Professional Documents
Culture Documents
3 Gaia
3 Gaia
3 Gaia
Teorema 3.2. Izan bedi A ∈ Mn,m (K). Orduan, rge (A) = rgz (A).
Definizioa 3.3. A ∈ Mn,m (K) matrizearen heina rg(A) = rge (A) = rgz (A) balioa da.
Oharra 3.7. Honako ondorio garrantzitsu hau dugu, beraz: aplikazio lineal bati elkar-
tutako matrize guztien heina berdina da.
Adibidea 3.8. Izan bitez β = {(1, 0, 1), (1, 0, 0), (1, 1, 1)} eta βk R3 -ren oinarriak eta
f ∈ End R3 non
1 1 2
A = Mβ,βk (f ) = 1 0 1
2 1 3
den. Nabaria denez, rg A = 2 da eta beraz, rg f = 2. Bestalde
1 1 1
B= 0 0 0
−1 −1 −1
Definizioa 3.10. Izan bitez A, B ∈ Mm,n (K). A eta B matrizeak baliokideak direla
esaten da, eta A ∼ B idatzi, existitzen badira P ∈ GLn (K) eta R ∈ GLm (K) non
B = RAP den, edo baliokidea dena, existitzen badira P ∈ GLn (K) eta Q ∈ GLm (K)
non B = Q−1 AP den.
Oharra 3.11. (i) Aurreko definizioa kontuan izanik, ondokoa ondoriozta diteke: aplika-
zio lineal bati elkartutako matrize guztiak elkarrekin baliokideak dira.
(ii) Ohartu A ∼ B bada B ∼ A ere dela, eta A ∼ B eta B ∼ C badira, orduan A ∼ C
ere dela.
(iv) Izan bitez f ∈ L(V, V 0 ), dim V = n, dim V 0 = m izanik, eta A, B ∈ Mm,n (K),
non A f -ri elkartutako matrize bat den. Orduan,
(ii) {v1 , v2 , . . . , vn } bektore sisteman vi bektorearen ordez honen multiplo ez nulu bat
jartzen badugu, λvi , λ 6= 0 izanik, lortutako bektore sistema ere V -ren sistema
sortzailea da.
(iii) {v1 , v2 , . . . , vn } bektore sisteman vi bektorearen ordez bektore hori gehi beste ezber-
din baten multiploa jartzen badugu, vi + λvj , lortutako bektore sistema ere V -ren
sistema sortzailea da.
Aurreko hiru propietateak ondoko egoeran aplikatuko ditugu. Izan bedi A ∈
Mn,m (K) matrizea eta E1 , E2 , . . . , En , A matrizearen errenkadak eta Z1 , Z2 , . . . , Zm ,
A matrizearen zutabeak. Bereziki, E1 , E2 , . . . , En errenkaden sistema
hE1 , E2 , . . . , En i ≤ K m
azpiespazio bektorialaren sistema sortzaile gisa har daiteke, eta era berean Z1 , Z2 , . . . , Zm
zutabeen sistema hZ1 , Z2 , . . . , Zm i ≤ K n azpiespazio bektorialaren sistema sortzaile gisa
har daiteke. A matrizearen heina
(ii) A matrizean errenkada (edo zutabe) baten ordez honen multiplo ez nulu bat jartzen
badugu matrizearen heina ez da aldatzen.
(iii) A matrizean errenkada (edo zutabe) baten ordez errenkada (edo zutabe) hori gehi
beste ezberdin baten multiploa jartzen badugu matrizearen heina ez da aldatzen.
Oinarrizko aldaketek matrize baten heinaren kalkulua errazten dute ondoko adibidean
ikusten den bezala.
0 0 2
Adibidea 3.15. Izan bedi A = 2 1 −5. Kalkulatu rg A.
7 8 3
0 0 E2 → E2 + 5E1 1
0 0 2 2 0 0 1 0 0 1 0 0
Z1 ↔Z3 E1 → 12 E1 E3 → E3 − 3E1 E3 →E3 −8E2
2 1 −5 ∼ −5 1 2 ∼ −5 1 2 ∼ 0 1 2 ∼ 0 1 2 .
7 8 3 3 8 7 3 8 7 0 8 7 0 0 −9
Argi dago azken matrizearen heina 3 dela, heinaren definizioa erabilita. Hortaz, rg, A = 3
3.3 Determinanteak
3.3.1 Talde simetrikoa
Definizioa 3.16. Adieraz dezagun Sn bidez { 1, 2, . . . , n } multzoaren permutazioen mul-
tzoa* . Hau da,
Sn = { (a1 . . . an ) | { a1 , . . . , an } = { 1, . . . , n } }
Adibideak 3.17. S2 = { (12), (21) } eta S3 = { (123), (132), (213), (231), (312), (321) }
Sn multzoko permutazio baten elementuak bikoteka trukatuz, beti lor daiteke
(12 . . . n) permutazioa (identitate-permutazioa deituko diogu horri). Adibidez,
3↔2
(132) −→ (123)
3↔1 2↔3
(312) −→ (132) −→ (123)
3↔1 2↔3 4↔3
(3142) −→ (1342) −→ (1243) −→ (1234)
Permutazio bat identitatea bihurtzeko behar diren trukaketa kopurua bakoitia denean,
esango dugu permutazio hori bakoitia dela, eta bestela, bikoitia. Froga daiteke permutazio
bat ezin dela bakoitia eta bikoitia izan, aldi berean. Hortaz, hurrengoa defini dezakegu:
Definizioa 3.18. Izan bedi σ ∈ Sn . Orduan, σ permutazioaren signatura horrela defi-
nitzen da: (
1 σ bikoitia bada
ε(σ) =
−1 beste kasuan
det A = a11 a22 a33 + a12 a23 a31 + a13 a21 a32 − a13 a22 a31 − a11 a23 a32 − a12 a21 a33 .
* Formalki,{ 1, . . . , n } multzotik multzo berdinerako bijekzioen multzotzat definitzen da Sn , eta talde
egitura du funtzioren konposizioa barne-eragiketa izanik, baina ez dugu hemen erabiliko
d11 0 ... 0
.. ..
0 d22 . .
(iv) .. = d11 d22 · · · dnn
.. ..
. . . 0
0 ... 0 dnn
(i) Matrize batean bi errenkada (edo bi zutabe) elkarrekin trukatuz gero, determinan-
tearen zeinua aldatu egiten da.
(ii) Baldin eta A matrizeak bi errenkada edo bi zutabe berdinak baditu, orduan |A| = 0
da.
(iii) A matrizearen errenkada (edo zutabe) bat eskalar batengatik biderkatuz gero, deter-
minante berriaren balioa aurreko determinantearena bider eskalar hori da.
(iv) E1 , . . . , En eta Ei0 n elementuzko errenkadak badira, honako hau betetzen da:
E1 E1 E1
.. .. ..
.
.
.
det Ei + Ei0 = det Ei + det Ei0
..
..
..
. . .
En En En
(v) Errenkada (edo zutabe) bati gainontzeko errenkadeen (edo zutabeen) konbinazio li-
neal bat gehituz gero, determinantearen balioa ez da aldatzen.
Definizioa 3.22. (i) A matrizearen azpimatrizea A-tik ateratako matrize bat da, A-
ren errenkada eta /edo zutabe batzuk ezabatuz lortzen dena. Hau da, baldin eta A ∈
Mm,n (K) bada, eta i1 , . . . , ir ∈ {1, . . . , m} eta j1 , . . . , js ∈ {1, . . . , n} badira, orduan
ondoko matrizea A-ren azpimatrize bat da:
ai1 j1 ... ai1 js
.. .. .. .
. . .
air j1 ... air js
(ii) A matrizearen azpimatrize karratu baten determinanteari minore deritzogu eta mi-
norearen ordena azpimatrizearen ordena da.
(iii) Baldin eta A ∈ Mn (K) bada, Mij minore osagarria A ∈ Mn (K) matrizetik i.
errenkada eta j. zutabea kenduz lortzen den (n − 1) × (n − 1) ordenako azpimatrizearen
determinantea da.
i+j
(iv) aij elementuaren adjuntua edo kofaktorea Aij = (−1) Mij eskalareari deritzo.
(v) A ∈ Mn (K) matrize baten adjuntua honela definitzen da,
A11 A12 ... A1n
A21 A22 ... A2n
adj(A) = . .. .
..
.. . .
An1 An2 Ann
Aurreko matrizean Aij , aij elementuen adjuntuak edo kofaktoreak dira (hau da, zeinudun
minore osagarriak).
Proposizioa 3.23 (Laplaceren erregela). Baldin eta n > 1 eta A ∈ Mn (K) badira,
honela kalkula daiteke A matrizearen determinantea:
n
X
det A = aij Aij , i ∈ {1, 2, . . . , n} edozein izanik (i-garren errenkadatik garatuz)
j=1
edo
n
X
det A = aij Aij , j ∈ {1, 2, . . . , n} edozein izanik (j-garren zutabetik garatuz).
i=1
Teorema 3.24. A ∈ Mn (K) matrizea alderanzgarria da, hau da, A ∈ GLn (K) baldin
eta soilik baldin det A 6= 0 bada.
1 1 1 1
−1 −2 1 1
Adibidea 3.28. Izan bedi A = . Kalkula dezagun matrize honen
4 3 6 −1
0 0 0 2
heina. 4 ordenako minore bakarra dago, hain zuzen ere
1 1 1 1
−1 −2 1 1
4 3 6 −1
0 0 0 2
eta honen balioa 0 da, 4. errenkadako elementuen bidez garatuz, adibidez. Bestalde, 3
ordenako minoreen artean badago bat nulua ez dena, adibidez, 3. errenkada eta zutabea
ezabatzean lortzen dena:
1 1 1
−1 −2 1 .
0 0 2
Minore horren balioa −2 da. Beraz, A matrizearen heina 3 da.
Oharra 3.32. AX = 0 motatako sistemak homogeneoak deitzen dira eta beti dira ba-
teragarriak 0 soluzioa behintzat badutelako.
Orduan,
(i) AX = 0 sistema homogeneoren soluzioen multzoa Ker ρ da. Beraz, sistema homo-
geneoren soluzioen multzoak, S idatziko duguna, azpiespazio bektorialaren egitura
du ere.
Korolarioa 3.35. Izan bedi A ∈ Mn (K) eta B ∈ Mn,1 (K). Baliokideak dira ondoko
hiru baieztapenak:
1 −1 1 0
Cramerren sistemak
Definizioa 3.38. Izan bedi n ekuazio linealetako eta n ezezagunetako sistema. Sistema
hori Cramerren sistema dela esaten da koefizienteen matrizearen determinantea ez nulua
denean. Hau da, ondoko n ekuazio linealetako eta n ezezaguneko sistema,
a11 x1 + a12 x2 + · · · + a1n xn = b1
a21 x1 + a22 x2 + · · · + a2n xn = b2
.. ..
. .
an1 x1 + an2 x2 + · · · + ann xn = bn
non
a11 a12 ... a1n
b1
a21 a22 ... a2n b2
A= . eta B=.
.. ..
.. . . ..
an1 an2 ann bn
diren eta det A 6= 0, Cramerren sistema da.
−3
1 2 x 9
−2 0 −3 y = −6 .
4 −10 9 z 12
Kasu honetan sistema Cramerren motakoa da; izan ere, ezezagunen eta ekuazioen kopu-
rua berdina da eta det A = −8 6= 0. Beraz, sistemaren soluzioa honako hau da,
9 −3 2 1 9 2
1 51 1 9
x= −6 0 −3 = , y= −2 −6 −3 = − ,
−8 2 −8 2
12 −10 9 4 12 9
1 −3 9
1
z= −2 0 −6 = −15.
−8
4 −10 12