background upang tukuyin ang rebolusyonaryong katangian ng Katipunan. Ginawa ng mga kababaihang miyembro ng Katipunan bago ang rebolusyon, ang watawat na ito ay unang ginamit sa Hibik ng Pugad Lawin na naganap noong 23 Agosto 1896. Ang mga pamantayan ng seremonyal na digmaan ni Supremo Andres Bonifacio mula 1892-1896.
Ang walong sinag ng araw ay
kumakatawan sa Maynila, Bulacan, Pampanga, Nueva Ecija, Tarlac, Laguna, Cavite, at Batangas. Nasa gitna ng araw ang sinaunang alpabetong Filipino na K na kumakatawan sa kalayaan. Ang watawat ay binago at idineklara rin bilang opisyal na watawat ng Pamahalaan ng Pilipinas at mga puwersa nito sa Naic, Cavite Assembly noong 17 Marso 1897.
Ang watawat na ginamit ni Gen Mariano
Llanera sa San Isidro, Nueva Ecija ay kung minsan ay tinatawag na "Bungo ni Llanera"
Tinatawag na bandila ng Matagumpay.
Nagdala si Pio del Pilar ng walong sinag sa pagsikat ng araw upang sumagisag sa unang walong lalawigan na isinailalim sa batas militar ng mga awtoridad ng Espanya. Ito ang kauna-unahan sa mga watawat ng Katipunan na gumamit ng tatlong kulay: pula, asul, at itim. Ang tatlong kulay na watawat ni del Pilar ay ginamit sa labanan sa Pasong Balite, Bulacan at ang kanyang huling paninindigan, Labanan sa Tirad Pass, Ilocos Sur noong Disyembre 2, 1899.
Pinagtibay ang mga katangian ng lahat
ng mga naunang watawat ng Katipunan. Ikinaway ito sa balkonahe ni Heneral Emilio Aguinaldo anim na linggo pagkatapos ng Labanan sa Look ng Maynila.