کلمات تهوعآور دور
بمونی .اما فرار کردن ،دور شدن ،پشتپا زدن و نادیده گرفتن گذشتهی
هر فرد یا پدیدهای چه در شکل انسانی و یا طبیعی اون مانعی برای
رسیدن به درک متقابل از یک رابطه میشه .رابطه ،تنها محدود به یک
فرد با فرد دیگر یا یک فرد با مجموعهای از همنوعانش نمیشه و شامل
تمام برخوردهای طبییعی مثل :انسان با طبیعت ،انسان با ماشین ،ماشین
با طبیعت ،علم با موجودات و حتی یک حیوان با سایر حیوانات دیگه
میشه .تا نپذیریم و قبول نکنیم گذشتهی هر پدیده از اهمیت برخورداره
در توانایی ارتباط گرفتن با دنیای اطرافمون دچار نقص هستیم .تمام
تاریخ بشر ،ترسها ،دوستیها و رابطهها براساس این شناخت شکل
گرفته .مثال :حیوانات درنده به انسانها حمله میکنن .گونههای مختلف
از یک نوع جاندار به خاطر رنگ پوست ،چشم ،زبان و هر موضوع
مسخرهی دیگهای به هم توهین میکنن .گربهها از سگها ،موشها از
گربهها و انسان از طاعون موشها میترسن .حیف که ما فریبکاریم و
دائم در حال قبول نکردن ویژگیهای خودمون به سر میبریم .ته
ذهنمون کپیهای مختلفی از رفتارها و واقعیتهای ساختگی مخفی
کردیم و هر زمان که نیاز بود نوع رفتارمون رو مناسب با بهتر دیده شدن
تغییر میدیم تا حدیکه نسخهی واقعی خودمون رو به یاد نمیاریم.
اخالق ناپسند هر موجود به اندازهی ویژگیهای مثبت و پسندیدهی اون
مهمه .بلند حرف میزنم .زود عصبانی میشم .از جنبشهای اجتماعی
بیزارم چون بعد از گذشت مدتی رنگ و بوی سیاسی میگیرن و علیه
جامعه دچار طغیان میشن .حالم از تحصیل به هم میخوره .از شکست
شاخهی درختها لذت میبرم .تا بوی تعفن نگیرم به حموم نمیرم و
| 61کیجا
هزار و یک مشکل دیگه .حاال اگه برای شروع یک رابطه دست به
فریبکاری بزنم و به دروغ متوصل بشم ،طبیعیه .بعد از گذشت زمان
کمی ،اخالق بد و ناپسندم خودش رو نشون میده و نتیجهی رابطه:
جدایی .اما اگر صادق باشم ،بدون شک از این مخفیکاری آزاردهنده
خالص میشم.
کیجا نهتنها با گذشتهی خودش مشکل داشته .دچار درد بزرگتری شده
پذیرفتن زشتیها و تکرار اشتباهات من .براش غیرقابل قبوله پسر
کوچیکی که یک عمر مراقبش بوده یه دزد پست فطرته .کسیه که
زندگی های زیادی رو دزدیده و برای شیرین شدن کام خودش از
هیچکاری دریغ نکرده .ساکت ،بیحرکت و بدون پرسیدن هیچ سوالی ،از
قبول واقعیت ناامید شده بود .حرف زدن بیفایده بود .وقتی یک نفر
تصمیم میگیره کلمهای بر زبون نیاره ،بهتره بحث خاتمه پیدا کنه تا از
رنجش بیشتر جلوگیری بشه.
دستهی صندلی رو گرفتم ،از جام بلند شدم و با پوشیدن کاپشن سنگینم
به سمت بالکن رفتم .اما سیگاری روشن نکردم تا با خیال دود کردنش
به خودم تلقین کنم آروم شدم! نه عصبانی هستم و نه غمگین .بیشتر
می ترسم دوباره کسی رو از دست بدم و مجبور باشم با یک خاطرهی
نصف و نیمه کنار بیام.
ـ خسته نمیشی از اینهمه ترسهای تکراری؟
صدای گربه بود .از میلههای زنگ زدهی ساختمون کناری خودش رو به
کنارم رسونده بود.
سجاد صابر | 62
ـ اگه به من میگفتی انسان نیستی زودتر به جای میومیو کردن باهات
حرف میزدم تا ازتنهایی در بیای .اون دختر رو ولش کن .کمی ناراحت
میشه ،گریه میکنه و سر آخر باهات کنار میاد.
+همیشه از گربهها بدم میومده .یه مشت موجود حسود که به جز میومیو
کردن برای گرفتن غذا چیزی بلد نیستن.
ـ اگه بهم اجازه بدی تو خونهت بمونم منم میرم با اون جن صحبت
میکنم .هر چی نباشه یه نسب فامیلی دوری داریم.
با یه لگد پرتش کردم پایین .مفتخور احمق .صدای جیغش باعث شد
پرندهها از روی دیوار به پرواز در بیان .زن همسایه روبهرویی برای فرار از
نحسی صدای گربه اومد دم پنجره و چندبار پشتسرهم گفت :پیشته.
امان از آدمای خرافاتی.
اومد کنارم ،دستاش رو گذاشت روی در و به پرندهها خیره شد.
ـ منم از گربهها بدم میاد .فقط به فکر وراجی هستن .یه مشت ظاهرنمای
عوضی.
+چه زود روزهی سکوت شکستی! فکر میکردم حداقل تا فردا با من
حرفی نداشته باشی.
ـ ما هر دو شکارچی انسانها هستیم .من برای گوشت و پوست ،تو برای
به دست آوردن یک خانواده .زنده موندن برای مدت طوالنی بدون بها
نمیشه.
| 63کیجا
+عمر طوالنی یک نفرینه .زندگی بدون مرگ هیچ مفهومی نداره،
هیچکس آخرین دیوی که به خاطر کهولت سن از این دنیا رفت رو به
یاد نداره.
ـ یعنی چی؟ تو داستانا بهش اشارهای نشده؟
+دیوها به مرگ طبیعی نمیمردن .یا مریضی از پا درشون میاورد و یا با
خودکشی به زندگیشون پایان میدادن .تا بهش معنا و مفهوم ببخشن.
اوایل ،این امر پسندیدهای نبود اما کمکم با گذشت زمان ،به یک رسم
تبدیل شد و هر دیوی که به سن هزار سالگی میرسید با برگزاری یک
جشن با شکوه به زندگیش پایان میداد .و بعد مرگ تبدیل به یک درخت
میشد؛ به خاطر همین به دیوها لقب نگهبان جنگل رو دادن.
ـ خیلی خوبه بدونی تا چه سنی زنده هستی .اینطوری دیگه به انتظار
مرگ نمیشینی و ازش فراری نمیشی.
+نه .اشتباه میکنی .خودکشی دخالت تو کار طبیعته .این زندگی به یک
دلیلی به ما هدیه داده شده پس نباید ازش دست بکشیم حتی اگه هزاران
سال رنج رو تحمل کنیم .به همین علت خیلی از دیوها به مخالفت
پرداختن و زمانیکه هزار سال اول زندگیشون رو به اتمام بود دست به
فرار میزدن.
ـ پس جشنی که برگزار میشد ،همیشه با شادی همراه نبود.
+مردن تنها زمانی شادی بخشه که هیچ عزیزی دلتنگت نباشه؛ در غیر
این صورت ،همیشه پر از رنج ،درد ،اندوه و اشکه.
سجاد صابر | 64
ـ این چه جشنیه که یک طرفش اشک و اندوه ،و در طرف دیگرش شادی
و خوشحالیه!
+جشن زندگی .اسمی که نیاکان ما روی این مراسم گذاشتن .و با یک
ترفند موفق شدن از فراری شدن دیوهای سالخورده مخالف جلوگیری
کنن .اگه یک مسئله به یک فرهنگ و رسم تبدیل بشه و کمکم با خرافات
دینی ترکیبش کنن ،اجرا کردنش جنبهی الهی پیدا میکنه و عدم
اجراش به معنای جنگ با خدا و نشونهای شوم تلقی میشه.
ـ میخوام برام تعریف کنی تا زمان کمی تندتر بگذره.
+در سال هزارم زندگی به هر دیو ،از طرف کشیشهای معبد و کاهن
اصلی که خودشون بیشتر از ده هزار سال عمر داشتن ،نامهای میرسید.
زندگی زیباست و مرگ زیباتر .خداوند روزی تو را پادشاه میکند و روزی
دیگر فقیر .پس به شادمانی آخرین روز حکمرانیت جشنی برپا خواهد
شد .همه لباس سیاه بر تن میکنیم تا در عزا باشیم و تو سفید میپوشی
تا شکرگزار بمانی .باشد که به درختی تنومند تبدیل شوی که سایهی آن
هزار کودک را در خود جای دهد .هزار لبخند را ببیند و هزار بوسه را
بچشد .آرامشی ابدی در انتظار توست.
با همین چند خط کوتاه و تحریف شده ،عمر یک دیو به اتمام میرسید.
اون یک سال آخر عمرش رو صرف تهیه دیدن نیازهای جشن میکنه.
دستکم ده شیرینیپز ،بیست آشپز ،سی گلفروش و در مجموع صد نفر
برای مهیا کردن مراسم نیاز بود .هر ماه در هر محله یک مراسم برگزار
میشد .شیرینیها چیده ،میوهها پخش شده و همه حتی فردی که روز
| 65کیجا
مرگش بود ،شروع به پایکوبی میکردن .چون چارهای غیر این نداشتن.
تنها یک قطره اشک از هر خانوادهای کافی بود تا نشانهای برای عدم
نارضایتی از جشن به شمار بیاد و فرد ما بقی عمرش رو در تبعید به سر
ببره .دوری از خانواده به مراتب از خودکشی دردآورتره .وقتی که شب به
انتهای خودش نزدیک باشه قرص ماه همزمان با خورشید در آسمان
نمایان میشه .همه وانمود میکنن که به خواب رفتن و دیو سپیدپوش
داخل تابوت دراز میکشه .کاهن بزرگ به تابوت نزدیک شده و دستور
میده درخت سپیداری در کنار تابوت کاشته بشه .بعد ،از تمامی افراد
حاضر در جشن خواسته میشه به تابوت بوسه بزنن .دو روز بعد ،دیو هزار
ساله چوبهای روی سرش رو کنار میزنه و از قبر خارج میشه.
بدوناینکه از گذشته و خانوادهش چیزی به یاد بیاره! و کسی که
خانواده ای نداشته باشه ،فرقی با یک مرده نداره .پس مجبور میشه به
سرزمین دورتری بره تا برای خودش وابستگیهای جدیدی پیدا کنه .تنها
راه نجات دیوها از افسردگی ،یکنواختی و ماللتباری زندگی طوالنی!
ـ پس تبعید و مردن تو داستانت به خاطر چی بود؟
+کمی داستان زیباتر شه .کسایی که حاضر به ترک خانواده نبودن ،تنها
راه حل ،استفاده از زور بود .بدون جشن و تشریفات ،حافظهشون پاک
میشد.
ـ این کار اشتباهه .دلیلی نداره یک نفر بخواد از کسانی که دوستش دارن،
دست بکشه .هر چی سن بیشتر میشه ،عشق و عالقه بیشتر میشه.
سجاد صابر | 66
+پایبندی سفت و سخت به عقاید گذشتگان اصلیترین عامل عقب
موندگی آدمهاست.
ـ چرا یکبار میگی آدمها و یکبار میگی دیوها؟
+دیگه برام تشخیص زندگی گذشته و حالم غیرممکن شده .یک لحظه
آدمم و چند دقیقه بعد دیو.
| 67کیجا
فصل شیشم
شکوفههای پرتقال
صدای الستیک ماشین به گوشم رسید .به پایین خیره شدیم .مأمورای
دیوانه خونه با لباسهای شخصی ،جلو ساختمون ایستاده بودن .به راحتی
رفتن داخل ساختمون .بعد از چند دقیقه ،صدای ناله و فریاد بلند شد.
ـ صدای اون زن نیست؟
+آره ،به چندنفر زنگ زدم تا بیان ببرنش .این زن ما رو لو داد.
ـ چطور ممکنه! یعنی به همین راحتی با چندتا تماس میشه به زندگی
یک نفر پایان داد!
+باورت نمیشه آدمای پست فطرت برای چه مقدار کمی پول حاضرن
حتی دست به قتل بزنن .منم فقط یه فیلم ازش گرفته بودم که مشغول
لگد زدن به سگها بود.
ـ میخوام باهات کنار بیام ولی تو هر لحظه یه چیز جدید رو میکنی که
باعث سرخوردگی ما میشه .فکر کنم بودن با تو در این خونه یه اشتباه
بزرگه.
+صبر کن .وقتی فیلم رو برای دوستام فرستادم ،جا خوردن .نه به خاطر
لو دادن اون زن.
ـ پس دلیلشون چی بوده؟
سجاد صابر | 68
+خیلی وقت میشد که اسمم رو در لیست سیاه ثبت کرده بودن .در
واقع اون زن ما رو لو نداده حکومت تصمیم به حذف من گرفته.
ـ اینا همهش به خاطر منه چون با من دیدنت.
+نه .مسئولین حکومتی تصمیم گرفتن تمام کسانی که به نوعی درگیر
اون تحقیق بودن رو بکشن.
+نمیخواستم بترسونمت .یکهفته طول میکشه تا بفهمن چه بالیی
سر مأمورین دیوانه خونه اومده.
ـ پس چرا زودتر نگفتی!
+از فرار کردن خسته شدم .دودل بودم که از این خونه برم یا خودم رو
تحویل بدم .االن تصمیمم به رفتن قطعیه .بهتره با هم از اینجا بریم.
ـ میشه بدونم دقیقا قراره با توئه دیوونه کجا برم؟
+یادت که نرفته .من بیشتر از هزار سال عمر دارم .تو این شهر دیوهای
زیادی رو میشناسم .ازشون کمک میگیریم.
ـ پس سگها ،سایهها و این سیاهیای که تو این سرزمین وجود داره
چی میشه؟
+حاضری چندسال با من تو زندان سر کنی تا دفنم کنن و دوباره بدن
جدیدی پیدا کنم؟
ـ نه .اگه از این بدن خارج بشی شک دارم ارتباطی بینمون باقی بمونه.
| 69کیجا
برخالف روزای عادی ،هوا سرد نبود .از خونه بیرون اومدیم .خون زن
همسایه روی زمین دلمه بسته بود اما خبری از سگها نبود .احتماال
لقمهای بزرگتر نصیبشون شده و سرگرم میل کردن اون هستن .زن
بیچاره؛ شاید دختر خوبی برای پدرش بوده یا میتونست به یک مادر
دلسوز برای بچههاش تبدیل بشه .از نگاه کردن به اون نقطه و حادثهی
تا حدودی ناراحتکننده دست کشیدم و به راهم ادامه دادم .کیجا تصمیم
گرفت بدون گذاشتن هیچ رد و نشونی از خودش ،کنار من راه بیاد .وقتی
عابری از کنارمون رد میشد خودش رو پشت من مخفی میکرد تا
برخوردی با اونفرد نداشته باشه .زمانیکه پاش رو داخل چالهی کوچیک
آب قرار میداد هیچ تغییری در وضع ظاهری آبهای پیادهرو رخ نمیداد.
بودنی که بیشتر به سایهها شباهت داشت .یک لکهی سیاه که تأثیری
روی محیط اطراف نداره و تنها مانع از عبور روشنایی میشه.
از کنار ساختمونها رد میشدیم .اکثریت خالی از سکنه و مابقی خالی
از زندگی و پر از خیانتهای کوچیک و بزرگ بودن .به همون اندازه که
یک المپ مهتابی از خودش نور ساطع میکنه و کلوچهی تازه پخته شده،
بوی دلپذیری داره؛ خوبیها ،لبخندها و تمام زیباییهای یک خونه حتی
از نمای بیرونی هم قابل مشاهده هستن .اما هرکوچه بعد از کوچهی قبلی
و هر ساختمون به دنبال ساختمون دیگری ،زنجیروار و به هم پیوسته
نمایانگر چیزی جز ترس ،اندوه و غم فراوان نبودن.
تاریکی به اندازهی روشنایی و حتی بیشتر از اون وزن و جاذبه داره.
کافیه مدت کمی تو خونه بمونی ،پردهها رو بکشی و چراغها رو خاموش
سجاد صابر | 70
کنی .رفته رفته این کار به عادت تبدیل میشه و یک روز به خودت میای،
میبینی حاضری گشنگی بکشی اما خونه رو ترک نکنی.
ـ نمیشه تاکسی بگیریم تا زودتر به مقصد برسیم و مجبور نباشم
ویژگیهای انسانیت که از اجداد غار نشینت به ارث بردی رو گوش بدم؟
+با هم قرار گذاشته بودیم تا دستبند رو از دستت خارج نکنی.
ـ از دروغهات خسته شده بودم.
+پرداخت تاکسیها به صورت دیجیتال انجام میشه .چارهای به جز قدم
زدن نداریم.
آه سردی کشید .دستاش رو توی جیب پالتوش گذاشت و کمی سرش
رو به چپ و راست تکون داد.
ـ حداقل بهم بگو چطور میخوای مابقی همنوعانت رو پیدا کنی.
کافیه یه موضوعی رو به یک دختر بگی بعد ناتموم رهاش کنی .تا به
جواب نرسه مغزش منفجر میشه.
+درسته ما دیوها هر پنجاه یا هشتاد سال وارد بدن یک انسان میشیم
ولی حافظهمون سرجاشه .پس هر کدوم سعی میکنیم شغلی انتخاب
کنیم و در اون به مهارت کافی برسیم .به اینشکل ،میتونیم به راحتی
یک درآمد خوب داشته باشیم .مثال من محقق هستم و دوستی که داریم
به پیشش میریم ،عکاسی میکنه.
| 71کیجا
ـ تا حاال دلت نخواسته شغل جدید یا مهارت متفاوتی رو امتحان کنی؟
با این عمر دراز و طویلت! ساز بزنی ،جراح بشی یا نمیدونم سیاستمدار.
+کیجا ،واقعا به این چرت و پرتا اعتقاد داری؟ هنر ،سیاست ،ورزش یا
هر نوع استعداد دیگهای فقط یکبار قابلیت شکوفایی دارن .ضمیر
ناخودآگاه و ذهنم به شکلی تکامل پیدا کرده تا فقط در یک یا دو مهارت
توانایی کافی داشته باشم .درسته هر بچه حداقل با چندین استعداد به
دنیا میاد ولی چند نفر بعد از بیست سالگی ،ورزش حرفهای رو شروع
کردن و به مدال رسیدن .هر چیزی زمان خودش رو داره و به هر
استعدادی در یک دورهی محدود ،فرصت شکوفا شدن داده میشه.
ـ پس تجربهی یکباره چی میشه؟ به خاطر عشق و عالقهی قلبیت.
چطور میشه دلت نخواسته باشه سهتار بزنی!
+این تفکر مثل سمه .همهی عالیق مثل سهتار زدن نیستن؛ من شناگر
خوبی نیستم ولی عالقه دارم تو اقیانوس شنا کنم .هزینهی پریدنم داخل
آب ،مرگه.
ـ حرف زدن با تو فایدهای نداره .مغرور و از خودراضی هستی.
+چندبار تالش کردم ساز زدن یاد بگیرم ولی بیفایده بود .نهایتا به چندتا
ضرب کوچیک ختم میشد.
کمی امیدواری به چهرهش اضافه شد.
ـ بازم بگو ،بازم بگو.
سجاد صابر | 72
+یهبار گلفروشی باز کردم اما چندسالی ممنوع شده .البته همون سالها
ورشکست شده بودم.
ـ چرا؟ چون کسی گل نمیخرید؟
+نه ،به زنا و دخترای جوون رایگان هدیه میدادم .کار لذتبخشی بود و
چندتا بوسه هم نصیبم میشد.
بعد از شنیدن این جمله ،سکوت کرد.
به نزدیکی فروشگاه رسیدیم .کمی شکالت میتونست حواسپرتی خوبی
باشه .با کمی پول ،چند بسته شکالت خریدم و به کیجا تعارف کردم.
میلی به خوردن نداشت .بعد از چندساعت پیادهروی ،استراحت کردن
الزمه .ماشینها بعد یه مدت آمپرشون میزنه باال ،چه برسه به ما که یه
مشت پوست و استخونیم .کمی جلوتر روی نیمکت پارک نشستیم .شروع
کردم به گاز زدن شکالت سفید .آرنجش رو گذاشت روی زانوهاش و کف
دستاش رو زیر فکش قرار داد .گونههاش شبیه بولداگ آویزون شده بود.
احتماال می خواد یه درخواستی ازم بکنه و دوست داره سرصحبت رو باز
کنم .با گوشهی چشم به من نگاه میکنه .بعد که متوجه سنگینی نگاهش
میشم به زمین زل میزنه.
+چی شده دختر؟ پکر نبینمت .تو حال خودت نیستی .هنوزم شکالت
نمیخوای؟
لباش رو رویهم فشار میده و ابروهاش رو باال میندازه.
ـ تفیش کردی .از غذای دهنی خوشم نمیاد .چندشم میشه.
| 73کیجا
+تو که شبانهروز در حال قورت دادن آب دهن منی ،بعد از غذای دهنی
بدت میاد! حقیقت رو بگو.
مرحلهی ناز کردن شروع شده؛ دخترا طوری خواستهشون رو مطرح
میکنن که انگاری مرد داره نیاز خودش رو برطرف میکنه و این محبت
در نهایت به نفع هر دو نفره .مثال اگه ماشین بخوان ،میگن :میری اداره،
سختت نیست با این ماشین میری! یا اگه لباس جدید بخوان ،به شوهر
دسته سیبیلشون میگن :قوقول من ،یه لباس بخرم ،جذاب لعنتی بشم.
من رو ببینی کیف کنی!
ـ من که لباس نخواستم ،یه شاخه گلم کافیه .برای اون دخترا میخریدی
من چیم کمتره!
قدرتمندترین احساس خانمها ،حسادتشونه .چون خودشون از این
احساس در امان نیستن و توانایی مقابله رو ندارن.
+از آخرینباری که یه شاخه گل دیدم ،دویست سال میگذره .چطور
میشه چیزی که وجود نداره رو به کسی هدیه داد!
ـ مگه من وجود داشتم؟ تو بهم جون دوباره دادی .پس یه راهحلی پیدا
کن.
شکالت رو گذاشتم روی صندلی و بلند شدم .از کنار دیوار چند تیکه گچ
خشک شده ی سفید برداشتم و اومدم کنارش نشستم .خبری از شکالت
نبود .لب کیجا باد کرده بود و نزدیک بود بترکه .اون شکالت به زودی
آب نمی شد پس منتظر نموندم تا ورم دهنش بخوابه و بتونه حرف بزنه.
سجاد صابر | 74
با گچ روی زمین چندتا گل سرخ ،شقایق ،آفتابگردان و یه پروانه
کشیدم .آخری رو خودم هم نمیدونم چرا! بهم نگاهی انداخت و گفت:
اینا به درد نمیخورن قبال به کسی هدیه داده شدن تو که نقاشیت خوبه،
یه گل زیباتر بکش .چیزیکه تا حاال به کسی هدیه ندادی.
امان از دست این دخترا .همهچیز رو انحصاری و خاص میبینن .دامنهی
احساس تعلقخاطرشون خیلی گستردگی داره و ممکنه شامل همهچیز
بشه .حتی به جلد پالستیکی کتابای مدرسه ،احساس مالکیت عجیبی
دارن چه برسه فرزند و همسرشون یا حتی یک هدیه.
دوباره گچ رو تو دستام گرفتم و شروع کردم به کشیدن یه شاخه .شبیه
مار آبی بود ،بدون دم و سر اما با همون انحنای بدنی .گوشهی انتهایی
مار ،یه شاخهی کوچیک اضافه کردم تا از جانور بودن خارج بشه .با رسم
چندتا دونهی برگ و حلزون بدون خونه روی یکی از برگها ،کار نقاشی
رو به اتمام بود .از نگاهش خوندم چرا این موجود چندش رو روی برگا
قرار دادم! کشیدن حلزونها به اینخاطر بود که با دیدنش جیغ بکشه و
اسم من رو صدا بزنه تا یادش بیاد چقدر برای ترسهاش به من نیاز داره.
اما هنوز بخش اصلی کار مونده بود .نوک گچ رو با لبهی صندلی و ساییدن
به زمین ،تیز کردم .به زحمت و با دقت تموم شکوفههای پرتقال رو به
زمین بیجون پارک اضافه کردم .به کیجا گفتم :گلهای زیادی هدیه
داده شده ،ولی کمتر کسی پیدا میشه شکوفه هدیه گرفته باشه .دختر،
تو به اندازهی شکوفههای پرتقال زیبایی.
چقدر داشتن یه دختر و خوشحال کردنش لذت بخشه.
| 75کیجا
فصل هفتم
پادشاه چوبی
بارون شروع به باریدن کرد .هر گلی محکوم به نابود شدنه .هیچ خوشی
و ناراحتیای تو این دنیا دائمی نیست .با اصرار زیاد به کیجا و برای فرار
از خیس شدن شروع کردیم به دویدن .به دنبال ساختمون خالی از سکنه
میگشتیم .نهایت بعد از چند دقیقه تالش ،به زیر سقف یکی از دروازهها
پناه بردیم تا بارون کمتر بشه و بتونیم به جستوجو ادامه بدیم .دروازهای
زنگ زده بود با سقفی چوبی .تا حاال ندیده بودم برای حفاظت از یک در
به چوب درختها متوسل بشن .به خاطر خیس شدن لباسهامون در
حال یخ زدن بودیم .کیجا بهم گفت :حاال که بخشی از بارون شدیم بهتره
به گشتن ادامه بدیم؛ شاید با دری باز شده بشیم.
حرفش منطقیتر از موندن کنار این دروازهی زنگ زده بود .دوباره وارد
پیادهرو شدیم .به هر ساختمونی با چراغهایی خاموش میرسیدیم یه هل
به در میدادیم .بعد از بیست دقیقه گشتن دیگه خسته شدم و به دیوار
تکیه دادم .کیجا گفت :حتما تا حاال شکوفهها رو آب برده.
نفس زنان گفتم :ما رو هم آب برده .دیگه نای راه رفتن ندارم اگه این
لباسها خشک نشن ،ذاتالریه میگیرم .همین ساختمون خوبه ،میریم
داخلش.
سجاد صابر | 76
از دیوار پریدم و در ر و براش باز کردم .انرژی کیجا کمتر از اونی بود که
بتونه از دروازه عبورکنه .به سرعت وارد ساختمون شدیم .رو پاگرد طبقه
همکف ،کاشی نصب کرده بودن؛ به همینخاطر سر خوردم و نزدیک بود
به زمین بیفتم .با کمک کیجا خودم رو جمعوجور کردم .محیط داخلی
به مراتب گرمتر از بیرون بود .داشتن یه سرپناه همیشه باعث دلگرمی
میشه و از درون به آدم امید میده .پیراهنم رو دور دستام حلقه کردم.
با مشت ،شیشه آتیشنشانی رو شکوندم و تبر رو از داخلش درآوردم.
کمی از شیشهها دور شدیم .خونههای اولین طبقه با قفل و کرکرهی
آهنی پوشیده شده بودن .آدمها حتی بعد از مرگ هم دوست ندارن از
تعلقات دنیایی شون دل بکنن؛ چون بخشی از وجودشون رو تو این
دروتختهها جا میذارن .طبقه ی دوم همین موضوع تکرار شد .با دستام
نردهها رو محکم میگرفتم تا به زمین نیفتم .طبقهی چهارم هیچ حفاظی
نداشت .با تبر به جون دستگیرهها افتادم .قصد جدایی نداشتن .سرما
هر لحظه بیشتر اذیتمون میکرد .لباسهامون رو درآوردیم و به جز
لباس زیر چیزی تو تنمون نبود .کیجا از پلهها باال و پایین میرفت و
روی پاگرد به چپ و راست حرکت میکرد تا گرم بمونه .منم به جون در
افتادم و سعی میکردم با شکوندن قسمت میانیش بتونم از درون بازش
کنم .با تالش زیاد ،یه حفرهی کوچیک وسطش ایجاد کردم اما دست من
ازش بزرگتر بود .کیجا رو صدا زدم و اون با هزار زحمت موفق به باز
کردن قفل داخلی شد .وارد خونه شدیم .وسایل نو بودن و هنوز خاک،
فرصت نشستن روی هیچکدومش رو پیدا نکرده بود .انگاری کمتر از
یکهفته میشد که صاحبان خونه ازش خارج شده بودن .کمد لباس و
| 77کیجا
کشوها خالی بودن .به همین خاطر ،با روانداز سفید مبل ،خودمون رو
پوشوندیم.
تو هوای سرد ،بدنی عرق کرده به مراتب بدتر از تنی خیس شده باعث
زوال رفتن و بیماری میشه.
ـ بهتره توی شومینهی خونه آتیش روشن کنیم .نمیشه از اثاثیه استفاده
کرد چون همهشون پر از چسب هستن و ممکنه باعث خفگی ما بشن؛
بهتره لوالهای در رو دربیاریم و بعد چند تیکه کردن ،آتیشش بزنیم.
+چی میگی دختر؟ اون چوب درخت سپیداره؛ مدفن خاطرات یک دیو.
اگه آتیشش بزنیم بخشی از گذشتهی یک دیو بیدار میشه و تا زمانیکه
به خاکستر تبدیل نشه از حرف زدن دست برنمیداره.
ـ نمیخوای چندتا داستان قشنگ بشنوی؟ هم از سرما نجات پیدا
میکنیم هم سرگرم میشیم.
+این کار درست نیست .تفاوتی با نبش قبر نداره .بهتره کمی احترام
بذاریم.
ـ درست و غلط با توجه به شرایط و نیازها تغییر میکنن و شکل متفاوتی
به خودشون میگیرن .پس خودت رو اذیت نکن.
جواب منطقی ای داد .نه کاهنی وجود داشت تا صدای فریادهای یک
خاطرهگو به گوشش برسه و نه خانوادهای تا ناراحتی به دل بگیره .حتی
ممکنه این دیو به دست انسانها کشته شده باشه .به سمت در رفتم و
تبر رو زیر لوله قرار دادم ،با چند ضربه و کمک کیجا ،در از جاش خارج
سجاد صابر | 78
شد .قسمتهای فلزی و دست گیره رو ازش جدا کردیم تا حرارت آتیش
رو به خودش نگیره و باعث هدر رفتن گرما نشه .تیکههای چوب ،یکی
پس از دیگری و به شکل مخروط داخل شومینه قرار گرفتن .با کمی
پارچه ،کاغذ و فشار دادن چندبارهی فندک ،آتیش گرفتن چوبها شروع
شد .یه نگاهی به فندکم انداختم مثل اینکه سیگار کشیدن رو فراموش
کرده بودم .از شومینه فاصله گرفتیم تا با دود اولیه خفه نشیم.
به مرور ،هوای داخل اتاق گرمتر میشد و همین دلگرمی خوبی بود.
دوتایی با کمک هم آب لباس ها رو گرفتیم و کنار آتیش پهن کردیم تا
هر چه زودتر از کفنپوش شدن رهایی پیدا کنیم .انتظار و صبر کردن
بیفایده بود .به جز سوختن و ذغال شدن چوب ،صدایی از شعلهها به
گوش نمی رسید .درخت سپیدار با اندک قدرت باقی مونده در وجودش
تالش میکرد از خاطراتی که به عنوان امانت بهش سپرده شده محافظت
کنه.
بعد از اون همه تالش برای پیدا کردن یک سقف برای به آرامش رسیدن
و خرد کردن چوبها به سبب گرم شدن ،گشنگی به سراغمون اومد.
خوششانس بودم .چند تیکه شکالت ته جیبم مونده بود .البته کمی آب
به داخل بستهبندیش وارد شده و مقداری کاکائو رو رقیق کرده ولی
همین برای سپری کردن شب و به درد نیفتادن معده کافی بود .گرمای
آتیش مستقیم ،به مراتب از شوفاژ ،بخاری برقی ،کولرهای گرماده و حتی
خورشید لذتبخشتره .چون با سوختن چوب یا گاز طبیعی ،دود حاصل
به شکل کربندیاکسید خارج میشه ،مقداری از اون ،راهی به بیرون
پیدا نمیکنه و تو اتاق میمونه که خوابآوره .حالتی بین مستی و خواب
| 79کیجا
آلودگی که اگه از حد بگذره به مرگ ختم میشه .یه مخدر زیبا و
دلچسب مثل :سوختهی تریاک یا کدئین حاصل از سوختهی تریاک؛
خالص و بینظیر برای درمان سرماخوردگی و فرار از سردرد.
یادم نمیاد چقدر طول کشید تا کنار هم و پشت به آتیش خوابمون ببره.
در رویا میخواستم از تپهی شنی به پایین بپرم تا برای همیشه در دنیای
عدم باقی بمونم و دیگه بیدار نشم .اما یک لبخند مانع از کارم شد.
عزرائیل بود ،دوست قدیمیم .با یک فالسک چای و کمی کلوچه به کنارم
اومد .اولینباری که دیدمش بیستودو سالم بود و بدن یک دختر رو
تصاحب کرده بودم .حیف که تصادف مانعی برای مادر شدنم شد .همیشه
انتظار داشتم فرشتهی مرگ در قامت یک مرد با داسی بلند و شنلی سیاه
حاضر بشه .اما زیباتر بود .زنی بود با لباسی سفید و رژی دلفریب .خدا
برای تبلیغ بهشت دست از حوریها برداشته بود .عزرائیل رو با بزک
دوزک سمت ما میفرستاد .معلوم بود تازه کاره ،چون خط چشماش کمی
کج شده بود .چارهای نبود دعوتش رو قبول کردم و تا زمان به خاک
سپرده شدن جسم انسانیم ،مهمان خونهش بودم و کمی آرایش بهش یاد
دادم .اینبار چهرهی دلپذیرتری داشت .بدون آرایش و با موهای بلندتر.
به نزدیکم اومد ،دستای گرمش رو دور کمرم حلقه زد و کمی دلداریم
داد .تاریکیهای اطراف با گذشت زمان نزدیکتر میشدن و ما درحالیکه
چای مینوشیدیم و کلوچه میخوردیم ،به هم خیره شده بودیم .با لبخند
دستاش روبهروی گونههام میکشه .بهش گفتم :همیشه فکر میکنم که
یک زن باعث تباهی زندگیم بشه و برای همینه که تو رو در قامت اون
میبینم.
سجاد صابر | 80
صورتم به چپ و راست حرکت میکرد .کسی تالش میکرد من رو از
خواب بیدار کنه .با کشیدن نفس عمیق ،چشمام رو باز کردم .کیجا با
دست به مبل کناری اشاره زد .خاطرهگو بود .با بدن چوبیش روی مبل
نشسته و خیره به ماه نگاه میکنه .چینای روی بدنش خیلی عمیقه.
شکاف روی پاهاش به اندازهای بزرگه که نزدیکه توان راه رفتن رو ازش
دریغ کنن .یه خاطرهگوی جوان ،پوستی صیقل خورده داره و هر روز با
روغن به بدنش میرسه .اما اینیکی حداقل صد هزار سال عمر داره.
قدیمیتر از عصر یخبندان .احتماال جزو آخرین نفراتی بوده که سوار
ماموتها میشدن .بیرمق و با چرخوندن سرش به سمت ما شروع به
حرف زدن کرد.
ـ بیاحترامی هم اندازهای داره .سالهای دور ،راهزنها به خاطر عیش و
نوششون من رو از الی مدفنم فرامیخوندن و دوباره به تنهی درخت
پیوندم میزدن .و حاال توسط شما برای بازگو کردن چند داستان تکراری
فراخونده شدم .آه که دیگه توانی برام باقی نمونده و ریشهم از خاک جدا
شده و تنم پوسیده .احتماال با طلوع خورشید به خاطرهای مرده تبدیل
بشم.
کیجا کمی ناراحت شد .به بدن نحیف و پیرش نگاه کرد .شرمندگی و
پشیمانی از ترحم نگاهش مشخص بود .با صدای اندوهگین گفت :بابت
عمل زشتمون معذرت میخوام .نمیدونستم شما باید بهای گرم شدن
ما رو پرداخت کنید.
خاطره گفت :نه دخترم ،ناراحت نباش .زندگی من از زمان جدا شدنم از
زمین به اتمام رسیده .شاید اگر کمی دیرتر میرسیدین ،رمقی برای حرف
| 81کیجا
زدن نداشتم و تمام داستانهایی که با بوسه بهم پیوند داده شده بود
توسط موریانهها رهسپار نیستی میشدن .تو ،دیو انساننما ،از رگهای
روی پیشونیت مشخصه اجدادت سختیهای زیادی کشیدن .سختی و
رنج عضو جدانشدنی از زندگی هر دیوه ،چه بالیی سر فرزندانمون اومده؟
بازگو کردن تلخی واقعیت در آخرین لحظههای زندگی ،برای هر
جانداری عذابآوره .اما خاطرهها همین که بوی دروغ به مشامشون
برسه ،دهانشون بسته میشه و قدرت تکلم ازشون سلب میشه پس
مجبور به بیان حقیقت شدم .دیگه خونهای وجود نداره .یک آتیش تو رو
رو به این دنیا برمیگردونه و آتیشی دیگر سرزمین ما رو به نابودی
میکشونه .طمع ،پول و فرزندان آدم.
درخت نفس عمیقی کشید ،از روی صندلی بلند شد و کنار آتیش نشست.
گرما به پشتش نفوذ کرد و باعث صاف شدنش شد؛ انگار جوانتر شده
باشه .خاطره جانی دوباره گرفت و با توان بیشتری شروع به صحبت کرد:
وای و صد وای از فراموشی فرزندانم .هزاران سال و هر سال هزارانبار به
همه گوشزد میکردم به زندگی خودشون راضی باشن .حیف و صدحیف
که شاهی پیر و بدون سرزمین شدم .تنها دلخوشیم این بود نوادگانم از
میراث پدری به خوبی محافظت میکنن.
گفتم :لعنت و نفرین هیچ فایدهای نداره ،کار از کار گذشته.
کیجا گفت :شما پادشاه سرزمینهای شمالی هستین؟
خاطره گفت :زمانی بودم .حاال نه پادشاهی وجود داره نه سرزمینی و نه
مردمی .همه انتخاب کردن مثل جاسوسهای ترسو به زندگی ادامه بدن.
سجاد صابر | 82
با عصبانیت گفتم :من جاسوس ترسو نیستم .شماها زمانیکه بهتون نیاز
داشتیم با مخفی شدن به ما پشت کرده بودین .خبر داری چند درخت
سپیدار به خاطر پیدا شدن یک پادشاه و جنگجوی باستانی بریده و
سوزانده شدن؟
خاطره گفت :نبودن ما در اون زمان به صالح همه بود .چون نظم طبیعت
به هم میخورد و همین اندک امید برباد میرفت .ما فقط برای قصه
گفتن به زندگی ادامه میدیم .نه برای عوض کردن مسیر زندگی .یک
ساعت به صبح باقی مونده .انتخاب با خودتونه .دوست دارین داستان
زندگی یک پادشاه رو بشنوین یا تا سپیدهدم به مشاجره بپردازیم؟
کیجا بدون پرسیدن نظر من به درخت گفت :لطفا ادامه بدین پادشاه.
خیلیوقته یه داستان زیبا نشنیدم.
خاطره گفت :اوه دخترم ،این یک داستان زیبا نیست .در سالهای دور
یک آشپز جدید به قصر اضافه شد ،اما پادشاه...
نور آفتاب از پنجره وارد خونه شد و به روی بدن خاطره تابید .شکافهای
چوب پیر دراثر برخورد با نور خورشید از هم باز شدن .بدن درخت شروع
به لرزیدن کرد .بلند شدیم و با ترس به عقب قدم برداشتیم .باقی ماندهی
سپیدار که در کف زمین در حال تجزیه شدن بود با صدای ضعیف گفت:
به دیگران فرصت حرف زدن بده تا داستانهای زیبایی از زندگی بشنوی.
صحبت کردن بیمورد و سرزنشهای بیجا باعث رنجیده شدن دیگران
از ما میشه .نمیشه با همه جروبحث راهانداخت و انتظار هیچ
عکسالعملی رو نداشت .طلوع زودهنگام آفتاب بهخاطر اشتباه من بوده.
| 83کیجا
ـ به جای یک داستان زیبا ،مشتی گردهی چوب نصیبمون شده .بیفایده
و بالاستفاده .کمی از غرورت دست بردار .همه مقصر اتفاقی که در گذشته
برای تو و مردمت افتاده نیستن .نمیتونی به هر کسی رسیدی ،موجب
دلرنج شدنش بشی.
نمیخواستم وارد یه بحث بیانتهای دیگه بشم .ملحفه رو از تنم درآوردم
و شروع کردم به پوشیدن لباسها .کیجا گفت :به زمین نگاه کن.
نگاه کردن به یک جنازه چه فایدهای میتونست داشته باشه .دوباره
حرفش رو تکرار کرد :به زمین خیره شدم.
یک دانهی سپیدار بین بریدههای چوب خودش رو مخفی کرده بود .این
میتونه نشونهی خوبی باشه .دانه رو برداشتم و از کیجا خواستم مراقبش
باشه .شاید یک روز فرصت کاشتنش رو پیدا کردیم یا برای رشوه دادن
به یک مقام دولتی استفاده کردیم.
سجاد صابر | 84
فصل هشتم
آلبوم کمد گردو
از خونه بیرون اومدیم و دوباره سرگرم قدم زدن شدیم .از کوچه وارد
خیابون شدیم .صدای جیغ و فریاد از دور به گوش میرسید .به قسمت
پر جمعیت شهر رسیده بودیم .جمعیت بعد از دیدن یک سایه به دنبالش
راهافتادن .سایه لباسی تماما سفید به تن داشت .مردم با هزار زحمت
سعی داشتن قسمتی از پارچههایی که در دست دارن رو به جسم مردهی
متحرک برسونن تا مورد تبرک قرار بگیرن .معموال این پارچهها بعدا
بستهبندی می شه و با قیمتی باال در بازار سیاه به فروش میرسن .چون
در بازار اصلی ،حاجت و شفا گرفتن در انحصار خود دولت قرار داره .در
هر شفاخونهای چند سایه از در و دیوار آویزون شدن و مراجعهکنندگان
در ازای لمس کردن موجودات نیمهانسانی ،پول زیادی پرداخت میکنن
تا به حاجتشون برسن .ادرار و مدفوع سگها هم طرفداران زیادی داره.
جهالت بشر از نسلی به نسل بعدی منتقل میشه و در هر دورهای شکل
جدیدی به خودش میگیره .ایکاش نسلهای گذشته کمی اعتراض
کردن بلد بودن تا به چنین وضعیتی گرفتار نمیشدن.
کیجا از ترس دستام رو محکم گرفته بود .بخش زیادی از جمعیت جلوی
سایه به زمین میافتادن تا رد شدن موجود بیمار روی کمرشون عاملی
برای پاک شدن گناهانشون باشه .سایه لحظهای ایستاد ،به ما خیره شد
و به سمتمون حرکت کرد .چارهای به جز ایستادن نداشتم .اگر فرار
میکردم مردم به خاطر ناشکری کردن من رو زیر لگدهاشون میگرفتن
و بدون شک تا بند اومدن نفسم دستبردار نبودن .از کیجا خواستم به
| 85کیجا
داخل مغازهی کناری بره تا از خطر احتمالی در امان باشه .لحظه به لحظه
سایه به من نزدیکتر میشد و جمعیت رو به دنبال خودش میکشوند.
چندنفر سریعتر از بقیه جلوی پام دراز کشیدن .موجود متعفن به نزدیکی
من رسید و با دستاش سینهم رو لمس کرد .تپشهای تند قلبم رو
احساس کرد ،لبخندی زد و به راهش ادامه داد .جمعیت برای رسیدن به
من به سروکلهی هم میزدن .پیرزن با دندون مصنوعیش گوش پسری
رو گاز میگرفت .دختری با اسپری فلفل و شوکر به پیرزن ضربه میزد.
آدمهایی که زیر پام دراز کشیده بودن هیچ تالشی برای فرار نداشتن و
احتماال مرده بودن .بوی خون در هوا پخش شده بود و از فشار زیاد،
تقریبا نفس کشیدن غیرممکن شده بود .در اسارت یک مشت متعصب
گرفتار شده بودم .یکی پیراهن تنم رو برای تبرک پاره میکرد و
بغلدستیش موی سرم رو میکند .کمتر از چنددقیقه تمام تنم لخت شد
و چیزی به جز جای چنگ و کمی مو برام باقی نمونده بود .کیجا از پشت
شیشههای مغازه به حالتی نگران به من خیره شده بود .کسی از جمعیت
فریاد کشید :اون برگزیدهست .حضرت سایه شخصا به قلبش دست زده.
پس بهتره به مساوات بین ما تقسیم بشه .همه سر تکون دادن و یک صدا
فریاد کشیدن :بله .زن جوانی با چاقو بهم نزدیک شد .جمعیت فریاد
میکشیدن :بکش ،بکش ،بکش .گوشهی چشمم پر از اشک شد و ترس
از صورتم به پایین سرازیر شد .کسی از مغازه با چراغی بزرگ به بیرون
اومد .نور کورکنندهای داشت و توجه همه رو به خودش جلب کرده بود.
جمعیت ساکت شدن .شدت نور رفته رفته کمتر شد و شخص کوتولهای
که زیر چراغ مخفی شده بود نمایان شد .با صدای بلند فریاد کشید :اگر
یک فرد برگزیده رو بکشین مورد غضب سایهها قرار میگیرین .روزهاتون
سجاد صابر | 86
به شب و رویاهاتون به کابوس تبدیل میشه .بترسین از خشم الههی
سگها.
مردم با شنیدن این حرف آرومتر شدن .عدهای دوباره بهسمت سایه
حرکت کردن و جمع باقی مونده به کندن لباس متبرک مردهها مشغول
شدن .کوتوله به نزدیک من اومد و به سمت مغازه حرکت کردیم .نایی
برای راه رفتن نداشتم .سرگیجه به جونم افتاده بود و بعد چند قدم،
بیهوش روی زمین افتادم.
در باز کردن چشمام ناتوان بودم .صدای کیجا در حال صحبت کردن با
شخص دیگهای به گوشم می رسید .وجود گرما و تابش نور رو احساس
میکردم .مهم نیست تا چه اندازه به تاریکی خو گرفته باشی ،با چشمای
بسته هم میشه روشنایی رو دید .سعی کردم بیدار بشم و از این بختک
رهایی پیدا کنم .با هزار زحمت دستام رو به هم فشار دادم ،ول کن نبود،
انگاری از درون من رو مثل یک معشوقه یا مادر به آغوش کشیده بود.
کمی بیخیالش شدم تا آروم بگیره و بهم اعتماد کنه .دستام رو باز کردم
و خودم رو در اختیارش قرار دادم .نفس کشیدنم آرومتر شد و ضربان
قلبم به نظم دراومد .تونسته بودم نظرش رو جلب کنم .هیچ آغوشی
دائمی نیست و تمام وابستهگیها روزی به فراموشی سپرده میشن.
درست در لحظهای که حس میکرد متعلق به اون شدم چشمام رو باز
کردم و برای همیشه در تاریکی رویاهام به فراموشی سپردمش.
کیجا سمت چپ من ایستاده بود و کوتولهی نورانی باالی یک چهارپایه
کنار دست کیجا به زخمها نگاه میکرد .نای حرف زدن نداشتم .کوتوله
متوجه به هوش اومدنم شد ،دستاش رو روی صورتم گذاشت و گفت:
| 87کیجا
نگران نباش رفیق قدیمی ،زخمهات به زودی خوب میشن ،کمی تحمل
داشته باش.
نوری که به چشمام میخورد ،از همون پروژکتور بلند ساطع میشد .کیجا
پارچهای خیس و تلخ رو به دهنم فرو برد و بدنم رو محکم گرفت .تمام
تنم عرق کرده بود .فشار بیشتر باعث لیز خوردنم میشد .درست مثل
ماهی که هر چقدر سعی کنی محکمتر نگهش داشته باشی زودتر و
بیشتر لیز میخوره .کوتوله با سوزن بخیه سعی داشت پوست و گوشت
از هم جدا شدهم رو بهم پیوند بزنه .هر بار که تیزی سوزن به پوستم وارد
میشد دو درد رو احساس میکردم :درد اول بهخاطر پاره شدن گوشتم
و درد دوم به دلیل برخورد قسمتهای مختلف گوشت با یکدیگر .یک
شکنجهی خودخواسته برای فرار از مرگ! زخمها تمومی نداشت .بعد از
اتمام کار ،روی تخت بیهوش و بیجان افتادم.
صدای زنانهی بلند و کرکنندهای به گوشم رسید .از خواب بیدار شدم.
صدای کیجا بود .روی زمین خیس لیز خورده بود.
سرم رو کمی از بالش جدا کردم .کمی درد در بدنم باقی مونده بود .با
صدای گرفته گفتم :دختر ،حالت خوبه؟
کیجا از زمین بلند شد .به دیوار تکیه داد و با سر بهم نشون داد وضعیتش
خوبه.
کوتوله با سرعت وارد اتاق شد ،تندتند نفس میزد و میگفت :ساکت
باشین ،ساکت باشین.
سجاد صابر | 88
ساکت باشیم! اون از کجا میتونست کیجا رو ببینه؟ اصال چرا بهمون
کمک کرده بود؟
کوتوله نزدیکم اومد .وضعیت زخمام رو بررسی کرد و گفت :خونریزی
نداری .خیلی زود به هوش اومدی و این نشونهی خوبیه .عفونتی در بدنت
وجود نداره ولی باید چرک خشککن مصرف کنی.
گفتم :میشه متوجهم کنی دلیل این کمک کردنات چیه؟
آهی کشید و گفت :نمیدونم چطور با اینهمه کلهشقی و یکدنده بودن
تونستی به چنین موجود زیبایی دل ببندی! هنوزم همون دیو بیاعصاب
گذشتهای .فقط چهرهت کمی بهتر شده.
گفتم :ویهان ،تویی! این چه بدنیه پسر ،چرا کوتوله شدی؟ نه به اون قد
دومتری چندسال قبلت نه به این نیموجب جا که اشغال کردی!
ویهان گفت :نخند عوضی .با کلی دوا ،آمپول و دیدن پرستارای مختلف،
تازه قدم از شصت سانت به باال رفته.
گفتم :هنوز همون کلک قدیمی رو میزنی.
زد به شونهم و گفت :آره .ازشون میپرسم ببخشید اسمتون چیه؟ مهم
نیست اونا چی به زبون میارن .بعد میگم :اسم زیبایی دارین و دستپاچه
میشن.
گفتم :همیشه جواب میده لعنتی.
| 89کیجا
کیجا ناامیدانه به ما نگاه میکرد و با حالتی حق به جانب گفت :همهی
دخترا به یک شکل فریب میخورن .کمی لبخند ،ایجاد حس اعتماد و
توجه .حیف که شما مردا دیر درک میکنید.
ویهان گفت :بهتره تمومش کنید .من به مغازه برمیگردم و شب با هم
صحبت میکنیم.
ساعت هشت شب از جام بلند شدم .کیجا کنار تخت خوابیده بود .به
خاطر پمادهایی که ویهان روی بدنم گذاشته بود ،احساس درد فروکش
کرده بود .چندقدم برداشتم .ویهان توی اتاق نبود .از پشت شیشه،
نوشتهی برعکس جلوی مغازه رو خوندم .با خطی کج و مورب نوشته
بودن :فروشگاه لباس .حتما تازه به اینجا اومده بود و فرصت نصب تابلو
رو پیدا نکرده بود .در تاریکخونه رو باز کردم و به دنبال آلبوم عکسهای
قدیمی گشتم .قسمت شمالی پر بود از عکسهای تازه گرفته شده و
آمادهی خشک شدن .اینطور که به نظر میرسید ،کوتوله کمی به سبک
خبرنگاری رو آورده و سرگرم ثبت تصاویری از لحظهی خروج دیوها از
قبرستون بوده .حتما کسی پول خوبی بابتشون میده .شاید یه گالریدار
پولدار پیدا کرده .از زیر عکسهای به ریسمان آویزون شده رد میشم و
به کمدهای کوتاه چوبی میرسم .عادت قدیمیش رو نگه داشته .به
وسیلهی چوب درخت گردو از خاطرات محافظت میکنه تا موریانهها به
سختی بتونن به عکسها صدمه بزنن .کشوی اول پر از عکسهای زنان و
مردان لخت بود .کوتولهی منحرف .برای پول درآوردن ،دست به هر کاری
میزنه .از حق نگذریم یکی دوتا از مدلهاش خوب بودن .بدنی پر و
گوشتی داشتن ولی مابقی چیزی جز یک مشت پوست و استخون نبودن.
سجاد صابر | 90
عروسکهای متحرکی که به خاطر الغری صورت با چشمانی درشت فخر
میفروختن.
کشوهای بعدی رو باز میکنم و بعد از جستجوی زیاد به آلبوم خودم
میرسم .ویهان تنها عکاسی بوده که در طول عمرم برای ثبت کردن
خندههای مصنوعی و سیب گفتنهای بیدلیل به سراغش میرفتم.
اولین زندگیم پر بود از تنهایی و عذاب و بدون دوستی و ازدواج خاتمه
پیدا کرد .خالصهی دو زندگی بعدیم چیزی به جز چند عکس با لباس
رسمی در کنار درختهای تازه بریده شده نبود .مثل حیوانات کمکم و
به مرور به انسانها نزدیکتر شدم .ازدواج کردم .پدر و پدربزرگ شدم و
بعد از فوت همسرم سالهای زیادی اندوهگین بودم .ایکاش میتونستیم
تمام عزیزان از دست رفتهمون رو به زندگی برگردونیم تا تولدشون رو
جشن بگیریم .حیف که دیر متوجه میشیم آدمای زنده بیشتر از مردهها
به سالگرد احتیاج دارن .به درخت گردوی سنگ شده پشت دادم ،آلبوم
رو به آغوش کشیدم و شروع کردم به اشک ریختن .برای تمام فرزندان و
عزیزانی که در شادی و عزای اونها به عنوان یک فرد غریبه حضور پیدا
کردم.
کیجا صدای گریههام رو شنید و به کنارم اومد .بدون اینکه حرفی بزنه
سرم رو گذاشت به روی پاهاش و نوازشم میکرد .وای به حال روزی که
دیوها به گریه بیفتن.
| 91کیجا
فصل نهم
گاومیشهای وحشی
در به صدا دراومد و ویهان وارد مغازه شد .بوی مرغ کبابی ،نون تازه و
برنج دم کشیده فضای اتاق رو پر کرد .صورتم رو با لباس کیجا پاک کردم
و از تاریکخونه بیرون رفتیم .ویهان با حالت وحشتزده به ما گفت :سریع
ببندش تا عکسها خراب نشده.
بعد بستن در ،روی صندلی نشستم و منتظر موندم تا میز رو بچینن.
نیموجبی با این قد کوتاهش چطور تونسته بود این اندازه از وسایل رو با
خودش حمل کنه .جای تحسین داشت .در حالیکه با چشمام قدمهای
کوچیک ویهان رو دنبال میکردم ،گفتم :از کجا تونستی مرغ درستهی
بریون پیدا کنی؟ از زمانیکه به یاد دارم به خاطر بوی خوبی که تو هوا
پخش میکرد ،پختش ممنوع شده بود؛ تا گرسنهای در حسرت نداشتنش
نمونه.
ویهان با لحنی غرورآمیز گفت :با کمی پول و ایجاد اعتماد دوطرفه به
علت داشتن همون مقدار ناچیز ثروت .هر لذتی در هر حکومتی بهایی
داره تنها باید توان پرداختش رو داشته باشی تا کمی شاد باشی یا حداقل
توهم شاد بودن به سرت ضربه بزنه.
چیدن میز شام به اتمام رسید .کیجا تو بشقابم سینهی مرغ و چند قاشق
برنج قرار داد .شروع به خوردن کردیم .مرغ لذیذی بود .عطر سبزیجات
مطعر و سس ناردون تمام حالت خامی و بوی بدش رو گرفته بود .به
قدری لطیف و نرم بود که یک بچهی یک ساله در هضم کردنش دچار
سجاد صابر | 92
مشکلی نمیشد .به ویهان گفتم :حتما به خاطر شیوهی عکاسی جدیدت
تونستی به چنین ثروتی دست پیدا کنی .تو کارهای ناپسند ،پول خوبی
وجود داره.
ویهان گفت :زندگی زودتر از چیزی که ما فکر میکنیم در گذره .از
صدسال آخر عمرت به خوبی استفاده کن تا حسرت نخوری.
گفتم :البد یک نامهی مهروموم شده از کاهن قدیمی برام ارسال میکنی
و باید جشن فراموشی بگیرم.
ویهان گفت :چند زندگی الزمه تا از این اخالق گندت خالص بشیم! تمام
اونها تشریفاته و خودت میدونی هزار بوسه عاملی برای فراموشی
نمیشه.
کیجا با حالتی نگران کننده گفت :یعنی قراره برای همیشه من رو از یاد
ببری! پس نتیجهی اینهمه احساس عشقی که برای هم داشتیم چی
میشه؟
گفتم :زندگی بهت فرصت کمی برای لذت بردن و با هم بودن میده تا
به یاد داشته باشی تمام احساسات و وابستگیها روزی به اتمام میرسن؛
حیف که ما از ماهی هم فراموشکارتریم .هر اندازه زمان کمی برام باقی
مونده باشه ،کنارت هستم.
ویهان که روبهروم نشسته بود ،با چنگال به دستم زد و گفت :رفیق ما رو
باش ،چه عجب آدم شدی ،از احساسات حرف میزنی! مردک پشمالو.
| 93کیجا
کمی آب خوردم .چند دقیقه صحبتی رد و بدل نشد .صدای خوردن
چنگال به ظرف ،بلعیده شدن غذا و وزوز المپ مهتابی به گوش میرسید.
کوتوله گفت :متوجه شدم شما همدیگه رو به اسم صدا میزنید .من
همیشه ویهان بودم؛ از وقتی که کت و شلوار به تن کردم .برای همین
هیچوقت اسمم رو از یاد نبردم .اما ریکای شما اسمهای مختلفی داشته
و از همسرانش درخواست نکرده به اسم قدیمیش صداش بزنن.
مثل اینکه این احمق دوباره شروع کرده به وراجی .تا کسی رو ناراحت
نکنه دست بردار نیست .گفتم :این آدمها هستن که با رفتار و
دستاوردهاشون به اسمها معنی و مفهوم میبخشن .وگرنه هزاران ویهان
قبل از تو وجود داشته و بعد از تو هم همینطور.
ویهان گفت :پس به اسمت معنا بده .اسم قدیمیت تو شجرهنامهت وجود
داره .اگه دوست داشته باشی میتونیم پیداش کنیم.
گفتم :دیگه فایدهای نداره .یک خاطرهی مرده بهتره برای همیشه
فراموش بشه .نمیخوام به اسمهایی برخورد کنم که ممکنه باعث رنجشم
بشن.
بعد از غذا خوردن ،کیجا ازم خواست با هم عکس بگیریم .شکمهای ورم
کرده بهترین زمان برای گرفتن عکسهای خانوادگیه .کنارهم روی
صندلی نشستیم .دستام رو دور کمرش حلقه کردم .اونم سرش رو روی
شونههام گذاشت .اولین فالش دوربین همزمان شد با شکسته شدن در.
مأموران دولتی وارد مغازه شدن .دوربین ویهان زیر لگد پوتینها خرد و
سرش پر از خون شد .خواستن منم بزنن اما کشیشی که به دنبال داشتن،
سجاد صابر | 94
مانع از انجام این کار شد .ویهان از درد به خودش میپیچید و ناله سر
میداد .تمام تنم پر از لرز شد .ترس از زندگی در دیوانه خونه به مراتب
بیشتر از مرگ ،عذابآور بود .دستام رو گرفتن تا از مغازه به بیرون ببرن.
ویهان با صدای بلند فریاد زد :مراقب خودت باش رفیق .من رو از یاد نبر.
زبونم بند اومده بود و نمیتونستم کلمهای به زبون بیارم .به داخل ماشین
انداختنم .زخمهای تنم شروع به خونریزی کرده بود .صحبتهای کیجا
باعث تسلی خاطرم نمیشد .درد ،ترس و آه فراوان از نالههام به بیرون
سرازیر میشد .دهنم رو با چسب بستن تا خفهخون بگیرم .نیازی به
بستن چشمها نبود .همه از محل دیوانه خونه آگاهی داشتن .از ترس
خودم رو خیس کردم .ادرار با چرم طباخی شدهی ماشین قاطی شد و
بوی تهوعآوری محیط رو پر کرد .مأمورها ماشین رو نگه داشتن و کنار
خیابون باال آوردن .من هم استفراغ کردم اما به خاطر چسبی که روی
دهنم بود ،مجبور شدم تمام محتویات داخل دهنم رو قورت بدم .ماشینم
رو عوض کردن .با چشمانی وحشتزده به اطراف نگاه میکردم .آرزو
میکردم تصادف کنیم یا پلی که از روی اون در حال عبور بودیم فرو
بریزه تا هر چه زودتر بمیرم.
این دفعه منو به تنهایی و بدون محافظ در عقب ماشین زندانی کرده
بودن .بعد از اینکه از یک چاله عبور کردیم متوجه لرزش پنجره شدم.
به در نزدیک شدم و با سر به شیشه میکوبیدم تا بشکنه و خودمو به
پایین پرتاب کنم .راننده دوباری محکم روی ترمز ماشین کوبید .بهم
آرامبخش تزریق کردن و از هوش رفتم.
| 95کیجا
روی تخت سفید به هوش اومدم .دستام رو به تخت بسته بودن و به
رگهام سرم تزریق کرده بودن .سرم آبنمک که با کمی تقویتی به رنگ
زرد دراومده بود و قطرهقطره به درون خونم نفوذ میکرد .تمام تقالی من
برای باز کردن دستبندها بیفایده بود .صدای بم کیجا از زیر تخت اومد:
یواشتر ،اینجا بیمارستانه نه تیمارستان!
آهی کشیدم و گفتم :چرا زیر تخت مخفی شدی؟ کسی که تو رو نمیبینه!
بیا دستام رو باز کن.
مأمور بیرون اتاق صدای من رو شنید و از شیشهی روی در به تخت
نگاهی انداخت .کیجا از مخفی شدن دست برداشت و کنارم ایستاد.
ـ بهتره از فرار کردن دست برداریم .بیرون از این شهر هیچ اشکی برای
ما ریخته نشده و کسی منتظر ما نیست.
+بهتره! تو نمیدونی اینا چه موجودات کثیفی هستن و برای رسیدن به
پول دست به چه کارهایی میزنن.
ـ چارهای جز سازش نداریم .کشیش هر روز شخصا به تو سرمیزد تا از
احوالت با خبر بشه پس یک مهرهی سوخته نیستی.
جای بخیههام بهخاطر دارویی که بهش تزریق کرده بودن از خونریزی
مداوم رهایی پیدا کرده بود.
باز و بسته کردن چشمهام برای به خواب رفتن بیفایده بود .دو حالت
وجود داره که باعث تأخیر خواب میشه :اول ،تکون خوردن ،حرکت و
بیقراری زیاد و دوم ،فکروخیالهای بیانتها و عذابآور .به خاطر
سجاد صابر | 96
کوفتگیهای تنم توان حرکت نداشتم و چون تازه به هوش اومده بودم
داروهایی که باعث ایجاد حس خواب آلودگی میشه رو حذف کرده بودن.
اگر من رو میکشتن زندگی راحتتری در پیش داشتم .بعداز چهل روز
از قبر بیدار میشدم و به دنبال بدن جدیدی برای خودم میگشتم .ولی
سعی دارن زنده نگهم دارن .حکومتها تنها در صورتی از کشتن کسی
منصرف میشن که براشون سود و منفعتی داشته باشه و یا اون فرد
اطالعاتی در اختیار داشته باشه که وقتی احساس خطر کرد به نظام حاکم
ضربه وارد کنه .نمیتونم منکر این مسئله بشم که به اطالعات طبقهبندی
شده دسترسی داشتم اما بخش بزرگیش رو در همون سخنرانی افشا
کردم و مابقی دانستههام چیزی به جز تفالههای بیارزش نیستن.
درگیر تجزیه و تحلیل اطالعات بودم که در باز شد .کشیش با لباس
یکدست سفید پرستاری و کاسهای سوپ وارد اتاق شد .ظرف غذا رو
روی میز گذاشت و کنار تختم نشست .بهاندازهای نزدیک من نشست که
صدای دم و بازدم نفس زدناش به گوشم میرسید .تنفسی شبیه به
گاومیشهای وحشی داشت .اکسیژن رو به آرومی وارد ریههاش میکرد
و با فشار و ناگهانی ،باقی موندهی هوا رو به بیرون هدایت میکرد.
روحانیون در خدمت مذهب سعی میکنن در راه رفتن هم موزون باشن
اما این بشر بیشتر به یک حیوون وحشی شباهت داره تا خادم خدای
خودش .بعد از چنددقیقه نظاره کردن تخت و شرایط ظاهری من تصمیم
گرفت حرف بزنه.
ـ سعی کن قبل از به زبون آوردن هر کلمهای چندباری در ذهنت مرورش
کنی .یه سخن اشتباه ممکنه باعث رنجش دلی بشه ،دوستیای رو پایمال
| 97کیجا
کنه ،انسان بیگناهی رو به جهنم هل بده یا موجب مرگ کسی بشه .از
جمله خودت .پس مراقب باش چه چیزی به زبون میاری .خودت بهتر از
من با خبری قرار نبوده زنده باشی ولی با اون سایه نمایش زیبایی اجرا
کردی .همین باعث شد به جای چندتا قاتل ،کلیسا مسئولیتت رو به
عهده بگیره .آدم زرنگ و با سابقهای هستی و میدونی مجموعههای دینی
مقدس هستن و قدیسان هیچکسی رو به زور وادار به انجام کاری
نمی کنن .ما تو رو از مرگ حتمی نجات دادیم حاال دو فرصت بهت
میدیم :به ما ملحق بشی و آموزش ببینی تا یک مبلغ دینی باشی یا
اینکه حمایتهای ما رو پس بزنی و مثل آوارهها زندگ کنی تا بخش
ویژهی پلیس پیدات کنه و بکشتت .تصمیمگیری با خودته ،درهای
رحمت پروردگار ما یا مرگ در کنار جوبها.
تمام این مدت به سقف نگاه میکردم و سعی داشتم حضور اون رو نادیده
بگیرم .با بیحوصلگی آهی کشیدم و گفتم :اکثر آدما فکر میکنن
قدرت مندن و اگر تو شرایطی قرار بگیرن که بین آزادی و مرگ مجبور
به انتخاب باشن؛ مرگ رو انتخاب میکنن .اما موقع عمل و در واقعیت
دست به هر کاری میزنیم تا از نیستی و نابودی فرار کنیم .خوابیدن تو
قبر ترسناک نیست و منم از مرگ هراسی ندارم.
ـ با چندجملهی فلسفی ،حقیقت تغییر نمیکنه .ازت خواستم واقعبین
باشی تا بتونیم به هم کمک کنیم .تو حاضر میشی کسی رو از زمین
بلند کنی درصورتیکه بهت ناسزا میگه؟
+جز بیان واقعیت خطایی از من سر نزده .مرگ به تنهایی نمیتونه عاملی
برای ترس انسان باشه .این از دست دادنه که وحشتآوره .دست کشیدن
سجاد صابر | 98
از تعلقات دنیایی وحشتناکه .ما از مرگ میترسیم چون همسرمون رو
به شکلی که شایسته بوده در آغوش نکشیدیم ،از محبت کردن و محبت
دیدن فراری بودیم و تمام تالشمون رو به خرج دادیم تا ثروتی کسب
کنیم اما فرصت استفادهش رو هیچوقت پیدا نکردیم .حاال نه همسری
برای من مونده ،نه ثروتی و نه خواستهای .چطور میخوای وادارم کنی
تا بهت کمک کنم!
ـ اگه چیزی برای از دست دادن نداشتی پس چرا فرار میکردی؟ قشنگ
دروغ میگی برای موعظه کردن الزمت میشه .سعی کن از سوپت لذت
ببری ،دوباره با هم حرف میزنیم.
در تمام مدت حضور کشیش ،کیجا حرفی نزد و سعی نداشت در
تصمیمگیری من دخالتی داشته باشه .بهم فرصت داده بود تا خودم برای
ادامه دادن به این زندگی نیمبند فکر کنم .سکوتش رو حفظ کرده بود و
با کشیدن دستاش الی موهام سعی میکرد آرومم کنه .زنی که ساکته
به معنای واقعی ترسناک میشه .شاید حرفی زدم که ناراحتش کرده
باشم .دستاش رو گرفتم و بوسیدم .گفتم :به اندازه کافی بهم آرامش
میدی .حس میکنم حالت خوب نیست و این تویی که به جای من ،به
آرامش نیاز داری.
با همون دستش دوباره موهام رو لمس کرد و گفت :از وقتی من وارد
زندگیت شدم ،مأمورای تیمارستان به دنبالت افتادن ،قاتلهای حکومت
قصد جونت رو داشتن ،مردم خیابون بعد از لمس شدنت توسط سایه،
زیر مشت و لگد گرفتنت و حاال این کشیش که معلوم نیست میخواد
چه بالیی سر تو بیاره.
| 99کیجا
گفتم :تمام عزیزان زندگیم رو از دست داده و گوشهی خونه به انتظار
مرگ نشسته بودم .حتی اگه ده بارم فرصت زندگی کردن و هزار سال
عمر داشته باشی یاد نمیگیری چطور با تنهایی زیستن کنار بیای .یک
آدم تنها ،موجودی مرده تلقی میشه .اوایل ،انزوا کشنده نیست اما به
مرور ،شادی دیگران دلیلی برای حال بدت میشه و به یاد میاری چقدر
با هم بودن خوبه و دوست داشتن و دوست داشته شدن لذتبخشه.
درست در همین زمان ناامیدی بر همهچیز چیره میشه .به خودت میای،
میبینی سهماهه تلویزیون رو خاموش نکردی و هر شب تا ساعت چهار
بیداری و منتظری فرشتهی مرگ به دیدارت بیاد تا حداقل با اون همکالم
بشی .خبری از عزرائیل نشد؛ تو نجاتم دادی و بهم یادآوری کردی هنوز
ذرهای میل به نفس کشیدن در من وجود داره .در این مدت ،اتفاقات
خوب زیادی برامون رخ نداده .نمیتونم منکر این موضوع بشم ولی االن
وقت غصه خوردن نیست باید فکر کنیم چطور میشه از شهر فرار کنیم.
ـ شاید دوست داشتن چیزی جز بخشش زیاد نباشه .خوشحالم تو نسبت
به من بخشندهای .درسته انسان نیستم ولی مثل تو میون این آدمها
زندگی کردم و هر دوتامون میدونیم قرار نیست کشته بشی .بهتره
استراحت کنی .تو این دنیا تنها یک نف ر نگرانته که اونم کنارت ایستاده.
پس دلیلی برای ناراحتی نداری.
دستاش روبهروی چشمام کشید و خوابم برد.
سجاد صابر | 100
فصل دهم
جنگل سپیدار
اکثر آدمها در محل تولدشون به مدرسه میرن ،شغلی انتخاب میکنن،
عاشق همسر آیندهشون میشن و در نهایت در همون نقطه از زمین
میمیرن .دنیای ما نه به وسعت کهکشانها ،نه بهاندازهی منظومهی
شمسی یا حتی کرهی زمین وسعت داره؛ بلکه زندگی اکثر انسانها
محدود شده به یک چهاردیواری چند ده کیلومتری .این قلمرو محدود،
مدرسهی فرهنگ ،زبان ،عالیق ،خواستهها ،دین ،آدابورسوم ،لذتها و
تمامی چیزهایی که ممکنه در ما اثر داشته باشه رو شامل میشه .پس
تصمیماتی که در شیوهی زندگی و آیندهی ما دخیل هستن ،به نتایج
تقریبا مشابهی ختم میشن تا در همرنگی و رقابت با محیط ،عاملی برای
عقب موندگی ما نباشن .پس توهم انتخاب بر گزینش واقعی غالبه و از
زمان تولد تا مرگ انتخابهای محدودی داریم که ممکنه روی آیندهمون
تأ ثیر داشته باشه .نفس کشیدن در شهری که خدای خودش رو به
فراموشی سپرده و نزدیکی با سگها براش افتخار به حساب میاد ،رخ
دادن چنین حادثهای دور از ذهن نیست .من هم بیدلیل با خودم در
حال جنگم .صدایی از درونم بهم میگه یک ترسو هستم و با پیشنهاد
کشیش موافقت میکنم .از طرفی در تالشم با آوردن استداللهای به
ظاهر منطقی ،خودم رو فریب بدم.
یادم رفته برای زنده موندن ،بچههای تازه متولد شده رو به پرورشگاه
میبردم و باعث نابودی زندگی همهشون میشدم .من به اندازهای احمقم
که حتی به دیدار بچههای خودم هم نرفتم .فقط چندباری از دور به
| 101کیجا
تماشای اونها نشستم تا نکنه یهوقت از رازم مطلع بشن و دلیل مرگم
باشن .چنین فرد بیاحساسی امکان نداره مرگ و آوارگی رو به قبول یک
پیشنهاد کمی ناجوانمردانه ترجیح بده.
چند روزی تو بیمارستان بستری بودم تا حالم بهتر بشه .تو این مدت
کشیش به سراغم نیومد و کیجا تمام تالشش رو به خرج میداد تا تو
تصمیمگیری من اثرگذار باشه .اما درست شبیه خودم یکلحظه به فکر
فرار بود و چنددقیقه بعد سعی میکرد پیشنهاد کشیش رو طبیعی و
منطقی جلوه بده .در باز شد ،دکتر با چند نماینده از کلیسا وارد اتاق
شدن .هیکل ورزیدهای نداشتن .دوتاشون به راحتی بیست کیلو اضافه
وزن داشتن و دوتای دیگه الغر و بلند بودن .دکتر برای بار چندم عالئم
حیاتیم رو چک کرد و به نمایندهها اطمینان داد شرایط جسمیم خوبه.
نمایندهی جوونتر که در ظاهر از مابقی باهوشتر به نظر میرسید و
خلقوخوی آرومتری داشت بهم گفت :بهتون اطمینان میدیم اتفاق
ناگوار دفعهی قبل تکرار نشه .این حرفها رو از سر دلسوزی نمیزنم یا
نمیخوام احتمال فرار رو کم کنم .االن شما جزئی از ما هستین یا قراره
بشین .پس احترام گذاشتن به شما وظیفهی ماست.
وقتی با کسی محترمانه صحبت میشه ،سعی میکنه تمام عصبانیت و
احواالت بد خودش رو مخفی کنه و جواب مناسبی به فرد مقابل بده.
سعی کردم بخشی از دلخوری های خودم رو مخفی کنم و بدون ایجاد
دردسر ،همراهی با نگهبانها رو انتخاب کنم .به یکی از کلیساهای پایین
شهر رسیدیم و بدون هیچ استقبالی در اتاق فرعی طبقهی چهارم زندانی
شدیم .به کشیش توهینی نکردم تا از شنیدن ناسزاهای بیشتر دور باشم
سجاد صابر | 102
و ضربهای رو به کسی نزدم تا از خوردن مشتهای پی در پی در امان
بمونم .زخمهای خشک نشده کمی از جسارت و قدرت آدم رو در خودش
مخفی میکنه تا از زوال رفتن ذهن و تن جلوگیری کنه.
کیجا در گوشهی کناری دیواری که بهش تکیه دادم نشسته .برای دیدنش
مجبورم سرم رو به سمت چپ کج کنم اما اون به دیوار روبهرویی خیره
شده ،به خالی بودن گوشههای اتاق .محلی که هوای داخل اون سرمای
مردهای رو تو خودش پنهان کرده.
کیجا با دست روی بازوم میزنه و میخواد بهش توجه کنم .این مدتیکه
در نقش دماسنج جیوهای فرورفته بودم ،سرگرم حرف زدن بود و من
متوجه نشده بوم.
ـ به گوشههای کناری دیوار نگاه کن .هر دوتا خالی هستن .خالی از
احساس ،خالی از درد و خالی از غم .اما رطوبت به جون سمت چپی
افتاده چون به دیوار بیرونی ساختمون متصله و بارش بارون رو بیشتر
احساس میکنه .این اتاق شبیه به بنای ساختمون یک رابطهست؛ همیشه
یک دیوار خیسی بارون رو احساس میکنه و دیوار دیگهای در ظاهر
مرتب ،دست نخورده و زیبا جلوه میکنه .در صورتیکه تمام وزن بنا به
روی دوش اونه .درسته تو ضربههای زیادی خوردی و صورتت پر از جای
زخمه و من در ظاهر زیبا به نظر میرسم اما از درون تحملم به انتها
رسیده و دارم خرد میشم .منتظر میموندم بعد از خوابیدنت گریه کنم
تا نکنه حال من رو ببینی و به خاطر حسی که بینمون وجود داره ،حال
دلت بد بشه و توأم به گریه بیفتی.
| 103کیجا
+کیجا ،تو یکبار جون من رو نجات دادی ،میدونم به فکرمی و دوستم
داری .نیازی نیست خودت رو سرزنش کنی و باعث بشی حالت بد بشه.
بهت اطمینان دارم ،هم به عشقت ،هم به قلب پاکت .شاید در گذشته
مثل من کارهایی انجام داده باشی و کسی رو برای بقای خودت کشته
باشی اما اینها دلیل نمیشه روحت پاک نباشه .هر کسی ممکنه روزی
مرتکب خطا یا گناه بشه.
نوک دماغش گرد شد .احساس میکنم از حرفی که زدم ناراحت شده
باشه .نباید بهش میگفتم قاتل .آدمها در طول زندگی ،کارهای ناشایست
و شایستهی زیادی انجام می دن و بعضی وقتا در اثر ادامه دادن همون
عمل ،صفت اون کار به بدنشون دوخته میشه .آدمهای درستکار به
تبع شرمی که دارن از شنیدن صفتهای خوب و تعریفها خجالت زده
میشن و افراد بدکاره از شنیدن اسمهای فرعیای که در طول عمر برای
رسیدن بهش تالش کردن روی گردانن و حتی عصبانی میشن .هیچوقت
نباید یه سارق رو دزد یا فرد مفنگی رو معتاد خطاب کرد .چون دلیلی بر
ایجاد دلخوری و ناراحتی می شه و امکان برگشت از کار ناپسند از فرد
گرفته میشه .دزد رسوا شده از راهزنی ،شرمندگیای به دل نداره .تا
زمانیکه این خلق وخو در بین افراد وجود داشته باشه ،جامعه پیوستگی
و شادی خودش رو حفظ میکنه اما اگر روزی دروغگو از زدن حرف
نادرست و خیانتکار از دزدیدن صداقت ،خشنود باشه و درستکاری جز
به ریا نباشه ،جامعه به سمت افسردگی و زوال حرکت میکنه .مردمی
که انتخاب کردن قهرمانهاشون یک مشت هرزه ،بیشرف ،اختالسگر و
روسپی باشن ،سرنوشت بهتری از این ندارن .جامعهی دزد ،دزد پرورش
میده و هیچ دزدی به دیگری اعتماد نداره.
سجاد صابر | 104
ـ نمیتونی هر اتفاقی رو تو ذهنت تجزیه و تحلیل کنی .سخن به لب
نشسته ،از دایرهی ذهن گوینده خارج میشه و به روح و ذهن شنونده
میشینه .زبون نیشدارت رو کنترل کن .گذشتهی بد من نمیتونه دلیلی
برای تصمیمگیری االنت باشه .از بچگیت همینطور بیپروا بودی و همه
رو اذیت میکردی .چه با زبونت ،چه با کارات .شما مردها هیچوقت بزرگ
نمیشین .نهایت با گذشت زمان ،تبدیل میشین به یک مشت بچهی
ریش و پشمدار ،با همون لجبازیهای کودکانه.
+خودت جواب سوالت رو دادی من هنوز بچم اما دوست دارم.
وقتی یخهای قطبی شروع کردن به آب شدن ،جسد یخزدهی ماموتها
بعد از هزار سال خودشون رو نشون دادن و اسکیموها شروع کردن به
خوردن باقی موندهی جانوران باستانی .افسانهها میگن :گوشت بدن
ماموتها هدیهای از طرف خداوند برای ادامهی ساکنین سرزمینهای
سراسر سفید بود .گورستانی که بعد از چهار هزار سال تبدیل میشه به
یک گنج بزرگ .حوادث واقعی با گذشت زمان دستخوش تغییر میشن
و به کمک اغراق و کمی تخیل ،تولد یه داستان رو رقم میزنن .حس و
حالی شبیه به یک ماموت دارم و تمام تنم به مرور درحال از دست دادن
گرمای خودشه .جسمها همیشه درحال دزدیدن گرمای هم هستن.
وسیلهی گرمایشی خاموش شده بود و اتاق سعی داشت برای زنده موندن
از سرمای بیرون ،ما رو قربانی کنه .کیجا رو صدا زدم! نفس عمیقی
کشیدم و مه بازدمم رو به سمت صورتش پرتاب کردم .با خوابآلودگی و
از سر کالفگی گفت :بازیت گرفته؟ بذار بخوابم .خستگی بیمارستان هنوز
| 105کیجا
از تنم خارج نشده .ماشین بخار یا دستگاه تولید مه نیستی ،درست نفس
بکش.
سرعت از دست دادن گرما بیشتر شد و دندونام به لرزه افتاده بودن .با
دستام بازوهام رو بغل کرده بودم و گفتم :نمیبینی هوای داخل اتاق چه
سرد شده ،تمام تنم داره قندیل میبنده و جونم از الی ناخنام درمیره.
به کنارم اومد ،پاهاش رو دور کمرم حلقه کرد و با دستهاش در آغوشم
کشید .بدن خانمها از مردها گرمتر و بدن کیجا از بخاری هم گرمتر.
حسی شبیه به در آغوش کشیدن آتیش رو برام تداعی میکرد .لرزش
دستام به مرور کمتر شد و رنگ رخسارم به روشنایی رفت .طوری بهم
فشار میآورد که میتونستم برآمدگی رگهای دستشو روی ستون فقراتم
احساس کنم .احتماال اگه روزنامهای چاپ میشد ،تیتر میزدن:
دلچسبندهترین خفگی دنیا؛ مرگ در اثر آغوش گرفتگی!
با موهاش بازی میکردم ،دستم رو از یک پیچوتاب عبور میدادم و کمی
پایینتر به مسیر تازهای میرسیدم .صورتش رو روبهروی صورتم قرار داد
و با لبهاش گونههام رو بوسید .من با انگشتام سرگرم پیادهروی بودم و
اون با هر بوسه مانع خستگیم میشد .به یاد اولین شبی افتادم که کنارهم
خوابیدیم و کیجا با بوسههاش من ر و به زندگی برگردوند .صورتم
روبهروی شونههاش گذاشتم و به آرومی اسمش رو صدا زدم.
پاهاش رو از دور کمرم باز کرد و کنارم به دیوار تکیه داد .یکی از دستاش
رو به دور کمرم حلقه زد تا دوباره سردم نشه و سرش رو گذاشت به روی
سجاد صابر | 106
شونههام .با دلسوزی بهم گفت :اینطوری با چشمات نگاهم نکن.
هیچکس نمیتونه از نیازهای طبیعیش فراری باشه.
موجی از حسرت البهالی حرفاش به صورتم برخورد کرد .ناامیدی باعث
سرد شدن دستاش شده بود .بهش گفتم :دوست نداری از گذشته حرفی
به میون بیاد ولی مجبورم به خاطر خودت بیانش کنم .به خاطر من
بچهها و خونهی پر از عشقت رو رها کردی! تو نمیتونی نسبت به کسی
که مادرش بودی احساس جنسی داشته باشی و خواستههای احمقانه
منو برآورده کنی .دفعهی قبل که این اتفاق افتاد تنها قصد نجات منو
داشتی.
حزن و اندوه کلمات از سرمای هوا سوزناکتره و دل به یخ نشسته ،خیلی
دیر به گرما خو میگیره .زمان شاید بتونه بهمرور باعث ترمیم استخوان
شکسته شده بشه ولی برای یک آدم مرده نتیجهی عکس داره .وقتی
باعث آزردهخاطر شدن عزیزانمون میشیم زنده بودن هیچ معنایی نداره.
برای کمتر شدن ناراحتی کیجا گفتم :آدمها با یک قلب به دنیا میان و
به ازای هر دوستی که در طول زندگی پیدا میکنن ،دل کوچکی در
وجودشون ایجاد میشه و مرگ واقعی ما زمانی اتفاق میوفته که هیچ
قلبی برای ما نتپه .ببخشید اگه ناراحتت کردم.
ـ خدایا شکرت .برا یه عذرخواهی کوچیک نیاز نبود اینهمه فلسفه
بچینی .اگه دیدی ناراحتم ،گفتن یه ببخشید ساده ،تمام دلخوریها رو
ازبین می بره .امیدوارم متوجه شده باشی و من هی تظاهر نکنم ازت
ناراحتی به دل دارم.
| 107کیجا
یکساعتی میشد به هم گره خورده بودیم و به درو دیوار اتاق زل
میزدیم .کیجا حوصلهش سر رفته بود و از بازی قهر و آشتی دست
برداشته بود .نفس عمیقی کشیدم و به آرومی با بازدمم بخشی از هوا رو
به رنگ سفید تغییر دادم .کیجا بهم اشاره زد و گفت :دوباره این کار رو
تکرار کن ،قیافهی یه بچه رو تو هوا دیدم! مطمئنم یه نوزاد بود با لبی
خندون.
احتماال تو این چند سال یکی بودنمون ،قدری از دیوانگی من درونش
رخنه کرده .با نیش خند دوباره نفس عمیقی کشیدم و بازدمم رو به بیرون
هل دادم .اول صورت و دستها و کمی بعد تمام بچه درون هوا ظاهر شد
و به مرور از بین رفت .کیجا گفت :این یه بازی باستانیه که در زمانهای
دور بین جنها رواج داشت اما با گذشت زمان و گرمتر شدن خونههامون
تبدیل به یک سرگرمی فراموش شده شد و االن بیشتر بین سربازها و
تاجران محبوبیت داره چون بیشتر از بقیه به سرما دسترسی دارن.
بعضیوقتها هم چندنفر با هم و به صورت گروهی انجامش میدن و
طبیعت ،داستان زیبایی رو بهشون هدیه میده .نمیدونم تو از کجا
توانایی انجام این کار رو به دست آوردی چون تنها مختص مردم ماست،
نه دیوها یا انسانها .به هر حال چیز خطرناکی نیست تا نگرانش باشیم.
بهتره ازش لذت ببریم .شاید داستان خوبی نصیبمون شد.
هر دوتا باهم شروع به نفس کشیدن کردیم .مثل آهنگری که برای گر
گرفتن آتیش ،به ذغال ،باد تزریق میکنه .ما هم به داستان بخار سفید
اضافه میکردیم تا از نفس نمونه .تیکههای ابر به گلولههای برف چسبیده
به زمین تبدیل شده بودن .تپههای سراسر سپید و خامهمانند که در چند
سجاد صابر | 108
ردیف منظم و به بلندای یکدست چیده شده بودن .زمین بازی درانتظار
حضور بازیگرها در حال آب شدن بود .هر بار این اتفاق میافتاد و داستان
به سمت نابودی و محو شدن حرکت میکرد .ما چند ثانیه بیشتر فرصت
نداشتیم تا بهش جونی دوباره بدیم .زمانی که در اختیار داشتیم در
مجموع سهبار پلک زدن آروم برای لذت بردن از نقاشی و دوبار پلک زدن
برای خلق صحنهای جدید رو دربر میگرفت.
صفحه رو ورق زدیم .چند سرباز سوار بر اسب در حال تاختوتاز بودن و
با هر بار برخورد با تپهها ،دستهای از کاه رو به سمت زمین پرتاب
میکردن .از نحوهی حرکت کردنشون مشخص بود هیچ خشونتی وجود
نداره و میشد ترس و اضطراب گریزان بودن از خطر رو در تمامی زرهها،
گام اسبها و بینظمی در صفوف احساس کرد.
صفحه ورق خورد .جنگل سپیدار با برگهای نیمهلخت شده خودش رو
نمایان کرد .از تعداد کم بادبانهای کوچک روی سپیدارها و شاخههای
حصیر بافی شدهی پرندهها به راحتی میشد حدس زد در آخرای پائیزه
و اگر نقاشی رنگ داشت؛ زمین با کهنه برگهای پائیزی سرخ شده بود.
پائیز برای انسانها پادشاه فصلهاست چون دیدن مرگ طبیعت و زندگی
رو به زوال رو زیبا میدونن .اما برای درختان سپیدار که محافظ چشمان
سیاه فرشتگان مرده هستن ،چیزی جز یک سوگواری دائمی و کفارهای
برای تغذیه از بدنهای پاک بر گل نشسته نیست.
صفحه ورق میخوره .سرعت باد پائیزی در اثر برخورد با درختان کاسته
میشد و تنها در ابتدای مرز بین مزرعه و دنیای عاری از انسان ،دانههای
برگ از روی زمین به کنارهی بیرونی جنگل هل داده میشدن .بادبانهای
| 109کیجا
کوچک به خاک افتاده به دور پنج جنازه ،مدفنی از برگها رو به وجود
آورده بودن.
صفحه ورق میخوره .کشاورزی سراسیمه از وضعیت به وجود اومده برای
مزرعهش به نزدیکی جنازهها حرکت کرد و با چنگکی که به دست داشت
سربازها رو به پشت برمیگردوند و صورتش رو نزدیک بینی هر کدوم قرار
میداد تا از زنده بودنشون اطمینان حاصل کنه.
صفحه ورق میخوره .کشاورز ،سربازی رو به دوش کشیده بود و از
جادهای باریک که در وسط و کنارهها از چمن پوشیده شده بود حرکت
میکرد .از انحنای کمر سرباز ،برآمدگی سینه و گردنبند آویزون شدهش
مشخص بود که یک زن زیر لباس نظامی پنهان شده.
صفحه ورق میخوره .سرباز لباسش رو عوض کرده ،زخمهای صورت
بدون چهرهش رو بخیه زده و با کشاورز مشغول غذا خوردنه .به اندازهای
آروم ،با احترام و ازروی ادب قاشقها رو به داخل ظرف غذا فرو میبردن
که به راحتی میشه فهمید به هم اعتماد کردن.
صفحه ورق میخوره .قفس فلزی تنگ و کوچکی ،باانبوهی از سربازهای
اسیر پر شده و مردم در پایین سبدها با جوش و خروش و هیجان برای
خرید یک سرباز زن بدون چهره ،در حال چونه زدن هستن .کشاورز به
پولش میرسه و سرباز بهعنوان برده به فروش میرسه.
سرنوشت یک سرباز چیزی جز مرگ ،رنج و فرار از بدبختی نیست .چه
بسیار سربازهای شجاعی که در طول تاریخ برای مردمی قدرناشناس عمر
سجاد صابر | 110
و زندگیشون رو به تباهی کشیدن .و برای حفظ کشورهایی جنگیدن که
حتی اسمی از اونها به یادگار نمونده.
با تردید صفحه رو ورق میزنیم .سرباز در لباس سفید عروسی و زیباتر از
هر زمان دیگهای به چشم میاد .حلقهای از گلهای نرگسی به دور سرش
پیچیده شده و با گرفتن دستهای همسرش شروع به رقصیدن میکنه.
زیبا به مانند قوی سفید .چرخ میزنه و کسی که دستاش رو گرفته مثل
یک مالک اونو به خودش نزدیک میکنه .سرباز با کسی ازدواج کرده که
مهر برده بودن رو به پیشونیش چسبونده بود .یک وصلت اجباری برای
فرار دوباره از مرگ!
صفحه ورق می خوره .موهای سرباز حالت صاف و جوونی خودش رو از
دست دادن و زیبا (اسمی که کیجا به سرباز داده بود) در حیاط جلوی
خونهش با بچههاش مشغول بازی بوده .کشاورز به نزدیکی اونها میاد و
بدون اینکه زیبا رو به یاد بیاره ،محصوالت باغش رو به سرباز میفروشه.
صفحه ورق میخوره .مزرعهی گندم بارور شده و خوشههای گندم برای
جدا شدن از ساقههای سبک ،بیقراری میکنن.
صفحه ورق میخوره .کشاورز وحشتزده در گندمزار در حال فرار کردن
به زمین میوفته و زیبا با چاقویی که در دست داره ،بدنش رو زخمی
میکنه .کشاورز بلند میشه .چندقدمی برمیداره و داستان ناپدید میشه.
کیجا دستاش رو میاره باال و بهم میگه :بزن قدش! خیلی وقت بود یه
داستان به این خوبی ندیده بودم.
| 111کیجا
دستام رو به دستش میزنم و میگم :یهسری سرباز مردن .یه دختر به
بردگی گرفته شد .از خریدارش دوتا بچه به دنیا آورد و برگشت از کسی
که اون رو به بردگی فروخت ،انتقام گرفت .وحشتناک بود دختر.
کیجا سری تکون داد و گفت :وقتی توی جنگ شکست میخوری،
سرنوشتی بهتر از این نصیبت نمیشه.
میخواستی بدونی چرا از شوهرم دل خوشی ندارم و دلبستهی تو شدم.
منم دلیلش رو برات به تصویر کشیدم .چطور میتونستم از کسی که برای
به دست آوردن من تنها از سکههاش هزینه کرده ،خوشم بیاد و نسبت
به بچههاش مهری به دل داشته باشم! اگر هم مهر و عالقهای در حال
ایجاد شدن بود با دیدن دوبارهی اون کشاورز ،از بین رفت .خاطرات بد تا
آخرین لحظهی عمر مثل تیری به دنبالت در حرکت هستن و هیچوقت
نمیذارن آرامش واقعی رو پیدا کنی .به تعداد تمام سالهایی که زجر
کشیدم ،یک ضربهی چاقو به بدنش وارد کردم تا اونم تمامی دردهایی
که تو این سالها کشیدم رو با خارج شدن قطره قطرهی خون از بدنش
احساس کنه.
گفتم :من فقط برای چند دقیقه نمایشی رو دیدم که تو تجربهش کردی!
دونستن واقعیت همیشه نمیتونه خوشایند باشه.
سجاد صابر | 112
فصل یازدهم
مادران پاک
هوا گرگ ومیش شده بود و رسیدن صبح نزدیک بود .در اتاق باز شد.
صدای لوالهای از زوار در رفته قبل از وارد شدن کسی ،به گوش رسید.
کشیش با قدم برداشتنهای آهسته وارد اتاق شد و روبهروی ما نشست.
با دستاش لوله ی شوفاژ رو فشار داد و گفت :احتماال تو مدرسه بهتون یاد
دادن که چطور نعمت فراموشی از طرف خدایان قدیمی به انسانها هدیه
داده شده .دوست دارم این داستان رو دوباره و از زبون تو بشنوم.
خودم رو محکم بغل کرده بودم ،انگشتام رو به داخل آستین پیراهنم فرو
بردم و مثل آدمهای سرمازده شروع کردم به حرف زدن :بازگو کردن یه
داستان کودکانه چه فایدهای میتونه داشته باشه!
کشیش گفت :تمام داستانها به شکلی سرگرمکننده نوشته شدن تا
درسهای زندگی رو از حالت خشک و بیروح خارج کنن و شیرینتر بر
جان و روح بشینن .حاشیه نرو؛ تعریف کن.
به کیجا نگاهی انداختم و شروع کردم به تعریف کردن داستان :براساس
یک رسم قدیمی ،مادرها باید به روی قبر نوزادان تازه فوت شده به مدت
یکهفته از شیر خودشون بریزن تا سایر مردهها به بچه آسیبی وارد نکنن.
اما روزی یکی از پنج مادر پاک نصف شیر خودش رو به سگی در حال
مرگ هدیه داد و خدایان به اون مادر نعمت فراموشی رو اعطا کردن تا از
سرنوشت شوم فرزندش در دنیای مردگان آزردهخاطر نباشه.
| 113کیجا
قیافهی کیجا کج و معوج شد و با صورتی درهم فرو رفته به زمین خیره
موند.
کشیش چندبار دست زد و گفت :آفرین ،تا حاال ندیده بودم کسی بتونه
داستان بیست صفحهای رو در چند خط خالصه کنه .خیلی خوب تونستی
قسمت هایی که دوست نداشتی رو حذف و سانسور کنی .خوبی فراموشی
اینه که با وجود باز بودن زخم ،روحیهت رو حفظ کنه تا دچار فروپاشی
روانی نشی .اما یه بدی بزرگ داره؛ اگر اون زخم به وسیلهی یک جسم
خارجی لمس بشه دوباره سوزش و درد به سراغت میاد .گرمای اتاق رو
ازت دریغ کردیم تا دوباره به یاد بیاری از دست دادن جان تا چه اندازه
میتونه دردآور باشه.
کیجا با مشت به پهلوم زد و بهم گفت :چرا ساکتی و اجازه میدی با
حرفاش بهت طعنه بزنه؟
شاید درک صحیحی از موقعیت ما نداشت و یا اینکه چون آسیبی بهش
وارد نمیشد ،با بیپروایی حرف میزد و دوست داشت منم بیگدار به آب
بزنم.
کشیش ادامه داد :تو حاضری برای به دست آوردن فراموشی چه قربانیای
رو پیشکش کنی؟
گفتم :مادر اول به خاطر دادن شیر به اون سگ چیزی رو فراموش نکرد.
اون فرزندش رو زمانی از یاد برد که دوباره باردار شده بود.
سجاد صابر | 114
کشیش گفت :بارداری مجدد مادر اول به خاطر لطف و بخشش سگها
بوده .تو چطور بندهای هستی که نمیتونی درک کنی که تمامی کارهای
خداوند ما بیحکمت نیست .خواستهت رو در درگاهش فریاد بزن شاید
یکی از بندگانش آمین گفت و به مراد دلت رسیدی.
گفتم :اول بهم بگو که در ازای مستجاب شدن دعاهام باید شیرم رو به
دهن کی بریزم تا بتونم به دنبال آمین گرفتن باشم؟
کشیش از جاش بلند شد ،دستی به روی صورت پیر و چروک شدهش
کشید و گفت :نیمساعت بعد تو ماشین منتظرتم .آبی به سر و صورتت
بزن تا سرحال باشی.
بعد از بیرون رفتنش از اتاق ،کیجا بهم گفت :ماجرای مادران پاک چیه؟
گفتم :تو که از بچگی با من بودی ،چطور از افسانهی مزخرف دین ساجی
اطالع نداری!
کیجا گفت :وقتی بچه بودی ،از مدرسه فراری بودی ،احتماال تو
زندگیهای قبلیت با آیین کلنجار میرفتی.
گفتم :مادر اول ،شیر پستانش رو به سگی گرسنه هدیه داد و موهبت
فراموشی به دلش نشست .مادر دوم ،تولههای تازه به دنیا اومده رو در
درون گهواره قرار داد و احساس امنیت به انسانها هدیه داده شد .مادر
سوم ،به همراه بچهی داخل شکمش در دریاچهای دفن شد تا از غرق
شدن یک سگ جلوگیری کنه و از خود گذشتگی در آدم متولد شد .مادر
چهارم ،چشمهای فرزندانش رو کور کرد تا مزرعهای از سگهای سوخته
| 115کیجا
رو نبینن و نعمت شنوایی در تمامی فرزندان نابینا تقویت شد .مادر پنجم،
دخترش رو برای نزدیکی با کشیشها به کلیسا فرستاد و نعمت زیبایی
به جنس زن هدیه داده شد .شاید باورش سخت باشه ولی با چشمان
خودم شاهد تمامی این اتفاقها بودم .گذشته و آیندهی بخش بزرگی از
فرزندان این سرزمین ،در مسیر برآورده کردن خواستههای والدینشون
به تباهی کشیده شده.
کیجا گفت :چطور ممکنه مادری چنین ظلمی در حق فرزندانش قائل
بشه!
گفتم :چون باور داره خوشبختی اونها در گرو پیروی از دین رقم
میخوره.
کیجا گفت :برای یک مادر ،دین هیچ اهمیتی نداره و همیشه سعی داره
از فرزندش مراقبت کنه .همونطوری که خدا از تمامی سجدههای به جا
نیاوردهی انسانها گذشت میکنه و تنها معیار سنجش اعمالش رو خوبی
و بدی در حق دیگر بندهها قرار میده.
گفتم :شاید فلسفه بتونه با جابهجایی کلمات و چینش درست جملهها،
شکل ظاهری حوادث رو به نفع گوینده عوض کنه اما جملههای زیبا
نمیتونن در تغییر دادن واقعیت نقش به سزایی داشته باشن .در این
سرزمین ،سال هاست که وجدان و محبت در گورستانی به دار آویخته
شده و سرهای بیجان از حنجرههای بذلهگو بینیاز هستن.
از اتاق بیرون رفتم .بعد باز کردن شیر آب منتظر موندم تا به حرارت
مطلوبی برسه .دستام رو پر از آب کردم و به صورتم پاشیدم .معموال
سجاد صابر | 116
صبحها برای سرحال شدن بعد از خواب این کار رو انجام میدادم اما
امروز برای خواب نرفتن به صورتم چندباری آب پاشیدم .طبقات
ساختمون رو دونه به دونه پایین میرفتیم .تقریبا تمام ساختمون خواب
بودن به جز کسایی که در همکف منتظر شروع ساعت کاری کلیسا بودن.
از ساختمون به بیرون رفتم .کشیش ،پوشش عادی مردم شهر رو به تن
داشت و خبری از لباس همیشگی که به تن میکرد ،نبود .دستاش رو باز
کرد و گفت :چطور شدم پسر ،بهم میاد؟
سری تکون دادم و سوار ماشین شدیم .کشیش گفت :خیلی خب ،خودم
برات تعریف میکنم .قراره به بازدید از یتیمخونه بریم و اگه موفق شدیم
افراد موردنظر رو پیدا کنیم نیازی نیست به محلههای پایین شهر بریم.
برای ارتباط برقرار کردن با هر فرد یا گروهی بهتره در قدم اول ،در ظاهر
به اون ها نزدیک بشیم تا مورد پذیرش قرار بگیریم و اجازهی صحبت
کردن پیدا کنیم .آدمها براساس طبقهی اجتماعی ،یک مرزبندی نامرئی
بین خودشون ایجاد میکنن و هر کسی بیاجازه وارد سایر قلمروها بشه،
مورد توهین قرار میگیره .چون نوع رفتار ،شیوهی زندگی و ارزشها ،در
هر یک از خانوادههای اجتماعی متفاوته .اگه یک فقیر با پول بادآورده یا
حتی تالش زیاد بتونه خونه ،ماشین و تمام زندگیش رو تغییر بده و به
اصطالح پیشرفت کنه ،به سختی در طبقهی جدید مورد پذیرش قرار
میگیره .چون تمام رفتارها ،شیوهی برخورد و حتی دیدگاهش به آینده،
از زندگی قبلیش نشأت میگیره .در واقع اون یک آدم پولدار از طبقهی
فقیر جامعه تلقی میشه که برای توهین کردن لفظ نوکیسه رو با خودش
یدک میکشه .یا از طرفی اگر فرد ثروتمندی با از دست دادن
داراییهاش به قسمتهای پایینی جامعه کوچ کنه ،لقب بازنده رو کسب
| 117کیجا
میکنه و حتی در صحبت کردن و ایجاد ارتباط با سایر افراد محیط با
مشکل مواجه میشه.
کیجا بیتوجه به حرفای کشیش به بیرون خیره شده بود .و حتی نسبت
به سر و صداهای موتور ماشین ،بیتفاوت بود.
در حالی که از خواب زیاد ،نای حرف زدنی برام باقی نمونده بود گفتم:
حرفات کامال درسته .تو همون کشیش نیمساعت قبلی که فقط لباست
عوض شده .یک موعظهگر در لباس طبقهی متوسط جامعه .نمیتونی
واقعیت خودت رو پنهان کنی.
کشیش گفت :ما بیشتر از چنددقیقه در اون محیط نمیمونیم .قرار
نیست کسی پشت هیچ لباسی مخفی بشه .تو یک روستا زادهای که در
زمان تنهایی به فکر ده خودت میوفتی و من یک کشیش از خانوادهی
فقیر جامعه .یک نوکیسهی مذهبی .ما از دنیای ساختگیمون فرار کردیم
و االن دوباره به سمت خاطرات در حرکت هستیم .خشتخشت وجود
یک انسان در کودکی و با معماری خانواده بنا میشه .هر فردی نهایت
بتونه با جابهجایی چند آجر و تزئین نمای بیرونی ،قدری از نهاد خودش
رو تغییر بده .بهشت واقعی نمیتونه در این دنیا محقق بشه.
گفتم :خیلی سخته بتونی یک روحانی رو به سکوت وادار کنی .آدمهای
افراطی در هر مذهبی زیاد حرف میزنن ،کم گوش میدن و هر اشتباهی
رو در چارچوب پیروی از احکام توجیه میکنن.
سجاد صابر | 118
فصل دوازدهم
شکالتهای کیمیچ
تعریفهای زیادی به بهشت نسبت داده شده و هر نویسنده ،شاعر،
فیلمساز و هنرمندی ،سعی داشته در جهت نفی وجودی و یا تأیید
زیباییهای دنیای بعد از مرگ آثاری خلق کنه .با در نظر گرفتن
تفاوتهای جزئی یا حتی کلی در نوع نگرشهای موجود نسبت به این
پدیده یک امر کامال مشهوده که بهشت به یک مکان و زمان خاص تعلق
نداره .هر نقطهای که نشانی از آرامش در اون نمایان میشه ،فردوس وعده
داده شدهست .آسوده زیستن و رهایی از رنجهای بیانتهای بشریت به
چیزی فراتر از سجده به معبودهای خیالی و واقعی وابستگی داره .اگر
تمامی آدمها در مقابل خواستهها و تمایالت درونی از خودگذشتگی نشون
بدن ،بذر آرامش از الک تنهایی به بیرون رشد میکنه .حیف که کسی
حاضر نیست از جاهطلبیهای خودش کم کنه و هر لحظه قدرت جدیدی
رو طلب میکنه .از دروغ و خیانت برای رسیدن به ثروت و از ثروت برای
دستیابی به قدرت بهره میبره و بعد یک عمر زندگی تماما حریصانه
تمام دستاوردهاش رو با مرگ از دست میده .درخت آرامش با محبت
آبیاری میشه و محب بودن از سختترین کارهاست.
تناقض زیادی بین نصیحتهای کشیش و محیط یتیمخانه وجود داشت.
به هر چیزی شباهت داشت به جز خانهی کودکان رها شده .دیوارها با
زیباترین طرحها نقاشی شده و بوفهی غذا به خانهی شکالتی خیالی
شباهت داشت .هیچ نشونی از غم و ناراحتی در اون دیده نمیشد و این
شک برانگیز بود .به یکی از اتاق ها وارد شدیم .پرستارها با لباس فانتزی
| 119کیجا
مشغول بازی با بچهها بودن .کشیش دوبار به در کوبید .یکی از دخترها
فریاد کشید :آقای روحانی اومده!
یکی بعد از دیگری از جاشون بلند شدن و کشیش رو در آغوش گرفتن.
کشیش با دست ،موی بچهها رو نوازش میداد و با زدن بوسهای به روی
پیشانی به سراغ نفر بعدی میرفت .بعد از چند دقیقه که احوالپرسی و
در آغوش گرفتنها به اتمام رسید اشارهای بهم زد و گفت :میبینی ،تمام
دنیا به اون اندازه که فکر میکنی ،سیاه و تاریک نیست .خواستم جوابش
رو با لحن بد بدم که یکی از بچهها به کنارم اومد و گفت :میشه امروز با
هم دوست باشیم و بازی کنیم؟
کشیش نگاهش رو از من به سمت کودک برگردوند و گفت :معلومه که
میشه خانم کوچولو .فقط قول بده دوستم رو زیاد اذیت نمیکنی.
بچه با نگاهی معصومانه جواب داد :قول میدم زیاد شیطونی نکنیم.
همیشه میتونی رو قول یه دختر حساب باز کنی.
دستم رو کشید و من رو کنار اسباببازیاش نشوند .خیلی وقت بود طعم
پدر بودن و دختر داشتن رو از یاد برده بودم .یه موجود فسقلی با موهای
سیاه بافته شده ،چشمای قهوهای درشت و صورت ککومکی ،روبهروم
نشسته بود و برام از قوری پالستیکی چای میریخت .به یک مهمانی
عصرانه دعوت شده بودم .بعد از ریختن اولین فنجون ازم پرسید :شما هم
مثل من دوست خیالی دارین؟
فنجون چای رو با احتیاط و به آرومی روی میز گذاشتم و گفتم :یه دوست
دارم که رنگ موهاش بنفشه و همیشهی خدا سرم غر میزنه.
سجاد صابر | 120
دختر کوچولو گفت :اون دوست شما که خیالی نیست ،االن اون گوشه
کنار پنجره ایستاده و داره بازی ما رو نگاه میکنه .به پنجره نگاهی
انداختم .دقیقا همونجا ایستاده بود و با حسرت خاصی به بچهها چشم
دوخته بود .به قدری اندوهگین بود که ضربههای خاطرات گذشته رو
میشد از روی صورتش احساس کرد .چیزی شبیه به درخشش تاریکی.
دختر دوباره بهم گفت :اسم دوست خیالی من کیمیچ هستش .بغلش که
میکنم بهم شکالت میده .شما دوستتون رو بغل نمیکنید؟ موهاتون
رو نمیدین نوازش کنه؟
آهی کشیدم و گفتم :چرا ،بغلش که میکنم یه ماچ بهم میده .دوست
خودت چه شکلیه؟
دختره گفت :کیمیچ یه فرشتهست با بالهای نارنجی و موهای مشکی.
یه عینک گردم به چشماش میزنه .ولی من بیشتر از همه از نرمولی
بودنش خوشم میاد .بغلش که میکنی انگار کره رو گرفتی تو دستات.
اسم دوست خودت چیه؟
گفتم :من صداش میزنم کیجا و اون بهم میگه ریکا.
دختر با تعجب گفت :معنیش چی میشه؟
گفتم :در زبان مازنی به دختر ،کیجا و به پسر ،ریکا میگن .ولی این
اسمها مهم نیست؛ چیزی که اهمیت داره احساسی هست که آدم پشت
هر اسمی بهت میده وگرنه هزارتا فرشتهی کیمیچ وجود داره ولی فقط
یکیشون برای تو با ارزشه.
| 121کیجا
دختر گفت :االن کیجا برای شما با ارزشه؟ همون اندازه که من کیمیچ
رو دوست دارم ،دوستش دارین؟
گفتم :دوست داشتن آدما با هم فرق داره؛ ما یهجور دیگه هم رو دوست
داریم.
یه شکالت از جیبش برداشت و گفت :این رو از طرف من بهش بدین و
بهش بگین تولدت مبارک.
گفتم :باشه .ولی تا تولدش کلی راهه.
دختر گفت :کیمیچ هر وقت بهم شکالت میده میگه :هر روزی که یه
نفر دوستت داشته باشه و بهت هدیه بده ،تولدته .پس تولدت مبارک
کوچولو.
گفتم :باشه ،پس حتما بهش تبریک میگم.
دختر گفت :ماچشم کن .ماچ خیلی خوبه .ماچم کن.
گفتم :حتما ،البد اینم یکی از کارهای کیمیچ هستش.
دختر گفت :ایکاش همه مثل اون مهربون بودن.
گرم صحبت بودیم ،دوست داشتم بیشتر با این موجود خیالی آشنا بشم
و از نصیحتهاش استفاده کنم اما در همین حین کشیش به اتاق برگشت
و با هیجان گفت :وقت ناهاره .بچهها بدوبدو از اتاق خارج شدن .دختر
کوچولو هم ازم خداحافظی کرد و با پاهای کوچیکش به سمت غذاخوری
حرکت کرد.
سجاد صابر | 122
بعد از گذشت یکساعت گشتن داخل یتیمخونه ،سوار ماشین شدیم.
کیجا به درون بدنم وارد شد اما اینبار نه تنها میتونستم بهتزده بودنش
رو ببینم بلکه از اعماق وجود و با تکتک سلوالم احساسش میکردم.
انگار یک سیاهچالهی عمیق در درونم ایجاد شده بود که تمام روحم رو
به درون خودش میبلعید .تا جاییکه کشیش هم از حال بدم خبردار شد
و گفت :این همه زیبایی دیدی پس چرا حالت بده و افسردگی از چهرهت
میباره! نکنه از کاری که باید انجام بدیم ،به این روز افتادی؟
گفتم :کدوم کار؟ بازی کردن با بچهها که لذتبخشه! نمیتونم با این
واقعیت کنار بیام که شما با اینهمه ظلم ،چطور میتونید جایی به این
خوبی رو به وجود بیارین و محبت خودتون رو از بقیه دریغ نکنید!
کشیش گفت :من چوپانم و یک چوپان نسبت به گوسفندانش باید مهربان
باشه تا یک گوشت خوش دمبه نصیبش بشه .کار دنیا همینه .همهی ما
یک مشت حیوونیم .این بچهها حیوون منن .منم میمون دستآموز
حاکمان کشورم و سیاستمدارها ،بردهی قدرت هستن .میبینی ،هر
کدوم از ما به یک قدرت باالتر وصلیم .فقط باید سعی کنیم خودمون رو
از زنجیرهی غذایی به باال بکشیم تا به آسونی شکار نشیم.
گفتم :ازهمون اول میدونستم صداقت از روحت دوره .به هر طنابی متصل
باشم بهتر از مالیدن برای آدمهای پست و بیارزشه که فکر میکنن
چوپان هستن .احتماال چند مدت دیگه ادعای پیامبری هم میکنی!
| 123کیجا
کشیش گفت :تمام پیامبرانت تا آخرعمر یک چوپان باقی موندن و به
جای گوسفندان ،مردم رو قربانی میکردن .ماهم همین قصد رو داریم؛
قراره یک پیامبر جدید معرفی کنیم و برای این کار به قربانی نیاز داریم.
گفتم :جانی که برای رسیدن به آزادی پرداخت میشه با عمری که توسط
یک جانی گرفته میشه ،تفاوت داره.
کشیش گفت :تو نگران این مسائل نباش .کسی به خونخواهی یتیمان
سر برده ،قیام نمیکنه .پس جای نگرانی وجود نداره.
قلبم با سرعت عجیبی به تپش افتاد .تمام تنم داغ شده بود و آمادهی
یک انفجار درونی بودم ،کیجا بهم میگفت :حروملقمههای پست فطرت،
اونها فقط بچه هستن .فقط بچه هستن .فقط بچه هستن!
با دستانی که از عصبانیت میلرزید گلوی کشیش رو گرفتم و با تمام
قدرتم فشار می دادم .چشمانش از حدقه بیرون زد و صورتش به رنگ
کبود تغییر پیدا کرد .با پاهاش چند ضربه به شکمم وارد کرد .دستام رو
از گلوش برداشتم و سرش رو به شیشهی ماشین کوبیدم .راننده به روی
ترمز کوبید و به همراه محافظ داخل ماشین منو از شیشهی شکسته به
بیرون پرتاب کردن .با مشت و لگد امونم رو بریدن .دیگه نایی برای فریاد
زدن نداشتم .کشیش در حالیکه صداش به سختی شنیده میشد ،با
عجله از ماشین پیاده شد .محافظها رو از من جدا کرد ،دوتا سیلی به
گوششون زد و با صدای خش گرفته فریاد کشید :مگه نمیدونین به این
بوزینه نیاز داریم .بلندش کنید .یاال بلندش کنید.
سجاد صابر | 124
چند قدم به عقب برداشت ،کتش روبهروی زمین انداخت و مثل رادیوی
نیمسوز ،گلوش رو وادار به حرف زدن کرد :فکر میکنی آسونه بین
اینهمه کثافت ،دستوپا بزنی .تمام روح و ذهنت با یه مشت مزخرف پر
بشه و باز ادامه بدی؟ همه بلدن بادی تو غبغبشون بندازن و با صدای
بلند کلی صفات خوب تحویلت بدن؛ آزادی ،عشق ،دوستی! اینا همهش
مزخرفه .به یکی عشقت رو هدیه بدی ،ازت بیزار میشه .به این مردم
محبت کنی ،فکر میکنن سادهلوحی .درست زندگی کنی ،بازندهای و
ضعیف میمیری .خدایی که میگی ،کجاست؟ چرا نمیاد شما رو از دست
ما ،از این همه ظلم نجات بده؟ خدا هیچ جوابی برای گفتن نداره .حتی
نمیتونه از کشته شدن بچهها جلوگیری کنه .اون ضعیف شده و احتماال
مثل پیرمردهای سالخورده ،گوشاش نمیشنوه ،چشماش ضعیف شده و
در انتظار مرگه .یک خدای در آستانهی مرگ ،ارزش پرستیدن نداره .اون
فقط به فکر نجات خودشه .یا شایدم به فکر منافع خودشه و منفعتش
نابودی ما پیوند خورده باشه .اون رهات کرده .بهتره به فکر خودت و
آیندهت باشی.
به داخل اتاق برمی گردیم .کیجا از بدنم بیرون میاد ،من رو به آغوش
میکشه و شروع میکنه به گریه کردن .بدون اینکه کلمهای به زبون
بیارم یا فکری از ذهنم بگذره ،دستام رو پشتش نگهمیدارم و سرم رو
روی شونههاش میذارم .نفسهامون با هم هماهنگ میشه .بعضی از
دلداریها رو نمیشه به زبون آورد؛ باید باتمام پوست و جون و استخون
احساسش کرد .بعد از یک ربع ،تکونهای کیجا روی بدنم کمتر شد .سرم
رو قدری به عقب برگردوندم .متوجه شدم خوابیده .خواستم بذارمش روی
زمین تا راحتتر استراحت کنه اما با یه تکون بهم فهموند میخواد تو
| 125کیجا
بغلم بمونه .چارهای نداشتم .توان تکون خوردن ازم ساقط شده بود ،پس
تصمیم گرفتم منم سرم رو بذارم روی شونههاش و بخوابم.
سجاد صابر | 126
فصل سیزدهم
روح یک خدای مغرور
نیمههای شب ،کیجا از خواب بیدارم کرد .خوابش نمیبرد و دنبال یک
همصحبت میگشت .بی تفاوت چشمام رو بستم .دوباره تکونم داد و گفت:
بلند شو ،میخوام تا صبح نشده در مورد یک موضوع مهم باهات صحبت
کنم.
با چشمای نیمهباز از جام بلند شدم .چند قدم به سمت روشویی برداشتم
و بعد شستن صورتم به اتاق برگشتم .کیجا صبر کرد تا سرحال بیام بعد
شروع کرد به حرف زدن :این دم و دستگاه فاسد به هیچکس و هیچچیز
رحمی نشون نمیده پس مطمئن باش ما رو بیدلیل به اینجا نیاوردن و
بازدید امروز بدون قصد و نیت قبلی نبوده .تو قراره تو اون کشتار سهیم
باشی .نباید با این مسئله کنار بیای.
گفتم :مجبوریم به شرایط تن بدیم .اونها تحت هر شرایطی بچهها رو
میکشن و کاری از دست ما ساخته نیست .وقتی دستای خودت
بستهست ،نمیتونی موانع آزادی سایرین رو برطرف کنی.
نفسش رو از سر درماندگی مثل باد به بیرون پرتاب کرد ،چیزی شبیه به
بازدم اسب! سرش رو تکون داد و گفت :تا حاال سعی کردی به انسانها
کمک کنی؟
با اعتماد به نفس باالیی جواب دادم :معلومه که کمک نکردم .مگه میشه
از ظلم ،نفرت به دل نگرفت!
| 127کیجا
کیجا گفت :وقتی خودت ظالم باشی ،به راحتی امکان داره .تو میتونستی
خیلی راحت از کنار این سرزمین عبور کنی اما تصمیم گرفتی بمونی و
با دیدن بدبختی و مشکالت این مردم ،قدری برای خودت تسلیخاطر
خریداری کنی .به اندازهای ازشون نفرت داشتی که برای رسیدن به
جوونی ،بچههاشون رو میدزدیدی تا خانوادهشون رو به تصاحب خودت
دربیاری و همیشه جوون بمونی.
گفتم :چارهای جز این نداشتم.
کیجا بلند شد و داد زد :دروغ میگی ،به خدا دروغ میگی .تو با یک
آدمیزاد طرف نیستی تا راحت گولش بزنی .من میدونم که یک دیو
میتونه تا دویست سال در بدن یک انسان به زندگی ادامه بده .اما تو هر
هشتاد سال ،یک بدن جدید رو برای خودت انتخاب میکنی.
سردرگمی تمام وجودم رو فراگرفت؛ نمیدونستم این اطالعات رو از کجا
به دست آورده .شاید ویهان بهش گفته بوده .بهش نزدیک شدم ،با دستام
شونههاش رو تکون میدادم و میگفتم :تو از کجا میدونی؟ تو از کجا
میدونی؟
دستپاچه شد و به گریه افتاد .کمی عقبتر رفتم.
گفتم :لطفا حقیقت رو بهم بگو.
با گوشهی پیراهن ،اشکهاش رو پاک کرد و گفت :چون بیشتر از هزار
ساله باهمیم .هر بار که وارد بدن جدیدی میشی ،بهم قول میدی
فراموشم نمی کنی اما این اتفاق بارها و بارها برامون تکرار میشه .تو من
سجاد صابر | 128
رو از یاد میبری و من مجبور میشم با هر روشی که بلدم دوباره به عشقم
نسبت به تو اعتراف کنم.
گفتم :این نمیتونه حقیقت داشته باشه .داری فریبم میدی و چیزی
برای اثبات کردنش نداری.
کیجا گفت :دلیلی برای دروغ گفتن ندارم و تو خیلی خوب اینو از چشمام
میخونی.
حرفی برای به زبون آوردن و دفاع از خودم نداشتم .اون از تمام زشتیها
و زیباییهای زندگیم ،بدون هیچ کم و کاستی آگاهی داشت و باوجود
این حقیقت ،همچنان پای عشقش مونده بود .معذرتخواهی فایدهای
نداره و شرمساری دردی رو دوا نمیکنه .همیشه بهترین مرهم اونیه که
به مرور و با آسیب کمتر ،جانی رو نجات میده و زخمی رو درمان میکنه.
از کیجا پرسیدم :دوست داشتن من چه حسی داره؟
جواب داد :به جویدن میوهی کاکتوس شباهت داره؛ اون هم با تمامی
خارهاش! تو انتخاب نکردی که من عاشقت باشم؛ پس دلیلی برای
شماتت باقی نمیمونه .فقط یک خواهشی ازت دارم .نمیتونی بهم دروغ
بگی پس از این کار دوری کن چون دوست ندارم با پنهون کردن حقیقت
آزردهخاطر بشی.
چارهای به جز تایید حرفاش نداشتم .اینبار بدون چونه زدن و هیچ حرف
اضافهای تصمیم به صلح گرفتم .تأسف خوردن ،زیادهگویی و چربزبونی
همیشه کارساز نیست .گاهی الزمه شکست خودت رو قبول کنی و با
شرایط خو بگیری.
| 129کیجا
بعد از برمال شدن حقیقت ،باید پشیمونی از تو نگاهت مشخص باشه یا
نسبت به کاری که انجام دادی متأسف باشی .سکوت من هم به همین
علت بود .منتظر بودم کیجا سعی کنه ناراحتی رو از دلم دربیاره اما با
بیرحمی من رو مورد شماتت قرار داد :از وقتی باهات آشنا شدم تا به
االن ،سال به سال ،روز به روز و ساعت به ساعت ،نسبت به اتفاقات اطرافت
بیتفاوتتر شدی .زندگی سراسر جهل و ناعدالتی موجود در دنیا رو
نادیده و مرگ آدما رو به شوخی میگیری .حتی از تعریف کردن این
اتفاقات خوشحال میشی .هر دفعه سعی میکنم کمی احساس
نوعدوستی رو در درون تو بیدار کنم؛ اما تو با افتخار در رویاهات ستارهها
رو میکشی و گوشات روبهروی صدای نالههاشون میبندی .چند روزه که
اینجا زندانی شدیم اما خبری از دوست قدیمیت ویهان نگرفتی .پس برام
تعجبی نداره به مسلخ بردن بچههای کوچیک و قتلعام شدنشون ،دلت
رو نلرزونه! احتماال بعد از تماشای این ماجرا ،جزئیاتش رو به خاطر
میسپاری تا برای دیگران تعریف کنی.
حرفای کیجا به جای آرامش ،پر از کینه بود .یک زخم قدیمی که از نفرت
پر شده بود و حاال بوی تعفنش اونو وادار به صحبت کرده بود .برای آروم
شدنش و تغییر دادن موضوع صحبت ،پرسیدم :از کجا باید بدونم که تمام
حرفات واقعیت داره و قصد فریب دادن من رو نداری؟
کیجا جواب داد :تو از کشیش به خاطر صحبتهای نامربوطش نسبت به
بچهها دلخور نشدی .دلیل شکسته شدن پنجرهی ماشین ،توهین اون
نسبت به خدایی بود که در باورت وجود داره .تو از کشیش بخت برگشته
سجاد صابر | 130
بیزاری ،و حالت با دیدنش به هم میخوره .چون تو رو به یاد گذشتهت
میندازه .همونقدر احمق ،خودخواه و متعصب!
هر اندازه بازیگر خوبی باشیم ،نمیتونیم برای مدت طوالنی حقیقت رو
به گروگان بگیریم و با دروغ به اهدافمون برسیم .کیجا دروغ نمیگفت،
چون دلیلی برای این کار نداشت .سرم رو به نشانهی تایید تکون دادم و
گفتم :اشتباه میکنی نه درمورد من؛ بلکه نسبت به حسی که به بچهها
دارم .هیچ راهحلی به ذهنم نمیرسه تا بتونم از این زندگی نکبتبار
نجاتشون بدم و خیالم قدری آسوده بشه.
کیجا گفت :یک راه برای نجات همه وجود داره .خودت رو قربانی کنی!
گفتم :چند روز قبل ،به عنوان همزادم باهات آشنا شدم؛ بعد خودم رو
دیو معرفی کردم و تو تمام مدت انکار میکردی که از واقعیت مطلع
هستی و حاال اعتراف میکنی چندصدساله با هم دوست هستیم .قرار
دادن این پازلها کنارهم با در نظر گرفتن پیشنهاد امروزت فقط به یک
نتیجه ختم میشه ،تو با کشیش همدستی! اما یک نکته تمام این
معادالت رو به بنبست میرسونه؛ تو به روح و جان من پیوند خورده
بودی پس به راحتی میتونستی با نجوا کردن ،من رو به انجام این عمل
متقاعد کنی و نیازی نبود با این داستانهای عجیب ،خودت رو به دردسر
بندازی .گیرم که حرفت رو قبول کردم و به خودکشی تن دادم چطور
میخوای بچهها رو نجات بدی؟ یا اصال درخت سپیداری وجود داره تا با
بهره بردن از قدرتش به زندگی برگردم؟
| 131کیجا
کیجا گفت :اگه به یاد داشته باشی ،زمانیکه از بارون به آپارتمان پناه
برده بودیم ،از دیو داخل در ،یک بذر سپیدار بهمون هدیه داده شد .بعد
از مرگت ،بذری که در جیبت قرار داره ،جوونه میزنه و روح زندگی در
تو دمیده میشه .تا سپیدار هست ،امید هم به زندگی ادامه میده .نگران
نباش وقتی تو بیمارستان لباست رو عوض میکردن دونهی درخت رو تو
جیبم قرار دادم.
گفتم :هوشت رو تحسین میکنم .با اینحساب ،من نجات پیدا میکنم
اما چه بالیی سر بچهها میاد؟
کیجا گفت :وقتی تو تیمارستان بودم ،خودم رو به اون دختر بامزه نشون
دادم؛ پس قدری به من اعتماد داره .البته امیدوارم همینطور باشه.
جمعیت ،تو رو میشناسه .نصف مردم حاضر در قربانگاه ،به خاطر دست
کشیدن سایه به دور سرت ،دنبال گرفتن تبرک از گوشت و پوست و
استخوانت هستن و باقی جمعیت به دلیل تحقیقت در مورد دینشون ازت
بیزارن .پس وقتی سرت رو قطع کردن همه به سمت جایگاه اعدام هجوم
میارن تا هر کدوم تیکهای رو به یادگار ببرن .هر چند برای یکی دلیل
خوشیمنی و برای دیگری علت بدبختی و مایهی ننگ دین هستی! من
از این هرج و مرج نهایت استفاده رو میبرم و با نشون دادن خودم به
بچهها ،اونها رو نجات میدم.
گفتم :فکر همهجا رو کردی ،اگه نقشه به خوبی پیش نرفت ،چی؟
کیجا گفت :بهتره به درگاه خدا دعا کنی .تا هم بچهها و هم ما از شر این
زندان و سرزمین نفرینزده رهایی پیدا کنیم .نمیدونم بعد از نجات
سجاد صابر | 132
دادنشون قراره چه اتفاقی بیفته؛ فقط امیدوارم دلت نلرزه و شجاعت
کافی برای انجام این کار رو داشته باشی.
گفتم :درخت پرتقال برای بهاره دادن مجبوره شاخ و برگ جدید دربیاره؛
برای همین همیشه سبزه .برای سبز موندن به این کار تن میدم.
شاید یه جملهی به اصطالح زیبا رو بیان کرده باشم اما حرفم بیشتر از
اینکه عمق و معنا داشته باشه ،پاسخی بود برای به اتمام رسیدن یک
گفتوگو .کاری که همهی ما برای فرار از پذیرش واقعیتهای زندگی
انجام می دیم .بازی با کلمات زیباست؛ اما زیبایی انقدر قدرتمند نیست
که بتونه همیشه پیروز باشه .نقشهی آینده مطابق میل ما شکل نمیگیره.
دنیا مثل یک حاکم طماع ،سکههای قدرت رو روی ترازو قرار میده و راه
رو برای کسایی که بهای بیشتری میپردازن هموارتر میکنه .بدون توجه
به این موضوع که ممکنه نتیجهی این امر به سیاهی و تباهی ختم بشه.
صدای پای کشیش موزونتر از هر زمان دیگهای به گوش میرسید.
هیبتی شبیه اسبهای زینتی به خودش گرفته بود .سرش رو باال گرفته
بود و با قدمهای آروم حرکت میکرد .در اتاق رو باز کرد و با غرور خاصی
به من نگاهی انداخت :امروز به تو فرصت دوبارهای داده شده تا وفاداریت
رو به مردم و خدای خودت نشون بدی .هر چند این تصمیم به اختیار
خودت نبوده ،حروملقمهی خوششانس! اما این دلیل نمیشه که خدای
ما آمرزنده نباشه .اون بخشنده و مهربانه .هر سختی و مشکل زندگی،
امتحانی برای ماست و نتیجهای شیرین به همراه داره .مثل خوردن یک
فرنی! پس خوشحال باش.
| 133کیجا
سرم رو تکون دادم و به هیبت نونوار شدهش نگاهی انداختم .اشتباه از
من بود ،گاومیش وحشی! این احمق بیشتر به یک کرم متعفن شباهت
داره که کتوشلوار به تن کرده .شایدم فضلهی یک موش صحرایی .آره.
همینه .موشکور پشمالو و بیریختی که تنها از خاک تغذیه میکنه و با
نور بیگانهست .احتماال به خاطر دندونای بزرگش با گاو اشتباهش گرفتم.
با تندخ ویی بهش جواب دادم :گور پدر خودت و خدایی که پرستش
میکنی .اگه اون بیهمه چیز ،شرف تو وجودش داشت دهنت رو گل
میگرفت .این چه خداییه که به جز تماشا کردن ،کار دیگهای ازش
ساخته نیست! اون ظلمها رو میبینه و گاهی خودش در نقش ظالم ظاهر
میشه و از تماشای زجر دیدن مردم لذت میبره .این اعمال تنها از یک
فرد سادیسمی برمیاد .چنین خدایی قطعا دیوانهست و هر کسی که اون
رو پرستش میکنه ،دیوانهتر.
خشم از صورتش به مانند زبانههای آتیش فوران میکرد .سعی داشت
چهرهی سرخ شدهش رو پنهان کنه .از عصبانیت شروع به لرزیدن کرد.
دست راستش رو آورد باال تا من رو بزنه اما با دست چپش مانع از این
کار شد .الحق دیوانه لقب خوبی برای چنین موجود معلومالحالیه .با
عصبانیت شدید فریاد زد و جملهای از خدای من رو به زبان آورد :ای
انسان ،چه چیزی تو را مغرور کرده؟
با لبخند جواب دادم :روح یک خدای مغرور.
کیجا از این بحثها و بگومگوهای تکراری خسته شده بود .من و کشیش
در نظرش به دوتا کودک شباهت داشتیم که برای رسیدن به
اسباببازیهای مورد عالقهمون دست به هر کاری میزنیم .بیتفاوت به
سجاد صابر | 134
ما نگاه میکرد و حتی سری هم تکون نمیداد .مثل زمانی که بیرمق به
سقف اتاق خیره شدی و از نظرت هیچچیزی با ارزشتر از تارهای
عنکبوت گوشهی اتاق نیست.
| 135کیجا
فصل چهاردهم
قربانگاه ستارگان
باالخره زمان امتحان نهایی فرا رسیده بود .همهی جانداران به خیال
خودشون شجاعترین فرد درمیان همنوعانشون هستن ولی وقتی با خطر
واقعی مواجه میشن به الکپشتی تبدیل میشن که در الک خودش فرو
رفته و حتی جرأت فرار کردن رو هم نداره .در تمام طول مسیر ،کیجا
بارها و بارها نقشهی نهایی ما رو برای نجات بچهها از مرگ بیدلیل تکرار
میکرد و شدیدا اصرار داشت به حرفاش گوش بدم و مو به مو اجراشون
کنم .خیلی عجیبه از کسی که دوستش داری انتظار خودکشی داشته
باشی .اونهم به بهانه ی هدفی باالتر :گسترش نیکی ،نجات تمدن و یا
هر مزخرف دیگهای که زندگی براساس اون بیان شده .نمیتونم بگم که
کیجا اشتباه میکنه چون هر تفکری دوست داره خودش رو گسترش بده
و این دلیل اصلی موجودیت ماست .درواقع اعضای هر گونهای از حیات
به یک هستهی مرکزی متصله که در گذر زمان به این باور رسیده که
بهترین راه برای گسترش و برتری ،تکامل پیدا کردنه .چه چیزی برای
اینکار میتونه بهتر از بدنهای تشنه و دورافتاده از هم باشه .درواقع
تمامی لذتها ،شعرها ،ادبیات ،کشاورزی و دانش بشری در گرو یک چیزه:
گسترش هستهی مرکزی .ما میبینیم ،یاد میگیریم و آموزش میدیم؛
تا این حرومزاده به پخش شدن خودش ادامه بده .میزبان و وسیله بودن،
حس خوبی نداره.
سجاد صابر | 136
صحنهی نمایش آماده شده بود .سکویی بلند که از یکطرف با دیواری
ده متری و از طرف دیگه با مردم تشنه به خون که همگی لباس سفید
پوشیده بودن احاطه شده بود .جمعیت از کند بودن روند اجرای مراسم
گله داشتن .از هر طرف فریادی به نشانهی اعتراض بلند میشد.
«اون بیپدر مادرها رو بکشین و سریعتر استخوانهاشون رو خوراک
سگها کنید».
«حیف این مردم دیندار نیست که اینهمه منتظر چند انسان گناهکار
بمونن».
«زودتر بابا ،زودتر ،کلی کار داریم .همسرم تو خونه منتظرمه .گناه داره.
درست نیست تنها بمونه».
جمعیت به مردی که این جمله رو گفته بود نگاهی از سر تمسخر
انداختن .همسر! مرتیکهی احمق ،جملهای از سر عادت گفت تا صرفا
چیزی گفته باشه .وگرنه این جماعت به تنها چیزی که اهمیت نمیدن
همسر و فرزندانشونه.
کشیش از پلههای سکو باال رفت و به انبوه جمعیت نگاهی انداخت.
میکروفون رو به دست گرفت و از همه خواست سکوت رو رعایت کنن.
تالشهای کشیش بیفایده بود و تأثیری نداشت .هر چقدر تالشش رو
بیشتر میکرد جمعیت هم پر سروصداتر میشدن .سرآخر به من اشاره
زد تا به باالی سکو برم.
| 137کیجا
کیجا دستم رو گرفت .مضطرب و پریشون بهم نگاهی انداخت .چشماش
زیبایی قبل رو نداشتن و شدت استرس حتی از لباسهای تنش هم
مشخص بود .نگران بود مثل مادری که بچههاش رو باید از میدان مین
رد کنه و تها راهحل موجود قطع شدن پاهای همسرشه .شاید در جنگ،
طرف پیروز و شکست خورده وجود داشته باشه اما تنها به اتمام رسیدنش
خوشحالی همه رو به همراه داره .نمیدونم توان ایستادگی دربرابر نفس
ضعیف و پرحرف خودم رو دارم یا نه .همیشه موجبات ناراحتی اطرافیانم
رو فراهم آورده بودم و هیچوقت نتونستم مهر زنی رو به دل بگیرم .حتی
در عشقم نسبت به کیجا شک داشتم و دارم .اون با محبت تمام وجودش
رو هزاران سال در اختیارم قرار داده و حاال تنها یک خواسته ازم داره.
برای آخرینبار دستام رو دور کمرش حلقه میزنم بلندش میکنم و دور
خودم میچرخونم .مردم توان دیدن کیجا رو ندارن پس فکر میکنن دارم
با رقصیدن یک آئین مذهبی رو به اجرا درمیارم .پس به وجد میان و
شروع میکنن به تشویق کردن .از پلهها باال میرم و روی سکو میایستم.
کشیش با دست بهم اشاره میکنه .جمعیت شروع میکنن به تشویق
کردن و وقتی کشیش دستانش رو باال میاره ،ساکت میشن .کشیش با
لبخندی که از اول مراسم روی لبانش برچسب زده بود ،شروع میکنه به
سخنرانی :برادران و خواهران ،ای پیروان راه حقیقت و راستی ،درود
سایهها بر شما باد .باشد که دست پرمهر ایشان ،شما را مورد عنایت قرار
دهد .از میان ما ،آنهایی رستگار میشوند که ببخشند و چه چیزی باالتر
و گرانبهاتر از جان آدمی .انسانها از مرگ موجودات تغذیه میکنن و
حکومتها و خدایان از مرگ انسانها .حال آنکه این خون به حق و در
سجاد صابر | 138
راه شهادت ریخته شود یا آنکه به ناحق .پس بیایید خداوندمان را سیراب
کنیم؛ زیرا یک خدای تشنه خطرناکتر از یک خدای مردهست.
مردم به وجد اومدن و سر از پا نمیشناختن .با پا به زمین میکوبیدن و
فریاد میکشیدن .بوی خشونت و خشمی مثال نزدنی به مشام آدمی
میرسید .مردمان کفنپوش ناگهان به لژیون و سربازان رومی تبدیل
شدن .پر سروصدا ،منظم و آمادهی کشتار .کلمات به قدری قدرتمند
هستند که مشتی بزدل را به لشکری متحد برای برآورده ساختن
خواستههای حاکمان تبدیل میکنن .دستهی سایهها بههمراه کودکان
وارد شدن ،چه فکر هوشمندانهای! هیچ راه دیگهای وجود نداشت تا
گوسفندها رو سالم به قربانگاه برسونن .جمعیت ،سر تعظیم فرود آوردن
و چندنفر به حالت رعشه و غش دچار شدن .تصویری آشنا در تمام
مراسمات مذهبی .یک مشت میمون جوگیر و سادهلوح با فشار زیاد دراثر
استرس میلرزن و به ارگاسم میرسن .احتماال در مراسمات
شیطانپرستی هم از این قبیل اتفاقات میوفته.
بچهها با صورتی پوشیده از نقاب به روی سکو میرسن و سایهها پشت
سرشون قرار میگیرن .چندنفر با سرعت مشغول تیز کردن چاقوها
میشن .بعد از تیز شدن ،چاقوها رو بهسمت قر نگاه میارن.
هیچگونه ظرافت و زیباییای در اجرای مراسم وجود نداره .انگار با یک
مشت انسان نخستین طرف هستیم که تنها جیغ کشیدن و فریاد زدن
رو بلد هستن .وقتی چاقو رو به دست سایهها دادن ،یکی از این موجودات
متعفن دستش رو به روی سر حملکنندهی چاقو گذاشت .جوانک احمق
از خوشحالی به گریه افتاد و زانوهاش رو به روی زمین زد .سایه دستاش
| 139کیجا
رو عقب برد ،گلوی جوان بختبرگشته رو با بیرحمی از سرش جدا کرد
و بر لبانش بوسه زد.
کشی ش به خودش فشار زیادی وارد کرد تا به گریه بیفته بعد با حالتی
هیجانزده فریاد کشید :اولین قربانی .بین مردم پرتابش کنید.
کیجا با چهرهای غمزده به من نگاه میکنه و انتظار عملی شدن نقشه رو
داره .اما من ترسوتر از اونی هستم که پا پیش بذارم .آره .من یک بزدلم.
احمقی که زنده میمونه ،نه عاشقی که میمیره!
دوازده سایه به ترتیب پشت دوازده کودک قرار میگیرن و نقابهای
بچهها رو از صورتشون درمیارن .چهرههای معصوم و بیگناه یکی پس
از دیگری نمایان میشن .اوه خدای من ،همون دختربچهای که میتونست
کیجا رو ببینه دربینشون حضور داره .صداش میزنم .روش رو بهطرف
من برمیگردونه اما توان حرف زدن نداره چون دهنشون رو با چسب
قطرهای بستن؛ طوریکه توان فریاد زدن نداشته باشن .کیجا با دیدن این
صحنه شروع به اشک ریختن میکنه و با التماس ازم میخواد کاری انجام
بدم .اما من باز هم روال قبل رو پیش میگیرم .این دختر حق داشت،
من و کشیش بیشتر از حد تصوراتمون به هم شباهت داریم .دو عدد
موشکور ترسو که اعتقادات رو به نفع خودشون ترجمه میکنن.
میون حرفها و اصرارهای از سر عجز و ناتوانی کیجا مراسم شروع شد.
سایهی اول سر بچهای رو برید ،جمعیت تشویق کردند .سایهی دوم...
همین روند تا انتها ادامه پیدا کرد .به خودم اومدم و سر دختربچه رو روی
زانوهام دیدم .درد عمیقی در درونم احساس میکردم .درد بزدل بودن.
سجاد صابر | 140
درد ضعیف بودن .درد عاشق نبودن .درد زنده موندن .سعی کردم روی
پاهام بایستم .صحنه به قربانگاه ستارگان تبدیل شده بود و خون بچهها
لباس همه ازجمله خودم رو قرمز کرده بود .من هم قاتل بودم و هیچفرقی
با اون موجودات بدقواره نداشتم .با شرمندگی سرم رو پایین انداختم و
خواستم از اونجا دور بشم که کشیش پشت میکروفون گفت :مردم ،هنوز
تموم نشده .یک قربانی دیگر هم باقی مانده .کسی که پاکترین ماست.
بعد با دست به من اشاره کرد.
کیجا سری از تأسف تکان داد .سرعتم رو بیشتر کردم تا بتونم فرار کنم
اما خودم رو بین سایهها اسیر دیدم .چند قدم به عقب برداشتم و دقیقا
لبهی سکو قرار گرفتم .سایهها با چاقو بهم نزدیک شدن و هر کدوم یک
ضربه به بدنم وارد کردن .درد دوازده بچهای که بهخاطر بزدلی من
جان شون رو از دست داده بودن رو احساس کردم .جوخهی اعدام ،برای
یک سرباز فراری از جنگ! چه مجازاتی از این بهتر .سایهها قصد داشتن
من رو از لبه ی صحنه به داخل بیارن .کیجا رو تو دلم صدا زدم و ازش
خواستم برای آخرینبار لطفی در حقم بکنه .من رو از لبهی قتلگاه به
پایین پرتاب کنه تا مردم به جون هم بیفتن و قدری از این زخم ،التیام
پیدا کنه .کیجا درکمال ناباوری ،به خواستهم تن داد و من رو به پایین
پرتاب کرد .هر چند اشک میریخت اما میدونستم که دیگه قرار نیست
مهری از من بر دلش بمونه.
| 141کیجا
فصل پانزدهم
قلب بنفش تنها
دوباره توی تاریک ی اسیر شدم .داستانی که حداقل هر صد سال یکبار
برام رخ میده .مردن ،دفن شدن ،برخواستن از گور و پیدا کردن بدنی
جدید .ایندفعه خبری از یه تابوت گرم و نرم یا قبری مکعبی نیست .از
سوراخ ناف گرفته تا الی گوشها و حتی داخل دماغم با خاک پوشیده
شده .با زحمت زیاد ،شروع میکنم به کندن خاک .بدن انسانیم شدیدا
ضعیف شده و اگه سریع عمل نکنم ممکنه دیگه هیچوقت روشنایی رو
نبینم .بعد از یک ساعت کندن ،نور به چشمام میخوره .خاک داخل گلوم
رو به بیرون تف میکنم و با دست ،گوشم رو پاک میکنم .سالها بود تا
ایناندازه احساس خفگی نکرده بودم .لرزیدن زمین رو احساس میکنم.
دونفر روی زمین درحال راه رفتن هستن .چشمام رو میبندم و خودم رو
به مردن میزنم .صدای قدمها به من نزدیکتر میشه .میترسم که نکنه
لو رفته باشم .با خودم کلنجار میرم تا بین کندن زمین و موشمردگی،
یکی رو انتخاب کنم که صدایی به گوشم میرسه :ریکا ،چشمات رو باز
کن ،منم ویهان!
با خوشحالی گفتم :کثافت پستفطرت ،داشتم از ترس ،زمین زیرم رو
خیس میکردم .کمکم کن تا از اینجا بیام بیرون.
با بیلی که تو دستاش بود شروع میکنه به کندن زمین.
بهش میگم :تو اینهمه مدت کجا بودی؟ نگرانت بودم که نکنه کشیش
بالیی سرت آورده باشه.
سجاد صابر | 142
عرق روی پیشونیش رو پاک میکنه و میگه :نه رفیق ،من عادت دارم
هر چند مدت یه چنین اتفاقی برام بیفته .همیشه هم با دوتا تماس از
پسش برمیام .ایندفعه به جای تو کیجا به سراغم اومد تا بهت کمک کنم.
سرم رو باال آوردم زیباتر از هر زمان دیگهای کنارم ایستاده بود .دلم لهله
میزد یکبار دیگه موهاش رو بو کنم اما شرمندگی کاری که انجام داده
بودم هنوز ردش باقی مونده بود .بهش سالم کردم و گفتم :متأسفم .اونم
با یک لبخند کوتاه جوابم رو داد .کامال مشخص بود تو این چند مدتی
که توی گور خوابیده بودم ،گریههاش رو کرده و تصمیم گرفته ازم دل
بکنه.
با کمک ویهان ،از خاک بلند شدم .هنوز چند روز مونده بود تا به شکل
کامل پوست بندازم و به صورت اصلی خودم تغییر شکل بدم .نگاهم به
نهال سپیدار کوچکی افتاد که روی قبرم جوونه زده بود.
کیجا گفت :تو بیشتر از حد تصورات ،خوششانس هستی ریکا.
دستام رو به نشونهی تعجب باال آوردم و خواستم مقدمات معذرتخواهی
رو بچینم .قسمتی از خاک کنار سپیدار کنار زده شد و دستی از داخل
زمین بیرون اومد .با ویهان بهسمت دست رفتیم و با کمک هم ،خاک رو
کنار زدیم .بدن یک دیو نمایان شد .چشمانش رو از خاک پاک کرد و
روی زمین نشست .وقتی نگاهش به من افتاد ،فریاد کمک سر داد و شروع
کرد به خوندن وردهای مقدسش .احمق هنوز نمیتونست هیچ تفاوتی
بین ما وجود نداره و هر دو دیو هستیم .بیل رو برداشتم و جلوی صورتش
قرار دادم تا با قیافهی جدیدش آشنا بشه .حالت دیوانگی بهش دست داد
| 143کیجا
و دوباره روی زمین افتاد .با دست ،خاک رو زیرورو میکرد و با بیان
کلمات ،سعی در انکار این واقعیت داشت .ویهان سعی داشت بهش کمک
کنه اما فایدهای نداشت و در ازای محبتش ،چند مشت دریافت کرد.
یکهو مرد نیمهدیو از دل زمین چاقوی آشنایی رو پیدا کرد .وسیلهی
کشتار اون مراسم کذایی .همگی به سمت عقب قدم برداشتیم تا نکنه
بهمون آسیبی بزنه .مرد از سرجاش بلند شد و بعد از گفتن این جمله،
دستانش رو برید :من نمیخوام به عنوان یک هیوال به زندگی ادامه بدم.
بعد از چند ثانیه ،قبر به حوضچهای از خون تبدیل شد.
کیجا سری از تأسف تکون داد و گفت :شما دیوها همهتون دیوونهاین.
ویهان گفت :ما همیشه دنبال راهحلی بودیم تا ماهیت واقعی مردم این
شهر رو بهشون برگردونیم .اما با اتفاق امشب ،کامال به این باور رسیدم
که تمام تالشهامون بیهوده بوده.
به سمت درخت سپیدار حرکت کردم و از زمین درش آوردم تا یک دیو
دیوانهی دیگهای متولد نشه .کسی که به عنوان انسان زندگی کرده همون
بهتر که به شکل انسان در دنیای مردگان باقی بمونه .دنیا به اندازهی
کافی ،دیوهای ترسو به خودش دیده.
نگاهی به اطرافم انداختم ،برخی از جنازهها دفن شده و مابقی خوراک
سگ ها شده بودن .به کیجا گفتم :حق با تو بود .اگر من شجاعت به خرج
میدادم و خودم رو قربانی میکردم ،این جماعت قبل از کشته شدن
بچهها به جون هم میافتادن و خون هیچ بیگناهی ریخته نمیشد .حیف
که عاشق یک دیو بزدل شدی.
سجاد صابر | 144
کیج ا گفت :تو بین عشق و زنده موندن ،خودت رو انتخاب کردی و این
نقطهی پایان رابطهی ماست .هزار سال عالقه رو با دستای خودت از بین
بردی.
گفتم :خوش حالم که این جمله رو به زبون آوردی؛ چون من هیچوقت
توان گفتنش رو نداشتم .اما این یادت نره ،همیشه گوشهای از وجودم،
دوست داشتنت رو نگهمیدارم.
کیجا قطرهای اشک روی گونههاش غلتید ،پوزخندی زد و بعد از گفتن
این جمله ،برای همیشه از پیشم رفت :آه ریکا ،تو تمام قلب من بودی و
من تنها گوشهای از وجودت!
پایان
| 145کیجا
You might also like
- Bamdade Khomar PDFDocument323 pagesBamdade Khomar PDFzahra nosratiNo ratings yet
- MehrantakkDocument111 pagesMehrantakkfreedomloverytNo ratings yet
- Book For VookDocument357 pagesBook For Vookmepariya26No ratings yet
- غزل معاصرDocument405 pagesغزل معاصرahjahanshir75% (4)
- الهه شرقیDocument239 pagesالهه شرقیnegar bahramighaneNo ratings yet
- Noir (Barcode 2) Full PartDocument550 pagesNoir (Barcode 2) Full PartkitaroNo ratings yet
- دفتر خاطراتDocument102 pagesدفتر خاطراتpouriya rajabiNo ratings yet
- Ebook10051 (WWW Takbook Com)Document235 pagesEbook10051 (WWW Takbook Com)GholamNo ratings yet
- جاودان - جمالزادهDocument7 pagesجاودان - جمالزادهapi-26183506No ratings yet
- UntitledDocument55 pagesUntitledmarjan haghiNo ratings yet
- AbolishedDocument8 pagesAbolishedMasood SamaniNo ratings yet
- DorooyieDocument107 pagesDorooyieamir smokeNo ratings yet
- نیم کیلو باش ولی عاشق باشDocument35 pagesنیم کیلو باش ولی عاشق باشabdulhameedrasoolyNo ratings yet
- رقصنده های مستور ساره آلاز عادل 1Document63 pagesرقصنده های مستور ساره آلاز عادل 1basiraadel2022No ratings yet
- قصه ی نقاش و دریاDocument89 pagesقصه ی نقاش و دریاtorkamannejadhesamNo ratings yet
- شوخی شوخی جدی شد-1Document929 pagesشوخی شوخی جدی شد-1محمد بلالNo ratings yet
- Khial CheshmanashDocument483 pagesKhial Cheshmanashfatemehdougani1378No ratings yet
- داستان کوتاه اعتراف زیبا،نهایی 221019 022438 1Document8 pagesداستان کوتاه اعتراف زیبا،نهایی 221019 022438 1mohammadsaied.h7No ratings yet
- نوهی جناب سرهنگ-سجاد صابرDocument164 pagesنوهی جناب سرهنگ-سجاد صابرMorpheus12No ratings yet
- رمان کافر عشقDocument317 pagesرمان کافر عشقnasratullah ryazatNo ratings yet
- Boofe KoorDocument55 pagesBoofe Koorghodsi.ahmadNo ratings yet
- Poshte Kohhaye BolandDocument153 pagesPoshte Kohhaye Bolanddata newsNo ratings yet
- 12 Flash Fictions by Khalil PakniaDocument30 pages12 Flash Fictions by Khalil PakniaKhalil Paknia100% (1)
- Sect Master and Psycho (@yinliao - N) Ch13Document10 pagesSect Master and Psycho (@yinliao - N) Ch13Jack KlineNo ratings yet
- Bamdad KhomarDocument323 pagesBamdad KhomarJoseph LongfordNo ratings yet
- هر دو در نهایت می میرندDocument2 pagesهر دو در نهایت می میرندOzma NoyanNo ratings yet
- Nevisandehadobarmimirand M@bamun1Document241 pagesNevisandehadobarmimirand M@bamun1pouriya rajabiNo ratings yet
- OkaliptoosDocument403 pagesOkaliptoosyousefsoltanzadehNo ratings yet
- زیتس و لدع Romanbook.ir: (هب مان ییادخ هک مان وا تحار حور تسا) ناونع: لدع و زیتس هدنسیون: نیگن یلامج " Yasmina "Document73 pagesزیتس و لدع Romanbook.ir: (هب مان ییادخ هک مان وا تحار حور تسا) ناونع: لدع و زیتس هدنسیون: نیگن یلامج " Yasmina "Elham AkbarpourNo ratings yet
- من عاشقم یا تو PDFDocument787 pagesمن عاشقم یا تو PDFJane EyreNo ratings yet
- متن آهنگ احترام امیر تتلوDocument3 pagesمتن آهنگ احترام امیر تتلوReza AfarandNo ratings yet
- Farmayesh Va Gheyreh - BaloochDocument125 pagesFarmayesh Va Gheyreh - Baloochapi-3768634100% (2)
- AfaghiDocument1,076 pagesAfaghiblueNo ratings yet
- بانوی جنگلDocument89 pagesبانوی جنگلWasim SadeqiNo ratings yet
- @cafeetakroman, Bakhte Sepid ZemestanDocument364 pages@cafeetakroman, Bakhte Sepid ZemestanshaghayeghNo ratings yet
- Black Sea FullDocument706 pagesBlack Sea FullNia BaghriNo ratings yet
- Gezel TaelDocument536 pagesGezel TaelHasanain AlkifaeeNo ratings yet
- Kavir TeshnehDocument578 pagesKavir TeshnehSara SimiyariNo ratings yet
- خسيس موليرDocument5 pagesخسيس موليرmohamm102030No ratings yet
- عروس دیوانه - قسمت اول - نویسنده: مهدی منصوریDocument65 pagesعروس دیوانه - قسمت اول - نویسنده: مهدی منصوریMehdi Mansouri100% (3)
- تا نگردی اشناDocument480 pagesتا نگردی اشناHanieh FathiNo ratings yet
- 00 FullDocument1,724 pages00 FullSara MousaviNo ratings yet
- Sadegh Hedayat - Boofe KoorDocument39 pagesSadegh Hedayat - Boofe Koorarsenalpt100% (3)
- Fahrenheit 451Document197 pagesFahrenheit 451JayNo ratings yet
- Roh MordegiDocument391 pagesRoh MordegifreedomloverytNo ratings yet
- جغرافیای سگ - امیر حکیمیDocument73 pagesجغرافیای سگ - امیر حکیمیamsjNo ratings yet
- Bukowski 1 PDFDocument24 pagesBukowski 1 PDFSajad MahyaeiNo ratings yet
- Ebook10223 (WWW Takbook Com)Document64 pagesEbook10223 (WWW Takbook Com)cheshte ganNo ratings yet
- شهرزاد مریم جلالی (رمانچی)Document1,681 pagesشهرزاد مریم جلالی (رمانچی)Ęlťåf Hűśsâiň ŞuľtånîNo ratings yet
- نوهی جناب سرهنگ-سجاد صابرDocument164 pagesنوهی جناب سرهنگ-سجاد صابرMorpheus12No ratings yet
- 'تاریخ بیهقی شرح و توضیحات خطیب رهبرDocument426 pages'تاریخ بیهقی شرح و توضیحات خطیب رهبرMorpheus12No ratings yet
- ماشاالله خان در بارگاه هارون الرشید از ایرج پزشک زادDocument380 pagesماشاالله خان در بارگاه هارون الرشید از ایرج پزشک زادMorpheus12No ratings yet
- دستور خط فارسیDocument30 pagesدستور خط فارسیMorpheus12No ratings yet
- Cafe PianoDocument266 pagesCafe PianoMorpheus12No ratings yet
