2.a. Os Estilos de Natación. O CROL

ACONDICIONAMENTO FÍSICO NA
AUGA
MATERIA: MP1151
Profesor: Sergio Pena Esmorís

TEMA 2.A.
OS ESTILOS NA NATACIÓN: O CROL.
MATERIA:MP1151
Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís
Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

CONTENIDOS
TEMA 2.A. TEMA 2.B. TEMA 2.C.
Estilo CROL Estilo ESPALDA Estilo BRAZA
TEMA 2.D.
Estilo MARIPOSA

ÍNDICE TEMA 1.1.
SUBTEMA 1.1. SUBTEMA 1.2. SUBTEMA 1.3.
Orixe e introdución. Descrición do estilo. Probas.
SUBTEMA 1.4. SUBTEMA 1.5. SUBTEMA 1.5.
Récords. Técnica e exercicios. Normativa FINA.

2.A. Os Estilos en natación: O CROL. BLOQUE 1
SUBTEMA 1.1. Orixe e introdución.
Este estilo orixínase en Australia, simulando a técnica de nado dos nativos; a

primeira versión deste estilo atribúeselle ao inglés John Arthur Trudgen no ano
1870.
A palabra crol é unha adaptación

gráfica da voz inglesa "crawl" que
significa gatear, arrastrarse ou reptar.
Tamén é denominado "crol de fronte"
pola posición decúbito prono que se
adopta para distinguilo do crol de
costas.

Trátase do estilo cunha velocidade media de nado máis rápido (polo menos de
momento), debido á acción alternativa e constante de pernas e brazos, o que
produce unha continuidade na propulsión. Con todo, o estilo de bolboreta nalgúns
momentos do seu ciclo pode alcanzar velocidades puntas superiores ás do estilo
crol.
É o estilo onde se poden atopar unha maior cantidade de variantes nos tipos de
coordinación.
Por exemplo: Na respiración que pode ser cada ciclo de brazos (respírase cada
dous brazadas), bilateral (respírase cada tres brazadas) ou cada dous ciclos
(respírase cada catro brazadas). Outro exemplo sería a sincronización entre os
brazos e as pernas

O regulamento oficial Natación da FINA (Federación

Internacional de Natación), non fala do "estilo crol"
propiamente devandito, senón que se refire ao "estilo
libre" como aquel en cuxas probas con esa
denominación o nadador pode nadar calquera estilo; é
dicir, crol, costas, braza, bolboreta.
Con todo, a FINA matiza que nas probas de estilos,

tanto individuais como por equipos, o termo "estilo
libre" deberase interpretar como calquera estilo menos
a braza, as costas ou a bolboreta.

SUBTEMA 1.2. Descrición do estilo CROL.
O crol é un estilo relativamente fácil de aprender, cómodo de realizar e económico en

canto a resistencia se refire.
No crol, os nadadores utilizan unha

acción de brazos e un batido de pés
alternativo.
Un ciclo completo deste estilo
componse dunha acción completa do
brazo dereito, unha completa do
esquerdo e dun número variable de
batidos de pernas.

O movemento dos brazos é alternativo e mentres un deles móvese cara a

adiante polo aire coa man disposta a entrar na auga, e o cóbado relaxado, o
outro brazo móvese avanzando baixa a auga en sentido contrario ao outro
brazo.
O movemento de pernas tamén se denomina "patada oscilante" e consiste nun

movementos alternativo das pernas que parte da cadeira, nun movemento de
arriba e abaixo, coas pernas relaxadas, os pés cara a dentro e os dedos de
punta.

Utilízanse distintos ritmos na acción de pernas

con respecto á coordinación entre brazos e
pernas, segundo o nadador e a distancia para
realizar.
Os batidos de pés que prevalecen son o de 6, o

de 4 e o de 2 batidos. Así, os nadadores de
longa distancia adoitan realizar 4 ou 2 batidos
e os de velocidade 6.

En todos os estilos da natación é moi importante

ter conciencia, polo menos ao principio, da
respiración. No estilo de crol tómase aire, inhálase,
pola boca, ao virar a cabeza ao carón, e expúlsase
o aire, exhálase, baixa a auga.
É moi recomendable aprender a respirar polos

dous lados, cada 3 ou cada 5 respiracións, xa que
se nos limitamos a respirar sempre polo mesmo
lado pódese chegar a xerar unha
descompensación da columna.

Para o estudo da técnica do estilo crol, autores como Maglischo, Costill ou

Richardson, analizan a mecánica do estilo describindo as diferentes posicións e
movementos do corpo nas seguintes partes:
- A posición do corpo.
- A respiración.
- A acción de pernas.
- A acción de brazos.
- A coordinación do estilo completo.

SUBTEMA 1.3. Probas.

SUBTEMA 1.4. Récords. Actualizado 2014

SUBTEMA 1.4. Récords. Actualizado 2014

SUBTEMA 1.5. Técnica e exercicios do estilo CROL.
Ao longo deste tema para estudar a técnica de crol dividiremos o seu estudo nos
seguintes elementos que vamos a ter en conta:
1. Posición do corpo.
2. Acción das pernas.
3. Acción dos brazos.
4. A Respiración.
5. A coordinación.

1. A POSICIÓN DO CORPO
En todos os estilos de natación as posicións do corpo han de ser o máis hidrodinámicas

posibles. Isto significa que, cando nadamos, o noso corpo ha de estar nunha postura de tal
forma que a auga nos free o menos posible, ou dito doutra forma, que o noso corpo ofreza a
menor resistencia posible á auga. Para facerche unha boa idea do que significa a
resistencia pensa cando sacas unha man fóra dun coche en marcha, se a pos en vertical o
aire empúxaa cara atrás, pola contra se a pos en horizontal ofrece menos resistencia ao
aire. En natación é o mesmo.
O feito de que cada día váianse mellorando as marcas mundiais dos nadadores atribúese
máis á diminución da resistencia creada polos nadadores que ao aumento da propulsión
cara a adiante. Con todo, non cabe a menor dubida que a técnica mellora día a día.

Para alcanzar unha mellor posición corporal

e por tanto lograr unha menor resistencia,
hai que ter en conta tres conceptos:
• Aliñación horizontal.
• Aliñación lateral.
• O xiro do corpo.
A posición do corpo en crol.

A. Aliñación Horizontal.
Consiste en acadar unha posición o suficientemente horizontal ou plana como para que
nos permita mover os pés de forma efectiva a unha certa profundidade na auga e a
resistencia que ofrece o noso corpo ao auga sexa o máis pequena posible.
Pola contra, se deixamos que os nosos pés e pernas se afundan demasiado, aumentará a
resistencia ao avance. Igualmente ocorrerá se levantamos demasiado a cabeza e os
ombreiros.
Observa como actúa a resistencia cando a nosa posición é menos horizontal.

B. Aliñación Lateral.
Son as fluctuacións que fai o noso corpo
como consecuencia do movemento
alternativo dos nosos brazos. Cando o
nadador dá unha brazada co brazo
dereito o seu corpo tende a irse cara á
esquerda e cando o fai co esquerdo o
seu corpo vaise cara á dereita.

Se temos en conta que primeiro é o brazo dereito e inmediatamente despois o esquerdo o

efecto que se produce será un continuo zigzag lateral do corpo.
Estas oscilacións laterais fanse máis evidentes se observamos ao nadador desde certa
altura.
¿Resultado? Este "culebrear" fai que a resistencia á auga aumente de forma considerable e
por tanto preténdese que a aliñación lateral sexa o máis recta posible.
Un dos factores que pode corrixir a aliñación lateral do corpo é o xiro do corpo e o
movemento de brazos, especialmente na fase de recobro ou recuperación.
Comparación aliñación do corpo en atletas.

C. Xiro do corpo ou Rolido.

É o xiro que se produce a través do eixo lonxitudinal nos estilos de crol e costas. Este
movemento facilita tanto a tracción como a recuperación dos brazos; por tanto é, ou
debería ser, unha constante no movemento dos nadadores do crol. Segundo E. W.
Maglischo, algúns nadadores practican un xiro insuficiente e considera que a rotación
debe ser de, polo menos, 45 graos sobre cada lado (a esquerda e dereita) a partir da
posición inicial.
Xeralmente os nadadores viran máis cara ao lado que respiran.
Exercicios para mellorar o rolido.


As consecuencias de non realizar un correcto xiro do corpo
son varias:
 Unha mala aliñación lateral coa consecuente perda de

velocidade xa explicada.
 Unha inadecuada recuperación dos brazos, xa que os
brazos deben virar o suficiente para que os ombreiros
sobresaian da auga, ata que a man entrase na auga.


As consecuencias de non realizar un correcto xiro do corpo son varias:
 Unha ineficaz respiración xa que non se tomaría de forma adecuada o aire.

 Unha tracción tamén insuficiente xa que esta debe ser profunda.
 Unha maior resistencia ao avance ao ser maior a superficie en contacto coa auga.



Exercicios para mellorar a posición do corpo.


Erros máis comúns.
ERROS PAUTAS A SEGUIR

Cabeza hundida ou elevada Mirada adiante e abaixo
Posición baixa das pernas Exercicios de batido
Posición encollida Deslizamentos e arrastres
Nado plano: Oscilacións laterais Batido e rolido

2. A ACCIÓN DE PERNAS
Ao movemento de pernas adóitaselle

chamar batido aleteado porque parece que
estamos a bater a auga. Tamén é frecuente
falar de patada de crol.
Segundo numerosos estúdios, o batido de

pés ten unha función meramente
estabilizadora máis que propulsiva;
concretamente, e dependendo do nadador,
unha 20% fronte ao 80% da propulsión dos
brazos.

A acción propulsiva máis importante no estilo de crol é a que desenvolven os brazos, con
todo, o consumo de enerxía do batido de pernas é maior que o dos movementos de brazos
e que o do total dos movementos, por iso debemos preparalas e adestralas para que
realicen correctamente o seu papel estabilizador e neutralizador.
A acción das pernas consiste en alternar diagonalmente o varrido das mesmas. Aínda que
as pernas nalgunha medida móvense lateralmente durante a súa traxectoria, a dirección
principal en que o fan é de arriba abaixo. Este movemento é provocado pola acción da
rotación lonxitudinal das cadeiras.
A técnica de batido.

A continuación vamos a ver paso a paso como se realiza un adecuado batido de pernas en
crol.
Os pés están na súa máxima separación. A perna

esquerda áchase ao fondo e a dereita na posición
superior.
A perna esquerda, sen dobrar o xeonllo (Dobrándoa
crea unha forza negativa que tira cara atrás), inicia a
súa subida. A perna dereita inicia o batido cara
abaixo, baixando a parte superior da perna e
simultaneamente dobrándoa polo xeonllo.

crol.
A perna esquerda continúa o seu camiño cara arriba,

aínda sen flexión do xeonllo. A perna dereita empeza
a descender vigorosamente ao ser forzada cara
abaixo a súa parte superior. O xeonllo empeza a
estenderse e, a medida que o pé dereito pasa polo
lado da perna esquerda, o empeine está en liña
paralela co nocello do pé dereito.

crol.
A perna esquerda, aproximándose á cima do seu

batido, empeza a flexionar lixeiramente, mentres que
a perna dereita está a piques de terminar o batido
cara a baixo. O xeonllo dereito áchase, de feito, no
punto máis profundo do seu percorrido e desde el
iniciará a subida, aínda cando o pé dereito
continuará descendendo.

crol.
A parte superior da perna esquerda inicia o seu

descenso e o pé esquerdo continúa cara arriba. A
perna dereita áchase ao fondo do batido co xeonllo
totalmente estendido.
Neste momento, a perna esquerda, co seu xeonllo ao
máximo de doblamiento, áchase a piques de iniciar
o seu batido cara abaixo. A perna dereita estirada
polo xeonllo inicia o seu batido cara arriba.

crol.
A perna esquerda áchase agora na fase propulsiva

do seu batido. A perna dereita continúa a súa
recuperación ben estirada.
Neste momento, a fase propulsiva da perna
esquerda está case enteiramente completada. A
perna dereita mostra unha lixeira flexión do xeonllo.

crol.
A perna esquerda completa case a súa extensión

mentres que a flexión do xeonllo dereito aumenta.
Os pés áchanse novamente á súa máxima
separación e o ciclo de batido vai iniciarse de novo.
A propulsión na patada de crol.

Exercicios para traballar a patada de crol.


Erros máis comúns.
ERROS
A acción parte dos xeonllos e non da cadeira
Non presionar co empeine
Non avanzar nada coa patada
Moito cansanzo ao dar a patada

3. A ACCIÓN DE BRAZOS
Para unha mellor comprensión do estudo

do movemento, tanto de pés como de
brazos, divídense en diferentes fases.
A brazada de crol consta de dúas fases

principais, a tracción e o recobro.
Convencionalmente a tracción lla
subdividido en catro subfases: A entrada, o
agarra, o tirón e o empuxe.
Brazada de crol.

Se observamos a brazada veremos que a man que

tracciona debuxa unha "S", que pode ser máis ou
menos perfecta segundo o nadador que
observemos.
Inmediatamente despois de introducir a man na
auga o brazo esténdese cara a adiante (entrada e
extensión), o movemento segue unha traxectoria
cara fóra e abaixo (fase descendente e agarre), e
móvese cara á perna, terminando o brazo cara a
fóra, arriba e atrás (fase ascendente), tras isto o
brazo sae fose da auga para realizar o recobro.

A man dereita entra na auga directamente enfronte do seu ombreiro (vista frontal). O
brazo debe de estar lixeiramente flexionado, co cóbado por encima da man (vista
lateral).
A boneca mantense lixeiramente flexionada uns graos desde a liña do antebrazo. Os
dedos entran en primeiro lugar.
Debe deslizarse dentro da auga coa palma da man cara abaixo e cara a fóra do noso
corpo, sendo o dedo polgar o que primeiro toma contacto coa auga. O brazo
esquerdo está a metade do camiño da súa fase propulsora.

RESUMO 3. A ACCIÓN DE BRAZOS


Tan pronto como a man entra na auga o

cóbado debe estar case completamente
estendido.
Neste momento a tracción empezará sendo
lenta e, gradualmente, aumentará a súa
velocidade pero sen parar no seu
percorrido.
Entrada e agarre na brazada.

A man dereita debe levar a un ritmo tal que o brazo que o efectúa estea a piques de
alcanzar a súa extensión completa.
A boneca está flexionada cara abaixo, aproximadamente 40 graos, e virada cara a fóra
e cara atrás.
O brazo esquerdo termina o seu brazada dentro da auga.
A forza da man dereita aínda non se dirixe suficientemente cara atrás, de forma que
poida contribuír á propulsión cara adiante do corpo.

A man realiza unha curva cara abaixo e cara atrás, mirando a esa mesma dirección. É un
movemento semicircular e ven realizado principalmente pola flexión do cóbado, que pasa
de estar practicamente estirado a unha flexión pronunciada.
Alcanzando a máxima flexión no momento de máxima profundidade da fase de agarre.

É unha acción semicircular que sucede ao agarre e continua ata que a man do
nadador se despraza por baixo do corpo ata a súa liña media.
Neste momento, o cóbado non caerá, senón que deberá mirar cara a fóra, mentres a
man irá dirixíndose cara a dentro e atrás.
Na metade da tracción
alcánzase a máxima flexión
do antebrazo sobre o brazo
(85º-95º).

O tiron na brazada.


Erros máis
comúns.
ERROS
Deixar xaer o cóbado
Non flexionar o cóbado
Non acelerar
Non realizar traxectoria cara dentro

A fase de empuxe en crol caracterízase por ser a fase na que se alcanza unha maior
velocidade. Despois da fase de tirón, empeza á fase de empuxe. A man, móvese cara
atrás ata que queda a palma da man mirando cara arriba.
A man acelérase cara a dentro, cara

arriba e cara atrás, alcanzando o
seu punto máximo ao achegarse a
man á liña central do corpo.
A fase de empuxe.

Chega un momento no que a man que tracciona empeza a volverse cara a dentro da
liña lonxitudinal do corpo. Mentres, o brazo comeza a súa extensión.
É importante neste momento empuxar cara atrás a medida que a dirección e a

inclinación da man van cambiando, desde a dirección cara a dentro á inclinación cara
a fóra. Este percorrido vai desde a altura do peito ata a cintura, momento no que a
man se dispón cara a fóra , arriba e atrás ata alcanzar a coxa da perna.
A man que tracciona xa non mira directamente cara atrás, pero é mantida nun ángulo
de ao redor de 45 graos.
O cóbado segue en posición máis alta, o que fai que salga antes da auga que a man.


O recobro en crol é a única parte da brazada que ocorre fora da auga.
A súa importancia radica en que, cumpre a

función de situar o brazo na posición
adecuada para empezar outra brazada; e
transferir a maior cantidade de inercia do
brazo ao corpo, para que este último poida
seguir desprazándose pola auga.
O recobro en crol.

1. O cóbado debe emerxer da superficie, movéndose cara adiante, mentres a man

termina o varrido cara arriba.
Antes de que a man salga á superficie da auga, é virada de maneira que a palma mire
cara ao corpo.
2. O cóbado desprázase cara arriba e cara a adiante, seguíndolle o antebrazo e a
man.
Explicación do recobro.

3. O brazo sae co cóbado máis alto que a man. O pulso da man atópase relaxada.
Comeza a recuperación do brazo.
O nadador lanza o seu brazo cara a adiante.
4. O brazo dereito segue cara adiante. A man comeza a estenderse cando pasa á
altura do ombreiro para preparar a entrada na auga.

5. De novo o brazo dereito áchase próximo a entrar na auga.

O cóbado segue estando máis alto que a man.
6. O brazo xa está preparado para entrar na auga. Deberá entrar primeiro a man, despois
a boneca e finalmente o antebrazo coma se fósese a meter nun buraco.


Aspectos a ter en conta
• Elevar os cóbados no recobro. O cóbado sempre vai por encima da man.

• A man entra na auga á altura do ombreiro, nin demasiado fóra, nin demasiado dentro.
• Unha vez que a man e o brazo entraron na auga, estira o brazo todo o que poidas
cara a adiante.
• Na fase propulsora, tenta levar a man ata a perna.

Aspectos a ter en conta
• Buscar na primeira parte da tracción (entrada e agarre) o "ir cara a adiante". Débese
de ter a sensación de agarrar algo coa cara anterior da boneca e antebrazo.
• O estilo debe estar ben equilibrado, é dicir, débese manter o mesmo numero de graos
nun lado e no outro na fase do recobro.
• As mans aceléranse durante a tracción.

4. A RESPIRACIÓN
O nadador debe inspirar (inhalar ou coller aire) a través da boca e expirar (exhalar ou
botar o aire dos pulmóns) a través da boca e o nariz.
Unha das cousas que primeiro se aprende no mundo da natación é a realizar

correctamente a respiración. Sen facer correctamente a respiración, obviamente, non
poderiamos nadar máis que uns poucos metros sen afogarnos, tragar auga e
cansarnos.
En principio a mecánica da respiración é moi simple: coller aire pola boca e expulsalo
dentro da auga. Este exercicio complícase cando se ten que coordinar co movemento
de pés, brazos e corpo. Os nadadores noveis teñen serios problemas para aprender
esta mecánica.

4. A RESPIRACIÓN
1. A cabeza debe virar cara a un lado (non se levanta) mentres o corpo vira cara a ese
mesmo lado.
2. A boca sae á superficie no momento que sae o cóbado dese mesmo lado para o
recobro. Isto sucede ao mesmo tempo que o brazo contrario entra na auga.
3. O momento de máxima inhalación é cando o ombreiro está no punto máis alto.
A respiración en crol.

4. A RESPIRACIÓN
4. Mentres se inhala ou colle aire, unha fazula, a orella e un ollo han de estar na auga.
5. Cando o brazo disponse a entrar de novo na auga, o corpo virou á posición prona e
por tanto a túa cabeza tamén.
6. A cara estará dentro da auga na súa totalidade coa auga á altura do crecemento
do pelo e a vista mirando cara a adiante.
Ejercicios de respiración en crol.

RESUMO 4. A RESPIRACIÓN

5. A COORDINACIÓN
Cando falamos de coordinación dun estilo de natación estamos a referirnos á forma

de coordinar ou ordenar os movementos do corpo para:
• Alcanzar a máxima velocidade coa menor resistência.
• A fatiga apareza o máis tarde posible,
É dicir, coordinar o movemento de ambos os brazos, coordinar o movemento dos

brazos coa respiración e coordinar o movemento de brazos e pés coa máxima
eficiencia posible.
A coordinación en crol.

5. A COORDINACIÓN
1. A medida que a man dereita entra na auga á altura do ombreiro, coa palma
mirando cara abaixo, o brazo que tracciona realizou a metade do seu percorrido. O
aire é exhalado pola boca e o nariz, que demostran un rítmico compás de respiración.
2. A impulsión cara abaixo causada pola man durante a recuperación fai que a man
dereita afúndase para o seu ataque. O brazo que tracciona continúa a súa tracción
cara atrás coa palma aínda mirando atrás.
Explicación da coordinación en 2, 4 e 6 tempos.

5. A COORDINACIÓN
3. A man dereita continúa movéndose lentamente cara abaixo a medida que a man
que tracciona empeza a retroceder á liña do centro do corpo.
4. A medida que o brazo esquerdo termina a súa tracción, a perna esquerda impele
vigorosamente cara a baixo. Esta acción anula o efecto que sobre as cadeiras
produce o movemento cara arriba dos brazos.
Coordinación correcta en nado crol.

5. A COORDINACIÓN
5. A medida que a man dereita presiona cara abaixo, o cóbado empeza a dobrarse.
6. A man que tracciona completou a metade da súa tracción e a cabeza empeza a

virar sobre o seu eixo lonxitudinal. A cantidade de aire que se exhala empeza a
incrementarse.
7. A cabeza continúa o seu xiro ao costado mentres o queixo parece seguir a marcha
do cóbado a medida que vai cara atrás. A man que tracciona empeza a redondearse
e a volver cara ao centro da liña do corpo..

5. A COORDINACIÓN
8. A man que tracciona xa non mira directamente cara atrás. Así, O impulso cara
abaixo da perna dereita empeza a medida que o brazo dereito termina a súa tracción.
Finalmente, a boca entra na superficie da auga e a inhalación está a piques de
empezar.
9. Inmediatamente antes de que a man hienda a superficie da auga, é virada de

maneira que a palma mire cara ao corpo.

5. A COORDINACIÓN
10. O impulso cara a baixo da perna dereita termina a medida que o nadador fai
marchar cara adiante o seu brazo dereito. A inhalación case se completou.
11. O brazo dereito áchase próximo a entrar na auga e así completa o ciclo de
movementos.

RESUMO 5. A COORDINACIÓN

SUBTEMA 1.6. Normativa FINA.
A FINA estableceu un regulamento de natación aplicable a todas as competicións que

se celebren nos Xogos Olímpicos, Campionatos do Mundo e Xogos Rexionais, e todas as
competicións internacionais abertas, salvo indicacións contrarias.
Para os grupos de idade (nadadores novos) a FINA non especificou ningunha regra,
deixando ás Federacións adoptar o seu propio regulamento de Grupos de Idade.
Calquera estilo ou combinación pode utilizarse.

A modo de curiosidade, nos seguintes puntos mostramos algunhas das

normas para o estilo libre:
1. Saída: Execútase cun salto desde o tallo ou poyete de saída, do mesmo xeito que a
saída para as carreiras de estilo braza e bolboreta. O xuíz árbitro dará un asubío longo
para que os participantes súbanse á parte de atrás do tallo de saída e esperarán alí o
sinal de saída cun "take your marks" ("preparados"); os nadadores tomarán
inmediatamente unha posición de saída na parte frontal do tallo de saída. Cando todos
estean inmóbiles e preparados, o xuíz de Saídas dará o sinal de saída cun pistoletazo,
chifre, ou voz de mando (son curto).

A modo de curiosidade, nos seguintes puntos mostramos algunhas das

normas para o estilo libre:
2. Nado: Pode executar calquera dos estilos coñecidos durante a proba. Nas probas de
equipos ou individual estilos, o estilo libre será calquera que non sexan os de braza,
bolboreta ou costas.
3. Viraxes: Deberase tocar a parede con calquera parte do corpo, non sendo obrigatorio
tocar coa man.
4. Chegadas: Tocarase a parede con calquera parte do corpo, non sendo obrigatorio
tocar coa man.

FIN DA PRESENTACIÓN
Módulo: Actividades Físico-deportivas con Implementos 1.4. Deseño de Tarefas

2.a. Os Estilos de Natación. O CROL

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

2.a. Os Estilos de Natación. O CROL

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

ACONDICIONAMENTO FÍSICO NA

Profesor: Sergio Pena Esmorís

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

TEMA 2.A. TEMA 2.B. TEMA 2.C.

Estilo CROL Estilo ESPALDA Estilo BRAZA

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

SUBTEMA 1.1. SUBTEMA 1.2. SUBTEMA 1.3.

Orixe e introdución. Descrición do estilo. Probas.

SUBTEMA 1.4. SUBTEMA 1.5. SUBTEMA 1.5.

Récords. Técnica e exercicios. Normativa FINA.

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Este estilo orixínase en Australia, simulando a técnica de nado dos nativos; a

A palabra crol é unha adaptación

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

O regulamento oficial Natación da FINA (Federación

Con todo, a FINA matiza que nas probas de estilos,

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

O crol é un estilo relativamente fácil de aprender, cómodo de realizar e económico en

No crol, os nadadores utilizan unha

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

O movemento dos brazos é alternativo e mentres un deles móvese cara a

O movemento de pernas tamén se denomina "patada oscilante" e consiste nun

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Utilízanse distintos ritmos na acción de pernas

Os batidos de pés que prevalecen son o de 6, o

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

En todos os estilos da natación é moi importante

É moi recomendable aprender a respirar polos

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Para o estudo da técnica do estilo crol, autores como Maglischo, Costill ou

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

En todos os estilos de natación as posicións do corpo han de ser o máis hidrodinámicas

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Para alcanzar unha mellor posición corporal

A posición do corpo en crol.

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Ciclo Superior de Ensinanza e Animación sociodeportiva Profesor: Sergio Pena Esmorís

Módulo: Acondicionamento Físico na Auga 2.A. ESTILO CROL

Se temos en conta que primeiro é o brazo dereito e inmediatamente despois o esquerdo o

Comparación aliñación do corpo en atletas.