Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 2

WYMOGI EDYTORSKIE – WYTYCZNE DLA AUTORÓW:

Informacje ogólne:

• Objętość rozdziału wraz z bibliografią powinna wynosić 20- 30 tys. znaków ze spacjami.
• Czcionka: Times New Roman, rozmiar czcionki 12, interlinia 1,5. Wcięcie akapitowe 1,25. Śródtytuły
pogrubione, wyrównane do lewej bez wcięcia, nienumerowane. Tytuł rozdziału: Times New Roman,
rozmiar czcionki 14, wyśrodkowany.
• Format pliku tekstowego: .docx
• Zdjęcia, rysunki, wykresy oraz schematy powinny być oryginalne i dostarczone dodatkowo w oddzielnych
plikach, w formacie .jpg, .pdf (jeśli są skanami, to w rozdzielczości minimum 300 dpi). Ilustracje tylko w
czerni i bieli.
• Wykresy należy wykonać w programach edytowalnych, w miarę ̨ możliwości Microsoft Office (np. Excel,
Microsoft Graph). Wielkość czcionki powinna być ujednolicona we wszystkich wykresach – 10 pkt.
• Tabele i wykresy – ponumerowane, z tytułami powyżej oraz informacją o źródle poniżej.
• Do rozdziału należy dołączyć streszczenie (do 1000 znaków) oraz słowa kluczowe (5–10 słów) w języku
polskim i angielskim wraz z tytułem rozdziału w języku angielskim.
• Należy dołączyć notę o autorze (3-4 zdania) wraz ze zdjęciem.
• Przypisy: umieszczone w tekście, zgodnie z zasadami zawartymi poniżej.

Opis bibliograficzny:
• Przypisy

Przypisy w tekście zasadniczym, zgodnie z regułą autor-rok wydania (podany w nawiasie okrągłym), np.

Współcześnie w literaturze przedmiotu wyróżnia się dwie główne teoretyczne i metodologiczne


perspektywy badań nad podręcznikami szkolnymi (Zalewska 2009).

Jeśli nazwisko autora pada w zdaniu, wystarczy podanie w przypisie roku wydania, np.

Carver i in. (2012) stwierdzają, że uczniowie mają silne preferencje

Powołanie się na określony fragment dzieła wymaga podania także numeru strony, np.

Zainteresowanie załamaniami definicji sytuacji stanowi doniosłą rolę w życiu społecznym (Goffman 2000, s.
42).

W przypadku przypisu do pracy mającej dwóch lub trzech autorów podajemy nazwiska wszystkich
(oddzielając je przecinkami), np. (Zebehazy, Wilton 2014); jeśli autorów jest więcej niż trzech, podajemy
nazwisko pierwszego, dodając skrót: i in., np. (Carver i in. 2012).
W przypadku powoływania się w jednym przypisie na kilka publikacji tego samego autora należy podać jego
nazwisko, a następnie daty publikacji w kolejności chronologicznej, np. (Kowalski 2003, 2007, 2012).

Jeśli przypis dotyczy kilku tekstów tego samego autora opublikowanych w tym samym roku, należy je od
siebie odróżnić, dodając do roku wydania kolejne litery alfabetu, np. (Kowalski 2003a, 2003b). Zapis ten
trzeba zachować w bibliografii.

Przypis dotyczący kilku publikacji różnych autorów z różnych lat konstruuje się, porządkując je w kolejności
chronologicznej, np. (Zaremba 1976; Kowalski 1997; Smith 2005). Jeśli prace pochodzą z tego samego roku,
należy uporządkować je w kolejności alfabetycznej (np. Kowalski 1997; Smith 1997; Zaremba 1997).

1
• Bibliografia

Sporządzenie opisu wg schematu: nazwisko i inicjał autora, rok wydania w nawiasie okrągłym, tytuł
kursywą, miasto wydania, np.

Czerwińska K. (2008). Języki obce a osoby z dysfunkcją wzroku. Warszawa: Wyd. APS.

W przypadku tłumaczenia stosujemy następujący zapis, podając tłumacza:

Beckett Ch. (2010). Podstawy teorii dla praktyków pracy socjalnej. Tłum. M. Jasiński, B. Maliszewska.
Warszawa: Wydawnictwo APS.

Opis bibliograficzny pracy zbiorowej:

Kuczyńska-Kwapisz J. (red.). (2012). Współczesna recepcja myśli Matki Elżbiety Róży Czackiej – kształcenie i
rehabilitacja. Warszawa: Wyd. UKSW.

Opis bibliograficzny rozdziału w pracy zbiorowej:

Kopeć, D. (2009). Osoba z głęboką niepełnosprawnością intelektualną w systemie edukacji. W: Z.


Janiszewska-Nieścioruk (red.), Problemy edukacji integracyjnej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością
intelektualną. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls.

Opis bibliograficzny artykułu w czasopiśmie

Matys M. (2008). Tyflografika. Tyfloświat, 1, 36-39.

(Uwaga – tytuł artykułu prosty, czasopismo kursywą, wymagane podanie zakresu stron artykułu, bez skrótu
s.)

Pozycje bibliograficzne należy uszeregować według porządku alfabetycznego wyznaczonego przez nazwiska
autorów. Prace jednego autora trzeba podać w kolejności chronologicznej, a w przypadku tego samego
roku wydania – w kolejności alfabetycznej tytułów (z datami publikacji opatrzonymi dodatkowo kolejnymi
literami alfabetu), np.

Kuczyńska-Kwapisz J., Wałachowska M. (2000a). Podręczniki szkolne dla uczniów niewidomych. Wyniki
badań międzynarodowych. Cz. 1. Szkoła Specjalna, 2-3, 83-90.
Kuczyńska-Kwapisz J., Wałachowska M. (2000b). Podręczniki szkolne dla uczniów niewidomych. Wyniki
badań międzynarodowych. Cz. 2. Szkoła Specjalna, 4, 164-172.

You might also like