Foreign lit

Ayon kay Krasher (2007) na pananaliksik nina Joseph at Joy (2014),ang simbolo ng komunikatibong
paglapit. Ito ay itinuturing bilang komunikatibo dahil nalilinang nito ang kakayahang
makipagkomunikasyon sa pamamagitan ng paggamit ng mga mag-aaral ng wika sa tunay na mga
sitwasyong pangkomunikasyon.

Ayon kay Brown (2006) sa pananaliksik ni Olan (2017) isang napaka-tanyag na paraan ng pagtuturo ay
nagsasangkot ng walang anuman kundi isang simpleng pagkilos ng pag-uulat. Tila ito lamang ang umiiral
na paraan ng pagtuturo. Ito ay upang maging hindi problemado at paulit-ulit na ang anumang paraan ng
pagtuturo ay nawawala ang pagiging epektibo nito sa sandaling inabuso ng guro ang paggamit nito.
Maaari itong maging napaka-epektibo sa isang partikular na sitwasyon sa silid-aralan ngunit hindi
kinakailangan sa iba. Kaya naman ang isyu kung may pinakamahusay na paraan ng pagtuturo ay hindi pa
rin naaayos at hindi na malulutas.

Ayon kay Glickman (2006) na pananaliksik ni Olan (2017) na ang pagtuturo ay maaaring gumawa ng
malaking pagkakaiba sa mga mag-aaral sa antas ng silid-aralan at paaralan. Bilang master information at
skills ng mag-aaral, ang resulta ng bawat natamo ay hindi lamang ang nilalaman na kanilang natutunan
kundi ang tumaas na kakayahan na kanilang nakuha upang lapitan ang mga hinaharap na malalaking
gawain at upang lumikha ng mga programa ng pag-aaral para sa kanilang sarili. Sinabi niya na ang mga
guro ay nangangailangan ng mga pamamaraan sa pagtuturo na isang salik na nagsusulong ng pagkatuto
sa pamamagitan ng pagtuturo na may tulong ng mga kagamitan kaya ito ay ang kakayahan ng mga guro
sa pagmamanipula ng mga kagamitan upang ang mga sikolohikal na proseso ng mga mag-aaral ay
maaaring mapukaw sa mabisang mga reaksyon lalo na sa pagharap sa mga paksang dapat matutunan.
Ang matagumpay na pagtuturo sa silid-aralan ay nakasalalay sa pamamaraan ng pagtuturo. Ang mga
pamamaraan ay dapat na kaakibat ng katalinuhan at kaalaman ng guro sa pagtuturo ng paksa.

Ayon sa Oxford (2009) sa pananaliksik ni Olan (2017) , ipinaliwanag istratehiya ay ang kagamitan para sa
aktibo, sariling direksyon kasangkot kung ano ang kinakailangan para sa pagbuo ng kakayahan sa
pakikipag-usap. Ang mga diskarte ay hindi isang kaganapan, ngunit sa halip ay malikhaing pagkakasunud-
sunod ng mga kaganapan na aktibong ginagamit ng mga mag-aaral.

Ayon kay Chen (2010) na pananaliksik ni Olan (2017) nagsagawa ng pag-aaral na nagsasama ng limang
estratehiya sa pagbasa sa pagtuturo ng pagbasa. Mayroong limang mga estratehiya ang pag-skimming
para sa pangunahing ideya, pagtukoy ng mga paksa at pangunahing ideya, paggawa ng mga hula,
paggawa ng mga sanggunian, at paghula ng mga kahulugan ng hindi pamilyar na mga salita mula sa
konteksto. Ang resulta ay nagpahiwatig na ang mga estratehiya sa pagbasa ay nakatulong sa mag-aaral
na umunlad gayunpaman ang dogmatiko. Upang isama ang mga katangian ng pagpapabuti sa pagbabasa
pagtuturo dahil walang control group na ihahambing.

LOCAL STUDIES

Ayon kay Palma (2007) na pananaliksik ni Olan 2017 na ang pamamaraan o diskarte ay tinutukoy,
nagpaplano ng mga aktibidad at gawain na ginagawa ng guro at mga mag-aaral sa silid-aralan upang
maisakatuparan ang nilalayon na pagtuturo. Mga layunin. Gumagamit ang isang mahalagang
tagapagturo ng iba’t ibang pamamaraan at diskarte sa pagtuturo na magtatakda ng mood para sa mga
aktibidad sa gawain sa silid-aralan. Dapat siyang gumawa ng paraan kung saan ang mga mag-aaral ay
maaaring gumawa ng mga kapaki-pakinabang na aktibidad na hindi pukawin lamang ang kanilang interes
ngunit tignan lamang ang anumang potensyal na mayroon sila.

Ayon kay Arias (2006) na pananaliksik ni Olan (2014),pinaalala ang mga kasalukuyang istratehiya sa
pagtuturo guro na walang iisa at pinakamahusay na paraan sa pagtuturo. Ano ang itinuturing
kinakailangan ay para sa mga guro na may kakayahan sa lahat ng iba’t ibang pamamaraan sa pag-abot
upang epektibong makapagpasya sila sa isa sa higit pang mga diskarte .

Foreign studies

Ayon kay Eizner (2006) na pananaliksik ni Olan (2014) ,na ang pananaliksik ang ilang mga prinsipyo ng
pagtuturo na binigyang-diin ang istraktura, pagkakasunud-sunod, seatwork, pagsasanay, pagsubaybay at
puna at hinulaang mga posibleng resulta, ngunit sinabi pa niya na ang lahat ng ang mga ito ay positibong
pag-uugali ng mga guro. Dapat matuto ang guro kanyang sariling mga pagkakamali at itama ang mga ito
upang magpatibay ng matagumpay na pag-uugali sa pagtuturo na akma sa kanyang pagkatao at
pagbutihin ang kanyang pangkalahatang pagiging epektibo bilang guro.

Ayon kay Chappuis (2007) sa pananaliksik ni Parale (2017) ,na ang mga pinuno ng paaralan na bumuo ng
patakaran sa layunin bilang kasangkapan upang mapabuti ang pagkatuto ng mga mag-aaral. Sinabi niya
na maraming mga patakaran ang konektado sa pagtatasa, pagpaplano ng aralin, promosyon at
pagpapanatili, mag-aaral paglalagay ng pagpili, pananagutan, pagtuturo, kinakailangan sa pagtatapos,
takdang-aralin, pagmamarka, pagsusuri ng guro at pakikipag-usap sa pag-unlad ng mag-aaral.

Ayon Kelly (2007) sa pananaliksik ni Olan (2014), ang pamamaraan ng panayam ay madalas na ang
pinakamatipid na paraan ng pagtuturo. Ang isang tunay na guro ay mayroong isang misyonero sa kanya.
Ang isang mahusay na guro ay maaaring magbigay ng inspirasyon sa mga mag-aaral sa pamamagitan ng
isang maingat na panned at naihatid na panayam nang higit pa kaysa sa naka-print na pahina. Ngunit
madali para sa panayam na ulitin kung ano ang nasa teksto o pag-aralan at mahirap maging tiyaking
naiintindihan ng mga mag-aaral kung ano ang iniisip niyang nagsisinungaling siya. Dagdag pa ni Kelly ang
ugali para sa mga tala sa panayam ay nagiging kumpleto sa mga ito sa pag-print at magpatuloy sa mga
bagong materyales.

Binanggit ni Rivera (2006) sa pananaliksik ni Olan (2014) ang isang dalubhasang guro, marami sa mga
pamamaraan ay may mga halaga, ngunit may kaunting dahilan upang maniwala na ang guro ay dapat na
limitahan ang pagtuturo sa isa lamang. Ito ay dahil ang sitwasyon sa pagtuturo-pagkatuto ay naiiba sa
bawat isa at kung ano ang nagpapatunay na epektibo sa isa ay maaaring hindi sa isa pa. Bukod pa rito,
ang isang guro na gumagamit lamang ng isang paraan ay nasa panganib na magkaroon ng isang grupo
lamang ng mga kasanayan sa kanyang mga mag-aaral at isang bahagi ng kanyang sariling tagapagturo.
Ang isang leamer na nakakaalam lamang ng isang paraan ng pag-aaral ay mahihirapang mag-isip kung
anong mga posibilidad | nananatiling hindi nagagamit sa kanyang isipan.
Local Literature

Ayon kay Natividad (2007) sa pananaliksik ni Olan (2014) ,na may mahalagang papel ang mga
pamamaraan sa pagtuturo sa edukasyon ng isang tao, kapag ito ay dapat bigyan ng malaking diin ng
bawat isa guro. Ang kasalukuyang papel ay isa pang pagtatangka upang siyasatin at bigyang-katwiran
muli ang kahalagahan ng paglalapat ng mga bagong pamamaraan ng resulta ng pagtuturo-pagkatuto. Na
sa panahong ito ay nakatuon sa isang istratehiya sa pagtuturo na tinatawag na kooperatiba na pag-aaral.
Ang diskarte sa pagtuturo na ito ay isang paraan kung saan nakuha ng mga mag-aaral ang mga
kinakailangang kasanayan nang sama-sama sa maliit na grupo ng dalawa hanggang anim na miyembro.
Ang pangwakas na layunin ng diskarteng ito ay higit sa lahat ay pagtutulungan sa halip na ang mga mag-
aaral at ang mga guro ay hindi kailanman isang boring at mahirap na paksa ngunit sa halip ay kasiya-siya,
kapana-panabik at mapaghamong para sa isang mag-aaral.

Naniniwala si Arellano,(2006) sa pananaliksik ni Olan (2014) na ang mga materyales sa pagtuturo ay

dapat na hierarchically organized at upang bigyang-daan ang kasaganaan ng remediation at enrichment
activities sa bawat antas. Ang mga materyales ay dapat na maliwanag na madaling gamitin, nakakaakit
sa mga mag-aaral at nagbibigay ng madalas na mga pagkakataon para sa pagtatasa at puna. Madalas
nilang ginagamit ang mga sangkap ng mga gawaing pansariling pagtuturo.

Ayon kay Agno (2006) sa pananaliksik ni Olan (2014).Ang hindi katanggap-tanggap na mga nagawa ng
ang mga mag-aaral ay umaasa sa iba pang pangunahing dahilan na kung saan ay ang kakulangan ng
kaugnayan ng nilalaman ng pagtuturo sa konteksto ng buhay, pagdami ng populasyon, kakulangan ng
mga mapagkukunan, hindi magandang pamamahala ng mga paaralan at kawalan ng wastong
paghahanda ng mga guro sa nilalaman at sa mga pamamaraan ng pagtuturo. Dagdag pa niya, ang
pagtuturo sa mga mag-aaral ay pangunahing lokal na inisyatiba. Ang kalidad ng natututuhan ng mga
mag-aaral ay nakasalalay sa kung paano magagamit ng mga guro at mag-aaral ang kurikulum. Alam ng
mga guro at ng mga tagapamahala ng paaralan kung ano ang kailangan ng kanilang mga mag-aaral at
kung paano ang mga ito ay maaaring matugunan.

Ayon kay Garcia (2006) sa pananaliksik ni Olan (2014) ,siya ay bumuo ng mga modelong kagamitan sa
pagtuturo. Itong pag aaral sinuri ang kahirapan ng mga mag-aaral sa pamamagitan ng diagnostic test
upang malaman kung handa na ang mga mag-aaral para sa komunikatibong paglapit.