‫ضرورت به ‪:MSR‬‬

‫اکثر نیروگاه های هسته ای امروزه از راکتورهای آب سبک (‪ )LWR‬استفاده می کنند که دارای معایب‬
‫زیر است‪:‬‬
‫هر ‪ ۳-۱‬سال باید سوخت جدید اضافه گردد‪ ،‬بخاطر تهیه سوخت بجای یورانیم ‪ ۲۳۸‬شکافت‬ ‫‪‬‬
‫ناپذیر‪.‬‬
‫در سوخت استفاده شده‪ ،‬تولید پلوتونیم ‪ ۲۳۹‬یک نگرانخ جدی ست‪ .‬بدون توجه به اینکه دوباره‬ ‫‪‬‬
‫بازیافت شود یا به عنوان زباله دفع شود‪.‬‬
‫معموالً دما باعث محدودیت کارایی حرارتی به کمتر از ‪ ٪35‬می‌شود‪.‬‬ ‫‪‬‬
‫خنک کننده با فشار باال باعث خطر شکست مخازن تحت فشار;‬ ‫‪‬‬
‫خطر انفجار بخار (حادثه چرنوبیل)‪.‬‬ ‫‪‬‬
‫رادیواکتیویته باالی هسته‪ ،‬یک منبع بزرگ در حوادث است‪.‬‬ ‫‪‬‬
‫مشکالت دفن پسماندهای با سطح باالی تولید‪.‬‬ ‫‪‬‬
‫گرمای باالی هسته در طول حوادث! خطر ذوب سوخت (سه مایل آیلند‪ ،‬فوکوشیما)‪.‬‬ ‫‪‬‬
‫صدمات تشعشعی محدودیت عمر سوخت و پوشش آن را مشخص می‌کند‪.‬‬ ‫‪‬‬
‫تولید هیدروژن پتانسیل(تماس آب با سوخت داغ باعث تولید هایدروجن و تجمع آن در مکان‬ ‫‪‬‬
‫بسته میتواند به انفجار بیانجامد‪ ).‬در طول حوادث (حادثه فوکوشیما)‪.‬‬
‫مسمومیت زینون ‪ 125‬نیاز به کنترول دقیق واکنش هسته یی و توان ریاکتور دارد‪.‬‬ ‫‪‬‬
‫بکارگرفتن چرخه سوخت یکباره کنونی کمتر از ‪%2‬‬ ‫‪‬‬
‫کمتر از ‪ %2‬ظرفیت انرژی یورانیم در چرخه سوخت یکباره کنونی بکار گرفته میشود‪ .‬و‬ ‫‪‬‬
‫همچنین حجم بزرگی از پسماندهای با سطح باالی رادیواکتیف را تولید می‌کند‪.‬‬
‫در صورت موفقیت‪ ،‬راکتور نمک گدازی (‪ )MSR‬می‌تواند تمام این مشکالت را برطرف کند‪.‬‬
‫خنک‌کننده‌های آبی و گازی باید در فشارهای باال عمل کنند‪ ،‬که باعث ایجاد تنش‌های باال و خطر‬
‫شکست می‌شود‪ .‬خنک کننده‌های فلزی مایع می‌توانند در فشارهای پایین عمل کنند‪ ،‬اما ممکن است‬
‫با آب یا هوا واکنش شیمیایی داشته باشند‪ .‬خنک کننده‌های نمک مایع می‌توانند در فشارهای پایین با‬
‫کمترین واکنش شیمیایی نسبت به فلزات مایع عمل کنند‪ .‬دماهای عملیاتی آنها به دلیل سازگاری با‬
‫ماده سازنده محدود می‌شند‪.‬‬