BTTH Book (70 - 76)

ေကာင္းကင္ဘံုသို႔စစ္ၿပိဳင္ျခင္း
ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ စစ္ၿပိဳင္ျခင္း
အပိုင္း (၁၀၃၆) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁)}
အတိတ္တုန္းက ျဖစ္ရပ္မ်ား
ဝိဇၨာဖန္း၏စကားကို ၾကားသည့္အခါ မူခ်င္းလႊမ္ကလဲ

နားစြင့္ထားလိုက္သည္ ။ သူမကလဲ ေရွာင္ယန္၏
ေနာက္ေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အလြန္အမင္းကို
စိတ္ဝင္စားေန၏ ။ ဝိဇၨာဖန္းတြင္ မိတ္ေဆြမ်ားက
ရွိေနေသာ္လည္း သူအလြန္ အေလးထားရေသာ
မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ သူမက လုံးဝမသိခဲ့ေပ ။
ေရွာင္ယန္က လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္လိုက္မိ၏ ။

သူ၏မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
အေငြ႕အသက္တစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ခဏၾကာသည့္ေနာက္ သူက ရင္ထဲတြင္ လွုပ္ရွားေနသည့္
ခံစားခ်က္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္သည္ ။ သူက သက္ျပင္းခ်ၿပီး
တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။
"ဆရာႀကီးဖန္းက အရင္တုန္းက ဆရာႏွင့္
ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြကိုေတာ့ သိတယ္မဟုတ္လား ။ ..”
“သူက အဲဒီလိုျဖစ္သြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါက သူနဲ႔အတူ
ရွိမေနခဲ့ဘူး ။ ငါက တစ္ခုခုမွားေနၿပီဆုတ

ိ ာကို သိခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ
အဲ့ဒီအဘိုးႀကီးက ေဆးလုံးသန္႔စင္ေနရင္း
မွားယြင္းသြားတဲ့အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ ေပါက္ကြဲသြားတယ္လို႔
ဟန္ဖန္းက ေၾကညာခဲ့တယ္ ။ ငါကေတာ့ သူရဲ႕စကားေတြကို
မယုံခဲ့တဲ့အတြက္ ဟန္ဖန္းကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေမးခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဉာဏ္မ်ားတယ္ ။

ငါကသူ႔ကို ေမးေပမဲ့ ဘာမွမသိခဲ့ရဘူး ။ အဲဒီလို
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေမးလာေတာ့ သူက
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲကေန ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့တယ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္က်မွပဲ ဒီအဘိုးႀကီး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတဲ့ ကိစၥက သူနဲ႔
ပတ္သက္ေနတယ္ဆိုတာ ငါလည္း တစ္စြန္းတစ္စ
ရိပ္မိလာခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ငါက အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲမွာ

ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွာခဲ့တာကိုေတာင္ ဟန္ဖန္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့
သတင္းေတြကို လုံးဝမရခဲ့ဘူး ။''
ဝိဇၨာဖန္းက ေရွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေလးေလးနက္နက္

ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်ၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။
"ဆရာက တကယ္ပဲ ဟန္ဖန္းေၾကာင့္ ထိခိုက္ခဲ့တာပါ… ''
" ဝုန္း.........''
ေရွာင္ယန္၏ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ

ဝိဇၨာဖန္း၏အမူအရာက ခ်က္ခ်င္းပင္
ေအးစက္နက္ေမွာင္လာသည္ ။ သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္
သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္တစ္ခုလည္း ျပည့္ႏွက္လာသည့္အတြက္
ဤေနရာရွိ အပူခ်ိန္ကပင္ သိသိသာသာေလ်ာ့က်လာ၏ ။
"ေယာင္ခ်န္းကေတာ့ သူ႔ကို စြန္႔ပစ္ထားရာကေန ေကာက္လာၿပီး
သူတတ္ထားသမၽွပညာေတြ အားလုံးကို သင္ေပးခဲ့ရတာ။

ဒါကိုေတာင္ သူက သူရဲ႕ဆရာကို သစၥာေဖာက္ရဲေသးတာလား ။
သူက ေခြးေလာက္ေတာင္ သစၥာမရွိဘူး ။
အရင္တုန္းကတည္းက ဒီအဘိုးႀကီးက သူ႔ကို သတ္ပစ္ခဲ့ရမွာ ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက ေဒါသေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နီရဲလာသည္ ။
ဝိဇၨာဖန္းက ဤမၽွ ေဒါသထြက္ေနသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ မူခ်င္းလႊမ္ကေတာ့ ေခါင္းငုံ႔လိုက္မိ၏
။ ဝိဇၨာဖန္းက အၿမဲလိုလို ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသာ ေနတက္ပါသည္ ။
သူက ဤကဲ့သို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္မွုကင္းမဲ့သြားသည္ကို
ျမင္ေတြ႕ရခဲပါသည္ ။
"ေယာင္ခ်န္း .....ဟုတ္လား။ သူက ဆရာ့၏ေသေဖာ္ေသဖက္
မိတ္ေဆြ ..၊ လုံးဝေပၚမလာခဲ့ဖူးတဲ့ ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္ရဲ႕
စံအိမ္သခင္ ေယာင္ခ်န္း......ဝိဇၨာေယာင္မ်ားလား ။ ''
မူခ်င္းလႊမ္က ထိုနာမည္ကို တတြတ္တြတ္ ေရရြတ္ေနရင္း

႐ုတ္တရက္ တစ္စုံတစ္ခုကို အမွတ္ရသြားသည္ ။ သူမက
ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ေနရင္း ေျပာလိုက္မိ၏ ။
"စံအိမ္သခင္.......ဟုတ္လား ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလဲ အံ့ၾသသြားသည္ ။

ရြဲ႕ေလာ္က စံအိမ္သခင္ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူလဲ မသိေပ ။
"ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္ကို ငါနဲ႔ေယာင္ခ်န္းက တည္ေထာင္ထားခဲ့တာ
။ ဒါေပမယ့္ သူက ကိစၥေတြကို စိတ္မဝင္စားတဲ့အတြက္ ငါကပဲ

စီမံခဲ့ရတယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြ အေတာအတြင္း သူက
ေပ်ာက္ေနခဲ့ေပမယ့္ ဒီအဘိုးႀကီးက အလြယ္တကူ
မေသႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိတဲ့အတြက္ စံအိမ္သခင္ ေနရာကို
ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ထား ထားတယ္ ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက လက္ကာျပၿပီး ရွငး္ ျပလိုက္၏ ။
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။ သူ႔ဆရာက

ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္၏ စံအိမ္သခင္ ျဖစ္ေနလိမ့္မည္ဟု သူလဲ
လုံးဝထင္မထားခဲ့ေခ် ။ ထိုသို႔ဆိုလၽွင္ သူကိုယ္တိုင္ကေရာ
ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္မွ အဖြဲ႕သားတစ္ေယာက္ဟု
သတ္မွတ္ႏိုင္ေနပါၿပီ ။
"အခုေတာ့ ဒီကိစၥကို မေျပာပဲ ေနၾကရေအာင္ ။ ငါက
ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အလိုရွိစာရင္းတစ္ခု ထုတ္လိုက္မယ္ ။

အဲဒီေခြးေကာင္ ဟန္ဖန္းက အသက္ရွင္ေနဦးမယ္လို႔ ထင္တာပဲ
။ တကယ္လို႔ သူကသာ ငါရဲ႕လက္ထဲကို ေရာက္လာရင္ ငါက
သူ႔ကို မေသမရွင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပစ္မယ္ ။ ''

ဝိဇၨာဖန္းက ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ေျပာလိုက္သည္ ။ သူက

ဟန္ဖန္းကို အလြန္အမင္း ေဒါသထြက္ေနပုံရ၏ ။
"တကယ္လို႔ အလိုရွိစာရင္း ထုတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါက
မလိုအပ္ေတာ့ပါဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းခါျပလိုက္၏ ။ သူက

လက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္ရာ သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ
ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းေလးတစ္လုံး ထြက္ေပၚ လာသည္ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ပုလင္း၏အဝကို ပြတ္လိုက္ရာ ပုံရိပ္ေယာင္
ဝိညာဥ္ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုက အလ်င္စလို ထြက္လာ၏ ။
"ေရွာင္ယန္.....
မင္းက ငါ့ကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီလား…။ ''

ပုလင္းထဲမွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ ဟန္ဖန္း၏

စိတ္ဝိညာဥ္က ေဒါသတႀကီး ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ ။ သို႔ရာတြင္
သူ၏ေအာ္သံမဆုံးေသးခင္ ႐ုတ္တရက္ ရပ္တန္႔သြား၏ ။
သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း အလြန္ထိတ္လန္႔ေနသည့္
အမူအရာမ်ား ေပၚလာပါသည္ ။
"ဟန္…ဖန္း......''
ဝိဇၨာဖန္းက သူ႔ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ ဟန္ဖန္း၏ ဝိညာဥ္ကို

စိုက္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ဟန္ဖန္း၏ နာမည္ကို ေခၚလိုက္သည့္
သူ၏ေလသံမ်ားထဲတြင္ သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ားကလည္း
ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္ေပၚလာ၏ ။
"၀ိ…ဝိဇၨာဖန္း....လား ။ ''
ဟန္ဖန္းက သူ႔ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ ဝိဇၨာဖန္းကို ၾကည့္ၿပီး

မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက
ထိတ္လန္႔တၾကား ေအာ္ဟစ္ၿပီး အလ်င္စလို

ထြက္ေျပးလိုက္ပါသည္ ။
ဝိဇၨာဖန္း၏ မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ ေအးစက္ေန၏ ။ သူက

လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ေကြးၿပီး လက္သည္းသ႑ာန္ဖန္တီးကာ
ဟန္ဖန္းကို ျပန္ဆြဲယူလိုက္သည္ ။ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
စြမ္းအားတစ္ခုေၾကာင့္ ဟန္ဖန္းက ေနာက္ကို ျပန္လႊင့္လာ၏ ။
ထို႔ေနာက္ သိမ္းငွက္လက္သည္းလို လက္ေခ်ာင္းမ်ားက
ဟန္ဖန္း၏လည္ပင္းကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထား၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ထိုအဘိုးႀကီး၏ မ်က္ႏွာကလည္း ထူးထူးျခားျခားကို
ေၾကာက္စရာေကာင္းလွပါသည္ ။
"ေခြးေကာင္....
မင္းက မင္းရဲ႕ဆရာကိုေတာင္ တိုက္ခိုက္ရဲတာလား ။

တကယ္လို႔ ေဟာင္ခ်န္းေၾကာင့္သာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ မင္းက
အခုခ်ိန္ ေတာေကာင္ေတြရဲ႕ အစာေတာင္ ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီ
။ေခြးတိရိစၧာန္.... မင္းက ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္
တန္ဖိုးမရွိဘူး..။''
အလြန္အမင္းကို သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ

ဝိဇၨာဖန္း၏ မ်က္လုံးမ်ားကို ၾကည့္ေနရင္း ဟန္ဖန္းကေတာ့
အေတာ္ေလး ေၾကာက္လန္႔လာပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက
အလ်င္စလို ေျပာလိုက္၏ ။
"ကၽြန္ေတာ္ကို မသတ္ပါနဲ႔ ။ ဒီကိစၥက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔
ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က
လူေတြ တြန္းအားေပးခဲ့လို႔ပါ ။ ''
"ဝိညာဥ္နန္းေတာ္.....ဟုတ္လား''
ထိုနာမည္ကို ၾကားသည့္အခါ ဝိဇၨာဖန္း၏ အမူအရာက

ေျပာင္းလဲသြားသည္ ။
"ဆရာႀကီးဖန္း....
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က ဆရာ့ရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားေတြကို
လိုခ်င္ေနတာထင္တယ္ ။ အခု ဆရာက သူတို႔ရဲ႕လက္ထဲကို
ေရာက္ေနၿပီ။ …''
ေရွာင္ယန္က ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"တကယ္ပဲ အဲဒီေခြးေကာင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတာကိုး။… ''
ဝိဇၨာဖန္းက အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။

လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း သူက စုံစမ္းခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အ
ေၾကာင္းအရာမ်ားကိုလည္း ဝိုးတဝါး ေတြ႕ခဲ့ရ၏ ။သို႔ရာတြင္
ေယာင္ခ်န္းကို တိုက္ခိုက္ခဲ့သည့္သူမ်ားက ထိုလူမ်ား
ျဖစ္ေနလိမ့္မည္ကို သူလဲ ထင္မထားခဲ့ေခ် ။
"ဒီေခြးေကာင္က အသက္မရွင္သင့္ေတာ့ဘူး ။… ''

ဝိဇၨာဖန္းက ဟန္ဖန္းကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္လုံးထဲ၌

သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ား ျပည့္ႏွက္လာ၏ ။ အကယ္၍
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က ေယာင္ခ်န္းကို တိုက္ခိုက္ခ်င္သည္ဆိုလၽွင္
တိုက္ခိုက္ရန္ အလြန္အမင္း ခက္ခဲလြန္းလွသည္ ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ေယာင္ခ်န္း၌ မိတ္ေဆြေပါင္းမ်ားစြာ
ရွိေန၏ ။ ယခင္တုန္းက မ်ိဳးဆက္ပညာရွင္ ေတာ္
ေတာ္မ်ားမ်ားက သူႏွင့္ပတ္သက္မွု ရွိၾကပါသည္ ။
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ
သူ၏အဆင့္အတန္းအရ သူက လက္တစ္ဖက္
ေဝွ႕ယမ္းလိုက႐
္ ုံႏွင့္ ပညာရွင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ဖိတ္ေခၚႏိုင္သည့္အတြက္ ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ကပင္ သူ႔ကို
တိုက္ခိုက္ရန္ ႏွစ္ႀကိမ္ျပန္စဥ္းစားရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။
သို႔ရာတြင္ ေယာင္ခ်န္းကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ ထူးဆန္းစြာ

ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့၏ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
သစၥာေဖာက္ရွိေနသည့္အတြက္ သူက
အကူအညီေပးမည့္လူမ်ားကို အခ်ိန္မွီ စုစည္းႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ျခင္း
ျဖစ္ပါသည္ ။ ထိုသစၥာေဖာက္ကလည္း
ေခြးေကာင္ဟန္ဖန္းမွလြဲလၽွင္ မည္သူမ်ားျဖစ္ဦးမည္နည္း ။
"ဆရာႀကီးဖန္း......ခဏေနပါဦး…။ ဆရာ့ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့
ခန္းမ ရွာဖို႔အတြက္ သူ႔ကို လမ္းျပခိုင္းဖို႔ လိုေသးတယ္ ။
အခုခ်ိန္က သူ႔ကိုသတ္ဖို႔ အခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး ။ ''
အေျခအေနကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

အေလာတႀကီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္ကို လိုခ်င္တာ
မဟုတ္ဘူး ။ သူတို႔က ေဆးလုံးေတြ သန္႔စင္ႏိုင္တဲ့

သူရဲ႕အစြမ္းကို အရမ္းတန္ဖိုးထားတာ ။ အရင္တုန္းကတည္းက
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က ႀကီးႀကီးမားမား အစီအစဥ္တစ္ခုကို
လုပ္ေဆာင္ေနတယ္ဆိုတာ ငါလဲ ဝိုးတဝါး ခံစားမိတယ္ ။
အဲဒီအႀကံအစည္က ထူးခၽြန္တဲ့ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ေတြ
အမ်ားႀကီးလိုအပ္တယ္ ။ အရင္တုန္းက
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးတစ္ခုလုံးကို လွုပ္ခတ္ေစႏိုင္ခဲ့တဲ့
ေရွးေဟာင္းရဲတိုက္တိုက္ပြဲမွာ ေယာင္ခ်န္းနဲ႔ ငါက
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က လူေတြကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ရတယ္ ။
အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက သူတို႔ေတြက ေယာင္ခ်န္းကို
သေဘာက်သြားတာ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။
"ေရွးေဟာင္းရဲတိုက္......ဟုတ္လား ။''
ထိုစကားကို ၾကည့္သည့္အခါ ေရွာင္ယန္က အံ့ၾသသြား၏ ။
"အဲဒါက အရမ္းကို ၾကာခဲ့ပါၿပီ ။ အဲဒီရဲတိုက္ႀကီးက
ေရွးတုန္းကတည္းက ရွိေနခဲ့တာ ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့

အဲဒရ
ီ ဲတိုက္ႀကီးကို အလယ္ကုန္းေျမထဲက
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို ေရာက္ၿပီးတဲ့ ပညာရွင္ေတြ
တစ္ဝက္ေက်ာ္ေလာက္က စိတ္ဝင္စားၾကတယ္ ။ ၿပီးေတာ့
အထဲမွာရွိတဲ့ ရတနာေတြကလည္း တကယ္ကို အံ့ၾသစရာပဲ ။
မင္းအခု ေလ့က်င့္ေနတဲ့ ခ်ီက်င့္စဥ္က အဲဒီေနရာကေန
ေယာင္ခ်န္းရလာခဲ့တာပဲေလ ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။
ေရွာင္ယန္က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အံ့ၾသသြားမိသည္ ။ သူက

သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။ မီးေတာက္မႏၲန္က
ထိုေရွးေဟာင္းရဲတိုက္ဆီမွ ရလာေသာ အရာတစ္ခု
ျဖစ္ေနပါသည္ ။
"အခု အဲဒီအဘိုးႀကီးကို ဘယ္ေနရာမွာ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတာလဲ ။
''
ဝိဇၨာဖန္းက ဟန္ဖန္းကို ၾကည့္ၿပီး ေအးစက္စြာ ေမးလိုက္သည္ ။
"အလယ္ကုန္းေျမႀကီးရဲ႕အေနာက္ဘက္မွာ ရွိတဲ့
ေျမေအာက္ကမၻာၿမိဳ႕မွာ..။ အဲဒီေနရာမွာ ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ရဲ႕

ခန္းမတစ္ခုရွိတယ္ ။ ေယာင္ခ်န္းကို အဲဒီမွာ
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတယ္ ။.. ''
ဟန္ဖန္းက ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
"ေျမေအာက္ကမၻာၿမိဳ႕.....ဟုတ္လား ။ အဲဒီေနရာမွာ
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ရဲ႕ခန္းမတစ္ခု ရွိေနလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားခဲ့ဘူး
။''
ဝိဇၨာဖန္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္

ေမးလိုက္သည္ ။
"အဲဒီခန္းမမွာ ဂုဏ္ထူးေဆာင္အႀကီးအကဲ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ရွိလဲ
။ ''
"တစ္ေယာက္ပဲ...။''
ဟန္ဖန္း၏မ်က္လုံးမ်ားက လွုပ္ရွားလာၿပီး သူက တိုးတိုးေလး

ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
"ငါက ဝိညာဥ္နန္းေတာ္အေၾကာင္းကို ဘာမွမသိဘူးလို႔ မင္းက
ထင္ေနတာလား ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ဝိဇၨာဖန္းက ေအးစက္စြာ

ရယ္လိုက္၏ ။
"ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ရဲ႕ခန္းမတစ္ခုဆီမွာ အနည္းဆုံး
ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ေထာက္တစ္ေယာက္ ရွိတယ္

။ သူတို႔ေတြက ဂုဏ္ထူးေဆာင္အႀကီးအကဲအဆင့္ေတြခ်ည္းပဲ ။
ၿပီးေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ ရြဲ႕ေလာ္လို
အေရးႀကီးတဲ့လူတစ္ေယာက္ကိုလည္း ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားေသးတယ္
။ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ ဟုတ္လား... ။
ၾကည့္ရတာ မင္းရဲ႕မေကာင္းတဲ့အၾကံအစည္ေတြက အခုခ်ိန္ထိ
ေပ်ာက္မသြားေသးဘူးပဲ ။… ''
ဝိဇၨာဖန္း၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ
ဟန္ဖန္း၏ခႏၶာကိုယ္က အနည္းငယ္ တုန္ယင္သြားသည္ ။
ေဘးတြင္ ထိုင္ေနေသာ ေရွာင္ယန္၏မ်က္ႏွာကလည္း

ေအးစက္နက္ေမွာင္လာ၏ ။ သူက ထိုလူ၏ လွည့္ဖ်ားမွုကို
ခံခဲ့ရပါသည္ ။ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ ။
ထိုအရာက သာမာန္ပညာရွင္မ်ား မဟုတ္ေပ ။ သိုင္းဝိဇၨာ ၂
ေယာက္ပါဝင္ေသာ အဖြဲ႕တစ္ခုက အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲရွိ
ထိပ္တန္းအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကိုပင္ ရွင္းပစ္ႏိုင္စြမ္း ရွိ၏ ။
အကယ္၍ သူကသာ ဝိဇၨာဖန္းႏွင့္ မေတြ႕ခဲ့ရဘဲ
ေျမေအာက္ကမၻာၿမိဳ႕ဆီသို႔ အျခားသူမ်ားကို ဦးေဆာင္ၿပီး
႐ူးမိုက္စြာ သြားခဲ့လၽွင္ သူတို႔၏ လက္ထဲကို
က်ေရာက္သြားႏိုင္သည္ ။
"သူ႔ကို ျပန္သိမ္းထားလိုက္ေတာ့ ။ သူက ေနာက္ပိုင္း
အသုံးဝင္လာႏိုင္တယ္ ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ယင္ေနသည့္ ဟန္ဖန္းကို

ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက တိုးတိုးေလး
ရယ္လိုက္ၿပီး ဟန္ဖန္းကို ေရွာင္ယန္ဆီ ပစ္ေပးလိုက္၏ ။
ေရွာင္ယန္က ဟန္ဖန္း၏ဝိညာဥ္ကို လက္ခံလိုက္ၿပီးေနာက္

ေအးစက္စြာ ျပဳံးၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ဟန္ဖန္း၏ဝိညာဥ္ကို ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းထဲသို႔
ပစ္ထည့္လိုက္၏ ။ တစ္ဖန္ မျမင္ရသည့္ မီးေတာက္ကေလးက
ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းကို ဖုံးလႊမ္းထားသည့္အတြက္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စူးရွသည့္ ေအာ္သံတစ္ခုကို
ၾကားလိုက္ရျပန္ပါသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္က ပုလင္း၏ အဝကို ပိတ္လိုက္ၿပီး

ေအာ္သံကို ဖံုးကြယ္ထားလိုက္၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းကို သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲ
ျပန္ထည့္လိုက္ပါသည္ ။ ထိုလူက ႏွလုံးေၾကြမီးေတာက္၏
ေလာင္ကၽြမ္းမွုေၾကာင့္ အသက္ရွင္ေနသည္ကိုသာ သူက
ျမင္ခ်င္ပါသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ မေကာင္းဆိုးဝါးတစ္ေယာက္ႏွင့္

ရင္ဆိုင္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ သူက အလြယ္တကူ
ေသခြင့္မေပးႏိုင္ေခ် ။
"ဆရာႀကီးဖန္း.......အခုကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ခဏၾကာ စဥ္စားေနၿပီး ေမးလိုက္၏ ။
"ငါတို႔က ဒီကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မဆင္မျခင္လုပ္လို႔ေတာ့ မရဘူး
။ ၿပီးေတာ့ သတင္းေပါက္ၾကားသြားလို႔လည္း မျဖစ္ဘူး ။

မဟုတ္ရင္ ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ကသာ ေယာင္ခ်န္းကို
ေနရာေျပာင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ ငါတို႔က သူ႔ကို ရွာဖို႔ပိုၿပီး
ခက္ခဲသြားႏိုင္တယ္ ။ ဒီေတာ့ မင္းကလဲ ခဏေတာ့
ေစာင့္ေနမွရမယ္ ။ ငါက လူလႊတ္ၿပီး ေျမေအာက္ကမၻာ ၿမိဳ႕ကို
အရင္ဆုံး စုံစမ္းခိုင္းလိုက္အုံးမယ္ ။ ''

"တကယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔က အခ်ိန္အရမ္းဆြဲေနရင္ ''
ေရွာင္ယန္က စိုးရိမ္ေနသည့္ အမူအရာျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
"စိတ္မပူပါနဲ႔ ....အရင္တုန္းက အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲမွာ
ေယာင္ခ်န္းရဲ႕ေဆးလုံးသန္႔စင္စြမ္းရည္ကို ယွဥ္ႏိုင္တဲ့သူ
အမ်ားႀကီးမရွိဘူး။ ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က သူ႔ကို အလြယ္တကူ
ထိခိုက္ေစမွာ မဟုတ္ပါဘူး ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္သည္ ။
ထိုစကားကိုၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က
ခဏၾကာေတြေဝေနၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က အလြန္အမင္းကို အစြမ္းထက္လွသည္ ။
သူတို႔က သူတို႔ကို မလိုအပ္ဘဲႏွင့္ မစြန္႔စားခ်င္ေပ ။
"ဒါၿပီးရင္ေတာ့ ငါက ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္ကို ျပန္မယ္ ။ ၿပီးရင္
ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို စၿပီး စုံစမ္းရေတာ့မယ္ ။
မင္းေရာ ဘာဆက္လုပ္မလဲ ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက ေရွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္၏ ။

ေရွာင္ယန္က ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ကၽြန္ေတာ္က အလယ္ကုန္းေျမႀကီးရဲ႕ အလယ္ေနရာကို
သြားခ်င္တယ္ ။ အဲဒီေနရာမွာ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ရဲ႕

ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲစဖို႔ တစ္ႏွစ္ေလာက္လိုေသးတယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီၿပိဳင္ပြဲမွာ ဝင္ၿပိဳင္ခ်င္တယ္ ။ ''
"ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲ ......ဟုတ္လား ။''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ဝိဇၨာဖန္းက အံ့ၾသသြားသည္ ။

သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္၏ ။
"ဒါလဲမဆိုးပါဘူး.....။ အရင္တုန္းက
အဲဒီအဘိုးႀကီးေယာင္ခ်န္းက ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲမွာ
ခ်န္ပီယံေနရာကို ရခဲ့တယ္ ။ သူက အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက
အရမ္းကိုေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားခဲ့တာပဲ ။
သူရဲ႕တပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ မင္းကလဲ သူရဲ႕ဂုဏ္သတင္းကို
ဆက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းထားရမယ္ ။ ၿပီးေတာ့
ငါသိသေလာက္ဆိုရင္ေတာ့ ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲမွာ ထိပ္ဆုံး (၁၀)
ေယာက္ထဲကို ေရာက္မယ္ဆိုရင္
မီးလၽွံသုံးေထာင္မီးေတာက္ကိုလည္း သိမ္းသြင္းဖို႔
အခြင့္အေရးရွိတယ္ ။ ''
"ဟား..ဟား..ဟား.. မင္းကေတာ့ ဒါကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားမွာ
ေသခ်ာပါတယ္ ။ ''
Translated by Hein Htet.

အပိုင္း (၁၀၃၇) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၂)}
ေဆးနယ္ေျမသို႔ အေျပးအလႊား
ေရွာင္ယန္က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္သည္ကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အတြက္ ဝိဇၨာဖန္းကလဲ ထပ္မေျပာေတာ့ေပ ။
သူက ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ
ေရွးေဟာင္းေက်ာက္စိမ္းျပားတစ္ခုကို ထုတ္ေပးလိုက္၏ ။ သူက
ေရွာင္ယန္ကို ေပးၿပီး ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ဒီေက်ာက္စိမ္းကို ယူလိုက္ ....။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ငါက ဒီပစၥည္းကို
သုံးၿပီး မင္းကို ရွာလို႔ရတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ မင္းက မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့

ျပႆနာမ်ိဳး ေတြ႕တယ္ဆရ
ို င္လည္း ဒီေက်ာက္စိမ္းကို
ဖ်က္ဆီးလိုက္ ။ ဒါဆိုရင္ ငါက သတိထားမိလိမ့္မယ္ ။ ''

ေရွာင္ယန္က ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက

ေရွးေဟာင္းေက်ာက္စိမ္းျပားကို ယူၿပီး သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲသို႔
သိမ္းလိုက္၏ ။ သူက ဝိဇၨာဖန္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး
ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ ..ဆရာႀကီးဖန္း''
ဝိဇၨာဖန္းက အျပဳံးႏွင့္ လက္ကာျပလိုက္၏ ။ သူက ေရွာင္ယန္၏

ပုခုံးကို ပုတ္ၿပီး တစ္လုံးခ်င္း ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ေယာင္ခ်န္းကေတာင္ မင္းကို အဲဒီခ်ီက်င့္စဥ္
ေပးခဲ့တယ္ဆိုေတာ့ သူက မင္းကို ဘယ္ေလာက္တန္ဖိုး

ထားလဲဆိုတာ လုံေလာက္ေနၿပီပဲေလ ။ အရင္တုန္းက
အဲဒီေခြးေကာင္ ဟန္ဖန္းက ဒီခ်ီက်င့္စဥ္ကို
အရမ္းလိုခ်င္ေနခဲ့တာ ။ ဒါေပမယ့္ ေယာင္ခ်န္းက သူ႔ကို
မေပးခဲ့ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က တိတ္တဆိတ္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္မိသည္ ။

ရြဲ႕ေလာ္က သူ႔ကို အေတာ္ေလး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သည္ကို
ေရွာင္ယန္လည္း ေသခ်ာသိေန၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကလဲ
ရင္ထဲတြင္ ရြဲ႕ေလာ္ကို သူ႔အေဖတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔
သတ္မွတ္ထားခဲ့သည္ ။ ယခင္ႏွစ္မ်ား အေတာအတြင္း သူက
ရြဲ႕ေလာ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္စြမ္း ရွိလာရန္အတြက္ အစြမ္းကုန္
ႀကိဳးစားခဲ့ရ၏ ။
ေရွာင္ယန္၏ ေလ့က်င့္ေရးခရီးလမ္းက တစ္ေယာက္တည္း

အထီးက်န္ဆန္ၿပီး အလြန္အမင္းလည္း
ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္လြန္းလွသည္။ သို႔ရာတြင္ သူက အံႀကိတ္ၿပီး
ခံႏိုင္ရည္ရွိေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ရ၏ ။ သူက ကလန္ထဲတြင္
အမွိုက္တစ္စျဖစ္ေနမွ ယခုလို အေနအထားမ်ိဳးထိ
ေလၽွာက္လာႏိုင္ရန္အတြက္ သူကိုယ္တိုင္ ၾကဳံခဲ့ရသည့္
ခက္ခဲမွုမ်ား ၊ ႀကိဳးစားအားထုတ္မွုမ်ားက တစ္ျခားသူမ်ားယွဥ္ရန္
အလြန္အမင္း ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္ ။ ဖန္းခ်င္းအာႏွင့္ တန္ရင္တို႔က
အလြန္ထူးခၽြန္သည့္ စြမ္းရည္မ်ားရွိၾကေသာ္လည္း
သူတို႔၏ေနာက္တြင္ အစြမ္းထက္သည့္
ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္း၏ေထာက္ပံ့မွု ရွိေနၾက၏ ။ သို႔ရာတြင္
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ရြဲ႕ေလာ္ကို အားကိုးခဲ့ရၿပီး သူကိုယ္တိုင္
ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္ ။
"ငါက ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္ကို ျပန္ေရာက္တာနဲ႔
ေျမေအာက္ကမၻာၿမိဳ႕ထဲမွာရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ အားလုံးကို

ေသခ်ာစုံစမ္းရမယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ အေတာအတြင္း ေယာင္ခ်န္းနဲ႔
မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ဖူးတဲ့လူေတြကိုလည္း တိတ္တဆိတ္
ဆက္သြယ္ရမယ္ ။ တကယ္လို႔ ငါကသာ သူတို႔ကို
ေခၚႏိုင္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေယာင္ခ်န္းကို ကယ္ဖို႔ ကိစၥက
မခက္ခဲေတာ့ဘူး ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက ေျပာလိုက္သည္ ။
ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္၏ အစြမ္းက အေတာ္ေလး

အစြမ္းထက္ေသာ္လည္း ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ကဲ့သို႔
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုႏွင့္ ယွဥ္ရမည္ဆိုလၽွင္ေတာ့ အေတာ္ေလး

ကြာဟေနေသးသည္ ။ ထို႔ျပင္ ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က
ထူးျခားဆန္းၾကယ္ၿပီး ခန္႔မွန္း၍ မရႏိုင္ေပ ။ ဝိညာဥ္နန္းေတာ္၏
စြမ္းအားအတိအက်ကိုလည္း မည္သူကမွ မသိၾကေပ ။
အကယ္၍ ေသခ်ာမျပင္ဆင္ထားလၽွင္ ရြဲ႕ေလာ္ကို ကယ္တင္ရန္
ကိစၥက က်႐ွုံးသြားႏိုင္ၿပီး ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္ႀကီး
တစ္ခုလုံးကိုလည္း ဆုံး႐ွုံးသြားႏိုင္၏ ။
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။ ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က

မည္မၽွေၾကာက္စရာေကာင္းေၾကာင္း သူ၏ ရင္ထဲတြင္လည္း
ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ထား၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကိစၥႏွင့္
ပတ္သက္ၿပီး သူက မဆင္မျခင္လုပ္၍မရေပ ။ အကယ္၍
သူတို႔ကသာ မွားယြင္းသြားမည္ဆိုလၽွင္ အရာအားလုံးကို
ဆုံး႐ွုံးသြားႏိုင္၏ ။
"ေကာင္းၿပီေလ ။ ငါတို႔က အခ်ိန္လုေနရတာဆိုေတာ့
ဆက္ၿပီးမေနေတာ့ဘူး ။ မင္းက ေနာက္ပိုင္း တစ္ေယာက္တည္း

ေလၽွာက္သြားေနတဲ့အခ်ိန္ ပိုၿပီး ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ ။

ငါထင္ထားတာအရဆိုရင္ ဖန္းခ်င္းအာက
ေရွးေဟာင္းဇာမဏီေသြးအဆီအႏွစ္ကို အလြယ္တကူ
လက္ေလၽွာ့မွာ မဟုတ္ဘူး ။ ဒီေတာ့ မင္းက နည္းနည္းပိုၿပီး
ဂ႐ုစိုက္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းကင္နတ္ဆိုး
ဇာမဏီမ်ိဳးႏြယ္ေတြက ေကာင္းတဲ့လူ သိပ္မရွိဘူး ။ တကယ္လို႔
မင္းကသာ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ ျပႆနာမ်ိဳး ေတြ႕တယ္ဆိုရင္
ဒီေက်ာက္စိမ္းျပားကိုသာ ဖ်က္ဆီးလိုက္ ။ ''
ဝိဇၨာဖန္းက ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္းက နားလည္ေၾကာင္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူက

၀ိဇၨာဖန္းကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး အ႐ိုအေသေပးလိုက္ကာ
လင္းရန္ကို အခ်က္ျပလိုက္သည္ ။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူတို႔က
ဧရာမသိမ္းငွက္ႀကီး၏ ေနာက္ေက်ာေပၚမွ
ခုန္ဆင္းသြားၾကပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ လင္းရန္တို႔က ခုန္ဆင္းသြားသည္ကို ၾကည့္ေနရင္း

ဝိဇၨာဖန္းကေတာ့ သက္ျပင္း ခ်လိုက္သည္ ။ သူက
အလယ္ကုန္းေျမ၏ အေနာက္ဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီး
တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္၏ ။
"အဘိုးႀကီး....
ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငါက မင္းရဲ႕သတင္းေတြကို ၾကားရၿပီ ။

စိတ္မပူပါနဲ႔ ....။ဒီတစ္ခ်ိန္ေတာ့ ငါက မင္းကို ေသခ်ာေပါက္
ကယ္တင္ေပးမွာပါ ။ ''
ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ဝိဇၨာဖန္းက အက်ႌလက္ကို

ေဝွ႕ယမ္းလိုက္သည္ ။ ထိုအခါ ေလလွိုင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး
ဧရာမသိမ္းငွက္ႀကီးကလဲ က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္၏ ။
သိမ္းငွက္ႀကီးက ေတာင္ပံႀကီးမ်ားကို ခတ္လိုက္ရာ
ေလလွိုင္းတစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး အေဝးမိုးကုတ္စက္ဝိုင္းတြင္
လ်င္ျမန္စြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ လင္းရန္တို႔ကေတာ့ ေတာင္တစ္ေတာင္ေပၚတြင္

ရွိေနေသာ သစ္ပင္တစ္ပင္ႀကီးေပၚတြင္
ဆင္းသက္လိုက္ၾကသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က
ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့ ဝိဇၨာဖန္းတို႔ဆီကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ၾက၏
။
ေရွာင္ယန္က လက္သီးကို ျဖည္းညင္းစြာ ဆုပ္လိုက္မိသည္ ။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူက ဝိဇၨာဖန္းကို ရွာေတြ႕ခဲ့ၿပီ ျဖစ္၏ ။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူက တစ္ေယာက္တည္း ခါးသီးစြာ
သည္းခံေနရန္ မလိုအပ္ေတာ့ေပ ။ လက္ရွိေရွာင္ယန္၏
စြမ္းရည္အရ သူက ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ
နတ္ဆိုးအဆိပ္အမွတ္အသားက ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္း ရွိေနၿပီျဖစ္၏။
သူက တစ္ႀကိမ္တည္းႏွင့္ လုံးဝ မသန္႔စင္ႏိုင္ေသာ္လည္း
အနည္းဆုံးေတာ့ သူက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သန္႔စင္ႏိုင္စြမ္း
ရွိေနပါေသးသည္ ။
နတ္ဆိုးအဆိပ္အမွတ္အသားထဲတြင္ ရွိေနေသာ
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားက အလြန္အစြမ္းထက္လြန္းလွ၏ ။
တစ္ႀကိမ္တည္း သန္႔စင္လိုက္မည္ဆိုလၽွင္ သူ႔အတြက္
အက်ိဳးမရွိႏိုင္ေပ ။ တစ္ဆင့္ခ်င္း သန္႔စင္ျခင္းကသာ ပို၍
သင့္ေတာ္၏ ။
"ေရွာင္ယန္.....မင္းက ဘယ္ကိုသြားဖို႔ စဥ္းစားထားတာလဲ ''
လင္းရန္က ေရွာင္ယန္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္ၿပီး အျပဳံးႏွင့္

ေမးလိုက္၏ ။
"ေဆးေက်ာင္းေဆာင္က ဘယ္ေနရာမွာ ရွိေနတာလဲ ''
ေရွာင္ယန္က ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္ပါသည္ ။ သူက ပတ္လည္ကို

လွည့္ၾကည့္ၿပီး ရွက္ရြံ႕စြာ ေမးလိုက္၏ ။ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္က
အလယ္ကုန္းေျမႀကီး၏အလယ္တြင္ ရွိေနေၾကာင္း သူက
သိထားပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေနရာအတိအက်ကိုေတာ့ မသိေပ
။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ လင္းရန္က မ်က္ခုံးပင့္လိုက္၏ ။

ေဆးေက်ာင္းေဆာင္၏ နာမည္ကို အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲရွိ
လူတိုင္းသိေနၾကသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္က ထိုေမးခြန္းကို
ေမးလိမ့္မည္ဟု သူလဲ လုံးဝထင္မထားခဲ့ေခ်။
"ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ရွိေနတဲ့ ေနရာက ေဆးၿမိဳ႕ေတာ္လို႔
ေခၚတယ္ ။ အဲဒီေနရာကေတာ့ ဒီကုန္းေျမႀကီးတစ္ခုလုံးမွာရွိတဲ့

ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ေတြ အမ်ားဆုံးေနရာပဲ ။ ေဆးၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕
ကီလိုမီတာ(၅၀၀) အတြင္းမွာေတာ့ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္
အဖြဲ႕အစည္းေတြရဲ႕ ပိုင္နက္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္ ။
အဲဒီေနရာကိုေတာ့ ေဆးနယ္ေျမလို႔ ေခၚတယ္ ။ ဒီေနရာကေန
ေဆးၿမိဳ႕ေတာ္ကို သြားဖို႔ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို ေဝးတယ္ ။
ငါတို႔က ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းေတြကို သုံးၿပီး
သြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ တစ္လေလာက္ေတာ့ ၾကာလိမ့္မယ္ ။ ''
လင္းရန္က လက္ႏွစ္ဖက္ ျဖန္႔ၿပီး ရွငး္ ျပလိုကသ

္ ည္ ။
''အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ မင္းပဲလမ္းျပလိုက္ေတာ့ ။ငါတို႔အရင္ဆုံး
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း ရွိတဲ့ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ကို ရွာၾကရေအာင္ ။
ၿပီးရင္ေတာ့ ေဆးၿမိဳ႕ေတာ္ဆီကုိ ျမန္ျမန္သြားၾကတာေပါ့ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ရယ္လိုက္သည္ ။ သူကို လမ္းျပေပးမည့္

လူတစ္ေယာက္ရွိေနသည္မွာ ပို၍ အဆင္ေျပ၏ ။ သူက
လမ္းမသိသည့္ လူတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ သြားလာေနရန္
မလိုအပ္ေတာ့ေပ ။ ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲက စတင္ရန္
အခ်ိန္လိုေသးေသာ္လည္း သူက ေရွာင္ယိရွန္ႏွင့္ ဇိယန္ကို
ရွာေဖြရန္ လိုအပ္ပါေသးသည္ ။
"ေကာင္းၿပီေလ.......''
လင္းရန္က ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။

"မင္းက ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွာ က်င္းပမဲ့ ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲကို
ဝင္ၿပိဳင္ဖို႔ စဥ္းစားေနတာ မဟုတ္လား ။
ဟီးးဟီးး.တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ လွ်ဴခ်င္းရဲ႕ကလန္ကလည္း
အဲဒီနယ္ေျမမွာရွိတယ္ ။ ''
"လွ်ဴခ်င္း......ဟုတ္လား....''
ရင္းႏွီးေနသည့္ နာမည္ကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

ျပဳံးလိုက္သည္ ။ သူကလဲ ထိုလူငယ္အေပၚ အေတာ္ေလး
ေလးစားမိပါသည္ ။
"သူကလဲ မင္းကို ေတာ္ေတာ္ေလး သတိရေနတာ ။ ၿပီးေတာ့
မင္းအေၾကာင္းကို မၾကာခဏ ေျပာဖူးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အခု

သူက ကလန္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနၿပီဆုိေတာ့ အဆင့္လည္း
ေတာ္ေတာ္ျမင့္ေနၿပီေပါ့ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ။ သူက
မၾကာခဏဆိုသလို ကလန္ထဲမွာရွိတဲ့ အဘိုးႀကီးေတြရဲ႕
ဖိႏွိပ္မွုေတြေၾကာင့္ အေတာ္ေလး အခက္အခဲၾကဳံရတာပဲ ။ ''
လင္းရန္က ရယ္လိုက္သည္ ။
"တကယ္လို႔ ငါတို႔က လမ္းၾကဳံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ဆီကို
သြားၾကည့္ၾကတာေပါ့ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ရယ္လိုက္သည္ ။ သူကလဲ

အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထဲရွိ မိတ္ေဆြမ်ားကို အမွန္တကယ္
သတိရေနခဲ့၏ ။
လင္းရန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက အ

ေတာင္ပံမ်ားကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ခ်က္ခ်င္း ခတ္လိုက္၏ ။
ထို႔ေနာက္ အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ အေဝးသို႔
ပ်ံသန္းသြားၾကပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ေလထဲတြင္ ေလွ်ာက္လွမ္းလာၿပီး
သူ႔ေနာက္မွ လိုက္ပါလာ၏ ။
………………..
အလြန္ထူးျခားဆန္းၾကယ္ေသာ ကမၻာႀကီးထဲတြင္ …
ေကာင္းကင္ေပၚရွိ တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားက
နတ္ဘုံနတ္နန္းတစ္ခုအလား ထင္မွတ္ရသည္ ။ ထို႔ျပင္
ဤေနရာတြင္ ရွိေနေသာ စြမ္းအင္မ်ားကလည္း
ထူးထူးျခားျခားကို သိပ္သည္းလြန္းလွ၏ ။ ဤေနရာတြင္
ေလ့က်င့္မည္ဆိုလွ်င္ တစ္ျခားေနရာမ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ပို၍ တိုးတက္လာႏိုင္ပါသည္ ။
ဤေနရာက မတ္ေစာက္ေသာ ေတာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္

ျပည့္ႏွက္ေနသည္ ။ ရံဖန္ရံခါ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ
အလင္းတန္းမ်ား ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ေတာင္ထိပ္မ်ားေပၚမွ
ထြက္ေပၚလာေသာ အစြမ္းထက္ အေငြ႕အသက္မ်ားေၾကာင့္
တျခားေနရာမ်ားရွိ လူမ်ားကေတာ့ စိတ္ဝင္တစား

ၾကည့္မိႏိုင္ပါသည္ ။
ထိုေတာင္မ်ားထဲတြင္ အလြန္အမင္းကို မတ္ေစာက္ေသာ

ေတာင္တစ္ေတာင္ကေတာ့ တိမ္မ်ားထဲတြင္ ရွိေန၏ ။
ထိုေတာင္ထိပ္ကေတာ့ တိမ္မ်ားထဲသို႔ ထိုးေဖာက္ေနေသာ
ဧရာမဓားႀကီးသဖြယ္ ထင္မွတ္ရသည္ ။ ေတာင္ေအာက္မွ
ေမာ့ၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ တိမ္မ်ားႏွင့္ လႊမ္းျခဳံေနေသာ
ေတာင္ထိပ္ကို ျမင္ရန္ပင္ ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္ ။
တိမ္မ်ား ၊ ျမဴခိုးမ်ား လႊမ္းျခဳံေနေသာ ေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္

အစိမ္းေရာင္ ေက်ာက္တုံးႀကီးတစ္ခု ရွိေန၏ ။
မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ကလည္း ေက်ာက္တုံးေပၚတြင္ တင္ပ်ဥ္ေခြ
ထိုင္ေနပါသည္ ။ သူမက ေလ့က်င့္ေနပံုရၿပီး
အသက္႐ုလိုက္တိုင္း ခ်ီစြမ္းအင္မ်ားက ႏွာေခါင္းထဲမွ
ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ျဖစ္ေန၏ ။
ထိုမိန္းမပ်ိဳက အစိမ္းေရာင္အဝတ္အစားမ်ားကို
ဝတ္ဆင္ထားသည္ ။ သူမက အလြန္လွပၿပီး ဆြဲေဆာင္မွုရွိသည့္
အေငြ႕အသက္မ်ား ျပည့္ႏွက္ေန၏ ။ ေသးက်ဥ္ေသာ
ခါးေလးေပၚတြင္ ခရမ္းေရာင္ခါးပတ္တစ္ခု
ပတ္ထားသည့္အတြက္ ဆြဲမက္ဖြယ္ေကာက္ေၾကာင္းမ်ားက
အထင္းသားေပၚလြင္ေနသည္ ။ အကယ္၍
သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္လည္း
ဖန္းခ်င္းအာ ထက္မေလ်ာ့ေသာ ဆြဲေဆာင္မွုမ်ိဳး ရွိေနသည့္
မ်က္ႏွာလွလွေလးတစ္ခုကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မည္ ။
မ်က္လုံးေလးမ်ားကလည္း အလြန္ထူးျခားလြန္းလွ၏ ။
ထိုမိန္းမပ်ိဳကို ၾကည့္လိုက္လွ်င္ စိတ္ထဲရွိ ေဒါသမ်ားပင္
ေျပသြားေစႏိုင္ပါသည္ ။
ထိုမိန္းမပ်ိဳေလးကေတာ့ ငရဲျပည္မွ ၾကာပန္းေလးကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနၿပီး

နတ္သမီးတစ္ေယာက္အလား ထင္မွတ္ရ၏ ။
သူမ၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးဆီမွ အလြန္ထူးျခားသည့္ စြမ္းအင္မ်ား
ထြက္ေပၚေနၿပီး အေဝးမွ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ သူမကို လုံးဝ
ခန္႔မွန္းၾကည့္၍ မရႏိုင္ေပ ။ ထိုမိန္းမပ်ိဳက

သဘာဝတရားႀကီးထဲမွ ေမြးဖြားလာသလို ထင္မွတ္ရၿပီး
ေယာက္်ားေလးမ်ားက သူမ၏ေရွ႕တြင္ ရပ္ေန႐ုံႏွင့္
ရွက္ရြံ႕ေနသလို ခံစားရမည္ ျဖစ္၏ ။
သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားကလည္း ထိုမိန္းကေလးကို လႊမ္းျခဳံေနၿပီး
လမင္းႀကီးကို ေထာက္ပံ့ေပးေနသည့္ ၾကယ္မ်ားပမာ
ထင္မွတ္ရသည္ ။ စြမ္းအင္မ်ားကလည္း သူမ၏
ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေန၏။
ထိုကဲ့သို႔ တိတ္ဆိတ္ေနသည္မွာ တစ္နာရီနီးပါးခန္႔

ၾကာၿပီးေနာက္ မိန္းမပ်ိဳက မ်က္လုံးကို ျဖည္းညင္းစြာ ဖြင့္လိုက္၏
။ သူမက မ်က္လုံးကို ဖြင့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေရႊေရာင္မီး
ေတာက္မ်ားကလည္း မ်က္လုံးထဲတြင္ ဝင္းလက္လာ၏။
ေရႊေရာင္မီးေတာက္ ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ထူးထူးျခားျခား
ဖိအားတစ္ခုကလည္း ပ်ံ႕ႏွံလာပါသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ ဖိအားေၾကာင့္
ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားကပင္ အနည္းငယ္
လွုပ္ရွားလာ၏ ။
မိန္းမပ်ိဳေလးကေတာ့ လွပစြာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ။

သူမ၏ပုံသ႑ာန္က ထူးထူးျခားျခားကို ဆြဲေဆာင္မွု ရွိလြန္းလွ၏
။ ထို႔ေနာက္ သူမက ေနာက္ဖက္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး
ျပဳံး႐ုံေလးျပဳံးကာ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"အဘိုးႀကီးလင္း......ထြက္လာခဲ့ပါ ''
ထိအ
ု ျပဳံးက အေတာ္ေလးကို လွပလြန္းသည္ ။ ထိုအရာေၾကာင့္
သဘာ၀တရားႀကီးကပင္ အနည္းငယ္ ေတာက္ပလာသေယာင္
ထင္မွတ္ရသည္ ။ မိန္းမပ်ိဳ၏ စကားသံေပၚလာၿပီးေနာက္
ေနာက္ဖက္မွ အရိပ္တစ္ခုေပၚလာ၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထိုအရိပ္က
အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာပါသည္ ။ သူက
မိန္းမပ်ိဴေလးကို အ႐ိုအေသေပးၿပီး ရယ္လိုက္၏ ။
"သခင္မေလးရဲ႕ အာ႐ုံခံႏိုင္စြမ္းေတြက ပိုပိုၿပီး
ေၾကာက္စရာေကာင္းလာတာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္က
ေရာက္႐ုံပဲရွိေသးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ရွာေတြ႕သြားၿပီ ။ ''

မိန္းမပ်ိဳေလးကေတာ့ ျပန္မေျပာေပ ။ သူမက နဖူးေပၚသို႔

က်လာသည့္ အနက္ေရာင္ဆံႏြယ္မ်ားကို သပ္ၿပီး ေမးလိုက္၏ ။
"အဘိုးႀကီးလင္း.......ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ။''
"ဒီအဘိုးႀကီးက ကိစၥမရွိဘဲ သခင္မေလး ေလ့က်င့္တာကို လာၿပီး
မေႏွာင့္ယွက္ရဲပါဘူး ။ ''
ထိုလူက ေခါင္းေမာ့လိုက္ရာ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္၏မ်က္ႏွာ

ေပၚလာသည္ ။ သူကေတာ့ ေရွာင္ယန္ကို
ကာကြယ္ေပးခဲ့ဖူးသည့္ လင္းရင္ျဖစ္ပါသည္ ။ သူ၏ ေရွ႕တြင္
ရွိေနသည့္ မိန္းမပ်ိဳကေတာ့ ေရွာင္ယန္ ေန႔တိုင္းသတိရေနသည့္
ရွင္းအာမွ လြဲလွ်င္ မည္သူမ်ား ျဖစ္ဦးမည္နည္း။
"ကၽြန္မက ကလန္ထဲက ကိစၥေတြကို လုံးဝစိတ္မဝင္စားဘူး ။ ''

ရွင္းအာက ေျပာလိုက္ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏

လက္ဖဝါးေပၚတြင္ ျမဴခိုးမ်ား ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္
ထိုအရာက လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာအျဖစ္
ေျပာင္းလဲသြားပါသည္ ။ ထိုမ်က္ႏွာေလးကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးေပၚ၌ ရွားရွားပါးပါး
အျပဳံးေလးတစ္ခု ေပၚလာ၏ ။
ထိုအရာကို ၾကားသည့္အခါ လင္းရင္က ရယ္လိုက္သည္ ။ သူက

စေနာက္သလို ေျပာလိုက္၏ ။
"ကၽြန္ေတာ္ေျပာမဲ့ကိစၥကို သခင္မေလးက ေသခ်ာေပါက္
စိတ္ဝင္စားမွာပါ ။ ''
ရွင္းအာ၏မ်က္လုံးေလးမ်ားကေတာ့ ျမဴခိုးထဲရွိ လူငယ္၏မ်က္ႏွာ

ေလးကို စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ သူမက လင္းရင္၏စကားကို
ၾကားသည့္အခါ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္

အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္၏ ။
"ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ...... ေျပာပါဦး ''
လင္းရင္က ေခ်ာင္းဟန္႔ၿပီး ျဖည္းညင္းစြာ ေျပာလိုက္၏ ။
"ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆုံးရခဲ့တဲ့သတင္းေတြအရ ေရွာင္ယန္လို႔
ေခၚတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က အလယ္ကုန္းေျမႀကီးရဲ႕
ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ ေပၚလာခဲ့တယ္ ။ ''
"ေဖာက္.....''
ထိုအခ်ိန္တြင္ လူငယ္ေလး၏မ်က္ႏွာပုံစံ ျမဴခိုးမ်ားက

ျပန္႔က်ဲသြားသည္ ။ မိန္းမလွေလးကလည္း မသိမသာ
တုန္လွုပ္သြား၏ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူမက သက္ျပင္းခ်ၿပီး
တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္ ။
"အဲဒါေသခ်ာရဲ႕လား........''
"ကၽြန္ေတာ့္အထင္ ေျပာရရင္ေတာ့ အဲဒါသူျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း
မ်ားပါတယ္ ။ ''
လင္းရင္က အျပဳံးႏွင့္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
မိန္း မပ်ိဳက ႐ုတ္တရက္ ျပန္လွည့္လာ၏ ။ သူမကလဲ

အေတာ္ေလးကို ဝမ္းသာေနပုံ ရသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
ေတာင္ထိပ္ေပၚမွ ဆင္းသက္သြားၿပီး အနည္းငယ္ပင္
ေတြေဝေနျခင္း မရွိပဲ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ကၽြန္မက ဂူႏိုင္ငံထဲကေန ထြက္သြားမယ္လို႔ အမိန္႔ေပးလိုက္
…''

အပိုင္း (၁၀၃၈) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၃)}
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္း က်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ျခင္း
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ အလင္းတန္းတစ္ခုက
ပ်ံသန္းလာသည္ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏ လ်င္ျမန္လြန္းလွေသာ
အရွိန္ေၾကာင့္ ေလလွိုင္းမ်ားကပင္ ဆက္တိုက္ထြက္ေပၚလာ၏ ။
"ငါတို႔က အခုဆိုရင္ ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမရဲ႕ အဆုံးကို
ေရာက္ေနၿပီ ။ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ကသာ ကိုယ့္ဘာသာပ်ံသန္းၿပီး

သြားမယ္ဆိုရင္ ေဆးနယ္ေျမထဲကို ေရာက္ဖို႔အတြက္
ေနာက္ထပ္ ၂ လ ၃ လ ေလာက္ အခ်ိန္ေပးရမယ္ ။ ဒါေပမယ့္
ငါတို႔က ေတာ္ေတာ္ေလး ကံေကာင္းပါတယ္ ။ ဒီေနရာနဲ႔
မလွမ္းမကမ္းမွာ ေကာင္းကင္ေမပယ္ၿမိဳ႕လို႔ ေခၚတဲ့
ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ရွိတယ္ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ အဲ့ဒီၿမိဳ႕မွာ
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးရဲ႕အလယ္ကို ဦးတည္ေနတဲ့
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းတစ္ခု ရွိေနတယ္ ။ တကယ္လို႔

ငါတို႔ကသာ အဲဒီလွိုဏ္ေခါင္းကေန သြားမယ္ဆိုရင္
အခ်ိန္တစ္ဝက္ေလာက္ သက္သာသြားလိမ့္မယ္ ။ ''
ေရွ႕မွ ဦးေဆာင္ေနသည့္ လင္းရန္က ျပန္လွည့္ၿပီး ေရွာင္ယန္ကို

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလဲ

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူက ေဆးနယ္ေျမထဲသို႔
ျမန္ျမန္ေရာက္ခ်င္သည္သာ ရွိပါသည္ ။ အကယ္၍ သူက
အခ်ိန္ကို တြက္ၾကည့္ရမည္ဆိုလွ်င္ ေရွာင္ယိရွန္တို႔ အဖြဲ႕ႏွင့္
ကြဲကြာေနသည္မွာ ႏွစ္ဝက္ခန္႔ ရွိေနၿပီျဖစ္၏ ။ သူတု႔ိက
မည္သည့္အရာမ်ား ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူလဲ သိခ်င္ေနပါသည္ ။
"ဒါေပမယ့္ မင္းက မင္းရဲ႕မ်က္ႏွာကို ျပန္ၿပီး ဖုံးထားသင့္တယ္ ။
လွ်ပ္စီးေတာင္မွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြေၾကာင့္ လက္ရွိမင္းရဲ႕

ဂုဏ္သတင္းက ဖန္းခ်င္းအာထက္ေတာ့ ေလ်ာ့မွာမဟုတ္ဘူး ။
ၿပီးေတာ့ မင္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ
ေရွးေဟာင္းဇာမဏီေသြးအဆီအႏွစ္လို႔ ေခၚတဲ့အရာလည္း
ရွိေနေသးတယ္ ။ ဖန္းခ်င္းအာက အဲဒါကို အလြယ္တကူ
လက္ေလွ်ာ့မွာ မဟုတ္ဖူး ။ သူကမင္းကို တိတ္တဆိတ္
ရွာေနလိမ့္မယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မင္းက မ်က္ႏွာကို ဖုံးထားတာ
ပိုၿပီးေကာင္းလိမ့္မယ္ ။ ''
လင္းရန္က သတိေပးလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္ကလဲ လင္းရန္၏ အႀကံေပးခ်က္ကို မျငင္းဆန္ခဲ့ေခ် ။

ဝိဇၨာဖန္းကလဲ ယခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳး၌
ေကာင္းကင္နတ္ဆိုးဇာမဏီမ်ိဳးႏြယ္ႏွင့္ ျပႆနာမျဖစ္ရန္
ေရွာင္တိမ္းဖို႔ ေျပာထားခဲ့ပါသည္ ။ ထိုမ်ိဳးႏြယ္မ်ားက
သာမာန္မ်ိဳးႏြယ္မ်ား မဟုတ္ၾကေပ ။ သူတို႔ႏွင့္ပတ္သက္မွု
ဆိုးရြားသြားလွ်င္ ရင္ဆိုင္ရန္ အလြန္ခက္ခဲ၏ ။ အထူးသျဖင့္
သူတို႔က ဝိညာဥ္နန္းေတာ္ကိုလည္း ရင္ဆိုင္ရန္
ရွိေနပါေသးသည္ ။
ေရွာင္ယန္က သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ အေရျပားလို

အရာေလးကို ထုတ္ၿပီး မ်က္ႏွာေပၚကို အုပ္လိုက္၏ ။
ထိုအရာေလးက အျမင္စူးရွသည့္ ပညာရွင္မ်ားအတြက္
အသုံးမဝင္ေသာ္လည္း သာမာန္
႐ုပ္ရည္ေျပာင္းလဲရန္အတြက္ေတာ့ အလြန္အမင္းကို
အဆင္ေျပလွပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က သူႏွင့္ ပထမဦးဆုံး ေတြ႕ခဲ့စဥ္အခ်ိန္ကကဲ့သို႔

မ်က္ႏွာမ်ိဳး ေျပာင္းလဲသြားသည္ကို ျမင္သည့္အခါ လင္းရန္က
အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္မိသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
ျပန္လွည့္ၿပီး ေရွ႕တည္တ
့ ည့္ကို ၾကည့္လိုက္၏ ။
သူတို႔၏မ်က္လုံးထဲတြင္ ဧရာမၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕၏
အသြင္သ႑ာန္ကို ဝိုးတဝါး ျမင္ေနရပါသည္ ။
"သြားၾကစို႔ ...... ငါတို႔က ေရာက္ေတာ့မယ္ ။
ျမန္ျမန္သြားၾကမယ္ ။ ''
လင္းရန္က လက္ကို ေဝွ႕ရမ္း ျပလိက

ု ္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
အရွိန္တင္ၿပီး အေဝးက လူႀကီးဆီကို ပ်ံသန္းသြား၏ ။
ေရွာင္ယန္ကလဲ ေနာက္မွ လိုက္လာပါသည္ ။
သို႔ရာတြင္ သူတို႔က ၿမိဳ႕ႀကီး၏ အသြင္သ႑ာန္ကို

ျမင္ခဲ့ရေသာ္လည္း လင္းရန္တို႔က မိနစ္(၂၀)ခန္႔နီးပါး ပ်ံသန္းၿပီးမွ
ဧရာမၿမိဳ႕ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရ၏ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က
ေကာင္းကင္ေပၚမွ ဆင္းသက္လာၿပီး ေကာင္းကင္ေမပယ္ၿမိဳ႕ဟု
ေခၚေသာ ၿမိဳ႕ထဲသို႔ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ဝင္လာႏိုင္ခဲ့သည္ ။
ေရွာင္ယန္က ၿမိဳ႕ထဲကို ေရာက္လာၿပီးေနာက္ ေလဟာနယ္

လွိုဏ္ေခါင္းဆီကို အေလာတႀကီး မသြားခဲ့ေပ ။ သူက
ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ရွိေနေသာ အႀကီးဆုံး ေလလံအိမ္ဆီကို သြားခဲ့၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ေငြကုန္ေၾကးက် ခံၿပီး သားရဲမီးေတာက္ ၃
မ်ိဳးကို ဝယ္ခဲ့ပါသည္ ။
ထိုသားရဲမီးေတာက္ ၃ မ်ိဳးက ေမွာ္သားရဲမ်ား၏ ခႏၶာကိုယ္ဆီမွ

ရလာျခင္းျဖစ္၏ ။ သူတို႔၏ အစြမ္းက ေကာင္းမြန္သည္ဟု
မသတ္မွတ္ႏိုင္ေပ ။ တစ္ခ်ိဳ႕ မီးေတာက္က ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားႏွင့္
ဖန္တီးထားေသာ မီးေတာက္တစ္ခုကိုပင္ မယွဥ္ႏိုင္ၾကေပ ။
သို႔ရာတြင္ ေမွာ္သားရဲမ်ား၏အဆင့္ကို ၾကည့္ရန္ လိုအပ္၏ ။
ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အစြမ္းထက္ေသာ
ေမွာ္သားရဲမ်ားတြင္ ရွိေနသည့္ သားရဲမီးေတာက္မ်ားက
အေတာ္ေလးကို အစြမ္းထက္လြန္းသည္ ။ ဥပမာအေနျဖင့္
ေျပာရလွ်င္ ဖန္းခ်င္းအာ၏ အနက္ေရာင္မီးေတာက္ျဖစ္၏ ။
အကယ္၍ ေကာင္းကင္နတ္ဆိုး ဇာမဏီမ်ိဳးႏြယ္စုက
အဘိုးႀကီးမ်ားသာ ျဖစ္လွ်င္ ေရွာင္ယန္က
ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလုံးမီးေတာက္ကို အစြမ္းကုန္
သုံးလိုက္လွ်င္ပင္ တဖက္လူကို ဖိႏွိပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ် ။
ထိုအရာက စြမ္းအား ကြာဟမွုပင္ျဖစ္၏ ။
ေရွာင္ယန္က ထို႔ကဲ့သို႔ သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို

ဝယ္ယူေနသည့္အတြက္ လင္းရန္ကလဲ အေတာ္ေလး
အံ့ၾသေနမိသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္က

ရွင္းမျပသည့္အတြက္ သူကလဲ မေမးခဲ့ေပ ။ ေရွာင္ယန္က
ထိုအရာမ်ားအားလုံးကို ဝယ္ယူၿပီးေနာက္ လင္းရန္ႏွင့္အတူ
ေကာင္းကင္ေမပယ္ၿမိဳ႕၏အလယ္ကို ထြက္သြားခဲ့၏ ။
……………
ေရွာင္ယန္က ေကာင္းကင္ေမပယ္ၿမိဳ႕၏အလယ္တြင္ ရွိေနေသာ

ကြင္းျပင္ႀကီးထဲတြင္ ရပ္ေနသည္ ။ သူက ေပ(၁၀၀၀)ခန္႔
ျမင့္မားေသာ ေလဟာနယ္တြင္းေပါက္ႀကီး ၾကည့္ေနရင္း
ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္မိ၏ ။ အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္သာ
ဤကဲ့သို႔ ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္အရာမ်ိဳး ရွိပါသည္ ။
''ေကာင္းကင္ေမပယ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းကို
သိုင္းဝိဇၨာ ၂ ေယာက္က အတူတူ ဖန္တီးထားခဲ့တာ ။ ဒါေၾကာင့္

အရမ္းကို တည္ၿငိမ္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာ သုံးေနခဲ့တာေတာင္
ေလဟာနယ္မုန္တိုင္း တစ္ခုမွ ေပၚမလာခဲ့ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္

ေကာင္းကင္ေမပယ္ၿမိဳ႕ကို ကီလိုမီတာ (၅၀၀) အတြင္း
ဘယ္ၿမိဳ႕မွ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က အံ့ၾသေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

လင္းရန္က အျပဳံးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
"သိုင္းဝိဇၨာ ၂ ေယာက္.....ဒါေၾကာင့္ကိုး… ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလဲ ႐ုတ္တရက္

နားလည္သြားသည္ ။ လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း သူျမင္ခဲ့သည့္
သိုင္းဝိဇၨာမ်ား၏ အေရအတြက္က လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ေရတြက္၍
ရႏိုင္ပါသည္ ။ သိရ
ု႔ ာတြင္ ေရွာင္ယန္က သိပ္မၾကာခင္
ရက္ပိုင္းအတြင္း လွ်ပ္စီးေတာင္ေပၚတြင္ သိုင္းဝိဇၨာ
အနည္းငယ္ကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရ၏ ။ ယခင္တုန္းကေတာ့ ထိုကဲ့သို႔
အစြမ္းမ်ိဳးက သူ႔အတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလးကို
ထူးျခားလြန္းလွေပသည္ ။
"သြားၾကစို႔..... ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္ ေနာက္က်ေနၿပီ ။
တကယ္လို႔ ငါတို႔က ဆက္ၿပီး အခ်ိန္ဆြဲေနမယ္ဆိုရင္
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းက ဒီေန႔အတြက္ ပိတ္သြားလိမ့္မယ္ ။ ''
လင္းရန္က လက္ကို ေဝွ႕ရမ္းၿပီး ေလွကားေပၚသို႔ လွ်င္ျမန္စြာ

တက္သြားသည္ ။ ထို႔ေနာက္
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း၏ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ
အေစာင့္ႏွစ္ေယာက္ကို က်သင့္ေငြ ေပးလိုက္ၿပီး
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲကို ဝင္လိုက္၏
။ လင္းရန္က ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲကို မဝင္ခင္
လက္တစ္ဖဝါးအရြယ္ခန္႔ ရွိေသာ ေလွငယ္ေလးတစ္စင္းကို
ထုတ္လိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္က ထိုအရာကို ျမင္ခဲ့ဖူး၏ ။
" ေလဟာနယ္ေလွ… ''
ထိုအရာက ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲတြင္ ပ်ံသန္းသြားလာရန္

အသုံးျပဳႏိုင္သည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္သည္ ။ ေရွာင္ယန္တို႔အဖြဲ႕က
အလယ္ကုန္းေျမကို လာခဲ့စဥ္ ထိုကဲ့သို႔ အရာတစ္ခုကို စီးခဲ့ဖူး၏

။ သို႔ရာတြင္ လင္းရန္ဆီ၌ ရွိေနသည့္ ေလွ၏
အရည္အေသြးကေတာ့ သိပ္မေကာင္းလွေပ ။
သာမာန္အဆင့္သာ ျဖစ္၏ ။
"ေလဟာနယ္ေလွတစ္စီးက အရမ္းကို တန္ဖိုးႀကီးတယ္ ။
ဒီပစၥည္းက ႐ိုးရွင္းၿပီး မလွပေပမယ့္ ငါက ဒါကိုရဖို႔အတြက္

ေရႊဒဂၤါးႏွစ္သန္းေလာက္ ကုန္ခဲ့တယ္ ။ ငါက
အဲဒီေရႊဒဂၤါးႏွစ္သန္းကို ရဖို႔အတြက္ အဆင့္ ၆
ေမွာ္သားရဲႏွစ္ေကာင္ကို အသက္စြန္႔ၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့ရတာ ။ ''
ေရွာင္ယန္၏မ်က္လုံးကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
လင္းရန္၏မ်က္ႏွာက အနည္းငယ္ နီရဲလာ၏ ။ သူက
သူ႔ကိုယ္သူ ခုခံကာကြယ္ ေျပာဆိုလိုက္ပါသည္ ။
"ဟီးဟီး.....။ ဒါေပမယ့္ ငါက အဲဒီ အဆင့္ ၆ ေမွာ္သားရဲ ၂
ေကာင္ကို သတ္လိုက္ၿပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဂူတစ္ဂူထဲကို

ကံေကာင္းၿပီး ေရာက္သြားခဲ့တယ္ ။ ငါသုံးေနတဲ့

လွုပရ
္ ွားမွုဆိုင္ရာ ဒိုသိုင္းပညာက အဲဒီေနရာကေန ရလာခဲ့တာပဲ
။ အဲဒီဒိုသိုင္းပညာက အသုံးျပဳတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး
အ႐ုပ္ဆိုးေပမယ့္ အဲဒါက အလယ္အလတ္ ဒီအဆင့္
ဒိုသိုင္းပညာတစ္ခုပဲ ။ ''
လင္းရန္က အဆုံးထိ ေျပာျပလိုက္သည္ ။ ၾကည့္ရသည္မွာ

သူက ထိုအခ်ိန္တြင္ အေတာ္ေလးကို ကံေကာင္းသြားခဲ့ပုံ
ရပါသည္ ။
"အဲဒီလွုပ္ရွားမွုဆိုင္ရာ ဒိုသိုင္းပညာကို ဘယ္လို နာမည္ေခၚလဲ ။
''
ေရွာင္ယန္က အနည္းငယ္ စိတ္ဝင္စားေန၏ ။ သူက

လင္းရန္၏လွုပ္ရွားမွု နည္းစနစ္ကို ျမင္ခဲ့ဖူးပါသည္ ။ ထိုအရာက
အ႐ုပ္ဆိုးေသာ္လည္း အေတာ္ေလး အသုံးဝင္၏ ။
"လင္းႏို႔ဘဲေရွာင္တိမ္းေရး မီးေျခလွမ္း ''

လင္းရန္က ေခါင္းကုတၿ္ ပီး ရွက္ရြံ႕စြာ ေျပာလိက

ု ္၏ ။
ထိုလွုပ္ရွားမွုဆိုင္ရာ ဒိုသိုင္းပညာက ေခၚ၍ မေကာင္းေသာ္လည္း
အေတာ္ေလးေတာ့ အသုံးဝင္လသ
ွ ည္ ။
"အဲဒါက ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ့ လွုပ္ရွားမွုဆိုင္ရာ ဒိုသိုင္းပညာ
တစ္ခုပဲ ။ ဒီဒိုသိုင္းပညာရဲ႕ အစြမ္းနဲ႔ဆိုရင္ ၾကယ္ ၆ ပြင့္

သိုင္းဧကရာဇ္တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာင္ မင္းကိုထိခိုက္ေအာင္
လုပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ လူတန္းႀကီးကို ၾကည့္ေနၿပီး

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။
"ဒီလင္းႏို႔ဘဲေရွာင္တိမ္းေရး မီးေျခလွမ္းကို မီးလင္းႏို႔က်င့္စဥ္နဲ႔
တြဲသံုးလို႔ရတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီက်င့္စဥ္ကေတာ့ အဆင့္နိမ့္

ဒီအဆင့္ပဲရွိေသးတယ္ ။ ဟားဟား.....
ငါက အရင္ႏွစ္ေတြအတြင္း ဒီေလာက္အထိ

စြမ္းအားျမင့္တက္လာခဲ့တယ္ဆိုတာ အဲဒီ မီးလင္းႏို႔ ခ်ီက်င့္စဥ္ရဲ႕
ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ပဲ ။ ''
လင္းရန္က ေရွာင္ယန္၏အနားကို တိုးသြားၿပီး ဂုဏ္ယူစြာ

ရယ္လိုက္သည္ ။
ထိစ
ု ကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလည္း ရယ္လိုက္မိ၏
။ သူက ရင္ထဲတြင္ တိုးတိုးေလး သက္ျပင္းခ်လိုက္မိပါသည္ ။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ မီးေတာက္မႏၲန္က အဆင့္နိမ့္ ဒီအဆင့္ကို
ေရာက္ေနပါၿပီ ။ ထိုကဲ့သို႔အဆင့္ ခ်ီက်င့္စဥ္က
သိုင္းဧကရာဇ္အဆင့္တြင္ေတာ့ သူ႔အတြက္ လုံေလာက္၏ ။
သို႔ရာတြင္ ယခုေတာ့ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို
ေရာက္သြားသည့္အတြက္ သူ႔အတြက္ ခ်ီက်င့္စဥ္ လိုအပ္ခ်က္က
ပို၍ ျပင္းထန္လာသည္ ။ ၾကည့္ရသည္မွာ သူက
ခ်ီက်င့္စဥ္၏အဆင့္ကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျမွင့္တင္ရန္
လိုအပ္ေနေသး၏ ။
"ငါက ေဆးနယ္ေျမထဲကို သြားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့
တစ္ခ်ိဳ႕အရာေတြကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ ျပင္ဆင္ဖို႔ လိုေနၿပီ ။

ငါက မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္တာ အေကာင္း
ဆုံးပဲ ။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ လက္က်န္
အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္ေတြက သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး
မီးၾကာပန္းကို တစ္ႀကိမ္ပဲ သုံးလို႔ရေတာ့မယ္ ။ အဲဒါက
မလုံေလာက္ေသးဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္မိ၏ ။ သူက

သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို ေရာက္ေသာ္လည္း ေဖးရန္လို
မေကာင္းဆိုးဝါးအိုႀကီးမ်ားကို သတ္ရန္ အစြမ္းထက္ ဝွက္ဖဲက
ဤသုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး မီးၾကာပန္းသာျဖစ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သူက ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။
ေဆးနယ္ေျမက အလယ္ကုန္းေျမႀကီး၏အလယ္တြင္
တည္ရွိပါသည္ ။ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ လြဲလွ်င္
ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ထက္ အားနည္းျခင္းမရွိေသာ အစြမ္းထက္
အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းမ်ားစြာလည္း ရွိေန၏ ။ အကယ္၍ သူက
ဤေနရာတြင္ အသက္ရွင္ခ်င္သည္ဆိုလွ်င္ အစြမ္းထက္

ဝွက္ဖဲမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေနစဥ္ လူတန္းႀကီးက

သူတို႔၏ အလွည့္ကို ေရာက္လာ၏ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း
ဧရာမေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းႀကီးထဲကို ဝင္သြားၾကပါသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလဟာနယ္လွုပ္ရွားမွု အသံမ်ားေပၚလာၿပီး
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။
……………..
အနက္ေရာင္ ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းႀကီး၏အတြင္းထဲတြင္
ေလဟာနယ္စြမ္းအားမ်ားႏွင့္ ဖန္တီးထားေသာ ေလဟာနယ္နံရံ
၂ ခု ရွိေနသည္ ။ အကယ္၍ ထိုေလဟာနယ္နံရံမ်ားကို
ျဖတ္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အဆုံးမဲ့ အေမွာင္ထုႀကီးကိုသာ ျမင္ေနရ၏
။ ထိုကဲ့သို႔ အေမွာင္ထုႀကီးက အဆုံးမရွိသလို ထင္မွတ္ရၿပီး

ရင္ထဲတြင္ ေအးစက္သြားႏိုင္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ႐ိုးရွင္းေသာ ေလွေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္စဥ္

လင္းရန္ကလဲ သူ႔ေရွ႕တြင္ ထိုင္လိုက္၏ ။ သူက
ေလဟာနယ္ေလွကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနပါသည္ ။ သူတို႔၏
ပတ္လည္တြင္လည္း အရြယ္အစားမ်ိဳးစုံရွိေသာ
ေလဟာနယ္ေလွမ်ား ရွိေန၏ ။
လူေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ခရီးသြားလာရသည့္အခ်ိန္တြင္
တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းကပင္
ေျခာက္ကပ္ေနျခင္းမရွိေတာ့ေပ ။ သူတို႔၏ ပတ္လည္တြင္
ရယ္ေမာသံမ်ား ၊ စကားေျပာဆိုသံမ်ား အႀကိမ္ႀကိမ္
ထြက္ေပၚလာေန၏ ။
"ငါတို႔က ဒီေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းကို ျဖတ္သြားႏိုင္ဖို႔အတြက္
တစ္လေလာက္ အခ်ိန္ေပးရမယ္ ။ မင္းက

ေကာင္းေကာင္းအနားယူလိုက္ဦး ။ ဒီေလွကို ငါပဲထိန္းခ်ဳပ္ရင္
အဆင္ေျပပါတယ္ ။ ''
လင္းရန္က ေလဟာနယ္ေလွကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေမာင္းႏွင္ေနရင္း

ေရွာင္ယန္ကို ျပန္လွည့္ေျပာလိုက္၏ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလည္း

လင္းရန္၏စကားကို ျငင္းပယ္ေနျခင္း မရွိေပ ။ သူက အျပဳံးႏွင့္
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပင္ သူကလဲ မီး
ေတာက္ဖန္တီးျခင္း က်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ရန္အတြက္
အခ်ိန္တစ္လ လိုအပ္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္၏ေခါင္းထဲ၌ အေတြးတစ္ခု ေပၚလာစဥ္

အနီေရာင္စာရြက္လိပ္ေလး တစ္ခုက ခ်က္ခ်င္းထြက္လာ၏ ။
ထိုစာရြက္လိပ္ဆီမွ အပူရွိန္တစ္ခုလည္း ထြက္ေပၚလာေနပါသည္
။ ထိုအရာက နတ္ဆိုးမီးေတာက္ေတာင္ၾကားမွ ေရွာင္ယန္
ရလာခဲ့သည့္ မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ပင္ ျဖစ္၏ ။
မူလက မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို အသက္

ေျပာင္းလဲမီးေတာက္အျဖစ္ ဖန္တီးရန္အတြက္ လူ(၃)ေယာက္
ေလ့က်င့္ရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္၏
လက္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ က်င့္စဥ္ကိုေတာ့
နတ္ဆိုးတေစၧအိုႀကီးက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္
ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏ ။
ထိုအရာက လူ(၃)ေယာက္ မလိုေတာ့႐ုံသာမက

ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္ကလဲ
ခႏၶာကိုယ္ထဲရွိ အသက္စြမ္းအားမ်ားကို ကုန္ဆုံးေစႏိုင္ျခင္း
မရွိေတာ့ေခ် ။ ထို႔ေၾကာင့္ မူလစြမ္းအားႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္ ပို၍
အဆင့္ျမင့္၏ ။ အနည္းဆုံးေတာ့ ေရွာင္ယန္က
နတ္ဆိုးတေစၧအိုႀကီး၏ စြမ္းရည္ကို အံ့ၾသသြားမိပါသည္ ။
ဒိသ
ု ိုင္းပညာတစ္ခုကို တိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ရသည္မွာ
လြယ္ကူသည့္ အလုပ္မဟုတ္ေပ ။
ေရွာင္ယန္က လက္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ စာရြက္လိပ္ကို

ျဖည္းညင္းစြာ ဖြင့္လိုက္၏ ။ သူ၏ စိတ္အာ႐ုံသိစိတ္ကလည္း
အထဲကို ဝင္ေရာက္သြားပါသည္ ။ ထိအ
ု ခ်ိန္တြင္
အခ်က္အလက္မ်ားက သူ၏ေခါင္းထဲသို႔ ေရာက္လာ၏ ။
ထိုအခ်က္အလက္မ်ားကေတာ့ မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို
ေလ့က်င့္သည့္ အစစ္အမွန္ နည္းလမ္းမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က မ်က္လုံးမွိတ္ၿပီး မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို

ေလ့လာေနသည့္အခ်ိန္၌ ေလဟာနယ္ေလွကေတာ့
လင္းရန္၏ထိန္းခ်ဳပ္မွုႏွင့္ ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲတြင္
ပ်ံသန္းေန၏ ။ အလယ္ကုန္းေျမႀကီး၏ အလယ္သို႔
ဦးတည္ေနေသာ ထြက္ေပါက္ကေတာ့ သူတို႔ႏွင့္ အေတာ္ေလးကို
လွမ္းပါေသးသည္ ။

အပိုင္း (၁၀၃၉) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၄)}
သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို သန္႔စင္ျခင္း
က်ယ္ဝန္းေသာ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းႀကီးထဲတြင္
အလင္းတန္းမ်ားစြာ ေတာက္ပေနသည္ ။
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလ်ွင္ ေလွတစ္ခ်ိဳ႕ကို ဝိုးတဝါး
ျမင္ရမည္ျဖစ္၏ ။
လင္းရန္တစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ ေလဟာနယ္ေလွကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္

လံုေလာက္ပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္က
ကူညီေပးစရာမလိုေပ။ သူက
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကိုသာ အာ႐ံုစိုက္ထား၏ ။
အကယ္၍ သူကသာ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းထဲတြင္
သြားလာေနသည့္ တစ္လအတြင္း
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို ေအာင္ျမင္သြားလွ်င္
ေ႐ွာင္ယန္အတြက္ အေတာ္ေလး အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားႏိုင္ပါသည္

။
ဤ မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္က
နတ္ဆိုးမီးေတာက္ေတာင္ၾကား၏ ထိပ္တန္း ဒိုသိုင္းပညာတစ္ခု
ျဖစ္၏ ။ ထိုအရာက အေတာ္ေလးကို ထူးျခားၿပီး
အခ်ိန္တိုအတြင္း ေအာင္ျမင္ရန္လည္း အေတာ္ေလးခက္ပါသည္
။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္က ေလ့က်င့္ရန္
ဆံုးျဖတ္ၿပီးသည့္အတြက္ သူ႔ကို တားဆီးႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ေခ်
။
ေ႐ွာင္ယန္က ပထမေန႔ ခရီးသြားလာေနစဥ္ စာရြက္လိပ္ထဲတြင္

မွတ္သားထားေသာ ေလ့က်င့္ေရး နည္းလမ္းမ်ားကို
လံုးဝအာ႐ံုစိုက္ေန၏ ။ ယခင္တုန္းက
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကေတာ့ လူ (၃)ေယာက္
ေလ့က်င့္ရန္ လိုအပ္ၿပီး အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္
ဖန္တီးရန္အတြက္ သူတို႔၏အသက္စြမ္းအားမ်ားကို စေတးရန္
လိုအပ္၏ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ နတ္ဆိုးတေစၦအိုႀကီးက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၾကာေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီးေနာက္
လက္႐ွိမီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္က ယခင္တုန္းကႏွင့္
လံုးဝကို ကြဲျပားသြားသည္ ။
ျပဳျပင္ထားသည့္ မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို
ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္ယန္က
နတ္ဆိုးတေစၦအိုႀကီး၏စြမ္းရည္ကို အံ့ၾသေနသလို
ခံစားလိုက္ရသည္ ။
သူက ဤမီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္၏ဆိုးက်ိဳးမ်ားကို
ျပင္ဆင္ထားခဲ့သည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေလ့က်င့္ေရး
နည္းလမ္းကလည္း ပို၍ ႐ုပ္ေထြးလာခဲ့၏ ။
စာရြက္ေပၚတြင္ ေရးမွတ္ထားသည့္ နည္းလမ္းမ်ားအရ

ျပင္ဆင္ထားသည့္ မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္က အနည္းဆံုး
သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳး လိုအပ္သည္ ။ ထို႔ေနာက္
ထိုသားရဲမီးေတာက္ (၃)ခုကို ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ေပါင္းစပ္ၿပီး
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားႏွင့္ သန္႔စင္ကာ အဆံုးစြန္ထိ ဖိႏွိပ္ရမည္ျဖစ္၏။

ထိ႔ေ
ု နာက္ ထိုမီးေတာက္ (၃)ခုကို ၿပီးျပည့္စုစ
ံ ြာ
ေပါင္းစပ္ရပါလိမ့္မည္ ။ အကယ္၍ ေအာင္ျမင္သြားလွ်င္
အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္ မ်ိဳးေစ့ေလးတစ္ခု
ျဖစ္ေပၚလာမည္ျဖစ္၏ ။
ထိုမီးေတာက္မ်ိဳးေစ့ေလးက သုတ္သင္႐ွင္းလင္းေရး
မီးၾကာပန္းကို အသံုးျပဳရန္အတြက္ ေ႐ွာင္ယန္ကို
ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ် ။ သူက
တစ္ျခားသားရဲမီးေတာက္မ်ားကို ႐ွာေဖြၿပီး
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ထဲ၌ မွတ္သားထားေသာ
နည္းလမ္းအတိုင္း ထိုမီးမ်ိဳးေစ့ထဲသ႔ို ေပါင္းစပ္ေပးရမည္ျဖစ္၏ ။
ထိုသ႔ိုဆိုလွ်င္ မီးမ်ိဳးေစ့ေလးက ဆက္တိုက္ႀကီးထြားၿပီး
အစြမ္းထက္လာႏိုင္ပါသည္ ။
အကယ္၍ ထိုကဲ့သ႔ို ထိုနည္းလမ္းမ်ိဳးကို

နားေထာင္္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ခက္ခဲမည္မထင္ရေသာ္လည္း
အမွန္တကယ္ ႀကိဳးစားၾကည့္လွ်င္ အေတာ္ေလးကို

ခက္ခဲလြန္းလွသည္ ။ သားရဲမီးေတာက္မ်ားဆိုသည္မွာ
ေနရာအႏွံ႔ ေတြ႔ႏိုင္၏ ။ ေလလံအိမ္ႀကီးမ်ားဆီမွလည္း
ဝယ္ယူႏိုင္ပါသည္ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ ထိုအရာမ်ားကို ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌
ေဘးကင္းစြာ ေပါင္းစည္းရန္က လြယ္ကူသည့္အရာေတာ့
မဟုတ္ေပ ။ မီးေတာက္တိုင္းက အခ်င္းခ်င္း တြန္းကန္ၾက၏ ။
ေကာင္းကင္မီးေတာက္မ်ားက တြန္းကန္ၾကသလို
သားရဲမီးေတာက္မ်ားကလည္း တြန္းကန္ၾကပါသည္ ။ အကယ္၍
သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို ေပါင္းစပ္သည့္အခ်ိန္တြင္
ဂ႐ုမစိုက္မိလွ်င္ ဆိုးဆိုးရြားရြား ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္၏ ။ အကယ္၍
ခႏၶာကိုယ္ထဲ၌ ေမွာ္သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေပါင္းစပ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ပင္ သန္႔စင္သည့္
အလုပ္က အေတာ္ေလးကို ပင္ပန္းလြန္းလွသည္ ။
စိတဝ
္ ိညာဥ္စြမ္းအား လိုအပ္ခ်က္ကလည္း အေတာ္ေလး
ျပင္းထန္၏ ။ မည္သ႔ိုပင္ျဖစ္ေစကာမူ
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္မ်ားက
အေတာ္ေလးကို ထူးျခားလွပါသည္ ။ ထိုအရာက
သန္႔စင္ေနသည့္ အခ်ိန္အေတာအတြင္း မီးေတာက္ထဲသို႔
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကို တြန္းပို႔ေပးရန္ လိအ
ု ပ္၏ ။ ထိုကဲ့သို႔
တြန္းပို႔ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ မီးေတာက္ထဲ႐ွိ ေျပာင္းလဲမုမ်ားကို
ဆက္တိုက္ သတိထားရန္လည္း လိုအပ္ေသးသည္ ။
အကယ္၍ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက အားနည္းေနၿပီဆိုလွ်င္

ဤကဲ့သ႔ို အလုပ္မ်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေခ် ။
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ မီးေတာက္မ်ားကို ေပါင္းစပ္ၿပီး
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သန္႔စင္ရန္က အလြန္အမင္းကို
အႏၱရာယ္မ်ားသည့္ အလုပ္တစ္ခု ျဖစ္သည္ ။ အကယ္၍
ထိုကဲ့သို႔ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္အခ်ိန္ အေတာအတြင္း
တစ္ခုခုမွားယြင္းသြားလွ်င္ ေပါင္းစပ္မုက က်႐ံုးသြားႏိုင္၏ ။
ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ေပါက္ကြဲသြားလွ်င္လည္း
ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္သည့္အက်ိဳးအျမတ္ထက္ ဆိုးက်ိဳးက ပို၍
မ်ားလာႏိုင္ပါသည္ ။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားေၾကာင့္
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္က မူလက်င့္စဥ္ထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပို၍ ခက္ခဲလာႏိုင္၏ ။
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္၏ အခက္အခဲကို
နားလည္လာၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္ယန္ကိုယ္တိုင္ပင္
ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားသည္ ။ ထိုနတ္ဆိုးတေစၦအိုႀကီးက
ၾကယ္ (၇)ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ဟု
ေခၚထိုက္ပါေပသည္ ။
သူက ဤကဲ့သို႔ နည္းလမ္းကို အသံုးျပဳၿပီး
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို တိုးတက္ေအာင္
လုပ္ေဆာင္ခဲ့၏ ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေနေစကာမူ အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္က
ခႏၶာကိုယ္ထဲ႐ွိ အသက္စြမ္းအားကို ထိခိုက္ေစႏိုင္ျခင္း
မ႐ွိေတာ့ေခ် ။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္က
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိခိုက္ေစႏိုင္ျခင္း မ႐ွိဘူးဟု ေျပာ၍ ရပါသည္

။
ေ႐ွာင္ယန္၏စိတ္အာ႐ံုသိစိတ္က စာရြက္လိပ္ထဲမွာ
ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္လာသည္ ။ သူက ေလပူမ်ားကို
မုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ခဏၾကာစဥ္းစားေန၏ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက အက်ႌလက္ကို ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ရာ
ေက်ာက္စိမ္းပုလင္း (၃)ခုက ေပၚလာသည္ ။
ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းမ်ားထဲတြင္ မီးေတာက္အစုအေဝးေလး
(၃)ခုကလည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ေလာင္ကြၽမ္းေန၏ ။
သူတ႔ိုကေတာ့ အျပာေရာင္ ၊ အညိဳေရာင္ ႏွင့္
အနီေရာင္႐ွိၾကသည္ ။ ထိုမီးေတာက္အစုအေဝးေလး (၃)ခုက
ေလလံအိမ္မွ ေ႐ွာင္ယန္ဝယ္လာခဲ့သည့္ မီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးပင္
ျဖစ္သည္ ။ ထိုသားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးက
မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ရန္အတြက္ ျဖစ္၏ ။
"ပထမဦးဆံုး အဆင့္က သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို ငါ့ရဲ႕
ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာ ေပါင္းစပ္ရမယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္က ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းထဲတြင္ ေလာင္ကြၽမ္းေနသည့္

မီးေတာက္မ်ားကို ၾကည့္လိုက္၏ ။ သူက
လက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္ရာ ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းမ်ားက
ေပါက္ကြဲသြားသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ မီးေတာက္အစုအေဝး
(၃)ခုကလည္း ထြက္ေပၚလာပါသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္က
မီးေတာက္အစုအေဝး (၃)ခုကို ၾကည့္ေနၿပီး ေအးစက္စြာ
တစ္ျခားသူမ်ားကေတာ့ မီးေတာက္ (၃)ခုကို သူတို႔၏

ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ေပါင္းစည္းရန္ အနည္းငယ္
ေၾကာက္ရြံႏိုင္ေသာ္လည္း လက္႐ွိေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့
မီးေတာက္မ်ားႏွင့္ ကစားရာတြင္
အထူးကြၽမ္းက်င္ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္ ။
သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာေကာင္းကင္မီးေတာက္
(၃)မ်ိဳးႏွင့္ယွဥ္လိုက္လွ်င္ ထိုသားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳး၏အစြမ္းက

အေတာ္ေလးကို နိမ့္က်၏ ။
ေရွာင္ယန္က ပါးစပ္ဟၿပီး စုပ္ယူလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္

သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို ဝါးၿမိဳလိုက္၏ ။ သားရဲမီးေတာက္
(၃)မ်ိဳးက ေ႐ွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔
ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ အပူ႐ွိန္မ်ား ထြက္မလာခင္
ၾကည္လင္ၾကာပန္း ႏွလံုးမီးေတာက္က ဝန္းရံလိုက္၏ ။
ေကာင္းကင္မီးေတာက္က မီးေတာက္မ်ား အားလံုးထဲတြင္

ထိပ္တန္းဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္ ။ ေ႐ွ႕တြင္ ႐ွိေနေသာ
သားရဲမီးေတာက္မ်ားကေတာ့ အေသးအဖြဲသာ ျဖစ္ပါသည္ ။
ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ
မီးေတာက္ေလးမ်ားကလည္း အနည္းငယ္ ေၾကာက္လာပံုရသည္
။ ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က သေဘာက်စြာ
ျပံဳးလိုက္၏ ။
ထိုလုပ္ငန္းစဥ္က အလြန္အမင္းကို ႐ိုး႐ွင္းၿပီး သူ႔ကို ျပႆနာ

မျဖစ္ႏိုင္ေသးေပ ။ ၾကည္လင္ၾကာပန္းမီးေတာက္က
သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကို အကာအကြယ္မေပးထားလွ်င္ပင္ သူက
ေကာင္းကင္ေတာင္ ေသြးေရကန္ႏွင့္
ေ႐ွးေဟာင္းဇာမဏီေသြးအဆီအႏွစ္ကဲ့သို႔
သဘာဝရတနာမ်ားကိုသံုးၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို သန္႔စင္ခဲ့သည္
။ထို႔ေၾကာင့္ ထိုမီးေတာက္မ်ားက ေပါက္ကြဲသြားလွ်င္ပင္ သူ႔ကို
အနည္းငယ္သာ ထိခိုက္ေစႏိုင္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က စိတ္ထဲ၌ ေတြးလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္

သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကလည္း ပို၍ ေၾကာက္ရြံလာပံုရသည္ ။
အစြမ္းထက္ဒိုခ်ီစြမ္းအင္ (၃)ခုကလည္း
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္မ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာၿပီး လ်င္ျမန္စြာ
ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူတ႔ေ
ို တြက သားရဲမီးေတာက္
တစ္ခုခ်င္းစီကို လႊမ္းျခံဳလိုက္သည္ ။
"ဒုတိယအဆင့္ သန္႔စင္မု''
ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္သည္ ။

ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကလည္း အလို႐ွိသလို စီးဆင္းလာၿပီး
လည္ပတ္ေနသည့္ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္ အစု (၃)ခု အျဖစ္ကို
ေျပာင္းလဲလာ၏ ။ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္အစုမ်ား
လည္ပတ္လာသည္ႏွင့္အမွ် သူတို႔ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ
ဖိအားမ်ားကလည္း သိသိသာသာ ျမင့္တက္လာသည္ ။
ထိုဖိအားေၾကာင့္ ေမွာ္သားရဲမီးေတာက္ အစုအေဝး
(၃)ခုကလည္း စိမ္းတစ္လွည့္ နက္တစ္လွည့္ ျဖစ္လာ၏ ။
ဖိအားမ်ား ျမင့္တက္လာသည့္္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္၏

စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း မီးေတာက္ထဲကို
ဝင္ေရာက္သြား၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သားရဲမီးေတာက္ထဲတြင္
႐ွိေနေသာ မီးေတာက္မ်ိဳးေစ့ေလးက စတင္ေျပာင္းလဲလာသည္ ။
ထိုေျပာင္းလဲမုမ်ားကိုလည္း ေ႐ွာင္ယန္က အေသးစိတ္
သတိထားမိ၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို အသံုးျပဳၿပီး

မီးေတာက္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ ဖိအားမ်ားကို ခံစားမိေနပါသည္ ။
သူ၏လက္႐ွိစိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားအရ ဤကဲ့သ႔ို အလုပ္မ်ိဳးကို
လုပ္ေဆာင္ရသည္မွာ အလြန္လြယ္ကူသည့္
အရာတစ္ခုျဖစ္သည့္အတြက္ အရာအားလံုးက ေခ်ာေမြ႔ေန၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္၏ထူးခြၽန္ေသာ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္
ေစာင့္ၾကည့္ေနမုေၾကာင့္ အဆင့္မ်ား အားလံုးက ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔
စတင္လာသည္ ။ ေပါင္းစပ္မုႏွင့္ သန္႔စင္မုကလည္း
မေတာ္တဆ ျဖစ္ရပ္မ်ိဳး မ႐ွိဘဲ ျဖစ္ေပၚလာသည္ ။ သို႔ရာတြင္
ထိုကဲ့သို႔ သန္႔စင္မုက အခ်ိန္ခဏေလးအတြင္း ၿပီးဆံုးသည့္
အရာတစ္ခု မဟုတ္ေပ ။ သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ သန္႔စင္ေပးရန္ လိုအပ္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ထိုအခ်က္ကို နားလည္ထားသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္

သူက ေလ့က်င့္လိုက္ၿပီးေနာက္ သန္႔စင္မုကို အာ႐ံုစိုက္ေန၏ ။
သူ႔ဆီတြင္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက မ်ားျပားလြန္းလွစြာ
႐ွိေနပါသည္ ။ထို႔ေၾကာင့္ သူက ကုန္ဆံုးသြားမည္ကို စိုးရိမ္စရာ

မလိုအပ္ေပ ။
……………..
ေ႐ွာင္ယန္က သန္႔စင္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းထဲတြင္လည္း အခ်ိန္က လွ်င္ျမန္စြာ
ကုန္ဆံုးသြားသည္ ။ ထိုအခ်ိန္အေတာအတြင္း ေ႐ွာင္ယန္က
ေလက်င့္ေနသည့္အတြက္ လင္းရန္က
အေႏွာင့္အယွက္မေပးခဲ့ေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္က
မည္သည့္အရာကိုမွ စိုးရိမ္ေနစရာမလိုဘဲ
သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို သန္႔စင္ႏိုင္ေလ၏ ။
ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းလွေသာ
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းႀကီးထဲတြင္ တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္
ကုန္ဆံုးသြားသည္ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ဆက္လက္
ေလ့က်င့္ေနေသး၏ ။ သူက ျပန္ၿပီးႏိုးထမယ့္

အရိပ္အေယာင္လည္း မေပၚလာေသးေပ ။ ထိုအရာကို
ျမင္သည့္အခါ သူ႔ကို အေႏွာင့္အယွက္မေပးရဲေသာ
လင္းရန္ကေတာ့ ေ႐ွာင္ယန္ တစ္ခုခုျဖစ္ေနမွာကို
စိုးရိမ္ေနခဲ့သည္ ။
အခ်ိန္က လ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆံုးသြားၿပီး မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း

ရက္ (၂၀) ၾကာသြားသည္ ။ ထို ရက္ (၂၀)အေတာအတြင္း
လင္းရန္ကသာ ေလဟာနယ္ေလွကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနရ၏ ။ သူက
သိုင္းဧကရာဇ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္
ကံေကာင္းသြားပါသည္ ။
မဟုတ္လ်ွင္ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ား အေတာ္ေလး ကုန္ဆံုးရမည္ျဖစ္၏။
ယခုေတာ့ လင္းရန္က ခံႏိုင္ရည္ ႐ွိေနပါသည္ ။
တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ ေ႐ွာင္ယန္က ရက္ (၂၀)လံုးလံုး

မလုပ္မယွက္ ေလ့က်င့္ေန၏ ။ အကယ္၍ လင္းရန္ကသာ
ေ႐ွာင္ယန္၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲ႐ွိ အသက္စြမ္းအင္မ်ားကို
သတိမထားမိလွ်င္ သူက ေလ့က်င့္ေနစဥ္ တစ္ခုခု ျဖစ္ေနၿပီဟု

ေတြးမိပါလိမ့္မည္ ။
"ဟူး.......ဒီေကာင္ကေတာ့ ဘယ္လိုေတြေတာင္
ေလ့က်င့္ေနတာလဲ ။ သူက ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔
ေလ့က်င့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာင္ၾကာေနၿပီ ''
လင္းရန္က ေလွဦးတြင္ ထိုင္လိုက္သည္ ။ သူက

ေလဟာနယ္ေလွထဲသို႔ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ား ေပါင္းထည့္ေပးေနရ၏ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး
တစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္လိုက္သည္ ။
လင္းရန္က တစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္လိုက္စဥ္ ရက္

(၂၀)လံုးလံုး လုပ္႐ွားမုမ႐ွိေသာ ေ႐ွာင္ယန္က အနည္းငယ္
လုပ႐
္ ွားလာ၏ ။ သူ၏ မ်က္လံုးမ်ားကလည္း ျပန္ပြင့္လာပါသည္
။
ေ႐ွာင္ယန္က မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္သည္ကို ျမင္သည့္အခါ

လင္းရန္က ဝမ္းသာသြား၏ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက စိတ္သက္သာရာရစြာ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္
။ မ်က္လံုးျပန္ဖြင့္လာသည့္ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း
သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီး ခ်လိုက္မိ၏ ။ သူ၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း
ဝမ္းသာမုမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနပါသည္။သူက လက္ဝါးျဖန္႔လိုက္ရာ
လက္မအရြယ္အစားခန္႔႐ွိေသာ မီးေတာက္ေလး (၃)ခုက
တိတ္တဆိတ္ ေပၚလာ၏။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူတို႔က သူ၏
လက္ေခ်ာင္းေပၚတြင္ ဝိညာဥ္မ်ားကဲ့သို႔ လုပ္႐ွားေနပါသည္ ။
အပူ႐ွိန္တစ္ခုကလည္း ဝိုးတဝါး ထြက္လာေန၏။ ေ႐ွာင္ယန္က

ရက္ (၂၀)ၾကာ မနားမေန ေလ့က်င့္ခဲ့ၿပီးေနာက္
သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးက ယခင္တုန္းကထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပို၍ အစြမ္းထက္လာသည္ ။
"ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါက သန္႔စင္ၿပီးသြားၿပီ ''

ေ႐ွာင္ယန္က သားရဲမီေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို ေလ့လာၾကည့္ရင္း

ရင္ထဲတြင္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။ အကယ္၍
ထူးခြၽန္ထက္ျမက္ေသာ သူ၏ စိတ္အာ႐ံုသိစိတ္ေၾကာင့္သာ
မဟုတ္လွ်င္ သူက ဤမွ် အခ်ိန္ၾကာၾကာ သန္႔စင္ႏိုင္လိမ့္မည္
မဟုတ္ေခ် ။ အကယ္၍ တစ္ျခားတစ္ေယာက္သာဆိုလွ်င္
ႏွစ္ဝက္ခန္႔ အခ်ိန္မေပးဘဲ ထိုသားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို
သန္႔စင္ရန္ ခက္ခဲပါလိမ့္မည္ ။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ သူတို႔က
သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို ဖိႏွိပ္ရန္ ေကာင္းကင္မီးေတာက္မ်ား
ပိုင္ဆိုင္ထားမည္ မဟုတၾ္ ကေခ် ။
"ေနာက္ထပ္ ငါက ေနာက္ဆံုး ေပါင္းစပ္မယ့္အဆင့္ပဲ
က်န္ေတာ့တယ္ ။ တကယ္လို႔ ငါကသာ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္

ေပါင္းစပ္ႏိုင္ၿပီး မီးေတာက္မ်ိဳးေစ့တစ္ခု ဖန္တီးႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ဒီမီးေတာက္ဖန္တီးမုက်င့္စဥ္ကို ေအာင္ျမင္သြားၿပီ ။ ငါကသာ
ေနာက္ပိုင္း သားရဲမီးေတာက္ေတြကို ႐ွာၿပီး
ေပါင္းထည့္ေပးမယ္ဆိုရင္ အေႏွးနဲ႔ အျမန္
အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္အျဖစ္ ႀကီးထြားလာမွာပဲ ။ ဒါဆိုရင္
သုတ္သင္႐ွင္းလင္းေရး မီးၾကာပန္းကိုလည္း သံုးလို႔ရသြားၿပီ ''
ေ႐ွာင္ယန္က တစ္ေယာက္တည္း တိုးတိုးေလး

ေရရြတ္လိုက္သည္ ။
သူက ေျပာလိုက္စဥ္ မ်က္ႏွာကလည္း အေတာ္ေလး

တည္ၿငိမ္လာ၏ ။ မည္သ႔ပ
ို င္ျဖစ္ေစကာမူ
ေနာက္ဆံုးေပါင္းစပ္သည့္အဆင့္က အခက္ခဲဆံုး ျဖစ္ၿပီး
ဤမီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္၏အႏၱရာယ္အမ်ားဆံုး
အဆင့္လည္း ျဖစ္ပါသည္ ။
အပိုင္း (၁၀၄၀) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း၅)}
မီးေတာက္မ်ိဳးေစ့
ေရွာင္ယန္က လက္ေခ်ာင္းမ်ားေပၚတြင္ လွုပ္ရွားေနေသာ

မီးေတာက္အမၽွင္ေလး (၃) ခုကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက ေလွဦးတြင္ ထိုင္ေနေသာ လင္းရန္ကို
ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေတာင္းပန္သလို ေျပာလိုက္၏ ။
"ၾကည့္ရတာ ေနာက္ပိုင္းအခ်ိန္ေတြမွာလည္း
ေလဟာနယ္ေလွကို မင္းပဲ ထိန္းခ်ဳပ္ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္ ။

ငါေလ့က်င့္ေနတဲ့ ဒိုသိုင္းပညာက ေနာက္ဆုံးအဆင့္
လိုေနေသးတယ္ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ လင္းရန္က အျပဳံးႏွင့္

"ဒါက အေသးအဖြဲပါပဲ ။ မင္းက ေအးေအးေဆးေဆး
ေလ့က်င့္ေနလို႔ရတယ္ ။ ၿပီးေတာ့
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းရဲ႕အဆံုးကို ေရာက္ဖို႔အတြက္
ေနာက္ထပ္ (၁၀) ရက္ေလာက္လိုေသးတယ္ ။ ဒီေတာ့ မင္းက
ငါတို႔ထြက္မသြားခင္ေတာ့ ျပန္ႏိုးလာမွ ျဖစ္မယ္ ။

ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲကေန ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ
လွုပ္ရွားမွုေတြ ေပၚလာႏိုင္တယ္ ။ ဒါက မင္းကို
အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ျပဳံး႐ုံေလး ျပဳံးလိုက္သည္ ။ သူက မီး

ေတာက္အမၽွင္ေလး (၃)ခုကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။
သူ၏အမူအရာကလည္း တျဖည္းျဖည္း တည္ၿငိမ္လာပါသည္ ။
သူက သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး မီးၾကာပန္းကို ဆက္ၿပီး သုံးႏိုင္
မသုံးႏိုင္က မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္း က်င့္စဥ္ကို ေအာင္ျမင္မွုႏွင့္
သက္ဆိုင္ေနပါသည္ ။ ထိုအရာက ေရွာင္ယန္၏
လူသတ္လက္နက္ ျဖစ္၏ ။ အကယ္၍ သူကသာ ထိုအရာကို
မသုံးႏိုင္ေတာ့လၽွင္ အေတာ္ေလး ဆုံး႐ွုံးသြားႏိုင္ပါသည္ ။
"ေပါင္းစည္းလိုက္ေတာ့.....''
ေရွာင္ယန္က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္သည္ ။

ထိုအခါ လက္ေခ်ာင္းမ်ားေပၚတြင္ လွုပ္ရွားေနေသာ
သားရဲမီးေတာက္အမၽွင္ေလး (၃)ခုကလည္း
သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲကို ဝင္ေရာက္လာ၏ ။ ေရွာင္ယန္ကလဲ
ခႏၶာကိုယ္ထဲကို စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ပါသည္ ။ ထိုအခါ
သားရဲမီးေတာက္အမၽွင္ေလး (၃)ခုက ေက်ာက္စိမ္းမီး
ေတာက္အစုအေဝးထဲတြင္ ပတ္ပတ္လည္
လွည့္ပတ္သြားလာေန၏ ။
သို႔ရာတြင္ သူတို႔က ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္အနားကို

ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္၌ ထိတ္လန္႔တၾကား
ျပန္လည္ဆုတ္ခြာသြားၾကသည္ ။ ေကာင္းကင္မီးေတာက္၏
ေရွ႕တြင္ သာမာန္သားရဲမီးေတာက္တစ္ခုကေတာ့
ဘုရင္တစ္ပါးကို ျမင္လိုက္ရသလို ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ။ သူတို႔က
အလြန္အမင္းကို ေၾကာက္ရြံ႕သလို ခံစားရ၏ ။
ေရွာင္ယန္က ရက္ (၂၀) လုံးလုံး မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္

သန္႔စင္ထားခဲ့ေသာ သားရဲမီးေတာက္ အမၽွင္ေလး (၃)ခုကို
ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ေနသည္ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက
စိတ္ထဲတြင္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္၏ ။ ရင္ထဲမွ အမိန္႔တစ္ခု
ေပးလိုက္ပါသည္ ။ ထိုအမိန္႔သံ ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ
မျမင္ရသည့္ စြမ္းအားတစ္ခုကလည္း ခ်က္ခ်င္း ထြက္ေပၚလာၿပီး
သားရဲမီးေတာက္ (၃)ခုကို ခိုင္ၿမဲစြာ ဖမ္းယူလိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္
သူက ထိုမီးေတာက္ (၃)ခုစလုံးကို ၾကမ္းတမ္းစြာ
ေပါင္းစည္းလိုက္ပါသည္ ။
"ဝုန္း.......''
သားရဲမီးေတာက္ (၃)ခုက အခ်င္းခ်င္း တိုက္မိသြားၿပီး

ျပင္းထန္သည့္ တြန္းကန္အားတစ္ခု ထြက္ေပၚလာ၏ ။
သုံးေရာင္ျခယ္ မီးစြမ္းအင္လွိုင္းမ်ားလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔လာပါသည္ ။
သို႔ရာတြင္ တုံ႔ျပန္မွုမ်ားကို ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလုံးမီးေတာက္က
ဖိႏွိပ္ထားၿပီး သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို လုံးဝ လႊမ္းျခဳံထား၏ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ထိုမီးေတာက္မ်ား ေပါက္ကြဲသည္ကို

ဂ႐ုမစိုက္ေပ ။
စိတ္ထဲတြင္ အေတြးတစ္ခုေပၚလာသည္ႏွင့္
အစြမ္းထက္အားတစ္ခုကလည္း သားရဲမီးေတာက္ (၃)ခုကို
အတင္းအက်ပ္ ေပါင္းစည္းလိုက္သည့္အတြက္
သူတို႔၏ခုခံအားကလည္း ပို၍ မ်ားျပားလာၿပီး မူလက
တည္ၿငိမ္ေနသည့္ မီးေတာက္မ်ားကလဲ ဆူပြက္လာသေယာင္
ထင္မွတ္ရသည္ ။ ေလပူေဖာင္းေလးမ်ားကလည္း
မီးေတာက္မ်ားဆီမွ အႀကိမ္ႀကိမ္ ထြက္ေပၚလာၿပီး
ေပါက္ကြဲေတာ့မလို ထင္မွတ္ရ၏ ။
မီးေတာက္မ်ား၏ေျပာင္းလဲမွုေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္၏အမူအရာက
ေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားျခင္း မရွိေပ ။ သူက ေဒါသနတ္ဘုရား
ၾကာပန္းမီးေတာက္ကို ဖန္တီးရန္ ႀကိဳးစားခဲ့စဥ္က
သည္းထိတ္ရင္ဖို အေျခအေနတစ္ခုကို ၾကဳံေတြ႕ခဲ့ရ၏ ။
အနည္းငယ္ေလး မွားယြင္းသြားသည္ႏွင့္ သူက

ေကာင္းကင္မီးေတာက္မ်ားေၾကာင့္ ေသဆုံးသြားႏိုင္ပါသည္ ။
ယခင္တုန္းက ျမင္ကြင္းႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လၽွင္ သားရဲမီးေတာက္

(၃)ခုက အေတာ္ေလးကို ႐ိုးရွင္းလွ၏ ။ ထိုအရာက
႐ိုးရွင္းေသာ္လည္း မီးေတာက္ဖန္တီးျခင္းက်င့္စဥ္ကို
ေလ့က်င့္ရန္အတြက္ မျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္ရမည့္
အဆင့္တစ္ခုျဖစ္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က
အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားရန္ လိုအပ္၏ ။သို႔ရာတြင္
ေကာင္းကင္မီးေတာက္မ်ားကို ေပါင္းစပ္ခဲ့သည့္
အေတြ႕အၾကဳံေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က ယခုတစ္ႀကိမ္
ေပါင္းစပ္မွုတြင္ အလြန္အမင္း အလုပ္မ်ားစရာ မလိုအပ္ေပ ။
သူ၏စိတ္အာ႐ုံသိစိတ္က ေပါင္းစပ္ေနသည့္ မီးေတာက္ထဲသို႔

အလြန္လ်င္ျမန္စြာ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္လာ၏ ။
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက မီးေတာက္ထဲသို႔
က်ဴးေက်ာ္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္က မီးေတာက္ဆီမွ
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာေသာ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္သည့္ စြမ္းအားမ်ားကို

ခံစားမိလိုက္၏ ။ ထိုအရာက မီးေတာင္ႀကီးတစ္ခု
ေပါက္ကြဲေတာ့မလို ထင္မွတ္ရသည္ ။
မီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကလည္း အခ်င္းခ်င္း ခုခံေနၾက၏ ။ မီး

ေတာက္မ်ားက တိုက္ခိုက္ေနသည့္အခ်ိန္တိုင္း မီး
ေတာက္တစ္ခုခ်င္းဆီမွ ၾကမ္းတမ္းသည့္ အေျခအေနမ်ား
အနည္းငယ္ပို၍ ျပင္းထန္လာသည္ ။ အကယ္၍ ဤကဲ့သို႔
ဆက္သြားမည္ဆိုလၽွင္ အေႏွးႏွင့္အျမန္
ေပါက္ကြဲေတာ့မည္ျဖစ္၏ ။ မီးေတာက္မ်ားထဲတြင္
မီးေတာင္ႀကီးတစ္ခု ေပါက္ကြဲေတာ့မလို အေျခအေနကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏ ရင္ထဲတြင္လည္း
တျဖည္းျဖည္း စိုးရိမ္လာ၏ ။
သူက စိတ္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္သည္ႏွင့္ ပတ္ပတ္လည္တြင္

ဝန္းရံေနေသာ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္မ်ားက
အရြယ္အစား က်ံဳ႕လာသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ အရြယ္အစား
က်ဳံ႕လာသည့္အတြက္ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္မ်ားထဲရွိ
ဖိအားကလည္း ႐ုတ္တရက္ ျမင့္တက္လာ၏ ။ ဖိအားမ်ား
လွ်င္ျမန္စြာ ျမင့္တက္လာသည့္အတြက္ မီးေတာက္မ်ားထဲရွိ
ၾကမ္းတမ္းရက္စက္မွုမ်ားကလည္း အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပို၍
တိုးျမင့္လာ၏ ။ ၾကည့္လိုက္လၽွင္ ေပါက္ကြဲေတာ့မလို
ထင္မွတ္ရသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့
စိတ္ဝင္စားျခင္း မရွိေပ ။
"ဝုန္း.......''
ဖိအားက အလြန္အမင္းကို ေၾကာက္စရာေကာင္းလာၿပီး

အတင္းအက်ပ္ ေပါင္းစည္းခံထားရသည့္ မီးေတာက္ကလည္း
ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ေပ ။ အသံတိုးတိုး ထြက္ေပၚလာၿပီး မီး
ေတာင္ႀကီးတစ္ခု ေပါက္ကြဲသကဲ့သို႔ ႐ုတ္တရက္
ေပါက္ကြဲထြက္လာ၏ ။ မီးေတာက္က
ေပါက္ကြဲလာသည့္အခ်ိန္တြင္ အစြမ္းထက္
မီးစြမ္းအင္လွိုင္းလုံးမ်ားကလည္း ပတ္ပတ္လည္ကို
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ရွိေနေသာ

ၾကည္လင္ၾကာပန္း ႏွလုံးမီးေတာက္ႏွင့္ တိုက္မိသြား၏ ။
ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္ေသာ စြမ္းအင္မ်ားေၾကာင့္
ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလုံးမီးေတာက္ကလည္း လွုပ္ရွားသြား၏ ။
ထိုစြမ္းအားမ်ားအားလုံးက ၾကည္လင္ၾကာပန္း
ႏွလုံးမီးေတာက္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္လိုက္မိပါသည္ ။
သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္က ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားသည့္အတြက္
ကံေကာင္းသြား၏ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ၾကည္လင္ၾကာပန္း ႏွလုံးမီးေတာက္က

ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းမရွိေပ ။ မဟုတ္လၽွင္
ေရွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္အစြမ္းႏွင့္ပင္ သူက ထိုကဲ့သို႔
တိုက္ခိုက္မွုမ်ိဳးကို ခံလိုက္ရမည္ဆိုလၽွင္ အနည္းငယ္
ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္၏ ။ မီးေတာက္မ်ား၏ေပါက္ကြဲမွုဆီမွ
ထြက္ေပၚလာေသာ စြမ္းအင္မ်ားကို ဖိႏွိပ္ထားေသာ္လည္း
ထိူေပါင္းစပ္မွုက ေအာင္ျမင္ေသးပုံမရေခ် ။
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ
မီးေတာက္အမၽွင္ေလး (၃)ခုက ျပန္႔က်ဲေန၏ ။ အလြန္အမင္းကို
ေသးငယ္လွေသာ မီးေတာက္မ်ိဳးေစ့ေလးမ်ားကလည္း အထဲတြင္
လြင့္ေမ်ာေနၾကပါသည္ ။ ထိုမီးေတာက္မ်ိဳးေစ့ (၃)ခုက
အလြန္အမင္းကို ေသးငယ္လြန္းလွ၏ ။ သူတို႔က
တလွုပ္လွုပ္သာ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္
ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မလို ထင္မွတ္ရ၏ ။
ေပါက္ကြဲသြားသည့္ အေတာအတြင္း မီးေတာက္အမၽွင္ေလး

(၃)ခုထဲတြင္ ရွိေနေသာ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္မွုမ်ားကို
ဆုံး႐ွုံးသြားပုံရသည္ ။ သူတို႔က ဖေယာင္းတိုင္မီးေလးတစ္ခုကဲ့သို႔
တလွုပ္လွုပ္ လင္းလက္ေတာက္ပေန၏ ။
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းသြားေတာ့မည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ေရာက္လာသည့္ မီး

ေတာက္အမၽွင္ေလး (၃)ခုကို ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက တိုးတိုးေလး

ရယ္လိုက္၏ ။ သူ၏ ရင္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္သည္ႏွင့္
မီးေတာက္အမၽွင္ေလး (၃)ခုကလည္း အခ်င္းခ်င္း
ေပါင္းစည္းလာျပန္ပါသည္ ။
ယခုတစ္ခ်ိန္ ေပါင္းစည္းမွုတြင္ေတာ့ ယခင္တုန္းကလို

ျပင္းထန္သည့္ ခုခံမွုမ်ိဳး မရွိေတာ့ေပ ။ ေရွာင္ယန္၏
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္မွုေၾကာင့္
မီးေတာက္အမၽွင္ေလး (၃)ခုက တိတ္တဆိတ္
ေပါင္းစည္းလာၾက၏ ။ ထို႔ေနာက္ ေရွာင္ယန္၏ ဖိႏွိပ္ထားမွုႏွင့္
မီးေတာက္မ်ားက ေပါင္းစည္းေတာ့မည့္ အေျခအေနမ်ိဳး
ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါသည္ ။ ထိုလကၡဏာမ်ားက အလြန္အမင္းကို
ေသးငယ္လြန္းလွ၏ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္၏
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္ စစ္ေဆးမိပါသည္ ။
ခ်က္ခ်င္းပင္ ေရွာင္ယန္၏ရင္ထဲ၌ ဝမ္းသာလာ၏ ။ သူက

စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ဖိအားတစ္ခုႏွင့္ မီးေတာက္အမၽွင္ေလး
(၃)ခုကို တျဖည္းျဖည္း ေပါင္းစပ္လိုက္၏ ။ထိုကဲ့သို႔

ေပါင္းစပ္မွုက (၁)ရက္တည္းႏွင့္
လုပ္ေဆာင္၍ရသည့္အရာမဟုတ္ေပ ။ ထိုအရာက
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ တည္ၿငိမ္သည့္ ဖိအားတစ္ခုႏွင့္
ေပါင္းစည္းရန္ လိုအပ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ မီးေတာက္ထဲရွိ
ေျပာင္းလဲမွုမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို
သုံးထားရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။
သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္၏အစြမ္းႏွင့္ ထိုအဆင့္အမ်ားစုကိုေတာ့

ၿပီးျပည့္စံစ
ု ြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုငလ
္ က
ို ္၏ ။ သူက ေအာင္ျမင္သြားရန္
အခ်ိန္ကိုသာ ေစာင့္ေနရန္ လိုအပ္ပါေတာ့သည္ ။
…………..
ေရွာင္ယန္က သားရဲမီးေတာက္ (၃)မ်ိဳးကို ေပါင္းစပ္ရန္

အာ႐ုံစိုက္ေနစဥ္ အေတာအတြင္း (၁)ရက္ၿပီး (၁)ရက္
ကုန္ဆုံးသြားသည္ ။ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း (၉)ရက္နီးပါး

ကုန္ဆုံးသြားခဲ့၏ ။ ခရီးသြားလာေနသည္မွာ (၂၉)ရက္နီးပါးခန္႔
ရွိလာၿပီးေနာက္ ေလဟာနယ္ေလွက ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း၏
အဆုံးသို႔ ခ်ည္းကပ္လာသည္ ။
လင္းရန္ကေတာ့ ေလွဦးတြင္ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထိုင္ေန၏ ။ သူက

ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကို ေလွထဲသို႔ မၾကာခဏ ေပါင္းထည့္ေပးေနၿပီး
နဖူးကို ပြတ္လိုက္မိ၏ ။ သူ၏မ်က္ႏွာတြင္လည္း ပင္ပန္းသည့္
အမူအရာမ်ိဳး ေပၚေနပါသည္ ။ ေလွကို (၁)လၾကာ
ထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည့္အတြက္ သူ၏ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ား ကုန္ဆုံးျခင္း
မရွိေသာ္လည္း သူက အေတာ္ေလး အာ႐ုံစိုက္ခဲ့ရသည္ ။
"ေနာက္ (၁)ရက္ေနရင္ေတာ့ ငါတို႔က
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲကေန ထြက္ေတာ့မယ္ ။ ဒီေကာင္က
ခုထိ မၿပီးေသးဘူးလားမသိဘူး ။ ''

လင္းရန္က ေလွ၀မ္းထဲတြင္ ရွိေနေသာ ေရွာင္ယန္ကို

ၾကည့္လိုက္၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ဦးတည္ခ်က္ကို ေရာက္ေတာ့မည့္အတြက္

စိတ္လွုပ္ရွားေနၾကေသာ တျခားေလဟာနယ္ေလွမ်ားကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္မိ၏ ။ သူက ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္မိပါသည္ ။
ၾကည့္ရသည္မွာ သူက (၁)လလုံးလုံး ေရွာင္ယန္အတြက္
ေလွသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပုံရသည္ ။
"ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းကေန ထြက္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္
ျပင္းထန္တဲ့ ေလဟာနယ္လွုပ္ရွား မွုေတြ ေပၚလာလိမ့္မယ္ ။

အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ေရွာင္ယန္က ေသခ်ာေပါက္
ေႏွာင့္ယွက္ခံရမွာပဲ ။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ိဳးသာေပၚလာရင္
သူရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္ေတြက
လွုပ္ရွားသြားလိမ့္မယ္ ။ ဒါက ကိစၥေသးေသးေလးေတာ့
မဟုတ္ဘူး ။ ''
လင္းရန္က ခဏၾကာ စဥ္းစားေနၿပီး တိုးတိုးေလး

သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။
"ထားလိုက္ပါေတာ့ေလ.... ငါတို႔က
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲက မထြက္ခင္
သူႏိုးမလာဘူးဆိုရင္လည္း ငါက သူ႔ကို အတင္းအၾကပ္
ႏွိုးရေတာ့မွာေပါ့ ။ ''
လင္းရန္က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္ အားတင္းလိုက္သည္ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ေလဟာနယ္ေလွကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး တည္ၿငိမ္စြာ
ဆက္လက္ေမာင္းႏွင္ေန၏ ။ ေလဟာနယ္ေလွကေတာ့
အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း၏အဆုံးဆီသို႔ ပ်ံသန္းေနပါသည္ ။
(၁)ရက္ဆိုသည့္အခ်ိန္က ရွည္လ်ားျခင္း မရွိလွေပ ။

ထိအ
ု ခ်ိန္အေတာအတြင္း ေရွာင္ယန္က ႏိုးထလာမည့္
အရိပ္အေယာင္မ်ိဳး ေပၚမလာေသးေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္ လင္းရန္က

အေတာ္ေလးကို စိုးရိမ္လာ၏ ။ ဤေနရာတြင္ ရွိေနေသာ
ေလဟာနယ္ စြမ္းအင္မ်ားက ပို၍သိပ္သည္းလာေၾကာင္း သူက
ခံစားမိေနသည္ ။ သူတို႔က ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း၏
ထြက္ေပါက္ႏွင့္ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာၿပီျဖစ္၏ ။
လင္းရန္က အနည္းငယ္ မ်က္ခုံးပင့္လိုက္မိသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္

သူက ေငြေရာင္ အလင္းစက္ဝိုင္းႀကီးတစ္ခုကို ဝိုးတဝါး
ျမင္လိုက္ရ၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ လင္းရန္က ေလွဝမ္းထဲတြင္
ရွိေနေသာ ေရွာင္ယန္ကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္မိပါသည္ ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူက အံႀကိတ္ၿပီး ေရွာင္ယန္ဆီကို
ထသြားလိုက္၏ ။
ေလွဝမ္းထဲကို ေရာက္လာၿပီးေနာက္ လင္းရန္က

ေရွာင္ယန္၏ပုခုံးကို ဆြဲကိုင္ရန္ ျပင္လိုက္သည္ ။ သို႔ရာတြင္
သူ၏လက္က ေရွာင္ယန္၏ပုခုံးဆီ ေရာက္မလာခင္
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္တစ္ခုက
ေရွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ထြက္လာၿပီး

လင္းရန္ကို တိုက္ခိုက္လိုက္၏ ။
ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ လင္းရန္၏အမူအရာက

ေျပာင္းလဲသြားသည္ ။ သူက
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္ထဲတြင္
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအားကို ခံစားမိေန၏ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူက အလ်င္စလို ေရွာင္တိမ္းလိုက္ရင္း ႐ုပ္ဆိုးသည့္
ဒိုသိုင္းပညာကိုလည္း အေလာတႀကီး သုံးလိုက္ရ၏ ။ သူက
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္ကို
မနည္းေရွာင္တိမ္းလိုက္ရပါသည္ ။
မီးေတာက္ကို ေရွာင္တိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လင္းရန္က

သက္ျပင္းခ်၍ မရေသးခင္ အပူလွိုင္းတစ္ခုက ေနာက္ကြယ္မွ
႐ုတတ
္ ရက္ ေရာက္လာသည္ ။ သူက ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္က အလြန္နီးကပ္လာေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရ၏ ။ လင္းရန္၏လွုပ္ရွားမွုႏွင့္ပင္ သူက
ဤမၽွအကြာအေဝးကို ေရွာင္တိမ္းရန္ ခက္ခဲပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္

မီးေတာက္က သူ႔ဆီကို ေရာက္လာသည္ကိုသာ
ၾကည့္ေနလိုက္ရ၏ ။
"ရပ္လိုက္.....''
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္က လင္းရန္၏ခႏၶာကိုယ္ကို
တိုက္ခိုက္ေတာ့မည့္အခ်ိန္၌ ကံေကာင္းေထာက္မၿပီး
ေလွဝမ္းထဲမွ အသံတိုးတိုး ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ထိုအခါ
မီးေတာက္ကလည္း အလြန္အမင္းကို ႐ို႐ိုက်ိဳးက်ိဳးပုံစံႏွင့္
ရပ္တန္႔သြားပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ အပူရွိန္ေၾကာင့္
လင္းရန္၏ေနာက္ေက်ာကေတာ့ ပူစပ္ပူေလာင္ ခံစားလိုက္ရ၏ ။
သူက ခ်က္ခ်င္္းပင္ ေဘးသို႔ ခုန္ထြက္လိုက္ရပါသည္ ။
ေဘးတစ္ဖက္ကို ခုန္ထြက္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီး

ေတာက္ကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ လင္းရန္၏ရင္ထဲ၌ အ
ေတာ္ေလးကို ထိတ္လန္႔ေနမိ၏ ။ ထိုအခ်ိန္က်မွ လင္းရန္က

ေရွာင္ယန္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေငြေရာင္စက္ဝိုင္းကို
လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္၏ ။ သူက ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္ပါသည္ ။
"မင္းက ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႏိုးလာၿပီပဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ သူက

လက္ယပ္ေခၚလိုက္ရာ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္က
သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲကို ျပန္ေရာက္သြား၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ပြတ္လိုက္ရာ အ႐ိုးျဖဴေရာင္မီးေတာက္
မ်ိဳးေစ့ေလးတစ္ခုက တိတ္တဆိတ္ ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ထိုအ႐ိုးျဖဴေရာင္မီးေတာက္ကေလးက သားရဲမီးေတာက္
(၃)မ်ိဳးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေပါင္းစပ္လက
ို ္ၿပီးေနာက္
ရလာသည့္ မီးေတာက္အမၽွင္ေလး ျဖစ္ပါသည္ ။ ထိုအရာက
အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္၏မ်ိဳးေစ့အသစ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္၏
။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေရွာင္ယန္က ထိုအရာကို အားကိုးၿပီး

သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး မီးၾကာပန္းကို သုံးႏိုင္ပါေတာ့မည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေက်နပ္ေနသည့္ အမူအရာျဖင့္ အ႐ိုးျဖဴေရာင္မီး

ေတာက္ကေလးကို ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ ျပန္ပို႔လိုက္သည္ ။
ထို႔ေနာက္ သူက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေလွဝမ္းထဲမွ ထြက္လာ၏ ။
သူက မလွမ္းမကမ္းသို႔ ေရာက္လာေသာ ဧရာမေငြေရာင္
အလင္းတန္းႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ျပဳံးလိုက္မိပါသည္ ။
"ေဆးနယ္ေျမ........မီးလၽွံသုံးေထာင္မီးေတာက္ ။
ငါေရာက္လာၿပီ ။ ''
အပိုင္း (၁၀၄၁) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၆)}
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမ တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕
ေက်ာက္တုံးမ်ားႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ
ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္ ဧရာမေက်ာက္တုံး စင္ျမင့္ႀကီးတစ္ခု
ရွိေန၏ ။ ေပ ၁၀၀ ခန္႔က်ယ္ေသာ အနက္ေရာင္ေလဟာနယ္
တြင္းေပါက္ႀကီးကလည္း
ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္၏ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ရွိေနပါသည္ ။
ထိုအရာက ျဖည္းညင္းစြာ လည္ပတ္ေနၿပီး
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ ေလဟာနယ္
လွုပ္ရွားမွုလွိုင္းမ်ားလည္း ထြက္ေပၚေန၏ ။
"ရႊပ္.......ရႊပ္........''
ကြင္းျပင္ႀကီးထဲရွိ ေက်ာက္တုံးမ်ားက အေတာ္ၾကာေအာင္

တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ႐ုတ္တရက္အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ထိုအသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းဆီမွ ျပင္းထန္သည့္
ေလဟာနယ္လွိုင္းလုံးမ်ားလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။ လူအ
ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲမွ
ထြက္လာၿပီး ကြင္းျပင္ႀကီးထဲတြင္
တည္ၿငိမ္စြာဆင္းသက္လိုက္ၾကသည္ ။
"ေနာက္ဆုံးေတာ့ ငါတို႔က ထြက္လာႏိုင္ၿပီ ။
ဒီေလဟာနယ္တြင္းေပါက္ႀကီးက တကယ္ကို ပင္ပန္းတယ္ …။ ''
လင္းရန္က ေျမေပၚတြင္ ဆင္းသက္လိုက္ၿပီး

ေလေကာင္းေလသန္႔မ်ားကို ရွဴ႐ွိုက္လိုက္၏ ။ သူက ယခုမွ
စိတ္လက္ေပါ့ပါးသြားပုံႏွင့္ အားရပါးရ ရယ္လိုက္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္ကလဲ လင္းရန္ေျပာသည့္ စကားကို

ေခါင္းညိတ္ေထာက္ခံလိုက္၏ ။ သူက ပတ္ပတ္လည္ကို
လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္ပါသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလဟာနယ္

တြင္းေပါက္ႀကီးထဲမွ ထြက္လာေသာ လူအေတာ္မ်ားမ်ား ရွိေန၏
။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤကြင္းျပင္ႀကီးက အေတာ္ေလးကို
သက္ဝင္လွုပ္ရွားေနပါသည္ ။
"ဒီေနရာက ေဆးနယ္ေျမလား ''
ေရွာင္ယန္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္လိုက္ၿပီး စိတ္ဝင္တစား

"မဟုတ္ေသးဘူး… ''
လင္းရန္က ေခါင္းခါၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"ဒါက အလယ္ကုန္းေျမႀကီးရဲ႕အလယ္ပိုင္းလို႔ပဲ
ေျပာလို႔ရေသးတယ္ ။ ဒီေနရာကိုေတာ့ အျခားသူေတြက

အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမလို႔ ေခၚၾကတယ္ ။ ေဆးနယ္ေျမကေတာ့
ဒီအလယ္ပိုင္းနယ္ေျမရဲ႕ အလယ္တည့္တည့္မွာရွိေနတာ ။''
"အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမ..... ဟုတ္လား ။ ''
ေရွာင္ယန္က အံ့ၾသသြားသည္ ။
"ဟီးဟီး.......
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးကို ဒီဒိုခ်ီကုန္းေျမႀကီးရဲ႕ အလယ္လို႔

တင္စားရမယ္ဆိုလၽွင္ ဒီအလယ္ပိုင္းနယ္ေျမကလည္း
ဒီအလယ္ကုန္းေျမရဲ႕ အလယ္တည့္တည့္လို႔
သတ္မွတ္လို႔ရတယ္ ။ နာမည္ေက်ာ္ထိပ္တန္းအဖြဲ႕အစည္းေတြ
အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ဒီအလယ္ကုန္းေျမထဲမွာပဲ
သူတို႔ရဲ႕ဌာနခ်ဳပ္ေတြကို တည္ေဆာက္ထားၾကတယ္ ။ ''
လင္းရန္က အျပဳံးႏွင့္ ဆက္ေျပာလိုက္သည္ ။

"အခု ငါတို႔ ရွိေနတဲ့ေနရာကေတာ့
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမရဲ႕အေနာက္ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာ
ေရာက္ေနတာ ။ ဒီနယ္ေျမထဲမွာ
အေက်ာ္ၾကားဆုံးအဖြဲ႕အစည္းေတြကေတာ့
အသံေတာင္ၾကားႏွင့္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားတို႔ပဲ ။ အဲဒီအဖြဲ႕အစည္း
၂ ခုက ဒီေနရာမွာ အရွင္သခင္ေတြလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္ ။
အဲဒီအဖြဲ႕အစည္း ၂ ခုကလြဲရင္ တစ္ျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ိဳးစံုလည္း
ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က အသံေတာင္ၾကားႏွင့္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားတို႔ကို ယွဥ္ဖို႔ကေတာ့ အရမ္းကို
နိမ့္က်လြန္းတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီအေနာက္ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွာ
လၽွဴခ်င္းရဲ႕ကလန္လည္းရွိတယ္ ။ ''
"မီးလွ်ံေတာင္ၾကား..... ဟုတ္လား ''
ထိုနာမည္ကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏ရင္ထဲ၌

လွုပ္ရွားသြားသည္ ။ သူက ထိုအဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ နာမည္ကို
ၾကားဖူးထားသည္မွာ ၾကာေနပါၿပီ ။ ထို႔ျပင္ သူကိုယ္တိုင္
ေလ့က်င့္ထားခဲ့သည့္
ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကလည္း
ထိုအဖြဲ႕အစည္း၏ ဒိုသိုင္းပညာ ျဖစ္ပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္
ေရွာင္ယန္က သူတို႔ကို အလြန္အမင္း စိတ္ဝင္းစား၏ ။
"နန္းေတာ္ ၁ ခု ၊ ေက်ာင္းေဆာင္ ၁ ခု ၊ ဂိုဏ္း ၂ ခု ၊
ေတာင္ၾကား ၃ ခု ၊ စံအိမ္ ၄ ခုထဲမွာ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားႏွင့္

အသံေတာင္ၾကားတို႔ရဲ႕အစြမ္းက ေလလၽွပ္စီးစံအိမ္ထက္
အမ်ားႀကီး ပိုအစြမ္းထက္တယ္ ။ အထူးသျဖင့္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေပါ့ ။ သူတို႔က ႏွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာ
သမိုင္းေၾကာင္းရွိေနၿပီး အေတာ္ေလးလည္း အစြမ္းထက္တဲ့
အုတ္ျမစ္မ်ိဳးရွိတယ္ ။ ဟီးဟီး..... ၿပီးေတာ့
သူတို႔ရဲ႕မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲမွာ လၽွပ္စီးနဂါး ၉
ေကာင္မီးေတာက္လို႔ ေခၚတဲ့ ေကာင္းကင္မီးေတာက္ ၁
မ်ိဳးလည္း ရွိေသးတယ္ ။ ''
လင္းရန္က ေရွာင္ယန္၏ နားနားသို႔ကပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး

ေရွာင္ယန္က သိမ္ေမြ႕နက္နဲစြာ ျပဳံးလိုက္၏ ။ ထိုအရာႏွင့္

ပတ္သတ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း မတက္ႏိုင္သလို
ခံစားလိုက္ရသည္ ။ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ ၁ မ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ္လည္း
ေရွာင္ယန္က ဘာမွလုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ် ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအစြမ္းကို မေျပာႏွင့္
သူက လၽွပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ကို ရမည္ဆိုလၽွင္ပင္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ ပညာရွင္မ်ား တံဆိပ္ႏွိပ္ထားေသာ
မီးေတာက္ကို သုံးႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ အဆုံးတြင္ေတာ့
သူက ေလလၽွပ္စီးစံအိမ္ထက္ ပို၍ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ
အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကို ရန္စမိသလိုသာ ျဖစ္သြားေပလိမ့္မည္ ။
ေရွာင္ယန္က လၽွပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ကို လုံးဝ

မရႏိုင္ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္မီး
သုံးသြယ္အသြင္းေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုေတာ့ အလြန္အမင္း
စိတ္ဝင္စားသည္ ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္
ေလ့က်င့္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ဤေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က သူ႔လိုေကာင္းကင္မီးေတာက္မ်ားစြာ
ရွိေနေသာ လူ ၁ ေယာက္အတြက္ မည္မၽွအက်ိဳးရွိေၾကာင္း
နားလည္လာခဲ့၏ ။
ထိုအရာက ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဟု ဆိုရမည္ထက္ပင္ ပို၍

သာပါေသးသည္ ။ အကယ္၍ ေရွာင္ယန္ကသာ
ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ထဲရွိ
တျခားေျပာင္းလဲမွု ၂ ခုကို ေလ့က်င့္ရန္ နည္းလမ္းသာ
ရသြားမည္ဆိုလၽွင္ သူ၏ တိုက္ခိုက္ေရးစြမ္းရည္က
ေသခ်ာေပါက္ျမင့္တက္လာပါလိမ့္မည္ ။
"တကယ္လို႔ ငါက အခြင့္အေရးရမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ရဲ႕
လက္က်န္ေျပာင္းလဲမွုေတြကို ရဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ရမယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ငါက အေျခအေန မၾကဳံဘဲနဲ႔ ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ထုတ္မျပတာ အေကာင္းဆုံးပဲ ။
အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကသာ

ေလလၽွပ္စီးစံအိမ္လို ေခါင္းမာေနမယ္ဆိုလၽွင္ ငါက
ေတာ္ေတာ္ေလး ျပႆနာတက္လိမ့္မယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး တစ္ေယာက္တည္း

တီးတိုးေျပာလိုက္မိ၏ ။
"ဒီေနရာက ေဆးနယ္ေျမနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ေဝးေသးလဲ ။ "
ေရွာင္ယန္က လင္းရန္ကို လွည့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။
"နည္းနည္းေတာ့ လွမ္းေသးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ ေလဟာနယ္ လွိုဏ္ေခါင္းေတြ

အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္ ။ ငါတို႔က ၆ ရက္ ၇ ရက္ အတြင္း
ေဆးနယ္ေျမထဲကို ေရာက္မွာပါ ။ ''
လင္းရန္က ေရတြက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေရွာင္ယန္ကို

"လၽွဴခ်င္းရဲ႕ကလန္ရွိေနတဲ့ ေနရာက တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕လို႔
ေခၚတယ္ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ ငါတို႔က အဲဒၿီ မိဳ႕ကို

ျဖတ္သြားရမွာ ။ အဲဒီၿမိဳ႕မွာ ေဆးနယ္ေျမနဲ႔ ဆက္သြယ္ေနတဲ့
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းရွိတယ္ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က အံ့ၾသသြားသလို

ခံစားလိုက္ရသည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ အျပဳံးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏
။
"အဲဒါဆိုရင္ ေကာင္းၿပီေလ ။ ငါတို႔က လမ္းမွာသူ႔ကို
ဝင္ေတြ႕သြားၾကတာေပါ့ ။ ငါလဲ လွ်ဴခ်င္းကို မေတြ႕ရတာ

ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကာေနၿပီ ။ အခုသူက ဘယ္လိုျဖစ္ေနၿပီလဲ
မသိဘူး ။ ''
လင္းရန္က အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။

"အခု လွ်ဴခ်င္းက ကလန္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနၿပီေလ ။
သူ႔ရဲ႕ေလ့က်င့္စြမ္းရည္က ငါ့ထက္ အမ်ားႀကီးသာတယ္ ။ ငါနဲ႔သူ

လူခ်င္းခြဲလာတဲ့အခ်ိန္တုန္းက သူက ၾကယ္ ၃ ပြင့္
သိုင္းဧကရာဇ္အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီ ။ အခုသူက
အနည္းဆုံးေတာ့ ၾကယ္ ၇ ပြင့္ သိုင္းဧကရာဇ္အဆင့္ကို
ေရာက္ေနေလာက္ၿပီ ။ မင္းက ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီဆိုမွေတာ့
ငါလမ္းျပမယ္ေလ ။ ငါတို႔ရဲ႕အရွိန္နဲ႔ဆိုရင္ေတာ့ ၁ ရက္အတြင္း
လွ်ဴခ်င္းတို႔ ၿမိဳ႕ကို ေရာက္မွာပါ ။ ''
ေရွာင္ယန္ကလဲ အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။

ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲ စတင္ရန္ အခ်ိန္က လိုအပ္ေနေသး၏ ။
သူက လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို ဝယ္ယူၿပီး
သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ အသက္ေျပာင္းလဲမီး
ေတာက္အမွ်င္ေလးကို အားျဖည့္ေပးရပါအုံးမည္ ။
ေရွာင္ယန္က ျငင္းဆန္ေနျခင္း မရွိသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

လင္းရန္ကလဲ တျခားမလိုအပ္သည့္စကားမ်ား
ေျပာမေနေတာ့ေပ ။ သူက ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို လွုပ္လိုက္ရာ
အေတာင္ပံ ၁ စုံ ထြက္လာ၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူကလဲ
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚသို႔ ပ်ံသန္းသြားပါသည္ ။
သိုင္းဧကရာဇ္အဆင့္ ပညာရွင္ဆိုသည္မွာ
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲ၌ ရွားပါးသည္ဟု မသတ္မွတ္ႏိုင္ေပ ။
သို႔ရာတြင္ အစြမ္းထက္ပညာရွင္ ၁ ေယာက္ဟု
သတ္မွတ္ႏိုင္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ လင္းရန္က
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚသို႔ ပ်ံသန္းသြားသည့္အခ်ိန္တြင္
ကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွ လူမ်ားက အားက်စြာ စိုက္ၾကည့္ေနၾက၏ ။
ဤမွ် အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ သိုင္းဧကရာဇ္ ၁ ေယာက္
ျဖစ္ႏိုငသ
္ ည့္အတြက္ သူ၏ ေအာင္ျမင္မွုက အကန္႔အသက္
မရွိႏိုင္ေပ ။
သူတို႔အားလုံးက အားက်ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္က

ေတာ့ ေလထဲတြင္ ျဖည္းညင္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းလာ၏ ။
သူကလဲ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚသို႔ လ်င္ျမန္စြာ တက္သြားပါသည္
။ ထို႔ေနာက္ သူက လင္းရန္ကို အခ်က္ျပလိုက္ရာ
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က အေဝးတြင္ လ်င္ျမန္စြာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။
"ေလထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္တာလား ။ အဲဒီေကာင္ေလးက
တကယ္ပဲ သိုင္းအင္ပါယာ ၁ ေယာက္လား ။ ''
ေရွာင္ယန္ႏွင့္လင္းရန္တို႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္အခ်ိန္မွ
ကြင္းျပင္ႀကီးထဲရွိ လူမ်ားက သတိျပန္ဝင္လာၾကသည္ ။ သူတို႔က
မယုံၾကည္ႏိုင္စြာ ေရရြတ္လိုက္မိ၏ ။
"သိုင္းအင္ပါယာ......''
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ပင္ ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္က

အစြမ္းထက္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ဟု ေသခ်ာေပါက္
သတ္မွတ္ႏိုင္သည္ ။ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ထိုအဆင့္ကို
ေရာက္ရွိရန္ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားၾကရ၏ ။ သို႔ရာတြင္
လူနည္းစုခန္႔ကသာ ထိုအဆင့္ကို ေရာက္ႏိုင္ပါသည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က ဤမွ်အသက္ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္သို႔ ေရာက္ေနေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ အေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ့္ကိုကိုယ္
အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာၾက၏ ။
…………….
တ်န္းေဟာင္းၿမိဳ႕က တ်န္းပိုင္ၿမိဳ႕ထက္ ေသးငယ္ျခင္းမရွိသည့္

ၿမိဳ႕ ၁ ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္ ။ ထို႔ျပင္ ထိုၿမိဳ႕က ေဆးနယ္ေျမသို႔
ဆက္သြယ္ထားေသာ ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း ၁ ခုကိုလည္း
ပိုင္ဆိုင္ထား၏ ။ ၿမိဳ႕ထဲတြင္ ရွိေနေသာ လူမ်ားက
တ်န္းပိုင္ၿမိဳ႕ထဲထက္ပင္ ပို၍ စည္ကားေနပါသည္။
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲတြင္ အဖြဲ႕အစည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား
ရွိေနပါသည္ ။ ထိုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ၾကားထဲတြင္ ကလန္ႀကီး ၂
ခုကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၾကသည္ ။ ၁ ခုကေတာ့
လွ်ဴကလန္ျဖစ္ၿပီး အျခား ၁ ခုကေတာ့ ခ်န္းကလန္ျဖစ္၏ ။
ထိုကလန္ ၂ ခုက တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲတြင္ အစြမ္းအထက္ဆုံး

အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟု သတ္ မွတ္ႏိုင္ပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္
ထိုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ေလဟာနယ္ လွိုဏ္ေခါင္းကဲ့သို႔
ခရီးရွည္ပို႔ေဆာင္ေရးအရာ ၁ ခုကို တည္ေဆာက္ရန္
အရည္အခ်င္း မရွိၾကေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤေနရာတြင္ ရွိေနေသာ
ေလဟာနယ္ လွိုဏ္ေခါင္းကို ထိုကလန္ ၂ ခုက ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္း
မရွိၾကေပ ။ ထိုေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း၏ပိုင္ရွင္က
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားျဖစ္၏ ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ကီလိုမီတာ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ

နယ္ေျမအတြင္း အစစ္အမွန္ ေခါင္းေဆာင္ ၁ ေယာက္
ျဖစ္ပါသည္ ။ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္သည့္ ၁
ခုတည္းေသာ အဖြဲ႕အစည္းကေတာ့ အသံေတာင္ၾကား ျဖစ္၏ ။

သို႔ရာတြင္ ထိုအသံေတာင္ၾကားကလည္း အလြန္အမင္းကို
လွ်ိဳ႕ဝွက္လြန္းလွသည္ ။ သူတို႔အဖြဲ႕အစည္းကို
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကဲ့သို႔ ေနရာအႏွံ႔ မေတြ႕ႏိုင္ေပ ။ သိရ
ု႔ ာတြင္
ေလွ်ာ့တြက္၍လည္း မရႏိုင္ေပ ။ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို
ယွဥ္ႏိုင္ေသာ အဖြဲ႕ ၁ ဖြဲ႕က သာမာန္မဟုတ္ေၾကာင္း ကေလး ၁
ေယာက္ကပင္ သိႏိုင္၏ ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ၿမိဳ႕ေပါင္းမ်ားစြာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး

တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ကေတာ့ သူတို႔၏ သူတို႔၏ ပိုင္နက္ထဲရွိ ၿမိဳ႕ ၁
ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္ ။ အကယ္၍ ေသခ်ာေျပာရမည္ဆိုလွ်င္
လွ်ဴကလန္ႏွင့္ ခ်န္းကလန္တို႔ကလည္း မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏
လက္ေအာက္ခံ ကလန္မ်ားဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္ ။
ဤေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းကို စီမံခန္႔ခြဲ ပိုင္ခြင့္အတြက္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကသာ ဆုံးျဖတ္ေပးရ၏ ။ သို႔ရာတြင္
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းကို စီမံပိုင္ခြင့္အတြက္ သူတို႔က
မွ်မွ်တတသာ ဆုံးျဖတ္၏ ။
ယခင္ႏွစ္မ်ားအတြင္း စီမံပိုင္ခြင့္ကို လွ်ဴကလန္ႏွင့္

ခ်န္းကလန္တို႔က တစ္လွည့္စီ ရရွိခဲ့သည္ ။ သို႔ရာတြင္
မည္သည့္အဖြဲ႕ကမွ အခ်ိနၾ္ ကာၾကာ စီမံပိုင္ခြင့္ မရွိေခ် ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မီးလွ်ံေတာင္ ၾကားက သူတို႔ကို
နည္းလမ္း ၁ မ်ိဳးႏွင့္ စစ္ေဆးေနသည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏ ။
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ လင္းရန္တို႔၏အရွိန္အရ သူတို႔က

တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲကို သြားရန္ အခ်ိန္မၾကာေပ ။ ၁ ရက္အတြင္း
သူတို႔က တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕၏ပုံသ႑ာန္ကို ျမင္လိုက္ရ၏ ။
ခရီးသြားလာစဥ္ အေတာအတြင္း ေရွာင္ယန္က လမ္းတေလွ်ာက္
ျဖတ္သန္းလာသည့္ ေတာင္တန္းမ်ားထဲတြင္ ရွာေဖြခဲ့သည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူက သားရဲမီးေတာက္၂ မ်ိဳးခန္႔ ရရွိခဲ့၏ ။ ထိုမီး
ေတာက္မ်ားက အစြမ္းထက္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း
မည္သည့္အရာမွ မရသည္ထက္စာလွ်င္ေတာ့ ပို၍
ေတာ္ပါေသးသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ထိုသားရဲမီးေတာက္ ၂ မ်ိဳးကို အသက္ေျပာင္းလဲမီး

ေတာက္ထဲတြင္ ေပါင္းစပ္လိုက္၏ ။
အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္မ်ိဳးေစ့ေလးက တျဖည္းျဖည္း
အစြမ္းထက္လာသည္ကို ခံစားမိသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က
ျပဳံးလိုက္မိသည္ ။ ဤကမၻာႀကီးထဲတြင္ သားရဲမီးေတာက္ေပါင္း
ေျမာက္ျမားစြာ ရွိေန၏ ။ ထိုအရာမ်ိဳးကို ရရွိရန္ မခက္လွေပ ။
ထို႔ျပင္ သူ၏ လက္ရွိစြမ္းအားအရ ေမွာ္သားရဲမ်ိဳးစုံ ရွိေနေသာ
ေတာင္တန္းထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ သားရဲမီးေတာ
က္မ်ားကို အလြယ္တကူ ရရွိႏိုင္၏ ။
"ဒါက မင္းေျပာတဲ့ တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕လား ''
ေရွာင္ယန္က အေဝးတြင္ ေပၚလာေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး

အျပဳံးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
လင္းရန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူက ပတ္ပတ္လည္ကို

လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယန္ကိုသတိေပးလိုက္ပါသည္ ။
"ဒါက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ပိုင္နက္ထဲကို ေရာက္ေနၿပီ ။ မင္းက
ဘာပဲလုပ္လုပ္
ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုေတာ့
လုံးဝမသုံးပါနဲ႔ ။ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္လို
သူတို႔ရဲ႕ ဒိုသိုင္းပညာကို အသက္လို သတ္မွတ္မထားေပမယ့္
အျပင္လူ ၁ ေယာက္က သုံးတာျမင္ရင္ သူတို႔လည္း
မေက်မနပ္ေတာ့ ျဖစ္မွာပဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က လမ္းတြင္
ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္အေၾကာင္း
လင္းရန္ကို ေျပာျပခဲ့၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ လင္းရန္က
အလြန္အမင္းကို အံ့ၾသသြားခဲ့သည္ ။ ေရွာင္ယန္က
ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္မွ ဒိုသိုင္းပညာကို ေလ့က်င့္ထား႐ုံသာမက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ ဒိုသိုင္းပညာကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားခဲ့သည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ လင္းရန္က သူ႔ကို ဖုံးကြယ္ထားရန္
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာခဲ့၏ ။
ေရွာင္ယန္က အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။ သူက

အေဝးတြင္ ရွိေနေသာ လမ္းမႀကီးကို ၾကည့္လိုက္၏ ။
ထိုေနရာတြင္ ဧရာမေမွာ္သားရဲႀကီး ၁ ေကာင္ကဲ့သို႔ ၿမိဳ႕ႀကီး ၁
ၿမိဳ႕ကို ျမင္ေနရပါသည္ ။
"သြားၾကစို႔........မင္းေျပာတာအရဆိုရင္ ဒီတစ္ႀကိမ္
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းကို လွ်ဴကလန္က

ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာ ျဖစ္မယ္ ။ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ပိုၿပီး
အဆင္ေျပတာေပါ့ ။ ၿပီးေတာ့ လွ်ဴခ်င္းက အရင္ႏွစ္ေတြမွာ
ဘယ္အဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီလဲဆိုတာ ငါလဲ သိခ်င္ေနတာ ။ ''
ေရွာင္ယန္က တိုးတိုးေလးရယ္လိုက္ၿပီး ရင္ထဲတြင္လည္း

စိတ္ဝင္စားမွုမ်ား ျပည့္ႏွက္လာသည္ ။ ယခင္တုန္းကေတာ့
လွ်ဴခ်င္းက အတြင္းေက်ာင္းေတာ္၏ ထိပ္သီးစာရင္းထဲတြင္
ထိပ္ဆုံး ၃ ေယာက္ထဲ၌ ပါဝင္၏ ။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက
ေရွာင္ယန္ကပင္ သူ႔ကို ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ရသည္ ။ သို႔ရာတြင္

ယခင္ႏွစ္မ်ားအတြင္း လွ်ဴခ်င္းက မည္သည့္အဆင့္ကို
ေရာက္ေနေၾကာင္း ေရွာင္ယန္လဲ သိခ်င္ေနမိ၏ ။
အပိုင္း (၁၀၄၂) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၇)}
ေလဟာနယ္လုိဏ္ေခါင္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း
ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ လင္းရန္တို႔က သူတို႔၏ေ႐ွ႕တြင္ ၿမိဳ႕နံရံႀကီးကို

ျမင္သည့္အခ်ိန္၌ ဆင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္လိုကၾ္ ကသည္ ။
ၿမိဳ႕တံခါးတြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာလည္း ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္
သြားလာေနၾက၏ ။ ဤေနရာႀကီးတစ္ခုလံုးကလည္း
ဆူညံပြက္ေလာ ႐ိုက္ေနပါသည္ ။
သူတ႔ႏ
ို ွစ္ေယာက္က ၿမိဳ႕ထဲကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ေရာက္လာခဲ့၏ ။
သူတ႔ိုက လမ္းမတစ္ဖက္တစ္ခ်က္တြင္ ႐ွိေနေသာ ဆိုင္မ်ား ၊
အေဆာက္အဦးမ်ားကို ၾကည့္ေနမိ၏ ။ ဤေနရာတြင္
လမ္းမႀကီးေပၚမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဆူညံသံမ်ားက မိုးထိ
ေအာင္ ေရာက္ေတာ့မလို ထင္မွတ္ရသည္ ။
"တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕က တကယ္ကို စည္ကားတာပဲ ။ ၾကည့္ရတာ
မဟူရာနယ္ေျမထဲမွာ ႐ွိတဲ့ အေက်ာ္ၾကားဆံုး ၿမိဳ႕ေတြကိုေတာင္
ယွဥ္ႏိုင္တယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္က အလြန္စည္ကားသည့္ ၿမိဳ႕ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး

ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိသည္ ။
"ဒါက အလယ္ကုန္းေျမရဲ႕အလယ္ပိုင္းေလ ။ မဟူရာနယ္ေျမက
ေတာ္ေတာ္ေလး အစြမ္းထက္ေပမယ့္ ဒီေနရာကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး
ယွဥ္ႏိုင္မွာလဲ''
လင္းရန္က ရယ္လိုက္၏ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္

လွ်ဴကလန္႐ွိရာကို ဦးေဆာင္သြားပါသည္ ။ သူက ဤေနရာတြင္
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေနခဲ့ဖူးသည့္အတြက္
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ႀကီးႏွင့္ အေတာ္ေလးကို ရင္းႏွီးေန၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ လင္းရန္၏ ေနာက္မွ လိုက္လာပါသည္ ။

သူတ႔ိုက လမ္းမ႐ွည္ႀကီးအတိုင္း ေလွ်ာက္သြားၿပီး
အႀကိမ္အနည္းငယ္ ခ်ိဳးေကြ႔လိုက္ၿပီးေနာက္ အလြန္ႀကီးမားသည့္
စံအိမ္တစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရ၏ ။
ထိုစံအိမ္က အလြန္အမင္းကို ႀကီးမားလြန္းလွသည္ ။ ထို႔ျပင္

စံအိမ္၏အျပင္ဘက္၌ လက္နက္အျပည့္အစံု ကိုင္ထားေသာ
အေစာင့္ေတြလည္း ေစာင့္ၾကပ္ေနၾက၏ ။ သူတို႔က
ပတ္ပတ္လည္ကို သတိထားၿပီး ၾကည့္ေနၾကပါသည္ ။
အလြန္တင္းၾကပ္ေသာ စံအိမ္အေစာင့္အၾကပ္မ်ားကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က အံ့ၾသသြားသည္ ။ သူက
အံ့အားသင့္စြာ ေျပာလိုက္၏ ။
"ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ႀကီးေတာင္ အေစာင့္ေတြ
ဒီေလာက္အမ်ားႀကီး လိုလ႔ိုလား''
လင္းရန္ကလည္း အံ့ၾသသြား၏ ။ ခဏၾကာသည့္ေနာက္ သူက

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုကပ
္ ါသည္။
"တစ္ခုခုေတာ့ မွားေနၿပီ ။ အရင္တုန္းက လွ်ဴကလန္က
ဒီေလာက္ အေစာင့္ေတြအမ်ားႀကီး မထားဘူး ။ ခဏေစာင့္ဦး''
လင္းရန္က ထိုစကားမ်ားေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ လူတစ္ေယာက္ကို

တားလိုက္၏ ။ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္
ေမးလိုက္ပါသည္ ။
"မိတ္ေဆြ..
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲဆိုတာ
ေျပာျပေပးပါလား ။ လွ်ဴကလန္က ဘာလို္႔ ဒီလိုမ်ိဳး
ျဖစ္ေနရတာလဲ ''
လင္းရန္တားလိုက္သည့္ သူက သူ႔ကို သံသယဝင္သလို

အမူအရာျဖင့္ ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။
"မင္းက တစ္ျခားေနရာက ေရာက္လာတာလား ။အခု
လွ်ဴကလန္ႏွင့္ ခ်န္းကလန္တို႔က ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကို

စီမပ
ံ ိုင္ခြင့္အတြက္ တိုက္ခိုက္ေနၾကတယ္ ။ သူတို႔ကလန္
ႏွစ္ခက
ု လူေတြအမ်ားႀကီးကို ေခၚၿပီး
ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ကိုသြားတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ႐ွိတဲ့လူေတြကလည္း
ပြဲၾကည့္ဖို႔အတြက္ သြားေနၾကၿပီ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ လင္းရန္က

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။ သူက ထိုလူကို
လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္၍ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာလိုက္ၿပီး
ေ႐ွာင္ယန္ဆီသ႔ို္ ျပန္လွည့္လာ၏။ သူက အသံတိုးတိုးႏွင့္
ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ေတာင္းပန္တယ္ကြာ ။ ဒီႏွစ္ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကို
စီမံပိုင္ခြင့္က လွ်ဴကလန္ပဲ ျဖစ္မယ္လိ႔ု ငါက သိထားခဲ့တာ ။
ဘာလို႔ ဒီလိုမ်ိဳး တိုက္ခိုက္ေနရတာလဲ မသိဘူး ''
ထိုလူေျပာသည့္ စကားကို ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ၾကားခဲ့ပါသည္ ။

သူက ခ်က္ခ်င္းပင္အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏ ။
"ငါတို႔က ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ကို သြားၾကည့္ရင္ သိမွာမဟုတ္ဘူးလား
။ သြားၾကည့္ၾကစို႔''
လင္းရန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္

"ၾကည့္ရတာ လွ်ဴခ်င္းက ကလန္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရတာ
မလြယ္ေလာက္ဘူး ။ ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့ေလ ။
ဒီလိုတိုက္ပြဲဆိုတာက ပံုမွန္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး''

ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ လင္းရန္က ျပန္လွည့္ၿပီး

ဦးေဆာင္သြားသည္ ။ သူက ၿမိဳ႕လယ္ေခါင္ဆီသ႔ို
လ်င္ျမန္စြာေလွ်ာက္လွမ္းသြားသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း
သူ႔ေနာက္မွ အျပံဳးႏွင့္ လိုက္လာပါသည္ ။
……………..
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ႀကီး၏အလယ္တြင္
အစိမ္းေရာင္ေက်ာက္တံုးမ်ားျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားေသာ
ကြင္းျပင္ႀကီးတစ္ခု ႐ွိေန၏ ။ ထိုကြင္းျပင္ႀကီး၏အလယ္တြင္
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္တစ္ခုလည္း ႐ွိေနပါသည္ ။
ထိုစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ဧရာမအနက္ေရာင္
ေလဟာနယ္တြင္းေပါက္ႀကီးက ျဖည္းညင္းစြာ လည္ပတ္ေန၏ ။
ေၾကာက္စရာေလဟာနယ္လိုင္းလံုးမ်ားကလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔လာပါသည္
။
လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ ကြင္းျပင္ႀကီး၏ပတ္ပတ္လည္၌
လူေပါင္းမ်ားစြာ ျပည့္ႏွက္ေန၏ ။ ဆူညံသံမ်ားကလည္း
အလြန္အမင္းကို က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေနပါသည္ ။
အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ကြင္းျပင္ႀကီး၏အလယ္ကို
စိတ္ဝင္တစား ၾကည့္ေနၾက၏ ။ ထိုေနရာတြင္ အဖြဲ႔ႏွစ္ဖြဲ႔က
အခ်င္းခ်င္း ရင္ဆိုင္ေနၾကပါသည္ ။
"ခ်န္းေယာင္..
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကို ဒီႏွစ္ ငါတို႔ လွ်ဴကလန္က
ထိန္းခ်ဳပ္ထားရမွာေလ ။ မင္းက ဒီလိုလုပ္တာ ဘာသေဘာလဲ ''
ဘယ္ဘက္တြင္ ဦးေဆာင္လာသည့္ သူက

လူသန္ႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ ။ သူက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး
တည္ၿငိမ္စြာေျပာလိုက္၏ ။ သူ၏မ်က္ႏွာကေတာ့ အနည္းငယ္
ရင္းႏွီးေနႏိုင္ပါသည္ ။ ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္
သူက လွ်ဴခ်င္းမွလြဲလွ်င္ မည္သူမ်ား ျဖစ္ဦးမည္နည္း ။
လက္႐ွိ လွ်ဴခ်င္းကေတာ့ ယခင္တုန္းကကဲ့သို႔ ပံုစံမ်ိဳး

မဟုတ္ေတာ့ေပ ။ သူက အေတာ္ေလးကို တည္ၿငိမ္ေန၏ ။
မည္သ႔ပ
ို င္ျဖစ္ေစကာမူ လွ်ဴကလန္က အရည္အခ်င္း႐ွိသည့္
ကလန္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကိုသာ လိုအပ္ၿပီး မဆင္မျခင္
လုပ္တတ္သည့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကိုမလိုအပ္ေပ ။
လွ်ဴခ်င္း၏ေနာက္ဘက္တြင္ ဆံပင္ျဖဴႏွင့္ အဘိုးအိုႏွစ္ေယာက္

ရပ္ေန၏ ။ သူတ႔ႏ
ို ွစ္ေယာက္က ပံုမွန္အတိုင္း ရပ္ေနေသာ္လည္း
သူတ႔ိုဆီမွ အလြန္အစြမ္းထက္သည့္ အေငြ႔အသက္မ်ား
တိတ္တဆိတ္ ထြက္ေပၚလာေနပါသည္ ။ သူတ႔ိုကို မည္သူကမွ
အထင္မေသးရဲၾကေပ ။ ထိ႔ျု ပင္ ေဘးဘက္တြင္လည္း
အလြန္လွေပေသာ မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္ ႐ွိေန၏ ။
ထိုမိန္းမပ်ိဳကေတာ့ အနီေရာင္အက်ႌမ်ား ဝတ္ဆင္ထားၿပီး

သူမ၏မ်က္ႏွာက ဆြဲေဆာင္မုမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနသည့္
မက္မြန္သီးတစ္လံုးကဲ့သို္ ထင္မွတ္ရသည္ ။ သူမကို
ၾကည့္မိသည့္ ေယာက်္ားတိုင္းက စိတ္ဝင္စားသြားသလို
ခံစားေနရ၏ ။ ထိုမ်က္ႏွာကလည္း ရင္းႏွီးေနႏိုင္ပါသည္ ။

သူမကေတာ့ အေတာ္နာမည္ေက်ာ္ၾကားသည့္ လွ်ဴေဖးပင္
ျဖစ္သည္ ။ အတိတ္တုန္းကေတာ့ သူမက
အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထဲ၌ ေ႐ွာင္ယန္ ႏွင့္ ပဋိပကၡ ျဖစ္ခဲ့ဖူးသည္
။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ႏွစ္အနည္းငယ္ ၾကာၿပီးေနာက္ လက္႐ွိလွ်ဴေဖးက
ပို၍ပင္ ဆြဲေဆာင္မု ႐ွိလာ၏ ။ သူမက ေယာက်္ားေလး
အေတာ္မ်ားမ်ား၏ ရင္ထဲတြင္ေတာ့ ရင့္မွည့္ေနသည့္
မက္မြန္သီးတစ္ခုပမာ အေတာ္ေလး လွပလြန္းလွသည္ ။
"ဟီး.......ဟီး........လွ်ဴခ်င္း
ငါတို႔က စကားေျပာမယ္ဆိုရင္ မင္းက ငါ့ထက္

မ်ိဳးဆက္တစ္ဆက္ေလာက္ေတာင္ ပိုငယ္ေသးတယ္။ မင္းက
စီနီယာတစ္ေယာက္ကို ဒီလို မ႐ိုမေသ မေျပာရဘူးေလ''

လွ်ဴခ်င္းတို႔အဖြဲ႔၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္လည္း အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔

႐ွိေနပါသည္ ။ သူတို႔၏ေခါင္းေဆာင္ကေတာ့
သက္လတ္ပိုင္းလူႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္၏ ။ သူက လွ်ဴခ်င္းကို
ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ၾကည့္ၿပီး ထူးဆန္းစြာ ရယ္လိုက္သည္ ။
ထိုရယ္သံကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္း၏မ်က္ႏွာက

ေအးစက္စြာ ျပံဳးလိုက္၏ ။ သူက ျပန္ေျပာရန္ ျပင္လိုက္စဥ္
ကြင္းျပင္ႀကီးထဲ၌ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္၏ရယ္သံကို
ၾကားလိုက္ရသည္ ။
"ဒါက ငါတို႔ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ အမိန႔အ

္ သစ္ပဲ''
ထိုအသံကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ အေတာ္မ်ားမ်ားက

လွည့္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္ ။ ထိုအခါ သူတို႔က
လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး ေလွ်ာက္လာေသာ အနီေရာင္ဝတ္
အဘိုးအိုတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရသည္ ။
သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း အနီေရာင္အစက္အေျပာက္မ်ား
႐ွိေနပါသည္ ။
" မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက အႀကီးအကဲခ်ီဟို ပါလား… ''
ထိုအဘိုးအိုကို ျမင္သည့္အခါ အေတာ္မ်ားမ်ားက

အံ့ၾသသြားၾကသည္ ။ သူ႔ေနာက္တြင္ ႐ွိေနေသာ
အဘိုးအိႏ
ု ွစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာအမူအရာကလည္း အနည္းငယ္
ေျပာင္းလဲသြားၾက၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူတို႔က
လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး ႐ို႐ိုေသေသ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"အႀကီးအကဲ ခ်ီဟိုပါလား ။ဒီအမိန္႔အသစ္က
ဘယ္လိုအေၾကာင္းအရင္းမ်ား ႐ွိတယ္ဆိုတာ ေျပာျပေပးပါ ။

အရင္တုန္းက စည္းမ်ဥ္းေတြအရဆုိရင္ေတာ့ အခုအခ်ိန္က
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းစီမံပိုင္ခြင့္ကို လႊဲေျပာင္းေပးရမယ့္အခ်ိန္
မဟုတ္ေသးဘူးေလ''
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္ ။ သူက
ေဆးလံုးတစ္လံုး သန္႔စင္ဖ႔ိုအတြက္ အဆင့္ျမင့္

ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ခ်ိဳ႕ကို လိုအပ္ေနတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူက
အခုခ်ိန္ထိ သင့္ေတာ္တဲ့သူကို မ႐ွာႏိုင္ေသးဘူး ။ ဒါေၾကာင့္
သူက ဒီအမိန္႔ကို ထုတ္လိုက္တာ ။
အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ႐ွာႏိုင္တဲ့
ဘယ္ကလန္မဆို ဒီ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကို စီမံပိုင္ခြင့္ရမယ္
။ ၿပီးေတာ့ (၃)ႏွစ္တိတိ အက်ိဴးသက္ေရာက္မု ႐ွိမယ္ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟုိ ဟုေခၚေသာ အဘိုးအိုက တိုးတိုးေလး

"ခ်န္းကလန္က ေဆးေက်ာင္းေဆာင္အသိအမွတ္ျပဳတဲ့ အဆင့္
(၆) ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ခဲ့တယ္ ။

တကယ္လ႔ို လွ်ဴကလန္ကသာ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္
တစ္ေယာက္႐ွာၿပီး မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို
ပိ႔ေ
ု ပးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းစီမံပိုင္ခြင္က
့ ို မင္းတိ႔ဆ
ု ီ ေပးလိုက္မယ္ ။
ၿပီးေတာ့ စီမံပိုင္ခြင့္ကလည္း (၁)ႏွစ္ကေန (၃)ႏွစ္အထိကို
တိုးျမင့္သြားမယ္ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟုိက ခ်န္းကလန္႐ွိရာကို
လက္ညိဳးထိုးျပလိုက္သည္ ။
ထိုေနရာတြင္ လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး ရပ္ေနသည့္

ခရမ္းေရာင္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ ဝတ္စံုဝတ္ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္
႐ွိေန၏ ။
"အဆင့္ (၆)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္….ဟုတ္လား''
ထိစ
ု ကားကို ၾကားသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္း၏အမူအရာက
ေျပာင္းလဲသြားသည္ ။ သူတို႔၏ လွ်ဴကလန္ကလည္း
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို အမွန္တကယ္
ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ ။ သို႔ရာတြင္ အေကာင္းဆံုးက အဆင့္
(၅)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္သာ ျဖစ္၏ ။ သူတို႔က အဆင့္

(၆)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို လံုးဝ ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္း
မ႐ွိေပ ။ မည္သ႔ပ
ို င္ျဖစ္ေစကာမူ ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္႐ွိေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားတို႔အဖြဲ႔ကပင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္
ဆက္ဆံရ၏ ။ သူတို႔လို ကလန္ငယ္ေလးဆီသို႔ မည္သူက
လာခ်င္မည္နည္း ။
"အႀကီးအကဲခ်ီဟို..
ဒီကိစၥက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ျဖစ္သြားတာ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔

လွ်ဴကလန္ကို အခ်ိန္နည္းနည္း ထပ္ေပးလို႔ရမလား ။ ဒါဆိုရင္
ကြၽန္ေတာ္တို႔က အဆင့္ (၆) ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ တစ္ေယာက္ကို
ေသခ်ာေပါက္႐ွာႏိုင္မွာပါ ''
လွ်ဴခ်င္း၏ မ်က္ႏွာအမူအရာက လ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး

သူက ေျပာလိုက္သည္ ။
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေခါင္းခါျပလိုက္၏ ။ သူက

ထူးထူးျခားျခားကို တည္ၿငိမ္သည့္ ေလသံျဖင့္ ေျပာလိုက္ပါသည္
။
"ဒါက ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ကိုယ္တိုင္ အမိန္႔ေပးလိုက္တာပဲ
။ ဘယ္သူက ၾကန္႔ၾကာရဲမွာလဲ ။ မင္းတိ႔ု လွ်ဴကလန္ကို မေျပာနဲ႔

ဒီအဘိုးႀကီးကိုယ္တိုင္ေတာင္ အဲဒီလိုစြမ္းရည္မ်ိဳး မ႐ွိဘူး ။
တကယ္လ႔ို မင္းတိ႔ု လွ်ဴကလန္က အဆင့္ (၆)
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ တစ္ေယာက္ကို မ႐ွာႏိုင္ဘူးဆိုလွ်င္
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္း စီမံပိုင္ခြင့္အတြက္ ခ်န္းကလန္ကို
ေပးလိုက္ေတာ့ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက သူတို႔၏မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားျခင္း

မ႐ွိသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္းက ေတာ္ေတာ္ေလး
မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။ သူက အံႀကိတ္လိုက္၏ ။ သူက
တစ္ရက္အတြင္း အဆင့္ (၆)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို
မည္သည့္ေနရာ၌ သြား႐ွာရမည္နည္း ။
အဆင့္ (၆) ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ဖြဲဆန္ကြဲကဲ့သို႔

သတ္မွတ္ရမည္လား ။ ထိုကဲ့သ႔ို အဆင့္ရွိေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္က
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ထဲတြင္ပင္ ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ပါသည္ ။
"ဒီအဘိုးႀကီးက ခ်န္းကလန္ကို ေသခ်ာေပါက္
အခြင့္အေရးေပးခ်င္ေနတာ''
လွ်ဴခ်င္း၏ေနာက္တြင္ ႐ွိေနေသာ လွ်ဴေဖးက အံႀကိတ္ၿပီး

မေက်မနပ္ႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
"ပါးစပ္ပိတ္ထားစမ္း''
လွ်ဴခ်င္းက မ်က္ႏွာပ်က္ေန၏ ။ ထိုစကားကို ၾကာသည့္အခါ

လွ်ဴေဖးက ေျခေဆာင့္႐ံုသာ တတ္ႏိုင္ပါသည္ ။ သူမက
စကားဝင္မေျပာရဲေတာ့ေပ ။
"ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ အႀကီးအကဲတို႔ ''
လွ်ဴခ်င္းက ေနာက္တြင္ ႐ွိေနေသာ အဘိုးအို (၂)ေယာက္ကို

ျပန္ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ အဘိုးအို (၂)ေယာက္ကလည္း

ခါးသီးစြာ ရယ္လိုက္မိၾက၏ ။
"မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္
႐ွာေနတယ္ဆိုတာ ငါတို္႔လည္း တစြန္းတစ ၾကားမိပါတယ္ ။

ငါတို႔လည္း သိပ္ၿပီး အေလးမထားမိခဲ့ဘူး ။ ဒါေပမယ့္
ေဖးအာေျပာတာက မွန္ေလာက္တယ္ ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က
ခ်န္းကလန္ကို ႀကိဳၿပီး သတင္းေပးထားတာျဖစ္လိမ့္မယ္ ''

"ငါက ဒိီအဆင့္ (၆)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို
ၾကားဖူးတယ္ ။ သူက သိပ္မၾကာခင္တုန္းကမွ အဆင့္

(၆)ကိုေရာက္သြားတဲ့ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ပဲ ။
ဒီတ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲမွာေတာ့ သူ႔ထက္ ပိုၿပီးအဆင့္ျမင့္တဲ့လူ
တစ္ေယာက္ကို ႐ွာဖို႔က အရမ္း ခက္တယ္ ''
သူတ႔ႏ
ို ွစ္ေယာက္၏ စကားကို ၾကားသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္းက
မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။ သူက လက္သီးကို
တင္းတင္းဆုပ္လိုက္မိ၏။ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းက သူတို႔
လွ်ဴကလန္အတြက္ အလြန္အေရးပါသည္။ သူတို႔အတြက္
အလြန္ႀကီးမားသည့္ ဝင္ေငြလမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္၏ ။
ထိုဝင္ေငြလမ္းေၾကာင္းေၾကာင့္သာ သူတို႔၏လွ်ဴကလန္က
အဖြဲ႔အစည္းကို တိုးတက္လာေစရန္ လူမ်ားကို ငွါးရမ္းႏိုင္ျခင္း
ျဖစ္သည္ ။ သို႔ရာတြင္ ခ်န္းကလန္ကသာ လုယူသြားမည္ဆိုလွ်င္
သူတ႔ို၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးမုအ႐ွိန္က ရပ္တန္႔မသြားလွ်င္ပင္
ေႏွးေကြးသြားႏိုင္၏ ။
"ဟား.......ဟား........ဟား........တူေလးလွ်ဴ
မင္းက ဒီလိုမ်ိဳးဆက္ၿပီး လုပ္မေနပါနဲ႔ေတာ့ ။

ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းရဲ႕ စီမံပိုင္ခြင့္ကို
ေအးေအးေဆးေဆးသာ ေပးလိုက္ပါ ။ တကယ္လို႔ ငါက
သေဘာက်တယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းတို႔ လွ်ဴကလန္ကို
အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ခြဲေပးခ်င္ ခြဲေပးဦးမွာပါ''
လွ်ဴခ်င္း၏အမူအရာကို ျမင္သည့္အခါ ခ်န္းေယာင္ဟု ေခၚေသာ

သက္လတ္ပိုင္းလူႀကီးက ထူးဆန္းစြာ ရယ္လိုက္သည္ ။
တစ္ဖက္လူ၏ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မုကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ

လွ်ဴခ်င္း၏မ်က္ႏွာက ေဒါသေၾကာင့္ နီရဲလာ၏ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္
လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ သူက လွ်ဴကလန္၏ေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္ေနပါသည္ ။ သူ၏အျပဳအမူ ၊ လုပ္ရွားမွုမ်ားအားလံုးက
ကလန္တစ္ခုလံုးအတြက္ စဥ္းစားေပးေနရ၏ ။ သူက
ခ်က္ခ်င္းပင္ ေဒါသမ်ားကို ဖိႏွိပ္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက

ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္၏ ။
"ခ်န္းေယာင္ ..
ခင္ဗ်ားက ဒီတစ္ႀကိမ္ ကံေကာင္းသြားတယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္ပါ
။ သြားၾကစို္႔ ''
ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ လွ်ဳခ်င္းက လက္ေဝွးယမ္းၿပီး

ျပန္လွည့္သြားသည္ ။
"ဟီး........ဟီး........ဟီး......လွ်ဴခ်င္း..
ဒါက မင္းရဲ႕ပံုစန
ံ ဲ႔ မတူပါဘူး ။ မင္းက ဒီလိုမ်ိဳးပဲ
လက္ေလ်ာ့လိုက္ေတာ့မွာလား ''
လွ်ဴခ်င္းက ျပန္လွည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
ကြင္းျပင္ႀကီး၏အျပင္ဘက္မွ လူတစ္ေယာက္က ႐ုတ္တရက္
ေရာက္လာသည္ ။
"လင္းရန္… ''
ေရာက္လာသည့္သူကို ျမင္သည့္အခါ လွ်ဴခ်င္းက အံ့ၾသသြား၏

။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ သက္ျပင္းခ်ၿပီး မခ်ိျပံဳး ျပံဳးလိုက္မိသည္ ။
"ထားလိုက္ပါ ။ ထြက္သြားၾကစို္႔ ။ မင္းက အဆင့္
(၆)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး ။ မင္းက ငါ့ကို
ကူညီေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ လင္းရန္က ထူးဆန္းစြာ

"ငါက မင္းကို မကူညီေပးႏိုင္ပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္
လူတစ္ေယာက္ကေတာ့ မင္းကို ကူညီေပးႏိုင္တယ္ ''
ထိုစကားမ်ားေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ သူက ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚသို႔

ျပန္လွည့္ၿပီး ေအာ္လိုက္၏ ။
"မင္းက ဘယ္ေလာက္ထိ အဲဒီေနရာမွာ ဆက္ၿပီး ရပ္ေနမွာလဲ ''
လင္းရန္၏ အမူအရာကို ျမင္သည့္အခါ လွ်ဴခ်င္း ၊ လွ်ဴေဖး ႏွင့္

တစ္ျခားသူမ်ားကလည္း အံ့ၾသသြားၾက၏ ။ သူတ႔က
ို
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ေလထဲတြင္
လမ္းေလွ်ာက္လာေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္
ထိုလူငယ္က ေျမျပင္ေပၚသို႔ ဆင္းသက္လာ၏ ။
" ေလေပၚလမ္းေလွ်ာက္လာတာ …
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္လား''
ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္းတို႔အဖြဲ႔က

ရင္ထဲတြင္ အေတာ္ေလး ေအးစက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္
။ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး ႐ို႐ိုေသေသေျပာရန္ ျပင္လုက
ိ ္စဥ္
ရင္းႏွီးေနသည့္အသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရ၏ ။
ထိုရယ္သံေၾကာင့္ သူက တစ္ကိုယ္လံုး ေတာင့္တင္းသြားသလို
ခံစားလိုက္ရပါသည္ ။
"လွ်ဴခ်င္း..
ငါတို္႔ေတြ မေတြ႔ရတာ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ၾကာေနၿပီ ။ မင္း
အဆင္ေျပရဲ႕လား''
အပိုင္း (၁၀၄၃) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၈)}
မိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ားျပန္ေတြ႔ျခင္း
ရင္းႏွီးေနသည့္ရယ္သံေၾကာင့္ လွ်ဴခ်င္း၏ခႏၶာကုိယ္က
ယာယီၿငိမ္သက္သြားသည္။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက
သတိျပန္ဝင္လာ၏။ သူက အမည္မသိလူငယ္ေလးကုိ
ၾကည့္ေနရင္း မ်က္ႏွာေပၚ၌ မယံုၾကည္ႏိုင္သည့္ အမူအရာမ်ား
ျပည့္ႏွက္လာသည္။
"မင္း မင္းက ေ႐ွာင္ယန္လား"
လွ်ဴခ်င္းက ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ သူ႔ေနာက္တြင္

႐ွိေနေသာ လွ်ဴေဖး၏ ခႏၶာကုိယ္ေလးကလည္း
အနည္းငယ္တုန္ယင္သြား၏။ ေ႐ွာင္ယန္ဟုေသာ နာမည္က
သူမ၏ရင္ထဲတြင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္၍ မရႏို္င္ေအာင္ ႐ွိေနခဲ့ပါသည္။
အတိတ္တုန္းက အတြင္းေက်ာင္းေတာ္၏ အစစ္အမွန္ပါရမီ႐ွင္
လူငယ္ေလးကို သူမအလြန္ ဂုဏ္ယူခဲ့ရေသာ

သူမ၏အစ္ကိုဝမ္းကဲြပင္ မယွဥ္ႏိုင္ခဲ့ေပ။
သူမက ေ႐ွ႕တြင္ ႐ွိေနေသာ လူငယ္ေလးကုိ ခိုးၿပီး

ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထိုအခါ မ်က္ႏွာက အနည္းငယ္
စိမ္းေနသည့္အတြက္ အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြား၏။ သူမက
သတိထားၿပီး စိုက္ၾကည့္လိုက္ရာ
အရိက္အႁမြက္ေတြ႔လိုက္ရသည့္အတြက္
လက္သီးဆုပ္လိုက္မိ၏။ သူမက ခ်က္ခ်င္း သူ႔ဆီမွ
အၾကည့္လဲႊရန္ ႀကိဳးစားလိုက္ပါသည္။
ယခင္တုန္းကေတာ့ သူမက ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ပဋိပကၡျဖစ္ခဲ့ဖူး၏။

ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ လွ်ဴခ်င္းတို္႔က တိုက္ခိုက္ခဲ့ရသည္။
သု႔ရ
ိ ာတြင္ ရလဒ္ေၾကာင့္ သူမ၏ရင္ထဲတြင္ အၿမဲလိုလုိ
ယံုၾကည္္ေနခဲ့သည့္အရာက လံုးဝ ပ်က္စီးသြားခဲ့ရ၏။
ယခုအခ်ိန္ထိ တိုက္ပဲြကြင္းျပင္ထဲ၌ ဂုဏ္ယူစြာ ရပ္ေနခဲ့ေသာ
ပိန္ပိန္ပါးပါး လူငယ္ေလးကုိ လွ်ဴေဖးက မေမ့ႏိုင္ေသးေပ။
ထိုအခ်ိန္တုန္းက ေ႐ွာင္ယန္က အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ကုိ

ေရာက္လာကာစ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္သာ ျဖစ္၏။
သု႔ရ
ိ ာတြင္ သူ၏ ေအာင္ျမင္မုကုိ အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ႀကီး
တစ္ခုလံုးက စိတ္ဝင္စားခဲ့ၾကေလသည္။
"အဲဒါ တကယ္ပဲ သူလား…"
လွ်ဴေဖးက အံႀကိတ္လိုက္သည္။ ေ႐ွးတုန္းကတည္းက

မိန္းမလွေလးမ်ားမွာ သူရဲေကာင္းကုသ
ိ ာ ႏွစ္သက္ၾကပါသည္။
ဤကမာၻေျမႀကီးထဲတြင္ သူမ၏ အစ္ကိုဝမ္းကဲြထက္
ပို၍အစြမ္းထက္ေသာ လူေပါင္းမ်ားစြာ ႐ွိေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္
သူမလို ႐ိုင္းျပသည့္မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကပင္
တျခားသူမ်ားကုိ သိမ္ေမြ႔စြာ ဆက္ဆံရန္အတြက္
သင္ယူခဲ့ရပါသည္။
"သူ႔ရဲ႕ ပံုစံက တစ္ခုခုေတာ့ တစ္ခုခုပဲ ။ ဒါေပမဲ့ အသံကေတာ့
တူေနတယ္.."
ေ႐ွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ လက္ျပလိုက္၏။ သူက

အနည္းငယ္အံ့ၾသေနသည့္ လွ်ဴခ်င္းကုိ ၾကည့္လိုက္ပါသည္။
"ၾကယ္ ၇ ပြင့္သိုင္းဧကရာဇ္ ဟုတ္လား ..။ မဆိုးပါဘူး ။.မင္းက
လင္းရန္ထက္ ပိုအစြမ္းထက္တယ္…"
ရင္းႏွီးေနသည့္အသံကုိ
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ၾကားလိုက္ရသည့္အခါမွသာ လွ်ဴခ်င္းက
ေ႐ွာင္ယန္မွန္း ေသခ်ာသိသြားပါသည္။
သူ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း စိတ္လုပ္႐ွားမုမ်ား ျပည့္ႏွက္လာ၏။
သူက ေ႐ွာင္ယန္ကုိ ၾကည့္လိုက္ၿပီး အနည္းငယ္
မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္။ သူက ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္၏။
"ၾကည့္ရတာ မင္းက သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို
ေရာက္သြားၿပီထင္တယ္"
ေ႐ွာင္ယန္က ေလထဲတြင္ လမ္းေလွ်ာက္လာေၾကာင္း သူက

ျမင္ခဲ့ပါသည္။ သူ႔စကားကုိ ၾကားသည့္အခါ
လွ်ဴခ်င္း၏ေနာက္တြင္ ႐ွိေနေသာ လူမ်ား၏မ်က္ႏွာကလည္း
အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြား၏။ သူတို႔က ေ႐ွာင္ယန္ကုိ
အံ့အားသင့္စြာ ၾကည့္လိုက္မိၾကသည္။ ဤမွ် ငယ္ရြယ္ေသာ
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကို ႐ွာေဖြရန္ အလြန္႐ွားပါး၏။
"ငါက ကံေကာင္းသြားတာပါ"
ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳး႐ံုေလး ျပံဳးလိုက္ၿပီး ျငင္းဆန္ျခင္းမ႐ွိေပ။
"ဟူး ..ငါက မင္းကုိ ခုခ်ိန္ထိကုိ မမွီႏို္င္ေသးဘူး။ မင္းက
တကယ္ပဲ အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထဲမွာ
အထူးခြၽန္ဆံုးလူတစ္ေယာက္လို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ဒါကုိ ငါက

ဝန္မခံခ်င္လည္း လက္ခံရေတာ့မွာပဲ"
လွ်ဴခ်င္းက သက္ျပင္းခ်လိုက္၏။ သူက သိုင္းဘုရင္အဆင့္သုိ႔
ေျခတစ္လွမ္း ေရာက္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့
သိုင္းအေက်ာ္အေမာ္အဆင့္သာ ႐ွိပါေသးသည္။ သု႔ိရာတြင္
ယခုေတာ့ ႏွစ္အနည္းငယ္ အေတာအတြင္း ေ႐ွာင္ယန္က
သူကုိယ္တိုင္ ေမာ့ၾကည့္ေနရသည့္ အဆင့္တစ္ခုကုိ
ေရာက္ေနပါၿပီ။ ထိုကဲ့သုိ႔ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲမုေၾကာင့္
သူက လက္ခံရန္ ခက္ခဲေနပါသည္။
ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳးလိုက္သည္။ သူက လွ်ဴခ်င္း၏

ေနာက္တြင္႐ွိေနေသာ လွ်ဴေဖးကို ၾကည့္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။
သူ၏အျပံဳးေၾကာင့္ လွ်ဴေဖး၏ မ်က္ႏွာေလးက နီရဲသြားသည္။

သူမက ခ်က္ခ်င္း မ်က္ႏွာလဲႊလိုက္၏။
"မင္းတို႔ေတြ အားလံုးက ငါ့ကုိ တစ္ေယာက္မွမေစာင့္ဘဲ
ထြက္သြားၾကတယ္။ ငါက မင္းတို႔ကုိ တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီ
ထင္ေနတာ…"
ေ႐ွာင္ယန္က လွ်ဴခ်င္းကို ၾကည့္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"မင္းက လက္တုန္႔ျပန္ၿပီးသြားၿပီလို႔ လင္းရန္က ေျပာေတာ့
ငါတို႔ကလည္း ဆက္ၿပီး ေနစရာအေၾကာင္းမ႐ွိေတာ့ဘူးေလ။

ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔က အဖဲြ႔လိုက္ ဂ်ာမားႏိုင္ငံကေန ျပန္လာခဲ့တာ ။
ေၾသာ္ ဒါနဲ႔ …မင္းက ဘာလိ႔ု ဒီကိုေရာက္လာတာလဲ"
လ်ဴခ်င္းက အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚ႐ွိ

ေဒါသမ်ားကလည္း သိသိသာသာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။ သူက
ဤေနရာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ေတြ႔ရသည့္အတြက္
အေတာ္ေလးကုိ ဝမ္းသာေနပံုရသည္။
"ငါက ေဆးနယ္ေျမထဲကုိ သြားမလို႔ပါ။ ေဆးနယ္ေျမကုိ
ဦးတည္တဲ့ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းက တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲမွာ

႐ွိတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ငါက မင္းဆီကုိပါ တပါတည္း
လာလည္တာ…"
ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳးလိုကၿ္ ပီး မလွမ္းမကမ္းတြင္႐ွိေနေသာ

ခ်န္းကလန္မွ လူမ်ားကုိ ၾကည့္လိုက္ပါသည္။
သူ႔စကားကုိ ၾကားသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္းက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။

သူက ေအးေအးေဆးေဆးအမူအရာႏွင့္ ရယ္ကာေမာကာ
ေျပာလိုက္သည္။
"ဒီေန႔ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းက
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ျပန္ဖြင့္ေတာ့မွာပါ။ ငါက မင္းသြားဖို႔အတြက္

ကူညီေပးမယ္။ ဒီေလာက္ကိစၥေလးကိုေတာ့ ငါ့တာဝန္ပဲ
ထားလိုက္ပါ။”
“ဒီတစ္ႀကိမ္ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကုိ ခ်န္းကလန္က
စီမံရမွာေလ ။ သူတ႔ိုက ငါတိ႔လ

ု ွ်ဴကလန္ကုိ
မ်က္စိစပါးေမႊးစူးေနတာ။ အစ္ကိုဝမ္းကဲြ ..တကယ္လ႔ို
အစ္ကိုဝမ္းကဲြသာေပၚလာမယ္ဆိုရင္ သူတ႔ိုက ေသခ်ာေပါက္

ျပႆနာရွာမွာပဲ"
လွ်ဳခ်င္း၏ ေနာက္တြင္႐ွိေနေသာ လွ်ဳေဖးက
ဝင္ေျပာလိုက္သည္။
ထိုစကားကုိ ၾကားသည့္အခါ လွ်ဳခ်င္းက မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏။
"ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ..။ ငါ့ရဲ႕ အကူအညီလိုေသးလား"
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ လွ်ဳခ်င္း၏မ်က္ႏွာကုိ
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္။ သူက လွ်ဳေဖးကုိၾကည့္ၿပီး
အျပံဳးႏွင့္ ေမးလိုက္၏။
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ။ ဒါက ျပႆနာေသးေသးေလးပါပဲ ။
အရင္ဆံုးျပန္သြားၾကရေအာင္ မင္းက ဒီတ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ကုိ

ေရာက္ၿပီဆိုမွေတာ့ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါက မင္းကုိ

ေကာင္းေကာင္းျပဳစုရမွာေပါ့"
လွ်ဳခ်င္းက လက္ကာျပလိုက္ၿပီး ေ႐ွာင္ယန္၏ပုခံုးကုိပုတ္ကာ
ရယ္လိုက္သည္။
"မင္းက ငါနဲ႔အတူ ဂ်ာမားႏိုင္ငံေတာ္ထဲကုိ လိုက္လာတုန္းက
ငါဒီလိုတခါမွမေျပာဖူးဘူး"
ေ႐ွာင္ယန္က လွ်ဳခ်င္းကို ၾကည့္ၿပီး တိုးတိုးေလးရယ္လိုက္သည္။
လွ်ဳခ်င္း၏ လက္က ေလထဲတြင္ ရပ္သြား၏။ သူက

ေ႐ွာင္ယန္ကုိၾကည့္ၿပီး ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္မိသည္။
"ဒါက ဂ်ာမားႏိုင္ငံေတာ္မဟုတ္ဘူး..။ ခ်န္းကလန္ရဲ႕အစြမ္းက
တိမ္ျမဴဂိုဏ္းထက္ ပိုၿပီးအစြမ္းထက္တယ္။ တကယ္လို႔ မင္းက
ဝင္ပါမယ္ဆိုရင္ မင္းအတြက္ ျပႆနာေတြ ျဖစ္လာႏို္င္တယ္…"

"ဟားဟားဟားဟား ..မင္းက ေ႐ွာင္ယန္ကုိ တကယ္ပဲ
ေလ်ာ့တြက္ထားခဲ့တာပဲ ။ သူက ဒီကိုလာတဲ့လမ္းမွာ

ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။
ေျမာက္ပိုင္းေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေဖးရန္ကေတာင္
သူ႔ကုိ ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ဒီလို ခ်န္းကလန္ေလးက
ဘာလုပ္ႏို္င္မွာလဲ…"
ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ လင္းရန္က ႐ံု႕မဲ့ၿပီး ဝင္ေျပာလိုက္သည္။
ထိုစကားကုိၾကားသည့္အခါ လွ်ဳခ်င္းႏွင့္ သူ႔ေနာက္တြင္

ရပ္ေနေသာ အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ မင္သက္သြားၾကသည္။
သူတ႔ို၏မ်က္ႏွာအမူအရာက ခ်က္ခ်င္းပင္ ေျပာင္းလဲသြားၾက၏။
“ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ႏွင့္ တိုက္ခို္က္ခဲ့ျခင္းလား"
“သူေျပာတာေတြကုိ နားေထာင္မေနပါနဲ႔ ။ ငါက
လွ်ပ္စီးေတာင္ေပၚကေန ဆင္းလာၿပီး
ျပႆနာနည္းနည္းေလးတက္ခဲ့တာပါ ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါက

ေျပလည္သြားပါၿပီ"
ေ႐ွာင္ယန္က လက္ကာျပလိုက္ၿပီး ျပံဳးလိုက္သည္။
သူ၏ေလသံက အနည္းငယ္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနေသာ္လည္း
ထိုေလသံထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ အႏၱရာယ္မ်ားကုိ လွ်ဳခ်င္းတို႔က
ခံစားမိလိုက္၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္ကုိ ၾကည့္ေနေသာ

လွ်ဳေဖး၏မ်က္လံုးမ်ားကလည္း ထူးထူးျခားျခားကုိ
ေတာက္ပလာပါသည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ လွ်ဳခ်င္းက သက္ျပင္းခ်ၿပီးေျပာလိုက္၏။
"ငါတို႔က ဒီေလဟာနယ္လုိဏ္ေခါင္းေၾကာင့္
ျပႆနာတက္ေနတာပါ ။ နဂိုကေတာ့ ဒီႏွစ္အတြက္

ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကုိ ငါတို႔ လွ်ဳကလန္က ထိန္းခ်ဳပ္ရမွာ ။
ဒါေပမဲ့ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက
အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္႐ွာဖို္႔အတြက္
ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ အဲဒီခ်န္းကလန္ကေတာ့
တျခားတစ္ေနရာကေန အဆင့္ ၆
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါတို႔
လွ်ဳကလန္မွာေတာ့ အဆင့္ျမင့္ဆံုး ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္က အဆင့္
၅ ပဲ ႐ွိတယ္။ ..”
“မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ဘာလိ႔ု အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္
တစ္ေယာက္ကို ႐ွာေနရတာလဲ..။ သူတ႔ရ

ို ဲ႕ စြမး္ရည္နဲ႔ဆိုရင္
သူတ႔ိုက ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြကို ရဖိ႔မ

ု ခက္ဘူး မဟုတ္လား…"
ေ႐ွာင္ယန္က သံသယဝင္သလို အမူအရာႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။
"ဒါေတာ့ ငါလည္း ေသခ်ာမသိဘူး။ ဒါေပမဲ့
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က
အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြရဲ႕ အကူအညီလိုအပ္တဲ့
ေဆးလံုးတစ္လံုးကုိ သန္႔စင္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ..”

လွ်ဳခ်င္းက ေခါင္းခါၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။ ထိ႔ုေနာက္ သူက

ဂုဏ္ယူေနပံုရသည့္ ခရမ္းေရာင္ဝတ္အဘိုးအိုကို ၾကည့္ၿပီး
“ဒါဆိုရင္ မင္းကသာ အဲဒီအဘိုးႀကီးထက္ ပိုၿပီးအဆင့္ျမင့္တဲ့
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ ႐ွာႏို္င္မယ္ဆိုရင္
ဒီေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကို မင္းတို႔ လွ်ဳကလန္က ျပန္ရမွာေပါ့
ဟုတ္လား…"
လွ်ဳခ်င္းက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူက

ေ႐ွာင္ယန္ကုိၾကည့္ေနရင္း ရင္ထဲတြင္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား
ထြက္ေပၚလာ၏။ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္
တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း သူက သိထားပါသည္။ ထို႔အျပင္ သူက
အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထဲ၌ ႐ွိေနစဥ္ အဆင့္ ၅
ေဆးလံုးတစ္လံုးကုိ သန္႔စင္ႏိုင္ခဲ့၏။ သူ၏ စြမ္းရည္ႏွင့္
ေ႐ွာင္ယန္က ေသခ်ာေပါက္ တိုးတက္မု႐ွိႏိုင္ပါသည္။ သူ၏

ခန္႔မွန္းခ်က္အရဆိုလွ်င္ လက္႐ွိ ေ႐ွာင္ယန္က အဆင့္ ၆
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏိုင္၏။ ေ႐ွာင္ယန္က
ခရမ္းဝတ္အဘိုးအိုကုိ မယွဥ္ႏို္င္ေသာ္လည္း အနည္းဆံုးေတာ့
အားနည္းမုမ႐ွိေပ။
ထိုစကားကုိ ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳးလိုက္၏။ သူက

ေ႐ွ႕ကို တစ္လွမ္းတိုးသြားၿပီး အနီဝတ္အဘိုးအိုကို အျပံဳးႏွင့္
ေျပာလိုက္၏။
"ဒီကဆရာႀကီး…
လွ်ဳကလန္က အခုခ်ိန္ထိ အ႐ံုးမေပးရေသးပါဘူး။ ဒီေတာ့
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကုိ မယူခင္ ခဏေစာင့္ပါဦး…"
ေ႐ွာင္ယန္ေပၚလာသည္ကုိ အႀကီးအကဲ ခ်ီဟိုကလည္း

သတိထားမိသည္။ ေ႐ွာင္ယန္က ဤမွ်
အသက္ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို
ေရာက္ေနသည့္အတြက္ သူလည္း အလားတူ

ထိတ္လန္႔သြားမိ၏။ သူႏွင့္ သက္တူရြယ္တူမ်ားထဲတြင္ ထိုသုိ႔
ေအာင္ျမင္မုကုိ ရႏိုင္မည့္သူက လက္ခ်ိဳးေရတြက္၍
ရႏိုင္ပါသည္။
“တကယ္လုိ႔ မင္းတိ႔ု္ကလန္က အ႐ံုးမေပးေသးဘူးဆိုရင္လည္း
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ဖိတ္ေခၚလိုက္ေလ။
လွ်ဴကလန္က ဆရာႀကီး႐ုထက္ ပိုၿပီးအစြမ္းထက္တဲ့
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကုိ ႐ွာႏိုင္မယ္ဆိုရင္
ဒီေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကုိ စီမံပိုင္ခြင့္က လွ်ဳကလန္အတြက္ပဲ
ျဖစ္သြားၿပီ"
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေ႐ွာင္ယန္၏ လက္႐ွိစြမ္းရည္ကုိ
သိေနသည့္အတြက္ စကားေျပာသည့္အခ်ိန္တြင္ အနည္းငယ္ပို၍
႐ုိက်ိဳးေနပါသည္။
ထိုစကားကုိၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ သူက ခရမ္းဝတ္အဘိုးအိုကုိ
လွည့္ၾကည့္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ကပဲ ဒီကဆရာႀကီး႐ုနဲ႔ ၿပိဳင္ခြင့္ေပးပါ
။..ဘယ္လို သေဘာရလဲ"
“မင္းက လွ်ဳကလန္ ဖိတ္ေခၚထားတဲ့ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္လား…"
ထိုစကားကုိ ၾကားသည့္အခါ အႀကီးအကဲခ်ီဟုိက

အံ့ၾသသြားသည္။ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကုိ
ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္လိုက္၏။ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း
မယံုၾကည္ႏိုင္သလို ခံစားေနရသည္။ ေ႐ွာင္ယန္က ဤမွ်
အသက္ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကုိ
ေရာက္ေနသည့္အတြက္ အႀကီးအကဲ ခ်ီဟိုက အလြန္အမင္းကုိ
ထိတ္လန္႔ေနခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ အကယ္၍ သူကသာ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနမည္ဆိုလွ်င္ သူက
အနည္းငယ္ ေၾကာက္စရာေကာင္းမေနဘူးေလာ။
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္ေလ့က်င့္မုႏွင့္ ေဆးလံုးသန္႔စင္မုက အလြန္အမင္းကုိ

ထူးျခားသည့္ လမ္းေၾကာင္း ၂ ခုျဖစ္သည္။ ထိုလမ္းေၾကာင္း ၂
ခုထဲတြင္ တစ္ခုထဲ၌ ထူးခြၽန္ရန္ပင္ အလြန္အမင္း ခက္ခဲလွ၏။
လူနည္းစုခန္႔ကသာ လမ္းေၾကာင္း ၂ ခုလံုးတြင္ ေအာင္ျမင္မု
ရႏိုင္ပါသည္။
ေ႐ွာင္ယန္၏ စကားေၾကာင့္ ၾကည့္ေနၾကသည့္ လူအုပ္ႀကီးဆီမွ

ဆူဆူညံညံအသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ သို႔ရာတြင္
အမ်ားစုကေတာ့ ေ႐ွာင္ယန္၏စကားေၾကာင့္
ေလွာင္ေျပာင္ေနၾက၏။ ထိုလူငယ္ေလးက အေတာ္ေလး
အစြမ္းထက္ေသာ္လည္း ဆရာႀကီးက်န္း႐ုကဲ့သ႔ုိ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္
အရည္အခ်င္း႐ွိသည္ဟု မဆိုလိုႏိုင္ေပ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ တစ္ဖက္အဖဲြ႔မွ ဖိတ္ေခၚထားသည့္

က်န္း႐ုကလည္း အံ့ၾသသြား၏။ သို႔ရာတြင္ သူက ေအးစက္စြာ
ျပံဳးၿပီးေျပာလိုက္ပါသည္။ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကုိၾကည့္ၿပီး

"ဒီအဘိုးႀကီးက မင္းနဲ႔ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္ခ်င္း မယွဥ္ႏို္င္ေပမဲ့
ေမွာ္ေဆးပညာစြမ္းရည္ခ်င္းေတာ့ ယွဥ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ငါက

မင္းမၾကားခ်င္တဲ့ စကားမ်ိဳးကိုပဲ ေျပာရလိမ့္မယ္။ မင္းက ငါနဲ႔
ၿပိဳင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမ႐ွိပါဘူး"
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ က်န္း႐ု၏ရယ္သံကုိ လ်စ္လွ်ဴ႐ုထားသည္။

သူက အႀကီးအကဲခ်ီဟုိကုိ လွည့္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏။
"ကြၽန္ေတာ္တို္႔က ဘယ္လိုယွဥ္ၿပိဳင္ရမလဲဆိုတာ သိပါရေစ။
ကြၽန္ေတာ္တ႔က
ို ဒီေနရာမွာပဲ ေဆးလံုးတစ္လံုးကုိ
သန္႔စင္ျပရမွာလား"
"ဒီေလာက္ထိ လုပ္ဖို႔မလိုပါဘူး။ ဒီအဘိုးႀကီးကလဲ
မင္းနဲ႔အခ်ိန္မျဖဳန္းႏိုင္ဘူး"
က်န္း႐ုက ျပန္ေျဖလိုက္၏။ သူက ေအးစက္စြာ ရယ္ၿပီး

"မင္းကလည္း ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ဆိုမွေတာ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက ဘယ္ေလာက္အေရးပါလဲဆိုတာသိမွာပဲ
။ ဒီေတာ့ ငါတို႔က စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားခ်င္း ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကတာေပါ့။
မင္းက လူငယ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ မင္းကုိ အရင္ဆံုး
တိုက္ခိုက္ခြင့္ေပးလိုက္မယ္။ မင္းကသာ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားနဲ႔
ငါ့ကုိ ေနာက္ဆုတ္သြားေအာင္ လုပ္ႏို္င္တယ္ဆိုရင္ မင္းက
ႏိုင္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္လ႔ရ
ို ၿပီ"
က်န္း႐ုက အလြန္အမင္းေမာက္မာေနသည့္အတြက္ သူ႔ကုိ

မည္သူကမွ အျပစ္မတင္ႏို္င္ေပ။ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ားႏွင့္
ဒိုသိုင္းပညာရွငမ
္ ်ား၏ ၾကားထဲတြင္ အႀကီးမားဆံုးကြာဟမုက
သူတ႔ို၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား ျဖစ္ၾကသည္။ အဆင့္ ၆
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ႏိုင္၏။
က်န္း႐ု၏စကားကုိ ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က

အံ့ၾသသြားသည္။ သူ၏ အမူအရာကလည္း အနည္းငယ္
ထူးဆန္းသြား၏။
"စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားခ်င္း ယွဥ္ၿပိဳင္မည္လား"
က်န္း႐ုက ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ အကႌ်လက္ကို

ေဝွ႔ယမ္းၿပီး လက္ေနာက္ပစ္ကာ ရပ္ေန၏။ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကုိ
စိုက္ၾကည့္ေနပါသည္။ သူက
အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္၏ အမူအရာမ်ိဳး
အျပည့္အဝ ႐ွိေနပါသည္။
"ဒါဆိုရင္လဲ စၾကတာေပါ့"
ေ႐ွာင္ယန္က တိုးတိုးေလး သက္ျပင္းခ်လိုက္၏။ အကုန္လံုးက

ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ သူက လက္တစ္ဖက္ကုိ
ျဖည္းညင္းစြာ ေျမာက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက

မလွမ္းမကမ္းသုိ႔ လက္ညွိဳးထိုးလိုက္၏။ သူက လက္ကို
လဲႊယမ္းလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ အလြန္အစြမ္းထက္ေသာ
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကလည္း ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ
မုန္တိုင္းတစ္ခုကဲ့သုိ႔ က်ဆင္းလာ၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ တည္ၿငိမ္လြန္းလွေသာ
အႀကီးအကဲခ်ီဟို၏အမူအရာကပင္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။
ေအးတိေအးစက္အမူအရာႏွင့္ က်န္း႐ု၏မ်က္ႏွာကလည္း
ခ်က္ခ်င္းပင္ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္သြား၏။
အပိုင္း (၁၀၄၄) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၉)}
သိုင္းကြက္ တစ္ကြက္
အလြန္အစြမ္းထက္သည့္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ ေန၍ မဆုံးႏိုင္သည့္ လွိုင္းလုံးမ်ားကဲ့သို႔
ထြက္ေပၚလာသည္။ ထိုစိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ ဖိအားတစ္ခုကို သယ္ေဆာင္လာၿပီး
ခရမ္းဝတ္အဘိုးအိုဆီသို႔ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္လာ၏ ။
ထိုစိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား ျဖတ္သန္းလာသည့္ေနရာတိုင္း
ေလဟာနယ္ကပင္ လွုပ္ရွားသြားသည္ ။
အနက္ေရာင္မ်ဥ္းေၾကာင္းမ်ားကလည္း တိတ္တဆိတ္
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
အေရာင္အဆင္းမရွိေသာ္လည္း အစြမ္းရွိသည့္လူတိုင္းကေတာ့
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေသာ
ေၾကာက္စရာဖိအားမ်ားကို ခံစားမိၾကသည္ ။
ထိုကဲ့သို႔ ဖိအားမ်ိဳးက သူတို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္ထဲမွ

ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ၿပီး သူတို႔က အေတာ္ေလးကို
လွုပ္ရွားလာသလို ခံစားလိုက္ရ၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္

တီးတိုးစကားေျပာဆိုသံမ်ားကလည္း လုံးဝကို ရပ္တန္႔သြားသည္
။ အေစာပိုင္းတြင္ ေရွာင္ယန္၏ေမာက္မာမွုေၾကာင့္
အျပစ္တင္ေနၾကေသာ တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ားကလည္း ခ်က္ခ်င္း
မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾက၏ ။ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ သူတို႔၏ပံုစံက
အေတာ္ေလးကို ရယ္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္ ။
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို ေရာက္လာၿပီးေနာက္
လက္ရွိေရွာင္ယန္က ေမွာ္ေဆးပညာအဆင့္ႏွင့္ ေျပာရလွ်င္
အဆင့္ ၇ ကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။ ထို႔ျပင္ မူလကတည္းက
သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေနသည့္အတြက္
သူက အစစ္အမွန္ အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားထက္
ေလ်ာ့က်ျခင္းမရွိေပ ။
ထိုကဲ့သို႔ ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ စြမ္းအားတစ္ခုကို

အစြမ္းကုန္ သံုးလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဖ
့ ိအားတစ္ခုကို
သယ္ေဆာင္လာႏိုင္၏ ။ က်န္း႐ွုက အဆင့္ ၆ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္

၁ ေယာက္ျဖစ္ေနသည္ကို မေျပာႏွင့္ ။ အကယ္၍ သူက အဆင့္
၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္အဆင့္ကို ေရာက္ေနမည္ဆိုလွ်င္ပင္
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္လွ်င္ အႏိုင္ရရန္ ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္ ။
ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလုံးတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေသာ စြမ္းအားမ်ားကို

ၾကည့္ေနရင္း အႀကီးအကဲ ခ်ီဟိုက အံ့ၾသမင္သက္ေနသည္ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္မိ၏ ။ သူက
မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရွိေနေသာ ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး
အေတာ္ေလး တုန္လွုပ္ေနပါသည္ ။ သူက မယုံၾကည္ႏိုင္သလို
အမူအရာႏွင့္ ေျပာလိုက္မိ၏ ။
"အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္လား..''
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားဆိုသည္မွာ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားအားလုံး
ရွငသ
္ န္ရန္ လိုအပ္သည့္ အေျခခံစြမ္းအင္တစ္ခုျဖစ္သည္။
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္က မီးေတာက္မ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္

၊ ေဆးလုံး ၁ လုံးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
သန္႔စင္ႏိုင္ရန္အတြက္ အစြမ္းထက္သည့္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို
ပိုင္ဆိုင္ထားရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား၏အစြမ္းက ေမွာ္ေဆးပညာရွင္အဆင့္ႏွင့္
တိုက္႐ိုက္ဆက္သြယ္ေန၏ ။
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ ရွိေနေသာ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက

စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို စစ္ေဆးၿပီး ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၂
ေယာက္၏ကြာဟမွုကို သိႏိုင္ၾကပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း
အႀကီးအကဲ ခ်ီဟိုက ေရွာင္ယန္၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို
စစ္ေဆးၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယန္၏အဆင့္ကို ေျပာႏိုင္ျခင္းျဖစ္၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အႀကီးအကဲခ်ီဟို၏ရင္ထဲတြင္လည္း
မုန္တိုင္းႀကီးတစ္ခုပမာ လွုပ္ရွားေနသည္ ။ ေရွာင္ယန္က
သိင
ု ္းအင္ပါယာအဆင့္ကို ေရာက္ေနသလို ေမွာ္ေဆးပညာ
စြမ္းရည္တြင္လည္း ဤမွ်နက္နက္႐ွိုင္း႐ွိုင္း
ကၽြမ္းက်င္ေနလိမ့္မည္ဟု လုံးဝထင္မထားခဲ့ေခ်။
"အဆင့္ ၇.. ''
အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္ ..
ထိုအဆင့္အတန္းက အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ပင္
သက္ေရာက္မွု ျပင္းထန္၏ ။ ထိုကဲ့သို႔အဆင့္ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္
၁ ေယာက္က ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ထဲတြင္ ထိပ္သီးအဆင့္ဟု
မသတ္မွတ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ေသခ်ာေပါက္
ထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ပါသည္ ။ ထို႔ျပင္
ေရွာင္ယန္၏အသက္ေၾကာင့္ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ပို၍ပင္
ထိတ္လန္႔ေနမိ၏ ။ သူ၏ အေတြ႕အၾကဳံအရ သူက
ဤမွ်ငယ္ရြယ္ ေသာ အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္ကို
ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ေတြ႕ခဲ့ဖူးျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ ဒိုခ်ီႏွင့္
ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုတြင္ ၂ မ်ိဳးစလုံး ကၽြမ္းက်င္ေသာ စြမ္းရည္က
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္ဟုသာ သတ္မွတ္ရေပလိမ့္မည္ ။
"ဒီအဘိုးႀကီး က်န္း႐ုကေတာ့ ဒီတႀကိမ္ ကံဆိုးသြားၿပီ ။ သူက
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အထင္ႀကီးေနတာပဲ ။ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက က်န္း႐ွုအတြက္ ေနာင္တရသလို

ခံစားမိလိုက္စဥ္ က်န္း႐ွု၏ ရင္ထဲရွိ ေနာင္တမ်ားကေတာ့
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုထက္ ၁၀ ဆခန္႔ ျပင္းထန္၏ ။ ထိုကဲ့သို႔
အစြမ္းထက္ေသာ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္
ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ သူက လုံးဝ
မတည္ၿငိမ္ႏိုင္ေတာ့ေပ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ က်န္း႐ွု၏မ်က္ႏွာက
လုံးဝကို ျဖဴေဖ်ာ့ေန၏ ။ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း
ေၾကာက္လန္႔မွုမ်ားက အထင္းသား ေပၚလြင္ေနပါသည္ ။
သူက ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္ျဖစ္သည့္အတြက္

စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားအေပၚ ပို၍ အာ႐ုံခံႏိုင္စြမ္းျမင့္မား၏ ။
သူ႔ဆီသို႔ ဦးတည္လာေနေသာ စြမ္းအားမ်ားက သမုဒၵရာႀကီး
တစ္ခုကဲ့သို႔ ထင္မွတ္ရသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ ခံစားမွုမ်ိဳးကို
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ အႀကီးအကဲ

တစ္ခ်ိဳ႕ဆီတြင္သာ ခံစားမိ၏ ။ ထို႔ျပင္
ထိုအႀကီးအကဲမ်ားကလည္း အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္
အလြန္နာမည္ေက်ာ္ၾကားသည့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ။ သို႔ရာတြင္
ယခုတႀကိမ္၌ သူ႔ကို ထိုကဲ့သို႔ ခံစားမွုမ်ိဳးေပးေနသည္မွာ
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ အႀကီးအကဲမ်ား မဟုတ္ၾကေပ ။ အသက္
၂၀ ဝန္းက်င္သာ ရွိေသးေသာ လူငယ္ေလး ၁ေယာက္ ျဖစ္ေန၏
။
"အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ဟုတ္လား။ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး
ျဖစ္ႏိုငမ
္ ွာလဲ ။ ''
က်န္း႐ွုက အနည္းငယ္ တုန္ယင္သြားၿပီး မ်က္လုံးထဲတြင္

႐ူးသြပ္သည့္ အမူအရာ ၁ ခု ေပၚလာသည္ ။ လူငယ္ေလး ၁
ေယာက္က သူကိုယ္တိုင္ ေမာ့ၾကည့္ေနရသည့္ အဆင့္ ၇ သို႔
ေရာက္ေနမည္ဟု သူက ေသခ်ာေပါက္ မယုံၾကည္ႏိုင္ေပ ။
သူ၏မ်က္ႏွာေပၚ၌ ၾကမ္းတမ္းရက္စက္မွုမ်ား ေပၚလာသည့္

အခ်ိန္တြင္ က်န္း႐ွုက ေနာက္သို႔ လ်င္ျမန္စြာ
ဆုတ္ခြာသြားရသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူက
အေစာပိုင္းေျပာခဲ့သည့္ စကားမ်ိဳးကို စိတ္မဝင္စားေတာ့ေပ ။
သူက က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ
အစြမ္းထက္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား ၁ ခု ထြက္ေပၚလာ၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ေရွ႕တြင္ မျမင္ရသည့္
စိတ္ဝိညာဥ္အကာအကြယ္ ၁ခု အျဖစ္ လွ်င္ျမန္စြာ
ဖန္တီးလိုက္ပါသည္ ။
"ေကာင္ေလး ..
ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕ေရွ႕မွာ လွည့္ကြက္ေတြ လာၿပီး သုံးမေနနဲ႔ ။ "

က်န္း႐ွုက ေရွာင္ယန္ကို စူးစူးနစ္နစ္ စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအင္ အကာအကြယ္ကို ဖန္တီးလိုက္ၿပီးေနာက္
သူက ေအးစက္စြာ ေအာ္လိုက္ပါသည္ ။
က်န္း႐ွု၏ေအာ္သံကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

မ်က္ခုံးပင့္လိုက္၏ ။ သူက ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္သလို
ျပဳံးလိုက္ပါသည္ ။ ထိုက်န္း႐ွုက အဆင့္ ၆ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁
ေယာက္သာ ျဖစ္၏ ။ သို႔ရာတြင္ သူက ေရွာင္ယန္၏ေရွ႕၌
သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို ျပသခ်င္ေနပါသည္ ။
ၾကည့္ရသည္မွာ က်န္း႐ွုက ကိုယ့္ဒုကၡကို ရွာေနျခင္းပင္ျဖစ္၏ ။
ေရွာင္ယန္က လက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္ၿပီး တိုးတိုးေလး
"သြားေတာ့....... ''
ေရွာင္ယန္၏အသံ ထြက္ေပၚလာသည့္အခ်ိန္၌
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည့္ အစြမ္းထက္
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကလည္း ခ်က္ခ်င္း စုစည္းလာသည္ ။
ထိုအရာက အံ့ၾသထိတ္လန္႔ေနသည့္ လူေပါင္းမ်ားစြာ၏ ေရွ႕တြင္
စိတ္ဝိညာဥ္တူႀကီး ၁ ခု အျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းလာ၏ ။ ထို႔ေနာက္

ထူထဲလွေသာ စိတ္ဝိညာဥ္အကာအကြယ္ကို
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုက္ခိုက္လိုက္သည္ ။
"ဝုန္း......''
ထိုအရာ ၂ခု တိုက္ခိုက္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္

ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအင္လွိုင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာ၏ ။
ခ်က္ခ်င္းပင္ ေျမျပင္ႀကီးကလည္း ေရျပင္အလား
လွိုင္းထလာသလို ထင္မွတ္ရ၏ ။ တခဏအတြင္း
ကြင္းျပင္ႀကီးက တုန္ခါလာၿပီး အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ား
ေပၚလာသည္ ။
"ခလြပ္......''
ေလးလံသည့္ တူႀကီးႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္အကာအကြယ္တို႔

ရင္ဆိုင္လိုက္သည့္ေနရာမွ မျမင္ရသည့္ ဝဲဂယက္ ၁ ခု
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။ က်န္း႐ွု၏မ်က္ႏွာကလည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္
ျဖစ္လာသည္ ။ သူက စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကို အစြမ္းကုန္
ႀကိဳးစားၿပီး စိတ္ဝိညာဥ္အကာအကြယ္ထဲသို႔
ေပါင္းထည့္ေပးေနရ၏ ။
"ဖ်က္ဆီးလိုက္ေတာ့ .......''
ေရွာင္ယန္က မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရွိေနေသာ က်န္း႐ွုကို

လက္ညိဳးထိုးလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက တိုးတိုးေလး
ရယ္လိုက္၏ ။ ေရွာင္ယန္၏စကားသံ ေပၚလာသည့္ အခ်ိန္၌
စိတ္ဝိညာဥ္တူထဲတြင္ ရွိေနေသာ စြမ္းအင္မ်ားက ႐ုတ္တရက္
ျမင့္တက္သည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ အက္ကြဲသံ ၁ခု ေပၚလာ၏ ။
က်န္း႐ွု၏ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ မျမင္ရသည့္ အကာအကြယ္ေပၚ၌
အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားစြာ လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည့္အတြက္
အေတာ္မ်ားမ်ားက ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားၾက၏ ။
"ဝုန္း........''
အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားက ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည့္အခ်ိန္တြင္
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအင္အကာအကြယ္က
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား တိုက္ခိုက္မွုကို
ခံႏိုင္ရည္ မရွိေတာ့ေပ ။ ဝုန္းခနဲ အသံႏွင့္အတူ
အပိုင္းအစမ်ားစြာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး ေပါက္ကြဲသြားေတာ့၏ ။
"ေဝါ့....''
စိတ္ဝိညာဥ္အကာအကြယ္ ေပါက္ကြဲသြားသည့္အခ်ိန္တြင္
ထိအ
ု ရာႏွင့္ ဆက္သြယ္ေနေသာ က်န္း႐ွု၏မ်က္ႏွာက
ခ်က္ခ်င္းပင္ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္သြားသည္ ။ သူက
ေသြးအန္လိုက္ရၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္
ဒဏ္ရာရသြားသည့္အလား ေနာက္သို႔ လြင့္သြား၏ ။ သူက
ေျမျပင္ေပၚတြင္ အရွိနျ္ ပင္းစြာ က်သြားၿပီး မီတာ ၁၀၀

ခန္႔ရွည္ေသာ လမ္းေၾကာင္းႀကီး ၁ခုပင္ ေပၚလာပါသည္ ။
ထိုအခ်ိန္၌ ကြင္းျပင္ႀကီးတစ္ခုလုံးက တိတ္ဆိတ္သြား၏ ။ အ

ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ေျမျပင္ေပၚ၌ လဲက်ေနေသာ က်န္း႐ွုကို
ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာပ်က္ေနၾကသည္ ။ သူက ေသသလား
ရွင္သလား မည္သူကမွ မေျပာႏိုင္ၾကေပ ။ ထိုခဏတြင္
မည္သူကမွ စကားပင္ မေျပာရဲၾကေပ ။
"သိုင္းကြက္ တစ္ကြက္ ''
အဆင့္ ၆ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္က သိုင္းကြက္

တစ္ကြက္သာ တိုက္ခိုက္႐ုံႏွင့္ ႐ွုံးနိမ့္သြားခဲ့သည္ ။ ထို႔ျပင္ သူက
အေတာ္ေလးကို ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ႐ွုံးနိမ့္သြားခဲ့၏ ။ ထိုကဲ့သို႔
လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္သူကလည္း အသက္ ၂၀ ဝန္းက်င္သာ
ရွိေသးေသာ လူငယ္ေလး ၁ ေယာက္ ျဖစ္ေနပါသည္ ။
အေတာ္ၾကာေအာင္ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီးေနာက္
တစ္စုံတစ္ေယာက္က ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္သည္ ။ သူတို႔က
ေျခတစ္လွမ္းပင္ ေရွ႕တိုးမလာသည့္ လူငယ္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး
အံ့ၾသေနၾကသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ထိုလူငယ္ေလး၏အဆင့္က
က်န္း႐ွုထက္ ပို၍ ျမင့္မားေနေၾကာင္း အကုန္လုံးက သိသြားၾက၏
။ က်န္း႐ုက အဆင့္ ၆ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္ ျဖစ္သည္
။ ေရွာင္ယန္က သူ႔ထက္ပို၍ အဆင့္ျမင့္သည့္အတြက္ အေျဖက
သိသာထင္ရွားေန၏ ။
"အဆင့္ ၇ ''
ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္ရွိေသာ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ေယာက္ကသာ

အဆင့္ ၆ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္ကို စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား
တိုက္ခိုက္မွု၌ ဤကဲ့သို႔ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္သြားေအာင္
လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါသည္ ။
"ဒီေကာင္ေလးက အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္လား
။ ''
အေတာ္မ်ားမ်ားက တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္မိၾက၏ ။
သူတို႔၏မ်က္လုံးမ်ားကလည္း အေတာ္ေလးကို
ထိတ္လန္႔ေနပုံရသည္ ။ အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁
ေယာက္က သာမန္မဟုတ္ေပ ။ ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္ရွိေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္က မီးလွ်ံေတာင္ၾကားႏွင့္
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ထဲတြင္ပင္ ထိပ္တန္းအဆင့္ဟု သတ္မွတ္၍
ရႏိုင္ပါသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေသသလား ရွင္သလား မသိရဘဲ လဲက်ေနေသာ

က်န္း႐ွုကို ၾကည့္ၿပီး ခ်န္းေဟာင္ႏွင့္
ခ်န္းကလန္တစ္ခုလုံးကလည္း ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိၾကသည္ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူတို႔ကလည္း ခက္ခက္ခဲခဲ
တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္မိၾက၏ ။
"အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္ဟုတ္လား ''
သူတို႔က ထိုအရာကို စဥ္းစားမိသည္ႏွင့္ တစ္ကိုယ္လုံး

ေအးစက္လာသလို ခံစားလိုက္ရ၏ ။ ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္ရွိေသာ
လူ ၁ ေယာက္က သူတို႔၏ခ်န္းကလန္ကို ဖ်က္ဆီးရန္
မခက္လွေပ ။ သူက ပါးစပ္ဟလိုက္သည္ႏွင့္
အစြမ္းထက္ပညာရွင္မ်ားက သူ႔ကိုယ္စား ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ
လုပ္ေဆာင္ေပးၾကမည္ျဖစ္၏ ။ အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁
ေယာက္၏ အကူအညီစုေဆာင္းႏိုင္သည့္ စြမ္းရည္ကို
မည္သူကမွ သံသယမဝင္ရဲေပ ။
"ဒီလွ်ဴကလန္ .....
သူတို႔က ဘယ္အခ်ိန္တုန္းက ဒီလိုအဆင့္ရွိတဲ့

ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္နဲ႔ သိသြားရတာလဲ ။ ဘာေၾကာင့္
ငါက ဒီသတင္းကိုေတာင္ လုံးဝမၾကားရတာလဲ ။ ''

ခ်န္းေယာင္၏အမူအရာက အေတာ္ေလးကို ပ်က္ယြင္းေနသည္

။ သူ၏ ရင္ထဲတြင္လည္း အေတြးေပါင္းစုံ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။ အဆင့္
၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁ ေယာက္က သူတို႔လို ကလန္ေလး ၁
ခုအတြက္ အလြန္အမင္းကို အေရးပါလြန္းလွသည္ ။ သို႔ရာတြင္
လ်ဴကလန္က သူ႔ကို ဘာေၾကာင့္ဖိတ္ေခၚႏိုင္ေၾကာင္း သူလဲ
လုံးဝနားမလည္ႏိုငေ
္ တာ့ေပ ။
ခ်န္းေယာင္ႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရွိေနေသာ လွ်ဴခ်င္း ၊

လွ်ဴေဖးႏွင့္ တျခားသူမ်ားကလည္း ေျမေပၚတြင္ လဲက်ေနသည့္
က်န္း႐ွုကို ၾကည့္ၿပီး ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေနၾက၏ ။
လွ်ဴခ်င္းတို႔အဖြဲ႕ကေတာ့ ေရွာင္ယန္၏ သိုင္းကြက္တစ္ကြက္ပင္
ရင္ဆိုင္ႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္ က်န္း႐ွုကို ၾကည့္ၿပီး
ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္သလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ သူက အဆင့္ ၆
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္သာ ျဖစ္၏ ။
"အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ''
လွ်ဴခ်င္း၏ေနာက္တြင္ ရွိေနေသာ ဆံပင္ျဖဴအဘိုးအို ၂

ေယာက္ကလည္း ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္မိၾက၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
သူတို႔က အေတာ္ေလးကို ဝမ္းသာေနၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။
"ဒီက သခင္ေလးက အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္လား ။
တကယ္ပဲ ကလန္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မိတ္ေဆြလား ။ ''
သူတို႔က မယုံၾကည္ႏိုင္သလို ျဖစ္ေနသည္ကို

ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ လွ်ဳခ်င္း၏ ရင္ထဲတြင္လည္း
ဂုဏ္ယူသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ထိုအဘိုးႀကီး ၂
ေယာက္က ကလန္ထဲရွိ အႀကီးအကဲမ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။ သို႔ရာတြင္
သူ႔ကို ကလန္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည့္အတြက္
အၿမဲလိုလို လက္မခံၾကေပ ။ ယေန႔ေတာ့ သူက ေရွာင္ယန္ကို
အသုံးခ်ၿပီး သူတို႔ကို ႏွိပ္ကြပ္ႏိုင္သြားၿပီ ျဖစ္၏ ။
လွ်ဴခ်င္းက ရင္ထဲတြင္ ဂုဏ္ယူေနသလို ခံစားေနရေသာ္လည္း

မ်က္ႏွာအမူအရာကေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိေပ ။ သူက
တိုးတိုးေလး ျပန္ေျဖလိုက္၏ ။
"သူက ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕မိတ္ေဆြ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဒီလိုမ်ိဳးဝင္ၿပီး
ကူညီေပးမယ္လို႔ အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္က ထင္လို႔လား ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္က

ရွက္ရြံ႕စြာ ျပဳံးလိုက္သည္ ။ သို႔ရာ တြင္ သူတို႔က
ျပန္မေျပာရဲၾကေပ ။ အကယ္၍ လွ်ဴခ်င္းဆီတြင္ အဆင့္ ၇
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ ရွိေနမည္ဆုလ
ိ ွ်င္
သူတို႔ လွ်ဴကလန္အတြက္ ေသခ်ာေပါက္
ဝမ္းသာစရာသတင္းတစ္ခုသာ ျဖစ္၏ ။
"ဒီက ဆရာႀကီး ဒီၿပိဳင္ပြဲရဲ႕ ရလာဒ္ကို ေၾကညာေပးလို႔ရၿပီလား ။
''
ေရွာင္ယန္က အက်ႌလက္ကို ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ရာ

ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚ၌ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေသာ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက
ခ်က္ခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ သူက အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို
ၾကည့္ၿပီး အျပဳံးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏ ။
ေရွာင္ယန္၏ စကားကို ၾကားသည့္အခါ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက

က်န္း႐ွုကို ၾကည့္ေနရာမွ ျပန္လွည့္လာ၏ ။ သူက ရွားရွားပါးပါး
အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။
"မိတ္ေဆြေလးရဲ႕အစြမ္းက အရမ္းကို ထူးျခားတာပဲ ။
ေသခ်ာေပါက္ မိတ္ေဆြေလးက အႏိုင္ရတာေပါ့

။ဟား.....ဟား........ဟား.....။ တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ရွိတဲ့
လွ်ဴကလန္က ေလဟာနယ္လုိဏ္ေခါင္းကို ေနာက္ထပ္ ၃
ႏွစ္တိတိ စီမံပိုင္ခြင့္ရွိသြားပါၿပီ ။ ''

အပိုင္း (၁၀၄၅) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁၀)}
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားသို႔ သြားေရာက္ျခင္း
အႀကီးအကဲခ်ီဟို၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္
ခ်န္းေယာင္က သိသိသာသာကို မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ တစ္ဖက္လူ၏ အဆင့္အတန္းေၾကာင့္ သူက
လက္သီးဆုပ္ၿပီး အံႀကိတ္႐ံုသာ တတ္ႏိုင္ေတာ့သည္ ။
သူက လွ်ဴခ်င္းကို ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ

လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူ၏ မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း ေဒါသမ်ား
ျပည့္ႏွက္ေန၏ ။ လက္႐ွိအေျခအေနက
ေ႐ွာင္ယန္ေပၚလာသည့္အတြက္ ေျပာင္းလဲသြားေၾကာင္း
ခ်န္းေယာင္က သိထားပါေသာ္လည္း သူက အဆင့္

(၇)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ရန္မစရဲေပ ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အဆင့္
(၇)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္က မည္ကဲ့သို႔ စြမ္းအင္မ်ိဳးကို
ပိုင္ဆိုင္ထားေၾကာင္း သူက ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း နားလည္ထား၏
။
ခ်န္းေယာင္က မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္ႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္

လွ်ဴခ်င္းကေတာ့ အေတာ္ေလးကို ဝမ္းသာေန၏ ။ သူက
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္
"ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္… အႀကီးအကဲခ်ီဟို''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကလည္း အျပံဳးႏွင့္ လက္ကာျပလိုက္သည္ ။

သူက လွ်ဴခ်င္း၏ ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ ေ႐ွာင္ယန္ကို
ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး
တေလးတစားႏွင့္ ေျပာလိုက္၏ ။
"ဟား.......ဟား......ဟား.....ဒီကမိတ္ေဆြေလးရဲ႕နာမည္ကို
သိလ႔ရ
ို မလား ''
“ယန္ေ႐ွာင္ …”
ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳးလိုက္ၿပီး အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို

လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္လိုက္သည္ ။
"မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္က အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔ေတာင္
ဒီလိုမ်ိဳး ေအာင္ျမင္မုေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတာပဲ ။ တကယ္ကို

မယံုႏိုင္စရာပဲ ။မိတ္ေဆြေလးရဲ႕ ဆရာက
ဘယ္လိုပညာ႐ွင္မ်ိဳးလဲ ေျပာျပလို႔ရမလား''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ရယ္လိုက္သည္ ။ ေရွာင္ယန္က မည္မ်ွပင္

ထူးခြၽန္ထက္ျမက္ေနေစကာမူ လမ္းျပမည့္သူမ႐ွိဘဲ ယခုလို
အဆင့္မ်ိဳးကို ေရာက္လာလိမ့္မည္မဟုတ္ေခ် ။
"သူက ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ
က်င့္ၾကံေနတဲ့ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ပါပဲ ။ ဘာမွ ႀကီးျမတ္တဲ့
လူတစ္ေယာက္ မဟုတရ
္ ပါဘူး ''
ေ႐ွာင္ယန္က ထိုေမးခြန္းကို မေျဖခ်င္သည့္အတြက္

ရယ္ကာေမာကာႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ထိုအေၾကာင္း မေျပာခ်င္သည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ အႀကီးအကဲ ခ်ီဟိုကလည္း ခ်က္ခ်င္း
ပါးစပ္ပိတ္လိုက္၏ ။ သူက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ
အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ သာ ျဖစ္ပါေသးသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သူက အဆင့္ (၇)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို
တေလးတစား ဆက္ဆံရ၏ ။
"ဟား......ဟား......ဟား.......ဟား........လွ်ဴခ်င္း
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကို ဒီေန႔ကစၿပီး

မင္းတို႔ လွ်ဴကလန္က ေနာက္ႏွစ္ (၃)ႏွစ္လံုးလံုး ရသြားၿပီ ။
ဒီေတာ့ မင္းတို႔က ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ငါတို႔ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို
အခြန္ေပးဖို႔ေတာ့ မေမ့နဲ႔ေပါ့ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက လွ်ဴခ်င္းကို ၾကည့္ၿပီး ရင္းႏွီးစြာ

ျပံဳးျပလိုက္သည္ ။
ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းဆိုသည္မွာ ဝင္ေငြေကာင္းမြန္သည့္
အရာတစ္ခု ျဖစ္၏ ။ လွ်ဴကလန္က ထိုအရာက္ို
စီမံပိုင္ခြင္႐
့ ွိေသာ္လည္း သူတ႔ိုက ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားသို႔ အခြန္ေပးရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။ ထိုအရာက
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္ ခ်မွတ္လာေသာ
စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုျဖစ္၏ ။ လွ်ဴခ်င္းက အျပံဳးႏွင့္
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက သူ႔ကို ဤကဲ့သို႔
ရင္းႏွီးေနသည္မွာ ေ႐ွာင္ယန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူကလည္း
နားလည္ထား၏ ။
"ဒီေတာ့ ေလဟာနယ္လိုဏ္ေခါင္းကို ဘယ္သူစီမံရမလဲဆိုတဲ့
အေျဖကလည္းထြက္လာၿပီ ။ မိတ္ေဆြေလး ေ႐ွာင္ယန္က

ဒီအဘိုးႀကီးနဲ႔ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို လိုက္ဖို႔ အခ်ိန္႐ွိတယ္
မဟုတ္လား ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္ၿပီး ေ႐ွာင္ယန္ကို

အျပံဳးႏွင့္ ေမးလိုက္သည္ ။ သူ၏ တာဝန္က အဆင့္ျမင့္
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ကို ႐ွာေဖြရန္ ျဖစ္၏ ။
ယခုေ႐ွာင္ယန္က က်န္း႐ုကို မေသမ႐ွင္
တိုက္ခိုက္ခဲ့သည့္အတြက္ သူက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားသို႔
မလိုက္လွ်င္ အေတာ္ေလးကို အေျခအေန ဆိုးရြားသြားႏိုင္သည္
။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က ခဏၾကာ

စဥ္းစားေန၏။ သူကလည္း မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို အေတာ္ေလး
စိတ္ဝင္စားေနပါသည္ ။ ေျပာရမယ္ဆိုလွ်င္ သူကေတာ့
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယအ
္ သြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ ႏွင့္ လွ်ပ္စီးနဂါး
(၉)ေကာင္မီးေတာက္ ဟုေခၚေသာအရာကို
စိတ္ဝင္စားေနျခင္းျဖစ္၏။ ေ႐ွာင္ယန္က
မီးေတာက္၏အေၾကာင္းကို စဥ္းစား၍ မရမွန္း သိေသာ္လည္း
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ကို ျမင္လွ်င္ ထိုအေၾကာင္းအရာကို
ေသခ်ာနားလည္ႏိုင္ပါသည္ ။
"မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ဘာလို႔
အဆင့္ျမင့္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြကို ႐ွာေနရတာလဲ ''
ေနာက္ဆံုးတြင္ ေ႐ွာင္ယန္က ေမးလိုက္၏ ။
"ဟား.......ဟား......ဟား......ဟား.......
ငါတို႔ ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က အဆင့္ျမင့္ေဆးလံုးတစ္လံုးကို

သန္႔စင္ဖို႔အတြက္ အဆင့္ျမင့္ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းဖို႔
လိုေနတယ္ ။ မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္ ဒီကိစၥက အရမ္းႀကီး
မခက္ပါဘူး ။ စိတ္မပူပါနဲ႔ ။ မင္းကသာ ေအာင္ျမင္သြားၿပီဆိုရင္
ငါတို႔ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက မင္းကို ေက်နပ္ေလာက္တဲ့
လက္ေဆာင္မ်ိဳး ေပးမွာပါ ''

အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက အလ်င္စလို ေျပာလိုက္သည္ ။
"ေဆးေကာင္းတစ္လံုး သန္႔စင္ဖ႔ို္ ဟုတ္လား''
ေ႐ွာင္ယန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏ ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္၏အစြမ္းက ဝိဇၨာဖန္းထက္
ေလ်ာ့က်လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။ သူလိုအပ္သည့္
ေဆးလံုးတစ္လံုးကလည္း အဆင့္ (၇) ျဖစ္ႏိုင၏
္ ။ ထိုကဲ့သ႔ို
အဆင့္ေဆးလံုးတစ္လံုးကို သန္႔စင္ရန္ မလြယ္ကူလွေပ ။
"မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကလည္း
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္လား ''
ေ႐ွာင္ယန္က ႐ုတ္တရက္ စဥ္းစားမိသြားၿပီး အံ့အားသင့္စြာ

ေမးလိုက္သည္ ။ သူက ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းႏွင့္ ေဆးလံုးတစ္လံုးကို
သန္႔စင္၍ ရႏိုင္၏။ တစ္ျခားသူမ်ား၏ အကူအညီကို ဘာေၾကာင့္
လိုအပ္ေလသနည္း ။ ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ

အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက အံ့အားသင့္စြာ ၾကည့္လိုက္သည္ ။
"မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ေခါင္းေဆာင္က
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး ။ သူက

ေမွာ္ေဆးပညာကိုအရမ္းစိတ္ဝင္စားေပမယ့္ သူက
လိုအပ္ခ်က္ေတြ မျပည့္မွီခဲ့ဘူးေလ ။ ဒါေပမယ့္ သူက
ေတာ္ေတာ္ေလးကို ထူးခြၽန္လြန္းတဲ့ လူတစ္ေယာက္ပါပဲ။
မီးေတာက္ေတြအေပၚ သူ႔ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္မုနဲ႔ သူက
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ေဆးလံုးတစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့
သန္႔စင္ႏိုင္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီေဆးလံုးေတြက သိပ္ၿပီး
အဆင့္မျမင့္ဘူး ။ တကယ္လို႔ သူက အဆင့္ျမင့္ေဆးလံုးေတြကို
သန္႔စင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ တစ္ျခားေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြက
သူ႔ကို ကူညီေပးဖို႔ လိုလိမ့္မယ္''
ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ လွ်ဴခ်င္းက ေ႐ွာင္ယန္၏ အနားကိူ ကပ္ၿပီး

တိုးတိုးေလး ႐ွင္းျပလိုက္သည္ ။
ထိစ
ု ကားကို ၾကားသည့္အခါေ႐ွာင္ယန္က မင္သက္သြား၏ ။
သူက အေတာ္ေလးလည္း အံ့အားသင့္သြားပါသည္ ။
"ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ မဟုတ္သည့္လူတစ္ေယာက္က
ေဆးလံုးမ်ားကို သန္႔စင္ျခင္းလား ''
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ေခါင္းေဆာင္က အမွန္တကယ္ကို
ထူးျခားလြန္းလွပါသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္က
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း ထိုကဲ့သို႔ အရာတစ္ခုကို
ၾကားဖူးသည္မွာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ျဖစ္၏ ။ သို႔ရာတြင္
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ကို အသံုးျပဳၿပီး မီးေတာက္မ်ားကို
ထိန္းခ်ဳပ္ထားရျခင္းအေပၚ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း
နားလည္ထားပါသည္ ။ အစစ္အမွန္
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္၏ ထူးျခားေသာ
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ား မ႐ွိလွ်င္ ေဆးလံုးထဲ၌
အျပစ္အနာအဆာမ်ား ႐ွိေနသည္သာ ျဖစ္ပါသည္ ။
"ၾကည့္ရတာ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ေခါင္းေဆာင္က
ေကာင္းကင္လွ်ပ္စီးနဂါး (၉)ေကာင္မီးေတာက္ကို
အားကိုးေနတာ ထင္တယ္ ။ အခုခ်ိန္မွာ
ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲကလည္း က်င္းပဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး
လိုေနေသးတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ ငါက ဒီအခြင့္အေရးကို
အရယူၿပီး မိီးလွ်ံေတာင္ၾကားကေန ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ရဲ႕လက္က်န္ေျပာင္းလဲမု ႏွစ္ခုကို
ရႏိုင္မလား ႀကိဳးစားၾကည့္ရမယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ စဥ္းစားေန၏ ။
ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က သူ႔အတြက္

အလြန္အေရးပါပါသည္ ။ အကယ္၍ သူကသာ
ျပည့္စံုသည့္လွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ကို ရသြားမည္ဆိုလွ်င္ သူ၏
တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္က ေသခ်ာေပါက္ ျမင့္တက္လာႏိုင္၏ ။
ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူက ေဖးရန္ကဲ့သို႔ ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ႏွင့္
ေတြ႔ဆံုရမည္ဆိုလွ်င္ပင္ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။

ေဆးနယ္ေျမထဲတြင္ ပညာ႐ွင္ေပါင္းမ်ားစြာျပည့္ႏွက္ေန၏ ။
ေဆးေဖာ္စပ္ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ပို၍ပင္မ်ားလာႏိုင္ပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္
ေ႐ွာင္ယန္က အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားရန္ လိုအပ္၏ ။
"ကြၽန္ေတာ္က ဝင္ၿပီးေႏွာင့္ယွက္ၿပီးၿပီဆိုမွေတာ့
ေနာက္ဆုတ္သြားလို႔ ဘယ္ရေတာ့မလဲ''
ေရွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္

အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလုိက္၏ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက

သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။ သူက ေက်နပ္စြာျပံဳးလိုက္ၿပီး
လက္ယပ္ေခၚလိုက္ရာ မီးေတာက္မ်ား လႊမ္းျခံဳေနေသာ
ဧရာမငွက္ႀကီးတစ္ေကာင္က ကြင္းျပင္ႀကီး၏အျပင္ဘက္မွ
ပ်ံသန္းလာ၏ ။ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး
အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ဒါဆိုရင္ ဒီအဘိုးႀကီးက မိတ္ေဆြေလးကို အေပၚကေန
ေစာင့္ေနပါ့မယ္ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေလေပၚသို႔ ခုန္တက္သြားၿပီး

ဧရာမငွက္ႀကီး၏ ေနာက္ေက်ာေပၚတြင္ ခ်က္ခ်င္း
ဆင္းသက္လိုက္သည္ ။
"ေ႐ွာင္ယန္ ၊ မင္းက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို တကယ္ပဲ သြားဖို႔
စဥ္းစားေနတာလား''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ဧရာမငွက္ႀကီး၏ေနာက္ေက်ာေပၚသိ႔ု
ခုန္တက္သြားေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ လင္းရန္က
အေလာတႀကီး ေမးလိုက္သည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္က ေကာင္းကင္မီး
(၃)သြယ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားေၾကာင္း သူက သိေန၏ ။ အကယ္၍
ထိုအရာကိုသာ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ေတြ႔သြားလွ်င္

ျပႆနာမ်ားႏိုင္ပါသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူက မစြန္႔စားဘဲ

မည္သည့္အရာကိုမွ ရလိမ့္မည္မဟုတ္ေခ် ။ ထို႔ျပင္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ယခုတစ္ႀကိမ္ သူ၏ အကူအညီကို
လိုအပ္ေန၏ ။အကယ္၍ သူသာ ဥာဏ္ေကာင္းမည္ဆိုလွ်င္
ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္၏
ၿပီးျပည့္စုသ
ံ ည့္ အေျခအေနကိုရရန္ အလြန္အမင္း
ခက္ခဲလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ် ။
"ဟား.......ဟား.......ဟား........ဟား.....
ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္အမ်ားႀကီးကို ဖိတ္ထားတယ္လို႔ ၾကားတယ္ ။
သူတ႔ိုအားလံုးကလည္း စြမ္းရည္႐ွိေနမွာပဲ ။ တကယ္လ႔ို
သူတ႔ိုကသာ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ကို
ေဆးလံုးသန္႔စင္ဖို႔ ကူညီေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို
အက်ိဳး႐ွိလိမ့္မယ္ ။မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ဆိုရင္
သူတ႔ိုက အကုန္လံုးကို တေလးတစား ဆက္ဆံၾကမွာပဲ ''
လွ်ဴခ်င္းကလည္း အျပံဳးႏွင့္ ဝင္ေျပာလိုက္သည္ ။ သူက

မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ အေၾကာင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး
ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳးျပလိုက္ပါသည္ ။ သူက ထိုလက္ေဆာင္မ်ားကို

စိတ္မဝင္စားေပ ။ သူက ၿပီးျပည့္စံုသည့္ ေကာင္းကင္မီး
(၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရလွ်င္ လံုေလာက္၏ ။
"လင္းရန္ ..
မင္းက ဒီအခ်ိန္အတြင္းေတာ့ တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕မွာ ေနခဲ့ဦး ။

ငါ့အလုပ္ၿပီးသြားမွ ဆက္သြားၾကတာေပါ့ ။ ၿပီးေတာ့ လွ်ဴခ်င္း
..ငါက မင္းကို အကူအညီေတာင္းစရာ ႐ွိေသးတယ္''
ေ႐ွာင္ယန္က ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။

"ငါ့ကို ေျပာသာေျပာလိုက္ပါ ။ ငါလုပ္ေပးႏိုင္တယ္ဆိုရင္
အေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးမယ္''
လွ်ဴခ်င္းက ရင္ဘတ္ကို ပုတ္ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး

"ငါ့ကို ဒီအလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ ေ႐ွာင္ယိ႐ွန္လ႔ေ

ို ခၚတဲ့
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ သတင္းကို စံုစမ္းေပးပါ''
ေ႐ွာင္ယန္က ျဖည္းညင္းစြာ ေျပာလိုက္၏ ။
"ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို ကလန္တစ္ခုရဲ႕ အေၾကာင္းကိုလည္း စံုစမ္းေပး ။
အဲဒီကလန္မွာ ႐ွင္းလန္ဆိုတဲ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ႐ွိတယ္''
ေ႐ွာင္ယန္က ေရွာင္ယိ႐ွန္ႏွင့္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာ

ကြဲကြာေနသည့္အတြက္ မည္သည့္အရာမ်ား ျဖစ္ေနေၾကာင္း
မသိေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္က သတင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ရရန္

လိုအပ္ေန၏ ။ လွ်ဴကလန္က အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္
႐ွိေနသည္မွာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေနပါၿပီ ။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္
သူ႔ထက္စာလွ်င္ သတင္းအခ်က္အလက္ စုေဆာင္းရသည္မွာ
ပို၍အဆင္ေျပႏိုင္၏ ။ ႐ွင္းလန္ကေတာ့ မည္သည့္ကလန္မွ
ျဖစ္ေၾကာင္း သူကလည္း မေျပာႏိုင္ေပ ။ သူက သူမကို
ကတိေပးထားခဲ့သည့္အတြက္ ပုန္းကြယ္ေန၍ မရႏိုင္ေပ ။
"ေရွာင္ယိ႐ွန္ ဟုတ္လား ''
လွ်ဴခ်င္းက ေမးေစ့ကို ပြတ္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ သူက

ေျပာလိုက္၏ ။
"ငါက ဒီနာမည္ကိုေတာ့ လံုးဝ မၾကားဖူးဘူး ။ ဒါေပမယ့္
စံုစမ္းဖိ႔အ
ု တြက္ ေဆးနယ္ေျမထဲကို လူေတြလႊတ္လိုက္မယ္ ။
႐ွင္းလန္လ႔ိုေခၚတဲ့ မိန္းကေလးကေတာ့ စံုစမ္းဖို႔
နည္းနည္းခက္လိမ့္မယ္။ ငါ့အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒါက သူ႔ရဲ႕
မိသားစု နာမည္ မဟုတ္ေလာက္ဘူး ။

ဒီအလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ ကလန္အမ်ိဳးမ်ိဳး ႐ွိတယ္ ။ ဒီေတာ့
သူ႔ရဲ႕ ကလန္ကို ႐ွာရတယ္ဆိုတာ ေကာက္႐ိုးပံုထဲမွာ
အပ္ေပ်ာက္႐ွာရသလိုပဲ ။ ..”
“သူ႔ရဲ႕ကလန္က ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ အႀကီးအကဲေနရာကို
ရခဲ့ဖူးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ အဲဒီနာမည္က မ႐ွိေတာ့ပါဘူး
''
ေ႐ွာင္ယန္က ေျပာလိုက္သည္ ။
"ေၾသာ္.......ဟုတ္လား ''
ထိစ
ု ကားကို ၾကားသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္း၏အမူအရာက
အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြား၏ ။ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္၏
အႀကီးအကဲေနရာသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္သည့္ ကလန္မ်ားက
သာမန္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား မဟုတ္ၾကေပ ။ သူတို႔၏နာမည္ကို

ဖယ္႐ွားခံလိုက္ရလွ်င္ပင္ ထိုအစြမ္းကို လွ်ဴကလန္က
မယွဥ္ႏိုင္ေပ ။
"အခုဆိုရင္ေတာ့ ႐ွာရမယ့္ဟာက ေတာ္ေတာ္ေလးကို
အဆင္ေျပသြားၿပီ ။ ေကာင္းၿပီေလ ။ ဒီကိစၥကို ငါ့တာဝန္ပဲ

ထားလိုက္ ။ မင္းျပန္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ ငါက မင္းကို ေျပာျပေပးမယ္
''
လွ်ဴခ်င္းက ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက

ဦးတည္ခ်က္မ႐ွိ တစ္ေယာက္တည္း
႐ွာေဖြေနသည္ထက္စာရင္ေတာ့ အေတာ္ေလး
ေကာင္းပါေသးသည္ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ စကားေျပာေနရင္း
ေ႐ွာင္ယန္က ေသခ်ာၫႊန္ၾကားေန၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚ႐ွိ ဧရာမငွက္ႀကီးက

က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္ ။ ထိ႔ုေၾကာင့္
ေ႐ွာင္ယန္က လွ်ဴခ်င္း ႏွင့္ လင္းရန္တို႔ကို ႏုတ္ဆက္လိုက္၏ ။
သူကလည္း ေလေပၚသို႔ ခုန္တက္သြားပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ခုန္တက္သြားသည္ကိုျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
လင္းရန္က အလ်င္စလိုေျပာလိုက္၏ ။
"မင္းက ဂ႐ုစိုက္ဦး…''
ေ႐ွာင္ယန္က လင္းရန္ကို အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။

သူက လုပ္႐ွားလိုက္ရာ ဧရာမငွက္ႀကီး၏ေနာက္ေက်ာေပၚတြင္
ဆင္းသက္လိုက္ပါသည္ ။
"ဟား........ဟား.......ဟား........မိတ္ေဆြေလးရန္ေ႐ွာင္က
အဆင္သင့္ ျဖစ္ၿပီလား''
ေ႐ွာင္ယန္က တက္လာသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ျပန္ျပံဳးျပလိုက္၏ ။ သူက
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"အႀကီးအကဲခ်ီဟို …သြားလို႔ရပါၿပီ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကလည္း အျပံဳးႏွင့္ တေလးတစား

တု႔ျံ ပန္လိုက္၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဧရာမငွက္ႀကီးက
က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လိုကပ
္ ါသည္ ။ ထို႔ေနာက္
အေတာင္ပံမ်ားကို ခတ္ၿပီး ေျမာက္ဘက္ေကာင္းကင္ႀကီးဆီသို႔
လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံသန္းသြား၏ ။
အပိုင္း (၁၀၄၆) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁၁)}
ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္း
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမ၏
အေနာက္ေတာင္ဘက္႐ွိ ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းထဲတြင္
တည္႐ွိပါသည္ ။ ထိုေတာင္တန္းႀကီးက အလြန္ ပူေလာင္သည့္
မီးေတာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားျခင္း ျဖစ္၏ ။
ၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ေတာင္တန္းႀကီးတစ္ခုလံုးက
နီရဲေနသလို ထင္မွတ္ရသည္ ။ တခ်ိဳ႕မီးေတာက္မ်ားဆီမွ
အျဖဴေရာင္မီးခိုးမ်ားက မၾကာခဏ ထြက္ေပၚလာေနသည္ ။
ရံဖန္ရံခါ ေခ်ာ္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕ပင္ ထြက္ေပၚလာ၏ ။
ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းက
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးတစ္ခုလံုးတြင္ အေတာ္ေလး
နာမည္ေက်ာ္ၾကားသည္ ။ အေၾကာင္းအရင္း
တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကေတာ့ ဤေနရာတြင္ ႐ွိေနသည့္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေၾကာင့္ ျဖစ္၏ ။
တစ္ျခားအေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ဤေတာင္တန္းႀကီး၏
ဆိုးရြားလြန္းလွေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္
ျဖစ္ပါသည္ ။
မီးေတာင္တန္းက ေက်နပ္စရာ မေကာင္းလွေသာ္လည္း

ဤေနရာတြင္ ႐ွိေနေသာ မီးေတာက္ေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာေၾကာင့္
ဤေနရာက မီးစြမ္းအင္မ်ား ထူးထူးျခားျခား ကို
သိပ္သည္းလြန္းလွသည္ ။
မီးစြမ္းအင္ေလ့က်င့္ထားသည့္လူမ်ားကသာ ဤေနရာတြင္
ေလ့က်င့္လွ်င္ တစ္ဝက္ခန္႔ ႀကိဳးစား႐ံုႏွင့္ ၂ ဆခန္႔
အက်ိဳးေက်းဇူးကို ရႏိုင္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္
မီးစြမ္းအင္ေလ့က်င့္သူမ်ားက အလြန္အႏၱရာယ္မ်ားေၾကာင္း
သိေသာ္လည္း စြန္႔စားၿပီး လာေရာက္ၾက၏ ။
ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းက တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ႏွင့္ မေဝးလွေပ ။

ထိခ
ု ရီးက ေန႔ဝက္ပင္ မၾကာေပ ။ ထို႔ျပင္ အႀကီးအကဲခ်ီဟို
အသံုးျပဳေနေသာ ဧရာမငွက္ႀကီး၏ ပ်ံသန္းေရးအ႐ွိန္က
အေတာ္ေလးကို ျမန္ဆန္၏ ။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္တ႔က
ို
(၄)နာရီခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္ ပတ္ဝန္းက်င္၌ သဘာဝစြမ္းအင္မ်ား
တျဖည္ျဖည္း ျပည့္ႏွက္လာေၾကာင္း ခံစားမိလိုက္သည္ ။
ထိုကဲ့သို႔ စြမ္းအင္မ်ားထဲတြင္ ၾကမ္းတမ္းသည့္
လကၡဏာမ်ားလည္း ေရာေႏွာပါဝင္ေနသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ဧရာမငွက္ႀကီး၏ ေနာက္ေက်ာေပၚတြင္ ရပ္ၿပီး

အေဝးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူက အေဝးတြင္
အနီေရာင္ပံုသ႑ာန္တစ္ခုကို ဝိုးတိုးဝါးတား ျမင္ေနရ၏ ။
ထိုအနီေရာင္မ်ဥ္းေၾကာင္းႀကီးက အေတာ္ေလးကို ထူးျခားၿပီး
အဆံုးသတ္ကို မျမင္ရေပ ။
"ဟား.......ဟား......ဟား.......မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္..
ဒါက ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းပါပဲ ။ ငါတို႔
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ဌာနခ်ဳပ္က ဒီေတာင္တန္းထဲမွာ ရိွတယ္ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္

"ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းက မီးစြမ္းအင္ေတြနဲ႔
ျပည့္ႏွက္ေနတာ ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ႏွစ္ပတ္လးံု မီးေတာင္ေတြ

ေပါက္ကြဲေနတဲ့အတြက္ ဒီေတာင္တန္းထဲမွာ ႐ွိတဲ့
စြမ္းအင္ေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကမ္းတမ္းတယ္ ။ တကယ္လို႔
အဲဒီ စြမ္းအင္ေတြကို စုပ္ယူခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အထဲမွာ႐ွိတဲ့
ၾကမ္းတမ္းရက္စက္မုေတြကို အရင္ဖယ္႐ွားဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ ။
မဟုတ္ရင္ ေလ့က်င့္တဲ့အခ်ိန္ စိတ္ကို လႊမ္းမိုးသြားလိမ့္မယ္''

ေ႐ွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္က

ေကာင္းကင္မီးေတာက္၏အကာအကြယ္ ႐ွိေနသည့္အတြက္
ထိုစြမ္းအင္မ်ားကို ေၾကာက္စရာမလိုအပ္ေသာ္လည္း
တစ္ဖက္လူက သေဘာ႐ိုးႏွင့္ သတိေပးသည့္အတြက္ သူက
လက္ခံလိုက္ပါသည္ ။
"ၿပီးေတာ့ ဒီေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းထဲမွာ
တစ္ျခားေနရာေတြနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ ပိုၿပီးၾကမ္းတမ္းရက္စက္တဲ့

ေမွာ္သားရဲေတြလည္း အမ်ားႀကီး ႐ွိတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီ
ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းႀကီးက အရမ္းကို ႀကီးမားၿပီး
အဆံုးမ႐ွိဘူး ။ ငါတိ႔ု မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကေတာင္
မ႐ွာေဖြရေသးတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီး ႐ွိေသးတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္က ဒီေတာင္တန္းထဲကို
သြားမယ္ဆိုရင္ အရမ္းဂ႐ုစိုက္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ ''

"ဟီး......ဟီး......အၾကီးအကဲခ်ီဟိုရဲ႕ သတိေပးမုေၾကာင့္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ''
အၾကီးအကဲခ်ီဟိုကေတာ့ မလိုအပ္သည့္ သေဘာမ်ိဳးျဖင့္

လက္ကာျပလိုက္၏ ။ သူက အက်ႌလက္ကို ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ရာ
ဧရာမငွက္ႀကီးက အ႐ွိန္ျမန္လာသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္
မီးေတာက္အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ ေတာင္ၾကားထဲကို
ဆက္လက္ပ်ံသန္းလာ၏ ။
ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းႀကီးသို႔ ဝင္ေရာက္လာၿပိ္းေနာက္
ေ႐ွာင္ယန္က ေတာင္တန္းႀကီးကို ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း
ျမင္လိုက္ရသည္ ။ ထိုေတာင္တန္းႀကီးထဲတြင္
စိမ္းလန္းသည့္ေနရာကို ေတြ႕ရန္ အလြန္ ႐ွားပါး၏ ။
ၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ေနရာအမ်ားစုက အနီေရာင္သာ
ျဖစ္ေနပါသည္ ။ ျမက္ပင္မ်ားကိုပင္ မေတြ႔ရေပ ။ ဤေနရာတြင္
႐ွိေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္အေျခအေနက အမွန္တကယ္ကို

ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွ၏ ။
ေလာင္ကြၽမ္းမီးေတာင္တန္းထဲကို ဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္
အပူ႐ွိန္ကလည္း သိသိသာသာ ျမင့္တက္လာ၏ ။ သို႔ရာတြင္
ထိုအပူ႐ွိန္ကို ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုတို႔က
ဂ႐ုမစိုက္ၾကေပ ။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူတ႔ိုတစ္ေယာက္ကမွ
အလြန္အမင္း စိုးရိမ္ေနျခင္း မ႐ွိၾကေပ ။ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက
ေတာင္တန္းႀကီးတစ္ခုလံုးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္
သူက ေလခြၽန္လိုက္ရာ ဧရာမငွက္ႀကီးက တျဖည္းျဖည္း
အ႐ွိန္ေလ်ာ့သြားသည္ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္
အနီေရာင္ေတာင္ႀကီးတစ္ေတာင္၏အေျခတြင္
ဆင္းသက္လိုက္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ငွက္ႀကီး၏ ေနာက္ေက်ာေပၚမွာ

ခုန္ဆင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္ ။
သူတ႔ို၏ေ႐ွ႕တြင္ အလြန္ျမင့္မားေသာ အနီေရာင္ေတာင္ႀကီး
(၂)ေတာင္ ႐ွိေန၏ ။ ထိုေတာင္ႀကီး (၂)ေတာင္က

တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု အလြန္နီးကပ္ေနပါသည္ ။ ေတာင္ေပၚသိ႔ု
တက္သြားေသာ ေက်ာက္တံုးေလွကားမ်ားက္ိုလည္း ျမင္ေနရ၏
။
ေ႐ွာင္ယန္က ေက်ာက္တံုးေလွကားႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းတြင္

႐ွိေနေသာ ေနရာတစ္ေနရာကို စိုက္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခါ
အေတာ္ေလးကို အံ့ၾသသြားမိပါသည္ ။ ထိုေနရာမွ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေလဟာနယ္လိုင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာေန၏
။ ထိုအရာ၏ ေနာက္တြင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားသည့္
ေလဟာနယ္တစ္ခု ႐ွိေနပါသည္ ။
"ဟား.......ဟား......ဟား.......မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ ..
ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့ပါ ..”
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ျပံဳးျပလိုက္သည္ ။ သူက အရင္ဆံုး

ေက်ာက္တံုးေလွကားဆီကို ဦးေဆာင္တက္သြားသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနရင္း သူ႔ေနာက္မွ

လိုက္သြားပါသည္ ။ သူ၏ရင္ထဲတြင္လည္း အနည္းငယ္
သတိထားေန၏ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက ေက်ာက္တံုးေလွကား၏ အဆံုးတြင္

ရပ္လိုက္၏ ။ ဤေနရာထိ ေလွ်ာက္လာၿပီးမွသာ ဤေနရာတြင္
နံရံတစ္ခု ႐ွိေနေၾကာင္း ေ႐ွာင္ယန္က နားလည္သြား၏ ။ သူက
ေလဟာနယ္နံရံကို လက္ႏွင့္ဖိလိုက္ရာ
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ တြန္းကန္အားတစ္ခု
ထြက္ေပၚလာၿပီး သူ၏ လက္ကို တြန္းကန္လိုက္၏ ။
"ေတာ္ေတာ္ကို ခိုင္မာတဲ့ေလဟာနယ္နံရံပဲ''
ေ႐ွာင္ယန္က လက္ကိုခါလိုက္မိ၏ ။သူ၏ မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း

ထိတ္လန္႔မုမ်ား ေပၚလာပါသည္ ။
"ဟား........ဟား........ဟား......ဒီေလဟာနယ္နံရံကို ငါတို႔
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက
မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္အားျဖည့္ထားခဲ့တာ ။ အဲဒါက
သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္ရဲ႕တိုက္ခိုက္မုကိုေတာင္
တားဆီးႏိုင္စြမ္း႐ွိတယ္ ။ သာမန္သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္က
ဖ်က္စီးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ရယ္လိုက္သည္ ။
"သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္၏ တိုက္ခိုက္မုကို ကာကြယ္ႏိုင္ေသာ
ေလဟာနယ္နံရံလား ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က ႏုတ္ခမ္းကို လွ်ာႏွင့္

သပ္လိုက္မိသည္ ။ ထိုအရာက အမွန္တကယ္ကို
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားဟူေသာ နာမည္ႏွင့္ လိုက္ပါေပသည္ ။
ဤကဲ့သ႔ို အုတ္ျမစ္ကပင္ သာမန္အဖြဲ႔အစည္းမ်ား
မယွဥ္ႏိုင္လွေပ။
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ရယ္လိုက္၏ ။ သူက

သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ အနီေရာင္ေက်ာက္စိမ္းျပားတစ္ခုကို
ထုတ္လိုက္ၿပီး ေလဟာနယ္နံရံေပၚသို႔ တင္လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ
ေလဟာနယ္နံရံေပၚ၌ ထူးဆန္းေသာ ဝဲဂယက္မ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔လာၿပီး
လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ပြင့္သြားေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရ၏။
"မိတ္ေဆြေလးယန္ေရွာင္ …ေက်းဇူးျပဳၿပီး ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေ႐ွာင္ယန္ကို ျပံဳးျပလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္

သူက အရင္ဆံုး ဦးေဆာင္ဝင္သြား၏ ။ ေလဟာနယ္နံရံကို
ျဖတ္ေက်ာ္သြားၿပီးေနာက္ သူက ထူးဆန္းစြာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ခဏၾကာစဥ္းစားေနရင္း ေနာက္ဆံုးေတာ့

သူကလည္း ေလဟာနယ္နံရံထဲသို႔ ျဖည္းညင္းစြာ ဝင္လာပါသည္
။ ေလဟာနယ္နံရံထဲသို႔ ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ သူ႔ေ႐ွ႕တြင္
႐ွိေနေသာ ေနရာက ႐ုတ္တရက္ ေတာက္ပလာ၏ ။ သူက

စူးစမ္းသည့္သေဘာျဖင့္ ၾကည္လ
့ ိုက္သည္ ။
ထိအ
ု ခါ မ်က္လံုးထဲ၌ ပို၍ပင္ အံ့ၾသသြားမိ၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ေ႐ွာင္ယန္၏ ေ႐ွ႕၌ အစိမ္းေရာင္ေက်ာက္တံုးမ်ားႏွင့္
ဖန္တီးထားေသာ ေလွကားႀကီးတစ္ခု ႐ွိေနသည္ ။
ေက်ာက္တံုးမ်ား၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္လည္း
စိမ္းလန္းစိုေျပေန၏ ။ ေ႐ွာင္ယန္က အေဝးကို
လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ထိုကဲ့သို႔
အစိမ္းေရာင္သစ္ေတာႀကီးမ်ားထဲတြင္
အေဆာက္အဦးအေတာ္မ်ားမ်ားကို ျမင္လိုက္ရ၏ ။
ေတာင္ၾကားႀကီးထဲမွ ထြက္ေပၚလာေသာ လူသံမ်ားကိုလည္း
ၾကားေနရပါသည္ ။
"ကိုယ္ပိုင္ႏုိင္ငံတစ္ခုကို ဖန္တီးထားတာလား ။ တကယ္ကို
ေတာင္ၾကား (၃)ခုထဲက တစ္ခုလို႔ ေျပာရမွာပဲ''

ေ႐ွာင္ယန္ကဲ့သို႔ လူတစ္ေယာက္ကပင္ အျပင္ဘက္ကမၻာႀကီးႏွင့္

လံုးဝကြဲျပားေနသည့္ ျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
မေနႏို္င္ဘဲ ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိသည္ ။
"ဟား.......ဟား.......ဟား........
ဒါက ကိုယ္ပိုင္ႏိုင္ငံတစ္ခုကို ဖန္တီးထားတာလို္႔

မသတ္မွတ္ႏိုင္ပါဘူး ။ အဲဒီလိုစြမ္းရည္မ်ိဳးကို
သိုင္းသူေတာ္စင္တစ္ေယာက္ပဲ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ႐ွိတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ငါတို႔ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ေတြက
အစဥ္အဆက္ တည္ေဆာက္လာခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီေနရာႀကီးက
မီးေတာင္ေတြၾကားထဲက အိုေအစစ္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနတယ္''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက လက္ကာျပလိုက္၏ ။ သို႔ရာတြင္

သူ၏မ်က္ႏွာေပၚ၌ ဂုဏ္ယူမုမ်ား အထင္းသား
ျပည့္ႏွက္ေနပါသည္ ။ ဤကဲ့သို႔ မီးေတာင္ကမၻာႀကီးထဲတြင္
ေတာင္ၾကားတစ္ခုကို တည္ေဆာက္ရသည့္ကိစၥက အလြန္ကို
ႀကီးက်ယ္လြန္းလွပါသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳးလိုက္၏ ။ သူက သူ႔ေ႐ွ႕တြင္ ႐ွိေနေသာ

ေလဟာနယ္ကို ဆုပ္ကိုင္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ
ဤေနရာတြင္ ႐ွိေနေသာမီးစြမ္းအင္မ်ားက
အျပင္ဘက္ကမၻာႀကီးနီးပါး သိပ္သည္းေနေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရသည္ ။ သို္႔ရာတြင္ စြမ္းအင္မ်ားထဲ႐ွိ
ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္မုမ်ားကေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္ေနပါသည္ ။
ထိုအရာမ်ားကို သန္႔စင္လိုက္ပံုရ၏ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ ေ႐ွာင္ယန္က ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚကို
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ အနည္းငယ္ လုပ္႐ွားေနေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရသည္ ။ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားႀကီးတစ္ခုလံုးကို
ေလဟာနယ္တစ္ခုႏွင့္ လႊမ္းျခံဳထား၏ ။ ထိုနည္းလမ္းက
အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ႏွင့္ ဆင္တူပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ဤ
ေနရာ႐ွိ ေလဟာနယ္အကာအကြယ္က
အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပို၍
အစြမ္းထက္၏။
ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ အံ့ၾသသြားမိသည္ ။ ထိုအခ်ိန္၌

ပတ္ပတ္လည္မွ ေန၍ ေလတိုးသံမ်ား ထြက္ေပၚလာ၏ ။
လူေပါင္းမ်ားစြာလည္း ေပၚလာၾကပါသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္
သူတ႔ိုက ေက်ာက္တံုးေလွကား၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္
ဆင္းသက္လိုက္ၾက၏ ။ သူတို႔က အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို
ျမင္သည့္အခ်ိန္မွသာ ႐ို႐ိုေသေသ ႏုတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္ ။
သူတ႔ိုအားလံုးက အနီေရာင္ ဝတ္စံုမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားၾက၏။

ထိ႔ျု ပင္ သူတို႔က အသက္မႀကီးေသးေပ ။ သူတ႔ို၏
ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကလည္း
သိသိသာသာ အစြမ္းထက္၏ ။ ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္လိုက္မိသည္ ။ ၾကည့္ရသည္မွာ
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ လူငယ္မ်ား၏အစြမ္းကလည္း အေတာ္ေလး
အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္း၏ ။
"မိတ္ေဆြေလးေ႐ွာင္ယန္..
ေက်းဇူးျပဳၿပီး လိုက္ခဲ့ပါ…''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေရွာင္ယန္ကို အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။

ထိ႔ေ
ု နာက္ သူကလည္း ေလထဲကို ေလွ်ာက္သြားၿပီး
ေတာင္ၾကား၏အတြင္းပိုင္းထဲသ႔ို ပ်ံသန္းသြား၏ ။
သူ႔ေနာက္မွေန၍ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ေလထဲသို႔
ေလွ်ာက္သြားပါသည္ ။
ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွတပည့္မ်ား

အားလံုးက အေတာ္ေလးကို အံ့ၾသသြားၾက၏ ။
"ဒီေကာင္ေလးက သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္လား ။ ဘာလို႔
သူက ဒီေလာက္ငယ္ေနရတာလဲ ။ ၾကည့္ရတာ သူက

ဒီလိုမ်ိဳးပံုစံ႐ုပ္ဖ်က္ထားတဲ့ ငါတို႔ရဲ႕ စီနီယာတစ္ေယာက္ပဲ
ျဖစ္ႏိုငပ
္ ါတယ္ ။ ၾကည္ရ
့ တာ တစ္ခ်ိဳ႕ေဆးလံုးေတြကလည္း
ဒီလိုမ်ိဳး ပံုသ႑ာန္ ေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္ ။ …”

“အဲဒလ
ီ ိုပဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ တကယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕အမွန္တကယ္
အသက္နဲ႔ဆိုရင္ သူ႔ကို မိန္းကေလးဟိုအာကေတာင္ ယွဥ္ႏိုင္မွာ
မဟုတ္ဘူး''
"ဟုတ္တယ္ ။ မိန္းကေလးဟိုအာလို ထူးျခားတဲ့
လူတစ္ေယာက္ဆိုရင္ လံုေလာက္ေနၿပီ ။ တကယ္လ႔ို

ေနာက္ထပ္အမ်ားႀကီး ႐ွိေနဦးမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔အတြက္ အရမ္းကို
မ်ားလြန္းသြားၿပီ ''
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ထိုလူမ်ား၏ စကားသံမ်ားကို မၾကားရေပ ။

သူကေတာ့ အႀကီးအကဲခ်ီဟို၏ေနာက္မွ ကပ္ပါသြား၏ ။
သူတ႔ိုက မိနစ္အနည္းငယ္ခန္႔ ပ်ံသန္းၿပီးေနာက္ တျဖည္းျဖည္း
ဆင္းသက္လာၾကသည္ ။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့
အနီေရာင္ခန္းမႀကီးတစ္ခု၏ေ႐ွ႕တြင္ ဆင္းသက္လိုက္ၾကသည္ ။
ေတာင္ၾကား၏ အလယ္တြင္ အေဆာက္အဦးမ်ားစြာ ႐ွိေနသည္
။
အနီေရာင္ဝတ္ဆင္ထားေသာ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ
တပည့္မ်ားကလည္း လွည့္ပတ္သြားလာေနၾက၏ ။ ရံဖန္ရံခါ
တိုက္ခိုက္ေနသည့္ အသံမ်ားကိုလည္း ၾကားေနရသည့္အတြက္
ေတာင္ၾကားႀကီးထဲတြင္ အေတာ္ေလးကို
သက္ဝင္လုပ္႐ွားေနေပသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္အေတာ္မ်ားမ်ားက
အနီေရာင္ခန္းမႀကီးတစ္ခုကို ေစာင့္ၾကပ္ေနၾကသည္ ။ သူတို႔က
ပတ္ပတ္လည္ကို သတိထားၿပီး ၾကည့္ေနၾကပါသည္။
"ၾကည့္ရတာ တစ္ျခားေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြက
ေရာက္ေနၿပီထင္တယ္ ..''
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေစာင့္ၾကပ္ေနေသာ ခန္းမႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး

တီးတိုးေရရြတ္လိုက္သည္ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က ဘာကို သန္႔စင္ခ်င္တာလဲ ။ သူက
ဒီေလာက္ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးကို လိုအပ္လို႔လား ''
ေ႐ွာင္ယန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေမးလိုက္၏ ။
"ဟီးဟီးဟီး..ဒီေလာက္အမ်ားႀကီးေတာ့ မလိုပါဘူး ။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ အဲဒီ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြထဲကမွ

သင့္ေတာ္တဲ့သူ တစ္ေယာက္ႏွစ္ေယာက္ပဲ ႐ွာခ်င္တာပါ ။
ဒါေပမယ့္ အေရြးမခံရဘူးဆိုရင္ေတာင္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက
လက္ေဆာင္ႀကီးေပးဖိ႔ု ျပင္ဆင္ထားပါတယ္ ။
မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ က ဘာမွမစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ''
အႀကီးအကဲခ်ီဟို က အျပံဳးႏွင့္ ႐ွင္းျပလိုက္၏ ။
"ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လိုအပ္ေသးတာလား ''

ေ႐ွာင္ယန္က ပို၍ပင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္၏ ။ အကယ္၍

သူက ေရြးခ်ယ္မုမခံရလွ်င္ ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ေမ့လိုက္ရပါေတာ့မည္ ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကလည္း သူတို႔၏က်င့္စဥ္ကို
တစ္ျခားသူတစ္ေယာက္ဆီသို႔ အလြယ္တကူေပးလိမ့္မည္
မဟုတ္ေခ် ။
"ဟူး.......ငါလည္း အေျခအေန ေစာင့္ၾကည့္ရမွာပဲ''
ေရွာင္ယန္က မတတ္သာစြာေခါင္းခါလိုက္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္၌

သူက ျပန္လွည့္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက အိုးတို႔အမ္းတမ္း ျပံဳးလိုက္မိပါသည္ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူကလည္း ေ႐ွ႕မွ ဦးေဆာင္ဝင္သြား၏ ။ သူ႔ေနာက္မွ
ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း အနီေရာင္ခန္းမႀကီးကို ၾကည့္ေနရင္း
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏ ။ သူကလည္း လ်င္ျမန္စြာ
လိုက္ပါသြားပါသည္ ။
သူက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားသို႔ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည့္အတြက္

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေနေစကာမူ ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရရန္လိုအပ္ပါသည္ ။
အပိုင္း(၁၀၄၇) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁၂)}
ထန္က်န္း
လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္မီးေတာက္
ေ႐ွာင္ယန္က အႀကီးအကဲခ်ီဟို၏ေနာက္မွ
လိုက္သြားသည့္အတြက္ ခန္းမႀကီး၏ အျပင္ဘက္တြင္
ရွိေနေသာ အေစာင့္အၾကပ္မ်ားကို အလြယ္တကူ
ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္သြားသည္။ ထို႕ေနာက္ သူတို႕က ခန္းမတံခါးကို

သိမ္ေမြ႕ညင္သာစြာ တြန္းဖြင့္လိုက္၏။
ကြၽီ……….
ခန္းမတံခါး ပြင့္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္က

အလြန္ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ ခန္းမႀကီးတခုကို
ျမင္လိုက္၏။တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ၿပီးေနာက္
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကလည္း အလ်င္စလို ဝင္ေရာက္သြားသည္။
သူက ခန္းမႀကီးထဲရွိ ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာလူကို
ဦးၫႊတ္ၿပီး ေျပာလိုက္၏။
"ေခါင္းေဆာင္…
ကြၽန္ေတာ္ခ်ီဟိုက တာဝန္ၿပီးေျမာက္ေၾကာင္း
သတင္းလာပို႕တာပါ။ တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕က ေမွာ္ေဆးပညာရွင္လဲ
ေရာက္လာပါၿပီ"
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ လူ ၁၀ေယာက္ေက်ာ္

ရွိေနသည္။ သူတို႕အမ်ားစုက ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ဝတ္႐ံုမ်ားကို
ဝတ္ဆင္ထားၾက၏။ သူတို႔အေနႏွင့္ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္
သူတ႕ို က အေတာ္ေလးကို အသက္ႀကီးေနၾကပါၿပီ။
သူတ႔ို၏မ်က္ႏွာမ်ားကေတာ့ တင္းမာေနၾက၏။ ဤေနရာက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ဌာနခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ လည္း
သူတ႔ိုက ေၾကာက္လန္႔ေနျခင္းမရွိေပ။
ခန္းမႀကီးထဲရွိ ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ေတာ့
သာမွန္ဖ်င္ၾကမ္းအက်ႌမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ
အဘိုးအိုတေယာက္ ထိုင္ေနသည္။ ထိုအဘိုးအို၏ဆံပင္က
နီရဲေနၿပီး မ်က္ႏွာကေတာ့ ျပံဳးေန၏။ သိ႕ု ရာတြင္ ထိုအဘိုးအိုက
ဤအလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္ ႀကီးက်ယ္ေသာ
အဆင့္အတန္းရွိသည့္ အဘိုးအိုတေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း
အကုန္လံုးက နားလည္ထားၾက၏။
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳေလးတေယာက္ကလည္း
ဆံပင္နီအဘိုးအို၏ေဘးတြင္ လွပစြာ ရပ္ေနသည္။
သူမရဲ႕ေသးက်င္ေသာ ခါးေလးတြင္လဲ
အနီရင့္ေရာင္ခါးပတ္ရွည္တစ္ခုကို ပတ္ထားသည့္အတြက္
သူမ၏ပံုစံက ပို၍ပင္ ဆဲြေဆာင္မုရွိေန၏။ ထိုမိန္းမပ်ိဳ၏
႐ုပ္ရည္ကလဲ အေတာ္ေလးကို ထူျခားလြန္းလွသည္။ သို႕ရာတြင္
သူမ၏ပံုစံက စစ္သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္၏
ဟန္ပန္အမူအရာမ်ိဳးရွိေနသည္။ ထို႔ျပင္ သူမ၏
အနီေရာင္ခ်ပ္ဝတ္ႏွင့္ ေပါင္းစပ္လိုက္မည္ဆိုလ်ွင္ေတာ႔ သူမက
အလြန္လွပေသာ စစ္သည္ေတာ္တေယာက္ကဲ့သ႔ို
ထင္မွတ္ရႏိုင္ပါသည္။
တံခါးဖြင့္သံကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ခန္းမႀကီးထဲရွိ

လူတိုင္းကလည္း လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။ အထူးသျဖင့္
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ေရာက္လာၿပီဟု
ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ပါသည္။ အေတာ္မ်ားမ်ားက
စိတ္ဝင္တစား လွညၾ့္ ကည္လ
့ ိုက္ၾက၏။
“ဟား..ဟား..ဟာ..ခ်ီဟုိ
ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ မင္းက ေနာက္ဆံုးမွၿပီးတာပါလား ..”
ဆံပင္နီႏွင့္ အဘိုးအိုက အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို ျပံဳးျပလိုက္သည္။

ထိ႕ု ေနာက္ သူကေမးလိုက္၏။
“မင္းက ဘာလိ႕ု ဆရာႀကီးကို အထဲ မဖိတ္ေခၚတာလဲ ။
ငါတို႕မီးလ်ွံေတာင္ၾကားက ဧည့္ဝတ္မေၾကဘူးဆိုၿပီး
တျခားသူေတြကို ေျပာတာခံခ်င္လို႕လား။…”
အနီေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ အဘိုးအို၏စကားကို ၾကားလိုက္ရေသာအခါ

အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ခ်က္ခ်င္းေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူက
ခန္းမ၏အျပင္ဘက္ကို ျပန္လွည့္ၿပီး ေျပာလိုက္၏။
"မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္…
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဝင္လာခဲ့ပါ…"
"ယန္ေ႐ွာင္ဟုတ္လား…."
ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ရွိေနေသာ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁၀

ေယာက္ေက်ာ္က အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္ အေတာ္ေလး
နာမည္ေက်ာ္ၾကားပါသည္။ သူတို႔က အႀကီးအကဲခ်ီဟို
ေခၚလိုက္ေသာ နာမည္ကုိ ၾကားသည့္အခါ အနည္းငယ္
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏။ သူတို႔က
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္ ယန္ေ႐ွာင္ဟုေခၚေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ကို လံုးဝမၾကားဖူးၾကေပ။
အကုန္လံုးက သံသယဝင္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္
ပိန္ပိန္ပါးပါးလူငယ္ေလးတေယာက္က ခန္းမႀကီးထဲကို
တလွမ္းခ်င္းဝင္လာခဲ့၏။ ငယ္ရြယ္လြန္းလွေသာ ေရ
ွာင္ယန္၏မ်က္ႏွာကို အကုန္လံုးက စိုက္ၾကည့္လိုက္ၾကသည္။
ထိ႕ု ေနာက္ ခန္းမႀကီးတခုလံုးက ယာယီတိတ္ဆိတ္သြား၏။
"ကြၽန္ေတာ္ ယန္ေ႐ွာင္က ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ကို
ဂါရဝျပဳပါတယ္…"
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ထိုကဲသ
့ ႔ို အၾကည့္မ်ားကို အေရးမစိုက္ေပ။
သူက ခန္းမႀကီးရွိ ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာ
အနီေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ အဘိုးအိုကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္၏။ သူက
ခန္းမႀကီးထဲကို ဝင္လာသည့္အခ်ိန္၌ ဖိအားတစ္ခုကို ဝိုးတဝါး
ခံစားမိပါသည္။ ထိုဖိအား၏အရင္းအျမစ္ကလဲ
ေၾကာက္စရာေကာင္းပံု မရေသာ ပိန္ပိန္ပါးပါး အဘိုးအိုဆီမွ
ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္၏။
ေ႐ွာင္ယန္ကိုျမင္သည့္အခါ ဆံပင္နီႏွင့္အဘိုးအိုကလည္း
အလားတူ အံ့ၾသမင္သက္သြားသည္။ သို႔ရာတြင္ သူကေတာ့
ခံစားခ်က္မ်ားကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ဖံုးကြယ္ထားႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ

ပိ၍
ု အံ့ၾသသြားပံုရပါသည္။
"ဟားဟား..ဟား..မိတ္ေဆြေလးက အရမ္းကို ႐ိုေသေနတာပဲ။
ဒီအဘိုးႀကီးကို ထန္က်န္းလို႕ေခၚႏိုင္ပါတယ္။ မိတ္ေဆြေလးက

ဒီေလာက္အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႕ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို
ေရာက္ေနလိမ့္မယ္လ႔ို ထင္မထားခဲ့ဘူး။ ဒီလိုစြမ္းရည္မ်ိဳးက
အရမ္းကို ရွားတာပဲ"
အနီေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ အဘိုးအိုက ရယ္လိုက္သည္။
ထန္က်န္း၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ခန္းမႀကီးထဲတြင္

အာေမဋိတ္အသံမ်ားက ထြက္ေပၚလာသည္။ ဤေနရာတြင္
ရွိေနေသာ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ဆရာႀကီးမ်ားကလည္း
ေရွာင္ယန္ကို အံ့အားသင့္စြာ ၾကည့္လိုက္မိၾကသည္။
ဤမွ်အသက္ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို
ေရာက္သည့္အတြက္ အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ပင္
အလြန္ထူးခြၽန္သည္ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။
ထန္က်န္း၏ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳကလဲ

ေ႐ွာင္ယန္ကို ထူးဆန္းစြာ စိုက္ၾကည့္ေန၏။
သူမ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း သံသယမ်ား ျပည့္လာပါသည္။
မီးလ်ွံေတာင္ၾကားရွိ လူငယ္မ်ားထဲတြင္
အထူးခြၽန္ဆံုးလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္
ဤမ်ွအသက္ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကိုေရာက္ရန္ မည္မ်ွခက္ခဲေၾကာင္း
သူမကလဲ နားလည္ထား၏။ ထိ႕ု ျပင္ ေရွာင္ယန္၏အသက္သည္
သူမထက္ပင္ပို၍ ငယ္ရြယ္ေနသည့္အတြက္ သူမက
မယံုၾကည္ႏိုင္သလို ခံစားေနရပါသည္။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္က ကြၽန္ေတာ့္ကို
အရမ္းခ်ီးက်ဴးေနတာပဲ ။ ကြၽန္ေတာ္က
သာမန္လူတစ္ေယာက္ထက္ ပိုၿပီး ကံေကာင္းသြား႐ံုပါပဲ…"

ေရွာင္ယန္၏အမူအရာက ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိဘဲ
ရင္ထဲတြင္ေတာ့ အံ့ၾသသြားမိ၏။ ထိုလူက မီးလ်ွံေတာင္ၾကား၏
ေခါင္းေဆာင္ပီသပါသည္။ သူကၾကည့္လိုက္႐ံုႏွင့္
ေ႐ွာင္ယန္၏အစြမ္းကို ေျပာႏိုင္၏။
ေရွာင္ယန္၏စိတ္ထဲတြင္ ထိုကဲ့သ႔ို အေတြးမ်ိဳးေပၚလာစဥ္ သူက

ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ ရွိေနေသာ ထန္က်န္းကို
စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ သူက ထန္က်န္း၏
စြမ္းအားမ်ားကို စစ္ေဆး၍ မရႏိုင္သည့္အတြက္
အနည္းငယ္အံ့ၾသသြား၏။
"သူ႕ရဲ႕အေငြ႕အသက္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး
ဖုံးကြယ္ထားႏိုင္တာပဲ။ ဒီထန္က်န္းရဲ႕အစြမ္းက
ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္က ဝိဇၨာလဲ့ထက္ေတာင္ ပိုၿပီးေတာ့
အစြမ္းထက္မယ္ထင္တယ္။ ..”
“ဒီလိုကံတရားမ်ိဳးကို ပိုင္ဆင
ို ္ထားတဲ့အတြက္
စြမ္းရည္ရွိတယ္လို႕လဲ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့

ဒီေန႕ငါတို႔လိုအပ္ေနတာက သိုင္းအင္ပါယာ တစ္ေယာက္
မဟုတ္ဘူးေလ။ အစစ္အမွန္ေမွာ္ေဆးပညာရွင္
ဆရာႀကီးတေယာက္ကို လိုေနတာ။ အႀကီးအကဲခ်ီဟို မင္းက
လူမွားၿပီး ေခၚလာတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္"
ေဘးဘက္တြင္ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္အက်ႌကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္

အဘိုးအိုတေယာက္က ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး
ဝင္ေျပာလိုက္သည္။ ထိုအဘိုးအို၏ႏွုတ္ခမ္းမ်ားက အလြန္ပင္
ပါးလႊာလြန္းလွ၏။ သူက စကားကို အေပၚယံသာ
ေျပာတတ္သည့္ လူတေယာက္ဟု ထင္မွတ္ရပါသည္။ သူက
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တေယာက္ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္
အေတာ္ေလးကို မာနႀကီး၏။ အထူးသျဖင့္ စြမ္းရည္ရွိသည့္
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တြင္ ထိုကဲ့သ႔ို မာနမ်ား ရွိၾကပါသည္။
သူတ႕ို က မည္သည့္ေနရာကို သြားေနေစကာမူ

အေရးပါသည့္လူတေယာက္အျဖစ္ ဆက္ဆံခံရသည္ ။
သူတ႕ို အားလံုးက ဤကဲ့သ႕ို ေအာင္ျမင္မုရရန္အတြက္
သက္တမ္းတဝက္ခန္႔ ခါးသီးစြာ ေလ့က်င့္ခဲ႕ရ၏။ ထို႕ရာတြင္
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကေတာ့ သူ႕ကိယ
ု ္သူ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ဟုေခၚေသာ လူငယ္ေလးတေယာက္ကို
ေခၚလာခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သူတို႕ရင္ထဲတြင္ အေတာ္ေလး
မေက်မနပ္ျဖစ္မိပါသည္။
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တေယာက္ဆိုသည္မွာ
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ အေတာ္ေလးေနရာရသည့္
အေခၚအေဝၚတခု ျဖစ္သည္။ ထိ႔ျု ပင္ ဤနာမည္မ်ိဳးကိုရရန္
လိုအပ္ခ်က္ကလဲ အေတာ္ေလး ျပင္းထန္၏။
ပထမဆံုးအေျခအေနကေတာ့ အဆင့္ ၆ သိ႔မ
ု ဟုတ္ အဆင့္ ၇
ေဆးလံုးတစ္လံုးကို တစ္ေယာက္တည္း သန္႕စင္ႏိုင္စြမ္း
ရွိရပါမည္။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ အဆင့္ ၈ ေဆးလံုးတစ္လံုးကို
သန္႔စင္ႏိုင္မည္ဆိုလ်ွင္ေတာ့
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ဂု႐ုတေယာက္ဟု
သတ္မွတ္ေခၚဆိုႏိုင္ပါသည္။
ထိုအဘိုးႀကီး၏ စကားကိုၾကာသည့္အခါ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက

အနည္းငယ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္
အျပံဳးႏွင့္ေျပာလိုက္၏။
"ဆရာႀကီးမို ..
ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕အျမင္အာ႐ံုက ဒီေလာက္ထိ မဆိုးေသးပါဘူး။

စိတ္မပူပါနဲ႕ ဒီက မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ကလဲ
ေတာင္ၾကားေခါင္ေဆာင္ ေျပာထားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ႕နဲ႔
တကယ္ပဲ ျပည့္စံုပါတယ္။.”
ထိုစကားကိုၾကားသည့္အခါ ဆရာႀကီးမိုဟု ေခၚေသာလူ

အနည္းငယ္ႏွာေခါင္း႐ံု႕လိုက္သည္။ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို
ၾကည့္ၿပီး ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ေခ်။
"ဟားဟားဟား…အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကေတာင္ ဒီလိုေျပာမွေတာ့
ဒီကမိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ရဲ႕အစြမ္းက
ငါ့သမီးထက္ေတာင္ပိုၿပီး ေတာ္ေနေသးတာပဲ။ ဒီေလာက္
အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႕ေမွာ္ေဆးပညာစြမ္းရည္မွာ
ေအာင္ျမင္ၿပီး သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို တစ္ခ်ိန္တည္း
ေရာက္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ သာမန္ကိစၥတခုေတာ့ မဟုတ္ဘူး"
ထန္က်န္းကေတာ့ ဆရာႀကီးမို၏သံသယမ်ားကို
မၾကားသည့္အလား ေ႐ွာင္ယန္ကို အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"တျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ႕စကားနဲ႕
ေကာက္ခ်က္ခ်တယ္ဆိုတာက ဘာမွအေရးမပါပါဘူး။ အေဖ …
အေဖက အသက္ႀကီးလိ႕ု မ်က္စိမုန္ေနၿပီလား…"
ထန္က်န္း၏ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳကေတာ့

ႏွာေခါင္းရွံဳ႕ကာ ေျပာလိုက္သည္။
သူမက ေ႐ွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း

ရန္လိုမုမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနသည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားအတြင္းတြင္
သူမႏွင့္ယွဥ္ႏိုင္ေသာ သက္တရ
ူ ြယ္သူ ၿပိဳင္ဘက္တေယာက္ကို
သူမက လံုးဝမေတြ႕ခဲ့ဖူးေပ။ ေ႐ွာင္ယန္ ေပၚလာသည့္အတြက္
သူမ၏ရင္ထဲတြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသည့္ စိတ္မ်ားကလည္း
ပို၍ျပင္းထန္လာ၏။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳ၏ရန္လိုေသာမ်က္ႏွာကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ျပံဳး႐ံုေလး ျပံဳးလိုက္သည္။
ထိုမိန္းမပ်ိဳဆီတြင္ မေကာင္းၾကံစည္လိုသည့္စိတ္မ်ား
မရွိေၾကာင္း သူက သိေန၏။ သူမက ထန္က်န္း၏စကားေၾကာင့္
မေက်မနပ္ျဖစ္သြား႐ံုသာ ရွိပါသည္။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေ႐ွာင္…
ေက်းဇူးျပဳၿပီးထိုင္ပါ…"
ထန္က်န္းက ေ႐ွာင္ယန္ကို အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။

ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္

သူက အႀကီးအကဲ ခ်ီဟို၏ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ ထိုင္ခံုတစ္ခံုတြင္
သြားထိုင္လိုက္ပါသည္။
"အေစာပိုင္းတုန္းက ၀င္ေျပာတဲ့ ဆရာႀကီးမိုက အဆင့္ ၆
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တေယာက္ပဲ။ သူက အဆင့္ ၆

အထြဋ္အထိပ္ရွိတဲ့ ေဆးလံုးတစ္လံုးကို သန္႔စင္ႏိုင္တယ္။
တကယ္လို႕ သူကသာ ေနာက္ထပ္ႏွစ္နည္းနည္းေလာက္
ေလ့က်င့္လိုက္မယ္ဆိုရင္ အဆင့္ ၇ ကို ေရာက္ႏိုင္တယ္။
သူရဲ႕ပါးစပ္က အဲဒီလိုပဲ ..။ မင္းက သူေျပာတဲ့စကားေတြကို
မၾကားခ်င္ေယာင္သာ ေဆာင္ထားလိုက္"
ေ႐ွာင္ယန္က လာထိုင္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက တိုးတိုးေလး ေျပာျပလိုက္သည္။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ရင္ထဲတြင္

ရယ္လိုက္မိ၏။ သူက လြဲလ်ွင္ ဤေနရာ၌ ဖိတ္ေခၚထားသည့္
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားအားလံုးက နာမည္ေက်ာ္ၾကားၾကပါသည္။
"ဒါေပမဲ့ မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ရဲ႕အစြမ္းနဲ႔ဆို ဒီအဘိုးႀကီးကို
ဂ႐ုစိုက္စရာမလိုပါဘူး။ မိတ္ေဆြေလးက ဟိုလူေတြ ၾကားထဲမွာ

ထိုင္ေနတဲ့ ၂ ေယာက္ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ဖို႕လိုတယ္။ သူတို႕ေတြက
ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ဘယ္နဲ႕ညာမွာ
ထိုင္ေနၾကတဲ့သူေတြပဲ"
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္၏ရင္ထဲတြင္

လုပ္ရွားသြားသည္။ သူက လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ
ထန္က်န္း၏ေဘးႏွစ္ဖက္တြင္ အဘိုးအိုႏွစ္ေယာက္ကေတာ့
မ်က္လံုးမွိတ္ၿပီး ထိုင္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။
သူတ႔ို၏စြမ္းအားမ်ားကိုလည္း ဖိႏွိပ္ထားသည့္အတြက္
ေ႐ွာင္ယန္က သူတို႕ႏွစ္ေယာက္ဆီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကို ခံစားမိသည္။
"အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ေတြလား"
ေရွာင္ယန္က အနည္းငယ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္။ သူက

လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို အသာအယာ ေဆာ့ကစားမိေန၏။ သူက
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း အဆင့္ ၇
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တေယာက္ကို ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္
ျမင္ဖူးျခင္းျဖစ္ပါသည္။
“သူတ႕ို ႏွစ္ေယာက္က အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲမွာ
ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတယ္။ အေၾကာင္းတစ္ခုကေတာ့
သူတ႔ရ
ို ဲ႕ေမွာ္ေဆးပညာအစြမ္းပဲ ျဖစ္တယ္။ တျခားအေၾကာင္းက
သူတ႕ို က ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ရဲ႕ ျပင္ပအႀကီးအကဲေတြ
ျဖစ္ေနလို႕ပဲ။ ေတာင္ၾကား ေခါင္ေဆာင္ကေတာင္ သူတို႔ကို
ေတာ္ေတာ္ေလးစားရတယ္"
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက တိုးတိုးေလးရွင္းျပလိုက္သည္။
ေ႐ွာင္ယန္၏ရင္ထဲတြင္လည္း အနည္းငယ္လုပ္ရွားသြားသည္။
"ေဆးေက်ာင္းေဆာင္၏ျပင္ပ အႀကီးအကဲ ဟုတ္လား…."
ထိုနာမည္က
အမွန္တကယ္ကိုေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္။
"ဟား.ဟား..ဟား… အကုန္လံုးက ေရာက္ၿပီဆိုမွေတာ့
ဒီအဘိုးႀကီးကလဲ ေျပာစရာရွိတာ ေျပာရေတာ့မွာေပါ့…"
ေခါင္ေဆာင္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာထန္က်န္းက တိုးတိုးေလး

ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္သည္။ သူက ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုးကို
လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"အကုန္လံုးကလည္း သိေနမယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။
ဒီအဘိုးႀကီးက ေဆးလံုးတစ္လံုးကို သန္႕စင္ခ်င္တယ္။

အဲဒီေဆးလံုးက အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္ေဆးလံုးတစ္လံုးပဲ"
ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ရွိေနေသာ

ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၁၀ ေယာက္ေက်ာ္၏အမူအရာက
အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြားသည္။ အဆင့္ ၇
ေဆးလံုးတစ္လံုးက ထိုင္ေနသည့္လမ
ူ ်ားအတြက္ေတာ့
အေတာ္ေလးကို ျမင့္မားသည္ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။
ထန္က်န္းက ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ

ျပင္ပအႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ကလည္း
မ်က္လံုးျပန္ဖြင့္လာၾကသည္။ သူတို႕က ထန္က်န္းကို ၾကည့္ၿပီး
ေမးလိုက္၏။
“အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္ေဆးလံုးတစ္လံုးဟုတ္လား။
ဒီလိုအဆင့္ရွိတဲ့ ေဆးလံုးတစ္လံုးကို ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာင္
မသန္႔စင္ႏိုင္ဘူး။ ..”
သူတ႕ို ႏွစ္ေယာက္က အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ား

ျဖစ္ေသာ္လည္း အဆင့္ ၇ အဆင့္နိမ့္ေဆးလံုးတခ်ိဳ႕ကိုသာ
သန္႔စင္ႏိုင္ပါသည္။ သူတို႕က အလယ္အလတ္အဆင့္
ေဆးလံုးတလံုးကို သန္႕စင္မည္ဆိုလွ်င္ပင္
ေအာင္ျမင္မုရာခိုင္ႏွုန္းက ထက္ဝက္ခန္႕ေလ်ာ့က်သြားႏိုင္၏။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ အဆင့္ျမင့္ေဆးလံုတစ္လံုးဆိုလွ်င္ေတာ့
ေအာင္ျမင္မုရာခိုင္ႏွုန္းက သိသိသာသာဆိုးရြားႏိုင္ပါသည္။
"ဟားဟားဟား… ဒီကိစၥကိုေတာ့ ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕တာဝန္ပဲ
ထားလိုက္ပါ။ ဒီအဘိုးႀကီး က ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္

မဟုတ္ေပမဲ့ မင္းတိ႔ေ
ု တြ ပိုင္ဆိုင္မထားတဲ့
စြမ္းရည္တခ်ိဳ႕ရွိပါတယ္"
ထန္က်န္းက အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
"ငါက ငါ့ရဲ႕လ်ွပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိတဲ့
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ၂ ေယာက္ကိုပဲ လိုအပ္တာ"

ထိုစကားကို ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ထန္က်န္းက

လက္၀ါးျဖန္႔လိုက္၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏လက္ဖဝါးေပၚ၌
ေငြေရာင္မီးေတာက္ေလးတခုက ျဖည္းညင္းစြာ
ထြက္ေပၚလာသည္။ မီးေတာက္မ်ား ထြက္ေပၚလာခ်ိန္တြင္
ေငြေရာင္လ်ွပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္က လုပ္ရွားေနေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရေလသည္။
"ဒါက လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္မီးေတာက္လား"
ေငြေရာင္မီးေတာက္မ်ားကို ျမင္သည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

အနည္းငယ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ လိုက္မိသည္။
"အကုန္လုံးပဲ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားေတြကို ထုတ္လိုက္ၾကပါ။
တကယ္လ႔ို မင္းတိ႕ု ကသာ လ်ွပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္

မီးေတာက္ရဲ႕အပူခ်ိန္ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္ဆရ
ို င္ အရည္အခ်င္း
ျပည့္မတ
ီ ယ္လ႕ို သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္"
ထန္က်န္းက အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ခန္းမထဲတြင္ ရွိေနေသာ

ေမွာ္ေဆးပညာရွင္အားလံုးက
အနည္းငယ္မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾက၏။
အပိုင္း (၁၀၄၈) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁၃)}
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ စမ္းသပ္မွု
လၽွပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္က ေကာင္းကင္မီးေတာက္

အဆင့္သတ္မွတ္ခ်က္တြင္ အဆင့္ ၁၂ ျဖစ္၏ ။ သို႔ရာတြင္
ထိုမီးေတာက္၏အစြမ္းကို မည္မွ်ကမွ မသိၾကေပ ။ ထို႔ျပင္
ထန္က်န္း၏ စြမ္းရည္ေၾကာင့္
သာမာန္စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း ရင္ဆိုင္လိုက္မိသည္ႏွင့္
ခ်က္ခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏိုင္၏ ။
ဤေနရာတြင္ ရွိေနသည့္ ပညာရွင္မ်ား၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက

အားနည္းျခင္း မရွိေသာ္လည္း သူတို႔က ထိုကဲ့သို႔ စမ္းသပ္မွုကို
ခံႏိုင္ရည္ရၾွိ ကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ် ။ ထန္က်န္း၏စကားေၾကာင့္
ခန္းမႀကီးထဲတြင္လည္း အေတာ္ေလးကို တိတ္ဆိတ္သြား၏ ။
မူလတုန္းက မာနမ်ား တစ္ခြဲသားႏွင့္ ျဖစ္ေနသည့္
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားကလည္း တိတ္ဆိတ္သြားသလို
ထင္မွတ္ရသည္ ။ သူတို႔အားလုံးက စကားပင္
မေျပာရဲၾကေတာ့ေပ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ ျပင္ပအႀကီးအကဲ ၂

ေယာက္ကေတာ့ ေျပာလိုက္၏ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ ….
လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္မီးေတာက္က
ဘယ္ေလာက္အစြမ္းထက္လဲဆိုတာ ငါတို႔အားလုံးက သိပါတယ္
။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္းကင္မီးေတာက္ထဲမွာ နဂါး ၁

ေကာင္ရဲ႕အစြမ္းလည္း ရွိေနေသးတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီအရာက
စိတ္ဝိညာဥ္ကို ထိတ္လန္႔ေအာင္ လုပ္တဲ့ေနရာမွာ
အေတာ္ေလးကို ထူးျခားတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာမွာ
ရွိေနတဲ့သူေတြက စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို သုံးၿပီး အဲဒါကို
ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ဆိုတာက လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။ အရမ္းကို
ခက္လိမ့္မယ္ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက အျပဳံးႏွင့္

"ဆရာႀကီးဟြမ္ …စိတ္မပူပါနဲ႔ ။ ဒီကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ငါက
အေျခအေနကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိပါတယ္ ။ ငါက

ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဒဏ္ရာရေအာင္ မလုပ္ပါဘူး ။ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္
၁ ေယာက္ကသာ ငါရဲ႕လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ထဲမွာ
၁၀ မိနစ္ ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္ၿပီလို႔
သတ္မွတ္ႏိုင္တယ္ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါ့ကို
ကူညီေပးမယ့္လူက လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ရဲ႕
အစြမ္းကို ခံႏိုင္ရည္ရွိဖို႔ေတာ့ လိုမယ္ေလ ။ မဟုတ္ရင္ သူက
ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဒဏ္ရာရသြားလိမ့္မယ္ ။ ''
ထိ႔ေ
ု နာက္ ထန္က်န္းက ခန္းမႀကီးတစ္ခုလုံးကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး
အျပဳံးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
"ငါက မင္းတို႔အားလုံးကို ဖိတ္ေခၚၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ဒီခရီးက
အခ်ည္းႏွီး မျဖစ္ေစရပါဘူး ။ တကယ္လို႔ မင္းတို႔က ဒီလွ်ပ္စီးနဂါး

၉ ေကာင္ မီးေတာက္ကို ခံႏိုင္ရည္မရွိဘူး ဆိုရင္ေတာင္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက မင္းတို႔အတြက္ လက္ေဆာင္ႀကီး တစ္ခုစီ
ေပးမွာပါ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါမွသာ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ရွိေနေသာ

အေျခအေနက အနည္းငယ္ လွုပ္ရွားလာ၏ ။ သူတို႔က
ထန္က်န္းႏွင့္ ရန္ၿငိဳးရန္စ မရွိေပ ။ ထိျု႔ ပင္
ထန္က်န္း၏အဆင့္အတန္းအရ သူတို႔ႏွင့္
ေဆာ့ကစားေနရန္လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေခ် ။
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳကေတာ့ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ေတြေဝေနၾကသည့္

ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားကို ငုံ႔ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူမက
႐ွ႕ုံ မဲ့လိုက္မိ၏ ။ ထိုအဘိုးႀကီးမ်ားက လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္
မီးေတာက္၏နာမည္ကို ၾကားလိုက္႐ံုႏွင့္ အလြန္အမင္းကို
ေၾကာက္လန္႔ေနၾကသည္ ။ မသိလွ်င္ သူမ၏အေဖက သူတို႔ကို
အႏိုင္က်င့္ေနသလို ထင္မွတ္ရ၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက ခန္းမႀကီး၏တစ္ေနရာကို

စိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပင္ သူမက
အလြန္တည္ၿငိမ္ေနသည့္ မ်က္ႏွာႏွင့္ ေရေႏြးေသာက္ေနေသာ
ေရွာင္ယန္ကို ျမင္လိုက္ရ၏ ။ ထိုအခါ သူမက အနည္းငယ္
အံ့ၾသသြားမိသည္ ။ ထိုလူငယ္က အေတာ္ေလးကို
တည္ၿငိမ္လြန္းလွ၏ ။ သို႔ရာတြင္ ထိုအရာက
ဟန္ျပသက္သက္လားဆိုတာ သူမလည္း သိခ်င္ေနပါသည္ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္က ဒီလိုဆိုမွေတာ့ ငါတို႔ကလည္း
ေၾကာက္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ။ ေကာင္းၿပီေလ
..ငါတို႔ကလည္း ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ေျပာတဲ့အတိုင္း
စမ္းသပ္မွု လုပ္ေဆာင္ၾကတာေပါ့ ။ ''
ဆံပင္ျဖဴႏွင့္ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္က ပတ္ပတ္လည္ကို

လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူက
ေခါင္းညိတ္ျပၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္၏ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက ျပဳံးလိုက္ပါသည္ ။

သူက လက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္ရာ
ေငြေရာင္မီးေတာက္ေလးတစ္ခုက လက္ဖဝါးေပၚတြင္
ျဖည္းညင္းစြာ ေတာက္ေလာင္လာ၏ ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့
ထိုမီးေတာက္ေလးက ခန္းမႀကီးေပၚရွိ ေလထဲတြင္
ပ်ံဝဲေနပါသည္ ။ ေငြေရာင္မီးေတာက္ကေလးက လူးလြန္႔
လွုပ္ရွားေန၏ ။
ေသးငယ္ေသာ နဂါး ၉ ေကာင္ကလည္း

မီးေတာက္၏ပတ္ပတ္လည္တြင္ လွုပ္ရွားကခုန္ေနၿပီး ထိုမီး
ေတာက္က ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး ရွိေနသလို ထင္မွတ္ရ၏ ။
ထိုမီးေတာက္ဆီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ နဂါးစြမ္းအားေၾကာင့္
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကိုပင္ ဖိႏွိပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိပါသည္ ။
"ဘယ္သူက အရင္ဆုံး ႀကိဳးစားခ်င္လဲ …။ ''
ထန္က်န္းက အျပဳံးႏွင့္ ေမးလိုက္သည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ခန္းမႀကီးတစ္ခုလုံးက

ခဏၾကာတိတ္ဆိတ္ေန၏ ။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္
အျဖဴဝတ္အဘိုးအိုတစ္ေယာက္က မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ။
သူက ထန္က်န္းကိုၾကည့္ၿပီး လက္ ၂ ဖက္ ဆုပ္ကာ
"ဘယ္သူကမွ မစခ်င္မွေတာ့ ဒီအဘိုးႀကီးကပဲ အရင္ဆုံး
ႀကိဳးစားၾကည့္တာေပါ့ ။ ဒီအဘိုးႀကီးကလည္း
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ကို
ၾကားဖူးေနတာၾကာၿပီ ။ ဒီေန႔ အဲဒီမီးေတာက္ရဲ႕အစြမ္းကို
စမ္းသပ္ၾကည့္ရမယ္ဆိုရင္ ဒီခရီးက
အလဟႆမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ။ ဟား..........ဟား........ဟား''
"ဆရာႀကီးဟြာ ေက်းဇူးျပဳၿပီး စလို႔ရပါၿပီ… ''
ထန္က်န္းက အျပဳံးႏွင့္ ျပန္ေျဖလိုက္ပါသည္ ။
“ဒီအႀကီးအကဲက ဟြာခ်န္းလို႔ ေခၚတယ္ ။ သူက အဆင့္ ၆
အထြဋ္အထိပ္ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ တစ္ေယာက္ပဲ ။ သူက

အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတယ္ ။
..”
ေရွာင္ယန္က ထိုလူမ်ားႏွင့္ မရင္းႏွီးေၾကာင္း

ေရွာင္ယန္၏ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက
ရိပ္မိပါသည္ ။ ထိေ
ု႔ ၾကာင့္ သူက တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီကို
မိတ္ဆက္ေပးေန၏ ။
ေရွာင္ယန္က အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို ေက်းဇူးတင္စကား

ေျပာလိုက္သည္ ။ ထ္ို႔ေနာက္ သူက ဟြာခ်န္းဟုေခၚေသာ
အဘိုးႀကီးကို ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ သူကလဲ ဤလွ်ပ္စီးနဂါး
၉ေကာင္ မီးေတာက္၏အစြမ္းကို အလြန္အမင္း
စိတ္ဝင္စားေနပါသည္ ။
ဟြာခ်န္းဟု ေခၚေသာ အဘိုးအိုက လက္သီးကို ဆုပ္လိုက္ရာ

လက္ဖဝါးထဲမွ အနီရင့္ေရာင္ မီးေတာက္အမွ်င္တစ္ခု
ထြက္ေပၚလာ၏ ။ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားတစ္ခုကလည္း
မ်က္ခုံးၾကားထဲမွ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ထို႔ေနာက္ မီးေတာက္ထဲကို ဝင္ေရာက္သြား၏ ။ ထိုအခါ
မီးေတာက္က ခ်က္ခ်င္းပင္ လွုပ္ရွားလာၿပီး
လက္ဝါးအရြယ္အစားခန္႔ရွိေသာ မီးလူသား
တစ္ေယာက္အျဖစ္ကို ေျပာင္းလဲသြားပါသည္ ။
မီးလူသားေလးက စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားႏွင့္ ဖန္တီးထားျခင္း

ျဖစ္သည္ ။ သို႔ရာတြင္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား၏အျပင္ဘက္၌
မီးလွ်ံအကာအကြယ္ တစ္ခု ရွိေန၏ ။
"ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕မီးေတာက္က သားရဲမီးေတာက္တစ္မ်ိဳးပဲ ။
ဒါေပမယ့္ လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္အစြမ္းနဲ႔

ယွဥ္ရင္ေတာ့ အရမ္းကို ကြာဟလြန္းတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္
ခံႏိုင္ရည္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး… ။ ''
ေရွာင္ယန္က အနီေရာင္ မီးေတာက္အလႊာကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး

တစ္ေယာက္တည္း ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္က တစ္ေယာက္တည္း ေျပာလိုက္စဥ္ ဟြာခ်န္းက

လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို လွုပ္ရွားလိုက္ရာ လက္ဖဝါးအရြယ္အစားခန္႔
ရွိေသာ မီးလူသားက လွုပ္ရွားလာ၏ ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့

ေငြေရာင္မီးေတာက္ အစုအေဝးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြားပါသည္ ။
"ေဝါင္း........''
မီးလူသားက ေငြေရာင္မီးေတာက္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြားသည့္

အခ်ိန္တြင္ က်ယ္ေလာင္သည့္ နဂါးေအာ္သံ တစ္ခုကို
႐ုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရ၏ ။ နဂါးေအာ္သံ
ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ေငြေရာင္မီးေတာက္ထဲရွိ မီးနဂါး ၉
ေကာင္ကလည္း ခ်က္ခ်င္း ထြက္လာၾကသည္ ။ သူတို႔က
မီးလူသားကို ၾကမ္းတမ္းရက္စက္စြာ ရင္ဆိုင္လိုက္ၾက၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူတို႔က ပါးစပ္ႀကီးဟၿပီး မီးလူသား၏
ပတ္ပတ္လည္တြင္ ရွိေနေသာ အနီေရာင္မီးအလႊာကို
ဝါးၿမိဳလိုက္ပါသည္ ။
"ေဝါ့.......''
အနီေရာင္မီးေတာက္မ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ႏွင့္
ဟြာခ်န္း၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီး
ေတာက္၏ ေၾကာက္စရာအပူရွိန္ေၾကာင့္ ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရသည္
။ သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ကလည္း တကိုယ္လုံးတုန္လွုပ္သြားၿပီး
ေနာက္သို႔ ေျခလွမ္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆုတ္ခြာသြားရ၏ ။
သူ၏အမူအရာကလည္း အေတာ္ေလးကို ျဖဴေဖ်ာ့ေနပါသည္ ။
"တကယ္ကို ေကာင္းကင္မီးေတာက္လို႔ ေခၚထိုက္တာပဲ ။
ဒီအဘိုးႀကီးက အ႐ွုံးေပးပါတယ္ ။ ''
ဟြာခ်န္းက သူ႔ကိုယ္သူ တည္ၿငိမ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ၿပီးေနာက္

မခ်ိျပဳံး ျပဳံးၿပီး ေခါင္းခါျပလိုက္သည္ ။ သူက သက္ျပင္းခ်ၿပီး
ထိုင္ခုံတြင္ ျပန္ထိုင္လိုက္၏ ။ သူအလြန္ ဂုဏ္ယူခဲ့ရေသာ
သားရဲမီးေတာက္က လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ကို
အနည္းငယ္ပင္ ခုခံႏိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ေပ ။
ဟြာခ်န္းက ၁ မိနစ္ပင္ ခံႏိုငရ

္ ည္မရွိေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ရွိေနေသာ
တစ္ျခားေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားကလည္း
မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾကသည္ ။
ဤလွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္က
အလြန္အစြမ္းထက္ေနသည္မဟုတ္ေပေလာ ။
ဟြာခ်န္းၿပီးေနာက္ တစ္ခ်ိဳ႕ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားကေတာ့
စဥ္းစားမေနဘဲ ႀကိဳးစားလိုက္ၾကသည္ ။ သို႔ရာတြင္
သူတို႔အားလုံးက မီးနဂါး ၉ ေကာင္၏ တိုက္ခိုက္မွုကို ခံႏိုင္ရည္
မရွိၾကေပ ။ သူတို႔ေတြ တစ္ေယာက္မွ ၁၀မိနစ္ၾကာေအာင္
ခံႏိုင္ရည္မရွိခဲ့ၾကေပ ။ ထိုအထဲတြင္ ေရွာင္ယန္ကို
ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ခဲ့ေသာ ဆရာႀကီးမိုလည္း အပါအဝင္ ျဖစ္၏
။
ထိုအခ်ိန္၌ ထန္က်န္း၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ခံစားခ်က္မ်ား

ေပၚလာျခင္း မရွိေသာ္လည္း ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားက
တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ က်႐ွုံးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ သူ၏
ရင္ထဲ၌ စိတ္ပ်က္သြားမိ၏ ။ သူက သူလိုခ်င္သည့္အရာကို
ရရွိရန္ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ ျပင္ပအႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ကို
စမ္းသပ္မွသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါေတာ့မည္ ။
ေနာက္ထပ္ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ တစ္ေယာက္က က်႐ွုံးသြားျပန္၏

။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးထဲ၌ ယခုအခ်ိန္အထိ စမ္းသပ္မွု
မလုပ္ရေသးသည္မွာ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ ျပင္ပအႀကီးအကဲ ၂
ေယာက္ႏွင့္ ေရွာင္ယန္သာ ရွိပါေတာ့သည္ ။ ေရွာင္ယန္ကိုေတာ့
တျခားသူမ်ားက လ်စ္လ်ဴ႐ွုထားၾက၏ ။ အကုန္လုံးက
ျပင္ပအႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္ ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သူတို႔ ၂ေယာက္က အဆင့္ ၇
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾက၏ ။
"လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္…

နဂါးအစြမ္းက စိတ္ဝိညာဥ္ကိုေတာင္ လွုပ္ခတ္ေစႏိုင္တယ္။
ဒီစမ္းသပ္မွုက တကယ္ကို မလြယ္တာပဲ ။ ''
ဆရာႀကီးဟြမ္ဟုေခၚေသာ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္
ျပင္ပအႀကီးအကဲက အရင္ဆုံး သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။ သူက
သူ႔အေဖာ္ကို ၾကည့္ၿပီး ျဖည္းညင္းစြာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ။
သူ၏လက္ဖဝါးေပၚတြင္ အျဖဴေရာင္မီးေတာက္တစ္ခုလည္း
ေပၚလာ၏ ။ ထိုမီးေတာက္ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္
ေလဟာနယ္ထဲ၌ ေအးစက္သည့္ အေသြ႕အသက္မ်ားပင္
ျဖစ္ေပၚလာပါသည္ ။
''ေကာင္းကင္ေရခဲမီးေတာက္လား ။
ဆရာႀကီးဟြမ္ရဲ႕မီးေတာက္က ေကာင္းကင္အ႐ိုး စပါးအုံးေႁမြရဲ႕

ခႏၶာကိုယ္ထဲကေန ရလာတာ မဟုတ္လား ။ ေကာင္းကင္အ႐ိုး
စပါးအုံးေႁမြက အ႐ိုးေအးမီးေတာက္ ေပၚလာတဲ့ နယ္ေျမမွာပဲ
က်င္လည္က်က္စားတယ္လို႔ ၾကားဖူးတယ္ ။
သူ႔ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ဒီေမွာ္သားရဲမီးေတာက္ကလည္း
အ႐ိုးေအးမီးေတာက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆင္တူတယ္ ။ ''
ေလေအးမ်ား ထြက္ေပၚသည့္ အျဖဴေရာင္မီးေတာက္ကို

ျမင္သည့္အခါ ထန္က်န္းက အံ့ၾသသြားသည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလဲ

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏ ။ သူက
ဆရာႀကီးဟြမ္၏လက္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ ေကာင္းကင္ေရခဲမီး
ေတာက္ကို ေလ့လာေနရင္း အေတာ္ေလး အံ့ၾသေနမိ၏ ။
ထိုအရာက သူ႔ဆရာ၏အ႐ိုးေအးမီးေတာက္ႏွင့္ တစ္နည္းတစ္ဖုံ
ပတ္သက္ေနလိမ့္မည္ဟု လုံးဝထင္မထားခဲ့ေခ် ။
"ဟူး.....အ႐ိုးေအးမီးေတာက္ ..
ငါက အဲဒီလိုအရာမ်ိဳးကို မရခဲ့ေပမဲ့

ေကာင္းကင္အ႐ိုးစပါးအုံးေႁမြကိုေတာ့ ကံေကာင္းၿပီး ေတြ႕ခဲ့တယ္
။ ''
ဆရာႀကီးဝမ္က ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္သည္ ။
ထို႔ေနာက္ သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း လွ်င္ျမန္စြာ

ထြက္ေပၚလာၿပီး မီးေတာက္ထဲတြင္ ေပါင္းစပ္သြား၏ ။
ခ်က္ခ်င္းပင္ မီးေတာက္က လွုပ္ရွားလာၿပီး
အျဖဴေရာင္စပါးအုန္းေႁမြတစ္ေကာင္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားသည္
။ ထို႔ေနာက္ တခဏအတြင္း ေငြေရာင္မီးေတာက္ထဲသို႔
ဝင္ေရာက္သြား၏ ။
အျဖဴေရာင္မီးေတာက္မ်ား လြမ္းျခဳံေနသည့္ စပါးအံုးေႁမြက

ဝင္ေရာက္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေငြေရာင္မီးေတာက္ထဲရွိ မီးနဂါး
၉ ေကာင္ကလည္း ႐ုတ္တရက္ ေရာက္လာ၏ ။ သို႔ရာတြင္
ယခုအခ်ိန္ေတာ့ အျဖဴေရာင္စပါးအုန္းေႁမြက
စြမ္းရည္ရွိေနပုံရသည္ ။ သူက မီးေတာက္၏မ်က္ႏွာျပင္ကို
ေသခ်ာကာကြယ္ထားၿပီး မီးနဂါးမ်ား၏ဝါးၿမိဳမခံရေအာင္
ကာကြယ္ေပးေန၏ ။ ထို႔ေနာက္ မီးေတာက္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ
စပါးအံုးေႁမြႏွင့္ မီးနဂါးမ်ားက လက္ရည္တူေနပါသည္ ။
အႀကီးအကဲဟြမ္၏ အမူအရာကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း

စိုးရိမ္လာ၏ ။ ေကာင္းကင္ေရခဲမီးေတာက္က
အ႐ိုးေအးမီးေတာက္ႏွင့္ ပတ္သက္ေနႏိုင္ေသာ္လည္း
ထိုအရာက ေကာင္းကင္မီးေတာက္တစ္ခု မဟုတ္ေပ ။
အကယ္၍ လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ႏွင့္
ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ခ်င္သည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ေပ ။
ခန္းမႀကီးထဲတြင္ အခ်ိန္က လွ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆုံးသြားသည္ ။

အျဖဴေရာင္မီးစပါးအုံးေႁမြကို မီးနဂါး ၉ ေကာင္က လုံးဝ
ဝါးၿမိဳေတာ့မည့္အခ်ိန္တြင္ ၁၀ မိနစ္က ျပည့္သြား၏ ။
ဆရာႀကီးဟြမ္ကလဲ လက္ကို ျပန္႐ုတ္သိမ္းလိုက္ရာ
မီးစပါးအုန္းေႁမြက လြတ္ေျမာက္လာသည္ ။ ထို႔ေနာက္
သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ ျပန္ေရာက္သြား၏ ။
"တကယ္ကို ေကာင္းကင္မီးေတာက္ အဆင့္ ၁၂ လို႔ေျပာရမယ္ ။
ငါက သူ႔ရဲ႕ ႀကီးျမတ္မွုကို လက္ခံရမွာပဲ ။ ''
မီးစပါးအုံးေႁမြကို ျပန္ယူလိုက္ၿပီးေနာက္ ဆရာႀကီးဟြမ္က

စိတ္သက္သာရာရစြာ သက္ျပင္း ခ်လိုက္၏ ။
"ဂုဏ္ယူပါတယ္ ဆရာႀကီးဟြမ္ ။ ဆရာႀကီးက
ေအာင္ျမင္သြားပါၿပီ ။ ''
ထန္က်န္းက အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက

ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ တျခားအႀကီးအကဲကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။
"ဆရာႀကီးေရွာင္ ….အခုဆရာႀကီးရဲ႕ အလွည့္ပါပဲ ။''
ဆရာႀကီးေရွာင္၏မီးေတာက္ကေတာ့ သူ႔မိတ္ေဆြကဲ့သို႔
အစြမ္းထက္ျခင္းမရွိေပ ။ ေရွာင္ယန္အေနႏွင့္ ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္
ထိုမီးေတာက္က အလယ္အလတ္အဆင့္
သားရဲမီးေတာက္ဟုသာ သတ္မွတ္ႏိုင္၏ ။ ထိုမီးေတာက္က
လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ႏွင့္ ရင္ဆိုင္လွ်င္ ၁၀ မိနစ္ပင္
ခံႏိုင္ရည္မရွိႏိုင္ေခ် ။
ရလာဒ္ကလည္း ေရွာင္ယန္ထင္ထားသလို ျဖစ္၏ ။ ၇

မိနစ္ခန္႔ေရာက္သည့္ အခ်ိန္တြင္ အျပာေရာင္မီးေတာက္က
ဆက္ၿပီး ခံႏိုင္ရည္မရွိေတာ့ဘဲ မီးနဂါး ၉ ေကာင္ေၾကာင့္
အပိုင္းပိုင္းအစစ ျဖစ္သြား၏ ။
ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ ဆရာႀကီးေရွာင္ကေတာ့

သက္ျပင္းခ်႐ုံသာ တက္ႏိုင္ပါေတာ့သည္ ။ သူက ထန္က်န္းကို
ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းခါျပလိုက္ကာ ထိုင္ခုံတြင္ ျပန္ထိုင္လိုက္၏ ။
ဤကဲ့သို႔ စမ္းသပ္မွုက စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို စမ္းသပ္ျခင္း
ျဖစ္႐ုံသာမက မီးေတာက္၏အစြမ္းကို စမ္းသပ္ျခင္းလည္း
ဆရာႀကီးေရွာင္က အဆုံးထိ ခံႏိုင္ရည္မရွိသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္က်န္း၏ မ်က္လုံးထဲတြင္
စိတ္ပ်က္မွုမ်ား အထင္းသားေပၚလာ၏ ။ သူက
သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္ ။
"အကုန္လုံးက ဒုကၡမ်ားသြားၿပီ ။ အခုခ်ိန္မွာ စမ္းသပ္မွုကို
ဆရာႀကီးဟြမ္ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေအာင္ျမင္ေသးတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီအဘိုးႀကီးက ၂ ေယာက္ေတာင္ လိုေနတာ ။ ..”
“ဒီမွာ ေနာက္ထပ္ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ တစ္ေယာက္
ရွိေနေသးတယ္မဟုတ္လား ။ ''
အပိုင္း (၁၀၄၉) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁၄)}
ဆုလက္ေဆာင္
ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ လူမ်ားအားလံုးက ေ႐ွာင္ယန္ကို

စိုက္ၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္းက အံ့ၾသသြားသည္
။ သူကလည္း ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး ေမးလိုက္၏ ။
"ဒီကမိတ္ေဆြေလး ယန္ေ႐ွာင္ကေရာ
ႀကိဳးစားၾကည့္ခ်င္ေသးလား…. ''
ဤေနရာတြင္ ႐ွိေနသည့္ လူအေတာ္မ်ားမ်ားက ျပပြဲတစ္ခု

ၾကည့္ခ်င္ေနေၾကာင္း ထန္က်န္းက သတိထားမိသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ သူ႔အေနႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ေတာ့ ေ႐ွာင္ယန္က
ဤမီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို လာရဲသည့္အတြက္ သူ႔ဆီတြင္လည္း
စြမ္းရည္႐ွိႏိုင္ပါသည္ ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သူက
အႀကီးအကဲခ်ီဟို၏စြမ္းရည္ကို ယံုၾကည္ထား၏ ။
ထန္က်န္း၏ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ အနီ၀တ္မိန္းမပ်ိဳကလည္း

လက္ပိုက္ထားသည္ ။ သူမ၏ မ်က္လံုးလွလွေလးမ်ားက
ေ႐ွာင္ယန္ကို စိတ္ဝင္တစား စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ အေစာပိုင္းတြင္
ထန္က်န္းခ်ီးက်ဴးခဲ့ေသာ လူငယ္ေလးက စြမ္းရည္႐ွိသလား ၊
အရည္အခ်င္း မ႐ွိသည့္ လူတစ္ေယာက္လားဆိုတာ
သူမကလည္း သိခ်င္ေနပါသည္ ။
"ကြၽန္ေတာ္က မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို ေရာက္လာၿပီဆိုမွေတာ့
ေသခ်ာေပါက္ စမ္းသပ္ၾကည့္ရမွာေပါ့ ''
အကုန္လံုးက ဝိုင္းၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္က

အျပံဳးႏွင့္ ျဖည္းညင္းစြာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္

ဆရာႀကီးမ်ား၏ မ်က္ႏွာေပၚ၌ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မုမ်ား
ေပၚလာၾကသည္ ။ သူတို႔ကပင္ လွ်ပ္စီးနဂါး
(၉)ေကာင္မီးေတာက္ကို ၾကာ႐ွည္မခံႏိုင္သည့္အတြက္
ဤလူငယ္ေလးကေတာ့ ေျပာေနစရာ မလိုေတာ့ေပ ။
"မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္က စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုမွေတာ့
စမ္းသပ္ၾကည့္တာေပါ့ ။ တကယ္လို႔ မင္းကသာ

ေအာင္ျမင္သြားမယ္ဆိုရင္ မင္းနဲ႔ဆရာႀကီးဦးဟြမ္တ႔ိုက ေနရာ ၂
ေနရာ ျပည္သ
့ ြားၿပီ ''
ထန္က်န္းက လက္ေျမာက္ၿပီးေျပာလိုက္သည္ ။
တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ သူက ေ႐ွာင္ယန္၏ရဲတင္းမုအတြက္
အနည္းငယ္အံ့ၾသသြား၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ျဖည္းညင္းစြာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ။ သူက

ေလထဲတြင္ ပ်ံဝဲေနေသာ ေငြေရာင္မီးေတာက္ကို ၾကည့္လိုက္၏
။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက လက္သီးဆုပ္လိုက္ရာ
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္အစုေလးတစ္ခုက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ျမင့္တက္လာသည္ ။ ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလံုးမီးေတာက္ကို
ေ႐ွာင္ယန္၏လက္႐ွိထိန္းခ်ဳပ္မုက စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါသည့္

အေျခအေနမ်ိဳးကို ေရာက္ေနပါသည္ ။
ေျပာရမည္ဆိုလ်ွင္ အလြန္ခန္႔မွန္း၍ မရႏိုင္ေသာ

ထန္က်န္းမွလြဲလွ်င္ တစ္ျခားသူမ်ားကေတာ့
မီးေတာက္ထိန္းခ်ဳပ္မုႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ကို ယွဥ္ႏိုင္လိမ့္မည္
မဟုတ္ေခ် ။ ထိုအထဲတြင္ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ
ျပင္ပအႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္လည္း အပါအဝင္ ျဖစ္၏ ။
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္ေလး ေပၚလာသည့္အတြက္
ခန္းမထဲ႐ွိ လူတစ္ခ်ိဳ႕က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိၾကသည္။
ေ႐ွာင္ယန္၏ဖိႏွိပ္ထားမုေၾကာင့္ မီးေတာက္ထဲမွ
အပူ႐ွိန္အနည္းငယ္ပင္ ထြက္ေပၚမလာသည္ကို သူတို႔က
သတိထားမိ၏ ။
"ဒီလအ
ို ပူခ်ိန္က ဒိုခ်ီစြမ္းအင္ေတြနဲ႔ ဖန္တီးထားတဲ့
မီးေတာက္ေတြထက္ေတာင္ နိမ့္က်ေသးတာပဲ မဟုတ္လား ''
ဤေနရာတြင္ ထိုင္ေနသည့္ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ားက

ေမာက္မာလွေသာ္လည္း အ႐ူးမ်ား မဟုတ္ၾကေပ ။ သူတ႔ိုက
ဤမီးေတာက္၏အစစ္အမွန္ အပူခ်ိန္ကို မသိၾကသည္မွာ လံုးဝ
မျဖစ္ႏိုင္ေပ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္က ဘာေၾကာင့္မီးေတာက္ကို
ဖိႏွိပ္ထားေၾကာင္း သူတို႔အားလံုးက နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနၾက၏ ။
ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာ ထန္က်န္းကလည္း

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏ ။ သူက မီးေတာက္ကို စူးစူးနစ္နစ္
စိုက္ၾကည့္ေနပါသည္ ။ သူ၏ စိတ္ထဲတြင္လည္း
ထိုမီးေတာက္က မ႐ိုး႐ွင္းေၾကာင္း ခံစားမိလိုက္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ပတ္ပတ္လည္႐ွိ မ်က္လံုးမ်ားကို

စိတ္မဝင္စားေပ ။ သူ၏ေခါင္းထဲတြင္ ေတြးလိုက္သည္ႏွင့္
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက မီးေတာက္ထဲကို ဝင္ေရာက္သြား၏။

ထိုအခါ မီးေတာက္က လုပ္႐ွားလာၿပီး လက္ဝါးအရြယ္အစားခန္႔
႐ွိေသာ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ မီးၾကာပန္းေလးအျဖစ္ကို
ေျပာင္းလဲသြား၏ ။
မီးၾကာပန္းေလးက ျဖည္းညင္းစြာ လည္ပတ္ေနပါသည္ ။

ထိုအရာက ထိပ္တန္းအဆင့္႐ွိေသာ
ေက်ာက္စိမ္းတံုးေလးတစ္ခုကဲ့သို႔ ထင္မွတ္ရ၏ ။ ထို
မီးၾကာပန္းေလးက အလြန္အႏုပညာဆန္လြန္းလွပါသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားကို သိမ္ေမြ႔စြာ

လုပ႐
္ ွားလိုက္ရာ မီးၾကာပန္းက ျဖည္းညင္းစြာ လည္ပတ္လာၿပီး
ေလထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ ေငြေရာင္မီးေတာက္အစုေလးဆီသ႔ို္
ခ်ည္းကပ္သြား၏ ။ ထို႔ေနာက္ အကုန္လံုးက စိုးရိမ္တႀကီး
ၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ မီးေတာက္ထဲသို႔ တိတ္တဆိတ္
ေပါင္းစပ္သြားပါသည္ ။ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးၾကာပန္းက
ေငြေရာင္မီးေတာက္ထဲသို႔ ဝင္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ မီးနဂါး
(၉)ေကာင္ကလည္း ခ်က္ခ်င္း သတိထားလိုက္မိၾကသည္ ။

သူတ႔ိုက နဂါးတစ္ေကာင္လို ေအာ္ဟစ္ၿပီး လ်င္ျမန္စြာ
ဝင္ေရာက္လာၾကသည္ ။
ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္အနည္းငယ္၏ မ်က္ႏွာက ေအးစက္စြာ
ျပံဳးလိုက္မိၾကသည္ ။ သူတို႔၏ မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း
ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မုမ်ားက ပို၍ပင္ ျပင္းထန္လာပါသည္ ။
သူတ႔ိုက ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ျဖစ္သြားေတာ့မည္ကို ႀကိဳၿပီး
တြက္ဆထားပံုရပါသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ သူတ႔ေ
ို တြးထားသကဲ့သို႔ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးက
ေပၚမလာခဲ့ေပ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူတို႔၏ မ်က္ႏွာေပၚ႐ွိ
အျပံဳးကေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ရပ္တန္႔သြားသည္ ။ ခန္းမႀကီးထဲတြင္
႐ွိေနေသာ လူတိုင္းက မ်က္လံုးျပဴးထြက္လာေတာ့မလို
ထင္မွတ္ရ၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ အေငြ႔အသက္မ်ားႏွင့္

မီးနဂါး (၉)ေကာင္က ေငြေရာင္မီးေတာက္မ်ားထဲတြင္
မီးၾကာပန္းကို ဝန္းရံထားၾကသည္ ။ သို႔ရာတြင္လည္း သူတ႔ိုက
အနည္းငယ္ ေၾကာက္ရြံ႔ေနၾကပံုေပၚ၏ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္
အကုန္လံုး အံ့ၾသမင္သက္သြားရသည့္ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို
ျမင္လိုက္ရပါသည္ ။
ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ အလြန္အစြမ္းထက္သည့္ပံုစံမ်ိဳး ႐ွိေနေသာ

မီးနဂါး (၉)ေကာင္က အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
အရာတစ္ခုကို ေတြ႔ေနရသလို ထင္မွတ္ရသည္ ။
သူတ႔ိုအားလံုးက အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ထြက္ေျပးသြား၏ ။
မီးနဂါး (၉)ေကာင္က အေဝးကို ထြက္ေျပးသြားၿပီးေနာက္

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တိုးကပ္လာ၏ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္
သူတ႔ိုက မီးၾကာပန္း၏အနားကိုေတာ့ မလာရဲၾကေပ ။ သူတို႔က
ပတ္ပတ္လည္၌သာ လွည့္ပတ္သြားလာေနၿပီး မီးၾကာပန္းကို
လံုးဝ မတိုက္ခိုက္ရဲေတာ့ေပ ။
ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ႐ွိေနသည့္ လူတိုင္းက

မယံုၾကည္ႏိုင္သလို ခံစားေနရၿပီး ထူးဆန္းစြာ
တိတ္ဆိတ္သြားသည္ ။ ျပပြဲတစ္ခုၾကည့္ရန္ ေစာင့္ေနၾကေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ားကေတာ့ သီးျခားစီျဖစ္ေနသည့္ မီးၾကာပန္း
ႏွင့္ မီးနဂါးတို႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနမိၾက၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္း၏အမူအရာကလည္း အနည္းငယ္

လုပ႐
္ ွားလာသည္ ။ ဤကမၻာႀကီးထဲတြင္ လွ်ပ္စီးနဂါး
(၉)ေကာင္ကပင္ ဤမွ်ေၾကာက္ရြံ႔ရသည့္ မီးေတာက္မ်ား
သိပ္မ႐ွိလွေပ ။ ထိ႔ျု ပင္
ေ႐ွာင္ယန္၏ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္က
ေသခ်ာေပါက္ေကာင္းကင္မီးေတာက္တစ္ခု ျဖစ္ေၾကာင္း သူက
ေသခ်ာသိေန၏ ။
"မီးေတာက္က ေက်ာက္စိမ္းေရာင္႐ွိတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒါက
ေကာင္းကင္မီးေတာက္အဆင့္မွာ ႐ွိေနတဲ့
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ေတြက ဒီလိုအေရာင္မ်ိဳး မ႐ွိဘူး ။
သူနဲ႔အေရာင္တူတာက အဆင့္ (၁၉)မွာ ႐ွိေနတဲ့
ၾကာပန္းစိမ္းဝင္႐ိုးမီးေတာက္ ပဲ ႐ွိတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕
အေရာင္ကလည္း ဒီေလာက္ထိ မေတာက္ေျပာင္ဘူး ။ ၿပီးေတာ့
ၾကာပန္းစိမ္းဝင္႐ိုးမီးေတာက္ဆိုရင္လည္း လွ်ပ္စီးနဂါး
(၉)ေကာင္မီးေတာက္က ဒီေလာက္ေၾကာက္ရြံ႕ေနမွာ မဟုတ္ဘူး
။ ဒီလူငယ္က ႐ိုးေတာ့မ႐ိုးဘူး''
ထန္က်န္းက ရင္ထဲတြင္ တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္သည္ ။
သူ႔ေ႐ွ႕တြင္ ႐ွိေနေသာ လူငယ္က

ေကာင္းကင္မီးေတာက္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားလိမ့္မည္ဟု
သူလည္း လံုးဝ ထင္မထားခဲ့ေခ် ။ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္
ထန္က်န္း၏ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳ၏မ်က္လံုးမ်ားကလည္း ထူးထူးျခားျခားကို
ေတာက္ပလာ၏ ။အေတာ္ေလးငယ္ရြယ္ပံုရေသာ
ဤလူငယ္ေလးက အရည္အခ်င္း မ႐ွိသည့္ လူတစ္ေယာက္

မဟုတ္ေပ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ သူမတိ႔ုသာ တိုက္ခိုက္မည္ဆိုလွ်င္
မည္သူက အႏိုင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူမက သိခ်င္ေနမိ၏ ။
ထိုအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက

လက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္လာသလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။
အကယ္၍ လက္႐ွိအေျခအေနေၾကာင့္သာ မဟုတ္လွ်င္ သူမက
ခ်က္ခ်င္း ဆင္းသြားၿပီး ေ႐ွာင္ယန္ကို စိန္ေခၚမည္ျဖစ္ပါသည္ ။
သူမက ထိုကဲ့သို႔ အရာမ်ိဳးကို လုပ္ခဲ့သည္မွာ
ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္လည္း မဟုတ္ေတာ့ေပ ။ သူမက ထိုကဲ့သို႔
ယွဥ္ၿပိဳင္လိုစိတ္ ျပင္းထန္သည့္အတြက္ ထန္က်န္းကိုယ္တိုင္ပင္
မတတ္ႏိုင္သလို ခံစားေနရ၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးထဲ၌ ႐ွိေနေသာ

ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ျပင္ပအႀကီးအကဲ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း
အ့့ံၾသသြားၾကသည္ ။ သူတ႔ို၏အေတြ႔အၾကံဳအရ
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္ကို သူတို႔ကလည္း ဝိုးတဝါး

ခန္႔မွန္းမိေန၏ ။
"တကယ္ကို ထင္မထားခဲ့တာပဲ ။ အရမ္းကိုငယ္ေသးတဲ့
ဒီလူငယ္ေလးက ေကာင္းကင္မီးေတာက္ကိုေတာင္
ပိုင္ထားတယ္ ။ ဒီသတင္းသာ ျပန္႔သြားမယ္ဆိုရင္
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္
စိတ္ဝင္စားၾကမလဲမသိဘူး''
သူတ႔ိုက ထိုကဲ့သို႔ ေတြးလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးထဲသို႔

လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
တစ္ခ်ိဳ႕လူမ်ား၏ေလာဘေဇာတက္ေနသည့္ မ်က္လံုးမ်ားကို
ျမင္လိုက္ရသည္ ။ ဤေနရာတြင္ ထိုင္ေနသည့္လူမ်ားက
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားသည့္သူမ်ား
ျဖစ္ၾက၏ ။ သို႔ရာတြင္ သူတ႔ိုကိုယ္တိုင္ကပင္
ေလာဘတက္လာၾကပါသည္ ။ ထိ႔ေ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္အတြက္
ေကာင္းကင္မီးေတာက္တစ္ခုက ဤမ်ွ ဆြဲေဆာင္မု ႐ွိေၾကာင္း

သိႏိုင္၏ ။
ခန္းမႀကီးထဲတြင္ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ အခ်ိန္အေတာအတြင္း

(၁၀)မိနစ္က လွ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆံုးသြားသည္ ။ (၁၀)မိနစ္
ကုန္ဆံုးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္က
လက္ယပ္ေခၚလိုက္၏ ။ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္ကလည္း
ခ်က္ခ်င္းပင္ ဆံုး႐ံုးမုမ႐ွိဘဲ ျပန္ေရာက္လာပါသည္ ။
ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ အသံတစ္ခုႏွင့္ ေပါက္ကြဲသြားၿပီး
မီးေတာက္မ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲကာ ေ႐ွာင္ယန္၏ လက္ေပၚသို႔
ေရာက္လာ၏ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္..
ကြၽန္ေတာ္က ေအာင္ျမင္သြားလား သိပါရေစ ''

ေ႐ွာင္ယန္က မီးေတာက္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္

ထန္က်န္းကို လွညၾ့္ ကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ အျပံဳးႏွင့္
"ဟား........ဟား.......ဟား........
ဒီအဘိုးႀကီးက ရလဒ္ကို ေၾကညာေပးဖိ႔ု လိုေသးလို႔လား ။
ဂုဏ္ယူပါတယ္ မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ ..
မင္းအပါအဝင္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီအဘိုးႀကီးက တကယ္ပဲ လူ ၂
ေယာက္ကို ရသြားပါၿပီ ''
ထန္က်န္းက မုတ္ဆိတ္ေမႊးကို သပ္ၿပီး က်ယ္ေလာင္စြာ

ရယ္လိုက္၏ ။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို ၾကည့္ၿပီး
ျပံဳးလိုက္သည္ ။
"ခ်ီဟို..
မင္းက ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းလုုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ။

မင္းက မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္လို ငယ္ရြယ္ၿပီး ထူးခြၽန္တဲ့
လူတစ္ေယာက္ကို ႐ွာႏိုင္ခဲ့တာပဲ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက ျပံဳးလိုက္သည္

။ သူက ႐ို႐ိုေသေသ ေျပာလိုက္၏ ။
"ကြၽန္ေတာ္က ကံေကာင္းသြားတာပါ ။
မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ရတယ္ဆိုတာကေတာ့
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ကံတရားေၾကာင့္ပါပဲ ''
ထန္က်န္း၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ခန္းမႀကီးထဲတြင္

႐ွိေနေသာ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ခ်ိဳ႕၏မ်က္ႏွာကေတာ့
လုပ႐
္ ွားသြားၾကသည္ ။ အထူးသျဖင့္ ေ႐ွာင္ယန္ကို
ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ခဲ့သည့္ ဆရာႀကီးမို ျဖစ္၏ ။ သူကေတာ့
ယင္ေကာင္တစ္ေကာင္ကို မ်ိဳခ်လိုက္မိသလို ျဖစ္ေနပါသည္ ။
ထိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးကို သူက လံုးဝထင္မထားခဲ့ေပ ။ ထို႔ျပင္

ေ႐ွာင္ယန္က ဤမ်ွ အသက္ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ တစ္ခုကို မည္ကဲ့သို႔
ပိုင္ဆိုင္ထားေၾကာင္း သူလည္း နားမလည္ႏိုင္ေပ ။
"သူက ေကာင္းကင္မီးေတာက္တစ္ခုရဲ႕ အကူအညီကို
ယူေနတာပဲ ။ ဘာမွမႀကီးက်ယ္ပါဘူး''
ဆရာႀကီးမိုက ေခါင္းမာစြာႏွင့္ ဆက္ၿပီး ေအးစက္စြာ

ရယ္လိုက္ပါသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ထိုအဘိုးႀကီးလို
အလြယ္စကားေျပာတတ္သည့္သူမ်ိဳးကို သေဘာမက်ေပ ။
သူ႔ကို တစ္ခ်က္ ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္ယန္က လံုးဝ
လ်စ္လ်ဴ႐ုထား၏ ။
ထန္က်န္းကလည္း ျပံဳးလိုက္ပါသည္ ။ သူ႔အေနႏွင့္

ေျပာရမည္ဆိုလ်ွင္ ယန္ေ႐ွာင္ဟုေခၚေသာ ဤလူငယ္ေလးက
ေသခ်ာေပါက္စြမ္းရည္႐ွိ၏ ။ သူ၏ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္စြမ္းရည္ကို
ဤေနရာတြင္ ရွိေနသည့္သူမ်ားကပင္ ယွဥ္ရန္ ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္

။
"အကုန္လံုးပဲ စိတ္မပူပါနဲ႔ ။ ေဆးလံုးသန္႔စင္တဲ့အခ်ိန္က်ရင္
အကုန္လံုးကို ၾကည့္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚမွာပါ ''
ထန္က်န္း ၏ စကားကိုၾကားသည့္အခါ
ဆရာႀကီးမို၏မ်က္ႏွာေပၚ႐ွိ အျပံဳးက ပို၍ ေအးစက္လာသည္ ။
သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီးတိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္ ။
"မင္းက ေကာင္းကင္မီးေတာက္တစ္ခု ႐ွိေနေပမယ့္ မင္းမွာ
ဘာအစြမ္းမွ မ႐ွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ အရာအားလံုးက

ပ်က္စီးသြားလိမ့္မယ္ ။ တကယ္လို႔ မင္းကသာ
ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ရဲ႕ အဖိုးတန္တဲ့
ေဆးအမယ္ေတြကို ဖ်က္စီးပစ္မယ္ဆိုရင္ မင္းက သူ႔ကို
အေလ်ာ္ေပးႏိုင္မွာေတာင္ မဟုတ္ဘူး ''

"ဟား........ဟား.........ဟား...........
ဆရာႀကီးရဲ႕ သတိေပးမုအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ ဒီက

ဆရာႀကီးမိုကေတာ့ အျပင္ကေနပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနေပါ့ ။
ေတာင္ၾကားသခင္ထန္ကို ေဆးလံုးသန္႔စင္ဖို႔အတြက္
ကူညီေပးဖို႔ကိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ဆရာႀကီးဟြမ္တ႔ရ
ို ဲ႕
တာဝန္ပဲထားလိုက္ပါ ''
ေ႐ွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္၏စကားလံုးထဲ႐ွိ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မုမ်ားေၾကာင့္
ဆရာႀကီးမိုကေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။ သူက
အေတာ္ေလးကို မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး ေရေႏြးခြက္ကို
ကိုင္ထားသည့္လက္ကလည္း တုန္ယင္ေနပါသည္ ။
ၾကည့္ရသည္မွာ သူက ေ႐ွာင္ယန္၏ စကားလံုးမ်ားေၾကာင့္
သိသိသာသာကို ေဒါသထြက္သြားပံုရ၏ ။
"ခစ္......ခစ္.......''
ေ႐ွာင္ယန္၏စကားေၾကာင့္ ဆရာႀကီးမိုက ဤမ်ွ

ေဒါသထြက္သြားေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက ရယ္လိုက္မိသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ထန္က်န္းက
လွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အတြက္ သူမက အလ်င္စလို
ပါးစပ္ပိတ္လိုက္ရ၏ ။
"အကုန္လံုးပဲ ဒီကိစၥနဲ႔ ျငင္းမေနပါနဲ႔ေတာ့ ။ ေဆးအမယ္ေတြက
အရမ္းကို အဖိုးတန္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္

ငါတိ႔မ
ု ီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ စြမ္းရည္နဲ႔ ျပန္ၿပီး ႐ွာလို႔ရပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအဘိုးႀကီးကို ကူညီၿပီး ေဆးလံုးသန္႔စင္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ဘာမွစိတ္ဒုကၡေရာက္ေနစရာမလိုပါဘူး ''
ထန္က်န္းက လက္ကာျပၿပီး တိုးတိုးေလး ရယ္လိုက္သည္ ။

"ၿပီးေတာ့ ဒီတစ္ႀကိမ္ ေဆးလံုးသန္႔စင္မုက မ႐ိုး႐ွင္းဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီအဘိုးႀကီးကလည္း ႀကိဳၿပီး ေျပာထားရဦးမယ္ ။

မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကသာ ငါ့ကို ကူညီၿပီး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
သန္႔စင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ လက္ေဆာင္ကလည္း
မင္းတို႔ေက်နပ္ေလာက္တဲ့ လက္ေဆာင္မ်ိဳး ျဖစ္မွာပဲ ။
ဟား......ဟား.......ဟား........တကယ္လ႔ို မင္းတိ႔ႏ
ု ွစ္ေယာက္က
လိုခ်င္တာတစ္ခုခု ရွိတယ္ဆိုရင္လည္း ေတာင္းဆိုလို႔ရတယ္''
ထန္က်န္း၏ စကားက္ုိ ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္၏

ရင္ထဲတြင္ လုပ္႐ွားသြားသည္ ။ သူက
လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္လိုက္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏ ။
"ဒီဆုလက္ေဆာင္ေတြထဲမွာ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက
ခ်ီက်င့္စဥ္ေတြ ၊ ဒိုသိုင္းပညာေတြေရာ ပါလားသိပါရေစ''

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက အံ့ၾသသြားသည္ ။

သူက ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္၏ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ရယ္လိုက္ပါသည္ ။
"မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက အျပင္လူေတြကို မေပးႏိုင္တဲ့
လွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ အရာအားလံုးကို

ေပးလို႔ရပါတယ္ ။ ဒီက မိတ္ေဆြေလး ယန္ေ႐ွာင္က
ဘယ္က်င့္စဥ္ကိုမ်ား သေဘာက်ေနလို႔လဲ ..''
ေ႐ွာင္ယန္၏ ရင္ထဲတြင္ တဒိန္းဒိန္း ခုန္လာသည္ ။ သူက

ထန္က်န္းကို ၾကည့္ၿပီး တစ္လံုးခ်င္း ေျပာလိုက္၏ ။
"ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ ''
အပိုင္း (၁၀၅၀) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁၅)}
ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း
"ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ ဟုတ္လား ''
ေရွာင္ယန္၏စကားကို ၾကားရသည့္အခါ ထန္က်န္းႏွင့္

အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳတို႔ကလည္း အံ့ၾသမင္သက္သြားၾက၏ ။
သူတို႔က ခ်က္ခ်င္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိၾကသည္ ။
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ရတနာမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္ ။
ထိုလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္က အျခားသူမ်ားအတြက္
အသုံးမဝင္ေသာ္လည္း ေကာင္းကင္မီးေတာက္
ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ လူမ်ားအတြက္ကေတာ့
အလြန္အစြမ္းထက္သည့္ လက္နက္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္ ။
္ သြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ မီးေတာက္၏စြမ္းအားကို
လွည့္ပတ္ၿပီး အခ်ိန္တိုအတြင္း ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
စြမ္းအားမ်ိဳးကို ရလာေစႏိုင္သည့္ က်င့္စဥ္တစ္ခုျဖစ္၏ ။
ေျပာင္းလဲမွုတိုင္းတြင္လည္း မီးေတာက္ တစ္ခုကို သုံးရန္
လိုအပ္ပါသည္ ။ ေျပာင္းလဲမွု ၃ ခုကိုသာ ဆက္တိုက္
သုံးလိုက္မည္ဆိုလွ်င္ အစြမ္းက အေတာ္ေလးကို
ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္လွ၏ ။
ထိုမီးေတာက္မ်ားဆီမွ ထြက္ေပၚလာသည့္ စြမ္းအားမ်ားကလည္း

အေတာ္ေလးကို ၾကမ္းတမ္းလြန္းလွသည္ ။ အကယ္၍
ခႏၶာကိုယ္ကသာ ခံႏိုင္ရည္ မရွိဘူးဆိုလွ်င္ စြမ္းအားမ်ားေၾကာင့္
ဆိုးက်ိဳးျဖစ္သြားေစႏိုင္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲတြင္ပင္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ ကို အေတာ္ေလး ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါသည္ ။
လက္ရင္းတပည့္မ်ားကသာ ေကာင္းကင္မီး ၃
သြယအ
္ သြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္၏ ပထမေျပာင္းလဲမွုကို
သင္ယႏ
ူ ိုင္ၾက၏ ။ တစ္ျခား ၂ခု ကေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းအေပၚ
သူတို႔၏အက်ိဳးျပဳမွုႏွင့္ သူတို႔၏စြမ္းရည္မ်ားအေပၚ မူတည္ၿပီး
ေပးၾကပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပီးျပည့္စုံသည့္ ေကာင္းကင္မီး ၃
သြယအ
္ သြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ထားသည့္သူက
လက္ခ်ိဳးေရတြက္၍ပင္ ရႏိုင္သည္ ။ ေတာင္ၾကားထဲရွိ
တပည့္မ်ားကပင္ အျပည့္အစုံ ေလ့က်င့္ရန္ ခက္ခဲ၏ ။
ထို႔ေၾကာင့္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို မည္မွ်တန္ဖိုးထားလဲ သိႏိုင္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ထန္က်န္းကို စူးစူးနစ္နစ္ စိက

ု ္ၾကည့္ေန၏ ။ သူက
လက္သီးကို ဆုပ္လိုက္မိပါသည္ ။ သူက ေကာင္းကင္မီး ၃
သြယအ
္ သြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရရန္ လိုအပ္ေန၏ ။ အကယ္၍
ထန္က်န္းက ျငင္းဆန္မည္ဆိုလွ်င္လည္း သူက အစြမ္းကုန္
ႀကိဳးစားရပါဦးမည္ ။
ေရွာင္ယန္၏ ေတာင္းဆိုမွုေၾကာင့္ ခန္းမထဲတြင္ ရွိေနေသာ

ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ အားလုံးကလည္း အံ့ၾသသြားၾကသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ဤမွ်ေတာင္းဆိုလိမ့္မည္ဟု သူတို႔က
လုံးဝထင္မထားခဲ့ၾကေပ ။
္ သြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ ဟုေခၚေသာ
အဆင့္ျမင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဒိုသိုင္းပညာက တစ္ခ်ိဳ႕သူမ်ားအတြက္
အသုံးမဝင္ေသာ္လည္း အေတာ္မ်ားမ်ားအတြက္ကေတာ့
ဆြဲေဆာင္မွု ေကာင္းလြန္းလွသည္ ။
အျပင္ဘက္ကမၻာႀကီးထဲတြင္ ထိုအရာကို
လိုခ်င္ေနသည့္သူမ်ားစြာ ရွိ၏ ။ ထိုလူငယ္ေလးက
အေတာ္ေလးကို ေလာဘႀကီးလြန္းလွပါသည္ ။
ထန္က်န္းက အေတာ္ၾကာ စဥ္းစားေနၿပီး ေခါင္းခါျပလိုက္၏ ။

သူက ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယအ
နတ္ဆိုးမီးေတာက္ေတာင္ၾကားရဲ႕ ရတနာေတြထဲက တစ္ခုပဲ ။

စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြအရဆိုရင္ အျပင္လူေတြကို
လက္ေဆာင္ေပးလို႔ မရဘူး ။ ငါက ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္
ျဖစ္ေနေပမယ့္ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္လို႔မရဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ မင္းက တစ္ျခား တစ္ခုခုကို ေရြးခ်ယ္သင့္တယ္ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ေကာင္းကင္မီး ၃
သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္အေပၚ တန္ဖိုးထားမုကို သူက
ေလွ်ာ့တြက္မိလိုက္ပုံရ၏ ။ သူက အလြယ္တကူ
လက္ေလွ်ာ့လိုကရ
္ မည္ေလာ ။
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က

ေရွာင္ယန္အတြက္ အလိုက္ဖက္ဆုံး လွ်ိဳ႕ဝွက္ဒိုသိုင္းပညာတစ္ခု
ျဖစ္ပါသည္ ။ သူက ေကာင္းကင္မီးေတာက္မ်ားစြာ
ပိုင္ဆိုင္ထား၏ ။ ေျပာင္းလဲမွု ၃ ခုကိုသာ တစ္ၿပိဳင္တည္း
သုံးလိုက္မည္ဆိုလွ်င္ သူ၏ စြမ္းအားတိုးတက္မွုက
အလြန္ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလာႏိုင္ပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္

ေရွာင္ယန္က အမွန္တကယ္ လိုခ်င္ေနျခင္းျဖစ္၏ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္..
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အရမ္းကို အေရးႀကီးတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို
ခၽြင္းခ်က္ထားေပးလို႔ မရဘူးလား ။ ''
ေရွာင္ယန္က လက္ေလွ်ာ့ျခင္းမရွိဘဲ ေမးလိုက္သည္ ။
ထန္က်န္းက သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။ သူက အက်ႌလက္ကို

ေဝွ႕ယမ္းၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္ ..
ငါတို႔ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွာရွိတဲ့ တစ္ျခားခ်ီက်င့္စဥ္ေတြ ၊

ဒိုသိုင္းပညာေတြကလည္း အရမ္းကို ထူးျခားပါတယ္ ။
မင္းရဲ႕ေတာင္းဆိုမွုကို ျပင္လိုက္မယ္ဆိုရင္ မင္းအတြက္ ပိုၿပီး
အက်ိဳးရွိမွာပါ ။ ''
ေရွာင္ယန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္

သူက ႐ုတ္တရက္ ေမးလိုက္သည္ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ ..
ဒီေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက ေခါင္းေဆာင္အတြက္ အရမ္းကို
အေရးႀကီးလား ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက ခဏၾကာစဥ္းစားေန၏

။ သူက ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳေလးကို ၾကည့္ၿပီး
ျဖည္းညင္းစြာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။
"အရမ္းကို အေရးႀကီးတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေဆးလုံးသန္႔စင္မွုကို
ႏွစ္ဝက္အတြင္း ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ သန္႔စင္ႏိုင္မွကို ျဖစ္မွာ ။

ဒီတစ္ႀကိမ္ သန္႔စင္မွုကသာ က်႐ွုံးသြားမယ္ဆိုရင္ ငါက
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္က အဘိုးႀကီးေတြကို
အကူအညီေတာင္းဖို႔ေတာင္ စဥ္းစားထားတယ္ ။ ''

"ဒါေပမယ့္ ေခါင္းေဆာင္က ခုအခ်ိန္ထိ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္က
လူေတြကို သြားမရွာရေသးဘူးမဟုတ္လား ။ ၾကည့္ရတာ

သူတို႔ေတာင္းဆိုမယ့္တန္ဖိုးက အရမ္းကို ႀကီးတယ္မဟုတ္လား
။ ''
ေရွာင္ယန္က တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္သည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္

ဆက္ေျပာလိုက္၏ ။
"တကယ္လို႔ ဆရာႀကီးဟြမန
္ ဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကသာ
ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုမွာ ကူညီေပးမယ္ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္မွု
ရာခိုင္ႏွုန္း ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲ ။''
ထန္က်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္

သူက ျဖည္းညင္းစြာ ျပန္ေျဖလိုက္၏ ။
" ၅၀ ရာခိုငႏ
္ ွုန္း ''
ထိုအရာက သူအျမင့္ဆုံး တြက္ခ်က္ထားသည့္ ပမာဏသာ

ျဖစ္သည္ ။ သာမန္ေဆးလုံးမ်ားႏွင့္ အနည္းငယ္ကြာျခား၏ ။
သန္႔စင္ရန္လည္း အလြန္အမင္း ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္ ။
“ေဆးလုံး ၁ လုံးကို သန္႔စင္တဲ့ေနရာမွာ
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ကို အသုံးျပဳမယ္ဆိုရင္
ေအာင္ျမင္တဲ့ရာခိုင္ႏွုန္းက နည္းနည္းတိုးလာႏိုင္တယ္ ။
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အကူအညီနဲ႔ဆိုရင္ ေအာင္ျမင္မွုက ေသခ်ာေပါက္
တိုးလာမွာပဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ျပဳံး႐ုံေလးျပဳံးၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
သူက ေမာက္မာေနျခင္း မရွိေပ ။ အဓိကက

သူ၏ေမွာ္ေဆးပညာစြမ္းရည္ကို ယုံၾကည္ေနသည့္အတြက္
ျဖစ္၏ ။ ထိုအရာႏွင့္ အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္
တစ္ေယာက္ကို ယွဥ္ႏိုင္ေသာ သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ား
ေပါင္းစပ္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ သူက ထိုစကားမ်ားကို ေျပာဆိုရန္

ယုံၾကည္ခ်က္ ျပည့္ျပည့္ဝဝ ရွိပါသည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက ေရွာင္ယန္ကို

အံ့ၾသသင့္စြာ ၾကည့္လိုက္၏ ။ သို႔ရာတြင္ အေစာပိုင္း စမ္းသပ္မွု
ၿပီးသည့္ေနာက္ သူ၏စိတ္ထဲတြင္ သံသယမ်ား
အနည္းငယ္ရွိေနေသး၏ ။ အေတာ္ေလး ငယ္ရြယ္ပုံရသည့္
ဤလူငယ္ေလးက ႐ိုးရွင္းသည့္ လူတစ္ေယာက္ေတာ့ မဟုတ္ေပ
။
"ကၽြန္ေတာ္က ဒီလစ
ို ကားေတြကို အပိုေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး ။
တကယ္လို႔ ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ကသာ ကၽြန္ေတာ္ကို

ငွားလိုကမ
္ ယ္ဆိုလွ်င္ ဒါက ေသခ်ာေပါက္ အမွားတစ္ခု
မဟုတ္ဘူး ။ ဒီလို ေအာင္ျမင္မွုရာခိုင္ႏွုန္း
နည္းနည္းေလးေၾကာင့္ပဲ ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက
ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ ထင္ထားထက္ကို ပိုသာလာႏိုင္တယ္
။ ''
ေရွာင္ယန္က ထန္က်န္းကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ရွင္းျပလိုက္သည္ ။
ထန္က်န္းကေတာ့ စားပြဲေပၚမွေန၍ လက္ ၂ ဖက္ကို

ျပန္႐ုတ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္က ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို လက္ေလွ်ာ့ဖို႔ အစီအစဥ္မရွိဘူးလား ။
''
"တကယ္လို႔ ဒီေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ထက္ ပိုၿပီး အေရးႀကီးတယ္လို႔

ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္က ထင္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္က လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရမွာေပါ့ ။ ''

ေရွာင္ယန္က ထန္က်န္း၏ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ

အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး တိုးတိုးေလး
အႀကံေပးလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္၏ စကားေၾကာင့္ ထန္က်န္းက

အနည္းငယ္မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။ သူက
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳကို စိုက္ၾကည့္ကာ အေတာ္ၾကာေအာင္
စဥ္းစားေန၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ေခါင္းညိတ္ၿပီး
"ဒီေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက တကယ္ပဲ ငါ့အတြက္ အေရးႀကီးတယ္ ။
ဒါက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ထက္ေတာင္ ပို၍အေရးႀကီးေသးတယ္ ။ ''

ထိုစကားကို ေျပာသည့္အခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္းက

ခဏၾကာရပ္လိုက္သည္ ။ သူက ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္
ဒီအဘိုးႀကီးကေတာ့ မင္းရဲ႕သတၱက
ိ ို တကယ္ပဲ ေလးစားသြားၿပီ ။
မင္းက ဒီလိုမ်ိဳး ေျပာလိုက္တယ္ဆိုေတာ့
ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ရဲ႕တန္ဖိုးကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို
က်သြားၿပီ ။ ငါက မင္းေျပာတာကို လက္ခံႏိုင္ပါတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ငါက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြကိုေတာ့
မေျပာင္းႏိုင္ဘူး ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က ခါးသက္စြာ

ရယ္လိုက္မိ႐ုံသာ တက္ႏိုင္ပါေတာ့ သည္ ။ သူက
တစ္ျခားမည္သည့္စကားကိုမွလည္း မေျပာေတာ့ေပ ။
“ဒါေပမယ့္ ..”
ထန္က်န္းက ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္၏ ။

သူ၏ေလသံကလည္း ႐ုတ္တရက္ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး
"တကယ္လို႔ မင္းကသာ ဒီတစ္ႀကိမ္ ေဆးလုံးသန္႔စင္မုကို
ေအာင္ျမင္ေအာင္ ကူညီေပးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ငါက မင္းကို

အခြင့္အေရး တစ္ခု ေပးမယ္ ။ တကယ္လို႔ မင္းကသာ
အဲဒီအခြင့္အေရးကို ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္မီး
၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရႏိုင္မွာပါ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

ခ်က္ခ်င္းဝမ္းသာသြားသည္ ။ ထန္က်န္းက သူ႕ကို
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ေပးမည္ဟု
ကတိမေပးခဲ့ေသာ္လည္း အနည္းဆုံးေတာ့ အခြင့္အေရး
ရွိပါေသးသည္ ။ ထိုအခြင့္အေရးက မည္မွ်ပင္

နည္းပါးေနေစကာမူ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားႏွင့္
ရန္သူျဖစ္ရသည္ထက္စာလွ်င္ေတာ့ ပို၍ေကာင္းပါေသးသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္၏အစြမ္းကို ၾကဳံခဲ့ဖူး၏ ။

ဤမီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ေတာင္ ၾကား ၃ ခုထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္
။ သူတို႔၏အစြမ္းက ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ထက္ပင္ ပို၍ႀကီးမား၏ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ႏွင့္ ျပႆနာမျဖစ္လွ်င္
အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါသည္ ။
"ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ကို
ေက်းဇူးတင္ရေတာ့မွာေပါ့ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ထန္က်န္းကို ၾကည့္ၿပီး အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္၏ ။
ထန္က်န္းက လက္ကာျပလိုက္သည္ ။ သူက သက္ျပင္းခ်ၿပီး

"ငါ့ကို အရင္ဆုံး ေက်းဇူးမတင္ပါနဲ႔ဦး ။ ဒါေတြအားလုံးက
ေဆးလုံးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ သန္႔စင္ႏိုင္တဲ့အေပၚ

မူတည္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေဆးလုံးသန္႔စင္မွု
ေအာင္ျမင္သြားၿပီဆိုရင္ေတာင္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရဖို႔အတြက္ မင္းရဲ႕စြမ္းရည္အေပၚ
မူတည္ေသးတယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္

အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို အလြယ္တကူမရႏိုင္ေၾကာင္း
ေရွာင္ယန္ကလည္း သိေနပါသည္ ။
"ကဲ ေနာက္ထပ္ေမးစရာမရွိေတာ့ဘူး ဆိုမွေတာ့ အကုန္လုံးက
အနားယူဖို႔ အခန္းထဲကို ျပန္ၾကပါဦး…. ခ်ီဟို… ''
ေနာက္ထပ္ေမးမည့္သူ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

ထန္က်န္းက အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကို အခ်က္ျပလိုက္သည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ အႀကီးအကဲခ်ီဟိုက အလ်င္စလို မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး

အကုန္လုံးကို အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္၏ ။
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္က လိုက္ခဲ့ၾကပါ ။ ''
ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ ေရွာင္ယန္တို႔ကလည္း

မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကသည္ ။ သူတို႔က ထန္က်န္းကို လက္၂
ဖက္ဆုပ္၍ ႏွုတ္ဆက္လိုက္ၾကၿပီး အႀကီးအကဲခ်ီဟို၏ ေနာက္မွ
လိုက္ပါသြားၾက၏ ။
ေရွာင္ယန္တို႔အဖြဲ႕ ထြက္ခြာၿပီးေနာက္ ခန္းမႀကီးက

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ တိတ္ဆိတ္သြားသည္ ။ ထိုအခ်ိန္မွသာ
ထန္က်န္း၏မ်က္ႏွာေပၚရွိ အျပဳံးကလဲ ျဖည္းညင္းစြာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။ သူက သိမ္ေမြ႕စြာ
သက္ျပင္းခ်လိုက္ပါသည္ ။
"တကယ္ပဲ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ယန္ေရွာင္ဆီေပးဖို႔ စဥ္းစားေနတာလား ။ ''
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက ျပန္လွည့္လာ၏ ။ သူမက ႏုတ္ခမ္းကို

ကိုက္ၿပီး ထန္က်န္းကို ေမးလိုက္သည္ ။
"ဟူး........ဟိုအာ..
ဒီတစ္ႀကိမ္ ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက သမီးအတြက္

ဘယ္ေလာက္အေရးပါလဲဆိုတာ သမီးလဲ သိေနတာပဲ ။ သမီးက
လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္ကို အတင္းအက်ပ္ ေပါင္း
စည္းလိုက္တဲ့အတြက္ မီးေတာက္ဆီက
ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြကို ရခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သမီးက
အသက္မေသသြားေပမယ့္ ဆိုးက်ိဳးေတြကေတာ့
ႀကီးႀကီးမားမားကို က်န္ခဲ့တယ္ ။ တကယ္လို႔ ဒီလိုသာ
ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ ၁ ႏွစ္အတြင္း သမီးရဲ႕
အသက္စြမ္းအားေတြက ကုန္ဆုံးသြားလိမ့္မယ္ ။ ''

ထန္က်န္း၏ မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးမွုမ်ား

ေပၚလာသည္ ။ သူက မတ္တပ္ရပ္လာၿပီး အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳ၏
ပုခုံးကို ပုတ္လိုက္၏ ။
"ဒီတစ္ႀကိမ္ ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုမွာ ယန္ေရွာင္ေျပာသလိုပဲ
အေဖတိ႔ရ
ု ဲ႕ ေအာင္ျမင္မွုရာခိုင္ႏွုန္းက သိပ္မျမင့္ဘူး ။
ဒီလူငယ္ေလးက ေတာ္ေတာ္ကို ငယ္ေပမယ့္ သူ႔မွာ
စြမ္းရည္ရွိတာကေတာ့ ေသခ်ာတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕အကူအညီနဲ႔ဆိုရင္
ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက သိသိသာသာ တိုးတက္လာႏိုင္တယ္ ။ ..”
“ဒါေပမယ့္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ တစ္ခုေလ ။

တကယ္လို႔ အေဖက သေဘာတူမယ္ဆိုရင္ေတာင္
အႀကီးအကဲေကာင္စီက အလြယ္တကူ ျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔ေတာ့
မလြယ္ဘူး ။ ''
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္ ။
"အေဖက ယန္ေရွာင္ကို အခြင့္အေရး တစ္ခု ေပးမယ္လို႔
ေျပာၿပီးသားပဲေလ ။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ သူ႔ကို

လက္ရင္းတပည့္တစ္ေယာက္လို အခြင့္အေရးမ်ိဳး ေပးမွာပဲ ။
သူမွာ အစြမ္းရွိလို႔ စမ္းသပ္မွုကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္တယ္ဆိုရင္
အႀကီးအကဲေကာင္စီကလဲ ဘာမွထပ္ေျပာမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အေဖက ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ေလ ။ ''
ထန္က်န္းက အျပဳံးႏွင့္ လက္ကာျပလိုက္သည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက

ေခါင္းညိတ္႐ုံသာ တတ္ႏိုင္ေတာ့၏ ။ သူမက အံႀကိတ္ၿပီး
"ဒါေတြအားလုံးက အဲဒီလူရဲ႕ အမွားေၾကာင့္ပဲ ။ သူက အရမ္းကို
ေတာင္းဆိုလြန္းတယ္ ။ ''
"ဟား......ဟား.....ဟား.....
ဒီေကာင္ေလးက မယဥ္ေက်းေပမယ့္ သူ႔မွာ တကယ္ပဲ

စြမ္းရည္ရွိတယ္ ။ သူက ဒီေလာက္ အသက္ငယ္ငယ္ေလးနဲ႔
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ တစ္ခုကိုေတာင္ ရထားတယ္ ။
တကယ္လို႔ သူ႕မွာ တစ္ျခားပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕
အကူအညီရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ သူက
ကိုယ့္အစြမ္းနဲ႔ကိုယ္ ေကာင္းကင္မီးေတာက္က္ို
ရထားတာဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါနည္းနည္း ေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္ ။
''
ထန္က်န္းက ရယ္လိုက္သည္ ။
"သူက ႐ုပ္ရည္ကိုလည္း တမင္တကာ ဖုံးထားတာ ။ ဒါေပမယ့္
သူ႔ရဲ႕အစစ္အမွန္ အသက္ကေတာ့ အတူတူေလာက္ပါပဲ ။

အေဖက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ ဒီေလာက္ငယ္ရြယ္တဲ့
အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို လုံးဝမၾကားဖူးဘူး
။ ၾကည့္ရတာ ဒီယန္ေရွာင္ဆိုတာကလည္း နာမည္အတုပဲ
ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ .”
“တစ္ခုခုကို ဖုံးကြယ္ထားတာလား .။ အဲဒါဆိုရင္ သူက
လူေကာင္း တစ္ေယာက္ မဟုတ္ႏိုင္ေလာက္ဘူး.. ။ ''
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္သည္ ။

ေရွာင္ယန္က ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုတြင္ ထန္က်န္းကို
တြန္းအားေပးလိုက္သည့္အတြက္ သူမက မေက်မနပ္
ျဖစ္ေနပုံရသည္ ။
ထန္က်န္းက ေခါင္းခါျပလိုက္၏ ။ သူက

အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳ၏ေခါင္းကို ပုတ္လိုက္ၿပီး ခန္းမႀကီးထဲမွ
ထြက္ခြာသြားပါသည္ ။
"ေကာင္းၿပီေလ ဘာမွေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ ။ သြားၿပီး
ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ထားေတာ့ ။ ဒီေန႔ေန႔လယ္

ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုကို စမယ္ ။ ဒီေဆးလုံးကို သန္႔စင္ၿပီးမွ
အေဖ့ရဲ႕ရင္ထဲမွာရွိတဲ့ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးႀကီးလည္း က်သြားႏိုင္မယ္ ။
ဟား.....ဟား....ဟား... ဒီယန္ေရွာင္က ဘယ္လိုအစြမ္းမ်ိဳး
ရွိမလဲဆိုတာ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဝင္စားတယ္ ။ .”
“သူက အေဖထင္ထားတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ပါေစလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရမွာပဲ ''
အပိုင္း (၁၀၅၁){စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၁)}
မီးလၽွံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံး
စိမ္းလန္းေနေသာ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားက ေတာင္ၾကားထဲတြင္

ျပည့္ႏွက္ေနသည္ ။ ရံဖန္ရံခါ ေမပယ္သစ္ပင္မ်ားကိုလည္း
ထိုသစ္ပင္ႀကီးမ်ားထဲတြင္ ေရာေႏွာၿပီး ေတြ႕ေနရသည့္အတြက္
အလြန္အမင္းကို မ်က္စိပသာဒရွိလွပါသည္ ။
ေတာင္ၾကား၏အလယ္တြင္ အနီေရာင္ေက်ာက္မ်ားႏွင့္
တည္ေဆာက္ထားေသာ ေလးေထာင့္ကြင္းျပင္ႀကီးတစ္ခုလည္း
ရွိေန၏ ။ ကြင္းျပင္ႀကီးရဲ႕အလယ္တြင္ေတာ့ ေပ ၁၀၀ခန္႔
ျမင့္ေသာ ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနပါသည္ ။
ထိုကြင္းျပင္ႀကီး၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္ လူေပါင္းမ်ားစြာ ရွိေန၏ ။

အမ်ားစုကေတာ့ အနီေရာင္ဝတ္စုံမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားၾကသည္
။ သူတို႔ကေတာ့ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ား ျဖစ္ပုံရ၏ ။
ေလးေထာင့္ေျမကြက္လပ္၏ တစ္ျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း
ျမင့္မားေသာ စင္ျမင့္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနျပန္၏ ။
ထိုစင္ျမင့္၏အျမင့္က ေလးေထာင့္ကြင္းျပင္ႀကီးထဲရွိ
စင္ျမင့္ႀကီးထက္ ပိုျမင့္ပါသည္ ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပင္
ထိုစင္ျမင့္ေပၚမွေန၍ ေတာင္ၾကားႀကီးတစ္ခုလုံးကို ျခဳံၾကည့္ႏိုင္၏

။
ထိုေနရာမွ ၾကည့္လိုက္သည့္ ျမင္ကြင္းက အလြန္အမင္းကို

လွပလြန္းလွသည္ ။ ထိုေနရာက ျမင္ကြင္းၾကည့္ရန္
အလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ထိုစင္ျမင့္ေပၚတြင္
လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး ရပ္ေနၾကသည္ ။ အကယ္၍ သူတို႔ကို
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္မည္ဆလ
ို ွ်င္ သူတို႔က ခန္းမႀကီးထဲမွ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း သိႏိုင္၏ ။
ကြင္းျပင္ႀကီးထဲ၌ တီးတိုးစကားေျပာဆိုေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္
ေလတိုးသံမ်ား ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ လူ ၄
ေယာက္က ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးေပၚ၌ သိမ္ေမြ႕စြာ
ဆင္းသက္လိုက္ၾက၏ ။ သူတို႔ကေတာ့
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္က်န္း ၊ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳ
ဟိအ
ု ာ ၊ ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ ျပင္ပအႀကီးအကဲ
ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္ ။
ထန္က်န္းေပၚလာသည့္အတြက္ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲရွိ
တီးတိုးစကားေျပာဆိုသံမ်ားကလည္း ေလ်ာ့က်သြား၏ ။
ထန္က်န္းက ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ ဆရာႀကီး ၂ ေယာက္ႏွင့္
ပူေပါင္းၿပီး ေဆးလုံးတစ္လုံးကို သန္႔စင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားအားလုံးက သိေနၾကသည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔က ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုကို အေႏွာင့္အယွက္
ျဖစ္မည္ စိုးသည့္အတြက္ အသံအနည္းငယ္ပင္ မထြက္ရဲၾကေပ ။
ထန္က်န္းက ဆင္းသက္လိုက္ၿပီးေနာက္ ပတ္ပတ္လည္ကို

လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ေရွာင္ယန္ႏွင့္
ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး အျပဳံးႏွင့္
"မင္းတို႔ ၂ေယာက္လုံး ျပင္ဆင္ၿပီးသြားၿပီလား ''

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔က

"ဒီအဘိုးႀကီး ဒီတစ္ႀကိမ္သန္႔စင္ခ်င္တဲ့ ေဆးလုံးက
မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးလို႔ ေခၚတယ္ ။ အဲဒါက အဆင့္ ၇

အဆင့္ျမင့္ ေဆးလုံးတစ္လုံးပဲ ။ ဒါက ဒီေဆးအၫႊန္းရဲ႕
တစ္ပိုင္းစီ ။ မင္းတို႔ ၂ ေယာက္စလုံးက တစ္ခုစီရမယ္ ။
မင္းတို႔ေတြက ေဆးလုံးသန္႔စင္ေနစဥ္ အေတာ အတြင္း
ေဆးအၫႊန္းထဲမွာပါတဲ့ ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြအတိုင္း
လုပ္ေဆာင္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို ေက်ဖို႔ပဲလိုတယ္ ။ ''
ထန္က်န္းက လက္ကို ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ရာ စာရြက္လိပ္ ၂ ခုက

ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ဆီ အသီးသီးေရာက္သြားသည္ ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက စာရြက္လိပ္ကို အလ်င္စလို
လက္ခံလိုက္ၾကၿပီး စာရြက္လိပ္ထဲသို႔ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ား
ပို႔လႊတ္လိုက္ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ အထဲတြင္ ရွိေနေသာ

ေဆးအၫႊန္းမ်ားကို လွ်င္ျမန္စြာ မွတ္သားေနၾက၏ ။
၁၀ မိနစ္ခန္႔ ၾကာၿပီးေနာက္ ေရွာင္ယန္က

မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္လိုက္သည္ ။ စာရြက္လိပ္ထဲတြင္
ေရးသားထားေသာ ေဆးအၫႊန္းက ျပည့္စုံျခင္းမရွိေပ ။
ထိုအရာက တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းသာ ျဖစ္၏ ။ ထန္က်န္းက သူတို႔ ၂
ေယာက္စလုံးကို ျပည့္စုံသည့္ ေဆးအၫႊန္းတစ္ခုလံုး
ေပးခ်င္ပုံမရေပ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့
အထြန္႔တက္ေနျခင္းမရွိေခ် ။ အဆင့္ ၇ ေဆးအၫႊန္းတစ္ခုက
အလြန္အမင္းကို ရွားပါးလြန္းလွ၏ ။ မည္သူကေရာ
တစ္ျခားလူတစ္ေယာက္ကို အလြယ္တကူ ေပးႏိုင္မည္နည္း…
“ဒါေပမယ့္ ဒီေဆးလုံးရဲ႕တစ္ပိုင္းထဲကေတာင္ အရမ္းကို
႐ွုပ္ေထြးတယ္ ။ ေဆးအၫႊန္းအျပည့္အစုံဆိုရင္
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႐ွုပ္ေထြးမလဲမသိဘူး ။ ဒါက တကယ္ကို
အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္ ေဆးလုံးတစ္လုံးလို႔ ေျပာရမွာပဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ေဆးလုံး၏တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကိုသာ
ျမင္ရေသာ္လည္း ဤေဆးလုံး၏ သန္႔စင္မုက
အလြန္ခက္ခဲႏိုင္ေၾကာင္း ဝိုးတဝါး ရိပ္မိလာ၏ ။
"မင္းတို႔ ၂ ေယာက္စလုံးက ဖတ္ၿပီးသြားၿပီလား…''
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔က မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္လာေၾကာင္း

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္က်န္းက အျပဳံးႏွင့္ ေမးလိုက္သည္ ။
သူတို႔ ၂ ေယာက္စလုံးက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
"ၾကည့္ရတာ ဒီတစ္ႀကိမ္ ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာမယ္ထင္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ မင္းတို႔ ၂

ေယာက္စလုံးက စိတ္ထဲမွာ ႀကိဳၿပီး ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုလိမ့္မယ္ ။
လမ္းတစ္ဝက္မွာ ဘာမွ ျဖစ္သြားလို႔မရဘူး… ။ ''
ထိုစကားကို ေျပာသည့္အခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္း၏အမူအရာက

အနည္းငယ္ စိုးရိမ္ေန၏ ။ သူက ဤေဆးလုံးသန္႔စင္မုကို
အေတာ္ေလး တန္ဖိုးထားပါသည္ ။ အကယ္၍ ထိုအရာကသာ
က်႐ုံးသြားမယ္ဆိုလွ်င္ ရလာဒ္ေၾကာင့္ သူက အေတာ္ေလး
ထိခိုက္သြားနိင္၏ ။
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ ၂ ေယာက္စလုံးက

အေတြ႕အၾကဳံရွိသည့္ ပညာရွင္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ။
သူတို႔ကလည္း ထိုအခ်က္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း
သိထားသည့္အတြက္ ကန္႔ကြက္ေနျခင္း မရွိၾကေပ ။
"ဒီအဘိုးႀကီးက ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္
မဟုတ္တဲ့အတြက္ မင္းတို႔ ၂ ေယာက္လိုေတာ့

စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္မွုမွာ မတိက်ဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ ငါက ေဆးလုံးသန္႔စင္တဲ့အလုပ္ကိုပဲ လုပ္ေပးမယ္ ။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီေဆးအမယ္ေတြ ေပါင္းစပ္ဖို႔ကိုေတာ့ မင္းတို႔ ၂
ေယာက္ကိုပဲ အားကိုးရမွာပဲ ။ ''
ထိုစကားမ်ား ေျပာျပၿပီးေနာက္ ထန္က်န္းက ေဘး၂ ဖက္ကို

ၫႊန္ျပလိုက္သည္ ။ ထိုေနရာတြင္ ေက်ာက္တုံးထိုင္ခုံ ၂ ခု
ရွိေန၏ ။
"တကယ္လို႔ ျပႆနာမရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေက်းဇူးျပဳၿပီးထိုင္ၾကပါ
။ ''
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔က အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္လိုက္ၿပီး

အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က
လုပ္ရွားလိုက္ရာ ေက်ာက္တုံးထိုင္ခုံမ်ားေပၚတြင္
ေပၚလာၾကပါသည္ ။ သူတို႔ ၂ ေယာက္က ထိုင္ခုံတြင္
ေနရာယူလိုက္ၿပီးေနာက္ ထန္က်န္းကလည္း
တစ္ျခားတစ္ဖက္တြင္ ရွိေနေသာ ေက်ာက္ထိုင္ခုံတစ္ခုေပၚတြင္
ထိုငလ
္ ိုက္၏ ။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး အမိန္႔ေပးသလို
"ဟိုအာ ....
ဒီေဆးလုံးသန္႔စင္ေနစဥ္ အေတာအတြင္း ဘယ္သူမွ
မေႏွာက္ယွက္ေစနဲ႔ ။ ''
"ေကာင္းပါၿပီ အေဖ.......''
ဟိုအာဟုေခၚေသာ အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
သူမက ပတ္ပတ္လည္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယန္ကို

တစ္ခ်က္ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္
ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ေပၚမွ ခုန္ဆင္းသြားၿပီး မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ
တပည့္မ်ားကို စုစည္းကာ ဤေနရာတြင္ အေစာင့္အၾကပ္
ေသခ်ာခ်လိုက္၏ ။
အရာအားလုံးကို စီစဥ္ၿပီးေနာက္ ထန္က်န္း၏အမူအရာက

တျဖည္းျဖည္း တည္ၿငိမ္လာသည္ ။ သူက အက်ႌလက္ကို
ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ရာ သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ
ဧရာမအရာဝတၳဳႀကီးတစ္ခု ပ်ံသန္းလာ၏ ။ ထို႔ေနာက္
ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္၏ အလယ္တြင္ အရွိန္ျပင္းစြာ က်လာပါသည္
။ ထိုမီးဖိုႀကီး၏အေလးခ်ိန္ေၾကာင့္ ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးကပင္
အနည္းငယ္ တုန္ခါသြား၏ ။
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ကလည္း ၁၀ ေပခန္႔ရွိေသာ

မီးဖိုႀကီးကို ၾကည့္လိုက္မိၾကသည္ ။ ထိုမီးဖိုႀကီးက နီရဲေနၿပီး
မီးဖိုႀကီး၏ အေပၚယံ မ်က္ႏွာျပင္ေပၚတြင္လည္း
ေပါက္ကြဲေနသည့္ မီးေတာက္မ်ား၏ ႐ုပ္ပုံမ်ားကို
ေရးဆြဲထားသည္ ။ မီးဖိုႀကီးကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ အေငြ႕အသက္လွိုင္းတစ္ခုကို
ခံစားမိႏိုင္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ထိုအနီေရာင္မီးဖိုႀကီးကို
ၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ထိုမီးဖိုႀကီး၏ အရည္အေသြးက
သားရဲတစ္ေသာင္းမီးဖိုထက္ နိမ့္က်မွု မရွိေၾကာင္း သတိထားမိ၏
။
"အရည္ေဖ်ာ္ေတာင္တန္းမီးဖို.... ဒါက ေကာင္းကင္မီးဖိုအဆင့္မွာ
ရွိေနတဲ့ မီးဖိုပဲ ။ ဒီမီးဖိုက ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ရဲ႕

လက္ထဲကို ေရာက္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားခဲ့ဘူး ။
တကယ္ကို အားက်စရာပဲ ။ ''
ဆရာႀကီးဟြမ္က အနီေရာင္မီးဖိုႀကီးကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူ၏

မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း အားက်သည့္ အေငြ႕အသက္မ်ား
ထြက္ေပၚလာ၏ ။
"ငါက မေတာ္တဆကံေကာင္းၿပီး ရလာခဲ့တာပါ ''
ထန္က်န္းက ျပဳံးျပလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ သူက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ အက်ႌလက္ကို

ေဝွ႕ယမ္းလိုက္၏ ။ ထိုအခါ သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ
မ်ားျပားလြန္းလွေသာ ေဆးအမယ္မ်ား ထြက္ေပၚလာပါသည္ ။
ထို႔ေနာက္ ေဆးအမယ္မ်ားက ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္၏အေပၚဘက္
ေလထဲတြင္ ပ်ံဝဲေနၾက၏ ။ ၾကည့္ရသည္မွာ အနည္းဆုံး
ေဆးအမယ္ ၁၀၀ ခန္႔ ရွိႏိုင္ပါသည္ ။ ေဆးအမယ္မ်ား
ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ သိပ္သည္းလြန္းလွေသာ
ေဆးရနံ႔မ်ားကလည္း ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။ ထိုအရာမ်ားက
သာမာန္ေဆးအမယ္မ်ား မဟုတ္ၾကေပ ။
ဤမီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးကို သန္႔စင္ရန္ လိုအပ္သည့္
ေဆးအမယ္မ်ားက အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္
ေဆးလုံးတစ္လုံးဟူေသာ နာမည္ႏွင့္ လိုက္ဖက္ပါသည္ ။
ေဆးအမယ္မ်ားကို ထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္
ထန္က်န္း၏အမူအရာက ပို၍ပင္ တည္ၿငိမ္လာ၏ ။ သူက
လက္သီးဆုပ္လိုက္ရာ ေငြေရာင္မီးေတာက္တစ္ခု
ထြက္ေပၚလာသည္ ။ မီးလွ်ံနဂါး ၉ ေကာင္ကလည္း
မီးေတာက္၏ပတ္ပတ္လည္တြင္ လွုပ္ရွားေနၿပီး
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ နဂါးစြမ္းအားမ်ားထြက္ေပၚေန၏ ။
"ဆရာႀကီးဟြမ္ .....
ဒီေဆးလုံးကို ေသာက္ထားလိုက္ပါ ။ ဒါဆိုရင္ လွ်ပ္စီးနဂါး ၉

ေကာင္ မီးေတာက္က ဆရာႀကီးဟြမ္နဲ႔ ပိုၿပီးရင္းႏွီးသလို
ခံစားရလိမ့္မယ္ ။ ဒါဆိုရင္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ခံႏိုင္ရည္ရွိမွာေပါ့ ။
''
ထန္က်န္းက ေငြေရာင္ေဆးလုံးတစ္လုံးကို ဆရာႀကီးဟြမ္ဆီ

ေပးလိုက္သည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္......မင္းကေတာ့ ဒီေဆးလုံးကို
မလိုဘူး မဟုတ္လား ။ ''

ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္ကို

ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလုံးမီးေတာက္က ကာကြယ္ေပးထားပါသည္
။ ဤလွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္က
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ျဖစ္ေသာ္လည္း သူ႔ကိုဘာမွလုပ္ႏိုင္မည္
မဟုတ္ေခ် ။
ေရွာင္ယန္၏တု႔ျံ ပန္မွုကို ျမင္သည့္အခါ ထန္က်န္းက

ျပဳံးျပလိုက္သည္ ။ ထိ႔ုေနာက္ သူက လက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္ရာ
ေငြေရာင္မီးေတာက္ကေလးက အရည္ေဖ်ာ္ေတာင္တန္းမီးဖို
ထဲသို႔ ခ်က္ခ်င္းဝင္ေရာက္သြား၏ ။ ထို႔ေနာက္
တရွဲရွဲျမည္သံမ်ားႏွင့္အတူ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ မီး
ေတာက္တစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားပါသည္ ။ မီးေတာက္ထဲတြင္
ရွိေနေသာ မီးနဂါး ၉ ေကာင္ကလည္း လ်င္ျမန္စြာ
ႀကီးထြားလာ၏ ။ ထို႔ေနာက္ နဂါးမ်ားက ပါးစပ္ဟၿပီး
ေငြေရာင္မီးေတာက္ႀကီးမ်ားကို ေထြးထုတ္ေနပါသည္ ။
"အကုန္လုံးပဲ အဆင့္သင့္ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ စၾကတာေပါ့.......''

မီးဖိုထဲတြင္ ေငြေရာင္မီးေတာက္မ်ား ျမင့္တက္လာသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္က်န္း၏မ်က္ႏွာေပၚရွိ အျပဳံးက
ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ သူက တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္၏။
ထန္က်န္းက ေျပာလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ သူ၏မ်က္လုံးထဲတြင္
အလင္းေရာင္တစ္ခု ေတာက္ပလာ၏ ။ သူက လက္ ၂ဖက္ႏွင့္
ေလဟာနယ္ထဲကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရာ ေလထဲတြင္
လြင့္ေမ်ာေနေသာ ေဆးအမယ္တစ္စုက ခ်က္ခ်င္းေဆးမီးဖိုထဲသို႔
ေရာက္သြား၏ ။
ထိုေဆးအမယ္မ်ားက ေဆးမီးဖိုထဲကို ေရာက္သြားသည္ႏွင့္

မီးလွ်ံနဂါး ၉ ေကာင္က က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္ၾကၿပီး
ခ်က္ခ်င္း ဝါးၿမိဳလိုက္ၾကသည္ ။ သူတို႔၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္
ရွိေနေသာ မီးလွ်ံအလင္းတန္းမ်ားကလည္း ႐ုတ္တရက္
သိပ္သည္းလာ၏ ။
ထန္က်န္းက ေဆးအမယ္မ်ားကို
စတင္သန္႔စင္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္ႏွင့္
ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ကလည္း အာ႐ုံစိုက္ထားၾက၏ ။ သူတ၏
ို႔
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကလည္း လွ်င္ျမန္စြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး
မီးေတာက္မ်ား၏ အကာအကြယ္ႏွင့္ မီးဖိုထဲသို႔ လ်င္ျမန္စြာ
ဝင္ေရာက္သြားၾကသည္ ။
သူတို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက မီးဖိုထဲသို႔
ဝင္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
အပူရွိန္ကို ခံစားမိလိုက္သည္ ။ ေရွာင္ယန္က
အဆင္ေျပေသာ္လည္း
ဆရာႀကီးဟြမ္၏မ်က္ႏွာအမူအရာကေတာ့ အနည္းငယ္
ေျပာင္းလဲသြား၏ ။
အထဲတြင္ ရွိေနေသာ လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္ မီးေတာက္က

စမ္းသပ္စဥ္ အခ်ိန္တုန္းကထက္ ပို၍အစြမ္းထက္ပါသည္ ။
သို႔ရာတြင္ ထန္က်န္းက သူ႔ကို
ေဆးလုံးတစ္လုံးေပးခဲ့သည့္အတြက္ ကံေကာင္းသြား၏ ။
မဟုတ္လွ်င္ သူက အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ခံႏိုင္ရည္ရွိရန္
ခက္ခဲႏိုင္သည္ ။
"မင္းတို႔ ၂ ေယာက္ ….
ေဆးအမယ္ေတြရဲ႕ပထမအသုတ္ကို သန္႔စင္ၿပီးေတာ့မယ္ ။
ေဆးအမယ္ေတြ ေပါင္းစပ္ဖို႔ တာဝန္ကိုေတာ့ မင္းတို႔ဆီပဲ
လြႊဲလိုက္ေတာ့မယ္ ။ ''
သူတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက မီးဖိုထဲကို

ဝင္ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္း၏အသံကို
ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ထိုအသံကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္ႏွင့္

ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔၏ ရင္ထဲတြင္လည္း တင္းက်ပ္သြားသလို
ခံစားလိုက္ရ၏ ။ သူတို႔က ေသခ်ာအာ႐ုံစိုက္လိုက္ၿပီး
ေဆးအၫြန္းထဲတြင္ ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း
စတင္ျပင္ဆင္လိုက္ၾကသည္ ။
မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္ မီးဖိုထဲတြင္ ရွိေနေသာ လွ်ပ္စီးနဂါး

၉ ေကာင္က ႐ုတ္တရက္ လွုပ္ရွားလာ၏ ။
သူတို႔၏ပါးစပ္ႀကီးမ်ားကို ဟလိုက္ရာ အလြန္သိပ္သည္းေသာ
ေဆးရနံ႔မ်ား ပါဝင္ေနသည့္ အရာမ်ားက တစ္ခုၿပီးတစ္ခု
ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ထိုအရာမ်ားကေတာ့ ေဆးအမယ္မ်ားကို
သန္႔စင္ရာမွာ ရလာသည့္ ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ။
တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အစိုင္အခဲ ပုံစံႏွင့္ရွိၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့
အရည္ပုံစံႏွင့္ ရွိၾကသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ထိုေဆးအဆီအႏွစ္မ်ားအားလုံးက ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ ပ်ံဝဲေနၾက၏
။
"လုပ္လိုက္ေတာ့ .....''
သူတို႔က မသန္႔စင္သည့္အရာမ်ားကို ဖယ္ရွားထားၿပီး

လုံးဝသန္႔စင္ေနသည့္ ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္း၏ေလသံက လွ်င္ျမန္စြာ
ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ထန္က်န္း၏အသံကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ
ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔က ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူတို႔၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက
ထြက္ေပၚလာပါသည္ ။ ေဆးအမယ္မ်ားအေပၚ သူတို႔၏
ကၽြမ္းက်င္မွုမ်ားအရ သူတို႔ကလည္း ေဆးအၫႊန္းထဲတြင္
ေဖာ္ျပထားေသာ ေဆးမ်ားကို စတင္ခြဲထုတ္လိုက္ၾကသည္ ။
ထို႔ေနာက္ သူတို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက
ထိုေဆးအမယ္မ်ားကို ဝန္းရံလိုက္ၾက၏ ။
မီးေတာက္အသီးသီးကလည္း လွ်င္ျမန္စြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး
ေဆးအၫႊန္းထဲမွအတိုင္း ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ားကို ျဖည္းညင္းစြာ
စတင္ေပါင္းစပ္လိုက္ပါသည္ ။ ေရွာင္ယန္ႏွင့္
ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ား
ထြက္ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ေဆးမီးဖိုထဲ၌ ရွိေနေသာ
ေဆးအမယ္မ်ားကလည္း လ်င္ျမန္စြာ ရွင္းလင္းလာ၏ ။ သူတို႔

၂ေယာက္စလုံးက ကၽြမ္းက်င္ၿပီး အလြန္အေတြ႕အၾကဳံမ်ားေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားျဖစ္ၾကသည္ ။ သူတို႔က
ပထမဦးဆုံးအႀကိမ္ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း
အမွားအယြင္းမရွိခဲ့ေပ ။
သူတို႔ ၂ ေယာက္စလုံးက အမွားအယြင္းမရွိဘဲ တိတိက်က်

လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္က်န္းက
စိတ္သက္သာရာရစြာ သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။ သူက စိတ္ထဲတြင္
စဥ္းစားလိုက္ရာ ေနာက္ထပ္ ေဆးအမယ္တစ္သုတ္က
မီးဖိုႀကီးထဲကို ေရာက္သြားျပန္၏ ။ ထိေ
ု႔ နာက္ သူက
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စတင္သန္႔စင္လိုက္ျပန္သည္ ။
ေဆးလုံးစတင္သန္႔စင္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ စင္ျမင့္ႀကီး၏
မလွမ္းမကမ္းတြင္ ရွိေနေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ဆရာႀကီးမ်ားကလည္း ၾကည့္လိုက္မိၾက၏ ။
ေရွာင္ယန္က ထန္က်န္းႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ကို အလြယ္တကူ
အမွီလိုက္ႏိုင္ေနေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ သူတို႔၏

မ်က္ႏွာက အေတာ္ေလးကို ထူးျခားသြား၏ ။ အထူးသျဖင့္
ဆရာႀကီးမို ျဖစ္ပါသည္ ။ သူကေတာ့ အေတာ္ေလးကို
မ်က္ႏွာပ်က္ေန၏ ။
အေစာပိုင္းတြင္ ေရွာင္ယန္က စမ္းသပ္မွုကို

ေက်ာ္ျဖတ္ႏိုင္သည္မွာ
ေကာင္းကင္မီးေတာက္၏အစြမ္းေၾကာင့္ဟု သူက ေျပာခဲ့သည္ ။
သို႔ရာတြင္ လက္ရွိျမင္ကြင္းကေတာ့ သူ႔ကို ရက္ရက္စက္စက္
ပါး႐ိုက္လိုက္သလို ထင္မွတ္ရ၏ ။ အကယ္၍ ထိုသန္႔စင္မွုတြင္
သူကိုယ္တိုင္ ပါ၀င္ႏိုင္မည္ဆိုလ်ွ င္ပင္ သူက ထန္က်န္းႏွင့္
အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တို႔ကို မွီေအာင္
လိုက္ပါေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ရင္ထဲ၌
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ

ထန္ဟိုအာ၏ မ်က္လုံးမ်ားကလည္း ဝင္းလက္ေတာက္ပေန၏ ။
ေရွာင္ယန္က စိုးရိမ္ေနသည့္ ပုံစံမရွိသည့္အခ်ိန္မွသာ သူမက

သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။ သူမက ခ်က္ခ်င္းပင္ အျပဳံးႏွင့္
တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။
"ၾကည့္ရတာ အေဖေျပာတာေတြက ေတာ္ေတာ္ေလး
တိက်တာပဲ ။ ဒီေကာင္ေလးက အလြန္အမင္း

ေတာင္းဆိုတက္တဲ့ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္
သူက ဒီေဆးလုံးသန္႔စင္မွုကို ေအာင္ျမင္ေအာင္
ကူညီေပးႏိုင္မလားဆိုတာကိုေတာ့ ငါလဲ စိတ၀

္ င္စားတယ္…။''
အပိုင္း (၁၀၅၂) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၂)}
ေပါင္းစပ္မု
အဆင့္ (၇)ေဆးလံုးတစ္လံုးကို သန္႔စင္မုက အလြန္

ျပႆနာမ်ားသည့္ အရာတစ္ခုျဖစ္သည္ ။
ဤမီးလ်ွံေဗာဓိတဗၸေဆးလံုးက အဆင့္ (၇)ေဆးလံုးတစ္လံုး
ျဖစ္သည့္အတြက္ ပို၍ပင္ ျပႆနာမ်ား၏ ။
ေငြေရာင္မီးေတာက္မ်ားက ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္
႐ွိေနေသာ ေဆးမီးဖိုႀကီးထဲတြင္ ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ
ေလာင္ကြၽမ္းေနသည္ ။ နဂါးေအာ္သံတိုးတိုးကလည္း
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ထြက္ေပၚလာေနသည္ ။
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ႐ွိေနေသာ
အပူ႐ွိန္ေၾကာင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ေလဟာနယ္ကပင္ အနည္းငယ္
လုပ႐
္ ွားေန၏ ။
ေဆးအမယ္မ်ားစြာကေတာ့ ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္၏အေပၚဘက္
ေလထဲတြင္ လြင့္ေမ်ာေနသည္ ။ ရံဖန္ရံဖန္ ထန္က်န္းက
လက္ကို ေဝွ႔ယမ္းလိုက္သည္ႏွင့္ သူတို႔က ေဆးမီးဖိုထဲသို႔
ေရာက္သြား၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔ကို အထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ

မီးနဂါး (၉)ေကာင္က ဝါးၿမိဳသြားပါသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ လွ်ပ္စီးမီးနဂါး (၉)ေကာင္က ေဆးအမယ္မ်ားကို
သန္႔စင္ရာတြင္ အလြန္အမင္း အဆင္ေျပ၏ ။ မီးနဂါး
(၉)ေကာင္က မီးဖိုအေသးေလး (၉)ခုကဲ့သ႔ို ထင္မွတ္ရသည္ ။
သူတ႔ိုက ေဆးအမယ္မ်ားကို ၿပီးျပည့္စံုစြာ သန္႔စင္ႏိုင္၏ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ထိုမီးနဂါး (၉)ေကာင္ကို ထန္က်န္းက
ထိန္းခ်ဳပ္ေနျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ေ႐ွာင္ယန္က
နားလည္ထားပါသည္ ။ မီးေတာက္၏အပူ႐ွိန္အေပၚ
သူ၏ထိန္းခ်ဳပ္မုကလည္း အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ေန၏ ။
သူက အာ႐ံုကို (၉)ခု ခြဲထားရေသာ္လည္း အနည္းငယ္ပင္
အမွားအယြင္းမ႐ွိေခ် ။ အကယ္၍ ထန္က်န္းကသာ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္မည္ဆိုလွ်င္
သူ၏ေအာင္ျမင္မုက နိမ့္က်လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ် ။
ေ႐ွာင္ယန္ကိုယ္တိုင္ပင္ ထန္က်န္း၏အစြမ္းကို မျမင္ႏိုင္သလို

ခံစားေနရ၏ ။ ထူးခြၽန္ထက္ျမက္ေသာ
သူ၏အာ႐ံုခံႏိုင္စြမ္းမ်ားေၾကာင့္ ထန္က်န္းက
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္းေတာ့ ဝိုးတဝါး ခံစားေနမိသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္က သူ၏အစြမ္းကို ခန္႔မွန္းရန္ေတာ့
ခက္ခဲေန၏ ။ ထန္က်န္းကို ခန္႔မွန္း၍
မရႏိုင္ေသာလူတစ္ေယာက္ဟု ေျပာလွ်င္
ပို၍သင့္ေတာ္ႏိုင္ပါသည္ ။
ထန္က်န္းက အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအားမ်ား

႐ွိေနေသာ ထိပ္သီးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သူက
တစ္ျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ အေတာ္ေလး
ေကာင္းမြန္ပါသည္ ။ သူ႕ဆီတြင္
သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္၏ေမာက္မာမုမ်ိဳး မ႐ွိေပ ။ သူက
ေဖာ္ေရြတတ္သည့္ လူတစ္ေယာက္လား ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ဖံုးကြယ္ထားသည့္ လူတစ္ေယာက္လား မေသခ်ာေသာ္လည္း
ေ႐ွာင္ယန္က သူ႔ကို အေတာ္ေလးကို ေၾကာက္ရြံ႕မိ၏ ။

သာမန္လူတစ္ေယာက္က မီးလွ်ံေတာင္ၾကားလို
အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု၏ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာမည္ေလာ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ေဆးလံုးတစ္လံုးကို သန္႔စင္ရာတြင္ ဤကဲ့သို႔

ပူးေပါင္းမုကို ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ေဆာင္ရြက္ဖူးျခင္း ျဖစ္သည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ အမွားအယြင္း မ႐ွိခဲ့ေပ ။ သူ၏ေဆးလံုးသန္႔စင္မု
အေတြ႔အၾကံဳက ဤေနရာတြင္ ႐ွိေနသည့္ လူမ်ားထက္
ေလ်ာ့နည္းျခင္း မ႐ွိေခ် ။ ထိ႔ျု ပင္ သူ၏တာဝန္က သန္႔စင္ေသာ
ေဆးအမယ္မ်ားကို ေပါင္းစပ္ရန္သာ ျဖစ္၏ ။ သူ၏လက္႐ွိ
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားအရ ထိုအရာက အလြန္ခက္ခဲသည္ဟု
မသတ္မွတ္ႏိုင္ေပ ။ ထိ႔ျု ပင္
ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလံုးမီးေတာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္အတြက္
သူက မီးဖိုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ လွ်ပ္စီးနဂါး (၉)ေကာင္၏
အစြမ္းကိုလည္း ေၾကာက္လန္႔စရာ မလိုအပ္ေပ ။
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ႀကီးက လံုးဝကို တိတ္ဆိတ္ေန၏ ။ တေငြ႔ေငြ႔

ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ မီးေတာက္မ်ား၏ အသံသာ
ၾကားေနရပါသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တ႔ိုကလည္း
မ်က္လံုးမွိတ္ထားၾကသည္ ။ သူတို႔က ေသခ်ာအာ႐ံုစိုက္ၿပီး
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားႏွင့္ မီးဖိုထဲတြင္ ထိန္းခ်ဳပ္ေန၏ ။
မီးဖိုထဲတြင္ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနေသာ ေငြေရာင္မီးေတာက္မ်ားထဲတြင္

ေက်ာက္စိမ္းေရာင္အလင္းတန္း တစ္ခုကိုလည္း ဝိုးတဝါး
ျမင္ေနရ၏ ။ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မးီ ေတာက္၏ အတြင္းထဲတြင္
ေ႐ွာင္ယန္၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား ႐ွိေနပါသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ သန္႔စင္ထားေသာ
ေဆးအမယ္ေပါင္းမ်ားစြာကလည္း သူ၏ ထိန္းခ်ဳပ္မုႏွင့္
ျဖည္းညင္းစြာ ေပါင္းစပ္လာ၏ ။
"၀ွစ္….''
တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ အလင္းတန္းထဲတြင္

အသံတိုးတိုးက ႐ုတ္တရက္ ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ေသခ်ာၾကည့္လိုက္လွ်င္ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္ထဲ၌
ေရာင္စံုအရည္စက္ေလးတစ္စက္ ေပၚလာသည္ကို
ျမင္ရမည္ျဖစ္၏ ။ ထိုအရည္စက္ဆီမွ
သိပ္သည္းလွေသာေဆးရနံ႔မ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာေနပါသည္
။
"ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ ေပါင္းစပ္တာကိုေတာင္
(၃)နာရီေလာက္ၾကာတယ္ ။ ဒီ အဆင့္(၇)ေဆးလံုးက
တကယ္ကို သန္႔စင္ဖ႔ို ခက္တာပဲ ''
ေဆးအမယ္မ်ားကို ေရာင္စံုအရည္စက္အျဖစ္
ေပါင္းစပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္
။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူ၏ရင္ထဲတြင္လည္း တင္းၾကပ္သြား၏ ။
ဤအရာက အစသာ ႐ွိေသးေၾကာင္း သူက သိထားပါသည္ ။
အဆင့္(၇) ေဆးလံုးတစ္လံုးကို သန္႔စင္ရန္ သူထင္ထားသလို

မလြယ္ကူလွေပ ။ အဆင့္ (၇)ေဆးလံုးတစ္လံုးကို
သန္႔စင္ရာတြင္ ၾကံဳလာသည့္ အခက္အခဲကို သိလာၿပီးေနာက္
ေ႐ွာင္ယန္က အနည္းငယ္ ဝမ္းသာသြားသည္ ။
အကယ္၍ သူက အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထဲတြင္ ကိုင္လင္အတြက္

ေဆးလံုးသန္႔စင္ေနစဥ္ ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္ အေျခအေနမ်ိဳး
မေရာက္ခဲ့လွ်င္ ေဆးလံုးကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ သန္႔စင္ရန္
လံုးဝ ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေခ် ။ ယခုေတာ့ ကံတရားဆိုသည္မွာ
သူ၏ ေအာင္ျမင္မုအတြက္ အလြန္အေရးပါေသာအရာတစ္ခု
ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြးမိလာ၏ ။
"ဒါေပမယ့္ လက္႐ွိ ငါ့ရဲ႕စြမ္းရည္အရ ေနာက္တစ္ႀကိမ္
သန္႔စင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေခ်
ေတာ္ေတာ္မ်ားလာမွာပါ ။ ငါက အဲဒီလို ထူးျခားတဲ့
အေျခအေနမ်ိဳးေရာက္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနစရာ မလိုေတာ့ဘူး ''

ထိုအေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္သည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္၏

ရင္ထဲတြင္ ေက်နပ္သြားသည္ ။ သူက ဤအဆင့္ကို
ေရာက္ေနသည့္အတြက္ အေတာ္ေလးကို ဝမ္းသာေန၏ ။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေ႐ွာင္က တကယ္ကို အံ့ၾသစရာပဲ။ မင္းက
ပထမအႀကိမ္ ေပါင္းစပ္မုကိုေတာင္ ဒီေလာက္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္
ၿပီးသြားၿပီ ''
ေ႐ွာင္ယန္က ထန္က်န္း၏အသံကို
႐ုတ္တရက္ၾကားလိုကရ
္ သည္ ။ ထန္က်န္က သူ၏
စြမ္းေဆာင္ရည္ေၾကာင့္ အံ့ၾသေနပံုရသည္ ။
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ ျပင္ပအႀကီးအကဲျဖစ္သည့္
ဆရာႀကီးဟြမ္ကပင္ ယခုခ်ိန္ထိ ကနဦးေပါင္းစပ္မုကို
မၿပီးဆံုးေသးေပ ။
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ထန္က်န္း၏ အံ့ၾသမုေၾကာင့္ ျပံဳး႐ံုးေလး

ျပံဳးလိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္က ေဆးအမယ္
ဒုတိယအသုတ္ကို သန္႔စင္ၿပီးသြားၿပီလား''
"ဟား........ဟား.......ဟား....... ခဏေတာ့ေစာင့္ပါဦး…''
ထန္က်န္းက ရယ္လိုက္သည္ ။ သူက စိတ္ထဲတြင္

ေတြးလိုက္သည့္အခါ လွ်ပ္စီးနဂါး (၉)ေကာင္က ပါးစပ္ႀကီးကို
ဟလိုက္၏ ။ ထိုအခါ သန္႔စင္ၿပီးသြားေသာ
ေဆးအမယ္ေပါင္းမ်ားစြာက ေနာက္တစ္ႀကိမ္
ထြက္လာျပန္ပါသည္ ။
ေဆးအမယ္တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းကေတာ့ ေရွာင္ယန္၏
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္အလင္းတန္းထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြား၏ ။
"မီးလ်ွံေဗာဓိတဗၸေဆးလံုးကို သန္႔စင္ဖ႔က
ို အပိုင္း
(၈)ပိုင္းခြဲထားတယ္ ။ အခုက ဒုတိယအသုတ္ပဲ ႐ွိေသးတယ္ ။

ဒါေပမယ့္ မင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ကူညီေပးေနတဲ့အတြက္
ဒီတစ္ႀကိမ္ သန္႔စင္ဖ႔ိုကေတာ့ ေအာင္ျမင္ဖိ႔ု အခြင့္အလမ္း
ေတာ္ေတာ္ေလးမ်ားပါတယ္''
"အပိုင္း (၈)ပိုင္း ဟုတ္လား''
ေ႐ွာင္ယန္က ဘာေျပာရမွန္းပင္ မသိေတာ့ဘဲ

သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။ ဤေဆးလံုးက အမွန္တကယ္ပင္
အဆင့္ (၇) အဆင့္ျမင့္ ေဆးလံုးတစ္လံုးဟု သတ္မွတ္ႏိုင္ေပ၏
။
ရင္ထဲတြင္ တီးတိုး ေရရြတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္ယန္က

ခ်က္ခ်င္း အာ႐ံုျပန္စိုက္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
သန္႔စင္ေသာ ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ားကို
စတင္ေပါင္းစည္းလိုက္ျပန္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ဒုတိယအစိတ္အပိုင္းကို စတင္သန္႔စင္ၿပီး

ခဏၾကာသည့္အခ်ိန္တြင္ ဆရာႀကီးဟြမ္က မ်က္လံုးကို
ျဖည္းညွင္းစြာ ဖြင့္လိုက္သည္ ။ သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး
အေတာ္ေလး တုန္လုပ္ေန၏ ။ ေ႐ွာင္ယန္၏ စြမ္းေဆာင္ရည္က
သူထင္ထားသည္ထက္ကို ပိုေနပါသည္ ။
"ယန္ေ႐ွာင္လို႔ေခၚတဲ့ ဒီလူငယ္ေလးကလည္း အဆင့္
(၇)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ ဒီလို
စြမ္းရည္မ်ိဳးက တကယ္ကို ထူးခြၽန္လြန္းတာပဲ''
ဆရာႀကီးဟြမ္က ရင္ထဲတြငိ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏ ။ ထိ႔ေ

ု နာက္
သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း ေဆးမီးဖို၏အတြင္းထဲသို႔
ဝင္ေရာက္သြားပါသည္ ။
သူက သန္႔စင္ၿပီးသြားေသာ ေဆးအမယ္မ်ားကို ယူလိုက္ၿပီး

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေပါင္းစည္းလိုက္ျပန္၏ ။
မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလံုးကို သန္႔စင္ရာတြင္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္မုက
ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တ႔ို ထင္ထားသည္ထက္ကို
ပိုေနပါသည္ ။ ၾကည့္ရသည္မွာ ဤေဆးလံုးသန္႔စင္မုက
အေတာ္ေလး အခ်ိန္ကုန္သည့္ အလုပ္တစ္လုပ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။
သူတ႔ိုက (၁၀)ရက္ခန္႔ အခ်ိန္မေပးရဘဲ ေဆးလံုးကို
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ သန္႔စင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ် ။
(၁၀)ရက္ခန္႔ မနားမေန သန္႔စင္မုက အေတာ္ေလးကို

ပင္ပန္းႏိုင၏
္ ။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔က လွ်ပ္စီးနဂါး
(၉)ေကာင္မီးေတာက္၏ အပူ႐ွိန္တိုက္စားမုကိုလည္း
ခုခံေနရပါေသးသည္ ။ ထိုအရာေၾကာင့္ ေဆးလံုးမ်ားကို
ေပါင္းစပ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ သူတို႔၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
အေတာ္ေလး ကုန္ဆံုးရ၏ ။ ထိုအရာႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ အဆင္ေျပပါသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေဆးအမယ္မ်ားကို (၅)ႀကိမ္ ေပါင္းစပ္ၿပီးေနာက္
ဆရာႀကီးဟြမ္၏ ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့
ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိေတာ့မည့္ပံုစံမ်ိဳး ျပလာ၏ ။ သူက စြမ္းအားကို
ျပန္ျဖည့္ရန္ ေဆးလံုးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
ျပင္ဆင္ထားသည့္အတြက္ ကံေကာင္းသြားပါသည္ ။
မဟုတ္လ်ွင္ သူက ခံႏိုင္ရည္႐ွိရန္ အလြန္အမင္း ခက္ခဲႏိုင္၏။
အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် ေလထဲတြင္ လြင့္ေမ်ာေနေသာ

ေဆးအမယ္မ်ားက တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့က်လာသည္ ။
အခ်ိန္ကို ေရတြက္ၾကည့္ရမည္ဆိုလွ်င္လည္း ေဆးလံုး
သန္႔စင္ေနသည္မွာ (၇)ရက္ေျမာက္ေန႔ကို ေရာက္လာၿပီျဖစ္၏ ။
ထို (၇)ရက္ အေတာအတြင္း ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္
႐ွိေနေသာလူ (၃)ေယာက္ကေတာ့ လုပ္႐ွားမု
အနည္းငယ္ပင္မ႐ွိေခ် ။ တစ္ခု ေျပာင္းလဲသြားသည္မွာ
ေဆးမီးဖိုထဲမွ ထြက္ေပၚလာေသာ သိပ္သည္းလွသည့္
ေဆးရနံ႔မ်ားပင္ ျဖစ္၏ ။
မလွမ္းမကမ္း ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ

ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ားကလည္း (၇)ရက္နီးပါး ခံႏိုင္ရည္႐ွိေသာ
ေ႐ွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူတို႔၏
မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း စိုးရိမ္မုမ်ားေပၚလာ၏ ။ လြန္ခဲ့သည့္
(၇)ရက္ အေတာအတြင္း ေ႐ွာင္ယန္၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ကို
ျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္ သူတို႔ေတြ တစ္ေယာက္မွ ေ႐ွာင္ယန္ကို
မေလွာင္ရဲေတာ့ေပ ။ သူတို႔သာ ေ႐ွာင္ယန္၏ေနရာတြင္ဆိုလွ်င္
ယခုလို အေျခအေနမ်ိဳးထိ ခံႏိုင္ရည္ မ႐ွိႏိုင္ေခ် ။
"တကယ္လို႔ ငါထင္တာ မမွားဘူးဆိုရင္ ဒီယန္ေ႐ွာင္ကလည္း
အဆင့္ (၇)ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ''
တစ္ဖက္စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္က သက္ျပင္းခ်ၿပီး
ေျပာလိုက္သည္ ။ ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ အကုန္လံုးက
အ့့ံၾသမင္သက္သြားၾကသည္ ။ သူတို႔က ခါးသက္စြာ
ရယ္လိုက္မိၾက၏ ။ ထိုအရာကိုေတာ့ သူတို႔က လက္ခံရန္

အနည္းငယ္ ခက္ခဲေနၾကပံုရ၏ ။ သူတို႔ကေတာ့ ယခုလို
ေအာင္ျမင္မု ရရန္အတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္
ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ႀကိဳးစားခဲ့ရသည္ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ အသက္
(၂၀)ဝန္းက်င္သာ ႐ွိေသးေသာ
လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူတို႔ထက္ သာလြန္ေန၏ ။
ဆရာႀကီးမိုကေတာ့ ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေန၏ ။

သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း အ႐ံုးသမားတစ္ေယာက္၏ မ်က္ႏွာမ်ိဳး
ျဖစ္ေနပါသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏မ်က္ႏွာက ပို၍
အသက္ႀကီးသြားသေယာင္ ထင္မွတ္ရ၏ ။
ထန္ဟိုအာကလည္း ေျမကြက္လပ္၏တစ္ဖက္တြင္ လွပစြာ

ရပ္ေနသည္ ။ သူမ၏ ပံုစံက အေတာ္ေလးကို ဆြဲေဆာင္မု
႐ွိလ၏
ွ ။ သူမကလည္း ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚကို
အာ႐ံုစိုက္ေနၿပီး လက္သီးဆုပ္လိုက္မိပါသည္ ။ ယခုဆိုလွ်င္
ေဆးလံုး သန္႔စင္မုက အလယ္အလတ္အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ
။ အမွားအယြင္းတစ္ခုမွ ျဖစ္မလာေစရန္ သူမက

ေမ်ွာ္လင့္ေနမိ၏ ။
အကုန္လံုးက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္က

လ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆံုးသြားျပန္၏ ။ မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း
ေနာက္တစ္ရက္ ကုန္ဆံုးသြားျပန္သည္ ။ ေဆးလံုး
သန္႔စင္မုကလည္း (၈)ႀကိမ္ေျမာက္ ႐ွိေနၿပီ ျဖစ္သည့္အတြက္
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလထဲ၌ လြင့္ေမ်ာေနေသာ

ေဆးအမယ္မ်ားကေတာ့ ေဆးမီးဖိုထဲသို႔ လံုးဝ ေရာက္သြားပါၿပီ ။
ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ အစြမ္းထက္
မီးစြမ္းအင္မ်ားေၾကာင့္ ေလဟာနယ္ကလည္း အနည္းငယ္
လုပ႐
္ ွားလာ၏ ။ ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ
ေငြေရာင္မီးေတာက္မ်ားကလည္း ပို၍ပင္
ေၾကာက္စရာေကာင္းလာသည္ ။ အထဲမွ
နဂါးေအာ္သံတစ္ခုကလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ထြက္ေပၚလာေနၿပီး

ေတာင္ၾကားႀကီးတစ္ခုလံုးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေလသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္တ႔ို္ (၃)ေယာက္၏အမူအရာကလည္း

ထူးထူးျခားျခားကို ေလးနက္ေနသည္ ။ အကယ္၍ သူတို႔ကသာ
ထိုအတားအဆီးကို မျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္လွ်င္
လက္႐ွိေဆးလံုးသန္႔စင္မုက လံုးဝကို က်႐ုံးသြားေတာ့မည္ ျဖစ္၏
။
"မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ..
ဒီအဘိုးႀကီးကေတာ့ ေဆးလံုးေတြကို သန္႔စင္ၿပီးသြားၿပီ ။

ေနာက္ပိုင္း ေပါင္းစပ္တဲ့တာဝန္ေတြကေတာ့
မင္းတို႔ရဲ႕တာဝန္ပဲ…''
ထန္က်န္းက ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ကို

စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ကာ ေလးေလးနက္နက္
ေျပာလိုက္၏ ။ က်န္႐ွိေနသည့္ တာဝန္မ်ားက သူႏွင့္
မသက္ဆိုင္ေတာ့ေပ ။ ဤေဆးလံုးသန္႔စင္မုက
ေအာင္ျမင္မလား ၊က်႐ံုးမလား ဆိုသည္မွာ ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္
ဆရာႀကီးတို႔ဟြမ္တ႔ိုအေပၚမွာ မူတည္ေတာ့၏ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္

ႏွင့္ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ကလည္း အံႀကိတ္လိုက္ၾကသည္ ။ သူတို႔က
ခ်က္ခ်င္းပင္ အာ႐ံုျပန္စိုက္လိုက္၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ေဆးမီးဖိုထဲ႐ွိ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ မီးေတာက္ေလးထဲတြင္
အလင္းေရာင္ေလး (၈)ခုက လြင့္ေမ်ာေနသည္ ။
ထိုအလင္းေရာင္မ်ားဆီမွ ေဆးရနံ႔မ်ားကလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္
ထြက္ေပၚလာေန၏။ ထိုအရာမ်ားကေတာ့ ေဆးအမယ္ေပါင္း
(၁၀၀)နီးပါးခန္႔ကို ေပါင္းစပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ရလာသည့္
အရည္မ်ားပင္ ျဖစ္သည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္၏ လက္႐ွိတာဝန္က ထိုေဆးအမယ္မ်ားအားလံုးကို

လံုးဝ ေပါင္းစည္းလိုက္ရန္ ျဖစ္၏ ။ အကယ္၍
သူ၏ေပါင္းစည္းမုကသာ က်႐ံုးသြားလွ်င္ ယခုတစ္ႀကိမ္
ေဆးလံုးသန္႔စင္မုက က်႐ံုးသြားႏိုင္ပါသည္ ။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္

သူက ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုလည္း
လက္ေလ်ာ့လိုက္ရမည္ ျဖစ္၏ ။
ထိုအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္သည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က ႐ုတ္တရက္

လက္သီးဆုပ္လိုက္သည္ ။ ယခုတစ္ႀကိမ္ေတာ႔ သူက
ေအာင္ျမင္ဖို႔ လိုေနပါၿပီ ။ သူက လံုးဝက်႐ံုး၍ မရေပ ။
အပိုင္း (၁၀၅၃) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၃)}
ထင္မွတ္မထားသည့္ အလွည့္အေျပာင္း
ေ႐ွာင္ယန္က ေက်ာက္စိမ္းေရာင္အလင္းတန္းထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ

အလင္းစက္ေလး (၈)ခုကို အာ႐ံုစိုက္ေန၏ ။ အလင္းစက္ထဲတြင္
တစ္ခ်ိဳ႕အရာမ်ားက အရည္မ်ားျဖစ္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕အရာမ်ားက

အမုန႔လ
္ ို အရာေလးမ်ား ျဖစ္ပါသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္က
သန္႔စင္ေသာ ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ား အားလံုးကို (၉)ရက္တိတိ
ေပါင္းစပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ထိုအလင္းေရာင္ေလး (၈)ခုအျဖစ္
ေျပာင္းလဲလာျခင္း ျဖစ္၏။
"ဟူး.........''
ေ႐ွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။ သူက

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ႐ွိေနေသာ ဆရာႀကီးဟြမ္ကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလံုးက
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကို ေဆးမီးဖိုႀကီးထဲသို႔
ပိ႔လ
ု ိုက္ျပန္ပါသည္ ။
သူတ႔ႏ
ို ွစ္ေယာက္၏ အျပဳအမူကို ျမင္သည့္အခါ ထန္က်န္း၏
မ်က္ႏွာက ပို၍ပင္ တည္ၿငိမ္လာ၏ ။ ဤေဆးလံုးသန္႔စင္မုက
ေအာင္ျမင္မလား ၊က်႐ံုးမလားဆိုသည္မွာ ေ႐ွာင္ယန္ ႏွင့္

ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ေပၚသာ
မူတည္ပါေတာ့သည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္အလင္းတန္းထဲသို႔ အလြန္ၾကမ္းတမ္းစြာ
ဝင္ေရာက္သြားသည္ ။ သူက စိတ္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္သည္ႏွင့္
ေရာင္စံုအရည္စက္ေလးတစ္စက္က ျဖည္းညင္းစြာ
စတင္ေပါင္းစပ္လာ၏ ။ ထိုအရည္စက္ေလး (၂)ခု
ထိေတြ႔သြားသည့္ေနရာမွ လိုင္းဂယက္တစ္ခုလည္း
ျဖစ္ေပၚလာပါသည္ ။ ထိုအရာႏွစ္ခုက မေပါင္းစပ္ရေသးခင္
ခုခံအားတစ္မ်ိဳး ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ေ႐ွာင္ယန္က
ထိုေဆးအဆီအႏွစ္ (၂)ခု၏ ၾကားထဲမွ မ်ွေျခတစ္ခုကို ႐ွာေဖြရန္
လိုအပ္ပါသည္ ။
ထိုအခ်ိန္မွသာ သူက ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ားကို ၿပီးျပည့္စံုစြာ

ေပါင္းစပ္ႏိုင္မည္ျဖစ္၏ ။ ထိုကဲ့သို႔ ေပါင္းစပ္မုက
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကို အလြန္အမင္း တိက်စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္

လိုအပ္သည္ ။ အကယ္၍ တစ္ခုခု မွားယြင္းသြားလွ်င္
ေပါင္းစပ္မုက က်႐ံုးသြားႏိုင္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက အလြန္ေသးငယ္ေသာ

မ်ဥ္းေၾကာင္းေလးမ်ားစြာ အျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး ေဆးရည္
(၂)စက္၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္ လႊမ္းျခံဳထားသည္ ။
ေဆးရည္စက္မ်ားထဲ႐ွိ ေျပာင္းလဲမု အနည္းငယ္ကိုပင္
ေ႐ွာင္ယန္က သတိထားမိပါသည္ ။
ေဆးလံုးမ်ားကို ပထမအဆင့္ ေပါင္းစပ္မုက အေတာ္ေလးကို

ျပႆနာမ်ား၏ ။ သို႔ရာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္က
အေတြ႔အၾကံဳမ်ားေနသည္အ
့ တြက္ ကံေကာင္းသြားပါသည္ ။
ထိ႔ျု ပင္ သူ၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း အေတာ္ေလးကို
မ်ားျပားလြန္းလွ၏ ။ ေဆးရည္ (၂)မ်ိဳးက
တစ္နာရီနီးပါးခန္႔ၾကာေအာင္ ခုခံေနၿပီးေနာက္
ေ႐ွာင္ယန္၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက ဖိအားတစ္ခုကို
ထိန္းထားႏိုင္လိုက္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္က်မွသာ ေပါင္းစပ္မုက

တကယ္စတင္လာခဲ့၏ ။ ထိုအရာက အလြန္အမင္း
ေႏွးေကြးလွေသာ္လည္း ၿပီးျပည့္စံုစြာ ေပါင္းစပ္ရန္
အခ်ိန္တစ္ခုသာ လိုအပ္ပါသည္ ။
ထိုကဲ့သို႔ တိတ္တဆိတ္ သန္႔စင္ေနသည့္အေတာအတြင္း

အခ်ိန္က လ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆံုးသြား၏ ။ (၃)နာရီ နီးပါးခန္႔
ၾကာၿပီးေနာက္ ေရာင္စံု ေဆးရည္ (၂)စက္က
ေပါင္းစပ္သြားၿပီးပါၿပီ ။ သူတို္႔က ေတာက္ပသည့္
အရည္စက္တစ္စက္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္အလင္းတန္းထဲတြင္ သိမ္ေမြ႔စြာ
လြင့္ေမ်ာေန၏ ။ ေပါင္းစပ္မု ေအာင္ျမင္သြားသည္ကို
ျမင္လိုက္သည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က စိတ္သက္သာရာရစြာ
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက စိတ္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္ရာ
အနက္ေရာင္အမုန္႔ေလးတစ္ခုက ေရာက္လာျပန္၏ ။
ထိုအရာက ေရာင္စံုအရည္စက္ထဲကို ျဖည္းညင္းစြာ

ေပါင္းစပ္လာျပန္သည္ ။ ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ားကို ေပါင္းစပ္မုက
အလြန္အမင္းကို အခ်ိန္ကုန္သည့္အဆင့္တစ္ခု ျဖစ္၏ ။
ထိုအခ်ိန္ အေတာအတြင္း စိုးရိမ္ေန၍ပင္ မရေပ ။ မဟုတ္လွ်င္
အနည္းငယ္ မွားယြင္းသြားသည္ႏွင့္ ေပါင္းစပ္မုက
က်႐ံုးသြားႏိုင္၏ ။ ထို႔ျပင္ အဖိုးတန္သည့္
ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ားကိုလည္း ဆံုး႐ံုးသြားႏိုင္ပါသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္၏ဘက္၌ အရာအားလံုးက
ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ကံေကာင္းသြားပါသည္ ။
ထိ႔ျု ပင္ သူကလည္း အလြန္အမင္းကို ဂ႐ုစိုက္ေန၏ ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေဆးလံုးသန္႔စင္ရာတြင္ ေအာင္ျမင္မု ၊
က်႐ံုးမုက ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ရမရႏွင့္ ပတ္သက္ေန၏ ။
အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမ်ွ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္
အလင္းတန္းထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ အလင္းစက္ေလး (၈)ခုက
ေ႐ွာင္ယန္၏ထိန္းခ်ဳပ္မုႏွင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ေပါင္းစပ္လာၾကသည္ ။
ထန္က်န္းက ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ

ေဆးမီးဖိုႀကီးကို စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ
လုပ႐
္ ွားမုမ်ား အားလံုးကို သူက သတိထားမိပါသည္ ။
"ဒီယန္ေ႐ွာင္က တကယ္ကို ထူးျခားတာပဲ ။ သူက
ေပါင္းစပ္တဲ့အ႐ွိန္ကို ထိန္းထားႏိုင္႐ံုသာမက
ဘာအမွားအယြင္းမွ မ႐ွိဘဲ ေပါင္းစပ္ႏိုင္တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း ထူးထူးျခားျခားကို မ်ားလြန္းတာပဲ
။ ဒါက အဆင့္ (၇) ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့
ဆရာႀကီးဟြမ္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး အစြမ္းထက္ေသးတယ္ ''
ထန္က်န္း၏စြမ္းရည္ႏွင့္ဆိုလွ်င္ ေ႐ွာင္ယန္၏
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက ဆရာႀကီးဟြမ္၏
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားထက္ ပို၍အစြမ္းထက္ေၾကာင္း
သိႏိုင္ပါသည္ ။ ထန္က်န္းက ထိုအေတြးမ်ိဳး

ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ဆရာႀကီးဟြမ္ကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္
လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခါ ဆရာႀကီးဟြမ္၏မ်က္ႏွာက
ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္ေနသည္ကုိသာ သူက ျမင္လိုက္ရသည္ ။
ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူလည္း မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။
ၾကည့္ရသည္မွာ လွ်ပ္စီးနဂါး (၉)ေကာင္မီးေတာက္ထဲ႐ွိ

စြမ္းအားမ်ားေၾကာင့္ သူက စြမ္းအား ေပါင္းစပ္ရာတြင္
အေတာ္ေလးကုန္ဆံုးခဲ့ပံုရသည္ ။ ထန္က်န္းက
စိုးရိမ္ေနေသာ္လည္း ယခုအခ်ိန္တြင္ ဘာမွလုပ္၍ မရေတာ့ေပ ။
သူက လမ္းတစ္ဝက္တြင္ လူစားထိုး၍လည္း မရႏိုင္ေပ ။
ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္က အဆံုးထိ ခံႏိုင္ရည္ ရွပ
ိ ါေစဟုသာ
သူက ဆုေတာင္းမိေန၏ ။
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ ေျပာင္းလဲမုမ်ားေၾကာင့္

ထန္က်န္း၏တာဝန္ ၿပီးဆံုးသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
အကုန္လံုးကလည္း နားလည္သြားၾကသည္။ ယခုေတာ့
ယန္ေ႐ွာင္ႏွင့္ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔၏တာ၀န္သာ ႐ွိေတာ့၏ ။
အကယ္၍ သူတ႔ိုကသာ ေဆးအစြမ္းအသီးသီးကို
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေပါင္းစပ္ႏိုင္ၿပီဆိုလွ်င္ ယခုတစ္ႀကိမ္
ေဆးလံုးသန္႔စင္မုက ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါသည္ ။ အကယ္၍
တစ္ေယာက္ေယာက္ကသာ တစ္ခုခု ျဖစ္သြားမည္ဆိုလွ်င္
ေဆးလံုးသန္႔စင္မုက က်႐ံုးသြားႏိုင္၏ ။
"အဲဒီ ယန္ေ႐ွာင္က အဆံုးထိ ခံႏိုင္ရည္ ႐ွိပါ့မလားမသိဘူး ။
(၉)ရက္ဆိုတဲ့အခ်ိန္က သူ႔ရဲ႕ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားေတြ
ေတာ္ေတာ္ေလး ကုန္ဆံုးသြားႏိုင္တယ္ ''
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္က မုတ္ဆိတ္ေမႊးကို
သပ္ၿပီး က်ယ္ေလာင္စြာ ေျပာလိုက္သည္ ။
"သူတ႔က
ို ဒီအဆင့္ထိေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ။တကယ္လို႔
တစ္ခုခုသာ မွားသြားမယ္ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဝမ္းနည္းဖို႔
ေကာင္းတယ္''
တစ္ျခားေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ တစ္ေယာက္ကလည္း
ျပန္ေျပာလိုက္၏ ။ သူ၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ႐ွိေနေသာ
တျခားလူမ်ားကလည္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။
"အဲဒီယန္ေ႐ွာင္က အားနည္းေနတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး မ႐ွိေသးဘူး ။
ဒါေပမယ့္ ဟြမ္ဖန္းရဲ႕ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားေတြကေတာ့
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အားနည္းလာၿပီ…''
ေ႐ွ႕ဆံုးတြင္ ရပ္ေနေသာ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္က

သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ႐ွိေနေသာ

ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ားအားလံုးက ခ်က္ခ်င္းပင္
တိတ္ဆိတ္သြား၏ ။ သူတ႔ို၏မ်က္ႏွာကလည္း သိသိသာသာကို
မည္းေမွာင္သြားၾကသည္ ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဤယန္ေ႐ွာင္က
ဆရာႀကီးဟြမ္ထက္ပင္ ပို၍ ေတာ္ေနေသးသည္ မဟုတ္ေပေလာ
။
ထိုစကားေၾကာင့္ သူတ႔၏
ို ရင္ထဲတြင္လည္း တစ္ခုခုကို
ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မိသလို ခံစားေနရ၏ ။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေျပာလိုက္သည့္သူက
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္မွ ျပင္ပအႀကီးအကဲ ျဖစ္ေနပါသည္ ။
သူ၏အျမင္အာ႐ံုက သူတ႔ိုအားလံုးထက္ ပို၍ အစြမ္းထက္၏ ။
ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ မည္သူကမွ သူ႔ကို ျပန္မေမးရဲၾကေပ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္
သူတ႔ို၏ ရင္ထဲတြင္ေတာ့ တိတ္တဆိတ္ ေျပာေနမိ၏
။သူတို႔ကေတာ့ လံုးဝ မယံုၾကည္ႏိုင္ေပ ။
ထိုအဘိုးႀကီးကေတာ့ ထိုလူမ်ားကို အဖက္လုပ္ၿပီး ႐ွင္းျပမေနေပ

။ သူက ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ကို ၾကည့္ေနၿပီး
မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း စိုးရိမ္မုမ်ား ေပၚလာ၏ ။ သူ႔အေနႏွင့္
ေျပာရလွ်င္ ဟြမ္ဖန္း၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက အမွန္တကယ္
အားနည္းလာေလ၏ ။ အကယ္၍ ဤကဲ့သို႔
ဆက္သြားမည္ဆိုလွ်င္ အရာအားလံုးက ဆိုးရြားသြားႏိုင္ပါသည္
။
"ဟူး........ သူက ခံႏိုင္ရည္ ႐ွိဖို႔ ေမ်ွာ္လင့္ရတာပဲ ။ အဆင့္ (၇)
အဆင့္ျမင့္ ေဆးလံုးတစ္လံုးကို သန္႔စင္ရတယ္ဆိုတာက
ဟြမ္ဖန္းအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ျပႆနာမ်ားတယ္ ''
ေဆးအဆီအႏွစ္မ်ားကို ေပါင္းစပ္ေနစဥ္ အေတာအတြင္း

အခ်ိန္က လ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆံုးသြားသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္
ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔၏ ေဆးလံုးေပါင္းစပ္မုကလည္း အဆံုးသတ္ကို
ေရာက္႐ွိလာ၏ ။ အေတာ္မ်ားမ်ားက
စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ
သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားက တျဖည္းျဖည္း ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္လာ၏
။
ထိုကဲ့သို႔ ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္လာသည့္အခ်ိန္တြင္
သိပ္သည္းလွေသာ ေဆးရနံ႔မ်ားကလည္း တိတ္တဆိတ္
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည့္အတြက္ အကုန္လံုးက ႐ွဴ႐ုိက္မိလိုက္၏ ။
စင္ျမင့္ေပၚ႐ွိ ေျပာင္းလဲမုကို သတိထားမိသည့္အခ်ိန္တြင္

ထန္က်န္းႏွင့္ တစ္ျခားသူမ်ားအားလံုးကလည္း ပို၍
ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ျဖစ္လာၾက၏ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္၏
ေပါင္းစပ္မုက ၿပီးဆံုးေတာ့မည္ေလာ ။
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္

မ်က္ႏွာေျပာင္းလဲျခင္း မ႐ွိေသာ္လည္း သူက အနည္းငယ္ပင္
စိတ္ေအးမေနရဲေပ ။ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ
ေပါင္းစပ္ေနရသည့္အတြက္ သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း အနည္းငယ္
ျဖဴေဖ်ာ့လာ၏ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတာ့ မဟုတ္လွေပ
။
တစ္ဖက္တြင္ ဆရာႀကီးဟြမ္၏အေနအထားက ပို၍ ဆိုးဝါးလာ၏

။ သူ၏မ်က္ႏွာက လံုးဝကို စာရြက္ျဖဴတစ္ရြက္အလား
ျဖစ္ေနပါၿပီ ။ သို႔ရာတြင္ သူက အံႀကိတ္ၿပီး လက္မေလ်ာ့ပဲ
ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေန၏ ။
"ေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့… ''
စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ ေဆးရနံ႔မ်ားက တျဖည္းျဖည္း

သိပ္သည္းလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္
ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔က တစ္ၿပိဳင္တည္း မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ၾက၏ ။
သူတ႔ိုက က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္ဟစ္လိုက္ရာ လက္ထဲ႐ွိ
တံဆိပ္မ်ားကလည္း လွ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲလာၾကသည္ ။
သူတ႔ို၏လက္ထဲတြင္ တံဆိပ္မ်ားကို ေျပာင္းလဲလိုက္ၿပီးေနာက္
ေဆးမီးဖိုထဲ႐ွိ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကလည္း ေျပာင္းလဲလာ၏
။ ဖိအားမ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာၿပီး ေဆးရည္မ်ားအားလံုးက
လံုးဝကို ေပါင္းစပ္သြားသည္။
"ရႊစ'္ '
ေဆးရည္မ်ားအားလံုး ေပါင္းစပ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္
ေဆးမီးဖိုထဲ၌ အစိမ္းေရာင္ႏွင့္
အနီေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုဆီက ႐ုတ္တရက္
ထြက္ေပၚလာသည္ ။ သူတို႔က အလင္းတိုင္လံုးႀကီးမ်ားကဲ့သ႔ို
မီတာ (၁၀၀)အျမင့္အထိပင္ ေရာက္လာေပသည္ ။ အလင္းတန္း
ေတာက္ပလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ေဆးရနံ႔မ်ား၏
သိပ္သည္းဆကလည္း အျမင့္ဆံုးအေျခအေနထိကို
ေရာက္လာ၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အကုန္လံုးက
ဝမ္းသာသြားၾကသည္ ။
"ေပါင္းစပ္မုက ေအာင္ျမင္သြားၿပီလား ''
ေျမကြက္လပ္၏အစြန္တြင္ ရပ္ေနေသာ ထန္ဟိုအာ၏

ရင္ထဲတြင္လည္း အေတာ္ေလး စိတ္သက္သာရာ ရသြား၏ ။
သူမက လွပစြာ ျပံဳးလိုက္မိပါသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ ထန္က်န္းကလည္း
႐ုတ္တရက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ။ သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း
သိသိသာသာကို ဝမ္းသာေန၏ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ သူက မဆင္မျခင္ လုပ္တတ္သည့္ လူတစ္ေယာက္
မဟုတ္ေပ ။ ေဆးလံုးသန္႔စင္မုက
ေအာင္ျမင္ျခင္းမဟုတ္ေသးေၾကာင္း သူက နားလည္ထား၏ ။
သူက ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တို႔ကို လက္ႏစ
ွ ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး
"ေဆးအမယ္ေတြကိုေတာ့ အတူတကြ ေပါင္းစပ္ၿပီးသြားၿပီ ။
ေနာက္တစ္ဆင့္ကေတာ့ ေဆးလံုးဖြဲ႔စည္းဖိ႔အ
ု တြက္
အေရးႀကီးဆံုးအဆင့္ပဲ ''
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူက ဆရာႀကီးဟြမ္ကို

ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဆရာႀကီးဟြမ္၏ အမူအရာကို ျမင္သည့္အခါ
သူကလည္း အေတာ္ေလးကို အံ့ၾသသြား၏ ။
"ဆရာႀကီးဟြမ္ ..
ဆက္လုပ္ႏိုင္ေသးရဲ႕လား…''
ေ႐ွာင္ယန္၏ ေမးခြန္းကို ၾကားသည့္အခါ ဟြမ္ဖန္းက

အားတင္းလိုက္၏ ။ သူက လက္ကာျပၿပီး ရယ္လိုက္သည္ ။
"စိတ္မပူပါနဲ႔… ''
သူက ထိုကဲ့သို႔ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း အမူအရာကေတာ့

သိပ္ၿပီး အေျခအေနမေကာင္းေပ ။ ဆရာႀကီးဟြမ္က ထိုကဲ့သို႔
ေျပာသည့္အတြက္ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ထပ္ၿပီး မေျပာေတာ့ေပ
။ အကယ္၍ သူကသာ ခႏၶာကိုယ္ကို ကာကြယ္ေပးေနေသာ
ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလံုးမီးေတာက္ကို ပိုင္ဆိုင္မထားလွ်င္
သူကလည္း ဟြမ္ဖန္းလို အေျခအေနမ်ိဳးကို ၾကံဳရမည္ျဖစ္၏ ။
ဟြမ္ဖန္း၏ အေျခအေနက တစ္ခုခု လြဲမွားေနေၾကာင္း

ထန္က်န္းကလည္း သတိထားမိ၏ ။ သို႔ရာတြင္ ထိုအခ်ိန္၌
တစ္ျခားနည္းလမ္းကို မစဥ္းစားမိေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက

အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဆက္လုပ္ေပးပါ ။ တကယ္လို႔ ေပါင္းစပ္ထားတဲ့
ေဆးအမယ္ေတြကသာ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ႐ွိေနမယ္ဆိုရင္

ေဆးလံုး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္သန္႔စင္ႏိုင္မုကို
ထိခိုက္သြားႏိုင္တယ္''
ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ဆရာႀကီးဟြမ္တ႔ိုက ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္ ။

သူတ႔ိုက ပင့္သက္႐ုိက္လိုက္ၿပီး လက္ထဲ႐ွိ တံဆိပ္မ်ားကို
ေျပာင္းလဲလိုက္၏ ။ ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္မ်ားကလည္း ႐ုတ္တရက္
ျမင့္တက္လာသည္္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ ထိုအရာက
သက္တန္႔ေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး
အကုန္လံုး၏ ေ႐ွ႕တြင္ ေပၚလာ၏ ။ အလင္းတန္း (၂)ခုကလည္း
ေဆးမီးဖို၏ အလယ္တြင္ ျပင္းထန္စြာ တိုက္မိသြားသည္ ။
"ဝုန္း…''
ေဆးအမယ္ (၁၀၀)နီးပါးခန္႔မွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ေဆးရည္စက္

(၂)စက္က တိုက္မိသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ က်ယ္ေလာင္သည့္
အသံႀကီး တစ္ခု ထြက္ေပၚလာ၏ ။ အစြမ္းထက္သည့္
စြမ္းအင္လိုင္းလံုးတစ္ခုကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ပ်ံ႕ႏွ႔လ
ံ ာပါသည္ ။
ထိုစြမ္းအင္လိုင္းလံုးႀကီးက ေဆးမီးဖို၏နံရံႏွင့္ တိုက္မိသြားၿပီး
တဝုန္းဝုန္း ျမည္သံမ်ား ထြက္ေပၚလာ၏ ။
ေဆးရည္မ်ားထဲတြင္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ား
ေရာေႏွာေနသည့္အတြက္ တိုက္လိုက္မိစဥ္ အေတာအတြင္း
ေ႐ွာင္ယန္က ဗလံုးပေထြး ေအာ္လိုက္ရသည္ ။
သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကလည္း အနည္းငယ္တုန္ယင္သြား၏ ။
"ေဝါ့…..''
ေ႐ွာင္ယန္က ထိုစြမ္းအင္လိုင္းကို ခံႏိုင္ရည္ ႐ွိေသာ္လည္း

လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ ေနာက္ဆံုးအေျခအေန ေရာက္ေနသည့္
ဆရာႀကီးဟြမ္ကေတာ့ ေနာက္ဆံုးေကာက္႐ိုးမ်ွင္
လြတ္သြားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ၿပီး လဲက်သြားသည္ ။
သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္ေနၿပီး
ေသြးအန္လိုက္ရ၏ ။ ဆရာႀကီးဟြမ္က ႐ုတ္တရက္ ေသြးအန္ၿပီး
လဲက်သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
ကြင္းျပင္ႀကီးတစ္ခုလံုးက တိတ္ဆိတ္သြား၏ ။
ထန္က်န္းႏွင့္ ထန္ဟိုအာတို႔၏ မ်က္ႏွာေပၚ႐ွိ အျပံဳးကလည္း

တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ အကယ္၍
ယခုအခ်ိန္တြင္ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ကသာ တစ္ခုခု
ျဖစ္သြားမည္ဆိုလွ်င္ ရလဒ္ကို အကုန္လံုးက သိေနၾက၏ ။
"အခု က်႐ံုးသြားရေတာ့မွာလား…. ''

ထန္က်န္းက တစ္ေယာက္တည္းေရရြတ္လိုက္သည္ ။
ထိုခဏတြင္ သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း ပို၍ အိုမင္းလာသေယာင္
ေျမကြက္လပ္၏ အျပင္ဘက္တြင္ ရွိေနေသာ

ထန္ဟိုအာ၏မ်က္ႏွာကလည္း ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္သြား၏ ။
သူမ၏မ်က္လံုးမ်ားကလည္း အေတာ္ေလးကို
ဝမ္းနည္းလာပံုရပါသည္ ။ သူမ၏ကံတရားကပင္ ဤကဲ့သို႔
သတ္မွတ္ထားသည္ေလာ ။
လဲက်သြားသည့္ ဆရာႀကီးဟြမ္ကို ၾကည့္ၿပီး ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း

ေၾကာင္ေန၏ ။ သူက ေဆးမီးဖိုႀကီးကို ႐ုတ္တရက္
ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ အကယ္၍
ဤေဆးလံုးသန္႔စင္မုကသာ က်႐ံုးသြားမည္ဆိုလွ်င္ သူကလည္း
ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ေမ့လိုက္ရေတာ့မည္ျဖစ္၏ ။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ေနာက္ဆံုးအဆင့္၌
သူက လက္ေလ်ာ့လို္က္ရေတာ့မည္လား ။
ထိုအေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
ေ႐ွာင္ယန္၏မ်က္လံုးထဲ၌ လက္မခံႏိုင္သည္ အေငြ႔အသက္မ်ား
ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ေကာင္းကင္ဘံုသုိ႔စစ္ၿပိဳင္ျခင္း
အပိုင္း (၁၀၅၄) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၄)}
အေျခအေနေျပာင္းလဲျခင္း
ကြင္းျပင္ႀကီးတစ္ခုလံုးက တိတ္ဆိတ္သြားသည္။
အကုန္လံုးကလည္း ေျမေပၚတြင္ လဲက်ေနသည့္
ဆရာႀကီးဟြမ္ကုိ ၾကည့္ၿပီး အေတာ္ေလး ဝမ္းနည္းေနၾက၏။
သူတ႔ိုက ၁၀ ရက္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ ခံႏိုင္ရည္႐ွိခဲ့ၿပီးေနာက္
ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ က်႐ံုးသြားလိမ့္မည္ဟု မည္သူကမွ

ထင္မထားခဲ့ၾကေပ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဆးမီးဖိုထဲ၌ အနီေရာင္ႏွင့္ အစိမ္းေရာင္

အလင္းတန္းမ်ားက အခ်င္းခ်င္း ရင္ဆိုင္ေနၾကသည္။
သိပ္သည္းလြန္းလွေသာ ေဆးရနံ႔မ်ားကလည္း
ကြင္းျပင္ႀကီးတစ္ခုလံုးကုိ ပ်ံ႕ႏွ႔လ
ံ ာ၏။ သို႔ရာတြင္
အေစာပိုင္းတုန္းကကဲ႔သ႔ုိ မည္သူကမွ စိတ္လက္ေပါ့ပါးေနျခင္း
မ႐ွိေတာ့ေပ။ ထိုအစား အကုန္လံုး၏ ရင္ထဲတြင္ အလြန္အမင္း
ေလးကန္လာ၏။
ထန္က်န္းက ေဆးမီးဖိုႀကီးကုိ ၾကည့္ၿပီး မ်က္ႏွာက

မည္းေမွာင္ေနသည္။ သူ၏ပံုစံက လံုးဝကို ႐ံုးနိမ့္သြားသည့္
အမူအရာမ်ိဳး ျဖစ္ေန၏။ သူ႔လို ထိပ္သီးပညာ႐ွင္
တစ္ေယာက္ကပင္ ဤကဲ့သုိ႔ ခံစားမုမ်ိဳး ေပၚလာေလသည္။
အမွန္တကယ္ပင္ ေၾကကဲြစရာေကာင္းလြန္းလွ၏။
ေျမကြက္လပ္ႀကီး၏အစြန္တြင္ ႐ွိေနေသာ
ထန္ဟိုအာ၏မ်က္ႏွာေလးကလည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေန၏။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူမက ဝမ္းနည္းစြာ ျပံဳးလိုက္မိသည္။
သူမ၏ ခႏၶာကုိယ္ေလးကလည္း အနည္းငယ္ တုန္လုပ္ေန၏။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားက သူမ၏ေဘးကုိ အျမန္သြားၿပီး
ထိန္းေပးထားရ၏။
ကြင္းျပင္ႀကီးတစ္ခုလံုးက လံုးဝကို တိတ္ဆိတ္ေနပါသည္။

ထိုကဲ့သုိ႔ စိုးရိမ္ဖြယ္အေနအထားေၾကာင့္ အကုန္လံုးကလည္း
ဖိအားမ်ားကုိ ခံစားေနရ၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မည္သူကမွ
စကားမေျပာရဲၾကေပ။ တိတ္ဆိတ္မုက
အေတာ္ၾကာသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ အသံတိုးတိုးက
တိ္တ္ဆိတ္မုကုိ ၿဖိဳခဲြၿပီး ထြက္ေပၚလာ၏။
ကြၽန္ေတာ္ဆက္ၿပီး သန္႔စင္လ႔ိုရမလား…"
ထန္က်န္းက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖစ္ေနေသာ္လည္း
အသံၾကားသည့္အခ်ိန္တြင္ အံ့အားသင့္စြာ
ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက
ေ႐ွာင္ယန္၏အေလးအနက္မ်က္ႏွာကုိ ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္သြား၏။ သူ၏ရင္ထဲတြင္လည္း
စိတ္ဓာတ္က်ေနရာမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စြန္းတစ္စ
ထြက္ေပၚလာေပသည္။
"မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ ..
မင္းက ဒီမီးလွ်ံေဗာဓိတပၸေဆးလံုးကုိ တစ္ေယာက္တည္း

ဆက္ၿပီး သန္႔စင္ႏိုင္ပါ့မလား"
ေ႐ွာင္ယန္က ျဖည္းညင္းစြာ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။ သူတို႔က

သူ႔ကုိ အလြန္အမင္း အထင္ႀကီးေနျခင္းျဖစ္၏။ လက္႐ွိ
သူကိုယ္တိုင္ကပင္ အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္ ေဆးလံုးတစ္လံုးကုိ
သန္႔စင္ရာ၌ ေအာင္ျမင္မုရာခိုင္ႏုန္း အေတာ္ေလး နိမ့္က်၏။

မည္သုိ႔ဆိုေစကာမူ ဘာမွမလုပ္ဘဲ
ထိုင္ၾကည့္ေနသည္ထက္စာလွ်င္ေတာ့ ပို၍
ေကာင္းပါေသးသည္။
“တကယ္လို႔ ေဆးလံုးသန္႔စင္မုကုိ ဆက္ၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့
ေအာင္ျမင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း ႐ွိႏိုင္ေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုခ်ိန္မွာ

ကြၽန္ေတာ္တို႔က လက္ေလ်ာ့လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ လံုးဝကုိ
ဆံုး႐ံုးသြားရလိမ့္မယ္"
ေ႐ွာင္ယန္က ထန္က်န္းကုိ စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။

သူ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း လူငယ္တစ္ေယာက္၏ မာနမ်ား
အထင္းသား ေပၚလြင္ေနသည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားအတြင္း
ေ႐ွာင္ယန္ေတြ႕ၾကံဳခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားအရ သူက
အေတာ္ေလးကုိ ေခါင္းမာလြန္းလွ၏။ သူက
လက္ေလ်ာ့သည္ဟူေသာ စကားလံုးကုိ သံုးခဲပါသည္။
အကယ္၍ သူကသာ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္ႀကိဳးစားခဲ့သည့္
အခ်ိန္အေတာအတြင္း လက္ေလ်ာ့လိုက္မည္ဆိုလွ်င္
ေ႐ွာင္ကလန္၏ အမိုက္ဘဝမွ လက္႐ွိအေျခအေနမ်ိဳးထိ
ေရာက္လာႏိုင္စရာအေၾကာင္းမ႐ွိေပ။
ေ႐ွာင္ယန္၏မ်က္လံုးမ်ားကုိ ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
ထန္က်န္း၏ရင္ထဲတြင္ အနည္းငယ္ လုပ္႐ွားေန၏။ သူက
ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ အနီေရာင္ႏွင့္အစိမ္းေရာင္
အလင္းတန္းမ်ားကုိ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ခဏၾကာ
စဥ္းစားေနၿပီးေနာက္ သူက အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္၏။
"မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ ..
ဒီလိုဆိုမွေတာ့ ဆက္ၿပီး သန္႔စင္ေပးပါ။ မင္းက

က်႐ံုးသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ဘယ္သူကမွ မင္းကုိ
အျပစ္မတင္ဘူး"
ထန္က်န္း၏ စကားကုိၾကားလိုက္သည့္အခါ
ေ႐ွာင္ယန္ကျပံဳးလိုက္၏။ ထိ႔ုေနာက္ သူက
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ …
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကုိ ကာကြယ္ေပးထားပါ။ ဘယ္သူမွ

ကြၽန္ေတာ့္ကုိ မေႏွာက္ယွက္ပါေစနဲ႔ ။ ကြၽန္ေတာ္အေကာင္းဆံုး
ႀကိဳးစားေပးမယ္။ ေအာင္ျမင္မလား က်႐ံုးမလားဆိုတာကေတာ့
ကံတရားအတိုင္းပဲေပါ့"
ေ႐ွာင္ယန္က တည္ၿငိမ္စြာ ေျပာလိုက္၏။
ထိ႔ေ
ု နာက္ ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္လံုးကုိ မွိတ္လိုက္ၿပီး လက္ထဲ႐ွိ
တံဆိပ္မ်ားကုိ လွ်င္ျမန္စြာ ေျပာင္းလဲလိုက္သည္။
သူ၏မ်က္ခံုးၾကားထဲမွ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကလည္း
မႁခြင္းမခ်န္ ထြက္ေပၚလာ၏။ ခ်က္ခ်င္းပင္
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက အဆံုးမဲ့ ဒီေရလိုင္းႀကီးတစ္ခုကဲ့သုိ႔
အနီေရာင္မီးဖိုႀကီးထဲသုိ႔ ဝင္ေရာက္သြား၏။
ေ႐ွာင္ယန္က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ စတင္လုပ္႐ွားလိုက္ေၾကာင္း

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္က်န္းက အနည္းငယ္
လုပ႐
္ ွားသြားသည္။ သူ၏မ်က္ႏွာေပၚရွိ ႐ံုးနိမ့္ေနေသာ
အမူအရာကလည္း ျဖည္းညင္းစြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။
သူ၏ခႏၶာကုိယ္က ေလထဲသုိ႔ ျဖည္းညင္းစြာ ျမင့္တက္လာၿပီး
ပတ္ပတ္လည္ကုိ တည္ၿငိမ္စြာ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ အမိန္႔ေပးလိုက္၏။
"အခုကစၿပီး ဒီေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ရဲ႕ ေပ ၁၀၀ အတြင္း
ဘယ္သူမွ ၀င္လာလိ႔ု မရဘူး"
ထန္က်န္း၏စကားလံုးမ်ားထဲ႐ွိ တင္းမာမုကုိ ခံစားမိသည့္အခါ

မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားက ရင္ထဲတြင္
ေအးစက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရ၏။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူတို႔က
လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး အမိန႔က
္ ုိ လက္ခံလိုက္ၾကပါသည္။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူတ႔ိုက အသံမထြက္ေစဘဲ ေနာက္သ႔ို
တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆုတ္ခြာသြားၾက၏။
ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ

ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ား အားလံုးကလည္း အံ့ၾသသြားၾကသည္။
အေတာ္ၾကာၿပီးေနာက္ သူတို႔က တစ္စံုတစ္ခုကုိ
နားလည္သြားၾက၏။ ထိုယန္ေ႐ွာင္က
မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလံုးကုိ တစ္ေယာက္တည္း သန္႔စင္ရန္
စဥ္းစားေနျခင္းေပေလာ။ ထိုေဆးလံုးက
ေဆးလံုးဖဲြ႔စည္းျခင္းအဆင့္သာ လိုေတာ့ေသာ္လည္း ထိုအရာက
အလြယ္တကူ ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည့္အဆင့္ မဟုတ္ေပ။ အဆင့္ ၇
အဆင့္ျမင့္ ေဆးလံုးတစ္လံုးကုိ သန္႔စင္ႏိုင္သည့္
လူတစ္ေယာက္က ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ထဲတြင္ပင္ အေတာ္ေလး
႐ွားပါးလြန္းလွ၏။
အကုန္လံုးက မယံုၾကည္ႏိုင္သလို ျဖစ္ေနေသာ္လည္း

ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ ထန္က်န္း၏မ်က္ႏွာကုိ
ျမင္သည့္အခါ ပါးစပ္ပင္ မဟရဲၾကေပ။ သူတို႔အားလံုးက
သံသယမ်ားကုိ ရင္ထဲတြင္သာ ဖံုးကြယ္ထားၾက၏။
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ
ေ႐ွာင္ယန္၏မ်က္ႏွာကလည္း ယခင္ကႏွင့္ လံုးဝကို ကဲြျပားစြာ
အလြန္တည္ၿငိမ္လြန္းလွ၏။ သူ၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း
မီးဖိုႀကီးတစ္ခုလံုးကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ထားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း
သူက အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္ ေဆးလံုးတစ္လံုး၏
ေၾကာက္စရာေကာင္းမုကုိ ခံစားမိေန၏။ အထဲတြင္႐ွိေနေသာ
ေဆးအာနိသင္မ်ားက ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
အဆင့္ကိုေရာက္ေနပါၿပီ။ ထိုေဆးအာနိသင္မ်ားေၾကာင့္
သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားကပင္ လုပ္႐ွားလာ၏။
အကယ္၍ အရည္ေဖ်ာ္ေတာင္တန္း မီးဖိုေၾကာင့္သာ မဟုတ္လွ်င္

သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားေၾကာင့္ ေဆးအာနိသင္မ်ားက
လြင့္ပ်ယ္ပ်က္စီးသြားႏိုင္ေပသည္။ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
မီးဖိုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ အစိမ္းေရာင္ႏွင့္
အနီေရာင္အလင္းတန္းမ်ားကုိ လံုးဝ ဖံုးလႊမ္းလိုက္သည္။
ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ စြမ္းအင္အမွ်င္မ်ားကလည္း အလင္းတန္း

၂ ခုထဲသုိ႔ ျဖည္းညင္းစြာ ေပါင္းစပ္လာ၏။
စိတ၀
္ ိညာဥ္စြမ္းအားက အလင္းတန္း ၂ ခုထဲသ႔ုိ
က်ဴးေက်ာ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္၏ခႏၶာကုိယ္က
သိသိသာသာကို လုပ္႐ွားလာ၏။ အစိမ္းေရာင္ႏွင့္
အနီေရာင္အရည္စက္မ်ားက အေတာ္ေလး
ေသးငယ္ပါေသာ္လည္း သူတို႔ထဲတြင္ ေဆးအမယ္ ၁၀၀
ေက်ာ္၏ ေဆးအာနိသင္မ်ား ပါဝင္ေန၏။ ထို႔ျပင္
ထိုေဆးအမယ္မ်ား အားလံုးကလည္း
အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္ ႀကီးထြားေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ သူတ႔ို၏ေဆးအာနိသင္မ်ားကုိ
ေပါင္းစပ္ၿပီးသြားၿပီျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေဆးရည္ ၂
စက္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ ေဆးအာနိသင္မ်ားက မည္မွ်
သိပ္သည္းေၾကာင္း သိႏိုင္ပါသည္။
ထိုေဆးရည္ ၂ စက္က ထိသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ အထဲတြင္

႐ွိေနေသာ ေဆးအာနိသင္မ်ားက သိသိသာသာကုိ
ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္လာ၏။ ေပါင္းစပ္မုကုိ
ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း အလြန္အမင္း ခက္ခဲလာသည္။
ထိ႔ျု ပင္ အလြန္ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ ေဆးအာနိသင္မ်ားက
တစ္ခုကုိတစ္ခု အလြန္အကြၽံ ခုခံေနၾက၏။
စိတ၀
္ ိညာဥ္စြမ္းအားထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ ေဆးရည္ ၂ စက္က
အညံ့ခံမည့္ပံု မ႐ွိေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က
ခဏၾကာၿငိမ္သက္ေနသည္။ ထိုအစား သူတို႔က
တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ပို၍ ျပင္းထန္လာ၏။ သူတို႔၏ၾကားထဲ႐ွိ
ကြာဟမုကလည္း တျဖည္းျဖည္း ပို၍မ်ားျပားလာပါသည္။
ဤကဲ့သ႔ုိ ဆက္သြားမည္ဆိုလွ်င္ ေပါင္းစပ္ရန္မေျပာႏွင့္ သူတို႔ ၂
ခု ထိသြားရန္ပင္ အလြန္အမင္း ခက္ခဲလာႏိုင္၏။
ထိုျပႆနာက ေ႐ွာင္ယန္ ေဆးလံုးသန္႔စင္ခဲ့သည့္

အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္
ၾကံဳဖူးျခင္းျဖစ္ေပသည္။ သူက အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထဲတြင္

ေဆးလံုးတစ္လံုးသန္႔စင္ခဲ့သည့္အခ်ိန္ကပင္ ယခုလို
ျပႆနာမၾကံဳခဲ့ရေပ။ သို႔ရာတြင္ ထိုအခ်ိန္တုန္းကေတာ့
ေ႐ွာင္ယန္က ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္အေျခအေနမ်ိဳးကုိ
ေရာက္႐ွိခဲ့၏။ လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူက ထိုကဲ့သုိ႔
ကံတရားမ်ိဳးမ႐ွိေပ။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူ၏ အစြမ္းကိုသာ
အားကိုးေနရ၏။
"ဒီလိုမ်ိဳးဆက္သြားေနတာက အေျဖေတာ့ မဟုတ္ဘူး"
ေ႐ွာင္ယန္က ေဆးရည္ ၂ ခုကုိ လႊမ္းျခံဳထားေသာ

စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားဆီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ ခုခံအားမ်ားကုိ
ခံစားမိလိုက္သည့္အတြက္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ ထိ႔ေ
သူက စိတ္ထဲတြင္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ရာ ေဆးမီးဖိုႀကီးတစ္ခုလံုးကုိ
လႊမ္းျခံဳထားေသာ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက
ခ်က္ခ်င္းထြက္ေပၚလာ၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့ ေဆးရည္ ၂
စက္ကို ႐ူးသြပ္စြာ ဖိႏွိပ္လိုက္ပါသည္။
ဝုန္း……
ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ က်ယ္ေလာင္သည့္အသံတစ္ခု
ထြက္ေပၚလာ၏။ ေ႐ွာင္ယန္၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္
အစြမ္းကုန္ ဖိႏွိပ္လိုက္မုေၾကာင့္ ကဲြကြာေနေသာ အနီေရာင္ႏွင့္
အစိမ္းေရာင္ ေဆးရည္စက္ ၂ ခုက ျပန္ၿပီးပူးကပ္လာသည္။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ရလဒ္ကေတာ့ တည္ၿငိမ္ျခင္းမ႐ွိေပ။ သူတို႔က ပို၍ပင္
ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္စြာ ခုခံေနၾက၏။ ထိုေဆးရည္ ၂ စက္ဆီမွ
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ စြမ္းအင္လိုင္းမ်ားကလည္း
ဆက္တုိက္ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည္။ သူတို႔က ေ႐ွာင္ယန္၏
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္ ရင္ဆိုင္မိသည့္အခ်ိန္တိုင္း ေ႐ွာင္ယန္၏
ခႏၶာကုိယ္က အနည္းငယ္ တုန္ယင္သြား၏။
"ငါက ေဆးလံုးေတြကုိ ဒီေလာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္
သန္႔စင္လာခဲ့တာ ။ ငါက ဒီေန႔ မင္းတို႔ ၂ ေယာက္ကို

မေျဖ႐ွင္းႏိုင္ဘူးလိ႔ု လံုးဝ လက္မခံႏိုင္ဘူး"
ေ႐ွာင္ယန္က ေဆးရည္စက္မ်ား၏ တုန္႔ျပန္မုေၾကာင့္
ေဒါသထြက္လာသည္။ သူ၏ ရင္ထဲတြင္လည္း ပို၍ပင္
ေၾကာက္စရာေကာင္းလာၿပီး ေဆးရည္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ
ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားသည့္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားက
မုန္တိုင္းတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာ၏။
ထိုအရာက ၾကမ္းတမ္းစြာ လည္ပတ္လာပါသည္။

စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက မုန္တိုင္းတစ္ခုကဲ့သုိ႔ အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ
လည္ပတ္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ ထြက္ေပၚလာသည့္
ဖိအားကလည္း ႐ုတ္တရက္ ျမင့္တက္လာ၏။ အစိမ္းေရာင္ႏွင့္
အနီေရာင္ အရည္စက္မ်ားက ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ
ဖိအားႏွင့္ ျဖည္းညင္းစြာ ထိေတြ႔လာသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က
အညံ့ခံလိုက္ရေတာ့၏။
ေ႐ွာင္ယန္က စိတ္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္သည္ႏွင့္ ထိုေဆးရည္စက္

၂ ခုက အတူတကြ ထိေတြ႔လာၾကသည္။ ခုခံေနသည့္
ဖိအားကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ေလ်ာ့က်သြား၏။
တစ္ၿပိဳင္တည္းဆိုသလိုပင္ ဘယ္ကမွန္းမသိ ေပၚလာေသာ
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ မီးေတာက္ေလးက
စိမ္းနီေရာင္အရည္စက္မ်ားကုိ ဝါးၿမိဳသြား၏။ ဖိအားမ်ားကုိ
တိုးလို္က္ေလ်ာ့လိုက္ လုပ္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ မီးေတာက္ကို
ေ႐ွာင္ယန္က ၿပီးျပည့္စံုစြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထား၏။ ထိုအခ်ိန္
အေတာအတြင္း အမွားတစ္ခုခု ျဖစ္သြားမည္ဆိုလွ်င္
ရလဒ္ေၾကာင့္ ေဆးအမယ္မ်ားက ဆံုး႐ံုးသြားႏိုင္ၿပီး
ေဆးလံုးသန္႔စင္မုကလည္း က်႐ံုးသြားႏိုင္ပါသည္။
ေ႐ွာင္ယန္က ေဆးရည္စက္ ၂ ခုကုိ ထိေတြ႔လာေအာင္

လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူ၏ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကေတာ့
အေတာ္ေလးကုိ ကုန္ဆံုးခဲ့ရ၏။ သို႔ရာတြင္ သူ၏ စြမ္းအားက
ကုန္ဆံုးသြားျခင္းေတာ့ မ႐ွိေသးေပ။
သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက စိမ္းနီေရာင္ အရည္စက္ထဲသုိ႔
ဆက္တိုက္ ေပါင္းထည့္ေပးေန၏။ ထို႔ေနာက္ သူက အထဲတြင္

႐ွိေနေသာ ေျပာင္းလဲမုမ်ား အားလံုးကို စစ္ေဆးေနပါသည္။
ထိုအရာမွေန၍ သူက ဖိအားႏွင့္ မီးေတာက္၏အပူ႐ွိန္ကုိ
ဂ႐ုစိုက္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ေန၏။
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္၏အျပင္ဘက္တြင္ေတာ့ လံုးဝကုိ
တိတ္ဆိတ္ေန၏။ ထန္က်န္းကေတာ့ တုန္ယင္ေနသည့္
ေ႐ွာင္ယန္၏ခႏၶာကုိယ္ကို ၾကည့္ေနမိသည္။ ေ႐ွာင္ယန္၏
အမူအရာက တျဖည္းျဖည္း ျဖဴေဖ်ာ့လာသည္ကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ သူ၏ ရင္ထဲတြင္လည္း အေတာ္ေလးကို
စိုးရိမ္လာ၏။
ထိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ထန္က်န္းလို တည္ၿငိမ္သည့္

လူတစ္ေယာက္ကပင္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ရင္ထဲတြင္
တဒိန္းဒိန္းခုန္လာ၏။ သုိ႔ရာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္၏ခႏၶာကုိယ္က
ဆက္လက္လုပ္႐ွားျခင္းမ႐ွိဘဲ တျဖည္းျဖည္း
တည္ၿငိမ္လာသည့္အတြက္ ကံေကာင္းသြားပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဆးမီးဖိုထဲ၌ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္

မီးေတာက္ေလးတစ္ခု ေပၚလာသည္ကုိ ထန္က်န္းက
ခံစားမိလိုက္၏။ သူကလည္း စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္ရာ
မီးေတာက္ထဲတြင္ စိမ္းနီေရာင္ အရည္စက္မ်ားက ျဖည္းညင္းစြာ
လုပ႐
္ ွားလာေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည္။ ထိုအရည္စက္မ်ားက
အစိင
ု ္အခဲတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာသည့္လကၡဏာမ်ား
ဝိုးတဝါးေပၚလာ၏။
ထိုျမင္ကြင္းကုိ ထန္က်န္းက ရင္းႏွီးေနပါသည္။ ထိုအရာက

ေဆးလံုးတစ္လံုး ဖဲြ႔စည္းေတာ့မည့္ ကနဦး လကၡဏာမ်ားျဖစ္၏။
သူ၏ႏွလံုးခုန္သံမ်ားကလည္း ႐ုတ္တရက္ ျမန္ဆန္လာ၏။
သူ၏ရင္ထဲတြင္လည္း အေတာ္ေလးကုိ
စိတ္လုပ႐
္ ွားလာပါသည္။ ေ႐ွာင္ယန္က သူ၏
ကုိယ္ပိုင္စြမ္းရည္ႏွင့္ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကုိ ၿပီးဆံုးေအာင္
လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု သူက လံုးဝထင္မထားခဲ့ေပ။
အျပင္ဘက္မွ ၾကည့္ေနေသာ ထန္က်န္း၏အေနႏွင့္ ဤအရာက

အလြန္အမင္းကုိ လြယ္ကူၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာ ႐ွိသည္ဟု
ထင္ႏို္င္ေသာ္လည္း ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ အေတာ္ေလးကုိ
ႀကိဳးစားထားရျခင္းျဖစ္၏။ အကယ္၍ သူ၏
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကသာ အဆင့္တူ
ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္မ်ားထက္ သာလြန္ေနျခင္းမ႐ွိလွ်င္ သူက
ဤမွ် ခက္ခဲေသာ အလုပ္တစ္ခုကုိ ၿပီးဆံုးေအာင္လုပ္ရန္
ေသခ်ာေပါက္ ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္။
ထိုသ႔ိုဆိုရာတြင္ သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္ကလည္း အားနည္းသည့္

လကၡဏာမ်ား ေပၚလာ၏။ ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏။ သူက စိတ္ဝိညာဥ္ထဲတြင္
အားနည္းလာသည့္ ခံစားမုကုိ အတင္းအၾကပ္ ဖိႏွိပ္ထားလိုက္ၿပီး
မီးေတာက္၏အပူ႐ွိန္ႏွင့္ ဖိအားကုိသာ
ဆက္လက္ထိန္းခ်ဳပ္ေန၏။ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္မီးေတာက္၏
အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ တိုက္စားမုႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား၏
ဖိႏွိပမ
္ ုတို႔ေၾကာင့္ စိမ္းနီေရာင္အရည္စက္ေလးက တျဖည္းျဖည္း
အခဲပံုစံ ေျပာင္းလဲလာသည္။
ကြင္းျပင္ႀကီးထဲတြင္ တစ္ရက္ႏွင့္ တစ္ညတိတိ ၾကာသြားသည္။

ထိုအခ်ိန္ အေတာအတြင္း ဤေနရာႀကီးတစ္ခုလံုးကလည္း
သုႆန္တစျပင္အလား တိတ္ဆိတ္ေန၏။ အသံအနည္းငယ္ပင္
ထြက္ေပၚလာျခင္း မရွိေပ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ မည္သူကမွလည္း
ထြက္မသြားၾကေပ။ အကုန္လံုးက ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚကုိသာ
စိုက္ၾကည့္ေနၾက၏။ အလြန္အမင္းကုိ ငယ္ရြယ္လြန္းလွေသာ
လူငယ္ေလးက ေနာက္ဆံုးအဆင့္ကုိ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မလား
မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူးလားဆိုတာ အကုန္လံုးက
သိခ်င္ေနၾကေလသည္။
ထိအ
ု ခ်ိန္၌ မိုးကုတ္စက္၀ိုင္းဆီမွ ေရာင္နီပ်ိဳးလာၿပီး
ေတာင္ၾကားထဲသို႔ ေရာက္လာ၏။
ေရာင္နီက်ဆင္းလာသည့္အခ်ိန္တြင္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲ႐ွိ
သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားကလည္း စတင္ လုပ္ခတ္လာပါသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚ၌ တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္ေနေသာ

ထန္က်န္းက ႐ုတ္တရက္ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္၏အလယ္ကိုၾကည့္ၿပီး အေတာ္ေလး
ဝမ္းသာသြား၏။ ေဆးမီးဖိုထဲမွ ေဆးရနံ႔တစ္ခုက
အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏွ႔လ
ံ ာပါသည္။
ဂ်ိမ္း. ဒလိန္း…
ထန္က်န္းက မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ မည္းေမွာင္ေနေသာ တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ား
ေပၚလာသည္။ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကလည္း
တိမ္တိုက္ႀကီးထဲတြင္ လုပ္႐ွားေန၏။
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေႁမြမ်ားကလည္း အသံႏွင့္အတူ
လုပ႐
္ ွားလာၾကပါသည္။
အပိုင္း (၁၀၅၅) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၅)}
ေဆးလွ်ပ္စီးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျမင္ရျခင္း
ေတာင္ၾကား၏အေပၚဘက္ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္
သိပ္သည္းလွေသာ အမည္းေရာင္ တိမ္တိုက္မ်ား စုစည္းလာ၏ ။
ယခုမွ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းက ထြက္လာသည့္ ေရာင္နီကလည္း
တိမ္တိုက္မ်ား၏တားဆီးမွုကို ခံလိုက္ရသည္ ။ တခဏအတြင္း
ေတာင္ၾကားႀကီး တစ္ခုလုံးက သိသိသာသာကို
မည္းေမွာင္လာ၏ ။ တိမ္တိုက္မ်ားထဲတြင္ ရွိေနေသာ
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးမ်ားေၾကာင့္သာ ေတာင္ၾကားႀကီးက
လင္းလက္လာပါသည္ ။
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ တိမ္တိုက္မ်ား စုလာသည့္အခ်ိန္၌

စင္ျမင့္ေပၚတြင္ ရွိေနေသာ ေဆးရနံ႔မ်ားကလည္း အထြဋ္အထိပ္
အေျခအေနကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္၏
ပတ္ပတ္လည္ရွိ စြမ္းအင္မ်ားကပင္ ထိုေဆးရနံ႔၏
ဆြဲေဆာင္မွုေၾကာင့္ အနည္းငယ္ လွုပ္ရွားလာၾက၏ ။
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္ မီးေတာက္တစ္ခုကလည္း ေဆးမီးဖိုထဲတြင္

အလြန္ျပင္းထန္စြာ ေလာင္ကၽြမ္းေနသည္ ။ လုံးဝိုင္းေသာ
စိမ္းနီေရာင္ေဆးလုံးေလးတစ္လုံးကလည္း မီးေတာက္ထဲတြင္
ျဖည္းညင္းစြာ လည္ပတ္ေန၏ ။ ထိုေဆးလုံးေလးဆီမွ
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအင္တစ္ခုက အႀကိမ္ႀကိမ္
ထြက္ေပၚေနပါသည္ ။ ထိုစြမ္းအင္မ်ားက ေဆးမီးဖို၏နံရံႏွင့္
တိုက္မိၿပီး တခၽြင္ခၽြင္ ျမည္သံမ်ားပင္ ထြက္လာေနပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ လည္ပတ္ေနေသာ

ေဆးလုံးေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူ၏ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္
မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း အျပဳံးေလးတစ္ခု ေပၚလာ၏ ။ သူ၏
မ်က္ခြံမ်ားကေတာ့ စိတ္ဝိညာဥ္ထဲမွ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္မွုေၾကာင့္

ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မွိတလ
္ ာၿပီး သူက အနည္းငယ္ မူးေဝေနသလို
ခံစားရပါသည္ ။ ယခုတစ္ႀကိမ္ ေဆးလုံးဖန္တီးမွုေၾကာင့္ သူက
အေတာ္ေလး စြမ္းအင္ကုန္ဆုံးခဲ့ရသည္ ။ အကယ္၍ သူကသာ
စိတ္ေဆာင္ေနျခင္း မရွိလွ်င္ ေအာင္ျမင္ရန္ ခက္ခဲမည္ ျဖစ္၏ ။
ထိုအခ်ိန္၌ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ရွိေနေသာ

အနက္ေရာင္တိမ္တိုက္မ်ားထဲမွ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီးတစ္ခု
ဝင္းလက္လာ၏ ။ ထိုအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္၏
ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္မ်က္ႏွာေလးက အထင္းသား ေပၚလြင္လာသည္ ။
သူ႔အေျခအေနကို ျမင္လိုက္ရသည္ႏွင့္ သူက စြမ္းအားမ်ား
ကုန္ဆုံးသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း အကုန္လုံးက သိလိုက္ၾက၏ ။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္.......
ဒီလိုအရာမ်ိဳးကို သာမန္ေက်းဇူးတင္တယ္ ဆိုတဲစ

့ ကားမ်ိဳးနဲ႔
မလုံေလာက္ပါဘူး ။ ဒီေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကိုေတာ့
ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕ တာဝန္ပဲထားလိုက္ပါ ။ မင္းက
ခဏနားလိုက္ပါဦး.. ။ ''
ထန္က်န္းက စိတ္လွုပ္ရွားေနရာမွ သတိျပန္ဝင္လာသည္ ။

သူက အေတာ္ေလးကို ႏြမ္းနယ္ေနပုံရေသာ ေရွာင္ယန္ကို
ၾကည့္ၿပီး လက္၂ ဖက္ဆုပ္ကာ ေျပာလိုက္သည္ ။
ထန္က်န္းက ထိုစကားမ်ားကို ေျပာလိုက္ၿပီး

ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို တိုက္ခိုက္ရန္ ျပင္လိုက္စဥ္
ေရွာင္ယန္၏အသံကို ၾကားလိုက္ရ၏ ။
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ့္တာဝန္ပဲ ထားလိုက္ပါ ။
''

သူက အလ်င္စလို ေျပာလိုက္၏ ။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္.....
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြက ဒီအဘိုးႀကီးကို ထိခိုက္ေအာင္

မလုပ္ႏိုင္ပါဘူး ။ စိတ္မပူပါနဲ႔...... ။ မင္းက
အခုလက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ ဒီေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို
ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ႏိုင္မွာလဲ ။ ''
"ဟုတ္တယ္..... ကၽြန္ေတာ္က ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို
ရင္မဆိုင္ႏိုင္ဘူး ။ ဒါေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကေတာ့
ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ဖို႔အတြက္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို
လိုအပ္ေနေသးတယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က မ်က္ခုံးပင့္လိုက္ၿပီး စိတ္ထဲတြင္

ေရရြတ္လိုက္မိသည္ ။
သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ လက္ကို ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ရာ

ေငြေရာင္ေတာက္ပေနေသာ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
တခဏအတြင္း ေပၚလာ၏ ။ သူက ထန္က်န္းကို ၾကည့္ၿပီး

တိုးတိုးေလး ရယ္လိုက္သည္ ။
ဒီေဆးလွ်ပ္စီးေတြက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အသုံးဝင္တယ္ ။
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ယူမသြားပါနဲ႔......။ ''
ယခင္တစ္ေခါက္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ သန္႔စင္ခဲ့ၿပီး

ေနာက္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏ အစြမ္းက သိသိသာသာ
ျမင့္တက္လာခဲ့သည္ ။ အကယ္၍ ေနာက္တစ္ႀကိမ္
သန္႔စင္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏အစြမ္းက
ထပ္မံျမင့္တက္လာႏိုင္၏ ။ ထိုအရာက
ေရွာင္ယန္၏ထိပ္တန္းတိုက္ခိုက္ေရးသမားတစ္ေယာက္
ျဖစ္သည္ ။ သူ၏အစြမ္းက ျမင့္တက္လာလွ်င္ ပို၍ ေကာင္း၏ ။
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး ေပၚလာသည့္အခါ ထန္က်န္းက

အံ့ၾသသြားသည္ ။သူ၏ မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း
အံ့အားသင့္ေနသည့္ အမူအရာမ်ား ေပၚလာ၏ ။
"႐ုပ္ေသးတစ္ခလ
ု ား.........''
ထန္က်န္း၏အျမင္အာ႐ုံမ်ားအရ သူက ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္

ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို ခ်က္ခ်င္း ခြဲျခားလိုက္ႏိုင္သည္ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ အံ့ၾသေနျခင္း မရွိေပ ။ သူက

ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ရွိေနေသာ တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားကို
ေမာ့ၾကည့္ေနရင္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေရွာင္က ဒီလိုလုပ္ခ်င္ေနမွေတာ့
မင္းရဲ႕႐ုပ္ေသးနဲ႔ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို
ရင္ဆိုင္ခြင့္ေပးလိုက္ပါမယ္ ။ တကယ္လို႔ တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ငါ့ကို
ခ်က္ခ်င္းေျပာပါ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ႐ုပ္ေသးအေပၚ
ဘာေၾကာင့္ယုံၾကည္ခ်က္ရွိေနေၾကာင္း သူမသိေသာ္လည္း
ဤေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားက ေရွာင္ယန္ကို တစ္ခုခု
လုပ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ သူကေတာ့ ၿငိမ္ေနမည္မဟုတ္ေခ် ။ ထို႔ျပင္
ေရွာင္ယန္က သူ႔ကို မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံး
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ သန္႔စင္ရန္အတြက္ ကူညီေပးခဲ့သည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ယခုလို အေသးအဖြဲကိစၥမ်ိဳးတြင္ ထန္က်န္းက
ဘာမွမေျပာေတာ့ေပ ။
ေရွာင္ယန္က အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူက

ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚကို ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ခ်ည္န
့ ဲ႔စြာ လက္ေျမွာက္ၿပီး
"သြားေတာ့......''
အမိန႔သ
္ ံထြက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
ခ်က္ခ်င္း ေလေပၚကို ခုန္တက္သြား၏ ။ သူက
ဒုံးပ်ံတစ္ခုအလား ေလထဲကို ေရာက္သြားပါသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား လင္းလက္ေတာက္ပေနေသာ
တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားကလည္း သူ၏ေခါင္းေပၚတြင္ လွုပ္ရွားေန၏ ။
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔
ေလထဲတြင္ ရပ္ေနႏိုင္ေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
ထန္က်န္းက ပို၍အံ့ၾသသြားသည္ ။ သူက ရင္ထဲတြင္လည္း
ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိ၏ ။ သူက ထိုလူငယ္ေလး၏အစြမ္းကို
လုံးဝနားမလည္ႏိုင္ေၾကာင္း ဝန္ခံလိုက္ရပါသည္ ။ ထိုလူငယ္က
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ကို ပိုင္ဆိုင္ထား႐ုံတင္မက
ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုတြင္လည္း အလြန္ထူးခၽြန္
ထက္ျမက္လြန္းသည္ ။ ယခုသူက
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ႏွင့္ ယွဥ္ႏိုင္သည့္
႐ုပ္ေသးတစ္ခုကိုပင္ ထုတ္ႏိုင္ေသး၏ ။
ထိုအရာမ်ားအားလုံးေၾကာင့္ သူ၏ရင္ထဲတြင္ ေရွာင္ယန္က

ပို၍ပင္ ထူးျခားဆန္းၾကယ္လာပါသည္ ။
တစ္ဖက္ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္တြင္ ရွိေနေသာ
လူမ်ားအားလုံးကလည္း ေျပာင္းလဲမွုမ်ားအားလုံးကို
ျမင္လိုက္ၾကသည္ ။ အထူးသျဖင့္ ေရွာင္ယန္
ေခၚထုတ္လိုက္သည့္ ေငြေရာင္လူရိပ္က ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚသို႔
ပ်ံသန္းသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ျဖစ္၏ ။ သူတို႔အားလုံးက
အံ့ၾသမင္သက္သြားၾကသည္ ။ ႐ုပ္ေသးတစ္ခုက
အသက္စြမ္းအားမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားျခင္း မရွိသည့္အတြက္
အျမင္အာ႐ုံစူးရွသူမ်ားကေတာ့ စစ္ေဆးလိုက္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္း
သိသြားၾက၏ ။
"တကယ္ကို ႐ုပ္ေသးတစ္႐ုပ္ပါလား... ။ ယန္ေရွာင္က
ဒီ႐ုပ္ေသးနဲ႔ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို တားဆီးခ်င္ေနတာလား

။ အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္ ေဆးလုံးတစ္လုံးေၾကာင့္ ေပၚလာတဲ့
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြက ကေလးကစားစရာ မဟုတ္ဘူး ။
ၾကယ္ ၅ ပြင့္နဲ႔အထက္ သိုင္းအင္ပါယာေတြကေတာင္

တားဆီးႏိုင္႐ုံေလးပဲရွိတယ္ ။ ဒီ႐ုပ္ေသးက ရင္ဆိုင္ႏိုငပ
္ ါ့မလား ။
''
အကုန္လုံးက နားမလည္ႏိုင္ျဖစ္ေနၾကသည္ ။ သို႔ရာတြင္

ေရွာင္ယန္၏ စြမ္းေဆာင္ရည္ေၾကာင့္ မည္သူကမွ သူ႔ကို
အထင္မေသးရဲၾကေပ ။ သူတို႔အားလုံးထက္ အေတာ္ေလးကို
ငယ္ရြယ္ေသာ ဤလူငယ္ေလးက သူတို႔ လုံးဝမယွဥ္ႏိုင္သည့္
စြမ္းရည္မ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားေၾကာင္း သူတို႔အားလုံးက
သိေနၾကသည္ ။ ထိုအရာကို သူတို႔လို
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ႀကီးမ်ားက လက္ခံရန္ ခက္ခဲေနေသာ္လည္း
အမွန္တရားသာ ျဖစ္၏ ။ သူတို႔က မည္မွ်ပင္ ခက္ခဲေနေစကာမူ
လက္ခံရပါလိမ့္မည္ ။
သို႔ရာတြင္ သူတို႔ပင္ ထိုအေတြးမ်ိဳး ရွိေနသည္မဟုတ္ေခ် ။

ေျမကြက္လပ္၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္ ရွိေနေသာ
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားကလည္း ေရွာင္ယန္၏
အျပဳအမူကို နားမလည္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾက၏ ။ အကယ္၍

ေရွာင္ယန္က စြမ္းအားျပည့္ျပည့္ဝဝ ရွိေနမည္ဆုလ
ိ ွ်င္ေတာ့
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္သည္ဟု
ယုံၾကည္ေပးႏိုင္ပါေသးသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ယခုေတာ့
သူ၏စြမ္းအားမ်ားက လုံးဝကို ကုန္ဆုံးေန၏ ။
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရန္မေျပာႏွင့္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ သာမန္တပည့္တစ္ေယာက္ကပင္ သူ႔ကို
အလြယ္တကူ အႏိုင္ရႏိုင္ပါသည္ ။
"အေဖက ဘာေတြစဥ္းစားေနတာလဲ.... ။ အဲဒီ႐ုပ္ေသးက
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္ေပမယ့္ သူနဲ႔

ယန္ေရွာင္က ဆက္သြယ္ေနတာ ။ တကယ္လို႔ ႐ုပ္ေသးကသာ
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားမယ္ဆိုလွ်င္
ယန္ေရွာင္ကလည္း ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္တယ္ ။
သူရဲ႕လက္ရွိအေျခအေနအရဆိုရင္ သူက အဲဒီလိုထိခိုက္မွုကို
ခံႏိုင္ဖို႔ အရမ္းခက္တယ္ ။ ''

ထန္ဟိုအာက ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ ရွိေနေသာ

ေငြေရာင္႐ုပ္ေသးကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္ ။
သူမက ရင္ထဲတြင္ တိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္၏ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ပတ္ပတ္လည္တြင္ သံသယဝင္သလို

ၾကည့္ေနသည့္ မ်က္လုံးမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ေပ ။ သူက
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ အစြမ္းကုန္
လင္းလက္ေတာက္ပေနေသာ တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားကိုသာ
စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိုးၿခိမ္းသံမ်ားကလည္း ဆက္
တိုက္ ထြက္ေပၚလာေနပါသည္ ။
“ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက ေဟာဒီေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းကို
စုပ္ယူၿပီးသြားရင္ ဘယ္လိုအဆင့္ထိ ျမင့္တက္လာမလဲ
သိခ်င္ေနၿပီ ။ ''
ေရွာင္ယန္က တစ္ေယာက္တည္း ေရရြတ္လိုက္၏ ။

ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို လူသားအဆင့္ ၊ ေျမႀကီးအဆင့္ ၊

ေကာင္းကင္အဆင့္ ဟူ၍ ၃ မ်ိဳး ခြဲျခားႏိုင္သည္ ။ ႐ုပ္ေသးကို
ကနဦးသန္႔စင္ခဲ့သည့္အခ်ိန္က အနိမ့္ဆုံး လူသားအဆင့္ႏွင့္
ေျမႀကီးအဆင့္တို႔၏ ၾကားထဲတြင္ ရွိေန၏ ။ သို႔ရာတြင္
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းႏွင့္ တစ္ႀကိမ္သန္႔စင္လိုက္ၿပီးေနာက္
ေျမႀကီးအဆင့္ကို ခုန္တက္သြားခဲ့သည္ ။ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
ၾကယ္ ၅ ပြင့္ ၊ ၾကယ္ ၆ ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကို
တိုက္ခိုက္ႏိုင္၏ ။ အကယ္၍ အဆင့္အျမင့္ဆုံး
ေကာင္းကင္နတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးသာဆိုလွ်င္ သိုင္းဝိဇၨာတစ္
ေယာက္ကိုပင္ ရင္ဆိုင္ႏိုင္စြမ္း ရွိႏိုင္ပါသည္ ။
"သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ ႐ုပ္ေသး.......''
ထိုအေၾကာင္းအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္စဥ္ ေရွာင္ယန္၏ ရင္ထဲ၌

သိသိသာသာကို လွုပ္ရွားလာ၏ ။ သို႔ရာတြင္ သူက
တျဖည္းျဖည္းျပန္၍ တည္ၿငိမ္သြားပါသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ အရာက
ျဖည္းညင္းစြာသာ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္၏ ။
"ဝုန္း......ဂ်ိန္း......''
ေရွာင္ယန္က စိတ္ထဲတြင္ ေတြးေနစဥ္ ေကာင္းႀကီးေပၚမွ

မိုးၿခိမ္းသံႀကီးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီးတစ္ခုကလည္း ေငြေရာင္စပါးအံုးေႁမြႀကီး
တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ တိမ္တက
ို ္မ်ားထဲမွ ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ထို႔
ေနာက္ ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ရွိေနေသာ ေဆးမီးဖိုဆီသို႔
အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္လာ၏ ။
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္း ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္က

စိတ္ထဲမွ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္ ။ ထိုအခါ
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ရွိေနေသာ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
ခ်က္ခ်င္း လွုပ္ရွားလိုက္၏ ။ သူက
ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးေပၚတြင္ ေပၚလာၿပီး လက္၂
ဖက္ဆန္႔ကာ ခံလိုက္သည့္အတြက္ ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းက

သူ၏ ခႏၶာကိုယ္ကို အရွိန္ျပင္းစြာ ထိခိုက္သြားသည္ ။
"ဝုန္း.......''
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေၾကာင့္ ႐ုပ္ေသး၏ခႏၶာကိုယ္ေပၚမွ အသံတစ္ခု

ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ထိုအသံေၾကာင့္ အကုန္လုံးက
ရင္ထဲတြင္လည္္း လွုပ္ရွားသြား၏ ။
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေၾကာင့္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏
ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ၁၀မီတာခန္႔ အကြာအထိ လြင့္သြားသည္ ။
ထိုေနရာကို ေရာက္မွ တည္ၿငိမ္သြားေပသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္

မ်ားျပားလြန္းလွေသာ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေလးမ်ားက ႐ုပ္ေသး၏
ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ဝင္ေရာက္သြားပါသည္ ။
အကယ္၍ သာမန္လူတစ္ေယာက္သာဆိုလွ်င္ အေရျပားက
စုတ္ျပတ္သြားသည္မွာ ၾကာေလာက္ပါၿပီ ။ သို႔ရာတြင္
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကေတာ့ ဘာမွ ခံစားမိပုံမရေခ် ။

သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကလည္း လွ်ပ္စီးေၾကာင္းဝင္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္
တျဖည္းျဖည္း ပို၍ အစြမ္းထက္လာပံုရ၏ ။
"သူက တကယ္ပဲ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းထဲက စြမ္းအားေတြကို
စုပ္ယူေနတာလား....''
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္း၏ တိုကခ
္ ိုက္မုကို ခံလိုက္ရေသာ္လည္း
အဆင္ေျပေသးေသာ ႐ုပ္ေသးကို ထန္က်န္းက
စိုက္ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ ထို႐ုပ္ေသးက လွ်ပ္စီးစြမ္းအားမ်ားကို
အမွန္တကယ္ပင္ စုပ္ယူေနခဲ့၏ ။ ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ
ထန္က်န္းက အေတာ္ေလးကို အံ့ၾသသြားမိပါသည္ ။
"ဂ်ိန္း....ဒလိန္း...ဝုန္း...''
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက လွ်ပ္စီးေၾကာင္းတစ္ခုကို အလြယ္တကူ

ခုခံလိုက္ၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ရွိေနေသာ
အနက္ေရာင္တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားက ျပင္းျပင္းထန္ထန္
လွုပ္ရွားလာသည္ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ ပို၍အစြမ္းထက္ေသာ
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းတစ္ခုက တိမ္တိုက္ႀကီးထဲမွ က်ဆင္းလာျပန္၏ ။
က်ယ္ေလာင္သည့္ အသံႀကီးမ်ားလည္း
ထြက္ေပၚလာျပန္ပါသည္ ။
"ဂ်ိန္း ...ဂ်ိန္း....ဂ်ိန္း....''
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီး ၃ခုႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္

ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကေတာ့ ေရွာင္ယန္၏ထိန္းခ်ဳပ္မွုႏွင့္
အနည္းငယ္ပင္ ေတြေဝေနျခင္းမရွိေပ ။ ထိုအရာက
လွ်ပ္စီးတိုင္ႀကီးတစ္ခုကဲ့သို႔ လွ်ပ္စီးေၾကာင္း ၃ ခုစလုံးကို
ခုခံလိုက္၏ ။ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီး ၃ ခု၏ တိုက္ခိုက္မွုေၾကာင့္
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက ေျမထဲသို႔ ကၽြံဝင္သြားသည္ ။
သူ၏ ေျခေထာက္ ၂ ဖက္ကလည္း မာေက်ာေသာ

ေက်ာက္ေျမျပင္ထဲသို႔ နစ္ဝင္သြား၏ ။ သို႔ရာတြင္
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား ကုန္သြားသည္ႏွင့္ သူက ခ်က္ခ်င္း
ျပန္ထလာသည္ ။ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကလည္း
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ဝင္းလက္ေတာက္ပေနၿပီး
လုံးဝ႐ံုးနိမ့္ျခင္းမရွိသည့္ စစ္နတ္ဘုရားတစ္ပါးကဲ့သို႔
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကေတာ့
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏ေခါင္းမာမွုေၾကာင့္ ပို၍
ေဒါသထြက္လာပုံရသည္ ။ ထိုအရာက အနက္ေရာင္
တိမ္တိုက္ႀကီးထဲမွ ေန၍ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီးမ်ားကို
ဆက္တိုက္ဆိုသလို ပစ္လႊတ္ေန၏ ။ ထိုလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားက
စက္ေသနတ္တစ္ခုအလား ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏ခႏၶာကိုယ္ကို
တိုက္ခိုက္ေၾကပါသည္ ။
ထိုကဲ့သို႔ ျမင္ကြင္းမ်ိဳးေၾကာင့္ ၾကည့္ေနသည့္သူမ်ားကပင္

အသက္႐ွုရပ္သြားေတာ့မလို ထင္မွတ္ရ၏ ။ ေရွာင္ယန္ကေတာ့
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို
ဆက္တိုက္ရင္ဆိုင္ေနေသာ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို
ၾကည့္လိုက္မိသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏အစြမ္းက တျဖည္းျဖည္း
ျမင့္တက္လာသည္ကို ခံစားမိသည့္အခါ သူက ေက်နပ္စြာ
ျပဳံးလိုက္မိ၏ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို
သန္႔စင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
မည္မွ်အစြမ္းထက္လာႏိုင္ေၾကာင္း သူက သိခ်င္ေနပါသည္ ။
ထိုအရာကို စဥ္းစားမိလိုက္သည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏ရင္ထဲ၌
အေတာ္ေလးကို စိတ္လွုပ္ရွားလာမိ၏ ။

အပိုင္း (၁၀၅၆) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၆)}
ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ေဆးလံုးသန္႔စင္မု
အနက္ေရာင္တိမ္တိုက္မ်ား လႊမ္းျခံဳေနေသာ
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားက
က်ဆင္းလာေနသည္ ။ သူတို႔က ေကာင္းကင္ႀကီး၏ ေနရာအႏွံ႔မွ
က်ဆင္းလာျခင္းျဖစ္၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလံုးကလည္း အနည္းငယ္
လုပ႐
္ ွားသြားသည္ ။ ဆက္တိုက္က်ဆင္းလာေသာ ေငြေရာင္
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ မည္းေမွာင္ေနသည့္
ေတာင္ၾကားႀကီးကပင္ လင္းလက္ေတာက္ပေနပါသည္ ။
က်ယ္ေလာင္သည့္အသံမ်ားကလည္း ေတာင္ၾကားတစ္ခုလံုးတြင္
ပဲ့တင္ထပ္ေန၏ ။
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားက ပတ္ပတ္လည္မွ
က်ဆင္းလာေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ေငြေရာင္လူရိပ္တစ္ခုကလည္း
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ လြင့္ေမ်ာေနသည္ ။ သူက
ပတ္ပတ္လည္မွ ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားအားလံုးကို
ဆြဲေဆာင္ေနသလို ထင္မွတ္ရ၏။
"ဝုန္း....ဝုန္း.....ဝုန္း....''
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ က်ဆင္းလာေသာ
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ေငြေရာင္လူရိပ္ကေတာ့
ဆက္တိုက္က်လာေန၏ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားထဲ၌ ျပင္းထန္ေသာ စြမ္းအားမ်ား
ပါဝင္ေနပံုရသည္ ။ သူတို႔ႏွစ္ခု ရင္ဆိုင္လိုက္သည့္ေနရာမွ
က်ယ္ေလာင္သည့္ အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာေနသည့္အတြက္
တစ္ျခားသူမ်ားကလည္း ေခါင္းထဲတြင္ ထံုက်င္လာသလို
ခံစားေနရ၏ ။ အကယ္၍ သာမန္လူကသာ ထိုကဲ့သို႔
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ရမည္ဆိုလွ်င္
မည္းတူးၿပီး ျပာက်သြားႏိုင္ေပသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ

ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို စူးစူးနစ္နစ္ စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။
သူတ႔ႏ
ို ွစ္ေယာက္၏ ဆက္သြယ္မုေၾကာင့္ လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား
ၾကားထဲတြင္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏အစြမ္းက တျဖည္ျဖည္း ပို၍
ျမင့္တက္လာေၾကာင္း သူက ခံစားမိေနသည္ ။
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက ဒိုသိုင္းပညာမ်ားကို အသံုးမျပဳႏိုင္ေပ ။

သိ႔ရ
ု ာတြင္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို
ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ ။ ထိုခႏၶာကိုယ္က
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားျခင္း မ႐ွိ႐ံုသာမက
လွ်ပ္စီးစြမ္းအားမ်ားကို စုပ္ယူၿပီးတျဖည္းျဖည္း
ပို၍အစြမ္းထက္လာသည္ ။
"အဆင့္ (၇) အဆင့္ျမင့္ ေဆးလံုးတစ္လံုးကေန ျဖစ္ေပၚလာတဲ့
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြက တကယ္ကို အစြမ္းထက္တာပဲ ။

ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးရဲ႕အစြမ္းနဲ႔ေတာင္ ကာကြယ္ႏိုင္႐ံုပဲ ႐ွိတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက လွ်ပ္စီးေၾကာင္းထဲမွာ ႐ွိေနတဲ့
စြမ္းအားေတြကို စုပ္ယူႏိုင္တာ ကံေကာင္းသြားတယ္ ။
မဟုတ္ရင္ သူက နာက်င္မုကို မခံစားႏိုင္ေပမယ့္ ဒီေလာက္
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး တိုက္ခိုက္တဲ့ဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္
႐ွိမွာ မဟုတ္ဘူး ''
ေရွာင္ယန္က အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည့္တိုင္ေအာင္
ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္း မ႐ွိေသာ အနက္ေရာင္တိမ္တိုက္မ်ားကို
ေမာ့ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ေခါင္းခါၿပီး
တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္မိ၏ ။
"ဒါေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္ ၿပီးေတာ့မွာပါ ။
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြ က်လာတဲ့အရွိန္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို
ေလ်ာ့က်လာၿပီ ။ ..”
“တကယ္ကို ထူးဆန္းတဲ့ ႐ုပ္ေသးပါလား ။ ဒီ႐ုပ္ေသးရဲ႕
တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္ တစ္ခုတည္းကတင္ ၾကယ္ (၇)ပြင့္

သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ထက္ နိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့
ၾကည့္ရတာ ဒီ႐ုပ္ေသးက လွ်ပ္စီးစြမ္းအားေတြကို စုပ္ယူၿပီး
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အစြမ္းထက္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တာပဲ ။ ဒီလို
ဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြ
စုပ္ယူႏိုင္တာနဲ႔ သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္ကေတာင္ ဒီ႐ုပ္ေသးကို
ဘာမွလုပ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး''
ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္ကိုပင္
ထိခိုက္ျခင္း မ႐ွိသည့္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို ၾကည့္ၿပီး
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ ထန္က်န္းက
အေတာ္ေလး အံ့ၾသေနမိ၏ ။ သူက ထိုကဲ့သို႔ ႐ုပ္ေသးမ်ိဳးကို

႐ွား႐ွားပါးပါး ျမင္ဖူးျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ။
"ယန္ေ႐ွာင္က ဒီ႐ုပ္ေသးတစ္ခုတည္းကို အားကိုးၿပီး
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ တကယ္ကို

ထင္မထားခဲ့တာပဲ ။ ဒီလူငယ္ေလးက ဆက္တိုက္ကို
အံ့ၾသစရာေတြ လုပ္ျပေနတယ္ ''
ထန္က်န္းက ရင္ထဲတြင္ တိုးတိုးေလး သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚရွိ
ေၾကာက္စရာေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားက တျဖည္းျဖည္း
အဆံုးသတ္လာေၾကာင္း သူက သတိထားလိုက္မိ၏ ။
အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ထိုကဲ့သို႔ အေတြးမ်ိဳး ႐ွိေနၾကပါသည္ ။

အဆင့္ (၇) ေဆးလံုးတစ္လံုးမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား၏အစြမ္းကို အကုန္လံုးက
သိထားၾကသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္႐ွိေသာ ေဆးလံုးတစ္လံုး
ေမြးဖြားလာသည့္အခ်ိန္၌ ထြက္ေပၚလာသည့္
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းကို သိုင္းအင္ပါယာမ်ားက
ပူးေပါင္းကာကြယ္ရပါသည္ ။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ေပါင္းမ်ားစြာ
ေခါင္းကိုက္ေနခဲ့ရသည့္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းကို
ေ႐ွာင္ယန္၏႐ုပ္ေသးက အလြယ္တကူ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့၏ ။
ထိုအရာေၾကာင့္္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မယံုၾကည္ႏိုင္သလို
ခံစားမိၾကသည္ ။ အကယ္၍ ဤသတင္းသာ
ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားမည္ဆိုလွ်င္ တစ္ခ်ိဳ႕ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ဂု႐ုမ်ားကပင္
အလြန္အမင္း စိတ္ဝင္စားႏိုင္၏ ။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ
ဤကဲ့သ႔ို ထူးဆန္းေသာ ႐ုပ္ေသးကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ႏွင့္
ေဆးလံုးသန္႔စင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို
စိုးရိမ္စရာမလိေ
ု တာ့ေပ ။
အကုန္လံုးက စဥ္းစားေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ ေနာက္ထပ္

က်ယ္ေလာင္သည့္ အသံႀကီးတစ္ခု ထြက္ေပၚလာျပန္၏ ။
(၅)ေပခန္႔ ႀကီးမားေသာ ေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီးကလည္း

ေငြေရာင္နဂါးႀကီးတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ ေကာင္းကင္ေပၚမွ
က်ဆင္းလာသည္ ။ ထိုအရာက ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို
ၾကမ္းတမ္းရက္စက္စြာ တိုက္ခိုက္လိုက္၏ ။
"ဝုန္း….''
ထိုအစြမ္းထက္တိုက္ခိုက္မုေၾကာင့္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
အ႐ွိန္ျပင္းစြာ ျပဳတ္က်လာ၏ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္
ေျမကြက္လပ္ထဲသ႔ို ျပဳတ္က်လာပါသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ေျမကြက္လပ္ေပၚ၌ ေပ (၁၀၀)ခန္႔ ႀကီးမားေသာ
တြင္းေပါက္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္သြားၿပီး ေက်ာက္တံုးအပိုင္းအစမ်ားက
လြင့္ပ်ံလာ၏ ။ လက္ေမာင္းအရြယ္အစားခန္႔႐ွိေသာ
အက္ကြဲေၾကာင္းႀကီးမ်ားကလည္း ပင့္ကူအိမ္မ်ားကဲ့သ႔ို
လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာပါသည္ ။
႐ုတ္တရက္ထင္မွတ္မထားသည့္ အေျပာင္းအလဲေၾကာင့္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားကလည္း
ထိခိုက္မွာစိုးမည့္အလား အေလာတႀကီး ဆုတ္ခြာသြားၾကသည္
။ သူတို႔က ဧရာမတြင္းေပါက္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး
ပင့္သက္႐ုိက္လိုက္မိၾက၏ ။
ထိုေငြေရာင္လွ်ပ္စီးေၾကာင္းႀကီး က်ဆင္းလာၿပီးေနာက္
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ အနက္ေရာင္တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားကေတာ့
လုပ႐
္ ွားမုမ်ား တျဖည္းျဖည္း ရပ္တန္႔သြားသည္ ။ ထို႔ေနာက္
လ်င္ျမန္စြာ ပါးလ်သြား၏ ။
ေနေရာင္ျခည္မ်ားကလည္း မည္းေမွာင္ေနေသာ
တိမ္တိုက္ႀကီးမ်ားကို ထိုးေဖာက္လာၿပီး မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေပၚသို႔
က်ဆင္းလာ၏ ။ ေနေရာင္ျခည္က က်ဆင္းလာသည့္အတြက္
ေတာင္ၾကားထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ အေမွာင္ထုကလည္း လွ်င္ျမန္စြာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား၏အစြမ္းကလည္း တျဖည္းျဖည္း
ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့၏ ။
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္မွသာ အကုန္လံုးက
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိၾကသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူတ႔ိုက
တြင္းေပါက္ႀကီးထဲကို ၾကည့္ၿပီး အခ်င္းခ်င္း
လွညၾ့္ ကည့္လိုက္မိၾကသည္ ။ ႐ုပ္ေသးက မ်ားျပားေသာ
လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားစြာကို ရင္ဆိုင္ၿပီးေနာက္ဆံုးတြင္
က်႐ံုးခဲ့ျခင္းေပေလာ ။
"မိတ္ေဆြေလး ယန္ေ႐ွာင္..
အဆင္ေျပရဲ႕လား …''
ေနာက္ဆံုးထြက္ေပၚလာသည့္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင့္
ထန္က်န္းကလည္း ထိတ္လန္႔သြားသည္ ။ သူက
ေအာက္ဘက္တြင္ ႐ွိေနေသာ တြင္းေပါက္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး

ေ႐ွာင္ယန္ကို အလ်င္စလို ေမးလိုက္၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္၏အမူအရာကေတာ့ စာရြက္ျဖဴတစ္ရြက္အလား
ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္ေနပါသည္ ။ သူက လက္ကာျပလိုက္ၿပီး
ခ်ည့္နဲ႔စြာ ရယ္လိုက္မိ၏ ။
စိတ္မပူပါနဲ႔ …''
ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္ယန္က လက္ထဲတြင္

တံဆိပ္မ်ားကို ေျပာင္းလဲလိုက္သည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္
တြင္းေပါက္ႀကီးထဲမွ အသံတိုးတိုး ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ေငြေရာင္လူရိပ္တစ္ခုကလည္း လ်င္ျမန္စြာ ပ်ံသန္းလာၿပီး
ေက်ာက္တံုးစင္ျမင့္ႀကီးေပၚတြင္ တည္ၿငိမ္စြာ ဆင္းသက္လိုက္၏
။ ေ႐ွာင္ယန္က သူ႔ေ႐ွ႕တြင္ ႐ွိေနေသာ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို
စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ သန္႔စင္ၿပီးေနာက္

႐ုပ္ေသး၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ ေငြေရာင္မ်ားက
သိသိသာသာကို သန္႔စင္လာ၏ ။ ထို႐ုပ္ေသးက သန္႔စင္ေသာ
ေငြမ်ားႏွင့္ ဖန္တီးထားသလို ထင္မွတ္ရၿပီး အလြန္အမင္းကို
လွပလြန္းလွသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို လက္ႏွင့္

ပြတ္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခါ အေရျပားက အလြန္အမင္း
မာေက်ာသလို ခံစားေနရသည္ ။ သို႔ရာတြင္
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္
ေရႊေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုမွ မျမင္ရသည့္အတြက္ သူက
စိတ္ပ်က္သြားမိ၏ ။
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ လူသားဟူ၍

အဆင့္ (၃)ဆင့္ ခြဲျခားထား၏ ။ ထိုအရာမ်ားကိုလည္း သူတို႔၏
မ်က္ႏွာျပင္အေရာင္မ်ားအတိုင္း ခြဲျခားႏိုင္ပါသည္ ။
လူသားအဆင့္ ႐ုပ္ေသးက ေၾကးနီေရာင္ျဖစ္ၿပီး ၊

ေျမအဆင့္႐ုပ္ေသးကေတာ့ ေငြေရာင္ျဖစ္သည္ ။
ေကာင္းကင္အဆင့္ကေတာ့ ေရႊေရာင္ျဖစ္၏ ။ လက္႐ွိအခ်ိန္တြင္
နတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက ေငြေရာင္ ေတာက္ပေနပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သူက ေျမအဆင့္သာ ႐ွိေနေသး၏ ။ သူက ေရႊေရာင္ကို
ေျပာင္းလဲသြားသည့္အခ်ိန္မွသာ ေကာင္းကင္နတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးဟု
ေခၚဆိုႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။
႐ုပ္ေသးက ေရႊေရာင္ေျပာင္းလဲျခင္း မ႐ွိေသာ္လည္း

ယခုတစ္ႀကိမ္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ သန္႔စင္ၿပီးေနာက္
ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏အစြမ္းက ျမင့္တက္လာေၾကာင္း
ေရွာင္ယန္က သတိထားမိသည္ ။ သူ၏ခန္႔မွန္းခ်က္အရဆိုလွ်င္
လက္႐ွိေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက ေဖးရန္တို႔အဆင့္
မေကာင္းဆိုးဝါးအိုႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္ပင္
ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္း႐ွိေနပါသည္ ။ သူက တစ္ဖက္လူကို
အႏိုင္မရႏိုင္ေသာ္လည္း အနည္းဆံုးေတာ့ ေဖးရန္က
ယခင္တုန္းကကဲ့သို႔ အႏၱရာယ္မေပးႏိုင္ေတာ့ေပ ။
"ၾကည့္ရတာ ေကာင္းကင္အဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔အတြက္
ေတာ္ေတာ္ေလးကို ခက္တယ္ထင္တယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္က တိုးတိုးေလး သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။
သူက ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲသို႔ သိမ္းရန္

ျပင္လိုက္စဥ္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ႐ုတ္တရက္
တုန္ယင္သြားသည္ ။ သူက ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏
မ်က္တြင္းထဲကို စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထိုေနရာတြင္
ေရႊေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ဝိုးတိုးဝါးတား
ျမင္လိုက္ရေပသည္ ။
"ေရႊေရာင္ပါလား… ''
ထိုေရႊေရာင္အလင္းတန္းေလးက အလြန္အမင္းကို
အားနည္းေသာ္လည္း နတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏မ်က္လံုးထဲတြင္ေတာ့
သိသိသာသာကို ထူးျခားလြန္းလွသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္
ေ႐ွာင္ယန္က သတိထားမိျခင္း ျဖစ္၏ ။
ေရႊေရာင္အလင္းစေလးကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္၏
ရင္ထဲတြင္လည္း အနည္းငယ္ စိတ္လုပ္႐ွားလာ၏ ။
ထိုေရႊေရာင္အလင္းတန္းေလးက အလြန္အမင္းကို
ေသးငယ္လြန္းလွသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
အဆင့္တက္လာႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည့္အတြက္
သူက အလြန္အမင္းကို စိတ္လုပ္႐ွားေန၏ ။ ဤနည္းလမ္းက
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ား၏ အစြမ္းႏွင့္
နတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏ခႏၶာကိုယ္ကို သန္႔စင္ႏိုင္ၿပီး တျဖည္းျဖည္း
တိုးတက္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ႐ွိပါသည္ ။
"ၾကည့္ရတာ ငါက ေနာက္ပိုင္းက်ရင္
ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းေတြကို ရွာၿပီး နတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို

အဆင့္တက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္ ။ တကယ္လို႔ အဲဒါေတြကို

စုပ္ယူၿပီး ႐ုပ္ေသးက ေကာင္းကင္အဆင့္ကို
ေရာက္သြားမယ္ဆိုရင္ ငါ့အတြက္ အေတာ္ေလး
အကူအညိီေပးႏိုင္လိမ့္မယ္ ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါက
အမွနတ
္ ကယ္ ဝွက္ဖဲတစ္ခ်ပ္ပဲေလ ။ ၿပီးေတာ့ ငါ့ကို
ဘယ္ေတာ့မွလည္း သစၥာေဖာက္မွာ မဟုတ္ဘူး ''
ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ စိတ္လုပ္႐ွားမွုမ်ားကို

ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္သည္ ။
စိတ္ထဲတြင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးေနာက္ ေ႐ွာင္ယန္က

လက္ႏွစ္ဖက္ကို လက္ေျမွာက္လိုက္၏ ။ ထိုအခါ သူ႔ေ႐ွ႕တြင္
႐ွိေနေသာ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲသို႔
ျပန္ေရာက္သြားပါသည္ ။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ေဆးမီးဖို၏
အတြင္းထဲကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါသည္ ။ ထိုေနရာတြင္
စိမ္းနီေရာင္ေဆးလံုးေလးတစ္လံုးက လည္ပတ္ေနသည္ ။
ထိုေဆးလံုးေလးဆီမွ သိပ္သည္းလြန္းလွေသာ
ေဆးရနံ႔မ်ားကလည္း ပ်ံ႕ႏွ႔လ
ံ ာသည့္အတြက္ အေတာ္ေလးကို
သက္ေတာင့္သက္သာ ခံစားရ၏ ။
" ဒါက မီးလွ်ံေဗာဓိတပၸေဆးလံုးလား… ''
ေ႐ွာင္ယန္က ေဆးမီးဖိုထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ စိမ္းနီ

ေရာင္ေဆးလံုးေလးကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ျပံဳးလိုက္သည္ ။
သူက လက္ေဖ်ာက္တီးလိုက္ရာ ေဆးမီးဖို၏အဖံုးက ပြင့္သြား၏
။ ထိုအခ်ိန္တြင္ စိမ္းနီေရာင္ အလင္းတန္းေလးက
အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ ထြကလ
္ ာသည္ ။ ထိုအရာက
ရပ္တန္႔ေနျခင္းမ႐ွိဘဲ ထြက္ေျပးရန္ ႀကိဳးစားလိုက္သည့္အလား
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚသို႔ ပ်ံသန္းသြားသည္ ။
ဒီတာဝန္ကိုေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ကိုပဲ ေပးလိုက္လို႔ရမလား''

ေ႐ွာင္ယန္က ထြက္ေျပးရန္ ႀကိဳးစားေနသည့္ ေဆးလံုးကို ျပံဳး၍

ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ဤကဲ့သို႔ အဆင့္ကို ေရာက္ေနေသာ
ေဆးလံုးက ဝိညာဥ္စြမ္းအားတစ္ခ်ိဳ႕ ကိန္းေအာင္းေနမည္ဟု
သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက အႏၱရာယ္ကို
ေ႐ွာင္႐ွားရန္ နားလည္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ေဆးမီးဖိုထဲမွ
ထြကလ
္ ာသည္ႏွင့္ ထြက္ေျပးရန္ ႀကိဳးစားလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္
။
ေ႐ွာင္ယန္၏ စကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက အားရပါးရ

ရယ္လိုက္၏ ။ သူက ေခါင္းညိတ္ၿပီး လက္ဝါးျဖန္႔လိုက္ရာ
မီးလွ်ံေဗာဓိတပၸေဆးလံုး ပ်ံသြားေသာ ေလဟာနယ္က
ခဲသြားသလို ထင္မွတ္ရ၏ ။ အထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ
ေဆးလံုးေလးကလည္း ေလဟာနယ္ႏွင့္ တိုက္မိၿပီး
ျပန္ကန္လာပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ထန္က်န္းက အက်ႌလက္ကို
ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ရာ ဆြဲငင္အားတစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္ ။
သူက မီးလွ်ံေဗာဓိတပၸေဆးလံုးေလးကို အလြယ္တကူ

ျပန္ယူလိုက္ၿပီးေနာက္ ထိပ္တန္းအဆင့္
ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းတစ္လံုးကို လ်င္ျမန္စြာ ထုတ္လိုက္သည္ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ထြက္ေျပးရန္ ႀကိဳးစားေနသည့္
စိမ္းနီေရာင္ေဆးလံုးေလးကို ပုလင္းထဲသို႔ ပစ္ထည့္လိုက္၏ ။
လက္ထဲတြင္ ေက်ာက္စိမ္းပုလင္းေလးကို ကိုင္ထားရင္း

ထန္က်န္းက စိတ္သက္သာရာရစြာ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။
ယခုမွ သူလည္း ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးႀကီး က်သြားသလို ထင္မွတ္ရ၏ ။
သူက အေတာ္ေလးကို တည္ၿငိမ္စြာႏွင့္ ေ႐ွာင္ယန္ဘက္သို႔
လွညလ
့္ ာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ကာ ေလးေလးနက္နက္
"မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္..
ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ ။ ဒီအဘိုးႀကီးက ဒီေက်းဇူးကို
အၿမဲတမ္း သတိရေနမွာပါ ''

"ကြၽန္ေတာ္က တာဝန္႐ွိတဲ့အတိုင္း လုပ္လိုက္တာပါပဲ''
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းခါျပလိုက္သည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္

သူ၏စိတ္ဝိညာဥ္ထဲမွ အလြန္ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ေသာ
ခံစားမုတစ္ခုက ႐ုတ္တရက္ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။ သူ႔ေ႐ွ႕တြင္
႐ွိေနေသာ နယ္ေျမႀကီးက မည္းေမွာင္သြားသလို ထင္မွတ္ရၿပီး
သူကလည္း ေက်ာက္တံုးထိုင္ခံုေပၚတြင္
ေခါင္းငိုက္စိုက္က်သြားပါသည္ ။
"အဆင့္ (၇)ေဆးလံုးတစ္လံုးက တကယ္ကို သန္႔စင္ဖို႔
မလြယ္တာပဲ ''
ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္မိၿပီး

သတိလစ္သြားေတာ့၏ ။

အပိုင္း (၁၀၅၇) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၇)}
ယင္ယန္အသက္ စိတ္ဝိညာဥ္ေဆးလုံး
ေရွာင္ယန္က သတိလစ္ေနရာမွ ႏိုးလာသည့္အခ်ိန္တြင္

ႏူးညံ့သည့္အိပ္ရာတစ္ခုေပၚတြင္ ေရာက္ေနေၾကာင္း
အံ့အားသင့္စြာ ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ အခန္းတစ္ခုလုံးကလည္း
ေမႊးပ်ံ႕သည့္ရနံ႔မ်ား ပ်ံ႕လြင့္ေန၏ ။
ေရွာင္ယန္က မ်က္လုံးကို ျဖည္းညင္းစြာ ဖြင့္ၾကည္လ

့ ိုက္သည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း
အသက္စြမ္းအားမ်ားက တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေရာက္လာ၏ ။
ေရွာင္ယန္က အိပ္ရာေပၚတြင္ လဲေလ်ာင္းေနရင္း
ခႏၶာကိုယ္၏အတြင္းထဲကို စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခါ
တစ္ခုခုမွားယြင္းေနေၾကာင္း မေတြ႕ခဲ့ရေပ ။
မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးကို သန္႔စင္ခဲ့သည့္အတြက္
ကုန္ဆုံးသြားေသာ စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားမ်ားကလည္း
သိသိသာသာကို ျပန္ေကာင္းလာ၏ ။ အားနည္းေနသည့္

ခံစားမွုကလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္မွာ အေတာ္ေလးကို
ၾကာေနပါၿပီ ။
ထိုေျပာင္းလဲမွုမ်ားကို ခံစားမိသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္က

တိတ္တဆိတ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏ ။ သူက ခ်က္ခ်င္း
အိပ္ရာေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီး အခန္းတစ္ခုလုံးကို မေသခ်ာသလို
လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက လက္ညိဳးတြင္
ဝတ္ဆင္ထားေသာ သိုေလွာင္လက္စြပ္ကို ပြတ္လိုက္၏ ။
အထဲတြင္ မည္သည့္အရာမွ ဆုံး႐ွုံးျခင္းမရွိသည္ကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္မွသာ သူက စိတ္သက္သာရာရစြာ
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္ ။
"မင္းက သတိလစ္ေနတာ ၅ ရက္ေတာင္ ရွိေနၿပီ ။ ''
ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္မိစဥ္ ရင္းႏွီးသည့္ အသံတစ္ခု

ၾကားလိုက္သည္ ။
ထိုအသံကေတာ့ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေအာင္
ေပ်ာက္ကြယ္ေနခဲ့သည့္ ဝိဇၨာတ်န္းဟိုပင္ ျဖစ္၏ ။ ေရွာင္ယန္က
လက္ခလယ္တြင္ ဝတ္ဆင္ထားေသာ
အျဖဴေရာင္လက္စြပ္ကေလးကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ရင္ထဲတြင္
ရယ္လိုက္မိပါသည္ ။
"ဆရာႀကီးေယာင္ ..
ေတာ္ေတာ္ေတာင္ၾကာေနၿပီ ။ ဆရာႀကီးရဲ႕အေျခအေနက
ေကာင္းရဲ႕လား ။ ''
"ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္ ။ မင္းက
ေကာင္းကင္ေတာင္ ေသြးေရကန္ထဲကို ေရာက္တဲ့အတြက္

ငါ့ရဲ႕ဝိညာဥ္ကလည္း အဲဒီစြမ္းအားေတြရဲ႕ သန္႔စင္မွုေၾကာင့္
ေတာ္ေတာ္ေလးအက်ိဳးရွိခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့
ဒီကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာလည္း မင္းရဲ႕ပတ္ပတ္လည္မွာ
သိုင္းဝိဇၨာေတြ ရွိေနတဲ့အတြက္ ငါက ထြက္မလာခဲ့ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က ဝိဇၨာတ်န္းဟို၏အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။

ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ သူက အံ့ၾသသြားၿပီး
"ဆရာႀကီး၏လက္ရွိစြမ္းရည္က သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ကို
ျပန္ေရာက္ၿပီလား ။ ''
"ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဒီေလာက္လြယ္မွာလဲကြာ.....။
သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ကို ျပန္ေရာက္ဖို႔ ဒီေလာက္လြယ္မယ္လို႔ မင္းက
ထင္ေနတာလား ။ ''
ေရွာင္ယန္၏ ေမးခြန္းကို ၾကားသည့္အခါ ဝိဇၨာတ်န္းဟိုက

"တကယ္လို႔ ငါကသာ သင့္ေတာ္တဲ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို
ရွာမေတြ႕ဘူးဆိုရင္ သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ကို ျပန္ေရာက္ဖို႔
လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က တိုးတိုးေလး ရယ္လိုက္မိသည္ ။

ဆရာႀကီးေယာင္၏ စြမ္းရည္ႏွင့္ပင္ သူက ခႏၶာကိုယ္မရွိဘဲ
သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ကို ေရာက္ရန္ အမွန္တကယ္ ခက္ခဲေန၏ ။
ၾကည့္ရသည္မွာ စြမ္းအားျမင့္တက္လာရန္အတြက္ ခႏၶာကိုယ္က
အေတာ္ေလးကို အသုံးဝင္ပုံရ၏ ။
"ဆရာႀကီးေယာင္ ..
ဘာမွ မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ။ ကၽြန္ေတာ္က ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို
သန္႔စင္ဖို႔အတြက္ ျမန္ျမန္ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ ။ ''

ဒိုခ်ီကုန္းေျမႀကီး၏ အလယ္တည့္တည့္ျဖစ္ေသာ
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲကို ေရာက္လာၿပီးေနာက္
ေရွာင္ယန္ေတြ႕ၾကဳံခဲ့ရသည့္ ပညာရွင္မ်ားက
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအားမ်ိဳးကို
ပိုင္ဆိုင္ထားၾကသည္ ။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ သူက
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို ေရာက္ေနေသာ္လည္း
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္ အေၾကာက္အလန္႔မရွိ သြားလာ၍
မရေသးေပ ။
ဤေနရာတြင္ ရွိေနေသာ ထိပ္တန္းအဆင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတြင္

မေကာင္းဆိုးဝါးအိုႀကီးမ်ား ရွိေနၾက၏ ။ သူက ရတနာမ်ားစြာကို
ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ ။ အကယ္၍ လူတစ္ေယာက္ကသာ သူ႔ဆီမွ
လုယူခ်င္သည္ဆိုလွ်င္ သူတို႔ကို ေျခာက္လန္႔ရန္ အစြမ္းမရွိဘဲ
အေတာ္ေလး ျပႆနာမ်ားႏိုင္၏ ။
သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္ကေတာ့ အျခားလူမ်ားကို ေျခာက္လန္႔ရန္

အေကာင္းဆုံးအရာတစ္ခုျဖစ္သည္ ။ အကယ္၍ သူ၏ေဘးတြင္
တစ္ခ်ိန္လုံး ကာကြယ္ေပးေနသည့္ သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္သာ

ရွိေနမည္ဆုလ
ိ ွ်င္ သူက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္
မည္သည့္အရာကိုမွ ေၾကာက္စရာမလိုေတာ့ေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သူက ဝိဇၨာတ်န္းဟိုအတြက္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို အေကာင္းဆုံး
ႀကိဳးစားၿပီး သန္႔စင္ေပးရန္ လိုအပ္ေန၏ ။
အကယ္၍ ေသခ်ာစဥ္စားၾကည့္လိုက္လွ်င္
ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ျခင္းက လြယ္ကူသည့္ အလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ေပ
။ ရြဲ႕ေလာ္ေျပာခဲ့သည့္စကားအရဆိုလွ်င္ ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ရန္
ပစၥည္း ၃ မ်ိဳး လိုအပ္၏ ။ ပထမဆုံးပစၥည္းကေတာ့
အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးျဖစ္သည္ ။ ဒုတိယတစ္ခုကေတာ့
အဆင့္ ၇ ေမွာ္သားရဲတစ္ေကာင္၏ ေသြးအဆီအႏွစ္ျဖစ္ၿပီး
တတိယတစ္ခုကေတာ့ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္၏
အ႐ိုးပင္ျဖစ္၏ ။ ထိုပစၥည္း ၃ မ်ိဳးထဲတြင္ ေနာက္ဆုံး ၂ ခုက
ေတာ့ လက္ရွိေရွာင္ယန္အေနႏွင့္ ရရန္ မခက္လွေပ ။
သို႔ရာတြင္ အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးကေတာ့
သာမာန္အရာတစ္ခု မဟုတ္ေပ ။
အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးက အဆင့္ ၇ အထြဋ္အထိပ္
ေဆးလုံးတစ္လုံး ျဖစ္၏ ။ ထိုအရာက အသက္မွ်င္မွ်င္ေလး
က်န္သည့္ လူတစ္ေယာက္ကိုပင္ ကယ္ႏိုင္သည္ဟု
နာမည္ေက်ာ္ၾကားသည့္ ေဆးလုံးတစ္လုံးလည္း ျဖစ္ပါသည္ ။
အကယ္၍ ေသခ်ာႏွိုင္းယွဥ္ၾကည့္ရမည္ဆိုလွ်င္ ထိုေဆးလုံးက
ထန္က်န္းသန္႔စင္ခဲ့သည့္ မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးထက္ပင္
တစ္ဆင့္ ပိုျမင့္သည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးက အဆင့္ ၈ ကို

ေရာက္ႏိုင္သည္ဟု ေျပာမည္ဆိုလွ်င္လည္း
လြန္လိမ့္မည္မဟုတ္ေခ် ။ ေဆးလုံးက ထိုကဲ့သို႔ အဆင့္ကို
ေရာက္ရန္အတြက္ ထူးျခားသည့္ ထူးျခားသည့္
အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုမ်ားကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားေသး၏ ။
လက္ရွိေရွာင္ယန္က အဆင့္ ၇ ေမွာ္ေဆးပညာရွင္အဆင့္ကို

ေရာက္ေနေသာ္လည္း သူက အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးကို
သန္႔စင္ရန္ ယုံၾကည္ခ်က္မရွိေပ ။ သို႔ရာတြင္ သူကိုယ္တိုင္
မေျပာႏွင့္ ။ အဆင့္ ၇ ကိုေရာက္ေနသည္မွာ အခ်ိန္ေတာ္
ေတာ္ၾကာေနေသာ နာမည္ေက်ာ္ေမွာ္ေဆးပညာရွင္
အဘိုးႀကီးမ်ားကပင္ အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးမ်ိဳးကို
သန္႔စင္ရာ၌ ေအာင္ျမင္မွုရာခိုင္ႏွုန္း အေတာ္ေလး နိမ့္က်ႏိုင္၏ ။
အဆင့္ ၇ ေဆးလုံးတစ္လုံးကို သန္႔စင္ရာတြင္ ၾကဳံေတြ႕ရသည့္

အခက္အခဲကို ေရွာင္ယန္ကိုယ္တိုင္ ၾကဳံခဲ့ဖူးပါသည္ ။ အကယ္၍
သူကသာ အတြင္းေက်ာင္းေတာ္ထဲ၌ ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္
အေျခအေနမ်ိဳး မေရာက္ခဲ့လွ်င္ ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုက
က်႐ွုံးသြားႏိုင္၏ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ေတာ့ သူက တစ္ေယာက္တည္း

ေဆးလုံးသန္႔စင္ခဲ့သည္ဟု သတ္မွတ္၍ မရႏိုင္ေပ ။ သူက
ဆရာႀကီးဟြမ္ ၊ ထန္က်န္းႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့သည့္အတြက္
ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္းဟု ေျပာ၍ရပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ ၃

ေယာက္ထဲတြင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ အမ်ားဆုံးအားထုတ္ခဲ့ရ၏ ။
သူက မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးကို တစ္ေယာက္တည္း

သန္႔စင္လွ်င္ ေအာင္ျမင္ရန္ အေတာ္ေလး ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္ ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ အဆင့္ ၇ အဆင့္ျမင့္ ေဆးလုံးတစ္လုံးက
သာမာန္ေဆးလုံးတစ္လုံး မဟုတ္ေပ ။
မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးကို သန္႔စင္သည့္အခ်ိန္တြင္ပင္
ေအာင္ျမင္မွုရာခိုင္ႏွုန္းက အလြန္နည္းပါးေနသည့္အတြက္
အဆင့္ ၇ အထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ေနေသာ
အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးကိုေတာ့ ေျပာေနရန္ပင္
မလိုအပ္ေတာ့ေပ ။
ေရွာင္ယန္၏ ခန႔္မွန္းခ်က္အရဆိုလွ်င္ သူ၏အစြမ္းက

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျမင့္တက္လာမွသာ ထိုကဲ့သို႔ ေဆးလုံးမ်ိဳးကို
သန္႔စင္ႏိုင္လိမ့္မည္ျဖစ္၏ ။ သို႔ရာတြင္ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို
ေရာက္လာၿပီးေနာက္ စြမ္းအားျမင့္တက္မွုကလည္း
သိသိသာသာကို ေလ်ာ့က်လာသည္ ။ သိုင္းအင္ပါယာ

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဤအဆင့္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၾကာေအာင္ ေလ့က်င့္ခဲ့ရ၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္တြင္ အဆင့္တက္ရန္
မည္မွ်ခက္ခဲေၾကာင္း သိႏိုင္ပါသည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က မည္သည့္အခ်ိန္မွ ေနာက္တစ္ႀကိမ္

အဆင့္တက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း မေျပာႏိုင္ေပ ။
ပုံမွန္အေျခအေနမ်ိဳးအရ ဆိုရင္ေတာ့ ေရွာင္ယန္က ၂ ႏွစ္ ၃
ႏွစ္အတြင္း အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးကို သန္႔စင္ရန္
ေမ့ေလ်ာ့ထားရမည္ျဖစ္၏ ။ ထို႔သို႔ဆိုလွ်င္
ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္မွုကလည္း ေနာက္ဆုတ္သြားႏိုင္ပါသည္ ။
အကယ္၍ ဝိဇၨာတ်န္းဟိုက ထိုအခ်ိန္ထိ ေရာက္ေအာင္
ေစာင့္ေနႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ပင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ အခ်ိန္မရေပ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူက ဝိဇၨာတ်န္းဟိုကို ခႏၶာကိုယ္
သန္႔စင္ေပးရန္အတြက္ တစ္ျခားနည္းလမ္းမ်ားကို စဥ္းစားရန္
လိုအပ္ေန၏ ။
"အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးက အရမ္းကို အဆင့္ျမင့္တယ္ ။
အခုခ်ိန္မွာ ငါကလည္း မသန္႔စင္ႏိုင္ေသးဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ ငါက

အစားထိုးဖို႔အတြက္ အလားတူ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုရွိတဲ့
ေဆးလုံးတစ္လုံးကို သုံးဖို႔လိုတယ္ ။ ဒီေဆးလုံးရဲ႕
အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုက နည္းနည္းနိမ့္ႏိုင္ေပမယ့္
တစ္ျခားေရြးခ်ယ္စရာလည္း မရွိေတာ့ဘူး ။ တကယ္လို႔
ငါ့ရဲ႕စြမ္းရည္ေတြသာ ျမင့္တက္လာၿပီဆိုရင္ေတာ့ ငါက
ပိုၿပီးေကာင္းတဲ့ ေဆးလုံးတစ္လုံးကို သန္႔စင္ႏိုင္လိမ့္မယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က စိတ္ထဲတြင္ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေန၏ ။
သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္ၿပီး

ရြဲ႕ေလာ္ခ်န္ထားခဲ့သည့္ အနက္ေရာင္ လက္စြပ္ထဲသို႔
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားႏွင့္ ဝင္ေရာက္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္
သူက သမုဒၵရာႀကီးတစ္ခုကဲ့သို႔ မ်ားျပားလြန္းလွေသာ
ေဆးအမယ္မ်ားထဲတြင္ စတင္ရွာေဖြလိုက္၏ ။ သူက
အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံး၏ ေနရာတြင္ အစားထိုးႏိုင္ေသာ

ေဆးအၫႊန္းတစ္ခုကို ရွာေဖြရန္ လိုအပ္ေနပါသည္ ။
သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲတြင္ ရွိေနသည့္အရာမ်ားက
ရြဲ႕ေလာ္တစ္ဘဝလုံး ရွာေဖြခဲ့သည့္ အရာမ်ားျဖစ္သည္ ။
ထိုပစၥည္းမ်ားအားလုံး၏ ပမာဏကလည္း အလြန္အမင္းကို
ေၾကာက္စရာ ေကာင္းလြန္းလွ၏ ။ ယခုတစ္ႀကိမ္ရွာေဖြမွုက
၂နာရီနီးပါးခန္႔ ၾကာသြားခဲ့သည္ ။ ၂နာရီခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္
ေရွာင္ယန္က မ်က္လုံးကို ျပန္ဖြင့္လိုက္၏ ။ သူက
လက္သီးဆုပ္လိုက္ရာ အစိမ္းေဖ်ာ့ေရာင္
စာရြက္လိပ္ေလးတစ္ခုက လက္ထဲတြင္ ေပၚလာသည္ ။
ယင္ယန္အသက္ စိတ္ဝိညာဥ္ေဆးလုံး...
အဆင့္ ၇ အလယ္အလတ္ ေဆးလုံးတစ္လုံး ..
ထိုအရာက စိတ္ဝိညာဥ္ကို ေပါင္းစပ္ၿပီး

အသက္ျပန္ရွင္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ ေပးႏိုင္စြမ္းရွိသည္ ။
လိုအပ္သည့္ ေဆးအမယ္မ်ားကေတာ့ စိတ္ဝိညာဥ္ရွင္သန္ျခင္း

နတ္ဆိုးသစ္သီး ၊ အသက္စိတ္ဝိညာဥ္ တေစၧမ်က္ႏွာပန္းပြင့္ ။
ယင္ယန္အသက္စိတ္ဝိညာဥ္ေဆးလုံးက
အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးကဲ့သို႔ အလားတူ
အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ ။ ထို႔ျပင္ ထိုအရာက
အဆင့္ ၇ အလယ္အလတ္သာ ရွိသည့္အတြက္ ေရွာင္ယန္က
သန္႔စင္ႏိုင္၏ ။ ထိုေဆးလုံးက အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံး၏
ေနရာကို အစားထိုးရန္ အေကာင္းဆုံးေရြးခ်ယ္မွု
တစ္ခုျဖစ္ပါသည္ ။
"ေဆးလုံးသန္႔စင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ ေဆးအမယ္ေတြကေတာ့
နည္းနည္းျပႆနာမ်ားတယ္ ။ ၿပီးေတာ့
အဲဒီေဆးအမယ္ေတြထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ရွားပါးတဲ့
ေဆးအမယ္ေတြလည္းပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္
ဒီအလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာေတာ့ ရွာဖို႔
အရမ္းႀကီးခက္မယ္မထင္ပါဘူး ။ အဆင့္ ၇
အလယ္အလတ္အဆင့္ ေဆးလုံးတစ္လုံးက
ကၽြန္ေတာ္သန္႔စင္နိုင္တဲ့ အေနအထားရွိတယ္ ။ ၿပီးေတာ့
ေဆးလုံးသန္႔စင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေအာင္ျမင္မွုရာခိုင္ႏွုန္းကိုလည္း
ကၽြန္ေတာ္က အာမခံႏိုင္တယ္ ။ တစ္ခုရွိတာက
ဒီေဆးလုံးကေတာ့ အ႐ိုးေသြးေပါင္းစည္းေဆးလုံးလိုေတာ့
ျပည့္စုံမွုမရွိဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ဆိုးေတာ့မဆိုးပါဘူး ။
ဒီေဆးလုံးရဲ႕မျပည့္စုံမွုေတြကို အ႐ိုးနဲ႔ ေသြးအဆီအႏွစ္ေတြ
ျပန္ျဖည့္လို႔ရတယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ေဆးအၫႊန္းထဲတြင္ ရွိေနေသာ

အခ်က္အလက္မ်ားကို ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူက
ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။
"ကိစၥမရွိပါဘူး..... ။ ငါက ဒီကိစၥကို မင္းတာဝန္ပဲ
လႊဲထားလိုက္မယ္ ။ ငါက ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို

ပိုင္ဆိုင္ရရင္ေက်နပ္ၿပီ ။ ငါက ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္ၿပီး
မေနခ်င္ေတာ့ဘူး ။ ''
ဝိဇၨာတ်န္းဟိုက ျငင္းဆန္ေနျခင္း မရွိဘဲ ေျပာလိုက္သည္ ။
"ကၽြန္ေတာ္က ယင္ယန္အသက္စိတ္ဝိညာဥ္ေဆးလုံးကို
သန္႔စင္ဖို႔အတြက္ ျမန္ျမန္ႀကိဳးစားေပးပါ့မယ္ ။
ေဆးအမယ္ေတြအားလုံးကို ရတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ခႏၶာကိုယ္ကို
ခ်က္ခ်င္းသန္႔စင္ေပးမယ္ ။ ဆရာႀကီးက သိပ္မၾကာခင္
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ရေတာ့မွာပါ ။ ''
ေရွာင္ယန္က အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ဝိဇၨာတ်န္းဟိုက ျပဳံးျပလိုက္၏ ။
"တကယ္လို႔ မင္းမွာ အခ်ိန္ရွိတယ္ဆိုရင္ ငါမင္းကို
သင္ေပးထားတဲ့ မီး ၅ သြယ္ ဒိုသိုင္းပညာကိုလည္း

ေလ့က်င့္သင့္တယ္ ။ အဲဒီ မီး ၅ သြယ္ဒိုသိုင္းပညာရဲ႕ အစြမ္းကို
မင္းကိုယ္တိုင္ စိတ္ပ်က္မွာမဟုတ္ပါဘူး ။ ''

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏ စိတ္ထဲတြင္

အနည္းငယ္ လွုပ္ရွားလာသည္ ။ မီး ၅ သြယ္ ဒိုသိုင္းပညာက
အဆင့္ျမင့္ ဒီအဆင့္ ဒိုသိုင္းပညာတစ္ခုျဖစ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္
ထိုသိုင္းပညာ၏အစြမ္းကို ေျပာျပရန္ပင္ မလိုအပ္ေပ ။
သို႔ရာတြင္ ထိုအရာက ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ေတာ့ အေတာ္ေလးခက္ခဲ၏
။
ယခင္တုန္းက ေရွာင္ယန္၏ စြမ္းအင္အရ

မီးလွ်ံဝံပုေလြတစ္ေကာင္ကိုသာ ဖန္တီးႏိုင္ၿပီး
ဝကၤဘာတစ္ခုအျဖစ္ ဖန္တီးရန္ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ေပ ။ ယခုေတာ့
သူက သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို ေရာက္သြားၿပီ
ျဖစ္သည့္အတြက္ မီးလွ်ံဝိညာဥ္ မည္မွ်ဖန္တီးႏိုင္ေၾကာင္း
သိခ်င္ေန၏ ။ အကယ္၍ သူကသာ မီးဝိညာဥ္ ၅ ခုစလုံးကို
ဖန္တီးႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္ မီး ၅ သြယ္ ဒိုသိုင္းပညာ၏ အစြမ္းကို
အျပည့္အဝ ထုတ္သုံးႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။
ထိ႔ျု ပင္ အကယ္၍ မီး ၅ သြယ္ ဒိုသိုင္းပညာတြင္ မီးဝိညာဥ္ ၅

ခုထဲမွ ၄ ခုကိုသာ ေကာင္းကင္မီးေတာက္ႏွင့္
ဖန္တီးလိုက္မည္ဆိုလွ်င္ မီး ၅ သြယ္ ဒိုသိုင္းပညာ၏အစြမ္းက
အထြဋ္အထိပ္ အေျခအေနကို ေရာက္လာႏိုင္၏ ။ သို႔ရာတြင္
ထိုအဆင့္ကေတာ့ မီးလွ်ံသုံးေထာင္မီးေတာက္ကို ရလာၿပီးမွ
ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည့္အရာမ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္ ။
"ဆရာႀကီးေယာင္ .....
ေက်းဇူးျပဳၿပီး စိတ္မပူပါနဲ႔ ။ မီး ၅ သြယ္ဒိုသိုင္းပညာက

ဆရာႀကီးရဲ႕ အႀကီးက်ယ္ဆုံး သိုင္းပညာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္က
အလြယ္တကူ ပစ္မထားပါဘူး ။ ''
ထိုသိုင္းပညာ၏ အထြဋ္အထိပ္ အေျခအေနကို

စဥ္းစားမိသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏ ရင္ထဲတြင္ အနည္းငယ္
လွုပ္ရွားလာသည္ ။ သူက ရင္ထဲတြင္ တိုးတိုးေလး
ရယ္လိုက္မိ၏ ။
"ဒီအဘိုးႀကီးက မင္းကို လိမ္ေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး ။
အရင္တုန္းက ဒီမီး ၅ သြယ္ ဒိသ

ု ိုင္းပညာက
ဒိုခ်ီကုန္းေျမႀကီးတစ္ခုလုံးကို လွုပ္ရွားေစႏိုင္ခဲ့တယ္ ။
ကံမေကာင္းစြာပဲ လက္ရွိ ဒိုခ်ီကုန္းေျမႀကီးကေတာ့
ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕ နာမည္ကိုေတာင္ မွတ္မိပုံမရေတာ့ဘူး ။ ''
ဝိဇၨာတ်န္းဟို၏ ေလသံထဲတြင္ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားဟန္မ်ား

အျပည့္အဝ ပါဝင္ေနသည္ ။ သူက ယခင္တုန္းက
ဒိုခ်ီကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ အလြန္နာမည္ေက်ာ္ၾကားသည့္
လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပုံရ၏ ။
ေရွာင္ယန္က ျပဳံး႐ုံေလး ျပဳံးလိုက္မိသည္ ။ သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ကို

ေရာက္ခဲ့သည့္ ပညာရွင္တိုင္းက နာမည္ေက်ာ္ပညာရွင္မ်ားသာ
ျဖစ္ၾက၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က ဝိဇၨာတ်န္းဟို၏စကားကို
သံသယမရွိေပ ။ ဝိဇၨာတ်န္းဟိုႏွင့္ ခဏၾကာစကားေျပာေနၿပီး
ေနာက္ ေရွာင္ယန္က အိပ္ရာေပၚမွ ခုန္ဆင္းလိုက္၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူက အခန္းထဲမွ ထြက္လိုက္ပါသည္ ။ သူက

ထန္က်န္းကို ကူညီၿပီး မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးကို
သန္႔စင္ေပးႏိုင္သည္ ျဖစ္သည့္အတြက္
ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရယူရန္
လိုအပ္ေနပါေသးသည္ ။
အပိုင္း (၁၀၅၈) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၈)}
ေႏွာင့္ယွက္ျခင္း
"ကြၽ…
ီ ..''
ပိတ္ထားေသာ တံခါးကို ဖြင့္ၿပီး ေရွာင္ယန္က ျဖည္းညွင္းစြာ

ထြက္လာသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ပတ္ပတ္လည္ကို
႐ွာေဖြၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခါ အခန္း၏အျပင္ဘက္တြင္
အလြန္လွပေသာ ပန္းပြင့္မ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ
ဥယ်ာဥ္ေလးတစ္ခု ႐ွိေန၏ ။
ေလတိုက္ခတ္လိုက္သည့္အခ်ိန္တုိင္း ဥယ်ာဥ္ေလးဆီမွ
ပန္းရနံ႔မ်ားက ပ်ံ႕လြင့္လာသည္ ။ ထိုအရာေၾကာင့္
အေတာ္ေလးကို စိတ္ၾကည္ႏူးဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွ၏ ။
"နင္ ႏိုးလာၿပီလား''
ေ႐ွာင္ယန္က လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ခ်ိဳသာသည့္

အသံတစ္သံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။ သူက
ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ဥယ်ာဥ္ထဲတြင္ အနီဝတ္
မိန္းမပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္က ထိုင္ေနေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရ၏ ။
သူမ၏ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္း အနည္းငယ္ ပို၍ ရွည္ပါသည္ ။

သူမကို ေဘးဘက္မွ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အလြန္ဆြဲေဆာင္မု
႐ွိေသာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထား၏ ။ ေ႐ွာင္ယန္က
ထိုမိန္းမပ်ိဳကို ျမင္ခဲ့ဖူးၿပီး သူမက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲတြင္
အဆင့္အတန္းျမင့္ေၾကာင္း သိေနပါသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက
သူမကို အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
အနီဝတ္မိန္းမပ်ိဳက မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏ ။ ထိ႔ေ

ု နာက္ သူမက
ေ႐ွာင္ယန္ဆီသ႔ို လွပစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းလာပါသည္ ။
အနားကိုေရာက္သည့္အခါ သူမက အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏ ။
"ငါ့နာမည္က ထန္ဟိုအာပါ.. ။ ဒီတစ္ႀကိမ္
နင္ကူညီေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္ ''
သူတ႔ႏ
ို ွစ္ေယာက္စလံုးက နီးကပ္စြာ ရပ္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္
ေ႐ွာင္ယန္က ထိုမိန္းမပ်ိဳ၏ ခႏၶာကိုယ္ဆီမွ ပ်ံ႕လြင့္လာေသာ
ရနံ႔သင္းသင္းေလးကို ႐ုလိုက္မိ၏ ။ သူက မ်က္ခံုးပင့္ၿပီး
ၾကည့္လိုက္ရာ ထန္ဟိုအာ၏မ်က္ႏွာေလးက နီရဲေနသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည္ ။
လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္မ်ားအတြင္း ေ႐ွာင္ယန္က
မိန္းမလွေလးအေတာ္မ်ားမ်ားကို ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါသည္ ။
ထန္ဟိုအာ၏ဆြဲေဆာင္မုက အလြန္႐ူးသြပ္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ
ကိုင္လင္ကို မယွဥ္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူမဆီတြင္လည္း
သူမ၏ကိုယ္ပိုင္အလွတရားမ်ား ပိုင္ဆိုင္ထားပါသည္ ။ သူမက
လွပမုႏွင့္ ရဲရင့္မုမ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္အတြက္ တစ္မ်ိဳးတစ္ဖံု
ဆြဲေဆာင္မု႐ွိေန၏ ။ေ႐ွာင္ယန္က ထန္ဟိုအာကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး
ျပံဳးလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ဆုပ္ၿပီး
"ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ..မိန္းကေလးထန္ ။ ..”

“ငါ့ကို မိန္းကေလးထန္လို႔ မေခၚပါနဲ႔ ။ တကယ္လို႔
နင္ေခၚခ်င္တယ္ဆိုရင္ ငါ့ကို ဟိုအာလို႔ ေခၚလိ႔ရ

ု ပါတယ္ ။ နင္က
ငါ့ရဲ႕အသက္သခင္ေက်းဇူး႐ွင္လ႔ို သတ္မွတ္လ႔ရ
ို တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီလိုမ်ိဳး ဆက္ဆံေနစရာမလိုပါဘူး''
ထန္ဟိုအာက လက္ကာျပလိုက္ၿပီး ေ႐ွာင္ယန္ကို

ေျပာလို္က္သည္ ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ သခင္မေလးျဖစ္ေသာ ထန္ဟိုအာက

မာနမႀကီးသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က
အေတာ္ေလး သေဘာက်သြားသည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္
အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတျ္ ပလိုက္၏ ။
ထန္က်န္းက သူ႔ေ႐ွ႕တြင္ ႐ွိေနေသာ မိန္းမပ်ိဳအတြက္

မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလံုးကို သန္႔စင္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သူက
သတိထားမိပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ သူက ေဆးလံုးကို
မည္သည့္ေနရာတြင္ သံုးခဲ့ေၾကာင္းကိုေတာ့ မေမးခဲ့ေပ ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ထိုအရာက
သူတစ္ပါး၏အတြင္းေရးကိစၥသာ ျဖစ္၏ ။
"နင္က (၅)ရက္ေလာက္ေတာင္ သတိေမ့ေနခဲ့တာ ။ နင္
ႏိုးလာၿပီဆိုတာနဲ႔ သူ႔ဆီေခၚလာဖို႔ အေဖက ေျပာလိုက္တယ္ ။
နင္က အခု သူ႔ကို သြား႐ွာမလို႔ မဟုတ္လား ''
ထန္ဟိုအာက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းစြာ

"အဲဒါဆိုရင္ေတာ့ မိန္းကေလးဟိုအာကိုပဲ ဒုကၡေပးရေတာ့မယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
"ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့ေလ ။ ဒါနဲ႔ နင္က ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕
ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ဘာလို႔
အရမ္းစိတ္ဝင္စားေနတာလဲဆိုတာ ေမးလို႔ရမလား''
ထန္ဟိုအာက ႐ုတ္တရက္ တစ္ခုခုကို သတိရသြားၿပီး

ျပန္လွည့္လာသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူမက စိတ္ဝင္တစား
ထိုေမးခြန္းကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က အံ့ၾသတႀကီး

အံ့ၾသသြားသည္ ။ သူက ခဏၾကာ စဥ္းစားေနၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
ငါေလ့က်င့္ဖ႔အ
ို တြက္ အရမ္းသင့္ေတာ္တယ္လို႔ပဲ ေျပာႏိုင္တယ္''
ေ႐ွာင္ယန္၏အေျဖေၾကာင့္ ထန္ဟိုအာက အနည္းငယ္

အံ့ၾသသြားသည္ ။ သူမက မ်က္ခံုးပင့္ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"တကယ္ပဲ ဒီလိုအရာမ်ိဳး ႐ွိေနတာလား ။
ငါ့အေဖေျပာဖူးတာေတာ့ ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္

အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ေလ့က်င့္ဖို႔အတြက္ အရမ္းထူးခြၽန္တဲ့
စြမ္းရည္မ်ိဳး ရွိဖ႔လ
ို ိုအပ္တယ္လို႔ပဲ ေျပာတယ္ ''
သူမ၏စကားေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္၏ မ်က္ႏွာအမူအရာက

ေျပာင္းလဲသြားသည္ ။ အထူးသျဖင့္
ထန္ဟိုအာ၏မ်က္လံုးမ်ားက နီရဲေနသည္ကို
သတိထားမိသည့္အခ်ိန္တြင္ ျဖစ္၏ ။ သူက ရင္ထဲတြင္ ခါးသီးစြာ
ရယ္လိုက္မိသည္ ။ ထိုမိန္းမပ်ိဳက ေယာက်္ားေလးမ်ားထက္ပင္
ပို၍ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုစိတ္ ျပင္းထန္ပံု ရပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က အနည္းငယ္ ႐ွက္ရြံ႔သြားသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္ဟိုအာက ႏုတ္ခမ္းကို လက္ႏွင့္ကာၿပီး
ရယ္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူမက ေ႐ွ႕မွ ဦးေဆာင္၍
ထြက္သြား၏။ သူမက လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း ေ႐ွာင္ယန္ကို
"နင္က ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ ။ အေဖက နင့္ကို
ကတိေပးၿပီးသြားၿပီ ။ ငါက နင့္ကို သတိေတာ့ေပးထားရဦးမယ္ ။

ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရဖို႔ဆိုတာ
လြယ္တ့ဲအလုပ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး ။ တကယ္လို႔ အေဖက နင့္ကို
အခြင့္အေရးတစ္ခု ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ နင္က အစြမ္းမ႐ွိဘဲ

ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရဖို႔
အရမ္းခက္မယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္က နားလည္ေၾကာင္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။
ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က

မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ အဖိုးတန္လွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္တစ္ခု ျဖစ္၏ ။
သူက အလြယ္တကူ ရရန္ ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္ ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သူက ဤေနရာကို ေရာက္ေနၿပီျဖစ္၏ ။
ဘာေၾကာင့္ သူက လြယ္လြယ္ လက္ေလ်ာ့ရမည္နည္း ။
ေ႐ွာင္ယန္က ထန္ဟိုအာ၏ေနာက္မွေန၍ လိုက္သြားၿပီး

ျခံဝန္းထဲမွ ထြက္ကာ ေတာင္ၾကား၏အတြင္းထဲသ႔ို
ေလွ်ာက္လွမ္းသြားသည္ ။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္လည္း
သူတ႔ိုက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္အေတာ္မ်ားမ်ားကို
ေတြ႔ခ့ဲၾက၏ ။
ထို တပည့္မ်ားကလည္း ထန္ဟိုအာကို ျမင္သည့္အခ်ိန္တြင္

အ႐ိုတေသ ႏုတ္ဆက္လိုက္ၾကသည္ ။ သူမက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားတြင္ အဆင့္အတန္း ျမင့္႐ံုသာမက
အလြန္ထူးခြၽန္သည့္ စြမ္းရည္ ႐ွိေနသည့္အတြက္
ေတာင္ၾကားထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ လူတိုင္းက သူမကို
ေလးစားၾကပါသည္ ။
ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ ထန္ဟိုအာ၏ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ
ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား၏ အာ႐ံုစိုက္မုကို ခံေနရ၏
။ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားကလည္း
ေဆးလံုးသန္႔စင္ရာတြင္ ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ကို
ကူညီေပးခဲ့ေသာ လူငယ္ေမွာ္ေဆးပညာ႐ွင္ကို အလြန္အမင္း
ရင္းႏွီးၾကသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္ သတိလစ္ေနသည့္ ရက္မ်ားအတြင္း
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲတြင္ ေ႐ွာင္ယန္က
လူေျပာအမ်ားဆံုးအရာတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ထန္ဟိုအာ၏ေနာက္မွ
(၁၀)မိနစ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ လိုက္သြားခဲ့သည္ ။
ထိ႔ေ
ု နာက္တြင္မွ သူတို႔က အလြန္ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ
ခန္းမႀကီးတစ္ခု၏ အျပင္ဘက္တြင္ ရပ္လိုက္ၾက၏ ။
"ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က ငါတို႔
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္တစ္ခုပဲ ။
ေတာင္ၾကားရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရဆိုရင္ေတာ့
အျပင္လူတစ္ေယာက္ကို သင္မေပးဘူး ။ အေဖက
ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေပမယ့္ သူတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔
ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔မရဘူး ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ အႀကီးအကဲေကာင္စီဆိုတာ ႐ွိေသးတယ္ ။
အဲဒီ ေခါင္းမာတဲ့ အဘိုးႀကီးေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔က
လြယ္ေတာ့မလြယ္ဘူး''
ထန္ဟိုအာက ခန္းမႀကီး၏ အျပင္ဘက္တြင္ ရပ္ၿပီး တိုးတိုးေလး

႐ွင္းျပလိုက္သည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏

။ ၾကည့္ရသည္မွာ ယခုကိစၥက ႐ိုး႐ွင္းသည့္ အရာတစ္ခုေတာ့
မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ ။
"ဒါေပမယ့္ အေဖက နင့္ကို ကတိေပးၿပီးၿပီဆိုမွေတာ့
ဘာမွစိတ္မပူပါနဲ႔ ။ သူက ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ပဲ ။

အႀကီးအကဲေကာင္စီကေတာင္ သူ႔ရဲ႕စကားကို အလြယ္တကူ
မျငင္းရဲပါဘူး ''
ေ႐ွာင္ယန္၏ အေတြးကို နားလည္ေနသည့္အလား

ထန္ဟိုအာက ထပ္ေျပာလိုက္သည္ ။ သူမက အျပံဳးႏွင့္
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ရဲ႕အဆင့္အတန္းနဲ႔
ရာထူးအရဆိုရင္ေတာ့ သူက ငါ့လို

နာမည္မ႐ွိတဲ့လူတစ္ေယာက္ကို လိမ္စရာ အေၾကာင္းမ႐ွိပါဘူး ။
..”
“နာမည္မ႐ွိတဲ့လူတစ္ေယာက္က အဆင့္ (၇)ေဆးလံုးတစ္လံုးကို
သန္႔စင္ႏိုင္စြမ္း ႐ွိမွာ မဟုတ္ဘူးေလ ''
ထန္ဟိုအာက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္လံုးပင့္လိုက္သည္ ။

ထိ႔ေ
ု နာက္ သူမက သူ႔ကို လက္ျပလိုက္ၿပီး ခန္းမႀကီးထဲသို႔
၀င္သြား၏ ။
ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း သူမ၏ ေနာက္မွ လိုက္၀င္သြားပါသည္ ။

ေ႐ွာင္ယန္က ထန္ဟိုအာႏွင့္အတူ ခန္းမႀကီးထဲသို္႔ ေရာက္လာ၏
။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးထဲ႐ွိ အေျခအေနက အေတာ္ေလးကို
ဖိအားမ်ားလြန္းလွသည္ ။
ခ်ပ္ဝတ္တန္ဆာအျပည့္အစံု ဝတ္ဆင္ထားေသာ
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္ေပါင္းမ်ားစြာက
ခန္းမႀကီး၏ပတ္ပတ္လည္တြင္ ႐ွိေနသည့္အတြက္
ခန္းမႀကီး၏အေျခအေနက ပို၍ပင္ စိုးရိမ္ဖြယ္ ေကာင္းေနသည္ ။
ေ႐ွာင္ယန္က ခန္းမႀကီးထဲကို ဝင္ေရာက္လာၿပီးေနာက္
ပတ္ပတ္လည္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္းကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္

ထိုင္ေနသည္ ။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ ဆံပင္ျဖဴႏွင့္ အနီေရာင္ဝတ္စံုကို
ဝတ္ဆင္ထားေသာ အႀကီးအကဲ (၂)ေယာက္ကလည္း ႐ွိေန၏ ။
ထိုအႀကီးအကဲ (၂)ေယာက္၏ အေငြ႔အသက္မ်ားက
အလြန္နက္႐ုိင္း လြန္းလွပါသည္ ။ ထို႔ျပင္ သူတ႔ို၏ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ
ထြက္ေပၚလာေသာ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္က
ထိတ္လန္႔သြား၏ ။ သူတ႔ိုက ထန္က်န္းေလာက္
အစြမ္းမထက္ေသာ္လည္း အားနည္းေနျခင္းေတာ့ မ႐ွိၾကေပ ။
ထိုအဘိုးႀကီး (၂)ေယာက္၏ ေအာက္ဘက္တြင္ေတာ့ အဘိုးအို

(၁၀)ေယာက္ေက်ာ္ ထိုင္ေနၾက၏ ။ ထိုအႀကီးအကဲမ်ားကလည္း
အစြမ္းကိုယ္စီ ႐ွိၾကပါသည္ ။ ေ႐ွာင္ယန္ကို
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား႐ွိရာသို႔ ေခၚလာေသာ
အႀကီးအကဲခ်ီဟိုကလည္း သူတို႔ထဲတြင္ ရွိေန၏ ။ သူတ႔ိုက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ အႀကီးအကဲမ်ား ျဖစ္ပံုရသည္ ။
"ကြၽန္ေတာ္ ယန္ေ႐ွာင္က ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္ကို
ဂါဝရျပဳပါတယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္ကေတာ့ ခန္းမႀကီးထဲ႐ွိ အေျခအေနေၾကာင့္

မ်က္ႏွာပ်က္သြားျခင္း မ႐ွိေပ ။ သူက ေ႐ွ႕ကို
တစ္လွမ္းတိုးသြားၿပီး ထန္က်န္းကို ေလးေလးစားစားႏွင့္
ႏုတ္ဆက္လိုက္၏ ။
"ဟား.......ဟား....... ဟား......
မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ မင္းရဲ႕ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ''

ထန္က်န္းက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူက အျပံဳးႏွင့္

ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုးရိမ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ ကြၽန္ေတာ္
အဆင္ေျပပါတယ္..”
ေရွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ ျပန္ေျဖလိုက္၏ ။
"မင္းက ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို လိုခ်င္ေနတဲ့ ယန္ေ႐ွာင္လား''
အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္၏အသံက ႐ုတ္တရက္ ထြက္လာသည္ ။

ေ႐ွာင္ယန္က လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ထန္က်န္း၏ေဘးတြင္
ရပ္ေနေသာ ဆံျဖဴအဘိုးအို ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႔လိုက္ရသည္ ။
ထိုအဘိုးအိုက ေမးသည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္က ျဖည္းညွင္းစြာ

"ဒီအဘိုးႀကီးကေတာ့
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕တတိယအႀကီးအကဲဝူခ်န္းလို႔ ေခၚတယ္ ။
ဒီတစ္ႀကိမ္ မင္းက ငါတို႔ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ကို
ကူညီေပးၿပီး မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလံုးကို သန္႔စင္ႏိုင္ခဲ့တယ္ ။
ဒီေတာ့ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ကိုယ္စား ဒီအဘိုးႀကီးက မင္းကို
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္''
ဝူခ်န္းရဲ႕ အမူအရာက ေအးစက္ေနပါသည္ ။ ထိ႔ေ

ု နာက္ သူက
ဆက္ေျပာလိုက္၏ ။
"ဒါေပမယ့္ ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ အျပင္လူေတြကို
မေပးတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္တစ္ခုပဲ ။ မင္းက
အေျခအေနေျပာင္းဦးမလားဆိုတာ သိပါရေစ ။..”

“ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ …''
ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ ေအးစက္စြာ ရယ္လိုက္၏ ။ဤကိစၥက

ေခ်ာေခ်ာေမြ႔ေမြ႔ မၿပီးႏိုင္ေၾကာင္း သူက သိထားပါသည္ ။
" တတိယအႀကီးအကဲ
ဒီအဘိုးႀကီးက မိတ္ေဆြေလးယန္ေ႐ွာင္ကို ကတိေပးၿပီးသြားၿပီ ။

မင္းက အခုခ်ိန္က်မွ ငါ့ကို ကတိမတည္ေအာင္ လုပ္ေနတာလား
''
ထိုေမးခြန္းကို ၾကားသည့္အခါ ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္

ထိုင္ေနေသာ ထန္က်န္းက မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။
ထန္က်န္း၏စကားကို ၾကားသည့္အခါ
တတိယအႀကီးအကဲကလည္း အနည္းငယ္
မ်က္ႏွာေျပာင္းလဲသြားသည္ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က ကတိေပးခဲ့ေပမယ့္
.စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ..”
“စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြဆိုတာ လူက လုပ္ထားတာ ။
ဒီအဘိုးႀကီးက ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ေလ ။ ငါ့မွာ ဒီလို
အခြင့္အာဏာမ်ိဳးေတာင္ မ႐ွိဘူးလား''
ထန္က်န္းက တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ ..
ေဒါသမထြက္ပါနဲ႔ဦး ။ တတိယအႀကီးအကဲက ဒီလိုစကားမ်ိဳး

ေျပာေနတယ္ဆိုတာ ေတာင္ၾကားရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြေၾကာင့္ပါ ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ဆိုတာက သာမန္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဒိုသ္ိုင္းပညာ
မဟုတ္ဘူးေလ ။ ပထမအႀကီးအကဲ ႐ွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္
အျပင္လူတစ္ေယာက္ကို ေပးဖို႔ ႏွစ္ခါ ျပန္ၿပီး စဥ္းစားရမွာ
မဟုတ္လား ''
ထိုအခ်ိန္တြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ စကား၀င္မေျပာေသးသည့္

အဘိုးႀကီးတစ္ေယာက္က ျဖည္းညင္းစြာ ေျပာလိုက္သည္ ။
သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး ဆက္ေျပာလိုက္၏ ။
"ၿပီးေတာ့ ယန္ေ႐ွာင္လို႔ေခၚတ့ဲ ဒီက မိတ္ေဆြေလးက
သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ဖံုးကြယ္ထားေသးတယ္ ။
ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က ဒီလို ေနာက္ေၾကာင္းမသိတဲ့
လူတစ္ေယာက္ဆီကို ေကာင္းကင္မီး (၃)သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ေပးဖို႔ စဥ္းစားေနတာလား''

သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏ ။ သူ႔အေနႏွင့္
ေျပာရလွ်င္ ေ႐ွာင္ယန္က မ်က္ႏွာကို တမင္တကာကို
ဖံုးကြယ္ထားေၾကာင္း သိပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ သူက

ေ႐ွာင္ယန္၏ အေၾကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္မေျပာခဲ့ေပ ။
"ဒုတိယအႀကီးအကဲက ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ အထင္ႀကီးေနတာပဲ ။
ကြၽန္ေတာ္က အျပင္ဘက္မွာ လွည့္လည္သြားလာေနတဲ့အခ်ိန္

ကိယ
ု ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ထားတဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါပဲ ။ ဒါေၾကာင့္
ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို ဖံုးကြယ္ထားတာပါ ။
ဒုတိယအႀကီးအကဲက မႀကိဳက္ဘူးဆိုမွေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က
ဖယ္လိုက္ပါ့မယ္ ''
ေ႐ွာင္ယန္က ျပံဳး႐ံုေလး ျပံဳးလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက

မ်က္ႏွာကို ပြတ္လိုက္ရာ သူ၏ အစစ္အမွန္မ်က္ႏွာက
ျပန္ေပၚလာပါသည္ ။ ပို၍ပင္ ငယ္ရြယ္လာေသာ မ်က္ႏွာေလးကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္က်န္းအပါအဝင္ အကုန္လံုးက
အ့ံၾသမင္သက္သြားၾက၏ ။
ဒုတိယအႀကီးအကဲက ေ႐ွာင္ယန္ကို စူးစူးနစ္နစ္

စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္၏ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက ႐ုတ္တရက္ တိုးတိုးေလး
"သိပ္မၾကာခင္တုန္းကမွ ဒီအဘိုးႀကီးက အလယ္ကုန္းေျမႀကီးရဲ႕
ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမထဲကို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ခရီးသြားခဲ့တယ္ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေ႐ွာင္ယန္က အနည္းငယ္

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိ၏ ။
"သိပ္မၾကာခင္တုန္းက အမည္မသိလူငယ္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔
ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္တို႔ရဲ႕ ျပႆနာေၾကာင့္
ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို
အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း ျဖစ္သြားခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့
အဲဒီလူငယ္ေလးက ေလလွ်ပ္စီးေတာင္ေပၚကို
တစ္ေယာက္တည္း တက္လာခဲ့တယ္။ ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္က
ဖန္းခ်င္းအာကို အႏိုင္တိုက္ၿပီး ထြက္သြားခဲ့တယ္ ''
ဒုတိယအႀကီးအကဲက ေ႐ွာင္ယန္၏အမူအရာကို
လ်စ္လ်ဴ႐ုထားၿပီး ဆက္ေျပာလိုက္သည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ

ထန္ဟိုအာ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း စိတ္လုပ္႐ွားမုမ်ား
ဝင္းလက္ေတာက္ပလာ၏ ။ သူမက ထိုအေၾကာင္းအရာကို
ၾကားဖူးပါသည္ ။
"အဲဒီလူငယ္ေလးရဲ႕ နာမည္က ေ႐ွာင္ယန္လ႔ို ေခၚတယ္''
ဒုတိယအႀကီးအကဲက တိုးတိုးေလး ရယ္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္

သူက ေ႐ွာင္ယန္ကို ေလးေလးနက္နက္ စိုက္ၾကည့္ၿပီး
တစ္လံုးခ်င္းေျပာလိုက္၏ ။
"ဒီအဘိုးႀကီး စဥ္းစားေနမိတာ …… ေ႐ွာင္ယန္နဲ႔ ယန္ေ႐ွာင္တို႔က
တစ္ေယာက္တည္းပဲ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္ ။မဟုတဘ

္ ူးလား ''
အပိုင္း (၁၀၅၉) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၉)}
စမ္းသပ္မွု
အနီဝတ္အဘိုးအို၏ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ

ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ရွိေနေသာ လူတိုင္းက
အံ့ၾသမင္သက္သြားၾကသည္ ။ သူတို႔က ပိန္ပိန္ပါးပါး
လူငယ္ေလးကို ၾကည့္ေနရင္း အေတာ္ေလး အံ့ၾသသြားၾက၏ ။
ေဆးလုံးသန္႔စင္မွုတြင္ ဤမၽွထူးခၽြန္ေသာ လူငယ္ေလးက
ထိုကဲ့သို႔ စြမ္းရည္မ်ိဳး ရွိေနလိမ့္ဦးမည္ဟု လုံးဝထင္မထားခဲ့ၾကေပ

။
ေလလၽွပ္စီးစံအိမ္က စြမ္းအားအေနႏွင့္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို

မယွဥ္ႏိုင္ေသာ္လည္း အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ေတာ့
ေသခ်ာေပါက္ အစြမ္းထက္သည့္ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုဟု
သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္က သူတို႔ႏွင့္
ျပႆနာျဖစ္ခဲ့ၿပီး ေအးေအးေဆးေဆး ထြက္လာႏိုင္ခဲ့၏ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ဤလူငယ္ေလးက ေသခ်ာေပါက္ မ႐ိုးရွင္းႏိုင္ေၾကာင္း
သိႏိုင္ပါသည္ ။
ထန္ဟိုအာ၏ မ်က္လုံးလွလွေလးမ်ားကလည္း ေရွာင္ယန္ကို

စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ သူမ၏ လက္ဖ်ားမ်ားကလည္း ပို၍ပင္
ေအးစက္လာသည္ ။ သူမက ယခုအခ်ိန္အထိ
သူမကိုယွဥ္ႏိုင္သည့္ သက္တူရြယ္တူ ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္ကို
လုံးဝမေတြ႕ခဲ့ဘူးေပ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ခန္းမႀကီးထဲတြင္ အံ့အားသင့္စြာ

စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည့္ သူမ်ားေၾကာင့္
မ်က္ႏွာေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိေပ ။ သူက အနီဝတ္အဘိုးအိုကို
ၾကည့္ၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။
"ကၽြန္ေတာ္က တကယ္ေရွာင္ယန္ပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါက
ဒီကိစၥနဲ႔ ဘာမ်ားပတ္သက္ေနလို႔လဲ ။ ကၽြန္ေတာ္က
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕နာမည္ကို ေျပာင္းလဲလိုက္တာပဲ ရွိတယ္ေလ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ဒုတိယအႀကီးအကဲဟုေခၚေသာ
အနီဝတ္အဘိုးအိုက ျပဳံးလိုက္သည္ ။
"မင္းက ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္နဲ႔ ျပႆနာျဖစ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ
ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ရဲ႕ လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္လွုပ္ရွားမွုအစြမ္းကို
ပိုင္ဆိုင္ထားလို႔ပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က မင္းကိုလိုက္ၿပီး
သတ္ခဲ့တာ ။ မင္းက ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ရဲ႕တပည့္တစ္ေယာက္
မဟုတ္ဘူး ။ မင္းက လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္လွုပ္ရွားမွုအစြမ္းကို
ဘယ္ေနရာကေန ရလာတာလဲ ။ ၿပီးေတာ့ အခုမင္းက ငါတို႔

မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုလည္း လိုခ်င္ေနျပန္ၿပီ ။ မင္းက
တစ္ျခားသူေတြရဲ႕ ဒိုသိုင္းပညာေတြကိုပဲ စိတ္ဝင္စားေနတာလား
။ ''
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ တည္ၿငိမ္စြာ ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
"လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္လွုပ္ရွားမွုအစြမ္းက အျခားတစ္ေနရာကေန
ကၽြန္ေတာ္မေတာ္တဆ ရလာခဲ့တာ ။ ဒုတိယအႀကီးအကဲက

ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွေျပာေနစရာမလိုဘူး ။
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကေတာ့ ..
ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ေကာင္းကင္မီးေတာက္ ရွိေနတဲ့အတြက္

ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်လို႔ရတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို လာခဲ့တာပဲ ။ ကၽြန္ေတာ္က
တစ္ျခားလူေတြရဲ႕ဒိုသိုင္းပညာေတြကို စိတ္ဝင္စားလား
စိတ္မဝင္စားဘူးလား ဆိုတာကေတာ့
ဒုတိယအႀကီးအကဲနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူးေလ ။ ''
ေရွာင္ယန္၏စကားမ်ားက ျပတ္သား၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္

ဒုတိယအႀကီးအကဲက အနည္းငယ္ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။
"ေရွာင္ယန္......
ဒီေနရာက ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္မဟုတ္ဘူး ။ မင္းက
ဒီလိုမ်ိဳး႐ိုင္းစိုင္းေနတာမ်ိဳးကို ငါတို႔က ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး ။ ''
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တတိယအႀကီးအကဲဝူခ်န္းက
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေအးစက္စြာ ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ စကားမ်ားေသာ အဘိုးႀကီး ၂ေယာက္ကို

ဖက္ေျပာမေနခ်င္ေတာ့ေပ ။ သူက ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္
ရွိေနေသာ ထန္က်န္းကို ၾကည့္ၿပီး လက္ ၂ဖက္ဆုပ္ကာ
ကၽြန္ေတာ္က ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္

အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ေၾကာင့္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို
ေရာက္လာခဲ့တာ ။ ဒီကိစၥကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းမလဲဆိုတာ
ေျပာေပးပါဦး ။ တကယ္လို႔ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏
လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ အျပင္လူေတြကို
မေပးႏိုင္ဘူးဆိရ
ု င္လည္း ေျပာလိုက္ပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ေရွာင္ယန္က
ခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားပါ့မယ္ ။ နည္းနည္းေလးေတာင္
ေတြေဝေနမွာမဟုတ္ပါဘူး ။ ''
"တကယ္လို႔ ငါက အဲဒီလိုစကားမ်ိဳးေျပာလိုက္မယ္ဆိုရင္
ေနာက္ပိုင္း ငါ့ရဲ႕စကားေတြက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး

အရာဝင္ေတာ့မွာလဲ ။ စိတ္မပူပါနဲ႔ .....။ ငါက မင္းကို
ကတိေပးၿပီးၿပီဆိုမွေတာ့ ငါ့ရဲ႕ကတိကို ေသခ်ာေပါက္တည္မွာပါ
။ ''
ထန္က်န္းက လက္ကာျပလိုက္သည္ ။
သူ၏ အမူအရာကလည္း တျဖည္းျဖည္း ေအးစက္လာ၏ ။ သူက

ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး
ဂ႐ုမစိုက္သလို ေျပာလိုက္၏ ။
"ငါက ဒီကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးသြားၿပီ ။
မင္းတို႔အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္က ေရွာင္ယန္ကို

ခက္ခဲေအာင္လုပ္မေနနဲ႔ေတာ့ ။ ဒီအဘိုးႀကီးက ေတာင္ၾကားရဲ႕
စည္းမ်ဥ္းေတြကို နားလည္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ငါက ေရွာင္ယန္ကို
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ ေပးမယ္လို႔
မေျပာခဲ့ဘူး ။
ေတာင္ၾကားရဲ႕စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ လက္ရင္းတပည့္ေတြက
စမ္းသပ္မွုကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ရင္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ရႏိုင္တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္
ေရွာာင္ယန္ကလည္း စမ္းသပ္မွုကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္
တစ္ျခားသူေတြက ဘာမွျငင္းဆန္ေနစရာမလိုဘူး ။ ဒီအမိန္႔ကို
မနာခံတဲ့သူေတြက စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ အျပစ္ေပးခံရမယ္ ။
''
ထန္က်န္း၏ ေလသံက ေအးစက္စြာ ထြက္ေပၚလာသည္ ။
ထန္က်န္း၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ဒုတိယႏွင့္

တတိယအႀကီးအကဲတို႔ကလည္း အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္လိုက္မိၾက၏
။ သူတို႔၏မ်က္ႏွာအမူအရာက အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲသြားသည္
။ ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီးေနာက္ ဒုတိယအႀကီးအကဲက
အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"လက္ရင္းတပည့္ေတြရဲ႕စမ္းသပ္မွုကို အႀကီးအကဲေကာင္စီကပဲ
သတ္မွတ္ရတာ ။ ဒီတစ္ႀကိမ္ စမ္းသပ္မွုကိုေရာ
အႀကီးအကဲေကာင္စီက ဆုံးျဖတ္လို႔ရမလားဆိုတာ သိပါရေစ ။ ''
အလြန္ေခါင္းမာေသာ အဘိုးႀကီးက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္

အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို အျပင္လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ
ေရွာင္ယန္၏လက္ထဲသို႔ ေပးခ်င္ပုံ မရေခ် ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက

ေရွာင္ယန္ကို ေႏွာင့္ယွက္ရန္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစုံ စဥ္းစားေန၏ ။
ထန္က်န္းက အနည္းငယ္ မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး

"တကယ္လို႔ ဒုတိယအႀကီးအကဲမွာ
စဥ္းစားထားတာရွိတယ္ဆိုရင္ စမ္းသပ္ဖို႔ ေခါင္းစဥ္ကို ေျပာပါဦး ။
''
ထန္က်န္က ေခါင္းမမာေတာ့သည့္အတြက္
ဒုတိယအႀကီးအကဲ၏ ရင္ထဲတြင္ အနည္းငယ္
ဝမ္းသာသြားသည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းေျပာလိုက္၏ ။
"ဒီကိစၥက အရမ္းကို ႐ွုပ္ေထြးတဲ့အတြက္ အလြယ္တကူေတာ့
မေပးႏိုင္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအဘိုးႀကီးကိုယ္တိုင္

စမ္းသပ္ၾကည့္ခ်င္တယ္ ။ တကယ္လို႔ ေရွာင္ယန္ကသာ
ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕လက္ထဲမွာ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္
ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္ဆုရ
ိ င္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ရဲ႕
သေဘာအတိုင္း ဆုံးျဖတ္လို႔ ရပါတယ္ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ခန္းမႀကီးက

အနည္းငယ္တိတ္ဆိတ္သြားသည္ ။ ေအာက္ဖက္တြင္
ရွိေနေသာ အႀကီးအကဲမ်ားကလည္း အခ်င္းခ်င္း
ၾကည့္လိုက္ၾကၿပီး ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္မိၾက၏ ။
သူတို႔အားလုံးက ဒုတိယအႀကီးအကဲ၏ အစြမ္းကို
ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ထားၾကသည္ ။
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ အထြဋ္အထိပ္…
သူက သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ကို တက္လွမ္းရန္ တစ္ဆင့္သာ

လိုေတာ့ေသာ ေၾကာက္စရာပညာရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္ ။
အကယ္၍ သူကသာ စစ္ေဆးမည့္သူ လုပ္မည္ဆိုလွ်င္

အႏိုင္က်င့္ေနသလို ျဖစ္မေနဘူးလား ။
ထန္ဟိုအာ၏ မ်က္လုံးမ်ားကလည္း အနည္းငယ္ နီရဲလာ၏ ။

သူမ၏မ်က္လုံးမ်ားထဲ၌ ေဒါသမ်ား ျပည့္ႏွက္လာသည္ ။
ထိုအဘိုးႀကီးမ်ားက တမင္ခက္ခဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနပုံရ၏ ။
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ အထြဋ္အထိပ္ပညာရွင္က
သူမကိုယ္တိုင္ပင္ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္ ခံႏိုင္ရည္ရွိရန္
ခက္ခဲသည့္ အဆင့္တစ္ခုျဖစ္သည္ ။
"ဒုတိယအႀကီးအကဲက ဒီလိုမ်ိဳးေျပာတယ္ဆိုေတာ့… ''
ထန္က်န္းက တိုးတိုးေလး ရယ္လိုက္၏ ။ သူ၏ေလသံထဲတြင္

ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မွု အနည္းငယ္ ပါဝင္ေနပုံရသည္ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ဒုတိယအႀကီးအကဲ၏ အမူအရာက အနည္းငယ္
ေျပာင္းလဲသြား၏ ။ သူက အျပင္လူကို ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ မေပးခ်င္သည့္အတြက္ ထိုကဲ့သို႔
စမ္းသပ္ရန္ ေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္ ။
"တကယ္လို႔ ဒုတိယအႀကီးအကဲက မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုရင္
ကၽြန္ေတာ္ စမ္းသပ္မယ္ဆိုရင္ေရာ ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က

ဘယ္လိုသေဘာရလဲ ။ ေရွာင္ယန္က
ေျမာက္ပိုင္းေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ရဲ႕ အႀကီးအကဲကိုေတာင္
သတ္ႏိုင္တယ္လို႔ သတင္းၾကားရတယ္ ။ သူ႔ဆီမွာ
အစြမ္းထက္တဲ့ ဝွက္ဖဲေတြလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားမွာပဲ ။ ဒါေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕လက္ထဲမွာ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္
ခံႏိုငရ
္ ည္ရွိဖို႔ဆိုတာက မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလား
။ ''
ဒုတိယအႀကီးအကဲက မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္
တတိယအႀကီးအကဲ ဝူခ်န္းက ျဖည္းညင္းစြာ ဝင္ေျပာလိုက္၏ ။
ဝူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယန္က အနည္းငယ္

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္ ။ သူ၏အစြမ္းက
ဒုတိယအႀကီးအကဲႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္ အနည္းငယ္ အားနည္း၏
။ သို႔ရာတြင္ သူက ေျမာက္ပိုင္းေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္သခင္

ေဖးရန္ကို ယွဥ္ႏိုင္ေသာ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္၏ ။
အမွန္တကယ္ ရင္ဆိုင္ရလွ်င္ သူက ျပႆနာမ်ားႏိုင္ပါသည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက ခဏၾကာစဥ္းစားေန၏

။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ အႀကံေပးလိုက္သည္ ။
"မင္းနဲ႔ ေရွာင္ယန္ရဲ႕အဆင့္ကြာဟမွုက အရမ္းကို မ်ားတယ္ ။
ဒီေတာ့ မင္းတို႔လွုပ္ရွားဖို႔ဆိုတာက သိပ္ၿပီးအဆင္မေျပဘူး ။
ဟိုအာကို စမ္းသပ္ခိုင္းလိုက္ရင္ေရာ.. ဘယ္လိုေနမလဲ ။
တကယ္လို႔ ေရွာင္ယန္ကသာ ဟိုအာကို အႏိုင္ရမယ္ဆိုရင္

သူက ေအာင္ျမင္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္လို႔ရမယ္ ။ မင္းတို႔
ဘယ္လိုသေဘာရလဲ ။ ''
ထန္က်န္း၏ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေဘးတြင္ ရွိေန

ေသာ ထန္ဟိုအာက မ်က္ခုံးပင့္လိုက္မိ၏ ။
"မိန္းကေလးဟိုအာကေတာ့ တကယ္ကို ေကာင္းတဲ့
ေရြးခ်ယ္မွုပါပဲ ။ ဒါေပမယ့္ ေရွာင္ယန္က သူ႔အတြက္

မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးကို သန္႔စင္ဖို႔ ကူညီေပးခဲ့တာေလ ။
ၿပီးေတာ့ သူက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့အတြက္
သနားေနဦးမွာပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ သူကလည္း မသင့္ေတာ္ဘူး ။ ''
ဒုတိယအႀကီးအကဲက ေခါင္းခါၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
"တတိယအႀကီးအကဲရဲ႕အႀကံကေတာ့ မဆိုးဘူး ။ သူက
စစ္ေဆးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သင့္ေတာ္တယ္ ။ ေရွာင္ယန္ကသာ

သူ႔ရဲ႕လက္ထဲမွာ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္ ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္ဆိုရင္
သူက ေအာင္ျမင္ၿပီလို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္မယ္ ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ထန္ဟိုအာ၏ မ်က္ႏွာေပၚရွိ

အျပဳံးက ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ သူမက
ဒုတိယအႀကီးအကဲကို ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ
စိုက္ၾကည့္လိုက္၏ ။ သူမက ခ်က္ခ်င္းပင္ ေရွ႕ထြက္လာၿပီး

တိုက္ခိုက္ခ်င္ေနပုံ ရပါသည္ ။
ဒုတိယအႀကီးအကဲက သူ၏အႀကံေပးခ်က္ကို
လက္မခံသည့္အတြက္ ထန္က်န္းက မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။
သူ၏ ရင္ထဲတြင္လည္း အနည္းငယ္ စိတ္ဓာတ္က်လာ၏ ။
ေခါင္းမာလြန္းလွေသာ ထိုအဘိုးႀကီး ၂ ေယာက္က
ေကာင္းေကာင္းေျပာဆိုေန၍ မရႏိုင္ေတာ့ေပ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္......
ဒုတိယအႀကီးအကဲက အႀကီးအကဲဝူခ်န္းကို
စစ္ေဆးေစခ်င္ေနမွေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူေျပာတဲ့အတိုင္း
လုပ္ၾကတာေပါ့ ။ ''
ထန္က်န္းက က်ိန္းေမာင္းေျပာဆိုရန္ ျပင္လိုက္စဥ္

ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ရပ္ေနေသာ ေရွာင္ယန္က ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္၏ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ထန္က်န္း ၊

ထန္ဟိုအာႏွင့္ တစ္ျခားသူမ်ားကလည္း မွင္သက္သြားၾက၏ ။
"ေရွာင္ယန္......
အႀကီးအကဲဝူခ်န္းရဲ႕အစြမ္းက ၾကယ္ ၈ ပြင့္

သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ေနာ္ ။ သူက ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္က
ေဖးရန္ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး အစြမ္းထက္ေသးတယ္ ။ မင္းက သူ႔ကို
စမ္းသပ္ခိုင္းမွာ ေသခ်ာရဲ႕လား ။ ''
ထန္က်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။ သူက ေရွာင္ယန္ကို

ၾကည့္ၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္၏ ။ သူ၏
စကားသံထဲတြင္ သတိေပးခ်က္မ်ား ပါဝင္ေနပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ျဖည္းညင္းစြာ ေခါင္းညိတ္ျပလိက

ု ္သည္ ။ သူက
အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြားေသာ တတိယအႀကီးအကဲကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ အကယ္၍ သူကသာ ထိုအဘိုးႀကီး
၂ေယာက္ေျပာသလို မလုပ္လွ်င္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ အလြယ္တကူရရန္

မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ ။ ထိုသ႔ျို ဖစ္ေနသည့္အတြက္
တတိယအႀကီးအကဲ၏အစြမ္းကို စမ္းသပ္ရန္သာ
ျဖစ္ႏိုငပ
္ ါေတာ့သည္ ။
ဝူခ်န္း၏အစြမ္းက ေဖးရန္ထက္ နိမ့္က်ျခင္းမရွိေသာ္လည္း

လက္ရွိေရွာင္ယန္က သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို ေရာက္ေနပါၿပီ ။
သူ၏အစြမ္းကလည္း ေဖးရန္ လိုက္ဖမ္းခဲ့စဥ္အခ်ိန္ကထက္
အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပို၍ အစြမ္းထက္ေန၏ ။ သူက ဝူခ်န္း၏
လက္ထဲတြင္ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္ကို ရင္ဆိုင္ရန္
ျဖစ္ႏိုငေ
္ လာက္ပါသည္ ။ အကယ္၍ ထိန္းခ်ဳပ္၍မရသည့္
အေျခအေနမ်ိဳးကို ေရာက္လာလွ်င္လည္း သူက ထိုအဘိုးႀကီးကို
အနည္းငယ္ထိခိုက္ေအာင္ လုပ္ရေတာ့မည္ ျဖစ္၏ ။
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

ထန္က်န္းက မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္လိုက္မိ၏ ။ သူက
ဝမ္းသာေနသည့္ အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး

"မင္းက ဒီလိုေရြးခ်ယ္ၿပီဆိုမွေတာ့ ဒီအဘိုးႀကီးကလဲ
ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ဘူး ။ မင္းမွာ အခြင့္အေရးတစ္ႀကိမ္ပဲ

ရွိတယ္ ။ တကယ္လို႔ မင္းကသာ စမ္းသပ္မွုကို
မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုရင္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က မင္းနဲ႔ ကံမစပ္ဘူးလို႔ပဲ
သတ္မွတ္လိုက္ေတာ့ေပါ့ ။ ဒါေၾကာင့္ မင္းမွာ
ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ ရွိမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က အျပဳံးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ သူက

မဆင္မျခင္ လုပ္တက္သည့္ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပ ။ သူက
ဤစမ္းသပ္မွုကို သေဘာတူခဲ့သည့္အတြက္ ယုံၾကည္ခ်က္လည္း
ရွိေန၏ ။ ၾကယ္ ၈ ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္က
အစြမ္းထက္ေသာ္လည္း ေရွာင္ယန္က သာမာန္လူတစ္ေယာက္
မဟုတ္ေပ ။ သူက တစ္ဖက္လူကို အႏိုင္ရရန္

မေျပာရဲေသာ္လည္း သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္ တိုက္ခိုက္ရန္ကေတာ့
သူ႔အတြက္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ ..
သူက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားအတြက္ ကူညီေပးခဲ့တယ္ဆိုတာ

ဒီအဘိုးႀကီးကလည္း သိပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို
ထိခိုက္ေအာင္ မလုပ္ပါဘူး ။ တကယ္လို႔ ေကာင္းကင္မီး ၃
သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕
ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္
ဒီအဘိုးႀကီးကလည္း ဝင္ၿပီးတားဆီးေနမွာ မဟုတ္ဘူး ။
ဒါေၾကာင့္ ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က ခြင့္လႊတ္ေပးဖို႔
ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။ ''
တတိယအႀကီးအကဲက ျဖည္းညင္းစြာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး

ထန္က်န္းကို လွည့္ေျပာလိုက္သည္ ။
ထန္က်န္းကေတာ့ သူ႔ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ေခါင္းမာတယ္ ။ ''
ထန္က်န္း၏စကားကို တတိယအႀကီးအကဲက ဂ႐ုမစိုက္ေပ ။

သူက အျပင္လူတစ္ေယာက္၏ လက္ထဲသို႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္
ေရာက္မသြားရန္ တားဆီးႏိုင္သည္ဆိုလွ်င္ အဆင္ေျပပါသည္ ။
"ဒီေနရာက နည္းနည္းေသးတယ္ ။ ငါတို႔က အျပင္ဘက္မွာ
စမ္းသပ္ၾကတာေပါ့ ။ ၿပီးေတာ့ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက

တပည့္ေတြကလည္း ဒီၿပိဳင္ပြဲကို စိတ္ဝင္စားမယ္ထင္တယ္ ။
ဒီေတာ့ သူတို႔ကိုပါ ၾကည့္ခိုင္းၾကတာေပါ့ ။ ဒါဆိုရင္
သူတို႔အတြက္လည္း အက်ိဳးရွိႏိုင္တယ္ ။ ''
တတိယအႀကီးအကဲက ခန္းမႀကီးတစ္ခုလုံးကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး

ထို႔ေနာက္ သူက အရင္ဆုံး ခန္းမထဲမွ ထြက္သြား၏ ။ သူက

ေရွာင္ယန္၏ အနားမွ ျဖတ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္
"မင္းက ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ကို ကူညီၿပီး
မီးလွ်ံေဗာဓိတဗၸေဆးလုံးကို သန္႔စင္ေပးထားတဲ့အတြက္
စမ္းသပ္မွုကို မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕
ခ်ီက်င့္စဥ္ ဒါမွမဟုတ္ ဒိုသိုင္းပညာတစ္ခုကို
ေရြးခ်ယ္လို႔ရေသးတယ္ ။ ''
"အဲဒါေတြ မလိုပါဘူး..... ။ ၿပီးေတာ့ တတိယအႀကီးအကဲက
အဲဒလ
ီ ိုစကားေတြ ေျပာဖို႔အတြက္ စမ္းသပ္မွုၿပီးတဲ့အထိ
ေစာင့္တာ ပိုေကာင္းမယ္ထင္တယ္ ။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္
ထင္မွတ္မထားတဲ့ အေျခအေနေတြေၾကာင့္
မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြ ၾကဳံလာရဦးမယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ျပဳံး႐ုံေလး ျပဳံးလိုက္၏ ။

ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက အံ့ၾသသြားေသာ ဝူခ်န္းကို
လ်စ္လ်ဴ႐ွုလိုက္သည္ ။ သူကလည္း ခန္းမႀကီးထဲမွ
လွည့္ထြက္သြား၏ ။ ေရွာင္ယန္၏ေနာက္ေက်ာကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ဝူခ်န္းက သတိျပန္ဝင္လာသည္ ။ သူက
ခ်က္ခ်င္းပင္ အားရပါးရ ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္ေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို
ေမာက္မာလာတာပဲ ။ ေကာင္းၿပီေလ ။ မင္းက ဒီအဘိုးႀကီးကို

မ်က္ႏွာပ်က္ရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာ
ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ ။ ''
အပိုင္း (၁၀၆၀) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၁၀)}

ဝူခ်န္းႏွင့္ တိုက္ခိုက္ျခင္း
ခန္းမ၏အျပင္ဘက္တြင္ အလြန္က်ယ္ဝန္းေသာ
ကြက္လပ္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနသည္ ။ ဆက္ၿပီး
ၾကည့္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ေျမကြက္လပ္၏တစ္ဖက္ကို
ျမင္ႏင
ို ္၏ ။ ကြင္းျပင္ႀကီး၏အဆုံးတြင္
အစိမ္းေရာင္သစ္ပင္မ်ားက ပတ္ပတ္လည္ ဝိုင္းရံေနပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ခန္းမ၏အျပင္ဘက္တြင္ ရပ္ေနသည္ ။

သူ၏အမူအရာက တည္ၿငိမ္ေနေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္ထဲရွိ
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားက ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္ေပၚလာေန၏ ။ ထိုကဲ့သို႔
စြမ္းအင္မ်ား ျပည့္ႏွက္လာသည့္ ခံစားမွုက
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို လႊမ္းျခဳံသြားပါသည္ ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ အႀကီးအကဲမ်ားကလည္း
ခန္းမႀကီး၏ဝင္ေပါက္မွ ထြက္လာၾက၏ ။ သူတို႔ကို
ဦးေဆာင္လာသည့္ သူကေတာ့ ထန္က်န္း ၊ ထန္ဟိုအာႏွင့္
အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္တို႔ ျဖစ္ၾက၏ ။ ဤခန္းမႀကီးက

မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ား မၾကာခဏ
ေရာက္လာသည့္ေနရာ ျဖစ္သည့္အတြက္ အႀကီးအကဲမ်ား
ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ အေတာ္မ်ားမ်ားက
သတိထားမိလိုကၾ္ ကသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျပာျပေနစရာမလိုဘဲ
တစ္ခုခုျဖစ္ေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုတပည့္မ်ားအားလုံးက
သိသြားၾက၏ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သတင္းက ေတာင္ၾကားတစ္ခုလုံးတြင္

ေရလွိုင္းႀကီးတစ္ခုပမာ ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္ ။ ၁၀ မိနစ္ခန္႔
အေတာအတြင္း ခန္းမႀကီး၏ပတ္ပတ္လည္တြင္
အနီေရာင္လူရိပ္မ်ား သိပ္သည္းစြာ ျပည့္ႏွက္လာ၏ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ပိုမ်ားလာေသာ လူမ်ားကို

လ်စ္လ်ဴရွဴထားသည္ ။ သူက ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ
အနီဝတ္အႀကီးအကဲကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ ထိုလူကေတာ့
ဝူခ်န္းျဖစ္သည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဝူခ်န္းကေတာ့ လက္ေနာက္ပစ္ထား၏ ။ သူက

ျပဳံး႐ုံေလး ျပဳံးေနပါသည္ ။ ေရွာင္ယန္ႏွင့္ သူ၏အစြမ္းက
မိုးႏွင့္ေျမပမာ ကြာျခားလြန္းလွ၏ ။ သူက ေရွာင္ယန္ႏွင့္
ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ားကို ၾကားဖူးထားေသာ္လည္း
အလြန္အမင္း စိုးရိမ္ေနျခင္းေတာ့ မရွိေပ ။ သူ႔လိုအစြမ္းမ်ိဳး၏
ေရွ႕တြင္ လွည့္ကြက္မ်ားက လုံးဝကို အသုံးမဝင္ႏိုင္ေၾကာင္း
နားလည္ထားေပ၏ ။
ေလွကားတြင္ ရွိေနေသာ ထန္က်န္းကလည္း ဝူခ်န္းကို ၾကည့္ၿပီး

မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ေရွာင္ယန္ကို
လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္ ။
"မင္းက တကယ္ေသခ်ာရဲ႕လား..... ။ ''
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က အျပဳံးႏွင့္

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ ဝူခ်န္းက အမွန္တကယ္ကို
အစြမ္းထက္လြန္းသည္ ။ သို႔ရာတြင္ လက္ရွိေရွာင္ယန္အေနႏွင့္

ေျပာရလွ်င္ ဝူခ်န္းက လုံးဝမယွဥ္ႏိုင္သည့္
လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ေပ ။ သူက သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္
တိုက္ခိုက္ရန္ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိ၏ ။
"ေတာ္ေတာ္ေခါင္းမာတဲ့ ေကာင္ေလးပဲ......။''
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

ထန္က်န္းကလည္း သက္ျပင္းခ်႐ုံသာတက္ႏိုင္ေတာ့၏ ။
ေရွာင္ယန္က လမ္းတစ္ဝက္တြင္
စိတ္ေျပာင္းမသြားသည့္အတြက္ ဝူခ်န္းက ပို၍ပင္ ျပဳံးလိုက္မိ၏ ။
သူက ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး အျပဳံးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
"ဘာမွေျပာစရာမလိုေတာ့ဘူး...... ။ မင္းက
ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕လက္ထဲမွာ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္

ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္ဆုရ
ိ င္ မင္းက အႏိုင္ရၿပီလို႔ သတ္မွတ္လရ
ို႔ မယ္ ။
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုလည္း မင္းက

ရသြားမယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မင္းက ခံႏိုင္ရည္ မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က မင္းနဲ႔
ကံမစပ္ဘူးလို႔ ေျပာရမွာေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ မင္းက
ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕တစ္ျခားအဆင့္ျမင့္ခ်ီက်င့္စဥ္
ဒါမွမဟုတ္ ဒိုသိုင္းပညာတစ္ခုကိုေတာ့ ေရြးလို႔ရပါေသးတယ္ ။ ''
ဝူခ်န္း၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ

တပည့္မ်ားၾကားထဲတြင္ ဆူဆူညံညံ ျဖစ္သြားသည္ ။
အေတာ္မ်ားမ်ားက ေရွာင္ယန္ကို မယုံၾကည္ႏိုင္သလို
စိုက္ၾကည့္ေနမိၾက၏ ။ ေရွာင္ယန္၏ေမွာ္ေဆးပညာစြမ္းရည္ကို
လူအေတာ္မ်ားမ်ားက သိထားၾကေသာ္လည္း ကၽြမ္းက်င္သည့္
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္က အစြမ္းထက္သည္ဟု
မသတ္မွတ္ႏိုင္ေပ ။
ဝူခ်န္းက မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏တတိယအႀကီးအကဲ ျဖစ္၏ ။

မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲတြင္ သူ႔ထက္ အစြမ္းထက္သည့္သူကပင္
အေတာ္ေလးရွားပါးသည္ ။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ႏွင့္

သက္တူရြယ္တူသာ ရွိေသးေသာ ဤလူငယ္ေလးက စူခ်န္းႏွင့္
တိုက္ခိုက္ရန္ စဥ္းစားေနသည္ေလာ ။
"အႀကီးအကဲဝူက သတိေပးေနစရာမလိုပါဘူး ။ တကယ္လို႔
ခံႏိုင္ရည္မရွိဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္က ခ်က္ခ်င္း

လွညထ
့္ ြက္သြားမယ္ ။ တစ္ျခားခ်ီက်င့္စဥ္ေတြ ၊
ဒိုသိုင္းပညာေတြကိုလည္း ဘာမွ မလိုခ်င္ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က ျပတ္သားစြာ ေျပာလိုက္သည္ ။ သူက

ထိုအဘိုးႀကီးကို လုံးဝသေဘာမက်ေပ ။
ေရွာင္ယန္၏ စကားကိုၾကားသည့္အခါ ဝူခ်န္းကေတာ့

ေအးေအးေဆးေဆးသာ ရွိေန၏ ။ သူက အျပဳံးႏွင့္
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ သူကသာ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို အျပင္လူတစ္ေယာက္၏
လက္ထဲေရာက္ျခင္းမွ ကာကြယ္ႏိုင္မည္ဆိုလွ်င္
သူ၏ဂုဏ္သိကၡာ က်ဆင္းသြားလွ်င္လည္း အဆင္ေျပ၏ ။
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ တစ္ေယာက္ေယာက္ကေတာ့
လူဆိုးျဖစ္ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္ ။ မဟုတ္လွ်င္
သူတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္က
အလြယ္တကူ ရႏိုင္သည္ဟု တစ္ျခားသူမ်ားက
ေတြးသြားႏိုင္ပါသည္ ။ ထိုအရာက အနည္းငယ္
ကေလးဆန္လြန္း၏ ။
ဝူခ်န္းက ေရွ႕ကို တစ္လွမ္းတိုးသြားသည္ ။

အလြန္အစြမ္းထက္ေသာ ဒိခ
ု ်ီစြမ္းအင္မ်ားကလည္း
ဝူခ်န္း၏ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
အျဖဴေရာင္ဆံပင္မ်ားက ေလထဲတြင္ လြင့္ေနၿပီး
အဝတ္အစားမ်ားကလည္း တဖ်တ္ဖ်တ္လြင့္ေနသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ အလြန္အမင္းကို ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းလြန္းလွသည့္ အနီေရာင္ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကလည္း
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ မီးလွ်ံတိမ္တိုက္ႀကီးတစ္ခုပမာ
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။
မူလက တည္ၿငိမ္ေနေသာ ဝူခ်န္း၏မ်က္ႏွာကလည္း

အလင္းေရာင္မ်ား ဝင္းလက္ေတာက္ပလာသည္ ။ သူက
ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး အစြမ္းထက္သည့္ေလသံႏွင့္
"မင္းက အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား.......။''
ေရွာင္ယန္က ေနာက္ကို ၂လွမ္း ဆုတ္သြားသည္ ။

ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကလည္း သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ လွ်င္ျမန္စြာ
စီးဆင္းလာ၏ ။ သူ၏အမူအရာကလည္း တျဖည္းျဖည္း
တည္ၿငိမ္လာပါသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက ညာလက္ကို
ေျမွာက္ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"တိုက္ခိုက္လို႔ရၿပီ...... ''
ထိုစကားက ၾကားသည့္အခါ ဝူခ်န္းက က်ယ္ေလာင္စြာ

ရယ္လိုက္သည္ ။ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ား၏လႊမ္းမိုးမွုေၾကာင့္ ရယ္သံက
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ မိုးၿခိမ္းသံတစ္ခုပမာ ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။
ဝူခ်န္းက ေရွ႕ကို တစ္လွမ္း လွမ္းလိုက္ရာ ခႏၶာကိုယ္က ခ်က္ခ်င္း
ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ သာမာန္မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ
တပည့္မ်ား၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ေတာ့ ဝူခ်န္းက ထူးဆန္းစြာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားသလို ထင္ရသည္ ။
သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ အနားသို႔ ေရာက္လာေသာ

အနီေရာင္လူရိပ္ကို ျမင္လိုက္ရ၏ ။ ေရွာင္ယန္က
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္ ။ ထိ႔ေ
ု နာက္
ေငြေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုက
သူ၏ေျခေထာက္ေအာက္တြင္လည္း လွ်င္ျမန္စြာ
ထြက္ေပၚလာၿပီး သူကလည္း ခ်က္ခ်င္း လွုပ္ရွားလိုက္၏ ။
"ဝုန္း.....''
ထိုအခ်ိန္တြင္ အနီေရာင္လက္သီးတစ္ဖက္က ေရွာင္ယန္၏

ရင္ဘတ္ကို ျပင္းထန္စြာ ထိုးမိသြား၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္
အသံတိုးတိုး ထြက္ေပၚလာၿပီး လက္သီးက ရင္ဘတ္ကို
ေဖာက္သြားပါသည္ ။
"အရိပ္တစ္ခုလား.....''
"ဟား......ဟား........ဟား.....ၾကည့္ရတာ ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ရဲ႕
လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္လွုပ္ရွားမွုအစြမ္း ထင္တယ္ ။ တကယ္ကို
ထူးျခားတာပဲ ။ ''
သူ၏လက္သီးခ်က္က အရာမထင္ေၾကာင္း ျမင္လုက

ိ ္ရသည့္အခါ
ဝူခ်န္း၏မ်က္ႏွာက ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိေပ ။ သူက
ေအးစက္စြာ ျပဳံးလိုက္ၿပီး အရိပ္ကို ဖ်က္ဆီးလိုက္၏ ။ သူ၏

လက္၂ ဖက္တြင္လည္း မီးေတာက္မ်ား လႊမ္းျခဳံလာၿပီး
ထိုလက္မ်ားက အနည္းငယ္ ႀကီးမားလာသည္ ။ အေဝးမွ
ၾကည့္လိုက္လွ်င္ တူ ၂ ေခ်ာင္းပမာ ထင္မွတ္ရ၏ ။
ေရွာင္ယန္က ဝူခ်န္း၏ဘယ္ဘက္မီတာ အနည္းငယ္အကြာတြင္

ျပန္ေပၚလာသည္ ။ သူက ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ရာ
အနက္ေရာင္အဝတ္အစားမ်ားက
အနည္းငယ္ေလာင္ကၽြမ္းေနေၾကာင္း ျမင္လိုကရ
္ ၏။
သူ၏မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း စိုးရိမ္မွုမ်ား ေပၚလာသည္ ။
ဝူခ်န္းက မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ တတိယအႀကီးအကဲဟု
ေခၚထိုက္ပါေပသည္ ။ သူ၏ အစြမ္းက အေတာ္ေလးကို
ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းလွ၏ ။
သို႔ရာတြင္ အေစာပိုင္း တိုက္ခိုက္မွုေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က

ဝူခ်န္း၏အရွိန္ကို ခန္႔မွန္းမိလိုက္၏ ။ ထိုအရွိန္က ေဖးရန္ထက္
အေတာ္ေလးနိမ့္က်ပုံရသည္ ။ သို႔ရာတြင္
သူ၏တိုက္ခိုက္မွုကေတာ့ ေဖးရန္ထက္ပို၍ အစြမ္းထက္၏ ။

အကယ္၍ ေရွာင္ယန္ကသာ ထိုကဲ့သို႔ တိုက္ခိုက္မွုမ်ိဳးကို
ရင္ဆိုင္ရမည္ဆိုလွ်င္ တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္မ်ား ခ်က္ခ်င္း
ဆုံး႐ွုံးသြားႏိုင္ေပသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ျပန္ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ရင္ထဲ၌

သတိထားလိုက္မိ၏ ။ သူက ဘယ္ဘက္သို႔ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ
ေရႊ႕လိုက္ျပန္ပါသည္ ။
"၀ွစ္...''
ေရွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္က လွုပ္ရွားလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
အနီေရာင္လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ေရွာင္ယန္၏ဗိုက္နားမွ
ျဖတ္သြား၏ ။ ထိုလက္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ မီးေတာက္မ်ား၏
အပူရွိန္ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္ကပင္ ပူစပ္ပူေလာင္ ျဖစ္သြားသလို
ခံစားလိုက္ရေပသည္ ။
"သန္႔စင္ယန္ ဝါဂြမ္းလက္ ''
ေရွာင္ယန္က လက္ႀကီးကို ပြတ္ကာသီကာ

ေရွာင္တိမ္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ျပန္မဆုတ္ရေသးခင္ အသံတိုးတိုး
ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ အနီေရာင္လက္ႀကီးက
အရြယ္အစား တစ္ဝက္ခန္႔ ထူးဆန္းစြာ ရွည္လာေၾကာင္း
ျမင္လိုက္ရသည္ ။ ထို႔ေနာက္ လက္က ျပန္လွည့္လာၿပီး
ေရွာင္ယန္၏ခါးကို တိုက္ခိုက္လိုက္၏ ။
"ဝုန္း.......''
အသံတိုးတိုးထြက္ေပၚလာၿပီး ေရွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္က
ေနာက္သို႔ လြင့္သြားသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက ေလထဲတြင္
တစ္ခ်က္နင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ရွိန္ျပန္သတ္လိုက္ရ၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ေျမေပၚတြင္ ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ပံုစံက်သြားၿပီး
ေခါင္းေမာ့ ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္မွလည္း

ေသြးမ်ားက်ဆင္းလာ၏ ။ ဝူခ်န္း၏ ထူးဆန္းေသာ
ဒိုသိုင္းပညာေၾကာင့္ သူက အေတာ္ေလးကို
ထိခိုက္သြားခဲ့ရသည္ ။
ဝူခ်န္း၏ခႏၶာကိုယ္ကလည္း မီတာအနည္းငယ္အကြာတြင္
ျပန္ေပၚလာ၏ ။ သူက ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္စဥ္
အနီေရာင္လက္ ၂ဖက္ကို ဆုပ္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ တိုးတိုးေလး
"သန္႔စင္ယန္ ဝါဂြမ္းလက္...ဆိုတာက ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕
အဆင့္ျမင့္ ဒိုသိုင္းပညာတစ္ခုပဲ ။ တကယ္လို႔ ဲ့ဒီဒိုသိုင္းပညာကို

လုံးဝကၽြမ္းက်င္သြားၿပီဆိုရင္ လက္ကို အလိုရွိသလို
သုံးလို႔ရတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ တစ္ျခားသူေတြနဲ႔
တိုက္ခိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ထူးျခားတဲ့ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုမ်ိဳး
ရွိတယ္ ။ ''
"ခင္ဗ်ားက တကယ္ပဲ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕
တတိယအႀကီးအကဲလို႔ ေခၚထိုက္တာပဲ ။ ဒီလို

တိုက္ခိုက္ေရးနည္းလမ္းမ်ိဳးက တကယ္ကို
ေလးစားဖို႔ေကာင္းတယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္မွ က်လာသည့္ ေသြးမ်ားကို

သုတ္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ
ၾကည္လင္ၾကာပန္းႏွလုံးမီးေတာက္ကလည္း အလြန္လ်င္ျမန္စြာ
ထြက္ေပၚလာၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာေသာ
ၾကမ္းတမ္းရက္စက္သည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္အားမ်ားကို ဝါးၿမိဳလိုက္၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူက ဝူခ်န္းကိုၾကည့္ၿပီး ရယ္လိုက္သည္ ။
"ေနာက္တစ္ႀကိမ္....... ''
ေရွာင္ယန္က တိုက္ခိုက္မွုေၾကာင့္ အ႐ွုံးမေပးသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ဝူခ်န္းက အံ့ၾသသြားသည္ ။ သူက
ခ်က္ခ်င္းပင္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္၏ ။
ဤသန္႔စင္ယန္ ဝါဂြမ္းလက္အစြမ္းက ရန္သူကို

သတိလစ္ေစ႐ုံသာမက သူ၏ တိုက္ခိုက္မွုကလည္း
မီးေတာက္ႏွင့္ဖန္တီးထားသည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြမ္းအားမ်ားကို
သယ္ေဆာင္ထားသည္ ။ ထိုစြမ္းအားက တစ္ဖက္လူ၏
ခႏၶာကိုယ္ထဲကို ဝင္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ အေတာ္ေလးကို
ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္း ျပင္းထန္၏ ။ အကယ္၍ တစ္ျခားလူက
လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ လွုပ္ရွားၿပီး ဒဏ္ရာမရဘူးဆိုလွ်င္ပင္
လွ်ိဳ႕ဝွက္အားကို ရင္ဆိုင္ရန္ အာ႐ုံစိုက္ရပါေသးသည္ ။
သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ လုံးဝအဆင္ေျပေနေသး၏ ။
"ဒီေကာင္ေလးက ေျမာက္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ
နာမည္ေက်ာ္လာတယ္ဆိုတာ အလကားေတာ့ မဟုတ္ဘူးပဲ..။

ၾကည့္ရတာ ဒီအဘိုးႀကီးက နည္းနည္းပိုၿပီး အေလးအနက္
ထားဖို႔လိုၿပီ ။ ''
စိတ္ထဲတြင္ ထိုအေတြးမ်ိဳး ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္

ဝူခ်န္း၏မ်က္ႏွာက တျဖည္းျဖည္း တည္ၿငိမ္လာသည္ ။
သူ၏အနီေရာင္လက္ႀကီးကလည္း ပို၍ ေတာက္ပလာသည္ ။
တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္ကဲ့သို႔ မီးေတာက္မ်ားကလည္း
ေျခေထာက္ ၂ဖက္ေအာက္တြင္ ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္ေပၚလာ၏
။
"ဒီအဘိုးႀကီးကလည္း ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ရဲ႕
လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္လွုပ္ရွားမွုအစြမ္းကို ေတြ႕ခ်င္ေနခဲ့တာ ။
ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ေကာင္းကင္ဖ်က္စီး
ေက်ာက္တုံးေျခလွမ္းက အစြမ္းထက္မလား ။
သူတို႔ရဲ႕လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္လွုပ္ရွားမွုအစြမ္းက
ပိုၿပီးအစြမ္းထက္မလားဆိုတာ ငါလဲ သိခ်င္တယ္.. ။ ''

ဝူခ်န္းက ရယ္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ မီးေတာက္မ်ား

ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ညာေျခေထာက္က ေျမျပင္ေပၚသို႔ အားယူၿပီး
နင္းခ်လိုက္၏။
"ဝုန္း......''
ထိုအခါ အသံတိုးတိုး ထြက္ေပၚလာၿပီး

ဝူခ်န္း၏ေျခေထာက္ေအာက္မွ ေက်ာက္သားေျမျပင္ကေတာ့
အက္ကြဲသြားသည္ ။ သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကလည္း
ရႊီးခနဲ...အသံႏွင့္အတူ ထူးဆန္းစြာ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။
ဝူခ်န္းက ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္ခဏတြင္
ေရွာင္ယန္၏မ်က္ႏွာေပၚ၌ ပို၍ပင္ စိုးရိမ္လာ၏ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက တကိုယ္လုံး
ၾကက္သီးေမႊးညင္းထသြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ထို႔ေနာက္
သူက လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္လွုပ္ရွားမွုအစြမ္းကို
အျမင့္ဆုံးအေျခအေနထိ သုံးလိုက္ရာ အရိပ္မ်ားပင္ ေပၚလာ၏ ။
"၀ွစ္......''
အနီေရာင္လူရိပ္က အသံလွိုင္းတစ္ခုႏွင့္အတူ အရိပ္ကို

ရက္စက္စြာ တိုက္ခိုက္လိုက္သည္ ။ အရိပ္က ခ်က္ခ်င္းပင္
ပ်က္စီးသြား၏ ။ အရိပ္ကို တိုက္ခိုက္လိုက္ၿပီးေနာက္
အနီေရာင္လူရိပ္က ခ်က္ခ်င္းကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္သည္ ။
ထိုအခါ သူ႔ေရွ႕တြင္ အသံလွိုင္းတစ္ခုေပၚလာၿပီး ေျမျပင္ေပၚ၌
အက္ကြဲေၾကာင္းႀကီး တစ္ခုပင္ ေပၚလာ၏ ။
ထိုအသံလွိုင္းပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည္ကို ေစာင့္မေနဘဲ အနီေရာင္လူရိပ္က

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေျမျပင္ေပၚသို႔ အားယူလိုက္ျပန္ပါသည္ ။
သူ၏ခႏၶာကိုယ္ကလည္း ဒုံးက်ည္တစ္ခုအလား ေလထဲသို႔
ေရာက္လာ၏ ။ တခဏအတြင္း သူက ေရွာင္ယန္၏ေရွ႕တြင္

ေပၚလာသည္ ။
"ေတာ္ေတာ္ကို ျမန္တာပဲ ။ ''
တခဏအတြင္း ေရာက္လာေသာ အနီေရာင္လူရိပ္ကို ၾကည့္ၿပီး

ေရွာင္ယန္က မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။ ဝူခ်န္းသုံးလိုက္သည့္
ဒိုသိုင္းပညာက လွ်ပ္စီးသုံးေထာင္ လွုပ္ရွားမွုအစြမ္းကဲ့သို႔
သြက္လက္မွု မရွိေသာ္လည္း သူ၏အရွိန္ႏွင့္ အဖ်က္စြမ္းအားက
အမွန္တကယ္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္၏လက္ထဲ၌ ေလးလံသည့္ ေပတံႀကီး ၁

ေခ်ာင္းေပၚလာၿပီး လက္ေမာင္းတြင္ ရွိေနေသာ
ေသြးေၾကာမ်ားကလည္း ထိုးေထာင္လာ၏ ။ သူက ရင္ထဲတြင္
ေအးစက္စြာ ေအာ္လိုက္ပါသည္ ။
"ေျခာက္ဆစ္ခႏၶာစီးဆင္းေပတံ
ေျခာက္ဆစ္မီးေတာက္… ''
ေရွာင္ယန္က ပထမဦးဆုံး သုံးလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္

ေျခာက္ဆစ္ခႏၶာစီးဆင္းေပတံ
ဒိုသိုင္းပညာ၏အစြမ္းထက္ဆုံးသိုင္းကြက္ကို အသုံးျပဳလိုက္၏ ။
သူ႔ကို တိုက္ခိုက္ေနသည့္သူက ၾကယ္ ၈ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း သိေနသည့္အတြက္
ေရွာင္ယန္က မည္သည့္အရာကိုမွ ထိန္ခ်န္မထားေပ ။
ေလးလံသည့္ ေပတံႀကီးက အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္

ေလလွိုင္းႏွင့္အတူ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာ ခုတ္ခ်လိုက္၏ ။ ထိုသို႔
ခုတ္ခ်လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ အနီေရာင္လူရိပ္က ေပၚလာသည္ ။
အနီေရာင္အလင္းတန္းမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ
လက္ႀကီးကလည္း ေပတံႀကီးႏွင့္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ရင္ဆိုင္လိုက္၏
။
"ခၽြင္.......''
ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ က်ယ္ေလာင္သည့္အသံႀကီးတစ္ခု
ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္
စြမ္းအင္လွိုင္းလုံးမ်ားကလည္း လွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကဲ့သို႔
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာ၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔ ၂ ေယာက္လံုးက ေနာက္သို႔
ဆုတ္သြားၾကရသည္ ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့
ခန္းမႀကီး၏ပတ္လည္တြင္ ရွိေသာ နံရံမ်ားႏွင့္ တိုက္မိသြားသည္
။
"ဝုန္း.......''
ေရွာင္ယန္၏ေနာက္တြင္ ရွိေနေသာ နံရံတြင္ေတာ့

အေပါက္ႀကီးတစ္ေပါက္ ျဖစ္သြား၏ ။
အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ားကလည္း ပင့္ကူအိမ္တစ္ခုသဖြယ္
ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည္ ။ သူက တိုးတိုးေလး ေခ်ာင္းဆိုးလိုက္မိၿပီး

ႏွုတ္ခမ္းေထာင့္မွ က်ဆင္းလာေသာ ေသြးမ်ားကို သုတ္လိုက္၏
။ သူ၏မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း တိုက္ပြဲကို ဆာေလာင္ေနသည့္
အမူအရာမ်ိဳး ေပၚလာသည့္အတြက္
ၾကည့္ေနၾကသည့္သူမ်ားကပင္ အေတာ္ေလး
လွုပ္ရွားသြားၾကေလသည္ ။ ထိုလူငယ္က ၾကယ္ ၈ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကိုပင္ ရင္ဆိုင္ရဲပါသည္ ။ ထိုကဲ့သို႔
သတၱိမ်ိဳးကိုပင္ အေတာ္မ်ားမ်ားက ေလးစားသြားရ၏ ။
"ေနာက္တစ္ႀကိမ္..........''
ေရွာင္ယန္က ေရွ႕ကို ထြက္လာၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္

ေျပာလိုက္သည္ ။ ထိုအသံက အလြန္တက္ႂကြေနသေယာင္
ထင္မွတ္ရသည့္အတြက္ အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း
နားမလည္ႏိုင္ေတာ့သလို ခံစားေနရေလသည္ ။
အပိုင္း (၁၀၆၁) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၁၁)}
လွ်ိဳ႕ဝွက္စြမ္းရည္
ေ႐ွာင္ယန္က ႏုတ္ခမ္းေထာင့္မွ စီးက်လာေသာ ေသြးမ်ားကုိ

သုတၿ္ ပီး ျပန္ထလာသည္ကုိ ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားအားလံုးက ဘာေျပာရမွန္မသိ
ျဖစ္သြားၾကသည္။ ေ႐ွာင္ယန္က
ဝူခ်န္း၏ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္တိုက္ခိုက္မုမ်ားကုိ
ခံႏိုင္ရည္႐ွိေနလိမ့္မည္ဟု သူတို႔ေတြ တစ္ေယာက္မွ
ထင္မထားခဲ့ၾကေပ။
“သိုင္းကြက္ ၅ ကြက္ၿပီးသြားၿပီ..”
ေလွကားတြင္ ႐ွိေနေသာ ထန္က်န္းက ျဖည္းညင္းစြာ

ေၾကညာလိုက္၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူကလည္း ေ႐ွာင္ယန္ကို
ၾကည့္ၿပီး အနည္းငယ္ အံ့ၾသေနမိပါသည္။ ေ႐ွာင္ယန္က
ဝူခ်န္း၏လက္ထဲတြင္ သိုင္းကြက္ ၅ ကြက္တိုင္ေအာင္
႐ံုးနိမ့္ျခင္းမ႐ွိသည့္အတြက္ သူက အနည္းငယ္ အံ့ၾသေနမိ၏။
မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သူက ဝူခ်န္းကုိ ေကာင္းေကာင္းႀကီး
နားလည္ထားပါသည္။ ၾကယ္ ၈ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္က
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ေတာ့ ထိပ္တန္းအဆင့္
ပညာရွင္တစ္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္ႏိုင္၏။
ေဘးမွ ၾကည့္ေနေသာ ထန္ဟိုအာကလည္း

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူမလည္း ေ႐ွာင္ယန္ကုိ
စိတ္ဝင္တစား စိုက္ၾကည့္ေန၏။ သူမႏွင့္
သက္တူရြယ္တူသာ႐ွိေသာ ဤလူငယ္ေလးက တျခားသူမ်ားကုိ
အၿမဲလိုလုိ အံ့ၾသေစခဲ့ပံုရသည္။
ဝူခ်န္းက ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ ေန၍ ျဖည္းညင္းစြာ

ဆင္းသက္လာ၏။ သူက ၾကမ္းျပင္ကို
ေျခေထာက္ႏွင့္ေပါက္လိုက္ရာ အစြမ္းထက္သည့္အားတစ္ခု
ထြက္ေပၚလာျပန္ပါသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္
သူ႔ေျခေထာက္ေအာက္တြင္ ႐ွိေနေသာ
ေက်ာက္ၾကမ္းျပင္ႀကီးဆီမွ အမုန္႔အနည္းငယ္ ထြက္ေပၚလာ၏။
ထိ႔ေ
ု နာက္ ဝူခ်န္းက အကႌ်လက္ကို ေဝွ႔ယမ္းၿပီး ေ႐ွာင္ယန္ကုိ
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက
တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္၏။
"မဆိုးပါဘူး အဲဒီဒိုသိုင္းပညာက ေတာ္ေတာ္ကို
အစြမ္းထက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါတို႔ ၂ ေယာက္ရဲ႕စြမ္းအားေတြက

အရမ္းကုိကြာဟလြန္းေနတာေလ။ မဟုတ္ရင္ ငါကေတာင္
အဲဒီတိုက္ခိုက္မုကုိ အလြယ္တကူ ရင္ဆိုင္ရဲမွာမဟုတ္ဘူး"
ဝူခ်န္း၏စကားေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ ေအးစက္စြာ

ရယ္လိုက္မိသည္။ သူ၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း ပို၍
စိုးရိမ္လာ၏။ သူက ဝူခ်န္းကုိ မည္မ်ွ ပင္ မႀကိဳက္ေစကာမူ သူက
ၾကယ္ ၈ ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍
ေ႐ွာင္ယန္က သူ႔ကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
အႏၱရာယ္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုလွ်င္ သူက သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္
ခံႏင
ို ္ရည္႐ွိရန္ ခက္ခဲမည္ျဖစ္၏။ ထို႔ျပင္ သူက ဤေနရာတြင္
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုလည္း
သံုး၍မရေပ။ မဟုတ္လွ်င္ ဝူခ်န္းႏွင့္ တျခားသူမ်ားက သူ႔ကုိ
ေသခ်ာေပါက္ ဆန္႔က်င္ၾကမည္ျဖစ္၏။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္
သူဘာေျပာေျပာ အသံုးဝင္ေတာ့မည္မဟုတ္ေခ်။
“ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕ ေကာင္းကင္ဖ်က္စီး ေက်ာက္တံုးေျခလွမ္းက
ေတာ္ေတာ္ကို ျပင္းထန္တဲ့အစြမ္းမ်ိဳး႐ွိတယ္။ ဒါေပမဲ့

လွ်ပ္စီးသံုးေထာင္လုပ္႐ွားမုအစြမ္းေလာက္ မသြက္လက္တာ
ကံေကာင္းသြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ သိုင္းကြက္ ၅ ကြက္
က်န္ေသးတယ္။ ၾကည့္ရတာ ငါက အစြမ္းကုန္ တိုက္ခိုက္မွ

ျဖစ္ေတာ့မယ္"
ေ႐ွာင္ယန္၏အမူအရာက ပို၍ စိုးရိမ္လာသည္။

အလြန္အစြမ္းထက္ေသာ ေက်ာက္စိမ္းေရာင္
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကလည္း ခႏၶာကုိယ္တစ္ခုလံုးတြင္
ျပည့္ႏွက္လာ၏။ ထိုဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားက မီးေတာက္တစ္ခုကဲ့သုိ႔
သူ႔ကုိ ဝန္းရံလာၾကပါသည္။ သိပ္သည္းလြန္းလွေသာ
အပူလိုင္းမ်ားကလည္း ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားဆီမွ အၾကိမ္ၾကိမ္
ထြက္ေပၚလာေန၏။
“ဒါေပမဲ့ မင္းဆီမွာ အဲဒီလို ပညာေလးေတြပဲ
႐ွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းက ေနာက္ထပ္ ၅ ကြက္ ခံႏိုင္ရည္႐ွိမွာ
မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ .”
ဝူခ်န္းက ျပံဳးလိုက္သည္။ သူ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း

၀မ္းသာအားရေနသည့္ အမူအရာမ်ား ေပၚလာ၏။ ထိ႔ေ
ု နာက္
သူက လက္သီးဆုပ္လိုက္ရာ မီးေတာက္အလင္းတန္းမ်ား

ထြက္ေပၚလာၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ ေလဟာနယ္ကပင္ အနည္းငယ္
လုပ႐
္ ွားလာသည္။
ဝူခ်န္းက ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေျခေထာက္ိုလည္း

ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေဆာင့္လိုက္ျပန္၏။ ထိုအခါ
ေျခေထာက္ေအာက္တြင္ ႐ွိေနေသာ ေက်ာက္ၾကမ္းျပင္က
ေပါက္ကဲြသြားေလသည္။ သူကလည္း ဝွီးကနဲအသံႏွင့္အတူ
မ်က္စိတမွိတ္အတြင္း ေ႐ွာင္ယန္၏ေ႐ွ႕တြင္ ေပၚလာေလ၏။
ေ႐ွာင္ယန္က အနီေရာင္လူရိပ္ကို ျမင္သည့္အခါ

ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး
လွ်ပ္စီးသံုးေထာင္လုပ္႐ွားမုအစြမ္းကုိ
လို္က္ေလ်ာညီေထြသံုးလိုက္သည္။ သူကလည္း ေနာက္သို႔
ေျခလွမ္းေပါင္းမ်ားစြာ ဆုတ္ခြာသြားရ၏။
ရႊပ.္ .
ေ႐ွာင္ယန္က ဆုတ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ လူရိပ္တစ္ခုက

ေရာက္လာျပန္သည္။ ထိုလူရိပ္က
ေ႐ွာင္ယန္၏အဝတ္အစားမ်ားကုိ ဆဲြလိုက္ရာ ေသြးမ်ားပင္
ျဖာထြက္လာ၏။ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ေနာက္ကို လြင့္သြားသည္။
ဝူခ်န္းက သူ၏လက္ကို နက္႐ိုင္းလြန္းလွစြာ စိုက္ၾကည့္ေန၏။
သူ၏ လက္ ၅ ေခ်ာင္းတြင္ ေသြးစမ်ား ျပည့္ေနပါသည္။
ေ႐ွာင္ယန္က ဝူခ်န္း၏ သန္႔စင္ယန္ ဝါဂြမ္းလက္ေၾကာင့္
ဒဏ္ရာရသြားေၾကာင္း သိသာပါသည္။
"မင္းရဲ႕လုပ႐
္ ွားမုေတြက ဆိုးေတာ့မဆိုးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းက
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆိုရင္ေတာ့ ကံေကာင္းမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး"

ဝူခ်န္းက လက္ထဲတြင္ ပါလာေသာ အဝတ္စကုိ ေဘးသုိ႔
လြင့္ပစ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက လွ်င္ျမန္စြာ
ဆုတ္ခြာသြားေသာ ေ႐ွာင္ယန္ကုိ ၾကည့္ၿပီး ရယ္လိုက္၏။
ေ႐ွာင္ယန္က အေတာ္ေလးကုိ မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္။ ၾကယ္ ၁

ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာႏွင့္ ၾကယ္ ၈ ပြင့္သိုင္းအင္ပါယာတိ႔၏
ု
ကြာဟမုက အေတာ္ေလးကုိ မ်ားျပားလြန္းလွ၏။ အကယ္၍
သူကသာ လွ်ပ္စီးသံုးေထာင္လုပ္႐ွားမုအစြမ္းကုိ မသံုးလွ်င္
ဝူခ်န္းေၾကာင့္ ဒဏ္ရာရၿပီးေလာက္ပါၿပီ။ သို႔ရာတြင္
ေဖးရန္၏လက္ထဲမွ အသက္လုၿပီး ထြက္ေျပးခဲ့ရသည္ႏွင့္
စာလွ်င္ေတာ့ အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းပါေသးသည္။
အနည္းဆံုးေတာ့ ေ႐ွာင္ယန္က ျပန္လည္ခုခံႏိုင္စြမ္း
႐ွိေနေသး၏။
“ဒီလိုဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ ငါက
ေဒါသနတ္ဘုရားၾကာပန္းမီးေတာက္ကို မသံုးဘဲ ခံႏိုင္ရည္႐ွိဖို႔
မလြယ္ေတာ့ဘူး။..”
ေ႐ွာင္ယန္က စဥ္းစားလိုက္ၿပီး လွ်င္ျမန္စြာ ဆုတ္ခြာသြားသည္။

“ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ငါက အဆံုးသတ္ေပးေတာ့မယ္။ ..”
ဝူခ်န္းက လွ်င္ျမန္စြာ ဆုတ္ခြာသြားေသာ ေ႐ွာင္ယန္ကုိ

တည္ၿငိမ္စြာ စိုက္ၾကည့္ေန၏။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ေနာက္တစ္ႀကိမ္
လုပ႐
္ ွားလိုက္ျပန္၏။ ဝူခ်န္းက ေျခေထာက္ကုိ
လုပ႐
္ ွားလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေ႐ွာင္ယန္က ဆုတ္ခြာေနရာမွ
႐ုတ္တရက္ ရပ္လိုက္သည္။ သူက ၾကမ္းျပင္ေပၚကုိ
အ႐ွိန္ျပင္းစြာ ေဆာင့္ခ်လိုက္၏။ ထိုအခါ အစြမ္းထက္ေသာ
ခြန္အားမ်ားေၾကာင့္ ေက်ာက္တံုးၾကမ္းျပင္ႀကီးက
မုန႔မ
္ ုန္႔ညက္ညက္ေၾကသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက
အကႌ်လက္ကို ေဝွ႔ယမ္းလိုက္ရာ ထိုအမုန္႔မ်ားက ဖုန္မ်ားအျဖစ္
ေျပာင္းလဲသြားၿပီး ဘာကိုမွ မျမင္ရေတာ့ေခ်။
ပ်ံ႕ႏွ႔လ
ံ ာသည့္ ဖုန္မ်ားေၾကာင့္ ဝူခ်န္းကေတာ့
ရပ္သြားျခင္းမ႐ွိေပ။ သူက ေအးစက္စြာ ရယ္လိုက္ၿပီး ဝွီးကနဲ
ေ႐ွ႕ကိုေရာက္လာ၏။ ဝူခ်န္းက ေရာက္လာသည့္အခ်ိန္တြင္
လူတစ္ေယာက္ကေတာ့ ဖုန္မုန္႔မ်ားထဲမွ ထြက္လာ၏။
ထိ႔ေ
ု နာက္ ေငြေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခု ေတာက္ပလာၿပီး
အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ ထြက္ေျပးသြားသည္။
"မင္းက ထြက္ေျပးခ်င္တာလား"
ထိုလူရိပ္က အလြန္အမင္းကုိ လွ်င္ျမန္ေသာ္လည္း ဝူခ်န္းက

ခ်က္ခ်င္း သတိထားမိလိုက္သည္။ သူက
ခဏၾကာအံ့ၾသေနၿပီးေနာက္ ေအးစက္စြာ ရယ္လိုက္၏။
ထိ႔ေ
ု နာက္ ဝူခ်န္းက လူရိပ၏
္ ေ႐ွ႕တြင္ ေပၚလာပါသည္။
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ အလင္းတန္းမ်ား ပါဝင္ေနေသာ
ဧရာမလက္ႀကီးတစ္ဖက္ကလည္း ေ႐ွာင္ယန္၏ ေနာက္ေက်ာကုိ
ရက္စက္စြာ တိုက္ခိုက္လိုက္၏။
ထိုလက္ဝါးက ေ႐ွာင္ယန္ကုိ တည့္တည့္မတ္မတ္ ႐ိုက္မိပါသည္။

အလြန္ျပင္းထန္ေသာ စြမ္းအားမ်ားေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း
လြင့္သြား၏။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက မီတာ ၁၀၀ ခန္႔အကြာ႐ွိ
ေျမေပၚသုိ႔ က်ဆင္းသြားသည့္အတြက္ အကုန္လံုးကလည္း

အံ့အားသင့္စြာ ေအာ္လိုက္မိၾကသည္။ က်လာသည့္အရွိန္က
ျပင္းထန္လြန္းလွေသာေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ကပင္ အက္ကဲြလာၿပီး
လက္ေမာင္းလံုးခန္႔ အရြယ္အစား႐ွိေသာ
အက္ကဲြေၾကာင္းႀကီးမ်ား ေပၚလာ၏။
ထိုအရာကုိ ျမင္သည့္အခါ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ

အႀကီးအကဲမ်ားကလည္း အနည္းငယ္
မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾကသည္။ ထန္ဟိုအာကလည္း ပါးစပ္ကို
လက္ႏွင့္ အုပ္လိုက္မိ၏။ ေ႐ွာင္ယန္က ဤကဲ့သုိ႔
ဟာကြက္တစ္ခု လုပလ
္ ိုက္လိမ့္မည္ဟု သူမက
လံုးဝထင္မထားခဲ့ေပ။
ေျမေပၚသို႔ လဲက်သြားေသာ ေ႐ွာင္ယန္က ျပန္ထလာ၏။

သု႔ရ
ိ ာတြင္ ဝူခ်န္းက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိပါသည္။ သူက
ခ်က္ခ်င္းပင္ ေ႐ွာင္ယန္၏ ေဘးတြင္ ေပၚလာ၏။ သူက
ေ႐ွာင္ယန္၏လည္ပင္းကုိ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ျဖည္းညင္းစြာ

မလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ သူက တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏။
“အ႐ံုးေပးလိုက္စမ္း ….ဒီအဘိုးႀကီးကသာ မင္းကုိ
သတ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ မင္းက ေသသြားေလာက္ၿပီ ..”
ဝူခ်န္းက လည္ပင္းကုိ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး မလိုက္သည့္အတြက္

ေ႐ွာင္ယန္က ေျမေပၚတြင္ ျပန္ရပ္ႏိုငလ
္ ာသည္။ သို႔ရာတြင္ သူ၏
ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္မ်က္ႏွာကေတာ့ ထူးဆန္းစြာ ျပံဳးလိုက္၏။
“သိုင္းကြက္ ၉ ကြက္…”
ေ႐ွာင္ယန္ ေျပာလိုက္သည့္စကားကုိ ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ

ဝူခ်န္းက ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္သြားသည္။ သူက
သတိျပန္ဝင္မလာေသးခင္ လည္ပင္းကုိ ဆုပ္ကိုငခ
္ ံထားရေသာ
ေ႐ွာင္ယန္က ခ်က္ခ်င္းပင္ ေပါက္ကဲြသြား၏။ ထို႔ေနာက္ သူက
႐ုတ္တရက္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါသည္။
႐ုတ္တရက္ ေပၚလာေသာ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အကုန္လံုးက

ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိၾက၏။ တိုက္ခိုက္လိုက္သည့္
ဝူခ်န္းကုိယ္တိုင္ပင္ ဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိေပ။ ထို႔ေနာက္ သူက
႐ုတ္တရက္ နားလည္သြားၿပီး ဖုန္မုန႔မ
္ ်ားထဲသ႔ုိ
လွည့္ၾကည့္လိုက္၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ဖုန္မုန႔မ
္ ်ားက တျဖည္းျဖည္း
ပါးလ်သြားသည္။ ဖုန္မုန္႔မ်ားထဲမွ လူရိပ္တစ္ခုကလည္း
ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္ေပၚလာ၏။
“၀ိညာဥ္ ကုိယ္ပြားတစ္ခုလား…”
ဝူခ်န္းက သိသိသာသာကုိ မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏။

ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက ေျပာလိုက္မိပါသည္။
ဝူခ်န္းက မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ျပံဳးလိုက္၏။ ထိုအဘိုးႀကီးက
သူ၏လွည့္စားမုကုိ ခံခဲ့ရသည္။ ထိုအဘိုးႀကီးက
ဝိညာဥ္ကုိယ္ပြားကုိ ဖမ္းၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္မွာ အမွန္တကယ္

ဟာသ တစ္ခုပင္ ျဖစ္၏။
ေလွကားတြင္ ႐ွိေနေသာ ထန္က်န္းက သေဘာက်စြာ

ေခါင္းညိတ္လိုက္သည္။ သူ၏ မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း
ေလးစားမုမ်ား ျပည့္ႏွက္လာ၏။ ေ႐ွာင္ယန္က ထိုကဲ့သုိ႔
နည္းလမ္းမ်ိဳးကုိ အသံုးျပဳၿပီး ဝူခ်န္းကုိ အာ႐ံုလဲႊႏိုင္ခဲ့ေပသည္။
အကယ္၍ သူ၏ဝိညာဥ္ကိုယ္ပြားက အနည္းငယ္ ပို၍
အစြမ္းထက္လွ်င္ ေ႐ွာင္ယန္က သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္ ခံႏိုင္ရည္
႐ွိႏိုင္၏။
ထိုအခ်ိန္က်မွ ထန္ဟိုအာကလည္း သက္ျပင္းခ်လို္က္မိသည္။

သူမက ႐ံ႕ု မဲ့ၿပီး ရယ္လိုက္သည္။
"ဒီေ႐ွာင္ယန္က တကယ္ကုိ ဥာဏ္မ်ားတာပဲ…"

ဝူခ်န္းကေတာ့ ျပံဳးေနေသာ ေ႐ွာင္ယန္ကုိ ၾကည့္ၿပီး

မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက သက္ျပင္းခ်ၿပီး
"ဒီအဘိုးႀကီးက တကယ္ပဲ မင္းကို ေလ်ာ့တြက္မိလိုက္တယ္။
ဒါေပမဲ့ မင္းက ေပ်ာ္မေနပါနဲ႔ဦး…။ ေနာက္ဆံုး သိုင္းကြက္ ၁
ကြက္ က်န္ေသးတယ္။ ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ ဒီအဘိုးႀကီးက မင္းကုိ

အေလ်ာ့မေပးေတာ့ဘူး"
ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဝူခ်န္း၏မ်က္ႏွာေပၚ၌

ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္ အမူအရာမ်ား ေပၚလာသည္။ ယခုတစ္ႀကိမ္
သူက ေ႐ွာင္ယန္၏လက္ထဲတြင္ အေတာ္ေလး
ဂုဏ္သိကၡာက်ဆင္းခဲ့ရပါသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ဝူခ်န္း၏ခႏၶာကုိယ္ထဲမွေန၍
အနီေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုကလည္း မီးေတာက္တစ္ခုကဲ့သ႔ုိ
ေပၚလာသည္။ အဆံုးတြင္ သူ၏ဆံပင္ျဖဴမ်ားကပင္ နီရဲလာ၏။
အေဝးမွၾကည့္လိုက္လွ်င္ သူက မီးလွ်ံ
နတ္ဘုရားတစ္ေယာက္ကဲ့သုိ႔ ထင္မွတ္ရေပသည္။
သူ၏ခႏၶာကုိယ္ထဲတြင္လည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
စြမ္းအင္မ်ား ျပည့္ႏွက္လာ၏။ ထိုအေငြ႔အသက္မ်ားကုိ
ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေလွကားတြင္ ႐ွိေနေသာ
ထန္က်န္းတို္႔ကလည္း မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾက၏။
ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္
တိုက္ခိုက္ၾကေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔အားလံုးက
သိလိုက္ၾကသည္။ သုိ႔ရာတြင္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကုိ
ဤကဲ့သ႔ုိ အစြမ္းထက္ေသာ ဒိုသိုင္းပညာ အသံုးျပဳသည္မွာေတာ့
အနည္းငယ္ မ်ားလြန္းလွ၏။
“ဒီအဘိုးႀကီးက ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္ကုိ အ႐ွက္မ႐ွိတာပဲ..”
ထန္က်န္းက တစ္လံုးခ်င္း ေျပာလိုက္သည္။ သူ၏ေလသံထဲတြင္

ေဒါသမ်ား ပါဝင္ေနသည္ကုိ အကုန္လံုးက ခံစားမိၾက၏။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္က ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့
အမွန္တကယ္ကုိ ေဒါသထြက္ေနပါၿပီ။
ထန္က်န္းဆီမွ ပ်ံ႕ႏွ႔လ
ံ ာေသာ ေၾကာက္စရာဖိအားမ်ားကုိ
သတိထားလိုက္မိသည့္အခါ ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ
ဒုတိယအႀကီးအကဲကလည္း ပါးစပ္ပိတ္ထားလိုက္ရ၏။ ဝူခ်န္းက
ေ႐ွာင္ယန္ကုိ တိုက္ခို္က္ရန္ ဤကဲ့သုိ႔အရာမ်ိဳး သံုးလိမ့္မည္ဟု
သူလည္း ထင္မထားခဲ့ေပ။
ဝူခ်န္းကေတာ့ ထန္က်န္းတို႔၏ေဒါသကုိ သတိမထားမိေပ။

ထိုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ ရင္ထဲတြင္လည္း အလားတူ ေဒါသမ်ား
ျပည့္ႏွက္ေန၏။ သူက လက္ရွိစြမ္းရည္ႏွင့္ပင္ ေရွာင္ယန္၏
လက္ထဲတြင္ ႐ံုးႏွိမ့္ခဲ့ရသည္။ ထိ႔ုေၾကာင့္ ထိုအရာကုိ လက္ခံရန္
အလြန္အမင္း ခက္ခဲ၏။ ထို႔အျပင္ ယခု သူတ႔ို၏ေ႐ွ႕၌
လူေပါင္းမ်ားစြာ ႐ွိေနပါသည္။
ဝူခ်န္း၏ခႏၶာကုိယ္ထဲမွ အလြန္အစြမ္းထက္ေသာ
မီးစြမ္းအင္ဒိုခ်ီမ်ား၏လံ႕ု ေဆာ္မုေၾကာင့္
သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားကပင္ လုပ္႐ွားလာသည္။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ လက္ေမာင္းလံုးခန္႔႐ွိေသာ
အက္ကဲြေၾကာင္းႀကီးမ်ားက ေျခေထာက္ေအာက္မွေန၍
ပ်ံ႕ႏွ႔လ
ံ ာ၏။ သိပ္မၾကာခင္ သူက ႐ုတ္တရက္
ေျခေဆာင့္လိုက္သည္။
ဝုန္း…
ထိုအခ်ိန္တြင္ က်ယ္ေလာင္သည့္ ေပါက္ကဲြသံႀကီးတစ္ခု

ထြက္လာ၏။ ဝူခ်န္းကလည္း မီးလွ်ံအလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္
ေျပာင္းလဲသြားသည္။ တခဏအတြင္း သူက ေ႐ွာင္ယန္၏
ေခါင္းေပၚတြင္ ေပၚလာ၏။ သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ေကာင္းလြန္းလွပါသည္။
“လႊမ္းမိုးျခင္းမီးနတ္ဆိုးလက္ဝါး..”
ဧရာမလက္ႀကီးတစ္ဖက္က နီရဲေတာက္ပေန၏။ ထို႔ေနာက္

ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ အ႐ွိန္ႏွင့္အတူ ေအာက္ဘက္တြင္
႐ွိေနေသာ ေ႐ွာင္ယန္ကုိ ေဒါသတႀကီး ႐ိုက္ခ်လိုက္ပါသည္။
ေ႐ွာင္ယန္က ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္၏။ သူက ၀ူခ်န္း၏

နီရဲေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားကုိ စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။
သူကလည္းအးစက္စြာ ျပံဳးလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ သူက
အကႌ်လက္ကို ေဝွ႔ယမ္းလုိက္ရာ လွပေသာ
သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းေလးက ျဖည္းညင္းစြာ
ထြက္ေပၚလာ၏။
သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းေလး ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္
ထန္က်န္း၏အမူအရာကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္
ေျပာင္းလဲသြားပါသည္။

အပိုင္း (၁၀၆၂) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၁၂)}
ေအာင္ျမင္မု
သံုးေရာင္ျခယ္ မီးၾကာပန္းေလးက
ေ႐ွာင္ယန္၏လက္ဖဝါးေပၚတြင္ လည္ပတ္ေနသည္။
မီးၾကာပန္းေလးက လည္ပတ္လာသည့္အခ်ိန္တိုင္း
ပတ္ပတ္လည္႐ွိ ေလဟာနယ္ထဲတြင္
အနက္ေရာင္မ်ဥ္းေၾကာင္းမ်ား ေပၚလာသည့္အတြက္
အကုန္လံုး၏ ရင္ထဲတြင္လည္း ေအးစက္သြားသလို
ခံစားလိုက္ရ၏။
မီးၾကာပန္းေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္
သဘာဝစြမ္းအင္မ်ားကလည္း ထိန္းခ်ဳပ္၍ မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္လာေၾကာင္း အကုန္လံုးက သတိထားမိ၏။

ထိ႔ျု ပင္ အပူ႐ွိန္ကလည္း လွ်င္ျမန္စြာ ျမင့္တက္လာသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ သဘာဝစြမ္းအင္မ်ား ၊ ထူးျခားေသာ

အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ အကုန္လံုး၏ မ်က္ႏွာက
ေျပာင္းလဲလာၾကသည္။ ထန္က်န္းကပင္
အေတာ္ေလးအံ့ၾသသြား၏။ ထူးဆန္းေသာ
သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းက အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ
အဖ်က္စြမ္းအားမ်ား ႐ွိေနပံုရသည္။ ထိုကဲ့သုိ႔ အစြမ္းကိုလည္း
သူက ရင္းႏွီးေနသလို ခံစားေနရ၏။
"ဒါက ေကာင္းကင္မီးေတာက္ရဲ႕ အစြမ္းလား"
ထန္က်န္းက ရင္ထဲတြင္ ေလးေလးနက္နက္

စဥ္းစားၾကည့္လိုက္၏။
မီးၾကာပန္းေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္
ကုိယ္တိုင္တိုက္ခိုက္ေနရသည့္ ဝူခ်န္း၏ မ်က္ႏွာကလည္း
သိသိသာသာေျပာင္းလဲသြား၏။ သူႏွင့္အနီးကပ္
ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ သူက မီးၾကာပန္းထဲတြင္ ပါဝင္ေနေသာ
အဖ်က္စြမ္းအားမ်ားကုိ နက္နက္႐ိုင္း႐ိုင္း နားလည္လိုက္ပါသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ ထူးျခားေသာ သံုးေရာင္ျခယ္ မီးၾကာပန္းႏွင့္
ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ မီးလွ်ံ ေတာင္ၾကားမွ
တတိယအႀကီးအကဲကပင္ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္
မယံုၾကည္ႏိုင္သလို ခံစားေနရ၏။ ေ႐ွာင္ယန္လို ၾကယ္ ၁ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္က ဤမွ် ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ
အစြမ္းမ်ိဳး ထုတ္ျပႏိုင္လိမ့္မည္ဟု သူက လံုးဝထင္မထားခဲ့ေခ်။
"ဒါ…ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ"
ဝူခ်န္း၏မ်က္လံုးထဲတြင္ ႐ူးသြပ္မုမ်ားေပၚလာသည္။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက အံႀကိတ္လိုက္၏။
ေ႐ွာင္ယန္၏မီးၾကာပန္းက ေၾကာက္စရာေကာင္းေသာ္လည္း
သူ၏ လႊမ္းမိုးျခင္း မီးနတ္ဆိုးလက္ဝါးကလည္း

သာမန္မဟုတ္ေပ။ သူတို႔ကသာ အမွန္တကယ္
တိုက္ခိုက္လိုက္လွ်င္ မည္သူက ႐ံုးသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
မေျပာႏိုင္ေသးေပ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာေအာင္
အေတြ႔အၾကံဳ႐ွိေသာ ဝူခ်န္းက မီးၾကာပန္း၏ တိုက္ခိုက္မုေၾကာင့္
တုန္လုပ္မသြား႐ံုသာမက ပို၍ပင္ တိုက္ခို္က္ခ်င္စိတ္မ်ား
ျပင္းထန္လာ၏။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူက ဆက္ၿပီးတိုက္ခိုက္လွ်င္

အႏိုင္ရႏိုင္ေခ်႐ွိေသးၿပီး ေနာက္ဆုတ္သြားမည္ဆိုလွ်င္ေတာ့
ေသခ်ာေပါက္ ႐ံုးႏွိပ့္သြားႏိုင္ပါသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ
သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္ကုိ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ သူက
ဂ႐ုမစိုက္မိလွ်င္ လွပေသာ
သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းေလးေၾကာင့္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး
ခံစားရႏိုင္၏။
ရင္ထဲတြင္ ထိုအေတြးမ်ိဳးေပၚလာစဥ္ ဝူခ်န္း၏မ်က္ႏွာကလည္း

ပို၍ပင္ ရက္စက္လာပံု ရသည္။ ခႏၶာကုိယ္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ
ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားကလည္း မ်ားျပားစြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး
ဧရာမလက္ႀကီးေပၚမွ အနီေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခု
ထြက္ေပၚေန၏။ သူ၏လက္ဖဝါးေပၚတြင္လည္း
ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္ မီးလွ်ံတံဆိပ္မ်ားကုိလည္း ဝိုးတဝါး
ေတြ႔ေနရပါသည္။ ထိုတံဆိပ္ဆီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ
အလင္းေရာင္မ်ားက အလြန္ေတာက္ပေနသည့္အတြက္
ၾကည့္ေနၾကသည့္သူမ်ားကပင္ အေလာတႀကီး
မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္ရ၏။
"လႊမ္းမိုးျခင္း မီးနတ္ဆိုးလက္ဝါး ..
မီးနတ္ဆိုးကမာၻႀကီး…"
ေအာ္သံႏွင့္အတူ ဝူခ်န္း၏ခႏၶာကုိယ္ထဲတြင္႐ွိေနေသာ
စြမ္းအင္မ်ားက ျမင့္တက္လာသည္။ သူ၏လက္ကလည္း
အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ ႀကီးမားလာ၏။ တခဏအတြင္း ၁၀ ေပ

ခန္႔အထိ ေရာက္လာပါသည္။ အေဝးမွ ၾကည့္လိုက္လွ်င္
အလြန္အစြမ္းထက္သည့္ အလင္းေရာင္တစ္ခု
ထြက္ေပၚေနေသာ မီးတိုင္ႀကီးတစ္ခုပမာ ထင္မွတ္ရ၏။
ေအာ္သံထြက္ေပၚလာၿပီးေနာက္ ဝူခ်န္း၏လက္ေပၚတြင္
႐ွိေနေသာ အနီေရာင္ တံဆိပ္ကလည္း ႀကီးထြားလာသည္။
တံဆိပ္ထဲတြင္ ႐ွိေနေသာ အလြန္ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္သည့္
စြမ္းအင္မ်ားကလည္း ျမင့္တက္လာ၏။
"တတိယအႀကီးအကဲက လႊမ္းမိုးျခင္း
မီးနတ္ဆိုးလက္ဝါးထဲမွာ႐ွိတဲ့ အစြမ္းထက္ဆံုး
မီးနတ္ဆိုးတံဆိပ္ကုိ သံုးလိုက္တာပဲ"
လွ်င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားလာေသာ ဝူခ်န္း၏လက္ကိုၾကည့္ၿပီး

ကြင္းျပင္ႀကီးထဲမွ အံ့ၾသေနသည့္ အသံေပါင္းမ်ားစြာ
ထြက္လာၾကသည္။ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္သာ

သတ္မွတ္ထားေသာ ဤစမ္းသပ္မုက သူေသကုိယ္ေသ
တိုက္ပဲြအသြင္ကုိ ေျပာင္းလဲသြားလိမ့္မည္ဟု မည္သူကမွ
ထင္မထားခဲ့ၾကေပ။ လက္႐ွိ ဝူခ်န္းက ၾကယ္ ၈ ပြင့္
သိင
ု ္းအင္ပါယာအဆင့္ စြမ္းအားမ်ားကုိ အကုန္သံုးလိုက္ေၾကာင္း
သူတ႔ိုအားလံုးက ႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္း နားလည္ထား၏။
ထိ႔ျု ပင္ တိုက္ခို္ကခ

္ ံလိုက္ရသည့္သူကေတာ့ ၾကယ္ ၁ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္သာ
ျဖစ္ပါသည္။ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အေတာ္မ်ားမ်ားက
ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္မိလိုက္ၾကသည္။ ၾကယ္ ၁ ပြင့္ႏွင့္ ၾကယ္ ၈
ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာဟူေသာ ကြာဟခ်က္က
သာမန္အရာတစ္ခုႏွင့္ တိုင္းတာ၍ မရႏိုင္ေပ။
ေခါင္းေပၚတြင္ တျဖည္းျဖည္း ျမင့္တက္လာေသာ အနီေရာင္

အလင္းတန္းကုိၾကည့္ၿပီး ေ႐ွာင္ယန္၏အမူအရာကေတာ့
ေျပာင္းလဲသြားျခင္း မ႐ွိေပ။ သူက ဝူခ်န္းကုိ အမွန္တကယ္
မႀကိဳက္ေပ။ ဤစမ္းသပ္မုတြင္ ၀ူခ်န္းက သူ႔ကုိ

အခြင့္အေရးအနည္းငယ္ပင္ ေပးခ်င္ပံုမရေပ။ အကယ္၍
ေရွာင္ယန္က ေနာက္ဆံုးစမ္းသပ္မုတြင္ အစြမ္းကုန္
မတိုက္ခိုက္ဘူးဆိုလွ်င္ပင္ ဝူခ်န္းကေတာ့
ေတြေဝေနလိမ့္မည္မဟုတ္ေခ်။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သူက
ေ႐ွာင္ယန္ဆီသ႔ို ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္
မေရာက္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ကာကြယ္ေန၏။
ဝူခ်န္း၏တိုက္ခိုက္မုက ယခင္သိုင္းကြက္မ်ားႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္

အလြန္အမင္းကုိ ျပင္းထန္လြန္းလွသည္။ အကယ္၍
ေ႐ွာင္ယန္ကသာ အစြမ္းမ႐ွိလွ်င္ သူ၏ကံတရားက
အေတာ္ေလး ဆိုးရြားသြားႏုိင္၏။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္လည္း
ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းကုိ
သံုးလိုက္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
"ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကို လြယ္လြယ္ကူကူ မရေစခ်င္မွေတာ့
က်ဳပ္ကလည္း ခင္ဗ်ားကုိ ျပန္ၿပီးေပးဆပ္ခိုင္းရမွာေပါ့"

ေ႐ွာင္ယန္၏ မ်က္လံုးမ်ားထဲတြင္ ရက္စက္သည့္

အေငြ႔အသက္တစ္ခု ထြက္ေပၚလာသည္။ သူက အကႌ်လက္ကို
ေဝွ႕ယမ္းလိုက္ရာ သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းေလးက ႐ုတ္တရက္
ပ်ံသန္းသြား၏။
မီးၾကာပန္းေလးေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ ဝူခ်န္းကလည္း
ေဒါသတႀကီး ေအာ္လိုက္သည္။
" လႊမ္းမိုးျခင္း မီးနတ္ဆိုးတံဆိပ္ "
ေအာ္သံထြက္ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ အနီေရာင္တံဆိပ္က
ခ်က္ခ်င္း ေပၚလာသည္။ ဝူခ်န္း၏လက္ထဲ၌ ႐ွိေနေသာ
တံဆိပ္ကလည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ေျပာင္းလဲသြား၏။
ထိုစြမ္းအားမ်ားေၾကာင့္ ေလဟာနယ္ကပင္
လုပ႐
္ ွားသြားပါသည္။
အနီေရာင္တံဆိပႏ
္ ွင့္ သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းတို္႔က အတူတကြ
လြင့္ေမ်ာလာၾက၏။ တခဏအတြင္း သူတို႔ကလည္း ဝူခ်န္းႏွင့္
ေ႐ွာင္ယန္တို႔ကဲ့သ႔ုိ ျပင္းထန္စြာ ရင္ဆိုင္လိုက္ၾကသည္။
သူတ႔ိုထဲတြင္ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအားမ်ား
ပါဝင္ေနေၾကာင္း အကုန္လံုးက သတိထားမိ၏။ ထိုအရာ ၂ ခု
ရင္ဆိုင္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုး
တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အကုန္လံုးကလည္း
ၿငိမ္သက္ေနၾက၏။
ဝုန္း…
ထူးထူးျခားျခား တိတ္ဆိတ္မုက ခဏေလးသာ

ၾကာလိုက္ပါသည္။ ထို႔ေနာက္ စြမ္းအင္ ၂ ခု
ရင္ဆိုင္လိုက္သည့္ေနရာမွ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ပင္
ေပါက္ကဲြသြားႏို္င္ေသာ ေၾကာက္စရာမုန္တိုင္းႀကီးတစ္ခု
ထြက္ေပၚလာ၏။
ေဝါ့…ေ၀ါ့…
စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီး ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တြင္ အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ

လည္ပတ္လာေသာ စြမ္းအင္မ်ားက ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ဝူခ်န္းတို႔၏
ခႏၶာကုိယ္ထဲကုိ ဝင္ေရာက္သြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူတို႔ ၂
ေယာက္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ရာရၿပီး ေသြးအန္လိုက္ရ၏။
သူတ႔ို၏ ခႏၶာကုိယ္ကလည္း ၾကဳိးျပတ္သြားသည့္ စြန္မ်ားကဲ့သ႔ုိ
ေနာက္သို႔ လြင့္သြားၾကသည္။ သူတို႔က မီတာ ၁၀၀
ခန္႔အကြာထိ ဒရြတ္တိုက္ ပါသြားၾက၏။ ထိ႔ေ
ု နာက္တြင္မွ
ရပ္တန္႔သြားၾကသည္။
သူတ႔ို ၂ ေယာက္က ေနာက္သ႔ိုလြင့္သြားၿပီးေနာက္

ေၾကာက္စရာစြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးက ပို၍ ျပင္းထန္လာသည္။
မီးေတာက္မ်ားလည္း ထြက္ေပၚလာ၏။ ထိုအရာေၾကာင့္
ဤေနရာ႐ွိ အပူ႐ွိန္က ျမင့္တက္လာ႐ံုသာမက သဘာဝ
စြမ္းအင္မ်ားကလည္း ၾကမ္းတမ္းရက္စက္လာသည္။
ယခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ထိုစြမ္းအင္မ်ားကုိ မည္သူကမွ
မစုပ္ယူရဲၾကေပ။
စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးက ေပ ၁၀၀၀ နီးပါးခန္႔ ႀကီးမားလာ၏။

ထိုအရာက မုန္တိုင္းႀကီးတစ္ခု တိုက္ခိုက္ေနသကဲ့သုိ႔
ထင္မွတ္ရသည္။ မုန္တိုင္းႀကီးဆီမွ က်ဆင္းလာေသာ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ဖိအားမ်ားေၾကာင့္ အကုန္လံုးကလည္း
မ်က္ႏွာပ်က္ေနၾက၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီး၏အျပင္ဘက္
ေလဟာနယ္ကလည္း လံုးဝကုိ ပ်က္စီးသြားသည္။
စြမး္အင္လိုင္းလံုးမ်ားကလည္း မုန္တိုင္းႀကီးဆီမွ
ဆက္တိုက္ဆိုသလို ပ်ံ႕ႏွလ
႔ံ ာေန၏။ အေဝးက
သစ္ပင္ႀကီးမ်ားကပင္ ထိုစြမ္းအားမ်ားေၾကာင့္
ပ်က္စီးသြားၾကပါသည္။
ခန္းမႀကီး၏ေ႐ွ႕တြင္ ႐ွိေနေသာ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ

အႀကီးအကဲအားလံုးကလည္း ပင့္သက္႐ုိက္လိုက္မိၾက၏။
အကယ္၍ သူတ႔ိုကသာ ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ

စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးထဲသို႔ ပါသြားမည္ဆိုလွ်င္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး
ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္ပါသည္။
ထန္က်န္း၏မ်က္ႏွာကလည္း တည္ၿငိမ္သြား၏။ တိုက္ပြဲက

ဤကဲ့သ႔ုိ အေျခအေနမ်ိဳးကုိ ေရာက္သြားလိမ့္မည္ဟု မည္သူကမွ
ထင္မထားခဲ့ၾကေပ။ ထိုအရာက စမ္းသပ္မုေလးတစ္ခုသာ
ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖန္တီးလိုက္သည့္အရာက မီးလွ်ံ
ေတာင္ၾကားႀကီးတစ္ခုလံုးကိုပင္ ဖ်က္စီးပစ္ႏိုင္ပံုရ၏။
"တကယ္လို႔ ငါသာ ဝင္မပါေတာ့ဘူးဆိုရင္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားႀကီးက လံုးဝကို ပ်က္စီးသြားရေတာ့မယ္"
ထန္က်န္းက ခဏၾကာတိတ္ဆိတ္ေနၿပီး
သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ေဘးတြင္ ႐ွိေနေသာ
ဒုတိယအႀကီးအကဲကုိ စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။
ထန္က်န္း၏အၾကည့္ေၾကာင့္ ဒုတိယအႀကီးအကဲကေတာ့
တစ္ကုိယ္လံုး တုန္ယင္သြားသည္။ သူလည္း
မခ်ိျပံဳးျပံဳးလိုက္မိ၏။ ယေန႔ကိစၥေၾကာင့္ ထန္က်န္းက
အေတာ္ေလးကုိ ေဒါသထြက္ေနပံုရပါသည္။ သို႔ရာတြင္
အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္အတြက္ သူက ဤကိစၥကုိ
တာဝန္ယူေပးရန္ လိုအပ္၏။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ
သာမန္အရာတစ္ခုမဟုတ္ေပ။
ထန္က်န္းကေတာ့ ဒုတိယအႀကီးအကဲကုိ လ်စ္လွ်ဴ႐ုလိုက္သည္။

သူက ေ႐ွ႕သု႔ိ ျဖည္းညင္းစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြား၏။ ထိုအခါ
ေလဟာနယ္က အနည္းငယ္လုပ္႐ွားသြားၿပီး သူက
ေကာင္းကင္ေပၚတြင္ ႐ွိေနေသာ
ဧရာမစြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီး၏ေ႐ွ႕တြင္ ခ်က္ခ်င္းေပၚလာသည္။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ ေလဟာနယ္ကုိ ခဲြလိုက္ရာ
ႀကီးမားေသာ ေလဟာနယ္မ်ဥ္းေၾကာင္းႀကီးတစ္ခုေပၚလာ၏။
တဖန္ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေလဟာနယ္မ်ဥ္းေၾကာင္းကုိ

ဆဲြဖြင့္လိုက္ေလသည္။
ထိုကဲ့သုိ႔ ဆဲြဖြင့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေပ ၁၀၀ ခန္႔က်ယ္ေသာ

အက္ကဲြေၾကာင္းႀကီးတစ္ခု ေပၚလာ၏။
ထိုအက္ကဲြေၾကာင္းႀကီးထဲတြင္ အဆံုးမဲ့အေမွာင္ထုႀကီးတစ္ခု
ရွိေနသည့္အတြက္ အကုန္လံုးက အေတာ္ေလးကုိ
ေၾကာက္လန္႔သြားၾကသည္။
" ေလဟာနယ္ကုိ ခဲြျခမ္းျခင္း"
ထိုကဲ့သုိ႔ စြမ္းရည္မ်ိဳးက သိုင္းဝိဇၨာအဆင့္ကို ေရာက္ေနေသာ

ပညာ႐ွင္တစ္ေယာက္တြင္သာ ႐ွိပါသည္။
"သြားေတာ့"
ထန္က်န္းက အေဝးတြင္ ႐ွိေနေသာ စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးကုိ

ၾကည့္လိုက္သည္။ ႐ုတ္တရက္ သူက လက္သီးဆုပ္လိုက္၏။
ထိုအခါ လွ်င္ျမန္စြာ လည္ပတ္ေနေသာ စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးက
တျဖည္းျဖည္း ရပ္တန္႔လာသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ေတာ့
အနက္ေရာင္ ေလဟာနယ္အက္ကဲြေၾကာင္းႀကီးထဲသုိ႔
တြန္းပို႔လိုက္၏။ စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးက အထဲကုိ
တည္လ
့ ိုက္ၿပီးမွသာ အက္ကြဲေၾကာင္းက ျဖည္းညင္းစြာ
ျပန္ဆက္လာပါသည္။ တခဏအတြင္း စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးက
လံုးဝ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏။
ေၾကာက္စရာမုန္တိုင္းႀကီးက ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္အခ်ိန္မွသာ
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားကလည္း
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိၾကသည္။ သူတို႔က မ်က္ႏွာေပၚသု႔ိ
က်လာေသာ ေခြၽးမ်ားကုိ သုတ္လိုက္ၾက၏။ အကယ္၍
ထန္က်န္းကသာ ဝင္ၿပီး မေႏွာင့္ယွက္လွ်င္ ဤေနရာႀကီးက
လံုးဝကုိ ပ်က္စီးသြားရပါေတာ့မည္။
ထန္က်န္းကေတာ့ စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးကုိ ႐ွင္းလိုက္ၿပီးေနာက္

ေလပူမ်ားကုိ မုတ္ထုတ္လိုက္၏။ သူက တုန္ယင္ေနသည့္
လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အကႌ်လက္ထဲသုိ႔ ျပန္ထည့္လိုက္ပါသည္။
သူက လႊမ္းမိုးျခင္း မီးနတ္ဆိုးလက္ဝါး၏ အေၾကာင္းကုိ
ေကာင္းေကာင္းႀကီးနားလည္ထား၏။ ထိုအစြမ္းက ဤမွ်
ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးကုိ ဖန္တီးရန္
လံုးဝမျဖစ္ႏို္င္ေပ။ ထိုသုိ႔ဆိုလွ်င္ ယခုတစ္ႀကိမ္ မုန္တိုင္းႀကီးက
ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္ မီးၾကာပန္းေၾကာင့္
ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ေပသည္။
"အဲဒီေ႐ွာင္ယန္က တကယ္ကုိ သာမန္မဟုတ္ဘူး။ သူက
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ရဲ႕အစြမ္းကိုေတာင္ ဒီလိုမ်ိဳးသံုးႏိုင္တယ္။
ငါတို႔ မီးလွ်ံ ေတာင္ၾကားက လွ်ပ္စီးနဂါး ၉ ေကာင္မီးေတာက္ကို
ထိန္းခ်ဳပ္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ႐ွိေနၿပီ။ ဒါေပမဲ့
ဒီလိုအဆင့္မ်ိဳးကုိ မေရာက္ခဲ့ဘူး။ ဒီေကာင္ေလးက
တကယ္ကိုထူးျခားတာပဲ"
ထန္က်န္းက ရင္ထဲတြင္ သက္ျပင္းခ်လိုက္၏။ သူက

ေ႐ွာင္ယန္၏စြမ္းရည္ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးလိုက္မိပါသည္။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ ေ႐ွာင္ယန္က ယခုလိုအဆင့္မ်ိဳးကုိ
ေရာက္ေနသည့္အတြက္ သူ႔ဆီတြင္ ဆရာတစ္ေယာက္
႐ွိႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း
စိတ္ပ်က္မုမ်ား ေပၚလာ၏။
ထန္က်န္းက ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ရပ္ေနရင္း

ေအာက္ဘက္ကို ျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူက
ေ႐ွာင္ယန္ႏွင့္ ဝူခ်န္းတို႔႐ွိရာကုိ လွည့္လိုက္၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္
သူတ႔ို ၂ ေယာက္စလံုးကေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ
မတ္တပ္ျပန္ရပ္လာၾကသည္။ သူတို႔က
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္ေနၾက၏။
သူတ႔ို၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း ရန္လိုမုမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနပါသည္။
"သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္က ၿပီးသြားၿပီ ။ ဝူခ်န္း… မင္း႐ံုးသြားၿပီ"

ထန္က်န္းက ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚမွ ဆင္းသက္လာၿပီး

တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏။
ထန္က်န္း၏စကားကုိၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး
ျဖစ္ေနေသာ ဝူခ်န္းက မွင္သက္သြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက
လက္မခံႏိုင္စြာ အံႀကိတ္လိုက္မိ၏။ သူက
လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကို ႐ံုးရလိမ့္မည္ဟု လံုးဝ
ထင္မထားခဲ့ေခ်။
သူက မေက်နပ္ေသာ္လည္း ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ

စြမ္းအင္မုန္တိုင္းႀကီးကို သတိရမိသည့္အခါ ရင္ထဲတြင္
ေအးစက္သြားသလို ခံစားလိုက္ရ၏။ အကယ္၍ သူကသာ
မုန္တိုင္းထဲသုိ႔ ပါသြားလွ်င္ ဆိုးဆိုဝါးဝါး
ဒဏ္ရာရသြားႏိုင္ပါသည္။
ေ႐ွာင္ယန္ကလည္း ႏုတ္ခမ္းေထာင့္မွ စီးက်လာေသာ

ေသြးမ်ားကုိ သုတ္လိုက္၏။ သူ၏ မ်က္ႏွာကလည္း
ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေနပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္
စိတ္လုပ႐
္ ွားမုတစ္ခုလည္း ႐ွိေန၏။ ယခင္တုန္းကဆိုလွ်င္
သံုးေရာင္ျခယ္မီးၾကာပန္းက ၾကယ္ ၈ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကို ဘာမွမလုပ္ႏိုင္ေပ။ သုိ႔ရာတြင္
ယခုေတာ့ ထို႔ကဲ့သ႔ုိ ပညာ႐ွင္မ်ိဳးကုိ ထိခို္က္ေအာင္
လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ႐ွိေနၿပီျဖစ္၏။ ေျပာရလွ်င္ သူက ထိုကဲ့သုိ႔
အစြမ္းထက္ပညာ႐ွင္မ်ားကုိ ရင္ဆိုင္ရန္ ေနာက္ထပ္
နည္းလမ္းတစ္ခု႐ွိေနပါၿပီ။
ထန္က်န္းက ေ႐ွာင္ယန္ကုိ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ျပံဳး႐ံုေလးျပံဳးၿပီး ရင္းႏွီးသလိုေလသံႏွင့္
"ဝူခ်န္းက ႐ံုးသြားၿပီ ဆိုမွေတာ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းအရ
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို မင္းက
ရသြားၿပီ။ ဂုဏ္ယူပါတယ္…"
အပိုင္း (၁၀၆၃) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၁၃)}
လၽွိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ကို ရယူျခင္း
ထန္က်န္း၏ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခ်ိန္မွသာ

ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏ ။
သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း ေျပာမျပတက္ေလာက္ေအာင္
ဝမ္းသာလာပါသည္ ။ သူက လက္ ၂ဖက္ဆုပ္၍ တည္ၿငိမ္စြာ
"ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္....ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္
......''
ထန္က်န္းက လက္ကာျပၿပီး ျပန္ေျပာလိုက္သည္ ။

"မင္းက ကိုယ္အစြမ္းနဲ႔ကိုယ္ ရတာပါ ။ ဒီတစ္ႀကိမ္
ဒီအဘိုးႀကီးက နည္းနည္းေလးပဲ ကူညီေပးခဲ့ရတာ ။''
ယခုတစ္ခ်ိန္ စမ္းသပ္မွုကို ေရွာင္ယန္က သူ႔အစြမ္းႏွင့္သူ

ေအာင္ျမင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏ ။ ႐ိုး႐ိုးသားသားေျပာရလွ်င္ သူက
အနည္းငယ္သာ ကူညီေပးခဲ့ပါသည္ ။
"ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္က အရမ္းကို အားနာေနတာပဲ ။
တကယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္
ဒီစမ္းသပ္မွုဆိုတာကလည္း ရွိလာမွာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ျပဳံးလိုက္သည္ ။ သူက ထန္က်န္းကို အေတာ္ေလး

သေဘာက်သြား၏ ။ ထိုလူက ခန္႔မွန္း၍မရသည့္
စြမ္းအားတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာ္လည္း
သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္ကဲ့သို႔ ေမာက္မာမွုမ်ား မရွိေပ ။ သူက
ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္မွ ဝိဇၨာလဲ့ႏွင့္ ယွဥ္လိုက္လွ်င္ ပို၍
ရင္းႏွီးဖိ႔ေ
ု ကာင္း၏ ။
ထန္က်န္းက ျပဳံးလိုက္ၿပီး ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ဆက္ၿပီး

ျငင္းမေနေတာ့ေပ ။ သူက ခန္းမႀကီး၏ ေရွ႕တြင္ ရွ္ိေနေသာ
ဒုတိယအႀကီးအကဲကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေမးလိုက္ပါသည္ ။
"ဒုတိယအႀကီးအကဲ.......
ေရွာင္ယန္က ဒီစမ္းသပ္မွုကို ေအာင္ျမင္သြားၿပီလို႔

ေျပာလို႔ရတယ္ ။ မင္းက ဒီကိစၥႏွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး
တျခားဘာေျပာခ်င္ေသးလဲ ။ ''
ထိုေမးခြန္းကို ၾကားသည့္အခါ ဒုတိယအႀကီးအကဲက ခါးသီးစြာ

ရယ္လိုက္မိသည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ သက္ျပင္းခ်ၿပီး
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။
"သေဘာတူညီခ်က္အရ ေရွာင္ယန္က ဒီစြမ္းသပ္မွုကို
ေအာင္ျမင္ၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ ဒီအဘိုးႀကီးကလည္း ဘာမွ

မေျပာေတာ့ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္
ဆုံးျဖတ္ခ်က္အတိုင္း နာခံပါ့မယ္ ။ ''

ဒုတိယအႀကီးအကဲက ဘာမွထပ္မေျပာသည္ကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အခ်ိန္မွသာ ထန္က်န္း၏ မ်က္ႏွာက
အနည္းငယ္ေႏြးေထြးလာသည္ ။ သူက ေနာက္တစ္ႀကိမ္
လွည့္ၾကည့္ၿပီး အမိန္႔ေပးလိုက္၏ ။
"အကုန္လုံးပဲ......ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္ၾကေတာ့ ။ ''
ထ်န္က်န္း၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ တပည့္မ်ားကလဲ ေရွာင္ယန္ကို ထူးဆန္းစြာ
ၾကည့္ၿပီး ထြက္သြားလိုကၾ္ က၏ ။ သူတို႔အားလုံးက
ထြက္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္
တီးတိုးစကား ေျပာဆိုေနၾကေလသည္ ။ သူတို႔က အေဝးသို႔
ေရာက္သြားသည္ကိုပင္ အသံမ်ားကိုေတာ့ ၾကားေနရေသး၏ ။
ယေန႔တြင္ ေရွာင္ယန္၏စြမ္းေဆာင္မွုေၾကာင့္ အကုန္လံုးက
အေတာ္ေလးကို ထိတ္လန္႔အံ့ၾသသြားၾကပုံရသည္ ။
ဝူခ်န္းကေတာ့ ႐ွုပ္ပြေနေသာ ကြင္းျပင္ႀကီးထဲတြင္ ရပ္ေနသည္ ။

သူ၏အမူအရာကလည္း အနည္းငယ္ ခက္ထန္ေန၏ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက အက်ႌလက္ကို ေဝွ႕ယမ္းၿပီး
ေရွာင္ယန္ကို ေအးစက္စြာ လွည့္ၾကည့္ကာ ထြက္သြားပါသည္ ။
ကန္႔ကြက္သူမရွိေတာ့သည့္အခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္းက
ေရွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိ႔ေ
အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္သည္ ။
"ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့..... ''
သူက ေရွာင္ယန္ကို ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ျပန္လွည့္ၿပီး

ေတာင္ၾကား၏အတြင္းပိုင္းထဲကို ဦးေဆာင္ေခၚသြားသည္ ။
ထန္ဟိုအာကလည္း ေနာက္မွ လ်င္ျမန္စြာ လိုက္ပါလာ၏ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ သူတို႔၏ေနာက္မွေန၍
ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး ခ်က္ခ်င္းလိုက္လာပါသည္ ။
''ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္တစ္ခုပဲ ။
ဒါေၾကာင့္ ဒီေတာင္ၾကားထဲမွာရွိတဲ့ ဒိုသိုင္းပညာ ခန္းမထဲမွာ
သိမ္းထားတယ္ ။ ''
ထန္ဟိုအာႏွင့္ ေရွာင္ယန္တို႔က ထန္က်န္း၏ေနာက္မွ

လိုက္လာၾကသည္ ။ သူမက ေရွာင္ယန္ကို
အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္၏ ။ ေရွာင္ယန္ကလည္း နားလည္ေၾကာင္း
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။
"ခစ္ခစ္...... ဒါနဲ႔ေရွာင္ယန္..
နင္ခုနတုန္းက သုံးခဲ့တဲ့ မီးၾကာပန္းက ဘယ္လိုဒိုသိုင္းပညာမ်ိဳးလဲ

။ ဘာလို႔သူ႔ရဲ႕အစြမ္းက ဒီေလာက္ေတာင္
ေၾကာက္စရာေကာင္းေနတာလဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ထပ္ၿပီး စကားမေျပာခ်င္သည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ထန္ဟိုအာက အနည္းငယ္
စိတ္မရွည္သလို ခံစားလိုက္ရသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမက
ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ မေနႏိုင္ဘဲ ေမးလိုက္၏
။ ေရွ႕တြင္ ေလွ်ာက္ေနေသာ ထန္က်န္းကလည္း
ထန္ဟိုအာ၏ေမးခြန္းကို နားေထာင္ေနပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ျပဳံးလိုက္၏ ။ သူက ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
"အဲဒီမီးၾကာပန္းက ေကာင္းကင္မီးေတာက္ေတြကို သုံးေနရင္း
ငါဖန္တီးထားခဲ့တဲ့ အရာတစ္ခုပါပဲ ။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါက

ေတာ္ေတာ္ေလးကို အစြမ္းထက္တယ္ ။ ဒါေပမယ့္
ဒါကိုသုံးဖိ႔ုအတြက္ စြမ္းအားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ကုန္တယ္ ။
''
ေဒါသနတ္ဘုရား ၾကာပန္းမီးေတာက္က ေရွာင္ယန္၏

ဝွက္ဖဲျဖစ္သည္ ။ ယခင္တုန္းကေတာ့ သူက
ဤေဒါသနတ္ဘုရား ၾကာပန္းမီးေတာက္ကို ဖန္တီးရန္အတြက္

တကိုယ္လုံး ေပါက္ကြဲသြားေတာ့မတက္ ႀကိဳးစားခဲ့ရ၏ ။
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ ျပဳျပင္လာခဲ့ၿပီးေနာက္
ေဒါသနတ္ဘုရား ၾကာပန္းမီးေတာက္၏အစြမ္းက ပို၍ပင္
ေၾကာက္စရာေကာင္းလာပါသည္ ။ ထို႔ျပင္
ေဒါသနတ္ဘုရားၾကာပန္းမီးေတာက္၏ ေအာင္ျမင္မွုကိုလည္း
ေရွာင္ယန္ေလ့က်င့္ထားခဲ့သည့္ တျခားဒိုသိုင္းပညာမ်ားက
မယွဥ္ႏိုင္ေပ ။
ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က အျပင္လူတစ္ေယာက္ကို ထိုအရာႏွင့္

ပတ္သတ္ၿပီး မ်ားမ်ား မေျပာခ်င္ေပ ။ သူက ထန္ဟိုအာႏွင့္
ထန္က်န္းတို႔ကို သေဘာက်ေသာ္လည္း ေဒါသနတ္ဘုရား
ၾကာပန္းမီးေတာက္က လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိေန၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သူက အလြယ္တကူ မေျပာခ်င္ေပ ။
ေရွာင္ယန္၏အေျဖေၾကာင့္ ထန္ဟိုအာကေတာ့ အနည္းငယ္

မေက်မနပ္ျဖစ္သြား၏ ။ သို႔ရာတြင္ သူမက အ႐ူးတစ္ေယာက္
မဟုတ္ေပ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူမက ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းမ်ား

မေမးေတာ့ဘဲ ခ်စ္စဖြယ္ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး
ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းလိုက္၏ ။
ေရွာင္ယန္က လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ထန္ဟိုအာႏွင့္

စကားေျပာေနသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔
ေလွ်ာက္လွမ္းေနရသည့္ ေက်ာက္လမ္းေလးကပင္ အလြန္အမင္း
တိုေတာင္းေနသေယာင္ ထင္မွတ္ရ၏ ။
ထိုအခ်ိန္၌ သူ႔ေရွ႕တြင္ရွိေနေသာ ထန္က်န္းက

႐ုတ္တရက္ရပ္သြားသည္။ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ ေရွာင္ယန္ကလည္း
ေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါသည္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သူက ပတ္ပတ္လည္ကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ ေက်ာက္လမ္းေလး၏အဆုံးရွိ
အစိမ္းေရာင္သစ္ေတာႀကီးတစ္ခုထဲ၌ ေဆာက္ထားေသာ
အေဆာက္အဦးတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရ၏ ။
ထိအ
ု ေဆာက္အဦးေပၚတြင္လည္း ဒိုသိုင္းပညာခန္းမဟုေသာ
စကားလုံးမ်ားကို ေရးထိုးထားသည္ ။
"ဒီေနရာက ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ ဒိုသိုင္းပညာခန္းမပဲ ။
ပုံမွန္ဆိုရင္ေတာ့ အျပင္လူေတြကို မဝင္ဖို႔ တားျမစ္ထားတယ္ ။ ''
ထန္ဟိုအာက ေရွာင္ယန္ကို ရွင္းျပလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္ကလည္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူက

မသိမသာသစ္ေတာႀကီးကို လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ
ဤေနရာတြင္ ပုန္းကြယ္ေနေသာ အေငြ႕အသက္မ်ား
ရွိေနေၾကာင္း ဝိုးတဝါး ခံစားမိလိုက္၏ ။ သူတို႔က
ဒိုသိုင္းပညာခန္းမ၏ အေစာင့္မ်ားျဖစ္ပုံရသည္ ။
"ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့.....။ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕ဝွကက
္ ်င့္စဥ္တစ္ခုပဲ ။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေနရာမွာဘဲ အျပည့္စုံဆုံးအေမြဆက္ခံမွုကို
ရလိမ့္မယ္ ။ ''
ထန္က်န္းက ေရွာင္ယန္ကို လက္ျပလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္

သူက ခန္းမႀကီးထဲကို ေလွ်ာက္ဝင္သြား၏ ။ ေရွာင္ယန္ကလည္း
ေနာက္မွလိုက္သြားပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္တို႔အဖြဲ႕က ဒိုသိုင္းပညာခန္းမ၏ေရွ႕တြင္
ရပ္လိုက္သည့္အခ်ိန္၌ အေဆာက္အဦး၏ အမိုးေပၚမွ လူ ၃
ေယာက္ ခုန္ဆင္းလာၾကသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က
အနီဝတ္အႀကီးအကဲ ၃ ေယာက္အျဖစ္ ေျပာင္းၿပီး ထန္က်န္းကို
အ႐ိုအေသေပးလိုက္ၾက၏ ။
"အႀကီးအကဲတို႔ ..
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒိုသိုင္းပညာခန္းမကို ဖြင့္ေပးပါဦး......''
ထန္က်န္းက လက္ကို ေဝွ႕ယမ္းၿပီး ေတာင္းဆိုလုိက္သည္ ။

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ အစြမ္းထက္သည့္

အေငြ႕အသက္မ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ အႀကီးအကဲ ၃
ေယာက္က ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္ၾကသည္ ။ ထို႔ေနာက္
သူတို႔က ထူးဆန္းသည့္ တံဆိပ္မ်ားကို တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း
ဖန္တီးလိုက္ၾက၏ ။ ထိုအခါ သူတို႔၏ လက္ထဲမွ
အနီေရာင္အလင္းတန္းမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး
ပိတ္ေနသည့္တံခါးေပၚသို႔ က်ဆင္းသြားသည္ ။
အနီေရာင္အလင္းတန္း က်ဆင္းလာသည့္ အခ်ိန္တြင္

တံခါးမႀကီး၏မ်က္ႏွာျပင္ေပၚ၌ ျပင္းထန္သည့္ ဝဲဂယက္မ်ား
ခ်က္ခ်င္း ျဖစ္ေပၚလာ၏ ။ ထိုအခ်ိန္မွသာ ခန္းမႀကီးက
ျဖည္းညင္းစြာ ပြင့္သြားပါသည္ ။
တံခါးပြင့္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရၿပီးေနာက္ ထန္က်န္းက

ဦးေဆာင္ၿပီး ဝင္သြားသည္ ။ ေရွာင္ယန္ႏွင့္
ထန္ဟိုအာတို႔ကလည္း ေနာက္မွ လ်င္ျမန္စြာ လိုက္ပါသြားၾက၏
။ သူတို႔က ခန္းမထဲကို ေရာက္သြားၿပီးေနာက္ ပတ္ဝန္းက်င္က
အနည္းငယ္ပို၍ ေမွးမွိန္သြားသည္ ။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္စီထားေသာ

စာအုပ္စင္မ်ားကိုလည္း ျမင္ေနရ၏ ။
ထိုသစ္သားစာအုပ္စင္မ်ားတြင္ ေရာင္စုံစာရြက္လိပ္မ်ားစြာ
ျပည့္ႏွက္ေနသည္ ။
သို႔ရာတြင္ ထန္က်န္းကေတာ့ ဤေနရာတြင္ ၾကာျမင့္စြာ

ဆက္မေနေပ ။ သူက ေလွကားေပၚကို ဆက္တက္သြား၏ ။
ဤခန္းမႀကီးက ၃ ထပ္ရွိပါသည္ ။ ေရွာင္ယန္တို႔က
တတိယထပ္ကို ေရာက္သည့္အခ်ိန္မွသာ ရပ္သြားေတာ့၏ ။
ဒိုသိုင္းပညာခန္းမ၏ တတိယထပ္က အရြယ္အစား
ႀကီးမားျခင္းမရွိေပ ။ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အရာအားလုံးက
ဟာလာဟင္းလင္း ျဖစ္ေနသလို ထင္မွတ္ရပါသည္ ။
ဤအထပ္၏ေထာင့္ ၄ ေထာင့္တြင္လည္း အလင္းေရာင္မ်ား

လႊမ္းျခဳံေန၏ ။ ဤအလင္းေရာင္မ်ား၏ အျပင္ဘက္ရွိ
ေလဟာနယ္ကေတာ့ အနည္းငယ္လွုပ္ရွားေနသည္ ။
ၾကည့္ရသည္မွာ ဤေနရာတြင္ ရွိေနေသာ အရာမ်ားအားလုံးကို
ထူးျခားသည့္ အကာအကြယ္တစ္ခုႏွင့္
ထပ္မံကာကြယ္ထားပုံရ၏ ။
"ဒီေနရာမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြကို ေလွ်ာက္ၿပီး မထိနဲ႔ ။ အဲဒီလိုမွ
မဟုတ္ရင္ ျပႆနာတက္လိမ့္မယ္ ။ ''
ထန္က်န္းက တတိယထပ္၏အလယ္သို႔ ေလွ်ာက္သြားၿပီး

ေရွာင္ယန္ကို သတိေပးလိုက္သည္ ။
ထိုေနရာတြင္ အနီေရာင္အလင္းတစ္ခု ရွိေန၏ ။ ထန္က်န္းက

လက္ ၁၀ ေခ်ာင္းကို လွုပ္ရွားလိုက္ရာ အလင္းတန္းက
တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့
ေခါင္း ၁ လုံးအရြယ္အစားခန္႔ရွိေသာ အနီေရာင္
သလင္းေက်ာက္တစ္ခု ေပၚလာ၏ ။
အနီေရာင္သလင္းေက်ာက္ႀကီးက ေလထဲတြင္
လြင့္ေမ်ာေနသည္ ။ ထိုသလင္းေက်ာက္ႀကီးက
ရဲရဲေတာက္ေန၏ ။ ၾကည့္လိုက္လွ်င္ ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္

တံဆိပ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပည့္ႏွက္ေနေသာ
သလင္းေက်ာက္တစ္ခုကဲ့သို႔ ထင္မွတ္ရသည္ ။
"ဒါက ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕အေမြအႏွစ္ ဆက္ခံျခင္း
သလင္းေက်ာက္ပဲ ။ ဒါက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္

အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ အျပည့္အစုံကို ရ႐ုံသာမက
ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေခါင္း
ေဆာင္အဆက္ဆက္ရဲ႕အေတြ႕အၾကဳံေတြ၊ တိုးတက္ေအာင္
လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အားလုံးလည္းပါတယ္ ။ ''
ထန္က်န္းက အျပဳံးႏွင့္ေျပာလိုက္သည္ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏ မ်က္လုံးမ်ားက

ဝင္းလက္ေတာက္ပလာ၏ ။ ထိုအရာက
သူထင္မွတ္ထားသည္ထက္ကို ပိုေနပါသည္ ။ မူလကေတာ့
ထန္က်န္းက ၿပီးျပည့္စုံေသာ ေကာင္းကင္မီး၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုသာ ေပးမည္ဟု သူက

စဥ္းစားထားခဲ့သည္ ။ သို႔ရာတြင္ ထန္က်န္းက ဤကဲ့သို႔
လွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ အေမြဆက္ခံမွုမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္ေပးလိမ့္မည္ဟု
သူက လုံးဝထင္မထားခဲ့ေခ် ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္

အျပည့္အစုံကို လွ်င္ျမန္စြာ နားလည္ႏိုင႐
္ ုံသာမက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ ေခါင္းေဆာင္အဆက္ဆက္၏
အေတြ႕အၾကဳံမ်ားကိုပါ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္ ။ ေနာက္ပိုင္းတြင္
သူ၏စြမ္းရည္ႏွင့္ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က ပို၍ပင္ အစြမ္းထက္လာႏိုင္၏ ။
"ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္ပါတယ္..... ''
ေရွာင္ယန္က ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္ၿပီး ထန္က်န္းကို လက္ ၂

ဖက္ဆုပ္၍ ႐ို႐ိုေသေသေျပာလိုက္သည္ ။
"မင္းက ဟိုအာရဲ႕အသက္ကို ကယ္ခဲ့တာပဲ ။ ဒါက
ဒီအဘိုးႀကီးေပးတဲ့ လက္ေဆာင္တစ္ခုလို႔ပဲ သတ္မွတ္လိုက္ပါ ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအဘိုးႀကီးမွာ ဒီသမီးေလးတစ္ေယာက္ပဲ
ရွိတာ ။ ''
ထန္က်န္းက လက္ကာျပၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"ေကာင္းၿပီေလ.....ဒီသလင္းေက်ာက္ထဲကို မင္းရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္
ပို႔လိုက္.....။ ၿပီးရင္ေတာ့ မင္းက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္

အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္အျပည့္အစုံကို ရလိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမယ့္
ဒါက ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕တားျမစ္နယ္ေျမျဖစ္တဲ့အတြက္
ဒီအဘိုးႀကီးကေတာ့ ဒီမွာေစာင့္ေနရမယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ျငင္းဆန္ေနျခင္း မရွိေပ ။

ဒိုသိုင္းပညာခန္းမဆိုသည္မွာ အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းအတြက္
အလြန္အေရးပါေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္သည္ ။ ထန္က်န္းက သူ႔ကို
ဤေနရာသို႔ ေခၚလာသည့္အတြက္ပင္ အေတာ္ေလး

အခြင့္အေရးေပးေနၿပီျဖစ္၏ ။
ေရွာင္ယန္က ေရွ႕သို႔ ျဖည္းညင္းစြာ ေလွ်ာက္သြား၏ ။ သူက

သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး လက္ ၂ဖက္ကို
အနီေရာင္သလင္းလုံးေပၚသို႔ တင္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
ျဖည္းျဖည္းခ်င္း မ်က္လံးု မွိတ္လိုက္သည္ ။ သူ၏
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားကလည္း လ်င္ျမန္စြာ ထြက္ေပၚလာၿပီး
အလင္းလုံးထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သြား၏ ။
စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအားက သလင္းလုံးထဲသို႔
ဝင္ေရာက္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္၏ ခႏၶာကိုယ္က
႐ုတ္တရက္တုန္ယင္သြား၏ ။ သူ၏ ေခါင္းထဲတြင္လည္း
ေပါက္ကြဲသြားေတာ့မလို ထင္မွတ္ရ၏ ။ မ်ားျပားလြန္းလွေသာ
အခ်က္အလက္မ်ားက ေရွာင္ယန္၏ေခါင္းထဲသို႔ ဒီေရအလား
ဝင္ေရာက္လာပါသည္ ။ ထိုအခ်က္အလက္မ်ားက
အလြန္မ်ားျပားသည့္အတြက္ ေရွာင္ယန္၏ ေခါင္းထဲတြင္ပင္လွ်င္

မူးေဝသြားသလို ခံစားေနရ၏ ။
သို႔ရာတြင္ မ်က္လုံးမွိတ္သည့္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ သူ၏

စိတ္ဝိညာဥ္စြမ္းအား ဝင္ေရာက္သြားသည္ႏွင့္ အလြန္အမင္းကို
နီရဲလွေသာ သလင္းလုံးကို သတိမထားမိေခ် ။ ထိုအလင္းလုံး၏
ေတာက္ပမွုေၾကာင့္ ဒိုသိုင္းပညာခန္းမႀကီးတစ္ခုလုံးကပင္
နီရဲေန၏ ။ ထိုအရာ၏ ေျပာင္းလဲမွုေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္၏
ေဘးတြင္ရွိေနေသာ ထန္က်န္းႏွင့္ ထန္ဟိုအာတို႔ကလည္း
အံ့ၾသသြားၾကသည္ ။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူတို႔က အခ်င္းခ်င္းၾကည့္ၿပီး

ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္မိၾက၏ ။ အေမြအႏွစ္ဆက္ခံသည့္
သလင္းလုံးက လွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ကို
လႊဲေျပာင္းေပးသည့္အခ်ိန္တြင္ စမ္းသပ္သည့္
အက်ိဳးသက္ေရာက္မွုတစ္ခုလည္း ရွိပါသည္ ။
အလြန္ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ေသာ လူတစ္ေယာက္ကသာ
ထိုလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္ကို ရမည္ဆိုလွ်င္ သလင္းလုံးက
အလင္းေရာင္တစ္ခု ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ယခင္တုန္းကေတာ့
ထန္ဟိုအာက ဤကဲ့သို႔ ေျပာင္းလဲမွုကို ျဖစ္ေစခဲ့သည္။
သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အလင္းတန္းႏွင့္
ယွဥ္လိုက္မည္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ကြာျခားမွုက ပိုးစုန္းၾကဴးႏွင့္
လမင္းႀကီးပမာ ကြာျခားလြန္းလွသည္ ။
"ဒါေၾကာင့္ကိုး.....''
ထန္ဟိုအာကလည္း အံ့ၾသသြားၿပီး ႐ုတ္တရက္

ေရရြတ္လိုက္သည္ ။ ေကာင္းကင္ မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က သူ႔အတြက္ အလြန္အမင္း
သင့္ေတာ္ေၾကာင္း ေရွာင္ယန္ေျပာသည္ကို သူမက
အမွတ္ရသြား၏ ။ ယခင္တုန္းကေတာ့ ေရွာင္ယန္က
ထိုစကားမ်ားကို သာမာန္သာ ေျပာလိုက္ေၾကာင္း သူမက
ေတြးခဲ့မိသည္ ။
သို႔ရာတြင္ အခုၾကည့္ရသည္မွာ ေကာင္းကင္မီးသုံးသြယ္ အသြင္

ေျပာင္းက်င့္စဥ္က သူ႔အတြက္ ဖန္တီးထားသလိုပင္ ထင္မွတ္ရ၏
။
ထန္က်န္း၏ မ်က္လုံးထဲရွိ အံ့ၾသမွုကလည္း တျဖည္းျဖည္း

ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ ။ ထိုေနရာတြင္ ေနာင္တရေနသည့္
အမူအရာတစ္ခုကသာ အစားထိုးဝင္ေရာက္လာ၏ ။
"ဟူး.......
"တကယ္လို႔ ဒီေကာင္ေလးကသာ ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕
တပည့္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက
အရင္တုန္းက မီးလွ်ံဘိုးေဘးလို အရမ္းထူးျခားတဲ့
လူတစ္ေယာက္ကို ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္ဦးမွာပဲ ။ ''

အပိုင္း (၁၀၆၄) {စာစဥ္ ၇၁ -အပိုင္း(၁၄)}
ေရွာင္ရႊန္း
“မီးလွ်ံဘိုးေဘး ဟုတ္လား….”
ထန္က်န္း၏စကားကုိ ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေဘးတြင္

ရွိေနေသာ ထန္ဟိုအာက အနည္းငယ္ အ့ံၾသသြားသည္။
ထိ႔ေ
ု နာက္ သူမက မေသခ်ာသလို တိုးတိုးေလး
ေရရြတ္လိုက္မိ၏။
ထန္အိုအာက မေသမခ်ာျဖစ္ေနေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

ထန္က်န္းက ျပံဳးလိုက္သည္။ သူက
အေမြဆက္ခံသလင္းလံုးထဲသို႔ အာ႐ံုစိုက္ေနေသာ ေရွာင္ယန္ကို
စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက လက္ေနာက္ပစ္ၿပီး
အခန္းမ်က္ႏွာက်က္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
သူ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း ႐ိုေသေလးစားသည့္
အမူအရာမ်ား ေပၚလာၿပီး သူက ေျပာလိုက္၏။
“မီးလွ်ံဘိုးေဘးက ငါတို႔ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕တည္ေထာင္သူပဲ၊
ဒါေပမဲ့.. အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီဆုိေတာ့
အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ သူ႕ကို
ေမ့သြားၾကၿပီေလ။လူအေတာ္မ်ားမ်ားက
ကုန္းေျမႀကီးတစ္ခုလံုးကို လုပ္ခတ္ေစႏို္င္ခဲ့တဲ့
ထိပ္သီးပညာရွင္ေတြကို ေမ့ေလ်ာ့သြားၾကၿပီ။..”
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္ဟုိအာက အ့ၾံ သသြားသည္။

သူမက မီးလွ်ံဘိုးေဘးဟူေသာ နာမည္ကိုပထမဆံုးအႀကိမ္
ၾကားဖူးျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ အခ်ိန္ကြာဟမုက
အေတာ္ေလး ၾကာေနၿပီျဖစ္၏။
“မီးလွ်ံဘိုးေဘးက အရမ္းအစြမ္းထက္တာလား…”
ထန္ဟိုအာက စိတ၀
္ င္တစား ေမးလိုက္သည္။ သူမကလည္း
ဒ႑ာရီထဲမွ ပညာရွင္တစ္ေယာက္ကို
အလြန္အမင္းစိတ္၀င္စားေနပံုရသည္။
“သူက အစြမ္းထက္တယ္ဆိုတာထက္
ပိုတယ္။အေဖသိသေလာက္ေျပာရရင္ အဲဒီေခတ္
ဒိုခ်ီကုန္းေျမႀကီးထဲမွာ ထိပ္သီးအဆင့္ ပညာရွင္ ၅ ေယာက္
ရွိတယ္။ မီးလွ်ံဘိုးေဘးက သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ပဲ။ သူတ႔ို ၅
ေယာက္စလံုးက အရမ္းကို အစြမ္းထက္တယ္။ သူတ႔ိုက
ဒ႑ာရီထဲက သိုင္းနတ္ဘုရားအဆင့္ကို ေရာက္ဖို႔
ေျခတစ္လွမ္းပဲ လိုေတာ့တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။..”
ထန္က်န္းက ျဖည္းညင္းစြာ ေျပာလိုက္သည္။ သူကလည္း

ထိုေခတ္အခါက ပညာရွင္မ်ားကို
အေတာ္ေလးစားေနပံုရပါသည္။
“သိုင္းနတ္ဘုရား…”
ထန္ဟိုအာကလည္း အေတာ္ေလး အ့ံၾသသြားပံုရသည္။

ထိုနာမည္က တန္ဆာဆင္ၿပီး ေျပာျပေနစရာမလိုအပ္ေခ်။
ထိုနာမည္တစ္ခုတည္းကတင္ လူအားလံုးကို ဖိအားမ်ား
ေပၚလာေစႏိုင္၏။
“က်န္တဲ့ ပညာရွင္ ၄ ေယာက္ကေရာ ဘယ္သူေတြလဲ အေဖ…”
ထန္းက်န္းက စဥ္းစားလိုက္၏။ အေတာ္ၾကာသည့္အခ်ိန္မွသာ

သူက ျပန္ေျပာလိုက္ပါသည္။
“အဲဒါေတြက အရမ္းကို ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေတာ့ အေဖေတာင္
သူတ႔ရ
ို ဲ႕နာမည္အတိအက်ကို မမွတ္မိေတာ့ဘူး..။ ဒါေပမဲ့
သူတ႔ိုထဲမွာ ၃ ေယာက္ကေတာ့ အေတာ္အစြမ္းထက္တဲ့

အဖြဲ႕အစည္းေတြကလူေတြ.။ ဂူကလန္ ၊ ၀ိညာဥ္နန္းေတာ္နဲ႔
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္က လူေတြေလ..”
“အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြ အားလံုးကလည္း
လက္ရွိထိပ္သီးအဖြဲ႕အစည္းေတြခ်ည္းပဲ…။.”
ထန္ဟိုအာက အ့့ံအားသင့္သြားပံုရသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူမက

ထူးဆန္းစြာ ေမးလိုက္၏။
“အျခားတစ္ေယာက္ကေရာ…။ သူက ဘယ္အဖြဲ႕ကလဲ..။
ပန္းပြင့္ဂိုဏ္းလား ဒါမွမဟုတ္
ဆန္းၾကယ္ေကာင္းကင္ဂိုဏ္းကလား…”
ထန္က်န္းက ျဖည္းညင္းစြာ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။ သူက

မေသခ်ာသလို မ်က္ခံုးပင့္လိုက္ၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္၏။
“အဲဒီလူကေတာ့ ဒီေန႔ေခတ္ အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲမွာရွိတဲ့
ဂိုဏ္းေတြက မဟုတ္ဘူး..။ ဒါေပမဲ့ အေဖက

ဘိုးေဘးရဲ႕မွတ္တမ္းေတြအရ သူ႔ရဲ႕နာမည္ကုိ
ေသခ်ာမွတ္မိေနေသးတယ္။ အဲဒီပညာရွင္နဲ႔
မီးလွ်ံဘိုးေဘးတိ႔ုကလည္း အေတာ္ေလး ရင္းႏွီးၾကတယ္။ သူက
ဒီေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ဖန္တီးခဲ့တာလို႔လည္း ေျပာၾကတယ္.။”
“ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
အဲဒီပညာရွင္က ဖန္တီးခဲ့တာလား…”
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္ဟိုအာက အ့ံၾသမုေၾကာင့္

ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေန၏။ သူမက လံုး၀ကို မယံုႏိုင္သလို
ခံစားေနရပါသည္။
“ဘိုးေဘးရဲဲ႕စာအုပ္ထဲမွာေတာ့ အဲဒီလို ေရးထားတာပဲ..။
အခ်ိန္ကလည္း အရမ္းၾကာေနၿပီဆိုေတာ့ အဲဒါက အမွားလား
အမွန္လား ဆံုးျဖတ္ဖ႔ိုေတာ့ အေတာ္ခက္တယ္..”

ထန္က်န္းက ေခါင္းညိတ္ၿပီး ျပန္ေျပာလိုကသ

္ ည္။
“အဲဒီပညာရွင္ရဲ႕ နာမည္က ဘာတဲ့လဲအေဖ..”
ထန္ဟိုအာက အလြန္အမင္းစိတ္၀င္စားလာၿပီး အေလာတႀကီး

ေမးလိုက္၏။
ထန္းက်န္းက မုတ္ဆိတ္ကို သပ္လိုက္သည္။ သူက

ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး မေသခ်ာသလို ေျပာလို္က္၏။
“သူက ေရွာင္…. ေရွာင္ရႊန္းလို႔ ေခၚတယ္ထင္တယ္။ ဟူးး…
အေဖက ဘိုးေဘးရဲ႕စာအုပ္ေတြကို ဖတ္ထားတာလည္း

အရမ္းၾကာေနၿပီဆုိေတာ့ သူ႔နာမည္ကို
ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ဘူး..။ အရင္ေခတ္တုန္းက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက ၀ိညာဥ္နန္းေတာ္လို
ထိပ္တန္းအဖြဲ႕အစည္းေတြထက္ေတာ့ မနိမ့္ဘူး..။
ကံမေကာင္းစြာဘဲ ေနာက္ပိုင္းမီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲမွာ
မီးလွ်ံဘိုးေဘးလို ပညာရွင္မ်ိဳး တစ္ေယာက္မွ
ေပၚမလာေတာ့ဘူး..။ ဒါေၾကာင့္
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲဲ႕ဂုဏ္သတင္းကလည္း ၀ိညာဥ္နန္းေတာ္လို
အဖြဲ႕မ်ိဳးနဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္ အေတာ္ေလး နိမ့္သြားေတာ့တာပဲ..။..”
ထန္က်န္းက သက္ျပင္းခ်ၿပီး ေျပာလိုက္သည္။
“ေရွာင္ရႊန္း….”
ထန္ဟိုအာက တိုးတိုးေလး ေရရြတ္လိုက္မိသည္။ ႐ုတ္တရက္

သူမက မ်က္လံုးမွိတ္ေနသည့္ ေရွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္လိုက္၏။
ထိ႔ေ
ု နာက္ အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
“ေရွာင္ယန္ရဲ႕မ်ိဳး႐ိုးနာမည္ကလည္း ေရွာင္ပဲ..။ သူက
အဲဒီအႀကီးအကဲေရွာင္ရႊန္းနဲ႔ ပက္သက္ေနမလား မသိဘူးေနာ္…”

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ထန္က်န္းက

အနည္းငယ္မင္သက္သြားသည္။ ထိ႔ေ
အားရပါးရရယ္လိုက္၏။
“ဒီကမာၻႀကီးထဲမွာ မ်ိဳး႐ိုးနာမည္ေရွာင္ ရွိတဲ့ လူေတြ
အမ်ားႀကီးပဲ..။ သမီးေျပာသလိုဆိုရင္ အဲဒီလူေတြအားလံုးက
အဲဒီအႀကီးအကဲနဲ႔ ပက္သက္ေနသလို မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား..”
ထန္ဟိုအာက လွ်ာေလးတစ္လစ္ထုတ္လိုက္မိသည္။ သူမက

သာမန္ေျပာလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္၏။
ေလးေလးနက္နက္ေျပာလိုက္ျခင္း မဟုတ္ေခ်။
“ဒါေပမဲ့ အေဖက ေရွာင္ယန္ကို မီးလွ်ံဘိုးေဘးနဲ႔
ႏုိင္းယွဥ္တာေတာ့ မပိုလြန္းဘူးလား…။”
ထန္ဟိုအာက ေရွာင္ယန္ကို အေတာ္ေလး ေလးစားေသာ္လည္း

ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ထိုေခတ္က ပညာရွင္ကေတာ့ အလြန္အမင္း
ကြာဟေနသလို ခံစားေနရပါသည္။
“ဟားဟားဟား… သမီးက သူ႔ကို ေလ်ာ့မတြက္နဲ႔..။
ေရွာင္ယန္က မ႐ိုးရွင္းဘူးလိ႔ု အေဖခံစားေနရတယ္။ အေဖက

သူ႔ရဲ႕ မီးၾကာပန္းကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးမိတာပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူက
အသက္ ၂၀ ၀န္းက်င္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ဒါကိုေတာင္ သူက
ေမွာ္ေဆးပညာစြမ္းရည္ေရာ ဒိုခ်ီက်င့္ၾကံမုမွာပါ
အရမ္းထူးခၽြန္တယ္။ ဒီလိုစြမ္းရည္မ်ိဳးက သမီးေတာင္
မယွဥ္ႏိုင္ဘူး..”
ထန္က်န္းက မ်က္လံုးမွိတ္ေနေသာ ေရွာင္ယန္ကို

လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေနာင္တရစြာ
သက္ျပင္းခ်လိုက္၏။
ထန္ဟိုအာကေတာ့ ပါးစပ္ပိတ္သြားပါသည္။ သူမက

အနည္းငယ္ မေက်မနပ္ျဖစ္မိေသာ္လည္း သူမကိုယ္တိုင္
အမွန္တရားကို ျမင္ခဲ့ရသည္။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူမက
သက္ျပင္းခ်႐ံုသာ တတ္ႏိုင္ေတာ့၏။ အကယ္၍ ေရွာင္ယန္က
၀ူခ်န္းႏွင့္ မတိုက္ခိုက္ခင္ကဆိုလွ်င္ေတာ့ သူမက တိုက္ခိုက္ရန္
ယံုၾကည္ခ်က္ ရွိပါေသးသည္။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ မီးၾကာပန္းကို
ျမင္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူမက လံုး၀ယံံုၾကည္ခ်က္
ေပ်ာက္ကြယ္သြားရပါေတာ့သည္။ သူမသာ ထိုမီးၾကာပန္းႏွင့္
တိုက္ခိုက္ခံရလွ်င္ ေသခ်ာေပါက္ေသသြားႏိုင္ပါသည္။
“ဒီလိုစြမ္းရည္ရွိတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က အေဖတိ႔ု
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားက လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး..။ ဒီေတာ့
ေနာင္တမရဘဲ ေနပါ့မလားသမီးရယ္…”
ထန္က်န္းက သက္ျပင္းရွည္ႀကီး ခ်လိုက္ၿပီး

ဘာမွ်ထပ္မေျပာေတာ့ေပ။ သူက အက်ႌလက္ကို
ေ၀ွ႔ယမ္းလိုက္ရာ ၾကမ္းျပင္ေပၚရွိ ဖုန္မ်ား လြင့္သြား၏။ ထိ႔ေ

ု နာက္
သူက တင္ပ်ဥ္ေခြထိုင္လိုက္ၿပီး ေရွာင္ယန္ ႏိုးလာသည့္အခ်ိန္ထိ
ေစာင့္ေနလိုက္ပါသည္။ ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ
ထန္ဟိုအာကလည္း ထိုင္လိုက္၏။
သူတ႔ို ၂ ေယာက္ ထိုင္ေနၾကသည္မွာ တစ္ရက္တိတိရွိသြားပါၿပီ။

သိ႔ရ
ု ာတြင္ ထို တစ္ရက္လံုးလံုး ေရွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္က
လုပ္ရွားမုအနည္းငယ္ပင္ မရွိေခ်။ အကယ္၍ သူကသာ
အသက္မ႐ုေတာ့ဘူးဆိုလွ်င္ အေမြဆက္ခံေနစဥ္
တစ္ခုခုျဖစ္သြားၿပီဟု ထန္က်န္းက ေတြးမိပါလိမ့္မည္။
အနီေရာင္သလင္းလံုးကလည္း
ဆက္တိုက္လင္းလက္ေတာက္ပေနသည့္အတြက္
ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္အလား
ထင္မွတ္ရသည္။ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ သလင္းလံုးေပၚသု႔ိ လက္
၂ ဖက္တင္ထားဆဲပင္ ျဖစ္၏။ သိ႔ရ
ု ာတြင္ ထိုအခ်ိန္၌
သူ၏အေရျပားဆီမွ အနီေရာင္အလင္းတန္းပါးပါးေလး
ထြက္လာသည့္အတြက္ အလြန္အမင္းကို
ထူးျခားဆန္းၾကယ္ပံုရသည္။
“သူက ဘာလိ႔ု မၿပီးေသးတာလဲ..သမီးတုန္းကဆိုရင္ တစ္နာရီပဲ
ၾကာတယ္..”
ထန္ဟိုအာက ေမးေစ့ကို လက္ ၂ ဖက္ႏွင့္ေထာက္ၿပီး

မလုပ္မယွက္ျဖစ္ေနသည့္ ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမက မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေမးလိုက္၏။
“အရင္တုန္းက သမီးက ပ်င္းတဲ့အတြက္ သလင္းလံုးထဲမွာရွိတဲ့
ဘိုးေဘးေတြရဲ႕အေတြ႕အၾကံဳေတြ ၊ တိုးတက္မုေတြကို အကုန္
လက္မခံခဲ့ဘူး..။ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ အကုန္လံုးကို
လက္ခံေနတာ…”
“သမီးက အဲဒါေတြအားလံုးကို ေၾကညက္သြားရင္ ေနာက္ထပ္
ထပ္ယူလို႔ ရေနတာပဲ..”
ထန္ဟိုအာက လွ်ာေလးတစ္လစ္ထုတ္ၿပီး ရယ္လိုက္သည္။
“ဟူး…သမီးနဲ႔ေတာ့ ခက္ပါတယ္။ သမီးရဲ႕စြမ္းရည္က
အရမ္းေကာင္းတယ္။ တကယ္လ႔ို သမီးကသာ နည္းနည္းပိုၿပီး

အေလးအနက္ထားမယ္ဆိုရင္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားရဲ႕
ေခါင္းေဆာင္ေနရာက သမီးအတြက္ပဲ။ ၿပီးေတာ့ အစြမ္းရွိရင္
သမီးကို သေဘာမက်တဲ့ ဟိုအဘိုးႀကီးေတြေတာင္
ဘာမွေျပာႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး..”
ထန္က်န္းက ေခါင္းခါၿပီး စေနာက္သလို ေျပာလိုက္သည္။
“ဟုတ္…ဟုတ္ကဲ့ပါအေဖ..”
ထန္က်န္းက ဆက္ၿပီး ေျပာေနမည္စိုးသည့္အတြက္

ထန္ဟိုအာက ခ်က္ခ်င္း ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။
ဟူး….
ထိုအရာကို ျမင္သည့္အခါ ထန္က်န္းက ပို၍ပင္ မတတ္ႏိုင္သလို

ခံစားလိုက္ရသည္။ သူက ေခါင္းခါလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
အနည္းငယ္ လုပ္ရွားသြားသည္။ သူက သလင္းလံုးကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ အနီေရာင္အလင္းတန္းက လွ်င္ျမန္စြာ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရ၏။ ယခုေတာ့
ေရွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးကို
အနီေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုက ဖံုးကြယ္ထားသည္။
ခဏၾကာသည့္ေနာက္ သူ၏မ်က္လံုး ၂ ဖက္က ျဖည္းညင္းစြာ
ပြင့္လာ၏။
“မင္း ႏိုးလာၿပီလား…”
ေရွာင္ယန္က မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ရာ ထန္က်န္းက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္

မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္ ေမးလိုက္၏။
ေရွာင္ယန္၏ခႏၶာကိုယ္က တစ္ေနရာထဲတြင္ ဆက္ၿပီး

ရပ္ေနပါသည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ သူက ေခါင္းထဲရွိ
အခ်က္အလက္မ်ားကို ျပန္ၿပီး စီစဥ္ေနပံုရပါသည္။
ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက တစ္ကိုယ္လံုး တုန္ယင္သြား၏။
သူ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း အနည္းငယ္လုပ္ရွားလာသည္။
သူက ထန္က်န္းကို ၾကည့္ၿပီး အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။
ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက လက္ ၂ ဖက္ဆုပ္ၿပီး ႐ို႐ိုေသေသ
“ေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္ထန္..
ဒီလိုရက္ေရာတဲ့ လက္ေဆာင္မ်ိဳးအတြက္
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္…”
ဤကဲ့သ႔ို အေမြဆက္ခံမုမ်ိဳးက အေတာ္ေလးအက်ိဳးရွိေၾကာင္း

ေရွာင္ယန္က သိထားပါသည္။ ထိ႔ျု ပင္ သူႏွင့္ ထန္က်န္းကလည္း
အလြန္ရင္းႏွီးသည္ဟု မသတ္မွတ္ႏိုင္ေခ်။ သိ႔ရ
ု ာတြင္
ထန္က်န္းသူ႔အတြက္ လုပ္ေပးခဲ့သည့္အရာမ်ားက
ေက်းဇူးတင္မုႏွင့္ ထိုက္တန္ပါသည္။
ေရွာင္ယန္က ေက်းဇူးတင္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ထန္က်န္းက

လက္ကာျပလိုက္သည္။ သူက အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္၏။
“အခု ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္အျပည့္အစံုကို မင္းကရသြားၿပီ
မဟုတ္လား..”
ေရွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူက

စိတ္ထဲတြင္ ေတြးလိုက္ရာ ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္
ေလ့က်င့္နည္းလမ္းက လံုး၀ကို ေပၚလာ၏။ ထိုအရာက
္ သြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ အျပည့္အစံု
ျဖစ္ပါသည္။ ထိုက်င့္စဥ္ထဲတြင္ ပထမေျပာင္းလဲမု ပါသလို

ဒုတိယႏွင့္ တတိယေျပာင္းလဲမုတို႔လည္း ပါ၀င္၏။
“ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါက ရခဲ့ၿပီ..”
ေရွာင္ယန္၏ရင္ထဲတြင္လည္း သိသိသာသာကို
စိတ္လုပ္ရွားလာ၏။ ဤေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ႏွင့္ဆုိလွ်င္ သူ၏တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္က
လွ်င္ျမန္စြာ ျမင့္တက္လာႏိုင္ပါသည္။
“ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္က
မင္းရဲ႕တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္ကို ခဏၾကာျမွင့္တင္ေပးႏိုင္တယ္။
ဒါေပမဲ့ မင္းရလာႏိုင္တဲ့စြမ္းအားေတြက အရမ္းကို
ၾကမ္းတမ္းတယ္။..မင္းက စြမ္းအားကို ထိန္းခ်ဳပ္ေနတဲ့ေနရာမွာ
သတိထားဖို႔ လိုတယ္”
ထန္က်န္းက သတိေပးလိုက္၏။
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ ထိုအရာကို သူကလည္း

သတိထားမိ၏။ မည္သ႔ပ
ို င္ ျဖစ္ေစကာမူ သူကလည္း
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္၏
ပထမေျပာင္းလဲမုကို ေလ့က်င့္ခဲ့ဖူးပါသည္။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူက
စြမ္းအင္မ်ားကို ေကာင္းေကာင္းထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္၏။
“မင္းက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ရၿပီဆိုေတာ့ အရင္ဆံုး ခန္းမႀကီးထဲကေန ထြက္ၾကတာေပါ့..။”
ထန္က်န္းက ျပံဳးလိုက္သည္။ ထိ႔ေ

ု နာက္ သူက ဦးေဆာင္ၿပီး
ခန္းမႀကီးထဲမွ ေအာက္ဆင္းသြားသည့္အတြက္ ေရွာင္ယန္ႏွင့္
ထန္ဟိုအာတို႔ကလည္း လိုက္သြားၾကသည္။
ဒိုသိုင္းပညာခန္းမမွ ထြက္လာၿပီးေနာက္ ေရွာင္ယန္က

အေတာ္ေလး ၀မ္းသာေနသည္။ သူက ေခါင္းေမာ့ၿပီး
ေလေကာင္းေလသန္႔မ်ားကို ႐ုလိုက္၏။
ကၽြန္ေတာ္က ရက္ေတြအမ်ားႀကီး
အေႏွာင့္အယွက္ေပးမိၿပီ..။ဒီေန႔ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
သြားေတာ့မယ္။ တကယ္လ႔ုိ ေနာက္ပိုင္း
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အကူအညီလိုခဲ့ရင္ လာရွာလို႔ရပါတယ္..”
သူက ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို

ရၿပီျဖစ္သည္အ
့ တြက္ မီးလွ်ံေတာင္ၾကားတြင္ ဆက္ေနရန္
မလိုအပ္ေတာ့ေခ်။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူက လက္ ၂ ဖက္ ဆုပ္ကာ
“မင္းက ထြက္သြားေတာ့မွာလား..”
ထန္က်န္းက ေရွာင္ယန္ကို ဆက္ေနဖို႔

ေျပာရန္စဥ္းစားထားေသာ္လည္း ယခုေတာ့
သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏။ သူက ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါသည္။
“ၾကည့္ရတာ မင္းမွာ အေရးႀကီးကိစၥေတြ
လုပ္စရာရွိေနတယ္ထင္တယ္။ ေကာင္းၿပီေလ. ဒါေပမဲ့
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
အျပင္လူေတြဆီ လံုး၀မေပါက္ၾကားေစဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။..”
စိတ္မပူပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ေရွာင္ယန္က အေျခအေနကို
နားမလည္တဲ့လူ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ”
ထန္က်န္းက ျပံဳးလိုက္သည္။ ထိ႔ေ

ေရွာင္ယန္၏ပုခံုးကို ပုတ္ၿပီး ေျပာလိုက္၏။
“မင္းမွာ အခ်ိန္ရေသးရင္ေတာ့ ငါတို႔မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကို
လာလည္ပါဦး..။ ငါ ထန္က်န္းက
ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနေသးသေရြ႕ မင္းက ငါတို႔ရဲ႕ အထူးဧည့္သည္
တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဆက္ၿပီး ရွိေနဦးမွာပါ..”
ေရွာင္ယန္က ထန္ကန္း၏စကားေၾကာင့္ ျပံဳးလိုက္သည္။ သူတ႔ို

၂ ေယာက္က အခ်င္းခ်င္း လက္၂ ဖက္ဆုပ္ၿပီး
ႏုတ္ဆက္လိုက္၏။ ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက ေကာင္းကင္ေပၚကို
ပ်ံသန္းသြားၿပီး မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွ လွ်င္ျမန္စြာ
ထြက္ခြာသြားပါသည္။
ေကာင္းကင္ဘံုသို႔ စစ္ၿပိဳင္ျခင္း
အပိုင္း (၁၀၆၅) {စာစဥ္ ၇၁ - အပိုင္း(၁၅)}

ေရွာင္ယိရွန္ႏွင့္ ပက္သက္သည့္သတင္းမ်ား
ေရွာင္ယန္က မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲမွ ထြက္လာၿပီးေနာက္

ၾကာျမင့္စြာ ရပ္ေနျခင္း မရွိေခ်။ သူက တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ရွိရာကို
ပ်ံသန္းသြားသည္။ သူက ပ်ံသန္းေနသည့္အခ်ိန္တြင္
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္၏
က်င့္စဥ္အျပည့္အစံုကို ျပန္လည္စစ္ေဆးၾကည့္ေန၏။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကား၏ ထိပ္တန္း လွ်ိဳ႕၀ွက္က်င့္စဥ္ျဖစ္ပါသည္။
သိ႔ရ
ု ာတြင္ လွ်ိဳ႕၀ွက္က်င့္စဥ္၏ ထူးျခားမုေၾကာင့္
သိုင္းပညာ၏အဆင့္ကိုေတာ့ ခန္႔မွန္းၾကည့္ရန္ ခက္ခဲ၏။
မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ တခ်ိဳ႕သူမ်ား၏ လက္ထဲတြင္ေတာ့
ထိုလွ်ိဳ႕၀ွက္က်င့္စဥ္က လံုး၀အသံုးမ၀င္ႏိုင္ေခ်။ သိ႔ုရာတြင္
အစြမ္းထက္မီးေတာက္မ်ားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည့္ ပညာရွင္မ်ား၏
လက္ထဲတြင္ေတာ့ ထိုက်င့္စဥ္က အဆင့္ျမင့္ ဒီအဆင့္
ဒိုသိုင္းပညာမ်ားႏွင့္ ေသခ်ာေပါက္ ယွဥ္ႏိုင္၏။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ဒုတိယအမ်ိဳးအစားတြင္ ပါ၀င္ေနပါသည္။

ၾကာပန္းစိမ္း၀င္႐ိုးမီးေတာက္ ၊ ႏွလံုးေၾကြမီးေတာက္ႏွင့္
အ႐ိုးေအးမီးေတာက္တို႔ ရွိေနသည့္အတြက္ သူက
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို အထြဋ္အထိပ္
အေျခအေနထိ သံုး၍ရပါသည္။ သူက ထန္ဟိုအာကို
ေျပာခဲ့သလိုပင္ ျဖစ္၏။ ထိုလွ်ိဳ႕၀ွက္က်င့္စဥ္က သူ႔အတြက္
ဖန္တီးထားျခင္း ျဖစ္ပံုရသည္။
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ ၃ မ်ိဳး ေပါက္ကြဲမုက

အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအားမ်ား
ထြက္ေပၚလာေစႏိုင္ပါသည္။ အကယ္၍ သူကသာ ထိုအရာကို
ျပည့္ျပည္၀
့ ၀၀ သံုးလိုက္လွ်င္ ေဖးရန္ႏွင့္ ၀ူခ်န္းတို႔လို
မေကာင္းဆိုး၀ါးအိုႀကီးမ်ားကိုပင္ အမွန္တကယ္
ရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ႏိုင္မည္ဟု ခန္႔မွန္းမိပါသည္။ သူက
ထိုသူမ်ား၏လက္ထဲတြင္ သိုင္းကြက္ ၁၀ ကြက္ခန္႔
တိုက္ခိုက္႐ံုႏွင့္ ဆိုးဆိုးရြားရြား ျဖစ္သြားစရာ မရွိေတာ့ေခ်။
“ဒါေပမဲ့ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
သံုးမဲ့အခ်ိန္မွာ ေပၚလာႏိုင္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြက အရမ္းကို

ၾကမ္းတမ္းလြန္းတယ္။ ေျပာင္းလဲမု ၃ ခုလံုးကို သံုးလိုက္ရင္
ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ဆိုးဦးမယ္။ ငါ့ရဲ႕လက္ရွိ
ခႏၶာကိုယ္စြမ္းရည္နဲ႔ေတာင္ ခံႏိုင္ရည္ရွိဖု႔ိ မလြယ္ဘူး..”
ေရွာင္ယန္က ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေနသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ သူ၏ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ
မီးေတာက္မ်ားမွာ သာမန္အရာမ်ား မဟုတ္ေခ်။ သူတ႔က
ို
မီးေတာက္မ်ားအားလံုးထဲတြင္ အစြမ္းထက္ဆံုး
ေကာင္းကင္မီးေတာက္မ်ား ျဖစ္ၾက၏။
ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ ၃ မ်ိဳးႏွင့္ အသံုးျပဳျခင္းမ်ိဳးကို
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားကပင္ စမ္းသပ္ဖူးဦးမည္ မဟုတ္ေခ်။
အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သူတ႔ိုက ေကာင္းကင္မီးေတာက္ ၃
မ်ိဳးကို ရွာေဖြႏိုင္ေသာ္လည္း မီးေတာက္မႏၱန္ကဲ့သို႔ အရာမ်ိဳး

မရွိဘဲ လူတစ္ေယာက္၏ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ မီးေတာက္ ၃ မ်ိဳး
မရွိႏိုင္ေခ်။
“ၾကည့္ရတာ ငါက ေကာင္းကင္မီး ၃
သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို အျပည့္အစံုရရင္ေတာင္
အလြယ္တကူေတာ့ သံုးလိ႔ရ
ု မွာ မဟုတ္ဘူး..။ မဟုတ္ရင္
ငါ့ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး ထိခိုက္သြားလိမ့္မယ္..”
ေရွာင္ယန္က တိုးတိုးေလး သက္ျပင္းခ်လိုက္၏။

အရာအားလံုးတြင္ ဆိုးက်ိဳးႏွင့္ ေကာင္းက်ိဳး ဒြန္တြဲေနပါသည္။
ထိုစကားမ်ားက အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ မည္သ႔ပ
ို င္ ျဖစ္ေစကာမူ သူက
ေနာက္ထပ္ ၀ွက္ဖဲတစ္ခ်ပ္ ထပ္မံပိုင္ဆိုင္လာခဲ့ပါၿပီ။ ေနာက္ပိုင္း
သူက အျခားသူမ်ားႏွင့္ တိုက္ခိုက္လွ်င္ ေကာင္းကင္မီး ၃
သြယ္အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ေၾကာင့္ အျခားသူမ်ားက
အေတာ္ေလးထိတ္လန္႔သြားႏိုင္၏။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေရွာင္ယန္က ဆက္မေတြးေတာ့ဘဲ အေ၀းက္ို

လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။ ထိုေနရာတြင္ ၿမိဳ႕ႀကီးတစ္ၿမိဳ႕၏ ပံုရိပ္ကို
၀ိုးတ၀ါး ျမင္ေနရ၏။
“လွ်ဴခ်င္းက ေရွာင္ယိရွန္ရဲ႕သတင္းကို ရၿပီလားမသိဘူး…။
သူ႔ရဲ႕အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္က ေတာ္ေတာ္ေလး ျပႆနာမ်ားတာပဲ။

ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕သတင္းက ေကာင္းတာ
မဟုတ္ဘူး..။ တစ္ခုခုမျဖစ္ပါေစနဲ႔လ႔ို ဆုေတာင္းရမွာပဲ..”
ေရွာင္ယန္က တစ္ေယာက္တည္း တီးတိုးေရရြတ္လိုက္သည္။

ထိ႔ေ
ု နာက္ သူက အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ေျပာင္းၿပီး အေ၀းက
ၿမိဳ႕ဆီသ႔ို လွ်င္ျမန္စြာ ပ်ံသန္းသြား၏။
ေရွာင္ယန္က တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕သိ႔ု ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္

ၿမိဳ႕အေနာက္ဘက္တြင္ ဆင္းလိုက္၏။ ထိ႔ေ
ု နာက္ လွ်ဴခ်င္းတို႔
ကလန္ရွိရာကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္ပါသည္။
၁၀ မိနစ္ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္ ေရွာင္ယန္က လွ်ဴကလန္ေရွ႕ကို

ေရာက္လာ၏။ သူက ဘာမွမေျပာရေသးခင္ လွ်ဴကလန္မွ
အေစာင့္မ်ားက တံခါးနားမွ ေလွ်ာက္လာၾကသည္။ ထိ႔ုေနာက္
သူတ႔ိုက အလြန္အမင္းကို ႐ိုေသသည့္ပံုစံျဖင့္ ေမးလိုက္၏။
“ဒီကသခင္ေလးက သခင္ေလးယန္ေရွာင္လား ခင္ဗ်..”
ထိုအရာေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က အ့ံၾသသြား၏။

လြန္ခဲ့သည့္ရက္မ်ားအတြင္း တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲတြင္ သူ႔ေၾကာင့္
အေတာ္ေလး ဆူညံသြားခဲ့သည္ကို သူက လံုး၀ မသိခဲ့ေပ။
လွ်ဴကလန္တြင္ အဆင့္ ၇ ကို ေရာက္ေနေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ရွိေနေၾကာင္း
အကုန္လံုးက သိထားၾက၏။
ေရွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္ အနည္းငယ္ အ့ံၾသေနေသာ္လည္း

အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ သူက
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
အေစာင့္မ်ား၏ပံုစံက ပို၍ပင္ ႐ိုက်ိဳးသြားပါသည္။ သူတို႔ထဲမွ
ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က လွ်ဴခ်င္းကို
လူလႊတ္အေၾကာင္းၾကားခိုင္းၿပီး ေရွာင္ယန္ကို
သူကိုယ္တိုင္လိုက္ပ႔ိုသည္။
ေရွာင္ယန္က စံအိမ္ထဲသ႔ို ၀င္သြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္ လွ်ဴခ်င္း၊

လင္းရန္ႏွင့္ အျခားလူမ်ား ေရာက္လာသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။
“ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းက ျပန္ေရာက္လာၿပီပဲ..။ မင္းက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားမွာ တစ္ခုခုျဖစ္ေနၿပီလို႔ ထင္ေနတာ..။”
လွ်ဴခ်င္းက ေျပာလိုက္၏။ ေရွာင္ယန္က ဘာမွမျဖစ္ေၾကာင္း

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါမွသာ သူက သက္ျပင္းခ်လိုက္မိပါသည္။
ေရွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
“ငါ အဆင္ေျပပါတယ္။ ငါက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားအတြက္
ေဆးလံုးတစ္လံုး သန္႔စင္ေပးေနတာ..။..”
“မင္းအဆင္ေျပရင္ ေတာ္ေသးတာေပါ့..။ ဒါေပမဲ့
သိပ္မၾကာခင္အေတာအတြင္း မင္းေၾကာင့္ ငါတို႔ လွ်ဴကလန္က
ေတာ္ေတာ္ေလးစည္ကားေနတယ္..”
လွ်ဴခ်င္းက အျပံဳးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
“ဘာလို႔လဲ…”
“အခုဆိုရင္ ငါတို႔လွ်ဴကလန္မွာ အဆင့္ ၇
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္ရွိတယ္ဆိုတာ
အဖြဲ႕အစည္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရိိပ္မိေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္
သူတ႔ိုက မင္းနဲ႔ ရင္းႏွီးခ်င္ေနၾကတာ။.. ဟီးဟီး..
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္ေတြက အေတာ္ေလးကို
နာမည္ေက်ာ္တာပဲ..။”
လွ်ဴခ်င္းက အားက်ေနသည့္ေလသံႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
“ေရာက္လာတဲ့လူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။
သူတ႔ေ
ို တြထဲမွာ တခ်ိဳ႕က မင္းကို သူတို႔ရဲ႕
ဂုဏ္ထူးေဆာင္အႀကီးအကဲ လုပ္ေပးဖို႔ေတာင္
ေတာင္းဆိုေနၾကတာ..”
“ဒီလို ဂုဏ္ထူးေဆာင္အႀကီးအကဲေတြ မလိုအပ္ဘူး..။ ငါက
ဒီေနရာမွာ ေနၿပီး တစ္သက္လံုး သူတ႔ိုကို ေဆးလံုးေတြ
သန္႔စင္မေပးႏိုင္ဘူး..”
ေရွာင္ယန္က အျပံဳးႏွင့္ ေခါင္းခါျပလိုက္သည္။

“ေအး..မင္းမၾကိဳက္ဘူးဆိုတာ ငါလည္း သိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္
ငါက အေၾကာင္းျပခ်က္ရွာၿပီး ျငင္းခဲ့တယ္။ ဒီကိစၥကို
ေသခ်ာမေျဖရွင္းႏိုင္ရင္ ရန္ၿငိဳးေတြ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္.”
လွ်ဴခ်င္းက ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္ပါသည္။
ေရွာင္ယန္က ျပံဳးလိုက္၏။ ထိ႔ေ

ု နာက္ သူက အဓိက
အေၾကာင္းအရာကို ဦးတည္ေျပာလိုက္၏။
“မင္းက ငါစံုစမ္းခိုင္းတဲ့ သတင္းေတြ စံုစမ္းၿပီးၿပီလား..”
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္း၏မ်က္ႏွာအမူအရာက

ေတာ္ေတာ္ေလးနက္သြားသည္။ သူက ေရွာင္ယန္ႏွင့္
အျခားသူမ်ားကို ဦးေဆာင္ၿပီး ေက်ာက္တံုးစံအိမ္ထဲသို႔
၀င္သြား၏။ အကုန္လံုးက ထိုင္ၿပီးမွသာ သူက
ေျပာလိုက္ပါသည္။
“ေအး.. ငါ့မွာ ေျပာစရာသတင္းေတြ ရွိတယ္..”

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလည္း အနည္းငယ္

လုပ္ရွားသြား၏။
“အဲဒီရွင္းလန္ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးကေတာ့
ေဆးနယ္ေျမထဲမွာရွိတဲ့ ရဲကလန္က ျဖစ္လိမ့္မယ္ထင္တယ္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕နာမည္အျပည့္အစံုက ရဲရွင္းလန္ျဖစ္ႏိုင္တယ္..”
လွ်ဴခ်င္းက ေျပာလိုက္သည္။
“ရဲကလန္ ဟုတ္လား…”
ေရွာင္ယန္က တိုးတိုးေလးေရရြတ္လိုက္သည္။ သူက စားပြဲကို

တေဒါက္ေဒါက္ေခါက္ၿပီး ေျပာလိုက္၏။
“အဲဒီရဲကလန္ရဲ႕အစြမ္းက ဘယ္လိုလဲ…”
“ေတာ္ေတာ္အစြမ္းထက္တယ္။ အနည္းဆံုးေတာ့ ငါတို႔
လွ်ဴကလန္ေတာင္ မယွဥ္ႏိုင္ဘူး..။ ၿပီးေတာ့
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ အႀကီးအကဲေနရာကို ရခဲ့တယ္ဆိုေတာ့
သာမန္အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ဘူး..။..”
လွ်ဴခ်င္းက ေျပာလိုက္သည္။
“ေဆးနယ္ေျမထဲမွာ လူေပါင္းစံုနဲ႔ျပည့္ေနတာ။ ၿပီးေတာ့
ကုန္းေျမႀကီးေပၚမွာ အရမ္းအစြမ္းထက္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတိုင္းက

အဲဒီေနရာမွာ ဂိုဏ္းခြဲတစ္ခုစီ ထားၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတာကေတာ့ ကလန္ႀကီး ၅
ခုပဲရွိတယ္။ အဲဒီ ရဲကလန္ကလည္း သူတ႔ိုထဲက တစ္ခုပဲ။ ဒါေပမဲ့
လက္ရွိ ရဲကလန္ကေတာ့ အေတာ္ေလး က်ေနၿပီ။ သူတ႕ို က
ကလန္ႀကီး ၅ ခုထဲမွာ အားအနည္းဆံုးကလန္လို႔
ေျပာလို႔ရတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ေလာက္မွာ သူတို႔က ေဆးေက်ာင္းေဆာင္

အႀကီးအကဲေနရာကို လက္လႊတ္လိုက္ရတယ္။
ဒီလိုသာဆက္သြားမယ္ဆိုရင္ သူတ႔ိုက ကလန္ႀကီး ၅ ခုထဲမွာ
အားအနည္းဆံုးျဖစ္ၿပီး အျခားအဖြဲ႕ေတြက အစားထိုး
ေရာက္လာမွာပဲ..”
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က နားလည္ေၾကာင္း

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္လည္း ရဲကလန္က ရွင္းလန္ကို
က်ားနန္ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ပို႔လိုက္ပံု ရပါသည္။ သူတို႔၏
အေျခအေနက ယခုလို အေျခအေနမ်ိဳးကု္ိပင္ ေရာက္ေနပါၿပီ။
“ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ အႀကီးအကဲေနရာကို ျပန္ရဖိ႔ု
ဘာေတြလိုအပ္တာလဲ..”
ေရွာင္ယန္က ေမးၾကည့္လိုက္သည္။ သူက ရွင္းလန္ကို

ကူညီေပးရန္ ကတိေပးထားသည့္အတြက္ ထိုအခ်က္ကုိ
သိထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။ သူက ကတိမပ်က္ခ်င္ေခ်။
“အဲဒါကိုေတာ့ ငါလည္း ေသခ်ာမသိဘူး..။ ဒါေပမဲ့ အေတာ္ေလး
ခက္လိမ့္မယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒါက

ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ေလ။ ၿပီးေတာ့ ေဆးေက်ာင္းေဆာင္ထဲကို
၀င္ခြင့္ရဖို႔ဆိုရင္ အဆက္အသြယ္ေတြ အမ်ားႀကီး
လိုမယ္ထင္တယ္။..”
လွ်ဴခ်င္းက ရယ္ကာေမာကာႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္။
ေရွာင္ယန္က ျဖည္းညင္းစြာ ျဖည္းညင္းစြာ

ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ ဤကိစၥက
အလ်င္မလိုေသးသည့္အတြက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း
ေဆြးေႏြး၍ရပါသည္။ ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူက ခ်က္ခ်င္း
ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းၿပီး ေမးလိုက္သည္။
“မင္းက ေရွာင္ယိရွန္နဲ႔ ပက္သက္တဲ့ သတင္းေရာ ရေသးလား..”

ထိုေမးခြန္းကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က လွ်ဴခ်င္းက

ခဏၾကာစဥ္းစားေနပံုရ၏။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူက
“မင္းေျပာတဲ့ ေရွာင္ယိရွန္ဆိုတာက အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ ပိုင္ရွင္
မဟုတ္လား..”
ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏ရင္ထဲတြင္

တင္းၾကပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူက ေခါင္းညိတ္ၿပီး
ေလးေလးနက္နက္ ေမးလိုက္၏။
“ဘာေတြျဖစ္လို႔လဲ..”
“ငါက ေဆးနယ္ေျမထဲမွာ သတင္းစံုစမ္းဖို႔အတြက္ လူေတြ
အမ်ားႀကီး လႊတ္ခ့ဲတယ္။ အခု ေရွာင္ယိရွန္က ဒ႑ာရီဆန္ဆန္

အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ ပ္ိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သတင္းက အဲဒီနယ္ေျမထဲမွာ
အေတာ္ေလးကို ပ်ံ႕ေနၿပီ။ ..”

“အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္လို လူတိုင္းေၾကာက္ရြံ႕ရတဲ့အရာမ်ိဳးက
အရင္တုန္းကလည္း အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲမွာ
ေပၚလာဖူးတယ္။ သူတ႕ို ေၾကာင့္ပဲ ေဘးဒုကၡေတြ အမ်ားႀကီး
ၾကံဳခဲ့ရတာပဲ..။ နဂိုတုန္းကေတာ့ အဲဒီလို ထူးျခားတဲ့ လူေတြက
မရွိေတာ့ဘူးလို႔ အကုန္လံုးက ထင္ထားခဲ့ၾကတာ။ အခု
ျပန္ေပၚလာမယ္လို႔ လံုး၀ ထင္မထားခဲ့ဘူး..”
အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္အေၾကာင္း ေျပာေနသည့္အခ်ိန္တြင္
လွ်ဴခ်င္းက အနည္းငယ္ ေၾကာက္လန္႔ေနပံုရ၏။
“သူက အခု ဘယ္မွာလဲ…”
ေရွာင္ယန္က တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္သည္။ ေရွာင္ယိရွန္၏

ေနာက္ေၾကာင္းႏွင့္ ထူးျခားသည့္ အေျခအေနေၾကာင့္
ေရွာင္ယန္က သူမကို အေတာ္ေလး စိုးရိမ္ေနပါသည္။ ထု႔ျိ ပင္
ယခင္ႏွစ္မ်ားအတြင္း သူမက ေရွာင္ယန္၏ေဘးတြင္ တစ္ခ်ိန္လံုး

လိုက္ေနခဲ့သည္။ သူက မည္ကဲ့သို႔ေသာ အႏၱရာယ္မ်ိဳး
ေတြ႕ေစကာမူ သူမက သူ႔ကို စြန္႔ပစ္မသြားခဲ့ေခ်။ သူမက
ေရွာင္ယန္ကို အယံုၾကည္ရဆံုး မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ အျဖစ္
သတ္မွတ္ထားခဲ့၏။
ေရွာင္ယန္ကလည္း အရာအားလံုးကို နားလည္ထားပါသည္။

ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ သူကလည္း သူမကို အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္၏ေဘးဒုကၡမွ
ကင္းေ၀းေအာင္ ကူညီေပးရန္ နည္းလမ္း ရွာေဖြခဲ့သည္။
ထိ႔ေ
ု ၾကာင့္ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ သူမကို ဘာမွအျဖစ္မခံႏိုင္ေခ်။
“ငါလည္း သူ႔ရဲ႕ေနရာအတိအက်ကိုေတာ့ မသိဘူး..။
ေဆးနယ္ေျမထဲမွာရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက

အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ျပႆနာေတြကို
ေၾကာက္ၿပီး သူ႔ကို လိုက္ရွာေနၾကတယ္။
လွ်ဴခ်င္းက ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီး အနည္းငယ္

နားလည္သြားသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး
ဆက္ေျပာလိုက္၏။
“အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းေတြထဲမွာ အမ်ားဆံုးရွာေနတာကေတာ့
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားပဲ..”
“ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကား ဟုတ္လား..”
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏အမူအရာက

အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲသြားသည္။
“ဟုတ္တယ္။ ငါသိထားသေလာက္ဆုိရင္
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက အဲဒီလို ထူးဆန္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္မ်ိဳးကို
အရမ္းစိတ္၀င္စားတယ္။. သူတ႔ိုက ေရွာင္ယိရွန္ကို

ရွာေနတယ္ဆိုတာ သူ႔ရဲ႕ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္
ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။..”
လွ်ဴခ်င္းက တည္ၿငိမ္စြာ ရွင္းျပလိုက္သည္။
“ၿပီးေတာ့ ငါရထားတဲ့ သတင္းေတြအရဆိုရင္ ေရွာင္ယိရွန္က
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက လူေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္ေျပာတယ္။

သူက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ထြက္ေျပးသြားႏိုင္ေပမဲ့ ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး
ဒဏ္ရာရခဲ့တယ္တဲ့..။ မဟုတ္ရင္ သူက ဒီေလာက္အၾကာႀကီး
ေပ်ာက္ေနမွာ မဟုတ္ဘူး..။.”
ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ လင္းရန္က ေလးေလးနက္နက္

ေရွာင္ယန္က ျဖည္းညင္းစြာ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏။

သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း အေတာ္ေလး ပ်က္လာပါသည္။ သူတ႔ို
ကြဲကြာေနသည့္အခ်ိန္အေတာအတြင္း ထိုကဲ့သ႔အ
ုိ ရာမ်ိဳး
ျဖစ္ေနလိမ့္မည္ဟု လံုး၀ထင္မထားမိခဲ့ေခ်။
“ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကား..”
ေရွာင္ယန္က လက္သီးဆုပ္လိုက္သည္။
သူ၏မ်က္လံုးထဲတြင္လည္း သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ား
ျပည့္ႏွက္လာ၏။ အကယ္၍ ေရွာင္ယိရွန္သာ
တစ္ခုခုျဖစ္သြားမည္ဆိုလွ်င္ သူက ေရခဲဲျမစ္ေတာင္ၾကားကို
ေသြးႏွင့္ ေဆးေၾကာေပးရပါလိမ့္မည္။
အပိုင္း (၁၀၆၆) {စာစဥ္ ၇၂ - အပိုင္း(၁)}
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမသို႔ အေျပးအလႊား
ေရွာင္ယန္က မ်က္ႏွာပ်က္ေနသည္ကို ၾကည့္၍ သူႏွင့္

ေရွာင္ယိရွန္တို႔၏ ပတ္သက္မွုက အေတာ္ေလး
႐ွုပ္ေထြးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း လွ်ဴခ်င္းက ခန္႔မွန္းမိလိုက္သည္ ။
"ေရွာင္ယန္.....
မင္းက ဘာလုပ္ဖို႔ စဥ္းစားထားတာလဲ ။ ေရခဲ

ျမစ္ေတာင္ၾကားရဲ႕အစြမ္းက မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထက္
နိမ့္မွာမဟုတ္ဘူး ။ သူတို႔ဆီမွာ ပညာရွင္ေတြကလည္း အရမ္းကို
မ်ားလြန္းတယ္ ။ သူတို႔နဲ႔ရင္ဆိုင္ဖို႔က ေတာ္ေတာ္ေလးကို
ခက္မွာပဲ ။ ''
လင္းရန္ကလည္း ေရွာင္ယန္၏ရင္ထဲရွိ သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ားကို

ခန္႔မွန္းမိပုံရသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက
စိုးရိမ္စြာေျပာလိုက္လိုက္၏ ။
"ငါက ေဆးနယ္ေျမထဲကို သြားမယ္ ။ ခ်င္းလင္က
ေရွာင္ယိရွန္ႏွင့္အတူ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ သူကေတာ့

သတင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို သိေနမယ္ထင္တယ္ ။ မင္းကေတာ့
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေနခဲ့တာ အေကာင္းဆုံးပဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ခဏၾကာစဥ္းစားၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"ငါ့ကို မင္းႏွင့္အတူ လိုက္ခြင့္ေပးပါ ။ ငါက ေဆးနယ္ေျမနဲ႔
ပိုၿပီးေတာ့ ရင္းႏွီးတယ္ေလ ။ ''
လင္းရန္က အလ်င္စလို ေျပာလိုက္၏ ။ ေရွာင္ယန္က

လင္းရန္၏ေတာင္းဆိုမွုကို ေခါင္းခါၿပီး ျငင္းဆန္လိုက္သည္ ။
အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္က အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲတြင္ ဤကဲ့သို႔

လွုပ္ရွားေစႏိုင္လိမ့္မည္ဟု သူလည္း လုံးဝထင္မထားခဲ့ေခ် ။
အကယ္၍ သူက ေရွာင္ယိရွန္ကို ကူညီေပးခ်င္သည္ဆိုလွ်င္
ရန္ၿငိဳးရန္စမ်ားကို ေရွာင္လြဲ၍ ရမည္မဟုတ္ေခ် ။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္
သူႏွင့္အတူ လိုက္ပါလာေသာ လင္းရန္အတြက္ ဆိုးသြားႏိုင္၏ ။
"မင္းက လွ်ဴခ်င္းဆီမွာပဲ ေစာင့္ေနသင့္တယ္ ။
ဒီကိစၥႏွငပ
့္ တ္သက္ၿပီး မင္းက ဘာမွ ကူညီႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ။''
ေရွာင္ယန္က လင္းရန္၏ပုခုံးကိုပုတ္လိုက္ၿပီး အႀကံျပဳလိုက္သည္

။
လင္းရန္က လက္မခံခ်င္ေသာ္လည္း
ေရွာင္ယန္၏အေလးအနက္ အမူအရာကို ျမင္သည့္အခါ
ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး ေခါင္းညိတ္လိုက္ရသည္ ။
သူ၏သိုင္းဧကရာဇ္အဆင့္ အစြမ္းမ်ိဳးက ေရွာင္ယန္အတြက္
အကူအညီ လုံးဝမျဖစ္ေၾကာင္း သူက နားလည္ထားသည္ ။
သူက ေရွာင္ယန္အတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးတစ္ခုသာ ျဖစ္လာႏိုင္၏
။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကလည္း အတင္းအၾကပ္
ေတာင္းဆိုမေနေတာ့ေပ ။
"မင္းမွာ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကို ရွိတယ္ဆိုမွေတာ့ ငါက မင္းကို
ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး ။ ငါကလည္း
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာရွိတဲ့ သတင္းေတြကို စုံစမ္းဖို႔အတြက္

လူတစ္ေယာက္လႊတ္ထားမယ္ ။ တကယ္လို႔ ေရွာင္ယိရွန္ႏွင့္
ပတ္သက္တဲ့ သတင္းေတြကို ရတယ္ဆိုလွ်င္ ငါက မင္းကို
ခ်က္ခ်င္းအေၾကာင္းၾကားမယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးသည္ကို
ေတြ႕လိုက္ရသည့္အတြက္ လွ်ဴခ်င္းကလဲ
ဆက္ၿပီးမေျပာေတာ့ေခ် ။ သူက သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲမွ
ေျမပုံတစ္ခုကို ထုတ္ၿပီး ေရွာင္ယန္ကို ေပးလိုက္၏ ။
"ဒါက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမရဲ႕ ေျမပုံပဲ ။ ရဲကလန္က
ရဲၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ရွိတယ္ ။ မင္းက ရဲရွင္းလန္ကို ရွာခ်င္တယ္ဆိုရင္
အဲဒီကို သြားလို႔ရတယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ထိုအရာကိုေတာ့ ျငင္းဆန္ေနျခင္းမရွိေပ ။ သူက

ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျမပုံကို လက္ခံလိုက္၏ ။ ထိုေျမပုံႏွင့္ဆိုလွ်င္
သူက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္ လမ္းေပ်ာက္စရာအေၾကာင္း
မရွိေတာ့ေပ ။
"မင္းက ဘယ္အခ်ိန္သြားဖို႔ စဥ္းစားထားလဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က ေျမပုံကို ယူလိုက္သည့္အခါ လွ်ဴခ်င္းက

"အခုပဲ......''
ေရွာင္ယန္က ေလးေလးနက္နက္ ျပန္ေျဖလိုက္၏ ။

လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယိရွန္က ေသသလား ၊ ရွင္သလား
သူက မသိႏိုင္ေပ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူက ဤေနရာတြင္
ဆက္မေနႏိုင္ေပ ။ သူက ရွင္းလန္ကို ျမန္ျမန္ရွာေဖြၿပီး
ေရွာင္ယိရွန္၏သတင္းကို ေမးရန္လိုအပ္ေန၏ ။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ လွ်ဴခ်င္းက ပါးစပ္အေဟာင္းသား

ျဖစ္ေနသည္ ။ သို႔ရာတြင္ သူက မခ်ိျပဳံး ျပဳံးၿပီး
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရ၏ ။
"ေကာင္းၿပီေလ..... ငါက မင္းကို ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းဆီ
လိုက္ပို႔ဖို႔အတြက္ စီစဥ္ေပးမယ္ ။ ''
လွ်ဴခ်င္းက ထိုစကားမ်ားေျပာၿပီး အေစာင့္တစ္ေယာက္ကို

လွမ္းေခၚလိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူကအမိန္႔ေပးလိုက္ရာ
အေစာင့္က လ်င္ျမန္စြာ ထြက္ခြာသြား၏ ။
"မင္းက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမကို ေရာက္ရင္ သတိထားပါ ။
အဲဒီေနရာက လူေပါင္းစုံနဲ႔ ႐ွုပ္ေနတာ ။ ၿပီးေတာ့ ေတာ္

ေတာ္ေလးျပႆနာမ်ားတဲ့ ပညာရွင္ေတြလည္း
အမ်ားႀကီးရွိတယ္ ။ တကယ္လို႔ မင္းက
ျပႆနာတစ္ခုခုေတြ႕မယ္ဆိုရင္ တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ကို လာခဲ့ပါ ။
ငါတို႔လွ်ဴကလန္က အရမ္းအစြမ္းမထက္ေပမယ့္
မင္းကိုအေကာင္းဆုံး ကာကြယ္ေပးႏိုင္ပါတယ္ ။ ''
လွ်ဴခ်င္းက ထြက္သြားေသာ အေစာင့္ကို ၾကည့္ၿပီး ေရွာင္ယန္ကို

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က ျပဳံးလိုက္၏ ။

ထို႔ကဲ့သို႔ အေျခအေနမ်ိဳး လုံးဝျဖစ္မလာႏိုင္ေၾကာင္း
သိေနေသာ္လည္း ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။
အကယ္၍ သူကိုယ္တိုင္ မေျဖရွင္းႏိုင္သည့္
ျပႆနာတက္မည္ဆိုလွ်င္လည္း သူက
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ကိုလာၿပီး လွ်ဴကလန္ကို
ဒုကၡေပးလိမ့္မည္မဟုတ္ေခ် ။
…….
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းႀကီးက တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕၏အလယ္တြင္
ရွိေနေသာ ေျမကြက္လပ္ႀကီးထဲတြင္ ျဖည္းညင္းစြာ
လည္ပတ္ေန၏ ။ အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
ေလဟာနယ္စြမ္းအင္လွိုင္းလုံးမ်ားကလည္း ဆက္တိုက္ဆိုသလို
ထြက္ေပၚေနပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း၏ေရွ႕သို႔ေရာက္ေသာအခါ လွ်ဴခ်င္းက
ေငြေရာင္လက္ဖဝါး အရြယ္အစားခန္႔ရွိေသာ
ေငြေရာင္ေလွေလးတစ္စင္းကို ေပးလိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္
ေရွာင္ယန္က လွ်ဴခ်င္းတိ႔က
ု ို လက္ ၂ ဖက္ဆုပ္ၿပီး အျပဳံးႏွင့္
ႏွုတ္ဆက္လိုက္သည္ ။
"ငါက အဲဒီျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာ့
တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕ကို ျပန္လာခဲ့ပါအုံးမယ္ ။''
“ဒီေနရာကေန အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမကို ေရာက္ဖို႔ ၅ ရက္ေလာက္
သြားရလိမ့္မယ္ ။ ''
လွ်ဳခ်င္းက ျပဳံးလိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ေရွာင္ယန္၏ ပုခုံးကို

ပုတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"ဂ႐ုစိုက္ပါ...... ၿပီးေတာ့ က်ားနန္ေက်ာင္းေတာ္ကို
အရွက္မရပါေစႏွင့္ ။ မင္းက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း

ငါတို႔က်ားနန္ေက်ာင္းေတာ္မွာ
အထူးခၽြန္ဆုံးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ဆိုတာကို လုံးဝမေမ့ပါနဲ႔
။ ''
"စိတ္မပူပါနဲ႔...... ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ငါက
က်ားနန္ေက်ာင္းေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းကို မပ်က္ေစရဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က ရယ္လိုက္သည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက လွ်ဴခ်င္းႏွင့္

လင္းရန္တို႔ကို လက္ ၂ ဖက္ဆုပ္၍ ႏွုတ္ဆက္လိုက္၏ ။
"ဂ႐ုစိုက္ၾကပါ.........''
ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ေရွာင္ယန္က

ဆက္မေနေတာ့ေပ ။ သူက ျပန္လွည့္ၿပီး ေလဟာနယ္
လွိုဏ္ေခါင္းထဲသို႔ ေလွ်ာက္သြား၏ ။ သူ၏ပုံသ႑ာန္က

အေတာ္ေလးကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သက္ေတာင့္သက္သာ
ရွိပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲတြင္ တျဖည္းျဖည္း

ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ လင္းရန္ႏွင့္
လွ်ဴခ်င္းတို႔က သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။ သူတို႔က
အခ်င္းခ်င္းၾကည့္ၿပီး ခါးသက္စြာ ရယ္လိုက္မိၾကပါသည္ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္ ေရွာင္ယန္၏ခရီးေၾကာင့္
အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္ အေတာ္ေလးကို
လွုပ္ရွားသြားေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သူတို႔ ၂ ေယာက္စလုံးက
သိေနၾက၏ ။
"ဒီေကာင္ကြာ......ငါတို႔ဘယ္လိုပဲ အမွီလိုက္လိုက္ သူက
အၿမဲတမ္း ငါတို႔ေရွ႕မွာ ေရာက္ေနတယ္ ။

ဟူး.......ဒီလိုမေကာင္းဆိုးဝါး တစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ရတာ ငါတို႔ရဲ႕
ယုံၾကည္မွုေတြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပ်က္စီးရတာပဲ ။ ''
……..
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲတြင္…
ေရွာင္ယန္က ေလဟာနယ္ေလွထဲ၌ တင္ပ်ဥ္ေခြ ထိုင္ေန၏ ။

ေလွဆီမွ ေတာက္ပသည့္ ေငြေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခု
ထြက္ေပၚေနသည္ ။ သူ၏အမူအရာကလည္း ထူးထူးျခားျခားကို
တည္ၿငိမ္ေန၏ ။ ယခုတစ္ႀကိမ္ အလယ္ကုန္းေျမသို႔ သြားေသာ
သူ၏ခရီးက သက္ေတာင့္သက္သာ မရွိလွေပ ။
အလယ္ကုန္ေျမႀကီးထဲတြင္ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္၏လွုပ္ခတ္မွုက
ေရွာင္ယန္ ထင္ထားသည္ထက္ပင္ ပိုေန၏ ။ ထို႔ျပင္
အ႐ွုပ္အေထြးမ်ားၾကားထဲမွ အက်ိဳးအျမတ္ ရခ်င္ေနသူမ်ားလည္း
ရွိပါေသးသည္ ။ ဥပမာအေနႏွင့္ ေျပာရလွ်င္ေတာ့
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားပင္ ျဖစ္၏ ။ တစ္ခ်ိဳ႕သူမ်ားက ထို႔ကဲ့သို႔
ထူးျခားေသာ ခႏၶာကိုယ္မ်ားကို စိတ္ဝင္စားေၾကာင္း

ေရွာင္ယန္က သတိထားမိသည္ ။
ယခင္တုန္းက ဂ်ာမားႏိုင္ငံေတာ္ထဲတြင္ရွိ ခ်င္းလင္ဟု
ေခၚေသာမိန္းကေလးက 'ေက်ာက္စိမ္းေႁမြ ပန္း ၃ ပြင့္
ဟုေခၚေသာ အရာတစ္ခုကို ပိုင္ဆိုင္ထားခဲ့သည္ ။ သို႔ရာတြင္

ထိုအရာေၾကာင့္ သူမက မိုကလန္ကို ဆြဲေဆာင္သလို ျဖစ္ခဲ့၏ ။
"ခ်င္းလင္.......''
ယခင္တုန္းက အလြန္ေၾကာက္ရြံ႕ေနခဲ့ေသာ မိန္းကေလးက

ေရွာင္ယန္၏ေခါင္းထဲတြင္ အလိုလိုျပန္ေပၚလာသည္ ။
ယခုအခ်ိန္တြင္ သူမက မည္သို႔ရွိေနေၾကာင္း သူက သိခ်င္ေန၏
။ သို႔ရာတြင္ ရြဲ႕ေလာ္ေျပာခဲ့သည့္စကားအရဆိုလွ်င္
ေကာင္းကင္ေႁမြရဲတိုက္က တစ္ျခားေနရာမ်ားထက္စာလွ်င္
သူမအတြက္ပို၍ သင့္ေတာ္ပါသည္ ။ ယခုႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ
ၾကာၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ အလြန္ေၾကာက္ရြံ႕တတ္ေသာ
မိန္းကေလးကလည္း မိန္းမလွေလးတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေနေလာက္ပါၿပီ ။
“ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ ငါက ေရွာင္ယိရွန္ကို ရွာဖို႔လိုေနေသးတယ္
။''
ေရွာင္ယန္က အတိတ္သို႔ ျပန္စဥ္းစားေနရာမွ သတိျပန္ဝင္လာၿပီး

သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ၏ ။ သူက အလြန္ဆိုးရြားသည့္
အေျခအေနတစ္ရပ္ကို ရင္ဆိုင္ရပါေတာ့မည္ ။ ေရွာင္ယိရွန္ကို
ဖမ္းခ်င္သည့္ သူမ်ားကိုမေျပာႏွင့္ ။ ထိုအဖြဲ႕မ်ားထဲတြင္
ေရွာင္ယိရွန္၏ခႏၶာကိုယ္ ေပါက္ကြဲမသြားခင္ သူမကို
လိခ
ု ်င္ေနသည့္ ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားတစ္ခုတည္းကိုပင္
ေရွာင္ယန္က အေလးေပးရန္ လိုအပ္ေန၏ ။
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားႏွင့္ အသံေတာင္ၾကားတို႔ကဲ့သို႔ ေတာင္ၾကား ၃

ခုထဲတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္သည့္
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားကလည္း ေလလွ်ပ္စီးစံအိမ္ထက္
ပို၍အစြမ္းထက္ပါသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္က
ေသခ်ာျပင္ဆင္ထားျခင္းမရွိလွ်င္ အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲတြင္
အဆုံးသတ္သြားႏိုင္၏ ။
"ငါက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဝိဇၨာတ်န္းဟိုကို
ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ေပးဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေဆးအမယ္ေတြကို

ျမန္ျမန္ရွာရမယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ေတာ့
သိုင္းဝိဇၨာတစ္ေယာက္ရဲ႕အကူအညီနဲ႔ ငါက
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားလို အဖြဲ႕တစ္ခုကို ရင္ဆိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာ
ယုံၾကည္ခ်က္ရွိသြားၿပီ ။ ၿပီးေတာ့ ငါက သားရဲမီးေတာက္ေတြ
စုေဆာင္းတဲ့အရွိန္ကိုလည္း တိုးဖို႔လိုေနၿပီ ။ မဟုတ္ရင္
လက္ရွိအသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္က သုတ္သင္ရွင္းလင္းေရး
မီးၾကာပန္းကို တစ္ႀကိမ္ဘဲ သုံးလို႔ရလိမ့္မယ္ ။ ''

ေရွာင္ယန္၏ မ်က္လုံးမ်ားက လွ်င္ျမန္စြာ လွုပရ

္ ွားလာသည္ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္ သူရင္ဆိုင္ေနရသည့္ အေျခအေနက
ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ အဆိုးရြားဆုံး ျဖစ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သူက အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားရန္ လိုအပ္ေနပါသည္ ။
"ငါက ဒီရက္အနည္းငယ္အတြင္း ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ရဲ႕ လက္က်န္ေျပာင္းလဲမွု ၂ ခုကိုလည္း

ေလ့က်င့္ရမယ္ ။ ငါက အခ်ိန္မရေပမယ့္ အေမြဆက္ခံမွုေတြ
ရခဲ့တာ ကံေကာင္းသြားတယ္ ။ မဟုတ္ရင္ ငါက
အခ်ိန္တိုေလးအတြင္း တတ္ေျမာက္မွာမဟုတ္ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။ သူ၏အမူအရာကလည္း

တျဖည္းျဖည္း တည္ၿငိမ္ေအးစက္လာသည္ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
မ်က္လုံးကို မွိတ္လိုက္၏ ။ သူ၏ေခါင္းထဲတြင္လည္း
ထူးျခားဆန္းၾကယ္သည့္ ေလ့က်င့္ေရးနည္းလမ္းက
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေပၚလာျပန္ပါသည္ ။
႐ုတ္တရက္ ထင္မွတ္မထားသည့္ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္

ေရွာင္ယန္က စြမ္းအား၏ အေရးပါမွုကို
လုံးဝသေဘာေပါက္လာပါသည္ ။ သူ႔ေရွ႕တြင္ ရင္ဆိုင္ရမည့္
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက သူကိုယ္တိုင္ ရင္ဆိုင္ရန္
အလြန္ခက္ခဲေသာ အရာႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္ ။
လက္ရွိ သူ၏စြမ္းရည္အရ ေရွာင္ယန္က

ထိုအဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ရန္ မလြယ္ကူလွေပ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူက ဝွက္ဖဲမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္အစြမ္းမ်ားကို
ျမွင့္တင္ရန္ လိုအပ္ေန၏ ။
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းႀကီးထဲတြင္ အခ်ိန္က လ်င္ျမန္စြာ

ကုန္ဆုံးသြား၏ ။ ထိုရက္အနည္းငယ္အတြင္း
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္
အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကိုသာ လုံးဝအာ႐ုံစိုက္ေနသည္ ။
ထိုလွ်ိဳ႕ဝွက္က်င့္စဥ္က ေလ့က်င့္ရန္ အေတာ္ေလးခက္ခဲ၏ ။

သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္
ေလ့က်င့္ခဲ့သည့္အတြက္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး
နားလည္ေနပါသည္ ။ ထို႔ျပင္ သူက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အေတြ႕အၾကဳံမ်ား ၊
အေမြအႏွစ္မ်ားကိုလည္း ရခဲ့သည့္အတြက္
ေလ့က်င့္ေရးခရီးလမ္းက အေတာ္ေလးကို ျမန္ဆန္လာ၏ ။
ထိုကဲ့သို႔ ထူးျခားလြန္းလွေသာ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္

ေရွာင္ယန္က ေကာင္းကင္မီး ၃ သြယ္ အသြင္ေျပာင္းက်င့္စဥ္ကို
ေလ့က်င့္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ အေတာ္ေလးကို
လွ်င္ျမန္လြန္းလွသည္ ။
ထိုကဲ့သို႔ ေလ့က်င့္ေနစဥ္ အေတာအတြင္း ၅

ရက္ဟူသည့္အခ်ိန္က လွ်င္ျမန္စြာ ကုန္ဆုံးသြား၏ ။
ေရွာင္ယန္က မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္လိုက္ၿပီး ေလ့က်င့္ရာမွ
ႏိုးလာသည့္အခ်ိန္တြင္ အေဝးတြင္ ေငြေရာင္စက္ဝိုင္းတစ္ခုကို

တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ျမင္လိုက္ရ၏ ။ ထိုစက္ဝိုင္းဆီမွ
သိပ္သည္းလြန္းလွေသာ ေလဟာနယ္လွိုင္းမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔လာပါသည္
။
"ငါက ေရာက္ေတာ့မွာလား.....''
ေရွာင္ယန္က ေငြေရာင္အလင္းစက္ဝိုင္းကို ၾကည့္ၿပီး ႐ုတ္တရက္

လက္သီးဆုပ္လိုက္၏ ။ သူ၏မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း
ေအးစက္မွုမ်ား ျပည့္ႏွက္လာသည္ ။ ေရွာင္ယန္က ရင္ထဲတြင္
သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး ႐ုတ္တရက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏ ။
သူ၏ခႏၶာကိုယပ
္ တ္လည္တြင္ လႊမ္းျခဳံေနေသာ
ေက်ာက္စိမ္းေရာင္အလင္းတန္းကလည္း ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔
ျဖည္းညင္းစြာ ျပန္ဝင္သြား၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေလဟာနယ္ေလွကေတာ့
ေငြေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုအလား လွိုဏ္ေခါင္းထဲတြင္
အလြန္လွ်င္ျမန္စြာ ပ်ံသန္းေန၏ ။ မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း
အလင္းစက္ဝိုင္းရွိရာေနရာသို႔ ခ်ည္းကပ္လာပါသည္ ။
ျပင္းထန္သည့္ ေလဟာလွိုင္းမ်ားက ရပ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္
ေလွ၏ကိုယ္ထည္က ခုန္သြားသည္ ။ ေရွာင္ယန္ကေတာ့
ထိုကဲ့သို႔ အရာမ်ားကို စိတ္မဝင္စားေပ ။ သူက
အလြန္တည္ၿငိမ္စြာႏွင့္ ေလဟာနယ္ေလွကို ထိန္းခ်ဳပ္ေန၏ ။
ထို႔ေနာက္ ''ဝွီးခနဲ'' အသံႏွင့္အတူ ပ်ံသန္းသြားသည္ ။
ေငြေရာင္အလင္းစက္ဝိုင္းကလည္း တခဏအတြင္း နီးကပ္လာ၏

။ ေရွာင္ယန္၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ အလင္းစက္ဝိုင္းႀကီးက
ပို၍ေတာက္ပလာသည္ ။ သူက လက္သီးကို ဆုပ္လိုက္ၿပီး
မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း ေအးစက္မွုမ်ား ကိန္းေအာင္းလာ၏ ။
ေလဟာနယ္ေလွက ေငြေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္
ေျပာင္းလဲသြားသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ''ဝွီးခနဲ'' အသံႏွင့္အတူ
ေငြေရာင္စက္ဝိုင္းကို ျဖတ္ၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။

"အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမ......ငါ.....ေရွာင္ယန္က ေရာက္လာၿပီ ''
အပိုင္း (၁၀၆၇) {စာစဥ္ ၇၂ - အပိုင္း(၂)}
ရဲၿမိဳ႕ေတာ္
ထြက္ေပါက္တြင္ အလြန္က်ယ္ဝန္းေသာ ေက်ာက္တုံးစင္

ျမင့္ႀကီးတစ္ခု ရွိေနသည္ ။ ထိုေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးကို
အျဖဴေရာင္ေက်ာက္တုံးမ်ားႏွင့္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္၏ ။
အံ့ၾသစရာအေကာင္းဆုံးအရာကေတာ့
ထိုေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးက ေပ ၁၀၀ နီးပါးခန္႔ ျမင့္မားပါသည္ ။
စင္ျမင့္ကို ထိုကဲ့သို႔ အျမင့္မ်ိဳးေရာက္ေအာင္ ဧရာမေက်ာက္တိုင္

၁၀ ခုႏွင့္ ေထာက္ထား၏ ။
ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ကို ေထာက္ေပးထားေသာ
ေက်ာက္တိုင္ႀကီးမ်ားက ေကာင္းကင္ႀကီးကို
ေထာက္ေပးထားသည့္ တိုင္လုံးမ်ားပမာ ထင္မွတ္ရသည္ ။
သူတို႔က အလြန္ျမင့္မားလြန္းလွၿပီး အေဝးမွ လွမ္းၾကည့္လွ်င္
အံ့ၾသဘနန္း ခံစားရႏိုင၏
္ ။
ထိုေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္၏ အေပၚဘက္ ေလဟာနယ္ကေတာ့

တစ္ျခားေနရာမ်ားႏွင့္ ျခားနားမွုမရွိေပ ။ ထိုေနရာက
အေတာ္ေလးကို ႐ွုပ္ေထြးေန၏ ။
ဧရာမေလဟာနယ္ႀကီးကလည္း
အနက္ေရာင္အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနၿပီး သိသိသာသာကို
လွုပ္ရွားေန၏ ။ လွုပ္ရွားေနေသာ ေလဟာနယ္ဆီမွ
ေငြေရာင္အလင္းတန္းမ်ားလည္း ထြက္ေပၚေနသည္ ။
ေငြေရာင္အလင္းတန္းမ်ား ထြက္ေပၚလာသည့္အခ်ိန္တိုင္း
ေလဟာနယ္ထဲမွ လူတစ္ခ်ိဳ႕ထြက္လာၾက၏ ။
ထို႔ေနာက္ သူတို႔က ေအာက္တြင္ ရွိေနေသာ

ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ဆင္းသက္လိုက္ၾကသည္ ။
ထိုေနရာကေတာ့ ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္း၏
ဆင္းသက္ရာေနရာပင္ ျဖစ္၏ ။
လွုပ္ရွားေနသည့္ ေလဟာနယ္ထဲတြင္
ေနာက္ထပ္ေငြေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခု ေတာက္ပလာျပန္သည္
။ ပိန္ပိန္ပါးပါး လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ကလည္း အထဲမွ
ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက ေလထဲတြင္
တပတ္ကၽြမ္းထိုးၿပီး ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ေပၚတြင္ ျဖည္းညင္းစြာ
ဆင္းသက္လိုက္သည္ ။
လွုပ္ရွားေနသည့္ ေလဟာနယ္ထဲမွ ထြက္လာသည့္လူကေတာ့

တ်န္းေဟာင္ၿမိဳ႕မွ ထြက္လာေသာ ေရွာင္ယန္ပင္ျဖစ္ပါသည္ ။
ေျမေပၚသို႔ ဆင္းသက္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူက သက္ျပင္းခ်ၿပီး

ပတ္ပတ္လည္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထိုအခါ
အလြန္ျမင့္မားလွေသာ ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးကို
ျမင္လိုက္ရသည့္အတြက္ သူက အနည္းငယ္ အံ့ၾသသြားမိသည္ ။
"ဒါက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမလား.....တကယ္ကို
ဒိုခ်ီကုန္းေျမႀကီးရဲ႕ အလယ္လို႔ ေခၚထိုက္တာပဲ ။

ဒီလိုေလဟာနယ္လုိဏ္ေခါင္း ဆင္းသက္ဖို႔
ေနရာတစ္ခုထဲကတင္ အရမ္းကို ႀကီးက်ယ္လြန္းတယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က အေတာ္ေလးလွုပ္ရွားေနေသာ
ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးေပၚတြင္ လွည့္ပတ္ၾကည့္လိုက္၏ ။
ထိုအခါ ေမွာ္ေဆးပညာဝတ္႐ုံမ်ားကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္
လူအေတာ္မ်ားမ်ားကို ျမင္လိုက္ရသည့္အတြက္
ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရ၏ ။ ဤေနရာက
ေဆးနယ္ေျမဟု အမွန္တကယ္ ေခၚထိုက္ပါသည္ ။
တစ္ျခားေနရာမ်ားတြင္ အလြန္ျမင္ရခဲေသာ
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္မ်ားကို ဤေနရာတြင္ေတာ့
အၿမဲလိုလိုေတြ႕ေနရ၏ ။
“သိပ္မၾကာခင္တုန္းက အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ သတင္းေတြ
ထြကလ
္ ာခဲ့တယ္ ။ ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက ဆုေၾကးအမ်ားႀကီး
ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ကို ရွာေတြ႕တဲ့လူ ဒါမွမဟုတ္
သူ႔ရဲ႕ေနရာ ေျပာႏိုင္တဲ့သူေတြက ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားဆီကေန
ဆုေၾကးေကာင္းေကာင္းရမယ္ ။ …”
ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်ေနသည့္အခ်ိန္တြင္
ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ႀကီးေပၚမွ ေအာ္သံတစ္ခုကို
ၾကားလိုက္ရသည္ ။ ထိုအသံေၾကာင့္
ေရွာင္ယန္၏မ်က္ႏွာအမူအရာက အနည္းငယ္ ေျပာင္းလဲသြား၏
။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ အသံထြက္ေပၚလာရာ ေနရာကို
လွည့္ၾကည့္လိုက္ပါသည္ ။ ထိုအခါ စာရြက္လိပ္မ်ားကို
ကိုင္ထားသည့္ ပိန္ပိန္ပါးပါး လူတစ္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္ရ၏ ။
ထို႔ေနာက္ ထိုလူက ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ေပၚရွိ

ေက်ာက္တိုင္တခ်ိဳ႕ေပၚတြင္ ထိုစာရြက္မ်ားကို ကပ္ေနပါသည္ ။
စိတ္ဝင္စားေနသည့္ သူမ်ားကလည္း ထိုလူ၏ပတ္ပတ္လည္တြင္
ဝိုင္းရံေနၾက၏ ။ သူတို႔က ထိုလူေျပာသည့္
အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ မိန္းမပ်ိဳကို အနည္းငယ္
စိတ္ဝင္စားေနၾကသည္ ။ ေရွာင္ယန္ကေတာ့ အေတာ္ေလးကို
မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ မိန္းမပ်ိဳက
ေရွာင္ယိရွန္ကို ေခၚျခင္းျဖစ္ပုံရသည္ ။
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက သူမကို ရွာေဖြရန္အတြက္
ဤမွ်အားႀကိဳးမာန္တက္ ႀကိဳးစားေနလိမ့္မည္ဟု
လုံးဝထင္မထားခဲ့ေခ် ။ ေရွာင္ယန္၏ မ်က္လုံးမ်ားက

အနည္းငယ္ေတာက္ပလာ၏ ။ သူက ပိန္ပိန္ပါးပါးလူဆီကို
ျဖည္းညင္းစြာ ေလွ်ာက္သြားၿပီး လက္တစ္ဖက္ကို ေျမာက္ၿပီး
ေကြးလိုက္သည္ ။
ထိုအခါ ဆြဲငင္ တစ္ခု ထြက္ေပၚလာၿပီး
ပိန္ပိန္ပါးပါးလူ၏လက္ထဲမွ စာရြက္တစ္ရြက္ လာ၏ ။
သူက စာရြက္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ မိန္းမပ်ိဳ ၏
မ်က္ႏွာပုံသ႑ာန္ကို ဆြဲထားေၾကာင္း ျမင္လိုက္ရသည္ ။

ထိ႐
ု ုပ္ပုံက အနည္းငယ္ ေဝဝါးေနေသာ္လည္း ႐ုပ္ပုံထဲတြင္
ရွိေနသည္မွာ ေရွာင္ယိရွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ေရွာင္ယန္က
သိလိုက္၏ ။
"ဟီးဟီး....... ဒီကညီငယ္ေလးက ေဆးနယ္ေျမထဲကို
ခုမွေရာက္လာတာမဟုတ္လား ။ ဒီမိန္းကေလးက
ဒ႑ာရီထဲ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ပိုင္ရွင္ပဲေလ ။ သူ႔ေၾကာင့္
အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို
လွုပ္ရွားသြားခဲ့ရတာ ။ အဖြဲ႕အစည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း
သူ႔ကို ရွာဖို႔အတြက္ ခဲ့ၾကတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ သူက
လြတ္သြားေသးတာပဲ ။ ''
ပိန္ပိန္ပါးပါးလူက ေရွာင္ယန္ကိုၾကည့္ၿပီး အားရပါးရ

ရယ္လိုက္သည္ ။ ထိုလူ၏အစြမ္းက မထူးခၽြန္ေသာ္လည္း သူက
အေတာ္ေလးကို ထက္ျမက္သည့္ အျမင္အာ႐ုံကို ပိုင္ဆိုင္ထား၏
။ ၾကည့္လိုက္သည္ႏွင့္ သူ႔ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ လူငယ္ေလးက
သူရန္စ၍မရႏိုင္ေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း
နားလည္ ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က စာရြက္လိပ္ကို လက္ထဲတြင္ ဆုပ္လိုက္၏ ။ သူက

ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ လူကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး တိုးတိုးေလး
"ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက သူနဲ႔တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္လို႔
သတင္းၾကားခဲ့တယ္ ။ အဲဒါက ဟုတ္လား ။ ''

ေရွာင္ယန္က ေရႊဒဂၤါးတစ္အိတ္ ပစ္ေပးလိုက္သည္ ။

ေရႊဒဂၤါးအိတ္ကို ရသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ပိန္ပိန္ပါးပါးလူက
အေတာ္ေလး ဝမ္းသာသြား၏ ။ သူကလည္း ပို၍ ႐ို႐ိုက်ိဳးက်ိဳး
ျဖစ္သြားၿပီး အလ်င္စလို ေျပာလိုက္သည္ ။
"ဒီက ဆရာေလးေျပာတာမွန္ပါတယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့
လဝက္ေလာက္က ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက
အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးကို ေတြ႕ခဲ့တယ္ ။
အဲဒီတိုက္ပြဲကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆိုးဝါးတယ္ ။
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက ပင္းယြ င့္ ပင္းဖူဆိုတဲ့ အႀကီးအကဲ ၂
ေယာက္ကိုေတာင္ လႊတ္လိုက္တယ္ ။ သူတို႔ ၂ ေယာက္စလုံးက

အလယ္ပိုင္းနယ္ေျမထဲမွာ ေတာ္ေတာ္နာမည္ႀကီးတယ္ ။
သူတို႔ရဲ႕အစြမ္းကလည္း ၾကယ္ ၆ ပြင့္ ဝန္းက်င္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က အနည္းငယ္ လွုပ္ရွားသြားသည္ ။ သူက

အသံတိုးတိုးႏွင့္ ေမးလိုက္ျပန္၏ ။
"ဒါဆိုရင္ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘာျဖစ္သြားခဲ့တာလဲ ။ ''
"ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက ပညာရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးလႊတ္ခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးကလည္း
သာမာန္လူတစ္ေယာက္ မဟုတ္ ေလ ။ သူက ဝန္းရံေနတဲ့
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
သတ္ပစ္ခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ အႀကီးအကဲ ပင္းယြမ္ႏွင့္ ပင္းဖူတို႔ရဲ႕
လက္ထဲကေန ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လြတ္သြားခဲ့တယ္ ။
ဒါေပမယ့္ ရထားတဲ့ သတင္းေတြအရ ဆိုရင္ေတာ့
အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးက အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ရဲ႕
ေကာင္းကင္မ်က္လုံးဆန္းၾကယ္လက္ဝါး ကို ခံခဲ့ရတယ္ ။
အခု သူက ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဒဏ္ရာရေနတယ္ ထင္တယ္ ။
အဲ ါေၾကာင့္ ေရခဲျမစ္ေတ င္ၾကားက သူ႔ကို ေနရာအႏွံ႔
လိုက္ရွာေနတာ ။ သူတို႔က
ဆုေၾကးေကာင္းေကာင္း ႔လည္း ေၾကညာထားတယ္ ။
အဲဒီမိန္းကေလးနဲ႔ ပတ္သက္ သတင္းေပးတဲ့သူေတြကို
လက္ေဆာင္ေပးမယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္ ။ ''
ပိန္ပိန္ပါးပါးလူက အျပဳံးႏွင့္ ေျပာလိုက္သည္ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေရာင္ယန္၏ မ်က္လုံးမ်ားက ပို၍ပင္
ေအးစက္လာ၏ ။ သူကျဖည္းညင္းစြာ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးကို
ေနာက္ဆုံးဝိုင္းရံ ခဲ့တာ ဘယ္ေနရာမွာလဲ ။
"ေျမာက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ေသဆုံးျခင္းနတ္ဘုရားစမ္းေခ်ာင္းမွာ ။
ဒါေပမယ့္ ဒီေနရာကို ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားကလူေတြ
ဝိုင္ ထားတယ္ ။ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးက
အေဝးႀကီးမေျပးႏိုင္ဘူးလို႔ သူတို႔က သံသယရွိေနတယ္ ။

ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္အၾကာႀကီး ရွာေနတာကိုေတာင္ သူတို႔က
ဘာသတင္းမွ မၾကားရေသးဘူး ။ ''
ထိုလူက ႐ိုး႐ိုးသားသား ျပန္ေျဖလိုက္သည္ ။
"အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးကို
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားတစ္ခု ကပဲ ဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား
။ ''
"နဂိုတုန္းကေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
လွုပ္ရွားၾကတာပဲ ။ ဒါေပမယ့္
အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးေၾကာင့္
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားကလူေတြ အမ်ားႀကီးအသတ္ခံခဲ့ရတယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးကို
ေသခ်ာေပါက္ဖမ္းမယ္လို႔ ေၾကညာလိုက္တယ္ ။ အဲဒီလို
ေၾကညာ ေၾကာင့္ တစ္ျခားအဖြဲ႕အစည္းေတြကလည္း

ဝင္ၿပီး မေႏွာင့္ယက
ွ ္ရဲေတာ့ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္
အလယ ထဲမွာ
အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္မိန္းကေလးရဲ႕ေနာက္ကို လိုက္ေနတာ
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကား တစ္ခုပဲ ရွိေတာ့တယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္၏အမူအရာက ေအးစက္သြားၿပီး သူက
ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္ ။ လက္ထဲတြင္ရွိေနေသာ
စာရြက္ကလည္း ''ေဖာက္ခနဲ ''အသံႏွင့္အတူ
မီးေလာင္ျပာက်သြား၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ႐ုတ္တရက္

ျပန္လွည့္ၿပီး ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္ေပၚမွ အေဝးသို႔
ေလွ်ာက္လွမ္းသြားပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေက်ာက္တုံးစင္ျမင့္၏အစြန္ကို
ေလွ်ာက္သြားၿပီးေနာက္ လွ်ဴခ်င္းေပးလိုက္သည့္ ေျမပုံကို
ထုတ္လိုက္သည္ ။ သူက ေျမပုံကိုၾကည့္ၿပီး
သြားရမည့္လမ္းေၾကာင္းကို ရွာေဖြလိုက္၏ ။
"ရဲၿမိဳ႕ေတာ္ ၊ ေသဆုံးျခင္းနတ္ဘုရားစမ္းေခ်ာင္းေရာ ၂
ခုစလုံးက တစ္ဖက္ မွာ ဲ ရွိတယ္ ။ ဒါေပမယ့္
ရဲၿမိဳ႕ေတာ္က ပိုၿပီးနီးတယ္ ။ ငါက ၁ရက္ အတြင္း အဲဒီေနရာကို

ေရာက္မယ္ထင္တယ္ ။ ၾကည့္ရတာ ငါက ျမန္ျမန္သြားဖို႔
လိုေနၿပီ ။ ေစာနကလူ ေျပာတဲ့အတိုင္းဆိုရင္
ေရွာင္ယိရွန္ရဲ႕အေျခအေနက သိပ္ေတာ့မေကာင္းဘူး ။ ''
ထိုအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလိုက္သည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏

ရင္ထဲတြင္ သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ား ျပည့္ႏွက္လာသည္ ။
လက္ရွိေရွာင္ယိရွန္၏ စြမ္း အရ သူမက အမ်ားဆုံးမွ ၾကယ္
၆ ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကိုသာ တိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္းရွိ၏

။ အကယ္၍ တစ္ဖက္တြင္ သိုင္အင္ပါယာ ၂
ေယာက္ရွိေနမည္ဆိုလွ်င္ ေရွာင္ယိရွန္က တိုက္ခိုက္ႏိုင္လိမ့္မည္
မဟုတ္ေခ် ။ ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက ေရွာင္ယိရွန္ကို
ဖမ္းယူရန္အတြက္ ထိုကဲ့သို႔ နည္းလမ္းမ်ိဳးကိုပင္
အသုံးျပဳခဲ့ပုံရ ။
"ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကား..... သူသာတစ္ခုခုျဖစ္သြားလို႔ကေတာ့
ငါနဲ႔မင္းတို႔က ကမၻာမေၾက ရန္သူေတြ ျဖစ္သြားၿပီ ။ ''
ေရွာင္ယန္၏မ်က္လုံးထဲတြင္ သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ား
ျပည့္ႏွက္လာ၏ ။
သူက ေလထဲကို တစ္ခ်က္ခုန္ၿပီး ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚသို႔
ပ်ံသန္းသြားသည္ ။ ႔ ခ်က္ခ်င္းပင္
အလင္းတန္းတစ္ခုအျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး
ေျမာက္ဘက္ေကာင္းကင္ႀကီးေပၚတြင္ ေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။
……….
ရဲၿမိဳ႕ေတာ္က ေရွာင္ယန္၏ေနရာႏွင့္ မေဝးလွေပ ။ ခရီးက ၁
ရက္သာ ၾကာ၏ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္ကေတာ့

လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ရပ္တန္႔ၿပီး
သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို စုေဆာင္းခဲ့၏ ။ ေဆးနယ္ေျမက
အလယ္ကုန္းေျမႀကီး၏အလယ္ဟု အမွန္တကယ္
ေခၚထိုက္ပါသည္ ။ ဤေနရာတြင္
တစ္ျခားေနရာမ်ားထက္စာလွ်င္ ရွာေဖြရသည္မွာ ပို၍လြယ္ကူ၏
။ သို႔ရာတြင္ ေငြေၾကးအလုံအေလာက္ရွိရန္ လိုအပ္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ၿမိဳ႕ ၅ ၿမိဳ႕တြင္ ရပ္ခဲ့သည္ ။

သို႔ရာတြင္ သူ၏ရရွိမွုကလည္း အံ့မခန္းႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖစ္၏ ။
သူက သားရဲမီးေတာက္ ၁၂ခုကို ရခဲ့႐ုံသာမက
ခႏၶာကိုယ္သန္႔စင္ရန္ လိုအပ္သည့္ ေဆးအမယ္
အေတာ္မ်ားမ်ားကိုလည္း ရွာေတြ႕ခဲ့သည္ ။ ထို႔ကဲ့သို႔
အရာမ်ားေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္၏ အမူအရာကပင္ အနည္းငယ္
သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိသြား၏ ။
ေရွာင္ယန္က သြားေနသည့္ အခ်ိန္အေတာအတြင္း ရလာသည့္

သားရဲမီးေတာက္မ်ားကို လိုအပ္သည့္ေနရာ သုံးရန္ ခ်န္ၿပီး
ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ ေပါင္းထည့္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
ထိုအရာမ်ားအားလုံးကို
အသက္ေျပာင္းလဲမီးေတာက္မ်ိဳးေစ့ေလးထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္း
လိုက္သည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ မီး
ေတာက္မ်ိဳးေစ့ေလးကလည္း လ င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားလာ၏ ။
ေရွာင္ယန္က ေနာက္ဆုံးသားရဲမီးေတာက္ကို မီးမ်ိဳးေစ့ထဲသို႔

ေပါင္းထည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဧရာမအစိမ္းေရာင္ၿမိဳ႕ႀကီးကို
ဝိုးတဝါး ျမင္လိုက္ရ၏ ။
………
ထိုၿမိဳ႕ႀကီးက က်ယ္ျပန္႔ေသာ လြင္ျပင္ႀကီးတစ္ခုထဲတြင္

တည္ရွိေနသည္ ။ ၿမိဳ႕၏ ပတ္ပတ္လည္တြင္လည္း
စိမ္းလန္းေသာသစ္ေတာမ်ား ရွိေန၏ ။ သစ္ေတာထဲမွ
ထြက္လာေသာ လမ္းမက်ယ္ႀကီးမ်ားကလည္း မ်က္စိတဆုံး
ျမင္ေနရ သည္ ။
"ငါက ေရာက္ၿပီပဲ...... ''
သစ္ေတာထဲတြင္ ရွိေနေသာ ၿမိဳ႕ႀကီးကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ
ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္ သည္ ။ သူက ခ်က္ခ်င္း
ေခါင္းထဲတြင္ စဥ္းစားလိုက္ၿပီး အရွိန္ကို ႐ုတ္တရက္ ျမန္လိုက္၏

။
ရဲၿမိဳ႕ေတာ္၏အရွင္သခင္က ေဆးနယ္ေျမထဲတြင္ တစ္ခ်ိန္က

ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ ရဲကလန္ပင္ ျဖစ္၏ ။ သို႔ရာတြင္
လက္ရွိရဲကလန္ကေတာ့ ယခင္တုန္းကဲ့သို႔ ေတာက္ပမွုမ်ိဳး
မရွိေတာ့ေပ ။ ထိုသို႔ဆိုရာတြင္
ေသခါနီးကုလားအုတ္တစ္ေကာင္က ျမင္းတစ္ေကာင္ထက္ေတာ့
ပို၍ ႀကီးမားေနေသး၏ ။ ရဲၿမိဳ႕ေတာ္ထဲတြင္ ရွိေနေသာ

တစ္ျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ရဲကလန္ကို လုံးဝရန္မစရဲၾကေပ ။
ဤၿမိဳ႕ေတာ္၏အရွင္သခင္ျဖစ္သည့္ ရဲကလန္က
ၿမိဳ႕ေတာ္၏အလယ္တြင္ ရွိေန၏ ။ မီတာ ၁၀၀၀
ပတ္လည္အတြင္း ရွိေနသည့္ နယ္ေျမကလည္း
ရဲကလန္၏ပိုင္နက္ပင္ျဖစ္သည္ ။ ပုံမွန္အေနႏွင့္ေျပာလွ်င္
သာမာန္လူတစ္ေယာက္က ထိုေနရာကို ဝင္ခြင့္မ ေပ ။
ဤေနရာတြင္ ရွိေနေသာ အေစာင့္အၾကပ္မ်ားက

အလြန္အမင္းကို သိပ္သည္းလြန္းလွ၏ ။ သို႔ရာတြင္ ထိုအရာက
သာမာန္လူမ်ားအတြက္ပင္ျဖစ္၏ ။
"ကၽြန္မက အဲဒီေခြးေကာင္ ေခ်ာင္တန္းကို
လုံးဝလက္မထပ္ႏိုင္ဘူး ။''
ထိုအခ်ိန္တြင္ ရဲကလန္၏အစည္းအေဝးခန္းထဲ၌ အျငင္းအခုံ
ျဖစ္ေနၾကသည္ ။ အျပာေရာင္ဝတ
မိန္းမပ်ိဳတစ္ေယာက္ကလည္း ေဒါသတႀကီးေအာ္ဟစ္လိုက္၏ ။
သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးက ထူးထူးျခားျခားကို လွပေသာ္လည္း
ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ေဒါသမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနပါသည္ ။
"အဓိပၸါယ္မရွိ တာ......''
အစည္းအေဝးခန္းထဲတြင္ ရွိေနေသာ အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက

မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"ရဲကလန္က အခုဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳး နလဲဆိုတာ
နင္မသိဘူးလား ။ ေခ်ာင္ကလန္က ကလန္ႀကီး ၅ ခုထဲက

တစ္ခုပဲ ။ သူတို႔က ငါတို႔ရဲကလန္နဲ႔ လုံးဝကို လိုက္ဖက္တယ္ ။
ၿပီးေတာ့ ေခ်ာင္တန္းကလည္း ေခ်ာင္ကလန္ထဲမွာ ရွားပါးတဲ့
ေမွာ္ေဆးပညာရွင္တစ္ေယာက္ပဲ ။ သူ႔ကို
လက္ထပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ရဲကလန္က ကလန္ႀကီး ၅ ခုထဲကေန
ထုတ္ပယ္ခံရမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ၿပီးေတာ့ နင္ လည္း
မိသားစုေကာင္းတစ္ခု ရ ။ ''
"တကယ္လို႔ ကၽြန္မက ေခ်ာင္တန္းႏွင့္
လက္ထပ္လိုက္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒီျပႆနာက
ေျပလည္သြားမည္လို႔ ထင္ေနတာလား ။ ေခ်ာင္ကလန္က

အရမ္းကို ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတယ္ ။ သူတို႔က
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ရဲကလန္ကို ဝါးၿမိဳပစ္ခ်င္ေနတာ ။
ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သူတိ႔ရဲ႕ပါးစပ္ထဲ
ပို႔ေပးလိုက္သလို မျဖစ္ဘူးလား ။ ''
အျပာဝတ္မိန္းမပ်ိဳက ေဒါသတႀကီး တုံ႔ျပန္လိုက္သည္ ။

သူမ၏စကားေၾကာင့္ အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုကေတာ့
မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္
အေလးအနက္ေျပာလိုက္သည္ ။
"တကယ္လို႔ ဒါက အလုပ္မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ ငါတို႔က
ဘာလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာ ။ က်ားနန္ေက်ာင္းေတာ္က
ပါရမီရွင္ ေရာက္လာၿပီး ကယ မယ္လို႔
ေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လား ။ နင္က အဲဒီလူကို

အရမ္းအထင္ႀကီးေနတာပဲ ။ ငါတို႔ရဲကလန္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့
အႏၲရာယ္ေတြက သာမာန္လူတစ္ေယာက္
ရင္ဆိုင္ တဲက
့ ိစၥမဟုတ္ဘူး ။ ၿပီးေတာ့ နင္က
အဲဒီလူရဲ႕အေၾကာင္းကို ေျပာေနတာ ၾကာလွေနၿပီ ။ ဒါေပမယ့္
ငါတို႔က ဘယ္အခ်ိန္ သူ႔ကို ေတြ႕ရမွာလဲ ။ သူက
အေစာႀကီးကတည္းက သြားၿပီလို႔ ထင္တယ္ ။
သူ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးကို
ဘယ္လိုသတၱိမ်ိဳးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရဲမွာလဲ ။ ''

ထိုစကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ အျပာဝတ္မိန္းမပ်ိဳက

မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။ ခဏၾကာသည့္တိုင္ေအာင္ သူမက
ျပန္ေျပာရန္ စကား မ ေပ ။
"အရည္အခ်င္းမရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ခင္ဗ်ားတို႔
ဘယ္လိုျပႆနာမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ ကူညီေပးဖို႔
စိတ္ဝင္စားမွာမဟုတ္ဘူး ။ ''
ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ေအးစက္သည့္အသံကို
ၾကားလိုက္ရသည့္အ အျပာဝတ္မိန္းမပ်ိဳက
ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြား၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမက
ဝမ္းသာအားရ ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ ။ ထိုအခ်ိန္တြင္
ခန္းမ၏ဝင္ေပါက္မွ ေပၚလာေသာ လူငယ္ေလးကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ သူမက အေတာ္ေလးကို ဝမ္းသာသြား၏ ။
"အစ္ကိုႀကီး ေရွာင္ယန္.......''
အပိုင္း (၁၀၆၈) { ၇၂ - (၃)}
ရဲကလန္
အကုန္လုံးက စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္
တေစၧဆန္ဆန္လူတစ္ေယာက္က ခန္းမႀကီး၏ဝင္ေပါက္တြင္
ျဖည္းညင္းစြာ ေပၚလာသည္ ။ ထိ႔ေ
အျပာဝတ္မိန္းမပ်ိဳကို စိုက္ၾကည့္လိုက္၏ ။ သူက
မ်က္ႏွာပ်က္ေနေသာ္လည္း အနည္းငယ္ ေႏြးေထြးစြာ
ေ လိုက္သည္ ။
"ရွင္းလန္ …
ဘာေၾကာင့္ဒီလိုမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ ရတာလဲ ။ ''
အျပာဝတ္မိန္းမပ်ိဳကေတာ့ ေရွာင္ယန္တို႔အဖြဲ႕ကို
အလယ္ကုန္းေျမသို႔ ေခၚလာခဲ့သည့္ ပင္ ျဖစ္သည္ ။
သူမက ေရွာင္ယန္ေျပာသည့္စကား၏ အဓိပၸါယ္ကို
နားလည္ေနပုံရ၏ ။ ႔ သူမက အေတာ္ေလးကို
မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ သည္ ။
"ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္......''
ရွင္းလန္က မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

ေရွာင္ယန္က အနည္းငယ္ပို၍ တည္ၿငိမ္လာသည္ ။ သူမက
အစြမ္းမထက္ေပ ။ ထို႔ျပင္ လက္ရွိရဲကလန္ကလည္း
ေကာင္းမြန္သည့္အေနအထားမ်ိဳး ဟုတ္ပုံမရေပ ။ အကယ္၍
ရွင္းလန္က ေရွာင္ယိရွန္ကို ကူညီ ည္ဆလ

ို ၽွင္ပင္
ကူညီႏိုင္သည့္ စြမ္းမ်ိဳး မရွိေခ် ။
"မင္းက ဘယ္သူလဲ...... မင္းက ငါတို႔ရဲကလန္ထဲကိုေတာင္
ဝ လာရဲတာပဲ ။ ''
ရွင္းလန္က ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးထဲ
အဘိုးအိုတစ္ေယာက္က ၏။ သူက ေရွာင္ယန္ကို
ၾကည့္ၿပီး ေဒါသတႀကီး ေအာ္လိုက္ သည္ ။
သူ႔ေဘးတြင္လည္း ရဲကလန္မွ တစ္ျခားအႀကီးအကဲမ်ား

ရွိေနၾက၏ ။ သူတို႔အားလုံးက ေရွာင္ယန္ကို ေဒါသတႀကီး
စိုက္ၾကည့္ေနၾကပါသည္ ။
တစ္ခ်ိဳ႕လူငယ္ေလးမ်ားကေတာ့ အေတာ္ေလး ဝမ္းသာေနၾက၏

။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ရဲကလန္က က်ဆင္းေနေသာ္လည္း
လူတိုင္းအလြယ္တကူ ရန္စႏိုင္သည့္ အေျခအေနမ်ိဳး မဟုတ္ေပ

။ ထို႔ျပင္ ဤလူငယ္က သူတို႔ႏွင့္ သက္တူရြယ္တူခန္႔သာ ရွိ၏ ။
ေရွာင္ယန္က ထိုအဘိုးအိုကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူက ၾကယ္ ၁

ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္သာ ရွိေသး၏ ။ ထို႔ျပင္
သူထိုင္ေနသည့္ေနရာအရ ရဲကလန္ထဲတြင္ အေတာ္ေလး
အဆင့္ျမင့္ပုံရသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ေရွာင္ယန္က သူ႔ကို
လုံးဝလ်စ္လ်ဴ႐ွုထား၏ ။ ခန္းမထဲတြင္ ေရွာင္ယန္
အေလးစိုက္ေနရသည့္ လူတစ္ေယာက္က
ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနသည့္ အစိမ္းဝတ္အဘိုးအို
ျဖစ္သည္ ။ သူဆီမွ ထြက္ေပၚလာေသာ အေငြ႕အသက္မ်ားအရ

ထိုအဘိုးအိုက ၾကယ္ ၆ ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္
ျဖစ္ႏိုင္ ၏။
"ငါ့ေနာက္ကို လိုက္ခဲ့.......သူ႔ဆီကို လမ္းျပေပး....... ''

ေရွာင္ယန္က ရွင္းလန္ကို ၾကည့္ၿပီး ေအးစက္စြာ ေျပာလိုက္သည္

။
ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ရွင္းလန္က အံႀကိတ္လိုက္မိ၏ ။

ထို႔ေနာက္ သူမက ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။ သူမက
ေရွာင္ယိရွန္ႏွင့္ ေရွာင္ယန္တို႔ကို ဦးေဆာင္ၿပီး
အလယ္ကုန္းေျမသို႔ ေခၚလာခဲ့ျခင္းျဖစ္၏ ။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔ကို
အကာအကြယ္ မေပးႏိုင္ခဲ့ေပ ။ ေရွာင္ယိရွန္
အႏၲရာယ္ေတာထဲ က်ေနသည္ကိုပင္ သူမက
ဘာမွလုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ေပ ။
"မင္းက ေတာ္ေတာ္႐ိုင္းတဲ့ လူငယ္ပါလား.......''
အေစာပိုင္းတြင္ ေဒါသတႀကီး ေအာ္ဟစ္လိုက္သည့္ အဘိုး က
ေရွာင္ယန္၏ လ်စ္လ်ဴ႐ွုထားမွုေၾကာင့္ ပို၍ပင္ ေဒါသထြက္လာ၏

။ သူက စားပြဲခုံကို အားႏွင့္႐ိုက္ခ်လိုက္သည္ ။ ထိုအခါ 'ဝုန္းခနဲ'
အသံႀကီးတစ္ခု ၾကားလိုက္ ၿပီး မာေက်ာလြန္းလွေသာ
စားပြဲခုံကလည္း အမွုန္႔အျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြား၏ ။ ႔
သူက အက လက္ကို ေဝွ႕ မ္းလိုက္ရာ သူ႔ေနာက္တြင္
ရွိေနေသာ ထိုင္ခုံက အလြန္ျပင္းထန္သည့္ အရွိန္ႏွင့္

ေရွာင္ယန္ဆီသို႔ လြင့္သြား၏ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ လုံးဝကို ေျပာင္းလဲသြားျခင္း မရွိေခ်
။ သစ္သားထိုင္ခုံက ေရွာင္ယန္ႏွင့္ ၁၀ ေပခန္႔အကြာကို

ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေလာင္ကၽြမ္းၿပီး ျပာက်သြား၏ ။
ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့
အံ့ၾသသြားၾကသည္ ။ ထိုလူငယ္က ဤကဲ့သို႔ စြမ္း မ်ိဳး
ပိုင္ဆိုင္ထားလိမ့္မည္ဟု သူတို႔က ထင္မထားခဲ့ၾကေပ ။

"ေ ......မင္းမွာ အစြမ္းရွိေနတာကိုး ။ ဒါေၾကာင့္လည္း မင္းက
ငါတို႔ရဲကလန္ထဲမွာ ဒီေလာက္အထိ ႐ိုင္းစိုင္းရဲေနတာ ။

ဒါေပမယ့္ လူႀကီးသူမေတြကို
ဘယ္လို႐ိုေသေလးစားရမလဲဆိုတာ မင္းလိုလူငယ္ေလးတစ္
ေယာက္ကို ဒီအဘိုးႀကီးက သင္ေပးရ မွာေပါ့ ။ ''
သစ္သားထိုင္ခုံက ထူးဆန္းစြာ ျပာက်သြားသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ အဘိုးအိုက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။
သူက ေအးစက္စြာ ရယ္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
ေရွာင္ယန္ရွိရာသို႔ အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ေျပးဝင္လာ၏ ။
ထူးဆန္းသည့္ အစိမ္းေရာင္မီးေတာက္မ်ားကလည္း သူ၏လက္
၂ ဖက္ဆီမွ ထြက္ေပၚလာပါသည္ ။
"စတုတၳအႀကီးအကဲ ရပ္လိုက္........''
ရွင္းလန္က က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လိုက္သည္ ။ ထိုအဘိုးအိုက

တိုက္ခိုက္လိုက္သည္ကို ျမင္သည့္အခါ
သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကလည္း ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္ ျဖစ္လာ၏ ။
သို႔ရာတြင္ စတုတၳအႀကီးအကဲကေတာ့ သူမ၏အသံကို

လုံးဝလ်စ္လ်ဴ႐ွုထားသည္ ။ သူက အေတာ္ေလးကို
ေဒါသႀကီးသည့္္ အဘိုးအိုတစ္ေယာက္ျဖစ္၏ ။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ရဲကလန္၏အေျခအေနေၾကာင့္ သူက
အေတာ္ေလးကို ေဒါသထြက္ေနခဲ့သည္ ။ သို႔ရာတြင္ ယခုေတာ့
ဘယ္ကမွန္းမသိ ေပၚလာသည့္လူငယ္က သူတို႔ကို
ေစာ္ကားေန၏ ။ သူက ေဒါသမထြက ဲ ေနပါ့မလား ။
“အစ္ကိုႀကီး ေရွာင္ယန္ ျမန္ျမန္ထြက္သြားေတာ့ ။ ''
စတုတၳအႀကီးအကဲက ရပ္တန္႔ျခင္း မရွိသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ရွင္းလန္က ေရွာင္ယန္ကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး
ေအာ္လိုက္သည္ ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ ရဲကလန္၏အေျခအေနက
ေကာင္းမြန္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း သိုင္းအင္ပါယာ ၂ ေယာက္

၃ေယာက္ခန္႔ကိုေတာ့ ေမြးထုတ္ေပးႏိုင္၏ ။ အကယ္၍
သူတို႔ကသာ ေရွာင္ယန္ကို ဖမ္းခ်င္လွ်င္ သူ၏အစြမ္းႏွင့္
ထြက္ေျပးရန္ ခက္ခဲႏိုင္ပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ရွင္းလန္၏ေအာ္သံကို လ်စ္လ်ဴ႐ွုထား၏ ။
သူ႔ဆီသို႔ ေျပးဝင္လာေသာ အဘိုးအိုကို
စိုက္ၾကည့္လိုက္ သည္ ။ သူ၏မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း
ေအးစက္မွုမ်ား ေပၚလာ၏ ။ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူက

ေရွာင္ယိရွန္၏ကို အလြန္အမင္း စိုးရိမ္ေနသည့္အတြက္
သူ၏ခံစားခ်က္ကလည္း အေတာ္ေလးကို ဆိုးရြား သည္ ။
ထိုအဘိုးႀကီးကေတာ့ အေတာ္ေလး ကံဆိုးသြားၿပီဟု

သတ္မွတ္ရမည္ျဖစ္၏ ။
"ေကာင္ေလး.....
ငါက မင္းကို ဖမ္းၿပီးသြားၿပီဆုရ

ိ င္ မင္း အႀကီးအကဲေတြဆီကို
ျပန္ပၿို႔ ပီး မင္းကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သင္ခိုင္းရမယ္ ။ ''
လူေပါင္းမ်ားစြာ စိုက္ၾကည့္ေနၾကသည့္အခ်ိန္တြင္
စတုတၳအႀကီးအကဲက ေရွာင္ယန္၏ ေရွ႕တြင္ ေပၚလာသည္ ။
သူက လက္သီးဆုပ္လိုက္ရာ အစိမ္းေရာင္မီးေတာက္မ်ား
ေပၚလာ၏ ။ ထို႔ေနာက္ လက္သီးႏွင့္ ျပင္းထန္စြာ
ထိုးလိုက္ပါသည္ ။
ထိုလက္သီးခ်က္တြင္ တစ္ျခားသိုင္းကြက္မ်ား ပါဝင္ျခင္းမရွိေပ ။

သို႔ရာတြင္ အလြန္အစြမ္းထက္ေသာ စြမ္းအားမ်ား ပါဝင္ေန၏ ။
မီးလွ်ံလက္သီးက
လ်င္ျမန္စြာ ႀကီးထြားလာသည္ ။ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္

ေရွာင္ယန္ကလည္း လက္ေျမာက္ၿပီး ျဖည္းညင္းစြာ ျဖန္႔လိုက္၏
။
"ဝုန္း........''
ရဲကလန္မွ စတုတၳအႀကီးအကဲ၏လက္သီးက ေရွာင္ယန္၏

လက္ဖဝါးႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္မိသည္ ။ သို႔ရာတြင္ ဝမ္းသာအားရ
ေအာ္သံမ်ား ထြက္မလာခင္ ပိန္ပိန္ပါးပါး လူငယ္ေလးက
လွုပ္ရွားျခင္းမရွိသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အတြက္ အကုန္လုံးက
သြားၾက၏ ။
ထို႔ျပင္ စတုတၳအႀကီးအကဲ၏လက္သီးေပၚတြင္ ရွိေနေသာ

အစိမ္းေရာင္မီးေတာက္မ်ားက ေရွာင္ယန္၏လက္ဖဝါးႏွင့္
ထိလိုက္မိသည့္အခ်ိန္တြင္ ပို၍ပင္ ေၾကာက္စရာ
ေကာင္းသြားသည္ ။ အကုန္လုံး၏မ်က္စိေရွ႕တြင္
ထိုမီးေတာက္က ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြား၏ ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခန္းမႀကီးတစ္ခုလုံးကလည္း
တိတ္ဆိတ္ သည္ ။ အေစာပိုင္းတြင္ ဝမ္းသာေနၾကသည့္
ရဲကလန္အဖြဲ႕သားမ်ားကလည္း အခ်င္းခ်င္း ၾကည့္လိုက္မိၾက၏

။ သူတို႔က လုံးဝကို မယုံၾကည္ႏိုင္သလို ခံစားေနၾကရသည္ ။
စတုတၳအႀကီးအကဲက ရဲကလန္ထဲတြင္
အစြမ္းထက္ဆုံးမဟုတ္ေသာ္လည္း အနည္းဆုံးေတာ့
အစြမ္းထက္သိုင္းအင္ပါယာ တစ္ေယာက္ျဖစ္၏ ။
ရဲကလန္ထဲတြင္ပင္ သူ၏တိုက္ခိုက္မွုကို ရင္ဆိုင္ႏိုင္သည့္သူက
အေတာ္ေလးရွားပါးသည္ ။
"တကယ္လို႔ က်ဳပ္ကို သင္ခန္းစာေပးခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့
ခင္ဗ်ားက အရည္အခ်င္း မ ေသးဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က မ်က္ခုံးပင့္လိုက္သည္ ။ သူက

အေတာ္ေလးမ်က္ႏွာပ်က္ေနေသာ အဘိုးအိုကို ၾကည့္ၿပီး
ေအးစက္စြာ ေျပာလိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက ေအးတိေအးစက္
အမူအရာႏွင့္ လက္ဝါးကို အနည္းငယ္ ႐ိုက္ခ်လိုက္ပါသည္ ။
"ဝုန္း......''
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ စြမ္းအားတစ္ခုက
ေရွာင္ယန္၏လက္ဖဝါးဆီမွ ထြက္ေပၚလာ၏ ။ ထို႔ေနာက္
ရဲကလန္ စတုတၳအႀကီးအကဲ၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔
ဝင္ေရာက္သြားပါသည္ ။
"ေဝါ့.........''
ေကာင္းကင္မီးေတာက္ထဲတြင္ ပါဝင္ေနေသာ
လွ်ိဳ႕ဝွက္စြမ္းအားမ်ားေၾကာင့္ ရဲကလန္အႀကီးအကဲ၏
အကာအကြယ္မ်ားအားလုံးက ပ်က္စီးသြား၏ ။
သူ၏မ်က္ႏွာကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ျဖဴဖတ္ျဖဴေရာ္
ျဖစ္သြား သည္ ။ သူက ျပင္းျပင္းထန္ထန္

ဒဏ္ရာရသြားသည့္အလား ေနာက္သို႔လြင့္သြားၿပီး
ခန္းမႀကီးထဲတြင္ ရွိေနေသာ တိုင္ႀကီးတစ္တိုင္ႏွင့္ အရွိန္ျပင္းစြာ
တိုက္မိသြား၏ ။ ႔ သူက ေသြးအန္လိုက္ရျပန္ပါသည္ ။
စတုတၳအႀကီးအကဲက ေသြးအန္ၿပီး လဲက်သြားသည္ကို

ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ နဂိုက တိတ္ဆိတ္ေနေသာ
ခန္းမႀကီးကလည္း သုသာန္တစ္စျပင္အလား
ထင္မွတ္ ရသည္ ။ ရွင္းလန္ကိုယ္တိုင္ပင္
ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္ေန၏ ။ သူမက အေတာ္ေလးကို
အံ့ၾသေနပါသည္ ။ ယခင္တုန္းကဆိုလွ်င ေရွာင္ယန္က
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ကို တိုက္ခိုက္ႏိုင္သည့္ စြမ္းရည္ရွိ၏

။ သို႔ရာတြင္ ယခုေတာ့ သူက လက္ဝါးတစ္ခ်က္ ႐ိုက္လိုက္႐ုံႏွင့္
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္က ေသြးအန္လိုက္ရ ။
"ႏွစ္ဝက္ေတာင္မရွိေသးဘူး.......သူက ဒီေလာက္ေတာင္
အစြမ္းထက္လာၿပီလား ။ ''
ရွင္းလန္က ေရွာင္ န္၏ေအးတိေအးစက္ မ်က္ႏွာေလးကို
စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူမ၏ မ်က္လုံးထဲတြင္လည္း

စိတ္လွုပ္ရွားမွုမ်ား ေပၚလာ၏ ။
"ရဲကလန္က ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးထိ သြားခဲ့ရတာ
ဒီလိုအေၾကာင္းအရ ေတြေၾကာင့္ပဲ… ။ ''
ေရွာင္ယန္က လက္ ၂ ဖက္ကို ျဖည္းညင္းစြာ

႐ုတ္သိမ္းလိုက္သည္ ။ သူက ေျမေပၚတြင္ လဲက်ေနေသာ
စတုတၳအႀကီးအကဲကို ၾကည့္လိုက္၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူက
ရွင္းလန္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"သြားၾကစို႔......''
"ရပ္လိုက္စမ္း.....''
ေရွာင္ယန္က ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ေဒါသတႀကီး
ေအာ္ဟစ္ သည့္ အသံ ၂ခု သည္ ။
ခ်က္ခ်င္းပင္ အဘိုးႀကီး ၂ ေယာက္က မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏ ။
သူတို႔ ၂ ေယာက္ကလည္း သိုင္းအင္ပါယာမ်ား ျဖစ္ၾက သည္ ။
သူတို႔၏အစြမ္းကေတာ့ အေစာပိုင္းတုန္းက အႀကီးအကဲထက္

အနည္းငယ္ပို၍ အစြမ္းထက္ၾက၏ ။ သူတို႔က ၾကယ္ ၃ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည့္ လူ ၂ ေယာက္ကေတာ့

စတုတၳအႀကီးအကဲ ကဲ့သို႔ မဆင္မျခင္ မလုပ္ၾကေပ ။ သူတို႔က
ေရွာင္ယန္ကို ေဒါသတႀကီး စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ ထို႔ေနာက္
သူတို႔က ထြက္ေပါက္ကို ပိတ္ထားလိုက္ၾကပါသည္ ။
"ဒီကမိတ္ေဆြ........ဒါက ငါတို႔ရဲ႕ရဲကလန္ပဲ ။ မင္းက ဒီေနရာကို
က်ဴးေက်ာ္ၿပီး ဝင္လာတာကို ထားလိုက္ ။ မင္းက
ငါတို႔ကလန္ရဲ႕ အႀကီးအကဲတစ္ေယာက္ကိုေတာင္
ဒဏ္ရာရေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္ ။ ဒီကိစၥက
ဒီလိုမ်ိဳးၿပီးသြား မွာလား ။ ခ်န္မွာ ငါတို႔ရဲကလန္က
အစြမ္းမထက္ေတာ့ေပမယ့္ တစ္ျခားသူေတြက ဒီလိုမ်ိဳး
အႏိုင္က်င့္တာကိုေတာ့ လက္မခံႏိုင္ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္ ေပၚလာသည့္အခ်ိန္ကတည္းက
စကားလုံးဝမေျပာေသာ အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက
ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္သည္ ။
ထိုအစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက စကားေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္
အကုန္လုံးကလည္း အနည္းငယ္ ဝမ္းသာသြားၾက၏ ။
လက္ရရ
ွိ ဲကလန္၏ ဓိကပင္မ ေဒါက္တိုင္ႀကီး
ျဖစ္သည့္အတြက္ သူက ရဲကလန္၏ဂုဏ္သိကၡာ

က်ဆင္းေနသည္ကိုပင္ ေဆးနယ္ေျမထဲ၌ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကား

ေနပါေသးသည္ ။
"ကၽြန္ေတာ္က အရင္ဆုံး တိုက္ခိုက္တာမဟုတ္ဘူး ။ ၿပီးေတာ့
ကၽြန္ေတာ့္မွာ လုပ္စရာေတြ ရွိေနေသးတယ္ ။ ရွင္းလန္က

အခုကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လိုက္ခဲ့မွကို ျဖစ္မယ္ ။ အခုခ်ိန္မွာ
ဘာကိစၥေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ အခ်ိန္မရွိဘူး
။ ''
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာ

အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုကို ၾကည့္ၿပီး ေဒါသတႀကီး
ျပန္ေျပာလိုကသ
္ ည္ ။
"ေတာ္ေတာ္ကို ေမာက္မာတဲ့ ေကာင္ပါလား.... ။''

ေရွာင္ယန္၏စကားေၾကာင့္ ေရွာင္ယန္၏လမ္းေၾကာင္းကို
ပိတ္ထားေသာ ရဲကလန္အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္က
မ်က္ႏွာပ်က္သြားၾကသည္ ။ သူတို႔က ခ်က္ခ်င္းပင္
ေအာ္လိုက္ၾက၏ ။
"ရွင္းလန္က ငါတို႔ရဲကလန္ရဲ႕အဖြဲ႕သားတစ္ေယာက္ပဲ ။ မင္းက
ႀကိဳက္သလို ေခၚသြားလို႔ရတဲ့ လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး ။ ''
အစိမ္းဝတ္မိန္းမပ်ိဳကလည္း အနည္းငယ္ မ်က္ႏွာပ်က္သြားၿပီး
ေျပာလိုက္ ။
“ပထမအႀကီးအကဲ ..
အစ္ကိုႀကီး ေရွာင္ယန္က ကၽြန္မေျပာခဲ့တဲ့လူပါ ။

သူ႔ရဲ႕အကူအညီနဲ႔ဆိုရင္ ရဲကလန္က
ေဆးေက်ာင္းေဆာင္အႀကီးအကဲ ေနရာကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္
ေသခ်ာေပါက္ ျပန္ရလာႏိုင္တယ္ ။ ''

ရွင္းလန္က ရဲကလန္ႏွင့္ ေရွာင္ယန္တို႔၏ ပတ္သက္မွုကို

အလြန္အမင္း မပ်က္စီးေစခ်င္သည့္အတြက္ အလ်င္စလို
ဝင္ေျပာလိုက္သည္ ။
ရွင္းလန္၏စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ
အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက အနည္းငယ္ မွင္သက္သြား၏ ။ သူက
ခ်က္ခ်င္း မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ ။
သူ၏မ်က္ႏွာေပၚတြင္လည္း စိတ္ပ်က္မွုမ်ား
အထင္းသားေပၚလာ၏ ။ ဤကဲ့သို႔ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္က
ရွင္းလန္ေျပာထားသကဲ့လို႔ သူတို႔ရဲကလန္၏
ကယ္တင္ရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမည္လား ။
"ဘာမွ ထပ္ေျပာဖို႔မလိုဘူး ။ ဒီကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ငါ့မွာ
ကိုယ့္အ နဲ႔ကို ရွိၿပီးသား ။ ''
အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက ေျပာလိုက္သည္ ။
သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ ေရွာင္ယန္ကို ၾကည့္ၿပီးေျပာလိုက္၏ ။
"ဒီက မိတ္ေဆြ ..
တကယ္လို႔ မင္းက ရွင္းလန္ဖိတ္ေခၚထားတဲ့လူဆိုလွ်င္
ငါတို႔ရဲကလန္မွာ ခဏေနၿပီး ငါတို႔ကို မင္းရဲ႕အစြမ္းေတြ ျပပါ ။
''
ထိုစကားမ်ားက လွပပါေသာ္လည္း ေရွာင္ယန္ကို

ထိန္းခ်ဳပ္ထားခ်င္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ ။ ေရွာင္ယန္က
ေအးစက္စြာ ျပဳံးလိုက္၏ ။ သူက အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုကို
စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
"က်ဳပ္က ခင္ဗ်ားတို႔ ရဲကလန္ကို ကူညီေပးဖို႔ စိတ္မဝင္စားဘူး
။ ရွင္းလန္ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ ဆိုရင္ က်ဳပ္က
ဒီေနရာကိုေတာင္ ေရာက္လာမွာ မဟုတ္ဘူး ။ ၿပီးေတာ့

အခုခ်ိန္မွာ က်ဳပ္က လုပ္စရာရွိေနေသးတဲ့အတြက္ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔
အခ်ိန္မျဖဳန္းခ်င္ဘူး ။ ရွင္းလန္က အခုပဲ က်ဳပ္နဲ႔ အတူ
လိုက္လာရမယ္ ။ ''
ေရွာင္ယန္က လက္မေလွ်ာ့သည္ကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ

အစိမ္းဝတ္အဘိုးအို၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ ေဒါသမ်ား
ျပည့္ႏွက္လာသည္ ။ သူက ေရွ႕ကို တစ္လွမ္းတိုးလာ၏ ။
"အဲ ဆိုရင္ေတာ့ မင္းမွာ အဲ လိုလုပ္ဖို႔
အရည္အခ်င္းရွိလားဆိုတာ ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ ......။ ''
ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ စစ္ျပဳင္ျခင္း
အပိုင္း (၁၀၆၉) { ၇၂ - (၄)}
ေနရာအတိအက်
အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ကို ျမင္သည့္အခါ

ေရွာင္ယန္က မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။
"ျမန္ျမန္ထြက္သြားေတာ့......''
ရွင္းလန္ကလည္း ေရွာင္ယန္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး အေလာတႀကီး

သူမ၏စကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္၏လမ္းေၾကာင္းကို

ပိတ္ထားေသာ အႀကီးအကဲ ၂ေယာက္ကလည္း သူမ၏စကားကို
ၾကားပုံရသည္ ။ သူတို႔၏ခႏၶာကိုယ္ထဲမွ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ားက
ျဖည္းညင္းစြာ ထြက္ေပၚလာ၏ ။ သူတို႔က ေအးစက္စြာ
ျပဳံးလိုက္ၾကပါသည္ ။
" တကယ္ပဲ......ရွင္းလန္ရဲ႕မိတ္ေဆြဆိုရင္ေတာ့
ငါတို႔ရဲကလန္ထဲမွာ ခဏေနရမယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔က
ေသခ်ာေဆြးေႏြးၾကတာေပါ့ ။ ''
အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက ေရွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး

ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္၏အမူအရာကေတာ့ ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိေပ ။
လက္ရွိသူက ေရွာင္ယိရွန္၏ အေျခအေနကိုသာ စိုးရိမ္ေန၏ ။
သူက ရဲကလန္ႏွင့္ ေျဖရွင္းရန္ စိတ္မဝင္စားေသးေပ ။
"ငါ့ေနာက္က လိုက္ခဲ့.......''
ေရွာင္ယန္က ရွင္းလန္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။

ထို႔ေနာက္ သူက ခန္းမ၏ ထြက္ေပါက္ဆီသို႔ ေလွ်ာက္သြား၏ ။
သူက တံခါးကို ပိတ္ထားေသာ ရဲကလန္အႀကီးအကဲ ၂
ေယာက္ကလည္း လုံးဝလ်စ္လ်ဴ႐ွုထားပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္၏အျပဳအမူေၾကာင့္ ရွင္းလန္ကပင္ အနည္းငယ္
မွ သက္သြား၏ ။ သူမက သူ႔ေနာက္မွ လိုက္ရမလား ၊
မလိုက္ရဘူးလား ေတြေဝေနပါသည္ ။ ၾကည့္ရသည္မွာ

ေရွာင္ယန္က သူမကို ေပးခဲ့သည့္ကတိကို စိတ္ဝင္စားပုံမရေခ် ။
ထိုအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလိုက္စဥ္ ရွင္းလန္၏မ်က္ႏွာေပၚ၌
လြန္ဆြဲေနပုံရ၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူမက ႐ုတ္တရက္ အံႀကိတ္ၿပီး
ေရွာင္ယန္၏ ေနာက္မွ လိုက္သြားပါသည္ ။
"႐ိုင္းလွခ လား........''
ေရွာင္ယန္၏႐ိုင္းစိုင္းမွုကို ျမင္လိုကရ
္ သည့္အခါ တံခါးကို
ပိတ္ထားေသာ ရဲကလန္အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္က
ေဒါသထြက္သြား၏ ။ သူတို႔က က်ယ္ေလာင္စြာ ေအာ္လိုက္ၿပီး
တစ္ၿပိဳ နက္တည္း တိုက္ခိုက္လိုက္ၾကသည္ ။

သူတို႔၏လက္ထဲတြင္လည္း ဆြဲငင္ တစ္ခု ေပၚလာၿပီး
ေရွာင္ယန္၏ပုခုံးတစ္ဖက္စီကို အလြန္လ်င္ျမန္စြာ
ဆြဲ လိုက္ၾက၏ ။
ၾကယ္ ၃ ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာ ၂ေယာက္၏တိုက္ခိုက္မွုကို
ရင္ဆိုင္ရသည့္အခ်ိန္တြင္ ေရွာင္ယန္၏အမူအရာက
ေျပာင္းလဲသြားျခင္းမရွိေပ ။ သူက လက္ေဖ်ာ တီးလိုက္ရာ
ေငြေရာင္အလင္းတန္းတစ္ခု ေပၚလာ၏ ။
ေငြေရာင္လူရိပ္တစ္ခုကလည္း ခ်က္ခ်င္းပင္ ေရာက္လာပါသည္
။
"ခၽြင္.....''
အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္၏ သိမ္းငွက္ပုံသ႑ာန္လက္သည္းက

အလြန္လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္လာ၏ ။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔က
ေငြေရာင္လူရိပ္ႏွင့္ ျပင္းထန္စြာ ရင္ဆိုင္မိလိုက္သည္ ။ ထိုအခါ

သတၱဳသံတစ္ခု ၾကားလိုက္ရၿပီး စြမ္းအား ၂ ခု
ရင္ဆိုင္လိုက္သည့္ေနရာမွ မီးပြားမ်ား ထြက္လာ၏ ။
ထိုအရာေၾကာင့္ အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္ကေတာ့ သိသိသာသာ

မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။ သို႔ရာတြင္ သူတို႔က ေနာက္သို႔
ဆုတ္မသြားရေသးခင္ ေငြေရာင္လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ဆီက
အရိပ္ေပါင္းမ်ားစြာအျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာ၏ ။ သူတို႔က
အႀကီးအကဲ ၂ေယာက္၏ ရင္ဘတ္အသီးသီးကို အရွိန္ျပင္းစြာ
ထိုးႏွက္လိုက္ပါသည္ ။
"ေဝါ့....... …''
ေငြေရာင္လက္သီးတြင္ ဒိုခ်ီစြမ္းအင္မ်ား ပါဝင္ျခင္းမရွိေပ ။

သို႔ရာတြင္ လက္သီးက အႀကီးအကဲ ၂ ေယာက္၏
ခႏၶာကိုယ္ေပၚသို႔ ေရာက္သြားသည့္အခ်ိန္၌
အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ ပ်က္စီးမွုမ်ား
ျဖစ္ေပၚလာေစ၏ ။ သူတို႔ ၂ ေယာက္စလုံးကလည္း
ႀကိဳး သြားသည့္ စြန္မ်ားပမာ ေနာက္သို႔ လင္သ

့ ြားၾကသည္ ။
ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ သူတို႔က ခန္းမႀကီး၏ အျပင္ဘက္ကို

ေရာက္သြားၾက၏ ။ အျပင္ဘက္ကို
ေရာက္သြားသည့္အခ်ိန္မွသာ သူတို႔က ေသြးအန္လိုက္ရပါသည္
။
အကုန္လုံးကေတာ့ ခန္းမႀကီးထဲမွ လြင့္သြားေသာ အႀကီးအကဲ ၂
ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး လုံးဝကို သြား၏ ။
လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ေတြးၿမိဳခ်လိုက္မိၾကသည္ ။
သူတို႔က ေရွာင္ယန္၏ ေဘးတြင္ရွိေနေသာ ေငြေရာင္လူရိပ္ကို
ထိတ္လန္႔အံ့ၾသစြာ ၾကည့္ေနမိၾက၏ ။ ငြေရာင္အလင္းတန္း
ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ေငြေရာင္လူရိပ္တစ္ခုက
ျဖည္ညင္းစြာ ေပၚလာ၏ ။
"ဒါကေနာက္ဆုံးတစ္ႀကိမ္ပဲ.......။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဆိုရင္ေတာ့
က်ဳပ္က သနားေနမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ''
ေရွာင္ယန္က ရဲကလန္မွ လူမ်ားကို ေက်ာခိုင္းလိုက္သည္ ။

သူ၏ေလသံထဲတြင္လည္း သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ား
ျပည့္ႏွက္ေန၏ ။ သူ႔ကို အႀကိမ္ႀကိမ္
ေႏွာင့္ယွက္ေနသည့္အတြက္ သူ၏ သည္းခံႏိုင္စြမ္း
ကုန္ဆုံးသြားပါၿပီ ။
ေခါင္းေဆာင္ေနရာတြင္ ထိုင္ေနေသာ
အစိမ္းေရာင္အဘိုးအိုကလည္း သိသိသာသာ
မ်က္ႏွာပ်က္သြား၏ ။ သူက ေရွာင္ယန္၏ ေဘးတြင္ ရွိေနေသာ
ေငြေရာင္လူရိပ္ကို စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ ။ သူက
ထိုလူရိပ္ဆီမွ အလြန္အႏၲရာယ္မ်ားေသာ
အေငြ႕အသက္တစ္ခုကို ခံစားမိေန၏ ။
လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးက
မီးလွ်ံေတာင္ၾကားထဲတြင္ ေဆးလွ်ပ္စီးေၾကာင္းမ်ားကို
စုပ္ယူလိုက္သည့္အတြက္ သိသိသာသာ အစြမ္းထက္လာခဲ့သည္
။ ေရွာင္ယန္၏ ခန္႔မွန္းခ်က္အရဆိုရင္ သူက ၾကယ္ ၇ ပြင့္
သိုင္းအင္ပါယာတစ္ေယာက္ႏွင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ႏိုင္မည္ျဖစ္၏
။ ရဲကလန္၏ ပထမအႀကီးအကဲက ၾကယ္ ၆ ပြင့္ သိုင္းအင္ပါယာ
အဆင့္သာရွိပါေသးသည္ ။ သူက ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသး၏
ၿပိဳင္ဘက္ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ေပ ။
"ဒါက ႐ုပ္ေသးတစ္႐ုပ္လား.....''
အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို ခဏၾကာ

စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ သူက တစ္ခုခုကို
သတိထားမိသြားပုံရသည္ ။ သူက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္ၿပီး
ေရွာင္ယန္ကို အံ့အားသင့္စြာ စိုက္ၾကည့္လိုက္၏ ။
ေရွာင္ယန္ကေတာ့ ျပန္မေျဖခဲ့ေပ ။ သူက အက လက္ကို
ေဝွ႕ မ္းၿပီး ေျမနတ္ဆိုး႐ုပ္ေသးကို သိုေလွာင္လက္စြပ္ထဲတြင္
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သိမ္းလိုက္၏ ။ ႔ သူက
"အခုရွင္းလန္ကို က်ဳပ္နဲ႔အတူ ေခၚသြားလို႔ရၿပီလား "
အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။ သူက

ေရွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္ေန၏ ။ ထိုလူငယ္ေလးက
ဤမွ်အသက္ငယ္ငယ္ေလးႏွင့္ သိုင္းအင္ပါယာအဆင့္ကို
ေရာက္ေန႐ုံသာမက အလြန္ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္
အစြမ္းရွိေနေသာ ႐ုပ္ေသးတစ္ခုကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားသည္ ။
ၾကည့္ရသည္မွာ သူ၏ ေနာက္ခံအင္အားက အေတာ္ေလးကို
အံ့ၾသစရာ ေကာင္းလြန္းလွ၏ ။
ထို႔ေၾကာင့္လည္း ရွင္းလန္က သူ႔ကို ယုံၾကည္ခ်က္ရွိေနျခင္း
"ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕ နာမည္က ရဲက် လို႔ေခၚတယ္ ။ ငါက ရဲကလန္ရဲ႕
ပထမအႀကီးအကဲပဲ ။ ဒီက မိတ္ေဆြေလးရဲ႕ နာမည္က
ေရွာင္ယန္မဟုတ္လား ။ ''
အစိမ္းဝတ္အဘိုးအိုက မ်က္ႏွာပ်က္ေနရာမွ ျဖည္းညင္းစြာ

အမူအရာေျပာင္းလာၿပီး ေရွာင္ယန္ကို လက္ ၂ ဖက္ဆုပ္ကာ
ေျပာလိုက္သည္ ။ ေရွာင္ယန္၏စြမ္းရည္က
လက္ရွိရဲကလန္ကိုပင္ တုန္လွုပ္သြားေစႏိုင္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္
သူ၏ေလသံက ပို၍ ေပ်ာ့ေျပာင္းလာပါသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ၿပီး အခ်ိန္အၾကာႀကီး

ဆက္မေနခ်င္ေပ ။ သူက ခ်က္ခ်င္းပင္ ခန္းမထဲမွ ထြက္သြား၏
။ ရွင္းလန္ကလည္း ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး သူ႔ေနာက္မွေန၍
ရဲက် ကို ေျပာလိုက္သည္ ။

"ပထမအႀကီးအကဲ .......
ကၽြန္မက အစ္ကိုႀကီးေရွာင္ယန္ရဲ႕ကိစၥေတြ ေျဖရွင္းၿပီးတာနဲ႔
ခ်က္ခ်င္းျပန္လာပါ့မယ္ ။ ''
ထိုစကားမ်ား ေျပာလိုက္ၿပီးေနာက္ ရွင္းလန္က ေရွာင္ယန္၏

ေနာက္သို႔ အလ်င္စလို အေလာတႀကီး လိုက္သြား၏ ။
ထိုအေျခအေနကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ရဲက် ကေတာ့
ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္၍က်န္ခဲ့ပါသည္ ။ သို႔ရာတြင္ သူက

သက္ျပင္းခ်႐ုံသာ တက္ႏိုင္ေတာ့၏ ။ သူက ထို ၂ ေယာက္ကို
ထြက္မသြားရန္ မေျပာရဲေတာ့ေပ ။
"ပထမအႀကီးအကဲ .....''
ေရွာင္ယန္၏ လက္ဝါးခ်က္ေၾကာင့္ ႐ွုံးနိမ့္သြားေသာ
စတုတၳအႀကီးအကဲက မတ္တပ္ျပန္ရပ္လာၿပီး ရဲက် ကို

ၾကည့္လိုက္သည္ ။ ရဲက် က လက္ ျပၿပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္၏
"ထားလိုက္ေတာ့........သူတို႔ကို သြားခြင့္ေပးလိုက္ ။
အဲဒီေရွာင္ယန္က တကယ္ပဲ သာမာန္လူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး

။ ရဲကလန္က ဒီတစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူ႔ကို
အားကိုးရေတာ့မယ္ထင္တယ္ ။ ''
"ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ.... ။ သူက အစြမ္းထက္ခ်င္
အစြမ္းထက္လိမ့္မယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရဲကလန္ကို

ေဆးေက်ာင္းေဆာင္အႀကီးအကဲေနရာ ျပန္ေရာက္ေအာင္
ကူညီေပးႏိုင္ဖို႔ေတာ့ လုံးဝမျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။
ဒီလမ
ို ်ိဳးဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့ လူတစ္ေယာက
ေမွ်ာ္လင့္ေနရတာ နည္းနည္းေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးေလ ။ ''
စတုတၳအႀကီးအကဲက ခဏၾကာစဥ္းစားေနၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။

"ငါတို႔မွာ ေရြးခ်ယ္စရာမရွိဘူး ။ အခုခ်ိန္မွာ
အစြမ္းထက္အဖြဲ႕အစည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း
ငါတို႔ရဲကလန္ကို မ်က္စိက်ေနၾကတယ္ ။ တကယ္လို႔
ငါတို႔ကသာ ဘာကိုမွ အားမကိုးဘူးဆိုရင္ ရဲကလန္က
တကယ္ကို ၿပီးဆုံးသြားလိမ့္မယ္ ။ ''
ရဲက် က ေခါင္းခါၿပီး မသက္သာစြာ ေျပာလုက္သည္ ။
"အခုေတာ့ ေရွာင္ယန္လို႔ေခၚတဲ့ လူငယ္ေလးက
ရွင္းလန္ေျပာသလို စြမ္းေဆာင္ရည္ရွိပါေစလို႔ပဲ
ေမွ်ာ္လင့္ရေတာ့မယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ဒီေန႔ကိစၥေၾကာင့္ သူက
ငါတို႔ရဲကလန္ကို ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ခုသြားပုံရတယ္ ။
ဟူး.......ဒီကိစၥေၾကာင့္ ငါလည္းေတာ္ေတာ္ေလးကို
ေခါင္းကိုက္ေနၿပီ ။ ''
……………
ေရွာင္ယန္က ရွင္းလန္ကို ရဲကလန္ထဲမွေန၍

လက္ေမာင္းကိုဆြဲၿပီး ေခၚလာသည္ ။ သူက
ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္ ကို ပ်ံသန္းသြား၏ ။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္ သူက
ၿမိဳ႕အျပင္ဘက္ရွိ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုေပၚတြင္ ရပလိုက္ပါသည္ ။
"နင္က ေရွာင္ယိရွန္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥေတြကို
သိေနတယ္မဟုတ္လား ။ ''
ေတာင္ထိပ္ေပၚတြင္ ဆင္းသက္လိုက္ၿပီးေနာက္ ေရွာင္ယန္က

ေလးေလးနက္နက္ ေမးလိုက္သည္ ။
ရွင္းလန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ သူမက ႏွုတ္ခမ္းကို ကိုက္ၿပီး

တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္ပါသည္ ။
"အရင္တုန္းက မမေရွာင္ယိရွန္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔က
ေလဟာနယ္လွိုဏ္ေခါင္းထဲကေန ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္
ထြက္လာႏိုင္ခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ေဆးနယ္ေျမထဲကို
ေရာက္ဖို႔အတြက္ လေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ သြားလာခဲ့ရတယ္
။ ကၽြန္မတို႔က ဒီေဆးနယ္ေျမထဲကို ေရာက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ
က်န္းဂိတ္လို႔ ေခၚတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုက
မမေရွာင္ယိရွန္၏အလွကို မ်က္စိက်သြားတယ္ ။
မမေရွာင္ယိရွန္ကလည္း ေဒါသထြက္သြားတဲ့အတြက္
အဲဒီအဖြဲ႕အစည္းတိုင္းမွာရွိတဲ့ လူတိုင္းကို သတ္ပစ္ခဲ့တယ္ ။.”
“ဒါေပမယ့္ က်န္းဂိတ္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္က အစြမ္းထက္
သိုင္းအင္ပါယာ တစ္ေယာက္ပဲ ။ သူက

မမေရွာင္ယိရွန္ရဲ႕လက္ထဲမွာ ေသသြားေပမယ့္
မမေရွာင္ယိရွန္ကလည္း ဒဏ္ရာရသြားခဲ့တယ္ ။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပ အဲဒီအရာေၾကာင့္ တံဆိပ္က
အားနည္းသြားၿပီး အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္က ေပါက္ကြဲလာခဲ့တယ္ ။

ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔ကို တစ္ေယာက္ေယာက္က
ေတြ႕သြားခဲ့တာပဲ ။ ..”
“အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္က ေပါက္ကြဲလာတဲ့အခ်ိန္တိုင္း
ေဆးနယ္ေျမထဲမွာ ဒုကၡမ်ိဳးစုံ သယ္ေဆာင္လာတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္

အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕သတင္းကို ၾကားရတဲ့အခ်ိန္မွာ
အဖြဲ႕အစည္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔ကို ဝိုင္းၿပီး
တိုက္ခိုက္ၾကတယ္ ။ ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားကေတာ့
အျပင္းထန္ဆုံးပဲ ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကေတာ့ အဆိပ္ခႏၶာကိုယ္ကို
ဖ်က္ဆီးပစ္ဖို႔ မဟုတ္ဘူး ။ သူတို႔က အဲဒီလို ထူးျခားတဲ့
ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုကို လိုခ်င္ေနလို႔ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက အဲဒီလိုထူးျခားတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေတြကို
စုေဆာင္းရတာ ဝါသနာပါတယ္ေလ ။ ..”
“ၿပီးေတာ့ သူတို႔ေတြက ေတာင္ၾကားထဲမွာရွိတဲ့
ပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ဝိညာဥ္ကို အဲဒီခႏၶာကိုယ္ထဲ

လြဲေျပာင္းတဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုကိုလည္း သုံးၾကတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္
သူတို႔က မမေရွာင္ယိရွန္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို လိုခ်င္ေနၾကတာ ။ ''
ရွင္းလန္၏ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

သိသိသာသာ မ်က္ႏွာပ်က္သြားသည္ ။ ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက
အမွန္တကယ္ကို ဆိုးသြမ္းလြန္းလွ၏ ။
"သိပ္မၾကာခင္တုန္းကေတာ့ မမေရွာင္ယိရွန္ ပုန္းေနတဲ့ေနရာကို
ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက ေတြ႕သြားခဲ့တယ္ ။ ၿပီးေတာ့

ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက ပညာရွင္ေတြနဲ႔ တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့အတြက္
သူလည္း ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ဒဏ္ရာရသြားခဲ့တယ္ ။ အစ္ကိုႀကီး
ေရွာင္ယန္.......။ ရွင္းလန္က အသုံးမက်ပါဘူး ။ ကၽြန္မက
ဘာမွ အကူအညီမေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး ။ ''
ရွင္းလန္က ထိုစကားမ်ားကို ေျပာလိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္

မ်က္လုံးမ်ားက နီရဲလာ၏ ။ သူမက
ဘာမွမတက္ႏိုင္သည့္အတြက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္
အျပစ္တင္ေနပုံရသည္ ။
ေရွာင္ယန္က ပင့္သက္႐ွိုက္လိုက္၏ ။ သူက လက္ ျပၿပီး
"ဒါကနင့္ရဲ႕ အမွားမဟုတ္ဘူး ။ အခုေရွာင္ယိရွန္က
ဘယ္ေနရာမွာလဲဆိုတာ နင္သိတယ္မဟုတ္လား ။ ''
"ကၽြန္မက မမေရွာင္ယိရွန္ ပို႔ေနတဲ့သတင္းေတြကို ရပါတယ္ ။
ဒါေပမယ့္ အခုအဲဒီေနရာကို ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက

ပညာရွင္ေတြ ဝိုင္းထားၾကတယ္ ။ ကၽြန္မေတာင္ဝင္ဖို႔
မျဖစ္ႏိုင္ဘူး ။ ''
ရွင္းလန္က ေခါင္းညိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္၏ ။
"ဘယ္ေနရာလဲ.......''
"ေသဆုံးျခင္းနတ္ဘုရား စမ္းေခ်ာင္း''
"တကယ္အဲဒီေနရာမ ကိုး.........''
ေရွာင္ယန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္သည္

။
"မမေရွာင္ယိရွန္က ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက လူေတြရဲ႕
ဝန္းရံမွုကေန လြတ္ေျမာက္သြားေပမယ့္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး

ဒဏ္ရာရေနတဲ့အတြက္ ထြက္မလာရဲဘူး ။ ဒါေပမယ့္
ေသဆုံးျခင္းနတ္ဘုရား စမ္းေခ်ာင္းကို ေရခဲျမစ္ေတာင္ၾကားက
ဝိုင္းထားတယ္ ။ အဲဒီေနရာမွာရွိတဲ့ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္ကလည္း
အေတာ္ေလးကို ႐ွုပ္ေထြးေပမယ့္ သိပ္မၾကာခင္ သူ႔ကို
ရွာေတြ႕သြားမွာပဲ ။ ''
ရွင္းလန္က တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။

"အစ္ကိုႀကီး ေရွာင္ယန္.....အခုဘာလုပ္ၾကမလဲ ။ ''
"ငါက ဘာလုပ္ႏိုင္ မွာလဲ ။ ''
ေရွာင္ယန္က မတ္တပ္ရပ္လိုက္၏ ။ သူက ေျမာက္ဘက္ကို

ေအးစက္စြာ စိုက္ၾကည့္လိုက္ပါသည္ ။
"ေသဆုံးျခင္းနတ္ဘုရား စမ္းေခ်ာင္းကိုသြားမယ္ ။ ''
"အဲဒါဆိုရင္ ကၽြန္မက လမ္းျပေပးပါ့မယ္ ။
ေသဆုံးျခင္းနတ္ဘုရား စမ္းေခ်ာင္းနယ္ေျမထဲကို ေရာက္တာနဲ႔

မမေရွာင္ယိရွန္ကို ဘယ္လိုရွာရမလဲဆိုတာ ကၽြန္မကသိတယ္ ။
''
ရွင္းလန္က အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။
ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္၏ ။ ခ်က္ခ်င္းပင္ သူက

တစ္စုံတစ္ခုကို သတိရသြားၿပီး ေမးလိုက္ပါသည္ ။
"ေအာ္.....ဒါနဲ႔ ဇိယန္ကေရာ ဘယ္မွာလဲ ။ သူကေရာ
ေရွာင္ယိရွန္ရဲ႕ ေဘးမွာရွိေနတာလား ။ ''
"ဇိယန္......''
ထိုစကားကိုၾကားသည့္အခါ၌ ရွင္းလန္က ခဏၾကာ

မင္သက္သြားသည္ ။ သူမက ခ်က္ခ်င္းပင္ ခါးသီးစြာ
"ကၽြန္မတို႔က ေဆးနယ္ေျမထဲကို ေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာခင္ သူက
ေပ်ာက္သြားတာပဲ ။''
"ေပ်ာက္သြားတယ္ ဟုတ္လား......။''
ေရွာင္ယန္၏ အမူအရာက ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားသည္ ။

"ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေပ်ာက္သြားတယ္လို႔လဲ ေျပာလို႔မရပါဘူး ။
သူက ႐ုတ္တရက္ တစ္ခုခုကို ခံစားမိတဲ့အတြက္
အိမ္ကိုျပန္ ယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္ ။ ''
"အိမ္ကို ျပန္တယ္ဟုတ္လား......။''
ေရွာင္ယန္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္သည္ ။
ဇိယန္၏အေျခအေနက အၿမဲလိုလို လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္၏ ။
သို႔ရာတြင္ သူမ၏မ်ိဳးႏြယ္က အလြန္အမင္းအစြမ္းထက္ေၾကာင္း
ေရွာင္ယန္က ခန္႔မန္းမိပါသည္ ။ သူမက အိမ္ဟုေခၚေသာ
ေနရာက မည္သည့္ေနရာျဖစ္ေၾကာင္း သူကလည္းသိခ်င္ေန၏ ။
"ဟူး.....ဒီမိန္းကေလးက အဆင္ေျပဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ ။
အခုေရွာင္ယိရွန္ရဲ႕ ျပႆနာေတြ ေျဖရွင္းၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွပဲ
သူ႔ကိုရွာဖို႔ စဥ္းစားရေတာ့မယ္ ။ ''

ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်လိုက္၏ ။ သူက ေနာက္တစ္ႀကိမ္

ရွင္းလန္ကို ဆြဲေခၚၿပီး ေျမာက္ဘက္ေကာင္းကင္ႀကီးဆီသို႔
ပ်ံသန္းသြား၏ ။ သူက ေရွာင္ယိရွန္ကို အျမန္ရွာေဖြရန္
လိုအပ္ေနပါသည္ ။
(၁ ၇ ) { ၇၂ - (၅)}
၏ ။
။ ႔ ။
၏။
၏။
။ ႔
။
။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ႔
၏။
၏။
႔ ၏
၏
။ ႔
၏။
၏။
႔ ၌
၏။
႔ ။
၏။
။ ႔
႔၏ ။ ႔
၏
၍ ၏။
။ ႔ ႔၏ ႔
၏။
။
။ ႔
၏။
႔ ႔
…….
။ ၏
႔ ၁
၏။ ႔
။ ၏
။ ႔
၏။
၏ ႔
။ ႔ ႔
၏။ ႔
၏။
၏။
။
၏။ ။
႔ ၏။ ႔
" ။
။ ''
၏။
" ..........
႔ ။ ႔
႔ ။ ႔
႔ ။
။
။ ႔
။ ''
၏။
။ ''
"
႔ ။
႔ ႔ ။
႔ ၂
၄ ။ ''
၏။
" ၄ ...... ..........''
။ ႔
၏။
။
" ႔ ႔
။ ''
" .......။
၏။
။ ႔ ၏။
"
။ ''
။ ႔
၏။
၏ ႔
၂ ၏
။ ႔ ၁ ႔
။ ႔ ၌
။ ႔
၏။
" ႔.........''
။ ႔ ႔
၏။ ႔
၁ ႔ ၏။
။ ႔၏
၏။ ၏
၏။
႔ ႔၂
။
႔ ၏
။ ႔
၏။ ႔ ႔
႔ ႔
။
၏။
''
။ ႔
။''
႔ ႔
။ ႔
၏။
" ႔ ။ ''
။ ႔
၏။ ႔
၏။ ႔
။
" .......''
၏။
၏။
' ၏
။
" ႔ ။
႔ ႔ ႔
႔ ။ ''
႔ ၏။
.... ႔ .......''
။
႔ ၏
၏။
၏။ ႔
၏။
၏။
၏
႔၂
႔ ၏
႔ ။
၏။ ႔ ႔
႔ ႔
႔၏
။
၏။
။ ႔၏ ၁ ႔
၏။
႔ ၌ ၏
၏။ ႔
။
" .......
။ ႔
။ ''
၏ ။ ၏
၏။ ၍
။ ၏
။
.........''
(၁ ၇၁) { ၇၂ - (၆)}
" ။ ''
၏။ ႔ ၏
၏။ ၏
၏။ ၏
၏။
" ၆ .........''
၏။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ၆ ၏
။ ႔
၂ ၏။
" ၃ ........
။ ''
" .......
႔ ၂
႔ ။ ႔၂
။ ....... ။ ''
၏။ ႔
၏။
၏။ ႔
၃
" ......
႔ ႔ ။
႔ ႔
။ ''
။
" ႔
႔ ။ ''
။ ၏
၏။ ႔
"
။ ႔
။ ''
၏ ။
၏။
" ႔
။''
။ ၏
၏။
" ႔
။ ''
၏။
" ........ ........ ....... ''
႔
႔ ၏။
၁ ။
၏။
။ ႔ ၏ ၌
၂ ၏။
။
" ႔
။ ''
၏ ။ ႔
၏။
၏။
" ....... ''
႔ ၏။ ႔
။
၏။
၏ ႔
။ ႔၏
" ႔ ။ ''
။
၏။ ၏
႔ ။
႔ ......''
႔ ၏။ ၏
႔ ။
၏။
၁ ႔
႔ ၏။
၏ ။
" ။ ''
၏
၏။ ႔
၏။
" ......''
႔ ၏။
႔ ။
႔ ၏။
။ ႔
၆ ၏
၏။
၍
" ....။
။ ႔
႔ ။ ''
။ ၏ ၏။
၏။
။ ႔
၏။
၏။
၏ ။
၏။ ၏
၏။
၏။
။ ၏
။ ၏ ၏။
။ ၍ ႔
၏။
၏။
" .......''
၏။
.......''
။ ၏
၏။
"
....။''
၏။
႔ ႔
၏။ ၏
၏
" .......''
၏။
႔ ။
၏။
႔ ၏။
႔ ႔ ။
၏။ ႔
။ ႔
၏။
......
။ ''
၏။
၍ ၏။ ၏
၂ ။
၂ ႔ ၏။
႔ ။
.. ။ ''
။ ႔
၏။
၏။
....... ။ ''

(၁ ၇၂) { ၇၂ - (၇)}
“ ..”
၏။ ၏
၏။
၏။
..
႔ ၏။
႔ ၏ ၊
၏။
၏။
..”
“ ၁
.. ႔
..”
၏။
“ ။
။ .. ႔ ။
။ ႔
…”
၏ ။
၏။
။ ၏
။ ႔
၂ ႔ ၏
၏။ ႔
႔ ၍
။
" ႔..။ ႔
...
႔ ...”
။ ၏
၏။
။
၏။
။ ႔ ၌
၏.. ႔
။ ၏
။
.... ႔
..
၏။
" ႔ .... ။
႔။
႔ ”
၏ ၏။
.။ ၏။
႔ ၏ ။
"
႔ ႔
။ ၏
႔ ၍
၏။
" ..
...။
.. ႔
၏။
။
" ႔...။
၏။
။
" ...."
၏။
။ ႔
၏ ႔ ။
၏ ၏။
႔ ။ ၏
၏ ၌ ၏။
" ....”
၏။
၏ ၌
၏။ ႔
။
၏ ။
႔ ၏။
၏။
" ....”
၏။ ၏ ႔
" ....
႔ ။
။ ႔ ၏ ၌
၏။ ႔
။
" ႔ ”
၏ ႔ ႔
၏ ၏။ ႔
၏ ၏။
။ ႔
႔ ၏။
" ......”
၏။ ၏
႔ ။ ၏
" ...
၏။
႔ ၏
၏ ။
၏။
၏။
။
….
။ ႔ ၏
၏။
" ႔ ..။
.... ”
။ ႔ ႔
၏။ ႔ ။
" ၊
...
႔ ႔
။..”
“ ။ ..
.... ”
။ ႔
၏။
။ ၏
၏။
႔ ။
၏။
၏ ႔
၏။
၏ ၏။
" ... ။
၊။ ..”
။ ႔
႔
၏။
႔ ၏။
႔ ႔ ၏။ ႔
။ ႔
၏ ။
" ...... ..
႔ ၏။
၏။
၏ ။
႔ ၏
၏။
၍ ။
၏။
။ ၏
၏။
၏။
"
... ။
..”
“၁ .. ..”
။ ႔ ႔
၏။ ႔ ၏ ၍
႔ ႔ ၏။
႔ ၏။
႔ ၍
၏။
႔၏
။ ႔
႔ ၏။
" … ၈ ...”

(၁ ၇၃) { ၇၂ - (၈)}
။ ၏
၏။
၏ ၏။
၏။
" .......
။ ႔ ႔ ။
႔။ ႔
႔ ႔
။ ''
၏ ႔
၏။ ၈
။ ႔
....။
႔ ။ ႔
။ ''
၏။
႔ ။
၏။
၏။
။
၏ ၏။
႔ ၏
။ ၈
၏ ၏။
" .......''
႔ ၏။
" ......''
႔ ၏။ ႔
........''
၏။
႔ ။ ၏
႔ ၏။
။
၏။
" ......
။ ''
။ ၏
၏။ ႔
။
" ......။ ႔
။ ''
႔ ။ ႔
၏။
။
" ႔ ႔ ။ ''
။ ႔ ႔
။ ႔
႔ ၏။
၏။ ႔
၏။
။
၏။
။ ႔
၏။
။ ၏။
" ႔ ........။
.......။ ''
၏။ ၏
။ ႔
၏။ ႔
။ ႔
၏။
။ ၏
၏။
" ........''
႔ ။
၏။ ႔
၏ ႔ ၏။
၏ ၏။
။
.......
၁ ႔
။ ''
။ ၁
၏။
" ႔ ႔
။ ''
၏။
။ ၂
၏။
။
" .......''
။ ၏
၏။
။
႔ ၏။
၏။
" ......''
။ ႔
၏။
႔ ၏။
၏ ၏
။ ''
၏။
၍ ။
၏ ၌ ၏။
၏။
......''
" ........''
၏။ ၏
။ ႔
၏။
" ........''
၏ ၏
၏ ႔
။ ၏
၏
၏။
......''
။ ႔
၏။
၏။ ႔
.........''
။ ၌
၏။
......
။ ''
။ ႔
၏။
၏။
။
၏။
႔ ၏
၏ ႔ ။
႔ ၏
၏။
။
။ ၏။
၏။ ႔
၏ ။
႔၂
၏။
။
၏ ၌ ၏။
၏ ၍
.........''
၏။
၏
၏။ ႔
႔ ၏။
၏။ ၏
႔ ။ ၁
။
႔ ႔ ။
၏ ႔
၏။
။ ''
(၁ ၇၄) { ၇၂ - (၉)}
၏ ။
။ ၍
၏ ႔
၏။
၏။
။
" ႔
...”
႔ ။ ႔
၏။
"
.... ႔
…”
" .... ၊
၈ ႔
႔ ႔ ႔
႔ ၊
႔ ႔
...
၏။
၃ ။
႔ ႔၏
။ ၏
၏။
၏ ။
႔ ၍ ။
႔
၍ ။
။ ႔
၏။
႔ ၏
႔ ။
၏။
" ႔
႔
။ ႔
႔ ႔
၏။ ႔
။
" .......”
႔ ၌
၏။
။ ၏ ၏
႔ ၏။
႔ ။ ႔
၏။
။
၏။
၊။
.....
႔ ႔
" ......”
။ ႔
႔ ၏။
။ ႔
၏။
႔ ။
၏။ ႔ ၏
။
" ..... ၊
႔ ..”
။ ၏။
“ ႔ ။
.။..”
။
" ..
႔ ။
၏။ ၏
..
...။ ... ...
" .....
႔ ၊
၊
..”
၏။
၏။
။ ႔
၏ ႔
။ ႔ ၏။
" ... ႔ ၊ ..”
၊ ႔
႔ ႔ ”
၏။ ႔
၏ ။
၏။
" ..”
၏။ ၏
.....
႔၊
႔ ။”
၍ ၏။
" ၊
။ ႔
၏ ၏။ ၌
၏။
....
႔ ”
၏
၏။ ႔
႔ ။
" ႔ ၊ ႔”
႔ ႔ ။
၄
။ ႔ ႔၏
၏ ၍ ၏။
႔ ။
႔ ႔ ၏
၏။
၏။ ၏
။
။ ႔ ၏။
" ..”
။ ႔
၏။
.....
႔ ႔၊ ၊
၏။
၏ ႔ ။
၏။
။
...
၏။
၏ ။
၏ ၏။
၏ ။
၏။
" ....”
၏ ။
၏။
..”
၏။
၊
႔ ႔ ..။
။”
" ႔ ”
" ႔
႔ ၊
႔ ”
။
၏ ၏။
။ ႔
၏။
" ႔ ...
။ ႔ ၃
၏။
႔ ။
၏။
" ၊
႔ ႔
၏
၁ ။
႔ ၏
။ ႔
႔ ၏။ ႔
၏ ႔
႔ ႔
။
၏။
(၁ ၇၅) { ၇၂ - (၁ )}
႔ ၏။
႔
၏။
၏။ ႔
။ ႔
၏။
၏။ ၏
၏။ ႔
၏ ။
၏။
႔ ႔
" ......''
၏ ။
၏။
႔
႔ ၂
။ ''
၏။ ႔
" ။
႔ ။ ''
။ ၏
၏။
။ ႔
၃ ၏
၏။ ၃
။ ႔
၏ ၃
။
။ ႔
၏။
။ ၏
၏။ ၏
။ ႔
၏။
" ......
။ ''
၏။
" ။
။
။ ''
။ ႔ ၏။
"
။ ''
၂ ။
၏။
" ။
။ ''
။ ၏
၏။ ႔
၏ ႔ ။
။
၏။ ၏
။ ႔
။ ၍ ။
႔ ၏ ၌
" .....
။ ''
။ ႔ ။
"
႔ ။
။''
၏။ ႔
၏ ။
၏။
" ။
႔ ႔ ။''
၏ ႔
၏။ ႔
။
႔ ႔
၏။
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ၊ ၏
။ ႔ ၊
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
" .....
႔ ။ ''
၏။ ၏
၏။ ၏
႔ ၏။ ႔
၏ ။
" .......''
၏။ ၏
။
။ ။
။ ''
႔ ၁
။ ႔ ႔ '
၏။
" ...... ....... ....... ''

၏။
"
။ ''
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
၏ ႔
၏။
၏ ႔
၏ ။
၏။
" ။ ''
၏။ ၏
။ ႔ ၌
၁ ၊ ႔
၏။
" ......
။ ''
၏
" ......။ ။ ''
။ ''
႔၏
၏။ ႔
၏ ႔
၏။ ႔ ႔
။ ႔
၏။
၏။
။ ႔
" ..
႔။
။ ''
။ ႔
၏။
" ။
႔ ။ ''
။
၏။
၏။
၏ ။
“ .....”
။
(၁ ၇၆) { ၇၂ - (၁၁)}
၄ ႔ ။ ၄
၁ ႔ ႔
၏။ ႔
။ ၏
၏။
႔ ၏
။ ႔
။ ၏
႔ ၏။
၏။ ၏
။ ႔
႔ ၏။
။ ႔ ၏
၏။
႔ ။
႔ ၏။
၏ ႔
။ ႔
၏။
။
၏ ႔ ။
၏။
၏ ၏။
၏။
႔
၏။
"
...”
.. ၊
၁ ..”
၏။
႔ ”
၏ ႔
" … ႔ ...”
၏ ၏။
၏။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
" ....”
၏။
၌ ႔ ။
၏။
၊ ၏
။
။ ၏
႔ ႔
၏။
" ....”
“ …”
၏။ ႔
။ ၏
၏။
၏ ၏
၏။
၏။
.....”
၏။
။ ၌
၏။
၏။
"
...။ ၊
၂ ၊၃
”
။ ၏
၍ ။
" .. ”
။
" ....။ ၂ ၊
၃ ၊
။ ၏
" ”
၏။ ၏
။
။ ႔
၏။
"
၏ ။
၏။
၏
၏။
" .။
႔ ..။ ၂ ၃
။ ၏ ၆
၏။ ႔
၏ ။
“ …”
၏။ ၏
၏။
" ႔
႔ ”
၏။
" ...”
" ၇ ။
" ႔ ႔ ...။ ”
၏။
႔ ၊
႔ ႔ ”
"
႔ ၊
၊ ႔
”
၏။
၏။
" ႔
၊”
" ႔ .......
”
၏ ။
၏။
" ....”
" ႔ ၊
႔ ၊
႔ ၈
။”
။
" ၈ ......”
" ၊
႔ ႔
”
၏။ ၏
။ ၍
၏။
"
"
၏။ ႔
၏ ၏။
၏။ ႔.
၍ ႔ ၏ ၌
။ ႔
(၁ ၇၇) { ၇၂ - (၁၂)}
၈ ၏
။ ၍
၏။
၏ ၁
၏။
၍ ႔
၏။ ႔
။ ႔ ၈
။ ၍ ႔
၏။
႔ ႔
။ ႔
၏။
၏။ ႔
၍ ၏။ ႔ ႔
။ ၍
၏။
။ ႔
၏။
၇ ၏
၏။
၏ ႔
႔ ၏။
၌ ၏
႔ ၏။
႔ ။
႔ ႔
။ ၏
၏။ ၏
၏။
၏။
႔ ။ ႔
၏
႔ ၏။ ႔
႔ ၏
႔ ။
႔ ႔
႔ ႔
။ ၍
၏။
။ ၏
၏။
" ........”
၏။
၏ ႔
။
၏။
" ....”
၏။
“ ၏ ၃ ၊ ၄
။
၊ ...
၏။ ႔
။
႔ ၏။
၏။
။ ႔
႔ ။
၏။
။
၏။
၏။
႔ ၏
၏။ ႔
၏ ႔ ။
။ ႔ ၏။
၏ ႔
။ ႔
၏ ႔
။
႔ ။
။ ၏
၏။
၏ ႔
၏ ၏။
႔ ။
၏ ႔
၂ ႔
၏။
၏။ ၂
႔ ။ ႔
၏။
။ ႔ ၏
၂ ႔ ၍ ၏။
႔ ၏။
၏ ၏။
၏။ ( ႔ )
။
" . ......”
၏။
" ၊
၂ ႔
။
" ႔ ၊
...”
၏။
။ ႔
၏။
" ....”
“ ၄ ၊
..”
" ၊ ႔
၊ ႔
..
႔ ”
၏။
၂ ၊
႔ ၊ ႔
၊”
၏။
။
၏ ။
၏။
၏ ။
႔ ၏။
႔ ၏
" ႔ ...”
“ ..
။ ႔
၊ ႔၂
႔ ၊
႔ ”
၏။
" ...”
႔ ႔၏ ၏။
႔ ၏။
“ ႔ ႔ ။ ႔
႔ ႔
၊ ႔
႔ ႔
..”
၏ ။
႔ ။
။ ႔
၏။
" .....”
(၁ ၇၈) { ၇၂ - (၁၃)}
။ ႔ ႔ ႔ ၏
။ ၍ ႔
၏
၏။
၏။
၍ ။
႔ (၁ ) ႔
။
႔ ႔၏ ၏။
..
…"
႔ ။ ၏
။ ႔
၏။
၏။
" ..။ ႔ ။
႔ .. ။
။ ႔
(၈) ၏
၏။..."
" ..
။ ႔ ..
"
၏။
။ ၏
။ ႔
။
" ႔ ...။
႔ "
႔ ၏ ႔
၏။
………..
႔ ၍
၏။
။ ႔
၏ ၄
႔ ။ ႔
၏။
။ ၏
၏။
၏။ ၏
။
႔ ၃
႔ ။
၏ ႔ ၏
။ ၏
႔ ႔
၏။
၃
႔ ။ ႔
၏။
။ ႔
" ႔ ....
၄
။ …
... "
၁ .."
" .. ။
႔ ။
"
" ......"
..
" ...။
႔ .... "
၏။ ႔
။ ၏။
၊ ၊
႔၏
"
႔ ။ ႔
။ ႔
.. .
. . ႔
..."
။ ၏
၏။ ၏ ၍
၏ ၌
႔ ၏။
" ႔။..
.. "
႔ ။ ႔
။
႔၏
။ ၍
႔ ။
………..
" ႔ ။ ႔
.. "။
၏။ ႔
၏ ၌
၏။
.. "
။ ၏
။ ႔
၏။
..
"
.."
"
...။
.. ႔ ႔ .."
။
" .."
၏။
" ႔ .."
။ ႔
၏။
႔ ။ ႔၃
၏ ၏
(၁ ) ။
။ ။
.........."
႔၃ ၏ (၁ )
။ ႔
၏။
“ . ....
႔ ...
...
႔ ႔
.... "
႔ ႔ ႔ ၏။
။
၏။
(၁ ) ႔
႔ ။ ႔ (၁ )
၏။
၏။
(၂ ) ႔
၏ ႔ ၏
။ ႔
႔ ၏။ ႔
၏။ ႔ ၏
..
“ ။
႔ ....."
(၁ ၇၉) { ၇၂ - (၁၄)}
၏
၏။ ၍ ႔
။
။ ႔ ၏
႔ ၏။ ၏
၏။
႔
၏။
"
၂ ႔
႔ ။''
"
႔ ။ ''
၏။
" ....... ....။ ။
။ ''
၏။
။ ႔
၏။
။ ႔ ႔
၏။
။
"
။ ''
။ ၏
။ ႔
" ႔ ႔
။ ႔
။ ''
၏။
၏။
" .....''
႔ ။
၏။
" .....''
၏။
။ ႔
၏။
၏။
" ......''
။ ႔
။
" ......''
၏။
......။
။ ''
။ ႔
၏။
" ..... ...... .... ........
။ ''
႔ ၏။
" ႔ ။
႔ ။ ''
။ ႔ ႔
၏။
၏။
၏။
" ......
။ ''
၏ ။
႔ ၏။
၏။
၏။
၏။ ႔
" ။ ႔
။ ''
" ႔ ႔ ။
႔ ႔
။ ႔ ႔ ။ ''
။ ႔
႔ ၏။ ႔
" ...... ....... .. ......
''
။
"
။ ''
" ။
႔ ႔ ၇
။ ''
႔ ။
။
....... ။ ...
႔ ႔ ႔
။ ''
။ ၏။
။ ''
၏။
၏။
၏။
..... ....။ ''
၏။
၏။ ႔
။
" .... ။
။ ''
...... ။
႔ ႔ ႔ ။ ''
" ..
။ ''
" ။ ''
၏။
။ ႔
။ ႔ ႔၏
။ ၏
။
.........''
၏။ ႔
၏။ ႔
။ ၈
။
၍ ။ ႔ ႔
၏။
။ ႔
၏။
" ..
။ ''
၏။
၏ ။
၏
၍ ၏။ ႔
႔ ။
၏။ ၏
။ ႔
" ႔
႔ ။
.......''
။ ႔
၏။
" .... ....... .....။ ။
။ ''

(၁ ၈ ) { ၇၂ - (၁၅)}
၏။
၏ ၂
။ ႔
၏။
၂ ..”
။ ႔
၂ ၏။
“ ႔၂ ..။
..”
“ ..”
“ ႔၂ ၄
႔၂ ႔
…”
။
။ ႔
..”
“ ႔ ။
႔ ..”
“ ..။ ႔
..”
။
၂ ၏။ ၂
႔၏ ၁ ႔
႔၂ ၏
။ ႔
႔ ။
၏။
။ ၏။
႔၂ ၏
..။ ..”
၏။
၏။
။ ႔
၏။
၈ ၃
။
၏။ ႔
၏။
“ ႔
..။
႔ ၂
႔ ..။ ႔ ၂
..”
၏ ။
“ ႔ ။
။ ။
႔ ။
႔ ႔ ..”
၏။
“ ..
..။
..”
။ ႔
၏။
“ …”
၏။
။ ၏။
၏။
“ ။ ..
႔ .”
၏။
၂ ၏။ ႔
႔၏
၏။
႔၂
၏။ ႔
။
၏။
၏။ ႔ ၂
႔ ။
႔ ၂
႔ ။
။ ႔
႔ ၏။
၏။
.။ ၏
၏။
.. … ..
႔ ။
၏။
။ ႔
႔ ၏။
႔ ။
။ ႔ ၏
၏။ ႔
၏။ ႔၏
။ ႔
႔ ၏။ ႔
၏ ၏
။
႔ ၏။
႔ ။
၏။ ၍ ႔
႔ ႔
။
“ …”
၏။
႔၏
။ ႔
။ ၍
၏။
…”
၏ ။
၏။ ႔
။ ႔ ၏
႔ ။
၁ ႔
၏။
႔ ႔
။
၏။
“ …”
။ ႔
၏။
“ .. …”
၏။
….
။
၏။ ။
၏။
“ ..
႔ ..”
။ ၏
၏။
“ ..
..”
၏ ၏။
၁ ႔
။ ႔ ၏
။
“ …။
..”
၏။
႔ ။
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
၏ ။
၏ ။
။
“ …”
႔ ၌ ႔
၏။ ႔
႔ ၏။
၏။ ႔
(၁ ၈၁) { ၇၃ - (၁)}
႔
၏။
။
၏။
.....
၏။
။
၏။
၏။
" .....”
။ ႔
၏။
" ......”
။ ၍
႔ ႔
။
၏။
၏။
႔ ၏။
႔
။ ႔
႔ ၏။ ႔
၏ ။
....
႔ ၊
႔ ”
႔ ။
၏။
" ..”
၏။ ၈
။ ႔
။ ၍
၏။
၏ ။
၏။
(၁ ) ႔
" ....”
႔ ။
။
႔ ၏
၏။
" ” ၏။
၏ ။
႔ ၏။
၏ ၏။
" ...”
၏။
႔ ၍ ႔
၏။ ႔
။
၏။
" ...”
၏။
၏ ။
၏။
၏။
" ” ၏။
၏။
။
" .......”
႔၏
၏။
႔ ။
" .......”
၏ ၌
၏။
။ ၏
၏ ၏။
၏ ၏။
၏ ၈
၏ " ”
၏။
" .. .. ....”
၏။
၏ ႔
" ”
၏။
။
၏။
႔ ႔
၏
။ ၏
၏။ ႔
႔ ။
။ ႔
၏။
႔ ၏
၏။
။ ၏
႔ ၏။
႔ ။
" .....
႔ ၊
႔ ၊ ႔ ႔
။”
၏ ႔ ၏။
" ႔ ..”
။ ၍ ႔
၏။
။ ၍
၍
၏။ ႔
၏။
႔ ၏။ ႔
၏
။ ၏
႔ ။
၏။
၏။
" ...
။ ႔
၊”
။ ႔
၏။
။
" ႔
... ႔ ”
။ ၂
၏ ႔
၏။
၏။ ၏
။
၏။
" .......”
၏။
၏ " ”
။
႔ ၏။ ႔
(၁ ၈၂) { ၇၃ - (၂)}
႔ ။
၏။
႔၏ ။
၏ ႔
၏။ ၏
၏ ။
၏။
၏။
၏
႔ ႔
၏။ ။
၏။
။ ႔ ႔
၏။
႔ ႔
... "
" ႔ ႔ ..။
"
" ..
။ ႔
႔ "
႔ ၍ ၏။
" ႔
"
၏။
၏။
" …"
" ။
"
၏။
၏။ ၏ ႔
၏။
" ႔
"
၏။ ႔
၍ ႔
၏။
၏။
။ ႔
၏ ၏။
၏ ႔
" ..."
၏။
၏။ ၍
၏
႔ ၏
" ႔ ။
။
... ႔ ႔
..."
၏။ ႔ ႔၏
၏ ၏။
၏ ႔ ။
။ ၏
၏။
။
၏။
၏ ၊
၏။
၏ ။
၏။
၏ ။
႔ ႔
၏။
၏။
(၅ ႔ ၏။
၏။
႔ ၏။
(၇
၏ ၏
၏။
၏။
။ ႔
။
၏။ ႔
၏။
႔ ။
၏။
။
၏။
၏။
၏။
႔ ။ (၁ )
၏။
၏။
၏။
။
႔ ၏
"
…"
၏။ ႔
၏
။ ႔ ႔
" ..
႔ ႔
…"
၏။
၏။
..
႔ ..။
"
၏ ။ ႔
၏။
၏။
"
..။
...."
"
..."
။ ႔
၏။
၏။
။
" ႔ ... ႔ ။
။ ႔
"
"
၏။ ႔
" ႔
"
၏။ ႔ ႔
႔ ၏။
၏။
(၁ ၈၃) { ၇၃ - (၃)}
၏။ ၏
။ ၍
၏။ ႔
၏
႔ ။
"
။ ႔ ႔
။ ''
'' ''
၏။
။
" .....။
။ ''
၏ ၏။
၍ ။ ၏ ၌
၈ ၂
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။ ၌
၏။
" ႔
၏ ႔
။ ''
၏။
႔ ၏
႔၏ ။ ႔
၏။
"
႔ ။
႔ ။
႔ ။
႔ ။
႔ ။ ''
၏။
၏။
" ။
႔ ။ ႔
။ ''
" ။ ''
၏။
႔ ။ ''
႔ ၏။
"
႔ ။
႔ ။ ''
၏။
။ ႔
၏။
၏။ ႔ ႔
႔ ။
၏။ ႔
။ ႔
၏။
႔ ။
၏။
၏ ၏။ ႔
၏။
၏။ ႔ ၏
။ ၏ ၊
၏။
" ..... ''
၏ ။
၏။
႔ ။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ၏။
" ..... ''

၏ ႔
၏။
၏။ ႔
။ ၏
၏။
၏။
။၁ ႔
႔ ၏။
႔ ၏။ ႔
၏။
၏။
။
၏။
" ..
႔ ။
႔ ။ ''
႔ ႔ ၏။
႔
႔ ။
၏။ ႔
။
၏။ ႔ ၏ ႔
။ ႔ ၏ ၁
၏။ ႔
၂ ၏။
၏။
႔ ။
၏။
၁ ႔ ၏။
၏ ။
" ..
''
" ။ ''
၏။
"
။ ၈
…။ ''
၏။
…''
။
"
။ ''
" ....... ၈
။ ႔
။ ''
၏။
"
႔ ။ ''
၏။
" ။ ႔
။ ''
၃ ၏
။ ၈
၏။
" ႔ ႔ ၂
။ ၈
႔ ။ ''
၏။ ႔
၏ ႔
၏။
"
။ ႔ ႔
။ ႔
။ ''
" ။ ''
၏။ ႔
၏ ႔
။ ၏။
" ။
။
........ ....... ..... ''
႔ ၃
။ ႔ ႔
၏။
႔ ။
။ ''
(၁ ၈၄) { ၇၃ - (၄)}
႔ ၏။
။
၏။
၏။
႔ (၁ ) ႔
၏။ ႔
"၆ ”
။
" ၇ ႔ ႔ ၊
၏။
"
၊ ”
၏။
႔ ႔ ။
" .... ”
႔ ။
....”
၏။
႔ ႔
။ ႔
။ ႔
၏။
႔ ႔
႔ ၏။
၏။ ၍
၏။
႔ ။
၏။
၏။
၏။ ၍
႔ ႔
႔ ၏။ ႔
႔ ။ ၌
၏။
" ႔
.....…”
၏။
" …
၊ ႔
....”
႔ ႔
။ ႔
၏။
။
၏။
။ ၇
၏။
၍ ၏
၇
၏။
၏။
" ....
။”
႔ ။
၏။
" .....”
၏။
၏ ႔ ။
၏။ ၏
၏။
႔ ႔ ”
၏။
႔ ။
၏။
႔ ၏။ ႔
၏။
၏ ။
၏။ ႔
၏။
” ၏။
၏။
" ....
…”
၏။
၏။ ႔
႔ ။
၏။ ႔
" ...။
....”
၏။
႔ ။ ၏
၏။
၏။
၏။
႔ ။
"
” ၏။ ၏
။ ႔
၏ ။
၏။
။
၏၊။
၏ ။
၏ ႔
၏။ ႔
၏ ။
၏။
။
" .. ..”
႔ ႔
၏ ။ ႔
႔ ၏။
၏။
၏
႔ ၏။
.......”
႔ ။
႔ ၏။
" ....”
၏ ႔
႔ ။
" ။
႔ ႔ ႔
႔ ၊
႔ ”
။
၏။
၏ ။
“ ႔
၊ ႔
၊ ႔ ..”
႔ ၏။
။ ႔
၏။ ႔
၏ ။
၏။
၏ ။
႔ ၏။
" ”
။ ႔ ၏
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
(၁ ) ႔ ၏။
႔ ၍
" .. .. .. ..
႔ ၊
႔ ႔ ႔ ”
၏။

(၁ ၈၅) { ၇၃ - (၅)}
႔ ၏
၏။
႔၏ ။
႔ ၏။
" .......”
၏။ ႔
။ ၏
၏။
" .... ”
႔ ။ ႔
၏။
...”
၏။
၏ ၏။
၏ ၏
၏ ၏။
၏။
" ....”
၏။ ႔
႔၏ ႔ ။
၏။
။ ႔ ႔ ၏
၏။
႔၏ ။
႔ ၍
၏။
။ ႔
၏။ ႔
႔ ႔ ၏။
၏။
"
" .. .. .. ..
...”
႔ ႔
၏။
" ...”
၍ ႔
" ....”
၏ ၏။
၏ ။
(၁ ) ။
႔ ႔
၏ ႔
႔ ႔
႔ ၏။
။
" ႔ ႔ ...
႔ ႔
" ႔ ၊ ႔
႔ ၊
႔ ”
" ..”
။ ႔
၏။
.... ႔
႔ ”
။ ႔
႔ ၏။
႔ ။
" ႔
၊ ႔
၏။
" ….
႔ ၊
..” ၏
" ၊
၏။
။ ႔
။
၏ ၏။
" ႔
၊ ႔
။”
။ ႔
။
။ ႔
" ႔
။ ႔”
႔ ၏။ ႔
႔ ။
၏ ႔
၏။
" ႔
၏ ။
၏။
႔ ။
" ၊
”
၏။ ႔
။ ႔
၏။ ၏
၏။
႔ " ”
" ...။ ၊
႔ ႔ ႔
။ ႔
၏။
။
" .......”
၏။
၏ ႔ ။
၏။ ႔
၁ ႔
၏။ ႔
႔ ၏။
။ ႔
၏။ ႔
၏ ။
၏။
.....”
၏ ။
၏။ ႔ ၏
" .........”
၏။
၏။
.....”
႔
။ ၏။
႔ ၏။
၁ ၏။
၏။
။ ႔
၏ ႔
၏။ ၏
၏ ၌
၏။
၏။ ႔
။ ၏
႔ ၏။
" .......”
။ ႔
၏။ ႔
။ ၏ ႔
၏။
" ........”
၏။
၏ ။
။ ၍
၏ ၏။
႔ ႔
။
၏။
၏။
"
၊ ႔
႔ ၊
”
၏။
" ႔ ႔
႔ ၊ ႔
႔ ”
၌ ၏
၏။
၏ ။
၏။
၏။
႔ ။
" ....”
၏ ႔
။
(၁ ၈၆) { ၇၃ - (၆)}
" ......... ''
၏
၂ ၏
၏။ ၏
။ ႔
၏ ၌ ၊
၏။
" ......''
၏။ ႔
" .......။ ''
" ။''
၏ ႔ ။
႔ ၏။
။ ႔
၏ ၏။
၏ ။
၏။ ႔
"
။ ''
။ ႔
၏။
၏ ႔
၏ ၏။
႔ ၏
၏။
။
"
။ ''
၏ ၌ ၏။
။ ၏
၏။ ႔
" .....
။ ႔
။ ႔
႔ ။ ''
။
၏။
။ ႔
၏။
" ႔ ႔ ။
။ ''
၂ ၏။
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
။ ၏
႔ ႔
႔ ၏။
႔ ၏
........။
႔ ။
၏။
။ ႔ ၏။
႔၏
။ ႔
၏။ ႔
၏။
"
႔ ။
။ ''
၏။
" ႔ .....''
။ ႔
႔၂
၏။
႔ ။ ''
၏။
႔ ၏။
" ႔
႔
႔ ႔ ႔။
႔ ႔ ။ ''
။ ၏
၏။
။ ၏
၍ ၏။
။
၏။
၏ ၍
၏။
။ ႔
၏။
။ ''
၏။ ႔
။ ႔ ႔
၏။
၏ ။
" … ..........''
႔၏ ၏။
၏ ၏။
၏ ။ ႔
၏။
'' .....။
''
၏။
။ ႔ ၁ ႔
။
၏။
၏။
႔ ႔
။ ႔
၏ ၏
၏။
၏။ ၏
၍ ။
႔၏ ၏။
႔၏ ၏။ ႔ ႔
။ ႔
၏။
၏။
၍ ၏။
" ......
။ ''
။
" ။ ''
၏။
" ။ ''
၏ ။
႔ ၏
" ........''
။
၏။
၏။
႔ ၏။
႔
႔ ၏။
႔ ။
၏။ ႔
႔ ..... ''
။ ၏
၏။
႔ ။
" .......''
၏။
၏
။ ႔
႔ ၏။
၏။
၏။
" ...... .........''
၍ ၏
။ ႔
႔ ၏။ ၏
၁ ႔
၏။
႔ ၏။
။ ''
႔ ၏ ။
႔ ၏။
။
(၁ ၈၇) { ၇၃ - (၇)}
.......”
။ ႔
၏။
၏ ။
" ...... .....”
၏။ ႔ ႔ ႔
။ ႔
၊ ။
၃ ႔၏
၏။ ႔
႔၏ ႔ ။
႔ ၏
႔၏ ၏
၁ ႔
႔၏
႔ ။”
႔ ။
၏ ၏။
" ႔ ႔ ၊
႔ ႔ ။ ႔
႔ ။”
၏။ ႔
၏။
႔ ၏။
" .... ႔ ..”
႔ ႔ ႔ ၏။
႔ ။
" ႔ ႔..... ”
၏။
၏။
၏။
၏ ။
၏ ႔
၏။ ႔
၏။
" .......”
၏။ ၏
။ ႔ " ”
၏။
႔ ။
၏ ႔
။ ႔
႔ ၏။
၏။
႔ ။
႔
၏။ ႔
႔ ႔ ။
၏ ။
၏ ၌ ႔
၏။ ၏
၂ ။
႔၂
၏။
႔ ႔ ၌
၂ ၏
၏။
" .... ....”
၂ ။
၂ ၏ ႔ ႔၏
႔ ။ ႔
႔ ၏။
" ..... ....”
၂ ၏။
႔ ။
၏။
႔၏
၏။
၂ ၏ ၏။
၏။
" ၊ ႔
႔ ၊ ႔ ႔
။ ႔
႔ ။”
႔ ၏ ၏။
။ ႔ ၏
၏။
၃ ။
" ....”
၏။
၏။ "
႔
႔ ၊
။”
၏ ။
၏။
" ၊
၃ ..”
။ ႔
၏။
" ႔ ႔
၊ ႔ ႔
႔ ။ ႔
႔ ၂ ။
႔ ..”
၏။
၏ ။
" ႔ ၊
..”
၏။
။
"
၊ ႔
႔ ။
၏ ႔
႔ ၊ ႔
႔ ႔ ႔
။ ႔ ႔
႔ ။
။”
" ႔ ..... ”
။ ႔
" ႔ ..”
၏။ ႔၃
" ....”
၏။
" ....
။ ႔
။ ႔
႔ ။”
"
။ ႔
႔ ။
။”
၏။
။ ႔
၏။
...”
၏။
။ ႔
၏။
"
၊ ႔ ....”
၏။ ႔ ။
႔ ႔ ။
၏။
"
႔ ၊
႔ ႔
၊ ..”
၏။
၏ ၇
။ ႔
။ ၍ ႔
႔ ၏ ၏။
႔ ႔
၇ ။
(၁ )
၏။
။ ႔
" ႔ .. ။ ႔
။”
႔၏
၏။
" ...
႔ ႔”
၏။
။ ႔
၏။ ႔
(၁ ၈၈) { ၇၃ - (၈)}
" ႔ ။ ႔
။ ႔
။ ။ ''
၏။ ႔
႔ ႔၏
၏။
"
႔ ။
႔ ။
။ ''
႔ ၂
၏။
႔ ။
၂ ႔
၏ ႔
၏။
၍ ။
႔ ႔၏
႔ ၏။ ႔
၏ ၏
။
၏။
။ ႔
႔ ၏
႔ ႔
၏။ ႔ ႔
႔ ။
။ ႔ ၏
႔ ။
႔ ၏ ႔
၏။
၁ ႔ ႔ ၏
႔ ။
၏ ၏။
။ ႔
၏။
၏ ။ ႔
႔ ၏။
၂ ႔ ။
။
၏။
႔ ႔
႔ ႔ ႔
၏။
႔ ႔၃ ၏
၏။ ၍
"
''
။
၏။
။ ႔ ၏
၏။
၏ ၌
၏။ ၏
။
႔ ။ ႔
၏ ။
၏။ ႔ ႔၏
၏။
။ ႔၏
၏။ ႔
။ ႔ ႔
၆ ၏။
႔ ႔၏ ၌
၍ ႔၂ ၆
။ ႔ ၏
၍ ၏။
" ႔ ........''
။
" ႔ ။
႔ ။
႔ ..။ ႔
႔ ႔
။ ''
၏။
႔ ။ ႔
႔
။ ႔
။''
၏။
။ ႔ ၂ ၏
၏။
" ၆ ........''
႔ ၍
၏။ ၍
႔ ႔
" ၊ ..
႔ ႔။
႔ ႔ ႔
႔ ႔
။ ''
" ...... ...... ......

႔၂
။ ႔ ၅
႔ ႔
။ ''
" ႔၂ ႔
႔ ႔ ႔ ။ ႔
႔ ႔
႔ ။
႔ ႔
။ ႔ ႔
....... ....... ...... ''
" ........''
၏။
" ...... ........''

၂ ၏
၏။ ႔
႔ '
၏။
" ႔ ႔ ႔
။ ''
၏။
၏။
။
၏။
႔ ။
၏။
။ ၏
၏။ ၏
" ......
႔ ။ ႔
။ ''
။ ႔
၏။
။ ၏
၏။
" ႔။ ႔ ။
။ ''
႔ ၏။
" ။ ''
၏။
႔ ။
" ႔
႔ ။
႔ ၅ ။
။ ''
၏။ ၏
။ ၏
႔
၏။
၏။၅
။ ႔၏
၏။
" ......
႔ ။ ႔၂
႔ ။ ''
။ ႔၂
၏။ ႔၏
" ......''
႔ ၏။
႔ ။ ႔
၏။
" ...... ႔
႔ ။ ''
(၁ ၈၉) { ၇၃ - (၉)}
႔ ။
႔ ၏။
၏။
၏။ ႔
။ ႔၂
၂ ႔
၏။ ႔
" ၂ ႔
၂ ၊ ..”
“ ႔၄ ”
႔၂ ၏
၏။
" ႔ ....”
႔ ။
႔ ႔
၏။
႔၏
။ ႔ ႔
႔ ။
။
၏။ ႔
၏ ။
႔ ၏။ ႔
.....”
႔ ႔
၂ ၏
။ ႔၏
။ ႔
၏။
...
႔ ႔၂
။ ၏။
႔ ႔၂
။
" ...... ”
၏။ ႔
၏။
၏။
။ ႔
၂ ၏။
။
။ ႔ ႔၏
႔ ၏။
........”
႔ ။
႔၏
၏။ ႔၏ ႔
" ........”
႔၂
၂ ႔ ႔
။ ႔
(၁ ) ႔ ၏။
၏။
႔ ၏
၏။ ႔ ၆
" .....”
။ ၏
၏။
။ ႔ ႔ ႔
၏။
" ႔ ႔
.... ”
၏ ။ ႔
႔ ။
၏
၏။ ။
၏။
၏။
" .....”
၏ ။
၏။
႔ ႔
၏ ၌ ။
႔ ႔ ၌
၏။
"
၊ ႔
႔ ။
..”
႔ ၊ ႔
။ ႔
၏။
၏ ႔၂
။ ၍ ႔
၏။
" ..
႔၂
၊ ႔ ႔ ႔
။ ႔၂
။”
။ ႔
၏။ ႔၂
။ ႔
.... ႔
၊ ႔ ၊
႔ ႔
၊ ႔
။”
႔၂ ။ ႔
႔ ၏။ ႔
႔ ႔ ။
၏ ႔
၏။
႔၂
။
" ....။ ႔
႔ ႔
။”
႔ ႔
၂ ။
႔ ႔
၏။ ႔ ႔
။ ႔၂
႔ ၏။
" ႔ ....”
႔၂
႔ ႔၂
႔၏ ၏။ ႔
႔ ႔၏
႔ ၏။
႔
၏။ ႔
" .. .....”
၏။
။ ႔
၂ ၍
။
" ..
႔ ။
႔။”
....”
႔ ။
၏။ ႔ ။
႔၏ ၌ ႔
၏။
။ ႔ ၏
၏။
"
႔ ။
။”
႔ ၏။ ႔
။
" ႔ ႔
။ ႔
။”
။ ႔
႔ ႔
႔ ႔ ၏ ႔ ။
၁ ႔ ႔
႔၏ ။
၏။
၏။ ႔
႔ ။ ႔ ႔
႔ ႔ ၏။
႔ ၏။
" ႔
။
႔ ႔ ။
။”
" ......”
၏။
"
။
။”
၏ ႔
၏။
.... ”
။
၏။
၏။
႔ ၏။
" ..
႔ ။
႔”
၏။
" ႔
။”
၏။
။ ၏
၍ ႔
။ ႔
။ ႔
၏။
" ႔ ....”

(၁ ၉ ) { ၇၃ - (၁ )}
၏။
၏။ ၏
။
၏။
။ ႔
၏။ ႔
" .......''
၏။
၏
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
၏။ ႔
' ၏။
၏ ၌
၏။
" ...... ...... .....''

။ ၏
၏။
႔ ၏။
႔၏
။ ၍
၏။
၏
၏။
၏။
။ ႔
။
၏ ႔
၏။
" ...... ........ ''
၏။ ႔ ႔
''
" ။ ''
၏။
။
၏။
၏။
၏။
၏။
"
႔ ။
။ ''
။ ႔
၏။
" ၃
႔ ။
။ ႔
။ ''
။ ၏
။ ၏
။
၏။
၏ ႔ ။
"
။ ''
။ ၏ ၂
၏။ ၍
'' ....''
၏ ၂
႔ ၏။
႔ ၏။
" ႔ ႔
။ ။
။ ''
၏ ။
႔ ၏။
၏ ႔
။ ၏
၏။ ႔ ၏
႔ ၏
၏။
၍ ။
၏
၏။
၏။ ၏
။ ႔ ။
၏ ၏။ ၏
၏။
၏။ ႔
၏။ ''
။
၏ ႔ ႔
၏။
၏။
၏။
႔၏
႔ ၏။
႔ ၏
၏။ ႔
၏။
႔၂ ။
။ ၏
၏။
၏။ ႔
႔ ။
၏။ ႔
၏။
၏။ ၃
။
၏။ ႔
၏။
" .... .... ..... ''
၏
။ ႔ ႔
၏ ႔
၏။
" ...... ''
၏ ၏ ႔
၏။
႔ ၏။
။ ႔
၏ ၏။
" .........''
။
၏။ ႔
၏ ၏ ႔
႔ ၏
႔ ၏။
႔ ။
" .....''
၍ ၍
၏။
။ ႔
၏ ၏။
" ...... ........ ....... ....... ''
၏။
၏။
၏။
၏
၏။
။ ႔
။ ၍
၃ ၏
၏။
။
" ။
႔ ။
…..''
၏ ၏
၏
။ ႔ ၏
၏။
၏။ ႔
၏ ။
၏ ၍
၏။
(၁ ၉၁) { ၇၃ - (၁၁)}
႔ ႔ ..
၏။
။ ႔
၏။
။
၏ ႔ ၏။
၏။
(၂) ၊ (၃) ႔
႔ ၏။
" ''
၏။
။ ၏
႔ ။
႔ ။
၏။ ႔
" ''
၏။
။
႔ ႔
၏။
႔ ၏။
''
၏
၏။
၏။
။
႔ ။
႔ ၏။ ႔
႔ ။
၏။ ၍
႔ ။
၏။
။ ႔
၏။ ၍
၍ ၏။
၏။ ႔
၏ ႔ ။
။ ႔
၏ ႔
၏ ႔ ၏။
႔ ။
၏ ႔ ၏။
၏ ၊
။ ၏
၏။
" ႔
''
၏ ႔
။ ၏
၏။
" ႔
… ''
၏ ၏။
။ ႔
႔ ၏။ ႔
။ ႔
၌ ၏
၏။
..
''
။ ၏
။
၏ ၏။
၏။
။ ၏
႔ ၏။
႔ ၏
။
" …''
႔ ႔
၏။
။ ႔
၏။
႔ ၏။ ၍
" .......၊ ''
၏
။ ၏
၏။ ႔
႔ ႔ ၏။
။ ႔
၏။ ၏
။
႔ ႔
" (၅၄ ။
။ ၊
…''
။
၏။ ႔
၏ ၍
႔ ႔ ။
႔ ။
႔ ႔ ''
။ ၏
" ။ ''
၏ ၏။
" ၁ ။
''
" ....... ........ ......
၁ ''
။ ၍
။
၏။
" ၁ ''
၏။
" ။ ႔
၁
႔ ။
႔ ႔ ''
၏။
႔ ။
၏။ ႔
႔ ၏။
႔ ။
၏။
" ........ ........ .......
။ ႔
႔ ''
႔ ႔
၏။
။
" ။ ႔ ႔
''
၏။
" ...... ....... ...... ႔ ႔
။ ႔
။ ''
" ႔
။ ႔ ''
႔ ၏။
။
" ႔ ။
....... ........ ။ ႔
႔ ''
……………..
႔ ႔
..
။
၏။
႔ ႔
။ ႔
၏။
႔ ၌
၏။ ႔
(၂
။ ႔
႔၏
၏။
။ ႔
၏။
(၂
၏။ ႔ ႔
၏ ၌
။ ႔
၏။
႔ ၏။ ႔
႔ ႔
။ ႔
႔ ။
(၃) ၂ ႔
႔ ၏။
။ ႔
႔ ၏။
၏။
..
''

(၁ ၉၂) { ၇၃ - (၁၂)}
႔ ။
၏။
။
၏။ ၏
႔ ။
၏ ၏
။ ၏ ၌
။ ႔
၏။
၏။
။
၍ ။
၏။ ႔
။ ႔
၏။
။
၏။
၏။
႔ ။
၏။
၏ ၌
႔ ႔
၏။
၍ ။
၏။
၍ ။
။ ႔
။
႔ ။ ႔
၏။ ၏
၏ ႔
။
" .....”
၍ ။
႔ ၏။
၍ ။
။ ႔
၏။
၏။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
၏။
႔ ။
႔ ၁ ႔
၌ ၏။
႔ ႔ ။
႔ ၏။
႔ ”
၏။
၏ ႔
၏။
" .....”
႔ ။ ႔
။ ႔
၏။
"
႔ .....”
၏။
။ ၍
။
၏။ ႔
႔ ။
႔ ၏။
" .......”
၏။
၍ ။ ၏
၏။
။ ႔ ၏။
႔ ။
၏ ။
၏။
။ ႔
၂ ႔
၏။
။
၏။
။ ႔ ၏
၏။ ႔ ႔ ၅ ၆ ႔
" ......”
။ ႔
၏။
႔ ၏။
၏ ႔
၏။ ၏
၏။
႔ ႔
၏။
" ....”
၏။
၏။ ႔
။
၏။
၏ ။
၏ ၏။
....”
၏။
။ ႔
.. ”
၏။
။ ၍
။ ႔
" ….”
၏ ၏။
၏။
" … .......”
(၁ ၉၃) { ၇၃ - (၁၃)}
…။
၏။ ႔
၏။ ႔ ၈၊
၉ ႔
၏။ ႔
၏။
။
၏။
႔ ႔
၏။
႔ ၏။ ႔
႔ ။
၍ ႔
၏။
၏။
။ ၏
၏။
႔ ။ ႔
၏။ ႔ ႔
" ႔
။ ''
၏။
႔ ၏။
၏ ၏။
၏။
။ ၏
၏။
၏။ ၏
၏။
႔ ၏။
႔ ၏
" .......''
၌
႔ ။
၏။
......''
၏။ ႔
႔ ။
' ႔
၏။ ၏
႔ ။
၏။ ႔
။ ႔ ႔
႔ ၏
႔ ၏။
႔ ၏။
" ........''
။ ၍
၏
။ ႔
၏။
၏ ႔
။ ၏
၏။ ႔ ႔
။ ႔ ႔
၏။
၏။
၏။ ႔
၏ ႔
၏။
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
" .......''
၏ ၏။
" ..... ''

။ ႔
႔ ႔ ၏။
၏။
႔ ။
၏။ ႔
" ။ ''
။ ၍
။ ၏
၏။
၏။ ႔ ႔
" ။ .......''
႔ ၏။
၏ ႔
၏ ၌
႔ ၂ ႔
။
“ ႔ ။
။ ''
၏။
"
႔ ။
။ ''
၏။
႔ ႔
။
........''
၏။
၏။ ႔
၏
၏။
" ။ ႔
။ ''
.... ။
႔ ။
။
။ ''
႔ ၏
၏။ ႔
"
။ ''
၏။ ႔
၏။
၏။
။ ႔ ႔ ႔
၏။ ႔
႔ ၃
၏။
။ ၍ ႔
။ ႔
႔ ႔
၏။
။ ၏
၏။
........''
႔
(၁ ၉၄) { ၇၃ - (၁၄)}
၏။
႔ ၏
။
၏။
" … ႔ .....။
႔ ..။”
“ ႔ ႔ ။
႔ ၊ ..”
“ ။
႔ ၅
၊ ႔ ႔
၊ ..”
“ ႔ ႔၁ ႔
...”
။ ၃
႔ ႔ ၁
႔ ႔
၏ ႔
၏။
၏ (၁ )
႔ ။ ႔ ႔
၏။
။ ႔ ၊
" …
႔ ႔ ၊
႔ ႔
....”
႔ ။
၏ ၏။
" ....။ ႔
….”
႔ ။ ႔
။”
၏။
။ ႔
။
။ ႔ ႔
၏။
႔ ၏
၏။ ႔
။
၏။
႔ ။
႔ ႔
႔ ၏။
" ....။
" ၊ ႔
”
"
၊ … ႔
႔ ”
႔
႔ ၏။
႔၏ ။
“ ၊ ၊ …”
၏။
႔၂
႔၏ ….
" ...
၏။ ႔
" ႔ ႔ ...။ ႔ ႔
...”
။ ႔၏
၏။ ႔
" ....။ ႔ ႔
႔ ”
႔ ႔
။ ႔
႔၏
။ ႔ ၍
၏။
႔ ၏
႔၏ ။
၏။
၏။ ႔
" ........”
“ ႔ ႔ ။..”
႔ ၏။
။ ႔
၏။ ႔
၍ ။
" ......
႔ ႔
၊..
…”
၏ ၏။
" ၊
႔ ”
၏။
"
႔ ။
”
၏ ။
။ ၍
၏။
၏။
၏။
၏။ ႔ ႔ ႔ ႔
" ..... ႔။ ႔
႔ ႔ ။ ႔
။”
႔ ႔
။ ႔
၏။
" ....
" ... ... ... ..
႔ ႔ ”
၏။ ႔
။ ၏
၏။
႔ ။ ႔
႔ ၏။ ႔
႔ ႔ ။
႔ ၏။
" ......
႔ ။”
။ ႔
၏။
၏ ။ ႔
၏။
..
႔ ႔...။
။”
" ၁
။”
၏ ႔ ။
၏။
" ... ... ... ..
႔ ..”
" ...”
“ .. ။
႔ ”
။ ႔
၏။
" ႔ ႔
႔ ။”
။
၏။
"
" ”
။ ႔
၏ ၌ ႔
၏။
" ....။
”
႔၂
႔ ၏။ ႔
" ႔ ႔
၊ ႔
။”
၏ ၏။
" ... ... ... .. ၊
႔ ႔
၊ ႔
။”
၏။
။ ၏
၏ ၏။
။ ႔
၏ ၁ ႔ ၏။
၏။
.......
”
၏ ။
၏ ၏။
" ... ... ... ..
႔ ၊
႔ ႔ ။”
၏။ ႔
၏။
႔ ။
၏။
" ..... ... ... ... ”
" ႔ ႔ ၊
၊
။ ... ... ... ”
၏ ၏။
၏။
" ...”
(၁ ၉၅) { ၇၃ - (၁၅)}
၏။
။
၏။
" ..... ....... ။
။''
၏။
၏။
၏။
" ႔ ။ ''
" ႔ ၊
။ ''
" ။
.. ။ ''
။
၏။
" ။
႔ ။ ''
" .......
။
။ ႔။
။ ''
"
။ ႔ ..။
႔ ႔
။ ''
။ ႔
၏။ ၍
" ႔........ ။ ႔ ႔
။ ''
။ ၏ ႔
၈ ၏
။
၏။
၏ ႔
၍ ။
၏။ ၍
၏
"
။ ''
၏။
႔ ။
၏။
႔ ။
၏ ။
၏။
" ႔.......။
။ ႔
။ ''
၏ ။
၏။
။ ႔
၏။
" ႔ ။ ''
" ...... ...... .......
။
။ ၏
" .....''
။
၏။
" .......''
။ ၏။
၏ ၁
။ ႔ '
၏။
၏ ။ ႔
၏။
၏။
႔ ။
။ ႔
၏။ ႔
..
''
၏ ၏။ ႔
" ''
။
၏။
႔ ။
၏။
" .........''
၏။
႔ ။ ၏
၏။
" ၂
႔ ။
။ ''
၏။ ႔
" ......''
" .... .. .. …''
႔ ႔
၁ ၏။ ႔၏
၏။ ႔
႔ ။
၏။ ႔
" ... .. ... ... ''
၏။
႔ ။
၁ ၏
႔ ၏။
"
။ ''
။ ၏
၏။
၏ ၈
၏။ ၏
၍ ။
၏။
။
" ....... ''
၏။ ႔
၍ ။
........
။ ႔
။ ''
၏။
၁ ႔
။
၏။
..''
႔ ၏
၏။
" .......။
။ ''
။ ။
" .....
။"
႔ ၏။
" .......
႔ ၃
႔ ။ ''
" ..... ........ ''

" ၃ .....။
။ ''
႔၂ ၏
၏။ ၏
၏။
''
၏ ။
႔၏
၏ ၆
၏။
" ၂
။
။ ''
႔ ။ ႔
။ ''
။
႔ ၏
၏။
၃ ။
၂ ၆
၏။ ၍
"
။ ႔
။ ႔
။ ''
၏။
၏ ။
၏။ ၏
၏။
.. ''
(၁ ၉၆) { ၇၄ - (၁)}
၏ ႔
၏။
၏ ၏။
၏
၏။
၏။ ၏
။ ႔
။
။ ၍
၍ ။
၏။
" ............”
၏။
။ ၊
။
၃ ႔ ။
႔ ။
၏။
။ ..”
၏ ႔ ၏
၇ ၏။
၃
႔၏ ၅
႔ ။ ႔ ၃
၏ ၏
၏။ ၍
၍ ။
။ ႔
၏။
၍ ။
၏။
။ ႔ ၏။
၏။ ႔
။ ႔
။ ၂
၏
။ ႔
၏။
႔ ႔
။
၏ ၏။
" .....
႔ ႔ ။”
၏။
.....
႔ ၊
။”
" ႔
။”
။ ႔ ၌
၏။
၏။
႔ ၏
၏ ။
၏ ၏။
႔၂
၏။
။
၏။
၏။
။
၏ ၏။
၏ ။
၏။
"
႔ ။”
၏။
"
႔ ။
။”
" ”
၏။
၏
႔ ၏။
၏။
" ”
၏။
၏။
၏။
" (၁ ) ”
၍ ။
၏။
" ”
၏။
။ ႔
၏။
႔ ႔ ႔ ။
၏ ႔
" .........”
။ ၏
၏။
၏။ ၏
။ ႔
႔ ႔
႔ ။
႔ ႔
၏။
" ”
(၁ ) ႔
၏။
႔ ၏။ ႔ ။
႔ ၏
၏။
…”
၏ ။
။ ႔ ၏။
၏ ႔ ။
၏ ၂
၏။ ၏
၏။
" .........”
။ ႔ ၏
႔ ႔ ႔
။ ႔ ႔
" ”
၏။
။ ႔
၏။
႔ ၏။
" ”
၏ ။
၏။
၏
၏။
၏။
။ ၏
၏။
" ”
၏
။ ၃
၏ ၂
၏။
၍ ႔
။
" .........”
။ ၏
၏။
။
၏။ ၏ ၍
၏။ ၏
။
၏။
၏။
" .....”
၏။
႔ ၏
႔ ။
" .........”
၏။
(၁ ၉၇) { ၇၄ - (၂)}
" ''
၏။
႔ ။
၏။
႔၏ ႔
။၅
၂ ၈
၏။ ႔ ၏
။ ၁
၏ ၏။
။ ႔
႔၏
႔ ၏။
႔ ႔
။ ႔ ႔
၏။
႔ ။
၏။
၏။ ႔၏
။ ၍
၏။ ႔ ႔
။ ႔ ၏။
။ ၏ ၌
၏။
။
" ႔
႔ ။
။ ''
၏။
။
၏။ ၏
႔ ၌ ၏
၏။
။
" ။
။ ႔
႔ ႔
။ ။ ''
။ ၏
၏ ၏။
။
၏။ ၏
၏။ ႔
႔ ။
။ ၏
၏။ ႔
႔ ၏
႔ ၏။ ၍
" ၂
။ ႔ ။ ''
။ ႔
၏။
"
႔ ႔ ႔ ႔ ။ ''
၏။
။
၌ ။
႔ ၏။
"
။ ႔
။ ''
။ ၏။
။ ၏
၏။
႔ ။ ႔
၏ ၏
၏။ ႔
၏ ။
႔ ၏။ ႔
။ ႔
၏ ႔ ၏။
႔ ။
'
၏။ ႔ ႔
၏။ ႔
႔
၏။ ၏
၏။
" ....''
၏။
၏ ႔
။ ၍ ၏
၏။ ႔
" .......
.. ။ ''
၏။ ၍
" ....''
႔ ၏
၏။ ၏
႔ ၏။
......
႔ ။ ''
၏ ၏
၏။
။ ''
၏ ။
၏။
႔ ။
" ......''
၏ ။
၏ ၏။
၏ ႔၂ ၃
႔ ႔
၏။
" ......
႔ ။
႔ ။
႔ ။ ။
။ ''
။ ၏
၏။
။ ၍
၏ ၏။
။ ၍
၏။
။ ႔
။ ႔ ၏။
႔ ၏
" ......
႔။ ႔ ႔
။ ''
။ ႔
၏။
" ၊ .......
။ ႔၂
႔ ႔ ။ ''
၂ ။ ႔
၏။
" .......
။ ႔၃
။ ''
" ။ ''
႔၏
။ ႔၂
၏။
" ႔၂ ႔
႔ ။ ''
႔ ။
႔ ၏။ ႔၂
၏ ၇
။ ႔
၏။
၏ ႔
၏ ၏။ ႔
႔ ၏ ။
႔ ၏ ၏။
၏။
၃ ။
'' ။
။ ''
၏။
" ၃
႔ ႔
။ ''
႔ ။
၏။
၇ ၂
..
႔ ၊ ။
႔ ၏
၏။ ၏
။ ၂
၏။ ႔
၏။
" ၅ ....”
၅ ...
၏ ..
။ ႔
႔ ႔ ၏
။
(၁ ၉၈) { ၇၄ - (၃)}
႔ ။
၏။
၏။
၏ ။
၏။ ႔
႔ ၅
၍ ။
၏။ ႔ ၁
၅ ၅
၊ ၊
၊ ''
၅ ၏။
႔ ၅ ၃
။ ႔
၏ ၏။
႔ ၏
။
၏။
၏။ ၏
။
၅ ႔
။ ႔ ၏
။ ႔
႔ ၏။
၏ ႔
႔ ၏
၏။ ႔
၊
၏။
။ ႔
။ ႔
။
၍ ။ ႔
၃ ။
၏။
။
၅ ၏။
၌ ။
၏။
" ၅ .....
။ ...... ...... ။
႔ ။ ''
၏။ ႔
။ ႔
။
။ ''
႔ ။
" ။
။ ႔
။ ။ ''
။
"
။ ''
၏။ ႔
၏။ ႔၃
။
။ ႔၂
၏။
႔ ၍
႔၂
၏။ ႔
႔ ႔ ၏
၏။
၏
႔၂ ၏။
႔ ၏။ ႔
၏ ၅
၏။
" ႔။ ...... ။ ''
၏။ ႔
႔ ၏။ ႔
၂ ၏။
၅ ၏ ။
႔၏ ၏။
၏။
" .....''
၏ ။
၏ ၏။
၏။ ၂
႔၏
၏။
" ၅ ......
။ ''
၏ ၏။
၏ ႔
။ ႔ ၁
၏။
....... .......''
၅ ႔၏
၏။ ႔ ႔၏
၏။
" ..... ......''
႔၏
၅ ၏
။ ႔၏
၏။ ႔
၏။
၏။
႔ ႔
၁ ။ ႔၃
႔ ႔ ၏။
႔ ၏ ။
႔ ၏။
႔ ၏
႔ ႔ ၏။
႔ ႔ ႔
။ ႔၏
႔ ႔
၏။
" ......
။ ႔
။''
၏ ။
၏။
။ ႔
၏။
" ။
႔၃
။ ႔။
..... ။ ''
႔ ။
" ။ ''
၏။
႔ ႔ ။
၅ ၏။
႔
၅ ၏။
႔ ၌
၏။
၃ ၊ ၁
''
႔ ။
၏။
''
၏ ။
၏။
၏ ႔ ႔ ႔
။
႔ ႔၃
၏။
႔ ႔
၏။
႔၏ ။ ႔
၅ ၏
႔ ၏။
။ ႔
၏။ ႔
။ ႔
၏။
႔ ၏။
(၁ ၉၉) { ၇၄ - (၄)}
႔ ။ ၏
၏။
၏။
႔ ႔ ႔
၏။ ၍ ႔ ႔ ႔၏
႔ ။
။ ႔
၏။
႔ ႔၏
၏။
႔ ႔၏
၏။
" ......
႔ ..”
၏။ ၏
၏။ ၍
႔ ၇
၏။
႔ ။
႔ ၏။ ၍
၏။
" ႔ ...”
၏။
" ႔ ၊ ႔
..။
။ ႔ ၃
႔ ႔
။”
။ ႔
။ ႔
၏ ၏။
႔၏
။ ႔ ၏။
၏။
႔၏
၏ ၏။
႔ ၏
၂ ၏
။ ႔ ႔၃
၏။
႔၃ ၏
။ ၏
၏။
၏။ ႔
။၅
" ”
။ ၏
၅ ၏
၏။
" ....... ...... ....”
။ ႔ ႔
႔ ၏။
၏ ။
၏ ၏။
၃ ။
၏။ ။
၏။
႔၏
၅ ႔
။ ႔ ၅
႔ ၍
၏။
၏။
႔ ႔၏ ၏။
႔၏ ၅
" ..
။ ႔
။”
၏ ႔
၏။ ႔
၏ ။
၅ ၏
၏။
႔ ။
။”
႔ ။
႔ ၏။
႔၏ ၏
၏။
။ ၏
၏။
။
" ......”
။ ၏
၏။
။ ႔
။
။ ႔
" ........”
၌ ။
၏။
႔ ။
။”
" ........”
႔ ။
၏။
႔ ၏။
၅ ႔
၏။ ႔
။ ႔
၏ ႔
၏။
႔၏
၏ ႔
၏ ၏။
၏ ၌
၏ ၏။
(၁ ) ႔ ႔ ။
၏။
။ ၏
၏။ ၏ ၌
႔
႔ ၏။
.....
၏ ။
။
႔ ၏။
(၂ ) ႔
၏။
႔ ၅
၏။
၏ ။
၏။
(၁ ႔
၏။
။ ႔ ၅
၏ ၌
။
"
႔ ။ ႔
။”
၏။
႔ ။
၏။
၏ ႔ ၅
၏ ႔ ။
" … ...”
၅ ၏ ႔
(၁ ) ႔
၏။
၏ ။
႔ ၏။
" ”
။ ၏
၏။
႔ …”
(၁ ႔
" ” ။
၏။
႔ ႔
၏။ ၏
။ ႔
႔ ၏
႔ ၏။
၏။
" ....
(၁၁ ){ ၇၄ - (၅)}
႔
၅ ႔
။ ႔ ႔
၏။
" .......''
၏။
" ......''
႔ ။ ႔
၏။ ႔ ၂
၍ ။
" .....''
၏။
၏။
။၅
၏ ႔ ၏။ ႔
၂ ၍
။
၏။
၏။
၍ ႔
။ ႔
၍ ။
" ၊ .....
႔ ႔ ......။ ''
႔ ။ ၏
၏ ႔
၏။ ႔
႔ ၏။ ႔
၏ ႔ ၂
။ ႔၏
၏ ႔
၏။
၏။
" ......''
၏ ၌ ႔ ႔
။ ႔
႔ ၏
။ ၏
၁ ႔
။ ႔
။
" ..... ''
၌ ။
၏။
၏။
။ ၏
၏။
" ႔ ႔
႔ ။ ၃
။ ႔။
။ ''
၏ ။
၏။ ၅
၏ ၅
၏။၅
႔ ၏။
၏။ ၏
။ ႔
၏။
" .......''
႔ ၏။
႔ ႔ ၅
၏။
၏။၅
႔
၏။
၏ ႔
၅ ၊
။ ၏
။
႔ ၏။
၏။
၏။
၃ ၏
'' ''
" .... ........ ......”

၏ ၏။
" ......''
႔ ၏
၏။
၏။
" ........ ။
႔ ...... ။ ''
။ ႔ ၏
၏ ၏။
၏။ ၏
႔ ၃
၏။
၏။ ၃
၏ ။
။
၏။
၏ '' ၏။
၏။
၏။
႔
၍ ။ ႔
၌ ။
၏ ၏။
" ......''
။ ၏၃
၏။
'' ......''
႔ ႔ ။
'' '' ၏။
၏။ ၏
႔
။ ႔ ၏
၏။
႔၏ ႔
။ ႔
႔ ၏။
၏။
႔ ႔
၏။
႔၏
၏။ ၏
။ ၏
႔ ၏။
။
၏။
" ......''
၏။
" .....''
၏။
။ ႔ ၏
၍ ၏။
" .......''
၏ ၏။
႔ ႔ ၌
၊ ။
။ ''
၏။
။ ႔ ႔
… ႔ …
႔၏
႔ ၏
။ ၏
႔ ၌
႔ ၏။
။ ၏
၏။
" ႔
..။ ''
၏။

(၁၁ ၁) { ၇၄ - (၆)}
။ ၏
၏။
၏။ ႔
႔ ႔
၏။
၏ ၍
။ ၏
၏။ ၍
။
၏ ။
။
" ႔ ႔
။”
။ ႔
၏။ ၏
၏ ။
" ႔
။ ႔
။”
၏။
၏ ၏။
၏ ႔
၏။
" ...........”
။ ၏
၏။
႔ ။ ႔
႔ ၏။
။
၏။
႔ ၏။
။ ၏ ႔
၏။ ၏
။
" .....”
၏ ။
"
။
။”
၏ ။
၍ ၏
၏။ ႔
၏။
၏။ ႔ ၌
၏။
... ... ... ...”
။
၏။
"
။”
၏။
၏။ ၃
၏ ။
႔ ၏။
" ၂ ႔ ႔ ႔
။”
။
။ ႔ ၏
၏။
။
"
႔ ။
႔ ႔ ။”
။ ႔
၏။
" ။
။”
၏။
။ ၍
၅ ။
" ....။ ႔
႔ ႔ ၏။
၏။ ႔ ႔
၏ ၌ ။
၏။ (၁ ႔
။
(၁ ၏ ႔
၏။
၏။ ၏
။ ႔
၏။
" .....”
(၁ ၌
။
၏။ ႔
၏။
။
၏ ႔
၏။
"
။ ၂
႔ ။”
႔၏
၏။
။
" ... ... .. ။ ႔
႔ ။”
" ..
႔ ႔ ။
။”
၍ ။
႔ ၏။
" ႔ ။
။”
" .....
႔ ။”
၏
၏။
၏ ။
၏။
။ ႔
၏။
႔ ။ ႔
႔ ႔
။ ၏
၏။
" ......”
႔ ။
၏ ႔ ၏။
" ... ... ... ....။ ။
။”
၏။
" ႔ ။
။”
၏။ ႔
၏။
၏ ႔
" ........”
" ... ... ... ..
”
။ ႔
၏။
" ။ ႔
႔ ။”
၏ ၏။
။
" ...။
။”
၏။
၏။
႔ ၏
၏။ ႔
၏။ ႔
။ ႔ ၏
၏။
႔ ႔
၏။
၏ ။
႔ ၃
၏။ ႔
..
။”
။ ႔
။ ႔ ၏
၏ ။
၏။ ၏
။ ၏
၏ ႔
႔ ႔ ၏။
၏ ၌
၏။
႔ ႔ ။
" ႔ ႔ ႔ …”
(၁၁ ၂) { ၇၄ - (၇)}
။ ၂
၏။ ၏
၏။ ႔ ႔
" .....
၏။
၏ ၌
၏။
၏။ ၏
။ ႔
႔
၏။
" ... ”
၏။
၏။ ႔
။ ႔
၏။ ၏
" …”
" ႔။ ၁
။”
၏
၍ ။
႔ ၍ ႔
၏။
" .....
၏။
၌
၏ ။ ၍
၏။
" .....”
၏။
" ႔ ႔ ၊
၂ ။
႔ ။”
။
၏ ၏။
။ ၃
"
႔ ၊ ၂
..။ ႔
႔ ။”
႔ ၍ ။
" ....။
၊ ႔
။”
။
႔ ၏။
၏။
"
။”
" .....
။ ။”
၏ ႔
။ ႔
၏။ ႔၉ ၏ ႔
၇ ၏။
၍ ။
။ ႔
၏။
႔ ႔
။ ႔
၏။
႔ ၌
႔၉ ႔
။ ႔ ႔
၏။ ႔
“ ….”
၏။ ႔
။ ႔
႔ ။
၏။
႔ ၏ ႔
။
၏။
" .. .. ..”
" ” ။
႔ ႔ ၏။
႔ ၏။ ႔
၏ ။
႔ ႔၏
၏။
႔၏ ႔
၏။
၏။ ၏
။
"
႔ ။ ႔
။”
။ ႔
၏ ။
၏။
။ ၏ ၌
႔ ၏။
။ ႔ ၏
၏။
၏ ၏။
။ ၏
၏။ ႔
၏ ၏။
႔ ၏။
" ........”
။ ႔
၏။ ႔၂
႔၂ ၃
႔ ၏။ ၏
။ ႔
၏ ၏။
။
၏။ " ”
။ ၏
၃ ၏။
႔ ႔ ႔ ။
" ႔
႔ ။
။”
၏
႔ ။
႔ ။
၏ ။ ႔
႔ ႔ ၏။
၏။
။ ႔
႔ ႔ ႔
။ ႔
။”
၏။
" ။
။”
႔ ။
၏။ ႔
၏။
" .......”
၏။
" ..။ ႔ ႔”
႔ ႔၏
႔၏
။ ၏
၏။ ႔ ႔
။ ၍
႔ ႔
႔ ။
။ ႔၂
႔ ၏။
" ......”
႔၂
႔ ။
႔ ႔
႔ ႔ ၏။
႔ ၏။
႔၂
၏။ ၏
႔ ၏။
" ႔.......”
။ ႔
၏။
႔ ။
" ႔
...... ”
၏။
။
၏။ ၏
(၁၁ ၃) { ၇၄ - (၈)}
။
၏။
႔၃
႔၏ ၌ ၏။
႔ ႔
။
႔၃ ႔
၏။
၏။
၏။ ၏
။ ႔
႔ ၏
၏။
႔ ၏
။ ႔
၏ ၌
၏။
၂ ၏။
၏။
"
။ .......။
။ ''
။ ႔
၏။ ၌
။ ၏
၏။ ၏
၏ ''
။ ႔
၏။ ႔ ႔
။ ''
" ။ ''
။
၏။
၏။
၏။ ၏ ၌
၍ ။
" ...... ........ ..
႔ ။ ''
၍ ။
၏။
၍ ။
၏။
။ ႔
၍ ။
၂ ၍
။ ၏
.......
႔ ။ ႔
႔ ႔ ။ ''
။ ၏။
။ ၏
။ ႔
။
၏။ ႔
။ ။
၏။
" ။ ''
။ ၏
႔ ၏။ ၏
။
႔၃
။ ႔
၏။
" ႔ ။
။ ႔ ႔ ႔
႔ ။..”
၏ ၏။
၍ ႔
၏ ။
"
။ ႔
။ ႔
႔ ။ ''
၏ ။
၏ ၏။
......
႔ ။ ႔ ႔
။ ''
႔ ၏။
၏။
" ႔ ႔
။ ၃
႔ ။ ''
၏။
" ႔ ႔
။ ''
႔ ၏ ။
၏။
" ႔ .......။ ''
၏ ။
၏။
၏။
။ ႔ '' '' ၏။
႔၏ ၌
။
၏ ၏။
။ ႔
၏ ႔
၏။ ႔
။
၏။ ၏
၍ ။
" ႔ ။ ''
၏။
" ႔
။
။ ''
႔ ၏
။ ႔ ႔
၏။
" ၂
။ ႔
။ ''
၏ ႔ ၏
၏။
...... ။ ''
၏။
၍ ။ ႔
၏။ ႔
၏။
၍ ။
"
......။ ''
၏။ ႔
" ။
႔ ။ ''
၏။ ႔
႔ ။
" .......''
၏။ ႔ ၍
႔ ။
႔၏
၏။ ႔၂
႔၏
႔၏
၏။
" … ...... ....''
႔ ။
႔ ၏။
" .......''
၏။ ၂
။ ႔
႔ ႔
၏။
။ ႔၏
" ........''
႔ ၏။
" .......''
႔၏
။ ႔
၏။ ႔ ၁
႔ ။ ႔ ၂ ၁
။ ၏
၏။
၏။ ။
႔
၏။
႔ ။
၏ ၏။
၏။
။
၏ ၏။
၍ ၏။ ႔
၏ ၍ ။
၏။
႔ ၏ ၌
၌ ႔
။
၂ ၏။
၂ ၏
၏။
႔ ။
" ႔
။ ''

(၁၁ ၄) { ၇၄ - (၉)}
႔ ၏။ ႔ ႔
႔ ။
။ ၏
၏။
။ ၍
၏ ၌
။
" ''
႔ ။
၏။
(၂ ၏။
၏။ ႔
။ ႔
႔ ၏။ ႔
႔ ၍ ။
၏
႔ ၏။
၏ ႔
၍ ။
။ ၏
႔ ။ ၏
႔ ၏။ ၏
႔ ၏။
၏။
႔ ။
႔ ၏။
၏။
။
၏ ႔
၏ ႔
႔ ၏။
…''
၏ ။
႔ ၏။
။ ၏
႔ ႔
။ ။
၏။ ႔ ၏ ၌
႔ ႔
႔ ၏
၏။
၏ ၊
၏
။ ႔
၌ ႔
၏ ၏။
၏။
၏။ ႔
။ ႔
။ ၏
၏။
၂
၏။ ႔
႔ ၏။
႔ ။ ႔ ႔၏
၏။
႔ ၏
" ႔
''
။
"
''
။ ''
၏။ ႔
။
" ။ ႔
႔ ။
..။ ႔
(၁ )
။”
“ ႔ ႔
။ ႔ ႔
''
" ...... ....... ...... ''

႔ ။
၏။
။ ၏
။ ႔
(၂) ႔
၏။
။ ႔ ၏
၏။
၏ ႔ ၏။
႔ ။
၏။
၍ ၏။
၌ ။
၏။ ၏
။ ၏
႔ ႔
၏။
။ ၏
၏ ႔
။ ၏
၏။ ႔
။
၏။ ႔
႔ ။ ႔
၏။
၏။
..
႔ ''
၏။
"
႔ ''
၏။
႔ ၏
၏။
… ''
၏ ၏
။ ၏
၏။ ႔
။
" ႔
(၁ ..''
၏။ ႔
၏ ႔ ႔ ။
႔ …''
(၁၁ ၅) { ၇၄ - (၁ )}
။ ႔
။ ႔
၏။ ႔
၏ ႔
။ ႔ ၏။ ၍
" ....”
႔၏ ။
၏။ ။
" .....။ ႔
။
၏။ ႔ ႔
၏ ။
၏။ ႔ ႔
႔ ။
၏။
။
..”
၏ ၏
၏။ ႔
႔၂ ၏
႔ ၏။
" ။
႔ ။
။”
၏။
၏။
၂ ၏ ။
႔၏
၏။ ႔
..
႔ ။”
။
႔ ။
" ႔ ။”
။ ၏
၏။ ။
၏။
" ႔၂ ။ ႔
႔ ႔ ။
။ ႔
။”
႔၂ ။
႔၏
၏။ ႔
႔ ႔ ။
၏။ ႔ ႔
႔ ။
႔ ၍
။ ၂
႔ ။
" ... ... ... ...
..။
။”
၏ ။
၏။
..
႔ ႔ ႔ ။ ..”
“ ႔
။ ႔
။”
။ ႔
၏။
႔၃ ”
၏ ၌
။
႔၏ ၏။
။ ၍
၏။
"
။”
။ ၏
၏။
၏။
၍ ၌
၏။
" ႔.... ”
၏ ။
၂ ၏။
၂ ၏။
႔ ။
" ႔....။ ႔၂
။”
၏။
" ... ... ... ..
။ ႔
။”
႔ ၏
။ ၏ ၏။
" ....
။ ၏
၏။
၏။
၏။
။ ႔
၏။
" ။
႔ ။”
၏။
၏ ။
႔ ။
၏ ၏
။
၏။
႔ ႔
။ ႔ ႔
၏။
" ..
႔၂
။ ။”
၏။
႔၏ ၏။ ႔
။ ႔
။ ႔
၂ ၏။
။
" ႔ ...”
၏။
။ ႔
၏။
" ..
....”
႔ ။
၏ ႔
႔ ႔ ၏။
႔ ။
၏ ၌ ၂
၏။ ၍ ႔
႔ ႔
၏ ႔ ႔ ။ ႔
၏။ ႔
႔ ႔
႔ ။
။”
႔ ႔ ။
၏။ ႔၏ ႔
၏။
႔၏ ။ ႔
" ” ႔၂
၏။ ႔ ၍
႔ ႔ ႔
႔ ။ ႔
႔၏
႔ ။
႔ ႔၂ ။
၏။
၏။
။ ၍
။
႔ ၌
၏။
၏။
၏။
၏
၏ ။
" ....”
၏။
(၁၁ ၆) { ၇၄ - (၁၁)}
႔ ၏
႔ ၌
၏။
။ ၏
႔ ၏။
႔ ၏
႔ ၏။
၏။
႔ ။
႔ ၏
။ ႔
၏။
၁ ။
႔ ႔
၏ ႔
၏။
၁ ၂
။ ၇
။ ''
၏။ ႔
၍ ။ ႔
၏။
။ ႔
။
။ ႔ ၏
" .......။''
။ ႔ ႔
။ ၁ ႔ ႔၏
၏။
႔ ႔
၏။
......''
၏။
" ........ ........ ''
။ ႔
။
၏။
႔၏
႔၏ ။
႔ ႔
၏။
" ........။ ''

႔ ၍ ႔ ။
၏။
'' ''
၏။ ႔ ႔ ႔
႔ ၏
၏။ ႔ ႔
။
" … ...... ''
႔ ၏
။ ႔ ၍
၏။
႔၏
႔ ႔
႔၏ ႔
၏။
၏
။ ၊
၏။
႔ ၏။ ႔
႔၏
။ ႔
။
" ..... ။ ''
႔၏
၏။
။ ႔ ၏
၏။
႔
။ ႔ ႔
၏။ ၏
၍ ႔
၏။
။ ၍
။
႔ ။
၏။ ႔
" ....... ႔
။ ''
၏
၏။ ႔ ႔ ၏
.....
႔။
႔ ။
႔ ႔ ၁
႔ ။ ''
။
၏ ၏။
။ ႔
၏။
" ။ ''
၏။
႔ ၏
၏။
႔ ။
၏။
။
၏။
။ ႔
၏။
။
" ၏ ။
။ ''
၏။
႔ ၏
။၂ ၁
၏။
။
"
။ ႔၂
။ ႔
။ ''
၏ ႔
၏။
၏
၏။ ၏
၏။
႔ ။
။ ႔ ။ ''
၏။ ၏
၏
၏။ ႔၏
႔၂
၏။ ႔၂
၏။
" .......''
႔၂
၏။ ႔
႔ ႔
၏။
" ........ ........ ....

။ ''
၏၄ ။ ''
။ ..”
၏။
“ ။
....''
၏ ၌
။ ၏
၏။
" ...... ။ ''

(၁၁ ၇) { ၇၄ - (၁၂)}
၏ ႔ ၏။
႔ ။ ႔
႔ ၏
၏။
၏ ႔ ။
႔ ။
၏။ ႔ ႔
႔ ၌
႔ ။ ႔
။ ႔
႔၏ ႔
႔ ။
႔ ႔
" ႔
”
၏ ။
၏။
၏။
။ ၏ ႔ ၍
။
။ ၏
၏။
၏။
။ ႔
၏။
" .. .. .. ..”
။ ၏။
၏။
။
။ ႔ ၏
၏။
။ ၏
၏။
..
။ ႔
၏။
။
၏။
႔ ၏။ ႔
။ ၏
၏ ၏။
၏။ ၍
႔
႔၏
" ........”
၂ ။ ႔
၏။
႔ ႔ ။
႔ (၁ ) ႔
၏။
၏။
႔ ႔
၏။
။”
၏။ ႔ ႔
။ ႔
႔ ၏
။
" .......”
၂ ႔ ။ ႔၂
႔ ၌
၏။
" ... ... ... ... ။
။”
၏။
။ ၏ ၂
၏ ၌ ၏။
။ ၏
၏။
၏။
" ႔ ။ ႔
။”
။ ၏ ႔
၏။
" …။ ”
၏ ၏။
"
႔ ႔ ။”
။ ၏
၏။
႔ ၏။ ႔
။
" ..
....”
။ ႔
၏။ ၏
။ ႔
၏။
......
႔ …”
“ ႔ ႔၏ ။
။…”
၏။
႔ ။
" …”
၏။ ၍ ႔
၂ ႔
။ ႔
၏။
" ..
။ ႔
။”
၏။
၏။
။ ႔
၏ ႔
။
၏။
႔၏
၏။
….”
။ ၏
။ ၏
၏။
၏ ႔ ႔
။ ႔
၏။
" ..
။”
၍ ။
၏။
....
။”
႔ ႔
၏။
။
႔ ။
႔ ။
႔ ႔
႔ ။
႔၏
၍ ။
၏ ။
၏။
၏ ။ ႔
၏။
၍ ။
" ႔
။ ႔
။”
။ ႔
၏။
" ..
႔ ။..”
။ ၏။
" ႔ ႔
။”
၏ ၏။
၍ ႔ ၏။
၏။ ႔
႔ ႔
၏။ ၏
။ ႔
၏။ ႔
၂ ႔
။ ႔ ၏
၏။
" ႔ ႔ ။…”
။ ၏
၏။
။ ႔
႔ ၏။ ႔
႔ ႔
၍ ။
(၁၁ ၈) { ၇၄ - (၁၃)}
၏ ႔
႔ ။ ၏
႔ ၏။
။
၏။
" ႔
႔ ။
''
" ...... ....... .....
႔ ။ ''
႔ ၏
၏။
" ႔
။ ''
၏ ၂
။ ၂
၏။
" ႔၂ ။ ''
" ........ ....... .. ႔ ။
႔ ။ ''
၏။
။ .......
.. ။ ''
" ႔ ။
႔ ႔
။ ႔
။ ''
" ။
႔ ။ ''
၏ ၏
၏။
" ........ ႔ ။ ''
၏ ၏
၏။
၏။ ႔၂
၏ ။
၏။
" ႔ ႔ ႔ ။
။ ''
၂
႔ ၏။
႔၂
၏ ။
၏ ၏။
၏ ၍
၏။
" .......''
၏ ။
၏။
႔ ။
႔ ႔ ၏။
၏
၍ ႔
႔၏
၃ ၊
၄ ႔
၏။
။
႔ ။
" ။
။ ႔ ႔
႔ ။ ''
။ ၏။
။
႔ ။
" ႔ ။ ''
။ ႔
႔ ။
၏။
၏ ။
၏။
။ ႔ ၂
၏။
၏။
႔ ။ ႔
၏။
။ ၏
'' ၏။
၏။
။ ႔ ၏
၏။
" ...... ''
။ ႔ ၏
၏။
႔ ႔
၏။
၏ ။
႔ ႔ ၏။
......
႔ ႔ ။ ''
။
၏။ ႔
။ ႔
၏ ၏။
။ ႔
၏။
၏ ႔
" .....။
။ ''
႔ ၏။
၏။
" ႔
။ ''
....... ။
၂ ။ ႔
။
။ ......... ..
။ ''
" .......''
၏ ၏။
" ...... ........ ........
။ ''
႔၂ ၏
၏။
၏။ ႔ ၏
။ ႔
၏ ႔
႔ ႔၂
၍ ၏
၏။ ႔
၍ ။
။ ႔
၏။
႔၏
။ ၏
၏။ ႔
႔ ။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ။
။
၏ ႔
၏။
၏ ၌
၏ ၏။
။ ၏
၏။
႔ ။
၏။
၏။
။
၏။
႔ ႔
၏။
" ....... ..''

" ....... ႔ ။ ''
၏။
....... ။ ''
။ ႔ ႔
၏။ ၂ ၏
။
႔၂
၏ ။
(၁၁ ၉) { ၇၄ - (၁၄)}
႔၏
႔ ။
႔ ၏။
၏။
၂ ။
၏။ ၏
႔ ။
႔ ႔ ၏
၏။
႔ ။
။
" ႔ ''
႔၏
။ ႔ ၏
႔ ၏
၏။
"
။
႔ ႔ ႔
''
။ ႔
၏။
။ ႔ ႔
႔ ''
႔၏ ။
၏။
၏။ ႔
႔
႔ ။
။ ႔
႔ ''
႔ ႔
၏။ ႔
၏ ႔ ။
႔ ႔
။ ႔ ႔
၏။ ႔
႔ ၏။
႔ ႔ ၏ ၌
။ ႔
၏ ၏။
႔ ။
႔ ၏
၏။
" ''
၏။ ႔
" ႔ ။
''
" ....... ....... .......
၊ ႔
''
၏ ၏
၏။
"
''
" ..
႔ ႔
''
" ...... ....... ........
႔ ''
။ ႔
၏။
။ ႔ ၊
၏ ။
႔ ။
၏။
။ ႔
၏။
႔ ႔
။
၏ ။
၏ ႔ ၏
႔ ၏။ ႔
႔ ႔ ။
၏။ ၏
(၃) ၏
၏။ ၍
..
႔ ''
႔ ႔
" ႔
''
။ ၏
၏။
..
''
။ ၏။
႔ ၏
၏။
၊ ''
၏။
" ႔ ။
''
" ...... ........ ...... ။
႔ ႔
႔ ။
''
၏။
" ႔ .. ''
" ႔
။ ႔
႔ ႔
''
။
" ႔ ။ ႔
႔ ႔
။ ႔
။ ႔
''
" ။
(၁ ) ။
''
႔၏
၏။ ႔ ႔ ၌
။
၏။
၏။
..
။ ႔ ။
႔ ''
၏
႔ ၏
၏။
၏။ ၍ ႔ ႔
႔ ႔ ၏။
။ ၏
၏။
၏ ၍
၍ ။ ၏
၏။
၏။
၏။
၏။
"
''
၏။ ။
.. ႔။
။
''
၏။
၏။ ႔
၏။ ..
႔ ၏
၏ ။
၏။
" ႔
''
။ ၏
၏။ ၏
" ၊ ၊
႔ ။
''

(၁၁၁ ) { ၇၄ - (၁၅)}
။ ႔
၏။ ႔
။
၏။
႔ ႔
၏။
႔ ၏ ၌
။ ႔ ၏
၏။
႔ ။
။ ၏ ၂
၏။
၏ ႔ ၏။
၏ ။
႔ ၃
၏ ၏။ ၍
၏ ႔
႔ ႔ ၏
၏။ ႔
႔ ၂ ၃ ႔
၏။ ၏
၏။
" ။
။”
။ ႔
၏။
႔ ။
႔ ၏
၏။
။ ၍ ႔
႔ ႔
၍ ၏
၊ ၊
႔ ။
၏ ၏
႔ ။
႔၏
။ ၏
၏။
႔ ၏
႔ ႔
႔ ၏။ ႔
႔၏ ႔
။ ႔
၍ ႔ ႔ ႔
၍ ႔ ႔
၏။
။
၍ ႔
၏။
“ ႔ ။
။ ..”
၏။ ၁
၊ ၊ ..
၏။
။ ၍
႔
၏။ ႔
" ႔
႔ ႔ ။
။ ႔ ။”
။ ၏
၏။
။ ၏။
" ..
႔ ။…”
၏။
။”
။ ၏
၏။
။
၏ ၏။
၏။
။ ႔
။
၏။
၏ ။
..
။…”
႔ ။
၏။ ၏
။ ႔ ၏
၏။
၏။
။ ႔
" ၃ ။
႔ ။”
႔။”
။ ၏
၏။ ႔
။ ႔
၏။ ႔
။
၏။
၏။ ႔
၂ ၏
၍ ။ ၍ ၏
၏။
၏။
႔ ..
႔ ။”
" ႔ ။”
၏။ ႔ ။
"
။”
။
၏။ ႔
" ၏
႔ ။
။ ႔
႔ ႔
႔ ။”
၏။
"
။”
" ။
။”
၏။ ႔ ၏။
"
။”
။
႔ ႔ ႔
႔ ။
႔ ။..”

(၁၁၁၁) { ၇၅ - (၁)}
၏ ၏
၍ ။
႔ ၏။
" ”
႔ ၏
႔ ၏ ၏
။ ႔
။
"
႔ ”
၏။ ၏ ႔
။ ၍
၏။
၏။
" ႔
။”
႔ ။
။”
၏ ၏
" ႔
႔ ။”
။
။..”
" .. .. ..
(၁
။
႔ ၄ ။
။ ၏
၏ ၄ ၏။
“ ႔
။..”
"
႔ ႔ ႔
။
။”
" .....”
။
။”
"
႔ ။
။”
၏။
" ... ... ... ႔
။”
" ......”
။ ႔ ၏
၏။ ၏ ႔
။
႔....
..... ”
။ ႔
၏ ႔
။ ႔
၏။
"
႔ ...”
“ ႔ ။
႔ ။ ႔
။”
၏။
႔ ။”
....”
“ ႔
႔ ။ ..”
၍ ။
႔ ၍
။ ၏
၏။
" ။
႔ ။
။”
၏ ။
၏။
" ႔
႔ ႔
။”
၏ ၏
၍ ။ ၏။
" ။
။”
။”
၏။
႔ ႔။
႔ ။
႔ ။
႔ ႔
။”
" ႔
႔ ....”
" ႔
၊ ၊ ၊
၃ ၊ ၄ ၊ ႔
႔ ။
။ ႔
။ ႔ ႔
။”
။
" ႔
႔ ။
။”
၏။
..
႔ ။
႔။”
၍ ၏။ ႔
"
႔ ။”
။ ၏။
႔ ။
႔ ။”
၏။
" ႔။
။ ။
႔ ။”
။
႔ ။
။ ႔
႔ ၏။
၏။
။
၏။
။ ၏
၏။ ႔
၏ ႔
႔ ။
၏ ။
႔ ၌ ၏
။
၏။
၏ ၍
၏ ၍ ၏။
၏ ၏
။ ႔
၏ ၍ ။
၏။ ႔
႔ ၏
၏။
႔၏
။
(၁၁၁၂) { ၇၅ - (၂)}
၏ ။
၏ ႔
႔ ၏။ ႔ ၏ ႔
၏ ။
႔ ၏ ။
၏။ ႔
၏။
။ ၏ ၂
၏။
႔၂
၏။
" ........ .. .......
႔ ။
''
၏ ႔
။ ၏
႔ ၏။ ၏
႔ ၍
႔၂ ၏
။ ႔ ၏
၏။
။ ႔
၏။
႔ ၏။ ႔
" … ႔ ။ ..... ''
။ ၏
။ ႔
၏ ၏။
။ ႔
၏။
" .....
႔ ။ ''
၏။
" ႔
။ ......''
.. .. ႔ ..... ။ ''
၏ ။
၏ ၏။
႔ ၏ ။
။
၌ ၏
၏။ ႔
၏ ။
......
႔ ။
႔ ႔
။ ''
၏ ၂
၏။
၏။
၏ ၏
။
၏ ။
" ။
…။ ''
၌ ႔
၏။ ႔၏
။ ႔
၏ ႔ ၏။
၏။ ႔၂
။ ႔
၍ ႔
၏။ ႔
႔ ၍ ။
၏။
၍ ၏
၏။
႔၂
႔၏ ၏
။
၏။
႔၂ ႔
။ ႔
၏။ ႔
႔ ၏။ ႔
" .......''
႔၏
၏။ ႔၂
၏ ။
" .......''
၏။
႔၏ ။
၍ ႔
၏။
႔၂
၏ ၏
။ ႔ ၏
" ........
႔၂ ။ ''
႔ ၏။
" ......
႔ ႔ ။
''
" ႔၂
။ ''
႔၂ ၏။ ႔ ႔၂
၏ ႔
၏။
"
။ ။ ''
၏။
" ႔၂ ႔ ။
။ ......။ ႔
။ ''
" ....... ႔ ႔
။ ''
၏။
၂ ၏
။ ႔
၏ ၏။ ႔
။ ႔
႔၏
၏။
၏။
။ ႔
၏။
၍ ။ ၍
၂
၏။
၏။
၏ ၃ ၏။
။
။ ႔ ၅
၏။
။ ႔
၏။
။
၏။
၏ ၍ ။
" ႔ ။
။ ''
၏ ။
၏။
၏
႔ ၃
၏။ ႔
႔ ။
၏
၏။
" ...... ......
။ ''
။ ႔
၏။
၏ ၏
၏။
၂ ၊ ၃
႔ ၏
၏။
၏။
(၁၁၁၃) { ၇၅ - (၃)}
၏
႔ ႔ ။ ႔
၏။ ၏
႔ ႔ ၏။
၏ ႔
႔ ၍ ။
၏။ ႔
၏ ၌
၏။ ႔
႔၏ ၏။
။
၏။ ႔
၏ ။
" ႔ ......”
၏။
။ ႔
႔ ၏။
၏ ၏။
႔ ။
။ ႔ ႔
၏ ႔
၏။ ၏
႔ ။
၏။
႔ ၃
၃ ႔
၏။
႔ ႔
။
႔ ႔ ၏။ ႔
၏။ ႔
။
။ ႔
႔၏ ၌
၏။
၏။ ႔
႔ ၏
။
၏။
၏ ၏။
၏။
၏။
၏ ႔ ။
၏။ ႔
၍ ။
၏ ၏။
႔ ။ ၍
၏ ။
၏။
" ........”
႔ ၏
၏။
၏ ။
၏ ႔ ၏။
၏။
" ၃ ။
။ ၏
၏။
႔ ၍ ။
၏။ ၏
။
" ၏
။ ႔
၏။
႔ ။
၏။
။ ႔
၌
႔ ၊ ႔
၏ ႔ ။
၏ ၏။
။
႔ ႔
၏ ။
။
၁ ၏
၏။
႔ ၁
၏။
။ ၂
၏။
။
" ၄
႔ ။ ႔
၏။
။
၏။
။ ႔ ႔ ၏။
၏။
၏။
" ... ...”

၏။
၍ ။ ႔
။ ႔ ၌
၏။ ႔
၏။ ၏
၏။
(၅ ) ႔
၁ ။
၏။
႔၏
႔ ႔ ႔ ၏။ ၄
႔ ႔
။
" ..
။”
႔ ။
၏။
႔၏ ။
....
၏ ၏။
၏။
" ......
႔ ႔
။
။”
(၁၁၁၄) { ၇၅ - (၄)}
႔
၏။
၏။
၏ ႔
၏ ၏။
။
၏။
၏။
၏ ၏။
၏ ႔ ၏။
၏ ႔ ၏။
၏။
႔
" ....... ......''
။ ႔
႔ ၏။
၏။ ႔
။
၏ ၏။
၏ ။ ႔
၏ ၊
၏ ၊
၏။ ၏
" .. ........''
၍ ၏။
၏ ၍
" …. .........''
၏ ႔
၏ ။
။ ။
၏ ၏။
။ ၍
။
႔ ၏။
………..
႔ ။
၏။
။ ႔
႔၂ ၏
၏။
'' ။
႔ ၏။ ၌
၂
၏။
" .......
႔ ႔
။ ''
။ ႔
၏။
။ ၏။
" ။ ''
" ......။ ''
၏။
။ ၏
။
။ ႔ ၏
။ ၏
၏။
" ။
႔ ႔
။ ''
" ၍ ။ ''
၏။
။
၏။ ႔
၏။ ႔
႔ ။
၏။
" ........''
၏။
" .......။
။ ''
" .....။ ႔ ။ ''
" ႔ ။
၄ ႔
။ ''
၏။ ႔
။
" ႔ ႔ ။
။ ''
" ႔ ။ ''
၏။
။
။ ''
" ........ ......... ''
။ ႔ ႔
၏ ၏။ ႔ ႔
။
။ ''
။ ႔ ၂
၍ ၏။
။ ၏
" ႔ ။ ''
" .....
။
႔ ႔ ။ ''
။ ႔
။ ၏။
" ႔၂
။ ။ ၅
႔ ။ ''
။ ၏
။
၏။
" ။
႔ ။
။ ''
၂ ။
၏ ၏။
" .....
႔ ။ ႔
႔ ။ ႔
။ ''
။
၏။
။ ႔
၏။
။ ၏။ ႔
" ၂ ။ ''
၏။ ႔
၏။ ၏
။ ။
။ ...... ...... ''
႔ ။ ''
၏ ၌
႔၏
" ....''
႔၂
၏။
၏။
" ...... ....... ......
။ ။
။ ''
။ ၏
၏။
၏ ႔ ႔
။ ႔
၏။ ႔
။ ၏
႔ ၏။
။
" ........။ ''
(၁၁၁၅) { ၇၅ - (၅)}
႔ ႔
" ၄ ....”
၏။
၏ ။
၏။
႔ ။
၏။
႔ ၏
။ ႔ ႔ ၁
၏။ ႔
႔ ။
႔ ။ ၍
႔ ၍ ။
႔၂
၌
၏။ ႔
၏ ။
။ ႔
၏။
" ... ... ... ...

႔ ။
။”
" ႔ ။
႔ ႔
။”
။
၏။
"
၄ ။
။ ..
႔ ။”
႔ ၁
။
႔ ၏ ၊
။ ႔
"
။”
၏။
။ ႔
၏။ ႔
႔ ႔
၏ ။
၏။
။
၏။ ၏
႔၂
၏။
။ ႔
၂ ႔
" .....”
၏။ ႔
၏၊ ႔
႔ ၌ ၏
၍ ။
၏။
႔ ၏
။ ႔
႔ ။ ႔
၏ ၏။
" ......
။ ႔
႔ ။”
၂ ။
၏။
" …
.....”
။ ၏
၏။
။ ႔
၏။ ၍
၏။
၏ ႔
။ ႔
၏။
" ႔ ။
။
႔ ။
႔ ။”
၏။
႔ ၏။
" ႔ ......”
၏ ၏။
႔ ။
၏ ၏။
" .....”
၏ ။
၏။
႔ ။ ၏
၏။
" ....။ ႔
။”
၏။
"
။”
၏ ။
၏။ ႔
" ႔...... ”
၏ ။
႔ ၏။ ႔
။ ၏
၏။
၏။
။
၏။
" ..
....”
၏။ ႔
။
" ။
။”
၏။ ႔
" ။
။”
၏။ ႔
။
" …”
၏။
႔ ႔
႔ ၏။
၏။ ႔ ႔
႔၏
။ ႔
၂ ၏
။ ႔ ၏။
႔ ၍
၏ ၍
၏။ ႔
၏။ ႔ ႔
။ ႔
။ ႔
၏။
။ ၍
။ ၍
" …
႔ ....”
၏ ။
႔ ႔ ၏။
" ....”
၂ ႔ ။ ႔
႔၂ ၏။ ႔
႔ ၏။
႔ “ ”
၏။
" ႔ .....”
၂ ။
႔၏ ၏။
" ......
႔ ။
႔ ။”
႔ ။
႔ ၏။ ႔
။
"
႔ ။
႔ ႔ ႔ ႔
။ ႔
.. ႔ ။”
။
(၁၁၁၆) { ၇၅ - (၆)}
..
႔
။ ႔
။ ႔၂
၏။
႔ ၏။
၏ ။
" ......
႔ ။
။ ''
၏။ ႔
၏။
၏။
။
႔ ၏
၍ ၏။
" .......
႔ ။
။ ''
၏ ၏
၏။
...... ။ ''
၏ ၏
။
၏ ။
" ။
႔ ႔
။ ''
၏ ။
႔ ၏။
။
" ႔ ။
။ ''
၏။ ႔
၏။
" ႔ ။ ''
။ ၏။
...... ႔
႔ ။ ''
။ ႔ ၏
။
႔ ႔
၏။ ၏
" ႔
။ ႔
႔ ။ ''
႔ ။
႔ ၏။
" ႔
။ ''
။
၏။
။ ၏ ၏
၏။
"
။
။ ႔
။ ''
၏ ၊
၏။
" ..
။
၅ ႔ ။ ''
႔ ။
၏ ၏။
" ..
႔ ႔
။ ....
။ ''
။ ႔
႔ ၏။
" .......''
" ႔
။ ''
။
။ ၏
၏။
......
။ ''
။
၏။ ႔
႔ ။
၏။ ႔
၍ ။
။ ၏
၏။ ႔ ၂
။
" .......
။ ႔
႔ ႔ ။ ''
" ။
။ ''
၄
။ ႔
၏။ ။
။ ႔
၏။
" .....
႔ ။ ''
၏ ႔
၏။ ႔ ႔ ၌
။ ႔
" ႔။
႔ ႔
။ ''
၏။ ႔
။
။ ႔
၏။
" ႔
။ ''
၏။
၌ ၏။ ႔
" .......''
။ ၏
၏။
။ ႔
၏။
။ ၌
၏။
" .......''
႔ ။ ႔
၏။
။
႔ ႔၂
၏။ ၏
.......
။ ''
။ ႔
၌ ၏။
၏ ႔ ။
႔ ၏
၏။
" ။ ''
" ........ ........ ''

႔ ၌ ၏
၏။ ၏
၏။
၏ ၏။
႔ ၏။
၏ ။ ႔
၏။
႔ ။
၏။
၏။
" ။ ''
၏။
၏။
၏ ႔ ။
၂ ၌
၏။
၏။
…''
၏ ၃
၏။
၏ ၏ ၏။ ႔
။ ႔
၏ ၏။
၏ ။
" ''
၏ ၏
။ ၏
႔ ။
"
။ ''
။ ႔
၏ ၏။
။
၍ ၏။ ႔
။ ၏ ၏
၏။
" ........''
၏။ ၏
။ ႔
႔ ၏။ ႔
၏။
"
။
။ ''
။ ၏
၏။
" ။ ''
(၁၁၁၇) { ၇၅ - (၇)}
။ ႔
႔ ၏။ ၏
႔ ႔
။ ၏
႔ ။
။ ႔
။ ႔
႔ ။
'' ။
(၁ ႔
႔ ''
႔ ။ ႔၏
၏။ ၏ ႔
႔ ။
''
႔ ။
႔
။ ႔
''
။ ၏
၏။ ၏
။ ႔
၌ ၍
''
''
။ ၏
၏။
။
႔ ။
။ ႔၏ ႔
၍ ႔
႔ ၏
၏။
၏ ၏
။ ၏
၏။ ၏
၏။
'' .........''
၏ ၏။
၏ ႔
၏။ ႔
႔ ။
၏ ၏
၏။
'' …''
၏။ ႔
'' …''
၏။ ႔ ၏
။ ႔
၏ ၏။
''
႔ ႔ ''
။ ၏
၏
။ ၏
၏။
'' ''
၏။
''
။ ႔
၏။
'' .. ''
'' ႔ ႔ ''
။ ႔
၏။
'' ''
၏ ႔ ။
၏။
၏။
၏။
။ ၏
၏။
၏ (၇) ႔
''
၏။
၏ (၅)
(၄)
(၃)
၁ ႔
၏။
(၆)
။ ႔
(၃)
။
'' ။
႔ ''
၏ ၏
၏။ ၏
၏။
႔ ။
'' … ''
၏။
႔ ၏ ။
၏။
႔ ၏
။ ၏
။ ႔
၏။
႔ ။
႔ ႔
၏။
'' …''
၏။ ၏ ။
႔ ၌
၏။ ႔
႔ ၏။
႔ ၏
၍ ။ ၏
၏။
။ ႔
၏။
။
၏။ ႔
၏ ။
'' …''
႔ ၏။
၏ ႔
၏။ ၏
။ ၏
႔ ၏
႔ ။
'' …''
၌ ။
႔ ၏။
၏ ၏
။ ႔
၏။
'' …''
၏ ၏
၏။
။ ၏
၏။ ၏
၏
၏ ၏။
၏ ။
႔ ၏။
႔ ၏
၍ ။
'' …''
။
၌ ၏။
႔ ။
၏။
'' ......... ......... .........''

'' ….''
၏ ၏။
၏ ။
…''
႔ ႔ ၏။ ႔
၏။ ၏
။
၏။ ႔
၏ ႔
။ ႔
၏။
၏ ၏။
၏ ႔ ။
'' ..
''
၏ ။
႔၏ ၏
၏ ႔ ၏။
႔ ၏။ ႔
၏။
႔ ။
။ ႔
၏။
(၁၁၁၈) { ၇၅ - (၈)}
႔ ၏
႔ ၏ ၌
။
၏ ၏။
႔ ၏
၏။
႔ ႔ ။
.......”
။ ၏
႔ ၏။
၊ ။
" ....... ”
၏။ ႔
႔၏ ။ ၍
႔
႔ ၏။
" ႔ ။”
၏။
၍
၏။
႔ ။
၏ ႔
႔ (၁ ၏။
႔ ။
႔ ႔
။ ႔ ႔ ၄
႔ ။
႔ ၏ ႔ ။
႔ ႔ ၏
။ ႔
႔၏ ႔
" ... ... ..
၂ ၃ ။
။”
။
၏။
႔ ၏။
။ ၏
၏။
" ။”
႔၏ ႔ ၏ ။
၍ ၍
။ ႔
၏။
။ ၌
။
" ႔ ။
႔ ။”
၏။
" ႔ ။”
။ ႔ ၏။
႔ ၄ ၏
။
၏။ ၏
" ... ... ... .. ။
႔။
။”
။ ႔ ႔၏
႔ ၌ ၄
၏။
႔ ။
၏။ ႔ ႔၏
၄ ၏ ႔
၏။
…”
႔ ႔ ။ ႔
႔ ၏။
၏။
" ..
႔ ။
။
႔ ။
။”
၍ ၏။
၏။
" ႔။ ႔ ႔
။”
၏။ ၏
" ......
႔ ႔ ႔ ”
" ... ... ... ..
”
၏ ။ ၂
႔ ၏။
႔ ႔ ။
၏။ ႔ ႔ ၏။
႔ ႔
" .......
႔ ။
။”
၏။
႔ ။
" ႔ ႔
၇ ။
။”
" ”
" ... ... ... ...
႔ ။”
။
။ ..”
။ ။
႔ ။ ႔
႔ ။
..”
။ ႔
႔ ။ ..”
။ ႔ ႔
။”
" ႔ ...။
။”
၏။
" ... ... ... .....။
။”
။
႔ ၃ ။
။”
၊ ႔ ...”
။
" ... .... ... ..
၂ ၃
႔ ၄
။”
၏။
"၄ .. ...”
။ ႔
၏။
၃ ။
႔ ၏
(၁ ၏။
႔ ၏။ ႔
၍
႔ ၏
။ ႔
။ ႔ ၏
႔၏
႔၏ ၏။
၏
။ ႔
႔၏
၏။
" ၄ ႔
႔ ။”
။
႔ ၏။ ႔
၏။
႔ ၏
။ ႔
၏ ႔
၏။
၏။
" …
႔ ။
႔ ။”
၏ ႔
။ ႔
႔ ၏။
(၁၁၁၉) { ၇၅ - (၉)}
။
႔ ၏
" .......
႔ ။
။ ႔
႔ ႔ ။ ''
၂ ။
၅ ။ ၅
။
..”
“ ၅
။ ႔
႔ ႔
။
။ ''
" ၅
။ ''
" ။''
။
။ ''
"
႔ ။
႔ ႔ ႔
။ ႔
။
႔ ။ ၅
။ ''
၏ ။
" ၅
။ ႔
႔ ႔
။ ႔
႔ ။ ''
" ႔ ၂ ။ ႔
၅ ။
။ ႔
။ ႔
႔ ။''
" ။ ''
၏။
" ႔
။ ႔
၇ ။''
။ ၏
။
" ၇........ ။ ''
"
။ ''
"
။ ၃
႔ ။ ''
" ၃ ။ ''
" ၄ ႔
။ ႔
။ ႔
၃ ႔
။ ''
။
႔၏
၏။ ႔
။ ႔
၅ ၏
၏။
။ ၏ ၏
႔၏ ႔
။ ႔
၏။
" ။
႔ ႔ ။ ''
" .......''
။
" ။
။ ''
" ။ ''
႔ ၏။
" ႔
႔ ႔ ။ ''
၏။
" ။
။ ''
" ႔။
။ ''
။
" ။
႔ ။
႔ ။ ''
၏။
"
။ ''
၏။
"
။ ႔
႔ ။
႔ ။ ''
၏။
။ ႔
၏။ ႔ ၏
႔၏
႔ ။
၏။
" .......
။ ''
၏။
၏ ။
၏။
၌ ၏
၏။
။
" ။
႔ ။ ''
၏။
" ....... ႔
႔ ႔။
႔ ႔
႔ ။ ''
" ......
......''
။
၏။
" ႔ ။
။ ''
၏။
။ ၏
။
" ။ ''
၏။
" ။
႔ ။
။ ''
၏ ၍
။ ၏
၏။
။ ၍
၏။
႔ ႔ ႔ ၌
႔ ။
၏။ ၏
။
" .......
။''
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
" ၂ ။
႔ ၂
။ ႔
''
"၂ ......။ ...... ။ ''
၏။ ၍
႔ ႔
" .....၂ ။ ''
၏။
။ ႔
၏။
၏။
၏ ။
၏ ၏။
။
(၁၁၂ ) { ၇၅ - (၁ )}
။ (၂)
၏ ႔
၏။ ၏ ႔
၏။ ႔
။ ႔
၏။
၍ ။
၏။ ၍
၍ ။
၍ ႔
၏။
႔၏
။ ႔ ႔
၏။ ႔
၏ ႔ ၏
႔ ။
၏။
၏။ ႔ ၊
႔ ။
႔ ႔
၏ ၏
။ ႔
႔ ႔ ၏ ႔
၏။
႔
႔ ။ ႔
၏။ ႔
။ ႔ ၍
၏။
။
႔ ၂
၏။
႔ ။
၏။ ၍
(၁ ) ႔
၏။
။ ႔
၏။ ႔
၏။
။
႔ ၏။
႔ ၍
၏ ၏။
၏။
။
၏။
႔ ၏။ ႔
၏။
၏ ။
၌
။ ႔ ႔ ၏။
၏ ႔
႔ ႔
၏။
၏ ႔
။ ၌
၏။
၏ ။
။ (၇) ၏
။ ႔
၏။
၌
။ ႔
၏။ ႔
႔ ႔ ၏။
၏။
။ ႔
႔ ၏။
၌ (၆) ။
(၂ )
႔ ၏။
။
႔ ၏။
႔ ။
။ (၇)
႔ (၇)
႔ ။
႔ ႔
၏ ႔ ႔
။
၏ ႔ ႔
(၅ ႔ ၏။
(၇ ႔ ။
႔ (၂ ) ႔
၏။ ၏
။
၏။
။ ႔
၏။ ၏
။ ၏
႔ ၏။
။
၏။ ႔
'' ႔ (၇)
။ ႔ (၇)
(၇ ႔
''
၍ ၌
(၁ ႔
(၇)
။ ႔
(၇)
႔ (၁
၏။
'' (၇) …''
။ ၏
၏။ (၇)
၏ ၏။
၏။
႔ ႔
၏။
႔ ၏။
။ ႔
၏။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
။ ၏ ႔
၏။
၏ ႔ ႔
။ ႔
၏။ (၇)
၏။
(၇)
။ ၏
(၇)
႔ ၏။
႔ ၏
၏ ႔ ၏။
။
၏ ၏
'' ''
၏။
၍ ။
႔ ၏
၏။ ႔
(၁၁၂၁) { ၇၅ - (၁၁)}
႔ ။ ႔
၏။
" …”
႔ ။ ၏။
" ..... ”
…”
႔ ။
။ ႔
“ ႔
။ ..”
....
၅ ။”
...”
၏။
။ ႔ ၏
။
၅ ၌ ။
။ ႔
႔ ႔ ။
၏ ၏။
႔၏ ႔ ၏။
" ႔ ႔ ....”
" ႔
။ ႔
႔ ။
႔ ႔ ။
။”
၏။
။ ႔
႔၏
" ....”
" ။
။”
၏။
႔ ။
၏။
" ႔....
။”
႔ ။
၏ ႔ ႔
၏။
႔၂ ႔
။ ႔
(၁ ) ႔ ၏။
႔၏
။ ႔ ႔
႔ ႔ ႔
၏။
႔၏ ၂
၏။ ၂
၏ ။
႔၏ ႔
႔၂ ႔
၏။ ႔
။ ႔
၂ ။
၏။
။ ၏
၏။ ႔ ၌
႔ ႔
႔ ၏။ ႔
၂ ။
႔ ၏။ ႔ ၏ ႔
။ ႔ ၏
႔ ႔
၏။
၏ ၏
၏။
" ၇ ”
။ ၃
၏။
" ......
။ ။”
။ ႔ ႔
၏။
" ... ... ... ..
႔ ႔ ။ ႔
။
။”
၏။
" .....
႔ ႔
။”
..
႔။ ႔
႔ ။
။”
၏။ ၏
၏။
" ..
႔ ႔
။ ႔
။”
" .....
။ ႔
။”
။
" ႔ ။
႔ ႔
႔ ။”
။ ၏။
" ... ... ... ...
႔ ။ ႔
။”
၏ ။
၏ ၏
၏။ ႔
၏။
၏ ၏
၍ ။
႔ ႔
၏။ ၏
႔
၏။
" .. ... ..
႔ ။
။ ႔
။”
။
" ႔ ႔
၏ ႔ ႔ ။ ႔
႔ ႔ ။”
။ ႔
႔ ၏။ ။
" .....။
။ ႔
႔ ။
႔ ” ”
။ ။”
။ ႔
၏။
႔ ၏။
" ......”
၏ ႔
႔၏
႔ ႔ ၏။
႔ ႔
၏ ႔
၏။
။”
၏။
" ........ ”
၏။
" ..
႔ ။ ႔
႔ ႔ ႔ ။
႔ ။
႔ ႔
႔ ။”
႔ ႔ ။
၏ ႔
။ ႔
႔ ၏။
႔ ႔ .....”
။ ၏။
" ။
႔ ။
။”
၏ ။
၏။
" ႔ ႔ ။
႔ ႔ ။
႔ ။”
၏။
" .. .. .. ….
။ ႔
။”
၊ ႔
၏။ ႔
(၁၁၂၂) { ၇၅ - (၁၂)}
၍ ။ ႔
၏။
၂ ။
" ႔
။ ''
႔ ။
၏။
။ ၏
၏။
။ ႔
၏။
။ ႔ ႔
။
၏။
" ။
။ ''
၏ ၏။
''
" .......
႔ ။
႔ ႔ ။
၇
။ ''
၏။
" ......
႔ ႔
။ ႔
။ ''
၏ ။
၏။
။ ႔ ႔
႔ ။ ''
" ႔ ႔
။ ''
၏ ႔ ႔
။
၏။
၏ ၁ ႔
၏။
.......
။ ႔
။ ႔
။..”
။ ႔
။ ''
၏။ ၏
။ ႔
႔၏
၏။ ႔၏
။ ႔
႔ ။
.......
။ ႔
၂ ။
႔ ။ ''
။ ႔
၏။
" ႔
။ ႔
႔ ။
''
၏။
" ......။
။ ႔
။ ''
.......
။ ''
၏။
၏။
၏ ၍
၏။
"
။ ၁
။ ''
႔ ႔
၏။
၏။
။ ႔ ၏
႔ ၍ ၏။
။ ၂
၏။
၏။
" .......''
၂ ႔
၏။ ႔
၁ ႔၏
၏။
" ...... ...... .. ။ .....
႔ ။
၁ ႔
။ ''
။
........
႔။ ႔
။ ႔
။ ။
''
။ ႔
၏။
" ႔ ။
႔ ။
။ ''
႔ ၏
။ ႔ ၌
။ ၍ ႔
။ ႔ ႔
၏။
၏ ၏။
" ႔
။ ''
။ ႔
၏ ၍ ၏။
။ ၏။
...... .....
။ ''
။ ႔
႔၏ ၏။
" ......
။ ''
၏ ၏။
၌
။ ၍
၏။
၏ ။
။ ၍
၂ ၏။
။ ၏။
" ႔ ။
......''
" ႔ ႔
။ ''
" ႔ ။
။ ႔
။ ။''
........ ။''
၏။
"
႔ ။ ''
။ ၍ ႔
။ ႔ ႔
။
၏။
။ ႔
၏။
" ႔၂
။ ႔
႔ ႔ ။ ''
၏ ၌
။
၏။
၂ ၏။
" .......
႔ ႔။
႔ ။ ''
။
၏။
" ......။
။ ''
။
"
။ ''
" ႔။ ။
႔ ။ ''
။ ၏
၏။
" ႔ ။ ''
၏။
၏။
(၁၁၂၃) { ၇၅ - (၁၃)}
၏။
" .....”
" ..
။”
၏။ ၏
။ ႔
၏။
....”
႔ ။ ႔
႔ ၌
၏။
" ........
႔ ။”
၏။
႔ ၏။
။
" .......
။”
၏။
႔ ။
။
႔ ။”
၏။
႔ ။
႔ ၏။
။ ႔
၏။
။
" ႔ ။
။”
၏။
၏ ၌ ။
၏။
၏။
။
၏။ ၍
႔ ။
။ ႔ ၏
။ ႔
၏။
၏။
၏။
၍ ။
၏။
၏။
" ။
႔ ။
႔ ။”
။ ႔ ၏
၏။
။ ႔ " ”
႔ ၏။
႔ ၏
၏။
။ ႔
။
႔၏
၏။
။ ႔
၏။ ႔
။ ႔၂ ၏
႔၏ ၏။
။ ႔ ႔
၏။
၏။
၏။
။ ႔ ႔
၍ ။ ၏
႔ ။
၏ ႔ ။
။..”
၏။
၏။ ႔
" ... ... ... ..
။ ၂ ။”
။ ႔
၏။
၏ ။
႔ ။
၏။ ႔
၏။
႔ ။
၏။
၍ ၂
၍ ။
႔ ၂ ၏။
႔ ၂ ၃
၏ ။
၏။
၏။
" ၂ ....”
႔ ႔
၏။
႔ ႔ ။
၏။
၂ ၏
။
၏။ ႔
႔ ၂
။ ႔ ၏
၏။
၂
။ ။
" ... ... ... .... ႔
႔ ႔
။”
။
႔ ၂ ႔ ၂
၏။ ၂
၏။ ႔
။ ၄ ၏
႔၏
၏။ ႔ ၏
။ ၏
၏။
..
။ ႔
။”
၏။
႔ ။ ႔
၏။
"
႔ ။”
(၁ ) ၏။ ႔
" ”
။ (၁ )
၁ ၏
၏။ ႔ ႔
၏။ ႔
။
၏ ၏။ ႔
၏။
" ၄ ႔
။…”
(၁၁၂၄) { ၇၅ - (၁၄)}
၏
၏။
၁၁ ။
၏ ၁၁ ၏။
႔ ႔
၏။
။ ၏
၏။ ႔
၌ ။ ႔
႔ ၍
႔ ။
" ၁၁ ''
၍ ၏
၏။ ႔ ႔
။ ၏
၏။ ၏
" ....... ။ ''
၏။
။ ႔
။ ႔ ၁၁
႔ ။
။
" ........ ။ ''
၍ ၏။
၏။
။
၁၁
႔ ၏
၄ ၏။ ႔
႔ ။
၏။
၏ ၄
႔ ႔
၏။
႔ ႔
၁၁ ၉ ၏။
၏ ။
႔ ႔၂
၏။
။
၏ ၏။ ႔
၏ ။ ႔
၂ ၏။
။
၏ ႔ ၏။
႔ ။
႔ ႔ ၏။
။
" .......
။ ''
၏ ၏။
႔ ၏
။ ၏
၏။ ႔
။ ၏
႔ ၏။
" ......
။ ။
။ ''
၏။
။
၏။
။ ၍
" ႔ ။
။ ႔။ ႔
။ ''
႔ ။ ႔
၏။
" ႔
။ ႔
။ ႔ ႔
။ ''
၏။
" ႔
။ ''
။ ႔
၏။
.......
႔ ။ ''
" ။
။ ''
၏။ ၍ ၏
၂ ႔
၏။
" ။
႔ ။
႔
႔.........''
၏။ ႔
႔ ၏။
၏။
႔ ၍ ။
" .......
။ ''
၏။
၏။
"
။ ''
" .......
။ ႔
။ .....။ ႔
။ ''
။ ႔ ၏။
"
႔ ။
႔ ။ ''
၏။ ႔
။ ႔ ၏ ၌
၏။
........
။ ''
" ...... ''
၏။ ။
" ......
။ ''
" ႔ ႔
႔ ၇
႔ ႔ ။ ''
၏ ။
၏။
"
။ ''
၏ ၏။
၍ ၏ ႔
႔၏
၏။
" ......''
၏ ။
႔ ။
" ႔ ။
႔ ။
႔ ။
႔ ႔ ႔
။ ၇
။ ၁၅
၅ ။
၇ ။
၂၂ … ။ ''
႔ ။
၏။
႔ ႔ ႔ ။
၏။
၏ ၏။
“ ၂ ႔ ၇
။ ၂
.......''
၏ ၏။
" ၇
။ ''
။
'' ၂ ၇
''
႔ ၏
။ ''
၏။
" ။
။ ''
"
။ ''
(၁၁၂၅) { ၇၅ - (၁၅)}
။ ၍
၏ ႔
'' ...... ...... .......
(၈) ႔
။
႔ ။
႔ ႔
႔ ''
၏။
။ (၈)
(၇)
(၈ ႔ ၍
႔ ႔ ။
(၇ ႔ ။
႔ (၈
႔ ။
၏။ ႔
႔ ႔
။ ႔ (၈
၏။
(၇
၌ ။
႔ ႔၏
(၈)
၏။
'' ႔၊
''
။ ၏။
''
(၅)
။ ႔
႔ ။ ႔ (၂ )
''
၏။
၍ ။
႔ ၏
(၇)
(၇)
႔ ၏။
'' ႔
။
''
။ ႔
။ (၇
။ ႔
၏။
၏ ၏။ ႔
႔ ၏
။ ၍ (၇)
႔ (၃)
႔ (၁ ) ၍ ႔ ။
၏ ႔
၏ ၏။
႔ ၍
။ ႔
႔ ၏။
႔ ၏
။ ႔
၏။
'' ........
႔ ။ ႔
။ ႔ ႔
''
၏ ႔ ၏။
႔ ႔ ႔
။ ႔
၏။
၏ ႔
႔ ။
၏ ။ ႔
႔ ၏
။ ႔
႔ ။
'' (၂ ''
႔ ႔ ။
၏။ ႔
၏။ ၏
။ ႔ ၌
႔ ။
၏။
။ ၊
႔ ႔ ၍
၏။
၏။
႔၏
၏။
၏။
႔ ။ ႔
႔ ။
႔ ႔ ႔
႔
။ ႔
၏။
။ ႔ ၏ ႔
၏။ ႔
။ ႔ ႔
႔၏ ။
႔ ႔
၏။ ႔
၌ (၅) ၏
၏။
႔ ၏
။ ႔၏
၏။
႔ ႔
႔ ၏။
(၂ ) ႔
႔ ႔
။ ႔
(၂ ) ၏
႔ ၏။ ႔
၏။
။ ႔၏
၏။
႔ ႔
(၇)
၏။
၏ ႔
႔ ၏။ ႔
႔ ။
'' ….''
႔ ႔၏
၏။ ႔
႔ ။
႔ ႔
၏။
၏ ႔
။ ၏
၏။ ၏
၏ ၏။
႔ ၏
႔ ႔ ။
(၁၁၂၆) { ၇၆ - (၁)}
႔ ႔ ။
႔၏
၏။
၏။
၌
၏။
" ..
႔ ႔ .....”
" ... ... ... ...”
႔ ႔
။ ၏။
" ..
။ ။”
၏။
" ။”
၏။
၏။
၍ ။
။ ၏။
" ႔ .....”
၏ ။
။ ။
" ။
။”
" ။”
၏။
"
႔
။”
၏။
" ႔
႔ ႔ ။
။”
၏ ႔
။
၏။ ႔
႔ ။
" ။
။”
" ႔
။ ႔
႔ ၇
။”
" ...”
။ ႔
၏ ၏။
။ ၍
၏။
။
႔ ၏
၏။ ႔
၌ ၅
႔ ၏
၏။
" ၈
႔ ။”
။ ၍
" ၄ ။
၊ ၊
။ ၈
။ ႔
။ ..”
“ ၇
႔ ။ ႔
။
။.”
“ ၈
။”
..
႔ ႔ ။ ။
။ ႔
႔ ။
။..”
။
႔ ။
။”
“ ႔
။”
။ ႔
႔ ႔ ၏
။ ႔ ၏
၏။
႔ ႔
။
"
။”
၏။
" ႔ ၈
႔ ။
..”
။”
" ႔
႔ ။
။”
။
"
။”
" ႔
႔ ။
႔ ။
။
႔ ႔
႔ ။”
" ႔ ။”
။ ၏
၏။
။
၏။ ႔
" ။ ႔....”
၏။
႔ ၊
။ ႔
၇ ႔
၍ ။
"
႔ ။ ႔
႔ ။”
၏။
၏ ႔
၏။
၇၏
" ၇
။ ၇
။ ႔
။”
၏ ၌
၏။
။
။ ႔
႔ ႔
။”
၏။ ႔

(၁၁၂၇) { ၇၆ - (၂)}
၏ ။ ႔
၏။
။ ၍ ၃
၏။
။ ႔
႔ ႔ ။
႔ ႔
၏။
" ၊ ......
႔ ။ ''
" ႔.......
႔
။ ''
၏။
႔၏
။ ႔
႔ ၏
။ ႔ ၏
၂
၏။
" ...... ''
၏ ။
႔ ၏
၏။ ၍
၏ ၌
၏။ ႔
၂ ၏။
။ ႔
၏။
။ ႔
။ ၏
႔ ၏။
႔ ။
႔ ႔၏
၏။
႔ ႔
႔ ။
႔ ႔
။ ႔
၍ ၏။
႔၏ ႔ ။၁ ႔
၏။ ၏
။ ႔
၏။
၏။
႔ ႔
။ ႔
၌ ၏
။
။ ႔
" ....... ႔
႔ ။
႔ ႔
။ …။ ''
၏။
" .....။ ႔
႔ ႔
။ ''
" ႔၃
။ ။ ''
။ ႔
။ ၏။
။ ႔ ႔
၏။
၏။
၏။
႔ ႔ ၏။
႔ ၏
၏။
႔ ။
၏။ ႔ '' ''
"
။ ႔
႔ ။
။ ''
" ႔ ႔
၃ ။
၄ ။ ႔ ၇
၊၈ ။
႔ ႔ ။
''
႔ ။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ။
၏။
၍ ။ ႔
။
။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ။
။
႔ ႔ ၏
၍ ၏။
၏။
။ ႔
႔ ။
႔ ၏
႔ ၏။
၏။
။ ႔
၏။
႔ ၊
။ ၌
၏။ ၍ ႔
၏။
၏။
။
၏။
႔ ၏။
။ ႔
။
၏။
၌ ။ ႔
၏။
၏။
၏။ ႔
"
''
၏။
၏။
" …
........
.........''
႔
(၁၁၂၈) { ၇၆ - (၃)}
။ ႔ ႔
႔ ႔
႔ ၏။
႔ ႔
႔ ။
႔ ၏။
႔ ႔
(၁ ) ႔ ႔
၏။ ႔ ႔၏
၏။
႔ ႔
႔ ႔
၏။ ႔
႔ ႔၏
၏။ ႔
႔ ၍ ။
႔ ႔ ႔
၏။
။ ၏
၏။
(၁ ) ႔ ။ ႔ ႔
၏။
။
၏။
" .....”
။ ၌
၏။
။
၏။
၏ ။
"
၈ ။”
၏ ၏။
၅ ႔
။ ႔
၏။
၏ ၁ ႔ ၏။ ႔
၌ ႔ ၈
" ... ... ... .. ။
႔ ။
။”
" ႔
႔ ။
။
။”
" ... ... ... ..
႔ ႔။
။”
" ႔
။”
၏။
" ႔ .....”
၏။ ႔
။ ႔
၏ ႔ ။
" ၅
။ ႔ ႔
။”
....”
၏။
" ....”
။ ၌
၏။
" ... ... ... ..
႔ ။
႔ ။
႔ ႔ ႔ ႔ ။
။ ႔
။”
၏။
႔ ႔
႔ ၏။
။ ႔
႔ ၏။
႔ ၌ ႔၏
၏။
၏။
" ....
။ ႔
။”
....”
၏။
႔ ။
၏။
႔ ႔၏
၍ ၏။
။ ႔
႔၏ ။ ႔
၏။ ႔
၏။
" .....”
"
။ ။
။”
၏။ ႔
" .....”
၏။
၅ ၊ ၊ ၊
႔ ။
႔၏
၍ ။
၏။
။ ႔ ႔ ၏။
။ ႔
၏။
႔၏ ၏။
" ႔
။”
၏။
" ႔ ႔
႔ ။”
"
။”
" ။
႔ ။ ႔
၃ ။”
၏ ႔
။
"
။ ႔
႔ ။
႔ ။
႔ ၃
႔ ။”
၏။ ၍
႔ ၃
။ ႔ ၏
" ႔........
႔ ႔ ။
႔ ။
။”
။ ၏
။ ႔
၏။ ႔
။ ႔
၏ ႔
၏။ ၊
႔ ။
(၁၁၂၉) { ၇၆ - (၄)}
႔ ၏ ႔
႔ ။
႔ ၏။
႔
။ ႔
၏။
။ ၏
၏။
" .......”
“ ႔ ။
။ ႔
။ ''
႔ ။
၏။
" ..... ....... ။
။ ။
။ ''
……….
႔ ႔ ။
၏။
၏။
"
။ ''
႔ ။
၌ ။ ၍
၌ ။
" ......
။ ''
႔ ႔ ႔
၌ ၏။
၏။
၏ ႔
။ ၏
" ။ ''
႔ ၏။
" ႔
။ ''
။
၏။
၍ ။
"
။ ''
။
" ။
။ ''
" ။
။
''
၏။ ႔
၏။
" ႔
။ ''
၏။
၏ ၏။
၍ ။
၏။ ၍
၏ ။
၏။
၏ ၌
၏။ ၊
၊ ၊ ။
" ....... ။
႔ ။ ''
။ ႔
၏။
" ႔
။ ..”
“ ႔
။ ''
၏။
႔ ၏။
။ ၍
၏။
။ ႔၂
႔ ၏။
" ႔
။ ''
၏။
၏။
။ ႔ ႔၏
၏။
၌ ႔
" ႔
႔ ။ ''
၏ ၍
။
၏။
၏ ႔
။ ႔
၂ ၏။
၏။
။
၏။
၏။ ၂ ႔
။ ၂ ၏
႔ ။ ၏ ၂
၏။
႔ ၃ ႔
၏ ။
၏။
၏ ႔
႔ ၏။
႔ ။
၏။
၏ ႔
။ ၏
၏။
၏။
၏။
၏ ၏
၏။
၏ ၍ ႔
၍ ၏။
၏ ႔
၏။
၏။ ၏
။ ၏
၏။
" .......”
။ ''
၏ ၏။
၏ ႔ ၏။
" .......
။ ''
။ ႔
၂ ၏။ ၏
႔ ။
......
။ ''
(၁၁၃ ) { ၇၆ - (၅)}
၏။
'' ႔ ။
''
၏။
၏ ၏
။ (၈)
၏။
၏။
။
'' ''
။ ႔
႔ ။ ႔
႔ ။
'' ''
။
၏။
၏။ ၏
''
''
။ ႔
၏။
႔ ႔
။ ႔ ၏
''
''
႔ ။ ႔
၏။
၌ ။
''
။ ႔
''
။
'' ႔ ။ ..”
“ ႔ ။
(၈ ''
'' ။
။ ႔ ႔ (၁
''
'' ။
။ ..”
“ ။
။ ႔
႔ ။ ႔
။ ..”
“ ႔ ႔
။'
႔ ။ ..”
“ ႔
။ ႔
။ .......
''
႔ ''
။
.. ....... ႔
။ ႔
(၃
။ ႔ ။
။ …”
“ ႔
''
'' ...... ...... ...... ၊
႔ ႔ ။
။”
“ ႔ ႔
။ ႔
။ ..”
“ ႔ ႔
(၁
''
'' ...... ။ ႔
။ ။ ႔
႔ ။
႔ ႔
။ ႔ ႔
႔ ႔
။ ႔
႔ ။
။ ႔
႔ ''
''
……….
၏။
'' ''
၏။
၏။
၏။
၏ ။
႔ ၏။
႔ ။
'' .. ''
၏ ။
၏။
႔ ။
'' ႔ ''
။
'' ႔။
။ ႔
႔ ႔ ''
။ ၏။
'' ႔ ''
၏။
၏ ။
႔ (၁ ) ႔
၏။
''
႔ ႔ ''
။ ႔
၏ ႔
။ ၏
၏ ၌
။
''
''
၏ ။
'' ။
႔ ။
႔ ။
''
။ ။ ႔
၊ ။
'' ...... ....... ...... ။
''
။ ႔ ႔
၏။ ႔
၏။
။
'' ။
။ ႔ ႔
႔ ''
၏ ႔
၏။
'' ..''
၏ ။
။ ႔
၏။
'' ႔… ''
၏။
႔ ၏ ။
၏ ၏
။ ႔ ၏
႔ ။
႔ ၍
။ ႔
႔ ၏
၏။ ႔
႔ ၏။
၏ ။
၏။
'' ''
(၁၁၃၁) { ၇၆ - (၆)}
၏။
၁၈၊ ၁၉ ။ ၏
၏။
၏ ။ ၏
၏။
။ ႔
၏ ၏။
" .. ....”
၍ ။ ႔
၏။
၏ ။
၏။
၏ ။
။
၏။ ၁၈ ၊ ၁၉
႔ ။
၏။ ႔ ၍
" .....”
။
႔ ၏။
" … ......”
။ ႔
၏။
။
၏။
....”
။ ႔ ၏။
" ႔ ႔ .....”
...”
၏။
"
။ ႔ ႔
။”
၏။
" .....”
၏။
" ႔
႔ ။
၂ ႔
။ ႔
႔ ။ ႔ ႔
႔ ႔ ။
။”
။ ၏
၏။
" ႔ ။ ႔
...”
။ ႔ ၏။
....။ ႔
၏။
႔ ၏။
႔၂
။ ႔
႔၏ ၌ ။
၏။ ႔၂ ၏
။ ႔
၏။
။ ၌ (၁
႔ ။ ႔
႔ ၏။
" ... ... ... ..
႔ ။
။”
။ ၏
။
၏။ ႔၂
၃ ၏။ ၂
။ ႔၃
႔ ။
။ ႔ ၏။
၏ ၂
၏
႔၏
၊ ။
၏။
၏။
"
.....”
၏။
၃ ။ ႔
၏။
႔ ၏။ ႔
။
႔ ႔
။ ႔ ၍
၏။
႔ ႔
" ... ... ... ..
....”
။
၏ ၍ ၏။
" ..”
" ....... ႔
႔ ”
.....
႔ ႔ ။ ႔ ႔
။”
႔ ။
၏။
"
...”
" ....... ”
၏။ ။
" ။ ၅ ႔
။”
" ။
။”
၏ ၏
၏။
။
" .....။ ႔ ႔
။ …
။ ႔
႔ ၅
။”
႔ ။ ႔ ႔
႔ ။”
၏ ၍
၏။
" ႔ ။
.. ႔ ”
၃ ။
႔ ၏။
၏
႔ ႔ ။
႔ ၍
၏။
" ႔ ။”
႔၂ ။
" ၆ ... ”
။ ႔၂
၏။ ၆
၏။
" ႔၂ ။ ႔
႔ ။”
၏။
႔
၏။
" ”
၂ ။
႔ ၏။
" ၆ ”
႔၂ ၏
၏။
႔၏ ။
႔ ၏။
႔၂
" ၆ ”
။
" ...”
။…
၏။ ႔
" ..
႔ ”
။ ႔၏
၏။
႔ ၏။
"
....”
" ၇ ...
။ ႔
။ ..”
" ၇ ”
႔ ။
(၁၁၃၂) { ၇၆ - (၇)}
။ ႔
၏။ ႔
" ...... ..
။ ႔
။”
၏ ၏
၂
။ ႔
၏။
၃ ႔
႔ ။
" ။
။”
၏။
၌ ။ ႔
၏ ႔ ၍ ။
။ ၇
။
" .......”
၏။
“ ။
႔ ႔ ။”
၏ ၍ ။
၍ ႔
။ ႔ ၏ ၌
၏။
" ႔
။ ။
႔ ႔ ။
႔ ။”
" .....”
။ ႔
၌ ၏။
၏။
၏။ ႔
၏
။ ႔ ၏
။ ႔ ၏ ၌
၏။
။ ႔
၏ ၏ ၊
။
" ႔ ။”
႔ ။ ႔
၏။
႔ ၊ ၊ ၊
၏။
" ၆
၊ ၆
။”
" ႔ ။
။”
" ႔ ။”
၅ ႔၏
၏။
။ ၄
၏။ ႔၅
။
႔ ၏။
၏။
" ..
။ ႔
႔ ။”
။
"
။ ႔
။ ၇ ႔
။”
၏ ႔ ၏
။ ၏။
႔ ။
။ ။
႔ ၅
။”
၏။
။
" ....။
.... ”
၏။
။”
၏ ၏
။
၏ ၍
။ ႔ ၏
။ ႔ ၏
၌ ။
၏ ။
၏။
၏။
" ..........”
။ ၏။
" ။ ႔
။”
႔၂ ၏။ ႔
႔ ႔။
။”
။
၏။ ၍
။ ႔ ၏။
။
၏။
၏။
႔ ။
။
၍ ၏။
၏။
" ....”
။ ၄
၏။
၃ ၏
၏။
၏။ ႔
၏ ၆
၏။
၅ ၍
၏ ၏။ ၍
၍ ။
၏။
" ၆ ။
၂ ႔
။”
၏။
၏။ ၏
၏။
၏။ ၏
၆ ၏။
" ၆ ။
။”
၏။
၏ ႔ ။
။ ။
။”
႔ ၏။
၏ ႔၂
၏။
၏ ႔
႔ ၏။
" ....
… ႔ ။”
(၁၁၃၃) { ၇၆ - (၈)}
၏
၏။
႔ ၏။
၏။
။
။ ႔ ၏
၏။
၏ ၏။
" … … …”
၏
။ ၏
၏။
။ ၏။
။ ႔ ႔
၏။
၏။
။
။ ႔
၏ ႔
။ ၏
၏။ ၇
၈ ႔ ။ ႔ ၏
။
" ....... ........... ..။ ။
။ ''
၏။
၏။
" ။
႔ ။ ''
၏ ၏
႔ ။
" .......
။ ႔
႔ ႔ ။ ''
။ ၏။
" ၇
..။ ႔
႔ ႔
။ ႔
။ ''
။ ၏
၏။ ႔
၏။ ၏
" .......
။ ''
။ ၏
။
၏။
႔ ။
၏။
" ႔
။ ''
႔ ။
၏။
၏။
၇ ။ ႔ ၇
၏။
၏
၏။
" ၇ ''
႔ ႔
၏။
၏
။ ၏
၏။
၏။
" ........
။ ''
။ ၏။
" ႔
။ ''
၏။
" ....... ........ ။
႔ ။
''
၏။ ၏
။ ၆
၇၏
။ ႔ ၇
၏။
၏
႔ ၍ ။
႔၏
၏။
" ...... ႔ ။ ၇
။ ႔ ။''
။ ႔ ၏
၏။
" ႔.......''
၏။
........''
။ ႔
၏။
....... ႔ ။ ''
" ႔ ။ ''
။ ၏။
။ ၏ ၏။
.......
႔ ။
။ ''
။ ႔
၏။ ၏
။ ၏
၏။
။ ႔
၏။
" .......''
႔ ။ ႔ ၏
၏။
။
၏။
၏ ။
" .........''
.......''
။ ၏ ႔
၏။ ။
႔ ၏။
၃ ၏။
႔ ၏
၏။
႔ ၏
။ ႔၃
၏။ ႔ ၏
။ ၏။
" .... ။
။ ''
(၁၁၃၄) { ၇၆ - (၉)}
႔၏
၏။
၏
။ ၏။
။ ၏။
'' ..
''
။ ႔ ၏။
႔ ။
၍ ၏။
။
၏ ႔
'' ......''
'' ႔ ႔ ႔ ။
။ ။ .. ႔
''
႔ ၏။ ႔
၏။ ႔
။
..
''
၏။
'' ။ ႔
႔ ႔ ''
'' ....... ....... .......
။ ..
''
။ ၏။
'' ။
႔ (၅)
။ ႔
႔ (၃
႔ ''
'' ။ ။ ႔
။ ႔ ႔
''
။ ၏။
''
႔
။ (၂
(၇)
။ (၃)
။ ႔ ႔
(၃ ႔ ''
'' ..
႔ ။
႔ ''
၏ ။ ၍
႔ ၍ ။
(၅) (၄)
၏။ ႔
၏။
၏ ႔
(၃
။ ႔ ႔
။ ႔ ႔
။ ႔ (၂)
။ ႔
။ ႔
၏။
႔ (၃ ၊
႔ ။
'' ။
''
၏ ၏
။ ၏
။
'' ႔
(၃) ''
၏။
'' ႔ ။
႔ ႔
''
႔ ။ ႔
႔ ၏
၏။
။ ႔
႔ ၍
႔ ၏။
။ ႔
။
'' ။
။ ။
''
၍ (၃)
၌ ႔ ။
။ ႔ ႔ ႔
၏။
႔ ႔
႔ ႔
၏။
၏။
၏ ႔
၏။
။ ႔
၏။
''
။ .........၊
''
။ ၍
၏ ၍
၏ ႔
၏။ ၌ (၇)
႔
။ ၍
(၈ ၏။
၏ ။
႔ ႔
၏။ ႔
၏။
''
''
႔ ႔ ၏။
။ ၍
၏။
႔ ။
႔ ၏ ႔
႔ ႔ ။
။ ႔
၏။
။
၏။ ႔ ၍
၏။
၏ ႔
၊ ၊
။ ႔ ႔
၏။
'' ....... ...... ''
၏။ ႔
႔ ။
'' ႔ ..။
''
။ ႔
႔
၏။
႔ ၍ ။ ႔
၏။
(၁၁၃၅) { ၇၆ - (၁ )}
၏
႔ ။ ၍
႔ ႔
၏။
၏ ၏
။ ႔
႔၏ ၏။
။ ႔
၏။ ၊
။ ႔
၏ ။
…”
၏ ။
၍ ၏။
၏။ ။
၏။
႔ ႔ ႔
" .....”
။ ၏။
" ..... ”
၍ ။
" ။
။”
။ ႔
၏ ႔ ၏။
၇
၏။ ႔
၏။ ႔ ႔
။ ၏
႔ ႔ ။ ႔
၏။ ၏
၏။
႔ ႔
။ ႔
႔ ၏။
၏။ ႔
႔ ။
႔ ။
႔၏ ႔
၏။ ႔
၏။ ႔
၏။
။ ႔
႔ ႔
၏။
" .........
။ ။
။”
၏ ။
" ႔ ၆
။
႔ ၇
႔ ။”
" ႔ ႔ ။
..”
၏။
၏။
႔ ႔ ။
၏။
(၂ ) ႔ ၏။ ႔
။
" ။
႔ ႔
။”
" ႔
႔ ။”
" ။”
"
။ ႔ ..။ ႔
။..”
။ ႔
႔ ႔၏
၏ ၇
၏။
၏။
၍ ၏။
၍ ။ ႔
႔၏ ၍ ၏။ ႔
၏။
၏။
႔ ။
၏။
႔ ။
၇ ။ ၈
။ ႔
၏။ ႔
။ ႔
၏။
၍
႔ ႔
၏။ ႔
႔ ၏။
၏ ။
႔
၏။
။ ၏
႔ ။
႔ ၃ ၏။
႔ ၊
။ ၃
၏။
၂ ။ ႔
၏။
႔ ႔ ။
၏။
။
၏ ၆
၏။
" .......
...”
။ ႔ ၂ ၍
၏။
" ႔ .....”
၏။
" .......
.....”
၏။
၏ ။
"
၇ ႔ ႔ ။”
၏။
" ၇
႔ ။
။”
၏။
" ။
။ ၇
။”
၏။ ႔
။ ႔
၏။
႔ ။
၏။ ႔ ။
၏။
၏။
" ႔ ။
႔ ။ ။
႔ ။ ႔
၇ ႔
႔ ။”
၏။
"
။
။ ႔
႔ ႔ ။”
။ ႔
၏။
..။
။ ႔
။
(၁၁၃၆) { ၇၆ - (၁၁)}
၏။ ႔
။
၏။
။ ႔ ႔
႔ ၏။
၂ ။ ႔၂
၏။
႔ ႔
႔ ။
႔၏
။ ႔ ႔ ႔
၏။
၂ ။ ႔
၏ ၏
။ ၇ ႔
၏။
႔ ၊
႔ ။
႔ ႔
၏။ ႔ ၂ ၏
႔ ၂
" ....... ......... ။
႔ ႔ ။ ''
။ ၂
၏။
" ႔ ။
။ ''
" .......
႔ ။ ''
၏။
" ....... ........ ..။
။ ႔
။ ''
၏ ႔
။ ႔
။
၏။
႔ ။
႔ ႔ ၏။
႔ ၏
႔ ၏။ ႔ ႔
၅ ႔
"
။ ''
။
႔ ႔
၏။
၏။ ႔
၏။
၏။
၁ ။ ႔
႔ ႔
။ ႔
၏။ ႔ ၏
။ ၇
။ ။
႔၏ ႔
။ ႔ ႔
။
" ...... ........ ..
႔ ။
႔ ။ ''
၏။ ။
" ၂ ။
႔ ''
" ၊ ''
၏။
" ။
႔ ႔
။ ႔
။ ''
" ........''
၏ ။
" ......... ..........
။ ''
။ ႔
႔ ၏။
႔ ႔ ။
႔ ၏
႔ ၏
။
၏။
၏။
၊ ၊ ၏။
၏။ ႔
။
၏။
။ ၏
၏။ ၌
႔ ၍ ။
" ........ ....... .......
။ ''
၏ ႔
...... ။
။ ႔
႔ ။ ႔ ႔
႔ ။ ''
။ ႔
႔ ၏။
။
႔ ႔
။ ႔ ႔
၏။
။ ၏
၇ ၏။ ႔
၇ ။
၏။
" ......
႔ ။ ''
၏။ ၏
၏။
။
" ။
။ ။ ''
၏ ၏။
" ႔
၇ ။ ''
၏။
" ၇ ''
႔ ။
" .......
၇ ႔
႔ ႔
။''
" ....... ........ ......

႔ ။
၇ ။
။ ''
။ ႔
၏။ ၇
။ ၇
၏။
၏။
။
၏။
။ ၏
၏။
၏။ ၍
၏။
။
၏။
၏။
။ ႔
၏။
၏။
.......
။ ''
၏ ။
၏။ ႔
၏ ။
၏။
၏ ၌
(၁၁၃၇) { ၇၆ - (၁၂)}
႔ ။
၏ ၏။
၏။
။
႔ ၏။
၏။
႔ ။
။ ႔
၏။ ႔
" ....”
။ ႔
႔ ။
၍ ႔
။
၏။
။ ႔ ။
၏။
႔ ။
႔ ။
။”
" ႔ ၊
။”
" ”
။ ၏။
။ ႔
႔ ႔ ။
။ ..”
၏။ ၏
။ ႔
႔ ။
။ ၍
၏။
" ........
...”
။
၏။ ႔
"
႔။
။ ႔
႔ ။”
၏။
" ။
၊ ႔ ။”
။ ႔ ၏။
႔ ႔ ႔
။ ႔
၏။ ႔
၏။
" ႔
....”
" ၇ ”
၏။
၏။ ႔ ။
" ။ ႔
။
႔ ။
႔ ႔ ႔ ။
။”
႔ ။
၏။
" ..
......။ ၇
႔ ႔
။ ႔
။”
၏။
႔ ႔
႔ ၏
၏။ ႔
႔ ႔
၏
၍ ၏။ ႔
၏။
၏။ ႔
႔ ။
" ....”
၏ ။
၏။
႔ ႔
။ ႔
႔ ႔
၏။ ၍
႔ ။
၌ ၍ ။
" ...... ။
႔ ၏။ ႔
၏။
႔ ။ ႔
၏။
.....”
၏။
" ႔ ...... ”
" .....
။
။ ႔
၏။
" ။
။”
။
" ။ ။
၇ ။
။ ..”
႔ ။
၏။ ၏
၏ ၏။
..
႔ ။ ။
႔ ”
၏ ။
၏။ ၏ ႔
။ ႔
၏။
၏။
။ ႔
၏။
"
႔ ႔ ။
။”
၏။
။ ၏။
။ ၍
။
၏။ ၏
႔ ။
႔ ။
၏။ ႔
၏။ ႔ ၍
၏။ ႔
၏။
။ ႔
၏။
" ........
႔ ”
။ ၏
၏။
(၁၁၃၈) { ၇၆ - (၁၃)}
။ ႔
၏။ ၏
႔ ။ ႔ ႔
႔ ၏။
၏ (၃
။ ႔ (၃
႔ ၏။
(၂ ႔
။ ႔၏ (၈)
၏။
'' ''
။ ႔
႔ ၏
။ ႔ ၏
။ ၏
(၃ ႔
၏။
႔ ႔ ၏
'' ....... ........ ......
၂ ။
႔ ''
။ ၏
၏။
'' ''
႔ ၏။
႔ ႔
၏ ၏။
႔ ၏
၏။ ႔
၏ ႔
၏။
။ ၏
၏ ။
။ ႔
၏။
'' …''
႔ ၏။
၏ ႔
၏။
။ ႔
၏။ ၏
႔ ႔ ။
… ''
၏ (၈)
၏။ ႔
၏ ။ ႔၏
၏ ၏။
႔ ၏ ႔
။ ၏။
(၂) ၏။
'' ''
႔ (၂)
၏။ ႔ ႔ ႔၂
။
႔ ၂
႔ ႔ ႔ ။
႔၏
၏။
႔၏ ႔ ႔
။ ႔
၏။
'' ။ ႔ ''
(၂
၏။
(၂
။ ႔
၏။ ႔
႔၏ ။
႔ ႔
'' (၂ ''
၏။
'' ။
႔ ''
'' ''
။ ၌
႔ ၏
၏။
။ ႔ ၏
၍ ၏။
၂ ။
၏။ ၊
၊ (၂) ၊ (၃) ၊
(၄)
႔ ၏။
႔ ။
။
(၃) ။
၏။
႔ ။ ႔
၏။
႔ ႔၏
။
'' ။ ႔
႔ ''
၏
။ ၏။
၏ ၏။
''
၂ ''
၏ ၏
၏။
။ ႔
၏။
၏ ႔
။ ၏။
'' ။
''
၍ ၏။
''
'' ။
။ ႔၊
''
၏။ ႔
''
႔ ။
''
။ ၏
႔ ၏။
႔ ။
'' ။ ႔ ႔ ။
''
။ ႔
'' ….''
၏။ ႔ ၏
၏။
႔ ၂
႔၏ ။
'' ႔ ႔ (၃) ႔
…''
။ ၏
၏။
။ ႔ ႔
၏ ႔
၏။
႔ ႔ ။
႔ ။
႔၏ ႔
၂ ၏
။ ႔
၏။ ၍ ႔
၏။
၂ ၏
။ ႔
၏။
'' ႔။
။ …''
။ ႔
၏။ ၊
႔ ။
႔ ႔၏ ၏
၏။ ႔
'' ..
႔ ။
''
(၁၁၃၉) { ၇၆ - (၁၄)}
၏။
" ႔ ။ ''
။ ၏။
"
။ ႔ ႔ ႔ ႔
႔ ။ ႔ ႔ ႔
႔ ။ ''
" ႔ ။
႔။ ႔
႔ ။ ''
။ ၏
။ ၍
႔ ႔ ၌ ၂
၏။ ႔ ၊
၏
။
။ ႔
၏။
။ ၏
" .......''
။
" ........
။ ''
။ ႔ ႔
၏။
" ။ ''
" ။
။
႔ ။ ''
၏။
။ ႔
။ ႔ ႔
။ ၍
။
။ ႔
႔ ၏။
" ။
။ ''
၏။
" ႔ ၊
႔ ။
။ ''
၏။
၏။
၏။
။ ႔ ႔
၏။ ၇
႔ ။
၏။
၍ ။
၏။ ႔
။ ႔ ႔
၏။
။ ႔ ၊
႔ ႔ ၏။ ႔
၃ ။
၏။
႔
၏။
" ........
။ ''
၍ ။
။ ႔
။
႔ ၍ ၏။
.......
႔ ႔
။ ''
။ ၏။
"
။ ''
၏။ ႔
။ ႔
၏။
" ။ ''
႔
၏။
" ......
႔ ႔ ႔ ။ ''
။ ''
၏။ ႔
။ ႔
၏။
႔ ။
၏။ ႔
႔၂ ၏။
႔ ။
႔ ႔ ၏။
" ........''
။
" ......... ႔၂
႔ ။
''
႔၂ ၏
႔ ႔
၏။
၏ ႔ ။ ႔
၏။
"
။ ''
။ ၏။
" ႔ ။
။ ''
။ ႔
၏။
။ ၏
၏။
" ။ ''
၏။ ႔၁ ႔
၏။
႔ ။
၏။ ႔
၏။၂ ႔
႔ ။
၏။
႔ ၅ ၏။ ႔
။
" ။ ''
႔ ၅
၏။ ႔
၏။
"
႔ ။
.......... ..........
။ ...... ႔
။ ''
" ႔ ။ ''
၏။
(၁၁၄ ) { ၇၆ - (၁၅)}
'' ႔ …''
႔ (၅)
၏။
၏။ ႔ ။
'' ႔
။ (၈
႔ ႔ ႔ ႔
''
႔ ၏။
႔ ႔
။ ..”
႔ ''
၏။
။ ႔၏
၏ ။ ႔
၏။
။ ႔
၏။ ၍
။ ႔ ၊
႔ ၏
၏။
႔ ႔
။ ႔
'' (၈
႔ ။
႔ ႔
''
'' ။
။ .. ႔
(၈
႔ ။
။ ႔
(၈) ႔ ''
(၈ ႔
'' ....... ........ .........
႔ ။
''
။ ႔
၏။
။ (၅)
။ ႔ ။
''
၏။
။
၏။
႔ ။
၏။ ၏
႔ ၏
၂ ၏။
။
၏ ၏။
႔ ၏ ႔
၏။
၏။ ႔
႔ ၏
၏။
႔ ႔
၏။ ႔
၏ ၌
၏ ႔ ၏။
၏ ႔
။ ၏
၏။
'' ႔ …''
။ ႔ ၏
။ ႔
႔ ၏
႔ ၏။ ၏
႔
၏။ ႔
၏။
႔၏
။
႔ ၏။
၏ ႔
။ ႔ ႔
(၃) ႔
၏။
၏
။ ႔
၏။
၏။
။
၏။
၏။
'' ႔
.. ''
၏ ၏
႔ ၏။ ႔
။ ၏ ၏
၏။ (၃)
။
။ ၏
၏။
'' ႔
႔ ။
''
'' ႔
.. ''
။ ၏။
'' ။
။ .. ''
၏။ ႔
၏။
။
႔ ၏
၏။
။ ႔
၏။
။ ႔
၏။ ၏
။ ၍
၏။
။ ႔
'' …''
၏။
၏ ႔
၏။
႔ ႔
။ ႔
၏။
၏။
'' …''

BTTH Book (70 - 76)

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

BTTH Book (70 - 76)

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ေကာင္းကင္ဘံုသို႔စစ္ၿပိဳင္ျခင္း

အပိုင္း (၁၀၃၆) {စာစဥ္ ၇၀ - အပိုင္း(၁)}

ဝိဇၨာဖန္း၏စကားကို ၾကားသည့္အခါ မူခ်င္းလႊမ္ကလဲ

ေရွာင္ယန္က လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္လိုက္မိ၏ ။

"ဆရာႀကီးဖန္းက အရင္တုန္းက ဆရာႏွင့္

ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြကိုေတာ့ သိတယ္မဟုတ္လား ။ ..”

“သူက အဲဒီလိုျဖစ္သြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ငါက သူနဲ႔အတူ

ရွိမေနခဲ့ဘူး ။ ငါက တစ္ခုခုမွားေနၿပီဆုတ

ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္က ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဉာဏ္မ်ားတယ္ ။

ရိပ္မိလာခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ငါက အလယ္ကုန္းေျမႀကီးထဲမွာ

သတင္းေတြကို လုံးဝမရခဲ့ဘူး ။''

ဝိဇၨာဖန္းက ေရွာင္ယန္ကို စိုက္ၾကည့္ၿပီး ေလးေလးနက္နက္

ေရွာင္ယန္က သက္ျပင္းခ်ၿပီး တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏ ။

"ဆရာက တကယ္ပဲ ဟန္ဖန္းေၾကာင့္ ထိခိုက္ခဲ့တာပါ… ''

ေရွာင္ယန္၏ စကားကို ၾကားလိုက္ရသည့္အခါ

"ေယာင္ခ်န္းကေတာ့ သူ႔ကို စြန္႔ပစ္ထားရာကေန ေကာက္လာၿပီး

သူတတ္ထားသမၽွပညာေတြ အားလုံးကို သင္ေပးခဲ့ရတာ။

အရင္တုန္းကတည္းက ဒီအဘိုးႀကီးက သူ႔ကို သတ္ပစ္ခဲ့ရမွာ ။ ''

ဝိဇၨာဖန္းက ေဒါသေၾကာင့္ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နီရဲလာသည္ ။

ဝိဇၨာဖန္းက ဤမၽွ ေဒါသထြက္ေနသည္ကို

"ေယာင္ခ်န္း .....ဟုတ္လား။ သူက ဆရာ့၏ေသေဖာ္ေသဖက္

မိတ္ေဆြ ..၊ လုံးဝေပၚမလာခဲ့ဖူးတဲ့ ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္ရဲ႕

စံအိမ္သခင္ ေယာင္ခ်န္း......ဝိဇၨာေယာင္မ်ားလား ။ ''

မူခ်င္းလႊမ္က ထိုနာမည္ကို တတြတ္တြတ္ ေရရြတ္ေနရင္း

ထိုစကားကို ၾကားသည့္အခါ ေရွာင္ယန္ကလဲ အံ့ၾသသြားသည္ ။

"ၾကယ္ေႂကြစံအိမ္ကို ငါနဲ႔ေယာင္ခ်န္းက တည္ေထာင္ထားခဲ့တာ

။ ဒါေပမယ့္ သူက ကိစၥေတြကို စိတ္မဝင္စားတဲ့အတြက္ ငါကပဲ

မေသႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိတဲ့အတြက္ စံအိမ္သခင္ ေနရာကို

ဒီအတိုင္းပဲ ဆက္ထား ထားတယ္ ။ ''

ဝိဇၨာဖန္းက လက္ကာျပၿပီး ရွငး္ ျပလိုက္၏ ။

ေရွာင္ယန္က ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ပါသည္ ။ သူ႔ဆရာက

"အခုေတာ့ ဒီကိစၥကို မေျပာပဲ ေနၾကရေအာင္ ။ ငါက

ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ အလိုရွိစာရင္းတစ္ခု ထုတ္လိုက္မယ္ ။

သူ႔ကို မေသမရွင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ပစ္မယ္ ။ ''

ဝိဇၨာဖန္းက ေၾကာက္စရာေကာင္းစြာ ေျပာလိုက္သည္ ။ သူက

"တကယ္လို႔ အလိုရွိစာရင္း ထုတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒါက

ေရွာင္ယန္က ေခါင္းခါျပလိုက္၏ ။ သူက

မင္းက ငါ့ကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီလား…။ ''

ပုလင္းထဲမွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီးေနာက္ ဟန္ဖန္း၏

ဝိဇၨာဖန္းက သူ႔ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ ဟန္ဖန္း၏ ဝိညာဥ္ကို

ဟန္ဖန္းက သူ႔ေရွ႕တြင္ ရွိေနေသာ ဝိဇၨာဖန္းကို ၾကည့္ၿပီး

ထိတ္လန္႔တၾကား ေအာ္ဟစ္ၿပီး အလ်င္စလို

ဝိဇၨာဖန္း၏ မ်က္လုံးမ်ားကေတာ့ ေအးစက္ေန၏ ။ သူက

မင္းက မင္းရဲ႕ဆရာကိုေတာင္ တိုက္ခိုက္ရဲတာလား ။

။ေခြးတိရိစၧာန္.... မင္းက ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္ေတာင္

အလြန္အမင္းကို သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္မ်ား ျပည့္ႏွက္ေနေသာ

"ကၽြန္ေတာ္ကို မသတ္ပါနဲ႔ ။ ဒီကိစၥက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔

ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး ။ ကၽြန္ေတာ္ကိုလည္း ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က

လူေတြ တြန္းအားေပးခဲ့လို႔ပါ ။ ''

ထိုနာမည္ကို ၾကားသည့္အခါ ဝိဇၨာဖန္း၏ အမူအရာက

ေရွာင္ယန္က ေလးေလးနက္နက္ ေျပာလိုက္ပါသည္ ။

"တကယ္ပဲ အဲဒီေခြးေကာင္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ေနတာကိုး။… ''

ဝိဇၨာဖန္းက အံႀကိတ္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ ။

"ဒီေခြးေကာင္က အသက္မရွင္သင့္ေတာ့ဘူး ။… ''

ဝိဇၨာဖန္းက ဟန္ဖန္းကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္လုံးထဲ၌

သို႔ရာတြင္ ေယာင္ခ်န္းကေတာ့ တျဖည္းျဖည္း ႏွင့္ ထူးဆန္းစြာ

"ဆရာႀကီးဖန္း......ခဏေနပါဦး…။ ဆရာ့ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့

ခန္းမ ရွာဖို႔အတြက္ သူ႔ကို လမ္းျပခိုင္းဖို႔ လိုေသးတယ္ ။

အခုခ်ိန္က သူ႔ကိုသတ္ဖို႔ အခ်ိန္မဟုတ္ေသးဘူး ။ ''

အေျခအေနကို ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ေရွာင္ယန္က

"ဝိညာဥ္နန္းေတာ္က ဒီအဘိုးႀကီးရဲ႕စိတ္ဝိညာဥ္ကို လိုခ်င္တာ

မဟုတ္ဘူး ။ သူတို႔က ေဆးလုံးေတြ သန္႔စင္ႏိုင္တဲ့

သေဘာက်သြားတာ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ ''